SQLite format 3@ z Iz - ~`D~~`i%!indexverses_indexversesCREATE UNIQUE INDEX verses_index on "verses" (book_number, chapter, verse)wItableversesversesCREATE TABLE "verses" ("book_number" NUMERIC, "chapter" NUMERIC, "verse" NUMERIC, "text" TEXT){UtablebooksbooksCREATE TABLE "books" ("book_color" TEXT, "book_number" NUMERIC, "short_name" TEXT, "long_name" TEXT)=_tableinfoinfoCREATE TABLE info (name TEXT, value TEXT) /hQ/ /%chapter_string_psТарона'right_to_leftfalse)strong_numbersfalse/russian_numberingtrue languagetg)chapter_stringBob?#odescriptionКитоби Мукаддас - Tajik Bible, 1999 BvB~L~~~~~Z~/}}}}}k}O}/} ||||y|H|$|{{{{{l{N{.{zzzz|z\z:zyyyy}yJyxxxxex.wwwwwfwFwvvvvvbvBB!#ff7c80ВақВаҳйӣ A!#00ff00ЯҳудЯҳудо$@/#00ff003Юн3-и Юҳанно$?/#00ff002Юн2-и Юҳанно$>/#00ff001Юн1-и Юҳанно&=/#00ff002Пет2-и Петрус&</#00ff001Пет1-и Петрус;!#00ff00ЯъқЯъқуб :%#ffff00ИбрИбриён"9)#ffff00ФлмФилемӯн8!#ffff00vТитТитус/7A#ffff00l2Тим2-м ба Тимотиюс/6A#ffff00b1Тим1-м ба Тимотиюс55M#ffff00X2Тас2-м ба Таслӯникиён54M#ffff00N1Тас1-м ба Таслӯникиён+3;#ffff00DҚлсба Қӯлассиён+2;#ffff00:Флпба Филиппиён'17#ffff000Эфба Эфсӯсиён)07#ffff00&Ғалба Ғалотиён1/E#ffff002Қӯр2-м ба Қӯринтиён1.E#ffff001Қӯр1-м ба Қӯринтиён -%#ffff00РумРумиён(,1#00ffffҲаввҲаввориён+%#ff6600ЮнЮҳанно*#ff6600ЛукЛуқо )%#ff6600МарМарқӯс(!#ff6600МатМатто '%#ffff99МалМалоки"&)#ffff99ЗакЗакарьё %!#ffff99ҲаҷҷҲаҷҷа"$)#ffff99СафСафаньё$#-#ffff99ҲабҲабаққуқ"!#ffff99НаҳНаҳум!#ffff99МикМико #ffff99ЮнЮнус"%#ffff99|УбадУбадьё#ffff99rОмОмӯс#ffff99hЮилЮил#ffff99^ҲушҲуша %#ff9fb4TДонДониёл")#ff9fb4JҲизҲизқиёл/C#ff9fb46НвҳНавҳаҳои Ирмиё!#ff9fb4,ИрИрмиё!#ff9fb4"ИшИшаъё4#C#66ff99Суруд Суруди Сурудҳо#66ff99ВоизВоиз")#66ff99МасМасалҳо!#66ff99ЗабЗабур#66ff99АйАйюб!#ffcc99ЭстЭстер")#ffcc99НаҳНаҳемьё#ffcc99ЭзроЭзро.?#ffcc992Вақ2-и Вақоеънома. ?#ffcc991Вақ1-и Вақоеънома) 7#ffcc99x4Под4-и Подшоҳон) 7#ffcc99n3Под3-и Подшоҳон) 7#ffcc99d2Под2-и Подшоҳон) 7#ffcc99Z1Под1-и Подшоҳон#ffcc99PРутРут!)#ffcc99FДовДоварон1E#ffcc99<ЕҳушЕҳушаъ ибни Нун0C#ccccff2ТакшТакрори Шариат%#ccccff(АдАдадҳо!%#ccccffИбодИбодат!#ccccffХурХуруҷ!#ccccff ҲастҲастӣz;|vpjd^XRLF@:4.(" ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~z~t~n~h~b~\~V~P~J~D~>~8~2~,~&~ ~~~~~}}}}}}}}}}}}}}}}}}}}}}~}x}r}l}f}`}Z}T}N}H}B}<}6}/}(}!}}} }||||||||||||||||||||y|r|k|d|]|V|O|H|A|:|3|,|%|||| |{{{{{{{{{{{{{{{{{{{}{v{o{h{a{Z{S{L{E{>{7{0{){"{{{ {zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzszlzez^zWzPzIzBz;~ qaR8߁ ށ ݁r܁Jہ2ځ0ف؁{ׁmցZՁKԁ:Ӂ%ҁ"сЁρ ΁v́ǵZˁGʁ/ɁȁhǁFƁŁsāSÁ>2'fD+iF hP6"?K[bmu}2GScp#+=HWmPbt"4Nar ,9F[l)*050l&Y~}A|{Qz~y8xwEvuWt%snr?qpgo9n{m@l~k;ji h)g"fedcb"a:`L_f^s]y\[ZYX WsV2UpTSR"Q3PIOUNbMsL{K JIH%GF,E>DICSBYAi@y?> =<,;;:A9M8[7e6u5|432]1q0/ .-,%+)*9)E(J'A&#% $#"!w ^LC=66/-8qcejh`T K 3   o]L" DtdTD q(  g ?^ TU ,LV C# ; :  0 x' Z 2 # ~~~}n||7{{zsy:xwvv%utwssrq\plp"oml=kihg{ffPebdfcb>a``9_0^~]]K\\[;ZYYWVUTT SPRQQ,P[POMM KK^JII[HG3F9ECC8BGAA??==<{;;:c98776544C3&1100G/W..S-,++ ))0(''&^%%}$$Q##.""G!! O/<t+*$a\TqdS '$4"c Аз ҳар чорпои пок ҳафт-ҳафт, нар ва мода, бо худ бигир, ва аз чорпои нопок ҷуфт-ҷуфт, нар ва мода.a! ? ВА Парвардигор ба Нӯҳ гуфт: «Ту ва тамоми аҳли хонаат ба киштӣ дароед; зеро ки туро дар ин насл пеши Худам росткор дидам.  Ва Нӯҳ чунин кард; ҳар он чиро, ки Худо ба ӯ фармуда буд, ба ҷо овард.<s Ва аз ҳар озуқае ки хӯрда шавад, бигир ва назди худ захира намо, то ки барои ту ва онҳо хӯрок бошад».?y Аз паррандагон мувофиқи ҷинсашон, ва аз чорпоён мувофиқи ҷинсашон, ва аз тамоми хазандагони замин мувофиқи ҷинсаш, ҷуфт-ҷуфт аз ҳама назди ту оянд, то ки зинда нигоҳ дорӣ.U% Ва аз тамоми ҳайвонот, аз ҳар офаридае ҷуфте ба киштӣ дохил кун, то ки бо худ зинда нигоҳ дорӣ: нар ва мода бошанд.Q Ва аҳди Худро бо ту барқарор мекунам, ва ба киштӣ медароӣ, ту, ва писаронат, ва занат, ва занони писаронат бо ту.) Ва инак, Ман тӯфони обро бар замин меоварам, то ҳар офаридаеро, ки рӯҳи ҳаёт дар он бошад, аз зери осмон нест кунам; ва ҳар чӣ бар замин аст, хоҳад мурд.- Равзане дар киштӣ бисоз, аз боло ба андозаи як араш пурра ба ҷо овар, ва дари киштиро аз паҳлуи он бигузор; ва қабатҳои поён, миёна ва боло дар он бисоз.;q Ва онро ин тавр бисоз: қади киштӣ сесад араш бошад, бари он — панҷоҳ араш, ва баландии он — сӣ араш.B Барои худ киштие аз чӯби ҷӯфар бисоз; лонаҳо дар киштӣ бино кун, ва онро аз дарун ва аз берун қир бимол.(K  Ва Худо ба Нӯҳ гуфт: «Поёни ҳар башар пеши Ман фаро расидааст; зеро ки замин аз дасти онҳо аз ситам пур шудааст. Ва инак, Ман онҳоро бо замин якҷоя нест мекунам.?y  Ва Худо заминро дид, ки инак, он фосид шудааст: зеро ки ҳар башар роҳи худро бар замин фосид кардааст.lS  Ва замин пеши Худо фосид шуд, ва замин аз ситам пур шуд.`;  Ва Нӯҳ се писар: Сом, Ҳом ва Ёфатро ба дунё овард.0[  Ин аст насаби Нӯҳ: Нӯҳ марди росткор буд, ва дар насли худ покдоман; Нӯҳ пеши Худо роҳ мерафт.Z/ Аммо Нӯҳ дар назари Парвардигор илтифот ёфт._9 Ва Парвардигор гуфт: «Одамизодро, ки офаридаам, аз рӯи замин нобуд месозам, аз одамизод то чорпоён, то хазандагон ва то паррандагони осмон; зеро афсӯс мехӯрам, ки онҳоро ба вуҷуд овардаам».&G Ва Парвардигор афсӯс хӯрд, ки одамизодро бар замин ба вуҷуд овард, ва дилаш ғамгин шуд._9 Ва Парвардигор дид, ки бадкирдории одамизод дар замин бисёр аст, ва ҳамаи фикру андешаҳои дили ӯ ҳамеша фақат бад аст.  Дар он рӯзгорон дар замин бузургҷуссагон буданд, хусусан баъд аз замоне ки писарони Худо назди духтарони одамизод омаданд, ва онҳо барояшон фарзанд оварданд. Ин паҳлавонон аз қадимулайём мардони номвар буданд.l S Ва Парвардигор гуфт: «Рӯҳи Ман дар одамизод доим нахоҳад монд, зеро ки вай башар аст; бигзор рӯзҳои вай саду бист сол бошанд».c A Писарони Худо духтарони одамизодро диданд, ки хушрӯянд, ва ҳар кадомро, ки хуш мекарданд, барои худ ба занӣ мегирифтанд.  ; ВА чун одамон бар рӯи замин афзудан гирифтанд, ва ба онҳо духтарон таваллуд шуданд,z o  Ва Нӯҳ панҷсадсола буд, ва Нӯҳ Сом, Ҳом ва Ёфатро ба дунё овард.  Пас тамоми рӯзҳои Ломак ҳафтсаду ҳафтоду ҳафт сол буданд; ва ӯ мурд.?y Ва Ломак, баъд аз таваллуди Нӯҳ, панҷсаду наваду панҷ сол бизист, ва писарону духтарон ба дунё овард. Ва ӯро Нӯҳ ном ниҳода, гуфт: «Ин моро тасаллӣ хоҳад дод аз корҳои мо ва аз заҳмати дастҳои мо дар замине ки Парвардигор ба он лаънат хонд».vg Ва Ломак саду ҳаштоду ду сол бизист, ва писаре ба дунё овард. Пас тамоми рӯзҳои Матушолаҳ нӯҳсаду шасту нӯҳ сол буданд; ва ӯ мурд.I Ва Матушолаҳ, баъд аз таваллуди Ломак, ҳафтсаду ҳаштоду ду сол бизист, ва писарону духтарон ба дунё овард. Ва Матушолаҳ саду ҳаштоду ҳафт сол бизист, ва Ломакро ба дунё овард. Ва Ҳанӯх пеши Худо роҳ рафт, ва нопайдо шуд, зеро ки Худо ӯро гирифт.jO Пас тамоми рӯзҳои Ҳанӯх сесаду шасту панҷ сол буданд.D Ва Ҳанӯх, баъд аз таваллуди Матушолаҳ, сесад сол пеши Худо роҳ рафт, ва писарону духтарон ба дунё овард.wi Ва Ҳанӯх шасту панҷ сол бизист, ва Матушолаҳро ба дунё овард.x~k Пас тамоми рӯзҳои Ёрад нӯҳсаду шасту ду сол буданд; ва ӯ мурд.)}M Ва Ёрад, баъд аз таваллуди Ҳанӯх, ҳаштсад сол бизист, ва писарону духтарон ба дунё овард.r|_ Ва Ёрад саду шасту ду сол бизист, ва Ҳанӯхро ба дунё овард. { Пас тамоми рӯзҳои Маҳалалъил ҳаштсаду наваду панҷ сол буданд; ва ӯ мурд.9zm Ва Маҳалалъил баъд аз таваллуди Ёрад, ҳаштсаду сӣ сол бизист, ва писарону духтарон ба дунё овард.wyi Ва Маҳалалъил шасту панҷ сол бизист, ва Ёрадро ба дунё овард.qx] Пас тамоми рӯзҳои Қенон нӯҳсаду даҳ сол буданд; ва ӯ мурд.>ww  Ва Қенон, баъд аз таваллуди Маҳалалъил, ҳаштсаду чил сол бизист, ва писарону духтарон ба дунё овард.rv_  Ва Қенон ҳафтод сол бизист, ва Маҳалалъилро ба дунё овард.qu]  Пас тамоми рӯзҳои Анӯш нӯҳсаду панҷ сол буданд; ва ӯ мурд.:to  Ва Анӯш, баъд аз таваллуди Қенон, ҳаштсаду понздаҳ сол бизист, ва писарону духтарон ба дунё овард.dsC  Ва Анӯш навад сол бизист, ва Қенонро ба дунё овард.wri Пас тамоми рӯзҳои Шет нӯҳсаду дувоздаҳ сол буданд; ва ӯ мурд.0q[ Ва Шет, баъд аз таваллуди Анӯш, ҳаштсаду ҳафт сол бизист, ва писарону духтарон ба дунё овард.gpI Ва Шет саду панҷ сол бизист, ва Анӯшро ба дунё овард.vog Пас тамоми рӯзҳои умри Одам нӯҳсаду сӣ сол буданд; ва ӯ мурд.5ne Ва рӯзҳои Одам, баъд аз таваллуди Шет, ҳаштсад сол буданд, ва ӯ писарону духтарон ба дунё овард.9mm Ва Одам саду сӣ сол бизист, ва писаре ба монанди худ, ба сурати худ ба дунё овард, ва ӯро Шет номид.:lo Нару мода онҳоро офарид, ва онҳоро баракат дод, ва онҳоро, дар рӯзи офариниши онҳо, одам ном ниҳод.k 9 ИН аст китоби насаби Одам: дар рӯзе ки Худо одамро офарид, ба монанди Худо ӯро сохт;Bj Ба Шет низ писаре таваллуд шуд, ва ӯро Анӯш номид; дар он вақт ба хондани номи Парвардигор сар карданд.i% Ва Одам боз бо зани худ хобид; вай писаре зоид, ва ӯро Шет ном ниҳод; зеро, гуфт, Худо насли дигаре ба ман қарор дод, дар ивази Ҳобил, ки Қобил ӯро кушт.&hG Агар барои Қобил ҳафтчандон қасос гирифта шавад, пас барои Ломак ҳафтоду ҳафтчандон».?gy Ва Ломак ба занони худ гуфт: «Эй Одо ва Зилло! Овози маро бишнавед, эй занони Ломак! Ба сухани ман гӯш диҳед: ман барои захми худ мардеро куштам, ва барои зарби худ ҷавонеро.@f{ Зилло низ Тубалқобилро зоид, ки пардозгари ҳар олати мис ва оҳан буд. Ва хоҳари Тубалқобил Наамо буд.e% Ва номи бародараш Юбол буд: вай падари ҳамаи навозандагони ғиҷҷак ва най буд.ude Одо Ёболро зоид: вай падари хайманишинон ва чорводорон буд. c Ва Ломак ду зан барои худ гирифт: номи яке Одо буд, ва номи дигаре Зилло.mbU Ва ба Ҳанӯх Ирод таваллуд шуд; Ирод Маҳиёилро ба дунё овард; Маҳиёил Матушоилро ба дунё овард; Матушоил Ломакро ба дунё овард.faG Ва Қобил бо зани худ хобид; вай ҳомила шуда, Ҳанӯхро зоид. Ва ӯ шаҳре бино кард; ва он шаҳрро ба номи писари худ Ҳанӯх номид.4`c Ва Қобил аз пеши Парвардигор баромада рафт; ва дар замини Нӯд, ба тарафи шарқии Адан сокин шуд.<_s Парвардигор ба вай гуфт: «Пас ҳар кӣ Қобилро бикушад, ҳафтчандон аз вай қасос гирифта шавад». Ва Парвардигор бар Қобил аломате гузошт, то ҳар кӣ ӯро дарёбад, ӯро накушад.^/ Инак, маро имрӯз аз рӯи замин бадар рондӣ, аз рӯи Ту низ пинҳон хоҳам шуд, ва сарсону овора дар ҷаҳон хоҳам шуд, ва ҳар кӣ маро дарёбад, маро хоҳад кушт».$]C  Ва Қобил ба Парвардигор гуфт: «Ҷазои гуноҳам бузургтар аст аз он ки бардошта тавонам.A\}  Ҳар гоҳ дар замин кор кунӣ, он дигар қуввати худро ба ту надиҳад; ту сарсону овора дар ҷаҳон хоҳӣ буд».N[  Ва акнун ту лаънатӣ ҳастӣ аз замине ки даҳони худро кушодааст, то ки хуни бародари туро аз дастат фурӯ барад.Z!  Ва гуфт: «Чӣ кор аст, ки кардӣ? Хуни бародарат аз замин сӯи Ман фарёд мезанад.RY  Ва Парвардигор ба Қобил гуфт: «Бародарат Ҳобил куҷост?» Гуфт: «Намедонам; магар ман посбони бародарам ҳастам?»rX_ Ва Қобил бо бародари худ Ҳобил сухан гуфт. Ва ҳангоме ки онҳо дар саҳро буданд, Қобил бар бародари худ Ҳобил бархост, ва ӯро кушт.sWa Агар некӣ мекардӣ, оё мақбул намешудӣ? Ва чун некӣ накардӣ, гуноҳ назди дар аст, ва шавқманди туст, вале ту бар вай ҳукмфармо шав». V Ва Парвардигор ба Қобил гуфт: «Чаро ба хашм омадӣ? Ва чаро рӯят турш шуд?U1 Аммо Қобил ва ҳадияи ӯро написандид. Ва Қобил хеле ба хашм омад, ва рӯяш турш шуд.^T7 Ва Ҳобил низ аз нахустзодагони рамаи худ ва аз дунбаи онҳо ҳадияе овард. Ва Парвардигор Ҳобил ва ҳадияи ӯро писандид;S' Баъд аз гузашти рӯзҳо, Қобил аз маҳсули замин ҳадияе барои Парвардигор овард.R! Ва боз бародари ӯ Ҳобилро зоид. Ва Ҳобил рамабон буд; ва Қобил зироаткор буд.PQ  ВА Одам бо зани худ Ҳавво хобид; ва ӯ ҳомила шуда, Қобилро зоид, ва гуфт: «Мардеро аз Парвардигор пайдо кардам».P1 Ва Одамро бадар ронд, ва ба тарафи шарқии боғи Адан каррубиёнро, ва шамшери оташбори чархзанандаро гузошт, то ки роҳи дарахти ҳаётро нигаҳбонӣ кунанд.>Ow Ва Парвардигор Худо ӯро аз боғи Адан берун кард, то ки дар замин, ки аз он гирифта шудааст, кор кунад.YN- Ва Парвардигор Худо гуфт: «Инак, Одам мисли яке аз Мо донандаи неку бад гардидааст; ва акнун мабодо дасти худро дароз кунад, ва аз дарахти ҳаёт низ гирифта хӯрад, ва то абад зинда монад».M' Ва Парвардигор Худо барои Одам ва зани ӯ либос аз пӯст сохт ва онҳоро пӯшонид. L Ва Одам зани худро Ҳавво ном ниҳод, зеро ки вай модари ҳамаи зиндаҳо шуд.nKW Ба арақи ҷабинат нон хоҳӣ хӯрд, то даме ки ба хок баргардӣ, ки аз он гирифта шудаӣ; зеро ки ту хок ҳастӣ, ва ба хок хоҳӣ баргашт».pJ[ Хору хас бароят хоҳад рӯёнид; ва алафи саҳроро хоҳӣ хӯрд.XI+ Ва ба Одам гуфт: «Азбаски ба овози занат гӯш додӣ ва аз он дарахт хӯрдӣ, ки амр фармуда, гуфтам: “Аз он нахӯрӣ”, замин аз боиси ту лаънатӣ шуд; тамоми рӯзҳои умрат аз он бо ранҷ хоҳӣ хӯрд;1H] Ба зан гуфт: «Ранҷи туро дар ҳомиладории ту бисёр афзун мегардонам; бо дард фарзандон хоҳӣ зоид; ва шавқи ту ба шавҳарат хоҳад буд, ва ӯ бар ту ҳукмронӣ хоҳад кард».wGi Ва дар миёни ту ва зан, ва дар миёни насли ту ва насли вай душманӣ меандозам: вай сари туро хоҳад кӯфт, ва ту пошнаи вайро хоҳӣ кӯфт».YF- Ва Парвардигор Худо ба мор гуфт: «Азбаски ин корро кардӣ, аз ҳамаи чорпоён ва аз ҳамаи ҳайвонҳои саҳро ту лаънатӣ бошӣ; ту бар шикамат роҳ хоҳӣ рафт, ва тамоми рӯзҳои умрат хок хоҳӣ хӯрд.IE  Ва Парвардигор Худо ба зан гуфт: «Ин чӣ кор аст, ки кардӣ?» Зан гуфт: «Мор маро фирефта кард, ва ман хӯрдам».D%  Одам гуфт: «Ин зане ки ба ман додаӣ, аз меваи дарахт ба ман дод, ва ман хӯрдам».7Ci  Ва гуфт: «Кӣ ба ту гуфт, ки ту бараҳнаӣ? Оё аз он дарахте ки хӯрданашро ба ту манъ кардам, хӯрдаӣ?».BW  Гуфт: «Чун овозатро дар боғ шунидам, ҳаросон шудам, зеро ки ман бараҳнаам, ва пинҳон шудам».qA]  Ва Парвардигор Худо ба Одам хитоб карда, гуфт: «Куҷоӣ ту?»9@m Ва овози Парвардигор Худоро шуниданд, ки дар вақти салқинии рӯз дар боғ мегашт; ва Одам ва занаш аз пеши назари Парвардигор Худо дар миёни дарахтони боғ пинҳон шуданд.b?? Ва чашмони ҳар дуи онҳо воз шуд, ва донистанд, ки бараҳнаанд, ва баргҳои анҷирро ба ҳам дӯхта, лӯнгиҳо барои худ сохтанд.)>M Ва зан дид, ки он дарахт барои хӯрок хуб аст, ва назаррабост, ва дарахти дилпазири донишафзост; ва аз меваи он гирифта, хӯрд; ва ба шавҳари худ низ дод, ва ӯ хӯрд.r=_ Балки Худо медонад, ки дар рӯзе ки аз он бихӯред, чашмони шумо воз хоҳанд шуд, ва шумо, монанди Худо, донандаи неку бад хоҳед шуд».F< Мор ба зан гуфт: «Не, нахоҳед мурд;N; Лекин аз меваи дарахте ки дар мобайни боғ аст, Худо гуфт, ки нахӯред ва ба он даст нарасонед, мабодо бимиред».p:[ Зан ба мор гуфт: «Аз меваи дарахтони боғ хӯрда метавонем,69 i ВА мор аз ҳамаи ҳайвонҳои саҳро, ки Парвардигор Худо ба вуҷуд оварда буд, зирактар буд. Ва ба зан гуфт: «Оё Худо ҳақиқатан гуфтааст, ки аз ҳамаи дарахтони боғ нахӯред?»w8i Ва ҳар ду, Одам ва занаш, бараҳна буданд, ва хиҷил намешуданд.67g Аз ин сабаб мард падару модари худро тарк карда, бо зани худ хоҳад пайваст; ва як тан хоҳанд буд.h6K Ва одам гуфт: «Ин аст устухоне аз устухонҳоям ва гӯште аз гӯштам; вай нисоъ номида шавад; зеро ки аз инсон гирифта шудааст».#5A Ва Парвардигор Худо аз қабурғае ки аз одам гирифт, зане сохт, ва ӯро назди одам овард.p4[ Ва Парвардигор Худо хоби сахте бар одам овард; ва ҳангоме ки хобаш бурд, яке аз қабурғаҳои ӯро гирифт, ва гӯшт дар ҷояш пур кард.3# Ва одам ҳамаи чорпоён ва паррандагони осмонро, ва ҳамаи ҳайвонҳои саҳроро ном ниҳод; лекин барои одам мададгоре ки ба вай мувофиқ бошад, ёфт нашуд.t2c Ва Парвардигор Худо ҳар ҳайвони саҳро ва ҳар паррандаи осмонро аз хок бисиришт ва назди одам овард, то бубинад, ки онро чӣ гуна хоҳад номид, ва он чи одам ҳар ҷони зиндаро биномад, номи вай ҳамон шавад.V1' Ва Парвардигор Худо гуфт: «Хуб нест, ки одам танҳо бошад; пас барояш мададгоре ки ба вай мувофиқ бошад, биофарам».,0S Аммо аз дарахти дониши неку бад зинҳор нахӯр; зеро рӯзе ки аз он бихӯрӣ, ҳатман хоҳӣ мурд»./% Ва Парвардигор Худо ба одам амр фармуда, гуфт: «Аз ҳар дарахти боғ хӯрдан гир;U.% Ва Парвардигор Худо одамро гирифт, ва ӯро дар боғи Адан гузошт, то ки кори онро бикунад ва онро нигаҳдорӣ намояд..-W Ва номи дарёи сеюм Ҳиддақил аст, ки ба тарафи шарқии Ашшур ҷорист. Ва дарёи чорум Фурот аст.,  Ва номи дарёи дуюм Ҷайҳун аст, ки тамоми замини Кушро иҳота мекунад.+  Ва тиллои он замин хуб аст; дар он ҷо самғи хушбӯй ва санги ҷазъ мавҷуд аст.*5  Номи яке Фишӯн аст, ки тамоми замини Ҳавилоро, ки дар он ҷо тиллост, иҳота мекунад;/)Y  Ва дарёе аз Адан берун меомад, то ки боғро сероб кунад; ва аз он ҷо ба чор шохоб тақсим мешуд.(  Ва Парвардигор Худо ҳар гуна дарахти хушнамуд ва хушхӯрро, ва дарахти ҳаётро дар мобайни боғ, ва дарахти дониши неку бадро аз замин рӯёнид.B' Ва Парвардигор Худо боғе дар Адан ба тарафи шарқ шинонд; ва он одамро, ки сиришта буд, дар он ҷо гузошт.I& Ва Парвардигор Худо одамро аз хоки замин бисиришт, ва ба бинии вай рӯҳи ҳаёт дамид, ва одам ҷони зинда шуд.r%_ Ва буғ аз замин баромада, тамоми рӯи заминро сероб мекард.E$ Ва ҳеҷ буттаи саҳро ҳанӯз дар замин набуд, ва ҳеҷ алафи саҳро ҳанӯз нарӯида буд, зеро ки Парвардигор Худо борон бар замин наборонида буд, ва одам набуд, ки дар замин кор кунад;]#5 Ин аст пайдоиши осмон ва замин, ҳангоми офариниши онҳо, дар рӯзе ки Парвардигор Худо замин ва осмонро ба вуҷуд овард,y"m Ва Худо рӯзи ҳафтумро баракат дод, ва онро пок намуд, зеро ки дар он ором гирифт аз ҳамаи корҳои Худ, ки Худо офарид ва ба вуҷуд овард.k!Q Ва Худо корҳои Худро, ки карда буд, то рӯзи ҳафтум анҷом дод, ва дар рӯзи ҳафтум аз ҳамаи корҳои Худ, ки карда буд, ором гирифт.n  Y Ҳамин тавр осмону замин ва тамоми анбӯҳи онҳо анҷом ёфт.8 m Ва Худо ҳар он чиро, ки ба амал овард, дид, ва инак, хеле хуб аст. Ва шом буд, ва субҳ буд: рӯзи шашум.7 k Ва ба ҳамаи ҳайвонҳои замин, ва ба ҳамаи паррандагони осмон, ва ба ҳар хазандаи рӯи замин, ки ҷони зинда дорад, Ман тамоми алафи сабзро барои хӯрок додам». Ва чунин шуд.E  Ва Худо гуфт: «Инак, Ман ҳар алафи тухмдорро, ки бар рӯи тамоми замин ҳаст, ва ҳар дарахтеро, ки дорои меваи дарахти тухмдор мебошад, ба шумо додам, то ки барои шумо хӯрок бошад. % Ва Худо онҳоро баракат дод, ва Худо ба онҳо гуфт: «Борвар ва афзун шавед, ва заминро пур кунед, ва онро соҳибӣ намоед, ва бар моҳиёни баҳр ва бар паррандагони осмон ва бар ҳар ҳайвоне ки бар замин мехазад, ҳукмрон бошед».& I Ва Худо одамро ба сурати Худ офарид, ӯро ба сурати Худо офарид; онҳоро марду зан офарид.  Ва Худо гуфт: «Одамро ба сурати Мо, ба монанди Мо биофарем; ва онҳо бар моҳиёни баҳр, ва бар паррандагони осмон, ва бар чорпоён, ва бар тамоми замин, ва бар тамоми хазандагоне ки бар замин мехазанд, ҳукм ронанд».B  Ва Худо ҳайвонҳои ваҳшии заминро мувофиқи ҷинсашон, ва чорпоёнро мувофиқи ҷинсашон, ва тамоми хазандагони заминро мувофиқи ҷинсашон ба вуҷуд овард. Ва Худо дид, ки хуб аст. + Ва Худо гуфт: «Замин ҷони зиндаро мувофиқи ҷинсаш, ҷорпоён, ва хазандагон, ва ҳайвонҳои ваҳшии заминро мувофиқи ҷинсашон берун оварад». Ва чунин шуд.H  Ва шом буд, ва субҳ буд: рӯзи панҷум.m W Ва Худо онҳоро баракат дода, гуфт: «Борвар ва афзун шавед, ва обҳои баҳрҳоро пур кунед, ва паррандагон бар замин афзун шаванд».Q  Ва Худо аждарҳои бузург ва ҳар гуна ҷонварҳои хазандаро, ки об аз онҳо мувофиқи ҷинсашон пур шуд, ва ҳар гуна паррандагони болдорро мувофиқи ҷинсашон офарид. Ва Худо дид, ки хуб аст.V ) Ва Худо гуфт: «Об аз ҷонварҳои бешумор пур шавад; ва паррандагон болои замин, бар рӯи фалаки осмон парвоз кунанд».F  Ва шом буд, ва субҳ буд: рӯзи чорум.# C Ва бар рӯзу шаб ҳукм ронанд, ва рӯшноиро аз торикӣ ҷудо кунанд. Ва Худо дид, ки хуб аст.  Ва Худо онҳоро дар фалаки осмон гузошт, то ки бар замин рӯшноӣ диҳанд," A Ва Худо ду нурдиҳандаи бузург ба вуҷуд овард: нурдиҳандаи калонтар, барои ҳукумронӣ бар рӯз, ва нурдиҳандаи хурдтар, барои ҳукумронӣ бар шаб, ва ситорагон;# C Ва нурдиҳандаҳо дар фалаки осмон бошанд, то ки бар замин рӯшноӣ диҳанд». Ва чунин шуд.  Ва Худо гуфт: «Нурдиҳандаҳо дар фалаки осмон бошанд, то ки рӯзро аз шаб ҷудо кунанд, ва барои аломатҳо, ва замонҳо, ва рӯзҳо, ва солҳо бошанд;D   Ва шом буд, ва субҳ буд: рӯзи сеюм.  9 Ва замин растанӣ рӯёнид, алафе ки мувофиқи ҷинси худ тухм меоварад, ва дарахти мевадоре ки тухмаш дар он мувофиқи ҷинси худ бошад. Ва Худо дид, ки хуб аст.6  i Ва Худо гуфт: «Замин растанӣ бирӯёнад, алафе ки тухм меоварад, дарахти мевадоре ки мувофиқи ҷинси худ мева медиҳад, ки тухмаш дар он бар рӯи замин бошад». Ва чунин шуд.  7 Ва Худо хушкиро замин номид, ва маҷмӯи обҳоро баҳрҳо номид. Ва Худо дид, ки хуб аст.'  K Ва Худо гуфт: «Оби зери осмон дар як ҷо ҷамъ шавад, ва хушкӣ намудор шавад». Ва чунин шуд.x m Ва Худо фалакро осмон номид. Ва шом буд, ва субҳ буд: рӯзи дуюм.1 _ Ва Худо фалакро ба вуҷуд овард; ва оби зери фалакро аз оби болои фалак ҷудо кард. Ва чунин шуд. } Ва Худо гуфт: «Фалаке бошад дар миёни об, ва обро аз об ҷудо кунад».! ? Ва Худо рӯшноиро рӯз номид, ва торикиро шаб номид. Ва шом буд, ва субҳ буд: рӯзи аввал.  Ва Худо рӯшноиро дид, ки хуб аст; ва Худо рӯшноиро аз торикӣ ҷудо кард.Y / Ва Худо гуфт:«Рӯшноӣ бишавад». Ва рӯшноӣ шуд.5 g Ва замин бешакл ва холӣ буд, ва торикӣ бар рӯи обҳои азим; ва Рӯҳи Худо бар рӯи об дар парвоз буд.P  Дар ибтидо Худо осмон ва заминро офарид. K~N}}p|| {b{yyxwvutt5srrqq8ponmmClkkNjjhh+gCfexedd,bba_^K]m\[GZZ:XXW{WVU0TSRsQPiOPNzMM;LL[KJ=IHH_GGWFF/EE[DD CCBAA.@@6??&>>w>@=<< ;O:::92888D77V6~55543210//4--I,,$+j+ *W));((,''&&%$$X#"!! ReW  k  8 d ~.U L Лекин мардуми Садӯм бағоят бадкор ва пеши Парвардигор гуноҳкор буданд.JK Абром дар замини Канъон сокин шуд; ва Лут дар шаҳрҳои водӣ сокин шуд, ва хаймаҳои худро то Садӯм барафрошт.UJ% Ва Лут тамоми водии Урдунро барои худ ихтиёр кард; ва Лут ба тарафи шарқ кӯч кард. Ва онҳо аз якдигар ҷудо шуданд.LI Ва Лут чашм андохта, тамоми водии Урдунро дид, ки он, пеш аз он ки Парвардигор Садӯм ва Амӯроро хароб кунад, сар ба сар то Сӯар, мисли боғи Парвардигор, мисли замини Миср обшор буд.UH% Магар тамоми замин пеши ту нест? Пас, хоҳишмандам, ки аз ман ҷудо шавӣ. Агар ба тарафи чап равӣ, ман ба тарафи рост хоҳам рафт, ва агар ба тарафи рост равӣ, ман ба тарафи чап хоҳам рафт”.G Ва Абром ба Лут гуфт: “Зинҳор, дар миёни ман ва ту, ва дар миёни чӯпонони ман ва чӯпонони ту кашмакаше набошад; зеро ки мо бародарон ҳастем.xFk Ва дар миёни чӯпонони чорвои Абром ва чӯпонони чорвои Лут кашмакаш буд; ва дар он замон канъониён фарризиён сокини он замин буданд.zEo Вале замин ба онҳо ғунҷоиш намедод, ки дар як ҷо сокин шаванд, зеро ки дороияшон бисёр буд, ва наметавонистанд дар як ҷо сокин шаванд.D Лут низ, ки ҳамроҳи Абром мегашт, гӯсфандон, ва говон, ва хаймаҳо дошт.PC Ба макони қурбонгоҳе ки дар он ҷо ӯ дар ибтидо бино карда буд; ва дар он ҷо Абром номи Парвардигорро хонда буд.JB Ва аз ҷануб то Байт-Ил роҳ паймуда, ба маконе расид, ки дар он ҷо пештар хаймаи ӯ дар миёни Байт-Ил ва Ай буд,bA? Ва Абром аз чорво, ва нуқра, ва тилло хеле бой буд.-@ W ВА Абром аз Миср баромада, бо занаш, ва бо ҳар чизе ки дошт, ва бо ҳамроҳии Лут ба ҷануб омад.&?G Ва фиръавн дар ҳаққи ӯ ба одамони худ амр фармуд, ва ӯро бо занаш ва бо ҳар чизе ки дошт,L> Чаро гуфтӣ: 'Вай хоҳари ман аст'? Ва ман вайро ба занӣ гирифтанӣ будам. Ва акнун инак зани ту; бигир ва бирав».==u Ва фиръавн Абромро хонда, гуфт: «Ин чӣ кор аст, ки ба ман кардӣ? Чаро ба ман нагуфтӣ, ки вай зани туст?:<o Ва Парвардигор фиръавн ва аҳли хонаи ӯро аз боиси Сорай, зани Абром, ба балоҳои бад гирифтор кард.};u Ва ба хотири вай ба Абром некӣ кард; ва Абром соҳиби гӯсфандон, ва говон, ва харон, ва ғуломон, ва канизон, ва хачирон, ва шутурон гардид.h:K Ва амирони фиръавн вайро диданд, ва дар ҳузури фиръавн вайро ситоиш карданд; ва ин зан ба хонаи фиръавн гирифта оварда шуд.9# Ва ҳангоме ки Абром ба Миср омад, мисриён ин занро диданд, ки хеле хушрӯй аст;G8 Пас бигӯ, ки ту хоҳари ман ҳастӣ, то ки ба хотири ту ба ман некӣ шавад, ва ҷонам ба туфайли ту зинда монад».47c Ва чун мисриён туро бинанд, гӯянд: «Ин зани ӯст»; пас маро бикушанд, ва туро зинда нигоҳ доранд.:6o Вақте ки ба Миср наздик меомад, ба зани худ Сорай гуфт: «Инак, ман медонам, ки ту зани хушрӯй ҳастӣ;u5e Ва дар он замин гуруснагӣ шуд. Ва Абром ба Миср фурӯд омад, то ки дар он ҷо зиндагӣ кунад; зеро ки гуруснагӣ дар он замин шиддат ёфт.{4q Ва Абром рахти сафар баста, ба самти ҷануб роҳ паймудан гирифт.39 Ва аз он ҷо ба кӯҳе ки аз Байт-Ил ба тарафи шарқ аст, кӯч кард; ва хаймаи худро барафрошт, ва Байт-Ил ба тарафи ғарбӣ ва Ай ба тарафи шарқии он буд; ва дар он ҷо қурбонгоҳе барои Парвардигор бино кард ва номи Парвардигорро хонд.21 Ва Парвардигор бар Абром зоҳир гардида, гуфт: «Ба насли ту ин заминро медиҳам». Ва дар он ҷо барои Парвардигор, ки бар ӯ зоҳир шуд, қурбонгоҳе бино кард.W1) Ва Абром заминро тай карда, то мавзеи Шакем, то булутзори Мӯре расид. Ва дар он вақт канъониён дар ин замин буданд. 0 Ва Абром зани худ Сорай ва бародарзодаи худ Лутро бо тамоми дороие ки андӯхта буданд, ва бо шахсоне ки дар Ҳорон доштанд, гирифт; ва берун омаданд, то ки сӯи замини Канъон равона шаванд; ва ба замини Канъон омаданд./ Ва Абром, чунон ки Парвардигор ба ӯ фармуд, равона шуд; ва Лут ҳамроҳи ӯ рафт. Ва Абром ҳафтоду панҷсола буд, ҳангоме ки аз Ҳорон берун омад..9 Ва баракат диҳам онҳоеро, ки туро муборак хонанд, ва лаънат гӯям ба онҳое ки туро лаънатӣ хонанд; ва дар ту ҳамаи қабилаҳои рӯи замин баракат хоҳанд ёфт».a-= Ва аз ту халқи бузурге ба вуҷуд оварам, ва туро баракат диҳам, ва номи туро бузург созам: ва ту намунаи баракат хоҳӣ шуд.s, c ВА Парвардигор ба Абром гуфт: «Аз замини худ, аз хешу табори худ ва аз хонаи падари худ сӯи замине ки ба ту нишон диҳам, равона шав.|+s Ва рӯзҳои Тораҳ дусаду панҷ сол буданд, ва Тораҳ дар Ҳорон мурд.*1 Ва Тораҳ писари худ Абром ва набераи худ Лут, писари Ҳорон, ва келин худ Сорай, зани писараш Абромро гирифта, бо онҳо аз Ури калдониён берун омад, то ки ба замини Канъон бираванд, вале ба Ҳорон расида, дар он ҷо сокин шуданд.F) Ва Сорай бенасл буда, бача надошт.( Ва Абром ва Ноҳӯр занон барои худ гирифтанд: номи зани Абром — Сорай ва номи зани Ноҳӯр — Милко, духтари Ҳорон, падари Милко ва падари Иско.''I Ва Ҳорон пеш аз фавти падари худ Тораҳ, дар замин таваллуди худ, дар Ури калдониён мурд.2&_ Ва ин аст насаби Тораҳ: Тораҳ Абром, Ноҳӯр ва Ҳоронро ба дунё овард. Ҳорон Лутро ба дунё овард.% Ва Тораҳ ҳафтод сол бизист, ва Абром, Ноҳӯр ва Ҳоронро ба дунё овард.2$_ Ва Ноҳӯр, баъд аз таваллуди Тораҳ, саду нуздаҳ сол бизист, ва писарону дуҳтарон ба дунё овард.m#U Ва Ноҳӯр бисту нӯҳ сол бизист, ва Тораҳро ба дунё овард.'"I Ва Саруҷ, баъд аз таваллуди Ноҳӯр, дусад сол бизист, ва писарону духтарон ба дунё овард.`!; Ва Саруҷ сӣ сол бизист, ва Ноҳӯрро ба дунё овард.. W Ва Рау, баъд аз таваллуди Саруҷ, дусаду ҳафт сол бизист, ва писарону духтарон ба дунё овард.cA Ва Рау сию ду сол бизист, ва Саруҷро ба дунё овард.,S Ва Фолаҷ, баъд аз таваллуди Рау, дусаду нӯҳ сол бизист, ва писарону духтарон ба дунё овард.\3 Ва Фолаҷ сӣ сол бизист, ва Рауро ба дунё овард..W Ва Эбар, баъд аз таваллуди Фолаҷ, чорсаду сӣ сол бизист, ва писарону духтарон ба дунё овард.gI Ва Эбар сию чор сол бизист, ва Фолаҷро ба дунё овард..W Ва Шолаҳ, баъд аз таваллуди Эбар, чорсаду се сол бизист, ва писарону духтарон ба дунё овард.^7 Ва Шолаҳ сӣ сол бизист, ва Эбарро ба дунё овард.6g Ва Арфакшад, баъд аз таваллуди Шолаҳ, чорсаду се сол бизист, ва писарону духтарон ба дунё овард.q] Ва Арфакшад сию панҷ сол бизист, ва Шолаҳро ба дунё овард.-U Ва Сом, баъд аз таваллуди Арфакшад, панҷсад сол бизист, ва писарону духтарон ба дунё овард."? Ин аст насаби Сом: Сом садсола буд, ва Арфакшадро баъд аз ду соли тӯфон ба дунё овард.A} Аз ҳамин сабаб он ҷоро Бобил номидаанд; зеро ки дар он ҷо Парвардигор забони тамоми заминро омехта кард, ва аз он ҷо Парвардигор онҳоро бар рӯи тамоми замин пароканда кард.D Ва Парвардигор онҳоро аз он ҷо бар рӯи тамоми замин пароканда кард; ва онҳо сохтани шаҳрро бас карданд.+Q Пас фурӯд оем, ва забони онҳоро дар он ҷо омехта кунем, то ки сухани якдигарро нафаҳманд».6g Ва Парвардигор гуфт: «Инак, қавм як аст, ва ҳамаи онҳоро забон як аст; ва ин корро шурӯъ кардаанд, ва акнун ҳар коре ки карданӣ шудаанд, барояшон дастнорас нахоҳад буд.)M Ва Парвардигор фурӯд омад барои дидани шаҳр ва бурҷе ки фарзандони одам бино мекарданд.(K Ва гуфтанд: «Биёед, шаҳре барои худ бино кунем, ва бурҷе ки сараш ба осмон бирасад; ва номе барои худ пайдо кунем, мабодо бар рӯи тамоми замин пароканда шавем».O Ва ба якдигар гуфтанд: «Биёед, хишт резем, ва онро хуб пазем». Ва онҳоро хишт ба ҷои санг буд, ва қир ба ҷои гил. ; Чун аз шарқ кӯч мекарданд, даште дар замини Шинъор ёфтанд ва дар он ҷо сокин шуданд.S  # ДАР тамоми замин як забон ва як лаҳҷа буд.o Y Инҳоянд қабилаҳои писарони Нӯҳ, мувофиқи насаби онҳо, дар халқҳои онҳо. Аз онҳо баъд аз тӯфон халқҳо бар рӯи замин паҳн шуданд.T # Инҳоянд писарони Сом мувофиқи қабилаҳои онҳо, мувофиқи забонҳои онҳо, дар заминҳои онҳо мувофиқи халқҳои онҳо.q ] Ва бошишгоҳи онҳо аз Мешо буд ба самти Сафоро, кӯҳи шарқӣ.wi Ва Ӯфир, Ҳавило ва Йӯбобро. Ҳамаи онҳо писарони Ёқтон буданд.8m Ва Ӯбол, Абимоил ва Шаборо,:q Ва Ҳадӯром, Узол ва Диқлоро,sa Ва Ёқтон Алмӯдод, Шолаф, Ҳазармавт ва Ёраҳро ба дунё овард,eE Ва ба Эбар ду писар таваллуд шуд: яке Фолаҷ ном дошт, зеро ки дар рӯзҳои ӯ замин тақсим шудааст; ва номи бародараш — Ёқтон.~w Ва Арфакшад Шолаҳро ба дунё овард, ва Шолаҳ Эбарро ба дунё овард.N Ва писарони Арам: Ус, Ҳул, Ҷатар ва Маш._9 Писарони Сом: Элом, Ашшур, Арфакшад, Луд ва Арам.7i Ба Сом низ, ки падари ҳамаи писарони Эбар ва бародари калонии Ёфат буд, писарон таваллуд шуданд.L Инҳоянд писарони Ҳом, мувофиқи қабилаҳои онҳо, мувофиқи забонҳои онҳо, дар заминҳои онҳо, дар халқҳои онҳо.H~ Ва ҳудуди канъониён аз Сидӯн ба самти Ҷарор то Ғазза буд ва ба самти Садӯм, Амӯро, Адмо ва Сабӯим то Лошаъ.}' Ва Арводӣ, Саморӣ ва Ҳамотиро. Баъд аз он қабилаҳои канъонӣ паҳн шуда рафтанд.4|e Ва Ҳиввӣ, Арқӣ ва Синиро,<{u Ва Ябусӣ, Амӯрӣ ва Ҷирҷоширо,mzU Ва Канъон Сидӯн нахустзодаи худ ва Ҳитро ба дунё овард,y' Ва Фатрусим ва Каслуҳимро, ки аз он ҷо фалиштиён пайдо шудаанд, ва Кафтӯримро.sxa Ва Миср Лудим, Аномим, Лаҳобим ва Нафтуҳимро ба дунё овард,twc Ва Рисанро дар миёни Нинве ва Колаҳ; ва он шаҳри бузург буд.~vw Аз он замин Ашшур баромада, Нинве, Раҳӯбӯир ва Колаҳро бино кард,u Ибтидои мамлакати ӯ Бобил, Арак, Аккад ва Калне дар замини Шинъор буд.Ot Ӯ пеши Парвардигор сайёди пурзӯр буд; ба ҳамин сабаб мегӯянд: «Мисли Нимрӯд сайёди пурзӯр пеши Парвардигор». s Ва Куш Нимрӯдро ба дунё овард: ӯ ба пурзӯр шудан бар рӯи замин шурӯъ кард.r3 Писарони Куш: Сабо, Ҳавило, Сабто, Раъмо ва Сабтако. Писарони Раъмо: Шабо ва Дадон.Mq Писарони Ҳом: Куш, Миср, Фут ва Канъон.hpK Аз онҳо халқҳои соҳилҳо дар заминҳои худ паҳн шуданд, ҳар яке мувофиқи забони худ, мувофиқи қабилаҳои худ, дар халқҳои худ._o9 Писарони Ёвон: Алишо, Таршиш, Киттим ва Дӯдоним.Un% Писарони Ҷӯмар: Ашканаз, Рифат ва Тӯҷармо.ymm Писарони Ёфат: Ҷӯмар, Моҷӯҷ, Модай, Ёвон, Тубол, Машак ва Тирос..l Y ИН аст насаби писарони Нӯҳ: Сом, Ҳом ва Ёфат. Ба онҳо баъд аз тӯфон писарон тавваллуд шуданд.ska Пас тамоми рӯзҳои Нӯҳ нӯҳсаду панҷоҳ сол буданд; ва ӯ мурд.\j3 Ва Нӯҳ баъд аз тӯфон сесаду панҷоҳ сол бизист.%iE Худо Ёфатро паҳно диҳад; ва дар хаймаҳои Сом сокин шавад; ва Канъон бандаи онҳо бошад»h! Ва гуфт: «Муборак аст Парвардигор Худои Сом; бигзор Канъон бандаи Сом бошад.g Ва гуфт: «Канъон лаънатӣ бод; пеши бародарони худ бандаи бандагон бошад».1f] Ва Нӯҳ аз мастии шароби худ ҳушёр шуда, фаҳмид, ки писари хурдияш дар ҳаққи ӯ чӣ кор кардааст;ceA Сом ва Ёфат ҷомаро гирифта, бар китфи худ партофтанд, ва ақибнокӣ рафта, шармгоҳи падари худро пӯшониданд; ва азбаски рӯяшон ба ақиб нигаронида шуда буд, онҳо шармгоҳи падари худро надиданд.3da Ва Ҳом, падари Канъон, шармгоҳи падари худро дид, ва берун баромада, ба ду бародараш нақл кард.rc_ Ва шароб нӯшида, маст шуд, ва дар хаймаи худ бараҳна хобид.hbK Ва Нӯҳ ба коркарди замин сар кард, ва токзоре шинонд. a Ин се нафар писарони Нӯҳ буданд, ва аз онҳо тамоми замин аҳолинишин гашт.*`O Писарони Нӯҳ, ки аз киштӣ берун омаданд, Сом, Ҳом ва Ёфат буданд. Ва Ҳом падари Канъон аст.R_ Ва Худо ба Нӯҳ гуфт: «Ин аст аломати аҳде ки барқарор мекунам дар миёни Худам ва ҳар офаридае ки бар замин аст».^% Ва чун рангинкамон дар абр бошад, Ман онро дида, он аҳди ҷовидониро, ки дар миёни Худо ва ҳар ҷони зиндаи ҳар офаридаи рӯи замин аст, ба ёд меоварам».5]e Ман аҳди Худро, ки дар миёни Ман ва шумо ва ҳар ҷони зиндаи ҳар офарида аст, ба ёд хоҳам овард; ва бори дигар оби тӯфон барои ҳалок кардани ҳар офарида рӯй нахоҳад дод.M\ Ва чунин воқеъ хоҳад шуд, ки ҳар гоҳ Ман абрро бар замин равона кунам, ва рангинкамон дар абр намудор гардад,[7 Рангинкамони Худро дар абр мегузорам, то ки аломати аҳди байни Ман ва замин бошад.zZo Ва Худо гуфт: «Ин аст аломати аҳде ки Ман мебандам дар миёни Худам ва шумо ва ҳар ҷони зиндае ки бо шумо бошад, аз насл ба насл то абад:Y- Аҳди Худро бо шумо барқарор мекунам, ки бори дигар ҳар офарида аз оби тӯфон ҳалок нашавад, ва бори дигар тӯфон барои хароб кардани замин рӯй надиҳад».KX Ва бо ҳар ҷони зиндае ки бо шумо бошад, бо паррандагон, бо чорпоён ва бо ҳамаи ҳайвонҳои ваҳшии замин, ки бо шумо бошанд, бо ҳар он чи аз киштӣ берун омад, бо ҳамаи ҳайвонҳои замин;W! «Инак, Ман аҳди Худро бо шумо ва баъд аз шумо бо насли шумо барқарор мекунам,bV? Ва Худо Нӯҳ ва писаронашро бо ӯ хитоб карда, гуфт: U; Ва шумо борвар ва афзун шавед, ва дар рӯи замин паҳн шуда равед, ва дар он биафзоед».KT Ҳар кӣ хуни одамизодро резад, хуни ӯ ба дасти одам рехта шавад: зеро ки одам ба сурати Худо офарида шудааст.HS Ва барои хуни шумо низ, ки ҷони шумост, қасос хоҳам гирифт, аз дасти ҳар ҳайвон онро талаб хоҳам кард, ва ҷони одамизодро аз дасти одамизод, аз дасти бародари ӯ талаб хоҳам кард.aR= Фақат гӯштро бо ҷони он, яъне бо хуни он, нахӯред.%QE Ҳар ҷунбандае ки зинда аст, барои шумо ғизо бошад; ҳамаро чун алафи сабз ба шумо додам.cPA Ва тарсу ҳароси шумо бар ҳамаи ҳайвонҳои ваҳшии замин, ва бар ҳамаи паррандагони осмон, ва бар ҳар чӣ бар замин мехазад, ва бар ҳамаи моҳиёни баҳр хоҳад буд; онҳо ба дасти шумо супурда шуданд.;O s ВА Худо Нӯҳ ва писаронашро баракат дода, ба онҳо гуфт: «Борвар ва афзун шавед, ва заминро пур кунед.ZN/ Минбаъд дар тамоми рӯзҳои замин кишт ва дарав, сармо ва гармо, тобистон ва зимистон, рӯз ва шаб хотима нахоҳад ёфт».%ME Ва Парвардигор бӯи хуш бӯид, ва Парвардигор дар дили Худ гуфт: «Заминро бори дигар аз боиси одамизод лаънат накунам, зеро ки андешаи дили одам аз наврасии ӯ бад аст; ва ҳамаи ҷонваронро бори дигар нобуд накунам, чунон ки кардам.L Ва Нӯҳ қурбонгоҳе барои Парвардигор бино кард; ва аз ҳар чорпои пок, ва аз ҳар паррандаи пок гирифта, қурбониҳои сӯхтанӣ бар қурбонгоҳ баровард.K Ҳамаи ҳайвонҳои ваҳшӣ, ва тамоми хазандагон, ва ҳамаи паррандагон, ва ҳар чӣ бар замин ҳаракат мекунад, мувофиқи ҷинсҳои худ, аз киштӣ баромаданд.J Ва Нӯҳ, ва писаронаш, ва занаш, ва занони писаронаш бо ӯ берун омаданд.I{ Ва ҳамаи ҳайвонҳоеро, ки назди худ дорӣ, ҳар офаридаеро аз паррандагон, ва чорпоён, ва тамоми хазандагоне ки бар замин мехазанд, бо худ берун овар, то ки бар замин паҳн шуда раванд, ва борвар ва афзун шаванд». H .«Аз киштӣ берун ой, ту, ва занат, ва писаронат, ва занони писаронат бо ту.AG Ва Худо Нӯҳро хитоб карда, гуфт:uFe Ва дар моҳи дуюм, дар рӯзи бисту ҳафтуми моҳ, замин хушк шуд.E9  Ва дар соли шашсаду якум, дар моҳи аввал, дар рӯзи якуми моҳ, оби рӯи замин хушк шуд; ва Нӯҳ сарпӯши киштиро бардошта, нигарист, ва инак, рӯи замин хушк буд.$DC  Ва боз ҳафт рӯзи дигар сабр карда, кабӯтарро сар дод; ва он дигар назди ӯ гашта наомад.dCC  Ва шомгоҳ кабӯтар назди ӯ баргашт; ва инак, барги тозаи зайтун дар нӯли вай; ва Нӯҳ донист, ки об аз рӯи замин фуромадааст.{Bq  Ва ҳафт рӯзи дигар сабр кард; ва боз кабӯтарро аз киштӣ сар дод.ZA/  Аммо кабӯтар ҷои осоише барои кафи пои худ наёфт, ва назди ӯ ба киштӣ баргашт; зеро ки об дар тамоми рӯи замин буд; ва ӯ дасти худро дароз кард ва онро гирифта, назди худ ба киштӣ даровард.@1 Баъд кабӯтарро аз пеши худ сар дод, то бубинад, ки оё об аз рӯи замин фуромадааст.$?C Ва зоғро сар дод, ва он берун парида, мерафту меомад, то даме ки оби рӯи замин хушк шуд. > Ва баъд аз гузаштани чил рӯз Нӯҳ даричаи киштиро, ки сохта буд, воз кард.C= Ва то моҳи даҳум об рафта-рафта кам мешуд; ва дар рӯзи аввали моҳи даҳум қуллаҳои кӯҳҳо намудор шуданд.<1 Ва дар моҳи ҳафтум, дар рӯзи ҳафдаҳуми моҳ, киштӣ бар кӯҳҳои Аророт қарор гирифт.&;G Ва об рафта-рафта аз рӯи замин баргашт, ва баъд аз гузаштани саду панҷоҳ рӯз об кам шуд.:/ Ва чашмаҳои обҳои азим ва равзанҳои осмон баста шуд, ва борон аз осмон бозистод. 9  ВА Худо Нӯҳ ва ҳамаи ҳайвонҳои ваҳшӣ ва ҳамаи чорпоёнро, ки бо ӯ дар киштӣ буданд, ба ёд овард; ва Худо боде бар замин вазонид, ва об фурӯ нишаст.g8I Ва об бар замин саду панҷоҳ рӯз бошиддат зиёд мешуд.07[ Ва ҳар офаридае ки бар рӯи замин буд, аз одам то чорпоён, то хазандагон ва то паррандагони осмон аз замин нобуд шуд: фақат Нӯҳ, ва он чи бо ӯ дар киштӣ буд, боқӣ монд.n6W Ҳар он чи дар хушкӣ дами рӯҳи ҳаёт дар димоғаш буд, мурд..5W Ва тамоми ҳайвоноте ки бар замин мехазиданд, ва паррандагон, ва чорпоён, ва ҳайвонҳои ваҳшӣ, ва ҳар офаридае ки бар замин ҳаракат мекард, ва ҳамаи одамон мурданд.4! Об бошиддат зиёд шуда, понздаҳ араш болотар баромад, ва кӯҳҳо пӯшида шуданд.?3y Ва об бар замин хеле ва хеле пурзӯр шуд, ва ҳамаи кӯҳҳои баланде ки зери тамоми осмон буд, пӯшида шуд.%2E Ва об бошиддат зиёд мешуд ва бар замин хеле меафзуд; ва киштӣ бар сатҳи об шино мекард.61g Ва тӯфон чил рӯз бар замин давом кард, ва об афзуд, ва киштиро бардошт, ва он аз замин баланд шуд.i0M Ва онҳое ки омаданд, нар ва мода аз ҳар офарида омаданд, чунон ки Худо ба ӯ фармуда буд. Ва Парвардигор дарро аз пушти ӯ баст. / Ҷуфт-ҷуфт аз ҳар офаридае ки рӯҳи ҳаёт дорад, назди Нӯҳ ба киштӣ омаданд.. Онҳо, ва ҳамаи ҳайвонҳо мувофиқи ҷинсашон, ва ҳар гуна чорпоён мувофиқи ҷинсашон, ва тамоми хазандагоне ки бар замин мехазанд, мувофиқи ҷинсашон, ва ҳамаи паррандагон мувофиқи ҷинсашон, ҳамаи мурғон, ҳамаи болдорон,^-7  Дар худи ҳамон рӯз Нӯҳ, ва Сом, Ҳом ва Ёфат, писарони Нӯҳ, ва зани Нӯҳ, ва се зани писаронаш бо онҳо ба киштӣ даромаданд.^,7  Ва борон чил рӯз ва чил шаб бар рӯи замин борид.+#  Дар соли шашсадуми ҳаёти Нӯҳ, дар моҳи дуюм, дар рӯзи ҳафдаҳуми моҳ, дар ҳамон рӯз ҳамаи чашмаҳои обҳои азим шикофта шуд, ва равзанҳои осмон кушода.Y*-  Ва баъд аз ҳафт рӯз оби тӯфон бар замин омад.%)E  Ҷуфт-ҷуфт, нар ва мода, назди Нӯҳ ба киштӣ даромаданд, чунон ки Худо ба Нӯҳ фармуда буд.)(M Аз чорпоёни пок, ва аз чорпоёни нопок, ва аз паррандагон, ва аз тамоми хазандагони замин,4'c Ва Нӯҳ, ва писаронаш, ва занаш, ва занони писаронаш бо ӯ аз боиси оби тӯфон ба киштӣ даромаданд.f&G Ва Нӯҳ шашсадсола буд, чун тӯфони об бар замин омад.r%_ Ва Нӯҳ ҳар он чиро, ки Парвардигор ба ӯ фармуд, ба ҷо овард.y$m Зеро, баъд аз ҳафт рӯз, Ман чил рӯз ва чил шаб ба замин борон меборонам; ва тамоми ҳастиеро, ки офаридаам, аз рӯи замин нобуд мекунам».1#] Аз паррандагони осмон низ ҳафт-ҳафт, нар ва мода, то ки насле бар рӯи тамоми замин нигоҳ дорӣ. ~~I}h|{zyy'xwQvutusrqqRponmll"kjjishgfeddPcWbBa``N_^^6]q\A[hZZ!YQXWXWW{VUTT RQPOOGN{MbLKKJtIHH2GG0FEDCBAAB@1?Z>^=<;;98~77:55^44r3211G0/|.-,,p+W*)(''5&X%$#6"o! GA1g5S2"9GO DY]]5 Инак, бандаат дар назарат илтифот ёфтааст, ва меҳрубонии азиме ба ман кардӣ, ки ҷонамро раҳоӣ додӣ; вале ман қудрати он надорам, ки ба кӯҳ гурехта равам, мабодо балое ба сарам ояду бимирам.L\ Вале Лут ба онҳо гуфт: «Не, Худовандо![ Вақте ки онҳоро берун оварданд, гуфт: «Ҷони худро раҳо кун; ба ақиб нигоҳ накун, дар ҳеҷ ҷои ин водӣ наист; ба кӯҳ гурехта рав, то ки нобуд нашавӣ».BZ Ва чун дер мекард, он мардон дасти ӯ, ва дасти занаш, ва дасти ду духтарашро гирифтанд, — чунки Парвардигор бар ӯ дилсӯзӣ кард, — ва ӯро бароварда, дар беруни шаҳр гузоштанд.?Yy Ва ҳангоми дамидани субҳ он фариштагон Лутро шитоб кунонда, гуфтанд: «Бархез, зани худро бо ду духтаре ки пешат ҳастанд, бигир, то ки аз боиси гуноҳи ин шаҳр нобуд нашавӣ». X Ва Лут берун рафта, бо домодонаш, ки духтарони ӯро гирифтанӣ буданд, гап зад, ва гуфт: «Бархезед, аз ин ҷо равед; зеро ки Парвардигор ин шаҳрро нобуд мекунад». Вале ба назари домодонаш чунин намуд, ки ӯ шӯхӣ мекунад.W!  Зеро ки мо ин ҷойро нобуд хоҳем кард; чунки фиғон аз дасти онҳо пеши Парвардигор бисёр шудааст, ва Парвардигор моро фиристод, ки онро нобуд созем».V  Ва он мардон ба Лут гуфтанд: «Оё каси дигаре дар ин ҷо дорӣ? Домодон, ва писарон, ва духтарони худ, ва ҳар киро, ки дар шаҳр дорӣ, аз ин ҷо берун овар.oUY  Ва мардумеро, ки назди дари хона буданд, аз хурд то калон, ба кӯрӣ гирифтор карданд, ба тавре ки онҳо аз ёфтани дар оҷиз монданд.7Ti  Вале он мардон дастҳои худро дароз карда, Лутро назди худ ба хона дароварданд, ва дарро бастанд.S7  Ва гуфтанд: «Дафъ шав!» Ва гуфтанд: «Ин яке барои иқомат омад, ва мехоҳад довар бошад? Акнун ба ту, назар ба онҳо, бадтар муомила мекунем». Ва бо шиддат ба ин мард, яъне ба Лут, ҳамла оварда, наздик шуданд, то ки дарро бишкананд.R# Инак, ман ду духтар дорам, ки бокира ҳастанд; беҳтар, ки онҳоро назди шумо берун оварам, ва он чи дар назари шумо писанд ояд, бо онҳо бикунед; фақат ба ин мардон ҳеҷ коре накунед, зеро ки онҳо зери сояи боми ман омадаанд».]Q5 Ва гуфт: «Эй бародаронам, зинҳор, бадӣ накунед.P Ва Лут назди онҳо пеши остона баромад, ва дарро аз ақиби худ бибаст,hOK Ва Лутро ҷеғ зада, гуфтанд: «Куҷоянд он касоне ки имшаб назди ту омаданд? Онҳоро назди мо берун овар, то ки бо онҳо бихобем».iNM Ҳанӯз ба хоб нарафта буданд, ки сокинони шаҳр, мардони Садӯм, аз ҷавон то пир, тамоми халқ аз ҳар ҷониб хонаро иҳота карданд.tMc Ва чун онҳоро бисёр илтиҷо намуд, назди ӯ равона шуда, ба хонааш даромаданд. Ва ӯ онҳоро зиёфат дод, ва фатир пухт; ва онҳо хӯрданд.XL+ Ва гуфт: «Эй хоҷагонам! Ба хонаи бандаи худ биёед, ва шабро гузаронед, ва пойҳои худро бишӯед, ва бомдодон бархоста, роҳи худро пеш гиред». Вале гуфтанд: «Не, шабро дар кӯча мегузаронем».:K q ВА он ду фаришта бегоҳирӯзӣ ба Садӯм омаданд, ва Лут назди дарвозаи Садӯм нишаста буд. Ва чун Лут онҳоро дид, ба пешвози онҳо бархост, ва рӯй бар замин ниҳода, саҷда кард.3Ja !Ва Парвардигор, чун гуфтугӯро бо Иброҳим тамом кард, бирафт; ва Иброҳим ба макони худ баргашт..IW  Ва гуфт: «Худованд дарғазаб нашавад, ки ман фақат як бори дигар сухане хоҳам гуфт: шояд, дар он ҷо даҳ нафар ёфт шаванд?» Гуфт: «Ба хотири даҳ нафар нобуд накунам». H Ва гуфт: «Инак, ман ҷуръат намудам ба Худованд сухане бигӯям: шояд, дар он ҷо бист нафар ёфт шаванд?» Гуфт: «Ба хотири бист нафар нобуд накунам».G5 Ва гуфт: «Худованд дарғазаб нашавад, ки ман сухане хоҳам гуфт: шояд, дар он ҷо сӣ нафар ёфт шаванд?» Гуфт: «Агар дар он ҷо сӣ нафар ёбам, ин корро накунам».^F7 Ва боз илова намуда, ба Ӯ гуфт: «Шояд, дар он ҷо чил нафар ёфт шаванд?» Гуфт: «Ба хотири чил нафар ҳам ин корро накунам»..EW Шояд, аз он панҷоҳ росткор панҷ нафар кам бошад, наход ки тамоми шаҳрро аз боиси панҷ нафар нобуд созӣ?» Гуфт: «Агар дар он ҷо чилу панҷ нафар ёбам, нобуд накунам».FD Ва Иброҳим ба ҷавоб гуфт: «Инак ман, ки хок ва хокистар ҳастам, ҷуръат намудам ба Худованд сухане бигӯям:SC! Ва Парвардигор гуфт: «Агар дар шаҳри Садӯм панҷоҳ росткор ёбам, тамоми он маконро ба хотири онҳо амон медиҳам».5Be Ҳошо ба Ту, ки коре мисли ин бикунӣ, ки росткорро бо бадкор бикушӣ, ва росткору бадкор баробар бошанд; ҳошо ба Ту! Оё Довари тамоми замин аз рӯи адл амал нахоҳад кард?»A Шояд, дар ин шаҳр панҷоҳ росткор бошанд? Наход ки онҳоро нобуд созӣ, ва он маконро ба хотири панҷоҳ росткоре ки дар он бошанд, амон надиҳӣ? @ Ва Иброҳим наздик омада, гуфт: «Наход ки росткорро бо бадкор нобуд созӣ?7?i Ва мардон аз он ҷо сӯи Садӯм рӯй ниҳода рафтанд; вале Иброҳим ҳанӯз пеши Парвардигор истода буд.Z>/ Фурӯд омадам, то бубинам, ки оё онҳо комилан мувофиқи фиғоне ки ба Ман мерасад, рафтор кардаанд, ё не; хоҳам донист».C= Ва Парвардигор гуфт: «Фиғон аз дасти Садӯм ва Амӯро бисёр шудааст, ва гуноҳашон бағоят вазнин шудааст./<Y Зеро ӯро барои он шинохтаам, ки фарзандони худро, ва аҳли хонаи худро баъд аз худ амр хоҳад фармуд, ки роҳи Парвардигорро риоя карда, адлу инсофро ба амал оваранд, то ки Парвардигор он чи дар ҳаққи Иброҳим гуфтааст, ба вай бирасонад».`;; Ва аз Иброҳим ҳатман халқи бузург ва зӯроваре ба вуҷуд хоҳад омад, ва ҳамаи халқҳои рӯи замин дар ӯ баракат хоҳанд ёфт.: Ва Парвардигор гуфт: «Оё он чи Ман карданиам, аз Иброҳим пинҳон дорам?Y9- Ва он мардон аз он ҷо бархоста, сӯи Садӯм назар дӯхтанд, ва Иброҳим ҳамроҳашон равона шуд, то ки онҳоро гусел кунад. 8; Аммо Соро инкор карда, гуфт: «Нахандидаам». Чунки тарсид. Вале Ӯ гуфт: «Не, хандидӣ».7 Магар барои Парвардигор чизи мушкиле ҳаст? Дар вақти муқарраршуда, соли оянда дар ҳамин вақт назди ту хоҳам баргашт, ва Сороро писаре хоҳад шуд».l6S  Ва Парвардигор ба Иброҳим гуфт: «Барои чӣ Соро хандида, гуфт: 'Наход ки ҳақиқатан зоида тавонам, дар сурате ки ман пир шудаам?'Y5-  Ва Соро дарунакӣ хандида, гуфт: «Оё баъд аз фарсудагиам маро ҳузуру ҳаловате хоҳад буд? Ва хоҷаам низ пир шудааст».4+  Ва Иброҳим ва Соро пир ва солхурда буданд; ва одати занон аз Соро қатъ шуда буд.3%  Ва гуфт: «Соли оянда дар ҳамин вақт ҳатман назди ту хоҳам баргашт, ва занат Сороро писаре хоҳад шуд». Ва Соро ба дари хайма, ки дар ақиби ӯ буд, шунид.2}  Ва ба ӯ гуфтанд: «Зани ту, Соро куҷост?» Гуфт: «Инак, дар хайма аст».e1E Пас маска ва шир ва гӯсолаи тайёршударо гирифта, пеши онҳо гузошт; ва худаш дар паҳлуи онҳо зери дарахт истод, то хӯрданд.C0 Ва Иброҳим сӯи рама давид, ва гӯсолаи навдаму хуберо гирифта, ба ҷавоне дод, то ки зуд онро тайёр кунад.S/! Ва Иброҳим ба хайма назди Соро шитофт ва гуфт: «Ба зудӣ се андоза аз орди маҳин гирифта, хамир кун ва кулча паз».<.s Ва луқмаи ноне биёварам, то ки дилҳои худро қувват диҳед; ва пас аз он равона шавед; зеро ки барои ҳамин шумо пеши бандаи худ гузар кардаед». Гуфтанд: «Он чи гуфтӣ, бикун».- Андак об биёваранд, то ки пойҳои худро шуста, зери дарахт дароз кашед.$,C Ва гуфт: «Эй хоҷаам! Агар дар назари Ту илтифот ёфта бошам, аз пеши бандаи Худ нагузар.+ Ва чашм андохта, дид, ки инак, се мард дар рӯ ба рӯяш истодаанд. Чун онҳоро дид, аз дари хайма ба пешвози онҳо шитофт, ва то замин саҷда кард.I*  ВА Парвардигор дар булутзори Мамре бар ӯ зоҳир гардид, вақте ки ӯ дар гармои рӯз ба дари хайма нишаста буд.+)Q Ва ҳамаи наринаҳои аҳли хонаи ӯ, хоҳ хоназодон, хоҳ зархаридони аҷнабӣ, бо ӯ хатна шуданд.j(O Дар ҳамон рӯз Иброҳим ва писараш Исмоил хатна шуданд.|'s Ва писараш Исмоил сездаҳсола буд, вақте ки ғилофакаш хатна шуд.w&i Ва Иброҳим наваду нӯҳсола буд, вақте ки ғилофаки ӯ хатна шуд.^%7 Ва Иброҳим писари худ Исмоил ва ҳамаи хоназодон ва зархаридони худро, яъне ҳар наринаи аҳли хонаи Иброҳимро гирифта, ғилофаки онҳоро дар ҳамон рӯз хатна кард, чунон ки Худо ба ӯ гуфта буд.}$u Ва Худо сухан гуфтанро бо ӯ бас карда, аз пеши Иброҳим боло рафт.@#{ Вале аҳди Худро бо Исҳоқ барқарор хоҳам кард, ки Соро ӯро соли дигар дар ҳамин вақт ба ту хоҳад зоид».T"# Дар ҳаққи Исмоил ҳам туро шунидам: инак, ӯро баракат медиҳам, борвар мегардонам, хеле ва хеле афзун месозам; дувоздаҳ амирон аз ӯ пайдо шаванд; ва аз ӯ халқи бузурге ба вуҷуд меоварам.:!o Худо гуфт: «Валекин занат Соро ба ту писаре хоҳад зоид, ва ӯро Исҳоқ ном ҳоҳӣ ниҳод; ва аҳди Худро бо ӯ барқарор хоҳам кард, то ки бо насли ӯ баъд аз ӯ аҳди ҷовидонӣ бошад.y m Ва Иброҳим ба Худо гуфт: «Кошки Исмоил пеши Ту зиндагӣ кунад!»tc Ва Иброҳим бар рӯи худ афтода, хандид ва дар дили худ гуфт: «Наход ки аз марди садсола бача шавад, ва Соро дар навадсолагӣ бизояд?»6g Ман вайро баракат хоҳам дод, ва писаре низ аз вай ба ту хоҳам бахшид ; вайро баракат хоҳам дод, ва халқҳо аз вай ба вуҷуд оянд, ва подшоҳони халқҳо аз вай пайдо шаванд».+ Ва Худо ба Иброҳим гуфт : «Зани худ Сорайро Сорай нахон; балки номаш Соро бошад.xk Вале наринаи бехатна, ки ғилофаки худро хатна накарда бошад, он кас аз байни халқи худ нобуд гардад; вай аҳди Маро поймол кардааст».S!  Ҳар хоназоди ту ва ҳар зархариди ту ҳатман хатна карда шавад, то ки аҳди Ман дар ҷисми шумо аҳди ҷовидонӣ бошад.   Ва дар ҳаштрӯзагӣ ҳар наринаи шумо дар ҳамаи наслҳои шумо хатна карда шавад, хоҳ хоназод бошад, хоҳ зархарид аз ҳар аҷнабие ки аз насли ту нест./  Ва ғилофаки худро хатна кунед, то аломати аҳде бошад, ки дар миёни Ман ва шумост.X+  Ин аст аҳди Ман, ки риоя хоҳед кард дар миёни Ман ва шумо ва насли ту баъд аз ту: ҳар наринаи шумо хатна карда шавад.A}  Ва Худо ба Иброҳим гуфт: «Вале ту аҳди маро риоя кун, ту, ва баъд аз ту насли ту, дар ҳамаи наслҳои онҳо.}u Ва замини мусофирати туро, тамоми замини Канъонро ба ту, ва баъд аз ту ба насли ту ба соҳибияти абадӣ медиҳам; ва Худои онҳо хоҳам буд».8k Ва аҳди Худро дар миёни Худам ва ту, ва насли ту баъд аз ту, барқарор мекунам, дар ҳамаи наслҳои онҳо аҳди ҷовидонӣ бошад, то ки туро, ва баъд аз ту насли туро Худо бошам.F Ва туро хеле ва хеле борвар месозам, ва аз ту халқҳо ба вуҷуд меоварам, ва подшоҳон аз ту ба вуҷуд меоянд.$C Ва номи ту минъбад Абром хонда нашавад; зеро ки туро падари халқҳои бисёр мегардонам.zo «Ман - инак паймони Ман бо ту: ту падари халқҳои бисёр хоҳӣ буд.} Ва Абром бар рӯи худ афтод, ва Худо суханашро ба ӯ давом дода, гуфт:1] Ва аҳди Худро дар миёни Худам ва ту барқарор мекунам, ва туро хеле ва хеле афзун мегардонам».} w Вақте ки бром наваду нӯҳсола буд, Парвардигор бар Абром зоҳир гардида, гуфт: «Ман Худои Тавоно ҳастам; пеши Ман роҳ рав ва покдоман бош; Ва Абром ҳаштоду шашсола буд, ҳангоме ки Ҳоҷар Исмоилро ба Абром зоид. ; Ва Ҳоҷар ба Абром писар зоид; ва Абром писари худро, ки Ҳоҷар зоид, Исмоил ном ниҳод. 5 Аз ин сабаб он чоҳ Беэр-лаҳай-рӯӣ* ном дорад, ки дар миёни Қодеш ва Борад воқеъ аст.U %  Ва номи Парвардигорро, ки ба ӯ гап зад, Ато-Эл-рӯӣ хонд, зеро гуфт: «Гӯё ки ман ин ҷо баъд аз бинандаи ман бидидам».L   Ва ӯ марди ваҳшӣ хоҳад буд; дасти ӯ бар ҳама, ва дасти ҳама бар ӯ; пеши ҳамаи бародарони худ сокин хоҳад шуд». %  Ва фариштаи Парвардигор ба вай гуфт: «Инак, ҳомила ҳастӣ, ва писаре хоҳӣ зоид, ва ӯро Исмоил ном хоҳӣ монд; зеро ки Парвардигор азоби туро шунидааст.H  Ва фариштаи Парвардигор ба вай гуфт: «Насли туро бисёр афзун гардонам, ки аз бисёрӣ онро натавон шумурд».4c  Ва фариштаи Парвардигор ба вай гуфт: «Назди бонуи худ баргард ва зери дасти вай гардан фурор».X+ Ва гуфт: «Эй Ҳоҷар, канизи Сорай! Аз куҷо омадӣ ва ба куҷо меравӣ?» Вай гуфт: «Ман аз пеши бонуи худ Сорай гурехтам».:o Ва фариштаи Парвардигор вайро назди чашмаи об дар биёбон, яъне чашмае ки ба роҳи Шур мебошад, ёфт.#A Ва Абром ба Сорай гуфт: “Инак, канизи ту ба дасти туст; он чи писанди назари ту бошад, бо вай бикун”. Ва Сорай вайро ба танг овард; вай аз пеши ӯ гурехта рафт.G Ва Сорай ба Абром гуфт: “Дар озори ман айбдор ту ҳастӣ; ман канизи худро ба оғӯши ту додам; ва чун дид, ки ҳомила аст, маро хор дошт; Парвардигор дар миёни ману ту доварӣ кунад”.% Ва бо Ҳоҷар хобид; вай ҳомила шуд. Ва чун дид, ки ҳомила аст, бонуашро хор дошт.' Ва чун даҳ сол аз иқомати Абром дар замини Канъон гузашт, Сорай зани Абром, канизи худ Ҳоҷари мисриро гирифт, ва ба шавҳари худ Абром ӯро ба занӣ дод.5 Ва Сорай ба Абром гуфт: “Инак, Парвардигор маро аз зоидан боздошт; бо канизи ман бихоб; шояд, аз вай фарзанддор шавам”. Ва Абром ба сухани Сорай даромад. - ВА Сорай, зани Абром, ба вай фарзанд наовард, ва ӯро Ҳоҷар ном канизи мисрие буд.[~1 Амӯриён, канъониён, ҷирҷошиён ва ябӯсиёнро”.;}s Ҳиттиён, фарризиён, рафоиён,=|w Қениён, қенназиён, қадмӯниён,v{g Дар он рӯз Парвардигор бо Иброҳим аҳд баста, гуфт: “Ин заминро аз дарёи Миср то дарёи бузург, яъне дарёи Фурот, ба насли ту медиҳам:Lz Ва чун офтоб ғуруб карда, торикӣ фаро расид, танӯри пурдуд ва оташи алангадор аз миёни он пораҳо гузар кард.(yK Ва дар насли чорум ба ин ҷо хоҳанд баргашт, зеро ки гуноҳи амӯриён ҳанӯз пур нашудааст».x) Ва ту назди падарони худ ба саломатӣ хоҳӣ рафт ва дар пирии некӯ дафн хоҳӣ шуд.Uw% Ва бар халқе ки онҳо бандагонаш хоҳанд буд, Ман доварӣ хоҳам кард; ва баъд аз он бо дороии зиёд берун хоҳанд омад.,vS  Ва ба Абром гуфт: «Хуб бидон, ки насли ту дар замине ки аз они онҳо набошад, ғариб хоҳанд буд, ва онҳоро банда хоҳанд кард, ва бар онҳо чорсад сол зулм хоҳанд кард.Au}  Ва ҳангоми ғуруби офтоб Абромро хоби гарон зер кард; ва инак, даҳшат ва торикии азиме ӯро фаро гирифт.|ts  Ва лошахурон бар лошаҳо фурӯд омаданд; лекин Абром онҳоро ронд.Ls  Ӯ ин ҳамаро гирифт, ва онҳоро дупора кард, ва ҳар пораро рӯ ба рӯи ҷуфташ гузошт; фақат мурғонро пора накард.Er  Ва ба ӯ гуфт: «Ғуноҷини сесола, модабузи сесола, қӯчқори сесола, қумрӣ ва кабӯтарбачае барои Ман бигир». q Ва гуфт: «Худовандо, Парвардигоро! Аз чӣ бидонам, ки вориси он хоҳам буд?»Vp' Ва ба ӯ гуфт: «Манам Парвардигор, ки туро аз Ури калдониён берун овардам, то ки ин заминро ба мерос ба ту бидиҳам».o Ва ба Парвардигор бовар кард, ва ин барои ӯ росткорӣ ҳисоб карда шуд.n Ва ӯро берун оварда, гуфт: «Ба осмон назар кун, ва ситорагонро бишумур, агар онҳоро шумурда тавонӣ». Ва ба ӯ гуфт: «Насли ту ҳамин қадар хоҳад шуд».ume Ва дарҳол каломи Парвардигор ба ӯ даррасида, гуфт: «Ин вориси ту нахоҳад буд, балки он ки аз камари ту барояд, вориси ту хоҳад буд».l Ва Абром гуфт: «Инак, ба ман насл надодӣ, ва инак, хоназодам вориси ман аст».vkg Ва Абром гуфт: «Худовандо, Парвардигоро! Ба ман чӣ медиҳӣ? Ва ман бефарзанд меравам; ва Элиозари димишқӣ хонаи маро идора мекунад».j  БАЪД аз ин ҳодисаҳо каломи Парвардигор дар рӯъё ба Абром расида, гуфт: «Натарс, эй Абром; Ман сипари ту ҳастам; музди ту бағоят бузург аст».qi] Магар фақат он чи ҷавонон хӯрданд, ва ҳиссаи одамоне ки ҳамроҳи ман рафтанд: бигзор Онер, Ашкӯл ва Мамре ҳиссаи худро бигиранд».1h] Ки аз тамоми дороии ту риштае ё банди кафше нагирам, то нагӯӣ: «Ман Абромро бой гардондам», —_g9 Ва Абром ба подшоҳи Садӯм гуфт: «Дасти худро ба Парвардигор Худои Боло, Молики осмон ва замин бардошта, қасам мехӯрам, f; Ва подшоҳи Садӯм ба Абром гуфт: «Одамонро ба ман бидеҳ, ва дороиро барои худ бигир».Be Ва муборак аст Худои Боло, ки душманонатро ба дастат таслим кард» ВА Абром ба вай аз ҳар чиз даҳяк дод.*dO Ва ӯро баракат дода, гуфт: «Муборак аст Абром аз ҷониби Худои Боло, Молики осмон ва замин;c! Ва Малкисодақ подшоҳи Салим, нон ва май баровард, ва ӯ коҳини Худои Боло буд.Fb Вақте ки ӯ, баъд аз шикаст додани Кадорлоӯмар ва подшоҳоне ки бо вай буданд, баргашта меомад, подшоҳи Садӯм назди водии Шове, ки ҳамон водии подшоҳ бошад, ба пешвози ӯ баромад.!a= Ва тамоми дороиро баргардонид, ва хеши худ Лут ва дороии ӯро, ва занон ва қавмро низ.}`u Ва шабонгоҳ тақсим шуда, ба онҳо тохт, ӯ ва ғуломонаш; ва онҳоро шикаст дод ва то ба Ҳӯбо, ки аз Димишқ ба тарафи шимол аст, таъқиб намуд._ Чун Абром шунид, ки хешаш ба асирӣ афтодааст, сесаду ҳаждаҳ нафар ғуломони хоназоди дастпарварди худро бо худ бурда, то Дон таъқиб намуд.6^g  Ва гурезае омада, ба Аброми ибрӣ хабар дод, ва ӯ дар булутзори Мамреи амӯрӣ, ки бародари Ашкӯл ва бародари Онер буд, истиқомат дошт, ва онҳо иттифоқчиёни Абром буданд.]1  Ва бародарзодаи Абром, Лутро, ки дар Садӯм сокин буд, бо дороияш гирифта рафтанд. \  Ва ҳамаи дороии Садӯм ва Амӯроро бо тамоми озуқаи онҳо гирифта рафтанд.[  Ва водии Сиддим пур аз чоҳҳои қир буд; ва подшоҳони Садӯм ва Амӯро рӯй ба гурез оварда, ба он ҷо афтоданд; ва боқимондагон ба кӯҳистон гурехтанд._Z9  Бо Кадорлоӯмар подшоҳи Элом, Тидъол подшоҳи 'Ҷӯим, Амрофал подшоҳи Шинъор ва Арйӯк подшоҳи Алосор; чор подшоҳ бо панҷ.0Y[ Он гоҳ подшоҳи Садӯм, подшоҳи Амӯро, подшоҳи Адмо, подшоҳи Сабӯим ва подшоҳи Балаъ, ки ҳамон Сӯар бошад, берун омаданд; ва онҳо дар водии Сиддим ба ҷанг даромаданд,X3 Ва баргашта, ба чашмаи Мишфот, ки ҳамон Қодеш бошад, омаданд ва тамоми дашти Амолеқро, ва амӯриёнро низ, ки дар Ҳассун-Томор сокин буданд, шикаст доданд.W Ва ҳӯриёнро дар кӯҳи онҳо Сеир то Ил-Форон, ки дар шафати биёбон аст.,VS Ва дар соли чордаҳум Кадорлоӯмар ва подшоҳоне ки бо ӯ буданд, омада, рафоиёнро дар Аштарут-Қарнаим, зузиёнро дар Ҳом ва эмиёнро дар Шове-Қирётаим шикаст доданд,"U? Дувоздаҳ сол онҳо дар хизмати Кадорлоӯмар буданд ва дар соли сездаҳум исён карданд.T Ҳамаи онҳо дар водии Сиддим, ки ҳамон баҳри Намак бошад, бо ҳам пайвастанд.S# Ки онҳо бо Бараъ подшоҳи Садӯм, Биршаъ подшоҳи Амӯро, Шиноб подшоҳи Адмо, Шамэбар подшоҳи Сабӯим ва подшоҳи Бала, ки ҳамон Сӯар бошад, ҷанг карданд.`R = ВА воқеъ шуд дар рӯзҳои Амрофал подшоҳи Шинъор, Арйӯк подшоҳи Алосор, Қадорлаӯмар подшоҳи Элом ва Тидъол подшоҳи Ҷӯим,Q! Ва Абром хаймаи худро кӯчонда, равона шуд ва дар булутзори Мамре, ки дар Ҳебрӯн аст, сокин шуд; ва дар он ҷо қурбонгоҳе барои Парвардигор бино кард.P' Бархез ва дар дарозию паҳнои ин замин гардиш кун: зеро ки онро ба ту медиҳам”.]O5 Ва насли туро монанди ғубори замин мегардонам; агар касе ғубори заминро шумурда тавонад, насли ту низ шумурда шавад.N Зеро тамоми заминеро, ки мебинӣ, ба ту ва ба насли ту то абад медиҳам.*MO Ва Парвардигор ба Абром, баъд аз он ки Лут аз ӯ ҷудо шуд, гуфт: “Акнун чашм андохта, аз ҷое ки дар он истодаӣ, ба ҷониби шимол, ва ҷануб, ва шарқ, ва ғарб назар кун. +~M}e||N{{zuyx>w2v?utserr*qpoon)mbllkihg[ffeWccbja6`d_^^"]\\s[[ZYXX)VVVUTSlR3Q~PP,ONLLKKJbIIVHGG FZEECB!A@?>=M Ва Соро дар Қиряи Арбаъ, ки ҳамон Ҳебрӯн бошад, дар замини Канъон мурд, ва Иброҳим омад, то ки барои Соро навҳа ва гиря кунад.= ' ВА рӯзҳои зиндагонии Соро саду бисту ҳафт сол буданд: ин аст солҳои умри Соро.< Ва канизаки ӯ, ки Реулю ном дошт, вай низ Табаҳ, Ҷаҳам, Таҳаш ва Маъкоро зоид. ;; Ва Батуил Ривқоро ба дунё овард. Ҳамин ҳаштро Милко ба Ноҳӯр бародари Иброҳим зоид.L: Касад, Ҳазӯ, Филдош, Идлоф ва Батуил».g9I Нахустзодаи ӯ Ус, бародараш Буз, Қамуил падари Арам,o8Y Ва воқеъ шуд баъд аз ин ҳодисот, ки ба Иброҳим хабар дода, гуфтанд: «Инак, Милко низ ба бародарат Ноҳӯр писарҳо зоид, ки инҳоянд:~7w Ва Иброҳим назди ғуломбачагони худ баргашт, ва онҳо бархоста, якҷоя ба Беэр-Шобаъ равона шуданд; ва Иброҳим дар Беэр-Шобаъ иқомат кард.86k Ва ҳамаи халқҳои рӯи замин дар насли ту баракат хоҳанд ёфт, барои он ки ту ба овози Ман гӯш додӣ».U5% Туро бисёр баракат хоҳам дод ва насли туро бағоят афзун хоҳам кард, мисли ситорагони осмон ва мисли реге ки дар соҳили баҳр аст; ва насли ту шаҳрҳои душманони худро соҳибӣ хоҳад кард;x4k Ва гуфт: «Ба зоти Худ қасам ёд мекунам, мегӯяд Парвардигор, азбаски ту ин корро кардӣ ва писари худро, ки ягонаи туст дареғ надоштӣ, -s3a Ва дуюмбора фариштаи Парвардигор Иброҳимро аз осмон хонд,[21 Ва Иброҳим он маконро Яҳӯва-йирэ* номид; бинобар ин то имрӯз гуфта мешавад: «Дар кӯҳи Парвардигор бояд ҳозир шавад».X1+  Ва Иброҳим чашм андохта, дид: инак, дар қафо қӯчқоре бо шохҳояш дар бешае андармон шудааст; Ва Иброҳим рафта, қӯчқорро гирифт, ва дар ивази писараш онро барои қурбонии сӯхтанӣ баровард.'0I  Ва гуфт: «Дасти худро ба писар дароз накун ва ба ӯ чизе накун; зеро акнун донистам, ки ту аз Худо метарсӣ ва писари худро, ки ягонаи туст, аз Ман дареғ надоштӣ».&/G  Вале фариштаи Парвардигор аз осмон ӯро хонда, гуфт: «Иброҳим! Иброҳим!» Гуфт: «Лаббай!».  Ва Иброҳим дасти худро дароз карда, кордро гирифт, то ки писари худро кушад.,-S  Ва ба маконе ки Худо ба ӯ гуфт, расиданд; ва Иброҳим дар он ҷо қурбонгоҳе бино кард, ва ҳезумро чид, ва писари худ Исҳоқро баста, бар қурбонгоҳ болои ҳезум гузошт.V,' Ва Иброҳим гуфт: «Эй писарам, Худо барраи қурбониро барои Худ ҳозир хоҳад кард». Ва ҳарду якҷоя рафтан гирифтанд.+ Ва Исҳоқ ба падари худ Иброҳим сухан ронда, гуфт: «Эй падарам!» Гуфт: «Лаббай, писарам!» Гуфт: «Инак оташ ва ҳезум, пас барраи қурбонӣ куҷост?» * Ва Иброҳим ҳезуми қурбонии сӯхтаниро гирифта, бар писари худ Исҳоқ бор кард; оташ ва кордро ба дасти худ гирифт, ва ҳар ду якҷоя равона шуданд. ) Ва Иброҳим ба ғуломбачагони худ гуфт: «Шумо дар ин ҷо бо хар бимонед; ва ман бо писар ба он ҷо рафта, ибодат мекунам, ва назди шумо бармегардем».q(] Дар рӯзи сеюм Иброҳим чашм андохта, он маконро аз дур дид. ' Ва Иброҳим бомдодон бархоста, хари худро зин кард, ва ду нафар аз ғуломбачагонаш ва Исҳоқ писарашро ҳамроҳи худ гирифт; ва ҳезум барои қурбонии сӯхтанӣ шикаст, ва бархоста, сӯи маконе ки Худо ба ӯ гуфт, равона шуд.]&5 Ва гуфт: «Писари худро, ки ягонаи туст, ва ӯро дӯст медорӣ, яъне Исҳоқро бигир; ва ба замини Мӯриё бирав, ва дар он ҷо ӯро бар яке аз кӯҳҳое ки ба ту хоҳам гуфт, барои қурбонии сӯхтанӣ барор».7% k ВА воқеъ шуд баъд аз ин ҳодисот, ки Худо Иброҳимро озмуда, ба ӯ гуфт: «Эй Иброҳим!» Гуфт: «Лаббай!» $ "Ва Иброҳим дар замини фалиштиён рӯзҳои зиёд чун мусофире зиндагӣ кард..#W !Ва дар Беэр-Шобаъ ниҳолҳои газ шинонд, ва дар он ҷо номи Парвардигор Худои ҷовидониро хонд.Y"-  Ва дар Беэр-Шобаъ иттифоқ бастанд; ва Абималик бо сарлашкари худ Фикӯл бархост, ва ба замини фалиштиён баргаштанд.$!C Аз ин сабаб он маконро Беэр-Шобаъ номид; зеро ки дар он ҷо ҳар дуяшон қасам ёд карданд.A } Гуфт: «Ин ҳафт барраи модаро аз дасти ман бигир, то барои ман шаҳодате бошад, ки ин чоҳро ман кандаам».%E Ва Абималик ба Иброҳим гуфт: «Ин ҳафт барраи мода, ки дар ин ҷо ҷудо кардӣ, барои чист?»`; Ва Иброҳим ҳафт барраи модаро аз рама ҷудо кард.5 Ва Иброҳим гӯсфандон ва говон гирифта, ба Абималик дод, ва ҳар ду иттифоқ бастанд.Q Вале Абималик гуфт: «Намедонам, кист, ки ин корро кардааст, ту низ ба ман нагуфтаӣ; ман низ то имрӯз нашнидаам».?y Ва Иброҳим Абималикро сарзаниш намуд аз боиси чоҳи обе ки ғуломони Абималик бо зӯрӣ гирифта буданд.Q Ва Иброҳим гуфт: «Ман қасам ёд мекунам». ; Ва акнун барои ман дар ин ҷо ба Худо қасам ёд кун, ки ба ман ва ба набераву абераи ман осебе нахоҳӣ расонд, балки дар ҳаққи ман ва дар ҳаққи замине ки дар он манзил кардаӣ, мувофиқи меҳрубоние ки ба ту кардам, рафтор хоҳӣ кард».xk Ва воқеъ шуд дар он замон, ки Абималик бо Фикӯл, ки сарлашкари ӯ буд, ба Иброҳим рӯ оварда, гуфт: «Дар ҳар коре ки мекунӣ, Худо бо туст;- Ва дар биёбони Форон иқомат дошт; ва модараш зане аз замини Миср барои ӯ гирифт. Ва Худо бо он бача буд; ва ӯ калон шуда, сокини биёбон гашт; ва камонкаш шуд.:o Ва Худо чашмони ӯро воз кард, ва ӯ чоҳи обе дид, ва пеш рафта, машкро об пур кард, ва бачаро нӯшонид.1] Бархез ва писарро бардошта, дасташро бигир; зеро ки аз вай халқи азиме ба вуҷуд хоҳам овард».5e Ва Худо овози бачаро шунид; ва фариштаи Худо аз осмон Ҳоҷарро нидо карда, ба вай гуфт: «Эй Ҳоҷар, туро чӣ шуд? Натарс; зеро ки Худо овози бачаро аз он ҷое ки ҳаст, шунид.1] Ва ба масофати тиррас дур рафта, дар рӯ ба рӯи вай нишаст, зеро ки гуфт: «Мурдани писарро набинам». Ва дар рӯ ба рӯи вай нишаста, овози худро баланд кард ва бигирист.jO Ва чун оби машк тамом шуд, писарро зери буттае гузошт.D Ва бомдодон Иброҳим бархост, ва нон ва машки обе гирифт, ва ба Ҳоҷар дода, бар китфи ӯ гузошт, ва ӯро бо писар равона кард; ва ӯ бирафт, ва дар биёбони Беэр-Шобаъ роҳро гум кард.  Ва аз писари каниз низ халқе ба вуҷуд меоварам, чунки ӯ насли туст».H  Ва Худо ба Иброҳим гуфт: «Ин амр дар ҳаққи писарат ва канизат дар назари ту бад наояд; ҳар он чи Соро ба ту мегӯяд, ба суханаш гӯш андоз; зеро ки насли ту аз Исҳоқ хонда хоҳад шуд. y  Вале ин сухан дар назари Иброҳим дар ҳаққи писараш хеле бад омад.W )  Ва ба Иброҳим гуфт: «Ин канизро бо писараш пеш кун; зеро ки писари ин каниз бо писари ман Исҳоқ ворис нахоҳад буд».   Ва Соро дид, ки писари Ҳоҷари мисрӣ, ки ба Иброҳим зоида буд, ханда мекунад.f G Ва он писар калон шуд, ва ӯро аз сина ҷудо карданд; ва дар рӯзе ки Исҳоқро аз сина ҷудо карданд, Иброҳим зиёфати калоне дод.D  Ва гуфт: «Кист, ки ба Иброҳим мегуфт: 'Соро кӯдаконро хоҳад маконид'? Зеро ки писаре дар пириаш зоидаам».#A Ва Соро гуфт: «Худо барои ман ханда сохт, ва ҳар кӣ бишнавад, ба ман ханда хоҳад кард».r_ Ва Иброҳим дар вақти таваллуди писараш Исҳоқ садсола буд.,S Ва Иброҳим писари худ Исҳоқро дар ҳаштрӯзагиаш хатна кард, чунон ки Худо ба ӯ фармуда буд. Ва Иброҳим писари зодашудаи худро, ки Соро ба ӯ зоид, Исҳоқ ном ниҳод.+Q Ва Соро ҳомила шуда, ба Иброҳим дар пириаш писаре зоид, дар мӯҳлате ки Худо ба ӯ гуфта буд.N  ВА Парвардигор Сороро, чунон ки гуфта буд, бозҷӯӣ намуд; ва Парвардигор он чи ба Соро гуфта буд, ба амал овард.=u Зеро ки Парвардигор батни тамоми аҳли хонаи Абималикро аз боиси Соро, зани Иброҳим, сахт баста буд.N Ва Иброҳим пеши Худо дуо гуфт, ва Худо Абималик, ва зани ӯ, ва канизони ӯро шифо бахшид, ва онҳо зоянда шуданд.0[ Ва ба Соро гуфт: «Инак, ҳазор сиккаи нуқра ба бародарат додам; инак, ин барои ту чашмбанд аст пеши ҳамаи касоне ки бо ту ҳастанд, ва пеши ҳама бегуноҳият исбот шуд».,S Ва Абималик гуфт: «Инак, замини ман пеши туст; ҳар ҷо, ки писанди назарат афтад, сокин шав».Y~- Ва Абималик гӯсфандон, ва говон, ва ғуломон, ва канизон гирифта, ба Иброҳим бахшид, ва занаш Сороро ба ӯ баргардонд.\}3  Ва инак, ҳангоме ки Худо маро аз хонаи падарам ба роҳи мусофират андохт, ба вай гуфтам: меҳрубоние ки ба ман бояд бикунӣ, ин аст, ки ҳар ҷо биравем, дар ҳаққи ман бигӯӣ: 'Ӯ бародари ман аст'».6|g  Ва дар ҳақиқат низ вай хоҳари ман аст: духтари падарам, аммо на духтари модарам; ва зани ман шуд.:{o  Ва Иброҳим гуфт: «Гумон кардам, ки худотарсӣ дар ин макон нест, ва аз боиси занам маро хоҳанд кушт.z  Ва Абималик ба Иброҳим гуфт: «Чиро дар назар доштӣ, ки ин корро кардӣ?»Ay}  Ва Абималик Иброҳимро хонда, ба ӯ гуфт: «Чӣ кор аст, ки ба мо кардӣ? Ба ту чӣ гуноҳ кардам, ки бар ман ва бар мамлакати ман гуноҳи азиме овардӣ? Корҳои накарданӣ ба ман кардӣ».~xw Ва Абималик бомдодон бархоста, тамоми ғуломони худро хонд, ва ҳамаи ин суханонро ба гӯши онҳо расонд; ва ин одамон хеле ҳаросон шуданд._w9 Ва акнун занро ба шавҳараш баргардон: зеро ки ӯ пайғамбар аст, ва барои ту дуо хоҳад гуфт, ва ту зинда хоҳӣ монд; вале агар барнагардонӣ, бидон, ки ту ва ҳар кӣ аз они туст, ҳатман хоҳед мурд».cvA Ва Худо ба ӯ дар хоб гуфт: «Ман низ медонистам, ки ба соддадилии худ ин корро кардӣ, ва Ман низ туро нигоҳ доштам, то ки пеши Ман гуноҳкор нашавӣ; аз ин сабаб нагузоштам, ки ба вай даст бирасонӣ.ru_ Магар ӯ ба ман нагуфт: 'Вай хоҳари ман аст'? Худи вай ҳам гуфт: 'Ӯ бародари ман аст'. Ба соддадилӣ ва покдастии худ ин корро кардам».Ct Ва Абималик ҳанӯз ба вай наздикӣ накарда буд, ва гуфт: «Худовандо! Наход ки халқи росткорро низ бикушӣ?rs_ Ва Худо пеши Абималик дар хоби шаб омада, ба ӯ гуфт: «Инак, ту мемирӣ аз боиси ин зан, ки гирифтаӣ; зеро ки вай зани шавҳардор аст».\r3 Ва Иброҳим дар ҳаққи зани худ Соро гуфт: «Ӯ хоҳари ман аст». Ва Абималик подшоҳи Ҷарор одам фиристода, Сороро гирифт.Kq  ВА Иброҳим аз он ҷо сӯи замини ҷанубӣ кӯч кард, ва дар миёни Қодеш ва Шур сокин шуд, ва дар Ҷарор манзил кард.0p[ &Ва духтари хурдӣ низ писаре зоид, ва ӯро Бин-Аммӣ ном ниҳод; ӯ то имрӯз падари банӣ-Аммӯн аст.$oC %Ва духтари калонӣ писаре зоид, ва ӯро Мӯоб ном ниҳод; ва ӯ то имрӯз падари мӯобиён аст.cnA $Ва ҳар ду духтари Лут аз падари худ ҳомила шуданд.Qm #Он шаб низ падари худро шароб нӯшонданд, ва духтари хурдӣ бо ӯ хобид, ва ӯ аз хобидан ва хестани вай огоҳ нашуд.8lk "Рӯзи дигар духтари калонӣ ба хурдӣ гуфт: «Инак, дишаб бо падарам хобидам; имшаб низ ӯро шароб нӯшонем, ва ту даромада, бо ӯ бихоб, то ки насле аз падари худ нигоҳ дорем».tkc !Ва ҳамон шаб падари худро шароб нӯшонданд, ва духтари калонӣ омада, бо падари худ хобид, ва ӯ аз хобидан ва хестани вай огоҳ нашуд."j?  Биё, падари худро шароб нӯшонем, ва бо ӯ бихобем, то насле аз падари худ нигоҳ дорем».oiY Ва духтари калонӣ ба хурдӣ гуфт: «Падари мо пир шудааст, ва марде бар рӯи замин нест, ки аз рӯи одати тамоми замин бо мо бихобад.h Ва Лут аз Сӯар баромад, ва бо ду духтари худ дар кӯҳ сокин шуд: зеро ки аз сокин шудан дар Сӯар тарсид, ва бо ду духтараш дар мағорае сокин шуд.Kg Ва ҳангоме ки Худо шаҳрҳои водиро нобуд мекард, Худо Иброҳимро ба хотир овард, ва Лутро аз миёни он харобӣ берун кард дар ҳини вожгун сохтани шаҳрҳое ки Лут дар онҳо иқомат дошт.dfC Ва чун ба ҷониби Садӯм ва Амӯро ва тамоми замини водӣ назар андохт, дид, ки инак, дуди он замин чун дуди кӯра боло меравад.!e= Ва бомдодон Иброҳим бархоста, суи маконе рафт, ки он ҷо пеши Парвардигор истода буд.dy Вале зани Лут аз ақиби ӯ ба қафо нигарист, ва сутуни намак гардид..cW Ва он шаҳрҳоро, ва тамоми водиро, ва ҳамаи сокинони шаҳрҳо ва набототи заминро вожгун сохт.*bO Ва Парвардигор бар Садӯм ва Амӯро гӯгирд ва оташ аз ҷониби Парвардигор аз осмон боронид.faG Офтоб бар замин баромад, вақте ки Лут ба Сӯар расид.d`C Шитобон ба он ҷо гурехта рав; зеро ки то ба он ҷо нарасӣ, чизе карда наметавонам». Аз ин сабаб он шаҳр Сӯар номида шудааст.5_e Ва ба ӯ гуфт: «Инак, дар ин бобат ҳам туро рӯихотир мекунам: шаҳреро, ки гуфтӣ, вожгун намесозам.v^g Инак, он шаҳр барои гурехта рафтан наздик аст, ва он хурд аст; ба он ҷо гурехта равам — он, охир, хурд аст, — ва ҷонам зинда мемонад». R~~-}||{'zzz xwv~uktZsrpounTmsllk iiJhUggQfedd#ckbaa~`j`_^^,]\\[BZ?YXXW2WVUUTSRQPOZNMLL KTJJIIH7GHFE]CBAAb?>=n<;::!9R8j770554&32R20/}.-,++=*Y)}((.'&&D%$## "+! ;TfEOzM>< j VR*O +Ва акнун, писарам, сухани маро бишнав ва бархоста, назди бародарам Лобон ба Ҳорон бигрез;R *Ва Ривқо аз суханони писари калонии худ Эсов огоҳӣ ёфт; ва кас фиристода, писари хурдии худ Яъқубро хонд, ва ба ӯ гуфт: «Инак, бародарат Эсов осоиши хотир аз он дорад, ки туро бикушад._9 )Ва Эсов ба Яъқуб ба сабаби он баракате ки падараш ӯро дода буд, кина варзид; ва Эсов дар дили худ гуфт: «Рӯзҳои навҳагарӣ барои падарам наздиканд, ва он гоҳ бародари худ Яъқубро хоҳам кушт».  (Ва бо шамшерат хоҳӣ зист, ва ба бародари худ хизмат хоҳӣ кард; ва чунин воқеъ хоҳад шуд, ки зиддият намоӣ ва юғи ӯро аз гардани худ дур андозӣ».Z/ 'Ва падараш Исҳоқ ба ӯ ҷавоб дода, гуфт: «Инак, истиқомати ту бе фарбеҳии замин ва ба шабнами осмон аз боло хоҳад буд;~ &Ва Эсов ба падари худ гуфт: «Наход ки ҳамин як баракатро доштӣ, падарам? Маро низ баракат деҳ, падарам!» Ва Эсов овози худро баланд карда, гирист.]}5 %Ва Исҳоқ ба Эсов ҷавоб дода, гуфт: «Инак, ӯро бар ту ҳукмфармо сохтам, ва ҳамаи бародаронашро ғуломони ӯ гардондам, ва ғалла ва шираи ангурро ба ӯ бахшидам; пас, барои ту, писарам, чӣ кунам?»r|_ $Ва гуфт: «Беҳуда нест, ки ӯро Яъқуб ном ниҳодаанд: ду дафъа ӯ маро фиреб дод — аввал нахустзодагии маро гирифт ва инак, акнун баракати маро гирифтааст». Ва гуфт: «Оё барои ман баракате нигоҳ надоштӣ?»k{Q #Гуфт: «Бародарат бо ҳила омада, баракати туро гирифт».tzc "Чун Эсов суханони падари худро шунид, фиғони баланд ва бениҳоят талхе кашида, ба падари худ гуфт: «Маро низ баракат деҳ, падарам!»ry_ !Ва Исҳоқро тарси бузурге фаро гирифта, ба ларзиш овард, ва ӯ гуфт: «Пас он кӣ буд, ки нахчир сайд карда, бароям овард, ва пеш аз омадани ту аз ҳамааш хӯрдам, ва ӯро баракат додам? Ва ӯ муборак хоҳад буд!»*xO  Ва падараш Исҳоқ ба ӯ гуфт: «Ту кистӣ?» Гуфт: «Ман писари ту, нахустзодаи ту, Эсов ҳастам». w; Ва ӯ низ хӯрок тайёр кард, ва назди падари худ оварда, ба падари худ гуфт: «Бархез, падарам, ва аз нахчири писари худ бихӯр, то ки ҷонат маро баракат диҳад».~vw Ва чун Исҳоқ баракат додани Яъқубро ба охир расонд, ва чун Яъқуб аз пеши падари худ Исҳоқ берун рафт, бародараш Эсов аз шикори худ омад.u1 Қавмҳо ба ту хизмат кунанд, ва қабилаҳо ба ту таъзим намоянд; бар бародарони худ ҳукмфармо шавӣ, ва фарзандони модарат ба ту таъзим намоянд; ҳар кӣ туро лаънат хонад — лаънатӣ бод; ҳар кӣ туро муборак хонад — муборак бод!»>tw Ва туро Худо аз шабнами осмон ва аз фарбеҳии замин ва аз фаровонии ғалла ва шираи ангур ато фармояд.(sK Ва наздик омад ва ӯро бӯсид; ва бӯйи либоси ӯро бӯида, ӯро баракат дод ва гуфт: «Инак, бӯйи писари ман мисли бӯйи саҳроест, ки Парвардигор онро баракат додааст.ry Ва падараш Исҳоқ ба вай гуфт: «Наздик биё ва маро бибӯс, писарам».)qM Ва гуфт: «Наздики ман биёр, ман аз нахчири писари худ мехӯрам, то ки ҷонам туро баракат диҳад». Ва наздики ӯ овард, ва ӯ бихӯрд; ва шароб барояш овард, ва ӯ нӯшид.hpK Ва гуфт: «Оё ту писари ман Эсов ҳастӣ?» Гуфт: «Манам».3oa Ва ӯро нашинохт, зеро ки дастҳояш мисли дастҳои бародараш Эсов мӯйдор буд; ва ӯро баракат дод.bn? Ва Яъқуб ба падари худ Исҳоқ наздик омад; ва ӯро даст-даст карда, гуфт: «Овоз — овози Яъқуб, аммо дастҳо — дастҳои Эсов».Im Ва Исҳоқ ба Яъқуб гуфт: «Наздик биё, ман туро даст-даст мекунам, писарам, оё ту писари ман Эсов ҳастӣ, ё не?»?ly Ва Исҳоқ гуфт: «Чӣ гуна ин қадар зуд ёфтӣ, писарам?» Гуфт: «Чунки Парвардигор Худои ту ба ман расонд»./kY Ва Яъқуб ба падари худ гуфт: «Ман нахустзодаи ту Эсов ҳастам; он чи ба ман фармудӣ, кардам; бархез, бинишин ва аз нахчири ман бихӯр, то ки ҷонат маро баракат диҳад».j' Ва ӯ назди падари худ омада, гуфт: «Падарам!» Гуфт: «Лаббай! Ту кистӣ, писарам?»i Ва хӯрок ва нонро, ки тайёр карда буд, ба дасти писари худ Яъқуб дод.ohY Ва пӯсти бузғолаҳоро бар дастҳо ва гардани бемӯи ӯ баст;cgA Ва Ривқо либоси бошукӯҳи писари калонии худ Эсовро, ки назди ӯ дар хона буд, гирифта, ба писари хурдии худ Яъқуб пӯшонид;Cf Ва ӯ рафт, ва гирифт, ва ба модари худ овард; ва модараш хӯроке тайёр кард, чунон ки падараш дӯст медошт.Je  Ва модараш ба ӯ гуфт: «Лаънати ту бар ман бод, писарам! Фақат сухани маро бишнав, ва рафта, барои ман бигир».cdA  Шояд, падарам маро даст-даст кунад; ва ман дар назараш мисли ҳилагаре бошам, ва дар ивази баракат лаънат бар худ оварам».:co  Ва Яъқуб ба модари худ Ривқо гуфт: «Бародарам Эсов марди мӯйдор аст, лекин ман марди бемӯй ҳастам.#bA  Ва онро назди падарат мебарӣ, ва ӯ мехӯрад, то ки туро пеш аз мурданаш баракат диҳад».{aq  Сӯи рама бирав ва аз он ҷо барои ман ду бузғолаи хубе бигир; ва ман аз онҳо таоме барои падарат, чунон ки ӯ дӯст медорад, тайёр мекунам;` Ва акнун, писарам, сухани маро бишнав дар он чи ман туро амр мефармоям:^_7 Барои ман нахчире оварда, таоме тайёр кун, то ки онро бихӯрам ва пеш аз мурданам туро пеши Парвардигор баракат диҳам'.4^c Ва Ривқо ба писари худ Яъқуб гуфт: «Инак, падаратро шунидам, ки бародарат Эсовро хонда, мегуфт:R] Вақте ки Исҳоқ ба писари худ Эсов гап мезад, Ривқо шунид. Ва Эсов ба саҳро рафт, то ки нахчире сайд карда биёрад;h\K Ва таоме барои ман, чунон ки дӯст медорам, тайёр карда биёр, то ки бихӯрам, ва ҷони ман, пеш аз мурданам, туро баракат диҳад».9[m Ва акнун асбоби худро, тирдон ва камони худро гирифта, ба саҳро бирав, ва нахчире барои ман бигир,sZa Ва ӯ гуфт: «Инак, пир шудаам; ва рӯзи аҷали худро намедонам; Y  ВА чун Исҳоқ пир шуд, ва чашмонаш барои дидан нотавон гашта буданд, писари калонии худ Эсовро ҷеғ зада, гуфт: «Писарам!» Вай ба ӯ гуфт: «Лаббай!»bX? #Ва онҳо сабаби ғаму ғуссаи Исҳоқ ва Ривқо буданд.=Wu "Ва чун Эсов чилсола буд, Яҳудит духтари Беэри ҳиттӣ ва Босмат духтари Элӯни ҳиттиро ба занӣ гирифт. V !Ва ӯ онро Шибъо номид. Аз ин сабаб он шаҳр то имрӯз Беэр-Шобаъ ном дорад.XU+  Ва дар он рӯз чунон воқеъ шуд, ки ғуломони Исҳоқ омада, ӯро аз он чоҳе ки меканданд, хабар дода, гуфтанд: «Об ёфтем».`T; Ва бомдодон бархоста, ба якдигар қасам ёд карданд; ва Исҳоқ ба онҳо хайрбод гуфт, ва онҳо аз пеши ӯ ба саломатӣ рафтанд.~Sw Ва ӯ барои онҳо зиёфате барпо намуд, ва онҳо хӯрданд ва нӯшиданд.)RM То ки ба мо бадӣ накунӣ, чунон ки ба ту осебе нарасондем, балки ба ту фақат некӣ кардем ва туро ба саломатӣ фиристодем, ва акнун ту мубораки Парвардигор ҳастӣ».pQ[ Гуфтанд: «Кушоду равшан дидем, ки Парвардигор бо туст, бинобар ин гуфтем: қасаме дар миёни мову ту бошад, ва аҳде бо ту бибандем,XP+ Ва Исҳоқ ба онҳо гуфт: «Чаро назди ман омадед, дар сурате ки бо ман душманӣ карда ва маро аз назди худ ронда будед?»>Ow Ва Абималик ҳамроҳи Аҳузат, ки яке аз ёронаш буд, ва Фикӯл, ки сарлашкараш буд, аз Ҷарор назди ӯ омад.N Ва қурбонгоҳе дар он ҷо бино кард, ва номи Парвардигорро хонд, ва хаймаи худро дар он ҷо барафрошт, ва ғуломони Исҳоқ чоҳе дар он ҷо канданд.M Ва дар ҳамон шаб Парвардигор бар ӯ зоҳир гардида, гуфт: «Ман Худои падарат Иброҳим ҳастам; натарс, зеро ки Ман бо ту ҳастам, ва туро баракат медиҳам, ва насли туро, ба хотири бандаи Худ Иброҳим, афзун хоҳам кард».>Ly Ва аз он ҷо ба Беэр-Шобаъ омад.G  Ва Абималик Исҳоқро хонда, гуфт: «Ҳамоно, вай зани туст, пас чаро гуфтӣ: 'Хоҳари ман аст'?» Ва Исҳоқ ба ӯ гуфт: «Ба он сабаб гуфтам, ки мабодо барои вай бимирам».F= Ва чун муддати дарозе ӯ дар он ҷо истиқомат кард, чунин воқеъ шуд, ки Абималик, подшоҳи фалиштиён, аз тиреза назар афканда, дид, ки инак Исҳоқ бо зани худ Ривқо ишқбозӣ мекунад.|<s Ва мардуми он макон аз ӯ дар бораи занаш пурсиданд, ва ӯ гуфт: «Вай хоҳари ман аст», зеро тарсид бигӯяд: «Зани ман аст», мабодо, гуфт ба дилаш, мардуми ин ҷо маро аз барои Ривқо бикушанд, чунки вай хушрӯй аст.<;u Ва Исҳоқ дар Ҷарор сокин шуд.:9 Ба хотири он ки Иброҳим ба овози Ман гӯш дод ва он чиро, ки ба риоя карданаш амр фармуда будам: фармудаҳои Маро, қоидаҳои Маро ва қонунҳои Маро риоя кард».(9K Ва насли туро мисли ситорагони осмон афзун хоҳам кард; ва ҳамаи ин заминҳоро ба насли ту хоҳам дод; ва дар насли ту ҳамаи халқҳои рӯи замин баракат хоҳанд ёфт,i8M Дар ин замин мусофират кун; ва бо ту хоҳам буд, ва туро баракат хоҳам дод; зеро ки ба ту ва ба насли ту ҳамаи ин заминҳоро хоҳам дод, ва қасамеро, ки ба падарат Иброҳим ёд кардаам, ба ҷо хоҳам овард.>7w Ва Парвардигор бар ӯ зоҳир гардида, гуфт: «Ба Миср нарав, балки дар замине ки ба ту бигӯям, сокин шав.%6 G ВА гуруснагие дар он замин рӯй дод, ба замми он гуруснагии аввал, ки дар рӯзҳои Иброҳим рӯй дода буд; ва Исҳоқ назди Абималик подшоҳи фалиштиён ба Ҷарор рафт.k5Q "Ва Яъқуб ба Эсов нон ва оши наск дод: ва ӯ хӯрд, ва нӯшид, ва бархоста, бирафт; ба ҳамин тариқ Эсов нахустзодагии худро хор дид.E4 !Ва Яъқуб гуфт: «Ҳозир ба ман қасам ёд кун». Ва ба ӯ қасам ёд кард, ва нахустзодагии худро ба Яъқуб фурӯхт.37  Ва Эсов гуфт: «Инак, ман ба мурдан расидаам, ва аз ин нахустзодагӣ ба ман чӣ фоида?»q2] Ва Яъқуб гуфт: «Аввал нахустзодагии худро ба ман бифрӯш».U1% Ва Эсов ба Яъқуб гуфт: «Аз ин оши сурх барои хӯрданам бидеҳ, зеро ки хаста шудаам». Аз ин сабаб ӯро Адӯм* номиданд.b0? Боре Яъқуб ош мепухт, ва Эсов хаста аз саҳро омад.1/] Ва Исҳоқ Эсовро дӯст медошт, чунки сайди ӯ барояш бомаза буд; вале Ривқо Яъқубро дӯст медошт.D. Ва бачаҳо калон шуданд, ва Эсов сайёди моҳир ва марди саҳроӣ шуд, вале Яъқуб — марди ҳалими хайманишин.-3 Ва баъд аз он бародараш берун омад, ва пошнаи Эсовро ба дасти худ гирифта буд; ва ӯро Яъқуб ном ниҳоданд. Ва дар вақти таваллуди онҳо Исҳоқ шастсола буд.=,u Ва нахустин сурхранг берун омад, тамоми баданаш мисли пӯстин пашмнок буд, ва ӯро Эсов ном ниҳоданд.$+C Ва моҳу рӯзаш пур шуда, вақти зоиданаш расид, ва инак дугоникҳо дар шиками вай буданд.**O Ва Парвардигор ба вай гуфт: «Ду қабила дар шиками ту ҳастанд, ва ду қавм аз даруни ту ҷудо шаванд; ва қавме аз қавме зӯр барояд, ва калонӣ ба хурдӣ хизмат кунад».x)k Ва писарон дар даруни вай ҷунбиш мекарданд, ва гуфт: «Агар чунин бошад, ин ба ман барои чист?» Ва рафт, то ки аз Парвардигор бипурсад.(/ Ва Исҳоқ пеши Парвардигор дар ҳаққи зани худ зорию илтиҷо кард, чунки вай бенасл буд; ва Парвардигор илтиҷои ӯро қабул кард, ва занаш Ривқо ҳомила шуд.a'= Ва Исҳоқ чилсола буд, ки Ривқо духтари Батуили арамӣ ва хоҳари Лобони арамиро аз Фаддони Арам барои худ ба занӣ гирифт.& Ва ин аст насли Исҳоқ писари Иброҳим; Иброҳим Исҳоқро ба дунё овард.n%W Ва онҳо аз Ҳавило то Шур, ки пеши Миср ба самти Ашшур воқеъ аст, иқомат доштанд; ҷудо аз ҳамаи бародарони худ сокин шуда буданд.S$! Ва солҳои зиндагонии Исмоил саду сию ҳафт сол буд; ва ӯ вафот ёфт, ва аз дунё чашм пӯшид, ва ба қавми худ пайваст.a#= Инҳоянд писарони Исмоил, ва ин аст номҳои онҳо, дар деҳоти онҳо ва дар бошишгоҳҳои онҳо; дувоздаҳ амири қабилаҳои онҳо.D" Ҳадад, Темо, Ятур, Нофиш ва Қедмо.+!S Мишмоъ, Думо, Массо,_ 9  Ва ин аст номҳои писарони Исмоил, номҳои онҳо мувофиқи насаби онҳо; нахустзодаи Исмоил Набойӯт, Қедор, Адбаил, Мибсом,*O  Ва ин аст насли Исмоил писари Иброҳим, ки Ҳоҷари мисрӣ, канизи Соро, ба Иброҳим зоида буд.>w  Баъд аз вафоти Иброҳим Худо писари ӯ Исҳоқро баракат дод; ва Исҳоқ назди Беэр-лаҳай-рӯӣ иқомат дошт.6g  Дар саҳрое ки Иброҳим аз фарзандони Ҳит харида буд. Дар он ҷо Иброҳим ва занаш Соро дафн шуданд.y  Ва писаронаш Исҳоқ ва Исмоил ӯро дар мағораи Макфело, дар саҳрои Афрӯн ибни Сӯҳари ҳиттӣ, ки дар рӯ ба рӯи Мамре воқеъ аст, дафн карданд,M Ва Иброҳим вафот ёфт, ва дар мӯйсафедии некӯ, пиру солхӯрда шуда, аз дунё чашм пӯшид, ва ба қавми худ пайваст. Ва айёми солҳои умри Иброҳим, ки зиндагонӣ кард, саду ҳафтоду панҷ сол буд./Y Ва ба писарони канизакҳое ки Иброҳим дошт, Иброҳим тӯҳфаҳо дод, ва онҳоро, дар ҳини зиндагии худ, аз пеши писари худ Исҳоқ ба ҷониби шарқ, ба машриқзамин фиристод.O Ва Иброҳим ҳар он чи дошт, ба Исҳоқ дод.2_ Ва писарони Мидён Эфо, Эфар, Ҳанӯх, Абидоъ ва Алдоо буданд. Ҳамаи инҳо писарони Қатуро буданд.-U Ва Ёқшон Шабо ва Дадонро ба дунё овард. Ва писарони Дадон Ашурим, Летушим ва Леумим буданд.p[ Вай Зимрон, Ёқшон, Мадон, Мидён, Ишбоқ ва Шуаҳро ба ӯ зоид.a ? ВА Иброҳим боз зан гирифт, ки вай Қатуро ном дошт. CВа Исҳоқ вайро ба хаймаи модари худ Соро овард; ва Ривқоро гирифт: вай зани ӯ шуд, ва ӯ ба вай дил баст; ва Исҳоқ пас аз азои модари худ тасаллӣ ёфт.r_ BВа ғулом ҳамаи корҳоеро, ки карда буд, ба Исҳоқ нақл намуд. AВа ба ғулом гуфт: «Ин мард кист, ки дар саҳро ба пешвози мо меояд?» Ва ғулом гуфт: «Ин хоҷаи ман аст». Вай ҳиҷобро гирифта, рӯи худро пӯшонид.mU @Ва Ривқо чашм андохта, Исҳоқро дид, ва аз шутур фуромад.4c ?Ва қариби шом Исҳоқ барои гаштугузор ба саҳро баромад; ва чашм андохта, дид, ки шутурон меоянд.  >Ва Исҳоқ аз Беэр-лаҳай-рӯӣ омад; зеро ки ӯ дар замини ҷануб иқомат дошт.j O =Ва Ривқо ва канизонаш бархоста, ба шутурон савор шуданд, ва аз ақиби он мард равона шуданд; ва ғулом Ривқоро гирифта, бирафт.  <Ва Ривқоро баракат дода, ба вай гуфтанд: «Эй хоҳари мо! Аз ту ҳазорон-ҳазор таваллуд ёбанд, ва насли ту шаҳрҳои душманони худро соҳибӣ намояд!» ; ;Ва хоҳари худ Ривқоро, ва дояашро, ва ғуломи Иброҳимро, ва одамони ӯро ҷавоб доданд.  :Ва Ривқоро ҷеғ зада, ба вай гуфтанд: «Оё бо ин мард меравӣ?» Гуфт: «Меравам».l S 9Ва гуфтанд: «Духтарро ҷеғ зада, пурсем, ки ӯ чӣ мегӯяд».q] 8Ба онҳо гуфт: «Маро нигоҳ надоред; Парвардигор сафари маро муваффақият бахшид; маро ҷавоб диҳед, то ки назди хоҷаи худ биравам».+Q 7Вале бародар ва модари вай гуфтанд: «Духтар бо мо даҳ рӯзе бимонад, ва баъд равона шавад».  6Ва ӯ ва касоне ки ҳамроҳаш буданд, хӯрданд ва нӯшиданд, ва шабро гузаронданд. Ва бомдодон, чун бархостанд, ӯ гуфт: «Маро сӯи хоҷаам ҷавоб диҳед».vg 5Ва ғулом асбоби нуқра, ва асбоби тилло, ва либосҳоро берун оварда, ба Ривқо дод, ва ба бародар ва модари вай тӯҳфаҳои гаронбаҳо дод.1 4Ва чун ғуломи Иброҳим суханони онҳоро шунид, ба Парвардигор то замин саҷда кард.L 3Инак Ривқо пеши туст; бигир ва бирав; бигзор вай зани писари хоҷаи ту шавад, чунон ки Парвардигор гуфтааст».]5 2Ва Лобон ва Батуил дар ҷавоб гуфтанд: «Ин амр аз Парвардигор содир шудааст; мо ба ту чизе бад ё нек гуфта наметавонем.5 1Ва акнун ба ман бигӯед, ки оё шумо мехоҳед ба хоҷаи ман меҳрубонӣ ва вафо зоҳир намоед, ё не; ба ман бигӯед, то ки ман ба тарафи рост ё чап раҳсипор шавам».iM 0Ва саҷда намудам ва Парвардигорро ибодат кардам, ва Парвардигор, Худои хоҷаи худ Иброҳимро муборак хондам, ки маро ба роҳи рост андохт, то ки духтари бародари хоҷаи худро барои писараш бигирам.2_ /Ва аз вай пурсида, гуфтам: 'Ту духтари кистӣ?' Гуфт: 'Духтари Батуил, писари Ноҳӯр, ки Милко ба ӯ зоид'. Ва ҳалқаро дар бинии вай ва дастпонаҳоро бар дастҳояш пӯшондам.i~M .Ва ӯ дарҳол кӯзаашро аз китфаш фуроварда, гуфт: 'Бинӯш; ба шутурони ту низ об медиҳам'. Ман ҳам нӯшидам, ба шутурон низ об дод.Q} -Ман ҳанӯз гуфтани инро дар дили худ тамом накарда будам, ва инак Ривқо бо кӯзае бар китфи худ берун омад ва сӯи чашма фуромада, об кашид; ва ман ба вай гуфтам: 'Каме об ба ман бинӯшон'. | ,Ва ба ман гӯяд: 'Ҳам ту бинӯш, ва ҳам барои шутуронат об мекашам', — вай ҳамон зане бошад, ки Парвардигор барои писари хоҷаи ман ихтиёр кардааст'.{ +Инак, ман ба сари ин чашмаи об истодаам, ва чунин бишавад, ки он духтаре ки барои обкашӣ барояд, ва ба вай гӯям: 'Маро аз кӯзаи худ каме об бинӯшон',z+ *Ва имрӯз ман ба сари чашма расидам, ва гуфтам: 'Эй Парвардигор, Худои хоҷаам Иброҳим! Агар сафари маро, ки ба он рафта истодаам, бомуваффақият гардонӣ,xyk )Ҳамон вақт аз қасами ман озод хоҳӣ буд, ки назди хешу табори ман рафта бошӣ; ва агар онҳо ба ту надиҳанд, аз қасами ман озод хоҳӣ буд'.qx] (Ба ман гуфт: 'Парвардигор, ки пешаш роҳ меравам, фариштаи Худро бо ту хоҳад фиристод ва сафари туро муваффақият хоҳад бахшид, то ки зане барои писарам аз хешу табори ман ва аз хонаи падари ман бигирӣ.lwS 'Ва ба хоҷаи худ гуфтам: 'Шояд, он зан ҳамроҳи ман наояд'.)vM &Балки ба хонаи падари ман ва назди хешу табори ман биравӣ, ва зане барои писарам бигирӣ'.Xu+ %Ва хоҷаам маро қасам дода, гуфт: 'Зане барои писарам аз духтарони канъониён, ки дар заминашон иқомат дорам, нагирӣ;7ti $Ва зани хоҷаам Соро, баъд аз пир шуданаш, писаре ба хоҷаам зоид, ва ҳар чи ӯ дорад, ба вай додааст.s7 #Ва Парвардигор хоҷаи маро бисёр баракат додааст, ва ӯ бузург шудааст, ва гӯсфандону говон, нуқра ва тилло, ғуломону канизон, шутурону харон ба ӯ додааст.Jr "Ва гуфт: «Ман ғуломи Иброҳим ҳастам.5qe !Ва хӯрок пеши ӯ ниҳоданд, вале гуфт: «То мақсади худро нагӯям, чизе намехӯрам». Гуфтанд: «Бигӯ».p'  Ва он мард ба хона даромад, ва Лобон шутуронро воз кард, ва коҳу беда ба шутурон дод, ва об барои шустани пойҳояш ва пойҳои касоне ки ҳамроҳаш буданд. ~D||.{.zay`xfvvRuttPs/r0pon|mlkkpjMihhYg,eeedd#c]bra``_:^]D\p[[zZYY$XkWWkVUU"T?SS R=QPONfMxLKJJJ+IPHGGHFFF*EgD3CAA6@o@?>>(==<$;-:=98765q332k10/x.-,+*)) (P'&&2%Y$1#"";! S T'dFq-   O#u}u /Ва Лобон онро Яҷар-Соҳадуто номид, вале Яъқуб онро Ҷалъэд номид.tc .Ва Яъқуб ба хешовандони худ гуфт: «Санг ҷамъ кунед!» Ва онҳо санг ҷамъ карда, пуштае сохтанд; ва дар он ҷо, бар пушта хӯрок хӯрданд.^7 -Ва Яъқуб санге гирифта, мисли сутуне рост монд.' ,Ва акнун биё, ман ва ту аҳд бибандем, то ки дар миёни ман ва ту шаҳодате бошад».O +Ва Лобон ба ҷавоби Яъқуб гуфт: «Ин духтарон духтарони мананд; ва ин фарзандон фарзандони мананд; ва ин чорво чорвои ман аст, ва ҳар он чи ту мебинӣ, аз они ман аст; пас имрӯз ба ин духтарони худам ва ба фарзандоне ки зоидаанд, ман чӣ кор карда метавонам?=u *Агар Худои падарам, Худои Иброҳим ва Ҳайбати Исҳоқ бо ман намебуд, ту ҳоло маро дастхолӣ равона мекардӣ. Худо азоби маро, ва ранҷи дастҳои маро дид, ва дишаб доварӣ кард».(K )Чунин буд бист соли умри ман дар хонаи ту. Ба ту чордаҳ сол барои ду духтарат ва шаш сол барои чорвоят хизмат кардам; ва ту даҳ маротиба музди маро тағйир додӣ. (Рӯзҳо аз гармӣ ва шабҳо аз хунукӣ азоб мекашидам; ва хоб аз чашмам мегурехт.! 'Ҳайвони кафидаро пеши ту наовардаам: худам товонашро медодам; чизе хоҳ рӯзона нобуд мешуд ва хоҳ шабона нобуд мешуд, товони онро аз ман мегирифтӣ.V' &Дар ин бист сол, ки ман бо ту будам, мешҳо ва модабузҳои ту бача напартофтаанд, ва қӯчқорҳои рамаи туро нахӯрдаам;<s %Модоме ки ҳамаи чизҳои маро тафтиш кардӣ, аз ҳамаи чизҳои хонаи худ чӣ ёфтӣ? Ин ҷо пеши хешовандони ман ва хешовандони худ гузор, то ки дар миёни ҳар дуи мо доварӣ кунанд.mU $Ва Яъқуб ба хашм омада, бо Лобон баҳс кард. Ва Яъқуб ба ҷавоби Лобон гуфт: «Гуноҳ ва хатои ман чист, ки маро дунболагирӣ мекунӣ?" ? #Ба падараш гуфт: «Ба назари хоҷаи ман бад нанамояд, ки дар ҳузурат бархоста наметавонам, зеро ки қоидаи занон бар ман аст». Ва ҷустуҷӯ карда, бутҳоро наёфт.] 5 "Ва Роҳел бутҳоро гирифта, зери зини шутур ниҳод, ва бар онҳо нишаст. Ва Лобон тамоми хаймаро тафтиш кард, лекин наёфт. { !Ва Лобон ба хаймаи Яъқуб, ва ба хаймаи Леё, ва ба хаймаи ду каниз даромад, лекин наёфт. Ва аз хаймаи Леё баромада, ба хаймаи Роҳел даромад.[ 1  Назди ҳар кас худоёнатро биёбӣ, ӯ зинда намонад! Дар ҳузури хешовандони мо ҳар он чи аз чизу чораат назди ман бишносӣ, барои худ бигир». Вале Яъқуб намедонист, ки Роҳел онҳоро дуздидааст.Q  Ва Яъқуб ба ҷавоби Лобон гуфт: «Зеро тарсидам ва гумон кардам, ки мабодо духтарони худро аз ман бо зӯрӣ бигирӣ.D Ва акнун, ки рафтанӣ будӣ, зеро ба хонаи падари худ рағбати калон доштӣ, пас чаро худоёни маро дуздидӣ?»  Дар дастам қуввате ҳаст, ки ба шумоён бадӣ кунам, вале Худои падари шумо дишаб ба ман хитоб карда, гуфт: 'Эҳтиёт бош, ки ба Яъқуб нек ё бад нагӯӣ'.!= Ва маро нагузоштӣ, ки набераҳо ва духтарони худро бибӯсам; рафтори беақлонае кардӣ.kQ Чаро пинҳонӣ гурехтӣ, ва маро фиреб додӣ, ва чизе ба ман нагуфтӣ? Ман туро бо шодӣ ва сурудҳо, бо даф ва барбат гусел мекардам.dC Ва Лобон ба Яъқуб гуфт: «Чӣ кор аст, ки кардӣ? Барои чӣ маро фиреб додӣ ва духтаронамро мисли асирони ҳарбӣ гирифта бурдӣ?{q Ва Лобон ба Яъқуб даррасид; ва Яъқуб хаймаи худро дар кӯҳ барафрошта буд, ва Лобон низ бо хешовандони худ дар кӯҳи Ҷилъод манзил кард.G Ва шабонгоҳ Худо дар хоби Лобони арамӣ зоҳир гардида, ба ӯ гуфт: «Эҳтиёт бош, ки ба Яъқуб нек ё бад нагӯӣ».?y Ва хешовандони худро бо худ гирифта, ҳафт рӯз ӯро дунболагирӣ кард, ва дар кӯҳи Ҷилъод ба ӯ даррасид.ue Ва дар рӯзи сеюм ба Лобон хабар доданд, ки Яъқуб гурехтааст.1] Ва ӯ бо ҳар он чи дошт, гурехт, ва бархоста, аз дарё гузашт, ва рӯй ба ҷониби кӯҳи Ҷилъод ниҳод.~ Вале Яъқуб Лобони арамиро фиреб дод, чунки ӯро аз рафтани худ огоҳ накард.7}i Ва азбаски Лобон барои тарошидани пашми чорвои худ рафта буд, Роҳел бутҳои падари худро дуздид.c|A Ва тамоми чорво ва тамоми дороии худро, ки пайдо карда буд, яъне чорвои хусусии худро, ки дар Фаддони Арам пайдо карда буд, бо худ гирифт, то ки назди падари худ Исҳоқ ба замини Канъон биравад.{ Ва Яъқуб бархоста, фарзандон ва занони худро ба шутурон савор кард;z Бинобар ин тамоми сарвате ки Худо аз падари мо гирифтааст, аз они мо ва фарзандони мост. Ва акнун ҳар он чи Худо ба ту гуфтааст, ба ҷо овар».7yi Магар дар назари ӯ чун бегонаҳо ба шумор намеравем? Зеро ки моро фурӯхт, ва ҳатто пули моро хӯрд.5xe Роҳел ва Леё ба ҷавоби ӯ гуфтанд: «Оё ҳанӯз дар хонаи падари мо ҳиссае ё меросе барои мо боқист?w  Манам Худои Байт-Ил, ҷое ки бар сутуне равған рехтӣ, ва ба Ман қавл додӣ. Акнун бархез, аз ин замин берун бирав; ва ба замини зодгоҳи худ баргард'».v+  Ва гуфт: 'Чашм андоз ва бубин, ки ҳамаи такаҳое ки бо чорво ҷуфт мешаванд, доғдор, хол-хол ва ало ҳастанд; зеро ки ҳар он чи Лобон бо ту кардааст, дидаам.|us  Ва фариштаи Худо дар хоб ба ман гуфт: 'Эй Яъқуб!' Гуфтам: 'Лаббай!'t  Боре, дар мавсими бордоршавии чорво, ман дар хоб чашм андохтам ва дидам, ва инак, такаҳое ки бо чорво ҷуфт мешуданд, доғдор, хол-хол ва ало буданд.as=  Ва Худо чорвои падари шуморо гирифта, ба ман дод.$rC Ҳангоме ки ӯ гуфт: 'Музди ту барраҳои хол-хол бошад', тамоми чорво хол-хол зоид. Ва ҳангоме ки гуфт: 'Музди ту барраҳои доғдор бошад', тамоми чорво доғдор зоид.Uq% Ва падари шумо маро фиреб карда, даҳ маротиба музди маро тағйир дод, аммо Худо ӯро нагузошт, ки ба ман бадӣ кунад. p Ва шумо медонед, ки бо тамоми қуввати худ ба падари шумо хизмат кардам.|os Ва ба онҳо гуфт: «Ман рӯи падари шуморо мебинам, ки нисбат ба ман на ончунон аст, ки дирӯз ва парирӯз буд. Аммо Худои падарам бо ман буд. n Ва Яъқуб кас фиристода, Роҳел ва Леёро ба саҳро, назди чорвои худ ҷеғ зад.7mi Ва Парвардигор ба Яъқуб гуфт: «Ба замини падарат ва ба зодгоҳат баргард, ва Ман бо ту хоҳам буд»."l? Ва Яъқуб рӯи Лобонро дид, ва инак, нисбат ба ӯ на ончунон буд, ки дирӯз ва парирӯз буд.2k a ВА Яъқуб суханони писарони Лобонро шунид, ки мегуфтанд: «Яъқуб тамоми дороии падари моро гирифтааст, ва аз дороии падари мо тамоми ин сарватро ба вуҷуд овардааст».:jo +Ва ин мард хеле ва хеле бой шуд, ва рамаҳои бисёр, ва канизон, ва ғуломон, ва шутурон, ва харон дошт.Yi- *Вале ҳар гоҳ чорвои заиф бордор мешуд, онҳоро намемонд. Ва заифҳо аз они Лобон ва танумандҳо аз они Яъқуб мешуданд.hy )Ва ҳар гоҳ, ки чорвои тануманд бордор мешуд, Яъқуб навдаҳоро дар тағораҳо пеши назари чорво мемонд, то ки дар пеши навдаҳо бордор шавад.Og (Ва Яъқуб барраҳоро чудо мекард, ва рӯи рамаро сӯи тамоми чорвои доғдор ва сиёҳи Лобон мегузошт; ва барои худ рамаҳои алоҳида тартиб медод, ва онҳоро бо чорвои Лобон як ҷо намемонд.f3 'Ва чорво дар пеши навдахо бордор мешуд, ва барраҳои доғдор, хол-хол ва ало мезоид.2e_ &Ва навдаҳои пӯстбуридаро дар тағораҳои обхӯрие ки чорво барои нӯшидан назди онҳо меомад, дар рӯ ба рӯи чорво гузошт, то ки ҳангоми ба обхӯрӣ омаданаш бордор шавад.xdk %Ва Яъқуб навдаҳои тару тозаи сафедор, бодом ва чанорро гирифт, ва хатҳои сафед бар онҳо бурида, пӯстро то сафедии чӯб канда партофт;=cu $Ва дар миёни худ ва Яъқуб масофаи серӯза муқаррар намуд. Ва Яъқуб боқии чорвои Лобонро чӯпонӣ кард.,bS #Ва ҳамон рӯз нарбузҳои доғдору алоро, ва ҳамаи модабузҳои хол-хол ва алоро, ки доғи сафед доштанд, ва ҳамаи гӯсфандони сиёҳро чудо карда, ба дасти писаронаш дод.Ra "Ва Лобон гуфт: «Майлаш, гуфтаи ту шавад».}`u !Ва дар оянда росткории ман дар ҳаққи ман шаҳодат хоҳад дод, вақте ки биёӣ, то ки музди маро дар пеши назарат бубинӣ: он чи аз бузон хол-холу ало ва аз гӯсфандон сиёҳ набошад, назди ман чизи дуздӣ ҳисоб ёбад».:_o  Имрӯз дар тамоми рамаи ту гардиш мекунам; ҳар меши хол-хол ва алоро аз он ҷудо кун, ва ҳар меши сиёҳ аз миёни гӯсфандон ва алою хол-хол аз миёни бузон музди ман хоҳад буд.^' Ва гуфт: «Ба ту чӣ бидиҳам?» Ва Яъқуб гуфт: «Чизе ба ман надеҳ. Вале агар ин корро барои ман бикунӣ, ман аз нав рамаи туро чӯпонӣ ва посбонӣ хоҳам кард:,]S Зеро ки пеш аз омадани ман моли ту кам буд, ва бениҳоят зиёд шуд; ва ба хотири ман Парвардигор туро баракат дод; ва акнун кай ман барои хонаи худ низ кор мекунам?»B\ Ба вай гуфт: «Худат медонӣ, ки ман ба ту чӣ гуна хизмат кардаам, ва чорвои ту назди ман чӣ гуна зиёд шуд.{[q Ва гуфт: «Музди худро ба ман муайян кун, то ки онро ба ту диҳам».lZS Ва Лобон ба ӯ гуфт: «Кошки дар назари ту илтифот меёфтам! Ба фол гирифтаам, ки ба хотири ту Парвардигор маро баракат додааст».sYa Занон ва фарзандони маро, ки барояшон ба ту хизмат кардам, ба ман бидеҳ, то ки биравем; зеро хизматеро, ки ба ту кардам, ту медонӣ».YX- Ва пас аз он ки Роҳел Юсуфро зоид, Яъқуб ба Лобон гуфт: «Маро ҷавоб деҳ, то ки ба макони худ ва ба замини худ биравам;W Ва ӯро Юсуф ном ниҳода, гуфт: «Парвардигор ба ман писари дигаре хоҳад дод».V Ва ӯ ҳомила шуд, ва писаре зоид, ва гуфт: «Худо нанги маро аз миён бардошт».Uy Ва Худо Роҳелро ба ёд овард, ва дуои ӯро шунид, ва батни ӯро кушод.WT) Ва баъд духтаре зоид; ва ӯро Дино ном ниҳод.|Ss Ва Леё гуфт: «Худо ҳадияи хубе ба ман дод; акнун шавҳарам назди ман хоҳад зист, зеро ки шаш писар ба ӯ зоидам». Ва ӯро Забулун ном ниҳод.hRK Ва боз Леё ҳомила шуда, писари шашумин ба Яъқуб зоид.CQ Ва Леё гуфт: «Худо музди маро дод ба ивази он ки канизамро ба шавҳарам додам». Ва ӯро Иссокор ном ниҳод.P Ва Худо дуои Леёро шунид, ва ӯ ҳомила шуд, ва писари панҷумин ба Яъқуб зоид.2O_ Ва бегоҳӣ Яъқуб аз саҳро омад, ва Леё ба пешвози ӯ баромад, ва гуфт: «Назди ман даро; зеро ки музди туро бо меҳргиёҳҳои писарам адо кардам». Ва ҳамон шаб бо вай хобид./NY Вай ба ӯ гуфт: «Оё кам аст, ки шавҳари маро гирифтӣ, боз мехоҳӣ меҳргиёҳҳои писари маро бигирӣ?!» Ва Роҳел гуфт: «Имшаб ба ивази меҳргиёҳҳои писарат бо ту бихобад».0M[ Ва дар рӯзҳои гандумдаравӣ Реубен рафт, ва меҳргиёҳҳо дар саҳро ёфт, ва онҳоро ба модари худ Леё овард. Ва Роҳел ба Леё гуфт: «Аз меҳргиёҳҳои писарат ба ман бидеҳ».?Ly  Ва Леё гуфт: «Ба хушбахтии ман аст! Зеро ки духтарон маро хушбахт хоҳанд хонд». Ва ӯро Ошер ном ниҳод.bK?  Ва Зилфо, канизи Леё, писари дуюмин ба Яъқуб зоид.^J7  Ва Леё гуфт: «Бахт ёр шуд!» Ва ӯро Ҷод ном ниҳод.UI%  Ва Зилфо, канизи Леё, ба Яъқуб писаре зоид.-HU  Ва Леё дид, ки аз зоидан мондааст, ва канизи худ Зилфоро гирифт, ва ӯро ба Яъқуб ба занӣ дод.KG Ва Роҳел гуфт: «Ба гӯштинҳои Худо бо хоҳари худ гӯштин гирифтам, ва ғолиб омадам». Ва ӯро Нафтолӣ ном ниҳод.F Ва Билҳо, канизи Роҳел, боз ҳомила шуда, писари дуюмин ба Яъқуб зоид.WE) Ва Роҳел гуфт: «Худо ба доди ман расид, ва овози маро низ шунид, ва писаре ба ман дод». Бинобар ин ӯро Дон ном ниҳод.VD' Ва Билҳо ҳомила шуда, ба Яъқуб писаре зоид.vCg Ва канизи худ Билҳоро ба ӯ ба занӣ дод; ва Яъқуб бо вай хобид.;Bq Гуфт: «Инак канизи ман Билҳо; бо вай бихоб, то ки бар зонуям бизояд, ва ман низ аз вай фарзанд ёбам».IA Ва Яъқуб ба Роҳел хашм гирифт ва гуфт: «Магар ман дар ҷои Худо ҳастам, ки самари батнро аз ту боздоштааст?»k@ S ВА Роҳел дид, ки ба Яъқуб назоид, ва Роҳел ба хоҳари худ ҳасад бурд, ва ба Яъқуб гуфт: «Ба ман фарзанд бидеҳ; вагар на, мемирам».j?O #Ва боз ҳомила шуда, писаре зоид, ва гуфт: «Ин дафъа Парвардигорро ҳамд мегӯям». Бинобар ин ӯро Яҳудо номид. Ва аз зоидан монд.>- "Ва боз ҳомила шуда, писаре зоид, ва гуфт: «Акнун, ин дафъа, шавҳарам бо ман хоҳад пайваст, зеро ки ба вай се писар зоидам». Бинобар ин ӯро Левӣ ном ниҳод. = !Ва бори дигар ҳомила шуда, писаре зоид, ва гуфт: «Зеро Парвардигор шунид, ки ман маҳбуб нестам, ва инро низ ба ман бахшид». Ва ӯро Шимъӯн номид.<  Ва Леё ҳомила шуда, писаре зоид, ва ӯро Реубен ном ниҳод, зеро гуфт: «Парвардигор бадбахтии маро дид, ва акнун шавҳарам маро дӯст хоҳад дошт».;5 Ва чун Парвардигор дид, ки Леё маҳбуб нест, батни ӯро кушод, вале Роҳел нозой монд.J: Ва бо Роҳел низ хобид, ва Роҳелро аз Леё бештар дӯст медошт; ва боз ҳафт соли дигар назди Лобон хизмат кард.{9q Ва Лобон канизи худ Билҳоро ба духтари худ Роҳел ба канизӣ дод.28_ Ва Яъқуб чунин кард; ва ҳафтаи вайро тамом кард. Ва Лобон духтари худ Роҳелро ба ӯ ба занӣ дод._79 Ҳафтаи тӯи арӯсии инро тамом кун, ва хурдиро низ ба ту медиҳам, барои хизмате ки назди ман боз ҳафт соли дигар бикунӣ».#6A Ва Лобон гуфт: «Дар макони мо чунин намекунанд, ки хурдиро аз калонӣ пештар бидиҳанд.$5C Ва бомдодон маълум шуд, ки ин Леё будааст. Ва ба Лобон гуфт: «Ин чӣ кор аст, ки ба ман кардӣ? Магар барои Роҳел назди ту хизмат накардам? Чаро маро фиреб додӣ?»w4i Ва Лобон канизи худ Зилфоро ба духтари худ Леё ба канизӣ дод.3 Вале шомгоҳ духтари худ Леёро гирифта, пеши ӯ овард; ва ӯ бо вай хобид.r2_ Ва Лобон ҳамаи мардуми он ҷоро даъват намуда, базме орост.51e Ва Яъқуб ба Лобон гуфт: «Занамро ба ман бисупор, зеро мӯҳлати ман пур шуд, то ки бо вай бихобам».U0% Ва Яъқуб барои Роҳел ҳафт сол хизмат кард, ва онҳо ба назараш мисли якчанд рӯз намуданд, чунки вайро дӯст медошт.5/e Ва Лобон гуфт: «Ӯро ба ту бидиҳам, беҳтар аст аз он ки ба марди дигаре бидиҳам; назди ман бимон».@.{ Ва Яъқуб ба Роҳел дил баста буд, ва гуфт: «Барои духтари хурдиат Роҳел ба ту ҳафт сол хизмат мекунам».s-a Ва чашмони Леё заиф буд, вале Роҳел хушандом ва хушрӯй буд.},u Ва Лобон ду духтар дошт; номи калони Леё ва номи хурдӣ Роҳел буд.P+ Ва Лобон ба Яъқуб гуфт: «Азбаски хеши ман ҳастӣ, ба ман муфт хизмат мекунӣ магар? Ба ман бигӯй, ки муздат чист?»9*m Ва Лобон ба ӯ гуфт: «Дар ҳақиқат ту устухон ва гӯшти ман ҳастӣ». Ва назди вай муддати як моҳ истод.5)e  Ва чун Лобон хабари хоҳарзодаи худ Яъқубро шунид, ба пешвозаш шитофт, ва ӯро дар оғӯш гирифта, бӯсид, ва ба хонаи худ овард; ва ӯ ҳамаи ин гапҳоро ба Лобон ҳикоят кард.](5  Ва Яъқуб Роҳелро огоҳ намуд, ки ӯ ҷияни падари вай ва писари Ривқо мебошад. Роҳел тозон рафта, падари худро огоҳ кард.t'c  Ва Яъқуб Роҳелро бӯсид ва овози худро баланд карда, гирист.&&G  Ва чун Яъқуб Роҳел духтари тағои худ Лобон ва рамаи тағои худ Лобонро дид, Яъқуб наздик шуда, сангро аз даҳани чоҳ ғалтонид ва рамаи тағои худ Лобонро об дод.2%_  Ҳанӯз бо онҳо гап зада истода буд, ки Роҳел бо рамаи падари худ омад, зеро ки ӯ онро мечаронид.g$I Гуфтанд: «Наметавонем, то даме ки ҳамаи рамаҳо ҷамъ шаванд, ва сангро аз даҳани чоҳ биғалтонанд; он гоҳ рамаро об медиҳем».B# Гуфт: «Инак, рӯз ҳанӯз равшан аст; вақти ҷамъ кардани чорво нест; рамаҳоро об диҳед, ва рафта, чаронед».2"_ Ба онҳо гуфт: «Оё вай саломат аст?» Гуфтанд: «Саломат аст; инак, духтараш Роҳел бо рама меояд».! Ба онҳо гуфт: «Оё Лобон ибни Ноҳӯрро мешиносед?» Гуфтанд: «Мешиносем». ' Ва Яъқуб ба онҳо гуфт: «Бародаронам, шумо аз куҷоед?» Гуфтанд: «Мо аз Ҳоронем».)M Ва чун ҳамаи рамаҳо дар он ҷо ҷамъ мешуданд, сангро аз даҳани чоҳ ғалтонида, рамаҳоро об медоданд; ва пас аз ин боз сангро дар ҷои он, ба даҳани чоҳ мегузоштанд.)M Ва дид, ки инак, дар саҳро чоҳе ҳаст, ва дар гирду пешаш се рамаи гӯсфандон хобидааст; зеро ки аз он чоҳ рамаҳоро об медоданд; ва санги калоне бар даҳани чоҳ буд.n Y ВА Яъқуб ба роҳ даромада, ба замини аҳли шарқ равона шуд.^7 Ва ин санг, ки мисли сутуне рост мондам, хонаи Худо хоҳад буд; ва ҳар он чи Ту ба ман бидиҳӣ, даҳякашро ба Ту хоҳам дод».5 Ва ман ба саломатӣ ба хонаи падарам баргардам, — Парвардигор Худои ман хоҳад буд,9 Ва Яъқуб қавл дода, гуфт: «Агар Худо бо ман бошад, ва маро дар ин роҳ, ки меравам, муҳофизат намояд, ва ба ман нон барои хӯрдан ва либос барои пӯшидан диҳад,vg Ва он маконро Байт-Ил* номид; вале номи он шаҳр аввал Луз буд.wi Ва бомдодон Яъқуб бархост, ва он сангеро, ки зери сари худ гузошта буд, гирифт, ва мисли сутуне рост монд, ва равған бар сари он рехт.T# Ва ҳаросон шуда, гуфт: «Ин чӣ макони воҳиманокест! Ин нест чизи дигаре, ҷуз хонаи Худо, ва ин аст дарвозаи осмон».<s Ва Яъқуб аз хоби худ бедор шуд ва гуфт: «Ба ростӣ Парвардигор дар ин макон аст, ва ман надонистаам».>w Ва инак, Ман бо ту ҳастам; ва туро дар ҳар ҷое ки равӣ, муҳофизат намоям; ва туро ба ин замин баргардонам; зеро то он чиро, ки ба ту гуфтам, ба ҷо наоварам, туро тарк накунам».0[ Ва насли ту мисли чанги замин хоҳад буд; ва ба ғарб, ва шарқ, ва шимол, ва ҷануб паҳн хоҳӣ шуд; ва дар ту ва дар насли ту ҳамаи қабилаҳои рӯи замин баракат хоҳанд ёфт.:o  Ва инак, Парвардигор бар он истодааст, ва мегӯяд: «Манам Парвардигор, Худои Иброҳим падарат ва Худои Исҳоқ. Ин заминро, ки ту бар он хобидаӣ, ба ту ва ба насли ту медиҳам.{q  Ва хобе дид, ки инак, нардбоне бар замин истодааст, ва сараш ба осмон мерасад; ва инак, фариштагони Худо бар он мебароянд ва мефуроянд.5  Ва ба маконе расида, дар он ҷо шабро гузаронд, зеро ки офтоб фурӯ рафта буд. Ва яке аз сангҳои он ҷоро гирифта, зери сари худ гузошт, ва дар ҳамон ҷо хобид.jO  Ва Яъқуб аз Беэр-Шобаъ баромада, сӯи Ҳорон равона шуд,ym  Ва Эсов назди Исмоил рафт, ва Маҳалат, духтари Исмоил ибни Иброҳимро, ки хоҳари Набойӯт буд, илова бар заноне ки дошт, ба занӣ гирифт.# Ва Эсов дид, ки духтарони Канъон дар назари падараш Исҳоқ писандида нестанд;  Ва Яъқуб ба сухани падару модари худ даромада, ба Фаддони Арам равона шуд;} u Ва Эсов дид, ки Исҳоқ Яъқубро баракат дод, ва ӯро ба Фаддони Арам равона кард, то ки аз он ҷо зане барои худ бигирад, ва дар вақти баракат доданаш ба вай амр фармуда, гуфт, ки «зане аз духтарони Канъон нагир»;v g Ва Исҳоқ Яъқубро равона кард, ва ӯ ба Фаддони Арам назди Лобон ибни Батуили арамӣ, бародари Ривқо, модари Яъқуб ва Эсов, равона шуд.} u Ва баракати Иброҳимро ба ту диҳад, ба ту ва ба насли ту бо ту, то ки вориси замини мусофирати худ шавӣ, ки Худо онро ба Иброҳим додааст».I  Ва Худои Тавоно туро баракат диҳад, ва туро борвар ва афзун гардонад, ва аз ту қавмҳои бисёр ба вуҷуд оянд;|s Бархоста, ба Фаддони Арам, ба хонаи падари модарат Батуил бирав, ва аз он ҷо зане барои худ аз духтарони Лобон, бародари модарат бигир.< u ВА Исҳоқ Яъқубро хонд, ва ӯро баракат дод, ва ӯро амр фармуда, гуфт: «Зане аз духтарони Канъон нагир.R .Ва Ривқо ба Исҳоқ гуфт: «Аз дасти духтарони ҳиттӣ аз ҷон безор шудаам; агар Яъқуб зане аз духтарони ҳиттӣ, мисли ононе ки духтарони ин заминанд, бигирад, ба ман зиндагӣ чӣ лозим аст?»C -То ғазаби бародарат аз ту баргардад, ва он чи дар ҳаққи вай кардӣ, фаромӯш кунад. Ва он гоҳ кас фиристода, туро аз он ҷо меоварам. Чаро аз ҳар дуи шумо дар як рӯз маҳрум шавам?»r_ ,Ва муддате назди ӯ бимон, то хашми бародарат фурӯ нишинад, N~h}-|{zy{xxwbvutsrqpovn{mllnkjihgf7eddZcbb%a`` _b^]\\[NZYY.XcWVUTTAS'QPPhOoNzMLLPKpJJHHrFF1E~DCBA@@E?]>>=$<`:987o6 5I4b3200C.-,+a*)(''&%$K#""R!h Y;Z[l2c"n n ).7X$n~3w $"Ва Йӯбоб мурд, ва дар ҷояш Ҳӯшом аз замини темониён подшоҳӣ кард.2y $!Ва Балаъ мурд, ва дар ҷояш Йӯбоб ибни Зараҳ аз Бусра подшоҳӣ кард.1} $ Балаъ ибни Баӯр дар Адӯм подшоҳӣ кард, ва номи шаҳри ӯ Динҳоба буд.J0 $Инҳоянд подшоҳоне ки дар замини Адӯм, подшоҳӣ кардаанд пеш аз он ки подшоҳе дар банӣ-Исроил подшоҳӣ кунад:2/_ $Амир Дишӯн, амир Эсар, амир Дишан. Инҳоянд амирони ҳӯриён аз рӯи амирони онҳо дар замини Сеир.. $Инҳоянд амирони ҳӯриён: амир Лӯтон, амир Шӯбол, амир Сибъӯн, амир Ано,H- $Инҳоянд писарони Дишан: Ус ва Арон.\,3 $Инҳоянд писарони Эсар: Билҳон, Заъвон ва Ақон.j+O $Инҳоянд писарони Дишӯн: Ҳамдон, Ашбон, Итрон ва Карон.o*Y $Инҳоянд фарзандони Ано: Дишан ва Оҳалибомо, духтари Ано.s)a $Инҳоянд писарони Сибъӯн: Аё ва Ано; ҳамон Ано, ки ҳангоми чаронидани харони падари худ Сибъӯн дар биёбон чашмаҳои оби гармро ёфт.r(_ $Инҳоянд писарони Шӯбол: Алвон, Монаҳат, Эбол, Шафӯ ва Ӯном.' $Ва писарони Лӯтон Ҳӯрӣ ва Ҳемом буданд, ва хоҳари Лӯтон Тимнаъ буд.&! $Дишӯн, Эсар ва Дишан. Инҳоянд амирони ҳӯриён, писарони Сеир, дар замини Адӯм.*%O $Инҳоянд писарони Сеири ҳӯрӣ, ки дар он сарзамин иқомат доштанд: Лӯтон, Шӯбол, Сибъӯн, Ано,u$e $Инҳоянд писарони Эсов, ва инҳоянд амирони онҳо. Ин Адӯм аст.f#G $Инҳоянд писарони Оҳалибомо, зани Эсов: амир Яуш, амир Яълом, амир Қӯраҳ. Инҳоянд амирони Оҳалибомо, духтари Ано, зани Эсов.'"I $Инҳоянд писарони Реуил, писари Эсов: амир Наҳат, амир Зараҳ, амир Шаммо, амир Миззо. Инҳоянд амирони Реуил дар замини Адӯм; инҳоянд писарони Босмат, зани Эсов.xw #Ва ҳамаи худоҳои бегонаро, ки дар дасташон буд, ва гӯшвораҳоро, ки дар гӯшашон буд, ба Яъқуб доданд, ва Яъқуб онҳоро зери дарахти булут, ки дар наздикии Шакем буд, гӯр кард.w+ #Ва бархоста, сӯи Байт-Ил равона шавем, ва он ҷо ман қурбонгоҳе бисозам барои Худо, ки маро дар рӯзи тангии ман шунид, ва дар роҳе ки рафтам, бо ман буд».2v_ #Ва Яъқуб ба аҳли хонаи худ ва ҳамаи касоне ки бо ӯ буданд, гуфт: «Худоҳои бегонаро, ки дар миёни шумост, дур созед, ва худро покиза кунед, ва либоси худро иваз намоед;Ju  #ВА Худо ба Яъқуб гуфт: «Бархоста, сӯи Байт-Ил равона шав, ва он ҷо бинишин; ва он ҷо қурбонгоҳе бисоз барои Худо, ки ҳангоми гурехтанат аз пеши бародарат Эсов бар ту зоҳир гардид».t "Гуфтанд: «Магар равост, ки бо хоҳари мо мисли бо фоҳишае амал кунад?»_s9 "Ва Яъқуб ба Шимъӯн ва Левӣ гуфт: «Маро ошуфта кардед, ва маро дар назари сокинони ин сарзамин, яъне канъониён ва фариззиён, нафратангез гардондед. Ва одами ман камшумор аст, ва агар бар зидди ман ҷамъ шуда, маро зарба зананд, ман бо аҳли хонаам нобуд мегардам».drC "Ва тамоми сарвати онҳоро, ва ҳамаи кӯдакони онҳоро, ва занони онҳоро асир карданд, ва он чи дар хонаҳо буд, тороҷ карданд.Gq "Гӯсфандони онҳоро, ва говони онҳоро, ва харони онҳоро, ва он чи дар шаҳр ва он чи дар саҳро буд, гирифтанд.cpA "Писарони Яъқуб назди кушташудагон омаданд, ва шаҳрро тороҷ карданд, зеро ки ба номуси хоҳари онҳо таҷовуз карда буданд.>ow "Ва Ҳамӯр ва писараш Шакемро ба дами шамшер куштанд, ва Диноро аз хонаи Шакем гирифта, берун омаданд.`n; "Ва дар рӯзи сеюм, ҳангоме ки онҳо дардманд буданд, ду писари Яъқуб, Шимъӯн ва Левӣ, бародарони Дино, ҳар яке шамшери худро гирифта, далерона ба шаҳр ҳамла оварданд ва ҳамаи мардонро куштанд;Qm "Ва ба суханони Ҳамӯр ва писараш Шакем ҳамаи касоне ки аз дарвозаи шаҳри ӯ мебаромаданд, розӣ шуданд, ва ҳар наринае аз ҳамаи онҳое ки аз дарвозаи шаҳри ӯ мебаромаданд, хатна шуданд.|ls "Оё рамаҳои онҳо, дороии онҳо, ва тамоми чорвои онҳо аз они мо намешавад? Фақат ба онҳо розигӣ диҳем, ва онҳо бо мо ҳамнишин хоҳанд шуд».k "Фақат бо чунин шарт онҳо розианд бо мо ҳамнишин гардида, як қавм шаванд, ки ҳар наринаи мо низ хатна карда шавад, чунон ки онҳо хатнашуда мебошанд.j "«Ин одамон бо мо сулҳандеш ҳастанд; бигзор онҳо дар ин замин сокин шаванд ва дар он савдо кунанд; ва инак, замини кушод дар ихтиёри онҳост. Духтарони онҳоро ба занӣ бигирем, ва духтарони худро ба онҳо бидиҳем.@i{ "Ва Ҳамӯр ва писараш Шакем назди дарвозаи шаҳри худ омаданд ва бо мардуми шаҳри худ гап зада, гуфтанд:ohY "Ва он ҷавон дар иҷрои ин кор дер накард; зеро ки духтари Яъқубро дӯст медошт. Ва ӯ аз тамоми аҳли хонаи падараш мӯҳтарамтар буд.g) "Ва суханони онҳо ба назари Ҳамӯр ва ба назари Шакем писари Ҳамӯр писанд афтод.'fI "Вале агар ба мо гӯш надиҳед ва хатна накунед, духтари худро гирифта, баромада меравем».deC "Он гоҳ духтарони худро ба шумо бидиҳем ва духтарони шуморо барои худ бигирем, ва бо шумо ҳамнишин гардида, як қавм шавем.5de "Фақат бо он шарт ба шумо розигӣ медиҳем, ки мисли мо бошед, ва тамоми наринаи худро хатна кунед.fcG "Ва ба онҳо гуфтанд: «Чунин корро карда наметавонем, ки хоҳари худро ба шахси бехатна бидиҳем, зеро ки ин барои мо нанг аст.obY " Ва писарони Яъқуб ба ҷавоби Шакем ва падараш Ҳамӯр бо макр сухан ронданд, зеро ки ба номуси хоҳари онҳо Дино таҷовуз карда буд.Ma " Маҳр ва тӯҳфаҳои зиёде талаб кунед, ва он чи ба ман бигӯед, хоҳам дод, фақат духтарро ба занӣ ба ман бидиҳед».s`a " Ва Шакем ба падар ва бародарони духтар гуфт: «Фақат дар назари шумоён илтифот ёбам, басанда аст, ва он чи ба ман бигӯед, хоҳам дод.W_) " Ва бо мо ҳамнишин шавед, ва ин замин дар ихтиёри шумо бошад; дар он бимонед, ва савдо кунед, ва онро соҳибӣ намоед»./^Y " Ва бо мо хешу табор шуда, духтарони худро ба мо бидиҳед ва духтарони моро барои худ бигиред.H] "Ва Ҳамӯр бо онҳо гап зада, гуфт: «Дили писарам Шакем шефтаи духтари шумост, пас ӯро ба вай ба занӣ бидиҳед.q\] "Ва чун писарони Яъқуб аз саҳро омада, инро шуниданд, ин мардон озурдахотир шуданд ва хеле ба хашм омаданд, зеро ки бо духтари Яъқуб хобида, расвоие дар ҳаққи Исроил карда буд, ва ин кирдор нораво буд.[ "Ва Ҳамӯр, падари Шакем, назди Яъқуб берун рафт, то ки бо ӯ сухан гӯяд.Z- "Ва Яъқуб шунид, ки ба номуси духтараш Дино таҷовуз намудааст; вале азбаски писаронаш бо чорвои ӯ дар саҳро буданд, Яъқуб то омадани онҳо хомӯш нишаст. Y "Ва Шакем ба падари худ Ҳамӯр гуфт: «Ин духтарро барои ман ба занӣ бигир».EX "Ва дилаш ба Дино, духтари Яъқуб баста шуда, ошиқи он духтар гашт, ва суханони дилпазир ба он духтар гуфт.\W3 "Ва Шакем, писари Ҳамӯри ҳиввӣ, ки амири он замин буд, ӯро дид, ва ӯро гирифт, ва бо ӯ хобид, ва ба номуси ӯ таҷовуз кард.%V G "ВА Дино, духтари Леё, ки ба Яъқуб зоида буд, барои дидани духтарони он замин берун рафт. U !Ва қурбонгоҳе дар он ҷо бино кард, ва онро ба номи Худо Худои Исроил хонд.lTS !Ва он қитъаи заминро, ки дар он ҷо барои худ хайма барафрошта буд, аз дасти фарзандони Ҳамӯр, падари Шакем, ба сад сикка харид.qS] !Ва Яъқуб аз Фаддони Арам баргашта, сиҳат саломат ба шаҳри Шакем, ки дар замини Канъон аст, омад ва дар рӯ ба рӯи шаҳр манзил кард.uRe !Вале Яъқуб ба Суккӯт равона шуд, ва хонае барои худ бино кард, ва барои чорвои худ соябонҳо сохт. Аз ин сабаб он ҷойро Суккӯт номид.qQ] !Ва ҳамон рӯз Эсов роҳи худро пеш гирифта, ба Сеир баргашт.vPg !Ва Эсов гуфт: «Аз мардуме ки бо мананд, назди ту мегузорам». Гуфт: «Чӣ лозим аст? Фақат дар назари хоҷаам илтифот ёбам, басанда аст».MO !Бигзор хоҷаам аз бандаи худ пештар биравад, ва ман мувофиқи коре ки маро дар пеш аст, ва мувофиқи қадами бачагон оҳиста-оҳиста равона мешавам, то ки назди хоҷаам ба Сеир бирасам».N' ! Ва Яъқуб гуфт: «Хоҷаам медонад, ки бачагон нозуканд, ва гӯсфандон ва говони ширдеҳ бо ман аст, ва агар онҳоро як рӯз ҳай кунанд, тамоми чорво мемирад.pM[ ! Ва гуфт: «Кӯч карда, биравем; ва ман пешопеши ту меравам».L{ ! Баракати маро, ки бароят оварда шуд, бигир; чунки Худо ба ман меҳрубонӣ кардааст, ва ҳама чиз дорам». Ва чун Яъқуб ӯро розӣ кард, ӯ гирифт.8Kk ! Ва Яъқуб гуфт: «Не, агар дар назарат илтифот ёфта бошам, тӯҳфаи маро аз дастам бигир; зеро ки рӯи туро дидам, мисли дидани рӯи Худо, ва ту ба ман бо чашми нек назар кардӣ.J+ ! Ва Эсов гуфт: «Эй бародарам, ман бисёр дорам; он чи аз они туст, аз они ту бошад».OI !Ва гуфт: «Аз баҳри чист туро тамоми ин гурӯҳе ки ба он вохӯрдам?» Гуфт: «То ки дар назари хоҷаам илтифот ёбам».GH !Ва Леё бо бачаҳояш низ наздик омада, саҷда карданд. Ва дар охир Юсуф ва Роҳел наздик омада, саҷда карданд.hGK !Ва канизон бо бачаҳошон наздик омада, саҷда карданд.hFK !Ва Эсов чашм андохта, занону бачагонро дид, ва гуфт: «Инҳо ба ту кистанд?» Гуфт: «Фарзандоне ки Худо ба бандаат бахшидааст».EE !Ва Эсов ба пешвози ӯ давид, ва ӯро ба оғӯш кашид, ва сар бар гардани ӯ ниҳод, ва ӯро бӯсид, ва бигиристанд.3Da !Ва худаш пешопеши онҳо рафт, ва ҳафт маротиба то замин саҷда кард, то ки ба бародари худ расид.BC !Ва канизонро бо бачаҳошон пеш гузошт, ва Леёро бо бачаҳояш дар ақиби онҳо, ва Роҳелро бо Юсуф дар охир.lB U !ВА Яъқуб чашм андохта, дид, ки инак, Эсов меояд, ва чорсад одам ҳамроҳи ӯст. Ва бачаҳоро ба Леё ва Роҳел ва ду каниз тақсим кард. A Сабаб ҳамин аст, ки банӣ-Исроил ирқуннисоро*, ки дар банди сурин аст, то имрӯз намехӯранд, зеро ки ба ирқуннисои банди сурини Яъқуб расида буд.@% Ва ҳангоме ки аз Фануил мегузашт, офтоб баромад; ва ӯ бар сурини худ мелангид.&?G Ва Яъқуб он ҷойро Фануил номид; зеро ки, гуфт ӯ, Худоро рӯ ба рӯ дидам, ва ҷонам раҳо шуд.`>; Ва Яъқуб савол дода, гуфт: «Хоҳишмандам, номи Худро бигӯй». Гуфт: «Чаро номи Маро мепурсӣ?» Ва ӯро дар он ҷо баракат дод.a== Ва гуфт: «Минбаъд номи ту Яъқуб хонда нашавад, балки Исроил; зеро ки бо Худо ва бо одамон гӯштин гирифтӣ, ва ғолиб шудӣ».M< Ба ӯ гуфт: «Номат чист?» Гуфт: «Яъқуб».3;a Ва гуфт: «Маро сар деҳ; зеро ки субҳ дамид». Гуфт: «То маро баракат надиҳӣ, Туро сар намедиҳам».z:o Ва чун он кас дид, ки зӯраш ба ӯ намерасад, ба банди сурини ӯ расид, ва банди сурини Яъқуб, ҳангоми бо Вай гӯштин гирифтан, фушурда шуд.}9u Ва Яъқуб танҳо монд. Ва касе бо ӯ то дамидани субҳ гӯштин гирифт;8 Ва онҳоро гирифта, аз он дарё гузаронид, ва тамоми дороии худро гузаронид.@7{ Ва шабонгоҳ бархост, ва ду занаш ва ду канизаш ва ёздаҳ писарашро гирифта, аз гузаргоҳи Яббӯқ гузашт.6 Ва тӯҳфа пешопеш гузашта рафт; ва ӯ он шабро дар бошишгоҳ гузаронд.^57 Ва низ гӯед: 'Инак, бандаат Яъқуб дар ақиби мост'». Зеро ба дили худ гуфт: «Дили ӯро бо тӯҳфае ки пешопеши ман меравад, нарм мекунам ва баъд аз он бо ӯ рӯ ба рӯ мешавам; шояд, маро қабул кунад».~4w Ва ҳамчунин ба дуюмин, ба сеюмин ва ба ҳамаи онҳое ки аз ақиби рамаҳо мерафтанд, амр фармуда, гуфт: «Чун ба Эсов бирасед, ба ӯ чунин гӯед;i3M Ба ӯ бигӯй: 'Аз они бандаат Яъқуб аст; инҳо тӯҳфаест, ки ба хоҷаам Эсов фиристода шудааст; ва инак, худаш низ дар ақиби мост'».#2A Ва ба нахустин амр фармуда, гуфт: «Чун бародарам Эсов ба ту вохӯрад, ва аз ту пурсида, бигӯяд: 'Аз они кистӣ? Ва куҷо меравӣ? Ва инҳо, ки пеши туст, аз они кист?' 1 Ва ба дасти ғуломони худ ҳар рамаро алоҳида дод, ва ба ғуломони худ гуфт: «Аз пеши ман гузашта равед, ва дар мобайни рамаҳо фосилае бигзоред»..0W Сӣ модашутури ширдеҳ бо бачаҳошон, чил модагов ва даҳ барзагов, бист модахар ва даҳ нархар.l/S Дусад модабуз ва бист нарбуз, дусад меш ва бист қӯчқор,=.u Ва он шабро дар ҳамон ҷо гузаронд. Ва аз он чи дар дасташ буд, тӯҳфае барои бародари худ Эсов гирифт:Y-- Ва Ту гуфтаӣ: 'Ман ба ту меҳрубонӣ кунам, ва насли туро мисли реги дарё гардонам, ки аз бисёрӣ онро натавон шумурд'».w,i Маро аз дасти бародарам, аз дасти Эсов наҷот деҳ; зеро ман аз ӯ метарсам, ки мабодо биёяд ва маро, ва модару фарзандонро зарба занад.7+i Ҳамаи марҳаматҳо ва ҳамаи некиҳоро, ки дар ҳаққи бандаат кардаӣ, сазовор нестам; зеро ки бо чӯбдасти худ аз ин Урдун гузашта будам; ва ҳоло молики ду бошишгоҳ мебошам.:*o Ва Яъқуб гуфт: «Эй Худои падарам Иброҳим ва Худои падарам Исҳоқ, эй Парвардигоре ки ба ман гуфтаӣ: 'Ба замини худ ва ба зодгоҳи худ баргард, ва Ман ба ту меҳрубонӣ кунам'!+)Q Ва гуфт: «Агар Эсов ба як бошишгоҳ омада, онро зарба занад, бошишгоҳи дигар наҷот меёбад».r(_ Ва Яъқуб бағоят тарсид ва парешон шуд, ва касонеро, ки бо ӯ буданд, ва гӯсфандон ва говон ва шутуронро ба ду бошишгоҳ тақсим кард.n'W Ва қосидон назди Яъқуб баргашта, гуфтанд: «Назди бародарат Эсов расидем; ва ӯ ба пешвози мо меояд, ва чорсад одам ҳамроҳи ӯст».&1 Ва ман молики барзаговон ва харон ва гӯсфандон, ва ғуломон ва канизон мебошам; ва фиристодам, то ки хоҷаамро огоҳӣ диҳам, ва дар назарат илтифот ёбам'».|%s Ва ба онҳо амр фармуда, гуфт: «Ба хоҷаам Эсов бигӯед, ки бандаи ту Яъқуб чунин арз мекунад: 'Бо Лобон иқомат доштам, ва то кунун истодам;9$m Ва Яъқуб пешопеши худ назди бародараш Эсов ба сарзамини Сеир, ба саҳрои Адӯм қосидонро фиристод;#/ Ва чун Яъқуб онҳоро дид, гуфт: «Ин лашкари Худост!» Ва он маконро Маҳаноим номид."  ВА Яъқуб роҳи худро пеш гирифт. Ва фариштагони Худо ба ӯ вохӯрданд.r!_ 7Бомдодон Лобон бархоста, набераҳо ва духтарони худро бӯсид, ва онҳоро баракат дод, ва равона шуд, ва Лобон ба макони худ баргашт.  6Ва Яъқуб дар он кӯҳ ҷонвареро қурбонӣ кард, ва хешовандони худро ба нон хӯрдан даъват намуд, ва онҳо нон хӯрданд ва дар кӯҳ шабро гузаронданд.vg 5Худои Иброҳим ва Худои Ноҳӯр, ки Худои падари онҳост, дар миёни мо доварӣ намояд». Ва Яъқуб ба тарси падари худ Исҳоқ қасам ёд кард.|s 4Ин пушта шоҳид аст ва ин сутун шоҳид аст, ки ман аз ин пушта сӯи ту нагзарам, ва ту аз ин пушта ва ин сутун бо қасди баде сӯи ман нагзарӣ.&G 3Ва Лобон ба Яъқуб гуфт: «Инак ин пушта ва инак сутуне ки дар миёни худам ва ту гузоштам.7i 2Агар духтарони маро озор диҳӣ, ва агар болои духтарони ман занони дигар бигирӣ, агарчи ҳеҷ касе дар миёни мо нест, вале огоҳ бош, ки Худо дар миёни ман ва ту шоҳид аст».b? 1Ва Мисфо низ; ба он сабаб, ки гуфт: «Парвардигор дар миёни ман ва ту дидбонӣ кунад, вақте ки аз назари якдигар ғоиб шавем..W 0Ва Лобон гуфт: «Имрӯз ин пушта дар миёни ман ва ту шоҳид аст». Ба ин сабаб онро Ҷалъэд номид, >~~"}|{{b{z%yx wuuJtsrqp+oon.mljkjiirhpgf{ee8ccb``>__^.]\\[=ZYXXXWtVVNUXT&SR)PP7NN M-LKJJIHSGtFDD CBA@??(>[=g;::79)776%5[432291V0/.."- , +:**)F(D'&%%6$##S"?!J }%C(%#_P@z ? g 1q]>XK+ )Ва фаровонӣ дар замин маълум намешавад, ба сабаби гуруснагие ки аз паси он меояд, зеро ки он бағоят сахт хоҳад буд.Jy )Вале баъд аз онҳо ҳафт соли гуруснагӣ меояд; ва тамоми он фаровонӣ дар замини Миср фаромӯш мешавад, ва гуруснагӣ заминро хароб мекунад.I )Инак, ҳафт соли фаровонии бузург дар тамоми замини Миср фаро мерасад.1H] )Аз ҳамин сабаб он суханро ба фиръавн гуфтам: он чи Худо карданист, ба фиръавн зоҳир сохтааст.G )Ва ҳафт модагови лоғар ва зишт, ки аз паси онҳо баромадаанд, ҳафт сол аст, ва ҳафт хӯшаи холии аз боди шарқӣ хушкшуда ҳафт соли гуруснагӣ мебошад.F )Ҳафт модагови некӯ ҳафт сол аст; ва ҳафт хӯшаи некӯ ҳафт сол аст; хоб якест.0E[ )Ва Юсуф ба фиръавн гуфт: «Хоби фиръавн якест: он чи Худо карданист, ба фиръавн хабар додааст.ZD/ )Ва ин хӯшаҳои холӣ ҳафт хӯшаи некӯро фурӯ бурданд. Ва ман ба ҷодугарон гуфтам, вале касе нест, ки ба ман шарҳ диҳад».C' )Ва инак, ҳафт хӯшаи борик, холӣ ва аз боди шарқӣ хушкшуда аз паси онҳо рӯиданд.B5 )Ва боз хоб дидам, ки инак, ҳафт хӯшаи пурбор ва некӯ дар як поя сабзида баромаданд.}Au )Ва чун ба шиками онҳо даромаданд, маълум нашуд, ки ба шиками онҳо даромадаанд. Ва сурати онҳо мисли аввала зишт буд. Ва ман бедор шудам.@ )Ва ин модаговони лоғар ва бадсурат ҳафт модагови фарбеҳи аввалро хӯрданд.?+ )Ва инак, аз паси онҳо ҳафт модагови дигари лоғарандом ва хеле бадсурат ва камгӯшт баромаданд, ки дар тамоми замини Миср ба зиштӣ мисли онҳо надидаам.8>k )Ва инак, аз дарё ҳафт модагови фарбеҳ ва хубсурат баромаданд; ва дар чаманзор чаридан гирифтанд. =; )Ва фиръавн ба Юсуф гуфт: «Дар хоби худ дидам, ки инак, дар соҳили дарёи Нил истодаам..<W )Ва Юсуф ба ҷавоби фиръавн гуфт: «Ин аз ман нест; Худо ба саломатии фиръавн ҷавоб хоҳад дод».w;i )Ва фиръавн ба Юсуф гуфт: «Хобе дидам, ва касе нест, ки онро гузориш кунад, ва дар бораи ту шунидам, ки хобро фаҳмида, гузориш мекунӣ».,:S )Ва фиръавн кас фиристода, Юсуфро даъват намуд; ва ӯро зуд аз зиндон бароварданд. Ва ӯ мӯйсару риши худро тарошида ва либоси худро иваз карда, назди фиръавн омад.m9U ) Ва чӣ тавре ки ба мо гузориш кард, ҳамон тавр воқеъ шуд: ман ба мансаби худ баргардонида шудам, ва он дигаре ба дор кашида шуд».*8O ) Ва он ҷо ҷавони ибрӣ, ғуломи сардори посбонон, бо мо буд, ва хобҳои худро ба ӯ нақл кардем, ва ӯ онҳоро ба мо гузориш кард, ба ҳар яке мувофиқи хобаш гузориш кард.7) ) Ва ман ва ӯ дар як шаб хобе дидем, ҳар яке мувофиқи гузориши хоби худ хоб дидем.B6 ) Фиръавн ба чокарони худ хашм гирифта, маро ва сарнонвойро дар хонаи сардори посбонон бандӣ карда буд.5 ) Ва сарсоқӣ ба фиръавн арз намуда, гуфт: «Хатоҳои ман имрӯз ба хотирам омад.x4k )Субҳгоҳон хотираш парешон шуд, ва кас фиристода, ҳамаи ҷодугарони Мисрро, ва ҳамаи ҳакимони онро даъват намуд, ва фиръавн ба онҳо хоби худро нақл кард, вале касе набуд, ки онро ба фиръавн гузориш намояд.<3s )Ва ин хӯшаҳои холӣ ҳафт хӯшаи солим ва пурборро фурӯ бурданд. Ва фиръавн бедор шуд, ва ин буд хобаш.2 )Ва инак, ҳафт хӯшаи холӣ ва аз боди шарқӣ хушкшуда аз паи онҳо рӯиданд.?1y )Ва боз хобаш бурд, ва дуюмбора хобе дид: инак, ҳафт хӯшаи солим ва некӯ дар як поя сабзида баромаданд.@0{ )Ва ин модаговони бадсурат ва лоғар ҳафт модагови хубсурат ва фарбеҳро хӯрданд. Ва фиръавн бедор шуд.~/w )Ва инак, аз паси онҳо хафт модагови дигари бадсурат ва лоғар аз дарё баромаданд, ва дар паҳлуи он модаговон дар соҳили дарё биистоданд.8.k )Ва инак, аз дарё ҳафт модагови хубсурат ва фарбеҳ баромаданд, ва дар чаманзор чаридан гирифтанд.8- m )ВА воқеъ шуд баъд аз гузаштани ду сол, ки фиръавн хобе дид: инак, ӯ дар канори дарёи Нил истодааст.n,W (Ва сарсоқӣ Юсуфро ба ёд наовард, балки ӯро фаромӯш кард. + (Вале сарнонвойро ба дор кашид, чунон ки Юсуф ба онҳо гузориш карда буд. * (Ва сарсоқиро ба мансаби ӯ баргардонид, ва ӯ ҷомро ба дасти фиръавн дод.)) (Дар рӯзи сеюм, ки рӯзи таваллуди фиръавн буд, ӯ зиёфате барои тамоми чокарони худ орост, ва дар миёни чокарони худ сарсоқӣ ва сарнонвойро ҳозир кард.^(7 (Баъд аз се рӯз фиръавн сари туро аз танат ҷудо кунад, ва туро бар дарахте овезад; ва мурғон гӯшти баданатро бихӯранд».v'g (Ва Юсуф ба ҷавоб гуфт: «Гузоришаш ин аст: се сабад се рӯз аст;}&u (Ва дар сабади болоӣ ҳар гуна хӯрок барои фиръавн аз ҳунари нонвой мебошад; вале мурғон онҳоро аз сабаде ки бар сари ман аст, мехӯранд».Z%/ (Ва чун сарнонвой дид, ки некӯ гузориш кард, ба Юсуф гуфт: «Ман низ хоб дидам, ки инак, се сабад кулча бар сари ман аст;I$ (Зеро ки ман аз замини ибриён дуздида шудаам; ва ин ҷо низ ҳеҷ коре накардаам, ки маро дар зиндон андозанд».q#] (Вақте ки аҳволи ту некӯ шавад, маро ёд кун; ва ба ман меҳрубонӣ карда, маро назди фиръавн зикр намо, ва маро аз ин хона берун овар." ( Баъд аз се рӯз фиръавн саратро барафрозад ва ба мансабат баргардонад, ва ҷоми фиръавнро ба дасти вай хоҳӣ дод, ба тариқи пештара, ки соқии ӯ будӣ.p![ ( Ва Юсуф ба вай гуфт: «Гузоришаш ин аст: се шоха се рӯз аст.W ) ( Ва ҷоми фиръавн дар дастам буд, ва ангурҳоро гирифта, дар ҷоми фиръавн фушурдам, ва ҷомро ба дасти фиръавн додам». ( Ва ток се шоха дошт; ва он бишукуфт, ва ғӯра баст, ва шингилҳои ангураш пухт."? ( Ва сарсоқӣ хоби худро ба Юсуф нақл карда, гуфт: «Хоб дидам, ки инак, токе пеши ман буд; (Ба ӯ гуфтанд: «Хобе дидем, ва касе нест, ки онро гузориш намояд кунад». Ва Юсуф ба онҳо гуфт: «Оё гузоришҳо аз Худо нестанд? Ба ман нақл кунед».N (Ва аз дарбориёни фиръавн, ки бо ӯ дар хонаи хоҷааш буданд, пурсида, гуфт: «Чаро имрӯз чеҳраи шумо ғамгин аст?» (Ва бомдодон Юсуф назди онҳо омада, дид, ки инак, онҳо бедимоғ ҳастанд.~w (Ва соқӣ ва нонвойи подшоҳи Миср, ки дар зиндон бандӣ буданд, ҳар ду дар як шаб хоб диданд, ҳар яке мувофиқи гузориши хоби худ хоб диданд.E (Сардори посбонон Юсуфро бар онҳо баргумошт, ва ӯ ба онҳо хизмат мекард. Ва муддате онҳо дар ҳабс буданд.3 (Ва онҳоро дар хонаи сардори посбонон, дар зиндоне ки Юсуф он ҷо бандӣ буд, андохт. (Ва фиръавн ба ду дарбории худ: ба сарсоқӣ ва ба сарнонвой хашм гирифт.M  (БАЪД аз ин ҳодисот чунин воқеъ шуд, ки соқии подшоҳи Миср ва нонвой пеши хоҷаи худ подшоҳи Миср хато карданд. 'Сардори зиндон ба ҳеҷ як чизе ки дар дасти Юсуф буд нигоҳ намекард: чунки Парвардигор бо ӯ буд, ва дар ҳар кори ӯ Парвардигор муваффақият меовард.~w 'Ва сардори зиндон ҳамаи маҳбусонеро, ки дар зиндон буданд, ба дасти Юсуф дод, ва ҳар коре ки дар он ҷо мекарданд, ӯ идоракунандаи он буд.A} 'Ва Парвардигор бо Юсуф буд, ва ба ӯ меҳрубонӣ мекард, ва ӯро дар назари сардори зиндон илтифот бахшид.N 'Ва хоҷаи Юсуф ӯро гирифта, дар зиндоне андохт, ки дар он ҷо маҳбусони подшоҳ буданд. Ва он ҷо ӯ дар зиндон буд.`; 'Вақте ки хоҷааш суханони зани худро шунид, ки ба ӯ нақл карда, гуфт: «Ғуломат ба ман чунин рафтор кард», ӯ ба ғазаб омад;5e 'Ва чун овози худро баланд карда, фарёд задам, ҷомаи худро пеши ман монд ва гурехта, берун рафт»._9 'Ва ба вай ҳамон суханонро такрор карда, гуфт: «Он ғуломи ибрӣ, ки ба мо овардӣ, назди ман омад, то ки маро масхара кунад;y 'Ва ҷомаи ӯро назди худ нигоҳ дошт то вақте ки хоҷааш ба хона омад.F  'Ва чун шунид, ки ман овози худро баланд карда, фарёд задам, ҷомаашро пеши ман монд ва давида, берун рафт».B  'Аҳли хонаашро фарёд карда, гуфт: «Бубинед, марди ибриро назди мо овард, то ки моро масхара кунад. Ӯ назди ман омад, то ки бо ман бихобад; лекин ман бо овози баланд фарёд задам;  ' Чун зан дид, ки Юсуф ҷомаи худро дар дасти вай монд ва давида, берун рафт,F  ' Вай ӯро аз ҷомааш дошта, гуфт: «Бо ман бихоб». Вале ӯ ҷомаи худро дар дасти вай монда, давид ва берун рафт.W ) ' Ва рӯзе воқеъ шуд, ки ӯ ба хона даромад, то ки бо кори худ машғул шавад, аммо аз аҳли хона касе он ҷо, дар хона набуд;J ' Ва агарчи вай ҳаррӯза ба Юсуф сухан мегуфт, ки бо вай бихобад ва назди вай бошад, ӯ гапи вайро гӯш намекард.W) ' Аз ман калонтаре дар ин хона нест; ва ӯ ҳеҷ чизе аз ман дареғ надоштааст, ҷуз ту, чунки ту зани ӯ ҳастӣ; пас чӣ гуна ин бадкирдории бузургро содир кунам ва дар назди Худо гуноҳкор шавам?»  'Вале ӯ розӣ нашуда, ба зани хоҷаи худ гуфт: «Инак, хоҷаи ман аз он чи бо ман дар хона аст, хабар надорад, ва ҳар он чи дорад, ба дасти ман додааст;7i 'Ва баъд аз ин ҳодисот чунин воқеъ шуд, ки зани хоҷааш бар Юсуф чашм андохта, гуфт: «Бо ман бихоб».sa 'Ва ҳар он чи дошт, ба дасти Юсуф вогузошт; ва аз он чи бо ӯ буд, ҳеҷ хабар надошт, ҷуз ноне ки мехӯрд. Ва Юсуф хушандом ва хушрӯй буд.zo 'Ва аз ҳамон вақте ки ӯро ба хонаи худ ва ба тамоми дороии худ баргумошт, Парвардигор хонаи он мисриро ба хотири Юсуф баракат дод, ва баракати Парвардигор бар ҳамаи дороии вай чи дар хона, чи дар саҳро буд.p[ 'Ва Юсуф дар назари вай илтифот ёфт, ва ба вай хизмат мекард. Ва ӯро ба хонаи худ баргумошт, ва тамоми дороии худро ба дасти ӯ дод.I 'Ва хоҷааш дид, ки Парвардигор бо ӯст, ва ҳар он чи ӯ мекунад, Парвардигор дар дасти ӯ муваффақият меоварад.$C 'Ва Парвардигор бо Юсуф буд; ва ӯ марди комёб шуд, ва дар хонаи хоҷаи мисрии худ бимонд.# C 'ВА Юсуфро ба Миср бурданд; ва ӯро Фӯтифар ном марди мисрӣ, ки дарбории фиръавн, сардори посбонон буд, аз дасти исмоилиёне ки ӯро ба он ҷо бурда буданд, харид.#~A &Сипас бародари ӯ, ки бар дасташ риштаи қирмизӣ буд, берун омад, ва ӯро Зораҳ номиданд.s}a &Вале дасташро боз кашид; ва инак, бародараш берун омад. Ва доя гуфт: «Чӣ гуна рахнае барои худ кушодаӣ!» Ва ӯро Форас ном ниҳоданд.q|] &Ва ҳангоме ки мезоид, яке дасти худро берун овард; ва доя риштаи қирмизӣ гирифта, бар дасташ баст, ва гуфт: «Ин аввал берун омад».|{s &Дар вақти зоиданаш маълум шуд, ки дар батнаш дугоникҳо ҳастанд.Tz# &Ва Яҳудо шинохта, гуфт: «Ҳақ ба ҷониби ӯст, чунки ӯро ба писари худ Шело надодам». Вале дигар ҳаргиз бо ӯ нахобид.6yg &Вақте ки ӯро берун оварданд, ӯ назди падаршӯи худ фиристода, гуфт: «Ман аз соҳиби ин чизҳо ҳомила шудаам». Ва гуфт: «Бишнос, ки ин мӯҳр ва камарбанд ва асо аз они кист».Ux% &Ва баъд аз гузаштани қариб се моҳ ба Яҳудо хабар дода, гуфтанд: «Келинат Томор зино кардааст, ва инак, аз зино низ ҳомила шудааст». Ва Яҳудо гуфт: «Ӯро берун оред, то ки сӯзонида шавад».[w1 &Ва Яҳудо гуфт: «Бигзор барои худ нигоҳ дорад, мабодо расво шавем; инак, ин бузғоларо фиристодам; вале ту ӯро наёфтӣ».Fv &Ва назди Яҳудо баргашта, гуфт: «Ӯро наёфтам; ва мардуми он макон низ гуфтанд, ки фоҳишае дар ин ҷо набуд».qu] &Ва аз мардуми он макон пурсида, гуфт: «Он фоҳишае ки дар сари роҳи Энаим нишаста буд, куҷост?» Гуфтанд: «Фоҳишае дар ин ҷо набуд».Ut% &Ва Яҳудо бузғоларо ба воситаи дӯсти адӯломии худ фиристод, то ки гаравро аз дасти он зан бигирад; вале ӯро наёфт.s) &Ва бархоста, бирафт, ва чодарро аз сари худ кашида, либоси бевагии худро пӯшид.}ru &Гуфт: «Ба ту чӣ гарав диҳам?» Гуфт: «Мӯҳр ва камарбанди худро, ва асое ки дар даст дорӣ». Ва ба ӯ дод, ва бо ӯ хобид; ва ӯ аз вай ҳомила шуд."q? &Гуфт: «Бузғолае аз рама мефиристам». Гуфт: «Оё то вақти фиристоданат гараве медиҳӣ?»opY &Ва аз роҳ ба тарафи ӯ гашта, гуфт: «Биё, бо ту бихобам». Зеро надонист, ки келини ӯст. Гуфт: «Ба ман чӣ медиҳӣ, агар бо ман бихобӣ?»o/ &Ва ӯро Яҳудо бидид, ва ӯро фоҳиша гумон кард, зеро ки он зан рӯи худро пӯшида буд.une &Ва либоси бевагии худро кашида, ба сари худ чодаре партофт, ва рӯяшро пӯшида, назди дарвозаи Энаим, ки дар сари роҳи Тимно мебошад, нишаст; зеро дид, ки Шело калон шудааст, ва ӯро ба вай ба занӣ надоданд.@m{ & Ва ба Томор хабар дода, гуфтанд: «Инак, падаршӯят барои тарошидани пашми рамаи худ ба Тимно меравад».*lO & Вақти бисёре гузашт, ва духтари Шуа, зани Яҳудо, мурд. Ва Яҳудо, баъд аз он ки тасаллӣ ёфт, бо дӯсти худ Ҳирои адӯломӣ назди пашмтарошони рамаи худ ба Тимно рафт.zko & Ва Яҳудо ба келини худ Томор гуфт: «Дар хонаи падари худ бева бинишин то даме ки писарам Шело калон шавад». Зеро гуфт: «Мабодо ӯ низ мисли бародаронаш бимирад». Ва Томор рафта, дар хонаи падари худ бимонд.|js & Ва ин кори ӯ дар назари Парвардигор бад намуд; ӯро низ бимиронд..iW & Вале Ӯнон медонист, ки он насл аз они ӯ нахоҳад буд; бинобар ин, ҳар гоҳ, ки бо зани бародараш мехобид, манӣ ба замин мерехт, то ки насле барои бародари худ надиҳад.rh_ &Ва Яҳудо ба Ӯнон гуфт: «Бо зани бародарат бихоб ва ҳамчун додаршӯй вайро ба занӣ гирифта, насле барои бародари худ ба вуҷуд овар.%gE &Ва нахустзодаи Яҳудо, Эр, дар назари Парвардигор бад буд, ва Парвардигор ӯро бимиронд.zfo &Ва Яҳудо ба нахустзодаи худ Эр зане гирифт, ки номаш Томор буд. e; &Ва боз писаре зоид, ва ӯро Шело ном ниҳод. Дар вақти таваллуди ӯ Яҳудо дар Казиб буд.jdO &Ва боз ҳомила шуда, писаре зоид; ва ӯро Ӯнон ном ниҳод.ac= &Вай ҳомила шуда, писаре зоид; ва ӯро Эр ном ниҳод.@b{ &Ва дар он ҷо Яҳудо духтари марди канъониро, ки Шуа ном дошт, дид; вайро ба занӣ гирифт, ва бо вай хобид.Va ) &ВА воқеъ шуд дар он замон, ки Яҳудо аз пеши бародарони худ рафта, назди шахси адӯломӣ, ки Ҳиро ном дошт, меҳмон шуд.2`_ %$Ва мидёниён Юсуфро дар Миср ба Фӯтифар, ки дарбории фиръавн, сардори посбонон буд, фурӯхтанд.^_7 %#Ва ҳамаи писаронаш ва духтаронаш ҷамъ омаданд, то ки ӯро тасаллӣ диҳанд; вале ӯ тасаллиро қабул намекард, ва мегуфт: «Бо мотам назди писари худ ба гӯр меравам». Ва падараш барои ӯ мегирист.9^m %"Ва Яъқуб либоси худро чок зада, палос дар бар кард, ва рӯзҳои бисёр барои писари худ мотам гирифт.N] %!Ва онро шинохта, гуфт: «Куртаи писари ман аст! Ҳайвони даррандае ӯро хӯрдааст! Ба ростӣ Юсуф дарида шудааст!»`\; % Ва куртаи рангинро фиристоданд, ва ба падари худ расонида, гуфтанд: «Инро ёфтем; бишнос, ки оё куртаи писари туст ё не».[% %Ва куртаи Юсуфро гирифтанд, ва нарбузеро кушта, куртаро ба хун олуда карданд;Z %Ва назди бародарони худ баргашт, ва гуфт: «Бача нест, ва ман куҷо биравам?»Y- %Ва Реубен ба сари чоҳ баргашт; ва инак, Юсуф дар чоҳ нест. Ва ҷомаи худро чок зад,@X{ %Ва ҳангоме ки тоҷирони мидёнӣ аз пеши онҳо мегузаштанд, Юсуфро аз чоҳ кашида бароварданд, ва Юсуфро ба исмоилиён ба бист сиккаи нуқра фурӯхтанд; ва Юсуфро ба Миср бурданд.nWW %Биёед, ӯро ба исмоилиён бифрӯшем, ва дасти мо бар ӯ набошад; зеро ки ӯ бародар ва гӯшти мост». Бародаронаш гапи ӯро гӯш карданд.=Vu %Ва Яҳудо ба бародарони худ гуфт: «Чӣ суд аст аз он ки бародари худро бикушем ва хунашро махфӣ дорем?bU? %Ва барои нон хӯрдан нишастанд, ва чашм андохта, диданд, ки инак, корвони исмоилиён аз Ҷилъод меояд, ва шутурони онҳо атриёт, баласон ва лодан мекашонанд; мераванд, то ки онро ба Миср бибаранд.zTo %Ва ӯро гирифта, дар чоҳ афканданд; вале чоҳ холӣ буд: об надошт.BS %Вақте ки Юсуф назди бародарони худ расид, куртаи Юсуфро, он куртаи рангинро, ки дар бар дошт, кашиданд,[R1 %Ва Реубен ба онҳо гуфт: «Хун нарезед; ӯро ба ин чоҳе ки дар биёбон аст, биафканед, ва бар ӯ дастдарозӣ накунед». Мехост, ки ӯро аз дасти онҳо раҳонида, назди падари худ гардонда фиристонад.Q %Вале Реубен инро шунида, ӯро аз дасти онҳо раҳо кард, ва гуфт: «Ӯро накушем!»~Pw %Акнун биёед, ӯро бикушем ва ба яке аз ин чоҳҳо биафканем, ва гӯем, ки ҳайвони даррандае ӯро хӯрдааст; ва бубинем, ки хобҳояш чӣ мешавад».pO[ %Ва ба якдигар гуфтанд: «Инак, соҳиби хобҳо ба ин ҷо меояд;0N[ %Вале онҳо ӯро аз дур диданд, ва пеш аз он ки ба онҳо наздик ояд, қасд карданд, ки ӯро бикушанд.M/ %Ва он шахс гуфт: «Аз ин ҷо баромада рафтанд; зеро шунидам, ки мегуфтанд: 'Ба Дӯтон меравем'». Ва Юсуф аз ақиби бародарони худ рафта, онҳоро дар Дӯтон ёфт./LY %Гуфт: «Ман бародарони худро меҷӯям; хоҳишмандам, ба ман бигӯй, ки онҳо дар куҷо мечаронанд?».KW %Ва шахсе ӯро дид, ки дар саҳро овора шуда гаштааст; ва он шахс аз ӯ пурсида, гуфт: «Чӣ меҷӯӣ?»J %Ва ба ӯ гуфт: «Бирав ва саломатии бародаронат ва саломатии чорворо бубин, ва ба ман хабар биёр». Ӯро аз водии Ҳебрӯн фиристод, ва ӯ ба Шакем омад.mIU % Ва Исроил ба Юсуф гуфт: «Магар бародаронат дар Шакем намечаронанд? Биё, то ки туро назди онҳо бифиристам». Ба ӯ гуфт: «Лаббай!»Hy % Бародаронаш барои чаронидани чорвои падарашон ба Шакем рафтанд.G % Бародаронаш ба ӯ ҳасад бурданд; ва падараш инро дар хотир нигоҳ дошт.ZF/ % Ва ӯ ба падар ва бародарони худ нақл кард; ва падараш ӯро сарзаниш намуда, гуфт: «Ин чӣ хобест, ки дидаӣ? Наход ки ман, ва модарат, ва бародаронат омада, ба ту то замин саҷда мекарда бошем?»E5 % Ва ӯ боз хоби дигаре дид, ва онро ба бародарони худ нақл карда, гуфт: «Инак, боз хобе дидам, ва инак, офтоб ва моҳ ва ёздаҳ ситорагон ба ман саҷда карданд».:Do %Бародаронаш ба ӯ гуфтанд: «Наход ки бар мо подшоҳӣ мекарда бошӣ? Наход ки бар мо ҳукмфармо мешуда бошӣ?» Ва барои хобҳо ва суханонаш боз ҳам зиёдтар аз у нафрат карданд.C %Инак, мо дар киштзор бандҳо мебастем; ва инак, банди ман бархост ва рост истод; ва инак, бандҳои шумо гирд омада, ба банди ман саҷда карданд».UB% %Ба онҳо гуфт: «Хоберо, ки дидаам, бишнавед:/AY %Ва Юсуф хобе дида, онро ба бародарони худ нақл кард; ва онҳо боз зиёдтар аз ӯ нафрат карданд.@/ %Ва чун бародаронаш диданд, ки падарашон ӯро аз ҳамаи бародаронаш зиёдтар дӯст медорад, аз ӯ нафрат карданд, ва бо ӯ осуда сухан гуфта наметавонистанд.j?O %Ва Исроил Юсуфро аз ҳамаи писарони худ зиёдтар дӯст медошт, чунки ӯ писари пиронсолагиаш буд; ва барои ӯ куртаи рангин кард. > %Ин аст насли Яъқуб. Юсуф, дар синни ҳафдаҳсолагӣ, бо бародарони худ чорво мечаронид, ва ин навҷавон бо писарони Билҳо ва бо писарони Зилфо, занони падараш, буд. Ва Юсуф рафтори бади онҳоро ба падарашон хабар медод. =  %ВА Яъқуб дар замини мусофирати падари худ, дар замини Канъон сокин шуд.m<U $+Амир Маҷдиил, амир Иром. Инҳоянд амирони Адӯм, аз рӯи бошишгоҳҳои онҳо, дар замини соҳибияти онҳо. Ин аст Эсов, падари адӯмиён.I; $*Амир Қеназ, амир Темон, амир Мибсор,K: $)Амир Оҳалибомо, амир Эло, амир Финӯн,^97 $(Ва ин аст номҳои амирони Эсов аз рӯи қабилаҳои онҳо ва маконҳои онҳо ва номҳои онҳо: амир Тимнаъ, амир Алво, амир Ятет,8! $'Ва Баал-Ҳонон ибни Акбӯр мурд, ва дар ҷояш Ҳадар подшоҳӣ кард, ва номи шаҳраш Фоу буд, ва номи занаш Маҳетабъил духтари Матрад, духтари Мезоҳоб буд.v7g $&Ва Шоул мурд, ва дар ҷояш Баал-Ҳонон ибни Акбӯр подшоҳӣ кард.6} $%Ва Самло мурд, ва дар ҷояш Шоул аз Раҳӯбӯти лаби дарё подшоҳӣ кард.o5Y $$Ва Ҳадад мурд, ва дар ҷояш Самло аз Масреқо подшоҳӣ кард.c4A $#Ва Ҳӯшом мурд, ва дар ҷояш Ҳадад ибни Бадад, ки дар саҳрои Мӯоб Мидёнро шикаст дод, подшоҳӣ кард, ва номи шаҳри ӯ Авит буд. ~M}m|Y{Nzz y2xUwvutsrrponmm8lkjeiNhpgff?e{dcb a``__^]]N\ZZZYXWVUTSRRQONN4MLKlJ HGFEEECCBqA@?K>+=,<;,99u86553N220/.-,++*2(''K%$#"w! d4-l>PkH G v mTU -Вале акнун ғамгин нашавед ва афсӯс нахӯред, ки маро ба ин ҷо фурӯхтед; зеро ки Худо маро пеш аз шумо барои ҳифзи ҳаёт фиристод.S} -Ва Юсуф ба бародарони худ гуфт: «Наздики ман биёед». Ва наздик омаданд. Ва гуфт: «Ман Юсуф, бародари шумо ҳастам, ки маро ба Миср фурӯхтед.)RM -Ва Юсуф ба бародарони худ гуфт: «Ман Юсуф ҳастам! Оё падарам зинда аст?» Вале бародаронаш ба ӯ ҷавоб дода наметавонистанд; зеро ки пеши ӯ парешонҳол гардиданд.Q3 -Ва бо овози баланд бигирист, ва мисриён шуниданд, ва аҳли хонаи фиръавн шуниданд.uP g -ВА Юсуф пеши ҷамоате ки дар ҳузураш истода буданд, дигар худдорӣ карда натавонист, ва нидо кард: «Ҳамаро аз пеши ман берун бароред!» Ва касе назди Юсуф намонд, вақте ки ӯ худро ба бародаронаш шиносонид.dOC ,"Зеро чӣ гуна назди падари худ биравам, ва ин ҷавон ҳамроҳи ман набошад? Мабодо балоеро, ки ба падарам рӯй диҳад, бубинам».ZN/ ,!Ва акнун бигзор, ки ғуломат ба ивази ин ҷавон дар бандагии хоҷаи худ бимонад, ва ин ҷавон бо бародарони худ биравад.oMY , Зеро ки ғуломат назди падари худ кафили писар шуда, гуфтам: 'Агар ӯро назди ту набиёрам, умрбод пеши падари худ гуноҳкор бошам'.]L5 ,Ва чун бубинад, ки писар нест, ӯ хоҳад мурд; ва ғуломонат мӯи сафеди ғуломат, падари худро бо андӯҳ ба гӯр хоҳанд бурд.ZK/ ,Ва акнун агар назди ғуломат, падари худ, биравем, ва ин ҷавон бо мо набошад, ва ҳол он ки ҷони ӯ бо ҷони вай баста аст,MJ ,Ва агар инро низ аз назди ман бибаред, ва зиёне ба ӯ расад, ҳамоно мӯи сафеди маро бо андӯҳ ба гӯр хоҳед бурд'.4Ic ,Ва яке аз назди ман берун рафт, ва ман гуфтам: албатта дарида шудааст; ва то кунун ӯро надидаам;H! ,Ва ғуломат, падарам, ба мо гуфт: 'Шумо медонед, ки занам ба ман дуто зоида буд.&GG ,Гуфтем: 'Рафта наметавонем; лекин агар бародари хурдии мо бо мо равад, меравем; зеро ки рӯи он мардро дида наметавонем, агар бародари хурдии мо бо мо набошад'.F ,Ва падари мо гуфт: 'Баргардед, ва андаке хӯрокворӣ барои мо бихаред'.%EE ,Ва ҳангоме ки назди ғуломат, падари худ, омадем, суханони хоҷаи худро ба ӯ нақл кардем.8Dk ,Вале ба ғуломони худ гуфтӣ: 'Агар бародари хурдии шумо бо шумо наояд, рӯи маро дигар нахоҳед дид'.[C1 ,Ва ба хоҷаи худ гуфтем: 'Он ҷавон аз падари худ ҷудо шуда наметавонад, ва агар аз падари худ ҷудо шавад, ӯ хоҳад мурд'. B ,Ва ба ғуломони худ гуфтӣ: 'Ӯро назди ман биёред, то ки ба ӯ чашм андозам'.MA ,Ва ба хоҷаи худ арз кардем, ки моро падари пире ҳаст, ва ӯро писари пиронсолагӣ, писари хурдӣ, ки бародараш мурдааст, ва ӯ аз модари худ танҳо мондааст; ва падараш ӯро дӯст медорад.@ ,Хоҷаам аз ғуломонаш пурсида, гуфт: 'Оё шуморо падар ё бародаре ҳаст?'Y?- ,Ва Яҳудо ба ӯ наздик омада, гуфт: «Эй хоҷаи ман, марҳамат фармуда ба ғуломи худ иҷозат бидеҳ, ки сухане ба гӯши хоҷаи худ бигӯям, ва бар ғуломи худ хашм нагир; зеро ки ту чун фиръавн ҳастӣ.j>O ,Гуфт: «Ҳошо, ки ман чунин кунам: он ки ҷом дар дасташ ёфт шуд, ғуломи ман бошад, ва шумо ба саломатӣ назди падари худ биравед».c=A ,Яҳудо гуфт: «Ба хоҷаи худ чӣ гӯем? Чӣ арз кунем? Ва чӣ гуна худро сафед намоем? Худо гуноҳи ғуломонатро дарёфтааст; инак, мо ғуломони хоҷаи худ бошем, ҳам мо ва ҳам он ки ҷом дар дасташ ёфт шуд».C< ,Ва Юсуф ба онҳо гуфт: «Ин чӣ кор аст, ки кардед? Оё надонистед, ки шахсе мисли ман албатта фол мекушояд?»=;u ,Вақте ки Яҳудо ва бародаронаш ба хонаи Юсуф омаданд, ӯ ҳанӯз он ҷо буд, ва пеши ӯ бар замин афтоданд.:3 , Ва либосҳои худро чок заданд, ва ҳар яке хари худро бор карда, ба шаҳр баргаштанд..9W , Ва кофтуков кард; аз калонӣ сар карда, бо хурдӣ тамом кард; ва ҷом аз халтаи Бинёмин ёфт шуд.18] , Ва шитоб намуда, ҳар яке халтаи худро ба замин фуроварданд, ва ҳар яке халтаи худро кушоданд.D7 , Гуфт: «Майлаш; аз рӯи гуфтаи шумо шавад: назди касе ки ёфт шавад, ӯ ғуломи ман бошад, ва шумо озод бошед».63 , Назди ҳар яке аз ғуломонат ёфт шавад, бимирад; ва мо низ ғуломони хоҷаи ту бошем». 5 ,Он нуқраеро, ки дар даҳани халтаҳои худ ёфта будем, аз замини Канъон назди ту гашта овардем; пас чӣ гуна аз хонаи хоҷаат нуқра ё тилло медуздем?44c ,Ба ӯ гуфтанд: «Чаро хоҷаи мо чунин суханонро мегӯяд? Ҳошо, ки ғуломонат коре мисли ин бикунанд.b3? ,Ва ба онҳо даррасид, ва ин суханонро ба онҳо гуфт.52e ,Оё ин ҳамон ҷом нест, ки хоҷаам аз он менӯшад? Ва ӯ бо он фол мекушояд. Он чи кардед, бад кардед'».f1G ,Онҳо аз шаҳр баромада, ҳанӯз чандон дур нарафта буданд, ки Юсуф ба нозири хонаи худ гуфт: «Бархоста, аз ақиби ин одамон шитоб кун, ва чун ба онҳо даррасидӣ, бигӯй: 'Чаро бадӣ ба ивази некӣ кардед?0' ,Бомдодон, чун чашми рӯз кушода шуд, ин мардонро бо харони онҳо равона карданд.m/U ,Ва ҷоми маро, он ҷоми нуқраро, дар даҳани халтаи он хурдӣ бо қимати ғаллаи ӯ бимон». Ва мувофиқи сухане ки Юсуф гуфт, иҷро кард.4. e ,ВА Юсуф ба нозири хонаи худ амр фармуда, гуфт: «Халтаҳои ин мардонро, ба қадре ки бурда метавонанд, аз хӯрокворӣ пур кун, ва нуқраи ҳар якеро дар даҳани халтааш бимон;%-E +"Ва чун луқмаҳо аз пеши Юсуф барои онҳо оварда шуд, луқмаи Бинёмин аз луқмаҳои ҳамаи онҳо панҷ баробар зиёд буд. Ва бо ӯ нӯшиданд, ва кайфашон хеле баланд шуд.,y +!Ва пеши ӯ бинишастанд, нахустзода мувофиқи нахустзодагиаш ва хурдсол мувофиқи хурдсолиаш, ва ин одамон ба якдигар тааҷҷуб менамуданд.l+S + Ва барои ӯ алоҳида гузоштанд, ва барои онҳо алоҳида, ва барои мисриёне ки бо ӯ хӯрок мехӯрданд, алоҳида, зеро ки мисриён бо ибриён хӯрок хӯрда наметавонанд; чунки ин барои мисриён нафратангез аст.*1 +Ва рӯи худро шуста, берун омад, ва худро ба даст гирифта, гуфт: «Хӯрок бигузоред».m)U +Ва Юсуф шитобон баромада рафт, зеро ки меҳраш нисбат ба бародараш ҷӯш зада, гиряаш омад, ва ба ҳуҷрае даромада, он ҷо бигирист.S(! +Ва чашм андохта, бародари худ Бинёмин, писари модари худро дид, ва гуфт: «Оё ин аст бародари хурдии шумо, ки назди ман зикраш карда будед?» Ва гуфт: «Марҳамати Худо бо ту бод, писарам!»N' +Гуфтанд: «Ғуломат, падари мо, саломат аст, ҳанӯз дар қайди ҳаёт аст». Ва онҳо таъзим карданд ва саҷда бурданд.g&I +Ва аз саломатии онҳо пурсид, ва гуфт: «Оё падари пири шумо, ки зикраш карда будед, саломат аст? Оё ҳанӯз дар қайди ҳаёт аст?»[%1 +Вақте ки Юсуф ба хона омад, дастовезро, ки дар дагти онҳо буд, пеши ӯ ба хона оварданд, ва то замин ба ӯ саҷда карданд.U$% +Ва дастовезро то вақти омадани Юсуф дар нимирӯзӣ тайёр карданд; зеро шунида буданд, ки дар он ҷо бояд нон хӯранд.T## +Ва он мард ин одамонро ба хонаи Юсуф дароварда, об дод, ва онҳо пойҳои худро шустанд; ва хӯрок ба харони онҳо дод.3"a +Гуфт: «Хотирҷамъ бошед, натарсед! Худои шумо ва Худои падари шумо ганҷе дар халтаҳои шумо ба шумо додааст; нуқраи шумо ба ман расид». Ва Шимъӯнро пеши онҳо баровард.b!? +Ва нуқраи дигаре барои харидани хӯрокворӣ ба дасти худ овардем. Намедонем, ки нуқраи моро кӣ дар халтаҳои мо мондааст».g I +Вале чунин воқеъ шуд, ки чун ба манзил расидем ва халтаҳои худро кушодем, — инак, нуқраи ҳар яке дар даҳани халтааш; нуқраи мо мувофиқи вазни он мавҷуд аст, ва мо онро бо дасти худ гашта медиҳем.- +Ва гуфтанд: «Гӯш кун, эй хоҷа, мо пеш аз ин барои харидани хӯрокворӣ омада будем.&G +Бинобар ин ба нозири хонаи Юсуф наздик шуданд, ва дар даромадгоҳи хона ба ӯ гап заданд,<s +Ва ин одамон аз омаданашон ба хонаи Юсуф тарсиданд, ва гуфтанд: «Барои нуқрае ки пеш аз ин дар халтаҳои мо гардонда монда шуда буд, моро овардаанд, то ки ба мо хурдагирӣ кунанд, ва ба мо ҳуҷум оваранд, ва моро ғулом гардонанд, ва харони моро». +Ва он мард аз рӯи гуфтаи Юсуф амал кард, ва ин одамонро ба хонаи Юсуф овард.G +Ва Юсуф, чун Бинёминро бо онҳо дид, ба нозири хонаи худ фармуд: «Ин одамонро ба хона бибар, ва чорвое бикуш ва омода бикун, зеро ки ин одамон дар нимирӯзӣ бо ман хӯрок мехӯранд».%E +Пас он мардон ин дастовезро гирифтанд, ва нуқраи дучандонро ба дасти худ гирифтанд, ва бо Бинёмин ба роҳ даромаданд, ва ба Миср расида, пеши Юсуф биистоданд.[1 +Бигзор Худои Тавоно ба шумо пеши он мард дилсӯзӣ кунад, то ки бародари дигари шумо ва Бинёминро ҳамроҳи шумо фиристонад. Ва ман агар аз фарзандон маҳрум шуда бошам, бигзор маҳрум шавам». + Ва бародари худро гирифта, ба роҳ дароед, ва назди он мард баргардед.*O + Ва нуқраи дучандон ба дасти худ бигиред, ва он нуқраро, ки дар даҳани халтаҳои шумо гардонда монда шуда буд, бо дасти худ гашта диҳед: шояд, иштибоҳе шуда бошад. + Ва падарашон Исроил ба онҳо гуфт: «Ин тавр бошад, чунин бикунед: аз самароти хуби ин замин дар зарфҳои худ бигиред, ва дастовезе барои он мард бибаред: қадаре баласон ва қадаре асал, мум ва лодан, писта ва бодом.tc + Агар мо дер намекардем, то ҳол ду маротиба рафта меомадем».{q + Ман кафили ӯ мебошам, ӯро аз дасти ман талаб намо. Агар ӯро назди ту набиёрам ва ба пешат ҳозир насозам, умрбод пеши ту гуноҳкор бошам.3 +Ва Яҳудо ба падари худ Исроил гуфт: «Бачаро бо ман бифиристон; ва мо бархоста, меравем, ва зист мекунем, ва намемирем, ҳам мо, ҳам ту ва ҳам фарзандони мо.' +Гуфтанд: «Он мард аҳволи мо ва хешу табори моро пурсупос карда, гуфт: 'Оё падари шумо ҳанӯз зинда аст? Оё бародари дигаре доред?' Ва мо мувофиқи ин суханон нақл кардем. Магар медонистем, ки 'бародари худро биёред' мегӯяд?»"? +Ва Исроил гуфт: «Чаро ба ман бадӣ карда, ба он мард гуфтед, ки бародари дигаре доред?»b? +Вале агар нафиристонӣ, намеравем, зеро ки он мард ба мо гуфт: 'Агар бародари шумо бо шумо набошад, рӯи маро нахоҳед дид'».  +Агар бародари моро бо мо фиристонӣ, меравем ва хӯрокворӣ бароят мехарем.iM +Ва Яҳудо ба ӯ арз карда, гуфт: «Он мард қатъиян таъкид карда, гуфт: 'Агар бародари шумо бо шумо набошад, рӯи маро нахоҳед дид'.  +Ва ҳангоме ки ғаллаеро, ки аз Миср оварда буданд, хӯрда тамом карданд, падарашон ба онҳо гуфт: «Баргардед, ва андак хӯрокворӣ барои мо бихаред».B   +ВА гуруснагӣ дар замин сахт шуд.Q  *&Гуфт: «Писарам бо шумо нахоҳад рафт, зеро ки бародараш мурдааст, ва ӯ танҳо мондааст. Ва агар дар роҳе ки меравед, зиёне ба ӯ расад, ҳамоно мӯи сафеди маро бо андӯҳ ба гӯр хоҳед бурд». + *%Ва Реубен ба падари худ арз намуда, гуфт: «Ду писари маро бикуш, агар ӯро назди ту набиёрам; ӯро ба дасти ман бисупор; ва ман ӯро назди ту баргардонам».2 _ *$Ва падари онҳо Яъқуб ба онҳо гуфт: «Маро аз фарзандонам маҳрум кардед: Юсуф нест, ва Шимъӯн нест, ва Бинёминро мехоҳед бибаред, — ин ҳама кулфатҳо бар сари ман аст!»0[ *#Ва ҳангоме ки онҳо халтаҳои худро холӣ мекарданд, инак, ҳамёни нуқраи ҳар яке дар халтаи вай буд. Ва чун онҳо ва падарашон ҳамёнҳои нуқраро диданд, ҳаросон шуданд.H *"Ва бародари хурдии худро назди ман биёред, то донам, ки шумо ҷосус нестед, балки одамони дурусткоред; он гоҳ бародари шуморо ба шумо бидиҳам, ва дар ин замин додугирифт кунед'».r_ *!Ва он марде ки ҳокими он замин аст, ба мо гуфт: 'Ба ин тариқ хоҳам фаҳмид, ки шумо дурусткор ҳастед: яке аз бародарони худро назди ман бимонед; ва ғалла барои гуруснагии хонаҳои худ бигиред, ва биравед.Y- * Мо, дувоздаҳ бародарон, писарони падари худ ҳастем; яке нест, ва хурдӣ имрӯз назди падари мо дар замини Канъон аст'.r_ *Вале ба ӯ гуфтем: 'Мо одамони дурусткорем; мо ҷосус нестем.;q *«Он марде ки ҳокими он замин аст, бо мо ба дуруштӣ сухан гуфт, ва моро ҷосусони он замин гумон кард.<s *Ва назди падари худ Яъқуб ба замини Канъон омаданд, ва аз он чи ба онҳо рӯй дод, хабар дода, гуфтанд:fG *Ва ба бародарони худ гуфт: «Нуқраи ман баргардонида шудааст! Инак, дар халтаи ман аст!» Ва дили онҳо ба тапиш афтод, ва ба якдигар бо тарсу ларз мегуфтанд: «Ин чӣ кор аст, ки Худо ба мо кардааст?»cA *Ва чун яке халтаи худро дар манзил кушод, то ки хӯроке ба хари худ диҳад, нуқраи худро дид, ки инак, дар даҳани халтаи ӯст.{q *Ва ғаллаи худро ба харони худ бор карда, аз он ҷо равона шуданд.3~a *Ва Юсуф фармон дод, ки ҷуволҳои онҳоро аз ғалла пур кунанд, ва нуқраи онҳоро дар халтаи ҳар яке баргардонанд, ва ба онҳо тӯшаи роҳ бидиҳанд. Ва ба онҳо чунин карданд./}Y *Ва Юсуф худро аз онҳо канор гирифта, бигирист. Ва назди онҳо баргашта, бо онҳо гуфтугӯ кард, ва Шимъунро аз миёни онҳо гирифта, дар пеши назари онҳо ӯро бандӣ кард.| *Ва онҳо надонистанд, ки Юсуф мефаҳмад; зеро ки тарҷумоне дар миёни онҳо буд. { *Ва Реубен ба ҷавоби онҳо гуфт: «Оё ба шумо нагуфта будам, ки ба муқобили бача гуноҳ накунед? Вале гӯш накардед; ва инак, хуни ӯ бозхост мешавад».Iz *Ва ба якдигар гуфтанд: «Дар ҳақиқат мо назди бародари худ гуноҳкор ҳастем. Вақте ки ба мо зорӣ мекард, азияти ҷони ӯро дидем ва гӯш наандохтем; аз ин рӯ ин азият ба сари мо омад».Jy *Ва бародари хурдии худро назди ман биёред, то ки суханони шумо тасдиқ шавад, ва намиред». Ва чунин карданд.x1 *Агар шумо одамони дурусткор бошед, бигзор як бародари шумо дар ҳабсхонаи шумо бимонад; ва шумо биравед, ва ғалла барои гуруснагии хонаҳои худ бибаред.1w] *Ва рӯзи сеюм Юсуф ба онҳо гуфт: «Чунин бикунед ва зинда бимонед, зеро ки ман аз Худо метарсам.Cv *Ва онҳоро серӯза ба ҳабс гирифт.u *Як нафарро аз байни худ бифиристед, то ки бародари шуморо биёрад; ва шумо ба ҳабс гирифта мешавед, то ки суханони шумо санҷида шавад, ки ҳақ ба ҷониби шумост ё не; вагарна, қасам ба ҷони фиръавн, ки шумо ҷосус ҳастед».pt[ *Ба ин тариқ озмуда хоҳед шуд: қасам ба ҷони фиръавн, ки аз ин ҷо берун нахоҳед рафт, магар ки бародари хурдии шумо ба ин ҷо биёяд.s *Ва Юсуф ба онҳо гуфт: «Ҳамин аст он чи ба шумо гуфтам, ки ҷосус ҳастед. r * Гуфтанд: «Мо, ғуломонат, дувоздаҳ бародаронем; мо писарони як шахс ҳастем дар замини Канъон, ва инак, хурдӣ имрӯз пеши падари мост, ва яке нест».sqa * Ба онҳо гуфт: «Не, шумо барои дидани урёнии замин омадаед».p9 * Мо ҳама писарони як шахс ҳастем; мо одамони дурусткорем; ғуломонат ҷосус нестанд». o * Ба ӯ гуфтанд: «Не, хоҷаи мо; ғуломонат барои харидани хӯрокворӣ омадаанд.}nu * Ва Юсуф хобҳоеро, ки дар бораи онҳо дида буд, ба хотир овард; ва ба онҳо гуфт: «Шумо ҷосус ҳастед; барои дидани урёнии ин замин омадаед».tmc *Агарчи Юсуф бародарони худро шинохт, онҳо ӯро нашинохтанд.~lw *Ва чун Юсуф бародарони худро дид, онҳоро шинохт; вале худро ба онҳо ношинос вонамуд кард, ва бо онҳо ба дуруштӣ гап зад, ва ба онҳо гуфт: «Аз куҷо омадед?» Гуфтанд: «Аз замини Канъон, то ки хӯрокворӣ бихарем».k *Ва Юсуф ҳокими он замин буд; ва ба тамоми қавми он замин ғалла мефурӯхт. Вақте ки бародарони Юсуф омаданд, рӯй ба замин ниҳода, ба ӯ саҷда карданд.Vj' *Дар миёни ононе ки барои харидани ғалла омаданд, банӣ-Исроил ҳам буданд; зеро ки дар замини Канъон гуруснагӣ буд.@i{ *Вале Бинёмин, бародари Юсуфро Яъқуб бо бародарони ӯ нафиристод; зеро гуфт: «Мабодо зиёне ба ӯ расад».nhW *Даҳ бародари Юсуф барои харидани ғалла ба Миср рафтанд.pg[ *Ва гуфт: «Инак, шунидам, ки дар Миср ғалла ҳаст; ба он ҷо биравед, ва барои мо аз он ҷо ғалла бихаред, то ки зист кунем ва намирем».Hf *ВА Яъқуб фаҳмид, ки дар Миср ғалла мавҷуд аст, ва Яъқуб ба писарони худ гуфт: «Чаро нигоҳ карда нишастаед?»Ze/ )9Ва аз ҳамаи кишварҳо барои харидани ғалла назди Юсуф ба Миср меомаданд, зеро ки гуруснагӣ дар тамоми дунё қавӣ шуд.d! )8Ва гуруснагӣ тамоми рӯи заминро фаро гирифт; ва Юсуф ҳамаи анборҳоро кушода, ба мисриён ғалла мефурӯхт. Вале гуруснагӣ дар замини Миср қавӣ мешуд.Zc/ )7Ва чун тамоми замини Миср низ гирифтори гуруснагӣ шуд, қавм, барои нон назди фиръавн фарёд заданд. Ва фиръавн ба ҳамаи мисриён гуфт: «Назди Юсуф биравед, ва он чи ӯ ба шумо гӯяд, бикунед».ybm )6Ва ҳафт соли гуруснагӣ оғоз ёфт, чунон ки Юсуф гуфта буд. Ва дар ҳамаи заминҳо гуруснагӣ рӯй дод, вале дар тамоми замини Миср нон буд.uae )5Ва ҳафт соли фаровонӣ, ки дар замини Миср буд, ба охир расид.)`M )4Ва дуюминро Эфроим номид, зеро ки, гуфт ӯ, «Худо маро дар замини хориам борвар гардонид».u_e )3Ва Юсуф нахустзодаи худро Менашше ном ниҳод, зеро ки, гуфт ӯ, «Худо маро аз тамоми ранҷам ва аз тамоми хонаи падарам фаромӯшӣ дод».p^[ )2Ва пеш аз фаро расидани солҳои гуруснагӣ ба Юсуф ду писар таваллуд шуд, ки онҳоро Оснат, духтари Фӯтифараъ, коҳини Ӯн, ба ӯ зоид.f]G )1Ва Юсуф ғалладонаи зиёде мисли реги дарё захира кард, то ба дараҷае ки аз ҳисоб кардан бозмонд; зеро ки аз ҳисоб берун буд.R\ )0Ва ӯ тамоми хӯроквории ҳафт солро, ки дар замини Миср рӯида буд, ҷамъ овард, ва хӯроквориро дар шаҳрҳо захира кард; ва хӯроквории киштзори гирду пеши ҳар шаҳрро дар дохили он гузошт. [ )/Ва замин дар ҳафт соли фаровонӣ аз ҳар донае миқдори бисёр ҳосил овард.yZm ).Ва Юсуф сисола буд, вақте ки пеши фиръавн, подшоҳи Миср, биистод, ва Юсуф аз пеши фиръавн берун рафта, тамоми замини Мисрро тай намуд.Y )-Ва фиръавн Юсуфро Софнат-фаънеаҳ номид, ва Оснат, духтари Фӯтифараъ, коҳини Ӯнро ба ӯ ба занӣ дод. Ва Юсуф сар то сари замини Миср сафар кард.yXm ),Ва фиръавн ба Юсуф гуфт: «Ман фиръавн ҳастам, вале бидуни фармони ту ҳеҷ кас даст ё пои худро дар тамоми замини Миср баланд накунад».pW[ )+Ва ӯро ба аробаи дуюмини худ савор кунонид, ва пешопеши ӯ нидо мекарданд: «Зону занед!» Ва ӯро бар тамоми замини Миср баргумошт. V; )*Ва фиръавн нигини худро аз дасти худ кашид, ва онро ба дасти Юсуф пӯшонид; ва ӯро ба либоси катони нозук ороста кард, ва занҷираи тилло бар гарданаш овехт;U# ))Ва фиръавн ба Юсуф гуфт: «Бидон, ки туро бар тамоми замини Миср баргумоштам».YT- )(Ту бар хонаи ман бош, ва тамоми қавми ман сухани туро риоя кунанд; ман фақат дар хусуси тахт аз ту бузургтар бошам».TS# )'Ва фиръавн ба Юсуф гуфт: «Азбаски Худо тамоми ин нуктаро ба ту маълум кардааст, касе мисли ту оқил ва ҳаким нест;5Re )&Ва фиръавн ба чокарони худ гуфт: «Оё касеро мисли ин мард ёфта метавонем, ки Рӯҳи Худо дар ӯст?»Q )%Ин сухан ба назари фиръавн ва ба назари ҳамаи чокаронаш писанд афтод.P )$Ва ин хӯрокворӣ барои замин ба ҳафт соли гуруснагие ки дар замини Миср фаро мерасад, захира шавад, то ки замин аз гуруснагӣ хароб нагардад».O )#Ва бигзор хӯроквории ин солҳои некӯро, ки меояд, ҷамъ оваранд, ва ғалларо зери дасти фиръавн захира кунанд, ва дар шаҳрҳо хӯрокворӣ нигоҳ доранд.\N3 )"Фиръавн чунин бикунад, ва нозиронро бар замин таъин намояд, ва дар ҳафт соли фаровонӣ панҷяк аз замини Миср бигирад.0M[ )!Ва акнун бигзор фиръавн марди оқил ва ҳакимро пайдо кунад, ва ӯро бар замини Миср бигуморад.{Lq ) Ва ба фиръавн ду бор такрор шудани ин хоб далели он аст, ки ин чиз ҳақиқатан аз ҷониби Худост, ва Худо онро ба зудӣ ба амал хоҳад овард. (~B}(|{yy?x[wvutsrrq:p~obnnmkk j7ihgfedccbbaaM``_^^]\\=[[[&ZZY`X\WVlUT:SQRQsP&ONMLeJJ IH:GFEDCBNA?>k<;;19876544*210//.:-+*)X('&&*%$G"! m*WU?(7H* b B 5 rj>`w 1Дар мағорае ки дар саҳрои Макфело мебошад, ки он дар рӯ ба рӯи Мамре, дар замини Канъон аст, ва онро Иброҳим бо он саҳро аз Афрӯни ҳиттӣ барои моликияти мақбара харида буд._! 1Ва ба онҳо васият карда, гуфт: «Ман ба қавми худ пайваст мешавам; маро назди падаронам дар мағорае ки дар саҳрои Афрӯни ҳиттӣ воқеъ аст, дафн кунед,^+ 1Инҳоянд ҳамаи дувоздаҳ сибти Исроил; ва ин аст он чи падарашон ба онҳо гуфт; вақте ки онҳоро баракат дод, ҳар якеро мувофиқи баракати вай баракат дод.2]_ 1Бинёмин гурги даррандаест, ки бомдодон шикорро бихӯрад ва шомгоҳон ғаниматро тақсим кунад».Y\- 1Бо баракатҳои падарат, ки аз баракатҳои падару модарам то ҳадди қадимтарини теппаҳои олам бартарӣ дошт. Ҳамаи инҳо бар сари Юсуф бошанд, ва бар фарқи ӯ, ки аз бародаронаш баргузида шуд.O[ 1Аз Худои падарат, ки туро мадад мекунад, ва аз Тавоно, ки туро баракат медиҳад бо баракатҳои осмон аз боло, бо баракатҳои обҳои азим, ки дар поён аст, бо баракатҳои пистонҳо ва батн,Z 1Вале камони ӯ ба қуввааш устувор монд, ва бозуҳои дастҳояш аз дастҳои Зӯрофарини Яъқуб мустаҳкам шуд. Аз он ҷост чӯпон ва такягоҳи Исроил,Y% 1Ва тирандозон айши ӯро талх карданд, ва ба ӯ тир андохтанд, ва кина варзиданд;@X{ 1Юсуф ниҳоли борварест, ниҳоли борвар бар сари чашма: шохаҳояш аз болои девор паҳноварӣ-кушодӣ ёбанд.cWA 1Нафтолӣ ғизоли давандест, ки хабарҳои хуш оварад.|Vs 1Барои Ошер — нонаш равғанин бошад, ва ӯ лаззоти шоҳона бидиҳад. U 1'Ҷод — анбӯҳе бар вай ҳуҷум оваранд, вале вай аз ақиби онҳо ҳамла кунад.KT 1Ба мадади ту умедворам, Парвардигор!NS 1Дон море бошад дар сари роҳ ва афъие дар канори пайраҳа, ки пошнаи аспро бигазад, то ки савораш ба ақиб афтад.rR_ 1Дон қавми худро доварӣ кунад, мисли яке аз сибтҳои Исроил.`Q; 1Ва бидид, ки оромидан хуб аст, ва замин гуворост, пас китфи худро барои боркашӣ хам кард ва бо хизмати хироҷ машғул шуд.lPS 1Иссокор хари боқувватест, ки дар миёни қӯраҳо бихобад.*OO 1 Забулун дар канори баҳр сокин шавад, ва назди бандари киштиҳо, ва ҳудудаш то Сидӯн бошад.mNU 1 Чашмонаш аз май сурхтоб ва дандонаш аз шир сафед бошад.kMQ 1 Курраи худро ба ток ва бачаи модахари худро ба дарахти ангур бандад. Ҷомаи худро дар май ва либоси худро дар хуни ангур шӯяд.\L3 1 Чӯбдасти ҳукмронӣ аз Яҳудо дур нашавад ва қонунгузор аз камараш, то даме ки Шилӯ биёяд, ва ба Ӯ қавмҳо итоат намоянд. K 1 Яҳудои шербача, писарам, аз шикор баромад. Монанди шери нар, ва монанди шери мода худро ҷамъ карда, дар камин хобидааст: кист, ки ӯро бархезонад?XJ+ 1Яҳудо! Туро бародаронат ситоиш намоянд. Дастат бар гардани душманонат бошад; писарони падарат ба ту саҷда кунанд.}Iu 1Лаънатӣ бод хашми онҳо, зеро ки тунд аст; ва ғазаби онҳо, зеро ки сахт аст; онҳоро дар Яъқуб тақсим кунам, а дар Исроил пароканда намоям.6Hg 1Ба машварати онҳо ҷони ман дохил нашавад, ба ҷамъомади онҳо ҷалоли ман шарик нашавад, зеро ки дар ғазаби худ одам куштанд, ва барзаговро хостанд бе беху бунёд кунанд.sGa 1Шимъӯн ва Левӣ бародаронанд, олоти ситам аст яроқҳои онҳо.cFA 1Хурӯшон мисли об будӣ, бартарӣ наёбӣ, зеро ки бар ҷойхоби падари худ баромадӣ; бистари маро палид кардӣ, бар он баромадӣ.5Ee 1Реубен, нахустзодаи ман! Ту — тавоноии ман ва ибтидои қуввати ман, авҷи бузургӣ ва авҷи қудрат. D 1Гирд оед ва бишнавед, писарони Яъқуб, ба падари худ Исроил гӯш андозед.pC ] 1ВА Яъқуб писарони худро даъват намуда, гуфт: «Ҷамъ шавед, ва ман шуморо аз он чи дар оянда ба шумо воқеъ хоҳад шуд, хабар медиҳам.bB? 0Ва ман ба ту ҳиссаи зиёда аз бародаронат медиҳам, қитъаеро, ки онро аз дасти амӯриён бо шамшер ва камони худ гирифтаам».fAG 0Ва Исроил ба Юсуф гуфт: «Инак, ман мемирам. Ва Худо бо шумо хоҳад буд, ва шуморо ба замини падарони шумо боз хоҳад гардонид.%@E 0Ва дар он рӯз онҳоро баракат дода, гуфт: «Дар ту Исроил баракат ёфта, гӯяд: 'Худо туро мисли Эфроим ва Менашше гардонад'». Ва Эфроимро бар Менашше бартарӣ дод.? 0Вале падараш розӣ нашуда, гуфт: «Медонам, писарам, медонам; ӯ низ қавме хоҳад шуд, ва ӯ низ бузург хоҳад шуд; валекин бародари хурдияш аз ӯ бузургтар хоҳад шуд, ва аз насли ӯ халқи сершуморе ба вуҷуд хоҳад омад».O> 0Ва Юсуф ба падари худ гуфт: «Ин тавр не, падарам, зеро ки нахустзода ин аст, дасти рости худро ба сари ӯ бимон».?=y 0Ва Юсуф дид, ки падараш дасти рости худро бар сари Эфроим ниҳод; ин ба назараш бад намуд. Ва дасти падари худро гирифт, то ки онро аз сари Эфроим бар сари Менашше гузаронад;Y<- 0Он фариштае ки маро аз ҳар бадӣ раҳоӣ медиҳад, ин наврасонро баракат диҳад; ва номи ман ва номҳои падаронам Иброҳим ва Исҳоқ дар онҳо хонда шавад, ва дар байни замин бисёр афзоиш ёбанд».;+ 0Ва Юсуфро баракат дода, гуфт: «Он Худое ки пешаш падаронам Иброҳим ва Исҳоқ роҳ мерафтанд, он Худое ки маро аз аввали ҳастиям то имрӯз чӯпонӣ мекунад,]:5 0Вале Исроил дасти рости худро дароз карда, бар сари Эфроим ниҳод, ки вай хурдӣ буд, ва дасти чапи худро бар сари Менашше. Қасдан дастҳояшро чунин ниҳод, ва ҳол он ки Менашше нахустзода буд.79i 0 Ва Юсуф ҳар дуи онҳоро гирифт, Эфроимро ба дасти рости худ, муқобили дасти чапи Исроил, ва Менашшеро ба дасти чапи худ, муқобили дасти рости Исроил, ва наздики ӯ овард.$8C 0 Ва Юсуф онҳоро аз миёни ду зонуи ӯ берун овард, ва рӯй ба замин ниҳода, ба ӯ саҷда кард.J7 0 Ва Исроил ба Юсуф гуфт: «Гумон надоштам, ки рӯи туро мебинам; ва инак, Худо насли туро низ ба ман нишон дод».\63 0 Ва чашмони Исроил аз пирӣ хира шуда буд: дида наметавонист. Онҳоро наздики ӯ овард, ва ӯ онҳоро бӯсида, ба оғӯш кашид. 5 0 Ва Юсуф ба падари худ гуфт: «Инҳо писарони мананд, ки Худо ба ман дар ин ҷо додааст». Гуфт: «Онҳоро наздики ман биёр, то ки онҳоро баракат диҳам».l4S 0Ва Исроил писарони Юсуфро дид, ва гуфт: «Инҳо кистанд?»v3g 0Ва ҳангоме ки ман аз Фаддон меомадам, Роҳел назди ман дар замини Канъон мурд, чун андак масофате монда буд, ки ба Эфрот бирасам, ва ӯро дар он ҷо ба сари роҳи Эфрот, ки ҳамон Байт-Лаҳм бошад, дафн кардам».Y2- 0Вале насле ки баъд аз онҳо ба вуҷуд оварӣ, аз они ту бошанд. Онҳо бо номи бародарони худ дар мулкашон номида шаванд.R1 0Ва ҳоло ду писарат, ки дар замини Миср ба ту зоида шудаанд пеш аз он ки назди ту ба Миср биёям, онҳо аз они ман ҳастанд; Эфроим ва Менашше, мисли Реубен ва Шимъӯн, аз они ман хоҳанд буд.10] 0Ва ба ман гуфт: 'Инак, Ман туро борвар ва афзун мегардонам, ва аз ту қавмҳои зиёде ба вуҷуд меоварам, ва ин заминро баъд аз ту ба насли ту ба соҳибияти абадӣ медиҳам'.D/ 0Ва Яъқуб ба Юсуф гуфт: «Худои Тавоно дар Луз, дар замини Канъон, бар ман зоҳир гардида, маро баракат дод,j.O 0Ва Яъқубро огоҳ карда, гуфтанд: «Инак, писарат Юсуф назди ту меояд». Ва Исроил қувваҳои худро ҷамъ карда, бар бистар биншаст.r- a 0ВА воқеъ шуд баъд аз ин ҳодисот, ки ба Юсуф гуфтанд: «Инак, падарат бемор аст». Ва ду писари худ, Менашше ва Эфроимро бо худ гирифт.3,a /Ва гуфт: «Ба ман қасам ёд кун». Ва ба ӯ қасам ёд кард. Ва Исроил бар сари бистари худ саҷда кард.g+I /То ки бо падарони худ бихобам: маро аз Миср бурда, дар мақбараи онҳо дафн намоӣ». Гуфт: «Ман мувофиқи гуфтаи ту хоҳам кард».*7 /Ва чун вақти вафоти Исроил наздик шуд, писари худ Юсуфро назди худ хонда, ба вай гуфт: «Агар дар назари ту илтифот ёфта бошам, дасти худро зери рони ман бигузор, ки меҳрубонӣ ва вафо ба ман бикунӣ ва маро дар Миср дафн накунӣ,1)] /Ва Яъқуб дар замини Миср ҳафдаҳсол бизист; ва айёми солҳои умри Яъқуб саду чилу ҳафт сол буд.T(# /Ва Исроил дар замини Миср, дар замини Ҷӯшан сокин шуд, ва онро соҳибӣ намуд, ва бағоят борвар ва афзун гардиданд.'# /Ва Юсуф инро бар замини Миср то имрӯз ба ҳукми қонун даровард: панҷяк аз они фиръавн бошад; ғайр аз замини коҳинон, ки фақат он аз они фяръавн набуд.:&o /Гуфтанд: «Ту ба мо ҷон даровардӣ; дар назари хоҷаи худ илтифот биёбем, ва ғуломони фиръавн бошем».N% /Ва чун ҳосил бирасад, панҷякашро ба фиръавн бидиҳед; ва чор ҳиссаи он аз они шумо бошад барои зироати замин ва барои хӯроки шумо ва аҳли хонаи шумо, ва барои хӯроки кӯдакони шумо».r$_ /Ва Юсуф ба халқ гуфт: «Инак, имрӯз шуморо ва замини шуморо барои фиръавн харидам; барои шумо тухмӣ ин ҷост, то заминро кишт кунед.X#+ /Фақат замини коҳинонро нахарид, зеро ки ба коҳинон ҳиссае аз ҷониби фиръавн муқаррар шуда буд, ва аз ҳиссае ки фиръавн ба онҳо дода буд, мехӯрданд; ба ин сабаб замини худро нафурӯхтанд.u"e /Ва халқро аз ин канор то он канори Миср ба шаҳрҳо гузаронид.1!] /Ва Юсуф тамоми замини Мисрро барои фиръавн харид, зеро ки мисриён ҳар яке киштзори худро фурӯхтанд; чунки гуруснагӣ барояшон сахт буд. Ва замин аз они фиръавн шуд.  /Чаро мо ва замини мо низ дар пеши назари ту ҳалок шавем? Моро ва замини моро ба ивази нон бихар; ва мо бо замини худ ғуломони фиръавн шавем, ту ба мо тухмӣ бидеҳ, то ки зист кунем ва намирем, ва замин хароб нашавад». /Вақте ки сол ба охир расид, соли дуюм назди ӯ омада, гуфтанд: «Аз хоҷаи худ пинҳон намедорем, ки нуқра тамом шуд ва рамаҳои чорво дар дасти хоҷаи мост; пеши хоҷаи мо чизе, ҷуз ҷисми мо ва замини мо, боқӣ намондааст.  /Ва чорвои худро назди Юсуф оварданд; ва Юсуф ба ивази аспон, ба ивази рамаҳои гӯсфандон, ба ивази рамаҳои говон ва ба ивази харон ба онҳо нон дод; ва ҳамон сол онҳоро ба ивази тамоми чорвои онҳо бо нон таъмин намуд.D /Ва Юсуф гуфт: «Чорвои худро биёред, ва ман ба ивази чорвои шумо медиҳам, модоме ки нуқра тамом шудааст».0[ /Ва чун нуқра дар замини Миср ва дар замини Канъон тамом шуд, ҳамаи мисриён назди Юсуф омада, гуфтанд: «Ба мо нон бидеҳ! Чаро пеши ту бимирем, чунки нуқра тамом шуд?»!= /Ва Юсуф тамоми нуқраро, ки дар замини Миср ва дар замини Канъон буд, ба ивази ғаллае ки мехариданд, ҷамъ кард; ва Юсуф ин нуқраро ба хонаи фиръавн даровард.wi / Ва дар тамоми замин нон набуд; зеро ки гуруснагӣ бағоят сахт буд, ва замини Миср ва замини Канъон аз гуруснагӣ дар ҳолати хароб буд.wi / Ва Юсуф падари худро, ва бародарони худро, ва тамоми аҳли хонаи падари худро, мувофиқи талаботи хӯрандаҳошон, бо нон таъмин мекард.5 / Ва Юсуф падар ва бародарони худро сокин кард, ва дар замини Миср, дар беҳтарин замин, дар замини Раамсис, чунон ки фиръавн фармуда буд, мулке ба онҳо дод.ym / Ва Яъқуб фиръавнро баракат дод, ва аз пеши фиръавн берун рафт.[1 / Ва Яъқуб ба фиръавн гуфт: «Айёми солҳои мусофирати ман саду сӣ сол аст; айёми солҳои умри ман кам ва бад аст, ва ба айёми солҳои умри падарони ман дар рӯзҳои мусофирати онҳо нарасидааст».q] /Ва фиръавн ба Яъқуб гуфт: «Айёми солҳои умри ту чанд аст?»<s /Ва Юсуф падари худ Яъқубро овард, ва ӯро ба фиръавн муаррифӣ намуд; ва Яъқуб фиръавнро баракат дод.# /Замини Миср пеши туст; дар беҳтарин ҷои ин замин падарат ва бародаронатро сокин бикун; бигзор дар замини Ҷӯшан сокин шаванд. Ва агар донӣ, ки дар миёни онҳо одамони қобил ҳастанд, онҳоро нозирони чорвои ман таъин кун»./ /Ва фиръавн ба Юсуф хитоб карда, гуфт: «Падарат ва бародаронат назди ту омадаанд./ /Ва ба фиръавн гуфтанд: «Омадем, то ки дар ин замин сокин шавем, зеро ки барои чорвои ғуломонат чарогоҳ нест; чунки гуруснагӣ дар замини Канъон сахт аст. Ва акнун ба ғуломонат иҷозат бидеҳ, ки дар замини 'Ҷӯшан сокин шавем».r_ /Ва фиръавн ба бародарони ӯ гуфт: «Касбу коратон чист?» Ба фиръавн гуфтанд: «Ғуломонат рамабон ҳастем, ҳам мо ва ҳам падарони мо».  /Ва аз бародарони худ панҷ нафарро гирифта, пеши фиръавн муаррифӣ намуд.I  /ВА Юсуф омад ва ба фиръавн хабар дода, гуфт: «Падарам ва бародаронам бо гӯсфандон ва говони худ ва бо ҳар чи доранд, аз замини Канъон омаданд; ва инак, дар замини Ҷӯшан мебошанд».Z / ."Бигӯед: 'Ғуломонат аз наврасии худ то алҳол мардуми чорводор ҳастем, ҳам мо ва ҳам падарони мо”, — то ки дар замини Ҷӯшан сокин шавед. Зеро ки ҳар рамабон барои мисриён нафратангез аст».} u .!Ва агар фиръавн шуморо даъват намуда, гӯяд: 'Касбу коратон чист?'e E . Ва ин одамон рамабон ҳастанд, зеро ки мардуми чорводор мебошанд; ва гӯсфандон ва говон ва тамоми дороии худро овардаанд'.o Y .Ва Юсуф ба бародарони худ ва ба аҳли хонаи падари худ гуфт: «Меравам, ва ба фиръавн хабар медиҳам, ва ба вай мегӯям: 'Бародаронам ва аҳли хонаи падарам, ки дар замини Канъон буданд, назди ман омаданд.; q .Ва Исроил ба Юсуф гуфт: «Акнун, пас аз дидани рӯи ту, метавонам бимирам; зеро ки ҳанӯз зинда ҳастӣ».9 .Ва Юсуф аробаи худро тайёр кард, ва ба пешвози падари худ Исроил ба Ҷӯшан рафт, ва чун ӯро бидид, ба гарданаш овезон шуд, ва муддате бар гарданаш бигирист.I .Ва Яҳудоро пеш аз худаш назди Юсуф фиристод, то ки ӯро ба Ҷӯшан роҳнамоӣ кунад. Ва ба замини Ҷӯшан омаданд.{ .Ва писарони Юсуф, ки ба ӯ дар Миср таваллуд шуданд, ду нафар буданд. Ҳамаи касони хонадони Яъқуб, ки ба Миср омаданд, ҳафтод нафар буданд.vg .Ҳамаи касоне ки бо Яъқуб ба Миср омаданд, онҳое ки аз камари ӯ рӯидаанд, ғайр аз занони писарони Яъқуб, ҷамъ шасту шаш нафар буданд.H .Инҳоянд писарони Билҳо, ки вайро Лобон ба духтари худ Роҳел дод. Вай инҳоро ба Яъқуб ҷамъ ҳафт нафар зоид.[1 .Писарони Нафтолӣ: Яҳсаил, Ҷунӣ, Есар ва Шилем.(M .Писари Дон: Ҳушим.  .Инҳоянд писарони Роҳел, ки ба Яъқуб таваллуд шуданд; ҷамъ чордаҳ нафар.- .Писарони Бинёмин: Балаъ, Бакар, Ашбел, Ҷеро, Наамон, Эҳӣ, Рӯш, Муфим, Ҳуфим ва Орд.]5 .Ва ба Юсуф дар замини Миср Менашше ва Эфроим таваллуд шуданд, ки онҳоро Оснат, духтари Фӯтифараъ, коҳини Ӯн ба ӯ зоид.X~+ .Писарони Роҳел, зани Яъқуб: Юсуф ва Бинёмин.;}q .Инҳоянд писарони Зилфо, ки вайро Лобон ба духтари худ Леё дод; ва ин шонздаҳ нафарро ба Яъқуб зоид.4|c .Писарони Ошер: Имно, Ишво, Ишвӣ ва Барио ва хоҳари онҳо Сораҳ. Писарони Барио: Ҳабар ва Малкиил.u{e .Писарони Ҷод: Сифйӯн, Ҳаҷӣ, Шунӣ, Эсбӯн, Эрӣ, Арӯдӣ ва Аръилӣ.pz[ .Инҳоянд писарони Леё, ки онҳоро, ва духтари худ Диноро дар Фаддони Арам ба Яъқуб зоид; ҳамаи писарон ва духтаронаш сию се нафар.Qy .Писарони Забулун: Сарад, Элӯн ва Яҳлаил.[x1 . Писарони Иссокор: Тӯлоъ, Фувво, Йӯб ва Шимрӯн.owY . Писарони Яҳудо: Эр, Ӯнон, Шело, Форас ва Зораҳ; вале Эр ва Унон дар замини Канъон мурданд. Писарони Форас Ҳесрӯн ва Ҳомул буданд.Ov . Писарони Левӣ: Ҷершӯн, Қаҳот ва Марорӣ.u9 . Писарони Шимъӯн: Ямуил, Ёадин, Ӯҳад, Ёкин, Сӯҳар ва Шоул, ки писари зани канъонӣ буд.]t5 . Писарони Реубен: Ҳанӯх, Фаллу, Ҳесрӯн ва Кармӣ.6sg .Ва ин аст номҳои банӣ-Исроил, ки ба Миср омаданд: Яъқуб ва писарони ӯ. Реубен, нахустзодаи Яъқуб.r .Ва писарони худ ва писарони писарони худро бо худ, ва духтарони худ ва духтарони писарони худро, ва тамоми насли худро бо худ ба Миср овард.rq_ .Ва чорвои худ ва дороии худро, ки дар замини Канъон пайдо карда буданд, гирифтанд, ва Яъқуб ва тамоми наслаш бо ӯ ба Миср омаданд.6pg .Ва Яъқуб аз Беэр-Шобаъ равона шуд; ва банӣ-Исроил падари худ Яъқубро, ва тифлони худро, ва занони худро бо аробаҳое ки фиръавн барои овардани ӯ фиристода буд, бурданд.No .Ман бо ту ба Миср меравам; ва Ман низ туро аз он ҷо берун меоварам; ва Юсуф бо дасти худ чашмони туро мепӯшад».\n3 .Гуфт: «Манам он Худо, Худои падарат; аз рафтан ба Миср натарс; зеро ки дар он ҷо қавми бузурге аз ту ба вуҷуд меоварам.m/ .Ва Худо дар рӯъёи шаб ба Исроил хитоб карда, гуфт: «Яъқуб, Яъқуб!» Гуфт: «Лаббай!»Ol  .ВА Исроил бо ҳар чи дошт, ба сафар рафт, ва чун ба Беэр-Шобаъ омад, барои Худои падари худ Исҳоқ қурбониҳо кард.:ko -Ва Исроил гуфт: «Бас аст! Писари ман Юсуф ҳанӯз зинда аст; меравам ва пеш аз мурданам ӯро мебинам».7ji -Ва ҳамаи суханонеро, ки Юсуф ба онҳо гуфта буд, ба ӯ нақл карданд; ва аробаҳоеро ки Юсуф барои овардани ӯ фиристода буд, бидид; ва рӯҳи падари онҳо, Яъқуб, боз зинда шуд.i -Ва ӯро огоҳ намуда, гуфтанд: «Юсуф ҳанӯз зинда аст, ва ӯ ҳокими тамоми замини Миср аст». Вале дили ӯ ошуфта шуд; зеро ки ба гапи онҳо бовар накард.h -Ва аз Миср баромаданд, ва назди падари худ Яъқуб ба замини Канъон омаданд.6gg -Ва бародарони худро фиристод, ва чун онҳо равона шуданд, ба онҳо гуфт: «Дар роҳ ҷанҷол накунед».f+ -Ва ҳамчунин барои падари худ даҳ хари боршуда бо нозу неъмати Миср ва даҳ модахари боршуда бо ғалла ва нон ва хӯрок барои сафари падари худ фиристод.8ek -Ба ҳар яке аз онҳо як даста либос дод, вале ба Бинёмин сесад сиккаи нуқра ва панҷ даста либос дод.Id -Ва банӣ-Исроил чунин карданд. Ва Юсуф, мувофиқи амри фиръавн, аробаҳо ба онҳо дод, ва тӯшаи роҳ ба онҳо дод.Ac} -Ва аз тарк кардани чизу чораи худ афсӯс нахӯред, зеро ки беҳтарини тамоми замини Миср аз они шумост'».!b= -Ва туро амр мефармоям ба онҳо бигӯӣ: 'Чунин бикунед: аробаҳо аз замини Миср барои тифлони худ ва барои занони худ бигиред, ва падари худро бардошта биёред;{aq -Ва падари худ ва аҳли хонаи худро гирифта, назди ман биёед; беҳтарин замини Мисрро ба шумо хоҳам дод, ва аз фарбеҳии замин хоҳед хӯрд'.k`Q -Ва фиръавн ба Юсуф гуфт: «Ба бародарони худ бигӯ: 'Чунин бикунед: маркабҳои худро бор кунед, ва ба замини Канъон равона шавед;v_g -Вақте ки ба гӯши аҳли хонаи фиръавн овоза расид, ки бародарони Юсуф омадаанд, ин ба назари фиръавн ва ба назари чокаронаш хуш омад.P^ -Ва ҳамаи бародарони худро бӯсид ва дар оғӯш гирифта, бигирист; ва баъд аз он бародаронаш бо ӯ гуфтугӯ карданд.*]O -Ва бар гардани бародари худ Бинёмин афтода, бигирист; ва Бинёмин бар гардани ӯ гиря кард.`\; - Пас ба падарам аз тамоми ҷалоли ман дар Миср ва аз он чи дидед, хабар диҳед; ва шитоб намуда, падарамро ба ин ҷо биёред».7[i - Ва инак, чашмони шумо ва чашмони бародарам Бинёмин мебинад, ки ин манам, ки бо шумо сухан мегӯям.Z - Ва туро дар он ҷо ризқу рӯзӣ хоҳам дод, зеро ки боз панҷ сол гуруснагӣ мешавад; мабодо ту, ва аҳли хонаи ту, ва ҳар чизе ки дорӣ, бенаво гардед'.Y - Ва дар замини Ҷӯшан сокин хоҳӣ шуд; ва наздики ман хоҳӣ буд, ту ва писаронат, ва писарони писаронат, ва гӯсфандонат, ва говонат, ва ҳар чизе ки дорӣ.X - Шитоб кунед ва назди падарам рафта, ба ӯ гӯед: писари ту Юсуф чунин мегӯяд: 'Худо маро хоҷаи тамоми Миср гардондааст; назди ман биё, дер накун.W' -Пас, на шумо маро ба ин ҷо фиристодаед, балки Худо, ки Ӯ маро падар ба фиръавн, хоҷа ба тамоми аҳли хонаи вай ва ҳоким бар тамоми замини Миср гардонид.bV? -Лекин Худо маро пеш аз шумо фиристод, то кӣ шуморо дар замин боқӣ гузорад ва бо наҷоти бузурге ҳаёти шуморо нигоҳ дорад.TU# -Зеро ҳоло ду сол шудааст, ки гуруснагӣ бар замин ҳукмфармост, ва боз панҷ соли дигар на шудгор мешавад, на дарав.  ~}}4|R{vzJxxVwav[uts?rqfpuocnmAll+k jimhg1f5eudd|d?dcLbaa`_^^\\[PZYXWVVNUTTESR^QPONNAMBL3JJI9GFEED`CBB#Aw@9?t>=<<*;1:\9J8-6t544$310/8-,7*})('&h%?$#"! M9L,J(I^(K O h yS<<Nh«Минбаъд ба қавм барои хиштрезӣ, мисли пештара, коҳ надиҳед; бигзор худашон рафта, барои худ коҳ ҷамъ кунанд.gВа фиръавн дар он рӯз ба корфармоёни қавм ва ба нозирони онҳо фармуда, гуфт::foВа фиръавн гуфт: «Инак, алҳол қавми мамлакат сершуморанд, ва шумо онҳоро аз корҳошон бозмедоред».Ye-Ва подшоҳи Миср ба онҳо гуфт: «Чаро шумо, эй Мусо ва Ҳорун, қавмро аз корҳошон бозмедоред? Ба корубори худ биравед».ad=Ва онҳо гуфтанд: «Худои ибриён ба мо зоҳир шудааст; пас мо бояд роҳи серӯзаро дар биёбон тай намуда, барои Парвардигор Худои худ қурбонӣ кунем, мабодо моро Ӯ бо вабо ё бо шамшер зарба занад».c!Ва фиръавн гуфт: «Парвардигор кист, ки ба овозаш гӯш дода, Исроилро равона кунам? Парвардигорро намешиносам, ва Исроилро низ равона нахоҳам кард»."b AВа баъд аз ин Мусо ва Ҳорун омада, ба фиръавн гуфтанд: «Парвардигор Худои Исроил чунин мегӯяд: 'Қавми Маро равона кун, то ки барои Ман дар биёбон ид кунанд'».a Ва қавм бовар карданд; ва чун фаҳмиданд, ки Парвардигор банӣ Исроилро бозҷӯӣ намуда, хории онҳоро дидааст, онҳо сар хам карда, саҷда бурданд._`9Ва Ҳорун ҳамаи суханонеро, ки Парвардигор ба Мусо гуфта буд, нақл намуд, ва он аломотро пеши назари қавм ба амал овард.}_uВа Мусо ва Ҳорун рафта, ҳамаи пирони банӣ Исроилро ҷамъ карданд.c^AВа Мусо ба Ҳорун аз ҳамаи суханони Парвардигор, ки ӯро фиристода буд, ва аз тамоми аломоте ки ба ӯ фармуда буд, хабар дод.`];Ва Худо ба Ҳорун гуфт: «Ба пешвози Мусо сӯи биёбон бирав». Вай равона шуд ва назди кӯҳи Худо бо ӯ вохӯрда, ӯро бӯса кард.\+Ва Ӯ аз вай даст кашид. Он гоҳ занаш гуфт: «Шавҳари хун шудӣ, – ба сабаби хатна».x[kОн гоҳ Сифӯра корди сангие гирифта, ғилофаки писари худро бурид, ва онро ба пои Мусо расонида, гуфт: «Ту барои ман шавҳари хун шудӣ».AZ}Ва дар миёни роҳ чунин воқеъ шуд, ки дар манзилгоҳ Парвардигор бо вай вохӯрда, қасди куштани вай кард.Y#Ва ба ту мегӯям: писарамро равона кун, то ки Маро ибодат намояд, ва агар ба равона карданаш розӣ нашавӣ, инак, Ман писари нахустзодаи туро мекушам'».X3Ва ба фиръавн бигӯ: 'Парвардигор чунин мегӯяд: Исроил писари нахустзодаи Ман аст;WВа Парвардигор ба Мусо гуфт: «Вақте ки рафта ба Миср баргаштӣ, диққат намо, ки тамоми мӯъҷизотеро, ки ба дастат супурдаам, ба ҳузури фиръавн ба амал оварӣ; ва Ман дили вайро сахт хоҳам кард, то ки қавмро равона накунад.gVIВа Мусо занаш ва писаронашро гирифта, ба хар савор кард, ва ба замини Миср баргашт; ва Мусо асои Худоро ба дасти худ гирифт.[U1Ва Парвардигор дар Мидён ба Мусо гуфт: «Рафта, ба Миср баргард, зеро ҳамаи онҳое ки қасди ҷони ту доштанд, мурдаанд».TВа Мусо рафта, назди падарарӯсаш Йитрӯ баргашт, ва ба вай гуфт: «Ман рафта, назди бародаронам, ки дар Миср мебошанд, бармегардам, то бубинам, ки оё ҳанӯз зинда ҳастанд?» Ва Йитрӯ ба Мусо гуфт: «Ба саломатӣ бирав».S#Ва ин асоро ба дастат бигир, ки ба воситаи он ту аломатҳо ба амал хоҳӣ овард».^R7Ва ӯ бо фармони амри ту ба қавм сухан хоҳад ронд; ва ӯ барои ту мисли забон хоҳад буд, ва ту барои ӯ мисли Худо хоҳӣ буд.Q3Ва ту бо ӯ сухан ронда, суханонро ба забонаш талқин хоҳӣ гузошт кард; ва Ман бо забони ту ва забони ӯ хоҳам буд, ва шуморо хоҳам омӯхт, ки чӣ бояд бикунед.\P3Ва хашми Парвардигор бар Мусо аланга зад, ва Ӯ гуфт: «Бародарат, охир, Ҳоруни левизода аст; медонам, ки ӯ хуб сухан меронад; ва инак, ӯ низ ба пешвози ту меояд, ва туро дида, дилшод хоҳад шуд. O  Вай гуфт: «Лутфан, эй Парвардигор, бифирист ба воситаи ҳар каси дигар!»N3 Ва алҳол бирав, ва Ман бо забонат хоҳам буд ва туро хоҳам омӯхт, ки чӣ бояд бигӯӣ».~Mw Ва Парвардигор ба вай гуфт: «Кист, ки забон ба одам дод? Ё кист, ки гунг, ё кар, ё бино, ё нобиноро офарид? Оё на Ман, ки Парвардигор ҳастам?nLW Ва Мусо ба Парвардигор гуфт: «Лутфан, эй Парвардигор! Ман шахси сухандон нестам, на аз дирӯз, на аз парирӯз, на аз вақте ки Ту ба бандаи Худ сухан гуфтӣ, зеро ки ман кундзабон тутила ва сақав ҳастам».bK? Вале агар ба ҳар дуи ин аломатҳо ҳам бовар накунанд, ва ба овози ту гӯш надиҳанд, – он гоҳ аз оби дарё гирифта, бар хушкӣ бирез; ва обе ки аз дарё гирифтаӣ, бар хушкӣ ба хун мубаддал хоҳад шуд».\J3«Ва агар онҳо ба ту бовар накунанд, ва ба овози аломати якум гӯш надиҳанд, – ба овози аломати дуюм бовар хоҳанд кард.I)Ва Ӯ гуфт: «Дастатро боз ба бағалат бимон». Вай дасташро боз ба бағалаш монд; ва онро аз бағалаш баровард, ва инак, он боз мисли баданаш солим шудааст.$HCВа Парвардигор боз ба вай гуфт: «Дастатро зери бағалат бимон». Вай дасташро зери бағалаш монд; ва онро баровард, ва инак, дасташ аз махав мисли барф шудааст.vGg«Ин корро бикун, то бовар кунанд, ки Парвардигор Худои падаронашон, Худои Иброҳим, Худои Исҳоқ ва Худои Яъқуб ба ту зоҳир шудааст».FyВа Парвардигор ба Мусо гуфт: «Дастатро ёзонида, аз думаш бигир». Вай дасташро ёзонида, онро гирифт, ва он дар дасташ ба асо мубаддал шуд.gEIВа Ӯ гуфт: «Онро ба замин парто!» Вай онро ба замин партофт, ва он ба море табдил ёфт мубаддал шуд; ва Мусо аз пеши он гурехт.~DwВа Парвардигор ба вай гуфт: «Ин чист дар дастат?» Вай гуфт: «Асо».%C GВа Мусо ҷавоб дода, гуфт: «Валекин онҳо ба ман бовар нахоҳанд кард, ва ба овози ман гӯш нахоҳанд дод, зеро ки хоҳанд гуфт: 'Парвардигор ба ту зоҳир нашудааст'».RBбалки ҳар зан аз ҳамсояи худ ва аз сокинаи хонаи худ чизҳои нуқра ва чизҳои тилло ва либос хоҳад пурсид; ва ба писарон ва духтарони худ хоҳед пӯшонид, ва мисриёнро тороҷ хоҳед кард».TA#Ва ин қавмро дар назари мисриён мӯътабар обрӯманд хоҳам гардонид; ва ҳангоме ки биравед, дастхолӣ нахоҳед рафт,@#Ва дасти Худро ёзонида, Мисрро бо тамоми мӯъҷизоти Худ, ки андаруни он ба амал меоварам, зарба хоҳам зад; ва баъд аз он вай шуморо равона хоҳад кард.K?Ва Ман медонам, ки подшоҳи Миср ба рафтани шумо иҷозат нахохад дод, магар ин ки дасти қавӣ ӯро маҷбур кунад.6>gВа ба овози ту гӯш хоҳанд дод; ва ту ва пирони Исроил назди подшоҳи Миср рафта, ба вай хоҳед гуфт: 'Парвардигор Худои ибриён ба мо зоҳир шудааст; ва алҳол мо серӯза роҳ ба биёбон хоҳем рафт, то ки барои Парвардигор Худои худ қурбонӣ кунем'.H= Ва гуфтаам: шуморо аз азобу уқубати Миср ба замини канъониён, ва ҳиттиён, ва амӯриён, ва фариззиён, ва ҳиввиён, ва ябусиён хоҳам баровард, ба замине ки шир ва асал дар он ҷорист'.1<]Бирав, ва пирони Исроилро ҷамъ карда, ба онҳо бигӯ: 'Парвардигор Худои падаронатон, Худои Иброҳим, Исҳоқ ва Яъқуб, ба ман зоҳир шуда, гуфт: Ман шуморо бозҷӯӣ намудаам, ва он чиро, ки дар ҳаққи шумо дар Миср ба амал оварда мешавад, дидаам. ;Ва Худо боз ба Мусо гуфт: «Ба банӣ Исроил чунин бигӯ: 'Парвардигор Худои падаронатон, Худои Иброҳим, Худои Исҳоқ ва Худои Яъқуб, маро назди шумо фиристод'. Ин аст номи Ман то абад, ва ин аст зикри Ман аз насл ба насл.m:UВа Худо ба Мусо гуфт: «Ман Воҷибулвуҷуд ҳастам». Ва гуфт: «Ба банӣ Исроил чунин бигӯ: 'Воҷибулвуҷуд маро назди шумо фиристод'».M9 Ва Мусо ба Худо гуфт: «Инак, ман назди банӣ Исроил омада, ба онҳо мегӯям: 'Худои падаронатон маро назди шумо фиристодааст'. Ва онҳо ба ман хоҳанд гуфт: 'Номи Ӯ чист?' Ба онҳо чӣ гӯям?»8+ Ва Ӯ гуфт: «Ман бо ту хоҳам буд, ва ин аст аломати он ки Ман туро фиристодаам: вақте ки қавмро аз Миср берун оварӣ, Худоро бар ин кӯҳ ибодат хоҳед кард».77i Ва Мусо ба Худо гуфт: «Ман кистам, ки назди фиръавн равам ва банӣ Исроилро аз Миср берун оварам?»?6y Ва алҳол биё, ки туро назди фиръавн бифиристам, то ки қавми Ман – банӣ Исроилро аз Миср берун оварӣ».N5 Ва алҳол, инак доду фарёди банӣ Исроил сӯи Ман расидааст; ва низ зулмеро, ки мисриён ба онҳо мекунанд, дидаам.54eВа фуруд омадам, то ки онҳоро аз дасти мисриён раҳо кунам, ва онҳоро аз он замин ба замини некӯ ва кушод барорам, ба замине ки шир ва асал дар он ҷорист, яъне ба макони канъониён, ва ҳиттиён, ва амӯриён, ва фариззиён, ва ҳиввиён, ва ябусиён.3-Ва Парвардигор гуфт: «Хории қавми Худро дар Миср дидам, ва фиғони онҳоро аз дасти зулмкунандагонашон шунидам, ба тавре ки дарду озори онҳоро медонам.2Ва гуфт: «Ман Худои падарат ҳастам, Худои Иброҳим, Худои Исҳоқ ва Худои Яъқуб». Ва Мусо рӯи худро пушонид, зеро ки аз нигоҳ кардан ба Худо тарсид.Q1Ва Ӯ гуфт: «Ба ин ҷо наздик наой; кафшҳоятро аз пойҳоят бикаш, зеро маконе ки ту дар он истодаӣ, замини пок аст».u0eВа Парвардигор дид, ки вай барои дидан наздик меояд, ва Худо аз миёни хорбутта сӯи вай хонда, гуфт: «Мусо, Мусо!» Вай гуфт: «Лаббай!»%/EВа Мусо гуфт: «Наздик омада, ин манзараи аҷоибро бубинам, ки чаро хорбутта намесӯзад»..9Ва фариштаи Парвардигор дар алангаи оташ аз миёни хорбуттае ба вай зоҳир шуд; вай дид, ки инак хорбутта дар оташ фурӯзон аст, валекин хорбутта намесӯзад.{- sВа Мусо рамаи падарарӯси худ Йитрӯ, коҳини Мидёнро мечаронид, ва рамаро ба он тарафи биёбон бурд, ва ба Ҳӯриб, ки кӯҳи Худо бошад, омад.|,sВа Худо ба ҳоли банӣ Исроил назар андохт, ва Худо ғамхорӣ намуд.A+}Ва Худо нолаи онҳоро шунид, ва Худо паймони Худро, ки бо Иброҳим, Исҳоқ ва Яъқуб баста буд, ба ёд овард.:*oВа чунин воқеъ шуд, ки баъд аз айёми зиёде подшоҳи Миср мурд, ва банӣ Исроил аз кори сахт оҳу воҳ карда, фиғон кашиданд, ва доду фарёди онҳо аз кори сахт сӯи Худо баромад.()KВай писаре зоид, ва ӯ номашро Ҷершӯн монд, зеро ки гуфт: «Дар замини бегона ғариб будам».,(SВа Мусо розӣ шуд, ки назди он мард сокин шавад гирад; ва ӯ духтари худ Сифӯраро ба Мусо дод.?'yВа ӯ ба духтаронаш гуфт: «Пас, вай куҷост? Чаро он мардро тарк кардед? Вайро бихонед, то ки нон хӯрад».F&Ва онҳо гуфтанд: «Марди мисрие моро аз дасти чӯпонон раҳо кард, ва низ барои мо об кашида, рамаро об дод».$%CВа онҳо назди падари худ Рауил омаданд; ва ӯ гуфт: «Чӣ тавр шумо имрӯз бо зудӣ омадед?»B$Ва чӯпонон омада, онҳоро ҳай карданд; ва Мусо бархоста, онҳоро муҳофизат намуд, ва рамаи онҳоро об дод.g#IВа коҳини Мидён ҳафт духтар дошт; ва онҳо омаданд, ва об кашида, тағораҳоро пур карданд, то ки рамаи падари худро об диҳанд."Ва фиръавн ин ҳодисаро шунида, мехост Мусоро ба қатл расонад; ва Мусо аз пеши фиръавн гурехта, дар замини Мидён сокин шуд, ва назди чоҳе биншаст.j!OВай гуфт: «Кист, ки туро бар мо сардор ва довар таъин намудааст? Оё ту қасд дорӣ маро бикушӣ, чунон ки он мисриро куштӣ?» Ва Мусо тарсид ва дар дили худ гуфт: «Яқин аст, ки он ҳодиса маълум шудааст».Y - Ва рӯзи дигар берун омад, ва инак, ду марди ибрӣ ҷидол ҷанҷол мекунанд, ва ӯ ба бадкор гуфт: «Чаро ёри худро мезанӣ?».W Ва ба ҳар тараф назар андохт, ва чун дид, ки касе нест, он мисриро кушта, дар рег пинҳон кард.gI Ва дар он айём чунин воқеъ шуд, ки Мусо калон шуда, назди бародарони худ берун омад, ва корҳои сахти онҳоро мушоҳида намуд; ва марди мисриеро дид, ки марди ибриро, ки аз бародарони ӯ буд, мезанад.  Ва бача калон шуд, ва ӯро ба духтари фиръавн овард, ва ӯ барои вай писар шуд; ва ӯро Мусо ном монда, гуфт: «Зеро ки ӯро аз даруни об баровардаам».{q Ва духтари фиръавн ба ӯ гуфт: «Ин бачаро бибар, ва ӯро барои ман бимакон, ва ман муздатро хоҳам дод». Ва он зан бачаро гирифта, маконид.+Ва духтари фиръавн ба вай гуфт: «Бирав». Ва он дӯшиза рафта, модари бачаро хонд.tcВа хоҳари ӯ ба духтари фиръавн гуфт: «Оё рафта, зани ширдореро аз занони ибриён назди ту бихонам, то ки бачаро барои ту шир диҳад?»LВа онро кушода, бачаро дид, ва инак, кӯдак гиря мекард; ва раҳмаш ба ӯ омада, гуфт: «Ин аз бачаҳои ибриён аст».BВа духтари фиръавн барои шустушӯй ба дарё фуруд омад, ва канизонаш дар соҳили дарё мегаштанд; вай сабадро андаруни қамишзор дида, канизи худро фиристод, то ки онро бигирад.p[Ва хоҳари ӯ аз дур истод, то бидонад, ки ҳоли ӯ чӣ мешавад.1]Вале натавонист дигар ӯро пинҳон дорад, сабаде аз қамиш барои ӯ гирифт, ва онро бо қирва зифт андовид, ва бачаро дар он монд, ва онро дар қамишзори лаби дарё гузошт..WВа он зан ҳомила шуда, писаре зоид; ва чун ӯро дид, ки зеботалъат аст, ӯро се моҳ пинҳон дошт. }Ва касе аз хонадони Левӣ рафта, духтари левизодаро ба занӣ гирифт.s cВа фиръавн ба тамоми қавми худ фармуда, гуфт: «Ҳар писареро, ки таваллуд ёбад, ба дарё андозед, ва ҳар духтарро зинда нигоҳ доред».  Ва азбаски дояҳо аз Худо тарсиданд, Ӯ барояшон аҳли хона ба вуҷуд овард. #Ва Худо ба дояҳо марҳамат кард; ва қавм афзоиш ёфта, бағоят пурзӯр гардиданд.  Ва дояҳо ба фиръавн гуфтанд: «Занони ибрӣ, охир, мисли занони мисрӣ нестанд, балки бақувватанд, ва пеш аз он ки доя назди онҳо биёяд, мезоянд».7 kВа подшоҳи Миср дояҳоро хонда, ба онҳо гуфт: «Чаро ин корро кардед, ва писаронро зинда гузоштед?»n YВале дояҳо аз Худо тарсиданд, ва он чиро, ки подшоҳи Миср ба онҳо фармуда буд, ба амал наоварданд, ва писаронро зинда гузоштанд.  гуфт: «Вақте ки занони ибриро мезоёнед, ба сангҳои зоёниш* нигоҳ кунед: агар писар бошад, ӯро бикушед, ва агар духтар бошад, – бигзор зинда монад».  1Ва подшоҳи Миср ба дояҳои ибрӣ, ки номи яке Шифро ва номи дигаре Фуо буд, фармуда,1  _Ва зиндагонии онҳоро бо меҳнати сахти гилкорӣ ва хиштрезӣ ва бо ҳар кори саҳро талх мегардониданд; ҳар навъ кори худро ба гардани онҳо бо зулму зӯрӣ бор мекарданд.^  9 Ва банӣ Исроилро бо зулму зӯрӣ кор мефармуданд.,  U Вале ҳар қадар зиёдтар онҳоро ба танг меоварданд ҳамон қадар бештар онҳо афзоиш ёфта, сершумор мегардиданд, ба тавре ки мисриён аз банӣ Исроил бим тарс доштанд,D  Ва саркорони меҳнати маҷбуриро бар онҳо таъин карданд, то ки онҳоро бо корҳои сахт ба танг оваранд; ва онҳо барои фиръавн шаҳрҳои захираҳо – Фитум ва Раамсисро бино карданд.   Биеёд, ба зидди онҳо тадбири пурҳикмате биандешем, то ки афзоиш наёбанд; вагарна, вақте ки ҷанге ба вуқӯъ ояд, онҳо низ ба душманони мо ҳамроҳ шуда, ба муқобили мо ҷанг хоҳанд кард, ва аз мамлакат берун хоҳанд рафт». 1 ва ба қавми худ гуфт: «Инак, қавми банӣ Исроил аз мо сершумортар ва пурзӯртаранд.l UВа подшоҳи наве бар Миср бархост, ки Юсуфро намешинохт,^ 9Ва банӣ Исроил борвар шуданд ва афзоиш ёфтанд, ва сершумор ва ниҳоятдараҷа пурзӯр гардиданд; ва замин аз онҳо пур шуд.l UВа Юсуф ва ҳамаи бародаронаш ва тамоми он насл мурданд.4 eВа тамоми нуфусе ки аз камари Яъқуб ба вуҷуд омаданд, ҳафтод нафар буданд; ва Юсуф дар Миср буд.8 oДон ва Нафтолӣ, Ҷод ва Ошер.: sИссокор, Забулун ва Бинёмин,< wРеубен, Шимъӯн, Левӣ ва Яҳудо,6~ kВа ин аст номҳои банӣ Исроил, ки ба Миср омаданд, ҳар яке бо аҳли хонаи худ ҳамроҳи Яъқуб омаданд.<}s 2Ва Юсуф дар синни саду даҳсолагӣ вафот ёфт. Ва ӯро ҳанут карданд; ва дар Миср дар тобут гузошта шуд.x|k 2Ва Юсуф банӣ-Исроилро қасам дода, гуфт: «Худо шуморо ҳатман бозҷӯӣ хоҳад кард, ва он гоҳ устухонҳои маро аз ин ҷо берун хоҳед овард».[{1 2Ва Юсуф ба бародарони худ гуфт: «Ман мемирам; ва Худо шуморо ҳатман бозҷӯӣ хоҳад кард, ва шуморо аз ин замин сӯи замине ки барои Иброҳим, Исҳоқ ва Яъқуб қасам хӯрдааст, берун хоҳад овард».Yz- 2Ва Юсуф писарони насли сеюми Эфроимро дид, ва писарони Мокир, писари Менашше низ бар зонуҳои Юсуф парвариш ёфтанд.(yK 2Ва Юсуф дар Миср сокин буд, ӯ ва аҳли хонаи падари ӯ; ва Юсуф саду даҳ сол зиндагонӣ кард.px[ 2Ва акнун натарсед. Ман ризқу рӯзии шумо ва кӯдакони шуморо хоҳам дод». Ва онҳоро тасаллӣ дод, ва суханони дилпазир ба онҳо гуфт.w/ 2Шумо дар ҳаққи ман қасди бад доштед, вале Худо онро ба некӯӣ гардонид, то коре кунад, ки мардуми зиёдро зинда нигоҳ дорад, чунон ки имрӯз воқеъ шудааст.sva 2Ва Юсуф ба онҳо гуфт: «Натарсед; оё ман дар ҷои Худо ҳастам?u3 2Ва бародаронаш низ омада, пеши ӯ афтоданд, ва гуфтанд: «Инак, ғуломони ту ҳастем».mtU 2Ба Юсуф чунин бигӯед: марҳамат фармуда гуноҳ ва хатоҳои бародаронатро, ки ба ту бадӣ кардаанд, бубахш'; ва акнун гуноҳи бандагони Худои падаратро бубахш». Ва ҳангоме ки ба ӯ гуфтанд, Юсуф бигирист.-sU 2Ва ба касе фармуданд, ки ба Юсуф бигӯяд: «Падарат пеш аз вафоти худ васият карда, гуфта буд:r 2Ва бародарони Юсуф диданд, ки падари онҳо вафот кард, ва гуфтанд: «Шояд Юсуф ба мо кина варзида, қасоси он бадиеро, ки ба ӯ кардем, аз мо бигирад?»mqU 2Ва Юсуф, баъд аз дафни падари худ, бо бародаронаш ва ҳамаи касоне ки барои дафни падараш бо ӯ баромада буданд, ба Миср баргашт.Wp) 2 Ва писаронаш ӯро ба замини Канъон бурданд, ва ӯро дар мағораи саҳрои Макфело дафн карданд, ки Иброҳим он саҳроро аз Афрӯни ҳиттӣ барои моликияти мақбара дар рӯ ба рӯи Мамре харида буд.{oq 2 Ва писаронаш ба ӯ ончунон, ки ба онҳо васият карда буд, карданд.fnG 2 Ва сокинони он замин, канъониён, ин мотамро дар хирмангоҳи Отод диданд, ва гуфтанд: «Ин барои Миср мотами сахт аст!» Аз ин рӯ он мавзеъро Обел-Мисраим* номиданд, ки он дар канори Урдун воқеъ аст.$mC 2 Вақте ки ба хирмангоҳи Отод, ки дар он тарафи Урдун аст, расиданд, дар он ҷо навҳагарии азим ва бисёр сахт карданд; ва барои падари худ ҳафт рӯз мотам гирифт.l 2 Ва аробаҳо ва саворон низ ҳамроҳаш рафтанд, ва анбӯҳ хеле бузург буд.k 2Ва тамоми аҳли хонаи Юсуф ва бародаронаш ва аҳли хонаи падараш. Фақат кӯдакон ва гӯсфандон ва говони худро дар замини Ҷӯшан вогузоштанд.qj] 2Ва Юсуф бирафт, то ки падари худро дафн намояд. Ва ҳамаи чокарони фиръавн, пирони аҳли хонаи ӯ, ва ҳамаи пирони Миср бо ӯ рафтанд,i' 2Ва фиръавн гуфт: «Бирав ва, чунон ки падарат туро қасам додааст, ӯро дафн кун».Vh' 2Падарам маро қасам дода, гуфт: 'Инак, ман мемирам; дар қабре ки барои худ дар замини Канъон кандаам, он ҷо маро дафн кун'. Ва акнун мехоҳам биравам ва падари худро дафн карда, баргардам».(gK 2Ва чун рӯзҳои мотами ӯ гузаштанд, Юсуф ба аҳли хонаи фиръавн гуфт: «Агар дар назари шумо илтифот ёфта бошам, марҳамат фармуда ба гӯши фиръавн чунин бирасонед:Xf+ 2Ва чил рӯз бар ӯ пур шуд, ки ин рӯзҳо барои ҳанут кардан сарф шуданд. Ва мисриён ҳафтод рӯз барои ӯ мотам гирифтанд.^e7 2Ва Юсуф ба табибон, ки аз чокарони ӯ буданд, амр фармуд, ки падари ӯро ҳанут кунанд; ва табибон Исроилро ҳанут карданд.yd o 2ВА Юсуф бар рӯи падари худ афтода, бар вай гирист, ва ӯро бӯсид.gcI 1!Ва Яъқуб васияташро ба писарони худ ба поён расонд, ва пойҳои худро ба бистар кашид, ва ҷон супурд, ва ба қавми худ пайваст.b} 1 Ин саҳро ва мағорае ки дар он аст, аз писарони Ҳит харида шудааст».\a3 1Он ҷо Иброҳим ва занаш Сороро дафн карданд; он ҷо Исҳоқ ва занаш Ривқоро дафн карданд; ва он ҷо ман Леёро дафн кардам. |~o}|{{Jzmy x/wFvputsr~qhpJnnKmelakzihyg+fKeePdba`__m^^]$\\g[aZYXWW7VCUsTS`RQSPHONNxM+KJJ,IHGFqECDXBD@?>>P=[<;;99)87\65A4392u1k00D/b.>,+*)'&_%$y#"! >!9P`OLW & N }i7|j) Ва фиръавн фиристода, Мусо ва Ҳорунро даъват намуд, ва ба онҳо гуфт: «Ҳамин дафъа гуноҳ кардаам; Парвардигор одил аст, ва ман ва қавмам бадкор ҳастем;{iq Фақат дар замини Ҷӯшан, ки он ҷо банӣ Исроил буданд, жола набуд.h7 Ва жола дар тамоми замини Миср ҳар он чиро, ки дар саҳро буд, аз одамон то чорпоён зад; ва тамоми набототи саҳроро жола зад, ва ҳар дарахти саҳроро шикаст..gW Ва жола буд, ва барқ буд, ки андаруни жола забона мезад, ва жола бағоят сахт буд, ки мисли он дар тамоми замини Миср, аз замоне ки мулки халқе шуда буд, наборидааст."f? Ва Мусо асои худро сӯи осмон дароз кард, – ва Парвардигор раъд ва жола дод, ва барқи осмон бар замин фуруд омад, ва Парвардигор ба замини Миср жола боронид.Ye- Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Дасти худро сӯи осмон дароз кун, ва дар тамоми замини Миср бар одамон ва чорпоён ва бар тамоми набототи растаниҳои саҳро дар замини Миср жола хоҳад борид».;dq Вале ҳар касе ки ба каломи Парвардигор аҳамият надод, навкаронаш ва чорвояшро дар саҳро вогузошт.Nc Ҳар касе ки аз навкарони фиръавн аз каломи Парвардигор тарсид, навкаронаш ва чорвояшро ба хонаҳо гурезонид.[b1 Ва алҳол фиристода, тамоми чорвои худ ва ҳар чиро, ки дар саҳро дорӣ, ҷамъ кун, зеро ҳар одам ва чорпое ки дар саҳро бошад, ва ба хона бурда нашавад, бар онҳо жола борида, онҳо хоҳанд мурд'».pa[ Инак, Ман фардо дар ҳамин вақт жолаи бағоят сахт хоҳам боронид, ки мисли он дар Миср аз рӯзи барпо шуданаш то алҳол наборидааст.{`q Ту ҳанӯз қавми Маро ба танг меоварӣ, ва онҳоро равона намекунӣ.T_# валекин барои он туро боқӣ гузоштам, ки қуввати Худро ба ту нишон диҳам, ва номи Ман дар тамоми дунё шӯҳрат ёбад.9^m Агар алҳол дасти Худро дароз карда, ту ва қавматро бо вабое мезадам, ту аз рӯи замин нобуд мешудӣ,]% Зеро ки ҳамин дафъа Ман ҳамаи захмҳои Худро бар дили ту, ва бар навкаронат ва қавмат хоҳам фиристод, то бидонӣ, ки дар тамоми замин монанди Ман нест.W\) Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Бомдодон бармаҳал бархоста, ба ҳузури фиръавн биист, ва ба вай бигӯ: 'Парвардигор Худои ибриён чунин мегӯяд: қавми Маро равона кун, ки маро ибодат намоянд.D[ Ва Парвардигор дили фиръавнро сахт кард, ва ӯ ба онҳо гӯш надод, чунон ки Парвардигор ба Мусо гуфта буд.pZ[ Ва афсунгарон натавонистанд ба сабаби варам пеши Мусо истодагӣ намоянд, зеро ки варам бар афсунгарон ва бар ҳамаи мисриён буд.5Ye Ва онҳо хокистари хумдонро гирифта, ба ҳузури фиръавн истоданд, ва Мусо онро сӯи осмон партофт, – ва варами думбалдоре пайдо гардида, бар одамон ва чорпоён паҳн шуд.Xy ва он дар тамоми замини Миср ба ғубор мубаддал гардида, бар одамон ва чорпоён варами думбалдоре дар тамоми замини Миср паҳн хоҳад шуд». W Ва Парвардигор ба Мусо ва Ҳорун гуфт: «Барои худ муштҳои пур аз хокистари хумдон бигиред, ва Мусо онро пеши назари фиръавн сӯи осмон партояд, –lVS Ва фиръавн фиристод, ва инак, аз чорвои исроилиён як адад ҳам намурда буд; ва дили фиръавн сахт шуд, ва ӯ қавмро равона накард.eUE Ва Парвардигор инро фардои он ба амал овард, ва тамоми чорвои мисриён мурд; вале аз чорвои банӣ Исроил як адад ҳам намурд.CT Ва Парвардигор мӯҳлате муайян намуда, гуфт: «Фардо Парвардигор инро дар ин замин ба амал хоҳад овард».S5 Ва Парвардигор дар миёни чорвои исроилиён ва чорвои мисриён тафовуте фарқе барқарор хоҳад кард, ва аз ҳар он чи банӣ Исроил доранд, чизе нахоҳад мурд'».R- инак, дасти Парвардигор бар чорвои ту, ки дар саҳро мебошад, бар аспон, харон, шутурон, говон ва гӯсфандон хоҳад буд, – вабои бағоят сахт рӯй хоҳад дод;Q Зеро, агар ту аз равона кардани онҳо рӯй гардонӣ ва онҳоро боз нигоҳ дорӣ,P 3 Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Назди фиръавн рафта, ба вай бигӯ: 'Парвардигор Худои ибриён чунин мегӯяд: қавми Маро равона кун, то ки Маро ибодат намоянд.O Вале фиръавн ҳамин дафъа ҳам дили худро сахт кард, ва қавмро равона накард.N{Ва Парвардигор мувофиқи суханони Мусо амал намуда, магасҳоро аз фиръавн ва навкаронаш ва қавмаш дур кард; як адад ҳам аз он боқӣ намонд.yMmВа Мусо аз пеши фиръавн берун омада, сӯи Парвардигор дуо гуфт.rL_Ва Мусо гуфт: «Инак, ман аз пеши ту берун омада, сӯи Парвардигор дуо мегӯям, – ва он магасҳо аз фиръавн ва навкаронаш ва қавмаш фардо дур хоҳад шуд, фақат ин ки фиръавн бори дигар фиреб дода, аз равона кардани қавм, то ки барои Парвардигор қурбонӣ кунанд, рӯй нагардонад»."K?Ва фиръавн гуфт: «Ман шуморо равона хоҳам кард, то ки барои Парвардигор Худои худ дар биёбон қурбонӣ кунед, аммо бисёр дур наравед; барои ман ҳам дуо гӯед!»]J5Мо роҳи серӯзаро дар биёбон тай намуда, барои Парвардигор Худои худ қурбонӣ хоҳем кард, чунон ки Ӯ ба мо фармудааст».+IQВале Мусо гуфт: «Чунин кардан мумкин нест, зеро мо чизҳои макрӯҳи зишти мисриёнро барои Парвардигор Худои худ қурбонӣ мекунем; инак, вақте ки чизҳои зишти мисриёнро пеши назари онҳо қурбонӣ кунем, оё онҳо моро сангсор намекунанд?EHВа фиръавн Мусо ва Ҳорунро даъват намуда, гуфт: «Биравед ва барои Худои худ дар ин замин қурбонӣ кунед»."G?Ва Парвардигор чунин кард; ва магасҳои зиёде ба хонаи фиръавн, ва ба хонаҳои навкаронаш, ва ба тамоми замини Миср омад, ва замин аз дасти магасҳо нобуд шуд.7Вале фиръавн дид, ки аҳвол сабук шуд, – ва ӯ дили худро сахт кард, ва ба онҳо гӯш надод, чунон ки Парвардигор гуфта буд.j=OВа онҳоро тӯда-тӯда ҷамъ карданд; ва замин бадбӯй шуд.6<g Ва Парвардигор мувофиқи сухани Мусо амал кард, ва ғукҳо дар хонаҳо, ҳавлиҳо ва саҳроҳо мурданд;; Ва Мусо ва Ҳорун аз пеши фиръавн берун омаданд, ва Мусо сӯи Парвардигор дар хусуси ғукҳое ки Ӯ ба зидди фиръавн фиристода буд, илтиҷо намуд.@:{ Ва ғукҳо аз ту, ва аз хонаат, ва аз навкаронат, ва аз қавмат дур шуда, фақат дар дарё боқӣ хоҳанд монд».C9 Вай гуфт: «Фардо». Мусо гуфт: «Аз рӯи гуфтаи ту хоҳад шуд, то бидонӣ, ки мисли Парвардигор Худои мо нест;=8u Ва Мусо ба фиръавн гуфт: «Худат ба ман муқаррар намо, ки кай барои ту ва навкаронат ва қавмат дуо гӯям, то ки ғукҳо аз ту ва аз хонаҳоят нест шуда, фақат дар дарё бимонанд?»k7QВа фиръавн Мусо ва Ҳорунро даъват намуда, гуфт: «Сӯи Парвардигор дуо гӯед, то ки ғукҳоро аз ман ва аз қавми ман дур созад; ва ман қавмро равона хоҳам намуд, то ки барои Парвардигор қурбонӣ кунанд».(6KВа афсунгарон ҳам бо сеҳрҳои худ чунин карданд, ва ғукҳоро бар замини Миср бароварданд.05[Ва Ҳорун дасти худро бар обҳои Миср дароз кард, ва ғукҳо баромада, замини Мисрро пӯшониданд.4%Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Ба Ҳорун бигӯ: 'Дасти худро бо асои худ бар дарёҳо, бар чӯйҳо ва бар кӯлҳо дароз кун, ва ғукҳоро бар замини Миср барор'». 3Ва бар ту, ва бар қавмат, ва бар ҳамаи навкаронат ғукҳо хоҳанд баромад'».[21Ва дарё аз ғукҳо пур мешавад, ва онҳо баромада ба хонаат, ва ба ҳуҷраи хобат, ва бар бистарат, ва ба хонаҳои навкаронат ва қавмат, ва ба танӯрҳоят, ва ба тағораҳои хамират дохил хоҳанд шуд;;1qВа агар ту ба равона кардани онҳо розӣ нашавӣ, инак, Ман тамоми ҳудуди туро бо ғукҳо зарба мезанам;0 Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Назди фиръавн рафта, ба вай бигӯ: 'Парвардигор чунин мегӯяд: қавми Маро равона кун, то ки Маро ибодат намоянд.{/qВа баъд аз он ки Парвардигор дарёро зарба зад, ҳафт рӯз пур шуд.q.]Ва ҳамаи мисриён гирдогирди дарё чоҳ меканданд, то ки обе барои нӯшидан пайдо кунанд, чунки аз оби дарё наметавонистанд нӯшанд.-7Ва фиръавн тоб хӯрда, ба хонаи худ омад, ва ин ҳам ба дили ӯ асаре таъсире набахшид.x,kВа афсунгарони Миср ҳам бо сеҳрҳои худ чунин карданд; ва дили фиръавн сахт шуд, ва ба онҳо гӯш надод, чунон ки Парвардигор гуфта буд.+{Ва моҳиёне ки дар дарё буданд, мурданд, ва дарё бадбӯй шуд, ва мисриён натавонистанд аз дарё об нӯшанд, ва дар тамоми замини Миср хун буд.N*Ва Мусо ва Ҳорун ончунон, ки Парвардигор фармуда буд, карданд: асоро бардошта, оби дарёро пеши назари фиръавн ва пеши назари навкаронаш зад; ва тамоми оби дарё ба хун мубаддал шуд.)Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Ба Ҳорун бигӯ: 'Асои худро бигир ва дасти худро бар обҳои мисриён, бар дарёҳои онҳо, бар ҷӯйҳои онҳо, бар кӯлҳои онҳо ва бар ҳар обанбори онҳо дароз кун, – ва ба хун мубаддал хоҳанд шуд; ва дар тамоми замини Миср, ва дар зарфҳои чӯбин ва сангин хун хоҳад буд'».g(IВа моҳиёне ки дар дарё ҳастанд, хоҳанд мурд, ва дарё бадбӯй хоҳад шуд, ва мисриён аз нӯшидани оби дарё нафрат хоҳанд кард'».*'OПарвардигор чунин мегӯяд: аз ин хоҳӣ донист, ки Ман Парвардигор ҳастам: инак, Ман бо асое ки дар дастам ҳаст, оби дарёро мезанам, ва он ба хун мубаддал хоҳад шуд;2&_Ва ба вай бигӯ: 'Парвардигор, Худои ибриён, маро назди ту фиристода, гуфт: қавми маро равона кун, то ки Маро дар биёбон ибодат намоянд; ва инак, то алҳол ту гӯш надодӣ.1%]Бомдодон назди фиръавн бирав; инак, вай сӯи об берун меояд, ва ту барои бо вай вохӯрдан дар соҳили дарё биист; ва он асоро, ки ба мор мубаддал шуд, ба дасти худ бигир./$YВа Парвардигор ба Мусо гуфт: «Дили фиръавн сахт шудааст; вай намехоҳад қавмро равона кунад.#- Ва дили фиръавн сахт шуд, ва ӯ ба онҳо гӯш надод, чунон ки Парвардигор гуфта буд.0"[ Ҳар яке асояшро партофт, ва он ба море мубаддал шуд; вале асои Ҳорун асоҳои онҳоро фурӯ бурд.T!# Ва фиръавн низ ҳакимон ва ҷодугаронро даъват намуд, ва онҳо, афсунгарони Миср, низ бо сеҳрҳои худ чунин карданд.o Y Ва Мусо ва Ҳорун назди фиръавн омаданд, ва чунон ки Парвардигор фармуда буд, ончунон амал карданд, ва Ҳорун асои худро пеши фиръавн ва пеши навкаронаш партофт, ва он ба море табдил ёфт мубаддал шуд.I  «Агар фиръавн ба шумо сухан ронда, гӯяд: 'Мӯъҷизае ҳамчун далели худ нишон диҳед', он гоҳ ба Ҳорун бигӯ: 'Асои худро гирифта, пеши фиръавн парто, – он ба море мубаддал хоҳад шуд'».cAВа Парвардигор ба Мусо ва Ҳорун сухан ронда, гуфт:(KВа Мусо ҳаштодсола буд, ва Ҳорун ҳаштоду сесола, вақте ки онҳо ба фиръавн сухан ронданд.:oВа Мусо ва Ҳорун ба амал оварданд; чунон ки Парвардигор ба онҳо фармуда буд, ончунон амал карданд. Ва мисриён хоҳанд донист, кн Ман Парвардигор ҳастам, вақте ки дасти Худро бар Миср дароз карда, банӣ Исроилро аз миёни онҳо берун меоварам».CВа фиръавн ба шумо гӯш нахоҳад дод, ва Ман дасти Худро бар Миср хоҳам андохт, то ки фавҷҳои Худ ва қавми Худ, яъне банӣ Исроилро аз замини Миср бо довариҳои азим берун оварам.BВа Ман дили фиръавнро сахт хоҳам кард; ва аломот ва мӯъҷизоти Худро дар замини Миср афзун хоҳам намуд.7Ҳар он чиро, ки Ман ба ту фармоям, ту ба забон хоҳӣ ронд, ва бародарат Ҳорун онро ба фиръавн хоҳад гуфт, то ки вай банӣ Исроилро аз замини худ равона кунад.m WВа Парвардигор ба Мусо гуфт: «Бубин, Ман туро барои фиръавн Худо сохтаам, ва бародарат Ҳорун пайғамбари паёмбари ту хоҳад буд.LВа Мусо ба ҳузури Парвардигор гуфт: «Инак, ман даҳанбаста ҳастам; пас, чӣ гуна фиръавн ба ман гӯш хоҳад дод?»p[Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт: «Ман Парвардигор ҳастам; ҳар он чиро, ки Ман ба ту мегӯям, ба фиръавн, подшоҳи Миср, бигӯ».}uВа дар рӯзе ки Парвардигор ба Мусо дар замини Миср сухан ронд, –r_Ҳаминҳо буданд, ки ба фиръавн, подшоҳи Миср, сухан ронданд, то ки банӣ Исроилро аз Миср берун оваранд; ҳамин Мусо ва Ҳорун буданд.eEҲамин Ҳорун ва Мусо буданд, ки Парвардигор ба онҳо гуфт: «Банӣ Исроилро мувофиқи фавҷҳошон* аз замини Миср берун оваред».-UВа Элъозор ибни Ҳорун барои худ аз духтарони Футиил ба занӣ гирифт, ва вай барои ӯ Финҳосро зоид. Инҳоянд сардорони хонаводаҳои левизодагон мувофиқи наслҳошон.'Ва писарони Қӯраҳ: Ассир, ва Элқоно, ва Абиософ; инҳоянд хонаводаҳои қӯраҳиён.Ва Ҳорун Элишобаъ духтари Аминодоб, хоҳари Наҳшӯнро барои худ ба занӣ гирифт; ва вай барои ӯ Нодоб, ва Абиҳу, ва Элъозор, ва Итоморро зоид.^7Ва писарони Узиил: Мишоил, ва Элсофон, ва Ситрӣ.Y -Ва писарони Йисҳор: Қӯраҳ ва Нофаҷ, ва Зикрӣ.r _Ва Амром аммаи худ Юкобадро барои худ ба занӣ гирифт, ва вай барои ӯ Ҳорун ва Мусоро зоид; ва солҳои умри Амром: саду сию ҳафт сол. /Ва писарони Марорӣ: Маҳлӣ ва Мушӣ. Инҳоянд хонаводаҳои Левӣ мувофиқи наслҳошон.1 ]Ва писарони Қаҳот: Амром, ва Йисҳор, ва Ҳебрӯн, ва Узиил. Ва солҳои умри Қаҳот: саду сию се сол.p [Писарони 'Ҷершӯн: Либнӣ ва Шимъӣ мувофиқи хонаводаҳошон.]5Ва ин аст номҳои писарони Левӣ мувофиқи наслҳошон: Ҷершӯн, ва Қаҳот, ва Марорӣ. Ва солҳои умри Левӣ: саду сию ҳафт сол.X+Ва писарони Шимъӯн: Ямуил, ва Ёмин, ва Ӯҳад, ва Ёкин, ва Сӯҳар, ва Шоул, писари канъония; инҳоянд хонаводаҳои Шимъӯн.}uИнҳоянд сардорони хонаводаҳои онҳо: писарони Реубен, нахустзодаи Исроил: Ҳанӯх ва Фаллу, Ҳесрӯн ва Кармӣ; инҳоянд хонаводаҳои Реубен.wi Ва Парвардигор ба Мусо ва Ҳорун сухан ронда, ба онҳо онҳоро сӯи нисбати банӣ Исроил ва нисбати сӯи фиръавн, подшоҳи Миср, фармоиш медод вазифадор намуд, то ки банӣ Исроилро аз замини Миср берун оваранд.3a Ва Мусо ба ҳузури Парвардигор сухан ронда, гуфт: «Инак, банӣ Исроил ба ман гӯш надоданд, пас чӣ гуна фиръавн ба ман гӯш хоҳад дод? Ва ҳол он ки ман даҳанбаста ҳастам».!= «Рафта, ба фиръавн, подшоҳи Миср, бигӯ, ки банӣ Исроилро аз замини худ равона кунад».S! Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:\3 Ва Мусо ба банӣ Исроил ба ин мазмун сухан ронд; вале онҳо ба сабаби шикастадилӣ ва меҳнати сахт ба Мусо гӯш надоданд.JВа шуморо ба замине хоҳам овард, ки дар бораи он даст боло карда қасам хӯрдаам, ки онро ба Иброҳим, Исҳоқ ва Яъқуб диҳам, ва онро ба шумо мерос хоҳам дод; Ман Парвардигор ҳастам'».gIВа шуморо хоҳам гирифт, то ки барои Ман қавм бошед, ва Ман барои шумо Худо хоҳам буд; ва шумо хоҳед донист, ки Ман Парвардигор Худои шумо ҳастам, ки шуморо аз зери ситамҳои мисриён берун овардам.~Бинобар ин ба банӣ Исроил бигӯ: 'Ман Парвардигор ҳастам, ва шуморо аз зери ситамҳои мисриён берун хоҳам овард, ва шуморо аз бандагии онҳо раҳо хоҳам кард, ва шуморо бо бозуи тӯлонӣ ва бо довариҳои азим наҷот хоҳам дод.c}AВа Ман низ нолаи банӣ Исроилро шунидам, ки мисриён онҳоро гирифтори асорат кардаанд; ва Ман паймони Худро ба ёд овардам.|{Ва низ паймони Худро бо онҳо бастам, то ки замини Канъонро ба онҳо диҳам, яъне замини сукунати истиқомати онҳоро, ки дар он сокин буданд.b{?Ман ба Иброҳим, Исҳоқ ва Яъқуб бо номи 'Худои Тавоно' зоҳир шудам, вале бо номи Худ 'Парвардигор' ба онҳо маъруф нашудаам.{zqВа Худо ба Мусо сухан ронда, ба ӯ гуфт: «Ман Парвардигор ҳастам.}y wВа Парвардигор ба Мусо гуфт: «Алҳол хоҳӣ дид, ки Ман ба фиръавн чиҳо мекунам; зеро ки бо амали дасти қавии Ман вай онҳоро равона хоҳад кард, ва бо амали дасти қавии Ман онҳоро аз замини худ бадар хоҳад ронд».x/Зеро аз вақте ки ман назди фиръавн омадам, то ки аз номи Ту сухан ронам, муносибати вай ба ин қавм бадтар шудааст, валекин Ту қавми Худро раҳо накардӣ».wВа Мусо сӯи Парвардигор боз муроҷиат бозгашта руҷӯъ намуда, гуфт: «Парвардигоро, чаро ин қавмро гирифтори мусибат кардӣ? Барои чӣ маро фиристодӣ?pv[Ва ба онҳо гуфтанд: «Бигзор Парвардигор шуморо бубинад ва доварӣ намояд, аз барои он ки моро дар назари фиръавн ва навкаронаш нафратангез гардонида, шамшер ба дасташон додаед, то ки моро бикушанд».Iu Ва ҳангоме ки аз пеши фиръавн берун омаданд, бо Мусо ва Ҳорун вохӯрданд, ки дар рӯ ба рӯяшон истода буданд.~twВа нозирони банӣ Исроил худро гирифтори мусибат диданд, чунки фиръавн гуфт: «Аз миқдори ҳаррӯзаи хиштҳои худ ба ҳеҷ ваҷҳ кам накунед».+sQВа алҳол рафта, кор кунед! Ва коҳ ба шумо дода нахоҳад шуд, ва миқдори хиштҳоро хоҳед дод».RrВа ӯ гуфт: «Шумо танбал ҳастед, танбал; бинобар ин шумо мегӯед: 'Биравем, то ки барои Парвардигор қурбонӣ кунем';eqEКоҳ ба бандагонат намедиҳанд, вале ба мо мегӯянд: 'Хишт бирезед!' Ва инак, бандагонатро мезананд, ва ин гуноҳи қавми туст».Wp)Ва нозирони банӣ Исроил омаданд, ва назди фиръавн шикоят карда, гуфтанд: «Чаро ба бандагонат чунин рафтор мекунӣ?_o9Ва нозиронеро, ки аз банӣ Исроил бар онҳо корфармоёни фиръавн таъин карда буданд, мезаданд ва мегуфтанд: «Чаро миқдори хиштрезии худро ҳам дирӯз ва ҳам имрӯз мисли пештара иҷро накардед?»Yn- Ва корфармоён шитоб кунонида, мегуфтанд: «Корҳои худро ба миқдори ҳаррӯза, мисли он замоне ки коҳ буд, иҷро кунед».)mM Ва қавм дар тамоми замини Миср пароканда шуданд, то ки ба ҷои коҳ хасу хошок ҷамъ кунанд.7li Худатон рафта, коҳ барои худ аз ҳар ҷо, ки биёбед, бигиред; ва аз кори шумо чизе кам нахоҳад шуд'».uke Ва корфармоёни қавм ва нозирони онҳо берун омаданд, ва ба қавм сухан ронда, гуфтанд: «Фиръавн чунин мегӯяд: 'Ба шумо коҳ намедиҳам;@j{ Бигзор меҳнати ин одамон сахттар шавад, то ки бо он банд шуда, барои суханони бекора фурсат наёбанд». iВа ҳамон миқдори хиштҳоро, ки онҳо пештар мерехтанд, ба гардани онҳо бор кунед, онро ҳаргиз ба ҳеҷ ваҷҳ кам накунед, зеро ки онҳо танбаланд, бинобар ин дод зада мегӯянд: 'Биравем, то ки барои Худои худ қурбонӣ кунем'. {|}}|v|zyy'wvut\rqonomGljihcg1edccLb%a`N_^]v\yZZbYuYWoVUcTSfRQQONMML_KDIIKHNGFFEUD&BAG@7>=X<;b:98r75t433h11/.q-(,o+*)('&%_$$ ""!P Unni]Yi gQ  &?hW|We)Ва фиръавн дар бораи банӣ Исроил хоҳад гуфт: 'Онҳо дар ин замин саргум шудаанд, биёбон онҳоро бандубаст кардааст'. d«Ба банӣ Исроил бигӯ, ки тоб хӯрда, пеши Фӣ-Ҳаҳирӯт, дар миёни Миҷдӯл ва баҳр, пеши Баал-Сафӯн урду зананд; дар рӯ ба рӯи он назди баҳр урду занед.Rc !Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:by Сутуни абр рӯзона ва сутуни оташ шабона аз пеши қавм дур намешуд.Wa) Ва Парвардигор рӯзона дар сутуни абр пешопеши онҳо мерафт, то ки роҳро ба онҳо нишон диҳад, ва шабона – дар сутуни оташ, то ки ба онҳо рӯшноӣ бахшад, ва онҳо рӯзона ва шабона роҳ раванд.`  Ва аз Суккӯт равона шуданд, ва дар Этом, дар канори биёбон урду заданд.e_E Ва Мусо устухонҳои Юсуфро бо худ гирифт, зеро ки вай банӣ Исроилро сахт қасам дода, гуфта буд: «Худо шуморо албатта бозҷӯӣ хоҳад кард, ва он гоҳ шумо устухонҳои маро аз ин ҷо бо худ хоҳед бурд».q^] Ва Худо қавмро бо роҳи биёбон давр занонида, сӯи баҳри Қулзум бурд; ва банӣ Исроил аз замини Миср мусаллаҳ шуда баромада буданд.z]o Ва чунин воқеъ шуд, ки чун фиръавн қавмро равона кард, Худо онҳоро бо роҳи замини фалиштиён набурд, чунки он наздик буд; зеро ки Худо гуфт: «Мабодо қавм ҷангро дида, пушаймон шаванд ва ба Миср баргарданд».\ Ва бигзор ин аломате бар дастат ва пешонабанде дар мобайни чашмонат бошад, зеро ки Парвардигор бо қуввати даст моро аз Миср берун овард».D[ Ва чунин воқеъ шуд, ки чун фиръавн дар бобати равона кардани мо дили худро сахт гардонид, Парвардигор ҳар нахустзодаро дар замини Миср, аз нахустзодаи одамон то нахустзодаи чорпоён, кушт; бинобар ин ман ҳар раҳимкушои наринаро барои Парвардигор қурбонӣ мекунам, ва барои ҳар нахустзодаи писаронам фидия медиҳам'.Z Ва ҳангоме ки писарат дар оянда аз ту пурсида, гӯяд: 'Ин чист?' – ба вай бигӯ: 'Парвардигор моро бо қуввати даст аз Миср, аз хонаи ғуломӣ берун овард;.YW Ва дар ивази ҳар курраи раҳимкушо баррае фидия бидеҳ; ва агар фидия надиҳӣ, гарданашро бишкан; ва барои ҳар нахустзодаи одамӣ, ки аз писаронат бошад, фидия бидеҳ.X1 Он гоҳ ҳар раҳимкушоро* барои Парвардигор ҷудо кун; ва ҳар бачаи раҳимкушои чорпоён, ки назди ту пайдо шавад, наринаи онҳо барои Парвардигор хоҳад буд.mWU Ва ҳангоме ки Парвардигор туро ба замини канъониён дохил кунад, ки ба ту ва падаронат қасам хӯрдааст, ки онро ба ту бидиҳад, –aV= Пас, ин дастурро дар вақташ сол ба сол ба ҷо овар.XU+ Ва бигзор ин барои ту аломате бар дастат, ва ёдгорие дар мобайни чашмонат бошад, то ки шариати Парвардигор дар даҳонат бошад; зеро ки Парвардигор бо дасти қавӣ туро аз Миср берун овард.lTS Ва дар он рӯз ба писари худ хабар дода, бигӯ: 'Ин аст ба хотири он чи Парвардигор барои ман кард, вақте ки аз Миср берун омадам'.S{ Хафт рӯз бояд фатир хӯрда шавад; ва набояд назди ту нони туруш дида шавад, ва набояд назди ту дар тамоми ҳудуди ту хамиртуруш дида шавад.R{ Ҳафт рӯз фатир бихӯр, ва дар рӯзи ҳафтум ид барои Парвардигор аст.FQ Ва ҳангоме ки Парвардигор туро ба замини канъониён, ва ҳиттиён, ва амӯриён, ва ҳиввиён, ва ябусиён дохил кунад, ки ба падаронат қасам хӯрдааст, ки онро ба ту бидиҳад, замине ки шир ва асал дар он ҷорист, – он гоҳ ту ин ибодатро дар ин моҳ ба ҷо овар.MP Имрӯз шумо дар моҳи абиб* берун меоед.jOO Ва Мусо ба қавм гуфт: «Ин рӯзро, ки аз Миср, аз хонаи ғуломӣ берун омадед, дар хотир нигоҳ доред, зеро ки Парвардигор бо қуввати даст шуморо аз он ҷо берун овард; ва набояд хамири туруш хӯрда шавад.N} «Ҳар нахустзодаро, ки ҳар раҳимро* дар миёни банӣ Исроил бикшояд, хоҳ одам бошад хоҳ чорпо, барои Ман тақдис пок намо; вай аз они Ман аст».RM ! Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:PL 3Ва чунин воқеъ шуд, ки дар ҳамон рӯз Парвардигор банӣ Исроилро мувофиқи фавҷҳошон аз замини Миср берун овард.SK! 2Ва тамоми банӣ Исроил ба ҷо оварданд; чунон ки Парвардигор ба Мусо ва Ҳорун фармуда буд, ончунон ба ҷо оварданд.'JI 1Бигзор як қонун бошад барои сокини таҳҷоӣ ва барои ғарибе ки дар миёни шумо сокин аст».XI+ 0Ва агар ғарибе назди ту сокин бошад, ва хоҳад фисҳро барои Парвардигор ба ҷо оварад, – бигзор ҳар наринаи вай хатна карда шавад, ва он гоҳ вай наздик омада, онро ба ҷо оварад, ва мисли сокини таҳҷоии замин хоҳад буд, вале ҳеҷ як бехатна набояд аз он бихӯрад.]H5 /Тамоми ҷамоати Исроил бояд онро ба ҷо оваранд.$GC .Дар як хона хӯрда шавад; гӯшти онро аз хона берун набарор; ва устухони онро нашиканед.PF -Муҳоҷир ва муздур набояд аз он бихӯрад.0E[ ,Вале ҳар ғуломе ки зархарид бошад, лозим аст, ки вайро хатна бикунӣ, он гоҳ вай аз он бихӯрад.7Di +Ва Парвардигор ба Мусо ва Ҳорун гуфт: «Ин аст дастури фисҳ: ҳеҷ каси бегона набояд аз он бихӯрад.HC  *Ин буд шаби бедории Парвардигор барои берун овардани онҳо аз замини Миср; ин ҳамон шабе буд барои Парвардигор, ки дар он тамоми банӣ Исроил насл ба насли худ бояд бедор бошанд.PB )Ва ҳангоме ки чорсаду сӣ сол ба охир расид, дар он рӯз ҳамаи фавҷҳои Парвардигор аз замини Миср берун омаданд.}Au (Ва сукунати банӣ Исроил, ки дар Миср доштанд, чорсаду сӣ сол буд.@ 'Ва аз хамире ки аз Миср берун оварда буданд, кулчаҳои фатир пухтанд, зеро ки он туруш нашуда буд, чунки аз Миср ронда шуда буданд, ва натавонистанд таъхир даранг дер кунанд, ва тӯшае низ барои худ тайёр накарда буданд.Z?/ &Ва анбӯҳи гуногунқабилаи зиёде низ ҳамроҳи онҳо баромаданд, ва гӯсфандон ва говон, ки рамаи бағоят бузурге буданд.f>G %Ва банӣ Исроил аз Раамсис ба ҷониби Суккӯт равона шуданд, ки тақрибан шашсад ҳазор мардони пиёда, ғайр аз кӯдакон, буданд.=y $Ва Парвардигор қавмро дар назари мисриён мӯътабар гардонид, ва ҳар чизи пурсидаи онҳоро доданд; ва онҳо мисриёнро тороҷ ғорат карданд.K< #Ва банӣ Исроил аз рӯи гуфтаи Мусо амал карда, аз мисриён чизҳои нуқра ва чизҳои тилло ва либосҳо пурсиданд.y;m "Ва қавм хамири худро, пеш аз он ки туруш шавад, бардошта бурданд; лаганҳои худро бо либосҳошон печонида, бар дӯши худ гузошта буданд._:9 !Ва мисриён бар қавм фишор меоварданд, то ки зудтар онҳоро аз замин равона кунанд, зеро ки гуфтанд: «Ҳамаамон мемирем».59e Гӯсфандон ва говони худро низ, чунон ки гуфтед, бигиред, ва биравед, ва маро низ баракат диҳед».E8 Ва Мусо ва Ҳорунро шабона даъват намуда, гуфт: «Бархезед ва аз миёни қавми ман берун равед, ҳам шумо ва ҳам банӣ Исроил, ва рафта, Парвардигорро ибодат намоед, чунон ки гуфтед. 7; Ва дар он шаб фиръавн, ва ҳамаи навкаронаш, ва ҳамаи мисриён бархостанд, ва фарёди азиме дар Миср ба вуқӯъ омад, зеро хонае набуд, ки мурдае дар он набошад.6 Ва нисфи шаб чунин воқеъ шуд, ки Парвардигор ҳамаи нахустзодагони замини Мисрро, аз нахустзодаи фиръавн, ки бар тахт нишаста буд, то нахустзодаи асире ки дар зиндон буд, ва ҳар нахустзодаи чорпоёнро зарба зад.Z5/ Ва банӣ Исроил рафта, ба амал оварданд; чунон ки Парвардигор ба Мусо ва Ҳорун фармуда буд, ончунон ба амал оварданд.h4K Бигӯед: 'Ин қурбонии фисҳ барои Парвардигор аст, ки Ӯ дар Миср, вақте ки мисриёнро зарба зад, аз болои хонаҳои банӣ Исроил гузашт, ва хонаҳои моро раҳоӣ дод'». Ва қавм сар хам карда, саҷда бурданд.y3m Ва чун писаронатон ба шумо гӯянд: 'Ин ибодати шумо барои чист?'c2A Ва чун ба замине дохил шудед, ки онро Парвардигор мувофиқи гуфтаи Худ ба шумо хоҳад дод, он вақт ин ибодатро риоя намоед.%1E Ва ин амрро, ҳамчун қоида, барои худ ва барои писарони худ ба сурати абадӣ риоя намоед.09 Ва Парвардигор гузар карда, мисриёнро зарба хоҳад зад, ва ҳамин ки хунро бар болодарӣ ва ду паҳлударӣ бубинад, Парвардигор аз болои он дар хоҳад гузашт, ва ҷонситонро нахоҳад гузошт, ки ба хонаҳои шумо даромада, зарба занад.W/) Ва бандчае аз зуфо гирифта, дар хуне ки дар лаган аст, биғӯтонед, ва ба болодарӣ ва ду паҳлударӣ аз хуне ки дар лаган аст, бимолед; ва касе аз шумо аз дари хонаи худ то субҳ берун наравад.. Ва Мусо ҳамаи пирони Исроилро даъват намуда, ба онҳо гуфт: «Биравед ва баррае барои худ мувофиқи хонаводаҳотон бигиред, ва фисҳро қурбонӣ кунед. - Ҳеҷ хамири турушшудае нахӯред; дар ҳамаи манзилҳои худ фатир бихӯред».J, Ҳафт рӯз дар хонаҳои шумо хамиртуруш бояд ёфт нашавад; зеро, ҳар кӣ хамири турушшудае бихӯрад, он шахс аз ҷамоати Исроил нобуд хоҳад шуд, хоҳ ғарибе бошад, хоҳ сокини муқимии он..+W Дар моҳи якум, дар рӯзи чордаҳуми он, бегоҳӣ фатир бихӯред, то бегоҳии рӯзи бисту якуми моҳ.@*{ Ва хӯрдани фатирро риоя намоед, зеро ки дар худи ҳамин рӯз Ман фавҷҳои шуморо аз замини Миср берун овардаам; ва ин рӯзро, ҳамчун қонуни абадӣ, насл ба насли худ риоя намоед.l)S Ва дар рӯзи якум ҷамъомади пок ва дар рӯзи ҳафтум, ҷамъомади пок барои шумо хоҳад буд; дар онҳо набояд ҳеҷ коре карда шавад; аммо он чи бояд ҳар кас бихӯрад, фақат онро ба ҷо оварданатон мумкин аст.k(Q Ҳафт рӯз фатир бихӯред; аммо дар арафаи рӯзи якум хамиртурушро аз хонаҳои худ нест кунед, зеро ҳар кӣ аз рӯзи якум то рӯзи ҳаштум хамири турушшудае бихӯрад, он кас аз миёни Исроил нобуд хоҳад шуд. ' Ва он рӯз барои шумо рӯзи ёдгорӣ хоҳад буд, ва онро ҳамчун иде барои Парвардигор ид кунед; онро, ҳамчун қонуни абадӣ, насл ба насли худ ид кунед.& Ва он хун барои шумо аломате хоҳад буд бар хонаҳое ки шумо дар он ҷо мебошед, ва Ман хунро дида, аз болои шумо хоҳам гузашт, ва ҳангоме ки замини Мисрро зарба мезанам, он офати ҳалокатовар ба шумо нахоҳад расид.S%! Ва, Ман дар он шаб аз замини Миср гузашта, ҳар нахустзодаро дар замини Миср, аз одамон то чорпоён, зарба хоҳам зад, ва бар ҳамаи худоёни Миср доварӣ хоҳам кард; Ман Парвардигор ҳастам.+$Q Ва онро ин тавр бихӯред: камари шумо баста, кафшҳои шумо бар пойҳои шумо, ва асои шумо дар дасти шумо бошад; ва онро шитобон бихӯред, ки ин фисҳи Парвардигор аст.5#e Ва аз он то субҳ боқӣ нагузоред; ва он чиро, ки аз он то субҳ боқӣ монда бошад, ба оташ бисӯзонед.@"{ Аз он хом, ё дар об пухта нахӯранд, балки ба оташ бирён шуда бошад, бо каллаю почаҳояш ва дилу дарунаш.2!_ Ва гӯшташро дар он шаб ба оташ бирён карда, бо фатир бихӯранд; бо сабзаҳои талх онро бихӯранд.B  Ва аз хуни он гирифта, ба ҳар ду паҳлударӣ ва ба болодарии хонаҳое ки дар онҳо онро мехӯранд, бимоланд.ym Ва бигзор он назди шумо то рӯзи чордаҳуми ҳамин моҳ нигоҳ дошта шавад, ва онро тамоми ҷамъомади ҷамоати Исроил бегоҳирӯзӣ бикушанд.3 Барраи шумо бояд беайб, наринаи яксола бошад; аз гӯсфандон ва бузон онро бигиред.U% Ва агар аҳли хона барои хӯрдани барра кам бошанд, бигзор вай бо ҳамсояи наздики хонааш, мувофиқи шумораи нуфусашон ҷонҳошон бигирад; ба андозаи хӯрдани ҳар яке ба барра ширкат кунед.) Ба тамоми ҷамоати Исроил сухан ронда, гӯед: дар рӯзи даҳуми ҳамин моҳ бигзор ҳар яке баррае барои хонавода бигиранд, яъне барои ҳар хонадон як барра.8k «Бигзор ин моҳ барои шумо сари моҳҳо бошад; бигзор он барои шумо моҳи якум дар миёни моҳҳо бошад. { Ва Парвардигор ба Мусо ва Ҳорун дар замини Миср сухан ронда, гуфт:7i Ва Мусо ва Ҳорун тамоми ин мӯъчизотро ба ҳузури фиръавн ба амал оварданд; вале Парвардигор дили фиръавнро сахт кард, ва вай банӣ Исроилро аз замини худ равона накард.S! Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Фиръавн ба шумо гӯш нахоҳад дод, то ки мӯъҷизоти Ман дар замини Миср афзун шавад».7 Ва ҳамаи ин навкаронат пеши ман фуруд хоҳанд омад ва ба ман саҷда бурда, хоҳанд гуфт: 'Ту ва тамоми қавме ки пайрави ту бошанд, берун равед'. Ва баъд аз он ман берун хоҳам рафт». Ва ӯ бо шиддати ғазаб аз пеши фиръавн берун омад.S! Валекин бар ҳамаи банӣ Исроил саге забонашро нахоҳад ҷунбонид, – на бар одамон ва на бар чорпоён; то бидонед, ки Парвардигор дар миёни мисриён ва исроилиён чӣ гуна фарқе гузоштааст.:o Ва нолаи азиме дар тамоми замини Миср хоҳад буд, ки мислаш нашудааст, ва мислаш дигар нахоҳад шуд.?y ва ҳар нахустзода дар замини Миср хоҳад мурд, – аз нахустзодаи фиръавн, ки бар тахташ нишастааст, то нахустзодаи канизе ки назди дастос бошад; ва ҳар нахустзодаи чорпоён.6g Ва Мусо гуфт: «Парвардигор чунин мегӯяд: қарибҳои нисфи шаб Ман андаруни Миср берун хоҳам омад,*O Ва Парвардигор қавмро дар назари мисриён мӯътабар гардонид; Мусо низ дар замини Миср, дар назари навкарони фиръавн ва дар назари қавм шахси бағоят бузург буд.Z/ Пас, ба гӯши қавм бигӯ, ки ҳар мард аз ҳамсояи худ ва ҳар зан аз ҳамсояи худ чизҳои нуқра ва чизҳои тилло бипурсанд».  Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Боз як зарбае бар фиръавн ва бар Миср хоҳам овард; баъд аз он вай шуморо аз ин ҷо равона хоҳад кард; ва ҳангоме ки вай шуморо равона карданӣ шавад, комилан шуморо аз ин ҷо бадар хоҳад ронд.oY Ва Мусо гуфт: «Дуруст гуфтӣ; рӯи туро дигар нахоҳам дид».iM Ва фиръавн ба ӯ гуфт: «Аз пеши ман бирав! Барҳазар бош, ки рӯи маро дигар набинӣ, зеро дар рӯзе ки рӯи маро бубинӣ, хоҳӣ мурд».  Ва Парвардигор дили фиръавнро сахт кард, ва вай нахост онҳоро равона кунад.} u Чорвои мо низ бо мо хоҳад рафт, як суме боқӣ нахоҳад монд, зеро ки аз он бояд барои ибодати Парвардигор Худои худ бигирем, ва мо то ба он ҷо нарасем, нахоҳем донист, ки бо чӣ чиз Парвардигорро ибодат намоем».y m Вале Мусо гуфт: «Ту низ ба дасти мо қурбониҳои саломатӣ ва қурбониҳои сӯхтанӣ бидеҳ, то ки барои Парвардигор Худои худ тақдим кунем.5 e Ва фиръавн Мусоро даъват намуда, гуфт: «Биравед ва Парвардигорро ибодат намоед, фақат рамаҳои гӯсфандон ва говони шумо бимонад, кӯдакони шумо низ бо шумо бираванд».U % Якдигарро намедиданд, ва касе аз ҷои худ се рӯз барнахост; валекин барои банӣ Исроил дар манзилҳошон рӯшноӣ буд.B Ва Мусо дасти худро сӯи осмон дароз кард, ва дар тамоми замини Миср торикии ғализе се рӯз ба миён омад.7i Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Дасти худро сӯи осмон дароз кун, то ки бар замини Миср торикӣ ба вуҷуд ояд, торикие ки ба он даст расондан онро ламс кардан мумкин бошад».+ Вале Парвардигор дили фиръавнро сахт кард, ва вай банӣ Исроилро равона накард.#A Ва Парвардигор боди ғарбии бағоят сахте ба вуҷуд овард, ки малахро бардошта бурда, ба баҳри Қулзум* андохт; дар тамоми ҳудуди Миср як адад ҳам малах намонд.p[ Ва аз пеши фиръавн берун омада, сӯи Парвардигор дуо гуфт.zo Ва алҳол, лутфан, ҳамин дафъа ҳам гуноҳи маро бубахшед, ва сӯи Парвардигор Худои худ дуо гӯед, то ки фақат ин маргро аз ман дур созад».U% Ва фиръавн шитобон Мусо ва Ҳорунро даъват намуда, гуфт: «Пешӣ Парвардигор Худои шумо ва пеши шумо гуноҳ кардаам;) Ва рӯи тамоми заминро пӯшонид, ва замин торик шуд, ва тамоми набототи замин ва тамоми меваи дарахтонро, ки аз жола боқӣ монда буд, хӯрд; ва ҳеҷ сабзае бар дарахтон ва бар набототи саҳро дар тамоми замини Миср боқӣ намонд..W Ва малах бар тамоми замини Миср баромада, дар тамоми ҳудуди Миср қарор гирифт, ки он бағоят бисёр буд; пеш аз он чунин малах набуд, ва баъд аз он чунин нахоҳад буд.8k Ва Мусо асои худро бар замини Миср дароз кард, ва Парвардигор тамоми он рӯз ва тамоми шаб боди шарқиро бар замин вазонид; вақте ки субҳ дамид, боди шарқӣ малахро овард.[~1 Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Дасти худро бар замини Миср барои малах дароз кун, то ки он бар замини Миср баромада, тамоми набототи растаниҳои заминро, ки аз жола боқӣ мондааст, бихӯрад».}/ Чунин нахоҳад шуд! Фақат шумо, мардон, биравед ва Парвардигорро ибодат намоед, зеро ки шумо инро хоҳон будед». Ва онҳоро аз пеши фиръавн бадар ронданд.'|I Вай ба онҳо гуфт: «Бигзор Парвардигор бо шумо ончунон бошад, чунон ки ман шуморо бо кӯдаконатон равона кунам! Барҳазар* бошед, зеро ки бадӣ шуморо дар пеш аст!${C Ва Мусо гуфт: «Бо ҷавонон ва пирони худ хоҳем рафт, бо писарон ва духтарони худ, бо гӯсфандон ва говони худ хоҳем рафт, зеро ки иди Парвардигор аст барои мо».$zC Ва Мусо ва Ҳорунро назди фиръавн баргардониданд, ва вай ба онҳо гуфт: «Биравед, Парвардигор Худои худро ибодат намоед; пас, кист ва кист, ки равона мешавад?»~yw Ва навкарони фиръавн ба вай гуфтанд: «То ба кай ин одам барои мо санги роҳ бошад? Ин одамонро равона кун, то ки Парвардигор Худои худро ибодат намоянд; магар ҳанӯз ту надонистаӣ, ки Миср ба ҳалокат мерасад»?/xY Ва хонаҳои ту ва хонаҳои ҳамаи навкаронат ва хонаҳои ҳамаи мисриёнро пур хоҳад кард, – ба тавре ки падаронат ва падарони падаронат аз рӯзе ки бар замин вуҷуд доранд, то имрӯз надидаанд'». Ва ӯ пушт гардонида, аз пеши фиръавн баромад. w ва рӯи заминро тавре хоҳад пӯшонид, ки кас заминро натавонад бубинад; ва бақияи он чиро, ки аз жола раҳо шуда, барои шумо саломат мондааст, хоҳад хӯрд, ва ҳар дарахтеро, ки барои шумо сабзидааст, аз саҳро хоҳад хӯрд.:vo Зеро, агар ту аз равона кардани қавми Ман рӯй гардонӣ, инак, Ман фардо ба ҳудуди ту малах меоварам,yum Ва Мусо ва Ҳорун назди фиръавн омада, ба вай гуфтанд: «Парвардигор, Худои ибриён чунин мегӯяд: 'То ба кай аз гардан фуровардан ба ҳузури Ман рӯй мегардонӣ? Қавми Маро равона кун, то ки Маро ибодат намоянд.at= ва барои он ки ту он чиро, ки Ман дар Миср ба амал овардам, ва аломотеро, ки дар миёни онҳо зоҳир намудам, ба гӯши писарат ва писари писарат ҳикоят кунӣ, то бидонед, ки Ман Парвардигор ҳастам».'s K Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Назди фиръавн бирав, зеро ки Ман дили ӯ ва дили навкаронашро сахт кардаам, барои он ки аломоти Худро дар миёни онҳо зоҳир намоям,Jr #Ва дили фиръавн сахт шуд, ва ӯ банӣ Исроилро равона накард, чунон ки Парвардигор ба воситаи Мусо гуфта буд.}qu "Ва фиръавн дид, ки борон ва жола ва раъдҳо хотима ёфт, гуноҳ карданашро давом дода, дили худро сахт кард, – ҳам худаш ва ҳам навкаронаш.p  !Ва Мусо аз пеши фиръавн аз шаҳр берун рафта, дастҳояшро сӯи Парвардигор дароз кард; ва раъдҳо ва жола хотима ёфт, ва борон бар замин наборид.ro_ Вале гандум ва ҷуворӣ зарар надид, зеро ки дерпаз ҳастанд.n/ Ва зағир ва ҷав зарар дид, зеро ки ҷав хӯша баста буд, ва зағир поя бароварда буд.m% Валекин медонам, ки ту ва навкаронат ҳанӯз аз Худои Парвардигор наметарсед».Wl) Ва Мусо ба вай гуфт: «Ҳамин ки аз шаҳр берун равам, дастҳоямро сӯи Парвардигор дароз хоҳам кард; раъдҳо хотима ёфта, жола дигар нахоҳад борид, то бидонӣ, ки замин аз они Парвардигор аст.tkc Сӯи Парвардигор дуо гӯед, то ки раъдҳои Худо ва жола хотима ёбад; ва ман шуморо равона хоҳам кард, ва шумо дигар дер нахоҳед монд». ~!~b||4{uzqxwvuFssmrqp^oRn-lkjihgif{ed c1bRa_^^;][\[[ZXX$W'VUU0TWSQQPMOdNlM_LLJH|GFBECBzAc@r?\=<;;.98765;433(2*1e0Z.-- ,z++.))m(}&%$##r"K!44BUIrP ] Y  G>!c-Алҳол ба овози ман гӯш деҳ, ман ба ту машварате медиҳам, ва Худо бо ту хоҳад буд: ту барои қавм ба ҳузури Худо бош, ва масъалаҳои онҳоро ба Худо бирасон;bҲам ту ва ҳам ин қавме ки бо ту ҳастанд, тамоман хаста хоҳед шуд; зеро ки ин кор барои ту вазнин аст, худат танҳо наметавонӣ онро ба ҷо оварӣ;qa]Вале падарарӯси Мусо ба ӯ гуфт: «Он чи ту мекунӣ, хуб нест;$`CВақте ки дар миёни онҳо даъвое пайдо мешавад, назди ман меоянд, ва ман байни ҳар кас ва ёри вай доварӣ мекунам, ва фароизи Худо ва дастуроти Ӯро мефаҳмонам».(_KВа Мусо ба падарарӯси худ гуфт: «Зеро қавм назди ман меоянд, то ки аз Худо пурсон кунанд;A^}Ва падараруси Мусо ҳар он чиро, ки ӯ ба қавм мекард, дид, ва гуфт: «Ин чӣ кор аст, ки ту ба қавм мекунӣ? Чаро ту танҳо менишинӣ, ва тамоми қавм назди ту аз субҳ то шом меистанд?»\]3 Ва фардояш чунин воқеъ шуд, ки Мусо биншаст, то ки қавмро доварӣ намояд; ва қавм назди Мусо аз субҳ то шом биистоданд.E\ Ва Йитрӯ, падараруси Мусо, қурбонии сӯхтанӣ ва забҳҳо барои Парвардигор гирифт; ва Ҳорун ва ҳамаи пирони Исроил омаданд, то ки бо падарарӯси Мусо ба ҳузури Худо нон бихӯранд.g[I Алҳол донистам, ки Парвардигор аз ҳамаи худоён бузургтар аст, хусусан дар бобати он зулме ки дар ҳаққи онҳо карда буданд».Z1 Ва Йитрӯ гуфт: «Фархунда аст Парвардигор, ки шуморо аз дасти мисриён ва аз дасти фиръавн раҳонидааст, ва ин қавмро аз зери дасти мисриён раҳо кардааст.CY Ва Йитрӯ аз тамоми некие ки Парвардигор ба Исроил карда, онҳоро аз дасти мисриён раҳонида буд, шод шуд.X Ва Мусо ба падарарӯсаш дар бораи ҳар он чи Парвардигор ба фиръавн ва мисриён ба хотири Исроил карда буд, ва дар бораи ҳамаи душвориҳое ки дар роҳ ба онҳо рӯй дода ва Парвардигор онҳоро раҳонида буд, ҳикоя намуд.W{Ва Мусо ба пешвози падарарӯсаш баромад, ва таъзим намуда, вайро бӯсид, ва аз саломатии якдигар пурсупос карданд, ва ба хайма даромаданд.)VMВа ба Мусо хабар дод: «Ман, падараруси ту Йитрӯ, бо занат ва ду писарат назди ту омадаам».^U7Ва Йитрӯ, падарарӯси Мусо, бо писарон ва зани ӯ назди Мусо ба биёбон омад, ки ӯ дар он ҷо, назди кӯҳи Худо урду зада буд.jTOВа номи дигаре Элиозар буд, зеро ки ӯ гуфта буд: «Худои падарам мададгори ман аст, ва маро аз шамшери фиръавн раҳо кардааст».3Saва ду писари ӯро, ки номи яке Ҷершӯн буд, зеро ки ӯ гуфта буд: «Дар замини бегона ғариб ҳастам»;;RqВа Йитрӯ, падарарӯси Мусо, Сифӯра, зани Мусоро гирифт, баъд аз он ки вайро гардонида фиристода буд,Q 9Ва Йитрӯ, коҳини Мидён, падарарӯси Мусо, ҳар он чиро, ки Худо барои Мусо ва барои қавми Худ Исроил карда буд, яъне Исроилро аз Миср берун оварда буд, шунид.SP!Ва гуфт: «Зеро ки даст бар тахти Парвардигор аст, ҷанги Парвардигор бар зидди Амолеқ аз насл ба насл хоҳад буд».tOcВа Мусо қурбонгоҳе бино кард, ва онро Яҳува Ниссӣ* ном монд.N7Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Инро барои ёдгорӣ дар китоб бинавис, ва гӯшраси Еҳушаъ намо, ки Ман зикри Амолеқро аз зери осмон тамоман нобуд хоҳам кард».pM[ Ва Еҳушаъ Амолеқ ва қавми вайро бо дами шамшер зарба зад.L5 Вале дастҳои Мусо хаста шуданд; ва санге гирифта, ба таги ӯ гузоштанд, ва ӯ бар он нишаст, ва Ҳорун ва Ҳур, яке аз ин тараф ва дигаре аз он тараф, дастҳои ӯро бардошта нигоҳ медоштанд; ва дастҳои ӯ то ғуруби офтоб устувор монд.uKe Ва чунин воқеъ шуд, ки чун Мусо дасташро мебардошт, Исроил дастболо мешуд, ва ҳамин ки дасташро мефуровард, Амолеқ дастболо мешуд.Jy Ва Еҳушаъ ончунон, ки Мусо ба ӯ фармуда буд, амал намуд, то ки бо Амолеқ ҳарбу зарб кунад; ва Мусо, Ҳорун ва Ҳур бар қуллаи тал баромаданд.LI Ва Мусо ба Еҳушаъ гуфт: «Мардонро барои мо интихоб намо ва баромада, бо Амолеқ ҳарбу зарб кун; фардо ман бар болои теппа қуллаи тал хоҳам истод, ва асои Худо дар дастам хоҳад буд».aH=Ва Амолеқ омада, дар Рафидим бо Исроил ҷанг кард.)GMВа он маконро Массо ва Мерибо* ном ниҳод, ба сабаби ҷанҷоли банӣ Исроил ва Парвардигорро озмуданашон, ки гуфта буданд: «Оё дар миёни мо Парвардигор ҳаст, ё не?»+"Чунон ки Парвардигор ба Мусо амр фармуд, ончунон Ҳорун онро пеши лавҳаҳои шаҳодат гузошт, то ки нигоҳ дошта шавад."=?!Ва Мусо ба Ҳорун гуфт: «Зарфе бигир, ва ӯмари пур аз маннро дар он бимон, ва онро ба ҳузури Парвардигор бигузор, то ки барои наслҳои шумо нигоҳ дошта шавад»./<Y Ва Мусо гуфт: «Ин аст амре ки Парвардигор фармудааст: 'Ӯмаре аз он пур кунед, барои он ки дар наслҳои шумо нигоҳ дошта шавад, то нонеро бубинанд, ки дар биёбон шуморо аз он хӯронида будам, вақте ки шуморо аз замини Миср берун овардам'».l;SВа хонадони Исроил онро манн номиданд; ва он ба тухми кашниҷ монанд буда, ранги сафед дошт, ва мазааш мисли кулчаи асалин буд.P:Ва қавм дар рӯзи ҳафтум ором гирифтанд.j9OБубинед, ки Парвардигор шанберо ба шумо бахшидааст, бинобар ин Ӯ дар рӯзи шашум нони дурӯзаро ба шумо медиҳад; пас, ҳар яке дар ҷои худ биншинед, ҳеҷ кас дар рӯзи ҳафтум аз маконаш берун наравад!»48cВа Парвардигор ба Мусо гуфт: «То ба кай аз риоя кардани аҳком ва дастуроти* Ман гардан мекашед?7Ва чунин воқеъ шуд, ки баъзе аз қавм барои чидан баромаданд, вале наёфтанд. 6Шаш рӯз онро бичинед, ва рӯзи ҳафтум шанбест; он дар ин рӯз нахоҳад буд».H5 Ва Мусо гуфт: «Имрӯз онро бихӯред, зеро ки имрӯз шанбеи Парвардигор аст; имрӯз онро дар саҳро нахохед ёфт.J4Ва онро то субҳ нигоҳ доштанд, чунон ки Мусо фармуда буд; ва он бӯй нагирифт, ва кирм ҳам дар он пайдо нашуд.33aВа ӯ ба онҳо гуфт: «Ин аст он чи Парвардигор гуфтааст: фардо оромӣ, шанбеи поки Парвардигор аст, он чи пухтан хоҳед – бипазед, ва он чи ҷӯшонидан хоҳед – биҷӯшонед, ва ҳар он чи зиёдатӣ кунад, барои худ саришта карда то субҳ нигоҳ доред»2 Ва чунин воқеъ шуд, ки дар рӯзи шашум дучандон нон чиданд, яъне ду ӯмар барои ҳар одам; ва ҳамаи сардорони ҷамоат омада, ба Мусо хабар доданд.A1}Ва онро ҳар субҳ, ҳар яке ба андозаи хӯрдани худ, мечиданд; ва ҳамин ки офтоб гарм мекард, вай об мешуд.z0oВале онҳо ба Мусо гӯш надоданд, ва баъзе касон аз он то субҳ боқӣ гузоштанд, ва он кирм карда, бӯй гирифт; ва Мусо бар онҳо хашмгин шуд.p/[Ва Мусо ба онҳо гуфт: «Касе аз он то субҳ боқӣ нагузорад». .Ва ҳангоме ки бо ӯмар чен карданд, он ки бисёр чида буд, зиёдатӣ надошт, ва он ки кам чида буд, камӣ надошт: ҳар яке ба андозаи хӯрданаш чида буд. -Ва банӣ Исроил чунин карданд, ва баъзе бисёр ва баъзе кам чида гирифтанд.m,UИн аст амре ки Парвардигор фармудааст: ҳар кас аз он ба андозаи хӯрданаш бигирад, яъне як ӯмар* барои ҳар сар, мувофиқи шумораи нуфуси шумо; ҳар яке барои касоне ки дар хаймаи вай ҳастанд, бигиред».?+yВа банӣ Исроил онро диданд, ва ба якдигар гуфтанд: «Ин чист?» Зеро намедонистанд, ки он чист. Ва Мусо ба онҳо гуфт: «Ин нон аст, ки Парвардигор ба шумо додааст, то ки бихӯред.i*MВа ҳангоме ки қабати шабнам нопадид шуд, инак, бар рӯи биёбон чизи резаи лӯнда-лӯндае, резае мисли яхча бар замин хобидааст.y)m Ва шомгоҳон чунин воқеъ шуд, ки бедонаҳо пайдо шуда, бошишгоҳро пӯшониданд; ва бомдодон як қабат шабнам гирдогирди бошишгоҳ нишаст.Q( «Ман шикоятҳои банӣ Исроилро шунидаам; ба онҳо сухан ронда, бигӯ: 'Шомгоҳон гӯшт хоҳед хӯрд, ва бомдодон аз нон сер хоҳед шуд; ва хоҳед донист, ки Ман Парвардигор Худои шумо ҳастам'».S'! Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:"&? Ва чунин воқеъ шуд, ки чун Ҳорун ба тамоми ҷамоати банӣ Исроил сухан меронд, онҳо сӯи биёбон рӯй гардониданд, ва инак, ҷалоли Парвардигор дар абр зоҳир шуд.z%o Ва Мусо ба Ҳорун гуфт: «Ба тамоми ҷамоати банӣ Исроил бигӯ: 'Ба ҳузури Парвардигор наздик оед, зеро ки Ӯ шикоятҳои шуморо шунидааст'».0$[Ва Мусо гуфт: «Пас, Парвардигор барои шумо шомгоҳон гӯшт хоҳад дод, то ки бихӯред, ва бомдодон нони серона; зеро Парвардигор шикоятҳои шуморо, ки аз Ӯ кардаед, шунидааст; ва мо чистем? Шикоятҳои шумо на аз мо, балки аз Парвардигор аст».#Ва бомдодон ҷалоли Парвардигорро хоҳед дид, зеро ки Ӯ шикоятеро, ки шумо аз Парвардигор кардаед, шунидааст; ва мо чистем, ки аз мо шикоят мекунед?»m"UВа Мусо ва Ҳорун ба тамоми банӣ Исроил гуфтанд: «Шомгоҳон хоҳед донист, ки Парвардигор шуморо аз замини Миср берун овардааст;!!Ва дар рӯзи шашум чунин воқеъ хоҳад шуд, ки дар вақти тайёр кардани он чи чида овардаанд, назар ба миқдоре ки ҳар рӯз мечиданд, дучандон хоҳад буд».} uВа Парвардигор ба Мусо гуфт: «Инак, Ман барои шумо нон аз осмон меборонам, ва бигзор қавм берун омада, ризқи ҳаррӯзаро ҷамъ кунанд, то онҳоро имтиҳон намоям, ки оё мувофиқи шариати Ман рафтор мекунанд, ё не.1]Ва банӣ Исроил ба онҳо гуфтанд: «Кошки аз дасти Парвардигор дар замини Миср мемурдем, вақте ки назди деги гӯшт менишастем ва серона нон мехӯрдем! Зеро ки моро ба ин биёбон берун овардед, то ки тамоми ин ҷамоатро аз гуруснагӣ бикушед».Ва тамоми ҷамоати банӣ Исроил дар биёбон аз Мусо ва Ҳорун шикоят карданд.] 7Ва аз Элим равона шуданд, ва тамоми ҷамоати банӣ Исроил дар рӯзи понздаҳуми моҳи дуюм, баъд аз берун омаданашон аз замини Миср, ба биёбони Син, ки дар миёни Элим ва Сино воқеъ аст, расиданд.U%Ва ба Элим омаданд, ва дар он ҷо дувоздаҳ чашмаи об ва ҳафтод дарахти хурмо буд; ва дар он ҷо назди об урду заданд.Ва гуфт: «Агар ту овози Парвардигор Худои худро бишнавӣ ва он чиро, ки дар назари Ӯ дуруст аст, ба амал оварӣ, ва ба аҳкоми Ӯ гӯш диҳӣ, ва супоришҳои фароизи Ӯро риоя намоӣ, – ҳеҷ яке аз бемориҳоеро, ки бар Миср овардаам, бар ту нахоҳам овард, зеро ки Ман Парвардигори шифобахши ту ҳастам». Ва ӯ сӯи Парвардигор нола кард, ва Парвардигор дарахтеро ба ӯ нишон дод, ва ӯ онро ба об андохт, ва об ширин шуд; дар он ҷо ӯ барои онҳо супориш фариза ва қонун шариат муқаррар намуд, ва дар он ҷо онҳоро имтиҳон кард.fGВа қавм аз Мусо шикоят карда, гуфтанд: «Чӣ бинӯшем?»S!Ва ба Мора расиданд, ва аз оби Мора натавонистанд нӯшанд, зеро ки он талх буд; бинобар ин он Мора номида шудааст.  Ва Мусо Исроилро аз канори баҳри Қулзум бурд, ва онҳо ба биёбони Шур баромаданд; ва се рӯз дар биёбон роҳ паймуданд, вале обе пайдо накарданд.tcВа Марям сурудхонон ба онҳо гуфт: «Барои Парвардигор бисароед, зеро ки Ӯ олимартаба аст, асп ва савори онро дар баҳр вожгун сохт».eEВа Марями набия, хоҳари Ҳорун, дафро ба дасти худ гирифт, ва ҳамаи занон аз қафои вай дафзанон ва рақскунон берун омаданд.@{Вақте ки аспони фиръавн бо аробаҳо ва саворонаш ба баҳр дохил шуданд, Парвардигор обҳои баҳрро бар онҳо баргардонид; ва банӣ Исроил андаруни баҳр бар хушкӣ равона шуданд.S!Парвардигор то абад подшоҳӣ хоҳад кард!»*OОнҳоро оварда, бар кӯҳи мероси Худ хоҳӣ шинонид, ба маконе ки Ту, эй Парвардигор, манзили Худ гардонидаӣ, ба поке ки дастҳои Ту, эй Парвардигор, барпо намудааст.>wТарсу ҳарос онҳоро фаро хоҳад гирифт, аз бузургии бозуи Ту мисли санге лол хоҳанд шуд, то даме ки қавми Ту, эй Парвардигор, гузарад, то даме ки қавми раҳокардаи Ту гузарад.U%Он гоҳ мирони Адӯм ҳаросон шуданд, пешвоёни Мӯобро ларза фаро гирифт; ҳамаи сокинони Канъон пажмурдадил шуданд.'IҚавмҳо шунида, ошуфта шуданд ба изтироб омаданд; сокинони фалиштиро ларза фаро гирифт.J Қавмеро, ки раҳо кардӣ, бо марҳамати Худ ҳидоят менамоӣ: бо қуввати Худ онҳоро сӯи манзили поки Худ мебарӣ.{ q Ҳамин ки дасти рости Худро дароз кардӣ, замин онҳоро фурӯ бурд.y m Кист мисли Ту, эй Парвардигор, дар миёни худоён? Кист мисли Ту олиқадр дар покӣ? Ту аз ҳар сито мадҳ болотарӣ, эй Офаридгори мӯъҷизот!6 g Ҳамин ки боди Худро вазонидӣ, баҳр онҳоро пӯшонид: онҳо мисли сурб, дар обҳои азим фурӯ рафтанд.- U Душман гуфт: 'Дунболагирӣ менамоям, расида мегирам, ғаниматро тақсим мекунам, ҷонам аз онҳо сер мешавад, шамшери худро мекашам, дасти ман онҳоро нобуд менамояд'.u eАз вазидани боди ғазаби Ту обҳо болои ҳам омаданд. Ҷараёнҳо мисли хоктӯдае биистоданд, обҳои азим андаруни баҳр шах шуда монданд.nWВа бо афзунии бузургии кибриёи Худ мухолифонатро шикаст медиҳӣ, ғазаби Худро мефиристӣ, – вай онҳоро мисли хошоке месӯзонад.W)Дасти рости Ту, эй Парвардигор, бо қувват ҷалол ёфтааст. Дасти рости Ту, эй Парвардигор, душманро торумор мекунад.Обҳои азим онҳоро пӯшониданд, мисли санге дар қаърҳо фурӯ рафтанд.\3Аробаҳои фиръавн ва лашкари вайро дар баҳр вожгун сохт, ва саркардаҳои баргузидаи вай дар баҳри Қулзум ғарқ шуданд.eEПарвардигор марди ҷангист. Номи Ӯ Парвардигор аст.5Парвардигор қувват ва ҳамду санои ман аст, ва Ӯ наҷоти ман шуд. Ӯ Худои ман аст, ва Ӯро ситоиш менамоям; Ӯ Худои падари ман аст, ва Ӯро болобардор мекунам.L Он гоҳ Мусо ва банӣ Исроил ин сурудро барои Парвардигор суруданд, ва чунин гуфтанд: «Барои Парвардигор месароям, зеро ки Ӯ олимартаба аст; асп ва савори онро дар баҳр вожгун сохт.:oВа чун исроилиён он қудрати бузургро, ки Парвардигор бар мисриён зоҳир сохт, диданд, қавм аз Парвардигор тарсиданд, ва ба Парвардигор ва ба бандаи Ӯ Мусо имон оварданд.[1Ва Парвардигор дар он рӯз Исроилро аз дасти мисриён раҳо кард; ва исроилиён мисриёнро дар соҳили баҳр мурда диданд.U%Ва банӣ Исроил андаруни баҳр бар хушкӣ равона шуданд, ва обҳо барояшон аз тарафи рост ва аз тарафи чап девор буд.~Ва обҳо баргашта, аробаҳо ва саворон ва тамоми лашкари фиръавнро, ки аз қафои онҳо дар баҳр меомаданд, пӯшонид; аз онҳо як нафар ҳам боқӣ намонд.[}1Ва Мусо дасти худро бар баҳр дароз кард, ва баҳр ҳангоми дамидани субҳ ба маҷрои ҷои худ баргашт, ва мисриён ба пешвози он медавиданд; ва Парвардигор мисриёнро андаруни баҳр вожгун сохт.j|OВа Парвардигор ба Мусо гуфт: «Дасти худро бар баҳр дароз кун, то ки обҳо бар мисриён, ба аробаҳо ва саворони онҳо баргардад».T{#Ва чархҳои аробаҳошонро баровард, ба тавре ки онҳо базӯр ҳаракат мекарданд. Ва мисриён гуфтанд: «Аз пеши исроилиён бигрезем, зеро ки Парвардигор барои онҳо бо мисриён ҷанг мекунад».z%Ва дар поси саҳарӣ чунин воқеъ шуд, ки Парвардигор аз даруни сутуни оташ ва абр бар урдуи мисриён назар андохт, ва урдуи мисриёнро ба изтироб овард.qy]Ва мисриён бо ҳамаи аспони фиръавн, бо аробаҳо ва саворонаш, суркунон дунболагирикунон аз қафои онҳо андаруни баҳр даромаданд.Xx+Ва банӣ Исроил андаруни баҳр бар хушкӣ равона шуданд, ва обҳо барои онҳо аз тарафи рост ва аз тарафи чап девор буд.2w_Ва Мусо дасти худро бар баҳр дароз кард, ва Парвардигор баҳрро бо боди шарқии сахте тамоми шаб ба ҳаракат даровард, ва баҳрро хушк гардонид, ва обҳо аз ҳам ҷудо шуд.Hv Ва дар миёни урдуи мисриён ва урдуи исроилиён ҷойгир шуда, барои он урду абр ва торикӣ гардид, ва барои ин урду шабро равшан кард, ва тамоми шаб онҳо ба якдигар наздик нашуданд.!u=Ва фариштаи Худо, ки пешопеши урдуи Исроил мерафт, ба ҳаракат омада, аз қафои онҳо равона шуд; ва сутуни абр аз пеши онҳо ҳаракат карда, дар қафояшон истод;t ва мисриён хоҳанд донист, ки Ман Парвардигор ҳастам, вақте ки ҷалоли Худро ба воситаи фиръавн, ба воситаи аробаҳо ва саворонаш зоҳир созам».Hs Ва Ман, инак, дили мисриёнро сахт мекунам, то ки аз қафои онҳо бираванд; ва ҷалоли Худро ба воситаи фиръавн ва тамоми лашкараш, ба воситаи аробаҳо ва саворонаш зоҳир хоҳам сохт, rВа ту асои худро баланд бардор, ва дасти худро бар баҳр дароз карда, онро аз ҳам, ҷудо кун, то ки банӣ Исроил андаруни баҳр бар хушкӣ бигзаранд.1q]Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Чаро сӯи Ман нола мекунӣ? Ба банӣ Исроил бигӯ, ки равона шаванд.xpkПарвардигор барои шумо ҷанг хоҳад кард, ва шумо хомӯш бошед».Zo/ Ва Мусо ба қавм гуфт: «Ҳаросон нашавед! Биистед ва наҷоти Парвардигорро бубинед, ки онро Ӯ имрӯз барои шумо ба амал хоҳад овард; зеро мисриёнро, ки имрӯз дидаед, дигар ҳаргиз нахоҳед дид.Wn) Ин, охир, ҳамон чизест, ки мо ба ту дар Миср сухан ронда, гуфта будем: 'Моро бимон, то ки барои мисриён меҳнат кунем'. Зеро меҳнати мисриён барои мо беҳтар аст аз он ки дар биёбон бимирем».ymm Ва ба Мусо гуфтанд: «Оё дар Миср қабрҳо набуд, ки моро овардӣ, то дар биёбон бимирем? Ин чист ба мо кардӣ, ки моро аз Миср берун овардӣ?Pl Ва фиръавн наздик омад, ва банӣ Исроил чашмони худро боло карда диданд, ки инак, мисриён аз қафои онҳо меоянд, ва бағоят ҳаросон шуданд; ва банӣ Исроил сӯи Парвардигор нола карданд.{kq Ва мисриён бо ҳамаи аспон ва аробаҳои фиръавн ва саворонаш ва лашкараш онҳоро дунболагирӣ намуда, ба онҳо расида гирифтанд, дар сурате ки онҳо назди баҳр, дар Фӣ-Ҳаҳирӯт, пеши Баал-Сафӯн урду зада буданд.j{Ва Парвардигор дили фиръавн, подшоҳи Мисрро сахт кард, ва вай банӣ Исроилро дунболагирӣ намуд; ва банӣ Исроил бо дасти баландмерафтанд.;iqВа шашсад аробаи баргузидаро гирифт, ва ҳамаи аробаҳои Мисрро, ки бар ҳамаашон саркардаҳо буданд.ohYВа аробаи худро тайёр кард, ва қавми худро бо худ гирифт.8gkВа ба подшоҳи Миср хабар расид, ки қавм рӯ ба гурез овардаанд; ва дили фиръавн ва навкаронаш нисбат ба қавм дигаргун шуд, ва онҳо гуфтанд: «Ин чӣ кор аст, ки мо кардем? Чаро банӣ Исроилро равона кардем, то ки дигар барои мо меҳнат накунанд?»f/Ва Ман дили фиръавнро сахт хоҳам кард, то ки вай онҳоро таъқиб дунболагирӣ намояд, ва ҷалоли Худро ба воситаи фиръавн ва тамоми лашкараш зоҳир хоҳам сохт, то мисриён бидонанд, ки Ман Парвардигор ҳастам». Ва чунин карданд. 7}|F{1zy~xsww7vLuPtps)rXqrpWnmlkii3hgf[e-dxcbma`o^^^7]]4\3ZYXX^WVU.TST4TSSRQPOO/NeML'KJRIIAw@@6>>=z<<;F:98[665k43210//.C-,+*~){('I&w$#"s!c-MMn| Gm 6 L U7q/Ва иди дарави навбари ғалладонаи худро, ки дар саҳро кишт кардаӣ; ва иди ҷамъовариро дар охири сол, вақте ки ҳосили меҳнати худро аз саҳро ҷамъ кардаӣ.Sp!Иди фатирро риоя намо; ҳафт рӯз, чунон ки ба ту фармудаам, дар вақти муайяни моҳи абиб фатир бихӯр, зеро ки дар он вақт ту аз Миср берун омадаӣ; ва бигзор ба ҳузури Ман дастхолӣ наоянд;OoСе маротиба ҳар сол барои Ман ид бикун:cnA Ва ҳар он чиро, ки Ман ба шумо гуфтаам, риоя намоед; ва номи худоёни дигарро зикр накунед, он аз забонатон шунида нашавад.m) Шаш рӯз корҳои худро ба ҷо овар, ва дар рӯзи ҳафтум ором гир, то ки говат ва харат дам гирад фароғат ёбад, ва писари канизат ва ғариб истироҳат кунанд.~lw Ва дар соли ҳафтум онро ором гузор ва тарк намо, то ки камбағалони қавмат аз он бихӯранд, ва он чи аз онҳо боқӣ монад, ҳайвоноти саҳро бихӯранд; бо токзори худ ва бо дарахтони зайтуни худ низ чунин амал намо.wki Ва шаш сол замини худро киштукор намо, ва ҳосилашро ҷамъ кун;@j{ Ва ғарибро ба танг наовар; ва шумо аз дили ғариб хабардор ҳастед, зеро ки дар замини Миср ғариб будед.EiВа пора ришва нагир, зеро ки ришва биноёнро кӯр мегардонад, ва суханони росткоронро каҷ таҳриф мекунад.?hyАз гапи дурӯғ канорагирӣ намо; ва бегуноҳу росткорро накуш, зеро ки Ман бадкорро сафед нахоҳам кард.ggIҲуқуқи камбағали худро дар мурофиаи ӯ поймол накун.jfOАгар хари душманатро бубинӣ, ки зери бораш афтида хобидааст, – онро ба ҳолаш вогузор накун, балки ҳамроҳи ӯ бори онро фурор.eАгар гов ё хари гумшудаи душманатро биёбӣ, – онро албатта ба ӯ баргардон.hdKВа нисбат ба камбағал дар мурофиаи вай рӯбинӣ накун.$cCАксариятро дар роҳи бадкорӣ пайравӣ накун, ва дар мурофиа бар зидди хилофи виҷдони худ шаҳодат надеҳ, то ки моил ба аксарият шуда, ба каҷкорӣ сабаб нагардӣ. b =«Овозаи бекораро ба забон нарон; дасти худро ба бадкор надеҳ, то ки дурӯғгӯй набошӣ.Va'Ва барои Ман одамони пок хоҳед буд, ва гӯштеро, ки дар саҳро дарида шудааст, нахӯред; онро назди сагон бипартоед».U`%Бо гов ва гӯсфанди худ низ чунин бикун; бигзор ҳафт рӯз назди модари худ бошад, дар рӯзи ҳаштум онро ба Ман бидеҳ.Y_-Дар овардани навбари ҳосилоти худ ва маҳсули чархушти худ даранг дер накун; нахустзодаи писаронатро ба Ман бидеҳ.^%Доваронро хор надор таҳқир накун, ва ба раисе ки дар қавми туст, лаънат нагӯй.C]зеро ки он ягона пӯшоки вай аст, либосе барои бадани вай аст; пас, вай чӣ пӯшида хоб равад? Ва агар вай сӯи Ман нола кунад, – Ман хоҳам шунид, зеро ки Ман меҳрубон карим ҳастам.\1Агар либоси ёри худро ба гарав гирӣ, то вақти ғуруби офтоб онро ба вай баргардон,[Агар ба камбағале аз миёни қавми Ман, ки ҳамсояи ту бошад, пул қарз диҳӣ, – ба вай мисли қарзхоҳ рафтор накун: суде ба гардани вай бор накун.eZEва хашми Ман аланга хоҳад зад, ва Ман шуморо бо шамшер хоҳам кушт, ва занони шумо бева, ва фарзандони шумо ятим хоҳанд шуд. YАгар ӯро азоб диҳӣ, ва ӯ сӯи Ман нола кунад, – Ман нолаи ӯро хоҳам шунид,NXҲеҷ як бевазан ва ятимро азоб надиҳед.W5Ва ғарибро фиреб надеҳ, ва ӯро ба танг наовар, зеро ки дар замини Миср ғариб будед.%VEКасе ки барои худоён, ҷуз Парвардигори ягона, қурбонӣ кунад, – бояд нобуд карда шавад.UyҲар кӣ бо ҳайвоне алоқаи ҷинсӣ кунад, – бояд албатта кушта шавад.1T_Ҷодугарро зинда намон.@S{Агар падари вай розӣ нашавад, ки вайро ба ӯ бидиҳад, – ӯ бояд баробари маҳри дӯшизагон нуқра бидиҳад.pR[Ва агар касе дӯшизаеро, ки номзад нашудааст, фирефта намуда, бо вай бихобад, – ӯ бояд маҳр дода, вайро барои худ ба занӣ бигирад.WQ)Агар соҳибаш бо он бошад, – товон нахоҳад дод; агар он киро карда шуда бошад, – товонаш ба киропулӣ дохил шудааст.P1Ва агар касе аз ёри худ ҳайвонеро ба орият бигирад, ва он маиб шавад ё бимирад, дар сурате ки соҳибаш бо он набошад, – он кас бояд албатта товон бидиҳад./OY Агар дарида шавад, бояд онро барои исбот кардан биёрад; барои даридашуда товон нахоҳад дод.xNk Вале агар аз ӯ дуздида шавад, ӯ бояд ба соҳибаш товон бидиҳад.RM Бигзор қасами Парвардигор дар миёни ҳар ду ба кор бурда шавад дар бораи он ки дасти худро ба моликияти ёри худ дароз накардааст; ва соҳибаш бояд қабул кунад, ва он кас товон надиҳад.9Lm Агар касе назди ёри худ харе, ё гове, ё гӯсфанде ва ё ҳар чорпои дигарро амонат бимонад, ва он бимирад, ё пояш бишканад, ё дузде онро бибарад, ба тавре ки шоҳид набошад, –K9 Дар ҳар масъалаи ҷанҷолӣ оид ба гов, хар, гӯсфанд, либос ва ҳар чизи гумшуда, ки касе даъвои он дошта бошад, кори ҳар ду бояд назди доварон оварда шавад; ҳар киро доварон айбдор кунанд, вай бояд ба ёри худ дучанд товон бидиҳад. JАммо агар дузд ёфт нашавад, – бигзор соҳиби хона назди доварон оварда шавад, то қасаме ёд кунад, ки ба моликияти ёри худ даст дароз накардааст.I5Агар касе нуқра ё колоеро назди ёри худ амонат бимонад, ва амонаташ аз хонаи он шахс дуздида шавад, – агар дузд ёфт шавад, вай бояд дучанд товон бидиҳад;LHАгар оташе баромада, хорҳоро фаро гирад, ва бандҳои ғалла ё хӯшаҳои нодаравида ё киштзорро бисӯзонад, – ҳар кӣ ин сӯхторро ба вуҷуд оварда бошад, бояд албатта товонашро бидиҳад.GАгар касе киштзоре ё токзореро нобуд талаф кунонида бошад, яъне чорпоёни худро сар дода, киштзори каси дигарро нобуд карда бошад, – вай бояд беҳтарин киштзори худ ва беҳтарин токзори худро барои товони он бидиҳад.NFАгар чизи дуздидаи вай, аз гов то хар ва гӯсфанд, дар дасташ зинда ёфт шавад, – вай бояд дучанд товон бидиҳад.CEАммо агар бар вай офтоб тулӯъ карда бошад, – барои вай гуноҳи хун ҳаст, вай бояд албатта товон бидиҳад; агар вай чизе надошта бошад, вай бояд бар ивази дуздиаш фурӯхта шавад.gDIАгар дуздеро шабона дар вақти рахна карданаш дида, тавре занандаш, ки вай бимирад, – барои вай гуноҳи хунрезӣ нахоҳад буд.C {«Агар касе гове ё гӯсфанде бидуздад, ва онро бикушад ё бифрӯшад, – бояд дар ивази гов панҷ гов, ва дар ивази гӯсфанд чор гӯсфанд бидиҳад.?By$Ё агар маълум шуда бошад, ки он гов дирӯз ва парирӯз ҳам шохзан буд, вале соҳибаш онро саришта накард, – ӯ бояд гове дар ивази гов бидиҳад, ва гови мурда аз они ӯ хоҳад буд».A#Ва агар гови касе гови ёри ӯро шох занад, ва он бимирад, – бигзор гови зиндаро фурӯхта, пулашро тақсим кунанд; ва низ гови мурдаро тақсим кунанд.;@q"Соҳиби чоҳ бояд товони онро адо намояд, яъне ба соҳиби он нуқра бидиҳад, ва лоша аз они ӯ хоҳад буд.-?U!Агар касе чоҳеро кушояд, ё касе чоҳе канад, ва онро напӯшонад, ва гове ё харе дар он афтад –L> Агар гов ғуломе ё канизеро шох занад, – сӣ сиқл нуқра ба хоҷаи ӯ бояд дода шавад, ва гов сангсор карда шавад.%=EАгар писаре ё духтареро шох зада бошад, мувофиқи ҳамин фариза бояд ба вай амал кунанд.X<+Агар бар вай фидия гузошта шавад, бигзор вай фидияи ҷони худро, ҳар қадар ки бар вай гузошта шуда бошад, адо намоядc;AВа агар гов дирӯз ва парирӯз ҳам шохзан бошад, ва соҳибаш аз ин огоҳӣ ёфт, вале онро саришта накард, ва он марде ё занеро кушт, – бигзор говро сангсор кунанд, ва низ соҳибашро ба қатл расонанд.v:gВа агар гове мард ё занро шох занад, ва ӯ бимирад, – он говро бояд сангсор кунанд ва гӯшташро нахӯранд; вале соҳиби гов айбдор нест.c9AВа агар дандони ғуломи худ ё дандони канизи худро зада ғалтонад, – бигзор вайро дар ивази дандонаш озод карда фиристад.x8kВа агар касе чашми ғуломи худ ё чашми канизи худро бизанад, ва онро маиб кунад, – бигзор вайро дар ивази чашмаш озод карда фиристад. 7сӯзониш дар ивази сӯзониш, ҷароҳат дар ивази ҷароҳат, лат дар ивази лат. 6;чашм дар ивази чашм, дандон дар ивази дандон, даст дар ивази даст, пой дар ивази пой,o5YВа агар зараре ба ӯ расад, он гоҳ ҷон дар ивази ҷон бидеҳ,V4'Ва агар одамон дастбагиребон шаванд, ва зани ҳомиладорро бизананд, ва ӯ бача афтонад, вале зарари дигаре ба ӯ нарасад, – айбдор бо ҷаримае ҷазо дода мешавад, вақте ки шавҳари зан онро аз вай талаб кунад, ва онро вай бояд мувофиқи ҳукми доварон адо намояд.83kВале агар ӯ як-ду рӯз зинда монад, – набояд вай маҳкуми қасос гардад, зеро ки ӯ зархариди вай аст.j2OВа агар шахсе ғуломи худ ё канизи худро бо чӯбе бизанад, ва ӯ зери дасти вай якбора бимирад, – вай бояд маҳкуми қасос гардад.=1uАгар ӯ бархезад ва бо асо дар кӯча роҳ равад, он гоҳ шахсе ки ӯро задааст, аз ҷазо озод хоҳад буд; аммо вай бояд товони бекории ӯро бидиҳад ва харҷи табобаташро адо намояд.T0#Ва агар одамон хархаша карда, яке дигареро бо санг ё бо мушт бизанад, ва ӯ намирад, балки бемори бистарӣ шавад, –&/GВа ҳар кӣ падар ё модари худро хор дорад таҳқир намояд, бигзор вай маҳкуми қатл гардад...WВа ҳар кӣ касеро дуздида бифрӯшад, ё ӯ дар дасташ ёфт шавад, бигзор вай маҳкуми қатл гардад. - Ва ҳар кӣ падар ё модари худро бизанад, бигзор вай маҳқуми қатл гардад.t,cВа агар шахсе ба ёри худ қасд карда бошад, ки вайро бо роҳи фиреб бикушад, – вайро аз пеши қурбонгоҳи Ман гирифта, ба қатл бирасон.3+a Вале агар вай қасдан амал накарда бошад, балки Худо он касро зери дасти вай рост оварда бошад, – Ман маконе барои ту муқаррар хоҳам кард, то ки вай ба он ҷо бигрезад. * Ҳар кӣ касеро бизанад, ва он кас бимирад, бигзор вай маҳкуми қатл гардад.-)U Ва агар ин се чораро тадбирро барои вай наандешад, бигзор вай ройгон муфт, бе фидия барояд.C( Агар ӯ зани дигаре барои худ гирад, набояд зани аввалро аз хӯрок, либос ва ҳуқуқи заношӯӣ маҳрум кунад.L' Ва агар ӯ вайро барои писари худ номзад кунад, бигзор нисбат ба вай мувофиқи ҳуқуқи духтарон рафтор намояд.?&yАгар вай ба назари хоҷааш, ки вайро барои худ номзад карда буд, писанд наомада бошад, бигзор ӯ имконият диҳад, ки барои вай фидия диҳанд; аммо ӯ ҳақ надорад, ки вайро ба қавми бегонае бифрӯшад, дар сурате ки худаш дар ҳаққи вай хиёнат кардааст.8%kВа агар касе духтари худро ба канизӣ бифрӯшад, вай мисли баромадани ғуломон наметавонад барояд.$7Бигзор хоҷааш ӯро назди Худо биёрад, ва ӯро ба дар ё ба паҳлударӣ наздик оварад, ва хоҷааш гӯши ӯро бо бигиз сӯрох кунад, ва ӯ якумрӣ ғуломи вай хоҳад буд.>#wВале агар он ғулом гӯяд: 'Хоҷаи худ, занам ва бачагонамро дӯст медорам, намехоҳам ба озодӣ бароям', –"Агар хоҷааш зане ба ӯ дода бошад, ва вай барои ӯ писарон ё духтарон зоида бошад, бигзор зан ва бачагонаш назди хоҷаи ӯ бимонанд, ва ӯ танҳо барояд.3!aАгар ӯ танҳо омада бошад, бигзор танҳо барояд; агар соҳиби зан бошад, бигзор занаш бо ӯ барояд./ YАгар ғуломи ибрӣ бихарӣ, бигзор ӯ шаш сол кор кунад, ва дар соли ҳафтум муфт ба озодӣ барояд.` =«Ва ин аст фароизе ки ба онҳо пешниҳод хоҳӣ кард:1]Ва бар қурбонгоҳи Ман бо зинапоя набаро, то ки шармгоҳи аврати ту бар он яла кушода нашавад».3Ва агар қурбонгоҳи сангин барои Ман бисозӣ, онро аз сангҳои тарошида бино накун; зеро ки агар тешаҳои афзоли худро ба он бирасонӣ, онро палид хоҳӣ кард./YҚурбонгоҳи хокӣ барои Ман бисоз, ва қурбониҳои сӯхтании худ ва қурбониҳои саломатии худро аз гӯсфандон ва говони худ бар он тақдим намо; дар ҳар ҷое ки Ман зикри номи Худро муқаррар намоям, Ман назди ту омада, туро баракат хоҳам дод. Бо Ман худоёни нуқрагин насозед, ва худоёни тиллоӣ барои худ насозед.FВа Парвардигор ба Мусо гуфт: «Ба банӣ Исроил чунин бигӯ: шумо дидед, ки Ман аз осмон ба шумо сухан рондам.)MВа қавм аз дур истоданд, ва Мусо сӯи меғ торикии ғализ, ки Худо дар он ҷо буд, наздик омад.xkВа Мусо ба қавм гуфт: «Натарсед, зеро ки Худо барои озмудани шумо омадааст, то ки тарси Ӯ пеши рӯи шумо бошад, ва шумо гуноҳ накунед».FВа ба Мусо гуфтанд: «Ту бо мо сухан бигӯ, ва мо хоҳем шунид, вале Худо бо мо сухан нагӯяд, мабодо бимирем».Ва чун тамоми қавм раъдҳо, ва забонаҳои оташ, ва садои карнай, ва кӯҳи пур аз дудро диданд ва шуниданд, паснокӣ рафтанд, ва аз дур истоданд.tcХонаи ёри худро тамаъ накун; зани ёрат, ва ғуломаш, ва канизаш, ва говаш, ва хараш, ва ҳар чизеро, ки аз они ёрат бошад, тамаъ накун».PДар ҳаққи ёри худ шаҳодати дурӯғ надеҳ.9Дуздӣ накун.5Зино накун.5 Қатл накун.W) Падари худ ва модари худро иззат намо, то ки умри ту бар замине ки Парвардигор Худои ту ба ту медиҳад, дароз шавад.{q Зеро ки дар шаш рӯз Парвардигор осмон ва замин, ва баҳр, ва ҳар он чиро, ки дар онҳост, ба вуҷуд овард, ва дар рӯзи ҳафтум ором гирифт; бинобар ин Парвардигор рӯзи шанберо фархунда хонд ва онро тақдис намуд.F Вале рӯзи ҳафтум шанбеи Парвардигор Худои туст; дар он ҳеҷ кор накун, худат ва писарат, ва духтарат, ва ғуломат, ва канизат, ва чорпоят, ва ғарибат, ки андаруни дарвозаҳои туст.d C Шаш рӯз кор кун ва ҳар коратро амалатро ба ҷо овар;q ]Рӯзи шанберо дар хотир нигоҳ дор, то ки онро тақдис намоӣ. Номи Парвардигор Худои худро беҳуда ба забон нагир, зеро ки Парвардигор касеро, ки номи Ӯро беҳуда ба забон мегирад, беҷазо нахоҳад гузошт.= uВа то ҳазорон насл, ба онҳое ки Маро дӯст медоранд ва аҳкоми Маро ба ҷо меоваранд, марҳамат мекунам. Ба онҳо саҷда набар ва онҳоро ибодат накун; зеро ки Ман Парвардигор Худои ту ҳастам, Худои ғаюре ҳастам, ки барои гуноҳи падарон аз писарон, то насли сеюм ва чорум, аз онҳое ки аз Ман нафрат дошта бошанд, қасос мегирам;}uСанаме ва ҳар сурате аз он чи дар осмон аз болост, ва аз он чи дар замин аз поён аст, ва аз он чи дар об аз зери замин аст, барои худ насоз.T#Туро худоёни дигар, ҷуз Ман, набояд бошад.(K«Ман Парвардигор Худои ту ҳастам, ки туро аз замини Миср, аз хонаи ғуломӣ берун овардам.S #ВА Худо ин суханонро ба забон ронда, гуфт:dCВа Мусо назди қавм фуруд омада, ба онҳо сухан ронд.wiВа Парвардигор ба ӯ гуфт: «Бирав, фуруд ой, ва баъд баро, ва Ҳорун ҳамроҳи ту бошад; вале коҳинон ва қавм ҳадро вайрон карда нагузаранд, то ки назди Парвардигор боло бароянд, мабодо Ӯ онҳоро зарба занад».-Ва Мусо ба Парвардигор гуфт: «Қавм ба кӯҳи Сино наметавонанд бароянд, зеро ки Ту маро огоҳ намуда, гуфтаӣ: 'Назди кӯҳ ҳадде гузошта, онро тақдис намо'».]5Ва низ коҳиноне ки ба Парвардигор наздик меоянд, бояд худро тақдис намоянд, то ки Парвардигор онҳоро зарба назанад».3Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Фуруд омада, қавмро огоҳ намо, мабодо барои дидани Парвардигор ҳадро вайрон карда гузаранд, – ва бисёре аз онҳо бимиранд.gIВа Парвардигор бар кӯҳи Сино, бар қуллаи кӯҳ фуруд омад, ва Парвардигор Мусоро ба қуллаи кӯҳ даъват намуд, ва Мусо баромад.1~]Ва садои шох карнай торафт пурзӯр мешуд; Мусо сухан меронд, ва Худо бо овоз ҷавоб мегардонид.*}OВа тамоми қӯхи Синоро дуд фаро гирифта буд, чунки Парвардигор дар оташ бар он фуруд омад, ва дуди он мисли дуди хумдон мебаромад; ва тамоми кӯҳ бағоят меларзид.(|KВа Мусо қавмро ба пешвози Худо аз бошишгоҳ берун овард, ва онҳо дар домани кӯҳ истоданд.{7Ва дар рӯзи сеюм чунин воқеъ шуд, ки баробари дамидани субҳ раъдҳо ва барқҳо ба амал омада, абри ғализе кӯҳро фаро гирифт, ва садои бағоят баланди шох ба гӯш расид; ва тамоми қавме ки дар бошишгоҳ буданд, ба ларза даромаданд.zВа ба қавм гуфт: «Ба рӯзи сеюм тайёр бошед; ба занон наздикӣ накунед».@y{Ва Мусо аз кӯҳ назди қавм фуруд омада, қавмро пок тақдис намуд, ва онҳо либосҳошонро шустушӯ карданд.x Бигзор дасте ба вай расонида нашавад, балки вай ё сангсор карда шавад, ё ки тир зада кушта шавад; хоҳ чорпо бошад хоҳ одам, – набояд зинда монад'. Дар баробари навохтани карнай онҳо метавонанд бар кӯҳ бароянд».Ow Ва ҳадде барои қавм гирдогирд муқаррар намуда, бигӯ: 'Аз баромадан бар кӯҳ ва даст расондан ба домани он эҳтиёт шавед; ҳар кӣ ба кӯҳ даст расонад, албатта, ҳатман ба яқин хоҳад мурд.bv? ва ба рӯзи сеюм тайёр бошанд, зеро ки дар рӯзи сеюм Парвардигор, пеши назари тамоми қавм, бар кӯҳи Сино фуруд хоҳад омад.uue Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Назди қавм рафта, онҳоро имрӯз ва фардо пок тақдис намо, ва бигзор онҳо либосҳошонро шустушӯ кунанд,"t? Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Инак, Ман дар абри ғафсе ғализе назди ту меоям, то қавм бишнаванд, ки чӣ гуна Ман бо ту сухан меронам, ва он гоҳ ба ту низ ҳамеша бовар хоҳанд кард». Ва Мусо суханони қавмро ба Парвардигор хабар дод.s)Ва тамоми қавм якҷоя ҷавоб гардонида, гуфтанд: «Ҳар он чи Парвардигор гуфтааст, ба ҷо хоҳем овард». Ва Мусо суханони қавмро ба Парвардигор хабар дод.br?Ва Мусо омада, пирони қавмро даъват намуд, ва ҳамаи ин суханонро, ки Парвардигор ба ӯ фармуда буд, ба онҳо пешниҳод кард.MqВа шумо барои Ман мамлакати коҳинон ва халқи пок хоҳед буд. Ин аст суханоне ки ту бояд ба банӣ Исроил бигӯӣ».CpВа алҳол, агар шумо ба овози Ман ба яқин гӯш диҳед, ва паймони Маро риоят кунед, шумо ганҷи баргузидаи Ман аз миёни ҳамаи қавмҳо хоҳед буд; зеро ки тамоми замин аз они Ман аст.\o3Шумо он чиро, ки Ман ба мисриён кардам, дидед, ва Ман шуморо бар болҳои уқобон бардоштам, ва шуморо назди Худ овардам.xnkВа Мусо сӯи Худо баромад, ва Парвардигор аз кӯҳ ӯро даъват намуда, гуфт: «Ба хонадони Яъқуб чунин бигӯ ва ба банӣ Исроил хабар бидеҳ:gmIВа аз Рафидим равона шуда, ба биёбони Сино омаданд, ва дар биёбон урду заданд; ва дар он ҷо Исроил рӯ ба рӯи кӯҳ урду заданд.@l }Дар моҳи сеюми берун омадани банӣ Исроил аз замини Миср, дар ҳамон рӯз, онҳо ба биёбони Сино расиданд.ukeВа Мусо падарарӯсашро равона кард, ва вай ба диёри худ рафт.j Ва онҳо қавмро ҳар вақт доварӣ мекарданд, ҳар масъалаи мушкилро назди Мусо меоварданд, ва ҳар масъалаи камаҳамиятро худашон ҳал мекарданд.i/Ва Мусо мардони ҳалолкорро аз миёни тамоми Исроил интихоб карда, бар қавм сардор, яъне мириҳазорҳо, мирисадҳо, мирипанҷоҳҳо ва миридаҳҳо таъин намуд.hВа Мусо ба овози падарарӯсаш гӯш дод, ҳар он чи вай гуфта буд, ба амал овард.gАгар ин корро бикунӣ, ва Худо ба ту чунин фармояд, он гоҳ метавонӣ истодагарӣ намоӣ; ва тамоми ин қавм низ ба макони худ ба саломатӣ хоҳанд расид».Rfва қавмро ҳар вақт доварӣ намоянд, ва ҳар масъалаи муҳимро назди ту оваранд, вале ҳар масъалаи камаҳамиятро худашон ҳал кунанд; ва бори ту сабук шуда, онҳо онро бо ту хоҳанд бардошт.zeoВа ту аз миёни тамоми қавм мардони ҳалолкор, худотарс, мардони росткори аз озмандӣ тамаъ нафратдоштаро интихоб карда, бар онҳо таъин намо, то ки мириҳазорҳо, мирисадҳо, мирипанҷоҳҳо ва миридаҳҳо бошанд,bd?Ва фароизу дастуротро ба онҳо бифаҳмон; ва роҳеро, ки бо он бояд бираванд, ва кореро, ки бояд бикунанд, ба онҳо нишон деҳ. WV~}|{zyrx^wfvu}tsrqq4oo nHlkjzihggRfeddbbsa``0__^]]\\l[ZYY X1WVVGUU,TSRQPaOO"NbMLLJJI^HG>FEE D.CCGBA}@?>=<<;O:u9}876c55433?2E11*00Q/-./-,,+ *)(''&%,$#""d!Z ?gCk@ ( o/3?W`;Ва қатори дуюм – баҳрамон, ёқути кабуд ва алмос;p[Ва андарунаш сангҳои нигинхонадор, чор қатор санг бинишон: қатори иборат аз лаъл, ёқути зард ва зумуррад, ки ин қатори якум аст; Он бояд мураббаъ, дуқабата, дарозияш як ваҷаб ва фарохияш як ваҷаб бошад.H Ва синабанди довариро бо бофти санъаткорона бисоз, бо ҳамон санъате ки эфӯдро бофтаӣ, яъне онро аз тилло, нахҳои лоҷвардӣ ва арғувонӣ ва қирмизӣ ва катони нозуки дутоба бисоз.ва ду занҷира аз тиллои холис; онҳоро ба шакли танобе, бо санъати бофти морпеч бисоз; ва занҷирҳои морпечро ба нигинхонаҳо андармон бикун.?{ Ва нигинхонаҳо аз тилло бисоз,Z/ Ва ин ду сангро бар китфпӯшакҳои эфӯд ҷойгир намо, ки сангҳои ёдгорӣ барои банӣ Исроил бошад; ва бигзор Ҳорун номҳои онҳоро ба ҳузури Парвардигор бар ду китфи худ барои ёдгорӣ бардорад.xk Бо санъати ҳаккоки санг, мисли ҳаккокии мӯҳр, номҳои банӣ Исроилро бар ду санг ҳаккокӣ намо; онҳоро дар нигинхонаҳои тилло бинишон.1] Шаш номи онҳоро бар як санг, ва шаш номи боқии онҳоро бар санги дигар, мувофиқи таваллудашон.  Ва ду санги ҷазъ бигир, ва номҳои банӣ Исроилро бар онҳо ҳаккокӣ намо.~!Ва тасмаи бандубасти он, ки бар он аст, бояд бо ҳамон санъат, аз худи он, яъне аз нахҳои лоҷвардӣ, арғувонӣ ва қирмизӣ ва катони нозуки дутоба бошад.}7Ду китфпӯшаки пайвандшавандае бар ду канори он бояд бошад, то ки он пайваст шавад.^|7ва эфӯдро аз тилло ва нахҳои лоҷвардӣ ва арғувонӣ ва қирмизӣ ва катони нозуки дутоба бо бофти санъаткорона бисозанд.{5Ва онҳо тилло ва нахҳои лоҷвардӣ, арғувонӣ ва қирмизӣ ва катони нозукро бигиранд,zВа ин аст либосҳое ки бояд бисозанд: синабанд ва эфӯд ва ридо ва пероҳани катакчадор ва салла ва камарбанд; ва бигзор либосҳои покро барои бародарат Ҳорун ва барои писаронаш бисозанд, то ки вай ба Ман каҳонат намояд;@y{Ва ту ба ҳамаи донодилон, ки Ман дили онҳоро аз рӯҳи ҳикмат пур сохтаам, сухан бирон, ки либосҳои Ҳорунро барои тақдис кардани вай бисозанд, то ки вай ба Ман каҳонат намояд.xВа либосҳои пок барои бародарат Ҳорун, аз баҳри иззат ва шукӯҳ бисоз.Yw /«Ва ту бародарат Ҳорун ва писаронашро бо вай, аз миёни банӣ Исроил, ба худ наздик муқарраб бикун, то ки вай ба Ман каҳонат* намояд: Ҳорун, Нодоб ва Абиҳу, Элъозор ва Итомор, писарони Ҳорун. vДар хаймаи ҷамъомад ҷомеъ, берун аз пардае ки бар сандуқи шаҳодат аст, бигзор онро Ҳорун ва писаронаш аз шом то субҳ ба ҳузури Парвардигор барафрӯзанд; ин фароизи абадӣ насл ба насли онҳо аз банӣ Исроил хоҳад буд».ru_Ва ту ба банӣ Исроил фармо, ки равғани соф аз зайтуни кӯфташуда барои рӯшноӣ назди ту биёранд, то ки чароғҳо доимо афрӯхта шавад.0t[Тамоми чизҳои манзил барои ҳар хизматаш, ва ҳамаи мехҳояш ва ҳамаи мехҳои саҳн аз мис бошад.1s]Дарозии саҳн сад араш, ва фарохияш панҷоҳ араш дар муқобили панҷоҳ араш, ва қадаш панҷ араш, ва пардаҳояш аз катони нозуки дутоба, ва пояҳои сутунҳояш аз мис бошад.Tr#Ҳамаи сутунҳои саҳн гирдогирд бо бандҳои нуқрагин пайваст буда, чангакҳошон аз нуқра, ва пояҳошон аз мис бошад.DqВа барои дарвозаи саҳн бист араш парда аз нахҳои лоҷвардӣ ва арғувонӣ ва қирмизӣ ва катони нозуки дутоба бо санъати гулдӯзӣ бошад; сутунҳошон чор адад, ва пояҳошон чор адад.p9Ва пардаҳои паҳлуи дигари он понздаҳ араш; сутунҳошон се адад, ва пояҳошон се адад.!o=Ва пардаҳои як паҳлуи дарвоза понздаҳ араш; сутунҳошон се адад, ва пояҳошон се адад.ynm Ва фарохии саҳн ба тарафи офтоббарои шарқӣ панҷоҳ араш бошад.Em Ва ба фарохии саҳн ба тарафи ғарбӣ пардаҳо панҷоҳ араш бошад; сутунҳошон даҳ адад, ва пояҳошон даҳ адад.Xl+ Ва ҳамчунин ба дарозии тарафи шимолӣ пардаҳо сад араш дарозӣ дошта бошад, ва сутунҳои он бист адад, ва пояҳои онҳо бист адад аз мис бошад; чангакҳои сутунҳо ва бандҳошон аз нуқра бошад.Sk! Ва сутунҳояш бист адад, ва пояҳои онҳо бист адад аз мис бошад; чангакҳои сутунҳо ва бандҳои онҳо аз нуқра бошад.xjk Ва саҳни манзилро бисоз; ба тарафи ҷанубӣ пардаҳо барои саҳн аз катони нозуки дутоба бошад, дарозии онҳо ба як тараф сад араш бошад.,iSОнро аз тахтаҳо дарунхолӣ бисоз; бигзор ончунон, ки дар кӯҳ ба ту нишон дода шуд, бисозанд.Th#Ва дастакҳояшро ба ҳалқаҳо бигзаронанд; ва дастакҳо дар ҳар ду паҳлуи қурбонгоҳ бошад, вақте ки онро бардоранд..gWВа дастакҳо барои қурбонгоҳ бисоз, дастакҳо аз чӯби ақоқиё бошад, ва онҳоро бо мис бипӯшон.%fEВа онро зери канораи қурбонгоҳ аз поён бимон, ба тавре ки т?р то нисфи қурбонгоҳ бошад.-Дарозии ҳар як чодир бисту ҳашт араш, ва бари фарохии ҳар як чодир чор араш бошад; ҳамаи чодирҳо ба як андоза бошад.#= C«Ва манзилро аз даҳ чодири катони нозуки дутоба, ва нахҳои лоҷвардӣ, ва арғувонӣ, ва қирмизӣ бисоз, ва каррубиёнро бо бофти санъаткорона бар онҳо нақш намо.<9(Ва эҳтиёт намо, ки онҳоро мувофиқи намунае ки дар кӯҳ ба ту нишон дода шуд, бисозӣ».;y'Бигзор онро бо тамоми ин коло аз як киккар тиллои холис бисозанд.b:?&Ва анбӯрҳо ва маҷмарҳои он аз тиллои холис бошад.Z9/%Ва ҳафт адад барояш чароғ бисоз; ва чароғҳояш бояд тавре даргиронида шавад, ки ба тарафи чароғи миёна рӯшноӣ диҳад.'8I$Ғунчаҳояш ва шохаҳояш бояд аз худи он бошад, – он комилан яклухт аз тиллои холис бошад.n7W#Ва ғунчае зери ду шохаи он, ва ғунчае зери ду шохаи он, ва ғунчае зери ду шохаи он, – барои шаш шохае ки аз чароғдон берун меояд.6"Ва дар пояи чароғдон чор қуббаи монанди гули бодом бо ғунчаҳо ва гулҳои он.A5}!Се қуббаи монанди гули бодом дар як шоха, бо ғунча ва гул, ва се қуббаи монанди гули бодом дар шохаи дигар, бо ғунча ва гул; ҳамчунин дар шаш шохае ки аз чароғдон берун меояд.W4) Ва шаш шоха бояд аз паҳлуҳои он берун ояд: се шохаи чароғдон аз як паҳлуяш, ва се шохаи чароғдон аз паҳлуи дигараш.&3GВа чароғдоне аз тиллои холис бисоз; бигзор чароғдон яклухт сохта шавад; поя ва шохаҳои он, косачаҳо қуббаҳо, себҳо ғунчаҳо ва гулҳои он бояд аз худи он бощад.g2IВа нони тақдимро бар миз ҳамеша ба ҳузури Ман бимон.%1EВа табақҳои он, ва бухурдонҳои қошуқҳои он, ва ҷомҳои он, ва пиёлаҳои онро, ки ҳадияи рехтаниро ба воситаи онҳо мерезанд, бисоз; онҳоро аз тиллои холис бисоз.E0Ва дастакҳоро аз чӯби ақоқиё бисоз, ва онҳоро бо тилло бипӯшон, ва мизро ба воситаи онҳо хоҳанд бардошт.K/Ҳалқаҳо бояд ба баландии чорчӯба мувофиқ буда, ҳамчун хонаҳои дастакҳо барои бардоштани миз хизмат кунад.+.QВа чор ҳалқаи тилло барои он бисоз; ва ҳалқаҳоро бар чор гӯшаи чор почаи он барқарор намо.<-sВа чорчӯбае гирдогирди он ба паҳноии чор ангушт бисоз; ва тоҷи тилло гирдогирди чорчӯбаи он бисоз.,yВа онро бо тиллои холис бипӯшон; ва гирдогирдаш тоҷи тилло бисоз.9+mВа мизе аз чӯби ақоқиё бисоз, ки дарозияш ду араш, ва фарохияш як араш, ва қадаш якуним араш бошад.j*OВа дар он ҷо Ман ба ту зоҳир гардида, аз болои сарпӯш, аз миёни ду каррубие ки бар сандуқи шаҳодат мебошанд, бо ту сухан хоҳам ронд дар бораи ҳар он чи ба воситаи ту ба банӣ Исроил амр хоҳам фармуд.0)[Ва сарпӯшро бар сандуқ аз боло бимон; ва шаҳодатеро, ки ба ту медиҳам, андаруни сандуқ бимон.0([Ва каррубиён болҳоро дар боло паҳн карда, сарпӯшро бо болҳои худ хоҳанд пӯшонид, ва рӯйҳошон сӯи якдигар хоҳад буд; рӯйҳои каррубиён сӯи сарпӯш нигарон хоҳад буд.a'=Ва як каррубиро аз ин канор, ва каррубии дигарро аз он канор бисоз; каррубиёнро аз худи сарпӯш бар ду канори он бисозед. &Ва ду каррубӣ аз тилло бисоз, – онҳоро яклухт, аз ду канори сарпӯш бисоз.+%QВа сарпӯше аз тиллои холис бисоз, ки дарозияш дую ним араш, ва фарохияш якуним араш бошад.i$MВа шаҳодатеро, ки Ман ба ту медиҳам, дар сандуқ бимон.#'Он дастакҳо бояд дар ҳалқаҳои сандуқ бимонад, ва набояд аз он дур карда шавад.W")Ва он дастакҳоро ба ҳалқаҳое ки бар паҳлуҳои сандуқ ҳаст, дохил намо, то ки сандуқ ба воситаи онҳо бардошта шавад.r!_ Ва дастакҳо аз чӯби ақоқиё сохта, онҳоро бо тилло бипӯшон.k Q Ва барои он чор ҳалқаи тилло бисоз, ва бар чор гӯшаи он васл намо: ду ҳалқаро бар як паҳлуяш, ва ду ҳалқаро бар паҳлуи дигараш.M Ва онро бо тиллои холис бипӯшон, – аз дарун ва аз берун онро бипӯшон, – ва бар он гирдогирд тоҷи тилло бисоз.nW Ва бигзор сандуқе аз чӯби ақоқиё бисозанд, ки дарозияш дую ним араш, ва бараш фарохияш якуним араш, ва қадаш якуним араш бошад.mU Мувофиқи ҳар он чи Ман ба ту нишон медиҳам, – ҳам сохти тарҳи манзил ва ҳам сохти тарҳи тамоми чизҳои онро, – ончунон бисозед.#Ва бигзор онҳо барои Ман поке бисозанд, ва Ман дар миёни онҳо сокин хоҳам шуд}uСангҳои ҷазъ ва сангҳои шинонданӣ барои эфӯд ва барои синабанд.Равған барои чароғҳо; атриёт барои равғани тадҳин ва барои бухури хушбӯй;vgВа пӯсти қӯчқор, ки сурх бошад, ва пӯсти тӯҳс, ва чӯби ақоқиё; Ва нахҳои лоҷвард, ва арғувон, ва қирмиз, ва катони нозук, ва пашми буз;|sВа ин аст ҳадияе ки аз онҳо бояд бигиред: тилло, ва нуқра, ва мис;b?«Ба банӣ Исроил бигӯ, ки барои Ман ҳадия бигиранд; аз ҳар касе ки дилаш ба додани бахшиш моил бошад, ҳадияи Маро бигиред.D Ва Худо ба Мусо сухан ронда, гуфт:$CВа Мусо андаруни абр дохил шуда, ба кӯҳ баромад; ва Мусо чил рӯз ва чил шаб бар кӯҳ буд.0[Ва намуди ҷалоли Парвардигор мисли оташи сӯзанда дар назари банӣ Исроил бар қуллаи кӯҳ буд.cAВа ҷалоли Парвардигор бар кӯҳи Сино сокин шуд, ва шаш рӯз абр онро пӯшонид, ва дар рӯзи ҳафтум Ӯ Мусоро аз миёни абр хонд.Y-Ва Мусо ба кӯҳ баромад, ва абр кӯҳро пӯшонид.@{Ва ба пирон гуфт: «Дар ин ҷо ба мо мунтазир истед, то вақте ки назди шумо баргардем, ва инак, Ҳорун ва Ҳур бо шумо хоҳанд буд; бигзор ҳар кӣ даъво дошта бошад, назди онҳо ояд».mU Ва Мусо бо Еҳушаъ бархост, ва Мусо ба кӯҳи Худо баромад.-U Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Назди Ман ба кӯҳ баро ва дар он ҷо бош, ва Ман лавҳаҳои санг ва Таврот ва аҳкомеро, ки барои таълим додан навиштаам, ба ту хоҳам дод».G   Ва Ӯ ба баргуздагони банӣ Исроил дасти Худро дароз накард, ва онҳо Худоро диданд, ва хӯрданд ва нӯшиданд.O  Ва онҳо Худои Исроилро диданд, ва зери пойҳои Ӯ чизе монанди хиштҳои ёқути кабуд, ва мисли худи осмон соф буд. ) Ва Мусо бо Ҳорун, Нодоб ва Абиҳу ва ҳафтод нафар аз пирони Исроил боло баромад.f GВа Мусо хунро гирифта, бар қавм пошид, ва гуфт: «Ин аст хуни паймоне ки Парвардигор бар ҳамаи ин суханон бо шумо бастааст». }Ва китоби паймонро гирифта, дар ҳузури қавм хонд, ва онҳо гуфтанд: «Ҳар он чи Парвардигор гуфтааст, ба амал хоҳем овард ва гӯш хоҳем дод»./Ва Мусо нисфи хунро гирифта, дар тосҳо* рехт, ва нисфи хунро бар қурбонгоҳ пошид;9Ва ҷавононро аз миёни банӣ Исроил фиристод, ва онҳо қурбониҳои сӯхтанӣ тақдим намуданд, ва қурбониҳои саломатӣ аз говон барои Парвардигор сар буриданд.5eВа Мусо ҳамаи суханони Парвардигорро навишт, ва бомдодон бармаҳал бархоста, қурбонгоҳе дар домани кӯҳ, ва дувоздаҳ сутун, мувофиқи дувоздаҳ сибти Исроил, бино кард.nWВа Мусо омада, ҳамаи суханони Парвардигор ва тамоми фароизро ба қавм ҳикоят кард; ва тамоми қавм бо як овоз ҷавоб гардонида, гуфтанд: «Ҳамаи суханонеро, ки Парвардигор гуфтааст, ба ҷо хоҳем овард».=uВа бигзор Мусо танҳо ба Парвардигор наздик ояд, ва онҳо наздик наоянд; ва қавм бо ӯ боло набароянд».q _Ва Ӯ ба Мусо гуфт: «Сӯи Парвардигор боло баро, ту ва Ҳорун, Нодоб ва Абиҳу, ва ҳафтод нафар аз пирони Исроил, ва аз дур саҷда баред;2_!Бигзор онҳо дар замини ту сукунат надошта бошанд, мабодо туро бар зидди Ман гуноҳкор гардонанд, ва ту худоёни онҳоро ибодат намоӣ, ва ин барои ту санги роҳ гардад».P Бо онҳо ва бо худоёнашон паймон набанд.kQВа ҳудуди туро аз баҳри Қулзум то баҳри фалиштиён, ва аз биёбон то дарёи Фурот муқаррар хоҳам кард; зеро ки сокинони ин заминро ба дасти шумо хоҳам супурд, ва ту онҳоро аз пеши худ бадар хоҳӣ ронд.8kОнҳоро аз пеши ту кам-кам бадар хоҳам ронд, то ки ту афзоиш ёфта, заминро ба соҳибии худ дароварӣ.k~QОнҳоро аз пеши ту дар як сол бадар нахоҳам ронд, мабодо замин валангор гардад, ва ҳайвоноти саҳро бар зарари ту афзун шаванд.X}+Ва пешопеши ту занбӯрҳоро хоҳам фиристод, ва онҳо ҳиввиён, ва канъониён ва ҳиттиёнро аз пеши ту бадар хоҳанд ронд.;|qҲайбати Худро пешопеши ту хоҳам фиристод, ва ҳар қавмеро, ки ту наздашон биёӣ, ба ошуфтагӣ изтироб хоҳам афканд, ва ҳамаи душманонатро аз пеши ту дар гурез хоҳам андохт.&{GДар замини ту зани бачапарто ва нозой нахоҳад буд; шумораи рӯзҳоятро пурра хоҳам кард.tzcВа Парвардигор Худои худро ибодат намоед, ва ӯ нони ту ва оби туро баракат хоҳад дод; ва Ман бемориҳоро аз миёни ту дур хоҳам кард.yБа худоёни онҳо саҷда набар, ва онҳоро ибодат нанамо, ва мисли аъмоли онҳо амал накун, балки онҳоро торумор соз, ва ҳайкалҳошонро албатта бишкан.KxЗеро ки фариштаи Ман пешопеши ту равона шуда, туро ба сӯи амӯриён, ва ҳиттиён, ва фариззиён, ва канъониён, ва ҳиввиён, ва ябусиён хоҳад овард, ва Ман онҳоро несту нобуд хоҳам кард.wАгар ту ба овози вай гӯш диҳӣ, ва ҳар он чи Ман бигӯям, ба ҷо оварӣ, он гоҳ Ман ба душманони ту душман хоҳам буд, ва ба бадхоҳонат бадхоҳӣ хоҳам кард.vАз вай эҳтиёт шав ва ба овозаш гӯш деҳ; ба вай мухолифат нанамо, зеро ки вай аз гуноҳи шумо нахоҳад гузашт, чунки номи Ман андаруни вай аст.`u;Инак, Ман фариштае пешопеши ту мефиристам, то ки туро дар роҳ нигаҳбонӣ карда, ба маконе ки муҳайё намудаам, бирасонад.?tyНавбари аввалини заминатро ба хонаи Парвардигор Худои худ биёр. Бузғоларо дар шири модари он напаз.MsХуни қурбонии Маро бо якҷоягии хамиртуруш тақдим накун, ва чарбуи қурбонии идонаи Ман то субҳ боқӣ намонад.&rGСоле се маротиба тамоми наринаи ту бояд ба ҳузури Худованди Парвардигор ҳозир шаванд. ~}}|X{zyxwvutsurBqp@olnm+lEkVj7igfeedVcgbbha`__B^i]Z\[[hZYXWHUTSRQbP;O%MLKKiJIdHsGFZEHDCBA~@+?>><kQ Вале Мусо ба ҳузури Парвардигор Худои худ тазаррӯъ намуда, гуфт: «Чаро, эй Парвардигор, ғазаби Ту бар қавмат, ки бо қуввати азим ва дасти зӯровар онҳоро аз замини Миср берун овардаӣ, аланга занад?Q Ва алҳол Маро бигзор, то ки ғазабам бар онҳо аланга зада, онҳоро нобуд намоям, ва туро қавми бузурге гардонам».5 Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Ин қавмро дидаам, ва инак, қавми гарданкаш мебошанд;ue Аз роҳе ки ба онҳо фармудаам, зуд дур шудаанд, гӯсолаи рехтае барои худ сохта, пеши он саҷда бурдаанд ва барои он қурбонӣ карда, гуфтаанд: 'Ин аст худои ту, эй Исроил, ки туро аз замини Миср берун овард!'»b? Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Шитоб намуда фуруд ой, зеро қавми ту, ки аз замини Миср берун овардаӣ, ганда фосид шудаанд;P  Ва фардои он бармаҳал бархоста, қурбониҳои сӯхтанӣ тақдим намуданд, ва қурбониҳои саломатӣ бароварданд; ва қавм барои хӯрдан ва нӯшидан нишастанд, ва барои рақсу бозӣ бархостанд.R  Ва Ҳорун инро дида, қурбонгоҳе пеши он бино кард, ва Ҳорун эълон намуда, гуфт: «Фардо ид аст барои Парвардигор!»A } Ва онҳоро аз дасташон гирифта, бо қалами ҳаккокӣ ба шакле даровард, ва гӯсолаи рехтае аз он сохт; ва гуфтанд: «Ин аст худои ту, эй Исроил, ки туро аз замини Миср берун овард!»! = Ва тамоми қавм ҳалқаҳои тиллоеро, ки дар гӯшҳошон буд, кашида, назди Ҳорун оварданд._ 9 Ва Ҳорун ба онҳо гуфт: «Ҳалқаҳои тиллоеро, ки дар гӯшҳои занон, писарон ва духтарони шумост, кашида, назди ман биёред».u g Ва қавм чун диданд, ки Мусо дар фуромадан аз кӯҳ даранг мекунад, қавм назди Ҳорун ҷамъ шуда, ба ӯ гуфтанд: «Бархоста, барои мо худоёне бисоз, ки пешопеши мо равона бошанд, зеро ин шахс, яъне Мусо, ки моро аз замини Миср берун овард, намедонем, ки ба вай чӣ ҳодиса рӯй додааст».+Ва ба Мусо, вақте ки суханро бо вай дар кӯҳи Сино ба анҷом расонид, ду лавҳи шаҳодат, лавҳаҳои сангин дод, ки бо ангушти Худо бар онҳо навишта шуда буд. ;Он дар миёни Ман ва банӣ Исроил аломати абадист, зеро ки Парвардигор дар шаш рӯз осмон ва заминро офарид, ва дар рӯзи ҳафтум ором гирифта, фароғат намуд'».EВа бигзор банӣ Исроил шанберо риоя намоянд: шанберо дар наслҳои худ ҳамчун паймони абадӣ ба ҷо оваранд.$CШаш рӯз бигзор кор карда шавад, ва дар рӯзи ҳафтум шанбеи оромии комил аст, ки пок барои Парвардигор аст; ҳар кӣ дар рӯзи шанбе кор кунад, бигзор кушта шавад.9mВа шанберо риоя намоед, зеро ки он барои шумо пок аст; палидкунандагони он бигзор кушта шаванд, зеро ҳар кӣ дар он кор кунад, ҷони вай аз миёни қавми худ нобуд хоҳад шуд.}u «Ва ту ба банӣ Исроил сухан ронда, бигӯ: 'Аммо шанбеҳои Маро риоя намоед, зеро ки ин дар миёни Ман ва шумо дар наслҳои шумо аломате хоҳад буд, то бидонанд, ки Ман Парвардигор ҳастам, ки шуморо тақдис мекунам.S! Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:V' ва равғани тадҳин, ва бухури хушбӯй барои пок, – ҳамаашро ончунон, ки ба ту фармудаам, онҳо ба амал хоҳанд овард».'I ва либоси хизматӣ, ва либоси пок барои Ҳоруни коҳин, ва либоси писаронаш барои каҳонат,~ ва қурбонгоҳи қурбонии сӯхтанӣ ва тамоми колояш, ва лаган ва пояаш,}5ва миз ва колояш, ва чароғдони тиллои холис ва тамоми колояш, ва қурбонгоҳи бухур,|5Хаймаи ҷомеъ, ва сандуқи шаҳодат, ва сарпӯше ки бар он аст, ва тамоми чизҳои хайма,D{Ва инак, Ман Оҳолиоб ибни Аҳисомокро аз сибти Дон мададгори ӯ таъин намудаам, ва ба дили ҳар каси донодил ҳикмат бахшидаам, то ҳар он чиро, ки ба ту фармудаам, ба амал оваранд:%zEва сангҳоро барои шинондан ҳаккокӣ намояд, ва дуредгарӣ карда, ҳар корро ба ҷо оварад.py[то ки санъатҳоро омӯхта, бо тилло, нуқра ва мис кор кунад,xВа Ман ӯро аз Рӯҳи Худо, аз ҳикмат ва фаҳм ва дониш ва ҳар ҳунар пур кардаам,w-«Диққат намо, ки Ман Басалъил ибни Урӣ ибни Ҳурро аз сибти Яҳудо ба ном хондаам.Rv !Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:u&Ҳар кӣ мисли он барои бӯидан бисозад, аз миёни қавми худ нобуд хоҳад шуд».Ut%%Ва ин бухуре ки ту месозӣ, мувофиқи таркиби он барои худ насозед; бигзор он назди ту барои Парвардигор пок бошад.s-$Ва аз он як қадар бикӯб, ва онро пеши сандуқи шаҳодат дар хаймаи ҷомеъ, ки Ман дар он ҷо ба ту зоҳир хоҳам шуд, бимон; ин барои шумо поки покҳо хоҳад буд.0r[#Ва аз онҳо бухур бисоз, атре ки бо санъати атрсозӣ сохта шуда бошад, намакин, тоза, пок бошад. q"Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Барои худ атриёт, чунончи: нотоф, шҳелет ва ҳелбано бигир, ва лебӯнои пок* низ, ки вазнаш баробари ин атриёт бошад.Cp!Ҳар кӣ мисли он таркиб диҳад, ва ё аз он бар шахси бегонае бимолад, аз миёни қавми худ нобуд хоҳад шуд'».qo] Ва он бар бадани ҳар одам набояд рехта шавад, ва мувофиқи таркибаш чизе мисли он насозед; он пок аст, ва барои шумо пок хоҳад буд.8nkВа ба банӣ Исроил сухан ронда, бигӯ: 'Ин барои Ман равғани тадҳини пок дар наслҳои шумо хоҳад буд.)mMВа Ҳорун ва писаронашро тадҳин бикун, ва онҳоро тақдис намо, то ки ба Ман каҳонат кунанд.9lmВа онҳоро тақдис намо, ва онҳо поки покҳо хоҳад буд; ҳар чизе ки ба онҳо бирасад, пок хоҳад гардид.k!ва қурбонгоҳи қурбонии сӯхтаниро бо тамоми чизҳои он, ва лаганро бо пояи он.&jGва мизро бо тамоми чизҳои он, ва чароғдонро бо тамоми чизҳои он, ва қурбонгоҳи бухурро,miUВа хаймаи ҷомеъ ва сандуқи шаҳодатро бо он тадҳин намо,Zh/Ва аз инҳо равғани тадҳини пок бисоз, атре ки бо санъати атрсозӣ сохта шуда бошад; ин равғани тадҳини пок хоҳад буд.gyва пӯсти дарахти хушбӯй панҷсад мисқол, ва равғани зайтун як ҳин.>fw«Ва ту атриёти беҳтарине бигир: аз мурри чакида панҷсад мисқол, ва аз дорчини хушбӯй ба қадри нисфи он, яъне дусаду панҷоҳ мисқол, ва аз найи атрогин дусаду панҷоҳ мисқол,Se!Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:d!бигзор дастҳо ва пойҳои худро бишӯянд, то ки намиранд. Ва ин барои онҳо, яъне барои ӯ ва авлодаш зурёташ дар наслҳои онҳо, фаризаи абадӣ хоҳад буд».OcВақте ки ба хаймаи ҷомеъ меоянд, бо об шустушӯ кунанд, то ки намиранд; ё вақте ки барои хизмат кардан ва сӯзонидани қурбонии оташин барои Парвардигор ба қурбонгоҳ наздик мешаванд,b}Ва бигзор Ҳорун ва писаронаш дастҳо ва пойҳои худро аз он бишӯянд:ra_«Ва лагани мисин барои шустушӯ бисоз, ки пояаш мисин бошад; ва онро дар миёни хаймаи ҷомеъ ва қурбонгоҳ бимон, ва об дар он бирез.S`!Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:I_ Ва нуқраи кафоратро аз банӣ Исроил бигир, ва онро барои хизмати хаймаи ҷомеъ бидеҳ; ва ин барои банӣ Исроил ёдгорӣ ба ҳузури Парвардигор, барои кафорати ҷонҳои шумо хоҳад буд».^yСарватдор аз ним сиқл зиёд надиҳад, ва камбағал аз он кам надиҳад, вақте ки ҳадияи Парвардигорро барои кафорати ҷонҳои худ адо мекунед.@]{Ҳар касе ки аз саршуморӣ мегузарад, аз синни бистсола ва болотар, бояд ҳадияи Парвардигорро бидиҳад.\- Ҳар касе ки аз саршуморӣ мегузарад, бояд ин фидияро бидиҳад: ним сиқл бо сиқли пок, ки як сиқл аз бист геро иборат аст; ним сиқл ҳадияи Парвардигор аст.9[m «Вақте ки саршумори банӣ Исроилро бар тибқи онҳое ки дар шумор оварда шудаанд, пайдо мекунӣ, бигзор ҳар кас фидияи ҷони худро, ҳангоми шумурда шуданашон, ба Парвардигор бидиҳад, то ки ба онҳо, ҳангоми шумурда шуданашон, вабое рӯй надиҳад.SZ! Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:~Yw Ва Ҳорун соле як маротиба бар шохҳои он кафорат хоҳад намуд, аз хуни қурбонии гуноҳ, ки барои кафорат бошад, соле як маротиба бар он дар наслҳои шумо кафорат хоҳад намуд; ин поки покҳост барои Парвардигор».OX Ҳеҷ бухури дигаре ва қурбонии сӯхтанӣ ва ҳадияи ордӣ бар он тақдим накунед; ва ҳадияи рехтанӣ бар он нарезед. W Ва ҳангоме ки Ҳорун чароғҳоро дар шомгоҳ бармеафрӯзад, онро хоҳад сӯзонид; ин бухури доимӣ ба ҳузури Парвардигор дар наслҳои шумо хоҳад буд.UV%Ва Ҳорун бухури хушбӯй бар он хоҳад сӯзонид; ҳар субҳ, вақте ки чароғҳоро ба тартиб меоварад, онро хоҳад сӯзонид.UВа онро пеши пардае ки назди сандуқи шаҳодат аст, ҷойгир кун, яъне ба рӯи сарпӯше ки бар сандуқи шаҳодат аст, ки Ман дар он ҷо ба ту зоҳир хоҳам шуд.{TqВа дастакҳоро аз чӯби ақоқиё бисоз, ва онҳоро бо тилло бипӯшон.*SOВа ду ҳалқаи тилло барояш аз таги тоҷаш бисоз, – бар ду паҳлуяш, яъне бар ду тарафаш бисоз; ва онҳо хонаҳои дастакҳо бошад, то ки онро ба воситаи онҳо бардоранд._R9Ва онро бо тиллои холис бипӯшон, – бомаш ва деворҳояшро гирдогирд ва шохҳояшро; ва тоҷи тилло барояш гирдогирд бисоз.Ва либосҳои поки Ҳорун баъд аз ӯ аз они писаронаш хоҳад буд, то ки дар онҳо тадҳин намуда ва баргумошта шаванд.~=wВа ин барои Ҳорун ва писаронаш фаризаи абадӣ аз ҷониби банӣ Исроил хоҳад буд, зеро ки ин ҳадия аст, ва ҳадия аз ҷониби банӣ Исроил аз қурбониҳои саломатии онҳо, яъне ҳадияи онҳо барои Парвардигор хоҳад буд.<Ва синаи ҷунбонидашуда ва соқи баланд бардошташударо, ки аз қӯчқори гумоштании Ҳорун ва писаронаш ҷунбонида ва баланд бардошта шуд, тақдис намо.#;AВа синаи қӯчқори гумоштаниро, ки барои Ҳорун аст, бигир, ва онро баланд бардошта, ба ҳузури Парвардигор ҷунбонида-ҷунбонида биёр; ва ин ҳиссаи ту хоҳад буд.9:mВа инро аз дасти онҳо гирифта, бар қурбонгоҳ бо қурбонии сӯхтанӣ бисӯзон, то ки атри хушбӯй ба ҳузури Парвардигор бошад, чунки ин қурбонии оташӣ барои Парвардигор аст.9{ва ҳамаашро бар дастҳои Ҳорун ва бар дастҳои писарони ӯ бимон, ва инро баланд бардошта, ба ҳузури Парвардигор ҷунбонида-ҷунбонида биёр.e8Eва низ як гирда нон, ва як қурс нони равғанин, ва як нончаи тунук аз сабади нони фатир, ки ба ҳузури Парвардигор аст, бигир,Q7Ва аз қӯчқор чарбу ва дунбаро, ва чарбуеро, ки рӯдаҳоро мепӯшонад, ва пардаи ҷигар, ва ду гурда, ва чарбуеро, ки бар онҳост, ва соқи ростро бигир, зеро ки ин қӯчқори гумоштанӣ мебошад,c6AВа аз хуне ки бар қурбонгоҳ аст, ва аз равғани тадҳин гирифта, бар Ҳорун ва либосаш, ва бар писарони ӯ ва либосашон бо ӯ бипош; ва ӯ ва либосаш, ва писарони ӯ ва либосашон бо ӯ тақдис хоҳанд шуд.5Ва қӯчқорро бикуш, ва аз хуни он гирифта, бар нармаи гӯши рости Ҳорун ва бар нармаи гӯши рости писаронаш, ва бар нарангушти дасти росташон, ва бар нарангушти пои росташон бимол; ва хунро бар қурбонгоҳ гирдогирд бипош.&4GВа қӯчқори дуюмро бигир, ва Ҳорун ва писаронаш дастҳои худро бар сари қӯчқор бимонанд. 3Ва тамоми қӯчқорро бар қурбонгоҳ бисӯзон, – ин қурбонии сӯхтанӣ барои Парвардигор аст, ин атри хушбӯй, қурбонии оташӣ барои Парвардигор аст.N2Ва қӯчқорро ба қисмҳояш пора кун, ва рӯдаҳояш ва почаҳояшро бишӯй, ва онҳоро бар қисмҳояш ва бар сараш бимон.1 Ва қӯчқорро бикуш, ва хунашро гирифта, бар қурбонгоҳ гирдогирд бипош. 0;Ва як қӯчқорро бигир, ва Ҳорун ва писаронаш дастҳои худро бар сари қӯчқор бимонанд.?/yВале гӯшти гӯсола ва пӯсташ ва саргинашро берун аз бошишгоҳ дар оташ бисӯзон; ин қурбонии гуноҳ аст. . Ва тамоми чарбуеро, ки рӯдаҳоро мепӯшонад, ва пардаеро, ки бар ҷигар аст, ва ду гурдаро бо чарбуе ки бар онҳост, гирифта, бар қурбонгоҳ бисӯзон.U-% Ва аз хуни гӯсола гирифта, бар шохҳои қурбонгоҳ бо ангуштонат бипош; ва тамоми хунро бар бунёди қурбонгоҳ бирез.,# Ва гӯсоларо ба ҳузури Парвардигор назди даромадгоҳи хаймаи ҷомеъ сар бибур.O+ Ва гӯсоларо назди хаймаи ҷомеъ тақдим намо, ва Ҳорун ва писаронаш дастҳошонро бар сари гӯсола хоҳанд гузошт.@*{ Ва онҳоро, яъне Ҳорун ва писаронашро, бо камарбандҳо бибанд, ва кулоҳҳоро бар сарашон бимон, ва каҳонат барояшон фаризаи абадӣ хоҳад буд; ва Ҳорун ва писаронашро баргумор.t)cВа писаронашро наздик оварда, пероҳанҳоро ба онҳо бипӯшон.~(wВа равғани тадҳинро гирифта, бар сараш бирез, ва ӯро тадҳин намо.{'qВа салларо бар сараш бипӯшон, ва нимтоҷи покро бар салла бимон.k&QВа либосҳоро бигир, ва Ҳорунро бо пероҳан, ва ридои эфӯд, ва эфӯд ва синабанд ороста намо, ва бо тасмаи эфӯд камарашро бибанд.'%IВа Ҳорун ва писаронашро назди даромадгоҳи хаймаи ҷомеъ биёр, ва онҳоро дар об ғусл деҳ.-$UВа онҳоро дар як сабад бимон, ва онҳоро дар сабад тақдис намо, ва гӯсола ва ду қӯчқорро низ.(#Kва нони фатир, ва кулчаҳои равғанин қурсҳои фатири бо равған омехташуда, ва кулчаҳои нончаҳои тунуки ба равған молидашуда; онҳоро аз орди нарми гандум бипаз.|" u«Ва ин аст он чи ту бояд барои тақдис кардани онҳо ба амал оварӣ, то ки ба Ман каҳонат намоянд: як гӯсолаи нар ва ду қӯчқори беайб бигир,&!G+Ва бигзор бар Ҳорун ва писаронаш бошад, вақте ки ба хаймаи ҷомеъ дохил мешаванд, ё ки барои хизмати пок ба қурбонгоҳ наздик меоянд, мабодо гирифтори гуноҳ гардида, бимиранд; ин фаризаи абадист барои ӯ ва барои насли ӯ баъд аз ӯ».+ Q*Ва ба онҳо эзорҳои катон барои пӯшонидани шармгоҳашон бисоз, ки аз камар то зону бирасад;1)Ва бо онҳо бародарат Ҳорун ва писаронашро ҳамроҳи ӯ ороста намо, ва онҳоро тадҳин бикун, ва онҳоро баргумор ва тақдис намо, то ки ба Ман каҳонат кунанд.kQ(Ва барои писарони Ҳорун пероҳанҳо бисоз, ва барои онҳо камарбандҳо бисоз; ва кулоҳҳо барояшон аз баҳри иззат ва шукӯҳ бисоз.b?'Ва пероҳани катакчадоре аз катони нозук бибоф, ва саллае аз катони нозук бисоз; ва камарбанде бо санъати гулдӯзӣ бисоз.&G&Ва он бар пешонии Ҳорун хоҳад буд; ва Ҳорун нуқси қурбониҳои покеро, ки банӣ Исроил бо ҳамаи ҳадияҳои поки худ тақдис менамоянд, хоҳад бардошт, ва он бар пешонии ӯ доимо хоҳад буд, то ки онҳо ба ҳузури Парвардигор таваҷҷӯҳ ёбанд.!%Ва онро бо риштаи лоҷвардӣ ба салла бибанд, то ки ба тарафи пеши салла бошад.P$Ва лавҳае аз тиллои холис бисоз, ва бар он, мисли ҳакокии мӯҳр, чунин ҳаккокӣ намо: 'Пок аст барои Парвардигор'.H #Ва он бар тани Ҳорун ҳангоми хизматгузорияш хоҳад буд, ва садои он, ҳангоме ки ӯ ба пок ба ҳузури Парвардигор медарояд, ва ҳангоме ки мебарояд, шунида хоҳад шуд, то ки ӯ намирад.2_"Зангӯлачаи тиллоӣ ва аноре, зангӯлачаи тиллоӣ ва аноре дар лаби домани ридо гирдогирд бошад./Y!Ва дар лаби доманаш анорҳо аз нахҳои лоҷвардӣ ва арғувонӣ ва қирмизӣ бисоз, ки гирдогирди домани он бошад; ва зангӯлачаҳои тиллоӣ дар миёни онҳо гирдогирд бошад./Y Ва бигзор чоке барои даровардани сар дар миёнаи он бошад; лаблӯлае гирдогирди чокаш бо санъати бофтагарӣ бошад, яъне мисли гиребони ҷавшан бошад, то ки надаррад.cAВа ридои эфӯдро комилан аз нахҳои лоҷвардӣ бисоз.Ва урим ва туммимро* дар синабанди доварӣ бимон, то ки бар дили Ҳорун, ҳангоме ки ба ҳузури Парвардигор медарояд, бошад; ва бигзор Ҳорун доварии банӣ Исроилро бар дили худ ба ҳузури Парвардигор доимо бардорад.)Ва Ҳорун номҳои банӣ Исроилро дар синабанди доварӣ бар дили худ, ҳангоме ки ба пок медарояд, барои ёдгорӣ ба ҳузури Парвардигор доимо хоҳад бардошт.!Ва бигзор синабандро аз ҳалқаҳояш ба ҳалқаҳои эфӯд бо риштаи лоҷвард банд кунанд, то ки он бар тасмаи эфӯд бошад, ва синабанд аз эфӯд ҷудо нашавад.+Ва боз ду ҳалқаи тилло бисоз, ва онҳоро бар ду китфпӯшаки эфӯд аз поён, аз тарафи абраи он, назди пайвандшавии он, аз болои тасмаи эфӯд андармон бикун.b?Ва боз ду ҳалқаи тилло бисоз, ва онҳоро бар ду канори синабанд, ба он лабаш, ки ба тарафи астари эфӯд аст, андармон бикун.oYВа ду сари дигари ду занҷири морпечро ба ду нигинхона пайванд намуда, бар китфпӯшакҳои эфӯд ба тарафи абраи он андармон бикун.)Ва он ду занҷири морпечро ба ин ду ҳалқа бар канорҳои синабанд андармон бикун.5 eВа барои синабанд ду ҳалқаи тилло бисоз, ва ин ду ҳалқаро ба ду канори синабанд андармон бикун., SВа барои синабанд занҷирҳо ба шакли танобе бо санъати бофти морпеч аз тиллои холис бисоз.( KВа ин сангҳо бояд бо номҳои банӣ Исроил, яъне дувоздаҳ адад бо номҳои онҳо бошад; мисли ҳаккокии мӯҳр, барои дувоздаҳ сибт, ки ҳар яке ба номи худаш бояд бошад.) MВа қатори чорум – забарҷад, ҷазъ ва яшм; онҳо бояд бо нигинхонаҳои тилло нишонида шавад.c AВа қатори сеюм – ёқути тар, ақиқи сӯхта ва ҷамаст; ~|o{zyyxvvuXts9rXq+pnOm}l.kjQihgfeGdZc1bh``B^]\[ZvXWWVU+TSRMQQ POZNMJLEKJ]IjGGzECBAA7@v? ==<;:w988655,4J3E1008/F.-M,+*)(''8&&"%$$##?"!! 3^~vs`} + R G 9 5i%lzo$Ва панҷ чодирро алоҳида, ва шаш чодирро алоҳида пайванд намуд.5e$Дарозии ҳар як чодир сӣ араш, ва фарохии ҳар як чодир чор араш буд; ёздаҳ чодир ба як андоза буд.,S$Ва чодирҳо аз пашми буз сохт, то ки хаймае бар манзил бошад; ёздаҳ адад чунин чодирҳо сохт.F$ Ва панҷоҳ часпаки тилло сохт, ва чодирҳоро бо часпакҳо ба якдигар пайванд намуд, – ва манзил яклухт шуд.$ Панҷоҳ бандак дар як чодир сохт, ва панҷоҳ бандак дар канори чодире ки дар пайвандкунии дуюм буд, сохт; бандакҳо дар рӯ ба рӯи ҳамдигар буд.$ Ва бандакҳо аз нахи лоҷвардӣ бар лаби як чодире ки дар канори пайвандкунӣ буд, сохт; ва бар лаби чодири канории пайвандкунии дуюм низ чунин сохт.)M$ Ва панҷ чодирро ба якдигар пайванд кард, ва панҷ чодири дигарро ба якдигар пайванд кард.H $ Дарозии ҳар як чодир бисту ҳашт араш, ва фарохии ҳар як чодир чор араш буд; ҳамаи чодирҳо ба як андоза буд.tc$Ва ҳамаи донодилон, ки бо кор машғул буданд, даҳ чодири манзилро аз катони нозуки дутоба ва нахҳои лоҷвардӣ ва арғувонӣ ва қирмизӣ сохтанд, ва каррубиёнро бар онҳо бо бофти санъаткорона нақш карданд. $Ва масолеҳ барои иҷрои тамоми кор кифоят мекард, ва ҳатто зиёдатӣ буд. $Ва Мусо амр фармуд, ва дар бошишгоҳ ҷор зада, гуфтанд: «Мардон ва занон дигар барои ҳадияи пок кор накунанд». Ва қавм аз овардан даст кашиданд.  $ва ба Мусо сухан ронда, гуфтанд: «Қавм бештар аз он чи барои иҷрои коре лозим аст, ки Парвардигор ба ҷо овардани онро фармудааст, меоваранд».U %$Ва ҳамаи доноёне ки ҳар навъ кори покро ба ҷо меоварданд, ҳар яке аз ҷои хизмати худ, ки бо он машғул буд, омаданд,N $Ва тамоми ҳадияеро, ки банӣ Исроил барои эҳтиёҷоти хизмати пок оварда буданд, аз пеши Мусо гирифтанд, то ки кор кунанд, ва ҳар субҳ боз назди ӯ ба таври ихтиёрӣ ҳадияҳо меоварданд.N $Ва Мусо Басалъил ва Оҳолиоб ва ҳар каси донодилро, ки Парвардигор ба дили вай ҳикмат бахшида буд, ҳар касеро, ки дилаш моил буд ба кор шурӯъ намояд, ба иҷро кардани он даъват намуд.  $«Ва Басалъил ва Оҳолиоб ва ҳамаи мардони донодил, ки Парвардигор ба онҳо ҳикмат ва фаҳм бахшидааст, то ки барои иҷрои ҳар амали хизмати пок моҳир бошанд, мувофиқи ҳар он чи Парвардигор фармудааст, кор хоҳанд кард».1]##Ва Ӯ онҳоро аз ҳикмати дил пур кардааст, то ки амали ҳар ҳаккок, ва зарбоф, ва гулдӯзи матои лоҷвардӣ ва арғувонӣ ва қирмизӣ ва катони нозук, ва бофандаро ба ҷо оваранд, яъне иҷрокунандагони ҳар амал ва санъаткорони бомаҳорат бошанд».;q#"Ва қобилияти таълимдиҳиро ба дили ӯ бахшидааст, – ба дили ӯ ва Оҳолиоб ибни Аҳисомок аз сибти Дон;2_#!ва сангҳоро барои шинондан ҳаккокӣ намояд, ва дуредгарӣ карда, ҳар кори нафисро ба ҷо оварад;p[# то ки санъатҳоро омӯхта, бо тилло, нуқра ва мис кор кунад, #ва ӯро аз Рӯҳи Худо, аз ҳикмат ва фаҳм ва дониш ва ҳар ҳунар пур кардааст,b?#Ва Мусо ба банӣ Исроил гуфт: «Диққат намоед, ки Парвардигор Басалъил ибни Урӣ ибни Ҳурро аз сибти Яҳудо бо ном хондааст,`;#Ҳамаи мардон ва занони банӣ Исроил, ки дилашон моил буд барои ҳар коре биёранд, ки ба ҷо овардани онро Парвардигор ба воситаи Мусо фармуда буд, ҳадияи ихтиёрӣ барои Парвардигор меоварданд.1#ва атриёт ва равған барои рӯшноӣ ва барои равғани тадҳин ва барои бухури хушбӯй.-#Ва раисон сангҳои ҷазъ ва сангҳои шинонданӣ барои эфӯд ва синабанд меоварданд,~ #Ва ҳамаи заноне ки дилашон ба ҳикмат моил буд, пашми бузро мересиданд.[}1#Ва ҳар зани донодиле ки бо дастҳои худ мересид, ресмони лоҷвардӣ, ва арғувонӣ, ва қирмизӣ ва катони нозукро меовард.'|I#Ҳар касе ки мехост нуқра ва мис ҳадия кунад, онро ҳамчун ҳадияи Парвардигор меовард; ва ҳар касе ки чӯби ақоқиё барои ҳар эҳтиёҷоти хизмат дошт, онро меовард.{)#ва ҳар касе ки нахҳои лоҷвардӣ, ва арғувонӣ, ва қирмизӣ, ва катони нозук, ва пашми буз, ва пӯсти қӯчқор, ки сурх бошад, ва пӯсти тӯҳс дошт, онро меовард.Iz #Ва мардон бо ҳамроҳии занон, ҳар касе ки дилаш моил буд, ҳалқаҳои бинӣ ва гӯш, ва ангуштарин ва гарданбанд,Zy/#Ва ҳар касе ки дилаш моил буд, ва ҳар касе ки руҳаш ӯро далолат менамуд, омада, ҳадияи Парвардигорро барои кори хаймаи ҷомеъ, ва барои тамоми хизмати он, ва барои либосҳои пок меоварданд.lxS#Ва тамоми ҷамоати банӣ Исроил аз пеши Мусо баромаданд.Qw#либоси хизматӣ барои хизмат кардан дар пок, либоси пок барои Ҳоруни коҳин ва либоси писаронаш барои каҳонат»._v9#мехҳои манзил, ва мехҳои саҳн, ва танобҳои онҳо,uy#пардаҳои саҳн, сутунҳояш ва пояҳои онҳо, ва пардаи дарвозаи саҳн,;tq#қурбонгоҳи қурбонии сӯхтанӣ ва панҷараи мисинаш, дастакҳояш ва тамоми асбобаш, ва лаган ва пояаш,Ss!#ва қурбонгоҳи бухур ва дастакҳояш, ва равғани тадҳин, ва бухури хушбӯй, ва пардаи дар барои даромадгоҳи манзил,r#ва чароғдон барои рӯшноӣ, ва колояш, ва чароғҳояш, ва равған барои рӯшноӣ,eqE# миз ва дастакҳояш ва тамоми колояш, ва нони тақдим,gpI# сандуқ ва дастакҳояш, сарпӯш ва пардаи ҷудокунанда,.oW# Манзил, хаймааш ва болопӯшаш, часпакҳояш ва тахтаҳояш, пуштбандҳояш, сутунҳояш ва пояҳояш,Un%# Ва ҳамаи донодилоне ки дар миёни шумо ҳастанд, бигзор омада, он чиро, ки Парвардигор фармудааст, ба амал оваранд:m# ва сангҳои ҷазъ ва сангҳои шинонданӣ барои эфӯд ва барои синабанд.l-#ва равған барои чароғҳо, ва атриёт барои равғани тадҳин ва барои бухури хушбӯй,vkg#ва пӯсти қӯчқор, ки сурх бошад, ва пӯсти тӯҳс, ва чӯби ақоқиё,j#ва нахҳои лоҷвардӣ, ва арғувонӣ, ва қирмизӣ, ва катони нозук, ва пашми буз,~iw#Аз ҷониби худ ҳадияе барои Парвардигор бигиред; ҳар касе ки дилаш моил аст, бигзор ҳадияи Парвардигорро биёрад: тилло, ва нуқра, ва мис,Gh #Ва Мусо ба тамоми ҷамоати банӣ Исроил сухан ронда, гуфт: «Ин аст сухане ки Парвардигор фармуда, гуфтааст:tgc#Дар ҳамаи манзилҳои худ дар рӯзи шанбе оташ барнаафрӯзед».f #Шаш рӯз кор кунед, ва рӯзи ҳафтум, ки шанбеи оромии комили Парвардигор аст, барои шумо пок хоҳад буд; ҳар кӣ дар он кор кунад, кушта хоҳад шуд.we k#Ва Мусо тамоми ҷамоати банӣ Исроилро ҷамъ карда, ба онҳо гуфт: «Ин аст суханоне ки Парвардигор фармудааст, ки онҳоро ба амал оваред:5de"#Ва банӣ Исроил чеҳраи Мусоро медиданд, ки пӯсти чеҳраи Мусо медурахшад; ва Мусо боз пардаро бар рӯи худ мепӯшонид, то вақте ки барои сухан рондан бо Худо дохил шавад.Qc""Ва ҳангоме ки Мусо ба ҳузури Парвардигор медаромад, то ки бо Ӯ гуфтугӯ кунад, пардаро то вақти баромаданаш мекашид; ва баромада, он чиро, ки амр карда шуда буд, ба банӣ Исроил мегуфт. b;"!Ва ҳамин ки Мусо ба онҳо сухан ронданро ба анҷом расонид, бар рӯи худ парда пӯшонид.naW" Ва баъд аз он тамоми банӣ Исроил наздик омаданд, ва ҳар он чиро, ки Парвардигор ба ӯ дар кӯҳи Сино гуфта буд, ба онҳо амр фармуд.B`"Вале Мусо онҳоро хонд, ва Ҳорун ва ҳамаи раисони ҷамоат назди ӯ баргаштанд; ва Мусо ба онҳо сухан ронд.X_+"Ва Ҳорун ва тамоми банӣ Исроил Мусоро диданд, ва инак, пӯсти чеҳрааш медурахшид, ва аз наздик шудан ба ӯ тарсиданд.g^I"Ва ҳангоме ки Мусо аз кӯҳи Сино фуруд меомад, – ва ду лавҳи шаҳодат дар дасти Мусо буд, вақте ки ӯ аз кӯҳ фуруд меомад, – Мусо надонист, ки пӯсти чеҳрааш, ба сабаби гуфтугӯи Худо бо ӯ, медурахшид.]}"Ва ӯ дар он ҷо чил рӯз ва чил шаб назди Парвардигор буд, нон нахӯрд ва об нанӯшид; ва суханони паймон, яъне даҳ аҳкомро бар лавҳаҳо навишт.^\7"Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Ту ин суханонро бинавис, зеро ки мувофиқи ин суханон бо ту ва бо Исроил паймон бастаам».A[}"Навбари аввалини заминатро ба хонаи Парвардигор Худои худ биёр, бузғоларо дар шири модари он напаз». Z;"Хуни қурбонии Маро бар хамиртуруш нарез, ва қурбонии иди фисҳ то субҳ боқӣ намонад.Y}"Зеро ки Ман халқҳоро аз пеши ту бадар хоҳам ронд, ва ҳудуди туро васеъ хоҳам кард; ва ҳангоме ки ту соле се маротиба омада, ба ҳузури Парвардигор Худои худ ҳозир мешавӣ, ҳеҷ кас замини туро тамаъ нахоҳад кард.?Xy"Соле се маротиба тамоми наринаи ту бояд ба ҳузури Худованди Парвардигор, Худои Исроил ҳозир шаванд.;Wq"Ва иди ҳафтаҳоро дар мавсими дарави навбари гандум ба ҷо овар; ва иди ҷамъовариро дар гардиши сол.WV)"Шаш рӯз кор кун, ва дар рӯзи ҳафтум истироҳат намо; дар мавсими шудгор ва дарав низ истироҳати шанберо риоят намо.2U_"Ва барои раҳимкушои ҳар баррае фидия бидеҳ, ва агар фидия надиҳӣ, гарданашро бишкан; барои ҳар нахустзодаи писаронат фидия бидеҳ. Ва ба ҳузури Ман дастхолӣ наоянд.OT"Ҳар нахустзода раҳимкушо аз они Ман аст, ва ҳар раҳимкушои наринаи чорпои ту, хоҳ аз гов бошад хоҳ аз гӯсфанд.S"Иди фатирро риоят намо: ҳафт рӯз, чунон ки ба ту фармудаам, дар мӯҳлати муайяни моҳи абиб фатир бихӯр, зеро ки дар моҳи абиб аз Миср берун омадаӣ.?R{"Худоёни рехта барои худ насоз.HQ "ва аз духтарони онҳо барои писарони худ мегирӣ, ва духтарони онҳо худоёни худро фосидона пайравӣ намуда, писарони туро фосид мегардонанд, то ки худоёни онҳоро пайравӣ кунанд.RP"Мабодо бо сокинони он замин паймон бандӣ, ки онҳо худоёни худро фосидона пайравӣ намуда, барои худоёни худ курбонӣ мекунанд, ва туро таклиф менамоянд, ва ту аз қурбонии онҳо мехӯрӣ,=Ou"чунки ту набояд ба худои дигаре саҷда барӣ, зеро Парвардигор, ки номаш ғаюр аст, Худои ғаюр мебошад.AN}" балки қурбонгоҳҳои онҳоро хароб кунед, ва сутунҳои онҳоро бишканед, ва Ашераҳои онҳоро нобуд намоед,EM" Эҳтиёт намо, ки бо сокинони замине ки ба он ҷо меравӣ, паймон набандӣ, мабодо дар миёни шумо доме гардад,L1" Он чиро, ки Ман ба ту имрӯз амр мефармоям, риоят намо; инак, Ман амӯриён, канъониён, ҳиттиён, фариззиён, ҳиввиён ва ябусиёнро аз пеши ту бадар хоҳам ронд.uKe" Ва Ӯ гуфт: «Инак, Ман паймон мебандам: пеши назари тамоми қавми ту мӯъҷизоте ба амал меоварам, ки дар тамоми дунё ва дар ҳамаи халқҳо ба амал наомадааст; ва тамоми қавме ки ту дар миёнашон мебошӣ, амали Парвардигорро хоҳанд дид, зеро он чи Ман барои ту мекунам, саҳмгин аст.J-" ва гуфт: «Агар ман дар назари Ту, эй Парвардигор, илтифот ёфта бошам, бигзор Парвардигор дар миёни мо равона шавад, зеро ки онҳо қавми гарданкаш ҳастанд, – ва Ту гуноҳҳо ва хатоҳои моро биомурз, ва моро мероси Худ гардон».`I;"Ва Мусо шитобон то ба замин хам шуда, саҷда бурд, H "ки марҳаматро барои ҳазорон насл нигоҳ медорад, гуноҳ ва исён ва хаторо меомурзад, вале гуноҳкоронро беҷазо намегузорад; барои гуноҳи падарон писарон ва писарони писаронро то насли сеюм ва чорум ҷазо медиҳад».oGY"Ва Парвардигор аз пеши ӯ гузашта, нидо кард: «Парвардигор, Парвардигор, Худои раҳим ва карим, собир ва пур аз меҳрубонӣ ва вафо,%FE"Ва Парвардигор дар абр фуруд омада, дар он ҷо бо ӯ биистод, ва номи Парвардигорро хонд.;Eq"Ва Мусо ду лавҳи сангин мисли аввала тарошид, ва бомдодон бархоста, ба кӯҳи Сино баромад, чунон ки Парвардигор ба ӯ фармуда буд; ва ду лавҳи сангинро ба дасти худ гирифт.D}"Ва касе набояд бо ту барояд, ва низ касе набояд дар тамоми кӯҳ дида шавад; гӯсфандон ва говон низ набояд дар рӯ ба рӯи ин кӯҳ чаро кунанд».CC"Ва барои субҳ тайёр бош, ва субҳгоҳ ба кӯҳи Сино баро, ва дар он ҷо бар қуллаи кӯҳ ба Ман мунтазир биист.EB "Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Барои худ ду лавҳи сангин мисли аввала битарош, ва Ман суханонеро, ки бар лавҳаҳои аввалин буд, ва ту онҳоро шикастӣ, бар ин лавҳаҳо хоҳам навишт.3Aa!Ва ҳамин ки кафи дастамро дур кунам, ту қафои Маро хоҳӣ дид; вале рӯи Ман намудор нахоҳад шуд».t@c!Ва ҳангоме ки ҷалоли Ман гузар кунад, Ман туро дар шикофи сахра гузошта, бо кафи дасти Худ туро хоҳам пӯшонид, то даме ки бигзарам.}?u!Ва Парвардигор гуфт: «Инак ҷое назди Ман аст: бар ин сахра биист.@>{!Ва Ӯ гуфт: «Ту рӯи Маро наметавонӣ бубинӣ, зеро ки одамизод наметавонад Маро бубинад ва зинда монад».j=O!Ва Ӯ гуфт: «Ман тамоми меҳрубонии Худро аз пеши ту мегузаронам, ва номи Парвардигорро пеши ту мехонам; ва карим мешавам ба ҳар кӣ сазовори карам аст, ва раҳим мешавам ба ҳар кӣ сазовори раҳм аст».`<;!Ва ӯ гуфт: «Лутфан, ҷалоли Худро ба ман бинамоӣ». ; !Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Ин корро низ, ки гуфтаӣ, Ман хоҳам кард, зеро ки ту дар назари Ман илтифот ёфтаӣ, ва Ман туро бо номат шинохтаам».:!Зеро, аз чӣ маълум шавад, ки ман ва қавми Ту дар назари Ту илтифот ёфтаем? Оё на аз он ки Ту бо мо биёӣ? Ва дар он сурат ман ва қавми Ту аз ҳамаи қавмҳое ки дар рӯи замин ҳастанд, фарқ хоҳем кард мумтоз хоҳем шуд».c9A!Ва ба Ӯ гуфт: «Агар Худат наоӣ, моро аз ин ҷо набар.k8Q!Ва Ӯ гуфт: «Худам хоҳам омад, то ки ба ту оромӣ бахшам».i7M! Ва алҳол, агар ман дар назари Ту илтифот ёфта бошам, лутфан, роҳҳои Худро ба ман маълум намо, то ки Туро бишносам ва дар назари Ту илтифот ёбам; ва Ту ба эътибор гир, ки ин мардум қавми Ту ҳастанд».6{! Ва Мусо ба Парвардигор гуфт: «Инак, Ту ба ман мегӯӣ: 'Ин қавмро бибар', вале Ту маро огоҳ накардаӣ, ки ҳамроҳи ман киро мефиристӣ, агарчи гуфтаӣ: 'Ман туро ба номат шинохтаам, ва ту дар назари Ман илтифот ёфтаӣ'.G5 ! Ва Парвардигор ба Мусо рӯ ба рӯ сухан меронд, чунон ки касе бо ёри худ сухан меронад; ва ӯ ба бошишгоҳ бармегашт, ва хизматгузори ӯ, Еҳушаъ ибни Нуни ҷавон, аз хайма дур намешуд.4{! Ва ҳангоме ки тамоми қавм сутуни абри ба дари хайма истодаро медиданд, тамоми қавм бархоста, ҳар яке ба дари хаймаи худ саҷда мебурданд.Q3! Ва ҳангоме ки Мусо ба хайма медаромад, сутуни абр фуруд омада, ба дари хайма меистод, ва Ӯ бо Мусо сухан меронд.52e!Ва ҳангоме ки Мусо сӯи хайма мебаромад, тамоми қавм бархоста, ҳар яке ба дари хаймаи худ меистоданд, ва аз ақиби Мусо то даме ки ӯ ба хайма медаромад, нигоҳ мекарданд.k1Q!Ва Мусо хаймаи худро гирифта, берун аз бошишгоҳ, дур аз бошишгоҳ барафрошт, ва онро хаймаи ҷомеъ номид; ва ҳар касе ки толиби Парвардигор буд, сӯи хаймаи ҷомеъ, ки берун аз бошишгоҳ буд, мебаромад.0{!Ва банӣ Исроил зебу зинати худро аз кӯҳи Ҳӯриб аз худ дур карданд./7!Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Ба банӣ Исроил бигӯ: 'Шумо қавми гарданкаш ҳастед; агар Ман лаҳзае дар миёни шумо биравам, шуморо нобуд менамоям. Ва алҳол зебу зинати худро аз худ дур созед, ва Ман мебинам, ки бо шумо чӣ кунам'».E.!Ва ҳамин ки қавм ин сухани бадро шуниданд, мотам гирифта, ҳеҷ яке зебу зинати худро бар худ нагузоштанд.%-E!сӯи замине ки шир ва асал дар он ҷорист; зеро ки Ман дар миёни шумо нахоҳам рафт, чунки шумо қавми гарданкаш ҳастед, мабодо шуморо дар аснои роҳ нобуд кунам».i,M!ва фариштае пешопеши ту хоҳам фиристод, ва канъониён, амӯриён, ҳиттиён, фариззиён, ҳиввиён ва ябусиёнро бадар хоҳам ронд, – + !Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Роҳсипор шуда, аз ин ҷо баро, – ту ва ин қавме ки аз замини Миср баровардаӣ, сӯи замине ки Ман дар бораи он ба Иброҳим, Исҳоқ ва Яъқуб қасам хӯрда, гуфтаам: 'Онро ба насли ту хоҳам дод', –+*Q #Ва Парвардигор қавмро барои кирдорашон бо гӯсолае ки Ҳорун сохта буд, бо вабое зарба зад.>)w "Ва алҳол рафта, ин қавмро ба он ҷое ки ба ту гуфтаам, бибар; инак, фариштаи Ман пешопеши ту хоҳад рафт; вале дар рӯзи ҷазо доданам онҳоро барои ин гуноҳашон ҷазо хоҳам дод».=(u !Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Ҳар кӣ пеши Ман гуноҳ кардааст, вайро аз китоби Худ нобуд хоҳам намуд.F' Ва алҳол хуб мешавад, ки Ту гуноҳи онҳоро биомурзӣ, вагарна, маро аз китоби Худ, ки навиштаӣ, нобуд намо».J& Ва Мусо назди Парвардигор баргашта, гуфт: «Оҳ, ин қавм гуноҳи азиме карда, худои тиллое барои худ сохтаанд. % Ва фардои он Мусо ба қавм гуфт: «Шумо гуноҳи азиме кардаед; ва алҳол ман назди Парвардигор боло мебароям, шояд гуноҳи шуморо кафорат кунонам».K$ Ва Мусо гуфт: «Имрӯз шумо дастҳои худро барои Парвардигор тақдис намоед, зеро ки ҳар яке ба писари худ ва ба бародари худ душманӣ кардед, то ки имрӯз сазовори баракати Ӯ гардед».N# Ва писарони Левӣ мувофиқи фармони амри Мусо амал карданд; ва аз қавм тақрибан се ҳазор нафар фурӯ ғалтиданд.K" Ва ӯ ба онҳо гуфт: «Парвардигор Худои Исроил чунин мегӯяд: 'Ҳар яке шамшери худро бар рони худ бимонед, дар бошишгоҳ аз ин дарвоза то он дарвоза гузар кунед ва баргардед, ва ҳар яке бародари худро, ва ҳар яке ёри худро, ва ҳар яке хеши худро бикушед'». !  Ва Мусо назди дарвозаи бошишгоҳ истода, гуфт: «Ҳар кӣ ба тарафи Парвардигор бошад, назди ман ояд!» Ва ҳамаи писарони Левӣ назди ӯ ҷамъ шуданд.) M Ва Мусо ин қавмро дид, ки лаҷомгусехта шудаанд, зеро ки Ҳорун онҳоро ба дараҷаи лаҷомгусехтагӣ расонида буд, ба дараҷае ки пеши бадхоҳонашон расво хоҳанд шуд.]5 Ва ман ба онҳо гуфтам: 'Ҳар кӣ тилло дорад, бикашад'. Ва ба ман доданд, ва онро дар оташ андохтам, ва ин гӯсола баромад».R Ва онҳо ба ман гуфтанд: 'Барои мо худое бисоз, то ки пешопеши мо равона шавад, зеро ки ин шахс, яъне Мусо, ки моро аз замини Миср берун овард, намедонем, ки ба вай чӣ ҳодиса рӯй додааст'.E Ва Ҳорун гуфт: «Бигзор хашми хоҷаам аланга назанад; ту ин қавмро мешиносӣ, ки ба бадкорӣ омӯхта шудаанд.%E Ва Мусо ба Ҳорун гуфт: «Ин қавм ба ту чӣ карда буданд, ки бар онҳо гуноҳи азиме овардӣ?»iM Ва гӯсоларо, ки сохта буданд, гирифта, дар оташ сӯзонид, ва кӯфта, хока гардонид, ва бар рӯи об пошида, банӣ Исроилро нӯшонид.% Ва ҳангоме ки ба бошишгоҳ наздик омада, гӯсола ва рақсҳоро дид, хашми Мусо аланга зад, ва ӯ лавҳаҳоро аз дастҳояш партофт, ва онҳоро зери кӯҳ шикаст.  Вале ӯ гуфт: «Ин садои ғулғуладори ғалаба нест, ва садои дилхароши мағлубият нест, балки садои хурсандиро сурудхониро ваҷдро ман мешунавам».5e Ва Еҳушаъ садои қавмро, ки ғавғо мекарданд, шунида, ба Мусо гуфт: «Дар бошишгоҳ садои ҷанг аст».C Ва ин лавҳаҳо санъати Худо буданд, ва навишта навиштаи Худо буд, ки бар лавҳаҳо ҳаккокӣ карда шуда буд.7i Ва Мусо тоб хӯрда, аз кӯҳ фуруд омад, ва ду лавҳи шаҳодат дар дасташ буд, лавҳаҳое ки аз ду тарафаш навишта шуда буд: онҳо аз ин тараф ва аз он тараф навишта шуда буданд.1 Ва Парвардигор он бадиро, ки гуфта буд, ки ба сари қавми Худ хоҳад овард, боздошт.  Бандагони Худ Иброҳим, Исҳоқ ва Яъқубро ба ёд овар, ки барои онҳо ба Зоти Худ қасам ёд карда, ба онҳо гуфтаӣ: 'Насли шуморо мисли ситорагони осмон афзун хоҳам кард; ва тамоми ин заминро, ки дар бораи он сухан рондаам, ба насли шумо хоҳам дод, ва онро ба сурати абадӣ соҳибӣ хоҳанд намуд'».|s Чаро мисриён сухан ронда, гӯянд: 'Онҳоро бо қасди бад берун овард, то ки онҳоро дар кӯҳҳо бикушад ва аз рӯи замин нобуд намояд'? Аз шиддати ғазаби худ баргард, ва қасди бади талаф кардани қавми Худро боздор; j~u}}@||{zyybxxwvv+uAtsrqppo0n~mm;l^kk-jUiIhh gUfeecbb ``$_<^^]\[ZZ*YX~WVV#UUTS=U<;z:9876N558443 2[10/.-,++;*)}(x'' %% $%#"+!w! L!{gny^)b   v  fTn*j<8s($Ва ҳангоме ки абр аз манзил боло мебаромад, банӣ Исроил дар тамоми сафарҳои худ роҳсипор мешуданд.g7I(#Ва Мусо натавонист ба хаймаи ҷомеъ дохил шавад, зеро ки абр бар он сокин буд, ва ҷалоли Парвардигор манзилро пур карда буд. 6("Ва абр хаймаи ҷомеъро пӯшонид, ва ҷалоли Парвардигор манзилро пур кард.]55(!Ва саҳнро гирдогирди манзил ва қурбонгоҳ барафрошт, ва пардаи дарвозаи саҳнро овехт, ва Мусо корро ба анҷом расонид.e4E( вақте ки ба хаймаи ҷомеъ даромада, ба қурбонгоҳ наздик шуданд, шустушӯ карданд, чунон ки Парвардигор ба Мусо фармуда буд.3(Ва Мусо ва Ҳорун ва писаронаш дастҳо ва пойҳои худро аз он шустушӯ карданд,(2K(Ва лаганро дар миёни хаймаи ҷомеъ ва қурбонгоҳ гузошт, ва дар он барои шустушӯй об рехт.P1(Ва қурбонгоҳи қурбонии сӯхтаниро пеши даромадгоҳи манзили хаймаи ҷомеъ гузошт, ва қурбонии сӯхтанӣ ва ҳадияи ордиро бар он тақдим намуд, чунон ки Парвардигор ба Мусо фармуда буд.N0(Ва пардаи даромадгоҳи манзилро овехт./(Ва бухури хушбӯй бар он сӯзонид, чунон ки Парвардигор ба Мусо фармуда буд.|.s(Ва қурбонгоҳи тиллоро дар хаймаи ҷомеъ, пеши парда ҷойгир кард.)-M(Ва чароғҳоро ба ҳузури Парвардигор барафрӯхт, чунон ки Парвардигор ба Мусо фармуда буд.,5(Ва чароғдонро дар хаймаи ҷомеъ дар рӯ ба рӯи миз, ба тарафи ҷанубии манзил гузошт.>+w(Ва бар он як даста нонро ба ҳузури Парвардигор тартиб дод, чунон ки Парвардигор ба Мусо фармуда буд.*)(Ва мизро дар хаймаи ҷомеъ ба тарафи шимолии манзил берун аз парда ҷойгир кард.)(Ва сандуқро ба манзил даровард, ва пардаи ҷудокунандаро овехта, сандуқи шаҳодатро рӯпӯш намуд, чунон ки Парвардигор ба Мусо фармуда буд._(9(Ва шаҳодатро гирифта, дар сандуқ гузошт, ва дастакҳоро ба сандуқ пайваст намуд, ва сарпӯшро аз боло бар сандуқ гузошт.\'3(Ва хаймаро бар манзил паҳн кард, ва болопӯши хаймаро аз боло бар он гузошт, чунон ки Парвардигор ба Мусо фармуда буд.v&g(Ва Мусо манзилро барафрошт, ва пояҳояшро гузошт, ва тахтаҳояшро барқарор кард, ва пуштбандҳояшро ниҳод, ва сутунҳояшро барафрошт. %(Ва дар моҳи аввали соли дуюм, дар рӯзи якуми моҳ, манзил барафрошта шуд.$(Ва Мусо ба амал овард; ончунон ки Парвардигор ба ӯ фармуда буд, ба ҷо овард./#Y(Ва онҳоро тадҳин намо, чунон ки падарашонро тадҳин кардӣ, то ки барои Ман каҳонат намоянд; ва тадҳин ёфтани онҳо барои каҳонати абадӣ дар наслҳои онҳо хоҳад буд».q"](Ва писарони ӯро наздик биёр, ва онҳоро пероҳанҳо бипӯшон.=!u( Ва Ҳорунро либоси пок бипӯшон, ва ӯро тадҳин намо, ва ӯро тақдис кун, то ки барои Ман каҳонат намояд.. W( Ва Ҳорун ва писаронашро ба даромадгоҳи хаймаи ҷомеъ наздик биёр, ва онҳоро дар об ғусл деҳ.fG( Ва лаган ва пояашро тадҳин намо, ва онро тақдис кун.q]( Ва қурбонгоҳи қурбонии сӯхтаниро бо тамоми колояш тадҳин намо, ва қурбонгоҳро тақдис кун; ва ин қурбонгоҳ поки покҳо хоҳад шуд.ue( Ва равғани тадҳинро гирифта, манзилро бо ҳар он чи дар он аст, тадҳин намо, ва онро бо тамоми колояш тақдис кун, ва он пок хоҳад шуд.{(Ва саҳнро гирдогирд барпо намо, ва пардаи дарвозаи саҳнро биовез. (Ва лаганро дар миёни хаймаи ҷомеъ ва қурбонгоҳ бимон, ва об дар он бирез.-(Ва қурбонгоҳи қурбонии сӯхтаниро пеши даромадгоҳи манзили хаймаи ҷомеъ бимон.9m(Ва қурбонгоҳи тиллои бухурро пеши сандуқи шаҳодат бимон, ва пардаи даромадгоҳи манзилро биовез.=u(Ва мизро дохил карда, лавозимоташро ба тартиб овар; ва чароғдонро дароварда, чароғҳояшро барафрӯз. (Ва дар он ҷо сандуқи шаҳодатро бимон, ва пардаро бар сандуқ паҳн намо.wi(«Дар рӯзи якуми моҳи якум манзили хаймаи ҷомеъро барпо намо.R !(Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:'+Ва Мусо тамоми корро аз назар гузаронид, ва инак онҳо онро, ончунон ки Парвардигор фармуда буд, ба ҷо оварданд; ва Мусо онҳоро баракат дод.0['*Мувофиқи ҳар он чи Парвардигор ба Мусо фармуда буд, банӣ Исроил тамоми корро ба ҷо оварданд.sa')Ва либосҳои хизматӣ барои хизмат кардан дар пок, ва либосҳои пок барои Ҳоруни коҳин, ва либосҳои писаронаш барои каҳонат кардан.'(Ва пардаҳои саҳн, ва сутунҳояш ва пояҳояш, ва пардаи дарвозаи саҳн, ва танобҳояш ва мехҳояш, ва тамоми чизҳои хизмати манзил барои хаймаи ҷомеъ;#''Ва қурбонгоҳи мисин, ва панҷараи мисинаш, ва дастакҳояш, ва лаган ва пояҳояш;%E'&Ва қурбонгоҳи тилло, ва равғани тадҳин, ва бухури хушбӯй, ва пардаи даромадгоҳи хайма;N'%Ва чароғдони пок, ва чароғҳояш, яъне, чароғҳои ҷо ба ҷо гузошташуда, ва тамоми колояш, ва равған барои рӯшноӣ;Q '$Ва миз, ва тамоми колояш, ва нони тақдим;Y -'#Ва сандуқи шаҳодат ва дастакҳояш, ва сарпӯш;0 ['"Ва болопӯш аз пӯстҳои қӯчқор, ки сурх буд, ва болопӯш аз пӯстҳои тӯҳс, ва пардаи ҷудокунанда;a ='!Ва манзили хаймаро назди Мусо оварданд, бо тамоми колояш, часпакҳояш, тахтаҳояш, пуштбандҳояш ва сутунҳояш ва пояҳояш; ' Ва тамоми кори манзили хаймаи ҷомеъ ба анҷом расид; ва банӣ Исроил онро сохтанд, мувофиқи ҳар он чи Парвардигор ба Мусо фармуда буд, амал карданд;b?'Ва бар он риштаи лоҷвардие андармон карданд, то ки аз боло ба салла бибанданд, чунон ки Парвардигор ба Мусо фармуда буд.mU'Ва тунукаи нимтоҷи покро аз тиллои холис сохтанд, ва бар он хатте мисли ҳаккокии мӯҳр навиштанд: «Пок аст барои Парвардигор». 'Ва камарбанде аз катони нозуки дутоба ва нахҳои лоҷвардӣ ва арғувонӣ ва қирмизӣ, бо санъати гулдӯзӣ, чунон ки Парвардигор ба Мусо фармуда буд.C'Ва саллае аз катони нозук, ва кулоҳҳои зебое аз катони нозук, ва эзорҳои катон аз катони нозуки дутоба;!='Ва пероҳане аз катони нозук, бо санъати бофандагӣ барои Ҳорун ва писаронаш сохтанд;}'Зангӯлача ва аноре, зангӯлача ва аноре дар лаби домани ридо гирдогирди он барои хизмат кардан, чунон ки Парвардигор ба Мусо фармуда буд. 'Ва зангӯлачаҳои тилло аз тиллои холис сохтанд, ва зангӯлачаҳоро дар миёни анорҳо, бар домани ридо гузоштанд, гирдогирди он, дар миёни анорҳо.,S'Ва дар лаби домани ридо анорҳо аз нахҳои лоҷвардӣ ва арғувонӣ ва қирмизии дутоба сохтанд.<s'Ва чоки ридоро дар миёнаи он мисли чоки ҷавшан сохт; лаблӯлае гирдогирди чокаш буд, то ки надаррад.'Ва ридои эфӯдро бо санъати бофандагӣ комилан аз нахи лоҷвардӣ сохт.T~#'Ва синабандро аз ҳалқаҳояш ба ҳалқаҳои эфӯд бо риштаи лоҷвард банд карданд, то ки он бар тасмаи эфӯд бошад, ва синабанд аз эфӯд ҷудо нашавад, чунон ки Парвардигор ба Мусо фармуда буд. };'Ва боз ду ҳалқаи тилло сохтанд, ва онҳоро бар ду китфпӯшаки эфӯд аз поён, аз тарафи абраи он, назди пайвандшавии он, аз болои тасмаи эфӯд андармон карданд.j|O'Ва боз ду ҳалқаи тилло сохтанд, ва онҳоро бар ду канори синабанд, ба он лабаш, ки ба тарафи астари эфӯд аст, андармон карданд.t{c'Ва ду сари дигари ду занҷири морпечро ба ду нигинхона пайванд намуда, бар китфпӯшакҳои эфӯд, ба тарафи абраи он андармон карданд.(zK'Ва он ду занҷири морпечи тиллоро бо ин ду ҳалқа бар канорҳои синабанд андармон карданд.Fy'Ва ду нигинхонаи тилло ва ду ҳалқаи тилло сохтанд, ва ду ҳалқаро ба ду канори синабанд андармон карданд..xW'Ва бар синабанд занҷирҳо ба шакли танобе, бо санъати бофти морпеч, аз тиллои холис сохтанд.w'Ва ин сангҳо бо номҳои банӣ Исроил, яъне дувоздаҳ адад бо номҳои онҳо буд; бо ҳаккокии мӯҳр, ҳар яке ба номи худаш, барои дувоздаҳ сибт буд.=vu' Ва қатори чорум: забарҷад, ҷазъ ва яшм; онҳо дуруст карда, дар нигинхонаҳои тилло нишонида шуда буд.`u;' Ва қатори сеюм: ёқути тар, ақиқи сӯхта ва ҷамаст.]t5' Ва қатори дуюм: баҳрамон, ёқути кабуд ва алмос.2s_' Ва дар он чор қатор санг нишониданд: қатори лаъл, ёқути зард ва зумуррад – ин қатори якум буд.6rg' Он мураббаъ буд; синабандро дуқабата сохтанд, дарозияш як ваҷаб ва фарохияш як ваҷаб, дуқабата.{qq'Ва синабандро бо бофти санъаткорона, мисли бофти эфӯд, аз тилло, нахҳои лоҷвардӣ ва арғувонӣ ва қирмизӣ ва катони нозуки дутоба сохт.ypm'Ва онҳоро бар китфпӯшакҳои эфӯд ҷойгир кард, то ки сангҳои ёдгорӣ барои банӣ Исроил бошад, чунон ки Парвардигор ба Мусо фармуда буд.oy'Ва сангҳои ҷазъро дуруст карда, дар нигинхонаҳои тилло нишониданд, ва номҳои банӣ Исроилро бо ҳаккокии мӯҳр бар онҳо ҳаккокӣ намуданд.onY'Ва тасмаи бандубасти он, ки бар он буд, бо ҳамон санъат аз худи он, яъне аз тилло, нахҳои лоҷвардӣ, ва арғувонӣ, ва қирмизӣ, ва катони нозуки дутоба сохта шуд, чунон ки Парвардигор ба Мусо фармуда буд.m3'Китфпӯшакҳои пайвастшаванда барои он сохтанд, ки бар ду канори он пайваст мешуд.7li'Ва тунукаҳои нозук аз тилло сохтанд, ва риштаҳо аз он буриданд, то ки дар миёни нахҳои лоҷвардӣ ва арғувонӣ ва қирмизӣ ва катони нозук бо бофти санъаткорона бибофанд.)kM'Ва эфӯдро аз тилло, нахҳои лоҷвардӣ ва арғувонӣ ва қирмизӣ ва катони нозуки дутоба сохт.Kj 'Ва аз нахҳои лоҷвардӣ ва арғувонӣ ва қирмизӣ либосҳои хизматӣ барои хизмат кардан дар пок сохтанд; ва либосҳои пок барои Ҳорун сохтанд, чунон ки Парвардигор ба Мусо фармуда буд.Zi/&ва пояҳои гирдогирди саҳн, ва пояҳои дарвозаи саҳн, ва ҳамаи мехҳои манзил, ва ҳамаи мехҳои гирдогирди саҳнро сохт.bh?&Ва аз он пояҳои даромадгоҳи хаймаи ҷомеъ ва қурбонгоҳи мисин, ва панҷараи мисини он, ва тамоми чизҳои қурбонгоҳро сохт,ngW&Ва миси ҳадя ҳафтод киккар ва ду ҳазору чорсад сиқл буд.efE&Ва аз ҳазору ҳафтсаду ҳафтоду панҷ сиқл чангакҳо барои сутунҳо сохт, ва сарҳои онҳоро пӯшонид, ва бандҳо барои онҳо сохт.^e7&Ва сад киккар нуқра барои рехтани пояҳои пок ва пояҳои парда сарф шуд, – сад поя аз сад киккар, як киккар барои як поя.Rd&Як беқаъ аз ҳар сар, яъне ним сиқл, мувофиқи сиқли пок, аз ҳар нафаре ки аз саршуморӣ гузаштааст, аз синни бистсола ва болотар, ки ҷамъ шашсаду се ҳазору панҷсаду панҷоҳ нафар буданд.@c{&Ва нуқраи саршумории ҷамоат сад киккар ва ҳазору ҳафтсаду ҳафтоду панҷ сиқл, мувофиқи сиқли пок буд.ybm&Тамоми тиллое ки дар тамоми кори пок ба кор бурда шуд, яъне тиллои ҳадя, бисту нӯҳ киккар ва ҳафтсаду сӣ сиқл, мувофиқи сиқли пок буд.a3&Ва бо ӯ Оҳолиоб ибни Аҳисомок, аз сибти Дон буд, ки вай ҳаккок ва зарбоф ва гулдӯз бар матои лоҷвардӣ ва арғувонӣ ва қирмизӣ ва катони нозуки дутоба буд..`W&Ва Басалъил ибни Урӣ ибни Ҳур, аз сибти Яҳудо, ҳар он чиро, ки Худо ба Мусо фармуда буд, сохт. _ &Ин аст ҳисоботи манзил, манзили шаҳодат, ки бо амри Мусо, бо хизмати левизодагон, зери назорати Итомор ибни Ҳоруни коҳин тартиб дода шудааст.g^I&Ва ҳамаи мехҳои манзил ва саҳн гирдогирд аз мис буд.h]K&Ва сутунҳошон чор адад, ва пояҳошон чор адад аз мис буд; чангакҳошон аз нуқра, ва пӯшиши сарҳошон ва бандҳошон аз нуқра буд.~\w&Ва пардаи дарвозаи саҳн бо санъати гулдӯзӣ аз нахҳои лоҷвардӣ ва арғувонӣ ва қирмизӣ ва катони нозуки дутоба сохта шуда буд; ва дарозияш бист араш, ва қадаш ба фарохии панҷ араш мувофиқи пардаҳои саҳн буд.0[[&Ва пояҳои сутунҳо аз мис, чангакҳои сутунҳо ва бандҳошон аз нуқра, ва пӯшиши сарҳошон аз нуқра буд, ва ҳамаи сутунҳои саҳн бо бандҳои нуқра пайваст карда шуда буд.tZc&Ҳамаи пардаҳои саҳн гирдогирд аз катони нозуки дутоба буд.sYa&Ва барои паҳлуи дуюм, аз ин тараф ва аз он тарафи дарвозаи саҳн, пардаҳо понздаҳ араш, сутунҳошон се адад, ва пояҳошон се адад буд.X1&Пардаҳо барои як паҳлу понздаҳ араш, сутунҳошон се адад, ва пояҳошон се адад буд.ZW/& Ва ба тарафи офтоббарои шарқӣ – панҷоҳ араш.zVo& Ва ба тарафи ғарбӣ – пардаҳо панҷоҳ араш; сутунҳошон даҳ адад, ва пояҳошон даҳ адад буд; чангакҳои сутунҳо ва бандҳошон аз нуқра буд.sUa& Ва ба тарафи шимолӣ сад араш; сутунҳошон бист адад, ва пояҳошон бист адад аз мис буд; чангакҳои сутунҳо ва бандҳошон аз нуқра буд.MT& Сутунҳои онҳо бист адад, ва пояҳои онҳо бист адад аз мис буд; чангакҳои сутунҳо ва бандҳои онҳо аз нуқра буд.5Se& Ва саҳнро сохт; ба тарафи ҷанубӣ пардаҳои саҳн аз катони нозуки дутоба ба дарозии сад араш буд;TR#&Ва лагани мисин сохт, ки пояаш низ мисин буд, аз оинаҳои заноне ки назди даромадгоҳи хаймаи ҷомеъ ҷамъ мешуданд.Q&Ва дастакҳоро ба ҳалқахое ки бар паҳлуҳои қурбонгоҳ буд, гузаронид, то ки онро ба воситаи онҳо бардоранд; онро аз тахтаҳо дарунхолӣ сохт.nPW&Ва дастакҳо аз чӯби ақоқиё сохта, онҳоро бо мис пӯшонид.O#&Ва чор ҳалқа бар чор гӯшаи панҷараи мисин ҳамчун хонаҳо барои дастакҳо рехт.;Nq&Ва барои қурбонгоҳ панҷарае аз мис ба сурати тӯр сохта, зери канораи он аз поён то нисфи он гузошт.`M;&Ва тамоми чизҳои қурбонгоҳ: дегҳо ва хокандозҳо ва косаҳо ва чанголҳо ва маҷмарҳоро сохт; тамоми колояшро аз мис сохт.4Lc&Ва шохҳои онро бар чор гӯшаи он сохт, ба тавре ки шохҳояш аз худи он буд; ва онро бо мис пӯшонид.}K w&Ва қурбонгоҳи қурбонии сӯхтаниро аз чӯби ақоқиё сохт, ки дарозияш панҷ араш, ва фарохияш панҷ араш, яъне мураббаъ буд; ва қадаш се араш.'JI%Ва равғани тадҳини пок, ва бухури хушбӯи пок сохт, ки бо санъати атрсозӣ сохта шуда буд.yIm%Ва дастакҳоро аз чӯби ақоқиё сохт, ва онҳоро бо тилло пӯшонид.H%%Ва ду ҳалқаи тилло барояш аз таги тоҷаш бар ду паҳлуяш, яъне бар ду тарафаш сохт, ҳамчун хонаҳои дастакҳо сохт, то ки онро ба воситаи онҳо бардоранд.YG-%Ва онро бо тиллои холис пӯшонид: бомаш ва деворҳояшро гирдогирд ва шохҳояшро; ва тоҷи тилло барояш гирдогирд сохт.F %Ва қурбонгоҳи бухурро аз чӯби ақоқиё сохт, ки дарозияш як араш, ва фарохияш як араш, яъне мураббаъ буд, ва қадаш ду араш; шохҳояш аз худаш буд.nEW%Онро бо тамоми чизҳои он аз як киккар тиллои холис сохт.D%Ва ҳафт чароғаш ва анбӯрҳояш, ва маҷмарҳояшро аз тиллои холис сохт.C+%Ғунчаҳояш ва шохаҳояш аз худи он буданд, он тамоман яклухт аз тиллои холис буд.dBC%Ва ғунчае зери ду шохаи он, ва ғунчае зери ду шохаи он, ва ғунчае зери ду шохаи он, – барои шаш шохае ки аз он берун меомад.A+%Ва дар пояи чароғдон чор қуббаи монанди гули бодом бо ғунчаҳо ва гулҳои он буд.I@ %Се қуббаи монанди гули бодом дар як шоха бо ғунча ва гул буд, ва се қуббаи монанди гули бодом дар шохаи дигар, бо ғунча ва гул; ҳамчунин дар шаш шохае ки аз чароғдон берун меомад.T?#%Ва шаш шоха аз паҳлуҳои он берун меомад: се шохаи чароғдон аз як паҳлуяш, ва се шохаи чароғдон аз паҳлуи дигараш.z>o%Ва чароғдоне аз тиллои холис сохт; чароғдонро яклухт сохт, ба тавре ки поя ва шохаҳои он, қуббаҳо, ғунчаҳо ва гулҳои он аз худи он буд.4=c%Ва колоеро, ки бар миз бояд бошад, яъне табақҳои он, ва қошуқҳои он, ва ҷомҳои он, ва пиёлаҳои онро, ки ҳадияи рехтаниро ба воситаи онҳо мерезанд, аз тиллои холис сохт.C<%Ва дастакҳоро аз чӯби ақоқиё сохт, ва онҳоро бо тилло пӯшонид, то ки барои бардоштани миз хизмат кунад.@;{%Ҳалқаҳо ба баландии ҳошия мувофиқ буда, ҳамчун хонаҳои дастакҳо барои бардоштани миз хизмат мекард.+:Q% Ва чор ҳалқаи тилло барои он сохт; ва ҳалқаҳоро бар чор гӯшаи чор почаи он барқарор намуд.49c% Ва ҳошияе гирдогирди он ба паҳноии чор ангушт сохт, ва афсари тилло гирдогирди ҳошияи он сохт.8}% Ва онро бо тиллои холис пӯшонид, ва гирдогирдаш афсари тилло сохт.37a% Ва мизе аз чӯби ақоқиё сохт, ки дарозияш ду араш, ва фарохияш як араш, ва қадаш якуним араш буд.6 % Ва каррубиён болҳоро дар боло паҳн карда, сарпӯшро бо болҳои худ мепӯшониданд, ва рӯйҳошон сӯи якдигар буд; рӯйҳои каррубиён сӯи сарпӯш буд.T5#%Як каррубиро аз ин канор, ва каррубии дигарро аз он канор сохт; каррубиёнро аз худи сарпӯш бар ду канори он сохт.4%Ва ду каррубӣ аз тилло сохт; онҳоро яклухт, аз ду канори сарпӯш сохт.%3E%Ва сарпӯше аз тиллои холис сохт, ки дарозияш дую ним араш, ва фарохияш якуним араш буд.Y2-%Ва он дастакҳоро ба ҳалқаҳое ки бар паҳлуҳои сандуқ ҳаст, дохил намуд, то ки сандуқ ба воситаи онҳо бардошта шавад.r1_%Ва дастакҳо аз чӯби ақоқиё сохта, онҳоро бо тилло пӯшонид.J0%Ва барои он, бар чор гӯшаи он чор ҳалқаи тилло рехт: ду ҳалқа бар як паҳлуяш, ва ду ҳалқа бар паҳлуи дигараш../W%Ва онро аз дарун ва аз берун бо тиллои холис пӯшонид, ва барои он гирдогирд тоҷи тилло сохт.Z. 1%Ва Басалъил сандуқе аз чӯби ақоқиё сохт, ки дарозияш дую ним араш, ва фарохияш якуним араш, ва қадаш якуним араш буд.\-3$&Ва панҷ сутуни онро бо чангакҳошон сохта, сарҳо ва чамбаракҳои онҳоро бо тилло пӯшонид; ва панҷ пояи онҳо аз мис буд.Z,/$%Ва пардае барои даромадгоҳи хайма аз лоҷвард ва арғувон ва қирмиз ва катони нозуки дутоба бо санъати гулдӯзӣ сохт.o+Y$$Ва барои он чор сутун аз ақоқиё сохт, ва онҳоро бо тилло пӯшонид, ва чангакҳошон аз тилло буд; ва барои онҳо чор пояи нуқра рехт.q*]$#Ва пардае аз нахҳои лоҷвардӣ ва арғувонӣ ва қирмизӣ ва катони нозуки дутоба сохт; бо бофти санъаткорона онро бо каррубиён сохт.m)U$"Ва тахтаҳоро бо тилло пӯшонид, ва ҳалқаҳои онҳоро, ки хонаҳои пуштбандҳо буд, аз тилло сохт; ва пуштбандҳоро бо тилло пӯшонид.(+$!Ва пуштбанди миёнаро сохт, то ки аз даруни тахтаҳо аз ин сар то он сар бигзарад.f'G$ ва панҷ пуштбанд барои тахтаҳои тарафи дигари манзил, ва панҷ пуштбанд барои тахтаҳои тарафи қафои манзил, ба самти ғарб.&%$Ва пуштбандҳо аз чӯби ақоқиё сохт: панҷ адад барои тахтаҳои як тарафи манзил,P%$Ва ба ҳамин тариқ ҳашт тахта шуд, ва пояҳои нуқра барои онҳо, ҷамъ шонздаҳ поя: ду поя, ду поя зери ҳар як тахта.q$]$Ва онҳо аз поён пайваст карда шуд, ва аз боло низ якҷоя дар як ҳалқа пайваст гардид; бар ҳар ду, яъне барои ҳар ду гӯша чунин сохт.`#;$Ва барои гӯшаҳои манзил, дар қафо, ду тахта сохт.o"Y$Ва барои қафои манзил, ки тарафи ғарбист, шаш тахта сохт.!'$Ва чил пояи нуқра барои онҳо: ду поя зери як тахта, ва ду поя зери тахтаи дигар. $Ва барои тарафи дигари манзил, барои тарафи шимолии он бист тахта сохт.tc$Ва чил пояи нуқра зери бист тахта сохт: ду поя зери як тахта барои ду дандонаи он, ва ду поя зери тахтаи дигар барои ду дандонаи он.|s$Ва тахтаҳоро барои манзил сохт: бист тахта барои тарафи ҷанубӣ.+Q$Ва дар ҳар тахта ду дандонаи мутавозии якдигар буд; дар ҳамаи тахтаҳои манзил чунин сохт. $Дарозии ҳар як тахта даҳ араш буд, ва фарохии ҳар як тахта – якуним араш.oY$Ва тахтаҳо, ки меистод, барои манзил аз чӯби ақоқиё сохт.?y$Ва болопӯше барои хайма аз пӯстҳои қӯчқор, ки сурх буд, сохт, ва болопӯше аз пӯстҳои тӯҳс аз болои он.)$Ва панҷоҳ часпаки мисин сохт, то ки хаймаро пайванд намояд, ва он яклухт шавад.lS$Ва панҷоҳ бандак ба лаби чодире ки дар канори пайвандкунӣ буд, сохт, ва панҷоҳ бандак бар лаби чодири пайвандкунии дуюм сохт. uf~o}|d{zPxxrwwutsrqQp%onlk[ihfeeJdkcjbfa{`^]\\ZYXWpV}UQTpSRQPOmNMLKJIIHxGEE.DYBA@??O=<;t:}99@77O55483q2K1/.-,+*1)o(^''%J#"!dsj;K- # TI-  Ва либосҳои худро кашида, либосҳои дигар бипӯшад, ва хокистарро берун аз бошишгоҳ ба макони поке барорад.q,] Ва бигзор коҳин пероҳани катони худро бипӯшад, ва эзори катоне бар бадани худ бипӯшад, ва хокистари қурбонии сӯхтаниро, ки оташ бар қурбонгоҳ сӯзонидааст, бардорад, ва онро назди қурбонгоҳ бимонад;K+ «Ба Ҳорун ва писаронаш фармуда, бигӯ: ин аст қонуни қурбонии сӯхтанӣ: бигзор қурбонии сӯхтанӣ тамоми шаб то субҳ бар оташдони қурбонгоҳ бошад, ва оташи қурбонгоҳ бар он бисӯзад.S*!Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:n)WВа коҳин гуноҳи ӯро ба ҳузури Парвардигор кафорат менамояд, ва ӯ дар ҳар коре ки карда муҷрим гардидааст, омурзида хоҳад шуд».(Ва барои қурбонии ҷурми худ бигзор ба Парвардигор қӯчқори беайбе аз рама, мувофиқи арзишдиҳии ту, ҳамчун қурбонии ҷурм назди коҳин биёрад.n'WАрзиши ҳар он чиро, ки дар бораи он савганди дурӯғ хӯрдааст, ӯ бояд пурра адо кунад, ва панҷяки он арзишро бар он илова намуда, ба соҳиби он бидиҳад, дар рӯзе ки қурбонии ҷурми худро тақдим менамояд.&Пас, модоме ки ӯ гуноҳ карда, муҷрим гардидааст, ӯ бояд он чиро, ки дуздидааст, ё он чиро, ки бо роҳи фиреб ба даст овардааст, ё он чиро, ки назди ӯ амонат гузошта шудааст, ё чизи гумшударо, ки ёфтааст, баргардонад.%Ё чизи гумшударо ёфта, дар ин бобат мункир шавад, ва савганди дурӯғ хӯрад дар яке аз корҳое ки одамизод карда, дар онҳо гуноҳкор мешавад, –!$=«Агар касе гуноҳ кунад, ва дар ҳаққи Парвардигор хиёнат намояд, ва ба ёри худ дар бобати амонат, ё гарав, ё моли дуздӣ мункир шавад, ё ёри худро фиреб кунад,R# !Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:"5Ин қурбонии ҷурмест, ки ба воситаи он ӯ ба ҳузури Парвардигор муҷрим гардидааст».e!EВа бигзор аз рама, дар асоси арзишдиҳии ту, қӯчқори беайбе барои қурбонии ҷурм назди коҳин биёрад; ва коҳин саҳверо, ки ӯ кардааст, вале надонистааст, кафорат менамояд, ва ӯ омурзида хоҳад шуд. /Ва агар касе гуноҳ кунад, яъне бар зидди яке аз аҳкоми наҳйи Парвардигор амал кунад, вале инро надонад, – ӯ муҷрим аст, ва барои гуноҳаш ҷазо хоҳад ёфт;DВа ӯ бояд товони чизи покеро, ки дар ҳаққи он гуноҳ кардааст, адо намояд, ба тавре ки панҷяки арзиши онро бар он илова кунад, ва онро ба коҳин бидиҳад; ва коҳин гуноҳи ӯро ба воситаи қӯчқори қурбонии ҷурм кафорат менамояд, ва ӯ омурзида хоҳад шуд.N«Агар касе хиёнат намуда, саҳван дар ҳаққи чизҳои поки Парвардигор гуноҳ кунад, бигзор ҳамчун қурбонии ҷурми худ аз рама, дар асоси арзишдиҳии ту бо сиқлҳои нуқра, мувофиқи сиқли пок, қӯчқори беайбе барои қурбонии ҷурм ба Парвардигор тақдим намояд;S!Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:+Q Ва коҳин гуноҳеро, ки он мард дар яке аз ин мавридҳо кардааст, кафорат менамояд, ва ӯ омурзида хоҳад шуд; ва бақияи он ҳамчун ҳадияи ордӣ аз они коҳин хоҳад буд».=u Ва онро назди коҳин мебиёрад; ва коҳин як мушт аз он ҳамчун ҳиссаи ёдгорӣ мегирад, ва бар қурбонгоҳ ҳамчун қурбонии оташини Парвардигор месӯзонад. Ин қурбонии гуноҳ аст.^7 Ва агар ду фохта ё ду чӯҷаи кабӯтар барои ӯ дастрас набошад, бигзор ҳамчун қурбонии худ барои гуноҳе ки кардааст, ба қадри даҳяки эфа орди маҳин барои қурбонии гуноҳ биёрад; бигзор равған бар он нарезад, ва лебӯно бар он намонад, зеро ки ин қурбонии гуноҳ аст. Ва дигарашро барои қурбонии сӯхтанӣ, мувофиқи дастур, ба кор мебарад; ва коҳин гуноҳи ӯро, ки кардааст, кафорат менамояд, ва ӯ омурзида хоҳад шуд.y Ва аз хуни қурбонии гуноҳ бар девори қурбонгоҳ мемолад, ва бақияи хун бигзор бар бунёди қурбонгоҳ фушурда шавад. Ин қурбонии гуноҳ аст.)MВа ӯ онҳоро назди коҳин мебиёрад, ки вай ҳамонро, ки барои қурбонии гуноҳ аст, аввал тақдим намуда, каллаашро аз пушти гарданаш мешиканад, вале ҷудо намекунад;7Ва агар баррае барои ӯ дастрас набошад, бигзор ҳамчун қурбонии ҷурми худ барои гуноҳе ки кардааст, ду фохта ё ду чӯҷаи кабӯтарро ба Парвардигор тақдим намояд: яке – барои қурбонии гуноҳ, ва дигаре – барои қурбонии сӯхтанӣ.saВа қурбонии айби ҷурми худро барои гуноҳе ки кардааст, ба Парвардигор тақдим намояд, яъне аз рамаи бузу гӯсфандон чорпои модаеро ҳамчун қурбонии гуноҳ биёрад, ва коҳин гуноҳи ӯро кафорат хоҳад кард.8kПас, дар сурате ки ӯ дар яке аз инҳо муҷрим гардидааст, бигзор ба гуноҳе ки кардааст, иқрор шавад,:oЁ касе ки бо даҳонаш барои кардани кори баде ё кори неке бемулоҳиза савганд хӯрдааст, – дар ҳар чизе ки одамизод бемулоҳиза савганд мехӯрад, – ва ин аз ӯ пӯшида бошад, вале баъдтар ин ба ӯ маълум шуда, ӯ дар яке аз инҳо муҷрим гардидааст, –5Ё ба нопокии одамизод, – ба ҳар нопокие ки кас аз он нопок мешавад, – бирасад, ва ин аз ӯ пӯшида бошад, вале баъдтар ба ӯ маълум шуда, ӯ муҷрим гардидааст;b?Ё касе ки ба ҳар чизи нопок, – хоҳ ба лошаи ҳайвони нопок, хоҳ ба лошаи чорпои нопок, хоҳ ба лошаи ҳашароти нопок – бирасад, ва ин аз ӯ пӯшида бошад, вале ӯ нопок ва гунаҳкор муҷрим гардидааст;[ 3«Агар касе дар он хусус гуноҳ кунад, ки овози савгандро шунидааст, ва шоҳиди он мебошад, яъне ё дидааст ва ё хабардор шудааст, валекин хабар надодааст, – ӯ барои ин гуноҳаш ҷазо хоҳад ёфт.Y-#Ва тамоми чарбуи онро ҷудо мекунад, чунон ки чарбуи гӯсфанд аз забҳи саломатӣ ҷудо карда мешавад, ва коҳин онро бар қурбонгоҳ ҳамчун қурбонии оташин барои Парвардигор месӯзонад; ва коҳин гуноҳи ӯро, ки кардааст, кафорат менамояд, ва ӯ омурзида хоҳад шуд».3a"Ва коҳин аз хуни ин қурбонии гуноҳ бо ангушти худ гирифта, бар шохҳои қурбонгоҳи қурбонии сӯхтанӣ мемолад, ва тамоми бақияи хуни онро бар бунёди қурбонгоҳ мерезад. !Ва ӯ дасти худро бар сари ин қурбонии гуноҳ мемонад, ва онро ҳамчун қурбонии гуноҳ дар маконе ки қурбонии сӯхтанӣ забҳ мекунанд, забҳ менамояд.> w Ва агар у бихоҳад гӯсфанде барои қурбонии гуноҳи худ тақдим намояд, бояд меши беайбе тақдим намояд.# AВа тамоми чарбуи онро ҷудо мекунад, чунон ки чарбуи забҳи саломатӣ ҷудо карда мешавад; ва коҳин онро бар қурбонгоҳ ҳамчун атри хушбӯй барои Парвардигор месӯзонад; ва коҳин гуноҳи ӯро кафорат менамояд, ва ӯ омурзида хоҳад шуд. )Ва коҳин аз хуни он бо ангушти худ гирифта, бар шохҳои қурбонгоҳи қурбонии сӯхтанӣ мемолад, ва тамоми бақияи хуни онро бар бунёди қурбонгоҳ мерезад;{ qВа ӯ дасти худро бар сари қурбонии гуноҳ мемонад, ва ин қурбонии гуноҳро дар маконе ки қурбонии сӯхтанӣ забҳ мекунанд, забҳ менамояд.Ва гуноҳе ки кардааст, баъдтар ба ӯ ошкор гардад, – бигзор барои қурбонии худ ба сабаби гуноҳе ки кардааст, модабузи беайбе тақдим намояд.iMАгар касе аз миёни авом мардум саҳван гуноҳ кунад, яъне бар зидди ягон аҳкоми наҳйи Парвардигор амал карда, гуноҳкор шавад,-Ва тамоми чарбуи онро, мисли чарбуи забҳи саломатӣ, бар қурбонгоҳ месӯзонад; ва коҳин гуноҳи ӯро ҳамин тавр кафорат менамояд, ва ӯ омурзида хоҳад шуд.CВа коҳин аз хуни қурбонии гуноҳ бо ангушти худ гирифта, бар шохҳои қурбонгоҳи қурбонии сӯхтанӣ мемолад, ва бақияи хуни онро бар бунёди қурбонгоҳи қурбонии сӯхтанӣ мерезад;"?Ва ӯ дасти худро бар сари нарбуз мемонад, ва онро дар маконе ки қурбонии сӯхтанӣ забҳ мекунанд, ба ҳузури Парвардигор забҳ менамояд. Ин қурбонии гуноҳ аст.CВа гуноҳе ки кардааст, баъдтар ба ӯ ошкор гардад, – бигзор нарбузи беайбе барои қурбонӣ тақдим намояд.U%Агар раис гуноҳ кунад, яъне бар зидди ягон аҳкоми наҳйи Парвардигор Худои худ саҳван амал карда, гуноҳкор шавад,fGВа гӯсоларо аз бошишгоҳ берун бароварда, онро месӯзонад, чунон ки гӯсолаи аввалро сӯзонид. Ин қурбонии гуноҳи ҷамоат аст.PВа бо ин гӯсола ончунон амал мекунад, ки бо гӯсолаи қурбонии гуноҳ амал кард; бо он бояд ҳамин тавр амал кунад, то ки коҳин гуноҳи онҳоро кафорат намояд, ва онҳо омурзида хоҳанд шуд.zoВа тамоми чарбуи онро аз он бардошта, бар қурбонгоҳ месӯзонад;p~[Ва аз он хун бар шохҳои қурбонгоҳ, ки ба ҳузури Парвардигор дар хаймаи ҷомеъ мебошад, мемолад, ва тамоми бақияи хунро бар бунёди қурбонгоҳи қурбонии сӯхтанӣ, ки назди дари хаймаи ҷомеъ аст, мерезад;3}aВа коҳин ангушташро дар хун ғӯтонида, онро ба ҳузури Парвардигор ҳафт бор пеши парда мепошад;|Ва коҳини тадҳиншуда аз хуни гӯсола ба хаймаи ҷомеъ дохил мекунад.s{aВа пирони ҷамоат дастҳои худро бар сари гӯсола ба ҳузури Парвардигор мемонанд, ва гӯсоларо ба ҳузури Парвардигор забҳ мекунанд.&zGВа гуноҳе ки кардаанд, баъдтар ошкор гардад, – бигзор ҷамоат гӯсолае аз галаи говон барои қурбонии гуноҳ тақдим намоянд, ва онро назди хаймаи ҷомеъ биёранд.?yy Ва агар тамоми ҷамоати Исроил саҳван гуноҳ кунанд, ва ин кор аз чашмони ҷамоат пӯшида бошад, яъне агар бар зидди ягон аҳкоми наҳйи Парвардигор амал карда гуноҳкор шаванд,jxO Яъне тамоми гӯсоларо бояд ба беруни бошишгоҳ, ба макони пок, ки он ҷо хокистарро мерезанд, бибарад, ва онро бар ҳезум дар оташ бисӯзонад; дар маконе ки хокистарро мерезанд, бигзор сӯзонида шавад.w9 Ва пӯсти гӯсола, ва тамоми гӯшти он бо каллааш ва почаҳояш ва амъояш ва саргинаш, –Xv+ Чунон ки он аз гови забҳи саломатӣ ҷудо карда мешавад; ва коҳин онҳоро бар қурбонгоҳи қурбонии сӯхтанӣ месӯзонад.iuM Ва ду гурда ва чарбуе ки бар онҳо то худи ронҳо мебошад, ва қабати чарбуе ки бар ҷигар аст, – онро бо гурдаҳо ҷудо мекунад, –vtgВа тамоми чарбуи гӯсолаи қурбонии гуноҳро бигзор аз он бардорад: чарбуе ки амъоро мепӯшонад, ва тамоми чарбуе ки бар амъо мебошад, s;Ва коҳин аз он хун бар шохҳои қурбонгоҳи бухури муаттар, ки ба ҳузури Парвардигор дар хаймаи ҷомеъ аст, мемолад, ва тамоми бақияи хуни гӯсоларо бар бунёди қурбонгоҳи қурбонии сӯхтанӣ, ки назди дари хаймаи ҷомеъ аст, мерезад;QrВа коҳин ангушти худро дар хун меғӯтонад, ва аз хун ба ҳузури Парвардигор ҳафт бор пеши пардаи покгоҳ мепошад. q;Ва коҳини тадҳиншуда аз хуни гӯсола мегирад, ва онро ба хаймаи ҷомеъ дохил мекунад.*pOВа он гӯсоларо назди дари хаймаи ҷомеъ ба ҳузури Парвардигор мебиёрад, ва дасти худро бар сари гӯсола мемонад, ва гӯсоларо ба ҳузури Парвардигор забҳ мекунад;tocАгар коҳини тадҳиншуда гуноҳе карда, сабаби гуноҳкор шудани қавм гардида бошад, – бигзор барои гуноҳе ки кардааст, гӯсолаи беайберо аз галаи говон барои қурбонии гуноҳ ба Парвардигор тақдим намояд.%nE«Ба банӣ Исроил сухан ронда, бигӯ: агар касе дар ҳар кадом аҳкоми наҳйи* Парвардигор саҳван хатокорона гуноҳ карда, бар зидди хилофи яке аз онҳо амал намояд,Rm !Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:Il Қонуни абадӣ барои ҳамаи наслҳои шумо дар ҳамаи манзилҳои шумо ин аст, ки ҳеҷ чарбу ва ҳеҷ хунро нахӯред».skaВа коҳин онҳоро бар қурбонгоҳ месӯзонад, – ин хӯроки қурбонии оташин барои атри хушбӯй аст; тамоми чарбу аз они Парвардигор аст.mjUВа ду гурда, ва чарбуе ки бар онҳо ва бар ронҳо мебошад, ва қабати чарбуе ки бар ҷигар аст, – бигзор онро бо гурдаҳо ҷудо кунад.i+Ва қурбонии худро, ҳамчун қурбонии оташин барои Парвардигор, аз он тақдим менамояд: чарбуе ки амъоро мепӯшонад, ва тамоми чарбуе ки бар амъо мебошад,h  Ва ӯ дасти худро бар сари он мемонад, ва онро назди хаймаи ҷомеъ забҳ мекунад, ва писарони Ҳорун хуни онро бар қурбонгоҳ гирдогирд мепошанд.g) Ва агар қурбонии ӯ буз бошад, бигзор онро ба ҳузури Парвардигор тақдим намояд.-fU Ва коҳин онро бар қурбонгоҳ месӯзонад, – ин хӯроки қурбонии оташин аст барои Парвардигор.meU Ва ду гурда ва чарбуе ки бар онҳо ва бар ронҳо мебо шад, ва қабати чарбуе ки бар ҷигар аст, – бигзор онро бо гурдаҳо ҷудо кунад.!d= Ва аз забҳи саломатӣ инҳоро ҳамчун қурбонии оташин барои Парвардигор тақдим менамояд: чарбуи он, тамоми дунбаи он, ки то худи думғоза ҷудо карда шуда бошад, ва чарбуе ки амъоро мепӯшонад, ва тамоми чарбуе ки бар амъо мебошад.c/Ва ӯ дасти худро бар сари қурбонии худ мемонад, ва онро назди хаймаи ҷомеъ забҳ мекунад, ва писарони Ҳорун хуни онро бар қурбонгоҳ гирдогирд мепошанд.b/Агар ӯ гӯсфанде қурбонӣ кунад, бигзор онро ба ҳузури Парвардигор тақдим намояд.]a5Ва агар қурбонии забҳи саломатии ӯ барои Парвардигор аз рама бошад, бигзор чорпои нар ё модаи беайбро тақдим намояд.(`KВа писарони Ҳорун онро бар қурбонгоҳ бо қурбонии сӯхтанӣ бар ҳезуме ки бар оташ мебошад, месӯзонанд, – ин қурбонии оташин, атри хушбӯй барои Парвардигор аст.o_YВа ду гурда, ва чарбуе ки бар онҳо то худи ронҳо мебошад, ва қабати чарбуе ки бар ҷигар аст, – бигзор онро бо гурдаҳо ҷудо кунад.!^=Ва ӯ аз забҳи саломатӣ инҳоро ҳамчун қурбонии оташин барои Парвардигор тақдим менамояд: чарбуе ки амъоро мепӯшонад, ва тамоми чарбуе ки бар амъо мебошад,*]OВа дасти худро бар сари қурбонии худ мемонад, ва онро назди дари хаймаи ҷомеъ забҳ мекунад; ва писарони Ҳорун, коҳинон, хунро бар қурбонгоҳ гирдогирд мепошанд.(\ M«Ва агар қурбонии касе забҳи саломатӣ бошад, – агар ӯ аз говони хоҳ нар ва хоҳ мода тақдим намояд, – бигзор беайби онҳоро ба ҳузури Парвардигор тақдим намояд.[!Ва коҳин ҳиссаи ёдгории онро аз ғаллаи нимкӯфтаи он ва аз равғани он, бо тамоми лебӯнои он месӯзонад, – ин қурбонии оташин барои Парвардигор аст».Z{Ва равған бар он бирез, ва лебӯно бар он бимон, – ин ҳадияи ордист.DYВа ҳангоме ки ҳадияи ордии навбарҳоро барои Парвардигор тақдим менамоӣ, – аз хӯшаҳои бар оташ бирён кардашуда, аз ғаллаи нимкӯфта ҳадияи ордии навбарҳои худро тақдим намо.X/ Ва ҳар қурбонии ҳадияи ордии худро бо намак намакин бикун, ва намаки паймони Худои худро аз ҳадияи ордии худ дур накун; бо ҳар қурбонии худ намак биёр. W Онҳоро ҳамчун қурбонии навбарҳо метавонед барои Парвардигор тақдим намоед, вале онҳо набояд бар қурбонгоҳ барои атри хушбӯй бароварда шавад.vVg Ҳеҷ як ҳадияи ордие ки барои Парвардигор тақдим менамоед, набояд бо хамиртуруш тайёр карда шавад, зеро ки ҳеҷ як хамиртуруш ва ҳеҷ як асалро набояд барои Парвардигор ҳамчун қурбонии оташин бисӯзонед.gUI Ва он чи аз ҳадияи ордӣ боқӣ мемонад, аз они Ҳорун ва писаронаш хоҳад буд; ин поки покҳост аз ҳадияҳои оташини Парвардигор.T{ Ва коҳин аз ҳадияи ордӣ ҳиссаи ёдгории онро бардошта, бар қурбонгоҳ месӯзонад, – ин қурбонии оташин, атри хушбӯй барои Парвардигор аст.}SuВа ҳадияи ордиеро, ки аз ин чизҳо тайёр карда шудааст, барои Парвардигор оварда, пеши коҳин мемонӣ, ва ӯ онро назди қурбонгоҳ меоварад.[R1Ва агар қурбонии ту ҳадияи ордие бошад, ки дар дег бирён кардаӣ, – он бояд аз орди маҳин бо равған тайёр карда шавад.kQQОнро реза карда, равған бар он бирез; ин ҳадияи ордист.PВа агар қурбонии ту ҳадияи ордие бошад, ки бар тоба* пухтаӣ, – барояш бояд орди маҳин бо равған омехта хамир карда шавад, яъне он бояд фатир бошад.OOВа агар қурбонии ҳадияи ордиро аз чизҳои дар танӯр пухташуда тақдим намоӣ, – гирдаҳои қурсҳои фатире биёр, ки барояш орди маҳин бо равған омехта хамир карда шуда бошад; ё нончаҳои фатири тунуке биёр, ки баъд аз пухтан равған бар он молида шуда бошад.gNIВа он чи аз ҳадияи ордӣ боқӣ мемонад, аз они Ҳорун ва писаронаш хоҳад буд; ин поки покҳост аз ҳадияҳои оташини Парвардигор.LMВа онро ӯ ба писарони Ҳорун, коҳинон, мебиёрад, ва коҳин аз он, яъне аз орди маҳинаш, ва равғанаш, бо тамоми лебӯнояш, як мушти пур мегирад, ва онро ҳамчун ҳиссаи ёдгорӣ бар қурбонгоҳ месӯзонад, – ин қурбонии оташин, атри хушбӯй барои Парвардигор аст.8L m«Ва агар касе бихоҳад қурбонии ҳадияи ордиро барои Парвардигор тақдим намояд, – бигзор орди маҳин қурбонии ӯ бошад, ва равған бар он бирезад, ва лебӯно бар он бимонад.K Ва онро аз миёни болҳояш чок мекунад, вале аз ҳам ҷудо намекунад, ва коҳин онро бар қурбонгоҳ бар ҳезуме ки бар оташ мебошад, месӯзонад, – ин қурбонии сӯхтанӣ, ҳадияи оташин, атри хушбӯй барои Парвардигор аст».kJ SВа чиғилдонашро бо парҳояш ҷудо мекунад, ва онро назди қурбонгоҳ, ба тарафи шарқӣ, дар маконе ки хокистар мебошад, мепартояд.I #Ва коҳин онро ба қурбонгоҳ наздик оварда, каллаашро мешиканад, ва бар қурбонгоҳ месӯзонад, пас аз он ки хуни он бар девори қурбонгоҳ фушурда шавад.(H MВа агар қурбонии у барои Парвардигор, яъне қурбонии сӯхтанӣ аз паррандагон бошад, бигзор қурбонии худро аз фохтаҳо ё аз чӯҷаҳои кабӯтар пешкаш тақдим намояд.5G g Ва ӯ амъо ва почаҳоро бо об мешӯяд; ва коҳин ҳамаашро наздик оварда, бар қурбонгоҳ месӯзонад, – ин қурбонии сӯхтанӣ, ҳадияи оташин, атри хушбӯй барои Парвардигор аст.F   Ва ӯ онро ба қисмҳои он пора карда, каллааш ва чарбуяшро ҷудо мекунад, ва коҳин онҳоро бар ҳезуме ки бар оташи рӯи қурбонгоҳ мебошад, мечинад.E  Ва онро бар тарафи шимолии қурбонгоҳ ба ҳузури Парвардигор забҳ мекунад, ва писарони Ҳорун, коҳинон, хуни онро бар қурбонгоҳ гирдогирд мепошанд.pD ] Ва агар қурбонии ӯ аз рама, яъне аз гӯсфандон ё аз бузон бошад, бигзор барои қурбонии сӯхтанӣ чорпои нари беайбро тақдим намояд.aC ? Ва ӯ рӯда ва шикамбаи он ва почаҳои онро бо об мешӯяд, ва коҳин ҳар он чиро, ки бар қурбонгоҳ мебошад, месӯзонад, – ин қурбонии сӯхтанӣ, ҳадияи оташӣ оташин, атри хушбӯй барои Парвардигор аст.RB !Ва писарони Ҳорун, коҳинон, ин қисмҳо, калла ва чарбуро бар ҳезуме ки бар оташи рӯи қурбонгоҳ мебошад, мечинанд.A 'Ва писарони Ҳоруни коҳин бар қурбонгоҳ оташ гузошта, ҳезум бар оташ мечинанд.z@ qВа ӯ қурбонии сӯхтаниро пӯст канда, ба қисмҳои он пора мекунад.]? 7Ва гӯсоларо ба ҳузури Парвардигор забҳ мекушад мекунад, ва писарони Ҳорун, коҳинон хунро наздик меоваранд, ва хунро бар қурбонгоҳе ки назди хаймаи ҷомеъ ҷамъомад аст, гирдогирд мепошанд.A> Ва дасти худро бар сари қурбонии сӯхтанӣ мемонад, ва ӯ таваҷҷӯҳ меёбад, то ки гуноҳҳояш кафорат шавад.K= Агар қурбонии ӯ қурбонии сӯхтание аз гала бошад, бигзор чорпои нари беайбро тақдим намояд; онро назди дари хаймаи ҷомеъ тақдим намояд, то ки ба ҳузури Парвардигор таваҷҷӯҳ ёбад.< {«Ба банӣ Исроил сухан ронда, ба онҳо бигӯ: вақте ки касе аз шумо бихоҳад барои Парвардигор қурбонӣ кунад, – қурбонии худро аз чорпоён, яъне аз галаи говон ва аз рамаи гӯсфандон ва бузон тақдим пешкаш намояд.; Ва Парвардигор Мусоро хонд, ва аз хаймаи ҷомеъ ба ӯ сухан ронда, гуфт:s:a(&Зеро ки абри Парвардигор бар манзил рӯзона, ва оташ дар он шабона, пеши назари тамоми хонадони Исроил дар тамоми сафари онҳо буд.9'(%Ва агар абр боло намебаромад, то рӯзи боло баромадани он роҳсипор намешуданд. ~~}2{zy^xwvGuss[sq~po{n2mllkjciqhgfedcc@a`_^]\[HZ1YWvW VUT\SSRQPoOO.NbMKJIHHkG{GFDEECC8B/Af@p?>n=<;:9N883654302%004.-+*^*((&&5%|$V#E! R*Ly| >{ Z $ _E,P/ Ва онро дар макони пок бихӯред, чунки он аз қурбонии оташини Парвардигор ҳиссаи ту ва ҳиссаи писарони туст, зеро ки чунин ба ман фармуда шудааст. .; Ва Мусо ба Ҳорун ва писаронаш Элъозор ва Итомор, ки зинда монда буданд, гуфт: «Ҳадияи ордиеро, ки аз қурбонии оташини Парвардигор боқӣ мондааст, бигиред, ва онро бе хамиртуруш назди қурбонгоҳ бихӯред, зеро ки ин поки покҳост.A-} Ва тамоми фароизеро, ки Парвардигор ба шумо ба воситаи Мусо фармудааст, ба банӣ Исроил таълим диҳед».|,s То ки покро аз ғайрипок, ва нопокро аз пок битавонед фарқ кунед,+} «Ту ва писаронат бо ту, вақте ки ба хаймаи ҷомеъ дохил мешавед, май ва шароб нанӯшед, то ки намиред; ин аст фаризаи абадӣ дар наслҳои шумо,U*% Ва Парвардигор ба Ҳорун сухан ронда, гуфт:)% Ва аз дари хаймаи ҷомеъ берун наравед, мабодо бимиред, зеро ки равғани тадҳини Парвардигор бар шумост». Ва онҳо мувофиқи гуфтори Мусо амал карданд.(' Ва Мусо ба Ҳорун ва писаронаш Элъозор ва Итомор гуфт: «Сарҳои худро яла накунед, ва либосҳои худро надарронед, то ки намиред, ва Ӯ бар тамоми ҷамоат ғазаб накунад; вале бигзор бародарони шумо, тамоми хонадони Исроил, дар ҳаққи сӯхтагон, ки Парвардигор онҳоро сӯзонидааст, навҳагарӣ кунанд.A'} Ва онҳо наздик омада, мурдаҳоро дар пероҳанҳошон ба беруни бошишгоҳ бурданд, чунон ки Мусо гуфта буд.2&_ Ва Мусо Мишоил ва Элсофонро, ки писарони Узиил, амаки Ҳорун, буданд, хонда, ба онҳо гуфт: «Наздик омада, бародарони худро аз пеши покгоҳ ба беруни бошишгоҳ бибаред».]%5 Ва Мусо ба Ҳорун гуфт: «Ин аст он чи Парвардигор сухан ронда, гуфтааст: 'Ба воситаи наздиконам покии Худро зоҳир хоҳам сохт, ва дар назари тамоми қавм ҷалол хоҳам ёфт'». Ва Ҳорун хомӯш монд.<$s Ва оташе аз ҳузури Парвардигор берун омада, онҳоро сӯзонид; ва онҳо ба ҳузури Парвардигор мурданд.h# M Ва писарони Ҳорун, Нодоб ва Абиҳу, ҳар яке маҷмари худро гирифта, оташ бар онҳо монданд, ва бухур бар он гузошта, ба ҳузури Парвардигор оташи бегонаро, ки Ӯ ба онҳо нафармуда буд, наздик оварданд.."W Ва оташе аз ҳузури Парвардигор берун омада, қурбонии сӯхтанӣ ва чарбуро бар қурбонгоҳ сӯзонид, ва тамоми қавм инро дида, ба ваҷд омаданд, ва бар рӯи худ афтоданд.v!g Ва Мусо ва Ҳорун ба хаймаи ҷомеъ даромаданд, ва берун омада, қавмро баракат доданд; ва ҷалоли Парвардигор ба тамоми қавм зоҳир шуд.' I Ва Ҳорун дастҳои худро сӯи қавм боло бардошта, онҳоро баракат дод, ва баъд аз тақдим кардани қурбонии гуноҳ ва қурбонии сӯхтанӣ ва забҳи саломатӣ фурӯд омад.^7 Ва Ҳорун синаҳо ва соқи ростро, ҳамчун ҳадияи ҷунбониданӣ, ба ҳузури Парвардигор ҷунбонид, чунон ки Мусо фармуда буд.} Ва чарбуро бар синаҳо монданд; ва ӯ чарбуро бар қурбонгоҳ сӯзонид.S! Ва низ чарбуи барзагов ва қӯчқорро: дунба ва он чи амъоро мепӯшонад, ва гурдаҳо, ва қабати чарбуи рӯи ҷигарро, –5 Ва барзагов ва қӯчқорро, ки забҳи саломатӣ барои қавм буд, забҳ намуд; ва писарони Ҳорун хунро назди ӯ оварданд, ва ӯ онро бар қурбонгоҳ гирдогирд пошид.X+ Ва ҳадияи ордиро наздик овард, ва мушташро аз он пур карда, илова ба қурбонии сӯхтании субҳ бар қурбонгоҳ сӯзонид. Ва қурбонии сӯхтаниро наздик оварда, мувофиқи дастур тақдим намуд.) Ва қурбонии қавмро наздик овард, ва нарбузи гуноҳро, ки барои қавм буд, гирифт, ва онро забҳ карда, монанди қурбонии пешина, барои гуноҳ тақдим намуд.  Ва амъо ва почаҳоро шуста, бо қурбонии сӯхтанӣ бар қурбонгоҳ сӯзонид."? Ва қисмҳо ва каллаи қурбонии сӯхтаниро назди ӯ оварданд, ва ӯ бар қурбонгоҳ сӯзонид.Z/ Ва қурбонии сӯхтаниро забҳ кард, ва писарони Ҳорун хунро назди ӯ оварданд, ва ӯ онро бар қурбонгоҳ гирдогирд пошид.iM Ва гӯшт ва пӯстро берун аз бошишгоҳ дар оташ сӯзонид.wi Ва чарбу, ва гурдаҳо, ва қабати чарбуи рӯи ҷигари қурбонии гуноҳро бар қурбонгоҳ сӯзонид, чунон ки Парвардигор ба Мусо фармуда буд.  Ва писарони Ҳорун хунро назди ӯ оварданд, ва ӯ ангушти худро дар хун ғӯтонида, бар шохҳои қурбонгоҳ молид; ва хунро бар бунёди қурбонгоҳ рехт./Y Ва Ҳорун ба қурбонгоҳ наздик омада, гӯсолаи қурбонии гуноҳро, ки барои худаш буд, забҳ кард.H  Ва Мусо ба Ҳорун гуфт: «Ба қурбонгоҳ наздик биё, ва қурбонии гуноҳи худ ва қурбонии сӯхтании худро тақдим карда, барои худат ва барои ҷамоат кафорат намо; ва қурбонии қавмро тақдим карда, барои онҳо кафорат намо, чунон ки Парвардигор фармудааст».]5 Ва Мусо гуфт: «Ин аст он чи Парвардигор фармудааст, ки ба амал оваред, ва ҷалоли Парвардигор ба шумо зоҳир хоҳад шуд».iM Ва он чиро, ки Мусо фармуда буд, назди хаймаи ҷомеъ оварданд; ва тамоми ҷамоат наздик омада, ба ҳузури Парвардигор истоданд.U% Ва барзагов ва қӯчқоре барои забҳҳои саломатӣ, то ки ба ҳузури Парвардигор забҳ карда шавад, ва ҳадияи ордии бо равған омехташуда; зеро ки имрӯз Парвардигор ба шумо зоҳир хоҳад шуд'».  Ва ба банӣ Исроил сухан ронда, бигӯ: 'Нарбузе барои қурбонии гуноҳ, ва гӯсола ва барраи яксолае ки беайб бошанд, барои қурбонии сӯхтанӣ бигиред," ? Ва ба Ҳорун гуфт: «Гӯсолаи наре барои қурбонии гуноҳ ва қӯчқоре барои қурбонии сӯхтанӣ бигир, ки ҳар ду беайб бошанд, ва ба ҳузури Парвардигор тақдим намо.5  g Ва дар рӯзи ҳаштум чунин воқеъ шуд, ки Мусо Ҳорун ва писарони ӯ ва пирони Исроилро даъват намуд.2 _$Ва Ҳорун ва писаронаш ҳар он чиро, ки Парвардигор ба воситаи Мусо фармуда буд, ба ҷо оварданд.& G#Ва назди дари хаймаи ҷомеъ рӯзона ва шабона ҳафт рӯз бимонед, ва навбатдории Парвардигорро риоя намоед, то ки намиред, зеро ки чунин ба ман фармуда шудааст».a="Чунон ки имрӯз ба амал оварда шуд, ончунон Парвардигор фармуд, ки ба амал оварда шавад, то ки барои шумо кафорат гардад.!Ва аз дари хаймаи ҷомеъ ҳафт рӯз берун наравед, то рӯзе ки айёми гумоштани шумо анҷом ёбад, зеро ки гумоштани шумо бояд ҳафт рӯз ба амал ояд.W) Ва бақияи гӯшт ва нонро дар оташ бисӯзонед.)Ва Мусо ба Ҳорун ва писаронаш гуфт: «Ин гӯштро назди дари хаймаи ҷомеъ бипазед, ва дар он ҷо онро бо ноне ки дар сабади гумоштанӣ мебошад, бихӯред, чунон ки ба ман фармуда гуфта шудааст: 'Ҳорун ва писаронаш онро бихӯранд'.'IВа Мусо аз равғани тадҳин ва аз хуне ки бар қурбонгоҳ буд, гирифт, ва бар Ҳорун, бар либосҳояш, ва бар писарони ӯ, ва бар либосҳои писарони ӯ бо ӯ пошид; ва Ҳорун ва либосҳояш, ва писарони ӯ ва либосҳои писарони ӯро бо ӯ тақдис кард.LВа Мусо синаро гирифт, ва онро ҳамчун ҳадияи ҷунбониданӣ ба ҳузури Парвардигор ҷунбонид; ин аз қӯчқори гумоштанӣ ҳиссае барои Мусо буд, чунон ки Парвардигор ба Мусо фармуда буд.<sВа Мусо инҳоро аз кафҳои онҳо гирифта, бар қурбонгоҳ бо қурбонии сӯхтанӣ сӯзонид: ин қурбонии гумоштанӣ барои атри хушбӯй буд, ин қурбонии оташин барои Парвардигор буд.G Ва ҳамаи инро бар кафҳои Ҳорун ва бар кафҳои писаронаш гузошт, ва онҳоро ба ҳузури Парвардигор ҷунбонид."?Ва аз сабади фатирҳое ки ба ҳузури Парвардигор буд, як қурси фатир, ва як қурси нони равғанин, ва як нончаи тунукро гирифта, бар чарбу ва бар соқи рост монд. Ва чарбу ва дунба, ва тамоми чарбуеро, ки бар амъо буд, ва қабати чарбуеро, ки бар ҷигар буд, ва ду гурда ва чарбуи онҳо, ва соқи ростро гирифт;w~iВа писарони Ҳорунро наздик овард, ва Мусо аз он хун бар нармаи гӯши рости онҳо, ва бар нарангушти дасти рости онҳо, ва бар нарангушти пои рости онҳо молид; ва Мусо он хунро бар қурбонгоҳ гирдогирд пошид.}Ва онро забҳ кард, ва Мусо аз хуни он гирифт, ва бар нармаи гӯши рости Ҳорун, ва бар нарангушти дасти рости ӯ, ва бар нарангушти пои рости ӯ молид.w|iВа қӯчқори дуюмро, ки қӯчқори гумоштанӣ ба шумор мерафт, наздик овард, ва Ҳорун ва писаронаш дастҳои худро бар сари қӯчқор монданд.w{iВа амъо ва почаҳоро бо об шуст; ва Мусо тамоми қӯчқорро бар қурбонгоҳ сӯзонид: ин қурбонии сӯхтанӣ ҳамчун атри хушбӯй ва қурбонии оташин барои Парвардигор буд, чунон ки Парвардигор ба Мусо фармуда буд.z-Ва қӯчқорро ба қисмҳои он пора кард, ва Мусо калла ва қисмҳо ва чарбуро сӯзонид.{yqВа онро забҳ кард, ва Мусо хунро бар қурбонгоҳ гирдогирд пошид.Hx Ва қӯчқори қурбонии сӯхтаниро наздик овард, ва Ҳорун ва писаронаш дастҳои худро бар сари қӯчқор монданд.ewEВа гӯсола ва пӯсташ ва гӯшташ ва саргинашро берун аз бошишгоҳ дар оташ сӯзонид, чунон ки Парвардигор ба Мусо фармуда буд.v!Ва тамоми чарбуеро, ки бар амъо буд, ва қабати чарбуеро, ки бар ҷигар буд, ва ду гурда ва чарбуи онҳоро гирифт, ва Мусо онҳоро бар қурбонгоҳ сӯзонид.wuiВа онро забҳ кард, ва Мусо хунро гирифт, ва бар шохҳои қурбонгоҳ гирдогирд бо ангушташ молид, ва қурбонгоҳро пок намуд, ва хунро бар бунёди қурбонгоҳ рехта, онро тақдис кард, то ки барояш кафорат намояд.Ut%Ва гӯсолаи қурбонии гуноҳро овард, ва Ҳорун ва писаронаш дастҳои худро бар сари гӯсолаи қурбонии гуноҳ монданд,[s1 Ва Мусо писарони Ҳорунро наздик овард, ва бар онҳо пероҳанҳоро пӯшонид, ва камарбандҳоро бар камари онҳо баст, ва кулоҳҳоро бар сари онҳо ниҳод, чунон ки Парвардигор ба Мусо фармуда буд.r9 Ва аз равғани тадҳин бар сари Ҳорун рехта, ӯро тадҳин намуд, то ки ӯро тақдис кунад.rq_ Ва аз он бар қурбонгоҳ ҳафт бор пошид, ва қурбонгоҳ ва тамоми колояш, ва лаган ва пояашро тадҳин намуд, то ки онҳоро тақдис кунад.Ep Ва Мусо равғани тадҳинро гирифт, ва манзил ва он чиро, ки дар он буд, тадҳин намуд, ва онҳоро тақдис кард.o Ва салларо бар сари ӯ гузошт, ва бар салла, аз пеш, тунукаи лавҳаи тилло, яъне нимтоҷи покро ниҳод, чунон ки Парвардигор ба Мусо фармуда буд.n{Ва синабандро бар ӯ гузошт, ва урим ва туммимро бар синабанд монд.Vm'Ва пероҳанро бар ӯ гузошт, ва камарашро бо камарбанд баст, ва ридоро бар ӯ пӯшонид, ва эфӯдро бар ӯ гузошт, ва камарашро бо тасмаи эфӯд баста, эфӯдро ба воситаи он бар ӯ мустаҳкам намуд.lВа Мусо Ҳорун ва писаронашро наздик овард, ва онҳоро дар об ғусл дод.!k=Ва Мусо ба ҷамоат гуфт: «Ин аст он чи Парвардигор фармудааст, ки ба ҷо оварда шавад».FjВа Мусо ончунон ки Парвардигор ба ӯ фармуд, ба амал овард, ва ҷамоат назди дари хаймаи ҷомеъ ҷамъ шуданд.jiOВа тамоми ҷамоатро назди дари хаймаи ҷомеъ ҷамъ кун».lhS«Ҳорун, ва писаронашро бо ӯ, ва либосҳо, ва равғани тадҳин, ва гӯсолаи қурбонии гуноҳ, ва ду қӯчқор, ва сабади фатирҳоро бигир,Rg !Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:#fA&Ки Парвардигор ба Мусо дар кӯҳи Сино фармуда буд, дар рӯзе ки ба банӣ Исроил дар биёбони Сино фармуд, ки қурбониҳои худро барои Парвардигор тақдим намоянд.We)%Ин аст қонуни қурбонии сӯхтанӣ, ҳадияи ордӣ, қурбонии гуноҳ, қурбонии ҷурм, қурбонии гумоштанӣ ва забҳи саломатӣ,zdo$Ки ба онҳо додани онро Парвардигор фармуд, дар рӯзе ки онҳоро аз миёни банӣ Исроил тадҳин намуд. Ин фаризаи абадӣ дар наслҳои онҳост.Bc#Ин аст насибаи тадҳини Ҳорун ва насибаи тадҳини писаронаш аз қурбониҳои оташини Парвардигор дар рӯзе ки онҳо наздик оварда шуданд, то ки барои Парвардигор каҳонат кунанд,Xb+"Зеро ки Ман синаи ҷунбониданӣ ва соқи пешкашро аз банӣ-Исроил, аз забҳҳои саломатии онҳо гирифтам, ва онҳоро ба Ҳоруни коҳин ва писаронаш ба фаризаи абадӣ аз ҷониби банӣ Исроил додам».Ha !Ҳар кӣ аз писарони Ҳорун хуни қурбонии саломатӣ ва чарбуро тақдим менамояд, соқи рост ҳиссаи ӯ хоҳад буд.`# Ва соқи ростро ҳамчун пешкаши пок аз забҳҳои саломатии худ ба коҳин бидиҳед.%_EВа коҳин чарбуро бар қурбонгоҳ месӯзонад, ва сина аз они Ҳорун ва писаронаш хоҳад буд.^Бо дастҳои худ ӯ бояд қурбонии оташинро барои Парвардигор биёрад, чарбуро бо сина бояд биёрад, то ки он синаро ба ҳузури Парвардигор биҷунбонад.>]w«Ба банӣ Исроил сухан ронда, бигӯ: ҳар кӣ забҳи саломатии худро барои Парвардигор тақдим менамояд, ӯ бояд қурбонии худро аз забҳи саломатии худ барои Парвардигор биёрад.S\!Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:[Ҳар кӣ ҳар гуна хунро бихӯрад, – он кас аз миёни қавми худ нобуд хоҳад шуд».(ZKВа ҳеҷ хунро, – хоҳ аз они парранда бошад, хоҳ аз они чорпо, – дар манзилҳои худ нахӯред.1Y]Зеро ҳар кӣ чарбуи чорпоеро, ки аз он қурбонии оташин барои Парвардигор тақдим карда мешавад, бихӯрад, – он касе ки хӯрда бошад, аз миёни қавми худ нобуд хоҳад шуд.mXUВа чарбуи чорпои мурда ва чарбуи чорпои даридашударо барои ҳар кор истеъмол кардан мумкин аст, вале ба ҳеҷ ваҷҳ онро нахӯред.W/«Ба банӣ Исроил сухан ронда, бигӯ: хеҷ як чарбуи гов ва гӯсфанд ва бузро нахӯред,SV!Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:U)Ва агар касе ба ҳар чизи нопок, хоҳ ба нопокии одамизод, хоҳ ба чорпои нопок, хоҳ ба ҳар чизи зишти нопок бирасад, ва аз гӯшти забҳи саломатӣ, ки барои Парвардигор аст, бихӯрад, – он кас аз миёни қавми худ нобуд хоҳад шуд».T3Вале агар касе аз гӯшти забҳи саломатӣ, ки барои Парвардигор аст, бихӯрад, дар ҳолате ки нопокии ӯ бар ӯ бошад, он кас аз миёни қавми худ нобуд хоҳад шуд.S!Ва гӯшти он, агар ба ягон чизи нопок бирасад, набояд хӯрда шавад, балки бояд дар оташ сӯзонида шавад; ва гӯшти покро ҳар каси пок метавонад бихӯрад.*ROВа агар аз гӯшти забҳи саломатии ӯ дар рӯзи сеюм хӯрда шавад, он сазовори таваҷҷӯҳ нахоҳад буд, ва барои касе ки онро қурбонӣ кардааст, ба ҳисоб оварда нахоҳад шуд; он нопок аст, ва ҳар кӣ аз он бихӯрад, барои гуноҳаш ҷазо хоҳад ёфт.$QCВа он чи аз гӯшти он забҳ боқӣ монда бошад, бояд дар рӯзи сеюм дар оташ сӯзонида шавад.)PMВа агар забҳи қурбонии ӯ аз рӯи ваъда назр ё кӯшиш хайрот бошад, забҳи у бояд дар рӯзи қурбонӣ шуданаш хӯрда шавад; ва бақияи онро рӯзи дигар хӯрдан мумкин аст.aO=Ва гӯшти забҳи шукронаи саломатии ӯ бояд дар рӯзи қурбонӣ шуданаш хӯрда шавад; аз он то субҳ набояд боқӣ гузошта шавад.NВа аз он якеро аз ҳар қурбонӣ ҳамчун ҳадия барои Парвардигор тақдим менамояд; ин аз они коҳине ки хуни забҳи саломатиро мепошад, хоҳад буд.HM  Қурбонии худро ҳамроҳи забҳи шукронаи саломатии худ ӯ бояд бо қурсҳои нони хамиртурушдор тақдим намояд.7Li Агар касе онро барои шукрона тақдим намояд, ӯ бояд бо забҳи шукрона қурсҳои фатири бо равған омехташуда, ва нончаҳои тунуки фатири равған молидашуда, ва аз орди маҳине ки бо оби ҷӯш омехтааст, қурсҳои бо равған омехташуда тақдим намояд; K Ва ин аст қонуни забҳи саломатӣ, ки ба Парвардигор тақдим карда мешавад.J Ва ҳар ҳадияи ордӣ, хоҳ бо равған омехта, хоҳ хушк бошад, аз они тамоми банӣ Ҳорун хоҳад буд, бе он ки аз якдигар тафовуте фарқе дошта бошанд.I% Ва ҳар ҳадияи ордӣ, ки дар танӯр пухта шудааст, ва ҳар он чи дар дег ва бар тоба тайёр карда шудааст, аз они коҳине ки онро тақдим менамояд, хоҳад буд.}HuВа коҳине ки қурбонии сӯхтании касеро тақдим менамояд, пӯсти он қурбонии сӯхтание ки ӯ тақдим намудааст, аз они ҳамин коҳин хоҳад буд.cGAҚурбонии гуноҳ монанди қурбонии ҷурм аст, яъне қонуни онҳо як аст: он аз они коҳинест, ки ба воситаи он кафорат менамояд.GF Ҳар мардина аз миёни коҳинон онро метавонад бихӯрад; он бояд дар макони пок хӯрда шавад. Ин поки покҳост.GE Ва коҳин онҳоро бар қурбонгоҳ ҳамчун қурбонии оташин барои Парвардигор месӯзонад. Ин қурбонии ҷурм аст.nDWВа ду гурда ва чарбуе ки бар онҳо то худи ронҳо мебошад, ва қабати чарбуе ки бар ҷигар аст, – бигзор онро бо гурдаҳо ҷудо кунад.C3Ва аз он ӯ тамоми чарбуяшро тақдим менамояд: дунба ва чарбуе ки амъоро мепӯшонад,B+Дар маконе ки қурбонии сӯхтаниро забҳ мекунанд, қурбонии ҷурмро низ бояд дар он ҷо забҳ кунанд; ва хуни он бояд бар курбонгоҳ гирдогирд пошида шавад.`A =«Ва ин аст қонуни қурбонии ҷурм: ин поки покҳост.!@=Вале ҳар қурбонии гуноҳ, ки хунаш ба хаймаи ҷомеъ дароварда мешавад, то ки дар покгоҳ кафорат намояд, набояд хӯрда шавад; он бояд дар оташ сӯзонида шавад».? Ҳар мардина аз миёни коҳинон метавонад онро бихӯрад; ин поки покҳост.E>Ва зарфи сафолине ки қурбонии гуноҳ дар он пухта шудааст, бояд шикаста шавад; ва агар он дар зарфи мисин пухта шуда бошад, он зарф бояд сайқал зидоиш дода ва бо об шуста шавад. =Ҳар чизе ки ба гӯшти он мерасад, тақдис меёбад; ва агар хуни он бар либосе пошида шавад, он чиро, ки бар он пошида шудааст, дар макони пок бишӯй.q<]Коҳине ки қурбонии гуноҳро ба амал меоварад, метавонад онро бихӯрад; он бояд дар макони пок, дар саҳни хаймаи ҷомеъ хӯрда шавад.;«Ба Ҳорун ва писаронаш бигӯ. Ин аст қонун дар бораи қурбонии гуноҳ: дар маконе ки қурбонии сӯхтанӣ забҳ карда мешавад, қурбонии гуноҳ низ бояд ба ҳузури Парвардигор дар он ҷо забҳ карда шавад; ин поки покҳост.S:!Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт: 9Ва ҳар ҳадияи ордии коҳин бояд комилан сӯхта шавад, яъне хӯрда нашавад».89Ва коҳини тадҳиншуда, ки дар ҷои ӯ аз писаронаш хоҳад буд, инро бояд ба амал оварад; ин фаризаи абадист: он бояд комилан барои Парвардигор сӯзонида шавад.57eОн бояд бар тоба бо равған тайёр карда шавад; онро бо оби ҷӯш омехта, ҳамчун ҳадияи ордии иборат аз нончаҳои бирён биёр; барои атри хушбӯй ба Парвардигор тақдим намо.e6E«Ин аст қурбонии Ҳорун ва писаронаш, ки бояд дар рӯзи тадҳин шудани худ ба Парвардигор тақдим намоянд: даҳяки эфа аз орди маҳин барои ҳадияи ордии доимӣ; нисфаш барои субҳ ва нисфаш барои шом.S5!Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:T4#Ҳар мардина аз миёни писарони Ҳорун метавонад онро бихӯрад, – ин фаризаи абадӣ барои наслҳои шумо аз ҳадияҳои оташини Парвардигор мебошад; ҳар кӣ ба онҳо бирасад, тақдис хоҳад ёфт». 3;Он набояд бо хамиртуруш пухта шавад; онро аз ҳадияҳои оташини Худ ҳамчун ҳиссаи онҳо додаам. Он мисли қурбонии гуноҳ ва қурбонии ҷурм поки покҳо мебошад.#2AОн чи аз он боқӣ мемонад, бигзор Ҳорун ва писаронаш бихӯранд; он бояд бе хамиртуруш дар макони пок хӯрда шавад; дар саҳни хаймаи ҷомеъ бигзор онро бихӯранд.1Ва бигзор коҳин аз он як мушт аз орди маҳини ҳадияи ордӣ ва аз равғанаш бо тамоми лебӯное ки бар ҳадияи ордӣ мебошад, бардорад, ва бар қурбонгоҳ бисӯзонад; ин атри хушбӯй аст барои ёдгорӣ ба ҳузури Парвардигор.[01Ва ин аст қонун дар бораи ҳадияи ордӣ: писарони Ҳорун бояд онро ба ҳузури Парвардигор бар қурбонгоҳ тақдим намоянд.y/m Оташи доимӣ бигзор бар қурбонгоҳ фурӯзон буда, хомӯш нашавад.o.Y Ва оташе ки бар қурбонгоҳ аст, бигзор фурӯзон буда, хомӯш нашавад; ва бигзор коҳин бар он ҳар субҳ ҳезум бисӯзонад, ва қурбонии сӯхтаниро бар он бимонад, ва чарбуи забҳи саломатиро бар он бисӯзонад. ~|{z=yFwZwvuu.tsRrqq'pnnmllxlGkkkQjjBiEhQgg-fte]d"cDbxaa_6^V\[[/ZYYWWBUTSRQQPOOvNoMLJIPHG{FDCB@@4?>=<;f::9~8877A644G3p20/.--4+*)(''&%$$#""!! X+ rRX~3f ) F/Z(:6oВа коҳин аз хуни қурбонии ҷурм мегирад, ва коҳин онро бар нармаи гӯши рости шахси покшаванда ва бар нарангушти дасти рости вай, ва бар нарангушти пои рости вай мемолад.e5E Ва барраро дар маконе ки қурбонии гуноҳ ва қурбонии сӯхтаниро забҳ мекунанд, яъне дар макони пок забҳ менамояд; зеро ки ин қурбонии ҷурм мисли қурбонии гуноҳ аз они коҳин аст; ин поки покҳост..4W Ва коҳин як барраро мегирад, ва онро бо як луҷ равған барои қурбонии ҷурм тақдим менамояд, ва онҳоро ҳамчун ҳадияи ҷунбониданӣ ба ҳузури Парвардигор меҷунбонад.Q3 Ва коҳини поккунанда шахси покшавандаро бо ин чизҳо ба ҳузури Парвардигор назди дари хаймаи ҷомеъ мегузорад.2! Ва дар рӯзи ҳаштум ду барраи беайб, ва як меши яксолаи беайб, ва се даҳяк* орди маҳини бо равған омехта барои ҳадияи ордӣ, ва як лӯҷ** равған мегирад.d1C Ва дар рӯзи ҳафтум тамоми мӯи худро метарошад, сари худ ва риши худ ва абрувони худ ва тамоми мӯи худро метарошад; ва либосҳои худро мешӯяд, ва бадани худро дар об ғусл медиҳад, ва пок мешавад.W0)Ва покшаванда либосҳояшро мешӯяд, ва тамоми мӯи худро метарошад, ва дар об ғусл мекунад, ва пок мешавад; ва баъд аз он ба бошишгоҳ меояд, ва ҳафт рӯз берун аз хаймаи худ зиндагӣ мекунад.i/MВа бар касе ки аз махав пок мешавад, ҳафт бор мепошад, ва вайро пок эълон мекунад, ва паррандаи зиндаро ба саҳро сар медиҳад./.YАммо паррандаи зиндаро ӯ бо чӯби арз ва риштаи қирмизӣ ва зуфо мегирад, ва онҳоро бо паррандаи зинда дар хуни паррандае ки бар оби равон кушта шудааст, меғӯтонад.-+Ва коҳин мефармояд, ки як паррандаро бар зарфи сафолин, бар оби равон бикушанд.b,?Ва коҳин мефармояд, ки барои шахси покшаванда ду паррандаи зиндаи пок, ва чӯби арз*, ва риштаи қирмизӣ, ва зуфо бигиранд.7+iВа коҳин аз бошишгоҳ берун меравад, ва коҳин мебинад, ва инак, махавӣ аз доғи махав шифо ёфтааст;I* «Ин аст қонун дар бораи махавӣ, дар рӯзе ки вай пок эълон карда мешавад: вай бояд назди коҳин оварда шавад.R) !Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:( ;Ин аст қонун дар бораи доғи махав бар либоси пашмин ё катон, ё бар тор, ё бар пуд, ё бар ҳар колои чармин, барои пок ё нопок эълон кардани он.k'Q :Вале он либос, ё тор, ё пуд, ё ҳар колои чарминро, ки шустаӣ, ва доғ аз онҳо нест шудааст, дуюмбора бишӯй ва онҳо пок хоҳад буд».8&k 9Ва агар он боз бар либос, ё бар тор, ё бар пуд, ё бар ҳар колои чармин намоён гардад, – ин махавест, ки шукуфта паҳн мешавад; он чиро, ки дорои ин доғ аст, дар оташ бисӯзон. % 8Ва агар коҳин бубинад, ки инак, доғ баъд аз шустани он камранг шудааст, – бигзор онро аз либос, ё аз чарм, ё аз тор, ё аз пуд дарронида ҷудо кунад. $ 7Ва коҳин доғро баъд аз шустан мебинад, ва инак, доғ ҳолати аввалаи худро дигаргун накардааст, ва доғ агарчи паҳн нашудааст, – он нопок аст, онро дар оташ бисӯзон; ин фарсудагие дар абраи он ё дар астари он мебошад.*#O 6Коҳин мефармояд, ва он чиро, ки доғ бар он аст, мешӯянд; ва ӯ онро дуюмбора ҷудо мегузорад.c"A 5Ва агар коҳин бубинад, ки инак, он доғ бар либос паҳн нашудааст, хоҳ бар тор бошад хоҳ бар пуд, хоҳ бар ҳар колои чармин, –a!= 4Ва ӯ бояд он либосро бисӯзонад, хоҳ тор бошад хоҳ пуд, хоҳ аз пашм бошад хоҳ аз катон, хоҳ ҳар колои чармине ки доғ бар он бошад, – зеро ки он махави муфсид аст; он бояд дар оташ сӯзонида шавад. + 3Ва он доғро ӯ дар рӯзи ҳафтум мебинад, ва агар он бар либос паҳн шуда бошад, хоҳ бар тор, хоҳ бар пуд, хоҳ бар чарм, яъне бар ҳар маснӯе ки аз чарм сохта шудааст, – он доғ махави нешдор вайронкунанда муфсид аст; он нопок аст.{ 2Ва коҳин он доғро мебинад, ва он доғдорро ҳафт рӯз ҷудо мегузорад.0[ 1Ва агар он доғ сабзтоб ё сурхтоб буда, бар либос, ё бар чарм, ё бар тор, ё бар пуд, ё бар ҳар колои чармин бошад, – ин доғи махав аст, ва бояд ба коҳин нишон дода шавад.U% 0Хоҳ бар тори он бошад, хоҳ бар пуди он катон ва пашм, хоҳ бар чарм бошад, хоҳ бар ҳар моли маҳсулоти маснӯи чармин;5 /Ва агар бар либосе доғи махав намоён бошад, хоҳ либосе аз пашм бошад, хоҳ аз катон,  .Тамоми айёме ки он доғ бар вай бошад, вай нопок хоҳад буд; вай нопок аст, вай бояд танҳо зиндагӣ кунад, яъне манзилаш берун аз бошишгоҳ бошад.)M -Ва махавие ки гирифтори ин доғ аст, либосҳояш бояд чок карда шавад, ва сараш шонаро набинад, ва он то мӯйлабаш пӯшонида шавад, ва вай фарёд занад: 'Нопок! Нопок!'3a ,Пас, вай махавист, вай нопок аст; коҳин бояд вайро нопок эълон кунад; доғи вай бар сари вай аст. +Ва коҳин вайро мебинад, ва инак, варами доғи сафеди сурхтобе бар ҷои бемӯи тоссар ё кал намоён аст, ки ба намуди махави пӯсти бадан монанд аст, –`; *Вале агар дар ҷои бемӯи тоссар ё кал доғи сафеди сурхтобе бошад, – ин махав аст, ки бар сари тоссар ё кал пайдо шудааст.! )Ва агар мӯи сари вай аз тарафи пешонияш рехта бошад, вай кал аст; вай пок аст.vg (Ва касе ки мӯи сараш рехта бошад, вай тоссар аст; вай пок аст. 'Коҳин мебинад, ва инак, бар пӯсти баданашон доғҳои равшани камранги сафед намоён аст, – ин хушкӣ аст, ки бар пӯст пайдо шудааст; он пок аст.+Q &Ва агар марде ё зане бар пӯсти баданашон доғҳои равшан, яъне доғҳои сафед дошта бошанд, – %Вале агар калӣ дар ҳолати аввала монда, мӯйҳои сиёҳ бар он рӯида бошад, – калӣ сиҳат ёфтааст: вай пок аст, ва коҳин вайро пок эълон мекунад.^7 $Коҳин вайро мебинад, ва инак, калӣ бар пӯст паҳн шудааст, – бигзор коҳин мӯйҳои зардро ҷустуҷӯ накунад: вай нопок аст.nW #Ва агар, баъд аз пок шуданаш, калӣ бар пӯст паҳн шавад, –kQ "Ва коҳин он калиро дар рӯзи ҳафтум мебинад, ва инак, он калӣ бар пӯст паҳн нашудааст, ва намуди он аз пӯст чуқуртар нест; он гоҳ коҳин вайро пок эълон мекунад, ва вай либосҳояшро шуста, пок мешавад. !Пас, мӯйҳои вай бояд тарошида шавад, вале ҷои калӣ тарошида нашавад, ва коҳин он шахси гирифтори калиро дуюмбора ҳафт рӯз ҷудо мегузорад.   Ва дар рӯзи ҳафтум коҳин он доғро мебинад, ва инак, он калӣ паҳн нашудааст, ва мӯйҳои зард дар он нест, ва намуди калӣ аз пӯст чуқуртар нест, –> w Вақте ки коҳин ин доғи калиро мебинад, ва инак, намуди он аз пӯст чуқуртар нест, ва мӯйҳои сиёҳ бар он нест, – коҳин он шахси гирифтори доғи калиро ҳафт рӯз ҷудо мегузорад.F  Коҳин он доғро мебинад, ва инак, намуди он аз пӯст чуқуртар аст, ва мӯйҳои зарди борик бар он намоён аст, – вайро коҳин нопок эълон мекунад: ин калӣ, яъне махави сар ё занах аст.k Q Ва агар доғе бар сар ё бар манаҳи марде ё зане бошад, –D  Вале агар он доғи равшан дар ҷояш монда, бар пӯст паҳн нашавад, ва он камранг бошад, – ин варами доғи оташ аст, ва коҳин вайро пок эълон мекунад, зеро ки ин омоси доғи оташ аст.iM Ва коҳин вайро дар рӯзи ҳафтум мебинад: агар он бар пӯст паҳн шуда бошад, коҳин вайро нопок эълон мекунад: ин доғи махав аст.!= Ва агар коҳин онро бубинад, ва инак, бар доғи равшан мӯйҳои сафед нест, ва он аз пӯст пасттар нест, ва он камранг аст, – коҳин вайро ҳафт рӯз ҷудо мегузорад. Коҳин онро мебинад, ва инак, мӯйҳо бар он доғи равшани сафед шудааст, ва намудаш аз пӯст чуқуртар аст, – ин махав аст, ки дар он доғи оташ ба вуҷуд омадааст; ва коҳин вайро нопок эълон мекунад: ин доғи махав аст.iM Ё агар бар пӯсти бадани касе доғи оташ бошад, ва бар гӯшти зиндаи он доғи равшани сафеди сурхтоб ё сафед пайдо шуда бошад, –S! Ва агар он доғи равшан дар ҷояш монда, паҳн нашавад, ин варами омоси обила аст; ва коҳин вайро пок эълон мекунад.5 Ва агар он бар пӯст паҳн шуда равад, – коҳин вайро нопок эълон мекунад: ин доғ аст.# Вале агар коҳин онро бубинад, ва инак, мӯйҳои сафед бар он нест, ва он аз пӯст пасттар нест, ва он камранг аст, – коҳин вайро ҳафт рӯз ҷудо мегузорад.=u Ва коҳин мебинад, ва инак, намуди он аз пӯст пасттар аст, ва мӯйҳои он сафед шудааст, – ва коҳин вайро нопок эълон мекунад: ин доғ махав аст, ки дар обила ба вуҷуд омадааст.r_ Ва дар ҷои он обила варами сафедранге, ё доғи равшани сафеди сурхтобе ба вуҷуд омада бошад, – вай бояд онро ба коҳин нишон диҳад.~w Ва агар бар пӯсти бадани касе обила пайдо шуда, сиҳат ёфта бошад,B~ Ва коҳин вайро мебинад, ва инак, он доғ сафед шудааст, ва коҳин беморро пок эълон менамояд; вай пок аст. } Ва агар гӯшти зинда тағйир ёфта, сафед шавад, вай бояд назди коҳин биёяд;M| Ва ҳамин ки коҳин гӯшти зиндаро бубинад, вайро нопок эълон мекунад: гӯшти зинда нопок аст, зеро ки махав аст.{ Вале вақте ки бар вай гӯшти зинда намоён шавад, вай нопок хоҳад буд.z/ Ва коҳин мебинад, ва инак, махав тамоми бадани вайро пӯшонидааст, ӯ покии беморро эълон менамояд: азбаски тамоми бадани вай сафед шудааст, вай пок аст.y Ва агар махав бар пӯст паҳн шуда бошад, ватамоми пусти беморро аз сараш то поҳояш пӯшонида бошад, ба андозае ки чашмони коҳин метавонад бубинад;x Ин бар пӯсти бадани вай махави кӯҳна аст; ва коҳин вайро нопок эълон мекунад, вайро ҳатто ҷудо намегузорад, зеро ки вай бешубҳа нопок аст.w Ва коҳин мебинад, ва инак, варами сафеде бар пӯст намоён аст, ва мӯйҳоро он сафед гардонидааст, ва гӯшти зиндае дар варам пайдо шудааст, – v Агар доғи махав дар бадани касе бошад, вай бояд назди коҳин оварда шавад.Cu Ва коҳин мебинад, ва инак, хушкӣ дар пӯст паҳн шудааст, – коҳин вайро нопок эълон мекунад: ин махав аст.t Ва агар хушкӣ дар пӯст паҳн шавад баъд аз он ки вай худро ба коҳин нишон дода, пок эълон карда шудааст, вай бояд дуюмбора назди коҳин ҳозир шавад. s Ва коҳин дуюмбора вайро дар рӯзи ҳафтум мебинад, ва инак, доғ камранг шудааст, ва доғ дар пӯст паҳн нашудааст, – коҳин вайро пок эълон мекунад; ин хушкии пӯст аст, ва бигзор вай либосҳояшро бишӯяд, ва пок хоҳад буд.*rO Ва дар рӯзи ҳафтум коҳин вайро мебинад, ва инак, доғ дар ҳолати аввала мондааст, ва доғ дар пӯст паҳн нашудааст, – коҳин дуюмбора вайро ҳафт рӯз ҷудо мегузорад.Bq Ва агар доғи равшани сафеде бар пӯсти баданаш бошад, вале намуди он аз пӯст чуқуртар набошад, ва мӯйҳояш сафед нашуда бошад, – коҳин чунин доғдорро ҳафт рӯз ҷудо мегузорад.fpG Ва коҳин он доғро, ки бар пӯсти бадан аст, мебинад, ва агар мӯйҳои рӯи доғ сафед шуда, намуди доғ аз пӯсти баданаш чуқуртар бошад, – ин доғи махав аст; ва коҳин инро дида, ӯро нопок эълон мекунад.loS «Одаме ки бар пӯсти баданаш вараме, ё хушкие, ё доғи равшане пайдо мешавад, ва ин бар пӯсти баданаш монанди доғи махав аст, – ӯ бояд назди Ҳоруни коҳин ё назди яке аз писарони коҳинаш оварда шавад.bn A Ва Парвардигор ба Мусо ва Ҳорун сухан ронда, гуфт:m! Ва агар овардани барра барояш дастрас набошад, бигзор ду фохта ё ду чӯҷаи кабӯтар оварад, ки яке барои қурбонии сӯхтанӣ ва дигаре барои қурбонии гуноҳ аст; ва коҳин барои вай кафорат хоҳад намуд, ва вай пок хоҳад шуд».1l] Ва ӯ инро ба ҳузури Парвардигор тақдим карда, барои вай кафорат менамояд, ва вай аз ҷараёни хуни худ пок хоҳад шуд. Ин аст қонуни зане ки писар ё духтар зоида бошад.bk? Ва чун рӯзҳои покишавияш барои писар ё духтар пур шавад, вай бояд барраи яксола барои қурбонии сӯхтанӣ ва чӯҷаи кабӯтар ё фохта барои қурбонии гуноҳ назди дари хаймаи ҷомеъ ба коҳин биёрад.ijM Ва агар вай духтар зояд, ду ҳафта мисли муддати ҳайзаш нопок хоҳад буд; ва шасту шаш рӯз вай бояд дар хуни покии худ бимонад.i Ва сию се рӯз вай бояд дар хуни покшавии худ бимонад, ба ҳеҷ чизи пок нарасад, ва ба покгоҳ надарояд, то даме ки рӯзҳои покшавияш пур шавад.jhO Ва дар рӯзи ҳаштум ғилофаки бача хатна карда мешавад.\g3 «Ба банӣ Исроил бигӯ: агар зан ҳомила шуда, писар зояд, ҳафт рӯз нопок хоҳад буд, мисли рӯзҳои ҳайзаш нопок хоҳад буд.Rf ! Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:(eK /То ки нопок аз пок, ва ҷонвари хӯрдашаванда аз ҷонвари хӯрданашаванда фарқ карда шавад.\d3 .Ин аст қонун дар бораи чорпоён ва паррандагон ва ҳар ҷонваре ки дар об меҷунбад, ва ҳар ҷонваре ки бар замин мехазад,c -Зеро ки Ман Парвардигоре ҳастам, ки шуморо аз замини Миср берун овардаам, то ки Худои шумо бошам; пас, шумо мудаддас бошед, зеро ки Ман пок ҳастам».4bc ,Зеро ки Ман Парвардигор Худои шумо ҳастам, ва шумо тақдис ёфта, пок хоҳед буд, чунки Ман пок ҳастам; ва нафси худро бо ҳар ҷонваре ки бар замин мехазад, нопок насозед.Za/ +Нафси худро бо ҳар ҷонвари хазанда нафратовар насозед, ва худро бо онҳо нопок накунед, мабодо аз онҳо нопок гардед.n`W *Ҳар он чи бар шикамаш мехазад, ва ҳар он чи бар чор пояш роҳ меравад, ва ҳар он чи пойҳои зиёде дорад, яъне ҳамаи ҷонварҳои хазандае ки бар замин мехазанд, онҳоро нахӯред, зеро ки онҳо нафратоваранд._ )Ва ҳар ҷонваре ки бар замин мехазад, нафратовар аст; он набояд хӯрда шавад.A^} (Ва ҳар кӣ аз лошаи он хӯрда бошад, бояд либосҳояшро бишӯяд, ва то шом нопок хоҳад буд; ва ҳар кӣ лошаи онро бардошта бошад, бояд либосҳояшро бишӯяд, ва то шом нопок хоҳад буд.I]  'Ва агар яке аз чорпоёне ки барои хӯроки шумост, бимирад, ҳар кӣ ба лошаи он бирасад, то шом нопок хоҳад буд.C\ &Вале агар об бар он тухмӣ рехта шуда бошад, ва аз лошаи онҳо бар он афтад, он барои шумо нопок хоҳад буд.}[u %Ва агар аз лошаи онҳо бар тухмии коштанӣ афтад, он пок хоҳад буд.1Z] $Аммо чашма ва чоҳи обанбор пок хоҳанд буд. Вале ҳар кӣ ба лошаи онҳо бирасад, нопок хоҳад шуд.Y #Ва ҳар чизе ки бар он аз лошаи онҳо афтад, нопок хоҳад буд; танӯр ва оташдон бояд шикаста шаванд, – онҳо нопоканд, ва барои шумо нопок хоҳанд буд.\X3 "Ҳар хӯрокворие ки барои хӯрок истеъмол мешавад, агар бар он аз чунин зарф об рехта бошад, нопок хоҳад буд, ва ҳар нӯшокие ки барои нӯшидан истеъмол мешавад, дар чунин зарф нопок хоҳад буд.\W3 !Ва ҳар зарфи сафолин, ки яке аз онҳо андаруни он афтад, ҳар он чи андаруни он бошад, нопок хоҳад шуд, ва онро бишканед.\V3 Ва ҳар чизе ки яке аз онҳо пас аз мурданаш бар он афтад, нопок хоҳад шуд: хоҳ чизе аз зарфи чӯбин, хоҳ либосе, хоҳ пӯсте, хоҳ халтае, яъне ҳар колое ки барои коре истеъмол мешавад, бояд дар об гузошта шавад, ва он то шом нопок хоҳад буд, ва пас аз он пок хоҳад шуд.`U; Инҳо аз ҳамаи, ҷонварҳои хазанда барои шумо нопоканд; ҳар кӣ ба онҳо пас аз мурданашон бирасад, то шом, нопок хоҳад буд.{Tq Ва хорпушт, ва бӯқаламун, ва калтакалос, ва ҳулмато, ва карбоса.HS  Ва аз ҷонварҳои майдае ки бар замин мехазанд, инҳо барои шумо нопоканд: кӯрмуш, ва муш, ва сусмор бо зоташ,ZR/ Ва ҳар кӣ лошаи онҳоро бардошта бошад, бояд либосҳояшро бишӯяд, ва то шом нопок хоҳад буд; онҳо барои шумо нопоканд.7Qi Ва аз ҳамаи ҳайвонҳое ки бар чор пой роҳ мераванд, ҳар кадоме ки бар кафи пои худ равон бошад, барои шумо нопок аст; ҳар кӣ ба лошаи онҳо бирасад, то шом нопок хоҳад буд.P! Ҳар чорпое ки сумдор аст, валекин сумаш ҷуфтсум нест, ва хӯрокашро кавша намекунад, – барои шумо нопок аст; ҳар кӣ ба онҳо бирасад, нопок хоҳад шуд.5Oe Ва ҳар кӣ чизе аз лошаи онҳо бардошта бошад, бояд либосҳояшро бишӯяд, ва то шом нопок хоҳад буд.N+ Ва аз инҳо нопок хоҳед шуд; ҳар кӣ ба лошаи онҳо бирасад, то шом нопок хоҳад буд.M Ва ҳар ҳашароти болдоре ки чор пой дорад, барои шумо нафратовар аст.pL[ Инҳоро аз онҳо бихӯред: малах арбеҳ бо зоти он, малахи солъом бо зоти он, ва малахи ҳарҷӯл бо зоти он, ва малахи ҳоҷоб бо зоти он*.yKm Аммо аз ҳар ҳашароти болдоре ки бар чор пой роҳ меравад, ҳамонро бихӯред, ки аз болои кафҳои пояш соқҳо барои ҷастан бар замин дорад.J) Тамоми ҳашароти болдоре ки бар чор пой роҳ меравад, бароя шумо нафратовар аст.qI] Ва лаклак, ва куланг бо зоти он, ва ҳудҳуд, ва кӯршабпарак.DH Ва қу, ва мурғи саққо, ва лошахӯр,8Gm Ва чуғз, ва бақлон, ва ибис,qF] Ва шутурмурғ, ва бум, ва моҳихӯрак, ва қарчиғай бо зоти он,.EY Ва ҳар зоғ бо зоти он,>Dy Ва калхот, ва шоҳин бо зоти он,OC Ва аз паррандагон аз инҳо нафрат намоед: инҳо хӯрда нашаванд, чунки нафратоваранд: уқоб, ва каргас, ва бургут, B Ҳар он чи пар ва пулакча дар об надорад, барои шумо нафратовар хоҳад буд.-AU Ва инҳо барои шумо нафратовар хоҳад буд: аз гӯшташон нахӯред ва аз лошаашон нафрат намоед.1@] Вале ҳар он чи пар ва пулакча надорад, – хоҳ дар баҳрҳо бошад, хоҳ дар дарёҳо, – аз ҳар ҳашароти об ва аз ҳар ҷонваре ки дар об аст, – инҳо барои шумо нафратовар аст.!?= Аз ҳар он чи дар об аст, инҳоро метавонед бихӯред: ҳар он чи пар ва пулакча дар об дорад, – хоҳ дар баҳрҳо бошад, хоҳ дар дарёҳо, – онҳоро метавонед бихӯред.> Аз гӯшти онҳо нахӯред ва ба лошаи онҳо нарасед, – онҳо барои шумо нопоканд.X=+ Ва хукро, зеро ки он сумдор аст ва сумаш ҷуфтсум аст, валекин хӯрокашро кавша намекунад, – он барои шумо нопок аст.6<g Ва харгӯшро, зеро ки он кавшакунанда аст, валекин сумаш ҷуфтсум нест, – он барои шумо нопок аст;E; Ва тавушқон?суғурро, зеро ки он кавшакунанда аст, валекин сумаш ҷуфтсум нест, – он барои шумо нопок аст;: Аммо инҳоро аз кавшакунандагон ва сумдорон нахӯред: шутурро, зеро ки он кавшакунанда аст, валекин сумаш ҷуфтсум нест, – он барои шумо нопок аст;9' Ҳар чорпои сумдор, ки ҷуфтсум бошад, ва хӯрокашро кавша кунад, – онро бихӯред.P8 «Ба банӣ Исроил сухан ронда, бигӯед: инҳоянд ҷонвароне ки шумо метавонед аз ҳамаи чорпоёни рӯи замин бихӯред:p7 ] Ва Парвардигор ба Мусо ва Ҳорун сухан ронда, ба онҳо гуфт:H6  Ва Мусо инро шунида, маъқул донист.h5K Ва Ҳорун ба Мусо сухан ронда, гуфт: «Имрӯз, охир, онҳо қурбонии гуноҳи худ ва қурбонии сӯхтании худро, ба ҳузури Парвардигор тақдим карданд, – ва чунин ҳодисаҳо ба ман рӯй дод; пас, агар имрӯз қурбонии гуноҳро мехӯрдам, оё ин дар назари Парвардигор мақбул меафтод?»s4a Хуни он, охир, андаруни покгоҳ дохил карда нашудааст, ва ҳол он ки шумо онро мебоист дар покгоҳ мехӯрдед, чунон ки фармуда будам».Q3 «Чаро ин қурбонии гуноҳро дар макони пок нахӯрдед? Он, охир, поки покҳост, ва онро Ӯ ба шумо додааст, то ки гуноҳи ҷамоатро бардошта, барои онҳо ба ҳузури Парвардигор кафорат намоед.!2= Ва Мусо нарбузи қурбонии гуноҳро талабид, ва инак, он сӯзонида шуда буд; ва ӯ ба Элъозор ва Итомор, писарони Ҳорун, ки зинда монда буданд, хашм намуда, гуфт:Q1 Соқи пешкаш ва синаи ҷунбониданиро онҳо бояд бо қурбонии оташини чарбу биёранд, то ки ҳамчун ҳадияи ҷунбониданӣ ба ҳузури Парвардигор ҷунбонида шавад; ва ин барои ту ва барои писаронат бо ту фаризаи абадӣ хоҳад буд, чунон ки Парвардигор фармудааст».p0[ Ва синаи ҷунбониданӣ ва соқи пешкашро ту ва писаронат ва духтаронат бо ту дар макони пок бихӯред, зеро ки инҳо аз забҳҳои саломатии банӣ Исроил барои ҳиссаи ту ва ҳиссаи фарзандони ту дода шудааст. q~Z|{zz xWw}vutKssqpp5nnmlkjihhJg_f|edcbb4aM`3__]\\[[_ZZYXWWV5U'TCSNRQPgON4M&KK&J]IdH#GOFEDCB @?>><;:987Y6z443D210/.@-,#+3)(>&%v$#!! #n_+,Jja ] V U J6#«Ба банӣ Исроил сухан ронда, ба онҳо бигӯ: Ман Парвардигор Худои шумо ҳастам.R5 !Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:04[Вале агар либосҳояшро нашӯяд ва баданашро ғусл надиҳад, – барои гуноҳи худ ҷазо хоҳад ёфт».73iВа ҳар кас, хоҳ таҳҷоӣ бошад хоҳ ғариб, агар лоша ё даридашударо бихӯрад, бояд либосҳои худро бишӯяд ва дар об ғусл кунад, ва то шом нопок буда, баъд аз он пок хоҳад шуд.Q2Зеро ҷони ҳар ҷисм хуни он аст, яъне ҷонаш дар он аст. Ва Ман ба банӣ Исроил гуфтаам: хуни ҳеҷ як ҷисмро нахӯред, зеро ки ҷони ҳар ҷисм хуни он аст; ҳар кӣ онро бихӯрад, нобуд хоҳад шуд.C1 Ва ҳар кас аз банӣ Исроил ва аз ғарибоне ки дар миёни онҳо сокин шудаанд, агар ҷонваре ё паррандаеро, ки хӯрда мешавад, сайд кунад, бояд хуни онро бирезад ва бо хок бипӯшонад.p0[ Бинобар ин Ман ба банӣ Исроил гуфтаам: ҳеҷ кас аз миёни шумо хун нахӯрад, ва ғарибе ки дар миёни шумо сокин шудааст, хун нахӯрад./9 Чунки ҷони ҷисм дар хун аст, ва Ман онро ба шумо барои қурбонгоҳ додаам, то ки ҷонҳои шуморо кафорат намояд, зеро ҳамин хун аст, ки ҷонро кафорат менамояд.o.Y Ва ҳар кас аз хонадони Исроил ва аз ғарибоне ки дар миёни онҳо сокин шудаанд, агар ягон хунро бихӯрад, Ман хашми Худро бар ҷони он хӯрандаи хун равона карда, онро аз миёни қавми Худ нобуд хоҳам кард,6-g Вале онро ба дари хаймаи ҷомеъ наоварад, то ки онро барои Парвардигор тақдим намояд, – он кас аз миёни қавми худ нобуд хоҳад шуд. Дар бораи хун: аҳамият ва пок ияти он.},uВа ба онҳо бигӯ: ҳар касе ки аз хонадони Исроил, ва аз ғарибоне ки дар миёни онҳо сокин шудаанд, қурбонии сӯхтанӣ ё забҳе тақдим намояд,+Ва минбаъд онҳо забҳҳои худро барои девҳое ки пайравӣ менамоянд, набояд забҳ кунанд. Ин барои онҳо дар наслҳошон фаризаи абадӣ хоҳад буд.*{Ва коҳин хунро бар қурбонгоҳи Парвардигор, назди дари хаймаи ҷомеъ мепошад, ва чарбуро ҳамчун атри хушбӯй барои Парвардигор месӯзонад;)То ки банӣ Исроил забҳҳои худро, ки дар саҳро забҳ мекунанд, биёранд, яъне онҳоро барои Парвардигор ба дари хаймаи ҷомеъ, назди коҳин биёранд, ва онҳоро ҳамчун забҳҳои саломатӣ барои Парвардигор забҳ кунанд;(yВа онро ба дари хаймаи ҷомеъ намебиёрад, то ки барои Парвардигор, пеши манзили Парвардигор қурбонӣ кунад, – ин барои он кас хун ҳисоб хоҳад ёфт: вай хун рехтааст, ва он кас аз миёни қавми худ нобуд хоҳад шуд,\'3Ҳар касе ки аз хонадони Исроил гове ё гӯсфанде ё бузе дар бошишгоҳ забҳ мекунад, ё ки берун аз бошишгоҳ забҳ мекунад,^&7«Ба Ҳорун ва писаронаш, ва ба тамоми банӣ Исроил сухан ронда, ба онҳо бигӯ: ин аст он чи Парвардигор фармуда, гуфтааст:R% !Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:R$"Ва ин барои шумо фаризаи абадӣ хоҳад буд, то ки банӣ Исроил аз ҳамаи гуноҳҳошон соле як бор кафорат карда шаванд». Ва Ҳорун ончунон, ки Парвардигор ба Мусо фармуда буд, ба амал овард. #!Ва поки покҳоро кафорат менамояд, ва хаймаи ҷомеъ ва қурбонгоҳро низ кафорат менамояд, ва коҳинон ва тамоми ҷамоати қавмро кафорат менамояд.B" Ва кафоратро бояд коҳине ба амал оварад, ки ӯро тадҳин намуда, баргумошта бошанд, то ки ба ҷои падараш каҳонат намояд; ва ӯ либосҳои катон, яъне либосҳои пок дар бар мекунад,-!UИн шанбеи оромист барои шумо, ва шумо ҷонҳои худро бо рӯза азият диҳед: ин фаризаи абадист. Зеро ки дар ин рӯз коҳин шуморо кафорат менамояд, то ки шуморо аз ҳамаи гуноҳҳотон пок гардонад: шумо ба ҳузури Парвардигор пок хоҳед шуд.xkВа бигзор ин барои шумо фаризаи абадӣ бошад: дар моҳи ҳафтум, дар рӯзи даҳуми моҳ, ҷонҳои худро бо рӯза азият диҳед ва ҳеҷ коре накунед, – ҳам таҳҷоиён ва ҳам ғарибоне ки дар миёни шумо сокин шуда бошанд. Ва он шахс, ки онҳоро месӯзонад, бояд либосҳои худро бишӯяд, ва бадани худро дар об ғусл диҳад, ва баъд аз он метавонад ба бошишгоҳ дохил шавад. Ва гӯсолаи қурбонии гуноҳ ва нарбузи қурбонии гуноҳро, ки хунашон барои кафорат ба покгоҳ дароварда шуда буд, бигзор аз бошишгоҳ берун оваранд, ва пӯсти онҳо ва гӯшти онҳо ва саргини онҳоро дар оташ бисӯзонанд.%EВа он шахс, ки нарбузро барои Азозил бурдааст, бояд либосҳои худро бишӯяд, ва бадани худро дар об ғусл диҳад, ва баъд аз он метавонад ба бошишгоҳ дохил шавад.hKВа чарбуи қурбонии гуноҳро бар қурбонгоҳ месӯзонад.saВа бадани худро дар макони пок дар об ғусл медиҳад, ва либосҳои худро мепӯшад, ва берун омада, қурбонии сӯхтании худаш ва қурбонии сӯхтании қавмро тақдим мекунад, ва худаш ва қавмро кафорат менамояд; Ва Ҳорун ба хаймаи ҷомеъ дохил мешавад, ва либосҳои катонро, ки ҳангоми дохил шудан ба покгоҳ пӯшида буд, мекашад, ва онҳоро дар он ҷо мемонад;gIВа нарбуз ҳамаи гуноҳҳои онҳоро бар худ бардошта, ба замини харобазор мебарад; ва он шахс нарбузро дар биёбон сар медиҳад.RВа Ҳорун ду дасти худро бар сари нарбузи зинда мемонад, ва бар он ҳамаи хатоҳои банӣ Исроил ва ҳамаи ҷиноятҳои онҳо ва ҳамаи гуноҳҳои онҳоро эътироф менамояд, ва онҳоро бар сари нарбуз мегузорад, ва онро ба воситаи шахси махсус ба биёбон мефиристонад.CВа кафорати покгоҳ ва хаймаи ҷомеъ ва қурбонгоҳро ба анҷом расонида, нарбузи зиндаро наздик меоварад.W)Ва бар он аз хун бо ангушташ ҳафт бор мепошад, ва онро аз нопокиҳои банӣ Исроил пок мегардонад ва тақдис менамояд;DВа назди қурбонгоҳе ки дар ҳузури Парвардигор аст, берун омада, онро кафорат менамояд, яъне аз хуни гӯсола ва аз хуни нарбуз гирифта, бар шохҳои қурбонгоҳ гирдогирд мемолад;|sВа ҳеҷ кас набояд дар хаймаи ҷомеъ бошад, аз вақте ки ӯ барои кафорат кардан ба покгоҳ дохил мешавад, то вақте ки берун меояд; ва ҳамин тавр ӯ худаш, аҳли хонааш ва тамоми ҷамоати Исроилро кафорат менамояд;lSВа покгоҳро аз нопокиҳои банӣ Исроил ва аз ҷиноятҳои онҳо, ки дар ҳамаи гуноҳҳои онҳост, кафорат менамояд; ва бо хаймаи ҷомеъ низ, ки бо онҳо дар миёни нопокиҳои онҳо сокин аст, чунин амал мекунад.}Ва нарбузи қурбонии гуноҳро, ки барои қавм аст, забҳ мекунад, ва хуни онро ба пушти парда меоварад, ва бо хунаш ончунон амал мекунад, ки бо хуни гӯсола амал карда буд, ва онро бар сарпӯш ва пеши сарпӯш мепошад;lSВа аз хуни гӯсола гирифта, бо ангушташ ба тарафи шарқии сарпӯш мепошад, ва пеши сарпӯш ҳафт бор аз он хун бо ангушташ мепошад;wi Ва бухурро бар оташ ба ҳузури Парвардигор мемонад, ва абри бухур сарпӯшеро, ки бар лавҳаҳои шаҳодат аст, мепӯшонад, то ки ӯ намирад;7 Ва маҷмари пур аз лахчаҳои оташро аз болои қурбонгоҳе ки дар ҳузури Парвардигор аст, ва ду мушт бухури муаттари сударо гирифта, ба пушти парда медарояд;L  Ва Ҳорун гӯсолаи қурбонии гуноҳро, ки барои худи ӯст, наздик меоварад, ва худаш ва аҳли хонаашро кафорат менамояд; ва ин гӯсолаи қурбонии гуноҳро, ки барои худи ӯст, забҳ мекунад,I   Ва нарбузеро, ки қуръа барои Азозил бар он баромадааст, дар ҳолати зинда ба ҳузури Парвардигор мегузорад, то ки бар он кафорат намояд ва онро барои Азозил ба биёбон бифиристад.u e Ва Ҳорун нарбузеро, ки қуръа барои Парвардигор бар он баромадааст, наздик меоварад, ва онро барои қурбонии гуноҳ тақдим менамояд.7 iВа Ҳорун бар он ду нарбуз қуръа мепартояд: як қуръа барои Парвардигор, ва як қуръа барои Азозил*./ YВа ду нарбузро мегирад, ва онҳоро ба ҳузури Парвардигор, назди дари хаймаи ҷомеъ мегузорад.MВа Ҳорун гӯсолаи қурбонии гуноҳро, ки барои худи ӯст, тақдим карда, худаш ва аҳли хонаашро кафорат менамояд;PВа аз ҷамоати банӣ Исроил бигзор ду нарбуз барои қурбонии гуноҳ, ва як қӯчқор барои қурбонии сӯхтанӣ бигирад. Бигзор пероҳани катони покро дар бар кунад, ва эзори катон бар баданаш бошад, ва камарбанди катонро бибандад, ва саллаи катонро бипӯшад: инҳо либосҳои пок аст; ва бадани худро дар об ғусл дода, онҳоро дар бар кунад.[1Бо ин, чизҳо Ҳорун бояд ба покгоҳ дохил шавад: бо гӯсолае барои қурбонии гуноҳ ва бо қӯчқоре барои қурбонии сӯхтанӣ.q]Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Ба бародарат Ҳорун бигӯ, ки дар пок ба пушти пардае ки пеши сарпӯши сандуқ аст, ҳар вақт дохил нашавад, то ки намирад, зеро ки Ман андаруни абр бар сарпӯш зоҳир хоҳам шуд.l UВа Парвардигор ба Мусо баъд аз мурдани ду писари Ҳорун, ки ба ҳузури Парвардигор наздик омаданд ва мурданд, сухан ронда, гуфт;.W!Ва дар бораи зане ки дар вақти ҳайзи худ азият мекашад, ва дар бораи шахсе ки ҷараён дорад, – хоҳ мард бошад хоҳ зан, – ва дар бораи марде ки бо зани нопок мехобад.W) Ин аст қонун дар бораи касе ки ҷараён дорад, ва дар бораи касе ки нутфа аз вай берун омада, вайро нопок мегардонад,xkПас, банӣ Исроилро аз нопокии онҳо эҳтиёт кунед, то ки манзили Маро, ки дар миёни онҳост, палид гардонида, дар нопокии худ намиранд».;qВа коҳин якеро ҳамчун қурбонии гуноҳ ва дигареро ҳамчун қурбонии сӯхтанӣ тақдим мекунад; ва коҳин вайро ба ҳузури Парвардигор аз ҷараёни нопокии вай кафорат менамояд.f~GВа дар рӯзи ҳаштум вай ду фохта ё ду чӯҷаи кабӯтар барои худ мегирад, ва онҳоро ба коҳин, назди дари хаймаи ҷомеъ мебиёрад.R}Ва ҳангоме ки вай аз ҷараёни худ озод мешавад, вай бояд ҳафт рӯз барои худ бишморад, ва баъд аз он пок хоҳад буд.p|[Ва ҳар кӣ ба он ашё мерасад, нопок хоҳад буд, ва бояд либоси худро бишӯяд ва дар об шустушӯ ғусл* кунад, ва то шом нопок хоҳад буд.K{Ҳар бистаре ки вай тамоми айёми ҷараёни худ бар он мехобад, барои вай мисли бистари ҳайзаш хоҳад буд; ва ҳар ашёе ки вай бар он менишинад, мисли нопокии ҳайзи вай нопок хоҳад буд.zyВа агар зане рӯзҳои бисёр, бидуни замони ҳайзаш, ҷараёни хун дошта бошад, ё ки ҷараёнаш зиёда аз замони ҳайзаш давом кунад, – тамоми айёми ҷараёни нопокии вай мисли рӯзҳои ҳайзи вай хоҳад буд; вай нопок аст. y Ва агар марде бо вай бихобад, – ҳайзи вай бар ӯ хоҳад буд, ва ӯ ҳафт рӯз нопок хоҳад гардид; ва ҳар бистаре ки ӯ бар он мехобад, нопок хоҳад буд.rx_Ва агар бар бистари вай ё бар ашёе ки вай бар он нишаста буд, чизе бошад, ҳангоме ки касе ба он чиз мерасад, то шом нопок хоҳад буд.pw[Ва ҳар кӣ ба ҳар ашёе мерасад, ки вай бар он нишаста буд, бояд либоси худро бишӯяд ва дар об ғусл кунад, ва то шом нопок хоҳад буд.Hv Ва ҳар кӣ ба бистари вай мерасад, бояд либоси худро бишӯяд, ва дар об ғусл кунад, ва то шом нопок хоҳад буд.PuВа ҳар чизе ки вай дар вақти ҳайзи худ бар он мехобад, нопок аст; ва ҳар чизе ки вай бар он менишинад, нопок аст.=tuВа агар зане ҷараён дошта бошад, яъне ҷараёни хуне ки аз ҷисми вай ҷорӣ мешавад, – вай бояд ҳафт рӯз дар ҳайзи худ бимонад; ва ҳар кӣ ба вай мерасад, то шом нопок хоҳад буд.useВа агар ба марде, ҳангоме ки бо зане хобида бошад, ҷараёни нутфа рӯй диҳад, бояд онҳо дар об ғусл кунанд, ва то шом нопок хоҳанд буд.ErВа ҳар либос ва ҳар пӯст, ки ҷараёни нутфа бар он бошад, бояд бо об шуста шавад, ва то шом нопок хоҳад буд.Tq#Ва агар аз марде ҷараёни нутфа берун ояд, ӯ бояд тамоми бадани худро дар об ғусл диҳад, ва то шом нопок хоҳад буд.$pCВа коҳин якеро ҳамчун қурбонии гуноҳ ва дигареро ҳамчун қурбонии сӯхтанӣ тақдим мекунад; ва коҳин ӯро ба ҳузури Парвардигор аз ҷараёни ӯ кафорат менамояд. oВа дар рӯзи ҳаштум ӯ барои худ ду фохта ё ду чӯҷаи кабӯтар мегирад, ва ба ҳузури Парвардигор, назди дари хаймаи ҷомеъ, онҳоро ба коҳин медиҳад.Vn' Ва ҳангоме ки шахси ҷараёндор аз ҷараёни худ пок мешавад, ӯ бояд аз вақти пок шуданаш ҳафт рӯз шумурда, либосҳои худро бишӯяд ва бадани худро дар оби равон ғусл диҳад, ва пок хоҳад буд;Um% Ва зарфи сафолин, ки шахси ҷараёндор ба он мерасад, бояд шикаста шавад; ва ҳар зарфи чӯбин бояд бо об шуста шавад. l; Ва ҳар касе ки шахси ҷараёндор ба ӯ мерасад, бе он ки дастҳояшро бо об шуста бошад, бояд либоси худро бишӯяд ва дар об ғусл кунад, ва то шом нопок хоҳад буд.Bk Ва ҳар кӣ ба ҳар он чи дар таги ӯ буд, мерасад, то шом нопок хоҳад буд; ва ҳар кӣ он ашёро мебардорад, бояд либосҳои худро бишӯяд ва дар об ғусл кунад, ва то шом нопок хоҳад буд.zjo Ва ҳар зине ки шахси ҷараёндор бар он савор мешавад, нопок аст.qi]Ва агар шахси ҷараёндор бар каси пок туф кунад, он кас бояд либосҳои худро бишӯяд ва дар об ғусл кунад, ва то шом нопок хоҳад буд.`h;Ва ҳар кӣ ба бадани шахси ҷараёндор мерасад, бояд либосҳои худро бишӯяд ва дар об ғусл кунад, ва то шом нопок хоҳад буд. gВа ҳар кӣ бар ашёе менишинад, ки шахси ҷараёндор бар он нишаста буд, бояд либосҳои худро бишӯяд ва дар об ғусл кунад, ва то шом нопок хоҳад буд.Gf Ва ҳар кӣ ба бистари ӯ мерасад, бояд либосҳои худро бишӯяд ва дар об ғусл кунад, ва то шом нопок хоҳад буд.FeҲар бистаре ки шахси ҷараёндор бар он мехобад, нопок аст, ва ҳар чизе ашёе ки бар он менишинад, нопок аст.vdgВа ин аст нопокии ӯ ба сабаби ҷараёни ӯ: хоҳ ҷараёни ӯ аз ҷисми ӯ ҷорӣ бошад, хоҳ ҷараёни ӯ дар ҷисми ӯ баста бошад, – ин нопокии ӯст.ecE«Ба банӣ Исроил сухан ронда, ба онҳо бигӯед: агар касе аз ҷисми худ ҷараёне дошта бошад, он чи аз ӯ ҷорӣ мешавад, нопок аст.bb AВа Парвардигор ба Мусо ва Ҳорун сухан ронда, гуфт:Ea9Барои таълим додани он ки кадом вақт ин нопок аст, ва кадом вақт ин пок аст. Ин аст қонун дар бораи махав.`{8Ва дар бораи варам, ва дар бораи хушкӣ, ва дар бораи доғи равшан, –F_7Ва дар бораи махави либос ва хона,m^U6Ин аст қонун дар бораи ҳар доғи махав ва дар бораи калӣ,I] 5Ва паррандаи зиндаро берун аз шаҳр, ба саҳро сар медиҳад, ва хонаро кафорат менамояд, ва он пок хоҳад буд».j\O4Ва хонаро бо хуни паранда, ва бо оби равон, ва бо паррандаи зинда, ва бо чӯби арз, ва бо зуфо, ва бо риштаи қирмизӣ пок мекунад,<[s3Ва чӯби арз, ва зуфо, ва риштаи қирмизӣ, ва паррандаи зиндаро мегирад, ва онҳоро дар хуни паррандае ки бароби равон кушта шудааст, меғӯтонад, ва бар хона ҳафт бор мепошад;rZ_2Ва як паррандаро бар зарфи сафолин, бар оби равон мекушад;'YI1Ва ӯ барои пок кардани хона ду парранда, ва чӯби арз, ва риштаи қирмизӣ, ва зуфо мегирад,X'0Ва агар коҳин омада бубинад, ва инак, доғ баъд аз андова кардани хона паҳн нашудааст, – коҳин хонаро пок эълон мекунад, зеро ки доғ бартараф шудааст.cWA/Ва ҳар кӣ дар ин хона бихобад, бояд либосҳои худро бишӯяд, ва ҳар кӣ дар ин хона чизе бихӯрад, бояд либосҳои худро бишӯяд.)VM.Ва ҳар кӣ ба ин хона дар тамоми айёме ки он баста аст, дохил шавад, то шом нопок хоҳад буд.XU+-Ин хонаро бояд вайрон карда, сангҳояш, ва чӯбҳояш, ва тамоми хоки хонаро берун аз шаҳр, дар макони нопоке бароранд.UT%,Пас, коҳин омада, мебинад, ва инак, доғ бало дар хона паҳн шудааст, – ин махави фосид аст дар хона; ва он нопок аст."S?+Ва агар доғ бало аз нав пайдо шуда, баъд аз канда гирифтани сангҳо, ва баъд аз тарошидани андоваи хона, ва баъд аз андова кардани он боз дар хона паҳн шавад,'Ва ду фохта, ё ду чӯҷаи кабӯтар, ки барояш дастрас бошад: яке қурбонии гуноҳ ва дигаре қурбонии сӯхтанӣ хоҳад буд.0=[Ва агар вай камбағал буда, ин чизҳо барояш дастрас набошад, бигзор як барра барои қурбонии ҷурм бигирад, то ҷунбонида шавад ва вайро кафорат намояд, ва як даҳяк орди маҳини бо равған омехта барои ҳадияи ордӣ бигирад, ва як лӯҷ равған,d<CВа коҳин қурбонии сӯхтанӣ ва ҳадияи ордиро бар қурбонгоҳ мегузорад; ва коҳин вайро кафорат менамояд, ва вай пок мешавад.{;qВа коҳин қурбонии гуноҳро тақдим. мекунад, ва покшавандаро аз нопокии вай кафорат менамояд; ва баъд қурбонии сӯхтаниро забҳ мекунад.:Ва бақияи равғанеро, ки дар кафи дасти коҳин аст, ба сари шахси покшаванда мемолад, ва коҳин вайро ба ҳузури Парвардигор кафорат менамояд.\93Ва аз бақияи равғане ки дар кафи дасти ӯст, коҳин ба нармаи гӯши рости шахси покшаванда, ва ба нарангушти дасти рости вай, ва ба нарангушти пои рости вай, болои хуни қурбонии ҷурм мемолад.8!Ва коҳин ангушти рости худро дар равғане ки дар кафи дасти чапи ӯст, меғӯтонад, ва аз равған бо ангушти худ ҳафт бор ба ҳузури Парвардигор мепошад. 7Ва коҳин қадаре аз лӯҷи равған гирифта, бар кафи дасти чапи худ мерезад. ~}||{F=@ Шармгоҳи духтари писарат ё духтари духтаратро, – шармгоҳи онҳоро ошкор накун, зеро ки инҳо шармгоҳи туст.s=a Шармгоҳи хоҳаратро, яъне духтари падарат ё духтари модаратро, хоҳ зодаи хона бошад хоҳ зодаи берун, шармгоҳи онҳоро ошкор накун.y<mШармгоҳи зани падаратро ошкор накун; он шармгоҳи падари туст.B;Шармгоҳи падаратро, яъне шармгоҳи модаратро ошкор накун; вай модари туст, шармгоҳи вайро ошкор накун.N:Ҳеҷ кас ба ҳеҷ хешованди ҳамҷисми худ наздик нашавад, то ки шармгоҳашро ошкор кунад; Ман Парвардигор ҳастам.^97Ва фароизу дастурҳои Маро риоя намоед, ки одам онҳоро ба амал оварда, бо онҳо зинда хоҳад буд; Ман Парвардигор ҳастам.p8[Дастурҳои Маро ба амал оваред ва фароизи Маро риоя намоед, то ки мувофиқи онҳо рафтор кунед; Ман Парвардигор Худои шумо ҳастам.R7Мисли амалҳои замини Миср, ки дар он сокин будед, амал накунед, ва мисли амалҳои замини Канъон, ки Ман шуморо ба он ҷо мебарам, амал накунед, ва мувофиқи фароизи онҳо рафтор нанамоед. A}|_{[zVyxwtwvustss4rqpponn]m~m(kjjhgjfedcbb`_]]\_[[}Z?YYXWWVVIUUTS'Q;ONMCLUKJsJIHGFF+ExDCB|AN@B??1>=R<;;:\9>8z76T5432100/. ,+Y**T)(''&1%$#"" !i FKXS(@K%([ l )pC[5Мисли муздуре ки сол ба сол киро карда мешавад, назди вай бошад; бигзор вай дар пеши назари ту бар ӯ бераҳмона ҳукмронӣ накунад.sBa4Ва агар то соли юбил солҳои кам боқӣ монда бошад, бигзор ӯ онро бо вай ҳисоб карда, мувофиқи он солҳо фидияи раҳоии худро бидиҳад.mAU3Агар солҳои бисёр боқӣ монда бошад, ӯ бояд мувофиқи онҳо аз нуқрае ки ба ивазаш харида шуда буд, барои фидияи худ баргардонад.P@2Ва бигзор ӯ бо касе ки ӯро харидааст, аз соле ки худро ба вай фурӯхта буд, то соли юбил ҳисобӣ кунад, ва нуқрае ки дар ивазаш ӯ худро фурӯхта буд, бояд мувофиқи солҳо тақсим карда дода шавад, ва мӯҳлате ки ӯ назди вай буд, мисли мӯҳлати муздур ҳисоб ёбад.r?_1Ё амакаш ё писари амакаш бояд фидия дода ӯро бигирад; ё касе аз ҳамҷисмони ӯ, яъне аз қабилаи ӯ бояд фидия дода ӯро бигирад; ё ки, агар худаш дороӣ пайдо карда бошад, бигзор фидия дода худро раҳо кунад.J>0Баъд аз фурӯхта шуданаш бигзор ӯ фидия дода гирифта шавад: яке аз бародаронаш бояд фидия дода ӯро бигирад;V='/Ва агар ғарибе ё сокине ки назди туст, дороӣ пайдо кунад, вале бародарат назди вай бенаво шуда, ба он ғариб ё сокине ки назди туст, ё ба касе ки аз қабилаи он ғариб аст, худро бифрӯшад, –/<Y.Ва онҳоро метавонед баъд аз худ ба писаронатон ҳамчун моликияти меросӣ бисупоред: онҳоро дар тамоми умрашон метавонед ғулом гардонед. Вале бар бародарони худ, банӣ Исроил, – бигзор касе бар бародаронаш бераҳмона ҳукмронӣ накунад. ;-Ва низ аз фарзандони сокиноне ки назди шумо манзил гирифтаанд, – аз онҳо метавонед бихаред, ва аз қабилаи онҳо, ки назди шумо мебошанд, яъне онҳо дар замини шумо зоидаанд; ва инҳо метавонанд моликияти шумо бошанд.k:Q,Вале барои он ки ғуломат ва канизат аз они ту бошанд, аз халқҳое ки дар атрофи шумо ҳастанд, – аз онҳо ғулом ва каниз бихаред.q9]+Ба ӯ бераҳмона хукмронӣ накун, ва аз Худои худ тарсон бош.v8g*Зеро ки онҳо бандагони Мананд, ки онҳоро аз замини Миср берун овардаам: онҳо набояд тавре фурӯхта шаванд, ки ғуломонро мефурӯшанд.7)Ва он гоҳ ӯ аз ту раҳо мешавад, худаш ва фарзандонаш ҳамроҳи ӯ, ва ба қабилаи худ бармегардад, ва ба мулки падарони худ аз нав дохил мешавад.-6U(Мисли муздуре, мисли сокине ӯ бояд назди ту бошад; бигзор то соли юбил ӯ назди ту кор кунад.!5='Ва агар бародарат бенаво гардида, ба ту фурӯхта шавад, ӯро мисли ғуломе кор нафармо.y4m&Ман Парвардигор Худои шумо ҳастам, ки шуморо аз замини Миср берун овардаам, то ки замини Канъонро ба шумо диҳам, ва Худои шумо бошам.y3m%Нуқраи худро ба ӯ ба суд надеҳ, ва хӯроки худро ба фоида надеҳ.&2G$Аз ӯ суд ва фоида нагир, ва аз Худои худ тарсон бош, то ки бародарат бо ту зиндагӣ кунад.q1]#Ва агар бародарат бенаво шуда, назди ту дастхолӣ гардад, ӯро, хоҳ ғариб бошад хоҳ сокин, дастгирӣ намо, то ки бо ту зиндагӣ кунад.d0C"Ва чарогоҳҳои назди шаҳрҳои онҳо набояд фурӯхта шавад, зеро ки ин мулки абадист барои онҳо. Дар бораи бародарони бенаво./}!Ва ҳатто агар касе аз левизодагон фидия дода гирифта бошад, он хонае ки дар шаҳри мулки ӯ фурӯхта шудааст, дар юбил раҳо мешавад, зеро ки хонаҳои шаҳрҳои левизодагон мулки онҳо дар миёни банӣ Исроил мебошад.. Ва шаҳрҳои левизодагон, яъне хонаҳое ки онҳо дар шаҳрҳои мулки худ доранд, – левизодагон ҳамеша ҳақ доранд, ки фидия дода онҳоро бигиранд.(-KВале хонаҳои деҳоте ки гирдогирд ҳисор надорад, бояд мисли киштзори он замин ҳисоб ёбад: онҳоро фидия дода гирифтан мумкин аст, ва дар юбил онҳо раҳо мешавад.m,UВалекин агар дар муддати як соли тамом онро фидия дода нагирад, он хонае ки дар шаҳри ҳисордор воқеъ аст, дар дасти харидори он ба таври доимӣ дар наслҳои вай мемонад, яъне дар юбил раҳо намешавад.q+]Ва агар касе хонаи истиқоматро дар шаҳри ҳисордор бифрӯшад, то гузаштани як сол баъд аз фурӯхтани он ӯ ҳақ дорад, ки фидия дода онро бигирад, яъне хуқуқи фидия дода гирифтани он як сол давом мекунад. *Ва агар маблағи зарурӣ, ки бояд ба он кас баргардонад, дар дасташ пайдо нашавад, дар он сурат он чи ӯ фурӯхтааст, дар дасти харидори он то соли юбил мемонад, ва дар юбил он раҳо мешавад, ва ӯ ба мулки худ бармегардад.o)YБигзор ӯ солҳои фурӯхти худро ҳисоб кунад, ва бақияи маблағро ба он кас, ки фурӯхта буд, баргардонад, ва ба мулки худ баргардад.w(iВа агар касе фидиядеҳ надошта бошад, вале худаш доро гардида, барои фидия дода гирифтанаш маблағи зарурӣ дар дасташ пайдо шавад, –'9Агар бародари ту бенаво шуда, як қисми мулкашро бифрӯшад, фидиядеҳи ӯ, ки хеши наздики ӯст, меояд, ва он чиро, ки бародараш фурӯхтааст, фидия дода мегирад.&3Ва дар тамоми замини мулки худ имконият диҳед, ки замин фидия дода гирифта шавад.^%7Вале замин набояд ба сурати абадӣ фурӯхта шавад, зеро ки замин аз они Ман аст; ва шумо назди Ман ғариб ва сокин ҳастед. $Ва дар соли ҳаштум кишт хоҳед кард, вале аз ҳосилоти кӯҳна хоҳед хӯрд; то соли нӯҳум, то пухта расидани ҳосили он, ҳосилоти кӯҳнаро хоҳед хӯрд.7#iМан баракати Худро дар соли шашум бар шумо равона хоҳам кард, ва он барои се сол ҳосил хоҳад дод.I" Ва агар гӯед: 'Дар соли ҳафтум чӣ мехӯрем, дар сурате ки кишт намекунем ва ҳосилоти худро намебардорем?', –,!SВа замин ҳосили худро хоҳад дод, ва то серӣ хоҳед хӯрд, ва бар он ба амният сокин хоҳед буд.g IПас, фароизи Маро ба ҷо оваред, ва аҳкоми Маро риоя намоед, ва онҳоро ба амал оваред, ва бар замин ба амният сокин хоҳед буд.:oВа якдигарро фиреб накунед; ва аз Худои худ тарсон бош; зеро ки Ман Парвардигор Худои шумо ҳастам. Мувофиқи бисёрии он солҳо нархи онро зиёд кун, ва мувофиқи камии он солҳо нархи онро кам намо, зеро ки шумораи ҳосилотро вай ба ту мефурӯшад.:oМувофиқи солҳои баъд аз юбил аз ёри худ бихар, ва мувофиқи солҳои ҳосилот вай бояд ба ту бифрӯшад.,SВа агар чизе ба ёри худ бифрӯшед, ё чизе аз дасти ёри худ бихаред, якдигарро фиреб накунед._9 Дар ин соли юбил ҳар яке ба мулки худ баргардед.9 Зеро ки ин юбил аст; бигзор он барои шумо пок бошад; аз киштзор ҳосили онро бихӯред.J Бигзор ин соли панҷоҳум барои шумо юбил бошад: кишт накунед, ва он чиро, ки худ аз худ рӯида бошад, дарав накунед, ва ангурҳои токеро, ки каллак карда нашудааст, ғунучин нанамоед.`; Ва соли панҷоҳумро тақдис кунед, ва дар замин барои ҳамаи сокинонаш озодӣ эълон намоед; бигзор ин барои шумо юбил* бошад; ва ҳар яке ба мулки худ баргардед, ва ҳар яке ба оилаи худ баргардед.tc Ва дар моҳи ҳафтум, дар рӯзи даҳуми моҳ, карнайи баландовозро бинавоз; дар рӯзи кафорат карнайро дар тамоми замини худ бинавозед.|sВа барои худ ҳафт шанбеи солҳоро, яъне ҳафт солро ҳафт маротиба бишумор, ва айёми ин ҳафт шанбеи солҳо барои ту чилу нӯҳ сол хоҳад шуд.@{Ва барои чорпоёнат, ва барои ҳайвоноте ки дар замини ту ҳастанд, бигзор тамоми ҳосили он хӯрок бошад.wiВа бигзор шанбеи замин хӯрок барои шумо бошад, – барои ту ва ғуломат, ва канизат, ва муздурат, ва сокинат, ки бо ту истиқомат доранд;'IОн чиро, ки дар киштзори ту худ аз худ рӯида бошад, дарав накун, ва ангурҳои токеро, ки каллак накардаӣ, ғунучин нанамо; бигзор ин соли оромӣ барои замин бошад. Ва дар соли ҳафтум бигзор шанбеи оромӣ барои замин, яъне шанбеи Парвардигор бошад: киштзори худро кишт накун, ва токзори худро каллак накун;A}Шаш сол киштзори худро кишт намо, ва шаш сол токзори худро каллак бикун, ва ҳосили онро ғунучин бикун;$C«Ба банӣ Исроил сухан ронда, ба онҳо бигӯ: ҳангоме ки шумо ба замине ки Ман ба шумо медиҳам, дохил шавед, он гоҳ замин бояд дар шанбеи Парвардигор ором гирад.k SВа Парвардигор ба Мусо дар кӯҳи Сино сухан ронда, гуфт:]5Ва Мусо ба банӣ Исроил сухан ронд, ва онҳо лаънаткунандаро ба беруни бошишгоҳ бароварданд, ва ӯро сангсор карданд; ва банӣ Исроил ончунон ки Парвардигор ба Мусо фармуда буд, амал карданд.A }Барои шумо, хоҳ ғариб бошед, хоҳ таҳҷоӣ, як ҳукм хоҳад буд, зеро ки Ман Парвардигор Худои шумо ҳастам».@ {Ҳар кӣ чорпоеро кушта бошад, бояд товони онро бидиҳад; ва ҳар кӣ одамро кушта бошад, бояд кушта шавад. /Шикаст дар ивази шикаст, чашм дар ивази чашм, дандон дар ивази дандон: ҳар гуна осебе ки ӯ ба касе расонида бошад, он гуна осеб бояд ба ӯ расонида шавад./ YВа агар касе ёри худро маиб кунад, ба вай ончунон амал бояд кард, чунон ки вай амал кардааст: 3Ва агар касе чорпоеро бикушад, бояд товони онро бидиҳад: чорпое дар ивази чорпое.lSВа агар касе ягон одамро бикушад, вай бояд кушта шавад.0[Ва ҳар кӣ номи Парвардигорро лаънат кунад, бояд кушта шавад: тамоми ҷамоат сангсор кунанд; хоҳ ғариб бошад хоҳ таҳҷоӣ, агар Исмро лаънат кунад, бигзор кушта шавад.H Ва ба банӣ Исроил сухан ронда, бигӯ: ҳар касе ки Худои худро лаънат кунад, барои ин гуноҳаш ҷазо хоҳад ёфт.«Он лаънаткунандаро аз бошишгоҳ барор, ва бигзор ҳамаи онҳое ки шунидаанд, дастҳои худро бар сари ӯ монанд, ва тамоми ҷамоат ӯро сангсор кунанд.S! Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:7i Ва ӯро ба ҳабс гирифтанд, то даме ки ҷазояш мувофиқи амри Парвардигор ба онҳо эълон карда шавад.  Ва писари зани исроилӣ Номро ба забон ронда, лаънат кард, ва ӯро назди Мусо оварданд; ва номи модараш Шелӯмит духтари Дибрӣ, аз сибти Дон буд.*O Ва писари зани исроилӣ, ки падараш марди мисрӣ буд, ба миёни банӣ Исроил берун омад, ва писари зани исроилӣ ва марди исроилӣ дар бошишгоҳ дастбагиребон шуданд.D Ва он аз они Ҳорун ва писаронаш хоҳад буд, ва онҳо бояд онро дар макони пок бихӯранд, зеро ки ин аз қурбониҳои оташини Парвардигор барояшон поки покҳост; ин фаризаи абадист».cAДар ҳар рӯзи шанбе он бояд ба таври доимӣ ба ҳузури Парвардигор аз ҷониби банӣ Исроил гузошта шавад: ин паймони абадист.I~ Ва бар ҳар қатор лебӯнои соф бимон, ва ин ёдгорӣ барои нон ва қурбонии оташин барои Парвардигор хоҳад буд./}YВа онҳоро ду қатор, – шаш адад дар ҳар қатор, – бар мизи покгоҳ ба ҳузури Парвардигор бимон.0|[Ва орди маҳин бигир, ва аз он дувоздаҳ нон бипаз; барои ҳар нон бояд ду даҳяки эфа сарф шавад.#{AБигзор чароғҳоро бар чароғдони покгоҳ ба таври доимӣ ба ҳузури Парвардигор бимонад.'zIҲорун бояд онро берун аз пардаи шаҳодат дар хаймаи ҷомеъ, аз шом то субҳ, ба ҳузури Парвардигор ба таври доимӣ бимонад; ин фаризаи абадист барои наслҳои шумо.xyk«Ба банӣ Исроил фармо, ки ба ту равғани соф аз зайтуни кӯфташуда барои рӯшноӣ биёранд, то ки чароғ ба таври доимӣ даргиронида шавад.Rx !Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:nwW,Ва Мусо идҳои Парвардигорро ба банӣ Исроил эълон намуд.2v_+То наслҳои шумо бидонанд, ки Ман банӣ Исроилро дар хаймаҳо сокин гардонида будам, вақте ки онҳоро аз замини Миср берун овардам. Ман Парвардигор Худои шумо ҳастам».(uK*Ҳафт рӯз дар хаймаҳо сокин бошед; ҳар як таҳҷоӣ дар Исроил бояд дар хаймаҳо сокин бошад,jtO)Ва ин идро ҳар сол ҳафт рӯз барои Парвардигор ид кунед; ин фаризаи абадист барои наслҳои шумо; дар моҳи ҳафтум онро ид кунед.]s5(Ва дар рӯзи аввал мевае аз дарахти зебо, навдаҳои дарахти хурмо, ва шохаҳои дарахти пурбарг ва бедҳои дарёро барои худ бигиред, ва ба ҳузури Парвардигор Худои худ ҳафт рӯз хурсандӣ кунед.Or'Аммо дар рӯзи понздаҳуми моҳи ҳафтум, вақте ки шумо ҳосили замини худро мебардоред, иди Парвардигорро ҳафт рӯз ид кунед; дар рӯзи аввал оромӣ хоҳад буд, ва дар рӯзи ҳаштум – оромӣ.@q{&Ба замми қурбониҳои шанбеҳои Парвардигор, ва ба замми даҳякҳои шумо, ва ба замми ҳамаи назрҳои шумо, ва ба замми ҳамаи ҳадияҳои шумо, ки барои Парвардигор тақдим менамоед.hpK%Инҳо идҳои Парвардигор аст, ки дар онҳо шумо бояд ҷамъомадҳои покро даъват намоед, то ки қурбониҳои оташин барои Парвардигор тақдим кунед, яъне қурбонии сӯхтанӣ, ҳадияи ордӣ, забҳҳо ва ҳадияҳои рехтанӣ, – ҳар якеро дар ҳар рӯзе ки барои он муқаррар карда шудааст,o$Ҳафт рӯз қурбонии оташин барои Парвардигор тақдим намоед; дар рӯзи ҳаштум бигзор ҷамъомади пок барои шумо бошад, ва шумо қурбонии оташин барои Парвардигор тақдим, намоед; ин маҷлиси қавм аст, ҳеҷ кор накунед.cnA#Дар рӯзи аввал ҷамъомади пок аст: ҳеҷ кор накунед.Zm/"«Ба банӣ Исроил сухан ронда, бигӯ: дар рӯзи понздаҳуми ин моҳи ҳафтум – иди хаймаҳо ҳафт рӯз барои Парвардигор аст.Sl!!Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт: k  Ин барои шумо мисли шанбеи оромист, ва шумо ҷонҳои худро азият диҳед; дар шомгоҳи рӯзи нӯҳуми моҳ, аз шом то шом, ин шанбеи худро риоя намоед».j1Ҳеҷ кор накунед; ин фаризаи абадист барои наслҳои шумо дар ҳамаи манзилҳои шумо.0i[Ва ҳар касе ки дар ин рӯз ягон кор мекунад, Ман ҷони вайро аз миёни қавми вай нест хоҳам кард.,hSЗеро ҳар касе ки дар ин рӯз ҷони худро азият намедиҳад, аз миёни қавми худ нобуд хоҳад шуд.bg?Ва дар ин рӯз ҳеҷ кор накунед, зеро ки ин рӯзи кафорат аст, то ки шуморо ба ҳузури Парвардигор Худои шумо кафорат намояд.:fo«Аммо рӯзи даҳуми ин моҳи ҳафтум рӯзи кафорат аст; бигзор барои шумо ҷамъомади пок бошад; ҷонҳои худро азият диҳед, ва қурбонии оташин барои Парвардигор тақдим намоед.Se!Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:d Ҳеҷ кор накунед, ва қурбонии оташин барои Парвардигор тақдим намоед»."c?«Ба банӣ Исроил сухан ронда, бигӯ: дар моҳи ҳафтум, дар рӯзи якуми моҳ, бигзор барои шумо оромӣ бошад, яъне иди ёдгории навохтани карнайҳо ва ҷамъомади пок.Sb!Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:EaВа ҳангоме ки ҳосили замини худро дарав мекунед, канораи киштзори худро дар вақти дарав то ба охир дарав накунед, ва хӯшаҳои дар вақти дарав афтодаро начинед: онҳоро барои бенавоён ва ғарибон боқӣ бигузоред. Ман Парвардигор Худои шумо ҳастам».`'Ва дар ҳамон рӯз эълон намоед, ки он барои шумо ҷамъомади пок бошад; ҳеҷ кор накунед; ин фаризаи абадист дар ҳамаи манзилҳои шумо барои наслҳои шумо.F_Ва коҳин онҳоро бо нони ҷунбонидании навбарҳо ба ҳузури Парвардигор бо якҷоягии он ду барра бояд биҷунбонад, – онҳо барои Парвардигор пок буда, ба коҳин тааллуқ хоҳанд дошт.5^eВа як нарбузро барои қурбонии гуноҳ, ва ду барраи яксоларо барои забҳи саломатӣ тақдим намоед.]7Ва бо ин нон ҳафт барраи беайби яксола, ва як гӯсолаи нар, ва ду қӯчқор тақдим намоед; инҳо қурбонии сӯхтанӣ барои Парвардигор хоҳад буд, ва ҳадияҳои ордӣ ва рехтании онҳо – курбонии оташин ва атри хушбӯй барои Парвардигор.8\kАз манзилҳои худ ду нони ҷунбониданӣ тақдим намоед, ки аз ду ушр даҳяки эфа орди маҳин иборат бошад, ва бо хамиртуруш пухта шавад, – ин навбарҳо барои Парвардигор аст.b[?То рӯзи аввали баъд аз ҳафтаи ҳафтум панҷоҳ рӯз бишуморед, ва он гоҳ ҳадияи ордии наве барои Парвардигор тақдим намоед.aZ=Ва аз рӯзи дуюми ид, яъне аз рӯзе ки банди ҷунбониданиро меоваред, барои худ ҳафт ҳафта бишуморед, ки онҳо пурра бошанд;KYВа нон, ва ғалладонаи бирён, ва ғалладонаи тару тоза нахӯред то ҳамон рӯзе ки қурбонии Худои худро тақдим намоед; ин фаризаи абадист барои наслҳои шумо дар ҳамаи манзилҳои шумо.KX Ва ҳадияи ордии он ду даҳяк орди маҳини омехта бо равған хоҳад буд, то ки қурбонии оташин ва атри хушбӯй барои Парвардигор бошад; ва ҳадияи рехтании он чоряк ҳин шароб хоҳад буд.^W7 Ва дар рӯзе ки шумо он бандро меҷунбонед, барраи яксолаи беайбе барои қурбонии сӯхтанӣ ба Парвардигор тақдим намоед.nVW Ва ӯ он бандро ба ҳузури Парвардигор меҷунбонад, то ки шумо сазовори таваҷҷӯҳ гардед; дар рӯзи дуюми ид коҳин онро меҷунбонад.HU  «Ба банӣ Исроил сухан ронда, ба онҳо бигӯ: чун ба замине ки Ман ба шумо медиҳам, биёед, ва ҳосили онро дарав намоед, – банди аввали навбарҳои даравидаи худро назди коҳин биёред.ST! Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:[S1Ва ҳафт рӯз қурбониҳои оташин барои Парвардигор тақдим намоед; дар рӯзи ҳафтум ҷамъомади пок аст; ҳеҷ кор накунед».RДар рӯзи якум бигзор ҷамъомади пок барои шумо бошад; ҳеҷ кор накунед.Q7Ва дар рӯзи понздаҳуми ин моҳ фатир барои Парвардигор аст; ҳафт рӯз фатир бихӯред.PДар моҳи якум, дар рӯзи чордаҳуми моҳ, шомгоҳ, фисҳи Парвардигор аст.7OiИнҳо идҳои Парвардигор, ҷамъомадҳои пок мебошанд, ки онҳоро шумо бояд дар вақташ даъват намоед:N1Шаш рӯз кор бояд кард, ва дар рӯзи ҳафтум шанбеи оромӣ, ҷамъомади пок мебошад; ҳеҷ кор накунед; он дар ҳамаи манзилҳои шумо шанбе барои Парвардигор аст.oMY«Ба банӣ Исроил сухан ронда, ба онҳо бигӯ: идҳои Парвардигор, ки онҳоро шумо бояд ҷамъомадҳои пок биномед, – инҳоянд идҳои Ман:RL !Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:*KO!Ва шуморо аз замини Миср берун овардаам, то ки Худои шумо бошам. Ман Парвардигор ҳастам».vJg Ва номи поки Маро беҳурмат накунед, то ки Ман дар миёни банӣ Исроил тақдис ёбам. Ман Парвардигор ҳастам, ки шуморо тақдис менамоям,I!Ва аҳкоми Маро риоя намоед ва онҳоро ба амал оваред. Ман Парвардигор ҳастам.'HIДар ҳамон рӯз он бояд хӯрда шавад; то субҳ аз он боқӣ нагузоред. Ман Парвардигор ҳастам.`G;Ва ҳангоме ки забҳи шукрона барои Парвардигор тақдим менамоед, онро тавре тақдим намоед, ки сазовори таваҷҷӯҳ гардед:oFYВале гов ё гӯсфандро бо бачаи он дар як рӯз забҳ накунед.QE«Вақте ки гӯсола, ё барра, ё бузғола зоида мешавад, ҳафт рӯз бояд назди модараш бимонад, ва аз рӯзи ҳаштум ва минбаъд он ҳамчун қурбонии оташин барои Парвардигор мақбул хоҳад афтод.SD!Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:3CaВа аз дасти аҷнабиён нони Худои худро аз ҳеҷ кадоми инҳо тақдим нанамоед, зеро ки онҳо нуқсон доранд, яъне маъюбанд; ба воситаи онҳо сазовори таваҷҷӯҳ нахоҳед шуд».B}Ва чорпоеро, ки байзаҳояш маҷак, ё кӯфта, ё канда, ё бурида шудааст, барои Парвардигор тақдим нанамоед, ва дар заминатон ин корро накунед;A{Ва гов ва гӯсфанде ки ягон узваш аз ҳад зиёд дароз ё кӯтоҳ бошад, – онро ҳамчун ҳадия тақдим намо, вале ҳамчун назр мақбул нахоҳад афтод.B@Кӯр ё шикастаандом, ё маҷрӯъ яғир, ё обиладор, ё пес, ё кал, – инҳоро барои Парвардигор тақдим нанамоед, ва аз инҳо қурбонии оташин барои Парвардигор бар қурбонгоҳ наоваред.?+Ва агар касе забҳи саломатӣ барои Парвардигор тақдим намояд, хоҳ барои иҷрои назр бошад, хоҳ ҳамчун ҳадияе аз говон ё аз бузу гӯсфандон, – он бояд беайб бошад, то ки сазовори таваҷҷӯҳ гардад; ҳеҷ айбе набояд дар он бошад.;>qҲар чиро, ки айбе дошта бошад, тақдим нанамоед, зеро ки он барои шумо ҳусни таваҷҷӯҳ нахоҳад овард. %#~||'{rzy!wwutt9srqqomlkjihgmffdclbaak`_%^+][ZXWVUTSRPPtNM0Lp=O<;S:K9]8Y7654320_/.-- ++*(('\&&h& %%$$$\$##""Z NX]]pg pg85 9'nbK%bL A(Ва Парвардигор ба Мусо ва Ҳорун сухан ронда, гуфт:=K w(6Ва банӣ Исроил ба амал оварданд; чунон ки Парвардигор ба Мусо фармуда буд, ончунон ба амал оварданд.FJ  (5Ва левизодагон дар атрофи манзили шаҳодат хайма хоҳанд зад, то ки ғазабе бар ҷамоати банӣ Исроил ба амал наояд; ва левизодагон посбонии манзили шаҳодатро ба ҷо хоҳанд овард».II (4Ва банӣ Исроил бояд ҳар яке дар бошишгоҳи худ ва ҳар яке назди байрақи худ аз рӯи фавҷҳои худ хайма зананд.\H 5(3Ва дар вақти кӯч кардани манзил левизодагон онро фурӯд оваранд, ва дар вақти ист кардани манзил левизодагон онро барқарор намоянд; ва шахси бегонае ки ба он наздик меояд, кушта хоҳад шуд.(G M(2балки левизодагонро бар манзили шаҳодат ва бар тамоми колои он ва бар ҳар чизе ки ба он тааллуқ дорад, таъин намо; бигзор онҳо манзил ва тамоми колои онро бардоранд ва хизмати онро ба ҷо оваранд, ва дар атрофи манзил хайма зананд;5F g(1«Аммо сибти Левиро дар шумор наовар, ва саршумории онҳоро дар миёни банӣ Исроил ба амал наовар,dE E(0зеро ки Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфта буд:'D K(/Валекин левизодагон аз рӯи сибти падаронашон дар миёни онҳо дар шумор оварда нашуданд,C +(.ҳамаи дар шумор овардашудагон шашсаду се ҳазору панҷсаду панҷоҳ нафар буданд.B  (-Ва ҳамаи дар шумор овардашудагони банӣ Исроил мувофиқи хонадонашон, аз бистсола ва болотар, ҳамаи онҳое ки дар Исроил ба лашкар мераванд, –A +(,Инҳоянд дар шумор овардашудагон, ки Мусо ва Ҳорун бо раисони Исроил дар шумор оварданд, – бо он дувоздаҳ нафар, ки ҳар яке аз як хонадони онҳо буданд.@ 1(+дар шумор овардашудагон аз сибти Нафтолӣ панҷоҳу се ҳазору чорсад нафар буданд.? (*Аз банӣ Нафтолӣ аз рӯи насабномаи қабила ва хонадонашон, мувофиқи адади номҳо, аз бистсола ва болотар, ҳамаи онҳое ки ба лашкар мераванд, –> ()дар шумор овардашудагон аз сибти Ошер чилу як ҳазору панҷсад нафар буданд.= {((Аз банӣ Ошер аз рӯи насабномаи қабила ва хонадонашон, мувофиқи адади номҳо, аз бистсола ва болотар, ҳамаи онҳое ки ба лашкар мераванд, –< ('дар шумор овардашудагон аз сибти Дон шасту ду ҳазору ҳафтсад нафар буданд.}; w(&Аз банӣ Дон аз рӯи насабномаи қабила ва хонадонашон, мувофиқи адади номҳо, аз бистсола ва болотар, ҳамаи онҳое ки ба лашкар мераванд, –: )(%дар шумор овардашудагон аз сибти Бинёмин сию панҷ ҳазору чорсад нафар буданд.9 ($Аз банӣ Бинёмин аз рӯи насабномаи қабила ва хонадонашон, мувофиқи адади номҳо, аз бистсола ва болотар, ҳамаи онҳое ки ба лашкар мераванд, –8 (#дар шумор овардашудагон аз сибти Менашше сию ду ҳазору дусад нафар буданд.7 ("Аз банӣ Менашше аз рӯи насабномаи қабила ва хонадонашон, мувофиқи адади номҳо, аз бистсола ва болотар, ҳамаи онҳое ки ба лашкар мераванд, – 6 (!дар шумор овардашудагон аз сибти Эфроим чил ҳазору панҷсад нафар буданд.#5 C( Аз писарони Юсуф: аз банӣ Эфроим аз рӯи насабномаи қабила ва хонадонашон, мувофиқи адади номҳо, аз бистсола ва болотар, ҳамаи онҳое ки ба лашкар мераванд, –4 9(дар шумор овардашудагон аз сибти Забулун панҷоҳу ҳафт ҳазору чорсад нафар буданд.3 (Аз банӣ Забулун мувофиқи насабномаи қабила ва хонадонашон, аз рӯи адади номҳо, аз бистсола ва болотар, ҳамаи онҳое ки ба лашкар мераванд, –2 5(дар шумор овардашудагон аз сибти Иссокор панҷоҳу чор ҳазору чорсад нафар буданд.1 (Аз банӣ Иссокор мувофиқи насабномаи қабила ва хонадонашон, аз рӯи адади номҳо, аз бистсола ва болотар, ҳамаи онҳое ки ба лашкар мераванд, –0 -(дар шумор овардашудагон аз сибти Яҳудо ҳафтоду чор ҳазору шашсад нафар буданд./ (Аз банӣ Яҳудо мувофиқи насабномаи қабила ва хонадонашон, аз рӯи адади номҳо, аз бистсола ва болотар, ҳамаи онҳое ки ба лашкар мераванд, –. ;(дар шумор овардашудагон аз сибти Ҷод чилу панҷ ҳазору шашсаду панҷоҳ нафар буданд.|- u(Аз банӣ Ҷод мувофиқи насабномаи қабила ва хонадонашон, аз рӯи адади номҳо аз бистсола ва болотар, ҳамаи онҳое ки ба лашкар мераванд, –, -(Дар шумор овардашудагон аз сибти Шимъӯн панҷоҳу нӯҳ ҳазору сесад нафар буданд.[+ 3(Аз банӣ Шимъӯн аз рӯи насабномаи қабила ва хонадонашон, мувофиқи адади номҳои саросар дар шумор овардашудагон, ҳамаи мардҳои аз бистсола ва болотар, ҳамаи онҳое ки ба лашкар мераванд, –* )(дар шумор овардашудагон аз сибти Реубен чилу шаш ҳазору панҷсад нафар буданд.X) -(Ва банӣ Реубен, нахустзодаи Исроил, аз рӯи насабномаи қабила ва хонадонашон, мувофиқи адади номҳошон, саросар ҳамаи мардҳои аз бистсола ва болотар, ҳамаи онҳое ки ба лашкар мераванд, –%( G(Чунон ки Парвардигор ба Мусо фармуда буд; ва ӯ онҳоро дар биёбони Сино дар шумор овард._' ;(Ва тамоми ҷамоатро дар рӯзи якуми моҳи дуюм ҷамъ карданд, ва онҳо насабномаҳои худро аз рӯи қабилаҳо ва хонадонҳои худ, мувофиқи адади номҳо, аз бистсола ва болотар саросар эълон намуданд,w& k(Ва Мусо ва Ҳорун ин шахсонро, ки номҳошон зикр ёфт, гирифтанд.I% (Ҳаминҳоянд даъватшудагони ҷамоат, раисони сибтҳои падаронашон, ки сарварони ҳазораҳои Исроил мебошанд».>$ {(Аз Нафтолӣ – Аҳираъ ибни Энон.8# o(Аз Ҷод – Элёсоф ибни Дауил;<" w( Аз Ошер – Фаҷъиил ибни Окрон;E! ( Аз Дон – Аҳиозар ибни Аммишаддой;E  ( Аз Бинёмин – Абидон ибни Ҷидъӯнӣ;) O( Аз писарони Юсуф: аз Эфроим – Элишомоъ ибни Аммиҳуд; аз Менашше – Ҷамлиил ибни Фадоҳсур;> {( Аз Забулун – Элиоб ибни Ҳилӯн;C (Аз Иссокор – Натанъил ибни Суор;E (Аз Яҳудо – Наҳшӯн ибни Амминодоб;M (Аз Шимъӯн – Шалумиил ибни Суришаддой;  =(Ва ин аст номҳои шахсоне ки ҳамроҳи шумо хоҳанд буд: аз Реубен – Элисур ибни Шадиур;& I(Ва ҳамроҳи шумо як нафар аз ҳар сибт хоҳад буд, ки ҳар яке раиси хонадони худ бояд бошадo [(Аз бистсола ва болотар, ҳамаи онҳое ки дар Исроил ба лашкар мераванд, – ту ва Ҳорун онҳоро мувофиқи фавҷҳошон дар шумор оваред.  («Саршумории тамоми ҷамоати банӣ Исроилро аз рӯи қабилаҳо ва хонадонҳошон, мувофиқи адади номҳошон, – ҳамаи мардҳоро саросар ба амал оваред. '(Ва дар рӯзи якуми моҳи дуюм, дар соли дуюми берун омаданашон аз замини Миср, Парвардигор ба Мусо дар биёбони Сино дар хаймаи ҷомеъ сухан ронда, гуфт:1"Ин аст аҳкоме ки Парвардигор ба Мусо барои банӣ Исроил дар кӯҳи Сино фармудааст.L!Кас набояд диққат кунад, ки оё он хуб аст ё бад, ва набояд онро иваз намояд; ва агар онро иваз намояд, ҳам худи он ва ҳам ивази он пок хоҳад буд; ва барои он фидия додан мумкин нест».[1 Ва ҳар даҳяки гов ва гӯсфанд, яъне ҳар он чи аз зери асои чӯпон мегузарад, даҳуми он барои Парвардигор пок хоҳад буд.A}Ва агар касе бихоҳад, ки барои даҳяки худ фидия диҳад, бигзор бар арзиши он панҷяки онро илова намояд.jOВа ҳар даҳяки замин, – чи аз зироати замин, чи аз меваи дарахтон, – аз они Парвардигор аст; ин барои Парвардигор пок мебошад.<sҲар вақфе ки аз миёни одамон вақф карда шуда бошад, фидия дода гирифта намешавад: бояд кушта шавад.9Аммо ҳар вақфе ки касе аз ҳар дороии худ барои Парвардигор вақф мекунад – хоҳ аз одам ва чорпоён бошад, хоҳ қитъае аз мулки вай, – на фурӯхта мешавад ва на фидия дода гирифта мешавад; ҳар вақф поки покҳост барои Парвардигор.>wВа агар он аз чорпоёни нопок бошад, бояд мувофиқи арзише ки ба он дода шудааст, фидия дода гирифта шавад, ва панҷяки он арзиш бар он илова карда шавад; ва агар фидия дода гирифта нашавад, он бояд мувофиқи арзише ки дода шудааст, фурӯхта шавад.7 iАммо нахустзодае аз чорпоён, ки ба сабаби нахустзодагияш аз они Парвардигор аст, – набояд касе онро вақф намояд; он, хоҳ гов бошад хоҳ гӯсфанд, аз они Парвардигор аст.' IВа ҳар арзише ки дода мешавад, бояд бо сиқли пок бошад: бист ҷеро дар як сиқл бояд бошад.Z /Дар соли юбил он қитъа ба касе хоҳад баргашт, ки аз вай харида шуда буд, яъне тасарруфи он замин ба вай тааллуқ дошт.z oКоҳин бояд маблағи арзиши онро то соли юбил барои ӯ ҳисоб кунад, ва ӯ бояд он арзишро дар ҳамон рӯз ҳамчун вақфи Парвардигор бидиҳад.O Ва агар касе қитъаеро, ки харида бошад, яъне қитъаеро, ки аз мулки худаш нест, барои Парвардигор вақф кунад, –{Ва он қитъа, вақте ки дар юбил раҳо шавад, ҳамчун қитъаи вақф барои Парвардигор пок хоҳад буд; он ба тасарруфи коҳин дароварда хоҳад шуд.jOВа агар ӯ қитъаро фидия дода нагирад, ё агар қитъа ба каси дигар фурӯхта шавад, – баъд аз ин фидия дода гирифтан мумкин нест.Ва агар қитъаро вақфкунандаи он фидия дода гирифтанӣ шавад, бигзор панҷяки арзиши онро бар он илова намояд, ва он дар ихтиёраш хоҳад монд.U%Ва агар қитъаи худро баъд аз юбил вақф кунад, дар он сурат коҳин бояд нуқраро мувофиқи солҳое ки то соли юбил боқӣ монда бошад, ҳисоб кунад, ва бигзор ин аз арзиши он тарҳ намуда шавад.9Агар қитъаи худро аз соли юбил вақф кунад, бигзор мувофиқи ҳамин арзиш ба амал ояд.5Ва агар касе аз мулки худ қитъае барои Парвардигор вақф кунад, арзиши он бояд мувофиқи зироати он бошад: барои зироати як ҳӯмер ҷав – панҷоҳ сиқл нуқра.wiВа агар вақфкунанда хонаи худро фидия дода гирифтанӣ шавад, бигзор бар он арзиш панҷяки онро илова намояд, ва он аз они ӯ хоҳад буд.dCВа агар касе хонаи худро вақф кунад, то ки он барои Парвардигор пок бошад, коҳин бояд ба он, хоҳ хуб бошад хоҳ бад, арзиш диҳад; чӣ тавре ки коҳин ба он арзиш диҳад, ҳамон тавр ба амал хоҳад омад.'I Ва агар онро фидия дода гирифтанӣ шавад, бигзор бар он арзиш панҷяки онро илова намояд.I  Ва коҳин ба он, хоҳ хуб бошад хоҳ бад, арзиш медиҳад, ва чӣ тавре ки коҳин арзиш диҳад, ҳамон тавр хоҳад шуд.i~M Ва агар он ягон чорпои нопок бошад, ки аз онҳо барои Парвардигор қурбонӣ намекунанд, – бигзор он чорпоро пеши коҳин биёрад,} Набояд онро иваз кунад ва хубро ба бад ё бадро ба хуб бадал намояд; ва агар чорпоеро ба чорпое иваз намояд, – ҳам он ва ҳам ивази он пок хоҳад буд.|  Ва агар он чорпое бошад, ки аз онҳо барои Парвардигор қурбонӣ мекунанд, ҳар он чи касе аз онҳо ба Парвардигор тақдим менамояд, пок хоҳад буд.{-Ва агар вай ба дараҷае бенаво бошад, ки арзишдиҳии туро натавонад адо намояд, – бигзор вайро назди коҳин биёранд, ва коҳин арзише барояш муайян кунад; бигзор коҳин ба қадри дороии назркунанда арзиши вайро муайян намояд.QzВа агар аз шастсола ва болотар бошад, – барои мард арзишдиҳии ту понздаҳ сиқл, ва барои зан даҳ сиқл хоҳад буд.wyiВа агар аз якмоҳа то панҷсола бошад, – арзишдиҳии ту барои мард панҷ сиқл нуқра, ва барои зан арзишдиҳии ту се сиқл нуқра хоҳад буд.MxВа агар аз панҷсола то бистсола бошад, – арзишдиҳии ту барои мард бист сиқл, ва барои зан даҳ сиқл хоҳад буд.nwWВа агар вай зан бошад,– арзишдиҳии ту сӣ сиқл хоҳад буд.svaВа агар арзишдиҳии ту барои марди аз бистсола то шастсола бошад, – арзишдиҳии ту панҷоҳ сиқл нуқра мувофиқи сиқли пок хоҳад буд.guI«Ба банӣ Исроил сухан ронда, ба онҳо бигӯ: агар касе назр кунад, ки нуфусе мувофиқи арзишдиҳии ту аз они Парвардигор бошад,Rt !Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:ps[.Ин аст фароиз ва аҳком ва дастурҳое ки Парвардигор дар миёни Худаш ва банӣ Исроил, дар кӯҳи Сино, ба воситаи Мусо қарор додааст.Vr'-Ва Ман барои онҳо паймонеро, ки бо аҷдодашон бастаам, ба ёд хоҳам овард, ки онҳоро дар пеши назари халқҳо аз замини Миср берун овардаам, то ки Худои онҳо бошам. Ман Парвардигор ҳастам».fqG,Бо вуҷуди ҳамаи ин, ҳангоме ки онҳо дар замини душманони худ бошанд, Ман аз онҳо нафрат нахоҳам кард ва аз онҳо кароҳат нахоҳам дошт, то ба дараҷае ки онҳоро нобуд намоям ва паймони Худро, ки бо онҳо бастаам, поймол кунам; зеро ки Ман Парвардигор Худои онҳо ҳастам.Xp++Ва агарчи замин аз ҷониби онҳо тарк карда хоҳад шуд, ва дар рӯзҳои аз онҳо хароб шуданаш аз шанбеҳои худ қаноат ҳосил хоҳад кард, ва онҳо барои гуноҳи худ сазо хоҳанд ёфт, барои он ки аз қонунҳои Ман нафрат карданд, ва ҷонашон аз фароизи Ман кароҳат дошт, –^o7*Ва Ман паймони Худро, ки бо Яъқуб бастаам, ба ёд хоҳам овард, ва паймони Худро, ки бо Исҳоқ бастаам, ва паймони Худро, ки бо Иброҳим бастаам, ба ёд хоҳам овард, ва ин заминро ба ёд хоҳам овард.7ni)Аз ин рӯ, Ман низ бар зидди онҳо рафтор кардаам, ва онҳоро ба замини душманонашон овардаам, то ки, шояд, он гоҳ дили бехатнаашон мутеъ шуда, барои гуноҳи худ сазо ёбанд.xmk(Он гоҳ ба гуноҳи худашон ва ба гуноҳи падаронашон, ки ба Ман хиёнат карданд, ва ҳатто бар зидди Ман рафтор карданд, иқрор хоҳанд шуд.zlo'Ва бақияи шумо барои гуноҳи худ дар замини душманони худ фано хоҳанд шуд, ва барои гуноҳҳои падарони худ низ бо онҳо фано хоҳанд шуд.k7&Ва дар миёни халқҳо нест хоҳед шуд, ва замини душманонатон шуморо фурӯ хоҳад бурд.WwВа агар бо ин ҳама ба Ман гӯш надиҳед, Ман ҷазои шуморо барои гуноҳҳотон ҳафтчандон зиёд хоҳам кард;[V1Ва хашми Худро бар шумо хоҳам нигаронид, ва аз душманони худ шикаст хоҳед хӯрд, ва бадхоҳонатон бар шумо ҳукмрон хоҳанд шуд, ва рӯ ба гурез хоҳед овард, бе он ки касе шуморо таъқиб намояд.bU?Он гоҳ Ман ҳам нисбат ба шумо чунин амал хоҳам кард; ва бар шумо чизҳои даҳшатангез, яъне сил ва табларзаро хоҳам фиристод, ки онҳо чашмонро хира мекунад ва ҷонро азоб медиҳад мекоҳонад; ва тухмии худро барабас кишт хоҳед кард, ва онро душманонатон хоҳанд хӯрд.7TiВа агар аз фароизи Ман нафрат намоед, ва агар ҷонатон аз дастурҳои Ман кароҳат дошта бошад, ба тавре ки тамоми аҳкоми Маро ба ҷо наоварда, паймони Маро поймол кунед, –SВалекин агар ба Ман гӯш надиҳед, ва тамоми ин аҳкомро ба ҷо наоваред,DR Ман Парвардигор Худои шумо ҳастам, ки шуморо аз замини Миср берун овардам, то ки барои онҳо ғулом набошед; ва бандҳои юғи шуморо шикастам, ва шуморо бо сарбаландӣ пеш бурдам./QY Ва дар миёни шумо қадамгузор хоҳам шуд, ва Худои шумо хоҳам буд, ва шумо қавми Ман хоҳед буд.1P] Ва манзили Худро дар миёни шумо барқарор хоҳам кард, ва ҷони Ман аз шумо нафрат нахоҳад дошт.O- Ва ҳосилоти кӯҳнаи поринаро хоҳед хӯрд, ва кӯҳнаро барои нав берун хоҳед овард.N Ва Ман ба шумо назари нек хоҳам кард, ва шуморо борвар хоҳам гардонид, ва шуморо афзун хоҳам сохт, ва паймони Худро бо шумо мустаҳкам хоҳам намуд.,MSВа панҷ нафар аз шумо сад нафарро таъқиб хоҳанд кард, ва сад нафар аз шумо даҳ ҳазорро бадар хоҳанд ронд, ва душманонатон пеши шумо аз шамшер фурӯ хоҳанд ғалтид.%LEВа душманони худро таъқиб хоҳед намуд, ва онҳо пеши шумо аз шамшер фурӯ хоҳанд ғалтид.ZK/Ва ба замин сулҳу осоиштагӣ хоҳам дод, ва ҳангоме ки мехобед, касе шуморо ташвиш нахоҳад дод; ва ҳайвоноти бадро аз заминатон нобуд хоҳам сохт, ва шамшер аз заминатон гузар нахоҳад кард.eJEВа хирманкӯбии шумо то вақти ангурканӣ давом хоҳад кард, ва ангурканӣ то вақти кишт давом хоҳад кард, ва нони худро ба серӣ хоҳед хӯрд, ва дар замини худ дар бехатарӣ ба амният сокин хоҳед шуд.dICМан боронҳои шуморо саридарвақт хоҳам дод, ва замин ҳосили худро хоҳад овард, ва дарахтони саҳро меваи худро хоҳанд дод.1H]Агар мувофиқи фароизи Ман рафтор кунед, ва аҳкоми Маро риоя намоед, ва онҳоро ба ҷо оваред, –G)Шанбеҳои Маро риоя намоед, ва поки Маро эҳтиром кунед. Ман Парвардигор ҳастам.VF )«Бутҳо барои худ насозед, ва ҳайкал ва сутуне барои худ барпо накунед, ва санги суратдоре дар замини худ нагузоред, то ки пеши он саҷда баред; зеро ки Ман Парвардигор Худои шумо ҳастам.E7Зеро ки банӣ Исроил бандагони Мананд; онҳо бандагони Мананд, ки онҳоро аз замини Миср берун овардаам. Ман Парвардигор Худои шумо ҳастам».YD-6Ва агар ӯ бо ин роҳҳо фидия дода гирифта нашавад, – дар соли юбил ӯ раҳо мешавад, ҳам худи ӯ ва ҳам фарзандонаш бо ӯ; X~}}^||{zyyxqwwvvtsrr)qppqonnmsll9kk!j hgf~ee1dgbbza``_8^Y^][[ZZYvXXdWWVUnTTxS~RQPPBON~MLL#KLJ:IGFdEYCCGB&A@}?>>e== <";;:H9876543211/L-<++4*)C((5'&&9%#"!4 S7kS3; h  /*X#^A( ва марде бо вай хобида, нутфа резад, ва ин аз чашми шавҳараш пинҳон монад, ва вай ниҳонӣ нопок гардад, ва шоҳиде ба зидди вай набошад, ва вай дастгир нашавад,']I( «Ба банӣ Исроил сухан ронда, ба онҳо бигӯ: зани касе агар гумроҳ шуда, ба ӯ хиёнат кунад,S\!( Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:+[Q( Ва вақфҳои ҳар кас аз они худаш хоҳад буд: он чи касе ба коҳин медиҳад, аз они ӯ хоҳад буд».&ZG( Ва ҳар ҳадия аз ҳамаи вақфҳои банӣ Исроил, ки назди коҳин меоваранд, аз они ӯ хоҳад буд.#YA(Ва агар он кас ворисе надошта бошад, то ки товони гуноҳ ба вай дода шавад, дар он сурат товони гуноҳ, ки барои Парвардигор дода мешавад, аз они коҳин хоҳад буд, ба замми қӯчқори кафорат, ки ба воситаи он ӯ вайро кафорат менамояд.~Xw(бигзор гуноҳеро, ки вай ба амал овардааст, эътироф намояд, ва он чиро, ки дар он гуноҳкор шудааст, пурра баргардонад, ва панҷяки арзиши онро бар он илова намуда, ба касе ки дар ҳаққаш гуноҳ кардааст, бидиҳад. W(«Ба банӣ Исроил бигӯ: агар марде ё зане ягон гуноҳи одамизодро ба амал оварда, дар ҳаққи Парвардигор хиёнат кунад, ва он шахс гуноҳкор шавад, –SV!(Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:U'(Ва банӣ Исроил чунин карданд, ва онҳоро ба беруни бошишгоҳ хориҷ карданд; чунон ки Парвардигор ба Мусо сухан ронда буд, банӣ Исроил ончунон карданд."T?(Хоҳ мард бошад хоҳ зан, хориҷ кунед; онҳоро ба беруни бошишгоҳ хориҷ кунед, то ки бошишгоҳҳои худро, ки Ман дар миёни онҳо сокин ҳастам, нопок нагардонанд».oSY(«Ба банӣ Исроил амр фармо, ки ҳар махавӣ ва ҳар каси ҷараёндор ва ҳар каси аз мурда нопокшударо аз бошишгоҳ берун хориҷ кунанд.RR !(Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:GQ (1Мувофиқи амри Парвардигор ба воситаи Мусо ҳар яке аз онҳо ба хизматрасонӣ ва боркашонии худ таъин намуда ва дар шумор оварда шуданд, чунон ки Парвардигор ба Мусо фармуда буд.P5(0ва ҳамаи дар шумор овардашудагони онҳо ҳашт ҳазору панҷсаду ҳаштод нафар буданд.O(/аз сисола ва болотар, то панҷоҳсола, ҳамаи онҳое ки қобили хизматанд, то ки кори хизматрасонӣ ва кори боркашониро дар хаймаи ҷомеъ иҷро кунанд, –N}(.Ҳамаи дар шумор овардашудагоне ки Мусо ва Ҳорун ва раисони Исроил аз левизодагон аз рӯи қабилаҳо ва хонадонҳои онҳо дар шумор оварданд,9Mm(-Ҳаминҳоянд дар шумор овардашудагони қабилаҳои банӣ Марорӣ, ки онҳоро Мусо ва Ҳорун мувофиқи амри Парвардигор, ки ба воситаи Мусо фармуда шуда буд, дар шумор оварданд.%LE(,ва дар шумор овардашудагони онҳо, аз рӯи қабилаҳои онҳо, се ҳазору дусад нафар буданд.HK (+аз сисола ва болотар, то панҷоҳсола, ҳамаи онҳое ки қобили хизматанд, то ки дар хаймаи ҷомеъ кор кунанд, –'JI(*Ва дар шумор овардашудагони қабилаҳои банӣ Марорӣ, аз рӯи қабилаҳо ва хонадонҳои онҳо,KI()Ҳаминҳоянд дар шумор овардашудагони қабилаҳои банӣ Ҷершӯн, ҳамаи онҳое ки дар хаймаи ҷомеъ кор мекарданд, ки онҳоро Мусо ва Ҳорун мувофиқи амри Парвардигор дар шумор оварданд.EH((ва дар шумор овардашудагони онҳо аз рӯи қабилаҳо ва хонадонҳои онҳо, ду ҳазору шашсаду сӣ нафар буданд.HG ('аз сисола ва болотар, то панҷоҳсола, ҳамаи онҳое ки қобили хизматанд, то ки дар хаймаи ҷомеъ кор кунанд, –F%(&Ва дар шумор овардашудагони банӣ Ҷершӯн, аз рӯи қабилаҳо, ва хонадонҳои онҳо,Ey(%Ҳаминҳоянд дар шумор овардашудагони қабилаҳои қаҳотиён, ҳамаи онҳое ки дар хаймаи ҷомеъ кор мекарданд, ки онҳоро Мусо ва Ҳорун мувофиқи амре ки Парвардигор ба воситаи Мусо фармуда буд, дар шумор оварданд.8Dk($Ва дар шумор овардашудагони онҳо, аз рӯи қабилаҳои онҳо, ду ҳазору ҳафтсаду панҷоҳ нафар буданд.IC (#аз сисола ва болотар, то панҷоҳсола, ҳамаи онҳоеро, ки қобили хизматанд, то ки дар хаймаи ҷомеъ кор кунанд.CB("Ва Мусо ва Ҳорун ва раисони ҷамоат банӣ Қаҳотро аз рӯи қабилаҳо ва хонадонҳои онҳо дар шумор оварданд,YA-(!Ҳамин аст кори қабилаҳои банӣ Марорӣ дар тамоми хизматашон дар хаймаи ҷомеъ зери дасти Итомор ибни Ҳоруни коҳин».@@{( ва сутунҳои гирдогирди саҳн ва пояҳошон ва мехҳошон ва танобҳошон бо тамоми колояшон ва тамоми хизматашон; ва колоеро, ки онҳо бояд бардоранд, ном ба ном дар шумор оваред.x?k(Ва ин аст вазифаи боркашонии онҳо дар тамоми хизматашон дар хаймаи ҷомеъ: тахтаҳои манзил ва пуштбандҳояш ва сутунҳояш ва пояҳояш,s>a(Аз сисола ва болотар, то панҷоҳсола, ҳамаи онҳоеро, ки қобили хизматанд, то ки хизмати хаймаи ҷомеъро иҷро кунанд, дар шумор овар.z=o(Банӣ Марориро аз рӯи қабилаҳо ва хонадони онҳо дар шумор овар.Y<-(Ҳамин аст хизмати қабилаҳои банӣ Ҷершӯн дар хаймаи ҷомеъ; ва назорати онҳо дар дасти Итомор ибни Ҳоруни коҳин аст.p;[(Тамоми хизмати банӣ Ҷершӯн дар ҳар боркашонии онҳо ва дар ҳар кори онҳо бояд бо фармони Ҳорун ва писаронаш ба ҷо оварда шавад; ва нигаҳбонии ҳар бореро, ки онҳо мекашонанд, ба зиммаи онҳо бигузоред.:y(ва пардаҳои саҳн ва пардаи даромадгоҳи дарвозаи саҳн, ки гирдогирди манзил ва қурбонгоҳ аст, ва танобҳои онҳо ва тамоми колои хизмати онҳо; ва ҳар кореро, ки бо ин чизҳо кардан лозим аст, онҳо бояд бикунанд.-9U(Онҳо бояд ин чизҳоро бардоранд: пардаҳои манзил ва хаймаи ҷомеъ, пӯшиши он ва пӯшише аз пӯсти тӯҳс, ки бар он аз боло мебошад, ва пардаи даромадгоҳи хаймаи ҷомеъ,|8s(Ин аст кори қабилаҳои ҷершӯниён дар хизматгузорӣ ва боркашонӣ:n7W(Аз сисола ва болотар то панҷоҳсола онҳоро дар шумор овар, яъне онҳоеро, ки қобили хизматанд, то ки дар хаймаи ҷомеъ кор кунанд.6 («Банӣ Ҷершӯнро низ аз рӯи хонадонҳо ва қабилаҳои онҳо дар шумор овар.S5!(Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:44c(Вале онҳо барои дидани он ки покгоҳро чӣ гуна мепӯшонанд, набояд биёянд, вагарна хоҳанд мурд».k3Q(балки ба онҳо чунин рафтор намоед, то ки дар вақти наздик омаданашон ба кудси кудсҳо онҳо зинда монанд ва намиранд: бигзор Ҳорун ва писаронаш омада, ҳар якеро ба хизматаш ва назди бораш бимонанд;2y(«Сибти қабилаҳои қаҳотиёнро аз миёни левизодагон нобуд накунед,c1A(Ва Парвардигор ба Мусо ва Ҳорун сухан ронда, гуфт:07(Ва таҳти назорати Элъозор ибни Ҳоруни коҳин инҳо хоҳад буд: равған барои рӯшноӣ, ва бухури хушбӯй, ва ҳадияи ордии доимӣ, ва равғани тадҳин; назорат бар тамоми манзил ва бар ҳар чи дар он аст, яъне бар покгоҳ ва бар колои он». /(Ва чун Ҳорун ва писаронаш дар вақти кӯч кардани бошишгоҳ пӯшонидани покгоҳ ва тамоми колои покгоҳро ба анҷом расонанд, пас аз он банӣ Қаҳот барои бардоштан меоянд; вале набояд ба покгоҳ даст расонанд, вагарна хоҳанд мурд. Ҳамин аст боре ки бояд банӣ Қаҳот дар хаймаи ҷомеъ бардоранд.0.[(Ва тамоми колои онро, ки бо онҳо хизмати онро ба ҷо меоваранд, – маҷмарҳо, чанголҳо, хокандозҳо ва косаҳо, – яъне тамоми колои қурбонгоҳро бар он мегузоранд, ва пӯшише аз пӯсти тӯҳс бар он паҳн мекунанд, ва дастакҳояшро мегузаронанд.-#( Ва қурбонгоҳро аз хокистар тоза карда, чодири арғувонӣ бар он паҳн мекунанд.N,( Ва тамоми колои хизматро, ки бо онҳо дар покгоҳ хизмат мекунанд, гирифта, дар чодири лоҷвардӣ мегузоранд, ва онҳоро бо пӯшише аз пӯсти тӯҳс мепӯшонанд, ва бар чӯбдастае меовезанд.t+c( Ва бар қурбонгоҳи тилло чодири лоҷвардӣ паҳн мекунанд, ва онро бо пӯшише аз пӯсти тӯҳс мепӯшонанд, ва дастакҳояшро мегузаронанд.+*Q( Ва он ва тамоми колояшро дар пӯшише аз пӯсти тӯҳс мегузоранд, ва бар чӯбдастае меовезанд.*)O( Ва чодири лоҷвардие гирифта, чароғдон ва чароғҳояш ва анбӯрҳояш ва маҷмарҳояш ва тамоми колои равғанашро, ки бо онҳо хизмати онро ба ҷо меоваранд, мепӯшонанд.[(1(Ва бар онҳо чодири қирмизӣ паҳн мекунанд, ва онро бо пӯшише аз пӯсти тӯҳс мепӯшонанд, ва дастакҳояшро мегузаронанд.+'Q(Ва бар мизи нони тақдим чодири лоҷвардӣ паҳн мекунанд, ва табақҳо ва чумчаҳо ва косаҳо ва дӯлчаҳои рехтаниро бар он мегузоранд; ва нони доимӣ бояд бар он бошад.v&g(Ва пӯшише аз пӯсти тӯҳс бар он мегузоранд, ва аз болояш чодире ки комилан лоҷвардист, паҳн мекунанд, ва дастакҳояшро мегузаронанд.%5(Ва ҳангоме ки кӯч кардани бошишгоҳ лозим шавад, Ҳорун ва писаронаш дохил шуда, пардаи пӯшандаро фурӯд меоваранд, ва сандуқи шаҳодатро бо он мепӯшонанд.]$5(Кори банӣ Қаҳот дар хаймаи ҷомеъ поки покҳост.M#(аз сисола ва болотар ва то панҷоҳсола, ҳамаи онҳоеро, ки қобили хизматанд, то ки дар хаймаи ҷомеъ кор кунанд. ";(«Банӣ Қаҳотро аз миёни банӣ Левӣ аз рӯи қабилаҳо ва хонадонҳои онҳо дар шумор овар,b! A(Ва Парвардигор ба Мусо ва Ҳорун сухан ронда, гуфт:d C(3Ва Мусо нуқраи фидияро мувофиқи гуфтаи Парвардигор, чунон ки Парвардигор ба Мусо фармуда буд, ба Ҳорун ва писаронаш дод.,S(2Аз нахустзодагони банӣ Исроил нуқраро гирифт: ҳазору сесаду шасту панҷ сиқл бо сиқли пок.'I(1Ва Мусо нуқраи фидияро барои онҳое ки аз левизодагони ивазшуда барзиёд буданд, гирифт.#(0Ва ин нуқраро, ки фидияи адади барзиёди онҳост, ба Ҳорун ва писаронаш бидеҳ».$C(/панҷ сиқлӣ барои ҳар саре бигир, онро бо сиқли пок, ки ҳар сиқл бист ҷеро* бошад, бигир.T#(.Ва дар хусуси фидияи дусаду ҳафтоду се нафар нахустзодагони банӣ Исроил, ки назар ба левизодагон барзиёданд, –O(-«Левизодагонро дар ивази ҳамаи нахустзодагони банӣ Исроил бигир, ва чорпоёни левизодагонро дар ивази чорпоёни онҳо; ва левизодагон аз они Ман хоҳанд буд. Ман Парвардигор ҳастам.S!(,Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:5(+Ва ҳамаи нахустзодагони мардина, мувофиқи адади номҳо, аз якмоҳа ва болотар, ки дар шумор оварда шуданд, бисту ду ҳазору дусаду ҳафтоду се нафар буданд.4c(*Ва Мусо, чунон ки Парвардигор ба ӯ фармуд, ҳамаи нахустзодагони банӣ Исроилро дар шумор овард;V'()Ва левизодагонро барои Ман, ки Парвардигор ҳастам, дар ивази ҳамаи нахустзодагони банӣ Исроил бигир, ва чорпоёни левизодагонро дар ивази ҳамаи нахустзодагони чорпоёни банӣ Исроил». ((Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Ҳамаи нахустзодагони мардинаи банӣ Исроилро аз якмоҳа ва болотар дар шумор овар, ва ном ба ном ба ҳисоб бигир.vg('Ҳамаи дар шумор овардашудагони левизодагон, ки Мусо ва Ҳорун мувофиқи амри Парвардигор аз рӯи қабилаҳои онҳо дар шумор оварданд, тамоми мардинаи онҳо аз якмоҳа ва болотар бисту ду ҳазор нафар буданд.Q(&Ва пеши манзил аз ҷониби офтоббаро, яъне пеши хаймаи ҷомеъ аз тарафи шарқ, бояд Мусо ва Ҳорун ва писаронаш хайма зананд, ки онҳо вазифаи нигаҳбонии покгоҳ ва нигаҳбонии банӣ Исроилро иҷро мекунанд; ва шахси бегонае ки ба он наздик ояд, кушта хоҳад шуд.(%Ва сутунҳои гирдогирди саҳн ва пояҳошон ва мехҳошон ва танобҳошон.($Ва вазифаи нигаҳбонии банӣ Марорӣ бар ин чизҳост: тахтаҳои манзил ва пуштбандҳояш ва сутунҳояш ва пояҳояш ва тамоми колояш ва тамоми хизматаш.S!(#Ва раиси хонадони қабилаҳои марориён Суриил ибни Абиҳоил аст; онҳо бояд ба тарафи шимолии манзил хайма зананд.X+("Ва дар шумор овардашудагони онҳо, мувофиқи адади тамоми мардинаи аз якмоҳа ва болотар, шаш ҳазору дусад нафаранд. (!Аз Марорӣ қабилаи Маҳлӣ ва қабилаи Мушӣ; ҳаминҳоянд қабилаҳои марориён.k Q( Ва раиси раисони левизодагон Элъозор ибни Ҳоруни коҳин аст; иҷрокунандагони нигаҳбонии покгоҳ таҳти назорати ӯ хоҳанд буд.C (Ва нигаҳбонии онҳо бар ин чизҳост: сандуқ ва миз ва чароғдон ва қурбонгоҳҳо ва колои поке ки хизматро ба воситаи он ба ҷо меоваранд, ва парда ва ҳар он чи ба он тааллуқ дорад.z o(Ва раиси хонадони қабилаҳои қаҳотиён Элисофон ибни Узиил аст. y(Қабилаҳои банӣ Қаҳот бояд ба тарафи ҷанубии манзил хайма зананд.i M(Мувофиқи адади тамоми мардинаи аз якмоҳа ва болотар, ҳашт ҳазору шашсад нафаранд, ки нигаҳбонии покгоҳро бояд иҷро кунанд.S!(Ва аз Қаҳот қабилаи Амром ва қабилаи Йисҳор ва қабилаи Ҳебрӯн ва қабилаи Узиил; ҳаминҳоянд қабилаҳои қаҳотиён.r_(ва пардаҳои саҳн, ва пардаи даромадгоҳи саҳне ки гирдогирди манзил ва қурбонгоҳ аст, ва танобҳое ки он барои ҳар хизматаш дорад.vg(Ва ба нигаҳбонии банӣ Ҷершӯн дар хаймаи ҷомеъ инҳо супурда мешавад: манзил ва хайма, пӯшиши он ва пардаи даромадгоҳи хаймаи ҷомеъ,cA(Ва раиси хонадони ҷершӯниён Элёсоф ибни Лоил аст. (Қабилаҳои ҷершӯниён бояд дар ақиби манзил ба тарафи ғарбӣ хайма зананд.(Дар шумор овардашудагони онҳо мувофиқи адади тамоми мардинаи аз якмоҳа ва болотар: дар шумор овардашудагони онҳо ҳафт ҳазору панҷсад нафаранд.(Аз Ҷершӯн қабилаи Либнӣ ва қабилаи Шимъӣ; ҳаминҳоянд қабилаҳои ҷершӯниён.@{(Ва банӣ Марорӣ мувофиқи қабилаҳошон: Маҳлӣ ва Мушӣ. Ҳаминҳоянд хонаводаҳои Левӣ мувофиқи авлодашон.(Ва банӣ Каҳот мувофиқи қабилаҳошон: Амром ва Йисҳор, Ҳебрӯн ва Узиил.}(Ва ин аст номҳои банӣ Ҷершӯн мувофиқи қабилаҳошон: Либнӣ ва Шимъӣ. ~ (Ва инҳоянд писарони Левӣ мувофиқи номҳошон: Ҷершӯн ва Қаҳот ва Марорӣ.}-(Ва Мусо онҳоро аз рӯи гуфтаи Парвардигор, чунон ки фармуда шуд, дар шумор овард.O|(«Банӣ Левиро аз рӯи хонадон ва қабилаҳошон дар шумор овар; ҳар мардинаро аз якмоҳа ва болотар дар шумо овар».r{_(Ва Парвардигор дар биёбони Сино ба Мусо сухан ронда, гуфт:(zK( Зеро ки ҳар нахустзода аз они Ман аст: дар рӯзе ки Ман ҳамаи нахустзодагони замини Мисрро зарба задам, ҳамаи нахустзодагони Исроилро, аз одамон то чорпоён, барои Худ тақдис намудам, ва онҳо аз они Мананд. Ман Парвардигор ҳастам».xyk( «Ва инак, Ман левизодагонро аз миёни банӣ Исроил дар ивази ҳамаи нахустзодагони раҳимкушо гирифтаам, ва левизодагон аз они Мананд;Sx!( Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:[w1( Вале Ҳорун ва писаронашро баргумор, то ки каҳонати худро риоят кунанд; ва бегонае агар наздик ояд, кушта хоҳад шуд».Iv ( Ва левизодагонро ба Ҳорун ва писаронаш бидеҳ: онҳо аз ҷониби банӣ Исроил ба таври қатъӣ ба ӯ дода шудаанд.\u3(Ва тамоми колои хаймаи ҷомеъро нигаҳбонӣ намуда ва хизмати банӣ Исроилро иҷро карда, корҳои манзилро ба ҷо оваранд.Wt)(Ва бигзор онҳо хизмати ӯ ва хизмати тамоми ҷамоатро пеши хаймаи ҷомеъ иҷро намуда, корҳои манзилро ба ҷо оваранд;6sg(«Сибти Левиро наздик оварда, онҳоро ба ҳузури Ҳоруни коҳин таъин намо, то ки ба ӯ хизмат кунанд.Sr!(Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:q!(Вале Нодоб ва Абиҳу ба ҳузури Парвардигор мурданд, вақте ки оташи ғайрро дар биёбони Сино ба ҳузури Парвардигор оварданд, ва онҳо фарзанд надоштанд; ва Элъозор ва Итомор дар ҳузури падарашон Ҳорун каҳонат мекарданд.Fp(Ин аст номҳои писарони Ҳорун, коҳиноне ки тадҳин карда шуда буданд, ки ӯ онҳоро барои каҳонат баргумошт.o'(Ва ин аст номҳои писарони Ҳорун: нахустзодааш Нодоб, Абиҳу, Элъозор ва Итомор./n [(Ва ин аст насабномаи Ҳорун ва Мусо, дар рӯзе ки Парвардигор дар кӯҳи Сино ба Мусо сухан ронд.omY("Ва банӣ Исроил мувофиқи ҳар он чи Парвардигор ба Мусо фармуда буд, ба амал оварданд; ҳамин тавр таҳти байрақҳои худ хайма мезаданд, ва ҳамин тавр ҳар яке аз рӯи қабила ва хонадони худ кӯч мекарданд.Sl!(!Валекин левизодагон дар миёни банӣ Исроил дар шумор оварда нашуданд, чунон ки Парвардигор ба Мусо фармуда буд.Ak}( Инҳоянд дар шумор овардашудагони банӣ Исроил аз рӯи хонадонашон; ҳамаи дар шумор овардашудагони бошишгоҳҳо аз рӯи фавҷҳошон шашсаду се ҳазору панҷсаду панҷоҳ нафаранд».j(Ҳамаи дар шумор овардашудагон дар бошишгоҳи Дон саду панҷоҳу ҳафт ҳазору шашсад нафаранд; онҳо бояд охирин шуда таҳти байрақҳои худ кӯч кунанд.i(Ва фавҷи ӯ, ки дар шумор оварда шудаанд, панҷоҳу се ҳазору чорсад нафаранд.h{(Ва сонӣ сибти Нафтолӣ, ки раиси банӣ Нафтолӣ Аҳираъ ибни Энон аст; g(Ва фавҷи ӯ, ки дар шумор оварда шудаанд, чилу як ҳазору панҷсад нафаранд.&fG(Ва дар паҳлуи вай сибти Ошер хайма мезананд, ки раиси банӣ Ошер Фаҷъиил ибни Окрон аст;e(Ва фавҷи ӯ, ки дар шумор оварда шудаанд, шасту ду ҳазору ҳафтсад нафаранд.Yd-(Байрақи бошишгоҳи Дон бояд ба тарафи шимолӣ аз рӯи фавҷҳошон бошад, ва раиси банӣ Дон Аҳиозар ибни Аммишаддой аст;{cq(Ҳамаи дар шумор овардашудагон дар бошишгоҳи Эфроим аз рӯи фавҷҳошон саду ҳашт ҳазору сад нафаранд; онҳо бояд сеюмин шуда кӯч кунанд. b(Ва фавҷи ӯ, ки дар шумор оварда шудаанд, сию панҷ ҳазору чорсад нафаранд.a(Ва сонӣ сибти Бинёмин, ки раиси банӣ Бинёмин Абидон ибни Ҷидъӯнӣ аст;`(Ва фавҷи ӯ, ки дар шумор оварда шудаанд, сию ду ҳазору дусад нафаранд. _;(Ва дар паҳлуи вай – сибти Менашше, ки раиси банӣ Менашше Ҷамлиил ибни Фадоҳсур аст;^(Ва фавҷи ӯ, ки дар шумор оварда шудаанд, чил ҳазору панҷсад нафаранд;_]9(Байрақи бошишгоҳи Эфроим бояд ба тарафи ғарбӣ аз рӯи фавҷҳошон бошад, ва раиси банӣ Эфроим Элишомоъ ибни Аммиҳуд аст;O\(Ва ҳангоме ки хаймаи ҷомеъ кӯч кунад, бошишгоҳи левизодагон дар миёни бошишгоҳҳо хоҳад буд; чунон ки ист кардаанд, ончунон бояд ҳар яке дар ҷои худ аз рӯи байрақҳои худ кӯч кунанд.[1(Ҳамаи дар шумор овардашудагон дар бошишгоҳи Реубен аз рӯи фавҷҳошон саду панҷоҳу як ҳазору чорсаду панҷоҳ нафаранд; онҳо бояд дуюмин шуда кӯч кунанд.Z5(Ва фавҷи ӯ, ки дар шумор оварда шудаанд, чилу панҷ ҳазору шашсаду панҷоҳ нафаранд.tYc(Ва сипас сибти Ҷод, ки раиси банӣ Ҷод Элёсоф ибни Рауил аст;X( Ва фавҷи ӯ, ки дар шумор оварда шудаанд, панҷоҳу нӯҳ ҳазору сесад нафаранд;:Wo( Ва дар паҳлуи вай сибти Шимъӯн хайма мезананд, ки раиси банӣ Шимъӯн Шалумиил ибни Суришаддой аст;V( Ва фавҷи ӯ, ки дар шумор оварда шудаанд, чилу шаш ҳазору панҷсад нафаранд;[U1( Байрақи бошишгоҳи Реубен бояд ба тарафи ҷанубӣ аз рӯи фавҷҳошон бошад, ва раиси банӣ Реубен Элисур ибни Шадиур аст;T( Ҳамаи дар шумор овардашудагон дар бошишгоҳи Яҳудо аз рӯи фавҷҳошон саду ҳаштоду шаш ҳазору чорсад нафаранд; онҳо бояд аввалин шуда кӯч кунанд.S#(Ва фавҷи ӯ, ки дар шумор оварда шудаанд, панҷоҳу ҳафт ҳазору чорсад нафаранд.R(Ва сонӣ сибти Забулун, ки раиси сибти Забулун Элиоб ибни Ҳилӯн аст;Q(Ва фавҷи ӯ, ки дар шумор оварда шудаанд, панҷоҳу чор ҳазору чорсад нафаранд;2P_(Ва дар паҳлуи вай сибти Иссокор хайма мезананд, ва раиси банӣ Иссокор Натанъил ибни Суор аст;O(Ва фавҷи ӯ, ки дар шумор оварда шудаанд, ҳафтоду чор ҳазору шашсад нафаранд.Ny(Ва аз тарафи пеши шарқӣ аҳли байрақи бошишгоҳи Яҳудо мувофиқи фавҷҳошон хайма мезананд, ва раиси банӣ Яҳудо Наҳшӯн ибни Амминодоб аст;M(«Бигзор банӣ Исроил ҳар яке назди байрақи худ аз рӯи нишонҳои хонадонашон хайма зананд; дар рӯ ба рӯи хаймаи ҷомеъ гирдогирд хайма зананд. ~||{z2xwv\ujtt sr4ptoo#mmOll#kjIhh[g#fe[dc0a`_s^W]|\P[YXsVV.U}TTdSS@QPOVOMMgLKJIIHkGFF"EDDqBBBA@@e?6>>C==<;y;::B9W877K66s5|5332211M0//+.--|,M++Z+*%)((#''K&^%$$\##"" V'4 's D^y<Rw(Ва левизодагонро аз миёни банӣ Исроил дода, ба Ҳорун ва писаронаш тобеъ кардам, то ки хизмати банӣ Исроилро дар хаймаи ҷомеъ ба ҷо оваранд ва банӣ Исроилро кафорат намоянд, ва ҳангоме ки банӣ Исроил ба покгоҳ наздик оянд, осебе ба банӣ Исроил нарасад». v(Ва левизодагонро дар ивази ҳамаи нахустзодагони банӣ Исроил гирифтам.9um(Зеро ки ҳар нахустзодаи банӣ Исроил, аз одамон то чорпоён, аз они Ман аст: дар рӯзе ки Ман ҳар нахустзодаро дар замини Миср зарба задам, инҳоро барои Худ тақдис намудам.!t=(Зеро ки онҳо аз миёни банӣ Исроил комилан ба Ман дода шудаанд; дар ивази ҳар раҳимкушо, яъне ҳар нахустзода аз банӣ Исроил, Ман онҳоро барои худ гирифтаам.s!(Ва баъд аз ин, левизодагон барои иҷрои хизмати хаймаи ҷомеъ хоҳанд омад, ва ту онҳоро пок намо, ва онҳоро ҳамчун ҳадияи ҷунбониданӣ ба ҷунбиш овар.%rE(Ва левизодагонро аз миёни банӣ Исроил ҷудо намо, ва левизодагон аз они Ман хоҳанд буд.bq?( Ва левизодагонро пеши Ҳорун ва писаронаш истонида, онҳоро ҳамчун ҳадияи ҷунбониданӣ барои Парвардигор ба ҷунбиш овар.hpK( Ва бигзор левизодагон дастҳои худро бар сари нарговон бимонанд; ва ту якеро ҳамчун қурбонии гуноҳ, ва дигареро ҳамчун қурбонии сӯхтанӣ ба Парвардигор, барои кафорати левизодагон, тақдим намо.Jo( Ва бигзор Ҳорун левизодагонро ба ҳузури Парвардигор аз ҷониби банӣ Исроил ҳамчун ҳадияи ҷунбониданӣ ба ҷунбиш оварад, то ки онҳо барои иҷрои хизмати Парвардигор тақдис ёбанд.Zn/( Ва левизодагонро ба ҳузури Парвардигор наздик овар, ва бигзор банӣ Исроил дастҳои худро бар левизодагон бимонанд.#mA( Ва левизодагонро назди хаймаи ҷомеъ биёр, ва тамоми ҷамоати банӣ Исроилро ҷамъ намо.l(Ва наргови ҷавонеро бо ҳадияи ордии он, ки орди маҳини омехта бо равған бошад, бигиранд, ва ту наргови ҷавони дуюмро барои қурбонии гуноҳ бигир.^k7(Ва барои пок карданашон ба онҳо чунин амал намо: оби пок кардани гуноҳро бар онҳо бипош, ва бигзор онҳо тамоми бадани худро бо поку битарошанд, ва либосҳои худро бишӯянд, ва пок хоҳанд шуд;yjm(«Левизодагонро аз миёни банӣ Исроил бигир ва онҳоро пок намо.Si!(Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:9hm(Ва ин аст сохти чароғдон: тиллои яклухти мазруб*, пояаш то гулҳояш яклухти мазруб; мувофиқи намунае ки Парвардигор ба Мусо нишон дода буд, ӯ чароғдонро ҳамин тавр сохт.Ug%(Ва Ҳорун чунин кард: ба тарафи пеши чароғдон чароғҳои онро даргиронид, чунон ки Парвардигор ба Мусо фармуда буд.ofY(«Ба Ҳорун сухан ронда, ба вай бигӯ: вақте ки чароғҳоро дармегиронӣ, бигзор ин ҳафт чароғ ба тарафи пеши чароғдон рӯшноӣ диҳад».Re !(Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:gdI(YВа ҳангоме ки Мусо ба хаймаи ҷомеъ даромад, то ки бо Ӯ сухан ронад, овозеро шунид, ки аз болои сарпӯше ки бар сандуқи шаҳодат буд, аз миёни ду каррубӣ ба вай сухан меронд; ва Ӯ ба вай сухан меронд.c1(XВа ҷамъи чорпоён барои забҳи саломатӣ: бисту чор наргов, шаст қӯчқор, шаст нарбуз, шаст барраи нари яксола; ин буд тақдиси қурбонгоҳ баъд аз тадҳини он.?by(WҶамъи чорпоён барои қурбонии сӯхтанӣ: дувоздаҳ наргови ҷавон, дувоздаҳ қӯчқор, дувоздаҳ барраи нари яксола бо ҳадияи ордии онҳо, ва дувоздаҳ нарбуз барои қурбонии гуноҳ.`a;(VДувоздаҳ кошуқи тиллои пур аз бухур, вазни ҳар кадомаш даҳ сиқл бо сиқли пок, тамоми тиллои чумчаҳо саду бист сиқл буд.m`U(UСаду сӣ сиқл нуқра дар ҳар табақ буд, ва ҳафтод сиқл дар ҳар коса; тамоми нуқраи ин коло ду ҳазору чорсад сиқл бо сиқли пок буд.<_s(TИнҳо буд ҳадия ва қурбониҳои тақдиси қурбонгоҳ дар рӯзи тадҳин кардани он, аз ҷониби раисони Исроил: дувоздаҳ табақи нуқра, дувоздаҳ косаи нуқра, дувоздаҳ чумчаи тилло.c^A(SВа барои забҳи саломатӣ ду наргов, панҷ қӯчқор, панҷ нарбуз, панҷ барраи нари яксола; инҳо қурбонии Аҳираъ ибни Энон буд.A](RЯк нарбуз барои қурбонии гуноҳ;\(QЯк наргови ҷавон, як қӯчқор, як барраи нари яксола, барои қурбонии сӯхтанӣ;\[3(PЯк чумчаи тилло, вазнаш даҳ сиқл, пур аз бухур;+ZQ(OҚурбонии ӯ: як табақи нуқра, вазнаш саду сӣ сиқл, як косаи нуқра, вазнаш ҳафтод сиқл бо сиқли пок; ҳар дуяш пур аз орди маҳини омехта бо равған, барои ҳадияи ордӣ;uYe(NДар рӯзи дувоздаҳум – Аҳираъ ибни Энон, раиси банӣ Нафтолӣ.gXI(MВа барои забҳи саломатӣ ду наргов, панҷ қӯчқор, панҷ нарбуз, панҷ барраи нари яксола; инҳо қурбонии Фаҷъиил ибни Окрон буд.AW(LЯк нарбуз барои қурбонии гуноҳ;V(KЯк наргови ҷавон, як қӯчқор, як барраи нари яксола, барои қурбонии сӯхтанӣ;\U3(JЯк чумчаи тилло, вазнаш даҳ сиқл, пур аз бухур;+TQ(IҚурбонии ӯ: як табақи нуқра, вазнаш саду сӣ сиқл, як косаи нуқра, вазнаш ҳафтод сиқл бо сиқли пок; ҳар дуяш пур аз орди маҳини омехта бо равған, барои ҳадияи ордӣ;mSU(HДар рӯзи ёздаҳум – Фаҷъиил ибни Окрон, раиси банӣ Ошер.qR](GВа барои забҳи саломатӣ ду наргов, панҷ қӯчқор, панҷ нарбуз, панҷ барраи нари яксола; инҳо қурбонии Аҳиозар ибни Аммишаддой буд.AQ(FЯк нарбуз барои қурбонии гуноҳ;P(EЯк наргови ҷавон, як қӯчқор, як барраи нари яксола, барои қурбонии сӯхтанӣ;\O3(DЯк чумчаи тилло, вазнаш даҳ сиқл, пур аз бухур;+NQ(CҚурбонии ӯ: як табақи нуқра, вазнаш саду сӣ сиқл, як косаи нуқра, вазнаш ҳафтод сиқл бо сиқли пок; ҳар дуяш пур аз орди маҳини омехта бо равған, барои ҳадияи ордӣ;qM](BДар рӯзи даҳум – Аҳиозар ибни Аммишаддой, раиси банӣ Дон.iLM(AВа барои забҳи саломатӣ ду наргов, панҷ қӯчқор, панҷ нарбуз, панҷ барраи нари яксола; инҳо қурбонии Абидон ибни Ҷидъӯнӣ буд.AK(@Як нарбуз барои қурбонии гуноҳ;J(?Як наргови ҷавон, як қӯчқор, як барраи нари яксола, барои қурбонии сӯхтанӣ;\I3(>Як чумчаи тилло, вазнаш даҳ сиқл, пур аз бухур;+HQ(=Қурбонии ӯ: як табақи нуқра, вазнаш саду сӣ сиқл, як косаи нуқра, вазнаш ҳафтод сиқл бо сиқли пок; ҳар дуяш пур аз орди маҳини омехта бо равған, барои ҳадияи ордӣ;qG](<Дар рӯзи нӯҳум – Абидон ибни Ҷидъӯнӣ, раиси банӣ Бинёмин.mFU(;Ва барои забҳи саломатӣ ду наргов, панҷ қӯчқор, панҷ нарбуз, панҷ барраи нари яксола; инҳо қурбонии Ҷамлиил ибни Фадоҳсур буд.AE(:Як нарбуз барои қурбонии гуноҳ;D(9Як наргови ҷавон, як қӯчқор, як барраи нари яксола, барои қурбонии сӯхтанӣ;\C3(8Як чумчаи тилло, вазнаш даҳ сиқл, пур аз бухур;+BQ(7Қурбонии ӯ: як табақи нуқра, вазнаш саду сӣ сиқл, як косаи нуқра, вазнаш ҳафтод сиқл бо сиқли пок; ҳар дуяш пур аз орди маҳини омехта бо равған, барои ҳадияи ордӣ;wAi(6Дар рӯзи ҳаштум – Ҷамлиил ибни Фадоҳсур, раиси банӣ Менашше.m@U(5Ва барои забҳи саломатӣ ду наргов, панҷ қӯчқор, панҷ нарбуз, панҷ барраи нари яксола; инҳо қурбонии Элишомоъ ибни Аммиҳуд буд.A?(4Як нарбуз барои қурбонии гуноҳ;>(3Як наргови ҷавон, як қӯчқор, як барраи нари яксола, барои қурбонии сӯхтанӣ;\=3(2Як чумчаи тилло, вазнаш даҳ сиқл, пур аз бухур;+<Q(1Қурбонии ӯ: як табақи нуқра, вазнаш саду сӣ сиқл, як косаи нуқра, вазнаш ҳафтод сиқл бо сиқли пок, ҳар дуяш пур аз орди маҳини омехта бо равған, барои ҳадияи ордӣ;u;e(0Дар рӯзи ҳафтум – Элишомоъ ибни Аммиҳуд, раиси банӣ Эфроим.e:E(/Ва барои забҳи саломатӣ ду наргов, панҷ қӯчқор, панҷ нарбуз, панҷ барраи нари яксола; инҳо қурбонии Элёсоф ибни Дауил буд.A9(.Як нарбуз барои қурбонии гуноҳ;8(-Як наргови ҷавон, як қӯчқор, як барраи нари яксола, барои қурбонии сӯхтанӣ;\73(,Як чумчаи тилло, вазнаш даҳ сиқл, пур аз бухур;+6Q(+Қурбонии ӯ: як табақи нуқра, вазнаш саду сӣ сиқл, як косаи нуқра, вазнаш ҳафтод сиқл бо сиқли пок; ҳар дуяш пур аз орди маҳини омехта бо равған, барои ҳадияи ордӣ;e5E(*Дар рӯзи шашум – Элёсоф ибни Дауил, раиси банӣ Ҷод.s4a()Ва барои забҳи саломатӣ ду наргов, панҷ қӯчқор, панҷ нарбуз, панҷ барраи нари яксола; инҳо қурбонии Шалумиил ибни Суришаддой буд.A3((Як нарбуз барои қурбонии гуноҳ;2('Як наргови ҷавон, як қӯчқор, як барраи нари яксола, барои қурбонии сӯхтанӣ;\13(&Як чумчаи тилло, вазнаш даҳ сиқл, пур аз бухур;+0Q(%Қурбонии ӯ: як табақи нуқра, вазнаш саду сӣ сиқл, як косаи нуқра, вазнаш ҳафтод сиқл бо сиқли пок; ҳар дуяш пур аз орди маҳини омехта бо равған, барои ҳадияи ордӣ;{/q($Дар рӯзи панҷум – Шалумиил ибни Суришаддой, раиси банӣ Шимъӯн.g.I(#Ва барои забҳи саломатӣ ду наргов, панҷ қӯчқор, панҷ нарбуз, панҷ барраи нари яксола; инҳо қурбонии Элисур ибни Шадиур буд.A-("Як нарбуз барои қурбонии гуноҳ;,(!Як наргови ҷавон, як қӯчқор, як барраи нари яксола, барои қурбонии сӯхтанӣ;\+3( Як чумчаи тилло, вазнаш даҳ сиқл, пур аз бухур;+*Q(Қурбонии ӯ: як табақи нуқра, вазнаш саду сӣ сиқл, як косаи нуқра, вазнаш ҳафтод сиқл бо сиқли пок; ҳар дуяш пур аз орди маҳини омехта бо равған, барои ҳадияи ордӣ;m)U(Дар рӯзи чорум – Элисур ибни Шадиур, раиси банӣ Реубен.c(A(Ва барои забҳи саломатӣ ду наргов, панҷ қӯчқор, панҷ нарбуз, панҷ барраи нари яксола; инҳо қурбонии Элиоб ибни Ҳалӯн буд.A'(Як нарбуз барои қурбонии гуноҳ;&(Як наргови ҷавон, як кӯчқор, як барраи нари яксола, барои қурбонии сӯхтанӣ;\%3(Як чумчаи тилло, вазнаш даҳ сиқл, пур аз бухур;+$Q(Қурбонии ӯ: як табақи нуқра, вазнаш саду сӣ сиқл, як косаи нуқра, вазнаш ҳафтод сиқл бо сиқли пок; ҳар дуяш пур аз орди маҳини омехта бо равған, барои ҳадияи ордӣ;i#M(Дар рӯзи сеюм – Элиоб ибни Ҳалӯн, раиси банӣ Забулун.g"I(Ва барои забҳи саломатӣ ду наргов, панҷ қӯчқор, панҷ нарбуз, панҷ барраи нари яксола; инҳо қурбонии Натанъил ибни Суор буд.A!(Як нарбуз барои қурбонии гуноҳ; (Як наргови ҷавон, як қӯчқор, як барраи нари яксола, барои қурбонии сӯхтанӣ;\3(Як чумчаи тилло, вазнаш даҳ сиқл, пур аз бухур;zo(Вай қурбонии худро тақдим намуд, ки иборат аз инҳо буд: як табақи нуқра, вазнаш саду сӣ сиқл, як косаи нуқра, вазнаш ҳафтод сиқл бо сиқли пок; ҳар дуяш пур аз орди маҳини омехта бо равған, барои ҳадияи ордӣ;ym(Дар рӯзи дуюм Натанъил ибни Суор, раиси Иссокор, тақдим намуд.mU(Ва барои забҳи саломатӣ ду наргов, панҷ қӯчқор, панҷ нарбуз, панҷ барраи нари яксола; инҳо қурбонии Наҳшӯн ибни Амминодоб буд.A(Як нарбуз барои қурбонии гуноҳ;(Як наргови ҷавон, як қӯчқор, як барраи нари яксола, барои қурбонии сӯхтанӣ;\3(Як чумчаи тилло, вазнаш даҳ сиқл, пур аз бухур;R( Ва қурбонии ӯ иборат аз инҳо буд: як табақи нуқра, вазнаш саду сӣ сиқл, як косаи нуқра, вазнаш ҳафтод сиқл бо сиқли пок; ҳар дуяш пур аз орди маҳини омехта бо равған, барои ҳадияи ордӣ;!=( Ва дар рӯзи якум Наҳшӯн ибни Амминодоб, аз сибти Яҳудо, қурбонии худро тақдим намуд;K( Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Бигзор ҳар раис як рӯз қурбонии худро барои тақдиси қурбонгоҳ тақдим кунад». ( Ва раисон қурбониҳои тақдиси қурбонгоҳро дар рӯзи тадҳин намудани он тақдим карданд; ва раисон қурбонии худро пеши қурбонгоҳ тақдим карданд. ( Вале ба банӣ Қаҳот чизе насупурд, зеро ки хизмати дохили покгоҳ ба зиммаи онҳо гузошта шуда буд, ва онҳо борҳоро бар китфи худ мебардоштанд.[1(Ва чор ароба ва ҳашт барзаговро ба банӣ Марорӣ, мувофиқи хизматашон, зери назорати Итомор ибни Ҳоруни коҳин супурд. (Ду ароба ва чор барзаговро ба банӣ Ҷершӯн, мувофиқи хизматашон, супурд. (Ва Мусо аробаҳо ва барзаговҳоро гирифт, ва онҳоро ба левизодагон супурд.(«Аз онҳо бигир, то ки барои иҷрои хизмати хаймаи ҷомеъ кор фармуда шавад; ва онҳоро ба левизодагон, ба ҳар яке мувофиқи хизматаш, бисупор».S!(Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:cA(ва қурбонии худро ба ҳузури Парвардигор тақдим карданд: шаш аробаи пӯшишида ва дувоздаҳ барзагов, яъне як ароба барои ду раис, ва як барзагов барои ҳар яке; ва онҳоро ба пеши манзил оварданд.! =(раисони Исроил, сардорони хонаводаҳошон, – ҳамонҳое ки раисони сибтҳо буда, бар сари онҳое меистоданд, ки дар шумор оварда шуда буданд, – наздик омаданд,Z  1(Ва дар рӯзе ки Мусо барафрохтани манзилро ба анҷом расонид, ва онро тадҳин намуд, ва онро бо тамоми колояш, ва қурбонгоҳро бо тамоми колояш тақдис намуд, ва онҳоро тадҳин ва тақдис намуд, (Бигзор номи Маро бар банӣ Исроил бихонад, ва Ман онҳоро баракат хоҳам дод». (Бигзор Парвардигор рӯи Худро сӯи ту нигаронад ва саломатӣ ба ту бахшад! #(Бигзор Парвардигор бо рӯи Худ бар ту партав афканад ва туро марҳамат намояд!~w(Бигзор Парвардигор туро баракат диҳад ва туро нигаҳбонӣ намояд!-U(«Ба Ҳорун ва писаронаш сухан ронда, бигӯ: банӣ Исроилро чунин баракат дода, ба онҳо бигӯед:S!(Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:kQ(Ҳамин аст шариат дар бораи назире ки назр намудааст, ва дар бораи қурбоние ки ӯ бояд барои назирии худ ба Парвардигор тақдим кунад, ба замми он чи барои дороии ӯ дастрас аст; мувофиқи назре ки кардааст, ӯ бояд ҳамон тавр, ба замми шариати назирии худ, ба амал оварад».R(Ва коҳин онҳоро ҳамчун ҳадияи ҷунбониданӣ ба ҳузури Парвардигор меҷунбонад: ин барои коҳин, ба замми синаи ҷунбониданӣ ва соқи пешкаш, пок аст; баъд аз ин назир метавонад май нӯшад.M(Ва коҳин як соқи пеши пухташудаи қӯчқорро бо як қурси фатир ва бо як нончаи тунуки фатир аз сабад гирифта, бар кафҳои дасти назир, баъд аз тарошидани мӯйсари назри вай, мегузорад.2_(Ва он назир сари назирии худро назди даромадгоҳи хаймаи ҷомеъ метарошад, ва мӯйсари назирии худро гирифта, бар оташе ки зери қурбонии саломатӣ мебошад, мегузорад.(K(Ва қӯчқорро бо сабади нони фатир ҳамчун қурбонии саломатӣ барои Парвардигор тақдим менамояд; ва коҳин ҳадияи ордии ӯ ва ҳадияи рехтании ӯро тақдим менамояд.W)(Ва коҳин онҳоро ба ҳузури Парвардигор наздик оварда, қурбонии гуноҳи ӯ ва қурбонии сӯхтании ӯро тақдим менамояд.+(ва як сабад нони фатир: қурсҳои орди маҳини бо равған омехташуда, ва нончаҳои тунуки равған молидашуда, ва ҳадияи ордии онҳо ва ҳадияи рехтании онҳо.~y(Ва ӯ қурбонии худро барои Парвардигор тақдим менамояд: як барраи нари яксолаи беайб барои қурбонии сӯхтанӣ, як барраи модаи яксолаи беайб барои қурбонии гуноҳ, ва як қӯчқори беайб барои қурбонии саломатӣ,[}1( Ва ин аст шариат дар бораи назир: вақте ки айёми назирии ӯ анҷом ёбад, ӯро назди даромадгоҳи хаймаи ҷомеъ меоваранд;W|)( Ва айёми назирии худро вай аз нав ба Парвардигор назр менамояд, ва барраи яксолае барои қурбонии ҷурм меоварад; вале рӯзҳои пешина ботил мешавад, зеро ки назирии вай нопок гардидааст.s{a( Ва коҳин якеро барои қурбонии гуноҳ ва дигареро барои қурбонии сӯхтанӣ тақдим намуда, вайро барои гуноҳаш, ки аз ҷасади мурда нопок шудааст, кафорат менамояд, ва сари вайро дар он рӯз тақдис мекунад.0z[( Ва дар рӯзи ҳаштум бояд ду фохта ё ду чӯҷаи кабӯтар назди коҳин, ба дари хаймаи ҷомеъ биёрад.Sy!( Ва агар касе назди вай баногоҳ, якбора бимирад, ва мӯйсари назирии вайро нопок гардонад, – вай бояд сари худро дар рӯзи пок шудани худ битарошад, дар рӯзи ҳафтум бояд онро битарошад.nxW(Тамоми айёми назирии худ вай барои Парвардигор пок аст.4wc(Барои падараш ва модараш, бародараш ва хоҳараш, – ҳатто барои онҳо низ, вақте ки бимиранд, вай набояд нопок шавад, зеро ки аломати назирии Худои вай бар сари вай аст.v-(Тамоми айёме ки вай назири Парвардигор аст, набояд ба ҷасади мурдае наздик ояд.Mu(Тамоми айёми назри назирии вай поку бар сари вай набояд бирасад; то тамом шудани айёме ки худро назири Парвардигор гардонидааст, вай пок буда, мӯи сарашро бояд дароз калон кунад.Kt(Тамоми айёми назирии худ аз ҳар чизе ки аз ангур, аз донакаш то пӯсташ, тайёр карда мешавад, набояд бихӯрад.s (вай бояд аз май ва шароб парҳез намояд, сиркои шароб ва сиркои шаробро нанӯшад, ва ҳеҷ шарбати ангурро нанӯшад, ва ангури тар ё хушк нахӯрад.Sr!(«Ба банӣ Исроил сухан ронда, ба онҳо бигӯ: агар марде ё зане назри назирӣ кунад, то ки назири* Парвардигор бошад,Rq !(Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:p(Ва он мард аз гуноҳ фориғ мешавад, ва он зан барои гуноҳи худ ҷазо меёбад».=ou(ё вақте ки бар мард рӯҳи рашк ғолиб омада, аз занаш рашк мебарад: он гоҳ бигзор ӯ занро ба ҳузури Парвардигор истонад, то ки коҳин тамоми ин шариатро бо вай ба амал оварад.n(Ин аст шариати рашк, вақте ки зан ба шавҳараш хиёнат карда, нопок мешавад,;mq(Ва агар он зан нопок нашуда, пок бошад, – ба вай осебе намерасад, ва вай ҳомила шуда, зурёт мебинад.=x<;:987J6143c11'/.-o,+*(j'&%%5#o" #<OhWOAYP:V r v (   7 Q6'rZ/( Ва раҳсипор шуда, назди Мусо ва Ҳорун ва тамоми ҷамоати банӣ Исроил ба биёбони Форон, ба Қодеш расиданд, ва ба онҳо ва тамоми ҷамоат хабар оварданд, ва меваи заминро ба онҳо нишон доданд.}u( Ва онҳо, пас аз он ки заминро чил рӯз ҷосусӣ карданд, баргаштанд.1]( Он макон, ба сабаби сари ангуре ки банӣ Исроил аз он ҷо бурида буданд, водии Эшкӯл номида шуд. ( Ва ба водии Эшкӯл омаданд, ва аз он ҷо шохаи токро бо як хӯша ангур бурида, бо чӯбдасте дукаса бардоштанд; аз меваи анор ва анҷир низ гирифтанд.)( Ва ба Наҷаб баромада, то Ҳебрӯн расиданд, ки Аҳимон, Шешай ва Талмай, фарзандони Аноқ, он ҷо буданд; ва Ҳебрӯн ҳафт сол пеш аз Сӯани Миср бино ёфта буд.#A( Ва онҳо баромада, заминро аз биёбони Син то Раҳуб, ки назди Ҳамот буд, ҷосусӣ карданд.( Ва замин чӣ гуна аст: оё ҳосилхез аст ё бесамар? Дарахте дорад ё не? Пас, далер бошед, ва аз меваи замин бигиред». Ва он айём мавсими ангурпазӣ буд.(K( Ва замине ки онҳо дар он сокинанд, чӣ гуна аст: оё хуб аст ё бад? Ва шаҳрҳое ки дар онҳо сокинанд, чӣ гуна аст: оё дар хаймаҳои бошишгоҳҳо сокинанд ё дар қалъаҳо?_~9( Ва заминро бубинед, ки он чӣ гуна аст, ва қавме ки дар он сокинанд, оё пурзӯранд ё камқувват? Оё камшуморанд ё сершумор?t}c( Ва Мусо онҳоро фиристод, то ки замини Канъонро ҷосусӣ кунанд, ва ба онҳо гуфт: «Аз ин ҷо ба Наҷаб* равона шуда, бар кӯҳистон бароед;O|( Ин аст номҳои одамоне ки Мусо фиристод, то ки заминро ҷосусӣ кунанд; ва Мусо Ҳушаъ ибни Нунро Еҳушаъ ном монд.@{}( Аз сибти Ҷод – Ҷауил ибни Мокӣ.Kz( Аз сибти Нафтолӣ – Наҳбӣ ибни Вофсӣ;Gy ( Аз сибти Ошер – Сатур ибни Микоил;Ix ( Аз сибти Дон – Алдоиил ибни Ҷамалӣ;cwA( Аз сибти Юсуф: аз сибти Менашше – Ҷаддӣ ибни Сусӣ;Mv( Аз сибти Забулук – Ҷаддиил ибни Сӯдӣ;Iu ( Аз сибти Бинёмин – Фалтӣ ибни Рафу;Et( Аз сибти Эфроим – Ҳушаъ ибни Нун;Ks( Аз сибти Иссокор – Йиҷъол ибни Юсуф;Ir ( Аз сибти Яҳудо – Колеб ибни Ефунне;Gq ( Аз сибти Шимъӯн – Шофот ибни Ҳӯрӣ;spa( Ва ин аст номҳои онҳо: аз сибти Реубен – Шамуа ибни Заккур;`o;( Ва Мусо, мувофиқи амри Парвардигор, онҳоро аз биёбони Форон фиристод, ки ҳамаи он мардон сардорони банӣ Исроил буданд.cnA( «Одамонро аз ҷониби худ бифирист, то ки замини Канъонро, ки Ман ба банӣ Исроил медиҳам, ҷосусӣ кунанд; якнафарӣ аз ҳар сибти падарони онҳо, ки ҳар яке дар миёни онҳо сарвар бошад, бифиристед».Rm !( Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт: l ( Ва баъд аз он, қавм аз Ҳасирӯт кӯч карда, дар биёбони Форон ӯрду заданд.Bk( Ва Марям ҳафт рӯз берун аз бошишгоҳ ҷудо гузошта шуд; ва қавм то вақти баргаштани Марям кӯч накарданд.Tj#( Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Агар падараш ба рӯи вай туф мекард, оё вай ҳафт рӯз нопок намешуд? Пас, бигзор вай ҳафт рӯз берун аз бошишгоҳ ҷудо гузошта шавад, ва баъд аз он баргардад».i1( Ва Мусо сӯи Парвардигор фарёд кашида, гуфт: «Лутфан, эй Худо, ба вай шифо бибахш!»;hq( Бигзор вай мисли мурдае нагардад, ки чун аз раҳими модараш берун ояд, нисфи баданаш пӯсида бошад».dgC( Ва Ҳорун ба Мусо гуфт: «Лутфан, эй хоҷаам, бори ин гуноҳро, ки аҳмақона рафтор карда, гуноҳкор шудаем, ба гардани мо намон; f( Ва абр аз болои хайма дур шуд, ва инак, Марям аз махав мисли барф сафед шуда буд; ва Ҳорун ба Марям назар андохт, ва инак, вай махавӣ гардидааст.feG( Ва хашми Парвардигор бар онҳо аланга зад, ва Ӯ рафт.d1( Ман бо ӯ рӯ ба рӯ ва ошкоро, ва на бо рамз, сухан меронам, ва ӯ симои Парвардигорро мебинад; пас, чаро шумо натарсида, бандаи Ман Мусоро мазаммат кардед?»}cu( Аммо бандаи Ман Мусо чунин нест; ӯ дар тамоми хонаи Ман амин аст. b( Ва Ӯ гуфт: «Суханони Маро бишнавед: агар дар миёни шумо набии Парвардигор бошад, Ман дар рӯъё ба вай зоҳир мешавам, дар хоб бо вай сӯхан меронам.caA( Ва Парвардигор дар сутуни абр фурӯд омада, назди дари хайма истод, ва Ҳорун ва Марямро хонд. Ва ҳар дуяшон берун омаданд.i`M( Ва Парвардигор ногаҳон ба Мусо ва Ҳорун ва Марям гуфт: «Ҳар сеятон сӯи хаймаи ҷомеъ берун оед». Ва ҳар сеяшон берун омаданд._( Ва Мусо марди бағоят фурӯтан буд, бештар аз ҳар одаме ки бар рӯи замин аст.`^;( Ва гуфтанд: «Оё Парвардигор фақат бо Мусо сухан рондааст? Ӯ, охир, бо мо низ сухан рондааст». Ва Парвардигор инро шунид.Y] /( Ва Марям ва Ҳорун Мусоро дар бораи зани ҳабашие ки гирифта буд, мазаммат карданд, зеро ки ӯ зани ҳабашӣ гирифта буд;\( #Аз Қибрӯт-Ҳатааво қавм ба Ҳасирӯт кӯч карданд, ва дар Ҳасирӯт ӯрду заданд.,[S( "Ва он маконро Қибрӯт-Ҳатааво ном монданд, зеро ки дар он ҷо қавми ҳавасбозро дафн карданд.0Z[( !Гӯшт ҳанӯз дар миёни дандонҳошон буд, пеш аз он ки хоида фурӯ баранд, хашми Парвардигор бар қавм аланга зад, ва Парвардигор қавмро бо вабои бағоят азиме зарба зад.dYC( Ва қавм бархоста, тамоми он рӯз ва тамоми шабаш ва тамоми рӯзи дигар бедонаҳоро ҷамъ карданд; ва касе ки кам чида буд, даҳ ғарам ҷамъ кард, ва онҳоро дар атрофи бошишгоҳ барои худ паҳн карданд.BX( Ва боде бо амри Парвардигор бархоста, бедонаҳоро аз ҷониби баҳр овард, ва онҳоро дар атрофи бошишгоҳ, тақрибан якрӯза роҳ ба ин тараф ва якрӯза роҳ ба он тараф, пароканда кард, дар сурате ки парвозашон тақрибан ду араш аз рӯи замин болотар буд.[W1( Ва Мусо бо пирони Исроил ба бошишгоҳ баргашт.V/( Вале Мусо ба вай гуфт: «Оё ту барои ман рашк мебарӣ? Кошки тамоми қавми Парвардигор анбиё* мебуданд, ва Парвардигор Рӯҳи худро бар онҳо равона мекард!»_U9( Ва Еҳушаъ ибни Нун, ки аз айёми ҷавонияш хизматгузори Мусо буд, ҷавоб гардонида, гуфт: «Хоҷаам Мусо! Онҳоро манъ намо».RT( Ва амраде давида омад, ва ба Мусо хабар дода, гуфт: «Элдод ва Медод дар бошишгоҳ нубувват пайғамбарӣ мекунанд»./SY( Ва ду нафар аз пирон дар бошишгоҳ монданд, ки номи яке Элдод буд, ва номи дигаре Медод; ва бар онҳо низ Рӯҳ қарор гирифт, зеро ки онҳо аз ҷумлаи навишташудагон буданд, ва агарчи назди хайма набаромаданд, дар бошишгоҳ нубувват карданд.jRO( Ва Парвардигор дар абр фурӯд омада, ба ӯ сухан ронд, ва аз Рӯҳе ки бар ӯ буд, гирифта, бар ҳафтод нафар пирон кӯчонид; ва ҳангоме ки Рӯҳ бар онҳо қарор гирифт, нубувват карданд, вале давом надоданд.Qy( Ва Мусо берун омада, суханони Парвардигорро ба қавм гуфт, ва аз пирони қавм ҳафтод нафар ҷамъ карда, онҳоро дар гирду пеши хайма гузошт.]P5( Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Оё дасти Парвардигор кӯтоҳ аст? Алҳол хоҳӣ дид, ки оё суханам бар ту ба амал меояд ё не».e( Моҳиро, ки дар Миср муфт мехӯрдем, ва бодиринг, ва харбуза, ва тара, ва пиёз, ва сирро ёд мекунем.=( Ва издиҳоми бегонаҳое ки дар миёни онҳо буданд, ҳавасбозӣ зоҳир намуданд, ва банӣ Исроил низ боз гириста, гуфтанд: «Кист, ки моро гӯшт бихӯронад!&<G( Ва он маконро Табъира ном монданд, зеро ки дар миёни онҳо оташи Парвардигор даргирифт.;5( Ва қавм сӯи Мусо фарёд заданд; ва Мусо сӯи Парвардигор дуо гуфт, ва оташ хомӯш шуд.\: 5( Ва қавм шикоят карда, дар гӯши Парвардигор суханони бад гуфтанд; ва Парвардигор инро шунида, хашмаш аланга зад, ва оташи Парвардигор дар миёни онҳо даргирифта, канори бошишгоҳро сӯзонид./9Y( $Ва ҳангоми ист кардани он мегуфт: «Эй Парвардигор, ба ҳазорон-ҳазор исроилиён осоиш бидеҳ!»89( #Ва ҳангоме ки кӯч кардани сандуқ лозим мешуд, Мусо мегуфт: «Эй Парвардигор, бархез, то ки душманонат пароканда шаванд, ва бадхоҳонат аз пешат бигрезанд!»$7C( "Ва абри Парвардигор бар онҳо рӯзона соя меафканд, вақте ки аз бошишгоҳ кӯч мекарданд.L6( !Ва онҳо аз кӯҳи Парвардигор роҳи серӯзаро тай карданд, ва сандуқи паймони Парвардигор пешопеши онҳо равона шуда, роҳи серӯзаро тай намуд, то ки бошишгоҳе барои онҳо пайдо кунад.45c( Ва агар ҳамроҳи мо биёӣ, ҳар некие ки Парвардигор ба мо бикунад, он некиро мо ба ту хоҳем кард».V4'( Ва ӯ гуфт: «Моро тарк накун, зеро чӣ гуна дар биёбон ӯрду задани моро ту медонӣ, ва ту барои мо мисли чашм хоҳӣ буд;3)( Вале вай ба ӯ гуфт: «Намеоям, балки ба замини худ ва ба зодгоҳи худ хоҳам рафт».k2Q( Ва Мусо ба Ҳубоб ибни Рауили мидёнӣ, ки додарарӯси Мусо буд, гуфт: «Мо ба маконе кӯч мекунем, ки Парвардигор дар бораи он гуфтааст: 'Онро ба шумо хоҳам дод'. Пас, ту ҳамроҳи мо биё, ва мо ба ту некӣ хоҳем кард, зеро ки Парвардигор дар бораи Исроил суханони нек гуфтааст».1( Ҳамин буд тартиби сафари банӣ Исроил бо фавҷҳои онҳо; ва онҳо кӯч карданд.f0G( Ва бар фавҷи сибти банӣ Нафтолӣ – Аҳираъ ибни Энон.d/C( Ва бар фавҷи сибти банӣ Ошер – Фаҷъиил ибни Окрон.y.m( Ва байрақи бошишгоҳи банӣ Дон, ки соқаи ҳамаи бошишгоҳҳо буд, бо фавҷҳои онҳо кӯч кард, ва бар фавҷи вай Аҳиозар ибни Аммишаддой буд.l-S( Ва бар фавҷи сибти банӣ Бинёмин – Абидон ибни Ҷидъӯнӣ.p,[( Ва бар фавҷи сибти банӣ Менашше – Ҷамлиил ибни Фадоҳсур.B+( Ва байрақи бошишгоҳи банӣ Эфроим бо фавҷҳои онҳо кӯч кард, ва бар фавҷи вай Элишомоъ ибни Аммиҳуд буд.I* ( Ва қаҳотиён, ки бардорандагони покгоҳ буданд, кӯч карданд, ва манзилро то омадани онҳо барафрошта буданд.`);( Ва бар фавҷи сибти банӣ Ҷод – Элёсоф ибни Дауил.t(c( Ва бар фавҷи сибти банӣ Шимъӯн – Шалумиил ибни Суришаддой.3'a( Ва байрақи бошишгоҳи Реубен бо фавҷҳои онҳо кӯч кард, ва бар фавҷи вай Элисур ибни Шадиур буд.E&( Ва манзил фурӯд оварда шуд, ва банӣ Ҷершӯн ва банӣ Марорӣ, ки бардорандагони манзил буданд, кӯч карданд.f%G( Ва бар фавҷи сибти банӣ Забулун – Элиоб ибни Ҳалӯн.j$O( Ва бар фавҷи сибти банӣ Иссокор – Натанъил ибни Суор.X#+( Ва байрақи бошишгоҳи банӣ Яҳудо аввалин шуда бо фавҷҳои онҳо кӯч кард, ва бар фавҷи вай Наҳшӯн ибни Амминодоб буд.9"m( Ва онҳо дафъаи аввал мувофиқи амри Парвардигор, ки ба воситаи Мусо фармуда шуда буд, кӯч карданд.4!c( Ва банӣ Исроил барои сафари худ аз биёбони Сино кӯч карданд; ва абр дар биёбони Форон ист кард.U %( Ва чунин воқеъ шуд, ки дар соли дуюм, дар моҳи дуюм, дар рӯзи бистуми моҳ, абр аз болои манзили шаҳодат баланд шуд.#( Ва дар рӯзи хурсандии худ, ва дар идҳо ва навмоҳҳои худ карнайҳоро бар қурбониҳои сӯхтанӣ ва забҳҳои саломатии худ бинавозед, ва ин барои шумо ба ҳузури Худои шумо ёдгорӣ хоҳад буд. Ман Парвардигор Худои шумо ҳастам». ;( Ва ҳангоме ки дар замини худ бар зидди душмани ба танг оварандаи шумо ба ҷанг меравед, карнайҳоро бо садои дуру дароз бинавозед; ва дар ҳузури Парвардигор Худои худ ба ёд оварда хоҳед шуд, ва аз душманони худ наҷот хоҳед ёфт.5e( Ва банӣ Ҳорун бояд карнайҳоро бинавозанд; ин барои шумо фаризаи абадӣ дар наслҳотон хоҳад буд.( Ва дар вақти ҷамъ кардани ҷамоат бинавозед, валекин на бо садои дуру дароз.F( Ва ҳангоме ки дафъаи дуюм бо садои дуру дароз бинавозед, бошишгоҳҳое ки ба тарафи ҷануб мебошанд, кӯч хоҳанд кард; бигзор барои кӯч карданашон бо садои дуру дароз бинавозанд.@{( Ва ҳангоме ки бо садои дуру дароз бинавозед, бошишгоҳҳое ки ба тарафи шарқ мебошанд, кӯч хоҳанд кард."?( Ва агар якеро бинавозанд, раисон, сардорони сибтҳои Исроил назди ту ҷамъ хоҳанд шуд.5e( Ва ҳангоме ки ҳар дуро бинавозанд, тамоми ҷамоат назди ту ба дари хаймаи ҷомеъ ҷамъ хоҳанд шуд.-( «Барои худ ду карнайи нуқра бисоз, онҳоро яклухти мазруб бисоз, то ки ба ту барои даъват кардани ҷамоат ва барои кӯчонидани бошишгоҳҳо хизмат кунанд.R !( Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:P( Бо ҳидояти Парвардигор ӯрду мезаданд ва бо ҳидояти Парвардигор кӯч мекарданд; ва дастури Парвардигорро мувофиқи он чи Парвардигор ба воситаи Мусо фармуда буд, пайравӣ мекарданд.K( Ё ки абр агар ду рӯз ё як моҳ ё як сол бар манзил; ист карда, бар он мемонд, – банӣ Исроил низ дар бошишгоҳ монда, кӯч намекарданд; ва ҳангоме ки он баланд мешуд, онҳо кӯч мекарданд.I ( Ва баъзан абр аз шом то субҳ меистод, ва субҳидам абр баланд мешуд, – он вақт онҳо низ кӯч мекарданд; ё ки абр як шабонарӯз ист карда, баъд баланд мешуд, – онҳо низ кӯч мекарданд. ( Ва баъзан абр якчанд рӯз бар манзил меистод, – онҳо бо ҳидояти Парвардигор дар бошишгоҳ мемонданд ва бо ҳидояти Парвардигор кӯч мекарданд._9( Ва агар абр рӯзҳои бисёр бар манзил ист мекард, банӣ Исроил ин дастури Парвардигорро пайравӣ намуда, кӯч намекарданд.4c( Бо ҳидояти Парвардигор банӣ Исроил кӯч мекарданд, ва бо ҳидояти Парвардигор ӯрду мезаданд; дар ҳамаи рӯзҳое ки абр бар манзил ист кард, онҳо дар бошишгоҳ мемонданд. ( Ва ҳар вақте ки абр аз хайма баланд мешуд, аз пайи он банӣ Исроил кӯч мекарданд, ва дар маконе ки абр ист мекард, он ҷо банӣ Исроил ӯрду мезаданд.( Ҳамеша чунин буд: абр рӯзона онро мепӯшонид, ва шабона – зуҳури оташ. ( Ва дар рӯзе ки манзил барафрошта шуд, абр манзилро, ки хаймаи шаҳодат буд, пӯшонид, ва аз шом то субҳ бар манзил чизе мисли зуҳури оташ намоён буд. ( Ва агар ғарибе дар миёни шумо сокин шавад, бояд вай низ фисҳи Парвардигорро ба ҷо оварад, мувофиқи фаризаи фисҳ ва дастури он амал намояд; барои шумо як фариза хоҳад буд, – ҳам барои ғариб ва ҳам барои таҳҷоӣ». 7( Валекин касе ки пок бошад, ва дар сафар набошад, ва аз иҷрои фисҳ гардан тобад, он кас аз миёни қавми худ нобуд хоҳад шуд, зеро ки қурбонии Парвардигорро дар мӯҳлаташ тақдим накардааст; он кас барои гуноҳи худ ҷазо хоҳад ёфт.W )( Чизе аз он то субҳ боқӣ нагузоранд, ва устухонҳояшро нашикананд; мувофиқи тамоми фароизи фисҳ онро ба ҷо оваранд.M ( Бигзор дар моҳи дуюм, дар рӯзи чордаҳум, шомгоҳ, онро ба ҷо оваранд; бо фатир ва бо сабзаи талх онро бихӯранд.I ( «Ба банӣ Исроил сухан ронда, бигӯ: ҳар кӣ аз шумо ё аз наслҳои шумо ба ҷасади мурда расида нопок шуда бошад, ё дар сафари дур бошад, бояд вай низ фисҳи Парвардигорро ба ҷо оварад.S!( Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:)M( Ва Мусо ба онҳо гуфт: «Биистед, то бишнавам, ки Парвардигор дар бораи шумо чӣ мефармояд».G ( Ва он одамон ба ӯ гуфтанд: «Мо ба ҷасади мурда расида нопок шудаем; пас чаро мо маҳрум аз он бошем, ки қурбонии Парвардигорро дар мӯҳлаташ дар миёни банӣ Исроил тақдим намоем?»2_( Вале одамоне буданд, ки ба ҷасади мурда расида нопок шуда буданд, ва фисҳро дар он рӯз наметавонистанд ба ҷо оваранд; ва онҳо дар он рӯз назди Мусо ва Ҳорун омаданд.I ( Ва фисҳро дар моҳи якум, дар рӯзи чордаҳуми моҳ, шомгоҳ, дар биёбони Сино ба ҷо оварданд; мувофиқи ҳар он чи Парвардигор ба Мусо фармуда буд, банӣ Исроил ҳамон тавр амал карданд.gI( Ва Мусо ба банӣ Исроил гуфт, ки фисҳро ба ҷо оваранд.|s( Дар рӯзи чордаҳуми ҳамин моҳ, шомгоҳ, онро дар мӯҳлаташ ба ҷо оваред; мувофиқи тамоми фароизаш ва тамоми аҳкомаш онро ба амал оваред».oY( «Бигзор банӣ Исроил фисҳро дар мӯҳлати он ба ҷо оваранд.U '( Ва Парвардигор ба Мусо дар биёбони Сино дар соли дуюми аз Миср берун омаданашон, дар моҳи якум, сухан ронда, гуфт:~'(Вале ба бародарони худ дар хаймаи ҷомеъ барои навбатдорӣ ёрӣ расонанд, аммо кор накунанд; ба левизодагон оид ба иҷрои вазифаҳошон чунин амал намо».}}(Ва аз синни панҷоҳсолагӣ аз хизмат фориғ шуда, дигар кор накунанд.|)(«Ин аст дастур дар бораи левизодагон: аз синни бисту панҷсола ва болотар онҳо бояд ба хизмат дохил шаванд, то ки корҳои хаймаи ҷомеъро ба ҷо оваранд.S{!(Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:z(Ва баъд аз ин, левизодагон даромаданд, то ки хизмати худро дар хаймаи ҷомеъ пеши Ҳорун ва писаронаш ба ҷо оваранд; чунон ки Парвардигор ба Мусо дар бораи левизодагон фармуда буд, ончунон ба онҳо амал карданд. y(Ва левизодагон бо оби пок кардани гуноҳ пок шуданд, ва либосҳои худро шустанд; ва Ҳорун онҳоро ҳамчун ҳадияи ҷунбониданӣ ба ҳузури Парвардигор ба ҷунбиш овард, ва Ҳорун онҳоро, барои пок шуданашон, кафорат намуд.uxe(Ва Мусо ва Ҳорун ва тамоми ҷамоати банӣ Исроил ба левизодагон чунин амал карданд: мувофиқи ҳар он чи Парвардигор ба Мусо дар бораи левизодагон фармуда буд, банӣ Исроил ба онҳо ҳамон тавр амал карданд. ~/}|{+yNxwyvZutssrqonmlkihggAeedcba`V_|_^]F\ZYYGX3VUdT$SpRQPPOcN MLKJINHGlFEDD$CwBAA5?>p==p<< ;:z98643310/.. -H,+**)Q''4&2%P$>""q 8zX!'E0 N L [  (%«Ба Элъозор ибни Ҳоруни коҳин бигӯ, ки он маҷмарҳоро аз миёни сӯхтагон бардорад, ва оташро ба як тараф партояд, зеро ки онҳо тақдис ёфтааст, –S!($Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:B(#Ва оташе аз ҷониби Парвардигор берун омада, он дусаду панҷоҳ нафарро, ки бухур оварда буданд, сӯзонид.r_("Ва ҳамаи исроилиёне ки дар гирду пеши онҳо буданд, аз фиғони онҳо гурехтанд, зеро ки гуфтанд: «Мабодо замин моро низ фурӯ барад».+(!Ва онҳо бо ҳар ҷизе ки ба онҳо тааллуқ дошт, зинда ба зинда ба гӯр фурӯд омаданд; ва замин бар онҳо пӯшида шуд, ва онҳо аз миёни ҷамоат нобуд гардиданд. ( ва замин даҳони худро кушода, онҳоро, ва хонаҳои онҳоро, ва ҳамаи одамонеро, ки ба Қӯраҳ нисбат доштанд, ва тамоми молу мулки онҳоро фурӯ бурд.*O(Ва ҳамин ки ӯ гуфтани ҳамаи ин суханонро ба анҷом расонид, замине ки зери онҳо буд, кафид,:o(Ва лекин агар Парвардигор ҳодисаи тозае ба вуҷуд оварад, ва замин даҳони худро кушода, онҳоро бо ҳар ҷизе ки аз они онҳост, фурӯ барад, ва онҳо зинда ба зинда ба гӯр фуруд оянд, – он гоҳ бидонед, ки ин одамон аз Парвардигор нафрат кардаанд».mU(Агар ин касон мисли мурдани ҳар одам бимиранд, ва қисмати ҳар одам насибашон бишавад, – пас маро Парвардигор нафиристодааст.~w(Ва Мусо гуфт: «Аз ин хоҳед донист, ки Парвардигор маро фиристодааст, то ки ҳамаи ин корҳоро бикунам, на ин ки ба дилхоҳи худ карда бошам.5~e(Ва онҳо аз гирду пеши манзили Қӯраҳ, Дотон ва Абиром дур шуданд; вале Дотон ва Абиром берун омада, бо занон ва писарон ва кӯдакони худ назди дари хаймаҳошон истоданд.^}7(Ва ӯ ба ҷамоат сухан ронда, гуфт: «Аз пеши хаймаҳои ин одамони бадкор дур шавед, ва ба ягон чизе ки аз они онҳост, даст нарасонед, мабодо ба сабаби бисёрии гуноҳҳои онҳо ба ҳалокат бирасед».|3(Ва Мусо бархоста, назди Дотон ва Абиром рафт, ва пирони Исроил аз ақиби ӯ рафтанд.#{A(«Ба ҷамоат сухан ронда, бигӯ: аз гирду пеши манзили Қӯраҳ, Дотон ва Абиром дур шавед!»Sz!(Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:!y=(Ва онҳо бар рӯи худ афтода, гуфтанд: «Эй Худо, ки Худои донандаи рӯҳҳои тамоми башар ҳастӣ! Як кас гуноҳ кардааст, ва ту бар тамоми ҷамоат дарғазаб мешавӣ?»x'(«Худро аз миёни ин ҷамоат дур кунед, то ки Ман онҳоро дар як лаҳза нест кунам».qw](Ва Парвардигор ба Мусо ва Ҳорун сухан ронда, ба онҳо гуфт:ovY(Ва Қӯраҳ тамоми ҷамоатро ба муқобили онҳо назди дари хаймаи ҷомеъ ҷамъ кард. Ва ҷалоли Парвардигор ба тамоми ҷамоат зоҳир шуд.!u=(Ва ҳар яке маҷмари худро гирифта, оташ бар онҳо гузоштанд, ва бухур бар онҳо рехтанд, ва назди дари хаймаи ҷомеъ истоданд. Мусо ва Ҳорун низ бо онҳо буданд.Rt(Ва ҳар яке маҷмари худро гирифта, бухур бар онҳо бимонед, ва ҳар яке маҷмари худро ба ҳузури Парвардигор наздик оваред: дусаду панҷоҳ маҷмар, ва ту ва Ҳорун – ҳар яке маҷмари худро».@s{(Ва Мусо ба Қӯраҳ гуфт: «Ту ва ҳамаи шариконат фардо пеши Парвардигор ҳозир шавед, ту ва онҳо ва Ҳорун.2r_(Ва Мусо бисёр андӯҳгин шуда, ба Парвардигор гуфт: «Ба ҳадияи онҳо таваҷҷӯҳ нанамо! Ман аз ҳеҷ кадомашон як хар ҳам нагирифтаам, ва ба ҳеҷ кадомашон бадӣ накардаам».3qa(Ту моро ба замине ки шир ва асал дар он ҷорӣ бошад, наовардӣ, ва моликияте иборат аз киштзор ва токзор ба мо надодӣ. Оё чашмони ин одамонро мехоҳӣ биканӣ? Намеравем!»p7( Оё кам аст, ки ту моро аз замине ки шир ва асал дар он ҷорист, берун овардӣ, то ки моро дар биёбон ба ҳалокат бирасонӣ, боз мехоҳӣ, ки бар мо ҳукмронӣ намоӣ?:oo( Ва Мусо фиристод, то ки Дотон ва Абиром, писарони Элиобро бихонанд; вале онҳо гуфтанд: «Намеравем!bn?( Бинобар ин ту ва ҳамаи шариконат ба муқобили Парвардигор ҷамъ шудаед. Ва Ҳорун чӣ гуноҳ дорад, ки аз вай шиква мекунед?»Rm( ва туро ва ҳамаи бародаронат, банӣ Левиро бо ту наздик овардааст, ва шумо каҳонатро низ мехоҳед ба даст оваред? l( Оё барои шумо кам аст, ки Худои Исроил шуморо аз ҷамоати Исроил ҷудо кардааст, ва шуморо ба Худаш наздик овардааст, то ки хизмати манзили Парвардигорро ба ҷо оваред, ва ба ҳузури ҷамоат истода, ба онҳо хизмат кунед,\k3(Ва Мусо ба Қӯраҳ гуфт: «Бишнавед, эй банӣ Левӣ!7ji(ва оташ дар онҳо бимонед, ва фардо ба ҳузури Парвардигор бар онҳо бухур бирезед; ва он кас, ки Парвардигор вайро интихоб намояд, пок хоҳад буд. Бас кунед, эй банӣ Левӣ!»i#(Шумо, эй Қӯраҳ ва ҳамаи шариконат, чунин бикунед: маҷмарҳо барои худ бигиред,6hg(ва ба Қӯраҳ ва ҳамаи шариконаш сухан ронда, гуфт: «Бомдодон Парвардигор нишон хоҳад дод, ки кадом кас аз они Ӯст, ва кадом кас пок аст, ва он касро Ӯ ба Худаш наздик хоҳад кард; ва ҳар киро Ӯ интихоб намояд, вайро ба Худаш наздик хоҳад кард.Ng(Ва Мусо инро шунида, бар рӯи худ афтод,xfk(Ва ба муқобили Мусо ва Ҳорун ҷамъ омада, ба онҳо гуфтанд: «Бас кунед! Зеро ки тамоми ҷамоат саросар поканд, ва Парвардигор дар миёни онҳост. Пас, чаро шумо худро аз ҷамоати Парвардигор баланд мегузоред?»e(ва назди Мусо ҳозир шуданд, ва бо онҳо дусаду панҷоҳ нафар аз банӣ Исроил: сардорони ҷамоат, даъватшавандагони маҷлисҳо, шахсони номдор буданд.^d 9(Ва Қӯраҳ ибни Йисҳор ибни Қаҳот ибни Левӣ, ва Дотон ва Абиром писарони Элиоб, ва Ӯн ибни Фолат, банӣ Реубен бархостанд,~cw()Ман Парвардигор Худои шумо ҳастам, ки шуморо аз замини Миср берун овардаам, то ки Худои шумо бошам. Ман Парвардигор Худои шумо ҳастам».+bQ((то ки тамоми аҳкоми Маро дар хотир нигоҳ дошта, ба ҷо оваред, ва барои Худои худ пок бошед.jaO('ва он дар пӯпаки шумо хоҳад буд, то ки бар он нигариста, тамоми аҳкоми Парвардигорро ба ёд оваред, ва онҳоро иҷро кунед, ва аз пайи дили худ ва чашмони худ, ки шуморо ба зино моил мекунанд, наравед,/`Y(&«Ба банӣ Исроил сухан ронда, ба онҳо бигӯ, ки барои худ бар гӯшаҳои либоси худ дар наслҳои худ пӯпак бисозанд, ва дар пӯпаки ҳар гӯша риштаи лоҷварде дохил кунанд,S_!(%Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:j^O($Ва тамоми ҷамоат ӯро аз бошишгоҳ берун оварданд, ва ӯро сангсор карданд, ва ӯ мурд, чунон ки Парвардигор ба Мусо фармуда буд.e]E(#Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Ин кас бояд ҳатман кушта шавад; бигзор тамоми ҷамоат ӯро берун аз бошишгоҳ сангсор кунанд».\!("Ва ӯро дар ҳабс гузоштанд, зеро ҳанӯз муайян нашуда буд, ки бо ӯ чӣ бояд кард.@[{(!Ва касоне ки ӯро дида буданд, ки ҳезум ҷамъ мекард, ӯро назди Мусо ва Ҳорун ва тамоми ҷамоат оварданд.6Zg( Ва ҳангоме ки банӣ Исроил дар биёбон буданд, касеро диданд, ки дар рӯзи шанбе ҳезум ҷамъ мекард. Y(зеро ки вай аз каломи Парвардигор нафрат карда, ҳукми Ӯро поймол намудааст, – он кас албатта нобуд хоҳад шуд: гуноҳи вай бар гардани вай аст».X7(Валекин касе ки дидаю дониста гуноҳе мекунад, хоҳ таҳҷоӣ бошад хоҳ ғариб, вай Парвардигорро куфр кардааст, пас он кас аз миёни қавми худ нобуд хоҳад шуд,uWe(Барои касе ки саҳван амал мекунад, хоҳ вай таҳҷоие аз банӣ Исроил бошад, хоҳ ғарибе ки дар миёни онҳо сокин аст, як қоида хоҳад буд.V5(Ва коҳин он каси саҳвкардаро, ки саҳван ба ҳузури Парвардигор гуноҳ кардааст, кафорат менамояд, то ки вай кафорат ёбад, ва он гоҳ вай омурзида хоҳад шуд.KU(Вале агар як кас саҳван гуноҳ карда бошад, бигзор вай модабузи яксолае барои қурбонии гуноҳ тақдим намояд.iTM(Ва тамоми ҷамоати банӣ Исроил ва ғарибоне ки дар миёни онҳо сокинанд, омурзида хоҳанд шуд, зеро ки ин саҳви тамоми қавм буд.GS (Ва коҳин тамоми ҷамоати банӣ Исроилро кафорат менамояд, ва онҳо омурзида хоҳанд шуд, зеро ки ин саҳв буд, ва онҳо қурбонии худро барои қурбонии оташини Парвардигор, ва қурбонии гуноҳи худро барои саҳви худ ба ҳузури Парвардигор тақдим кардаанд.R(пас, агар ин, ба сабаби бехабарии ҷамоат, саҳван ба амал омада бошад, он гоҳ бигзор тамоми ҷамоат як наргови ҷавонро барои қурбонии сӯхтанӣ, ҳамчун атри хушбӯй барои Парвардигор, бо ҳадияи ордӣ ва ҳадияи рехтании он, мувофиқи қоидаи он, тақдим кунанд, ва як нарбузро барои қурбонии гуноҳ.Q!(яъне ҳар он чиро, ки Парвардигор ба шумо ба воситаи Мусо фармудааст, аз рӯзе ки Парвардигор барои шумо ва минбаъд барои наслҳои шумо фармудааст, –2P_(Ва агар саҳв намуда, тамоми ин аҳкомро, ки Парвардигор ба Мусо гуфтааст, ба ҷо наоварда бошед,O(Аз хамири аввали худ ҳадия барои Парвардигор дар наслҳои худ тақдим кунед.zNo(Аз хамири аввали худ ҳалло* заволае барои ҳадия тақдим кунед; чӣ гунае ки аз хирман ҳадия тақдим мекунанд, онро он гуна тақдим, кунед. M(ва аз нони он замин бихӯред, он гоҳ ҳадия барои Парвардигор тақдим кунед.NL(«Ба банӣ Исроил сухан ронда, ба онҳо бигӯ: вақте ки шумо ба замине ки Ман шуморо ба он ҷо мебарам, дохил шавед,SK!(Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:&JG(Барои шумо ва барои ғарибе ки дар миёни шумо сокин аст, як қонун ва як ҳуқуқ хоҳад буд».;Iq(Барои шумо, эй аҳли ҷамоат, ва барои ғарибе ки назди шумо сокин аст, фариза як аст, ки фаризаи абадист дар наслҳои шумо: ғариб ба ҳузури Парвардигор комилан мисли шумост.H(Ва агар дар миёни шумо ғарибе сокин бошад, ё ҳар касе ки дар наслҳои шумо дар миёни шумо бошад, ва бихоҳад атри хушбӯй барои Парвардигор тақдим намояд, вай бояд ончунон амал намояд, чунон ки шумо амал мекунед.FG( Ҳар таҳҷоӣ, вақте ки атри хушбӯй барои Парвардигор тақдим менамояд, бояд инро ҳамин тавр ба амал оварад.%FE( Мувофиқи миқдоре ки тақдим менамоед, барои ҳар яке, мувофиқи шумораи онҳо, амал кунед.KE( Барои ҳар наргов, ё барои ҳар қӯчқор, ё барои ҳар барраи гӯсфандон ё бузон бояд ҳамин тавр амал карда шавад.)DM( Ва барои ҳадияи рехтанӣ ним ҳин шароб биёр, то ки атри хушбӯй барои Парвардигор бишавад.MC( бигзор бо он наргови ҷавон ҳадияи ордӣ иборат аз се даҳяк орди маҳини омехта бо ним ҳин равған оварда шавад;bB?(Ва агар наргови ҷавоне барои қурбонии сӯхтанӣ ё барои забҳи иҷрои назр ё забҳи саломатӣ ба Парвардигор тақдим намоӣ, –+AQ(Ва барои ҳадияи рехтани сеяк ҳин шароб биёр, то ки атри хушбӯй барои Парвардигор бишавад.^@7(Агар қӯчқоре қурбонӣ намоӣ, барои ҳадияи ордӣ ду даҳяки эфа орди маҳине биёр, ки бо сеяк ҳин равған омехта шуда бошад..?W(Ва барои ҳадияи рехтанӣ чоряк ҳин шароб бо қурбонии сӯхтанӣ ё бо забҳ барои ҳар барра биёр.,>S(он гоҳ касе ки қурбонии худро барои Парвардигор тақдим менамояд, бояд барои ҳадияи ордӣ даҳяки эфа орди маҳине биёрад, ки бо чоряк ҳин равған омехта шуда бошад.=!(ва қурбонии оташин барои Парвардигор бихоҳед тақдим намоед, чи қурбонии сӯхтанӣ, чи забҳе барои иҷрои назр, ё барои хайрот, ё дар идҳои худ, то ки атри хушбӯй барои Парвардигор аз говон ё аз гӯсфандон ба амал оваред, –Y<-(«Ба банӣ Исроил сухан ронда, ба онҳо бигӯ: вақте ки ба замини сукунати худ, ки Ман онро ба шумо медиҳам, дохил шавед,R; !(Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:z:o(-Ва амолеқиён ва канъониён, ки дар он кӯҳистон сокин буданд, фурӯд омада, ба онҳо шикаст расониданд ва онҳоро то Ҳормо таъқиб карданд.s9a(,Вале онҳо бо ҳавобаландӣ ба сари кӯҳ баромадан гирифтанд; аммо сандуқи паймони Парвардигор ва Мусо аз бошишгоҳ берун нарафтанд.S8!(+Зеро ки амолеқиён ва канъониён он ҷо пеши шумо мебошанд, ва шумо ба дами шамшер хоҳед афтод; ва азбаски шумо аз пайравии Парвардигор дур шудаед, Парвардигор низ бо шумо нахоҳад буд».+7Q(*Наравед, зеро ки Парвардигор дар миёни шумо нест, мабодо пеши душманони худ мағлуб шавед.=6u()Ва Мусо гуфт: «Чаро шумо фармони Парвардигорро поймол мекунед? Ин коратон муваффақият нахоҳад ёфт.%5E((Ва бомдодон бармаҳал бархостанд, ва ба сари кӯҳ баромада, гуфтанд: «Инак, мо тайёрем ба маконе ки Парвардигор ваъда додааст, биравем, зеро ки гуноҳ кардаем».4+('Ва Мусо ин суханонро ба тамоми банӣ Исроил гуфт, ва қавм бисёр андӯҳгин шуданд.T3#(&Вале Еҳушаъ ибни Нун ва Колеб ибни Ефунне аз миёни он касоне ки барои ҷосусии замин рафта буданд, зинда монданд.02[(%он касоне ки овозаи бад дар бораи замин паҳн карданд, ба ҳузури Парвардигор аз вабо мурданд.<1s($Ва он касоне ки Мусо барои ҷосусии замин фиристода буд, ва онҳо чун баргаштанд, овозаи бад дар бораи замин паҳн карда, тамоми ин ҷамоатро ба муқобили ӯ ба шӯр оварданд, –X0+(#Ман, ки Парвардигор ҳастам, гуфтаам, ки ба тамоми ин ҷамоати бадкор, ки ба муқобили Ман балво бардоштаанд, чунин амал хоҳам кард: дар ин биёбон корашон тамом шуда, дар ин ҷо хоҳанд мурд».o/Y("Аз рӯи шумораи рӯзҳое ки шумо заминро ҷосусӣ кардаед, яъне чил рӯз, як сол дар ивази як рӯз, ҷазои гуноҳҳои худро чил сол хоҳед кашид, то бидонед, ки аз таваҷҷӯҳи Ман маҳрум шуданатон чӣ маънӣ дорад'..(!Ва писарони шумо чил сол дар биёбон овора шуда гашта, ҷазои зинокории шуморо хоҳанд кашид, то даме ки ҷасадҳои шумо дар биёбон несту нобуд шавад.R-( Ва ҷасадҳои шумо дар биёбон хоҳад афтод.=,u(Валекин кӯдакони шумо, ки дар бораи онҳо гуфтед, ки ба асирӣ бурда хоҳанд шуд, – Ман онҳоро дохил хоҳам кард, ва онҳо заминеро, ки шумо аз он нафрат намудед, хоҳанд донист.;+q(Шумо ба ин замине ки дар бораи он Ман дасти Худро баланд карда қасам хӯрдаам, ки шуморо дар он сокин созам, дохил нахоҳед шуд, ба ҷуз Колеб ибни Ефунне ва Еҳушаъ ибни Нун.&*G(Дар ин биёбон ҷасадҳои шумо хоҳад афтод, яъне ҳамаи дар шумор овардашудагони шумо, аз рӯи тамоми адади шумо, аз бистсола ва болотар, ки аз Ман шикоят кардаед.Q)(Ба онҳо бигӯ: 'Ба ҳаёти Худам қасам, ки чунон ки шумо дар гӯши Ман сухан рондед, ончунон ба шумо амал хоҳам кард.w(i(«То ба кай ба ин ҷамоати бадкор, ки аз Ман шиква мекунанд, тоқат оварам? Шикоятҳои банӣ Исроилро, ки аз Ман шиква мекунанд, шунидаам.c'A(Ва Парвардигор ба Мусо ва Ҳорун сухан ронда, гуфт:V&'(Ва азбаски амолеқиён ва канъониён дар водӣ сокинанд, фардо тоб хӯрда, бо роҳи баҳри Қулзум сӯи биёбон кӯч кунед».1%](Вале бандаи Ман Колеб, азбаски рӯҳи дигаре дошта, Маро комилан пайравӣ намуд, – ӯро Ман ба замине ки рафта буд, дохил хоҳам кард, ва насли ӯ онро мерос хоҳад гирифт.$}(ба яқин онҳо заминеро, ки Ман ба падаронашон бо қасам ваъда кардаам, нахоҳанд дид; ва ҳамаи онҳое ки Маро хор доштаанд, онро нахоҳанд дид.>#w(ончунон ҳамаи ин одамон, ки ҷалоли Маро, ва аломотеро, ки Ман дар Миср ва дар биёбон ба амал овардаам, дидаанд, ва Маро даҳ бор имтиҳон намуда, ба овози Ман гӯш надодаанд, –T"#(Валекин ба Зоти Худам қасам, ки чунон ки Ман зинда ҳастам, ва чунон ки тамоми дунё аз ҷалоли Парвардигор пур аст,g!I(Ва Парвардигор гуфт: «Мувофиқи сухани ту омурзидам.\ 3(Пас, гуноҳи ин қавмро мувофиқи бузургии меҳрубонии Худ биомурз, чунон ки ин қавмро аз Миср то ҳамин вақт омурзидаӣ».I ('Парвардигор собир ва пур аз меҳрубонист, гуноҳ ва исёнро меомурзад, вале гуноҳкоронро беҷазо намегузорад, барои гуноҳи падарон писаронро то насли сеюм ва чорум ҷазо медиҳад'.%E(Ва алҳол бигзор қуввати Парвардигор бузург шавад, чунон ки Ту сухан ронда, гуфта будӣ:wi('Азбаски Парвардигор ин қавмро ба замине ки ба онҳо бо қасам ваъда карда буд, натавонист биёрад, бинобар ин онҳоро дар биёбон кушт'. ;(пас, агар Ту ин қавмро якбора бикушӣ, халқҳое ки овозаи Туро шунидаанд, хоҳанд гуфт:(ва ба сокинони ин замин инро хабар хоҳанд дод, дар сурате ки ин сокинон шунидаанд, ки Ту, эй Парвардигор, дар миёни ин қавм ҳастӣ, ва Ту, эй Парвардигор, бар онҳо рӯ ба рӯ зоҳир мешавӣ, ва абри Ту бар онҳо меистад, ва Ту пешопеши онҳо рӯзона дар сутуни абр ва шабона дар сутуни оташ меравӣ, –fG( Ва Мусо ба Парвардигор гуфт: «Он гоҳ мисриён, ки ту ин қавмро аз миёни онҳо бо қуввати Худ берун овардаӣ инро хоҳанд шунид,ym( Онҳоро гирифтори вабое намуда, нобуд хоҳам кард, ва аз камари ту халқе ба вуҷуд хоҳам овард, ки аз онҳо бузургтар ва азимтар бошанд».1]( Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «То ба кай ин қавм Маро хор медоранд? Ва то ба кай, бо вуҷуди тамоми аломоте ки дар миёни онҳо ба амал овардаам, ба ман имон намеоваранд?sa( Ва тамоми ҷамоат гуфтанд: «Онҳоро сангсор бояд кард!» Вале ҷалоли Парвардигор дар хаймаи ҷомеъ бар тамоми банӣ Исроил зоҳир шуд._9( Фақат ин ки ба зидди Парвардигор балво накунед, ва аз қавми он замин натарсед, зеро ки онҳо тӯъмаи мо хоҳанд шуд: пуштибонашон аз онҳо дур шудааст, ва Парвардигор бо мост, аз онҳо натарсед».kQ(Агар Парвардигор ба мо таваҷҷӯҳ кунад, моро ба ин замин оварда, онро ба мо хоҳад дод, – ба замине ки шир ва асал дар он ҷорист.|s(Ва ба тамоми ҷамоати банӣ Исроил сухан ронда, гуфтанд: «Замине ки мо тай намудем, то ки онро ҷосусӣ кунем, замини ниҳоятдараҷа хуб аст.Z/(Ва Еҳушаъ ибни Нун ва Колеб ибни Ефунне, аз миёни онҳое ки заминро ҷосусӣ карда буданд, либосҳои худро даррониданд,1(Ва Мусо ва Ҳорун пеши тамоми ҷамъомади ҷамоати банӣ Исроил бар рӯи худ афтоданд.)(Ва ба якдигар гуфтанд: «Сардоре бар худ таъин мекунем ва ба Миср бармегардем».;q(Ва чаро Парвардигор моро ба ин замин мебарад, то ки мо ба дами шамшер биафтем, ва занону кӯдакони мо ба асирӣ бурда шаванд? Оё барои мо беҳтар нест, ки ба Миср баргардем?»1(Ва тамоми банӣ Исроил аз Мусо ва Ҳорун шиква карданд, ва тамоми ҷамоат ба онҳо гуфтанд: «Кошки дар замини Миср мемурдем, ё дар ҳамин биёбон ҷон медодем! +(Ва тамоми ҷамоат бо овози баланд фиғон бардоштанд, ва қавм он шаб гиря карданд.6 g( !Ва дар он ҷо бузургҷуссагони баҳодурони банӣ Аноқро дидем, ки аз насли баҳодуронанд; ва мо ба назари худамон мисли малах намудем, ва дар назари онҳо низ чунин будем».Y -( Ва дар бораи замине ки онро ҷосусӣ карда буданд, дар миёни банӣ Исроил овозаи бад паҳн намуда, гуфтанд: «Замине ки онро бо мақсади ҷосусӣ карданаш тай намудем, заминест, ки сокинони худро мехӯрад, ва тамоми қавме ки андаруни он дидем, одамони қадбаланданд.` ;( Вале одамоне ки бо вай рафта буданд, гуфтанд: «Ба он қавм наметавонем муқобил бароем, зеро ки онҳо аз мо пурзӯртаранд». ( Ва Колеб қавмро пеши Мусо таскин дода, гуфт: «Ба яқин мо баромада, онро ба соҳибии худ хоҳем даровард, зеро ки метавонем бар он ғолиб оем». '( Амолеқиён дар замини Наҷаб сокинанд, ва ҳиттиён ва ябусиён ва амӯриён дар кӯҳистон сокинанд, ва канъониён назди баҳр ва дар соҳили Урдун сокинанд».^7( Аммо қавме ки сокини он заминанд, пурзӯранд, ва шаҳрҳояш ҳисордори азим аст, ва фарзандони Аноқро низ дар он ҷо дидем.kQ( Ва ба ӯ ҳикоят карда, гуфтанд: «Ба замине ки моро фиристодӣ, рафтем, ва дар он ҳақиқатан шир ва асал ҷорист, ва ин аст меваи он. |v~}{QzyyVxxwv`uMttsxs!qq3po==#<:;Z98t7643321/.8,+*))(&'p&_%c% ##"!W. $}B*r[ e 7 a  (_.-v3a(ва низ аз ҷараёнгоҳи водиҳо, ки ҷониби мавқеи Ор майл мекунад, ва ба ҳудуди Мӯоб мепайвандад».W)(Бинобар ин дар китоби ҷангҳои Парвардигор гуфта шудааст: «Аз Воҳиб, ки дар Суфа аст, ва аз водиҳои Арнӯн гузаштем,"?( Аз он ҷо кӯч карда, ба он тарафи Арнӯн, ки дар биёбон берун аз ҳудуди амӯриён мебошад, ӯрду заданд; зеро ки Арнӯн сарҳади Мӯоб, дар миёни Мӯоб ва амӯриён аст.cA( Ва аз он ҷо кӯч карда, дар водии Зорад ӯрду заданд.G ( Ва аз Ӯбӯт кӯч карда, дар Ийе-Аборим, дар биёбоне ки рӯ ба рӯи Мӯоб, ба тарафи тулӯи офтоб аст, ӯрду заданд.]5( Ва банӣ Исроил кӯч карда, дар Ӯбӯт ӯрду заданд.{~q( Ва Мусо мори мисине сохта, бар сари ходае монд; ва ҳар гоҳ касеро мор заҳр мезад, ҳамин ки вай ба мори мисин назар мекард, зинда мемонд.})(Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Барои худ мори заҳрдоре бисоз, ва онро бар сари ходае бимон; ва ҳар моргазида, агар ба он назар кунад, зинда хоҳад монд».K|(Ва қавм назди Мусо омада, гуфтанд: «Мо гуноҳ кардем, ки аз Парвардигор ва аз ту шикоят намудем; сӯи Парвардигор дуо гӯй, то ки моронро аз мо дур кунад». Ва Мусо барои қавм дуо гуфт.h{K(Ва Парвардигор морҳои заҳрдорро ба зидди қавм фиристод, ва онҳо қавмро заҳр заданд; ва мардуми зиёде аз исроилиён мурданд.Iz (Ва қавм аз Худо ва аз Мусо шикоят карда, гуфтанд: «Чаро моро аз Миср баровардед, то ки дар биёбон бимирем? Зеро ки на нон ҳаст ва на об, ва дили мо аз ин хӯроки нобоб нафрат дорад».Ry(Ва аз кӯҳи Ҳӯр бо роҳи баҳри Қулзум кӯч карданд, то ки замини Адӯмро давр зананд; ва дар роҳ тоқати қавм тоқ шуд.*xO(Ва Парвардигор овози Исроилро иҷобат намуда, канъониёнро ба дасти вай супурд, ва вай онҳо ва шаҳрҳои онҳоро тамоман торумор кард, ва он макон Ҳормо номида шуд.rw_(Ва Исроил барои Парвардигор назр карда, гуфт: «Агар ин қавмро ба дасти ман бисупорӣ, шаҳрҳои онҳоро тамоман торумор хоҳам кард».v #(Ва Канъонӣ, подшоҳи Арод, ки дар ҷануб сокин буд, шунид, ки Исроил бо роҳи Аторим меояд, ва ӯ бо исроилиён ҷанг кард, ва баъзеро аз онҳо ба асирӣ бурд.4uc(Ва чун тамоми ҷамоат диданд, ки Ҳорун мурдааст, тамоми хонадони Исроил сӣ рӯз мотам гирифтанд.t#(Ва Мусо либоси Ҳорунро кашид, ва онро ба писараш Элъозор пӯшонид, ва Ҳорун дар он ҷо, бар сари кӯҳ вафот ёфт; ва Мусо ва Элъозор аз кӯҳ фурӯд омаданд.Ts#(Ва Мусо ончунон ки Парвардигор фармуда буд, амал кард, ва онҳо пеши назари тамоми ҷамоат ба кӯҳи Ҳӯр баромаданд.br?(Ва либоси Ҳорунро бикаш, ва онро ба писараш Элъозор бипӯшон; ва Ҳорун дар он ҷо вафот карда, ба қавми худ хоҳад пайваст».q}(Пас, Ҳорунро бо писараш Элъозор бигир, ва онҳоро ба кӯҳи Ҳӯр барор.Dp(«Ҳорун ба қавми худ хоҳад пайваст, зеро ки ӯ ба замине ки Ман ба банӣ Исроил ваъда кардаам, дохил нахоҳад шуд, ба сабаби он ки шумо назди оби Мерибо аз амри Ман саркашӣ кардед.,oS(Ва Парвардигор ба Мусо ва Ҳорун дар кӯҳи Ҳӯр, назди сарҳади замини Адӯм, сухан ронда, гуфт:#nA(Ва онҳо аз Қодеш кӯч карданд, ва банӣ Исроил, тамоми ҷамоаташон, ба кӯҳи Ҳӯр расиданд.dmC(Ва Адӯм розӣ нашуд, ки аз ҳудуди худ барои гузаштани Исроил роҳ диҳад; ва исроилиён аз пеши ӯ ба тарафи дигар рӯ оварданд.4lc(Вале вай гуфт: «Нахоҳӣ гузашт!» Ва Адӯм бо қавми зиёде ва бо дасти қавӣ ба пешвози ӯ берун омад.fkG(Ва банӣ Исроил ба вай гуфтанд: «Мо аз роҳи калон равона хоҳем шуд, ва агар ман ва рамаи ман аз оби ту бинӯшем, арзиши онро хоҳем дод; ҳеҷ зиёне ба ту нахоҳад расид, фақат бо пойҳоям хоҳам гузашт».>jw(Вале Адӯм ба ӯ гуфт: «Аз замини ман нахоҳӣ гузашт, вагарна ба пешвози ту бо шамшер берун хоҳам омад».ciA(Лутфан, мо аз замини ту гузарем, аз киштзор ва токзор нахоҳем гузашт, ва об аз чоҳҳо нахоҳем, нӯшид; аз шоҳроҳ хоҳем рафт, ба тарафи рост ё чап тоб нахоҳем хӯрд, то даме ки аз ҳудуди ту гузарем».W(Ҳамин тавр шумо низ аз ҳамаи даҳякҳое ки аз банӣ Исроил мегиред, ҳадияи Парвардигорро тақдим хоҳед кард, ва ҳадияи Парвардигорро аз он ба Ҳоруни коҳин хоҳед дод.B=(Ва ҳадияи шумо барои шумо мисли гандуми хирман ва мисли маҳсули фаровони чархушт ба шумор хоҳад рафт.l<S(«Ба левизодагон сухан ронда, ба онҳо бигӯ: вақте ки даҳякеро, ки аз банӣ Исроил ба шумо ҳамчун моликият додаам, аз онҳо мегиред, шумо ҳадияи Парвардигорро аз он, яъне даҳяке аз даҳяк тақдим намоед.S;!(Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:W:)(зеро ки даҳяки банӣ Исроилро, ки барои Парвардигор ҳадия мекунанд, Ман ба левизодагон ҳамчун мулк медиҳам; бинобар ин Ман ба онҳо гуфтам, ки дар миёни банӣ Исроил мулке нахоҳанд дошт».u9e(Ва левизодагон бигзор хизмати хаймаи ҷомеъро ба ҷо оваранд, вале онҳо барои гуноҳашон ҷазо хоҳанд ёфт; ин барои наслҳои шумо фаризаи доимӣ хоҳад буд, ва дар миёни банӣ Исроил онҳо мулке нахоҳанд дошт,48c(Ва банӣ Исроил дигар ба хаймаи ҷомеъ наздик нахоҳанд шуд, то ки гуноҳкор нашаванд ва намиранд.7!(Вале ба банӣ Левӣ, инак, Ман тамоми даҳяки банӣ Исроилро барои моликият додам, дар ивази хизмате ки онҳоба ҷо меоваранд, яъне хизмати хаймаи ҷомеъ.<6s(Ва Парвардигор ба Ҳорун гуфт: «Ту дар замини онҳо мулке нахоҳӣ дошт, ва ҳиссае барои ту дар миёни онҳо нахоҳад буд; Ман ҳиссаи ту ва мулки ту дар миёни банӣ Исроил ҳастам.45c(Ҳамаи ҳадияҳоро аз қурбониҳое ки банӣ Исроил ба Парвардигор тақдим менамоянд, ба ту, ва ба писарону духтаронат бо ту, ба фаризаи доимӣ медиҳам; ин ба ҳузури Парвардигор барои ту, ва барои насли ту бо ту, паймони намак то абад хоҳад буд».84k(Ва гӯшти онҳо аз они ту хоҳад буд; мисли синаи ҷунбониданӣ ва мисли рони рост аз они ту хоҳад буд.#3A(Аммо барои нахустзодаи говон ё нахустзодаи гӯсфандон ё нахустзодаи бузон фидия нагир: онҳо пок аст; хуни онҳоро бар қурбонгоҳ бипош, ва чарбуи онҳоро ҳамчун қурбонии оташин бисӯзон, то ки атри хушбӯй барои Парвардигор бошад.;2q(Ва онҳое ки барояшон фидия дода мешавад, бояд як моҳа бошанд, ва барояшон мувофиқи арзишдиҳии худат панҷ сиқл нуқра бо сиқли пок, ки аз бист ҷеро иборат аст, фидия бигир.1 (Ҳар раҳимкушои ҳар ҷондор, ки аз одамон ва аз чорпоён ба Парвардигор тақдим менамоянд, бигзор аз они ту бошад; аммо барои нахустзодаи одамон албатта фидия бигир, ва барои нахустзодаи чорпоёни нопок фидия бигир.{0q(Ҳар он чи дар Исроил вақф карда мешавад, бигзор аз они ту бошад./-( Ҳамаи меваҳои аввалини замини онҳо, ки ба Парвардигор меоваранд, бигзор аз они ту бошад; ҳар касе ки дар хонаи ту пок бошад, метавонад аз онҳо бихӯрад. .( Тамоми баргузидаи равғанро, ва тамоми баргузидаи шароб ва ғалларо, яъне навбарҳои онҳоро, ки ба Парвардигор тақдим менамоянд, ба ту бахшидам.+-Q( Ва ин ҳам барои ту ҳиссаи бахшиши онҳо аз ҳамаи ҳадияҳои ҷунбонидании банӣ Исроил хоҳад буд: онро Ман ба ту, ва ба писаронат ва духтаронат бо ту, ба фаризаи доимӣ бахшидам; ҳар касе ки дар хонаи ту пок бошад, метавонад аз он бихӯрад.#,A( Онро дар макони пок бихӯред; ҳар мардина метавонад аз он бихӯрад. Он барои ту пок аст.9+m( Аз вақфҳои поке ки аз оташ боқӣ мемонад, инҳо аз они ту хоҳад буд: ҳар қурбонии онҳо, яъне ҳар ҳадияи ордии онҳо ва ҳар қурбонии гуноҳи онҳо ва ҳар қурбонии ҷурми онҳо, ки ба Ман тақдим мекунанд; инҳо барои ту ва писаронат чизи поктарин аст.A*}(Ва Парвардигор ба Ҳорун гуфт: «Инак, Ман бақияи ҳадияҳои Худро аз ҳамаи қурбониҳои поки банӣ Исроил ба ту бахшидам, онҳоро ба ту ва писаронат ба фаризаи доимӣ насиб кардам. );(Вале ту, ва писаронат бо ту, каҳонати худро аз ҷиҳати ҳар кори қурбонгоҳ ва он чи андарун, дар пушти парда аст, риоя намуда, хизмат кунед; кори каҳонатро Ман ба шумо ҳадия мекунам, ва ҳар бегонае ки наздик ояд, кушта хоҳад шуд».I( (Валекин Ман, инак бародарони шумо левизодагонро аз миёни банӣ Исроил гирифтаам, ки онҳо ба шумо барои Парвардигор ҳадия карда шудаанд, то ки корҳои хаймаи ҷомеъро иҷро кунанд.]'5(Ва шумо хизмати покгоҳ ва хизмати қурбонгоҳро ҳамин тавр ба ҷо оваред, то ки ғазаб бар банӣ Исроил дигар рӯй надиҳад.& (Ва бигзор онҳо бо ту ҳамроҳӣ намуда, хизматгузории хаймаи ҷомеъ ва ҳар кори хаймаро ба ҷо оваранд; ва каси бегонае набояд ба шумо наздик ояд.%(Бигзор онҳо хизмати ту ва хизмати тамоми хаймаро ба ҷо оваранд, аммо ба колои пок ва ба қурбонгоҳ наздик нашаванд, то ки на шумо бимиред, на онҳо.z$o(Ва бародарони худро низ, яъне сибти Левиро, ки сибти падари туст, ба худ наздик бикун, то ки бо ту ҳамроҳӣ намоянд ва хизматгузорони ту бошанд; валекин ту, ва писаронат бо ту, пеши хаймаи шаҳодат хоҳед буд.# }(Ва Парвардигор ба Ҳорун гуфт: «Ту, ва писаронат ва хонадони падарат бо ту, барои ҳар гуноҳи оид ба покгоҳ ҷавобгар хоҳед буд; ва ту, ва писаронат бо ту, барои ҳар гуноҳи оид ба каҳонати шумо ҷавобгар хоҳед буд.)"M( Ҳар кӣ ба манзили Парвардигор наздик ояд, мемирад; оё ҳамаамон ба мурдан маҳкум шудаем?»R!( Ва банӣ Исроил ба Мусо сухан ронда, гуфтанд: «Инак, мо мемирем, ба ҳалокат мерасем, ҳамаамон ба ҳалокат мерасем! ( Ва Мусо чунин кард; чунон ки Парвардигор ба ӯ фармуда буд, ончунон кард.wi( Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Асои Ҳорунро пеши сандуқи шаҳодат аз нав бимон, то ки ҳамҷун аломат барои писарони исён нигоҳ дошта шавад, ва шиквае ки онҳо аз Ман мекунанд, хотима ёбад, ва онҳо намиранд».lS( Ва Мусо ҳамаи асоҳоро аз пеши Парвардигор назди банӣ Исроил берун овард; ва онҳо инро диданд ва ҳар яке асои худро гирифтанд. (Ва фардояш чунин воқеъ шуд, ки Мусо ба хаймаи шаҳодат даромад, ва инак, асои Ҳорун, аз хонадони Левӣ, гул карда ва ғунча баста, бодом оварда буд.y(Ва Мусо асоҳоро ба ҳузури Парвардигор дар хаймаи шаҳодат гузошт.>w(Ва Мусо ба банӣ Исроил сухан ронд, ва ҳамаи раисони онҳо ба ӯ асоҳо доданд, як асо барои ҳар раис, дувоздаҳ асо аз рӯи хонадонҳошон; ва асои Ҳорун дар миёни асоҳои онҳо буд.C(Ва чунин воқеъ хоҳад шуд, ки ҳар киро Ман интихоб намоям, асои вай гул хоҳад кард; бо ин Ман шикваҳои банӣ Исроилро, ки аз шумо мекунанд, аз ҷониби Худ хомӯш ором хоҳам намуд».,S(Ва онҳоро дар хаймаи ҷомеъ пеши сандуқи шаҳодат, ки он ҷо Ман ба шумо зоҳир мешавам, бимон.+Q(Ва номи Ҳорунро бар асои Левӣ бинавис, зеро ки як асо барои раиси хонадони онҳо хоҳад буд.;q(«Ба банӣ Исроил сухан бирон, ва аз онҳо асоҳо бигир, як асо аз ҳар хонадон, аз ҳамаи раисони онҳо аз рӯи хонадонҳошон дувоздаҳ асо; ва номи ҳар касро бар асои вай бинавис.T %(«Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:(2Ва Ҳорун назди Мусо, ба дари хаймаи ҷомеъ баргашт, ва вабо хотима ёфт.O(1Ва касоне ки аз вабо мурданд, чордаҳ ҳазору ҳафтсад нафар буданд, ба ҷуз онҳое ки аз боиси Қӯраҳ нобуд шуданд.ue(0Ва дар байни мурдагон ва зиндагон истод, ва вабо хотима ёфт.(/Ва Ҳорун аз рӯи гуфтаи Мусо онро гирифта, ба миёни ҷамоат давид, ва инак, вабо андаруни қавм оғоз ёфта буд; ва ӯ бухур рехта, қавмро кафорат намуд.(.Ва Мусо ба Ҳорун гуфт: «Маҷмарро гирифта, оташе аз болои қурбонгоҳ бар он бимон, ва бухур бирез, ва зуд назди ҷамоат рафта, онҳоро кафорат намо, зеро ки ғазаб аз ҷониби Парвардигор баромада, вабо оғоз ёфтааст».9m(-«Аз миёни ин ҷамоат дур шавед, то ки онҳоро дар як лаҳза нест кунам». Ва онҳо бар рӯи худ афтоданд.S!(,Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:Y-(+Ва Мусо ва Ҳорун назди хаймаи ҷомеъ омаданд. 9(*Ва ҳангоме ки ҷамоат ба муқобили Мусо ва Ҳорун ҷамъ шуданд, онҳо сӯи хаймаи ҷомеъ нигаристанд, ва инак, онро абр пӯшонид, ва ҷалоли Парвардигор зоҳир шуд.T #()Ва фардояш тамоми ҷамоати банӣ Исроил аз Мусо ва Ҳорун шиква карда, гуфтанд: «Шумо қавми Парвардигорро куштед!»E ((ҳамчун ёдгорӣ барои банӣ Исроил, – то ки ҳеҷ каси бегонае ки аз насли Ҳорун набошад, барои сӯзонидани бухур ба ҳузури Парвардигор наздик наояд, ва қисматаш мисли Қӯраҳ ва шарикони вай нашавад, чунон ки Парвардигор ба ӯ ба воситаи Мусо гуфтааст.{ q('Ва Элъозори коҳин маҷмарҳои мисро, ки сӯхтагон оварда буданд, гирифт, ва аз онҳо тахтаҳои паҳн барои пӯшонидани қурбонгоҳ сохтанд, –c A(&яъне маҷмарҳои онҳоеро, ки ба зарари ҷони худ гуноҳкор шудаанд, – ва бигзор аз онҳо тахтаҳои паҳн барои пӯшонидани рӯи қурбонгоҳ бисозанд, зеро ки онҳоро ба ҳузури Парвардигор оварда буданд, ва онҳо тақдис ёфтааст; ва онҳо аломате барои банӣ Исроил хоҳад буд». ~p}}|D{zyBx>w_vRutsrr~qpnnmell jhgfddHcbra`__G^g]^[[YY!WVQUwTSRR Q7ONMfL?JIHGFF=<;:N9k87E6N543310//. ,,*))A(J'&U%{$##a"K! 2&!hZP i&=c A(«Бо мидёниён душманӣ намуда, онҳоро шикаст диҳед;S!(Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:S!(Ва номи он зани мидёние ки кушта шуд, Козбӣ духтари Сур буд, ки падараш сардори хонаводаи қабилае дар Мидён буд.mU(Ва номи он марди исроилии кушташуда, ки бо зани мидёнӣ кушта шуд, Зимрӣ ибни Солу буд, ки вай раиси як хонаводаи шимъӯниён буд.( Ва он барои ӯ ва барои насли ӯ баъд аз ӯ паймони каҳонати абадӣ хоҳад буд, чунки ӯ барои Худои худ рашк карда, банӣ Исроилро кафорат намуд'».y( Бинобар ин бигӯ: 'Инак, Ман паймони осоиштагии Худро ба ӯ медиҳам;<s( «Финҳос ибни Элъозор ибни Ҳоруни коҳин ғазаби Маро аз банӣ Исроил дур кард, чунки бо рашки Ман дар миёни онҳо рашк кард, ва Ман банӣ Исроилро бо рашки худ нобуд накардам.S!( Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:b?( Ва мурдагон аз вабо бисту чор ҳазор нафар буданд. (ва аз қафои он марди исроилӣ ба ҳуҷра дохил шуда, ҳар дуяшон, марди исроилӣ ва занро ба шикамашон халонид; ва вабо аз банӣ Исроил бартараф шуд.L(Ва Финҳос ибни Элъозор ибни Ҳоруни коҳин инро дид, ва аз миёни ҷамоат бархоста, найзаро ба дасти худ гирифт,v~g(Ва инак, марде аз банӣ Исроил омада, зани мидёниро пеши назари Мусо ва пеши назари тамоми ҷамоати банӣ Исроил назди бародарони худ овард, дар сурате ки онҳо назди даромадгоҳи хаймаи ҷомеъ мегиристанд.E}(Ва Мусо ба доварони Исроил гуфт: «Ҳар кадоматон одамони худро, ки ба Баал-Фаӯр часпида бошанд, бикушед».9|m(Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Ҳамаи сардорони қавмро бигир ва онҳоро барои Парвардигор зери офтоб ба дор бикаш, то ки шиддати ғазаби Парвардигор аз Исроил баргардад».{1(Ва исроилиён ба Баал-Фаӯр часпиданд; ва хашми Парвардигор бар Исроил аланга зад.Dz(Ва онҳо қавмро ба забҳҳои худоёни худ мехонданд, ва қавм мехӯрданд, ва ба худоёни онҳо саҷда мебурданд.y /(Ва Исроил дар Шиттим сокин шуд; ва қавм бо духтарони Мӯоб зино кардан гирифтанд.x/(Ва Билъом бархост, ва рафта, ба макони худ баргашт; ва Болоқ низ ба роҳи худ рафт.w(Ва киштиҳо аз ҷониби Киттим хоҳанд омад, ва Ашшурро мағлуб хоҳанд кард ва Эбарро мағлуб хоҳанд кард; вале онҳо низ несту нобуд хоҳанд шуд».Bv(Ва масали худро оварда, гуфт: «Ҳайҳот, замоне ки Худо инро ба амал оварад, кист, ки тавонад зинда монад! u(Аммо Қойин валангор хоҳад шуд, ба қарибӣ туро Ашшур ба асирӣ хоҳад бурд».Vt'(Ва қениёнро дид, ва масали худро оварда, гуфт: «Манзили ту мустаҳкам аст, ва лонаи ту дар харсанг гузошта шудааст;Ds(Ва Амолеқро дид, ва масали худро оварда, гуфт: «Амолеқ аввали халқост, ва охираш несту нобуд шудан аст».Wr)(Ва он ки аз Яъқуб ба майдон меояд, ҳукм хоҳад ронд, ва он чиро, ки аз шаҳр боқӣ монда бошад, несту нобуд хоҳад кард».5qe(Ва Адӯм зердаст хоҳад шуд, ва Сеир зердасти душманонаш хоҳад шуд; ва Исроил комёб хоҳад гардид.Tp#(Онро мебинам, валекин на ҳозираро; онро муоина менамоям, вале он наздик нест: ситорае аз Яъқуб тулӯъ хоҳад намуд, ва чӯбдасти салтанат аз Исроил хоҳад бархост, ва ҳудуди Мӯобро сар то сар торумор хоҳад кард, ва тамоми банӣ Шисро ба ҳалокат хоҳад расонид."o?(Нутқи касе ки суханони Худоро мешунавад, ва фикрҳои Ҳақ Таолоро медонад, – рӯъёҳои Тавоноро муоина менамояд, фурӯ меғалтад, вале чашмонаш кушода мебошад.Kw( Кист, ки ғубори Яъқубро тавонад бишуморад, ва хоки Исроилро ба ҳисоб оварад? Бигзор ҷони ман бо фавти росткорон бимирад, ва охирати оқибати ман мисли оқибати онҳо бошад!»(&Ва Билъом ба Болоқ гуфт: «Инак, назди ту омадаам; алҳол, оё ман метавонам чизе бигӯям? Он чи Худо дар даҳонам бигузорад, ҳамонро хоҳам гуфт».>=w(%Ва Болоқ ба Билъом гуфт: «Ман, охир, барои хондани ту фиристода будам; пас, чаро назди ман наомадӣ? Оё ҳақиқатан гумон мекунӣ, ки ман наметавонам туро иззату икром намоям?»^<7($Ва Болоқ омадани Билъомро шунида, ба пешвози ӯ ба шаҳри Мӯоб, ки дар сарҳади Арнӯн, дар канори ҳудудаш буд, берун омад.;+(#Ва фариштаи Парвардигор ба Билъом гуфт: «Бо ин одамон бирав, валекин фақат суханеро, ки ман ба ту хоҳам гуфт, бигӯ». Ва Билъом бо сарварони Болоқ рафт.D:("Ва Билъом ба фариштаи Парвардигор гуфт: «Ман гуноҳ кардам, зеро надонистам, ки ту ба пеши ман дар сари роҳ истодаӣ; ва алҳол, агар ин дар назарат бад бошад, ман хоҳам баргашт».#9A(!Ва модахар маро дида, ин се бор худро аз ман канор гирифт; агар он худро аз ман канор намегирифт, ман ҳатто туро алҳол мекуштам, вале онро зинда мегузоштам».@8{( Ва фариштаи Парвардигор ба ӯ гуфт: «Аз барои чӣ модахари худро ин се бор задӣ? Инак, ман баромадаам, то ки ба ту муқобилат кунам, зеро ки ин роҳи ту ба назари Ман дуруст нест;27_(Ва Парвардигор чашмони Билъомро кушод, ва ӯ фариштаи Парвардигорро дид, ки дар сари роҳ истодааст, ва шамшери бараҳна дар дасташ; ва ӯ хам шуда, пеши вай саҷда кард.S6!(Ва модахар ба Билъом гуфт: «Ман, охир, модахари ту ҳастам, ки дер вақт боз ва то имрӯз ту бар ман савор мешавӣ; оё ягон вақт ман одат доштам, ки бо ту чунин рафтор кунам!» Ва ӯ гуфт: «Не».P5(Ва Билъом ба модахар гуфт: «Зеро ки ту маро ба хашм овардӣ; агар шамшер дар дастам мебуд, алҳол туро мекуштам».B4(Ва Парвардигор даҳони модахарро кушод, ва он ба Билъом гуфт: «Ба ту чӣ кардаам, ки маро ин се бор задӣ?»j3O(Ва модахар фариштаи Парвардигорро дида, зери Билъом хобид; ва хашми Билъом аланга зад, ва ӯ модахарро бо асояш задан гирифт.V2'(Ва фариштаи Парвардигор онсӯтар гузашта, дар макони танге истод, ки барои гаштан ба тарафи рост ё чап роҳе набуд.Z1/(Ва модахар фариштаи Парвардигорро дида, худро ба девор часпонид, ва пои Билъомро ба девор фушурд; ва ӯ боз онро зад.V0'(Ва фариштаи Парвардигор дар пайроҳае дар миёни токзор истод, ки деворе ба ин тарафаш ва деворе ба он тарафаш буд.z/o(Ва модахар фариштаи Парвардигорро дид, ки дар сари роҳ истодааст, ва шамшери бараҳнааш дар дасти ӯст, – ва модахар аз роҳ тоб хӯрда, ба киштзор рафт; ва Билъом модахарро зад, то ки онро ба роҳ баргардонад.N.(Ва хашми Худо барои рафтани ӯ аланга зад, ва фариштаи Парвардигор дар роҳ истод, то ки ба ӯ зид барояд муқобилат кунад; ва ӯ бар модахараш савор буд, ва ду навкараш ҳамроҳаш буданд.%-E(Ва бомдодон Билъом бархост, ва модахари худро зин карда, бо сарварони Мӯоб равона шуд.H, (Ва Худо шабона назди Билъом омада, ба вай гуфт: «Модоме ки ин одамон барои хондани ту омадаанд, бархоста, бо онҳо бирав; вале фақат он чиро, ки Ман ба ту хоҳам гуфт, ба амал овар».C+(Ва алҳол, лутфан, шумо низ имшаб дар ин ҷо бимонед, то бидонам, ки Парвардигор ба ман боз чӣ хоҳад гуфт».}*u(Ва Билъом ҷавоб гардонида, ба бандагони Болоқ гуфт: «Агарчи Болоқ хонаи худро пур аз нуқра ва тилло ба ман бидиҳад, фармони Парвардигор Худои худро наметавонам поймол намуда, кори хурде ё бузурге бикунам;)(Зеро ки туро бағоят иззату икром хоҳам кард, ва ҳар он чи ба ман бигӯӣ, ба ҷо хоҳам овард; лутфан, омада, аз барои ман ин қавмро лаънат намо'».\(3(Ва онҳо назди Билъом омада, ба вай гуфтанд: «Болоқ ибни Сипӯр чунин мегӯяд: 'Лутфан, аз омадан назди ман рӯй нагардон.'5(Ва Болоқ боз сарваронеро фиристод, ки назар ба инҳо бештар ва мӯҳтарамтар буданд.7&i(Ва сарварони Мӯоб бархостанд, ва назди Болоқ омада, гуфтанд: «Билъом розӣ нашуд, ки бо мо биёяд».%( Ва Билъом бомдодон бархоста, ба сарварони Болоқ гуфт: «Ба замини худ биравед, зеро Парвардигор намехоҳад ба ман иҷозат диҳад, ки бо шумо биравам».5$e( Ва Худо ба Билъом гуфт: «Бо онҳо нарав, он қавмро лаънат нанамо, зеро ки онҳо қавми мубораканд»./#Y( 'Инак, қавми аз Миср баромадае рӯи заминро пӯшонидаанд; акнун омада, онҳоро аз барои ман лаънат намо: шояд, комёб шавам, ки ба онҳо ҷанг карда, онҳоро бадар ронам'»."9( Ва Билъом ба Худо гуфт: «Болоқ ибни Сипӯр, подшоҳи Мӯоб, назди ман фиристодааст, ки:!( Ва Худо назди Билъом омада, гуфт: «Кистанд ин касоне ки назди ту мебошанд?»" ?(Ва ӯ ба онҳо гуфт: «Имшаб дар ин ҷо бимонед, ва чӣ тавре ки Парвардигор ба ман бигӯяд, ба шумо ҷавоб хоҳам гардонид». Ва сарварони Мӯоб назди Билъом монданд.y(Ва пирони Мӯоб бо пирони Мидён рафтанд, ва музди ҷодугарии вай дар дасташон буд, ва назди Билъом омада, суханони Болоқро ба вай гуфтанд.eE(Ва алҳол, лутфан, омада, ин қавмро лаънат намо, зеро ки онҳо аз ман зӯртаранд: шояд, комёб шавам, ва мо онҳоро зарба занем, ва ман онҳоро аз ин замин бадар ронам; зеро ки медонам: ҳар киро ту баракат диҳӣ, муборак хоҳад буд, ва ҳар киро лаънат намоӣ, малъун хоҳад буд».?y(Ва ӯ қосидонро ба Фатӯр, ки дар соҳили дарё аст, назди Билъом ибни Баӯр, ба замини писарони қавми вай фиристод, то ки вайро хонда, бигӯянд: «Инак, қавме аз Миср берун омадаанд, ва онҳо рӯи заминро пӯшонидаанд, ва рӯ ба рӯи ман манзил гирифтаанд.W)(Ва Мӯоб ба пирони Мидён гуфт «Алҳол ин ҷамоат ҳар он чиро, ки дар атрофи мост, хоҳанд лесид, чунон ки барзагов сабзаи саҳроро мелесад». Ва Болоқ ибни Сипӯр дар он замин подшоҳи Мӯоб буд.N(Ва Мӯоб аз ин қавм бағоят ҳаросон шуд, зеро ки онҳо сершумор буданд; ва Мӯоб аз банӣ Исроил дар изтироб афтод.(Ва Болоқ ибни Сипӯр ҳар он чиро, ки Исроил ба амӯриён карда буд, дид;4 e(Ва банӣ Исроил кӯч карда, дар даштҳои Мӯоб, дар он тарафи Урдун, дар наздикии Ериҳӯ ӯрду заданд.]5(#Ва ӯро бо писаронаш ва тамоми қавмаш зарба заданд, ба тавре ки касе аз онҳо боқӣ намонд, ва замини ӯро соҳибӣ карданд. ("Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Аз вай натарс, зеро ки вайро бо тамоми қавмаш ва заминаш ба дасти ту месупорам, ва бо вай ончунон амал хоҳӣ кард, чунон, ки бо Сиҳӯн, подшоҳи амӯриён, ки дар Ҳешбӯн сокин буд, амал кардӣ».(!Ва тоб хӯрда, ба роҳи Бошон баромаданд, ва Уҷ, подшоҳи Бошон, бо тамоми қавми худ ба муқобили онҳо берун омад, то ки назди Адрай ҷанг кунад.eE( Ва Мусо фиристод, ки Яъзирро ҷосусӣ намоянд, ва деҳоти онро забт карданд, ва амӯриёнро, ки дар он ҷо буданд, бадар ронданд.X+(Ва Исроил дар замини амӯриён манзил гирифт.eE(Ва мо ба онҳо тир андохтем, ва Ҳешбӯн то Дибӯн нобуд шуд; ва онҳоро то Нуфаҳ, ки назди Мидбо мебошад, харобазор гардондем».-(Вой бар ҳоли ту, эй Мӯоб! Ба ҳалокат расидед, эй қавми Камуш! Писарони худро гуреза гардонид ва духтарони худро ба Сидӯн, подшоҳи амӯриён, ба асирӣ дод.P(Зеро ки оташе аз Ҳешбӯн баромад, ва алангае аз шаҳри Сиҳӯн; Ор-Мӯобро сӯзонид, ва соҳибони баландиҳои Арнӯнро.1(Бинобар ин ровиён мегӯянд: «Ба Ҳешбӯн биёед, шаҳри Сиҳӯн бино ёфта, обод мешавад!  (Зеро ки Ҳешбӯн шаҳри Сиҳӯн, подшоҳи амӯриён буд, ва ӯ бо подшоҳи пештараи Мӯоб ҷанг карда, тамоми замини вайро то Арнӯн аз дасташ гирифта буд.[1(Ва Исроил ҳамаи ин шаҳрҳоро гирифт, ва Исроил дар ҳамаи шаҳрҳои амӯрӣён, дар Ҳешбӯн ва дар тамоми деҳоташ сокин шуд. {(Ва Исроил вайро ба дами шамшер зада, заминашро аз Арнӯн то Яббӯқ ва то банӣ Аммӯн соҳибӣ намуд, зеро ки сарҳади банӣ Аммӯн мустаҳкам буд.I  (Вале Сиҳӯн барои гузашатани Исроил аз ҳудуди худ роҳ надод; ва Сиҳӯн тамоми қавми худро ҷамъ кард, ва ба пешвози Исроил ба биёбон баромад, ва ба Ёҳас расида, бо Исроил ҷанг кард.$ C(«Хоҳишмандам, ки аз заминат гузарам; ба киштзор ва токзор дохил нахоҳем шуд, аз оби чоҳ нахоҳем нӯшид; бо шоҳроҳ хоҳем рафт, то даме ки аз ҳудуди ту гузарам».  (Ва Исроил ба Сиҳӯн, подшоҳи амӯриён, қосидонро фиристод, то ки бигӯянд:T #(ва аз Бомӯт – ба Гай, ки дар кишвари Мӯоб, бар қуллаи Фисҷа воқеъ аст, бар қуллае ки бар рӯи биёбон қад кашидааст.lS(Ва аз Маттоно – ба Наҳалиил, ва аз Наҳалиил – ба Бомӯт,a=(чоҳе ки мирон онро канданд, наҷибони қавм, бо чӯбдаст ва асоҳои худ онро кандаанд». Ва аз биёбон ба Маттоно кӯч карданд.!(Он гоҳ исроилиён ин сурудро сароиданд: «Лабрез шав, эй чоҳ! – бисароед ба он,ue(Ва аз он ҷо ба Баир кӯч карданд. Ин ҳамон чоҳест, ки Парвардигор дар бораи он ба Мусо гуфт: «Қавмро ҷамъ кун, то ки ба онҳо об диҳам». ~}|{zzyxxwuuttZssrrNqqp0onn)mml!kejj7ii(hgfeedcc.ba``_*^^W]\\n[ZZYXWWUTSSYRPONML*K=J HHH=G;FcEEQCBB)@@X?>^=<<:9o88]755e4321q0v/.-o,H*))j((e'3&N%%c$#\"!o zQ?n`0(GZ w ! } 'EwuJ#("ва як нарбуз барои қурбонии гуноҳ, ба иловаи қурбонии сӯхтании доимӣ ва ҳадияи ордӣ ва ҳадияи рехтании он.^"7(!ва ҳадияҳои ордӣ ва ҳадияҳои рехтании онҳо барои нарговҳо, қӯчқорҳо ва барраҳо, мувофиқи шумораи онҳо, аз рӯи дастур,$!C( Ва дар рӯзи ҳафтум: ҳафт наргов, ду қӯчқор, чордаҳ барраи нари яксола, ки беайб бошанд,N (ва як нарбуз барои қурбонии гуноҳ, ба иловаи қурбонии сӯхтании доимӣ ва ҳадияи ордӣ ва ҳадияҳои рехтании он.^7(ва ҳадияҳои ордӣ ва ҳадияҳои рехтании онҳо барои нарговҳо, қӯчқорҳо ва барраҳо, мувофиқи шумораи онҳо, аз рӯи дастур,"?(Ва дар рӯзи шашум: ҳашт наргов, ду қӯчқор, чордаҳ барраи нари яксола, ки беайб бошанд,J(ва як нарбуз барои қурбонии гуноҳ, ба иловаи қурбонии сӯхтании доимӣ бо ҳадияи ордӣ ва ҳадияи рехтании он.^7(ва ҳадияҳои ордӣ ва ҳадияҳои рехтании онҳо барои нарговҳо, қӯчқорҳо ва барраҳо, мувофиқи шумораи онҳо, аз рӯи дастур,"?(Ва дар рӯзи панҷум: нӯҳ наргов, ду қӯчқор, чордаҳ барраи нари яксола, ки беайб бошанд,J(ва як нарбуз барои қурбонии гуноҳ, ба иловаи қурбонии сӯхтании доимӣ бо ҳадияи ордӣ ва ҳадияи рехтании он.^7(ва ҳадияҳои ордӣ ва ҳадияҳои рехтании онҳо барои нарговҳо, қӯчқорҳо ва барраҳо, мувофиқи шумораи онҳо, аз рӯи дастур, ;(Ва дар рӯзи чорум: даҳ наргов, ду қӯчқор, чордаҳ барраи нари яксола, ки беайб бошанд,J(ва як нарбуз барои қурбонии гуноҳ, ба иловаи қурбонии сӯхтании доимӣ бо ҳадияи ордӣ ва ҳадияи рехтании он.^7(Ва ҳадияҳои ордӣ ва ҳадияҳои рехтании онҳо барои нарговҳо, кӯчқорҳо ва барраҳо, мувофиқи шумораи онҳо, аз рӯи дастур,"?(Ва дар рӯзи сеюм: ёздаҳ наргов, ду қӯчқор, чордаҳ барраи нари яксола, ки беайб бошанд,_9(ва як нарбуз барои қурбонии гуноҳ, ба иловаи қурбонии сӯхтании доимӣ бо ҳадияи ордии он, ва бо ҳадияҳои рехтании онҳо.iM(ва ҳадияҳои ордии онҳо ва ҳадияҳои рехтании онҳо барои нарговҳо, қӯчқорҳо ва барраҳо, мувофиқи шумораи онҳо, аз рӯи дастур,3a(Ва дар рӯзи дуюм: дувоздаҳ наргови ҷавон, ду қӯчқор, чордаҳ барраи нари яксола, ки беайб бошад,K(ва як нарбуз барои қурбонии гуноҳ, ба иловаи қурбонии сӯхтании доимӣ, бо ҳадияи ордӣ ва ҳадияи рехтании он.X+(ва даҳяк барои ҳар барра аз он чордаҳ барра,(Ва ҳадияи ордии онҳо: орди маҳини омехта бо равған се даҳяк барои ҳар наргов аз он сездаҳ наргов, ду даҳяк барои ҳар қӯчқор аз он ду қӯчқор,,S( Ва қурбонии сӯхтанӣ, қурбонии оташин, атри хушбӯй барои Парвардигор тақдим кунед: сездаҳ наргови ҷавон, ду қӯчқор ва чордаҳ барраи нари яксола, ки беайб бошанд. ( Ва дар рӯзи понздаҳуми моҳи ҳафтум бигзор ҷамъомади пок барои шумо бошад; ҳеҷ кори пурзаҳмат накунед, ва иди Парвардигорро ҳафт рӯз ид кунед. /( ва як нарбуз барои қурбонии гуноҳ, ба иловаи қурбонии гуноҳи рӯзи кафорат ва қурбонии сӯхтании доимӣ бо ҳадияи ордии он, ва бо ҳадияҳои рехтании онҳо.Y -( ва як даҳяк барои ҳар барра аз он ҳафт барра,B ( Ва ҳадияи ордии онҳо: орди маҳини омехта бо равған се даҳяк барои ҳар наргов, ду даҳяк барои як қӯчқор,! =(Ва қурбонии сӯхтание барои Парвардигор ҳамчун атри хушбӯй тақдим кунед: як наргови ҷавон, як қӯчқор ва ҳафт барраи нари яксола, ки барои шумо беайб бошад.X+(Ва дар рӯзи даҳуми ин моҳ бигзор ҷамъомади пок барои шумо бошад, ва шумо ҷонҳои худро азият диҳед; ҳеҷ кор накунед. (ба иловаи қурбонии сӯхтании навмоҳ ва ҳадияи ордии он, ва қурбонии сӯхтании доимӣ ва ҳадияи ордии он, ва ҳадияҳои рехтании онҳо мувофиқи дастури онҳо, то ки атри хушбӯй ва қурбонии оташин барои Парвардигор бошад.{q(Ва як нарбуз барои қурбонии гуноҳ, то ки шуморо кафорат намояд,T#(Ва даҳяк барои ҳар барра аз он ҳафт барра;D(Ва ҳадияи ордии онҳо: орди маҳини омехта бо равған се даҳяк барои ҳар наргов, ду даҳяк барои ҳар қӯчқор,zo(Ва қурбонии сӯхтание ҳамчун атри хушбӯй барои Парвардигор тақдим кунед: як наргови ҷавон, як қӯчқор, ҳафт барраи нари яксолаи беайб;& I(Ва дар моҳи ҳафтум, дар рӯзи якуми моҳ, бигзор ҷамъомади пок барои шумо бошад; ҳеҷ кори пурзаҳмат накунед; бигзор он барои шумо рӯзи навохтани карнайҳо бошад.r_(Онҳоро ба иловаи қурбонии сӯхтании доимӣ ва ҳадияи ордии он тақдим намоед; бо ҳадияи рехтании онҳо; онҳо барои шумо беайб бошад.T#(Ва як нарбуз, то ки шуморо кафорат намояд.Y-(ва як даҳяк барои ҳар барра аз он ҳафт барра;I~ (Ва ҳадияи ордии онҳо: орди маҳини омехта бо равған се даҳяк барои ҳар наргов, ва ду даҳяк барои ҳар қӯчқор,q}](Ва қурбонии сӯхтание ҳамчун атри хушбӯй барои Парвардигор тақдим кунед: ду наргови ҷавон, як қӯчқор ва ҳафт барраи нари яксола;A|}(Ва дар рӯзи навбарҳо, вақте ки ҳадияи ордии тоза барои Парвардигор дар иди ҳафтаҳои худ тақдим менамоед, бигзор ҷамъомади пок барои шумо бошад; ҳеҷ кори пурзаҳмат накунед.${C(Ва дар рӯзи ҳафтум бигзор ҷамъомади пок барои шумо бошад; ҳеҷ кори пурзаҳмат накунед.\z3(Ҳамин тавр ҳар рӯз аз он ҳафт рӯз ба амал оваред; нони ҳадияи оташин атри хушбӯй барои Парвардигор аст; ин бояд ба иловаи қурбонии сӯхтании доимӣ ва ҳадияи рехтании он тақдим карда шавад.#yA(Инҳоро ба иловаи қурбонии сӯхтании субҳ, ки қурбонии сӯхтании доимист, тақдим кунед.{xq(Ва як нарбуз барои қурбонии гуноҳ, то ки шуморо кафорат намояд.jwO(Ва даҳяк барои ҳар барра аз он ҳафт барра тақдим намо.av=(Ва ҳадияи ордии онҳо: орди маҳини омехта бо равған се даҳяк барои ҳар наргов, ва ду даҳяк барои ҳар қӯчқор тақдим кунед..uW(Ва қурбонии оташин, қурбонии сӯхтанӣ барои Парвардигор тақдим кунед: ду наргови ҷавон, як қӯчқор ва ҳафт барраи нари яксола; бигзор онҳо барои шумо беайб бошанд.xtk(Дар рӯзи аввал ҷамъомади пок аст, ҳеҷ кори пурзаҳмат накунед.s(Ва дар рӯзи понздаҳуми ин моҳ ид аст; ҳафт рӯз бояд фатир хӯрда шавад.r(Ва дар моҳи якум, дар рӯзи чордаҳуми моҳ, фисҳ барои Парвардигор аст.[q1(Ва як нарбуз барои қурбонии гуноҳ, ба иловаи қурбонии сӯхтании доимӣ ва ҳадияи рехтании он бояд тақдим карда шавад.rp_(Ва ҳадияҳои рехтании онҳо – ба андозаи нисфи ҳин шароб барои ҳар наргов бояд бошад, ва сеяки ҳин барои ҳар қӯчқор, ва чоряки ҳин барои ҳар барра; ин аст қурбонии сӯхтании ҳар як навмоҳ дар моҳҳои сол.#oA( ва ҳадияи ордӣ ба андозаи даҳяк орди маҳини омехта бо равған барои ҳар барра, то ки қурбонии сӯхтанӣ, атри хушбӯй, қурбонии оташин барои Парвардигор бошад.0n[( ва ҳадияи ордӣ ба андозаи се даҳяк орди маҳини омехта бо равған барои ҳар наргов, ва ҳадияи ордӣ ба андозаи ду даҳяк орди маҳини омехта бо равған барои ҳар қӯчқор,|ms( Ва дар навмоҳҳои худ қурбонии сӯхтанӣ барои Парвардигор тақдим намоед: ду наргови ҷавон, як қӯчқор ва ҳафт барраи нари яксолаи беайб,Ol( Ин – қурбонии сӯхтанӣ барои ҳар рӯзи шанбе мебошад, ба иловаи қурбонии сӯхтании доимӣ ва ҳадияи рехтании он.wki( Ва дар рӯзи шанбе – ду барраи нари яксолаи беайб, ва барои ҳадияи ордӣ ду даҳяк орди маҳини омехта бо равған, ва ҳадияи рехтании он.4jc(Ва барраи дигарро шомгоҳ тақдим намо; мисли ҳадияи ордии субҳ ва мисли ҳадияи рехтании он тақдим намо, то ки қурбонии оташин ва атри хушбӯй барои Парвардигор бошад.bi?(Ва ҳадияи рехтании он чоряк ҳин барои ҳар барра аст; ин ҳадияи рехтании шаробро барои Парвардигор дар макони пок бирез.whi(Ин – қурбонии сӯхтании доимиест, ки дар кӯҳи Сино ҳамчун атри хушбӯй ва қурбонии оташин барои Парвардигор ба амал оварда шуда буд.Wg)(Ва барои ҳадияи ордӣ – ба андозаи даҳяки эфа орди маҳине ки бо чоряк ҳин равғани зайтуни кӯфта омехта шуда бошад.f (Як барраро дар субҳ тақдим намо, ва барраи дигарро шомгоҳ тақдим намо.e9(Ва ба онҳо бигӯ: ин аст қурбонии оташине ки бояд ба Парвардигор тақдим кунед: барраҳои нари яксолаи беайб, ҳар рӯз ду адад, барои қурбонии сӯхтании доимӣ.Ed(«Ба банӣ Исроил амр фармо ва ба онҳо бигӯ: 'Қурбонии Маро, яъне нони Маро, ки барои қурбонии оташини Ман аст, ва атри хушбӯйи Ман аст, риоя намуда, дар сари вақташ тақдим кунед'.Rc !(Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:9bm(Ва дастҳои худро бар ӯ гузошт, ва ӯро таъин намуд, чунон ки Парвардигор ба воситаи Мусо гуфта буд.a%(Ва Мусо ончунон ки Парвардигор ба ӯ фармуда буд, амал намуд, ва Еҳушаъро гирифта, ба ҳузури Элъозори коҳин ва ба ҳузури тамоми ҷамоат пешниҳод кард;`(Ва ӯ ба ҳузури Элъозори коҳин истад, то ки барои ӯ ҳукми уримро ба ҳузури Парвардигор бипурсад: аз рӯи фармони вай бояд ӯ, ва тамоми банӣ Исроил бо ӯ, ва тамоми ҷамоат берун раванд, ва аз рӯи фармони вай дохил шаванд»._!(ва аз шукӯҳи худ ба ӯ бидеҳ, то ки тамоми ҷамоати банӣ Исроил ба ӯ гӯш диҳанд.L^(ва ӯро ба ҳузури Элъозори коҳин ва ба ҳузури тамоми ҷамоат пешниҳод кун, ва ӯро пеши назари онҳо таъин намо,X]+(Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Еҳушаъ ибни Нунро, ки марди соҳибрӯҳ аст, барои худ бигир, ва дасти худро бар ӯ бимон,<\s(Ки вай пешопеши онҳо берун равад ва пешопеши онҳо дохил шавад, онҳоро берун барад ва онҳоро дохил кунад, то ки ҷамоати Парвардигор мисли гӯсфандони бе чӯпоне набошанд».6[g(«Бигзор Парвардигор, ки Худои рӯҳҳои тамоми навъи башар аст, касеро бар ин ҷамоат таъин намояд,SZ!(Ва Мусо ба Парвардигор сухан ронда, гуфт:wYi(Аз боиси он ки шумо дар биёбони Син, вақте ки ҷамоат низоъ карданд, ба фармони Ман муқобилат намудед, ва қудсияти Маро назди об пеши назари онҳо зоҳир насохтед, ки оби Мерибои Қодеш дар биёбони Син буд».6Xg( Ва ҳангоме ки онро бубинӣ, ту низ ба қавми худ хоҳӣ пайваст, чунон ки бародарат Ҳорун бипайваст;BW( Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Ба ин кӯҳи Аборим баро, ва заминеро, ки Ман ба банӣ Исроил медиҳам, бубин.$VC( Ва агар падари ӯ бародаре надошта бошад, мулки ӯро ба касе бидиҳед, ки аз қабилаи ӯ хеши наздиктараш бошад, то ки онро соҳибӣ намояд. Ва бигзор ин барои банӣ Исроил фаризаи шаръӣ бошад, чунон ки Парвардигор ба Мусо фармудааст'». U ( Ва агар бародаре надошта бошад, мулки ӯро ба бародари падараш бидиҳед.T}( Ва агар ӯ духтаре надошта бошад, мулки ӯро ба бародаронаш бидиҳед.TS#(Ва ба банӣ Исроил сухан ронда, бигӯ: 'Агар касе бимирад ва писаре надошта бошад, мулки ӯро ба духтараш бисупоред.~Rw(«Духтарони Салофҳод дуруст мегӯянд; ба онҳо дар миёни бародарони падарашон мулки меросие бидеҳ, ва мулки падарашонро ба онҳо бисупор.SQ!(Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:ePE(Ва Мусо даъвои онҳоро ба ҳузури Парвардигор овард. O(Пас, чаро номи падари мо, аз боиси он ки писаре надорад, аз миёни қабилаи ӯ нест шавад? Лутфан, ба мо дар миёни бародарони падари мо мулке бидеҳ».-NU(«Падари мо дар биёбон мурд, ва ӯ дар миёни он дастае набуд, ки ба зидди Парвардигор дар дастаи Қӯраҳ ҷамъ шуда буданд, балки дар гуноҳи худ мурд, ва писаре надошт.iMM(Ва ба ҳузури Мусо ва ба ҳузури Элъозори коҳин ва ба ҳузури раисон ва тамоми ҷамоат, назди дари хаймаи ҷомеъ истода, гуфтанд:aL ?(Ва духтарони Салофҳод ибни Ҳефар ибни Ҷилъод ибни Мокир ибни Менашше, ки аз қабилаҳои Менашше ибни Юсуф буданд, наздик омаданд, ва инҳост номҳои духтаронаш: Маҳло, Нӯо, Ҳоҷло, Милко ва Тирсо;K/(AВЗеро ки Парвардигор ба онҳо гуфта буд: «Ба яқин онҳо дар биёбон хоҳанд мурд», ва аз онҳо, ба ҷуз Колеб ибни Ефунне ва Еҳушаъ ибни Нун, касе боқӣ намонд.J!(@ВВа дар миёни онҳо касе набуд аз онҳое ки Мусо ва Ҳоруни коҳин дар шумор оварда буданд, вақте ки банӣ Исроилро дар биёбони Сино дар шумор оварданд;6Ig(?ВИнҳоянд дар шумор овардашудагон ба воситаи Мусо ва Элъозори коҳин, вақте ки онҳо банӣ Исроилро дар даштҳои Мӯоб, назди Урдун, дар рӯ ба рӯи Ериҳӯ дар шумор оварданд.%HE(>ВВа дар шумор овардашудагони онҳо, яъне мардинае аз якмоҳа ва болотар, бисту се ҳазор нафар буданд; зеро ки онҳо дар миёни банӣ Исроил дар шумор оварда нашуда буданд, чунки ба онҳо дар миёни банӣ Исроил моликият дода нашудааст..GW(=ВВале Нодоб ва Абиҳу мурданд, вақте ки оташи бегонае ба ҳузури Парвардигор тақдим карданд.wFi(<ВВа барои Ҳорун Нодоб, Абиҳу, Элъозор ва Итомор зоида шуданд.E(;Ва номи зани Амром Юкобад буд, ки ӯ духтари Левӣ буд, ва ӯро зани Левӣ дар Миср зоида буд; ва ӯ барои Амром Ҳорун ва Мусо ва хоҳарашон Марямро зоид. D(:Инҳоянд қабилаҳои Левӣ: қабилаи либниён, қабилаи ҳебрӯниён, қабилаи маҳлиён, қабилаи мушиён, қабилаи қӯраҳиён; ва Каҳот Амромро ба дунё овард.C)(9Ва инҳоянд дар шумор овардашудагони Левӣ аз рӯи қабилаҳои онҳо: аз 'Ҷершӯн қабилаи ҷершӯниён, аз Қаҳот қабилаи қаҳотиён, аз Марорӣ қабилаи марориён.KB(8Ҳам ба онҳое ки сершуморанд, ва ҳам ба онҳое ки камшуморанд, мулкашон бояд аз рӯи қуръа тақсим карда шавад'.TA#(7Замин бояд фақат аз рӯи қуръа тақсим карда шавад; мувофиқи номҳои сибтҳои падарони худ онҳо бояд мулк бигиранд.8@k(6Ба он ки сершумор аст, мулкашро зиёдтар бидеҳ, ва ба он ки камшумор аст, мулкашро камтар бидеҳ; ба ҳар яке мулки вай бояд мувофиқи дар шумор овардашудагонаш дода шавад.?!(5'Ба инҳо, аз рӯи шумораи номҳо, замин бояд барои моликият тақсим карда шавад.S>!(4Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт: =;(3Инҳоянд дар шумор овардашудагони банӣ Исроил: шашсаду як ҳазору ҳафтсаду сӣ нафар.d<C(2Инҳоянд қабилаҳои Нафтолӣ аз рӯи қабилаҳои онҳо, ва дар шумор овардашудагони онҳо чилу панҷ ҳазору чорсад нафар буданд.j;O(1аз Есар қабилаи есариён, аз Шиллим қабилаи шиллимиён.):M(0Банӣ Нафтолӣ аз рӯи қабилаҳои онҳо: аз Яҳсаил қабилаи яҳсаилиён, аз Ҷунӣ қабилаи ҷуниён,K9(/Инҳоянд қабилаҳои банӣ Ошер аз рӯи дар шумор овардашудагони онҳо – панҷоҳу се ҳазору чорсад нафар буданд.@8}(.Ва номи духтари Ошер Сораҳ буд. 7(-Аз банӣ Барио: аз Ҳибар қабилаи ҳибариён, аз Малкиил қабилаи малкиилиён.T6#(,Банӣ Ошер аз рӯи қабилаҳои онҳо: аз Йимно қабилаи йимноиён, аз Йишвӣ қабилаи йишвиён, аз Барио қабилаи бариоиён.D5(+Ҳамаи қабилаҳои шуҳомиён аз рӯи дар шумор овардашудагони онҳо – шасту чор ҳазору чорсад нафар буданд.S4!(*Инҳоянд банӣ Дон аз рӯи қабилаҳои онҳо: аз Шуҳом қабилаи шуҳомиён; инҳоянд қабилаҳои Дон аз рӯи қабилаҳои онҳо.\33()Инҳоянд банӣ Бинёмин аз рӯи қабилаҳои онҳо, ва дар шумор овардашудагони онҳо чилу панҷ ҳазору ҳаштсад нафар буданд.)2M((Ва банӣ Болаъ инҳоянд: Ард ва Наамон; аз Ард қабилаи ардиён, аз Наамон қабилаи наамониён.r1_('аз Шафуфом қабилаи шафуфомиён, аз Ҳуфом қабилаи ҳуфомиён.^07(&Банӣ Бинёмин аз рӯи қабилаҳои онҳо: аз Болаъ қабилаи болаиён, аз Ашбил қабилаи ашбилиён, аз Аҳиром қабилаи аҳиромиён,/(%Инҳоянд қабилаҳои банӣ Эфроим аз рӯи дар шумор овардашудагони онҳо – сию ду ҳазору панҷсад нафар. Инҳоянд банӣ Юсуф аз рӯи қабилаҳои онҳо.f.G($Ва инҳоянд банӣ Шутолаҳ: аз Эйрон қабилаи эйрониён.q-](#Инҳоянд банӣ Эфроим аз рӯи қабилаҳои онҳо: аз Шутолаҳ қабилаи шутолаҳиён, аз Бокар қабилаи бокариён, аз Таҳан қабилаи таҳаниён.@,{("Инҳоянд қабилаҳои Менашше, ва дар шумор овардашудагони онҳо панҷоҳу ду ҳазору ҳафтсад нафар буданд.v+g(!Ва Салофҳод ибни Ҳефар писаре надошт, балки духтаронаш буданд, ва номи духтарони Салофҳод ин аст: Маҳло, Нӯо, Ҳоҷло, Милко ва Тирсо.z*o( ва аз Шамидоъ қабилаи шамидоиён, ва аз Ҳефар қабилаи ҳефариён.x)k(ва аз Асриил қабилаи асриилиён, ва аз Шокам қабилаи шокамиён,((Инҳоянд банӣ Ҷилъод: аз Иозар қабилаи иозариён, аз Ҳелақ қабилаи ҳелақиён,B'(Банӣ Менашше: аз Мокир қабилаи мокириён; ва Мокир Ҷилъодро ба дунё овард; аз Ҷилъод қабилаи ҷилъодиён.e&E(Банӣ Юсуф аз рӯи қабилаҳои онҳо: Менашше ва Эфроим.8%k(Инҳоянд қабилаҳои забулуниён аз рӯи дар шумор овардашудагони онҳо – шаст ҳазору панҷсад нафар.\$3(Банӣ Забулун аз рӯи қабилаҳои онҳо: аз Сорад қабилаи сорадиён, аз Элӯн қабилаи элӯниён, аз Яҳлаил қабилаи яҳлаилиён.7#i(Инҳоянд қабилаҳои Иссокор аз рӯи дар шумор овардашудагони онҳо – шасту чор ҳазору сесад нафар.j"O(аз Ёшув қабилаи ёшувиён, аз Шимрӯн қабилаи шимрӯниён.)!M(Банӣ Иссокор аз рӯи қабилаҳои онҳо: аз Тӯлоъ қабилаи тӯлоиён, аз Фувво қабилаи фуввоиён,; q(Инҳоянд қабилаҳои Яҳудо аз рӯи дар шумор овардашудагони онҳо – ҳафтоду шаш ҳазору панҷсад нафар.)(Ва банӣ Форас инҳоянд: аз Ҳесрӯн қабилаи ҳесрӯниён, аз Ҳомул қабилаи ҳомулиён.hK(Ва банӣ Яҳудо аз рӯи қабилаҳои онҳо инҳоянд: аз Шело қабилаи шелоиён, аз Форас қабилаи форасиён, аз Зораҳ қабилаи зораҳиён.zo(Банӣ Яҳудо: Эр ва Ӯнон; ва Эр ва Ӯнон дар замини Канъон мурданд.1](Инҳоянд қабилаҳои банӣ Ҷод аз рӯи дар шумор овардашудагони онҳо – чил ҳазору панҷсад нафар.dC(аз Арӯд қабилаи арӯдиён, аз Арэлӣ қабилаи арэлиён.Z/(аз Ознӣ қабилаи озниён, аз Эрӣ қабилаи эриён,L(Банӣ Ҷод аз рӯи қабилаҳои онҳо: аз Сафӯн қабилаи сафӯниён, аз Ҳаҷҷӣ қабилаи ҳаҷҷиён, аз Шунӣ қабилаи шуниён,ue(Инҳоянд қабилаҳои шимъӯниён – бисту ду ҳазору дусад нафар.fG( аз Зораҳ қабилаи зораҳиён, аз Шоул қабилаи шоулиён.V'( Банӣ Шимъӯн аз рӯи қабилаҳои онҳо: аз Намуил қабилаи намуилиён, аз Ёмин қабилаи ёминиён, аз Ёкин қабилаи ёкиниён,@}( Вале писарони Қӯраҳ намурданд./Y( Ва замин даҳони худро кушода, онҳоро бо Қӯраҳ фурӯ бурда буд, вақте ки он даста мурданд, ва оташ дусаду панҷоҳ нафарро сӯзонид, ва онҳо ба аломате мубаддал шуданд.'( Ва банӣ Элиёб: Намуил ва Дотон ва Абиром; ҳамон Дотон ва Абиром, ки калоншавандагони ҷамоат буда, ба зидди Мусо ва Ҳорун бо якҷоягии дастаи Қӯраҳ фитна андохта буданд, вақте ки онҳо ба зидди Парвардигор фитна андохтанд;-W(Ва банӣ Фаллу: Элиёб.E(Инҳоянд қабилаҳои реубениён; ва дар шумор овардашудагони онҳо чилу се ҳазору ҳафтсаду сӣ нафар буданд.lS(аз Ҳесрӯн қабилаи ҳесрӯниён, аз Кармӣ қабилаи кармиён.4c(Реубен, нахустзодаи Исроил: банӣ Реубен: аз Ҳанӯх қабилаи ҳанӯхиён, аз Фаллу қабилаи фаллуиён,~w(«Аз бистсола ва болотар дар шумор оваред, чунон ки Парвардигор ба Мусо ва ба банӣ Исроил, ки аз замини Миср берун омаданд, фармуда буд».G  (Ва Мусо ва Элъозори коҳин ба онҳо дар даштҳои Мӯоб, назди Урдун, дар рӯ ба рӯи Ериҳӯ, сухан ронда, гуфтанд:$ C(«Тамоми ҷамоати банӣ Исроилро, аз рӯи хонадонҳои онҳо, аз бистсола ва болотар, яъне ҳамаи онҳоеро, ки ба лашкари Исроил мераванд, саросар дар шумор оваред».F  (Ва баъд аз вабо чунин воқеъ шуд, ки Парвардигор ба Мусо ва ба Элъозор ибни Ҳоруни коҳин сухан ронда, гуфт:p [(Зеро ки онҳо бо найрангҳои худ ба шумо душманӣ мекунанд, ва дар воқеаи Фаӯр ва дар масъалаи хоҳарашон, Козбӣ духтари раиси Мидён, ки дар рӯзи вабо, дар воқеаи Фаӯр кушта шуд, шуморо фирефта карданд». n~[}|{SzyxwvttsrGpoo ml ji2hgBff@edcbja`_^^N]\J[[ YY5XWLVUU:SS RQQ!POUMML6KKKJFII H{GFFiEEESECuBA@1?>>0=;;:{98766%5)43V21@0Zmt)f I!}yyD 1 F }  V $f Fk7 M9Am(!(Ва Канъонӣ, подшоҳи Арод, ки дар ҷануби замини Канъон сокин буд, аз омадани банӣ Исроил хабар ёфт.g@I(!'Ва Ҳорун саду бисту сесола буд, ки дар кӯҳи Ҳӯр мурд.R?(!&Ва Ҳоруни коҳин мувофиқи фармони Парвардигор бар кӯҳи Ҳӯр баромада, дар соли чилуми берун омадани банӣ Исроил аз замини Миср, дар моҳи панҷум, дар рӯзи якуми моҳ дар он ҷо вафот ёфт.>'(!%Ва аз Қодеш кӯч карда, дар кӯҳи Ҳӯр, ки дар канори замини Адӯм аст, ӯрду заданд. =(!$Ва аз Эсйӯн-Ҷобар кӯч карда, дар биёбони Син, ки Қодеш бошад, ӯрду заданд.f<G(!#Ва аз Абрӯно кӯч карда, дар Эсйӯн-Ҷобар ӯрду заданд.];5(!"Ва аз Ётвото кӯч карда, дар Абрӯно ӯрду заданд.h:K(!!Ва аз Ҳӯр-Ҳаҷидҷод кӯч карда, дар Ётвото ӯрду заданд.o9Y(! Ва аз Банӣ Яъқон кӯч карда, дар Ҳӯр-Ҳаҷидҷод ӯрду заданд.f8G(!Ва аз Мӯсирӯт кӯч карда, дар Банӣ Яъқон ӯрду заданд.a7=(!Ва аз Ҳашмӯно кӯч карда, дар Мӯсирӯт ӯрду заданд.]65(!Ва аз Митқо кӯч карда, дар Ҳашмӯно ӯрду заданд.Y5-(!Ва аз Тораҳ кӯч карда, дар Митқо ӯрду заданд.Y4-(!Ва аз Тоҳат кӯч карда, дар Тораҳ ӯрду заданд._39(!Ва аз Мақҳелӯт кӯч карда, дар Тоҳат ӯрду заданд.a2=(!Ва аз Ҳародо кӯч карда, дар Мақҳелӯт ӯрду заданд.b1?(!Ва аз Ҳар-Шофар кӯч карда, дар Ҳародо ӯрду заданд.f0G(!Ва аз Қаҳёлото кӯч карда, дар Ҳар-Шофар ӯрду задацд._/9(!Ва аз Риссо кӯч карда, дар Қаҳелото ӯрду заданд.Y.-(!Ва аз Либно кӯч карда, дар Риссо ӯрду заданд.f-G(!Ва аз Риммӯн-Форас кӯч карда, дар Либно ӯрду заданд.f,G(!Ва аз Ритмо кӯч карда, дар Риммӯн-Форас ӯрду заданд.]+5(!Ва аз Ҳасирӯт кӯч карда, дар Ритмо ӯрду заданд.n*W(!Ва аз Қибрӯт-Ҳатааво кӯч карда, дар Ҳасирӯт ӯрду заданд.w)i(!Ва аз биёбони Сино кӯч карда, дар Қибрӯт-Ҳатааво ӯрду заданд.j(O(!Ва аз Рафидим кӯч карда, дар биёбони Сино ӯрду заданд."'?(!Ва аз Олуш кӯч карда, дар Рафидим ӯрду заданд; ва дар он ҷо об набуд, ки қавм бинӯшанд.W&)(! Ва аз Дофқо кӯч карда, дар Олуш ӯрду заданд.d%C(! Ва аз биёбони Син кӯч карда, дар Дофқо ӯрду заданд.q$](! Ва аз баҳри Қулзум кӯч карда, дар биёбони Син ӯрду заданд.h#K(! Ва аз Элим кӯч карда, назди баҳри Қулзум ӯрду заданд.g"I(! Ва аз Мора кӯч карда, ба Элим расиданд; ва дар Элим дувоздаҳ чашмаи об ва ҳафтод дарахти хурмо буд, ва дар он ҷо ӯрду заданд.h!K(!Ва аз Фӣ-Хаҳирӯт кӯч карда, аз даруни баҳр ба биёбон гузаштанд; ва дар биёбони Этом се рӯз роҳ паймуда, дар Мора ӯрду заданд.: o(!Ва аз Этом кӯч карда, ба Фӣ-Ҳаҳирӯт, ки пеши Баал-Сафӯн аст, баргаштанд, ва пеши Миҷдӯл ӯрду заданд. (!Ва аз Суккӯт кӯч карда, дар Этом, ки дар кинори биёбон аст, ӯрду заданд.ue(!Ва банӣ Исроил аз Раамсис кӯч карда, дар Суккӯт ӯрду заданд.{(!Ва мисриён ҳамаи нахустзодагонро, ки Парвардигор дар миёни онҳо кушта буд, гӯр мекарданд; ва бар худоёни онҳо Парвардигор доварӣ намуд.'I(!Ва онҳо аз Раамсис дар моҳи якум, дар рӯзи понздаҳуми моҳи якум кӯч карданд; фардои фисҳ банӣ Исроил бо дасти баланд, пеши назари ҳамаи мисриён берун омаданд.3(!Ва Мусо ҷойҳои баромади онҳоро барои сафарҳошон, ки ба фармони Парвардигор ба амал оварданд, навишт; ва ин аст сафарҳои онҳо аз рӯи ҷойҳои баромадашон:4 e(!Ин аст сафарҳои банӣ Исроил, ки аз Миср бо фавҷҳои худ, бо сардории Мусо ва Ҳорун берун омаданд.-( *Ва Нӯбаҳ рафта, Қанот ва деҳоташро забт кард; ва онро ба номи худ Нӯбаҳ ном монд.#A( )Ва Ёир ибни Менашше рафта, қасабаҳои онҳоро забт кард, ва ба онҳо деҳоти Ёир ном монд.~w( (Ва Мусо Ҷилъодро ба Мокир ибни Менашше дод, ва ӯ дар он сокин шуд.L( 'Ва банӣ Мокир ибни Менашше ба Ҷилъод рафта, онро забт карданд, ва амӯриёнро, ки дар он буданд, бадар ронданд.lS( &ва Набӯ, ва Баал-Маӯн, ки номи ин ду шаҳрро тағйир доданд, ва Сибморо бино карданд; ва ба шаҳрҳое ки бино карданд, ном ниҳоданд.Z/( %Ва банӣ Реубен Ҳешбӯн ва Элъоле, ва Қирётоим,?y( $ва Байт-Нимра, ва Байт-Ҳоронро бино карданд, ки шаҳрҳои ҳисордор буд, ва оғилҳо барои гӯсфандон дошт.H ( #ва Атрӯт-Шӯфон, ва Яъзир, ва Ёҷбеҳо,M( "Ва банӣ Ҷод Дибӯн, ва Аторӯт, ва Арӯэр,%E( !Ва Мусо ба онҳо, яъне ба банӣ Ҷод ва банӣ Реубен ва нисфи сибти Менашше ибни Юсуф, мамлакати Сиҳӯн, подшоҳи амуриён, ва мамлакати Ӯҷ, подшоҳи Бошонро дод, яъне заминро бо шаҳрҳое ки дар ҳудуди он буд, – бо шаҳрҳои гирду атрофи он.iM( Мо мусаллаҳ шуда ба ҳузури Парвардигор ба замини Канъон хоҳем гузашт, агар мулки насиби мо дар ин тарафи Урдун дода шавад».`;( Ва банӣ Ҷод ва банӣ Реубен ҷавоб гардонида, гуфтанд: «Чунон ки Парвардигор ба бандогонат гуфтааст, ончунон хоҳем кард;_ 9( Валекин агар онҳо мусаллаҳ шуда ҳамроҳи шумо нагузаранд, он гоҳ дар миёни шумо дар замини Канъон мулк хоҳанд гирифт».& G( Ва Мусо ба онҳо гуфт: «Агар банӣ Ҷод ва банӣ Реубен саросар барои ҷанг мусаллаҳ шуда, ҳамроҳи шумо ба ҳузури Парвардигор аз Урдун гузаранд, ва замин пеши шумо мағлуб гардад, он гоҳ замини Ҷилъодро ба онҳо барои моликият бидиҳед;R ( Ва Мусо дар бораи онҳо ба Элъозори коҳин, Еҳушаъ ибни Нун ва сардорони хонаводаҳои сибтҳои банӣ Исроил фармуд; ( Ва бандагонат саросар ҳамчун ҷанговарон мусаллаҳ шуда, ба ҳузури Парвардигор барои ҷанг хоҳем гузашт баромад, чунон ки хоҷаи мо мегӯяд».3 a( Кӯдакони мо, занони мо, чорвои мо ва тамоми ҳайвоноти мо ин ҷо, дар шаҳрҳои Ҷилъод хоҳанд монд;\3( Ва банӣ Ҷод ва банӣ Реубен ба Мусо сухан ронда, гуфтанд: «Бандагонат ончунон ки хоҷаи мо фармудааст, амал хоҳем кард:ue( Пас, шаҳрҳо барои кӯдакони худ ва оғилҳо барои гӯсфандони худ бино кунед; ва он чиро, ки аз даҳонатон баромадааст, ба амал оваред».L( Валекин агар чунин накунед, ба ҳузури Парвардигор гуноҳкор хоҳед шуд, ва барои ин гуноҳатон ҷазо хоҳед ёфт.q]( ва замин ба ҳузури Парвардигор забт карда шавад, ва баъд аз он баргардед, – он гоҳ ба ҳузури Парвардигор ва ба ҳузури Исроил бегуноҳ хоҳед буд, ва ин замин ба ҳузури Парвардигор мулки шумо хоҳад шуд.gI( ва ҳар яке аз шумо мусаллаҳ шуда ба ҳузури Парвардигор аз Урдун гузарад, то даме ки Ӯ душманонашро аз пеши Худ бадар ронад,M( Ва Мусо ба онҳо гуфт: «Агар шумо ин корро бикунед, агар мусаллаҳ шуда, ба ҳузури Парвардигор ба ҷанг биравед,9( Зеро ки мо бо онҳо дар он тарафи Урдун ва соҳили он ҳеҷ мулке нахоҳем гирифт, чунки мулки мо аз ин тарафи Урдун, аз соҳили шарқии он насиби мо гардидааст».2_( Мо ба хонаҳои худ нахоҳем баргашт, то даме ки банӣ Исроил ҳар яке дар мулки худ ҷойгир шаванд;T#( Ва худамон зуд мусаллаҳ шуда, пешопеши банӣ Исроил хоҳем рафт, то даме ки онҳоро ба маконашон бирасонем; ва кӯдакони мо бигзор дар шаҳрҳои ҳисордор аз сокинони замин дар амон бошанд;^7( Ва онҳо ба ӯ наздик омада, гуфтанд: «Мо дар ин ҷо оғилҳо барои чорвои худ ва шаҳрҳо барои кӯдакони худ бино хоҳем кард;l~S( Агар шумо аз пайравии Ӯ даст кашед, Ӯ боз онҳоро дар биёбон хоҳад мононид, ва шумо тамоми ин қавмро ба ҳалокат хоҳед расонид».}{( Ва инак шумо, дастпарварони мардуми хатокор, ба ҷои падарони худ бархостаед, то ки шиддати хашми Парвардигорро бар Исроил пурзӯр созед.T|#( Ва хашми Парвардигор бар Исроил аланга зад, ва Ӯ онҳоро чил сол дар биёбон овора гардонид, то даме ки тамоми он насле ки дар назари Парвардигор бадӣ карда буданд, ба ҳалокат расиданд.:{o( ғайр аз Колеб ибни Ефуннеи қаниззӣ ва Еҳушаъ ибни Нун, чунки онҳо Парвардигорро пайравӣ карданд'.Mz( 'Ин одамоне ки аз Миср баромадаанд, аз бистола ва болотар, заминеро, ки Ман дар бораи он ба Иброҳим, Исҳоқ ва Яъқуб қасам хӯрдаам, нахоҳанд дид, зеро ки онҳо Маро пайравӣ накарданд,yy( Ва хашми Парвардигор дар он рӯз аланга зад, ва Ӯ қасам хӯрда гуфт:xxk( Онҳо ба водии Эшкӯл расида, заминро диданд, ва дили банӣ Исроилро аз омадан ба замине ки Парвардигор ба онҳо додааст, хунук карданд.Bw( Падарони шумо ҳамин тавр амал карданд, вақте ки онҳоро аз Қодеш-Барнеа барои дидани замин фиристодам:6vg( Ва чаро дили банӣ Исроилро аз гузаштан ба замине ки Парвардигор ба онҳо додааст, хунук мекунед?Vu'( Ва Мусо ба банӣ Ҷод ва банӣ Реубен гуфт: «Наход ки бародаронатон ба ҷанг раванд, вале шумо дар ин, ҷо хоҳед нишаст?t( Ва гуфтанд: «Агар мо дар назари ту илтифот ёфта бошем, бигзор ин замин ба бандагонат ҳамчун моликият дода шавад; моро аз Урдун нагузарон».qs]( замине ки Парвардигор пеши ҷамоати Исроил мағлуб гардонидааст, заминест барои чаридани чорво, ва бандагонат чорводор ҳастем».r3( «Аторӯт ва Дибӯн, ва Яъзир ва Нимра, ва Ҳешбӯн ва Элъоле, ва Сабом ва Набӯ, ва Баӯн,*qO( Ва банӣ Ҷод ва банӣ Реубен назди Мусо ва Элъозори коҳин ва раисони ҷамоат омада, гуфтанд:9p o( Ва банӣ Реубен ва банӣ Ҷод чорвои зиёде доштанд, ки бағоят сершумор буд; ва онҳо замини Яъзир ва замини Ҷилъодро диданд, ва инак, ин макон маконест барои чаридани чорво.&oG(6Ва Мусо ва Элъозори коҳин тиллоро аз мириҳазорҳо ва мирисадҳо гирифта, ба хаймаи ҷомеъ оварданд, то ки барои банӣ Исроил ба ҳузури Парвардигор ёдгорӣ бошад.an=(5Ҷанговарон ҳар яке барои худ тороҷ карда буданд.~mw(4Ва тамоми тиллои ҳадия, ки ба Парвардигор аз ҷониби мириҳазорҳо ва мирисадҳо тақдим, карданд, шонздаҳ ҳазору ҳафтсаду панҷоҳ сиқл буд.l)(3Ва Мусо ва Элъозори коҳин тилло, яъне тамоми колои санъатро аз онҳо гирифтанд.k{(2Пас, мо ҳадия барои Парвардигор овардаем аз он чи ҳар кас аз колои тилло: занҷирҳо, дастпонаҳо, ангуштаринҳо, ҳалқаҳо ва гарданбандҳо пайдо кардааст, то ки ҷонҳои моро ба ҳузури Парвардигор кафорат намояд».j}(1ва ба Мусо гуфтанд: «Бандагонат ҷанговаронеро, ки зердасти мо мебошанд, саросар дар шумор овардем, ва як нафар ҳам аз онҳо кам нашудааст;7ii(0Ва сардороне ки бар ҳазораҳои лашкар буданд, яъне мириҳазорҳо ва мирисадҳо, назди Мусо омаданд,h(/ва Мусо аз ҳиссаи банӣ Исроил як адад аз панҷоҳ адад – чи аз одамон, чи аз чорпоён – гирифт, ва онҳоро ба левизодагон, ки хизмати манзили Парвардигорро ба ҷо меоварданд, дод, чунон ки Парвардигор ба Мусо фармуда буд.Hg (.ва одамон – шонздаҳ ҳазор нафар, –Ef(-ва харон – сӣ ҳазору панҷсад сар,5eg(,ва говон – сию шаш ҳазор,d(+ин ҳиссаи ҷамоат чунин буд: гӯсфандон – сесаду сию ҳафт ҳазору панҷсад сар, c(*Ва аз ҳиссаи банӣ Исроил, ки онро Мусо аз мардони ҷангӣ ҷудо карда буд, –Zb/()Ва Мусо ин хироҷро, ки ҳадия барои Парвардигор буд, ба Элъозори коҳин дод, чунон ки Парвардигор ба Мусо фармуда буд. a;((Ва одамон – шонздаҳ ҳазор нафар, ва аз онҳо хироҷ барои Парвардигор – сию ду нафар.!`=('Ва харон – сӣ ҳазору панҷсад сар, ва аз онҳо хироҷ барои Парвардигор – шасту як сар;_5(&Ва говон – сию шаш ҳазор сар, ва аз онҳо хироҷ барои Парвардигор – ҳафтоду ду сар;^}(%Ва хироҷи Парвардигор аз ин гӯсфандон – шашсаду ҳафтоду панҷ сар;T]#($Ва нимае ки ҳиссаи ба ҷанг рафтагон шуда буд, чунин буд: миқдори гӯсфандон – сесаду сию ҳафт ҳазору панҷсад сар; \(#Ва одамон, аз заноне ки бо мард ҳамхоб нашудаанд, ҷамъ сию ду ҳазор нафар.>[y("Ва харон – шасту як ҳазор сар;CZ(!Ва говон – ҳафтоду ду ҳазор сар;WY)( Ва ғанимат, ғайр аз он чи мардони ҷангӣ тороҷ карда буданд, чунин буд: гӯсфандон – шашсаду ҳафтоду панҷ ҳазор сар;'XI(Ва Мусо ва Элъозори коҳин мувофиқи он чи Парвардигор ба Мусо фармуда буд, амал карданд.W%(Ва аз ҳиссаи банӣ Исроил як адад аз панҷоҳ адад – чи аз одамон, чи аз говон, чи аз харон, чи аз гӯсфандон, яъне аз ҳамаи чорпоён – бигир, ва онҳоро ба левизодагон, ки хизмати манзили Парвардигорро ба ҷо меоваранд, бидеҳ».,VS(Инро аз ҳиссаи онҳо гирифта, ба Элъозори коҳин бидеҳ, то ки ҳадия барои Парвардигор бошад.U+(Ва аз ҷанговароне ки ба ҷанг рафтаанд, хироҷ барои Парвардигор бигир: як адад аз панҷсад адад – чи аз одамон, чи аз говон, чи аз харон, чи аз гӯсфандон..TW(Ва ин ғаниматро дар миёни ҷанговароне ки ба ҷанг рафтаанд, ва тамоми ҷамоат ду тақсим намо._S9(«Ту ва Элъозори коҳин ва сардорони хонаводаҳо ғанимати асириро, чи аз одамон, чи аз чорпоён, саросар дар шумор оваред.SR!(Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:MQ(Ва либосҳои худро дар рӯзи ҳафтум бишуед, ва пок хоҳед шуд, ва баъд аз он метавонед ба бошишгоҳ дохил шавед».YP-(яъне ҳар чиро, ки ба оташ тоб меоварад, аз оташ бигзаронед, ва он пок хоҳад шуд, аммо бо оби поккунанда низ он бояд пок карда шавад; ва ҳар чиро, ки ба оташ тоб намеоварад, аз об бигзаронед._O9(Фақат тилло, нуқра, мис, оҳан, қалъагӣ ва сурбро,fNG(Ва Элъозори коҳин ба ҷанговароне ки ба ҷанг рафта буданд, гуфт: «Ин аст фаризаи шариат, ки Парвардигор ба Мусо фармудааст:BM(Ва ҳар либос, ва ҳар колои чармин, ва ҳар чизи аз пашми буз сохташуда, ва ҳар колои чӯбинро пок намоед».YL-(Ва шумо ҳафт рӯз берун аз бошишгоҳ хайма занед; ҳар кӣ касеро кушта бошад, ва ҳар кӣ ба кушташудае расида бошад, аз шумо ва асирони шумо, дар рӯзи сеюм ва дар рӯзи ҳафтум худро пок намояд.K (Ва ҳар духтарро, ки бо мард ҳамхоб нашуда бошад, барои худ нигоҳ доред.&JG(Ва алҳол, ҳар писарбачаро бикушед, ва ҳар занеро, ки бо мард ҳамхоб шуда бошад, бикушед.*IO(Инҳо, охир, аз рӯи машварати Билъом, банӣ Исроилро васваса дода буданд, ки ба хотири Фаӯр ба Парвардигор хиёнат кунанд, ва дар ҷамоати Парвардигор вабо рӯй дод.sHa(ва Мусо ба онҳо гуфт: «Оё ҳамаи занонро зинда нигоҳ доштед?CG(Ва Мусо бар сардорони лашкар, яъне бар мириҳазорҳо ва мирисадҳо, ки аз ҷанг омада буданд, дарғазаб шуд,8Fk( Ва Мусо ва Элъозори коҳин ва ҳамаи раисони ҷамоат ба пешвози онҳо, берун аз бошишгоҳ баромаданд.DE( ва асирон ва чорпоёни забтшуда ва ғаниматро пеши Мусо ва Элъозори коҳин ва ҷамоати банӣ Исроил ба бошишгоҳ, ба даштҳои Мӯоб, ки назди Урдун, дар рӯ ба рӯи Ериҳӯ буд, оварданд.D( Ва тамоми ғанимат ва ҳамаи одамон ва чорпоёни забтшударо гирифтанд,,CS( Ва ҳамаи шаҳрҳои онҳоро дар бошишгоҳҳои онҳо, ва тамоми деҳоти онҳоро бо оташ сӯзониданд.B}( Ва банӣ Исроил занони Мидён ва бачагони онҳоро ба асирӣ бурданд; ва ҳамаи чорпоён ва ҳамаи рамаҳо ва тамоми дороии онҳоро тороҷ карданд.A-(Ва дар миёни кушташудагон подшоҳони Мидён: Авӣ, Роқам, Сур, Ҳур ба Рабаъро, яъне панҷ подшоҳи Мидёнро куштанд; ва Билъом ибни Баӯрро бо шамшер куштанд.=@u(Ва онҳо бо Мидён, чунон ки Парвардигор ба Мусо фармуда буд, ҷанг карданд, ва ҳамаи мардҳоро куштанд.:?o(Ва Мусо онҳоро, ҳазор нафар аз ҳар сибт, ба ҷанг фиристод, онҳоро бо Финҳос ибни Элъозори коҳин, ки колои пок ва карнайҳо барои навохтан дар дасташ буд, ба ҷанг фиристод.S>!(Ва аз қабилаҳои Исроил ҳазор нафар аз ҳар сибт, ҷамъ дувоздаҳ ҳазор нафар ҷанговарони мусаллаҳ супурда шуданд. =(Ҳазор нафар аз ҳар сибт, аз ҳамаи сибтҳои Исроил, ба лашкар бифиристед»..<W(Ва Мусо ба қавм сухан ронда, гуфт: «Аз миёни худ одамонро барои лашкар мусаллаҳ намоед, то ки онҳо ба Мидён ҳуҷум карда, интиқоми Парвардигорро аз Мидён бигиранд.);M(«Интиқоми Қасоси банӣ Исроилро аз мидёниён бигир; баъд аз он ба қавми худ хоҳӣ пайваст».R: !(Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:@9{(Ин аст фароизе ки Парвардигор ба Мусо фармуд оид ба муносибатҳои байни шавҳар ва зани ӯ, байни падар ва духтари ӯ дар айёми ҷавонии вай, вақте ки дар хонаи падараш мебошад.(8K(Ва агар ӯ, баъд аз шуниданаш, онҳоро ботил кунад, гуноҳи вайро ӯ ба гардани худ мегирад».A7}(Ва агар шавҳараш дар ин бобат аз имрӯз то фардо хомӯш монад, – ӯ бо ҳамин ҳамаи назрҳои вайро, ё ҳамаи манъҳоеро, ки бар гардани вай аст, пойдор гардонидааст; азбаски ӯ, дар рӯзе ки шунид, дар ин бобат хомӯш монд, бо ҳамин онҳоро пойдор гардонид.6(Ҳар назре ва ҳар манъе ки барои азият додани нафси вай бошад, – шавҳараш метавонад онро пойдор гардонад, ва шавҳараш метавонад онро ботил кунад.!5=( Ва агар шавҳари вай, дар рӯзе ки шунид, онҳоро ботил кунад, – ҳар қавле ки дар бораи назрҳоящ ва манъи нафсаш аз даҳони вай баромадааст, пойдор нахоҳад буд; шавҳараш онҳоро ботил намудааст, ва Парвардигор вайро хоҳад омурзид.W4)( ва шавҳараш бишнавад, ва дар ин бобат хомӯш монда, ба вай эътироз нанамояд, – ҳамаи назрҳои вай пойдор хоҳад буд, ва ҳар манъе ки вай бар нафси худ гузоштааст, бояд ба амал оварда шавад.13]( Ва агар зане дар хонаи шавҳараш назр кунад, ё ки қасам хӯрда, нафси худро аз чизе манъ намояд,o2Y( Валекин назри бева ва зани талоқгирифта дар ҳар манъе ки вай бар нафси худ гузоштааст, бояд аз ҷониби вай ба амал оварда шавад.1( Вале агар шавҳараш, дар рӯзе ки шунид, ба вай эътироз намояд, ва вай назреро, ки бар гардани вай аст, ва қавли даҳонашро, ки манъе ба воситаи он бар нафси худ гузоштааст, ботил кунад, – Парвардигор вайро хоҳад омурзид.@0{(ва шавҳараш бишнавад, ва дар рӯзе ки шунид, дар ин бобат хомӯш монад, пас назрҳои вай пойдор хоҳад буд, ва манъҳое ки вай бар нафси худ гузоштааст, бояд ба амал оварда шавад.e/E(Ва агар вай шавҳар кунад ва назрҳояш ё қавли даҳонаш, ки манъе ба воситаи он бар нафси худ гузоштааст, бар гарданаш бошад, .(Вале агар падараш дар рӯзе ки шунид, ба вай эътироз намояд, ҳар назри вай ва ҳар манъе ки вай бар нафси худ гузоштааст, ба амал нахоҳад омад, ва Парвардигор вайро хоҳад омурзид, зеро ки падараш ба вай монеъ шудааст.-5(ва падараш назри вайро бишнавад, ки вай нафси худро аз чизе манъ намудааст, ва падараш дар ин бобат хомӯш монад, пас ҳамаи назрҳои вай пойдор хоҳад буд, ва ҳар манъе ки вай бар нафси худ гузоштааст, бояд ба амал оварда шавад.W,)(Ва агар зане дар хонаи падараш, дар айёми ҷавонияш, барои Парвардигор назр карда, нафси худро аз чизе манъ намояд,l+S(Агар касе барои Парвардигор назр кунад, ё ки қасам хӯрда, нафси* худро аз чизе манъ намояд, пас набояд қавли худро дигаргун кунад, балки мувофиқи ҳар он чи аз даҳонаш баромадааст, бояд амал намояд.9*m(Ва Мусо ба сардорони сибтҳои банӣ Исроил сухан ронда, гуфт: «Ин аст он чи Парвардигор фармудааст:#) C(Ва Мусо мувофиқи ҳар он чи Парвардигор ба Мусо фармуда буд, ба банӣ Исроил сухан ронд.`(;('Инҳоро барои Парвардигор дар идҳои худ тақдим намоед, ба иловаи назрҳо ва хайроти худ: қурбониҳои сӯхтании худ ва ҳадияҳои ордии худ ва ҳадияҳои рехтании худ ва қурбониҳои саломатии худ».J'(&ва як нарбуз барои қурбонии гуноҳ, ба иловаи қурбонии сӯхтании доимӣ ва ҳадияи ордӣ ва ҳадияи рехтании он.R&(%Ва ҳадияи ордӣ ва ҳадияҳои рехтании онҳо барои наргов, қӯчқор ва барраҳо, мувофиқи шумораи онҳо, аз рӯи дастур,%($Ва қурбонии сӯхтанӣ, қурбонии оташин, атри хушбӯй барои Парвардигор тақдим кунед: як наргов, як қӯчқор, ҳафт барраи нари яксола, ки беайб бошанд.$(#Дар рӯзи ҳаштум бигзор ҷашн барои шумо бошад; ҳеҷ кори пурзаҳмат накунед. w;~~`}}||?{zzJxxvt;ss>qqoon[mllkjjiTh.g/f|f&egddsdccpbbb,aasa `6_^[]a\ZYXWW2VzUTTSBRQ9ONMMKJIIG\FEDCBBA?>~=;T98.7n54322(1o0/.m-,++*H('%&r%$$#"!J:}95[oB ; . } yoMwRJ !2-Ва шумо баргашта, ба ҳузури Парвардигор гиря кардед, вале Парвардигор овози шуморо нашнид ва ба шумо гӯш надод.@I }2,Ва амӯриёне ки дар он кӯҳ сокин буданд, ба муқобили шумо берун омада, шуморо таъқиб карданд, чунон ки занбӯрҳои асал мекунанд; ва ба шумо аз Сеир то Ҳормо шикаст расониданд.xH m2+Ва ман ба шумо сухан рондам, вале шумо гӯш надодед, ва ба фармони Парвардигор муқобилат кардед, ва густохӣ намуда, бар кӯҳ баромадед.G ;2*Ва Парвардигор ба ман гуфт: 'Ба онҳо бигӯ: набароед ва ҷанг накунед, зеро ки Ман дар миёни шумо нестам, мабодо пеши душманони худ ба мағлубият дучор шавед'.;F s2)Ва шумо ҷавоб гардонда, ба ман гуфтед: 'Мо ба ҳузури Парвардигор гуноҳ кардем; пас, мо баромада, ҷанг хоҳем кард, мувофиқи ҳар он чи Парвардигор Худои мо ба мо фармудааст'. Ва ҳар яке аслиҳаи ҷангии худро ба камар баста, азми кӯҳбароӣ намудед.|E u2(Вале шумо рӯй ниҳода, бо роҳи баҳри Қулзум сӯи биёбон кӯч кунед'.D  2'Ва кӯдакони шумо, ки дар бораи онҳо гуфтед: 'Ба асирӣ бурда хоҳанд шуд', ва писарони шумо, ки имрӯз фарқи неку бадро намедонанд, – онҳо ба он ҷо дохил хоҳанд шуд; ва онро ба онҳо хоҳам дод, то ки онро соҳибӣ намоянд;C }2&Еҳушаъ ибни Нун, ки пеши ту истодааст, ба он ҷо дохил хоҳад шуд; ӯро пурқувват намо, зеро ки ӯ онро барои соҳибии Исроил тақсим хоҳад кард;-B W2%Бар ман низ Парвардигор аз боиси шумо дарғазаб шуда, гуфт: 'Ту низ ба он ҷо дохил нахоҳӣ шуд; A 2$Фақат Колеб ибни Ефунне онро хоҳад дид: заминеро, ки ӯ тай кардааст, ба ӯ ва писаронаш хоҳам дод, чунки ӯ Парвардигорро комилан пайравӣ намуд'.a@ ?2#'Ҳеҷ кадоме аз ин одамон, аз ин насли бадкор он замини некӯро, ки Ман қасам хӯрдаам ба падаронатон бидиҳам, нахоҳанд дид;? /2"Ва Парвардигор садои суханони шуморо шунида, дарғазаб шуд, ва қасам хӯрда, гуфт:> 2!Ки Ӯ дар роҳ пешопеши шумо мерафт, то ки маконе барои шумо аз баҳри ӯрду заданатон пайдо кунад, ба тавре ки шабона дар оташ мерафт, то роҳеро, ки бо он бояд биравед, ба шумо нишон диҳад, ва рӯзона дар абр мерафт.y= o2 Вале дар ин бобат шумо ба Парвардигор Худои худ имон надоштед,?< {2Ва дар биёбон, чунон ки дидед, Парвардигор Худои шумо, мисли касе ки писари худро мебардорад, шуморо дар тамоми роҳе ки мерафтед, бардошта бурд, то даме ки ба ин ҷо расидед'.t; e2Парвардигор Худои шумо, ки пешопеши шумо меравад, барои шумо ҷанг хоҳад кард, чунон ки бо шумо дар Миср пеши назари шумо амал кард;s: c2Ва ман ба шумо гуфтам: 'Аз онҳо натарсед ва ҳаросон нашавед;+9 S2Мо куҷо метавонем биравем, дар сурате ки бародарони мо дили моро хиҷил карда, гуфтанд: он қавм аз мо бузургтар ва қадбаландтаранд, шаҳрҳои онҳо бузург аст, ва ҳисорҳои онҳо сар ба фалак кашидааст; ва банӣ Аноқро низ дар он ҷо дидем'.98 o2Ва дар хаймаҳои худ шиква карда, гуфтед: 'Азбаски Парвардигор ба мо душманӣ дошт, моро аз замини Миср берун овард, то ки моро ба дасти амӯриён супурда, несту нобуд кунад.7 ;2Вале шумо нахостед биравед, ва ба фармони Парвардигор Худои худ муқобилат намудед.36 c2Ва аз меваҷоти он замин ба дасти худ гирифта, назди мо фуруд оварданд, ва ба мо хабар расонида, гуфтанд: 'Замине ки Парвардигор Худои мо ба мо медиҳад, замини хуб аст'.&5 I2Ва онҳо рӯй ниҳода, ба кӯҳсор баромаданд, ва ба водии Эшкӯл расида, онро ҷосусӣ карданд.H4  2Ва ин сухан ба назари ман писанд омад, ва ман аз миёни шумо дувоздаҳ мардро, як нафар аз ҳар сибт, гирифтам. 3 2Валекин ҳамаи шумо назди ман омада, гуфтед: 'Мардонро пешопеши худ бифиристем, то ки заминро барои мо ҷосусӣ намоянд, ва моро аз роҳе ки бо он бояд биравем, ва аз шаҳрҳое ки ба онҳо дохил хоҳем шуд, хабардор кунанд'.@2 }2Инак, Парвардигор Худои падарони ту ин заминро пеши ту ниҳодааст; баромада, онро соҳибӣ намо, чунон ки Парвардигор Худои падаронат ба ту гуфтааст; натарс ва ҳаросон нашав'.91 o2Ва ман ба шумо гуфтам: 'Шумо ба кӯҳистони амӯриён, ки Парвардигор Худои мо ба мо медиҳад, расидаед.p0 ]2Ва мо аз Ҳӯриб кӯч карда, тамоми ин биёбони бузург ва даҳшатангезро, ки шумо дидед, ба самти кӯҳистони амӯриён тай намудем, чунон ки Парвардигор Худои мо ба мо фармуда буд, ва ба Қодеш-Барнеа расидем./ -2Ва дар он вақт ман дар бораи ҳамаи корҳое ки бояд ба ҷо оваред, ба шумо фармудам._. ;2дар доварӣ рӯбинӣ накунед, арзи хурдро мисли бузург бишнавед, аз ҳеҷ кас натарсед, зеро ки доварӣ аз они Худо аст; ва даъвое ки барои шумо мушкил бошад, назди ман биёред, то ки онро бишнавам'.W- +2Ва ба доварони шумо дар он замон фармуда, гуфтам: 'Арзу доди бародарони худро бишнавед, ва дар миёни ҳар кас ва бародари вай ва ғарибе ки назди вай бошад, аз рӯи адлу инсоф доварӣ намоед;|, u2Ва ман сардорони сибтҳои шуморо, ки мардони ҳаким ва номдор буданд, гирифтам, ва онҳоро бар шумо таъин намудам, то ки мириҳазорҳо ва мирисадҳо ва мирипанҷоҳҳо ва миридаҳҳо ва нозирони сибтҳои шумо бошанд. + 2Ва шумо ба ман ҷавоб гардонда, гуфтед: 'Хуб аст он чи ту гуфтӣ, ки бикунем'.r* a2 Шумо барои худ, дар сибтҳои худ, мардони ҳаким ва хирадманд ва номдорро интихоб кунед, то ки онҳоро бар шумо сардор таъин намоям'.) %2 Пас, чӣ гуна ман ба танҳоӣ ташвиши шумо ва бори шумо ва низои шуморо бардорам?( 2 Парвардигор Худои падарони шумо бигзор шуморо ҳазор чандони он ки ҳастед, афзун намояд, ва шуморо баракат диҳад, чунон ки ба шумо гуфтааст.?' {2 Парвардигор Худои шумо шуморо афзун кардааст, ва шумо имрӯз мисли ситорагони осмон сершумор ҳастед./& [2 Ва ман дар он замон ба шумо сухан ронда, гуфтам: 'Бори шуморо наметавонам ба танҳоӣ бардорам.w% k2Инак, заминро ба шумо пешниҳод кардаам, пас дохил шуда, заминеро, ки Парвардигор ба падарони шумо, ба Иброҳим, Исҳоқ ва Яъқуб қасам хӯрдааст, ки ба онҳо ва ба наслашон баъд аз онҳо бидиҳад, соҳибӣ намоед'.$$ E2рӯй ниҳода, кӯч кунед, ва ба кӯҳистони амӯриён ва ҳамаи ҳамсоягони онҳо, ки дар саҳро ва дар кӯҳсор ва дар пастӣ ва дар ҷануб ва дар соҳили баҳр, яъне дар Канъон ва Лубнон мебошанд, то дарёи бузург, ки дарёи Фурот аст, дохил шавед.6# i2«Парвардигор Худои мо дар Ҳӯриб ба мо сухан ронда, гуфтааст: 'Назди ин кӯҳ истодани шумо бас аст;#" C2дар он тарафи Урдун, дар замини Мӯоб, Мусо ба шарҳ додани ин шариат шурӯъ намуда, гуфт:! 2Баъд аз он ки ӯ Сиҳӯн, подшоҳи амӯриёнро, ки дар Ҳешбӯн сокин буд, ва Ӯҷ, подшоҳи Бошонро, ки дар Ашторӯт, дар Эдрей сокин буд, торумор кард,:  q2Ва чунин воқеъ шуд, ки дар соли чилум, дар моҳи ёздаҳум, дар рӯзи якуми моҳ, Мусо ба банӣ Исроил мувофиқи ҳар он чи Парвардигор ба ӯ дар бораи онҳо фармуда буд, сухан ронд.~ y2Аз Ҳӯриб, бо роҳи кӯҳи Сеир, то Қодеш-Барнеа сафари ёздаҳрӯза буд.- Y2Ин аст суханоне ки Мусо дар он тарафи Урдун, дар биёбон, дар саҳро, дар рӯ ба рӯи Суф, дар миёни Форон ва Тӯфал ва Лобон ва Ҳасирӯт ва Дӣ-Заҳаб ба тамоми Исроил гуфт.{q($ Ин аст аҳком ва дастуроте ки Парвардигор ба воситаи Мусо дар даштҳои Мӯоб, назди Урдун, дар рӯ ба рӯи Ериҳӯ ба банӣ Исроил фармудааст.N($ Дар қабилаҳои банӣ Менашше ибни Юсуф онҳо завҷа шуданд; ва мулки онҳо дар сибти қабилаи падарашон боқӣ монд.5e($ Ва духтарони Салофҳод – Маҳло, Тирсо, Ҳоҷло, Милко ва Нӯо ба писарони амакҳои худ завҷа шуданд.9($ Пас, чунон ки Парвардигор ба Мусо фармуд, духтарони Салофҳод ончунон амал карданд.R($ ва мулк аз як сибт ба сибти дигар нагузарад, балки ҳар яке аз сибтҳои банӣ Исроил ба мулки худ вобаста бошанд'».R($Ва ҳар духтаре ки мулкеро аз сибтҳои банӣ Исроил мерос мегирад, бояд ба яке аз қабилаи сибти падарони худ завҷа шавад, то ки ҳар яке аз банӣ Исроил мулки падарони худро мерос гиранд,wi($то ки мулки банӣ Исроил аз сибте ба сибте нагузарад; зеро ки ҳар яке аз банӣ Исроил бояд бо мулки сибти падарони худ вобаста бошанд.xk($Ин аст он чи Парвардигор дар ҳаққи духтарони Салофҳод фармуда гуфтааст: 'Онҳо метавонанд ба ҳар марде ки ба назарашон писанд ояд, завҷа шаванд, аммо фақат дар қабилаи сибти падари худ бояд завҷа шаванд,<s($Ва Мусо мувофиқи каломи Парвардигор ба банӣ Исроил фармуда, гуфт: «Сибти банӣ Юсуф дуруст мегӯянд.Z/($Ва ҳатто вақте ки юбили банӣ Исроил фаро расад, мулки онҳо ба мулки сибте ки онҳо ба он дохил хоҳанд шуд, илова мегардад; ва аз мулки сибти падарони мо мулки онҳо бурида гирифта мешавад».D($Ва агар онҳо ба яке аз писарони сибтҳои дигари банӣ Исроил завҷа шаванд, мулки онҳо аз мулки падарони мо бурида гирифта мешавад, ва ба мулки сибте ки онҳо ба он дохил хоҳанд шуд, илова мегардад, ва мулки мо, ки аз рӯи қуръа гирифтаем, кам мемонад.)M($Ва гуфтанд: «Парвардигор ба хоҷаи мо фармудааст, ки заминро бо қуръа тақсим карда, ба тасарруфи банӣ Исроил бидиҳад; ва ба хоҷаи мо аз ҷониби Парвардигор фармуда шудааст, ки мулки бародарамон Салофҳодро ба духтарони вай бидиҳад.y o($Ва сардорони хонаводаҳои қабилаи банӣ Ҷилъод ибни Мокир ибни Менашше, ки аз қабилаҳои банӣ Юсуф буданд, наздик омада, ба ҳузури Мусо ва ба ҳузури раисон, сардорони хонаводаҳои банӣ Исроил сухан ронданд,"?(#"Ва заминеро, ки шумо дар он сокин ҳастед, ва Ман дар он сокин ҳастам, нопок нагардонед; зеро Ман, ки Парвардигор ҳастам, дар миёни банӣ Исроил сокин ҳастам»._9(#!Ва заминеро, ки шумо дар он сокин ҳастед, палид накунед, зеро ки хун заминро палид мекунад; ва замин барои хуне ки дар он рехта шудааст, кафорат намеёбад, магар бо хуни касе ки онро рехтааст.  (# Ва аз касе ки ба шаҳри гурезгоҳи худ гурехтааст, фидия нагиред, то ки вай тавонад пеш аз вафоти саркоҳин баргашта, дар замини худ сокин шавад.c A(#Ва дар ивази ҷони қотил, ки вай бадкори сазовори мурдан аст, фидия нагиред, балки вай бояд ҳатман ба қатл расонида шавад.x k(#Ҳар кӣ касеро бикушад, қотил бояд дар асоси гувоҳии шоҳидон кушта шавад; вале як шоҳид наметавонад барои куштани касе гувоҳӣ диҳад." ?(#Бигзор ин барои шумо дар наслҳои шумо, дар ҳамаи манзилҳои шумо фаризаи қонун бошад., S(#Зеро ки вай мебоист то вақти вафот ёфтани саркоҳин дар шаҳри гурезгоҳи худ мемонд; фақат баъд аз вафоти саркоҳин қотил метавонад ба замини мулки худ баргардад.p [(#ва хунхоҳ вайро берун аз ҳудуди шаҳри гурезгоҳи вай биёбад, ва хунхоҳ қотилро бикушад, – айби хунрезӣ ба гардани ӯ нахоҳад буд;)(#Ва агар қотил аз ҳудуди шаҳри гурезгоҳи худ, ки ба он ҷо гурехта буд, берун ояд,:o(#Ва ҷамоат бояд қотилро аз дасти хунхоҳ халос кунанд, ва ҷамоат бояд вайро ба шаҳри гурезгоҳи вай, ки ба он ҷо гурехта буд, баргардонанд, то ки вай дар он ҷо то вақти вафот ёфтани саркоҳине ки бо равғани пок тадҳин карда шудааст, сокин бошад."?(#пас, ҷамоат бояд дар миёни он зананда ва хунхоҳ мувофиқи ин дастурот доварӣ намоянд;8k(#ё ҳар сангеро, ки кас аз зарбаи он метавонад кушта шавад, нодида бар ӯ биғалтонад, ва он кас бимирад, ва ҳол он ки вай душмани ӯ набуд ва намехост ба ӯ осебе бирасонад, –'I(#Вале агар нохост, бидуни душманӣ ӯро тела диҳад, ё ҳар чизеро бидуни қасд бар ӯ партояд,fG(#ё аз рӯи душманӣ бо дасти худ ӯро бизанад, ва он кас бимирад, – он зананда бояд ба қатл расонида шавад; вай одамкуш қотил аст; хунхоҳ метавонад қотилро ба қатл расонад, вақте ки ба вай дучор ояд.-U(#Агар шахсе аз рӯи бадбинӣ касеро тела диҳад, ё қасдан бар ӯ чизе партояд, ва он кас бимирад,T#(#Хунхоҳ худаш метавонад қотилро ба қатл расонад; ҳар гоҳ ба вай дучор ояд, худаш метавонад вайро ба қатл расонад.Z/(#Ё ки агар вай ба дасти худ олати чӯбине гирифта бизанад, – олати чӯбине ки кас аз зарбаи он метавонад кушта шавад, – ва он кас бимирад, вай қотил аст; ин қотил бояд ба қатл расонида шавад.=u(#Ва агар вай ба дасти худ санге гирифта бизанад, – санге ки кас аз зарбаи он метавонад кушта шавад, – ва он кас бимирад, вай қотил аст; ин қотил бояд ба қатл расонида шавад.U~%(#Агар шахсе касеро бо олати оҳанин бизанад, ва он кас бимирад, вай қотил аст; ин қотил бояд ба қатл расонида шавад.,}S(#Барои банӣ Исроил, ва барои ғариб, ва барои сокини доимие ки дар миёни онҳост, ин шаш шаҳр гурезгоҳ хоҳад буд, то ҳар кӣ саҳван касеро куштааст, ба он ҷо бигрезад.J|(#Се шаҳр аз ин тарафи Урдун бидиҳед, ва се шаҳр дар замини Канъон бидиҳед; онҳо бояд шаҳрҳои гурезгоҳ бошад.{(# Аз шаҳрҳое ки шумо медиҳед, шаш шаҳри гурезгоҳ бояд бароятон бошад.lzS(# Ва ин шаҳрҳо барои шумо гурезгоҳ аз хунхоҳ хоҳад буд, то ки қотил намирад пеш аз он ки ба ҳузури ҷамоат барои мурофиа биистад.oyY(# шаҳрҳое барои худ интихоб намоед, ки шаҳрҳои гурезгоҳ барои шумо бошад, ва қотиле ки касеро саҳван куштааст, ба он ҷо бигрезад.4xc(# «Ба банӣ Исроил сухан ронда, ба онҳо бигӯ: ҳангоме ки шумо аз Урдун ба замини Канъон гузаред, –Sw!(# Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:cvA(#Ва ҳангоме ки шаҳрҳоро аз мулки банӣ Исроил медиҳед, аз сершумор бештар ва аз камшумор камтар бигиред: ҳар яке мувофиқи андозаи мулке ки мегирад, бояд аз шаҳрҳои худ ба левизодагон бидиҳад»..uW(#Ҳамаи шаҳрҳое ки шумо ба левизодагон бояд бидиҳед, чилу ҳашт шаҳр бо атрофи онҳо хоҳад буд.Tt#(#Ва аз шаҳрҳое ки шумо ба левизодагон медиҳед, шаш шаҳри гурезгоҳ хоҳад буд, ки онҳоро шумо барои қотил ҷудо мекунед, то ки вай ба он ҷо бигрезад; ва ба иловаи онҳо чилу ду шаҳр бидиҳед.s(#Ва аз беруни шаҳр ба тарафи шарқ ду ҳазор араш, ва ба тарафи ҷануб ду ҳазор араш, ва ба тарафи ғарб ду ҳазор араш, ва ба тарафи шимол ду ҳазор араш чен кунед, ва шаҳр дар миёна бошад; ин барояшон атрофи шаҳрҳо хоҳад буд.Pr(#Ва атрофи шаҳрҳо, ки шумо ба левизодагон медиҳед, бояд аз девори шаҳр ба беруни он ҳазор араш гирдогирд бошад.vqg(#Шаҳрҳо барои сокиншавии онҳо хоҳад буд; ва атрофи онҳо барои чорпоёнашон ва молу мулкашон ва тамоми эҳтиёҷоти ҳаёташон хоҳад буд.'pI(#«Ба банӣ Исроил амр фармо, ки аз мулки насиби худ ба левизодагон шаҳрҳо барои сокиншавӣ бидиҳанд; ва атрофи шаҳрҳоро гирдогирди онҳо ба левизодагон бидиҳед.,o U(#Ва Парвардигор ба Мусо дар даштҳои Мӯоб, назди Урдун, дар рӯ ба рӯи Ериҳӯ сухан ронда, гуфт:On("Ҳаминҳоянд, ки Парвардигор ба онҳо фармудааст, ки мулкро дар замини Канъон барои банӣ Исроил тақсим кунанд».gmI("Аз сибти банӣ Нафтолӣ – раис Фадаҳъил ибни Аммиҳуд.[l1("Аз сибти банӣ Ошер – раис Аҳиҳуд ибни Шалӯмӣ;Xk+("Аз сибти банӣ Иссокор – Фалтиил ибни Аззон;ejE("Аз сибти банӣ Забулун – раис Элисофон ибни Фарнок;_i9("Аз сибти банӣ Эфроим – раис Камуил ибни Шифтон;whi("Аз банӣ Юсуф: аз сибти банӣ Менашше – раис Ҳанниил ибни Эфӯд;Sg!("Аз сибти банӣ Дон – раис Буққӣ ибни Ёҷлӣ;Of("Аз сибти Бинёмин – Элидод ибни Кислӯн;Xe+("Аз сибти банӣ Шимъӯн – Шамуил ибни Аммиҳуд;xdk("Ва ин аст номҳои он касон: аз сибти Яҳудо – Колеб ибни Ефунне;vcg("Ва як раисро аз ҳар сибт барои тақсим кардани замин бигиред.;bq("«Ин аст номҳои касоне ки заминро барои шумо тақсим хоҳанд кард: Элъозори коҳин ва Еҳушаъ ибни Нун.Sa!("Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:/`Y("Ин дую ним сибт мулки худро аз он тарафи Урдун, дар рӯ ба рӯи Ериҳӯ, ҷониби шарқ гирифтаанд».{_q("Зеро ки сибти банӣ Реубен аз рӯи хонаводаи худ, ва сибти банӣ Ҷод аз рӯи хонаводаи худ, ва нисфи сибти Менашше мулки худро гирифтаанд;"^?(" Ва Мусо ба банӣ Исроил фармуда, гуфт: «Ҳамин аст замине ки онро шумо аз рӯи қуръа тақсим хоҳед кард, ки Парвардигор ба нӯҳу ним сибт додани онро фармудааст.](" Ва сарҳад ҷониби Урдун фурӯд хоҳад омад; ва канорҳояш назди баҳри Намак хоҳад буд. Ҳамин замин аз рӯи сарҳадҳояш гирдогирд аз они шумо хоҳад буд».\1(" Ва сарҳад аз Шафом ҷониби Рибло, аз тарафи шарқии Ойин фурӯд хоҳад омад; ва сарҳад боз фурӯд омада, аз тарафи шарқӣ ба соҳили баҳри Кинерет хоҳад расид. [(" Ва сарҳади шарқиро барои худ аз Ҳасар-Эйнон ҷониби Шафом нишона намоед.TZ#(" Ва сарҳад ҷониби Зифрӯн хоҳад рафт, ва канорҳояш назди Ҳасар-Эйнон хоҳад буд; ин сарҳади шимолии шумо хоҳад буд.3Ya("Аз кӯҳи Ҳӯр ҷониби даромадгоҳи Ҳамот нишона намоед; ва канорҳои сарҳад назди Садод хоҳад буд.0X[("Ва сарҳади шимолии шумо чунин хоҳад буд: аз баҳри Бузург онро ҷониби кӯҳи Ҳӯр нишона намоед;#WA("Ва сарҳади ғарбии шумо баҳри Бузург бо соҳили он хоҳад буд; ин сарҳади ғарбии шумост.&VG("Ва аз Асмӯн сарҳад ҷониби водии Миср тоб хоҳад хӯрд; ва канорҳояш назди баҳр хоҳад буд.QU("Ва сарҳади шумо аз ҷануб ҷониби Маале-Ақрабим тоб хӯрда, сӯи Син хоҳад гузашт; ва канорҳои он аз ҷануби Қодеш-Барнеа хоҳад буд, ва назди Ҳасар-Аддор баромада, сӯи Асмӯн хоҳад гузашт.zTo("Тарафи ҷанубии шумо аз биёбони Син дар паҳлуи Адӯм хоҳад буд; ва сарҳади ҷанубии шумо аз канори баҳри Намак ба тарафи шарқ хоҳад буд.;Sq("«Ба банӣ Исроил фармуда, ба онҳо бигӯ: вақте ки шумо ба замини Канъон дохил шавед, ин аст замине ки ба шумо ҳамчун моликият хоҳад расид, яъне замини Канъон бо сарҳадҳояш:RR !("Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:$QC(!8Ва чунин воқеъ хоҳад шуд, ки он чи Ман ният доштам бо онҳо бикунам, бо шумо хоҳам кард'.GP (!7Валекин агар шумо сокинони заминро аз пеши худ бадар наронед, касоне ки шумо аз миёни онҳо боқӣ мегузоред, мисли милҳо дар чашмони шумо ва мисли хорҳо дар паҳлӯҳои шумо хоҳанд буд, ва шуморо бар замине ки дар он сокин шудаед, ба танг хоҳанд овард. O(!6Ва заминро ба воситаи қуръа ба қабилаҳои худ ҳамчун мулк тақсим кунед: ба онҳое ки сершуморанд, мулкашонро бештар бидиҳед, ба онҳое ки камшуморанд, мулкашонро камтар бидиҳед; маконе ки мувофиқи қуръа ба касе барояд, аз они вай хоҳад буд; мулкҳоро аз рӯи сибтҳои падарони худ бигиред._N9(!5Ва заминро ба соҳибии худ дароварда, дар он сокин шавед, зеро ки Ман ин заминро ба шумо додам, то ки онро соҳибӣ намоед.NM(!4ҳамаи сокинони он заминро аз пеши худ бадар биронед, ва ҳамаи ҳайкалҳои нақшини онҳоро нест кунед, ва ҳамаи бутҳои рехтаи онҳоро бишканед, ва ҳамаи баландиҳои онҳоро хароб кунед.+LQ(!3'Ба банӣ Исроил сухан ронда, ба онҳо бигӯ: вақте ки шумо аз Урдун ба замини Канъон гузаред,-KU(!2Ва Парвардигор ба Мусо дар даштҳои Мӯоб, назди Урдун, дар рӯ ба рӯи Ериҳӯ сухан ронда, гуфт:J(!1Ва назди Урдун, аз Байт-Ешимӯт то Обил-Шиттим, дар даштҳои Мӯоб ӯрду заданд.0I[(!0Ва аз кӯҳҳои Аборим кӯч карда, дар даштҳои Мӯоб, назди Урдун, дар рӯ ба рӯи Ериҳӯ ӯрду заданд.H(!/Ва аз Алмӯн-Диблотоймо кӯч карда, дар кӯҳҳои Аборим, пеши Набӯ ӯрду заданд.uGe(!.Ва аз Дибӯн-Ҷод кӯч карда, дар Алмӯн-Диблотоймо ӯрду заданд.^F7(!-Ва аз Ийим кӯч карда, дар Дибӯн-Ҷод ӯрду заданд.~Ew(!,Ва аз Ӯбӯт кӯч карда, дар Ийе-Аборим, дар ҳудуди Мӯоб ӯрду заданд.WD)(!+Ва аз Фунӯн кӯч карда, дар Ӯбӯт ӯрду заданд.]C5(!*Ва аз Салмӯна кӯч карда, дар Фунӯн ӯрду заданд.bB?(!)Ва аз кӯҳи Ҳӯр кӯч карда, дар Салмӯна ӯрду заданд. {h~a~ }|Y{Zzy9wvuuBssxqq!ppConmlrk4j492|0N/a.-q,2+5*))''*&'$#"" CXvy(B*6 ' x Y?>zTE#2Туро худоёни дигар, ҷуз Ман, набояд бошад.'DI2'Ман Парвардигор Худои ту ҳастам, ки туро аз замини Миср, аз хонаи ғуломӣ берун овардам.[C12Дар сурате ки ман дар он вақт дар миёни Парвардигор ва шумо истода будам, то ки каломи Парвардигорро ба шумо баён намоям, зеро ки шумо аз оташ тарсида, ба болои кӯҳ набаромадед, – ва гуфт:}Bu2Парвардигор бо шумо дар кӯҳ рӯ ба рӯ, аз миёни оташ сухан ронд, –@A{2На бо падарони мо Парвардигор ин паймонро баст, балки бо мо, ки дар ин ҷо имрӯз ҳамаамон зинда ҳастем.b@?2Парвардигор Худои мо бо мо дар Ҳӯриб паймон баст.[? 32Ва Мусо тамоми Исроилро хонда, ба онҳо гуфт: «Эй Исроил, фароиз ва аҳкомеро, ки ман имрӯз ба самъи шумо мерасонам, бишнавед, ва онҳоро биомӯзед, ва саъю кушиш намоед, ки онҳоро ба ҷо оваред./>Y21ва тамоми саҳрои он тарафи Урдун, дар ҷониби шарқӣ, то баҳри биёбон, ки дар домани Фисҷа аст.=20Аз Арӯэр, ки дар соҳили дарёи Арнӯн аст, то кӯҳи Сион, ки Ҳермӯн бошад,<'2/Ва замини вай ва замини Уҷ, подшоҳи Бошонро, – ин ду подшоҳи амӯриёнро, ки дар он тарафи Урдун, дар ҷониби шарқии офтоббаро буданд, – соҳибӣ карданд,[;12.Дар он тарафи Урдун, дар дараи рӯ ба рӯи Байт-Фаӯр, дар замини Сиҳӯн, подшоҳи амӯриён, ки дар Ҳешбӯн сокин буд, ва Мусо ва банӣ Исроил, вақте ки аз Миср берун омаданд, вайро торумор карданд,<:s2-Ин аст шаҳодот ва фароиз ва аҳкоме ки Мусо ба банӣ Исроил гуфт, вақте ки онҳо аз Миср берун омаданд,l9S2,Ва ин аст шариате ки Мусо ба банӣ Исроил пешниҳод кард;m8U2+Босар дар биёбон, дар кишвари даштрӯя, барои реубениён; ва Ромӯт дар Ҷилъод барои ҷодиён; ва Ҷӯлон дар Бошон барои менашшеиён.17]2*То қотиле ки ёри худро нодониста кушта бошад, дар сурате ки пештар бо вай душмание надошта бошад, ба он ҷо бигрезад, яъне ба яке аз ин шаҳрҳо гурехта, зинда бимонад:612)Он гоҳ Мусо се шаҳрро дар он тарафи Урдун, дар ҷониби шарқии офтоббаро ҷудо кард,w5i2(Ва фароизу аҳкоми Ӯро, ки ман имрӯз ба ту мефармоям, риоя намо, то ки барои ту ва барои писаронат баъд аз ту некӯ бошад, ва ту дар замине ки Парвардигор Худоят ба ту ба сурати абадӣ медиҳад, умр гузаронӣ».b4?2'Пас, имрӯз бидон ва дар дили худ ҷойгир кун, ки Парвардигор Худост дар осмон аз боло ва бар замин аз поён, ва дигаре нест.%3E2&То ки халқҳои аз ту бузургтар ва азимтарро аз пеши ту бадар ронад, ва туро дохил карда, замини онҳоро ба ту ҳамчун мулк бидиҳад, чунон ки имрӯз воқеъ шудааст.p2[2%Ва азбаски Ӯ падарони туро дӯст дошта, насли онҳоро баъд аз онҳо баргузид, Худаш туро бо қувваи бузурги Худ аз Миср берун овард,1#2$Аз осмон овози Худро ба ту шунавонид, то ки туро адаб омӯзад, ва бар замин оташи бузурги Худро ба ту нишон дод, ва сухани Ӯро ту аз миёни оташ шунидӣ.!0=2#Ин чизҳо бар ту зоҳир шуд, то бидонӣ, ки Парвардигор Худост, ва ғайр аз Ӯ дигаре нест.W/)2"Оё худое кӯшидааст, ки омада, халқеро аз миёни халқе бо озмоишҳо, аломатҳо ва мӯъҷизаҳо, ва ҷанг ва дасти пурзӯр ва бозуи тӯлонӣ ва даҳшатҳои азим барои худ бигирад, мисли ҳар он чи Парвардигор Худои шумо барои шумо дар Миср пеши назари шумо ба амал овард?T.#2!Оё қавме овози Худоро, ки аз миёни оташ сухан ронда бошад, шунидааст, – ва зинда мондааст, – чунон ки ту шунидаӣ? -2 Зеро дар бораи айёми пешина, ки пеш аз ту будааст, аз рӯзе ки Худо одамро бар замин офарид, аз як канори осмон то канори дигари осмон, бипурс, ки оё мисли ин кори бузурге ба вуқӯъ омадааст, ё мисли ин шунида шудааст?M,2Зеро ки Парвардигор Худои ту Худои раҳим аст; Ӯ туро тарк нахоҳад кард ва туро ба ҳалокат нахоҳад расонид, ва паймони падаронатро, ки ба онҳо қасам хӯрдааст, фаромӯш нахоҳад кард.y+m2Вақте ки ба тангӣ афтӣ, ва тамоми ин ҳодисот ба сарат ояд, дар охири айём, сӯи Парвардигор Худои худ баргашта, ба овози Ӯ гӯш хоҳӣ дод,^*72Ва чун аз он ҷо Парвардигор Худои худро ҷӯё шавӣ, Ӯро хоҳӣ ёфт, агар Ӯро бо тамоми дили худ ва бо тамоми ҷони худ биҷӯӣ.3)a2Ва дар он ҷо худоёнеро, ки бо дасти одамизод аз чӯб ва санг сохта шудаанд, парастиш хоҳед кард, ки онҳо намебинанд, ва намешунаванд, ва намехӯранд, ва бӯй намекунанд.(%2Ва Парвардигор шуморо дар миёни қавмҳо пароканда хоҳад кард, ва шумо дар миёни халқҳое ки Парвардигор шуморо ба он ҷо мебарад, камшумор хоҳед монд;')2Ман имрӯз бар шумо осмон ва заминро ба шоҳидӣ даъват менамоям, ки шумо аз замине ки барои соҳибӣ кардани он аз Урдун мегузаред, ба зудӣ нобуд хоҳед шуд; айёми зиёде бар он иқомат нахоҳед кард, балки несту нобуд хоҳед шуд,>&w2Вақте ки шумо писарон ва писарони писаронро ба дунё оварда, муддати зиёде дар ин замин сокин шавед, ва фосид шуда, ҳайкале, сурати ҳар чизе бисозед, ва он чи дар назари Парвардигор Худои шумо бад аст, ба амал оваред, то ки Ӯро ба хашм оваред, –%}2Зеро ки Парвардигор Худои ту оташи сӯзанда аст, Худои рашкнок аст.j$O2Пас, эҳтиёт шавед, мабодо паймони Парвардигор Худои худро, ки бо шумо бастааст, фаромӯш карда, ҳайкале, сурати ҳар чизе барои худ бисозед, ки насохтани онро Парвардигор Худои ту ба ту фармудааст;Y#-2Зеро ки ман дар ин замин хоҳам мурд, аз Урдун нахоҳам гузашт, вале шумо гузашта, он замини некӯро соҳибӣ хоҳед кард.N"2Ва Парвардигор аз боиси шумо ба ман ғазаб намуда, қасам хӯрд, ки ман аз Урдун нагузарам ва ба замини некӯе ки Парвардигор Худои ту ба ту барои соҳибӣ кардан медиҳад, дохил нашавам;!y2Валекин шуморо Парвардигор гирифта, аз кӯраи оҳан, яъне аз Миср берун овард, то ки барои Ӯ қавми мулк мерос бошед, чунон ки имрӯз ҳастед.y m2Ва мабодо чашмонатро сӯи осмон баланд кунӣ, ва офтоб ва моҳ ва ситорагонро, яъне тамоми лашкари осмонро дида, фирефта шавӣ ва ба онҳо саҷда бурда, онҳоро парастиш намоӣ, ва ҳол он ки онҳоро Парвардигор Худои ту насибаи ҳамаи қавмҳое ки зери тамоми осмонанд, гардонидааст, – ;2Ё шакли ҳар хазандае ки дар замин аст, ё шакли ҳар моҳие ки дар обҳои зери замин аст;=u2Ё шакли ҳар чорпое ки дар рӯи замин аст, ё шакли ҳар паррандаи болдоре ки зери осмон парвоз мекунад,%E2Мабодо шумо фосид шуда, барои худ ҳайкале, сурати ҳар буте: шакли марде ё зане бисозед,ym2Пас, ҷонҳои худро бағоят эҳтиёт кунед, зеро дар рӯзе ки Парвардигор ба шумо дар Ҳӯриб аз миёни оташ сухан ронд, ҳеҷ сурате надидед, –;q2Ва Парвардигор дар он вақт ба ман фармуд, ки он фароиз ва аҳкомро ба шумо таълим диҳам, то ки дар замине ки барои соҳибӣ кардани он ба он мегузаред, онҳоро ба амал оваред.2 Ва Ӯ паймони Худро ба шумо эълон намуда, ба амал овардани онро ба шумо фармуд, ки он аз даҳ аҳком иборат аст; ва онҳоро бар ду лавҳи сангин навишт.Y-2 Ва Парвардигор ба шумо аз миёни оташ сухан ронд; садои суханонро шумо шунидед, вале сурате надидед, фақат садо буд.iM2 Ва шумо наздик омада, зери кӯҳ истодед; ва кӯҳ то миёнаи осмон дар оташ месӯхт, дар сурате ки аз абр ва меғ* ҳама ҷо торик буд.*O2 Дар бораи он рӯзе ки ту ба ҳузури Парвардигор Худои худ дар Ҳӯриб истода будӣ, ва Парвардигор ба ман гуфт: 'Қавмро назди Ман ҷамъ кун, ва Ман суханонамро ба онҳо бишнавонам, то таълим гиранд, ки дар тамоми айёме ки онҳо дар рӯи замин зинда бошанд, бояд аз Ман битарсанд, ва писарони худро таълим диҳанд'.9m2 Фақат эҳтиёт шав, ва ҷони худро бағоят эҳтиёт намо, мабодо чизҳоеро, ки чашмонат дидааст, фаромӯш кунӣ, ва мабодо онҳо дар тамоми айёми умри ту аз дилат дур шавад; ва дар бораи онҳо ба писаронат ва ба писарони писаронат маълумот бирасон, –}2Ва кадом халқи бузурге ҳаст, ки фароиз ва аҳкоми одилонае мисли тамоми ин шариат дошта бошад, ки онро ман имрӯз ба шумо пешниҳод мекунам?r_2Зеро кадом халқи бузурге ҳаст, ки худоён ба вай наздик бошанд, чунон ки Парвардигор Худои мост, дар ҳар вақте ки мо сӯи Ӯ мехонем?lS2Пас, онҳоро риоя намуда, ба амал оваред, зеро ки ин ҳикмат ва хиради шумо пеши назари қавмҳост, ки онҳо тамоми ин фароизро шунида, хоҳанд гуфт: 'Ба яқин, ин халқи бузург қавми ҳаким ва хирадманданд!'T#2Инак, чунон ки Парвардигор Худои ман ба ман фармудааст, фароиз ва аҳкомро ба шумо таълим додам, то ки шумо дар замине ки барои соҳибӣ кардани он ба он дохил мешавед, чунин амал намоед.!=2Вале шумо, ки Парвардигор Худои худро пайравӣ намудед, ҳамаатон имрӯз зинда ҳастед.32Он чиро, ки Парвардигор дар Баал-Фаӯр кард, чашмони шумо дидааст: ҳар касеро, ки пайрави Баал-Фаӯр буд, Парвардигор Худои шумо аз миёни шумо нобуд намуд.+Q2Ба он чи ман ба шумо мефармоям, чизе илова нанамоед, ва чизе аз он кам накунед, балки фақат аҳкоми Парвардигор Худои худро, ки ман ба шумо мефармоям, риоя намоед. 2«Ва алҳол, эй Исроил, фароиз ва аҳкомеро бишнавед, ки ба ҷо овардани онҳоро ман ба шумо таълим медиҳам, то ки шумо зинда монед, ва рафта, заминеро, ки Парвардигор Худои падаронатон ба шумо медиҳад, соҳибӣ намоед.] 52Ва мо дар дара, рӯ ба рӯи Байт-Фаӯр ист кардем».# A2Ва ба Еҳушаъ фармуда, ӯро пурзӯр устувор ва далер гардон, зеро ки ӯ пешопеши ин қавм гузашта, заминеро, ки ту хоҳӣ дид, барои соҳибии онҳо тақсим хоҳад кард'. 2Ба қуллаи Фисҷа баро ва чашмонатро ба ҷониби ғарб ва шимол ва ҷануб ва шарқ баланд кун, ва бо чашмонат бубин, зеро ки ту аз ин Урдун нахоҳӣ гузашт. !2Вале Парвардигор аз боиси шумо ба ман ғазаб намуда, маро иҷобат накард; ва Парвардигор ба ман гуфт: 'Бас кун! Дар ин хусус дигар сухане ба Ман нагӯй.h K2Лутфан, ба ман иҷозат бидеҳ, ки гузарам ва замини некӯро, ки дар он тарафи Урдун аст, ин кӯҳистони некӯ ва Лубнонро бубинам'.2'Худовандо Парвардигоро! Ту ба нишон додани бузургии Худ ва дасти пурзӯри Худ ба бандаат шурӯъ намудаӣ, зеро кадом худост дар осмон ё дар замин, ки битавонад чизе мисли аъмол ва корнамоиҳои Ту ба амал оварад?lS2Ва ман дар он вақт сӯи Парвардигор зорӣ намуда, гуфтам:/2Аз онҳо натарсед, зеро ки Парвардигор Худои шумо Худаш барои шумо ҷанг мекунад'.sa2Ва ба Еҳушаъ дар он вақт фармуда, гуфтам: 'Ҳар он чиро, ки Парвардигор Худои шумо ба ин ду подшоҳ кардааст, чашмони ту дид; пас, Парвардигор ба ҳамаи мамлакатҳое ки ту аз онҳо мегузарӣ, чунин хоҳад кард.@{2То даме ки Парвардигор ба бародарони шумо, мисли шумо, оромӣ бибахшад, ва онҳо низ заминеро, ки Парвардигор Худои шумо ба онҳо дар он тарафи Урдун медиҳад, соҳибӣ намоянд, ва он гоҳ ҳар яке аз шумо ба мулки худ, ки ба шумо додаам, хоҳед баргашт'.wi2Фақат занони шумо ва кӯдакони шумо ва чорвои шумо, – медонам, ки шумо чорвои зиёде доред, – дар шаҳрҳое ки ба шумо додаам, бимонанд,q]2Ва дар он вақт ба шумо фармуда, гуфтам: 'Парвардигор Худои шумо ин заминро ба шумо додааст, то ки онро соҳибӣ намоед; пас, ҳамаи ҷасурон мусаллаҳ гардида, пешопеши бародарони худ, банӣ Исроил гузаред;dC2Ва саҳроро низ то Урдун, ки сарҳад бошад, аз Кинерет то баҳри саҳро, ки баҳри Намак бошад, дар домани Фисҷа ба тарафи шарқ.  2Ва ба реубениён ва ҷодиён аз Ҷилъод то дарёи Арнӯн, яъне то миёнаи дарё, ки сарҳад бошад, ва то дарёи Яббӯқ, ки сарҳади банӣ Аммӯн бошад, додам,9o2Ва ба Мокир Ҷилъодро додам.>~w2Ёир ибни Менашше тамоми музофоти Арҷубро то ҳудуди ҷашуриён ва маъхотиён гирифт, ва онҳоро, яъне деҳоти Бошонро, ба номи худаш деҳоти Ёир ном ниҳод, ки то имрӯз чунин аст./}Y2 Ва бақияи Ҷилъод ва тамоми Бошонро, ки мамлакати Ӯҷ буд, ба нисфи сибти Менашше додам, яъне тамоми музофоти Арҷубро бо тамоми он Бошон, ки замини рафоиён ном дошт. |2 Ва ин заминро дар он вақт соҳибӣ намудем; Арӯэр, ки назди дарёи Арнӯн аст, ва нисфи кӯҳистони Ҷилъод ва шаҳрҳояшро ба реубениён ва ҷодиён додам;r{_2 Зеро ки фақат Ӯҷ, подшоҳи Бошон, аз рафоиён боқӣ монда буд; инак, бистари марги ӯ, ки бистари оҳанин аст, дар Раббаи банӣ Аммӯн мебошад, ва мувофиқи араши одамӣ нӯҳ араш дарозӣ ва чор араш фарохӣ дорад.pz[2 Ҳамаи шаҳрҳои даштрӯя ва тамоми Ҷилъод ва тамоми Бошонро то Салко ва Эдрей, ки шаҳрҳои мамлакати Уҷ дар Бошон буданд, гирифтем.y 2 Сидӯниён Ҳермӯнро Сирйӯн меноманд, ва амуриён онро Сенир меноманд, –\x32Ва мо дар он вақт заминро аз дасти ду подшоҳи амӯриён, ки дар он тарафи Урдун буданд, аз дарёи Арнӯн то кӯҳи Ҳермӯн, –w2Вале ҳамаи чорпоён ва ғанимати он шаҳрҳоро барои худ тороҷ намудем.v}2Ва онҳоро несту нобуд кардем, чунон ки бо Сиҳӯн, подшоҳи Ҳешбӯн, амал карда будем: мардону занону кӯдакони ҳар шаҳрро несту нобуд кардем.zuo2Ҳамаи инҳо шаҳрҳои ҳисордор буда, деворҳои баланд, дарвозаҳо ва пуштбандҳо доштанд, ғайр аз шаҳрҳои беҳисор, ки бағоят бисёр буданд.Lt2Ва ҳамаи шаҳрҳои вайро дар он вақт забт намудем; ҳеҷ як шаҳри ҳисордоре набуд, ки аз дасти онҳо нагирифта бошем: шаст шаҳр, тамоми музофоти Арҷуб, ки ин мамлакати Ӯҷ дар Бошон буд.s32Ва Парвардигор Худои мо Ӯҷ, подшоҳи Бошонро низ бо тамоми қавми вай ба дасти мо супурд, ва мо вайро торумор кардем, ба тавре ки аз ӯ ҳеҷ яке зинда намонд.r%2Ва Парвардигор ба ман гуфт: 'Аз вай натарс, зеро ки вайро бо тамоми қавми вай ва замини вай ба дасти ту супурдам, ва ту бо вай ончунон амал хоҳӣ кард, чунон ки бо Сиҳӯн, подшоҳи амуриён, ки дар Ҳешбун сокин буд, амал кардӣ'.q 2«Ва мо тоб хӯрда, ба роҳи Бошон баромадем; ва Ӯҷ, подшоҳи Бошон, бо тамоми қавми худ ба муқобили мо берун омад, то ки назди Эдрей ҷанг кунад.p)2%Фақат ба замини банӣ Аммӯн: ба тамоми соҳили дарёи Яббӯқ ва шаҳрҳои кӯҳистон, ва ба ҳар ҷое ки Парвардигор Худои мо манъ карда буд, ту наздик нашудӣ».Jo2$Аз Арӯэр, ки дар соҳили дарёи Арнӯн аст, ва шаҳре ки дар водӣ воқеъ аст, то Ҷилъод ҳеҷ шаҳри ҳисордоре набуд, ки аз мо зӯртар бошад; Парвардигор Худои мо ҳамаро ба дасти мо супурд.n2#Фақат чорпоёнро бо ғанимати шаҳрҳое ки забт кардем, тороҷ намудем.}mu2"Ва ҳамаи шаҳрҳои вайро дар он вақт забт намудем, ва мардону занону кӯдакони ҳар шаҳрро несту нобуд кардем, ҳеҷ якеро зинда нагузоштем.Kl2!Ва Парвардигор Худои мо вайро ба дасти мо супурд, ва мо вайро бо писаронаш ва тамоми қавмаш торумор кардем.%kE2 Ва Сиҳӯн бо тамоми қавми худ ба муқобили мо берун омад, то ки дар Ёҳас бо мо ҷанг кунад.j/2Ва Парвардигор ба ман гуфт: 'Инак, Ман ба он оғоз менамоям, ки Сиҳӯн ва замини вайро ба дасти ту бисупорам; пас, ба соҳибӣ кардани замини вай шурӯъ намо'./iY2Валекин Сиҳӯн, подшоҳи Ҳешбӯн, розӣ нашуд, ки барои гузаштани мо аз замини худ роҳ диҳад, зеро ки Парвардигор Худои ту рӯҳи вайро бемурувват ва дили вайро сахт гардонид, то ки вайро ба дасти ту бисупорад, чунон ки имрӯз воқеъ шудааст.fhG2Чунон ки банӣ Эсов, ки дар Сеир сокин ҳастанд, ва мӯобиён, ки дар Ор сокин ҳастанд, бо ман рафтор карданд, – то даме ки аз Урдун ба замине ки Парвардигор Худои падарони мо ба мо медиҳад, гузарам'.jgO2Хӯрокро ба нуқра ба ман бифрӯш, то ки бихӯрам, ва обро ба нуқра ба ман бидеҳ, то ки бинӯшам; фақат бо поҳои худ хоҳам гузашт, –Ef2'Иҷозат бидеҳ, ки аз замини ту гузарам; фақат бо шоҳроҳ хоҳам рафт, ба тарафи рост ё чап тоб нахоҳам хӯрд.We)2Ва ман қосидонро аз биёбони Қадимӯт бо суханони сулҳҷӯёна назди Сиҳӯн, подшоҳи Ҳешбӯн, фиристодам, то ки бигӯянд:-dU2Аз имрӯз эътиборан тарсу ваҳми туро дар миёни қавмҳои зери тамоми осмон паҳн мекунам, то ки онҳо овозаи туро шунида, дар изтироб афтанд ва пеши ту ба ларза оянд'.Wc)2'Бархоста, кӯч кунед ва аз дарёи Арнӯн гузаред! Инак, Сиҳӯн, подшоҳи Ҳешбӯнро, ки подшоҳи амӯриён аст, бо замини вай ба дасти ту месупорам; ба соҳибии он шурӯъ намуда, ба зидди ӯ ҷанг кун.tbc2Ва аввиёнро, ки дар деҳот то Ғазза сокин буданд, кафтӯриён, ки аз Кафтӯр берун омаданд, несту нобуд карда, дар ҷояшон сокин шуданд.:ao2Чунон ки Ӯ барои банӣ Эсов, ки дар Сеир сокин ҳастанд, амал кард, яъне ҳӯриёнро аз пешашон несту нобуд кард, ва онҳоро бадар ронданд ва дар ҷояшон то имрӯз сокин ҳастанд.2`_2Онҳо қавми бузург ва сершумор ва мисли аноқиён қадбаланд буданд; ва Парвардигор онҳоро аз пешашон несту нобуд кард, ва онҳоро бадар ронда, дар ҷояшон сокин шуданд,W_)2Он низ замини рафоим ҳисоб меёфт: дар он ҷо пештар рафоим сокин буданд, ва аммӯниён онҳоро замзуммиён меномиданд.V^'2Ва ба ҳудуди банӣ Аммӯн наздик мешавӣ; ба онҳо душманӣ нанамо ва бо онҳо ҷидол накун, зеро ки аз замини банӣ Аммӯн чизе ба соҳибии ту нахоҳам дод, чунки онро ба соҳибии банӣ Лут додаам'.c]A2'Ту имрӯз аз пеши ҳудуди Мӯоб, аз пеши Ор мегузарӣ,L\2Парвардигор ба ман сухан ронда, гуфт: [2Ва ҳангоме ки тамоми он мардуми ҷангӣ тамом шуда, аз миёни қавм мурданд,NZ2Ва дасти Парвардигор низ бар онҳо буд, то ки онҳоро аз миёни ӯрду несту нобуд кунад, то вақте ки тамом шаванд.Y}2Ва айёме ки аз Қодеш-Барнеа роҳ паймудем, то даме ки аз дарёи Зорад гузаштем, сию ҳашт сол буд, яъне то вақте ки тамоми он мардуми ҷангӣ аз миёни ӯрду тамом шуданд, чунон ки Парвардигор ба онҳо қасам хӯрда буд.QX2 Алҳол бархоста, аз дарёи Зорад гузаред!'rW_2 Ва дар Сеир пештар ҳӯриён сокин буданд, ва банӣ Эсов онҳоро аз пеши худ бадар ронданд ва дар ҷои онҳо сокин шуданд, чунон ки Исроил дар замини мероси худ, ки Парвардигор ба онҳо дода буд, амал карданд.)VM2 Онҳо низ мисли аноқиён аз рафоиён ҳисоб меёфтанд, вале мӯобиён онҳоро эмиён меномиданд.=Uu2 Дар он ҷо пештар эмиён сокин буданд, ки қавми бузург ва сершумор ва мисли аноқиён қадбаланд буданд.@T{2 Ва Парвардигор ба ман гуфт: 'Бо Мӯоб душманӣ нанамо ва ба зидди онҳо ҷанг накун, зеро ки аз замини онҳо чизе ба соҳибии ту нахоҳам дод, чунки Орро ба соҳибии банӣ Лут додаам.AS}2Ва мо аз пеши бародарони худ, банӣ Эсов, ки дар Сеир сокин ҳастанд, қафо гашта, аз роҳи саҳро, аз Эйлат ва аз Эсйӯн-Ҷобар гузаштем, ва тоб хӯрда, аз роҳи биёбони Мӯоб гузаштем.uRe2Зеро ки Парвардигор Худоят туро дар тамоми амали дастат баракат додааст; дар ин биёбони бузург роҳ паймуданатро медонист – ин чил сол аст, ки Парвардигор Худоят бо туст, ва ту аз ҳеҷ чиз камӣ надоштӣ'.$QC2Хӯрокро аз онҳо ба нуқра харида, бихӯред, ва обро низ аз онҳо ба нуқра харида, бинӯшед.{Pq2Бо онҳо низоъ накунед, зеро ки аз замини онҳо ба андозаи як кафи пой ҳам ба шумо нахоҳам дод, чунки кӯҳи Сеирро ба соҳибии Эсов додаам.4Oc2Ва ту ба қавм фармуда, бигӯ: шумо бояд аз ҳудуди бародарони худ, банӣ Эсов, ки дар Сеир сокинанд, гузаред, ва онҳо аз шумо хоҳанд тарсид; вале шумо бағоят эҳтиёт бошед.yNm2'Ин кӯҳро давр задани шумо бас аст, ба тарафи шимол рӯй оваред.QM2Ва Парвардигор ба ман сухан ронда, гуфт:L 2«Ва мо рӯй ниҳода, бо роҳи баҳри Қулзум сӯи биёбон кӯч кардем, чунон ки Парвардигор ба ман гуфта буд; ва кӯҳи Сеирро айёми зиёде давр задем.K %2.Ва шумо дар Қодеш айёми зиёде истодед, мисли айёме ки пеш аз он истода будед». t}X|{zzxw'uuuurutrqp3o7nOmkjjLhgfe9cbMa``u_S^^\[HZ{YY8XWVUnTSRQPONVLFKJWIGFEOCB>A@H><;:9\876 54S3"2#0/.o,+j)v(''*&!%e$R#""!N qmf}4Xn 4 [.Bd#9A2 Зеро ки ман аз хашм ва ғазаби Парвардигор, ки бар шумо аланга зада буд, то ки шуморо нобуд созад, тарсидам; ва Парвардигор ҳамин дафъа ҳам маро иҷобат намуд.892 Ва ба ҳузури Парвардигор мисли аввала бар рӯи худ афтодам: чил рӯз ва чил шаб нон нахӯрдам ва об нанӯшидам, аз боиси ҳамаи гуноҳҳое ки шумо карда, он чи дар назари Парвардигор бад аст, ба амал овардед, то ки Ӯро ба хашм оваред.)7M2 Ва ман ду лавҳро гирифтам, ва онҳоро аз ду дасти худ партофта, пеши назари шумо шикастам.-6U2 Ва дидам, ки инак, шумо пеши Парвардигор Худои худ гуноҳкор гардидаед: гӯсолаи рехтае барои худ сохта, аз роҳе ки Парвардигор ба шумо фармуда буд, зуд дур шудаед.M52 Ва ман тоб хӯрда, аз кӯҳ фуруд омадам, дар сурате ки кӯҳ дар оташ месӯхт, ва ду лавҳи паймон дар ду дастам буд.4)2 Маро бигзор, то ки онҳоро несту нобуд карда, номашонро аз зери осмон нобуд намоям, ва туро халқе гардонам, ки аз онҳо пурзӯртар ва сершумортар бошад'.=3u2 Ва Парвардигор ба ман сухан ронда, гуфт: 'Ин қавмро Ман дидам, ва инак, онҳо қавми гарданшах ҳастанд;h2K2 Ва Парвардигор ба ман гуфт: 'Бархоста, зуд аз ин ҷо фуруд ой, зеро қавми ту, ки онҳоро аз Миср берун овардӣ, фосид шудаанд; аз роҳе ки ба онҳо фармудам, зуд дур шуда, бути рехтае барои худ сохтаанд'.U1%2 Ва чунин воқеъ шуд, ки дар анҷоми чил рӯз ва чил шаб Парвардигор ду лавҳи санг, яъне лавҳаҳои паймонро ба ман дод;X0+2 Ва Парвардигор ду лавҳи сангро, ки бо ангушти Худо навишта шуда буд, ба ман дод, ва бар онҳо ҳамаи суханоне буд, ки Парвардигор дар кӯҳ, аз миёни оташ, дар рӯзи ҷамъомад ба шумо гуфта буд;_/92 Ҳангоме ки ман ба кӯҳ баромадам, то ки лавҳаҳои сангин, яъне лавҳаҳои паймонеро, ки Парвардигор бо шумо баста буд, бигирам, ва дар кӯҳ чил рӯз ва чил шаб истода, нон нахӯрдам ва об нанӯшидам;d.C2 Ва назди Ҳӯриб шумо Парвардигорро ба хашм овардед, ва Парвардигор ба шумо ғазаб намуда, мехост шуморо несту нобуд кунад:-2 Дар хотир нигоҳ дор ва фаромӯш накун, ки чӣ гуна ту Парвардигор Худои худро дар биёбон ба хашм овардӣ: аз рӯзе ки шумо аз замини Миср берун омадед, то даме ки ба ин макон расидед, шумо ба Парвардигор муқобилат кардед.,!2 Пас, бидон, ки на аз боиси адолати ту Парвардигор Худои ту ин замини некӯро ба ту медиҳад, то ки онро соҳибӣ намоӣ, зеро ки ту қавми гарданшах ҳастӣ.+{2 На аз боиси адолати худ ва ростии дили худ ту меравӣ, то ки замини онҳоро соҳибӣ намоӣ, балки ба сабаби бадии ин халқҳо Парвардигор Худои ту онҳоро аз пеши ту бадар меронад, то қавлеро, ки Парвардигор ба падаронат – ба Иброҳим, Исҳоқ ва Яъқуб – дода қасам хӯрдааст, ба ҷо оварад.K*2 Ҳангоме ки Парвардигор Худои ту онҳоро аз пеши ту бадар ронад, ту дар дили худ нагӯй, ки 'ба сабаби адолати ман Парвардигор маро овард, то ки ин заминро соҳибӣ намоям', ва ҳол он ки аз боиси бадии он халқҳо Парвардигор онҳоро аз пеши ту бадар меронад.?)y2 Пас, имрӯз бидон, ки Парвардигор Худои ту пешопеши ту мисли оташи сӯзанда мегузарад; Ӯ онҳоро несту нобуд хоҳад кард, ва Ӯ онҳоро пеши ту мағлуб хоҳад сохт, ва ту онҳоро ба зудӣ бадар ронда, нобуд хоҳӣ кард, чунон ки Парвардигор ба ту гуфтааст.(%2 Яъне қавми бузург ва қадбаланд, банӣ Аноқро, ки дар бораи онҳо ту медонӣ ва шунидаӣ, ки гуфтаанд: 'Кист, ки пеши банӣ Аноқ битавонад истодагӣ намояд?'E' 2 «Бишнав, эй Исроил! Ту имрӯз аз Урдун мегузарӣ , то ки омада, халқҳоеро, ки аз ту бузургтар ва пурзӯртаранд, шаҳрҳои бузургро, ки ҳисорҳояш сар ба осмон кашидааст, соҳибӣ намоӣ, &2Мисли халқҳое ки Парвардигор онҳоро аз пеши шумо нобуд мекунад, шумо низ нобуд хоҳед шуд, аз боиси он ки ба овози Парвардигор гӯш наандохтаед».s%a2Валекин агар ту Парвардигор Худои худро фаромӯш кунӣ, ва пайрави худоёни дигар гардида, онҳоро парастиш намоӣ ва ба онҳо саҷда барӣ, – имрӯз ба шумо шаҳодат медиҳам, ки албатта несту нобуд хоҳед шуд.$#2Ва ҳол он ки ту бояд Парвардигор Худои худро дар хотир нигоҳ дорӣ, ки Ӯ ба ту қуввати пайдо кардани сарватро медиҳад, то паймонеро, ки дар бораи он ба падаронат қасам хӯрдааст, ба ҷо оварад, чунон ки имрӯз воқеъ шудааст.E#2Ва дар он сурат ту дар дили худ бигӯй: 'Қувватам ва қудрати дастам ин сарватро барои ман пайдо кардааст',"2Ва туро дар биёбон манн хӯронид, – ки падаронат онро намедонистанд, – то ки туро азият дода, биозмояд, ва оқибат бар ту марҳамат намояд, –!{2Ва туро аз биёбони бузург ва хавфноки пур аз мор, аждаҳо ва каждум, аз ҷойҳои хушки беоб гузаронид, ва барои ту аз санги хоро об баровард,Y -2Ва дили ту мағрур шуда, Парвардигор Худои худро фаромӯш кунӣ, ки Ӯ туро аз замини Миср, аз хонаи ғуломӣ берун овард,=u2 Ва говон ва гусфандони ту афзун шавад, ва нуқра ва тиллои ту зиёд шавад, ва ҳар дороии ту зиёд шавад, 2 Мабодо хӯрда сер шавӣ, ва хонаҳои некӯ бино карда, дар онҳо сокин шавӣ,hK2 Эҳтиёт бош, мабодо Худои худро фаромӯш карда, аҳком ва дастурот ва фароизи Ӯро, ки ман имрӯз ба ту мефармоям, риоят нанамоӣ;G 2 Ва ҳангоме ки хӯрда сер шавӣ, Парвардигор Худои худро барои замини некӯе ки ба ту додааст, муборак бихон.2 Ба замине ки дар он ба танқисӣ нон нахоҳӣ хӯрд, ва дар он ба ҳеҷ чиз мӯҳтоҷ нахоҳӣ буд; ба замине ки сангҳояш оҳан аст, ва аз кӯҳҳояш мис хоҳӣ канд.8k2Ба замини пур аз гандум ва ҷав, ва ангур ва анҷир ва анор, ба замини пур аз равғани зайтун ва асал;2Зеро ки Парвардигор Худоят туро ба замини некӯ мебарад, ба замини пур аз дарёҳои об, чашмаҳо ва ҷӯйҳо, ки дар водиҳо ва кӯҳҳо ҷорӣ мешаванд;8k2Пас, ту аҳкоми Парвардигор Худои худро риоят бикун, то ки бо роҳҳои Ӯ равона шавӣ ва аз Ӯ битарсӣ.iM2Пас, андар дили худ дарк намо, ки чунон ки падар писари худро тарбия мекунад, Парвардигор Худои ту ончунон туро тарбия кард.92Дар давоми ин чил сол либоси ту бар танат ҷиғда-ҷиғда нашуд, ва пои ту варам накард.p[2Ва Ӯ туро азият дод, ва туро гурусна мононид, ва туро манн хӯронид, – ки на ту онро медонистӣ ва на падаронат медонистанд, – то ба ту бифаҳмонад, ки одамизод на танҳо бо нон зиндагӣ мекунад, балки бо ҳар калимае ки аз даҳони Парвардигор барояд, одамизод зиндагӣ мекунад.}u2Ва дар хотир нигоҳ дор тамоми роҳеро, ки Парвардигор Худои ту ин чил сол туро бо он дар биёбон бурд, то ки туро азият дода, биозмояд, ва он чиро, ки дар дили туст, бидонад, ки оё аҳкоми Ӯро риоят хоҳӣ кард ё не? }2«Тамоми аҳкомеро, ки ман имрӯз ба шумо мефармоям, саъю кӯшиш намуда ба амал оваред, то ки зинда монда, афзун шавед, ва омада, заминеро, ки Парвардигор дар бораи он ба падаронатон қасам хӯрдааст, соҳибӣ намоед.)2Ва чизи зиштро ба хонаи худ дохил накун, то ки мисли он ба ҳалокат нарасӣ; аз он нафрат намо ва худро аз он канор гир, зеро ки он сазовори ҳалокат аст».iM2Ҳайкалҳои худоёни онҳоро дар оташ бисӯзонед; нуқра ва тиллоеро, ки бар онҳост, тамаъ накун, то ки барои худ бигирӣ, мабодо ба доми он гирифтор шавӣ; зеро ки он барои Парвардигор Худои ту зишт аст.(K2Ва подшоҳони онҳоро ба дасти ту хоҳад супурд, ва ту номи онҳоро аз зери осмон нест хоҳӣ кард: касе пеши ту истодагӣ нахоҳад кард, то даме ки онҳоро нобуд намоӣ.{q2Ва Парвардигор Худои ту онҳоро ба дасти ту хоҳад супурд, ва онҳоро ба изтироби азиме хоҳад афканд, ба тавре ки несту нобуд хоҳанд шуд;-U2Ва Парвардигор Худои ту ин қавмҳоро аз пеши ту кам-кам бадар хоҳад ронд; ту онҳоро наметавонӣ ба зудӣ нобуд намоӣ, мабодо даррандагони саҳро бар ту афзун шаванд.7 i2Аз онҳо ҳаросон нашав, зеро Парвардигор Худои ту, ки дар миёни туст, Худои бузург ва саҳмгин аст.w i2Ва занбӯрҳоро низ Парвардигор Худои ту бар онҳо хоҳад фиристод, то ки боқимондагон ва пинҳоншудагони онҳо аз пеши ту нобуд шаванд.: o2Яъне озмоишҳои бузургро, ки чашмонат дидааст, ва аломот ва мӯъҷизот ва дасти пурзӯр ва бозуи тӯлониро, ки Парвардигор Худои ту ба воситаи онҳо туро берун овард; Парвардигор Худои ту ба ҳамаи қавмҳое ки ту аз онҳо метарсӣ, чунин хоҳад кард.K 2Аз онҳо натарс! Он чиро, ки Парвардигор Худои ту ба фиръавн ва ба тамоми Миср кард, нағз дар хотир нигоҳ дор,B 2Мабодо дар дили худ бигӯӣ: 'Ин халқҳо аз ман сершумортаранд; чӣ гуна ман метавонам онҳоро бадар ронам?'R2Ва ту ҳамаи қавмҳоеро, ки Парвардигор ба дастат месупорад, несту нобуд хоҳӣ кард; бигзор чашми ту ба онҳо раҳм накунад; ва худоёни онҳоро парастиш нанамо, зеро ки ин барои ту дом аст.;q2Ва Парвардигор ҳар бемориро аз ту дур хоҳад кард; ва ҳеҷ яке аз дардҳои сахти Мисрро, ки ту медонӣ, ба сари ту нахоҳад овард, балки ба сари ҳамаи бадхоҳони ту хоҳад овард.\32Ту бештар аз ҳамаи қавмҳо бобаракот хоҳӣ буд; дар миёни шумо ва дар миёни чорвои шумо нар ё модаи бенасл нахоҳад буд.2 Ва туро дӯст дошта, баракат хоҳад дод ва афзун хоҳад кард, ва меваи батни ту ва ҳосили замини туро, ғаллаи ту ва шираи ангури ту ва равғани зайтуни туро, зоиши говони ту ва афзоиши гӯсфандони туро бар замине ки дар бораи он ба падаронат қасам хӯрдааст, ки ба ту бидиҳад, баракат хоҳад дод._92 Ва агар ба ин дастурот гӯш андозед, ва онҳоро риоя намуда, ба амал оваред, Парвардигор Худои ту паймон ва марҳаматеро, ки дар бораи он ба падаронат қасам хӯрдааст, барои ту нигоҳ хоҳад дошт.7i2 Пас, аҳком ва фароиз ва дастуротеро, ки ба амал овардани онҳоро имрӯз ба ту мефармоям, риоя намо.7i2 Ва онҳоеро, ки ба Ӯ душманӣ доранд, шахсан сазо дода, ба ҳалокат мерасонад, ба додани мукофоти касе ки ба Ӯ душманӣ дорад, даранг намекунад: сазои вайро шахсан медиҳад.E2 Пас бидон, ки Парвардигор Худои ту Худост, Худои амин аст, ки паймон ва марҳамати Худро ба онҳое ки Ӯро дӯст медоранд ва аҳкомашро риоя менамоянд, то ҳазор насл нигоҳ медорад,D2Балки аз он сабаб ки Парвардигор шуморо дӯст медошт, ва аз он сабаб ки мехост қасамеро, ки ба падарони шумо хӯрда буд, риоя намояд, Парвардигор шуморо бо дасти пурзӯр берун овард, ва туро аз хонаи ғуломӣ, аз дасти фиръавн, подшоҳи Миср, раҳо кард.8k2На аз он сабаб Парвардигор ба шумо дил бастааст ва шуморо баргузидааст, ки шумо аз ҳамаи қавмҳо сершумортар бошед, – зеро ки шумо аз ҳамаи қавмҳо камшумортар будед, –N~2Зеро ки ту барои Парвардигор Худои худ қавми пок ҳастӣ; Парвардигор Худоят туро баргузидааст, то аз миёни ҳамаи қавмҳое ки дар рӯи замин ҳастанд, қавми хуҷистае барои Худи Ӯ бошӣ.4}c2Балки ба онҳо чунин амал намо: қурбонгоҳҳои онҳоро хароб кунед, ва сутунҳои онҳоро бишканед, ва Ашераҳои онҳоро бурида партоед, ва бутҳои онҳоро дар оташ бисӯзонед;>|w2Зеро ки онҳо писаратро аз Ман дур хоҳанд кард, то ки худоёни дигарро парастиш намояд, – ва он гоҳ ғазаби Парвардигор бар шумо аланга зада, шуморо ба зудӣ нобуд хоҳад кард;>{w2Ва бо онҳо хешу табор нашав: духтаратро ба писари онҳо надеҳ, ва духтари онҳоро барои писарат нагир;)zM2Ва онҳоро Парвардигор Худоят ба дасти ту бисупорад, ва ту онҳоро зарба занӣ, – он гоҳ онҳоро тамоман торумор намо, бо онҳо паймон набанд, ва ба онҳо раҳм накун, y 2«Ҳангоме ки Парвардигор Худоят туро ба замине ки барои соҳибӣ кардани он ба он ҷо меравӣ, дароварад, ва халқҳои бисёрро, яъне ҳиттиён, ва ҷирҷошиён, ва амӯриён, ва канъониён, ва фариззиён, ва ҳиввиён, ва ябусиёнро, ки ҳафт халқи аз ту сершумортар ва пурзӯртаранд, аз пеши ту бадар ронад,+xQ2Ва ин барои мо адолат ҳисоб хоҳад ёфт, агар саъю кӯшиш намоем, ки тамоми ин аҳкомро ба ҳузури Парвардигор Худои худ ба амал оварем, чунон ки Ӯ ба мо фармудааст'».nwW2Ва Парвардигор ба мо фармуд, ки тамоми ин фароизро ба амал оварда, аз Парвардигор Худои худ битарсем, то ки тамоми айём барои мо некӯ бошад, ва Ӯ моро зинда нигоҳ дорад, чунон ки имрӯз воқеъ шудааст.]v52Ва моро аз он ҷо берун овард, то ки моро оварда, заминеро, ки дар бораи он ба падарони мо қасам хӯрдааст, ба мо бидиҳад.tuc2Ва Парвардигор аломот ва мӯъҷизоти азим ва марговар бар Миср, бар фиръавн ва тамоми аҳли хонаи вай, дар пеши назари мо зоҳир сохт.Wt)2Пас, ба писарат бигӯ: 'Мо дар Миср ғуломони фиръавн будем, ва Парвардигор моро аз Миср бо дасти пурзӯр берун овард.s2Ва ҳангоме ки писарат дар оянда аз ту пурсида, гӯяд: 'Он шаҳодот ва фароиз ва аҳкоме ки Парвардигор Худои мо ба шумо фармудааст, чӣ маъно дорад?' –+rQ2Ва ҳамаи душманонат аз пеши ту ба зудӣ бадар ронда шаванд, чунон ки Парвардигор гуфтааст.`q;2Ва он чи дар назари Парвардигор дуруст ва некӯст, ба амал овар, то ки барои ту некӯ бошад, ва ту омада, он замини некӯро, ки Парвардигор дар бораи он ба падаронат қасам хӯрдааст, соҳибӣ намоӣ,Dp2Аҳкоми Парвардигор Худои худро, ва шаҳодот ва фароизи Ӯро, ки ба шумо фармудааст, боэҳтиёт риоя намоед.yom2Парвардигор Худои худро наозмоед, чунон ки дар Массо озмудед.n72Зеро Парвардигор Худои ту, ки дар миёни туст, Худои рашкнок аст; мабодо ғазаби Парвардигор Худоят бар ту аланга занад, ва Ӯ туро аз рӯи замин нобуд кунад.#mA2Худоёни дигарро аз худоёни қавмҳое ки дар гирду пеши шумо мебошанд, пайравӣ накунед;l+2 Аз Парвардигор Худои худ битарс, ва Ӯро парастиш намо, ва ба номи Ӯ қасам бихӯр.Ik 2 Он гоҳ эҳтиёт бош, мабодо Парвардигорро, ки туро аз замини Миср, аз хонаи ғуломӣ берун овард, фаромӯш кунӣ.cjA2 Ва бо хонаҳои пур аз ҳар неъмат, ки ту пур накардаӣ, ва бо ҳавзҳои дар санг кандашуда, ки ту накандаӣ, ва бо токҳо ва дарахтони зайтун, ки ту нашинондаӣ, ва ту аз меваи онҳо хӯрда сер хоҳӣ шуд, –bi?2 Ва ҳангоме ки Парвардигор Худоят туро ба замине дароварад, ки ба падаронат – ба Иброҳим, Исҳоқ ва Яъқуб – қасам хӯрдааст, ки онро ба ту бидиҳад, бо шаҳрҳои бузург ва хубе ки ту бино накардаӣ,h2 Ва онҳоро бар паҳлудариҳои хонаи худ ва бар дарвозаҳои худ бинавис.2g_2Ва онҳоро ҳамчун аломат бар дасти худ бибанд, ва онҳо ҳамчун нишона дар миёни чашмонат бошад,f72Ва онҳоро ба писаронат талқин бикун, ва ҳангоми нишастанат дар хонаи худ, ва ҳангоми роҳ рафтанат, хобиданат ва бархостанат дар бораи онҳо гуфтугӯ намо,e2Ва ин суханон, ки ман имрӯз ба ту мефармоям, бигзор бар дили ту бошад,Ld2Ва ту Парвардигор Худои худро бо тамоми дили худ, ва бо тамоми ҷони худ, ва бо тамоми қуввати худ дӯст бидор.|cs2Бишнав, эй Исроил! Парвардигор Худои мо Парвардигори ягона аст.b2Пас, эй Исроил, бишнав ва саъю кӯшиш намо, ки онҳоро ба амал оварӣ, то ки барои ту некӯ бошад, ва шумо бисёр афзун шавед дар замине ки шир ва асал дар он ҷорист, чунон ки Парвардигор Худои падаронат ба ту гуфтааст.^a72То ки аз Парвардигор Худои худ тарсида, тамоми фароиз ва аҳкоми Ӯро, ки ман ба ту мефармоям, риоя намоӣ, – ту ва писарат ва писари писарат, дар тамоми айёми умрат, то ки айёми ту дароз шавад.P` 2«Ва ин ин аст аҳком, фароиз ва дастуроте ки Парвардигор Худои шумо фармуд, ки ба шумо таълим диҳам, то онҳоро дар замине ки барои соҳибӣ кардани он ба он ҷо мегузаред, ба амал оваред,K_2!Бо тамоми роҳе ки Парвардигор Худои шумо ба шумо фармудааст, равона шавед, то ки зинда бимонед, ва барои шумо некӯ бошад, ва умри шумо дар замине ки соҳибӣ менамоед, дароз шавад».o^Y2 Пас, саъю кӯшиш намуда, ончунон ки Парвардигор Худои шумо ба шумо фармудааст, ба амал оваред, ба тарафи рост ё чап майл накунед;y]m2Ва ту дар ин ҷо назди Ман бимон, ва Ман тамоми аҳком ва фароиз ва дастуротро, ки бояд ба онҳо таълим диҳӣ, ба ту хоҳам гуфт, то ки онҳо дар замине ки Ман барои соҳибӣ кардан ба онҳо медиҳам, ба амал оваранд'.]\52Рафта, ба онҳо бигӯ: ба хаймаҳои худ баргардед.-[U2Кошки дили онҳо чунин мебуд, ки аз Ман тарсида, тамоми аҳкоми Маро тамоми айём риоя мекарданд, то ки барои онҳо ва барои писарони онҳо ба сурати абадӣ некӯ бошад!3Za2Ва Парвардигор суханони шуморо, ки ба ман гуфтед, шунид, ва Парвардигор ба ман гуфт: 'Суханони ин қавмро, ки ба ту гуфтанд, шунидам; ҳар он чи онҳо гуфтанд, дуруст аст.7Yi2Ту наздик шуда, ҳар он чи Парвардигор Худои мо бигӯяд, бишнав, ва ту ҳар он чиро, ки Парвардигор Худои мо ба ту бигӯяд, ба мо баён намо, ва мо шунида, ба амал хоҳем овард'.dXC2Зеро кист аз тамоми башар, ки овози Худои зиндаро, ки аз миёни оташ сухан рондааст, мисли мо бишнавад, – ва зинда бимонад?xWk2Вале алҳол чаро бимирем? Зеро ки ин оташи бузург моро хоҳад сӯзонид: агар мо боз овози Парвардигор Худои худро бишнавем, хоҳем мурд.[V12Ва гуфтед: 'Инак, Парвардигор Худои мо ҷалол ва бузургии Худро ба мо нишон дод, ва овози Ӯро мо аз миёни оташ шунидем; имрӯз мо дидем, ки Худо ба одам сухан меронад, – ва вай зинда мондааст.3Ua2Ва ҳангоме ки шумо он овозро аз миёни торикӣ шунидед, дар сурате ки кӯҳ дар оташ месӯхт, шумо, яъне ҳамаи сардорони сибтҳои шумо ва пирони шумо, ба ман наздик омадед,ET2Ин суханонро Парвардигор ба тамоми ҷамоати шумо дар кӯҳ аз миёни оташ, абр ва меғ бо овози баланд гуфт ва чизе илова нанамуд; ва онҳоро бар ду лавҳи сангин навишта, ба ман дод. S 2Зани ёри худро оз тамаъ накун, ва хонаи ёрат, киштзораш ва ғуломаш ва канизаш, говаш ва хараш, ва ҳар чизеро, ки аз они ёрат бошад, тамаъ накун'.PR2Дар ҳаққи ёри худ шаҳодати дурӯғ надеҳ.Q92Дуздӣ накун.P52Зино накун.O52Қатл накун.RN2Падари худ ва модари худро иззат намо, чунон ки Парвардигор Худоят ба ту фармудааст, то ки умри ту дароз шавад, ва дар замине ки Парвардигор Худоят ба ту медиҳад, барои ту некӯ бошад.M2Ва дар хотир нигоҳ дор, ки ту дар замини Миср ғулом будӣ, ва туро Парвардигор Худои ту аз он ҷо бо дасти пурзӯр ва бозуи тӯлонӣ берун овард; бинобар ин Парвардигор Худоят ба ту фармудааст, ки рӯзи шанберо ба ҷо оварӣ.BL2Вале рӯзи ҳафтум шанбеи Парвардигор Худои туст; дар он ҳеҷ кор накун, – худат ва писарат, ва духтарат, ва ғуломат, ва канизат, ва говат ва харат, ва тамоми чорпоят, ва ғарибат, ки андаруни шаҳри туст, то ки ғуломат ва канизат мисли ту ором гиранд.UK%2 Шаш рӯз кор кун ва ҳар амалатро ба ҷо овар;3Ja2 Рӯзи шанберо нигоҳ дор, то ки онро тақдис намоӣ, чунон ки Парвардигор Худоят ба ту фармудааст.I2 Номи Парвардигор Худои худро беҳуда ба забон нагир, зеро ки Парвардигор касеро, ки номи Ӯро беҳуда ба забон мегирад, беҷазо нахоҳад гузошт.zyxHwputsrqpoanCmlkihffeRdcbeaa:`_^]\[ZMYXWKVTSRQP2NNoMLJII,GFsEXD9BBbA@]?=<< :977[6#43x220r.D,,*);(',%2$#!: `lcU#Z% 1~{)q2 Ва тамоми ғанимати онро андаруни майдони он ҷамъ кун, ва шаҳрро бо тамоми ғаниматаш ба номи Парвардигор Худои худ дар оташ комилан бисӯзон; ва он то абад харобазор хоҳад монд, бори дигар бино нахоҳад ёфт.v(g2 Сокинони он шаҳрро бо дами шамшер сахт зарба бизан; онро бо ҳар чизе ки дар он аст, ва чорпоёнашро бо дами шамшер несту нобуд бикун.' 2 Ту дурустакак ҷустуҷӯ ва тафтиш ва пурсиш намо, ва инак, агар ин ҳодиса рост ва аниқ барояд, яъне дар миёни ту ин амали зишт рӯй дода бошад, –+&Q2 Шахсони нобакоре аз миёни ту пайдо шудаанд, ва сокинони шаҳри худро ба васваса андохта, гуфтаанд: 'Биравем ва худоёни дигарро, ки намешинохтед, парастиш кунем',/%Y2 Агар бишнавӣ, ки дар яке аз шаҳрҳоят, ки Парвардигор Худои ту барои сокиншавӣ ба ту медиҳад,K$2 Ва тамоми Исроил инро шунида, хоҳанд тарсид, ва минбаъд чунин бадиро дар миёни шумо ба амал нахоҳанд овард. #2 Вайро сангсор кун, то ки бимирад, зеро ки вай мехост туро аз Парвардигор Худоят, ки туро аз замини Миср, аз хонаи ғуломӣ берун овард, дур созад.`";2 Балки ҳатман вайро ба қатл бирасон; бигзор аввал дасти ту барои қатли вай дароз карда шавад, ва баъд дасти тамоми қавм.z!o2 Ту ба сухани вай розӣ нашав ва ба вай гӯш надеҳ, ва бигзор чашми ту ба вай раҳм накунад, ва ту ба вай шафқат намуда, вайро пинҳон накун, }2 Аз миёни худоёни қавмҳое ки дар гирду пеши шумо мебошанд, хоҳ ба ту наздик, хоҳ аз ту дур бошанд, аз як канори замин то канори дигари он, –ym2 Агар бародарат, ки писари модарат бошад, ё писарат, ё духтарат, ё завҷаи ҳамоғӯшат, ё дӯсти ҷоният туро пинҳонӣ иғво намуда, гӯяд: 'Биё, то худоёни дигарро, ки ту ва падаронат намешинохтед, парастиш кунем',[12 Ва он набӣ ё он бинандаи хобҳо бояд ба қатл расонида шавад, зеро ки вай дар бораи Парвардигор Худои ту, ки туро аз замини Миср берун овард, ва туро аз хонаи ғуломӣ раҳо кард, суханони фитнаангез гуфтааст, то туро аз роҳе ки Парвардигор Худоят ба ту фармуд, ки бо он равона шавӣ, гумроҳ созад; ва бадиро аз миёни худ барҳам хоҳӣ дод.2 Парвардигор Худои худро пайравӣ кунед, ва аз Ӯ битарсед, ва аҳкоми Ӯро риоя намоед, ва ба овози Ӯ гӯш диҳед, ва Ӯро парастиш кунед, ва ба Ӯ бичаспед.{q2 Ту ба суханони он набӣ ё он бинандаи хобҳо гӯш надеҳ, зеро ки Парвардигор Худои шумо шуморо имтиҳон мекунад, то бидонад, ки оё Парвардигор Худои худро бо тамоми дили худ ва бо тамоми ҷони худ дӯст медоред?=u2 Ва он аломат ё мӯъҷиза, ки дар бораи он ба ту сухан ронда буд, ба амал ояд, ва ӯ бигӯяд: 'Биё, то худоёни дигарро, ки намешинохтӣ, пайравӣ намоем, ва онҳоро парастиш кунем', –E 2 «Агар дар миёни шумо пайғамбаре набие ё бинандаи хобҳо пайдо шуда, аломате ё мӯъҷизае ба ту нишон диҳад,jO2 Ҳар он чи ман ба шумо мефармоям, саъю кӯшиш намуда онро ба амал оваред; чизе бар он илова нанамоед ва чизе аз он кам накунед».%E2 Бо Парвардигор Худои худ чунин амал накун! Зеро ки ҳар он чи дар назари Парвардигор зишт аст, ва аз он Ӯ нафрат дорад, онҳо бо худоёни худ мекарданд; онҳо ҳатто писарон ва духтарони худро барои худоёни худ дар оташ месӯзониданд.)2 Эҳтиёт бош, ки баъд аз он ки онҳо аз пеши ту нобуд шуда бошанд, онҳоро пайравӣ намуда, ба дом наафтӣ, ва ҷӯёи худоёни онҳо шуда, нагӯӣ: 'Чӣ гунае ки ин халқҳо худоёни худро парастиш мекарданд, ман низ чунин амал хоҳам кард'.5e2 Ҳангоме ки Парвардигор Худои ту халқҳоеро, ки барои забт кардани онҳо ба он ҷо меравӣ, аз пеши ту нобуд намояд, ва ту онҳоро бадар ронда, дар замини онҳо сокин шавӣ, – 2 Ҳамаи ин суханонро, ки ман ба ту мефармоям, шунида риоя намо, то ки барои ту ва баъд аз ту барои писаронат то абад некӯ бошад, вақте ки ту он чиро, ки дар назари Парвардигор Худои ту некӯ ва дуруст аст, ба амал оварӣ.kQ2 Ва қурбониҳои сӯхтании худро, яъне гӯшт ва хуни онҳоро, бар қурбонгоҳи Парвардигор Худои худ тақдим намо; ва хуни забҳҳои худро бар қурбонгоҳи Парвардигор Худои худ бирез, ва гӯшти онҳоро бихӯр.T#2 Фақат қурбониҳои поки худро, ки дошта бошӣ, ва назрҳои худро бардошта, ба маконе ки Парвардигор баргузинад, биё.2 Онро нахӯр, то ки барои ту ва баъд аз ту барои писаронат некӯ бошад, вақте ки ту он чиро, ки дар назари Парвардигор дуруст аст, ба амал оварӣ.T#2 Онро нахӯр: онро мисли об бар замин бирез.-2 Фақат эҳтиёт бош, ки хунро нахӯрӣ, зеро ки хун ҷон аст, ва ту ҷонро бо гӯшт нахӯр.V'2 Аммо, чунон ки гӯшти ғизол ва оҳуро мехӯранд, ончунон аз он бихӯр; шахсони нопок ва пок метавонанд аз он бихӯранд.P2 Агар маконе ки Парвардигор Худои ту барои сокин гардонидани номи Худ баргузинад, аз ту дур бошад, ту аз говон ва гӯсфандони худ, ки Парвардигор ба ту бидиҳад, чунон ки ба ту фармудаам, забҳ намуда, дар шаҳрҳои худ мувофиқи тамоми ҳаваси дили худ бихӯр.w i2 Ҳангоме ки Парвардигор Худоят ҳудуди туро, чунон ки ба ту гуфтааст, васеъ кунад, ва ту бигӯӣ: 'Гӯшт хоҳам хӯрд', зеро ки дили ту ҳаваси гӯшт хӯрдан дорад, – пас, мувофиқи тамоми ҳаваси дили худ гӯшт бихӯр.% E2 Эҳтиёт бош, ки левизодагонро дар тамоми айёми худ, ки дар замини худ бошӣ, тарк накунӣ.v g2 Балки онҳоро ба ҳузури Парвардигор Худои худ дар маконе ки Парвардигор Худои ту баргузинад, бихӯр, – худат ва писарат ва духтарат, ва ғуломат ва канизат, ва левизодагоне ки дар шаҳрҳои ту бошанд; ва ба ҳузури Парвардигор Худои худ барои ҳар шуғли дасти худ хурсандӣ намо. 92 Ту наметавонӣ дар шаҳрҳои худ даҳяки ғалла ва шираи ангур ва равғани зайтуни худро, ва нахустзодаҳои говон ва гӯсфандони худро, ва ҳар назреро, ки назр карда бошӣ, ва хайроти худ ва ҳадияҳои афроштании дастҳои худро бихӯрӣ;i M2 Лекин хунро нахӯред; онро мисли об бар замин бирезед.&G2 Аммо гӯштро, мувофиқи тамоми ҳаваси дили худ, аз руи баракате ки Парвардигор Худоят ба ту бидиҳад, дар ҳамаи шаҳрҳои худ забҳ намуда, бихӯр; шахсони нопок ва пок метавонанд аз он бихӯранд, чунон ки аз гӯшти ғизол ва оҳу мехӯранд.3a2 Балки фақат дар маконе ки Парвардигор дар яке аз сибтҳои ту баргузинад, қурбониҳои сӯхтании худро тақдим намо, ва ҳар он чи ман ба ту фармоям, дар он ҷо ба амал овар.32 Эҳтиёт бош, ки қурбониҳои сӯхтании худро дар ҳар маконе ки мебинӣ, тақдим накунӣ;2 Ва ба ҳузури Парвардигор Худои худ хурсандӣ кунед, – худатон ва писаронатон ва духтаронатон, ва ғуломатон ва канизатон, ва левизодагоне ки дар шаҳри шумо бошанд, зеро ки онҳо бо шумо ҳиссае ва мулке надоранд.*O2 Он гоҳ кадом маконе ки Парвардигор Худои шумо баргузинад, то ки номи Худро дар он сокин гардонад, ба он ҷо ҳар он чиро, ки ман ба шумо фармоям, биёред, яъне қурбониҳои сӯхтанӣ ва забҳҳои худ, даҳякҳо ва ҳадияҳои афроштании дастҳои худ, ва ҳар баргузидаи назрҳои худро, ки барои Парвардигор назр намоед;2 Вале ҳангоме ки аз Урдун гузашта, дар замине ки Парвардигор Худои шумо ба шумо ҳамчун мулк медиҳад, сокин шавед, ва Ӯ шуморо аз ҳамаи душманонатон аз гирду пеш оромӣ диҳад, ва шумо дар амният бехатарӣ зиндагӣ кунед, –/Y2 Зеро ки то алҳол ба оромӣ ва ба мулке ки Парвардигор Худои шумо ба шумо медиҳад, нарасидаед.9m2 Ҳар он чиро, ки мо имрӯз дар ин ҷо мекунем, яъне ҳар он чи ба назари ҳар кас дуруст намояд, накунед.Q2 Ва дар он ҷо ба ҳузури Парвардигор Худои худ бихӯред, ва худатон ва аҳли хонаатон барои ҳар шуғли дасти худ, ки Парвардигор Худои шумо дар он шуморо баракат додааст, хурсандӣ кунед.R2 Ва қурбониҳои сӯхтанӣ ва забҳҳои худ, ва даҳякҳои худ, ва ҳадияҳои афроштании дастҳои худ, ва назрҳои худ, ва хайроти худ, ва нахустзодаҳои говон ва гӯсфандони худро ба он ҷо биёред.4~c2 Балки ба маконе ки Парвардигор Худои шумо аз ҳамаи сибтҳои шумо баргузинад, то ки номи Худро дар он ҷо сокин гардонад, яъне ба манзили Ӯ рӯй оваред, ва ба он ҷо биёед,`};2 Барои Парвардигор Худои худ чунин амал накунед,\|32 Қурбонгоҳҳои онҳоро бишканед, ва сутунҳои онҳоро пора-пора кунед, ва Ашераҳои онҳоро дар оташ бисӯзонед, ва ҳайкалҳои худоёни онҳоро нест кунед, ва номҳои онҳоро аз он макон нобуд созед.e{E2 Ҳамаи маконҳоеро, ки халқҳое ки шумо бадар меронед, дар он ҷо худоёни худро парастиш мекарданд, тамоман несту нобуд кунед, хоҳ бар кӯҳҳои баланд бошад, хоҳ бар талҳо, хоҳ зери ҳар дарахти сабз.~z y2 «Ин аст фароиз ва дастуроте ки шумо бояд риоя намуда, дар замине ки Парвардигор Худои падаронатон барои соҳибӣ кардани шумо додааст, ба амал оваред, дар тамоми айёме ки шумо дар он замин зиндагӣ хоҳед кард.&yG2 Пас, тамоми фароиз ва дастуротеро, ки ман имрӯз ба шумо пешниҳод менамоям, риоя кунед».0x[2 Зеро ки шумо аз Урдун мегузаред, то ки рафта, заминеро, ки Парвардигор Худои шумо ба шумо медиҳад, соҳибӣ намоед, ва шумо онро соҳибӣ намуда, дар он сокин хоҳед шуд.,wS2 Ин кӯҳҳо, охир, дар он тарафи Урдун воқеъ аст, аз қафои роҳи ғуруби офтоб, дар замини канъониёне ки дар саҳро сокинанд, дар рӯ ба рӯи Ҷилҷол, назди булутзори Мӯре.Bv2 Ва ҳангоме ки Парвардигор Худоят туро ба замине ки барои соҳибӣ кардани он меравӣ, дохил намояд, ту баракатро бар кӯҳи Ҷаризим ба забон хоҳӣ ронд, ва лаънатро бар кӯҳи Эбол.@u{2 Вале лаънатро – агар шумо ба аҳкоми Парвардигор Худои худ гӯш накунед, ва аз роҳе ки ман имрӯз ба шумо мефармоям, дур шуда, худоёни дигарро, ки намешиносед, пайравӣ намоед.=tu2 Баракатро – агар шумо ба аҳкоми Парвардигор Худои худ, ки ман имрӯз ба шумо мефармоям, гӯш андозед;xsk2 Инак, ман имрӯз ба шумо баракат ва лаънатро пешниҳод мекунам:Xr+2 Ҳеҷ кас пеши шумо ёрои истодагӣ нахоҳад дошт: тарсу воҳимаи шуморо Парвардигор Худои шумо дар рӯи тамоми замине ки дар он қадамгузор шавед, паҳн хоҳад кард, чунон ки Ӯ ба шумо гуфтааст.q12 Ҳар ҷое ки кафи пои шумо бар он гузошта шавад, аз они шумо хоҳад буд; аз биёбон ва Лубнон, аз дарё, яъне дарёи Фурот, то баҳри ғарбӣ ҳудуди шумо хоҳад буд.p)2 Дар он сурат Парвардигор ҳамаи ин халқҳоро аз пеши шумо бадар хоҳад ронд, ва шумо халқҳоеро, ки аз шумо бузургтар ва пурзӯртаранд, мағлуб хоҳед кард.Lo2 Зеро, агар тамоми ин аҳкомро, ки ба ҷо оварданашро ман ба шумо мефармоям, дуруст риоя намоед, то ки Парвардигор Худои худро дӯст бидоред, бо роҳҳои Ӯ равона шавед ва ба Ӯ бичаспед,enE2 То ки айёми шумо ва айёми писарони шумо дар замине ки Парвардигор дар бораи он ба падаронатон қасам хӯрда буд, ки ба онҳо бидиҳад, ончунон афзун шавад, чунон ки айёми осмон бар болои замин аст.m 2 Ва онҳоро бар паҳлудариҳои хонаи худ ва бар дарвозаҳои худ бинависед,7li2 Ва онҳоро ба писарони худ таълим диҳед, ва ҳангоми нишастанатон дар хонаи худ, ва ҳангоми роҳ рафтанатон, хобиданатон ва бархостанатон дар бораи онҳо гуфтугӯ намоед.(kK2 Пас, ин суханони Маро дар дили худ ва дар ҷони худ ҷо диҳед, ва онҳоро ҳамчун аломат бар дасти худ бибандед, ва онҳо ҳамчун нишона дар миёни чашмони шумо бошад._j92 Ва хашми Парвардигор бар шумо аланга занад, ва Ӯ осмонро бандад, ва борон наборад, ва замин ҳосили худро надиҳад, ва шумо аз замини некӯе ки Парвардигор ба шумо медиҳад, ба зудӣ нобуд шавед.iiM2 Эҳтиёт бошед, мабодо дилатон фирефта шавад, ва шумо гумроҳ гардида, худоёни дигарро парастиш намоед ва ба онҳо саҷда баред; h2 Ва дар саҳрои ту барои чорвоят алаф хоҳам дод, ва ту хӯрда, сер хоҳӣ шуд.1g]2 Дар он сурат борони замини шуморо, борони аввалин ва охиринро дар сари вақт хоҳам дод, ва ту ғаллаи худ ва шираи ангури худ ва равғани зайтуни худро ҷамъ хоҳӣ кард.qf]2 Ва чунин воқеъ хоҳад шуд, ки агар ба аҳкоми Ман, ки имрӯз Ман ба шумо мефармоям, гӯш андозед, то ки Парвардигор Худои худро дӯст бидоред ва бо тамоми дили худ ва бо тамоми ҷони худ Ӯро парастиш намоед,yem2 Заминест, ки Парвардигор Худои ту ба он ғамхорӣ менамояд, чашмони Парвардигор Худои ту ҳамеша, аз аввали сол то охири сол бар он аст.edE2 Вале замине ки шумо барои соҳибӣ кардани он ба он ҷо мегузаред, замини кӯҳҳо ва водиҳост, ки аз боришҳои осмон об мехӯрад;>cw2 Зеро замине ки ту барои соҳибӣ кардани он ба он ҷо меравӣ, ба замини Миср, ки аз он ҷо берун омадӣ, монанд нест, ки тухмии худро кошта, онро мисли полиз бо пои худ* об медодӣ;Bb2 Ва дар он замин, ки Парвардигор ба падаронатон қасам хӯрда буд, ки онро ба онҳо ва ба насли онҳо бидиҳад, – замине ки шир ва асал дар он ҷорист, – шумо умри дароз дошта бошед.2a_2 Пас, тамоми аҳкомеро, ки ман имрӯз ба шумо мефармоям, риоя намоед, то ки пурзӯр шавед, ва рафта, заминеро, ки барои соҳибӣ кардани он ба он ҷо мегузаред, соҳибӣ кунед,C`2 Балки бо шумо сухан меронам, ки чашмонатон тамоми аъмоли бузурги Парвардигорро, ки карда буд, дидааст._%2 Ва он чиро, ки Ӯ бо Дотон ва Абиром, писарони Элиоб ибни Реубен кард, яъне замин даҳони худро кушода, онҳо ва аҳли хонаи онҳо ва хаймаҳои онҳо ва тамоми дороии онҳоро, ки наздашон буд, дар миёни тамоми Исроил фурӯ бурд, –^72 Ва он чиро, ки Ӯ дар биёбон барои шумо ба амал овард, то даме ки ба ин макон расидед;q]]2 Ва он чиро, ки Ӯ ба лашкари мисриён, ба аспҳо ва аробаҳои онҳо кард, яъне обҳои баҳри Қулзумро бар онҳо ҷорӣ намуд, вақте ки шуморо таъқиб мекарданд, ва Парвардигор онҳоро то имрӯз ба ҳалокат расонид;A\}2 Ва аломот ва аъмоли Ӯро, ки андаруни Миср ба фиръавн, подшоҳи Миср, ва ба тамоми замини вай зоҳир сохт;T[#2 Ва имрӯз бидонед, – зеро ки на бо писарони шумо сухан меронам, ки тарбияи Парвардигор Худои шуморо надонистаанд ва надидаанд, яъне бузургии Ӯ ва дасти пурзӯри Ӯ ва бозуи тӯлонии Ӯро,`Z =2 «Пас, Парвардигор Худои худро дӯст бидор, ва фармони Ӯ ва фароизи Ӯ ва дастуроти Ӯ ва аҳкоми Ӯро тамоми айём риоят намо.wYi2 Падарони ту бо ҳафтод нафар ба Миср омада буданд, ва алҳол Парвардигор Худоят туро мисли ситорагони осмон сершумор гардонидааст».GX 2 Ӯ ифтихори туст ва Ӯ Худои туст, ки барои ту ин корҳои бузург ва аҷоибро, ки чашмонат дидааст, ба ҷо овард.-WU2 Аз Парвардигор Худои худ битарс, Ӯро парастиш намо ва ба Ӯ бичасп, ва ба номи Ӯ қасам бихӯр.Vy2 Пас, ғарибро дӯст бидор, зеро ки шумо дар замини Миср ғариб будед.%UE2 Ба ятим ва бева додрасӣ менамояд, ва ғарибро дӯст дошта, ба вай хӯрок ва пӯшок медиҳад.T/2 Зеро ки Парвардигор Худои шумо Худои худоён ва Худованди худовандон аст, Худои бузург, ҷаббор ва саҳмгин аст, ки рӯбинӣ намекунад, ва ришва намегирад;S2 Пас, шумо ғилофаки дили худро хатна созед, ва минбаъд гарданшахӣ накунед.9Rm2 Аммо фақат ба падарони ту Парвардигор таваҷҷӯҳ намуда, онҳоро дӯст дошт, ва насли онҳо, яъне шуморо баъд аз онҳо аз ҳамаи қавмҳо баргузид, чунон ки имрӯз воқеъ шудааст.0Q[2 Инак, осмон ва осмони осмонҳо аз они Парвардигор Худои туст, ва замин ва ҳар он чи дар он аст!9Pm2 Ва аҳкоми Парвардигор ва фароизи Ӯро, ки ман имрӯз ба ту, барои манфиати ту мефармоям, риоят кунӣ.RO2 Ва алҳол, эй Исроил, Парвардигор Худоят аз ту чӣ талаб дорад? Талабаш фақат ин аст, ки аз Парвардигор Худои худ битарсӣ, бо ҳамаи роҳҳои Ӯ равона шавӣ, ва Ӯро дӯст бидорӣ, ва Парвардигор Худои худро бо тамоми дили худ ва бо тамоми ҷони худ парастиш намоӣ,DN2 Ва Парвардигор ба ман гуфт: 'Бархоста, пешопеши қавм равона шав; бигзор онҳо рафта, заминеро, ки дар бораи он ба падаронашон қасам хӯрдаам, ки ба онҳо бидиҳам, соҳибӣ намоянд'.#MA2 Ва ман дар кӯҳ, мисли айёми аввала, чил рӯз ва чил шаб истодам, ва Парвардигор ин дафъа низ маро иҷобат намуд, ва Парвардигор нахост туро ба ҳалокат расонад.L!2 Бинобар ин Левӣ дар миёни бародарони худ ҳисса ва меросе надорад: Парвардигор Худаш мероси вай аст, чунон ки Парвардигор Худои ту ба вай гуфтааст.wKi2 Дар он вақт Парвардигор сибти Левиро ҷудо кард, то ки сандуқи паймони Парвардигорро бардоранд, ба ҳузури Парвардигор истода, хизмати Ӯро ба ҷо оваранд ва ба номи Ӯ баракат диҳанд, ки то имрӯз чунин аст.%JE2 Аз он ҷо ба Ҷудҷӯд кӯч карданд, ва аз Ҷудҷӯд – ба Ётвот, ки заминест пур аз чашмаҳои об.I/2 Ва банӣ Исроил аз Беэрӯт-Банӣ-Яъқон ба Мӯсера кӯч карданд; дар он ҷо Ҳорун мурд ва дар он ҷо дафн карда шуд, ва писараш Элъозор ба ҷои ӯ саркоҳин гардид.!H=2 Ва ман тоб хӯрда, аз кӯҳ фуруд омадам, ва лавҳаҳоро дар сандуқе ки сохта будам, гузоштам; ва онҳо дар он ҷо мебошад, чунон ки Парвардигор ба ман фармуда буд.:Go2 Ва Ӯ бар лавҳаҳо мисли китобати аввала даҳ аҳкомеро, ки Парвардигор ба шумо дар кӯҳ, аз миёни оташ, дар рӯзи ҷамъомад гуфта буд, навишт, ва Парвардигор онҳоро ба ман дод,oFY2 Ва ман сандуқе аз чӯби ақоқиё сохтам, ва ду лавҳи санг мисли аввала тарошидам, ва ба кӯҳ баромадам, ва он ду лавҳ дар дастам буд.`E;2 Ва Ман бар ин лавҳаҳо суханонеро, ки бар лавҳаҳои аввалаи шикастаи ту буд, хоҳам навишт, ва ту онҳоро дар сандуқ бимон'. D 2 «Дар он вақт Парвардигор ба ман гуфт: 'Ду лавҳи санг мисли аввала барои худ битарош, ва назди Ман ба кӯҳ баро, ва сандуқе аз чӯб барои худ бисоз;cCA2 Ва ҳол он ки онҳо қавми Ту ва мероси Ту ҳастанд, ки онҳоро бо қуввати бузурги Худ ва бо бозуи тӯлонии Худ берун овардаӣ'».\B32 Мабодо сокинони замине ки моро аз он ҷо берун овардӣ, бигӯянд: азбаски Парвардигор натавонист онҳоро ба замине ки ба онҳо ваъда дода буд, дохил кунад, ва азбаски Ӯ аз онҳо нафрат дошт, бинобар ин онҳоро берун овард, то ки дар биёбон онҳоро ба ҳалокат расонад.TA#2 Бандагони Худ – Иброҳим, Исҳоқ ва Яъқубро ба ёд овар! Ба гарданшахии ин қавм, ба бадӣ ва гуноҳи онҳо назар накун;\@32 Ва сӯи Парвардигор дуо хонда, гуфтам: 'Худовандо Парвардигоро! Қавми Худ ва мулки мероси Худро, ки бо бузургии Худ раҳо кардаӣ ва бо дасти пурзӯр аз Миср берун овардаӣ, ба ҳалокат нарасон.?2 Ва ман ба ҳузури Парвардигор бар рӯи худ афтодам дар он чил рӯз ва чил шаб, ки афтода будам, зеро ки Парвардигор мехост шуморо нобуд созад. >2 Аз рӯзе ки ман шуморо шинохтаам, шумо ба Парвардигор беитоатӣ мекардед."=?2 Ва ҳангоме ки Парвардигор шуморо аз Қодеш-Барнеа фиристода, гуфт: 'Рафта, заминеро, ки ба шумо медиҳам, соҳибӣ намоед', – шумо ба амри Парвардигор Худои худ муқобилат кардед, ва ба Ӯ имон наовардед, ва ба овози Ӯ гӯш наандохтед.<2 Ва дар Табъира, Массо ва Қибрӯт-Ҳатааво шумо Парвардигорро ба хашм овардед.#;A2 Ва гуноҳи шумо, яъне гӯсоларо ки сохта будед, ман гирифтам, ва онро дар оташ сӯзонидам, ва онро пора-пора карда, дурустакак соидам, то ба дараҷае ки мисли ғубор гард-гард шуд, ва ғубори онро ба дарёе ки аз кӯҳ ҷорӣ буд, партофтам.[:12 Ва Парвардигор бар Ҳорун бағоят ғазаб намуда буд, то ки ӯро нобуд созад, вале ман барои Ҳорун низ он вақт дуо гуфтам. |6~d}{zzzzyxxwvuuQuttSt"sssrr qpomlHkmiihBffxdd>ca`c^^4\CZYXwWVUTSRPONN MLKhIHHFEDD-B@@D?><;e:9o8o76654h321//-,.+=*('k&%J#"l!p fh h _`>6%2Масалан, касе ки бо ёри худ барои дарахтбурӣ ба ҷангал омадааст, ва дасташ табарро барои буридани дарахт бардоштааст баланд кардааст, вале оҳан аз табардаста баромада, ба ёри вай хӯрдааст задааст, ва ӯ кушта шудааст, – бигзор вай ба яке аз ин шаҳрҳо бигрезад, то ки зинда бимонад;$72Ва ин аст қонун барои қотиле ки метавонад ба он ҷо гурехта, зинда бимонад: касе ки ёри худро нодониста куштааст, дар сурате ки пештар ба вай душман набуд;##A2Роҳе барои худ бисоз, ва ҳудуди замини худро, ки Парвардигор Худоят онро ҳамчун мулк ба ту медиҳад, ба се қисм тақсим намо, то ки ҳар қотил ба он ҷо бигрезад.T"#2Се шаҳрро барои худ андаруни замини худ, ки Парвардигор Худоят онро барои соҳибӣ кардан ба ту медиҳад, ҷудо кун.H! 2«Ҳангоме ки Парвардигор Худои ту халқҳоеро, ки Парвардигор Худои ту заминашонро ба ту медиҳад, нобуд намояд, ва ту вориси онҳо гардида, дар шаҳрҳо ва хонаҳои онҳо сокин шавӣ, –A }2Пас, сухане ки набӣ ба номи Парвардигор гӯяд, вале он ба амал наояд ва иҷро нашавад, он суханест, ки Парвардигор нагуфтааст, балки набӣ бо қасди бад гуфтааст, – аз ӯ натарс».$C2Ва агар дар дили худ гӯӣ: 'Суханеро, ки Парвардигор нагуфта бошад, чӣ гуна бишносем?' –12Аммо набие ки қасдан ба номи Ман сухане гӯяд, ки ба гуфтанаш амр нафармудаам, ё ба номи худоёни дигар сухан гӯяд, – он набӣ бояд ба қатл расонида шавад'.-U2Ва касе ки ба суханони Ман, ки Вай ба номи Ман гӯяд, гӯш наандозад, Ман ӯро танбеҳ хоҳам дод.F2Набие, мисли ту, Ман барои онҳо аз миёни бародарони онҳо ба майдон хоҳам овард, ва суханони Худро ба даҳони Вай хоҳам гузошт, ва ҳар он чи ба Вай амр фармоям, ба онҳо хоҳад гуфт;hK2Парвардигор ба ман гуфт: 'Он чи онҳо гуфтанд, хуб аст.cA2Мувофиқи ҳар он чи ту дар Ҳӯриб, дар рӯзи ҷамъомад, аз Парвардигор Худои худ пурсида, гуфтӣ: 'Овози Парвардигор Худои худро дигар нашнавам, ва ин оташи азимро дигар набинам, мабодо бимирам', –`;2Пайғамбаре мисли ман аз миёни ту, аз бародарони ту Парвардигор Худоят барои ту ба майдон хоҳад овард; ба Вай гӯш диҳед. ;2Зеро ин халқҳое ки ту онҳоро бадар меронӣ, ба чашмбандон ва ҷодугарон гӯш медиҳанд, валекин туро Парвардигор Худои ту намегузорад, ки чунин рафтор намоӣ.V'2 Ба ҳузури Парвардигор Худои худ беайб бош.'I2 Зеро ҳар касе ки ин корҳоро мекунад, дар назари Парвардигор зишт аст, ва маҳз аз боиси ҳамин корҳои зишт Парвардигор Худои ту онҳоро аз пеши ту бадар меронад./Y2 На найрангсозе, на пурсандаи арвоҳе, на азоимхоне ва на касе ки мурдагонро даъват менамояд, 2 Бигзор дар миёни ту на касе ёфт шавад, ки писараш ё духтарашро аз оташ мегузаронда бошад, на ҷодугаре, на чашмбанде, на фолбине, на афсунгаре, –nW2 Ҳангоме ки ту ба замине ки Парвардигор Худоят ба ту медиҳад, биёӣ, таълим нагир, ки мувофиқи корҳои зишти он халқҳо амал намоӣ.D2Бигзор онҳо ҳиссаҳои баробар бихӯранд, ғайр аз он чи вай аз фурӯхтани молу мулки худ пайдо карда бошад.tc2Ва ба номи Парвардигор Худои худ мисли ҳамаи бародарони левизодаи худ, ки дар он ҷо ба ҳузури Парвардигор меистанд, хизмат кунад;E2Ва агар левизодае аз яке аз шаҳрҳои ту, аз тамоми Исроил, ки дар он ҷо сокин бошад, биёяд, бигзор вай мувофиқи тамоми орзуи дили худ ба маконе ки Парвардигор баргузинад, биёяд, 2Зеро Парвардигор Худои ту вайро аз ҳамаи сибтҳо баргузидааст, то ки вай ва писаронаш тамоми айём истода, ба номи Парвардигор хизмат кунанд.?y2Навбари ғалла, шираи ангур ва равғани зайтуни худро, ва навбари пашми гӯсфандони худро ба вай бидеҳ. %2Ва ин аст ҳаққи коҳинон аз ҷониби қавм, аз ҷониби онҳое ки гов ё гӯсфандро забҳ мекунанд: онҳо бояд соқи пеш ва ҷоғҳо ва ишкамбаро ба коҳин бидиҳанд.K 2Пас, вай мулке дар миёни бародарони худ нахоҳад дошт: Парвардигор мулки вай аст, чунон ки Ӯ ба вай гуфтааст.  2«Коҳинони левизода, тамоми сибти Левӣ ҳиссае ва мулке бо Исроил нахоҳанд дошт; онҳо бояд қурбониҳои оташини Парвардигор ва ҳиссаи Ӯро бихӯранд.F 2Бе он ки дили вай бар бародарони вай мағрур гардад, ва бе он ки вай аз ин амр ба тарафи рост ё чап майл кунад, то ки вай ва писаронаш айёми зиёде бар мамлакати худ дошта бошанд». }2Ва он назди вай бошад, ва онро вай тамоми айёми зиндагии худ бихонад, то таълим гирад, ки вай бояд аз Парвардигор Худои худ битарсад, ва саъю кӯшиш кунад, ки ҳамаи суханони ин қонун ва ин фароизро ба ҷо оварад,2Ва ҳангоме ки вай бар тахти мамлакати худ биншинад, бигзор нусхаи ин қонунро аз китобе ки назди коҳинони левизода аст, барои худ бинависад.xk2Ва бигзор вай занонро барои худ афзун нанамояд, то ки дилаш фосид нашавад; ва бигзор нуқра ва тиллоро барои худ бисёр афзун накунад.[12Аммо бигзор вай аспҳоро барои худ афзун накунад, ва қавмро ба Миср барнагардонад, то ки аспҳоро афзун намояд; ва ҳол он ки Парвардигор ба шумо гуфтааст: 'Бори дигар бо ин роҳ барнагардед'.{q2Ҳатман подшоҳеро, ки Парвардигор Худои ту баргузинад, бар худ таъин намо; аз миёни бародарони худ подшоҳеро бар худ таъин намо; шахси аҷнабиро, ки аз бародарони ту набошад, наметавонӣ бар худ таъин намоӣ.{q2Ҳангоме ки ту ба замине ки Парвардигор Худоят ба ту медиҳад, биёӣ, ва онро соҳибӣ намуда, дар он сокин шавӣ, ва бигӯӣ: 'Мисли ҳамаи халқҳое ки дар гирду пеши ман ҳастанд, подшоҳе бар худ таъин хоҳам намуд' –72 Ва тамоми қавм инро шунида, хоҳанд тарсид, ва дигар бадқасдона амал нахоҳанд кард.sa2 Ва касе ки бадқасдона амал карда, ба коҳине ки барои хизмати Парвардигор Худои ту дар он ҷо меистад, ё ба довар гӯш надиҳад, – он кас бояд ба қатл расонида шавад; ва бадиро аз миёни худ барҳам хоҳӣ дод.2_2 Мувофиқи қонуне ки онҳо ба ту таълим диҳанд, ва мувофиқи фатвое ки онҳо ба ту баён кунанд, амал намо; аз сухане ки онҳо ба ту бигӯянд, ба тарафи рост ё чап майл накун.!=2 Ва ту мувофиқи ҳукме ки онҳо аз он макони баргузидаи Парвардигор ба ту баён мекунанд, амал намо, ва ҳар он чиро, ки ба ту таълим диҳанд, боэҳтиёт ба ҷо овар.mU2 Ва назди коҳинони левизода ва назди доваре ки дар он рӯзҳо бошад, омада, бипурс, ва онҳо фатвои қонунро ба ту баён хоҳанд кард.M~2Агар чизе барои ту нофаҳмо бошад дар муайян кардани фарқ дар миёни хун ва хун, дар миёни даъво ва даъво ва дар миёни осеб ва осеб, аз мурофиаҳое ки назди дарвозаҳои ту ба вуқӯъ меояд, – ту бархоста, ба маконе ки Парвардигор Худои ту баргузинад, бирав,}2Бигзор аввал дасти шоҳидон бар ӯ барои куштани ӯ бардошта шавад, ва баъд аз он – дасти тамоми қавм; ва бадиро аз миёни худ барҳам хоҳӣ дод.i|M2Мувофиқи гувоҳии ду шоҳид ё се шоҳид он шахси сазовори қатл бояд кушта шавад; мувофиқи гувоҳии як шоҳид набояд кушта шавад.{2Дар он сурат ту он мард ё он занро, ки чунин кори бад кардаанд, назди яке аз дарвозаҳоят берун овар, ва он мард ё занро сангсор кун, то ки бимиранд. z 2Ва ту хабар ёфта, бишнавӣ, пас дурустакак тафтиш намо, ва инак, агар ҳақиқатан рост бошад, ки ин кори зишт дар Исроил ба амал оварда шудааст, –|ys2Ва рафта, худоёни дигарро парастиш кунад, ва ба онҳо саҷда барад, ё ба офтоб, ё ба моҳ, ё ба ҳар яке аз лашкари осмон, ки ман нафармудаам;Qx2Агар дар миёни ту, дар яке аз шаҳрҳои ту, ки Парвардигор Худоят ба ту медиҳад, марде ё зане пайдо шавад, ки дар назари Парвардигор Худои ту кори баде карда, паймони Ӯро поймол намояд,w +2«Гов ва гӯсфандеро, ки айбе ё нуқсони дигаре дошта бошад, барои Парвардигор Худои худ забҳ накун, зеро ки он дар назари Парвардигор Худои ту зишт аст.v%2Ва сутуне барои худ, ки Парвардигор Худои ту аз он нафрат дорад, барпо накун».Bu2Барои худ чакалаке аз ягон навъи дарахтон назди қурбонгоҳи Парвардигор Худои худ, ки месозӣ, нашинон;6tg2Ашерае аз ҳеҷ навъ дарахт назди қурбонгоҳи Парвардигор Худоят, ки барои худ хоҳӣ сохт, нашинон;Os2Адолатро, адолатро ҷӯё бош, то ки зинда бимонӣ ва заминеро, ки Парвардигор Худоят ба ту медиҳад, соҳибӣ намоӣ.|rs2Дар доварӣ каҷкорӣ нанамо, рӯйбинӣ накун, ва ришва нагир, зеро ки ришва чашмони ҳакимонро кӯр ва суханони росткоронро таҳриф мекунад.'qI2Доварон ва нозиронро дар ҳамаи шаҳрҳое ки Парвардигор Худоят ба ту медиҳад, барои худ аз рӯи сибтҳои худ таъин намо, то ки қавмро бо адлу инсоф доварӣ кунанд.Gp 2Балки ҳар кас бояд бо пешкаши дасти худ ҳозир шавад, аз рӯи баракате ки Парвардигор Худоят ба ту бидиҳад.o2Се бор дар як сол ҳамаи мардони ту бояд ба ҳузури Парвардигор дар маконе ки Ӯ баргузинад, ҳозир шаванд: дар иди фатир ва дар иди ҳафтаҳо ва дар иди хаймаҳо; ва ба ҳузури Парвардигор набояд дастхолӣ ҳозир шаванд,n2Ҳафт рӯз барои Парвардигор Худои худ дар маконе ки Парвардигор баргузинад, ид бикун, зеро ки Парвардигор Худои ту дар тамоми ҳосилоти ту ва дар тамоми аъмоли дасти ту баракат хоҳад дод, ва ту бағоят хурсанд хоҳӣ шуд.m}2Ва дар иди худ хурсандӣ бикун, – ту ва писарат ва духтарат, ва ғуломат ва канизат, ва левизода ва ғариб ва ятим ва бевае ки дар шаҳри туст.7li2 Иди хаймаҳоро, баъд аз он ки аз хирмани худ ва аз чархушти худ ғунучин намоӣ, ҳафт рӯз ба ҷо овар.7ki2 Ва дар хотир нигоҳ дор, ки ту дар Миср ғулом будӣ, пас саъю кӯшиш намо, ки ин фароизро ба ҷо оварӣ.pj[2 Ва ба ҳузури Парвардигор Худои худ хурсандӣ бикун, – ту ва писарат ва духтарат, ва ғуломат ва канизат, ва левизодае ки дар шаҳри туст, ва ғариб ва ятим ва бевае ки дар миёни туст, – дар маконе ки Парвардигор Худои ту баргузинад, то ки номи Худро дар он ҷо сокин гардонад.6ig2 Ва иди ҳафтаҳоро барои Парвардигор Худои худ бо ҳадияи дасти босаховати худ ба ҷо овар, ки онро аз рӯи баракате ки Парвардигор Худоят ба ту бидиҳад, тақдим хоҳӣ кард.@h{2 Ҳафт ҳафта барои худ бишумор; аз вақте ки дос ба дарав шурӯъ кунад, ба шумурдани ҳафт ҳафта оғоз намо.,gS2Шаш рӯз фатир бихӯр, ва дар рӯзи ҳафтум ҷашн аст барои Парвардигор Худои ту; ҳеҷ кор накун.efE2Ва онро дар маконе ки Парвардигор Худои ту баргузинад, бирён бикун ва бихӯр, ва бомдодон тоб хӯрда, ба хаймаҳои худ бирав.e 2Балки фақат дар маконе ки Парвардигор Худои ту баргузинад, то ки номи Худро дар он ҷо сокин гардонад, – дар он макон фисҳро бегоҳирӯзӣ, ҳангоми ғуруб кардани офтоб, ки вақти берун омаданат аз Миср аст, забҳ намо.3da2Дар ҳеҷ яке аз шаҳрҳои худ, ки Парвардигор Худоят ба ту медиҳад, наметавонӣ фисҳро забҳ намоӣ,c2Ва дар тамоми худуди ту набояд ҳафт рӯз хамиртуруш дида шавад; ва аз гӯште ки ту бегоҳии рӯзи якум забҳ мекунӣ, набояд чизе то субҳ боқӣ бимонад.b2Бо он хамиртуруш нахӯр, ҳафт рӯз фатир, яъне нони хорӣ, бо он бихӯр, – зеро ки шитобкорона аз замини Миср берун омадӣ, – то ки рӯзи берун омаданатро аз замини Миср тамоми айёми зиндагии худ дар хотир нигоҳ дорӣ.a12Ва фисҳро аз гӯсфандон ва говон барои Парвардигор Худои худ забҳ намо, дар маконе ки Парвардигор баргузинад, то ки номи Худро дар он ҷо сокин гардонад.` '2«Моҳи абибро риоя намо, ва фисҳро барои Парвардигор Худои худ ба ҷо овар; зеро ки дар моҳи абиб туро Парвардигор Худои ту аз Миср шабона берун овард.j_O2Лекин хуни онро нахӯр: онро мисли об бар замин бирез»./^Y2Онро дар истиқоматгоҳи худ бихӯр, шахсони нопок ва пок мисли ғизоле ва мисли оҳуе бихӯранд.]y2Вале агар он ягон айбе дошта бошад, яъне ланг ё кӯр бошад, ё ҳар гуна нуқсони дигараш бошад, онро барои Парвардигор Худои худ забҳ накун.Y\-2Ба ҳузури Парвардигор Худои худ онро сол ба сол, дар маконе ки Парвардигор баргузинад, ту ва аҳли хонаи ту бихӯред.q[]2Ҳамаи нахустзодаҳои наринаро, ки аз говон ва гӯсфандони ту зоида мешавад, барои Парвардигор Худои худ тақдис намо; бо нахустзодаи наргови худ кор накун, ва аз нахустзодаи гӯсфанди худ пашм натарош.Z#2Бигзор ба назари ту сахт нанамояд, ки вайро озод карда мефиристӣ, зеро ки вай дар зарфи шаш сол ду баробари муздури кироя барои ту хизмат кардааст; ва Парвардигор Худои ту дар ҳар коре ки мекунӣ, туро баракат хоҳад дод.Y2Дар он сурат бигизе бигир ва гӯши вайро ба дар часпонида, сӯрох кун, ва вай ғуломи якумрии ту хоҳад буд; ва бо канизи худ низ чунин амал намо.rX_2Валекин агар вай ба ту гӯяд: 'Аз пеши ту намеравам', зеро ки вай туро ва хонадони туро дӯст доштааст, ва аҳволаш назди ту некӯст, –W)2Ва дар хотир нигоҳ дор, ки ту дар замини Миср ғулом будӣ, ва туро Парвардигор Худои ту фидия дода раҳо кард; бинобар ин ман имрӯз инро ба ту мефармоям.V2Балки вайро аз рамаи худ ва аз хирмани худ ва аз чархушти худ таъмин намо: ба андозае ки Парвардигор Худоят туро баракат дода бошад, ба вай бидеҳ.U)2 Ва ҳангоме ки вайро аз пеши худ озод карда мефиристӣ, вайро дастхолӣ нафирист,"T?2 Агар бародари ту, мард ё зани ибронӣ, ба ту фурӯхта шавад, вай бояд шаш сол назди ту ғулом бошад, ва дар соли ҳафтум ту вайро аз пеши худ озод карда бифирист.AS}2 Зеро ки эҳтиёҷманд дар рӯи замин ҳамеша хоҳад буд, бинобар ин ман ба ту фармуда, мегӯям: дасти худро барои бародари камбағал ва эҳтиёҷманди худ дар замини худ ҳатман бикшо.]R52 Ҳатман ба вай қарз бидеҳ, ва ҳангоме ки ба вай медиҳӣ, дилат озурдахотир нашавад; зеро ки дар ивази он Парвардигор Худоят туро дар тамоми аъмолат ва дар ҳар шуғли дастат баракат хоҳад дод.mQU2 Эҳтиёт бош, ки фикри баде дар дилат пайдо шуда, ту нагӯӣ: 'Соли ҳафтум, яъне соли бахшидан озод кардан, наздик меояд', ва назари ту ба бародари эҳтиёҷманди ту бад шуда, ба вай қарз надиҳӣ, – вай аз дасти ту сӯи Парвардигор фиғон хоҳад кард, ва ин барои ту гуноҳ хоҳад буд.:Po2Балки дасти худро албатта барои вай кушода, мувофиқи эҳтиёҷи вай, ба қадри кофӣ ба вай қарз бидеҳ.mOU2Агар назди ту, дар яке аз шаҳрҳои ту, дар замине ки Парвардигор Худоят ба ту медиҳад, яке аз бародарони ту эҳтиёҷманд бошад, дили худро сахт накун ва дасти худро аз бародари эҳтиёҷманди худ набанд,N+2Зеро Парвардигор Худоят туро, чунон ки ба ту гуфтааст, баракат хоҳад дод; ва ту ба халқҳои бисёр қарз хоҳӣ дод, вале худат қарз нахоҳӣ гирифт; ва ту бар халқҳои бисёр ҳукмронӣ хоҳӣ кард, вале бар ту ҳукмронӣ нахоҳанд кард.M2Агар овози Парвардигор Худои худро бодиққат гӯш карда, саъю кӯшиш намоӣ, ки тамоми ин аҳкомро, ки ман имрӯз ба ту мефармоям, ба амал оварӣ,4Lc2Набояд назди ту эҳтиёҷманде бошад, зеро ки Парвардигор туро дар замине ки Парвардигор Худои ту ҳамчун мулк барои соҳибӣ карданат медиҳад, ҳатман баракат хоҳад дод,,KS2Аз аҷнабӣ талаб бикун, вале аз он чи, ки бародарат бояд ба ту адо намояд, дасти худро бикаш.J2Масъалаи бахшидан озод кардан чунин аст: ҳар қарзхоҳе ки ба ёри худ қарз дода бошад, бояд бубахшад ва аз ёр ва бародари худ адои қарзро талаб накунад, зеро ки барои Парвардигор бахшиш озодӣ эълон карда шудааст.HI 2«Дар соли ҳафтум бубахш озод бикун.{Hq2Ва левизодае ки бо ту ҳисса ва мулке надорад, ва ғариб ва ятим ва бевае ки дар шаҳри ту мебошанд, омада, бихӯранд ва сер шаванд, то ки Парвардигор Худоят туро дар ҳар амали дастат, ки мекунӣ, баракат диҳад».QG2Баъд аз гузаштани се сол тамоми даҳяки ҳосилоти худро дар он сол берун оварда, назди дарвозаи шаҳри худ бимон;%FE2Ва левизодаро, ки дар шаҳри туст, тарк накун, зеро ки вай бо ту ҳиссае ва мулке надорад.)EM2Ва он нуқраро барои ҳар чизе ки дилат ҳавас дошта бошад: барои гов ва гӯсфанд, ва май ва шароб, ва ҳар чизе ки дилат аз ту талаб кунад, бидеҳ; ва дар он ҷо ба ҳузури Парвардигор Худои худ бихӯр, ва худат бо аҳли хонаат хурсандӣ бикун.WD)2Пас, онро ба нуқра иваз намо, ва нуқраро ба дасти худ гирифта, ба маконе ки Парвардигор Худои ту баргузинад, бирав;-CU2Вале агар роҳ барои ту дур бошад, ба тавре ки натавонӣ онро бардошта барӣ, яъне агар маконе ки Парвардигор Худои ту баргузинад, то номи Худро дар он ҷо сокин гардонад, аз ту дур бошад, ва Парвардигор Худоят туро баракат дода бошад, –zBo2Ва ба ҳузури Парвардигор Худои худ дар маконе ки Ӯ баргузинад, то ки номи Худро дар он ҷо сокин гардонад, даҳяки ғалла, шираи ангур ва равғани зайтуни худ, ва нахустзодаҳои говон ва гӯсфандони худро бихӯр, то таълим гирӣ, ки аз Парвардигор Худои худ тамоми айём бояд битарсӣ.A2Аз тамоми ҳосилоти тухмии худ, ки сол ба сол аз киштзор мерӯяд, даҳяк бидеҳ.P@2Ҳеҷ лошаро нахӯред; ба ғарибе ки дар шаҳри туст, бидеҳ, то ки бихӯрад, ё ба аҷнабие бифрӯш; зеро ки ту барои Парвардигор Худои худ қавми пок ҳастӣ. Бузғоларо дар шири модари он напаз.=?w2Аз ҳар паррандаи пок бихӯред.>2Ва ҳар ҳашароти болдор барои шумо нопок аст, набояд онҳо хӯрда шавад.q=]2Ва лаклак, ва куланг бо зоти он, ва ҳудҳуд, ва кӯршабпарак._<92Ва мурғи саққо, ва лошахӯр, ва моҳихӯрак баклан;+;S2Чуғз, ва ибис, ва қу,q:]2Ва шутурмурғ, ва бум, ва моҳихӯрак, ва қарчиғай бо зоти он;.9Y2Ва ҳар зоғ бо зоти он;L82 Ва калхот, ва шоҳин, ва боз бо зоти он;l7S2 Вале аз инҳо набояд бихӯред: уқоб, ва каргас, ва бургут,=6w2 Аз ҳар паррандаи пок бихӯред. 5 2 Ва ҳар он чи пар ва пулакча надорад, нахӯред, – он барои шумо нопок аст.<4s2 Аз ҳар чи дар об аст, инҳоро метавонед бихӯред: ҳар он чи пар ва пулакча дорад, – метавонед бихӯред;v3g2Ва хукро, зеро ки он сумдор аст, валекин кавша намекунад, – он барои шумо нопок аст; аз гӯшти онҳо нахӯред, ва ба лошаи онҳо нарасед.=2u2Аммо инҳоро аз кавшакунандагон ва сумдорон нахӯред: шутур ва харгӯш ва заргӯшро, зеро ки онҳо кавшакунандаанд, валекин сумашон ҷуфтсум нест, – онҳо барои шумо нопоканд;112Ва ҳар чорпои сумдор, ки ҷуфтсум бошад, ва хӯрокашро кавша кунад, – онро бихӯред.0 2Оҳу ва ғизол ва гавазн, ва бузи кӯҳӣ ва зубр, ва қӯтос хушгов ва говмеш.s/a2Ин аст ҳайвоноте ки метавонед бихӯред: гов, гӯсфанд ва буз,0.]2Ҳеҷ чизи зиштро нахӯр.8-k2Зеро ки ту барои Парвардигор Худои худ қавми пок ҳастӣ, ва Парвардигор туро баргузидааст, то аз ҳамаи қавмҳое ки дар рӯи замин мебошанд, қавми баргузидае барои Ӯ бошӣ.', K2«Шумо писарони Парвардигор Худои худ ҳастед; барои мурдагон бадани худро нахарошед харош накунед, ва мӯйҳои пешонии худро, ки аз болои чашмон аст, натарошед.L+2 Агар ту овози Парвардигор Худои худро гӯш карда, тамоми аҳкоми Ӯро, ки ман имрӯз ба ту мефармоям, риоя намоӣ, яъне он чи дар назари Парвардигор Худои ту дуруст аст, ба амал оварӣ».*+2 Ва аз он чи несту нобуд карда мешавад, чизе ба дастат начаспад, то ки Парвардигор оташи хашми Худро хомӯш карда, ба ту марҳамат намояд, ва ба ҳоли ту раҳмаш омада, туро афзун гардонад, чунон ки ба падаронат қасам хӯрдааст, x~~|{@z/yx w[vtt rqppomlkji5hfedcbba?__^U],\Z"XWVUT]RQPONMLLBJIHmGHEDD#CKBAP?>s=;:98M7655R44A3211//m--J+*/)l'&r%`$Z#p!!Z @E>w!Xc8YH^   , JU "?2Набояд касе осиё ё санги болои онро ба гарав бигирад, зеро ки ҷонро ба гарав мегирад.vg2Агар касе ба қарибӣ зан гирифта бошад, бигзор ба лашкар наравад, ва ҳеҷ маҷбурияти дигаре ба зиммаи вай гузошта нашавад, то ки як сол дар хонаи худ озод бошад, ва бо зани худ вақтхушӣ хушҳолӣ шодӣ кунад.L2Шавҳари аввалаш, ки вайро фиристода буд, наметавонад аз нав вайро барои худ ба занӣ бигирад, баъд аз он ки вай нопок гардидааст, зеро ки ин ба ҳузури Парвардигор зишт аст; пас, ба замине ки Парвардигор Худои ту ҳамчун мулк ба ту медиҳад, гуноҳ наовар.tc2Ва он шавҳари дигар низ аз вай нафрат намояд, ва талоқномае барои вай навишта, ба дасти вай диҳад, ва аз хонаи худ вайро бифиристад, ё он шавҳари дигар, ки вайро барои худ ба занӣ гирифта буд, бимирад, –tc2Ва вай аз хонаи ӯ берун равад, ва ба шавҳари дигаре бирасад,z q2«Агар касе зан гирифта, бо вай бихобад, ва агар вай ба назари ӯ писанд наояд, чунки ӯ чизи нафратоваре дар вай пайдо кардааст, – ва ӯ талоқномае навишта ба дасти вай диҳад, ва аз хонаи худ вайро бифиристад,^72Ҳангоме ки ба ғаллазори ёри худ биёӣ, аз хӯшаҳои он бо дасти худ бичин, вале досро дар ғаллазори ёри худ ба кор набар».oY2Ҳангоме ки ба токзори ёри худ биёӣ, аз ангури он ҳар қадар ки дилат бихоҳад, то сер шудани худ бихӯр, вале дар зарфи худ наандоз.nW2Он чиро, ки аз даҳонат баромадааст, риоя намуда, ба ҷо овар, ончунон ки барои Парвардигор Худои худ назр карда, ба забон рондаӣ.%2Валекин агар аз назр кардан худдорӣ намоӣ, бар гардани ту гуноҳе нахоҳад буд.=u2Агар барои Парвардигор Худои худ назр намоӣ, дар адои он даранг накун, зеро ки Парвардигор Худои ту ҳатман онро аз ту талаб хоҳад кард, ва бар гардани ту гуноҳе хоҳад буд.oY2Ба аҷнабӣ метавонӣ бо суд қарз диҳӣ, вале ба бародари худ бо суд қарз надеҳ, то ки Парвардигор Худои ту дар замине ки барои соҳибӣ кардани он ба он ҷо меравӣ, дар ҳар шуғли дастат ба ту баракат диҳад.fG2Ба бародари худ бо суд қарз надеҳ, – на бо суди нуқра, на бо суди хӯрокворӣ, на бо суди ҳар чизе ки бо суд қарз дода мешавад. 2Музди фоҳиша ва қимати сагро* барои ҳеҷ назре ба хонаи Парвардигор Худои худ наовар, зеро ки ин ҳар ду дар назари Парвардигор Худои ту зишт аст.+Q2Набояд аз духтарони Исроил фоҳишае бошад, ва аз писарони Исроил набояд ливотагаре бошад.ue2Бигзор вай дар миёни ту, дар маконе ки баргузинад, дар яке аз шаҳрҳои ту, ки барои вай некӯ бошад, сокин шавад; вайро ба танг наовар. 2Ғуломеро, ки аз хоҷаи худ пеши ту гурехта бошад, ба дасти хоҷаи вай насупор; 72Зеро ки Парвардигор Худои ту андаруни бошишгоҳи ту қадамгузор аст, то ки туро раҳо намояд ва душманонатро ба дасти ту бисупорад; пас, бигзор бошишгоҳи ту пок бошад, то ки Ӯ чизи палиде дар миёни ту дида, аз ту рӯй нагардонад.' I2 Ва ба замми яроқи худ ту бояд белчае дошта бошӣ, ва ҳангоме ки дар берун менишинӣ, чуқурчае бо он биканӣ, ва бархоста, пасафканди худро ба воситаи он бипӯшонӣ. 2 Ва маконе барои ту берун аз бошишгоҳ бояд бошад, то ки ба он ҷо берун равӣ., S2 Ва шомгоҳ дар об ғусл намуда, баробари ғуруб кардани офтоб андаруни бошишгоҳ дохил шавад.~w2 Агар дар миёни ту касе бошад, ки аз эҳтиломи* шаб нопок шуда бошад, бигзор вай аз бошишгоҳ берун равад, андаруни бошишгоҳ дохил нашавад;-U2 Ҳангоме ки бо ӯрдуи худ ба муқобили душманонат берун равӣ, аз ҳар чизи бад худро нигоҳ дор.E2Фарзандоне ки аз онҳо таваллуд меёбанд, дар насли сеюм метавонанд ба ҷамоати Парвардигор дохил шаванд.M2Аз адӯмӣ нафрат накун, зеро ки вай бародари туст; аз мисрӣ нафрат накун, зеро ки ту дар замини вай ғариб будӣ;}2Саломатӣ ва некӯаҳволии онҳоро тамоми умри худ, то абад ҷӯё нашав.8k2Вале Парвардигор Худои ту нахост Билъомро гӯш кунад, ва Парвардигор Худои ту он лаънатро барои ту ба баракат табдил дод, зеро ки Парвардигор Худоят туро дӯст медорад. 2Аз он сабаб ки онҳо шуморо, вақте ки аз Миср берун омадед, дар роҳ бо нон ва об пешвоз нагирифтанд, ва аз он сабаб ки вай Билъом ибни Баӯрро аз Фатӯри Байнаннаҳрайн ба муқобили ту киро кард, то ки туро лаънат гӯяд,2Аммӯнӣ ва мӯобӣ наметавонад ба ҷамоати Парвардигор дохил шавад; ҳатто насли даҳуми онҳо наметавонад ба ҷамоати Парвардигор дохил шавад,wi2Ҳаромзода наметавонад ба ҷамоати Парвардигор дохил шавад: ҳатто насли даҳуми вай наметавонад ба ҷамоати Парвардигор дохил шавад. )2«Касе ки хояҳояш байзаҳояш кӯфта маҷақ шудааст, ё узви насловариаш олати таносулаш бурида шудааст, наметавонад ба ҷамоати Парвардигор дохил шавад.~92Бигзор ҳеҷ кас зани падари худро нагирад, ва шармгоҳи падари худро ошкор накунад».o}Y2Бигзор он марде ки бо вай хобидааст, ба падари духтар панҷоҳ сиқл нуқра бидиҳад, ва бигзор вай зани ӯ бошад, чунки ӯ ба номӯси вай таҷовуз намудааст; ӯ наметавонад тамоми умри худ ба вай талоқ диҳад.f|G2Агар марде духтари бокираро, ки номзад нашуда бошад, биёбад, ва бо зӯрӣ вайро дошта, бо вай бихобад, ва онҳо ба даст афтанд,{2Зеро ки вайро дар саҳро ёфтааст: мумкин аст, ки он духтари номзадшуда доду фарёд карда бошад, валекин касе набудааст, ки вайро раҳо кунад.z2Вале бо духтар ҳеҷ кор накун: ба гардани духтар гуноҳи сазовори қатл нест, зеро ки монанди он аст, ки шахсе бар ёри худ бархоста, ӯро кушта бошад;5ye2Ва агар марде дар саҳро духтари номзадшударо биёбад, ва он мард вайро бо зӯрӣ дошта, бо вай бихобад, бигзор он марде ки бо вай хобидааст, танҳо ба қатл расонида шавад,=xu2Ҳар дуяшонро назди дарвозаи он шаҳр бароред, ва онҳоро сангсор кунед, то ки бимиранд: духтарро барои он ки дар шаҳр доду фарёд накардааст, ва мардро барои он ки ба номӯси зани ёри худ таҷовуз намудааст. Ва бадиро аз миёни худ барҳам хоҳӣ дод.?wy2Агар духтари бокирае ба марде номзад шуда бошад, ва марди дигаре вайро дар шаҳр ёфта, бо вай бихобад,Uv%2Агар марде ёфт шавад, ки бо зани шавҳардоре хобида бошад, бигзор ҳар дуяшон ба қатл расонида шаванд: ҳам марде ки бо он зан хобидааст, ва ҳам он зан. Ва бадиро аз Исроил барҳам хоҳӣ дод.>uw2Бигзор духтарро назди дари хонаи падари вай берун оваранд, ва мардуми шаҳри вай вайро сангсор кунанд, то ки бимирад, зеро ки вай дар хонаи падараш зино карда, дар Исроил рафтори зиште ба амал овардааст. Ва бадиро аз миёни худ барҳам хоҳӣ дод.t2Валекин агар ин даъво рост бошад, яъне аломати бакорати духтар ёфт нашавад, s 2Ва бар ӯ ба қадри сад сиқл нуқра ҷарима андохта, онро ба падари духтар бидиҳанд, зеро ки ӯ бокираи Исроилро бадном кардааст; ва бигзор вай зани ӯ бошад, ба тавре ки ӯ наметавонад тамоми умри худ ба вай талоқ диҳад.rr_2Ва бигзор пирони он шаҳр он мардро гирифта, танбеҳ диҳанд. q;2Ва инак, ӯ маломат бароварда, мегӯяд: духтари туро бокира наёфтам. Вале ин аст аломати бакорати духтари ман'. Пас, ҷойпӯшро пеши пирони шаҳр паҳн мекунанд.Mp2Ва падари духтар ба пирон бигӯяд: 'Духтари худро ба ин одам ба занӣ додаам, ва ӯ алҳол аз вай нафрат кардааст,bo?2Пас, бигзор падари он духтар ва модари вай аломати бакорати духтарро гирифта, пеши пирони шаҳр, назди дарвоза бароранд,n2Ва дар ҳаққи вай маломат бароварад, ва вайро бадном карда, гӯяд: 'Ин занро гирифтам, ва бо вай наздикӣ кардам, вале вайро бокира наёфтам', –zmo2 Агар касе зан гирад, ва бо вай бихобад, ва аз вай нафрат намояд,l2 Бар чор гӯшаи либоси ридои худ, ки онро дар бар мекунӣ, пӯпакҳо бибоф.k2 Либоси иборат аз ду навъ матоъ, яъне аз пашм ва катон, дар бар накун.Yj-2 Барзагов ва харро якҷоя баста, шудгор накун.eiE2 Токзори худро бо ду навъ тухмӣ кишт накун, мабодо тамоми ҳосилот, ҳам тухмие ки коштаӣ, ва ҳам ҳосили токзор ҳаром гардад.ohY2Ҳангоме ки хонаи нав бино кунӣ, панҷарае бар боми худ бисоз, то ки хуне бар хонаи худ наоварӣ, вақте ки касе аз болои он биафтад.?gy2Модарро албатта раҳо намо, ва бачаҳоро барои худ бигир, то ки барои ту некӯ бошад, ва умри дароз бинӣ.`f;2Агар тасодуфан дар роҳ, бар дарахте ё бар замин, лонаи паррандае аз пешат барояд, ки чӯҷаҳо ё тухмҳо дар он бошад, ва модар бар чӯҷаҳо ё бар тухмҳо нишаста бошад, – модарро бо бачаҳояш нагир:e)2Либоси мард бар зан набояд бошад, ва мард набояд либоси занро дар бар кунад, зеро ҳар кӣ ин корҳоро мекунад, дар назари Парвардигор Худои ту зишт аст.`d;2Агар хари бародари худ ё гови ӯро бубинӣ, ки дар роҳ афтодааст, аз онҳо рӯй нагардон, балки ҳатман онҳоро бо ӯ бархезон.jcO2Ва бо хари ӯ чунин амал намо, ва бо либоси ӯ чунин амал намо, ва бо ҳар чизи гумшудаи бародари худ, ки вай онро гум карда бошад, ва ту онро ёфта бошӣ, чунин амал намо; ту наметавонӣ аз он рӯй гардонӣ.Qb2Ва агар бародари ту дар наздикии ту набошад, ё ӯро нашносӣ, онҳоро ба хонаи худ биёр, ва бигзор онҳо назди ту бошанд, то даме ки бародарат онҳоро талаб кунад, ва он гоҳ ба ӯ баргардон. a 2«Вақте ки гови бародари худ ё гӯсфанди ӯро бубинӣ, ки роҳро гум кардааст, набояд аз онҳо рӯй гардонӣ; онҳоро ҳатман ба бародари худ баргардон.L`2Набояд ҷасади мурдаи вайро шабона бар дор бимонӣ, балки ҳатман вайро дар ҳамон рӯз дафн намо, зеро касе ки ба дор кашида шудааст, ба лаънати Худо гирифтор аст, ва ту замини худро, ки Парвардигор Худоят онро ҳамчун мулк ба ту медиҳад, нопок нагардон».I_ 2Ва агар касе гуноҳи сазовори қатл карда бошад, ва ба қатл расонида шавад, ва ту вайро ба дор овехта бошӣ, –*^O2Ва бигзор вайро тамоми мардуми шаҳраш сангсор кунанд, то ки бимирад, – ва бадиро аз миёни худ барҳам хоҳӣ дод; ва тамоми Исроил инро шунида, ҳаросон хоҳанд шуд.T]#2Ва ба пирони шаҳраш гӯянд: 'Ин писари мо саркаш ва беитоат аст, сухани моро гӯш намекунад, пурхӯр ва майзада аст'.5\e2Бигзор падар ва модараш вайро гирифта, назди пирони шаҳраш, ба дарвозаи маконаш берун оваранд,[2Агар касе писари саркаш ва беитоате дошта бошад, ки сухани падар ва модари худро нашнавад, ва ҳар чанд вайро ҷазо диҳанд, ба онҳо гӯш наандозад, –SZ!2Балки бояд нахустзодагии писари манфураро эътироф намуда, аз ҳар дороии худ ба вай ҳиссаи дучанд диҳад, зеро ки вай ибтидои қуввати ӯст, ва ҳуқуқи нахустзодагӣ ба вай тааллуқ дорад.!Y=2Пас, дар рӯзе ки ӯ дороии худро ба писаронаш тақсим кунад, наметавонад ба писари маҳбуба бар писари манфура, ки нахустзода аст, ҳуқуқи нахустзодагӣ диҳад,'XI2Агар марде ду зан дошта бошад, – яке маҳбуба ва дигаре манфура*, – ва ҳар ду – маҳбуба ва манфура – барои ӯ писарон зоянд, ва писари манфура нахустзода бошад,:Wo2Ва агар ту вайро дигар нахоҳӣ, метавонӣ вайро мувофиқи дилхоҳаш бифиристӣ, вале набояд вайро ба нуқра бифрӯшӣ; ба вай сахтгирӣ накун, чунки вайро бо зӯрӣ тобеъ намудаӣ.hVK2 Ва либоси асирии худро аз тани худ дур кунад, ва дар хонаи ту нишаста, барои падар ва модари худ як моҳ мотам гирад; ва баъд аз он ту назди вай даромада, шавҳари вай бишав, ва вай зани ту хоҳад буд.&UG2 Пас, вайро ба хонаи худ биёр, ва бигзор вай сари худро тарошад, ва нохунҳои худро гирад,7Ti2 Ва дар миёни асирон зани хушрӯе дида, ошиқи вай бишавӣ, ва бихоҳӣ вайро барои худ ба занӣ бигирӣ, S2 Ҳангоме ки барои ҷанг кардан ба муқобили душманони худ берун равӣ, ва Парвардигор Худоят онҳоро ба дасти ту бисупорад, ва ту онҳоро асир кунӣ,VR'2 Ва ту хуни ноҳақро аз миёни худ барҳам хоҳӣ дод, агар он чиро, ки дар назари Парвардигор дуруст аст, ба амал оварӣ.fQG2Қавми Худ – Исроилро, ки Ту, эй Парвардигор, фидия дода раҳо кардаӣ, кафорат намо, ва намон, ки хуни ноҳақ дар миёни қавми Ту – Исроил рехта шавад'. Пас, он хун барои онҳо кафорат карда хоҳад шуд.P/2Ва хитоб намуда, гӯянд: 'Дастҳои мо ин хунро нарехтааст, ва чашмони мо надидааст; O2Ва ҳамаи пирони он шаҳре ки ба кушташуда аз ҳама наздиктар аст, бигзор дастҳои худро бар гӯсолае ки дар водӣ гарданаш шикаста шудааст, бишӯянд,0N[2Ва коҳинон, писарони Левӣ, наздик меоянд, чунки онҳоро Парвардигор Худои ту баргузидааст, то ки хизмати Ӯро ба ҷо оваранд ва ба номи Парвардигор баракат диҳанд, ва мувофиқи сухани онҳо ҳар низоъ ва ҳар осеб бояд яктарафа карда щавад.LM2Ва бигзор пирони он шаҳр он гӯсоларо ба водии санглохе ки шудгор ва кишт карда намешавад ва дарёи оби ҷорӣ дорад, фуруд оваранд, ва дар он ҷо, дар водӣ гардани гӯсоларо бишкананд.+LQ2Ва шаҳре ки ба кушташуда аз ҳама наздиктар бошад, – бигзор пирони он шаҳр гӯсолаи модае бигиранд, ки онро ҳанӯз кор нафармудаанд ва юғе ба гарданаш набастаанд,EK2Бигзор пирон ва доварони ту берун омада, масофаи шаҳрҳоеро, ки дар гирду пеши кушташуда аст, чен кунанд;%J G2«Агар дар замине ки Парвардигор Худоят барои соҳибӣ кардаш он ба ту медиҳад, кушташудаи дар саҳро хобидае ёфт шавад, ва маълум набошад, ки қотили вай кист, –PI2Фақат дарахте ки дар бораи он ту медонӣ, ки дарахти ғизодор нест, – онро нобуд бикун ва онро бибур, то ба зидди шаҳре ки бо ту меҷангад, истеҳкоме бисозӣ, то даме ки он мағлуб шавад».sHa2Агар шаҳреро айёми зиёде муҳосира намоӣ, то ки бо он ҷангида онро забт кунӣ, табаре бар дарахташ бардошта, онро нобуд накун, чунки аз меваи он мехӯрӣ, бинобар ин онро набур; зеро, оё дарахти саҳро одамизод аст, то онро муҳосира намоӣ ки аз пеши ту ба истеҳкоме дохил шавад?G2То шуморо таълим надиҳанд, ки мисли ҳамаи корҳои зиште ки онҳо бо худоёни худ мекарданд, амал намуда, пеши Парвардигор Худои худ гуноҳкор шавед.%FE2Балки онҳоро – ҳиттиён ва амӯриён, канъониён ва фариззиён, ҳиввиён ва ябусиёнро, – чунон ки Парвардигор Худоят ба ту фармудааст, тамоман несту нобуд бикун,CE2Аммо аз шаҳрҳои ин қавмҳо, ки Парвардигор Худоят ҳамчун мулк ба ту медиҳад, ҳеҷ як ҷонро зинда нагузор,,DS2Бо ҳамаи шаҳрҳое ки аз ту бағоят дуранд, ки аз шаҳрҳои ин халқҳо набошанд, чунин амал намо.oCY2Фақат занон ва кӯдакон ва чорпоён, ва ҳар он чи дар шаҳр бошад, яъне тамоми ғанимати онро барои худ тороҷ намо; ва аз ғанимати душманони худ, ки Парвардигор Худоят онро ба ту додааст, истифода бикун.OB2 Ва ҳангоме ки Парвардигор Худои ту онро ба дасти ту бисупорад, ҳамаи мардони онро бо дами шамшер зарба бизан;2A_2 Валекин агар он бо ту сулҳ накунад, ва ба муқобили ту ҷанг пеша намояд, – онро муҳосира бикун.@-2 Ва агар он бо ту сулҳ намуда, дарвозаҳояшро барои ту бикшояд, бигзор тамоми қавме ки дар он бошанд, хироҷгузори ту гардида, хизмати туро ба ҷо оваранд.%?E2 Ҳангоме ки ба шаҳре наздик оӣ, то ки барои забти он ҷанг кунӣ, онро ба сулҳ даъват намо.v>g2 Ва ҳангоме ки нозирон суханрониро бо қавм ба анҷом расонанд, бигзор сардорони лашкар сипаҳдорон бар сари қавм таъин карда шаванд.a==2Ва бигзор нозирон боз ба қавм сухан ронда, гӯянд: 'Касе ки тарсончак ва буздил бошад, бигзор рафта, ба хонаи худ баргардад, то ки дили бародарони худро мисли дили худаш тарсончак нагардонад'. <;2Ва касе ки занеро номзад карда, ҳанӯз вайро нагирифта бошад, бигзор рафта, ба хонаи худ баргардад, мабодо дар ҷанг бимирад, ва шахси дигаре вайро бигирад'. ;;2Ва касе ки ток шинонда, аз меваи он ҳанӯз нахӯрда бошад, бигзор рафта, ба хонаи худ баргардад, мабодо дар ҷанг бимирад, ва шахси дигаре аз меваи он бихӯрад;}:u2Ва бигзор нозирон ба қавм сухан ронда, гӯянд: 'Касе ки хонаи нав сохта, аз он ҳанӯз истифода набурда бошад, бигзор рафта, ба хонаи худ баргардад, мабодо дар ҷанг бимирад, ва шахси дигаре аз он истифода барад;U9%2Зеро ки Парвардигор Худои шумо бо шумо меравад, то ки барои шумо бо душманонатон ҷанг карда, шуморо наҷот диҳад'.J82Ва ба онҳо гӯяд: 'Бишнав, эй Исроил! Шумо имрӯз ба ҷанги зидди душманони худ шурӯъ менамоед; бигзор дили шумо суст нашавад, натарсед ва воҳима накунед ва аз онҳо ба ҳарос наафтед;17]2Ва ҳангоме ки ба майдони корзор наздик шавед, бигзор коҳин наздик омада, ба қавм сухан ронад,n6 Y2«Ҳангоме ки ба ҷанги зидди душмани худ берун равӣ, ва аспон ва аробаҳо ва қавмеро, ки аз ту сершумортар бошанд, бубинӣ, – аз онҳо натарс, зеро Парвардигор Худоят, ки туро аз Миср берун овард, бо туст.y5m2Бигзор чашми ту раҳм накунад: ҷон дар ивази ҷон, чашм дар ивази чашм, дандон дар ивази дандон, даст дар ивази даст, пой дар ивази пой».84k2Ва дигарон инро шунида, ҳаросон хоҳанд шуд, ва минбаъд чунин кори бад дар миёни ту нахоҳанд кард.32Пас, дар ҳаққи вай ончунон амал кунед, чунон ки вай қасди бад дошт, ки дар ҳаққи бародари худ амал кунад; ва ту бадиро аз миёни худ барҳам хоҳӣ дод.'2I2Ва доварон дурустакак тафтиш кунанд, ва инак, маълум шудааст шавад, ки он шоҳид шоҳиди дурӯғгӯй аст, яъне дар ҳаққи бародари худ шаҳодати бардурӯғ додааст, – 12Бигзор он ду касе ки дар миёнашон даъвое мавҷуд аст, ба ҳузури Парвардигор, ба ҳузури коҳинон ва довароне ки дар он рӯзҳо бошанд, ҳозир шаванд;092Агар шоҳиди дурӯғгӯе ба муқобили касе баромад карда, дар ҳаққи вай тӯҳмат кунад, –h/K2Бигзор ба муқобили касе дар бобати ҳар хато ва ҳар ҷиноят, дар бобати ҳар гуноҳе ки вай карда бошад, як шоҳид баромад накунад, балки бо гувоҳии ду шоҳид, ё бо гувоҳии се шоҳид мурофиа ба амал ояд.=.u2Марзаи* ёри худро, ки аҷдод дар мулки ту кашидаанд, вайрон накун, – дар мулке ки ба даст хоҳӣ овард дар замине ки Парвардигор Худоят барои соҳибӣ кардани он ба ту медиҳад.A-}2 Бигзор чашми ту ба онҳо раҳм накунад, то ки хуни ноҳақро аз Исроил барҳам диҳӣ, ва барои ту некӯ бошад.t,c2 Он гоҳ пирони шаҳри вай бояд фиристода, вайро аз он ҷо бигиранд, ва ба дасти хунхоҳ вайро бисупоранд, то ки ба қатл расонида шавад.+!2 Валекин агар касе ба ёри худ душман шуда, бар вай камин гирад, ва ба зидди вай бархоста, вайро зарба зада бикушад, ва ба яке аз ин шаҳрҳо бигрезад, – *2 Ва бигзор андаруни замини ту, ки Парвардигор Худоят ҳамчун мулк ба ту медиҳад, хуни ноҳақ рехта нашавад: гуноҳи он хун бар гардани ту хоҳад буд. )2 Ва ту тамоми ин аҳкомро, ки ман имрӯз ба ту мефармоям, риоя намуда ба амал оварӣ, то ки Парвардигор Худои худро дӯст дошта, тамоми айём бо роҳҳои Ӯ биравӣ, – он гоҳ бар ин се шаҳр барои худ се шаҳри дигар илова намо,J(2Ва ҳангоме ки Парвардигор Худоят ҳудуди туро, чунон ки ба падаронат қасам хӯрдааст, васеъ кунад, ва тамоми заминеро, ки ба падаронат додани онро ваъда кардааст, ба ту бидиҳад, –'{2Бинобар ин ман ба ту фармуда, мегӯям: се шаҳрро барои худ ҷудо кун.\&32Мабодо хунхоҳ дар вақти гармии дили худ қотилро таъқиб кунад, ва бо вуҷуди дурии роҳ, ба ӯ расида гирифта, ӯро бикушад, ва ҳол он ки ӯ сазовори қатл нест, зеро ки пештар ба вай душман набуд. ~w||1{zzKxx vtu#tsfqpoonlkkji[h|fed;cbkaan``_s^][ZY:WW)UTSSR_QONMKJ>IGFEDCB3AG@J?J>=<;;:99977 6d5443k2v1110L/b-,,U+n+*Z)3(&&*$#! EVfG(e"H  L w7^P<s2/Азбаски ту Парвардигор Худои худро бо шодӣ ва дилхушӣ барои фаровонии ҳар чиз парастиш накардӣ, –|s2.Ва онҳо бар ту ва бар насли ту то абад аломат ва ибрат хоҳад буд. 2-Ва ҳамаи ин лаънатҳо бар ту хоҳад омад, ва туро таъқиб намуда, ба ту хоҳад расид, то даме ки нобуд шавӣ, зеро ки ту ба овози Парвардигор Худои худ гӯш надодӣ, то ки аҳкому фароизи Ӯро, ки ба ту фармуда буд, риоя намоӣ;4c2,Вай ба ту қарз хоҳад дод, вале ту ба вай қарз нахоҳӣ дод; вай сар хоҳад буд, вале ту дум хоҳӣ буд. ;2+Ғарибе ки дар миёни туст, бар ту торафт баланд хоҳад шуд, ва ту торафт паст хоҳӣ шуд.zo2*Ҳамаи дарахтонат ва маҳсули заминатро малах нобуд хоҳад кард.A}2)Писарон ва духтарон ба дунё хоҳӣ овард, вале онҳо аз они ту нахоҳанд буд, зеро ки ба асирӣ хоҳанд рафт.lS2(Дарахтони зайтун дар тамоми ҳудуди ту хоҳад буд, вале равған ба баданат нахоҳӣ молид, зеро ки зайтуни ту норасида хоҳад рехт.Q2'Токзорҳо шинонида, парвариш хоҳӣ кард, вале май нахоҳӣ нӯшид ва ангур нахоҳӣ чид, зеро ки онро кирм хоҳад хӯрд.2_2&Тухмии зиёде ба саҳро хоҳӣ бурд, валекин андаке ҷамъ хоҳӣ кард, зеро ки малах онро хоҳад хӯрд.Q2%Ва дар миёни қавмҳое ки Парвардигор туро ба он ҷо хоҳад бурд, ту василаи ҳайрат, масал ва тамасхур хоҳӣ гардид.q]2$Парвардигор туро, ва подшоҳатро, ки бар худ таъин менамоӣ, сӯи халқе хоҳад бурд, ки вайро ту ва падаронат намешинохтед; ва дар он ҷо ту худоёни дигарро, ки аз чӯб ва санг иборатанд, парастиш хоҳӣ кард.jO2#Парвардигор зонуҳо ва соқҳои туро ба обилаи бад гирифтор хоҳад кард, ки аз он, аз кафи пой то фарқи сари худ, шифо нахоҳӣ ёфт.`;2"Ва ту аз он чи чашмонат мебинад, девона хоҳӣ шуд.nW2!Ҳосили заминат ва тамоми меҳнататро қавме ки ту намешинохтӣ, хоҳанд хӯрд; ва ту тамоми айём фақат мазлум ва ситамкаш хоҳӣ буд.@ {2 Писаронат ва духтаронат ба қавми дигаре дода хоҳанд шуд, ва чашмонат инро хоҳад дид, ва тамоми айём ба раҳи онҳо чор хоҳад шуд, вале дидорашон барои ту дастрас нахоҳад буд.! =2Говатро дар пеши назарат хоҳанд кушт, вале аз гӯшти он нахоҳӣ хӯрд; харатро аз пеши ту ба тороҷ хоҳанд бурд, ва он назди ту нахоҳад баргашт; гӯсфандонат ба душманони ту дода хоҳанд шуд, – ва наҷотдиҳандае барои ту нахоҳад буд.1 ]2Занеро номзад хоҳӣ кард, вале марди дигаре бо вай хоҳад хобид; хонае бино хоҳӣ кард, вале дар он сокин нахоҳӣ шуд; токзоре хоҳӣ шинонид, вале аз ангураш нахоҳӣ хӯрд.9 m2Ва мисли кӯре ки дар торикӣ даст-даст карда роҳ меравад, ту дар нимирӯзӣ даст-дасткунон роҳ хоҳӣ рафт, ва дар роҳҳои худ муваффақият нахоҳӣ ёфт, ва тамоми айём туро ба танг хоҳанд овард ва тороҷ хоҳанд кард, – ва наҷотдиҳандае нахоҳад буд. 32Парвардигор туро ба девонагӣ, кӯрӣ ва дилшахӣ парешонии дил гирифтор хоҳад кард.b?2Парвардигор туро ба обилаи Миср, захми думбалдор, ҷараб* ва хоришак гирифтор хоҳад кард, ки аз онҳо наметавонӣ шифо ёбӣ.?y2Ва лошаи ту барои ҳар мурғи ҳаво ва ҳайвони замин хӯрок хоҳад шуд, ва ҳеҷ кас онҳоро нахоҳад рамонид.gI2Парвардигор туро пеши душманонат мағлуб хоҳад кард; бо як роҳ ба зидди онҳо берун хоҳӣ рафт, ва бо ҳафт роҳ аз пеши онҳо хоҳӣ гурехт, ва барои ҳамаи мамлакатҳои замин ба даҳшате табдил хоҳӣ ёфт.lS2Парвардигор борони заминатро ғубор ва хок хоҳад гардонид, ва он аз осмон бар ту фуруд хоҳад омад, то даме ки несту нобуд шавӣ.@{2Ва осмони ту, ки болои сари туст, монанди мис хоҳад гардид, ва замине ки зери пои туст, – монанди оҳан.12Парвардигор туро ба сил, таб, илтиҳоб, окила*, хушксолӣ, боди самум* ва ярақон* гирифтор хоҳад кард; ва онҳо туро таъқиб хоҳад кард, то даме ки нобуд шавӣ.lS2Парвардигор ваборо ба ту хоҳад часпонид, то даме ки туро аз замине ки барои соҳибӣ кардани он ба он дохил мешавӣ, нобуд кунад. 2Парвардигор ба ту дар ҳар шуғли дастат, ки ба амал меоварӣ, лаънат, изтироб ва мусибат хоҳад фиристод, то даме ки нобуд шавӣ, ва то даме ки ба зудӣ нест шавӣ, аз боиси бадии аъмолат, аз боиси он ки Маро тарк кардаӣ.)M2Ҳангоми даромадани худ ту малъун хоҳӣ буд, ва ҳангоми баромадани худ ту малъун хоҳӣ буд.3a2Меваи батни ту ва ҳосили замини ту, зоиши говони ту ва афзоиши гӯсфандони ту малъун хоҳад буд.S~!2Сабади ту ва корсони ту малъун хоҳад буд.t}c2Дар шаҳр ту малъун хоҳӣ буд ва дар саҳро ту малъун хоҳӣ буд.|12Валекин агар ба овози Парвардигор Худои худ гӯш наандозӣ, то ки тамоми аҳкому фароизи Ӯро, ки ман имрӯз ба ту мефармоям, риоя намуда ба амал оварӣ, – он гоҳ ҳамаи ин лаънатҳо ба ту хоҳад расид ва барои ту ба амал хоҳад омад:|{s2Ва аз ҳамаи суханоне ки ман имрӯз ба шумо мефармоям, ба тарафи рост ё чап майл накунӣ, то ки худоёни дигарро пайравӣ ва парастиш намоӣ.jzO2 Ва Парвардигор туро сар хоҳад кард, на дум; ва фақат баланд хоҳӣ буд, на паст, – агар ту ба аҳкоми Парвардигор Худои худ, ки ман имрӯз ба ту мефармоям, гӯш андозӣ, ва онҳоро риоя намуда, ба ҷо оварӣ,"y?2 Парвардигор барои ту ганҷинаи некӯи Худ, яъне осмонро воз хоҳад кард, то ки борони замини туро дар сари вақт биборонад ва ба ҳар шуғли дасти ту баракат диҳад, ва ту ба халқҳои бисёр қарз хоҳӣ дод, вале худат қарз нахоҳӣ гирифт.ax=2 Ва Парвардигор ба ту дар меваи батнат, ва дар самараи чорпоёнат, ва дар ҳосили заминат, дар замине ки Парвардигор ба падаронат қасам хӯрдааст, ки ба ту бидиҳад, фаровонии зиёде хоҳад бахшид.=wu2 Ва ҳамаи қавмҳои замин хоҳанд дид, ки номи Парвардигор бар ту хонда шудааст, ва аз ту хоҳанд тарсид.&vG2 Парвардигор туро барои Худ қавми пок хоҳад гардонид, чунон ки ба ту қасам хӯрдааст, агар аҳкоми Парвардигор Худои худро риоя намуда, бо роҳҳои Ӯ равона шавӣ.u/2Парвардигор ба ту дар анборҳоят ва дар ҳар шуғли дастат баракат хоҳад фиристод, ва туро дар замине ки Парвардигор ба ту медиҳад, бобаракот хоҳад кард.#tA2Парвардигор душманони туро, ки ба зидди ту бармехезанд, пеши ту мағлуб хоҳад кард; бо як роҳ ба зидди ту хоҳанд омад, ва бо ҳафт роҳ аз пеши ту хоҳанд гурехт.4sc2Ҳангоми даромадани худ ту бобаракот хоҳӣ буд ва ҳангоми баромадани худ ту бобаракот хоҳӣ буд.Yr-2Сабади ту ва корсони ту бобаракот хоҳад буд.cqA2Меваи батни ту ва ҳосили замини ту ва самараи чорпоёни ту, зоиши говони ту ва афзоиши гӯсфандони ту бобаракот хоҳад буд.p{2Дар шаҳр ту бобаракот хоҳӣ буд ва дар саҳро ту бобаракот хоҳӣ буд.doC2Ва ҳамаи ин баракатҳо ба ту хоҳад расид ва барои ту ба амал хоҳад омад, агар ту ба овози Парвардигор Худои худ гӯш андозӣ:n 72«Ва агар ту ба овози Парвардигор Худои худ бо диққат гӯш андозӣ, то ки тамоми аҳкоми Ӯро, ки имрӯз ман ба ту мефармоям, риоя намуда, ба амал оварӣ, он гоҳ Парвардигор Худоят туро бар ҳамаи халқҳои замин баланд хоҳад гардонид,fmG2'Малъун бод касе ки суханони ин шариатро ба ҷо наоварад ва мувофиқи онҳо амал накунад!' Ва тамоми қавм хоҳанд гуфт: 'Омин!'»al=2'Малъун бод касе ки ришва гирад, то ки ҷоне нобуд гардида, хунаш ба ноҳақ рехта шавад!' Ва тамоми қавм хоҳанд гуфт: 'Омин!'"k?2'Малъун бод касе ки ёри худро дар пинҳонӣ бикушад!' Ва тамоми қавм хоҳанд гуфт: 'Омин!'j12'Малъун бод касе ки бо модарарӯси худ бихобад!' Ва тамоми қавм хоҳанд гуфт: 'Омин!'qi]2'Малъун бод касе ки бо хоҳари худ, яъне бо духтари падари худ ё бо духтари модари худ, бихобад!' Ва тамоми қавм хоҳанд гуфт: 'Омин!'h!2'Малъун бод касе ки бо ягон чорпо бихобад'! Ва тамоми қавм хоҳанд гуфт: 'Омин!'igM2'Малъун бод касе ки бо зани падари худ бихобад, чунки домани падари худро ошкор кардааст!' Ва тамоми қавм хоҳанд гуфт: 'Омин!'>fw2'Малъун бод касе ки дар доварии ғариб, ятим ва бева каҷкорӣ кунад!' Ва тамоми қавм хоҳанд гуфт: 'Омин!'/eY2'Малъун бод касе ки нобиноеро дар роҳ ба иштибоҳ андозад!' Ва тамоми қавм хоҳанд гуфт: 'Омин!'"d?2'Малъун бод касе ки марзаи ёри худро вайрон кунад!' Ва тамоми қавм хоҳанд гуфт: 'Омин!'$cC2'Малъун бод касе ки падару модари худро хорӣ диҳад!' Ва тамоми қавм хоҳанд гуфт: 'Омин!'b2'Лаънатӣ Малъун бод касе ки сурати тарошида ё рехташудае ё буте аз бо саънати дасти ҳунарманд, ки он дар назари Парвардигор зишт аст, бисозад, ва онро пинҳон дорад!' Ва тамоми қавм нидокунон хоҳанд гуфт: 'Омин!'a#2Ва левизодагон хитоб намуда, ба ҳамаи исроилиён бо овози баланд хоҳанд гуфт:D`2 Ва инҳо бояд бар кӯҳи Эбол биистанд, то даме ки лаънат хонанд: Реубен, Ҷод, Ошер, Забулун, Дон ва Нафтолӣ. _2 «Ҳамин ки аз Урдун гузаред, инҳо бояд бар кӯҳи Ҷаризим биистанд, то даме ки қавмро баракат диҳанд: Шимъӯн, Левӣ, Яҳудо, Иссокор, Юсуф ва Бинёмин.Q^2 Ва Мусо дар он рӯз ба қавм фармуда, гуфт:N]2 Пас, овози Парвардигор Худои худро бишнав, ва аҳкому фароизи Ӯро, ки ман имрӯз ба ту мефармоям, ба амал овар».'\I2 Ва Мусо ва коҳинони левизода ба тамоми Исроил сухан ронда, гуфтанд: «Хомӯш бош Сукут намо ва бишнав, эй Исроил! Имрӯз ту қавми Парвардигор Худои худ гардидаӣ.[2Ва бар он сангҳо ҳамаи суханони ин шариатро бо хати равшан бинавис».CZ2Ва қурбониҳои саломатӣ забҳ намуда, дар он ҷо бихӯр ва ба ҳузури Парвардигор Худои худ хурсандӣ бикун.|Ys2Аз сангҳои яклухт қурбонгоҳи Парвардигор Худои худро бино намо, ва бар он барои Парвардигор Худои худ қурбониҳои сӯхтанӣ тақдим кун.yXm2Ва дар он ҷо қурбонгоҳе барои Парвардигор Худои худ бино намо, ки қурбонгоҳи сангин бошад; асбоби олати оҳанин бар онҳо кор нафармо;hWK2Ва ҳангоме ки аз Урдун гузаред, ин сангҳоро, ки ман имрӯз ба шумо мефармоям, бар кӯҳи Эбол бигузоред, ва бар онҳо оҳак бимол.V/2Ва бар онҳо, ҳамин ки гузаштӣ, ҳамаи суханони ин шариатро бинавис, то ба замине ки Парвардигор Худоят ба ту медиҳад, дохил шавӣ, – ба замине ки шир ва асал дар он ҷорист, чунон ки Парвардигор Худои падаронат ба ту гуфтааст.Uy2Ва дар рӯзе ки аз Урдун ба замине ки Парвардигор Худоят ба ту медиҳад, гузаред, барои худ сангҳои бузург бигузор, ва бар онҳо оҳак бимол;ST #2Ва Мусо ва пирони Исроил ба қавм фармуда, гуфтанд: «Тамоми аҳкомеро, ки ман имрӯз ба шумо мефармоям, риоя намоед.*SO2Ва Ӯ туро дар ҷалол, шӯҳрат ва шавкат бар ҳамаи халқҳое ки Ӯ офаридааст, баланд гардонад, ва ту барои Парвардигор Худои худ қавми пок бошӣ, чунон ки Ӯ гуфтааст».yRm2Ва Парвардигор имрӯз туро эътироф намуд, то ки ту қавми баргузидаи Ӯ бошӣ, чунон ки Ӯ ба ту гуфтааст, ва тамоми аҳкоми Ӯро риоя намоӣ,,QS2Парвардигорро ту имрӯз эътироф намудӣ, то ки Ӯ Худои ту бошад, ва ту бо роҳҳои Ӯ равона шавӣ, ва фароизу аҳкому дастуроти Ӯро риоя намоӣ, ва ба овози Ӯ гӯш андозӣ.4Pc2Имрӯз Парвардигор Худоят ба ту мефармояд, ки ин фароиз ва ин дастуротро ба амал оварӣ; ва ту онҳоро бо тамоми дили худ ва бо тамоми ҷони худ риоя намуда, ба амал овар.XO+2Аз макони поки Худ, аз осмон назар бикун, ва ба қавми Худ – Исроил, ва ба замине ки ба мо додаӣ, чунон ки ба падарони мо қасам хӯрдаӣ, ба замине ки шир ва асал дар он ҷорист, баракат бидеҳ'.fNG2Дар мотами худ аз онҳо нахӯрдам, ва дар нопокӣ аз онҳо набаровардам, ва барои мурда аз онҳо надодам; ба овози Парвардигор Худои худ гӯш андохтам, мувофиқи ҳар он чи ба ман фармудаӣ, амал кардам;M!2 Он гоҳ ба ҳузури Парвардигор Худои худ бигӯ: 'Вақфҳоро аз хона баровардам, ва онҳоро ба левизода, ғариб, ятим ва бева низ, мувофиқи амре ки Ту ба ман фармудаӣ, додам; аз аҳкоми Ту сар натофтам ва онҳоро фаромӯш накардам;]L52 Ҳангоме ки ту дар соли сеюм, ки соли даҳякҳост, додани тамоми даҳяки ҳосилоти худро ба анҷом бирасонӣ, ва онро ба левизода, ғариб, ятим ва бева бидиҳӣ, то ки дар шаҳрҳои ту хӯрда сер шаванд,K2 Ва ту аз тамоми неъмате ки Парвардигор Худоят ба ту ва ба хонадони ту бахшидааст, бо левизода ва ғарибе ки дар миёни туст, хурсандӣ бикун.YJ-2 Ва алҳол, инак, ман навбарҳои маҳсули заминро, ки Ту, эй Парвардигор, ба ман додӣ, овардаам'. Ва онро ба ҳузури Парвардигор Худои худ бимон, ва ба ҳузури Парвардигор Худои худ саҷда бибар.$IC2 Ва моро ба ин макон овард, ва ин заминро, замине ки шир ва асал дар он ҷорист, ба мо дод.XH+2Ва Парвардигор моро аз Миср бо дасти пурзӯр ва бозуи тӯлонӣ, бо даҳшати азим, ва бо аломот ва мӯъҷизот берун овард;sGa2Ва мо сӯи Парвардигор Худои падарони мо додхоҳӣ кардем, ва Парвардигор овози моро шунид, ва мусибат ва меҳнат ва тангии моро дид;FF2Вале мисриён ба мо рафтори бад намуда, моро ба танг оварданд, ва меҳнати сахте ба гардани мо бор карданд;E}2Ва ту ба ҳузури Парвардигор Худои худ нидокунон бигу: 'Падарам арамии оворагарде буд, ва ба Миср фуруд омад, ва дар он ҷо бо одамони каме сокин буд, ва дар он ҷо ба халқи бузурги пурзӯр ва сершуморе табдил ёфт;"D?2Ва коҳин сабадро аз дастат гирифта, пеши қурбонгоҳи Парвардигор Худои ту мегузорад.gCI2Ва назди коҳине ки дар он айём бошад, омада, ба вай бигӯ: 'Имрӯз ба Парвардигор Худои ту изҳор менамоям, ки ба замине ки Парвардигор ба падарони мо қасам хӯрда буд, ки ба мо бидиҳад, дохил шудаам'.!B=2Он гоҳ аз навбарҳои ҳар маҳсули замин, ки аз замине ки Парвардигор Худоят ба ту медиҳад, ғундошта бошӣ, гирифта, дар сабаде бимон, ва ба маконе ки Парвардигор Худоят баргузинад, то ки номи Худро дар он ҷо сокин гардонад, бирав.A 2«Ва ҳангоме ки ба замине ки Парвардигор Худоят ҳамчун мулк ба ту медиҳад, дохил шавӣ, ва онро ба соҳибии худ дароварда, дар он сокин гардӣ –'@I2Пас, вақте ки Парвардигор Худои ту дар замине ки Парвардигор Худои ту барои соҳибӣ кардани он ҳамчун мулк ба ту медиҳад, аз ҳамаи душманони гирду пеш ба ту оромӣ бахшад, ту зикри Амолеқро аз зери осмон нобуд намо; фаромӯш накун».$?C2Ки ӯ дар роҳ туро пешвоз гирифта, ҳамаи аз ҳол рафтагонро дар ақиби ту несту нобуд карда буд, дар сурате ки ту хаста ва беҳол будӣ; ва ӯ аз Худо натарсида буд.4>c2Он чиро, ки Амолеқ дар роҳ, ҳангоми берун омаданат аз Миср, ба ту карда буд, дар хотир нигоҳ дор,$=C2Зеро ҳар кӣ чунин амал мекунад, яъне ҳар ноинсоф, пеши Парвардигор Худои худ зишт аст._<92Ту бояд санги мукаммал ва дуруст дошта бошӣ, то ки умри ту дар замине ки Парвардигор Худоят ба ту медиҳад, дароз шавад.m;U2Бигзор дар хонаи ту эфаи духела, калон ва хурд, набошад.u:e2 Бигзор дар халтаи ту сангҳои духела, калон ва хурд, набошад.9}2 Пас, дасти вайро бурида парто; бигзор чашми ту ба вай раҳм накунад.V8'2 Агар ду мард бо ҳамдигар дастбагиребон шаванд, ва зани яке аз онҳо пеш ояд, то ки шавҳари худро аз дасти занандаи ӯ халос кунад, ва дасти худро дароз карда, ба шармгоҳаш даст расонад, –s7a2 Ва бигзор номи ӯ дар Исроил 'хонаи кафшкашида' хонда шавад.|6s2 Он гоҳ бигзор зани бародараш пеши назари пирон ба ӯ наздик омада, кафши ӯро аз пояш бикашад, ва пеши ӯ туф карда, нидокунон гӯяд: 'Бо касе ки хонаи бародари худро бино намекунад, чунин рафтор карда мешавад'.U5%2Ва ӯро пирони шаҳраш хонда, ба ӯ сухан меронанд, ва агар ӯ исрор намуда, гӯяд: 'Намехоҳам вайро ба занӣ бигирам', –d4C2Ва агар ин шахс ба гирифтани зани бародараш розӣ нашавад, бигзор зани бародараш ба пеши дарвоза, назди пирон баромада, гӯяд: 'Додаршӯи ман намехоҳад номи бародари худро дар Исроил аз нав барқарор намояд, аз иҷрои вазифаи додаршӯии худ нисбат ба ман сар метобад'.[312Ва нахустзодае ки вай мезояд, фарзанди бародари мурдаи ӯ ҳисоб хоҳад ёфт, то ки номаш аз миёни Исроил нобуд нашавад. 22Агар бародарон бо ҳамдигар сокин бошанд, ва яке аз онҳо бимирад, ва фарзанде надошта бошад, зани он мурда набояд берун аз оила, ба марди бегонае бирасад, балки бародари шавҳараш бояд назди вай даромада, вайро барои худ ба занӣ бигирад ва вазифаи додаршӯйро нисбат ба вай ба ҷо оварад.\132Даҳони говро, вақте ки хирман мекӯбад, набанд.'0I2Вайро фақат чил тозиёна задан мумкин аст, на зиёд, зеро ки агар бар ин илова намуда вайро шаллоқи зиёде зананд, бародари ту пеши назари ту ба хорӣ хоҳад афтод. /2Ва агар бадкор сазовори шаллоқ бошад, – бигзор довар фармояд, ки вайро бихобонанд, ва ба ҳузури ӯ вайро мувофиқи бадияш шумурда шаллоқ зананд;. +2«Агар дар миёни одамон муноқишае ба вуҷуд ояд, ва онҳо ба маҳкама биёянд, ва доварон онҳоро доварӣ намуда, росткорро сафед ва бадкорро маҳкум кунанд,T-#2Ва дар хотир нигоҳ дор, ки ту дар замини Миср ғулом будӣ; бинобар ин ман ба ту мефармоям, ки ин корро ба ҷо оварӣ».g,I2Вақте ки ангури токзори худро ғунучин намоӣ, дуюмбора боқимондаи онро начин: бигзор он барои ғарибе, ятиме ва бевае бошад.V+'2Вақте ки зайтуни худро зада афшонӣ, дуюмбора шохаҳоро тафтиш накун: бигзор он барои ғарибе, ятиме ва бевае бошад.&*G2Вақте ки ҳосилоти худро дар саҳрои худ дарав намоӣ, ва бандеро дар саҳро фаромӯш кунӣ, барои гирифтани он барнагард: бигзор он барои ғарибе, ятиме ва бевае бошад, то ки Парвардигор Худоят туро дар ҳар амали дастат баракат диҳад.()K2Дар хотир нигоҳ дор, ки ту дар Миср ғулом будӣ, ва Парвардигор Худоят туро аз он ҷо фидия дода раҳо кард; бинобар ин ман ба ту мефармоям, ки ин корро ба ҷо оварӣ. (2Дар доварии ғариб ва ятим каҷкорӣ накун, ва либоси беваро ба гарав нагир.M'2Бигзор падарон барои гуноҳи писарон ба қатл расонида нашаванд, ва писарон барои гуноҳи падарон ба қатл расонида нашаванд: ҳар кас бояд барои гуноҳи худаш ба қатл расонида шавад.&2Дар ҳамон рӯз музди вайро бидеҳ, ба тавре ки офтоб пеш аз доданат ғуруб накунад, зеро ки вай камбағал аст, ва ҷонаш ҳаваси онро дорад; мабодо вай аз дасти ту сӯи Парвардигор фиғон кунад, ва ин барои ту гуноҳ ҳисоб ёбад.V%'2Муздур, бенаво ва камбағалро аз бародарони худ ё аз ғарибоне ки дар миёни ту, дар шаҳрҳои ту мебошанд, озор надеҳ.d$C2 Балки баробари ғуруб кардани офтоб гарави вайро ҳатман баргардон, то ки вай дар либоси худ бихобад ва туро баракат диҳад, ва ин барои ту ба ҳузури Парвардигор Худои ту адолат ҳисоб хоҳад ёфт."#?2 Ва агар вай марди бенавое бошад, хоб накун дар ҳолате ки гарави вай назди ту бимонад,*"O2 Балки дар берун биист, ва он кас, ки ту ба вай қарз додаӣ, гаравро назди ту берун меоварад.!2 Агар ба ёри худ чизе қарз диҳӣ, барои гирифтани гарав ба хонаи вай надаро,F 2 Дар хотир нигоҳ дор, ки Парвардигор Худои ту дар роҳ бо Марям чӣ карда буд, вақте ки аз Миср берун омадед.xk2Дар хусуси балои захми доғи махав эҳтиёт намоед, то ҳар он чиро, ки коҳинони левизода ба шумо таълим медиҳанд, бағоят риоя намуда, ба ҷо оваред; он чиро, ки ман ба онҳо фармудаам, риоя намуда, ба ҷо оваред.2Агар шахсе ёфт шавад, ки аз бародарони худ, яъне аз банӣ Исроил, ягон касро дуздидааст, ва ба вай сахтгирӣ карда, вайро фурӯхтааст, – бигзор он дузд ба қатл расонида шавад. Ва бадиро аз миёни худ барҳам хоҳӣ дод. m~:}7|zxwvu32 То ки Ӯ туро имрӯз қавми Худ таъин намояд, ва Ӯ Худои ту бошад, чунон ки Ӯ ба ту гуфтааст, ва чунон ки ба падаронат Иброҳим, Исҳоқ ва Яъқуб қасам хӯрдааст.[=12 То ки ба паймони Парвардигор Худои худ ва ба савгандномаи Ӯ, ки Парвардигор Худоят имрӯз бо ту мебандад, дохил шавӣ,B<2 Кӯдакони шумо, занони шумо, ва ғарибе ки андаруни бошишгоҳи шумост, аз ҳезумкафони ту то машкоби ту, –;2 Имрӯз ҳамаи шумо ба ҳузури Парвардигор Худои худ истодаед, яъне сардорони шумо, сибтҳои шумо, пирони шумо ва нозирони шумо, ҳамаи мардони Исроил,W:)2 Пас, суханони ин паймонро риоя намоед ва онҳоро ба ҷо оваред, то ки дар ҳар чи мекунед, муваффақият ба даст оваред.39a2Ва замини онҳоро гирифта, ба реубениён ва ҷодиён ва нисфи сибти менашшеиён ҳамчун мулк додем.82Ва ба ин макон расидед, ва Сиҳӯн, подшоҳи Ҳешбӯн, ва Ӯҷ, подшоҳи Бошон, ба пешвози мо барои ҷанг берун омаданд, ва мо онҳоро торумор кардем.7/2Нон нахӯрдед ва май нанӯшидед, то бидонед, ки Ман Парвардигор Худои шумо ҳастам.^672Ва ман шуморо чил сол дар биёбон бурдам; либоси шумо бар танатон ҷиғда-ҷиғда нашуд, ва кафшатон бар поятон пора нашуд.W5)2Валекин Парвардигор диле барои донистан ва чашмон барои дидан ва гӯшҳо барои шунидан то имрӯз ба шумо надодааст.42Он имтиҳонҳои бузургро, ки чашмони шумо дид, он аломот ва мӯъҷизоти азимро;S3!2Ва Мусо тамоми Исроилро хонда, ба онҳо гуфт: «Ҳар он чиро, ки Парвардигор пеши назари шумо дар замини Миср ба фиръавн ва ҳамаи бандагонаш ва тамоми заминаш ба амал овард, шумо дидаед:2 %2Ин аст суханони паймоне ки Парвардигор ба Мусо фармуд, ки бо банӣ Исроил дар замини Мӯоб бибандад, ғайр аз он паймоне ки бо онҳо дар Ҳӯриб баста буд./1Y2DВа туро Парвардигор дар киштиҳо бо роҳе ки дар бораи он ба ту гуфта будам: 'Дигар ҳаргиз нахоҳед дид', ба Миср хоҳад баргардонид; ва шумо дар он ҷо худро ба душманони худ барои ғуломӣ ва канизӣ хоҳед фурӯхт, вале харидоре нахоҳад буд».P02CСубҳгоҳон хоҳӣ гуфт: 'Кошки шом мебуд!', ва шомгоҳон хоҳӣ гуфт: 'Кошки субҳ мебуд!' – ба сабаби тарси дили худ, ки туро фаро хоҳад гирифт, ва ба сабаби рӯъёи чашмони худ, ки ту хоҳӣ дид.`/;2BВа ҳаёти ту пеши назари ту ба мӯе овезон хоҳад буд, ва ту рӯзонаю шабона ҳаросон шуда, ба ҳаёти худ дилпурӣ нахоҳӣ дошт.8.k2AВа дар миёни он халқҳо ту фароғат нахоҳӣ ёфт, ва барои кафи поят оромӣ нахоҳад буд, ва дар он ҷо Парвардигор ба ту дили беқарор ва чашмони чор ва ҷони пурозор хоҳад дод.'-I2@Ва Парвардигор туро дар миёни ҳамаи қавмҳо, аз як канори замин то канори дигари замин, пароканда хоҳад кард; ва дар он ҷо ту худоёни дигарро, ки аз чӯб ва санг иборатанд, ва онҳоро ту ва падаронат намешинохтед, парастиш хоҳӣ кард.^,72?Ва чунин воқеъ хоҳад шуд, ки чӣ тавре ки Парвардигор шодикунон ба шумо эҳсон намуда, шуморо афзун гардонида буд, ҳамон тавр Парвардигор шодикунон шуморо несту нобуд хоҳад кард, ва шумо аз замине ки барои соҳибӣ кардани он ба он дохил мешавед, ронда хоҳед шуд.+12>Ва аз шумо шумораи каме боқӣ хоҳанд монд, ва ҳол он ки шумо мисли ситорагони осмон сершумор будед; зеро ки ту ба овози Парвардигор Худои худ гӯш надодӣ.q*]2=Низ ҳар беморӣ ва зарбаеро, ки дар ин китоби шариат навишта нашудааст, Парвардигор ба сари ту хоҳад овард, то даме ки нобуд шавӣ.9)m2<Ва ҳамаи дардҳои Мисрро, ки аз онҳо метарсидӣ, ба сари ту хоҳад овард, ва онҳо ба ту хоҳанд часпид.o(Y2;Парвардигор ба ту ва ба насли ту зарбаҳои даҳшатангез хоҳад расонид, зарбаҳои азим ва давомдор, ва бемориҳои сахт ва давомдор;:'o2:Агар ҳамаи суханони ин шариатро, ки дар ин китоб навишта шудааст, риоя намуда ба амал наоварӣ, ва аз ин номи арҷманд ва саҳмгин, яъне аз Парвардигор Худои худ натарсӣ, – &29Ва низ ба ҳамроҳаке ки аз миёни пойҳояш берун меояд, ва ба писароне ки мезояд; зеро ки вай онҳоро, ба сабаби камии ҳар чиз, дар муҳосира ва тангие ки душманат дар шаҳрҳои ту бар ту оварад, ба таври пинҳонӣ хоҳад хӯрд.% 28Зани нозпарварде ки дар миёни ту ба айшу ишрат одат карда буд, ва ба сабаби айшу ишрат ва нозпарвардагӣ ҷуръат надошт кафи пояшро ба замин монад, чашмаш ба шавҳари ҳамоғӯшаш ва писараш ва духтараш бад хоҳад шуд,a$=27Ба тавре ки вай ба ҳеҷ яке аз онҳо аз гӯшти фарзандони худ, ки мехӯрад, нахоҳад дод, зеро дар муҳосира ва тангие ки душманат дар ҳамаи шаҳрҳоят бар ту оварад, чизе барои вай боқӣ нахоҳад монд.%#E26Марди нозпарварде ки дар миёни ту ба айшу ишрат одат карда буд, чашмаш ба бародараш ва зани ҳамоғӯшаш ва бақияи фарзандонаш, ки боқӣ мемонанд, бад хоҳад шуд,*"O25Ва ту меваи батни худро, яъне гӯшти писаронат ва духтаронатро, ки Парвардигор Худоят ба ту додааст, дар муҳосира ва тангие ки душманат бар ту оварад, хоҳӣ хӯрд.l!S24Ва туро дар ҳамаи шаҳрҳоят муҳосира хоҳад кард, то даме ки деворҳои баланд ва мустаҳками туро, ки ба онҳо таваккал менамоӣ, дар тамоми заминат хароб кунад; ва туро дар тамоми шаҳрҳоят, дар тамоми заминат, ки онро Парвардигор Худоят ба ту медиҳад, муҳосира хоҳад кард." ?23Ва самараи чорпоёнат ва ҳосили заминатро хоҳад хӯрд, то даме ки хонавайрон шавӣ, ба тавре ки ғалла, шираи ангур, равғани зайтун, зоиши говонат ва афзоиши гӯсфандонатро барои ту боқӣ нахоҳад гузошт, то даме ки туро нобуд созад;%E22Халқи рӯйнатане ки поси хотири пиронро нигоҳ намедорад, ва ба ҷавонон раҳм намекунад;y21Парвардигор аз дурдаст, аз канори ақсои замин халқеро, ки мисли уқоб мепарад, бар ту хоҳад овард, – халқе ки забонашро ту нахоҳӣ фаҳмид,B20Бинобар ин ту ба душмани худ, ки Парвардигор вайро бар ту хоҳад фиристод, ба сабаби гуруснагӣ ва ташнагӣ ва бараҳнагӣ ва камии ҳар чиз хизмат хоҳӣ кард, дар сурате ки вай юғи оҳанин бар гардани ту хоҳад гузошт, то даме ки туро несту нобуд кунад. {~}}@|L{5zykx@wvutGs3rqponnAml_kjjUihgufe~d)cbQaT__?^]J[[ZKYHXWGVUAT/SRR`QONkMcL:JIIZHGqEECBA@??>T=<;:88=765Y43210/.-,+*)(r&%y$~$)"R! Ld !4M 7 ^2wfG<Ва ӯ гуфт: «Бигзор аз рӯи гуфтаи шумо бишавад!» Ва онҳоро фиристод, ва онҳо рафтанд; ва арғамчини қирмизиро ба тиреза баст.)M<Вале агар ту ин кори моро ошкор кунӣ, мо аз қасами ту, ки моро қасам додӣ, озод хоҳем буд».lS<Ва ҳар касе ки аз дари хонаи ту берун равад, хунаш ба гарданаш хоҳад буд, ва мо озод хоҳем буд; ва ҳар касе ки бо ту дар хона бошад, агар дасти душманӣ ба вай бирасад, хуни вай ба гардани мо хоҳад буд;{<Инак, мо ба ин замин меоем; ту ин арғамчини дорои риштаи қирмизиро ба тирезае ки моро аз он фуровардӣ, бибанд; ва падарат ва модарат ва бародаронат ва тамоми аҳли хонаи падаратро назди худ ба хонаат ҷамъ кун;7i<Ва он мардон ба ӯ гуфтанд: «Мо аз ин қасами ту, ки моро қасам додӣ, дар чунин ҳолат озод хоҳем буд:cA<Ва ба онҳо гуфт: «Ҷониби кӯҳ биравед, мабодо таъқибкунандагон ба шумо осебе расонанд; ва дар он ҷо се рӯз пинҳон шавед, то даме ки таъқибкунандагон баргарданд; ва баъд ба роҳи худ хоҳед рафт».A~}<Ва ӯ онҳоро бо танобе аз тиреза фуровард, зеро ки хонаи ӯ дар девори шаҳр буд, ва ӯ дар ҳисор сокин буд.h}K<Ва он мардон ба ӯ гуфтанд: «Бигзор ҷонҳои мо ба ҷои шумо бимирад, агар шумо ин кори моро ошкор накунед; ва ҳангоме ки Парвардигор ин заминро ба мо бидиҳад, мо ба ту ба ростӣ меҳрубонӣ хоҳем кард». |< Ки шумо падарам ва модарам ва бародаронам ва хоҳаронам ва ҳар киро, ки онҳо доранд, зинда хоҳед гузошт, ва ҷонҳои моро аз марг раҳо хоҳед кард».Y{-< Ва алҳол барои ман ба Парвардигор қасам ёд кунед, ки ба хотири меҳрубоние ки ман ба шумо кардам, шумо низ ба хонадони падари ман меҳрубонӣ хоҳед кард; ва нишони мӯътабаре ба ман бидиҳед,\z3< Ва ҳангоме ки инро шунидем, дилҳои мо бемаҷол гардид, ва дар ҳеҷ кас дигар рӯҳи муқовимат пеши шумо боқӣ намонд, зеро ки Парвардигор Худои шумо ҳам дар осмон ва ҳам бар замин Худо мебошад.2y_< Зеро шунидаем, ки чӣ гуна Парвардигор обҳои баҳри Қулзумро пеши шумо хушк кардааст, вақте ки аз Миср берун омадед, ва чӣ гуна шумо бо ду подшоҳи амӯрӣ, ки дар он тарафи Урдун буданд, яъне бо Сиҳӯн ва Ӯҷ амал намуда, онҳоро нобуд кардаед;:xo< Ва ба он мардон гуфт: «Ман медонам, ки Парвардигор ин заминро ба шумо додааст, ва тарси шумо моро фаро гирифтааст, ва ҳамаи сокинони ин замин пеши шумо беҷуръат шудаанд;zwo<Ва пеш аз он ки онҳо хоб раванд, ӯ назди онҳо болои бом баромад,(vK<Пас он касон онҳоро дар роҳе ки сӯи Урдун мебурд, то худи гузаргоҳҳо таъқиб карданд; ва баъд аз он ки таъқибкунандагони онҳо берун рафтанд, дарвозаро бастанд.;uq<Ва ҳол он ки ӯ онҳоро болои бом бароварда, дар миёни зағирпояҳо, ки болои бом чида буд, пинҳон кард.*tO<Ва чун ҳаво торик шуда, вақти бастани дарвоза расид, он мардон берун рафтанд; намедонам, ки онҳо куҷо рафтанд; зуд онҳоро таъқиб намоед, ки ба онҳо хоҳед расид».{sq<Валекин зан он ду мардро гирифта, пинҳон кард, ва гуфт: «Оре, он мардон назди ман омада буданд, вале ман надонистам, ки онҳо аз куҷоянд;@r{<Ва подшоҳи Ериҳӯ назди Роҳоб фиристода, гуфт: «Мардонеро, ки назди ту омада, ба хонаи ту даромадаанд, берун овар, зеро онҳо омадаанд, то ки тамоми ин заминро ҷосусӣ кунанд».dqC<Ва ба подшоҳи Ериҳӯ чунин хабар расид: «Инак, имшаб ба ин ҷо мардон аз банӣ Исроил омадаанд, то ки заминро ҷосусӣ кунанд».bp A<Ва Еҳушаъ ибни Нун аз Шиттим ду марди ҷосусро пинҳонӣ фиристода, гуфт: «Рафта, он замин ва Ериҳӯро бубинед». Онҳо рафта, ба хонаи фоҳишае ки Роҳоб ном дошт, даромаданд ва дар он ҷо хоб карданд.o <Ҳар касе ки ба фармони ту муқобилият намояд ва ба суханони ту дар ҳар чизе ки фармоӣ, гӯш надиҳад, кушта хоҳад шуд; фақат қавӣ ва далер бош».n <Чунон ки дар ҳар бобат ба Мусо гӯш додаем, ончунон ба ту гӯш хоҳем дод, фақат Парвардигор Худои ту бигзор бо ту бошад, чунон ки бо Мусо буд;}m w<Ва онҳо ба Еҳушаъ ҷавоб дода, гуфтанд: «Ҳар амре ки ба мо бифармоӣ, ба ҷо хоҳем овард, ва ба ҳар куҷо, ки моро бифиристӣ, равона хоҳем шуд;8l m<То даме ки Парвардигор ба бародарони шумо низ, мисли шумо, оромӣ бахшад, ва онҳо низ заминеро, ки Парвардигор Худои шумо ба онҳо медиҳад, соҳибӣ намоянд; ва он гоҳ шумо ба мулки худ, ба замине ки Мусо, бандаи Парвардигор, дар ин тарафи Урдун аз тулӯъгоҳи офтоб ба шумо додааст, баргашта, онро соҳибӣ хоҳед кард». k =<Занони шумо, кӯдакони шумо ва чорвои шумо бигзор дар замине ки Мусо ба шумо дар ин тарафи Урдун додааст, бимонанд, валекин шумо, ҳамаи мардони ҷангӣ, мусаллаҳ гардида, пешопеши бародарони худ гузаред ва ба онҳо кӯмак расонед,j 5< «Ба ёд оваред он суханро, ки Мусо, бандаи Парвардигор, ба шумо фармуда, гуфтааст: 'Парвардигор Худои шумо ба шумо оромӣ бахшид, ва ин заминро ба шумо дод'.i < Ва Еҳушаъ ба реубениён ва ҷодиён ва нисфи сибти Менашше сухан ронда, гуфт:Sh #< «Андаруни бошишгоҳ давр занед, ва ба қавм фармуда, бигӯед: 'Барои худ тӯша муҳайё кунед, зеро ки баъд аз се рӯз шумо аз ин Урдун хоҳед гузашт, то ки рафта, заминеро ба соҳибии худ дароваред, ки Парвардигор Худои шумо ба шумо барои соҳибӣ намудан медиҳад'».Rg !< Ва Еҳушаъ ба нозирони қавм фармуда, гуфт:wf k< Ман, охир, ба ту чунин фармудаам: қавӣ ва далер бош, натарс ва ҳаросон нашав, зеро ба ҳар ҷое ки биравӣ, Парвардигор Худои ту бо туст».e <Бигзор ин китоби шариат аз даҳони ту дур нашавад, ва онро ту рӯзу шаб биомӯз, то бо риояи ҳар он чи дар он навишта шудааст, амал намоӣ, зеро ки он гоҳ дар роҳҳои худ комёб гардида, муваффақият ба даст хоҳӣ овард.od [<Фақат қавӣ ва далер бош, то ки бо риояи дурусти тамоми шариате ки Мусо, бандаи Ман, ба ту фармудааст, амал намоӣ; аз он ба тарафи рост ё чап дур нашав, то ба ҳар ҷое ки меравӣ, муваффақият ба даст оварӣ.c <Қавӣ Устувор ва далер бош, зеро ки ту ба соҳибии ин қавм заминеро хоҳӣ даровард, ки дар бораи он ба падаронашон қасам хӯрдаам, ки ба онҳо бидиҳам.@b }<Ҳеҷ кас дар тамоми айёми умрат қодир нахоҳад буд, ки пеши ту истодагӣ намояд; чунон ки бо Мусо будам, бо ту низ хоҳам буд; туро бемаҷол нахоҳам гардонид ва тарк нахоҳам кард.a <Аз биёбон ва ин Лубнон то дарёи бузург, ки дарёи Фурот бошад, тамоми замини ҳиттиён то баҳри Бузург, ки ғурубгоҳи офтоб аст, ҳудуди шумо хоҳад буд.+` S<Ҳар ҷоеро, ки кафи пои шумо бар он гузошта шавад, ба шумо медиҳам, чунон ки ба Мусо гуфтаам._  <«Мусо, бандаи Ман, вафот ёфт; ва алҳол бархоста, аз ин рӯди Урдун гузар, ту ва тамоми ин қавм, ба замине ки Ман ба онҳо, ба банӣ Исроил, медиҳам.v^ k<Ва баъд аз вафоти Мусо, бандаи Парвардигор, чунин воқеъ шуд, ки Парвардигор ба Еҳушаъ ибни Нун, хизматгузори Мусо, сухан ронда, гуфт:|]s2" Ва дар бобати тамоми корнамоиҳои дасти пурзӯр, ва дар бобати тамоми аҷоиботи бузурге ки Мусо пеши назари тамоми Исроил ба амал овард.E\2" Дар бобати тамоми аломот ва мӯъҷизоте ки Парвардигор ӯро ба замини Миср фиристод, то ки онҳоро бар фиръавн ва бар ҳамаи бандагони вай ва бар тамоми замини вай ба амал оварад;;[q2" Ва набие мисли Мусо дар Исроил дигар ба майдон наомадааст, ки ӯро Парвардигор рӯ ба рӯ мешинохт, –XZ+2" Ва Еҳушаъ ибни Нун аз рӯҳи ҳикмат пур шуд, чунки Мусо дастҳои худро бар ӯ гузошта буд; ва банӣ Исроил ба ӯ итоат намуданд, ва мувофиқи он чи Парвардигор ба Мусо фармуда буд, амал карданд.PY2"Ва банӣ Исроил дар саҳрои Мӯоб сӣ рӯз барои Мусо мотам гирифтанд; ва рӯзҳои навҳаи мотами Мусо ба анҷом расид.:Xo2"Ва Мусо дар вақти мурданаш саду бистсола буд; чашмаш хира нашуда буд, ва қувваташ кам намонда буд.PW2"Ва ӯ дар замини Мӯоб, дар рӯ ба рӯи Байт-Фаӯр, дар дара дафн карда шуд; ва касе ҷои қабри ӯро то имрӯз намедонад.'VI2"Ва Мусо, бандаи Парвардигор, дар он ҷо, дар замини Мӯоб, мувофиқи амри Парвардигор мурд.U72"Ва Парвардигор ба ӯ гуфт: «Ин аст замине ки Ман дар бораи он ба Иброҳим, Исҳоқ ва Яъқуб қасам хӯрда, гуфтаам: 'Ба насли ту онро хоҳам дод'. Ман ба ту имконият додам, ки онро бо чашмони худ бубинӣ, валекин ба он ҷо нахоҳӣ гузашт».T!2"Ва кишвари Ҷанубро, ва майдони дараи Ериҳӯро, ки шаҳри хурмозор аст, то Сӯар.'SI2"Ва тамоми Нафтолӣ ва замини Эфроим ва Менашше, ва тамоми замини Яҳудоро то баҳри ғарбӣ;$R E2"Ва Мусо аз саҳрои Мӯоб ба кӯҳи Набӯ, бар қуллаи Фисҷа, ки дар рӯ ба рӯи Ериҳӯ воқеъ аст, баромад, ва Парвардигор тамоми заминро ба ӯ нишон дод: Ҷилъодро то Дон;zQo2!Хушо ту, эй Исроил! Кист монанди ту, эй қавме ки наҷотбахши ту Парвардигор аст, ки Ӯ сипари нигаҳбони ту ва шамшери ҷалоли туст! Ва душманонат ба ту хушомад мегӯянд, ва ту баландиҳои онҳоро поймол мекунӣ».P 2!Ва Исроил дар амният сокин мешавад, чашмаи Яъқуб – ба танҳоӣ, дар замине ки ғалла ва шираи ангураш фаровон аст, ва аз осмонаш шабнам меборад.cOA2!Худои азалӣ паноҳгоҳ аст, ва дар поён то абад ҳимоятгар аст; ва душманро аз пеши ту бадар меронад, ва мегӯяд: 'Нобуд намо!'ON2!Худо мисл надорад, эй Ешурун! Ӯ, ки осмонсавор аст, дар бузургии Худ бар абрҳо нишаста, ба мадади ту мешитобад.(MK2!Аз оҳан ва мис бандубасти ғалақаи* туст, ва некӯаҳволии ту тамоми умри ту давом мекунад.vLg2!Ва дар бораи Ошер гуфт: «Аз писарон Ошер бобаракот аст, дар миёни бародарони худ маҳбуб мешавад, ва пои худро дар равған меғӯтонад.vKg2!Ва дар бораи Нафтолӣ гуфт: «Ту, эй Нафтолӣ, аз таваҷҷӯҳи Парвардигор сер шав, ва аз баракати Ӯ пур бош; ғарб ва ҷанубро соҳибӣ намо». J2!Ва дар бораи Дон гуфт: «Дон шери ҷавон аст, ки аз Бошон ҷастухез мекунад».\I32!Вай қитъаи беҳтаринро барои худ ихтиёр намудааст, ки дар он ҷо ҳиссаи Қонунгузор мавҷуд аст; ва бо сардорони қавм омада, адолати Парвардигор ва дастуроти Ӯро бо Исроил ба амал меоварад».|Hs2!Ва дар бораи Ҷод гуфт: «Муборак аст Он ки Ҷодро вусъат додааст; вай мисли шери мода дароз кашидааст, ва бозу ва фарқи сарро медарронад.6Gg2!Онҳо қавмҳоро ба кӯҳ даъват менамоянд, дар он ҷо қурбониҳои ҳаққонӣ тақдим мекунанд; зеро ки аз сарвати баҳрҳо истифода мебаранд, ва аз ганҷҳое ки дар рег ниҳон аст».LF2!Ва дар бораи Забулун гуфт: «Эй Забулун, дар берун омадани худ шодӣ кун, ва ту, эй Иссокор, – дар хаймаҳои худ.~Ew2!Наргови нахустзодаи вай шавкати вай аст, ва шохҳои он мисли шохҳои бузи ваҳшии дарозшох аст; бо онҳо қавмҳоро якҷоя то ақсои замин шох мезанад; ва инҳоянд даҳҳо ҳазори Эфроим, ва инҳоянд ҳазорҳои Менашше».VD'2!Ва аз неъмати замин ва ҳар чи дар он аст, ва аз ҳусни таваҷҷӯҳи Сокини хорбутта. Бигзор ин баракат бар сари Юсуф ояд, ва бар фарқи сари он ки аз миёни бародарони худ беҳтарин мумтоз буд. C2!Ва аз навбарҳои баргузидаи кӯҳҳои қадим, ва аз неъмати талҳои ҷовидонӣ,rB_2!Ва аз неъмати маҳсулоти офтоб, ва аз неъмати набототи моҳ,A32! Ва дар бораи Юсуф гуфт: «Бигзор замини вай аз ҷониби Парвардигор бобаракот бошад, аз неъмати осмон, аз шабнам, ва аз вартае ки дар таҳти замин воқеъ аст,G@ 2! Дар бораи Бинёмин гуфт: «Ин маҳбуби Парвардигор дар паноҳи Ӯ дар бехатарӣ амният умр ба сар мебарад; тамоми рӯз Ӯ вайро пуштибонӣ намуда, дар миёни китфҳои вай сокин мешавад».%?E2! Парвардигоро, қуввати вайро баракат бидеҳ, ва ба амали дастҳои вай таваҷҷӯҳ намо; камари мухолифони вайро бишкан, то ки бадхоҳони вай натавонанд бихезанд».>2! Дастуроти Туро ба Яъқуб таълим медиҳанд, ва шариати Туро ба Исроил; дар ҳузури Ту бухур мегузоранд, ва қурбонии сӯхтанӣ бар қурбонгоҳи Ту.p=[2! Вай дар бораи падар ва модари худ мегӯяд: 'Ман онҳоро надидаам', ва бародарони худро намешиносад, ва писарони худро намедонад; зеро ки онҳо сухани Туро риоя мекунанд, ва паймони Туро ба ҷо меоваранд,#<A2!Ва дар бораи Левӣ гуфт: «Туммим ва урими Ту бар марди порсои Туст, ки вайро Ту дар Массо санҷидаӣ имтиҳон кардаӣ, ва бо вай назди обҳои Мерибо низоъ намудаӣ;V;'2!Ва ин аст дар бораи Яҳудо; ва ӯ гуфт: «Парвардигоро, овози Яҳудоро бишнав, ва назди қавмаш вайро бирасон; бигзор дастҳояш вайро ҳимоят кунад, ва Ту ба зидди душманони вай мададгор бош».: 2!Бигзор Реубен зинда бошад ва намирад, ва одамонаш камшумор набошанд»..9W2!Ва Ӯ бар Ешурун подшоҳ буд, вақте ки сардорони қавм бо якҷоягии сибтҳои Исроил ҷамъ шуданд. 82!Шариатеро, ки Мусо ба мо фармуд, то ки он барои ҷамоати Яъқуб мерос бошад.72!Ба яқин Ту қавмҳоро дӯст медорӣ; ҳамаи поконашон дар дасти Ту ҳастанд, ва онҳо назди қадамгоҳи Ту ӯрду заданд, ва суханони Туро қабул карданд, –X6+2!Ва гуфт: «Парвардигор аз Сино омад, ва аз Сеир бар онҳо тулӯъ кард, аз кӯҳи Форон зоҳир шуд, ва аз миёни даҳҳо ҳазор покон падид омад; аз дасти рости Ӯ оташи шариат барои онҳо фурӯзон буд.&5 I2!Ва ин аст баракате ки Мусо, марди Худо, пеш аз фавти худ бо он банӣ Исроилро баракат дод,J42 4Пас, ту аз дур ин заминро хоҳӣ дид, вале ба он ҷо, ба замине ки Ман ба банӣ Исроил медиҳам, дохил нахоҳӣ шуд»./3Y2 3Аз боиси он ки шумо андаруни банӣ Исроил, назди обҳои Мерибо, дар биёбони Син ба Ман имон наовардед; аз боиси он ки шумо Маро андаруни банӣ Исроил тақдис накардед.2y2 2Ва ту дар кӯҳе ки ба он мебароӣ, бимир, ва ба қавми худ пайваст шав, чунон ки бародарат Ҳорун дар кӯҳи Ҳӯр мурда, ба қавми худ пайваст шуд,<1s2 1«Ба ин кӯҳи Аборим, яъне кӯҳи Набӯ, ки дар замини Мӯоб, дар рӯ ба рӯи Ериҳӯ воқеъ аст, баро, ва ба замини Канъон, ки Ман онро ба банӣ Исроил ҳамчун мулк медиҳам, назар андоз.l0S2 0Ва Парвардигор дар ҳамон рӯз ба Мусо сухан ронда, гуфт:L/2 /Зеро ки ин барои шумо як чизи хушкухолӣ нест, зеро ки ин ҳаёти шумост, ва ба воситаи он шумо умри худро дар замине ки барои соҳибӣ кардани он аз Урдун мегузаред, дароз хоҳед кард».B.2 .Ба онҳо гуфт: «Ба ҳамаи суханоне ки ман имрӯз ба шумо талқин менамоям, диққат диҳед, то ба фарзандони худ фармоед, ки ҳамаи суханони ин шариатро риоя намуда, ба амал оваранд.+-Q2 -Ва ҳангоме ки Мусо ба забон рондани ҳамаи ин суханонро ба тамоми Исроил ба анҷом расонид,/,Y2 ,Ва Мусо омада, ҳамаи суханони ин сурудро ба самъи қавм ба забон ронд, – ӯ ва Еҳушаъ ибни Нун.^+72 +Эй халқҳо, бо қавми Ӯ хушнуд шавед! Зеро ки Ӯ барои хуни бандагони Худ интиқом хоҳад гирифт, ва бо интиқом ба душманони Худ подош хоҳад дод, ва замини Худ ва қавми Худро кафорат хоҳад кард».y*m2 *Тирҳои Худро аз хун маст хоҳам кард, ва шамшери Ман гӯшт хоҳад хӯрд, – аз хуни кушташудагон ва асирон, аз каллаҳои кафидаи душманон'.8)k2 )Вақте ки шамшери барқосои Худро тез кунам, ва дасти Ман ба доварӣ шурӯъ намояд, он гоҳ аз душманони Худ қасос интиқом хоҳам гирифт, ва ба бадхоҳони Худ подош хоҳам дод.(+2 (Инак, дасти Худро сӯи осмон баланд мекунам, ва мегӯям: Ман то абад зинда ҳастам!Q'2 'Пас, алҳол бубинед, ки Ӯ – Ман ҳастам, Ман; ва ғайр аз Ман худое нест; Ман мемиронам ва зинда мекунам, Ман маҷрӯҳ менамоям ва шифо медиҳам, ва касе наметавонад аз дасти Ман раҳо кунад.W&)2 &Яъне худоёне ки чарбуи қурбониҳои онҳоро мехӯрданд, ва майи ҳадияҳои рехтании онҳоро менӯшиданд? Бигзор онҳо бархоста, ба шумо мадад расонанд, бигзор онҳо барои шумо паноҳгоҳ шаванд!%+2 %Ва Ӯ хоҳад гуфт: 'Куҷоянд худоёни онҳо, ва кӯҳпорае ки таваккал ба он мекарданд,O$2 $Зеро ки Парвардигор доди қавми Худро хоҳад ситонид, ва бар бандагони Худ шафқат хоҳад кард, чун бубинад, ки онҳо аз ҳол рафтаанд, ва ҳеҷ кас – на ғуломе, на озоде – боқӣ намондааст.#2 #Интиқом ва подош назди Ман аст, вақте ки пои онҳо билағжад; зеро ки рӯзи ҳалокати онҳо наздик аст, ва шикасти ояндаи онҳо ба зудӣ фаро хоҳад расид.u"e2 "Ин, охир, назди Ман пӯшида аст, дар ганҷинаҳои Ман ниҳон аст;|!s2 !Шароби онҳо кафки даҳони аждаҳост, ва заҳри қотили морони афъӣ.P 2 Зеро ки токи онҳо аз токҳои Садӯм аст, ва аз саҳроҳои Амӯро; ангури онҳо ангури заҳрдор аст, хӯшаҳояш талх аст;3a2 Зеро ки кӯҳпораи онҳо мисли Сахраи мо нест; худи душманонамон дар он шоҳидони доварони моанд.'I2 Чӣ гуна як нафар ҳазор нафарро таъқиб менамуд, ва ду нафар даҳ ҳазорро мегурезонид, агар Сахраашон онҳоро таслим намекард, ва Парвардигор онҳоро намесупурд?3a2 Кошки соҳибақл буда, дар ин хусус мулоҳиза мекарданд ва чигунагии оқибати худро мефаҳмиданд:hK2 Зеро ки онҳо халқи бемулоҳизаанд, ва фаҳме надоранд.52 Агар аз хашми душман хавотир намедоштам, ки мабодо бадхоҳони онҳо ғалат таъбир карда, бигӯянд: дасти мо боло шуд, ва Парвардигор ҳамаи инро накардааст'.<s2 Мегуфтам: онҳоро ба ҳар ҷониб пароканда хоҳам кард, зикрашонро аз миёни мардум нобуд хоҳам сохт, –}u2 Аз берун онҳоро шамшер талаф хоҳад кард, ва аз даруни хонаҳо – даҳшат: ҳам ҷавонон, ҳам дӯшизагон, ҳам, ширхорагон ва ҳам мӯйсафедонро.2 Аз гуруснагӣ беҳол, ва аз таб ва тоуни сахт нобуд хоҳанд шуд; дандони даррандагон ва заҳри хазандагони рӯи заминро бар онҳо хоҳам фиристод.)2 Бар онҳо мусибатҳоро ҷамъ хоҳам овард, тирҳои Худро бар онҳо тамом хоҳам кард:2 Зеро ки оташи ғазаби Ман аланга задааст, ва то асфалуссофилин* фурӯзон шудааст, ва заминро бо ҳосили он фурӯ мебарад, ва асоси кӯҳҳоро месӯзонад.gI2 Онҳо бо он чи худо нест, рашки Маро оварданд, бо чизҳои ҳеҷу пучи худ Маро хашмгин карданд; пас, Ман бо он чи қавм нест, рашки онҳоро хоҳам овард, бо халқи ахмақе разиле онҳоро хашмгин хоҳам кард.32 Ва гуфт: 'Рӯи Худро аз онҳо пинҳон хоҳам дошт, то бубинам, ки оқибати онҳо чӣ хоҳад буд; зеро ки онҳо насли ҳардамхаёланд, фарзандонеанд, ки амин нестанд./Y2 Ва Парвардигор инро дида, дарғазаб шуд, чунки писаронаш ва духтаронаш Ӯро ба хашм оварданд.7i2 Ба Сахрае ки туро ба дунё овард, беэътиноӣ кардӣ, ва Худои Офаринандаи худро аз хотир баровардӣ.'I2 Ба девҳо, на ин ки ба Худо, қурбонӣ карданд, ба худоёне ки намешинохтанд, ба худоёни наве ки ба қарибӣ пайдо шуда буданд, ва падаронатон аз онҳо наметарсиданд.!2 Бо худоёни ғайр онҳо рашки Ӯро оварданд, бо корҳои зишт Ӯро хашмгин карданд./Y2 Вале Ешурун* фарбеҳ шуда, ба лагад задан даромад; ту фарбеҳ, ғафс ва тануманд шудаӣ; – ва Худоро, ки Офаринандаи вай аст, тарк кард, ва Сахраи наҷоти худро хорӣ дод.!2 Ва маскаи гов, ва шири гӯсфанд, ва равғани барраҳо ва қӯчқорҳои бошонӣ ва бузҳо, ва гандуми баргузида; ва ту хуни ангур, ки майи фашшосӣ буд, нӯшидӣ.p [2 Вайро Ӯ бар баландиҳои замин баровард, то ки аз маҳсулоти саҳроҳо бихӯрад, вайро асал аз сахра хӯронид, ва равған аз санги хоро, #2 Ончунон Парвардигор танҳо вайро ҳидоят намуд, ва худои бегонае бо вай набуд. -2 Чунон ки уқоб аҳли лонаи худро бедор карда, бар чӯҷаҳои худ мепарад, ва болҳои худро паҳн карда, онҳоро мегирад, ва бар болу пари худ бардошта мебарад,  2 Вайро дар биёбон ёфт, дар замини холии пур аз уллос; вайро пуштибонӣ намуд, ба вай назорат кард, вайро ҳамчун гавҳараки чашми Худ нигоҳ дошт. m~}|{uzyxJwxv`ut4surq{poGnIlk2iihgfBddbl`_]]1\;[MZ*YY?XW&VZUTT4RQObN^MLvK7HGFEDD)BAA@? >E=x<;f98h7d543|2s1//-,+[*)1'k&%(#"!K(.^K z ' Wq)<Ва онро аз даруни хайма гирифта, назди Еҳушаъ ва тамоми банӣ Исроил оварданд, ва ба ҳузури Парвардигор гузоштанд.wpi<Ва Еҳушаъ қосидонро фиристод, ва онҳо сӯи он хайма давиданд; ва инак, он дар хаймаи ӯ пинҳон карда шуда буд, ва нуқра дар таги он буд.Jo<Вақте ки дар миёни ғанимат як ҷомаи зебои шинъорӣ, ва дусад сиқл нуқра, ва як сихи тиллоро, ки вазнаш панҷоҳ сиқл буд, дидам, онҳоро тамаъ намуда, гирифтам; ва инак, он андаруни хаймаи ман дар замин пинҳон карда шудааст, ва нуқра дар таги он мебошад».nnW<Ва Охон ба Еҳушаъ ҷавоб гардонида, гуфт: «Ман ҳақиқатан пеши Парвардигор Худои Исроил гуноҳ карда, чунин коре ба амал овардам: m;<Ва Еҳушаъ ба Охон гуфт: «Писарам, лутфан Парвардигор Худои Исроилро ҷалол деҳ, ва пеши Ӯ иқрор шав, ва ба ман маълум намо, ки чӣ кардӣ; аз ман пинҳон надор».wli<Ва хонадони ӯро мувофиқи мардҳои он наздик овард, ишорат бар Охон ибни Кармӣ ибни Забдӣ ибни Зораҳ, ки аз хонадони Яҳудо буд, афтод.k<Ва қабилаҳои Яҳудоро наздик овард, ишорат бар қабилаи Зораҳ афтод; ва қабилаи Зораҳро мувофиқи мардҳои он наздик овард, ишорат бар Забдӣ афтод;Fj<Ва Еҳушаъ бомдодон бархоста, Исроилро мувофиқи сибтҳошон наздик овард, ва ишорат бар сибти Яҳудо афтод;vig<Ва ҳар кас, ки ғанимати ҳаром назди вай барояд, бигзор худаш ва ҳар чизе ки дорад, ба оташ сӯзонида шавад, зеро ки вай паймони Парвардигорро поймол карда, расвоие қабоҳате дар Исроил ба амал овардааст».Oh<Ва бомдодон пагоҳӣ саҳарӣ шумо мувофиқи сибтҳои худ наздик оед; ва сибте ки Парвардигор бар он ишорат диҳад, бигзор мувофиқи қабилаҳои худ наздик ояд; ва қабилае ки Парвардигор бар он ишорат диҳад, бигзор мувофиқи хонадонҳои худ наздик ояд; ва хонадоне ки Парвардигор бар он ишорат диҳад, бигзор ҳар марди он наздик ояд.Mg< Бархоста, қавмро пок намо ва бигӯй: 'Барои покшавии фардо ҳозир шавед; зеро ки Парвардигор Худои Исроил чунин мегӯяд: ғанимати ҳаром дар миёни шумост, эй Исроил! То он ҳаромро аз миёни худ дур накунед, пеши душманони худ наметавонед истодагӣ намоед'.3fa< Ба ин сабаб Исроил наметавонанд пеши душманони худ истодагӣ намоянд, ва аз пеши душманони худ гурехта ақиб мераванд, зеро ки худро ҳаром гардониданд; агар шумо ғанимати ҳаромро аз миёни худ нест накунед, Ман дигар бо шумо нахоҳам буд.Xe+< Исроил гуноҳкор шуданд, ва ҳам паймонеро, ки ба онҳо фармудаам, поймол карданд, ва ҳам ғанимати ҳаромро гирифтанд, ва ҳам дуздиданд, ва ҳам пинҳон карданд, ва ҳам дар ашёи худ гузоштанд.d< Ва Парвардигор ба Еҳушаъ гуфт: «Бархез; чаро ту чунин бар рӯи худ афтодаӣ?:co< Ва акнун канъониён ва ҳамаи сокинони ин замин инро шунида, дар гирди мо ҷамъ хоҳанд шуд ва номи моро аз замин нобуд хоҳанд намуд; ва ту ба номи бузурги Худ чӣ хоҳӣ кард?»?by<Лутфан, эй Парвардигор! Ман чӣ гӯям баъд аз он ки Исроил аз пеши душманони худ гурехта ақиб рафтаанд?Fa<Ва Еҳушаъ гуфт: «Ё Худовандо Парвардигоро! Чаро ин қавмро аз Урдун гузарондӣ, то ки моро ба дасти амӯриён супурда, ба ҳалокат бирасонӣ? Кошки мо розӣ шуда, дар он тарафи Урдун мемондем!
Кошки мо дар он тарафи Урдун мемондем ва зиндагӣ мекардем!`}<Ва Еҳушаъ либосҳояшро чок зад, ва пеши сандуқи Парвардигор то шом рӯ ба замин афтод, – ӯ ва пирони Исроил, – ва хок бар сари худ пошиданд.Z_/<Ва аз онҳо мардуми Ой тақрибан сиву шаш нафарро куштанд, ва аз пеши дарвоза то Шеборим онҳоро таъқиб карданд, ва дар нишебӣ ба онҳо зарба расониданд; ва дили қавм гудохта гардида, об шуд.?^y<Ва аз қавм ба он ҷо тақрибан се ҳазор нафар равона шуданд, ва аз пеши мардуми Ой рӯ ба гурез оварданд.5]e<Ва назди Еҳушаъ баргашта, ба ӯ гуфтанд: «Набояд тамоми қавм бароянд, балки тақрибан ду ҳазор нафар, ё тақрибан се ҳазор нафар бароянд, ва онҳо Ойро торумор хоҳанд кард; тамоми қавмро ба он ҷо бурда заҳмат надеҳ, зеро ки онҳо кам ҳастанд». \<Ва Еҳушаъ аз Ериҳӯ ба Ой, ки дар наздикии Байт-Овин, ба тарафи шарқии Байт-Ил воқеъ аст, одамонро фиристод, ва ба онҳо сухан ронда, гуфт: «Биравед ва он заминро ҷосусӣ кунед». Ва он одамон рафта, Ойро ҷосусӣ карданд.[ )<Вале банӣ Исроил дар ҳаққи ғанимате ки ҳаром дониста шуда буд, хиёнат карданд; ва Охон ибни Кармӣ ибни Забдӣ ибни Зораҳ, ки аз сибти Яҳудо буд, аз он ғанимати ҳаром гирифт, ва хашми Парвардигор бар банӣ Исроил аланга зад.Z<Ва Парвардигор бо Еҳушаъ буд, ва шӯҳрати ӯ дар тамоми замин паҳн шуд.6Yg<Ва Еҳушаъ дар он вақт қасам дода, гуфт: «Лаънатӣ Малъун бод ба ҳузури Парвардигор касе ки бархоста, ин шаҳри Ериҳӯро бино кунад: бар писари нахустзодаи худ бунёди онро хоҳад ниҳод ва бар писари хурдии худ дарвозаҳои онро хоҳад шинонид». X;<Ва Роҳоби фоҳиша ва хонадони падари вай ва ҳамаи онҳоеро, ки назди вай буданд, Еҳушаъ зинда нигоҳ дошт, ва вай то имрӯз дар миёни Исроил сокин аст, зеро вай қосидонеро, ки Еҳушаъ барои ҷосусии Ериҳӯ фиристода буд, пинҳон кард. W<Ва шаҳрро бо ҳар чи дар он буд, ба оташ сӯзониданд; фақат нуқра ва тилло ва зарфҳои мисин ва оҳанинро ба ганҷинаи хонаи Парвардигор супурданд.mVU<Ва он ду ҷавони ҷосус рафта, Роҳоб ва падараш ва модараш ва бародаронаш ва ҳамаи онҳоеро, ки назди вай буданд, ва тамоми аҳли оилаи вайро бароварданд, ва онҳоро берун аз бошишгоҳи Исроил ҷо доданд.YU-<Ва Еҳушаъ ба он ду мард, ки ин заминро ҷосусӣ карда буданд, гуфт: «Ба хонаи он фоҳиша биравед, ва он занро бо ҳамаи онҳое ки назди вай ҳастанд, берун оваред, чунон ки ба вай қасам хӯрдаед».bT?<Ва ҳар чиро, ки дар шаҳр буд, – аз мард то зан, аз ҷавон то пир ва то гов ва гӯсфанд ва хар, – ба дами шамшер нобуд карданд.BS<Ва қавм фарёд заданд, ва карнайҳоро навохтанд; ва ҳангоме ки қавм садои карнайро шуниданд, қавм бо овози баланд фарёд заданд, ва ҳисор дар ҷои худ фурӯ ғалтид, ва қавм, ҳар яке аз рахнаи рӯ ба рӯи худ, ба шаҳр дохил шуданд, ва шаҳрро забт карданд.hRK<Ва тамоми нуқра ва тилло ва зарфҳои мисин ва оҳанин вақф барои Парвардигор буда, ба ганҷинаи Парвардигор дохил хоҳад шуд».:Qo<Валекин шумо аз чизи ҳаром эҳтиёт кунед, мабодо бо даст задан ба чизи ҳаром шумо нобуд шавед, ва бошишгоҳи Исроилро гирифтори ҳалокат карда, фалокате ба сари он биёред.YP-<Ва ин шаҳр, ва ҳар чи дар он аст, барои Парвардигор ҳаром хоҳад буд; фақат Роҳоби фоҳиша бо ҳар касе ки дар хонаи вай аст, зинда хоҳад монд, зеро вай қосидонеро, ки фиристодем, пинҳон кард.O <Ва ҳангоме ки дафъаи ҳафтум коҳинон карнайҳоро навохтанд, Еҳушаъ ба қавм гуфт: «Фарёд занед, зеро ки Парвардигор шаҳрро ба шумо супурдааст!AN}<Ва дар рӯзи ҳафтум баробари дамидани субҳ бармаҳал бархоста, дар гирди шаҳр ба ҳамин тариқ ҳафт бор гардиш карданд; фақат дар ин рӯз дар гирди шаҳр ҳафт бор гардиш карданд.FM< Ва дар гирди шаҳр дар рӯзи дуюм як бор гардиш намуда, ба бошишгоҳ баргаштанд; шаш рӯз чунин амал карданд. L< Ва ҳафт коҳин, ки ҳафт карнайи юбилро пешопеши сандуқи Парвардигор бардошта мерафтанд, қадам зада мерафтанду карнайҳоро менавохтанд, ва мардони мусаллаҳ пешопеши онҳо равона буданд, ва соқаи лашкар аз ақиби сандуқи Парвардигор мерафтанд; қадам мезаданду карнайҳоро менавохтанд.K< Ва Еҳушаъ бомдодон бархост, ва коҳинон сандуқи Парвардигорро бардоштанд.J< Ва сандуқи Парвардигор дар гирди шаҳр гардиш намуда, як бор онро давр зад, ва онҳо ба бошишгоҳ омаданд, ва шабро дар бошишгоҳ гузарониданд.JI< Ва Еҳушаъ ба қавм фармуда, гуфт: «Фарёд назанед ва овози худро нашунавонед, ва сухане аз даҳонатон набарояд, то рӯзе ки ба шумо бигӯям: 'Фарёд занед!' – ва он гоҳ фарёд хоҳед зад»."H?<Ва мардони мусаллаҳ пешопеши коҳинони навозандаи карнайҳо мерафтанд, ва соқаи лашкар аз ақиби сандуқ мерафтанд; қадам мезаданду карнайҳоро менавохтанд.pG[<Ва чун Еҳушаъ ба қавм ин суханонро гуфт, ҳафт коҳин, ки ҳафт карнайи юбилро пеши Парвардигор бардошта буданд, равона шуда, карнайҳоро навохтанд; ва сандуқи паймони Парвардигор аз ақиби онҳо мерафт.F{<Ва ба қавм гуфт: «Равона шавед ва дар гирди шаҳр гардиш намоед, ва мардони мусаллаҳ бигзор пешопеши сандуқи Парвардигор равона шаванд».e<Вай гуфт: «Не, балки ман пешвои лашкари Парвардигор ҳастам, ки алҳол омадам». Ва Еҳушаъ рӯ ба замин афтода, саҷда бурд ва ба вай гуфт: «Хоҷаам ба бандаи худ чӣ мегӯяд?»(=K< Ва ҳангоме ки Еҳушаъ назди Ериҳӯ буд, ӯ чашмонашро боло бардошта, нигарист, ва инак, марде дар рӯ ба рӯи ӯ истодааст, ва шамшери бараҳна дар дасти вай аст; ва Еҳушаъ назди вай омада, ба вай гуфт: «Оё ту аз мо ҳастӣ ё аз душманони мо?»8<k< Ва аз фардояш, вақте ки аз ҳосили замин хӯрданд, боридани манн қатъ шуд, ва банӣ Исроил дигар манн надоштанд, балки дар он сол онҳо аз ҳосилоти замини Канъон мехӯрданд.;/< Ва фардои Фисҳ, аз ҳосилоти ин замин дар ҳамон рӯз фатир ва гандумбирён хӯрданд.g:I< Ва банӣ Исроил дар Ҷилҷол урду заданд, ва иди Фисҳро дар рӯзи чордаҳуми моҳ, бегоҳирӯзӣ, дар саҳроҳои Ериҳӯ ба ҷо оварданд.q9]< Ва Парвардигор ба Еҳушаъ гуфт: «Имрӯз Ман нанги Мисрро аз шумо дур кардам». Аз ин рӯ номи ин макон то имрӯз Ҷилҷол хонда мешавад.T8#<Ва ҳангоме ки хатнаи тамоми ин халқ анҷом ёфт, онҳо дар ҷойҳои худ дар бошишгоҳ монданд, то даме ки сиҳат ёфтанд.7<Ва писарони онҳоро ба ҷои онҳо барпо намуд; ана ҳаминҳоро Еҳушаъ хатна кард, зеро ки ғилофакдор буданд, чунки онҳоро дар роҳ хатна накарда буданд.67<Зеро ки банӣ Исроил чил сол дар биёбон роҳ рафтанд, то вақти фано шудани тамоми он халқ, яъне ҳамаи мардони ҷангие ки аз Миср берун омада буданд, зеро ки онҳо ба овози Парвардигор гӯш надоданд, ва Парвардигор ба онҳо қасам хӯрд, ки онҳо он заминро нахоҳанд дид, ки Парвардигор ба падаронашон қасам хӯрда буд, ки онро ба мо бидиҳад, замине ки шир ва асал дар он ҷорист;;5q<Дар сурате ки тамоми ин қавмӣ беруномада хатнашуда буданд, вале тамоми қавме ки дар роҳи биёбон, баъд аз берун омадан аз Миср, таваллуд шуда буданд, хатна нашуда буданд.@4{<Ва ин аст сабаби хатна кардани Еҳушаъ: тамоми наринаи қавме ки аз Миср берун омада бӯданд, ҳамаи мардони ҷангӣ, баъд аз он ки аз Миср берун омаданд, дар роҳи биёбон мурданд, 3;<Ва Еҳушаъ кордҳои чақмоқ барои худ сохта, банӣ Исроилро бар тали Аролӯт хатна кард.2{<Дар он вақт Парвардигор ба Еҳушаъ гуфт: «Кордҳо аз санги оташзана чақмоқ барои худ бисоз, ва аз нав, бори дуюм банӣ Исроилро хатна намо».G1 <Ва ҳамаи подшоҳони амӯрӣ, ки дар он тарафи Урдун ба самти ғарб буданд, ва ҳамаи подшоҳони канъонӣ, ки дар соҳили баҳр буданд, чун шуниданд, ки Парвардигор обҳои Урдунро пеши банӣ Исроил хушконидааст, то даме ки онҳо гузаштаанд, – дилҳошон бемаҷол гардид, ва дар онҳо дигар рӯҳи муқовимат пеши банӣ Исроил боқӣ намонд.0<То ки ҳамаи қавмҳои замин дасти Парвардигорро бидонанд, ки он пурзӯр аст, ва шумо аз Парвардигор Худои худ дар тамоми айёми худ битарсед».{/q<Зеро ки Парвардигор Худои шумо обҳои Урдунро пеши шумо хушконид, то даме ки шумо аз он гузаштед, чунон ки Парвардигор Худои шумо ба баҳри Қулзум кард, ки онро пеши мо хушконид, то даме ки мо аз он гузаштем,".?<Он гоҳ ба писарони худ фаҳмонида, хоҳед гуфт: 'Исроил аз ин Урдун ба хушкӣ гузаштанд'.f-G<Ва ба банӣ Исроил сухан ронда, гуфт: «Вақте ки писарони шумо фардо аз падарони худ пурсида, гӯянд: 'Ин сангҳо барои чист?' –,<Ва он дувоздаҳ сангро, ки аз Урдун гирифта буданд, Еҳушаъ дар Ҷилҷол гузошт.H+ <Ва қавм аз Урдун дар рӯзи даҳуми моҳи якум баромаданд, ва дар Ҷилҷол, дар канори шарқии Ериҳӯ урду заданд.(*K<Ва ҳангоме ки коҳинони бардорандаи сандуқи паймони Парвардигор аз даруни Урдун баромаданд, ва кафи пойҳои коҳинон бар хушкӣ гузошта шуд, обҳои Урдун ба ҷои худ баргашта, мисли он ки қабл аз ин буд, бар ҳамаи соҳилҳои он ҷорӣ шуд.j)O<Ва Еҳушаъ ба коҳинон фармуда, гуфт: «Аз Урдун бароед». (<«Ба коҳинони бардорандаи сандуқи: шаҳодат бифармо, ки аз Урдун бароянд».W')<Ва Парвардигор ба Еҳушаъ сухан ронда, гуфт:&9<Дар он рӯз Парвардигор Еҳушаъро дар назари тамоми Исроил бузург гардонид, ва онҳо дар тамоми айёми умраш аз ӯ метарсиданд, чунон ки: аз Мусо метарсиданд.j%O< Қариб чил ҳазор нафар ба ҷанг мусаллаҳшудагон муҳайёшудаи корзор пеши Парвардигор ба саҳроҳои Ериҳӯ барои ҷанг гузаштанд.r$_< Ва банӣ Реубен ва банӣ Ҷод ва нисфи сибти Менашше мусаллаҳ шуда, пешопеши банӣ Исроил гузаштанд, чунон ки Мусо ба онҳо гуфта буд.D#< Ва ҳангоме ки гузаштани тамоми қавм анҷом ёфт, сандуқи Парвардигор ва коҳинон низ пеши қавм гузаштанд."1< Ва коҳинони бардорандаи сандуқ андаруни Урдун истоданд, то вақти анҷом ёфтани ҳар чизе ки Парвардигор ба Еҳушаъ фармуда буд, ки ба қавм бигӯяд, мувофиқи ҳар чизе ки Мусо ба Еҳушаъ фармуда буд; ва қавм шитобон мегузаштанд.!5< Ва Еҳушаъ ҳамчунин андаруни Урдун, дар ҷое ки пойҳои коҳинони бардорандаи сандуқи паймон истода буд, дувоздаҳ санг гузошт, ва онҳо то имрӯз дар он ҷост./ Y<Ва банӣ Исроил чунон ки Еҳушаъ фармуд, амал карданд: дувоздаҳ сангро аз даруни Урдун, чунон ки Парвардигор ба Ёҳушаъ гуфта буд, мувофиқи шумораи сибтҳои банӣ Исроил, бардоштанд, ва онҳоро ба манзилгоҳи худ бурда, дар он ҷо гузоштанд.$C<Он гоҳ ба онҳо хоҳед гуфт: 'Барои ёдгории он аст, ки обҳои Урдун пеши сандуқи паймони Парвардигор қатъ гардид, яъне вақте ки он аз Урдун мегузашт, обҳои Урдун қатъ гардид'. Ва ин сангҳо барои банӣ Исроил ёдгории абадӣ хоҳад буд».[1<То ки ин дар миёни шумо аломате бошад; вақте ки писарони шумо фардо пурсида, гӯянд: 'Ин сангҳо дар шумо барои чист?' –K<Ва Еҳушаъ ба онҳо гуфт: «Пеши сандуқи Парвардигор Худои худ ба даруни Урдун баргардед, ва ҳар яке аз шумо як сангро, мувофиқи шумораи сибтҳои банӣ Исроил, бар китфи худ бардоред,=u<Ва Еҳушаъ дувоздаҳ мардеро, ки аз банӣ Исроил, аз ҳар сибт як нафар, интихоб карда буд, даъват намуд;~w<Ва ба онҳо фармуда, бигӯед: 'Аз ин ҷо, аз даруни Урдун, аз ҷое ки пойҳои коҳинон маҳкам истода буд, дувоздаҳ санг барои худ бардоред, ва онҳоро бо худ бурда, дар манзилгоҳе ки имшабро мегузаронед, бигузоред'». <«Дувоздаҳ нафар аз миёни қавм, аз ҳар сибт як нафар, барои худ бигиред,6 i<Ва ҳангоме ки аз Урдун гузаштани тамоми халқ анҷом ёфт, Парвардигор ба Еҳушаъ сухан ронда, гуфт:cA<Ва коҳинони бардорандаи сандуқи паймони Парвардигор андаруни Урдун дар хушкӣ маҳкам меистоданд, ва тамоми Исроил дар хушкӣ мегузаштанд, то даме ки аз Урдун гузаштани тамоми халқ анҷом ёфт.0[<Обҳое ки аз боло фуруд меомад, ба масофаи бисёр дур аз шаҳри Одом, ки дар ҷониби Сортон аст, мисли деворе бозистод, ва обҳое ки сӯи баҳри биёбон, яъне баҳри Намак, фуруд меомад, тамоман қатъ гардид, ва қавм дар рӯ ба рӯи Ериҳӯ гузаштанд._9<Ҳамин ки бардорандагони сандуқ ба Урдун расиданд, ва пойҳои коҳинони бардорандаи сандуқ ба канори об ғӯтид, – дар сурате ки Урдун тамоми айёми дарав бар ҳамаи соҳилҳояш лабрез мешавад, –zo<Ва ҳангоме ки қавм аз хаймаҳои худ равона шуданд, то аз Урдун гузаранд, ва коҳинони бардорандаи сандуқи паймон пешопеши қавм буданд,< Ва ҳамин ки кафи пойҳои коҳинони бардорандаи сандуқи паймони Парвардигори Молики тамоми ҷаҳон ба обҳои Урдун дохил шавад, обҳои Урдун, обҳое ки аз боло фуруд меояд, қатъ гардида, мисли деворе хоҳад бозистод».'I< Ва алҳол шумо дувоздаҳ нафар аз сибтҳои Исроил, аз ҳар сибт як нафар, барои худ бигиред;+< Инак, сандуқи паймони Молики тамоми ҷаҳон пешопеши шумо аз Урдун хоҳад гузашт;Z/< Ва Еҳушаъ гуфт: «Бо ин хоҳед донист, ки Худои зинда дар миёни шумост, ва Ӯ канъониён ва ҳиттиён ва ҳиввиён ва фариззиён ва ҷирҷошиён ва амӯриён ва ябусиёнро аз пеши шумо нобуд хоҳад кард;;q< Ва Еҳушаъ ба банӣ Исроил гуфт: «Ба ин ҷо наздик омада, суханони Парвардигор Худои худро бишнавед».eE<Ва ту ба коҳинони бардорандаи сандуқи паймон фармуда, бигӯй: 'Ҳамин ки ба канори обҳои Урдун бирасед, дар Урдун биистед'».?y<Ва Парвардигор ба Еҳушаъ гуфт: «Имрӯз Ман ба бузург гардонидани ту дар назари тамоми Исроил шурӯъ менамоям, то бидонанд, ки чунон ки бо Мусо будам, ончунон бо ту хоҳам буд; #<Ва Еҳушаъ ба коҳинон сухан ронда, гуфт: «Сандуқи паймонро бардошта, пеши қавм гузаред». Ва онҳо сандуқи паймонро бардошта, пеши қавм равона шуданд.N <Ва Еҳушаъ ба қавм гуфт: «Худро пок намоед, зеро ки фардо Парвардигор дар миёни шумо корҳои аҷоиб хоҳад кард».3 a<Аммо дар миёни шумо ва он то ду ҳазор араш масофа бояд бошад; ба он наздик нашавед, то роҳеро, ки бо он хоҳед рафт, бидонед, зеро ки шумо ҳаргиз бо ин роҳ нагузаштаед».j O<Ва ба қавм фармуда, гуфтанд: «Вақте ки сандуқи паймони Парвардигор Худои худро бубинед, ки коҳинон ва левизодагон онро бардошта мебаранд, шумо низ аз ҷои худ равона шавед, ва аз ақиби он биравед. <Ва баъд аз гузаштани се рӯз нозирон андаруни бошишгоҳ давр заданд,4 e<Ва Еҳушаъ бомдодон бармаҳал бархост, ва ӯ ва тамоми банӣ Исроил аз Шиттим равона шуда, ба Урдун омада расиданд, ва пеш аз он ки гузаранд, шабро дар он ҷо гузарониданд. <Ва ба Еҳушаъ гуфтанд: «Ба ростӣ, Парвардигор тамоми он заминро ба дасти мо супурдааст, ва ҳамаи сокинони он замин пеши мо беҷуръат шудаанд». <Ва он ду мард гашта аз кӯҳ фуромаданд, ва аз дарё гузашта, назди Еҳушаъ ибни Нун омаданд, ва ҳар чиро, ки ба онҳо рӯй дода буд, ба ӯ ҳикоя карданд.4c<Ва онҳо рафта, ба кӯҳ расиданд, ва дар он ҷо се рӯз монданд, то даме ки таъқибкунандагон баргаштанд; ва таъқибкунандагон тамоми роҳро чустуҷӯ карданд, вале наёфтанд. l~I|{zxwvut\s{rqappnn6lk-j|ihgEfdqcVaa_(^j]\[ZDYW{VT7SUR+PPOvNMKK J8IGF`E(DBAA@>=<;:97z654210/-,?+*)(&%$#"s!!\ ms8~^rF"\ ^Qm]-< +Ва Еҳушаъ, дар сурате ки тамоми Исроил бо ӯ буданд, ба бошишгоҳи Ҷилҷол баргашт.`\;< *Ва ҳамаи ин подшоҳон ва заминашонро Еҳушаъ якбора забт намуд, зеро ки Парвардигор Худои Исроил барои Исроил меҷангид..[W< )Ва онҳоро Еҳушаъ аз Қодеш-Барнеа то Ғазза, ва тамоми замини Ҷӯшанро то Ҷибъӯн торумор кард.Z#< (Ва Еҳушаъ тамоми он заминро: қӯҳистон ва ҷануб ва пастӣ ва нишебиҳо, ва ҳамаи подшоҳони онҳоро торумор карда, растагореро боқӣ нагузошт; ва ҳар ҷондорро несту нобуд кард, чунон ки Парвардигор Худои Исроил фармуда буд.Y < 'Ва он ва подшоҳи он ва ҳамаи шаҳрҳои онро забт намуд; ва онҳоро ба дами шамшер куштанд, ва ҳар ҷондореро, ки дар он буд, несту нобуд карданд; растагореро боқӣ нагузошт; ба Дабир ва подшоҳи он ончунон амал кард, чунон ки ба Ҳебрӯн карда буд, ва чунон ки ба Либно ва подшоҳи он карда буд.4Xc< &Ва Еҳушаъ, дар сурате ки тамоми Исроил бо ӯ буданд, ба Дабир рӯ овард, ва бар зидди он ҷанг кард.W3< %Ва онро забт намуда, он ва подшоҳи он, ва ҳамаи шаҳрҳои он ва ҳар ҷондореро, ки дар он буд, ба дами шамшер куштанд; растагореро боқӣ нагузошт, чунон ки ба Эҷлӯн карда буд; ва он ва ҳар ҷондореро, ки дар он буд, несту нобуд кард.IV < $Ва Еҳушаъ, дар сурате ки тамоми Исроил бо ӯ буданд, аз Эҷлӯн ба Ҳебрӯн гузашт, ва бар зидди он ҷанг карданд.U7< #Ва дар он рӯз онро забт карда, аҳолии онро ба дами шамшер куштанд, ва ҳар ҷондореро, ки дар он буд, дар он рӯз несту нобуд кард, чунон ки ба Лохиш карда буд.jTO< "Ва Еҳушаъ, дар сурате ки тамоми Исроил бо ӯ буданд, аз Лохиш ба Эҷлӯн гузашт, ва назди он урду зада, бар зидди он ҷанг карданд.S< !Он гоҳ Ҳӯром подшоҳи Ҷозар ба мадади Лохиш баромад, вале Еҳушаъ ӯ ва қавми ӯро торумор кард, ба дараҷае ки растагореро дар ӯ боқӣ нагузошт./RY< Ва Парвардигор Лохишро ба дасти Исроил супурд, ва онро дар рӯзи дуюм забт намуда, он ва ҳар ҷондореро, ки дар он буд, торумор кард, чунон ки ба Либно амал карда буд.WQ)< Ва Еҳушаъ, дар сурате ки тамоми Исроил бо ӯ буданд, аз Либно ба Лохиш гузашт, ва назди он урду зада, бо он ҷанг кард.(PK< Ва Парвардигор онро низ бо якҷоягии подшоҳи он ба дасти Исроил супурд; ва он ва ҳар ҷондореро, ки дар он буд, ба дами шамшер кушт, ва растагореро дар он боқӣ нагузошт; ва ба подшоҳаш ончунон амал кард, ки ба подшоҳи Ериҳӯ карда буд.;Oq< Ва Еҳушаъ, дар сурате ки тамоми Исроил бо ӯ буданд, аз Маққедо ба Либно гузашта, бо Либно ҷанг кард.BN< Ва дар он рӯз Еҳушаъ Маққедоро забт намуда, аҳолии он ва подшоҳи онро ба дами шамшер кушт, – он ва ҳар ҷондореро, ки дар он буд, несту нобуд карда, растагореро боқӣ нагузошт; ва ба подшоҳи Маққедо ончунон амал кард, ки ба подшоҳи Ериҳӯ карда буд.cMA< Ва дар вақти ғуруби офтоб Еҳушаъ фармуд, ва онҳоро аз дорҳо фуроварда, ба мағорае ки дар он пинҳон шуда буданд, партофтанд, ва дар даҳани мағора сангҳои калон гузоштанд, ки ин то имрӯз боқист.9Lm< Ва пас аз ин Еҳушаъ онҳоро зада кушт ва бар панҷ дор овехт; ва то шом онҳо бар дорҳо овезон буданд.(KK< Ва Еҳушаъ ба онҳо гуфт: «Натарсед ва ҳаросон нашавед; қавӣ ва далер бошед, зеро Парвардигор ба ҳамаи душманонатон, ки шумо бо онҳо меҷангед, чунин хоҳад кард».hJK< Ва ҳангоме ки он подшоҳонро назди Еҳушаъ берун оварданд, Еҳушаъ ҳамаи исроилиёнро хонд, ва ба саркардагони мардони ҷангӣ, ки бо ӯ мерафтанд, гуфт: «Наздик омада, пойҳои худро бар гардани ин подшоҳон бимонед». Ва наздик омада, пойҳои худро бар гардани онҳо монданд.I3< Ва чунин карданд, ва он панҷ подшоҳ: подшоҳи Ерусалим, подшоҳи Ҳебрӯн, подшоҳи Ярмут, подшоҳи Лохиш ва подшоҳи Эҷлӯнро аз мағора назди ӯ берун оварданд.6Hg< Ва Еҳушаъ гуфт: «Даҳани мағораро бикшоед ва он панҷ подшоҳро аз мағора назди ман берун оваред».7Gi< Он гоҳ тамоми қавм ба бошишгоҳ назди Еҳушаъ, ки дар Маққедо буд, ба саломатӣ баргаштанд, ва касе забонашро бароварда, ба муқобили ҳеҷ яке аз банӣ Исроил сухане наронд.F< Ва чун Еҳушаъ ва банӣ Исроил ба онҳо зарбаи бағоят бузурге расонида, онҳоро тамоман несту нобуд карданд, ва растагороне халосшудагоне ки аз онҳо боқӣ монда буданд, ба шаҳрҳои ҳисордор девордор дохил шуданд,E< Вале шумо беист наистода душманони худро таъқиб намоед ва касони дар қафои онҳо бударо нобуд созед; онҳоро нагузоред, ки ба шаҳрҳои худ дохил шаванд, зеро ки Парвардигор Худои шумо онҳоро ба дасти шумо супурдааст».\D3< Ва Еҳушаъ гуфт: «Сангҳои бузурге ба даҳани мағора биғелонед ва одамонро назди он таъин намоед, то ки посбонӣ кунанд;kCQ< Ва ба Еҳушаъ хабар расонида, гуфта шуд: «Он панҷ подшоҳ ёфт шуданд, дар ҳолате ки дар мағораи назди Маққедо пинҳон мебошанд».B < Вале он панҷ подшоҳ гурехта, дар мағораи назди Маққедо пинҳон шуданд.A < Ва Еҳушаъ, ва ҳамроҳи ӯ тамоми Исроил, ба бошишгоҳи Ҷилҷол баргаштанд.@3< Ва на пеш аз он ва на баъд аз он рӯзе мисли ин воқеъ нашудааст, ки Парвардигор овози одамизодро шунида бошад, зеро ки Парвардигор барои Исроил меҷангид. ?< Ва офтоб истод, ва моҳ низ ист кард, то даме ки халқ аз душманони худ қасос интиқом гирифтанд; ин, охир, дар китоби Ёшор навишта шудааст; ва офтоб дар миёнҷои осмон истод, ва қариб рӯзи дароз ба ғуруб кардан нашитофт.g>I< Он гоҳ Еҳушаъ, дар рӯзе ки Парвардигор амӯриёнро ба дасти банӣ Исроил супурд, ба номи Парвардигор сухан ронда, дар пеши исроилиён гуфт: «Эй офтоб, бар Ҷибъӯн биист, ва эй моҳ, – бар водии Аёлӯн!»q=]< Ва ҳангоме ки онҳо аз пеши Исроил мегурехтанд, дар сурате ки дар нишебии Байт-Хӯрӯн буданд, – Парвардигор бар онҳо аз осмон то Азеқо сангҳои бузург мепартофт, ва онҳо мемурданд; онҳое ки аз сангҳои жола мурданд, зиёдтар буданд аз онҳое ки банӣ Исроил ба шамшер куштанд.f<G< Ва Парвардигор онҳоро пеши Исроил ошуфта кард, ва ба онҳо дар Ҷибъӯн зарбаи азим расониданд, ва онҳоро дар роҳи фарози Байт-Ҳӯрӯн таъқиб карданд, ва то Азеқо ва Маққедо онҳоро торумор сохтанд.;< Ва Еҳушаъ, тамоми шаб аз Ҷилҷол роҳ паймуда, ногаҳон назди онҳо пайдо шуд.:< Ва Парвардигор ба Еҳушаъ гуфт: «Аз онҳо натарс, зеро ки онҳоро ба дасти ту супурдаам: ҳеҷ яке аз онҳо наметавонад пеши ту истодагӣ намояд».39a< Ва Еҳушаъ аз Ҷилҷол баромад, худаш ва ҳамроҳи ӯ тамоми қавми ҷанговар, ва ҳамаи мардони ҷангӣ.:8o< Ва мардуми Ҷибъӯн назди Еҳушаъ ба бошишгоҳи Ҷилҷол фиристода, гуфтанд: «Дасти худро аз бандагонат боз надор, балки зуд назди мо омада, моро наҷот деҳ ва ба мо мадад кун, зеро ки ҳамаи подшоҳони амӯриёни кӯҳнишин бар зидди мо ҷамъ шудаанд».7+< Ва панҷ подшоҳи амӯриён: подшоҳи Ерусалим, подшоҳи Ҳебрӯн, подшоҳи Ярмут, подшоҳи Лохиш ва подшоҳи Эҷлӯн ҷамъ шуда, баромаданд, яъне худашон ва тамоми лашкарашон назди Ҷибъӯн урду заданд, то ки бар зидди вай ҷанг кунанд.c6A< «Назди ман омада, ба ман ёрӣ мадад диҳед, то ки Ҷибъӯнро зарба занем, зеро ки вай бо Еҳушаъ ва банӣ Исроил сулҳ бастааст».55< Пас Адӯнӣ-Содақ, подшоҳи Ерусалим, назди Ҳӯҳом, подшоҳи Ҳебрӯн, ва Фиръом, подшоҳи Ярмут, ва Ёфиа, подшоҳи Лохиш, ва Дабир, подшоҳи Эҷлӯн, фиристода, гуфт:4< Онҳо бисёр ҳаросон шуданд, зеро ки Ҷибъӯн, чун яке аз шаҳрҳои подшоҳнишин, бузург буд, ва аз Ой ҳам бузургтар буд, ва тамоми мардумаш далер буданд._3 ;< Ва чун Адӯнӣ-Содақ, подшоҳи Ерусалим, шунид, ки Еҳушаъ Ойро забт намуда, торумор кардааст, яъне чӣ гунае ки бо Ериҳӯ ва подшоҳаш амал намуда буд, бо Ой ва подшоҳаш низ он гуна амал намудааст, ва сокинони Ҷибъӯн бо исроилиён сулҳ баста, дар миёни онҳо мондаанд, –C2< Ва Еҳушаъ онҳоро дар он рӯз таъин намуд, ки барои ҷамоат ва барои қурбонгоҳи Парвардигор дар ҳар ҷое ки Ӯ ихтиёр кунад, ҳезумшикан ва обкаш бошанд, ва то имрӯз чунин ҳастанд.,1S< Ва ӯ ба онҳо чунин амал намуд: онҳоро аз дасти банӣ Исроил халосӣ дод, ва онҳоро накуштанд.f0G< Ва алҳол мо дар дасти ту ҳастем; ҳар гунае ки дар назари ту дуруст ва одилона бошад, ки ба мо амал намоӣ, он гуна амал намо».%/E< Ва онҳо ба Еҳушаъ ҷавоб гардонида, гуфтанд: «Зеро ба бандагонат хабар расид, ки Парвардигор Худои ту ба бандаи Худ Мусо фармудааст, ки тамоми ин заминро ба шумо бидиҳад ва ҳамаи сокинони ин заминро аз пеши шумо нобуд намояд; ва аз ин рӯ мо аз шумо барои ҷонҳои худ бисёр тарсидем, ва ин корро кардем.c.A< Ва акнун шумо малъун ҳастед, ва аз миёни шумо ҳамеша ғуломон ва ҳезумкашон ва обкашон барои хонаи Худои ман хоҳанд буд».6-g< Ва Еҳушаъ онҳоро даъват намуд, ва ба онҳо сухан ронда, гуфт: «Чаро моро фиреб дода, гуфтед, ки 'мо аз шумо бисёр дур ҳастем', ва ҳол он ки шумо дар миёни мо сокин мебошед?,< Ва раисон ба онҳо гуфтанд: «Бигзор зинда монанд!» Ва онҳо барои тамоми ҷамоат ҳезумшикан ва обкаш гардиданд, чунон ки раисон ба онҳо гуфта буданд.w+i< Ба онҳо чунин рафтор хоҳем кард ва онҳоро зинда нигоҳ хоҳем дошт, ва бар мо барои қасаме ки барои онҳо хӯрдаем, ғазабе нахоҳад шуд». *< Ва ҳамаи раисон ба тамоми ҷамоат гуфтанд: «Мо барои онҳо ба Парвардигор Худои Исроил қасам хӯрдем, ва алҳол наметавонем ба онҳо осеб расонем;0)[< Вале банӣ Исроил онҳоро накуштанд, зеро ки раисони ҷамоат барои онҳо ба Парвардигор Худои Исроил қасам хӯрда буданд; ва тамоми ҷамоат аз раисон норизогӣ карданд.f(G< Ва банӣ Исроил равона шуда, дар рӯзи сеюм ба шаҳрҳои онҳо расиданд, ки ин шаҳрҳо буд: Ҷибъӯн, Кафира, Беэрӯт ва Қирят-Еорим.s'a< Ва баъд аз гузаштани се рӯз, ки бо онҳо паймон баста буданд, шуниданд, ки онҳо аз мавзеи наздиканд ва дар миёнашон сокин мебошанд.c&A< Ва Еҳушаъ бо онҳо сулҳ кард, ва бо онҳо паймон баст, ки онҳоро зинда нигоҳ дорад; ва раисони ҷамоат ба онҳо қасам хӯрданд.+%Q< Ва мардум аз тӯшаи онҳо гирифта хӯрданд, вале фикри раъйи Парвардигорро напурсиданд. Ва мардум аз тӯшаи онҳо гирифта хӯрданд, вале аз Парвардигор напурсиданд.$'< Ва ин машкҳои шароб, ки пур карда будем, нав буд, ва инак, даридааст; ва ин ҷомаҳо ва кафшҳои мо аз боиси он ки роҳ бағоят дур буд, фарсуда гардидааст».4#c< Ин нони мост, ки онро аз хонаҳои худ ҳамчун тӯшаи роҳ гарм гирифта будем дар он рӯзе ки баромадем, то ки назди шумо биёем, ва инак, ҳоло он хушк шуда, пӯпанак бастааст;"y< Ва пирони мо ва ҳамаи сокинони кишвари мо ба мо сухан ронда, гуфтанд: 'Тӯшаи роҳ ба дасти худ бигиред ва ба пешвози онҳо биравед, ва ба онҳо бигӯед, ки мо бандагони шумо ҳастем, ва алҳол бо мо паймон бибандед';!/< Ва низ он чиро, ки Ӯ ба ду подшоҳи амӯриён, ки дар он тарафи Урдун буданд, яъне ба Сиҳӯн подшоҳи Ҳешбӯн ва Ӯҷ подшоҳи Бошон, ки дар Ашторӯт буд, кардааст;3 a< Ва онҳо ба ӯ гуфтанд: «Мо, бандагонат, аз кишвари дурдасте ба сабаби номи Парвардигор Худои ту омадаем, зеро овозаи Ӯ ва ҳар он чиро, ки Ӯ дар Миср кардааст, шунидаем,N< Ва онҳо ба Еҳушаъ гуфтанд: «Мо бандагони ту ҳастем». Ва Еҳушаъ ба онҳо гуфт: «Шумо кистед ва аз куҷо омадаед?»hK< Ва исроилиён ба ин ҳиввиён гуфтанд: «Шояд, шумо дар миёни мо сокин бошед, пас чӣ гуна мо метавонем бо шумо паймон бибандем?» < Ва онҳо назди Еҳушаъ ба бошишгоҳи Ҷилҷол омада, ба ӯ ва ба исроилиён гуфтанд: «Мо аз кишвари дурдасте омадаем, ва алҳол бо мо паймон бибандед».zo< Ва бар пойҳошон кафшҳои фарсудаи дарбеҳ поргӣ, ва бар танҳошон ҷомаҳои фарсуда, ва тамоми нони тӯшаашон хушк ва пӯпанак бастагӣ буд.oY< Айёрона рафтор карданд: рафта, худро мисли қосидон вонамуд сохтанд, ва хӯрҷинҳои кӯҳна фарсуда бар харони худ ва машкҳои шароб, ки фарсуда гардида ва дарида ва бо риштаҳо баста шуда буд, гирифтанд;7< Валекин сокинони Ҷибъӯн он чиро, ки Еҳушаъ дар ҳаққи Ериҳӯ ва Ой карда буд, шунида, < Якҷоя ҷамъ шуданд, то ки бо Еҳушаъ ва қавми Исроил якдилона ҷанг кунанд. }< Ва чун ҳамаи подшоҳони он тарафи Урдун, ки дар кӯҳ ва пастӣ ва тамоми соҳили баҳри Бузург то рӯ ба рӯи Лубнон буданд, яъне подшоҳони ҳиттиён ва амӯриён, канъониён, фариззиён, ҳиввиён ва ябусиён инро шуниданд,&G<#Аз ҳар чи Мусо фармуда буд, сухане набуд, ки Еҳушаъ пеши тамоми ҷамоати Исроил, пеши занон ва кӯдакон ва ғарибоне ҳам, ки дар миёни онҳо буданд, нахонда бошад.^7<"Ва пас аз он ҳамаи суханони шариат, яъне баракат ва лаънатро, чунон ки ҳамааш дар китоби шариат навишта шудааст, хонд.3<!Ва тамоми Исроил, ва пиронашон, ва нозиронашон, ва доваронашон аз ҳар ду тарафи сандуқ, дар рӯ ба рӯи коҳинони левизодаи бардорандаи сандуқи паймони Парвардигор рост истоданд, – ҳам ғарибон ва ҳам таҳҷоиён, – нисфашон назди кӯҳи Ҷаризим ва нисфашон назди кӯҳи Эбол, чунон ки Мусо, бандаи Парвардигор, фармуда буд, то ки қавми Исроилро дафъаи аввал баракат диҳад. ;< Ва дар он ҷо Еҳушаъ дар ҳузури банӣ Исроил бар сангҳо нусхаи шариати Мусоро навишт.%E<Чунон ки Мусо, бандаи Парвардигор, ба банӣ Исроил фармуда буд, ҳамон тавре ки дар китоби шариати Мусо навишта шудааст, яъне қурбонгоҳе аз сангҳои яклухт, ки бар онҳо олоти оҳанин бардошта нашуда буд; ва қурбониҳои сӯхтанӣ барои Парвардигор бар он бароварданд, ва қурбониҳои саломатӣ забҳ карданд.3<Он гоҳ Еҳушаъ қурбонгоҳе барои Парвардигор Худои Исроил бар кӯҳи Эбол бино кард,&G<Ва подшоҳи Ойро ба дор овехта, то вақти шом боқӣ гузошт, ва баробари ғуруби офтоб Еҳушаъ фармуд, ва лошаи вайро аз дор фуроварда, дар даҳани дарвозаи шаҳр партофтанд, ва сангтӯдаи бузурге бар он барпо карданд, ки то имрӯз боқист.-U<Ва Еҳушаъ Ойро сӯзонид, ва онро харобазори абадӣ гардонид, ки то имрӯз дар ҳамин ҳолат аст.nW<Фақат чорпоён ва ғанимати ин шаҳрро исроилиён барои худ тороҷ карданд, мувофиқи сухани Парвардигор, ки ба Еҳушаъ фармуда буд.U%<Ва Еҳушаъ дасти худро, ки бо найза дароз карда шуда буд, ақиб накашид, то даме ки ҳамаи сокинони Ойро нобуд намуд.: o<Ва ҳамаи афтодагон дар он рӯз, аз мард то зан, яъне тамоми мардуми Ой, дувоздаҳ ҳазор нафар буданд.l S<Ва ҳангоме ки исроилиён куштани ҳамаи сокинони Ойро дар саҳро ва дар биёбоне ки онҳоро дар он таъқиб мекарданд, ба охир расониданд, ба тавре ки ҳамаашон то ба охир ба дами шамшер афтоданд, он гоҳ тамоми Исроил ба Ой баргашта, аҳолии онро ба дами шамшер нобуд карданд. <Ва подшоҳи Ойро зинда дастгир карданд, ва ӯро назди Еҳушаъ оварданд.1 ]<Ва дигарон аз шаҳр ба пешвозашон баромаданд, ба тавре ки онҳо дар миёни исроилиён афтоданд: баъзе аз ин тараф ва баъзе аз он тараф буданд. Ва онҳоро зарба мезаданд, ба дараҷае ки як нафар ҳам аз онҳо боқӣ намонд ва натавонист бигрезад. )<Ва чун Еҳушаъ ва тамоми Исроил диданд, ки каминварон шаҳрро забт карданд, ва дуди шаҳр баланд шуд, онҳо баргашта, мардуми Ойро зарба задан гирифтанд.3<Ва мардуми Ой ба ақиби худ назар андохта диданд, ки инак, дуди шаҳр ба осмон мебарояд; ва онҳоро маҷоли он набуд, ки ба ин тараф ё он тараф бигрезанд; ва қавме ки сӯи биёбон мегурехтанд, бар таъқибкунандагони худ баргаштанд.0[<Ва каминварон зуд аз ҷои худ бархостанд ва, ҳамин ки ӯ дасташро дароз кард, давида ба шаҳр дохил шуданд ва онро забт карданд ва дарҳол шаҳрро оташ зада сӯзониданд.@{<Ва Парвардигор ба Еҳушаъ гуфт: «Найзаеро, ки дар дасти туст, сӯи Ой дароз кун, зеро ки онро ба дасти ту месупорам». Ва Еҳушаъ найзаеро, ки дар дасташ буд, сӯи шаҳр дароз кард.<Ва дар Ой ва Байт-Ил марде намонд, ки барои таъқиб кардани Исроил берун нарафта бошад; ва онҳо шаҳрро воз гузошта, Исроилро таъқиб карданд.gI<Ва ҳамаи мардоне ки дар Ой буданд, ҷамъ омаданд, то ки онҳоро таъқиб намоянд, ва Еҳушаъро таъқиб намуда, аз шаҳр дур шуданд.-U<Ва Еҳушаъ ва тамоми Исроил худро пеши онҳо мағлуб вонамуд карда, бо роҳи биёбон гурехтанд.G <Ва ҳангоме ки подшоҳи Ой инро дид, ӯ ва тамоми қавмаш, яъне мардуми шаҳр, шитоб намуда, бармаҳал бархостанд ва ба пешвози Исроил ба мавзеи муайяни пеши саҳро барои ҷанг баромаданд; вале ӯ намедонист, ки дар пушти шаҳр ба муқобили ӯ камин сохтаанд.:o< Ва қавмро, яъне тамоми бошишгоҳеро урдуеро, ки буданд, ба тарафи шимолии шаҳр, ва каминваронро ба тарафи ғарбии шаҳр ҷойгир карданд; ва Еҳушаъ он шаб ба миёни водӣ рафт.=u< Ва ӯ қариб панҷ ҳазор нафарро гирифта, дар миёни Байт-Ил ва Ой, аз тарафи ғарбии Ой дар камин гузошт.ue< Ва ҳамаи мардони ҷангӣ, ки бо ӯ буданд, раҳсипор гардида, наздик омаданд ва ба маконе ки дар рӯ ба рӯи шаҳр буд, расиданд, ва аз тарафи шимолии Ой урду заданд, дар сурате ки дар миёни онҳо ва Ой дарае буд.m~U< Ва Еҳушаъ бомдодон бархоста, лашкарашро аз назар гузаронид; ва ӯ бо якҷоягии пирони Исроил пешопеши лашкар сӯи Ой равона шуд.&}G< Ва Еҳушаъ онҳоро фиристод, ва онҳо сӯи камингоҳ рафта, дар миёни Байт-Ил ва Ой, аз тарафи ғарбии Ой ҷойгир шуданд; ва Еҳушаъ он шабро дар миёни қавм гузаронид.l|S<Ва ҳамин ки шаҳрро гирифтед, шаҳрро ба оташ бисӯзонед, мувофиқи сухани Парвардигор амал намоед; инак, ман ба шумо мефармоям».]{5<Он гоҳ шумо аз камингоҳи худ бархоста, шаҳрро забт намоед; ва Парвардигор Худои шумо онро ба дасти шумо хоҳад супурд.Kz<Ва онҳо моро дунболагирӣ хоҳанд кард, то даме ки онҳоро аз шаҳр дур созем, ба тавре ки онҳо хоҳанд гуфт: 'Мисли дафъаи аввал аз пеши мо мегурезанд'. Ва мо аз пеши онҳо хоҳем гурехт.y5<Ва ман ва тамоми қавме ки бо мананд, ба шаҳр наздик хоҳем шуд; ва ҳамин ки онҳо, мисли дафъаи аввал, ба пешвози мо берун оянд, мо аз пеши онҳо хоҳем гурехт.txc<Ва ба онҳо фармуда, гуфт: «Инак, шумо назди шаҳр аз пушти шаҳр камин хоҳед кард; аз шаҳр бисёр дур наравед, ва ҳамаатон тайёр бошед.w+<Ва Еҳушаъ ва ҳамаи мардони ҷангӣ бархостанд, то ки сӯи Ой бираванд; ва Еҳушаъ сӣ ҳазор нафар ҷанговарони ҷасурро баргузид, ва шабона онҳоро фиристод.6vg<Ва бо Ой ва подшоҳаш тавре амал намо, ки бо Ериҳӯ ва подшоҳаш амал намудӣ, фақат ғаниматаш ва чорпоёнашро барои худ тороҷ кунед; дар пушти шаҳр барои худ камин бисоз».zu q<Ва Парвардигор ба Еҳушаъ Юшаъ гуфт: «Натарс ва ҳаросон нашав, ҳамаи мардони ҷангиро ҳамроҳи худ бигир ва бархоста, сӯи Ой бирав; инак, Ман подшоҳи Ой ва қавмаш ва шаҳраш ва заминашро ба дасти ту месупорам.3ta<Ва сангтӯдаи бузурге бар ӯ барпо карданд, ки он то имрӯз боқист, ва оташи хашми Парвардигор фурӯ нишаст. Бинобар ин номи он мавзеъ то имрӯз водии Охӯр хонда мешавад.vsg<Ва Еҳушаъ гуфт: «Чӣ фалокатест, ки ту ба сари мо овардӣ? Парвардигор имрӯз ба сари ту фалокат хоҳад овард». Ва тамоми Исроил ӯро сангсор карданд, ва онҳоро ба оташ сӯзонидан ва онҳоро сангборон карданд.3ra<Ва Еҳушаъ, ва тамоми Исроил ҳамроҳи ӯ, Охон ибни Зораҳ ва нуқра ва ҷома ва сихи тилло, ва писаронаш ва духтаронаш, ва говонаш ва харонаш, ва бузу гӯсфандонаш ва хаймааш ва ҳар чиро, ки дошт, гирифтанд, ва онҳоро ба водии Охӯр бароварданд. b ~ |{rzy)xvhut|s|rHqyonmldkki8gg ed@baa_^\[[Y[ZZpZ%YYY;XXXTWWWHVVwUoTSURQP!O}NM?LKJIHH}GFFFBEDBCBB A@?G>=<;::8765g43/20/-,M*_)('&&!$##"9 Zb*za0[7 @|F T & P  P *;.'[bue<Ва ҳудуди банӣ Эфроим мувофиқи қабилаҳои онҳо чунин буд, ва сарҳади мулки онҳо ба тарафи шарқ Атрӯт-Аддор то Байт-Ҳӯрӯни боло буд.lS<Ва банӣ Юсуф, Менашше ва Эфроим, мулки худро гирифтанд.Q~<Ва ба самти ғарб ба ҳудуди Яфлетӣ, то сарҳадӣ Байт-Ҳӯрӯни поён ва то Ҷозар фуруд меомад, ва интиҳои он баҳр буд.}<Ва аз Байт-Ил сӯи Луз берун омада, ба ҳудуди Аркӣ то Аторӯт мегузашт,| <Ва қуръа барои банӣ Юсуф аз Урдуни назди Ериҳӯ, ба тарафи шарқии обҳои Ериҳӯ, ба самти биёбоне ки аз Ериҳӯ сӯи кӯҳи Байт-Ил мебарояд, афтод. { <?Вале ябусиёнро, ки сокинони Ерусалим буданд, банӣ Яҳудо натавонистанд бадар ронанд; ва ябусиён бо банӣ Яҳудо то имрӯз дар Ерусалим сокинанд.izM<>Нибшон, Ир-Мелаҳ ва Эйн-Ҷадӣ, – шаш шаҳр бо деҳоташон.Ry<=Дар биёбон: Байт-Аробо, Миддин ва Сахохо,x<<Қирят-Баал, ки Қирят-Еорим бошад, ва Ҳораббо, – ду шаҳр бо деҳоташон.jwO<;Маарот, Байт-Анӯт ва Элтақӯн, – шаш шаҳр бо деҳоташон.6vi<:Ҳалҳул, Байт-Сур ва Ҷадӯр,]u5<9Қайин, Ҷибъо ва Тимно, – даҳ шаҳр бо деҳоташон.7tk<8Изреъил, Ёқдаом ва Зонӯҳа,5sg<7Моӯн, Кармил, Зиф ва Ютто,r<6Ҳумто, Қирят-Арбаъ, ки Ҳебрӯн бошад, ва Сиӯр, – нӯҳ шаҳр бо деҳоташон.8qm<5Ёнум, Байт-Тапуҳа ва Афиқо,+pS<4Ароб, Думо ва Эшъон,_o9<3Ҷӯшан, Ҳӯлӯн ва Ҷилӯ, – ёздаҳ шаҳр бо деҳоташон.-nW<2Аноб, Эштемӯ ва Оним,Gm <1Данно, Қирят-Санно, ки Дабир бошад,Ll<0Ва дар кӯҳистон: Шомир, Яттир ва Сӯхӯ,@k{</Ашдӯд, қасабаҳо ва деҳоти он, Ғазза, қасабаҳо ва деҳоти он, то водии Миср ва баҳри Бузург ва соҳили он.pj[<.Аз Эқрӯн то баҳр ҳар он чи назди Ашдӯд бо деҳоти онҳо буд.Ai<-Эқрӯн бо қасабаҳо* ва деҳоти он._h9<,Қаило, Акзиб ва Морешо, – нӯҳ шаҳр бо деҳоташон.-gW<+Ифтоҳ, Ашно ва Насиб,+fS<*Либно, Этер ва Ошон,e<)Ҷадирӯт, Байт-Доҷӯн, Наамо ва Маққедо, – шонздаҳ шаҳр бо деҳоташон.5dg<(Каббӯн, Лаҳмос ва Китлиш,1c_<'Лохиш, Босқат ва Эҷлӯн,3bc<&Дилъон, Мисфо ва Ёқтаил,:aq<%Санон, Ҳадошо ва Миҷдал-Ҷод,`<$Шаароим, Адитоим, Ҷадиро ва Ҷадирӯтоим, – чордаҳ шаҳр бо деҳоташон.=_w<#Ярмут, Адуллом, Сӯхӯ ва Азеқо,G^ <"Зонӯҳа, Эйн-Ҷанним, Тапуҳа ва Эном,C]<!Дар пастӣ: Эштоӯл, Соръо ва Ашно,\}< Лебоӯт, Шилҳим, Айин ва Риммӯн, – ҷамъ бисту нӯҳ шаҳр бо деҳоташон.=[w<Сиқлаҷ, Мадманно ва Сансанно,3Zc<Элтӯлад, Касил ва Ҳормо,)YO<Баал, Ийим ва Осам,FX<Ҳасар-Шуол, Беэр-Шобаъ ва Бизйӯтё,FW<Ҳасар-Ҷаддо, Ҳешмӯн ва Байт-Полот,/V[<Амом, Шамаъ ва Мӯлодо,]U5<Ҳосӯр-Ҳадатто, Қарийӯт, Ҳесрӯн, ки Ҳосӯр бошад,-TW<Зиф, Телем ва Баалӯт,/S[<Қодеш, Ҳосӯр ва Итнон,1R_<Қино, Димӯна ва Адъодо,FQ<Ва шаҳрҳои интиҳоии хонадони банӣ Яҳудо назди сарҳади Адӯм дар ҷануб инҳо буданд: Қабсаил, Эдер ва Ёҷур,rP_<Ин аст мулки хонадони банӣ Яҳудо мувофиқи қабилаҳои онҳо.-OU<Ва ӯ гуфт: «Ба ман баракате бидеҳ, зеро ки замини ҷанубиро ту ба ман додаӣ, пас чашмаҳои обро ҳам ба ман бидеҳ». Ва Колеб чашмаҳои боло ва чашмаҳои поёнро ба ӯ дод.N%<Ва чун духтар назди вай омад, вайро моил намуд, ки ӯ аз падари худ киштзоре биталабад, ва ӯ аз болои хар фуруд омад; ва Колеб ба ӯ гуфт: «Ту чӣ мехоҳӣ?»,MS<Ва Отниил ибни Қеназ, додари Колеб, онро гирифт, ва ӯ духтари худ Аксоро ба вай ба занӣ дод.YL-<Ва Колеб гуфт: «Касе ки ба Қирят-Сефер шикаст расонад ва онро бигирад, духтари худ Аксоро ба вай ба занӣ хоҳам дод».K7<Ва аз он ҷо бар зидди сокинони Дабир баромад; ва номи Дабир пештар Қирят-Сефер буд.5Je<Ва Колеб се писари Аноқ: Шешай, Аҳиман ва Талмайро, ки зодагони Аноқ буданд, аз он ҷо бадар ронд.2I_< Ва ба Колеб ибни Ефунне, мувофиқи он чи Парвардигор ба Еҳушаъ гуфта буд, ӯ дар миёни банӣ Яҳудо ҳиссае дод, яъне шаҳри Қирят-Арбаъ падари аноқиёнро, ки Ҳебрӯн бошад.>Hw< Ва сарҳади ғарбӣ баҳри Бузург буд; ва ин аст ҳудуди банӣ Яҳудо аз ҳар тараф мувофиқи қабилаҳои онҳо.EG< Ва сарҳад ба тарафи шимол сӯи барҷастагии Эқрӯн берун меомад; ва сарҳад ба самти Шикрӯн мегашт, ва аз кӯҳи Баал гузашта, назди Ябнаил берун меомад; ва интиҳои сарҳад баҳр буд.HF < Ва сарҳад аз Баал ба самти ғарб сӯи кӯҳи Сеир мегашт, ва аз тарафи шимол сӯи барҷастагии кӯҳи Еорим, ки Касолӯн бошад, мегузашт, ва сӯи Байт-Шемеш фуруд омада, аз Тимно мегузашт. E< Ва сарҳад аз қуллаи кӯҳ сӯи чашмаи обҳои Нефтӯҳа гашта, назди шаҳрҳои кӯҳи Эфрӯн берун меомад; ва сарҳад сӯи Баал, ки Қирят-Еорим бошад, мегашт.D5<Ва сарҳад сӯи дараи Бен-Ҳиннӯм, аз ҷануби барҷастагии Ябусӣ, ки Ерусалим бошад, мебаромад; ва сарҳад сӯи қуллаи кӯҳ мебаромад, ки он ба самти ғарб дар рӯ ба рӯи дараи Ҳиннӯм ва ба самти шимол дар охири водии Рафоим воқеъ буд.C%<Ва сарҳад аз водии Охӯр сӯи Дабир мебаромад, ва дар шимол ба тарафи Ҷилҷол мегашт, ки он дар рӯ ба рӯи Маале-Адумим, дар ҷануби водӣ воқеъ буд; ва сарҳад аз пеши обҳои Эйн-Шемеш мегузашт, ва интиҳои он назди Эйн-Рӯҷил буд.^B7<Ва сарҳад сӯи Байт-Ҳоҷло баромада, аз шимоли Байт-Аробо мегузашт; ва сарҳад сӯи санги Бӯҳан, писари Реубен, мебаромад.SA!<Ва сарҳади шарқӣ баҳри Намак то охири Урдун буд; ва сарҳади тарафи шимол аз халиҷи баҳр, аз резишгоҳи Урдун буд.^@7<Ва аз Асмӯн гузашта, ба водии Миср берун меомад, ва интиҳои охири ин ҳудуд баҳр буд; ин сарҳади ҷанубии шумо хоҳад буд.I? <Ва дар ҷануб он сӯи баландии Ақрабим берун омада, ба Син мегузашт, ва аз тарафи ҷанубӣ ба Қодеш-Барнеа баромада, аз Ҳефӯн мегузашт, ва ба Аддоро баромада, ба самти Қарқоъ мегашт.9>m<Ва сарҳади ҷанубии онҳо аз охири баҳри Намак, аз халиҷе ки ба тарафи ҷануб паҳн шуда меравад, буд.= {<Ва қуръа барои хонадони банӣ Яҳудо, мувофиқи қабилаҳои онҳо, назди сарҳади Адӯм, яъне биёбони Син, ба тарафи ҷануб, аз охири ҷануб афтод.P<<Ва номи Ҳебрӯн пештар Қирят-Арбаъ буд, ки ӯ одами бузургтарин дар миёни аноқиён буд. Ва замин аз ҷанг ором ёфт.;<Бинобар ин Ҳебрӯн то имрӯз моликияти Колеб ибни Ефуннеи қеназзӣ шудааст, чунки ӯ Парвардигор Худои Исроилро ба куллӣ пайравӣ намудааст. :;< Ва Еҳушаъ ӯро баракат дод, ва Ҳебрӯнро ба Колеб ибни Ефунне ҳамчун моликият бахшид.j9O< Ва алҳол ту ин кӯҳистонро ба ман бидеҳ, ки дар он рӯз Парвардигор дар бораи он гуфта буд; зеро ту дар он рӯз шунидӣ, ки аноқиён он ҷо ҳастанд, ва шаҳрҳояш бузург ва ҳисордор аст; шояд, Парвардигор бо ман бошад, ва ман онҳоро бадар ронам, чунон ки Парвардигор гуфтааст».e8E< Имрӯз ман ҳанӯз бақувват ҳастам, мисли он рӯзе ки Мусо маро фиристода буд; чунон ки қувватам он вақт буд, ончунон алҳол қувватам ҳаст, хоҳ барои ҷанг кардан ва хоҳ барои берун рафтан ва омадан;Z7/< Ва алҳол, инак Парвардигор, чунон ки гуфта буд, ин чилу панҷ сол боз маро зинда нигоҳ доштааст, аз он замоне ки Парвардигор ин суханро ба Мусо гуфта буд, яъне аз замоне ки исроилиён дар биёбон роҳ мепаймуданд, ва алҳол инак ман имрӯз ҳаштоду панҷсола ҳастам;d6C< Ва дар он рӯз Мусо қасам хӯрда, гуфт: 'Ҳатман замине ки қадамат ба он расидааст, барои ту ва фарзандонат моликияти абадӣ хоҳад шуд, зеро ки ту Парвардигор Худои худро ба куллӣ пайравӣ намудаӣ';5<Вале бародаронам, ки бо ман рафта буданд, дар дили қавм воҳима андохтанд, ва ҳол он ки ман Парвардигор Худои худро ба куллӣ пайравӣ намудам;%4E<Ман чилсола будам, вақте ки Мусо, бандаи Парвардигор, маро аз Қодеш-Барнеа барои ҷосусии замин фиристод, ва ман ба ӯ ҷавобе гардондам, чунон ки дар дилам буд;t3c<Ва банӣ Яҳудо дар Ҷилҷол назди Еҳушаъ омаданд, ва Колеб ибни Ефуннеи қеназзӣ ба ӯ гуфт: «Суханеро, ки Парвардигор ба Мусо, марди Худо, дар бораи ман ва дар бораи ту дар Қодеш-Барнеа гуфта буд, ту медонӣ;<2s<Чунон ки Парвардигор ба Мусо фармуда буд, банӣ Исроил ончунон амал намуда, заминро тақсим карданд.h1K<Зеро ки банӣ Юсуф ду хонадон буданд: Менашше ва Эфроим; ва онҳо ба левизодагон дар замин ҳеҷ ҳиссае надоданд, балки фақат шаҳрҳоро барои сокин шуданашон ва атрофи онҳоро барои чорво ва молашон.0<Зеро ки Мусо моликияти ду хонадон ва нисфи хонадонро аз он тарафи Урдун дода буд, вале ба левизодагон дар миёни онҳо моликият надода буд;{/q<Моликияти онҳо барои нӯҳ хонадон ва нисфи хонадон мувофиқи қуръа тақсим карда шуд, чунон ки Парвардигор ба воситаи Мусо фармуда буд.2. a<Ва инҳост моликияте ки банӣ Исроил дар замини Канъон гирифтанд, ки онро ба онҳо Элъозори коҳин ва Еҳушаъ ибни Нун ва раисони хонадонҳои банӣ Исроил тақсим карданд.T-#< !Вале ба сибти Левӣ Мусо ҳеҷ мулке надодааст: Парвардигор Худои Исроил мулки онҳост, чунон ки Ӯ ба онҳо гуфтааст.A,}< Ҳамин аст моликияте ки Мусо дар саҳрои Мӯоб, аз он тарафи Урдун назди Ериҳӯ ба самти шарқ бахшида буд.$+C< Ва нисфи Ҷилъод, ва Ашторӯт ва Эдрей, шаҳрҳои мамлакати Ӯҷ дар Бошон, барои писарони Мокир ибни Менашше, барои нисфи банӣ Мокир мувофиқи қабилаҳои онҳо буд.*y< Ва ҳудуди онҳо чунин буд: аз Маҳаноим тамоми Бошон, тамоми мамлакати Ӯҷ, подшоҳи Бошон, ва тамоми деҳоти Ёир, ки дар Бошон аст, шаст шаҳр.L)< Ва Мусо ба нисфи сибти Менашше бахшид, ва ин барои нисфи хонадони банӣ Менашше мувофиқи қабилаҳои онҳо буд,(5< Ҳамин аст моликияти банӣ Ҷод мувофиқи қабилаҳои онҳо, яъне шаҳрҳо бо деҳоти онҳо.E'< Ва дар водӣ: Байт-Ҳором ва Байт-Нимро ва Суккӯт ва Софӯн, бақияи мамлакати Сиҳӯн, подшоҳи Ҳешбӯн, Урдун ва ҳудуди он, то канори баҳри Кинерет, дар он тарафи Урдун ба самти шарқ; &< Ва аз Ҳешбӯн то Ромот-Мисфо ва Батӯним, ва аз Маҳаноим то сарҳади Дабир;g%I< Ва ҳудуди онҳо чунин буд: Яъзир ва ҳамаи шаҳрҳои Ҷилъод ва нисфи замини банӣ Аммӯн то Арӯэр, ки дар рӯ ба рӯи Рабба мебошад;$< Ва Мусо ба хонадони Ҷод, яъне ба банӣ Ҷод, мувофиқи қабилаҳои онҳо бахшид,w#i< Ва сарҳади банӣ Реубен Урдун ва ҳудуди он буд; ҳамин аст моликияти банӣ Реубен мувофиқи қабилаҳои онҳо, яъне шаҳрҳо бо деҳоти онҳо.("K< Ва Билъом ибни Баӯрро, ки ҷодугар буд, банӣ Исроил дар миёни куштагони худ кушта буданд.!!=< Ва ҳамаи шаҳрҳои дашт ва тамоми мамлакати Сиҳӯн, подшоҳи амӯриён, ки дар Ҳешбӯн подшоҳӣ мекард, ва Мусо ӯ ва раисони Мидёнро: Эвӣ ва Роқам ва Сур ва Ҳур ва Робаъро, ки ин мирони Сиҳӯн дар он замин сокин буданд, нобуд намуда буд;X +< Ва Байт-Фаӯр ва домани Фисҷа ва Байт-Ешимӯт,p[< Ва Қирётоим ва Сибмо ва Сорат-Шаҳар, ки дар кӯҳи Эмак аст,<u< Ва Яҳсо ва Қадимӯт ва Мифоат,$C< Ҳешбӯн ва ҳамаи шаҳрҳояш, ки дар дашт воқеъ аст: Дибӯн ва Бомӯт-Баал ва Байт-Баал-Маӯн,]5< Ва ҳудуди онҳо аз Арӯэр буд, ки дар канори водии Арнӯн аст, ва шаҳре ки андаруни водӣ мебошад, ва тамоми дашт то Мидбо,wi< Ва Мусо ба хонадони банӣ Реубен мувофиқи қабилаҳои онҳо дод,^7< Фақат ба сибти Левӣ ӯ моликияте набахшид: қурбониҳои Парвардигор Худои Исроил моликияти ӯст, чунон ки ба ӯ гуфта буд.wi< Валекин банӣ Исроил ҷашуриён ва маъхогиёнро бадар наронданд; ва ҷашуриён ва маъхогиён то имрӯз дар миёни исроилиён сокин ҳастанд.< Тамоми мамлакати Ӯҷи бошонӣ, ки дар Ашторӯт ва Эдрей подшоҳӣ мекард, – ӯ аз бақияи рафоиён буд, ва онҳоро Мусо зарба зада, бадар ронда буд.+Q< Ва Ҷилъод ва замини ҷашуриён ва маъхогиён ва тамоми кӯҳи Ҳермӯн ва тамоми Бошон то Салхо;1]< Ва ҳамаи шаҳрҳои Сиҳӯн, подшоҳи амӯриён, ки дар Ҳешбӯн подшоҳӣ мекард, то сарҳади банӣ Аммӯн,K< Аз Арӯэр, ки дар канори водии Арнӯн аст, ва шаҳре ки андаруни водӣ мебошад, ва тамоми дашт аз Мидбо то Дибӯн,kQ< Бо нисфи дигари ин сибт сибтҳои Реубен ва Ҷод моликияти худро гирифтаанд: онро Мусо ба онҳо дар он тарафи Урдун, ба самти шарқ, додааст, чунон ки Мусо, бандаи Парвардигор, онро ба онҳо бахшида буд, ;< Ва алҳол ин заминро ба нӯҳ сибт ва нисфи сибти Менашше барои моликият тақсим намо». < Ҳамаи сокинони кӯҳистонро аз Лубнон то Мисрефӯт-Маим, яъне ҳамаи сидӯниёнро Ман аз пеши банӣ Исроил бадар хоҳам ронд; лекин ту онро ба исроилиён қуръа партофта барои моликият тақсим намо, чунон ки ба ту фармудаам.cA< Ва кишвари Ҷабал, ва тамоми Лубнон ба самти тулӯи офтоб, аз Баал-Ҷод, ки дар домани кӯҳи Ҳермӯн аст, то даромадгоҳи Ҳамот.8k< Аз ҷануб тамоми замини канъониён, ва Маоро, ки аз они сидӯниён аст, то Афиқ ва то сарҳади амӯриён;{< Аз Шиҳӯр, ки дар рӯ ба рӯи Миср аст, то сарҳади Эқрӯн ба самти шимол, ки аз они Канъон ба шумор меравад; панҷ ҳокими фалиштиён: аз они Ғазза, аз они Ашдӯд, аз они Ашқалӯн, аз они Ҷат, аз они Эқрӯн ва аз они аввиён;< Ин аст замине ки боқӣ мондааст: ҳамаи ноҳияҳои фалиштиён ва ҳамаи ҷашуриён,  < Ва Еҳушаъ пир ва солхӯрда шуд, ва Парвардигор ба ӯ гуфт: «Ту пир ва солхӯрда шудаӣ, ва ҳанӯз замини бағоят бисёр барои соҳибӣ кардан боқист.\ 3< Як подшоҳи Тирсо; ҷамъи подшоҳон сию як нафар.o Y< Як подшоҳи Дӯр дар Нофат-Дӯр; як подшоҳи Ҷӯим дар Ҷилҷол;` ;< Як подшоҳи Қодеш; як подшоҳи Ёқенъом дар Кармил;N < Як подшоҳи Таънок; як подшоҳи Маҷиддӯ;U%< Як подшоҳи Шимрӯн-Марӯн; як подшоҳи Акшоф;H < Як подшоҳи Модӯн; як подшоҳи Ҳосӯр;L< Як подшоҳи Афиқ; як подшоҳи Лашшорӯн;J< Як подшоҳи Тафуҳа; як подшоҳи Ҳефар;O< Як подшоҳи Маққедо; як подшоҳи Байт-Ил;L< Як подшоҳи Либно; як подшоҳи Адуллом;F< Як подшоҳи Ҳормо; як подшоҳи Арод;H < Як подшоҳи Дабир; як подшоҳи Ҷодар;H < Як подшоҳи Эҷлӯн; як подшоҳи Ҷозар;H < Як подшоҳи Ярмут; як подшоҳи Лохиш;P~< Як подшоҳи Ерусалим; як подшоҳи Ҳебрӯн;u}e< Як подшоҳи Ериҳӯ; як подшоҳи Ой, ки дар наздикии Байт-Ил аст;s|a< Дар кӯҳистон ва пастӣ ва саҳро ва нишебиҳо ва биёбон ва дар ҷануб – ҳиттиён, амӯриён ва канъониён, фариззиён, ҳиввиён ва ябусиён:n{W< Ва инҳоянд подшоҳони он замин, ки Еҳушаъ ва банӣ Исроил онҳоро дар он тарафи Урдун ба самти ғарб, аз Баал-Ҷод дар водии Лубнон то кӯҳи Ҳолоқ, ки сӯи Сеир баланд шуда меравад, торумор карданд, ва Еҳушаъ онро ба сибтҳои Исроил мувофиқи тақсимоташон ба моликият бахшид, –-zU< Мусо, бандаи Парвардигор, ва банӣ Исроил онҳоро зарба заданд; ва онро Мусо, бандаи Парвардигор, ба реубениён ва ҷодиён ва нисфи сибти Менашше ба моликият бахшид.y)< Ва дар кӯҳи Ҳермӯн ва Салхо ва тамоми Бошон, то сарҳади ҷашуриён ва маъхогиён, ва дар нисфи Ҷилъод, то сарҳади Сиҳӯн, подшоҳи Ҳешбӯн, ҳукмронӣ мекард.-xU< То сарҳади Ӯҷ, подшоҳи Бошон, ки вай аз бақияи рафоиён буда, дар Ашторӯт ва Эдрей сокин буд,%wE< Ва дар саҳро низ то баҳри Кинерӯт ба тарафи шарқ, ва то баҳри биёбон, яъне баҳри Намак, ба тарафи шарқ ба роҳи Байт-Ешимӯт, ва аз ҷануб – зери нишебиҳои Фисҷа,\v3< Сиҳӯн, подшоҳи амӯриён, ки дар Ҳешбӯн сокин буд, ва аз Арӯэр, ки дар канори водии Арнӯн аст, ва андаруни водӣ ва нисфи Ҷилъод то водии Яббӯқ, ки дар сарҳади банӣ Аммӯн аст, ҳукмронӣ мекунад,ju Q< Ва инҳоянд подшоҳони он замин, ки банӣ Исроил торумор карда, заминашонро дар он тарафи Урдун ба самти тулӯи офтоб, аз водии Арнӯн то кӯҳи Ҳермӯн ва тамоми саҳрои шарқӣ ба соҳибии худ дароварданд:[t1< Ва Еҳушаъ тамоми заминро мувофиқи ҳар он чи Парвардигор ба Мусо гуфта буд, гирифт, ва Еҳушаъ онро ба исроилиён мувофиқи тақсимоти сибтҳошон ба моликият бахшид; ва замин аз ҷанг ором ёфт.4sc< Дар замини банӣ Исроил касе аз аноқиён боқӣ намонд; фақат дар Ғазза, Ҷат ва Ашдӯд боқӣ монданд.orY< Ва Еҳушаъ дар айни замон омада, аноқиёнро аз кӯҳистон: аз Ҳебрӯн, Дабир ва Аноб, ва аз ҳамаи кӯҳҳои Яҳудо, ва аз ҳамаи кӯҳҳои Исроил нобуд намуд; онҳоро Еҳушаъ бо якҷоягии шаҳрҳошон несту нобуд кард.Wq)< Зеро аз ҷониби Парвардигор буд, ки дили онҳоро сахт кунад, то ки онҳо Исроилро бо ҷанг пешвоз гирифта, худашон несту нобуд шаванд, бе он ки нисбат ба онҳо шафқат нишон дода шавад, балки онҳоро тамоман нобуд созанд, чунон ки Парвардигор ба Мусо фармуда буд.]p5< Шаҳре набуд, ки бо банӣ Исроил сулҳ баста бошад, ҷуз аз ҳиввиёне ки дар Ҷибъӯн сокин буданд; ҳамаро бо ҷанг гирифтанд.moU< Айёми дуру дароз Еҳушаъ бо ҳамаи ин подшоҳон ҷанг кард.-nU< Аз кӯҳи Ҳолоқ, ки сӯи Сеир баланд шуда меравад, то Баал-Ҷод, ки дар водии Лубнон, зери кӯҳи Ҳермӯн аст; ва ҳамаи подшоҳони онҳоро дастгир намуда, зарба зад ва кушт.{mq< Ва Еҳушаъ тамоми ин заминро: кӯҳистон ва тамоми ҷануб ва тамоми замини Ҷӯшан, ва пастӣ, ва саҳро, ва кӯҳи Исроил ва пастии онро гирифт:_l9< Чунон ки Парвардигор ба бандаи Худ Мусо фармуда буд, ончунон Мусо ба Еҳушаъ фармуд, ва Еҳушаъ ончунон амал намуд: аз ҳар амре ки Парвардигор ба Мусо фармуда буд, чизеро бекор ботил нанамуд.~kw< Ва тамоми ғанимати ин шаҳрҳо ва чорпоёнро банӣ Исроил барои худ тороҷ карданд; фақат ҳамаи одамонро ба дами шамшер куштанд, то ба дараҷае ки онҳоро тамоман несту нобуд карда, як нафар ҳам боқӣ нагузоштанд.Kj< Аммо ҳамаи шаҳрҳои бар талҳо истодаро исроилиён насӯзониданд, ғайр аз Ҳосӯр, ки фақат онро Еҳушаъ сӯзонид.0i[< Ва ҳамаи шаҳрҳои ин подшоҳонро Еҳушаъ забт намуд, ва ҳамаи подшоҳони онҳоро ба дами шамшер кушта, несту нобуд кард, чунон ки Мусо, бандаи Парвардигор, фармуда буд.|hs< Ва ҳар ҷондореро, ки дар он буд, ба дами шамшер кушта, несту нобуд карданд; як нафар ҳам аз онҳо боқӣ намонд; ва Ҳосӯрро ба оташ сӯзонид.g{< Ва Еҳушаъ дар айни замон баргашта, Ҳосӯрро забт намуд, ва подшоҳи онро бо шамшер кушт, зеро ки Ҳосӯр пештар сари ҳамаи ин мамлакатҳо буд.dfC< Ва Еҳушаъ ба онҳо ончунон амал намуд, ки Парвардигор ба ӯ гуфта буд: аспҳошонро пай кард ва аробаҳошонро ба оташ сӯзонид.2e_< Ва Парвардигор онҳоро ба дасти Исроил супурд, ва онҳоро зарба заданд, ва онҳоро то Сидӯн-Рабба ва то Мисрефӯт-Маим ва то водии Мисфо ба тарафи шарқ таъқиб карданд, ва онҳоро торумор сохтанд, ба дараҷае ки растагоре аз онҳо боқӣ намонд.d < Ва Еҳушаъ, дар сурате ки тамоми қавми ҷанговар бо ӯ буданд, ногаҳон назди обҳои Мерӯм дар рӯ ба рӯи онҳо пайдо шуд, ва бар онҳо ҳуҷум карданд.uce< Ва Парвардигор ба Еҳушаъ гуфт: «Аз онҳо натарс, зеро ки фардо дар чунин вақт, Ман ҳамаи онҳоро барои торумор кардан ба Исроил хоҳам супурд; аспҳои онҳоро пай бикун*, ва аробаҳои онҳоро ба оташ бисӯзон».Lb< Ва ҳамаи ин подшоҳон ҷамъ шуданд, ва омада, назди обҳои Мерӯм якҷоя урду заданд, то ки бо Исроил ҷанг кунанд.1a]< Ва онҳо, ва бо онҳо ҳамаи лашкарҳошон, ки қавми сершумор буданд, ва дар сершуморӣ мисли реги лаби дарё буданд, ва аспу аробаҳои бағоят бисёр доштанд, берун омаданд.``;< Ва назди канъониён, ки ба тарафи шарқ ва ғарб буданд, ва назди амӯриён ва ҳиттиён ва фариззиён ва ябусиён, ки дар кӯҳистон буданд, ва назди ҳиввиён, ки ба зери Ҳермӯн дар замини Мисфо буданд.z_o< Ва назди подшоҳоне ки ба тарафи шимол дар кӯҳистон ва дар саҳрои ҷануби Кинерӯт, ва дар пастӣ, ва дар Нофӯт-Дӯр ба тарафи ғарб буданд;s^ c< Ва ҳангоме ки Ёбин, подшоҳи Ҳосӯр, инро шунид, назди Юбоб, подшоҳи Модӯн, ва назди подшоҳи Шимрӯн, ва назди подшоҳи Акшоф фиристод, ~~D}<|U{6ywvtt5sWrXqp2om>lSkyj hg#ed{cba`O_M^6\YZvYUXAW5UTS#RNPOO,MMLHLKKaK-JJIHHMHGGG*FEDCBAA&@??E>>2===j<;;;::<9877@654332221100Y0)///:-n,+*);('&%f$3"j!` %zn'.5}/a7, . j J igUz>w<$Ва аз хонадони Реубен шаҳри гурезгоҳи қотил Босарро дар биёбон бо атрофи он, ва Яҳсоро бо атрофи он,<#Димноро бо атрофи он, Наҳалолро бо атрофи он, яъне чор шаҳрро доданд.{q<"Ва барои қабилаҳои банӣ Марорӣ, ки аз левизодагони боқимонда буданд, аз хонадони Забулун Ёқнеомро бо атрофи он, Қарторо бо атрофи он,1<!Ҷамъи шаҳрҳои ҷершӯниён мувофиқи қабилаҳои онҳо сездаҳ шаҳр бо атрофи онҳо буд.$C< Ва аз хонадони Нафтолӣ – шаҳри гурезгоҳи қотил Қодешро дар Ҷалил бо атрофи он, ва Ҳаммӯт-Дӯрро бо атрофи он, ва Қартонро бо атрофи он, яъне се шаҳрро доданд. <Ҳелқатро бо атрофи он, ва Раҳӯбро бо атрофи он, яъне чор шаҳрро доданд. {<Ва аз хонадони Ошер – Мишъолро бо атрофи он, Абдӯнро бо атрофи он, <Ярмутро бо атрофи он, Эйн-Ҷаннимро бо атрофи он, яъне чор шаҳрро доданд.  <Ва аз хонадони Иссокор – Қишйӯнро бо атрофи он, Добратро бо атрофи он,r _<Ва ба писарони Ҷершӯн, ки аз қабилаҳои левизодагон буданд, аз нисфи хонадони Менашше шаҳри гурезгоҳи қотил – Ҷӯлонро, ки дар Бошон буд, бо атрофи он, ва Беэштароро бо атрофи он, яъне ду шаҳрро доданд. <Ҷамъ даҳ шаҳр бо атрофи онҳо барои қабилаҳои дигари банӣ Қаҳот буд.H <Ва аз нисфи хонадони Менашше – Таънокро бо атрофи он, ва Ҷат-Риммӯнро бо атрофи он, яъне ду шаҳрро доданд. <Аёлӯнро бо атрофи он, Ҷат-Риммӯнро бо атрофи он, яъне чор шаҳрро доданд.{<Ва аз хонадони Дон – Элтақеро бо атрофи он, Ҷибтӯнро бо атрофи он,+<Ва Қибсаимро бо атрофи он, ва Байт-Ҳӯрӯнро бо атрофи он, яъне чор шаҳрро доданд.@{<Ба онҳо шаҳри гурезгоҳи қотил – Шакемро бо атрофи он дар кӯҳи Эфроим доданд; ва Ҷозарро бо атрофи он,zo<Ва барои қабилаҳои банӣ Қаҳот, яъне левизодагони дигаре ки аз банӣ Қаҳот буданд, шаҳрҳо мувофиқи қуръаи онҳо аз хонадони Эфроим буд.{<Ҷамъи шаҳрҳои писарони Ҳоруни коҳин сездаҳ шаҳр бо атрофи он буд.<Анотӯтро бо атрофи он, Алмӯнро бо атрофи он, яъне чор шаҳрро доданд.<Ва аз хонадони Бинёмин – Ҷибъӯнро бо атрофи он, Ҷобаъро бо атрофи он,T#<Ва Айинро бо атрофи он, ва Ютторо бо атрофи он, ва Байт-Шемешро бо атрофи он, яъне нӯҳ шаҳрро аз ин ду сибт доданд.`~;<Ва Ҳӯлӯнро бо атрофи он, ва Дабирро бо атрофи он,b}?<Ва Яттиро бо атрофи он, ва Эштемӯаро бо атрофи он,J|< Ва ба писарони Ҳоруни коҳин шаҳри гурезгоҳи қотил – Ҳебрӯнро бо атрофи он, ва Либноро бо атрофи он доданд,{!< Вале киштзори шаҳрро бо деҳоташ ба Колеб ибни Ефунне барои моликият доданд.Pz< Ва шаҳри Қирят-Арбаъ, падари аноқиёнро, ки Ҳебрӯн бошад, дар кӯҳи Яҳудо бо атрофи гирду пеши он ба онҳо доданд._y9< Ва инҳо ба писарони Ҳорун, ки аз қабилаҳои қаҳотиён, аз банӣ Левӣ буданд, расид, зеро ки қуръаи аввалин аз они онҳо шуд;4xc< Ва аз хонадони банӣ Яҳудо ва аз хонадони банӣ Шимъӯн ин шаҳрҳоро, ки ном бурда шудааст, доданд;uwe<Ва банӣ Исроил ба левизодагон ин шаҳрҳоро бо атрофи онҳо мувофиқи қуръа доданд, чунон ки Парвардигор ба воситаи Мусо фармуда буд.uve<Барои писарони Марорӣ, мувофиқи қабилаҳои онҳо, аз хонадони Реубен ва аз хонадони Ҷод ва аз хонадони Забулун дувоздаҳ шаҳр расид.Cu<Ва барои писарони Ҷершӯн аз қабилаҳои хонадони Иссокор ва аз хонадони Ошер ва аз хонадони Нафтолӣ ва аз нисфи хонадони Менашше дар Бошон, мувофиқи қуръа, сездаҳ шаҳр расид.t <Ва барои бақияи писарони Қаҳот аз қабилаҳои хонадони Эфроим ва аз хонадони Дон ва аз нисфи хонадони Менашше, мувофиқи қуръа, даҳ шаҳр расид.ssa<Ва қуръа барои қабилаҳои қаҳотиён баромад; ва барои писарони Ҳоруни коҳин, ки аз левизодагон буданд, аз хонадони Яҳудо ва аз хонадони Шимъӯн ва аз хонадони Бинёмин, мувофиқи қуръа, сездаҳ шаҳр расид.]r5<Ва банӣ Исроил, мувофиқи амри Парвардигор, аз мулки худ ин шаҳрҳоро бо атрофи чарогоҳҳои онҳо ба левизодагон доданд.Oq<Ва ба онҳо дар Шилӯ, дар замини Канъон, сухан ронда, гуфтанд: «Парвардигор ба воситаи Мусо фармудааст, ки ба мо шаҳрҳо барои истиқомат, ва атрофи онҳо барои чорпоёни мо дода шавад».`p =<Ва раисони левизодагон назди Элъозори коҳин ва назди Еҳушаъ ибни Нун ва назди раисони хонадонҳои банӣ Исроил омаданд,Wo)< Ҳаминҳо буд шаҳрҳое ки барои тамоми банӣ Исроил ва барои ғарибе ки дар миёни онҳо сокин аст, муайян гардида буд, то ҳар одаме ки касеро саҳван кушта бошад, ба он ҷо бигрезад, ва аз дасти хунхоҳ намирад, то вақте ки ба ҳузури ҷамоат барои доварӣ ҳозир шавад.xnk<Ва аз он тарафи Урдун, дар рӯ ба рӯи Ериҳӯ, ба самти шарқ, Босарро дар биёбон, дар дашт, аз хонадони Реубен, ва Ромӯтро дар Ҷилъод, аз хонадони Ҷод, ва Ҷӯлонро дар Бошон, аз хонадони Менашше, муайян карданд.m<Ва Қодешро дар Ҷалил дар кӯҳи Нафтолӣ, ва Шакемро дар кӯҳи Эфроим, ва Қират-Арбаъро, ки Ҳебрӯн бошад, дар кӯҳи Яҳудо тақдис пок ҷудо карданд.El<Ва ӯ бигзор дар ин шаҳр сокин бошад, то вақте ки ба ҳузури ҷамоат барои доварӣ ҳозир шавад, ва то вақти вафоти саркоҳине ки дар он айём бошад. Он гоҳ қотил метавонад баргашта, ба шаҳри худ ва ба хонаи худ, яъне ба шаҳре ки аз он гурехта буд, биёяд'»./kY<Ва ҳангоме ки хунхоҳ ӯро таъқиб намояд, онҳо набояд қотилро ба дасти вай супоранд, зеро ки ӯ ёри худро надониста куштааст, ва пеш аз он бо вай душмание надоштааст.j<Ва касе ки ба яке аз ин шаҳрҳо мегурезад, бигзор ба даҳани дарвозаи шаҳр истода, ба гӯши пирони он шаҳр суханони худро бигӯяд, ва онҳо ӯро назди худ ба шаҳр дароварда, маконе ба ӯ хоҳанд дод, то ки бо онҳо сокин шавад.ai=<То қотиле ки касеро саҳван, нодониста кушта бошад, ба он ҷо бигрезад; ва ин шаҳрҳо барои шумо гурезгоҳе аз хунхоҳ бошад.h}<«Ба банӣ Исроил сухан ронда, бигӯй: 'Шаҳрҳои гурезгоҳро, ки дар бораи онҳо ба шумо ба воситаи Мусо сухан рондаам, барои худ муайян намоед,Vg )<Ва Парвардигор ба Еҳушаъ сухан ронда, гуфт: f<3Ҳамин аст мулкҳое ки Элъозори коҳин ва Еҳушаъ ибни Нун ва раисони хонадонҳои банӣ Исроил бо қуръа дар Шилӯ ба ҳузури Парвардигор назди дари хаймаи ҷомеъ тақсим карданд; ва тақсимоти заминро ба анҷом расониданд.e}<2Мувофиқи амри Парвардигор шаҳреро, ки ӯ хост, яъне Тимнат-Сораҳро дар кӯҳи Эфроим ба ӯ доданд, ва ӯ ин шаҳрро бино карда, дар он сокин шуд.pd[<1Ва ҳангоме ки ба ҳудудҳо тақсим кардани заминро ба анҷом расониданд, банӣ Исроил ба Еҳушаъ ибни Нун мулке дар миёни худ доданд,(cK<0Ҳамин аст мулки хонадони банӣ Дон мувофиқи қабилаҳои онҳо, яъне ин шаҳрҳо бо деҳоташон.Hb </Ва ҳудуди банӣ Дон аз ихтиёрашон баромад, ва банӣ Дон берун рафта, бо Лошам ҷанг карданд, ва онро забт намуда, ба дами шамшер заданд, ва онро ба соҳибии худ дароварда, дар он сокин шуданд, ва Лошамро Дон номиданд, мувофиқи номи Дон, ки падарашон буд.ra_<.Ме-Ярқӯн ва Раққӯн бо сарҳаде ки дар рӯ ба рӯи Ёфӯ мебошад.?`{<-Яҳуд, Бене-Берақ ва Ҷат-Риммӯн,5_g<,Элтақе, Ҷибтун ва Баалот,-^W<+Элӯн, Тимно ва Эқрӯн,7]k<*Шаалаббин, Аёлӯн ва Йитло,r\_<)Ва сарҳади мулки онҳо чунин буд: Соръо, Эштоӯл ва Ир-Шемеш, [<(Барои хонадони банӣ Дон мувофиқи қабилаҳои онҳо қуръаи ҳафтум баромад.Z<'Мулки хонадони банӣ Нафтолӣ ҳамин буд, яъне ин шаҳрҳо бо деҳоташон.Y#<&Йиръӯн, Миҷдал-Ил, Ҳорим, Байт-Анот ва Байт-Шемеш, – нуздаҳ шаҳр бо деҳоташон.6Xi<%Қодеш, Эдрей ва Айн-Ҳосӯр,-WW<$Адомо, Ромо ва Ҳосӯр,}Vu<#Ва шаҳрҳои ҳисордори он: Сиддим, Сер, Ҳаммат, Раққат ва Киннорет,CU<"Ва сарҳад ба самти ғарб сӯи Азнӯт-Тобӯр баргашта, аз он ҷо ба Ҳуққӯқо мебаромад, аз ҷануб ба Забулун мерасид, аз ғарб ба Ошер мерасид ва аз тулӯи офтоб – ба Яҳудо назди Урдун.wTi<!Ва сарҳади онҳо аз Ҳелаф, аз булутзоре ки дар Саананним буд, ба Адомӣ, Ноқаб ва Ябнаил то Лаққум мерафт, ва интиҳояш назди Урдун буд.-SU< Қуръаи шашум барои банӣ Нафтолӣ баромад, яъне барои банӣ Нафтолӣ мувофиқи қабилаҳои онҳо.*RO<Мулки хонадони банӣ Ошер мувофиқи қабилаҳои онҳо ҳамин буд, яъне ин шаҳрҳо бо деҳоташон.iQM<Низ Уммо, Афиқ ва Раҳӯб, – бисту ду шаҳр бо деҳоташон.yPm<Ва сарҳад ба Ромо баргашта, то шаҳри ҳисордори Сур мерафт; ва сарҳад сӯи Ҳусо бармегашт, ва интиҳояш назди баҳр дар мавзеи Акзиб буд;bO?<Низ Эбрӯн, Раҳӯб, Ҳаммӯн ва Қоно то Сидӯни бузург;*NO<Ва ба самти тулӯи офтоб ба Байт-Доҷӯн баргашта, ба Забулун ва дараи Йифтаҳ-Ил дар шимол ва ба Байт-Эмеқ ва Наиил мерасид, ва аз тарафи чап назди Кабул мебаромад; M<Аламалик, Амъод ва Мишъол. Ва дар ғарб ба Кармил ва Шиҳӯр-Либнот мерасид;lLS<Ва сарҳади онҳо чунин буд: Ҳелқат, Ҳалӣ, Ботан ва Акшоф,K<Ва қуръаи панҷум барои хонадони банӣ Ошер мувофиқи қабилаҳои онҳо баромад,0J[<Мулки хонадони банӣ Иссокор мувофиқи қабилаҳои онҳо ҳамин буд, яъне ин шаҳрҳо бо деҳоташон.aI=<Ва сарҳад ба Тобӯр, Шаҳасимо ва Байт-Шемеш мерасид, ва интиҳои сарҳадашон назди Урдун буд, – шонздаҳ шаҳр бо деҳоташон.UH%<Ромат, Эйн-Ҷанним, Эйн-Ҳаддо ва Байт-Фасис;1G_<Раббит, Қишйӯн ва Обас,9Fo<Ҳафораим, Шиӯн ва Аноҳарот,hEK<Ва ҳудуди онҳо чунин буд: Изреъил, Касуллӯт ва Шунем,$DC<Қуръаи чорум барои Иссокор баромад, яъне барои банӣ Иссокор мувофиқи қабилаҳои онҳо.%CE<Мулки банӣ Забулун мувофиқи қабилаҳои онҳо ҳамин буд, яъне ҳамин шаҳрҳо бо деҳоташон.B)<Низ Қаттот, Наҳалол, Шимрӯн, Идъало ва Байт-Лаҳм, – дувоздаҳ шаҳр бо деҳоташон.A-<Ва сарҳад аз шимол то Ҳаннотӯн онро давр мезад, ва интиҳояш дараи Йифтаҳ-Ил буд;Q@< Ва аз он ҷо ба самти шарқ, ба Ҷитто-Ҳефер ва Итто-Қосин гузашта, назди Риммӯн мебаромад ва ба тарафи Нео мегашт.l?S< Ва аз Сорид ба самти шарқ, ба тарафи тулӯи офтоб то сарҳади Кислӯт-Тобӯр бармегашт, ва назди Добрат баромада, ба Ёфиа мерасид.W>)< Ва ҳудуди онҳо ба самти ғарб ва Маръало рафта, то Дабошет мерасид, ва ба водие ки дар рӯ ба рӯи Ёқнеом аст, мерасид;K=< Ва қуръаи сеюм барои банӣ Забулун мувофиқи қабилаҳои онҳо баромад, ва сарҳади мулки онҳо то Сорид мерасид.#<A< Мулки банӣ Шимъӯн аз миёни ҳиссаи банӣ Яҳудо буд, зеро ки ҳиссаи банӣ Яҳудо барои онҳо бағоят бузург буд, ва банӣ Шимъӯн аз миёни мулки онҳо мулк гирифтанд.;<Ва тамоми деҳоте ки дар атрофи ин шаҳрҳо то Баалат-Беэр ва Ромат-Наҷаб буд; мулки хонадони банӣ Шимъӯн мувофиқи қабилаҳои онҳо ҳамин буд.e:E<Айин, Риммӯн, Этер ва Ошон, – чор шаҳр бо деҳоташон.f9G<Байт-Лабоӯт ва Шоруҳан, – сездаҳ шаҳр бо деҳоташон.J8<Сиқлаҷ, Байт-Маркобӯт ва Ҳасар-Сусо,37c<Элтӯлад, Батул ва Ҳормо,46e<Ҳасар-Шуол, Боло ва Осам,k5Q<Ва инҳо мулки онҳо гардид: Беэр-Шобаъ, Шобаъ ва Мӯлодо,4 <Ва қуръаи дуюм барои Шимъӯн, яъне барои хонадони банӣ Шимъӯн мувофиқи қабилаҳои онҳо баромад; ва мулки онҳо андаруни мулки банӣ Яҳудо буд.z3o<Селаъ, Олаф, Ябусӣ, ки Ерусалим бошад, Ҷибъат ва Қирят, – чордаҳ шаҳр бо деҳоташон; ин аст мулки банӣ Бинёмин мувофиқӣ қабилаҳои онҳо.52g<Роқам, Ирпаил ва Таръало,11_<Мисфо, Кефиро ва Мӯссо,10_<Ҷибъӯн, Ромо ва Беэрӯт,r/_<Кефар-Аммӯно, Офнӣ ва Ҷабаъ, – дувоздаҳ шаҳр бо деҳоташон.+.S<Аввим, Форо ва Офро,A-<Байт-Аробо, Самораим ва Байт-Ил,E,<Ва шаҳрҳои хонадони банӣ Бинёмин, мувофиқи қабилаҳои онҳо, инҳо буданд: Ериҳӯ, Байт-Ҳоҷло ва Эмеқ-Қасис,h+K<Ва ба тарафи шарқ Урдун сарҳади он буд; мулки банӣ Бинёмин бо сарҳадҳои он аз ҳар тараф, мувофиқи қабилаҳои онҳо, ҳамин буд.+*Q<Ва сарҳад аз барҷастагаи Байт-Ҳоҷло ба тарафи шимол мегузашт, ва интиҳои сарҳад халиҷи шимолии баҳри Намак, дар интиҳои ҷанубии Урдун буд; ин сарҳади ҷанубист.)1<Ва аз барҷастагии рӯ ба рӯи саҳро ба тарафи шимол гузашта, ба саҳро фуруд меомад.(<Ва аз шимол гашта, ба Эйн-Шемеш мебаромад, ва сӯи Ҷалилӯт, ки дар рӯ ба рӯи Маале-Адумим аст, мерафт, ва ба санги Бӯҳан, писари Реубен, фуруд меомад.k'Q<Ва сарҳад ба домани кӯҳе ки дар рӯ ба рӯи дараи Бен-Хиннӯм, дар шимоли водии Рафоим воқеъ аст, фуруд меомад, ва ба дараи Ҳиннӯм сӯи барҷастагии ҷанубии ябусиён мерафт, ва ба Эйн-Рӯҷил фуруд меомад.Q&<Ва тарафи ҷанубӣ аз канори Қирят-Еорим буд; ва сарҳад ба самти ғарб мерафт, ва ба чашмаи обҳои Нефтӯҳа мерасид.^%7<Ва сарҳад дар тарафи ғарб аз кӯҳе ки дар рӯ ба рӯи Байт-Ҳӯрӯни ҷанубӣ воқеъ аст, давр зада мегашт, ва интиҳояш назди Қирят-Баал буд, ки Қирят-Еорим, шаҳри банӣ Яҳудо бошад; ин тарафи ғарбист.j$O< Ва аз он ҷо сарҳад сӯи Луз, яъне ба тарафи барҷастагии ҷанубии Луз, ки Байт-Ил бошад, гузашта мерафт, ва сарҳад сӯи Атрӯт-Аддор, ба тарафи кӯҳе ки аз ҷануби Байт-Ҳӯрӯни поён воқеъ аст, фуруд меомад.>#w< Ва сарҳади онҳо дар тарафи шимол аз Урдун буд, ва сарҳад аз шимол сӯи барҷастагии Ериҳӯ мебаромад, ва дар ғарб сӯи кӯҳистон боло мерафт, ва интиҳояш биёбони Байт-Овин буд." < Ва қуръа барои хонадони банӣ Бинёмин мувофиқи қабилаҳои онҳо афтод, ва ҳудуди онҳо аз рӯи қуръа дар мобайни банӣ Яҳудо ва банӣ Юсуф баромад.!< Ва Еҳушаъ барои онҳо дар Шилӯ ба ҳузури Парвардигор қуръа партофт, ва дар он ҷо Еҳушаъ заминро ба банӣ Исроил мувофиқи тақсимоташон тақсим кард. 5< Ва он одамон рафта, заминро тай карданд ва расми онро мувофиқи шаҳрҳо ба ҳафт ҳисса дар дафтаре сабт карданд, ва назди Еҳушаъ ба бошишгоҳи Шилӯ омаданд._9<Ва он одамон бархоста рафтанд; ва Еҳушаъ ба онҳое ки барои кашидани расми замин мерафтанд, фармуда, гуфт: «Рафта дар замин гардиш кунед ва расми онро кашида, назди ман баргардед, ва ман дар ин ҷо ба ҳузури Парвардигор, дар Шилӯ, барои шумо қуръа хоҳам партофт».Y-<Зеро ки левизодагон дар миёни шумо ҳиссае надоранд, чунки каҳонати Парвардигор насибаи онҳост; ва Ҷод ва Реубен ва нисфи сибти Менашше мулки худро аз он тарафи Урдун, яъне аз ҷониби шарқии он гирифтаанд, ки онро Мусо, бандаи Парвардигор, ба онҳо дода буд».!<Ва шумо расми ҳафт ҳиссаи заминро кашида, назди ман ба ин ҷо биёред, ва ман дар ин ҷо ба ҳузури Парвардигор Худои мо барои шумо қуръа хоҳам партофт.~w<Бигзор онро ба ҳафт ҳисса тақсим кунанд; Яҳудо дар ҳудуди худ аз ҷануб хоҳад монд, ва хонадони Юсуф дар ҳудуди худ аз шимол хоҳанд монд.X+<Аз ҷониби худ се нафарро аз ҳар сибт бидиҳед, то ки ман онҳоро бифиристам, ва онҳо бархоста, дар замин гардиш кунанд, ва расми онро мувофиқи тақсимоти мулкҳо кашанд, ва назди ман биёянд."?<Ва Еҳушаъ ба банӣ Исроил гуфт: «То ба кай шумо бепарвогӣ мекунед дар он ки рафта заминеро, ки Парвардигор Худои падаронатон ба шумо додааст, соҳибӣ намоед?0[<Ва дар миёни банӣ Исроил ҳафт сибт боқӣ монданд, ки ҳанӯз мулки худро тақсим накарда буданд.r a<Ва тамоми ҷамоати банӣ Исроил дар Шилӯ ҷамъ шуда, дар он ҷо хаймаи ҷомеъро барқарор карданд; ва кишварро онҳо тобеъ карда буданд.tc<Балки кӯҳистон аз они ту хоҳад буд, ҷангалро низ ту барои худ тоза хоҳӣ кард, ва он то ақсояш аз они ту хоҳад буд, зеро ки канъониёнро бадар хоҳӣ ронд, агарчи аробаҳои оҳанин доранд, агарчи зӯроваранд».,S<Ва Еҳушаъ ба хонадони Юсуф, ба Эфроим ва Менашше сухан ронда, гуфт: «Ту қавми сершумор ҳастӣ, ва қуввати бузурге дорӣ, пас мулки ту мувофиқи як қуръа нахоҳад буд,<Ва банӣ Юсуф гуфтанд: «Кӯҳистон барои мо кифоят намекунад; ва ҳамаи канъониёне ки дар замини водӣ сокинанд, аробаҳои оҳанин доранд, чи онҳое ки дар Байт-Шаон ва қасабаҳояш, ва чи онҳое ки дар водии Изреъил мебошанд».N<Ва Еҳушаъ ба онҳо гуфт: «Агар ту қавми сершумор бошӣ, ба ҷангал баро ва дар он ҷо, дар замини фариззиён ва рафоиён барои худ маконе тоза намо, зеро ки кӯҳи Эфроим барои ту танг аст».lS<Ва банӣ Юсуф ба Еҳушаъ сухан ронда, гуфтанд: «Чаро мувофиқи як қуръа мулкеро бо як қитъае ба ман додаӣ, ва ҳол он ки ман қавми сершумор ҳастам, чунки Парвардигор маро то ин дараҷа баракат додааст».V'< Ва чун банӣ Исроил қувват гирифтанд, он гоҳ канъониёнро хироҷгузор гардониданд, валекин онҳоро бадар наронданд.gI< Вале банӣ Менашше сокинони ин шаҳрҳоро натавонистанд бадар ронанд, ва канъониён азм карданд ки дар ин замин сокин бошанд.Q< Ва ба Менашше дар мулкҳои Иссокор ва Ошер инҳо тааллуқ дошт: Байт-Шаон ва қасабаҳояш, Иблеом ва қасабаҳояш, сокинони Дӯр ва қасабаҳояш, сокинони Эйн-Дӯр ва қасабаҳояш, сокинони Таънок ва қасабаҳояш, сокинони Маҷиддӯ ва қасабаҳояш, – ин се ноҳияи кӯҳӣ.1< Тарафи ҷанубӣ аз они Эфроим ва тарафи шимолӣ аз они Менашше буда, баҳр сарҳади онҳо буд; ва онҳо аз шимол ба Ошер, ва аз шарқ ба Иссокор ҳамҳудуд буданд.O< Ва сарҳад сӯи водии Қоно, ба тарафи ҷанубии водӣ фуруд меомад; ин шаҳрҳо дар миёни шаҳрҳои Менашше ба эфроимиён расид; ва сарҳади Менашше аз шимоли водӣ буд, ва интиҳои он баҳр буд.O <Замини атрофи Тапуҳа аз они Менашше буд, вале худи Тапуҳа, ки назди сарҳади Менашше буд, ба банӣ Эфроим расид.{ q<Ва сарҳади Менашше аз Ошер сӯи Михматот мерафт, ки он дар рӯ ба рӯи Шакем аст; ва сарҳад ба тарафи рост сӯи сокинони Эйн-Тапуҳа мерафт.Z /<Зеро ки духтарони Менашше мулке дар миёни писарони ӯ гирифтанд, ва замини Ҷилъод ба писарони дигари Менашше расид.* O<Ва ба Менашше, ғайр аз замини Ҷилъод ва Бошон, ки дар он тарафи Урдун аст, даҳ қитъа расид;Z /<Ва онҳо пеши Элъозори коҳин ва пеши Еҳушаъ ибни Нун ва пеши раисон наздик омада, гуфтанд: «Парвардигор ба Мусо фармудааст, ки ба мо мулке дар миёни бародаронамон бидиҳад». Ва ба онҳо мувофиқи амри Парвардигор мулке дар миёни бародарони падарашон дода шуд.3<Вале Селофҳод ибни Ҳефер ибни Ҷилъод ибни Мокир ибни Менашше писар не, балки духтар дошт, ва инҳост номҳои духтаронаш: Маҳло, Нӯо, Ҳоҷло, Милко ва Тирсо.<Ва ба писарони дигари Менашше мувофиқи қабилаҳои онҳо ҳиссае расид, чунончи: ба писарони Абиэзер, ба писарони Ҳелеқ, ба писарони Асриил, ба писарони Шекем, ба писарони Ҳефер ва ба писарони Шамидоъ; инҳо писарони Менашше ибни Юсуф, яъне ҷинси мардони онҳо, мувофиқи қабилаҳошон мебошанд.; s<Ва қуръа барои хонадони Менашше чунин афтод, зеро ки ӯ нахустзодаи Юсуф буд; ба Мокир, нахустзодаи Менашше, падари Ҷилъод, азбаски марди ҷангӣ буд, Ҷилъод ва Бошон расид.1< Валекин канъониёнеро, ки дар Ҷозар сокин буданд, бадар наронданд; ва канъониён то имрӯз дар миёни эфроимиён сокинанд ва хироҷгузори меҳнатӣ мебошанд.cA< Илова бар шаҳрҳое ки барои банӣ Эфроим андаруни мулки банӣ Менашше ҷудо карда шуда буд; ҳамаи шаҳрҳо бо деҳоти онҳо буд.<Ва сарҳад ба тарафи ғарб аз Тапуҳа ба водии Қоно мерафт, ва интиҳои он баҳр буд; ин аст мулки хонадони банӣ Эфроим мувофиқи қабилаҳои онҳо;%E<Ва аз Ёнӯҳо сӯи Аторӯт ва Наарото фуруд меомад, ва ба Ериҳӯ расида, ба Урдун мепайваст.<Ва сарҳад ба самти ғарб аз шимоли Михматот берун меомад, ва сарҳад ба тарафи шарқии Таанат-Шилӯ мегашт, ва аз ҷониби шарқии Ёнӯҳо аз он мегузашт. ip~~%||1{zkxx wuvVuosqqo|mkj}ihg!f=;9a754`210/.-+Q*J)('%$4!!6 yfKFB } +5C Qu8| mF Ва Отниил ибни Қеназ, додари хурдии Колеб, онро гирифт; ва ӯ духтари худ Аксоро ба вай ба занӣ дод.X{ -F Ва Колеб гуфт: «Касе ки ба Қирят-Сефер шикаст расонад ва онро бигарад, духтари худ Аксоро ба вай ба занӣ хоҳам дод».5z gF Ва аз он ҷо онҳо ба муқобили сокинони Дабир равона шуданд; ва номи Дабир пештар Қирят-Сефер буд.5y gF Ва банӣ Яҳудо ба муқобили канъониёне ки дар Ҳебрӯн сокин буданд, баромаданд; ва номи Ҳебрӯн пештар Қирят-Арбаъ буд; ва ба Шешай ва Аҳиман ва Талмой шикаст расониданд.nx YF Ва баъд аз он банӣ Яҳудо фуруд омаданд, то ки бо канъониён, ки дар кӯҳсор ва дар ҷануб ва дар пастхамӣ сокин буданд, ҷанг кунанд.rw aFВа банӣ Яҳудо бар зидди Ерусалим ҷанг карда, онро гирифтанд, ва онро аз дами шамшер гузарониданд; ва шаҳрро оташ зада сӯзониданд.(v MFВа Адӯнӣ-Бозақ гуфт: «Ҳафтод подшоҳ, ки сарангуштҳои дастҳо ва пойҳошон бурида шуда буд, дар таги мизи ман нонреза мечиданд; чунон ки ман кардаам, ончунон Худо ба ман подош додааст». Ва ӯро ба Ерусалим оварданд, ва дар он ҷо ӯ мурд.cu CFВа Адӯнӣ-Бозақ рӯй ба гурез овард, вале ӯро таъқиб намуда, дастгир карданд ва сарангуштҳои дастҳо ва пойҳояшро буриданд.;t sFВа Адӯнӣ-Бозақро дар Бозақ ёфта, бо ӯ ҷанг карданд; ва ба канъониён ва фариззиён шикаст расониданд. s FВақте ки банӣ Яҳудо баромаданд, Парвардигор канъониён ва фариззиёнро ба дасти онҳо таслим кард; ва даҳ ҳазор нафарро аз онҳо дар Бозақ куштанд.yr oFВа банӣ Яҳудо ба бародаронашон банӣ Шимъӯн гуфтанд: «Бо мо дар он чи насибаи мост, бароед, ва мо бо канъониён ҷанг кунем. Мо низ бо шумо дар он чи насибаи шумост, хоҳем рафт». Ва банӣ Шимъӯн бо онҳо рафтанд.6q iFВа Парвардигор гуфт: «Бигзор банӣ Яҳудо бароянд; инак, ин заминро ба дасти онҳо таслим кардаам».0p _FВа баъд аз вафоти Еҳушаъ чунин воқеъ шуд, ки банӣ Исроил аз Парвардигор пурсида, гуфтанд: «Кист, ки барои мо бар зидди канъониён аввал баромада, бо онҳо ҷанг кунад?»Yo-<!Ва Элъозор ибни Ҳорун вафот ёфт, ва ӯро бар тали писараш Финҳос, ки дар кӯҳи Эфроим ба ӯ дода шуда буд, дафн карданд.hnK< Ва устухонҳои Юсуфро, ки банӣ Исроил аз Миср бароварда буданд, дар Шакем дар қитъаи замине ки Яъқуб аз банӣ Ҳамӯр падари Шакем ба сад сикка харида буд, дафн карданд; ва он мулки банӣ Юсуф гардид.nmW<Ва Исроил дар тамоми айёми Еҳушаъ ва дар тамоми айёми пироне ки баъд аз Еҳушаъ зинда буданд ва ҳамаи корҳои Парвардигорро, ки барои Исроил карда буд, медонистанд, Парвардигорро парастиш намуданд.Ul%<Ва ӯро дар ҳудуди мулкаш, дар Тимнат-Сораҳ, ки дар кӯҳи Эфроим, ба тарафи шимолии кӯҳи Ҷоаш мебошад, дафн карданд.5ke<Ва баъд аз ин ҳодисаҳо Еҳушаъ ибни Нун, бандаи Парвардигор, дар синни саду даҳсолагӣ вафот ёфт.~jw<Ва Еҳушаъ қавмро фиристод, то ҳар яке ба мулки худ равона шаванд.i{<Ва Еҳушаъ ба тамоми қавм гуфт: «Инак, ин санг барои мо шоҳид хоҳад буд, зеро ки он ҳамаи суханони Парвардигорро, ки ба мо гуфт, шунидааст; ва он ба муқобили шумо шоҳид хоҳад буд, агар Худои худро инкор намоед».h)<Ва Еҳушаъ ин суханонро дар китоби шариати Худо навишт; ва санги бузурге гирифта, онро дар он ҷо зери булуте ки назди покгоҳи Парвардигор буд, гузошт..gW<Ва Еҳушаъ дар он рӯз бо қавм паймон баст ва барои онҳо дар Шакем фароиз ва шариат қарор дод.>fw<Ва қавм ба Еҳушаъ гуфтанд: «Парвардигор Худои худро парастиш хоҳем намуд ва овози Ӯро хоҳем шунид».geI<«Ва алҳол худоёни бегонаро, ки дар миёни шумо ҳастанд, дур кунед ва дили худро ба Парвардигор Худои Исроил моил гардонед»."d?<Ва Еҳушаъ ба қавм гуфт: «Шумо бар худ шоҳид ҳастед, ки Парвардигорро барои худ интихоб кардаед, то ки Ӯро парастиш намоед». Ва онҳо гуфтанд: «Шоҳид ҳастем». c<Ва қавм ба Еҳушаъ гуфтанд: «Не, мо Парвардигорро парастиш хоҳем намуд».Sb!<Агар шумо Парвардигорро тарк карда, худоёни бегонаро парастиш намоед, Ӯ гашт карда ва ба шумо осеб расонида, агарчи пеш аз ин ба шумо некӣ кардааст, шуморо ба ҳалокат хоҳад расонид».7ai<Ва Еҳушаъ ба қавм гуфт: «Шумо наметавонед Парвардигорро парастиш намоед, зеро ки Ӯ Худои пок аст, ва Ӯ Худои ғаюр аст, ки ба исёнҳо ва гуноҳҳои шумо тоқат нахоҳад кард.'`I<Ва Парвардигор ҳамаи қавмҳо ва амӯриёнро, ки дар ин замин сокин буданд, аз пеши мо бадар ронд; мо низ Парвардигорро парастиш хоҳем кард, зеро ки Ӯ Худои мост».W_)<Зеро ки Парвардигор Худои мост, ки Ӯ мо ва падарони моро аз замини Миср, аз хонаи ғуломӣ берун овард, ва ин аломати бузургро дар пеши назари мо нишон дод, ва моро дар тамоми роҳе ки рафтем, ва андаруни ҳамаи қавмҳое ки аз миёнашон гузаштем, нигаҳбонӣ намуд.H^ <Ва қавм ҷавоб гардонида, гуфтанд: «Ҳошо, ки мо Парвардигорро тарк карда, худоёни дигарро парастиш намоем!S]!<Ва агар дар назари шумо писанд наояд, ки Парвардигорро парастиш намоед, пас имрӯз барои худ интихоб кунед, ки киро парастиш хоҳед намуд: оё худоёнеро, ки падарони шумо дар он тарафи дарё парастиш мекарданд, ё худоёни амӯриёнро, ки дар заминашон сокин ҳастед; валекин ман ва хонадони ман Парвардигорро парастиш хоҳем кард».\y<Ва алҳол аз Парвардигор битарсед ва Ӯро бо самимият ва ростӣ парастиш намоед ва худоёнеро, ки падаронатон дар он тарафи дарё ва дар Миср парастиш намудаанд, аз худ дур карда, Парвардигорро парастиш намоед.X[+< Ва заминеро, ки дар он меҳнат накардаед, ва шаҳрҳоеро, ки бино нанамудаед, ба шумо додам, ва шумо дар онҳо сокин мебошед; аз токҳо ва дарахтони зайтуне ки шумо нашинондаед, мева мехӯред'.Z< Ва занбӯрҳоро пешопеши шумо фиристода, онҳоро, яъне ду подшоҳи амӯриро аз пеши шумо бадар рондам, – на бо шамшери шумо ва на бо камони шумо.jYO< Ва шумо аз Урдун гузашта, назди Ериҳӯ омадед, ва сокинони Ериҳӯ, амӯриён, фариззиён, канъониён, ҳиттиён, ҷирҷошиён, ҳиввиён ва ябусиён бо шумо ҷанг карданд, вале Ман онҳоро ба дасти шумо супурдам.;Xq< Вале Ман нахостам Билъомро бишнавам, ва ӯ шуморо баракат дод, ва Ман шуморо аз дасти ӯ раҳо кардам.W< Ва Болоқ ибни Сиффӯр, подшоҳи Мӯоб, бархоста, бо Исроил ҷанг кард, ва фиристода, Билъом ибни Баӯрро даъват намуд, то ки ба шумо лаънат гӯяд./VY<Ва шуморо ба замини амӯриён, ки дар он тарафи Урдун сокин буданд, овардам, ва онҳо бо шумо ҷанг карданд; вале Ман онҳоро ба дасти шумо супурдам, ва шумо замини онҳоро ба соҳибии худ даровардед, ва Ман онҳоро аз пеши шумо нобуд намудам.U<Ва сӯи Парвардигор додхоҳи кардед, Ӯ дар миёни шумо ва мисриён торикӣ гузошт, ва баҳрро бар онҳо равона карда, онҳоро пӯшонид, ва чашмони шумо он чиро, ки дар Миср кардам, дидааст; ва айёми зиёде дар биёбон сокин будед.T#<Ва падарони шуморо аз Миср берун овардам, ва шумо сӯи баҳр омадед; ва мисриён бо аробаҳо ва саворон падарони шуморо то баҳри Қулзум таъқиб карданд.gSI<Ва Мусо ва Ҳорунро фиристода, Мисрро бо он чи андаруни вай ба амал овардам, зарба задам, ва баъд аз он шуморо берун овардам.R<Ва Яъқуб ва Эсовро ба Исҳоқ додам; ва кӯҳи Сеирро ба Эсов додам, то ки онро ба соҳибии худ дароварад; ва Яъқуб ва писаронаш ба Миср фуруд омаданд.Q+<Вале Ман падаратон Иброҳимро аз он тарафи дарё гарифтам, ва ӯро дар тамоми замини Канъон гардонидам, ва насли ӯро афзун кардам, ва Исҳоқро ба ӯ додам.P<Ва Еҳушаъ ба тамоми қавм гуфт: «Парвардигор Худои Исроил чунин мегӯяд: 'Падарони шумо, яъне Тораҳ падари Иброҳим ва падари Ноҳӯр, аз қадимулайём дар он тарафи дарё сокин буданд ва худоёни дигарро парастиш мекарданд.O 7<Ва Еҳушаъ ҳамаи сибтҳои Исроилро дар Шакем ҷамъ кард, ва пирони Исроил, раисон, доварон ва нозирони онҳоро даъват намуд, ва онҳо ба ҳузури Худо истоданд.{Nq<Агар шумо паймони Парвардигор Худои худро, ки ба шумо фармудааст, поймол кунед, ва рафта худоёни дигарро парастиш намоед ва ба онҳо саҷда баред, дар он сурат хашми Парвардигор бар шумо аланга хоҳад гирифт, ва шумо аз замини хубе ки Ӯ ба шумо додааст, ба зудӣ нобуд хоҳед шуд».]M5<Валекин, чунон ки ҳар қавлу ваъдае ки Парвардигор Худои шумо ба шумо дода буд, барои шумо ба амал омадааст, ончунон Парвардигор ҳар таҳдидро бар шумо иҷро хоҳад кард, то даме ки шуморо аз ин замини хубе ки Парвардигор Худои шумо ба шумо додааст, нобуд намояд.\L3<Ва инак, ман ба қарибӣ ба тариқи тамоми аҳли замин меравам, ва шумо бо тамоми дили худ ва бо тамоми ҷони худ дарк намоед, ки як сухан ҳам аз ҳамаи қавлу ваъдаҳое ки Парвардигор Худои шумо дар ҳаққи шумо додааст, ба замин наафтодааст барбод нарафтааст; ҳамааш барои шумо ба амал омадааст, як сухан ҳам аз онҳо ба замин наафтодааст.K< Яқинан бидонед, ки Парвардигор Худои шумо ин халқҳоро дигар аз пеши шумо бадар нахоҳад ронд, ва онҳо барои шумо дом ва тӯр, ва барои қабурғаҳои шумо тозиёна*, ва барои чашмони шумо хор хоҳанд буд, то даме ки аз ин замини хуб, ки Парвардигор Худои шумо ба шумо додааст, нобуд гардед.-JU< Аммо агар рӯй тофта, ба бақияи ин халқҳое ки дар миёни шумо мондаанд, бичаспед, ва бо онҳо хешовандӣ пайдо кунед, ва назди онҳо биёед, ва онҳо назди шумо биёянд, –I< Ва аз хештан бағоят эҳтиёт бошед, то ки Парвардигор Худои худро дӯст доред.yHm< Як нафар аз шумо ҳазор нафарро таъқиб менамояд, зеро ки Парвардигор Худои шумо Худаш барои шумо меҷангад, чунон ки ба шумо гуфтааст.xGk< Ва Парвардигор халқҳои бузург ва зӯроварро аз пеши шумо бадар рондааст, ва пеши шумо касе то имрӯз натавонистааст истодагӣ намояд. F<Балки ба Парвардигор Худои худ бичаспед, чунон ки то имрӯз амал кардаед.7Ei<То бо ин халқҳое ки дар миёни шумо боқӣ мондаанд, омезиш наёбед, ва номи худоёни онҳоро зикр карда қасам нахӯред, ва онҳоро парастиш нанамоед ва ба онҳо саҷда набаред, D;<Пас, бағоят қавӣ бошед, то ҳар он чиро, ки дар китоби шариати Мусо навишта шудааст, риоя намуда ба амал оваред, бе он ки аз он ба тарафи рост ё чап дур шавед,pC[<Ва Парвардигор Худои шумо Худаш онҳоро пеши шумо ба танг оварда, аз пеши шумо бадар хоҳад ронд, ва шумо замини онҳоро ба соҳибии худ хоҳед даровард, чунон ки Парвардигор Худои шумо ба шумо гуфтааст.bB?<Бубинед, ин халқҳоеро, ки боқӣ мондаанд, ва халқҳоеро, ки аз Урдун то баҳри бузург ба самти ғуруби офтоб нобуд намудаам, ман барои шумо бо қуръа тақсим кардам, то ки мулки сибтҳои шумо бошанд.A7<Ва шумо ҳар он чиро, ки Парвардигор Худои шумо ба ҳамаи ин халқҳо пеши шумо кардааст, дидаед, зеро ки Парвардигор Худои шумо Худаш барои шумо ҷангидааст.u@e<Ва Еҳушаъ тамоми Исроилро, яъне пирон, раисон, доварон ва нозирони онҳоро даъват намуда, ба онҳо гуфт: «Ман пир ва солхӯрда шудаам.? <Ва бо гузашти айёми зиёд, баъд аз он ки Парвардигор ба Исроил аз ҳамаи душманони гирду пешашон оромӣ бахшид, Еҳушаъ пир ва солхӯрда гардид.O><"Ва банӣ Реубен ва банӣ Ҷод дар бораи қурбонгоҳ гуфтанд, ки «он дар миёни мо шоҳид аст, ки Парвардигор Худост».=7<!Ин дар назари банӣ Исроил писанд омад, ва банӣ Исроил Худоро муборак хонданд; ва аз нияти худ дар бораи он ки бар зидди онҳо ба ҷанг бароянд ва заминеро, ки банӣ Реубен ва банӣ Ҷод дар он сокинанд, хароб кунанд, даст кашиданд.+<Q< Ва Финҳос ибни Элъозори коҳин ва раисон аз пеши банӣ Реубен ва банӣ Ҷод аз замини Ҷилъод ба замини Канъон назди банӣ Исроил баргашта, инро ба онҳо хабар доданд.G; <Ва Финҳос ибни Элъозори коҳин ба банӣ Реубен ва банӣ Ҷод ва банӣ Менашше гуфт: «Имрӯз мо донистем, ки Парвардигор дар миёни мост, чунки шумо ин хиёнатро дар ҳаққи Парвардигор накардаед; акнун шумо банӣ Исроилро аз дасти Парвардигор раҳо кардед».a:=<Ва ҳангоме ки Финҳоси коҳин ва раисони ҷамоат ва сарварони Исроил, ки бо ӯ буданд, суханонеро, ки банӣ Реубен ва банӣ Ҷод ва банӣ Менашше гуфта буданд, шуниданд, ин дар назарашон писанд омад.9+<Ҳошо ва калло, ки мо бар зидди Парвардигор исён бардошта, имрӯз аз Парвардигор гардем, ва ғайр аз қурбонгоҳи Парвардигор Худои мо, ки ба ҳузури хаймаи Ӯст, қурбонгоҳе барои қурбонии сӯхтанӣ, ҳадияи ордӣ ва забҳ бисозем!»>8w<Ва мо гуфтем: агар ба мо ва ба наслҳои мо фардо чунин бигӯянд, мо хоҳем гуфт: 'Ин намунаи қурбонгоҳи Парвардигорро бубинед, ки падарони мо на барои қурбонии сӯхтанӣ ва на барои забҳ сохтаанд, балки барои он ки дар миёни мо ва шумо шоҳид бошад'.71<Балки барои он ки ин дар миёни мо ва шумо ва дар миёни наслҳои мо баъд аз мо шоҳиде бошад, то ки мо парастиши Парвардигорро ба ҳузури Ӯ бо қурбониҳои сӯхтанӣ ва забҳҳо ва қурбониҳои саломатии худ ба ҷо оварем, ва писарони шумо фардо ба писарони мо нагӯянд: 'Шуморо дар Парвардигор ҳиссае нест!'h6K<Бинобар ин мо гуфтем: барои худ ғамхорӣ намуда, қурбонгоҳе бисозем, аммо на барои қурбонии сӯхтанӣ ва на барои забҳ кардан,5 <Охир, Парвардигор дар миёни мо ва шумо, эй банӣ Реубен ва банӣ Ҷод, Урдунро чун ҳадде гузоштааст, ва шуморо дар Парвардигор ҳиссае нест!' Ва писарони шумо писарони моро ба парастиши Парвардигор роҳ нахоҳанд дод.4}<Балки ин корро мо аз хавфи он кардаем, ки шояд фардо писарони шумо ба писарони мо бигӯянд: 'Шуморо бо Парвардигор Худои Исроил чӣ кор аст?3<Агар мо қурбонгоҳро барои он сохта бошем, ки аз Парвардигор гардем, ва ё барои он ки қурбонии сӯхтанӣ ва ҳадияи ордӣ бар он барорем ва ё қурбониҳои саломатӣ бар он забҳ кунем, бигзор Парвардигор Худаш бозхост намояд!O2<«Парвардигор Худои худоён аст, Парвардигор Худои худоён аст, Ӯ медонад, ва Исроил хоҳанд донист! Агар мо дар ҳаққи Парвардигор исён ё хиёнат карда бошем, Ту моро имрӯз наҷот надеҳ!G1 <Ва банӣ Реубен ва банӣ Ҷод ва нисфи сибти Менашше ҷавоб гардонида, ба раисони хонадонҳои Исроил гуфтанд:C0<Охир, танҳо Охон ибни Зораҳ аз чизи ҳаром гирифта хиёнат карда буд, валекин ғазаб бар сари тамоми ҷамоати Исроил омад, ва он шахс барои гуноҳи худ танҳо ба ҳалокат нарасид'».t/c<Вале агар замини моликияти шумо дар назаратон палид бошад, пас ба замини моликияти Парвардигор, ки хаймаи Парвардигор дар он сокин аст, бигзаред, ва дар миёни мо мулке барои худ бигиред, валекин бар зидди Парвардигор исён набардоред ва, ғайр аз қурбонгоҳи Парвардигор Худои мо, барои худ қурбонгоҳ сохта, моро ба исёни худ шарик нагардонед.:.o<Ва шумо имрӯз аз Парвардигор гаштаед! Ва чунин воқеъ хоҳад шуд, ки шумо имрӯз бар зидди Парвардигор исён мебардоред, ва Ӯ фардо бар тамоми ҷамоати Исроил ғазаб мекунад._-9<Оё гуноҳи Фаӯр барои мо кам аст, ки то имрӯз аз он пок нашудаем, ва он вақт вабое ба сари ҷамоати Парвардигор омада буд?,<«Тамоми ҷамоати Парвардигор чунин мегӯянд: 'Ин чӣ хиёнат аст, ки дар хаққи Худои Исроил кардаед, ки имрӯз аз Парвардигор гашта, барои худ қурбонгоҳе сохтаед, яъне имрӯз бар зидди Парвардигор исён бардоштаед?_+9<Ва онҳо назди банӣ Реубен ва банӣ Ҷод ва нисфи сибти Менашше ба замини Ҷилъод омаданд, ва ба онҳо сухан ронда, гуфтанд:a*=<Ва бо ӯ даҳ раис: як раис аз ҳар хонадон, аз ҳамаи сибтҳои Исроил буданд, ки ҳар яке раиси хонадони қабилаҳои Исроил буд.p)[< Ва банӣ Исроил Финҳос ибни Элъозори коҳинро назди банӣ Реубен ва банӣ Ҷод ва нисфи сибти Менашше ба замини Ҷилъод фиристоданд.n(W< Ва ҳангоме ки банӣ Исроил инро шуниданд, тамоми ҷамоати банӣ Исроил дар Шилӯ ҷамъ шуданд, то ки бар зидди онҳо ба ҷанг бароянд.r'_< Ва банӣ Исроил овозаи онро шуниданд, ки инак, банӣ Реубен ва банӣ Ҷод ва нисфи сибти Менашше дар рӯ ба рӯи замини Канъон дар ноҳияи Урдун, дар соҳиле ки аз они банӣ Исроил аст, қурбонгоҳ бино кардаанд.y&m< Ва ба ноҳияи Урдун, ки дар замини Канъон аст, расида, банӣ Реубен ва банӣ Ҷод ва нисфи сибти Менашше дар он ҷо назди Урдун қурбонгоҳ бино карданд, – қурбонгоҳи бузурге ки аз дурдаст ба назар намоён мешуд.h%K< Ва банӣ Реубен ва банӣ Ҷод ва нисфи сибти Менашше аз пеши банӣ Исроил, аз Шилӯ, ки дар замини Канъон аст, баргашта, равона шуданд, то сӯи замини Ҷилъод, ба замини моликияти худ, ки онро мувофиқи амри Парвардигор ба воситаи Мусо ба соҳибии худ даровардаанд, бираванд.$<Ва ба онҳо сухан ронда, гуфт: «Бо сарвати бисёр ва бо чорвои сершумор, бо нуқра ва тилло ва мис ва оҳан ва либоси бағоят зиёде ба хаймаҳои худ бармегардед; пас, ғанимати душманони худро бо бародарони худ тақсим кунед».#)<Ба нисфи сибти Менашше Мусо дар Бошон мулк дода буд, ва ба нисфи дигари он Еҳушаъ бо бародаронашон дар ин тарафи Урдун ба самти ғарб мулк дод; ва ҳангоме ки Еҳушаъ онҳоро сӯи хаймаҳошон равона мекард, онҳоро баракат дод,"#<Ва Еҳушаъ онҳоро баракат дода, равона кард, ва онҳо сӯи хаймаҳои худ рафтанд. ! <Фақат саъю кӯшиш намоед, ки аҳком ва шариатеро, ки Мусо, бандаи Худо, ба шумо фармудааст, ба амал оваред, то ки Парвардигор Худои худро дӯст дошта, ба ҳамаи роҳҳои Ӯ рафтор кунед ва аҳкоми Ӯро ба ҷо оварда, ба Ӯ бичаспед, ва Ӯро бо тамоми дили худ ва бо тамоми ҷони худ парастиш намоед»./ Y<Ва алҳол Парвардигор Худои шумо ба бародарони шумо оромӣ бахшидааст, чунон ки ба онҳо гуфта буд; ва алҳол сӯи хаймаҳои худ ба замини моликияти худ, ки Мусо, бандаи Парвардигор, дар он тарафи Урдун ба шумо додааст, рӯй оварда, биравед.cA<Бародарони худро дар ин айёми дуру дароз то имрӯз тарк накардед, ва иҷрои фармони Парвардигор Худои худро риоя намудед.1<Ва ба онҳо гуфт: «Шумо ҳар он чиро, ки Мусо, бандаи Парвардигор, ба шумо фармуда буд, ба ҷо овардед, ва ба овози ман дар ҳар чи ба шумо фармудам, гӯш додед. !<Он гоҳ Еҳушаъ реубениён ва ҷодиён ва нисфи хонадони Менашшеро даъват намуд,Q<-Аз ҳамаи қавлу ваъдаҳое ки Парвардигор ба хонадони Исроил дода буд, сухане барбод нарафт: ҳамааш ба амал омад. <,Ва Парвардигор ба онҳо аз ҳар тараф оромӣ дод, чунон ки ба падаронашон қасам хӯрда буд; ва касе аз ҳамаи душманонашон натавонист пеши онҳо истодагӣ кунад: ҳамаи душманони онҳоро Парвардигор ба дасташон супурд.'<+Ва Парвардигор ба Исроил тамоми заминеро, ки қасам хӯрда буд ба падаронашон бидиҳад, дод, ва онҳо онро ба соҳибии худ дароварда, дар он сокин шуданд.(K<*Ин шаҳрҳо ҳар яке дар гирду пеши худ ҳаволӣ доштанд: вазъияти ҳамаи ин шаҳрҳо чунин буд.*O<)Ҳамаи шаҳрҳои левизодагон дар миёни мулки банӣ Исроил чилу ҳашт шаҳр бо атрофи онҳо буд.B<(Ҳамаи ин шаҳрҳо барои банӣ Марорӣ мувофиқи қабилаҳои онҳо, яъне барои онҳое буд, ки аз қабилаҳои левизодагон боқӣ монда буданд; ва аз рӯи қуръаи онҳо дувоздаҳ шаҳр баромад.<'Ҳешбӯнро бо атрофи он, Яъзирро бо атрофи он, ҷамъ чор шаҳрро доданд.@{<&Ва аз хонадони Ҷод шаҳри гурезгоҳи қотил Ромӯтро дар Ҷилъод бо атрофи он, ва Маҳаноимро бо атрофи он, <%Қадемӯтро бо атрофи он, ва Мефоатро бо атрофи он, яъне чор шаҳрро доданд. yD~}|Hzz.yxRw4vvu tsHqiponmlk#jmiVhg,f0e(dEcbaF`_^]\,[YX}WUSRHQPKO0NPM5LVKKIIHFED.BB4@??)=q<;;398766M5 43H2`0//.:-,V+Z*)('&]$#""8!5<8 xVN({ / 3FyD uFАз осмон ҷанг карданд, – ситорагон аз мадори худ бо Сисро ҷанг карданд.tFПодшоҳон омада, ҷанг карданд; он вақт подшоҳони Канъон дар Таънақ назди обҳои Маҷиддӯ ҷанг карданд, лекин ҳеҷ музде бо нуқра нагирифтанд.As}FЗабулун қавме буданд, ки ҷони худро дар хатари мурдан гузоштанд, ва Нафтолӣ низ дар баландиҳои саҳро.vrgFҶилъод дар он тарафи Урдун сокин буд, ва Дон чаро назди киштиҳо истод? Ошер дар соҳили баҳр нишаст, ва назди халиҷҳои худ сокин буд.]q5FЧаро дар миёни қӯраҳо нишастаӣ, то ки найҳои рамабононро бишнавӣ? Дар ҳиссаҳои Реубен фикру андешаҳои дил бисёр буд.p3FВа сарварони Иссокор бо Дебӯро буданд; ва мардуми Иссокор, мисли Бороқ, аз қафои ӯ ба водӣ шитофтанд; дар ҳиссаҳои сибти Реубен андешаҳои дил бисёр буд.)oMFАз ҷониби Эфроим онҳое омаданд, ки решаашон дар кӯҳи Амолеқ аст; аз қафои ту – Бинёмин бо мардуми сершумори ту; аз ҷониби Мокир фармондеҳон фуруд омаданд, ва аз ҷониби Забулун – онҳое ки қалами мирзо асои роҳбар дар дасташон буд.inMF Он гоҳ Ӯ бақияи камшуморро бар нерумандони қавм ҳукмфармо сохт; Парвардигор маро бар паҳлавонон баҳодурон ҳукмфармо сохт.xmkF Бедор шав, бедор шав, эй Дебӯро! Бедор шав, бедор шав, суруде бигӯй! Бархез, эй Бороқ, ва асирони худро ба асирӣ бибар, эй ибни Абинӯам!lF Дар зери садои тирандозони назди обхӯраҳо, дар он ҷо аъмоли наҷотбахши Парвардигорро наҷотеро, ки Ӯ ба саркардагони Исроил бахшидааст, ситоиш мекунанд. Он гоҳ қавми Парвардигор назди дарвозаҳо фуруд омаданд.xkkF Эй онҳое ки бар харони сафед савор шуда мегардед, ва онҳое ки бар кӯрпачаҳо менишинед, ва онҳое ки дар роҳ равона мешавед, сито гӯед!cjAF Дили ман бо сарварони Исроил аст, ва бо онҳое низ, ки аз миёни қавм ба ихтиёр ғайрат кардаанд. Парвардигорро ҷалол диҳед!zioFХудоёни навро ихтиёр карданд, аз ин рӯ ҷанг ба дарвозаҳо расид; дар миёни чил ҳазор нафар дар Исроил сипаре ва найзае дида нашудааст.whiFСаркардагон дар Исроил аз миён рафта, боқӣ намонда буданд, то даме ки ман, Дебӯро, бархостам, ман дар Исроил ҳамчун модар бархостам.bg?FДар айёми Шамҷар ибни Анот, дар айёми Ёил шоҳроҳҳо холӣ гардида буд, ва роҳсипорон бо роҳҳои давродавр равона мешуданд.)fMFКӯҳҳо аз ҳузури Парвардигор гудохта шуд, мисли Сино аз ҳузури Парвардигор Худои Исроил!"e?FПарвардигоро, вақте ки Ту аз Сеир берун омадӣ, вақте ки Ту аз дашти Адӯм қадамгузор шудӣ, замин ба ларза омад, осмон низ қатра боронид; абрҳо низ об боронид.dFБишнавед, эй подшоҳон! Гӯш диҳед, эй ҳокимон! Ман барои Парвардигор, ман хоҳам сароид, ман барои Парвардигор Худои Исроил суруд хоҳам хонд!CcF«Вақте ки ҳарҷумарҷ дар Исроил ба амал омад, қавм ба ихтиёр ғайрат карданд. Парвардигорро ҷалол диҳед!tb eFВа дар он рӯз Дебӯро бо Бороқ ибни Абинӯам чунин суруд гуфт:`a;FВа дасти банӣ Исроил бар Ёбин подшоҳи Канъон торафт бештар сахт мешуд, то даме ки Ёбин подшоҳи Канъонро нобуд карданд.`FВа Худо дар он рӯз Ёбин подшоҳи Канъонро пеши банӣ Исроил мутеъ гардонид.q_]FВа инак, Бороқ Сисроро таъқиб менамуд, ва Ёил ба пешвози ӯ баромада, ба ӯ гуфт: «Биё, касеро, ки ту меҷӯӣ, ба ту нишон диҳам». Ва ӯ назди вай даромад, ва инак, Сисро мурда афтодааст, ва мех дар чаккаи ӯст.5^eFВа Ёил, зани Ҳобар, мехи хаймаро кашида гирифт, ва болғаро ба дасти худ гирифта, оҳиста назди вай омад, ва мехро ба чаккааш канори пешониаш кӯфт, ба тавре ки неши он ба замин фурӯ рафт; вай, ки ба сабаби мондагии худ дар хоби сахт буд, мурд.b]?FВай ба ӯ гуфт: «Назди дари хайма биист, ва агар касе биёяд ва аз ту пурсида, бигӯяд: 'Оё касе дар ин ҷо ҳаст?' – бигӯй: 'Не'».c\AFВай ба ӯ гуфт: «Маро каме об бинӯшон, зеро ки ташна мондаам». Ӯ машки ширро кушода, вайро нӯшонид, ва аз нав вайро пӯшонид. [FВа Ёил ба пешвози Сисро баромада, ба вай гуфт: «Биё, эй хоҷаам, назди ман биё, натарс». Вай назди ӯ ба хайма даромад, ва ӯ вайро бо палосе пӯшонид.Z{FВа Сисро пои пиёда сӯи хаймаи Ёил, ки зани Ҳобари Қенӣ буд, гурехт; зеро ки дар байни Ёбин подшоҳи Ҳосӯр ва хонадони Ҳобари Қенӣ сулҳ буд.Y9FВа Бороқ аробаҳо ва бошишгоҳро то Ҳарӯшет-Ҳаҷӯим таъқиб намуд; ва тамоми бошишгоҳи Сисро ба дами шамшер фурӯ ғалтиданд, як нафар ҳам аз онҳо боқӣ намонд._X9FВа Парвардигор Сисро ва ҳамаи аробаҳо ва тамоми бошишгоҳи ӯро пеши Бороқ ошуфта гардонида, ба дами шамшери ӯ гирифтор кард, ва Сисро аз болои ароба фуруд омада, пои пиёда рӯ ба гурез овард.WFВа Дебӯро ба Бороқ гуфт: «Бархез, зеро имрӯз рӯзест, ки Парвардигор Сисроро ба дасти ту таслим хоҳад кард; инак, Парвардигор пешопеши ту берун омадааст». Ва Бороқ аз кӯҳи Тобӯр фуруд омад, ва даҳ ҳазор нафар аз ақиби ӯ.VyF Ва Сисро ҳамаи аробаҳои худ, яъне нӯҳсад аробаи оҳанин, ва тамоми қавмеро, ки бо ӯ буданд, аз Ҳарӯшет-Ҳаҷӯим сӯи дарёи Қишӯн даъват кард.UF Ва ба Сисро хабар доданд, ки Бороқ ибни Абинӯам ба кӯҳи Тобӯр баромадааст.)TMF Ва Ҳобари Қенӣ аз қениён, яъне аз банӣ Ҳубоби хешовандони падарарӯси Мусо ҷудо шуда, хаймаи худро то Элӯн-Бесаананим, ки назди Қодеш воқеъ аст, барафрошта буд.nSWF Ва Бороқ сибтҳои Забулун ва Нафтолиро ба Қодеш даъват кард, ва даҳ ҳазор нафарро аз ақиби худ баровард; ва Дебӯро бо ӯ баромад.oRYF Ва ӯ гуфт: «Албатта бо ту меравам, аммо дар ин роҳе ки ту меравӣ, ҷалол аз они ту нахоҳад буд, зеро ки Парвардигор Сисроро ба дасти зане хоҳад супурд». Ва Дебӯро бархоста, бо Бороқ ба Қодеш равона шуд.&QGFВа Бороқ ба ӯ гуфт: «Агар ту бо ман биравӣ, меравам, вале агар бо ман наравӣ, намеравам».{PqFВа Ман сарлашкари Ёбин – Сисроро бо аробаҳо ва лашкари сершумораш назди ту сӯи дарёи Қишӯн кашида оварда, ба дасти ту хоҳам супурд'».9OmFВа кас фиристода, Бороқ ибни Абинӯамро аз Қодеш-Нафтолӣ даъват намуд, ва ба вай гуфт: «Инак, Парвардигор Худои Исроил фармуд: 'Бирав ва бар кӯҳи Тобӯр одамонро сафарбарӣ намо, ва аз банӣ Нафтолӣ ва банӣ Забулун даҳ ҳазор нафар бо худ бигир. N FВа ӯ дар таги дарахти хурмои Дебӯро, ки дар байни Ромо ва Байт-Ил дар кӯҳи Эфроим буд, менишаст, ва банӣ Исроил назди ӯ барои доварӣ меомаданд.MFВа Дебӯрои набия, зани Лапидӯт, дар он замон Исроилро доварӣ менамуд.xLkFВа банӣ Исроил сӯи Парвардигор додхоҳӣ карданд; зеро ки вай нӯҳсад аробаи оҳанин дошт, ва банӣ Исроилро бист сол сахт ба танг овард.4KcFВа Парвардигор онҳоро ба дасти Ёбин подшоҳи Канъон, ки дар Ҳосӯр подшоҳӣ мекард, супурд; ва сарлашкари вай Сисро буд, ки дар Ҳарӯшет-Ҳаҷӯим истиқомат дошт сокин буд.(J MFВа баъд аз вафоти Эҳуд аз нав банӣ Исроил он чи дар назари Худо бад буд, ба амал оварданд.aI=FВа баъд аз ӯ Шамҷар ибни Анот буд, ва шашсад нафарро аз фалиштиён бо чӯби говронӣ зада кушт; ва ӯ низ Исроилро наҷот дод.H'FВа Мӯоб дар он рӯз зери дасти Исроил итоат намуд, ва замин ҳаштод сол ором ёфт.nGWFВа дар он вақт тақрибан даҳ ҳазор нафарро аз мӯобиён, яъне ҳар паҳлавон ва ҷанговарро куштанд, ва ҳеҷ кас натавонист бигрезад.1F]FВа ба онҳо гуфт: «Аз ақиби ман битозед, зеро ки Парвардигор душмани шуморо ба дасти шумо супурдааст». Ва онҳо аз ақиби ӯ фуруд омаданд, ва гузаргоҳҳои Урдунро, ки ҷониби Мӯоб буд, гирифтанд, ва ҳеҷ якеро нагузоштанд, ки аз онҳо гузарад.dECFВа ҳамин ки ба он ҷо расид, бар кӯҳи Эфроим карнай навохт; ва банӣ Исроил бо ӯ аз кӯҳ фуруд омаданд, ва ӯ пешопеши онҳо буд.ID FВа Эҳуд дар замоне ки онҳо интизор меистоданд, нопадид гашт, ва аз пеши бутҳо гузашта, ба сӯи Саиро гурехт.C FВа хеле вақт маътал монданд, ва инак, вай дарҳоро намекушояд; ва онҳо калидро гирифта, кушоданд, ва инак, хоҷаашон бар замин мурда хобидааст.)BMFВа чун ӯ берун рафт, навкарони вай омада диданд, ки инак, дарҳои болохона қуфл аст; ва дар дили худ гуфтанд: «Яқинан, вай дар хонаи салқин ба ҳоҷат бархостааст».A#FВа Эҳуд ба роҳрав баромада, дарҳои болохонаро аз пушти вай баст ва қуфл кард. @FБа тавре ки дастаи он низ бо теғаш фурӯ рафт, ва чарбу теғро пӯшонид, зеро ки шамшерро аз шиками вай кашида набаровард; ва он аз пушташ баромад.M?FВа Эҳуд дасти чапи худро дароз карда, шамшерро аз болои рони рости худ гирифт, ва онро ба шиками вай халонид,)>MFВа Эҳуд ба вай наздик омад, дар сурате ки вай дар болохонаи салқин танҳо нишаста буд; ва Эҳуд гуфт: «Каломе аз ҷониби Худо барои ту дорам». Вай аз курсӣ бархост.==uFВа худаш аз пеши бутҳое ки назди Ҷилҷол буд, баргашта, гуфт: «Сухани пинҳоние махфие барои ту дорам, эй подшоҳ». Вай гуфт: «Хомӯш!» Ва ҳамаи ҳозирон аз пеши вай баромаданд.:<oFВа чун пешкаш кардани ҳадияро анҷом дод, одамонеро, ки ҳадияро бардошта оварда буданд, гуселонид.";?FВа ҳадияро ба Аҷлӯн – подшоҳи Мӯоб – пешкаш намуд; ва Аҷлӯн шахси бағоят фарбеҳ буд.V:'FВа Эҳуд барои худ шамшери дудамае ки дарозияш як араш буд, сохт, ва онро дар таги ҷомаи худ, бар рони росташ овехт.49cFВа банӣ Исроил сӯи Парвардигор додхоҳӣ карданд, ва Парвардигор барои онҳо наҷотдиҳандае, яъне Эҳуд ибни Ҷерои бинёминиро, ки марди чапдасте буд, ба майдон овард; ва банӣ Исроил ба воситаи ӯ ба Аҷлӯн – подшоҳи Мӯоб – ҳадия фиристоданд.8FВа банӣ Исроил ба Аҷлӯн – подшоҳи Мӯоб – ҳаждаҳ сол хизмат карданд.v7gF Ва ӯ банӣ Аммӯн ва Амолеқро назди худ ҷамъ кард, ва омада, ба Исроил зарба расонид, ва онҳо шаҳри Нахлистонро Хурмозорро гарифтанд.6F Ва аз нав банӣ Исроил он чи дар назари Парвардигор бад буд, ба амал оварданд; ва Парвардигор Аҷлӯнро, ки подшоҳи Мӯоб буд, бар Исроил ғолиб сохт, чунки онҳо он чи дар назари Парвардигор бад буд, ба амал оварданд.p5[F Ва замин чил сол ором ёфт; ва Отниил ибни Қеназ вафот ёфт.4F Ва Рӯҳи Парвардигор бар ӯ буд, ва Исроилро доварӣ менамуд; ва барои ҷанг берун омад, ва Парвардигор Кушан-Ришъотаимро, ки подшоҳи Арам-наҳрайн буд, ба дасти ӯ таслим кард, ва ӯ бар Кушан-Ришъотаим дастболо шуд.Y3-F Ва банӣ Исроил сӯи Парвардигор зорӣ додхоҳӣ карданд, ва Парвардигор барои банӣ Исроил наҷотдиҳандае ба майдон овард, ки ӯ онҳоро наҷот дод: ӯ Отниил ибни Қеназ, додари хурдии Колеб буд.L2FВа хашми Парвардигор бар Исроил аланга гирифт, ва онҳоро ба дасти Кушан-Ришъотаим, ки подшоҳи Арам-наҳрайн буд, супурд, ва банӣ Исроил ҳашт сол ба Кушан-Ришъотаим хизмат карданд.%1EFВа банӣ Исроил он чи дар назари Парвардигор бад буд, ба амал оварданд, ва Парвардигор Худои худро фаромӯш намуда, Баалҳо ва бутҳои Ашераро парастиш карданд.0yFВа духтарони онҳоро барои худ ба занӣ мегирифтанд, ва духтарони худро ба писарони онҳо медоданд, ва худоёни онҳоро парастиш мекарданд.E/FВа банӣ Исроил дар миёни канъониён, ҳиттиён ва амӯриён ва фариззиён ва ҳиввиён ва ябусиён сокин буданд;w.iFВа онҳо барои он боқӣ гузошта шуда буданд, ки ба воситаи онҳо исроилиён озмуда шаванд, то маълум гардад, ки оё ба аҳкоми Парвардигор, ки Ӯ ба падаронашон ба воситаи Мусо фармудааст, итоат менамоянд ё не.- FПанҷ ҳокими фалиштиён ва ҳамаи канъониён, сидӯниён ва ҳиввиён, ки дар кӯҳсори Лубнон аз кӯҳи Баал-Ҳермӯн то даромадгоҳи Ҳамот сокин буданд.[,1FТо ки наслҳои банӣ Исроил дониш пайдо карда, бурдани ҷангро таълим гиранд, яъне онҳое ки пештар онро намедонистанд:+ +FВа инҳоянд халқҳое ки Парвардигор боқӣ гузошт, то ки ба воситаи онҳо Исроилро биозмояд, яъне ҳамаи онҳоеро, ки ҳамаи ҷангҳои Канъонро намедонистанд,\*3FВа Парвардигор он халқҳоро боқӣ гузошт, бе он ки онҳоро бо зудӣ бадар ронад; ва онҳоро ба дасти Еҳушаъ таслим накард.))FТо ки ба воситаи онҳо Исроилро биозмоям: оё онҳо роҳи Парвардигорро мисли он ки падаронашон риоя мекарданд, риоя намуда, бо он рафтор мекунанд ё не?»K(FМан низ ҳеҷ яке аз он ҳалқҳоро, ки Еҳушаъ боқӣ гузошта вафот ёфтааст, дигар аз пеши онҳо бадар нахоҳам ронд,*'OFВа хашми Парвардигор бар Исроил аланга гирифт, ва Ӯ гуфт: «Азбаски ин халқ паймони Маро, ки ба падаронашон фармудаам, поймол карда, ба овози ман гӯш намедиҳанд, &FВа ҳамин ки довар вафот меёфт, онҳо аз нав, аз падарони худ зиёдтар фосид гардида, худоёни дигарро пайравӣ мекарданд, онҳоро парастиш намуда, саҷда мебурданд, аз корҳои зишт ва роҳи бади худ ҳеҷ даст намекашиданд.%FВа ҳангоме ки Парвардигор барои онҳо доваронро ба майдон овард, Парвардигор бо довар буд ва онҳоро дар тамоми айёми довар аз дасти душманонашон наҷот медод, зеро ки Парвардигор ба сабаби оҳу нолаи онҳо, ки аз дасти золимон ва ситамгарони худ мекарданд, ба онҳо дилсӯзӣ менамуд.d$CFВале онҳо ба доварони худ низ итоат надоштанд, зеро ки гумроҳ шуда, худоёни дигарро пайравӣ мекарданд ва ба онҳо саҷда мебурданд; аз роҳе ки падаронашон бо он рафтор намуда, ба аҳкоми Парвардигор итоат мекарданд, бо зудӣ дур шуданд, ва мисли онҳо амал накарданд.4#cFВа Парвардигор доваронро ба майдон овард, ки онҳоро аз дасти тороҷгарони онҳо наҷот медоданд.T"#FҲар бор, ки ба ҷанг мебаромаданд, дасти Парвардигор бар онҳо ба бадӣ буд, чунон ки Парвардигор гуфта буд ва чунон ки Парвардигор ба онҳо қасам хӯрда буд; ва онҳо бисёр ба танг омаданд.L!FВа хашми Парвардигор бар Исроил аланга гирифт, ва Ӯ онҳоро ба дасти тороҷгарон супурд, ва онҳоро тороҷ карданд; ва онҳоро ба дасти душманони онҳо, ки дар гирду пешашон буданд, супурд, ва онҳо дигар натавонистанд пеши душманони худ истодагӣ намоянд. F Ва Парвардигорро тарк карда, Баал ва Аштораҳоро парастиш намуданд.?yF Ва Парвардигор Худои падарони худро, ки онҳоро аз замини Миср берун оварда буд, тарк карданд, ва худоёни дигарро аз байни худоёни қавмҳое ки дар гирду пешашон буданд, пайравӣ намуда, ба онҳо саҷда бурданд, ва Парвардигорро ба ғазаб оварданд.>wF Ва банӣ Исроил он чи дар назари Парвардигор бад буд, ба амал оварданд, ва Баалҳоро парастиш карданд;8kF Ва тамоми он насл низ назди падарони худ рафтанд, ва баъд аз онҳо насли дигаре бархостанд, ки Парвардигорро намедонистанд, ва корҳоеро низ, ки Ӯ барои Исроил кардааст.@{F Ва ӯро дар ҳудуди мулкаш, дар Тимнат-Ҳорас, дар кӯҳи Эфроим, ба тарафи шимолии кӯҳи Ҷоаш дафн карданд.FВа Еҳушаъ ибни Нун, бандаи Парвардигор, дар синни саду даҳсолагӣ вафот ёфт.FВа дар тамоми айёми Еҳушаъ ва дар тамоми айёми пироне ки баъд аз Еҳушаъ дар қайди ҳаёт буда, ҳамаи корҳои бузурги Парвардигорро, ки барои Исроил кардааст, дида буданд, қавм Парвардигорро парастиш менамуданд.RFБаъд аз он ки Еҳушаъ қавмро равона кард, банӣ Исроил ҳар яке ба мулки худ рафтанд, то ки заминро соҳибӣ намоянд.7FВа номи он мавзеъро Бӯким монданд, ва дар он ҷо барои Парвардигор курбонӣ карданд._9FВа ҳангоме ки фариштаи Парвардигор ин суханонро ба тамоми банӣ Исроил гуфт, қавм овози худро баланд карда, гиристанд.FВа низ гуфтам: 'Онҳоро аз пеши шумо бадар нахоҳам ронд, ва онҳо барои шумо садди роҳ хоҳанд буд, ва худоҳои онҳо барои шумо дом хоҳанд буд'».xkFВа шумо бо сокинони ин замин паймон набандед, қурбонгоҳҳои онҳоро бишканед'. Вале шумо овози Маро нашнидед. Ин чӣ кор аст, ки кардед?' KFВа фариштаи Парвардигор аз Ҷилҷол ба Бӯким омада, гуфт: «Ман шуморо аз Миср берун овардам, ва шуморо ба замине ки дар бораи он ба падаронатон қасам хӯрда будам, овардам, ва Ман гуфтам: 'Паймони Худро бо шумо то абад нахоҳам шикаст;| uF$Ва ҳудуди амӯриён аз баландии Ақрабим, аз қуллаи он болотар буд. #F#Ва амӯриён азм карданд, ки дар кӯҳи Ҳорас, дар Аёлӯн ва Шаалбим сокин бошанд; вале дасти хонадони Юсуф бар онҳо гарон омад, ва хироҷгузор гардиданд.2 aF"Ва амӯриён банӣ Донро дар кӯҳсор фишор доданд, зеро онҳоро нагузоштанд, ки ба водӣ фуруд оянд. #F!Банӣ Нафтолӣ сокинони Байт-Шемеш ва сокинони Байт -Анотро натавонистанд бадар ронанд, ва дар миёни канъониёне ки сокини он замин буданд, истиқомат доштанд; ва сокинони Байт-Шемеш ва Байт-Анот хироҷгузори онҳо буданд.s cF Ва ошериён дар миёни канъониёне ки сокини он замин буданд, зиндагӣ истиқомат доштанд, зеро ки онҳоро натавонистанд бадар ронанд.Z 1FБани-Ошер сокинони Акку ва сокинони Сидӯн ва Аҳлоб ва Акзиб ва Ҳалбо ва Афиқ ва Раҳӯбро натавонистанд бадар ронанд.  FБанӣ Забулун сокинони Қитрӯн ва сокинони Наҳалӯлро натавонистанд бадар ронанд; ва канъониён дар миёни онҳо сокин буданд, ва хироҷгузор буданд.|  uFВа банӣ Эфроим канъониёнро, ки дар Ҷозар сокин буданд, натавонистанд бадар ронанд; ва канъониён дар миёни онҳо дар Ҷозар сокин буданд.D  FВа чун Исроил қувват гирифт, канъониёнро хироҷгузори худ гардонид, вале натавонист онҳоро бадар ронад.[  3FВа банӣ Менашше аҳли Байт-Шеон ва деҳоти онро, ва аҳли Таънак ва деҳоти онро, ва сокинони Дӯр ва деҳоти онро, ва сокинони Иблеом ва деҳоти онро, ва сокинони Маҷиддӯ ва деҳоти онро натавонистанд бадар ронанд, ва канъониён азм карданд, ки дар ин замин бимонанд.9  oFВа он мард ба замини ҳиттиён рафт, ва шаҳре бино намуда, онро Луз номид; то имрӯз номи он ҳамин аст. FВа ӯ даромадгоҳи шаҳрро ба онҳо нишон дод, ва онҳо аҳли шаҳрро аз дами шамшер гузарониданд; ва он мардро бо тамоми хонаводааш раҳо карданд. FВа посбонон мардеро, ки аз шаҳр берун омада буд, дида, ба ӯ гуфтанд: «Даромадгоҳи шаҳрро ба мо нишон деҳ, ва мо ба ту меҳрубонӣ хоҳем кард». FВа хонадони Юсуф дар Байт-Ил ҷосусӣ карданд; ва номи ин шаҳр пештар Луз буд.  FВа хонадони Юсуф низ сӯи Байт-Ил баромаданд, ва Парвардигор бо онҳо буд. 1FВале ябусиёнро, ки дар Ерусалим сокин буданд, банӣ Бинёмин натавонистанд бадар ронанд; ва ябусиён то имрӯз бо банӣ Бинёмин дар Ерусалим сокин ҳастанд.2 aFВа Ҳебрӯнро ба Колеб доданд, чунон ки Мусо гуфта буд; ва ӯ аз он ҷо се писари Аноқро бадар ронд." AFВа Парвардигор бо банӣ Яҳудо буд, ва онҳо кӯҳсорро соҳибӣ намуданд; аммо сокинони водиро натавонистанд бадар ронанд, зеро ки онҳо аробаҳои оҳанин доштанд.G  FВа банӣ Яҳудо Ғаззаро бо ҳудуди ноҳияҳои он, ва Ашқалӯнро бо ҳудуди он, ва Эқрӯнро бо ҳудуди он гирифтанд.K FВа банӣ Яҳудо бо бародаронашон банӣ Шимъӯн равона шуданд, ва онҳо ба канониёне ки дар Сефат сокин буданд, шикаст расониданд; ва онро валангор карда, номи ин шаҳрро Ҳормо хонданд.X -FВа банӣ Қенӣ, хешовандони падарарӯси Мусо, аз шаҳри Хурмозор Нахлистон бо банӣ Яҳудо баромада, сӯи биёбони Яҳудо, ки дар ҷануби Арод аст, равона шуданд ва дар миёни ин қавм сокин шуданд.@~ }FВа ӯ ба падараш гуфт: «Ба ман баракате бидеҳ, зеро ки замини ҷанубиро ту ба ман додаӣ, пас чашмаҳои обро ҳам ба ман бидеҳ». Ва Колеб чашмаҳои боло ва чашмаҳои поёнро ба ӯ дод.} %FВа чун духтар назди вай омад, вай ӯро моил намуд, ки аз падари худ киштзоре биталабад, ва ӯ аз болои хар фуруд омад; ва Колеб ба ӯ гуфт: «Ту чӣ мехоҳӣ?» p*~}%|M{zyxwutsrqpmnn.mlKk'j hhfecc b4a__ ]x\X[ZY*WVNTSRPOO NFMLRJJHHFE|DB@?><;;=98c654M3[2P0/~--+`*('^&5%)#"! hdS+kNO J 2flbe F Ва Абималик ибни Ерубаал назди бародарони модараш ба Шакем рафт; ва ба онҳо ва ба тамоми қабилаи хонадони падари модараш сухан ронда, гуфт:RdF#Ва ба хонадони Ерубаал, ки Ҷидъӯн бошад, ба хотири тамоми некие ки ӯ ба Исроил карда буд, меҳрубонӣ нанамуданд..cF"Ва банӣ Исроил Парвардигор Худои худро ба ёд наоварданд, ки Ӯ онҳоро аз дасти ҳамаи душманоне ки дар гирду пеши худ доштанд, раҳо карда буд.vbgF!Ва чунин воқеъ шуд, ки чун Ҷидъӯн вафот ёфт, банӣ Исроил аз нав ба парастиши Баалҳо дода шуданд, ва Баал-Бритро худои худ донистанд.Ha F Ва Ҷидъӯн ибни Юош дар пирии некӯ вафот ёфт, ва дар мақбараи падараш Юош дар Ӯфрои Абиэзрӣ дафн карда шуд.2`_FВа суррияе* ки ӯ дар Шакем дошт, вай низ барои ӯ писаре зоид, ва ӯ ин писарро Абималик ном монд.5_eFВа Ҷидъӯн ҳафтод писар дошт, ки аз камари ӯ ба вуҷуд омада буданд, зеро ки занонаш бисёр буданд.n^WFВа Ерубаал ибни Юош рафта, дар хонаи худ умр ба сар бурд.g]IFВа аҳли Мидён пеши банӣ Исроил итоат карданд, ва дигар сари худро набардоштанд; ва замин дар айёми Ҷидъӯн чил сол ором ёфт.I\ FВа Ҷидъӯн аз он тилло эфӯд сохта, онро дар шаҳри худ Ӯфро гузошт; ва ҳамаи исроилиён аз пушти он дар он ҷо ба бутпарастӣ дода шуданд, ва он барои Ҷидъӯн ва хонадони ӯ доме гардид.|[sFВа вазни гӯшвораҳои тиллое ки ӯ талабид, ҳазору ҳафтсад сиқли тилло буд, ғайр аз ҳилолҳо ва ҳалқаҳо ва либосҳои арғувоне ки бар подшоҳони Мидён буд, ва ғайр аз гарданбандҳое ки бар гардани шутурҳошон буд.NZFВа гуфтанд: «Албатта хоҳем дод». Ва пероҳане паҳн карда, ҳар яке гӯшвораеро аз ғанимати худ дар он андохтанд.Y-FВа Ҷидъӯн ба онҳо гуфт: «Аз шумо хоҳише дорам, ки ҳар яке аз шумо гӯшворае аз ғанимати худ ба ман бидиҳад». Зеро ки исмоилиён гӯшвораҳои тилло доштанд.X+FВале Ҷидъӯн ба онҳо гуфт: «Ман бар шумо ҳукмронӣ нахоҳам кард, писарам низ бар шумо ҳукмронӣ нахоҳад кард; Парвардигор бар шумо ҳукмронӣ хоҳад кард». W FВа исроилиён ба Ҷидъӯн гуфтанд: «Бар мо салтанат бирон, ҳам худат, ҳам писарат, ҳам писари писарат; зеро ки ту моро аз дасти Мидён раҳо кардӣ».iVMFВа Забаҳ ва Салмуноъ гуфтанд: «Бархез ва моро бикуш, зеро ки мардро мардонагӣ месазад». Ва Ҷидъӯн бархоста, Забаҳ ва Салмуноъро кушт, ва ҳилолҳои* зарринро, ки бар гардани шутурҳошон буд, гирифт.{UqFВа ба нахустзодаи худ Етер гуфт: «Бархез ва онҳоро бикуш!» Лекин ҷавон шамшери худро накашид, зеро ки метарсид, чунки ҳанӯз ҷавон буд.T-FВа ӯ гуфт: «Онҳо бародарони ман, писарони модари ман буданд. Ба Парвардигори зинда қасам, ки агар онҳоро зинда нигоҳ медоштед, ман шуморо намекуштам».S/FВа ба Забаҳ ва Салмуноъ гуфт: «Онҳое ки шумо дар Тобӯр куштед, чӣ гуна одамон буданд?»Ва гуфтанд: «Онҳо мисли ту буданд, ҳар яке намуди шоҳзодаро дошт».hRKFВа бурҷи Фануилро вайрон карда, мардуми шаҳрро кушт.)QMFВа пирони шаҳр ва хорҳои биёбон ва янтоқҳоро гирифта, бо онҳо мардуми Суккӯтро ҷазо дод.PFВа ӯ назди мардуми Суккӯт омада, гуфт: «Инак Забаҳ ва Салмуноъ, ки дар бораи онҳо шумо масхара тамасхур намуда, гуфтед: 'Магар кафи Забаҳ ва Салмуноъ аллакай дар дасти туст, то ки ба одамони хастаи ту нон диҳем?'»$OCFВа ҷавонеро аз мардуми Суккӯт дастгир карда, аз вай пурсупос намуд, ва вай барои ӯ номҳои мирони Суккӯт ва пирони онро, ки ҳафтоду ҳафт нафар буданд, навишт.iNMF Ва Ҷидъӯн ибни Юош аз баландии Ҳорас аз ҷанг баргашт.*MOF Забаҳ ва Салмуноъ рӯ ба гурез оварданд, ва ӯ онҳоро таъқиб менамуд, ва ду подшоҳи Мидён, Забаҳ ва Салмуноъро дастгир кард, ва тамоми бошишгоҳ ба ҳарос афтоданд.LF Ва Ҷидъӯн бо роҳи хайманишинон ба тарафи шарқии Нӯвоҳ ва Ёҷбеҳо баромада, бошишгоҳро зарба зад, дар сурате ки бошишгоҳ бепарво мезистанд буданд.&KGF Ва Забаҳ ва Салмуноъ дар Қарқӯр буданд, ва бошишгоҳи онҳо тақрибан аз понздаҳ ҳазор нафар иборат буд, ки инҳо аз тамоми бошишгоҳи аҳли машриқ боқӣ монда буданд, чунки саду бист ҳазор нафар мардони ҷангӣ несту нобуд шуда буданд.4JcF Ва ӯ ба мардуми Фануил низ гуфт: «Вақте ки ба саломатӣ баргардам, ин бурҷро вайрон хоҳам кард».I{FВа аз он ҷо ӯ ба Фануил рафта, ба мардумаш айни ҳамон суханро гуфт, ва онҳо ба ӯ он гуна ҷавоб доданд, ки мардуми Суккӯт ҷавоб дода буданд.]H5FВа Ҷидъӯн гуфт: «Ба ин сабаб, вақте ки Парвардигор Забаҳ ва Салмуноъро ба дасти ман таслим намояд, ман гӯшти бадани шуморо бо хорҳои биёбон ва бо ғаллакӯби дандондор шутурхор хоҳам кӯфт».UG%FВале мирони Суккӯт гуфтанд: «Магар кафи Забаҳ ва Салмуноъ аллакай дар дасти туст, то ки ба лашкари ту нон диҳем?»VF'FВа ӯ ба мардуми Суккӯт гуфт: «Лутфан, ба қавме ки дар ақиби ман равонанд, нон бидиҳед, зеро ки онҳо монда шудаанд, ва ҳол он ки ман подшоҳони Мидён, Забаҳ ва Салмуноъро таъқиб менамоям».pE[FВа Ҷидъӯн ба Урдун расид; ӯ ва сесад нафаре ки ҳамроҳаш буданд, гузаштанд. Онҳо монда шуда буданд, вале ҳанӯз таъқиб менамуданд.5DeFМирони Мидён, Ӯриб ва Заибро Худо ба дасти шумо таслим намуд, ва ман чӣ коре мисли шумо метавонистам бикунам?» Вақте ки ӯ ин суханонро гуфт, хашмашон аз ӯ фурӯ нишаст.C FВале ӯ ба онҳо гуфт: «Алҳол ман чӣ коре мисли шумо кардаам? Оё шингилҳои охирине ки Эфроим чидааст, аз тамоми ангурчинии Абиэзер беҳтар нест?%B GFВа мардуми Эфроим ба ӯ гуфтанд: «Ин чӣ кор аст, ки ба мо кардӣ, яъне вақте ки бар зидди Мидён ба ҷанг рафтӣ, моро даъват нанамудӣ?» Ва ба ӯ сахт хархаша карданд.jAOFВа ду мири Мидён – Ӯриб ва Заибро дастгир карда, Ӯрибро дар Сур-Ӯриб, ва Заибро дар Еқеб-Заиб куштанд, ва Мидёнро таъқиб карданд; ва каллаи Ӯриб ва Заибро аз он тарафи Урдун назди Ҷидъӯн оварданд.j@OFВа Ҷидъӯн ба тамоми кӯҳи Эфроин қосидон фиристода, гуфт: «Ба пешвози Мидён фуруд оед ва онҳоро аз манбаъҳои об то Байт-Боро ва аз гузаргоҳҳои Урдун маҳрум созед». Ва тамоми мардуми Эфроим ҷамъ шуда, манбаъҳои обро то Байт-Боро, ва гузаргоҳҳои Урдунро ишғол карданд."??FВа исроилиён аз Нафтолӣ ва Ошер ва тамоми Менашше ҷамъ шуда, Мидёнро таъқиб карданд.+>QFВа сесад карнай як зайл менавохт, ва Парвардигор шамшери ҳар якеро сӯи рафиқаш нигаронид, ва дар тамоми бошишгоҳ вазъият чунин буд, ва бошишгоҳ то Байт-Ҳашитто ба сӯи Сареро ва то канори Обил-Маҳӯло, ки назди Таббот аст, гурехтанд.Y=-FВа ҳар яке дар ҷои худ гирдогирди бошишгоҳ истоданд; ва тамоми бошишгоҳ давида ва фарёд зада, рӯ ба гурез ниҳоданд.<FВа ҳар се фавҷ карнайҳоро навохтанд, ва кӯзаҳоро шикастанд, ва машъалҳоро дар дасти чапашон ва карнайҳоро дар дасти росташон нигоҳ дошта, менавохтанд ва фарёд мезаданд: «Шамшер барои Парвардигор ва барои Ҷидъӯн!»r;_FВа Ҷидъӯн ва сад нафаре ки бо ӯ буданд, ба канори бошишгоҳ дар ибтидои поси миёна, вақте ки посбонон навакак иваз шуда буданд, расида, карнайҳоро навохтанд ва кӯзаҳоро, ки дар дасташон буд, шикастанд.X:+FВа ҳангоме ки ман ва ҳамаи онҳое ки бо ман ҳастанд, карнай навозем, шумо низ гирдогирди тамоми бошишгоҳ карнайҳоро бинавозед ва фарёд зада, бигӯед: 'Барои Парвардигор ва барои Ҷидъӯн!'»9 FВа ба онҳо гуфт: «Ба ман нигоҳ карда, мисли ман амал намоед. Инак, ман ба канори бошишгоҳ мерасам, ва ҳар чи ман бикунам, шумо ончунон бикунед.n8WFВа сесад нафарро ба се фавҷ тақсим намуд, ва ба дасти ҳамаи онҳо карнайҳо ва кӯзаҳои холӣ дод, ва андаруни кузаҳо машъалҳо буд.Y7-FВа ҳамин ки Ҷидъӯн ҳикояти хоб ва таъбири онро шунид, саҷда бурда, ба бошишгоҳи Исроил баргашт, ва гуфт: «Бархезед! Зеро ки Парвардигор бошишгоҳи Мидёнро ба дасти шумо таслим кардааст».!6=FВа рафиқаш дар ҷавоб гуфт: «Ин ҷуз шамшери Ҷидъӯн ибни Юош, марди исроилӣ, чизи дигаре нест. Мидён ва тамоми бошишгоҳро Худо ба дасти вай таслим кардааст».5F Ва Ҷидъӯн омад. Ва инак, касе ба рафиқаш хоби худро ҳикоят карда, мегӯяд: «Ман хоб дидам, ки як қурси нони ҷавин дар бошишгоҳи Мидён ғелида омада, ба хаймае расид, ва онро зада чаппаву роста кард, ва хайма фурӯ ғалтид».`4;F Ва Мидён ва Амолеқ ва тамоми аҳли машриқ, ки дар водӣ урду зада буданд, мисли малах сершумор буданд; ва шутурони онҳо сону шумор ҳисоб надоштанд, мисли реге ки дар соҳили баҳр аст, бисёр буд.r3_F Ва чун бишнавӣ, ки онҳо чӣ мегӯянд, баъд аз он дастҳои ту қавӣ хоҳад гардид, ва ба бошишгоҳ фуруд хоҳӣ омад». Ва ӯ бо ҳамроҳии навкараш Фуро ба назди худи салоҳдорон, ки дар бошишгоҳ буданд, фуруд омад. 2;F Ва агар ту аз фуруд омадан метарсида бошӣ, бо навкари худ Фуро ба бошишгоҳ фуруд ой.U1%F Ва дар ҳамон шаб Парвардигор ба ӯ гуфт: «Бархоста, ба бошишгоҳ фуруд ой, зеро ки онро ба дасти ту таслим намудаам.a0=FВа он мардон тӯшаи қавм ва карнайҳои худро ба дасти худ гирифтанд, ва бақияи исроилиёнро ӯ ба хаймаҳошон фиристода, сесад нафарро нигоҳ дошт; ва бошишгоҳи Мидён дар поёни ӯ, дар водӣ буданд./FВа Парвардигор ба Ҷидъӯн гуфт: «Бо ин сесад нафар, ки даст ба даҳон оварда нӯшиданд, Ман шуморо наҷот хоҳам дод, ва Мидёнро ба дасти ту таслим хоҳам намуд, ва тамоми қавм бигзор ҳар яке ба макони худ бираванд».i.MFВа шумораи онҳое ки даст ба даҳон оварда нӯшиданд, сесад нафар буд; ва тамоми бақияи қавм ба зонуи худ хам шуда, об нӯшиданд.n-WFВа қавмро назди об фуруд овард. Ва Парвардигор ба Ҷидъӯн гуфт: «Ҳар кӣ обро бо забони худ бинӯшад, чунон ки саг менӯшад, вайро алоҳида ҷудо бигузор, ва ҳар киро низ, ки ба зонуи худ хам шуда бинӯшад». , FВа Парвардигор ба Ҷидъӯн гуфт: «Қавм ҳанӯз бисёранд; онҳоро назди об фуруд ор, то ки дар он ҷо Ман барои ту аз онҳо интихоб намоям; ва ҳангоме ки дар бораи касе ба ту бигӯям: 'Ин бо ту биравад', – вай бо ту хоҳад рафт, ва дар бораи касе ба ту бигӯям: 'Ин бо ту наравад', – вай нахоҳад рафт».g+IFВа акнун ба гӯши қавм хитоб намуда, бигӯй: 'Ҳар кӣ тарсончак ва беҷуръат бошад, бигзор аз кӯҳи Ҷилъод гашта равад'». Ва бисту ду ҳазор нафар аз қавм гашта рафтанд, ва даҳ ҳазор нафар боқӣ монданд.K*FВа Худо ба Ҷидъӯн гуфт: «Қавме ки бо ту ҳастанд, бештар аз онанд, ки Мидёнро ба дасти онҳо таслим намоям, мабодо Исроил ба ҳузури Ман фахр карда, гӯянд, ки 'дасти мо моро наҷот дод'.B) FВа Ерубаал, ки Ҷидъӯн бошад, ва тамоми қавме ки бо ӯ буданд, субҳидам бархоста, назди чашмаи Ҳарӯд урду заданд; ва бошишгоҳи Мидён ба тарафи шимолии Ҷибъои Мӯре, дар водӣ буд.+(QF(Ва Худо дар он шаб ҳамин тавр кард: фақат пашм хушк монд, вале бар тамоми замин шабнам буд.O'F'Ва Ҷидъӯн ба Худо гуфт: «Хашми Ту бар ман аланга нагирад, агар боз бигӯям, ки ман як бори дигар пашмро хоҳам озмуд: бигзор фақат пашм хушк монад, вале бар тамоми замин шабнам бошад».:&oF&Ва ҳамин тавр ба амал омад: бомдодон ӯ бархоста, пашмро пахш кард, ва як коса аз оби шабнам пур шуд.}%uF%Инак, ман дар хирмангоҳ як миқдор пашми тарошидашударо паҳн карда мемонам: агар шабнам фақат бар пашм буда, тамоми замин хушк бошад, хоҳам донист, ки Ту Исроилро бо дасти ман наҷот медиҳӣ, чунон ки гуфтаӣ».*$OF$Ва Ҷидъӯн ба Худо гуфт: «Агар Ту Исроилро бо дасти ман наҷот доданӣ бошӣ, чунон ки гуфтаӣ,B#F#Ва ба тамоми сибти Менашше қосидон фиристод, ва онҳо низ дар ақиби ӯ ҷамъ шуданд; ба сибтҳои Ошер, Забулун ва Нафтолӣ низ қосидон фиристод, ва онҳо ба пешвозашон баромаданд.A"}F"Ва Рӯҳи Парвардигор Ҷидъӯнро фаро гирифт; ва ӯ карнай навохт, ва аҳли Абиэзер дар ақиби ӯ ҷамъ шуданд.O!F!Ва тамоми Мидён ва Амолеқ ва аҳли машриқ якҷоя ҷамъ шуданд, ва аз дарё гузашта, дар водии Изреъил урду заданд.V 'F Ва дар он рӯз ӯро Ерубаал номида, гуфт: «Бигзор Баал бо ӯ талош намояд, зеро ки қурбонгоҳи вайро вайрон кардааст».'FВа Юош ба ҳамаи онҳое ки дар пеши ӯ истода буданд, гуфт: «Оё шумо Баалро тарафгирӣ менамоед? Оё шумо вайро раҳо мекунед раҳоӣ медиҳед? Ҳар кӣ вайро тарафгирӣ намояд, то субҳидам кушта хоҳад шуд! Агар вай Худо бошад, бигзор худро тарафгирӣ намояд, зеро ки қурбонгоҳи вайро ӯ вайрон кардааст».'FВа мардуми шаҳр ба Юош гуфтанд: «Писаратро берун барор, то бимирад, зеро ки қурбонгоҳи Баалро вайрон кардааст ва Ашераро, ки бар он буд, шикастааст».oYFВа ба якдигар гуфтанд: «Кист, ки ин корро кардааст?» Ва пурсупос ва тафтиш намуда, гуфтанд: «Ҷидъӯн ибни Юош ин корро кардааст».kQFВа бомдодон мардуми шаҳр бархостанд, ва инак, қурбонгоҳи Баал вайрон, ва бути Ашера, ки бар он буд, шикаста шудааст; ва наргови дуюм бар қурбонгоҳи навобод ҳамчун қурбонии сӯхтанӣ оварда шудааст.yFВа Ҷидъӯн даҳ нафар аз ғуломонаш гирифт, ва он чи Парвардигор ба ӯ гуфта буд, ба ҷо овард; ва азбаски аз хонадони падараш ва аз мардуми шаҳр метарсид, ки ин корро рӯзона ба ҷо оварад, ӯ онро шабона ба ҷо овард.U%FВа барои Парвардигор Худои худ бар сари ин сахра қурбонгоҳе мувофиқи тартиб қоида бисоз; ва наргови дуюмро гирифта, бар чӯбҳои бути Ашера, ки шикастаӣ, ҳамчун қурбонии сӯхтанӣ биёр».!=FВа дар он шаб чунин воқеъ шуд, ки Парвардигор ба ӯ гуфт: «Нарговеро, ки аз они падари туст, ва наргови дуюми ҳафтсоларо бигир; ва қурбонгоҳи Баалро, ки аз они падари туст, вайрон кун, ва бути чӯбини Ашераро, ки бар он аст, бишкан.{qFВа Ҷидъӯн дар он ҷо қурбонгоҳе барои Парвардигор сохт, ва онро Парвардигор-Осоиштагӣ номид; он то имрӯз дар Ӯфрои Абиэзрӣ мавҷуд аст.FВа Парвардигор ба ӯ гуфт: «Осоиштагӣ бар ту бод, натарс, нахоҳӣ мурд».3FВа Ҷидъӯн фаҳмид, ки ин фариштаи Парвардигор аст, ва Ҷидъӯн гуфт: «Эй вой ба ман, Худовандо Парвардигоро! Чунки фариштаи Парвардигорро рӯ ба рӯ дидаам». FВа фариштаи Парвардигор нӯги асоеро, ки дар дасташ буд, дароз карда, ба гӯшт ва фатирҳо расонид; ва оташе аз сахра харсанг баромада, гӯшт ва фатирҳоро фурӯ бурд; ва фариштаи Парвардигор аз пеши назари ӯ нопадид шуд.X+FВа фариштаи Худо ба ӯ гуфт: «Гӯшт ва фатирҳоро гирифта, бар ин сахра харсанг бимон, ва шӯрборо бирез». Ӯ чунин кард.(KFВа Ҷидъӯн рафта, таом аз гӯшти бузғола ва фатир аз як эфа орд тайёр кард, гӯштро дар сабад ва шӯрборо дар коса андохт, ва зери дарахти писта оварда, пеши Ӯ монд.9FЛутфан, аз ин ҷо нарав, то даме ки назди Ту баргардам ва ҳадияи худро оварда, пеши Ту бимонам». Ва Ӯ гуфт: «То вақти баргаштани ту Ман интизор хоҳам истод».RFВа дар ҷавоби Ӯ гуфт: «Агар ман дар назарат илтифот ёфта бошам, аломате ба ман бинамо, ки Ту бо ман сухан меронӣ;.WFВа Парвардигор ба ӯ гуфт: «Ман бо ту хоҳам буд, ва ту Мидёнро мисли як касе шикаст хоҳӣ дод».[1FВа дар ҷавоби Ӯ гуфт: «Парвардигоро, ман Исроилро чӣ гуна метавонам наҷот диҳам? Инак, хонаводаи ман дар сибти Менашше аз ҳама бенавотар аст, ва ман дар хонаи падарам аз ҳама ҷавонтарам».eEFВа Парвардигор ба ӯ рӯй оварда, гуфт: «Бо ин қуввати худ бирав, ва Исроилро аз дасти Мидён наҷот деҳ; Ман туро мефиристам». F Ҷидъӯн ба вай гуфт: «Эй хоҷаи ман, агар Парвардигор бо мо бошад, чаро ин ҳама ба сари мо омадааст? Ва куҷост ҳамаи корҳои аҷоиби Ӯ, ки падарони мо ба мо ҳикоят карда, гуфтанд, ки Парвардигор моро аз Миср берун овард? Ва алҳол Парвардигор моро тарк карда, ба дасти Мидён таслим намудааст».& GF Ва фариштаи Парвардигор ба ӯ зоҳир шуда, гуфт: «Парвардигор бо туст, эй марди диловар!»G  F Ва фариштаи Парвардигор омада, зери дарахти пистае ки дар Ӯфро аз они Юоши Абиэзрӣ буд, нишаст, ва писараш Ҷидъӯн гандумро дар чархушт мекӯфт, то ки онро аз Мидён пинҳон кунад. -F Ва ба шумо гуфтам: Ман Парвардигор Худои шумо ҳастам. Аз худоёни амӯриён, ки дар заминашон манзил гирифтаед, натарсед; вале шумо овози Маро нашнидед». ;F Ва шуморо аз дасти мисриён ва аз дасти ҳамаи онҳое ки ба шумо ситам мекарданд, раҳо намудам; ва онҳоро аз пеши шумо бадар ронда, заминашонро ба шумо додам.Y-FПарвардигор марди набие назди банӣ Исроил фиристод, ва ӯ ба онҳо гуфт: «Парвардигор Худои Исроил чунин мегӯяд: Ман шуморо аз Миср берун овардам, ва шуморо аз хонаи ғуломӣ берун овардам;FВа чун банӣ Исроил сӯи Парвардигор аз зулми Мидён додхоҳӣ карданд,DFВа банӣ Исроил аз дасти Мидён бағоят бенаво гардиданд, ва банӣ Исроил сӯи Парвардигор додхоҳӣ карданд.saFЗеро ки онҳо бо чорвои худ ва бо хаймаҳои худ меомаданд, ва мисли малах бисёр буданд, ба тавре ки худашон ва шутурҳошон сону шумор ҳисоб надоштанд; ва ба ин замин меомаданд, то ки онро валангор кунанд.?yFВа назди онҳо ҷойгир шуда, тамоми ҳосили заминро то худди Ғазза несту нобуд мекарданд, ва барои зиндагии Исроил ҳеҷ хӯрокворӣ ва гӯсфанд ва гов ва хар боқӣ намегузоштанд.a=FВа ҳангоме ки банӣ Исроил кишт мекарданд, мардуми Мидён ва Амолеқ ва аҳли машриқ пайдо шуда, бар онҳо ҳуҷум меоварданд.1FВа дасти Мидён бар Исроил чунон гарон омад, ки банӣ Исроил, барои паноҳ шудан аз Мидён, барои худ гузаргоҳҳои зерикӯҳӣ, мағораҳо ва истеҳкомҳо сохтанд.q _FВа банӣ Исроил он чи дар назари Парвардигор бад буд, ба амал оварданд, ва Парвардигор онҳоро ҳафт сол ба дасти Мидён таслим кард.G FБигзор ҳамин тавр ҳамаи душманонат нобуд шаванд, эй Парвардигор! Вале дӯстдорони Ӯ бигзор мисли офтобе бошанд, ки бо тамоми қувваташ тулӯъ мекунад!» Ва замин чил сол ором ёфт.}F«Яқин аст, ки онҳо ғаниматеро ёфта, тақсим мекунанд: як духтар, ду духтар барои ҳар мард, ғанимати либосҳои рангоранг барои Сисро, – ғанимати либосҳои рангоранге ки гулдӯзӣ карда шудааст; матои гаронбаҳои дорои гулдӯзии дурӯя, ки аз гардани асирон ба ғанимат гирифта шудааст».=~uFБонуҳои донои вай ба вай ҷавоб мегардонанд, худаш низ чунин суханонашро барои худ такрор менамояд:}-FМодари Сисро аз тиреза нигоҳ мекунад ва аз пушти панҷара фиғон мекашад: 'Чаро аробаи ӯ дар омадан дер мекунад? Чаро чархҳои аробаҳояш даранг мекунад?'q|]FВай пеши пойҳои ӯ калла хам кард ва афтода, хобид; пеши пойҳои ӯ калла хам карда, афтод; дар ҷое ки калла хам кард, ҷон дода, афтод.{FДасти худро ба мех дароз кард, ва дасти росташро – ба путки коргарон; ва Сисроро зарба зад, сари вайро кафонид, чаккаашро шикофта, ба замин дӯхт.lzSFВай об талабид, ӯ шир дод, дар косаи мирон қаймоқ овард;Ty#FБигзор Ёил, зани Ҳобари Қенӣ, бештар аз занони дигар муборак бод, бештар аз ҳамаи занони хайманишин муборак бод!`x;FМерӯзро лаънат кунед! – мегӯяд фариштаи Парвардигор, – сокинони онро сахт лаънат кунед, зеро ки ба мадади Парвардигор наомаданд, то ки Парвардигорро дар миёни баҳодурон дастгирӣ намоянд.w5FОн гоҳ сумҳои аспон ба сабаби гурезогурези зӯроварони вай заминро кӯфтан гирифт.RvFДарёи Қишӯн онҳоро ғарқ кард, – дарёи қадимӣ, дарёи Қишӯн. Бо тамоми қувват, эй ҷони ман, душманро поймол кардӣ! v\~:|{z~y|xw*uuct^srrpo n?lkjpiiShpfeWdc:a`_^^\[[Z Y9WW0VZUTSRxQ_PP-N+LLJJIqHGGF DDPCBBK@E?i>=<;:9P8z7x6w5432l1r00/f.7,+*)z(y'&%%#" Qbzg*a) y\z[oF Ва аҳли Ҷилъод гузаргоҳҳои Урдунро аз Эфроим гирифтанд, ва ҳангоме ки касе аз гурезаҳои Эфроим мегуфт: «Бимон, ки бигзарам», мардуми Ҷилъод ба вай мегуфтанд: «Оё ту эфроимӣ нестӣ ҳастӣ?» Вай мегуфт: «Не».Z1F Ва Йифтоҳ тамоми мардуми Ҷилъодро ҷамъ оварда, бо Эфроим ҷанг кард; ва мардуми Ҷилъод ба эфроимиён зарба расониданд, чунки гуфта буданд: «Эй аҳли Ҷилъод, шумо гурезаҳои Эфроим андаруни Эфроим ва андаруни Менашше ҳастед».Y}F Ва чун дидам, ки ту наҷот намедиҳӣ, ҷони худро ба кафи даст гирифта, ба ҳудуди банӣ Аммӯн гузаштам, ва Парвардигор онҳоро ба дасти ман супурд; пас чаро шумо имрӯз назди ман баромадаед, то ки бо ман ҷанг кунед?»X{F Вале Йифтоҳ ба онҳо гуфт: «Ман ва қавми ман бо банӣ Аммӯн низои сахте доштем; ва ман шуморо хондам, вале маро аз дасти онҳо наҷот надодед."W AF Ва аҳли Эфроим ҷамъ шуда, ба тарафи шимол гузаштанд ва ба Йифтоҳ гуфтанд: «Чаро барои ҷангидан бо банӣ Аммӯн рафтӣ, вале моро даъват накардӣ нахондӣ, то ки ҳамроҳи ту биравем? Мо хонаи туро оташ дода, бар сари ту хоҳем сӯзонид».\V3F (Ки духтарони Исроил сол ба сол ҳар сол мерафтанд, то ки барои духтари Йифтоҳи ҷилъодӣ соле чор рӯз навҳагарӣ кунанд.JUF 'Ва чунин воқеъ шуд, ки баъд аз гузаштани ду моҳ вай назди падари худ баргашт, ва ӯ назреро, ки дода буд, бар вай ба амал овард; ва вай рӯи мардро надид; ва дар Исроил чунин одат шуд,cTAF &Ва ӯ гуфт: «Бирав». Ва ба мӯҳлати ду моҳ вайро фиристод. Вай бо дугонаҳояш рафта, бар кӯҳҳо барои бакорати худ навҳа кард."S?F %Ва ба падари худ гуфт: «Фақат барои ман чунин бикун: ду моҳ маро ба ҳолам вогузор, то ки ба кӯҳҳо фуруд омада, барои бакорати худ бо дугонаҳоям навҳа кунам».R1F $Вай ба ӯ гуфт: «Эй падарам! Ту даҳони худро ба ҳузури Парвардигор кушодаӣ, пас чунон ки аз даҳонат берун омадааст, бо ман амал намо, дар сурате ки Парвардигор барои ту аз душманонат, аз банӣ Аммӯн қасос интиқом гирифтааст».uQeF #Ва ҳамин ки ӯ вайро дид, либоси худро дарронида, гуфт: «Оҳ, духтарам! Ту маро дар хорӣ андохтӣ ва яке аз ғамоварони ман гаштӣ: ман даҳони худро ба ҳузури Парвардигор кушодаам, ва наметавонам баргардам».*POF "Ва Йифтоҳ ба Мисфо ба хонаи худ омад, ва инак, духтараш ба пешвози ӯ бо дойра ва рақс берун омад; вай фарзанди ягонаи ӯ буд; ғайр аз вай ӯ писаре ё духтаре надошт.4OcF !Ва ӯ ба онҳо аз Арӯэр то даромадгоҳи Минит, ки бист шаҳр воқеъ буд, ва то Обил-Каромим шикасти бағоят бузурге расонид; ва банӣ Аммӯн пеши банӣ Исроил сар фуроварданд.ENF Ва Йифтоҳ ба ҳудуди банӣ Аммӯн гузашт, то ки бо онҳо ҷанг кунад; ва Парвардигор онҳоро ба дасти ӯ супурд.MF Он гоҳ бигзор чунин шавад: ҳангоме ки аз банӣ Аммӯн ба саломатӣ баргардам, ҳар кӣ аз дари хонаи ман ба пешвози ман берун ояд, бигзор аз они Парвардигор бошад, ва ман вайро ҳамчун қурбонии сӯхтанӣ хоҳам овард».3LaF Ва Йифтоҳ барои Парвардигор назр карда, гуфт: «Агар Ту банӣ Аммӯнро ба дасти ман таслим намоӣ,KF Ва Рӯҳи Парвардигор бар Йифтоҳ буд, ва ӯ аз Ҷилъод ва Менашше гузашт, ва аз Мисфои Ҷилъод гузашт, ва аз Мисфои Ҷилъод ба ҳудуди банӣ Аммӯн гузашт.!J=F Валекин подшоҳи банӣ Аммӯн ба суханони Йифтоҳ, ки назди ӯ фиристода буд, гӯш накард.?IyF Ман пеши ту гуноҳе накардаам, вале ту ба ман бадӣ карда, бо ҷанг ба сари ман омадаӣ; пас бигзор Парвардигори Довар имрӯз дар миёни банӣ Исроил ва банӣ Аммӯн доварӣ намояд!»AH}F Дар сурате ки Исроил дар Ҳешбун ва деҳоташ, ва дар Аръӯр ва деҳоташ, ва дар ҳамаи шаҳрҳои атрофи Арнӯн сесад сол боз сокин аст, чаро дар ни муддат онҳоро кашида нагирифтаед?TG#F Ва алҳол оё ту аз Болоқ ибни Сиффӯр, подшоҳи Мӯоб, беҳтар ҳастӣ? Оё вай бо Исроил низоъ намуд, ё бо онҳо ҷанг кард??FyF Ту, охир, он чиро, ки худоят Камуш барои соҳибии ту додааст, соҳибӣ намо; вале ҳар киро, ки Парвардигор Худои мо аз пешӣ мо бадар рондааст, замини вайро мо соҳибӣ хоҳем кард.hEKF Ва алҳол Парвардигор Худои Исроил амӯриёнро аз пеши қавми Худ Исроил бадар рондааст, ва ту мехоҳӣ он заминро соҳибӣ намоӣ?D9F Ва тамоми ҳудуди амӯриёнро аз Арнӯн то Яббӯқ, ва аз биёбон то Урдун соҳибӣ карданд.bC?F Ва Парвардигор Худои Исроил Сиҳӯн ва тамоми қавми вайро ба дасти Исроил супурд, ва ба онҳо шикаст расониданд; ва Исроил тамоми замини амӯриёнро, ки дар он замин сокин буданд, соҳибӣ карданд.4BcF Вале Сиҳӯн ба Исроил эътимод накард, ки аз ҳудуди вай бигзаранд; ва Сиҳӯн тамоми қавми худро ҷамъ овард, ва онҳо дар Яҳас урду заданд; ва ӯ бо Исроил ҳарбу зарб намуд.A)F Ва Исроил қосидон назди Сиҳӯн подшоҳи амӯриён, подшоҳи Ҳешбӯн фиристоданд, ва Исроил ба вай гуфтанд: 'Лутфан, мо аз замини ту ба макони худ бигзарем'.x@kF Ва дар биёбон роҳ гашта, замини Адӯм ва замини Мӯобро давр заданд, ва ба ҷониби шарқии замини Мӯоб расида, дар он тарафи Арнӯн урду заданд; вале ба ҳудуди Мӯоб надаромаданд, зеро ки Арнӯн ҳудуди Мӯоб аст.~?wF Ва Исроил қосидон назди подшоҳи Адӯм фиристоданд, то бигӯянд: 'Лутфан, мо аз замини ту бигзарем', вале подшоҳи Адӯм гӯш накард; ва назди подшоҳи Мӯоб фиристоданд, ва ӯ розӣ нашуд; ва Исроил дар Қодеш монданд.D>F Зеро исроилиён, вақте ки аз Миср берун омаданд, дар биёбон то баҳри Қулзум роҳ гашта, ба Қодеш расиданд;?=yF То ки ба ӯ бигӯянд: «Йифтоҳ чунин мегӯяд: исроилиён замини Мӯоб ва замини банӣ Аммӯнро нагирифтаанд;}<uF Ва Йифтоҳ бори дигар назди подшоҳи банӣ Аммӯн қосидон фиристод,b;?F Ва подшоҳи банӣ Аммӯн ба қосидони Йифтоҳ гуфт: «Зеро ки исроилиён, вақте ки аз Миср берун омаданд, замини маро аз Арнӯн то Яббӯқ ва то Урдун гирифтанд; ва акнун онҳоро ба саломатӣ баргардон».}:uF Ва Йифтоҳ назди подшоҳи банӣ Аммӯн қосидон фиристода, гуфт: «Туро бо ман чӣ кор аст, ки назди ман омадаӣ, то ки бо замини ман ҷанг кунӣ?»89kF Ва Йифтоҳ бо пирони Ҷилъод равона шуд, ва қавм ӯро бар худ пешво ва саркарда таъин намуданд; ва Йифтоҳ ҳамаи суханонашро ба ҳузури Парвардигор дар Мисфо ба забон ронд.j8OF Ва пирони Ҷилъод ба Йифтоҳ гуфтанд: «Парвардигор дар миёни мо шоҳид бошад, ки мо яқинан мувофиқи сухани ту амал хоҳем кард».C7F Ва Йифтоҳ ба пирони Ҷилъод гуфт: «Агар шумо маро барои ҷангидан бар зидди банӣ Аммӯн баргардонед, ва Парвардигор онҳоро ба ман таслим намояд, пас ман пешвои шумо хоҳам буд».H6 F Ва пирони Ҷилъод ба Йифтоҳ гуфтанд: «Аз он сабаб акнун назди ту баргаштаем, ки ту бо мо рафта, ба муқобили банӣ Аммӯн ҷанг кунӣ, ва барои мо ва ҳамаи сокинони Ҷилъод пешво бошӣ».+5QF Ва Йифтоҳ ба пирони Ҷилъод гуфт: «Шумо, охир, аз ман нафрат доштед, ва маро аз хонаи падарам бадар рондед; ва чаро акнун, дар вақти тангии худ, назди ман омадаед?»4)F Ва ба Йифтоҳ гуфтанд: «Биё ва саркардаи мо бош, то ки бо банӣ Аммӯн ҷанг кунем»._39F Ва ҳангоме ки банӣ Аммӯн бо Исроил ҷанг мекарданд, пирони Ҷилъод рафтанд, то ки Йифтоҳро аз замини Туб даъват намоянд. 2F Ва пас аз муддате чунин воқеъ шуд, ки банӣ Аммӯн ба Исроил ҷанг карданд.v1gF Ва Йифтоҳ аз пеши бародаронаш гурехта, дар замини Туб сокин шуд; ва мардуми бенаво назди Йифтоҳ ҷамъ шуда, бо ӯ тохтутоз мекарданд.m0UF Ва зани Ҷилъод писарон барои ӯ зоид; ва ҳангоме ки писарони занаш калон шуданд, Йифтоҳро бадар ронда, ба ӯ гуфтанд: «Ту дар хонаи падари мо мерос нахоҳӣ гирифт, зеро ки ту писари зани дигаре ҳастӣ».M/ F Ва Йифтоҳи ҷилъодӣ баҳодури ҷасуре буд; ва ӯ писари зани зинокоре буд; ва Йифтоҳро Ҷилъод ба дунё оварда буд. .F Ва қавм, сарварони Ҷилъод, ба якдигар гуфтанд: «Он касе ки бар зидди банӣ Аммӯн ба ҷанг шурӯъ намояд, сардори ҳамаи сокинони Ҷилъод хоҳад буд».6-gF Ва банӣ Аммӯн ҷамъ шуда, дар Ҷилъод урду заданд; ва банӣ Исроил ҷамъ шуда, дар Мисфо урду заданд.},uF Ва онҳо худоёни бегонаро аз даруни худ дур карданд, ва Парвардигорро парастиш намуданд; ва дили Ӯ аз боиси азиятҳои Исроил ғамгин шуд.~+wF Ва банӣ Исроил ба Парвардигор гуфтанд: «Мо гуноҳкор шудаем; ҳар он чи дар назари ту писанд ояд, ба мо бикун, фақат имрӯз моро раҳоӣ деҳ».R*F Биравед ва сӯи худоёне ки баргузидаед, истиғоса баред; бигзор онҳо шуморо дар вақти тангии шумо наҷот диҳанд».H) F Ва шумо Маро тарк карда, худоёни дигарро парастиш намудед, бинобар ин Ман шуморо дигар наҷот нахоҳам дод.t(cF Ва аҳли Сидӯн, ва Амолеқ, ва Моӯн шуморо ба танг оварданд, ва шумо сӯи Ман истиғоса бурдед, ва Ман шуморо аз дасти онҳо наҷот додам.l'SF Ва Парвардигор ба банӣ Исроил гуфт: «Ман, охир, шуморо аз мисриён, ва аз амӯриён, ва аз банӣ Аммӯн, ва аз фалиштиён наҷот додам;&F Ва банӣ Исроил сӯи Парвардигор додхоҳӣ карда, гуфтанд: «Мо пеши Ту гуноҳкор шудаем, зеро ки Худои худро тарк намуда, Баалҳоро парастиш кардаем».w%iF Ва банӣ Аммӯн аз Урдун гузаштанд, то ки ба Яҳудо ва Бинёмин ва хонадони Эфроим низ ҷанг кунанд: ва исроилиён бағоят ба танг омаданд.S$!F Ва онҳо банӣ Исроилро дар он сол ба танг оварданд ва азият доданд; ҳаждаҳ сол дар ҳаққи тамоми банӣ Исроил, ки дар он тарафи Урдун, дар замини амӯриён, дар Ҷилъод буданд, зулм карданд.X#+F Ва хашми Парвардигор бар Исроил аланга гирифт, ва Ӯ онҳоро ба дасти фалиштиён ва ба дасти банӣ Аммӯн таслим намуд."F Ва аз нав банӣ Исроил он чи дар назари Парвардигор бад буд, ба амал оварданд, ва Баалҳо, ва Аштораҳо, ва худоёни Арам, ва худоёни Сидӯн, ва худоёни Мӯоб, ва худоёни банӣ Аммӯн, ва худоёни фалиштиёнро парастиш мекарданд; ва Парвардигорро тарк намуданд, ва Ӯро парастиш намекарданд.W!)F Ва Ёир вафот ёфта, дар Қомӯн дафн карда шуд. )F Ва ӯ сӣ писар дошт, ки бар сӣ харкурра савор мешуданд, ва онҳо сӣ шаҳр доштанд; онҳо то имрӯз деҳоти Ёир номида мешаванд, ки дар замини Ҷилъод воқеанд. F Ва баъд аз ӯ Ёири ҷилъодӣ бархоста, бар Исроил бисту ду сол доварӣ намуд.9F Ва ӯ бар Исроил бисту се сол доварӣ намуд; ва ӯ вафот ёфта, дар Шомир дафн карда шуд. !F Ва баъд аз Абималик Тӯлоъ ибни Фуоҳ ибни Дӯдӯ, марде аз сибти Иссокор бархост, то ки Исроилро наҷот диҳад; ва ӯ дар Шомир, дар кӯҳи Эфроим сокин буд.,SF 8Ва Худо бадкирдории Абималикро, ки дар ҳаққи падараш бо куштани ҳафтод бародари худ карда буд, бар сараш баргардонид; ва тамоми бадкирдории мардуми Шакемро Худо бар сарашон баргардонид; ва лаънати Ютом ибни Ерубаал бар онҳо омад. F 7Ва исроилиён диданд, ки Абималик мурд, ва ҳар яке ба макони худ рафтанд.&GF 6Ва ӯ зуд навкари силоҳбардори худро хонда, ба вай гуфт: «Шамшератро кашида, маро бикуш, мабодо гӯянд, ки 'зане ӯро кушт'». Ва навкараш ӯро шамшер зад, ва ӯ мурд.3F 5Ва зане порчаи санги осиёро бар сари Абималик андохта, косахонаи сарашро шикаст.8kF 4Ва Абималик назди бурҷ омада, бо он ҷанг кард, ва ба даҳани бурҷ наздик шуд, то ки онро оташ диҳад.2_F 3Ва андаруни шаҳр бурҷи мустаҳкаме буд; ва ҳамаи мардон ва занон, ва ҳамаи сокинони шаҳр, дар он ҷо гурехта ва аз пушти худ дарҳоро баста, болои боми бурҷ баромаданд.F 2Ва Абималик ба Тебес рафт; ва назди Тебес урду зада, онро забт намуд.3F 1Ва тамоми қавм низ, ҳар яке шохаи худро бурида аз ақиби Абималик рафтанд, ва онҳоро дар гирди бурҷ гузошта, ба воситаи онҳо бурҷро оташ доданд; ва ҳамаи одамони бурҷи Шакем низ, ки тақрибан ҳазор мард ва зан буданд, мурданд.~wF 0Ва Абималик ва тамоми қавме ки бо ӯ буданд, ба кӯҳи Салмӯн баромаданд; ва Абималик табаре ба дасти худ гирифта, шохаи калоне аз дарахт бурид, ва онро бардошта, бар китфи худ гузошт, ва ба қавме ки бо ӯ буданд, гуфт: «Он чи ман кардам, дидед; пас шитоб намуда, мисли ман амал кунед».1F /Ва ба Абималик хабар расид, ки ҳамаи сокинони бурҷи Шакем дар он ҷо ҷамъ шудаанд.F .Ва ҳамаи сокинони бурҷи Шакем инро шунида, ба бурҷи Байт-Ил-Берит омаданд.%F -Ва Абималик тамоми он рӯз бо аҳли шаҳр ҷанг карда, шаҳрро забт намуд, ва қавмеро, ки дар он буданд, кушт; ва шаҳрро валангор карда, намак бар он пошид.EF ,Ва Абималик ва дастае ки бо ӯ буданд, ҳамла оварда, дар даҳани дарвозаи шаҳр истоданд, ва ду дастаи дигар бар ҳамаи онҳое ки дар саҳро буданд, ҳуҷум карда, онҳоро зарба заданд.+F +Ва ӯ қавми худро гирифта, ба се даста тақсим кард, ва дар саҳро камин гирифт; ва дид, ки инак, қавм аз шаҳр берун меоянд, ва ӯ бархоста, онҳоро зарба зад.+QF *Ва фардояш чунин воқеъ шуд, ки қавм ба саҳро баромаданд; ва инро ба Абималик хабар доданд.J F )Ва Абималик дар Орумо сокин шуд; ва Забул Ҷуал ва бародаронашро бадар ронд, то ки дар Шакем сокин набошанд.R F (Ва Абималик ӯро таъқиб намуд, ва ӯ аз пеши вай гурехт; ва кушташудагони зиёде то даҳани дарвоза фурӯ ғалтиданд. F 'Ва Ҷуал пешопеши сокинони Шакем берун омада, бо Абималик ҷанг кард.~ wF &Ва Забул ба ӯ гуфт: «Даҳони ту куҷост, ки мегуфтӣ: 'Абималик кист, ки ба вай бандагӣ кунем?' Инҳо, охир, ҳамон қавме ҳастанд, ки ту ба онҳо беписандӣ беэътиноӣ намудӣ. Акнун берун рафта, бо онҳо ҳарбу зарб кун».M F %Ва Ҷуал боз сухан ронда, гуфт: «Инак, қавм аз баландӣ фуруд меоянд; ва як даста аз роҳи Элӯн-Меӯненим меоянд».}F $Ва Ҷуал қавмро дида, ба Забул гуфт: «Инак, қавм аз қуллаҳои кӯҳҳо фуруд меоянд». Ва Забул ба ӯ гуфт: «Сояи кӯҳҳоро ту мисли одамон мебинӣ».cAF #Ва Ҷуал ибни Обид берун омада дар даҳани дарвозаи шаҳр истод; ва Абималик бо қавме ки ҳамроҳи ӯ буданд, аз камин бархост;KF "Ва Абималик ва тамоми қавме ки бо ӯ буданд, шабона бархостанд, ва чор даста шуда, бар Шакем камин гирифтанд.RF !Ва субҳидам, баробари баромадани офтоб, бархоста, ба шаҳр ҳуҷум намо; ва инак, ӯ ва қавме ки бо ӯ ҳастанд, сӯи ту берун хоҳанд омад, ва он гоҳ ба онҳо ҳар он чи аз дастат ояд, хоҳӣ кард».7F Ва акнун шабона бархез, худат ва қавме ки бо ту ҳастанд, ва дар саҳро камин гир кун.6gF Ва пинҳонӣ қосидонро назди Абималик фиристода, гуфт: «Инак, Ҷуал ибни Обид ва бародаронаш ба Шакем омадаанд, ва инак онҳо аҳли шаҳрро ба муқобили ту ба шӯр меоваранд.+F Ва сардори шаҳр, Забул, суханони Ҷуал ибни Обидро шунида, хашмаш аланга гирифт.p[F Кошки ин қавм зери дасти ман мебуданд, ва ман Абималикро дур мекардам!» Ва ба Абималик гуфт: «Лашкарӣ худро биафзо ва берун ой!»/YF Ва Ҷуал ибни Обид гуфт: «Абималик кист ва Шакем кист, ки ба вай бандагӣ кунем? Вай, охир, писари Ерубаал мебошад, ва Забул фақат амалдори ӯст! Беҳтар аст, ки ба одамони Ҳамӯр падари Шакем бандагӣ кунед! Чаро мо ба вай бандагӣ мекардаем?QF Ва ба саҳро баромада, ҳосили токҳои худро чиданд, ва онро дар чархуштҳо фишурда, базмҳо барпо карданд, ва ба хонаи худои худ омада, хӯрданд ва нӯшиданд ва Абималикро лаънат гуфтанд.D~F Ва Ҷуал ибни Обид бо бародаронаш омад, ва онҳо дар Шакем мегаштанд; ва сокинони Шакем ба ӯ умед бастанд.R}F Ва сокинони Шакем ба муқобили ӯ бар қуллаҳои кӯҳҳо каминваронро гузоштанд, ва онҳо ҳар касро, ки дар роҳ аз пешашон мегузашт, тороҷ мекарданд; дар ин бора ба Абималик хабар дода шуд.?|yF То интиқоми ситаме ки дар ҳаққи ҳафтод писари Ерубаал ба амал омад, гирифта шавад, ва хуни онҳо бар гардани бародарашон Абималик, ки онҳоро кушт, ва бар гардани сокинони Шакем афтад, ки онҳо дастҳои ӯро дар куштани бародаронаш қувват доданд._{9F Ва Худо рӯҳи баде дар миёни Абималик ва сокинони Шакем фиристод, ва сокинони Шакем дар ҳаққи Абималик хиёнат карданд,Yz-F Ва Абималик се сол бар Исроил ҳукмронӣ кард.=yuF Ва Ютом давида, рӯ ба гурез ниҳод ва ба Баир расида, аз дасти бародараш Абималик дар он ҷо сокин шуд.OxF Вагарна, оташе аз Абималик берун омада, сокинони Шакем ва аҳли Байт-Миллӯро фурӯ хоҳад бурд, ва оташе аз сокинони Шакем ва аҳли Байт-Миллӯ берун омада, Абималикро фурӯ хоҳад бурд».w'F Ва агар ҳақиқатан ва аз рӯи адолат имрӯз ба Ерубаал ва хонадонаш чунин амал карда бошед, – пас шумо аз Абималик шод бошед, ва ӯ низ аз шумо шод бошад.^v7F Вале шумо имрӯз бар хонадони падарам бархоста, ҳафтод нафар писарони ӯро бар як санг куштед, ва писари канизи ӯ – Абималикро бар сокинони Шакем подшоҳ кардед, зеро ки вай бародари шумост!Iu F Дар сурате ки падарам барои шумо ҷангида ва ҷони худро дар хатар гузошта, шуморо аз дасти Мидён раҳо кард,wtiF Ва акнун, агар шумо ҳақиқатан ва аз рӯи адолат амал намуда, Абималикро подшоҳ карда бошед, ва агар ба Ерубаал ва хонадонаш некӣ карда бошед, ва агар ба ӯ мувофиқи амали дастҳояш муносибат карда бошед, –sF Ва хори муғелон ба дарахтон гуфт: 'Агар ҳақиқатан шумо маро бар худ ба подшоҳӣ тадҳин мекарда бошед, пас биёед ва дар сояи ман паноҳ баред; вагарна, оташе аз хори муғелон берун омада, арзҳои Лубнонро фурӯ хоҳад бурд'.rF Ва ҳамаи дарахтон ба хори муғелон гуфтанд: 'Ту омада, бар мо подшоҳӣ бикун'.'qIF Вале токи ангур ба онҳо гуфт: 'Оё шираи худро, ки Худо ва одамонро дилшод мегардонад, ман тарк кунам ва рафта овора шавам, то ки бар дарахтон нигаҳбонӣ намоям?'p}F Ва дарахтон ба токи ангур гуфтанд: 'Ту омада, бар мо подшоҳӣ бикун'.o}F Вале дарахти анҷир ба онҳо гуфт: 'Оё ширинӣ ва меваи хуби худро ман тарк кунам, ва рафта овора шавам, то ки бар дарахтон нигаҳбонӣ намоям?'n F Ва дарахтон ба дарахти анҷир гуфтанд: 'Ту омада, бар мо подшоҳӣ бикун'.8mkF Вале дарахти зайтун ба онҳо гуфт: 'Оё равғани худро, ки бо он Худо ва одамонро ҷалол медиҳанд, ман тарк кунам, ва рафта овора шавам, то ки бар дарахтон нигаҳбонӣ намоям?'bl?F Як замоне дарахтон рафтанд, то ки подшоҳеро бар худ тадҳин намоянд; ва ба дарахти зайтун гуфтанд: 'Бар мо подшоҳӣ бикун'.hkKF Ва ҳангоме ки инро ба Ютом хабар доданд, ӯ рафта, бар сари кӯҳи Ҷаризим истод, ва овози худро баланд карда, фарёд зад ва ба онҳо гуфт: «Маро бишнавед, эй сокинони Шакем, то ки Худо шуморо бишнавад!~jwF Ва ҳамаи сокинони Шакем ва тамоми аҳли Байт-Миллӯ ҷамъ шуда рафтанд ва Абималикро назди булути сутун, ки дар Шакем буд, подшоҳ карданд.Gi F Ва ӯ ба хонаи падараш ба Ӯфро омада, бародарони худ, писарони Ерубаалро, ки ҳафтод нафар буданд, бар як санг кушт; вале Ютом, писари хурдии Ерубаал, зинда монд, чунки пинҳон шуд."h?F Ва аз хонаи Баал-Берит ҳафтод сиқл нуқра ба ӯ доданд; ва Абималик одамони бемулоҳиза ва худсарро худхоҳро ба он нуқра киро кард, ва онҳо аз ақиби ӯ рафтанд.Gg F Ва бародарони модараш дар бораи ӯ дар гӯшҳои ҳамаи сокинони Шакем ҳамаи ин суханонро гуфтанд; ва дили онҳо ба тарафдории Абималик моил шуд, зеро ки гуфтанд: «Ӯ бародари мост».BfF «Лутфан, дар гӯшҳои ҳамаи сокинони Шакем бигӯед: 'Барои шумо кадомаш беҳтар аст: оё бар шумо ҳафтод нафар, яъне ҳамаи писарони Ерубаал ҳукмронӣ кунанд, ё ки бар шумо як нафар ҳукмронӣ кунад?' Ва ба ёд оваред, ки ман устухон ва гӯшти шумо ҳастам». r~J}n}{{zzyxwvv,uAts@qp~nmlkk j`iBhkfeekd?bba__.^t]\ZYXWpVUThSSQPyOxMKJWHGFE:CC'B&A"?>==_<$:H97675n442110.-C,*)((.&%$#! y!s:ZlU G mUO6MgFВа ин шахс аз шаҳр, аз Байт-Лаҳми Яҳудо, равона шуд, то ҳар ҷое ки биёбад дар он манзил гирад; ва ба кӯҳи Эфроим то хонаи Михо расид, то ки аз он ҷо сафарашро давом диҳад._L9FВа ҷавоне аз Байт-Лаҳми Яҳудо буд, ки дар миёни қабилаи Яҳудо зиндагӣ мекард; вале ӯ левизода буда, дар он ҷо сокин буд.!K=FДар он айём подшоҳе дар Исроил набуд; ҳар кас он чи ба назараш писанд меомад, мекард.JFВа ин шахс, яъне Михо, хонае барои парастиши худо дошт; ва ӯ эфӯд ва тарофим* сохт, ва яке аз писарони худро баргумошт, то ки коҳини ӯ бошад.I#FВале ӯ нуқраро ба модараш баргардонид. Ва модараш дусад сиқл нуқраро гирифта, ба заргар дод, ки вай санам ва бут сохт, ва онҳо дар хонаи Михойҳу буд..HWFВа он ҳазору сад сиқл нуқраро ба модараш баргардонид. Ва модараш гуфт: «Ман ин нуқраро комилан ба Парвардигор аз дасти худ барои писарам вақф намудаам, то ки бути тарошидае ва бути рехтае бисозад; ва акнун онро ба ту бармегардонам».BGFВа ӯ ба модари худ гуфт: «Ҳазору сад сиқл нуқрае ки аз ту рабуда шуд, ва дар бораи он ту лаънат хондӣ ва дар гӯшҳои ман низ гуфтӣ, – инак, он нуқра дар дасти ман аст: ман онро гирифта будам». Ва модараш гуфт: «Парвардигор писарамро баракат диҳад!»_F ;FВа шахсе аз кӯҳи Эфроим буд, ки Михойҳу ном дошт.gEIFВа бародарони ӯ ва тамоми хонадони падари ӯ фуруд омаданд, ва ӯро бардошта бурданд, ва дар миёни Соръо ва Эштоӯл, дар мақбараи падараш Монӯаҳ дафн карданд. Ва ӯ бист сол бар Исроил доварӣ намуд.RDFВа Шимшӯн гуфт: «Бигзор ҷони ман бо фалиштиён бимирад!» Ва бо тамоми қувваташ фишор дод, ва хона бар сарварон ва бар тамоми қавме ки дар он буданд, фурӯ рафт; ва мурдагоне ки ӯ ҳангоми мурданаш кушт, аз мурдагоне ки дар ҳаёти худ кушта буд, бештар буданд.C#FВа Шимшӯн ду сутуни миёнаро, ки хона бар онҳо пойдор буд, – якеро бо дасти росташ ва дигареро бо дасти чапаш, – дар оғӯш гирифта, бар онҳо такя кард.qB]FВа Шимшӯн сӯи Парвардигор хонда, гуфт: «Худовандо Парвардигоро! Лутфан, маро ба ёд овар ва фақат ҳамин дафъа қувват деҳ, эй Худо, то ки ман якбора барои ду чашми худ аз фалиштиён интиқом қасос гирам». FВа чун қавм ӯро диданд, худои худро ситоиш карданд, зеро ки гуфтанд: «Худои мо душмани моро, ки харобкунандаи замини мо буда, бисёреро аз мо куштааст, ба дасти мо таслим намуд».==uFВа сарварони фалиштиён ҷамъ шуданд, то ки барои худои худ Доҷӯн қурбонии бузурге оварда, базм кунанд, ва гуфтанд: «Худои мо душмани мо Шимшӯнро ба дасти мо таслим намуд».s<aFВа мӯйсараш, ки тарошида шуда буд, аз нав баромадан гирифт.;FВа фалиштиён ӯро дастгир карда, чашмонашро канданд, ва ӯро ба Ғазза оварда, бо занҷири дуқабатаи мисин бастанд, ва ӯ дар зиндон дастос орд мекард.Q:FВа гуфт: «Фалиштиён бар ту омаданд, эй Шимшӯн!» Ва ӯ аз хобаш бедор шуда, дар дили худ гуфт: «Мисли пештара берун рафта, ба худ меоям». Вале ӯ надонист, ки Парвардигор аз ӯ дур шудааст.n9WFВа ӯро вай бар зонуҳои худ хобонид, ва касеро хонд, ва ҳафт гесуи сари ӯро тарошонид, ва ба шиканҷа кардани ӯ шурӯъ намуд, ва қувваташ аз ӯ дур шуд. Ва ӯ ба суст шудан сар кард ва қувваташ аз ӯ дур шуд.k8QFВа Далило дид, ки ӯ ҳар чиро, ки дар дилаш буд, ба вай маълум кард, барои хондани сарварони фалиштиён кас фиристода, гуфт: «Ҳамин дафъа биёед, ки ӯ ҳар чиро, ки дар дил дошт, ба ман маълум кард». Ва сарварони фалиштиён назди вай омаданд, ва нуқраро ба дасти худ оварданд.T7#FВа ҳар чиро, ки дар дил дошт, ба вай ошкор карда, гуфт: «Поку ба сари ман нарасидааст, зеро ки ман аз батни модари худ барои Худо назир ҳастам; агар мӯйсарам тарошида шавад, қувватам аз ман дур хоҳад шуд, ва ман суст шуда, мисли ҳар каси дигар хоҳам гардид».*6OFВа азбаски вай ӯро ҳар рӯз бо суханони худ фишор дода, зиқ мекард, ӯ аз ҷони худ безор шуд,T5#FВай ба ӯ гуфт: «Чӣ гуна ту мегӯӣ: 'Ман туро дӯст медорам', ва ҳол он ки дили ту бо ман нест? Инак, се дафъа ту маро масхара кардӣ ва ба ман маълум нанамудӣ, ки қуввати бузурги ту дар чист».4'FВай онҳоро ба моку маҳкам баст, ва ба ӯ гуфт: «Фалиштиён бар ту омаданд, эй Шимшӯн!» Ва ӯ аз хоби худ бедор шуда, моку ва дастгоҳи бофандагиро барканд.}3uF Ва Далило ба Шимшӯн гуфт: «То ҳол ту маро масхара карда, ба ман суханони дурӯғ гуфтӣ; ба ман бигӯй, ки туро бо чӣ бастан мумкин аст?» Ва ӯ ба вай гуфт: «Агар ҳафт гесуи сари маро бо дастгоҳи бофандагӣ бибофӣ».n2WF Ва Далило танобҳои нав гирифта, ӯро бо онҳо баст, ва ба ӯ гуфт: «Фалиштиён бар ту омаданд, эй Шимшӯн!» Ва каминварон дар ҳуҷраи вай нишаста буданд. Ва ӯ танобҳоро аз бозуҳои худ мисли риштае барканд.x1kF Ӯ ба вай гуфт: «Агар маро бо танобҳои нав, ки ҳеҷ истифода нашуда бошад, бибанданд, ман суст шуда, мисли ҳар каси дигар хоҳам гардид».0}F Ва Далило ба Шимшӯн гуфт: «Инак, ту маро масхара карда, суханони дурӯғ гуфтӣ; акнун, лутфан, ба ман бигӯй, ки туро бо чӣ бастан мумкин аст?»#/AF Ва каминварон дар ҳуҷраи вай нишаста буданд, ва Далило ба ӯ гуфт: «Фалиштиён бар ту омаданд, эй Шимшӯн!» Ва ӯ зеҳҳоро барканд, чунон ки риштаи катон канда мешавад, ҳамин ки бӯи оташ ба он бирасад. Ва чашмаи қуввати ӯ ошкор нашуд.9.mFВа сарварони фалиштиён ҳафт зеҳи тар, ки хушк нашуда буд, ба вай оварданд, ва ӯро вай бо онҳо баст.u-eFШимшӯн ба вай гуфт: «Агар маро бо ҳафт зеҳи* тар, ки хушк нашуда бошад, бибанданд, ман суст шуда, мисли ҳар каси дигар хоҳам гардид».n,WFВа Далило ба Шимшӯн гуфт: «Лутфан, ба ман бигӯй, ки қуввати бузурги ту дар чист, ва чӣ гуна туро баста, мутеъ кардан мумкин аст?»-+UFВа сарварони фалиштиён назди вай омада, гуфтанд: «Ӯро фирефта намуда, бифаҳм, ки қуввати бузургаш дар чист, ва чӣ гуна мо бар ӯ метавонем ғолиб оем, то ки ӯро баста, мутеъ намоем; ва ҳар яке аз мо ба ту ҳазору сад сиқл нуқра хоҳем дод».8*kFВа баъд аз он чунин воқеъ шуд, ки ӯ занеро дар водии дарёи Шӯреқ дӯст дошт, ва номи вай Далило буд. )FВале Шимшӯн то нисфи шаб хобид, ва нисфи шаб бархост, ва табақаҳои дарвозаи шаҳр ва ду паҳлудариро гирифта, бо якҷоягии ғалақа барканд, ва бар китфи худ гузошта, бар қуллаи кӯҳе ки дар рӯ ба рӯи Ҳебрӯн аст, баровард.0([FБа аҳли Ғазза хабар расид, ки Шимшӯн ба ин ҷо омадааст. Ва тамоми шаб давр зада гаштанд ва назди дарвозаи шаҳр ба муқобили ӯ камин гирифтанд, ва тамоми шаб хомӯшона рафтор намуда, мегуфтанд: «То субҳидам мунтазир истода, ӯро мекушем».' #FВа Шимшӯн ба Ғазза рафт; ва дар он ҷо зани зинокореро дида, назди вай даромад.r&_FВа ӯ бар Исроил дар айёми фалиштиён бист сол доварӣ намуд.J%FВа Худо чуқуриеро, ки дар Леҳӣ буд, рахна кард, ва об аз он ҷорӣ шуд, ва ӯ нӯшида, ба худ омад, ва ҷон гирифт; бинобар ин номаш Эйн-Ҳақӯре хонда шуд, ки он то имрӯз дар Леҳӣ воқеъ аст.6$gFВа бағоят ташна монд, ва сӯи Парвардигор хонда, гуфт: «Ту ба дасти бандаи Худ ин наҷоти бузургро додӣ; ва алҳол ман аз ташнагӣ мемирам ва ба дасти бехатнагон меафтам».#+FВа ин суханро гуфта, ҷоғро аз дасти худ партофт, ва он маконро Ромат-Леҳӣ номид.2"_FВа Шимшӯн гуфт: «Аз ҷоғи хар тӯда-тӯда фурӯ ғалтиданд: бо ҷоғи хар ҳазор нафарро зада куштам».E!FВа ӯ ҷоғи хари навмурдаро ёфт, ва дасти худро дароз карда, онро гирифт, ва ҳазор нафарро бо он зада, кушт. 1FВақте ки ӯ ба Леҳӣ расид, фалиштиён ба пешвози ӯ ғавғо бардоштанд. Ва Рӯҳи Парвардигор бар ӯ нозил шуда, танобҳое ки бар бозуҳояш буд, мисли нахҳои катон, ки дар оташ сӯхта бошад, канда гардид, ва бандҳо аз дастҳояш фуромад.5eF Онҳо ба ӯ гуфтанд: «Не, мо туро фақат баста, ба дасти онҳо хоҳем супурд, вале ба ҳеҷ ваҷҳ ҳаргиз туро нахоҳем кушт». Ва ӯро бо ду таноби нав баста, аз сахра бароварданд.5eF Ба ӯ гуфтанд: «Мо фуруд омадаем, то ки туро баста, ба дасти фалиштиён бисупорем». Шимшӯн ба онҳо гуфт: «Ба ман қасам ёд кунед, ки худатон ба ман осебе нахоҳед расонид».X+F Ва се ҳазор нафар аз мардуми Яҳудо сӯи ғори сахраи Этом рафта, ба Шимшӯн гуфтанд: «Ту, охир, медонӣ, ки фалиштиён бар мо ҳукмрон мебошанд; пас, ин чӣ кор аст, ки ту ба мо кардӣ?» Ба онҳо гуфт: «Чунон ки онҳо ба ман амал карданд, ончунон ман ба онҳо амал кардам».7iF Ва мардуми Яҳудо гуфтанд: «Барои чӣ бар зидди мо баромадаед?» Дар ҷавоб гуфтанд: «Барои он ки Шимшӯнро бибандем, ва чунон ки ӯ ба мо амал кард, ончунон ба ӯ амал кунем». F Ва фалиштиён баромада, дар Яҳудо урду заданд ва дар Леҳӣ ҷойгир шуданд.FFВа ба онҳо сар то по зарбаи сахт расонид, бисёреро кушт, ва рафта, дар ғори сахраи харсанг Этом сокин шуд.jOFВа Шимшӯн ба онҳо гуфт: «Модоме ки шумо чунин амал кардед, яқинан аз шумо интиқом хоҳам гирифт, ва баъд аз он ором хоҳам шуд».ymFВа фалиштиён гуфтанд: «Кист, ки ин корро кардааст?» Ва гуфтанд: «Шимшӯн, домоди он сокини Тимно, ки зани ӯро гирифта, ба ёри ӯ дода буд». Ва фалиштиён омада, он занро бо якҷоягии падараш ба оташ сӯзониданд.{FВа машъалҳоро даргиронида, ба киштзорҳои фалиштиён фиристод; ва аз хирман сар карда, то ҳосили даравнашуда ва то боғҳои зайтун сӯзонид.}uFВа Шимшӯн рафта, сесадто рӯбоҳ қапид даст гирифт; ва машъалҳо гирифт, ва думро бо дум баста, якто машъалро дар миёнаи ҳар ду дум гузошт.FFВале Шимшӯн ба онҳо гуфт: «Ман акнун пеши фалиштиён аз гуноҳ фориғ хоҳам буд, агар ба онҳо бадӣ бикунам».EFВа падари вай гуфт: «Ман гумон кардам, ки ту аз вай нафрат дорӣ, бинобар ин вайро ба ёри ту додам; инак, хоҳари вай, ки аз вай хушрӯйтар аст, бигзор барои ту дар ивази вай бошад».s cFВа баъд аз муддате, дар айёми дарави гандум, чунин воқеъ шуд, ки Шимшӯн барои дидани зани худ бо бузғолае омад ва гуфт: «Назди зани худ ба хонаи хоби вай медароям». Вале падари вай ӯро намонд, ки дарояд.a=FВа зани Шимшӯн ба рафиқе ки ёри ӯ шуда буд, расид.4cFВа Рӯҳи Парвардигор ба ӯ нозил шуда, ӯ ба Ашқалӯн фуруд омад, ва аз онҳо сӣ нафарро кушта, либосашонро кашида гирифт, ва дастаҳои либосро ба онҳое ки муамморо ҳал карда буданд, дод. Ва хашмаш аланга гирифта, ӯ ба хонаи падари худ баргашт.FВа дар рӯзи ҳафтум, пеш аз ғуруби офтоб, мардуми он шаҳр ба ӯ гуфтанд: «Чист ширинтар аз асал, ва чист зӯровартар аз шер?» Ва ӯ ба онҳо гуфт: «Агар бо ғуноҷини ман шудгор намекардед, ҳалли муаммои маро намеёфтед».wiFВа ҳафт рӯзе ки базми онҳо давом мекард, вай пеши ӯ мегирист; ва дар рӯзи ҳафтум ӯ ба вай маълум кард, зеро ки вай аз ӯ сахт хоҳиш мекард; ва баъд аз ин вай ҳалли муамморо ба писарони қавми худ маълум кард.iMFВа зани Шимшӯн пеши ӯ гиря карда, гуфт: «Яқин аст, ки ту аз ман нафрат дорӣ ва маро дӯст намедорӣ; ба писарони қавми ман муаммое гуфтаӣ, вале ҳалли онро ба ман маълум накардаӣ». Ва ӯ ба вай гуфт: «Инак, ба падару модари худ онро маълум накардаам, оё ба ту маълум кунам?»5 eFВа чунин воқеъ шуд, ки дар рӯзи ҳафтум онҳо ба зани Шимшӯн гуфтанд: «Шавҳаратро розӣ намо, то ки ҳалли муамморо ба мо бигӯяд, вагарна туро ва хонаи падаратро оташ дода, бисӯзонем: магар моро барои он таклиф намудаед, ки моро тороҷ кунед?»} uFВа ӯ ба онҳо гуфт: «Аз хӯранда хӯрок берун омад, ва аз зӯровар ширинӣ берун омад». Ва онҳо дар се рӯз натавонистанд муамморо ҳал кунанд./ YF Вале агар онро барои ман натавонед ҳал намоед, шумо бояд сӣ ҷомаи катон ва сӣ даста либос ба ман бидиҳед». Ба ӯ гуфтанд: «Муаммои худро бигӯй, то ки онро бишнавем».o YF Ва Шимшӯн ба онҳо гуфт: «Чистоне Муаммое барои шумо мегӯям; агар шумо онро барои ман дар ҳафт рӯзи базм ҳал намоед ва ҳалли дурусташро биёбед, ман ба шумо сӣ яктаки катон ва сӣ даста либос хоҳам дод;~ wF Ва чун ӯро диданд, сӣ нафар ёронро баргузиданд, то ки бо ӯ бошанд.DF Ва падараш назди он зан фуруд омад; ва Шимшӯн дар он ҷо базм кард, зеро ки расму одати ҷавонон чунин буд.RF Ва онро ба кафҳои дасташ гирифта, равона шуд ва дар роҳ мехӯрд; ва чун ба падару модараш расид, ба онҳо низ дод, ва онҳо хӯрданд; вале ба онҳо нагуфт, ки асалро аз лошаи шер гирифтааст.$CFВа баъд аз муддате, вақте ки ӯ барои гирифтани вай бармегашт, аз роҳ ба каноре рафт, то лошаи шерро бубинад; ва инак, дар лошаи шер тӯдаи занбӯрҳо ва асал буд.FВа фуруд омада, бо он зан гуфтугӯ кард, ва вай дар чашми ӯ писанд омад.H FВа Рӯҳи Парвардигор бар ӯ нозил шуда, онро дупора кард, чунон ки бузғоларо дупора мекунанд, агарчи дар дасташ чизе набуд; ва ба падару модараш он чиро, ки карда буд, хабар надод.ymFВа Шимшӯн бо падару модари худ ба Тимно фуруд омад; ва ҳангоме ки ба токзори Тимно расиданд, инак, шери ҷавоне ба пешвози ӯ наъра зад.=uFВалекин падару модараш намедонистанд, ки ин аз ҷониби Парвардигор аст, зеро ки Ӯ мехост баҳонае бар фалиштиён биҷӯяд; ва дар он вақт фалиштиён бар Исроил ҳукмрон буданд.T#FВа падару модараш ба ӯ гуфтанд: «Магар дар миёни духтарони бародаронат ва дар тамоми қавми мо зане нест, ки ту мехоҳӣ рафта, аз фалиштиёни бехатна зан бигирӣ?» Вале Шимшӯн ба падари худ гуфт: «Вайро барои ман бигир, зеро ки вай дар чашми ман писанд омад».FВа омада, ба падару модари худ хабар дод ва гуфт: «Дар Тимно занеро аз духтарони фалиштиён дидам; ва акнун вайро барои ман ба занӣ бигиред». 'FВа Шимшӯн ба Тимно фуруд омад; ва дар Тимно занеро аз духтарони фалиштиён дид.6~gF Ва Рӯҳи Парвардигор ба барангехтани ӯ дар бошишгоҳи Дон, дар миёни Соръо ва Эштоӯл шурӯъ намуд.A}}F Ва он зан писаре зоид, ва ӯро Шимшӯн ном ниҳод; ва кӯдак калон мешуд, ва Парвардигор ӯро баракат медод.|!F Вале занаш ба ӯ гуфт: «Агар Парвардигор мехост моро бикушад, қурбонии сӯхтанӣ ва ҳадияи ордиро аз дасти мо қабул намекард, ва ҳамаи ин чизҳоро ба мо нишон намедод; ва дар ин вақт чунин хабарро ба самъи мо намерасонид».{F Ва Монӯаҳ ба занаш гуфт: «Мо яқинан хоҳем мурд, зеро ки Худоро дидем».`z;F Ва фариштаи Парвардигор ба Монӯаҳ ва занаш дигар аён нашуд; он гоҳ Монӯаҳ донист, ки вай фариштаи Парвардигор будааст.CyF Ва ҳангоме ки аланга аз қурбонгоҳ сӯи осмон баромад, фариштаи Парвардигор дар он алангаи қурбонгоҳ боло рафт сууд намуд; ва Монӯаҳ ва занаш инро дида, рӯй ба замин афтоданд.(xKF Ва Монӯаҳ бузғола ва ҳадияи ордиро гирифта, бар харсанг сахра барои Парвардигор қурбонӣ овард, ва инак, фаришта кори аҷоибе кард, ва Монӯаҳ ва занаш медиданд. wF Ва фариштаи Парвардигор ба ӯ гуфт: «Чаро номи маро мепурсӣ? Он муаммост».QvF Ва Монӯаҳ ба фариштаи Парвардигор гуфт: «Номи ту чист? Вақте ки суханат ба амал ояд, туро иззату икром намоем».u'F Вале фариштаи Парвардигор ба Монӯаҳ гуфт: «Ҳарчанд маро нигоҳ дорӣ, аз нони ту нахоҳам хӯрд; ва агар бихоҳӣ қурбонии сӯхтанӣ оварӣ, онро барои Парвардигор биёр». Зеро Монӯаҳ намедонист, ки вай фариштаи Парвардигор аст.St!F Ва Монӯаҳ ба фариштаи Парвардигор гуфт: «Лутфан, туро мо каме нигоҳ дорем, то ки барои ту бузғолае тайёр кунем».s/F Бигзор ҳар чиро, ки аз токи ангур ҳосил мешавад, нахӯрад, ва май ва шароб нанӯшад, ва ҳеҷ чизи палид нахӯрад; ҳар чиро, ки ба вай фармудаам, риоя намояд».&rGF Ва фариштаи Парвардигор ба Монӯаҳ гуфт: «Бигзор аз ҳар чи ба зан гуфтаам, ҳазар намояд.PqF Ва Монӯаҳ гуфт: «Пас, вақте ки суханонат ба амал ояд, тарбияти он кӯдак чӣ гуна хоҳад буд, ва бо ӯ чӣ бояд кард?»p/F Ва Монӯаҳ бархоста, аз ақиби занаш равона шуд, ва назди он мард омада, ба вай гуфт: «Оё ту ҳамон мард ҳастӣ, ки бо ин зан сухан рондӣ?» Гуфт: «Ман ҳастам».\o3F Ва зан зуд давида, ба шавҳараш хабар дод, ва ба ӯ гуфт: «Инак, бар ман он мард зоҳир шуд, ки он рӯз назди ман омада буд».n F Ва Худо овози Монӯаҳро шунид, ва фариштаи Худо боз назди зан омад, дар сурате ки вай дар саҳро нишаста буд, вале шавҳараш Монӯаҳ бо вай набуд.mF Ва Монӯаҳ пеши Парвардигор зорию илтиҷо карда, гуфт: «Лутфан, эй Парвардигор! Бигзор он марди Худо, ки фиристодӣ, бори дигар назди мо омада, моро таълим диҳад, ки бо кӯдаке ки бояд таваллуд ёбад, чӣ гуна рафтор намоем».Yl-F Ва ӯ ба ман гуфт: 'Инак, ту ҳомила шуда, писаре хоҳӣ зоид; ва алҳол май ва шароб нанӯш, ва ҳеҷ чизи палид нахӯр, зеро ки он кӯдак аз батни модар то рӯзи мурданаш барои Худо назир хоҳад буд'».ak=F Ва он зан омада, ба шавҳари худ гуфт: «Марди Худо назди ман омад, ва намудаш мисли намуди фариштаи Худо бағоят саҳмгин буд; ва ман аз ӯ напурсидам, ки у аз куҷост, ва ӯ номи худро ба ман нагуфт.tjcF Зеро инак, ту ҳомила шуда, писаре хоҳӣ зоид, ва поку ба сараш нахоҳад расид, зеро ки он кӯдак аз батни модар барои Худо назир хоҳад буд; ва ӯ ба наҷот додани Исроил аз дасти фалиштиён шурӯъ хоҳад намуд».iF Ва алҳол барҳазар бош, ва май ва шароб нанӯш, ва ҳеҷ чизи палид нахӯр.ghIF Ва фариштаи Парвардигор ба он зан зоҳир шуда, гуфт: «Инак, ту безуриёт ҳастӣ ва намезоӣ; вале ҳомила шуда, писаре хоҳӣ зоид.,gSF Ва шахсе аз Соръо, аз қабилаи Дон буд, ки Монӯаҳ ном дошт, ва занаш безуриёт буда, намезоид.zf qF Ва банӣ Исроил аз нав он чи дар назари Парвардигор бад буд, ба амал оварданд, ва Парвардигор онҳоро чил сол ба дасти фалиштиён супурд.Xe+F Ва Абдӯн ибни Ҳиллели фиръотунӣ вафот ёфта, дар Фиръотӯн, ки дар замини Эфроим бар кӯҳи Амолеқ аст, дафн карда шуд.OdF Ва ӯ чил писар ва сӣ набера дошт, ки бар ҳафтод харкурра савор мешуданд; ва ӯ ҳашт сол бар Исроил доварӣ намуд.c}F Ва баъд аз ӯ Абдӯн ибни Ҳиллели фиръотӯнӣ бар Исроил доварӣ намуд.Sb!F Ва Элӯни забулунӣ вафот ёфта, дар Аёлӯн, ки дар замини Забулун аст, дафн карда шуд.
Абдӯн – довари дувоздаҳум.*aOF Ва баъд аз ӯ Элӯни забулунӣ бар Исроил доварӣ намуд; ва ӯ даҳ сол бар Исроил доварӣ намуд.b`?F Ва Ибсон вафот ёфта, дар Байт-Лаҳм дафн карда шуд._F Ва ӯ сӣ писар дошт, ва сӣ духтарашро берун бароварда, аз берун барои писаронаш сӣ духтар гирифта буд; ва ӯ ҳафт сол бар Исроил доварӣ намуд.k^QF Ва баъд аз ӯ Ибсони байтлаҳмӣ бар Исроил доварӣ намуд.X]+F Ва Йифтоҳ бар Исроил шаш сол доварӣ намуд; ва Йифтоҳи ҷилъодӣ вафот ёфта, дар яке аз шаҳрҳои Ҷилъод дафн карда шуд.2\_F Онҳо ба вай мегуфтанд: «Бигӯй: 'Шиббӯлет'», вале вай мегуфт: «Сиббӯлет», ва наметавонист дуруст талаффуз намояд; ва онҳо вайро дастгир карда, назди гузаргоҳҳои Урдун мекуштанд; ва дар он вақт чилу ду ҳазор нафар эфроимиён кушта шуданд. t~}||J{rz wv}utt-r:qlpnn#mlk jEiggedd=&;:9V8Q7543210[//.-,+ *)( '&X%t$#>"!! ($oY[, mdVdLWA)FВа қавм ба Байт-Ил омада, то шом дар он ҷо ба ҳузури Худо нишастанд, ва овози худро баланд карда, зор-зор гиристанд.?@ {FВа исроилиён дар Мисфо қасам хӯрда, гуфтанд: «Касе аз мо духтарашро ба бинёминӣ ба занӣ нахоҳад дод».J?F0Ва исроилиён назди банӣ Бинёмин баргашта, онҳоро ба дами шамшер куштанд: тамоми аҳли шаҳр ва чорпоён ва ҳар чиро, ки ёфтанд; низ ҳамаи шаҳрҳоеро, ки ёфтанд, оташ дода сӯзониданд.F>F/Ва шашсад нафар тоб хӯрда, ба биёбон, сӯи сахраи Риммӯн гурехтанд, ва чор моҳ дар сахраи Риммӯн истоданд.n=WF.Ҳамаи касоне ки аз Бинёмин дар он рӯз талаф шуданд, бисту панҷ ҳазор нафар шамшерзан буданд, ки ҳамаашон мардони ҷангӣ буданд.a<=F-Ва онҳо тоб хӯрда, ба биёбон, сӯи сахраи Риммӯн гурехтанд, вале аз онҳо панҷ ҳазор нафарро дар роҳҳо ба ҳалокат расониданд; ва онҳоро то Ҷидъӯм таъқиб карда, аз онҳо ду ҳазор нафарро куштанд.%;EF,Ва ҳаждаҳ ҳазор нафар аз бинёминиён фурӯ ғалтиданд, ки ҳамаашон мардони ҷангӣ буданд.:F+Бинёминиёнро иҳота намуда, гирифтори таъқиб карданд, ва дар Менуҳо, ки дар рӯ ба рӯи тарафи шарқии Ҷибъо воқеъ аст, онҳоро торумор сохтанд.E9F*Ва онҳо аз пеши исроилиён ба тарафи роҳи биёбон рӯй тофтанд, вале ҳарбу зарб онҳоро дар он ҷо низ таъқиб мекард, ва касонеро, ки аз шаҳрҳо мебаромаданд, андаруни он мекуштанд.G8 F)Ва исроилиён баргаштанд, ва бинёминиён ба воҳима афтоданд, зеро диданд, ки фалокат бар сарашон омадааст.71F(Дар ҳамин вақт аз шаҳр сутуни ғафси дуд баланд шудан гирифт, ва бинёминиён ба ақиби худ назар андохтанд, ва инак, дуд аз тамоми шаҳр сӯи осмон мебарояд,b6?F'Ва ҳангоме ки исроилиён дар ҷанг қафо гаштанд, ва Бинёмин ба заданн исроилиён шурӯъ намуда, тақрибан сӣ нафарро аз онҳо куштанд, ва гуфтанд: «Онҳо пеши мо мисли ҷанги якум фурӯ меғалтанд», –t5cF&Ва аломате дар миёни исроилиён ва каминварон қарор дода шуда буд, ки онҳо бояд аз даруни шаҳр сутунҳои ғафси дудро баланд кунанд.c4AF%Ва каминварон шитофта, ба Ҷибъо ҳуҷум карданд; ва каминварон паҳн шуда рафта, тамоми аҳли шаҳрро ба дами шамшер куштанд.C3F$Ба назари банӣ Бинёмин чунин намуд, ки шикаст расонидаанд; вале исроилиён барои Бинёмин ҷой холӣ карда буданд, зеро умедашон ба он камине буд, ки назди Ҷибъо гузошта буданд.+2QF#Ва Парвардигор ба Бинёмин пеши Исроил шикаст расонид, ва банӣ Исроил дар он рӯз бисту панҷ ҳазору сад нафарро аз Бинёмин куштанд, ки ҳамаашон шамшерзан буданд.C1F"Ва даҳ ҳазор марди баргузида, ки аз тамоми Исроил буданд, аз пеши Ҷибъо наздик омаданд, ва ҳарбу зарби сахте рӯй дод, ва бинёминиён надонистанд, ки фалокате ба сарашон меояд.0'F!Ва ҳамаи исроилиён аз ҷои худ бархоста, дар Баал-Томор саф бастанд; ва каминварони Исроил аз камингоҳи худ, аз майдони назди Ҷибъо ҷаста баромаданд./)F Ва банӣ Бинёмин гуфтанд: «Онҳо пеши мо, мисли пештара, фурӯ меғалтанд». Вале банӣ Исроил гуфтанд: «Бигрезем, то ки ӯро аз шаҳр ба сӯи роҳҳо дур кунем».%.EFВа банӣ Бинёмин ба пешвози қавм берун омада, аз шаҳр дур шуданд, ва дар роҳҳо, ки яке сӯи Байт-Ил ва дигаре сӯи Ҷибъо мебурд, мисли дафъаҳои пеш ба куштани қавм шурӯъ карданд, ва қариб сӣ нафар аз исроилиён дар саҳро кушта шуданд.U-%FВа банӣ Исроил дар рӯзи сеюм ба муқобили банӣ Бинёмин баромаданд, ва мисли дафъаҳои пеш назди Ҷибъо саф бастанд.c,AFВа исроилиён гирдогирди Ҷибъо каминҳо гузоштанд.,+SFВа Финҳос ибни Элъозор ибни Ҳорун дар он айём пеши он меистод, – ва гуфтанд: «Оё боз бар зидди бародарони худ банӣ Бинёмин ба ҷанг бароям, ё даст кашам?» Ва Парвардигор гуфт: «Бароед, зеро ки фардо онҳоро ба дасти шумо хоҳам супурд».1*]FВа банӣ Исроил аз Парвардигор пурсиданд, – ва сандуқи паймони Худо дар он вақт дар он ҷо буд,+)QFВа тамоми банӣ Исроил, тамоми қавм баромада, ба Байт-Ил омаданд, ва гириста, дар он ҷо ба ҳузури Парвардигор нишастанд, ва дар он рӯз то шом рӯза доштанд, ва қурбониҳои сӯхтанӣ ва қурбониҳои саломатӣ ба ҳузури Парвардигор оварданд.<(sFВа бинёминиён дар рӯзи дуюм ба пешвози онҳо аз Ҷибъо берун омаданд ва аз банӣ Исроил боз ҳаждаҳ ҳазор нафарро кушта бар замин ғалтониданд, ки ҳамаашон шамшерзан буданд.}'uFВа банӣ Исроил дар рӯзи дуюм ба ҷонибн банӣ Бинёмин пеш омаданд.&FВа банӣ Исроил баромада, ба ҳузури Парвардигор то шом гиристанд, ва аз Парвардигор пурсида, гуфтанд: «Оё боз бар зидди бародарони худ банӣ Бинёмин барои ҷанг наздик оем?» Ва Парвардигор гуфт: «Бар зидди онҳо бароед»,V%'FВале қавм, яъне исроилиён, қувват ёфта, дар ҳамон ҷое ки рӯзи якум саф баста буданд, аз нав барои ҷанг саф бастанд.V$'FВа банӣ Бинёмин аз Ҷибъо берун омада, дар он рӯз бисту ду ҳазор нафарро аз исроилиён кушта бар замин ғалтониданд.h#KFВа исроилиён берун омаданд, то ки бо Бинёмин ҷанг кунанд, ва исроилиён назди Ҷибъо ба муқобили онҳо барои ҷанг саф бастанд.s"aFВа банӣ Исроил бомдодон бархоста, назди Ҷибъо урду заданд.]!5FВа бархоста, ба Байт-Ил рафтанд, ва аз Худо пурсиданд, ва банӣ Исроил гуфтанд: «Кист, ки аз миёни мо аввал бар зидди банӣ Бинъёмин ба ҷанг барояд?» Ва Парвардигор гуфт: «Яҳудо аввал барояд».Q FВа аз исроилиён, ғайр аз Бинёмин, чорсад ҳазор нафар шамшерзан саф кашиданд, ки ҳамаашон мардони ҷангӣ буданд.`;FАз тамоми ин қавм ҳафтсад марди баргузидаи чапдаст буданд, ва ҳамаи инҳо ба мӯе санг меандохтанд, ва хато намекарданд.$CFВа аз банӣ Бинёмин дар он рӯз аз шаҳрҳо бисту шаш ҳазор марди шамшерзан саф кашиданд; ғайр аз ин, аз сокинони Ҷибъо ҳафтсад нафар баргузидагон саф кашиданд.3FВа банӣ Бинёмин аз шаҳрҳо дар Ҷибъо ҷамъ шуданд, то ки бо банӣ Исроил ҷанг кунанд.F Ва акнун он шахсони бадахлоқро, ки дар Ҷибъо ҳастанд, таслим намоед, то ки онҳоро ба қатл расонида, бадиро аз Исроил нест кунем». Валекин банӣ Бинёмин нахостанд, ки овози бародарони худ банӣ Исроилро бишнаванд.U%F Ва сибтҳои Исроил ба тамоми сибти Бинёмин одам фиристода, гуфтанд: «Ин чӣ бадиест, ки дар миёни шумо рӯй додааст?F Ва ҳамаи исроилиён якдилона, чун як тан, назди он шаҳр ҷамъ омаданд.fGF Ва даҳ нафар аз сад аз ҳамаи сибтҳои Исроил, ва сад нафар аз ҳазор, ва ҳазор нафар аз даҳ ҳазор бигирем, то ки тӯша барои қавм биёранд; ва ҳамин ки онҳо баргарданд, мо ба Ҷибъои Бинёмин мувофиқи тамоми расвоие ки вай дар ҳаққи Исроил ба амал овардааст, амал намоем».9F Ва алҳол мо бояд дар ҳаққи Ҷибъо чунин коре бикунем: мувофиқи қуръа бар он битозем.wiFВа тамоми қавм, чун як тан, бархоста, гуфтанд: «Ҳеҷ яке аз мо ба хаймаи худ нахоҳем рафт, ва ҳеҷ яке аз мо ба хонаи худ нахоҳем шитофт.-FИнак ҳамаи шумо, эй банӣ Исроил, муҳокима ва машварати худро дар ин ҷо бикунед».(KFВа ман суррияи худро гирифта, пора-пора кардам, ва онро ба ҳамаи шаҳрҳои мулки Исроил фиристодам, зеро ки онҳо кори қабеҳ ва зиште дар Исроил ба амал оварданд.3aFВа сокинони Ҷибъо бар ман бархостанд, ва хонаеро, ки дар он будам, шабона иҳота намуданд. Маро мехостанд бикушанд, ва суррияи маро он қадар азият доданд, ки вай мурд.*OFВа он марди левизода, шавҳари занаке ки кушта шуда буд, ҷавоб гардонида, гуфт: «Ман бо суррияи худ ба Ҷибъо, ки мулки Бинёмин аст, омадам, то ки шабро бигзаронам.iMFВа банӣ Бинёмин шуниданд, ки банӣ Исроил ба Мисфо омадаанд. Ва банӣ Исроил гуфтанд: «Бигӯед, ки ин бадӣ чӣ гуна рӯй додааст»?FВа сардорони тамоми қавм, ҳамаи сибтҳои Исроил, дар ҷамъомади қавми Худо, ки аз чорсад ҳазор нафар пиёдаи шамшерзан иборат буданд, ҳозир шуданд.  FВа тамоми банӣ Исроил берун омаданд, ва ҷамоат мисли як тан, аз Дон то Беэр-Шобаъ ва замини Ҷилъод, ба ҳузури Парвардигор дар Мисфо ҷамъ шуданд.A}FВа ҳар кӣ инро медид, мегуфт: «Аз рузе ки банӣ Исроил аз замини Миср баромадаанд, то имрӯз чунин коре карда ва дида нашудааст; ба ин диққат диҳед, машварат намоед ва бигӯед».9mFВа ҳангоме ки ба хонаи худ расид, корде гирифт, ва суррияи худро гирифта, бадани вайро узв ба узв ба дувоздаҳ қисм пора кард, ва онҳоро ба тамоми ҳудуди Исроил фиристод. }FВа ӯ ба вай гуфт: «Бархез, то ки биравем!» Вале касе ҷавоб надод. Пас вайро гирифта, бар хар гузошт, ва он мард бархоста, ба макони худ рафт.L FБомдодон хоҷаи вай бархоста, дари хонаро воз кард, ва берун омад, то ки ба роҳи худ равона шавад; ва инак, зани суррияи ӯ дар даҳани дари хона афтодааст, ва дастҳояш бар остона буд.k QFВа занак субҳидам омада, назди дари он мард, ки хоҷааш дар он ҷо буд, беҳуш шуда афтод, ва то равшан шудани рӯз дар он ҷо хобид. FВалекин он шахсон нахостанд сухани ӯро бишнаванд. Ва он мард суррияи худро гирифта, назди онҳо берун овард; ва онҳо бо вай хобиданд, ва тамоми шаб то субҳ азият доданд, ва баробари дамидани саҳар вайро вогузоштанд.q ]FИнак, духтари бокираи ман ва суррияи ӯ, – ман онҳоро берун меоварам, ва шумо ба номӯси онҳо таҷовуз намоед, ва ҳар чи дар назаратон писанд ояд, ба онҳо бикунед, вале ба ин мард ин кори зиштро накунед».0[FВа марди соҳибхона назди онҳо баромада, ба онҳо гуфт: «Не, бародаронам, лутфан, бадкорӣ накунед; модоме ки ин мард ба хонаи ман даромадааст, ин кори зиштро накунед.V'FҲангоме ки онҳо дили худро шод мекарданд, инак, мардуми шаҳр, шахсони бадахлоқ пастфитрат, хонаро иҳота намуда, дари онро сахт кӯфтанд, ва ба он пирамарди соҳибхона сухан ронда, гуфтанд: «Он мардро, ки ба хонаи ту даромадааст, берун ор, то ки бо ӯ бихобем».A}FВа ӯро ба хонаи худ овард, ва ба харон хӯрок дод; ва онҳо пойҳои худро шустанд, ва хӯрданд, ва нӯшиданд.9mFПирамард гуфт: «Осоиштагӣ бар ту бод; ҳар камии ту бар ман аст; лекин дар кӯча шабгузаронӣ накун».+FВа коҳу беда барои харони мо ҳаст, ва нону шароб низ барои ман ва барои канизи ту ва барои навкаре ки ҳамроҳи бандагони туст; аз ҳеҷ чиз камӣ надорем».FДар ҷавоби ӯ гуфт: «Мо аз Байт-Лаҳми Яҳудо то пушти кӯҳистони Эфроим меравем, ки ман аз он ҷо ҳастам; ба Байт-Лаҳми Яҳудо рафта будам, ва алҳол сӯи хонаи Парвардигор меравам; ва касе нест, ки маро ба хонаи худ бибарад.W)FВа ӯ назар андохта дид, ки роҳгузаре дар кӯчаи шаҳр нишастааст; ва пирамард гуфт: «Куҷо меравӣ? Ва аз куҷо омадаӣ?»4cFВа инак, пирамарде бегоҳирузӣ аз кори худ аз саҳро бармегашт; ва ин мард аз кӯҳистони Эфроим буда, дар Ҷибъо сокин буд, вале мардуми ин макон аз сибти Бинёмин буданд.?yFВа ба он ҷо тоб хӯрданд, то ки омада, шабро дар Ҷибъо бигзаронанд; ва ӯ омада, дар кӯчаи шаҳр нишаст, ва касе набуд, ки онҳоро ба хонаи худ бурда, барои шабгузаронӣ ҷой диҳад..WFВа аз он ҷо гузашта рафтанд, ва назди Ҷибъо, ки мулки Бинёмин аст, офтоб бар онҳо ғуруб кард.?~yF Ва ба навкари худ гуфт: «Рафта, ба яке аз маконҳо мерасем, ва шабро дар Ҷибъо ё дар Ромо мегузаронем».^}7F Хоҷааш ба вай гуфт: «Ба шаҳри бегона, ки сокинонаш аз банӣ Исроил нестанд, дохил намешавем, балки ба Ҷибъо мегузарем».#|AF Вақте ки онҳо ба Ябус расиданд, рӯз бағоят ба ғуруб наздик буд, ва навкар ба хоҷааш гуфт: «Биёед, ба ин шаҳри ябусиён дохил шуда, шабро дар он ҷо бигзаронем».={uF Вале он мард ба шабгузаронӣ розӣ нашуд, ва бархоста, равона шуд ва то рӯ ба рӯи Ябус, ки Ерусалим бошад, расид, ва ҷуфти харони полондор ҳамроҳи ӯ буд, ва суррияи ӯ бо ӯ буд.]z5F Ва он мард бархост, то ки равона шавад, – худаш ва суррияаш ва навкараш. Ва падарарӯси ӯ, падари занак, ба ӯ гуфт: «Инак, рӯз ба ғуруб наздик мешавад; лутфан, имшаб бимонед; инак, рӯз тамом мешавад; шабро дар ин ҷо бигзарон, то дилат шод гардад; ва фардо бармаҳал бедор шуда, роҳи худро давом хоҳед дод, ва ту ба хаймаи худ хоҳӣ расид».QyFВа дар рӯзи панҷум ӯ бомдодон бармаҳал бедор шуд, то ки равона шавад, ва падари занак ба ӯ гуфт: «Лутфан, дили худро боқувват намо, ва то гашти пешин бимонед». Ва ҳар ду хӯрок хӯрданд.bx?FВа он мард бархост, то ки равона шавад, валекин падарарӯсаш аз ӯ бисёр хоҳиш намуд, ва ӯ монда, шабро дар он ҷо гузаронид.wFВа ҳар ду нишаста, якҷоя хӯрок хӯрданд ва нӯшиданд; ва падари занак ба он мард гуфт: «Лутфан, имшаб дар ҳамин ҷо бимон, то дилат шод гардад».Uv%FВа дар рӯзи чорум онҳо бомдодон бармаҳал бедор шуданд, ва ӯ бархост, то ки равона шавад; ва падари занак ба домодаш гуфт: «Дили худро бо луқмаи нон боқувват намо, ва баъд равона шавед».zuoFВа падарарӯсаш, яъне падари занак, ӯро нигоҳ дошт, ва ӯ се рӯз назди вай истод; ва хӯрданд ва нӯшиданд ва дар он ҷо шабро гузарониданд.t7FВа шавҳараш бархоста, аз паси вай рафт, то ки дили вайро ёфта, вайро назди худ баргардонад; ва навкараш ва як ҷуфт хараш ҳамроҳи ӯ буд. Вай ӯро ба хонаи падари худ овард, ва падари занак ӯро дида, бо хурсандӣ ӯро пешвоз гирифт.RsFВа суррияи ӯ аз ӯ қаҳр карда, аз пеши ӯ ба хонаи падари худ, ба Байт-Лаҳми Яҳудо рафт, ва дар он ҷо чор моҳ бимонд.$r EFВа дар он айёме ки подшоҳе дар Исроил набуд, марди левизодае дар пушти кӯҳистони Эфроим сокин буд, ва зани суррияе аз Байт-Лаҳми Яҳудо барои худ гирифта буд.2q_FВа бути Михоро, ки сохта буд, дар тамоми айёме ки хонаи Худо дар Шилӯ буд, барои худ гузоштанд.7piFВа банӣ Дон он бутро барои худ барқарор карданд; ва Ехӯнотон ибни Ҷершӯн ибни Менашше, худаш ва писаронаш, то рӯзи асир шудани аҳли ин замин коҳинони сибти Дон буданд.Yo-FВа шаҳрро ба номи падари худ Дон, ки барои Исроил таваллуд шуда буд, Дон номиданд; валекин номи шаҳр аввал Лаиш буд.Vn'FВа касе набуд, ки раҳоӣ диҳад, зеро ки он аз Сидӯн дур буд, ва онҳо ба касе робитае надоштанд, ва он дар водие ки назди Байт-Реҳӯб аст, воқеъ буд. Ва шаҳрро бино карда, дар он сокин шуданд.umeFВа онҳо он чиро, ки Михо сохта буд, ва коҳинеро, ки ӯ дошт, гирифта, бар Лаиш, бар зидди қавме ки ором ва бепарво буданд, тохтутоз карданд, ва онҳоро ба дами шамшер куштанд, ва шаҳрро оташ дода сӯзониданд.Il FВа банӣ Дон ба роҳи худ рафтанд; ва чун Михо дид, ки онҳо аз ӯ пурзӯртаранд, тоб хӯрда, ба хонаи худ баргашт.=kuFВа банӣ Дон ба ӯ гуфтанд: «Овозатро дар миёни мо баланд накун, мабодо одамони тундмизоҷ бар шумо ҳуҷум оваранд, ва ту ҷони худ ва ҷони аҳли хонаи худро ба ҳалокат расонӣ».!j=FВа ӯ гуфт: «Худоёни маро, ки сохтаам, бо коҳин гирифта рафтаед. Барои ман боз чӣ чизе боқӣ мондааст? Пас, чӣ гуна ҷуръат намуда, мегӯед, ки 'туро чӣ шудааст?'»diCFВа банӣ Донро фарёд карданд, ва инҳо рӯи худро гардонида, ба Михо гуфтанд: «Туро чӣ шудааст, ки инҳоро ҷамъ карда омадаӣ?»shaFВақте ки онҳо аз хонаи Михо дур шуданд, мардуме ки дар хонаҳои гирду пеши хонаи Михо буданд, ҷамъ шуда, банӣ Донро таъқиб карданд,5geFВа онҳо тоб хӯрда, раҳсипор шуданд; ва кӯдакон ва чорпоён ва бору будро пешопеши худ гузоштанд. f;FВа коҳин дилшод гардид, ва эфӯд ва трофим ва бутро гирифта, андаруни қавм дохил шуд.weiFОнҳо ба ӯ гуфтанд: «Хомӯш шуда, дастатро бар даҳонат бимон, ва бо мо омада, барои мо падар ва коҳин бош. Кадомаш барои ту беҳтар аст: коҳини хонаи як шахс бошӣ, ё ки коҳини сибт ва қабилае дар Исроил бошӣ?»cdAFВа ҳангоме ки инҳо ба хонаи Михо дохил шуда, санам ва эфӯд ва трофим ва бутро гирифтанд, коҳин ба онҳо гуфт: «Чӣ мекунед?»c-FВа он панҷ нафар, ки барои ҷосусии замин рафта буданд, баромада, ба он ҷо дохил шуданд, ва санам ва эфӯд ва трофим ва бутро гирифтанд, дар сурате ки коҳин бо он шашсад одами дорои асбоби ҷангӣ дар даҳани дарвоза истода буд.)bMFВа он шашсад одам аз банӣ Дон, ки асбоби ҷангӣ доштанд, дар даҳани дарвоза истода буданд.Aa}FВа ба он ҷо рафта, ба хонаи ҷавони левизода, яъне ба хонаи Михо даромаданд, ва аз ӯ аҳволпурсӣ карданд. ` FВа он панҷ нафар, ки барои ҷосусӣ ба замини Лаиш рафта буданд, ба бародарони худ сухан ронда, гуфтанд: «Оё медонед, ки дар ин хонаҳо эфӯд ва трофим ва санам ва бут ҳаст? Ва акнун фаҳм намоед, ки чӣ кор бояд бикунед».{_qF Ва онҳо аз он ҷо ба кӯҳи Эфроим гузашта, ба хонаи Михо расиданд, ^F Ва баромада, дар Қирят-Еорим, дар Яҳудо урду заданд; бинобар ин то имрӯз он маконро бошишгоҳи Дон меноманд; он дар ақиби Қирят-Еорим воқеъ аст.5]eF Ва аз он ҷо аз қабилаи Дон, аз Соръо ва Эштоӯл, шашсад одами дорои асбоби ҷангӣ раҳсипор шуданд.7\iF Чун биравед, назди қавми бепарвое хоҳед омад, ва он замин паҳновар аст, ва Худо онро ба дасти шумо супурдааст, – чунон мавзеест, ки аз ҳеҷ чизи рӯи замин камӣ надорад».Q[F Ва онҳо гуфтанд: «Бархезем ва бар онҳо битозем, зеро замине дидем, ки бағоят хуб аст. Вале шумо хомӯш нишастаед? Танбалӣ накунед, балки рафта дохил шавед ва он заминро соҳибӣ намоед.JZFВа назди бародарони худ ба Соръо ва Эштоӯл омаданд, ва бародаронашон ба онҳо гуфтанд: «Чӣ хабаре овардед?»oYYFВа он панҷ нафар рафта, ба Лаиш расиданд, ва қавмеро, ки дар он ҷо буданд, диданд, ки онҳо дар амният, мувофиқи расму одати сидӯниёни ором ва бепарво умр ба сар мебурданд, ва дар ин замин ҳокиме набуд, ки осебе расонад, ва онҳо аз сидӯниён дур буда, бо касе коре надоштанд.6XgFВа коҳин ба онҳо гуфт: «Ба саломатӣ биравед: роҳе ки шумо меравед, зери назари Парвардигор аст».NWFВа ба ӯ гуфтанд: «Лутфан, аз Худо бипурс, то бидонем, ки оё роҳи мо, ки ба он меравем, бомуваффақият хоҳад буд?»@V{FВа ӯ ба онҳо гуфт: «Михо ба ман чунин ва чунин рафтор намуд, ва маро киро кард, ва ман коҳини ӯ шудаам».xUkFҲангоме ки онҳо назди хонаи Михо буданд, овози он ҷавони левизодаро шинохтанд, ва ба он ҷо дохил шуда, ба ӯ гуфтанд: «Кист, ки туро ба ин ҷо овардааст? Ва дар ин макон ту чӣ мекунӣ? Ва дар ин ҷо чӣ кор дорӣ?»#TAFВа банӣ Дон аз қабилаи худ, аз миёни тамоми ҷамоати худ, панҷ нафарро, ки мардони ҷангии далер буданд, аз Соръо ва Эштоӯл фиристоданд, то ки заминро ҷосусӣ ва тафтиш кунанд; ва ба онҳо гуфтанд: «Рафта, заминро тафтиш намоед!» Ва онҳо ба кӯҳи Эфроим то хонаи Михо расида, дар он ҷо шабро гузарониданд.NS FДар он айём подшоҳе дар Исроил набуд; ва дар он айём сибти Дон барои худ мулке аз баҳри сокин шудан меҷустанд, зеро ки то он вақт ба онҳо мулке андаруни сибтҳои Исроил нарасида буд.TR#F Ва Михо гуфт: «Акнун донистам, ки Парвардигор ба ман меҳрубонӣ хоҳад кард, зеро ки левизода коҳини ман шудааст»."Q?F Ва Михо левизодаро баргумошт, ва ҷавон коҳини ӯ шуд, ва дар хонаи Михо манзил гирифт.?PyF Ва левизода розӣ шуд, ки назди ин мард манзил гирад; ва он ҷавон назди вай мисли яке аз писаронаш буд.1O]F Ва Михо ба ӯ гуфт: «Назди ман манзил гир, ва бароям падар ва коҳин бош, ва ман ба ту ҳар сол даҳ сиқл нуқра, ва як даста либос ва ризқу рӯзӣ медиҳам». Ва левизода омад,N#F Ва Михо ба ӯ гуфт: «Аз куҷо омадаӣ?» Ва ӯ дар ҷавоб гуфт: «Ман левизодае аз Байт-Лаҳми Яҳудо ҳастам, ва меравам, то ҷое ки биёбад дар он манзил гирам». z,~-|{zyywvutsrqqp nnljihgfeKdcc)aa_^^][Z,YRXVUTSRQ?P!O?N%LKKPJpHGFaEICBa@?~>{==<5:9 8765+4_3%110//4.N,++%)(z'P&`%$#J"!4q8$GCRz W =E,; {ZВа Элӣ ба вай гуфт: «То ба кай маст мешавӣ? Шаробро аз худ дур кун».s: cZ Ва Ҳанно дар дили худ сухан мегуфт: лабҳояш фақат меҷунбид, вале овозаш шунида намешуд; бинобар ин Элӣ гумон кард, ки вай маст аст.9 5Z Ва азбаски дуои вай ба ҳузури Парвардигор тӯл кашид, Элӣ ба даҳони вай назар дӯхт.t8 eZ Ва назр намуда, гуфт: «Эй Парвардигори лашкарҳо! Агар ба азияти канизи Худ назар андозӣ, ва маро ба ёд оварӣ, ва канизи Худро фаромӯш накунӣ, ва фарзанди наринае ба канизи Худ ато фармоӣ, ман ӯро тамоми айёми умраш ба Парвардигор хоҳам дод, ва поку ба сари ӯ нахоҳад расид».7 {Z Ва вай бо сӯзи дил сӯи Парвардигор дуо мегуфт ва зор-зор мегирист.p6 ]Z Ва Ҳанно, баъд аз хӯрдан ва нӯшидан дар Шилӯ, бархост; ва Элии коҳин назди паҳлударии маъбади Парвардигор бар курсӣ нишаста буд.$5 EZВа шавҳараш Элқоно ба вай мегуфт: «Эй Ҳанно! Чаро гиря мекунӣ, ва чаро чизе намехӯрӣ, ва чаро дилат ғамгин аст? Ман, охир, барои ту аз даҳ писар беҳтар ҳастам».4 ZВа ин тавр ҳар сол воқеъ мешуд: ҳар боре ки вай ба хонаи Парвардигор меомад, палонҷаш чунон вайро меранҷонид, ки вай гиря мекард ва чизе намехӯрд.>3 yZВа палонҷаш вайро сахт ранҷонида, бисёр ба хашм меовард, барои он ки Парвардигор батнашро баста буд.M2 ZВалекин ба Ҳанно ҳиссаи дучанд медод, зеро ки Ҳанноро дӯст медошт, агарчи Парвардигор батни вайро баста буд.R1 !ZВа дар он рӯзе ки Элқоно қурбонӣ мекард, ба зани худ Фанинно ва ба ҳамаи писарон ва духтарони вай ҳиссаҳо медод;e0 GZВа он мард ҳар сол аз шаҳри худ мерафт, то ки Парвардигори лашкарҳоро дар Шилӯ парастиш намояд ва барои Ӯ қурбонӣ кунад; ва дар он ҷо ду писари Элӣ, Ҳофнӣ ва Финҳос, коҳинони Парвардигор буданд.D/ ZВа ӯ ду зан дошт: номи яке Ҳанно ва номи дигаре Фанинно буд: ва Фанинно бача дошт, вале Ҳанно бача надошт.z. sZВа марде аз Ромотаим-Сӯфим, аз кӯҳистони Эфроим буд; ва номаш Элқоно ибни Ерӯҳом, ибни Элиҳу, ибни Тӯҳу, ибни Суф буд, – ва ӯ эфротӣ буд.x-kPВа Убид Йисойро ба дунё овард, ва Йисой Довудро ба дунё овард.v,gPВа Салмӯн Бӯазро ба дунё овард, ва Бӯаз Убидро ба дунё овард,+PВа Аминодоб Наҳшӯнро ба дунё овард, ва Наҳшӯн Салмӯнро ба дунё овард,z*oPВа Ҳесрӯн Ромро ба дунё овард, ва Ром Аминодобро ба дунё овард,a)=PИн аст насли Форас: Форас Ҳесрӯнро ба дунё овард.w(iPЗанони ҳамсоя ӯро ном ниҳода, гуфтанд: «Барои Ноомӣ писаре таваллуд шуд», ва ӯро Убид ном ниҳоданд. Ӯ падари Йисой падари Довуд аст.o'YPВа Ноомӣ он бачаро гирифта, дар оғӯш кашид, ва дояи ӯ шуд.m&UPӮ барои ту ҷонбахш ва асои пирии ту хоҳад буд, зеро келинат, ки туро дӯст медорад ва бароят аз ҳафт писар хубтар аст, ӯро зоид».%{PВа занон ба Ноомӣ гуфтанд: «Муборак аст Парвардигор, ки туро имрӯз аз фидиягузор маҳрум накард! Бигзор номи ӯ дар Исроил пуршараф бошад!Y$-P Ва Буаз Рутро гирифт: вай зани ӯ шуд, ва ӯ назди вай даромад. Ва Парвардигор ба вай ҳомилагӣ бахшид: вай писаре зоид.#P Ва бигзор хонаи ту мисли хонаи Форас бошад, – ки ӯро Томор барои Яҳудо зоида буд, – аз он насле ки Парвардигор ба ту аз ин ҷавонзан хоҳад бахшид».S"!P Тамоми қавме ки назди дарвоза буданд, ва пирон низ гуфтанд: «Шоҳид ҳастем! Бигзор Парвардигор занеро, ки ба хонаи ту медарояд, мисли Роҳел ва Леё гардонад, ки ҳар дуи онҳо хонаи Исроилро бино кардаанд; ва ту дар Эфрот комёб шав ва дар Байт-Лаҳм ном барор.!+P Ва низ Рути мӯобия – зани Маҳлӯнро барои худ ба занӣ харидам, то ки номи он марҳумро бар мероси ӯ барқарор намоям, ва номи он марҳум аз миёни бародаронаш ва аз дарвозаи иқоматгоҳаш нест нашавад; шумо имрӯз шоҳид ҳастед».- UP Ва Бӯаз ба пирон ва ба тамоми қавм гуфт: «Шумо имрӯз шоҳид ҳастед, ки ҳар он чи аз они Элимелех буд ва ҳар он чи аз они Килйӯн ва Маҳлӯн буд, аз дасти Ноомӣ харидам;PВа он фидиягузор ба Бӯаз гуфт: «Барои худ бихар!» Ва кафши худро кашида дод.KPДар замони қадим дар Исроил дар соҳаи фидия ва мубодила барои тасдиқи ҳар муомила чунин одате буд, ки яке кафши худро кашида ба дигаре медод, ва ин дар Исроил ҳуҷҷат ҳисоб меёфт.p[PОн фидиягузор гуфт: «Наметавонам фидия дода барои худ бигирам: мабодо мероси худро фосид намоям. Пас, фидиягузории маро ту ба зиммаи худ гирифта, фидия бидеҳ, зеро ки наметавонам фидиягузор бошам».Y-PБӯаз гуфт: «Дар рӯзе ки заминро аз дасти Ноомӣ бихарӣ, Рути мӯобӣ мӯобия – зани он вафотёфтаро марҳумро низ харида бошӣ, то ки номи он вафотёфтаро марҳумро бар мероси ӯ барқарор намоӣ»."?PМан салоҳ донистам, ки ба самъи ту расонда, бигӯям: онро ба ҳузури нишастагон, яъне ба ҳузури ин пирони қавми ман бихар. Агар фидия медиҳӣ – бидеҳ, ва агар фидия намедиҳӣ – ба ман бигӯй, то бидонам, зеро ғайр аз ту касе нест, ки фидия диҳад; ва навбати ман баъд аз туст». Ӯ гуфт: «Ман фидия хоҳам дод».kQPБа он фидиягузор гуфт: «Ноомӣ, ки аз замини Мӯоб баргаштааст, қитъаи заминеро, ки аз они бародарамон Элимелех буд, мефурӯшад. ;PАз пирони шаҳр даҳ нафарро гирифта, ба онҳо гуфт: «Ин ҷо бинишинед». Онҳо нишастанд.e GPБӯаз назди дарвоза омад, ва он ҷо нишаст. Ва инак, он фидиягузор, ки Бӯаз дар бораи ӯ сухан ронда буд, гузашт. Гуфт: «Эй фалону беҳмадон фалони фалонӣ, баргашта, ин ҷо бинишин». Ӯ баргашта, нишаст.yPГуфт: «Ором бинишин, духтарам, то бидонӣ, ки кор чӣ гуна анҷом хоҳад ёфт; зеро ки он мард то ин корро имрӯз буд накунад, ором нахоҳад шуд».&GPВа гуфт: «Ин шаш андоза ҷавро ба ман дода, гуфт, ки 'назди модаршӯи худ дастхолӣ нарав'».lSPВақте ки вай назди модаршӯи худ омад, ӯ гуфт: «Корҳоят чӣ тавр аст, духтарам?» Вай ҳар он чи он мард барояш кард, ба ӯ хабар дод,&GPВа ба вай гуфт: «Сарандозеро, ки бар туст, гирифта, нигоҳ дор». Вай онро нигоҳ дошт, ва ӯ шаш андоза ҷавро чен карда, бар китфи вай гузошт, ва ба шаҳр равона шуд.-PВа то субҳ пеши пойҳои ӯ хобид, ва пеш аз он ки касе бубинад, бархост. Ва ӯ дар дили худ гуфт: 'Зинҳор мардум нафаҳманд, ки ин зан ба хирмангоҳ омада буд'. P Имшаб дар ҳамин ҷо бимон, ва пагоҳӣ, агар ӯ барои ту фидия диҳад, хуб мешавад, – бигзор фидия диҳад: ва агар ӯ нахоҳад, ки барои ту фидия диҳад, қасам ба Парвардигор, ки ман барои ту фидия хоҳам дод! То пагоҳӣ бихоб».5eP Ва акнун, дуруст аст, ки ман фидиягузор ҳастам, валекин фидиягузори аз ман наздиктаре низ ҳаст.zoP Ва акнун, духтарам, натарс: ҳар он чи гуфтӣ, барои ту хоҳам кард, зеро ки назди ҳар дарвоза қавми ман медонанд, ки ту зани солеҳа ҳастӣ.nWP Гуфт: «Эй духтарам! Ту аз ҷониби Парвардигор баракат хоҳӣ ёфт, зеро ки ин меҳрубонии охирини худро назар ба аввала хубтар ба ҷо овардӣ, бе он ки аз қафои ҷавонони хоҳ бенаво ва хоҳ сарватдор биравӣ.b?P Ва гуфт: «Ту кистӣ?» Гуфт: «Ман канизи ту – Рут ҳастам; боли худро бар канизи худ паҳн намо, зеро ки ту фидиягузор ҳастӣ».2 _PНисфи шаб он мард ба изтироб омад ва як қад парида хест, ва инак, зане пеши пойҳои ӯ хобидааст;{ qPБӯаз хӯрок хӯрд, ва нӯшид, ва дилшод шуд, ва дар канори хирман омада хобид. Пас вай оҳиста омада, пеши тарафи пойҳои ӯро кушод ва хобид. 3PВа ба хирмангоҳ фуруд омад, ва ҳар он чи модаршӯяш ба вай фармуда буд, ба ҷо овард.o YPВай ба ӯ гуфт: «Ҳар он чи ба ман гуфтӣ, ба ҷо хоҳам овард».& GPВа ҳангоме ки бихобад, ҷоеро, ки ӯ хобид, дар хотир бидор, ва омада, пеши тарафи пойҳои ӯро бикушо ва дароз каш бихоб. Ӯ ба ту хоҳад гуфт, ки чӣ кор бояд бикунӣ».6gPТу шустушӯ бикун, ва равған бимол, ва пероҳани худро бипӯш, ва ба хирмангоҳ фуруд ой, лекин худро ба он мард нишон надеҳ, то вақте ки хӯрдан ва нӯшиданашро тамом кунад.H PИнак оё Бӯаз, ки ҳамроҳи канизони ӯ будӣ, хешованди мо нест? Инак, ӯ имшаб дар хирмангоҳ ҷавро бод мекунад;c CPВа модаршӯяш – Ноомӣ ба вай гуфт: «Эй духтарам, оё маро лозим нест, ки бароят ҷои фароғат биҷӯям, то ки барои ту хуб бошад?}uPВай ба канизони Бӯаз ҳамроҳ шуда, хӯшачинӣ кард, то вақте ки дарави ҷав ва дарави гандум ба итмом расид; ва бо модаршӯи худ иқомат дошт.}uPВа Ноомӣ ба келини худ – Рут гуфт: «Хуб аст, духтарам, ки ҳамроҳи канизони ӯ берун оӣ, ва дар киштзори дигар ба ту дастдарозӣ накунанд».tcPРути мӯобия гуфт: «Ӯ ҳатто ба ман гуфт, ки 'ҳамроҳи канизони ман бош, то вақте ки тамоми дарави маро ба итмом охир сомон расонанд'».PВа Ноомӣ ба келини худ гуфт: «Бигзор ӯ баракат ёбад аз ҷониби Парвардигор, ки меҳрубонии худро ба зиндагон ва мурдагон бас накардааст!» Ва Ноомӣ ба вай гуфт: «Он мард ба мо наздик аст; ӯ аз фидиягузорони мост».7PВа модаршӯяш ба вай гуфт: «Имрӯз дар куҷо чидӣ ва дар куҷо кор кардӣ? Бигзор он валинеъмати ту баракат ёбад!» Вай ба модаршӯяш аз касе ки наздаш кор карда буд, хабар дода, гуфт: «Номи касе ки наздаш имрӯз кор кардам, Бӯаз аст».fGPОнро бардошта, ба шаҳр омад, ва он чи чида буд, модаршӯяш дид. Ва он чи пас аз сер шуданаш боқӣ монда буд, бароварда ба ӯ дод.5ePТо бегоҳӣ вай дар он киштзор хӯшачинӣ кард, ва он чи чида буд, кӯфт, ва қариб як эфа* ҷав баромад;~9PАз дастаҳо низ барои вай бароварда партоед, то бичинад, ва таънае бар вай назанед».}yPВа барои хӯша чидан бархост. Ва Бӯаз ба навкарони худ фармуда, гуфт: «Бигзор вай дар миёни бандҳо низ бичинад, ва осебе ба вай нарасонед;x|kPВа чун вақти хӯрок расид, Бӯаз ба вай гуфт: «Ин ҷо биё ва нон бихӯр ва луқмаи худро дар сирко биғӯтон». Вай назди даравгарон нишаст, ва ӯ хӯшаҳои бирён ба вай дароз кард; вай хӯрда сер шуд, ва боз боқӣ монд.c{AP Вай гуфт: «Бигзор дар назари ту ман илтифот ёбам, хоҷаи ман! Ту маро тасаллӣ додӣ, ва бо суханонат дили канизи худро бардоштӣ, агарчи ман сазовори он нестам, ки мисли яке аз канизони ту бошам».z3P Бигзор Парвардигор аъмоли туро подош диҳад, ва музди ту аз ҷониби Парвардигор Худои Исроил комил бошад, ки ту омадаӣ, то дар таҳти болҳои Ӯ паноҳ барӣ!»DyP Бӯаз ба вай ҷавоб дода, гуфт: «Ҳар он чи ту пас аз вафоти шавҳарат барои модаршӯи худ кардаӣ, ба ман ҳикоя карда шуд, яъне ту падари худ ва модари худ ва замини зодгоҳи худро тарк кардаӣ ва назди қавме омадаӣ, ки дирӯз ва парирӯз онро намешинохтӣ.x#P Вай бар рӯи худ афтода, то ба замин таъзим кард ва ба ӯ гуфт: «Чаро дар назарат илтифот ёфтаам, ки маро бишиносӣ, ва ҳол он ки ман аҷнабизане ҳастам?»|wsP Бигзор чашмонат ба киштзоре бошад, ки медараванд, ва аз қафояшон бирав. Ман ба навкарон фармудам, ки ба ту дастдарозӣ накунанд. Ҳар гоҳ ташна монӣ, назди зарфҳо бирав ва аз обе ки навкарон мекашанд, бинӯш».vPВа Бӯаз ба Рут гуфт: «Бишнав, духтарам, барои хӯша чидан ба киштзори дигар нагузар ва аз ин ҷо низ нарав, балки ҳамроҳи канизони ман дар ин ҷо бош.xukPВай ба ман гуфт, ки 'мехоҳам аз қафои даравгарон дар миёни бандҳо хӯшаҳоро чида ҷамъ кунам'. Ва омада, аз худи саҳарӣ то алҳол ба по истод; вай кам дар хона мешавад фақат акнун андаке дар хона нишастааст».\t3PНавкаре ки назди даравгарон буд, ҷавоб дода, гуфт: «Вай ҷавонзани мӯобия аст, ки бо Ноомӣ аз замини Мӯоб баргаштааст;(sKPВа Бӯаз ба навкари худ, ки назди даравгарон гузошта буд, гуфт: «Ин ҷавонзан аз они кист?»qr]PВа инак, Бӯаз аз Байт-Лаҳм омад ва ба даравгарон гуфт: «Парвардигор бо шумо бод!» Ба ӯ гуфтанд: «Парвардигор туро баракат диҳад!»0q[PВай рафт ва ба киштзоре даромада, аз қафои даравгарон хӯшачинӣ кард. Ва чунин тасодуф шуд, ки он қитъаи киштзор ба Бӯаз, ки аз хонаводаи Элимелех буд, тааллуқ дошт.p'PВа Рути мӯобия ба Ноомӣ гуфт: «Мехоҳам ба киштзор равам ва аз қафои касе ки дар назараш илтифот ёбам, хӯшачинӣ кунам». Ба вай гуфт: «Бирав, духтарам».^o 9PНоомӣ хешованде аз тарафи шавҳари худ дошт, ки марди паҳлавони сарватдоре аз хонаводаи Элимелех буд, ва номаш – Бӯаз.n 1PВа Ноомӣ чунин баргашт, ва келинаш – Рути мӯобия, ки аз замини Мӯоб баргашта буд, ҳамроҳи ӯ буд; ва онҳо дар аввали дарави ҷав ба Байт-Лаҳм ворид шуданд.ym oPМан пурганҷ рафта будам, ва Парвардигор маро дастхолӣ баргардонд. Пас, чаро маро Ноомӣ мехонед, дар сурате ки Парвардигор маро ба азобу уқубат гирифтор кардааст, ва Тавоно бадбахтӣ бар сарам овардааст?»Rl !PБа онҳо гуфт: «Маро Ноомӣ* нахонед, балки Марро** бихонед, зеро ки Тавоно Зӯрофарин талхии зиёде бар сарам овард:Mk PВа ҳар дуяшон равона шуданд, то даме ки ба Байт-Лаҳм расиданд. Ва ҳангоме ки ба Байт-Лаҳм ворид шуданд, тамоми аҳли шаҳр аз онҳо ба ҳаяҷон омаданд, ва занон гуфтанд: «Оё ин Ноомист?»2j aPЧун ӯ дид, ки вай иродаи устувор азми қавӣ дорад ҳамроҳи ӯ биравад, дигар ба вай сухане нагуфт.Vi )PДар ҳар ҷое ки ту бимирӣ, хоҳам мурд ва дар он ҷо дафн хоҳам шуд. Бигзор Парвардигор дар ҳаққи ман чунин ва чунин кунад ва зиёда аз он кунад, агар чизе ғайр аз марг маро аз ту ҷудо кунад!»h 'PВале Рут гуфт: «Маро водор накун, ки туро тарк намоям ва аз пеши ту баргардам, зеро ба ҳар ҷое ки ту биравӣ, хоҳам рафт, ва дар ҳар ҷое ки ту иқомат кунӣ, иқомат хоҳам кард: қавми ту қавми ман ва Худои ту Худои ман хоҳад буд;Bg PВа ӯ гуфт: «Инак, дағечат назди қавми худ ва назди худоёни худ баргашт; ту низ аз паси дағечат баргард».Vf )PОнҳо боз овози худро баланд карда, гиристанд. Ва Орфо модаршӯи худро бӯсида, падруд видоъ кард, вале Рут бо ӯ монд;e P Оё ба онҳо то дами калон шуданашон интизорӣ хоҳед кашид? Оё аз барои онҳо худро аз шавҳар кардан хоҳед боздошт? Не, духтаронам! Ман барои шумо хеле ғамгинам; дар асл, дасти Парвардигор ба ман шикаст расондааст».]d 7P Баргардед, духтаронам, биравед! Зеро ки ман пир шудаам ва наметавонам шавҳар кунам. Ҳатто агар мегуфтам, ки 'ҳанӯз умеде дорам', ва худи ҳамин шаб шавҳар мекардам ва писарон низ мезоидам, –~c yP Валекин Ноомӣ гуфт: «Баргардед, духтаронам! Чаро ҳамроҳи ман меоед? Оё ҳанӯз дар батни ман писарон ҳастанд, ки барои шумо шавҳар шаванд?mb WP Ва ба ӯ гуфтанд, ки «бо ту назди қавми ту хоҳем баргашт».>a yP Бигзор Парвардигор ба шумо ато кунад, ки ҳар кадоматон дар хонаи шавҳари худ фароғат оромӣ роҳат ёбед!» Ва онҳоро бӯса кард. Вале онҳо овози худро баланд карда, гиристанд,6` iPНоомӣ ба ду келини худ гуфт: «Биравед, ва ҳар яке ба хонаи модари худ баргардед. Бигзор Парвардигор ба шумо меҳрубонӣ кунад, чунон ки шумо ба мурдагон ва ба ман кардед!u_ gPВа аз маконе ки дар он иқомат дошт, берун омад, ва ду келинаш ҳамроҳи ӯ буданд; ва роҳсипор шуданд, то ки ба замини Яҳудо баргарданд.(^ MPВа ӯ бо арусҳои келинҳои худ бархост, то ки аз замини Мӯоб баргардад, зеро дар замини Мӯоб шунид, ки Парвардигор қавми Худро бозҷӯӣ намуда, ба онҳо нон додааст;:] qPВа ҳар дуяшон – Маҳлӯн ва Килйӯн низ мурданд; ва он зан аз ду фарзандаш ва аз шавҳараш маҳрум монд.o\ [PОнҳо барои худ занони мӯобӣ мӯобия гирифтанд, ки номи яке Орфо ва номи дигаре Рут буд; ва дар он ҷо қариб даҳ сол иқомат карданд.n[ YPВа Элимелех, шавҳари Ноомӣ, мурд, ва ӯ бо ду писараш монд.@Z }PНоми он мард Элимелех буд, ва номи занаш – Ноомӣ, ва номи ду писараш – Маҳлӯн ва Килйӯн. Онҳо эфротиёни Байт-Лаҳми Яҳудо буданд, ва ба замини Мӯоб омада, дар он сокин шуданд.JY PВа воқеъ шуд дар айёми ҳокимияти доварон, ки бар замин гуруснагӣ хушкӣ падид омад. Ва марде аз Байт-Лаҳми Яҳудо рафт, то ки дар замини Мӯоб сокин шавад, – ӯ ва занаш, ва ду писараш.!X=FДар он айём подшоҳе дар Исроил набуд; ҳар кас он чи ба назараш писанд меомад, мекард.{WqFВа аз он ҷо банӣ Исроил дар он вақт ҳар яке ба сибти худ ва ба қабилаи худ равона шуданд, ва аз он ҷо ҳар яке ба мулки худ берун омаданд.sVaFПас, банӣ Бинёмин ҳамин тавр амал карданд, ва аз рӯи шумораи худ духтаронро аз миёни раққосагон рабуда, ба занӣ гирифтанд, ва рафта ба мулки худ баргаштанд, ва шаҳрҳо бино карда, дар онҳо сокин шуданд.U'FВа ҳангоме ки падарон ё бародарони онҳо назди мо омада шикоят кунанд, мо ба онҳо хоҳем гуфт: 'Онҳоро бибахшед, зеро ки ҳар яке зани худро дар ҷанг ба даст наовардаанд, ва шумо низ ба онҳо надодаед, ки алҳол айбдор шавед'».pT[FВа чун дидед, ки инак, духтарони Шилӯ барои рақсидан ба майдони рақсу суруд баромадаанд, шумо аз токзорҳо берун омада, ҳар яке барои худ аз духтарони Шилӯ зане бирабоед ва ба замини Бинёмин биравед.SFВа ба банӣ Бинёмин фармуда, гуфтанд: «Биравед ва дар токзорҳо камин гиред.lRSFВа гуфтанд: «Инак, дар Шилӯ, ки ба тарафи шимолии Байт-Ил ва ба тарафи шарқии роҳе ки аз Байт-Ил ба Шакем мебарад, ва ба тарафи ҷанубии Лабӯно воқеъ аст, ҳар сол иди Парвардигор гузаронида мешавад». QFВале мо наметавонем духтарони худро ба онҳо ба занӣ диҳем, зеро ки банӣ Исроил қасам хӯрда, гуфтаанд: «Малъун бод касе ки ба Бинёмин зан диҳад!»WP)FВа гуфтанд: «Бигзор мулки Бинёмин мероси халосшудагони растагорони вай гардад, то сибте аз Исроил нобуд нашавад.fOGFВа пирони ҷамоат гуфтанд: «Бо бақияи онҳо дар бобати занон чӣ бояд бикунем? Зеро ки занон аз байни Бинёмин нобуд шудаанд».ZN/FВалекин қавм дар хусуси Бинёмин пушаймон буданд, зеро ки Парвардигор дар сибтҳои Исроил рахнае ба амал оварда буд. M;FДар он вақт бинёминиён баргаштанд, ва духтаронеро, ки аз занони Ёбиш-Ҷилъод зинда нигоҳ дошта буданд, ба онҳо доданд, вале ин адад барояшон кифоят накард.lLSF Ва тамоми ҷамоат назди банӣ Бинёмин, ки дар сахраи Риммӯн буданд, барои гуфтугӯ кас фиристода, онҳоро ба сулҳ даъват карданд.K#F Ва аз миёни сокинони Ёбиш-Ҷилъод чорсад духтари бокираи бо мард нахобидаро ёфтанд, ва онҳоро ба бошишгоҳи Шилӯ, ки дар замини Канъон аст, оварданд.7JiF Ва чунин аст коре ки бояд бикунед: ҳар мард ва ҳар занеро, ки бо мард хобида бошад, нобуд намоед».YI-F Ва ҷамоат дувоздаҳ ҳазор нафар ҷанговарони далерро ба он ҷо фиристоданд, ва ба онҳо фармуда, гуфтанд: «Биравед ва сокинони Ёбиш-Ҷилъодро бо занон ва кӯдаконашон ба дами шамшер бикушед.*HOF Ва қавм аз назар гузаронида шуданд, ва инак, аз сокинони Ёбиш-Ҷилъод касе дар он ҷо набуд.G%FВа гуфтанд: «Оё ягон сибти Исроил ҳаст, ки ба Мисфо назди Парвардигор наомада бошад?» Ва инак, аз Ёбиш-Ҷилъод касе ба ҷамъомади бошишгоҳ наомадааст.F{FПас, бо бақияи онҳо дар бобати занон чӣ бояд бикунем? Мо, охир, ба Парвардигор қасам хӯрдаем, ки духтарони худро ба онҳо ба занӣ надиҳем».IE FВа банӣ Исроил дар хусуси бародари худ Бинёмин пушаймон шуда, гуфтанд: «Имрӯз як сибт аз Исроил нобуд шуд.DFВа банӣ Исроил гуфтанд: «Кист аз ҳамаи сибтҳои Исроил, ки ба ҷамъомади назди Парвардигор наомадааст?» Зеро қасами сахт хӯрда гуфта буданд, ки ҳар кӣ назди Парвардигор ба Мисфо наомада бошад, бояд ҳатман кушта шавад.kCQFВа фардояш қавм субҳидам бархоста, дар он ҷо қурбонгоҳ бино карданд, ва қурбониҳои сӯхтанӣ ва қурбониҳои саломатӣ оварданд.`B;FВа гуфтанд: «Чаро, эй Парвардигор Худои Исроил, чунин воқеа дар Исроил рӯй дод, ки имрӯз як сибт аз Исроил кам мешавад?» q~~}5|Czzy&wvFutsrqp8on\mlkk#i|hffedJba`I_i^]\c[VYYX!V_UTQRPNMLKPJnHGNFVEfDD*C:AA0@>=<;:988N7 554]3s2C0/4-,+*`)B( &&%$#"")!4>*o s VCoS,!ZВа сандуқи Парвардигорро гирифта, бар ароба бимонед, ва колои тиллоро, ки ҳамчун қурбонии ҷурм барои Ӯ овардед, дар қуттие ба паҳлуи он бигузоред, ва онро равона кунед, то ки биравад.l+SZВа алҳол зуд аробаи наве бисозед, ва ду модагови навзойро, ки юғ бар гарданашон монда нашуда бошад, бигиред, ва он модаговҳоро ба ароба бибандед, ва гӯсолаҳошонро аз онҳо ҷудо карда, ба хона баред.X*+ZЧаро шумо дили худро сахт мекунед, чунон ки мисриён ва фиръавн дили худро сахт карданд? Охир, вақте ки Ӯ онҳоро ба балоҳо гирифтор кард, маҷбур шуда онҳоро ҷавоб доданд, ва онҳо рафтанд.t)cZПас, суратҳои обилаҳои худ ва суратҳои мушҳои худро, ки заминро валангор мекунанд, бисозед, ва Худои Исроилро ҷалол диҳед; шояд Ӯ дасти Худро бар шумо ва бар худоёни шумо ва бар замини шумо нарм созад.(ZГуфтанд: «Чӣ гуна қурбонии ҷурм мо бояд барои Ӯ биёрем?» Онҳо гуфтанд: «Мувофиқи шумораи сарварони фалиштиён, панҷ обилаи тилло ва панҷ муши тилло биёред, зеро ки бар ҳамаи шумо ва бар сарварони шумо ҳамон як вабост.{'qZОнҳо гуфтанд: «Агар сандуқи Худои Исроилро равона мекарда бошед, онро холӣ равона накунед, балки қурбонии ҷурм барои Ӯ биёред; он гоҳ шифо хоҳед ёфт ва хоҳед донист, ки чаро дасти Ӯ аз шумо дур нашудааст».&-ZВа фалиштиён коҳинон ва ҷодугаронро даъват намуда, гуфтанд: «Бо сандуқи Парвардигор чӣ кунем? Ба мо бигӯед, ки онро ба маконаш чӣ гуна равона намоем?»s% cZВа сандуқи Парвардигор дар замини фалиштиён ҳафт моҳ монд.C$Z Ва касоне ки намурда буданд, ба обилаҳо гирифтор гардиданд, ва фарёди аҳли шаҳр то ба осмон баланд шуд.p#[Z Ва фиристода, ҳамаи сарварони фалиштиёнро ҷамъ карда, гуфтанд: «Сандуқи Худои Исроилро равона кунед, то ки он ба макони худ баргардад, ва мо ва қавми моро накушад». Зеро ки дар тамоми шаҳр даҳшати ҳалокатоваре ҳукмфармо буд: дасти Худо дар он ҷо бағоят гарон омада буд.i"MZ Ва сандуқи Худоро ба Эқрӯн фиристоданд, ва ҳангоме ки сандуқи Худо ба Эқрӯн расид, эқрӯниён фарёд зада, гуфтанд: «Сандуқи Худои Исроилро назди мо гузаронидаанд, то ки мо ва қавми моро бикушанд!»Z!/Z Ва чунин воқеъ шуд, ки баъд аз гузаронидани он, дасти Парвардигор дар ин шаҳр боиси даҳшати бузурге гардид, ва мардуми шаҳрро аз хурд то калон зарба зад, ва бар танашон обилаҳо пайдо шуд. ZВа фиристода, ҳамаи сарварони фалиштиёнро назди худ ҷамъ карда, гуфтанд: «Бо сандуқи Худои Исроил чӣ кунем?» Ва гуфтанд: «Бигзор сандуқи Худои Исроил ба Ҷат гузаронида шавад». Ва сандуқи Худои Исроилро гузарониданд.!=ZВа чун мардуми Ашдӯд диданд, ки аҳвол чунин аст, гуфтанд: «Сандуқи Худои Исроил бо мо нахоҳад монд, зеро ки дасти Ӯ бар мо ва бар худои мо Доҷӯн гарон омад».oYZВа дасти Парвардигор бар ашдӯдиён гарон омад, ва Ӯ ҳоли онҳоро хароб намуда, дар Ашдӯд ва ноҳияҳои он ба обилаҳо гирифтор кард.b?ZБинобар ин коҳинони Доҷӯн, ва ҳамаи онҳое ки ба хонаи Доҷӯн меоянд, то имрӯз бар остонаи Доҷӯн дар Ашдӯд пой намемонанд. ;ZВа фардои он бомдодон онҳо бархостанд, ва инак, Доҷӯн пеши сандуқи Парвардигор рӯ ба замин ғалтидааст; ва каллаи Доҷӯн ва ду кафи дасташ шикаста кандагӣ қатъ гардида, бар остона хобидааст; фақат тани Доҷӯн дар ҷояш мондааст.<sZВа фардои он ашдӯдиён бармаҳал бархостанд, ва инак, Доҷӯн пеши сандуқи Парвардигор рӯ ба замин ғалтидааст; ва онҳо Доҷӯнро бардоштанд, ва онро аз нав дар ҷояш гузоштанд.DZВа фалиштиён сандуқи Худоро гирифтанд, ва онро ба хонаи Доҷӯн* оварданд; ва онро назди Доҷӯн гузоштанд.  ZВа фалиштиён сандуқи Худоро забт намуда, аз Эбен-Эзер ба Ашдӯд оварданд. ZВа гуфт: «Шараф Исроилро тарк кард, зеро ки сандуқи Худо забт гардид».}ZВа писарро Ихобӯд* ном монда, гуфт: «Шараф Исроилро тарк кард!» Чунки сандуқи Худо забт гардида, падаршӯву шавҳари вай талаф шуда буданд.ZВа дар вақти мурданаш заноне ки назди вай истода буданд, гуфтанд: «Натарс, зеро ки писар зоидӣ». Вале вай ҷавоб нагардонид ва диққат надод.Z/ZВа келини ӯ, зани Финҳос, ки ҳомила ва моҳу рӯзаш пур буд, чун хабари забти сандуқи Худо ва марги падаршӯ ва шавҳари худро шунид, ба зону афтода, зоид, зеро ки баногоҳ ӯро дард фаро гирифт.S!ZВа ҳамин ки вай сандуқи Худоро зикр кард, ӯ аз болои курсӣ назди дарвоза пуштнокӣ афтод, ва гарданаш шикаста, мурд, зеро ки марди пир ва гарон буд; ва ӯ чил сол бар Исроил доварӣ намуд. ZВа он хабаррасон ҷавоб гардонида, гуфт: «Исроил аз пеши фалиштиён гурехтанд, ва низ торумори азиме дар миёни қавм ба вуқӯъ омад, ва низ ду писарат – Ҳофнӣ ва Финҳос – талаф шуданд, ва сандуқи Худо забт карда шуд». ZВа он мард ба Элӣ гуфт: «Ман аз майдони корзор омадам, ва ман имрӯз аз майдони корзор гурехтаам». Ва ӯ гуфт: «Пас, чӣ воқеа рӯй додааст, писарам?»-ZВа Элӣ наваду ҳаштсола буд; ва чашмонаш кӯр шуда буд, ва ӯ наметавонист бубинад.>wZВа Элӣ доду фарёдро шунида, гуфт: «Ин садои ғулғула чист?» Ва он мард шитобон омада, ба Элӣ хабар дод.+Z Ва ҳангоме ки ӯ омад, инак Элӣ дар сари роҳ бар курсӣ, мунтазири хабаре нишаста буд, зеро ки дилаш барои сандуқи Худо парешон хавотир буд; ва он мард ба шаҳр дохил шуда, хабар дод, ва тамоми аҳли шаҳр доду фарёд бардоштанд.tcZ Ва як марди бинёминӣ аз майдони корзор давида, дар ҳамон рӯз ба Шилӯ омад, дар ҳолате ки либосаш дарида ва хок ба сараш пошида буд. 5Z Ва сандуқи Худо забт карда шуд; ва ду писари Элӣ – Ҳофнӣ ва Финҳос – талаф шуданд.K Z Ва фалиштиён ҳарбу зарб карданд, ва исроилиён шикаст хӯрда, ҳар яке ба хаймаи худ гурехтанд; ва шикастӣ онҳо бағоят азим буд, ва аз исроилиён сӣ ҳазор сарбози пиёда кушта шуданд.2 _Z Қавӣ бошед ва мардвор рафтор кунед, эй фалиштиён! Мабодо ба ибриён бандагӣ кунед, чунон ки онҳо ба шумо бандагӣ мекарданд! Мардвор рафтор намуда, ҳарбу зарб кунед!» /ZВой ба ҳоли мо! Кист, ки моро аз дасти ин Худои пуриқтидор халосӣ диҳад? Ин ҳамон Худоест, ки мисриёнро дар биёбон ба ҳар гуна балоҳо гирифтор кардааст., SZВа фалиштиён тарсиданд, зеро ки гуфтанд: «Худо ба бошишгоҳ дохил шудаааст». Ва гуфтанд: «Вой ба ҳоли мо! Зеро ки чунин чиз на дирӯз ва на парирӯз воқеъ нашудааст.$CZВа фалиштиён садои бонгро шунида, гуфтанд: «Ин садои бонги азим дар бошишгоҳи ибриён чист?» Ва фаҳмиданд, ки сандуқи Парвардигор ба бошишгоҳ дохил шудааст.iMZВа ҳангоме ки сандуқи паймони Худо ба бошишгоҳ дохил шуд, тамоми Исроил бо овози баланд бонг заданд, ва замин ба ларза омад. ZВа қавм ба Шилӯ фиристоданд, ва сандуқи паймони Парвардигори лашкарҳоро, ки дар миёни каррубиён сокин аст, аз он ҷо бардошта оварданд; ва ду писари Элӣ – Ҳофнӣ ва Финҳос – дар он ҷо бо сандуқи паймони Худо буданд.:oZВа қавм ба бошишгоҳ омаданд; ва пирони Исроил гуфтанд: «Чаро Парвардигор имрӯз моро пеши фалиштиён шикаст дод? Пас, сандуқи паймони Парвардигорро назди худ биёрем, ва он андаруни мо дохил шуда, моро аз дасти душманонамон наҷот хоҳад дод».MZВа фалиштиён ба муқобили Исроил саф кашиданд, ва ҳарбу зарб ба амал омад, ва исроилиен аз фалиштиён шикаст хӯрданд, ки онҳо дар майдони корзор тақрибан чор ҳазор нафарро куштанд., UZВа сухани Самуил ба тамоми Исроил расид. Ва Исроил ба муқобили фалиштиён ба ҷанг баромаданд, ва назди Эбен-Эзер урду заданд; ва фалиштиён дар Афеқ ҷойгир шуданд.fGZВа Парвардигор боз дар Шилӯ зоҳир шудан гирифт, чунон ки Парвардигор дар Шилӯ бо сухани Парвардигор бар Самуил зоҳир шуд.<sZВа тамоми Исроил, аз Дон то Беэр-Шобаъ, донистанд, ки Парвардигор Самуилро набии амини Худ ёфтааст.PZВа Самуил калон мешуд; ва Парвардигор бо ӯ буд, ва аз ҳамаи суханонаш чизе ба замин намеафтод барбод намерафт.#ZВа Самуил ҳамаи суханонро ба ӯ баён намуд, ва аз ӯ пинҳон надошт. Ва ӯ гуфт: «Ӯ Парвардигор аст, ва он чи дар назараш писанд ояд, ба амал хоҳад овард».A~}ZВа гуфт: «Чӣ суханест, ки ба ту бигуфтааст? Лутфан, аз ман пинҳон надор! Худо ба ту чунин ва зиёда аз ин бикунад, агар аз ҳар чизе ки ба ту гуфтааст, чизеро аз ман пинҳон дорӣ».}ZВале Элӣ Самуилро хонда, гуфт: «Эй писарам Самуил!» Ӯ гуфт: «Лаббай!».W|)ZВа Самуил то субҳ хобид, ва дарҳои хонаи Парвардигорро воз кард; ва Самуил тарсид, ки ин рӯъёро ба Элӣ хабар диҳад.l{SZБинобар ин Ман дар ҳаққи хонадони Элӣ қасам хӯрдаам, ки гуноҳи хонадони Элӣ бо қурбонӣ ва ҳадия то абад кафорат нахоҳад шуд».Vz'Z Ва Ман ба ӯ хабар дода будам, ки хонадони ӯро ба сурати абадӣ доварӣ хоҳам намуд, барои он гуноҳи ӯ, ки ӯ медонист, ки писаронаш бар худ лаънат меоваранд, вале ӯ онҳоро ҷилавгирӣ накард.|ysZ Дар он руз Ман бар Элӣ ҳар он чиро, ки дар бораи хонадонаш гуфтаам, иҷро хоҳам кард; ба ин кор шурӯъ намуда, онро ба анҷом хоҳам расонид.vxgZ Ва Парвардигор ба Самуил гуфт: «Инак, Ман коре дар Исроил мекунам, ва ҳар касе ки дар бораи он бишнавад, ҳар ду гӯшаш садо хоҳад дод.uweZ Ва Парвардигор омада, биистод ва, мисли дафъаҳои пеш, хонд: «Эй Самуил, Самуил!» Ва Самуил гуфт: «Бигӯй, зеро ки бандаат мешунавад». v;Z Ва Элӣ ба Самуил гуфт: «Рафта, бихоб, ва ҳангоме ки туро бихонад, бигӯй: 'Эй Парвардигор, бигӯй, зеро ки бандаат мешунавад'». Ва Самуил рафта, дар ҷояш хобид.u-ZВа Парвардигор бори сеюм Самуилро хонд; ва ӯ бархоста, назди Элӣ рафт, ва гуфт: «Лаббай! Ту маро хондӣ». Ва Элӣ фаҳмид, ки Парвардигор ҷавонро хондааст.4tcZВа Самуил Парвардигорро ҳанӯз намешинохт, ва сухани Парвардигор ҳанӯз бар ӯ зоҳир нашуда буд.NsZВалекин Парвардигор бори дигар хонд: «Эй Самуил!» Ва Самуил бархоста, назди Элӣ рафт, ва гуфт: «Лаббай! Ту маро хондӣ». Вале вай гуфт: «Ман туро нахондаам, писарам; баргашта, бихоб».lrSZВа шитобон сӯи Элӣ рафта, гуфт: «Лаббай! Ту маро хондӣ». Вале вай гуфт: «Ман туро нахондаам; баргашта, бихоб». Ва ӯ рафта, хобид.bq?ZВа Парвардигор Самуилро хонд, ва ӯ гуфт:«Лаббай!»Sp!ZВа чароғи Худо ҳанӯз хомӯш нашуда буд; ва Самуил дар маъбади Парвардигор мехобид, ки дар он ҷо сандуқи Худо буд.loSZВа рӯзе аз рӯзҳо чунин воқеъ шуд, ки Элӣ дар ҷояш хобида буд; ва чашмонаш хира гардида буд, ба тавре ки ӯ наметавонист бубинад.tn eZВа Самуили ҷавон пеши Элӣ хизматгузори Парвардигор буд; ва сухани Парвардигор дар он айём камёфт буд, ва рӯъё ҳанӯз маъмул* набуд.m3Z$Ва тавре воқеъ хоҳад шуд, ки ҳар касе ки аз хонадони ту боқӣ монда бошад, омада, барои як тангаи нуқра ва як порча нон пеши вай саҷда барад ва бигӯяд: лутфан, маро ба ягон вазифаи каҳонат таъин намо, то ки як лаб нон бихӯрам'».|lsZ#Ва коҳини аминеро барои Худ таъин хоҳам намуд, ки вай мувофиқи дили Ман ва мувофиқи ҷони Ман амал хоҳад кард; ва барои вай хонадони амине барпо хоҳам намуд, ки он ба ҳузури масеҳи Ман ҳамеша роҳ хоҳад рафт.^k7Z"Ва он чи ба ду писарат, ба Ҳофнӣ ва Финҳос, рӯй медиҳад, аломате барои ту хоҳад буд: ҳар дуи онҳо дар як рӯз хоҳанд мурд.PjZ!Ва аҳли хонаи туро аз қурбонгоҳи Худ тамоман нахоҳам дур кард, ки ин барои коҳонидани чашмони ту ва ранҷонидани дили азоби ҷони ту бошад; вале тамоми насли ту ҷавонмарг хоҳанд шуд.ticZ Ва ту душманро дар манзили Ман хоҳӣ дид, дар ҳар кори неке ки вай барои Исроил бикунад; ва пире дар хонадони ту ҳаргиз нахоҳад буд.vhgZИнак, айёме фаро мерасад, ки Ман бозуи ту ва бозуи хонадони падаратро қатъ хоҳам кард, ба тавре ки пире дар хонадони ту нахоҳад буд.5geZБинобар ин Парвардигор, Худои Исроил, чунин мегӯяд: 'Ман гуфта будам, ки хонадони ту ва хонадони падарат ба ҳузури Ман то абад роҳ хоҳанд рафт. Вале алҳол, мегӯяд Парвардигор, ҳошо ки Ман инро раво бинам, зеро ки Ман эҳтиромкунандагони Худро эҳтиром хоҳам кард, валекин пасткунандагони Ман расво хоҳанд шуд.6fgZЧаро шумо қурбониҳо ва ҳадияҳои ордии Маро, ки барои манзили Худ фармудаам, поймол мекунед? Ва чаро ту писарони худро назар ба Ман бештар мӯҳтарам медорӣ, то ки худро аз қисми беҳтарини ҳамаи ҳадияҳои қавми Ман – Исроил фарбеҳ гардонӣ?'DeZВа оё ӯро аз ҳамаи сибтҳои Исроил барои Худ ба коҳинӣ интихоб нанамудам, то ки бар қурбонгоҳи Ман баромада, бухур бисӯзонад ва ба ҳузури Ман эфӯд бипӯшад? Ва оё ҳамаи ҳадияҳоро аз қурбониҳои сӯхтании банӣ Исроил ба хонадони падарат набахшидам?9dmZВа марди Худо назди Элӣ омада, ба ӯ гуфт: «Парвардигор чунин мегӯяд: 'Оё Ман бар хонадони падарат, вақте ки онҳо дар Миср, дар хонаи фиръавн буданд, Худро зоҳир насохтам?McZВалекин Самуили ҷавон торафт калон шуда, ҳам дар назари Парвардигор ва ҳам дар назари мардум илтифот меёфт.>bwZАгар касе бар зидди касе гуноҳ кунад, ӯро Худо доварӣ менамояд, вале агар касе бар зидди Парвардигор гуноҳ кунад, кист, ки барои вай шафоат намояд?» Вале онҳо ба овози падарашон гӯш надоданд, зеро Парвардигор қарор дода буд, ки онҳо бимиранд.aa=ZЧунин амал накунед, эй писаронам! Зеро овозае ки ман мешунавам, хуб нест: шумо боиси гуноҳи қавми Парвардигор мегардед.F`ZВа ба онҳо гуфт: «Чаро шумо чунин амал мекунед? Ман, охир, ин аъмоли бади шуморо аз тамоми қавм мешунавам._ZВа Элӣ бағоят пир шуда буд; ва ҳар амалеро, ки писаронаш дар ҳаққи тамоми Исроил мекарданд, мешунид, ва онро низ, ки чӣ гуна онҳо бо заноне ки назди даромадгоҳи хаймаи ҷомеъ ҷамъ мешуданд, хуфтухоб менамуданд. ^ ZҲақиқатан Парвардигор Ҳанноро бозҷӯӣ намуд, ва ӯ ҳомила шуда, се писар ва ду духтар зоид; ва Самуили ҷавон ба ҳузури Парвардигор калон мешуд.C]ZВа Элӣ Элқоно ва зани ӯро баракат дода, гуфт: «Бигзор Парвардигор ба ту аз ин зан дар ивази вақфе ки барои Парвардигор додаӣ, насл ато фармояд!» Ва онҳо ба макони худ рафтанд.y\mZВа ҷомаи хурде модараш барои ӯ дӯхта, ҳар сол ба ӯ меовард, вақте ки вай бо шавҳари худ меомад, то ки қурбонии солонаро тақдим намояд.>[wZВа Самуили ҷавон ба ҳузури Парвардигор хизматгузорӣ мекард, дар ҳолате ки эфӯди катон дар бар дошт.\Z3ZВа гуноҳи он ҷавонон ба ҳузури Парвардигор бағоят азим буд, зеро ки ин одамон қурбонии Парвардигорро хор медоштанд.5YeZВа агар он шахс ба вай мегуфт: «Аввал чарбуро бисӯзонанд, ва он гоҳ ҳар чи дилат хоҳад, барои худ бигир», – вай мегуфт: «Не, худи ҳозир бидеҳ, вагарна, бо зӯрӣ мегирам».RXZВалекин пеш аз сӯзонидани чарбу, хизматгузори коҳин омада, ба касе ки қурбонӣ кардааст, мегуфт: «Гӯшт барои кабоби коҳин бидеҳ; ӯ аз ту гӯшти пухта намегирад, балки фақат гӯшти хом».nWWZВа онро ба лаган, ё дег, ё тоба, ё тос фурӯ мефиристод, ва ҳар чиро, ки он сих мебаровард, коҳин барои худ мегирифт. Бо ҳамаи исроилиёне ки ба он ҷо, ба Шилӯ меомаданд, онҳо ҳамин тавр рафтор мекарданд.;VqZ Ва рафтори ин коҳинон нисбат ба қавм чунин буд: чун касе қурбонӣ мекард, хизматгузори коҳин дар вақти пухтани гӯшти он меомад, дар ҳолате ки сихи сешохае дар дасташ буд;UZ Валекин писарони Элӣ шахсони нобакор буданд: Парвардигорро намешинохтанд.5TeZ Ва Элқоно ба хонаи худ ба Ромо рафт; ва он писар назди Элии коҳин хизматгузори Парвардигор буд./SYZ Онҳое ки ба Парвардигор зиддият нишон медиҳанд, несту нобуд мешаванд: бар онҳо Ӯ аз осмон раъду барқ мефиристад. Парвардигор ақсои заминро доварӣ менамояд, ва ба подшоҳи Худ қувват мебахшад, ва шохи масеҳи Худро баланд мебардорад».mRUZ Қадамҳои покони Худро нигаҳдорӣ мекунад, ва бадкорон дар торикӣ нобуд мешаванд; зеро ки одамизод бо қувваташ зӯр намебарояд.#QAZБенавоёнро аз хок бармехезонад, мискинро аз даруни ахлот мебардорад, то ки бо мирон ҳамнишин созад, ва курсии ҷалолро насибашон гардонад; зеро ки сутунҳои замин аз они Парвардигор аст, ва ҷаҳонро ӯ бар онҳо устувор намудааст.4PcZПарвардигор бенаво месозад ва сарватдор мегардонад; ба пастӣ меафтонад ва баланд мебардорад.!O=ZПарвардигор мемиронад ва зиндагӣ мебахшад; ба қабр фуруд меоварад ва бармехезонад.?NyZСерон барои як лаб нон муздур мешаванд, вале гуруснагон фароғат оромӣ роҳат меёбанд; ҳатто зани нозой ҳафт бача мезояд, вале зани серфарзанд аз ҳол меравад беҳол мешавад.M%ZКамони зӯроварон ба шикаст дучор меояд, вале камари бемаҷолон қувват меёбад.(LKZСуханони ҳавобаландонаро афзун накунед; нутқи густохона аз даҳонат набарояд; зеро ки Парвардигор Худои ҳамадон аст, ва тамоми аъмол назди Ӯ санҷида мешавад.,KSZПоке мисли Парвардигор нест, зеро ки дигаре ғайр аз Ту нест; ва сахрае мисли Худои мо нест.\J 5ZВа Ҳанно дуо хонда, гуфт: 'Дили ман дар Парвардигор хурсанд шудааст, шохи ман дар Парвардигор баланд шудааст*; даҳони ман бар душманонам яла кушода шудааст, зеро ки аз наҷоти Ту шод ҳастам.I !ZВа ман ӯро барои Парвардигор вақф намудам: ӯ тамоми айёми умри худ вақф барои Парвардигор хоҳад буд». Ва дар он ҷо Парвардигорро парастиш карданд.MH ZБарои ҳамин писар дуо гуфта будам, ва Парвардигор хоҳиши маро, ки аз Ӯ илтимос карда будам, ба ман ато фармуд.G 3ZВа Ҳанно гуфт: «Лутфан, эй хоҷаам! Ба ҳаётат қасам мехӯрам, эй хоҷаам! Ман ҳамон зан ҳастам, ки дар ин ҷо назди ту истода, сӯи Парвардигор дуо гуфта будам.eF GZВа нарговро куштанд, ва писарро назди Элӣ оварданд.C yZВале Ҳанно нарафт, зеро ки ба шавҳараш гуфта буд: «Вақте ки писар аз сина ҷудо шавад, ӯро хоҳам бурд, ва ӯ назди Парвардигор ҳозир шуда, дар он ҷо ба таври доимӣ хоҳад монд».\B 5ZВа шавҳараш Элқоно бо тамоми аҳли хонааш рафт, то ки қурбонии солона ва назри худро барои Парвардигор тақдим намояд.lA UZВа баъд аз муддате Ҳанно ҳомила гардида, писаре зоид, ва номи ӯро Самуил хонд, зеро ки ӯро аз Парвардигор талабидаам, гуфт вай.I@ ZВа онҳо бомдодон бархоста, ба ҳузури Парвардигор парастиш карданд, ва баргашта, ба хонаи худ ба Ромо омаданд; ва Элқоно бо зани худ Ҳанно хобид, ва Парвардигор вайро ба ёд овард.n? YZВа вай гуфт: «Кошки канизи ту дар назарат илтифот ёбад!» Ва зан ба роҳи худ рафт; ва хӯрок мехӯрд, ва чеҳрааш дигар ғамгин набуд.e> GZВа Элӣ ҷавоб гардонида, гуфт: «Ба саломатӣ бирав, ва Худои Исроил хоҳиши туро, ки аз Ӯ илтимос кардаӣ, ба амал хоҳад овард».A= ZКанизи худро зани нобакоре ҳисоб накун; зеро ки аз бисёрии андӯҳ ва кулфати худ то ҳол сухан рондаам».< /ZВале Ҳанно ҷавоб гардонида, гуфт: «Не, хоҷаам; ман зани дилшикастае ҳастам, ва маю шароб наменӯшам, балки дили худро ба ҳузури Парвардигор холӣ кардам. pw~a}|{_znywm2kjrihfed]ba`_^^]] \[ZYYbX4W*UTSRQIOORNMLL KJgInHGFE:DBA@>=rwZ Ва Шоул андаруни дарвоза ба Самуил наздик омада, гуфт: «Лутфан, ба ман бигӯ, ки хонаи пешбин куҷост?»oqYZ Ва ҳангоме ки Самуил Шоулро дид, Парвардигор ба ӯ гуфт: «Ин аст шахсе ки дар борааш ба ту гуфтам: ӯ қавми Маро идора хоҳад кард».MpZ «Фардо дар ҳамин вақт Ман шахсеро аз замини Бинёмин назди ту мефиристам, ва ту ӯро тадҳин намо, то ки бар қавми Ман Исроил раис бошад ва қавми Маро аз дасти фалиштиён наҷот диҳад; зеро ки ба қавми Худ назар кардаам, чунки зории онҳо ба Ман расидааст».oZ Ва Парвардигор, як рӯз пеш аз омадани Шоул, гӯшраси Самуил карда, гуфта буд:nZ Ва онҳо сӯи шаҳр баромаданд; ҳангоме ки онҳо ба даруни шаҳр дохил мешуданд, инак Самуил ба пешвози онҳо берун омад, то ки ба баландӣ барояд.kmQZ Ҳамин ки ба шаҳр даромадед, пеш аз он ки ӯ барои хӯрок хӯрдан ба баландӣ барояд, ӯро биёбед, зеро ки қавм то омадани ӯ хӯрок намехӯранд, чунки ӯ қурбониро баракат медиҳад, ва баъд аз он даъватшудагон хӯрок мехӯранд; ва алҳол бароед, зеро ки ҳоло ӯро метавонед биёбед».#lAZ Дар ҷавоб онҳо гуфтанд: «Оре, инак ӯ пеши туст дар ин ҷост; алҳол шитоб намо, зеро ки ӯ имрӯз ба шаҳр омадааст, чунки қавм имрӯз бар баландӣ қурбонӣ мекунанд.!k=Z Ҳангоме ки онҳо ба фарози шаҳр боло мебаромаданд, ба духтароне вохӯрданд, ки барои об кашидан берун мерафтанд; ва ба онҳо гуфтанд: «Оё пешбин дар ин ҷост?»PjZ Ва Шоул ба навкараш гуфт: «Суханат хуб аст, биё, биравем». Ва онҳо ба шаҳре ки дар он ҷо марди Худо буд, рафтанд.Ai}Z Дар замони қадим агар касе дар Исроил барои пурсидан аз Худо мерафт, чунин мегуфт: «Биёед, назди пешбин биравем». Зеро ки набии имрӯза дар замони қадим пешбин номида мешуд.h3Z Ва он навкар боз ба Шоул ҷавоб гардонида, гуфт: «Инак, дар дастам чоряк сиқл нуқра ҳаст; ва онро ба марди Худо медиҳам, то ки роҳи моро ба мо нишон диҳад».\g3Z Ва Шоул ба навкараш гуфт: «Инак, агар биравем, ба он мард чӣ чизе бибарем? Зеро ки ноне дар халтаҳои мо боқӣ намондааст, ва тӯҳфае армуғоне нест, ки ба марди Худо биёрем; пас, чӣ чизе дорем?»xfkZ Вале вай ба ӯ гуфт: «Инак, лутфан, марди Худо дар ин шаҳр ҳаст, ва ӯ марди мӯҳтарам аст; ҳар чи ӯ бигӯяд, ҳамеша ба амал меояд; алҳол ба он ҷо биравем; ӯ, шояд, роҳеро, ки бояд бо он биравем, ба мо нишон диҳад».e3Z Вақте ки онҳо ба замини Суф расиданд, Шоул ба навкараш, ки бо ӯ буд, гуфт: «Биё, баргардем, мабодо падарам аз баҳри модахарҳо гузашта, ғами моро бихӯрад».KdZ Ва кӯҳистони Эфроимро тай намуда, ва замини Шолишоро тай намуда, онҳоро наёфтанд; ва замини Шаалимро тай карданд, вале набуданд, ва замини Бинёминро тай намуда, онҳоро наёфтанд./cYZ Ва модахарҳои Қиш, падари Шоул, гум шуданд, ва Қиш ба писараш Шоул гуфт: «Лутфан, яке аз навкаронро ҳамроҳи худ бигир ва бархоста, барои ҷустуҷӯи модахарҳо бирав».fbGZ Ва ӯ писаре дошт, ки номаш Шоул буд, ва ҷавони ба назар намоён ва хубсимое буд, ва дар миёни банӣ Исроил касе аз ӯ хубсимотар набуд; ӯ хушқаду қомат буда, аз тамоми қавм як сару гардан баланд буд.a Z Ва марде аз мулки Бинёмин буд, ва номаш Қиш ибни Абиил, ибни Сарур, ибни Бакурат, ибни Афиҳа буда, писари як шахси бинёминӣ ва ҷанговари далере буд.`+ZВа Парвардигор ба Самуил гуфт: «Овози онҳоро бишнав ва подшоҳе бар онҳо таъин намо». Ва Самуил ба мардуми Исроил гуфт: «Ҳар яке ба шаҳри худ биравед»._%ZВа Самуил ҳамаи суханони қавмро шунида, онҳоро ба самъи Парвардигор расонид.u^eZВа мо низ мисли ҳамаи халқҳо хоҳем буд, ва подшоҳамон бар мо доварӣ хоҳад намуд, ва пешопеши мо баромада, ҷангҳои моро хоҳад бурд».-]UZВалекин қавм аз шунидани овози Самуил сар тофта, гуфтанд: «Не, бигзор бар мо подшоҳе бошад,\ZВа дар он рӯз аз дасти подшоҳи худ, ки барои худ интихоб намудаед, ба дод хоҳед омад; ва Парвардигор шуморо дар он рӯз иҷобат нахоҳад кард».[7ZВа даҳяки бузу гӯсфандони шуморо хоҳад гирифт; ва худи шумо бандагони ӯ хоҳед буд.{ZqZВа навкарони шуморо, ва канизони шуморо, ва беҳтарин ҷавонони шуморо, ва харони шуморо гирифта, барои корҳои худ истифода хоҳад бурд.HY ZВа аз ҳосили киштзорҳо ва токистонҳои шумо даҳяк гирифта, ба хоҷасароён ва хизматгузорони худ хоҳад дод.AX}ZВа беҳтарин киштзорҳо, токистонҳо ва боғҳои зайтуни шуморо гирифта, ба хизматгузорони худ хоҳад дод.W{Z Ва духтарони шуморо барои атрсозӣ, ошпазӣ ва нонвоӣ хоҳад гирифт.oVYZ Ва аз онҳо барои худ мириҳазорҳо ва мирипанҷоҳҳо таъин хоҳад намуд; ва баъзеро ба шудгори киштзораш, ба даравидани ҳосилоташ ва ба сохтани олоти асбоби ҷангаш ва асбоби аробаҳояш хоҳад баргумошт.UZ Ва гуфт: «Таомули Одати подшоҳе ки бар шумо подшоҳӣ хоҳад кард, чунин аст: ӯ писарони шуморо гирифта, барои худ ба хизмати аробаҳо ва аҳли рикоби* худ таъин хоҳад намуд, ва онҳо пешопеши аробаҳояш хоҳанд давид;*TOZ Ва Самуил ҳамаи суханони Парвардигорро ба қавме ки аз ӯ подшоҳ металабиданд, баён намуд.S+Z Ва алҳол овози онҳоро бишнав; аммо ба таври қатъӣ онҳоро таъкид намо, ва аз одати таомули подшоҳе ки бар онҳо подшоҳӣ хоҳад кард, онҳоро огоҳӣ бидеҳ».ORZМисли тамоми аъмоле ки онҳо аз рӯзи берун оварданам аз Миср то имрӯз ба ҷо оварданд, ва Маро тарк намуда, худоёни дигарро парастиш карданд, ончунон онҳо бо ту низ рафтор менамоянд.8QkZВа Парвардигор ба Самуил гуфт: «Овози қавмро дар ҳар чи ба ту мегӯянд, бишнав, зеро ки онҳо туро рад накардаанд, балки Маро рад кардаанд, то ки бар онҳо подшоҳӣ накунам.PZВа ин гап ба назари Самуил бад намуд, вақте ки гуфтанд: «Ба мо подшоҳе бидеҳ, то ки бар мо подшоҳӣ кунад». Ва Самуил сӯи Парвардигор дуо гуфт.*OOZВа ба ӯ гуфтанд: «Инак, ту пир шудаӣ, ва писаронат бо роҳи ту рафтор намекунанд; акнун бар мо подшоҳе таъин намо, то ки бар мо, мисли халқҳои дигар, доварӣ кунад».{NqZВа ҳамаи пирони Исроил ҷамъ шуда, назди Самуил ба Ромо омаданд.gMIZВале писарони ӯ бо роҳи ӯ рафтор нанамуданд, балки ба тамаъ моил гардида, ришва мехӯрданд ва дар доварӣ каҷкорӣ мекарданд.2L_ZВа номи писари нахустзодаи ӯ Юил буд, ва номи дуюмаш – Абиё; онҳо дар Беэр-Шобаъ довар буданд.K ZВа ҳангоме ки Самуил пир шуд, писарони худро бар Исроил довар таъин намуд. J ZВа ба Ромо бармегашт, зеро ки дар он ҷо хонаи ӯ буд, ва дар он ҷо бар Исроил доварӣ менамуд, ва дар он ҷо барои Парвардигор қурбонгоҳ бино кард.KIZВа ӯ ҳар сол рафта, Байт-Ил ва Ҷилҷол ва Мисфоро давр мезад, ва бар Исроил дар ҳамаи ин ҷойҳо доварӣ менамуд.lHSZВа Самуил тамоми айёми умри худ Исроилро доварӣ намуд.^G7ZВа шаҳрҳое ки фалиштиён аз Исроил гирифта буданд, аз Эқрӯн то Ҷат, ба Исроил баргардонида шуд, ва ҳудуди онҳоро Исроил аз дасти фалиштиён раҳо кард, ва дар байни Исроил ва амӯриён сулҳ шуд.F Z Ва фалиштиён мағлуб гардиданд, ва дигар ба ҳудуди Исроил надаромаданд; ва дар тамоми айёми Самуил дасти Парвардигор бар фалиштиён боло буд.uEeZ Ва Самуил як сангро гирифта, дар миёни Мисфо ва Шен гузошт, ва онро Эбен-Эзер* номида, гуфт: «То ин ҷо Парвардигор ба мо мадад кард».iDMZ Ва мардуми Исроил аз Мисфо берун омада, фалиштиёнро таъқиб карданд, ва то даме ки ба Байт-Кор расиданд, онҳоро зарба заданд.'CIZ Ва ҳангоме ки Самуил қурбонии сӯхтанӣ мебаровард, фалиштиён омаданд, то ки бо Исроил ҷанг кунанд; ва дар он рӯз Парвардигор бо садои азиме бар фалиштиён гулдуррос зада, онҳоро ба даҳшат овард, ва онҳо пеши Исроил шикаст хӯрданд.[B1Z Ва Самуил як барраи ширхорро гирифт, ва онро барои Парвардигор комилан қурбонии сӯхтанӣ баровард, ва Самуил барои Исроил сӯи Парвардигор истиғоса бурд, ва Парвардигор ӯро иҷобат намуд.A'ZВа банӣ Исроил ба Самуил гуфтанд: «Аз додхоҳӣ кардан дар ҳаққи мо сӯи Парвардигор Худои мо хомӯш набош, то ки Ӯ моро аз дасти фалиштиён наҷот диҳад».<@sZВа чун фалиштиён шуниданд, ки банӣ Исроил дар Мисфо ҷамъ шудаанд, сарварони фалиштиён ба муқобили Исроил баромаданд; ва банӣ Исроил инро шунида, аз фалиштиён тарсиданд. ?ZВа онҳо дар Мисфо ҷамъ шуданд, ва об кашида, ба ҳузури Парвардигор рехтанд, ва дар он рӯз рӯза доштанд, ва дар он ҷо гуфтанд: «Мо ба ҳузури Парвардигор гуноҳ кардаем». Ва Самуил банӣ Исроилро дар Мисфо доварӣ намуд.I> ZВа Самуил гуфт: «Ҳамаи исроилиёнро дар Мисфо ҷамъ кунед, то ки дар бораи шумо назди Парвардигор дуо гӯям».$=CZВа банӣ Исроил Баалҳо ва Аштораҳоро дур сохта, танҳо Парвардигорро парастиш карданд.<#ZВа Самуил ба тамоми хонадони Исроил сухан ронда, гуфт: «Агар шумо бо тамоми дили худ сӯи Парвардигор руҷӯъ намуда, худоёни бегона ва Аштораҳоро аз миёни худ дур созед, ва дилҳои худро сӯи Парвардигор моил гардонида, танҳо Ӯро парастиш намоед, Ӯ шуморо аз дасти фалиштиён раҳо хоҳад кард».; ZВа аз рӯзе ки сандуқ дар Қирят-Еорим сокин шуд, айёми зиёде сипарӣ шуда, бист сол гузашт, ва тамоми хонадони Исроил Парвардигорро ёд карданд. : ZВа мардуми Қирят-Еорим омада, сандуқи Парвардигорро бардошта бурданд, ва онро ба хонаи Аминодоб, ки дар Ҷибъо буд, дароварданд; ва писари ӯ Элъозорро тақдис карданд, то ки сандуқи Парвардигорро нигаҳбонӣ намояд. 9ZВа қосидонро назди сокинони Қирят-Еорим фиристода, гуфтанд: «Фалиштиён сандуқи Парвардигорро баргардониданд; омада, онро назди худ бибаред».8ZВа мардуми Байт-Шемеш гуфтанд: «Кист, ки ба ҳузури Парвардигор, ба ҳузури ин Худои пок, битавонад истад? Ва Ӯ аз пеши мо назди кӣ хоҳад рафт?»7ZВа мардуми Байт-Шемешро, ки ба даруни сандуқи Парвардигор назар андохта буданд, зарба зад, ва аз миёни қавм ҳафтод нафарро зарба зад; ва қавм мотам, гирифтанд, зеро ки Парвардигор қавмро зарбаи азиме зада буд.f6GZВа мушҳои тилло мувофиқи шумораи ҳамаи шаҳрҳои фалиштиён, ки ба он панҷ сарвар тааллуқ доштанд, буд, чи аз шаҳрҳои ҳисордор ва чи аз деҳоти беҳисор; ва он санги калон, ки сандуқи Парвардигорро бар он гузошта буданд, то имрӯз дар киштзори Еҳушаи байтшемешӣ боқист.R5ZВа ин аст обилаҳои тилло, ки фалиштиён ҳамчун қурбонии ҷурм барои Парвардигор оварда буданд: барои Ашдӯд якто, барои Ғазза якто, барои Ашқалӯн якто, барои Ҷат якто, барои Эқрӯн якто. 4ZВа панҷ сарвари фалиштиён инро диданд, ва ҳамон рӯз ба Эқрӯн баргаштанд.Z3/ZВа левизодагон сандуқи Парвардигор ва қуттиеро, ки бо он буда, андарунаш колои тилло буд, фуруд оварданд, ва бар санги калон гузоштанд; ва мардуми Байт-Шемеш дар он рӯз барои Парвардигор қурбониҳои сӯхтанӣ бароварданд ва қурбониҳои саломатӣ забҳ карданд.P2ZВа ароба ба киштзори Еҳушаи байтшемешӣ расида бозистод, ва дар он ҷо санги калоне буд; ва чӯбҳои аробаро шикастанд, ва модаговҳоро қурбонии сӯхтанӣ барои Парвардигор бароварданд.m1UZ Ва аҳли Байт-Шемеш дар водӣ гандум дарав мекарданд, ва чашмони худро баланд карда, сандуқро диданд, ва аз диданаш шод гаштанд.|0sZ Ва модаговҳо рост, бо роҳи Байт-Шемеш равона шуданд, бо ҳамин як роҳ мерафтанду маос мезаданд, вале ба тарафи рост ё чап майл намекарданд; ва сарварони фалиштиён аз ақиби онҳо то ҳудуди Байт-Шемеш рафтанд./7Z Ва сандуқи Худоро бо қуттии мушҳои тилло ва суратҳои обилаҳо бар ароба гузоштанд.\.3Z Ва он мардум чунин карданд: ду модагови навзойро гирифта, ба ароба бастанд, ва гӯсолаҳошонро дар хона нигоҳ доштанд.-1Z Ва нигоҳ кунед: агар он бо роҳи ҳудуди худ сӯи Байт-Шемеш равона шавад, бидонед, ки он ин балои азимро ба сари мо овардааст; вагарна, хоҳем донист, ки дасти Ӯ моро зарба назадааст, балки он чи ба мо рӯй дод, тасодуфӣ будааст». o~}^{{y-x:wkvtsrppnnlkj hgRf e0cb:az_^]'[ZYX{WjVV4TdS-QPHNMLKJIHFDCBA@@ ? >F=3<;r:t9B7657493210.-,w**&(($'%$#O"! Eci% 7Yi x 8gI  ZПарвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: 'Он чиро, ки Амолеқ дар ҳаққи Исроил карда буд, дар хотир дорам, ки вай дар сари роҳи онҳо, вақте ки онҳо аз Миср баромаданд, камин ниҳода буд./  [ZВа Самуил ба Шоул гуфт: «Парвардигор маро фиристода буд, ки туро ба подшоҳӣ бар қавми Ӯ, бар Исроил тадҳин намоям; ва акнун ту овози суханони Парвардигорро бишнав.  Z4Ва дар тамоми айёми Шоул ба муқобили фалиштиён ҷанги сахт бурда мешуд; ва ҳар марди зӯровар ва далерро, ки Шоул медид, назди худ ҷамъ мекард.wiZ3Падари Шоул, Қиш, ва падари Абнир, Нир, писарони Абиил буданд.;qZ2Ва номи зани Шоул Аҳинӯам духтари Аҳимоас буд; ва номи сарлашкараш Абнир ибни Нир, амаки Шоул, буд.vgZ1Ва писарони Шоул инҳо буданд: Йӯнотон, Йишвӣ ва Малкишуа. Ва номи ду духтараш чунин буд: номи калонӣ – Мераб, ва номи хурдӣ – Микал.7iZ0Ва лашкар барпо намуда, ба Амолеқ шикаст расонид, ва Исроилро аз дасти тороҷгарони он раҳо кард.!=Z/Ва Шоул подшоҳии худро ба Исроил пойдор гардонид, ва бо ҳамаи душманони худ, ки дар гирду пеш буданд: бо Мӯоб, ва банӣ Аммӯн, ва Адӯм, ва подшоҳони Сӯбо, ва фалиштиён ҷанг кард, ва ба зидди ҳар кас, ки рӯй меовард, дастболо мешуд. ;Z.Ва Шоул аз дунболагирии фалиштиён даст кашид – ва фалиштиён ба макони худ рафтанд.jOZ-Валекин қавм ба Шоул гуфтанд: «Оё Йӯнотон, ки ин наҷоти бузургро барои Исроил ба амал овардааст, бимирад? Ҳошо! Қасам ба ҳаёти Парвардигор, ки мӯе аз сари ӯ ба замин нахоҳад афтод, зеро ки ӯ имрӯз бо Худо амал кардааст». Ва қавм барои Йӯнотон фидия доданд, ва ӯ намурд.*OZ,Ва Шоул гуфт: «Худо чунин ва зиёда аз ин бикунад, эй Йӯнотон, зеро ки ту ҳатман хоҳӣ мурд!»>wZ+Ва Шоул ба Йӯнотон гуфт: «Ба ман бигӯ, ки чӣ кардӣ?» Ва Йӯнотон ба ӯ ҳикоят карда, гуфт: «Бо нӯги асое ки дар даст дорам, андаке асал чашидам; инак, ман барои мурдан ҳозирам».+QZ*Ва Шоул гуфт: «Дар миёни ман ва писарам Йӯнотон қуръа партоед». Ва қуръа ба Йӯнотон афтод.l~SZ)Ва Шоул ба Парвардигор гуфт: «Эй Худои Исроил, ҳақиқатро бикшой!» Ва қуръа ба Йӯнотон ва Шоул афтод, ва қавм беайб баромаданд.6}gZ(Ва ӯ ба тамоми Исроил гуфт: «Шумо ба як тараф истед, ва ман бо писарам Йӯнотон ба тарафи дигар меистем». Ва қавм ба Шоул гуфтанд: «Ҳар чи дар назарат писанд ояд, бикун».6|gZ'Зеро қасам ба ҳаёти Парвардигори наҷотдиҳандаи Исроил, ки агар дар писарам Йӯнотон бошад, вай низ ҳатман хоҳад мурд». Вале аз миёни тамоми қавм касе ба ӯ ҷавоб надод.M{Z&Ва Шоул гуфт: «Эй ҳамаи сарварони қавм, ба ин ҷо наздик оед, ва бидонед ва бубинед, ки имрӯз ин гуноҳ дар чист?yzmZ%Ва Шоул аз Худо пурсид: «Оё аз ақиби фалиштиён фуруд оям? Оё онҳоро ба дасти Исроил хоҳӣ супурд?» Вале дар он рӯз Ӯ ба вай ҷавоб надод.y+Z$Ва Шоул гуфт: «Имшаб аз ақиби фалиштиён биравем, ва онҳоро то рӯшноии субҳ ғорат карда, касеро аз онҳо боқӣ нагузорем». Ва гуфтанд: «Ҳар чи дар назарат писанд ояд, бикун». Ва коҳин гуфт: «Дар ин ҷо ба Худо муроҷиат намоем».NxZ#Ва Шоул қурбонгоҳе барои Парвардигор бино кард: ин аввалин қурбонгоҳе буд, ки ӯ барои Парвардигор бино кард.w+Z"Ва Шоул гуфт: «Дар миёни қавм пароканда шуда, ба онҳо бигӯед: 'Ҳар кас гови худро ва ҳар кас барраи худро назди ман биёред, ва дар ин ҷо кушта, бихӯред, ва пеши Парвардигор гуноҳ карда, гӯштро бо хуни он нахӯред'». Ва тамоми қавм, ҳар кас бо дасти худ, говашро дар он шаб оварда, дар он ҷо куштанд.@v{Z!Ва ба Шоул хабар дода, гуфтанд: «Инак, қавм пеши Парвардигор гуноҳ карда, гӯштро бо хунаш мехӯранд». Ва ӯ гуфт: «Шумо хиёнат кардаед! Алҳол пеши ман санги калоне биғелонед».vugZ Ва қавм ба ғанимат дарафтоданд, ва бузу гӯсфандон ва гову гӯсолаҳоро гирифта, бар замин куштанд, ва қавм гӯштро бо хуни он хӯрданд.0t[ZВа дар он рӯз фалиштиёнро аз Михмос то Аёлӯн торумор карданд, ва қавм бағоят бемаҷол шуданд.{sqZХусусан, агар қавм имруз аз ғанимати душманони худ, ки пайдо кардаанд, чизе мехӯрданд, оё шикасти фалиштиён боз ҳам зиёдтар намешуд?»wriZВа Йӯнотон гуфт: «Падарам заминро ба изтироб андохтааст! Бубинед, чӣ гуна чашмони ман равшан шуд, зеро ки андаке аз ин асал чашидам.0q[ZВа касе аз миёни қавм хитоб намуда, гуфт: «Падарат қавмро қасам дода, гуфтааст: 'Малъун Лаънатӣ бод касе ки имрӯз хӯроке бихӯрад!' Бинобар ин қавм бемаҷол шудаанд».OpZВале Йӯнотон бехабар буд аз он ки падараш қасам дода буд, ва ӯ нӯги асоеро, ки дар дасташ буд, дароз карда, дар шони асал ғӯтонид, ва дасташро ба даҳонаш бурд, ва чашмонаш равшан шуд.ro_ZВа қавм ба ҷангал даромаданд, ва инак асал ҷорист, валекин ҳеҷ кас дасташро ба даҳонаш набурд, зеро ки қавм аз қасам метарсиданд.nZВа тамоми аҳли замин ба ҷангал расиданд, ва асал бар рӯи марғзор буд.$mCZВа мардуми Исроил дар он рӯз бемаҷол гардида буданд, зеро ки Шоул қавмро қасам дода гуфта буд: «Лаънатӣ Малъун бод касе ки то шом, то даме ки ман аз душманонам интиқом қасос гирам, хӯроке бихӯрад!» Ва тамоми қавм чизе нахӯрданд. lZВа Парвардигор дар он рӯз Исроилро наҷот дод, ва ҷанг то Байт-Овин расид.9kmZВа ҳамаи исроилиёне ки дар кӯҳи Эфроим пинҳон шуда буданд, чун шуниданд, ки фалиштиён рӯ ба гурез овардаанд, – онҳо низ ба ҷанг даромада, душманро дунболагирӣ карданд.\j3ZВа ибриёне ки дирӯз ва парирӯз дар сафи фалиштиён буда ва бо онҳо баромада, дар ҳар тарафи бошишгоҳи онҳо меистоданд, – онҳо низ ба исроилиёне ки бо Шоул ва Йӯнотон буданд, ҳамроҳ шуданд./iYZВа Шоул ва тамоми қавме ки бо ӯ буданд, ҷамъ шуда, ба майдони корзор омаданд; ва инак, шамшери ҳар яке ба зидди дигаре кашида шуда буд: шӯру ғавғо бағоят бузург буд.h}ZВа ҳангоме ки Шоул ба коҳин сухан меронд, шӯру ғавғо дар бошишгоҳи фалиштиён торафт меафзуд, ва Шоул ба коҳин гуфт: «Дастатро нигоҳ дор».KgZВа Шоул ба Аҳиё гуфт: «Сандуқи Худоро наздик биёр». Зеро ки сандуқи Худо дар он рӯз ҳамроҳи банӣ Исроил буд./fYZВа Шоул ба қавме ки бо ӯ буданд, гуфт: «Саршуморӣ карда, бубинед, ки аз миёни мо кӣ берун рафтааст?» Ва саршуморӣ карданд, ва инак Йӯнотон ва силоҳбардораш нестанд.8ekZВа дидбонони Шоул дар Ҷибъои Бинёмин диданд, ки инак, тӯда пароканда шуда, ба ҳар тараф медаванд.dZВа дар бошишгоҳ ва саҳро, ва дар миёни тамоми қавм даҳшат ҳукмфармо шуд: дастаи посбонон ва фавҷҳои харобкунандагон низ дар даҳшат афтоданд, ва замин ба ларза омад, ва даҳшати азиме аз ҷониби Худо ҳамаро фаро гирифт."c?ZВа аз ин зарбаи аввалине ки Йӯнотон ва силоҳбардораш расониданд, қариб бист нафар талаф шуданд, дар нисфи майдоне ки як ҷуфт гов дар як рӯз шудгор мекунад.IZ Валекин агар ба бадӣ дода шавед, ҳам худатон ва ҳам подшоҳатон ба ҳалокат хоҳед расид». =Z Фақат аз Парвардигор битарсед, ва Ӯро ба ростӣ бо тамоми дили худ парастиш намоед, зеро бубинед, ки чӣ гуна корҳои бузург Ӯ барои шумо кардааст.><wZ Худи ман низ, ҳошо ки ман ба ҳузури Парвардигор чунин гуноҳро ба худ раво бинам, ки барои шумо дуо гуфтанро тарк намоям, балки шуморо ба роҳи нек ва рост ҳидоят хоҳам кард. ;Z Аммо Парвардигор ба хотири номи бузурги Худ қавми Худро тарк нахоҳад кард, зеро Парвардигор азм намудааст, ки шуморо барои худ қавм гардонад.:Z Ба ҳеҷ ваҷҳ Ҳаргиз дур нашавед, вагарна, чизҳои ҳеҷу пучро пайравӣ хоҳед намуд, ки онҳо бефоидаанд ва раҳо нахоҳанд кард, чунки онҳо ҳеҷу пучанд.D9Z Ва Самуил ба қавм гуфт: «Натарсед, агарчи шумо ин бадиро ба амал овардаед, лекин аз пайравии Парвардигор дур нашавед, балки бо тамоми дили худ Парвардигорро парастиш намоед.s8aZ Ва тамоми қавм ба Самуил гуфтанд: «Барои бандагонат сӯи Парвардигор Худои худ дуо бигӯй, то ки намирем, зеро ки мо бар ҳамаи гуноҳҳои худ боз бадие зам намудаем, вақте ки барои худ подшоҳ талабидаем». 7Z Ва Самуил сӯи Парвардигор хонд, ва Парвардигор дар он рӯз раъд ва борон фиристод, ва тамоми қавм аз Парвардигор ва аз Самуил бағоят тарсиданд.I6 Z Имрӯз, охир, мавсими даравидани гандум аст, вале ман сӯи Парвардигор хоҳам хонд, ва Ӯ раъд ва борон хоҳад фиристод, то шумо бидонед ва бубинед, ки чӣ гуна гуноҳи азиме пеши назари Парвардигор ба амал овардаед, вақте ки барои худ подшоҳ талабидаед».<5sZ Низ алҳол биистед ва ин кори бузургро, ки Парвардигор дар пеши назари шумо ба ҷо меоварад, бубинед.B4Z Валекин агар овози Парвардигорро нашнавед ва ба фармони Парвардигор зиддият нишон диҳед, он гоҳ Парвардигор бар зидди шумо хоҳад буд, чунон ки бар зидди падарони шумо буд.,3SZ Агар аз Парвардигор тарсида, Ӯро парастиш намоед ва овозашро бишнавед, ва ба фармони Парвардигор зиддият нншон надиҳед, он гоҳ ҳам худатон ва ҳам подшоҳатон, ки бар шумо подшоҳӣ мекунад, дар паноҳи Парвардигор Худои худ хоҳед буд.W2)Z Ва алҳол, инак подшоҳе ки интихоб намудед ва ӯро талабидед; ва инак Парвардигор бар шумо подшоҳе таъин намудааст.C1Z Ва чун дидед, ки Ноҳош, подшоҳи банӣ Аммӯн, ба муқобили шумо меояд, ба ман гуфтед: 'Не, бигзор подшоҳе бар мо подшоҳӣ кунад', ва ҳол он ки Парвардигор Худои шумо подшоҳи шумост.90mZ Ва Парвардигор Ерубаал ва Бадон ва Йифтоҳ ва Самуилро фиристод, ва шуморо аз дасти душманонатон, ки дар гирду пешатон буданд, раҳо кард, ва шумо дар амният сокин будед. /Z Ва онҳо сӯи Парвардигор фарёд зада, гуфтанд: 'Гуноҳ кардаем, зеро ки Парвардигорро тарк карда, Баалҳо ва Аштораҳоро парастиш намудаем, ва алҳол моро аз дасти душманони мо раҳоӣ деҳ, ва мо Туро парастиш хоҳем намуд'._.9Z Валекин онҳо Парвардигор Худои худро фаромӯш карданд, ва Ӯ онҳоро ба дасти Сисро, сарлашкари Ҳосӯр, ва ба дасти фалиштиён, ва ба дасти подшоҳи Мӯоб супурд, ки ба муқобили онҳо ҷанг карданд.m-UZ Вақте ки Яъқуб ба Миср омад, ва падарони шумо сӯи Парвардигор фарёд карданд, Парвардигор Мусо ва Ҳорунро фиристод, ва онҳо падарони шуморо аз Миср берун оварда, дар ин макон онҳоро ҷойгир карданд.,1Z Ва акнун ҳозир шавед, то ки бо шумо ба ҳузури Парвардигор дар бораи ҳамаи некиҳое ки Парвардигор ба шумо ва ба падарони шумо кардааст, муҳокима намоям.W+)Z Ва Самуил ба қавм гуфт: «Парвардигор аст, ки Мусо ва Ҳорунро баргузид, ва падарони шуморо аз замини Миср баровард.*Z Ва ӯ ба онҳо гуфт: «Парвардигор бар шумо шоҳид аст, ва масеҳи Ӯ имрӯз шоҳид аст, ки шумо чизе дар дасти ман наёфтаед». Ва онҳо гуфтанд: «Шоҳид аст».6)gZ Ва онҳо гуфтанд: «Ту моро наранҷонидаӣ, ва ба танг наовардаӣ, ва чизе аз дасти касе нагирифтаӣ».n(WZ Инак ман ҳозирам; пас ба ҳузури Парвардигор ва пеши масеҳи Ӯ дар ҳаққи ман шаҳодат диҳед, ки гови киро гирифтаам, ва хари киро гирифтаам, ва киро ранҷонидаам, ва киро ба танг овардаам, ва аз дасти кӣ ришва гирифта, аз вай чашм пӯшидаам, – ва ман ба шумо товон хоҳам дод».>'wZ Ва алҳол, инак подшоҳ пешопеши шумо роҳ меравад. Ва ман пир ва мӯйсафед шудаам, ва писарони ман бо шумо мебошанд. Ва ман аз ҷавонии худ то имрӯз пешопеши шумо роҳ мерафтам.i& OZ Ва Самуил ба тамоми Исроил гуфт: «Инак, ман овози шуморо дар ҳар чи ба ман гуфтед, шунидам, ва подшоҳе бар шумо таъин намудам.N%Z Ва тамоми қавм ба Ҷилҷол рафтанд, ва дар он ҷо Шоулро ба ҳузури Парвардигор дар Ҷилҷол подшоҳ таъин намуданд, ва дар он ҷо ба ҳузури Парвардигор қурбониҳои саломатӣ забҳ карданд, ва дар он ҷо Шоул ва тамоми мардуми Исроил ниҳоятдараҷа шод гардиданд.8$kZ Ва Самуил ба қавм гуфт: «Биёед, ба Ҷилҷол биравем, ва подшоҳиро дар он ҷо аз нав барқарор намоем».K#Z Вале Шоул гуфт: «Касе имрӯз кушта нахоҳад шуд, зеро ки имрӯз Парвардигор барои Исроил наҷот ба амал овард».o"YZ Ва қавм ба Самуил гуфтанд: «Кист, ки гуфтааст: 'Наход ки Шоул бар мо подшоҳӣ кунад?' Он касонро бидиҳед, ва мо онҳоро хоҳем кушт».T!#Z Ва фардояш чунин воқеъ шуд, ки Шоул қавмро ба се фавҷ тақсим намуд, ва онҳо дар поси саҳарӣ ба даруни бошишгоҳ омаданд, ва то вақти гармии офтоб аммӯниёнро торумор карданд; ва бақияи онҳо пароканда шуданд, ба тавре ки ду нафар аз онҳо дар як ҷо намонданд.P Z Ва мардуми Ёбиш гуфтанд: «Фардо пеши шумо берун хоҳем омад, ва ҳар чи дар назаратон писанд ояд, бо мо бикунед».}Z Ва ба қосидоне ки омада буданд, гуфтанд: «Ба мардуми Ёбиш-Ҷилъод чунин бигӯед: 'Фардо, дар вақти гармии офтоб, барои шумо наҷот хоҳад омад'» Ва қосидон омада, ба мардуми Ёбиш хабар доданд, ва онҳо шодӣ карданд.,SZ Ва ӯ онҳоро дар Бозақ шумурд, ва банӣ Исроил сесад ҳазор, ва мардуми Яҳудо сӣ ҳазор буданд.nWZ Ва ҷуфти говонро гирифта, пора-пора кард, ва ба воситаи қосидон ба тамоми ҳудуди Исроил фиристода, гуфт: «Касе ки аз пайи Шоул ва аз пайи Самуил берун наояд, ба говонаш ҳамин тавр карда хоҳад шуд». Ва тарси Парвардигор бар қавм афтод, ва ҳама мисли як тан берун омаданд. y~}}V{zzHxxXwutsrqpo^njmkjdiCh"glfHedcbb`_Z^][ZYXTVV#TaSRRPrOLN MGLKJ;HHG5FaEDaC0B`Aw@??/>8<;Y:987D655D4!3F210~/.E-+*)b'l&& %N$#J"e!@ 3,E}s|~9I \ .grTb]EZВа занон шодӣ намуда, месуруданду мегуфтанд: «Шоул ҳазорҳоро мағлуб кард, вале Довуд – даҳҳо ҳазорро!*»ZВа ҳангоме ки онҳо меомаданд, яъне вақте ки Довуд аз куштани фалиштӣ бармегашт, занон аз ҳамаи шаҳрҳои Исроил бо дафҳо, бо садоҳои шодӣ ва бо сеторҳо, сурудхонон ва рақскунон, ба пешвози подшоҳ Шоул берун меомаданд.nWZВа Довуд берун омада, дар ҳар ҷое ки Шоул ӯро мефиристод, комёб мегардид; ва Шоул ӯро бар ҷанговарон сардор таъин намуд, ва ин дар назари тамоми қавм ва дар назари фармонбарони Шоул низ писанд омад.nWZВа Йӯнотон ҷомаеро, ки бар танаш буд, кашида ба Довуд дод, ва либоси ҳарбияш ва ҳатто шамшераш ва камонаш ва камарбандашро низ. ZВа Йӯнотон бо Довуд паймон баст, чунки ӯро мисли ҷони худ дӯст дошта буд. ZВа Шоул ӯро дар он рӯз гирифта, нагузошт, ки ба хонаи падараш баргардад.q~ _ZВа ҳангоме ки гуфтугӯи ӯ бо Шоул ба анҷом расид, ҷони Йӯнотон бо ҷони Довуд пайваста шуд, ва Йӯнотон ӯро мисли ҷони худ дӯст дошт.C}Z:Ва Шоул ба ӯ гуфт: «Эй ҷавон, ту писари кистӣ?» Ва Довуд гуфт: «Писари бандаат Йисойи байтлаҳмӣ ҳастам».n|WZ9Ва чун Довуд баъд аз куштани фалиштӣ баргашт, Абнир ӯро гирифта, назди Шоул овард, дар сурате ки каллаи фалиштӣ дар дасташ буд.n{WZ8Ва подшоҳ гуфт: «Пас ту бипурс, ки ин ҷавон писари кист».czAZ7Ва ҳангоме ки Шоул Довудро дид, ки ба муқобили фалиштӣ берун меояд, ба сардори лашкараш Абнир гуфт: «Эй Абнир, ин ҷавон писари кист?» Ва Абнир гуфт: «Эй подшоҳ, ба ҳаёти ту қасам, ки намедонам».2y_Z6Ва Довуд каллаи фалиштиро гирифта, ба Ерусалим овард, ва аслиҳаи вайро дар хаймаи худ гузошт.*xOZ5Ва банӣ Исроил аз дунболагирии фалиштиён баргаштанд, ва бошишгоҳи онҳоро тороҷ карданд.w}Z4Ва мардони Исроил ва Яҳудо бархостанд, ва наъра зада, фалиштиёнро то даромадгоҳи дара ва то дарвозаи Эқрӯн дунболагирӣ карданд; ва кушташудагони фалиштиён дар роҳи Шаароим то Ҷат ва Эқрӯн фурӯ меғалтиданд.dvCZ3Ва Довуд давида, назди фалиштӣ биистод, ва шамшери вайро гирифта, аз ғилофаш кашид, ва ӯро кушта, каллаашро аз танаш ҷудо кард; ва фалиштиён мурдани паҳлавонашонро дида, рӯй ба гурез оварданд.luSZ2Ва Довуд, ки бо фалахмон ва санг мусаллаҳ буд, аз фалиштӣ зӯр баромад, ва фалиштиро зада кушт; ва дар дасти Довуд шамшер набуд.At}Z1Ва Довуд дасташро ба кӯлбор халта бурд, ва аз он ҷо санге гирифта, бо фалахмон андохт, ва ба пешонии фалиштӣ зад; ва санг ба пешонии вай ғӯтида, вай рӯй бар замин фурӯ ғалтид.zsoZ0Ва ҳангоме ки фалиштӣ бархост ва равона шуда, ба Довуд наздик омадан гирифт, Довуд шитоб намуда, сӯи лашкар ба пешвози фалиштӣ давид.$rCZ/Ва тамоми ин ҷамоат хоҳанд донист, ки Парвардигор на бо шамшер ва найза наҷот медиҳад, балки ин ҷанги Парвардигор аст, ва Ӯ шуморо ба дасти мо хоҳад супурд».KqZ.Имрӯз Парвардигор туро ба дасти ман хоҳад супурд, ва ман туро кушта, каллаатро аз танат ҷудо хоҳам кард, ва лошаҳои бошишгоҳи фалиштиёнро имрӯз ба мурғони ҳаво ва даррандагони замин хоҳам дод, то тамоми аҳли замин бидонанд, ки дар Исроил Худо ҳаст.JpZ-Ва Довуд ба фалиштӣ гуфт: «Ту бо шамшер ва найза ва найзаи хурд бар ман меоӣ, валекин ман бо номи Парвардигори лашкарҳо, Худои фавҷҳои Исроил, ки Ӯро таҳқир намудаӣ, бар ту меоям.MoZ,Ва фалиштӣ ба Довуд гуфт: «Назди ман биё, то гӯшти баданатро ба мурғони ҳаво ва даррандагони саҳро бидиҳам».gnIZ+Ва фалиштӣ ба Довуд гуфт: «Оё ман саг ҳастам, ки бо чӯбдасте назди ман меоӣ?» Ва фалиштӣ Довудро бо худоёни худ лаънат кард.DmZ*Ва фалиштӣ назар андохта, Довудро дид, ва аз ӯ нафрат кард, зеро ки ҷавони сурхрӯ буда, чеҳраи некӯ дошт.(lKZ)Ва фалиштӣ низ роҳ гашта, ба Довуд наздик мешуд, ва сипарбардораш пешопеши ӯ равона буд.k'Z(Ва чӯбдасташро ба дасташ гирифта, ва барои худ аз даруни ҷӯй панҷ санги суфтаро хуш кард, ва онҳоро дар кӯлборе халтае ки дошт, яъне дар анбони* худ гузошт, ва фалахмонаш дар дасташ буд; ва ба фалиштӣ наздик шудан гирифт.j5Z'Ва Довуд шамшери вайро аз болои либоси худ баст, ва хост каме роҳ равад, зеро ки одат накарда буд. Ва Довуд ба Шоул гуфт: «Бо ин чизҳо наметавонам роҳ равам, зеро ки одат накардаам». Ва Довуд онҳоро аз тани худ кашид баровард.,iSZ&Ва Шоул либоси худро ба Довуд пӯшонид, ва хӯди мисин ба сари ӯ ниҳод, ва зиреҳ ба ӯ пӯшонид.Sh!Z%Ва Довуд гуфт: «Парвардигор, ки маро аз чанголи шер ва аз чанголи хирс раҳоӣ додааст, аз дасти ин фалиштӣ низ раҳоӣ хоҳад дод». Ва Шоул ба Довуд гуфт: «Бирав, ва Парвардигор бо ту бод». g Z$Бандаат ҳам шер ва ҳам хирсро куштааст, ва ин фалиштии бехатна мисли яке аз онҳо хоҳад шуд, зеро ки лашкарҳои Худои зиндаро таҳқир кардааст».!f=Z#Ман аз ақиби он берун омада, онро мекуштам ва аз даҳонаш раҳо мекардам, ва агар он ба ман ҳуҷум меовард, ман мӯи жӯлидаашро дошта, онро мезадам ва мекуштам.ae=Z"Ва Довуд ба Шоул гуфт: «Бандаат рамаи падари худро мечаронид, ва ҳангоме ки шер ё хирсе омада, барраеро аз рама мерабуд,2d_Z!Ва Шоул ба Довуд гуфт: «Ту наметавонӣ ба муқобили он фалиштӣ биравӣ, то ки бо вай ҷанг кунӣ, зеро ки ту ҷавон ҳастӣ, ва ҳол он ки вай аз ҷавониаш марди ҷангӣ будааст».JcZ Ва Довуд ба Шоул гуфт: «Бигзор касе аз боиси вай аз рӯҳ наафтад! Бандаат рафта, бо он фалиштӣ ҷанг мекунад».8bkZВа суханоне ки Довуд гуфт, шунида шуд, ва ба Шоул хабар расониданд, ва ӯ вайро назди худ оваронид.qa]ZВа аз пеши вай ба тарафи шахси дигаре тоб хӯрда, ҳамон суханро гуфт; ва қавм ба ӯ ҷавоб гардонида, ҳамон сухани авваларо гуфтанд.j`OZВа Довуд гуфт: «Ман чӣ кардаам? Фақат сухане гуфтаам».r__ZВа ҳангоме ки ӯ бо мардум гуфтугӯ мекард, бародари калонии ӯ Элиоб шунид, ва хашми Элиоб бар Довуд аланга зада, гуфт: «Чаро ба ин ҷо фуруд омадӣ? Ва он рамаи камеро дар биёбон назди кӣ гузоштӣ? Ман густохӣ ва бадии дили туро медонам: ту барои тамошои ин ҷанг фуруд омадаӣ»./^YZВа қавм ба ӯ он суханонро баён намуда, гуфтанд: «Ба шахсе ки вайро бикушад, чунин хоҳад шуд».v]gZВа Довуд ба касоне ки назди ӯ истода буданд, гуфт: «Ба шахсе ки ин фалиштиро бикушад ва нангро аз Исроил дур созад, чӣ хоҳад шуд? Зеро ин фалиштии бехатна кист, ки лашкарҳои Худои зиндаро таҳқир намояд?»\ ZВа мардони Исроил мегуфтанд: «Оё ин мардро, ки мебарояд, дидед? Вай мебарояд, ки Исроилро таҳқир намояд. Ва агар ягон кас вайро бикушад, подшоҳ ӯро бо сарвати бисёр сарватманд хоҳад гардонид, ва духтари худро ба ӯ ба занӣ хоҳад дод, ва хонадони падари ӯро дар Исроил озод хоҳад кард».&[GZВа ҳамаи мардони Исроил он мардро дида, аз вай мегурехтанд ва бағоят ҳаросон мешуданд.RZZВа ҳангоме ки ӯ бо онҳо гуфтугӯ мекард, инак, он марди паҳлавон, ки Ҷолёти фалиштӣ ном дошта, аз аҳли Ҷат буд, аз миёни сафҳои фалиштиён баромада, ҳамон суханонро гуфт, ва Довуд шунид._Y9ZВа Довуд ашёеро, ки дошт, назди посбони ашё гузошта, сӯи сафҳои лашкар давида омад, ва саломатии бародаронашро пурсид.X{ZВа сафҳои исроилиён ва фалиштиён ба муқобили якдигар меистоданд.W)ZВа Довуд бомдодон бархоста, рамаро ба қаровуле вогузошт, ва борашро гирифта, чунон ки Йисой фармуда буд, равона шуд; ва ба сангари гирди урду вақте расид, ки лашкар берун омада саф мебастанд ва барои ҷанг наъра мезаданд.%VEZВа Шоул, ва онҳо, ва ҳамаи мардони Исроил дар водии Эло буда, бо фалиштиён меҷангиданд.WU)ZВа ин даҳ гирда қурс панирро барои мириҳазор бибар; ва саломатии бародаронатро бипурс, ва аз онҳо нишонае бигир».T9ZВа Йисой ба писараш Довуд гуфт: «Лутфан, барои бародаронат як эфа аз ин гандумбирён ва даҳто аз ин нон бигир, ва ба бошишгоҳ назди бародаронат шитоб намо.SZВа он фалиштӣ ҳар субҳ ва шом пайдо мешуд, ва чил рӯз худро нишон дод.aR=ZВа Довуд аз пеши Шоул баргашт, Ва Довуд ба пеши Шоул мерафт ва бармегашт, то ки рамаи падарашро дар Байт-Лаҳм бичаронад.QZВа Довуд писари хурдӣ буд; ва се писари калонӣ аз ақиби Шоул рафта буданд.TP#Z Ва се писари калонии Йисой равона шуда, аз ақиби Шоул ба ҷанг рафтанд; ва номи се писари вай, ки ба ҷанг рафта буданд, чунин буд: нахустзодааш Элиоб, ва дуюмаш Абинодоб ва сеюмаш Шаммо.$OCZ Ва Довуд писари он марди эфротӣ, аз Байт-Лаҳми Яҳудо буд, ки номаш Йисой буда, ҳашт писар дошт; ва он мард дар айёми Шоул дар миёни мардум пир ва солхӯрда буд.8NkZ Ва Шоул ва тамоми Исроил ин суханони фалиштиро шуниданд, ва воҳима карда, бағоят ҳаросон шуданд.UM%Z Ва фалиштӣ гуфт: «Ман имрӯз фавҷҳои Исроилро таҳқир намудам; пас, касеро ба ман бидиҳед, то ки бо ҳам ҷанг кунем».OLZ Агар вай тавонад бо ман ҷангида, маро бикушад, мо бандагони шумо хоҳем шуд; вале агар ман бар вай ғолиб омада, вайро бикушам, шумо бандагони мо шуда, хизмати моро ба ҷо хоҳед овард».K ZВа ӯ истода, ба фавҷҳои Исроил хитоб намуд, ва ба онҳо гуфт: «Чаро барои ҷанг саф ороста берун омадаед? Ман, охир, фалиштӣ ҳастам, ва шумо – навкарони Шоул. Барои худ касеро интихоб кунед, то ки назди ман фуруд ояд.sJaZВа дастаи чӯби найзаи калонаш мисли наварди бофандагӣ, ва теғи найзааш шашсад сиқл оҳан буд; ва сипарбардораш пешопеши ӯ мерафт.I)ZВа бар соқҳояш соқбандҳои мисин, ва дар миёни китфҳояш найзаи хурди мисин буд.TH#ZВа хӯди мисин ба сараш дошт, ва зиреҳи пулакчадоре ӯ дар бар карда буд; ва вазни зиреҳи ӯ панҷ ҳазор сиқл мис буд.QGZВа аз бошишгоҳи фалиштиён Ҷолёт ном марди паҳлавон, ки аз Ҷат буд, берун омад; қоматаш шаш араш ва як ваҷаб буд.eFEZВа фалиштиён бар куҳ аз ин тараф меистоданд, ва исроилиён бар кӯҳ аз тарафи дигар меистоданд, ва дарае дар миёни онҳо буд.LEZВа Шоул ва исроилиён ҷамъ шуда, дар водии Эло урду заданд, ва барои ҷанг ба муқобили фалиштиён тайёр шуданд.-D WZВа фалиштиён лашкари худро барои ҷанг фароҳам оварда, дар Сӯхӯ, ки дар кишвари Яҳудо воқеъ аст, ҷамъ шуданд, ва дар миёни Сӯхӯ ва Азеқо дар Эфес-Дамим урду заданд.$CCZВа чун рӯҳ аз ҷониби Худо бар Шоул меомад, Довуд барбатро гирифта, бо дасташ менавохт; ва Шоул роҳат карда, аҳволаш беҳтар мешуд, ва рӯҳи бад ӯро тарк мекард.TB#ZВа Шоул назди Йисой фиристода, гуфт: «Бигзор Довуд ба ҳузури ман бимонад, зеро ки вай ба назари ман писанд омад».PAZВа Довуд назди Шоул омада, ба ҳузури ӯ биистод; ва Шоул вайро бағоят дӯст дошт, ва Довуд силоҳбардори ӯ гардид.L@ZВа Йисой бар харе нон, ва машки шароб, ва як бузғола бор карда, ба воситаи писараш Довуд назди Шоул фиристод.??yZВа Шоул қосидонро назди Йисой фиристода, гуфт: «Писарат Довудро, ки бо рама аст, назди ман бифирист».o>YZВа яке аз навкарон ба ӯ ҷавоб гардонида, гуфт: «Инак, ман писари Йисойи байтлаҳмиро дидаам, ки ба навохтан моҳир, ва шердил, ва марди ҷангӣ, ва хушзабон, ва зеботалъат мебошад, ва Парвардигор бо ӯст».G= ZВа Шоул ба навкаронаш гуфт: «Касеро, ки ба навохтан моҳир бошад, барои ман пайдо карда, назди ман биёред». <ZБигзор хоҷаи мо ба навкарони худ, ки ба ҳузури ту мебошанд, бифармояд, ки барбатнавози моҳиреро пайдо кунанд; ва ҳар гоҳ бар ту рӯҳи баде аз ҷониби Худо биёяд, вай бо дасташ бинавозад, ва аҳволат беҳтар хоҳад шуд»./;YZВа навкарони Шоул ба ӯ мегуфтанд: «Инак, рӯҳи баде аз ҷониби Худо туро ба изтироб меандозад.A:}ZВалекин Рӯҳи Парвардигор аз Шоул дур шуд; ва рӯҳи баде аз ҷониби Парвардигор ӯро ба изтироб меандохт.<9sZ Ва Самуил шохи равғанро гирифта, ӯро дар миёни бародаронаш тадҳин намуд, ва Рӯҳи Парвардигор аз он рӯз ва баъд аз он бар Довуд нозил шуд. Ва Самуил бархоста, ба Ромо рафт."8?Z Ва фиристода, ӯро оваронид. Ва ӯ малламӯй сурхрӯ буда, чашмони зебо ва чеҳраи некӯ дошт. Ва Парвардигор гуфт: «Бархоста, ӯро тадҳин намо, зеро ки ҳамин аст».7Z Ва Самуил ба Йисой гуфт: «Оё дигар писар надорӣ?» Вай гуфт: «Боз писари хурдӣ ҳаст, ки ӯ рамаро мечаронад». Ва Самуил ба Йисой гуфт: «Фиристода, ӯро биёр, зеро ки то ӯ ба ин ҷо набиёяд, ба сари дастархон нахоҳем нишаст».`6;Z Ва Йисой ҳафт писарашро аз пеши Самуил гузаронид; вале Самуил ба Йисой гуфт: «Парвардигор инҳоро интихоб накардааст».!5=Z Ва Йисой Шамморо гузаронид; вале ӯ гуфт: «Инро ҳам Парвардигор интихоб накардааст».N4ZВа Йисой Абинодобро хонда, аз пеши Самуил гузаронид, вале ӯ гуфт: «Инро низ Парвардигор интихоб накардааст».>3wZВале Парвардигор ба Самуил гуфт: «Ба қиёфааш ва қомати баландаш назар наандоз, чунки Ман ӯро хуш накардаам; он чи одам мебинад, ҳеҷ аст, зеро одам фақат он чиро, ки ба чашм намоён аст, мебинад, вале Парвардигор он чиро, ки дар дил аст, мебинад».G2 ZВа ҳангоме ки онҳо омаданд, ӯ Элиобро дида, дар дили худ гуфт: «Яқинан, масеҳи Парвардигор ба ҳузури ӯст».b1?ZГуфт: «Бо осоиштагӣ омадаам, то ки барои Парвардигор қурбонӣ кунам. Худро тақдис намуда, бо ман ба қурбонӣ биёед». Ва ӯ Йисой ва писаронашро тақдис кунонид, ва онҳоро ба қурбонӣ даъват намуд./0YZВа Самуил он чиро, ки Парвардигор гуфта буд, ба амал оварда, ба Байт-Лаҳм омад; ва пирони шаҳр ба пешвози ӯ шитофта, гуфтанд: «Хайра мақдам!» «Оё бо осоиштагӣ меоӣ?» /ZВа Йисойро ба қурбонӣ даъват намо, ва Ман ба ту маълум хоҳам кард, ки чӣ бояд бикунӣ, ва ту касеро, ки ба ту бигӯям, барои Ман тадҳин хоҳӣ намуд».<.sZВа Самуил гуфт: «Чӣ гуна биравам? Агар Шоул бишнавад, маро хоҳад кушт». Парвардигор гуфт: «Гӯсолае бо худ бигир, ва бигӯй: 'Омадаам, то ки барои Парвардигор қурбонӣ кунам'.n- YZВа Парвардигор ба Самуил гуфт: «То ба кай ту барои Шоул мотам мегирӣ? Ман, охир, ӯро аз подшоҳӣ кардан бар Исроил рад намудаам. Шохи худро аз равған пур карда, бирав: Ман туро назди Йисойи байтлаҳмӣ мефиристам, зеро ки аз миёни писаронаш барои Худ подшоҳ пайдо кардаам».,Z#Ва Самуил то рӯзи мурданаш Шоулро дигар надид, зеро ки барои Шоул мотам гирифта буд; ва Парвардигор афсӯс хӯрд, ки Шоулро бар Исроил подшоҳ кард.|+sZ"Ва Самуил ба Ромо рафт; ва Шоул ба хонаи худ ба Ҷибъои Шоул рафт. *Z!Ва Самуил гуфт: «Чунон ки шамшери ту занонро аз фарзандонашон маҳрум кардааст, ончунон модари ту аз миёни занон аз фарзанди худ маҳрум хоҳад шуд». Ва Самуил Аҷаҷро ба ҳузури Парвардигор дар Ҷилҷол пора-пора кард.,)SZ Ва Самуил гуфт: «Подшоҳи Амолеқ – Аҷаҷро назди ман биёред». Ва Аҷаҷ назди ӯ омад, дар ҳолате ки занҷирбанд буд; ва Аҷаҷ гуфт: «Яқин аст, ки талхии марг пеш меояд».( ZВа Самуил аз ақиби Шоул баргашт, ва Шоул Парвардигорро парастиш кард.6'gZВа вай гуфт: «Гуноҳ кардам; алҳол, лутфан, маро ба ҳузури пирони қавмам ва ба ҳузури Исроил иззат намо, ва бо ман баргард, то ки Парвардигор Худои туро парастиш кунам».O&ZВа низ Ҷалоли Исроил дурӯғ намегӯяд ва аз қавли Худ намегардад, зеро ки Ӯ одамизод нест, ки аз қавлаш гардад».k%QZВа Самуил ба вай гуфт: «Парвардигор имрӯз подшоҳии Исроилро аз ту пора кард, ва онро ба ёри ту, ки аз ту беҳтар бошад, медиҳад.$$CZВа Самуил тоб хӯрд, то ки равона шавад; вале Шоул домани ҷомаи ӯро дошт, ва он пора шуд. #;ZВа Самуил ба Шоул гуфт: «Бо ту нахоҳам баргашт, зеро ки ту сухани Парвардигорро рад кардаӣ, Парвардигор низ туро рад кард, то ки бар Исроил подшоҳ набошӣ».2"_ZВа алҳол, лутфан, гуноҳи маро бубахш, ва бо ман баргард, то ки Парвардигорро парастиш намоям».!5ZВа Шоул ба Самуил гуфт: «Ман гуноҳ кардам, зеро ки аз фармони Парвардигор ва аз суханони ту берун баромадам, чунки аз қавм тарсида, овози онҳоро шунидам. 5ZЗеро ки беитоатӣ мисли гуноҳи ҷодугарист, ва муқобилият – мисли бутпарастӣ. Азбаски ту сухани Парвардигорро рад кардӣ, Ӯ низ туро аз подшоҳӣ рад кард».zoZВа Самуил гуфт: «Оё барои Парвардигор қурбониҳои сӯхтанӣ ва забҳҳо ончунон матлуб дилхоҳ аст, чунон ки шунидани овози Парвардигор? Шунидан, охир, аз забҳ хубтар аст, ва гӯш андохтан – аз чарбуи кӯчқорон.2_ZВалекин қавм аз ғанимати бузу гӯсфандон ва говон, яъне беҳтарини он чиро, ки ҳаром шуда буд, гирифтанд, то ки барои Парвардигор Худои ту дар Ҷилҷол қурбонӣ кунанд».NZВа Шоул ба Самуил гуфт: «Ман, охир, овози Парвардигорро шунидам, ва ба роҳе ки Парвардигор маро равона кард, рафтам, ва подшоҳи Амолеқ – Аҷаҷро овардам, ва Амолеқро торумор сохтам.p[ZПас, чаро овози Парвардигорро нашунидӣ, балки ба ғанимат дарафтода, он чиро, ки дар назари Парвардигор бад аст, ба амал овардӣ?»2_ZВа Парвардигор туро ба роҳе равона намуда, гуфта буд: 'Рафта, ин амолеқиёни гуноҳкорро торумор намо, ва бо онҳо ҷанг кун, то даме ки онҳоро тамоман несту нобуд созӣ'. ZВа Самуил гуфт: «Оё ту дар назари худ хурд набудӣ, вақте ки сардори сибтҳои Исроил шудӣ, ва Парвардигор туро бар Исроил ба подшоҳӣ тадҳин намуд?eEZВа Самуил ба Шоул гуфт: «Сабр кун, то он чиро, ки Парвардигор имшаб ба ман гуфт, ба ту баён намоям». Ва ӯ ба вай гуфт: «Бигӯ».gIZВа Шоул гуфт: «Инҳоро аз Амолеқ оварданд, зеро ки қавм беҳтарин бузу гӯсфандон ва говонро дареғ доштанд, то ки барои Парвардигор Худои ту қурбонӣ кунанд; вале боқии онро мо несту нобуд сохтем».;qZВа Самуил гуфт: «Пас, ин баъ-баи гӯсфандон, ки ба гӯшам мерасад, ва маоси говон, ки мешунавам, чист?»`;Z Ва Самуил назди Шоул омад, ва Шоул ба ӯ гуфт: «Туро Парвардигор баракат диҳад! Ман сухани Парвардигорро ба ҷо овардам».tcZ Ва бомдодон Самуил бармаҳал бархоста, ба пешвози Шоул рафт; ва ба Самуил хабар дода, гуфтанд, ки Шоул ба Кармил ворид шуд, ва инак, барои худ сутуне барпо кард, ва давр зада гузашту ба Ҷилҷол фуруд омад.@{Z «Пушаймонам, ки Шоулро подшоҳ кардам, зеро ки ӯ аз пайравии Ман рӯй тофта, суханони Маро ба ҷо наовард». Ва Самуил ба хашм омада, тамоми шаб сӯи Парвардигор фарёд зорӣ кард.dCZ Ва сухани Парвардигор бар Самуил нозил шуда, гуфт:Z Вале Шоул ва қавм Аҷаҷро, ва беҳтарин бузу гӯсфандон ва говон ва парвориён ва қӯчқорони фарбеҳ ва ҳар чизи хубро дареғ дошта, нахостанд талаф намоянд, ва фақат ҳар моли хароб ва камарзишро несту нобуд карданд.&GZВа подшоҳи Амолеқ – Аҷаҷро зинда дастгир кард, ва тамоми қавмашро ба дами шамшер кушт.)ZВа Шоул Амолеқро аз Ҳавило то роҳи самти Шур, ки пеш аз Миср аст, торумор намуд.EZВа Шоул ба қениён гуфт: «Биравед, фуруд оед, аз миёни амолеқиён дур шавед, мабодо шуморо бо онҳо несту нобуд намоям, ва ҳол он ки шумо ба тамоми банӣ Исроил, вақте ки онҳо аз Миср баромаданд, хайрхоҳӣ кардаед». Ва қениён аз миёни Амолеқ дур шуданд.hKZВа Шоул ба шаҳри Амолеқ расида, дар водӣ камин ниҳод.[ 1ZВа Шоул қавмро даъват намуд, ва аз онҳо дусад ҳазор пиёда дар Талоим шумурд; ва даҳ ҳазор мард аз сибти Яҳудо буданд.\ 3ZАкнун ту рафта, ба Амолеқ шикаст расон; ва ҳар он чи вай дорад, несту нобуд кунед; ва ба ӯ раҳм накун, балки аз мард то зан, аз кӯдак то тифли ширмак, аз гов то гӯсфанд, аз шутур то хар бикуш'». u~~.||{ozz4yywXvutsrDqpnmlk`jihguf=dbb,a `^]\_[ZZHYmXWV=USRQTPhNMLJIHGLFVDCCBw@>=<<;":F9N876)5M4321{0.-L++*!(( '&%9$#"! f'Zp %yZ Ва Шоул гуфт: «Бишнав, эй ибни Аҳитуб!» Вай гуфт: «Лаббай, эй хоҷаам».(xKZ Ва подшоҳ фиристода, Аҳималик ибни Аҳитуби коҳин ва ҳамаи коҳинони хонадони падари вайро, ки дар Нуб буданд, даъват намуд; ва ҳамаи онҳо назди подшоҳ омаданд.?wyZ Ва ӯ дар бораи вай аз Парвардигор пурсид, ва тӯша ба вай дод, ва шамшери Ҷолёти фалиштиро ба вай дод». vZ Ва Дӯаги адӯмӣ, ки бо фармонбарони Шоул истода буд, ҷавоб гардонида, гуфт: «Ман писари Йисойро дидам, ки ба Нуб назди Аҳималик ибни Аҳитуб омад,muUZКи ҳамаатон бар зидди ман забон як кардаед, ва касе гӯшраси ман накард, ки писарам бо писари Йисой паймон бастаааст, ва касе аз шумо ғами маро нахӯрд, ва гӯшраси ман накард, ки писарам бандаи маро барангехтааст, то ки бар ман камин гирад, чунон ки имрӯз воқеъ шудааст?»t1ZВа Шоул ба фармонбарони худ, ки дар гирду пешаш истода буданд, гуфт: «Бишнавед, эй банӣ Бинёмин! Оё писари Йисой низ ба ҳамаи шумо киштзорҳо ва токистонҳо хоҳад дод, ва оё ҳамаи шуморо мириҳазор ва мирисад таъин хоҳад кард,zsoZВа Шоул шунид, ки Довуд ва одамоне ки бо ӯ ҳастанд, пайдо шудаанд; ва Шоул дар Ҷибъо, зери дарахти газ, ки бар тал буд, менишаст, ва найзааш дар дасташ буд, ва ҳамаи фармонбаронаш дар гирду пешаш меистоданд.rZВа Ҷоди пайғамбар набӣ ба Довуд гуфт: «Дар ин паноҳгоҳ наист, балки раҳсипор шуда, ба замини Яҳудо бирав». Ва Довуд рафта, ба ҷангали Ҳорат расид.Zq/ZВа онҳоро назди подшоҳи Мӯоб оварда монд, ва онҳо тамоми айёме ки Довуд дар он паноҳгоҳ буд, назди вай сокин буданд.p+ZВа Довуд аз он ҷо ба Мисфои Мӯоб рафт, ва ба подшоҳи Мӯоб гуфт: «Лутфан, падарам ва модарам назди шумо биёянд, то бидонам, ки Худо бо ман чӣ хоҳад кард».PoZВа ҳар кӣ дар аҳволи танг буд, ва ҳар кӣ қарзхоҳе дошт, ва ҳар кӣ зиндагии талх дошт талхайш буд, назди ӯ ҷамъ шуданд, ва ӯ саркардаи онҳо гардид; ва тақрибан чорсад нафар бо ӯ буданд.un gZВа Довуд аз он ҷо рафта, ба мағораи Адулом гурехт; ва бародаронаш ва тамоми хонадони падараш шунида, назди ӯ ба он ҷо фуруд омаданд.vmgZОё ман ба девонагон эҳтиёҷ дорам, ки вайро овардаед, то назди ман девонагӣ кунад? Оё лозим аст, ки ин шахс ба хонаи ман дохил шавад?»LlZВа Окиш ба навкарони худ гуфт: «Инак, шумо мебинед, ки ин шахс девона аст; пас, чаро вайро назди ман овардаед?k7Z Ва дар назари онҳо рафтори худро тағйир дода, назди онҳо худро ба девонагӣ зад, ва бар табақаҳои дарвоза нақш мекашид, ва оби даҳанашро бар ришаш мерехт.!j=Z Ва Довуд ин суханонро дар дили худ ҷо дод, ва аз Окиш, подшоҳи Ҷат, бисёр ҳаросон шуд.=iuZ Ва навкарони Окиш ба вай гуфтанд: «Ин, охир, Довуд, подшоҳи он замин аст; дар бораи ӯ, охир, рақскунон месуруданд: 'Шоул ҳазорҳоро мағлуб кард, вале Довуд – даҳҳо ҳазорро!'»h5Z Ва Довуд бархоста, дар он рӯз аз пеши Шоул гурехт, ва назди Окиш, подшоҳи Ҷат, омад.fgGZ Ва коҳин гуфт: «Инак, шамшери Ҷолёти фалиштӣ, ки вайро ту дар дараи Эло куштӣ дар қафои эфӯд бо либосе печонида монда шудааст; агар мехоҳӣ онро барои худ бигирӣ, – бигир, зеро ки ғайр аз он дар ин ҷо дигаре нест». Ва Довуд гуфт: «Хубтар аз он нест, онро ба ман бидеҳ».:foZВа Довуд ба Аҳималик гуфт: «Оё ин ҷо дар дастат найзае ё шамшере ҳаст? Зеро ки ман шамшерам ва яроқи дигарамро низ бо худ наовардаам, чунки супориши подшоҳ таъҷилӣ буд».{eqZВа дар он ҷо дар он рӯз шахсе аз навкарони Шоул ба ҳузури Парвардигор истода буд, ва ӯ Дӯаги адӯмӣ ном дошта, мири рамабонони Шоул буд.7diZВа коҳин нони покро ба ӯ дод, зеро ки дар он ҷо ноне набуд, ҷуз нонҳои тақдим, ки аз пеши Парвардигор бардошта шуда буд, то ки дар рӯзи бардоштанаш нонҳои гарм бимонанд.Ic ZВа Довуд ба коҳин ҷавоб гардонида, ба вай гуфт: «Рости гап, дирӯз ва парирӯз, аз рӯзе ки берун омадаам, занон аз мо дур буданд, ва баданҳои зарфҳои навкарон пок мебошанд, ва (агарчи роҳ нопок бошад ҳам нон дар зарфҳо пок хоҳад монд) агарчи роҳи мо ба покӣ дахле надорад, бо вуҷуди он имрӯз зарфҳо баданҳо пок хоҳанд монд».bZВа коҳин ба Довуд ҷавоб гардонида, гуфт: «Нони оддӣ дар дастам нест, балки нони пок ҳаст, ба шарте ки навкарон аз зан худдорӣ карда бошанд».%aEZВа алҳол, агар чизе дар дастат бошад, панҷто нон, ё ҳар чизе ки ёфт шавад, ба ман бидеҳ».`ZВа Довуд ба Аҳималики коҳин гуфт: «Подшоҳ ба ман кореро супурда, ба ман гуфт: 'Аз ин кор, ки туро барояш мефиристам, ва аз он чи ба ту фармудаам, бигзор касе ҳеҷ хабардор нашавад'; ва навкаронро ман дар фалон ҷо гузоштам.4_ eZВа Довуд ба Нуб назди Аҳималики коҳин омад; ва Аҳималик парешонхотир бо хотири парешон ба пешвози Довуд шитофта, ба ӯ гуфт: «Чаро ту танҳо омадаӣ, ва касе бо ту нест?»i^MZ+Ва ӯ бархоста, равона шуд, ва Йӯнотон ба шаҳр баргашт. ]Z*Ва Йӯнотон ба Довуд гуфт: «Ба саломатӣ бирав. Он чи ҳар дуи мо ба номи Парвардигор қасам хӯрда гуфтем, ки бигзор Парвардигор дар миёни ман ва ту ва дар миёни насли ман ва насли ту бошад, – то абад пойдор хоҳад буд».M\Z)Вақте ки ҷавон рафт, Довуд аз тарафи ҷануб бархост, ва бар рӯи худ ба замин афтода, се бор саҷда бурд; ва онҳо якдигарро бӯсида, бо ҳамдигар гиря карданд, лекин Довуд бештар гирист.5[eZ(Ва Йӯнотон аслиҳаи худро ба ҷавоне ки дар ҳузураш буд, дода, ба вай гуфт: «Рафта, ба шаҳр бибар».Z!Z'Ва ҷавон аз чизе хабар надошт, аммо Йӯнотон ва Довуд таги гапро медонистанд.XY+Z&Ва Йӯнотон аз ақиби ҷавон фарёд зад: «Шитоб намо! наист!» Ва ҷавони Йӯнотон тирҳоро ғундошта, назди хоҷаи худ омад.jXOZ%Ва чун ҷавон ба он ҷо, ки Йӯнотон тир андохт, медавид, Йӯнотон аз ақиби ҷавон фарёд зада, гуфт: «Тир, охир, дар он тарафи туст».WZ$Ва ба он ҷавон гуфт: «Бирав ва тирҳоеро, ки ман меандозам, биёб». Ҳамин ки ҷавон давид, ӯ тирро тавре андохт, ки аз вай онсӯтар гузашта рафт.VV'Z#Ва бомдодон Йӯнотон дар мӯҳлате ки бо Довуд муайян намуда буд, ба саҳро баромад, ва ҷавони хурдсоле ҳамроҳаш буд.9UmZ"Ва Йӯнотон ба хашм омада аз сари дастархон бархост, ва дар рӯзи дуюми навмоҳ хӯрок нахӯрд, зеро ки барои Довуд ғамгин буд, ва ба он сабаб, ки падараш ӯро хиҷил карда буд.wTiZ!Ва Шоул найзаи худро бар ӯ андохт, то ки ӯро бизанад; ва Йӯнотон фаҳмид, ки падараш ба таври қатъӣ азм намудааст, ки Довудро бикушад.DSZ Ва Йӯнотон ба падараш Шоул ҷавоб гардонида, ба вай гуфт: «Чаро ӯ ба мурдан маҳкум будааст? Чӣ кардааст?»dRCZЗеро дар тамоми айёме ки писари Йисой бар рӯи замин зинда бошад, ту пойдор нахоҳӣ буд, ва подшоҳии ту низ; ва алҳол бифирист ва ӯро дастгир карда назди ман биёр, зеро ки ӯ ба мурдан маҳкум аст».mQUZВа хашми Шоул бар Йӯнотон аланга зада, ба ӯ гуфт: «Эй фарзанди занаки саркаши исёнкор! Ман акнун донистам, ки ту писари Йисойро барои шармандагии худат ва шармандагии шармгоҳи модарат баргузидаӣ! PZВа ӯ ба ман гуфт: 'Лутфан, ба рафтанам иҷозат бидеҳ, зеро ки хонадони мо дар шаҳр қурбонӣ хоҳанд кард, ва бародарам ба ман фармудааст; ва алҳол, агар дар назарат илтифот ёфта бошам, ман меравам, то ки бо бародаронам дидорбинӣ намоям'. Бинобар ин ӯ ба сари дастархони подшоҳ наомадааст».,OSZВа Йӯнотон ба Шоул ҷавоб гардонид: «Довуд аз ман иҷозат пурсид, то ки ба Байт-Лаҳм биравад;,NSZВа рӯзи дуюми навмоҳ фаро расид, ва ҷои Довуд боз холӣ монд; ва Шоул ба писараш Йӯнотон гуфт: «Чаро писари Йисой ҳам дирӯз ва ҳам имрӯз ба сари дастархон наомад?»lMSZВа Шоул дар он рӯз чизе нагуфт, зеро ки ба дили худ гуфт: «Ин тасодуфист; шояд, вай нопок бошад, зеро ки худро пок нанамудааст».LZВа подшоҳ, мисли ҳарвақта, бар нишемангоҳи назди девор нишаст; ва Йӯнотон бархост, ва Абнир дар паҳлуи Шоул нишаст; ва ҷои Довуд холӣ монд.'KIZВа Довуд дар саҳро пинҳон шуд. Ва навмоҳ фаро расид, ва подшоҳ ба сари дастархон нишаст.XJ+ZВа дар хусуси он сухане ки ман ва ту ба забон рондем, инак Парвардигор дар миёни ман ва ту то абад шоҳид хоҳад буд».TI#ZВалекин агар ба ҷавон бигӯям: 'Инак, тирҳо аз он тарафи туст', – ту бирав, зеро ки Парвардигор туро раҳо кардааст.>HwZВа инак, навкари худро фиристода, хоҳам гуфт: 'Рафта, тирҳоро биёб'; агар ба навкар бигӯям: 'Инак, тирҳо аз ин тарафи туст', онҳоро бигир ва назди ман биё, зеро ки барои ту осоиштагист, ва қасам ба ҳаёти Парвардигор, ки ба ту зараре нахоҳад расид.G ZВа ман се тир ба тарафи он хоҳам андохт, гӯё ки ба ҳадафе мезада бошам.tFcZВа то рӯзи сеюм ту бештар фуруд омада, ба маконе бирас, ки дар рӯзи амал дар он ҷо пинҳон шуда будӣ; ва назди санги роҳнамо бинишин.XE+ZВа Йӯнотон ба ӯ гуфт: «Фардо навмоҳ аст; ва туро пурсуҷӯ хоҳанд пурсид кард, зеро ки ҷои нишасти ту холӣ хоҳад монд.]D5ZВа Йӯнотон бори дигар ба Довуд дар бораи муҳаббате ки ба ӯ дошт, қасам ёд кард, зеро ки ӯро мисли ҷони худ дӯст медошт.UC%ZВа Йӯнотон бо хонадони Довуд паймон баст, ва аз Парвардигор талабид, ки Довудро аз дасти душманонаш раҳоӣ диҳад.B3ZБалки меҳрубонии худро аз хонадони ман то абад қатъ накунӣ, ҳатто дар замоне ки Парвардигор душманони Довудро саросар аз рӯи замин барҳам дода бошад».UA%ZВа на танҳо дар замоне ки ҳанӯз зинда бошам, меҳрубонии Парвардигорро нисбат ба ман ба амал оварӣ, то ки намирам,|@sZ Парвардигор ба Йӯнотон ҷазо диҳад ва зиёда аз он чунин ва зиёда аз ин бикунад! Агар падарам барои худ салоҳ бинад, ки бадие ба сари ту биёрад, ман гӯшраси ту гардонида, туро раҳо хоҳам кард, ва ту ба саломатӣ хоҳӣ рафт; ва бигзор Парвардигор бо ту бошад, чунон ки бо падарам буд!?7Z Ва Йӯнотон ба Довуд гуфт: «Қасам ба номи Парвардигор Худои Исроил, ки падарамро фардо ё пасфардо дар ҳамин вақт хоҳам озмуд, ва чун бубинам, ки назараш ба Довуд нек аст, наход ки ман назди ту фиристода, гӯшраси ту нагардонам?>)Z Ва Йӯнотон ба Довуд гуфт: «Биё, ба саҳро бароем». Ва ҳар ду ба саҳро баромаданд.G= Z Ва Довуд ба Йӯнотон гуфт: «Агар падарат бо дуруштӣ ба ту ҷавоб гардонад, кист, ки ба ман хабар бирасонад?»<!Z Ва Йӯнотон гуфт: «Ҳошо, ки ту чунин гумон кунӣ! Зеро, агар медонистам, ки бадие бо азми падарам бар ту омаданист, оё туро аз он хабардор намекардам?»^;7ZПас ту ба бандаи худ меҳрубонӣ бикун, зеро ки бандаатро бо худат ба паймони Парвардигор дохил кардаӣ; ва агар гуноҳе дар ман бошад, худат маро бикуш: барои чӣ маро назди падари худ бибарӣ?»r:_ZАгар вай бигӯяд: 'Хуб', – барои бандаат осоиштагӣ хоҳад буд; вале агар вай хашмгин шавад, бидон, ки вай ба кори баде азм намудааст;d9CZАгар падарат маро пурсуҷӯ пурсад пурсупос кунад, ту бигӯ: 'Довуд аз ман иҷозат пурсид, ки ба шаҳри худ Байт-Лаҳм шитоб намояд, зеро ки дар он ҷо барои тамоми хонадонаш қурбонии солона будааст';A8}ZВа Довуд ба Йӯнотон гуфт: «Инак, фардо навмоҳ аст, ва ман бояд дар сари дастархони подшоҳ биншинам; вале ту маро иҷозат бидеҳ, ки то бегоҳии рӯзи сеюм дар саҳро пинҳон шавам;7ZВа Йӯнотон ба Довуд гуфт: «Ҳар чи дилат бихоҳад, барои ту хоҳам кард».x6kZВа Довуд боз қасам хӯрда, гуфт: «Падарат ба хубӣ медонад, ки ман дар назарат илтифот ёфтаам, бинобар ин ба дили худ мегӯяд: 'Бигзор инро Йӯнотон надонад, мабодо ғамгин шавад'. Валекин, қасам ба ҳаёти Парвардигор ва қасам ба ҷони ту, ки дар миёни ман ва марг як қадам мондааст!»e5EZВай ба ӯ гуфт: «Ҳошо, ту нахоҳӣ мурд! Инак, падарам ҳеҷ як кори бузурге ё хурде намекунад, бе он ки аввал гӯшраси ман гардонад. Пас чаро падарам ин корро аз ман пинҳон дорад? Ин тавр нахоҳад шуд». 4 ZВа Довуд аз Ноюти Ромо гурехт, ва пеши Йӯнотон омада, гуфт: «Чӣ кардаам? Айбам чист, ва пеши падарат чӣ гуноҳ кардаам, ки ӯ қасди ҷони ман дорад?»m3UZВа ӯ низ либосҳои худро кашид, ва ӯ низ ба ҳузури Самуил нубувват кардан гирифт, ва тамоми он рӯз ва тамоми шабаш бараҳна хобид; бинобар ин мегӯянд: «Оё Шоул низ аз ҷумлаи анбиёст пайғамбарон аст?».h2KZВа дар он ҷо ӯ ба Ноюти Ромо рафт, ва Рӯҳи Худо бар ӯ низ нозил шуд, ва ӯ нубувваткунон мерафт, то даме ки ба Ноюти Ромо расид.71iZХудаш низ ба Ромо равона шуд, ва чун ба чоҳи калон, ки дар Сеху мебошад, расид, савол дода, гуфт: «Самуил ва Довуд куҷоянд?» Ва касе гуфт: «Инак, дар Ноюти Ромо мебошанд».R0ZВа инро ба Шоул хабар доданд, ва ӯ қосидони дигарро фиристод, вале онҳо низ нубувват кардан гирифтанд. Ва Шоул боз қосидони сеюмро фиристод, вале онҳо низ нубувват кардан гирифтанд.D/ZВа Шоул қосидонро фиристод, то ки Довудро бигиранд, ва чун онҳо тӯдаи пайғамбаронро анбиёро диданд, ки нубувват мекунанд, ва Самуил истода бар онҳо сарварӣ менамояд, – Рӯҳи Худо бар қосидони Шоул нозил шуда, онҳо низ нубувват кардан гирифтанд. .ZВа ба Шоул хабар расонида, гуфтанд: «Инак, Довуд дар Ноюти Ромо мебошад».J-ZВа Довуд гурехта, раҳо шуд, ва назди Самуил ба Ромо омада, ҳар он чиро, ки Шоул дар ҳаққи ӯ карда буд, ба вай ҳикоят намуд; ва ӯ ва Самуил рафта, дар Ноют сокин шуданд ҷой гирифтанд.B,ZВа Шоул ба Микал гуфт: «Чаро маро чунин фиреб додӣ, ва душманамро раҳо кардӣ, то ки бигрезад?» Ва Микал ба Шоул гуфт: «Ӯ ба ман гуфт: 'Маро раҳо намо, вагарна, туро хоҳам кушт'».++ZВа қосидон омаданд, ва инак, тарофим бар бистар, ва пӯсти буз гирди каллааш буд.W*)ZВа Шоул қосидонро фиристод, то ки Довудро бубинанд, ва гуфт: «Ӯро бо бистараш назди ман биёред, то ки ӯро бикушам».)7ZВа Шоул қосидонро фиристод, то ки Довудро бигиранд, вале Микал гуфт: «Ӯ бемор аст».Y(-Z Ва Микал тарофимро гирифта, бар бистар гузошт, ва пӯсти бузро гирди каллаи он ниҳода, болои онро бо либосе пӯшонид.'#Z Ва Микал Довудро аз тиреза фуруд овард, ва ӯ равона шуда, гурехт ва раҳоӣ ёфт.b&?Z Ва Шоул қосидонро ба хонаи Довуд фиристод, то ки камин гирифта, субҳидам ӯро бикушанд; ва занаш Микал ба Довуд сухан ронда, гуфт: «Агар ту имшаб ҷони худро халос накунӣ, фардо кушта хоҳӣ шуд».&%GZ Ва Шоул мехост, ки Довудро бо найза зада, ба девор бидӯзад, вале ӯ худро аз пеши Шоул канор кашид, ва найза ба девор бархӯрд, ва Довуд он шаб гурехта, раҳоӣ ёфт. $;Z Ва рӯҳи бад аз ҷониби Парвардигор бар Шоул нозил шуд, ва ӯ дар хонаи худ нишаста, найзаашро дар дасташ нигоҳ медошт; ва Довуд бо дасти худ барбат менавохт.r#_ZВа боз ҷанг рӯй дод, ва Довуд берун омада, бо фалиштиён ҷанг кард, ва ба онҳо шикасти бузурге расонид, ва онҳо аз пеши ӯ гурехтанд."9ZВа Иӯнотон Довудро хонд, ва Йӯнотон ҳамаи ин суханонро ба ӯ хабар дод; ва Йӯнотон Довудро назди Шоул овард, ва ӯ мисли дирӯз ва парирӯз дар ҳузури вай буд.N!ZВа Шоул ба овози Йӯнотон гӯш андохт, ва Шоул қасам хӯрд: «Ба ҳаёти Парвардигор қасам, ки ӯ кушта нахоҳад шуд».$ CZВа ӯ ҷонашро ба кафи дасташ гирифта, он фалиштиро кушт, ва Парвардигор наҷоти бузурге барои тамоми Исроил ба амал овард, ва ту инро дида, шод гаштӣ; пас чаро ту мехоҳӣ дар ҳаққи хуни бегуноҳе гуноҳ карда, Довудро беҳуда бикушӣ?»!ZВа Йунотон ба падараш Шоул дар бораи Довуд суханони некӯ ба забон ронда, ба вай гуфт: «Бигзор подшоҳ дар ҳаққи бандаи худ Довуд гуноҳ накунад, зеро ки ӯ пеши ту гуноҳе накардааст, балки аъмоли ӯ барои ту бағоят хуб аст;4cZВа ман берун омада, дар саҳрое ки ту дар он бошӣ, ба паҳлуи падарам хоҳам истод, ва дар бораи ту бо падарам гуфтугӯ хоҳам кард, ва он чи бубинам, ба ту хабар хоҳам дод». ZВа Йӯнотон ба Довуд хабар дода, гуфт: «Падарам Шоул мехоҳад туро бикушад; ва алҳол, лутфан, бомдодон барҳазар бош, ва дар ҷои махфие пинҳон шав.  ZВа Шоул ба писараш Йӯнотон ва ба ҳамаи навкаронаш гуфт, ки мехоҳад Довудро бикушад; вале Йӯнотон писари ибни Шоул Довудро бағоят дӯст медошт.4cZВа сарварони фалиштиён берун меомаданд; ва ҳар бор, ки онҳо берун меомаданд, Довуд аз ҳамаи фармонбарони Шоул бештар комёб мешуд, ва номи ӯ бағоят шӯҳрат пайдо кард.!ZВа Шоул боз ҳам зиёдтар аз Довуд тарсид, ва Шоул ҳама вақт душмани Довуд буд.*OZВа Шоул дид ва фаҳмид, ки Парвардигор бо Довуд аст; ва духтари Шоул Микал ӯро дӯст медошт.&GZВа Довуд бархоста, бо одамонаш рафт, ва дусад нафарро аз фалиштиён кушт, ва ғилофакҳошонро Довуд овард, ва онҳоро ба миқдори пурра ба подшоҳ пешниҳод карданд, то ки домоди подшоҳ гардад; ва Шоул духтараш Микалро ба ӯ ба занӣ дод.ZВа навкарони ӯ ин суханонро ба Довуд расониданд, ва ин дар назари Довуд писанд омад, ки домоди подшоҳ гардад. Ва мӯҳлати он ҳанӯз пур нашуда буд.1]ZВа Шоул гуфт: «Ба Довуд чунин бигӯед: 'Подшоҳ маҳрро талабгор нест, магар ки сад ғилофаки фалиштиёнро, то ки аз душманони подшоҳ интиқом ситонида шавад'». Ва Шоул дар чунин фикре буд, ки Довудро бо дастӣ фалиштиён ба ҳалокат бирасонад. ZВа навкарони Шоул ба ӯ хабар дода, гуфтанд: «Довуд чунин суханонро гуфт».0[ZВа навкарони Шоул ин суханонро ба гӯши Довуд расониданд, ва Довуд гуфт: «Оё дар назари шумо домоди подшоҳ шудан осон аст? Ва ҳол он ки ман шахси бенаво ва ҳақирам».LZВа Шоул ба навкарони худ фармуд: «Ба Довуд пинҳонӣ сухан ронда, бигӯед: 'Инак, ҳусни таваҷҷӯҳи подшоҳ бар туст, ва ҳамаи навкаронаш туро дӯст медоранд; ва алҳол домоди подшоҳ шав'.RZВа Шоул ба дили худ гуфт: «Вайро ба ӯ медиҳам, ва барои ӯ вай дом хоҳад шуд, ва дасти фалиштиён бар ӯ хоҳад буд». Ва Шоул ба Довуд гуфт: «Ба воситаи дуюмаш ту имрӯз домоди ман хоҳӣ шуд».LZВа духтари Шоул Микал Довудро дӯст дошт; ва ҳангоме ки инро ба Шоул хабар доданд, ин ба назари ӯ писанд омад.CZВале вақте ки духтари Шоул Мераб мебоист ба Довуд дода мешуд, вай ба Адриили меҳӯлотӣ ба занӣ дода шуд.S!ZВа Довуд ба Шоул гуфт: «Ман кистам, ва ҳаёти ман ва хонадони падари ман дар Исроил чист, ки домоди подшоҳ бошам?»@{ZВа Шоул ба Довуд гуфт: «Инак духтари калонии худ Мерабро ба ту ба занӣ медиҳам, фақат ин ки барои ман ҷанговари далер бош, ва ҷангҳои Парвардигорро бибар». Ва Шоул ба дили худ гуфт: «Бигзор дасти ман бар ӯ набошад, балки дасти фалиштиён бошад».% EZВа тамоми Исроил ва Яҳудо Довудро дӯст медоштанд, зеро ки ӯ пеши онҳо даробаро мекард.l SZВа чун Шоул дид, ки ӯ бағоят комёб аст, аз ӯ ҳаросон шуд. }ZВа Довуд дар ҳамаи роҳҳои худ комёб мешуд, ва Парвардигор бо ӯ буд.2 _Z Ва Шоул ӯро аз пеши худ дур сохт, ва ӯро мириҳазор таъин намуд, ва ӯ пеши қавм даробаро мекард. 3Z Ва Шоул аз Довуд метарсид, зеро ки Парвардигор бо ӯ буд, вале аз Шоул дур шуда буд._9Z Ва Шоул найзаро андохта, ба дилаш гуфт: «Довудро зада, ба девор медӯзам». Вале Довуд ду бор худро аз пеши ӯ канор кашид.8kZ Ва фардои он рӯҳи баде аз ҷониби Худо бар Шоул ҷорӣ гардида, ӯ андаруни хона ба ҷӯшу хурӯш омад, ва Довуд мисли ҳаррӯза бо дасташ менавохт; ва найзае дар дасти Шоул буд.~wZ Ва аз он рӯз эътиборан, ва минбаъд, Шоул ба Довуд назари бад дошт.MZВа Шоул бағоят хашмгин шуд, ва ин сухан ба назараш бад намуда, гуфт: «Ба Довуд даҳҳо ҳазорро нисбат додаанд, вале ба ман ҳазорҳоро нисбат додаанд; ӯро акнун фақат подшоҳӣ кам аст». p~}*{izxsvuu)ts]rvqp_odn,mlPkj2ihhpffdic6bZaD__-]]\r[.Y^XpWUTSS[RmQvPNgMLTKJII3GmEqDeCBA@u?>={<;:9{8%76543L11/.-,Y*)('&D%]$>"! \51GbN ^ ? I :kHi ZВа Довуд ба Аҳималики ҳиттӣ ва Абишой ибни Саруё, бародари Юоб, муроҷиат намуда, гуфт: «Кист, ки бо ман назди Шоул ба бошишгоҳ фуруд ояд?» Ва Абишой гуфт: «Ман бо ту фуруд меоям».hZВа Довуд бархоста, ба маконе ки Шоул урду зада буд, омад, ва Довуд ҷоеро, ки Шоул ва сарлашкараш Абнир писари Нир дар он хобида буданд, дид; ва Шоул андаруни давра мехобид, ва қавм гирдогирди ӯ ҷойгир шуда буданд.gZВа Довуд ҷосусонро фиристод, ва донист, ки Шоул ҳақиқатан омадааст.vfgZВа Шоул дар Ҷибъои Ҳакило, ки рӯ ба рӯи биёбон, дар сари роҳ аст, урду зад; ва Довуд дар биёбон буд, ва дид, ки Шоул аз пайи ӯ омадааст.eZВа Шоул бархоста, ба биёбони Зиф фуруд омад, ва се ҳазор марди баргузидаи Исроил ҳамроҳи ӯ буданд, то ки Довудро дар биёбони Зиф ҷустуҷӯ намоянд.Yd /ZВа зифиён назди Шоул ба Ҷибъо омада, гуфтанд: «Довуд, охир, дар тали Ҳакило, ки рӯ ба рӯи биёбон аст, пинҳон шудааст».$cCZ,Ва Шоул духтараш Микалро, ки зани Довуд буд, ба Фалтӣ ибни Лайиш, ки аз Ҷаллим буд, дод.2b_Z+Довуд пеш аз ин Аҳинӯами изреилиро ба зани гирифта буд; ва акнун ҳар дуи онҳо занони ӯ буданд. aZ*Ва Абиҷайл шитобон бархоста, бар хар савор шуд, ва панҷ канизаш ба вай ҳамроҳӣ карданд; ва аз ақиби қосидони Довуд равона шуд, ва зани ӯ гардид.r`_Z)Вай бархост, ва рӯ ба замин саҷда бурда, гуфт: «Инак, канизи ту ҳозир аст канизе бишавад, то ки пойҳои навкарони хоҷаамро бишӯяд»._1Z(Ва навкарони Довуд назди Абиҷайл ба Кармил омаданд ва ба вай сухан ронда, гуфтанд: «Довуд моро назди ту фиристод, то ки туро барои худ ба занӣ бигирад».6^gZ'Ва чун Довуд шунид, ки Нобол мурдааст, гуфт: «Муборак аст Парвардигор, ки қасди интиқоми нанги маро аз Нобол ситонидааст, ва бандаи Худро аз бадӣ нигоҳ доштааст, ва Парвардигор бадии Ноболро ба сари вай баргардонидааст». Ва Довуд фиристод, то ба Абиҷайл бигӯянд, ки ӯ мехоҳад вайро барои худ ба занӣ бигирад.2]_Z&Ва чунин воқеъ шуд, ки баъд аз даҳ рӯз Парвардигор Ноболро гирифтори дард гардонид, ва ӯ мурд.\Z%Ва бомдодон, вақте ки мастӣ аз Нобол берун рафт, занаш ин ҳодисаҳоро ба ӯ хабар дод; ва дили ӯ андаруни ӯ шах шуда монд, ва худаш мисли санг гардид.R[Z$Ва Абиҷайл назди Нобол омад, ва инак, базме дар хонаи ӯ мисли базми подшоҳ ороста шуда буд, ва дили Нобол шод гардида, ӯ бағоят маст буд; ва то субҳ вай ба ӯ чизе кам ё зиёд хабар надод.)ZMZ#Ва Довуд он чиро, ки барои ӯ оварда буд, аз дасти вай гирифта, ба вай гуфт: «Ба саломатӣ ба хонаат бирав; инак, ман ба овози ту гӯш андохта, туро рӯихотир кардам».^Y7Z"Валекин, қасам ба ҳаёти Парвардигор Худои Исроил, ки маро аз бадӣ кардан ба ту нигоҳ дошт: агар ту шитобон ба пешвози ман намеомадӣ, албатта назди Нобол то субҳидам наринае боқӣ намемонд».fXGZ!Ва хиради ту муборак аст, ва худат муборак ҳастӣ, ки имрӯз маро нагузоштӣ хун бирезам, ва бо дасти худ интиқом қасос гирам.DWZ Ва Довуд ба Абиҷайл гуфт: «Муборак аст Парвардигор Худои Исроил, ки туро имрӯз ба пешвози ман фиристод.,VSZОн гоҳ ин барои ту сабаби афсӯс таассуф ва барои хоҷаам азоби виҷдон нахоҳад шуд, ки хуни ноҳақ рехтааст, ва хоҷаам интиқомро ба дасти худ раво дидааст. Ва ҳангоме ки Парвардигор ба хоҷаам некӣ кунад, канизи худро ба ёд хоҳӣ овард».sUaZВа ҳангоме ки Парвардигор ба хоҷаам, мувофиқи ҳар он чи дар бораи ту гуфтааст, некӣ бикунад, ва туро бар Исроил раис таъин намояд,TZВа агар касе бархоста, туро таъқиб намояд ва қасди ҷони ту кунад, ҷони хоҷаам бо риштаи ҳаёт назди Парвардигор Худои ту баста хоҳад буд, вале ҷони душманонатро Ӯ мисли он ки аз даруни фалахмон бошад, дур хоҳад андохт. SZЛутфан, аз гуноҳи канизи худ бигзар; яқинан Парвардигор барои хоҷаам хонадони устуворе матине барқарор хоҳад кард, зеро ки хоҷаам ҷангҳои Парвардигорро мебарад, ва тамоми айёми умрат дар ту бадӣ ёфт нахоҳад шуд.TR#ZВа ин аст тӯҳфае ки канизат барои хоҷаам овардааст, ва он ба навкароне ки ҳамроҳи хоҷаам мераванд, дода мешавад.aZВа алҳол шунидаам, ки назди ту пашмбурӣ мекунанд. Алҳол чӯпононе ки ту дорӣ, бо мо буданд, ва мо ба онҳо осебе нарасондаем, ва дар тамоми айёме ки онҳо дар Кармил буданд, ҳеҷ як чизашон талаф нашудааст.@={ZВа бигӯед: 'Зинда бош! Осоиштагӣ бар ту бод, осоиштагӣ бар хонадони ту, осоиштагӣ бар ҳар чизе ки дорӣ!t<cZВа Довуд даҳ ҷавонро фиристод; ва Довуд ба он ҷавонон гуфт: «Ба Кармил бароед, ва назди Нобол рафта, аз номи ман ба ӯ салом расонед.~;wZВа Довуд дар биёбон шунид, ки Нобол рамаҳояшро пашмбурӣ мекунад.!:=ZВа номи ин мард Нобол, ва номи занаш Абиҷайл буд; ва ин зан доно аёнфаҳм ва хушҷамол буд, вале ин мард сахтгир сахтдил ва бадкор буда, аз хонадони Колеб буд.R9ZВа марде дар Моӯн буд, ки дороияш дар Кармил буд, ва ин мард бағоят сарватдор буда, се ҳазор гӯсфанд ва ҳазор буз дошт; ва ӯ дар мавсими пашмбурии пашмтарошии рамаҳояш дар Кармил буд.38 cZВа Самуил вафот кард; ва тамоми Исроил ҷамъ шуда, барои ӯ навҳагарӣ карданд, ва ӯро дар хонааш, дар Ромо дафн намуданд. Ва Довуд бархоста, ба биёбони Форон фуруд омад.P7ZВа Довуд ба Шоул қасам хӯрд. Ва Шоул ба хонаи худ рафт, ва Довуд ва одамонаш ба истеҳкоми кӯҳии худ баромаданд.#6AZВа алҳол барои ман ба Парвардигор қасам бихӯр, ки баъд аз сари ман насли маро несту нобуд нахоҳӣ кард, ва номи маро аз хонадони падарам нобуд нахоҳӣ намуд».J5ZВа инак алҳол медонам, ки ту ҳатман подшоҳ хоҳӣ шуд, ва мамлакати Исроил дар дасти ту устувор хоҳад гардид.43ZВа агар касе душмани худро ёфта бошад, оё вайро бо некӣ раҳо мекунад? Бигзор Парвардигор туро ба бадали он чи имрӯз барои ман кардӣ, бо некӣ подош диҳад.m3UZВа ту имрӯз исбот намудӣ, ки чӣ гуна ба ман некӣ кардӣ, дар сурате ки Парвардигор маро ба дасти ту супурд, вале ту маро накуштӣ.e2EZВа ба Довуд гуфт: «Ту аз ман одилтар ҳастӣ, зеро ки ту ба ман бо некӣ подош додӣ, ва ҳол он ки ман ба ту бо бадӣ подош додаам."1?ZВа ҳангоме ки Довуд гуфтани ин суханонро ба Шоул ба анҷом расонид, Шоул гуфт: «Оё ин овози туст, эй писарам Довуд?» Ва Шоул овози худро баланд карда, гирист,0ZПас бигзор Парвардигор довар бошад, ва дар миёни ману ту доварӣ намояд, ва даъвои маро бубинад ва бисанҷад, ва маро аз дасти ту бираҳонад».z/oZБа муқобили кист, ки подшоҳи Исроил берун омадааст? Таъқиботи ту ба муқобили кист? Ба муқобили саги мурдаест, ба муқобили як кайкест.@.{ZЧунон ки масали қадимӣ мегӯяд: 'Бадӣ аз бадкорон содир мешавад', валекин дасти ман бар ту нахоҳад буд.- Z Бигзор Парвардигор дар миёни ману ту доварӣ намояд, ва бигзор Парвардигор интиқоми маро аз ту бигирад, валекин дасти ман бар ту нахоҳад буд.x,kZ Ва бингар, эй падарам, ва домани ҷомаи худро дар дасти ман бубин: модоме ки домани ҷомаи туро буридаам, вале туро накуштаам, бидон ва яқин бидор, ки бадӣ ва ҷинояте дар дасти ман нест, ва ман дар ҳаққи ту гуноҳе накардаам, ва ҳол он ки ту камин мегузорӣ, то ки ҷони маро бигирӣ.B+Z Инак, имрӯз чашмонат дидааст, ки Парвардигор имрӯз туро дар мағора ба дасти ман супурда буд, ва баъзеҳо гуфтанд, ки туро бикушам, вале ман туро амон дода, гуфтам: 'Дасти худро бар хоҷаи худ дароз нахоҳам кард, зеро ки вай масеҳи Парвардигор аст'.C*Z Ва Довуд ба Шоул гуфт: «Чаро суханони одамонро мешунавӣ, ки мегӯянд: 'Инак, Довуд ба ту қасди бад дорад'?L)Z Ва баъд аз он Довуд бархоста, аз мағора баромад, ва аз ақиби Шоул фарёд зада, гуфт: «Эй хоҷаам, подшоҳ!» Ва Шоул ба ақиби худ нигарист, ва Довуд рӯ ба замин афтода, ба вай саҷда бурд.(ZВа Довуд одамони худро бо ин суханон сарзаниш карда, нагузошт, ки онҳо бар (зидди) Шоул бархезанд. Ва Шоул бархоста, аз мағора баромада рафт.m'UZВа ӯ ба одамони худ гуфт: «Ҳошо аз ҷониби Парвардигор, ки ман чунин амале ба хоҷаи худ, масеҳи Парвардигор, бикунам, яъне дасти душманӣ ситам ба вай дароз кунам, зеро ки вай масеҳи Парвардигор аст».&7ZВале баъд аз он, дили Довуд ба изтироб омад аз он ки домани ҷомаи Шоулро буридааст,-%UZВа одамони Довуд ба ӯ гуфтанд: «Инак рӯзе ки Парвардигор дар бораи он ба ту гуфтааст: 'Инак, Ман душманатро ба дастат месупорам, ва ҳар чи дар назарат писанд ояд, ба вай хоҳӣ кард'». Ва Довуд бархоста, домани ҷомаи Шоулро оҳиста бурид.Z$/ZВа ба қӯраи бузу гӯсфандон, ки дар сари роҳ буд, расид, ва дар он ҷо мағорае буд, ва Шоул барои қазои ҳоҷат ба он ҷо даромад; ва Довуд ва одамонаш дар ақсои дарунтари мағора нишаста буданд.s#aZВа Шоул се ҳазор марди баргузидаро аз тамоми Исроил гирифта, ба ҷустуҷӯи Довуд ва одамонаш сӯи кӯҳҳои саҳроҳои бузҳои кӯҳӣ рафт.j"OZВа ҳангоме ки Шоул аз таъқиб кардани фалиштиён баргашт, ба ӯ хабар дода, гуфтанд: «Инак, Довуд дар биёбони Эйн-Ҷадӣ мебошад».! ZВа Довуд аз он ҷо баромада, дар ҷойҳои дастнораси Эйн-Ҷадӣ ҷойгир шуд.l SZВа Шоул аз таъқиб кардани Довуд баргашта, ба пешвози фалиштиён равона шуд. Бинобар ин он маконро Селаъ-Ҳамаҳлеқӯт номидаанд.3aZВале қосиде назди Шоул омада, гуфт: «Шитобон биё, зеро ки фалиштиён ба замин ҳуҷум овардаанд».  ZВа Шоул ба як тарафи кӯҳ равона буд, ва Довуд бо одамонаш ба тарафи дигари кӯҳ. Ва Довуд мешитофт, то ки аз пеши Шоул бигрезад, ва Шоул ва одамонаш Довуд ва одамонашро иҳота мекарданд, то ки онҳоро дастгир намоянд.S!ZВа Шоул бо одамонаш ба ҷустуҷӯи ӯ рафт, ва инро ба Довуд хабар доданд, ва ӯ аз сахра фуруд омада, дар биёбони Моӯн ҷойгир шуд. Ва Шоул инро шунида, Довудро дар биёбони Моӯн таъқиб кард.jOZВа онҳо бархоста, аз пеши Шоул ба Зиф рафтанд. Ва Довуд бо одамонаш дар биёбони Моӯн, дар саҳро, ба тарафи ҷанубии биёбон буд.LZВа ҳамаи паноҳгоҳҳоеро, ки ӯ дар онҳо пинҳон мешавад, тафтиш намуда, зери чашм гиред, ва бо маълумоти аниқ назди ман баргардед, ва он гоҳ ман бо шумо хоҳам рафт; ва агар ӯ дар ин замин бошад, ман ӯро дар миёни ҳамаи қабилаҳои Яҳудо ҷустуҷӯ хоҳам кард».@{ZПас биравед, боз тайёрӣ бинед, ва ҷоеро, ки қадамаш гузошта мешавад, ва касе ӯро дар он ҷо дидааст, тафтиш намуда зери чашм гиред, зеро ба ман мегӯянд, ки ӯ бағоят маккор аст."?ZВа Шоул гуфт: «Парвардигор шуморо баракат диҳад, зеро дар ҳаққи ман дилсӯзӣ кардаед.PZВа алҳол, эй подшоҳ, ҳар вақте ки дилат бихоҳад, фуруд ой, ва қарзи мо ин аст, ки ӯро ба дасти подшоҳ бисупорем».=uZВа зифиён назди Шоул ба Ҷибъо баромада, гуфтанд: «Довуд, охир, назди мо дар Ҳӯршо, бар сахраҳои дастнорас, бар тали Ҳакило, ки ба тарафи ҷанубии биёбон аст, пинҳон шудааст.H ZВа ҳар дуяшон ба ҳузури Парвардигор паймон бастанд; ва Довуд дар Ҳӯршо монд, ва Йӯнотон ба хонаи худ рафт.G ZВа ба ӯ гуфт: «Натарс, зеро ки дасти падарам Шоул туро пайдо нахоҳад кард, ва ту бар Исроил подшоҳ хоҳӣ шуд, ва ман баъд аз ту дуюмин хоҳам буд, ва падарам Шоул низ инро медонад».ZВа Йӯнотон писари Шоул бархоста, назди Довуд ба Ҳӯршо омад, ва қуввати дасти ӯро дар Худо афзун намуд. (ва ӯро бо умед бастан ба Худо қувват бахшид)X+ZВа Довуд дид, ки Шоул барои ҷустани ҷони ӯ берун омадааст; ва Довуд дар биёбони Зиф, дар Ҳӯршо ном маконе сокин буд./YZВа Довуд дар биёбон бар сахраҳои дастнорас сокин буд, ва бар кӯҳе дар биёбони Зиф иқомат менамуд. Ва Шоул ҳама вақт ӯро меҷуст, вале Худо ӯро ба дасташ намесупурд.1Z Ва Довуд бо одамонаш, ки тақрибан шашсад нафар буданд, бархост, ва онҳо аз Қаило баромада, ба ҳар ҷое ки тавонистанд бираванд, рафтанд. Ва чун ба Шоул хабар расид, ки Довуд аз Қаило гурехтааст, аз лашкаркашӣ юриш даст кашид.a=Z Ва Довуд гуфт: «Оё сокинони Қаило ман ва одамонамро ба дасти Шоул хоҳанд супурд?» Ва Парвардигор гуфт: «Хоҳанд супурд».yZ Оё сокинони Қаило маро ба дасти вай хоҳанд супурд? Оё Шоул фуруд хоҳад омад, чунон ки бандаат шунидааст? Парвардигоро, Худои Исроил! Лутфан, бандаатро огоҳ намо». Ва Парвардигор гуфт: «Вай фуруд хоҳад омад».tcZ Ва Довуд гуфт: «Парвардигоро, Худои Исроил! Бандаат шунидааст, ки Шоул мехоҳад ба Қаило омада, аз боиси ман шаҳрро валангор кунад.F Z Ва Довуд фаҳмид, ки Шоул ба муқобили ӯ нияти баде дорад; ва ӯ ба Абётори коҳин гуфт: «Эфӯдро наздик биёр».M ZВа Шоул тамоми қавмро ба ҷанг даъват намуд, то ки ба Қаило фуруд омада, Довуд ва одамони ӯро муҳосира намояд.I  ZВа ба Шоул хабар доданд, ки Довуд ба Қаило омадааст. Ва Шоул гуфт: «Худо ӯро ба дасти ман супурдааст, зеро ӯ ба шаҳре ки дарвоза ва ғалақаҳо дорад, даромада, худро банд кардааст».1 ]ZВа ҳангоме ки Абётор ибни Аҳималик назди Довуд гурехта омад, эфӯдро ба дасташ гирифта овард.# AZВа Довуд бо одамонаш ба Қаило рафт, ва бо фалиштиён ҷанг кард, ва чорвои онҳоро бурд, ва ба онҳо зарбаи бузурге расонид; ва Довуд сокинони Қаилоро наҷот дод.4cZВа Довуд бори дигар аз Парвардигор пурсид, ва Парвардигор ба ӯ ҷавоб гардонида, гуфт: «Бархоста, ба Қаило фуруд ой, зеро ки Ман фалиштиёнро ба дасти ту хоҳам супурд».wiZВале одамони Довуд ба ӯ гуфтанд: «Инак, мо ин ҷо дар Яҳудо метарсем, пас хусусан агар бар зидди фавҷҳои фалиштиён ба Қаило биравем!»3aZВа Довуд аз Худо пурсида, гуфт: «Оё рафта, ин фалиштиёнро торумор намоям?» Ва Парвардигор ба Довуд гуфт: «Рафта, фалиштиёнро торумор намо ва аҳли Қаилоро наҷот деҳ».\ 5ZВа ба Довуд хабар дода, гуфтанд: «Инак, фалиштиён ба аҳли Қаило ҷанг мекунанд, ва хирманҳоро толону тороҷ менамоянд».cAZНазди ман бимон, натарс, зеро ҳар кӣ қасди ҷони ту дорад, қасди ҷони ман низ хоҳад дошт; ту назди ман дар амният хоҳӣ буд».CZВа Довуд ба Абётор гуфт: «Ҳамон рӯз, ки Дӯаги адӯмӣ дар он ҷо буд, медонистам, ки вай ба Шоул ҳатман хабар хоҳад дод. Ман сабаби ҳалокати ҳамаи ҷонҳои хонадони падарат шудаам.}ZВа Абётор ба Довуд хабар дод, ки Шоул коҳинони Парвардигорро кушт.+QZВале як писари Аҳималик ибни Аҳитуб, ки номаш Абётор буд, халосӣ ёфта, назди Довуд гурехт.+ZВа аҳли Нубро, ки шаҳри коҳинон аст, ба дами шамшер кушт: мардон ва занон, ва кӯдакон ва ширмакон, ва говон ва харон ва гӯсфандонро ба дами шамшер кушт.{qZВа подшоҳ ба Дӯаг гуфт: «Ту ҳамла оварда, коҳинонро бикуш». Ва Дӯаги адӯмӣ ҳамла оварда, ба куштани коҳинон шурӯъ намуд, ва дар он рӯз вай ҳаштоду панҷ мардро, ки эфӯди катон мепӯшиданд, ба ҳалокат расонид.V~'ZВа подшоҳ ба шотироне ки дар гирду пешаш истода буданд, гуфт: «Ҳамла оварда, коҳинони Парвардигорро бикушед, зеро дасти онҳо низ бо Довуд аст, чунки аз гурехтани ӯ огоҳ шуда хабар ёфта, гӯшраси ман накардаанд». Вале фармонбарони подшоҳ нахостанд дасти душманӣ дароз кунанд, то ки коҳинони Парвардигорро ба ҳалокат расонанд.}+ZВа подшоҳ гуфт: «Эй Аҳималик, ту ва тамоми хонадони падарат ҳатман хоҳед мурд!»=|uZОё ба пурсидан аз Худо дар бораи ӯ ҳамон рӯз шурӯъ намудаам? Ҳошо! Бигзор подшоҳ ин гуноҳро ба бандаи худ ва ба тамоми хонадони падарам нисбат надиҳад, зеро ки бандаат аз тамоми ин кор ба андозаи андак ё зиёд огоҳ нашудааст хабар наёфтааст».T{#ZВа Аҳималик ба подшоҳ ҷавоб гардонида, гуфт: «Кист аз ҳамаи бандагонат, ки мисли Довуд амин бошад? Ва ӯ домоди подшоҳ аст, ва иҷрокунандаи фармонҳои туст, ва дар хонаи ту мӯҳтарам аст.zzoZ Ва Шоул ба вай гуфт: «Чаро ту ва писари Йисой бар зидди ман забон як кардаед, ба тавре ки ту ба ӯ нон ва шамшер додаӣ, ва дар бораи ӯ аз Худо пурсидаӣ, то ки бар ман камин гирад, чунон ки имрӯз воқеъ шудааст?» p~}G|b{Tzx]wvvtsHr_qnml kcihgedcca``V^]\[YX-VUTSRQON'MBLKJIGuFEDeC A@Q?E==UZВа Довуд ҳар чиро, ки амолеқиён гирифта буданд, раҳо кард; ва ду зани худро Довуд раҳо кард.8=kZВа Довуд онҳоро аз сари шаб то бегоҳии рӯзи дигар зарба мезад; ва касе аз онҳо раҳо нашуд, ғайр аз чорсад нафар ҷавононе ки бар шутурҳо савор шуда, рӯ ба гурез оварданд. <ZВа ӯ вайро бурда расонд, ва инак, онҳо бар рӯи тамоми он замин паҳн шуда, мехӯрданд ва менӯшиданд ва шодӣ мекарданд ба муносибати тамоми он ғанимати бузурге ки аз замини фалиштиён ва аз замини Яҳудо гирифта буданд.e;EZВа Довуд ба ӯ гуфт: «Оё ту маро ба он фавҷ бурда мерасонӣ?» Ӯ гуфт: «Барои ман ба Худо қасам бихӯр, ки маро нахоҳӣ кушт, ва маро ба дасти хоҷаам нахоҳӣ супурд, ва ман туро ба он фавҷ хоҳам расонд».I: ZМо ба ҷануби каритиён, ва ба мулки Яҳудо, ва ба ҷануби Колеб тохтутоз кардем, ва Сиқлоҷро ба оташ сӯзондем.D9Z Ва Довуд ба ӯ гуфт: «Ту аз они кӣ ҳастӣ ва аз куҷо мебошӣ?» Ӯ гуфт: «Ман ҷавони мисрӣ ва ғуломи шахси амолеқӣ ҳастам, ва хоҷаам маро партофтааст, зеро се рӯз аст, ки ман беморам.8Z Ва ба ӯ порчае аз гирдаи қурси анҷир ва ду гирда мавиз доданд, ва ӯ хӯрда, ба худ омад, зеро ки се рӯз ва се шаб на нон хӯрда буд ва на об нӯшида буд.P7Z Ва дар саҳро шахси мисриро ёфта, ӯро назди Довуд оварданд; ва ба ӯ нон доданд, ки бихӯрад, ва ӯро об нӯшониданд.6 Z Ва Довуд бо чорсад нафар дунболагириро давом дод, вале дусад нафаре ки хаста шуда, натавониста буданд аз рӯди Басӯр бигзаранд, бозистоданд. 5Z Ва Довуд бо шашсад нафаре ки ҳамроҳи ӯ буданд, равона шуд; ва онҳо ба рӯди Басӯр расиданд; ва онҳое ки хаста шуда буданд, дар он ҷо бозистоданд.^47ZВа Довуд аз Парвардигор пурсида, гуфт: «Оё ин фавҷро дунболагирӣ намоям? Оё ба онҳо метавонам бирасам?» Ва ба ӯ гуфт: «Дунболагирӣ намо! Зеро ки ҳатман ба онҳо хоҳӣ расид ва раҳо хоҳӣ кард».Y3-ZВа Довуд ба Абётори коҳин, ибни Аҳималик, гуфт: «Лутфан, эфӯдро назди ман биёр». Ва Абётор эфӯдро назди Довуд овард.25ZВа Довуд бағоят ба танг омад, зеро ки қавм мехостанд ӯро сангсор кунанд, чунки тамоми қавм – ҳар яке барои писарону духтаронашон – талхком гардида буданд; вале Довуд ба Парвардигор Худои худ таваккал намуда, қувват меёфт."1?ZВа ду зани Довуд: Аҳинӯами изреилӣ ва Абиҷайл, зани Ноболи кармилӣ, асир шуда буданд.a0=ZВа Довуд ва қавме ки бо ӯ буданд, овози худро баланд карда, гиристанд, то ба дараҷае ки дигар маҷоли гиристан надоштанд.[/1ZВа Довуд бо одамонаш ба шаҳр омад, ва инак, он ба оташ сӯхтааст, ва занон ва писарон ва духтаронашон асир гардидаанд.w.iZВа занон ва ҳар каси дар он бударо, аз хурд то калон, асир кардаанд, ҳеҷ касро накуштаанд, балки ба асирӣ бурда, ба роҳи худ рафтаанд.Q- ZВа ҳангоме ки Довуд ва одамонаш дар рӯзи сеюм ба Сиқлоҷ расиданд, маълум шуд, ки амолеқиён ба ҷануб ва ба Сиқлоҷ ҳуҷум кардаанд, ва Сиқлоҷро торумор намуда, онро ба оташ сӯзонидаанд.R,Z Ва Довуд бо одамонаш бомдодон бархост, то ки ба замини фалиштиён баргардад. Ва фалиштиён ба Изреил баромаданд.+Z Ва алҳол бомдодон бо навкарони хоҷаат, ки бо ту омадаанд, бармаҳал бархез; ва чун бомдодон бархостед, бароятон ҳаво равшан ки шуд, биравед».#*AZ Ва Окиш ба Довуд ҷавоб гардонда, гуфт: «Медонам, ки ту дар назарам мисли фариштаи Худо нек ҳастӣ, аммо мирони фалиштиён гуфтанд: 'Вай бо мо ба ҷанг набарояд'.&)GZВа Довуд ба Окиш гуфт: «Ман чӣ кардаам, ва аз рӯзе ки назди ту омадаам, то имрӯз дар бандаат чӣ ёфтаӣ, ки ман наоям ва бо душманони хоҷаам подшоҳ ҷанг накунам?»:(oZВа алҳол баргашта, ба саломатӣ бирав, ва коре накун, ки ба назари сарварони фалиштиён бад намояд».U'%ZВа Окиш Довудро даъват намуда, ба ӯ гуфт: «Қасам ба Парвардигор, ки ту дилсоф ҳастӣ, ва бо ман дар бошишгоҳ даробаро карданат дар назари ман писанд меояд, зеро аз рӯзе ки назди ман омадаӣ, то имрӯз аз ту бадӣ надидаам; вале дар назари сарварон ту хуб нестӣ.g&IZИн, охир, ҳамон Довуд аст, ки дар бораи вай рақскунон месуруданд: 'Шоул ҳазорҳоро мағлуб кард, вале Довуд – даҳҳо ҳазорро!'»%'ZВа мирони фалиштиён бар ӯ хашмгин шуданд, ва мирони фалиштиён ба ӯ гуфтанд: «Ин мардро баргардон, то ба маконе ки барояш таъин намудаӣ, гашта равад, ва бо мо ба ҷанг набарояд, ва дар ҷанг ба мо душманӣ накунад, зеро вай бо чӣ чизе метавонад бо хоҷаи худ оштӣ шавад? Оё на бо каллаҳои ин одамон?$)ZВа мирони фалиштиён гуфтанд: «Ин ибриён кистанд?» Ва Окиш ба мирони фалиштиён гуфт: «Ин, охир, Довуд – бандаи Шоул подшоҳи Исроил – аст, ки як-ду сол боз назди ман мебошад, ва аз рӯзи омаданаш то имрӯз аз ӯ айбе наёфтаам».o#YZВа сарварони фалиштиён бо фавҷҳои саднафарӣ ва ҳазорнафарӣ мегузаштанд, вале Довуд ва одамонаш бо Окиш аз ақиб равона буданд.Y" /ZВа фалиштиён ҳамаи лашкарҳои худро дар Афеқ ҷамъ карданд; ва исроилиён назди чашмае ки дар Изреил аст, урду заданд."!?ZВа пеши Шоул ва навкаронаш монд; ва онҳо хӯрданд ва баъд бархоста, ҳамон шаб рафтанд.Z /ZВа он занак гӯсолаи охурӣ дар хона дошт, ва бо зудӣ онро забҳ намуд сар зад; ва орд гирифта, хамир кард ва фатир пухт.DZВале ӯ рад намуда, гуфт: «Намехӯрам!» Валекин навкаронаш ва он занак аз ӯ бисёр илтимос карданд, ва ӯ ба овози онҳо гӯш дода, розӣ шуд, ва аз замин бархоста, бар кӯрпача нишаст. ZВа алҳол, лутфан, ту низ ба овози канизи худ гӯш деҳ: ман як порча нон пеши ту бимонам, то ки бихӯрӣ, ва қувват пайдо карда, ба роҳи худ биравӣ».kQZВа он занак наздики Шоул омада, дид, ки ӯ бағоят ба ҳарос афтодааст, ва ба ӯ гуфт: «Инак, канизи ту ба овозат гӯш дод, ва ман ҷони худро ба кафи даст гирифта, ба суханоне ки ба ман гуфтӣ, итоат кардам.I ZВа Шоул дарҳол бо тамоми қоматаш бар замин афтод, ва аз суханони Самуил бағоят тарсид; дар айни ҳол ӯ маҷол қувват ҳам надошт, зеро ки тамоми рӯз ва тамоми шаб хӯрок нахӯрда буд.T#ZВа Парвардигор Исроилро низ бо ту ба дасти фалиштиён хоҳад супурд, ва фардо ту ва писаронат назди ман хоҳед буд; бошишгоҳи Исроилро низ Парвардигор ба дасти фалиштиён хоҳад супурд».+ZАзбаски ту ба овози Парвардигор гӯш надодӣ, ва оташи ғазаби Ӯро бар Амолеқ фурӯ нарехтӣ, бинобар ин Парвардигор имрӯз ин корро дар ҳаққи ту кардааст. ;ZВа Парвардигор Худаш тавре амал намудааст, ки ба воситаи ман гуфта буд; ва Парвардигор подшоҳиро аз дасти ту кашида гирифта, ба ёри ту Довуд онро додааст.LZВа Самуил гуфт: «Чаро аз ман мепурсӣ, дар сурате ки Парвардигор аз ту дур шуда, ба душмани ту табдил ёфтааст?4cZВа Самуил ба Шоул гуфт: «Чаро маро безобита намуда, баровардӣ?» Ва Шоул гуфт: «Ман бағоят ба танг омадаам, чунки фалиштиён бо ман ҷанг мекунанд, ва Худо аз ман дур шудааст, ва дигар ба ман на ба воситаи анбиё ҷавоб медиҳад, на ба воситаи хобҳо; бинобар ин туро хондам, то маро роҳнамо бошӣ, ки чӣ бояд бикунам».I ZВа ӯ ба вай гуфт: «Намуди зоҳириаш чӣ гуна аст?» Ва вай гуфт: «Марди пире мебарояд, ва ӯ ҷомае дар бар кардааст». Ва Шоул донист, ки ин Самуил аст, ва рӯ ба замин афтода, саҷда бурд.?yZ Ва подшоҳ ба вай гуфт: «Натарс; чӣ дидӣ?» Ва занак ба Шоул гуфт: «Худоеро дидам, ки аз замин мебарояд».q]Z Ва занак Самуилро дид, ва бо овози баланд дод зад; ва занак ба Шоул сухан ронда, гуфт: «Чаро маро фиреб додӣ? Ту, охир, Шоул ҳастӣ!» Z Ва занак гуфт: «Киро бароят барорам?» Ва ӯ гуфт: «Самуилро бароям барор».a=Z Ва Шоул барои вай ба Парвардигор қасам хӯрда, гуфт: «Қасам ба ҳаёти Парвардигор, ки ту барои ин кор ҷазое нахоҳӣ кашид».wiZ Вале занак ба ӯ гуфт: «Инак, он чиро, ки Шоул кардааст, ту медонӣ, ки ӯ ҷодугарон ва азоимхононро аз мамлакат барҳам додааст; пас чаро ту ба муқобили ҷони ман дом мегузорӣ, то ки маро ба ҳалокат бирасонӣ?»kQZВа Шоул намуди зоҳирии худро дигаргун сохта, либоси дигаре дар бар кард, ва ду нафарро аз одамонаш ҳамроҳи худ гирифта, равона шуд, ва шабона онҳо назди занак омаданд. Ва ӯ гуфт: «Лутфан, ба воситаи ҷоду барои ман фол бикшо, ва касеро, ки ба ту бигӯям, аз бароям барор».FZВа Шоул ба навкаронаш гуфт: «Барои ман занаки ҷодугареро ҷустуҷӯ кунед, то наздаш рафта, аз вай пурсам». Ва навкаронаш ба ӯ гуфтанд: «Инак, занаки ҷодугар дар Эйн-Дӯр мебошад».!ZВа Шоул аз Парвардигор пурсид, вале Парвардигор ба ӯ ҷавоб нагардонд, – на ба воситаи хобҳо, на ба воситаи урим ва на ба воситаи анбиё пайғамбарон.a =ZВа ҳангоме ки Шоул лашкаргоҳи фалиштиёнро дид, ба ҳарос афтод, ва дилаш ба изтироб афтод. (тарсид, ва дилаш сахт ларзид.)g IZВа фалиштиён ҷамъ шуда омаданд ва дар Шунам урду заданд. Ва Шоул тамоми Исроилро ҷамъ кард, ва онҳо дар Ҷилбӯа урду заданд.+ QZВа Самуил вафот ёфт, ва тамоми Исроил барои ӯ навҳагарӣ карданд, ва ӯро дар шаҳраш Ромо дафн намуданд. Ва Шоул ҷодугарон ва азоимхононро аз мамлакат бадар ронд.8 kZВа Довуд ба Окиш гуфт: «Ин тавр бошад, ту хоҳӣ донист, ки бандаат чӣ хоҳад кард». Ва Окиш ба Довуд гуфт: «Пас, ман туро ба таври доимӣ посбони сари худ таъин хоҳам намуд».  /ZВа дар он айём чунин воқеъ шуд, ки фалиштиён сарбозони худро дар лашкаргоҳҳо ҷамъ оварданд, то ки бо Исроил ҷанг кунанд. Ва Окиш ба Довуд гуфт: «Яқинан бидон, ки ту ва одамонат ҳамроҳи ман баромада, ба лашкаргоҳ хоҳӣ омад».FZ Ва Окиш ба Довуд боварӣ пайдо карда бовар карда, ба дили худ мегуфт: «Вай дар назари қавми худ Исроил тамоман нафратангез гардидааст, ва ба сурати абадӣ бандаи ман хоҳад буд».%EZ Ва Довуд марде ва занеро зинда намегузошт, то ки ба Ҷат биёрад, зеро ки мегуфт: «Мабодо онҳо дар бораи мо хабар дода, гӯянд: 'Довуд чунин амал кард'». Дар тамоми айёме ки ӯ дар кишвари фалиштиён сокин буд, тарзи рафтораш чунин буд.jOZ Ва Окиш мегуфт: «Имрӯз ба куҷо тохтутоз кардед?» Ва Довуд мегуфт: «Ба ҷануби Яҳудо, ва ҷануби ераҳмиэлиён, ва ҷануби қениён».I Z Ва Довуд он заминро валангор карда, марде ва занеро зинда намегузошт, ва бузу гӯсфандон, ва говон, ва харон, ва шутурон ва либоси онҳоро мегирифт, ва баргашта, назди Окиш меомад.Z/ZВа Довуд бо одамонаш мебаромад, ва онҳо бар ҷашуриён, ҷизриён ва амолеқиён тохтутоз мекарданд, зеро ки ин қабилаҳо аз қадимулайём дар он замин то роҳи Шур ва то замини Миср сокин буданд.-ZВа шумораи рӯзҳое ки Довуд дар кишвари фалиштиён сокин буд, як солу чор моҳ аст.*OZВа Окиш дар он рӯз ба ӯ Сиқлоҷро дод; бинобар ин Сиқлоҷ то имрӯз аз они подшоҳони Яҳудост.ymZВа Довуд ба Окиш гуфт: «Лутфан, агар ман дар назари ту илтифот ёфта бошам, ба ман дар яке аз шаҳрҳои хурд маконе бидиҳанд, то ки дар он ҷо сокин шавам; чаро бандаат дар шаҳри подшоҳнишин бо ту сокин бошад?»+ZВа ба Шоул хабар расид, ки Довуд ба Ҷат гурехтааст; ва дигар ӯро ҷустуҷӯ накард.)MZВа Довуд назди Окиш дар Ҷат сокин шуд, – худаш ва одамонаш, ҳар яке бо аҳли хонааш, ва Довуд бо ду занаш: Аҳинӯами изреилӣ ва собиқ зани Нобол, Абиҷайли кармилӣ.4~cZВа Довуд бархоста, бо шашсад одаме ки ҳамроҳи ӯ буданд, сӯи Окиш ибни Моӯк, подшоҳи Ҷат, гузашт.f} IZВа Довуд дар дили худ гуфт: «Алҳол ягон рӯз ба дасти Шоул афтода, талаф хоҳам шуд; барои ман чизе беҳтар аз он нест, ки ба замини фалиштиён бигрезам, ва Шоул аз умеди дастгир кардани ман дар тамоми ҳудуди Исроил ноумед хоҳад гардид, ва ман аз дасти ӯ раҳо хоҳам шуд».:|oZВа Шоул ба Довуд гуфт: «Муборак ҳастӣ ту, эй писарам Довуд, ки ҳам корҳои бузург хоҳӣ кард ва ҳам комёб хоҳӣ шуд». Ва Довуд ба роҳи худ рафт, ва Шоул ба макони худ баргашт.&{GZВа инак, чунон ки имрӯз ҷони ту дар назари ман азиз буд, ончунон ҷони ман ҳам бигзор дар назари Парвардигор азиз бошад, ва Ӯ маро аз ҳар мусибат халосӣ диҳад».nzWZВа Парвардигор бигзор ба ҳар кас мувофиқӣ адолати вай ва садоқати вай подош диҳад, чунки Парвардигор туро имрӯз ба дастам супурд, вале ман нахостам дасти худро бар масеҳи Парвардигор дароз кунам.9ymZВа Довуд ҷавоб дода, гуфт: «Инак найзаи подшоҳ; бигзор яке аз ҷавонон ба ин ҷо гузашта, онро гирад.bx?ZВа Шоул гуфт: «Ман хато кардам! Баргард, эй писарам Довуд, зеро ба ту дигар бадӣ нахоҳам кард, чунки имрӯз ҷони ман дар назари ту азиз буд; инак, аблаҳона рафтор карда, бағоят гумроҳ гардидам».Ww)ZВа алҳол бигзор хуни ман дур аз ҳузури Парвардигор бар замин рехта нашавад, зеро ки подшоҳи Исроил барои ҷустуҷӯи як кайке берун омадааст, чунон ки кабкеро дар кӯҳҳо таъқиб мекунанд»."v?ZВа алҳол, лутфан, хоҷаам подшоҳ суханони бандаашро бишнавад: агар Парвардигор туро ба муқобили ман барангехта бошад, бигзор Ӯ ҳадияи маро қабул кунад; валекин агар банӣ одам барангехта бошанд, бигзор онҳо ба ҳузури Парвардигор малъун бошанд, зеро ки онҳо имрӯз маро аз тааллуқ доштан ба мулки Парвардигор бадар ронда, мегӯянд: 'Рафта худоёни дигарро парастиш намо'.Tu#ZВа гуфт: «Ин аз чӣ сабаб аст, ки хоҷаам бандаи худро таъқиб мекунад? Ман чӣ кардаам, ва чӣ бадие дар дасти ман аст?etEZВа Шоул овози Довудро шинохта, гуфт: «Оё ин овози туст, эй писарам Довуд?» Ва Довуд гуфт: «Овози ман аст, эй хоҷаам подшоҳ»."s?ZИн коре ки ту кардаӣ, хуб нест; қасам ба ҳаёти Парвардигор, ки ҳамаи шумо сазовори қатл ҳастед, чунки хоҷаи худ, масеҳи Парвардигорро нигаҳбонӣ накардаед. Ва алҳол бубин, ки найзаи подшоҳ ва кӯзаи об, ки пеши сараш буд, куҷост?»rZВа Довуд ба Абнир гуфт: «Ту, охир, мард ҳастӣ, ва дар Исроил кист, ки мисли ту бошад? Пас чаро хоҷаи худ подшоҳро нигаҳбонӣ намекунӣ? Зеро яке аз миёни қавм омада буд, то ки хоҷаи ту подшоҳро ба ҳалокат бирасонад. q ZВа Довуд ба қавм ва Абнир ибни Нир нидо карда, гуфт: «Эй Абнир, ҷавоб деҳ!» Ва Абнир ҷавоб гардонида, гуфт: «Ту кистӣ, ки ба подшоҳ нидо мекунӣ?»Vp'Z Ва Довуд ба тарафи дигар гузашта, бар қуллаи кӯҳ аз дурдаст истод, ба тавре ки масофаи бузурге дар миёни онҳо буд.$oCZ Ва Довуд найза ва кӯзаи обро аз пеши сари Шоул гирифт, ва онҳо ба роҳи худ рафтанд; ва касе надид, ва касе нафаҳмид, ва касе бедор нашуд, чунки ҳама ғарқи хоб буданд, зеро хоби сахте аз ҷониби Парвардигор бар онҳо ғолиб омада буд.KnZ Ҳошо аз тарси Парвардигор, ки ман дасти худро ба масеҳи Парвардигор дароз кунам! Ва алҳол, лутфан, найзаеро, ки пеши сараш мебошад, ва кӯзаи обро бигир, ва мо ба роҳи худ биравем». mZ Ва Довуд гуфт: «Қасам ба ҳаёти Парвардигор, ки ӯро ё Парвардигор нобуд хоҳад кард, ё аҷалаш расида хоҳад мурд, ё ба ҷанг рафта, нобуд хоҳад шуд.al=Z Вале Довуд ба Абишой гуфт: «Ӯро накуш, зеро кист, ки дасти худро ба масеҳи Парвардигор дароз карда, беҷазо монда бошад?»_k9ZВа Абишой ба Довуд гуфт: «Худо имрӯз душмани туро ба дасти ту супурдааст; ва алҳол ба ман иҷозат бидеҳ, то ки ӯро бо як зарбаи найза ба замин бидӯзам, ва барои зарбаи дуюм ҳоҷат нахоҳад буд».RjZВа Довуд ва Абишой шабона назди қавм омаданд, ва инак Шоул андаруни давра ёзида хобидааст, ва найзааш пеши сараш дар замин халонида шудааст; ва Абнир ва қавм гирдогирди ӯ хобидаанд. z%~}|;{xz9yyxvutsrr!q)pooAnj=<;w:88a765$321,/.-,+*H)Q'&%$$"!E I>j`v1 v .  NB*%S}d Ва Довуд, баъд аз он ки аз Ҳебрӯн омад, боз сурриягон ва занон аз Ерусалим гирифт; ва боз барои Довуд писарон ва духтарон таваллуд ёфтанд.R#d Ва Довуд дарк намуд, ки Парвардигор ӯро ба подшоҳӣ бар Исроил устувор гардонидааст, ва подшоҳии ӯро ба хотири қавми Худ Исроил баланд бардоштааст.Q d Ва Ҳиром, подшоҳи Сур, назди Довуд қосидон, ва дарахтони арз, ва дуредгарон ва сангтарошонро фиристод, ва онҳо барои Довуд хона бино карданд.)PMd Ва Довуд торафт бештар комёб ва бузург мегардид, ва Парвардигор Худои лашкарҳо бо ӯ буд.uOed Ва Довуд дар қалъа сокин шуд, ва онро шаҳри Довуд номид; ва Довуд гирдогирди он, аз Миллӯ гирифта то андаруни шаҳр, ҳисор бино кард.N5dВа Довуд дар он рӯз гуфт: «Ҳар кӣ ябусиёнро бизанад ва ба қубури обгузар бирасад, бигзор лангон ва кӯронро низ, ки барои ҷони Довуд нафратангез ҳастанд, бизанад». Бинобар ин мегӯянд: «Кӯр ва ланг ба хона дохил нахоҳанд шуд».sMadВа Довуд қалъаи Сионро забт кард, ки ҳамон шаҳри Довуд аст.BLdВа подшоҳ бо одамонаш ба Ерусалим ба муқобили ябусиён, ки сокинони ин замин буданд, рафт, вале онҳо ба Довуд сухан ронда, гуфтанд: «Ба ин ҷо дохил нахоҳӣ шуд, магар ин ки аввал кӯрон ва лангонро дур созӣ», яъне: «Довуд ба ин ҷо дохил нахоҳад шуд».aK=dДар Ҳебрӯн ҳафт солу шаш моҳ бар Яҳудо подшоҳӣ кард, ва дар Ерусалим сию се сол бар тамоми Исроил ва Яҳудо подшоҳӣ кард.uJedДовуд, вақте ки подшоҳ шуд, сисола буд; чил сол подшоҳӣ кард.DIdВа ҳамаи пирони Исроил назди подшоҳ ба Ҳебрӯн омаданд, ва подшоҳ Довуд бо онҳо дар Ҳебрӯн ба ҳузури Парвардигор паймон баст; ва Довудро ба подшоҳӣ бар Исроил тадҳин карданд.uHedДирӯз ва парирӯз низ, вақте ки Шоул бар мо подшоҳ буд, ту Исроилро берун мебурдӣ ва андарун меовардӣ; ва Парвардигор ба ту гуфта буд: 'Ту қавми Ман Исроилро хоҳӣ чаронид, ва ту бар Исроил раис хоҳӣ буд'».ZG 1dВа ҳамаи сибтҳои Исроил назди Довуд ба Ҳебрӯн омаданд, ва сухан ронда, гуфтанд: «Инак, мо устухон ва гӯшти ту ҳастем.`F;d Ва Довуд ба навкаронаш фармуд, ва онҳоро кушта, дастҳо ва пойҳошонро буриданд, ҷасадҳошонро назди ҳавзи Ҳебрӯн овехтанд; ва сари Ишбӯшетро гирифта, дар қабри Абнир дар Ҳебрӯн дафн карданд.AE}d Хусусан ҳоло, ки шахсони бадкор марди бегуноҳро дар хонааш бар бистараш куштаанд, наход ки ман хуни ӯро аз дасти шумо талаб накунам, ва шуморо аз рӯи замин нобуд нанамоям?»dDCd Ҳангоме ки шахсе ба ман хабар дода, гуфт: 'Инак, Шоул мурдааст', ва худро муждавар мепиндошт, ман вайро гирифта, дар Сиқлоҷ куштам, ва ҳол он ки вай умедвор буд, ки ман ба вай муждагонӣ хоҳам дод,,CSd Ва Довуд ба Рекоб ва бародараш Баано, писарони Риммӯни баэрӯтӣ, ҷавоб гардонда, ба онҳо гуфт: «Қасам ба ҳаёти Парвардигор, ки ҷони маро аз ҳар тангӣ раҳонидааст!BdВа сари Ишбӯшетро назди Довуд ба Ҳебрӯн оварда, ба подшоҳ гуфтанд: «Инак сари Ишбӯшет писари Шоули душманат, ки қасди ҷони ту дошт; ва имрӯз Парвардигор қасди хоҷаи мо подшоҳро аз Шоул ва насли вай гирифтааст».RAdВақте ки ба хона даромаданд, ӯ дар хонаи хоб бар бистараш хобида буд, ва онҳо ӯро зарба зада, куштанд, ва сарашро аз танаш ҷудо карда, гирифтанд, ва тамоми шаб дар саҳро роҳ паймуданд.l@SdВа онҳо бо баҳонаи гирифтани гандум ба даруни хона даромада, ба шиками ӯ зарба заданд; ва Рекоб ва бародараш Баано гурехтанд.i?MdВа писарони Риммӯни баэрӯтӣ, Рекоб ва Баано, рафта, дар вақти гармии рӯз ба хонаи Ишбӯшет расиданд; ва ӯ дар хоби пешинӣ буд.>dВа Йӯнотон писари Шоул писари ланге дошт; ӯ панҷсола буд, ки хабари Шоул ва Йӯнотон аз Изреил расид, ва дояаш ӯро бардошта гурехт, ва ҳангоме ки вай ба гурехтан шитоб менамуд, ӯ афтода, ланг шуд; ва номаш Мефибӯшет буд.=#dВа баэрӯтиён ба Ҷиттоим гурехта рафтанд, ва то имрӯз дар он ҷо иқомат доранд.n<WdВа писари Шоул ду марде дошт, ки сардорони фавҷҳо буданд; номи яке Баано ва номи дигаре Рекоб буда, онҳо писарони Риммӯни баэрӯтӣ, аз банӣ Бинёмин буданд, зеро ки Баэрӯт низ ба Бинёмин тааллуқ дошт.P; dВа чун писари Шоул шунид, ки Абнир дар Ҳебрӯн мурдааст, дастҳояш суст шуд, ва тамоми Исроил ба изтироб омаданд.g:Id'Вале ман имрӯз суст ҳастам, агарчи ба подшоҳӣ тадҳин карда шудаам, ва ҳол он ки ин одамон, писарони Саруё, аз ман қавитаранд; бигзор Парвардигор ба бадкор мувофиқи бадкирдории вай подош диҳад».S9!d&Ва подшоҳ ба навкаронаш гуфт: «Шумо, охир, медонед, ки сарвар ва марди бузурге имрӯз дар Исроил фурӯ ғалтидааст.E8d%Ва тамоми қавм ва тамоми Исроил дар он рӯз донистанд, ки куштани Абнир писари Нир аз ҷониби Довуд набуд.x7kd$Ва тамоми қавм инро дарк карданд, ва ин ба назарашон писанд омад, чунон ки ҳар чи подшоҳ мекард, ба назари тамоми қавм писанд меомад.6)d#Ва тамоми қавм омаданд, то ки Довудро нон бихӯронанд, дар сурате ки ҳанӯз рӯз буд; вале Довуд қасам хӯрда, гуфт: «Худо ба ман ҷазо диҳад ва зиёда аз он бикунад, агар ман пеш аз фурӯ рафтани офтоб нон ё чизи дигаре бихӯрам».,5Sd"Дастҳоят баста нашудааст, ва пойҳоят завлона зада нашудааст, ту мисли касе ки аз дасти бадкирдорон афтода бошад, афтодаӣ!» Ва тамоми қавм боз барои ӯ гиристанд.45d!Ва подшоҳ барои Абнир марсия хонда, гуфт: «Наход ки Абнир мисли як сафиле бимирад?h3Kd Ва Абнирро дар Ҳебрӯн дафн карданд; ва подшоҳ овози худро баланд карда, назди қабри Абнир гирист, ва тамоми қавм гиристанд./2YdВа Довуд ба Юоб ва тамоми қавме ки бо ӯ буданд, гуфт: «Либоси худро дарронида ва палос пӯшида, барои Абнир навҳа намоед». Ва подшоҳ Довуд аз ақиби тобут равона шуд.S1!dВа Юоб ва бародараш Абишой Абнирро барои он куштанд, ки ӯ бародарашон Асоилро дар ҷанги назди Ҷибъӯн кушта буд.&0GdБигзор он бар сари Юоб ва тамоми хонадони падараш афтад; ва бигзор каси гирифтори ҷараён сӯзок, ва каси махавӣ, ва каси бар асо такякунанда, ва каси ба дами шамшер афтанда, ва каси мӯҳтоҷи нон аз хонадони Юоб ҳаргиз кам нашавад».s/adВа Довуд баъд аз он шунида, гуфт: «Ман ва подшоҳии ман ба ҳузури Парвардигор аз хуни Абнир писари Нир то абад барӣ бегуноҳ ҳастем.V.'dВа ҳангоме ки Абнир ба Ҳебрӯн баргашт, Юоб ӯро андаруни дарвоза ба каноре бурд, то ки бо ӯ махфиёна сухан ронад, ва дар он ҷо, барои хуни бародараш Асоил, ба шиками ӯ зарба зад, ва ӯ мурд. -dВа Юоб аз пеши Довуд баромада, қосидонро аз пайи Абнир фиристод, ва онҳо ӯро аз Бӯр-Сиро баргардониданд, дар сурате ки Довуд аз ин бехабар буд.,%dТу, охир, Абнир писари Нирро медонӣ, ки ӯ омадааст, то ки туро фиреб диҳад, ва аз даробарои ту огоҳ шавад, ва аз ҳар коре ки ту мекунӣ, хабардор шавад».L+dВа Юоб назди подшоҳ омада, гуфт: «Чӣ кардӣ? Инак, Абнир назди ту омадааст; чаро ӯро фиристодаӣ, ва ӯ рафтааст?=*udВа ҳангоме ки Юоб ва тамоми лашкаре ки бо ӯ буданд, омаданд, ба Юоб хабар дода, гуфтанд: «Абнир писари Нир назди подшоҳ омада буд, ва ӯро фиристод, ва ӯ ба саломатӣ бирафт».N)dВа инак, навкарони Довуд бо Юоб аз тохтутоз баргаштанд, ва ғанимати зиёде бо худ оварданд; ва Абнир назди Довуд дар Ҳебрӯн набуд, зеро ӯро фиристода буд, ва ӯ ба саломатӣ рафта буд.%(EdВа Абнир ба Довуд гуфт: «Бархоста, меравам ва тамоми Исроилро назди хоҷаам подшоҳ ҷамъ меоварам, ва онҳо бо ту паймон хоҳанд баст, ва ту ба муддаои табъи худ подшоҳӣ хоҳӣ кард». Ва Довуд Абнирро фиристод, ва ӯ ба саломатӣ бирафт.z'odВа Абнир назди Довуд ба Ҳебрӯн омад, ва бист мард ҳамроҳи ӯ буданд, ва Довуд барои Абнир ва мардоне ки ҳамроҳаш буданд, зиёфате орост.M&dВа Абнир ба гӯши бинёминиён низ ин суханонро гуфт; ва Абнир ба Ҳебрӯн низ рафт, то он чиро, ки дар назари Исроил ва дар назари тамоми хонадони Бинёмин хуб аст, ба гӯши Довуд бигӯяд.j%OdВа алҳол инро ба амал оваред, зеро ки Парвардигор ба Довуд сухан ронда, гуфтааст: 'Ба воситаи бандаам Довуд қавми худ Исроилро аз дасти фалиштиён ва аз дасти ҳамаи душманонашон наҷот хоҳам дод'».m$UdВа Абнир ба пирони Исроил сухан ронда, гуфт: «Ҳам дирӯз ва ҳам парирӯз шумо талабгори он будед, ки Довуд бар шумо подшоҳ бошад.Z#/dВа шавҳараш ҳамроҳаш рафта, дар ақибаш гирякунон то Баҳурим қадам зад; ва Абнир ба ӯ гуфт: «Гашта рав!» Ва ӯ баргашт. "dВа Ишбӯшет фиристода, вайро аз шавҳараш, аз Фалтиил писари Лоиш гирифт. !dВа Довуд қосидонро назди Ишбӯшет ибни Шоул фиристода, гуфт: «Зани ман Микалро, ки дар ивази сад ғилофаки фалиштиён барои худ гирифтаам, бидеҳ».s ad Ва Довуд гуфт: «Хуб шудааст, ман бо ту паймон хоҳам баст, аммо як чизро ман аз ту металабам, яъне: ту рӯи маро нахоҳӣ дид, агар аввал, вақте ки барои дидани ман биёӣ, Микал духтари Шоулро бо худ наоварӣ».iMd Ва Абнир дарҳол қосидонро назди Довуд фиристода, гуфт: «Ин замин аз они кист? Бинобар ин ту бо ман паймон бибанд, ва инак, дасти ман бо ту хоҳад буд, то ки тамоми Исроилро ба тарафи ту бигзаронам».)d Ва Ишбӯшет дигар натавонист дар ҷавоби Абнир чизе гӯяд, чунки аз вай метарсид.gId То ки подшоҳиро аз хонадони Шоул гузаронида, тахти Довудро бар Исроил ва бар Яҳудо, аз Дон то Беэр-Шобаъ, барқарор намоям».zod Худо ба Абнир ҷазо диҳад ва зиёда аз он бикунад, агар ман он чиро, ки Парвардигор барои Довуд қасам хӯрдааст, барояш ба амал наоварам,sadВа Абнир аз суханони Ишбӯшет бағоят хашмгин шуда, гуфт: «Оё ман каллаи саге дар Яҳудо ҳастам? Ман имрӯз ба хонадони падарат Шоул, ва ба бародарон ва дӯстонаш меҳрубонӣ намудаам ва туро ба дасти Довуд насупурдаам, ва ту имрӯз барои ин зан гуноҳе ба гардани ман бор мекунӣ?^7dВа Шоул суррияе дошт, ки номаш Рисфо духтари Айё буд; ва Ишбӯшет ба Абнир гуфт: «Чаро назди суррияи падарам даромадӣ?»fGdВа ҳангоме ки ҷанг дар миёни хонадони Шоул ва хонадони Довуд давом мекард, таъсири Абнир дар хонадони Шоул зиёдтар мешуд.#AdВа шашумаш – Йитром аз Эҷло, зани Довуд; инҳо барои Довуд дар Ҳебрӯн таваллуд ёфтанд.dВа чорумаш – Адӯниё ибни Ҳаҷҷит; ва панҷумаш – Шафатё ибни Абитол;lSdВа дуюмаш – Килъоб аз Абиҷайл, зани Ноболи кармилӣ; ва сеюмаш – Абшолӯм ибни Маъко, ки вай духтари Талмой, подшоҳи Ҷашур, буд.<sdВа барои Довуд дар Ҳебрӯн писарон таваллуд ёфтанд; ва нахустзодаи ӯ Амнӯн аз Аҳинӯами изреилӣ буд; dВа дар миёни хонадони Шоул ва хонадони Довуд ҷанг айёми зиёде давом кард; ва Довуд торафт қудрат меёфт, вале хонадони Шоул торафт суст мешуданд.Ld Ва Асоилро бардошта бурданд, ва ӯро дар мақбараи падараш, ки дар Байт-Лаҳм аст, дафн карданд; ва Юоб ва одамонаш тамоми шаб роҳ паймуда, баробари дамидани субҳ ба Ҳебрӯн расиданд.@{dВа навкарони Довуд бинёминиён ва одамони Абнирро зарба заданд, ки аз онҳо сесаду шаст нафар мурданд.lSdВа Юоб аз дунболагирии Абнир баргашта, тамоми қавмро ҷамъ кард, ва аз навкарони Довуд, ғайр аз Асоил, нуздаҳ нафар кам буданд.kQdВа Абнир ва одамонаш тамоми он шаб дар сахро роҳ рафта, аз Урдун гузаштанд ва тамоми Битрунро тай карда, ба Маҳаноим омаданд.b?dВа Юоб карнай навохт, ва тамоми қавм биистоданд, ва исроилиёнро дигар таъқиб накарданд, ва ҷангро дигар давом надоданд.zodВа Юоб гуфт: «Қасам ба ҳаёти Худо, ки агар ту он суханонро намегуфтӣ, аз худи субҳ қавм дунболагирии бародарони худро бас мекарданд».z odВа Абнир Юобро даъват намуда, гуфт: «Оё шамшер то абад ба ҳалокат расонад? Оё намедонӣ, ки оқибати кор ба талхӣ хоҳад анҷомид? Ва то ба кай ба қавм намегӯӣ, ки бародарони худро дигар дунболагирӣ накунанд?») MdВа банӣ Бинёмин назди Абнир ҷамъ омада, як гурӯҳ шуданд, ва бар қуллаи як тал биистоданд. )dВа Юоб ва Абишой Абнирро таъқиб карданд, ва баробари фурӯ рафтани офтоб онҳо ба тали Аммо, ки рӯ ба рӯи Ҷиҳа мебошад, бо роҳи биёбони Ҷибъӯн расиданд. dВале ӯ давиданро бас накард, ва Абнир найзаи худро гардонда ба шиками ӯ зад, ва найза аз пушташ зада баромад, ва ӯ дар он ҷо афтода, ҷо ба ҷо мурд. Ва ҳар кас, ки ба ҷои афтодану мурдани Асоил меомад, ҳайрон шуда меистод./ YdВа бори дигар Абнир ба Асоил гуфт: «Аз ақиби ман давиданатро бас кун, мабодо туро зада, ба замин ғалтонам; ва ман чӣ гуна рӯи худро ба бародарат Юоб нишон медиҳам?»[1dВа Абнир ба ӯ гуфт: «Ба тарафи рост ё чапи худ майл карда, яке аз ин ҷавононро дастгир намо ва либосу аслиҳаи вайро барои худ бигир». Вале Асоил нахост, ки аз ақиби ӯ давиданашро бас кунад. dВа Абнир ба ақиб назар андохта, гуфт: «Оё ин туӣ, Асоил?» Гуфт: «Манам».,SdВа Асоил Абнирро таъқиб намуд, ва дар дунболагирии Абнир ба тарафи рост ё чап майл накард.5edВа се писари Саруё: Юоб ва Абишой ва Асоил дар он ҷо буданд; ва Асоил мисли оҳуи саҳро тезпо буд._9dВа дар он рӯз ҳарбу зарби бағоят сахте ба амал омад; ва Абнир ва мардони Исроил пеши навкарони Довуд мағлуб гардиданд.>wdВа ҳар яке сари ҳарифашро дошта, шамшери худро ба биқини паҳлӯи вай зад, ва якҷоя фурӯ ғалтиданд. Ва ба ин сабаб он макон, ки дар Ҷибъӯн аст, Ҳелқат-Ҳасурим* номида шудааст. dВа онҳо бархоста, мувофиқи шумора гузаштанд: дувоздаҳ нафар барои Бинёмин ва барои Ишбӯшет писари Шоул, ва дувоздаҳ нафар аз навкарони Довуд.RdВа Абнир ба Юоб гуфт: «Бигзор ҷавонон бархезанд ва пеши мо қувваозмоӣ кунанд». Ва Юоб гуфт: «Бигзор бархезанд».'Id Ва Юоб писари Саруё ва навкарони Довуд берун омада, назди ҳавзи Ҷибъӯн бо онҳо вохӯрданд; ва инҳо дар ин тарафи ҳавз, ва онҳо дар он тарафи ҳавз ҷойгир шуданд.,Sd Ва Абнир писари Нир ва навкарони Ишбӯшет писари Шоул аз Маҳаноим ба Ҷибъӯн берун омаданд..~Wd Ва муддати айёме ки Довуд дар Ҳебрӯн бар хонадони Яҳудо подшоҳ буд, ҳафт сол ва шаш моҳ буд.}d Ишбӯшет писари Шоул, вақте ки бар Исроил подшоҳ гардид, чилсола буд, ва ду сол подшоҳӣ кард; фақат хонадони Яҳудо дар тобеияти Довуд буданд.V|'d Ва ӯро бар Ҷилъод, ва бар Ашурӣ, ва бар Изреил, ва бар Эфроим, ва бар Бинёмин, ва бар тамоми Исроил подшоҳ гардонид.L{dВалекин Абнир писари Нир, ки сарлашкари Шоул буд, писари Шоул Ишбӯшетро гирифта, ӯро ба Маҳаноим гузаронид.&zGdВа алҳол бигзор дастҳои шумо қавӣ бошад, ва шумо далер бошед, зеро ки хоҷаи шумо Шоул мурдааст; ва низ маро хонадони Яҳудо бар худ ба подшоҳӣ тадҳин карданд».ydВа алҳол бигзор Парвардигор ба шумо бо меҳрубонӣ ва садоқат подош диҳад; ва ман низ ба шумо чунин некӣ хоҳам намуд, барои он ки ин корро кардаед.Wx)dВа Довуд қосидонро назди мардуми Ёбиш-Ҷилъод фиристода, ба онҳо гуфт: «Шумо аз ҷониби Парвардигор муборак бошед, барои он ки ба хоҷаи худ Шоул чунин меҳрубонӣ намуда, ӯро дафн кардаед.Aw}dВа мардони Яҳудо омада, дар он ҷо Довудро тадҳин намуданд, то ки бар хонадони Яҳудо подшоҳ бошад; ва ба Довуд хабар дода, гуфтанд: «Мардуми Ёбиш-Ҷилъод Шоулро дафн карданд».JvdВа Довуд одамонеро, ки бо ӯ буданд, бо аҳли хонаи ҳар яке баровард, ва онҳо дар шаҳрҳои Ҳебрӯн сокин шуданд./uYdВа Довуд ба он ҷо баромад, ва ду занаш низ: Аҳинӯами изреилӣ ва Абиҷайл, зани Ноболи кармилӣ.\t 5dВа баъд аз он чунин воқеъ шуд, ки Довуд аз Парвардигор пурсида, гуфт: «Оё ба яке аз шаҳрҳои Яҳудо бароям?» Ва Парвардигор ба ӯ гуфт: «Баро». Ва Довуд гуфт: «Ба куҷо бароям?» Гуфт: «Ба Ҳебрӯн».s /dПаҳлавонон чӣ гуна фурӯ ғалтидаанд, ва қуввати ҳарбӣ чӣ гуна талаф гардидааст!»}r wdМан барои ту андӯҳгинам, эй бародарам Йӯнотон! Ту бо ман бағоят меҳрубон будӣ; муҳаббати ту барои ман пурзӯртар аз муҳаббати занон буд.;q sdПаҳлавонон андаруни корзор чӣ гуна фурӯ ғалтидаанд! Эй Йӯнотон, ту бар баландиҳои худ шаҳид шудаӣ.p dЭй духтарони Исроил! Барои Шоул гиря кунед, ки ӯ шуморо куртаҳои арғувониранг ва асбоби зинат мепӯшонид, ва зевари тилло бар либосатон мегузошт.o 1dШоул ва Йӯнотон, ки дар ҳаёти худ маҳбуб ва меҳрубон буданд, дар марги худ низ аз якдигар ҷудо нашудаанд; аз уқобон чобуктар, аз шерон пурзӯртар буданд.In dКамони Йӯнотон бе хуни шаҳидон, бе чарбуи паҳлавонон ақиб нарафтааст, ва шамшери Шоул холӣ барнагаштааст.m dЭй кӯҳҳои Ҷилбӯа! Бигзор бар шумо на шабнам биборад ва на борон, ва на киштзоре барои ҳадияҳо бошад, зеро ки дар он ҷо сипари паҳлавонон, сипари Шоул палид гардидааст, бе он ки бо равған тадҳин карда шуда бошад.l dДар Ҷат ҳикоя накунед, дар кӯчаҳои Ашқалӯн мужда надиҳед, мабодо духтарони фалиштӣ шодӣ кунанд, мабодо духтарони бехатнаҳо ба ваҷд оянд.*k QdҲашамати ту, эй Исроил, бар баландиҳоят шаҳид гардид! Паҳлавонон чӣ гуна фурӯ ғалтидаанд!1j _dВа гуфт: «Камондориро ба банӣ Яҳудо таълим бояд дод; инак, он дар китоби Ёшор навишта шудааст:i dВа Довуд дар бораи Шоул ва писараш Йӯнотон бо ин марсия навҳа кард,th edВа Довуд ба вай гуфт: «Хунат бар гарданат, зеро ки даҳонат ба муқобили ту шаҳодат дода, гуфт, ки 'ман масеҳи Парвардигорро куштам'».Vg )dВа Довуд яке аз ҷавононро даъват намуда, гуфт: «Наздик омада, вайро зарба бизан». Ва ӯ вайро зарба зад, ва вай мурд.9f odВа Довуд ба вай гуфт: «Чӣ гуна натарсидӣ, ки дасти худро дароз карда, масеҳи Парвардигорро куштӣ?»Ve )d Ва Довуд ба ҷавоне ки ба ӯ ҳикоя кард, гуфт: «Ту аз куҷо ҳастӣ?» Вай гуфт: «Ман писари марди ғариби амолеқӣ ҳастам».Nd d Ва барои Шоул ва писараш Йӯнотон, ва барои қавми Парвардигор ва тамоми хонадони Исроил навҳагарӣ карданд ва гиристанд ва то шом рӯза доштанд, зеро ки ба дами шамшер афтода буданд.(c Md Ва Довуд либосашро гирифта, дарронид, ва низ ҳамаи одамоне ки бо ӯ буданд, чунин карданд.{b sd Ва ман назди ӯ омада, ӯро куштам, зеро донистам, ки ӯ баъд аз фурӯ ғалтиданаш зинда нахоҳад монд; ва тоҷеро, ки бар сараш буд, ва бозубандеро, ки бар бозуяш буд, гирифта, онҳоро ба ин ҷо назди хоҷаам овардам».a }d Ва ӯ ба ман гуфт: 'Лутфан, назди ман омада, маро бикуш, зеро ларзаи раъшаи сахт вазнин маро фаро гирифтааст, чунки ҷонам ҳанӯз дар ман аст'.` }dВа ӯ ба ман гуфт: 'Ту кистӣ?' Ва ман ба ӯ гуфтам: 'Ман амолеқӣ ҳастам'._ 9dВа ӯ ба ақибаш рӯй гардонида, маро дид, ва маро даъват намуд, ва ман гуфтам: 'Лаббай'.;^ sdВа ҷавоне ки ба ӯ ҳикоя мекард, гуфт: «Тасодуфан аз кӯҳи Ҷилбӯа гузар мекардам, ва инак Шоул бар найзаи худ такя менамуд, ва инак аробаҳо ва саворон ба ӯ наздик меомаданд,?] {dВа Довуд ба ҷавоне ки ба ӯ ҳикоя мекард, гуфт: «Чӣ гуна донистӣ, ки Шоул ва писараш Йӯнотон мурдаанд?».*\ QdВа Довуд ба вай гуфт: «Чӣ воқеа рӯй додааст? Лутфан, ба ман ҳикоя намо». Вай гуфт: «Қавм аз корзор ҷанг майдони ҷанг рӯ ба гурез оварданд, ва низ бисёре аз миёни қавм фурӯ ғалтиданд ва мурданд, ва низ Шоул ва писараш Йӯнотон мурданд».%[ GdВа Довуд ба вай гуфт: «Аз куҷо омадаӣ?» Вай ба ӯ гуфт: «Аз лашкаргоҳи Исроил гурехтаам».jZ QdВа дар рӯзи сеюм чунин воқеъ шуд, ки инак шахсе аз лашкаргоҳи Шоул омад, дар ҳолате ки либосаш дарида ва хок бар сараш пошида буд; ва ҳамин ки вай назди Довуд омад, бар замин афтода, ба ӯ саҷда бурд. vl<~~}\|{yyExwvkutsir4qlpQo nmQlkji"h^gfeIcba_]\\>[uZsYY.XaW^UTSeQPOANM`LKKaJBHHGEF%C]BsAX@#>=<-;/987v6544531z0b/.-,,)+*)('&&$#r"!~ O7mEctQ D fl*IOd Ва Довуд қосидон фиристод, то ки вайро бигиранд; ва вай назди ӯ омад, ва ӯ бо вай хобид, дар сурате ки вай аз нопокии худ пок шуда буд; ва вай ба хонаи худ баргашт.~Hwd Ва Довуд фиристод, ки дар бораи ин зан пурсуҷӯй кунанд; ва ба ӯ гуфтанд: «Вай, охир, Батшобаъ духтари Алиом, завҷаи Уриёи ҳиттӣ мебошад».sGad Ва ҳангоми шом чунин воқеъ шуд, ки Довуд аз бистари худ бархоста, бар боми хонаи подшоҳ гардиш мекард, ва аз болои бом занеро дид, ки шустушӯй мекунад; ва ин зан бағоят зебоманзар хушрӯй зебочеҳра буд.F 5d Ва баъд аз анҷоми сол, вақте ки подшоҳон берун мераванд, чунин воқеъ шуд, ки Довуд Юобро бо навкарони худ ва бо тамоми Исроил фиристод, ва онҳо банӣ Аммӯнро зарба зада, Раббаро муҳосира карданд; вале Довуд дар Ерусалим монд.dECd Ва чун ҳамаи подшоҳони зердасти Ҳададозар диданд, ки пеши Исроил мағлуб гардиданд, бо исроилиён сулҳ баста, ба онҳо тобеъ шуданд; ва арамиён минбаъд аз дастгирӣ кардани банӣ Аммӯн тарсиданд.GD d Ва арамиён аз пеши Исроил рӯ ба гурез оварданд; ва Довуд аз арамиён аспони ҳафтсад ароба ва чил ҳазор савораро кушт, ва сарлашкари онҳо Шубакро зарба зад, ки вай дар он ҷо мурд.C7d Ва ба Довуд хабари ин расид, ва ӯ тамоми Исроилро ҷамъ кард, ва аз Урдун гузашта, ба Ҳелом омад; ва арамиён ба муқобили Довуд саф кашида, бо ӯ ҷанг карданд.%BEd Ва Ҳададозар фиристода, арамиёнеро, ки дар он тарафи дарё буданд, берун овард, ва онҳо ба Ҳелом омаданд; ва Шубак, сарлашкари Ҳададозар пешопеши онҳо мерафт.Ad Ва чун арамиён диданд, ки пеши Исроил мағлуб гардиданд, якҷоя ҷамъ шуданд.;@qd Чун банӣ Аммӯн диданд, ки арамиён рӯ ба гурез оварданд, онҳо низ аз пеши Абишой гурехта, ба шаҳр дохил шуданд; ва Юоб аз ҷанги зидди банӣ Аммӯн баргашта, ба Ерусалим омад.J?d Ва Юоб ва қавме ки бо ӯ буданд, ба ҷанги зидди арамиён шурӯъ карданд; ва онҳо аз пеши ӯ рӯ ба гурез оварданд.>9d Далер бош, ва мо барои қавми худ ва барои шаҳрҳои Худои худ далерона хоҳем ҷангид, ва Парвардигор он чиро, ки дар назараш писанд ояд, ба амал хоҳад овард».k=Qd Ва гуфт: «Агар арамиён аз ман зӯр бароянд, ба мадади ман биё, ва агар банӣ Аммӯн аз ту зӯр бароянд, ман ба мадади ту хоҳам омад.(<Kd Ва бақияи қавмро ба дасти бародараш Абишой супурд, то ки бар зидди банӣ Аммӯн саф кашад.2;_d Ва Юоб дид, ки ба муқобили ӯ ҳам аз пеш ва ҳам аз ақиб барои ҷанг омода шудаанд; ва ӯ аз ҳамаи баргузидагони Исроил фавҷе интихоб намуда, бар зидди арамиён саф кашид.$:Cd Ва банӣ Аммӯн берун омада, дар даҳани дарвоза барои ҷанг саф кашиданд; ва арамиёни Сӯбо ва Раҳӯб ва мардони Туб ва Маъко дар саҳро алоҳида мавқеъ гирифтанд.|9sd Ва Довуд инро шунида, Юоб ва тамоми лашкари далеронро фиристод.88kd Ва банӣ Аммӯн диданд, ки дар назари Довуд нафратангез гардиданд; ва банӣ Аммӯн фиристода, аз арамиёни Байт-Раҳӯб ва аз арамиёни Сӯбо бист ҳазор пиёда, ва подшоҳи Маъкоро бо ҳазор нафар, ва аз мардони Туб дувоздаҳ ҳазор нафар киро карданд.n7Wd Ва инро ба Довуд хабар доданд, ва ӯ ба пешвози онҳо фиристод, зеро ки ин одамон бағоят хиҷил буданд; ва подшоҳ гуфт: «Дар Ериҳӯ бимонед, то вақте ки ришҳотон калон шавад, ва баъд аз он хоҳед баргашт».6-d Ва Ҳонун бандагони Довудро гирифта, нисфи ришашонро тарошид, ва либосҳошонро то нисфаш, яъне аз поён то суринашон бурида партофт, ва онҳоро фиристод.5#d Ва сарварони банӣ Аммӯн ба хоҷаи худ Ҳонун гуфтанд: «Оё ба гумони ту Довуд падаратро эҳтиром менамуд, ки навкаронашро барои баён кардани ҳамдардӣ таъзия назди ту фиристодааст? Довуд, охир, онҳоро барои он фиристодааст, ки шаҳрро тафтиш ва ҷосусӣ намуда, баъд онро вайрон валангор кунад».M4d Ва Довуд гуфт: «Ба Ҳонун писари Ноҳош меҳрубонӣ хоҳам намуд, чунки падари вай ба ман меҳрубонӣ карда буд». Ва Довуд фиристод, то ки ба воситаи навкарони худ ба вай дар бораи падараш таъзия баён намояд; ва навкарони Довуд ба замини банӣ Аммӯн омаданд.63 id Ва баъд аз он чунин воқеъ шуд, ки подшоҳи банӣ Аммӯн мурд, ва писараш Ҳонун ба ҷои вай подшоҳ шуд.J2d Ва Мефибӯшет дар Ерусалим сокин буд, зеро ки ҳамеша дар сари дастархони подшоҳ мехӯрд; ва ду пояш ланг буд.R1d Ва Мефибӯшет писари хурдсоле дошт, ки номаш Мико буд. Ва ҳамаи сокинони хонаи Сибо навкарони Мефибӯшет буданд.w0id Ва Сибо ба подшоҳ гуфт: «Мувофиқи ҳар он чи хоҷаам подшоҳ фармудааст, бандаат ҳамон тавр амал хоҳад кард». Ва подшоҳ гуфт, ки «Мефибӯшет мисли яке аз писарони подшоҳ дар сари дастархони ман хоҳад хӯрд».R/d Ва ту ва писаронат ва навкаронат заминро барои ӯ кор карда, ҳосили онро биёред, то ки писари хоҷаат нон барои хӯрданаш дошта бошад; вале Мефибӯшет, писари хоҷаат, ҳамеша дар сари дастархони ман нон хоҳад хӯрд». Ва Сибо понздаҳ писар ва бист навкар дошт.u.ed Ва подшоҳ навкари Шоул Сиборо хонда, ба вай гуфт: «Ҳар он чиро, ки ба Шоул ва тамоми хонадонаш тааллуқ дошт, ба писари хоҷаат додам.&-Gd Ва вай саҷда бурда, гуфт: «Бандаи ту чист, ки ба саги мурдае мисли ман илтифот намудаӣ?»,d Ва Довуд ба вай гуфт: «Натарс, зеро ки ба хотири падарат Йӯнотон ба ту албатта меҳрубонӣ хоҳам намуд, ва тамоми замини падарат Шоулро ба ту хоҳам баргардонид; ва ту ҳамеша дар сари дастархони ман нон хоҳӣ хӯрд».++d Ва Мефибӯшет писари Йӯнотон писари Шоул назди Довуд омад, ва бар рӯи худ афтода, ба ӯ саҷда бурд; ва Довуд гуфт: «Эй Мефибӯшет!» Гуфт: «Инак бандаи ту».*1d Ва подшоҳ Довуд фиристода, вайро аз хонаи Мокир писари Амиил, аз Лӯ-Дабор гирифт.`);d Ва подшоҳ ба ӯ гуфт: «Вай куҷост?» Ва Сибо ба подшоҳ гуфт: «Инак, вай дар хонаи Мокир писари Амиил дар Лӯ-Дабор мебошад».8(kd Ва подшоҳ гуфт: «Оё касе боз аз хонадони Шоул ҳаст, то ки ба вай меҳрубонии Худоро ба амал оварам?» Ва Сибо ба подшоҳ гуфт: «Боз писари Йӯнотон ҳаст, ки поҳояш ланг аст». 'd Ва дар хонадони Шоул навкаре буд, ки Сибо ном дошт; ва ӯро назди Довуд хонданд, ва подшоҳ ба ӯ гуфт: «Оё ту Сибо ҳастӣ?» Гуфт: «Бандаи ту ҳастам».L& d Ва Довуд гуфт: «Оё касе боз аз хонадони Шоул боқӣ мондааст, то ки ба хотири Йӯнотон ба вай меҳрубонӣ намоям?»M%dВа Баноё писари Еҳӯёдоъ бар каритиён ва фалитиён* сардор буд; ва писарони Довуд садрнишин болонишин буданд.$7dВа Содӯқ писари Аҳитӯб ва Аҳималик писари Абётор коҳин буданд, ва Сароё котиб буд.#!dВа Юоб писари Саруё сарлашкар буд, ва Еҳӯшофот писари Аҳилуд – вақоеънавис.K"dВа Довуд дар тамоми Исроил подшоҳӣ мекард; ва Довуд бар тамоми қавми худ доварӣ ва инсофро ба амал меовард.5!edВа дар Адӯм волиёнро гузошт, дар тамоми Адӯм волиёнро гузошт, ва ҳамаи адӯмиён бандагони Довуд гардиданд. Ва Парвардигор Довудро ба ҳар ҷое ки мерафт, ёварӣ менамуд.B d Ва Довуд шӯҳрат пайдо кард, вақте ки аз шикаст додани ҳаждаҳ ҳазор арамиён дар водии Намак, бармегашт.Pd Яъне аз Арам ва Мӯоб ва банӣ Аммӯн ва фалиштиён ва Амолеқ ва аз ғанимати Ҳададозар писари Раҳӯб, подшоҳи Сӯбо.#d Ва подшоҳ Довуд онҳоро низ барои Парвардигор вақф намуд, бо якҷоягии нуқра ва тиллое ки аз ҳамаи халқҳои мағлубкардаи худ гирифта вақф намуда буд,%d Ва Тӯӣ писари худ Юромро назди подшоҳ Довуд фиристод, то ки ба ӯ салом расонад ва ӯро муборакбод гӯяд, ба муносибати он ки бо Ҳададозар ҷанг карда, вайро мағлуб намудааст, зеро ки Ҳададозар ба муқобили Тӯӣ бисёр меҷангид. Ва дар дасти Юром зарфҳои нуқра ва зарфҳои тилло ва зарфҳои мис буд.7d Ва Тӯӣ, подшоҳи Ҳамот, шунид, ки Довуд тамоми лашкари Ҳададозарро мағлуб кардааст.5dВа аз Ботаҳ ва Берӯтай, ки шаҳрҳои Ҳададозар буд, Довуд миси бағоят бисёре гирифт.%EdВа Довуд сипарҳои тиллоро, ки бар навкарони Ҳададозар буд, гирифта, ба Ерусалим овард.9dВа Довуд дар Арами Димишқ волиёнро гузошт, ва арамиён бандагони хироҷгузори Довуд гардиданд. Ва Парвардигор Довудро ба ҳар ҷое ки мерафт, ёварӣ менамуд.PdВа арамиёни Димишқ ба мадади Ҳададозар подшоҳи Сӯбо омаданд; ва Довуд аз арамиён бисту ду ҳазор нафарро кушт.5dВа Довуд ҳазору ҳафтсад савора ва бист ҳазор пиёда аз вай гирифт; ва Довуд ҳамаи аспҳои аробаҳои вайро пай кард, вале аз онҳо барои сад ароба нигоҳ дошт.!dВа Довуд ба Ҳададозар писари Раҳӯб, подшоҳи Сӯбо, вақте ки вай мерафт, то ҳукмронии худро назди дарёи Фурот аз нав барқарор намояд, шикаст расонид.}udВа ба Мӯоб шикаст расонид, ва онҳоро ба замин хобонида, бо арғамчин чен кард, ва ду арғамчин барои куштан чен кард ва як арғамчин барои зинда нигоҳ доштан; ва мӯобиён бандагони хироҷгузори Довуд гардиданд.z qdВа баъд аз ин Довуд ба фалиштиён зарба расонида, онҳоро мағлуб кард, ва Довуд инони ихтиёри* пойтахти фалиштиёнро аз дасташон гирифт. dВа алҳол таваҷҷӯҳ намуда, хонадони бандаатро баракат бидеҳ, то ки он то абад дар ҳузури Ту бошад; зеро ки Ту, эй Худованд, эй Парвардигор, сухан рондаӣ, ва хонадони бандаат аз баракати Ту то абад муборак хоҳад буд».p[dВа алҳол, эй Худованд, эй Парвардигор, Ту Худо ҳастӣ, ва суханонат рост аст, ва Ту дар бораи бандаи Худ ин некиро ба забон рондаӣ.oYdАзбаски Ту, эй Парвардигори лашкарҳо, Худои Исроил, гӯшраси бандаи Худ намуда, гуфтаӣ: 'Барои ту хонае бино хоҳам кард', бинобар ин бандаат дар дили худ ҷуръат пайдо кард, ки ин дуоро назди Ту бигӯяд.1]dВа номи Ту бигзор то абад муаззам бузург бошад, то бигӯянд: 'Парвардигори лашкарҳо Худо бар Исроил аст'. Ва хонадони бандаат Довуд бигзор ба ҳузури ту пойдор бошад.)dВа алҳол, эй Парвардигор, эй Худо, суханеро, ки дар бораи бандаи Худ ва хонадони вай ба забон рондаӣ, то абад пойдор гардон, ва он чи гуфтаӣ, ба ҷо овар.fGdВа қавми Худ Исроилро барои Худ пойдор гардондӣ, то ки онҳо то абад қавми Ту бошанд, ва Ту, эй Парвардигор, Худои онҳо шудӣ.D dВа кист, ки мисли қавми Ту Исроил бошад, ки онҳо бар рӯи замин қавми ягонае ҳастанд, ки аз барояшон Худо омадааст, то ки онҳоро фидия дода гирифта, барои Худ қавм гардонад ва номе барои Худ пайдо кунад, ва корҳои бузурге барои онҳо ва корҳои саҳмгине барои замини Худ ба ҷо оварад, то ки Ту халқҳо ва худоёни онҳоро аз пеши қавми Худ, ки аз Миср барои Худ фидия дода гирифтаӣ, бадар биронӣ. 3dБинобар ин Ту, эй Худованд, эй Парвардигор, бузург ҳастӣ, зеро мувофиқи ҳар он чи мо бо гӯшҳои худ шунидаем, чизе монанди Ту нест, ва ҷуз аз Ту Худое нест.N dБа хотири сухани Худ ва мувофиқи дили Худ тамоми ин бузургиро ба амал овардаӣ, то ки бандаи Худро огоҳ намоӣ.A }dВа Довуд дигар ба Ту чӣ метавонад бигӯяд? Ту, охир, бандаи Худро мешиносӣ, эй Худованд, эй Парвардигор!b ?dВа ин боз дар назарат, эй Худованд, эй Парвардигор, кам намудааст, ва Ту дар бораи ояндаи дури хонадони бандаат низ сухан рондаӣ; оё ин мартабаи баланди одам нест, эй Худованд, эй Парвардигор?1dВа подшоҳ Довуд омада, ба ҳузури Парвардигор нишаст, ва гуфт: «Эй Худованд, эй Парвардигор, ман кистам ва хонаи ман чист, ки маро ба ин мартаба расондаӣ?{qdҲамаи ин суханон ва тамоми ин рӯъёро Нотон ба Довуд ҳикоя кард.<sdВа хонаи ту ва подшоҳии ту ба ҳузурат то абад устувор хоҳад буд; тахти ту то абад пойдор хоҳад буд».=udВале марҳамати Ман аз вай дур нахоҳад шуд, чунон ки онро аз Шоул дур карда, ӯро барои ту рад намудам.#AdМан барои вай падар хоҳам буд, ва вай барои Ман писар хоҳад буд, ва агар вай гуноҳ кунад, Ман вайро бо калтаки мардон ва бо зарбаҳои банӣ одам ҷазо хоҳам дод,6gd Вай ба номи Ман хона бино хоҳад кард; ва Ман тахти подшоҳии вайро то абад пойдор хоҳам гардонид.=ud Ва ҳангоме ки рӯзҳои ту анҷом ёфта, ту бо падарони худ бихобӣ, Ман насли туро, ки аз камари ту берун ояд, баъд аз ту пойдор гардонида, подшоҳии вайро мустаҳкам хоҳам намуд.kQd Ва мисли айёме ки доваронро бар қавми Худ Исроил таъин карда будам; ва Ман ба ту аз ҳамаи душманонат оромӣ додаам; ва Парвардигор ба ту хабар медиҳад, ки Парвардигор барои ту хона бино хоҳад кард.p[d Ва барои қавми Худ Исроил маконе муқаррар намудам, ва онҳоро шинондам, то ки дар он сокин гардида, дигар безобита нашаванд, ва бадкорон дигар онҳоро ба танг наоваранд, мисли он ки дар замони пеш буд,<sd Ва ба ҳар ҷое ки мерафтӣ, бо ту будам, ва ҳамаи душманонатро аз пеши ту нобуд намудам, ва барои ту номи бузурге, мисли номи бузургоне ки дар дунё ҳастанд, ба вуҷуд овардам.3~adВа алҳол ба бандаи Ман Довуд чунин бигӯй: Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: Ман туро аз чарогоҳ, аз ақиби гӯсфандон гирифтам, то ки бар қавми Ман Исроил раис бошӣ.~}wdДар ҳар ҷое ки бо тамоми банӣ Исроил гардиш кардаам, оё ба ягон пешвои Исроил, ки чаронидани қавми Худ Исроилро ба вай фармуда будам, сухане ба забон ронда, гуфтаам: чаро барои ман хонаи арзӣ бино накардаед?|ydМан, охир, аз рӯзе ки банӣ Исроилро аз Миср берун овардаам, то имрӯз дар хонае сокин нашудаам, балки дар хайма ва манзиле гардиш кардаам.I{ d«Рафта, ба бандаи Ман Довуд бигӯй: Парвардигор чунин мегӯяд: оё ту хонае барои сокиншавии Ман бино мекунӣ?zydВале дар ҳамон шаб сухани Парвардигор бар Нотон нозил шуда, гуфт:?yydВа Нотон ба подшоҳ гуфт: «Ҳар он чи дар дилат бошад, бирав, ба амал овар, зеро ки Парвардигор бо туст».~xwdПодшоҳ ба Нотони пайғамбар набӣ гуфт: «Лутфан, бубин, ки ман дар хонаи арзӣ* сокин ҳастам, вале сандуқи Худо андаруни чодаре сокин аст».Ew dВа ҳангоме ки подшоҳ дар хонаи худ менишаст, ва Парвардигор ӯро аз душманони гирду пешаш ором карда буд,jvOdВа Микал духтари Шоул то рӯзи вафоташ фарзанд надошт.FudВа аз ин ҳам зиёдтар худро ночиз хоҳам гардонид, ва дар назари худам паст сафил хоҳам шуд, вале пеши канизон, ки ту дар бораи онҳо сухан рондӣ, – пеши онҳо ман иззат хоҳам ёфт». t;dВа Довуд ба Микал гуфт: «Ин ба ҳузури Парвардигор буд, ки Ӯ маро назар ба падарат ва тамоми хонадонаш бартарӣ дод, то ки маро бар қавми Парвардигор, бар Исроил раис гардонад; ва ман ба ҳузури Парвардигор рақсу бозӣ хоҳам кард.osYdВа Довуд баргашт, то ки аҳли хонаи худро баракат диҳад; ва Микал духтари Шоул ба пешвози Довуд баромада, гуфт: «Подшоҳи Исроил имрӯз чӣ қадар иззат ёфт, вақте ки худро пеши назари канизон ва навкаронаш бараҳна кард, чунон ки як шахси бемулоҳиза худро бараҳна мекунад».FrdВа ба тамоми қавм, ба тамоми оммаи Исроил, аз мард то зан, ба ҳар кас якто нон, як гирда қурси анҷир ва як гирда қурси мавиз тақсим карда дод; ва тамоми қавм хона ба хона рафтанд.qdВақте ки Довуд овардани қурбониҳои сӯхтанӣ ва қурбониҳои саломатиро ба анҷом расонид, қавмро ба номи Парвардигори лашкарҳо баракат дод.hpKdВа сандуқи Парвардигорро оварда, андаруни хаймае ки Довуд барои он барпо карда буд, онро дар маконаш гузоштанд; ва Довуд ба ҳузури Парвардигор қурбониҳои сӯхтанӣ ва қурбониҳои саломатӣ овард.odВа ҳангоме ки сандуқи Парвардигор ба шаҳри Довуд дохил мешуд, Микал духтари Шоул аз тиреза нигоҳ карда, подшоҳ Довудро дид, ки ба ҳузури Парвардигор ҷастухез ва рақс мекунад, ва дар дили худ аз ӯ нафрат намуд.In dВа Довуд ва тамоми хонадони Исроил сандуқи Парвардигорро бо нидои шодӣ ва садои карнай бардошта бурданд.=mudВа Довуд бо тамоми қувваташ ба ҳузури Парвардигор мерақсид, ва Довуд эфӯди катон дар бар карда буд.@l{d Ва ҳамин ки бардорандагони сандуқи Парвардигор шаш қадам роҳ рафтанд, ӯ гов ва қӯчқоре қурбонӣ кард.k d Ва ба подшоҳ Довуд хабар дода, гуфтанд: «Парвардигор хонадони Убайд-Адӯм ва тамоми дороии ӯро барои сандуқи Худо баракат додааст». Ва Довуд рафта, сандуқи Худоро аз хонаи Убайд-Адӯм бо шодӣ ба шаҳри Довуд овард.mjUd Ва сандуқи Парвардигор дар хонаи Убайд-Адӯми ҷатти се моҳ монд; ва Парвардигор Убайд-Адӯм ва тамоми хонадони ӯро баракат дод.siad Ва Довуд нахост, ки сандуқи Парвардигорро назди худ ба шаҳри Довуд бибарад; ва Довуд онро ба хонаи Убайд-Адӯми ҷаттӣ равона кард.7hid Ва Довуд дар он рӯз аз Парвардигор тарсида, гуфт: «Сандуқи Парвардигор назди ман чӣ гуна биёяд?»?gydВа Довуд ғамгин шуд, ки Парвардигор Уззоро зарба зад; ва он макон то имрӯз Форас-Уззо номида мешавад.tfcdВа хашми Парвардигор бар Уззо аланга зада, Худо ӯро дар он ҷо барои дастдарозияш зарба зад, ва ӯ дар он ҷо назди сандуқи Худо мурд.Ae}dВа ҳангоме ки ба хирмангоҳи Нокӯн расиданд, Уззо дасташро ба сандуқи Худо дароз карда, онро нигоҳ дошт, зеро ки говон онро яктарафа гардонида, моил ба афтодан карда буданд.d)dВа Довуд ва тамоми хонадони Исроил бо ҳар навъ асбоби чӯби сарв: бо барбат, ва уд, ва даф, ва дуҳул, ва шақшақаҳо ба ҳузури Парвардигор бозӣ мекарданд.DcdВа онро аз хонаи Аминодоб, ки дар Ҷабъа аст, бо сандуқи Худо бароварданд, ва Аҳю пешопеши сандуқ мерафт.1b]dВа сандуқи Худоро бар аробаи нав гузоштанд, ва онро аз хонаи Аминодоб, ки дар Ҷабъа мебошад, бароварданд, ва Уззо ва Аҳю, писарони Аминодоб, аробаи навро меронданд.~awdВа Довуд ва тамоми қавме ки ҳамроҳаш буданд, бархоста, аз Баалои Яҳудо равона шуданд, то ки сандуқи Худоро аз он ҷо биёранд, ки он ба номи Парвардигори лашкарҳо, ки бар каррубиён нишастааст, номида шуда буд.` 1dВа бори дигар Довуд ҳамаи баргузидагони Исроил, яъне сӣ ҳазор нафарро ҷамъ кард.^_7dВа Довуд ончунон, ки Парвардигор ба ӯ фармуд, амал намуд, ва ба фалиштиён аз Ҷабъа то даромадгоҳи Ҷозар зарба расонид.g^IdВа ҳамин ки акси садои қадамҳоро дар сари дарахтони тут бишнавӣ, дарҳол ба ҳуҷум шитоб намо, зеро ки он гоҳ Парвардигор пешопеши ту берун хоҳад омад, то ки ба лашкари фалиштиён шикаст расонад».g]IdВа Довуд аз Парвардигор пурсид, ва Ӯ гуфт: «Набаро, балки аз ақибашон давр зада, аз ҷониби дарахтони тут ба онҳо наздик шав,\{dВа бори дигар фалиштиён баромада, дар водии Рафоим ҷойгир шуданд.+[QdВа бутҳои худро дар он ҷо партофта рафтанд, ва Довуд ва одамонаш онҳоро бардошта бурданд.Z dВа Довуд ба Баал-Фаросим омад, ва дар он ҷо Довуд ба онҳо шикаст расонда, гуфт: «Парвардигор душманонамро аз пешам нобуд намуд, чунон ки селоб нобуд менамояд». Бинобар ин номи он макон Баал-Фаросим хонда шудааст.oYYdВа Довуд аз Парвардигор пурсида, гуфт: «Оё ба муқобили фалиштиён бароям? Оё онҳоро ба дасти ман хоҳӣ супурд?» Ва Парвардигор ба Довуд гуфт: «Баро, зеро ки фалиштиёнро ҳатман ба дастат хоҳам супурд».fXGdВа фалиштиён омада, дар водии Рафоим ҷойгир шуданд.?WydВа чун фалиштиён шуниданд, ки Довудро ба подшоҳӣ бар Исроил тадҳин намудаанд, ҳамаи фалиштиён баромаданд, то ки Довудро биҷӯянд; ва Довуд инро шунида, ба қалъа фуруд омад.IV dВа Элишомаъ, ва Элёдоъ, ва Элифолат.NUdВа Йибҳор, ва Элишуа, ва Нофаг, ва Ёфиа,@T{dВа ин аст номҳои онҳое ки барои ӯ дар Ерусалим таваллуд ёфтанд: Шамуа, ва Шубоб, ва Нотон, ва Сулаймон, uu^~}||{yx.vvUuMtrssr{qnooCn0m4kwjishoh fsdcba`V^]\_[wZ`YQXRWzV~TuSDQPONMiLLK`JfIHFEDsCBk@?9>f=\<:;:J9R87Z6 44210b/.-,+**(n'?&'%#*"! M:dBgV1   {8zeul>SdВа подшоҳ гуфт: «Бигзор ӯ ба хонаи худ баргардад, ва рӯи маро набинад». Ва Абшолӯм ба хонаи худ баргашт, ва рӯи подшоҳро надид.z=odВа Юоб бархоста, ба Ҷашур рафт, ва Абшолӯмро ба Ерусалим овард.<#dВа Юоб бар рӯи худ ба замин афтода, саҷда бурд, ва подшоҳро табрик намуд; ва Юоб гуфт: «Имрӯз бандаат медонад, ки дар назари ту, эй хоҷаам подшоҳ, илтифот ёфтаам, чунки подшоҳ мувофиқи сухани навкари худ амал намудааст».:;odВа подшоҳ ба Юоб гуфт: «Инак, ман ин корро кардаам, ва акнун ту рафта, Абшолӯми ҷавонро баргардон».?:ydБарои тағйир додани вазъияти ҳозира бандаат Юоб ин корро кардааст; вале хирадмандии хоҷаам мисли хирадмандии фариштаи Худост, то ҳар чиро, ки бар рӯи замин аст, бидонад».)9MdВа подшоҳ гуфт: «Оё дасти Юоб дар ҳамаи ин бо туст?» Ва зан ҷавоб гардонида, гуфт: «Қасам ба ҳаёти ҷони ту, эй хоҷаам подшоҳ, ки аз ҳар чи хоҷаам подшоҳ гуфт, кас наметавонад ба тарафи рост ё чап майл кунад: ҳақиқатан, бандаат Юоб ба ман фармудааст, ва ҳамаи ин суханонро ӯ ба даҳони канизи ту гузоштааст.y8mdВа подшоҳ ҷавоб гардонида, ба зан гуфт: «Чизе ки ман аз ту бипурсам, аз ман пинҳон надор». Ва зан гуфт: «Лутфан, хоҷаам подшоҳ бигӯяд».q7]dВа канизи ту ба дили худ гуфт: 'Сухани хоҷаам подшоҳ сабаби тасаллӣ хоҳад шуд', зеро ки хоҷаам подшоҳ мисли фариштаи Худост, то ки нек ва бадро дарк намояд. Ва Парвардигор Худои ту бигзор бо ту бошад».}6udВақте ки подшоҳ бишнавад, канизи худро аз дасти касе ки мехоҳад маро бо якҷоягии писарам аз мероси Худо нобуд намояд, раҳо хоҳад кард'.p5[dВа алҳол назди хоҷаам подшоҳ барои гуфтани ин сухан ба он сабаб омадаам, ки қавм маро тарсониданд; ва канизат ба дили худ гуфт: 'Биё, ба подшоҳ арз кунам; шояд, подшоҳ арзи канизи худро ба амал оварад;4dМо, охир, ҳатман хоҳем мурд, ва мисли обе хоҳем буд, ки ба замин рехта мешавад, ва онро дигар ҷамъ кардан мумкин нест; ва Худо ҷонро нобуд намекунад, балки тадбирҳо меандешад, то ки рондашудае аз ӯ ронда нашавад.3'd «Пас чаро ту дар ҳаққи қавми Худо чунин андешидаӣ? Ва подшоҳ бо гуфтани ин сухан мисли айбдор аст, чунки подшоҳ рондашудаи худро барнагардонидааст.F2d Ва зан гуфт: «Лутфан, ба канизи худ иҷозат бидеҳ, ки ба хоҷаам подшоҳ боз сухане гӯяд». Ва ӯ гуфт: «Бигӯй».1'd Вай гуфт: «Лутфан, эй подшоҳ, Парвардигор Худои худро зикр намо, то ки хунхоҳ ҳалокатро афзун накунад, ва онҳо писари маро накушанд». Ва ӯ гуфт: «Қасам ба ҳаёти Парвардигор, ки мӯе аз сари писарат ба замин нахоҳад афтод».=0ud Ва подшоҳ гуфт: «Ҳар кӣ бо ту сухан гӯяд, ӯро назди ман биёр, ва ӯ дигар осебе ба ту нахоҳад расонид». /d Ва зани тақӯогӣ ба подшоҳ гуфт: «Эй хоҷаам подшоҳ, бигзор гуноҳ бар ман ва бар хонадони падарам бошад, ва подшоҳ ва тахти ӯ аз гуноҳ пок бошанд»..'dВа подшоҳ ба зан гуфт: «Ба хонаи худ бирав, ва ман дар бораи ту амр хоҳам кард».-dВа инак, тамоми қабила бар канизи ту бархоста, мегӯянд: 'Бародаркушро бисупор, то ки ӯро барои ҷони бародараш, ки куштааст, қатл кунем, ва ворисро низ нобуд намоем'. Ва онҳо лахчаи маро, ки боқӣ мондааст, хомӯш хоҳанд кард, бе он ки барои шавҳарам номе ва бақияе бар рӯи замин бигузоранд».+,QdВа канизи ту ду писар дошт; ва ҳар ду дар саҳро хархаша намудаанд, ва касе набудааст, ки онҳоро аз якдигар чудо кунад, ва яке дигареро зарба зада, вайро куштааст.=+udВа подшоҳ ба вай гуфт: «Туро чӣ шудааст?» Вай гуфт: «Инак, ман бевазане ҳастам, ва шавҳарам мурдааст.w*idВа он зани тақӯогӣ барои сухан рондан назди подшоҳ омад, ва бар рӯи худ ба замин афтода, саҷда бурд, ва гуфт: «Ёварӣ намо, эй подшоҳ!»4)cdВа назди подшоҳ омада, ба ӯ ба ин мазмун сухан бирон». Ва Юоб он суханонро ба даҳони вай гузошт.*(OdВа Юоб ба Тақӯо фиристода, аз он ҷо зани зиракеро оваронид, ва ба вай гуфт: «Лутфан, худро мотамдор вонамуд бикун, ва либоси мотамӣ бипӯш, ва ба танат равған намол, ва мисли зане бишав, ки айёми зиёде барои мурда мотам гирифта бошад.' dВа Юоб писари Саруё пайхас намуд, ки дили подшоҳ ба Абшолӯм моил аст.W&)d 'Ва подшоҳ Довуд дар ҳаваси он буд, ки сӯи Абшолӯм берун равад, зеро дар бораи Амнӯн, ки мурда буд, тасаллӣ ёфта буд.p%[d &Ва Абшолӯм гурехта, ба Ҷашур рафт, ва се сол дар он ҷо буд.\$3d %Ва Абшолӯм гурехта, назди Талмой писари Аммиҳуд, подшоҳи Ҷашур, рафт; ва Довуд барои писари худ ҳар рӯз навҳа мекард./#Yd $Ва ҳамин ки вай суханонашро тамом кард, инак писарони подшоҳ омаданд, ва овози худро баланд карда, гиристанд; ва подшоҳ низ ва ҳамаи навкаронаш зор-зор гиристанд.;"qd #Ва Юнодоб ба подшоҳ гуфт: «Инак, писарони подшоҳ меоянд; чунон ки бандаат гуфт, ончунон воқеъ шуд».!d "Ва Абшолӯм гурехт. Ва навкаре ки дидбонӣ менамуд, чашмонашро баланд карда, дид, ки инак, аз роҳи ақиби он, аз ҷониби кӯҳ, қавми бисёре меоянд. d !Ва алҳол бигзор хоҷаам подшоҳ дили худро бо чунин фикр безобита накунад, ки гӯё ҳамаи писарони подшоҳ мурда бошанд, балки танҳо Амнӯн мурдааст».mUd Вале Юнодоб писари Шимъо, бародари Довуд, ба сухан оғоз намуда, гуфт: «Бигзор хоҷаам гумон накунад, ки ҳамаи ҷавонони шоҳзодаро куштаанд, зеро танҳо Амнӯн мурдааст, чункӣ ин масъала назди Абшолӯм ҳал шуда буд, аз рӯзе ки вай ба номӯси хоҳари ӯ Томор таҷовуз карда буд. d Ва подшоҳ бархост ва либосҳояшро дарронида, бар замин хобид, ва ҳамаи навкаронаш, ки либосҳошонро дарронида буданд, дар атрофаш меистоданд.#d Ва ҳангоме ки онҳо дар роҳ буданд, овозае ба гӯши Довуд расид, ки Абшолӯм ҳамаи писарони подшоҳро куштааст, ва як нафар ҳам аз онҳо боқӣ намондааст.+Qd Ва навкарони Абшолӯм бо Амнӯн ончунон ки Абшолӯм фармуда буд, амал карданд; ва ҳамаи писарони подшоҳ бархостанд, ва ҳар яке ба хачири худ савор шуда, гурехтанд.%d Ва Абшолӯм ба навкаронаш фармуда, гуфт: «Бингаред, ҳамин ки дили Амнӯн аз шароб шод гардад, ва ман ба шумо гӯям: 'Амнӯнро зарба занед', дарҳол ӯро бикушед, натарсед: ман охир, шуморо фармудаам, пас қавидил ва далер бошед».@{d Вале Абшолӯм бо илтимосу илтиҷо ӯро розӣ кард, ва ӯ Амнӯн ва ҳамаи писарони подшоҳро бо вай фиристод.Md Ва Абшолӯм гуфт: «Ҳеҷ набошад, бародарам Амнӯн ҳамроҳи мо биёяд». Ва подшоҳ ба ӯ гуфт: «Чаро вай бо ту биёяд?»&Gd Ва подшоҳ ба Абшолӯм гуфт: «Не, писарам, ҳамаи мо нахоҳем омад, то ки ба ту гаронӣ накунем». Ва ҳарчанд аз ӯ илтимос намуд, ӯ нахост биёяд, ва вайро баракат дод.r_d Ва Абшолӯм назди подшоҳ омада, гуфт: «Инак, алҳол барои бандаат пашмбурӣ мекунанд; бигзор подшоҳ ва навкаронаш бо бандаат оянд».$Cd Ва чунин воқеъ шуд, ки баъд аз ду сол дар Баал-Ҳосӯр, ки назди Эфроим аст, барои Абшолӯм пашмбурӣ мекарданд, ва Абшолӯм ҳамаи писарони подшоҳро даъват намуд.yd Ва Абшолӯм бо Амнӯн сухане бад ё нек нагуфт; зеро ки Абшолӯм аз Амнӯн нафрат дошт, барои он ки ба номӯси хоҳараш Томор таҷовуз карда буд.xkd Ва подшоҳ Довуд тамоми ин воқеаро шунида, бағоят хашмгин шуд.fGd Ва бародараш Абшолӯм ба вай гуфт: «Оё бародарат Амнӯн бо ту буд? Ва алҳол, эй хоҳарам, хомӯш бош; ӯ бародари туст; аз ин кор дилафгор нашав». Ва Томор парешонҳол дар хонаи бародараш Абшолӯм монд. d Ва Томор хокистар бар сари худ пошид, ва куртаи рангорангро, ки дар бар дошт, дарронид, ва дастҳояшро бар сараш гузошта, мерафту фарёд мезад.+Qd Ва вай куртаи рангоранге дар бар дошт, зеро ки духтарони бокираи подшоҳ чунин либосе мепӯшиданд. Ва хизматгузори ӯ вайро берун бароварда, дарро аз пушташ баст.A}d Ва навкари хизматгузори худро хонда, гуфт: «Вайро аз пеши ман бадар бирон, ва дарро аз пушташ бибанд».>wd Ва вай ба ӯ гуфт: «Не, зеро ин бадие ки ту дар ҳаққи ман карда, маро бадар меронӣ, бузургтар аст аз бадии дигаре ки дар ҳаққи ман кардӣ». Вале ӯ нахост ба овози вай гӯш диҳад,I d Ва Амнӯн бо нафрати бағоят азиме аз вай нафрат намуд, ба тавре ки нафрате ки аз вай пайдо кард, аз муҳаббате ки ба вай дошт, бузургтар буд; ва Амнӯн ба вай гуфт: «Бархоста, бирав».2 _d Вале ӯ нахост ба овози вай гӯш диҳад, ва аз вай зӯр баромада, ба номӯсаш расид, ва бо вай хобид.> wd Ва ман нанги худро ба куҷо барам? Ва ту мисли яке аз сафилон нокасон дар Исроил хоҳӣ шуд. Ва алҳол, лутфан, ту бо подшоҳ гуфтугӯ намо, зеро ки маро аз ту дареғ нахоҳад дошт».t cd Вале вай ба ӯ гуфт: «Не, эй бародарам, ба номӯси ман таҷовуз накун; зеро ки дар Исроил чунин рафтор намекунанд; ин кори бадро накун.8 kd Ва ҳамин ки назди ӯ монд, то ки бихӯрад, ӯ вайро дошта, ба вай гуфт: «Биё, бо ман бихоб, эй хоҳарам».0 [d Ва Амнӯн ба Томор гуфт: «Хӯрокро ба он ҳуҷра биёр, то ки аз дасти ту бихӯрам». Ва Томор чалпакҳоро, ки пухта буд, гирифта, назди бародари худ Амнӯн ба он ҳуҷра овард.7d Ва тобаро гирифта, пеши ӯ холӣ кард, вале ӯ майли хӯрдан накард. Ва Амнӯн гуфт: «Ҳамаи одамонро аз пеши ман бароред!» Ва ҳамаи одамон аз пеши ӯ баромаданд.d Ва Томор ба хонаи бародараш Амнӯн рафт, ва ӯ хобида буд; ва орд гирифта, хамир кард, ва пеши назари ӯ гирдаҳо қурсҳо тайёр карда, чалпак пухт.Od Ва Довуд назди Томор ба хонааш фиристода, гуфт: «Лутфан, ба хонаи бародарат Амнӯн рафта, барои ӯ хӯрок бипаз».\3d Ва Амнӯн хобида, худро бемор вонамуд кард; ва подшоҳ барои дидани ӯ омад, ва Амнӯн ба подшоҳ гуфт: «Бигзор хоҳарам Томор омада, пеши назарам як-дуто чалпак пазад, ва ман аз дасташ бихӯрам».Nd Ва Юнодоб ба ӯ гуфт: «Бар бистарат хобида, худро бемор вонамуд кун; ва ҳангоме ки падарат барои дидани ту биёяд, ба ӯ бигӯй: 'Бигзор хоҳарам Томор омада, маро хӯрок хӯронад, ва хӯрокро пеши назари ман тайёр кунад, то ки бубинам ва аз дасти вай бихӯрам'».3ad Ва ба ӯ гуфт: «Чаро ту, эй шоҳзода, рӯз ба рӯз чунин лоғар мешавӣ? Ба ман, охир, бигӯй». Ва Амнӯн ба ӯ гуфт: «Ман Томорро, ки хоҳари бародарам Абшолӯм аст, дӯст медорам».Md Ва Амнӯн ёре дошт, ки номаш Юнодоб буд, ва ӯ писари Шимъо бародари Довуд буд; ва Юнодоб шахси бағоят айёр буд.'Id Ва Амнӯн аз ишқи хоҳараш Томор чунон шайдо гашт, ки мисли беморе менамуд, зеро ки вай бокира буд, ва ба назари Амнӯн мушкил буд, ки бо вай коре тавонад бикунад.q _d Ва баъд аз он чунин воқеъ шуд: Абшолӯм писари Довуд хоҳари хушрӯе дошт, ки номаш Томор буд; ва Амнӯн писари Довуд вайро дӯст дошт.iMd Ва қавмеро, ки дар он буданд, берун овард, ва онҳоро зери назди арраҳо ва ғаллакӯбакҳои оҳанин ва табарҳои оҳанин гузошт, ва онҳоро ба корҳои хумдони хиштпазӣ баргумошт; ва бо ҳамаи шаҳрҳои банӣ Аммӯн чунин амал кард; ва Довуд ва тамоми қавм ба Ерусалим баргаштанд.>~wd Ва тоҷи подшоҳи онҳоро аз сараш гирифт, ки вазнаш як киккар* буд ва санги гаронбаҳое дошт, ва онро бар сари Довуд гузоштанд; ва у ғанимати бағоят зиёде аз шаҳр берун овард. };d Ва Довуд тамоми қавмро ҷамъ намуда, сӯи Рабба рафт, ва бо он ҷанг карда, онро гирифт.v|gd Ва алҳол бақияи қавмро ҷамъ намо, ва бар зидди шаҳр урду зада, онро бигир; мабодо ман шаҳрро бигирам, ва он ба номи ман хонда шавад».9{md Ва Юоб қосидонро назди Довуд фиристода, гуфт: «Бо Рабба ҷанг карда, обанбори шаҳрро низ гирифтам.zd Ва Юоб бо Раббаи банӣ Аммӯн ҷанг карда, шаҳри подшоҳнишинро гирифт.Ay}d Ва ба воситаи Нотони набӣ пайғамбар хабар фиристод, ва вай ӯро ба хотири Парвардигор Едидё ном ниҳод.x7d Ва Довуд зани худ Батшобаъро тасаллӣ дод, ва назди вай даромада, бо вай хобид, ва вай писаре зоид, ва ӯро Сулаймон ном ниҳод, ва Парвардигор ӯро дӯст дошт.wd Ва алҳол вай мурдааст, пас чаро ман рӯза дорам? Оё ман метавонам вайро баргардонам? Ман назди вай хоҳам рафт, вале вай назди ман нахоҳад баргашт».!v=d Ва ӯ гуфт: «То даме ки бача зинда буд, ман рӯза дошта гиря кардам, зеро ки ба дили худ гуфтам: 'Шояд, Парвардигор ба ман марҳамат намояд, ва бача зинда монад'.u{d Ва навкаронаш ба ӯ гуфтанд: «Ин чӣ кор аст, ки кардӣ: вақте ки бача зинда буд, рӯза дошта гиря кардӣ, ва чун бача мурд, бархоста нон хӯрдӣ?»xtkd Ва Довуд аз замин бархоста, шустушӯ кард, ва ба худ равған намуд, ва либосашро иваз кард, ва ба хонаи Парвардигор рафта, парастиш намуд, ва ба хонаи худ омада, хӯрок пурсид, ва пеши ӯ нон монданд, ва ӯ хӯрд.-sUd Ва Довуд дид, ки навкаронаш ба якдигар пичиррос мезананд, ва Довуд фаҳмид, ки бача мурдааст; ва Довуд ба навкаронаш гуфт: «Оё бача мурдааст?» Гуфтанд: «Мурдааст».rd Ва дар рӯзи ҳафтум бача мурд; ва навкарони Довуд тарсиданд, ки мурдани бачаро ба ӯ хабар диҳанд, зеро ки ба ҳамдигар мегуфтанд: «Инак, вақте ки бача зинда буд, мо ба ӯ сухан рондем, ва ӯ ба овози мо гӯш надод; пас, чӣ гуна ба ӯ бигӯем, ки бача мурдааст? Шояд, ӯ кори баде бо худ бикунад».xqkd Ва пирони хонааш назди ӯ омада, саъю кӯшиш мекарданд, ки ӯро аз замин бархезонанд, вале ӯ розӣ намешуд, ва ҳамроҳи онҳо нон намехӯрд.Tp#d Ва Довуд аз Худо барои кӯдак илтимос намуд; ва Довуд рӯза дошт, ва омада, бар рӯи замин хобида шабро мегузаронид.{oqd Ва Нотон ба хонаи худ рафт. Ва Парвардигор бачаеро, ки зани Уриё барои Довуд зоида буд, гирифтори беморӣ кард, ва бемории вай сахт буд. nd Аммо азбаски ту бо ин кор сабаби куфр гуфтани душманони Парвардигор гардидаӣ, он писар низ, ки барои ту таваллуд ёфтааст, албатта хоҳад мурд».m!d Ва Довуд ба Нотон гуфт: «Ман пеши Парвардигор гуноҳ кардаам». Ва Нотон ба Довуд гуфт: «Парвардигор низ аз гуноҳат гузароӣ кардааст; ту нахоҳӣ мурд.dlCd Дар сурате ки ту ин корро пинҳонӣ кардаӣ, Ман ин корро пеши назари тамоми Исроил ва пеши назари офтоб ба ҷо хоҳам овард'».^k7d Парвардигор чунин мегӯяд: 'Инак, Ман аз хонаи худат ба сари ту бадӣ хоҳам овард, ва занони туро пеши назари ту гирифта, ба ёри ту хоҳам дод, ва ӯ пеши назари ин офтоб бо занони ту хоҳад хобид.jd Ва алҳол шамшер аз хонадони ту то абад дур нахоҳад шуд, ба он сабаб ки ба Ман беэътиноӣ намудӣ, ва зани Уриёи ҳиттиро гирифтӣ, то ки зани ту бошад'.}iud Пас чаро ту ба сухани Парвардигор беэътиноӣ намуда, он чиро, ки дар назари Ӯ бад аст, ба амал овардӣ? Уриёи ҳиттиро бо шамшер зарба зада, занашро барои худ ба занӣ гирифтӣ; ва ӯро бо шамшери банӣ Аммӯн куштӣ.&hGd Ва хонаи хоҷаатро ба ту додам ва занони хоҷаатро ба оғӯши ту; ва хонадони Исроил ва Яҳудоро ба ту додам, ва агар ин кам бошад, ба ту боз ва боз илова менамудам.6ggd Ва Нотон ба Довуд гуфт: «Он мард ту ҳастӣ! Парвардигор Худои Исроил чунин мегӯяд: 'Ман туро ба подшоҳӣ бар Исроил тадҳин намудам, ва Ман туро аз дасти Шоул раҳоӣ додам;bf?d Ва барои барра вай бояд чор баробар товон диҳад: аз барои он ки чунин амал кардааст, ва аз барои он ки раҳм нанамудааст».ed Ва хашми Довуд бар он мард бағоят аланга зад, ва ӯ ба Нотон гуфт: «Қасам ба ҳаёти Парвардигор, ки марде ки чунин амал кардааст, сазовори қатл аст!=dud Ва мусофире назди марди сарватдор омад, ва ӯ дареғ дошт, ки аз гӯсфандон ва говони худ гирифта, барои меҳмоне ки назди ӯ омадааст, хӯроке тайёр кунад, балки барраи марди камбағалро гирифта, барои шахсе ки назди ӯ омада буд, хӯрок тайёр кард».c!d Вале камбағал чизе ҷуз як барраи майдаяк надошт, ки онро харида парварида буд, ва он назди ӯ бо якҷоягии бачагонаш калон мешуд: аз нони ӯ мехӯрд ва аз косаи ӯ менӯшид ва дар бағали ӯ мехобид, ва барои ӯ мисли духтар буд.bb?d Сарватдор гӯсфандон ва говони бағоят бисёр дошт,a }d Ва Парвардигор Нотонро назди Довуд фиристод, ва вай назди ӯ омада, ба ӯ гуфт: «Дар шаҳре ду мард буданд, яке сарватдор ва дигаре камбағал.V`'d Ва ҳангоме ки мӯҳлати мотами вай анҷом ёфт, Довуд фиристода, вайро ба хонаи худ овард; ва вай завҷаи ӯ шуд, ва барои ӯ писаре зоид. Ва коре ки Довуд кард, ба назари Парвардигор бад намуд.&_Gd Ва зани Уриё шунид, ки шавҳараш Уриё мурдааст; ва вай барои шавҳари худ навҳагарӣ кард.9^md Ва Довуд ба қосид гуфт: «Ба Юоб чунин бигӯй: 'Ин ҳодиса ба назари ту бад нанамояд, зеро ки шамшер гоҳе ин тавр, ва гоҳе ба таври дигар ба ҳалокат мерасонад; ҷанги худро ба муқобили шаҳр пурзӯр карда, онро валангор бикун'. Пас, ӯро далер намо».x]kd Ва тирандозон бар навкаронат аз болои ҳисор тир андохтанд, ва баъзе аз навкарони подшоҳ мурданд; ва навкарат Уриёи ҳиттӣ низ мурд».\d Ва қосид ба Довуд гуфт: «Азбаски он одамон бар мо дастболо шуда, аз ақиби мо ба саҳро баромаданд, мо онҳоро то даҳани дарвоза дунболагирӣ кардем;[1d Ва қосид рафт, ва омада, ба Довуд ҳар чиро, ки Юоб барояш фиристода буд, хабар дод.Z d Кист, ки Абималик писари Ерубошатро кушт? Зане, охир, санги болоии осиёро бар ӯ аз болои ҳисор андохт, ва ӯ дар Тебес мурд. Пас, чаро шумо ба ҳисор наздик шудед?' – он гоҳ бигӯй: 'Навкарат Уриёи ҳиттӣ низ мурдааст'». Y d Ва подшоҳ хашмгин гардида, ба ту бигӯяд: 'Чаро барои ҷанг ба шаҳр наздик шудед? Шумо магар намедонистед, ки аз болои ҳисор тирандозӣ мекунанд?X-d Ва ба қосид фармуда, гуфт: «Вақте ки ба подшоҳ тамоми вақоеи ҷангро ҳикоя намоӣ,rW_d Ва Юоб фиристода, ба Довуд тамоми вақоеи ҷангро хабар дод.aV=d Ва мардуми шаҳр берун омада, бо Юоб ҷанг карданд, ва чанде аз қавм, аз навкарони Довуд афтоданд; ва Уриён ҳиттӣ низ мурд.WU)d Ва ҳангоме ки Юоб шаҳрро муҳосира мекард, Уриёро дар ҷое гузошт, ки медонист, ки дар он ҷанговарони далер ҳастанд.Td Ва дар нома чунин навишта буд: «Уриёро дар мавқеи ҳарбу зарби сахт бигузоред, ва аз ақибаш худро канор кашед, то ки ӯ зарба хӯрда, бимирад».Sd Ва чун субҳ дамид, Довуд ба Юоб номае навишт, ва ба дасти Уриё дода фиристод.?Ryd Ва Довуд ӯро даъват намуд, ва дар ҳузураш ӯ хӯрд ва нӯшид, ва ӯро маст гардонид; ва ҳангоми шом ӯ берун рафта, бар бистараш бо навкарони хоҷааш хобид, ва ба хонаи худ нарафт.iQMd Ва Довуд ба Уриё гуфт: «Имрӯз низ дар ин ҷо бимон, ва фардо туро хоҳам фиристод». Ва Уриё он рӯз ва фардояш дар Ерусалим монд.dPCd Ва Уриё ба Довуд гуфт: «Сандуқ ва Исроил ва Яҳудо дар хаймаҳо сокинанд, ва хоҷаам Юоб ва навкарони хоҷаам бар рӯи саҳро урду задаанд, ва ман ба хонаи худ рафта, бихӯрам ва бинӯшам ва бо зани худ бихобам? Қасам ба ҳаёти ту ва ба ҳаёти ҷони ту, ки чунин нахоҳам кард!» Od Ва ба Довуд хабар дода, гуфтанд: «Уриё ба хонаи худ нарафтааст». Ва Довуд ба Уриё гуфт: «Ту, охир, аз роҳ расидаӣ, пас чаро ба хонаи худ нарафтӣ?».NWd Вале Уриё назди дари хонаи подшоҳ бо ҳамаи навкарони хоҷаи худ хобида, ба хонаи худ нарафт.M/d Ва Довуд ба Уриё гуфт: «Ба хонаи худ рафта, пойҳоятро бишӯй». Ва Уриё аз хонаи подшоҳ берун рафт, ва аз қафояш тӯҳфа аз дастархони подшоҳ фиристода шуд.5Led Ва Уриё назди ӯ омад, ва Довуд аз саломатии Юоб ва аз саломатии қавм ва аз вазъияти ҷанг пурсид.?Kyd Ва Довуд назди Юоб фиристод: «Уриёи ҳиттиро назди ман бифирист». Ва Юоб Уриёро назди Довуд фиристод.J7d Ва ин зан ҳомила шуд, ва ба Довуд фиристода, хабар дод ва гуфт: «Ман ҳомила ҳастам». nk}||{byyvutrrppnmlkjihDgedcc#a`_]\[Z XWV]UTSyRZQ PNMLLJ|HGFnEDD:CB@?z=<;;:V9n876u54,3F21 /.q--7,+h)('A%$#{! wx3% " gJ>EQkb,?d Ва он шахс ба Юоб ҷавоб гардонида, гуфт: «Агар ба дастам ҳатто ҳазор сиқл нуқра медоданд, ман дасти худро бар писари подшоҳ дароз намекардам, зеро ки ба ту ва Абишой ва Иттой ба самъи мо фармуда, гуфт: 'Ба хотири ман ҳар яке аз шумо бо Абшолӯми ҷавон эҳтиёт бошед'.,+Sd Ва Юоб ба шахсе ки ба ӯ хабар дода буд, гуфт: «Инак, ту дидаӣ, пас чаро ӯро дар он ҷо зада ба замин нағалтонидаӣ? Ва ман ба ту даҳ сиқл нуқра ва камарбанде медодам».@*{d Ва шахсе инро дид ва ба Юоб хабар дода, гуфт: «Инак, Абшолӯмро дидам, ки дар шохаҳои булут овезон аст».u)ed Ва Абшолӯм тасодуфан ба навкарони Довуд дучор омад; ва Абшолӯм бар хачире савор буд, ва хачир ба таги шохаҳои печ дар печи булути бузурге даромад, ва сари ӯ дар шохаҳои булут андармон шуд, ва ӯ дар миёни осмон ва замин муаллақ монд, ва хачире ки дар тагаш буд, гузашта рафт.( dВа ҷанг дар он ҷо бар рӯи тамоми замин паҳн шуд; ва дар он рӯз қавм аз ҷангал бештар талаф гардиданд, назар ба он ки аз шамшер талаф гардиданд.'-dВа дар он ҷо қавми Исроил аз дасти навкарони Довуд шикаст хӯрданд, ва дар он рӯз мағлубияти азиме дар он ҷо рӯй дода, бист ҳазор нафар талаф гардиданд.7&idВа қавм ба пешвози исроилиён ба саҳро баромаданд, ва дар ҷангали Эфроим ҳарбу зарб ба амал омад.^%7dВа подшоҳ ба Юоб ва Абишой ва Иттой фармуда, гуфт: «Ба хотири ман бо Абшолӯми ҷавон эҳтиёт бошед». Ва ҳангоме ки подшоҳ ба ҳамаи сардорон дар бораи Абшолӯм фармон дод, тамоми қавм шуниданд.C$dВа подшоҳ ба онҳо гуфт: «Он чи ба назари шумо писанд ояд, хоҳам кард». Ва подшоҳ назди дарвоза истод, ва тамоми қавм дар шакли фавҷҳои саднафарӣ ва ҳазорнафарӣ берун рафтанд.A#}dВалекин қавм гуфтанд: «Берун наой, зеро ки агар мо рӯ ба гурез оварем, ба ин аҳамият нахоҳанд дод; ва ҳатто агар нисфи мо бимирем, ба ин аҳамият нахоҳанд дод, зеро ки ту мисли даҳ ҳазори мо ҳастӣ: ва алҳол беҳтар аст, ки ба мо аз шаҳр ёварӣ намоӣ»."dВа Довуд қавмро равона кард: сеякашонро бо сардории Юоб, ва сеякашонро бо сардории Абишой писари Саруё, бародари Юоб, ва сеякашонро бо сардории Иттойи ҷаттӣ; ва подшоҳ ба қавм гуфт: «Ман низ бо шумо берун хоҳам омад».E! dВа Довуд қавмеро, ки бо ӯ буданд, аз назар гузаронид, ва бар онҳо мириҳазорҳо ва мирисадҳоро таъин намуд.A }dВа асал, ва маска, ва гӯшти гӯсфанд, ва панири гов барои хӯроки Довуд ва қавме ки бо ӯ буданд, оварданд, зеро ки гуфтанд: «Қавм дар биёбон гурусна ва хаста ва ташна мебошанд».I dБистарҳо, ва табақҳо, ва зарфҳои сафолин, ва гандум, ва ҷав, ва орд, ва гандумбирён, ва лӯбиё ва наски бирён, dВа ҳангоме ки Довуд ба Маҳаноим омад, Шубӣ писари Ноҳош аз Раббаи банӣ Аммӯн, ва Мокир писари Амиил, аз Лӯдабор, ва Барзилои ҷилъодӣ, аз Руҷлим,fGdВа Исроил ва Абшолӯм дар замини Ҷилъод урду заданд.I dВа Абшолӯм Амосоро ба ҷои Юоб сарлашкар таъин кард; ва Амосо писари шахсе буд, ки Йитрои исроилӣ ном дошт, ва назди Абиҷал духтари Ноҳош, хоҳари Саруё, модари Юоб дохил шуда буд..WdВа Довуд ба Маҳаноим омад; ва Абшолӯм аз Урдун гузашт, ва тамоми мардуми Исроил бо ӯ буданд.%dВа Аҳитӯфал чун дид, ки машвараташ ба амал оварда нашуд, хари худро зин кард, ва бархоста, ба шаҳри худ ба хонааш рафт, ва барои аҳли хонаи худ васият намуда, худро овехт, ва мурд, ва ӯро дар мақбараи падараш дафн карданд.~wdВа Довуд ва тамоми қавме ки бо ӯ буданд, бархоста, аз Урдун гузаштанд; то дамидани субҳ як нафар ҳам намонд, ки аз Урдун нагузашта бошад.lSdВа баъд аз рафтанашон, инҳо аз чоҳ баромаданд, ва рафта, ба подшоҳ Довуд хабар доданд; ва ба Довуд гуфтанд: «Бархоста, ба зудӣ аз об гузаред, зеро ки Аҳитӯфал дар бораи шумо чунин машварат додааст».cAdВа навкарони Абшолӯм назди он зан ба хона даромада, гуфтанд: «Аҳимаас ва Йӯнотон куҷоянд?» Зан ба онҳо гуфт: «Аз ҷӯи об гузаштанд». Ва онҳо ҷустуҷӯ намуда, наёфтанд, ва ба Ерусалим баргаштанд.iMdВа зане сарпӯши чоҳро гирифта, даҳани онро пӯшонид, ва ярма* ғаллаи нимкӯфта бар рӯи он пошид, ба тавре ки чизе маълум нашуд.@{dВа навкаре онҳоро дида, ба Абшолӯм хабар дод; ва ҳар дуи онҳо ба зудӣ рафта, ба хонаи шахсе дар Баҳурим дохил шуданд, ки дар ҳавлии вай чоҳе буд, ва онҳо дар он фуруд омаданд.b?dВа Йӯнотон ва Аҳимаас назди Эйн-Рӯҷел истода буданд, ва канизе рафта, ба онҳо хабар дод, ва онҳо рафта, ба подшоҳ Довуд хабар доданд, зеро ки наметавонистанд ба шаҳр омада, худро зоҳир созанд.@{dВа алҳол ба зудӣ бифиристед ва ба Довуд хабар дода, гӯед: 'Имшаб дар даштрӯяи биёбон наист, балки ҳатман гузар, мабодо подшоҳ ва тамоми қавме ки бо ӯ ҳастанд, талаф шаванд'».dВа Ҳушой ба коҳинон Содӯқ ва Абётор гуфт: «Аҳитӯфал ба Абшолӯм ва пирони Исроил чунин ва чунон машварат дод, ва ман чунин ва чунон машварат додам.7dВа Абшолӯм ва тамоми мардуми Исроил гуфтанд: «Машварати Ҳушойи аркӣ аз машварати Аҳитӯфал беҳтар аст». Зеро ҳукми Парвардигор он буд, ки машварати хуби Аҳитӯфал ботил гардад, то ки Парвардигор фалокате бар Абшолӯм оварад.+Qd Ва агар ӯ ба шаҳре дохил шавад, тамоми Исроил ба он шаҳр танобҳо хоҳанд овард, ва мо онро ба дарё хоҳем кашид, ба тавре ки дар он ҷо як сангреза ҳам боқӣ намонад».Kd Ва мо, дар ҳар ҷое ки ӯ бошад, ба муқобили ӯ хоҳем рафт, ва мисли шабнаме ки бар замин мерезад, бар ӯ ҳуҷум хоҳем кард, ва назди ӯ аз ҳамаи ҳамроҳонаш як нафар ҳам боқӣ нахоҳад монд.Dd Бинобар ин машварати ман ин аст: бигзор тамоми Исроил, аз Дон то Беэр-Шобаъ, ки мисли реги соҳили дарё сершуморанд, назди ту ҷамъ шаванд, ва худи ту дар миёни онҳо равона бошӣ.C d Ва он гоҳ ҳатто ҷанговаре ки дилаш мисли дили шер аст, аз рӯҳ хоҳад афтод рӯҳафтода хоҳад шуд, зеро тамоми Исроил медонанд, ки падари ту паҳлавон аст, ва ҳамроҳонаш далеранд.Y -d Инак, алҳол ӯ дар мағорае ё ҷои дигаре пинҳон аст, ва чунин воқеъ хоҳад шуд, ки агар касе дар аввали ҳуҷум биафтад, инро шунида, хоҳанд гуфт: 'Қавме ки бо Абшолӯм ҳастанд, шикаст хӯрдаанд'. ydВа Ҳушой гуфт: «Ту падарат ва одамонашро медонӣ: онҳо далеранд ва мисли хирси саҳро, ки аз бачаҳояш маҳрум шуда бошад, бағоят хашмгинанд; ва падарат марди ҷангозмуда аст, ва шаб дар миёни қавм хоб намеравад. /dВа Ҳушой ба Абшолӯм гуфт: «Машварате ки Аҳитӯфал додааст, ҳамин дафъа хуб нест».- UdВа ҳамин ки Ҳушой назди Абшолӯм омад, Абшолӯм ба вай сухан ронда, гуфт: «Аҳитӯфал ба ин мазмун сухан рондааст; оё мувофиқи сухани ӯ амал кунем? Вагарна, ту бигӯй».3dВа Абшолӯм гуфт: «Ҳушойи аркиро низ даъват намоед, то бишнавем, ки вай чӣ мегӯяд».'dВа ин сухан дар назари Абшолӯм, ва дар назари ҳамаи пирони Исроил писанд омад.%EdВа тамоми қавмро назди ту хоҳам баргардонид; ва чун ҳамаашон аз касе ки ту қасди ҷонаш дорӣ, баргарданд, он гоҳ тамоми қавм дар ҳолати осоиштагӣ хоҳанд буд».kQdВа дар сурате ки ӯ аз ҳол рафта, дастҳояш суст шуда бошад, ман ба ӯ ҳамла карда, ӯро ба ҳарос хоҳам андохт, ва тамоми қавме ки бо ӯ ҳастанд, рӯ ба гурез хоҳанд овард, ва ман танҳо подшоҳро хоҳам кушт.x mdВа Аҳитӯфал ба Абшолӯм гуфт: «Ба ман иҷозат бидеҳ, ки дувоздаҳ ҳазор нафарро баргузида, бархезам ва ҳамин шаб Довудро таъқиб намоям.=udВа машваратҳое ки Аҳитӯфал дар он айём медод, мисли он буд, ки касе сухани Худоро пурсида бошад; ҳар машварате ки Аҳитӯфал чи ба Довуд, чи ба Абшолӯм медод, ҳамин тавр буд.b?dВа барои Абшолӯм хаймае бар бом барафроштанд, ва Абшолӯм пеши назари тамоми Исроил назди сурриягони падараш дохил шуд.>wdВа Аҳитӯфал ба Абшолӯм гуфт: «Назди сурриягони падарат, ки барои нигоҳубини хона гузоштааст, дохил шав, ва тамоми Исроил хоҳанд шунид, ки барои падарат нафратангез гардидаӣ, ва он гоҳ дасти ҳамаи онҳое ки ҳамроҳи ту ҳастанд, қавӣ хоҳад шуд».dВа Абшолӯм ба Аҳитӯфал гуфт: «Шумо машварат диҳед, ки чӣ кор кунем».dВа сониян, ман назди кӣ хизмат хоҳам кард? Оё на назди писари ӯ? Пас, чунон ки ба ҳузури падари ту хизмат кардаам, ончунон дар ҳузури ту хоҳам буд»./~YdВа Ҳушой ба Абшолӯм гуфт: «Не, балки касеро, ки Парвардигор, ва ин қавм, ва тамоми мардуми Исроил баргузида бошанд, – ман навкари ӯ хоҳам буд, ва назди ӯ хоҳам монд..}WdВа Абшолӯм ба Ҳушой гуфт: «Оё меҳрубонии ту ба дӯстат ҳамин аст? Чаро бо дӯсти худ нарафтӣ?»d|CdВа ҳангоме ки Ҳушойи аркӣ, дӯсти Довуд, назди Абшолӯм омад, – Ҳушой ба Абшолӯм гуфт: «Зинда бод подшоҳ! Зинда бод подшоҳ!»*{OdВа Абшолӯм ва тамоми қавм, яъне мардуми Исроил, ба Ерусалим омаданд; ва Аҳитӯфал бо ӯ буд.CzdВа подшоҳ ва тамоми қавме ки бо ӯ буданд, хаставу ҳалоку монда шуда омаданд, ва дар он ҷо дам гирифтанд. y;d Ва Довуд бо одамонаш дар роҳ равона буд, ва Шимъӣ аз ҷониби кӯҳ дар рӯ ба рӯи ӯ мерафт, – мерафту дашном медод, ва ба тарафи ӯ санг меандохт, ва хок мепошид.Vx'd Шояд, Парвардигор хории маро бубинад, ва Парвардигор дар бадали дашноми имрӯзаи вай ба ман подоши неке бидиҳад».-wUd Ва Довуд ба Абишой ва ба ҳамаи навкаронаш гуфт: «Модоме ки писари ман, ки аз камарам рӯидааст, қасди ҷони ман дорад, пас хусусан ҳоло аз бинёминӣ чӣ ҷои гила аст! Вайро бигзоред, ки дашном диҳад, зеро ки Парвардигор ба вай фармудааст.vvgd Вале подшоҳ гуфт: «Шуморо бо ман чӣ кор аст, эй писарони Саруё? Бигзор вай дашном додан гирад, зеро ки Парвардигор ба вай фармудааст: 'Довудро дашном бидеҳ!' Пас, кист, ки бигӯяд: 'Чаро чунин амал мекунӣ?'»ud Ва Абишой писари Саруё ба подшоҳ гуфт: «Чаро ин саги мурда хоҷаам подшоҳро дашном диҳад? Иҷозат бидеҳ, то ки рафта, сарашро аз танаш ҷудо кунам».t)dПарвардигор тамоми хуни хонадони Шоулро, ки дар ҷояш подшоҳӣ кардаӣ, бар ту баргардонидааст, ва Парвардигор подшоҳиро ба дасти писарат Абшолӯм супурдааст, ва инак, ту гирифтори фалокат шудаӣ, зеро ки ту одамкуш ҳастӣ».s%dВа Шимъӣ дашном дода, чунин мегуфт: «Дафъ шав, дафъ шав, эй одамкуш ва нобакор!rdВа ба Довуд ва ба ҳамаи навкарони подшоҳ Довуд санг меандохт, дар сурате ки тамоми қавм ва ҳамаи паҳлавонон ба тарафи рост ва чапи ӯ буданд.&qGdВа ҳангоме ки Довуд ба Баҳурим расид, инак, шахсе аз қабилаи хонадони Шоул, ки Шимъӣ писари Ҷеро ном дошт, аз он ҷо берун омад, – вай берун омада, дашном медод,%pEdВа подшоҳ ба Сибо гуфт: «Инак, ҳар он чи Мефибӯшет дорад, аз они ту хоҳад шуд». Ва Сибо гуфт: «Саҷда мекунам; кошки дар назарат илтифот ёбам, эй хоҷаам подшоҳ!»Xo+dВа подшоҳ гуфт: «Писари хоҷаи ту куҷост?» Ва Сибо ба подшоҳ гуфт: «Инак, вай дар Ерусалим мондааст, зеро ки мегӯяд: 'Алҳол хонадони Исроил подшоҳии падарамро ба ман хоҳанд баргардонид'».ndВа подшоҳ ба Сибо гуфт: «Ин чизҳои ту барои чист?» Ва Сибо гуфт: «Харҳо барои савор шудани аҳли хонаи подшоҳ аст, ва нону анҷир барои хӯрдани навкарон, ва шароб барои нӯшидани онҳое ки дар биёбон хаста шудаанд».m )dВа ҳангоме ки Довуд аз қулла андаке дур рафт, инак Сибо, навкари Мефибӯшет, ба пешвози ӯ омад, ва бо вай як ҷуфт хари зиндор буд, ки дусад гирда қурс нон, ва сад қурс мавиз, ва сад қурс анҷирқоқ ва як машк шароб бар онҳо буд.l3d%Ва чун Ҳушой, ки дӯсти Довуд буд, ба шаҳр омад, Абшолӯм ба Ерусалим ворид шуда буд.(kKd$Инак: ду писари онҳо: Ахимаас писари Содӯқ ва Йӯнотон писари Абётор дар он ҷо бо онҳо мебошанд; ва ҳар чизе ки бишнавед, ба воситаи онҳо ба ман хоҳед фиристод».xjkd#Дар он ҷо коҳинон Содӯқ ва Абётор бо ту хоҳанд буд; ва ҳар сухане ки ту аз хонаи подшоҳ бишнавӣ, ба коҳинон Содӯқ ва Абётор хабар деҳ.4icd"Валекин агар ба шаҳр баргардӣ, ва ба Абшолӯм бигӯӣ: 'Ман навкари ту, эй подшоҳ, хоҳам буд, чунон ки муддати зиёде ман навкари падарат будам, алҳол ман бандаи ту хоҳам буд', – бо ҳамин ту машварати Аҳитӯфалро барои ман ботил хоҳӣ гардонид.hd!Ва Довуд ба вай гуфт: «Агар ту бо ман биёӣ, барои ман гаронӣ хоҳӣ кард.6ggd Ва ҳангоме ки Довуд ба қуллаи кӯҳ, ки дар он ҷо ба Худо саҷда мебурд, расид, инак, Ҳушои аркӣ, ки ҷомаи дарида дар бар дошт ва хок бар сараш пошида буд, ба пешвози ӯ омад.f1dВа ба Довуд хабар расонида, гуфтанд: «Аҳитӯфал бо Абшолӯм забон як кардааст». Ва Довуд гуфт: «Лутфан, эй Парвардигор, машварати Аҳитӯфалро ботил намо!»leSdВа Довуд ба кӯҳи Зайтун баромад, ва ҳангоми баромаданаш мегирист, ва сараш пӯшида буд, ва ӯ пойлуч роҳ мерафт; ва тамоми қавме ки ҳамроҳи ӯ буданд, ҳар яке сари худро пӯшонида, гирякунон мерафтанд.d)dВа Содӯқ ва Абётор сандуқи Худоро ба Ерусалим баргардонида, дар он ҷо монданд.Uc%dБидонед, ки ман дар ҳамвории биёбон даранг хоҳам кард, то даме ки сухане аз шумо расида, маро хабардор гардонад».`b;dВа подшоҳ ба Содӯқи коҳин гуфт: «Ту магар пешбин нестӣ? Пас, ба шаҳр ба саломатӣ баргард, ва бигзор писари ту Аҳимаас ва писари Абётор – Йӯнотон, яъне ҳар ду писари шумо, ҳамроҳи шумо бошанд.adВа агар чунин гӯяд: 'Ҳусни таваҷҷӯҳи Ман бар ту нест', – инак ман ҳозирам, бигзор он чи дар назараш писанд ояд, дар ҳаққи ман ба амал оварад».?`ydВа подшоҳ ба Содӯқ гуфт: «Сандуқи Худоро ба шаҳр баргардон. Агар ман дар назари Худо илтифот ёбам, Ӯ маро хоҳад баргардонид, ва онро, ва манзили онро ба ман нишон хоҳад дод. _ dВа инак Содӯқ низ ва ҳамаи левизодагон бо вай сандуқи паймони Худоро бардошта мебурданд, ва сандуқи Худоро гузоштанд; ва Абётор бар баландие баромада истод, то даме ки тамоми қавм аз шаҳр берун омада, гузаштанд.'^IdВа тамоми аҳли он замин бо овози баланд гиря мекарданд, ва тамоми қавм мегузаштанд; ва подшоҳ аз дарёи Қидрӯн гузашт, ва тамоми қавм ба роҳи биёбон гузаштанд.k]QdВа Довуд ба Иттой гуфт: «Пас, бирав ва бигзар». Ва Иттойи ҷаттӣ, ва ҳамаи одамонаш ва ҳамаи кӯдаконе ки бо ӯ буданд, гузаштанд.a\=dВа Иттой ба подшоҳ ҷавоб гардонида, гуфт: «Қасам ба ҳаёти Парвардигор ва ба ҳаёти хоҷаам подшоҳ, ки ҳар ҷое ки хоҷаам подшоҳ, хоҳ дар марг ва хоҳ дар ҳаёт бошад, бандаи ту дар он ҷо хоҳад буд».{[qdТу, охир, дирӯз омадаӣ, ва оё имрӯз ман туро ҳамроҳи мо ба оворагардӣ водор намоям? Ва ҳол он ки ман ба ҳар ҷо, ки рост ояд, меравам; пас, баргард ва бародарони худро баргардон. Меҳрубонӣ ва ростӣ ёри ту бод!»AZ}dВа подшоҳ ба Иттойи ҷаттӣ гуфт: «'Чаро ту низ ҳамроҳи мо меоӣ? Баргард ва ҳамроҳи он подшоҳ бимон, зеро ки ту аҷнабӣ ҳастӣ, ва ту низ аз макони худ ҷалои тарки ватан гардидаӣ.BYdВа ҳамаи навкаронаш аз пеши ӯ гузаштанд; ва ҳамаи каритиён ва ҳамаи фалитиён, ва ҳамаи ҷаттиён, яъне шашсад нафаре ки аз пайи ӯ аз Ҷат омада буданд, аз пеши подшоҳ гузаштанд.X5dВа подшоҳ ва тамоми қавм аз пайи ӯ берун рафта, дар охирин хонаи шаҳр бозистоданд.{WqdВа подшоҳ ва тамоми аҳли хонааш аз пайи ӯ берун рафтанд: ва подшоҳ даҳ занро, ки сурриягонаш буданд, барои нигоҳубини хона монда рафт.WV)dВа навкарони подшоҳ ба подшоҳ гуфтанд: «Дар ҳар чи, ки хоҷаи мо подшоҳ ихтиёр кунад, инак, мо бандагони ту ҳастем».uUedВа Довуд ба ҳамаи навкаронаш, ки бо ӯ дар Ерусалим буданд, гуфт: «Бархезед, то ки бигрезем, зеро ки барои мо аз дасти Абшолӯм халосӣ нахоҳад буд; ба рафтан шитоб кунед, мабодо ӯ омада, моро дастгир намояд ва фалокате ба сари мо биёрад, ва аҳли шаҳрро ба дами шамшер бизанад».)TMd Ва қосиде назди Довуд омада, гуфт: «Дили мардуми Исроил ба тарафи Абшолӯм моил шудааст».!S=d Ва Абшолӯм, вақте ки қурбониҳоро забҳ менамуд, назди Аҳитӯфали ҷилӯнӣ, ки машваратчии Довуд буд, фиристода, вайро аз шаҳри Ҷилӯ даъват намуд; ва суиқасди пурзӯре ба амал омад, ва қавм торафт бештар ба Абшолӯм ҳамроҳ мешуданд.|Rsd Ва бо Абшолӯм дусад нафар даъватшудагон аз Ерусалим рафта буданд, дар ҳолате ки аз рӯи софдилӣ рафта, аз таги гап ҳеҷ хабар надоштанд.Q d Ва Абшолӯм ба ҳамаи сибтҳои Исроил ҷосусонро фиристода, гуфт: «Баробари шунидани садои карнай бигӯед: 'Абшолӯм дар Ҳебрӯн подшоҳ шудааст'».P d Ва подшоҳ ба ӯ гуфт: «Ба саломатӣ бирав». Ва ӯ бархоста, ба Ҳебрӯн рафт.5OedЗеро бандаат, вақте ки дар Ҷашури арамиён сокин будам, назр карда, гуфтаам: 'Агар Парвардигор маро ба Ерусалим баргардонад, ман Парвардигорро парастиш хоҳам намуд'».>NwdВа чунин воқеъ шуд, ки пас аз гузаштани чор сол Абшолӯм ба Довуд гуфт: «Ба ман иҷозат бидеҳ, ки рафта, назри худро, ки барои Парвардигор дар Ҳебрӯн ният кардаам, адо намоям;M dВа Абшолӯм бо ҳамаи исроилиёне ки барои мурофиа назди подшоҳ меомаданд, ҳамин тавр рафтор мекард; ва Абшолӯм дили мардуми Исроилро мерабуд.VL'dВа ҳангоме ки касе наздик меомад, то ки ба ӯ саҷда барад, ӯ дасти худро дароз карда, вайро нигоҳ медошт ва мебӯсид.K1dВа Абшолӯм мегуфт: «Кошки ман дар ин замин довар мешудам, ва ҳар касе ҷанҷол ва даъвое медошт, назди ман меомад, ва ман вайро одилона доварӣ менамудам!»_J9dОн гоҳ Абшолӯм ба вай мегуфт: «Инак, суханонат дуруст ва ҳаққонист, вале касе аз ҷониби подшоҳ нест, ки туро бишнавад».RIdВа Абшолӯм бомдодон бархоста, дар сари роҳи дарвоза меистод; ва ҳар касе ки даъвое дошта, барои мурофиа назди подшоҳ меомад, вайро Абшолӯм даъват намуда, мегуфт: «Ту аз кадом шаҳр ҳастӣ?» Ва ҳангоме ки вай мегуфт: «Бандаат аз фалон сибти Исроил ҳастам»,iH OdВа пас аз он чунин воқеъ шуд, ки Абшолӯм барои худ ароба ва аспон муҳайё кард, ва панҷоҳ нафар шотирон пешопеши ӯ медавиданд.PGd!Ва Юоб назди подшоҳ омада, ба ӯ хабар дод, ва ӯ Абшолӯмро даъват намуд; ва вай назди подшоҳ омад, ва пеши подшоҳ бар рӯи худ ба замин афтода, саҷда бурд; ва подшоҳ Абшолӯмро бӯса кард.F'd Ва Абшолӯм ба Юоб гуфт: «Инак, назди ту фиристода, гуфтам: ин ҷо биё, ва ман туро назди подшоҳ равона намоям, то ки бигӯӣ: 'Чаро ман аз Ҷашур омадаам? Барои ман беҳтар мебуд, ки то кунун дар он ҷо бошам'. Ва алҳол мехоҳам рӯи подшоҳро бубинам, ва агар айбдор бошам, бигзор ӯ маро ба қатл расонад».XE+dВа Юоб бархоста, назди Абшолӯм ба хонааш рафт, ва ба ӯ гуфт: «Чаро навкаронн ту қитъаи маро оташ зада сӯзонидаанд?»nDWdВа ӯ ба навкаронаш гуфт: «Бубинед, қитъаи Юоб дар шафати қитъаи ман аст, ва дар он ҷо вай кишти ҷав дорад: биравед ва онро оташ зада бисӯзонед». Ва навкарони Абшолӯм он қитъаро оташ зада, сӯзониданд.C/dВа Абшолӯм назди Юоб фиристод, то ки вайро пеши подшоҳ равона кунад, вале вай нахост, ки пеши ӯ биёяд; ва ӯ боз бори дуюм фиристод, вале нахост, ки биёяд.yBmdВа Абшолӯм дар Ерусалим ду сол истод, вале рӯи подшоҳро надид.:AodВа барои Абшолӯм се писар ва як духтар, ки Томор ном дошт, таваллуд ёфтанд; вай зани зебосимое буд.V@'dВа ҳангоме ки мӯйсари худро метарошид, – онро ӯ дар охири ҳар сол метарошид, чунки бар ӯ гаронӣ мекард, ва аз ин сабаб онро метарошид, – мӯйсари ӯ ба санги подшоҳӣ дусад сиқл вазн дошт.h?KdВа дар тамоми Исроил касе дар зебоӣ мисли Абшолӯм лоиқи таҳсин набуд: аз кафи пой то фарқи сараш ӯ нуқсоне камбудие надошт. i}}|Rzy'wvvtsrcqgpGomlCkjZigxfedcbz`^]0[ZXWVUTSRQONML!KJIEGFE2DvCBAe@?==B;:9865k3'10s.i-,+)(3'O%$#"?![3N},{~  {gkb?dВа боз фалиштиён бо Исроил ҷанг карданд; ва Довуд бо навкаронаш фуруд омада, бо фалиштиён ҷангиданд, ва Довуд монда шуд.|sdВа устухонҳои Шоул ва писари ӯ Йӯнотонро дар замини Бинёмин, дар Селоъ, дар мақбараи падараш Қиш дафн карданд, ва ҳар чиро, ки подшоҳ фармуда буд, ба ҷо оварданд; ва баъд аз он Худо бар замин марҳамат намуд.~wd Ва ӯ аз он ҷо устухонҳои Шоул ва устухонҳои писари ӯ Йӯнотонро овард, ва устухонҳои онҳоеро, ки ба дор кашида шуда буданд, ҷамъ карданд,_9d Ва Довуд рафта, устухонҳои Шоул, ва устухонҳои писари ӯ Йӯнотонро аз сокинони Ёбиш-Ҷилъод гирифт: онҳо он устухонҳоро аз майдони Байт-Шон дуздида буданд, ки дар он ҷо фалиштиён онҳоро ба дор кашида буданд, дар рӯзе ки фалиштиён Шоулро дар Ҷилбӯа кушта буданд.!d Ва ба Довуд аз он чи Рисфо духтари Айё, суррияи Шоул, карда буд, хабар доданд.#d Ва Рисфо духтари Айё палосе гирифта, онро аз аввали ибтидои дарав барои худ бар сахра густаронид, ва то вақте ки об бар онҳо аз осмон рехт, нагузошт, ки мурғони ҳаво рӯзона ва ҳайвоноти саҳро шабона бар онҳо фуруд оянд.xkd Ва онҳоро ба дасти ҷибъӯниён супурд, ва онҳоро бар кӯҳ ба ҳузури Парвардигор ба дор кашиданд, ва ин ҳафт нафар якҷоя афтоданд; ва онҳо дар рӯзҳои аввали дарав, дар аввали ибтидои дарави ҷав кушта шуданд.Y-dВа подшоҳ Армӯнӣ ва Мефибӯшет – ду писари Рисфо духтари Айёро, ки барои Шоул зоида буд, ва панҷ писари Мераб духтари Шоулро, ки барои Адриил писари Барзилойи маҳулотӣ зоида буд, гирифт,+ QdВале подшоҳ ба Мефибӯшет писари Йӯнотон писари Шоул раҳм кард, ба хотири қасами Парвардигор, ки дар миёни онҳо, яъне дар миёни Довуд ва Йӯнотон писари Шоул буд.s adБигзор ҳафт нафар аз фарзандони вай ба мо супурда шаванд, ва мо онҳоро барои Парвардигор дар Ҷибъои Шоул, ки баргузидаи Парвардигор буд, ба дор хоҳем кашид». Ва подшоҳ гуфт: «Ман онҳоро хоҳам супурд».8 kdВа онҳо ба подшоҳ гуфтанд: «Он касе ки моро несту нобуд мекард, ва дар ҳаққи мо ният дошт, ки моро нобуд намояд, то ки дар тамоми ҳудуди Исроил касе аз мо боқӣ намонад, –S !dВа ҷибъӯниён ба ӯ гуфтанд: «Аз Шоул ва хонадонаш нуқра ва тилло талаб надорем, ва моро лозим нест, ки касе дар Исроил кушта шавад». Ва ӯ гуфт: «Ҳар чӣ шумо бигӯед, бароятон хоҳам кард». {dВа Довуд ба ҷибъӯниён гуфт: «Барои шумо чӣ кор кунам, ва бо чӣ гуна тадбир кафорат намоям, то ки шумо мулки Парвардигорро баракат диҳед?»W)dВа подшоҳ ҷибъӯниёнро даъват намуда, бо онҳо сухан ронд. Валекин ҷибъӯниён аз банӣ Исроил не, балки аз бақияи амӯриён буданд, ва банӣ Исроил ба онҳо қасам хӯрда буданд, аммо Шоул аз рашке ки барои банӣ Исроил ва Яҳудо дошт, мехост онҳоро несту нобуд кунад. dВа дар айёми Довуд се сол, сол аз пайи сол, хушксолӣ гуруснагӣ қаҳтӣ шуд, ва Довуд аз Парвардигор пурсид, ва Парвардигор гуфт: «Ин аз боиси Шоул ва хонадони хунрези ӯст, аз боиси он аст, ки ӯ ҷибъӯниёнро куштааст».OdВа Ирои ёирӣ низ назди Довуд коҳин буд.\3dВа Шево – котиб; ва Содӯқ ва Абётор – коҳинон.dВа Адӯром – сардори боҷу хироҷ; ва Еҳӯшофот писари Аҳилуд – вақоеънавис;;qdВа Юоб сардори тамоми лашкари Исроил буд; ва Баноё писари Еҳӯёдоъ – сардори каритиён ва фалитиён;MdВа зан бо нутқи оқилонаи худ назди тамоми қавм омад, ва онҳо сари Шобаъ писари Бикриро аз тан ҷудо карда, назди Юоб партофтанд. Ва ӯ карнай навохт, ва ҳама аз пеши шаҳр, ҳар яке сӯи хаймаи худ, паҳн шуда рафтанд. Ва Юоб ба Ерусалим назди подшоҳ баргашт.a=dАсли масъала чунин нест, балки шахсе аз кӯҳи Эфроим, ки Шобаъ писари Бикрӣ ном дорад, ба подшоҳ Довуд дасти душманӣ дароз кардааст; ӯро танҳо бисупоред, ва ман аз шаҳр ақиб хоҳам гашт». Ва зан ба Юоб гуфт: «Инак, сари ӯ аз болои ҳисор назди ту партофта хоҳад шуд». dВа Юоб ҷавоб гардонида, гуфт: «Ҳошо, ки ман хароб кунам ё нобуд намоям!&GdМан сулҳҷӯ ва амини Исроил ҳастам; ту мехоҳӣ шаҳреро, ки модари шаҳрҳост, дар Исроил хароб кунӣ; барои чӣ туро лозим аст, ки мулки Парвардигорро нобуд намоӣ?»m~UdВай сухан ронда, гуфт: «Пештар чунин мегуфтанд: 'Дар Обил мебояд машварат пурсид', ва ҳар масъаларо ба ҳамин роҳ ҳал мекарданд. }dВа ӯ назди вай омад, ва зан гуфт: «Оё ту Юоб ҳастӣ?» Ва ӯ гуфт: «Ман ҳастам». Ва ба ӯ гуфт: «Суханони канизатро бишнав». Ва ӯ гуфт: «Ман мешунавам».l|SdВа зани оқилае аз шаҳр фарёд кашид: «Бишнавед, бишнавед! Лутфан, ба Юоб бигӯед: 'Ба ин ҷо наздик ой, то ки ман бо ту сухан гӯям'».~{wdВале онҳо омада, ӯро дар Обили Байт-Маако муҳосира карданд, ва хоктӯдае пеши шаҳр барпо намуданд, ки он то ба сари ҳисор расид, ва тамоми қавме ки бо Юоб буданд, ҳисорро вайрон мекарданд, то ки онро афтонанд.`z;dВа ӯ аз ҳамаи сибтҳои Исроил то Обили Байт-Маако ва ҳамаи бериён гузашта буд, ва инҳо низ ҷамъ шуда аз пайи ӯ мерафтанд.Qyd Аммо вақте ки ӯ аз миёни роҳ дур карда шуд, ҳама аз пайи Юоб рафтанд, то ки Шобаъ писари Бикриро таъқиб намоянд..xWd Ва Амосо дар миёни роҳ ба хун оғушта шуда хуншор ҷон меканд; ва он навкар дид, ки тамоми қавм меистанд, бинобар ин Амосоро аз миёни роҳ ба тарафи саҳро кашида бурд, ва либосе бар ӯ партофт, зеро дид, ки ҳар кӣ аз пеши ӯ гузарад, меистад.lwSd Ва яке аз навкарони Юоб назди мурда истода, мегуфт: «Ҳар кӣ Юобро хоҳон аст, ва ҳар кӣ ба Довуд содиқ аст, аз пайи Юоб биравад!»v%d Ва Амосо аз шамшере ки дар дасти Юоб буд, эҳтиёт нашуд, ва онро вай ба шиками ӯ зад, ва амъояш узвҳои даруниаш бар замин рехт, ва ӯро дубора назад, ва ӯ мурд. Ва Юоб ва бародараш Абишой Шобаъ писари Бикриро таъқиб карданд.`u;d Ва Юоб ба Амосо гуфт: «Оё ту саломат ҳастӣ, бародарам?» Ва Юоб бо дасти росташ риши Амосоро гирифт, то ки ӯро бӯса кунад.(tKdВақте ки онҳо ба санги бузурге ки дар Ҷибъӯн аст, расиданд, Амосо аз пешашон баромад. Ва Юоб либоси ҳарбӣ дар бар дошт, ва бар он тасмаи шамшери ғилофдор бар камараш баста шуда буд, ва ҳангоме ки ӯ берун омад, шамшер аз ғилоф афтод./sYdВа одамони Юоб, ва каритиён ва фалитиён, ва ҳамаи паҳлавонон аз пайи ӯ берун рафтанд; ва онҳо аз Ерусалим берун рафтанд, то ки Шобаъ писари Бикриро таъқиб намоянд.(rKdВа Довуд ба Абишой гуфт: «Алҳол Шобаъ писари Бикрӣ ба мо бештар аз Абшолӯм осеб хоҳад расонид; ту навкарони хоҷаатро гирифта, вайро таъқиб намо, мабодо вай барои худ шаҳрҳои ҳисордоре пайдо карда, аз пеши назари мо пинҳон шавад».RqdВа Амосо рафт, то ки аҳли Яҳудоро даъват намояд, вале аз мӯҳлате ки барояш муқаррар карда шуда буд, даранг кард.QpdВа подшоҳ ба Амосо гуфт: «Мардуми Яҳудоро дар зарфи се рӯз назди ман даъват намо, ва худат дар ин ҷо ҳозир шав».odВа Довуд ба хонаи худ ба Ерусалим омад; ва подшоҳ даҳ зани суррияро, ки барои нигаҳбонии хона монда буд, гирифт, ва онҳоро дар бандихона ҷой дод, ва онҳоро дар таъминоти худ нигоҳ медошт, вале назди онҳо дохил намешуд; ва онҳо то вақти маргашон, дар ҳолати зиндабевагӣ, бандӣ буданд.n3dВа тамоми мардуми Исроил аз Довуд ҷудо шуда, аз пайи Шобаъ писари Бикрӣ рафтанд, вале мардуми Яҳудо подшоҳи худро аз Урдун то Ерусалим ҳамроҳӣ карданд.m dАз қазо дар он ҷо марди нобакоре буд, ки бинёминӣ буда, Шобаъ писари Бикрӣ ном дошт; ва ӯ карнай навохта, гуфт: «Моро дар Довуд ҳиссае нест ва дар писари Йисой моро насибе нест; ҳар яке ба хаймаи худ биравед, эй Исроил!»@l{d+Ва мардуми Исроил ба мардуми Яҳудо ҷавоб гардонида, гуфтанд: «Моро дар подшоҳ даҳ ҳисса ҳаст, дар Довуд низ ҳиссаи мо назар ба шумо бештар аст. Пас, чаро моро хор доштед? Ва оё мо дар бораи баргардонидани подшоҳи худ аввалин шуда сухан нарондем?» Валекин сухани мардуми Яҳудо аз сухани мардуми Исроил сахттар буд. k d*Ва тамоми мардуми Яҳудо ба мардуми Исроил ҷавоб гардониданд: «Аз он сабаб, ки подшоҳ хешованди мост. Пас, чаро ин шуморо ба хашм овардааст? Оё мо чизе аз дастархони подшоҳ хӯрдаем? Оё тӯҳфае* аз ӯ ба мо расидааст?»'jId)Ва инак, тамоми мардуми Исроил назди подшоҳ омаданд, ва ба подшоҳ гуфтанд: «Аз чӣ сабаб бародарони мо, мардуми Яҳудо, туро дуздиданд, ва подшоҳ ва хонадонашро аз Урдун гузарониданд, дар сурате ки ҳамаи одамони Довуд бо ӯ буданд?»hiKd(Ва подшоҳ ба Ҷилҷол равона шуд, ва Кимҳом бо ӯ рафт. Ва тамоми қавми Яҳудо подшоҳро гуселониданд, ва нисфи қавми Исроил низ.nhWd'Ва тамоми қавм аз Урдун гузаштанд. Ва подшоҳ гузашт. Ва подшоҳ Барзилойро бӯсид, ва ӯро баракат дод, ва ӯ ба макони худ баргашт.:god&Ва подшоҳ гуфт: «Бигзор Кимҳом бо ман ояд, ва он чи дар назари ту писанд бошад, ман барои вай ба амал хоҳам овард, ва ҳар чи аз ман талаб намоӣ, барои ту ба ҷо хоҳам овард».fyd%Ба бандаи худ иҷозат бидеҳ, ки баргардад, то ки дар шаҳри худ назди мақбараи падару модари худ бимирам. Ва инак, бандаат Кимҳом бо хоҷаам подшоҳ биравад, ва ҳар чи дар назарат писанд ояд, бо вай ба амал овар»./eYd$Боз андаке бандаат бо подшоҳ аз Урдун хоҳад гузашт; ва чаро подшоҳ ба ман чунин подош диҳад?ddCd#Ман алҳол ҳаштодсола ҳастам. Оё ман метавонам некро аз бад фарқ кунам? Оё бандаат таъми он чиро, ки мехӯрам ва менӯшам, метавонад ҳис намояд? Оё боз овози муғанниён ва муғанниягонро метавонам бишнавам? Пас, чаро бандаат боз ба хоҷаам подшоҳ гаронӣ вазнинӣ кунад?;cqd"Ва Барзилой ба подшоҳ гуфт: «Айёми солҳои ҳаёти ман чӣ қадар аст, ки бо подшоҳ ба Ерусалим биравам?Ebd!Ва подшоҳ ба Барзилой гуфт: «Ту бо ман биё, ва ман туро дар Ерусалим дар таъминоти худ нигоҳ хоҳам дошт».Sa!d Ва Барзилой марди бағоят пир буд: ба синни ҳаштодсолагӣ расида буд, ва ӯ подшоҳро, ҳангоме ки дар Маҳаноим меистод, дар таъминоти худ нигоҳ дошт, зеро ки ӯ шахси бағоят сарватдор буд.R`dВа Барзилои чилъодӣ аз Рӯҷлим фуруд омада, бо подшоҳ аз Урдун гузашт, то ки ӯро ба он тарафи Урдун гусел намояд.`_;dВа Мефибӯшет ба подшоҳ гуфт: «Бигзор вай ҳамаашро гирад, модом ки хоҷаам подшоҳ ба саломатӣ ба хонаи худ баргаштааст».8^kdВа подшоҳ ба ӯ гуфт: «Чаро боз ин суханатро мегӯӣ? Ман мегӯям: ту ва Сибо киштзорро тақсим кунед».r]_dАгарчи тамоми хонадони падарам ба ҳузури хоҷаам подшоҳ сазовори марг буданд, вале ту бандаатро дар миёни хӯрандагони дастархони худ шинондӣ; пас, ман боз чӣ ҳақ дорам, ки назди подшоҳ шиква намоям?»B\dВале вай дар ҳаққи бандаат назди хоҷаам подшоҳ бӯҳтон гуфтааст тӯҳмат кардааст. Валекин хоҷаам подшоҳ мисли фариштаи Худост, ва ҳар чи дар назарат писанд ояд, ба амал овар.S[!dВа ӯ гуфт: «Эй хоҷаам подшоҳ! Навкарам маро фиреб дод; зеро ки ман, бандаи ту, ба дили худ гуфтам: 'Хари худро зин карда ва бар он савор шуда, бо подшоҳ биравам'; зеро кӣ бандаат ланг аст.LZdВа ҳангоме ки ӯ аз Ерусалим ба пешвози подшоҳ омад, подшоҳ ба ӯ гуфт: «Чаро ту, эй Мефибӯшет, бо ман нарафтӣ?»Y}dВа Мефибӯшет писари Шоул ба пешвози подшоҳ баромад. Ва ӯ аз рӯзе ки подшоҳ рафт, то рӯзе ки ба саломатӣ баргашт, на пойҳояшро шуста буд, на мӯйлабашро қайчӣ зада буд, ва на либосҳояшро ҷомашӯӣ карда шуста буд.XdВа подшоҳ ба Шимъӣ гуфт: «Ту нахоҳӣ мурд». Ва подшоҳ ба ӯ қасам хӯрд.W dВале Довуд гуфт: «Маро бо шумо, эй писарони Саруё, чӣ кор аст, ки имрӯз монеае барои ман мешавед? Оё равост, ки касе имрӯз дар Исроил кушта шавад? Ба ман, охир, имрӯз маълум шудааст, ки ман бар Исроил подшоҳ ҳастам».lVSdВа Абишой писари Саруё ҷавоб дода, гуфт: «Оё Шимъӣ аз барои ин кушта нашавад? Вай, охир, масеҳи Парвардигорро дашном додааст».UdЗеро ки ман, бандаат, медонам, ки хато кардаам, ва инак, имрӯз аз тамоми хонадони Юсуф аввалин шуда омадаам, то ки ба пешвози хоҷаам подшоҳ бароям».dTCdВа ба подшоҳ гуфт: «Хоҷаам маро айбдор нашуморад, ва гуноҳеро, ки бандаат дар рӯзе ки хоҷаам подшоҳ аз Ерусалим берун меомад, содир кардааст, ба ёд наоварад, ва подшоҳ онро ба дили худ нагирад,mSUdВа чун аз гузаргоҳи Урдун гузаштанд, то ки хонадони подшоҳро гузаронанд ва ҳар чизи дар назари ӯ мақбулро ба амал оваранд, Шимъӣ писари Ҷеро ба ҳузури подшоҳ, пеш аз он ки ӯ аз Урдун гузарад, афтод,!R=dВа ҳазор нафар аз бинёминиён, ва Сибо, навкари хонадони Шоул, бо понздаҳ писараш ва бист навкараш ҳамроҳи ӯ буданд; ва онҳо аз Урдун пеши подшоҳ гузаштанд.SQ!dВа Шимъӣ писари Ҷерои бинёминӣ, ки аз Баҳурим буд, шитофта, бо мардуми Яҳудо ба пешвози подшоҳ Довуд фуруд омад.zPodВа подшоҳ баргашта, ба Урдун расид; ва мардуми Яҳудо ба Ҷилҷол омаданд, то ки подшоҳро пешвоз гиранд ва подшоҳро аз Урдун гузаронанд.OdВа ӯ дили тамоми мардуми Яҳудоро, мисли як тан, ба худ моил гардонид, ва онҳо назди подшоҳ фиристоданд: «Ту ва ҳамаи навкаронат баргардед».ONd Ва ба Амосо бигӯед: 'Ту, охир, устухон ва гӯшти ман ҳастӣ. Бигзор Худо ба ман ҷазо бидиҳад ва зиёда аз он бикунад, агар ту ба ҳузури ман дар тамоми айём ба ҷои Юоб сарлашкар нагардӣ!'»oMYd Шумо бародарони ман ҳастед, устухони ман ва гӯшти ман ҳастед, пас чаро дар бобати баргардонидани подшоҳ мехоҳед охирин бошед?'dВа подшоҳ гуфт: «Бигард ва ин ҷо биист». Вай гашта онсӯтар рафт ва истод.:=odВа подшоҳ гуфт: «Оё Абшолӯми ҷавон саломат аст?» Ва Аҳимаас гуфт: «Вақте ки Юоб, бандаи подшоҳ, бандаи туро фиристод, издиҳоми бузурге дидам, вале надонистам, ки чӣ буд».<'dВа Аҳимаас нидо карда, ба подшоҳ гуфт: «Осоиштагист!» Ва пеши подшоҳ бар рӯи худ то замин саҷда бурда, гуфт: «Муборак аст Парвардигор Худои ту, ки мардумеро, ки ба зидди хоҷаам подшоҳ даст бардошта буданд, таслим намуд!».(;KdВа дидбон гуфт: «Ман давидани шахси аввалинро мебинам, ки мисли давидани Аҳимаас писари Содӯқ аст». Ва подшоҳ гуфт: «Ин шахси хуб аст, ва муждаи хуб меоварад».:3dВа дидбон шахси дигарро дид, ки медавад, ва дидбон ба дарвозабон фарёд зада, гуфт: «Инак, боз шахсе танҳо медавад». Ва подшоҳ гуфт: «Ин низ муждавар аст».x9kdВа дидбон фарёд зада, ба подшоҳ хабар дод. Ва подшоҳ гуфт: «Агар танҳо бошад, муждае дар забони ӯст». Ва он шахс торафт наздик меомад.$8CdВа Довуд дар миёни ду дарвоза нишаста буд. Ва дидбон аз боми дарвоза ба болои ҳисор баромад, ва чашмони худро баланд карда, дид, ки инак, шахсе танҳо медавад.r7_dВай гуфт: «Ҳар чи бодо бод; ман мехоҳам биравам». Ва ӯ ба вай гуфт: «Пас, бидав». Ва Аҳимаас бо роҳи водӣ давида, аз Кушӣ пеш гузашт.6!dВа Аҳимаас писари Содӯқ боз ба Юоб муроҷиат намуда, гуфт: «Ҳар чи бодо бод; иҷозат бидеҳ, ки ман низ аз ақиби Кушӣ бидавам». Вале Юоб гуфт: «Чаро ту мехоҳӣ бидавӣ, эй писарам? Ин мужда, охир, ба ту мукофоте нахоҳад овард».G5 dВа Юоб ба Кушӣ гуфт: «Бирав ва аз он чи дидаӣ, ба подшоҳ хабар бирасон». Ва Кушӣ ба Юоб саҷда намуда, давид.4)dВале Юоб ба вай гуфт: «Ту имрӯз муждавар нестӣ, балки рӯзи дигаре мужда хоҳӣ расонид, вале имрӯз мужда нахоҳӣ расонид, чунки писари подшоҳ мурдааст».%3EdВа Аҳимаас писари Содӯқ гуфт: «Иҷозат бидеҳ, ки биравам ва мужда ба подшоҳ бирасонам, ки Парвардигор доварӣ намуда, ӯро аз дасти душманонаш халосӣ додааст».I2 dВа Абшолӯм, вақте ки дар қайди ҳаёт буд, барои худ сутуне барпо кард, ки он дар водии подшоҳ аст; зеро ки гуфт: «Писаре надорам, ки номи ман ба воситаи вай зикр карда шавад»; ва он сутунро ба номи худ хонд, ва он то имрӯз сутуни Абшолӯм номида мешавад.Z1/dВа Абшолӯмро гирифтанд, ва ӯро дар чуқурии калоне ки дар ҷангал буд, андохтанд, ва бар ӯ сангтӯдаи бағоят бузурге барпо карданд, ва тамоми Исроил, ҳар яке ба хаймаи худ, пароканда шуданд.80kdВа Юоб карнай навохт, ва қавм аз таъқиб кардани Исроил баргаштанд, зеро ки Юоб қавмро манъ намуд.//YdВа даҳ навкар, ки силоҳбардорони Юоб буданд, даври Абшолӯмро гирифтанд ва ӯро зада куштанд.=.udВа Юоб гуфт: «Раво нест, ки пеши ту даранг намоям». Ва ӯ се тир ба дасташ гирифта, онҳоро ба дили Абшолӯм халонид, дар сурате ки вай ҳанӯз дар миёни шохаҳои булут зинда буд.z-od Ҳатто агар ман ба ҷони худ ҷабр карда, дурӯғ мегуфтам, ҳеҷ чиз, охир, аз подшоҳ пинҳон намемонад, ва худи ту бар зидди ман бармехостӣ». n}|{zyy:x)wveuttpsprrqsppCoonmll^kk1jpii6hh gff9ezdd ccbeaa(`__)^J]\\ [ ZPYXXjWtVqUTwSRQP^ONxMKIHGFEE)CzA@?>^<<4; ::E999`88v8(77~666Y555B4?310X/}.--+*<)b(D&#$#! `ql(j! t jEn% nВа инак, ҳанӯз вай бо подшоҳ сухан меронд, Нотони пайғамбар ҳам омад.l$ UnВагарна, чунин воқеъ хоҳад шуд, ки чун хоҷаам подшоҳ бо падарони худ бихобад, ман ва писарам Сулаймон айбдор ҳисоб хоҳем ёфт». # nВа алҳол, эй хоҷаам подшоҳ, чашмони тамоми Исроил сӯи туст, то ба онҳо маълум намоӣ, ки баъд аз хоҷаам подшоҳ кист, ки бар тахти ту хоҳад нишаст.M" nВа ӯ говон ва парвориён ва гӯсфандони зиёде забҳ карда, ҳамаи писарони подшоҳ, ва Абётори коҳин ва Юоби сарлашкарро даъват намудааст, вале бандаат Сулаймонро даъват нанамудааст.! !nВа алҳол, инак, Адӯниё подшоҳ шудааст, ва ту, эй хоҷаам подшоҳ, инро намедонӣ.7  knВай ба ӯ гуфт: «Эй хоҷаам, ту ба канизи худ ба Парвардигор Худои худ қасам хӯрда будӣ, ки 'писарат Сулаймон баъд аз ман подшоҳ хоҳад шуд, ва ӯ бар тахти ман хоҳад нишаст'. )nВа Батшобаъ хам шуда, ба подшоҳ саҷда бурд. Ва подшоҳ гуфт: «Туро чӣ лозим аст?»i OnВа Батшобаъ назди подшоҳ ба ҳуҷраи хоб даромад; ва подшоҳ бағоят пир буд, ва Абишаги шунаммӣ хизмати подшоҳро ба ҷо меовард.I nИнак, вақте ки ту ҳанӯз бо подшоҳ сухан ронӣ, ман ҳам аз пайи ту даромада, бар суханонат илова хоҳам намуд». 3n Рафта, назди подшоҳ Довуд даро ва ба ӯ бигӯ: 'Эй хоҷаам подшоҳ, ту, охир, ба канизи худ қасам хӯрда гуфта будӣ, ки писарат Сулаймон баъд аз ман подшоҳ хоҳад шуд, ва ӯ бар тахти ман хоҳад нишаст. Пас, чаро Адӯниё подшоҳ шудааст?'( Mn Ва алҳол биё, ба ту машварат диҳам, то ки ҷони худат ва ҷони писарат Сулаймонро бираҳонӣ; n Ва Нотон ба Батшобаъ, модари Сулаймон, сухан ронда, гуфт: «Оё нашунидаӣ, ки Адӯниё писари Ҳаҷҷит подшоҳ шудааст, ва хоҷаи мо Довуд инро намедонад?( Mn Валекин Нотони пайғамбар ва Баноё ва паҳлавонон ва бародараш Сулаймонро даъват накард.j Qn Ва Адӯниё гӯсфандон ва говон ва парвориёнро назди санги Зӯҳелет, ки пеши Эйн-Рӯҷел аст, забҳ намуд, ва ҳамаи бародаронаш, писарони подшоҳ, ва ҳамаи мардони Яҳудо, навкарони подшоҳро даъват намуд. )nВале Содӯқи коҳин ва Баноё писари Еҳӯёдоъ ва Нотони пайғамбар ва Шимъӣ ва Реӣ ва паҳлавононе ки назди Довуд буданд, Адӯниёро тарафдорӣ намекарданд.D nВа ӯ бо Юоб писари Саруё ва бо Абётори коҳин ҳамзабон гардида буд, ва онҳо ба Адӯниё мадад мерасониданд. nВа падараш ӯро ҳаргиз мазаммат намуда нагуфта буд: «Чаро чунин амал кардӣ?» Ва ӯ низ бағоят хушлиқо буд, ва модараш ӯро баъд аз Абшолӯм зоида буд.9 onВалекин Адӯниё писари Ҳаҷҷит ҳавобаландӣ намуда, гуфт: «Ман подшоҳӣ хоҳам кард». Ва барои худ аробаҳо ва саворонро муҳайё намуд, ва панҷоҳ нафар пешопеши ӯ медавиданд.  nВа он духтар ниҳоятдараҷа соҳибҷамол буд, ва ӯ ба подшоҳ нигоҳубин мекард ва хизмати ӯро ба ҷо меовард, вале подшоҳ бо ӯ хуфту хоб накардааст.l UnВа дар тамоми ҳудуди Исроил духтари соҳибҷамоле ҷустуҷӯ намуданд, ва Абишаги шунаммиро ёфтанд, ва ӯро назди подшоҳ оварданд. +nВа навкаронаш ба ӯ гуфтанд: «Бигзор барои хоҷаи мо подшоҳ духтари бокирае ҷустуҷӯ намоянд, то ки вай ба ҳузури подшоҳ биистад, ва ба ӯ нигоҳубин кунад; ва бигзор вай дар оғӯши ту бихобад, то ки хоҷаи мо подшоҳ гарм шавад».: snВа чун подшоҳ Довуд пир ва солхӯрда шуд, ҳарчанд болои ӯро бо либосҳо мепӯшониданд, ӯ гарм намешуд.FdВа дар он ҷо Довуд қурбонгоҳе барои Парвардигор бино карда, қурбонии сӯхтанӣ ва қурбонии саломатӣ овард. Ва Парвардигор ба мамлакат марҳамат намуд, ва вабо аз Исроил дур шуд.p[dВа подшоҳ ба Аравно гуфт: «Не, балки аз ту ба арзиши пурраи он хоҳам харид, ва барои Парвардигор Худои худ чизи муфтро қурбонӣ нахоҳам кард». Ва Довуд хирмангоҳ ва говҳоро ба панҷоҳ сиқл нуқра харид.b ?dҲамаи инро, эй подшоҳ, Аравно ба подшоҳ медиҳад». Ва Аравно ба подшоҳ гуфт: «Бигзор Парвардигор бар ту таваҷҷӯҳ намояд!»Z /dВа Аравно ба Довуд гуфт: «Бигзор хоҷаам подшоҳ он чиро, ки дар назараш писанд ояд, гирифта, қурбонӣ кунад: инак, говҳо барои қурбонии сухтанӣ, ва ғаллакӯбакҳо ва асбоби говҳо барои ҳезум.i MdВа Аравно гуфт: «Барои чӣ хоҷаам подшоҳ назди бандаи худ омадааст?» Ва Довуд гуфт: «Барои он ки хирмангоҳро аз ту харида, қурбонгоҳе барои Парвардигор барпо намоям, то ки вабо аз қавм дур шавад». dВа Аравно назар андохта, подшоҳ ва навкаронашро дид, ки ба назди ӯ меоянд; ва Аравно берун омад, ва рӯ ба замин афтода, ба подшоҳ саҷда бурд. dВа Довуд мувофиқи сухани Ҷод, чунон ки Парвардигор фармуда буд, баромад.kQdВа Ҷод дар он рӯз назди Довуд омада, гуфт: «Баромада, дар хирмангоҳи Аравнои ябусӣ қурбонгоҳе барои Парвардигор барпо намо».!dВа ҳангоме ки Довуд фариштаи нобудкунандаи қавмро дид, ба Худо сухан ронда, гуфт: «Инак, ман гуноҳ кардаам ва ман каҷкорӣ намудаам, вале ин гӯсфандон чӣ кардаанд? Бигзор дасти Ту бар ман ва бар хонадони падарам бошад».q]dВа фаришта дасти худро бар Ерусалим дароз кард, то ки онро ба ҳалокат бирасонад, валекин Парвардигор аз ин офат афсӯс хӯрд, ва ба фариштае ки қавмро нобуд мекард, гуфт: «Басанда аст, акнун дасти худро боздор!» Ва фариштаи Парвардигор назди хирмангоҳи Аравнои ябусӣ буд.xkdВа Парвардигор бар Исроил аз он субҳ то вақти муайяншуда вабо фиристод, ва аз қавм, аз Дон то Беэр-Шобаъ, ҳафтод ҳазор нафар мурданд.7idВа Довуд ба Ҷод гуфт: «Ман дар ниҳояти ғояти тангӣ ҳастам; беҳтар аст, ки ба дасти Парвардигор биафтам, зеро ки марҳамати Ӯ бузург аст; вале ба дасти одамизод наафтам».5d Ва Ҷод назди Довуд омад ва ба ӯ хабар дода, гуфт: «Оё ҳафт сол қаҳтӣ хушксолӣ гуруснагӣ бар замини ту биёяд, ё се моҳ аз пеши душманонат бигрезӣ, ва онҳо туро таъқиб намоянд, ё ки се рӯз дар замини ту вабо рӯй диҳад? Алҳол мулоҳиза карда, қарор намо, ки ман ба Фиристандаи худ чӣ ҷавобе бирасонам»./d «Рафта, ба Довуд бигӯй: 'Парвардигор чунин мегӯяд: Ман се чизро ба ту таклиф мекунам; яке аз онҳоро барои худ интихоб намо, то ки бар ту ба амал оварам'».V'd Ва Довуд бомдодон бархост; ва сухани Парвардигор бар Ҷоди набӣ пайғамбар, ки пешбини Довуд буд, нозил* шуда, гуфт:0[d Ва Довуд, баъд аз он ки қавмро саршуморӣ намуд, пушаймон шуд; ва Довуд ба Парвардигор гуфт: «Бо ин коре ки кардам, ман бағоят гуноҳкор шудам; ва алҳол, эй Парвардигор, аз гуноҳи бандаи Худ бигзар, зеро ки бағоят беақлона рафтор кардам».3d Ва Юоб рӯйхати саршумории қавмро ба подшоҳ пешниҳод кард; аз Исроил ҳаштсад ҳазор нафар ҷанговарони шамшерзан, ва аз Яҳудо панҷсад ҳазор нафар буданд.%~EdВа тамоми заминро тай намуда, баъд аз гузаштани нӯҳ моҳу бист рӯз ба Ерусалим омаданд.q}]dВа ба қалъаи рӯ ба рӯи Сур ва ба ҳамаи шаҳрҳои ҳиввиён ва канъониён омаданд, ва ба ҷануби Яҳудо баромада, то Беэр-Шобаъ расиданд.K|dВа ба Ҷилъод ва ба замини Таҳтим-Ҳодшӣ расиданд; ва ба Дон-Яан омаданд, ва давр зада, ба самти Сидӯн рафтанд.W{)dВа аз Урдун гузашта, дар Арӯэр урду заданд, ва аз тарафи рости шаҳр андаруни водии Ҷод рӯ оварда, ба Яъзир омаданд.7zidВале сухани подшоҳ бар Юоб ва сардорони сипоҳ лашкар ғолиб омад; ва Юоб бо сардорони сипоҳ лашкар аз пеши подшоҳ берун рафтанд, то ки қавми Исроилро саршуморӣ кунанд.iyMdВа Юоб ба подшоҳ гуфт: «Бигзор Парвардигор Худои ту шумораи қавмро аз он қадар, ки ҳаст, сад баробар зиёд кунад, ва чашмони хоҷаам подшоҳ инро бубинад! Пас, чаро хоҷаам подшоҳ ин корро хоҳон аст?»;xqdВа подшоҳ ба сарлашкари худ Юоб, ки назди ӯ буд, гуфт: «Дар тамоми сибтҳои Исроил, аз Дон то Беэр-Шобаъ гардиш карда, қавмро саршуморӣ намо, то ки шумораи қавмро бидонам».w {dВа ғазаби Парвардигор боз бар исроилиён аланга зад, ва Довудро бар онҳо барангехт, то бигӯяд: «Бирав, Исроил ва Яҳудоро саршуморӣ намо».Qvd'Уриёи ҳиттӣ; ҷамъ сию ҳафт нафар буданд.5ugd&Ирои йитрӣ; Ҷориби йитрӣ;t d%Солақи аммӯнӣ; Наҳарои беэрӯтӣ, ки силоҳбардори Юоб писари Саруё буд;Qsd$Йиҷъол писари Нотон аз Сӯбо; Бонии ҷодӣ;?r{d#Ҳасройи кармилӣ; Фааройи арбӣ; qd"Элифолат писари Аҳасбой писари Маакотӣ; Элиом писари Аҳитӯфали ҷилӯнӣ;Tp#d!Шаммои ҳарорӣ; Аҳиом писари Шорори арорӣ;Pod Эляҳбои шаалбӯнӣ; аз банӣ Ешин Йӯнотон;KndАбӣ-Албӯни арботӣ; Азмовити барҳумӣ;Um%dБаноёҳуи фиръотӯнӣ; Ҳиддой, аз мулки Ҷоаш;ldҲилаб писари Баанои натуфотӣ; Иттой писари Рибой, аз Ҷибъои банӣ Бинёмин;DkdСалмӯни аҳӯҳӣ; Маҳарӯи натуфотӣ;FjdАбиэзери антӯтӣ; Мабунони ҳушотӣ;RidҲоласи фалтӣ; Иро писари Иққеши тақӯогӣ;=hwdШаммои ҳарӯдӣ; Элиқои ҳарӯдӣ;g)dАсоил бародари Юоб дар миёни он сӣ нафар буд; Элҳонон писари Дӯдӯ аз Байт-Лаҳм;fdАз сӣ нафар ӯ боиззаттарин мӯҳтарамтарин буд, вале ба дараҷаи он се нафар нарасида буд; ва Довуд ӯро бар гурӯҳи посбонони шахсии худ таъин намуд.0e[dЧунин аст корҳое ки Баноё писари Еҳӯёдоъ карда буд, ва ӯ дар миёни он се паҳлавон номдор буд.rd_dВа ӯ марди мисриеро, ки намуди бадҳайбате дошт, кушта буд, дар сурате ки дар дасти он мисрӣ найза буд, ва ӯ бо чӯбдасте назди вай фуруд омада, найзаро аз дасти мисрӣ рабуд ва вайро бо найзаи худаш кушт.PcdВа Баноё писари Еҳӯёдоъ, писари марди далери қабсаилӣ, ки корнамоиҳои зиёде кардааст; ӯ ду паҳлавони мӯобиро кушта буд, ва ӯ фуруд омада, шерро андаруни чоҳ дар рӯзи барф кушта буд.b)dАз ин се нафар ӯ иззатноктарин мӯҳтарамтарин буда, сардори онҳо гардида буд, вале ба дараҷаи он се нафар нарасида буд (вале бо он се баробар намешуд)..aWdВа Абшиой, бародари Юоб писари Саруё, сардори се нафар буд, ва ӯ боре найзаи худро бар сесад кас бардошта, ҳамаашонро кушта буд; ва ӯ дар миёни се нафар номдор буд.w`idВа гуфт: «Ҳошо аз тарси Парвардигор, ки ман чунин амал намоям! Оё хуни он касонро бинӯшам, ки ҷони худро дар хатар гузошта рафтаанд?» Ва ӯ нахост, ки онро бинӯшад. Чунин аст коре ки ин се паҳлавон карданд.+_QdВа ин се паҳлавон бошишгоҳи фалиштиёнро рахна карда, аз чоҳе ки назди дарвозаи Байт-Лаҳм аст, об кашиданд ва онро бардошта, назди Довуд оварданд, вале ӯ нахост, ки онро бинӯшад, ва онро ҳамчун ҳадияи рехтанӣ барои Парвардигор рехт,I^ dВа Довуд изҳори орзу намуда, гуфт: «Кошки касе маро аз чоҳе ки назди дарвозаи Байт-Лаҳм аст, об бинӯшонад!»"]?dВа Довуд он вақт дар қалъа буд; ва дастаи фалиштиён он вақт дар Байт-Лаҳм меистоданд. \;d Ва се нафар аз он сӣ сардор фуруд омада, дар вақти дарав назди Довуд ба мағораи Адулом даромаданд; ва лашкари фалиштиён дар водии Рафоим урду зада буданд.u[ed Он гоҳ ӯ дар миёни он қитъа истода, онро ҳимоя намуд, ва ба фалиштиён шикаст расонид; ва Парвардигор ғалабаи бузурге ба амал овард.;Zqd Ва баъд аз ӯ Шаммо писари Оҷии ҳарорӣ. Вақте ки фалиштиён дар бошишгоҳ ҷамъ омаданд, дар ҷое ки қитъаи саҳро пур аз наск буд, вале қавм аз пеши фалиштиён гурехта рафтанд,Yd Он гоҳ ӯ бархоста, ба фалиштиён шикаст расонид, ба тавре ки дасташ хаста шуд ва дасташ ба шамшер часпид; ва Парвардигор дар он рӯз ғалабаи бузурге ба амал овард, ва қавм аз пайи ӯ фақат барои тороҷ кардан баргаштанд. X d Ва баъд аз вай Элъозор писари Дӯдӯ писари Аҳӯҳӣ, яке аз он се паҳлавоне ки бо Довуд буданд. Вақте ки фалиштиёнро ба воситаи дашномҳо иғво карданд, онҳо барои ҷанг ҷамъ шуданд, вале мардуми Исроил гурехта рафтанд,]W5dИн аст номҳои паҳлавононе ки Довуд дошт: Юшайб- Башшабати таҳакмӯнӣ, ки сардори аробаҳои ҷангӣ буд, яъне Адинӯи Ҳоэснӣ, ки бар ҳаштсад нафар тохт оварда, ҳамаашонро дар як дафъа кушта буд.V dВа агар касе бихоҳад ба онҳо даст расонад, бояд бо оҳан ва чӯбдастаи найза мусаллаҳ шавад; ва онҳо дар макони худ бо оташ сӯзонида мешаванд».VU'dВале нобакорон саросар мисли хорҳо мебошанд, ки дур андохта мешаванд, чунки онҳоро ба даст гирифтан мумкин нест.mTUdОё хонаи ман бо Худо чунин нест? Ӯ, охир, паймони ҷовидонӣ бо ман бастааст, ки он аз ҳар ҷиҳат ботартиб ва мустаҳкам аст. Пас, оё тамоми наҷоти маро, ва тамоми муроди шодии маро Ӯ ба вуҷуд намеоварад?S9dВа ин мисли рӯшноии субҳ аст, вақте ки офтоб тулӯъ мекунад, яъне вақте ки субҳ бе абр аст, ва аз дурахшонии баъд аз борон майса аз замин неш зада мебарояд'.R dХудои Исроил сухан ронд, сахраи Исроил ба ман гуфт: 'Касе ки бар одамон подшоҳӣ мекунад, бояд росткоре бошад, ки бо худотарсӣ ҳукмронӣ кунад.wQid«Рӯҳи Худо дар ман сухан ронд, ва сухани Ӯ бар забони ман аст.#P CdВа ин аст суханони охирини Довуд – ваҳйи Довуд писари Йисой, – ваҳйи марде ки баланд бардошта шуд, яъне масеҳи Худои Яъқуб, ва муғаннии ширинсухани Исроил:OOd3Ӯ бурҷи наҷот аст барои подшоҳи Худ, ва Ӯ ба масеҳи Худ марҳамат менамояд, яъне ба Довуд ва насли вай то абад!»Nyd2Бинобар ин ман Туро, эй Парвардигор, дар миёни халқҳо ҳамд хоҳам гуфт, (ва ба номи Ту суруд хоҳам хонд) ва номи Туро тараннум хоҳам намуд.rM_d1Ва маро аз душманонам халосӣ медиҳӣ, ва маро аз онҳое ки бар ман бармехезанд, баланд мегардонӣ! Ту маро аз шахси золим раҳонидаӣ. Ld0Эй Худое ки қасди интиқоми маро мегирӣ, ва қавмҳоро ба ман тобеъ менамоӣ,-KUd/Парвардигор зинда аст, ва кӯҳпораи ман муборак; ва Худои кӯҳпораи наҷоти ман сарафроз бод! J;d.Аҷнабиён пажмурда хоҳанд шуд, ва аз истеҳкомоти худ бо тарсу бим берун хоҳанд омад.9Imd-Аҷнабиён пеши ман хушомадгӯӣ хушомад менамоянд, фақат овозаи маро шунида, ба ман тобеъ мешаванд.Hd,Ва Ту маро аз исёнҳои қавми ман халосӣ додӣ; Ту маро нигоҳ доштӣ, то ки сардори халқҳо гардам; қавме ки ман намешинохтам, ба ман бандагӣ мекунанд.4Gcd+Ва ман онҳоро мисли ғубори замин гард-гард мекунам, мисли лойи кӯчаҳо пахш ва поймол менамоям.SF!d*Онҳо мадад металабанд, вале наҷотдиҳандае нест; ба Парвардигор рӯй меоваранд, вале Ӯ онҳоро иҷобат наменамояд.E)d)Ва душманонамро Ту аз пеши ман гурезондӣ, ва ман адуёнамро несту нобуд кардам.[D1d(Ва Ту камари маро барои ҷанг мустаҳкам бастӣ; онҳоеро, ки ба зидди ман бармехезанд, ба зери ман тобеъ хам хоҳӣ намуд.JCd'Ва онҳоро нест кардам ва зарба задам, ба тавре ки дигар нахоҳанд бархост; ва онҳо зери пойҳои ман афтоданд.4Bcd&Ва душманонамро таъқиб менамоям, то ки онҳоро нест кунам, ва то нобуд нашаванд, барнамегардам.vAgd%Қадамҳои маро дар таги ман васеъ кардӣ, ва пойҳоям налағжид.@'d$Ва сипари наҷоти Худро ба ман ато намудӣ, ва иҷобати Ту маро сарафроз месозад.?9d#Дастҳои маро ба ҳарбу зарб омӯхта мекунад, ва камони мисин дар бозуҳоям мешиканад.>)d"Пойҳои маро мисли пои гавазнҳо мегардонад, ва бар баландиҳоям маро мегузорад.}=ud!Худо қалъаи қудрати иқтидори ман аст, ва роҳи маро рост мекунад.< d Зеро кист Худо, ғайр аз Парвардигор, ва кист кӯҳпора, ғайр аз Худои мо?F;dРоҳи Худо рост аст, сухани Парвардигор амин аст, ва Ӯ барои ҳамаи онҳое ки ба Ӯ паноҳ мебаранд, сипар аст.!:=dБа яқин бо Ту ман бар фавҷе тохт меоварам; бо Худои худ ман аз ҳисор ҷаста мегузарам.;9qdБа яқин Ту чароғи ман ҳастӣ, эй Парвардигор! Ва Парвардигор торикии маро ба рӯшноӣ табдил медиҳад.28_dВа мардуми шикастанафсро Ту наҷот медиҳӣ, ва бо нигоҳи чашмони Худ мағруронро хор мегардонӣ.7dБо покдил Ту покдилона рафтор мекунӣ, ва бо каҷкор – мувофиқи каҷкории вай.6dБа меҳрубон Ту меҳрубонӣ мекунӣ, бо марди росткор росткорӣ менамоӣ./5YdВа Парвардигор маро мувофиқи адолатам подош дод, ва мувофиқи покие ки пеши назари Ӯ доштам.s4adМан ба ҳузури Ӯ беайб будам, ва аз гуноҳҳо худдорӣ кардаам.3dЧунки тамоми аҳкоми Ӯ пеши назари ман аст, ва аз фароизи Ӯ ман дур нашудаам.!2=dЗеро ки ман роҳҳои Парвардигорро риоя кардаам, ва аз Худои худ бадкорона нагаштаам;=1udПарвардигор ба ман мувофиқи адолатам подош медиҳад, мувофиқи покии дастҳоям маро мукофот медиҳад, 0dВа маро ба фарохӣ баровард, маро халосӣ дод, зеро ки Ӯ маро дӯст медорад.//dОнҳо дар рӯзи мусибатам аз пешам баромаданд, вале Парвардигор такягоҳи ман буд,.1dМаро аз душмани зӯроварам халосӣ дод, ва аз бадхоҳонам, ки аз ман қавитар буданд.- dАз афроз* фиристода, маро гирифт, аз обҳои бисёр маро кашида баровард.u,edВа маҷроҳои об намоён гардид, ва асосҳои кайҳон коинот ошкор шуд, – аз хашми сарзаниши итоби Парвардигор, аз вазиши боди ғазаби Ӯ.++dВа тирҳо фиристода, онҳоро пароканда кард, ва барқ афканда, онҳоро ошуфта сохт. * dПарвардигор аз осмон гулдуррос зад, ва Ҳақ Таоло овози Худро баровард.)%d Аз дурахше ки аз ҳузури Ӯ берун меомад, лахчаҳои ахгарҳои оташ афрӯхта мешуд."(?d Ва гирдогирди Худ торикиро мисли чодире густаронид, ва маҷмӯи обҳои абрҳои осмонро.'d Ва бар каррубӣ савор шуда, парвоз намуд, ва бар болҳои бод намоён шуд. &d Ва Ӯ осмонро хам карда, фуруд омад, ва торикии ғализ меғ зери пойҳояш буд.0%[d Дуд аз димоғи Ӯ баромад, ва оташи оламсӯз аз даҳони Ӯ; лахчаҳо ахгарҳо аз Ӯ афрӯхта мешуданд.4$cdВа замин ба ҳаяҷон ва ларза омад, асосҳои осмон ларзида, ба ҷӯнбиш омад, зеро ки Ӯ дарғазаб шуд.|#sdДар тангии худ Парвардигорро хондам, ва Худои худро даъват намудам, ва Ӯ аз қасри Худ овози маро шунид, ва додхоҳии ман ба гӯшаш расид."ydАзиятҳои гӯр маро иҳота намуд, ва домҳои марг аз пешам баромад, –!!dВақте ки мавҷҳои марг маро фаро гирифт, селҳои ҳалокат маро ба ҳарос андохт,X +dПарвардигори ҳамдшавандаро мехонам, ва аз душманонам халосӣ меёбам. (Парвардигорро, ки сазовори тамоми ҳамд аст,)2_dХудо кӯҳпораи ман аст, ки ба вай паноҳ мебарам; сипари ман ва шохи наҷоти ман аст, паноҳгоҳ ва гурезгоҳи ман аст. Эй наҷотдиҳандаи ман, Ту маро аз зулм халосӣ медиҳӣ. dВа гуфт: «Парвардигор сахраи ман ва қалъаи ман ва раҳокунандаи ман аст.  dВа Довуд, дар рӯзе ки Парвардигор ӯро аз дасти ҳамаи душманонаш ва аз дасти Шоул раҳо кард, суханони ин сурудро барои Парвардигор ба забон ронд,:odИн чор нафар барои Рофо дар Ҷат зоида шуда буданд, ва аз дасти Довуд ва навкаронаш фурӯ ғалтиданд.,SdВа ҳангоме ки вай Исроилро дашном медод, Йӯнотон писари Шимъо, бародари Довуд, вайро кушт. dВа боз ҷанге дар Ҷат рӯй дод; ва марди бузургҷуссае буд, ки дасту пойҳояш ҳар яке шаш ангушт дошт, – ҷамъ бисту чорто; вай низ аз авлоди Рофо буд./dВа боз ҷанге бо фалиштиён дар Ҷуб рӯй дод; ва Элҳонон писари Яъре-Урҷими байтлаҳмӣ Ҷолёти ҷаттиро кушт, ки дастаи найзааш мисли наварди бофандагӣ буд.MdВа баъд аз он боз ҷанге бо фалиштиён дар Ҷуб рӯй дод; он вақт Сибкои ҳушотӣ Сафро, ки аз авлоди Рофо буд, кушт.[1dВале Абишой писари Саруё ба ӯ ёварӣ намуд, ва фалиштиро зада, кушт. Он гоҳ одамони Довуд қасам хӯрда, ба ӯ гуфтанд: «Дигар бо мо ба ҷанг нахоҳӣ баромад, то ки чароғи Исроилро хомӯш накунӣ».uedВа Йишбии нубӣ, ки аз авлоди Рофо буд, ва вазни найзааш сесад сиқл мис буд, ва шамшери наве бар камар дошт, хост, ки Довудро бикушад. u~%|H{zhy}xwEv|uttXs9rq8p'nmlkhjri{h[gfeccbs``^^=][YWWUNSTR"QPP ONLLNKVJIGGQEuDMBBF@w?4=Гурехтани Юоб ва фавти ӯ.K^nВа подшоҳ ба Абётори коҳин гуфт: «Ба киштзори худ ба Анотӯт бирав, зеро ту сазовори қатл ҳастӣ, вале имрӯз туро нахоҳам кушт, чунки ту сандуқи Худованди Парвардигорро ба ҳузури падарам Довуд бардоштаӣ, ва дар ҳамаи азиятҳои падарам азият кашидаӣ». ];nВа подшоҳ Сулаймон Баноё писари Еҳӯёдоъро фиристод, ки вай ӯро зарба зад, ва ӯ мурд._\9nВа алҳол қасам ба ҳаёти Парвардигоре ки маро мустаҳкам намуда ва бар тахти падарам Довуд нишонида ва хонае барои ман, чунон ки гуфта буд, барпо кардааст, – худи имрӯз Адӯниё бояд бимирад!»$[CnВа подшоҳ Сулаймон ба Парвардигор қасам хӯрда, гуфт: «Худо ба ман ҷазо диҳад ва зиёда аз он бикунад, агар Адӯниё ин суханро ба зарари ҷони худ нагуфта бошад!XZ+nВа подшоҳ Сулаймон ба модараш ҷавоб гардонида, гуфт: «Чаро ту Абишаги шунаммиро барои Адӯниё илтимос мекунӣ? Пас, подшоҳиро низ барои вай илтимос кун, ки вай бародари калонии ман аст, – ҳам барои вай, ҳам барои Абётори коҳин ва ҳам барои Юоб писари Саруё»."Y?nВай гуфт: «Иҷозат бидеҳ, ки Абишаги шунаммиро ба бародарат Адӯниё ба занӣ бидиҳанд».X+nВа гуфт: «Як илтимоси хурде ман аз ту дорам, хоҳиши маро рад накун». Ва подшоҳ ба вай гуфт: «Бигӯ, эй модарам, зеро ки ман хоҳиши туро рад нахоҳам кард».(WKnВа Батшобаъ назди подшоҳ Сулаймон омад, то ки ба ӯ дар бораи Адӯниё сухан гӯяд. Ва подшоҳ ба пешвози вай бархоста, ба вай саҷда бурд, ва бар тахти худ нишаст. Барои модари подшоҳ низ тахте гузоштанд, ва вай аз тарафи рости ӯ нишаст,V!nВа Батшобаъ гуфт: «Хуб шудааст; ман дар бораи ту ба подшоҳ сухан хоҳам гуфт».tUcnВа ӯ гуфт: «Лутфан, ба подшоҳ Сулаймон бигӯ, – зеро ӯ хоҳиши туро рад нахоҳад кард, – ки Абишаги шунаммиро ба ман ба занӣ бидиҳад».T+nВа алҳол ман илтимосе аз ту дорам, хоҳиши маро рад накун». Вай ба ӯ гуфт: «Бигӯ».=SunВа ӯ гуфт: «Ту медонӣ, ки подшоҳӣ ба ман тааллуқ дошт, ва тамоми Исроил рӯи худро сӯи ман нигаронида буданд, ки ман подшоҳ шавам; валекин подшоҳӣ аз ман рӯй гардонида, аз они бародарам шуд, зеро ки он аз ҷониби Парвардигор насиби ӯ гардидааст.`R;nВа ӯ гуфт: «Ба ту сухане дорам». Вай гуфт: «Бигӯ».xQkn Ва Адӯниё писари Ҳаҷҷит назди Батшобаъ, модари Сулаймон, омад. Вай гуфт: «Оё бо осоиштагӣ омадаӣ?» Ва ӯ ҷавобан гуфт: «Бо осоиштагӣ».P9n Ва Сулаймон бар тахти падараш Довуд нишаст, ва подшоҳии ӯ бағоят мустаҳкам гардид.oOYn Ва айёме ки Довуд бар Исроил подшоҳӣ кард, чил сол буд: дар Ҳебрӯн ҳафт сол подшоҳӣ кард, ва дар Уршалим сию се сол подшоҳӣ кард.Nyn Ва Довуд бо падарони худ хобид, ва дар шаҳри Довуд дафн карда шуд..MWn Ва алҳол ту ӯро бегуноҳ ҳисоб накун, зеро ки ту марди хирадманд ҳастӣ, ва медонӣ, ки ба ӯ чӣ коре бикунӣ, то ки мӯи сафедашро хунолуд гардонида ба гӯр фуруд оварӣ».vLgnВа инак, Шимъӣ писари Ҷерои бинёминӣ, ки аз Баҳурим аст, назди ту мебошад, ва ӯ маро, дар рӯзе ки ба Маҳаноим мерафтам, бо дашномҳои сахт дашном дода буд; вале ӯ ба пешвози ман назди Урдун омад, ва ман барои ӯ ба Парвардигор қасам хӯрда гуфтам, ки 'туро бо шамшер нахоҳам кушт'BKnВалекин ба писарони Барзилойи ҷилъодӣ меҳрубонӣ намо, ва бигзор онҳо дар миёни касоне бошанд, ки дар сари дастархони ту хӯрок мехӯранд, зеро ки онҳо ба ман ҳамин тавр наздик шуда буданд, вақте ки аз дасти бародарат Абшолӯм рӯ ба гурез овардам.+JQnПас, мувофиқи ҳикмати худ амал намо, ва намон, ки мӯи сафедаш ба саломатӣ ба гӯр фуруд ояд./IYnВа низ он чиро, ки Юоб писари Саруё ба ман кард, яъне он чиро, ки ӯ дар ҳаққи ду сарлашкари Исроил, – дар ҳаққи Абнир писари Нир ва Амосо писари Ётар, – кард, ту медонӣ: ӯ онҳоро кушта, хуни ҷангро дар вақти сулҳ рехт, ва камарбандеро, ки ба камараш дошт, ва кафшеро, ки ба пойҳояш буд, ба хуни ҷанг олуда кард.H}nТо ки Парвардигор сухани Худро, ки дар ҳаққи ман ба забон рондааст, ба ҷо оварад, яъне гуфтааст: 'Агар писаронат роҳи худро риоя намуда, бо тамоми дили худ ва бо тамоми ҷони худ ба ҳузури Ман бо ростӣ рафтор кунанд, ба яқин касе аз насли ту аз болои тахти Исроил нобуд нахоҳад шуд'.9GmnВа амри Парвардигор Худои худро ба ҷо оварда, бо роҳҳои Ӯ равона шав, фароизи Ӯ, аҳкоми Ӯ ва дастурҳои Ӯ ва шаҳодоти Ӯро, чунон ки дар Тавроти Мусо навишта шудааст, риоя намо, то дар ҳар коре ки мекунӣ ва ба ҳар ҷое ки рӯ меоварӣ, комёб гардӣ,F}n«Ман ба роҳи тамоми аҳли замин меравам, пас ту қавидил ва мард бош.&E InВа айёми вафоти марги Довуд наздик омад, ва ӯ ба писари худ Сулаймон васият карда, гуфт:D -n5Ва подшоҳ Сулаймон фиристод, ва ӯро аз қурбонгоҳ фуруд оварданд, ва ӯ омада, ба подшоҳ Сулаймон саҷда бурд, ва Сулаймон ба ӯ гуфт: «Ба хонаи худ бирав».^C 9n4Ва Сулаймон гуфт: «Агар ӯ росткор гардад, як мӯяш бар замин нахоҳад афтод, вале агар бадие дар ӯ ёфт шавад, хоҳад мурд». B n3Ва ба Сулаймон хабар дода, гуфтанд: «Инак, Адӯниё аз подшоҳ Сулаймон метарсад, ва инак, ӯ шохҳои қурбонгоҳро дошта, мегӯяд: 'Бигзор подшоҳ Сулаймон имрӯз ба ман қасам хӯрад, ки бандаи худро ба шамшер нахоҳад кушт'».&A In2Ва Адӯниё аз Сулаймон ҳаросон шуда, бархост, ва рафта, шохҳои қурбонгоҳро дошта гирифт.D@ n1Ва ҳамаи даъватшудагоне ки назди Адӯниё буданд, ба ҳарос афтода бархостанд, ва ҳар кас ба роҳи худ рафт.'? Kn0Ва подшоҳ низ чунин гуфтааст: 'Муборак аст Парвардигор Худои Исроил, ки имрӯз касеро, ки бар тахти ман менишинад, ба ман додааст, ва чашмони ман инро мебинад!'»> 7n/Ва бандагони подшоҳ низ барои табрик кардани хоҷаи мо подшоҳ Довуд омада, гуфтанд: 'Бигзор Худо номи Сулаймонро аз номи ту хубтар созад, ва тахти ӯро аз тахти ту бузургтар гардонад'. Ва подшоҳ бар бистари худ саҷда бурдааст;[= 3n.Ва Сулаймон низ бар тахти подшоҳӣ нишастааст;H<  n-Ва Содӯқи коҳин ва Нотони пайғамбар ӯро дар Ҷиҳун ба подшоҳӣ тадҳин намудаанд, ва аз он ҷо шодикунон баромадаанд, ва шаҳр ғулғула бардоштааст; ҳамин аст садое ки шумо шунидаед;; 5n,Ва подшоҳ Содӯқи коҳин ва Нотони пайғамбар ва Баноё писари Еҳӯёдоъ ва каритиён ва фалитиёнро бо ӯ фиристодааст; ва ӯро ба хачири подшоҳ савор кардаанд;s: cn+Ва Йӯнотон ба Адӯниё ҷавоб гардонида, гуфт: «Дар ҳақиқат Ба ҳеҷ ваҷҳ, зеро хоҷаи мо, подшоҳ Довуд, Сулаймонро подшоҳ гардонидааст;r9 an*Ҳанӯз ӯ сухан меронд, инак, Йӯнотон писари Абётори коҳин омад; ва Адӯниё гуфт: «Биё, ки ту марди амин ҳастӣ ва муждаи нек меоварӣ».j8 Qn)Ва Адӯниё ва ҳамаи даъватшудагоне ки бо ӯ буданд, ҳамин ки хӯрданро бас карданд аз хӯрдан фориғ шуданд, инро шуниданд; ва Юоб садои карнайро шунида, гуфт: «Садои шаҳри пуризтироб аз чӣ сабаб аст?»m7 Wn(Ва тамоми қавм аз ақиби ӯ баромаданд, ва қавм най менавохтанд, ва бағоят шодӣ мекарданд, ба тавре ки замин аз овозашон мекафид.6 !n'Ва Содӯқи коҳин шохи равғанро аз хайма гирифта, Сулаймонро тадҳин намуд. Ва карнай навохтанд, ва тамоми қавм гуфтанд: «Зинда бод подшоҳ Сулаймон!»F5  n&Ва Содӯқи коҳин ва Нотони пайғамбар ва Баноё писари Еҳӯёдоъ ва каритиён ва фалитиён фуруд омада, Сулаймонро бар хачири подшоҳ Довуд савор карданд, ва ӯро назди Ҷиҳун бурданд. 4 n%Чунон ки Парвардигор бо хоҷаам подшоҳ буд, бигзор ончунон бо Сулаймон низ бошад, ва тахти ӯро аз тахти хоҷаам подшоҳ Довуд бузургтар гардонад!»_3 ;n$Ва Баноё писари Еҳӯёдоъ ба подшоҳ ҷавоб гардонида, гуфт: «Омин! Бигзор Парвардигор Худои хоҷаам подшоҳ низ чунин гӯяд!2 1n#Ва аз ақиби ӯ бароед, то ки ӯ омада, бар тахти ман биншинад; ва ӯ ба ҷои ман подшоҳ хоҳад шуд; ва ман ӯро мефармоям, ки бар Исроил ва бар Яҳудо раис бошад».1 3n"Ва бигзор Содӯқи коҳин ва Нотони пайғамбар ӯро дар он ҷо ба подшоҳӣ бар Исроил тадҳин намоянд; ва карнай навозед, ва бигӯед: 'Зинда бод подшоҳ Сулаймон!'0 -n!Ва подшоҳ ба онҳо гуфт: «Бандагони хоҷаи худро ҳамроҳи худ бигиред, ва писарам Сулаймонро бар хачири ман савор кунед, ва ӯро назди Ҷиҳун фуруд оваред./ n Ва подшоҳ Довуд гуфт: «Содӯқи коҳин ва Нотони пайғамбар ва Баноё писари Еҳӯёдоъро назди ман бихонед». Ва онҳо ба ҳузури подшоҳ даромаданд.E. nВа Батшобаъ рӯ бар замин хам шуда, ба подшоҳ саҷда бурд, ва гуфт: «Хоҷаам подшоҳ Довуд то абад зинда бод!»w- knЧунон ки ман барои ту ба Парвардигор Худои Исроил қасам хӯрда гуфтаам, ки писарат Сулаймон баъд аз ман подшоҳ хоҳад шуд, ва ӯ бар тахти ман ба ҷои ман хоҳад нишаст, ончунон ман имрӯз ба амал хоҳам овард».9, onВа подшоҳ қасам хӯрда, гуфт: «Қасам ба ҳаёти Парвардигоре ки ҷони маро аз ҳар тангӣ раҳо кардааст!g+ KnВа подшоҳ Довуд ҷавоб гардонида, гуфт: «Батшобаъро назди ман бихонед». Вай назди подшоҳ даромад, ва ба ҳузури подшоҳ истод.* #nАгар ин кор аз ҷониби хоҷаам подшоҳ содир шуда бошад, пас чаро ба бандаи худ маълум накардӣ, ки баъд аз хоҷаам подшоҳ кист, ки бар тахти ӯ биншинад?»E) nВалекин мани бандаат ва Содӯқи коҳин ва Баноё писари Еҳӯёдоъ ва бандаат Сулаймонро даъват нанамудааст.Y( /nЗеро ки вай имрӯз фуруд омада, говон ва парвориён ва гусфандони зиёдеро забҳ кардааст, ва ҳамаи писарони подшоҳ ва сардорони лашкар ва Абётори коҳинро даъват намудааст, ва инак, онҳо ба ҳузури вай мехӯранд ва менӯшанд, ва мегӯянд: 'Зинда бод подшоҳ Адӯниё!'^' 9nВа Нотон гуфт: «Эй хоҷаам подшоҳ, оё ту гуфтаӣ, ки 'Адӯниё баъд аз ман подшоҳ хоҳад шуд, ва ӯ бар тахти ман хоҳад нишаст'?u& gnВа ба подшоҳ хабар дода, гуфтанд: «Инак Нотони пайғамбар». Ва ӯ назди подшоҳ даромад, ва рӯ бар замин хам шуда, ба подшоҳ саҷда бурд. ~~G}}c}|{{yxwvutsrqq>=X<;m:|9p88B7#6s533}210/ -,,e+-*)3(,'%&%$:#!!=F0_NM O *DA  nОн гоҳ Сулаймон пирони Исроил, ҳамаи сардорони сибтҳо, раисони хонаводаҳои банӣ Исроилро назди подшоҳ Сулаймон дар Уршалим ҷамъ кард, то ки сандуқи паймони Парвардигорро аз шаҳри Довуд, ки Сион бошад, бароваранд. n3Ва тамоми коре ки подшоҳ Сулаймон барои хонаи Парвардигор ба ҷо овард, анҷом ёфт; ва Сулаймон он чиро, ки падараш Довуд вақф намуда буд, яъне он нуқра ва тилло ва колоро оварда, ба ганҷинаи хонаи Парвардигор супурд.dCn2Ва тосҳо, ва оташгиракҳо, ва косаҳо, ва чумчаҳо, ва маҷмарҳо, – аз тиллои холис; ва ошиқ-маъшуқҳо барои дарҳои хонаи дохилӣ, ки поки покҳо бошад, ва барои дарҳои хона, ки толор бошад, – аз тилло.-Un1Ва чароғҳо, ки панҷ адад аз тарафи рост ва панҷ адад аз тарафи чап, пеши ҳарам* буд, – аз тиллои холис; ва гулҳо, ва косачаҳои равғани чароғ, ва анбӯрҳо, – аз тилло;yn0Ва Сулаймон тамоми чизҳоеро колоеро, ки дар хонаи Парвардигор буд, сохт: қурбонгоҳи тилло, ва мизе ки нони тақдим бар он буд, – аз тилло;b?n/Ва Сулаймон тамоми ин чизҳоро колоро ҷо ба ҷо гузошт; азбаски адади онҳо бағоят бисёр буд, вазни мис муайян карда нашуд.)Mn.Онҳоро подшоҳ дар замини гилине ки дар водии Урдун, дар миёни Суккӯт ва Сортон буд, рехт.n-Ва дегҳо, ва хокандозҳо, ва косаҳо, – тамоми ин колое ки Ҳиром назди подшоҳ Сулаймон барои хонаи Парвардигор сохт, аз миси сайқалӣ суфташуда буд.a=n,Ва як ҳавз, ва дувоздаҳ гове ки дар таги ҳавз буд;Z/n+Ва даҳ поя, ва даҳ дастшӯяке ки бар пояҳо буд;|sn*Ва чорсад аноре ки барои ду панҷара буд: ду қатор анорҳо барои ҳар панҷара аз баҳри пӯшонидани ду гулӯлаи тоҷҳое ки болои сутунҳо буд;q]n)Ду сутун, ва ду гулӯлаи тоҷҳое ки бар сари сутунҳо буд; ва ду панҷара барои пӯшонидани ду гулӯлаи тоҷҳое ки бар сари сутунҳо буд;#An(Ва Ҳиром дастшӯякҳо ва хокандозҳо ва косаҳо сохт; ва Ҳиром тамоми кореро, ки назди подшоҳ Сулаймон барои хонаи Парвардигор ба ҷо меовард, ба анҷом расонид:1n'Ва панҷ пояро дар тарафи рости хона, ва панҷ ададашро дар тарафи чапи хона гузошт; ва ҳавзро дар тарафи рости хона, дар ҷониби шарқи ҷанубӣ ҷойгир кард.  n&Ва даҳ дастшӯяки мисин сохт; ғунҷоиши ҳар дастшӯяк чил бат буд; баландии ҳар дастшӯяк чор араш буд; бар ҳар поя, аз он даҳ поя, як дастшӯяк буд. #n%Даҳ пояро ӯ ҳамин тавр сохт, ки ҳамаи онҳо як рехт, як андоза, як шакл доштанд.< sn$Ва бар лавҳаҳояш ва дастакҳояш ва паҳлӯҳояш, мувофиқи сатҳи холии ҳар яке, нақшҳои каррубиён, шерон ва нахлҳоро* ба вуҷуд овард, ва гирдогирди онҳо нақшҳои гулдаста буд.n Wn#Ва бар сари поя лӯндагии доирашакле буд, ки баландияш ним араш буд; ва бар сари поя дастакҳояш ва сатҳҳояш бо он яклӯхт буданд. n"Ва чор китф бар чор гӯшаи ҳар поя буданд, ва китфҳо бо поя яклухт буданд.} un!Ва сохти чархҳо мисли сохти чархҳои ароба буд; меҳварҳошон ва чанбаракҳошон ва парраҳошон ва гупчакҳошон – ҳамааш рехта шуда буданд.I n Ва чор чарх дар таги ҳошияҳо буданд, ва меҳварҳои чархҳо дар поя буд; ва баландии ҳар чарх якуним араш буд.nВа даҳанаш дар миёни тоҷ ва болои он як араш буд; ва даҳанаш шакли доиравӣ дошта, чун таҳкурсӣ хизмат мекард ва якуним араш буд, ва бар даҳанаш низ нақшу нигор буд, ва нақшҳои онҳо чоргӯша буданд, на доирашакл.EnВа ҳар поя чор чархи мисин ва меҳварҳои* мисин дошт; ва чор кунҷи он китфҳо доштанд, ки китфҳои рехташудае дар таги дастшӯяк буданд, ва дар он тарафаш нақшҳои гулдаста буданд.$CnВа бар сатҳҳои миёни тасмаҳо суратҳои шерон, говон ва каррубиён буд, ва ҳамчунин бар тасмаҳои боло; ва дар поёни шерон ва говон нақшҳои гулдаста овезон буд. nВа сохти поя чунин буд, ки сатҳҳо дошт, ва ҳошияҳо дар миёни тасмаҳо буд.:onВа ӯ даҳ пояи мисин сохт; дарозии ҳар поя чор араш буд, ва бараш – чор араш, ва баландияш – се араш.MnВа ғафсии он як ваҷаб буд, ва лабаш мисли лаби ҷилди гули савсан сохта шуда буд; ғунҷоиши он ду ҳазор бат буд.nОн бар дувоздаҳ гов меистод, ки се адади онҳо ба тарафи шимол менигаристанд, ва се адади онҳо ба тарафи ғарб менигаристанд, ва се адади онҳо ба тарафи ҷануб менигаристанд, ва се адади онҳо ба тарафи шарқ менигаристанд, ва ҳавз дар болои онҳо меистод, ва ҳамаи пуштҳои онҳо дар таги он буд.*OnВа зери лаби он гирдогирд ғунчаҳо буданд, ки онро дар бар мегирифтанд, ба тавре ки ба ҳар араш даҳ адад аз онҳо буд, ва онҳо ҳавзро гирдогирд дар бар мегирифтанд; ин ғунчаҳо ду қатор буда, баробари рехта шудани он рехта шуда буданд.EnВа ҳавзе сохт, ки аз мис рехта шуда буд, аз лаб то лабаш даҳ араш буд, шакли комилан доиравӣ дошт, ва баландияш панҷ араш буд, ва риштаи сиарашӣ онро гирдогирд дар бар мегирифт.+~QnВа бар сари сутунҳо ороише ба шакли савсанҳо буд; ва кори сутунҳо бо ҳамин ба анҷом расид.(}KnВа сутунҳоро пеши пешайвони толор барқарор намуд; ва сутуни ростро барқарор намуда, номи онро Ёкин хонд, ва сутуни чапро барқарор намуда, номи онро Бӯаз хонд.|7nВа бар тоҷҳое ки бар ду сутун буд, аз болотари барҷастагии онҳо низ, назди панҷара, дусад адад анор дар қаторҳо гирдогирд буд; ҳамчунин бар тоҷи дуюм буд.H{ nВа бар тоҷҳое ки бар сари сутунҳои пешайвон буд, ороише ба шакли савсанҳо сохт, ки баландияш чор араш буд.znСутунҳоро ӯ ҳамин тавр сохт, бо ду қатор анорҳо бар ҳар панҷара барои пӯшонидани тоҷҳое ки бар сари сутунҳо буд; ва ҳамчунин барои тоҷи дуюм сохт.ynПанҷараҳои бофта ва шилшилаҳои занҷиршакл барои тоҷҳое ки бар сари сутунҳо буд, сохт: ҳафт адад барои як тоҷ, ва ҳафт адад барои тоҷи дигар.xnВа ду тоҷи аз мис рехтае сохт, то ки онҳоро бар сари сутунҳо бигузорад; баландии як тоҷ панҷ араш, ва баландии тоҷи дигар низ панҷ араш буд.wnВа қолибе аз мис барои ду сутун рехт, ки баландии ҳар сутун ҳаждаҳ араш буд, ва риштае ба дарозии дувоздаҳ араш ҳар якеро дар бар мегирифт.v nКи ӯ писари бевазане аз сибти Нафтолӣ буд, ва падараш марди сурии мисгар буд. Ва ӯ пур аз ҳикмат ва маҳорат ва дониш барои иҷрои ҳар кори мисгарӣ буд, ва назди подшоҳ Сулаймон омада, тамоми кори вайро ба ҷо овард.luSn Ва подшоҳ Сулаймон фиристода, Ҳиромро аз Сур оваронид,4tcn Ва гирдогирди саҳни бузург се қатор сангҳои тарошидашуда ва як қатор ғӯлаҳои арз буд; ва саҳни дохилии хонаи Парвардигор ва пешайвони хона низ чунин деворчае дошт.sn Ва аз болои онҳо сангҳои гаронбаҳои бо андоза тарошидашуда ва чӯби арз буд.Lrn Ва дар таҳкурсӣ сангҳои гаронбаҳо, сангҳои бузург, сангҳои даҳарашӣ ва сангҳои ҳаштарашӣ гузошта шуда буд;{nВа аз онҳо ҳар моҳ даҳ ҳазор нафарро бо навбат ба Лубнон мефиристод, ки онҳо як моҳ дар Лубнон ва ду моҳ дар хонаи худ мемонданд. Ва Адӯниром ба ин ӯҳдадорӣ сардорӣ менамуд.H= n Ва подшоҳ Сулаймон бар тамоми Исроил ӯҳдадорӣ муқаррар намуд, ва ин ӯҳдадорӣ аз сӣ ҳазор одам иборат буд.<9n Ва Парвардигор ба Сулаймон, чунон ки ба ӯ гуфта буд, ҳикмат ато намуд. Ва дар миёни Ҳиром ва Сулаймон сулҳу осоиштагӣ буд, ва ҳар дуи онҳо иттифоқ бастанд. ;n Ва Сулаймон ба Ҳиром бист ҳазор кӯр гандум барои таъминоти хонаи ӯ, ва бист кӯр равғани пок медод; Сулаймон ҳар сол ба Ҳиром ҳамин қадар медод.(:Kn Ва Ҳиром ба Сулаймон дарахтони арз ва дарахтони сарвро, ҳар қадар, ки ӯ хоста буд, медод.o9Yn Навкарони ман онҳоро аз Лубнон ба баҳр фуруд хоҳанд овард, ва ман онҳоро ба шакли амадҳо бо роҳи баҳр ба маконе ки барои ман таъин намоӣ, расонида, дар он ҷо аз ҳам ҷудо хоҳам кард, ва ту онҳоро хоҳӣ бурд; ту низ хоҳиши маро ба ҷо оварда, барои хонаи ман хӯрокворӣ бидеҳ».08[nВа Ҳиром назди Сулаймон фиристода, гуфт: «Он чи назди ман фиристодӣ, шунидам; ман тамоми хоҳиши туро дар бораи дарахтони арз ва дарахтони сарв ба амал хоҳам овард.C7nВа ҳангоме ки Ҳиром суханони Сулаймонро шунид, бағоят шод гардида, гуфт: «Муборак аст имрӯз Парвардигор, ки ба Довуд писари хирадманде бар ин қавми сершумор ато намудааст!»o6YnВа алҳол бифармо, ки барои ман арзҳо аз Лубнон бибуранд; ва навкарони ман ҳамроҳи навкарони ту хоҳанд буд, ва ман музди навкаронатро мувофиқи ҳар он чи бигӯӣ, ба ту хоҳам. дод; зеро ту медонӣ, ки дар миёни мо касе нест, ки дар кори дарахтбурӣ мисли сидӯниён моҳир бошад».)5MnВа инак, ман ният дорам, ки хонае ба номи Парвардигор Худои худ бино кунам, чунон ки Парвардигор ба падари ман Довуд сухан ронда, гуфтааст: 'Писари ту, ки вайро ба ҷои ту бар тахти ту хоҳам нишонид, хонае ба номи Ман бино хоҳад кард'.C4nВале алҳол Парвардигор Худои ман маро аз гирду атрофам оромӣ додааст: ҳеҷ монеае ва ҳеҷ мусибате нест.s3an«Ту медонӣ, ки падари ман Довуд натавонист хонае ба номи Парвардигор Худои худ бино кунад, ба сабаби ҷанги душманоне ки ӯро иҳота менамуданд, то вақте ки Парвардигор онҳоро зери кафи пойҳои ӯ гузошт.R2nВа Сулаймон назди Ҳиром фиристода, гуфт:;1 snВа Ҳиром, подшоҳи Сур, навкарони худро назди Сулаймон фиристод, зеро шунида буд, ки ӯро ба ҷои падараш ба подшоҳӣ тадҳин намудаанд; чунки Ҳиром ҳама вақт дӯсти Довуд буд.0 n"Ва аз ҳамаи қавмҳо барои шунидани ҳикмати Сулаймон меомаданд, – аз ҷониби ҳамаи подшоҳони замин, ки овозаи ҳикмати ӯ ба гӯшашон расида буд.7/in!Ва ӯ дар бораи дарахтон сухан рондааст, – аз арзе ки дар Лубнон аст, то зуфое ки бар деворҳо мерӯяд; ва дар бораи чорпоён ва мурғон ва ҳашарот ва моҳиён сухан рондааст.z.on Ва ӯ се ҳазор масал гуфтааст, ва ғазалҳояш ҳазор ва панҷто буд.3-anВа ӯ аз ҳамаи одамон, аз Эйтони эзроҳӣ ва аз писарони Моҳӯл – Ҳеймон ва Калкул ва Дардаъ – бохирадтар буд, ва номи ӯ дар миёни ҳамаи халқҳои гирду атроф шӯҳрат дошт.',InВа ҳикмати Сулаймон аз ҳикмати тамоми мардуми Шарқ, ва аз тамоми ҳикмати Миср зиёд буд.c+AnВа Худо ба Сулаймон ҳикмат ва хирадмандии бағоят зиёде ато намуда буд, ва фаровонии дониши ӯ мисли реги канори баҳр буд.H* nВа ҷав ва коҳ барои аспон ва хачирон ба маконе ки онҳо буданд, ҳар яке мувофиқи ӯҳдадории худ, меоварданд.])5nВа он волиён подшоҳ Сулаймон ва ҳамаи онҳоеро, ки ба дастархони подшоҳ Сулаймон тааллуқ доштанд, ҳар яке дар моҳд худ бо хӯрокворӣ таъмин менамуданд, ва намегузоштанд, ки чизе камӣ кунад.(-nВа Сулаймон чил ҳазор охури асп барои аробаҳояш, ва дувоздаҳ ҳазор савора дошт.'!nВа Яҳудо ва Исроил, ҳар кас зери токи ангури худ ва зери дарахти анҷири худ, аз Дон то Беэр-Шобаъ, дар тамоми айёми Сулаймон дар амният менишастанд.F&nЗеро ки ӯ бар тамоми замини он тарафи дарё, аз Тифсаҳ то Ғазза, бар ҳамаи подшоҳони он тарафи дарё ҳукмронӣ мекард; ва барои ӯ гирдогирд, аз тамоми атрофаш сулҳу осоиштагӣ буд.X%+nДаҳ гови парворӣ, ва бист гов аз чарогоҳ, ва сад гӯсфанд, ба ғайр аз ғизолҳо ва оҳуҳо ва гавазнҳо ва мурғҳои фарбеҳ.@${nВа хӯроквории Сулаймон барои ҳар рӯз ба миқдори зерин буд: сӣ кӯр* орди маҳин ва шаст кӯр орди дурушт;e#EnВа Сулаймон дар тамоми мамлакатҳо, аз дарёи Фурот то замини фалиштиён, яъне, то сарҳади Миср ҳукм меронд подшоҳӣ мекард; онҳо ҳадияҳо оварда ба Сулаймон тамоми айёми ҳаёти ӯ хизмат мекарданд.K"nЯҳудо ва Исроил, ки мисли реги канори баҳр сершумор буданд, мехӯрданд ва менӯшиданд ва хурсандӣ мекарданд.y!mnҶобар писари Урӣ – дар замини Ҷилъод, ки замини Сиҳӯн, подшоҳи амӯриён, ва Ӯҷ, подшоҳи Бошон буд; ва ӯ ба танҳоӣ волӣ дар он замин буд.A nШимъӣ писари Эло – дар Бинёмин;NnЕхӯшофот писари Форуаҳ – дар Иссокор;RnБаано писари Ҳушой – дар Ошер ва Баолӯт; nАҳимаас – дар Нафтолӣ; ӯ Босмат духтари Сулаймонро ба занӣ гирифта буд;LnАҳинодоб писари Иддӯ – дар Маҳаноим;fGn Писари Ҷобар – дар Ромӯт-Ҷилъод; деҳоти Ёир писари Менашше, ки дар Ҷилъод аст, ва ноҳияи Арҷуб, ки дар Бошон аст, ба ӯ тааллуқ дошт, яъне шаст шаҳри калону ҳисордор бо ғалақаҳои фардарҳои мисин; m9~}{{z$y wwv&uttrq,p|onnlkjiYhCfeFd4ca`_^`\[ZfXWIUTFSJRyQnOUMM=KJ(HG> <;b:99E75c32P100.-,J*)v(&!%?#"" ! S!+Qld N % gFqkI  n Ва подшоҳ Сулаймон дусад сипари калон аз тиллои кӯфта сохт, ки барои ҳар сипар шашсад сиқл тилло сарф шуд,hKn Илова бар он чи аз бозоргонон, ва аз тиҷорати савдогарон, ва аз ҳамаи подшоҳони Арабистон, ва аз ҳокимони вилоятҳо мерасид.(Kn Ва вазни тиллое ки дар як сол назди Сулаймон меомад, шашсаду шасту шаш киккар тилло буд, n Ва подшоҳ Сулаймон ба маликаи Сабо ҳар чизи дилхоҳи вайро, ки талабида буд, дод, ба замми он чи ба вай аз рӯи ҳиммати подшоҳ Сулаймон тӯҳфа карда буд. Ва вай бо навкаронаш рӯ ба ҷониби кишвари худ ниҳода, равона шуд.r_n Ва подшоҳ аз ин чӯби сандал нардҳо қаторакҳо панҷараҳои зина барои хонаи Парвардигор ва хонаи подшоҳ, ва барбатҳо ва удҳо барои муғанниён сохт; ин қадар чӯби сандал ҳаргиз оварда ва дида нашуда буд.Qn Ва киштиҳои Ҳиром низ, ки тилло аз Уфир оварда буданд, бағоят бисёр чӯби сандал ва сангҳои гаронбаҳо оварданд.`;n Ва ба подшоҳ саду бист киккар тилло, ва атриёти бағоят зиёде, ва сангҳои гаронбаҳо тӯҳфа кард; он қадар атриёти зиёд, ки маликаи Сабо ба подшоҳ Сулаймон тӯҳфа кард, ҳаргиз оварда нашуда буд.9mn Муборак аст Парвардигор Худои ту, ки бар ту таваҷҷӯҳ намуда, туро бар тахти Исроил нишонидааст! Азбаски Парвардигор Исроилро то абад ба сурати абадӣ дӯст медорад, Ӯ туро ба подшоҳӣ таъин намудааст, то ки доварӣ ва адолатро ба амал оварӣ».:on Хушо одамони ту, хушо ин навкарони ту, ки ба ҳузури ту ҳамеша меистанд ва ҳикмати туро мешунаванд!Z/n Вале ман ба суханон бовар накарда будам, то даме ки омада, бо чашмони худ дидам; ва инак, нисфаш ба ман маълум нашуда будааст: ҳикмат ва ҷалоли ту аз овозае ки ман шунида будам, бештар аст.G n Ва ба подшоҳ гуфт: «Он сухане ки ман дар кишвари худ дар бораи корҳо ва ҳикмати ту шунидаам, рост будааст.~)n Ва хӯрокҳои таомҳои дастархони ӯро, ва шинухези навкарони ӯро, ва рафтори хизматгорони ӯро, ва либосҳои онҳоро, ва соқиёни ӯро, ва ҳашаматеро, ки ӯ бо он ба хонаи Парвардигор мебаромад, – вай тамоман моту мабҳут* гардид,%}En Ва чун маликаи Сабо тамоми ҳикмати Сулаймонро дид, ва низ хонаеро, ки ӯ бино карда буд,N|n Ва Сулаймон ҳамаи суханони вайро ба ӯ баён намуд, ва чизе аз подшоҳ пӯшида намонд, ки ба ӯ баён накарда бошад.r{_n Ва бо аҳли рикоби* зиёде ба Уршалим омад, ки бар шутурони онҳо атриёт, ва тиллои бағоят зиёд, ва сангҳои гаронбаҳо бор карда шуда буд; ва назди Сулаймон омада, бо ӯ аз ҳар чи дар дилаш буд, гуфтугӯ кард.Mz n Ва маликаи Сабо овозаи Сулаймонро оид ба номи Парвардигор шунида, омад, то ки ӯро бо муаммоҳо* имтиҳон кунад.=yun Ва онҳо ба Ӯфир рафтанд, ва аз он ҷо чорсаду бист киккар тилло гирифта, ба подшоҳ Сулаймон оварданд.ax=n Ва Ҳиром навкарони худро, ки киштирон буда, баҳргардиро медонистанд, дар киштиҳо ҳамроҳи навкарони Сулаймон фиристод.Hw n Ва подшоҳ Сулаймон дар Эсюн-Ҷобар, ки дар Элӯт, бар соҳили баҳри Қулзум, дар замини Адӯм аст, киштиҳо сохт.Jvn Ва Сулаймон ҳар сол се дафъа қурбониҳои сӯхтанӣ ва қурбониҳои саломатӣ бар қурбонгоҳе ки барои Парвардигор бино карда буд, мебаровард, ва бар қурбонгоҳе ки пеши Парвардигор буд, бухур месӯзонид; ва парастиши хонаро бо ҳамин пурра мукаммал намуд.iuMn Ҳамин ки духтари фиръавн аз шаҳри Довуд ба хонаи худ, ки онро ӯ барои вай бино карда буд, гузашт, он гоҳ ӯ Миллӯро бино намуд.ktQn Инҳоянд сарнозироне* ки бар корҳои Сулаймон буданд: панҷсаду панҷоҳ нафар ба мардуми иҷрокунандаи корҳо сардорӣ мекарданд.`s;n Валекин аз банӣ Исроил Сулаймон ба зиммаи касе ӯҳдадории меҳнатӣ нагузошт, зеро ки онҳо ҷанговарон ва навкарони ӯ, ва мирони ӯ, ва саркардагони ӯ, ва сардорони аробаҳо ва саворони ӯ буданд.orYn Яъне фарзандони онҳо, ки баъд аз онҳо дар замин боқӣ монда буданд, ва онҳоро банӣ Исроил натавониста буданд нобуд намоянд, – ба зиммаи онҳо Сулаймон ӯҳдадории меҳнатӣ гузошт, ки то имрӯз чунин аст.`q;n Тамоми қавме ки аз амуриён, ҳиттиён, фариззиён, ҳиввиён ва ябусиён боқӣ монда буданд, онҳое ки аз банӣ Исроил набуданд,p1n Ва низ ҳамаи шаҳрҳоро, ки Сулаймон барои захираҳо дошт, ва ҳамаи шаҳрҳои аробаҳо ва ҳамаи шаҳрҳои саворонро, ва ҳар он чиро, ки Сулаймон орзу дошт, ки дар Уршалим ва дар Лубнон ва дар тамоми замини қаламрави худ бино кунад._o9n Ва низ Баалот ва Тадмӯрро дар биёбони мамлакат;dnCn Ва Сулаймон Ҷозар ва Байт-Ҳӯрӯни поёнро бино кард;emEn Фиръавн, подшоҳи Миср, пеш аз ин баромада, Ҷозарро забт намуда буд, ва онро бо оташ сӯзонид, ва канъониёнро, ки дар шаҳр сокин буданд, кушт, ва онро ба духтари худ, ки зани Сулаймон буд, маҳр* дод.Al}n Ва ин аст нақли ӯҳдадорие ки подшоҳ Сулаймон барои бино кардани хонаи Парвардигор, ва хонаи худаш, ва Миллӯ*, ва ҳисори Уршалим, ва Ҳосӯр, ва Маҷиддӯ ва Ҷозар ҷорӣ карда буд:okYn Ва Ҳиром ба подшоҳ саду бист киккар тилло фиристода буд.gjIn Ва гуфт: «Ин чӣ шаҳрҳост, ки ту, эй бародарам, ба ман додаӣ?» Ва онҳоро замини Ковул Кобул номид, ки то имрӯз чунин ном дорад.Xi+n Ва Ҳиром барои дидани шаҳрҳое ки Сулаймон ба ӯ дода буд, аз Сур берун омад, валекин онҳо ба назараш писанд наафтод.jhOn Ва Ҳиром, подшоҳи Сур, Сулаймонро бо чӯби дарахтони арз ва дарахтони сарв* ва бо тилло, мувофиқи дилхоҳи хоҳиши ӯ, таъмин намуд, – он гоҳ подшоҳ Сулаймон бист шаҳрро дар замини Ҷалил ба Ҳиром дод.^g7n Ва баъд аз гузаштани бист сол, ки дар ин муддат Сулаймон ду хонаро – хонаи Парвардигор ва хонаи подшоҳро – бино кард,[f1n Ва хоҳад гуфт: 'Аз он сабаб, ки онҳо Парвардигор Худои худро, ки падаронашонро аз замини Миср берун оварда буд, тарк карданд, ва ба худоёни дигар часпида, онҳоро саҷда ва парастиш намуданд; бинобар ин Парвардигор тамоми ин мусибатро ба сари онҳо овардааст'».re_n Ва дар ҳаққи ин хона, ки олишукӯҳ аст, ҳар касе ки аз пеши он бигзарад, аз харобии он дар ҳайрат монда ва ҳуштак зада, хоҳад гуфт: 'Аз чӣ сабаб Парвардигор ба ин замин ва ба ин хона чунин амал намудааст?'d}n Ман Исроилро аз рӯи замине ки ба онҳо додаам, нобуд хоҳам кард, ва хонаеро, ки ба номи Худ тақдис намудаам, аз ҳузури Худ дур хоҳам андохт, ва Исроил дар миёни ҳамаи қавмҳо зарбулмасал ва хандахариш хоҳад шуд.Kcn Аммо агар шумо ва писарони шумо аз пайравии Ман рӯй гардонида, аҳкому фароизеро, ки ба шумо додаам, риоя накунед, ва рафта худоёни дигарро парастиш намоед ва ба онҳо саҷда баред,Fbn Ман тахти подшоҳии туро бар Исроил то абад барқарор хоҳам кард, чунон ки ба падарат Довуд сухан ронда, гуфтаам: 'Аз ту касе ки бар тахти Исроил бинишинад, аз миён нахоҳад рафт'.Ya-n Ва агар ту ба ҳузури Ман, чунон ки падарат Довуд рафтор менамуд, бо дили соф ва аз рӯи виҷдон рафтор намуда, ҳар чиро, ки Ман ба ту фармудаам, ба ҷо оварӣ ва фароизу аҳкоми Маро нигоҳ дорӣ,`%n Ва Парвардигор ба ӯ гуфт: «Дуои ту ва зории туро, ки ба ҳузури Ман кардӣ, шунидам, ва ин хонаро, ки ту сохтӣ, то ки номи Ман то абад бар он хонда шавад, тақдис намудам, ва чашмони Ман ва дили Ман тамоми айём дар он хоҳад буд."_?n Парвардигор бори дуюм ба Сулаймон зоҳир шуд, чунон ки дар Ҷибъӯн ба ӯ зоҳир шуда буд.^ 5n Ва баъд аз он ки Сулаймон бино кардани хонаи Парвардигор ва хонаи подшоҳро ба анҷом расонид, ва ҳар орзуи Сулаймон, ки мехост ба ҷо оварад, амалӣ гардид,]+nBДар рӯзи ҳаштум ӯ халқро қавмро фиристод, ва онҳо подшоҳро баракат доданд, ва аз тамоми некие ки Парвардигор барои бандаи Худ Довуд ва халқи қавми Худ Исроил карда буд, хурсанд ва дилшод гардида, ба хаймаҳои худ рафтанд.s\anAВа Сулаймон дар он вақт ид кард, ва тамоми Исроил ҳамроҳи ӯ буданд, ки ин ҷамоати бузург, аз даромадгоҳи Ҳамот то водии Миср, ҳафт рӯз ва ҳафт рӯз, ҷамъ чордаҳ рӯз ба ҳузури Парвардигор Худои мо буданд.b[?n@Дар ҳамон рӯз подшоҳ миёнаи саҳнро, ки пеши хонаи Парвардигор аст, тақдис намуд, чунки қурбониҳои сӯхтанӣ ва ҳадияҳои ордӣ ва чарбуи қурбониҳои саломатиро дар он ҷо ба амал овард, зеро қурбонгоҳи мисине ки ба ҳузури Парвардигор буд, барои ғунҷонидани қурбониҳои сӯхтанӣ ва ҳадияҳои ордӣ ва чарбуи қурбониҳои саломатӣ хурдӣ кард.xZkn?Ва Сулаймон ҳамчун қурбонии саломатӣ, ки барои Парвардигор оварда буд, бисту ду ҳазор гов ва саду бист ҳазор гӯсфанд кушт забҳ намуд; ва подшоҳ ва тамоми банӣ Исроил хонаи Парвардигорро тақдис карданд. Yn>Ва подшоҳ ва тамоми Исроил ҳамроҳи ӯ барои Парвардигор қурбонӣ карданд.{Xqn=Ва бигзор дили шумо бо Парвардигор Худои мо пур бошад, то ки мувофиқи фароизи Ӯ рафтор намоед ва аҳкоми Ӯро мисли имрӯз ба ҷо оваред». Wn<То ҳамаи қавмҳои замин бидонанд, ки Парвардигор Худост, ва дигаре нест.V{n;Ва бигзор ин суханонам, ки бо онҳо ба ҳузури Парвардигор зорӣ намудаам, рӯзу шаб ба Парвардигор Худои мо наздик бошад, то ки Ӯ дархости бандаи Худ ва дархости халқи қавми Худ Исроилро рӯз ба рӯз ба ҷо оварад, U;n:Балки дилҳои моро сӯи Худ моил гардонад, то ки дар ҳамаи роҳҳои Ӯ равона шавем ва фароизу* аҳкому дастурҳои Ӯро, ки ба падарони мо фармудааст, риоя намоем.LTn9Бигзор Парвардигор Худои мо бо мо бошад, чунон ки бо падарони мо буд; бигзор моро тарк накунад ва напартояд,Sn8«Муборак аст Парвардигор, ки ба халқи қавми Худ Исроил, мувофиқи ҳар сухани Худ, оромӣ бахшидааст! Аз тамоми сухани неке ки Ӯ ба воситаи бандаи Худ Мусо гуфта буд, як сухан ҳам ба замин наафтодааст барбод нарафтааст. Rn7Ва истода, тамоми ҷамоати Исроилро бо овози баланд баракат дод ва гуфт:dQCn6Ва чун Сулаймон гуфтани тамоми ин дуо ва зориро назди Парвардигор ба анҷом расонид, аз пеши қурбонгоҳи Парвардигор, аз он ҳолате ки зону зада ва дастҳояшро суи осмон дароз карда буд, бархост;qP]n5Зеро ки Ту онҳоро аз миёни ҳамаи қавмҳои замин, барои Худ ҳамчун мерос ҷудо кардаӣ, чунон ки ба воситаи бандаат Мусо сухан рондӣ, вақте ки Ту, эй Парвардигор Худо, падарони моро аз Миср берун овардӣ».O n4То ки чашмони Ту ба зории бандаи Ту ва ба зории халқи қавми Ту Исроил воз бошад, ва Ту онҳоро, ҳар вақте ки сӯи Ту дуо гӯянд бихонанд, бишнавӣ;DNn3Зеро ки онҳо халқи қавми Ту ва мероси Ту ҳастанд, ки онҳоро аз Миср, аз даруни кӯраи* оҳан берун овардаӣ, Mn2Ва халқӣ қавми Худро, ки пеши Ту гуноҳ кардаанд, бубахш, ва ҳамаи исёнҳои онҳоро, ки пеши Ту ба амал овардаанд, биомурз, ва нисбат ба онҳо дар дили асиркунандагонашон раҳм ба вуҷуд овар, то ки ба онҳо дилсӯзӣ кунанд;YL-n1Он гоҳ Ту аз осмон, ки макони истиқомати сокиншавии Туст, дуо ва зории онҳоро бишнав, ва дархости онҳоро ба ҷо овар, Kn0Ва ҳангоме ки онҳо дар замини душманонашон, ки онҳоро ба асирӣ бурдаанд, бо тамоми дили худ ва бо тамоми ҷони худ сӯи Ту баргарданд, ва ба замине ки Ту ба падаронашон додаӣ, ба шаҳре ки Ту баргузидаӣ, ва ба хонае ки ман ба номи Ту бино кардаам, рӯ оварда руҷӯъ намуда, сӯи Ту дуо гӯянд, –uJen/Ва ҳангоме ки онҳо дар замине ки он ҷо асир бошанд, ба худ омада тавба кунанд, ва дар замини асиркунандагони худ сӯи Ту зорӣ намуда, гӯянд: 'Мо гуноҳ карда ва исёнгар осӣ* шуда, рафтори бадкорона кардем';I+n.Ҳангоме ки онҳо пеши Ту гуноҳ кунанд, – зеро касе нест, ки гуноҳ накунад, – ва ту бар онҳо ғазаб карда, онҳоро ба душман таслим намоӣ, ва асиркунандагонашон онҳоро ба замини душман, – хоҳ наздик бошад хоҳ дур, – бибаранд;Hn-Он гоҳ Ту аз осмон дуо ва зории онҳоро бишнав, ва дархости онҳоро ба ҷо овар.~Gwn,Ҳангоме ки қавми Ту ба ҷанги зидди душмани худ, бо роҳе ки Ту онҳоро фиристодаӣ, берун оянд, ва ба шаҳре ки Ту баргузидаӣ, ва ба хонае ки ман ба номи Ту бино кардаам, руҷӯъ намуда, сӯи Парвардигор дуо гӯянд, –F%n+Ту аз осмон, ки макони истиқомати сокиншавии Туст, бишнав, ва ҳар он чиро, ки аҷнабӣ сӯи Ту хонда дархост намояд, ба амал овар, то ки ҳамаи қавмҳои замин номи Туро бишиносанд, ва аз Ту мисли қавми Ту Исроил ҳаросон бошанд, ва бидонанд, ки номи Ту бар ин хонае ки ман бино кардам, хонда шудааст.E n*Зеро ки онҳо низ овозаи номи бузурги Ту ва дасти қавии Ту ва бозуи тӯлонии Туро хоҳанд шунид, – ва ҳангоме ки вай омада, дар ин хона дуо гӯяд,MDn)Ва ҳамчунин аҷнабиро*, ки аз қавми Ту Исроил набошад, вале ба хотири номи Ту аз замини дурдаст омада бошад, –xCkn(То ки онҳо тамоми айёми худ аз Ту ҳаросон бошанд, – тамоми айёме ки онҳо бар рӯи замине ки Ту ба падарони мо додаӣ, зиндагӣ мекунанд. Bn'Ту аз осмон, ки макони истиқомати сокиншавии Туст, бишнав ва биомурз, ва амал намуда, ба ҳар кас, ки дили вайро медонӣ, мувофиқи тамоми рафтораш подош бидеҳ, зеро ки танҳо Ту донандаи дилҳои тамоми банӣ одам ҳастӣ,qA]n&Он гоҳ ҳар дуо ва ҳар зориро, ки аз ҷониби ҳар одам, ё аз ҷониби тамоми қавми Ту Исроил гуфта мешавад, вақте ки ҳар яке аз онҳо мусибати дили худро медонанд ва дастҳои худро сӯи ин хона дароз мекунанд, @n%Агар дар замин гуруснагӣ рӯй диҳад, агар вабо ояд, агар боди самум*, хушксолӣ, малах ё кирм пайдо шавад, агар душманонашон онҳоро дар шаҳрҳои заминашон ба танг оваравд, агар ягон мусибат ё ягон беморӣ воқеъ шавад, –? n$Он гоҳ Ту аз осмон бишнав, ва гуноҳи бандагони Худ ва қавми Худ Исроилро омурзида, роҳи некӯро, ки бо он бояд бираванд, ба онҳо нишон бидеҳ, ва бар замини Худ, ки онро ба қавми Худ барои мерос додаӣ, борон бифирист. >n#Ҳангоме ки осмон баста шавад ва барои гуноҳе ки ба ҳузури Ту ба амал оварда бошанд, борон наборад, ва дар ин макон дуо гуфта ва номи Туро ҳамду сано хонда, аз гуноҳи худ тавба кунанд, чунки Ту онҳоро фурӯ нишондаӣ, –a==n"Он гоҳ Ту аз осмон бишнав, ва гуноҳи қавми Худ Исроилро биомурз, ва онҳоро ба замине ки ба падаронашон додаӣ, баргардон.<{n!Ҳангоме ки қавми Ту Исроал барои гуноҳе ки ба ҳузури Ту ба амал оварда бошанд, пеши душман мағлуб шаванд, ва сӯи Ту бозгашт намуда ва номи Туро ҳамду сано хонда, пеши Ту дар ин хона дуо гӯянд ва зорӣ кунанд, –T;#n Он гоҳ Ту аз осмон бишнав, ва бар бандагонат доварӣ намо, то ки бадкорро айбдор карда, рафторашро ба сараш баргардонӣ, ва росткорро сафед карда, мувофиқи росткориаш ба вай подош диҳӣ.v:gnҲангоме ки касе нисбат ба ёри худ гуноҳ карда, ба қасам хӯрдан маҷбур шавад, ва омада, пеши қурбонгоҳи Ту дар ин хона қасам хӯрад, –+9QnВа Ту истиғосаи бандаи Худ ва қавми Худ Исроилро, ки дар ин макон дуо мегӯянд, бишнав, онро аз ҷои истиқомати сокиншавии Худ, аз осмон бишнав, ва шунида, биомурз.48cnВа чашмони Ту бар ин хона, бар ин маконе ки дар бораи он гуфтаӣ: 'Номи Ман дар он ҷо хоҳад буд', шабу рӯз воз бошад, ва Ту дуоеро, ки бандаат дар ин макон мегӯяд, бишнавӣ.7)nВалекин, эй Парвардигор Худои ман, ба дуои бандаи Худ ва ба зории вай таваҷҷӯҳ намо, то фарёд ва дуоеро, ки бандаат имрӯз ба ҳузури Ту мегӯяд, бишнавӣ,6nОё дар ҳақиқат Худо бар замин сокин хоҳад шуд? Охир, осмон ва осмони осмонҳо наметавонад Туро ғунҷоиш диҳад, чӣ ҷои ин хонае ки ман бино кардаам!G5 nВа алҳол, эй Худои Исроил, бигзор сухани Ту, ки ба бандаи Худ, падарам Довуд гуфтаӣ, ҳақ бошад исбот шавад!.4WnВа алҳол, эй Парвардигор Худои Исроил, барои бандаи Худ, падарам Довуд, он суханро риоя намо, ки ба ӯ гуфтаӣ: 'Касе аз ту, ки ба ҳузури Ман бар тахти Исроил бинишинад, хотима нахоҳад ёфт, ба шарте ки писаронат роҳҳои худро нигоҳ дошта, ба ҳузури Ман рафтор намоянд, чунон ки ту ба ҳузури Ман рафтор намудаӣ'.3nТу он чиро, ки ба бандаи Худ – падарам Довуд – гуфтӣ, риоя намудӣ: Ту бо даҳони Худ гуфтӣ ва бо дасти Худ ба ҷо овардӣ, чунон ки имрӯз воқеъ шудааст.2nВа гуфт: «Эй Парвардигор Худои Исроил! Худое мисли Ту на дар осмон аз боло ҳаст, на бар замин аз поён. Ту ба бандагони Худ, ки ба ҳузури Ту бо тамоми дили худ рафтор менамоянд, паймон ва меҳрубониро нигоҳ медорӣ._19nВа Сулаймон пеши қурбонгоҳи Парвардигор, дар рӯ ба рӯи тамоми ҷамоати Исроил истода, дастҳояшро сӯи осмон дароз кард,01nВа маконе дар он, барои сандуқи паймони Парвардигор муҳайё намудам, паймоне ки Ӯ бо падарони мо, вақте ки онҳоро аз замини Миср берун овард, баста буд».+/QnВа Парвардигор сухани Худро, ки ба забон ронда буд, ба ҷо овард, ва ман ба ҷои падарам Довуд ба майдон омадам ва, мувофиқи он чи Парвардигор гуфта буд, бар тахти Исроил нишастам ва хонае ба номи Парвардигор Худои Исроил бино кардам.X.+nАммо ту хонаро бино нахоҳӣ кард, балки писари ту, ки аз камари ту берун ояд, – ӯ хонаро ба номи Ман бино хоҳад кард'. -nВале Парвардигор ба падарам Довуд гуфт: 'Чун дар дили ту орзуе буд, ки хонае ба номи Ман бино намоӣ, хуб кардӣ, ки чунин орзу дар дили худ доштӣ;,,SnВа дар дили падарам Довуд орзуе буд, ки хонае ба номи Парвардигор Худои Исроил бино кунад.;+qn'Аз рӯзе ки Ман қавми Худ Исроилро аз Миср берун овардаам, шаҳреро аз ҳамаи сибтҳои Исроил барои бино кардани хонае интихоб накардаам, то ки номи Ман дар он бошад; валекин Ман Довудро баргузидам, то ки ӯ бар қавми Ман Исроил сардорӣ намояд'.*nВа гуфт: «Муборак аст Парвардигор Худои Исроил, ки бо даҳони Худ ба падарам Довуд сухан рондааст, ва бо дасти Худ онро ба ҷо овардааст! Ӯ гуфтааст:H) nВа подшоҳ рӯи худро гардонида, тамоми ҷамоати Исроилро баракат дод, ва тамоми ҷамоати Исроил меистоданд.=(un Ман хонае барои истиқомати зисти Ту бино намудаам, маконе барои он ки Ту дар он то абад сокин шавӣ».'%n Он гоҳ Сулаймон гуфт: «Парвардигор гуфтааст, ки дар меғ торикӣ сокин мешавад.n&Wn Ва коҳинон, ба сабаби абр, натавонистанд барои хизмат биистанд, зеро ки ҷалоли Парвардигор хонаи Парвардигорро пур карда буд.1%]n Ва чунин воқеъ шуд, ки чун коҳинон аз покгоҳ берун омаданд, абр хонаи Парвардигорро пур кард.<$sn Дар сандуқ чизе набуд, ғайр аз ду лавҳи сангин, ки Мусо дар Ҳӯриб дар он гузошт, вақте ки Парвардигор бо банӣ Исроил, ҳангоми берун омаданашон аз замини Миср, паймон баст.#!nВа дастакҳо он қадар дароз буданд, ки сари дастакҳо аз покгоҳе ки пеши ҳарам буд, дида мешуд, вале аз берун дида намешуд; онҳо то имрӯз дар он ҷоанд.g"InЗеро ки каррубиён болҳошонро бар макони сандуқ паҳн мекарданд; ва каррубиён сандуқ ва дастакҳояшро аз боло мепӯшониданд.a!=nВа коҳинон сандуқи паймони Парвардигорро ба маконаш, ба ҳарами хона, ба поки покҳо, зери болҳои каррубиён дароварданд.0 [nВа подшоҳ Сулаймон ва тамоми ҷамоати Исроил, ки назди ӯ ҷамъ шуда буданд, ҳамроҳи ӯ пеши сандуқ истода, гӯсфандон ва говонро қурбонӣ мекарданд, ки миқдори онҳоро, ба сабаби бисёриашон, ба ҳисоб овардан ва муайян намудан мумкин набуд. nВа сандуқи Парвардигор, ва хаймаи ҷомеъ, ва тамоми колои муқаддасро, ки дар хайма буд, бардоштанд; ва коҳинон ва левизодагон онҳоро бардоштанд.}unВа ҳамаи пирони Исроил омаданд, ва коҳинон сандуқро бардоштанд.CnВа тамоми мардуми Исроил дар моҳи этоним, ки моҳи ҳафтум аст, дар ид назди подшоҳ Сулаймон ҷамъ шуданд. r~~k}P|}{#yy!xSwRvut:rqoo8nm\lk}jihgXfwe`dcba`b_\^ \[ZYXW~VoUASS[QPOMMKJHmGFEE:DYCBA@?>= < :87654Q310v/.}- +f**(Q'&%L$ ##"A 9Q "jNR;<m N { 2gxf{Gn Ва инак, одамоне ки мегузаштанд, диданд, ки ҷасаде дар сари роҳ партофта шудааст, ва шере назди ҷасад истодааст; ва онҳо омада, дар шаҳре ки пайғамбари пиронсол дар он сокин буд, ҳикоят карданд.z+n Ва ҳангоме ки вай рафт, шере вайро дар роҳ ёфта, кушт; ва ҷасади вай дар сари роҳ партофта шуда буд, ва хар назди он меистод, ва шер назди ҷасад меистод.Oyn Ва баъд аз он ки вай нон хӯрд ва об нӯшид, харро барои вай зин кард, яъне барои пайғамбаре ки баргардонида буд.Dxn Балки баргашта, дар маконе ки дар бораи он Ӯ ба ту гуфта буд: «Нон нахӯр ва об нанӯш», ту нон хӯрдӣ ва об нӯшидӣ, бинобар ин ҷасади ту ба мақбараи падаронат дохил нахоҳад шуд'».wyn Ва ӯ ба марди Худо, ки аз Яҳудо омада буд, муроҷиат намуда, гуфт: «Парвардигор чунин мегӯяд: 'Азбаски аз иҷрои сухани Парвардигор сар тофтӣ, ва амреро, ки Парвардигор Худои ту ба ту фармуда буд, риоя нанамудӣ,]v5n Ва ҳангоме ки онҳо назди миз нишаста буданд, сухани Парвардигор бар пайғамбаре ки вайро баргардонида буд, нозил шуд,euEn Вай бо ӯ баргашта, дар хонаи ӯ нон хӯрд, ва об нӯшид. tn Ва ӯ ба вай гуфт: «Ман низ пайғамбаре мисли ту ҳастам, ва фариштае мувофиқи сухани Худованд ба ман сухан ронда, гуфт: 'Вайро бо худ ба хонаат баргардон, то ки вай нон бихӯрад ва об бинӯшад'». Аммо ӯ ба вай дурӯғ гуфт.jsOn Зеро ки ба ман мувофиқи сухани Парвардигор гуфта шудааст: 'Дар он ҷо нон нахӯр, ва об нанӯш, ва бо роҳе ки омадаӣ, барнагард'».orYn Вале вай гуфт: «Ман наметавонам бо ту баргардам ва назди ту биравам; ва дар ин макон бо ту нон нахоҳам хӯрд, ва об нахоҳам нӯшид;aq=n Ва ба вай гуфт: «Бо ман ба хона биё, ва нон бихӯр».p1n Ва аз пайи марди Худо рафта, вайро зери дарахти писта нишаста ёфт, ва ба вай гуфт: «Оё ту он марди Худо ҳастӣ, ки аз Яҳудо омадаӣ?» Вай гуфт: «Ман ҳастам».Kon Ва ӯ ба писаронаш гуфт: «Барои ман харро зин кунед». Ва онҳо барои ӯ харро зин карданд, ва ӯ бар он савор шуд;{nqn Ва падарашон ба онҳо гуфт: «Бо кадом роҳ вай рафт?» Ва писаронаш дида буданд, ки он марди Худо, ки аз Яҳудо омада буд, бо кадом роҳ рафт.m n Ва пайғамбари пиронсоле дар Байт-Ил сокин буд; ва писаронаш омада, ҳар кореро, ки марди Худо он рӯз дар Байт-Ил карда буд, ба ӯ ҳикоят намуданд, ва суханонеро, ки вай ба подшоҳ гуфта буд, ба падари худ нақл карданд.l n Ва ӯ бо роҳи дигаре рафт, ва бо роҳе ки ба Байт-Ил омада буд, барнагашт.xkkn Зеро ки ба ман мувофиқи сухани Парвардигор чунин фармуда ва гуфта шудааст: 'Нон нахӯр, ва об нанӯш, ва бо роҳе ки омадаӣ, барнагард'».j+n Валекин марди Худо ба подшоҳ гуфт: «Агар ту нисфи хонаи худро ба ман бидиҳӣ, бо ту нахоҳам рафт, ва дар ин макон на нон хоҳам хӯрд, ва на об хоҳам нӯшид.4icn Ва подшоҳ ба марди Худо гуфт: «Бо ман ба хона биё ва хӯроке бихӯр, ва ман ба ту тӯҳфа хоҳам дод».Sh!n Ва подшоҳ ба марди Худо сухан ронда, гуфт: «Лутфан, пеши Парвардигор Худои худ зорӣ намо ва барои ман дуо гӯй, то ки дасти ман ба тарафи ман баргардад». Ва марди Худо пеши Парвардигор зорӣ намуд, ва дасти подшоҳ ба тарафи вай баргашт ва мисли пештара шуд.gn Ва қурбонгоҳ аз ҳам ҷудо шуда, хокистар аз болои қурбонгоҳ пошида шуд, ҳамчун аломате ки марди Худо мувофиқи сухани Парвардигор нишон дода буд.fyn Ва ҳангоме ки подшоҳ сухани марди Худоро шунид, ки вай ба қурбонгоҳи Байт-Ил муроҷиат намуда мегуфт, Ёробъом дасти худро аз болои қурбонгоҳ дароз карда, гуфт: «Вайро дастгир кунед!» Ва дасти ӯ, ки сӯи вай дароз карда буд, хушк шуд, ва ӯ натавонист онро ба тарафи худ баргардонад.?eyn Ва дар он рӯз вай аломате нишон дода, гуфт: «Ин аст аломати он ки инро Парвардигор гуфтааст: 'Инак, ин қурбонгоҳ аз ҳам ҷудо шуда, хокистаре ки бар он аст, пошида хоҳад шуд'».Sd!n Ва мувофиқи сухани Парвардигор вай ба қурбонгоҳ муроҷиат намуда, гуфт: «Эй қурбонгоҳ, қурбонгоҳ! Парвардигор чунин мегӯяд: 'Инак, писаре дар хонадони Довуд таваллуд меёбад, ки Йӯшиёҳу ном дорад; ва ӯ коҳинони баландиҳоро, ки бар ту бухур месӯзонанд, бар ту забҳ хоҳад кард кушт, ва устухонҳои одамро бар ту хоҳанд сӯзонид'».|c un Ва инак, марди Худо мувофиқи сухани Парвардигор аз Яҳудо ба Байт-Ил омад, ва Ёробъом назди қурбонгоҳ истода буд, то ки бухур бисӯзонад. bn !Ва дар рӯзи понздаҳуми моҳи ҳаштум, – моҳе ки аз хаёли худ бофта бароварда буд, – назди қурбонгоҳе ки дар Байт-Ил сохта буд, рафт; ва иде барои банӣ Исроил барпо намуд, ва назди қурбонгоҳ омад, то ки бухур бисӯзонад.an Ва Ёробъом иде дар моҳи ҳаштум, дар рӯзи понздаҳуми моҳ, монанди иде ки дар Яҳудо буд, муқаррар намуд, ва назди он қурбонгоҳ рафт, – дар Байт-Ил ҳамин тавр амал кард, – то барои гӯсолаҳое ки сохта буд, қурбонӣ кунад; ва дар Байт-Ил коҳинони парастишгоҳеро, ки сохта буд, таъин намуд;P`n Ва парастишхонаҳо бар баландиҳо сохт, ва аз ҳар табақаи қавм, ки аз банӣ Левӣ набуданд, коҳинонро таъин намуд._n Ва ин боиси гуноҳ гардид, ва қавм пеши яке аз онҳо то Дон мерафтанд.n^Wn Ва якеро дар Байт-Ил гузошт, ва дигареро дар Дон ҷой дод.<]sn Ва подшоҳ машварат намуда, ду гӯсолаи тилло сохт. Ва ба онҳо гуфт: «Ба Уршалим рафтанатон бас аст! Инак худоёни шумо, эй Исроил, ки шуморо аз замини Миср берун овардаанд».\7n Агар ин қавм ба Уршалим бираванд, то ки дар хонаи Парвардигор қурбонӣ кунанд, он гоҳ дили ин қавм ба хоҷаи онҳо, ба Раҳабъом, подшоҳи Яҳудо, бозгашт хоҳад намуд, ва онҳо маро кушта, ба Раҳабъом, подшоҳи Яҳудо, хоҳанд баргашт».[%n Ва Ёробъом дар дили худ гуфт: «Алҳол подшоҳӣ ба хонадони Довуд хоҳад баргашт;FZn Ва Ёробъом Шакемро дар кӯҳи Эфроим бино карда, дар он сокин шуд; ва аз он ҷо баромада, Фануилро бино кард.:Yon Парвардигор чунин мегӯяд: 'Набароед ва бо бародарони худ, банӣ Исроил, ҷанг накунед! Ҳар яке ба хонаи худ баргардед, зеро ки ин аз ҷониби Ман шудааст'». Ва онҳо ба сухани Парвардигор гӯш доданд, ва мувофиқи сухани Парвардигор гашта рафтанд.dXCn «Ба Раҳабъом писари Сулаймон, подшоҳи Яҳудо, ва ба тамоми хонадони Яҳудо ва Бинёмин ва ба бақияи қавм сухан ронда, бигуй:lWSn Ва сухани Худо бар Шамаъё, марди Худо, нозил шуда, гуфт:"V?n Ва Раҳабъом ба Уршалим омада, аз тамоми хонадони Яҳудо ва аз сибти Бинёмин саду ҳаштод ҳазор нафар ҷанговарони баргузидаро ҷамъ овард, то ки бо хонадони Исроил ҷанг карда, подшоҳиро ба Раҳабъом писари Сулаймон баргардонанд.mUUn Ва чун тамоми Исроил шуниданд, ки Ёробъом баргаштааст, фиристода ӯро назди ҷамоат хонданд, ва ӯро бар тамоми Исроил подшоҳ карданд; хонадони Довудро ҳеҷ кас, ғайр аз сибти Яҳудо, тарафдорӣ накард.Tn Ва Исроил ба зидди хонадони Довуд балво* карданд, ки то имрӯз давом дорад.cSAn Ва подшоҳ Раҳабъом Адӯромро, ки сардори боҷу хироҷ буд, фиристод, вале тамоми Исроил ӯро сангборон карданд, ва ӯ мурд; ва подшоҳ Раҳабъом шитобон ба ароба савор шуд, то ки ба Уршалим бигрезад.!R=n Вале бар он банӣ Исроил, ки дар шаҳрҳои Яҳудо сокин буданд, Раҳабъом подшоҳӣ мекард.aQ=n Ва тамоми Исроил диданд, ки подшоҳ ба онҳо гӯш надод; ва қавм ба подшоҳ ҷавоб гардонида, гуфтанд: «На ҳиссаест моро дар Довуд, ва на меросе дар писари Йисой! Эй Исроил, ба хаймаҳои худ биравед! Эй Довуд, акнун хонаи худро бидон!» Ва Исроил ба хаймаҳои худ рафтанд.MPn Ва подшоҳ ба қавм гӯш надод, зеро ки ин аз ҷониби Парвардигор насиб шуда буд, то суханеро, ки Парвардигор ба воситаи Аҳиёи шилӯнӣ ба Ёробъом писари Набот гуфта буд, ба амал оварад.O'n Ва мувофиқи машварати ҷавонон ба онҳо гуфт: «Падарам юғи шуморо гарон карда буд, вале ман юғи шуморо боз ҳам гаронтар хоҳам кард; падарам шуморо бо тозиёнаҳо ҷазо медод, вале ман шуморо бо нешҳои каждум ҷазо хоҳам дод».-NUn Ва подшоҳ ба қавм ҷавоби сахт гардонид, ва машваратеро, ки пирон ба ӯ дода буданд, рад кард,~Mwn Ва Ёробъом ва тамоми қавм дар рӯзи сеюм назди Раҳабъом омаданд, чунон ки подшоҳ сухан ронда, гуфта буд: «Дар рӯзи сеюм назди ман биёед».]L5n Ва алҳол, падарам юғи гароне бар шумо ниҳода буд, вале ман юғи шуморо боз ҳам гаронтар хоҳам кард; падарам шуморо бо тозиёнаҳо ҷазо медод, вале ман шуморо бо нешҳои каждум ҷазо хоҳам дод'».SK!n Ва он ҷавонон, ки бо ӯ калон шуда буданд, ба ӯ сухан ронда, гуфтанд: «Ба ин қавм, ки ба ту сухан ронда, гуфтаанд: 'Падарат юғи моро гарон карда буд, вале ту онро барои мо сабук гардон', – ту ба онҳо чунин бигӯ: 'Ангушти хурди ман аз камари падарам ғафстар аст;1J]n Ва ба онҳо гуфт: «Шумо чӣ маслиҳат медиҳед, то ки ба ин қавм чавоб гардонам, ки онҳо ба ман сухан ронда, гуфтаанд: 'Юғеро, ки падарат бар мо ниҳода буд, сабук гардон'?»|Isn Вале ӯ машваратеро, ки пирон ба ӯ доданд, рад намуд, ва аз ҷавононе ки бо ӯ калон шуда буданд ва ба ҳузураш меистоданд, машварат пурсид,H n Ва онҳо ба ӯ сухан ронда, гуфтанд: «Агар ту имрӯз хизматгори ин қавм гардӣ, ва хизмати онҳоро ба ҷо оварӣ, ва бо ҷавобат онҳоро қонеъ гардонӣ, ва ба онҳо суханони нек гӯӣ, онҳо тамоми айём бандагони ту хоҳанд буд».UG%n Ва подшоҳ Раҳабъом ба пироне ки ба ҳузури падараш Сулаймон, дар вақти зинда будани вай, меистоданд, машварат пурсида, гуфт: «Шумо чӣ маслиҳат медиҳед, то ки ба ин қавм ҷавоб гардонам?»Fn Ба онҳо гуфт: «Биравед ва баъд аз се рӯз назди ман биёед». Ва қавм рафтанд.?Eyn «Падарат юғи моро вазнин гарон карда буд, вале ту алҳол хизмати сахти падарат ва юғи гарони вайро, ки бар мо ниҳода буд, сабук гардон, ва мо хизмати туро ба ҷо хоҳем овард».LDn Ва фиристода, ӯро хонданд; ва Ёробъом ва тамоми ҷамоати Исроил омаданд, ва ба Раҳабъом сухан ронда, гӯфтанд:Cn Ва ҳангоме ки Ёробъом писари Набот инро шунид, ӯ ҳанӯз дар Миср буд, ки ба он ҷо аз пеши подшоҳ Сулаймон гурехта буд; ва Ёробъом дар Миср сокин буд.+B Sn Ва Раҳабъом ба Шакем рафт, зеро ки тамоми Исроил ба Шакем омаданд, то ки ӯро подшоҳ кунанд.]A5n +Ва Сулаймон бо падарони худ хобид, ва дар шаҳри падараш Довуд дафн карда шуд; ва писараш Раҳабъом ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.@#n *Ва айёме ки Сулаймон дар Уршалим бар тамоми Исроил подшоҳӣ кард, чил сол буд.V?'n )Ва бақияи аъмоли корҳои Сулаймон, ва ҳар чи ӯ кард, ва ҳикмати ӯ дар китоби вақоеъномаи Сулаймон навишта шудааст.>n (Ва Сулаймон мехост Ёробъомро ба қатл расонад, вале Ёробъом бархоста, ба Миср назди Шишак, подшоҳи Миср, гурехт, ва то вафоти Сулаймон дар Миср буд.'=In 'Ва насли Довудро ба ин сабаб ба хорӣ дучор хоҳам кард, аммо на то абад ба сурати абадӣ'».T<#n &Ва агар ту ба ҳар фармудаи Ман гӯш диҳӣ, ва бо роҳҳои Ман рафтор карда, он чиро, ки дар назари Ман рост аст, ба амал оварӣ, ва фароизу аҳкоми Маро риоя намоӣ, чунон ки бандаам Довуд амал мекард, он гоҳ Ман бо ту хоҳам буд, ва хонаи мустаҳкаме барои ту бино хоҳам кард, чунон ки барои Довуд бино кардам, ва Исроилро ба ту хоҳам дод.h;Kn %Ва туро Ман ихтиёр хоҳам кард, ва ту мувофиқи ҳар орзуе ки дар дилат бошад, подшоҳӣ хоҳӣ кард, ва бар Исроил подшоҳ хоҳӣ шуд.]:5n $Ва ба писараш як сибтро хоҳам дод, то ки барои бандаам Довуд чароғе тамоми айём дар ҳузури Ман дар Уршалим бошад, – дар шаҳре ки барои Худ баргузидаам, то ки номи Худро дар он ҷойгир созам.9n #Ва подшоҳиро аз дасти писараш хоҳам гирифт, ва даҳ сибтро ба ту хоҳам дод,`8;n "Вале тамоми мамлакатро аз дасти вай нахоҳам гирифт, балки ба хотири бандаам Довуд, ки ӯро баргузидам, ва ӯ аҳкому фароизи Маро ба ҷо овард, Ман вайро дар тамоми айёми ҳаёташ раис хоҳам кард;o7Yn !Чунки онҳо Маро тарк карда, ба Аштора, худои сидӯниён, ба Камуш, худои мӯобиён, ва ба Милкӯм, худои банӣ Аммӯн, саҷда бурданд, ва бо роҳҳои Ман рафтор накарданд, то он чиро, ки дар назари Ман рост аст, ба ҷо оваранд, ва фароизу аҳкоми Маро мисли падараш Довуд риоя намоянд.6{n Ва як сибт аз они вай хоҳад буд, ба хотири бандаам Довуд ва ба хотири Уршалим, – шаҳре ки онро аз миёни ҳамаи сибтҳои Исроил баргузидаам;X5+n Ва ба Ёробъом гуфт: «Даҳ қисмашро барои худ бигир, зеро ки Парвардигор Худои Исроил чунин мегӯяд: 'Инак, Ман мамлакатро аз дасти Сулаймон пора карда мегирам, ва даҳ сибтро ба ту медиҳам;4)n Ва Аҳиё ҷомаи наверо, ки дар бар дошт, гирифта, онро ба дувоздаҳ қисм пора кард.G3 n Ва дар он вақт чунин воқеъ шуд, ки Ёробъом аз Уршалим берун омад, ва Аҳиёи шилӯнии пайғамбар, ки ҷомаи нав дар бар дошт, дар роҳ бо ӯ вохӯрд, ва ҳар дуяшон дар саҳро танҳо буданд.*2On Ва Ёробъом марди ҷанговари паҳлавоне буд; ва Сулаймон чун дид, ки ин ҷавон аз ӯҳдаи кор мебарояд, ӯро бар тамоми коргарони хонадони Юсуф назоратчӣ таъин намуд. 1n Чунин аст достони он ки ӯ бар зидди даст подшоҳ бардошт: Сулаймон Миллӯро бино карда, рахнаеро, ки дар шаҳри падараш Довуд буд, таъмир менамуд.0}n Ва Ёробъом писари Наботи эфроимӣ, аз Саредо, ки модараш Саруо ном бевазане, ва худаш навкари Сулаймон буд, бар зидди даст подшоҳ бардошт.!/=n Ва дар тамоми айёми Сулаймон вай душмани Исроил буд ва, илова бар зараре ки Ҳадад мерасонид, вай ба зидди Исроил ҷиноят мекард, ва бар Арам подшоҳӣ мекард./.Yn Ва баъд аз он ки Довуд онҳоро кушт, вай назди худ одам ҷамъ карда, сардори фавҷе гардид; ва онҳо ба Димишқ рафта, дар он сокин шуданд, ва дар Димишқ подшоҳӣ карданд.-#n Ва Худо душмани дигарро ба муқобили Сулаймон бархезонид, яъне Разӯн писари Элёдоъро, ки вай аз пеши хоҷаи худ, Ҳададозар подшоҳи Сӯбо, гурехта буд.t,cn Фиръавн ба вай гуфт: «Оё ту назди ман ба чизе эҳтиёҷ дорӣ, ки мехоҳӣ ба замини худ биравӣ?» Вай гуфт: «Не, аммо ба ман иҷозат бидеҳ».1+]n Ва Ҳадад дар Миср шунид, ки Довуд бо падарони худ хобидааст, ва сарлашкараш Юоб мурдааст; ва Ҳадад ба фиръавн гуфт: «Маро иҷозат бидеҳ, то ки ба замини худ биравам».8*kn Ва хоҳари Таҳфанис барои ӯ писараш Ҷанубатро зоид, ва Таҳфанис вайро андаруни хонаи фиръавн тарбия кард; ва Ҷанубат дар хонаи фиръавн, дар миёни писарони фиръавн буд.)n Ва Ҳадад дар назари фиръавн бағоят илтифот пайдо кард, ба тавре ки вай хоҳари зани худро, яъне хоҳари Таҳфаниси маликаро ба ӯ ба занӣ дод. (n Онҳо аз Мидён бархоста, ба Форон омаданд, ва баъзе касонро аз Форон ҳамроҳи худ гирифта, ба Миср назди фиръавн, подшоҳи Миср, омаданд, ки вай ба ӯ хона дод, ва таъминоти зиндагӣ барояш таъин намуд, ва замине ба ӯ дод.Y'-n Он гоҳ Ҳадад бо баъзе касони адӯмӣ, ки аз навкарони падараш буданд, гурехта ба Миср омад; ва Ҳадад кӯдаки хурде буд.L&n Зеро Юоб ва тамоми Исроил шаш моҳ дар он ҷо истода буданд, то даме ки тамоми наринаи Адӯмро нобуд карданд, –j%On Ҳангоме ки Довуд дар Адӯм буд, ва сарлашкараш Юоб барои дафн кардани кушташудагон омада, тамоми наринаи Адӯмро кушта буд, –O$n Ва Парвардигор душманеро ба муқобили Сулаймон бархезонид, яъне Ҳадади адӯмиро, ки аз насли подшоҳи Адӯм буд.#!n Вале тамоми мамлакатро пора карда нахоҳам гирифт: як сибтро, ба хотири бандаам Довуд ва ба хотири Уршалим, ки баргузидаам, ба писари ту хоҳам дод».]"5n Аммо дар айёми ту инро ба хотири падарат Довуд ба амал нахоҳам овард, балки аз дасти писарат пора карда хоҳам гирифт.k!Qn Ва Парвардигор ба Сулаймон гуфт: «Азбаски ту чунин рафтор намудӣ, ва паймон ва фароизи Маро, ки ба ту фармудаам, риоя накардӣ, Ман мамлакатро аз ту пора карда гирифта, онро ба навкари ту хоҳам дод.[ 1n Ба вай дар ин хусус фармуда буд, ки худоёни дигарро пайравӣ нанамояд; валекин ӯ фармудаи Парвардигорро риоя накард.win Ва Парвардигор ба Сулаймон ғазаб кард, аз он сабаб ки дилаш аз Парвардигор Худои Исроил гаштааст, ки Ӯ ду бор бар вай зоҳир гардида,X+n Ва ҳамчунин барои ҳамаи занони аҷнабии худ, ки ба худоёнашон бухур месӯзониданд ва қурбонӣ мекарданд, амал намуд. n Он гоҳ Сулаймон бар кӯҳе ки рӯ ба рӯи Уршалим аст, парастишгоҳе барои Камуш, бути зишти Мӯоб, ва барои Мӯлик, бути зишти банӣ Аммӯн, бино кард.On Ва Сулаймон дар назари Парвардигор кори бад карда, мисли падараш Довуд Парвардигорро пурра пайравӣ нанамуд. ;n Ва Сулаймон Аштора, худои сидӯниён, ва Милкӯм, бути зишти аммӯниёнро пайравӣ намуд.4cn Ва дар вақти пирии Сулаймон чунин воқеъ шуд, ки занонаш дили ӯро ба худоёни дигар моил карданд, ва дили ӯ, мисли дили падараш Довуд, ба Парвардигор Худояш амин набуд.&Gn Ва ӯ ҳафтсад зани бону ва сесад суррия* дошт; ва занонаш дили ӯро вайрон фосид* карданд.Y-n Аз халқҳое ки Худо дар бораи онҳо ба банӣ Исроил гуфта буд: «Ба онҳо духтарони худро ба шавҳар надиҳед, ва духтаронашонро ба занӣ нагиред, ки яқинан дили шуморо ба худоёни худ моил хоҳанд кард». Вале Сулаймон ба духтарони онҳо меҳр баст бо муҳаббат часпид.t en Ва подшоҳ Сулаймон, ғайр аз духтари фиръавн, бисёр занони аҷнабиро аз мӯобиён, аммӯниён, адӯмиён, сидӯниён, ҳиттиён дӯст медошт, –yn Ва як ароба аз Миср ба нархи шашсад сиқл нуқра харида ва берун оварда мешуд, ва як асп – ба баҳои саду панҷоҳ сиқл; ва ҳамчунин барои ҳамаи подшоҳони ҳиттиён ва подшоҳони арамиён ба воситаи онҳо меоварданд.[1n Ва аспонро барои Сулаймон аз Миср ва аз Қаве меоварданд: тоҷирони подшоҳ онҳоро аз Қаве ба нархи муайян мехариданд.yn Ва подшоҳ нуқраро дар Уршалим ба сангҳои кӯча баробар гардонид, ва чӯби арзро ба чӯби тутанҷир, ки дар пастӣ бисёр мерӯяд, баробар сохт.2_n Ва Сулаймон аробаҳо ва саворон ҷамъ кард: ӯ ҳазору чорсад ароба ва дувоздаҳ ҳазор савор дошт; ва ӯ онҳоро дар шаҳрҳои ароба ва назди подшоҳ дар Уршалим ҷойгир кард.}un Ва онҳо ҳар яке ҳадияи худро: ашёи колои нуқра ва колои тилло, ва либос, ва аслиҳа, ва атриёт, ва аспон, ва хачирон сол ба сол меоварданд.Jn Ва тамоми аҳли замин толиби дидори Сулаймон буданд, то ҳикматеро, ки Худо дар дили ӯ ниҳода буд, бишнаванд.2_n Ва подшоҳ Сулаймон аз ҷиҳати сарват ва ҳикмат аз ҳамаи подшоҳони рӯи замин бузургтар гардид.H n Зеро ки киштиҳои таршишии* подшоҳ дар баҳр бо киштиҳои Ҳиром буданд; дар се сол як дафъа киштиҳои таршишӣ омада, тилло ва нуқра, устухони фил ва маймунҳо ва товусҳо меоварданд.V'n Ва ҳамаи зарфҳои нӯшидании подшоҳ Сулаймон аз тилло буд, ва ҳамаи зарфҳои хонаи Ҷангали Лубнон аз зари холис буд; ҳеҷ чиз аз нуқра набуд, чунки он дар айёми Сулаймон ҳеҷ арзише надошт.O n Ва дувоздаҳ шер дар он ҷо бар шаш зинапоя аз ду тараф меистоданд; дар ягон мамлакат мисли он сохта нашуда буд. )n Тахт шаш зинапоя дошт, ва сари тахт аз пушташ доирашакл буд, ва нишастгоҳаш аз ду тараф дастмонакҳо дошт, ва ду шер аз паҳлуи дастмонакҳо меистоданд. n Ва подшоҳ тахти калоне аз устухони фил сохт, ва онро бо зари холис пӯшонид.} un Ва сесад сипари хурд аз тиллои кӯфта сохт, ки барои ҳар сипар се моне* тилло сарф шуд; ва подшоҳ онҳоро дар хонаи Ҷангали Лубнон гузошт. xb~M}|{czy=);:987#64322e1~0W/.-&, +1*z(M'u&=%$T#Y"!0 \ae ) m@eh!b;sqn Вай гуфт: «Қасам ба ҳаёти Парвардигор Худои ту, ки як кулча ҳам надорам, балки як мушт орд дар хум ва андак равған дар кӯза ҳаст, ва инак, ман як-ду чӯбпора мечинам, ва рафта, онро барои худам ва писарам мепазам, ва мо онро мехӯрем ва мемирем».^r7n Вай барои овардани об рафт, вале ӯ аз пушташ фарёд карда, гуфт: «Лутфан, як порча нон низ барои ман дар дасти худ биёр».aq=n Ва ӯ бархоста, ба Сорефот рафт, ва ҳангоме ки ба дарвозаи шаҳр расид, инак, бевазан дар он ҷо чӯбпора мечид; ва ӯ вайро ҷеғ зада, гуфт: «Лутфан, андак об барои ман дар зарфе биёр, то ки бинӯшам».ypmn «Бархоста, ба Сорефот, ки назди Сидӯн аст, бирав, ва дар он ҷо сокин шав; инак, Ман ба бевазане дар он ҷо фармудам, ки ба ту ғизо диҳад».Zo/nВа сухани Парвардигор бар ӯ нозил шуда, гуфт:{nqnВа бо мурури замон дарё хушк шуд, зеро ки борон дар замин набуд.(mKnВа зоғон барои ӯ нону гӯшт дар субҳ, ва нону гӯшт дар шом меоварданд, ва аз ҷӯй ӯ менӯшид.Vl'nВа ӯ рафта, мувофиқи сухани Парвардигор амал кард; ва рафта, назди ҷӯи Карит, ки дар рӯ ба рӯи Ӯрдун аст, сокин шуд.#kAnВа аз он дарё ту хоҳӣ нӯшид; ва Ман ба зоғон фармудам, ки дар он ҷо ба ту ғизо оваранд».8jkn«Аз ин ҷо рафта, ба тарафи шарқ рӯй овар ва назди ҷӯи Карит, ки дар рӯ ба рӯи Урдун аст, пинҳон шав.Zi/nВа сухани Парвардигор бар ӯ нозил шуда, гуфт:h nВа Илёси тишбӣ, ки аз сокинони Ҷилъод буд, ба Аҳъоб гуфт: «Ба ҳаёти Парвардигор Худои Исроил, ки ба ҳузураш истодаам, қасам мехӯрам, ки дар ин солҳо шабнам ва борон нахоҳад борид, магар ки мувофиқи сухани ман».g'n"Дар айёми ӯ Ҳиили байтилӣ Ериҳӯро бино кард: бар нахустзодаи худ Абиром, бунёди онро гузошт, ва бар писари хурдии худ Саҷуб дарвозаҳояшро шинонид, мувофиқи сухани Парвардигор, ки ба воситаи Еҳушаъ писари Нун гуфта буд.!f=n!Ва Аҳъоб Ашераро сохт; ва Аҳъоб корҳои бадашро давом дода, бештар аз ҳамаи подшоҳони Исроил, ки пеш аз ӯ буданд, Парвардигор Худои Исроилро ба ғазаб овард.e)n Ва дар хонаи Баал, ки дар Сомария бино кард, қурбонгоҳе барои Баал барпо намуд.PdnБа гуноҳҳои Ёробъом писари Набот пайравӣ карданаш магар кам буд, ки ӯ Изобал духтари Этбаал, подшоҳи сидӯниёнро ба занӣ гирифт, ва рафта, Баалро парастиш кард, ва ба вай саҷда бурд.CcnВа Аҳъоб писари Омрӣ аз ҳамаи онҳое ки пеш аз ӯ буданд, дар назари Парвардигор бештар рафтори бад кард. b;nВа Аҳъоб писари Омрӣ дар соли сию ҳаштуми Осо, подшоҳи Яҳудо, бар Исроил подшоҳ шуд; ва Аҳъоб писари Омрӣ бар Исроил дар Сомария бисту ду сол подшоҳӣ кард.9amnВа Омрӣ бо падарони худ хобид, ва дар Сомария дафн карда шуд; ва писараш Аҳъоб ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.w`inВа бақияи корҳои аъмоли Омрӣ, ки кардааст, ва корнамоие ки нишон додааст, дар китоби вақоеъномаи подшоҳони Исроил навишта шудааст.T_#nВа комилан роҳи Ёробъом писари Набот ва гуноҳҳои вайро пайравӣ намуд, ки вай Исроилро гирифтори гуноҳ гардонида буд, то ки Парвардигор Худои Исроилро бо бутҳои худ ба ғазаб оваранд.d^CnВа Омрӣ он чиро, ки дар назари Парвардигор бад буд, ба амал овард, ва аз ҳамаи онҳое ки пеш аз ӯ буданд, бадтар рафтор кард.]+nВа ӯ кӯҳи Шӯмрӯнро аз Сомар ба ду киккар нуқра харид, ва бар кӯҳ бино кард, ва номи шаҳреро, ки бино кард, ба номи Сомар, ки соҳиби кӯҳ буд, Сомария хонд.k\QnДар соли сию якуми Осо, подшоҳи Яҳудо, Омрӣ бар Исроил подшоҳ шуда, дувоздаҳ сол подшоҳӣ кард; дар Тирсо шаш сол подшоҳӣ кард.~[wnВа қавме ки тарафдори Омрӣ буданд, бар қавме ки тарафдори Тибнӣ писари Ҷинат буданд, дастболо шуданд, ва Тибнӣ мурд, ва Омрӣ подшоҳ шуд.Z+nОн гоҳ қавми Исроил ду тақсим шуданд: нисфи қавм тарафдори Тибнӣ писари Ҷинат буданд, то ки вайро подшоҳ кунанд, ва нисфи дигарашон – тарафдори Омрӣ.aY=nВа бақияи корҳои аъмоли Зимрӣ ва суиқасде ки ӯ ба амал овард, дар китоби вақоеъномаи подшоҳони Исроил навишта шудааст.UX%nАз боиси гуноҳҳои худ, ки корҳои аъмоли дар назари Парвардигор бадро ба ҷо оварда, гуноҳ кард, ва бо роҳи Ёробъом ва дар гуноҳҳои вай рафтор намуда, Исроилро гирифтори гуноҳ гардонид.|WsnВа чун Зимрӣ дид, ки шаҳр забт карда шуд, ба ҳуҷраи дохилии хонаи подшоҳ даромада, хонаи подшоҳро бар сари худ ба оташ сӯзонид, ва мурд,V!nВа Омрӣ, ва тамоми Исроил бо ӯ, аз Ҷибтӯн баромада, Тирсоро муҳосира карданд.fUGnВа қавме ки дар бошишгоҳ буданд, шуниданд, ки Зимрӣ суиқасд намудааст ва подшоҳро низ куштааст; он гоҳ тамоми Исроил Омриро, ки сарлашкар буд, дар он рӯз дар бошишгоҳ бар Исроил подшоҳ карданд.(TKnДар соли бисту ҳафтуми Осо, подшоҳи Яҳудо, Зимрӣ дар Тирсо ҳафт рӯз подшоҳӣ кард, дар сурате ки қавм назди Ҷибтӯн, ки дар дасти фалиштиён буд, урду зада буданд.LSnВа бақияи корҳои аъмоли Эло, ва ҳар чи ӯ кардааст, дар китоби вақоеъномаи подшоҳони Исроил навишта шудааст.UR%n Аз боиси ҳамаи гуноҳҳои Баъшо ва гуноҳҳои писараш Эло, ки худашон гуноҳ карда ва Исроилро гирифтори гуноҳ гардонида, Парвардигор Худои Исроилро бо бутҳои худ ба ғазаб оварда буданд.wQin Ва Зимрӣ тамоми хонадони Баъшоро, мувофиқи сухане ки Парвардигор дар бораи Баъшо ба воситаи Еҳуи пайғамбар гуфта буд, нобуд намуд,'PIn Ва ҳангоме ки вай подшоҳ шуда, бар тахти ӯ нишаст, тамоми хонадони Баъшоро кушт, ба тавре ки як нарина ҳам аз насли у ва аз хешовандон ва ёрони ӯ боқӣ нагузошт.:Oon Зимрӣ омада, ӯро дар соли бисту ҳафтуми Осо, подшоҳи Яҳудо, зарба зада кушт, ва ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.4Ncn Ва навкари ӯ Зимрӣ, ки сардори нисфи аробаҳо буд, ба муқобили ӯ суиқасд намуд. Вақте ки ӯ дар Тирсо, дар хонаи Арсо, ки нозири* дарбори ӯ дар Тирсо буд, нӯшида маст шуд,TM#nДар соли бисту шашуми Осо, подшоҳи Яҳудо, Эло писари Баъшо бар Исроил дар Тирсо подшоҳ шуда, ду сол подшоҳӣ кард.)LMnВа низ ба воситаи Еҳу писари Ҳанонии пайғамбар сухани Парвардигор дар бораи Баъшо ва хонадонӣ вай нозил шуд, – ҳам аз боиси тамоми бадие ки вай дар пеши назари Парвардигор ба амал оварда, Ӯро ба ғазаб оварда буд, ба дараҷае ки монанди хонадони Ёробъом гардида буд, ва ҳам аз боиси он ки ӯро кушта буд.3KanВа Баъшо бо падарони худ хобид, ва дар Тирсо дафн карда шуд. Ва писараш Эло ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.kJQnВа бақияи корҳои аъмоли Баъшо, ва ҳар чи ӯ кардааст, ва корнамоии ӯ дар китоби вақоеъномаи подшоҳони Исроил навишта шудааст.InКасе ки аз насли Баъшо дар шаҳр бимирад, вайро сагон хоҳанд хӯрд; ва касе ки аз насли ӯ дар саҳро бимирад, вайро мурғони ҳаво хоҳанд хӯрд».]H5nИнак, Ман Баъшо ва хонадони ӯро нобуд менамоям, ва хонадони туро мисли хонадони Ёробъом писари Набот хоҳам гардонид.4Gcn«Азбаски Ман туро аз хок баланд бардоштам, ва туро бар қавми Худ Исроил раис таъин намудам, вале ту бо роҳи Ёробъом рафтор кардӣ, ва қавми Ман Исроилро гирифтори гуноҳ гардондӣ, ба тавре ки онҳо Маро бо гуноҳҳои худ ба ғазаб оварданд, –F %nВа сухани Парвардигор бар Еҳу писари Ҳанонӣ дар бораи Баъшо нозил шуда, гуфт:#EAn"Ва он чиро, ки дар назари Парвардигор бад буд, ба амал овард, ва бо роҳи Ёробъом ва дар гуноҳҳое ки вай Исроилро гирифтори гуноҳ гардонида буд, рафтор намуд.cDAn!Дар соли сеюми Осо, подшоҳи Яҳудо, Баъшо писари Аҳиё бар тамоми Исроил дар Тирсо подшоҳ шуда, бисту чор сол подшоҳӣ кард.Cn Ва дар миёни Осо ва Баъшо, подшоҳи Исроил, тамоми айёми онҳо ҷанг буд.PBnВа бақияи корҳои аъмоли Нодоб, ва ҳар чи ӯ кардааст, дар китоби вақоеъномаи подшоҳони Исроил навишта шудааст.A1nАз боиси гуноҳҳои Ёробъом, ки худаш гуноҳ карда ва Исроилро гирифтори гуноҳ гардонида, Парвардигор Худои Исроилро бо ин исёни худ ба ғазаб оварда буд.,@SnВа ҳангоме ки вай подшоҳ шуд, тамоми хонадони Ёробъомро кушт, як нафар ҳам аз насли Ёробъом боқӣ нагузошт, то ба дараҷае ки саросар онҳоро нобуд намуд, мувофиқи сухани Парвардигор, ки ба воситаи бандаи худ Аҳиёи шилӯнӣ гуфта буд, – ?nВа Баъшо ӯро дар соли сеюми Осо, подшоҳи Яҳудо, кушта, ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.{>qnВа Баъшо писари Аҳиё, ки аз хонадони Иссокор буд, ба муқобили ӯ суиқасд намуд, ва Баъшо ӯро дар Ҷибтӯн, ки дар дасти фалиштиён буд, зарба зад, вақте ки Нодоб ва тамоми Исроил Ҷибтӯнро муҳосира карда буданд.0=[nВа он чиро, ки дар назари Парвардигор бад буд, ӯ ба амал меовард, ва бо роҳи падари худ ва дар гуноҳи вай, ки Исроилро гирифтори гуноҳ гардонида буд, рафтор менамуд.Y<-nВа дар соли дуюми Осо, подшоҳи Яҳудо, Нодоб писари Ёробъом бар Исроил подшоҳ шуд, ва ду сол бар Исроил подшоҳӣ кард.p;[nВа Осо бо падарони худ хобид, ва бо падарони худ дар шаҳри падараш Довуд дафн карда шуд; ва писараш Еҳӯшофот ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.~:wnВа бақияи тамоми корҳои аъмоли Осо ва тамоми корнамоии ӯ ва ҳар чи ӯ кардааст, ва шаҳрҳое ки ӯ бино намудааст, дар китоби вақоеъномаи подшоҳони Яҳудо навишта шудааст; аммо дар замони пирияш ӯ дарди по дошт.9nВа подшоҳ Осо тамоми аҳли Яҳудоро, бе истисно*, даъват намуд, ва онҳо сангҳои Ромо ва чӯбҳояшро, ки Баъшо бо онҳо бино карда буд, бардошта бароварданд; ва подшоҳ Осо Ҷабъи Бинёмин ва Мисфоро бо онҳо бино намуд.89nВа ҳамин ки Баъшо инро шунид, аз бино кардани Ромо даст кашида, дар Тирсо сокин шуд.S7!nВа Бин-Ҳадад ба подшоҳ Осо гӯш дода, сипаҳдорони худро ба муқобили шаҳрҳои Исроил фиристод, ва Ийюн ва Дон ва Обил-Байт-Маако ва тамоми Кинрӯтро дар тамоми замини Нафтолӣ шикаст дод.67n«Дар миёни ман ва ту паймоне бошад, чунон ки дар миёни падари ман ва падари ту паймон буд; инак, ба ту тӯҳфае аз нуқра ва тилло фиристодам; пас, паймонеро, ки бо Баъшо, подшоҳи Исроил, бастаӣ, бишкан, то ки вай аз ман дур шавад».f5GnВа Осо тамоми нуқра ва тиллоеро, ки дар хазоини хонаи Парвардигор ва хазоини хонаи подшоҳ боқӣ монда буд, гирифта, ба дасти навкаронаш дод, ва онҳоро подшоҳ Осо назди Бин-Ҳадад писари Табриммӯн писари Ҳезйӯн, подшоҳи Арам, ки дар Димишқ сокин буд, фиристода, гуфт:|4snВа Баъшо, подшоҳи Исроил, ба муқобили Яҳудо баромада, Роморо бино кард, то ки касе натавонад назди Осо, подшоҳи Яҳудо, рафтуомад кунад.3nВа дар миёни Осо ва Баъшо, подшоҳи Исроил, тамоми айёми онҳо ҷанг буд.2nВа чизҳоеро, ки падараш вақф карда буд, ва чизҳоеро, ки худаш вақф карда буд, яъне нуқра ва тилло ва зарфҳоро ба хонаи Парвардигор даровард.-1UnВале баландиҳо нобуд карда нашуданд. Аммо дили Осо тамоми айёми ӯ ба Парвардигор амин буд.#0An Ва модари худ Маакоро низ аз унвони малика маҳрум сохт, чунки вай бути зишти Ашераро сохта буд; ва бути зишти вайро шикаста, назди ҷӯи дарёи Қидрӯн сӯзонид.7/in Ва ливотагаронро аз мамлакат бадар ронд, ва ҳамаи бутҳоеро, ки падаронаш сохта буданд, дур кард.'.In Ва Осо он чиро, ки дар назари Парвардигор рост буд, мисли падараш Довуд ба амал меовард.$-Cn Ва ӯ чилу як сол дар Уршалим подшоҳӣ кард. Ва номи модараш Маако духтари Абишолӯм буд., n Ва дар соли бистуми Ёробъом, подшоҳи Исроил, Осо бар Яҳудо подшоҳ шуд.B+nВа Абиём бо падарони худ хобид, ва ӯро дар шаҳри Довуд дафн карданд. Ва писараш Осо ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.+*QnВа бақияи корҳои корнамоиҳои аъмоли Абиём ва ҳар чи ӯ кардааст, дар китоби вақоеъномаи подшоҳони Яҳудо навишта шудааст. Ва дар миёни Абиём ва Ёробъом ҷанг буд.x)knВа дар миёни Раҳабъом ва Ёробъом тамоми айёми умраш ҷанг буд.m(UnЧунки Довуд он чиро, ки дар назари Парвардигор рост буд, ба амал меовард, ва аз ҳар чи Ӯ ба вай фармуда буд, тамоми айёми умри худ дур нашудааст, ба ғайр аз рафторе ки нисбат ба Уриёи ҳиттӣ карда буд.'nАммо Парвардигор Худояш ба хотири Довуд ба ӯ чароғе дар Уршалим дод, то ки писарашро баъд аз ӯ таъин намояд ва Уршалимро устувор гардонад;&}nВа дар ҳамаи гуноҳҳое ки падараш пеш аз ӯ карда буд, рафтор менамуд; ва дилаш ба Парвардигор Худояш, мисли дили падараш Довуд, амин набуд.%'nСе сол ӯ дар Уршалим подшоҳӣ кард; ва номи модараш Маако духтари Абишолӯм буд.$ /nВа дар соли ҳаждаҳуми подшоҳии Ёробъом писари Набот Абиём бар Яҳудо подшоҳ шуд.$#CnВа Раҳабъом бо падарони худ хобид, ва бо падарони худ дар шаҳри Довуд дафн карда шуд. Ва номи модараш Наамои аммӯнӣ буд. Ва писараш Абиём ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.v"gnВа дар миёни Раҳабъом ва Ёробъом ҳама вақт ҷанг бурда мешуд.S!!nВа бақияи корҳои аъмоли Раҳабъом ва ҳар чи ӯ кардааст, дар китоби вақоеъномаи подшоҳони Яҳудо навишта шудааст.w inВа ҳар бор, ки подшоҳ ба хонаи Парвардигор мерафт, шотирон онҳоро мебардоштанд, ва баъд онҳоро ба ҳуҷраи шотирон бармегардониданд.|snВа подшоҳ Раҳабъом ба ҷои онҳо сипарҳои мисин сохта, ба дасти сардорони шотироне* ки дари хонаи подшоҳро нигаҳбонӣ мекарданд, супурд. nВа ганҷҳои хонаи Парвардигор, ва ганҷҳои хонаи подшоҳро гирифт, – ҳама чизро гирифт; ва ҳамаи сипарҳои тиллоро, ки Сулаймон сохта буд, гирифт.KnВа дар соли панҷуми подшоҳии Раҳабъом чунин воқеъ шуд, ки Шишак, подшоҳи Миср, ба муқобили Уршалим баромад;nВа ливотагарон* низ дар ин кишвар буданд: онҳо ҳамаи корҳои зишти халқҳоеро, ки Парвардигор аз пеши банӣ Исроил бадар ронда буд, ба ҷо меоварданд.\3nВа онҳо низ барои худ бар ҳар тали баланд ва зери ҳар дарахти сабз парастишгоҳҳо ва сутунҳо ва Ашераҳо бино карданд.6gnВа аҳли Яҳудо он чиро, ки дар назари Парвардигор бад буд, ба амал оварданд, ва бо гуноҳҳое ки карданд, бештар аз ҳар чи падаронашон карда буданд, Ӯро ба ғазаб оварданд. nВа Раҳабъом писари Сулаймон дар Яҳудо подшоҳӣ мекард; дар вақти подшоҳ шуданаш Раҳабъом чилу яксола буд, ва ҳафдаҳ сол дар Уршалим подшоҳӣ кард, – дар шаҳре ки Парвардигор аз ҳамаи сибтҳои Исроил баргузидааст, то ки номи Худро дар он ҷойгир созад. Ва номи модари ӯ Наамои аммӯнӣ буд.X+nВа айёме ки Ёробъом подшоҳӣ кард, бисту ду сол буд; ва ӯ бо падарони худ хобид, ва писараш Нодоб ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.nВа бақияи корҳои аъмоли Ёробъом – чӣ гуна ҷанг карданаш ва чӣ гуна подшоҳӣ карданаш, – дар китоби вақоеъномаи подшоҳони Исроил навишта шудааст. nВа ӯро дафн карданд, ва барои ӯ тамоми Исроил навҳа намуданд, мувофиқи сухани Парвардигор, ки ба воситаи бандаи Худ Аҳиёи пайғамбар гуфта буд.=unВа зани Ёробъом бархоста, равона шуд ва ба Тирсо омад; ҳамин ки вай ба остонаи хона расид, бача мурд.iMnВа Исроилро таслим хоҳад намуд, ба сабаби гуноҳҳои Ёробъом, ки вай худаш гуноҳ кард, ва Исроилро гирифтори гуноҳ гардонид».3nВа Парвардигор Исроилро зарба хоҳад зад, ва онҳо мисли нае ки дар об мекалавад, хоҳанд буд; ва Исроилро аз ин замини хубе ки ба падаронашон дода буд, решакан хоҳад кард, ва онҳоро ба он тарафи дарё пароканда хоҳад намуд, чунки онҳо барои худ бутҳои Ашера сохта, Парвардигорро ба ғазаб оварданд;ynВа Парвардигор барои Худ подшоҳе бар Исроил таъин хоҳад намуд, ки вай хонадони Ёробъомро худи имрӯз нобуд хоҳад кард, ва низ баъд аз ин; n Ва тамоми Исроил барои вай навҳа* намуда, вайро дафн хоҳанд кард, зеро ки танҳо вай аз Ёробъом ба мақбара дохил хоҳад шуд, чунки дар вай аз хонадони Ёробъом чизи хубе нисбат ба Парвардигор Худои Исроил ёфт шудааст;7n Ва ту бархоста, ба хонаи худ бирав; пойҳоят ба шаҳр расидан замон кӯдак хоҳад мурд;%En Ҳар кӣ аз Ёробъом дар шаҳр бимирад, вайро сагон хоҳанд хӯрд, ва ҳар кӣ дар саҳро бимирад, вайро мурғони ҳаво хоҳанд хӯрд, зеро ки Парвардигор чунин гуфтааст'.Bn Бинобар ин, инак Ман бар хонадони Ёробъом фалокат меоварам, ва аз Ёробъом ҳар нарина ва ҳар бандӣ ва озодро, ки дар Исроил бошанд, нобуд менамоям, ва хонадони Ёробъомро тамоман нест мекунам, чунон ки нопокиро саргинро* то ба охир нест мекунанд;F n Ва ту аз ҳамаи онҳое ки пеш аз ту буданд, бадтар рафтор кардӣ, ва рафта, худоёни дигар ва бутҳои рехтае барои худ сохтӣ, то ки Маро ба ғазаб оварӣ; ва Маро ту аз худ дур андохтӣ, -< snВа мамлакатро аз хонадони Довуд пора карда гирифтам, ва онро ба ту додам, вале ту мисли бандаам Довуд набудӣ, ки вай аҳкоми Маро риоя мекард ва бо тамоми дили худ Маро пайравӣ намуда, фақат он чиро, ки дар назари Ман рост аст, ба амал меовард;* OnРафта, ба Ёробъом бигӯ: 'Парвардигор Худои Исроил чунин мегӯяд: азбаски Ман туро аз миёни қавм сарафроз кардам, ва туро бар қавми Худ Исроил раис таъин намудам,J nВа чун Аҳиё садои пойҳои вайро, ки ба дар дохил мешуд, шунид, гуфт: «Эй зани Ёробъом, дохил шав! Чаро ту худро ношинос вонамуд мекунӣ? Ман бо сухани сахт назди ту фиристода шудаам;m UnВа Парвардигор ба Аҳиё гуфт: «Инак, зани Ёробъом меояд, то дар бораи писараш, ки бемор аст, чизе аз ту бипурсад; ба вай чунин ва чунин бигӯ; ва ҳангоме ки вай меояд, худро ношинос вонамуд хоҳад кард».)MnВа зани Ёробъом ҳамин тавр амал кард, ва бархоста, ба Шилӯ рафт, ва ба хонаи Аҳиё омад; вале Аҳиё наметавонист бубинад, зеро ки чашмонаш аз пирӣ нобино шуда буд.cAnВа дар дасти худ даҳто нон, ва кулчаҳо, ва кӯзаи асал гирифта, назди ӯ бирав; ӯ ба ту хоҳад гуфт, ки ҳоли кӯдак чӣ мешавад».7nВа Ёробъом ба зани худ гуфт: «Лутфан, бархоста, намуди худро дигаргун соз, то надонанд, ки ту зани Ёробъом ҳастӣ, ва ба Шилӯ бирав; инак, Аҳиёи пайғамбар дар он ҷост, ки ӯ дар бораи ман гуфта буд, ки бар ин қавм подшоҳ хоҳам шуд.X -nДар он замон Абиё, писари Ёробъом, бемор шуд.,Sn "Ин боиси гуноҳкор шудани хонадони Ёробъом гардид, то ки он аз рӯи замин несту нобуд шавад.oYn !Баъд аз ин воқеа Ёробъом аз роҳи бади худ нагашт, балки аз ҳар табақаи қавм коҳинони баландиҳоро таъин кардан гирифт: ҳар кӣ мехост, вайро ӯ таъин менамуд, то ки аз ҷумлаи коҳинони баландиҳо гардад..Wn Зеро сухане ки вай дар бораи қурбонгоҳи Байт-Ил ва дар бораи ҳамаи баландиҳои шаҳрҳои Сомария мувофиқи сухани Парвардигор гуфта буд, ҳатман ба амал хоҳад омад».dCn Ва баъд аз он ки вайро дафн кард, ба писаронаш сухан ронда, гуфт: «Вақте ки бимирам, маро дар мақбарае ки марди Худо дар он дафн шудааст, дафн кунед, устухонҳоямро назди устухонҳои вай бимонед;;qn Ва ӯ ҷасади вайро дар мақбараи худ гузошт; ва барои вай мотам гирифта, гуфтанд: «Эй вой бародарам!»9n Ва пайғамбар ҷасади марди Худоро бардошта болои хар гузошт ва гардонида бурд; ва пайғамбари пиронсол ба шаҳр омад, то ки мотам гирифта, вайро дафн кунад.~#n Ва ӯ рафта, ҷасади вайро ёфт, ки дар сари роҳ партофта шуда буд, ва хар ва шер назди ҷасад меистоданд; шер ҷасадро нахӯрда буд, ва харро надарида буд.+}Qn Ва ӯ ба писаронаш сухан ронда, гуфт: «Барои ман харро зин кунед». Ва онҳо онро зин карданд./|Yn Ва пайғамбаре ки вайро аз роҳ баргардонида буд, инро шунида, гуфт: «Ин ҳамон марди Худост, ки аз иҷрои сухани Худо сар тофт, ва Парвардигор вайро ба шер супурдааст, ва он вайро мувофиқи сухани Парвардигор, ки ба ӯ гуфта буд, куштааст». o<~}||%{$z'ywvvDu]ts]rrpofnjmvll7jj;hlff-e?dcbaM`_^\|[2YXPVkUNTHS1RQ'PO1NLKKJ==<1;p:U8[6@5v42100/..(,+>)(t''&$#a!!G`U[wb9 6 a <b1n Ва онҳо палосҳо бар камари худ ва арғамчинҳо бар сари худ бастанд, ва назди подшоҳи Исроил омада, гуфтанд: «Бандаат Бин-Ҳадад мегӯяд: 'Лутфан, ба ҷони ман раҳм намо'». Ва ӯ гуфт: «Оё вай ҳанӯз зинда аст? Вай бародари ман аст».?aynВа бандагонаш ба ӯ гуфтанд: «Инак, мо шунидаем, ки подшоҳони хонадони Исроил подшоҳони эҳсонкоранд меҳрубонанд; пас, палосҳо ба камари худ ва арғамчинҳо бар сари худ бибандем, ва назди подшоҳи Исроил бароем, ки ӯ шояд ба ҷони ту раҳм намояд».*`OnВа боқимондагон ба шаҳри Афиқ гурехтанд, ва ҳисор бар бисту ҳафт ҳазор нафар боқимондагон фурӯ ғалтид; ва Бин-Ҳадад гурехта, дар шаҳр ба ҳуҷраи дохилӣ даромад._'nВа инҳо ба муқобили онҳо ҳафт рӯз урду заданд, ва дар рӯзи ҳафтум ҳарбу зарб оғоз шуд, ва банӣ Исроил аз арамиён сад ҳазор пиёдаро дар як рӯз куштанд. ^ nВа он марди Худо наздик омад, ва ба подшоҳи Исроил сухан ронда, гуфт: «Парвардигор чунин мегӯяд: 'Азбаски арамиён гуфтанд, ки Парвардигор Худои кӯҳҳост, вале Худои водиҳо нест, бинобар ин Ман тамоми ин издиҳоми азимро ба дасти ту хоҳам супурд, то бидонед, ки Ман Парвардигор ҳастам'».j]OnВа банӣ Исроил ба шумор оварда ва бо хӯрокворӣ таъмин карда шуданд, ва ба пешвози онҳо рафтанд; ва банӣ Исроил ба муқобили онҳо мисли ду рамаи бузон урду заданд, вале арамиён заминро пур карданд.Q\nВа баъд аз гузаштани як сол Бин-Ҳадад арамиёнро дар шумор овард, ва ба Афиқ баромад, то ки бо Исроил ҷанг кунад.@[{nВа ту лашкареро ба қадри лашкаре ки аз ту талаф шудааст, асп дар ивази асп, ва ароба дар ивази ароба, барои худ барпо намо, ва мо бо онҳо дар даштрӯя ҷанг карда, ҳатман бар онҳо ғолиб хоҳем омад». Вай ба овози онҳо гӯш дода, ҳамин тавр амал намуд.@Z{nВа ту ба ин мазмун амал намо: ҳар яке аз подшоҳонро аз ҷояш дур сохта, волиёнро ба ҷои онҳо таъин намо.QYnВа бандагони подшоҳи Арам ба вай гуфтанд: «Худоёни кӯҳҳо худоёни онҳоянд, бинобар ин онҳо бар мо ғолиб омаданд, валекин агар бо онҳо дар даштрӯя ҷанг кунем, ҳатман ғолиб хоҳем омад;kXQnВа он пайғамбар ба подшоҳи Исроил наздик омада, ба ӯ гуфт: «Рафта, худро мустаҳкам намо, ва бидон ва бубин, ки чӣ мекунӣ, зеро ки баъд аз гузаштани як сол подшоҳи Арам ба муқобили ту хоҳад баромад».3WanВа подшоҳи Исроил берун омада, аспон ва аробаҳоро зарба зад, ва ба Арам шикасти азиме расонид.jVOnВа ҳар яке аз онҳо ҳарифи худро зада куштанд, ва арамиён рӯ ба гурез оварданд, ва исроилиён онҳоро таъқиб мекарданд; ва Бин-Ҳадад, подшоҳи Арам, ба асп савор шуда, бо чанде аз сарваронаш раҳоӣ ёфт.7UinВа инҳо, яъне навкарони сарварони вилоятҳо ва лашкаре ки аз ақибашон буд, аз шаҳр берун омаданд.TnВай гуфт: «Хоҳ барои сулҳ берун омада бошанд, онҳоро зинда дастгир кунед, ва хоҳ барои ҳарбу зарб берун омада бошанд, онҳоро зинда дастгир кунед».S!nВа навкарони сарварони вилоятҳо аввал берун омаданд. Ва Бин-Ҳадад фиристод, ва ба вай хабар расонида, гуфтанд: «Аз Сомария одамон берун омадаанд».%REnВа онҳо дар нимирӯзӣ берун омаданд; ва Бин-Ҳадад бо он подшоҳон, яъне бо сию ду подшоҳе ки ба ӯ мадад мерасониданд, дар хаймаҳо шаробнӯшӣ карда маст шуда буд.WQ)nВа ӯ навкарони сарварони вилоятҳоро дар шумор овард, ва онҳо дусаду сию ду нафар буданд; ва баъд аз онҳо тамоми қавмро, тамоми банӣ Исроилро дар шумор овард, ки ҳафт ҳазор нафар буданд.EPnВа Аҳъоб гуфт: «Ба воситаи кӣ?» Вай гуфт: «Парвардигор чунин мегӯяд: 'Ба воситаи навкарони сарварони вилоятҳо'». Ва ӯ гуфт: «Кист, ки ба ҳарбу зарб шурӯъ намояд?» Вай гуфт: «Ту».Oyn Ва инак, пайғамбаре ба Аҳъоб, подшоҳи Исроил, наздик омада, гуфт: «Парвардигор чунин мегӯяд: 'Оё ин издиҳоми азимро мебинӣ? Инак, Ман имрӯз онҳоро ба дасти ту месупорам, то бидонӣ, ки Ман Парвардигор ҳастам'».sNan Ва ҳангоме ки вай ин суханро шунид, дар ҳолате ки бо подшоҳон дар хаймаҳо бо шаробнӯшӣ машғул буд, ба навкаронаш гуфт: «Манҷаниқҳоро тайёр кунед!» Ва онҳо манҷаниқҳоро ба муқобили шаҳр тайёр карданд.M n Ва подшоҳи Исроил ҷавоб гардонида, гуфт: «Бигӯед: 'Он ки шамшер ба камар мебандад, набояд мисли он ки шамшер аз камар мекушояд, фахр намояд'».LLn Ва Бин-Ҳадад назди ӯ фиристода, гуфт: «Худоён ба ман чунин ҷазо диҳанд ва зиёда аз он бикунанд, агар чанги ғубори Сомария барои ҳамаи одамоне ки ҳамроҳи мананд, як муштӣ бирасад».K!n Ва ӯ ба қосидони Бин-Ҳадад гуфт: «Ба хоҷаам подшоҳ бигӯед: 'Ҳар чи бори аввал ба бандаи худ дар бораи он фиристодӣ, ба ҷо хоҳам овард, вале ин корро наметавонам ба ҷо оварам'». Ва қосидон рафта, ҷавобро ба вай расониданд.JnВа ҳамаи пирон ва тамоми қавм ба ӯ гуфтанд: «Гӯш накун ва розӣ нашав». InВа подшоҳи Исроил ҳамаи пирони Исроилро даъват намуда, гуфт: «Бидонед ва бубинед, ки вай қасди баде дорад, зеро вақте ки вай оид ба занон ва писаронам ва нуқра ва тиллоям фиристода буд, ман даъвояшро рад накардам»._H9nАз ин рӯ, фардо ман навкарони худро назди ту мефиристам, то ки хонаи ту ва хонаҳои навкаронатро кофтуков кунанд, ва ҳар чиро, ки дар назари ту писандида аст, ба дасти худ гирифта, бибаранд'».VG'nВа қосидон бори дигар омада, гуфтанд: «Бин-Ҳадад чунин фармуда, мегӯяд: 'Ман назди ту фиристода гуфта будам, ки нуқраи худ ва тиллои худ ва занони худ ва писарони худро ту ба ман бидиҳӣ;pF[nВа подшоҳи Исроил ҷавоб гардонида, гуфт: «Эй хоҷаам подшоҳ, бигзор мувофиқи гуфтаи ту ман ва тамоми дороии ман аз они ту бошем».gEInВа ба ӯ гуфт: «Бин-Ҳадад чунин мегӯяд: 'Нуқраи ту ва тиллои ту аз они ман аст; занон ва писарони беҳтарини ту аз они мананд'».tDcnВа қосидонро назди Аҳъоб, подшоҳи Исроил, ба шаҳр фиристод.8C mnВа Бин-Ҳадад, подшоҳи Арам, тамоми лашкари худро ҷамъ кард, ва сию ду подшоҳ, аспон ва аробаҳо ҳамроҳи вай буданд; ва баромада, Сомарияро муҳосира намуд, ва он ҷанг кард. BnВа барои пайравии ӯ баргашта, як ҷуфт говҳоро гирифт, ва онҳоро забҳ намуда, гӯшташонро бар оташи олоти говон пухт, ва онро ба мардум дод, ва онҳо хӯрданд; ва бархоста, аз ақиби Илёс рафт, ва хизмати ӯро ба ҷо овард.fAGnВай говҳоро тарк намуда, аз ақиби Илёс давид, ва гуфт: «Иҷозат бидеҳ, ки падару модару худро бибӯсам, сипас аз ақиби ту биравам». Ва ӯ ба вай гуфт: «Бирав ва баргард, зеро ки ман ба ту чӣ кардаам?»|@snВа ӯ аз он ҷо рафта, Элишоъ писари Шофотро ёфт, ки вай шудгор мекард; дувоздаҳ ҷуфт гов пешопеши вай, ва худаш бо ҷуфти дувоздаҳум буд. Ва Илёс аз пеши вай гузашта ридои болопӯши худро бар китфи вай партофт.?nВа Ман дар Исроил ҳафт ҳазор нафарро боқӣ хоҳам гузошт, – ҳар зонуеро, ки пеши Баал хам нашудааст, ва ҳар даҳонеро, ки вайро набӯсидааст».d>CnВа ҳар кӣ аз шамшери Ҳазоил раҳо шавад, вайро Еҳу хоҳад кушт; ва ҳар кӣ аз шамшери Еҳу раҳо шавад, вайро Элишоъ хоҳад кушт.='nВа Еҳу писари Нимширо ба подшоҳӣ бар Исроил тадҳин намо, ва Элишоъ писари Шофотро, ки аз Обил-Маҳӯло мебошад, ба пайғамбарӣ ба ҷои худат тадҳин намо.g<InВа Парвардигор ба ӯ гуфт: «Рафта, бо роҳи худ ба биёбони Димишқ баргард, ва омада, Ҳазоилро ба подшоҳӣ бар Арам тадҳин намо;v;gnВа ӯ гуфт: «Ман барои Парвардигор Худои лашкарҳо рашки азиме дорам, зеро ки банӣ Исроил паймони Туро тарк намудаанд, қурбонгоҳҳои Туро вайрон кардаанд ва пайғамбарони Туро бо шамшер куштаанд; ва танҳо ман боқӣ мондаам, вале ҷони маро низ металабанд, то ки онро бигиранд».]:5n Ва ҳангоме ки Илёс инро шунид, рӯи худро бо болопӯши ридои худ пӯшонида, берун омад ва дар даҳани мағора истод. Ва инак, овозе ба ӯ муроҷиат намуда, гуфт: «Эй Илёс, туро дар ин ҷо чӣ кор аст?»F9n Ва баъд аз заминҷунбӣ – оташе, вале Парвардигор дар оташ нест. Ва баъд аз оташ – садои пичирроси оҳиста.8)n Ва гуфт: «Берун ой ва бар кӯҳ ба ҳузури Парвардигор биист». Ва инак, Парвардигор мегузарад, ва боди азим ва пурзӯре кӯҳҳоро ба ҳузури Парвардигор аз ҳам ҷудо ва харсангҳоро пора-пора мекунад, вале Парвардигор дар бод нест. Ва баъд аз бод – заминҷунбие, вале Парвардигор дар заминҷунбӣ нест.v7gn Ва ӯ гуфт: «Ман барои Парвардигор Худои лашкарҳо рашки азиме дорам, зеро ки банӣ Исроил паймони Туро тарк намудаанд, қурбонгоҳҳои Туро вайрон кардаанд ва пайғамбарони Туро бо шамшер куштаанд; ва танҳо ман боқӣ мондаам, вале ҷони маро низ металабанд, то ки онро бигиранд».6)n Ва дар он ҷо ба мағорае даромад, ва шабро дар он гузаронид. Ва инак, сухани Парвардигор бар ӯ нозил шуда, ба ӯ гуфт: «Эй Илёс, туро дар ин ҷо чӣ кор аст?»=5unВа ӯ бархоста, хӯрд ва нӯшид, ва бо қуввати ин хӯрок чил рӯз ва чил шаб то Ҳӯриб, ки кӯҳи Худост, рафт.R4nВа фариштаи Парвардигор бори дуюм омад, ва ба ӯ даст расонда, гуфт: «Бархез, бихӯр, зеро ки роҳи дуре пеши туст».T3#nВа ӯ нигарист, ва инак, назди сараш кулчаи бар лахчаҳо пухташуда ва кӯзаи об буд. Ва ӯ хӯрд ва нӯшид, ва боз хобид.?2ynВа зери дарахти ратам* дароз кашида, хобид. Ва инак, фариштае ба ӯ даст расонда, гуфт: «Бархез, бихӯр».1ynВа худаш дар биёбон роҳи якрӯзаро тай намуд, ва омада, зери дарахти ратам нишаст, ва ба ҷони худ маргро хоста, гуфт: «Бас аст! Алҳол, эй Парвардигор, ҷони маро бигир, зеро ки ман аз падарони худ беҳтар нестам».}0unВа ӯ ин хатарро дида, бархост ва барои ҳифзи ҷони худ равона шуда, ба Беэр-Шобаъ, ки дар Яҳудост, омад, ва навкари худро дар он ҷо гузошт.6/gnВа Изобал қосидеро назди Илёс фиристода, гуфт: «Худоён ба ман ҷазо диҳанд ва зиёда аз он бикунанд, агар фардо дар ҳамин вақт ҷони туро мисли ҷони яке аз онҳо насозам».5. gnВа Аҳъоб ба Изобал аз он чи Илёс кард, ва чӣ гуна тамоми пайғамбаронро бо шамшер кушт, хабар дод.D-n.Ва дасти Парвардигор бар Илёс буд, ва ӯ камари худро баста, пешопеши Аҳъоб то даромадгоҳи Изреил давид.S,!n-Дар ин миён осмон аз абрҳо ва аз бод тира шуда, борони сахт борид; ва Аҳъоб ба аробааш савор шуда, ба Изреил рафт.S+!n,Ва дар бори ҳафтум вай гуфт: «Инак, абри хурде ба андозаи кафи одам аз баҳр мебарояд». Ва ӯ гуфт: «Баромада, ба Аҳъоб бигӯй: 'Аробаатро баста, фуруд ой, то ки борон ба ту монеъ нашавад'»."*?n+Ва ба навкари худ гуфт: «Лутфан, баромада ба тарафи баҳр бингар». Вай баромада, нигарист ва гуфт: «Чизе нест». Ҳафт бор Илёс ба ӯ гуфт: «Боз бирав ва бингар».~)wn*Ва Аҳъоб баромад, то ки бихӯрад ва бинӯшад; ва Илёс бар қуллаи Кармил баромада, бар замин хам шуд, ва рӯи худро ба миёни зонуҳояш гузошт.(9n)Ва Илёс ба Аҳъоб гуфт: «Баромада, бихӯр ва бинӯш, зеро ки садои борони зиёде меояд».^'7n(Ва Илёс ба онҳо гуфт: «Пайғамбарони Баалро дастгир кунед, як нафар ҳам аз онҳо раҳо нашавад!» Ва онҳоро дастгир карданд. Ва Илёс онҳоро назди ҷӯи Қишӯн фуруд овард, ва дар он ҷо онҳоро кушт.@&{n'Ва тамоми қавм инро диданд, ва бар рӯи худ афтода, гуфтанд: «Парвардигор Худост! Парвардигор Худост!»U%%n&Ва оташи Парвардигор фурӯ рехта, қурбонии сӯхтанӣ ва ҳезум ва хокро фурӯ бурд, ва оберо, ки дар хандақ буд, лесид. $n%Маро бишнав, эй Парвардигор, ба ман ҷавоб деҳ! Ва бигзор ин қавм дарк кунанд, ки Ту Парвардигор Худо ҳастӣ, ва Ту дили онҳоро хоҳӣ баргардонид».E#n$Ва дар вақти баровардани қурбонии шом Илёси пайғамбар наздик омада, гуфт: «Эй Парвардигор, Худои Иброҳим, Исҳоқ ва Исроил! Бигзор имрӯз маълум гардад, ки Ту дар Исроил Худо ҳастӣ, ва ман бандаи Ту ҳастам, ва ҳамаи инро мувофиқи сухани Ту кардаам.}"un#Ва об гирдогирди қурбонгоҳ ҷорӣ шуд, ва хандақ низ аз об пур шуд.k!Qn"Ва гуфт: «Чор хумро об пур карда, бар қурбонии сӯхтанӣ ва бар ҳезум бирезед». Ва гуфт: «Бори дуюм ин корро бикунед!» Ва бори дуюм карданд. Ва гуфт: «Бори сеюм ин корро бикунед!» Ва бори сеюм карданд. n!Ва ҳезумро ҷо ба ҷо монд; ва говро пора-пора карда, бар ҳезум гузошт.san Ва аз он сангҳо қурбонгоҳе ба номи Парвардигор бино кард; ва гирдогирди қурбонгоҳ хандақе сохт, ки масоҳати ду сео* тухмиро дошт.nВа Илёс дувоздаҳ санг гирифт, мувофиқи шумораи сибтҳои банӣ Яъқуб, ки сухани Парвардигор бар ӯ нозил шуда, гуфта буд: «Номи ту Исроил хоҳад буд».!nВа Илёс ба тамоми қавм гуфт: «Ба ман наздик оед». Ва тамоми қавм ба ӯ наздик омаданд; ва ӯ қурбонгоҳи Парвардигорро, ки вайрон шуда буд, таъмир кард.nВа баъд аз гузаштани нимирӯзӣ онҳо то вақти баровардани қурбонии шом доду фарёд карданд, валекин на садое буд, на ҷавобе ва на таваҷҷӯҳе.-nВа онҳо бо овози баланд фарёд мекарданд, ва худро, мувофиқи одати худ, бо шамшерҳо ва найзаҳо захмдор мекарданд, ба дараҷае ки хун бар онҳо ҷорӣ мешуд.a=nВа дар нимирӯзӣ Илёс онҳоро ришханд масхара намуда, гуфт: «Бо овози баланд фарёд кунед, зеро ки вай худост; шояд, ба фикре фурӯ рафта бошад, ё барои қазои ҳоҷат дур шуда бошад ё бо чизе дигаре машғул бошад, ё дар сафар бошад, шояд, хоб рафта бошад, ва бедор шавад».$CnВа говеро, ки ба онҳо дода шуд, гирифта, тайёр карданд, ва номи Баалро аз субҳ то нимирӯзӣ хонда, гуфтанд: «Эй Баал, ба мо ҷавоб гардон!» Вале на садое буд ва на ҷавобе. Ва онҳо назди қурбонгоҳе ки сохта буданд, ҷастухез мекарданд.6gnВа Илёс ба пайғамбарони Баал гуфт: «Як говро барои худ интихоб намуда, шумо аввал тайёр кунед, зеро ки бисёр ҳастед; ва номи худои худро бихонед, вале оташ нагузоред».FnВа шумо номи худои худро бихонед, ва ман номи Парвардигорро хоҳам хонд, ва он Худое ки бо оташ ҷавоб гардонад, Ӯ Худо бошад». Ва тамоми қавм ҷавоб дода, гуфтанд: «Дуруст гуфтӣ».nБигзор ба мо ду гов диҳанд, ва онҳо бигзор як говро барои худ интихоб намоянд, ва онро пора-пора карда, бар ҳезум монанд, вале оташ нагузоранд; ва ман гови дигарро тайёр карда, бар ҳезум мемонам, вале оташ намегузорам.sanВа Илёс ба қавм гуфт: «Ман танҳо ҳамчун пайғамбари Парвардигор боқӣ мондаам, валекин пайғамбарони Баал чорсаду панҷоҳ нафаранд.'nВа Илёс ба тамоми қавм наздик омада, гуфт: «То ба кай шумо дар миёни ду ақида мекалавед? Агар Парвардигор аст Худо, – Ӯро пайравӣ намоед, ва агар Баал аст, – вайро пайравӣ намоед». Вале қавм дар ҷавоби ӯ сухане нагуфтанд.(KnВа Аҳъоб назди тамоми банӣ Исроил фиристод, ва пайғамбаронро бар кӯҳи Кармил ҷамъ кард.p[nВа алҳол фиристода, тамоми Исроилро назди ман бар кӯҳи Кармил ҷамъ кун, ва низ чорсаду панҷоҳ нафар пайғамбарони Баал ва чорсад нафар пайғамбарони Ашераро, ки аз дастархони Изобал хӯрок мехӯранд».!=nВа ӯ гуфт: «Исроилро ман ба изтироб наандохтаам, балки ту ва хонадони падарат, чунки шумо аҳкоми Парвардигорро тарк кардед, ва ту Баалҳоро пайравӣ намудӣ.4cnВа ҳангоме ки Аҳъоб Илёсро дид, Аҳъоб ба ӯ гуфт: «Оё ту ҳастӣ, ки Исроилро ба изтироб андохтаӣ?»5nВа Убадёҳу ба пешвози Аҳъоб рафта, ба вай хабар дод; ва Аҳъоб ба пешвози Илёс рафт.jOnВа Илёс гуфт: «Ба ҳаёти Парвардигори лашкарҳо, ки ба ҳузураш истодаам, қасам мехӯрам, ки имрӯз худро ба вай нишон хоҳам дод». %nВа алҳол ту мегӯӣ: рафта ба оғоят бигӯй: 'Илёс ин ҷост'. Пас, ӯ маро хоҳад кушт»." ?n Оё хоҷаам хабар наёфтааст аз он чи ман кардам, яъне вақте ки Изобал пайғамбарони Парвардигорро мекушт, ман сад нафар пайғамбарони Парвардигорро дар мағораҳо панҷоҳнафарӣ пинҳон кардам, ва онҳоро бо нон ва об таъмин намудам;K n Ва чунин воқеъ хоҳад шуд, ки чун аз пеши ту биравам, ва Рӯҳи Парвардигор туро ба ҷое ки намедонам, бардошта барад, ва ман рафта ба Аҳъоб хабар диҳам, ва ӯ туро наёбад, – дар он сурат ӯ маро хоҳад кушт; ва бандаат аз бачагии худ аз Парвардигор метарсад;r _n Ва алҳол ту мегӯӣ: рафта, ба хоҷаи худ бигӯй: 'Илёс ин ҷост'. n Қасам ба ҳаёти Парвардигор Худои ту, ки қавме ва мамлакате нест, ки хоҷаам барои ҷустуҷӯи ту ба он ҷо нафиристода бошад, ва онҳо мегуфтанд: 'Ин ҷо нест'; ва ӯ он мамлакат ва халқро қасам медод, ки туро наёфтаанд;4cn Вай гуфт: «Ман чӣ гуноҳ кардаам, ки ту бандаи худро ба дасти Аҳъоб месупорӣ, то ки маро бикушад?nВай ба ӯ гуфт: «Ман ҳастам; рафта, ба хоҷаи худ бигӯй: 'Илёс ин ҷост'».p[nВа ҳангоме ки Убадёҳу дар роҳ буд, инак, Илёс бо вай вохӯрд; вай ӯро шинохт ва бар рӯи худ афтода, гуфт: «Оё хоҷаам Илёс ту ҳастӣ?»xknВа онҳо заминро дар миёни худ тақсим карданд, то ки онро тай намоянд: Аҳъоб бо як роҳ танҳо рафт, ва Убадёҳу бо роҳи дигар танҳо рафт.H nВа Аҳъоб ба Убадёҳу гуфт: «Дар замин ҳамаи чашмаҳои об ва ҳамаи ҷӯйҳоро тай намо, ки шояд алафе пайдо карда, аспон ва хачиронро зинда нигоҳ дорем, ва аз чорпоён маҳрум нашавем».RnВа ҳангоме ки Изобал пайғамбарони Парвардигорро нобуд менамуд, Убадёҳу сад нафар пайғамбаронро гирифта, дар мағораҳо панҷоҳнафарӣ пинҳон кард, ва онҳоро бо нон ва об таъмин намуд.2_nВа Аҳъоб Убадёҳуро, ки нозири хонаи ӯ буд, даъват намуд; ва Убадёҳу шахси бағоят худотарс буд.1nВа Илёс рафт, то ки худро ба Аҳъоб нишон диҳад; ва гуруснагӣ дар Сомария сахт буд." AnВа баъд аз рӯзҳои зиёде сухани Парвардигор дар соли сеюм бар Илёс нозил шуда, гуфт: «Рафта, худро ба Аҳъоб зоҳир намо, ва Ман бар замин борон хоҳам боронид».V'nВа ин зан ба Илёс гуфт: «Акнун ман донистам, ки ту марди Худо ҳастӣ, ва сухани Парвардигор дар даҳони ту рост аст».c~AnВа Илёс писарро гирифта, аз болохона ба хона фуровард, ва ӯро ба модараш супурд; ва Илёс гуфт: «Бубин, писарат зинда аст». };nВа Парвардигор овози Илёсро шунид, ва ҷони писар андаруни ӯ баргашт, ва ӯ зинда шуд.|!nВа худро се бор бар писар ёзонид дароз кард, ва сӯи Парвардигор хонда, гуфт: «Эй Парвардигор Худои ман! Лутфан, ҷони ин писар андаруни ӯ баргардад!»{nВа сӯи Парвардигор хонда, гуфт: «Эй Парвардигор Худои ман! Оё ба сари бевазане низ, ки ман назди вай сокин ҳастам, офате оварда, писарашро мекушӣ?»znВа ӯ ба вай гуфт: «Писаратро ба ман бидеҳ». Ва ӯро аз оғӯши вай гирифта, ба болохонае ки дар он сокин буд, баровард, ва ӯро бар бистари худ хобонид.yymnВай ба Илёс гуфт: «Туро бо ман чӣ кор аст, эй марди Худо? Ту назди ман омадаӣ, то ки гуноҳи моро хотиррасон намоӣ ва писарамро бикушӣ».}xunВа баъд аз ин ҳодисаҳо чунин воқеъ шуд, ки писари ин занаки соҳиби хона бемор шуд, ва бемориаш он қадар сахт буд, ки нафасе дар ӯ намонд.LwnХуми орд тамом нашуд, ва кӯзаи равған кам намонд, мувофиқи сухани Парвардигор, ки ба воситаи Илёс гуфта буд.1v]nВай рафта, мувофиқи гуфтаи Илёс амал кард; ва вай, ва ӯ, ва аҳли хонаи вай чандин айём хӯрданд.,uSnЗеро ки Парвардигор Худои Исроил чунин мегӯяд: 'Хуми орд тамом нахоҳад шуд, ва кӯзаи равған кам нахоҳад монд, то рӯзе ки Парвардигор борон бар замин биборонад'»."t?n Ва Илёс ба вай гуфт: «Натарс, бирав ва он чи гуфтӣ, бикун; аммо аввал кулчаи хурде аз он барои ман пухта, назди ман биёр, ва баъд барои худат ва писарат бипаз; s~|{zZyxwvuLss#r>p]on mSkjihgfedcba.`_]\[ZZYXWVvUcTScRRPONMWLJIHzG]F9DCB6AQ??=<;:98u76544g3,200Z.-,,*))(x't%%n$l##?"D!J PT&9 A%  -C{U UxВа Илёс ба ӯ гуфт: «Эй Элишоъ, лутфан, дар ин ҷо бимон, зеро ки Парвардигор маро ба Ериҳӯ фиристодааст». Ва ӯ гуфт: «Ба ҳаёти Парвардигор ва ба ҳаёти ту қасам, ки ман туро тарк нахоҳам кард». Ва онҳо ба Ериҳӯ омаданд.TxВа писарони пайғамбароне ки дар Байт-Ил буданд, назди Элишоъ берун омаданд, ва ба ӯ гуфтанд: «Оё ту медонӣ, ки имрӯз Парвардигор хоҷаатро аз болои сарат хоҳад гирифт?» Ва ӯ гуфт: «Ман ҳам медонам, хомӯш бошед».S3xВа Илёс ба Элишоъ гуфт: «Лутфан, дар ин ҷо бимон, зеро ки Парвардигор маро ба Байт-Ил фиристодааст». Ва Элишоъ гуфт: «Ба ҳаёти Парвардигор ва ба ҳаёти ту қасам, ки ман туро тарк нахоҳам кард». Ва онҳо ба Байт-Ил фуруд омаданд.DR xВа ҳангоме ки Парвардигор Илёсро дар гирдбод ба осмон бароварданӣ шуд, Илёс бо Элишоъ аз Ҷилҷол мерафт.%Q GxВа бақияи корҳои Аҳазё, ки кард, дар китоби солномаи подшоҳони Исроил навишта шудааст.=P wxВа ӯ мувофиқи сухани Парвардигор, ки Илёс ба забон ронда буд, мурд, ва Йӯром дар соли дуюми Еҳӯром писари Еҳӯшофот, подшоҳи Яҳудо, ба ҷои ӯ подшоҳ шуд, чунки ӯ писар надошт.^O 9xВа ба ӯ гуфт: «Парвардигор чунин мегӯяд: 'Азбаски қосидонро барои пурсидан аз Баал-Забуб, худои Эқрӯн, фиристодаӣ, – гӯё ки дар Исроил Худо набошад, то ки сухани Ӯро бипурсӣ, – бинобар ин аз бистаре ки бар он хобидаӣ, фуруд нахоҳӣ омад, балки ҳатман хоҳӣ мурд'».ZN 1xВа фариштаи Парвардигор ба Илёс гуфт: «Бо вай фуруд ой, аз вай натарс». Ва ӯ бархоста, бо вай назди подшоҳ фуруд омад.kM SxИнак, оташ аз осмон фурӯ рехта, ду мирипанҷоҳи аввалро бо панҷоҳҳои онҳо сӯзонид; ва алҳол ҷони ман дар назари ту азиз бошад».RL !x Ва боз мирипанҷоҳи сеюмро бо панҷоҳ нафари ӯ фиристод. Ва мирипанҷоҳи сеюм равона шуда, расид ва пеши Илёс бар зонуҳояш афтод, ва аз ӯ зорию илтиҷо намуда, гуфт: «Эй марди Худо! Лутфан, ҷони ман ва ҷони ин панҷоҳ нафар бандагонат дар назари ту азиз бошад.oK [x Ва Илёс ҷавоб гардонида, ба онҳо гуфт: «Агар ман марди Худо бошам, бигзор оташ аз осмон фурӯ рехта, туро бо панҷоҳ нафарат бисӯзонад». Ва оташи Худо аз осмон фурӯ рехта, ӯро бо панҷоҳ нафараш сӯзонид.J -x Ва боз мирипанҷоҳи дигарро бо панҷоҳ нафараш назди вай фиристод. Ва ӯ ба вай сухан ронда, гуфт: «Эй марди Худо! Подшоҳ чунин мегӯяд: 'Бо зудӣ фуруд ой'».pI ]x Ва Илёс ҷавоб гардонида, ба мирипанҷоҳ гуфт: «Агар ман марди Худо бошам, бигзор оташ аз осмон фурӯ рехта, туро бо панҷоҳ нафарат бисӯзонад». Ва оташ аз осмон фурӯ рехта, ӯро бо панҷоҳ нафараш сӯзонид.n4Ва он чи дар назари Парвардигор бад буд, ба амал меовард; ва бо роҳи падараш ва модараш ва бо роҳи Ёробъом писари Набот, ки Исроилро гирифтори гуноҳ гардонида буд, рафтор менамуд,x=kn3Аҳазё писари Аҳъоб дар соли ҳабдаҳуми Еҳӯшофот, подшоҳи Яҳудо, бар Исроил дар Сомария подшоҳ шуд, ва ду сол бар Исроил подшоҳӣ кард.v<gn2Ва Еҳӯшофот бо падарони худ хобид, ва бо падарони худ дар шаҳри падараш Довуд дафн карда шуд. Ва писараш Еҳӯром ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.v;gn1Он гоҳ Аҳазё писари Аҳъоб ба Еҳӯшофот гуфт: «Бигзор навкарони ман бо навкарони ту дар киштиҳо бираванд». Вале Еҳӯшофот розӣ нашуд.w:in0Еҳӯшофот киштиҳои таршишӣ сохт, то ки барои овардани тилло ба Ӯфир биравад, вале нарафт, зеро ки киштиҳо дар Эсйӯн-Ҷобар шикастанд.u9en/Ва дар Адӯм подшоҳе набуд, балки волие аз ҷониби подшоҳ буд.18]n.Ва бақияи ливотагаронро, ки дар айёми падараш Осо боқӣ монда буданд, аз рӯи замин нобуд кард.~7wn-Ва бақияи корҳои аъмоли Еҳӯшофот, ва корнамоие ки ӯ кард, ва ҷангҳое ки ӯ бурд, дар китоби вақоеъномаи подшоҳони Яҳудо навишта шудааст.R6n,Ва Еҳӯшофот бо подшоҳи Исроил сулҳ баст.-5Un+Ва ӯ аз ҳар ҷиҳат бо роҳи падараш Осо рафтор менамуд, аз он дур нашуда, он чиро, ки дар назари Парвардигор рост аст, ба амал меовард. Аммо баландиҳо барҳам дода нашуд: қавм ҳанӯз бар баландиҳо қурбонӣ мекарданд ва бухур месӯзониданд.4{n*Еҳӯшофот дар вақти подшоҳ шуданаш сию панҷсола буд, ва бисту панҷ сол дар Уршалим подшоҳӣ кард; ва номи модараш Азубо духтари Шилҳӣ буд.39n)Ва Еҳӯшофот писари Осо дар соли чоруми Аҳъоб, подшоҳи Исроил, бар Яҳудо подшоҳ шуд.2n(Ва Аҳъоб бо падарони худ хобид, ва писараш Аҳазё ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.M1n'Ва бақияи корҳои аъмоли Аҳъоб, ва ҳар чи ӯ кард, ва хона аз устухони фил, ки ӯ бино намуд, ва ҳамаи шаҳрҳое ки ӯ бино намуд, дар китоби вақоеъномаи подшоҳони Исроил навишта шудааст.0n&Ва аробаро дар ҳавзи Сомария, дар ҷое ки фоҳишагон ғусл мекарданд, шустанд, ва сагон хунашро лесиданд, мувофиқи сухане ки Парвардигор гуфта буд./1n%Ва подшоҳ мурд, ва ӯро ба Сомария оварданд; ва подшоҳро дар Сомария дафн карданд._.9n$Ва дар вақти ғуруби офтоб дар лашкаргоҳ бонг зада, гуфтанд: «Ҳар кас ба шаҳри худ ва ҳар кас ба сарзамини худ биравад!»:-on#Ва дар он рӯз ҷанг авҷ гирифт, ва подшоҳро дар аробааш дар рӯ ба рӯи арамиён ба по хезонида нигоҳ медоштанд; ва бегоҳирӯзӣ ӯ мурд, ва хуни ҷароҳаташ ба даруни ароба рехт.,n"Ва касе зеҳи камонашро тасодуфан кашида, подшоҳи Исроилро аз миёни пайвандҳои гиреҳаш? гиреҳҳои ҷавшанаш зад; ва ӯ ба аробакаши худ гуфт: «'Ҷилавро гардонида, маро аз майдони ҷанг берун барор, зеро ки захмӣ шудаам».+n!Ва чун сардорони аробаҳо диданд, ки ӯ подшоҳи Исроил нест, аз ӯ дур шуданд. *;n Ва ҳангоме ки сардорони аробаҳо Еҳӯшофотро диданд, гуфтанд: «Яқинан, подшоҳи Исроил ҳамин аст». Ва давиданд, то ки бо ӯ ҷанг кунанд. Ва Еҳӯшофот фарёд зад.))nВа подшоҳи Арам ба сардорони аробаҳояш, ки сию ду нафар буданд, фармуда, гуфт: «На бо хурде ва на бо калоне, балки танҳо бо подшоҳи Исроил ҷанг кунед».7(inВа подшоҳи Исроил ба Еҳӯшофот гуфт: «Ман либоси дигар пӯшида, ба ҷанг медароям, валекин ту либоси худро бипӯш». Ва подшоҳи Исроил либоси дигар пӯшида, ба ҷанг даромад.' nВа подшоҳи Исроил ва Еҳӯшофот, подшоҳи Яҳудо, ба Ромӯт-Ҷилъод рафтанд.v&gnВа Микойҳу гуфт: «Агар ту ба саломатӣ баргардӣ, Парвардигор ба воситаи ман сухан нагуфта бошад». Ва гуфт: «Бишнавед, ҳамаи қавмҳо!»%ynВа бигӯй: 'Подшоҳ чунин мегӯяд: инро дар зиндон биандозед, ва нони кам ва оби кам вайро бихӯронед, то даме ки ман ба саломатӣ баргардам'».I$ nВа подшоҳи Исроил гуфт: «Микойҳуро бигир, ва ӯро назди Амӯн, ҳокими шаҳр, ва Йӯош, писари подшоҳ, баргардон4#cnВа Микойҳу гуфт: «Инак, дар он рӯзе ки ту ба ҳуҷраи дохилӣ даромада пинҳон шавӣ, инро хоҳӣ дид».")nВа Сидқиё писари Канъона наздик омада, Микойҳуро торсакӣ зад ва гуфт: «Бо кадом роҳ Рӯҳи Парвардигор аз ман ба ту гузаштааст, то ки бо ту сухан гӯяд?» !nВа инак, алҳол Парвардигор рӯҳи дурӯғгӯе дар даҳони тамоми ин пайғамбарони ту гузоштааст; вале Парвардигор дар ҳаққи ту сухани бад гуфтааст».E nВай гуфт: 'Ман берун омада, рӯҳи дурӯғгӯе дар даҳони тамоми пайғамбарони ӯ мегардам'. Ва Ӯ гуфт: 'Ту розӣ хоҳӣ кард ва низ муваффақият хоҳӣ ёфт; пас берун омада, чунин амал намо'\3nВа рӯҳе берун омада, ба ҳузури Парвардигор истод ва гуфт: 'Ман ӯро розӣ мекунам'. Ва Парвардигор ба вай гуфт: 'Чӣ гуна?'}nВа Парвардигор гуфт: 'Кист, ки Аҳъобро розӣ кунад, то ки вай ба Ромӯт-Ҷилъод рафта фурӯ ғалтад?' Ва яке ин тавр гуфт, ва дигаре он тавр гуфт.=unВа ӯ гуфт: «Пас сухани Парвардигорро бишнав: ман Парвардигорро бар тахти Худ нишаста дидам, ва тамоми лашкари осмон назди Ӯ аз тарафи рост ва аз тарафи чап истода буданд.dCnВа подшоҳи Исроил ба Еҳӯшофот гуфт: «Оё ба ту нагуфтам, ки вай дар ҳаққи ман ба хубӣ пайғамбарӣ намекунад, балки ба бадӣ?»V'nВа ӯ гуфт: «Тамоми Исроилро мисли рамае ки чӯпон надорад, бар кӯҳҳо пароканда дидам. Ва Парвардигор гуфт: 'Инҳо соҳиб надоранд, пас бигзор ҳар яке ба хонаи худ ба саломатӣ баргарданд'».a=nВа подшоҳ ба ӯ гуфт: «Чанд маротиба ман туро қасам бидиҳам, ки ба номи Парвардигор, ғайр аз он чи рост аст, ба ман нагӯӣ?»1nВа ӯ назди подшоҳ омад, ва подшоҳ ба ӯ гуфт: «Эй Микойҳу, оё ба Ромӯт-Ҷилод барои ҷанг биравем, ё ки худро боздорем?» Ва ӯ ба вай гуфт: «Ба Ромӯт-Ҷилъод бирав ва комёб шав, чунки Парвардигор онро ба дасти подшоҳ хоҳад супурд».A}nВа Микойҳу гуфт: «Қасам ба ҳаёти Парвардигор, ки он чи Парвардигор ба ман бигӯяд, ҳамонро хоҳам гуфт».1n Ва қосиде ки барои хондани Микойҳу рафта буд, ба вай сухан ронда, гуфт: «Инак, пайғамбарон бо як овоз суханони хуб дар ҳаққи подшоҳ мегӯянд; бигзор сухани ту низ мисли сухани яке аз онҳо бошад, яъне ту ҳам сухани хуб бигӯй». ;n Ва тамоми пайғамбарон ҳамин тавр пайғамбарӣ карда, мегуфтанд: «Ба Ромӯт-Ҷилъод бирав, ва комёб шав, чунки Парвардигор онро ба дасти подшоҳ хоҳад супурд».-n Ва Сидқиё писари Канъона шохҳои оҳанин барои худ сохта, гуфт: «Парвардигор чунин мегӯяд: 'Арамиёнро бо инҳо шох хоҳӣ зад, то ки тамоман нобуд шаванд'».ymn Ва подшоҳи Исроил ва Еҳӯшофот, подшоҳи Яҳудо, ҳар яке либосҳои худро пӯшида, бар тахти худ дар майдони даҳани дарвозаи Сомария нишаста буданд, ва тамоми пайғамбарон ба ҳузури онҳо пайғамбарӣ мекарданд.+Qn Ва подшоҳи Исроил як хоҷасаройи худро хонда, гуфт: «Микойҳу писари Йимларо ба зудӣ биёр».nВа подшоҳи Исроил ба Еҳӯшофот гуфт: «Боз як мард ҳаст, ки ба воситаи вай аз Парвардигор пурсидан мумкин аст, вале ман аз вай нафрат дорам, зеро ки вай дар ҳаққи ман ба хубӣ пайғамбарӣ намекунад, балки ба бадӣ; вай Микойҳу писари Йимла аст». Ва Еҳӯшофот гуфт: «Подшоҳ чунин нагӯяд».'InВа Еҳӯшофот гуфт: «Оё дар ин ҷо боз пайғамбари Парвардигор нест, то ки аз вай бипурсем?» ;nВа подшоҳи Исроил пайғамбаронро, ки тақрибан чорсад нафар буданд, ҷамъ карда, ба онҳо гуфт: «Оё ба Ромӯт-Ҷилъод барои ҷанг биравам, ё ки худро боздорам?» Ва онҳо гуфтанд: «Бирав, ва Худованд онро ба дасти подшоҳ хоҳад супурд».!=nВа Еҳӯшофот ба подшоҳи Исроил гуфт: «Лутфан, ту имрӯз сухани Парвардигорро бипурс».PnВа ӯ ба Еҳӯшофот гуфт: «Оё бо ман ба ҷанги зидди Ромӯт-Ҷилъод меравӣ?» Ва Еҳӯшофот ба подшоҳи Исроил гуфт: «Ман мисли ту ҳастам, қавми ман мисли қавми ту, аспони ман мисли аспони ту».% EnВа подшоҳи Исроил ба навкарони худ гуфт: «Оё медонед, ки Ромӯт-Ҷилъод аз они мост? Ва мо аз гирифтани он аз дасти подшоҳи Арам худдорӣ намуда, хомӯш мондаем».2 _nВа дар соли сеюм чунин воқеъ шуд, ки Еҳӯшофот, подшоҳи Яҳудо, назди подшоҳи Исроил фуруд омад.  nВа се сол умр ба сар бурданд, бе он ки дар миёни Арам ва Исроил ҷанг бошад. n«Оё Аҳъобро мебинӣ, чӣ гуна ба ҳузури Ман гардан фуровардааст? Азбаски ӯ ба ҳузури Ман гардан фуровардааст, он фалокатро дар айёми ӯ нахоҳам овард, балки дар айёми писараш он фалокатро бар хонадони ӯ хоҳам овард».m UnВа сухани Парвардигор бар Илёси тишбӣ нозил шуда, гуфт:nВа ҳангоме ки Аҳъоб ин суханонро шунид, либосҳояшро дарронид, ва палосе дар бар кард, ва рӯза дошт, ва дар палос мехобид, ва ғамгинона роҳ мерафт.+nВа ӯ рафтори бағоят зиште карда, бутҳоро пайравӣ намуд, ончунон ки амӯриён амал мекарданд, ки онҳоро Парвардигор аз пеши банӣ Исроил бадар ронда буд.-nҲанӯз касе мисли Аҳъоб набуд, ки ӯ худро фурӯхт, то он чиро, ки дар назари Парвардигор бад аст, ба амал оварад, ки ба ин амал ӯро занаш Изобал барангехт.^7nҲар киро, ки аз Аҳъоб дар шаҳр бимирад, сагон хоҳанд хӯрд, ва ҳар киро, ки дар саҳро бимирад, мурғони ҳаво хоҳанд хӯрд».EnВа дар бораи Изобал низ Парвардигор сухан ронда, гуфт: 'Сагон Изобалро назди ҳисори Изреил хоҳанд хӯрд'.MnВа хонадони туро мисли хонадони Ёробъом писари Набот ва мисли хонадони Баъшо писари Аҳиё хоҳам кард, барои он ки ту Маро ба ғазаб овардаӣ ва Исроилро гирифтори гуноҳ гардонидаӣ.nИнак, Ман бар ту фалокате оварда, туро тамоман барҳам хоҳам дод, ва аз Аҳъоб ҳар наринаро, хоҳ бандӣ ва хоҳ озод дар Исроил бошад, нобуд хоҳам кард.*OnВа Аҳъоб ба Илёс гуфт: «Оё маро ёфтӣ, эй душмани ман?» Ва ӯ гуфт: «Оре, ёфтам, чунки ту худро фурӯхтаӣ, то он чиро, ки дар назари Парвардигор бад аст, ба амал оварӣ.7nВа ба ӯ сухан ронда, бигӯй: 'Парвардигор чунин мегӯяд: ҳам куштӣ ва ҳам соҳибӣ мекунӣ?' Ва боз ба ӯ сухан ронда, бигӯй: 'Парвардигор чунин мегӯяд: дар ҳамон ҷое ки сагон хуни Нобӯтро лесиданд, сагон хуни туро низ хоҳанд лесид'».*On«Бархез ва ба пешвози Аҳъоб, подшоҳи Исроил, ки дар Сомария аст, фуруд ой; инак, ӯ дар токзори Нобӯт мебошад, ки ба он ҷо фуруд омадааст, то ки онро соҳибӣ намояд;m~UnВа сухани Парвардигор бар Илёси тишбӣ нозил шуда, гуфт:c}AnВа чун Аҳъоб шунид, ки Нобӯт мурдааст, Аҳъоб бархост, то ки назди токзори Нобӯти изреилӣ фуруд омада, онро соҳибӣ намояд.j|OnВа чун Изобал шунид, ки Нобӯт сангсор шуда мурдааст, Изобал ба Аҳъоб гуфт: «Бархез ва токзори Нобӯти изреилиро, ки нахост ба ту ба нуқра бидиҳад, соҳибӣ намо, зеро ки ӯ зинда нест, балки мурдааст».{{qnВа назди Изобал фиристода, гуфтанд: «Нобӯт сангсор шуда, мурд».z3n Ва ду шахси нобакор омада, дар рӯ ба рӯи ӯ нишастанд, ва ин шахсони нобакор пеши қавм ба зидди Нобӯт гувоҳӣ дода, гуфтанд: «Нобӯт дар ҳаққи Худо ва подшоҳ куфр гуфт». Ва ӯро аз шаҳр берун бароварда, сангсор карданд, ва ӯ мурд.uyen Рӯзадорӣ эълон карданд, ва Нобӯтро дар сари қавм нишонданд;kxQn Ва аҳли шаҳри ӯ, яъне пирон ва асилзодагоне ки дар шаҳраш сокин буданд, мувофиқи амре ки Изобал ба онҳо фиристода буд, амал карданд, ончунон ки дар номаҳои ба онҳо фиристодаи вай навишта шуда буд:Bwn Ва ду шахси нобакорро дар рӯ ба рӯи ӯ биншонед, то ки онҳо гувоҳӣ дода, бигӯянд: 'Ту дар ҳаққи Худо ва подшоҳ куфр гуфтӣ'; ва ӯро берун бароварда, сангсор кунед, то ки бимирад».4vcn Ва дар номаҳо вай чунин навишта буд: «Рӯзадорӣ эълон намоед ва Нобӯтро дар сари қавм биншонед; unВай номаҳо аз номи Аҳъоб навишта, бар онҳо мӯҳри ӯро гузошт, ва номаҳоро ба пирон ва асилзодагоне ки бо Нобӯт дар шаҳраш сокин буданд, фиристод.;tqnВа занаш Изобал ба ӯ гуфт: «Оё ту алҳол бар Исроил чунин подшоҳӣ мекунӣ? Бархез ва хӯрок бихӯр, ва бигзор дили ту хуш бошад: ман токзори Нобӯти изреилиро ба ту хоҳам дод».ysmnВа ӯ ба вай гуфт: «Вақте ки ман ба Нобӯти изреилӣ сухан ронда гуфтам: 'Токзоратро ба ман ба нуқра бидеҳ, ё агар хоҳӣ, дар ивази он токзори дигаре ба ту хоҳам дод', вай гуфт: 'Токзори худро ба ту нахоҳам дод'».5renВа занаш Изобал назди ӯ омада, ба ӯ гуфт: «Чаро рӯҳи ту парешонҳол шудааст, ва хӯроке намехӯрӣ?»q#nВа Аҳъоб аз сухане ки Нобӯти изреилӣ ба ӯ гуфт, ғамгин ва парешонҳол гардида, ба хонаи худ омад, зеро ки вай гуфт: «Мероси падаронамро ба ту нахоҳам дод». Ва ӯ бар бистари худ хобида, рӯи худро гардонид, ва хӯроке нахӯрд.5penВале Нобӯт ба Аҳъоб гуфт: «Ҳошо аз тарси Парвардигор, ки ман мероси падаронамро ба ту бидиҳам».]o5nВа Аҳъоб ба Нобӯт сухан ронда, гуфт: «Токзоратро ба ман бидеҳ, то ки полизе барои ман бишавад, зеро ки он дар паҳлуи хонаи ман аст; ва ман дар ивази он ба ту токзори аз он хубтаре хоҳам дод, ё агар дар назарат писанд ояд, ба қадри арзиши он ба ту нуқра хоҳам дод».an ?nВа баъд аз ин ҳодисаҳо чунин воқеъ шуд: Нобӯти изреилӣ дар Изреил дар паҳлуи қасри Аҳъоб, подшоҳи Сомария, токзоре дошт.-mUn+Ва подшоҳи Исроил ғамгин ва парешонҳол гардида, ба хонаи худ рафт, ва ба Сомария ворид шуд.tlcn*Ва ӯ ба вай гуфт: «Парвардигор чунин мегӯяд: 'Азбаски ту касеро, ки Ман ба марг маҳкум намудаам, аз дасти худ раҳо кардӣ, бинобар ин ҷони ту дар ивази ҷони вай, ва қавми ту дар ивази қавми вай хоҳад буд'».8kkn)Ва ӯ фавран пардаро аз чашмонаш бардошт; ва подшоҳи Исроил ӯро шинохт, ки яке аз пайғамбарон аст.tjcn(Ва чун бандаат бо ин ё он коре шуғл дошт, вай ғоиб шуд». Ва подшоҳи Исроил ба ӯ гуфт: «Сазои ту ҳамин аст; худат рухсат қарор додаӣ».iiMn'Ва ҳангоме ки подшоҳ мегузашт, ӯ подшоҳро нидо карда, гуфт: «Бандаат ба ҳарбу зарб баромад, ва инак, шахсе ба тарафе рафт ва касеро назди ман оварда, гуфт: 'Ин одамро посбонӣ намо; агар вай ғоиб шавад, ҷони ту дар ивази ҷони вай хоҳад буд, ё ки як киккар нуқра хоҳӣ дод'.5hen&Ва он пайғамбар рафта, дар сари роҳ мунтазири подшоҳ истод; ва бо пардае чашмони худро пӯшонид.0g[n%Ва ӯ каси дигарро ёфта, гуфт: «Лутфан, маро бизан». Ва он кас ӯро зада, бо зарбааш маҷрӯҳ кард.Tf#n$Ва ӯ ба вай гуфт: «Азбаски ту ба овози Парвардигор гӯш надодӣ, ҳамин ки аз назди ман биравӣ, шере туро хоҳад кушт». Ва ҳангоме ки вай аз назди ӯ рафт, шере ба вай дучор омада, вайро кушт.zeon#Ва касе аз писарони пайғамбарон, мувофиқи сухани Парвардигор, ба ёри худ гуфт: «Лутфан, маро бизан». Вале он кас аз заданаш сар кашид.Odn"Вай ба ӯ гуфт: «Шаҳрҳоеро, ки падарам аз падарат гирифта буд, бармегардонам; ва ту бозоргоҳҳо барои худ дар Димишқ хоҳӣ дошт, чунон ки падарам дар Сомария дошт». Ва ӯ гуфт: «Ман туро бо ҳамин паймон раҳо мекунам». Ва бо вай паймон баста, вайро раҳо кард.ycmn!Ва он одамон инро фоли нек дониста ва фавран суханро аз даҳони ӯ гирифта, гуфтанд: «Оре, бародарат Бин-Ҳадад!» Ва ӯ гуфт: «Рафта, вайро биёред». Ва Бин-Ҳадад назди ӯ баромад, ва ӯ вайро бар ароба савор кард. t~}|1{yxw(vuitrqoon mkl(kjjiLhgfeedcba`r_]][PYYXwWGVU6T_RR$QOMLK&IHGFF)E4DBA@@??==@<;::Q988;76^543t11$/.-,,^*)((&%2##! ]<Fjoh h '/xIkxВа ҳангоме ки ба бурҷи болои тал расид, аз дасти онҳо гирифта, дар хона пинҳон кард; ва он одамонро рухсат ҷавоб дод, ва онҳо рафтанд.lHSxВа Нӯъмон гуфт: «Марҳамат фармуда, ду киккар бигир». Ва аз ӯ бисёр илтимос кард, ва ду киккар нуқраро бо ду даста либос дар ду халта баста, ба ду навкари худ дод, ва онҳо пешопеши ӯ бардошта бурданд.PGxВа ӯ гуфт: «Хоҷаам маро фиристода, гуфт: 'Инак, алҳол аз кӯҳи Эфроим ду ҷавон, аз писарони пайғамбарон, назди ман омаданд; лутфан, барои онҳо як киккар нуқра ва ду даста либос бидеҳ'».FyxВа Ҷеҳазӣ аз қафои Нӯъмон давид; ва Нӯъмон давандаеро аз қафои худ дида, аз аробаи худ ба пешвозаш фуруд омад, ва гуфт: «Оё осоиштагист?»E5xВа Ҷеҳазӣ, навкари Элишоъ, марди Худо, дар дили худ гуфт: «Инак, хоҷаам нахост, ки аз дасти ин Нӯъмони арамӣ он чиро, ки вай оварда буд, бигирад; ба ҳаёти Парвардигор қасам, ки ман аз қафои вай давида, чизе аз вай хоҳам гирифт».DxВа ӯ ба вай гуфт: «Ба осоиштагӣ бирав». Ва аз пеши ӯ рафта, масофае тай намуд./CYxФақат аз ин бобат бигзор Парвардигор бандаатро биомурзад: вақте ки хоҷаи ман ба хонаи Риммӯн ояд, то ки дар он ҷо саҷда барад, ва ӯ бар дасти ман такя кунад, ва ман дар хонаи Риммӯн саҷда барам, – пас, барои он ки ман дар хонаи Риммӯн саҷда мебарам, бигзор Парвардигор бандаатро аз дар ин бобат биомурзад».tBcxВа Нӯъмон гуфт: «Чун намегирӣ, бигзор ба бандаат ба андозае ки ду хачир бардорад, хок диҳанд, чунки бандаат минбаъд ба худоёни дигар, ҷуз Парвардигор, қурбониҳои сухтанӣ ва забҳҳо пешкаш нахоҳад кард.A1xВа ӯ гуфт: «Ба ҳаёти Парвардигоре ки дар ҳузураш истодаам, қасам мехӯрам, ки нахоҳам гирифт». Ва ҳарчанд ба гирифтанаш исрор маҷбур намуд, ӯ розӣ нашуд.@yxВа ӯ, бо ҳамаи ҳамроҳонаш, назди марди Худо баргашт, ва пеши ӯ омада, истод ва гуфт: «Инак, акнун донистам, ки Худое дар тамоми замин нест, ҷуз Он ки дар Исроил аст; ва алҳол, лутфан, тӯҳфае аз бандаи худ бигир». ?xВа ӯ фуруд омада, мувофиқи сухани марди Худо, ҳафт бор дар Урдун ғусл кард, ва баданаш, мисли бадани тифли хурд, аз нав тоза шуд, ва ӯ пок гардид.K>x Ва навкаронаш наздик омада ва ба ӯ сухан ронда, гуфтанд: «Эй падарам, агар пайғамбар ба ту чизи бузурге мегуфт, оё намекардӣ? Хусусан ки вай ба ту гуфтааст: 'Ғусл намуда, пок шав'».'=Ix Оё Амоно ва Фарфар, дарёҳои Димишқ, аз ҳамаи обҳои Исроил беҳтар нестанд? Оё ман наметавонистам дар онҳо ғусл намуда, пок шавам?» Ва ӯ тоб хӯрда, бо ғазаб рафт.<x Вале Нӯъмон ба хашм омада, рафт, ва гуфт: «Инак, ман гумон карда будам, ки ӯ ҳатман берун хоҳад омад, ва истода, номи Парвардигор Худои худро хоҳад хонд, ва дасти худро ба он ҷой расонида, махавро шифо хоҳад дод.r;_x Ва Элишоъ қосиде назди вай фиристода, гуфт: «Рафта, ҳафт бор дар Урдун ғусл намо, ва баданат аз нав тоза шуда, ту пок хоҳӣ гардид».: x Ва Нӯъмон бо аспон ва аробаи худ омада, назди дари хонаи Элишоъ истод.~9wxВа чун Элишоъ, марди Худо, шунид, ки подшоҳи Исроил либоси худро чок задааст, назди подшоҳ фиристода, гуфт: «Чаро либоси худро чок задӣ? Бигзор вай назди ман биёяд, то бидонад, ки пайғамбаре дар Исроил ҳаст».Q8xВа ҳангоме ки подшоҳи Исроил номаро хонд, либоси худро чок зада, гуфт: «Оё ман Худо ҳастам, ки бимиронам ва зинда гардонам, ки вай назди ман фиристодааст, то ки он одамро аз махаваш шифо диҳам? Пас, бидонед ва бубинед, ки вай бар зидди ман баҳона меҷӯяд».z7oxВа номаро назди подшоҳи Исроил овард, ки дар он гуфта шуда буд: «Ва алҳол, дар баробари он ки ин нома ба дасти ту бирасад, инак, ман навкари худ Нӯъмонро назди ту фиристодам, то ки ӯро аз махаваш шифо диҳӣ».76ixВа подшоҳи Арам гуфт: «Биё, бирав, ва ман ба подшоҳи Исроил нома мефиристам». Ва ӯ рафта даҳ киккар нуқра ва шаш ҳазор сиқл тилло ва даҳ даста либос ба дасти худ гирифт.<5sxВа ӯ омад ва ба хоҷаи худ хабар дода, гуфт: «Духтаре ки аз замини Исроил аст, чунин ва чунон мегӯяд».X4+xВа ӯ ба бонуи худ гуфт: «Кошки хоҷаам пеши пайғамбаре ки дар Сомария аст, мерафт, ки вай ӯро аз махаваш шифо медод!»r3_xВа фавҷҳои арамиён берун омада, духтари хурдеро аз замини Исроил асир карданд карда буданд, ва ӯ пеши зани Нӯъмон хизмат мекард.m2 WxВа Нӯъмон, сардори лашкари подшоҳи Арам, ба ҳузури хоҷаи худ шахси бузург ва мӯҳтарам буд, зеро ки ба воситаи вай Парвардигор ба Арам ғалаба бахшида буд; ва ин шахс паҳлавони далер, вале махавӣ буд.,1Sx,Ва пеши онҳо гузошт, ва онҳо хӯрданд, ва мувофиқи сухани Парвардигор аз онҳо зиёдатӣ монд.W0)x+Ва навкараш гуфт: «Ин чӣ қадар аст, ки пеши сад кас бигузорам?» Ва ӯ гуфт: «Ба мардум бидеҳ, то ки бихӯранд, зеро ки Парвардигор чунин мегӯяд: 'Хоҳанд хӯрд, ва аз онҳо зиёдатӣ хоҳад монд'».H/ x*Ва шахсе аз Баал-Шолишо омада, барои марди Худо нони навбар: бист гирда қурс нони ҷав ва донаҳои тару тозаи ҷав дар халтаи худ овард. Ва ӯ гуфт: «Ба мардум бидеҳ, то ки бихӯранд».`.;x)Ва ӯ гуфт: «Орд биёред». Ва ӯ онро дар дег андохта, гуфт: «Ба мардум бирез, то ки бихӯранд». Ва ҳеҷ чизи бад дар дег набуд.F-x(Ва барои он одамон хӯрок кашиданд, то ки бихӯранд. Ва ҳамин ки онҳо ба хӯрдан шурӯъ карданд, фарёд кашида, гуфтанд: «Марг дар дег аст, эй марди Худо!» Ва натавонистанд бихӯранд.r,_x'Ва яке аз онҳо ба саҳро рафт, то ки гиёҳ чинад, ва палаки даштие ёбоие ёфт, ва дастанбӯҳо аз он чида, домани худро пур кард, ва омада, онҳоро реза карду дар деги хӯрок андохт, зеро ки онҳоро нашинохтанд.s+ax&Ва Элишоъ ба Ҷилҷол баргашт. Ва гуруснагӣ дар он замин буд; ва писарони пайғамбарон ба ҳузури ӯ нишаста буданд. Ва ӯ ба навкари худ гуфт: «Деги калонро монда, хӯроке барои писарони пайғамбарон бипаз».<*sx%Вай наздик омада, назди пойҳои ӯ афтод, ва то замин таъзим намуд, ва писарашро бардошта, берун рафт.)}x$Ва ӯ Ҷеҳазиро даъват намуда, гуфт: «Ин зани шунемиро даъват намо». Вайро даъват намуд, ва чун вай назди ӯ омад, ӯ гуфт: «Писаратро бардор».(x#Ва фуромада, дар хона боре ин сӯ ва боре он сӯ қадам зад, ва баромада, бар вай дароз кашид; ва кӯдак ҳафт бор атса зад, ва кӯдак чашмонашро воз кард.b'?x"Ва баромада, бар кӯдак хобид, ва даҳони худро бар даҳони вай ва чашмони худро бар чашмони вай ва кафҳои дасти худро бар кафҳои дасти вай гузошта, бар вай дароз кашид, ва бадани писар гарм шуд.&x!Ва ӯ даромада, дарро аз пушти ҳар дуяшон баст, ва сӯи Парвардигор дуо гуфт.%'x Ва Элишоъ ба он хона омад, ва инак, кӯдаки мурда бар бистари ӯ гузошта шудааст.4$cxВа Ҷеҳазӣ аз онҳо пештар рафта, асоро бар рӯи кӯдак гузошт, валекин на садое буд ва на таваҷҷӯҳе. Ва ба пешвози ӯ баргашт ва ба ӯ хабар дода, гуфт: «Кӯдак бедор нашуд».v#gxВа модари кӯдак гуфт: «Ба ҳаёти Парвардигор ва ба ҳаёти ту қасам, ки туро тарк нахоҳам кард». Ва ӯ бархоста, аз ақиби вай равона шуд.c"AxВа ӯ ба Ҷеҳазӣ гуфт: «Камари худро бибанд, ва асои маро ба дастат гирифта, бирав; агар касеро бубинӣ, салом нагӯй, ва агар касе ба ту салом гӯяд, ҷавобаш надеҳ; ва асои маро бар рӯи кӯдак бимон».)!MxВай гуфт: «Оё писаре аз хоҷаам пурсида будам? Ман, охир, гуфта будам: 'Маро ноумед накун'». 9xВа назди марди Худо ба кӯҳ расида, ба поҳояш часпид. Ва Ҷеҳазӣ наздик омад, то ки вайро дур кунад, вале марди Худо гуфт: «Вайро вогузор, зеро ки ҷонаш талх шудааст, ва Парвардигор аз ман пинҳон дошта, ба ман маълум накардааст». xАлҳол, лутфан, ба пешвози вай давида, ба вай бигӯ: «Оё ту сиҳат саломат ҳастӣ? Оё шавҳарат солим аст? Оё писарат солим аст?» Вай гуфт: «Солиманд».  xВа равона шуда, назди марди Худо, ба кӯҳи Кармил расид; ва ҳамин ки марди Худо ӯро аз дур дид, ба навкараш Ҷеҳазӣ гуфт: «Ин ҳамон зани шунемист;I xВа модахарро зин карда, ба навкараш гуфт: «Бирон ва бирав, ва то ба ту нагӯям, дар рондан кӯтоҳӣ ист накун».-UxВай гуфт: «Чаро ту имрӯз, ки на навмоҳ аст ва на шанбе, назди ӯ меравӣ?» Гуфт: «Осоиштагист».(KxВа шавҳарашро даъват намуда, гуфт: «Лутфан, яке аз навкарон ва яке аз модахаронро назди ман бифирист, ва ман шитобон назди марди Худо меравам ва бармегардам».5exВа ӯ боло баромада, вайро болои бистари марди Худо гузошт, ва дарро аз пушташ баста, берун омад.!=xВайро бардошта, назди модараш овард, ва то пешин вай болои зонуҳои ӯ нишаст, ва мурд.4cxВа ба падараш гуфт: «Вой, сарам! Вой, сарам!» Ва ӯ ба навкараш гуфт: «Вайро назди модараш бибар». xВа он писар калон шуд, ва рӯзе назди падари худ, назди даравгарон рафт.CxВа он зан ҳомила шуда, баъд аз як сол, расо дар ҳамон вақт, чунон ки Элишоъ ба вай гуфта буд, писаре зоид. xВа ӯ гуфт: «Баъд аз як сол, расо дар ҳамин вақт, ту писаре дар оғӯш хоҳӣ гирифт». Вай гуфт: «Не, эй хоҷаам, марди Худо, канизи худро ноумед накун».  xВа ӯ гуфт: «Вайро даъват намо». Вайро даъват намуд, вай назди дар истод.;qxВа ӯ гуфт: «Пас, барои вай чӣ кунам?» Ва Ҷеҳазӣ гуфт: «Аммо вай писаре надорад, ва шавҳараш пир аст».}x Ва ба ӯ гуфт: «Ба вай бигӯ: 'Инак, ту барои мо ин қадар ташвиш мекашӣ, пас барои ту чӣ кунам? Оё туро ҳоҷате ҳаст, ки бо подшоҳ ва ё бо сардори лашкар сухан ронам?'» Вай гуфт: «Андаруни қавми худ ман сокин ҳастам».7ix Ва ба навкараш Ҷеҳазӣ гуфт: «Ин зани шунемиро даъват намо». Вайро даъват намуд, вай пеши ӯ истод. x Ва рӯзе ӯ ба он ҷо омад, ва ба он болохона даромада, дар он ҷо дароз кашид.x Пас, болохонаи хурде бисозем, ва дар он ҷо барои ӯ бистар, ва миз, ва курсӣ, ва чароғе бимонем, ва ҳар гоҳ ӯ назди мо биёяд, бигзор ба он ҷо дарояд».9mx Вай ба шавҳараш гуфт: «Инак, ман медонам, ки марде ки ҳамеша аз пеши мо гузар мекунад, поки Худост.l SxВа рӯзе чунин воқеъ шуд, ки Элишоъ аз Шунем гузар мекард, ва дар он ҷо зани сарватманде буд, ва аз ӯ бисёр хоҳиш намуд, ки нон бихӯрад; ва ҳар бор, ки ӯ гузар мекард, ба он ҷо медаромад, ки нон бихӯрад." ?xВай омада, ба марди Худо нақл намуд. Ва ӯ гуфт: «Рафта, равғанро бифрӯш ва қарзҳоятро адо намо, ва аз он чи боқӣ бимонад, ту ва писаронат зиндагӣ хоҳед кард».q ]xВақте ки зарфҳо пур шуд, вай ба писараш гуфт: «Пеши ман боз зарфе бимон». Ва ӯ ба вай гуфт: «Зарфе дигар нест». Ва равған бозистод.: oxВай аз пеши ӯ рафта, дарро аз пушти худаш ва писаронаш баст; онҳо пеши вай мегузоштанд, вай мерехт.\ 3xВа омада, дарро аз пушти худат ва писаронат бибанд, ва дар ҳамаи ин зарфҳо бирез, ва он чи пур шавад, ба каноре бимон».@{xВа ӯ гуфт: «Рафта, барои худ аз берун, аз ҳамаи ҳамсояҳоят зарфҳо бипурс, зарфҳои холӣ, ки кам набошад;  xВа Элишоъ ба вай гуфт: «Барои ту чӣ кунам? Ба ман бигӯ, ки дар хонаат чӣ дорӣ?» Вай гуфт: «Канизи ту дар хона, ҷуз зарфе бо равған, чизе надорад».  xВа зане аз занони писарони пайғамбарон фиғон намуда, ба Элишоъ гуфт: «Бандаат, шавҳари ман мурд, ва ту медонӣ, ки бандаат аз Парвардигор метарсид; ва қарзхоҳ омадааст, ки ду бачаи маро барои худ ба ғуломӣ бигарад».5xВа ӯ писари нахустзодаи худро, ки мебоист ба ҷояш подшоҳ мешуд, гирифта, бар ҳисор ҳамчун қурбонии сӯхтанӣ пешкаш кард; ва ғазаби азиме ба муқобили исроилиён ба амал омад, ва онҳо аз ӯ ақиб нишаста, ба замини худ баргаштанд.xВа подшоҳи Мӯоб дид, ки ҷанг ба ӯ сахтӣ мекунад, ва ӯ ҳафтсад шамшерзанро гирифт, то ки ба тарафи подшоҳи Адӯм зада дарояд, валекин натавонистанд.q]xВа шаҳрҳоро хароб карданд, ва ба ҳар қитъаи замини хуб ҳар кас санги худро партофта, онро пур карданд, ва ҳар чашмаи обро бастанд, ва ҳар дарахти хубро буриданд, ба тавре ки фақат ҳисори сангини Қир-Ҳаросет боқӣ монд; ва фалахмонандозон онро иҳота намуда, хароб карданд.DxВа онҳо ба лашкаргоҳи Исроил омаданд; ва исроилиён бархоста, мӯобиёнро зарба заданд, ба тавре ки онҳо аз пешашон гурехтанд, вале инҳо пайи ҳам ба мӯобиён зарба мерасониданд. xВа гуфтанд: «Ин хун аст; подшоҳон, зоҳиран, муҳориба намуда, якдигарро куштаанд; ва алҳол, эй аҳли Мӯоб, барои гирифтани ғанимат шитоб кунед!»V'xВа субҳидам бархостанд, дар сурате ки офтоб бар об нурафшон буд, ва аҳли Мӯоб он обро аз дур мисли хун сурх диданд]5xВа тамоми аҳли Мӯоб шуниданд, ки подшоҳон барои ҷангидан ба муқобили онҳо баромадаанд; ва ҳар касе ки метавонист шамшер ба камар бибандад, аз ҷавон то пир, ҷамъ омада, дар сарҳад истоданд.S~!xВа бомдодон, ҳангоми пешкаш кардани ҳадияи ордӣ, чунин воқеъ шуд, ки об аз роҳи Адӯм омад, ва замин аз об пур шуд.k}QxВа шумо ҳар шаҳри ҳисордор ва ҳар шаҳри баргузидаро зарба хоҳед зад, ва ҳар дарахти хубро хоҳед бурид, ва ҳар чашмаи обро хоҳед баст, ва ҳар қитъаи замини хубро бо сангҳо вайрон хароб хоҳед кард».|7xВале ин дар назари Парвардигор кам аст, ва Ӯ Мӯобро низ ба дасти шумо хоҳад супурд.,{SxЗеро ки Парвардигор чунин мегӯяд: 'Боде нахоҳед дид ва бороне нахоҳед дид, вале ин водӣ аз об пур хоҳад шуд, ва шумо ва рамаҳои шумо ва чорпоёни шумо хоҳед нӯшид'.zxВа гуфт: «Парвардигор чунин мегӯяд: 'Ин водиро пур аз хандақҳо бисоз'.Vy'xВа алҳол навозанда барои ман биёред». Ва ҳамин ки навозанда ба навохтан сар кард, дасти Парвардигор бар вай омад.qx]xВа Элишоъ гуфт: «Ба ҳаёти Парвардигори лашкарҳо, ки ба ҳузураш истодаам, қасам мехӯрам, ки агар ман поси хотири Еҳӯшофот, подшоҳи Яҳудоро намедоштам, ба тарафи ту нигоҳ намекардам ва туро намедидам.Bwx Ва Элишоъ ба подшоҳи Исроил гуфт: «Маро бо ту чӣ кор аст? Назди пайғамбарони падарат ва пайғамбарони модарат бирав». Ва подшоҳи Исроил ба вай гуфт: «Не, зеро ки Парвардигор ин се подшоҳро даъват намудааст, то ки онҳоро ба дасти Мӯоб бисупорад».^v7x Ва Еҳӯшофот гуфт: «Сухани Парвардигор бо ӯст». Ва подшоҳи Исроил ва Еҳӯшофот ва подшоҳи Адӯм назди вай фуруд омаданд.u7x Ва Еҳӯшофот гуфт: «Оё пайғамбари Парвардигор дар ин ҷо нест, то ки ба воситаи вай аз Парвардигор бипурсем?» Ва яке аз навкарони подшоҳи Исроил ҷавоб гардонида, гуфт: «Элишоъ писари Шофот, ки ба дасти Илёс об мерехт, ин ҷост».Tt#x Ва подшоҳи Исроил гуфт: «Оҳ, Парвардигор ин се подшоҳро даъват намудааст, то ки онҳоро ба дасти Мӯоб бисупорад». s;x Ва подшоҳи Исроил ва подшоҳи Яҳудо ва подшоҳи Адӯм равона шуда, роҳи ҳафтрӯзаро давр заданд, ва барои лашкар ва чорпоёне ки ҳамроҳи онҳо буданд, об набуд.r}xВа ӯ гуфт: «Бо кадом роҳ меравем?» Вай гуфт: «Бо роҳи биёбони Адӯм».7qixВа рафта, ба Еҳӯшофот, подшоҳи Яҳудо, фиристод ва гуфт: «Подшоҳи Мӯоб ба муқобили ман исён бардоштааст; оё ту бо ман ба ҷанги зидди Мӯоб меравӣ?» Вай гуфт: «Меравам; ман мисли ту ҳастам, қавми ман мисли қавми ту, аспони ман мисли аспони ту».(pKxВа подшоҳ Йӯром дар он рӯз аз Сомария берун омад, ва тамоми Исроилро аз назар гузаронид.o-xВа ҳангоме ки Аҳъоб мурд, подшоҳи Мӯоб ба муқобили подшоҳи Исроил исён бардошт.Yn-xВа Мешаъ, подшоҳи Мӯоб, чорводор буд, ва ба подшоҳи Исроил сад ҳазор меш ва сад ҳазор қӯчқор бо пашми он мефиристод.OmxАммо ба гуноҳҳои Ёробъом писари Набот, ки Исроилро гирифтори гуноҳ гардонида буд, часпида, аз онҳо дур нашуд.lxВа он чи дар назари Парвардигор бад буд, ба амал овард, лекин на мисли падараш ва модараш; ва сутуни Баалро, ки падараш сохта буд, дур кард.tk exВа Йӯром писари Аҳъоб дар соли ҳаждаҳуми Еҳӯшофот, подшоҳи Яҳудо, бар Исроил дар Сомария подшоҳ шуд, ва дувоздаҳ сол подшоҳӣ кард.|jsxВа аз он ҷо ӯ ба кӯҳи Кармил рафт, ва аз он ҷо ба Сомария баргашт.i/xВа ӯ ба пушташ нигариста, онҳоро дид, ва онҳоро ба номи Парвардигор лаънат гуфт. Ва ду хирс аз ҷангал берун омада, аз онҳо чилу ду писарбачаро дариданд.$hCxВа аз он ҷо ӯ ба Байт-Ил равона шуд; ва ҳангоме ки ӯ дар роҳ мерафт, бачагони хурд аз шаҳр берун омада, ӯро масхаракунон гуфтанд: «Эй кал, бирав! Эй кал, бирав!»gxВа он об шифо ёфт, ки то имрӯз чунин аст, мувофиқи сухане ки Элишоъ гуфтааст.?fyxВа ӯ назди сарчашмаи об берун рафта, намакро дар он андохт, ва гуфт: «Парвардигор чунин мегӯяд: 'Ман ин обро шифо бахшидам, ва аз он дигар марг ва бачамурӣ рӯй нахоҳад дод'».e/xВа ӯ гуфт: «Ба ман косаи наве биёред ва намак дар он биандозед». Ва ба ӯ оварданд.xdkxВа аҳли шаҳр ба Элишоъ гуфтанд: «Инак, мавзеи ин шаҳр хуб аст, чунон ки хоҷаи мо мебинад; валекин обаш ганда, ва заминаш бачакуш аст».NcxВа назди ӯ баргаштанд, дар сурате ки ӯ дар Ериҳӯ буд; ва ӯ ба онҳо гуфт: «Ман, охир, ба шумо гуфтам, ки наравед».5bexВалекин онҳо ба ӯ бисёр исрор карданд, ба тавре ки ӯ безор шуда, гуфт: «Бифиристед». Ва панҷоҳ нафарро фиристоданд, ва онҳо се рӯз ҷустуҷӯ намуданд, вале ӯро наёфтанд.*aOxВа ба ӯ гуфтанд: «Инак, бо бандагонат панҷоҳ марди пурзӯр ҳастанд; бигзор онҳо рафта, хоҷаатро ҷустуҷӯ намоянд: шояд, рӯҳи Парвардигор ӯро бардошта, бар яке аз кӯҳҳо ва ё дар яке аз дараҳо партофта бошад». Вале ӯ гуфт: «Нафиристед».?`yxВа писарони пайғамбароне ки дар Ериҳӯ дар рӯ ба рӯяш буданд, ӯро дида, гуфтанд: «Рӯҳи Илёс бар Элишоъ қарор гирифтааст». Ва ба пешвози ӯ омада, ба ӯ то замин таъзим карданд.d_CxВа болопӯши Илёсро, ки аз китфаш афтода буд, гирифт, ва обро зада, гуфт: «Парвардигор Худои Илёс куҷост?» Ҳамин ки ӯ низ обро зад, он пора шуда ба ин тараф ва он тараф ақиб рафт, ва Элишоъ гузашт.*^Ox Ва болопӯши Илёсро, ки аз китфаш афтода буд, бардошт, ва баргашта, дар соҳили Урдун истод. ]x Ва Элишоъ инро дида, фарёд зад: «Эй падарам, падарам! Эй аробаи Исроил ва саворонаш!» Ва ӯро дигар надид, ва либосҳои худро гирифта, ду пора кард.v\gx Ва ҳангоме ки онҳо қадам зада мерафтанду сухан меронданд, инак, аробаи оташин ва аспони оташин пайдо шуда, онҳоро аз якдигар ҷудо карданд, ва Илёс дар гирдбод ба осмон бароварда шуд баромад сууд намуд.[x Ва ӯ гуфт: «Чизи мушкиле ту хоҳиш намудӣ. Агар бубинӣ, ки чӣ гуна ман аз ту гирифта мешавам, бароят чунин хоҳад шуд, вагарна – нахоҳад шуд».UZ%x Ва баъд аз он ки гузаштанд, Илёс ба Элишоъ гуфт: «Хоҳиш намо, ки барои ту чӣ кунам, пеш аз он ки аз ту гирифта шавам». Ва Элишоъ гуфт: «Лутфан, бигзор рӯҳи ту бар ман дучанд насиб гардад».+YQxВа Илёс болопӯши ридои худро гирифта, печонд таҳ кард лӯла кард, ва обро зад, ва он пора шуда ба ин тараф ва он тараф ақиб рафт, ва ҳар дуяшон дар хушкӣ гузаштанд.gXIxВа панҷоҳ нафар аз писарони пайғамбарон рафта, дар рӯ ба рӯи онҳо аз дур истоданд. Ва ҳар дуяшон назди Урдун истода буданд.rW_xВа Илёс ба ӯ гуфт: «Лутфан, дар ин ҷо бимон, зеро ки Парвардигор маро ба Урдун фиристодааст». Ва ӯ гуфт: «Ба ҳаёти Парвардигор ва ба ҳаёти ту қасам, ки ман туро тарк нахоҳам кард». Ва ҳар дуяшон рафтанд.jVOxВа писарони пайғамбароне ки дар Ериҳӯ буданд, ба Элишоъ наздик омада, гуфтанд: «Оё ту медонӣ, ки имрӯз Парвардигор хоҷаатро аз болои сарат хоҳад гирифт?» Ва ӯ гуфт: «Ман ҳам медонам, хомӯш бошед». j}d|W{ziyy xwvutsrhqpoQnmljih0gf?dcbxa`_^]\Z'XWUTRQPNLKXIHFDD"BA?>=A<:9875463B20/.,+f*g)m(8'&L%"$|"";! f Y# v &wW31x Ва Йӯром гуфт: «Бибанд!» Ва аспро ба аробаи ӯ бастанд. Ва Йӯром, подшоҳи Исроил, ва Аҳазёҳу, подшоҳи Яҳудо, ҳар яке бар аробаи худ берун рафтанд; ва ба пешвози Еҳу берун рафта, дар қитъаи замини Нобӯти изреилӣ бо ӯ вохӯрданд.23x Ва дидбон хабар дода, гуфт: «Вай назди онҳо расид, вале барнагашт; ва аспронӣ ба аспронии Еҳу писари Нимшӣ монанд аст, зеро ки вай бошиддат асп меронад».(1Kx Ва аспсавори дуюмро фиристод, ва ӯ назди онҳо омада, гуфт: «Подшоҳ чунин мегӯяд: 'Оё осоиштагист?'» Ва Еҳу гуфт: «Туро бо осоиштагӣ чӣ кор аст? Аз қафои ман биё!»0yx Ва аспсавор ба пешвози ӯ рафта, гуфт: «Подшоҳ чунин мегӯяд: 'Оё осоиштагист?'» Ва Еҳу гуфт: «Туро бо осоиштагӣ чӣ кор аст? Аз қафои ман биё!» Ва дидбон хабар дода, гуфт: «Қосид назди онҳо расид, вале барнагашт»./x Ва дидбоне бар бурҷи Изреил истода буд, ва издиҳоми* Еҳуро дар вақти омадани вай дида, гуфт: «Ман издиҳоме мебинам». Ва Йӯром гуфт: «Савореро гирифта, ба пешвози онҳо бифирист, то ки бипурсад: 'Оё осоиштагист?'»s.ax Ва Еҳу ба асп савор шуда, ба Изреил рафт, чунки Йӯром дар он ҷо хобида буд; ва Аҳазёҳу, подшоҳи Яҳудо, барои дидани Йӯром омада буд.N-x Вале подшоҳ Йӯром ба Изреил баргашта буд, то аз захмҳое ки арамиён ба ӯ расонида буданд, вақте ки бо Ҳазоил, подшоҳи Арам меҷангид, шифо ёбад. Ва Еҳу гуфт: «Агар дили шумо ин аст, бигзор ҳеҷ кас аз шаҳр берун набарояд, то ки ба Изреил рафта хабар диҳад».,x Ва Еҳу писари Еҳӯшофот писари Нимшӣ бар Йӯром суиқасд кард; ва Йӯром бо тамоми Исроил Ромӯт-Ҷилъодро аз Ҳазоил, подшоҳи Арам, нигаҳбонӣ менамуд.u+ex Ва онҳо шитоб намуда, ҳар яке либоси худро дар таги ӯ бар баландии зинапоя гузоштанд, ва карнай навохта, гуфтанд: «Еҳу подшоҳ шуд!»]*5x Ва онҳо гуфтанд: «Ин дурӯғ аст; лутфан, ба мо бигӯ!» Ва ӯ гуфт: «Вай чунин ва чунон ба ман сухан ронда, гуфт: 'Парвардигор чунин мегӯяд: Ман туро тадҳин намудам, то ки бар Исроил подшоҳ бошӣ'».<)sx Ва Еҳу назди навкарони хоҷаи худ баромад, ва касе ба ӯ гуфт: «Оё осоиштагист? Ин девона барои чӣ назди ту омадааст?» Ва ӯ ба онҳо гуфт: «Шумо ин одам ва суханашро медонед».G( x Ва Изобалро сагон дар саҳрои Изреил хоҳанд хӯрд, ва дафнкунандае нахоҳад буд». Ва ӯ дарро кушода, гурехт.O'x Ва хонадони Аҳъобро мисли хонадони Ёробъом писари Набот ва мисли хонадони Баъшо писари Аҳиё хоҳам гардонид;&yx Ва тамоми хонадони Аҳъоб ба ҳалокат хоҳанд расид, ва Ман аз Аҳъоб ҳар наринаро, хоҳ бандӣ ва хоҳ озод дар Исроил бошад, нобуд хоҳам кард;%%Ex Ва ту хонадони хоҷаи худ Аҳъобро нест хоҳӣ кард, то ки Ман қасоси хуни бандагони пайғамбарон ва хуни ҳамаи бандагони Парвардигорро аз дасти Изобал бигирам;h$Kx Вай бархоста, ба хона дохил шуд, ва ӯ равғанро ба сари вай рехта, ба вай гуфт: «Парвардигор Худои Исроил чунин мегӯяд: Ман туро тадҳин намудам, то ки бар қавми Парвардигор, бар Исроил подшоҳ бошӣ;7#ix Ва ҳангоме ки ба он ҷо расид, инак, сардорони лашкар нишастаанд, ва ӯ гуфт: «Эй сардор, ба ту сухане дорам». Ва Еҳу гуфт: «Ба кадоме аз моён?» Ва ӯ гуфт: «Ба ту, эй сардор»." x Ва он ҷавон писар, ки пайғамбари ҷавон буд, ба Ромӯт-Ҷилъод равона шуд.B!x Ва зарфи равғанро гирифта, бар сари ӯ бирез, ва бигӯ: 'Парвардигор чунин мегӯяд: туро тадҳин намудам, то ки бар Исроил подшоҳ бошӣ'. Ва дарро кушода, бигрез, ва интизор нашав». 7x Ва ба он ҷо расида, Еҳу писари Еҳӯшофот писари Нимширо дар он ҷо хоҳӣ дид; ва омада, ӯро аз миёни бародаронаш бархезон, ва ӯро ба ҳуҷраи дарунӣ дохил намо.$ Ex Ва Элишои пайғамбар якеро аз писарони пайғамбарон хонда, ба вай гуфт: «Камари худро бибанд, ва ин зарфи равғанро ба дасти худ гирифта, ба Ромӯт-Ҷилъод бирав.b?xВа подшоҳ Йӯром ба Изреил баргашт, то аз захмҳое ки арамиён ба ӯ дар Ромо расонида буданд, вақте ки бо Ҳазоил, подшоҳи Арам, ҷангида буд, шифо ёбад. Ва Аҳазёҳу писари Еҳӯром, подшоҳи Яҳудо, барои дидани Йӯром писари Аҳъоб ба Изреил фуруд омад, чунки вай бемор буд.kQxВа бо Йӯром писари Аҳъоб ба ҷанги зидди Ҳазоил, подшоҳи Арам, ба Ромӯт-Ҷилъод равона шуд; ва арамиён Йӯромро захмдор карданд.3xВа ӯ бо роҳи хонадони Аҳъоб рафтор намуд, ва он чи дар назари Парвардигор бад буд, мисли хонадони Аҳъоб ба амал овард, зеро ки домоди хонадони Аҳъоб буд.xДар вақти подшоҳ шуданаш Аҳазёҳу бисту дусола буд, ва ӯ як сол дар Уршалим подшоҳӣ кард. Ва номи модараш Аталё духтари Омрӣ, подшоҳи Исроил, буд.`;xДар соли дувоздаҳуми Йӯром писари Аҳъоб, подшоҳи Исроил, Аҳазёҳу писари Еҳӯром, подшоҳи Яҳудо, ба подшоҳӣ шурӯъ намуд.eExВа Еҳӯром бо падарони худ хобид, ва бо падарони худ дар шаҳри Довуд дафн карда шуд; ва писараш Аҳазёҳу ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.3axВа бақияи корҳои Еҳӯром, ва он чи ӯ кард, дар китоби солномаи подшоҳони Яҳудо навишта шудааст.=uxВа Адӯм аз зери дасти Яҳудо исён бардошт, ки то имрӯз чунин аст. Дар он замон Либно низ исён бардошт.|sxВа Еҳӯром ба Соир равона шуд, ва ҳамаи аробаҳо бо ӯ буд; ва шабона ӯ бархост ва сафҳои адӯмиёнро, ки ӯ ва сардорони аробаҳоро иҳота карда буданд, рахна намуда, ақиб нишаст, ва қавм ба хаймаҳои худ гурехтанд."?xДар айёми ӯ Адӯм аз зери дасти Яҳудо исён бардошт, ва онҳо бар худ подшоҳе гузоштанд.&GxВалекин Парвардигор ба хотири бандаи Худ Довуд нахост Яҳудоро ба ҳалокат расонад, зеро ба ӯ ваъда дода буд, ки барои ӯ ва фарзандони ӯ умрбод чароғе бидиҳад.KxВа ӯ бо роҳи подшоҳони Исроил рафтор намуд, чунон ки хонадони Аҳъоб рафтор карда буданд, зеро ки духтари Аҳъоб зани ӯ буд, ва он чи дар назари Парвардигор бад буд, ӯ ба амал овард.-xДар вақти подшоҳ шуданаш ӯ сию дусола буд, ва ҳашт сол дар Уршалим подшоҳӣ кард.1]xВа дар соли панҷуми Йӯром писари Аҳъоб, подшоҳи Исроил, ҳангоме ки Еҳӯшофот ҳанӯз подшоҳи Яҳудо буд, Еҳӯром писари Еҳӯшофот, подшоҳи Яҳудо, ба подшоҳӣ шурӯъ намуд.vgxВа фардояш ӯ ҷойпӯшеро кампалеро* гирифта, дар об ғӯтонид, ва бар рӯи вай пӯшонид, ва ӯ мурд ки мурд; ва Ҳазоил ба ҷои вай подшоҳ шуд.{qxВа ӯ аз пеши Элишоъ рафта, назди хоҷаи худ омад. Вай ба ӯ гуфт: «Элишоъ ба ту чӣ гуфт?» Ва ӯ гуфт: «Ба ман гуфт, ки албатта шифо хоҳӣ ёфт».-x Ва Ҳазоил гуфт: «Бандаи мисли як саги ту кист, ки чунин кори бузурге бикунад?» Ва Элишоъ гуфт: «Парвардигор туро ба ман ҳамчун подшоҳи Арам нишон дод».~ wx Ва Ҳазоил гуфт: «Чаро хоҷаам гиря мекунад?» Ва ӯ гуфт: «Зеро медонам, ки чӣ гуна фалокате ту ба сари банӣ Исроил хоҳӣ овард: ба қалъаҳои онҳо оташ хоҳӣ зад, ва ҷавонони онҳоро бо шамшер хоҳӣ кушт, ва тифлони онҳоро реза-реза хоҳӣ кард, ва ҳомиладорони онҳоро шикамчок хоҳӣ сохт». x Ва бар ӯ чашми худро дӯхт, ба тавре ки ӯ бетоқат шуд; ва марди Худо гиря кард.r _x Ва Элишоъ ба ӯ гуфт: «Рафта, ба вай бигӯ: 'Албатта шифо хоҳӣ ёфт'. Валекин Парвардигор ба ман ошкор кард, ки вай ҳатман хоҳад мурд».y mx Ва Ҳазоил ба пешвози вай равона шуд, ва ҳадияе ба дасти худ гирифт, ки он аз тамоми нозу неъмати Димишқ ба андозаи бори чил шутур буд; ва омада, ба ҳузури вай истод, ва гуфт: «Писарат Бин-Ҳадад, подшоҳи Арам, маро назди ту фиристода, мегӯяд: 'Оё ман аз ин беморӣ шифо хоҳам ёфт?'»0 [xВа подшоҳ ба Ҳазоил гуфт: «Ҳадияе ба дасти худ гирифта, ба пешвози марди Худо бирав, ва ба воситаи вай аз Парвардигор бипурс, ки оё ман аз ин беморӣ шифо хоҳам ёфт?»p[xВа Элишоъ ба Димишқ омад, вақте ки Бин-Ҳадад, подшоҳи Арам, бемор буд; ва ба ӯ хабар дода, гуфтанд: «Марди Худо ба ин ҷо омадааст». xВа подшоҳ аз зан пурсид, ва ӯ ба вай ҳикоя кард; ва подшоҳ яке аз хоҷасароёнашро барои ӯ таъин намуда, гуфт: «Тамоми дороии ӯ ва тамоми ҳосили замини ӯро аз рӯзе ки мамлакатро тарк кардааст, то алҳол ба ӯ баргардон».xkxВа ҳангоме ки ӯ ба подшоҳ ҳикоя менамуд, ки чӣ гуна вай мурдаро зинда кардааст, инак, зане ки писарашро вай зинда карда буд, сӯи подшоҳ дар бораи хона ва замини худ додхоҳӣ намуд; ва Ҷеҳазӣ гуфт: «Эй хоҷаам подшоҳ, ин ҳамон зан аст, ва ин писари ӯст, ки Элишоъ зинда карда буд».#xВа подшоҳ он вақт бо Ҷеҳазӣ, навкари марди Худо, сухан ронда, мегуфт: «Лутфан, ба ман дар бораи ҳамаи корҳои бузурге ки Элишоъ кардааст, ҳикоя намо».1xВа баъд аз гузаштани ҳафт сол чунин воқеъ шуд, ки он зан аз замини фалиштиён баргашт ва баромада, сӯи подшоҳ дар бораи хона ва замини худ додхоҳӣ намуд.mUxВа он зан бархоста, мувофиқи сухани марди Худо амал намуд, ва бо хонадонаш рафта, дар замини фалиштиён ҳафт сол умр гузаронид.B xВа Элишоъ ба зане ки писарашро зинда карда буд, сухан ронда, гуфт: «Ту бо хонадонат бархоста, бирав ва дар ҳар ҷое ки метавонӣ, сокин шав; зеро ки Парвардигор гуруснагиро даъват намудааст, ва он низ бар ин замин низ ҳафт сол ҳукмфармо хоҳад шуд». xВа бо вай чунин рӯй дод: қавм вайро назди дарвоза поймол карданд, ки мурд.wixОн саркарда ба марди Худо ҷавоб гардонида, гуфт: «Ҳатто агар Парвардигор равзанҳо дар осмон бикшояд, оё ин чиз ба амал хоҳад омад?» Ва ӯ гуфт: «Инак, ту бо чашмони худ хоҳӣ дид, валекин аз он нахоҳӣ хӯрд».=uxҲангоме ки марди Худо ба подшоҳ сухан ронда, гуфт: «Ду сео ҷав ба як сиқл, ва як сео орди маҳин ба як сиқл фардо дар ҳамин вақт назди дарвозаи Сомария фурӯхта хоҳад шуд», –;~qxВа подшоҳ он саркардаро, ки бар дасти вай такя менамуд, назди дарвоза гузошт, ва қавм вайро назди дарвоза поймол карданд, ки мурд, мувофиқи сухане ки марди Худо гуфта буд, яъне вақте ки подшоҳ назди вай фуруд омад, вай сухан ронда, гуфта буд:"}?xВа қавм берун рафта, лашкаргоҳи арамиёнро тороҷ карданд; ва як сео орди маҳин ба як сиқл, ва ду сео ҷав ба як сиқл, мувофиқи сухани Парвардигор, фурӯхта шуд.<|sxВа аз ақиби онҳо то Урдун рафтанд, ва инак, тамоми роҳ аз либосҳо ва чизҳое ки арамиён саросема шуда партофта буданд, пур буд. Ва қосидон баргашта, ба подшоҳ хабар доданд.={uxВа ду аспсаворро гирифтанд, ва подшоҳ аз ақиби урдуи арамиён фиристода, гуфт: «Биравед ва бубинед». zx Ва яке аз навкаронаш ҷавоб гардонида, гуфт: «Бигзор панҷ нафарро аз бақияи аспсаворон, ки дар ин ҷо боқӣ мондаанд, бигиранд, – онҳо мисли тамоми ҷамоати Исроил, ки дар ин ҷо боқӣ мондаанд, мисли тамоми ҷамоати Исроил, ки нобуд шудаанд, мебошанд, – ва онҳоро мо мефиристем ва мебинем».yx Ва подшоҳ шабона бархоста, ба навкаронаш гуфт: «Ман ба шумо мегӯям, ки арамиён бо мо чӣ хоҳанд кард: онҳо медонанд, ки мо гурусна ҳастем, ва аз лашкаргоҳ баромада, дар саҳро пинҳон шудаанд, ва мегӯянд: 'Ҳамин ки аз шаҳр бароянд, онҳоро зинда дастгир карда, ба шаҳр дохил хоҳем шуд'».xx Ва дарвозабононро хонданд, ва онҳо ба андаруни хонаи подшоҳ хабар доданд.Jwx Ва омада, дарвозабонони шаҳрро ҷеғ заданд хонданд ва ба онҳо хабар дода, гуфтанд: «Мо ба лашкаргоҳи арамиён рафта будем, ва инак, дар он ҷо на касе ҳаст ва на садои одамизод, балки аспони басташуда, ва харони басташуда, ва хаймаҳо, чунон ки будаанд».v-x Ва ба якдигар гуфтанд: «Кирдори мо дуруст нест; имрӯз рӯзи мужда аст, валекин мо хомӯш мондем, ва агар то рӯшноии саҳарӣ даранг кунем, гуноҳе бар сари мо хоҳад афтод; ва алҳол биёед, биравем ва ба хонаи подшоҳ хабар диҳем».Iu xВа он махавиён ба канори лашкаргоҳ расида, ба як хайма даромаданд, ва хӯрданд ва нӯшиданд, ва аз он ҷо нуқра ва тилло ва либос гирифта рафтанд ва пинҳон карданд; ва баргашта, ба хаймаи дигар даромаданд, ва аз он ҷо гирифта рафтанд ва пинҳон карданд.=tuxВа онҳо бархоста, дар вақти говгум гурехтанд, ва хаймаҳо ва аспон ва харони худро – тамоми лашкаргоҳро, чунон ки буд, – тарк карда, аз тарси ҷони худ рӯ ба гурез оварданд.PsxВа Парвардигор дар лашкаргоҳи арамиён садои аробаҳо, садои аспон, садои лашкари бузургеро шунавонид, ва онҳо ба якдигар гуфтанд: «Инак, подшоҳи Исроил подшоҳони ҳиттиён ва подшоҳони мисриёнро ба муқобили мо киро кардааст, то ки бар мо тохт оваранд».r3xВа дар вақти говгум бархостанд, то ки ба лашкаргоҳи арамиён бираванд; ва ҳангоме ки ба канори лашкаргоҳи арамиён расиданд, – инак, касе дар он ҷо набуд.cqAxАгар гӯем: 'Ба шаҳр дароем' – гуруснагӣ дар шаҳр аст, ва дар он ҷо хоҳем мурд; ва агар дар ин ҷо бинишинем – хоҳем мурд. Пас, алҳол рафта, ба лашкаргоҳи арамиён дохил шавем; агар онҳо моро зинда нигоҳ доранд, – зинда хоҳем монд, ва агар моро бикушанд, – хоҳем мурд».qp]xВа чор одами махавӣ дар даҳани дарвоза буданд, ва ба якдигар мегуфтанд: «Чаро мо дар ин ҷо нишинем бинишинем, то даме ки бимирем?=ouxВа саркардае ки подшоҳ бар дасти вай такя менамуд, ба марди Худо ҷавоб гардонида, гуфт: «Ҳатто агар Парвардигор равзанҳо дар осмон бикшояд, оё ин чиз ба амал хоҳад омад?» Ва ӯ гуфт: «Инак, ту бо чашмони худ хоҳӣ дид, валекин аз он нахоҳӣ хӯрд».en GxВа Элишоъ гуфт: «Сухани Парвардигорро бишнавед! Парвардигор чунин мегӯяд: 'Фардо дар ҳамин вақт як сео орди маҳин ба як сиқл, ва ду сео ҷав ба як сиқл назди дарвозаи Сомария фурӯхта хоҳад шуд'».&mGx!Ҳанӯз бо онҳо сухан меронд, ва инак, қосид назди ӯ фуруд омад ва гуфт: «Инак, ин мусибат аз ҷониби Парвардигор аст! Чӣ гуна боз ба Парвардигор таваккал кунам?»)lMx Ва Элишоъ дар хонаи худ нишаста буд, ва пирон ҳамроҳи ӯ нишаста буданд. Ва подшоҳ касеро аз ҷониби худ фиристод. Пеш аз он ки ин қосид назди ӯ биёяд, ӯ ба пирон гуфт: «Оё мебинед, ки ин писари одамкуш фиристодааст, то ки сари маро аз танам ҷудо кунад? Ҳушёр бошед, ҳамин ки қосид биёяд, дарро пӯшида, вайро бо дар пахш кунед. Инак, садои поҳои хоҷаи вайро аз ақибаш мешунавам».Zk/xВа ӯ гуфт: «Худо ба ман ҷазо диҳад ва зиёда аз он бикунад, ки агар сари Элишоъ писари Шофот имрӯз бар танаш бимонад!»j xҲамин ки подшоҳ суханони занро шунид, либоси худро чок зад, ва ӯ бар ҳисор гузар мекард, ва қавм диданд, ки инак, бар баданаш аз таг палос буд. ixВа писари маро пухтем, ва ӯро хӯрдем. Ва рӯзи дигар ман ба вай гуфтам: 'Писари худро бидеҳ, то ки ӯро бихӯрем'. Вале вай писари худро пинҳон кард». hxВа подшоҳ ба вай гуфт: «Туро чӣ шуд?» Вай гуфт: «Ин зан ба ман гуфт: 'Писари худро бидеҳ, то ки имрӯз ӯро бихӯрем, ва писари маро фардо хоҳем хӯрд'.Hg xВа ӯ гуфт: «Агар Парвардигор ба ту мадад накунад, ман аз куҷо ба ту мадад кунам? Оё аз хирман ё аз чархушт?»JfxВа рӯзе подшоҳи Исроил бар ҳисор гузар мекард, зане сӯи ӯ фарёд кашида, гуфт: «Эй хоҷаам подшоҳ, мадад кун!»qe]xВа гуруснагии сахт дар Сомария буд, ва инак, онро иҳота муҳосира карда буданд, ба тавре ки каллаи хар ба нархи ҳаштод сиқл нуқра фурӯхта мешуд, ва чоряк қаб* саргини кафтар – ба нархи панҷ сиқл нуқра.{dqxВа баъд аз он чунин воқеъ шуд, ки Бин-Ҳадад, подшоҳи Арам, тамоми лашкари худро ҷамъ кард, ва баромада, Сомарияро иҳота муҳосира намуд.OcxВа барои онҳо зиёфати калоне муҳайё намуд, ва онҳо хӯрданд ва нӯшиданд, ва онҳоро фиристод, ва онҳо назди хоҷаи худ рафтанд; ва фавҷҳои Арам дигар ба замини Исроил тохт наоварданд.KbxВа ӯ гуфт: «Зарба назан; магар онҳоро бо шамшер ва камони худ асир кардаӣ, ки мехоҳӣ зарба занӣ? Нон ва об пеши онҳо бимон, то ки бихӯранд ва бинӯшанд, ва назди хоҷаи худ бираванд».a7xВа подшоҳи Исроил онҳоро дида, ба Элишоъ гуфт: «Эй падарам, оё онҳоро зарба занам?»j`OxВа ҳангоме ки онҳо ба Сомария расиданд, Элишоъ гуфт: «Эй Парвардигор! Чашмони онҳоро бикушо, то ки бубинанд». Ва Парвардигор чашмони онҳоро кушод, ва онҳо диданд, ва инак андаруни Сомария буданд._#xВа Элишоъ ба онҳо гуфт: «Роҳ ин нест, ва шаҳр ин нест; аз қафоям биёед, ва шуморо сӯи касе ки ҷустуҷӯ менамоед, хоҳам бурд». Ва онҳоро ба Сомария бурд.L^xВа онҳо назди ӯ фуруд меомаданд. Ва Элишоъ сӯи Парвардигор дуо хонда, гуфт: «Лутфан, ин одамонро ба кӯрӣ гирифтор намо». Ва Ӯ онҳоро, мувофиқи сухани Элишоъ, ба кӯрӣ гирифтор кард.z]oxВа Элишоъ дуо хонда, гуфт: «Эй Парвардигор! Лутфан, чашмони вайро бикушо, то ки бубинад». Ва Парвардигор чашмони навкарро кушод, ва ӯ дид, ва инак, кӯҳ гирдогирди Элишоъ аз аспон ва аробаҳои оташин пур буд.\#xВа ӯ гуфт: «Натарс, зеро онҳое ки бо моянд, аз онҳое ки бо инҳоянд, бештаранд».1[]xВа бомдодон хизматгори марди Худо бархоста, берун омад, ва инак, лашкаре бо аспон ва аробаҳо шаҳрро иҳота кардаанд. Ва хизматгораш ба ӯ гуфт: «Оҳ, хоҷаам, чӣ кунем?»GZ xВа ӯ ба он ҷо аспон ва аробаҳо ва лашкари бузурге равона кард, ва онҳо шабона омада, шаҳрро иҳота карданд.|Ysx Ва ӯ гуфт: «Рафта, бубинед, ки вай куҷост, ва ман мефиристам, то ки вайро бигирам». Ва ба ӯ хабар дода, гуфтанд: «Инак, вай дар Дӯтон аст».HX x Ва яке аз навкаронаш гуфт: «Эй хоҷаам подшоҳ, чунин нест, балки Элишои пайғамбар, ки дар Исроил аст, ба подшоҳи Исроил суханонеро, ки ту дар хонаи хоби худ мегӯӣ, хабар медиҳад».CWx Ва дили подшоҳи Арам аз боиси ин ноором шуд, ва ӯ навкаронашро даъват намуда, ба онҳо гуфт: «Оё ба ман хабар намедиҳед, ки аз байни мо кист, ки бо подшоҳи Исроил робита дорад?»#VAx Ва подшоҳи Исроил ба маконе ки марди Худо дар бораи он ба ӯ хабар дода ва ӯро таъкид карда буд, фиристода, дар он ҷо худро на як бор ва на ду бор эҳтиёт намуд.hUKx Ва марди Худо ба подшоҳи Исроил фиристода, гуфт: «Эҳтиёт намо, ки аз ин ҷо нагузарӣ, зеро ки арамиён дар он ҷо урду задаанд».`T;xВа подшоҳи Арам бо Исроил ҷанг мекард; ва бо навкаронаш машварат намуда, гуфт: «Дар фалон ҷо лашкаргоҳи ман хоҳад буд».pS[xВа ӯ гуфт: «Онро бигир». Вай дасташро дароз карда, гирифт.gRIxВа марди Худо гуфт: «Ба куҷо афтод?» Вай ба ӯ ҷояшро нишон дод, ва ӯ чӯбе бурида, ба он ҷо андохт, ва табар бар рӯи об баромад.Q+xВа ҳангоме ки яке аз онҳо ғӯлачӯбро меафтонид, табараш дар об афтод, ва ӯ фарёд кашида, гуфт: «Оҳ, хоҷаам, ва ҳол он ки ман онро ба орият гирифта будам!» PxВа бо онҳо рафт; ва онҳо назди Урдун омада, ба дарахтбурӣ шурӯъ карданд.7OixВа яке аз онҳо гуфт: «Лутфан, ту ҳам, марҳамат фармуда, бо бандагонат биё». Ва ӯ гуфт: «Ман меоям».N7xЛутфан, мо назди Урдун биравем, ва ҳар яке ғӯлачӯбе аз он ҷо бигирем, ва маконе барои худ дар он ҷо бисозем, то ки дар он сокин шавем». Ва ӯ гуфт: «Биравед».HM xВа писарони пайғамбарон ба Элишоъ гуфтанд: «Инак, маконе ки ба ҳузури ту дар он сокинем, барои мо танг аст. L xПас, песии махави Нӯъмон ба ту ва ба насли ту ба таври ҷовидона хоҳад часпид». Ва ӯ аз песӣ махав мисли барф сафед шуда, аз пеши вай берун рафт.-KUxВай ба ӯ гуфт: «Оё дили ман ҳамроҳи ту нарафт, вақте ки он шахс аз аробаи худ ба пешвози ту фуруд омад? Оё ҳоло вақти гирифтани нуқра ва гирифтани либосҳо, ва дарахтони зайтун ва токҳо, ва гӯсфандон ва говон, ва ғуломон ва канизон аст?gJIxВа ӯ омада, назди хоҷаи худ истод. Ва Элишоъ ба ӯ гуфт: «Аз куҷо омадӣ, эй Ҷеҳазӣ?» Ва ӯ гуфт: «Бандаат ба ҳеҷ ҷо нарафта буд». o~}|{yQwvvuBtosrqpo{nmjl?k?j5hfepdTc a`;_^\ZZXWUTSRQOOMM&LFKJI'GFEDDCBA@P>=<;98x76543N10/.),++m*)('&7%$ #W!g /Wyc+t^Y" v p;A"}x Ва гуфт: «Тирезаро ба тарафи шарқ воз кун». Ва ӯ воз кард. Ва Элишоъ гуфт: «Тир биандоз!» Ва ӯ тир андохт. Гуфт: «Ин тири наҷот аз ҷониби Парвардигор аст, яъне тири наҷот аз дасти Арам аст, ва ту арамиёнро дар Афиқ ба таври қатъӣ мағлуб хоҳӣ кард».c!Ax Ва ба подшоҳи Исроил гуфт: «Дастатро бар камон бимон». Ва ӯ дасташро монд. Ва Элишоъ дасти худро бар дастҳои подшоҳ монд," ?x Ва Элишоъ ба ӯ гуфт: «Камон ва тирҳоро бигир». Ва ӯ барои худ камон ва тирҳоро гарифт.U%x Ва Элишоъ ба беморие ки дертар аз он мурд, гирифтор шуд; ва Юош, подшоҳи Исроил, назди ӯ фуруд омада, ба ҳоли ӯ гиря кард, ва гуфт: «Эй падарам, эй падарам! Эй аробаи Исроил ва саворонаш!»X+x Ва Юош бо падарони худ хобид, ва Ёробъом бар тахти ӯ нишаст. Ва Юош дар Сомария, бо подшоҳони Исроил дафн карда шуд./x Ва бақияи корҳои Юош, ва ҳар чи ӯ кард, ва корнамоии ӯ, ки бо Амасё, подшоҳи Яҳудо, ҷанг карда буд, дар китоби солномаи подшоҳони Исроил навишта шудааст.H x Ва он чи дар назари Парвардигор бад буд, ба амал овард, аз ҳамаи гуноҳҳои Ёробъом писари Набот, ки Исроилро гирифтори гуноҳ гардонида буд, дур нашуд, балки дар онҳо рафтор кард.hKx Дар соли сию ҳафтуми Еҳӯош, подшоҳи Яҳудо, Юош писари Еҳӯоҳоз бар Исроил дар Сомария подшоҳ шуда, шонздаҳ сол подшоҳӣ кард.?yx Ва Еҳӯоҳоз бо падарони худ хобид, ва ӯро дар Сомария дафн карданд. Ва писараш Юош ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.iMx Ва бақияи корҳои Еҳӯоҳоз, ва ҳар чи ӯ кард, ва корнамоие ки нишон дод, дар китоби солномаи подшоҳони Исроил навишта шудааст.Fx Ва аз сипоҳи Еҳӯоҳоз фақат панҷоҳ савора, даҳ ароба ва даҳ ҳазор пиёда боқӣ монда буданд, зеро ки подшоҳи Арам онҳоро ба ҳалокат расонида, мисли чанге ғуборе поймол карда буд.#x Аммо аз гуноҳҳои хонадони Ёробъом, ки Исроилро гирифтори гуноҳ гардонида буд, дур нашуданд: аз пайи онҳо рафтанд; Ашера низ дар Сомария истода буд.9x Ва Парвардигор раҳокунандае ба Исроил дод, ва онҳо аз зери дасти Арам берун омаданд, ва банӣ Исроил дар хаймаҳои худ мисли дирӯз ва парирӯз сокин шуданд.x Ва Еҳӯоҳоз пеши Парвардигор зорӣ кард, ва Парвардигор ӯро шунид, зеро ки аҳволи танги хароби Исроилро дид, ки онҳоро подшоҳи Арам ба танг меовард. x Ва ғазаби Парвардигор бар Исроил аланга зад, ва онҳоро ба дасти Ҳазоил, подшоҳи Арам, ва ба дасти Бин-Ҳадад писари Ҳазоил ба тамоми айём супурд.3ax Ва он чи дар назари Парвардигор бад буд, ба амал овард; ва аз пайи гуноҳҳои Ёробъом писари Набот, ки Исроилро гирифтори гуноҳ гардонида буд, рафта, аз онҳо дур нашуд. x Дар соли бисту сеюми Еҳӯош писари Аҳазёҳу, подшоҳи Яҳудо, Еҳӯоҳоз писари Еҳу бар Исроил дар Сомария подшоҳ шуда, ҳафдаҳ сол подшоҳӣ кард.Bx Ва навкаронаш Юзохор писари Шимъот ва Юзобод писари Шӯмер ӯро зарба заданд, ва ӯ мурд; ва ӯро бо падаронаш дар шаҳри Довуд дафн карданд; ва писараш Амасё ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.Lx Ва навкаронаш бархоста, суиқасд карданд, ва Еҳӯошро дар Байт-Миллӯ, дар роҳе ки сӯи Силло мефурояд, куштанд.3ax Ва бақияи корҳои Еҳӯош, ва ҳар чи ӯ кард, дар китоби солномаи подшоҳони Яҳудо навишта шудааст.lSx Вале Еҳӯош, подшоҳи Яҳудо, ҳамаи чизҳои пешкашшударо бахшидашударо вақфшударо, ки падаронаш Еҳӯшофот ва Еҳӯром ва Аҳазёҳу, подшоҳони Яҳудо, вақф карда буданд, ва чизҳои вақфкардаи худаш, ва тамоми тиллоеро, ки дар хазинаҳои хонаи Парвардигор ва хонаи подшоҳ ёфт шуд, гирифта, ба Ҳазоил, подшоҳи Арам, фиристод, ва ӯ аз Уршалим ақиб гашт.n Wx Он гоҳ Ҳазоил, подшоҳи Арам, лашкар кашида, бо Ҷат ҷанг кард ва онро забт намуд; ва Ҳазоил ният дошт, ки ба Уршалим лашкар кашад.R x Нуқраи қурбонии ҷурм ва нуқраи қурбонии гуноҳ ба хонаи Парвардигор дохил карда намешуд; он аз они коҳинон буд. x Ва аз касоне ки нуқраро ба дасташон месупурданд, то ки ба саркорон бидиҳанд, ҳисобот талаб намекарданд, зеро ки онҳо аз рӯи виҷдон амал мекарданд. 1x Балки онро ба саркорон медоданд, то ки хонаи Парвардигорро бо он таъмир намоянд.; qx Аммо аз нуқрае ки ба хонаи Парвардигор меоварданд, барои хонаи Парвардигор тосҳои нуқра, оташгиракҳо, косаҳо, карнайҳо, ҳар навъ зарфи тилло ва зарфи нуқра сохта нашуд,]5x Ва ҳамчунин ба гилкорон ва сангтарошон, ва барои харидани чӯбу тахта ва сангҳои тарошидашуда аз баҳри таъмири рахнаҳои хонаи Парвардигор, ва ба ҳар чизе ки барои таъмири хона сарф мешуд.sax Ва нуқраи шумурдашударо ба дасти саркороне ки бар хонаи Парвардигор таъин шуда буданд, месупурданд, ва онҳо онро ба дуредгарон ва бинокороне ки дар хонаи Парвардигор кор мекарданд, сарф менамуданд,4cx Ва чун медиданд, ки дар сандуқ нуқра бисёр шудааст, котиби подшоҳ ва саркоҳин омада, нуқраи дар хонаи Парвардигор ёфтшударо дар ҳамёнҳо меандохтанд ва мешумурданд.lSx Ва Еҳӯёдои коҳин сандуқе гирифта, сӯрохе дар сарпӯши он кард, ва онро назди қурбонгоҳ, аз тарафи рост, дар сари роҳе ки мардум ба хонаи Парвардигор медаромаданд, гузошт, ва коҳинони остонабон тамоми нуқраеро, ки ба хонаи Парвардигор оварда мешуд, дар он меандохтанд.1]x Ва коҳинон розӣ шуданд, ки на нуқраро аз қавм бигиранд, ва на рахнаҳои хонаро таъмир намоянд.oYx Подшоҳ Еҳӯош Еҳӯёдои коҳин ва коҳинонро даъват намуда, ба онҳо гуфт: «Чаро шумо рахнаҳои хонаро таъмир намекунед? Ва алҳол нуқраро аз шиносҳои худ нагиред, балки онро барои рахнаҳои хона бидиҳед».4cx Вале, азбаски то соли бисту сеюми подшоҳ Еҳӯош коҳинон рахнаҳои хонаро таъмир накарда буданд,Mx Коҳинон, ҳар яке аз шиноси худ, бигиранд, ва рахнаҳои хонаро, дар ҳар ҷое ки рахна ёфт шавад, таъмир намоянд».dCx Ва Еҳӯош ба коҳинон гуфт: «Тамоми нуқраи бахшидашударо вақфро, ки ба хонаи Парвардигор оварда мешавад, чунончи: нуқраи саршуморӣ, нуқраи назри касе мувофиқи арзиши нуфус нархгузории ҳар кас, ҳар нуқрае ки касе ба хости дили худ ба хонаи Парвардигор меоварад, –Fx Аммо баландиҳо барҳам дода нашуданд: қавм ҳанӯз бар баландиҳо қурбонӣ мекарданд ва бухур месӯзониданд.S~!x Ва Еҳӯош он чиро, ки дар назари Парвардигор писанд буд, ба амал овард, то даме ки Еҳӯёдои коҳин ӯро таълим медод.X} -x Дар соли ҳафтуми Еҳу Еҳӯош подшоҳ шуд, ва чил сол дар Уршалим подшоҳӣ кард. Ва номи модараш Сивё, аз Беэр-Шобаъ, буд.Z|/x Дар вақти подшоҳ шуданаш Еҳӯош ҳафтсола буд.C{x Ва тамоми қавми мамлакат шодӣ карданд, ва шаҳр ором ёфт. Ва Аталёро дар хонаи подшоҳ бо шамшер куштанд.z#x Ва мирисадҳо, ва каритиён ва шотирон ва тамоми қавми мамлакатро гирифт, ва онҳо подшоҳро аз хонаи Парвардигор фуруд оварданд, ва бо роҳи дарвозаи шотирон ба хонаи подшоҳ дохил шуданд; ва ӯ бар тахти подшоҳон бинишаст.&yGx Ва тамоми қавми мамлакат ба хонаи Баал омада, онро хароб карданд, курбонгоҳҳо ва бутҳояшро тамоман шикастанд, ва Маттонро, ки коҳини Баал буд, пеши қурбонгоҳҳо куштанд. Ва коҳин навбатдоронро бар хонаи Парвардигор таъин намуд.zxox Ва Еҳӯёдоъ дар миёни Парвардигор ва подшоҳ ва қавм паймон баст, то ки қавми Парвардигор бошанд, ва ҳамчунин дар миёни подшоҳ ва қавм.Mwx Ва ба вай роҳ доданд, ва аз роҳе ки аспон ба хонаи подшоҳ дохил мешуданд, гузашта рафт, ва дар он ҷо кушта шуд.(vKx Ва Еҳӯёдои коҳин ба мирисадҳо, ки сардорони лашкар буданд, фармуд: «Вайро ба аз миёни сафҳо берун оваред, ва ҳар касеро, ки аз ақиби вай биравад, бо шамшер бикушед!» Зеро коҳин гуфта буд, ки вай дар хонаи Парвардигор кушта нашавад.u9x Ва дид, ки инак, подшоҳ, аз рӯи одат, бар минбар истодааст, ва сарварон ва карнайҳо назди подшоҳ мебошанд, ва тамоми қавми мамлакат шодӣ мекунанд ва карнай менавозанд. Ва Аталё либосашро чок зада, дод гуфт: «Суиқасд! Суиқасд!»t#x Ва Аталё овози қавми давандаро шунида, назди қавм ба хонаи Парвардигор омад.+sQx Ва ӯ писари подшоҳро берун оварда, тоҷ бар сараш гузошт, ва шаҳодатро* ба ӯ дод, ва ӯро подшоҳ карда, тадҳин намуданд, ва қарсак зада, гуфтанд: «Зинда бод подшоҳ!»r x Ва шотирон, ҳар яке аслиҳааш дар дасташ, аз тарафи рости хона то тарафи чапи хона, назди қурбонгоҳ ва назди хона, гирдогирди подшоҳ истоданд.0q[x Ва коҳин найзаҳо ва сипарҳои подшоҳ Довудро, ки дар хонаи Парвардигор буд, ба мирисадҳо дод.|psx Ва мирисадҳо ҳар он чи Еҳӯёдои коҳин фармуд, ба ҷо оварданд, ва ҳар яке одамони худро, – ҳам онҳоеро, ки дар шанбе меоянд, ва ҳам онҳоеро, ки дар шанбе берун мераванд, – гирифта, назди Еҳӯёдои коҳин омаданд.-oUx Ва подшоҳро аз ҳар тараф иҳота намоед, дар ҳолате ки ҳар якеро аслиҳааш дар дасташ бошад, ва ҳар касе ки аз миёни сафҳои шумо зада дарояд, бояд кушта шавад; ва ҳангоме ки подшоҳ берун меравад ва дохил мешавад, шумо назди ӯ хоҳед буд».hnKx Ва ду қисми шумо, яъне ҳамаи онҳое ки дар шанбе берун мераванд, назди хонаи Парвардигор аз барои подшоҳ посбонӣ хоҳед кард.ymmx Ва сеяки шумо – назди дарвозаи Сур; ва сеяки шумо – назди дарвозаи шотирон; ва посбонии хонаро навбат ба навбат ба амал хоҳед овард.lx Ва ба онҳо фармуда, гуфт: «Ин аст коре ки шумо бояд ба ҷо оваред: сеяки шумо, яъне онҳое ки дар шанбе меоянд, назди хонаи подшоҳ посбонӣ хоҳед кард;&kGx Ва дар соли ҳафтум Еҳӯёдоъ фиристода, мирисадҳои каритиён ва шотиронро гирифт, ва онҳоро назди худ ба хонаи Парвардигор оварда, бо онҳо паймон баст, ва онҳоро дар хонаи Парвардигор қасам дода, писари подшоҳро ба онҳо нишон дод.Aj}x Ва ӯ бо вай дар хонаи Парвардигор шаш сол пинҳон буд, дар сурате ки Аталё бар мамлакат подшоҳӣ мекард..iWx Вале Еҳӯшобаъ, духтари подшоҳ Еҳӯром, ки хоҳари Аҳазёҳу буд, Еҳӯош писари Аҳазёҳуро гирифт, ва ӯро аз миёни писарони подшоҳ, ки кушта шуданд, дуздида, ӯро бо дояаш ба хонаи хобгоҳ бурд, ва ӯро аз Аталё пинҳон карданд, ва ӯ кушта нашуд.=h wx Ва Аталё, модари Аҳазёҳу, чун дид, ки писараш мурд, бархоста, тамоми насли подшоҳро несту нобуд кард. gx $Ва айёме ки Еҳу бар Исроил дар Сомария подшоҳӣ кард, бисту ҳашт сол буд.?fyx #Ва Еҳу бо падарони худ хобид, ва ӯро дар Сомария дафн карданд; ва писараш Еҳӯоҳоз ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.Ye-x "Ва бақияи корҳои Еҳу, ва ҳар чи ӯ кард, ва тамоми корнамоии ӯ дар китоби солномаи подшоҳони Исроил навишта шудааст.&dGx !Аз Урдун ба тарафи шарқ тулӯи офтоб, тамоми замини Ҷилъод: ҷодиён ва реубениён ва менашшеиёнро, аз Арӯэр, ки бар ҷӯи назди дарёи Арнӯн аст, ва Ҷилъод ва Бошон.mcUx Дар он айём Парвардигор ба вайрон қатъ кардани Исроил сар шурӯъ намуд; ва Ҳазоил онҳоро дар тамоми ҳудуди Исроил зарба мезад:Rbx Валекин Еҳу саъю кӯшиш накард, ки шариати Парвардигор Худои Исроилро бо тамоми дили худ пайравӣ намояд: ӯ аз гуноҳҳои Ёробъом, ки Исроилро гирифтори гуноҳ гардонида буд, дур нашуд..4acx Ва Парвардигор ба Еҳу гуфт: «Азбаски ту он чиро, ки дар назари Ман писанд буд, нағз иҷро кардӣ, ва ҳар чиро, ки дар дили Ман буд, дар ҳаққи хонадони Аҳъоб ба амал овардӣ, бинобар ин писаронат то насли чорум бар тахти Исроил хоҳанд нишаст».`/x Аммо Еҳу аз гуноҳҳои Ёробъом писари Набот, ки Исроилро гирифтори гуноҳ гардонида буд, яъне аз гӯсолаҳои тилло, ки дар Байт-Ил ва дар Дон буд, дур нашуд.F_x Ва Еҳу Баалро аз Исроил нест кард.\^3x Ва ҳайкали Баалро шикастанд; ва хонаи Баалро хароб карданд, ва онро ба ахлотҷой табдил доданд, ки то имрӯз чунин аст.e]Ex Ва сутунҳои хонаи Баалро берун оварда, сӯзониданд.\'x Ва ҳангоме ки пешкаш кардани қурбониҳои сӯхтанӣ ба анҷом расид, Еҳу ба шотирон ва саркардагон гуфт: «Даромада, онҳоро бикушед, ва як нафар ҳам берун наояд!» Ва онҳоро ба дами шамшер куштанд; ва шотирон ва саркардагон онҳоро бароварда партофтанд, ва ба шаҳр, андаруни хонаи Баал баргаштанд.#[Ax Ва онҳо ба пешкаш намудани забҳҳо ва қурбониҳои сӯхтанӣ сар карданд. Ва Еҳу барои худ дар берун ҳаштод касро гузошта, гуфт: «Агар аз касоне ки ман ба дасти шумо бисупорам, як нафар раҳоӣ ёбад, ҷонатон ба ҷои ҷони вай хоҳад буд».Zx Ва Еҳу бо Еҳӯнодоб писари Рикоб ба хонаи Баал дохил шуд, ва ба хизматгузорони Баал гуфт: «Тафтиш кунед ва бубинед, ки касе аз бандагони Парвардигор дар ин ҷо бо шумо набошад, балки танҳо хизматгузорони Баал бошанд».SY!x Ва ӯ ба нозири ҳуҷраи либос гуфт: «Барои ҳамаи хизматгузорони Баал либос барор». Вай барои онҳо либос баровард.?Xyx Ва Еҳу ба тамоми Исроил фиристод, ва ҳамаи хизматгузорони Баал омаданд, ва касе намонд, ки наомада бошад; ва онҳо ба хонаи Баал даромаданд, ва хонаи Баал сар то сар пур шуд.Wx Ва Еҳу гуфт: «Маҷлиси идона барои Баал эълон намоед!» Ва онро эълон карданд.@V{x Ва алҳол тамоми пайғамбарони Баал, ҳамаи хизматгузоронаш ва ҳамаи коҳинонашро назди ман даъват намоед, ба тавре ки касе ғоиб набошад, зеро ки ман забҳи бузурге барои Баал хоҳам кард. Ҳар касе ки ғоиб бошад, зинда нахоҳад монд». Ва Еҳу инро бо найранг ба амал овард, то ки хизматгузорони Баалро ба ҳалокат расонад.^U7x Ва Еҳу тамоми қавмро ҷамъ карда, ба онҳо гуфт: «Аҳъоб Баалро кам парастиш кард, – Еҳу вайро бисёр парастиш хоҳад кард.IT x Ва ҳангоме ки ӯ ба Сомария расид, ҳамаи боқимондагони Аҳъобро, ки дар Сомария буданд, кушт, ба тавре ки тамоман ӯро нобуд кард, мувофиқи сухани Парвардигор, ки ба Илёс гуфта буд.QSx Ва гуфт: «Ҳамроҳи ман биё ва рашки маро, ки барои Парвардигор дорам, бубин». Ва вайро ба аробаи ӯ савор карданд.R x Ва аз он ҷо равона шуда, бо Еҳӯнодоб писари Рикоб, ки ба пешвози ӯ меомад, вохӯрд, ва ӯро табрик намуда, гуфт: «Оё дили ту рост аст, чунон ки дили ман бо дили туст?» Ва Еҳӯнодоб гуфт: «Оре». Гуфт: «Ин тавр бошад, дастатро бидеҳ». Вай дасти худро дод, ва ӯ вайро назди худ ба ароба баровард.3Qax Ва ӯ гуфт: «Инҳоро зинда дастгир кунед!» Ва онҳоро зинда дастгир карданд, ва онҳоро, ки чилу ду нафар буданд, назди чоҳи Байт-Ақд куштанд, ва аз онҳо касе боқӣ намонд.pP[x Еҳу ба бародарони Аҳазёҳу, подшоҳи Яҳудо, дучор омада, гуфт: «Шумо кистед?» Гуфтанд: «Мо бародарони Аҳазёҳу ҳастем, ва барои хабар гирифтан аз саломатии писарони подшоҳ ва писарони малика меравем».&OGx Ва бархоста, равона шуд ва ба Сомария омад. Вақте ки дар роҳ ба Байт-Ақди чӯпонон расид,DNx Ва Еҳу ҳамаи боқимондагони хонадони Аҳъобро, ки дар Изреил буданд, ва ҳамаи бузургонаш ва наздиконаш муқаррабонаш* ва коҳинонашро кушт, ба тавре ки касе барои ӯ боқӣ намонд.Mx Пас, бидонед, ки аз сухани Парвардигор, ки Парвардигор дар бораи хонадони Аҳъоб ба забон рондааст, ҳарфе бар замин нахоҳад афтод, ва Парвардигор он чиро, ки ба воситаи бандаи худ Илёс гуфта буд, ба амал овард».FLx Ва субҳидам ӯ берун омада, истод ва ба тамоми қавм гуфт: «Шумо росткор ҳастед! Инак, ман ба муқобили хоҷаи худ суиқасд намуда, ӯро куштам, – вале кист, ки ҳамаи инҳоро куштааст?K+x Ва қосиде омад ва ба ӯ хабар дода, гуфт: «Каллаҳои писарони подшоҳро оварданд». Ва ӯ гуфт: «Онҳоро ду ғарам карда, дар даҳани дарвоза то субҳ бимонед».5Jex Ва ҳангоме ки нома ба онҳо расид, онҳо писарони подшоҳро гирифтанд, ва ҳафтод нафарро куштанд, ва каллаҳои онҳоро дар сабадҳо гузошта, назди ӯ ба Изреил фиристоданд.zIox Ва ӯ бори дуюм ба онҳо нома навишта, гуфт: «Агар шумо бо ман буда, ба овози ман итоат мекарда бошед, каллаҳои писарони хоҷаи худро бигиред ва фардо дар ҳамин вақт назди ман ба Изреил биёед». Ва писарони подшоҳ ҳафтод нафар буданд, ки онҳоро бузургони шаҳр тарбият менамуданд. Hx Ва нозири хона, ва сардори шаҳр, ва пирон, ва мураббиён фиристода, гуфтанд: «Мо бандагони ту ҳастем, ва ҳар чи ба мо фармоӣ, ба ҷо хоҳем овард. Мо ҳеҷ касро подшоҳ нахоҳем кард; он чи дар назарат писанд бошад, бикун».Gx Вале онҳо ниҳоятдараҷа ҳаросон шуда, гуфтанд: «Инак, ду подшоҳ натавонистанд пеши ӯ истодагӣ кунанд, – пас мо чӣ гуна истодагӣ хоҳем кард?»|Fsx Шумо беҳтарин ва муносибтарин писари хоҷаи худро интихоб намуда, бар тахти падараш бинишонед, ва барои хонадони хоҷаи худ биҷангед».'EIx «Ва алҳол, вақте ки ин нома ба шумо бирасад, – дар сурате ки писарони хоҷаи шумо бо шумо мебошанд, ва аробаҳо ва аспон ва шаҳри ҳисордор ва аслиҳа бо шумост, –D )x Ва Аҳъоб дар Сомария ҳафтод писар дошт. Ва Еҳу номаҳо навишта, ба Сомария ба сарварони Изреил, ба пирон ва мураббиёни писарони Аҳъоб фиристода, гуфт:sCax %Ва лошаи Изобал бар рӯи саҳро, дар қитъаи Изреил, мисли саргин гардида буд, ба тавре ки касе наметавонист бигӯяд: «Ин Изобал аст».aB=x $Ва баргашта, ба ӯ хабар доданд, ва ӯ гуфт: «Ин сухани Парвардигор аст, ки ба воситаи бандаи худ Илёси тишбӣ сухан ронда, гуфтааст: 'Дар қитъаи замини Изреил сагон гӯшти Изобалро хоҳанд хӯрд'».@A{x #Ва барои дафн карданаш рафтанд, вале ғайр аз косаи сар, ва пойҳо, ва кафҳои даст, чизе аз вай наёфтанд.]@5x "Ва ӯ даромада, хӯрд ва нӯшид; ва гуфт: «Ба он лаънатӣ таваҷҷӯҳ намуда, вайро дафн кунед, чунки вай духтари подшоҳ аст».{?qx !Ва ӯ гуфт: «Вайро берун партоед!» Ва онҳо вайро берун партофтанд. Ва хуни вай бар девор ва бар аспон пош хӯрд, ва ӯ вайро лагадкӯб кард.g>Ix Ва ӯ руи худро сӯи тиреза бардошта, гуфт: «Кист, ки пайрави ман бошад, кист?» Ва ду-се нафар аз хоҷасароён сӯи ӯ нигаристанд.O=x Ва ҳангоме ки Еҳу ба дарвоза дохил шуд, вай гуфт: «Оё туро, эй Зимрии кушандаи хоҷаи худ, осоиштагӣ хоҳад буд?»X<+x Ва Еҳу ба Изреил омад. Ва Изобал инро шунида, ба чашмонаш сурма кашид, ва сари худро зинат дода, аз тиреза нигарист.; x Ва дар соли ёздаҳуми Йӯром писари Аҳъоб Аҳазёҳу бар Яҳудо подшоҳ шуд.\:3x Ва навкаронаш ӯро бо ароба ба Уршалим оварданд; ва ӯро дар мақбараи худаш бо падаронаш дар шаҳри Довуд дафн карданд.D9x Ва Аҳазёҳу, подшоҳи Яҳудо, инро дида, бо роҳи Байт-Ҳаҷан рӯ ба гурез овард; ва Еҳу ӯро дунболагирӣ таъқиб намуда, гуфт: «Ӯро низ бизанед!» Ва ӯро дар аробааш бар тали Ҷур, ки назди Иблеом аст, захмдор карданд, ва ӯ то Маҷиддӯ гурехта, дар он ҷо мурд.28_x 'Ба ростӣ, хуни Нобӯт ва хуни писаронашро Ман дирӯз дидам, – мегӯяд Парвардигор, – ва дар ин қитъаи замин ба ту подош хоҳам дод, – мегӯяд Парвардигор'. Ва алҳол вайро бардошта, мувофиқи сухани Парвардигор, дар ин қитъаи замин бипарто».a7=x Ва Еҳу ба саркардаи худ Бидқар гуфт: «Вайро бардошта, дар қитъаи замини Нобӯти изреилӣ бипарто, ва ба ёд овар, ки чӣ гуна ман ва ту бо ҷуфтҳои саворон аз қафои падари вай Аҳъоб равона будем, ва чӣ гуна ҳамон Парвардигор дар ҳаққи вай ин ваҳйро ба забон ронда буд:6x Ва Еҳу дасташро бар камон гузошта, Йӯромро дар миёни шонаҳои китфаш тир зад, ва тир аз дилаш гузашта берун омад, ва ӯ дар аробаи худ афтод.35ax Ва Йӯром дастҳояшро гардонида, рӯ ба гурез овард, ва ба Аҳазёҳу гуфт: «Эй Аҳазёҳу, хиёнат аст!»S4!x Ва ҳангоме ки Йӯром Еҳуро дид, гуфт: «Эй Еҳу, оё осоиштагист?» Ва ӯ гуфт: «Чӣ гуна осоиштагӣ хоҳад буд, дар сурате ки зинокориҳои модарат Изобал ва ҷодугариҳои вай ин қадар бисёр аст?» v1}}H{{;yywvutssq)pEojml0k:jigfedd*cGbaa1`"_]\[Z:YXWW VCTT8S\RoQPVONMLLJIHGFEDDCBA@`?m>^<;; :O9Z87_6544S3 11/.-,+)(U's&o%!!T !@sB%?] K0ojOxТо даме ки Парвардигор Исроилро аз ҳузури худ дур андохт, чунон ки ба воситаи ҳамаи бандагони Худ пайғамбарон гуфта буд; ва исроилиён аз замини худ ба Ашшур кӯчонда шуданд, ки то имрӯз чунин аст.=uxВа банӣ Исроил дар ҳамаи гуноҳҳое ки Ёробъом ба амал оварда буд, рафтор карда, аз онҳо дур нашуданд,~wxЗеро ки Исроилиён худро аз хонадони Довуд бурида ҷудо карданд, ва Ёробъом писари Наботро подшоҳ сохтанд; ва Ёробъом исроилиёнро аз пайравии Парвардигор дур кард, ва онҳоро гирифтори гуноҳи азим гардонид.BxВа Парвардигор аз тамоми насли Исроил нафрат карда, онҳоро мазлум ситамкаш гардонид, ва онҳоро ба дасти тороҷгарон супурд, то ба дараҷае ки онҳоро аз ҳузури Худ дур андохт.#xЛекин аҳли Яҳудо низ аҳкоми Парвардигор Худои худро ба ҷо наоварданд, балки мувофиқи фароизе ки Исроилиён муқаррар намуда буданд, рафтор карданд.eExВа Парвардигор бағоят бар Исроил ғазаб намуда, онҳоро аз ҳузури Худ дур кард; ҷуз ғайр аз як сибти Яҳудо касе боқӣ намонд.NxВа писарону духтарони худро аз оташ гузарониданд, ва ҷоду карданд ва фол кушоданд, ва ба он дода шуданд, ки он чи дар назари Парвардигор бад аст, ба амал оварда, Ӯро хашмгин кунанд;S!xВа тамоми аҳкоми Парвардигор Худои худро онҳо тарк карда, ду гӯсолаи рехта барои худ сохтанд, ва Ашера сохтанд, ва ба тамоми лашкари осмон* саҷда бурданд, ва Баалро парастиш карданд.xВа аз фароизи Ӯ, ва аз паймоне ки Ӯ бо падаронашон баста буд, ва аз шаҳодоте ки Ӯ ба онҳо дода буд, нафрат карданд, ва аз пайи чизҳои ҳеҷу пуч рафта, худашон ҳеҷу пуч шуданд, ва низ аз пайи халқҳое ки дар гирду пешашон буданд, ва Парвардигор ба онҳо фармуда буд, ки мисли онҳо амал накунанд;xkxВале онҳо гӯш надоданд, ва гардани худро мисли гардани падаронашон, ки ба Парвардигор Худои худ бовар накарда буданд, сахт карданд;ymx Ва Парвардигор ба воситаи ҳар пайғамбар ва ҳар пешбин Исроил ва Яҳудоро таъкид карда, гуфт: «Аз роҳҳои бади худ баргардед ва аҳкому фароизи Маро мувофиқи тамоми шариате ки ба падарони шумо фармудаам, ва ба воситаи бандагонам пайғамбарон ба шумо фиристодаам, риоя намоед».+ Qx Ва бутҳоро парастиш карданд, ки дар бораи онҳо Парвардигор гуфта буд: «Ин корро накунед»;3 ax Ва дар он ҷо, бар ҳамаи баландиҳо, мисли халқҳое ки Парвардигор аз пеши онҳо бадар ронда буд, бухур сӯзониданд, ва корҳои баде карда, Парвардигорро ба хашм оварданд;' Ix Ва бар ҳар тали баланд ва зери ҳар дарахти сабз сутунҳо ва Ашераҳо барои худ гузоштанд;R x Ва банӣ Исроил суханони нодурусте дар ҳаққи Парвардигор Худои худ бофта бароварданд, ва дар ҳамаи шаҳрҳои худ, аз бурҷи дидбонӣ то шаҳри ҳисордор, баландиҳо барои худ бино карданд;! =xВа мувофиқи фароизи халқҳое ки Парвардигор аз пеши банӣ Исроил бадар ронда буд, ва мувофиқи одате ки подшоҳони Исроил ҷорӣ намуда буданд, рафтор карданд;gIxВа ин аз он сабаб рӯй дод, ки банӣ Исроил пеши Парвардигор Худои худ, ки онҳоро аз замини Миср, аз зери дасти фиръавн, подшоҳи Миср, берун оварда буд, гуноҳ карданд, ва аз худоёни дигар тарсиданд;]5xПодшоҳи Ашшур дар соли нӯҳуми Ҳушаъ Сомарияро забт намуд, ва исроилиёнро ба Ашшур ба асирӣ бурд, ва онҳоро дар Ҳалаҳ ва дар атрофи Ҳобӯр, ки дарёи Ҷӯзон аст, ва дар шаҳрҳои Мод ҷойгир кард.8kxВа подшоҳи Ашшур тамоми кишварро ишғол намуда, ба Сомария наздик омад, ва онро се сол иҳота кард.vgxВа подшоҳи Ашшур дар Ҳушаъ хиёнат ёфт, чунки ӯ қосидонро назди Сӯ, подшоҳи Миср, фиристода буд, ва хироҷи ҳарсоларо барои подшоҳи Ашшур адо накард; ва подшоҳи Ашшур ӯро дастгир карда, дар зиндон андохт.3axШалманосар, подшоҳи Ашшур, бар ӯ лашкар кашид, ва Ҳушаъ бандаи вай гардида, ба вай хироҷ медод.I xВа он чи дар назари Парвардигор бад буд, ба амал овард, аммо на ҳамчун подшоҳони Исроил, ки пеш аз ӯ буданд.] 7xДар соли дувоздаҳуми Оҳоз, подшоҳи Яҳудо, Ҳушаъ писари Эло дар Сомария бар Исроил подшоҳ шуд, ва нӯҳ сол подшоҳӣ кард._9xВа Оҳоз бо падарони худ хобид, ва бо падарони худ дар шаҳри Довуд дафн карда шуд; ва писараш Ҳизқиё ба ҷои ӯ подшоҳ шуд."?xВа бақияи корҳои Оҳоз, ки кард, дар китоби солномаи подшоҳони Яҳудо навишта шудааст._9xВа долони шанбегиро, ки дар хона бино карда буданд, ва даромадгоҳеро, ки подшоҳ аз берун ба он дохил мешуд, ба хотири барои подшоҳи Ашшур тағйир дода, ба тарафи хонаи Парвардигор нигаронид.C~xВа подшоҳ Оҳоз ҳошияҳои пояҳоро бурида, дастшӯякҳоро аз болояшон бардошт, ва ҳавзро аз болои говони мисине ки дар тагаш буданд, фуруд овард, ва онро бар фарши сангин гузошт. }xВа Уриёи коҳин мувофиқи ҳар он чи подшоҳ Оҳоз фармуда буд, ба амал овард.(|KxВа подшоҳ Оҳоз ба Уриёи коҳин фармуда, гуфт: «Қурбонии сӯхтании субҳ ва ҳадияи ордии шом, ва қурбонии сӯхтании подшоҳ ва ҳадияи ордии ӯ, ва қурбонии сӯхтании тамоми қавми кишвар, ва ҳадияи ордии онҳо ва ҳадияҳои рехтании онҳоро бар қурбонгоҳи бузург бисӯзон, ва тамоми хуни қурбониҳои сӯхтанӣ ва тамоми хуни забҳҳоро бар он бипош; ва қурбонгоҳи мисин барои ман бошад, то ки зиёрат намоям оиди қурбонгоҳи мисин бошад ман андеша хоҳам кард».[{1xВа қурбонгоҳи мисинро, ки дар ҳузури Парвардигор буд, аз пешгоҳи хона, яъне аз ҷое ки дар миёни қурбонгоҳ ва хонаи Парвардигор буд, кӯчонид, ва онро аз паҳлуи шимолии он қурбонгоҳ гузошт.z{x Ва қурбонии сӯхтанӣ ва ҳадияи ордии худро сӯзонид, ва ҳадияи рехтании худро рехт, ва хуни қурбонии саломатии худро бар қурбонгоҳ пошид.^y7x Ва подшоҳ аз Димишқ омад, ва подшоҳ қурбонгоҳро дид, ва подшоҳ ба қурбонгоҳ наздик омада, қурбонӣ бар он пешкаш намуд;lwx%Дар он айём Парвардигор Расин, подшоҳи Арам, ва Фақаҳ писари Рамалёҳуро ба Яҳудо фиристодан гирифт.1k]x$Ва бақияи корҳои Ютом, ва ҳар чи ӯ кард, дар китоби солномаи подшоҳони Яҳудо навишта шудааст.j7x#Аммо баландиҳо барҳам дода нашуданд: қавм ҳанӯз бар баландиҳо курбонӣ мекарданд ва бухур месӯзониданд; ӯ дарвозаи болои хонаи Парвардигорро бино кард.Ui%x"Ва он чи дар назари Парвардигор писанд буд, ба амал овард; мисли ҳар он чи падараш Узиё карда буд, ӯ ба амал овард.qh]x!Дар вақти подшоҳ шуданаш ӯ бисту панҷсола буд, ва шонздаҳ сол дар Уршалим подшоҳӣ кард; ва номи модараш Ерушо духтари Содӯқ буд.:gox Дар соли дуюми Фақаҳ писари Рамалёҳу, подшоҳи Исроил, Ютом писари Узиё, подшоҳи Яҳудо, подшоҳ шуд.5fexВа бақияи корҳои Фақаҳ, ва ҳар чи ӯ кард, дар китоби солномаи подшоҳони Исроил навишта шудааст. e xВа Ҳушаъ писари Эло бар Фақаҳ писари Рамалёҳу суиқасд намуд, ва ӯро зарба зада, кушт, ва дар соли бистуми Ютом писари Узиё ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.d xДар айёми Фақаҳ, подшоҳи Исроил, Тиҷлат Филосар, подшоҳи Ашшур, омада, Ийюн ва Обил-Байт-Маако ва Ёнӯҳ ва Қодеш ва Ҳосӯр ва Ҷилъод ва Ҷалилро, – тамоми замини Нафтолиро, – гирифт, ва онҳоро ба Ашшур ба асирӣ бурд. cxВа он чи дар назари Парвардигор бад буд, ба амал овард: аз гуноҳҳои Ёробъом писари Набот, ки Исроилро гирифтори гуноҳ гардонида буд, дур нашуд.obYxДар соли панҷоҳу дуюми Азарё, подшоҳи Яҳудо, Фақаҳ писари Рамалёҳу бар Исроил дар Сомария подшоҳ шуд, ва бист сол подшоҳӣ кард.7aixВа бақияи корҳои Фақаҳё, ва ҳар чи ӯ кард, дар китоби солномаи подшоҳони Исроил навишта шудааст. `;xВа саркардаи ӯ, Фақаҳ писари Рамалёҳу, бар ӯ суиқасд намуда, бо ҳамроҳии Арҷуб ва Арё дар Сомария дар толори хонаи подшоҳ ӯро зарба зад, дар сурате ки бо вай панҷоҳ нафар аз банӣ Ҷилъод буданд; ва ӯро кушта, ба ҷои ӯ подшоҳ шуд. _xВа он чи дар назари Парвардигор бад буд, ба амал овард; аз гуноҳҳои Ёробъом писари Набот, ки Исроилро гирифтори гуноҳ гардонида буд, дур нашуд.d^CxДар соли панҷоҳуми Азарё, подшоҳи Яҳудо, Фақаҳё писари Менаҳем бар Исроил дар Сомария подшоҳ шуд, ва ду сол подшоҳӣ кард. ]xВа Менаҳем бо падарони худ хобид, ва писараш Фақаҳё ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.9\mxВа бақияи корҳои Менаҳем, ва ҳар чи ӯ кард, дар китоби солномаи подшоҳони Исроил навишта шудааст.}[uxВа Менаҳем ин нуқраро бар Исроил, бар ҳамаи сарватмандон амлокдорон* гузошт, то ки ҳар яке аз онҳо панҷоҳ сиқл нуқра барои подшоҳи Ашшур бидиҳад. Ва подшоҳи Ашшур баргашт, ва дар он ҷо дар мамлакат наистод.&ZGxФул, подшоҳи Ашшур, бар мамлакат тохт овард. Ва Менаҳем ба Фул ҳазор киккар нуқра дод, то ки дасти вай бо ӯ бошад, ва ӯ подшоҳиро дар дасти худ мустаҳкам кунад.*YOxВа он чи дар назарӣ Парвардигор бад буд, ба амал овард: аз гуноҳҳои Ёробъом писари Набот, ки Исроилро гирифтори гуноҳ гардонида буд, тамоми айёми худ дур нашуд.`X;xДар соли сию нӯҳуми Азарё, подшоҳи Яҳудо, Менаҳем писари Ҷодӣ бар Исроил подшоҳ шуда, даҳ сол дар Сомария подшоҳӣ кард.?WyxОн гоҳ Менаҳем Тирсоро бо ҳар чи дар он буд, зарба зад, ва ҳудуди онро, аз Тифсаҳ сар карда, барои он ки ба ӯ дарвоза накушода буд, зарба зада, ҳомиладоронашро шикамчок кард.AV}xВа бақияи корҳои Шаллум, ва суиқасде ки ӯ кард, дар китоби солномаи подшоҳони Исроил навишта шудааст. UxВа Менаҳем писари Ҷодӣ аз Тирсо баромада, ба Сомария дохил шуд, ва Шаллум писари Ёбишро дар Сомария зарба зад, ва ӯро кушта, ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.IT x Шаллум писари Ёбиш дар соли сию нӯҳуми Узиё, подшоҳи Яҳудо, подшоҳ шуд, ва як моҳ дар Сомария подшоҳӣ кард.S!x Чунин буд сухани Парвардигор, ки ба Еҳу ба забон ронда, гуфта буд: «Писаронат то насли чорум бар тахти Исроил хоҳанд нишаст». Ва ҳамин ба амал омад.R+x Ва бақияи корҳои Закарё дар китоби солномаи подшоҳони Исроил навишта шудааст.5Qex Ва Шаллум писари Ёбиш бар ӯ суиқасд карда, ӯро дар пеши назари қавм кушт, ва ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.\P3x Ва он чи дар назари Парвардигор бад буд, ба амал овард, мисли ои ки падаронаш ба амал оварда буданд: аз гуноҳҳои Ёробъом писари Набот, ки Исроилро гирифтори гуноҳ гардонида буд, дур нашуд.iOMxДар соли сию ҳаштуми Азарё, подшоҳи Яҳудо, Закарё писари Ёробъом бар Исроил дар Сомария подшоҳ шуд, ва шаш моҳ подшоҳӣ кард.XN+xВа Азарё бо падаронаш хобид, ва ӯро бо падаронаш дар шаҳри Довуд дафн карданд; ва писараш Ютом ба ҷои ӯ подшоҳ шуд..3MaxВа бақияи корҳои Азарё, ва ҳар чи ӯ кард, дар китоби солномаи подшоҳони Яҳудо навишта шудааст.PLxВа Парвардигор подшоҳро ба бало гирифтор кард, ва ӯ то рӯзи вафоташ махавӣ буд, ва дар махавхона сокин буд; ва Ютом, писари подшоҳ, бар хонаи ӯ буда, қавми мамлакатро доварӣ менамуд.FKxАммо баландиҳо барҳам дода нашуданд: қавм ҳанӯз бар баландиҳо қурбонӣ мекарданд ва бухур месӯзониданд.JJxВа он чи дар назари Парвардигор писанд буд, ба амал овард, мисли ҳар он чи падараш Амасё ба амал оварда буд.qI]xДар вақти подшоҳ шуданаш ӯ шонздаҳсола буд, ва панҷоҳу ду сол дар Уршалим подшоҳӣ кард; ва номи модараш Еколёҳу, аз Уршалим, буд.2H axДар соли бисту ҳафтуми Ёробъом, подшоҳи Исроил, Азарё писари Амасё, подшоҳи Яҳудо, подшоҳ шуд.0G[xВа Ёробъом бо падарони худ, бо подшоҳони Исроил хобид, ва писараш Закарё ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.bF?xВа бақияи корҳои Ёробъом, ва ҳар чи ӯ кард, ва корнамоии ӯ, ки ҷанг карда, Димишқ ва Ҳамотро аз соҳибии Яҳудо ба Исроил баргардонида буд, дар китоби солномаи подшоҳони Исроил навишта шудааст.eEExВа Парвардигор аз зери осмон нобуд кардани номи Исроилро нафармуд, балки онҳоро ба воситаи Ёробъом писари Юош наҷот дод.tDcxЗеро Парвардигор мусибати Исроилро дид, ки бағоят талх аст, ба тавре ки на бандие мондааст, на озоде ва на мададгоре барои Исроил,CxӮ ҳудуди Исроилро аз даромадгоҳи Ҳамот то баҳри Аробо аз нав барқарор кард, мувофиқи сухани Парвардигор Худои Исроил, ки ба воситаи бандаи худ Юнус писари Амиттай, пайғамбаре аз Ҷат-Ҳефар, ба забон ронда буд.B'xВа он чи дар назари Парвардигор бад буд, ба амал овард: аз ҳамаи гуноҳҳои Ёробъом писари Набот, ки Исроилро гирифтори гуноҳ гардонида буд, дур нашуд. AxДар соли понздаҳуми Амасё писари Еҳӯош, подшоҳи Яҳудо, Ёробъом писари Юош, подшоҳи Исроил, дар Сомария подшоҳ шуд, ва чилу як сол подшоҳӣ кард.,@SxӮ Эйлатро бино кард, ва баъд аз он ки подшоҳ бо падаронаш хобид, онро ба Яҳудо баргардонид.7?ixВа тамоми қавми Яҳудо Азарёро, ки шонздаҳсола буд, гирифта, ба ҷои падараш Амасё подшоҳ карданд.'>IxВа ӯро бар аспон оварданд, ва дар Уршалим ӯ бо падаронаш дар шаҳри Довуд дафн карда шуд._=9xВа дар Уршалим бар у суиқасд карданд, ва ӯ ба Локиш гурехта рафт. Ва аз паси ӯ ба Локиш фиристода, дар он ҷо ӯро куштанд.<#xВа бақияи корҳои Амасё дар китоби солномаи подшоҳони Яҳудо навишта шудааст.W;)xВа Амасё писари Еҳӯош, подшоҳи Яҳудо, баъд аз вафоти Юош писари Еҳӯоҳоз, подшоҳи Исроил, понздаҳ сол зиндагӣ кард.`:;xВа Юош бо падарони худ хобид, ва дар Сомария бо подшоҳони Исроил дафн карда шуд, ва писараш Ёробъом ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.[91xВа бақияи корҳое ки Юош кард, ва корнамоии ӯ, ва чӣ гуна ӯ бо Амасё, подшоҳи Яҳудо, ҷангид, дар китоби солномаи подшоҳони Исроил навишта шудааст.
Ёробъом вориси Юош гардид. Вафоти Амасё.85xВа тамоми тилло ва нуқра ва тамоми колоеро, ки дар хонаи Парвардигор ва дар хазинаҳои хонаи подшоҳ ёфт шуд, ва гаравгононро гирифта, ба Сомария баргашт.7!x Ва Юош, подшоҳи Исроил, Амасё писари Еҳӯош писари Аҳазёҳу, подшоҳи Яҳудоро дар Байт-Шемеш дастгир намуд, ва ба Уршалим омада, ҳисори Уршалимро аз дарвозаи Эфроим то дарвозаи кунҷакӣ, ба андозаи чорсад араш хароб кард.67x Ва аҳли Яҳудо пеши Исроил мағлуб гардида, ҳар яке ба хаймаҳои худ гурехта рафтанд.r5_x Вале Амасё гӯш надод. Ва Юош, подшоҳи Исроил, баромад, ва ӯ ва Амасё, подшоҳи Яҳудо, дар Байт-Шемеш, ки дар Яҳудост, рӯ ба рӯ шуданд.Q4x Ту Адӯмро шикаст додӣ, ва дилат мағрур шудааст. Пас, иззати худро нигоҳ дошта, дар хонаи худ бимон. Чаро ту бадбахтиро меангезӣ, то ки худат фурӯ ғалтӣ, ва ҳамчунин Яҳудо ҳамроҳи ту?»a3=x Ва Юош, подшоҳи Исроил ба назди Амасё, подшоҳи Яҳудо, фиристода, гуфт: «Мушхоре ки дар Лубнон аст, ба арзе ки дар Лубнон аст, фиристода, гуфт: 'Духтари худро ба писари ман ба занӣ бидеҳ'. Валекин ҳайвони даштие ки дар Лубнон аст, гузар карда, мушхорро поймол намуд.W2)xОн гоҳ Амасё қосидонро назди Юош писари Еҳӯоҳоз писари Еҳу, подшоҳи Исроил, фиристода, гуфт: «Биё, рӯ ба рӯ шавем».`1;xӮ даҳ ҳазор адӯмиёнро дар водии Намак кушт, ва Селаъро дар ҷанг забт намуда, ба он Ёқтеил ном дод, ки то имрӯз чунин аст.r0_xВале писарони кушандагонро накушт, мувофиқи навиштаи китоби Тавроти Мусо, ки дар он Парвардигор фармуда, гуфтааст: «Падарон барои гуноҳи писарон кушта нахоҳанд шуд, ва писарон барои гуноҳи падарон кушта нахоҳанд шуд, балки ҳар кас барои гуноҳи худаш кушта хоҳад шуд».\/3xВа ҳангоме ки салтанат дар дасташ мустаҳкам шуд, навкарони худро, ки падараш подшоҳро кушта буданд, ба қатл расонид.:.oxАммо баландиҳо барҳам дода нашуданд: қавм ҳанӯз бар баландиҳо қурбонӣ мекард ва бухур месӯзонид.-9xВа он чи дар назари Парвардигор писанд буд, ба амал овард, аммо на ҳамчун падараш Довуд: ӯ аз ҳар ҷиҳат мисли он ки падараш Еҳӯош амал карда буд, амал кард.v,gxДар вақти подшоҳ шуданаш ӯ бисту панҷсола буд, ва бисту нӯҳ сол дар Уршалим подшоҳӣ кард. Ва номи модараш Еҳӯаддон, аз Уршалим, буд.7+ kxДар соли дуюми Юош писари Еҳӯоҳоз, подшоҳи Исроил, Амасё писари Еҳӯош, подшоҳи Яҳудо, подшоҳ шуд.~*wx Ва Юош писари Еҳӯоҳоз шаҳрҳоеро, ки Ҳазоил аз дасти падараш Еҳӯоҳоз ҷанг карда гирифта буд, аз дасти Бин-Ҳадад писари Ҳазоил гардонида гирифт. Се бор Юош ба ӯ шикаст расонида, шаҳрҳои Исроилро баргардонид.) x Ва Ҳазоил, подшоҳи Арам, мурд, ва писараш Бин-Ҳадад ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.(#x Вале Парвардигор ба онҳо илтифот ва раҳм карда, ба хотири паймони худ, ки бо Иброҳим, Исҳоқ ва Яъқуб баста буд, ба онҳо таваҷҷӯҳ намуд, ва нахост онҳоро несту нобуд кунад, ва то ҳол онҳоро аз ҳузури худ дур наандохтааст.')x Ва Ҳазоил, подшоҳи Арам, исроилиёнро дар тамоми айёми Еҳӯоҳоз ба танг меовард.n&Wx Ва чунин воқеъ шуд, ки мардум касеро дафн мекарданд, ва инак, фавҷеро диданд, ва мурдаро бар қабри Элишоъ партофтанд, ва мурда ғелида, ба устухонҳои Элишоъ расид, ва зинда шуда, ба поҳои худ бархост.-%Ux Ва Элишоъ мурд, ва ӯро дафн карданд. Ва фавҷҳои Мӯоб дар аввали сол ба мамлакат даромаданд.4$cx Ва марди Худо бар ӯ хашм намуда, гуфт: «Мебоист панҷ ё шаш бор мезадӣ, он гоҳ арамиёнро ба таври қатъӣ мағлуб мекардӣ, ва алҳол ба арамиён се бор шикаст хоҳӣ расонид».K#x Ва гуфт: «Тирҳоро бигир». Ва ӯ гирифт. Ва ба подшоҳи Исроил гуфт: «Заминро бизан». Ва ӯ се бор зада, бозистод. oP~}R{z3y!ww utsqponmm6lkjcimhg!fe$ccIba*`#^]\[MZX;WV TSVQPON`LKJ I5HFDkCBAA$??><; :9s8i7|6G5432t1~0..-+*)Y(R&?%}$"! { -Ab#Y T L [ gQigP!xВа Ҳизқиё ба Ишаъё гуфт: «Сухани Парвардигор, ки ту ба забон рондӣ, барҳақ аст». Ва гуфт: «Бигзор дар рӯзҳои ман осоиштагӣ ва амонӣ бехатарӣ бошад».~wxВа аз писаронат, ки аз ту ба вуҷуд оянд, ва ту онҳоро ба дунё оварӣ, хоҳанд гирифт, ва онҳо дар қасри подшоҳи Бобил хоҷасаро хоҳанд шуд'».(Kx'Инак, рӯзҳо меоянд, ҳар он чи дар хонаи туст, ва он чи падаронат то имрӯз андӯхтаанд*, ба Бобил бурда хоҳад шуд; чизе боқӣ наҳохад монд, – мегӯяд Парвардигор, –lSxВа Ишаъё ба Ҳизқиё гуфт: «Сухани Парвардигорро бишнав:#xӮ гуфт: «Дар хонаи ту чӣ диданд?» Ва Ҳизқиё гуфт: «Ҳар он чи дар хонаи ман ҳаст, диданд; чизе дар хазинаҳои ман намонд, ки ба онҳо нишон надода бошам».1]xВа Ишаъёи пайғамбар назди подшоҳ Ҳизқиё омад, ва ба ӯ гуфт: «Ин одамон чӣ гуфтанд? Ва аз куҷо назди ту омадаанд?» Ва Ҳизқиё гуфт: «Аз кишвари дур, аз Бобил омадаанд».x Ва Ҳизқиё онҳоро шунид, ва тамоми хазинахонаи худро: нуқра ва тилло, ва атриёт, ва равғани аъло, ва тамоми қӯрхонаи худ хонаи аслиҳаи худ, ва ҳар чиро, ки дар хазинаҳои ӯ ёфт мешуд, ба онҳо нишон дод; чизе набуд, ки Ҳизқиё дар хонаи худ ва дар тамоми қаламрави худ ба онҳо нишон надода бошад.p[x Дар он замон Берӯдак писари Балъадон, подшоҳи Бобил, ба Ҳизқиё нома ва ҳадия фиристод, зеро шунида буд, ки Ҳизқиё бемор шудааст.mUx Ва Ишаъёи пайғамбар сӯи Парвардигор хонд дуо кард, ва сояи зинаҳоро, ки бар зинаҳои Оҳоз фуромада буд, даҳ зина қафо гардонид.'~Ix Ва Ҳизқиё гуфт: «Даҳ зина пеш рафтани соя осон аст; не, бигзор соя даҳ зина қафо гардад».Y}-x Ва Ишаъё гуфт: «Аломат аз ҷониби Парвардигор дар бораи он ки Парвардигор суханеро, ки гуфтааст, ба амал хоҳад овард, барои ту чунин аст: оё соя даҳ зина пеш равад, ё даҳ зина қафо гардад?»|}xВа Ҳизқиё ба Ишаъё гуфт: «Чист аломати он ки Парвардигор маро шифо хоҳад дод, ва ман баъд аз се рӯз ба хонаи Парвардигор дохил хоҳам шуд?»F{xВа Ишаъё гуфт: «Гирдае Қурсе аз анҷир бигиред». Ва гирифта, бар думбал думмал* гузоштанд, ва ӯ зинда монд.Xz+xВа Ман бар рӯзҳои ту понздаҳ сол илова менамоям, ва туро, ва ин шаҳрро аз дасти подшоҳи Ашшур раҳо хоҳам намуд, ва ин шаҳрро ба хотири Худам ва ба хотири бандаам Довуд ҳимоя хоҳам кард'».y1x«Баргард ва ба Ҳизқиё, ки раиси қавми Ман аст, бигӯй: 'Парвардигор, Худои падарат Довуд, чунин мегӯяд: дуои туро шунидам, ашкҳои туро дидам. Инак, Ман туро шифо хоҳам дод: баъд аз се рӯз ту ба хонаи Парвардигор дохил хоҳӣ шуд.fxGxВа чунин воқеъ шуд, ки Ишаъё ҳануз ба саҳни миёна набаромада буд, ки сухани Парвардигор бар ӯ фуруд омада нозил шуда, гуфт:Vw'x«Лутфан, эй Парвардигор, ба ёд овар, ки чӣ гуна ман ба ҳузури Ту бо ростӣ ва аз самими қалб рафтор намудаам, ва он чи дар назари Ту писанд буд, ба амал овардаам». Ва Ҳизқиё зор-зор гирист.vxВа ӯ рӯи худро ба девор гардонид, ва сӯи Парвардигор дуо карда хонда, гуфт:u xДар он айём Ҳизқиё бемор шуда, наздик ба мурдан буд; ва пайғамбар, Ишаъё писари Омӯс, назди ӯ омада, ба ӯ гуфт: «Парвардигор чунин мегӯяд: 'Барои аҳли хонаи худ васият намо, зеро ки ту хоҳӣ мурд ва шифо нахоҳӣ ёфт'».itMx%Ва ҳангоме ки ӯ дар хонаи худояш Нисрӯк парастиш менамуд, писаронаш Адрамалик ва Шарэсар ӯро бо шамшер куштанд, ва худашон ба замини Аророт гурехтанд; ва писараш Эсар-Ҳаддӯн ба ҷои ӯ подшоҳ шуд..sWx$Ва Санҳериб, подшоҳи Ашшур, ба роҳ даромада, равона шуд ва баргашта, дар Нинве сокин гардид.|rsx#Ва дар он шаб чунин воқеъ шуд, ки фариштаи Парвардигор берун омада, саду ҳаштоду панҷ ҳазор нафарро дар лашкаргоҳи Ашшур зарба зад, ва бомдодон, вақте ки бархостанд, инак, ҳамаи онҳо ҷасадҳои мурда буданд.Eqx"Ва Ман ин шаҳрро ҳимоя хоҳам кард, то ки онро ба хотири Худам ва ба хотири бандаи Худ Довуд наҷот диҳам».Tp#x!Бо кадом роҳе ки омадааст, бо ҳамон хоҳад баргашт, валекин ба ин шаҳр ворид нахоҳад шуд, – мегӯяд Парвардигор, –}oux Бинобар ин Парвардигор дар бораи подшоҳи Ашшур чунин мегӯяд: вай ба ин шаҳр ворид нахоҳад шуд, ва ба он ҷо тир нахоҳад андохт, ва назди он бо сипар нахоҳад омад, ва дар муқобили он хокрез барпо нахоҳад кард.hnKxЗеро ки бақия аз Уршалим, ва растагорон аз Сион ба вуҷуд хоҳанд омад. Рашки Парвардигори лашкарҳо инро ба амал хоҳад овард.[m1xВа растагорони* хонадони Яҳудо, ки боқӣ мондаанд, аз нав дар поён реша хоҳанд давонид, ва дар боло мева хоҳанд овард,klQxВа аломат барои ту, эй Ҳизқиё, чунин аст: имсол ғаллаи худрӯй хоҳед хӯрд, ва дар соли дуюм – он чи аз он бирӯяд; ва дар соли сеюм кишт кунед ва дарав намоед, ва токҳо шинонед ва меваи онҳоро бихӯред._k9xАзбаски душмание ки ба Ман дорӣ, ва ғурури ту ба гӯши Ман расидааст, бинобар ин маҳори* Худро ба бинии ту, ва ҷилави Худро ба даҳони ту хоҳам зад, ва туро бо роҳе ки омадаӣ, хоҳам баргардонид.BjxВале Ман нишастани туро, ва баромадани туро, ва даромадани туро медонам; ва душманиеро, ки ба Ман дорӣ.]i5xВа сокинони онҳо камқувват, ҳаросон ва хиҷил шудаанд: онҳо мисли алафи саҳро ва майсаи навхез, ва сабзаи болои бомҳо, ва мисли киштзоре ки пеш аз хӯша бастанаш хушк шуда бошад, гардидаанд.thcxОё нашунидаӣ, ки Ман аз замони пеш инро қарор додаам, аз қадимулайём инро пешбинӣ намудаам, ва ҳоло инро тавре ба амал овардаам, ки ту шаҳрҳои истеҳкомдорро валангор карда, ба харобазор табдил медиҳӣ?>gwxВа ман чоҳ канда, оби бегонаро нӯшидаам; ва бо кафи пойҳои худ ҳамаи дарёҳои Мисрро хушк хоҳам кард'.fxБа воситаи қосидони худ Парвардигорро ҳақорат таҳқир намуда, гуфтаӣ: 'Бо анбӯҳи аробаҳои худ ман ба қуллаи кӯҳҳо, бар ҷойҳҳои дурдасттарини Лубнон* баромадаам, ва арзҳои болобаланд ва сарвҳои баргузидаи онро буридаам, ва ба қуллаи баландтарини он, ба боғистони ҳосилхези он расидаам;exКиро ту таҳқир ҳақорат намудаӣ ва дашном додаӣ? Ва дар ҳаққи кӣ овоз баланд кардаӣ ва чашмони худро боло бардоштаӣ? Дар ҳаққи Поки Исроил!=duxЧунин аст сухане ки Парвардигор дар бораи вай гуфтааст: духтари бокираи Сион аз ту нафрат намуда, туро масхара кардааст, ва духтари Уршалим аз қафои ту сар ҷунбонидааст!Ic xВа Ишаъё писари Омӯс назди Ҳизқиё фиристода, гуфт: «Парвардигор Худои Исроил чунин мегӯяд: он чиро, ки ту пеши Ман дар ҳаққи Санҳериб, подшоҳи Ашшур, дар дуои худ гуфтӣ, шунидам.b3xВа алҳол, эй Парвардигор Худои мо, лутфан, моро аз дасти вай наҷот деҳ, то ҳамаи мамлакатҳои замин бидонанд, ки Ту, эй Парвардигор, ба танҳоӣ Худо ҳастӣ». axВа худоёни онҳоро дар оташ андохтаанд, зеро ки онҳо худо не, балки кори сохтаи дасти одамизод, чӯб ва санг буд, бинобар ин онҳоро нест карданд.&`GxЭй Парвардигор, дар ҳақиқат подшоҳони Ашшур халқҳоро бо заминҳои онҳо хароб кардаанд,V_'xЭй Парвардигор, гӯши Худро хам карда, бишнав; эй Парвардигор, чашмони Худро кушода, бубин; ва суханони Санҳерибро бишнав, ки вай барои таҳқир ҳақорат кардани Худои зинда фиристодааст.a^=xВа Ҳизқиё ба ҳузури Парвардигор дуо хонда, гуфт: «Эй Парвардигор Худои Исроил, ки бар каррубиён нишастаӣ! Туӣ, ки ба танҳоӣ Худои ҳамаи мамлакатҳои замин ҳастӣ; Ту осмон ва заминро офаридаӣ.r]_xВа Ҳизқиё номаҳоро аз дасти қосидон гирифта, хонд; ва Ҳизқиё ба хонаи Парвардигор рафта, онҳоро ба ҳузури Парвардигор паҳн кард.\7x Куҷост подшоҳи Ҳамот ва подшоҳи Арфод ва подшоҳи шаҳри Сафарвоим, Ҳенаъ ва Ивво?'»[x Оё худоёни халқҳое ки падаронам барҳам додаанд, чунончи: Ҷӯзон ва Ҳорон ва Росаф ва банӣ Адан, ки дар Талассор буданд, онҳоро раҳо карданд?rZ_x Инак, ту шунидаӣ, ки подшоҳони Ашшур бо ҳамаи заминҳо чӣ кардаанд ва чӣ гуна онҳоро торумор намудаанд, – пас, ту оё раҳо хоҳӣ шуд?/YYx «Ба Ҳизқиё, подшоҳи Яҳудо, чунин гӯед: 'Бигзор Худои ту туро фирефта нанамояд, ки ту ба Ӯ таваккал карда, мегӯӣ: Уршалим ба дасти подшоҳи Ашшур супурда нахоҳад шуд.1X]x Ва дар бораи Тирҳоқо, подшоҳи Куш, шунида буд, ки мегуфтанд: «Инак, вай берун омадааст, то ки бо ту ҷанг кунад». Ва бори дигар қосидонро назди Ҳизқиё фиристода, гуфт:iWMxВа Рабшоқе баргашта, подшоҳи Ашшурро дар ҳолате ёфт, ки бо Либно ҷанг мекард, зеро шунида буд, ки вай аз Локиш ақиб рафтааст.VxИнак, Ман бар ӯ рӯҳе мефиристам, ва ӯ хабаре шунида, ба замини худ хоҳад баргашт; ва Ман ӯро дар замини худаш бо шамшер фурӯ хоҳам ғалтонид'».0U[xВа Ишаъё ба онҳо гуфт: «Ба хоҷаи худ чунин гӯед: 'Парвардигор чунин мегӯяд: аз суханоне ки шунидаӣ, ки бо онҳо навкарони подшоҳи Ашшур Маро ҳақорат додаанд, натарс.`T;xВа бандагони подшоҳ Ҳизқиё назди Ишаъё омаданд.fSGxКошки Парвардигор Худои ту ҳамаи суханони Рабшоқеро, ки хоҷааш подшоҳи Ашшур барои ҳақорат таҳқир кардани Худои зинда фиристодааст, мешунид, ва ӯро барои суханоне ки Парвардигор Худои ту шунидааст, ҷазо медод! Пас, барои бақияе ки ҳанӯз вуҷуд доранд, дуо намо'».R9xВа онҳо ба ӯ гуфтанд: «Ҳизқиё чунин мегӯяд: 'Имрӯз рӯзи мусибат ва ҷазо ва нанг аст, зеро ки кӯдакон то даҳани бачадон расидаанд, вале қуввати зоидан нест.QxВа Элёқимро, ки нозири хона буд, ва Шабнои котиб ва пирони коҳинонро, ки палос пӯшида буданд, назди пайғамбар, Ишаъё писари Омӯс, фиристод.3P cxВа чун подшоҳ Ҳизқиё инро шунид, либосашро чок зад, ва палос пӯшида, ба хонаи Парвардигор омад.KOx%Ва Элёқим писари Ҳилқиёҳу, ки нозири хона буд, ва Шабнои котиб ва Юоҳ писари Ософи солноманавис бо ҷомаҳои чокзада назди Ҳизқиё омаданд, ва суханони Рабшоқеро ба ӯ нақл карданд.HN x$Валекин қавм хомӯш монда, ба ӯ ҳеҷ ҷавоб надоданд, зеро подшоҳ фармуда, гуфта буд, ки «ба ӯ ҷавоб надиҳед».|Msx#Аз ҳамаи худоёни ин заминҳо кист, ки замини худро аз дасти ман раҳо карда бошад, то ки Парвардигор Уршалимро аз дасти ман раҳо кунад?'»_L9x"Куҷоянд худоёни Ҳамот ва Арфод? Куҷоянд худоёни Сафарвоим, Ҳенаъ ва Ивво? Оё онҳо Сомарияро аз дасти ман раҳо карданд?K#x!Оё худоёни халқҳо ҳар яке замини худро аз дасти подшоҳи Ашшур раҳо кардаанд?J5x То даме ки ман омада, шуморо ба замине мисли замини худатон бибарам, яъне ба замини ғалла ва шираи ангур, ба замини нон ва токзор, ба замини равғани зайтун ва асал, то ки шумо зинда монед ва намиред. Пас, ба Ҳизқиё гӯш надиҳед, зеро ки ӯ шуморо фиреб дода, мегӯяд: Парвардигор моро раҳо хоҳад кард.IxБа Ҳизқиё гӯш надиҳед, зеро ки подшоҳи Ашшур чунин мегӯяд: 'Бо ман сулҳ кунед ва назди ман берун оед, ва ҳар кас аз токи худ ва ҳар кас аз дарахти анҷири худ мева хоҳад хӯрд, ва ҳар кас аз чоҳи худ об хоҳад нӯшид,H9xВа бигзор Ҳизқиё шуморо ба Парвардигор умедвор карда, нагӯяд: Парвардигор моро албатта раҳо хоҳад кард, ва ин шаҳрро ба дасти подшоҳи Ашшур нахоҳад дод'.RGxПодшоҳ чунин мегӯяд: 'Бигзор Ҳизқиё шуморо фиреб надиҳад, зеро ки ӯ наметавонад шуморо аз дасти ман раҳо кунад.F xВа Рабшоқе бархоста, бо овози баланд ба забони яҳудӣ хитоб намуд, ва сухан ронда, гуфт: «Ба суханони подшоҳи бузург, подшоҳи Ашшур, гӯш диҳед!;EqxВале Рабшоқе ба онҳо гуфт: «Оё хоҷаам маро фақат назди хоҷаат ва ту фиристодааст, то ки ин суханонро бигӯям? Балки назди касоне ки бар ҳисор нишастаанд, ки онҳо бояд бо шумо наҷосати нопокии ахлоти худро бихӯранд ва пешоби худро бинӯшанд».DxВа Элёқим писари Ҳилқиёҳу ва Шабно ва Юоҳ ба Рабшоқе гуфтанд: «Лутфан, бо бандагонат ба забони арамӣ гуфтугӯ намо, ки мо онро мефаҳмем, ва бо мо дар гӯши қавме ки болои ҳисор мебошанд, ба забони яҳудӣ гап назан».C1xДар айни ҳол, оё ман бидуни иродаи Парвардигор ба ин макон лашкар кашидаам? Парвардигор ба ман гуфтааст: ба муқобили ин замин баро ва онро хароб намо'».&BGxПас, чӣ гуна ту метавонӣ ҳуҷуми як волиро, ки хурдтарини бандагони хоҷаам бошад, рад намоӣ, дар сурате ки ба Миср аз барои аробаҳо ва саворон таваккал кардаӣ?oAYxВа алҳол ту бо хоҷаам, подшоҳи Ашшур, гарав бибанд: ман ба ту ду ҳазор асп медиҳам, – оё ту метавонӣ саворон бар онҳо пайдо кунӣ?6@gxВа агар шумо ба ман бигӯед: «Мо ба Парвардигор Худои худ таваккал мекунем», – вай оё ҳамон аст, ки баландиҳо ва қурбонгоҳҳои вайро Ҳизқиё барҳам додааст ва ба Яҳудо ва Уршалим гуфтааст: «Фақат пеши ин қурбонгоҳ дар Уршалим саҷда баред»? ?;xИнак, ту алҳол ба ин асои найини нимшикаста, яъне ба Миср, таваккал кардаӣ, ки кас агар бар он такя намояд, он ба дасташ халида, вайро маҷрӯҳ месозад. Чунин аст фиръавн, подшоҳи Миср, барои ҳамаи онҳое ки ба ӯ таваккал мекунанд.>xТу сухан меронӣ, аммо магар суханронӣ машварат ва кувват аст барои ҷанг? Пас, алҳол ту ба кӣ таваккал кардаӣ, ки ба зидди ман бархостаӣ осӣ шудаӣ?=xВа Рабшоқе ба онҳо гуфт: «Ба Ҳизқиё бигӯед: 'Подшоҳи муаззам бузург, подшоҳи Ашшур, чунин мегӯяд: ин чӣ таваккал аст, ки ту таваккал мекунӣ?#<AxВа ҳангоме ки онҳо подшоҳро хонданд, Элёқим писари Ҳилқиёҳу, ки нозири хона буд, ва Шабнои котиб ва Юоҳ писари Ософи солноманавис назди онҳо берун омаданд.P;xВа подшоҳи Ашшур Тартон ва Рабсорис ва Рабшоқеро* бо лашкари бузурге аз Локиш назди подшоҳ Ҳизқиё фиристод, ва онҳо баромада, ба Уршалим расиданд; ва баромада, расиданд ва назди ҷӯи ҳавзи боло, ки ба сари роҳи саҳрои шустагарон ҷомашӯён буд, истоданд.::oxДар он вақт Ҳизқиё тиллоро аз дарҳои толори хонаи Парвардигор ва аз сутунҳое ки Ҳизқиё, подшоҳи Яҳудо, бо тилло пӯшонида буд, канда гирифт, ва онро ба подшоҳи Ашшур дод.59exВа Ҳизқиё тамоми нуқраеро, ки дар хонаи Парвардигор ва дар хазинаҳои хонаи подшоҳ ёфт шуд, дод.=8uxВа Ҳизқиё, подшоҳи Яҳудо, назди подшоҳи Ашшур ба Локиш фиристода, гуфт: «Хато кардам; аз ман баргард; ҳар чи ба гарданам бор кунӣ, хоҳам бардошт». Ва подшоҳи Ашшур ба гардани Ҳизқиё, подшоҳи Яҳудо, сесад киккар нуқра ва сӣ киккар тилло гузошт.v7gx Ва дар соди чордаҳуми подшоҳ Ҳизқиё Санҳериб, подшоҳи Ашшур, бар ҳамаи шаҳрҳои ҳисордори Яҳудо лашкар кашид, ва онҳоро забт намуд.^67x Аз боиси он ки онҳо ба овози Парвардигор Худои худ гӯш надоданд, ва паймони Ӯро, яъне ҳар чиро, ки Мусо, бандаи Парвардигор, фармуда буд, вайрон карданд; на гӯш доданд ва на ба амал оварданд.5x Ва подшоҳи Ашшур исроилиёнро ба Ашшур кӯчонид, ва онҳоро дар Ҳалаҳ ва дар атрофи Ҳобӯр, ки дарёи Ҷӯзон аст, ва дар шаҳрҳои Мод ҷойгир кард,o4Yx Ва баъд аз се сол, дар соли шашуми Ҳизқиё, онро забт карданд, яъне дар соли нӯҳуми Ҳушаъ, подшоҳи Исроил, Сомария забт карда шуд.(3Kx Ва дар соли чоруми подшоҳ Ҳизқиё, ки соли ҳафтуми Хушаъ писари Эло, подшоҳи Исроил буд, Шалманосар, подшоҳи Ашшур, бар Сомария лашкар кашида, онро иҳота намуд.25xӮ фалиштиёнро аз Ғазза ва ҳудуди он, аз бурҷи дидбонӣ то шаҳри ҳисордор зарба зад.61gxВа Парвардигор бо ӯ буд: ба ҳар ҷое ки мерафт ба ҳар чи ӯ иқдом менамуд, муваффақият меёфт; ва ба зидди подшоҳи Ашшур бархоста осӣ шуда, хизматашро дигар ба ҷо наовард.X0+xВа ба Парвардигор часпида, аз пайравии Ӯ дур намешуд, ва аҳкомеро, ки Парвардигор ба Мусо фармуда буд, риоя мекард./5xБа Парвардигор Худои Исроил таваккал менамуд, ва баъд аз ӯ касе дар миёни ҳамаи подшоҳони Яҳудо мисли ӯ набуд, ва дар миёни онҳое низ, ки пеш аз ӯ буданд.z.oxӮ баландиҳоро барҳам дод, ва сутунҳоро шикаст, ва Ашераро нобуд намуд, ва мори мисинро, ки Мусо сохта буд, пора-пора кард, зеро ки то он айём банӣ Исроил барояш бухур месӯзониданд, ва ӯ онро Наҳуштон номид.J-xВа он чи дар назари Парвардигор писанд буд, ба амал овард, мисли ҳар он чи падараш Довуд ба амал оварда буд.r,_xДар вақти подшоҳ шуданаш ӯ бисту панҷсола буд, ва бисту нӯҳ сол дар Уршалим подшоҳӣ кард; ва номи модараш Абӣ духтари Закарё буд.8+ mxВа дар соли сеюми Ҳушаъ писари Эло, подшоҳи Исроил, Ҳизқиё писари Оҳоз, подшоҳи Яҳудо, подшоҳ шуд.z*ox)Ва ин халқҳо аз Парвардигор метарсиданд, вале бутҳои худро парастиш мекарданд, ва ҳамчунин писарони онҳо ва писарони писарони онҳо ҳамон тавр, ки падаронашон рафтор мекарданд, то имрӯз рафтор мекунанд.)%x(Валекин онҳо гӯш надоданд, балки мувофиқи одати пештараи худ рафтор карданд.<(sx'Балки фақат аз Парвардигор Худои худ битарсед, ва Ӯ шуморо аз дасти душманонатон раҳо хоҳад кард». ';x&Ва паймонеро, ки Ман бо шумо бастаам, фаромӯш накунед, ва аз худоёни дигар натарсед, &x%Ва фароиз ва дастурҳо ва шариат ва аҳкомеро, ки Ӯ барои шумо навиштааст, риоя намуда, тамоми айём ба амал оваред, ва аз худоёни дигар натарсед,{%qx$Балки фақат аз Парвардигор, ки шуморо аз замини Миср бо қувваи бузург ва бозуи тӯлонӣ берун овард, битарсед, ва барои Ӯ қурбонӣ кунед,T$#x#Ва Парвардигор бо онҳо паймон бастааст, ва ба онҳо фармуда, гуфтааст: «Аз худоёни дигар натарсед, ва ба онҳо саҷда набаред, ва онҳоро парастиш нанамоед, ва барои онҳо қурбонӣ накунед,G# x"То имрӯз онҳо мувофиқи одатҳои пештараи худ рафтор мекунанд: аз Парвардигор наметарсанд, ва мувофиқи фароиз ва дастурҳои Ӯ рафтор намекунанд, яъне мувофиқи шариат ва аҳкоме ки Парвардигор ба банӣ Яъқуб, ки ӯро Исроил ном ниҳода буд, фармудааст,"x!Онҳо аз Парвардигор метарсиданд, ва дар айни ҳол худоёни худро, мувофиқи одати халқҳое ки аз миёнашон кӯчонида шуда буданд, парастиш мекарданд.!!x Ва аз Парвардигор низ метарсиданд, ва аз миёни худ коҳинони баландиҳоро таъин менамуданд, ки онҳо дар парастишхонаи баландиҳо қурбонӣ мекарданд. %xВа аввиён Нибҳоз ва Тартоқро сохтанд, ва сафарвиён писарони худро барои Адрамалик ва Анамалик, ки худоёни сафарвиён буданд, дар оташ месӯзониданд.QxЯъне мардуми Бобил Саккут-Банӯтро сохтанд, ва мардуми Кут Нирҷалро сохтанд, ва мардуми Ҳамот Ашиморо сохтанд,;qxВа ҳар халқ худоёни худро сохтанд, ва дар парастишхонаҳое ки сомариён бар баландиҳо барпо карда буданд, гузоштанд, – ҳар халқ дар шаҳрҳои худ, ки дар он ҷо сокин буданд,xВа яке аз коҳиноне ки вайро аз Сомария кӯчонида буданд, омада, дар Байт-Ил сокин шуд; ва ӯ онҳоро таълим медод, ки чӣ гуна аз Парвардигор тарсанд.U%xВа подшоҳи Ашшур фармуда, гуфт: «Яке аз коҳинонро, ки шумо аз он ҷо кӯчонидаед, ба он ҷо равона кунед, то ки рафта дар он ҷо сокин шавад, ва қонуни Худои он заминро ба онҳо таълим диҳад».BxВа ба подшоҳи Ашшур хабар расонида, гуфтанд: «Халқҳое ки ту кӯчонида, дар шаҳрҳои Сомария ҷойгир кардӣ, қонуни Худои он заминро намедонанд, ва Ӯ шеронро бар онҳо фиристодааст, ва инак, онҳоро мекушанд, чунки онҳо қонуни он заминро намедонанд».4cxВа чунин воқеъ шуд, ки онҳо дар аввали дар он ҷо сокин шуданашон аз Парвардигор натарсиданд, ва Парвардигор шеронро бар онҳо фиристод, ва баъзе аз онҳо кушта шуданд.r_xВа подшоҳи Ашшур аз Бобил ва Куто ва Авво ва Ҳамот ва Сафарвоим одам оварда, онҳоро дар шаҳрҳои Сомария ба ҷои банӣ Исроил ҷойгир гардонид, ва онҳо Сомарияро соҳибӣ намуда, дар шаҳрҳояш сокин шуданд. i>~~O}\|Gzyxwut?rr`pontmMl6jihgffeadccbWaP`K_0^&\[ZYXbWVV SR#QRPDNMKwIIGGyE[CXA@?1<;;9n755"3d10.-+,"+))('F%$k"" ?2h7 DGsL[% ] D 8fN>OpxЗеро он чи дар Уршалим ва Яҳудо воқеъ шуд, ба сабаби ғазаби Парвардигор буд, то ба дараҷае ки Ӯ онҳоро аз ҳузури Худ дур андохт. Ва Сидқиёҳу ба муқобили подшоҳи Бобил шӯриш бардошт.9omxВа он чи дар назари Парвардигор бад буд, ба амал овард, мисли ҳар он чи Еҳӯёқим ба амал оварда буд.n#xДар вақти подшоҳ шуданаш Сидқиёҳу бисту яксола буд, ва ӯ ёздаҳ сол дар Уршалим подшоҳӣ кард; ва номи модараш Ҳамутал духтари Ирмиёҳу, аз Либно, буд.NmxВа подшоҳи Бобил амаки ӯ Маттанёро ба ҷои ӯ подшоҳ кард, ва номи вайро ба Сидқиёҳу табдил дод мубаддал намуд.}luxВа ҳамаи мардони ҷангиро ба миқдори ҳафт ҳазор нафар, ва ҳунармандон ва оҳангаронро ба миқдори ҳазор нафар, ки ҳамаашон баҳодурони паҳлавонони ҷангозмуда буданд, подшоҳи Бобил асир карда, ба Бобил овард.4kcxВа Еҳӯёкинро асир карда, ба Бобил бурд; ва модари подшоҳ, ва занони подшоҳ, ва хоҷасароёнаш, ва ҳамаи бузургони мамлакатро ба асирӣ гирифта, аз Уршалим ба Бобил бурд.j3xВа тамоми аҳли Уршалим, ва ҳамаи мирон, ва ҳамаи мардони ҷангиро ба асирӣ гирифта бурд, – асиршудагон даҳ ҳазор нафар буданд, – ва ҳамаи ҳунармандон ва оҳангаронро низ; ғайр аз камбағалони қавми мамлакат касе боқӣ намонд./iYx Ва тамоми хазинаҳои хонаи Парвардигор ва хазинаҳои хонаи подшоҳро аз он ҷо берун овард; ва тамоми чизҳои колои тиллоиро, ки Сулаймон, подшоҳи Исроил, барои қасри Парвардигор сохта буд, пора-пора кард, чунон ки Парвардигор гуфта буд.Khx Ва Еҳӯёкин, подшоҳи Яҳудо, назди подшоҳи Бобил берун омад: худаш ва модараш ва навкаронаш ва миронаш ва хоҷасароёнаш; ва подшоҳи Бобил, дар соли ҳаштуми подшоҳии худ, ӯро гирифт.Fgx Ва Набукаднесар, подшоҳи Бобил, ба шаҳр омад, дар сурате ки навкаронаш онро иҳота миёнагир карда буданд.Dfx Дар он замон навкарони Набукаднесар, подшоҳи Бобил, ба Уршалим наздик омаданд, ва шаҳр иҳота карда шуд.9emx Ва он чи дар назари Парвардигор бад буд, ба амал овард, мисли ҳар он чи падараш ба амал оварда буд. dxДар вақти подшоҳ шуданаш Еҳӯёкин ҳаждаҳсола буд, ва се моҳ дар Уршалим подшоҳӣ кард, ва номи модараш Наҳушто духтари Элнотон, аз Уршалим, буд.c3xВа подшоҳи Миср дигар аз замини худ набаромад, зеро ки подшоҳи Бобил аз дарёи Миср то дарёи Фурот ҳар чиро, ки ба подшоҳи Миср тааллуқ дошт, гирифта буд. bxВа Еҳӯёқим бо падарони худ хобид, ва писараш Еҳӯёкин ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.7aixВа бақияи корҳои Еҳӯёқим, ва ҳар чи ӯ кард, дар китоби солномаи подшоҳони Яҳудо навишта шудааст.m`UxВа низ аз боиси хуни бегуноҳон, ки ӯ рехта, Уршалимро аз хуни бегуноҳон пур карда буд; ва Парвардигор нахост, ки ӯро биомурзад.#_AxАммо ин аз рӯи амри Парвардигор ба сари Яҳудо омад, то ки онро аз ҳузури худ дур андозад, ба сабаби гуноҳҳои Менашше, мувофиқи ҳар он чи ӯ ба амал оварда буд;P^xВа Парвардигор фавҷҳои калдониён, ва фавҷҳои арамиён, ва фавҷҳои мӯобиён, ва фавҷҳои банӣ Аммӯнро бар ӯ фиристод, ва онҳоро бар Яҳудо фиристод, то ки онро нобуд кунад, аз рӯи сухани Парвардигор, ки ба воситаи бандагонаш пайғамбарон ба забон ронда буд.y] oxДар айёми ӯ Набукаднесар, подшоҳи Бобил, лашкар кашид, ва Еҳӯёқим се сол бандаи вай буд, вале баргашта, ба муқобили вай шӯриш бардошт.C\x%Ва он чи дар назари Парвардигор бад буд, ба амал овард, мисли ҳар он чи падаронаш ба амал оварда буданд.[x$Дар вақти подшоҳ шуданаш Еҳӯёқим бисту панҷсола буд, ва ӯ ёздаҳ сол дар Уршалим подшоҳӣ кард. Ва номи модараш Забуддо духтари Фадоё, аз Румо, буд.UZ%x#Ва нуқра ва тиллоро Еҳӯёқим ба фиръавн медод; аммо ба замин нарх арзиш гузошт, то ки нуқраро мувофиқи фармони фиръавн бидиҳад; аз қавми мамлакат, аз ҳар кас мувофиқи нархаш арзишаш, нуқра ва тиллоро ҳамчун хироҷ меситонид, то ки ба фиръавн Накӯҳ бидиҳад.;Yqx"Ва фиръавн Накӯҳ Элёқим писари Йӯшиёҳуро ба ҷои падараш Йӯшиёҳу подшоҳ карда, номи ӯро ба Еҳӯёқим мубаддал намуд; ва Еҳӯоҳозро гирифт, ва ӯ ба Миср омада, дар он ҷо мурд.-XUx!Ва ӯро фиръавн Накӯҳ дар Рибло, дар замини Ҳамот, бандӣ сохт, то ки дар Уршалим подшоҳӣ накунад; ва бар мамлакат сад киккар нуқра ва як киккар тилло ҷарима андохтFWx Ва ӯ он чи дар назари Парвардигор бад буд, ба амал овард, мисли ҳар он чи падаронаш ба амал оварда буданд. V xДар вақти подшоҳ шуданаш Еҳӯоҳоз бисту сесола буд, ва се моҳ дар Уршалим подшоҳӣ кард. Ва номи модараш Ҳамутал духтари Ирмиёҳу, аз Либно, буд.UxВа навкаронаш мурдаи ӯро дар ароба ниҳода, аз Маҷиддӯ ба Уршалим оварданд, ва ӯро дар мақбарааш дафн карданд. Ва қавми мамлакат Еҳӯоҳоз писари Йӯшиёҳуро гирифтанд, ва ӯро тадҳин намуда, ба ҷои падараш подшоҳ карданд.;TqxДар айёми ӯ фиръавн Накӯҳ, подшоҳи Миср, сӯи подшоҳи Ашшур, ба дарёи Фурот баромад. Ва подшоҳ Йӯшиёҳу ба пешвози вай рафт, вале вай, вақте ки ӯро дид, ӯро дар Маҷиддӯ кушт.7SixВа бақияи корҳои Йӯшиёҳу, ва ҳар чи ӯ кард, дар китоби солномаи подшоҳони Яҳудо навишта шудааст.R+xВа Парвардигор гуфт: «Яҳудоро низ аз ҳузури Худ дур хоҳам кард, чунон ки Исроилро дур кардаам; ва ин шаҳрро, ки баргузидаам, яъне Уршалимро бо хонае ки дар бораи он гуфтаам: 'Номи Ман дар он ҷо хоҳад буд', тарк хоҳам намуд».MQxАммо Парвардигор аз шиддати ғазаби бузурги Худ, ки ин ғазабаш бар Яҳудо аланга гирифта буд, ба сабаби ҳамаи бадкирдориҳои Менашше, ки бо онҳо Ӯро ба хашм оварда буд, даст накашид.PxВа монанди ӯ пеш аз ӯ подшоҳе набуд, ки бо тамоми дилаш ва бо тамоми ҷонаш ва бо тамоми қувваташ, мувофиқи тамоми Тавроти Мусо, ба сӯи Парвардигор бозгашт карда бошад; ва баъд аз ӯ монанди ӯ ба майдон наомадааст.^O7xВа низ ҷодугарон ва азоимхонон ва бутҳо ва ҳамаи чизҳои зиштро, ки дар замини Яҳудо ва дар Уршалим пайдо шуда буданд, Йӯшиёҳу сӯзонид, то ки суханони Тавротро, ки дар китоб навишта шуда буд, ва онро Ҳилқиёи коҳин дар хонаи Парвардигор ёфта буд, ба амал оварад.>NwxФақат дар соли ҳаждаҳуми подшоҳ Йӯшиёҳу ин иди фисҳ барои Парвардигор дар Уршалим ба ҷо оварда шуд.(MKxЗеро ки мисли ин иди фисҳ аз айёми довароне ки бар Исроил доварӣ карда буданд, ва дар тамоми айёми подшоҳони Исроил ва подшоҳони Яҳудо ба ҷо оварда нашудааст;L xВа подшоҳ ба тамоми қавм фармуда, гуфт: «Иди фисҳро барои Парвардигор Худои худ ба ҷо оваред, чунон ки дар ин китоби паймон навишта шудааст».KxВа ҳамаи коҳинони баландиҳоро, ки дар он ҷо буданд, бар қурбонгоҳҳо кушт, ва устухонҳои одамизодро бар онҳо сӯзонид; ва ба Уршалим баргашт.7JixВа низ ҳамаи парастишхонаҳои баландиҳоеро, ки дар шаҳрҳои Сомария буд, ва онҳоро подшоҳони Исроил барпо намуда, Парвардигорро ба хашм оварда буданд, Йӯшиёҳу барҳам дод, ва бо онҳо мисли тамоми корҳое ки дар Байт-Ил карда буд, амал намуд.1I]xВа ӯ гуфт: «Вайро ба ҳоли худ вогузоред, ва касе устухонҳои вайро аз ҷояш наҷунбонад». Ва устухонҳои вай бо устухонҳои пайғамбаре ки аз Сомария омада буд, раҳо шуд.hHKxВа ӯ гуфт: «Чист ин ҳайкали ёдгорӣ, ки ман мебинам?» Ва мардуми шаҳр ба ӯ гуфтанд: «Ин қабри марди Худост, ки вай аз Яҳудо омада, ин корҳоеро, ки ту бар қурбонгоҳи Байт-Ил кардаӣ, эълон намуда буд».YG-xВа Йӯшиёҳу рӯй гардонида, қабрҳоеро, ки он ҷо дар кӯҳ буд, дид, ва фиристода, устухонҳоро аз он қабрҳо гирифт, ва бар қурбонгоҳ сӯзонида, онро палид гардонид, мувофиқи сухани Парвардигор, ки он марди Худо, ки ин воқеаҳоро пешгӯӣ карда буд, онро ба забон ронд.:FoxВа низ қурбонгоҳе ки дар Байт-Ил буд, ва баландие ки Ёробъом писари Набот сохта, Исроилро гирифтори гуноҳ гардонида буд, – ҳам он қурбонгоҳ ва ҳам он баландиро хароб кард, ва баландиро сӯзонид, кӯфта гард-гард гардонид, ва Ашераро сӯзонид.)EMxВа ҳайкалҳоро шикаст, ва Ашераҳоро бурид, ва ҷои онҳоро аз устухонҳои одамизод пур кард.SD!x Ва баландиҳоро, ки дар рӯ ба рӯи Уршалим, ба тарафи рости кӯҳи Фасод буд, ва онҳоро Сулаймон, подшоҳи Исроил, барои Аштора, бути зишти сидӯниён, ва барои Камуш, бути зишти Мӯоб, ва барои Милкӯм, бути қабеҳи банӣ Аммӯн бино карда буд, подшоҳ палид гардонид.DCx Ва қурбонгоҳҳоеро, ки бар боми болохонаи Оҳоз буд, ва подшоҳони Яҳудо онҳоро сохта буданд, ва қурбонгоҳҳоеро, ки Менашше дар ду саҳни хонаи Парвардигор сохта буд, подшоҳ хароб кард, ва аз он ҷо сарнагун намуда, гарди онҳоро ба ҷӯи Қидрӯн андохт.Bx Ва аспҳоеро, ки подшоҳони Яҳудо барои парастиши офтоб дода буданд, аз даромадгоҳи хонаи Парвардигор дур карда, ба ҳавлии Натан-Малики хоҷасаро, ки дар атрофи шаҳр буд, гузаронид, ва аробаҳои офтобро дар оташ сӯзонид.^A7x Ва ӯ Тӯфетро, ки дар дараи Бен-Ҳиннӯм буд, палид гардонид, то ки касе писар ё духтари худро аз оташи Мӯлик нагузаронад.@x Аммо коҳинони баландиҳо ба қурбонгоҳи Парвардигор дар Уршалим роҳ дода намешуданд, гарчанде ки дар миёни бародарони худ фатир мехӯрданд.>?wxВа ҳамаи коҳинонро аз шаҳрҳои Яҳудо овард, ва баландиҳоро, ки коҳинон дар он ҷо бухур месӯзониданд, – аз Ҷобаъ то Беэр-Шобаъ, – палид гардонид; ва баландиҳои назди дарвозаҳоро, – онро, ки дар даҳани дарвозаи Еҳушаъ, раиси шаҳр буд, ва онро, ки ба тарафи чапи шахси ба дарвозаи шаҳр дохилшаванда буд, – хароб кард.a>=xВа хонаҳои ливотагаронро, ки назди хонаи Парвардигор буд, ва дар он ҷо занон чодирҳо барои Ашера мебофтанд, хароб кард.l=SxВа Ашераро аз хонаи Парвардигор бароварда, берун аз Уршалим ба ҷониби ҷӯи Қидрӯн бурд, ва онро назди дарёи Қидрӯн сӯзонид ва кӯфта, гард-гард кард; ва гарди онро дар қабристони мардуми оддӣ пошид.N<xВа коҳинони бутҳоро, ки подшоҳони Яҳудо таъин карда буданд, то ки бар баландиҳои шаҳрҳои Яҳудо ва гирду атрофи Уршалим бухур сӯзонанд, ва онҳоеро, ки барои Баал ва офтоб ва моҳ ва ситораҳо ва тамоми лашкари осмон бухур месӯзониданд, аз амал дур кард.;yxВа подшоҳ ба Ҳилқиёи саркоҳин ва коҳинони муовин* ва остонабонон фармуд , ки тамоми ашёи барои Баал ва Ашера ва тамоми лашкари осмон сохташударо аз қасри Парвардигор берун оваранд; ва ӯ онҳоро дар беруни Уршалим, дар киштзори Қидрӯн сӯзонид, ва хокистарашонро ба Байт-Ил бурд.:/xВа подшоҳ бар минбар истод, ва ба ҳузури Парвардигор паймон баст, ки Парвардигорро пайравӣ намоянд, ва аҳком ва шаҳодатҳо ва фароизи Ӯро бо тамоми дилу ҷон риоя кунанд, ва суханони ин паймонро, ки дар ин китоб навшита шудааст, ба ҷо оваранд; ва тамоми қавм ин паймонро ба зиммаи худ гирифтанд.J9xВа подшоҳ ба хонаи Парвардигор омад, ва тамоми мардуми Яҳудо ва ҳамаи сокинони Уршалим бо ӯ буданд, – коҳинон ва пайғамбарон, ва тамоми қавм аз хурд то калон; ва ӯ ҳамаи суханони китоби паймонро, ки дар хонаи Парвардигор ёфт шуд, дар гӯши онҳо хонд.8 xВa подшоҳ фиристод, ва ҳамаи пирони Яҳудо ва Уршалимро назди ӯ ҷамъ карданд.7)xАз ин рӯ, инак, Ман туро ба падаронат ҳамроҳ хоҳам кард, ва ту дар мақбараи худ бо осоиштагӣ гузошта хоҳӣ шуд, ва тамоми он мусибатро, ки Ман бар ин макон меоварам, чашмони ту нахоҳад дид'». Ва ҷавобро ба подшоҳ расониданд.86kxАзбаски дили ту нарм шудааст, ва дар вақти шунидани суханони Ман дар бораи ин макон ва сокинонаш, яъне дар бораи он ки онҳо мавриди харобӣ ва лаънат хоҳанд шуд, ту ба ҳузури Парвардигор гардан фуровардаӣ ва либоси худро чок зада, ба ҳузури Ман гиря кардаӣ, бинобар ин Ман низ туро шунидам, мегӯяд Парвардигор.35axВале ба подшоҳи Яҳудо, ки шуморо фиристодааст, то ки аз Парвардигор илтиҷо намоед, чунин гӯед: Парвардигор Худои Исроил дар бораи суханоне ки шунидаӣ, чунин мегӯяд:V4'xАзбаски онҳо Маро тарк карда, ба худоёни дигар бухур сӯзониданд, то ки Маро бо тамоми амали дастҳои худ ба хашм оваранд, ғазаби Ман бар ин макон аланга гирифтааст ва хомӯш нахоҳад шуд. 3xПарвардигор чунин мегӯяд: инак, Ман мусибате бар ин макон ва бар сокинонаш хоҳам овард, – ҳамаи суханони китоберо, ки подшоҳи Яҳудо хондааст;M2xВа ӯ ба онҳо гуфт: «Парвардигор Худои Исроил чунин мегӯяд: 'Ба касе ки шуморо назди ман фиристодааст, бигӯед:1xВа Ҳилқиёи коҳин ва Аҳиқом ва Акбӯр ва Шофон ва Асоё назди Ҳулдои набия, зани Шаллум писари Тиқво писари Ҳарҳаси нигоҳбони либосҳо, ки ӯ дар Уршалим, дар маҳаллаи дуюми он сокин буд, рафтанд, ва бо ӯ гуфтугӯ карданд.Q0x «Биравед ва аз Парвардигор барои ман ва барои қавм ва барои тамоми Яҳудо дар бораи суханони ин китоби ёфтшуда илтиҷо намоед, зеро ғазаби Парвардигор, ки бар мо аланга гирифтааст, бузург аст, аз барои он ки падарони мо ба суханони ин китоб гӯш надодаанд, то ки мувофиқи ҳар он чи дар бораи мо навишта шудааст, амал намоянд».n/Wx Ва подшоҳ ба Ҳилқиёи коҳин ва Аҳиқом писари Шофон ва Акбӯр писари Михоё ва Шофони котиб ва Асоёи навкари подшоҳ фармуда, гуфт:.x Ва ҳангоме ки подшоҳ суханони китоби Тавротро шунид, либоси худро чок зад.N-x Ва Шофони котиб ба подшоҳ хабар дода, гуфт: «Ҳилқиёи коҳин китобе ба ман дод». Ва Шофон онро пеши подшоҳ хонд.{,qx Ва Шофони котиб назди подшоҳ омад, ва ба подшоҳ ҷавоб оварда, гуфт: «Бандагонат нуқраеро, ки дар хона буд, дар шумор оварданд, ва онро ба дасти саркороне ки бар хонаи Парвардигор таъин шудаанд, супурданд».+xВа Ҳилқиёи саркоҳин ба Шофони котиб гуфт: «Китоби Тавротро дар хонаи Парвардигор ёфтаам». Ва Ҳилқиё он китобро ба Шофон дод, ва ӯ онро хонд.f*GxАммо аз нуқрае ки ба дасташон супурда мешуд, аз онҳо ҳисобот талаб намекарданд, зеро ки онҳо аз рӯи виҷдон амал мекарданд.g)IxЯъне ба дуредгарон ва бинокорон ва гилкорон; ва барои харидани чӯбу тахта ва сангҳои тарошидашуда аз баҳри таъмири хона».b(?xВа онро ба дасти саркороне ки бар хонаи Парвардигор таъин карда шудаанд, бисупорад, то ки онҳо онро ба коргароне ки дар хонаи Парвардигор барои таъмири рахнаҳои хона кор мекунанд, бидиҳанд,'x«Назди Ҳилқиёи саркоҳин бирав, ва ӯ нуқраеро, ки ба хонаи Парвардигор оварда шудааст, ва остонабонон онро аз қавм ҷамъ кардаанд, бишуморад,&)xВа дар соли ҳаждаҳуми подшоҳ Йӯшиёҳу чунин воқеъ шуд, ки подшоҳ Шофон писари Асалёҳу писари Машулломи котибро ба хонаи Парвардигор фиристода, гуфт:%}xВа он чи дар назари Парвардигор писанд буд, ба амал овард; ва бо тамоми роҳи падараш Довуд равона шуд, ва ба тарафи рост ё чап майл накард.$ xДар вақти подшоҳ шуданаш Йӯшиёҳу ҳаштсола буд, ва ӯ сию як сол дар Уршалим подшоҳӣ кард; ва номи модараш Едидо духтари Адоё, аз Босқат, буд.(#KxВа ӯро дар мақбараи ӯ дар боғи Уззо дафн карданд; ва писараш Йӯшиёҳу ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.!"=xВа бақияи корҳое ки Омӯн кард, дар китоби солномаи подшоҳони Яҳудо навишта шудааст.%!ExВале қавми мамлакат ҳамаи онҳоеро, ки бар подшоҳ Омӯн суиқасд карда буданд, ба қатл расониданд; ва қавми мамлакат писараш Йӯшиёҳуро ба ҷои ӯ подшоҳ карданд. xВа навкарони Омӯн бар ӯ суиқасд карданд; ва подшоҳро дар хонааш куштанд.3xВа Парвардигор Худои падаронашро тарк кард, ва бо роҳи Парвардигор равона нашуд.saxВа бо тамоми роҳе ки падараш рафтор карда буд, рафтор намуд, ва бутҳоро, ки падараш парастида буд, парастид, ва ба онҳо саҷда бурд;5exВа он чи дар назари Парвардигор бад буд, ба амал овард, чунон ки падараш Менашше амал карда буд;xДар вақти подшоҳ шуданаш Омӯн бисту дусола буд, ва ӯ ду сол дар Уршалим подшоҳӣ кард; ва номи модараш Машуллемет духтари Ҳорус, аз Ётбо, буд.b?xВа Менашше бо падарони худ хобид ва дар боғи хонаи худ, дар боғи Уззо дафн карда шуд; ва писараш Омӯн ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.eExВа бақияи корҳои Менашше, ва ҳар чи ӯ кард, ва гуноҳе ки содир намуд, дар китоби солномаи подшоҳони Яҳудо навишта шудааст.(KxВа ҳамчунин хуни бегуноҳонро Менашше бағоят бисёр рехт, ба тавре ки Уршалимро сар то сар аз он пур кард, ба замми он гуноҳи худ, ки Яҳудоро гирифтори гуноҳ гардонида буд, то ки он чи дар назари Парвардигор бад аст, ба амал оваранд.!xАз боиси он ки онҳо он чи дар назари ман бад аст, ба амал оварданд, ва аз рӯзе ки падаронашон аз Миср берун омаданд, то имрӯз Маро ба хашм оварданд'».#AxВа бақияи мероси Худро тарк хоҳам кард, ва онҳоро ба дасти душманонашон хоҳам супурд, ва онҳо барои ҳамаи душманонашон мавриди толону тороҷ хоҳанд гардид,7ix Ва бар Уршалим ресмони Сомария ва шоқули* хонаи Аҳъобро хоҳам кашид, ва Уршалимро пок хоҳам кард, чунон ки кас табақчаро пок мекунад, – пок мекунаду чаппа мегардонад.Ex Бинобар ин Парвардигор Худои Исроил чунин мегӯяд: 'Инак, Ман бар Уршалим ва Яҳудо чунон мусибате хоҳам овард, ки ҳар касе ки дар бораи он бишнавад, ҳар ду гӯшаш садо хоҳад дод;dCx «Азбаски Менашше, подшоҳи Яҳудо, ин корҳои зиштро ба ҷо оварда, назар ба тамоми рафтори амӯриёне ки пеш аз ӯ буданд, бадтар рафтор намуд, ва бо бутҳои худ Яҳудоро низ гирифтори гуноҳ гардонид,x Ва Парвардигор ба воситаи бандагонаш пайғамбарон сухан ронда, гуфт:Rx Вале онҳо гӯш надоданд, ва Менашше онҳоро то ба дараҷае гумроҳ кард, ки онҳо назар ба халқҳое ки Парвардигор аз пеши банӣ Исроил нобуд намуда буд, ба корҳои бад бештар машғул шуданд.7ixВа пои Исроилро аз замине ки ба падаронашон додаам, дигар бадар нахоҳам ронд, ба шарте ки онҳо саъю кӯшиш кунанд, ки мувофиқи ҳар он чи Ман ба онҳо фармудаам, ва мувофиқи тамоми шариате ки бандаам Мусо ба онҳо фармудааст, рафтор намоянд».-xВа ҳайкали Ашераро, ки сохта буд, дар хонае гузошт, ки дар бораи он Парвардигор ба Довуд ва писараш Сулаймон гуфта буд: «Дар ин хона ва дар Уршалим, ки аз ҳамаи сибтҳои Исроил баргузидаам, номи Худро ҷовидона хоҳам гузошт;cAxВа писари худро аз оташ гузаронид, ва афсун кард ва фол кушод, ва ҷодугарону азоимхононро ба кор андохт; бо корҳое ки дар назари Парвардигор бад аст, бисёр машғул шуд, то ки Ӯро ба хашм оварад."?xВа барои тамоми лашкари осмон дар ду саҳни хонаи Парвардигор қурбонгоҳҳо бино кард.l SxВа қурбонгоҳҳо дар хонаи Парвардигор бино кард, ки дар бораи он Парвардигор гуфтааст: «Дар Уршалим номи Худро хоҳам гузошт»./ YxВа ӯ баландиҳоеро, ки падараш Ҳизқиё барҳам дода буд, аз нав бино кард, ва қурбонгоҳҳо барои Баал барпо намуд, ва Ашераро мисли он ки Аҳъоб, подшоҳи Исроил, сохта буд, сохт; ва ба тамоми лашкари осмон* саҷда бурда, онҳоро парастиш кард. xВа он чи дар назари Парвардигор бад буд, ба амал овард, ба тақлиди корҳои зишти халқҳое ки Парвардигор онҳоро аз пеши банӣ Исроил бадар ронда буд.o  [xДар вақти подшоҳ шуданаш Менашше дувоздаҳсола буд, ва ӯ панҷоҳу панҷ сол дар Уршалим подшоҳӣ кард; ва номи модараш Ҳефсибо буд. xВа Ҳизқиё бо падарони худ хобид; ва писараш Менашше ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.9xВа бақияи корҳои Ҳизқиё, ва тамоми корнамоии ӯ, ва ҳавз ва корез канданаш, ва обро ба шаҳр оварданаш дар китоби солномаи подшоҳони Яҳудо навишта шудааст. ~V}}2{zyxwvv2tt*rrqkpo nclukjigfOdcba=`___n_8_^{^]]W\\[ZZZCZYYXWW7VVV9V UUU}U3TTCSRRQQ-PP@OO9NNMLYKKQJfIIoHGGaGFFaEEuD!CwC0BAAA@J??T>>8==&<;;A:99A8 7N655g44D335221Y000wВа дар Билҳо ва Осам ва Тӯлод,v/eВа онҳо дар Беэр-Шобаъ ва Мӯлодо ва Ҳасар-Шуол сокин буданд,.Ва Шимъӣ шонздаҳ писар ва шаш духтар дошт, вале бародаронаш писарони бисёр надоштанд, ва тамоми оилаашон мисли банӣ Яҳудо сершумор нашуда буд.-Ва писарони Мишмоъ: писараш Ҳаммуил, писараш Заккур, писараш Шимъӣ;`,9Писараш Шаллум, писараш Мибсом, писараш Мишмоъ.d+AПисарони Шимъӯн: Намуил ва Ёмин, Ёриб, Зораҳ, Шоул;Z*-Онҳо кулолгар буданд ва дар Натоим ва Ҷадеро мезистанд, аз ҷониби подшоҳ барои иҷрои кори ӯ дар он ҷо сокин буданд.)}Ва Юқим ва мардуми Кузибо ва Юош ва Сороф, ки сарватдорони амлокдорони Мӯоб буданд ва бо ҷанг ҷавоб мегардонданд; ва ин вақоеи кӯҳан аст._(7Писарони Шело писари Яҳудо: Эр, падари Лико, ва Лаъдо, падари Морешо, ва оилаҳои корхонаи катонбофӣ аз хонадони Ашбеа,/'WВа писарони Шимӯн: Амнӯн ва Ринно, Бен-Ҳанан ва Тилӯн; ва писарони Йишъӣ: Зӯҳит ва Бен-Зӯҳит.3&_Ва писарони зани ӯ Ҳӯдиё, ки хоҳари Ноҳам, падари Қаило буд, Ҷармӣ ва Эштемӯаи маъкотӣ буданд.2%]Ва зани яҳудоии ӯ Ёрад, падари Ҷадур, ва Ҳобар, падари Сукӯ, ва Яқутиил, падари Зонӯаҳро зоид; ҳаминҳо писарони Битё духтари фиръавн, ки Морад гирифта буд, мебошанд.<$qВа писарони Эзро: Ётар ва Морад ва Эфар ва Ёлӯн; ва Мирём ва Шаммай ва Ишбаҳ, падари Эштемӯаро зоид.g#GВа писаронн Еҳалелъил: Зиф ва Зифо, Тирё ва Асаръил. " Ва писарони Колеб писари Ефунне: Иру, Эло ва Ноам; ва писари Эло: Қеназ.J! Ва Маӯнӯтай Офроро ба дунё овард, ва Сароё Юоб, падари Дараи косибонро ба дунё овард, зеро ки косиб буданд.u c Ва писарони Қеназ: Отниил ва Сароё; ва писари Отниил: Ҳатат.J  Ва Эштӯн Байт-Рофо ва Фосияҳ ва Таҳинно, падари шаҳри Ноҳошро ба дунё овард, – инҳо мардуми Рико мебошанд.  Ва Қалуб, бародари Шуҳо, Маҳирро, ки падари Эштӯн бошад, ба дунё овард,(I Ва Яъбис сӯи Худои Исроил нидо карда, гуфт: «Кошки Ту маро баракат медодӣ, ва ҳудуди маро васеъ менамудӣ, ва дастӣ Ту бо ман мебуд, ва маро аз офат нигоҳ медоштӣ, то ки андӯҳгин набошам!» Ва Худо ба вай он чи талабида буд, ато намуд.^5 Ва Яъбис аз бародарони худ мӯҳтарамтар буд, ва модараш ӯро Яъбис ном ниҳода, гуфт: «Зеро ки ман ӯро бо андӯҳ зоидаам».  Ва Қӯс Онуб ва Субибо ва оилаҳои Аҳарҳил писари Ҳорумро ба дунё овард.W'Ва писарони Ҳелъо: Сорат ва Сӯҳар ва Этнон.5cВа Нааро барои ӯ Аҳуззом ва Ҳефар ва Темнӣ ва Ҳоаҳашториро зоид, – инҳо писарони Нааро буданд.eCВа Ашҳур, падари Тақӯо, ду зан дошт: Ҳелъо ва Нааро.J Ва Фануил падари Ҷадур ва Эзар падари Ҳушо; инҳо писарони Ҳур, нахустзодаи Эфрат, падари Байт-Лаҳм буданд.<qВа инҳо писарони падари Эйтом мебошанд: Изреил ва Ишмо ва Идбош; ва номи хоҳарашон Ҳаслелфӯнӣ буд.<qВа Раоё писари Шубол Яҳатро ба дунё овард, ва Яҳат – Аҳумай ва Лоҳадро; инҳоянд оилаҳои соръотиён.k QПисарони Яҳудо: Форас, Ҳесрӯн ва Кармӣ ва Ҳур ва Шубол.A{Ва писарони Элйӯэнай: Ҳӯдавёҳу ва Элёшиб ва Фалоё ва Аққуб ва Йӯҳонон ва Далоё ва Анонӣ – ҳафт нафар.wgВа писарони Наарё: Элйӯэнай ва Ҳизқиё ва Азриқом – се нафар.CВа писари Шаканё: Шамаъё; ва писарони Шамаъё: Ҳаттуш ва Йиҷъол ва Борияҳ ва Наарё ва Шафот – шаш нафар.9kВа писарони Ҳананё: Фалатё ва Ишаъё; писараш Рафоё, писараш Арнон, писараш Убадё, писараш Шаканё.{oВа Ҳашубо ва Ӯҳил ва Боракё ва Ҳасадё, Юшаб-Ҳосад – панҷ нафар.EВа писарони Фадоё: Зарубобил ва Шимъӣ; ва писарони Зарубобил: Машуллом ва Ҳананё, ва хоҳарашон Шелӯмит;t aВа Малкиром ва Фадоё ва Шенъасар, Еқамё, Ҳӯшомоъ ва Надабё.V %Ва писарони Еконё: Асир, писараш Шаалтиил;g GВа писарони Еҳӯёқим: писараш Еконё, писараш Сидқиё.9 kВа писарони Йӯшиёҳу: нахустзодааш Йӯҳонон, дуюмин – Еҳӯёқим, сеюмин – Сидқиё, чорумин – Шаллум.@ {Писараш Омӯн, писараш Йӯшиёҳу.^5 Писараш Оҳоз, писараш Ҳизқиё, писараш Менашше;X) Писараш Амасё, писараш Азарё, писараш Ютом;\1 Писараш Еҳӯром, писараш Аҳазёҳу, писараш Юош, Ва писари Сулаймон – Раҳабъом, писараш Абиё, писараш Осо, писараш Еҳӯшофот,#? Ҷамъи писарони Довуд ҳаминҳо буданд, ғайр аз писарони сурриягон ва хоҳарашон Томор.^5Ва Элишомоъ ва Элёдоъ ва Элифолат – нӯҳ нафар.5eВа Нӯҷа ва Нофаҷ ва Ёфиа;H Ва Йибҳор ва Элишомоъ ва Элифолат;_7Ва инҳо барои ӯ дар Уршалим таваллуд ёфтанд: Шимъо ва Шубоб ва Нотон ва Сулаймон – чор нафар аз Бат-Шуо духтари Амиил;ykИн шаш нафар барои ӯ дар Ҳебрӯн таваллуд ёфтанд, ки дар он ҷо ӯ ҳафт сол ва шаш моҳ подшоҳ буд, ва дар Уршалим сию се сол подшоҳӣ кард.{~oПанҷумин – Шафатё аз Абитол; шашумин – Йитреом аз зани ӯ Эҷло.4}aСеюмин – Абшолӯм писари Маъко духтари Талмой, подшоҳи Ҷашур; чорумин – Адӯниё писари Ҳаҷҷит;| %Ва писарони Довуд, ки барои ӯ дар Ҳебрӯн таваллуд ёфтанд, инҳо буданд: нахустзодааш Амнӯн аз Аҳинӯами изреилӣ; дуюмин – Дониёл аз Абиҷайли кармилӣ; { 7Ва оилаҳои котибоне ки дар Яъбис сокин буданд: тиръотиён, шимъотиён, сукотиён; инҳо қиниёнанд, ки аз Ҳаммат, падари Байт-Рикоб, пайдо шудаанд. z96Писарони Салмо: Байт-Лаҳм, натӯфотиён, Атрӯт-Байт-Юоб, ҳасӣ-ҳамнуҳӯтиён ва соръиён.^y55Ва оилаҳои Қирят-Еорим: йитриён ва футиён, шумотиён ва мишроиён, ки аз онҳо соръотиён ва эштоулиён ба вуҷуд омадаанд.~xu4Ва Шубол, падари Қирят-Еорим, писарон дошт: Ҳорӯз, Ҳасӣ-Ҳамнуҳӯт.cw?3Салмо, падари Байт-Лаҳм; Ҳориф, падари Байт-Ҷодир.(vI2Писарони Колеб инҳо буданд: писарони Ҳур, нахустзодаи Эфрат, Шубол, падари Қирят-Еорим;Gu1Ва ӯ низ Шоаф, падари Мадманно, ва Шаво, падари Макбено ва падари Ҷибъоро зоид. Ва духтари Колеб Аксо буд.]t30Маако, суррияи Колеб, Шобар ва Тирҳаноро зоид.s{/Ва писарони Ёҳдой: Роҷам ва Ютом ва Ҷишон ва Фолат ва Эйфо ва Шоаф.r5.Ва Эйфо, суррияи Колеб, Ҳорон ва Мӯсо ва Ҷозизро зоид; ва Ҳорон Ҷозизро дунё овард.fqE-Ва писари Шаммай: Моӯн; ва Моӯн падари Байт-Сӯр буд.p),Ва Шомаъ Раҳам, падари Ёрқеомро ба дунё овард, ва Роқам Шаммайро ба дунё овард.koO+Ва писарони Ҳебрӯн: Қӯраҳ ва Тапуаҳ ва Роцам ва Шомаъ.Sn*Ва писарони Колеб, бародари Ераҳмеил: нахустзодааш Мешоъ, ки падари Зиф буд, ва писарони Морешо, падари Ҳебрӯн.m)Ва Шаллум Еқамёро ба дунё овард, ва Еқамё Элишомаъро ба дунё овард.l(Ва Элъосо Сисмойро ба дунё овард, ва Сисмой Шаллумро ба дунё овард.}ks'Ва Азарё Ҳоласро ба дунё овард, ва Ҳолас Элъосоро ба дунё овард.qj[&Ва Убид Еҳуро ба дунё овард, ва Еҳу Азарёро ба дунё овард.yik%Ва Зобод Эфлолро ба дунё овард, ва Эфлол Убидро ба дунё овард.{ho$Ва Аттой Нотонро ба дунё овард, ва Нотон Зободро ба дунё овард.g/#Ва Шешон духтари худро ба ғуломаш Ярҳоъ ба занӣ дод, ва ӯ Аттойро барои вай зоид. }0Ва Самло мурд, ва дар ҷояш Шоул аз Раҳӯбӯти лаби дарё подшоҳӣ кард.o= Y/Ва Ҳадад мурд, ва дар ҷояш Самло аз Масреқо подшоҳӣ кард.g< I.Ва Ҳушом мурд, ва дар ҷояш Ҳадад писари Бадад, ки дар саҳрои Мӯоб Мидёнро шикаст дод, подшоҳӣ кард, ва номи шаҳри ӯ Авит буд.~; w-Ва Йӯбоб мурд, ва дар ҷояш Ҳушом аз замини темониён подшоҳӣ кард.: ,Ва Балаъ мурд, ва дар ҷояш Йӯбоб писари Зараҳ аз Босро подшоҳӣ кард.$9 C+Ва инҳоянд подшоҳоне ки дар замини Адӯм подшоҳӣ кардаанд, пеш аз он ки подшоҳе дар банӣ Исроил подшоҳӣ кунад: Балаъ писари Баӯр, ва номи шаҳри ӯ Динҳоба буд.8 {*Писарони Эсар: Билҳон ва Заъвон, Яақон; писарони Дишӯн: Ус ва Арон. 7 )Писарони Ано: Дишӯн; ва писарони Дишӯн: Ҳамрон ва Ашбон ва Итрон ва Карон.6 9(Писарони Шӯбол: Алён ва Монаҳат ва Эбол, Шафӣ ва Ӯном; ва писарони Сибъӯн: Аё ва Ано.p5 ['Ва писарони Лӯтон: Ҳӯрӣ ва Ҳӯмом; ва хоҳари Лӯтон: Тимнаъ.4 &Ва писарони Сеир: Лӯтон ва Шӯбол ва Сибъӯн ва Ано ва Дишӯн ва Эсар ва Дишан.Y3 -%Писарони Реуил: Наҳат, Зараҳ, Шаммо ва Миззо. 2 $Писарони Элифоз: Темон ва Ӯмор, Сафӣ ва Ҷаътом, Қеназ ва Тимнаъ ва Амолеқ.i1 M#Писарони Эсов: Элифоз, Реуил ва Яуш ва Яълом ва Қӯраҳ.~0 w"Ва Иброҳим Исҳоқро ба дунё овард; писарони Исҳоқ: Эсов ва Исроил.5/ e!Ва писарони Мидён: Эфо ва Эфар ва Ҳанӯх ва Абидоъ ва Алдоо – ҳамаи инҳо писарони Қатуро буданд..  Ва писарони Қатуро, ки суррияи Иброҳим буд: вай Зимрон ва Ёқшон ва Мадон ва Мидён ва Ишбоқ ва Шуаҳро зоид; ва писарони Ёқшон: Шабо ва Дадон.f- GЯтур, Нофиш ва Қедмо – инҳо писарони Исмоил буданд.J, Мишмоъ ва Думо, Массо, Ҳадад ва Темо,+ 9Ин аст насаби насли онҳо: нахустзодаи Исмоил Набойӯт, ва Қедор ва Адбаил ва Мибсом,G*  Писарони Иброҳим: Исҳоқ ва Исмоил.3) cАбром, ки Иброҳим бошад.+( SСаруҷ, Ноҳӯр, Тораҳ;%' GЭбар, Фолаҷ, Рау;-& WСом, Арфакшад, Шолаҳ;{% qВа Ӯфир ва Ҳавило ва Йӯбобро; ҳамаи онҳо писарони Ёқтон буданд.<$ uВа Эбол ва Абимоил ва Шаборо,># yВа Ҳадӯром ва Узол ва Диқлоро,{" qВа Ёқтон Алмӯдод ва Шолаф ва Ҳазармавт ва Ёраҳро ба дунё овард,c! AВа ба Эбар ду писар таваллуд шуд: номи яке Фолаҷ буд, зеро ки дар айёми ӯ замин тақсим шудааст; ва номи бародараш – Ёқтон.~  wВа Арфакшад Шолаҳро ба дунё овард, ва Шолаҳ Эбарро ба дунё овард.! =Писарони Сом: Элом ва Ашшур ва Арфакшад ва Луд ва Арам ва Ус ва Ҳул ва Ҷатар ва Машак.C Ва Арводӣ ва Саморӣ ва Ҳамотиро.8 mВа Ҳиввӣ ва Арқӣ ва Синиро,@ }Ва Ябусӣ ва Амӯрӣ ва Ҷирҷоширо,o Y Ва Канъон Сидӯн, нахустзодаи худ, ва Ҳитро ба дунё овард, # Ва Фатрусим ва Каслуҳимро, ки аз он ҷо фалиштиён пайдо шуданд, ва Кафтӯримро.{ q Ва Миср Лудим ва Аномим ва Лаҳобим ва Нафтуҳимро ба дунё овард,  Ва Куш Нимрӯдро ба дунё овард; ӯ ба пурзӯр шудан бар рӯи замин шурӯъ намуд.2 _ Ва писарони Куш: Сабо ва Ҳавило ва Сабто ва Раъмо ва Сабтако; ва писарони Раъмо: Шабо ва Дадон.U %Писарони Ҳом: Куш ва Миср ва Фут ва Канъон.h KВа писарони Ёвон: Алишо ва Таршиш, Киттим ва Рӯдоним.^ 7Ва писарони Ҷӯмар: Ашканаз ва Рифат ва Тӯҷармо.   Писарони Ёфат: Ҷӯмар ва Моҷӯҷ ва Мод ва Ёвон ва Тубол ва Машак ва Тирос.- WНӯҳ, Сом, Ҳом ва Ёфат.3 cҲанӯх, Матушолаҳ, Ломак;3 cҚенон, Маҳалалъил, Ёрад;" CОдам, Шет, Анӯш;2_xВа нафақаи ӯ, нафақаи доимӣ, ба ӯ аз ҷониби подшоҳ рӯз ба рӯз, тамоми айёми ҳ аёти ӯ дода мешуд.: oxВа либоси зиндонии ӯро иваз намуд, ва ӯ ҳамеша, тамоми айёми ҳаёти худ, ба ҳузури вай хӯрок мехӯрд.G  xВа бо ӯ некхоҳона сухан ронд, ва тахти ӯро аз тахти подшоҳоне ки назди ӯ дар Бобил буданд, болотар гузошт.+ QxВа дар соли сию ҳафтуми асирии Еҳӯёкин, подшоҳи Яҳудо, дар рӯзи бисту ҳафтуми моҳи дувоздаҳум, чунин воқеъ шуд, ки Эвил-Мерӯдак, подшоҳи Бобил, дар соле ки подшоҳ шуд, Еҳӯёкин, подшоҳи Яҳудоро сарафроз намуда, аз зиндон берун овард;R xВа тамоми қавм, аз хурд то калон, ва сардорони лашкар бархоста, ба Миср омаданд, зеро ки аз калдониён тарсиданд.> wxВа дар моҳи ҳафтум чунин воқеъ шуд, ки Исмоил писари Натанё писари Элишомаъ, ки аз насли подшоҳ буд, омад, ва даҳ нафар ҳамроҳонаш буданд, ва онҳо Ҷадалёҳуро зарба заданд, ва ӯ мурд; ва ҳамчунин яҳудиён ва калдониёнро, ки бо ӯ дар Мисфо буданд.:oxВа Ҷадалёҳу ба онҳо ва одамонашон қасам хӯрда, гуфт: «Аз навкарони калдониён натарсед, дар замин сокин шуда, ба подшоҳи Бобил хизмат кунед, ва барои шумо хуб хоҳад шуд».9xВа чун ҳамаи сардорони лашкар, – худашон ва одамонашон, – шуниданд, ки подшоҳи Бобил Ҷадалёҳуро таъин намудааст, онҳо назди Ҷадалёҳу ба Мисфо омаданд, яъне Исмоил писари Натанё, ва Йӯҳонон писари Қореяҳ, ва Сароё писари Танҳумати натуфотӣ, ва Еазнаёҳу писари Маъкотӣ, – худашон ва одамонашон.>wxВа бар қавме ки дар замини Яҳудо боқӣ монда буданд, – бар онҳое ки Набукаднесар, подшоҳи Бобил, боқӣ гузошта буд, – вай Ҷадалёҳу писари Аҳиқом писари Шофонро таъин намуд.W)xВа подшоҳи Бобил онҳоро дар Рибло, дар замини Ҳамот зарба зада, кушт. Ва аҳли Яҳудо аз замини худ ба асирӣ рафтанд.$CxВа Набузаръадон, сардори ҷаллодон, онҳоро гирифта, назди подшоҳи Бобил ба Рибло бурд.jOxВа аз шаҳр як хоҷасароро, ки бар мардони ҷангӣ таъин шуда буд, ва панҷ шахсро аз онҳое ки чеҳраи подшоҳро медиданд ва дар шаҳр ёфт шуданд, ва котиби сарлашкарро, ки қавми мамлакатро сафарбарӣ менамуд, ва шаст нафарро аз қавми мамлакат, ки дар шаҳр ёфт шуданд, гирифт.9mxВа сардори ҷаллодон Сароёи саркоҳин, ва Сафанёи коҳини муовин, ва се нафар остонабононро гирифт.gIxБаландии як сутун ҳаждаҳ араш буд; ва тоҷи мисин бар он, ва баландии тоҷ се араш буд; ва панҷара ва анорҳо гирдогирди тоҷ, – ҳамааш аз мис буд; ва мисли инҳо барои сутуни дуюм бар панҷараи он буд.\3xДу сутун, як ҳавз, ва пояҳое ки Сулаймон барои хонаи Парвардигор сохта буд, – вазни миси тамоми ин коло маълум набуд."?xВа маҷмарҳо ва косаҳоро, – хоҳ аз тилло буд, хоҳ аз нуқра, – сардори ҷаллодон гирифт.d~CxВа дегҳо, ва хокандозҳо, ва оташгиракҳо, ва чумчаҳо, ва тамоми колои мисинро, ки бо онҳо хизмат мекарданд, онҳо гирифтанд.-}Ux Ва сутунҳои мисинро, ки дар хонаи Парвардигор буд, ва пояҳо, ва ҳавзи мисинро, ки дар хонаи Парвардигор буд, калдониён шикастанд, ва миси онҳоро ба Бобил бурданд.I| x Вале аз миёни камбағалони мамлакат баъзеро сардори ҷаллодон ҳамчун токдорон ва зироаткорон боқӣ гузошт.7{ix Ва бақияи қавмро, ки дар шаҳр монда буданд, ва таслимшудагонро, ки ба подшоҳи Бобил таслим шуда буданд, ва бақияи оммаро Набузаръадон, сардори ҷаллодон, ба асирӣ бурд.Ezx Ва тамоми лашкари калдониён, ки бо сардори ҷаллодон буданд, ҳисори гирдогирди Уршалимро хароб карданд.Xy+x Ва ӯ хонаи Парвардигор ва хонаи подшоҳро сӯзонид; ва ҳамаи хонаҳои Уршалим, ва ҳар хонаи бузургро бо оташ сӯзонид.x7xВа дар рӯзи ҳафтуми моҳи панҷум, дар соли нуздаҳуми Набукаднесар, подшоҳи Бобил, Набузаръадон, сардори ҷаллодон, навкари подшоҳи Бобил, ба Уршалим омад.pw[xВа писарони Сидқиёҳуро дар пеши назари ӯ куштанд; ва чашмони Сидқиёҳуро кӯр карданд, ва ӯро занҷирбанд карда, ба Бобил бурданд.=<;:s988E776544[33q3 291x0h//^..},, *))g( '&%F$?##9"n!n y73@$|a1/8]GQc 0   IW|@k `Z"@Us"Ва писари Йӯнотон Мериб-Боал буд, ва Мериб-Боал Микоро ба дунё овард.grG!Ва Нир Қишро ба дунё овард, ва Қиш Шоулро ба дунё овард, ва Шоул Йӯнотон ва Малкӣ-Шуа ва Абинодоб ва Эшбоалро ба дунё овард.^q5 Ва Миқлӯт Шимъоро ба дунё овард; ва онҳо низ, дар рӯ ба рӯи бародаронашон, дар Уршалим бо бародарони худ сокин буданд.5peВа Ҷадур ва Аҳю ва Зокар.oВа писари нахустзодааш Абдӯн буд, сипас Сур ва Қиш ва Баал ва Нодоб;{noВа дар Ҷибъӯн падари Ҷибъӯн сокин буд, ва номи занаш Маако буд.(mIОнҳо сардорони хонаводаҳо, сарварони авлоди худ буданд; онҳо дар Уршалим сокин буданд.\l1Ва Яарашё ва Элиё ва Зикрӣ – писарони Ерӯҳом.Ak}Ва Шамшерай ва Шаҳарё ва Аталё;NjВа Йифдиё ва Фануил – писарони Шошоқ.=iuВа Ҳананё ва Элом ва Антӯтиё;9hmВа Абдӯн ва Зикрӣ ва Ҳонон;9gmВа Йишфон ва Эбар ва Алиил;Zf-Ва Адоё ва Бароё ва Шимрот – писарони Шимъӣ.?eyВа Элиэнай ва Силтай ва Алиил;7diВа Ёқим ва Зикрӣ ва Забдӣ;`c9Ва Йишмерай ва Йизмо ва Юбоб – писарони Элфоал.RbВа Забадё ва Машуллом ва Ҳизқӣ ва Ҳобар;Xa)Ва Микоил ва Йишфо ва Юҳо – писарони Барио.7`iВа Забадё ва Арод ва Одар;5_eВа Аҳю, Шошоқ ва Йиремут;b^= Ва Барио ва Шомаъ, ки онҳо сардорони хонаводаҳои сокинони Аёлӯн буданд; онҳо сокинони Ҷатро ба гурехтан водор карданд;$]A Ва писарони Элфоал: Эбар ва Мишъом, ва Шомад, ки вай Ӯнӯ ва Лӯд ва деҳоташро бино кард;[\/ Ва аз Ҳушим Абитуб ва Элфоалро ба дунё овард.[+ Ва Еус ва Сохё ва Мирмо; ҳаминҳоянд писарони ӯ, ки сардорони хонаводаҳо буданд. Z Ва аз зани худ Ҳудаш инҳоро ба дунё овард: Юбоб ва Сивё ва Мишо ва Малком;AY{Ва Шаҳароим дар кишвари Мӯоб, баъд аз фиристодани занони худ Ҳушим ва Бааро, фарзандон ба дунё овард.X+Наамон ва Аҳиё ва Ҷеро, ки ӯ онҳоро кӯчонид; ва ӯ Уззо ва Аҳиҳудро ба дунё овард.MWВа инҳоянд писарони Эҳуд, ки сардорони хонаводаҳои сокинони Ҷобаъ буданд, ва онҳоро ба Моноҳат кӯчониданд:;VqВа Ҷеро ва Шафуфон ва Ҳуром.=UuВа Абишуа ва Наамон ва Аҳӯаҳ,mTSВа писарони Болаъ инҳо буданд: Аддор ва Ҷеро ва Абиҳуд;MSЧорумин – Нуҳо ва панҷумин – Рофоро."R ?Ва Бинёмин нахустзодаи худ Болаъро ба дунё овард, ва дуюмин – Ашбил, сеюмин – Аҳраҳ;dQA(Ҳамаи инҳо писарони Ошер, сардорони баргузидаи хонаводаҳо, мардони ҷангӣ, сарварони раисон буданд, ва шумораи онҳо дар лашкар барои ҷанг, мувофиқи насабномаҳошон, бисту шаш ҳазор нафар буд.UP#'Ва писарони Улло: Ораҳ ва Ҳанниил ва Рисё.SO&Ва писарони Ётар: Ефунне ва Фисфо ва Аро.cN?%Босар ва Ҳӯд ва Шаммо ва Шилшо ва Йитрон ва Баиро.rM]$Писарони Сӯфаҳ: Суаҳ ва Ҳарнофар ва Шуол ва Бирӣ ва Йимро;zLm#Ва писарони бародараш Ҳилам: Сӯфаҳ ва Йимноъ ва Шилаш ва Омол.aK;"Ва писарони Шомар: Аҳӣ ва Роҳҷо ва Ҳуббо ва Аром. J!Ва писарони Яфлит: Фосак ва Бимҳол ва Ашвот; инҳо писарони Яфлит буданд.I} Ва Ҳобар Яфлит ва Шӯмир ва Ҳӯтом, ва хоҳарашон Шуоро ба дунё овард.wHgВа писарони Барио: Ҳобар ва Малкиил, ки ӯ падари Бирзоит аст.GПисарони Ошер: Йимно ва Йишво ва Йишвӣ ва Барио, ва хоҳарашон Сораҳ.,FQВа назди ҳудуди банӣ Менашше: Байт-Шеон ва деҳоташ, Таънак ва деҳоташ, Маҷиддӯ ва деҳоташ, Дӯр ва деҳоташ; дар ин ҷойҳо писарони Юсуф писари Исроил сокин буданд.E'Ва мулкҳо ва манзилҳошон: Байт-Ил ва деҳоташ, ва ба тарафи шарқ – Наарон, ва ба тарафи ғарб – Ҷозар ва деҳоташ, ва Шакем ва деҳоташ, то Айё ва деҳоташ.Ва писараш Зобод ва писараш Шутолаҳ, ва Озар ва Элъод; ва мардуми Ҷат, ки дар ин замин таваллуд ёфтаанд, онҳоро куштанд, зеро ки барои гирифтани чорвояшон фуруд омада буданд.<=qВа писарони Эфроим: Шутолаҳ, ва писараш Борад ва писараш Таҳат ва писараш Элъодо ва писараш Таҳат;<wВа писарони Шамидоъ инҳо буданд: Аҳён ва Шокам ва Лиқҳӣ ва Аниом.o;WВа хоҳари ӯ Ҳамӯлокат Иш-Ҳӯд ва Абиозар ва Маҳлоро зоид.:+Ва писари Улом: Бадон. Ҳаминҳоянд писарони Ҷилъод писари Мокир писари Менашше.b9=Ва Маако, зани Мокир, писар зоид, ва ӯро Фораш ном ниҳод, ва номи бародараш Шораш буд, ва писарони ӯ Улом ва Роқам буданд.|8qВа Мокир хоҳари Ҳуфим ва Шуфимро, ки Маако ном дошт, ба занӣ гирифт; ва номи писари насли дуюм Салофҳод буд, ва Салофҳод духтарон дошт.G7Писарони Менашше: Ашриил, ки вайро завҷаи ӯ зоид, ва Мокир, падари Ҷилъод, ки вайро суррияи арамии ӯ зоид.6% Писарони Нафтолӣ: Яҳасиил ва Ҷунӣ ва Есар ва Шаллум ки писарони Билҳо буданд.i5K Ва писарони Ир: Шуфим ва Ҳуфим; ва писари Аҳер: Ҳушим.4 Ҳамаи ин писарони Едиойил сардорони хонаводаҳо ва мардони ҷангӣ буданд ва ҳафдаҳ ҳазору дусад нафар сарбоз дошта, ба ҷанг мебаромаданд.U3# Ва писари Едиойил: Билҳон; ва писарони Билҳон: Яуш ва Бинёмин ва Эҳуд ва Канъоно ва Зейтон ва Таршиш ва Аҳишоҳар;d2A Ва насабномаҳои онҳо, аз рӯи авлодашон ва сардорони хонаводаҳошон, аз бист ҳазору дусад нафар мардони ҷангӣ иборат буд.1wВа писарони Бокар: Замиро ва Юош ва Элиозар ва Элюэнай ва Омрӣ ва Йиремӯт ва Абиё ва Анотӯт ва Оломат; ҳамаи даҳо писарони Бокар буданд.Y0+Ва писарони Болаъ: Эсбӯн ва Уззӣ ва Уззиил ва Еримӯт ва Ирӣ – панҷ нафар, ки сардорони хонаводаҳо ва мардони ҷангӣ буданд, ва насабномаҳошон аз бисту ду ҳазору сию чор нафар иборат буд.s/_Ва писарони Бинёмин: Болаъ ва Бокар ва Едиойил – се нафар. . Ва бародарони онҳо аз ҳамаи қабилаҳои Иссокор ҳаштоду ҳафт ҳазор нафар мардони ҷангӣ буданд, – ҳамаашон дар насабномаҳои худ зикр ёфтаанд.-5Ва онҳо, аз рӯи авлодашон ва хонаводаҳошон, фавҷҳои аскарӣ барои ҷанг ба миқдори сию шаш ҳазор нафар доштанд, зеро ки занон ва писаронашон бисёр буданд.Z,-Ва писари Уззӣ: Зараҳё; ва писарони Зараҳё: Микоил ва Убадё ва Юил ва Йишиё – панҷ нафар, ки ҳамаашон сардор буданд.+Ва писарони Тӯлоъ: Уззӣ ва Рафоё ва Ериил ва Яҳмай ва Йибсом ва Самуил, ки онҳо сардорони хонаводаи падарашон Тӯлоъ ва мардони ҷангии авлодашон буданд; шумораи онҳо дар айёми Довуд бисту ду ҳазору шашсад нафар буд.x* kВа писарони Иссокор: Тӯлоъ ва Фуо, Ёшуб ва Шимрӯн – чор нафар.c)?QВа Ҳешбӯнро бо атрофи он, ва Яъзирро бо атрофи он.(1PВа аз хонадони Ҷод – Ромӯтро дар Ҷилъод бо атрофи он, ва Маҳаноимро бо атрофи он,g'GOВа Қадемӯнро бо атрофи он, ва Мифаатро бо атрофи он; &NВа аз он тарафи Урдун, дар рӯ ба рӯи Ериҳӯ, ба ҷониби шарқии Урдун, аз хонадонн Реубен – Босарро дар биёбон бо атрофи он, ва Яҳсоро бо атрофи он,=%sMВа ба бақияи писарони Марорӣ: аз хонадони Забулун – Риммӯнро бо атрофи он, ва Тобӯрро бо атрофи он;P$LВа аз хонадони Нафтолӣ – Қодешро дар Ҷалил бо атрофи он, ва Ҳаммӯнро бо атрофи он, ва Қирётаимро бо атрофи он.a#;KВа Ҳуқӯқро бо атрофи он, ва Раҳӯбро бо атрофи он;"JВа аз хонадони Ошер – Мошолро бо атрофи он, ва Абдӯнро бо атрофи он,_!7IВа Ромӯтро бо атрофи он, ва Онимро бо атрофи он; HВа аз хонадони Иссокор – Қодешро бо атрофи он, ва Добратро бо атрофи он,_7GВа барои банӣ Ҷершӯн аз қабилаҳои нисфи хонадони Менашше – Ҷӯлонро дар Бошон бо атрофи он, ва Ашторӯтро бо атрофи он;U#FВа аз нисфи хонадони Менашше – Онирро бо атрофи он, ва Билъомро бо атрофи он, барои бақияи қабилаҳои банӣ Қаҳот;jMEВа Аёлӯнро бо атрофи он, ва Ҷат-Риммӯнро бо атрофи он;lQDВа Ёқмеомро бо атрофи он, ва Байт-Ҳӯрӯнро бо атрофи он,>uCВа ба онҳо шаҳрҳои гурезгоҳро: Шакемро дар кӯҳи Эфроим бо атрофи он, ва Ҷозарро бо атрофи он доданд.)BВа барои баъзе қабилаҳои банӣ Қаҳот шаҳрҳои ҳудудашон аз хонадони Эфроим буд. AВа ин шаҳрҳоро, ки номҳошон зикр шудааст, аз хонадони банӣ Яҳудо ва аз хонадони банӣ Шимъӯн ва аз хонадони банӣ Бинёмин мувофиқи қуръа доданд.w@Ва банӣ Исроил ин шаҳрҳоро бо атрофи онҳо ба левизодагон доданд.  ?Ва ба писарони Марорӣ, аз рӯи қабилаҳошон, аз хонадони Реубен ва аз хонадони Ҷод ва аз хонадони Забулун, мувофиқи қуръа, дувоздаҳ шаҳр расид.5c>Ва ба писарони Ҷершӯн, аз рӯи қабилаҳошон, аз хонадони Иссокор ва аз хонадони Ошер ва аз хонадони Нафтолӣ ва аз хонадони Менашше, ки дар Бошон буд, сездаҳ шаҳр расид.mS=Ва ба бақияи писарони Қаҳот, аз қабилаҳои ин хонадон, мувофиқи қуръа, аз ҳиссаи мероси нисфи хонадони Менашше даҳ шаҳр расид.-S<Ва аз хонадони Бинёмин – Ҷобаъро бо атрофи он, ва Оламатро бо атрофи он, ва Анотӯтро бо атрофи он, – ҳамаи шаҳрҳои онҳо мувофиқи қабилаҳошон сездаҳ шаҳр буданд.hI;Ва Ошонро бо атрофи он, ва Байт-Шемешро бо атрофи он,a;:Ва Ҳиленро бо атрофи он, ва Дабирро бо атрофи он,V%9Ва ба писарони Ҳорун шаҳрҳои гурезгоҳ: Ҳебрӯн ва Либноро бо атрофи он, ва Яттир ва Эштемӯаро бо атрофи он доданд,{8Вале киштзори ин шаҳр ва деҳоташро ба Колеб писари Ефунне доданд.r]7Ҳебрӯнро дар замини Яҳудо бо атрофи гирду пеши он доданд. 6Ва инҳоянд манзилҳои онҳо, аз рӯи деҳоташон, дар ҳудудашон: ба писарони Ҳорун аз қабилаи қаҳотиён, – чунки қуръаи аввалин аз они онҳо буд, –B 5Писараш Содӯқ, писараш Аҳимаас.^ 54Писараш Мароют, писараш Амарё, писараш Аҳитуб,Z -3Писараш Буққӣ, писараш Уззӣ, писараш Зараҳё, 2Ва инҳоянд писарони Ҳорун: писараш Элъозор, писараш Финҳос, писараш Абишуа, 91Ва Ҳорун ва писаронаш бар қурбонгоҳи қурбонии сӯхтанӣ ва бар қурбонгоҳи бухур қурбониҳо месӯзониданд ва ҳар корро дар поки покҳо барои хашмниҳонии Исроил ба ҷо меоварданд, мувофиқи ҳар он чи Мусо, бандаи Худо, фармуда буд.10Ва бародаронн онҳо, левизодагон, ба ҳар хизмати манзили хонаи Худо таъин шуданд.kO/Писари Маҳлӣ, писари Мушӣ, писари Марорӣ, писари Левӣ.P.Писари Амсӣ, писари Бонӣ, писари Шомар,X)-Писари Ҳашабё, писари Амасё, писари Ҳилқиё,B},Ва писарони Марорӣ, бародарҳошон, ба тарафи чап буданд: Эйтон писари Қишӣ, писари Абдӣ, писари Маллук,R+Писари Яҳат, писари Ҷершӯн, писари Левӣ.T!*Писари Эйтон, писари Зиммо, писари Шимъӣ,P)Писари Этнӣ, писари Зораҳ, писари Адоё,Z-(Писари Микоил, писари Баасиё, писари Малкиё,#?'Ва бародараш Ософ, ки ба дасти рости ӯ меистод, – Ософ писари Боракёҳу, писари Шимъо,o~W&Писари Йисҳор, писари Қаҳот, писари Левӣ, писари Исроил.o}W%Писари Таҳат, писари Ассир, писари Эбёсор, писари Қӯраҳ,m|S$Писари Элқоно, писари Юил, писари Азарё, писари Сафанё,m{S#Писари Суф, писари Элқоно, писари Маҳат, писари Амосой,ozW"Писари Элқоно, писари Ерӯҳом, писари Алиил, писари Тӯаҳ,Oy!Ва инҳоянд, ки бо писарони худ меистоданд: аз писарони қаҳотиён: Ҳеймони сароянда, писари Юил, писари Самуил,fxE Ва онҳо пеши манзили хаймаи ҷомеъ хизматгузорони сурудгӯй буданд, то вақте ки Сулаймон хонаи Парвардигорро дар Уршалим бино кард, ва онҳо мувофиқи низомномаи худ бар хизмати худ меистоданд.`w9Ва инҳоянд, ки Довуд барои сурудгӯӣ дар хонаи Парвардигор таъин намуд, баъд аз он ки сандуқ дар оромгоҳаш гузошта шуд.Xv)Писараш Шимъо, писараш Ҳаҷиё, писараш Асоё.u Ва писарони Марорӣ: Маҳлӣ, писараш Либнӣ, писараш Шимъӣ, писараш Уззо;ptYВа писарони Самуил: нахустзодааш Юил Вашнӣ, дуюмаш Абиё.^s5Писараш Элиоб, писараш Ерӯҳом, писараш Элқоно.prYЭлқоно; писарони Элқоно: писараш Сӯфай ва писараш Наҳат;MqВа писарони Элқоно: Амосой ва Аҳимӯт,wpgПисараш Таҳат, писараш Уриил, писараш Уззиё ва писараш Шоул.foEПисараш Элқоно ва писараш Эбёсоф ва писараш Ассир,nwПисарони Қаҳот: писараш Амминодоб, писараш Қӯраҳ, писараш Ассир,qm[Писараш Юоҳ, писараш Иддӯ, писараш Зораҳ, писараш Еотрай.rl]Аз они Ҷершӯн: писараш Либнӣ, писараш Яҳат, писараш Зиммо;k%Писарони Марорӣ: Маҳлӣ ва Мушӣ; ва инҳоянд оилаҳои Левӣ аз рӯи хонаводаҳошон.mjSВа писарони Қаҳот: Амром ва Йисҳор ва Ҳебрӯн ва Уззиил.eiCВа инҳоянд номҳои писарони Ҷершӯн: Либнӣ ва Шимъӣ.PhПисарони Левӣ: Ҷершӯн, Қаҳот ва Марорӣ.SgВа Еҳӯсодок ба асирӣ рафт, вақте ки Парвардигор аҳли Яҳудо ва Уршалимро ба воситаи Набукаднесар ба асирӣ бурд.f{Ва Азарё Сароёро ба дунё овард, ва Сароё Еҳӯсодоқро ба дунё овард;e{ Ва Шаллум Ҳилқиёро ба дунё овард, ва Ҳилқиё Азарёро ба дунё овард;dw Ва Аҳитуб Содӯқро ба дунё овард, ва Содӯқ Шаллумро ба дунё овард;}cs Ва Азарё Амарёро ба дунё овард, ва Амарё Аҳитубро ба дунё овард;Ib  Ва Йӯҳонон Азарёро ба дунё овард; вай ҳамон аст, ки дар хонае ки Сулаймон дар Уршалим бино кард, коҳин буд.a Ва Аҳимаас Азарёро ба дунё овард, ва Азарё Йӯҳононро ба дунё овард;`{Ва Аҳитуб Содӯқро ба дунё овард, ва Содӯқ Аҳимаасро ба дунё овард;_wВа Мароют Амарёро ба дунё овард, ва Амарё Аҳитубро ба дунё овард;^wВа Уззӣ Зараҳёро ба дунё овард, ва Зараҳё Мароютро ба дунё овард;{]oВа Абишуа Буққиро ба дунё овард, ва Буққӣ Уззиро ба дунё овард;{\oЭлъозор Финҳосро ба дунё овард; Финҳос Абишуаро ба дунё овард;9[kВа фарзандони Амром: Ҳорун ва Мусо ва Марям; ва писарони Ҳорун: Нодоб ва Абиҳу, Элъозор ва Итомор.iZKВа писарони Қаҳот: Амром, Йисҳор ва Ҳебрӯн ва Уззиил.OY Писарони Левӣ: Ҷершӯн, Қаҳот ва Марорӣ.PXВа Худои Исроил рӯҳи Фул, подшоҳи Ашшур, ва рӯҳи Тиҷлат Филосар, подшоҳи Ашшурро барангехт, ва ӯ реубениён ва ҷодиён ва нисфи сибти Менашшеро ба асирӣ гирифт, ва онҳоро ба Ҳалаҳ ва Ҳобӯр ва Ҳоро ва дарёи Ҷӯзон овард, ки то имрӯз онҳо дар он ҷо мебошанд.W7Валекин ба Худои падарони худ хиёнат карданд, ва ба худоёни қавмҳои он замин, ки Худо аз пеши онҳо нобуд карда буд, пайравӣ намуда, бо зино машғул шуданд.EVВа инҳоянд сардорони хонаводаҳошон: Эфар ва Йишъӣ ва Алиил ва Азриил ва Ирмиё ва Ҳӯдавё ва Яҳдиил, ки мардони далери ҷангӣ, мардони номдор, сардорони хонаводаҳои худ буданд.oUWВа писарони нисфи сибти Менашше дар он замин, аз Бошон то Баал-Ҳермӯн ва Санир ва кӯҳи Ҳермӯн сокин буданд; онҳо афзоиш ёфтанд.TT!Зеро бисёр касон кушта шуданд, чунки ин ҷанг аз ҷониби Худо буд; ва ба ҷои инҳо то вақти асирии худ сокин шуданд.xSiВа аз чорвои онҳо ба ғанимат гирифтанд: панҷоҳ ҳазор шутур, ва дусаду панҷоҳ ҳазор гӯсфанд, ва ду ҳазор хар, ва сад ҳазор ҷони одамӣ, RВа бар зидди инҳо кӯмак гирифтанд, ва ҳоҷариён ва ҳамаи ҳамроҳонашон ба дасти онҳо дода шуданд таслим гардиданд, зеро ки онҳо дар вақти ҷанг ба Худо нидо карданд, ва Ӯ ба онҳо ҷавоб дод, чунки ба Ӯ таваккал карданд.vQeВа онҳо бо ҳоҷариён ва Йитур ва Нофиш ва Нӯдоб ҷанг карданд. PАз банӣ Реубен ва ҷодиён ва нисфи сибти Менашше ҷанговарон, касоне ки сипар ва шамшер мебардоштанд, ва камондорон, ва ҷангозмудагон, ки ба майдони корзор мебаромаданд, чилу чор ҳазору ҳафтсаду шаст нафар буданд.QOНасабномаи ҳамаашон дар айёми Ютом, подшоҳи Яҳудо, ва дар айёми Ёробъом, подшоҳи Исроил, тартиб дода шуда буд.7NgВа онҳо дар Ҷилъод ва Бошон ва деҳоташ, ва дар ҳамаи чарогоҳҳои Шорӯн то канори он сокин буданд.tMaАҳӣ писари Абдиил, писари Ҷунӣ сардори хонаводаи онҳо буд.cL?Инҳоянд писарош Абиҳоил писари Ҳурӣ, писари Ёрӯаҳ, писари Ҷилъод, писари Микоил, писари Ешишай, писари Яҳдӯ, писари Буз;[K/ Ва бародарони онҳо, аз рӯи хонаводаҳошон: Микоил ва Машуллом ва Шобаъ ва Юрай ва Яъкон ва Зияъ ва Эбар – ҳафт нафар.J Юил сардорашон, ва Шофом муовини ӯ буд, ва Яънай ва Шофот дар Бошон буданд.I# Ва банӣ Ҷод дар рӯ ба рӯи онҳо то Салко, ки дар замини Бошон буд, сокин буданд.-HS Ва дар айёми Шоул онҳо бо ҳоҷариён ҷанг карданд, ва ҳоҷариён ба дасти онҳо афтоданд; ва онҳо дар тамоми тарафи шарқии Ҷилъод дар хаймаҳои ҳоҷариён сокин шуданд..GU Ва ба тарафи шарқ то даромадгоҳи биёбон, ки саршавияш ибтидояш аз дарёи Фурот буд, сукунат дошт, зеро ки рамаҳои чорвои онҳо дар замини Ҷилъод сершумор шуда буд.-FSВа Болаъ писари Озоз, писари Шомаъ, писари Юил, ки дар Арӯэр то Набӯ ва Баал-Маӯн сокин буд,GEВа бародаронаш, аз рӯи хонаводаҳошон, мувофиқи рӯйхати насабномаҳошон, Яиил, ки сардор буд, ва Закарёҳу,NDПисараш Баэро, ки ӯро Тилғат Филносар Тиҷлат Филосар, подшоҳи Ашшур, ба асирӣ бурд, ва ӯ раиси реубениён буд.TC!Писараш Мико, писараш Раоё, писараш Баал,qB[Писарони Юил: писараш Шамаъё, писараш Ҷуҷ, писараш Шимъӣ,AПисарони Реубен, нахустзодаи Исроил: Ҳанӯх ва Фаллу, Ҳесрӯн ва Кармӣ.U@#Ва агарчи Яҳудо бар бародаронаш бартарӣ пайдо карда, пешво аз ӯ пайдо шуд, вале нахустзодагӣ аз они Юсуф гардид.? !Ва писарони Реубен, нахустзодаи Исроил, – зеро ки ӯ нахустзода буд, вале вақте ки бистари падарашро палид кард, нахустзодагии ӯ ба писарони Юсуф писари Исроил дода шуд, ва дар насабномаи ӯ нахустзодагӣ инъикос наёфт;!>;+Ва бақияи халосшудагони Амолеқро зарба заданд, ва то имрӯз дар он ҷо сокин ҳастанд.= *Ва аз миёни онҳо, аз банӣ Шимъӯн, панҷсад нафар ба кӯҳи Сеир рафтанд, ва Фалатё ва Наарё ва Рафоё ва Узиил, писарони Йишъӣ, сардорашон буданд;E<)Ва онҳое ки дар айёми Ҳизқиё, подшоҳи Яҳудо, ном ба ном навишта шуда буданд, омада, хайманишинон ва маӯниёни дар он ҷо ёфтшударо зарба заданд ва то имрӯз онҳоро нобуд намуда, дар ҷояшон сокин шуданд, зеро ки чарогоҳ барои рамаҳошон дар он ҷо буд.p;Y(Ва чарогоҳи сералафи хубе ёфтанд, ва он замин кушод васеъ фарох ва ором ва осоишта буд, ки дар он ҷо пештар ҳомиён сокин буданд.S:'Ва онҳо ба даромадгоҳи Ҷадур, то тарафи шарқии дара водӣ рафтанд, то ки барои рамаҳои худ чарогоҳ пайдо кунанд.]93&Инҳо, ки номҳошон зикр ёфтааст, сардорони оилаҳои худ буданд, ва хонаводаи падаронашон бағоят сершумор гардида буд.8)%Ва Зизо писари Шифъӣ, писари Аллӯн, писари Ядоё, писари Шимрӣ, писари Шамаъё, –7}$Ва Элюэнай ва Яъқубо ва Юшуҳоё ва Асоё ва Адиил ва Ишмиил ва Баноё,l6Q#Ва Юил ва Еҳу писари Юшибё, писари Сароё, писари Асиил,R5"Ва Машубоб ва Ямлик ва Юшо писари Амасё,h4I!Ва ҳамаи қасабаҳои онҳо, ки дар гирду пеши ин шаҳрҳо то Боал буд; ҳамин аст манзилҳои онҳо ва насабномаҳое ки онҳо доштанд.3 Ва қасабаҳои онҳо: Эйтом ва Айин, Риммӯн ва Тӯкин ва Ошон – панҷ шаҳр, D~~%},|{dzy7xtwwavvMusthtsOrBqDpoonnmkk;jhh*gfedcbbea`_^^/]]I\e[zZZYY'X9WHVZUWSS-RQ+PBO%NhMLJJIVGFEKDbClBB*A@>?>=`C Ва ин аст номгӯи паҳлавононе ки Довуд дошт: Ёшобъом писари Ҳакмӯнӣ, сардори сегона; ӯ боре найзаи худро бар сесад кас бардошта, ҳамаашонро якбора кушта буд.C= Ва инҳоянд сарварони паҳлавоне ки Довуд дошт, ки онҳо ӯро бо тамоми Исроил дар подшоҳияш қувват доданд, то ки ӯро, мувофиқи сухани Парвардигор, бар Исроил подшоҳ гардонанд.!<; Ва Довуд торафт бештар комёб ва бузург мегардид, ва Парвардигори лашкарҳо бо ӯ буд.7;g Ва ӯ шаҳрро аз гирду пешаш, аз Миллӯ то гирдогирди он бино кард; ва Юоб бақияи шаҳрро обод намуд.: Ва Довуд дар қалъа сокин шуд, бинобар ин онро шаҳри Довуд номиданд.r9] Ва Довуд гуфт: «Ҳар кӣ ябусиёнро аввал зарба занад, вай раис ва сардор хоҳад шуд». Ва Юоб писари Саруё аввал баромад, ва раис шуд.e8C Ва сокинони Ябус ба Довуд гуфтанд: «Ту ба ин ҷо дохил нахоҳӣ шуд!» Ва Довуд қалъаи Сионро, ки шаҳри Довуд бошад, забт кард.K7 Ва Довуд ва тамоми Исроил ба Уршалим, ки Ябус бошад, рафтанд; ва дар он ҷо ябусиён сокинони ин замин буданд.(6I Ва ҳамаи пирони Исроил назди подшоҳ ба Ҳебрӯн омаданд, ва Довуд бо онҳо дар Ҳебрӯн ба ҳузури Парвардигор паймон баст, ва Довудро, мувофиқи сухани Парвардигор, ки ба воситаи Самуил гуфта буд, ба подшоҳӣ бар Исроил тадҳин карданд. 5 Дирӯз ва парирӯз низ, вақте ки Шоул подшоҳ буд, ту Исроилро берун мебурдӣ ва андарун меовардӣ; ва Парвардигор Худои ту ба ту гуфта буд: 'Ту қавми Ман Исроилро хоҳӣ чаронид, ва ту бар қавми Ман Исроил раис хоҳӣ буд'».74 i Ва тамоми Исроил назди Довуд ба Ҳебрӯн ҷамъ омада, гуфтанд: «Инак, мо устухон ва гӯшти ту ҳастем.D3 Вале ба Парвардигор муроҷиат нанамуд, ва Ӯ вайро муронд, ва подшоҳиро ба Довуд писари Йисой гузаронид.+2O Ва Шоул аз боиси исёни худ, ки пеши Парвардигор ба амал овард, мурд, яъне аз боиси он ки сухани Парвардигорро риоя накард, ва ба ҷодугар бо савол муроҷиат намуд,>1u Ва ҳамаи мардони далер бархоста, ҷасади Шоул ва ҷасадҳои писаронашро бардоштанд, ва ба Ёбиш оварда, устухонҳои онҳоро зери дарахти писта дар Ёбиш дафн карданд, ва ҳафт рӯз рӯза доштанд.
Исёни Шоул, ки аз боиси он аз подшоҳӣ маҳрум гардид.0- Ва тамоми аҳли Ёбиш-Ҷилъод он чиро, ки фалиштиёи ба Шоул карда буданд, шуниданд.9/k Ва аслиҳаи ӯро дар хонаи худоёни худ гузоштанд, ва сари ӯро дар хонаи Доҷӯн бо мех кӯфта монданд..+ Ва ӯро луч карданд, ва сари ӯ ва аслиҳаи ӯро гирифтанд, ва ба ҳар тарафи замини фалиштиён фиристоданд, то ки ба бутхонаҳои худ ва ба қавм мужда диҳанд.e-C Ва фардояш фалиштиён барои луч кардани шаҳидон омаданд, ва Шоул ва писаронашро ёфтанд, ки бар кӯҳи Ҷилбӯа афтода буданд.z,m Ва тамоми мардуми Исроил, ки дар водӣ буданд, чун диданд, ки исроилиён рӯ ба гурез овардаанд, ва Шоул ва писаронаш мурдаанд, – шаҳрҳои худро партофта, гурехтанд; ва фалиштиён омада, дар онҳо сокин шуданд.+y Ва Шоул ва се писараш мурданд, ва тамоми хонадонаш якҷоя мурданд. * Ва силоҳбардораш дид, ки Шоул мурд, вай низ бар шамшери худ афтода, мурд.)% Ва Шоул ба силоҳбардори худ гуфт: «Шамшери худро кашида, маро бо он бизан, мабодо ин бехатнаҳо омада, маро ба хорӣ бикушанд». Вале силоҳбардораш нахост, зеро ки бағоят тарсид; ва Шоул шамшери худро гирифта, бар он афтод.(w Ва ҷанг бар зидди Шоул сахт шуд; ва сарбозоне ки тир аз камон меандохтанд, ӯро ба зери тир гирифтанд, ва ӯ аз дасти тирандозон захмӣ шуд.j'M Ва фалиштиён ба Шоул ва писаронаш омада расиданд; ва фалиштиён Йӯнотон ва Абинодоб ва Малкӣ-Шуа – писарони Шоулро куштанд.m& U Ва фалиштиён бо Исроил ҷанг мекарданд, ва мардуми Исроил аз пеши фалиштиён гурехтанд, ва бар кӯҳи Ҷилбӯа кушта шуда афтоданд.j%M ,Ва Осил шаш писар дошт, ва ин аст номҳои онҳо: Азриқом, Бухру ва Исмоил ва Шаарё ва Убадё ва Ҳонон; инҳо писарони Осил буданд.$% +Ва Мӯсо Бинъоро ба дунё овард; ва писараш Рафоё, писараш Элъосо, писараш Осил.P# *Ва Оҳоз Яъроро ба дунё овард, ва Яъро Оломат ва Азмавт ва Зимриро ба дунё овард, ва Зимрӣ Мӯсоро ба дунё овард.X") )Ва писарони: Мико: Фитӯн ва Молак ва Таҳриа.! (Ва писари Йӯнотон Мериб-Боал буд, ва Мериб-Боал Микоро ба дунё овард.g G 'Ва Нир Қишро ба дунё овард, ва Қиш Шоулро ба дунё овард, ва Шоул Йӯнотон ва Малкӣ-Шуа ва Абинодоб ва Эшбоалро ба дунё овард.`9 &Ва Миқлӯт Шимъомро ба дунё овард; ва онҳо низ, дар ру ба рӯи бародаронашон, дар Уршалим бо бародарони худ сокин буданд.J %Ва Ҷадур ва Аҳю ва Закарё ва Миқлӯт.# $Ва писари нахустзодааш Абдӯн буд, ва сипас Сур ва Қиш ва Боал ва Нир ва Нодоб;  #Ва дар Ҷибъӯн падари Ҷибъӯн Яиил сокин буданд, ва номи занаш Маако буд.E "Инҳо сардорони хонаводаҳои левизодагон буданд, ки сарварони авлодашон буда, дар Уршалим сокин буданд. !Ва сарояндагон, сардорони хонаводаҳои левизодагон, дар ҳуҷраҳо аз машғулияти дигар озод буданд, зеро ки рӯзу шаб бо кори худ машғул буданд.ve Ва баъзе аз бародарони онҳо, аз писарони қаҳотиён, бар нони пешкаш таъин шуда буданд, то ки онро барои ҳар рӯзи шанбе тайёр кунанд.U# Ва Маттитё аз миёни левизодагон, ки ӯ нахустзодаи Шаллуми қӯраҳӣ буд, бар кори ҳадияҳои рӯи тоба таъин шуда буд. Ва баъзе аз писарони коҳинон таркибҳои атриётро ба вуҷуд меоварданд.c? Ва баъзе аз онҳо бар коло, бар тамоми колои пок, ва бар орди маҳин ва май ва равған ва лебӯно ва атриёт таъин шуда буданд.Y+ Ва баъзе аз онҳо бар колои парастиш таъин шуда буданд, чунки онҳоро шумурда меоварданд, ва шумурда мебароварданд.# Ва дар гирду пеши хонаи Худо шабро мегузарониданд, зеро ки посбонӣ бар зиммаи онҳо буд, ва онҳо калиддор буда, мебоист ҳар субҳ дарҳоро мекушоданд.- Зеро он чор сардори дарбонон, ки левизодагон буданд, эътибори махсус доштанд, ва онҳо бар ҳуҷраҳо ва бар хазинаҳои хонаи Худо баргумошта шуда буданд.@y Ва бародарони онҳо, ки дар деҳоти худ буданд, навбат ба навбат бо онҳо ба мӯҳлати ҳафт рӯз меомаданд.wg Дарбон ба ҳар чор тараф: ба шарқ, ғарб, шимол ва ҷануб буданд.H Ва онҳо ва писаронашон бар дарвозаҳои хонаи Парвардигор ва хонаи хайма барои посбонӣ таъин шуда буданд.J Ҳамаи онҳое ки барои дарбонии назди остонаҳо интихоб шуда буданд, дусаду дувоздаҳ нафар буданд; онҳо дар насабномаҳо аз рӯи деҳоти худ номбар шудаанд; онҳоро Довуд ва Самуили басир* ба ин вазифа барои вафодориашон садоқаташон баргумошта буданд.ta Закарё писари Машоламё дарбони дарвозаи хаймаи ҷомеъ буд.  Ва Финҳос писари Элъозор пештар бар онҳо раис буд, ва Парвардигор бо ӯ буд.V % Ва Шаллум писари Қӯрӣ, писари Эбёсоф, писари Қӯраҳ, ва бародаронаш аз хонадони падараш, яъне қӯраҳиён, ки бар масъалаи хизмат ва посбонони остонаҳои хайма ӯҳдадор буданд, ва падаронашон бар урдуи Парвардигор ва посбонони даромадгоҳи он ӯҳдадор буданд.@ y Ва то ҳозир алҳол назди дарвозаи шарқии подшоҳ онҳо дарбонони (бошишгоҳҳои) хонадони Левӣ мебошанд. 7 Ва дарбонон Шаллум ва Аққуб ва Талмӯн ва Аҳимон; ва бародарашон Шаллум сардор буд.g G Ва Убадё писари Шамаъё, писари Ҷолол, писари Едутун, ва Боракё писари Осо, писари Элқоно, ки дар деҳоти натӯфотӣ сокин буд.+ Ва Бақбаққар, Ҳораш ва Ҷолол, ва Маттанё писари Мико, писари Зикрӣ, писари Ософ;'G Ва аз левизодагон: Шамаъё писари Ҳашшуб, писари Азриқом, писари Ҳашабё, аз банӣ Марорӣ;zm Ва бародарони онҳо, сардорони хонаводаҳошон – ҳазору ҳафтсаду шаст нафар, кн мардони далер дар масъалаи хизмати хонаи Худо буданд.  Ва Адоё писари Ерӯҳом, писари Фашҳур, писари Малкиё, ва Маъсай писари Адиил, писари Яҳзиро, писари Машуллом, писари Машиллемит, писари Иммир;B} Ва Азарё писари Ҳилқиё, писари Машуллом, писари Содӯқ, писари Мароют, писари Аҳитуб, раиси хонаи Худо;P Ва аз коҳинон Едаъё ва Еҳӯёриб ва Ёкин, Ва бародарони онҳо, мувофиқи авлодашон, нӯҳсаду панҷоҳу шаш нафар, – ҳамаи ин мардон сарварони хонаводаҳо дар хонадони падарҳошон буданд.V% Ва Йибниё писари Ерӯҳом ва Эло писари Уззӣ, писари Микрӣ, ва Машуллом писари Шафатё, писари Рауил, писари Йибниё, Ва аз банӣ Бинёмин – Саллу писари Машуллом, писари Ҳӯдавё, писари Ҳаснуо;~u Ва аз банӣ Зораҳ – Яуил ва бародарони онҳо, шашсаду навад нафар._~7 Ва аз шилӯниён – нахустзода Асоё ва писаронаш.-}S Утай писари Аммиҳуд, писари Омрӣ, писари Имрӣ, писари Бонӣ аз писарони Форас писари Яҳудо.?|w Ва дар Уршалим баъзе аз банӣ Яҳудо, ва аз банӣ Бинёмин, ва аз банӣ Эфроим ва Менашше сукунат доштанд:]{3 Ва касони аввалине ки дар шаҳрҳои худ дар мулкҳошон сокин шуданд, исроилиён, коҳинон, левизодагон ва тобеон* буданд.Hz Ва тамоми Исроил мувофиқи насабномаҳои худ шумурда шуданд, ва инак онҳо дар китоби подшоҳони Исроил навишта шудаанд; ва аҳли Яҳудо барои гуноҳҳошон ба Бобил ба асирӣ рафтанд.!y;(Ва писарони Улом мардони далери ҷангӣ ва камондорон буданд, ва писарону набераҳошон бисёр – саду панҷоҳ нафар буданд; ҳамаи инҳо аз банӣ Бинёмин буданд.x7'Ва писарони бародараш Эшақ: нахустзодааш Улом, дуюмин – Еуш ва сеюмин – Элифолат.uwc&Ва Осил шаш писар дошт, ва ин аст номҳои онҳо: Азриқом, Бухру ва Исмоил ва Шаарё ва Убадё ва Ҳонон; ҳамаи инҳо писарони Осил буданд.v%Ва Мӯсо Бинъоро ба дунё овард; писараш Рофо, писараш Элъосо, писараш Осил.\u1$Ва Оҳоз Еҳӯаддоро ба дунё овард, ва Еҳӯаддо Оломат ва Азмавт ва Зимриро ба дунё овард, ва Зимрӣ Мӯсоро ба дунё овард.etC#Ва писарони Мико: Фитӯн ва Молак ва Таъриа ва Оҳоз. n}||{6yxxvuttRsrqpwoo nnn@llkDihhgsf&eSdcbLa]``q__p^^p]][ZYXW8VTSS&R1QSPONMLJIH]GfFEVCCNBAAR@@C??,>>==[Ва Маттитёҳу ва Элифалиҳу ва Миқниёҳу ва Убайд-Адӯм ва Яиил ва Азазёҳуро бо барбатҳо бар сози ҳашттор, то ки якканавозӣ кунанд.K=Ва Закарё ва Азиил ва Шамиромӯт ва Яҳиил ва Уннӣ ва Элиоб ва Маасиёҳу ва Баноёҳуро бо удҳо бар сози аломӯт;<Ва сарояндагон: Ҳеймон ва Ософ ва Эйтонро бо санҷҳои мисин, то ки бизананд;;Ва бо онҳо бародарони дараҷаи дуюми онҳо: Закарёҳу ва Бен ва Яазиил ва Шамиромӯт ва Яҳиил ва Уннӣ ва Элиоб ва Баноёҳу ва Маасиёҳу ва Маттитёҳу ва Элифалиҳу ва Миқниёҳу ва Убайд-Адӯм ва Яиилро, ки дарбон буданд; :9Ва левизодагон Ҳеймон нбни Юил, ва аз бародарони вай – Ософ писари Боракёҳу, ва аз бародарони онҳо, аз банӣ Марорӣ, Эйтон писари Қушоёҳуро таъин карданд;u9cВа Довуд ба сардорони левизодагон фармуд, ки бародарони сарояндаи худро бо асбоби мусиқӣ: бо удҳо ва барбатҳо ва санҷҳо таъин намоянд, то ки онҳо бо овози баланд суруд хонда, мардумро ба ваҷд оваранд.8/Ва писарони левизодагон ончунон, ки Мусо мувофиқи сухани Парвардигор фармуда буд, дастакҳои сандуқи Худоро бар китфҳои худ гузошта, онро бардоштанд.H7 Ва коҳинон ва левизодагон худро пок карданд, то ки сандуқи Парвардигор Худои Исроилро бардошта биёранд.p6Y Зеро, азбаски бори аввал шумо онро набардоштед, Парвардигор Худои мо моро зарба зад, чунки онро мувофиқи қонун толиб нашудем».s5_ Ба онҳо гуфт: «Шумо сардорони хонаводаҳои левизодагон ҳастед, пас шумо ва бародарони шумо худро пок намоед, ва сандуқи Парвардигор Худои Исроилро ба маконе ки барояш тайёр кардаам, бардошта биёред,U4# Ва Довуд коҳинон Содӯқ ва Абётор ва левизодагон Уриил, Асоё ва Юил, Шамаъё ва Алиил ва Аминодобро даъват намуда, 3 Аз банӣ Узиил – Аминодоби сардор ва саду дувоздаҳ нафар бародаронашро.{2o Аз банӣ Ҳебрӯн – Алиили сардор ва ҳаштод нафар бародаронашро;1wАз банӣ Элисофон – Шамаъёи сардор ва дусад нафар бародаронашро;x0iАз банӣ Ҷершӯн – Юили сардор ва саду сӣ нафар бародаронашро;/}Аз банӣ Марорӣ – Асоёи сардор ва дусаду бист нафар бародаронашро;~.uАз банӣ Қаҳот – Уриили сардор ва саду бист нафар бародаронашро;h-IВа Довуд писарони Ҳорун ва левизодагонро ҷамъ кард:k,OВа Довуд тамоми Исроилро дар Уршалим ҷамъ кард, то ки сандуқи Парвардигорро ба маконе ки барои он тайёр карда буд, бароранд.h+IОн гоҳ Довуд гуфт, ки ғайр аз левизодагон касе сандуқи Худоро набардорад, зеро Парвардигор онҳоро баргузидааст, то ки сандуқи Худоро бардоранд, ва хизмати онро ба таври ҷовидона ба ҷо оваранд.Y* -Ва ӯ барои худ хонаҳо дар шаҳри Довуд сохт, ва барои сандуқи Худо маконе тайёр кард, ва хаймае барои он барпо намуд.:)mВа номи Довуд дар ҳамаи кишварҳо шӯҳрат ёфт, ва Парвардигор тарси ӯро бар ҳамаи халқҳо паҳн кард.O(Ва Довуд ончунон, ки Худо ба ӯ фармуд, амал намуд, ва ба урдуи фалиштиён аз Ҷибъӯн то Ҷозро шикаст расониданд.I' Ва ҳамин ки акси садои кадамҳоро аз сари дарахтони тут бишнавӣ, дарҳол ба ҷанг баро, зеро ки он вақт Худо пешопеши ту берун хоҳад омад, то ки ба урдуи фалиштиён шикаст расонад». &Ва Довуд боз аз Худо пурсон кард, ва Худо ба ӯ гуфт: «Аз пешашон набаро, балки: аз ақибашон давр зада, аз ҷониби дарахтони тут ба онҳо наздик шав,e%C Ва бори дигар фалиштиён дар он водӣ ҷойгир шуданд.3$_ Ва худоёни худро дар он ҷо партофта рафтанд; ва Довуд фармуд, ва онҳо ба оташ сӯзонида шуданд.#3 Ва онҳо ба Баал-Фаросим баромаданд, ва дар он ҷо Довуд ба онҳо шикаст расонид, ва Довуд гуфт: «Худо душманонамро бо дасти ман нобуд намуд, чунон ки селоб нобуд менамояд». Бинобар ин, номи он макон Баал-Фаросим хонда шудааст.H"  Ва Довуд аз Худо пурсон карда, гуфт: «Оё ба муқобили фалиштиён бароям, ва оё онҳоро ба дасти ман хоҳӣ супурд?» Ва Парвардигор ба ӯ гуфт: «Баро, ва онҳоро ба дастат хоҳам супурд».g!G Ва фалиштиён омада, дар водии Рафоим ҷойгир шуданд.B }Ва чун фалиштиён шуниданд, ки Довудро ба подшоҳӣ бар Исроил тадҳин намудаанд, ҳамаи фалиштиён баромаданд, то ки Довудро биҷӯянд; ва Довуд инро шунида, пеши онҳо берун омад.LВа Элишомоъ ва Баалёдоъ ва Элифолат.5eВа Нӯҷа ва Нофаҷ ва Ёфиа,A}Ва Йибҳор ва Элишуа ва Элфолат,?wВа ин аст номҳои онҳое ки дар Уршалим барои ӯ таваллуд ёфтанд: Шаммуа ва Шубоб, ва Нотон ва Сулаймон,%CВа Довуд боз дар Уршалим занон гирифт, ва Довуд боз писарон ва духтарон ба дунё овард.#Ва Довуд дарк намуд, ки Парвардигор ӯро ба подшоҳӣ бар Исроил устувор гардонидааст, ва подшоҳии ӯро ба хотири қавми Худ Исроил баланд бардоштааст.z oВа Ҳиром, подшоҳи Сӯр, назди Довуд қосидон, ва дарахтони арз, ва сангтарошон ва дуредгаронро фиристод, то ки барои ӯ хона бино кунанд.{ Ва сандуқи Худо бо хонадони Убайд-Адӯм дар хонаи вай се моҳ монд, ва Парвардигор хонадони Убайд-Адӯм ва тамоми дороии вайро баракат дод.;o Ва Довуд сандуқро назди худ ба шаҳри Довуд набурд, ва онро ба хонаи Убайд-Адӯми ҷаттӣ равона кард."= Ва Довуд дар он рӯз аз Худо тарсида, гуфт: «Сандуқи Худоро наздӣ худ чӣ гуна биёрам?»@y Ва Довуд ғамгин шуд, ки Парвардигор Уззоро зарба зад; ва он макон то имрӯз Форас-Уззо номида мешавад. Ва хашми Парвардигор бар Уззо аланга зада, ӯро барои он ки дасташро ба сандуқ дароз карда буд, зарба зад; ва ӯ дар он ҷо ба ҳузури Худо мурд.7g Ва ҳангоме ки ба хирмангоҳи Кидӯн расиданд, Уззо дасташро ба сандуқ дароз карда, онро нигоҳ дошт, зеро ки говон онро яктарафа гардонида, моил ба афтодан карда буданд.gG Ва Довуд ва тамоми Исроил бо суруд ва барбат ва уд ва даф ва санҷ ва карнай ба ҳузури Худо бо тамоми қувват бозӣ мекарданд.K Ва сандуқи Худоро бар аробаи нав гузошта, аз хонаи Абинодоб бароварданд, ва Уззо ва Аҳю аробаро меронданд.xi Ва Довуд ва тамоми Исроил ба Баало, яъне ба Қирят-Еорим, ки дар Яҳудо мебошад, баромаданд, то ки сандуқи Парвардигор Худоро, ки Ӯ бар каррубиён нишастааст, ва номи Ӯ бар он хонда мешавад, аз он ҷо биёранд.]3 Ва Довуд тамоми Исроилро аз Шиҳӯри Миср то даромадгоҳи Ҳамот ҷамъ кард, то ки сандуқи Худоро аз Қирят-Еорим биёранд.5c Ва тамоми ҷамоат гуфтанд, ки «чунин бикунем», зеро ки ин кор ба назари тамоми қавм писанд омад.6 e Ва сандуқи Худои моро назди худ бикӯчонем, зеро ки дар айёми Шоул мо ба он муроҷиат накардаем».r ] Ва Довуд ба тамоми ҷамоати Исроил гуфт: «Агар ба шумо писанд ояд Агар шумо салоҳ бинед, ва агар ин аз ҷониби Парвардигор Худои мо бошад, ба ҳар тараф назди бародарони худ, ки дар ҳамаи заминҳои Исроил боқӣ мондаанд, ва бо онҳо ба коҳинон ва левизодагоне ки дар шаҳрҳои худ ва атрофи онҳо мебошанд, бифиристем, то ки онҳо назди мо ҷамъ шаванд; x~~&}!|\{{#z4ywwfutrqDoo~nwm@lkj}ihgPedcba;_^G][ZZ7YXWXUTSRRoQPPjO6NLPJJKHF[DNC.BA@?=<#;99a876543200/)-,*)('@%k$##!?XY1T9} S } !9O0YВа онҳоро ба воситаи қуръа тақсим карданд, – якеро бо дигаре, – зеро ки сарварони покгоҳ ва сарварони хонаи Худо ҳам аз банӣ Элъозор буданд ва ҳам аз банӣ Итомор. wВа дар миёни банӣ Элъозор мардони сардор назар ба банӣ Итомор бештар ёфт шуданд, пас онҳоро ба таври зерин тақсим карданд: аз банӣ Элъозор шонздаҳ сардори хонавода, ва аз банӣ Итомор ҳашт сардори хонавода.f EВа Довуд онҳоро бо ёрии Содӯқ аз банӣ Элъозор ва Аҳималик ва аз банӣ Итомор ба навбатҳои онҳо дар хизматашон тақсим кард.K Ва Нодоб ва Абиҳу пеш аз падари худ мурданд, ва онҳо писаре надоштанд; ва Элъозор ва Итомор коҳинӣ карданд.  3Ва ин аст тақсимоти банӣ Ҳорун: писарони Ҳорун: Нодоб ва Абиҳу, Элъозор ва Итомор.  Ва навбатдории хаймаи ҷомеъ, ва навбатдории покгоҳ, ва навбатдории бародаронашон банӣ Ҳорунро дар хизмати хонаи Парвардигор нигаҳбонӣ кунанд.a;Ва дар ҳар вақти пешкаш кардани қурбониҳои сӯхтанӣ барои Парвардигор дар шанбеҳо, навмоҳҳо ва идҳо, аз рӯи шумораи онҳо, мувофиқи дастури оид ба онҳо, – доимо ба ҳузури Парвардигор бошанд;;oВа ҳар субҳ омода шаванд, то ки Парвардигорро ҳамд гӯянд ва ситоиш намоянд, – ва ҳамчунин ҳар шом;#Ва низ бар нони пешкаш, ва бар орди маҳин барои ҳадияи ордӣ, ва бар чалпакҳои фатирӣ, ва бар ҳадияҳои бирён ва пухта, ва бар ҳар андозаи моеӣ ва вазн;yЗеро ки мавқеи онҳо дар паҳлуи писарони Ҳорун буд, то ки хизмати хонаи Парвардигорро ба ҷо оварда, бар саҳнҳо ва бар ҳуҷраҳо, ва бар тозагии тамоми покгоҳ, ва бар иҷрои ҳар хизмати хонаи Худо ӯҳдадор бошанд,RАз ин рӯ, мувофиқи суханони охирини Довуд, писарони Левӣ аз синни бистсола ва болотар дар шумор оварда шуданд,-SВа низ левизодагонро дигар ҳоҷат нест, ки манзил ва тамоми колои хизмати онро бардоранд».jMЗеро ки Довуд гуфт: «Парвардигор Худои Исроил ба қавми худ осоиштагӣ бахшидааст, ва Ӯ дар Уршалим ҷовидона сокин хоҳад буд,Инҳоянд писарони Левӣ, мувофиқи хонадонҳои падарони онҳо, ва сардорони хонаводаҳо, мувофиқи саршумори ном ба номи онҳо, ки аз синни бистсола ва болотар вазифаҳои хизмати хонаи Парвардигорро ба ҷо меоварданд.fEПисарони Мушӣ: Маҳлӣ ва Эдар ва Йиремӯт – се нафар.QВа Элъозор мурд, ва ӯ писарон не, балки духтарон дошт, ва онҳоро писарони Қиш, бародарҳошон, ба занӣ гирифтанд.{~oПисарони Марорӣ: Маҳлӣ ва Мушӣ; писарони Маҳлӣ: Элъозор ва Қиш.h}IПисарони Узиил: Мико сардорашон буд, ва Ешиё – дуюм.,|QПисарони Ҳебрӯн: Ериёҳу сардорашон буд, Амарё – дуюм, Яҳазиил – сеюм, ва Еқамъом – чорум.T{!Писарони Йисҳор: Шалӯмит сардорашон буд.dzAВа писарони Элиозар: Раҳабё сардорашон буд. Ва Элиозар писарони дигар надошт; вале писарони Раҳабё бағоят бисёр буданд.RyПисарони Ҷершӯн: Шабуил сардорашон буд.FxПисарони Мусо: Ҷершӯн ва Элиозар.{woВа писарони Мусо, марди Худо, бо номи сибти Левӣ хонда шудаанд.&vE Писарони Амром: Ҳорун ва Мусо; ва Ҳорун ҷудо карда шуд, то ки ӯ ва писаронаш барои хизмати поктарин ба таври ҷовидонӣ тақдис ёбанд, ба ҳузури Парвардигор бухур бисӯзонанд, ба Ӯ хизмат кунанд ва ба номи Ӯ ҷовидона баракат диҳанд.wug Писарони Қаҳот – Амром, Йисҳор, Ҳебрӯн ва Узиил – чор нафар.[t/ Ва Яҳат сардор буд, ва Зизо – дуюм; ва Еуш ва Барио писарони бисёр надоштанд, ва аз ин рӯ як хонавода шумурда шуданд."s= Ва писарони Шимъӣ: Яҳат, Зизо ва Еуш ва Барио; инҳо, чор нафар, писарони Шимъӣ буданд.:rm Писарони Шимъӣ: Шалӯмит ва Ҳазиил ва Ҳорон – се нафар; инҳо сардорони хонаводаҳои Лаъдон буданд.qПисарони Лаъдон: сардорашон Яҳиил, ва сипас Зитом ва Юил – се нафар.?pyАз ҷершӯниён: Лаъдон ва Шимъӣ..oUВа онҳоро Довуд, аз рӯи писарони Левӣ, яъне Ҷершӯн, Қаҳот ва Марорӣ, ба гурӯҳҳо тақсим кард./nWВа чор ҳазор нафар дарбонон, ва чор ҳазор нафар шахсоне буданд ҳастанд, ки Парвардигорро ҳамду сано мегуфтанд мегӯянд, бо асбобе ки ман барои ҳамду сано сохтаам.vmeАз онҳо барои идора кардани корҳои хонаи Парвардигор бисту чор ҳазор нафар, ва нозирон ва доварон шаш ҳазор нафар буданд ҳастанд;vleВа левизодагон аз синни сисола ва болотар дар шумор оварда шуданд, ва шумораи онҳо, аз рӯи сарҳои мардон, сию ҳашт ҳазор нафар буд.k{Ва ҳамаи сарварони Исроил, ва коҳинон ва левизодагонро ҷамъ кард.j Ва Довуд пир ва солхӯрда шуд, ва писараш Сулаймонро бар Исроил подшоҳ кард.DiАлҳол дилҳо ва ҷонҳои худро омода намоед, то ки Парвардигор Худои худро ҷӯё бошед; ва бархоста, поки Парвардигор Худоро бино кунед, то ки сандуқи паймони Парвардигор ва колои поки Худоро ба хонае ки ба номи Парвардигор бино меёбад, бикӯчонед».yhk«Парвардигор Худои шумо, охир, бо шумост, ва аз ҳар ҷониб ба шумо осоиштагӣ бахшидааст, зеро ки сокинони ин заминро ба дасти ман супурдааст, ва ин замин пеши Парвардигор ва пеши қавми Ӯ тобеъ гардидааст.-gSВа Довуд ба ҳамаи сарварони Исроил васият мекунад, ки ба писараш Сулаймон мадад расонанд:DfТилло, нуқра, мис ва оҳан сону шумор надоранд; пас, бархез ва амал намо, ва Парвардигор бо ту хоҳад буд».Ue#Ва назди ту коргарони бисёре ҳастанд: сангтарошон ва харротони санг ва чӯб, ва ҳар навъ ҳунармандон дар ҳар кор.QdВа инак, ман дар тангии худ барои хонаи Парвардигор сад ҳазор киккар тилло ва милён ҳазор ҳазор киккар нуқра тайёр кардаам, ва он қадар мис ва оҳан, ки вазнаш маълум нест, чунки бисёр буд; ва чӯбу тахта ва сангҳо тайёр кардаам, ва ту бар онҳо илова намо.icK Он гоҳ ту комёб хоҳи шуд, ба шарте ки фароиз ва дастурҳоеро, ки Парвардигор ба Мусо дар бораи Исроил фармудааст, риоя намуда ба амал оварӣ; пас, устувор қавӣ ва далер бош, натарс ва ҳаросон нашав!ybk Ва бигзор Парвардигор ба ту ақлу фаҳм ато фармояд, ва туро бар Исроил таъин кунад, то ки шариати Парвардигор Худои худро риоя намоӣ.a Алҳол, эй писарам, бигзор Парвардигор бо ту бошад, то ки комёб гардида, хонаи Парвардигор Худои худро бино кунӣ, чунон ки Ӯ дар бораи ту гуфтааст;B`} Вай хонае ба номи Ман бино хоҳад кард, ва вай барои Ман писар хоҳад буд, ва Ман барои вай падар хоҳам буд, ва тахти подшоҳии вайро бар Исроил ҷовидона пойдор хоҳам гардонид'.C_ Инак, писаре барои ту таваллуд хоҳад ёфт, ки вай марди осоиштае хоҳад буд, ва Ман ба вай аз ҳамаи душманони гирду атрофаш осоиштагӣ хоҳам бахшид; зеро ки номи вай Сулаймон хоҳад буд, ва Ман дар айёми вай ба Исроил сулҳ ва осоиштагӣ хоҳам бахшид.Z^-Вале сухани Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт: 'Ту хуни зиёде рехтаӣ, ва ҷангҳои азиме кардаӣ; ту набояд хонае ба номи Ман бино кунӣ, зеро ки ба ҳузури Ман хуни бисёре бар замин рехтаӣ.a];Ва Довуд ба Сулаймон гуфт: «Эй писарам, орзуи муроди дили ман ин буд, ки хонае ба номи Парвардигор Худои худ бино кунам.7\gВа писараш Сулаймонро хонда, ба вай фармуд, ки хонае барои Парвардигор Худои Исроил бино кунад.[Ва Довуд гуфт: «Писарам Сулаймон ҷавон ва бетаҷриба камқувват нозук аст, ва хонае ки барои Парвардигор бино кардан лозим аст, бояд бағоят азим, номӣ ва дар назари ҳамаи кишварҳо боҳашамат бошад; пас, барои ӯ ман тайёр мекунам». Ва Довуд пеш аз вафоти худ масолеҳи зиёде тайёр кард.WZ'Ва дарахтони арз, ки сону шумор надошт, зеро ки сидӯниён ва сӯриён дарахтони арз барои Довуд бисёр оварда буданд.Y}Ва Довуд оҳани зиёде барои мехҳо, барои табақаҳои дарвозаҳо ва барои ошиқ-маъшуқҳо тайёр кард, ва миси зиёде низ, ки вазнаш маълум набуд,3X_Ва Довуд фармуд, ки ғарибонро, ки дар замини Исроил мебошанд, дар як ҷо ҷамъ кунанд, ва ӯ сангтарошонро таъин кард, то ки сангҳо барои сохтани хонаи Худо битарошанд.7Вале ӯ левизодагон ва бинёминиёнро андаруни онҳо дар шумор наовард, зеро ки сухани подшоҳ барои Юоб нафратангез буд. =Ва Юоб рӯйхати саршумории қавмро ба Довуд пешниҳод кард; ва аз тамоми Исроил як милёну сад ҳазор ҳазор ҳазор ва сад ҳазор нафар мардони шамшерзан, ва аз Яҳудо чорсаду ҳафтод ҳазор нафар мардони шамшерзан буданд.M<Вале сухани подшоҳ бар Юоб ғолиб омад; ва Юоб берун рафта, дар тамоми Исроил гардиш кард, ва ба Уршалим омад;";=Ва Юоб гуфт: «Бигзор Парвардигор шумораи қавми Худро аз он қадар, ки ҳаст, сад баробар зиёд кунад! Эй хоҷаам подшоҳ, оё ҳамаи онҳо навкарони хоҷаам нестанд? Пас чаро ин корро хоҳон аст? Ва чаро ин сабаби гуноҳи Исроил бишавад?»\:1Ва Довуд ба Юоб ва сарварони қавм гуфт: «Рафта, аҳли Исроилро аз Беэр-Шобаъ то Дон саршуморӣ намоед, ва ба ман маълум кунед, то ки шумораи онҳоро бидонам».
Юоб ба саршуморӣ эрод мегирад.J9 Ва шайтон зидди Исроил бархоста, Довудро барангехт шӯр андохт иғво дод, ки аҳли Исроилро дар шумор оварад.-8SИнҳо барои Рофо дар Ҷат зоида шуда буданд, ва аз дасти Довуд ва навкаронаш фурӯ ғалтиданд.+7OВа ҳангоме ки вай Исроилро дашном медод, Юнотон писари Шимъо, бародари Довуд, вайро кушт. 6Ва боз ҷанге дар Ҷат рӯй дод; ва марди бузургҷуссае буд, ки дасту поҳояш ҳар яке шаш ангушт дошт, – ҷамъ бисту чорто; вай низ аз авлоди Рофо буд.5'Ва боз ҷанге бо фалиштиён рӯй дод, ва Элҳонон писари Ёир Лаҳмиро, ки бародари Ҷолёти ҷаттӣ буд, ва дастаи найзааш мисли наварди бофандагон буд, кушт.24]Ва баъд аз он, ҷанге бо фалиштиён дар Ҷозар рӯй дод; он вақт Сибкаи ҳушотӣ Сифойро, ки аз авлоди рафоим буд, кушт; ва онҳо мутеъ зердаст шуданд ба сари итоат омаданд.37Ва қавмеро, ки дар он буданд, берун овард, ва онҳоро ба корҳои маҷбурӣ бо арраҳо ва ғаллакӯбакҳои оҳанин ва табарзинҳо баргумошт; ва бо ҳамаи шаҳрҳои банӣ Аммӯн чунин амал кард; ва Довуд ва тамоми қавм ба Уршалим баргаштанд.M2Ва Довуд тоҷи подшоҳи онҳоро аз сари вай гирифт, ки вазнаш як киккар буд, ва санги гаронбаҳое дошт, ва онро ба сари Довуд гузоштанд; ва ӯ ғанимати бағоят зиёде аз шаҳр берун овард.#1 AВа баъд аз охири анҷоми сол, яъне баҳорон, вақте ки подшоҳон берун мераванд, то ки биҷанганд, чунин воқеъ шуд, ки Юоб қуввати лашкарро ба кор бурда, кишвари банӣ Аммӯнро торумор сохт, ва омада, Раббаро муҳосира иҳота кард, вале Довуд дар Уршалим буд, ва Юоб Раббаро забт намуд, ва онро валангор кард.>0uВа чун навкарони Ҳададозар диданд, ки пеши Исроил мағлуб гардиданд, бо Довуд сулҳ баста, ба ӯ тобеъ шуданд; ва арамиён минбаъд нахостанд, ки банӣ Аммӯнро дастгирӣ кунанд.0/YВа арамиён аз пеши Исроил рӯ ба гурез оварданд, ва Довуд ҳафт ҳазор сарбози аробагард ва чил ҳазор пиёдаро аз арамиён кушт, ва Шуфаки сарлашкарро ба қатл расонид,t.aВа ба Довуд хабари ин расид, ва ӯ тамоми Исроилро ҷамъ кард, ва аз Урдун гузашта, назди онҳо омад, ва ба муқобили онҳо саф кашид; ва Довуд бар зидди арамиён ба ҷанг шурӯъ намуд, ва онҳо бо ӯ ҷанг карданд.[-/Ва чун арамиён диданд, ки пеши Исроил мағлуб гардиданд, қосидон фиристода, арамиёнеро, ки дар он тарафи дарё буданд, берун оварданд, ва Шуфак, сарлашкари Ҳададозар, пешопеши онҳо мерафт.w,gВа банӣ Аммӯн диданд, ки арамиён рӯ ба гурез оварданд, онҳо низ аз пеши Абишой гурехта, ба шаҳр дохил шуданд; ва Юоб ба Уршалим омад.O+Ва Юоб бо қавме ки ҳамроҳи ӯ буданд, ба ҷанги зидди арамиён шурӯъ кард, ва онҳо аз пеши ӯ рӯ ба гурез оварданд. *9 Далер бош, ва мо барои қавми худ ва барои шаҳрҳои Худои худ далерона хоҳем ҷангид, ва Парвардигор он чиро, ки дар назараш писанд ояд, ба амал хоҳад овард».l)Q Ва гуфт: «Агар арамиён аз ман зӯр бароянд, ба мадади ман биё, ва агар банӣ Аммӯн аз ту зӯр бароянд, ман ба мадади ту хоҳам омад;+(O Ва бақияи қавмро ба дасти бародараш Абишой супурд, то ки бар зидди банӣ Аммӯн саф кашанд.3'_ Ва Юоб дид, ки ба муқобили ӯ ҳам аз пеш ва ҳам аз ақиб барои ҷанг омода шудаанд; ва ӯ аз ҳамаи баргузидагони Исроил фавҷе интихоб намуда, бар зидди арамиён саф кашид.& Ва банӣ Аммӯн берун омада, назди дарвозаи шаҳр барои ҷанг саф кашиданд, ва подшоҳоне ки омада буданд, дар саҳро алоҳида мавқеъ гирифтанд.}%sВа Довуд инро шунида, Юоб ва тамоми лашкари далеронро фиристод.B$}Ва сию ду ҳазор ароба ва подшоҳи Маъкоро бо қавмаш барои худ киро карданд, ва онҳо омада, назди Мидбо урду заданд; ва банӣ Аммӯн аз шаҳрҳои худ ҷамъ шуда, барои ҷанг омаданд.#'Ва банӣ Аммӯн диданд, ки дар назари Довуд нафратангез гардиданд; ва Ҳонун ва банӣ Аммӯн ҳазор киккар нуқра фиристоданд, то ки аз арамиёни Наҳрайн ва аз арамиёни Маъко ва аз Сӯбо барои худ аробаҳо ва саворон киро кунанд.'"GВа рафта, дар бораи ин одамон ба Довуд хабар доданд, ва ӯ ба пешвози онҳо фиристод, зеро ки ин одамон бағоят хиҷил шарманда буданд; ва подшоҳ гуфт: «Дар Ериҳӯ бимонед, то вақте ки ришҳотон калон шавад, ва баъд аз он хоҳед баргашт». !Ва Ҳонун бандагони Довудро гирифта, ришашонро тарошид, ва либосашонро то нисфаш, яъне аз поён то суринашон бурида партофт, ва онҳоро фиристод.G Вале сарварони банӣ Аммӯн ба Ҳонун гуфтанд: «Оё ба гумони ту Довуд падаратро эҳтиром менамуд, ки баёнкунандагони ҳамдардиро назди ту фиристодааст? Навкарони вай, охир, назди ту барои он омадаанд, ки мамлакатро тафтиш ва ҷосусӣ ва тороҷ кунанд!» Ва Довуд гуфт: «Ба Ҳонун писари Ноҳош меҳру вафо хоҳам намуд, чунки падари вай ба ман меҳру вафо карда буд». Ва Довуд қосидон фиристод, то ки ба вай дар бораи падараш ҳамдардӣ баён намоянд; ва навкарони Довуд ба замини банӣ Аммӯн назди Ҳонун омаданд, то ки ба вай ҳамдардӣ баён намоянд.9 mВа баъд аз он чунин воқеъ шуд, ки Ноҳош, подшоҳи банӣ Аммӯн, мурд, ва писараш ба ҷои вай подшоҳ шуд.kOВа Баноёҳу писари Еҳӯёдоъ бар каритиён ва фалитиён гумошта буд; ва писарони Довуд назди подшоҳ болонишин садрнишин буданд.7Ва Содӯқ писари Ахитуб ва Абималик писари Абётор коҳин буданд; ва Шавшо котиб буд.Ва Юоб писари Саруё сарлашкар буд, ва Еҳӯшофот писари Аҳилуд – воқеанавис.A{Ва Довуд бар тамоми Исроил подшоҳӣ мекард, ва бар тамоми қавми худ доварӣ ва инсофро ба амал меовард.{ Ва дар Адӯм волиёнро гузошт, ва ҳамаи адӯмиён бандагони Довуд гардиданд; ва Парвардигор Довудро ба ҳар ҷое ки вай мерафт, ёварӣ менамуд.# Ва Абишой писари Саруё аз адӯмиён дар водии Намак ҳаждаҳ ҳазор нафарро кушт;=s Ва подшоҳ Довуд онҳоро низ барои Парвардигор вақф намуд, бо якҷоягии нуқра ва тиллое ки аз ҳамаи халқҳо гирифта буд: аз Адӯм ва Мӯоб ва банӣ Аммӯн ва фалиштиён ва Амолеқ. }}},||s|{{Izzwzyy7wvvv ujutt$ss=rr,po'n!lkjMhgfee?dd8cc,bbaa``_u^^]]]I\\;[[#ZYYYXX/W^VUUSS]R[QPPONSMLK~JII$HHGGKFEDCBgA?><;:G987765L4z32100/.S--G,++<*)(6'&%%$E#"!!I ;Od9U>  ^ 0 -Ва подшоҳ Довуд ба тамоми ҷамоат гуфт: «Писарам Сулаймон, ки Худо ӯро ба танҳоӣ баргузидааст, ҷавон ва камқувват нозук аст, вале ин кор бузург аст, зеро ки ин қалъа на аз барои одамизод аст, балки барои Парвардигор Худост.U#Ва инак гурӯҳҳои коҳинон ва левизодагон барои тамоми хизмати хонаи Худо; ва ҳар каси боғайрат дилгарм ки ҳикматашро маҳораташро ба ҳар амал ҳунар мебахшад, дар тамоми ин ҳар гуна кор бо туст, ва сарварон ва тамоми қавм ба ҳар амри ту итоат хоҳанд кард».nUВа Довуд ба писараш Сулаймон гуфт: «Қавӣ ва далер бош ва амал намо, натарс ва ҳаросон нашав, зеро ки Парвардигор Худо, Худои ман, бо туст, ва то тамоми коре ки барои хизмати хонаи Парвардигор лозим аст, ба анҷом нарасад, Ӯ аз ту дур нахоҳад шуд ва туро тарк нахоҳад кард.{o“Ҳамаи ин ба таври хаттист, ки аз ҷониби Парвардигор бар ман нозил шуда, ҳамаи корҳои ин нақшаро ба ман фаҳмонидааст”, – гуфт Довуд.DВа тиллои софро бо вазни он барои қурбонгоҳи бухур; ва барои нақшаи ароба, яъне каррубиёни тиллое ки болҳошонро паҳн карда, болои сандуқи паймони Парвардигорро мепӯшонанд.*MВа тиллои холисро барои чанголҳо ва косаҳо ва пиёлаҳо; ва барои тосҳои тилло бо вазни он барои ҳар тос; ва нуқраро барои тосҳои нуқра бо вазни он барои ҳар тос;3_Ва тиллоро бо вазни он барои мизҳои нони пешкаш, барои ҳар миз; ва нуқраро барои мизҳои нуқра;  Ва тиллоро бо вазни он барои чароғдонҳо ва чароғҳои онҳо, бо вазни он барои ҳар чароғдон ва чароғҳояш; ва нуқраро бо вазни он барои чароғдонҳои нуқра, барои ҳар чароғдон ва чароғҳояш, мувофиқи кори ҳар чароғдон;)Ва тиллоро бо вазни тилло барои тамоми колои ҳар навъ хизмат дод; ва нуқраро барои тамоми колои нуқра бо вазни он барои тамоми колои ҳар навъ хизмат;! Ва барои гурӯҳҳои коҳинон ва левизодагон, ва барои тамоми кори хизматгузории хонаи Парвардигор, ва барои тамоми колои хизмати хонаи Парвардигор.dA Ва нақшаи ҳар он чиро, ки аз ҷониби Рӯҳ ба ӯ ато шуда буд, – барои саҳнҳои хонаи Парвардигор, ва барои ҳуҷраҳои гирдогирди он, ва барои хазинаҳои хонаи Худо, ва барои хазинаҳои қурбониҳои пок, Ва Довуд ба писараш Сулаймон нақшаи пешайвон, ва хонаҳои он, ва анборҳои он, ва болохонаҳои он, ва ҳуҷраҳои дохилии он, ва хонаи сарпӯши хашмниҳон,`9 Алҳол диққат намо, зеро ки Парвардигор туро баргузидааст, то ки хонае барои пок бино намоӣ, пас қавӣ бош ва амал намо»,'G Ва ту, эй писарам Сулаймон, Худои падари худро бишинос, ва Ӯро бо дили комил ва бо ҷони иштиёқманд парастиш намо, зеро ки Парвардигор ҳамаи дилҳоро имтиҳон мекунад, ва ҳар андеша ва фикрро мефаҳмад. Агар Ӯро ҷӯё бошӣ, Ӯ барои ту ёфт хоҳад шуд, вале агар Ӯро тарк намоӣ, Ӯ туро ҷовидона тарк хоҳад кард.gGВа алҳол, дар пеши назари тамоми Исроил, ки ҷамоати Парвардигор ҳастанд, ва ба самъи Худои мо мегӯям: тамоми аҳкоми Парвардигор Худои худро ба ҷо оваред ва ҷӯё бошед, то ки ин замини хубро соҳибӣ намоед ва баъд аз худ онро ба писарони худ ҷовидона мерос бигузоред.hIВа подшоҳии вайро ҷовидона пойдор хоҳам гардонид, ба шарте ки дар иҷрои аҳком ва дастурҳои Ман мисли имрӯз устувор бошад'.\1Ва Ӯ ба ман гуфт: 'Писари ту, Сулаймон, ҳамон аст, ки хонаи Маро, ва саҳнҳои Маро бино хоҳад кард, зеро ки Ман вайро баргузидаам, то ки барои Ман писар бошад, ва Ман барои вай падар хоҳам буд,NВа аз ҳамаи писаронам, – зеро ки Парвардигор ба ман писарони бисёре додааст, – Ӯ писарам Сулаймонро интихоб кард, то ки вай бар тамоми подшоҳии Парвардигор бар Исроил бинишинад.$ AВа Парвардигор Худои Исроил маро аз тамоми хонадони падарам интихоб кард, то ки бар Исроил ба таври ҷовидона подшоҳ бошам, зеро ки Ӯ Яҳудоро ҳамчун раис баргузид, ва аз хонадони Яҳудо – хонадони падари маро, ва аз писарони падарам – ба ман таваҷҷӯҳ намуд, то ки бар тамоми Исроил подшоҳ гардонад.< qВале Худо ба ман гуфт: 'Ту хонае ба номи Ман бино накун, зеро ки ту марди ҷангӣ ҳастӣ, ва хун рехтаӣ'.E Ва подшоҳ Довуд бар поҳояш бархоста, гуфт: «Маро бишнавед, эй бародарони ман ва қавми ман! Муроди дили ман ин буд, ки хонаи оромгоҳе барои сандуқи паймони Парвардигор ва барои қадамгоҳи Худои мо бино кунам, ва барои бино кардани он тайёрӣ дидам.u  eВа Довуд ҳамаи сарварони Исроил, сарварони сибтҳо ва сарварони гурӯҳҳоро, ки ба подшоҳ хизмат мекарданд, ва мириҳазорҳо ва мирисадҳо ва сардорони тамоми молу мулк ва чорвои подшоҳ ва писаронашро бо хоҷасароён ва паҳлавонон ва ҳамаи мардони ҷангӣ дар Уршалим ҷамъ кард.. U"Ва баъд аз Аҳитӯфал Еҳӯёдоъ писари Баноёҳу ва Абётор буданд; ва сарлашкари подшоҳ Юоб буд.)!Ва Аҳитӯфал мушовири машваратдиҳандаи подшоҳ, ва Ҳушаи арқӣ дӯсти подшоҳ буд;~u Ва Йӯнотон, амаки Довуд, марди хирадманд оқил, мушовир машваратдиҳанда ва котиб буд; ва Яҳиил писари Ҳакмӯнӣ назди писарони Довуд буд.MВа бар бузу гӯсфандон – Ёзизи ҳаҷрӣ. Ҳамаи инҳо сардорони молу мулк буданд, ки подшоҳ Довуд баргумошта буд.  Ва бар шутурҳо – Убили исмоилӣ; ва бар модахарҳо – Еҳдиёҳуи мирӯнутӣ;J Ва бар говҳое ки дар Шорӯн мечарид, – Ширтаи шорӯнӣ; ва бар говҳое ки дар водиҳо буд, – Шофот писари Адлой;I Ва бар дарахтони зайтун ва тутанҷир, ки дар пастӣ буд, – Баал-Ҳонони ҷадирӣ; ва бар анборҳои равған – Юош;,QВа бар токзорҳо – Шимъии ромотӣ; ва бар анборҳои май, ки дар токзорҳо буд, – Забдии шифмӣ;  Ва бар коркунони саҳро, ки заминро кор мекарданд, – Эзрӣ писари Калуб;#Ва бар хазинаҳои подшоҳ Азмавт писари Адиил буд; ва бар анборҳое ки дар саҳро, дар шаҳрҳо ва дар деҳот ва дар қалъаҳо буд, – Йӯнотон писари Уззиёҳу;LЮоб писари Саруё ба саршуморӣ сар кард, вале ба анҷом нарасонид, ва ба ин муносибат ғазабе бар Исроил ба амал омад; ва он саршуморӣ ба китоби воқеаномаи подшоҳ Довуд дохил нашуд.~7Вале Довуд касонеро, ки бистсола ва камтар буданд, саршуморӣ накард, зеро Парвардигор гуфта буд, ки Исроилро мисли ситораҳои осмон сершумор мегардонад.}Раиси Дон – Азаръил писари Ерӯҳом. Инҳо сарварони сибтҳои Исроил буданд.4|aРаиси нисфи Менашше дар Ҷилъод – Йиддӯ писари Закарёҳу; раиси Бинёмин – Яасиил писари Абнир;.{UРаиси банӣ Эфроим – Ҳӯшаъ писари Азазёҳу; раиси нисфи сибти Менашше – Юил писари Фадоёҳу;z3Раиси Забулун – Йишмаъёҳу писари Убадёҳу; раиси Нафтолӣ – Еримӯт писари Азриил;y%Раиси Яҳудо – Элиҳу аз бародарони Довуд; раиси Иссокор – Омрӣ писари Микоил;oxWРаиси Левӣ – Ҳашабё писари Қамуил; раиси Ҳорун – Содӯқ;Левизодагоне ки назди хазинаҳо таъин шуда буданд.Y+Назди айвони ҷониби ғарб: дар сари пайраҳа – чор нафар, назди айвон – ду нафар. X9Ба тарафи шарқӣ шаш нафар левизодагон буданд, ба тарафи шимолӣ – ҳар рӯз чор нафар, ба тарафи ҷанубӣ – ҳар рӯз чор нафар, ва назди хазинахона – дунафарӣ;!W;Барои Шиффим ва Ҳӯсо – самти ғарбӣ, назди дарвозаи Шаллокат, ки дар он ҷо пайраҳа ба боло мерафт, ва ҷои як навбатдорӣ дар рӯ ба рӯи навбатдории дигар буд.V Барои Убайд-Адӯм – дарвозаи ҷанубӣ, ва барои писаронаш – хазинахона;9UkВа қуръаи дарвозаи шарқӣ ба Шаламёҳу афтод; ва ҳангоме ки барои писараш Закарёҳу, ки машваратчии хирадманд буд, қуръа партофтанд, қуръаи ӯ ба дарвозаи шимолӣ баромад;Понздаҳум – барои Еримӯт, писаронаш ва бародаронаш, дувоздаҳ нафар; = Чордаҳум – барои Маттитёҳу, писаронаш ва бародаронаш, дувоздаҳ нафар;<Сездаҳум – барои Шубоил, писаронаш ва бародаронаш, дувоздаҳ нафар;; Дувоздаҳум – барои Ҳашабё, писаронаш ва бародаронаш, дувоздаҳ нафар;:Ёздаҳум – барои Азаръил, писаронаш ва бародаронаш, дувоздаҳ нафар;|9qДаҳум – барои Шимъӣ, писаронаш ва бародаронаш, дувоздаҳ нафар;8Нӯҳум – барои Маттанёҳу, писаронаш ва бародаронаш, дувоздаҳ нафар;7}Ҳаштум – барои Ешаъёҳу, писаронаш ва бародаронаш, дувоздаҳ нафар;6}Ҳафтум – барои Есарэло, писаронаш ва бародаронаш, дувоздаҳ нафар;5} Шашум – барои Буққиёҳу, писаронаш ва бародаронаш, дувоздаҳ нафар;4 Панҷум – барои Натанёҳу, писаронаш ва бародаронаш, дувоздаҳ нафар;|3q Чорум – барои Йисрӣ, писаронаш ва бародаронаш, дувоздаҳ нафар;|2q Сеюм – барои Заккур, писаронаш ва бародаронаш, дувоздаҳ нафар;l1Q Ва қуръаи якуми банӣ Ософ барои Юсуф баромад; дуюм – барои Ҷадалёҳу, ки ӯ ва бародаронаш ва писаронаш дувоздаҳ нафар буданд;_07Ва онҳо барои муқаррар кардани навбатдорӣ, – хурд дар баробари калон, моҳир дар баробари шогирд, – қуръа партофтанд.=/sВа шумораи онҳо бо бародаронашон, ки сурудгӯиро барои Парвардигор таълим гирифта буданд, яъне ҳамаи касоне ки дар ин кор маҳорат доштанд, дусаду ҳаштоду ҳашт нафар буд.w.gҲамаи инҳо дар таҳти роҳбарии падарашон бо санҷҳо, удҳо ва барбатҳо дар хонаи Парвардигор сурудгӯӣ мекарданд, ва ин хизмати хонаи Худоро бо ҳидояти подшоҳ ва Ософ ва Едутун ва Ҳеймон ба ҷо меоварданд.8-iҲамаи онҳо писарони Ҳеймон буданд, ки ӯ пешбини подшоҳ дар ҳамду санои Худо буд, то ки ҷалоли Ӯро баланд бардорад; ва Худо ба Ҳеймон чордаҳ писар ва се духтар дода буд.$,AАз Ҳеймон, писарони Ҳеймон: Буққиёҳу, Маттанёҳу, Уззиил, Шабуил, Еримӯт, Ҳананё, Ҳанонӣ, Элиото, Ҷиддалтӣ, Ромамтӣ-Озар, Ёшбеқошо, Маллӯтӣ, Ҳӯтир ва Маҳазиӯт.l+QАз Едутун, писарони Едутун: Ҷадалёҳу, Сарӣ, Ешаъёҳу, Ҳашабёҳу ва Маттитёҳу – шаш нафар, ки дар таҳти роҳбарии падарашон Едутун барбат навохта, дар ҳамд ва ситоиши Парвардигор сурудгӯӣ мекарданд.*}Аз писарони Ософ: Заккур ва Юсуф ва Натанё ва Асарэло; ин писарони Ософ дастпарварди Ософ буданд, ки ӯ бо ҳидояти подшоҳ сурудгӯӣ мекард.h) KВа Довуд ва сардорони лашкари хизмат писарони Ософ ва Ҳеймон ва Едутунро ҷудо карданд, то ки бо барбатҳо, удҳо ва санҷҳо сурудгӯӣ кунанд; ва шумораи онҳо, ки дар хизмати худ моҳир буданд, ин аст:(#Ва онҳо низ, дар баробари бародарони худ банӣ Ҳорун, ба ҳузури подшоҳ Довуд ва Содӯқ ва Аҳималик ва сардорони хонаводаҳои коҳинон ва левизодагон қуръа партофтанд, – сардори хонавода дар баробари бародари хурдии худ.?'wВа писарони Мушӣ: Маҳлӣ ва Эдар ва Еримӯт. Инҳо писарони левизодагон аз рӯи хонаводаҳошон мебошанд.K&Аз они Қиш: писарони Қиш – Ераҳмеил;_%7Аз они Маҳлӣ – Элъозор, вале вай писаре надошт;${Писарони Марорӣ: аз они Яазиёҳу – Банӯ ва Шӯҳам ва Заккур ва Ибрӣ;p#YПисарони Марорӣ: Маҳлӣ ва Мушӣ; писарони Яазиёҳу – Банӯ;n"UБародари Мико – Йишшиё; аз писарони Йишшиё – Закарёҳу;_!7Писарони Узиил: Мико; аз писарони Мико – Шомир;2 ]Ва аз писарони Ҳебрӯн: Ериёҳу – сардорашон, Амарёҳу – дуюм, Яҳазиил – сеюм, Еқамъом – чорум;hIАз йисҳориён – Шалӯмӯт; аз писарони Шалӯмӯт – Яҳат;nUАз Раҳабёҳу: аз писарони Раҳабёҳу – сардорашон Йишшиё;*MВа дар бораи бақияи банӣ Левӣ: аз писарони Амром – Шубоил, аз писарони Шубоил – Еҳдиёҳу;  Ҳамин аст навбатҳои онҳо дар хизматашон, барои дохил шудан ба хонаи Парвардигор, мувофиқи дастуруламале ки ба воситаи падарашон Ҳорун ба онҳо дода шудааст, чунон ки Парвардигор Худои Исроил ба вай фармуда буд.q[Бисту сеюм – барои Далоёҳу, бисту чорум – барои Маазёҳу.eCБисту якум – барои Ёкин, бисту дуюм – барои Ҷомул;a;Нуздаҳум–барои Фатаҳё, бистум – барои Ҳизқиёл;gGҲафдаҳум – барои Ҳизир, ҳаждаҳум – барои Ҳафиссис;eCПонздаҳум – барои Билҷо, шонздаҳум – барои Иммир;eC Сездаҳум – барои Ҳуффо, чордаҳум – барои Ешабъоб;c? Ёздаҳум – барои Элёшиб, дувоздаҳум – барои Ёқим;Y+ Нӯҳум – барои Ешуа, даҳум – барои Шаканёҳу;Y+ Ҳафтум – барои Ҳаққӯс, ҳаштум – барои Абиё;Z- Панҷум – барои Малкиё, шашум– барои Миёмин;U#Сеюм – барои Ҳорим, чорум – барои Саӯрим;r]Ва қуръаи якум барои Еҳӯёриб баромад, дуюм – барои Едаъё;Ва Шамаъё писари Натанъили котиб, ки аз левизодагон буд, номҳои онҳоро ба ҳузури подшоҳ ва сарварон, ва Содӯқи коҳин, ва Аҳималик писари Абётор, ва сардорони хонаводаҳои коҳинон ва левизодагон навишт; як хонавода аз банӣ Элъозор гирифта шуд, ва сипас аз банӣ Итомор гирифта шуд. r4}|O{{zxwvuts)rq`p1o7n5lk[jh~feMdRcb=J<%:m976=5/32S00/.-,O+l*H)('&%%$/#N"![ o~~<"kJ  ( "tO4' Ва чунин воқеъ шуд, ки чун коҳинон аз покгоҳ берун омаданд, – зеро ҳамаи коҳиноне ки дар он ҷо буданд, худро, сарфи назар аз навбатҳошон, пок карданд,!; Дар сандуқ чизе набуд, ғайр аз лавҳҳое ки Мусо дар Ҳӯриб дар он гузошт, вақте ки Парвардигор бо банӣ Исроил, ҳангоми берун омаданашон аз Миср, паймон баст.G Ва дастакҳоро пеш кашида дароз карданд, ба тавре ки сари дастакҳои сандуқ пеши ҳарам намудор аён мешуданд, вале аз берун аён намудор намешуданд; ва онҳо то имрӯз дар он ҷоанд._7Ва каррубиён болҳошонро бар макони сандуқ паҳн мекарданд, ва каррубиён сандуқ ва дастакҳояшро аз боло мепӯшониданд.b =Ва коҳинон сандуқи паймони Парвардигорро ба маконаш, ба ҳарами хона, ба поки покҳо, зери болҳои каррубиён дароварданд. %Ва подшоҳ Сулаймон ва тамоми ҷамоати Исроил, ки ба ҳузури ӯ назди сандуқ ҷамъ шуда буданд, гӯсфандон ва говонро қурбонӣ карданд, ки миқдори онҳоро, ба сабаби бисёриашон, ба ҳисоб овардан ва муайян намудан мумкин набуд.j MВа сандуқ, ва хаймаи ҷомеъ, ва тамоми колои покро, ки дар хайма буд, бардоштанд, – онҳоро коҳинон ва левизодагон бардоштанд. Ва ҳамаи пирони Исроил омаданд, ва левизодагон сандуқро бардоштанд.  Ва тамоми мардуми Исроил дар иди моҳи ҳафтум назди подшоҳ ҷамъ шуданд.jMОн гоҳ Сулаймон пирони Исроил, ва ҳамаи сардорони сибтҳо, раисони хонаводаҳои банӣ Исроилро дар Уршалим ҷамъ кард, то ки сандуқи паймони Парвардигорро аз шаҳри Довуд, ки Сион бошад, бароваранд.t cВа тамоми коре ки Сулаймон барои хонаи Парвардигор ба ҷо овард, анҷом ёфт; ва Сулаймон он чиро, ки падараш Довуд вақф карда буд, овард, ва нуқра ва тилло ва тамоми колоро ба хазинаҳои хонаи Худо супурд.8iВа оташгиракҳо ва косаҳо ва чумчаҳо ва маҷмарҳоро аз тиллои пок; ва дарвозаи хонаро, – дарҳои дохилӣ ба сӯи поки покҳо, ва дарҳои парастишгоҳ ба сӯи толор, – аз тилло.ykВа гулҳо ва чароғҳо ва анбӯрҳоро аз тилло, яъне аз зари холис;A{Ва чароғдонҳо ва чароғҳои онҳоро аз тиллои пок, то ки мувофиқи дастур пеши ҳарам даргиронида шаванд;\1Ва Сулаймон тамоми колоеро, ки дар хонаи Худо буд, ва қурбонгоҳи тилло, ва мизҳоро, ки нони тақдим бар онҳо буд, сохт,3_Ва Сулаймон тамоми ин колоро он қадар бисёр сохт, ки муайян кардани вазни мис ғайриимкон буд.)KОнҳоро подшоҳ дар водии Урдун дар замини гиле ки дар миёни Суккӯт ва Саредото буд, рехт.Ва дегҳо ва хокандозҳо ва чанголҳо, ва тамоми колои онҳоро Ҳуром-Абӣ, назди подшоҳ Сулаймон барои хонаи Парвардигор аз миси сайқалӣ сохт.b=Як ҳавз, ва дувоздаҳ говро, ки дар таги он буданд;[~/Ва пояҳоро сохт, ва лаганҳоро бар пояҳо сохт;s}_ Ва чорсад аноре ки барои ду тӯр буданд: ду қатор анорҳо барои ҳар тӯр аз баҳри пӯшонидани ду гулӯлаи тоҷҳое ки болои сутунҳо буд;j|M Ду сутун, ва ду гулӯлаи тоҷҳое ки бар сари сутунҳо буд; ва ду тӯр барои пӯшонидани ду гулӯлаи тоҷҳое ки бар сари сутунҳо буд;{{o Ва Ҳуром дегҳо ва хокандозҳо ва косаҳо сохт; ва Ҳуром кореро, ки назди подшоҳ Сулаймон дар хонаи Худо ба ҷо меовард, ба анҷом расонид:zzm Ва ҳавзро дар тарафи рост, дар кунҷи шарқи ҷанубӣ ҷойгир кард.Ly Ва майдони ҳавлии саҳни коҳинон, ва саҳни калон бузург, ва дарҳо барои саҳн сохт; ва дарҳоро бо мис пӯшонид.fxEВа даҳ миз сохта, дар парастишгоҳ панҷ ададро ба тарафи рост, ва панҷ ададро ба тарафи чап гузошт; ва сад косаи тилло сохт.zwmВа даҳ чароғдони тилло мувофиқи дастури онҳо сохта, дар парастишгоҳ панҷ ададро ба тарафи рост, ва панҷ ададро ба тарафи чап гузошт.GvВа даҳ лаган сохт, ва аз онҳо панҷ ададро ба тарафи рост, ва панҷ ададро ба тарафи чап гузошт, то ки дар онҳо шустушӯ кунанд, – он чиро, ки ба қурбонии сӯхтанӣ тааллуқ дошт, дар онҳо мешустанд; ва ҳавз барои он буд, ки коҳинон дар он шустушӯ намоянд.muSВа ғафсии он як ваҷаб буд, ва лабаш мисли лаби коса, монанди гули савсан сохта шуда буд; ҳаҷми он ғунҷоиши се ҳазор батро дошт.t%Он бар дувоздаҳ гов меистод, ки се адади онҳо ба тарафи шимол менигаристанд, ва се адади онҳо ба тарафи ғарб менигаристанд, ва се адади онҳо ба тарафи ҷануб менигаристанд, ва се адади онҳо ба тарафи шарқ менигаристанд, ва ҳавз аз боло бар онҳо меистод; ва ҳамаи пуштҳои онҳо дар таги он буд.sВа зери он сурати говон буд, ки онро гирдогирд иҳота мекарданд, ба тавре ки ба ҳар араш даҳ адад аз онҳо буданд, ва онҳо ҳавзро гирдогирд иҳота мекарданд; ин говон ду қатор буда, баробари рехта шудани он рехта шуда буд.7rgВа ҳавзи аз мис рехтае сохт, ки аз лаб то лабаш даҳ араш буд, шакли комилан доиравӣ дошт, ва баландияш панҷ араш буд, ва риштаи сиарашӣ онро гирдогирд дар бар мегирифт.3q aВа қурбонгоҳи мисин сохт, ки дарозияш бист араш, ва бараш бист араш, ва баландияш даҳ араш буд.8piВа сутунҳоро пеши парастишгоҳ барқарор намуд, – якеро аз тарафи рост, ва дигареро аз тарафи чап; ва сутуни тарафи ростро Ёкин ва сутуни тарафи чапро – Бӯаз ном ниҳод.]o3Ва шилшилаҳо, мисли онҳое ки дар ҳарам буданд, сохта, бар сари сутунҳо гузошт; ва сад анор сохта, бар шилшилаҳо ниҳод.hnIВа пеши хона ду сутун сохт, ки дарозии онҳо сию панҷ араш буд; ва тоҷе ки бар сари ҳар яке аз онҳо буд, панҷ араш дарозӣ дошт.DmВа пардаро аз нахҳои лоҷвардӣ ва арғувонӣ ва қирмизӣ ва катонӣ сохт, ва нақши каррубиёнро бар он кашидflE Болҳои ин каррубиён ба дарозии бист араш паҳн шуда буданд, ва онҳо бар пойҳои худ меистоданд, ва рӯйҳошон ба сӯи хона буд.wkg Ва боли каррубии дигар, ки панҷ араш буд, ба девори хона мерасид, ва боли дигараш, ки панҷ араш буд, ба боли каррубии дигар мечаспид.'jG Ва болҳои каррубиён бист араш дарозӣ доштанд; як бол, ки панҷ араш буд, ба девори хона мерасид, ва боли дигар, ки панҷ араш буд, ба боли каррубии дигар мерасид;7ig Ва дар хонаи поки покҳо бо саънати ҳайкалтароши ду каррубӣ сохт, ва онҳоро бо тилло пӯшониданд.h% Ва вазни мехҳо панҷоҳ сиқл тилло буд; ва болохонаҳоро бо тилло рӯйбаст намуд. g9Ва хонаи поки покҳоро сохт: дарозияш, мувофиқи бари хона, бист араш, ва бараш бист араш буд; ва онро бо тиллои хуб, ба миқдори шашсад киккар, рӯйбаст намуд._f7Ва хонаро, – болорҳо, остонаҳо, деворҳо ва дарҳои онро, – бо тилло рӯйбаст намуд, ва бар деворҳо каррубиёнро ҳак кард.?ewВа хонаро барои зебоӣ бо сангҳои гаронбаҳо мурассаъ намуд* оро дод, ва тиллои он тиллои Парвоим буд.qd[Ва толори калонро бо чӯби сарв рӯйбаст намуд, ва онро бо тиллои холис пӯшонид, ва бар рӯяш нақши нахлҳо ва шилшилаҳоро ҳак кард.cВа дарозии пешайвоне ки пеши толор буд, мувофиқи бари хона – бист араш, ва баландияш – саду бист; ва онро аз дарун бо тиллои холис пӯшонид. bВа ин аст асосҳое ки Сулаймон барои бино кардани хонаи Худо гузошт: дарозияш бо арашҳо, аз рӯи андозаи аввала, шаст араш, ва бараш – бист араш.&aEВа ӯ дар рӯзи дуюми моҳи дуюм, дар соли чоруми подшоҳии худ ба бино кардан шурӯъ намуд.` Ва Сулаймон ба бино кардани хонаи Парвардигор дар Уршалим, бар кӯҳи Мӯриё шурӯъ намуд, ки дар он ҷо Парвардигор ба падараш Довуд зоҳир шуда буд, ва Довуд ин ҷойро дар хирмангоҳи Орнони ябусӣ муқаррар карда буд.b_=Ва аз онҳо ҳафтод ҳазор нафарро ҳамчун боркашон, ва ҳаштод ҳазор нафарро ҳамчун сангтарошон дар кӯҳистон, ва се ҳазору шашсад нафарро ҳамчун нозироне ки қавмро кор мефармоянд, таъин намуд.r^]Ва Сулаймон ҳамаи мардони ғариберо, ки дар замини Исроил буданд, баъд аз саршумории онҳо, ки падараш Довуд ба амал оварда буд, дар шумор овард, ва онҳо саду панҷоҳу се ҳазору шашсад нафар баромаданд. ] Ва мо дарахтонро аз Лубнон ба миқдори даркории ту бурида, ба шакли амадҳо* бо роҳи баҳр ба Ёфӯ хоҳем овард, ва ту онҳоро ба Уршалим хоҳӣ бурд».Q\Ва алҳол, гандум ва ҷав ва равған ва майро, ки хоҷаам дар бораи онҳо сухан рондааст, ба бандагони худ бифирист.[%Ки вай писари зане аз духтарони Дон аст, ва падараш марди сурӣ буд; вай дар сохтани ашё аз тилло ва нуқра ва мис ва оҳан ва санг ва чӯб ва нахҳои арғувонӣ ва лоҷвардӣ ва катонӣ ва қирмизӣ, ва дар иҷрои ҳар навъ кандакорӣ ва ҳар саънати нозуке нафисе ки ба зиммаи вай бо якҷоягии ҳунармандони ту ва ҳунармандони хоҷаам, падарат Довуд, гузошта шавад, усто мебошад.=Zs Ва алҳол ман Ҳуромро, ки марди донои ҳакими соҳибфаҳме аз ҳунармандони падари ман аст, фиристодам,4Ya Ва Ҳуром гуфт: «Муборак аст Парвардигор Худои Исроил, офарандаи осмон ва замин, ки ба подшоҳ Довуд писари донишманди ҳакими соҳиби ақлу фаҳмро ато намудааст, ки вай хонае барои Парвардигор ва хонае барои подшоҳии худаш бино менамояд.!X; Ва Ҳуром, подшоҳи Сур, бо номае ҷавоб гардонида, ба Сулаймон фиристод: «Азбаски Парвардигор қавми Худро дӯст медорад, туро бар онҳо подшоҳ гардонидааст».]W3 Ва инак, ман барои таъминоти дарахтбуроне ки дарахтбурӣ мекунанд, барои бандагони ту бист ҳазор кӯр гандум, ва бист ҳазор кӯр ҷав, ва бист ҳазор бат май, ва бист ҳазор бат равған медиҳам».JV  То ки чӯбу тахтаи зиёде барои ман тайёр кунанд, зеро хонае ки ман бино менамоям, бузург ва аҷоиб хоҳад буд.gUGВа дарахтони арз, сарв ва сандал аз Лубнон барои ман бифирист, зеро ман медонам, ки бандагони ту аз ӯҳдаи буридани дарахтони Лубнон мебароянд; ва инак, бандагони ман бо бандагони ту хоҳанд буд,}TsВа алҳол касеро ба ман бифирист, ки дар сохтани ашё аз тилло ва нуқра ва мис ва оҳан ва нахҳои арғувонӣ ва қирмизӣ ва лоҷвардӣ моҳир бошад, ва кандакориро донад, то ки вай бо ҳунармандоне ки назди ман дар Яҳудо ва Уршалим ҳастанд, ва онҳоро падарам Довуд тайёр кардааст, бошад.S1Ва кист, ки қувват дошта бошад хонае барои Ӯ бино намояд, дар сурате ки осмон ва осмони осмонҳо наметавонад Ӯро ғунҷоиш диҳад? Ва ман кистам, ки хонае барои Ӯ бино намоям? Магар фақат барои он ки ба ҳузури Ӯ бухур бисӯзонам.+ROВа хонае ки ман бино менамоям, бузург аст, зеро ки Худои мо аз ҳамаи худоён бузургтар аст.+QOИнак, ман хонае ба номи Парвардигор Худои худ бино менамоям, то ки онро ба Ӯ пок кунам, бухури хушбӯе ба ҳузури Ӯ бисӯзонам, ва нони тақдими доимӣ ва қурбониҳои сӯхтании субҳу шомро дар шанбеҳо ва навмоҳҳо ва идҳои Парвардигор Худои мо тақдим намоям, ки ин ба таври ҷовидона ба Исроил фармуда шудааст.nPUВа Сулаймон назди Ҳуром, подшоҳи Сур, фиристода, гуфт: «Чунон ки бо падарам Довуд рафтор намуда, барои ӯ чӯби арз фиристодаӣ, то ки хонае барои истиқомати худ бино кунад, ончунон бо ман рафтор намо.0OYВа Сулаймон ҳафтод ҳазор нафар барои боркашӣ, ва ҳаштод ҳазор нафар барои сангтарошӣ дар кӯҳистон, ва се ҳазору шашсад нафар барои назорати онҳо дар шумор овард.3N aВа Сулаймон қарор дод, ки хонае ба номи Парвардигор, ва хонае барои подшоҳии худаш бино кунад.wM iВа як аробаро аз Миср ба нархи шашсад сиқл нуқра харида меоварданд, ва як аспро – ба нархи саду панҷоҳ сиқл; ва ҳамчунин онҳо барои ҳамаи подшоҳони ҳиттиён ва подшоҳони арамиён бо дасти худ меоварданд.:L oВа аспонро барои Сулаймон аз Миср меоварданд: тоҷирони подшоҳ онҳоро ба нархи муайян мехариданд.K Ва подшоҳ нуқра ва тиллоро дар Уршалим ба сангҳои кӯча баробар гардонид, ва чӯби арзро ба чӯби тутанҷир, ки дар пастӣ бисёр мерӯяд, баробар кард.MJ Ва Сулаймон аробаҳо ва саворагон ҷамъ кард: ӯ ҳазору чорсад ароба ва дувоздаҳ ҳазор нафар саворагон дошт; ва ӯ онҳоро дар шаҳрҳои аробаҳо ва назди подшоҳ дар Уршалим ҷойгир кард.^I 7 Ва Сулаймон аз зиёрати баландие ки дар Ҷибъӯн буд, аз ҳузури хаймаи ҷомеъ ба Уршалим омад, ва бар Исроил подшоҳӣ кард._H 9 Бинобар ин ҳикмат ва дониш ба ту ато карда шуд, ва Ман сарват ва дороӣ ва ҷалол ба ту хоҳам бахшид, ба андозае ки подшоҳони пеш аз ту мисли он надоштанд, ва баъд аз ту мисли он нахоҳанд дошт».WG ) Ва Худо ба Сулаймон гуфт: «Абзаски ин дилхоҳи ту буд, ва ту сарват, дороӣ ва ҷалол, ва ҷони душманонатро талаб накардӣ, ва низ умри дароз талаб накардӣ, балки ҳикмат ва дониш барои худ талабидӣ, то қавми Маро, ки бар онҳо туро подшоҳ сохтаам, доварӣ намоӣ, –F  Алҳол ҳикмат ва дониш ба ман ато намо, то ки ба ин қавм тавонам роҳбарӣ кунам, зеро кист, ки ин қавми бузурги Туро битавонад доварӣ намояд?»-E U Алҳол, эй Парвардигор Худо, бигзор он сухане ки Ту ба падарам Довуд гуфтаӣ, ба амал ояд, зеро ки Ту маро бар қавме ки мисли чанги замин сершуморанд, подшоҳ сохтаӣ.6D gВа Сулаймон ба Худо гуфт: «Ту ба падарам Довуд эҳсони азиме кардӣ, ва маро ба ҷои ӯ подшоҳ сохтӣ.+C QДар ҳамон шаб Худо ба Сулаймон зоҳир шуд, ва ба ӯ гуфт: «Талаб намо, чӣ чизе ба ту бидиҳам».B 3Ва Сулаймон дар он ҷо ба ҳузури Парвардигор назди қурбонгоҳи мисине ки пеши хаймаи ҷомеъ буд, баромада, ҳазор сар қурбонии сӯхтанӣ бар он тақдим намуд.(A KВале қурбонгоҳи мисине ки Басалъил писари Урӣ писари Ҳур сохта буд, дар Ҷибъӯн пеши манзили Парвардигор воқеъ буд; ва Сулаймон ва ҷамоат онро зиёрат карданд.@ Аммо сандуқи Худоро Довуд аз Қирят-Еорим ба маконе ки Довуд барояш тайёр карда буд, баровард, зеро ки барои он дар Уршалим хаймае барафрошта буд.D? Ва Сулаймон, ва тамоми ҷамоат ҳамроҳи ӯ, ба сӯи баландие ки дар Ҷибъӯн буд, рафтанд, зеро хаймаи ҷомеи Худо, ки Мусо, бандаи Худо, онро дар биёбон сохта буд, дар он ҷо воқеъ буд.> 'Ва Сулаймон ба тамоми Исроил: ба мириҳазорҳо ва мирисадҳо, ва доварон, ва ҳамаи раисоне ки дар тамоми Исроил буданд, ба сардорони хонаводаҳо фармуд,s= cВа Сулаймон писари Довуд дар подшоҳии худ мустаҳкам шуд, ва Парвардигор Худои ӯ бо ӯ буд, ва ӯро бузург гардонида, баланд бардошт.^<5Бо тамоми подшоҳии ӯ ва зӯрмандии ӯ, ва бо воқеаҳое ки ба ӯ, ва ба Исроил, ва ба ҳамаи подшоҳиҳои кишварҳо рӯй додааст.];3Ва саргузашти подшоҳ Довуд, аз аввали умраш то охири он, дар навиштаҳои навиштаҷоти Самуили пешбин, ва дар навиштаҷоти Нотони пайғамбар, ва дар навиштаҷоти Ҷоди пешбин тасвир ёфтааст, –P:Ва ӯ дар пирии некӯ, аз умр ва сарват ва ҷалол сер гардида, вафот кард; ва писараш Сулаймон ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.[9/Ва айёми подшоҳии ӯ бар Исроил чил сол буд: дар Ҳебрӯн ҳафт сол подшоҳӣ кард, ва дар Уршалим сию се сол подшоҳӣ кард.k8OВа Довуд писари Йисой бар тамоми Исроил подшоҳӣ кард.M7Ва Парвардигор Сулаймонро бузург гардонида, дар назари тамоми Исроил баланд бардошт, ва шукӯҳи подшоҳиро ба ӯ ато фармуд, ки ҳеҷ подшоҳи Исроил пеш аз ӯ ба он ноил нагардида буд.A6{Ва ҳамаи сардорон ва паҳлавонон, ва ҳамаи писарони подшоҳ Довуд низ ба подшоҳ Сулаймон тобеъ шуданд.w5gВа Сулаймон бар тахти Парвардигор нишаста, ба ҷои падараш Довуд подшоҳӣ кард, ва комёб гардид; ва тамоми Исроил ба ӯ итоат карданд.u4cВа дар он рӯз ба ҳузури Парвардигор бо шодмонии бузурге хӯрданд ва нӯшиданд; ва Сулаймон писари Довудро дуюмбора подшоҳ сохта, ба ҳузури Парвардигор ӯро ба раисӣ, ва Содӯқро ба коҳинӣ тадҳин карданд.43aВа барои Парвардигор қурбониҳо забҳ карданд, ва фардои он рӯз барои Парвардигор қурбониҳои сӯхтанӣ пешкаш карданд: ҳазор сар гов, ҳазор сар қӯчқор, ҳазор сар гӯсфанд бо ҳадияҳои рехтании онҳо, ва қурбониҳои зиёде барои тамоми Исроил.~2uВа Довуд ба тамоми ҷамоат гуфт: «Парвардигор Худои худро муборак хонед!» Ва тамоми ҷамоат Парвардигор Худои падарони худро муборак хонданд, ва ба Парвардигор ва ба подшоҳ таъзим карданд ва саҷда бурданд.W1'Ва ба писарам Сулаймон дили комил бибахш, то ки аҳкоми Ту, шаҳодатҳои Ту ва фароизи Туро риоя намояд, ва ҳамаи инро ба амал оварад, ва қалъаеро, ки ман барояш тайёрӣ дидаам, бино кунад».$0AЭй Парвардигор Худои Иброҳим, Исҳоқ ва Исроил! Инро ба таври ҷовидона дар фикру андешаҳои дили қавми Худ нигоҳ дор, ва дилҳои онҳоро ба сӯи Худ равона намо../UВа ман, эй Худои ман, медонам, ки Ту дилҳоро имтиҳон мекунӣ, ва ба росткорӣ таваҷҷӯҳ менамоӣ; ман аз ростии дили худ тамоми ин ҳадияро додаам, ва алҳол мебинам, ки қавми Ту низ, ки дар ин ҷо мебошанд, бо шодмонӣ барои Ту ҳадия медиҳанд.~.uЭй Парвардигор Худои мо! Тамоми ин сарват, ки барои сохтани хонае ба номи поки Ту муҳайё кардаем, аз дасти Туст, ва ҳамаи он аз они Туст.v-eЗеро ки мо ба ҳузури Ту ғариб ҳастем, ва мисли ҳамаи падарони худ меҳмон мебошем: айёми мо бар замин мисли соя аст, ва бақо надорад.+,OАммо ман кистам ва қавми ман чистанд, ки қувват дошта бошем чунин ҳадия диҳем? Зеро ки ҳама чиз аз ҷониби Туст, ва он чиро, ки аз дасти Ту гирифтаем, ба ту додаем.+1 Ва алҳол, эй Худои мо, мо Туро ҳамд мегӯем, ва номи пуршукӯҳи Туро ситоиш мекунем.%*C Ва сарват ва ҷалол аз ҷониби Туст, ва Ту бар ҳама ҳоким ҳастӣ, ва қувват ва қудрат дар дасти Туст, ва ихтиёри бузург ва мустаҳкам кардани ҳама дар дасти Туст.)y Парвардигоро! Бузургӣ Кибриё ва зӯрмандӣ ва шукӯҳ ва пирӯзмандӣ ва шавкат аз они Туст, зеро ки ҳар он чи дар осмон ва замин аст, аз они Туст. Парвардигоро! Подшоҳӣ аз они Туст, ва Ту чун сар аз ҳама боло ҳастӣ.( Ва Довуд Парвардигорро пеши тамоми ҷамоат муборак хонд, ва Довуд гуфт: «Эй Парвардигор Худои падари мо Исроил! Ту аз азал то абад муборак ҳастӣ.'} Ва қавм аз ҳадияҳои ихтиёрии худ шод гардиданд, зеро ки бо дили комил барои Парвардигор ҳадия доданд, ва подшоҳ Довуд низ бағоят шод шуд.t&aВа онҳое ки дар дасташон сангҳои гаронбаҳо ёфт шуд, онҳоро барои хазинаҳои хонаи Парвардигор ба дасти Яҳиили ҷершӯнӣ супурданд.*%MВа барои хизмати хонаи Худо панҷ ҳазор киккар ва даҳ ҳазор дирҳам тилло, ва даҳ ҳазор киккар нуқра, ва ҳаждаҳ ҳазор киккар мис, ва сад ҳазор киккар оҳан доданд.*$MВа сардорони хонаводаҳо, ва сарварони сибтҳои Исроил, ва мириҳазорҳо ва мирисадҳо, ва сардорони корҳои подшоҳ ба таври ихтиёрӣ ба додани ҳадия шурӯъ карданд.]#3Тиллоро барои ашёи тиллоӣ, ва нуқраро барои ашёи нуқрагин, барои ҳар коре ки бо дасти ҳунармандон ба ҷо оварда мешавад. Пас кист, ки имрӯз ба таври ихтиёрӣ барои Парвардигор ҳадия диҳад?»P"Се ҳазор киккар тилло аз тиллои Ӯфир, ва ҳафт ҳазор киккар нуқраи соф, барои рӯйбаст кардани деворҳои хонаҳо;Y!+Ва боз, ба сабаби муҳаббати худ ба хонаи Худои худ, ганҷинаи тилло ва нуқрае ки ман дорам, онро низ илова бар ҳар чизе ки барои хонаи пок тайёр кардаам, ман барои хонаи Худои худ медиҳам:P Ва ман бо тамоми қувватам барои хонаи Худои худ тайёр кардаам: тиллоро барои ашёи тиллоӣ, ва нуқраро барои ашёи нуқрагин, ва мисро барои ашёи мисин, ва оҳанро барои ашёи оҳанин, ва чӯбро барои ашёи чӯбин; сангҳои ҷазъ ва сангҳои шинонданӣ, сангҳои сиёҳ ва рангоранг, ва ҳар навъ сангҳои гаронбаҳо, ва бисёр сангҳои мармар. h~{zzryxwutt6s'rJponm:kjh{gfeMdbb`_^$\[YoWVUT5R1PPNMOK>JI;GGEDCFBA?s=m_Y  "u`~Py Ва дувоздаҳ шер дар он ҷо бар шаш зинапоя аз ду тараф меистоданд; дар ягон мамлакат мисли он сохта нашуда буд.-xS Ва тахт шаш зинапоя дошт, ва пойандози тиллоӣ, ки ба тахт пайванд буд; ва дастмонакҳо аз ду тарафи нишемангоҳ буданд, ва ду шер аз паҳлуи дастмонакҳо меистоданд.w Ва подшоҳ тахти калоне аз устухони фил сохт, ва онро бо зари холис пӯшонид.v Ва сесад сипари хурд аз тиллои кӯфта сохт, ки барои ҳар сипар сесад сиқл тилло сарф шуд; ва подшоҳ онҳоро дар хонаи ҷангали Лубнон гузошт.Wu' Ва подшоҳ Сулаймон дусад сипари калон аз тиллои кӯфта сохт, ки барои ҳар сипар шашсад сиқл тиллои кӯфта сарф шуд,t Илова бар он чи бозоргонон ва савдогарон меоварданд; ва ҳамаи подшоҳони араб ва ҳокимони вилоятҳо низ тилло ва нуқра барои Сулаймон меоварданд.)sK Ва вазни тиллое ки дар як сол назди Сулаймон меомад, шашсаду шасту шаш киккар тилло буд,vre Ва подшоҳ Сулаймон ба маликаи Сабо ҳар чизи дилхоҳи ӯро, ки талабида буд, дод, ба замми он чи дар ивази тӯҳфаи ба подшоҳ овардаи ӯ дода шуд. Ва ӯ бо навкаронаш рӯ ба ҷониби кишвари худ ниҳода, равона шуд.Cq Ва подшоҳ аз чӯби сандал зинапояҳо барои хонаи Парвардигор ва хонаи подшоҳ, ва барбатҳо ва удҳо барои сарояндагон сохт; ва мисли он пештар дар замини Яҳудо дида нашуда буд.epC Ва низ навкарони Ҳуром ва навкарони Сулаймон, ки тилло аз Ӯфир оварда буданд, чӯби сандал ва сангҳои гаронбаҳо оварданд.Ao{ Ва ба подшоҳ саду бист киккар тилло, ва атриёти бағоят зиёде, ва сангҳои гаронбаҳо тӯҳфа кард; мисли он атриёте ки маликаи Сабо ба подшоҳ Сулаймон тӯҳфа кард, ҳаргиз набуд.Dn Муборак аст Парвардигор Худои ту, ки бар ту таваҷҷӯҳ намуда, туро бар тахти Худ нишонидааст, то ки барои Парвардигор Худоят подшоҳ бошӣ! Азбаски Худои ту Исроилро дӯст медорад, то ки онҳоро ба таври ҷовидона устувор созад, бинобар ин туро бар онҳо ба подшоҳӣ таъин намудааст, то ки доварӣ ва ростиро ба амал оварӣ».;mo Хушо одамони ту, хушо ин навкарони ту, ки ба ҳузури ту ҳамеша меистанд ва ҳикмати туро мешунаванд!wlg Вале ман ба суханони онҳо бовар накарда будам, то даме ки омада, бо чашмони худ дидам; ва инак, ҳатто нисфи ҳикмати бузурги ту ба ман маълум нашуда будааст: аз овозае ки ман шунида будам, ту бартарӣ дорӣ.Hk Ва ба подшоҳ гуфт: «Он сухане ки ман дар кишвари худ дар бораи корҳо ва ҳикмати ту шунидаам, рост будааст.-jS Ва хӯрокҳои дастархони ӯро, ва шинухези навкарони ӯро, ва рафтори хизматгорони ӯро, ва либосҳои онҳоро, ва соқиёни ӯро, ва либосҳои онҳоро, ва ҳашаматеро, ки ӯ бо он ба хонаи Парвардигор мебаромад, – вай тамоман моту мабҳут* гардид,i+ Ва чун маликаи Сабо ҳикмати Сулаймонро дид, ва низ хонаеро, ки ӯ бино карда буд,Oh Ва Сулаймон ҳамаи суханони ӯро ба ӯ баён намуд, ва чизе аз Сулаймон пӯшида намонд, ки ба ӯ баён накарда бошад.g / Ва маликаи Сабо овозаи Сулаймонро шунид, ва бо аҳли рикоби зиёде ва бо шутуроне ки атриёт ва тиллои бисёр ва сангҳои гаронбаҳо бар онҳо бор карда шуда буд, ба Уршалим омад, то ки Сулаймонро бо чистонҳо муаммоҳо имтиҳон кунад; ва назди Сулаймон омада, бо ӯ аз ҳар чи дар дилаш буд, гуфтугӯ кард.f1Ва Ҳуром ба ӯ ба воситаи навкарони худ киштиҳо ва ғуломоне фиристод, ки дарёгардиро медонистанд, ва онҳо бо навкарони Сулаймон ба Ӯфир рафтанд, ва аз он ҷо чорсаду панҷоҳ киккар тилло гирифта, ба подшоҳ Сулаймон оварданд.'eGОн гоҳ Сулаймон ба Эсюн-Ҷобар ва ба Эйлат, ки бар соҳили баҳр, дар замини Адӯм аст, рафт.*dMВа тамоми кори Сулаймон аз рӯзи ниҳодани бунёди хонаи Парвардигор то вақти анҷом ёфтани он ҳамин тавр сурат гирифта, хонаи Парвардигор ба анҷоми комил расид.Xc)Ва онҳо аз амре ки подшоҳ ба коҳинон ва левизодагон дар ҳар бобат ва дар хусуси хазинаҳо дода буд, дур намешуданд.:bmВа мувофиқи дастури падараш Довуд, гурӯҳҳои коҳинонро бар хизматашон таъин намуд; ва левизодагонро – бар навбатҳошон, то ки ҳамду сано хонанд ва назди коҳинон хизмати муқаррариро барои ҳар рӯз ба ҷо оваранд; ва дарбононро – аз рӯи гурӯҳҳошон назди ҳар дарвоза; зеро ки фармудаи Довуд, марди Худо, чунин буд.Va% Қурбониҳои сӯхтаниро барои ҳар рӯз мувофиқи фармудаи Мусо, барои шанбеҳо, ва барои навмоҳҳо, ва барои идҳо се маротиба дар як сол: дар иди фатир, ва дар иди ҳафтаҳо, ва дар иди хаймаҳо.|`q Он гоҳ Сулаймон бар қурбонгоҳи Парвардигор, ки пеши пешайвон бино карда буд, қурбониҳои сӯхтаниро барои Парвардигор тақдим менамуд:>_u Ва духтари фиръавнро Сулаймон аз шаҳри Довуд ба хонае ки барои вай бино карда буд, кӯчонид, зеро ки гуфт: «Зани ман дар хонаи Довуд, подшоҳи Исроил, сокин нахоҳад шуд, чунки ҳамаи ҷойҳое ки сандуқи Парвардигор ба онҳо дохил шудааст, пок аст».<^q Ва сарнозироне* ки подшоҳ Сулаймон дошт, дусаду панҷоҳ нафар буданд, ки ба қавм сардорӣ мекарданд.;]o Валекин аз банӣ Исроил Сулаймон барои корҳои худ касеро ӯҳдадор нагардонид, зеро ки онҳо ҷанговарон ва мирони саркардаи ӯ ва сардорони аробаҳо ва саворагони ӯ буданд.G\Яъне аз фарзандони онҳо, ки баъд аз онҳо дар замин боқӣ монда буданд, ва онҳоро банӣ Исроил нобуд накарда буданд, – ба зиммаи онҳо Сулаймон хироҷ гузошт, ки то имрӯз чунин аст.d[AТамоми қавме ки аз ҳиттиён ва амӯриён ва фариззиён ва ҳиввиён ва ябусиён боқӣ монда буданд, онҳое ки аз Исроил набуданд,Z/Ва низ Баалот, ва ҳамаи шаҳрҳои захираҳоро, ки Сулаймон дошт, ва ҳамаи шаҳрҳои аробаҳо, ва шаҳрҳои саворагон, ва ҳар он чиро, ки Сулаймон орзу дошт дар Уршалим ва дар Лубнон, ва дар тамоми сарзамини подшоҳии худ бино кунад.aY;Ва Байт-Ҳӯрӯни боло ва Байт-Ҳӯрӯни поёнро бино кард, ки шаҳрҳои ҳисордори дорои деворҳо, дарвозаҳо ва ғалақаҳо буданд;CXВа Тадмӯрро дар биёбон бино кард, ва шаҳрҳои захираҳоро, ки дар Ҳамот бино карда буд, ба анҷом расонид.iWKВа Сулаймон ба Ҳамот-Субо рафта, бар он дастболо шуд.DVШаҳрҳоеро, ки Ҳуром ба Сулаймон дода буд, Сулаймон обод кард, ва банӣ Исроилро дар онҳо сокин гардонид.FU Ва баъд аз гузаштани бист сол, ки дар ин муддат Сулаймон хонаи Парвардигор ва хонаи худашро бино кард, –qT[Ва хоҳанд гуфт: 'Аз он сабаб, ки онҳо Парвардигор Худои падарони худро, ки онҳоро аз замини Миср берун оварда буд, тарк карданд, ва худоёни дигарро пайравӣ намуда, ба онҳо саҷда бурданд ва онҳоро парастиш карданд; бинобар ин тамоми ин мусибатро ба сари онҳо овардааст'».XS)Ва дар ҳаққи ин хона, ки олишукӯҳ буд, ҳар касе ки аз пеши он бигзарад, аз харобии он дар ҳайрат монда, хоҳад гуфт: 'Аз чӣ сабаб Парвардигор ба ин замин ва ба ин хона чунин амал намудааст?'RМан онҳоро аз замини Худ, ки ба онҳо додаам, решакан хоҳам кард, ва ин хонаро, ки ба номи Худ пок намудаам, аз ҳузури Худ дур хоҳам андохт, ва онро дар миёни ҳамаи қавмҳо зарбулмасал ва хандахариш хоҳам гардонид.Q)Валекин агар шумо рӯй гардонида, аҳкому фароизеро, ки ба шумо додаам, тарк кунед, ва рафта, худоёни дигарро парастиш намоед, ва ба онҳо саҷда баред, –P3Ман тахти подшоҳии туро устувор хоҳам кард, чунон ки бо падарат Довуд паймон баста, гуфтаам: 'Аз ту касе ки бар Исроил ҳоким бошад, аз миён нахоҳад рафт'.+OOВа агар ту ба ҳузури Ман, чунон ки падарат Довуд рафтор менамуд, рафтор намоӣ, ва ҳар чиро, ки Ман ба ту фармудаам, ба ҷо оварӣ, ва фароизу аҳкоми Маро нигоҳ дорӣ, NВа алҳол Ман ин хонаро баргузидам ва пок кардам, то ки номи Ман то абад дар он бошад; ва чашмони Ман ва дили Ман тамоми айём дар ин ҷо хоҳад буд./MWАлҳол чашмони Ман воз ва гӯшҳои Ман ба дуое ки дар ин макон гуфта мешавад, шунаво хоҳад буд.L/Ва қавми Ман, ки ба номи Ман номида шудаанд, гардан фуроварда, дуо гӯянд ва рӯи Маро ҷӯё шаванд, ва аз роҳҳои бади худ баргарданд, – он гоҳ Ман аз осмон шунида, гуноҳҳои онҳоро хоҳам омурзид, ва замини онҳоро шифо хоҳам дод.K Агар осмонро бибандам, ва борон наборад, ва агар ба малах фармон диҳам, ки ҳосили заминро бихӯрад, ва агар вабое бар қавми Худ бифиристам, J Ва Парвардигор шабона ба Сулаймон зоҳир шуд, ва ба ӯ гуфт: «Дуои туро шунидам, ва ин маконро барои Худ баргузидам, то ки хонаи қурбониҳо гардад.PI Ва Сулаймон хонаи Парвардигор ва хонаи подшоҳро ба анҷом расонид; ва ҳар он чи орзуи дили Сулаймон буд, ки дар хонаи Парвардигор ва дар хонаи худаш ба амал оварад, муваффақият ёфт.YH+ Ва дар рӯзи бисту сеюми моҳи ҳафтум ӯ қавмро ба хаймаҳошон фиристод, ки онҳо ба сабаби некие ки Парвардигор ба Довуд ва Сулаймон ва қавми Худ Исроил карда буд, хурсанд ва дилшод буданд.G Ва дар рӯзи ҳаштум ҷамъомади ботантанаи идонае барпо карданд, зеро ки пок кардани қурбонгоҳро ҳафт рӯз, ва идро ҳафт рӯз ба амал оварданд.'FGВа Сулаймон дар он вақт ҳафт рӯз ид кард, ва тамоми Исроил ҳамроҳи ӯ буданд, ки ин ҷамоати бағоят бузург аз даромадгоҳи Ҳамот то водии Миср ҷамъ омада буданд;E}Ва Сулаймон миёнаи саҳнро, ки пеши хонаи Парвардигор буд, пок намуд, чунки қурбониҳои сӯхтанӣ ва чарбуи қурбониҳои саломатиро дар он ҷо пок кард, зеро қурбонгоҳи мисине ки Сулаймон сохта буд, қурбониҳои сӯхтанӣ ва ҳадияҳои ордӣ ва чарбуи қурбониҳоро натавонист ғунҷоиш диҳад.HD Ва коҳинон дар навбатдории худ меистоданд, ва левизодагон бо асбоби суруди Парвардигор буданд, ки подшоҳ Довуд онҳоро барои ҳамду санои Парвардигор сохта буд, зеро ки меҳру вафои Ӯ ҷовидонист, ва Довуд ба воситаи онҳо ҳамду сано мегуфт; ва коҳинон дар рӯ ба рӯи онҳо карнай менавохтанд, ва тамоми Исроил меистоданд.tCaВа подшоҳ Сулаймон бисту ду ҳазор гов ва саду бист ҳазор гӯсфанд қурбонӣ кард; ва подшоҳ ва тамоми қавм хонаи Худоро пок карданд. BВа подшоҳ ва тамоми қавм қурбониҳо ба ҳузури Парвардигор забҳ карданд.A+Ва тамоми банӣ Исроил фуруд омадани оташ ва ҷалоли Парвардигорро бар хона диданд, ва рӯй бар замини сангфарш афтода, саҷда бурданд, ва Парвардигорро ҳамду сано хонданд, зеро ки Ӯ некӯст, зеро ки меҳру вафои Ӯ ҷовидонист.j@MВа коҳинон натавонистанд ба хонаи Парвардигор дохил шаванд, зеро ки ҷалоли Парвардигор хонаи Парвардигорро пур карда буд.+? QВа ҳангоме ки Сулаймон гуфтани дуоро ба анҷом расонид, оташе аз осмон фуруд омада, қурбонии сӯхтанӣ ва забҳҳоро сӯзонид, ва ҷалоли Парвардигор хонаро пур кард.^>5*Эй Парвардигор Худо! Рӯи масеҳи Худро барнагардон, эҳсонҳои меҳру вафои ба бандаи Худ Довуд бахшидаатро ба ёд овар».U=#)Ва алҳол, эй Парвардигор Худо, ба сӯи оромгоҳи Худ бархез, – Ту ва сандуқи қудрати Ту; коҳинони Ту, эй Парвардигор Худо, ҷомаи наҷот хоҳанд пӯшид, ва порсоёни Ту ба некӣ шод хоҳанд шуд.Z<-(Алҳол, эй Худои ман, бигзор чашмони Ту воз бошанд, ва гӯшҳои Ту ба дуое ки дар ин макон гуфта мешавад, шунаво бошанд.!;;'Он гоҳ Ту аз осмон, ки макони истиқомати Туст, дуо ва зории онҳоро бишнав, ва дархости онҳоро ба ҷо овар, ва қавми Худро, ки пеши Ту гуноҳ кардаанд, биомурз. :&Ва ҳангоме ки онҳо дар замини асирии худ, ки ба он ҷо онҳоро ба асирӣ бурдаанд, бо тамоми дили худ ва бо тамоми ҷони худ сӯи Ту баргарданд, ва ба замине ки Ту ба падаронашон додаӣ, ва ба шаҳре ки Ту баргузидаӣ, ва ба хонае ки ман ба номи Ту бино кардаам, бозгашт намуда, сӯи Ту дуо гӯянд, –Y9+%Ва ҳангоме ки онҳо дар замине ки он ҷо асир бошанд, ба худ омада тавба кунанд, ва дар замини асирии худ ба сӯи Ту зорӣ намуда, гӯянд: 'Мо гуноҳ карда ва осӣ шуда, рафтори бадкорона кардем',l8Q$Ҳангоме ки онҳо пеши Ту гуноҳ кунанд, – зеро касе нест, ки гуноҳ накунад, – ва Ту бар онҳо ғазаб карда, онҳоро ба душман таслим намоӣ, ва асиркунандагонашон онҳоро ба замини дур ё наздик бибаранд,7#Он гоҳ Ту аз осмон дуо ва зории онҳоро бишнав, ва дархости онҳоро ба ҷо овар.z6m"Ҳангоме ки қавми Ту ба ҷанги зидди душманони худ, бо роҳе ки Ту онҳоро фиристодаӣ, берун оянд, ва ба ин шаҳре ки Ту баргузидаӣ, ва ба хонае ки ман ба номи Ту бино кардаам, бозгашт намуда, сӯи Ту дуо гӯянд, –5y!Ту аз осмон, ки макони истиқомати Туст, бишнав, ва ҳар он чиро, ки он аҷнабӣ сӯи Ту хонда дархост намояд, ба амал овар, то ки ҳамаи қавмҳои замин номи Туро шиносанд, ва аз Ту мисли қавми Ту Исроил ҳаросон бошанд, ва донанд, ки номи Ту бар ин хонае ки ман бино кардаам, хонда шудааст.f4E Ва ҳамчунин аҷнабиро, ки аз ҷумлаи қавми Ту Исроил набошад, вале ба хотири номи бузурги Ту ва дасти қавии Ту ва бозуи тӯлонии Ту аз замини дурдасте омада бошад, ва омада, сӯи ин хона дуо гӯяд, –q3[То ки онҳо аз Ту ҳаросон бошанд ва дар тамоми айёми зиндагии худ ба рӯи замине ки Ту ба падарони мо додаӣ, бо роҳҳои Ту бираванд.[2/Ту аз осмон, ки макони истиқомати Туст, бишнав ва биомурз, ва ба ҳар кас, ки дили вайро медонӣ, мувофиқи тамоми рафтораш подош деҳ, зеро ки танҳо Ту донандаи дилҳои тамоми банӣ одам ҳастӣ,x1iОн гоҳ ҳар дуо ва ҳар зориро, ки аз ҷониби ҳар одам ва аз ҷониби тамоми қавми Ту гуфта мешавад, вақте ки ҳар яке аз онҳо мусибати худ ва дарди худро медонанд ва дастҳои худро сӯи ин хона дароз мекунанд, –0Агар дар замин гуруснагӣ рӯй диҳад, агар вабо ояд, агар боди самум, хушксолӣ, малах ва кирм пайдо шавад, агар душманонашон онҳоро дар шаҳрҳои заминашон ба танг оваранд, агар ягон мусибат ва ягон беморӣ ба вуқӯъ ояд, – / Он гоҳ Ту аз осмон бишнав, ва гуноҳи бандагони Худ ва қавми Худ Исроилро омурзида, роҳи некӯро, ки бо он бояд бираванд, ба онҳо нишон бидеҳ, ва бар замини Худ, ки онро ба қавми Худ барои мерос додаӣ, борон бифирист..Ҳангоме ки осмон баста шавад ва барои гуноҳе ки ба ҳузури Ту ба амал оварда бошанд, борон наборад, ва дар ин макон дуо гуфта ва номи Туро ҳамду сано хонда, аз гуноҳи худ тавба кунанд, чунки Ту онҳоро фурӯ нишондаӣ, –u-cОн гоҳ Ту аз осмон бишнав, ва гуноҳи қавми Худ Исроилро биомурз, ва онҳоро ба замине ки ба онҳо ва ба падаронашон додаӣ, баргардон.{,oВа агар қавми Ту Исроил барои гуноҳе ки ба ҳузури Ту ба амал оварда бошанд, пеши душман мағлуб шаванд, ва сӯи Ту бозгашт намуда ва номи Туро ҳамду сано хонда, пеши Ту дар ин хона дуо гӯянд ва зорӣ кунанд, –h+IОн гоҳ Ту аз осмон бишнав, ва амал намуда, бар бандагонат доварӣ намо, то ки сазои бадкорро дода, рафторашро ба сараш баргардонӣ, ва росткорро сафед карда, мувофиқи росткориаш ба вай подош диҳӣ.l*QАгар касе нисбат ба ёри худ гуноҳ карда, ба қасам хӯрдан маҷбур шавад, ва омада, пеши қурбонгоҳи Ту дар ин хона қасам хӯрад, –))Ва Ту зориҳои бандаи Худ ва қавми Худ Исроилро, ки дар ин макон дуо мегӯянд, бишнав, ва онро аз ҷои истиқомати Худ, аз осмон бишнав, ва шунида, биомурз.5(cВа чашмони Ту бар ин хона, бар ин маконе ки дар бораи он гуфтаӣ: 'Номи Ман дар он ҷо хоҳад буд', шабу рӯз воз бошад, ва Ту дуоеро, ки бандаат дар ин макон мегӯяд, бишнавӣ..'UВалекин, эй Парвардигор Худои ман, ба дуои бандаи Худ ва ба зории вай диққат деҳ таваҷҷӯҳ намо, то фарёд илтиҷо ва дуоеро, ки бандаат ба ҳузури Ту мегӯяд, бишнавӣ,"&=Оё дар ҳақиқат Худо бар замин бо одамизод сокин мешавад? Охир, осмон ва осмони осмонҳо наметавонад Туро ғунҷоиш диҳад, чӣ ҷои ин хонае ки ман бино кардаам.R%Ва алҳол, эй Парвардигор Худои Исроил, бигзор сухани Ту, ки ба бандаи Худ Довуд гуфтаӣ, ба амал ояд собит шавад!=$sВа алҳол, эй Парвардигор Худои Исроил, барои бандаи Худ, падарам Довуд, он суханро риоя намо, ки ба ӯ гуфтаӣ: 'Касе аз ту, ки ба ҳузури Ман бар тахти Исроил бинишинад, хотима нахоҳад ёфт, ба шарте ки писаронат роҳҳои худро нигоҳ дошта, мувофиқи шариати Ман рафтор намоянд, чунон ки ту ба ҳузури Ман рафтор намудаӣ'.#+Ту он чиро, ки ба бандаи Худ – падарам Довуд – гуфтаӣ, риоя намудӣ; Ту бо даҳони Худ гуфтаӣ ва бо дасти Худ ба ҷо овардаӣ, чунон ки имрӯз воқеъ шудааст.]"3Ва гуфт: «Эй Парвардигор Худои Исроил! Худое мисли Ту дар осмон ва замин нест; Ту ба бандагони Худ, ки ба ҳузури Ту бо тамоми дили худ рафтор менамоянд, паймон ва меҳру вафоро нигоҳ медорӣ.@!y Зеро ки Сулаймон минбари мисине ки дарозияш панҷ араш, ва бараш панҷ араш, ва баландияш се араш буд, сохта, онро дар миёни саҳн гузошта буд; ва бар он истода, дар рӯ ба рӯи тамоми ҷамоати Исроил зону зад, ва дастҳои худро сӯи осмон дароз кард, –I   Ва ӯ пеши қурбонгоҳи Парвардигор, дар рӯ ба рӯи тамоми ҷамоати Исроил истода, дастҳои худро дароз кард, –J  Ва сандуқеро дар он ҷо гузоштам, ки паймони Парвардигор, ки онро бо банӣ Исроил баста буд, дар он мебошад».-S Ва Парвардигор сухани Худро, ки ба забон ронда буд, ба ҷо овард, ва ман ба ҷои падарам Довуд ба майдон омадам ва, мувофиқи он чи Парвардигор гуфта буд, бар тахти Исроил нишастам, ва хонае ба номи Парвардигор Худои Исроил бино кардам.Y+ Аммо ту хонаро бино нахоҳӣ кард, балки писари ту, ки аз камари ту берун ояд, – ӯ хонаро ба номи Ман бино хоҳад кард'. Вале Парвардигор ба падарам Довуд гуфт: 'Чун дар дили ту орзуе буд, ки хонае ба номи Ман бино намоӣ, хуб кардӣ, ки дар дили худ чунин орзу доштӣ;-SВа дар дили падарам Довуд орзуе буд, ки хонае ба номи Парвардигор Худои Исроил бино кунад.a;Валекин Уршалимро баргузидам, то ки номи Ман дар он бошад, ва Довудро баргузидам, то ки вай бар қавми Ман Исроил бошад'.ta'Аз рӯзе ки Ман қавми Худ Исроилро аз замини Миср берун овардаам, шаҳреро аз ҳамаи сибтҳои Исроил барои бино кардани хонае интихоб накардаам барнагузидаам, то ки номи Ман дар он бошад, ва касеро интихоб накардаам барнагузидаам, то ки вай бар қавми Ман Исроил раис бошад;Ва гуфт: «Муборак аст Парвардигор Худои Исроил, ки бо даҳони Худ ба падарам Довуд сухан рондааст, ва бо дасти Худ онро ба ҷо овардааст! Ӯ гуфтааст:QВа подшоҳ рӯи худро гардонида, тамоми ҷамоати Исроилро баракат дод, – ва тамоми ҷамоати Исроил меистоданд, –?wВале ман хонае барои истиқомати Ту бино намудаам, маконе барои он ки Ту дар он ҷовидона сокин шавӣ». Он гоҳ Сулаймон гуфт: «Парвардигор гуфтааст, ки дар меғ сокин мешавад.a;Ва коҳинон, ба сабаби абр, натавонистанд барои хизмат биистанд, зеро ки ҷалоли Парвардигор хонаи Худоро пур карда буд.8i Ва ин карнайнавозон ва сарояндагон мисли як тан барои ҳамду санои Парвардигор якдилона овоз мебароварданд, ва ҳамин ки садои карнайҳо ва санҷҳо ва дигар асбоби мусиқиро баланд карда, Парвардигорро ҳамд гуфтанд, ки Ӯ некӯст, зеро ки меҳру вафои Ӯ ҷовидонист, – он гоҳ хона, хонаи Парвардигор, аз абр пур шуд,]3 Ва ҳамаи левизодагони сароянда, яъне Ософ, Ҳеймон, Едутун, ва писаронашон, ва бародаронашон, либоси катон дар бар карда, бо санҷҳо ва барбатҳо ва удҳо ба тарафи шарқии қурбонгоҳ меистоданд, ва саду бист нафар коҳинон ҳамроҳи онҳо истода, карнай менавохтанд, z~}n|{zyyxwv.utts&rdq)poHnm kihgfezd*b-a}` _^A]][HZZmZ(YYXXAWgVUOTS QQPONiM~L KIHHhFFDMCeBA@?<<=::987O6g5Y431\/.3,*)(}'n&&%## "\!  9[4~ / f l WHrs]Ва тамоми Яҳудо аз ин қасам шод гардиданд, зеро ки бо тамоми дили худ қасам хӯрданд, ва бо тамоми иродаи худ Ӯро ҷӯё шуданд, ва Ӯ барои онҳо ёфт шуд; ва Парвардигор ба онҳо аз ҳар тараф оромӣ ато намуд.@ryВа бо овози баланд ва бонги шодмонӣ, ва бо навохтани карнайҳо ва шохҳо ба Парвардигор қасам хӯрданд.Fq Ва ҳар касе ки Парвардигор Худои Исроилро ҷӯё нашавад, аз хурд то калон, аз мард то зан бояд кушта шавад.Lp Ва паймон бастанд, ки Парвардигор Худои падарони худро бо тамоми дили худ ва бо тамоми ҷони худ ҷӯё шаванд.Zo- Ва дар он рӯз аз ғанимате ки оварда буданд, ҳафтсад гов ва ҳафт ҳазор гӯсфандро барои Парвардигор қурбонӣ карданд.n Ва дар моҳи сеюм, дар соли понздаҳуми подшоҳии Осо, дар Уршалим ҷамъ шуданд.mmS Ва тамоми Яҳудо ва Бинёмин, ва ғарибонеро, ки аз Эфроим ва Менашше ва Шимъӯн бо онҳо сокин буданд, ҷамъ кард, зеро бисёре аз Исроил ба ӯ ҳамроҳ шуда буданд, чун диданд, ки Парвардигор Худои ӯ бо ӯст.lВа ҳангоме ки Осо ин суханон ва пайғамбарии писари Ӯдиди пайғамбарро шунид, қавидил гардид ва бадиҳоро аз тамоми замини Яҳудо ва Бинёмин, ва аз шаҳрҳое ки аз кӯҳистони Эфроим гирифта буд, барҳам дод, ва қурбонгоҳи Парвардигорро, ки пеши пешайвони Парвардигор буд, аз нав барқарор кард.9kkВалекин шумо қавӣ бошед, ва бигзор дастҳотон суст нашавад, зеро ки барои корҳоятон подоше ҳаст».NjВа халқе бо халқе, ва шаҳре бо шаҳре ҷанг мекарданд, зеро ки Худо онҳоро ба ҳар навъ мусибат гирифтор месохт.vieВа дар он замонҳо барои ҳар касе ки даробаро мекард, сулҳу осоиштагӣ набуд, зеро ки бар ҳамаи сокинони заминҳо нооромии зиёде буд.EhВале дар тангии худ сӯи Парвардигор Худои Исроил баргаштанд, ва Ӯро ҷӯё шуданд, ва Ӯ барои онҳо ёфт шуд.g/Ва айёми зиёде исроилиён бе Худои ҳақ, ва бе коҳини омӯзгор, ва бе шариат буданд,@fyВа ӯ ба пешвози Осо берун омада, ба вай гуфт: «Эй Осо ва тамоми Яҳудо ва Бинёмин, маро бишнавед: Парвардигор бо шумост, вақте ки шумо бо ӯ бошед, ва агар Ӯро ҷӯё шавед, Ӯ барои шумо ёфт хоҳад шуд, вале агар Ӯро тарк кунед, Ӯ шуморо тарк хоҳад кард.^e 7Ва Рӯҳи Худо бар Азарёҳу писари Ӯдид нозил шуд.Xd)Ва хаймаҳои чорводоронро низ зарба зада, гусфандони зиёд ва шутуронро гирифта бурданд, ва ба Уршалим баргаштанд.?cwВа ҳамаи шаҳрҳои гирду пеши Ҷарорро зарба заданд, зеро ки тарси Парвардигор онҳоро фаро гирифта буд; ва ҳамаи шаҳрҳоро тороҷ карданд, зеро ки ғанимати зиёде дар онҳо буд./bW Ва Осо ва қавме ки бо ӯ буданд, онҳоро то Ҷарор таъқиб карданд, ва аз ҳабашиён он қадар фурӯ ғалтиданд, ки дигар ёрои истодагӣ надоштанд, зеро ки пеши Парвардигор ва пеши лашкари Ӯ шикаст хӯрданд. Ва ғанимати зиёде ба даст оварда шуд.5ac Ва Парвардигор ҳабашиёнро пеши Осо ва пеши Яҳудо шикаст дод, ва ҳабашиён рӯ ба гурез оварданд.b`= Ва Осо сӯи Парвардигор Худои худ дуо карда хонда, гуфт: «Парвардигоро, ҷуз Ту касе нест, ки ба камзӯр ба муқобили пурзӯр тавонад мадад расонад. Пас, эй Парвардигор Худои мо, ба мо мадад расон, зеро ки мо ба Ту таваккал кардаем, ва ба номи Ту назди ин анбӯҳ омадаем. Ту Парвардигор Худои мо ҳастӣ, нагузор, ки одамизод аз Ту зӯр барояд».1_[ Ва Осо ба пешвози ӯ берун омад, ва онҳо дар дараи Сафот назди Морешо барои ҷанг саф кашиданд.}^s Ва Зораҳи ҳабашӣ бо лашкаре ки аз милён ҳазор ҳазор сарбоз иборат буд, ва бо сесад ароба ба муқобили онҳо берун омада, ба Морешо расид._]7Ва Осо лашкаре иборат аз сипардорон ва найзаварон дошт, ки аз Яҳудо сесад ҳазор буданд, ва аз Бинёмин дусаду ҳаштод ҳазор сипардорон ва камонварон; ҳамаи инҳо мардони ҷангии далер буданд.3\_Ва ӯ ба Яҳудо гуфт: «Ин шаҳрҳоро бино кунем, ва дар гирдашон деворҳо ва бурҷҳо бо дарвозаҳо ва ғалақаҳо барпо намоем, дар сурате ки замин ҳанӯз дар ихтиёри мост, зеро ки Парвардигор Худои худро ҷӯё шудаем, – мо Ӯро ҷӯё шудем, ва Ӯ аз ҳар тараф ба мо осудагӣ ато намуд». Ва бино карданд ва муваффақият ёфтанд.#[?Ва шаҳрҳои ҳисордор дар Яҳудо бино кард, зеро ки замин оромӣ ёфта буд, ва дар он солҳо касе бо ӯ ҷанг накардааст, зеро ки Парвардигор ба ӯ осудагӣ ато намуд.ZZ-Ва аз ҳамаи шаҳрҳои Яҳудо баландиҳо ва ҳайкалҳои тимсолҳои офтобро барҳам дод; ва мамлакат дар ҳузури ӯ оромӣ ёфт.MYВа ба аҳли Яҳудо гуфт, ки Парвардигор Худои падарони худро ҷӯё бошанд, ва шариат ва аҳкомро ба амал оваранд.VX%Ва қурбонгоҳҳои бегона ва баландиҳоро барҳам дод, ва ҳайкалҳоро шикаст, ва дарахтони бути Ашераро решакан кард.#W?Ва Осо он чиро, ки дар назари Парвардигор Худо некӯ ва рост дуруст буд, ба амал овард.V }Ва Абиё бо падарони худ хобид, ва ӯро дар шаҳри Довуд дафн карданд, ва писараш Осо ба ҷои ӯ подшоҳ шуд; дар айёми ӯ замин даҳ сол оромӣ ёфт.HU Ва бақияи корҳои Абиё, ва рафтор ва гуфтори ӯ дар шарҳи эзоҳоти тафсири Иддӯи пайғамбар навишта шудааст.@Ty Вале Абиё қавӣ шуд, ва чордаҳ зан барои худ гирифт, ва бисту ду писар ва шонздаҳ духтар ба дунё овард.(SI Ва Ёробъом дар айёми Абиё дигар бақувват нашуд; ва Парвардигор ӯро зарба зад, ва ӯ мурд.CR Ва Абиё Ёробъомро дунболагирӣ таъқиб намуда, шаҳрҳои зеринро аз ӯ гирифт: Байт-Илро бо деҳоташ шаҳрҳои хурдаш, ва Ешоноро бо шаҳрҳои хурдаш, ва Эфрайинро бо шаҳрҳои хурдаш.oQW Ва банӣ Исроил он вақт мағлуб шуданд, ва банӣ Яҳудо ғолиб омаданд, зеро ки ба Парвардигор Худои падарони худ таваккал карданд.PP Ва Абиё ва қавми Ӯ ба онҳо зарбаи сахт расониданд, ва аз Исроил панҷсад ҳазор мардони баргузида кушта шуданд.O Ва банӣ Исроил аз пеши Яҳудо гурехтанд, ва Худо онҳоро ба дасташон супурд. N Ва мардуми Яҳудо бо овози баланд бонг заданд; ва чун мардуми Яҳудо бонг заданд, Худо Ёробъом ва тамоми Исроилро пеши Абиё ва Яҳудо шикаст дод.)MK Ва ҳангоме ки аҳли Яҳудо назар андохтанд, инак, ҳам аз пешашон ҷанг буд, ва ҳам аз ақибашон; ва сӯи Парвардигор фарёд карданд, ва коҳинон карнайҳоро навохтанд.gLG Вале Ёробъом дар ақибгоҳи онҳо камин ниҳод, ва лашкараш дар рӯ ба рӯи Яҳудо буданд, дар сурате ки камин дар ақиби онҳо буд.K Ва инак, ба мо Худо сардорӣ мекунад, ва коҳинони Ӯ, ва карнайҳои баландовоз, то ки ба муқобили шумо бинавозанд. Эй банӣ Исроил! Бо Парвардигор Худои падарони худ ҷанг накунед, зеро ки муваффақият нахоҳед ёфт».J Ва онҳо ҳар субҳ ва ҳар шом барои Парвардигор қурбониҳои сухтанӣ ва бухури хушбӯй месӯзонанд, ва бар мизи пок нони тақдим мегузоранд, ва чароғдони тилло ва чароғҳояшро ҳар шом дармегиронанд, зеро ки мо дастурҳои Парвардигор Худои худро риоя менамоем, ва ҳол он ки шумо Ӯро тарк кардаед.OI Валекин мо чунин нестем: Парвардигор Худои мост, ва мо Ӯро тарк накардаем, ва коҳинон, писарони Ҳорун, хизмати Парвардигорро ба ҷо меоваранд, ва левизодагон бо кори худ машғуланд.RH Шумо, охир, коҳинони Парвардигорро, яъне писарони Ҳорун ва левизодагонро, бадар рондед, ва барои худ коҳинонро мисли қавмҳои кишварҳо таъин намудед: ҳар кӣ омада, бо як гӯсолаи нар ва ҳафт қӯчқор худро тақдис намояд, барои худоёни сохта коҳин мешавад.4Ga Ва алҳол шумо гумон мекунед, ки ба муқобили подшоҳии Парвардигор, ки дар дасти писарони Довуд аст, метавонед истодагӣ намоед, ва шумо анбӯҳи бузурге ҳастед, ва гӯсолаҳои тиллое ки Ёробъом барои шумо худо гардонидааст, бо шумо мебошад.kFO Ва мардуми ҳеҷу пуч, шахсони нобакор дар гирди ӯ ҷамъ шуда, бар Раҳабъом писари Сулаймон ғолиб омаданд, дар сурате ки Раҳабъом ҷавон ва нармдил буда, ба муқобили онҳо натавонист истодагӣ намояд.RE Вале Ёробъом писари Набот, ки навкари Сулаймон писари Довуд буд, бархоста, ба муқобили хоҷаи худ исён бардошт. D Шуморо лозим аст бидонед, ки Парвардигор Худои Исроил подшоҳии Исроилро ба Довуд ва писаронаш бо паймони намакин ба таври ҷовидона додааст.dCA Ва Абиё бар кӯҳи Самораим, ки дар кӯҳистони Эфроим воқеъ аст, бархоста гуфт: «Маро бишнавед, эй Ёробъом ва тамоми Исроил!]B3 Ва Абиё лашкари ҷанговарони ҷасурро иборат аз чорсад ҳазор мардони баргузида барои ҷанг орост; вале Ёробъом бо ҳаштсад ҳазор ҷанговарони далери баргузида ба муқобили ӯ ба ҷанг баромад.lAQ Се сол ӯ дар Уршалим подшоҳӣ кард; ва номи модараш Микоёҳу духтари Уриил, аз Ҷибъо, буд; ва дар миёни Абиё ва Ёробъом ҷанг буд.{@ q Дар соли ҳаждаҳуми подшоҳии Ёробъом Абиё бар Яҳудо подшоҳ шуд.G? Ва Раҳабъом бо падарони худ хобид, ва дар шаҳри Довуд дафн карда шуд; ва писараш Абиё ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.P> Ва корҳои Раҳабъом, аз аввал то охир, дар навиштаҳои Шамаъёи пайғамбар ва Иддӯи ғайбдон дар қисми насабномаҳо навишта шудааст; ва дар миёни Раҳабъом ва Ёробъом ҳама вақт ҷанг буд.3=_ Ва ӯ корҳои бад кард, зеро дили худро ба он моил нагардонида буд, ки толиби Парвардигор бошад.<) Ва подшоҳ Раҳабъом дар Уршалим қувват гирифта, подшоҳӣ кард; дар вақти подшоҳ шуданаш Раҳабъом чилу яксола буд, ва ҳафдаҳ сол дар Уршалим подшоҳӣ кард, – дар шаҳре ки Парвардигор аз ҳамаи сибтҳои Исроил баргузидааст, то ки номи Худро дар он ҷойгир созад. Ва номи модари ӯ Наамои аммӯнӣ буд.{;o Ва ҳангоме ки ӯ гардан фуровард, хашми Парвардигор аз ӯ баргашта, ӯро тамоман нобуд накард; ва дар Яҳудо низ корҳои нек ба вуҷуд омад.: Ва ҳар бор, ки подшоҳ ба хонаи Парвардигор мерафт, шотирон омада, онҳоро мебардоштанд, ва баъд онҳоро ба ҳуҷраи шотирон бармегардониданд.|9q Ва подшоҳ Раҳабъом ба ҷои онҳо сипарҳои мисин сохта, ба дасти сардорони шотироне ки дари хонаи подшоҳро нигаҳбонӣ мекарданд, супурд.J8 Ва Шишақ, подшоҳи Миср, ба Уршалим баромада, ганҷҳои хонаи Парвардигор ва ганҷҳои хонаи подшоҳро гирифт, – ҳамаашро гирифт; ва сипарҳои тиллоеро, ки Сулаймон сохта буд, гирифт.d7A Аммо онҳо хизматгорони вай хоҳанд шуд, то бидонанд, ки хизмати Ман чӣ гуна аст, ва хизмати подшоҳиҳои замин чӣ гуна аст».?6w Ва чун Парвардигор дид, ки онҳо гардан фуроварданд, сухани Парвардигор бар Шамаъё нозил шуда, гуфт: «Онҳо гардан фуроварданд, онҳоро нобуд нахоҳам кард; ва онҳоро қисман раҳо хоҳам кард, ва ғазаби Ман бар Уршалим бо дасти Шишақ нахоҳад рехт.#5? Ва сарварони Исроил ва подшоҳ гардан фуроварда, гуфтанд: «Парвардигор росткор аст!»-4S Ва Шамаъёи пайғамбар пеши Раҳабъом ва сарварони Яҳудо, ки аз тарси Шишақ дар Уршалим ҷамъ шуда буданд, омада, ба онҳо гуфт: «Парвардигор чунин мегӯяд: 'Шумо Маро тарк кардед, пас Ман низ шуморо тарк карда, ба дасти Шишақ супурдаам'».x3i Ва шаҳрҳои ҳисордори Яҳудоро забт карда, назди Уршалим омад.2 Бо ҳазору дусад ароба ва шаст ҳазор саворагон; ва қавме ки бо ӯ аз Миср омада буданд, яъне лубиён, суккиён ва ҳабашиён, сону шумор надоштанд;%1C Ва дар соли панҷуми подшоҳии Раҳабъом чунин воқеъ шуд, ки Шишақ, подшоҳи Миср, ба муқобили Уршалим баромад, – зеро ки онҳо ба Парвардигор осӣ шуда буданд, –p0 [ Ва ҳангоме ки подшоҳии Раҳабъом пойдор гардида, қувват гирифт, ӯ шариати Парвардигорро тарк кард, ва тамоми Исроил бо ӯ буданд.o/W Ва хирадмандона амал намуда, ҳамаи писаронашро ба ҳамаи заминҳои Яҳудо ва Бинёмин, ба ҳамаи шаҳрҳои ҳисордор фиристод, ва барояшон таъминоти нафақаи калон таъин намуд, ва занони бисёр пайдо кард.g.G Ва Раҳабъом Абиё писари Маакоро сардор таъин кард, то ки бар бародаронаш раис бошад, зеро ки ният дошт вайро подшоҳ созад.e-C Ва Раҳабъом Маако духтари Абшолӯмро аз ҳамаи занон ва сурриягони худ зиёдтар дӯст медошт, зеро ки ҳаждаҳ зан гирифта буд, ва шаст суррия дошт; ва бисту ҳашт писар ва шаст духтар ба дунё овард.A,{ Ва баъд аз вай Маако духтари Абшолӯмро гирифт, ва вай барои ӯ Абиё ва Аттай ва Зизо ва Шелӯмитро зоид.j+M Ва вай барои ӯ писарон: Еуш ва Шамарё ва Зоҳамро зоид.\*1 Ва Раҳабъом Моҳалатро ба занӣ гирифт, ки вай духтари Еримӯт писари Довуд ва Абиҳаил духтари Элиоб писари Йисой буд.8)i Ва онҳо подшоҳии Яҳудоро мустаҳкам карданд, ва Раҳабъом писари Сулаймонро се сол дастгирӣ карданд тақвият доданд, зеро ки се сол бо роҳи Довуд ва Сулаймон мерафтанд.t(a Ва аз қафои левизодагон аз ҳамаи сибтҳои Исроил касоне ки дили худро толиби Парвардигор Худои Исроил гардонида буданд, ба Уршалим омаданд, то ки барои Парвардигор Худои падарони худ қурбонӣ кунанд.3'_ Ва барои худ коҳинонро аз баҳри баландиҳо ва нарбузҳо ва гӯсолаҳое ки сохта буд, таъин намуд.V&% Зеро ки левизодагон атрофи шаҳрҳо ва дороии моликияти мулкҳои худро тарк карда, ба Яҳудо ва Уршалим омаданд, чунки Ёробъом бо писаронаш онҳоро аз каҳонати Парвардигор дур карда буд,:%m Ва коҳинон ва левизодагоне ки дар тамоми Исроил буданд, аз тамоми ҳудуди худ назди ӯ ҷамъ шуданд,V$% Ва ба ҳар шаҳр сипарҳо ва найзаҳо дода, онҳоро бағоят мустаҳкам намуд. Ва Яҳудо ва Бинёмин дар ихтиёри ӯ монданд.4#a Ва ҳисорҳоро мустаҳкам карда, дар онҳо волиён ва захираҳои хӯрокворӣ ва равған ва май гузошт.1"[ Ва Соръо, ва Аёлӯн, ва Ҳебрӯнро бино кард, ки шаҳрҳои ҳисордор дар Яҳудо ва Бинёмин мебошанд.?!y Ва Адуроим, ва Лохиш, ва Азиқо,5 e Ва Ҷат, ва Морешо, ва Зиф,B Ва Байт-Сур, ва Сӯкӯ, ва Адуллом,B Ва Байт-Лаҳм, ва Эйтом, ва Тақӯо, Ва Раҳабъом дар Уршалим сокин шуд; ва шаҳрҳои ҳисордор дар Яҳудо бино кард;4a 'Парвардигор чунин мегӯяд: набароед ва бо бародарони худ ҷанг накунед! Ҳар яке ба хонаи худ баргардед, зеро ки ин аз ҷониби Ман шудааст'». Ва онҳо ба сухани Парвардигор гӯш доданд, ва аз сафари ҷангии рафтан ба зидди Ёробъом баргаштанд.I «Ба Раҳабъом писари Сулаймон, подшоҳи Яҳудо, ва ба тамоми Исроил, ки дар Яҳудо ва Бинёмин мебошанд, бигӯй:q[ Ва сухани Худо бар Шамаъёҳу, марди Худо, нозил шуда, гуфт:I Ва Раҳабъом ба Уршалим омада, аз хонадони Яҳудо ва Бинёмин саду ҳаштод ҳазор ҷанговарони баргузидаро ҷамъ овард, то ки бо Исроил ҷанг карда, подшоҳиро ба Раҳабъом баргардонад. Ва Исроил ба зидди хонадони Довуд балво карданд, ки то имрӯз давом дорад.Y+ Ва подшоҳ Раҳабъом Ҳадӯромро, ки сардори хироҷ буд, фиристод, вале банӣ Исроил ӯро сангборон карданд, ва ӯ мурд; ва подшоҳ Раҳабъом шитобон ба ароба савор шуд, то ки ба Уршалим бигрезад.,Q Вале бар он банӣ Исроил, ки дар шаҳрҳои Яҳудо истиқомат доштанд, Раҳабъом подшоҳӣ мекард.yk Ва тамоми Исроил диданд, ки подшоҳ ба онҳо гӯш надод, ва қавм ба подшоҳ ҷавоб гардонида, гуфтанд: «На ҳиссаест моро дар Довуд, ва на меросе дар писари Йисой. Эй Исроил, ба хаймаҳои худ биравед! Эй Довуд, акнун дар фикри хонаи худ бош!» Ва тамоми Исроил ба хаймаҳои худ рафтанд.L Ва подшоҳ ба қавм гӯш надод, зеро ки ин аз ҷониби Худо насиб шуда буд, то ки Парвардигор сухани Худро, ки ба воситаи Аҳиёи шилӯнӣ ба Ёробъом писари Набот гуфта буд, ба амал оварад.lQ Ва мувофиқи машварати ҷавонон ба онҳо гуфт: «Падарам юғи шуморо вазнин карда буд, вале ман онро боз ҳам вазнинтар хоҳам кард; падарам шуморо бо тозиёнаҳо ҷазо медод, вале ман – бо нешҳои каждум».'G Ва подшоҳ ба онҳо ҷавоби сахт гардонид; ва подшоҳ Раҳабъом машварати пиронро рад кард.w Ва Ёробъом ва тамоми қавм дар рӯзи сеюм назди Раҳабъом омаданд, чунон ки подшоҳ сухан ронда, гуфта буд: «Дар рӯзи сеюм назди ман биёед».b= Ва алҳол, падарам юғи вазнине бар шумо ниҳода буд, вале ман юғи шуморо боз ҳам вазнинтар хоҳам кард; падарам шуморо бо тозиёнаҳо ҷазо медод, вале ман шуморо бо нешҳои каждум ҷазо хоҳам дод'».W' Ва он ҷавонон, ки бо ӯ калон шуда буданд, ба ӯ сухан ронда, гуфтанд: «Ба ин қавме ки ба ту сухан ронда, гуфтаанд: 'Падарат юғи моро вазнин карда буд, вале ту онро барои мо сабук гардон', – ту ба онҳо чунин бигӯ: 'Ангушти хурди ман аз камари падарам ғафстар аст;0Y Ва ба онҳо гуфт: «Шумо чӣ маслиҳат медиҳед, то ки ба ин қавм ҷавоб гардонам, ки онҳо ба ман сухан ронда, гуфтанд: 'Юғеро, ки падарат бар мо ниҳода буд, сабук гардон'?»} s Вале ӯ машваратеро, ки пирон ба ӯ доданд, рад намуд, ва аз ҷавононе ки бо ӯ калон шуда буданд ва ба ҳузураш меистоданд, машварат пурсид,6 e Ва онҳо ба ӯ сухан ронда, гуфтанд: «Агар ту ба ин қавм меҳрубон бошӣ ва дилашонро ба даст оварӣ, ва ба онҳо суханони нек гӯӣ, онҳо тамоми айём бандагони ту хоҳанд буд».V % Ва подшоҳ Раҳабъом аз пироне ки ба ҳузури падараш Сулаймон, дар вақти зинда будани вай, меистоданд, машварат пурсида, гуфт: «Шумо чӣ маслиҳат медиҳед, то ки ба ин қавм ҷавоб гардонам?»  Ва ӯ ба онҳо гуфт: «Баъд аз се рӯз назди ман биёед». Ва қавм рафтанд.7 g «Падарат юғи моро вазнин карда буд, вале ту алҳол хизмати сахти падарат ва юғи вазнини вайро, ки бар мо ниҳода буд, сабук гардон, ва мо хизмати туро ба ҷо хоҳем овард».>u Ва фиристода, ӯро хонданд; ва Ёробъом ва тамоми Исроил омаданд, ва ба Раҳабъом сухан ронда, гуфтанд:nU Ва ҳангоме ки Ёробъом инро шунид, – ва ӯ дар Миср буд, чунки аз пеши подшоҳ Сулаймон гурехта буд, – ва Ёробъом аз Миср баргашт., S Ва Раҳабъом ба Шакем рафт, зеро ки тамоми Исроил ба Шакем омаданд, то ки ӯро подшоҳ кунанд.b= Ва Сулаймон бо падарони худ хобид, ва ӯро дар шаҳри падараш Довуд дафн карданд; ва писараш Раҳабъом ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.}s Ва Сулаймон чил сол дар Уршалим бар тамоми Исроил подшоҳӣ кард.[/ Ва бақияи корҳои Сулаймон, аз аввал то охир, дар навиштаҳои Нотони пайғамбар, ва дар пайғамбарии Аҳиёи шилӯнӣ, ва дар рӯъёи Еъдӯи ғайбдон дар ҳаққи Ёробъом писари Набот навишта шудааст. Ва аспонро барои Сулаймон аз Миср ва аз ҳамаи кишварҳо меоварданд.y Ва подшоҳ нуқраро дар Уршалим ба сангҳои кӯча баробар гардонид, ва чӯби арзро ба чӯби тутанҷир, ки дар пастӣ бисёр мерӯяд, баробар сохт.(I Ва ӯ бар ҳамаи подшоҳон аз дарё то замини фалиштиён ва то сарҳади Миср ҳукмронӣ мекард.$A Ва Сулаймон чор ҳазор охур барои аспон ва аробаҳо, ва дувоздаҳ ҳазор саворагон дошт, ва онҳоро дар шаҳрҳои аробаҳо ва назди подшоҳ дар Уршалим ҷойгир кард.i~K Ва онҳо ҳар яке ҳадияи худро: колои нуқра ва колои тилло, ва либос, аслиҳа ва атриёт, аспон ва хачирон сол ба сол меоварданд.Z}- Ва ҳамаи подшоҳони рӯи замин толиби дидори Сулаймон буданд, то ҳикматеро, ки Худо дар дили ӯ ниҳода буд, бишнаванд.3|_ Ва подшоҳ Сулаймон аз ҷиҳати сарват ва ҳикмат аз ҳамаи подшоҳони рӯи замин бузургтар гардид.C{ Зеро подшоҳ киштиҳо дошт, ки бо навкарони Ҳуром ба Таршиш мерафт; дар се сол як дафъа киштиҳои таршишӣ омада, тилло ва нуқра, устухони фил ва маймунҳо ва товусҳо меоварданд.Gz Ва ҳамаи зарфҳои нӯшидании подшоҳ Сулаймон аз тилло буд, ва ҳамаи зарфҳои хонаи ҷангали Лубнон аз зари холис буд; аз нуқра чизе набуд: он дар айёми Сулаймон ҳеҷ арзише надошт. sF~}||{Nz-xwwut&rqHp-oznJml:kjihggf dcbas`_^^/]=\[ZZxYW~VULTRtQPQO/N LzKJMIgH G#EDCBA@k?>=< s7qM ) mG-FRf!Аммо баландиҳо барҳам дода нашуданд, ва қавм ҳанӯз дилҳои худро сӯи Худои падарони худ равона накарда буданд.Xe) Ва бо роҳи падари худ Осо рафтор намуд, ва аз он дур нашуда, он чи дар назари Парвардигор мақбул буд, ба амал овард.1d[Ва Еҳӯшофот бар Яҳудо подшоҳӣ кард; дар вақти подшоҳ шуданаш сию панҷсола буд, ва бисту панҷ сол дар Уршалим подшоҳӣ кард, ва номи модараш Азубо духтари Шилҳӣ буд.c#Ва мамлакати Еҳӯшофот осуда шуд, ва Худои ӯ ба ӯ аз ҳар тараф оромӣ ато намуд.^b5Ва тарси Худо ҳамаи подшоҳиҳои кишварҳоро фаро гирифт, чун шуниданд, ки Парвардигор бо душманони Исроил ҷангидааст.a/Ва дар Уршалим бо барбатҳо ва удҳо ва карнайҳо назди хонаи Парвардигор омаданд."`=Ва тамоми мардуми Яҳудо ва Уршалим бо сардории Еҳӯшофот бо шодмонӣ ба Уршалим баргаштанд, зеро ки Парвардигор онҳоро бар душманонашон шод гардонида буд.?_wВа дар рӯзи чорум дар водии Баракат ҷамъ шуданд, зеро ки дар он ҷо Парвардигорро муборак хонданд; бинобар ин номи он маконро водии Баракат ниҳоданд, ки то имрӯз чунин аст.j^MВа Еҳӯшофот бо қавми худ барои гирифтани ғанимати онҳо омад, ва назди онҳо молу мулк ва сару либос ва чизҳои гаронбаҳои зиёде ёфтанд, ва барои худ он қадар гирифтанд, ки ёрои бардошта бурдан надоштанд, ва се рӯз онҳо ғаниматро мегирифтанд, зеро ки бағоят бисёр буд.]Ва ҳангоме ки аҳли Яҳудо ба дидбонгоҳи биёбон расида, ба он анбӯҳ назар андохтанд, инак, ҷасадҳои мурда бар замин хобидааст, ва халосшудае нест..\UВа банӣ Аммӯн ва Мӯоб бар сокинони кӯҳи Сеир бархоста, онҳоро несту нобуд карданд, ва ҳангоме ки кори сокинони Сеирро тамом карданд, якдигарро куштан гирифтанд.B[}Ва ҳангоме ки онҳо ба сурудан ва ҳамд гуфтан шурӯъ карданд, Парвардигор бар банӣ Аммӯн, Мӯоб ва аҳли кӯҳи Сеир, ки ба Яҳудо омада буданд, камин ниҳод, ва онҳо шикаст хӯрданд;@ZyВа бо қавм машварат карда, сарояндагонро таъин намуд, то ки пешопеши мусаллаҳон аслиҳадорон берун рафта, дар шаъни Парвардигор бисароянд ва ҳашамати покиро ситоиш карда, бигӯянд: «Парвардигорро ҳамд гӯед, зеро ки меҳру вафои Ӯ ҷовидонист!»Y{Ва бомдодон бархоста, сӯи биёбони Тақӯо берун омаданд; ва ҳангоме ки берун меомаданд, Еҳӯшофот биистод ва гуфт: «Маро бишнавед, эй аҳли Яҳудо ва сокинони Уршалим! Ба Парвардигор Худои худ бовар кунед ва амин устувор хоҳед буд, ба пайғамбарони Ӯ бовар кунед, ва комёб хоҳед шуд».XВа левизодагон аз банӣ қаҳотиён ва аз банӣ қӯраҳиён бархостанд, то ки дар ҳаққи Парвардигор Худои Исроил бо овози бағоят баланд ҳамду сано гӯянд.WВа Еҳӯшофот рӯ ба замин афтод, ва тамоми аҳли Яҳудо ва сокинони Уршалим ба ҳузури Парвардигор афтоданд, то ки ба Парвардигор саҷда баранд.*VMДар ин ҷанг шумо нахоҳед ҷангид; шумо, эй Яҳудо ва Уршалим, бархоста биистед, ва наҷоти Парвардигорро, ки бо шумо хоҳад буд, бубинед! Натарсед ва ҳаросон нашавед! Фардо ба муқобили онҳо берун оед, ва Парвардигор бо шумо хоҳад буд'».jUMФардо бар онҳо фуруд оед: инак, онҳо ба баландии Сис мебароянд, ва шумо онҳоро дар охири водӣ, назди биёбони Яруил хоҳед ёфт.T/Ва ӯ гуфт: «Гӯш андозед, эй тамоми Яҳудо ва сокинони Уршалим ва подшоҳ Еҳӯшофот! Парвардигор ба шумо чунин мегӯяд: 'Шумо аз ин анбӯҳи бузург натарсед ва ҳаросон нашавед, зеро ки ин ҷанг аз они шумо нест, балки аз они Худост. S9Ва Яҳазиил писари Закарёҳу, писари Баноё, писари Яиил, писари Маттанёи левизода, ки аз банӣ Ософ буд, – бар ӯ Рӯҳи Парвардигор дар миёни ҷамоат нозил шуд,BR} Ва тамоми аҳли Яҳудо ба ҳузури Парвардигор истода буданд, низ кӯдаконашон, занонашон ва писаронашон.\Q1 Эй Худои мо! Худат онҳоро доварӣ намо, зеро мо қувват надорем, ки пеши анбӯҳи бузурге ки ба муқобили мо меоянд, истодагӣ намоем, ва мо намедонем чӣ кор кунем, балки чашмони мо ба сӯи Туст».XP) Инак, онҳо подоши инро ба мо медиҳанд, яъне мехоҳанд, ки омада, моро аз меросе ки ба соҳибии мо додаӣ, бадар ронанд.O# Ва алҳол, инак, банӣ Аммӯн ва Мӯоб ва кӯҳи Сеир, ки Ту ба Исроил, вақте ки аз замини Миср меомаданд, иҷозат надодӣ, ки аз кишварҳои онҳо гузаранд, бинобар ин аз пеши онҳо давр зада гузашта, онҳоро несту нобуд накарданд, –N 'Агар мусибате, шамшери ҷазодиҳандае, ё вабо ва гуруснагӣ бар мо биёяд, мо пеши ин хона ва пеши Ту, – чунки номи Ту дар ин хона аст, – биистем ва сӯи Ту дар тангии худ зорӣ намоем, ва Ту ҷавоб дода, наҷот хоҳӣ дод'.$MAВа онҳо дар он сокин шуданд, ва барои Ту покгоҳе ба номи Ту дар он бино карда, гуфтанд:LТу, охир, эй Худои мо, сокинони ин заминро аз пеши қавми Худ Исроил бадар рондаӣ, ва онро ба насли дӯсти Худ Иброҳим ба таври ҷовидона додаӣ.KГуфт: «Эй Парвардигор Худои падарони мо! Ту, охир, Худо дар осмон ҳастӣ, ва Ту бар ҳамаи мамлакатҳои қавмҳо подшоҳӣ мекунӣ, ва қувват ва тавоноӣ иқтидор дар дасти Туст, ва касе нест, ки тавонад пеши Ту истодагӣ намояд.3J_Ва Еҳӯшофот дар миёни ҷамоати Яҳудо ва Уршалим, дар хонаи Парвардигор, пеши саҳни нав истода,|IqВа аҳли Яҳудо ҷамъ шуданд, то ки аз Парвардигор мадад пурсанд; аз ҳамаи шаҳрҳои Яҳудо низ омаданд, то ки аз Парвардигор мадад пурсанд.FHВа Еҳӯшофот ба ҳарос афтод, ва ба мадади Парвардигор рӯй овард, ва дар тамоми Яҳудо рӯзадорӣ эълон кард.^G5Ва баъзе назди Еҳӯшофот омаданд ва хабар дода, гуфтанд: «Анбӯҳи бузурге аз он тарафи баҳр, аз Арам ба муқобили ту меоянд, ва инак, онҳо ба Ҳасасӯн-Томор, ки ҳамон Айн-Ҷадӣ бошад, расидаанд».lF SВа баъд аз он чунин воқеъ шуд, ки банӣ Мӯоб ва банӣ Аммӯн, ва бо онҳо баъзе аз маӯниён ба муқобили Еҳӯшофот барои ҷанг омаданд.]E3 Ва инак, Амарёҳуи саркоҳин бар сари шумо дар ҳар кори Парвардигор аст, ва Забадёҳу писари Исмоил, ки раиси хонадони Яҳудо мебошад, – дар ҳар кори подшоҳ аст, ва нозирони левизода пеши шумоянд; пас, қавӣ бошед ва амал кунед, ва Парвардигор бо некон хоҳад буд».oDW Ва дар ҳар даъвое ки аз ҷониби бародарони шумо, ки дар шаҳрҳои худ истиқомат доранд, пеши шумо меояд, – хоҳ оид ба хунрезӣ, хоҳ оид ба шариат, ва аҳком, ва фароиз, ва дастурҳо бошад, – онҳоро огоҳ намоед, то ки пеши Парвардигор гуноҳкор нашаванд, ва бар шумо ва бар бародарони шумо ғазаб наояд; чунин амал кунед, ва шумо гуноҳкор нахоҳед шуд.+CO Ва ба онҳо фармуда, гуфт: «Дар тарси Парвардигор, бо бовар ва дили комил чунин амал кунед,BB}Ва дар Уршалим низ Еҳӯшофот аз левизодагон ва коҳинон ва аз сардорони хонаводаҳои Исроил баҳри доварии Парвардигор ва муҳокимаи даъвоҳо гузошт; ва ба Уршалим баргаштанд.A-Ва алҳол, бигзор тарси Парвардигор бар шумо бошад. Эҳтиёткорона амал намоед, зеро ки назди Парвардигор Худои мо беинсофӣ ва рӯбинӣ ва порахӯрӣ нест».8@iВа ба доварон гуфт: «Диққат диҳед, ки шумо чӣ гуна амал мекунед, зеро ки на барои одам доварӣ менамоед, балки барои Парвардигор; ва дар амали доварӣ Ӯ бо шумо хоҳад буд. ?Ва доваронро дар мамлакат, дар ҳамаи шаҳрҳои Яҳудо, шаҳр ба шаҳр, гузошт.#>?Ва Еҳӯшофот дар Уршалим сокин гардида, аз нав назди қавм аз Беэр-Шобаъ то кӯҳи Эфроим берун омад, ва онҳоро сӯи Парвардигор Худои падаронашон баргардонид.y=kАммо дар ту корҳои нек низ ёфт шудааст, чунки Ашераҳоро аз замин нест кардаӣ, ва дили худро моили он гардонидаӣ, ки Худоро ҷӯё бошӣ».)<KВа Еҳу писари Ҳанонии ғайбдон ба пешвози ӯ берун омад, ва ба подшоҳ Еҳӯшофот гуфт: «Оё мебоист, ки ту ба бадкоре ёварӣ намоӣ, ва душманони Парвардигорро дӯст дорӣ? Аз ин сабаб бар ту ғазабе аз ҷониби Парвардигор ба вуҷуд омадааст. ; Ва Еҳӯшофот, подшоҳи Яҳудо, ба хонаи худ ба Уршалим ба саломатӣ баргашт.-:S"Ва дар он рӯз ҷанг авҷ гирифт, ва подшоҳи Исроилро дар аробааш дар рӯ ба рӯи арамиён то бегоҳирӯзӣ ба по хезонида нигоҳ доштанд, ва дар вақти ғуруби офтоб ӯ мурд.}9s!Ва касе зеҳи камонашро тасодуфан кашида, подшоҳи Исроилро аз миёни пайвандҳои зиреҳаш зад; ва ӯ ба аробакаши худ гуфт: «Ҷилавро гардонида, маро аз майдони ҷанг берун барор, зеро ки захмдор маҷрӯҳ шудаам».8 Ва чун сардорони аробаҳо диданд, ки ӯ подшоҳи Исроил нест, аз ӯ дур шуданд.7Ва ҳангоме ки сардорони аробаҳо Еҳӯшофотро диданд, гуфтанд: «Подшоҳи Исроил ҳамин аст». Ва ӯро иҳота намуданд, то ки бо ӯ ҷанг кунанд. Ва Еҳӯшофот фарёд зад, ва Парвардигор ба ӯ мадад кард, ва Худо онҳоро аз ӯ дур сохт.m6SВа подшоҳи Арам ба сардорони аробаҳояш фармуда, гуфт: «На бо хурде ва на бо калоне, балки танҳо бо подшоҳи Исроил ҷанг кунед».85iВа подшоҳи Исроил ба Еҳӯшофот гуфт: «Ман либоси дигар пӯшида, ба ҷанг медароям, валекин ту либоси худро бипӯш». Ва подшоҳи Исроил либоси дигар пӯшида, ба ҷанг даромад. 4 Ва подшоҳи Исроил ва Еҳӯшофот, подшоҳи Яҳудо, ба Ромӯт-Ҷилъод рафтанд.w3gВа Микойҳу гуфт: «Агар ту ба саломатӣ баргардӣ, Парвардигор ба воситаи ман сухан нагуфта бошад». Ва гуфт: «Бишнавед, ҳамаи қавмҳо!»2}Ва бигӯед: 'Подшоҳ чунин мегӯяд: инро дар зиндон биандозед, ва нони кам ва оби кам вайро бихӯронед, то даме ки ман ба саломатӣ баргардам'».S1Ва подшоҳи Исроил гуфт: «Микойҳуро бигиред, ва ӯро назди Амӯн, ҳокими шаҳр, ва Йӯош, писари подшоҳ, баргардонед,50cВа Микойҳу гуфт: «Инак, дар он рӯзе ки ту ба ҳуҷраи дохилӣ даромада пинҳон шавӣ, инро хоҳӣ дид».!/;Ва Сидқиёҳу писари Канъона наздик омада, Микойҳуро як торсакӣ зад ва гуфт: «Бо кадом роҳ Рӯҳи Парвардигор аз ман ба ту гузаштааст, то ки бо ту сухан гӯяд?».yВа инак, алҳол Парвардигор рӯҳи дурӯғгӯе дар даҳони ин пайғамбарони ту гузоштааст; вале Парвардигор дар ҳаққи ту сухани бад гуфтааст».G-Вай гуфт: 'Ман берун омада, рӯҳи дурӯғгӯе дар даҳони тамоми пайғамбарони ӯ мегардам'. Ва Ӯ гуфт: 'Ту розӣ хоҳӣ кард ва низ муваффақият хоҳӣ ёфт; пас берун омада, чунин амал намо'.],3Ва рӯҳе берун омада, ба ҳузури Парвардигор истод ва гуфт: 'Ман ӯро розӣ мекунам'. Ва Парвардигор ба вай гуфт: 'Чӣ гуна?'+/Ва Парвардигор гуфт: 'Кист, ки Аҳъоб, подшоҳи Исроилро розӣ кунад, то ки вай ба Ромӯт-Ҷилъод рафта, фурӯ ғалтад?' Яке ин тавр гуфт, ва дигаре он тавр гуфт.@*yВа ӯ гуфт: «Пас, сухани Парвардигорро бишнавед: ман Парвардигорро бар тахти Худ нишаста дидам, ва тамоми лашкари осмон* ба тарафи рости Ӯ ва ба тарафи чапи Ӯ истода буданд.e)CВа подшоҳи Исроил ба Еҳӯшофот гуфт: «Оё ба ту нагуфтам, ки вай дар ҳаққи ман ба хубӣ пайғамбарӣ намекунад, балки ба бадӣ?»W('Ва ӯ гуфт: «Тамоми Исроилро мисли рамае ки чӯпон надорад, бар кӯҳҳо пароканда дидам. Ва Парвардигор гуфт: 'Инҳо соҳиб надоранд, пас бигзор ҳар яке ба хонаи худ ба саломатӣ баргарданд'».b'=Ва подшоҳ ба ӯ гуфт: «Чанд маротиба ман туро қасам бидиҳам, ки ба номи Парвардигор, ғайр аз он чи рост аст, ба ман нагӯй?»m&SВа ӯ назди подшоҳ омад, ва подшоҳ ба ӯ гуфт: «Эй Микойҳу, оё ба Ромӯт-Ҷилъод барои ҷанг биравем, ё ки худро боздорам?» Ва ӯ гуфт: «Биравед ва комёб шавед, чунки онҳо ба дасти шумо супурда хоҳанд шуд».8%i Ва Микойҳу гуфт: «Қасам ба ҳаёти Парвардигор, ки он чи Худоям ба ман бигӯяд, ҳамонро хоҳам гуфт».$ Ва қосиде ки барои хондани Микойҳу рафта буд, ба вай сухан ронда, гуфт: «Инак, пайғамбарон бо як овоз суханони хуб дар ҳаққи подшоҳ мегӯянд; бигзор сухани ту низ мисли яке аз онҳо бошад, яъне ту ҳам сухани хуб бигӯй».#5 Ва тамоми пайғамбарон ҳамин тавр пайғамбарӣ карда, мегуфтанд: «Ба Ромӯт-Ҷилод бирав ва комёб шав, чунки Парвардигор онро ба дасти подшоҳ хоҳад супурд»."5 Ва Сидқиёҳу писари Канъона шохҳои оҳанин барои худ сохта, гуфт: «Парвардигор чунин мегӯяд: 'Арамиёнро бо инҳо шох хоҳӣ зад, то ки тамоман нобуд шаванд'».z!m Ва подшоҳи Исроил ва Еҳӯшофот, подшоҳи Яҳудо, ҳар яке либосҳои худро пӯшида, бар тахти худ дар майдони даҳани дарвозаи Сомария нишаста буданд, ва тамоми пайғамбарон ба ҳузури онҳо пайғамбарӣ мекарданд.! ;Ва подшоҳи Исроил як хоҷасароро хонда, гуфт: «Микойҳу писари Йимлоро ба зудӣ биёр».(IВа подшоҳи Исроил ба Еҳӯшофот гуфт: «Боз як мард ҳаст, ки ба воситаи вай аз Парвардигор пурсидан мумкин аст, вале ман аз вай нафрат дорам, зеро ки вай дар ҳаққи ман ба хубӣ пайғамбарӣ намекунад, балки тамоми умри худ ба бадӣ; вай Микойҳу писари Йимло мебошад». Ва Еҳӯшофот гуфт: «Подшоҳ чунин нагӯяд».(IВа Еҳӯшофот гуфт: «Оё дар ин ҷо боз пайғамбари Парвардигор нест, то ки аз вай бипурсем?» Ва подшоҳи Исроил пайғамбаронро, ки чорсад нафар буданд, ҷамъ карда, ба онҳо гуфт: «Оё ба Ромӯт-Ҷилъод барои ҷанг биравем, ё ки худро боздорам?» Ва онҳо гуфтанд: «Бирав, ва Худо онро ба дасти подшоҳ хоҳад супурд»."=Ва Еҳӯшофот ба подшоҳи Исроил гуфт: «Лутфан, ту имрӯз сухани Парвардигорро бипурс».#Ва Аҳъоб, подшоҳи Исроил, ба Еҳӯшофот, подшоҳи Яҳудо, гуфт: «Оё бо ман ба Ромӯт-Ҷилъод меравӣ?» Ва ӯ ба вай гуфт: «Чунон ки туӣ, ончунон манам, ва чунон ки қавми туанд, ончунон қавми мананд, ва ман бо ту ба ҷанг хоҳам рафт».]3Ва баъд аз чанд сол назди Аҳъоб ба Сомария фуруд омад, ва Аҳъоб барои ӯ ва барои қавме ки ҳамроҳаш буданд, гӯсфандон ва говони бисёре забҳ кард, ва ӯро барангехт, ки ба Ромӯт-Ҷилъод барояд. Ва Еҳӯшофот сарват ва шавкати зиёде дошт; ва бо Аҳъоб хешованд шуд.c?Инҳо хизмати подшоҳро ба ҷо меоварданд, ғайр аз онҳое ки подшоҳ дар шаҳрҳои ҳисордор дар тамоми Яҳудо ҷойгир карда буд.#?Ва дар паҳлуи ӯ Еҳӯзобод буд, ва бо вай саду ҳаштод ҳазор мардони омодаи ҷанг буданд.-SВа аз Бинёмин Элёдои марди ҷангӣ буд, ва бо ӯ дусад ҳазор камонварон ва сипардорон буданд.nUВа дар паҳлуи вай Амасё писари Зикрӣ буд, ки худро барои Парвардигор назр* карда буд, ва бо ӯ дусад ҳазор мардони ҷангӣ буданд.5Ва дар паҳлуи ӯ Еҳӯҳонони сарвар буд, ва бо вай дусаду ҳаштод ҳазор сарбоз буданд.{oВа ин аст шумораи онҳо аз рӯи хонаводаҳошон: аз Яҳудо мириҳазорҳо, ки сарвари онҳо Адно буд, ва бо ӯ сесад ҳазор мардони ҷангӣ буданд.R Ва ҳунармандони сершуморе барои ӯ дар шаҳрҳои Яҳудо кор мекарданд; ва мардони ҷангии ҷасуре дар Уршалим дошт.I  Ва Еҳӯшофот торафт бештар қувват гирифта, бузург шуд; ва дар Яҳудо қалъаҳо ва шаҳрҳои захираҳо бино кард.%C Ва аз фалиштиён барои Еҳӯшофот ҳадия ва нуқраи хироҷ оварданд; арабҳо низ барои ӯ чорво: ҳафт ҳазору ҳафтсад қӯчқор ва ҳафт ҳазору ҳафтсад нарбуз оварданд.yk Ва тарси Парвардигор ҳамаи подшоҳиҳои кишварҳоеро, ки дар гирду пеши Яҳудо буданд, фаро гирифт, ва онҳо бо Еҳӯшофот ҷанг накарданд.  Ва онҳо дар Яҳудо таълим медоданд, ва китоби Тавроти Парвардигор бо онҳо буд; ва дар ҳамаи шаҳрҳои Яҳудо гардиш карда, қавмро таълим медоданд.^ 5Ва бо онҳо левизодагон: Шамаъёҳу ва Натанъёҳу ва Асоил ва Шемиромӯт ва Еҳӯнотон ва Адӯниёҳу ва Тӯбиё ва Тӯв-Адӯниё, ки левизодагон буданд; ва бо онҳо Элишомоъ ва Еҳӯром, ки коҳинон буданд. Ва дар соли сеюми подшоҳии худ сарваронаш Бен-Ҳайил ва Убадё ва Закарё ва Натанъил ва Микойҳуро фиристод, то ки дар шаҳрҳои Яҳудо таълим диҳанд.6 eВа дили ӯ дар роҳҳои Парвардигор фахр менамуд; ва баландиҳо ва Ашераҳоро низ аз Яҳудо дур кард. Ва Парвардигор мамлакатро дар дасти ӯ устувор гардонид, ва тамоми аҳли Яҳудо ҳадияҳо барои Еҳӯшофот меоварданд, ва ӯ сарват ва шукӯҳи зиёде дошт.; oБалки Худои падари худро ҷӯё шуд, ва мувофиқи аҳкоми Ӯ рафтор намуд, ва на мувофиқи корҳои Исроил.QВа Парвардигор бо Еҳӯшофот буд, зеро ки ӯ бо роҳҳои аввалаи падараш Довуд рафтор намуд, ва Баалҳоро ҷӯё нашуд,#?Ва дар ҳамаи шаҳрҳои ҳисордори Яҳудо аскаронро ҷойгир кард, ва дар замини Яҳудо ва дар шаҳрҳои Эфроим, ки падараш Осо забт карда буд, волиёнро таъин намуд.  Ва писараш Еҳӯшофот ба ҷои ӯ подшоҳ шуд, ва бар Исроил мустаҳкам гардид.taВа ӯро дар мақбарае ки барои худ дар шаҳри Довуд канда буд, дафн карданд; ва ӯро дар қабре ки аз атриёт ва моддаҳои хушбӯи сунъӣ пур буд, гузоштанд, ва барои ӯ оташи хеле бениҳоят бузурге барафрӯхтанд.! Ва Осо бо падарони худ хобид, ва дар соли чилу якуми подшоҳии худ вафот кард,,Q Ва Осо дар соли сию нӯҳуми подшоҳии худ гирифтори дарди по гардид, ва дардаш торафт сахт шуд, вале дар бемории худ низ Парвардигорро ҷӯё нашуд, балки табибонро./W Ва инак, корҳои Осо, аз аввал то охир, дар китоби подшоҳони Яҳудо ва Исроил навишта шудааст.' Ва Осо ба пешбин ғазаб карда, вайро дар зиндон андохт, зеро ки бар вай барои ин хашмгин шуд; ва дар он замон Осо баъзеро аз миёни қавм ба танг меовард. Зеро ки чашмони Парвардигор тамоми заминро мушоҳида мекунад, то онҳоеро, ки дилашон ба Ӯ амин вафодор аст, қувват бахшад тақвият намояд; ту дар ин бобат аблаҳӣ кардӣ, бинобар ин минбаъд ба ҷангҳо гирифтор хоҳӣ шуд».FҲабашиён ва лубиён, охир, соҳиби лашкари бузурге буда, аробаҳо ва саворагони бағоят зиёде доштанд, вале азбаски ту ба Парвардигор таваккал кардӣ, Ӯ онҳоро ба дасти ту супурд.~1Ва дар он замон Ҳанонии пешбин назди Осо, подшоҳи Яҳудо, омада, ба ӯ гуфт: «Азбаски ту ба подшоҳи Арам таваккал кардӣ, валекин ба Парвардигор Худои худ таваккал накардӣ, бинобар ин лашкари подшоҳи Арам аз дасти ту раҳо шуд.F}Ва подшоҳ Осо тамоми аҳли Яҳудоро ҷамъ кард, ва онҳо сангҳои Ромо ва чӯбҳояшро, ки Баъшо бо онҳо бино карда буд, бардошта бароварданд; ва ӯ Ҷобаъ ва Мисфоро бо онҳо бино намуд.|7Ва ҳамин ки Баъшо инро шунид, аз бино кардани Ромо даст кашида, кори худро хобонид.F{Ва Бин-Ҳадад ба подшоҳ Осо гӯш дода, сипаҳдорони худро ба муқобили шаҳрҳои Исроил фиристод, ва онҳо Ийюн ва Дон ва Обил-Мойим ва ҳамаи шаҳрҳои захираи Нафтолиро зарба заданд.,zQ«Дар миёни ман ва ту, ва дар миёни падари ман ва падари ту паймон буд; пас, паймонеро, ки бо Баъшо, подшоҳи Исроил, дорӣ, бишкан, то ки вай аз пеши ман ақиб гардад».y3Ва Осо нуқра ва тиллоро аз хазинаҳои хонаи Парвардигор ва хонаи подшоҳ баровард, ва ба Бин-Ҳадад, подшоҳи Арам, ки дар Димишқ сокин буд, фиристода, гуфт:3x aДар соли сию шашуми подшоҳии Осо Баъшо, подшоҳи Исроил, ба муқобили Яҳудо баромада, Роморо бино кард, то ки касе натавонад назди Осо, подшоҳи Яҳудо, рафтуомад кунад._w7Ва то соли сию панҷуми подшоҳии Осо ҷанг набуд. v Ва чизҳоеро, ки падараш вақф карда буд, ва чизҳоеро, ки худаш вақф карда буд, яъне нуқра ва тилло ва зарфҳоро ба хонаи Худованд Худо даровард.*uMВалекин баландиҳо аз Исроил дур карда нашуданд; аммо дили Осо тамоми айёми ӯ бовафо буд.Zt-Ва низ подшоҳ Осо модари худ Маакоро аз унвони малика маҳрум кард, барои он ки вай ҳайкале барои Ашера сохта буд; ва Осо ҳайкали вайро шикаста пора-пора кард ва дар водии Қидрӯн сӯзонид. fe~~/}f{zyx_wTvuatslrponxlkjihgRed4ba`_~^$\fZYW~VTTSR,QONMLUJHH FEDBA @9?>^<0;_998,7]66%421110$/f-@+Y*B('&%$#! i'g f =WWenLUВа Юош, подшоҳи Исроил, назди Амасё, подшоҳи Яҳудо, фиристода, гуфт: «Мушхоре ки дар Лубнон аст, ба арзе ки дар Лубнон аст, фиристода, гуфтааст: 'Духтари худро ба писари ман ба занӣ бидеҳ'. Валекин ҳайвони даштие ки дар Лубнон аст, гузар карда, мушхорро поймол намудааст.|KqВа Амасё, подшоҳи Яҳудо, машварат намуд, ва назди Юош писари Еҳӯоҳоз писари Еҳу, подшоҳи Исроил, фиристода, гуфт: «Биё, рӯ ба рӯ шавем».bJ=Ва ҳангоме ки вай ба ӯ сухан меронд, ӯ ба вай гуфт: «Оё туро машваратчии подшоҳ таъин кардаанд? Бас кун, чаро туро бикушанд?» Ва пайғамбар бас карда, гуфт: «Медонам, ки Худо қарор додааст туро нобуд кунад, зеро ки ту ин корро кардӣ, ва ба машварати ман гӯш надодӣ».iIKВа ғазаби Парвардигор бар Амасё аланга гирифт, ва пайғамбареро назди ӯ фиристод, ки вай ба ӯ гуфт: «Чаро ту худоёни қавмеро ҷӯё шудаӣ, ки онҳо натавонистанд қавми худро аз дасти ту раҳо кунанд?»[H/Ва ҳангоме ки Амасё ба адӯмиён шикаст расонида баргашт, ӯ худоёни банӣ Сеирро оварда, назди худ онҳоро ҳамчун худоён барқарор намуд, ва пеши онҳо саҷда бурд, ва барои онҳо бухур сӯзонид.wGg Ва аҳли он фавҷ, ки Амасё онҳоро баргардонида буд, то ки бо ӯ ба ҷанг нараванд, дар шаҳрҳои Яҳудо, аз Сомария то Байт-Ҳӯрӯн, пароканда шуда, се ҳазор нафарро куштанд, ва ғанимати зиёдеро ба тороҷ бурданд.F Ва банӣ Яҳудо даҳ ҳазор нафарро зинда асир карда, ба қуллаи Солаъ оварданд; ва онҳоро аз қуллаи Солаъ партофтанд, ва ҳамаашон нобуд шуданд.TE! Ва Амасё далер гардида, қавми худро пеш бурд, ва ба дараи водии Милҳ расида, аз банӣ Сеир даҳ ҳазор нафарро кушт.]D3 Ва Амасё он фавҷро, ки назди ӯ аз Эфроим омада буданд, ҷудо кард, то ки ба макони худ бираванд; ва ғазаби онҳо бар Яҳудо бағоят аланга гирифт, ва онҳо хашмгин шуда, ба макони худ баргаштанд.:Cm Ва Амасё ба марди Худо гуфт: «Пас, оид ба сад киккар нуқрае ки ба фавҷи Исроил додаам, чӣ кунам?» Ва марди Худо гуфт: «Парвардигор метавонад ба ту аз ин зиёдтар бидиҳад».^B5Балки худат бирав, ва амал намуда, мардонавор биҷанг барои ҷанг пурзӯр шав, вагарна туро Худо пеши душман мағлуб хоҳад кард, зеро ки Худо метавонад тавоност мадад расонад ва мағлуб созад,A'Вале марди Худо назди ӯ омада, гуфт: «Эй подшоҳ! Бигзор лашкари Исроил бо ту нараванд, зеро ки Парвардигор бо Исроил, яъне бо тамоми банӣ Эфроим нест.@Ва аз Исроил сад ҳазор мардони ҷангиро ба нархи сад киккар* нуқра киро кард. ? Ва Амасё аҳли Яҳудоро ҷамъ кард, ва онҳоро мувофиқи хонаводаҳо, дар тамоми Яҳудо ва Бинёмин, зери фармони мириҳазорҳо ва мирисадҳо гузошт; ва онҳоро аз бистсола ва болотар дар шумор оварда, сесад ҳазор баргузидагони найзавар ва сипардорро ёфт, ки метавонистанд ба аскарӣ бираванд.m>SВале писарони онҳоро накушт, мувофиқи навиштаи китоби Тавроти Мусо, ки дар он Парвардигор фармуда, гуфтааст: «Падарон набояд барои гуноҳи писарон кушта шаванд, ва писарон набояд барои гуноҳи падарон кушта шаванд, балки ҳар кас бояд барои гуноҳи худаш кушта шавад».[=/Ва ҳангоме ки подшоҳӣ дар дасташ мустаҳкам шуд, навкарони худро, ки падараш подшоҳро кушта буданд, ба қатл расонид.<-Ва он чи дар назари Парвардигор дуруст буд, ба амал овард, аммо на бо дили комил.q; ]Амасё дар синни бисту панҷсолагӣ подшоҳ шуд, ва бисту нӯҳ сол дар Уршалим подшоҳӣ кард; ва номи модараш Еҳӯадон, аз Уршалим, буд.k:OВа дар бораи писаронаш, ва дар бораи пайғамбариҳои зиёде ки дар ҳаққи ӯ карданд, ва дар бораи таъмири хонаи Худо дар тавсири китоби подшоҳон навишта шудааст. Ва писараш Амасё ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.P9Ва касоне ки бар ӯ суиқасд карданд, инҳоянд: Зобод писари Шимъоти аммӯния, ва Еҳӯзобод писари Шимрити мӯобия.8)Ва ҳангоме ки аз пеши ӯ рафтанд, навкаронаш бар ӯ суиқасд намуда, ӯро аз барои хуни писари Еҳӯёдои коҳин бар бистараш куштанд, ва ӯ мурд. Ва ӯро дар шаҳри Довуд дафн карданд, вале ӯро дар мақбараи подшоҳон дафн накарданд.x7iАгарчи лашкари Арам бо андак одамон омада буданд, Парвардигор лашкари бағоят сершуморро ба дасташон супурд, зеро ки Парвардигор Худои падарони худро тарк карда буданд; ва Еҳӯошро низ шиканҷа карданд.&6EВа баъд аз гузаштани як сол, лашкари Арам ба муқобили ӯ баромада, ба Яҳудо ва Уршалим дохил шуданд, ва ҳамаи сарварони қавмро аз миёни қавм куштанд, ва тамоми ғаниматеро, ки аз онҳо гирифта буданд, ба подшоҳи Димишқ фиристоданд.X5)Ва подшоҳ Еҳӯош эҳсонеро, ки падари ӯ Еҳӯёдоъ ба вай карда буд, ба хотир наоварда, писарашро ба қатл расонид. Ва ӯ дар вақти мурданаш гуфт: «Парвардигор инро бубинад ва бозхост намояд!»A4{Ва онҳо бар ӯ суиқасд намуда, ӯро дар саҳни хонаи Парвардигор, мувофиқи амри подшоҳ, сангсор карданд.m3SВа Рӯҳи Худо Закарё писари Еҳӯёдои коҳинро фаро гирифт, ва ӯ бар баландие пеши қавм истода, ба онҳо гуфт: «Худо чунин мегӯяд: 'Чаро шумо аҳкоми Парвардигорро поймол мекунед? Шумо комёб нахоҳед шуд, зеро ки Парвардигорро тарк кардаед, ва Ӯ низ шуморо тарк хоҳад кард'».{2oВа Ӯ пайғамбаронро назди онҳо фиристод, то ки онҳоро сӯи Парвардигор баргардонанд; ва онҳоро таъкид карданд, вале онҳо гӯш надоданд.31_Ва онҳо хонаи Парвардигор Худои падарони худро тарк намуда, Ашераҳо ва бутҳоро парастиш карданд, ва аз барои ин исёнашон ғазабе бар Яҳудо ва Уршалим ба вуҷуд омад.E0Ва баъд аз вафоти Еҳӯёдоъ сарварони Яҳудо омада, ба подшоҳ саҷда бурданд; он гоҳ подшоҳ ба онҳо гӯш дод.\/1Ва ӯро дар шаҳри Довуд бо подшоҳон дафн карданд, зеро ки дар Исроил барои Худо ва барои хонаи Ӯ корҳои нек карда буд..#Ва Еҳӯёдоъ пир ва солхӯрда гардида, мурд; дар вақти мурданаш саду сисола буд.%-CВа пас аз анҷом доданашон бақияи нуқраро ба подшоҳ ва Еҳӯёдоъ оварданд, ва аз он барои хонаи Парвардигор коло сохтанд, яъне колои хизмат, ва коло барои қурбониҳои сӯхтанӣ, ва қошуқҳо, ва асбоби тилло ва нуқра. Ва дар тамоми айёми Еҳӯёдоъ дар хонаи Парвардигор қурбониҳои сӯхтанӣ тақдим мекарданд., Ва саркорон кор мекарданд, ва корҳои таъмир ба воситаи онҳо анҷом ёфт, ва хонаи Худоро ба шакли аввалаи он дароварданд, ва онро мустаҳкам карданд.c+? Ва подшоҳ ва Еҳӯёдоъ онро ба саркороне ки бо корҳои таъмири хонаи Парвардигор машғул буданд, медоданд, ва онҳо сангтарошон ва дуредгаронро барои таъмири хонаи Парвардигор, ва оҳангарон ва мисгаронро барои мустаҳкам кардани хонаи Парвардигор киро мекарданд."*= Ва ҳангоме ки сандуқро ба воситаи левизодагон назди амалдорони подшоҳ меоварданд, ва онҳо медиданд, ки нуқра бисёр аст, котиби подшоҳ ва амалдори саркоҳин омада, сандуқро холӣ мекарданд, ва онро бардошта, аз нав дар ҷояш мегузоштанд; ҳамин тавр рӯз ба рӯз амал намуда, нуқраи зиёде ҷамъ карданд.:)m Ва ҳамаи сарварон ва тамоми қавм шодӣ карданд, ва оварда дар сандуқ андохтанд, то даме ки пур шуд. (  Ва дар Яҳудо ва Уршалим эълон карданд, ки андозро, ки Мусо бандаи Худо, дар биёбон бар Исроил муқаррар намуда буд, барои Парвардигор биёранд.4'aВа подшоҳ фармуд, ва сандуқе сохта, онро назди дарвозаи хонаи Парвардигор аз берун гузоштанд.x&iЗеро ки писарони Аталёи бадкор ба хонаи Худо зада даромада, ҳамаи вақфҳои хонаи Парвардигорро барои Баалҳо истифода карда буданд.%%Ва подшоҳ Еҳӯёдои саркоҳинро хонда, ба вай гуфт: «Чаро аз левизодагон талаб накардӣ, ки андозро, ки Мусо, бандаи Парвардигор, ва ҷамоати Исроил барои хаймаи шаҳодат муқаррар намуда буданд, аз Яҳудо ва Уршалим биёранд?»"$=Ва ӯ коҳинон ва левизодагонро ҷамъ карда, ба онҳо гуфт: «Ба шаҳрҳои Яҳудо бароед, ва аз тамоми Исроил барои таъмири хонаи Худои худ сол ба сол нуқра ҷамъ кунед, ва дар ин кор шитоб намоед». Валекин левизодагон шитоб накарданд.0#YВа баъд аз он чунин воқеъ шуд, ки ба дили Еҳӯош фикри таъмир кардани хонаи Парвардигор омад."yВа Еҳӯёдоъ ба ӯ ду зан дод, ва ӯ писарон ва духтарон ба дунё овард.K!Ва Еҳӯош, дар тамоми айёми Еҳӯёдои коҳин, он чиро, ки дар назари Парвардигор рост дуруст буд, ба амал овард.e  EДар вақти подшоҳ шуданаш Еҳӯош ҳафтсола буд, ва чил сол дар Уршалим подшоҳӣ кард. Ва номи модараш Сивё, аз Беэр-Шобаъ, буд.%CВа тамоми қавми мамлакат шодӣ карданд, ва шаҳр ором ёфт. Ва Аталёро бо шамшер куштанд.3Ва мирисадҳо, ва ашрофон, ва ҳокимони қавм, ва тамоми қавми мамлакатро гирифт, ва подшоҳро аз хонаи Парвардигор фуруд овард, ва андаруни дарвозаи болоии хонаи подшоҳ дохил шуданд, ва подшоҳро бар тахти подшоҳӣ нишониданд.MВа дарбононро назди дарвозаҳои хонаи Парвардигор гузошт, то касе ки аз ягон ҷиҳат палид аст, дохил нашавад.*MВа Еҳӯёдоъ навбатдориҳои хонаи Парвардигорро ба дасти коҳинон ва левизодагон супурд, чунон ки Довуд дар хонаи Парвардигор тақсим карда буд, то ки мувофиқи он чи дар Тавроти Мусо навишта шудааст, бо шодмонӣ ва сурудхонӣ, мувофиқи дастури Довуд, қурбониҳои сӯхтанӣ барои Парвардигор тақдим намоянд.7Ва тамоми қавм ба хонаи Баал омада, онро хароб карданд, ва қурбонгоҳҳо ва бутҳояшро шикастанд, ва Маттонро, ки коҳини Баал буд, пеши қурбонгоҳҳо куштанд.4aВа Еҳӯёдоъ дар миёни худ ва тамоми қавм ва подшоҳ паймон баст, то ки қавми Парвардигор бошанд.OВа ба вай роҳ доданд, ва ҳангоме ки вай ба даҳани дарвозаи аспҳои хонаи подшоҳ расид, дар он ҷо вайро куштанд.FВа Еҳӯёдои коҳин мирисадҳоро, ки сардорони лашкар буданд, хонда баровард ва ба онҳо гуфт: «Вайро аз миёни сафҳо берун оваред, ва ҳар кӣ аз ақиби вай биравад, бо шамшер кушта хоҳад шуд». Зеро коҳин гуфта буд: «Вайро дар хонаи Парвардигор накушед».  Ва дид, ки инак, подшоҳ бар минбари худ назди даромадгоҳ истодааст, ва сарварон ва карнайҳо назди подшоҳ мебошанд, ва тамоми қавми мамлакат шодӣ мекунанд ва карнай менавозанд, ва сарояндагон бо асбоби мусиқӣ ҳамду сано мехонанд; ва Аталё либосашро чок зада, гуфт: «Хиёнат! Хиёнат!»V% Ва Аталё овози қавмро, ки медавиданд ва подшоҳро ситоиш мекарданд, шунида, назди қавм ба хонаи Парвардигор омад.,Q Ва писари подшоҳро бароварданд, тоҷ ва шаҳодатро бар ӯ гузоштанд, ва ӯро подшоҳ карданд, ва Еҳӯёдоъ ва писаронаш ӯро тадҳин намуда, гуфтанд: «Зинда бод подшоҳ!»1 Ва тамоми қавмро, ки ҳар яке аслиҳааш дар дасташ буд, аз тарафи рости хона то тарафи чапи хона, назди қурбонгоҳ ва назди хона, гирдогирди подшоҳ гузошт.J  Ва Еҳӯёдои коҳин найзаҳо ва сипарҳои хурду калони подшоҳ Довудро, ки дар хонаи Худо буд, ба мирисадҳо дод.H Ва левизодагон ва тамоми аҳли Яҳудо ҳар он чи Еҳӯёдои коҳин фармуд, ба ҷо оварданд, ва ҳар яке одамони худро, – ҳам онҳоеро, ки дар шанбе меоянд, ва ҳам онҳоеро, ки дар шанбе берун мераванд, – гирифтанд, зеро ки Еҳӯёдои коҳин гурӯҳҳоро озод накард.+OВа бигзор левизодагон подшоҳро аз ҳар тараф иҳота намоянд, дар ҳолате ки: ҳар якеро аслиҳааш дар дасташ бошад, ва ҳар кӣ ба хона дарояд, бояд кушта шавад; ва ҳангоме ки подшоҳ дохил мешавад ва берун меравад, шумо назди ӯ хоҳед буд».{oВа бигзор касе ба хонаи Парвардигор дохил нашавад, ғайр аз коҳинон ва хизматгузорони левизода, ки онҳо дохил мешаванд, зеро ки онҳо поканд; ва тамоми қавм бигзор навбатдории Парвардигорро ба ҷо оваранд.c?Ва сеяки дигар – дар хонаи подшоҳ; ва сеяки боқӣ – назди дарвозаи Есӯд; ва тамоми қавм – дар саҳнҳои хонаи Парвардигор.!Ин аст коре ки шумо бояд ба ҷо оваред: сеяки шумо, яъне онҳое ки дар шанбе меоянд, иборат аз коҳинон ва левизодагон, дарбонони назди остонаҳо бошед;G Ва тамоми ҷамоат дар хонаи Худо бо подшоҳ паймон бастанд, ва Еҳӯёдоъ ба онҳо гуфт: «Инак, писари подшоҳ подшоҳӣ хоҳад кард, чунон ки Парвардигор дар бораи банӣ Довуд гуфтааст.  Ва онҳо дар Яҳудо гардиш карданд, ва левизодагонро аз ҳамаи шаҳрҳои Яҳудо, ва сардорони хонаводаҳои Исроилро ҷамъ карда, ба Уршалим омаданд.~  wВа дар соли ҳафтум Еҳӯёдоъ қувват ёфт, ва мирисадҳо Азарё писари Ерӯҳом, ва Исмоил писари Еҳӯҳонон, ва Азарёҳу писари Ӯбид, ва Маасиёҳу писари Адоёҳу, ва Элишофот писари Зикриро бо худ гирифта, паймон баст." = Ва ӯ бо онҳо дар хонаи Худо шаш сол пинҳон буд; ва Аталё дар мамлакат подшоҳӣ мекард.A { Вале Еҳӯшобаъ, духтари подшоҳ, Еҳӯош писари Аҳазёҳуро гирифт, ва ӯро аз миёни писарони подшоҳ, ки кушта мешуданд, дуздид, ва ӯро бо дояаш ба хонаи хобгоҳ бурда ҷойгир кард; ва Еҳӯшобаъ, духтари подшоҳ Еҳӯром, ки зани Еҳӯёдои коҳин буд, – зеро ки вай хоҳари Аҳазёҳу буд, – ӯро аз Аталё пинҳон кард, ва вай ӯро накушт.a; Ва Аталё, модари Аҳазёҳу, чун дид, ки писараш мурд, бархоста, тамоми насли подшоҳони хонадони Яҳудоро несту нобуд кард.8i Ва Аҳазёҳуро талаб кард, ва ӯро дар ҳолате ки дар Сомария пинҳон шуда буд, дастгир карда, назди Еҳу оварданд, ва ӯро кушта, дафн карданд, зеро ки гуфтанд: «Ӯ писари Еҳӯшофот аст, ки вай бо тамоми дили худ Парвардигорро ҷӯё шуда буд». Ва аз хонадони Аҳазёҳу касе боқӣ намонд, ки қувват дошта бошад подшоҳӣ кунад.3_Ва ҳангоме ки Еҳу аз хонадони Аҳъоб қасос мегирифт, сарварони Яҳудо ва писарони бародарони Аҳазёҳуро, ки ба Аҳазёҳу хизмат мекарданд, ёфта, онҳоро ба қатл расонид.q[Ва ҳалокати Аҳазёҳу аз ҷониби Худо буд, ки ӯ назди Йӯром омад, ва омадан замон бо Йӯром ба Еҳу писари Нимшӣ муқобил баромад, ки вайро Парвардигор барои нест кардани хонадони Аҳъоб тадҳин намуда буд.:mВа ӯ ба Изреил баргашт, то аз захмҳое ки ба ӯ дар Ромо расонида буданд, вақте ки бо Ҳазоил, подшоҳи Арам, меҷангид, шифо ёбад; ва Аҳазёҳу писари Еҳӯром, подшоҳи Яҳудо, барои дидани Йӯром писари Аҳъоб ба Изреил фуруд омад, чунки вай бемор буд.V%Мувофиқи машварати маслиҳати онҳо рафтор карда, ӯ бо Йӯром писари Аҳъоб, подшоҳи Исроил, ба ҷанги зидди Ҳазоил, подшоҳи Арам, ба Ромӯт-Ҷилъод рафт, ва арамиён Йӯромро захмдор карданд.LВа мисли хонадони Аҳъоб, он чи дар назари Парвардигор бад буд, ба амал овард, зеро ки онҳо, баъд аз вафоти падараш, машваратчиёни маслиҳатчиёни ӯ буданд, то ки ба ҳалокат бирасад.^5Ӯ низ бо роҳҳои хонадони Аҳъоб рафтор намуд, зеро ки модараш машваратчии маслиҳатчии ӯ буд, то ки корҳои бад бикунад.lQДар вақти подшоҳ шуданаш Аҳазёҳу чилу дусола буд, ва як сол дар Уршалим подшоҳӣ кард; ва номи модараш Аталё духтари Омрӣ буд. Ва сокинони Уршалим писари хурдии ӯ Аҳазёҳуро ба ҷои ӯ подшоҳ карданд, зеро фавҷе ки бо арабҳо ба лашкаргоҳ даромада буданд, ҳамаи писарони калониро кушта буданд; ва Аҳазёҳу писари Еҳӯром, подшоҳи Яҳудо, подшоҳ шуд.~Дар вақти подшоҳ шуданаш ӯ сию дусола буд, ва ҳашт сол дар Уршалим подшоҳӣ кард; ва бе он ки сазовори дилсӯзӣ гардида бошад, аз дунё даргузашт, ва ӯро дар шаҳри Довуд дафн карданд, вале на дар мақбараи подшоҳон.}Ва бо мурури гузашти айём, вақте ки ду сол ба охир расид, узвҳои дарунияш рӯдаҳояш аз шиддати дардаш берун омада, ӯ бо азоби сахте мурд; ва қавмаш барои ӯ оташ наафрӯхтанд, чунон ки барои падарони ӯ барафрӯхта буданд.=|sВа баъд аз ҳамаи ин Парвардигор узвҳои дарунии рӯдаҳои ӯро ба бемории илоҷнопазире гирифтор кард.;{oВа онҳо ба Яҳудо ҳуҷум оварданд, ва онро рахна карда даромаданд, ва тамоми молу мулкеро, ки дар хонаи подшоҳ ёфт шуд, ва писарон ва занони ӯро низ ба асирӣ бурданд; ва барои ӯ, ғайр аз Еҳӯоҳоз, ки хурдтарини писаронаш буд, писаре боқӣ намонд.GzВа Парвардигор рӯҳи фалиштиён ва арабҳоро, ки дар паҳлуи ҳабашиён буданд, ба муқобили Еҳӯром барангехт;=ysВа худат ба дардҳои зиёде, яъне ба бемории рӯдаҳоят узвҳои даруният гирифтор хоҳӣ шуд, то ба дараҷае ки рӯдаҳоят узвҳои даруният аз он дард рӯз ба рӯз берун хоҳад омад'».]x3Инак, Парвардигор қавми ту, ва писарони ту, ва занони ту, ва тамоми молу мулки туро ба балои азим гирифтор хоҳад кард;5wc Балки бо роҳи подшоҳони Исроил рафтор намуда, аҳли Яҳудо ва сокинони Уршалимро зинокор гардондӣ, чунон ки хонадони Аҳъоб зинокор гардонида буданд; ва низ бародарони худро аз хонадони падарат, ки аз ту беҳтар буданд, ба қатл расондӣ, –rv] Ва номае аз Илёси пайғамбар ба ӯ расид, ки дар он гуфта шуда буд: «Парвардигор Худои падарат Довуд чунин мегӯяд: 'Азбаски ту бо роҳҳои падарат Еҳӯшофот ва бо роҳҳои Осо, подшоҳи Яҳудо, рафтор накардӣ,ouW Ҳамчунин ӯ баландиҳо дар кӯҳҳои Яҳудо барпо намуд, ва сокинони Уршалимро зинокор гардонид, ва аҳли Яҳудоро ба васваса андохт.5tc Ва Адӯм аз зери дасти Яҳудо исён бардошт, ки то имрӯз чунин аст; дар он замон Либно аз зери дасти ӯ исён бардошт, зеро ки ӯ Парвардигор Худои падарони худро тарк кард.Ns Ва Еҳӯром бо сардорони худ рафт, ва ҳамаи аробаҳояш бо ӯ буданд; ва шабона ӯ бархост ва сафҳои адӯмиёнро, ки ӯ ва сардорони аробаҳоро иҳота карда буданд, рахна намуда, ақиб нишаст.#r?Дар айёми ӯ Адӯм аз зери дасти Яҳудо исён бардошт, ва онҳо бар худ подшоҳе гузоштанд.Jq Вале Парвардигор ба хотири паймоне ки бо Довуд баста буд, нахост хонадони Довудро ба ҳалокат расонад, зеро ба ӯ ваъда дода буд, ки барои ӯ ва фарзандони ӯ умрбод чароғе бидиҳад.GpВа ӯ бо роҳи подшоҳони Исроил рафтор кард, чунон ки хонадони Аҳъоб рафтор карда буданд, зеро ки духтари Аҳъоб зани ӯ буд, ва он чи дар назари Парвардигор бад буд, ба амал овард.$oAДар вақти подшоҳ шуданаш Еҳӯром сию дусола буд, ва ҳашт сол дар Уршалим подшоҳӣ кард.nВа ҳангоме ки Еҳӯром подшоҳии падарашро соҳиб шуда, қувват гирифт, ҳамаи бародарони худ, ва низ баъзеро аз сарварони Исроил бо шамшер кушт.Am{Ва падарашон ба онҳо туҳфаҳои зиёде аз нуқра ва тилло ва чизҳои гаронбаҳо, бо шаҳрҳои ҳисордор дар Яҳудо, бахшид; валекин подшоҳиро ба Еҳӯром дод, зеро ки ӯ нахустзода буд.1l[Ва бародарони ӯ, писарони Еҳӯшофот, инҳо буданд: Азарё ва Яҳиил ва Закарёҳу ва Азарёҳу ва Микоил ва Шафатёҳу; ҳамаи инҳо писарони Еҳӯшофот, подшоҳи Исроил, буданд.gk IВа Еҳӯшофот бо падарони худ хобид, ва бо падарони худ дар шаҳри Довуд дафн карда шуд; ва писараш Еҳӯром ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.j5%Ва Элиозар писари Дӯдовоҳу, ки аз Морешо буд, дар ҳаққи Еҳӯшофот пайғамбарӣ намуда, гуфт: «Азбаски бо Аҳазё шарик шудӣ, Парвардигор кори туро вайрон хоҳад кард». Ва киштиҳо дарҳам шикаста, ба Таршиш натавонистанд бираванд.Ei$Ва бо вай шарик шуд, то ки киштиҳо сохта, ба Таршиш равона кунад; ва онҳо дар Эсюн-Ҷобар киштиҳо сохтанд.Bh}#Ва баъд аз ин Еҳӯшофот, подшоҳи Яҳудо, бо Аҳазё, подшоҳи Исроил, ки бадкорона рафтор мекард, шарик шуд.g"Ва бақияи корҳои Еҳӯшофот, аз аввал то охир, дар воқеаномаи Еҳу писари Ҳанонӣ, ки он дар китоби подшоҳони Исроил дохил аст, навишта шудааст. n ~}||)zyWx{wvpuutMsUrwqrpLoRnuml#jeihgedFcaC_^.\\ZYX~WWUrTSS@RyQ=POANMKJIxGbF-E9CBAl>>/=<3::&9/86~5G4)3V21(0S/.-,A+))$(R&%e$$=#!<?)R ANY d M k/+ :3Ва қарор доданд, ки дар тамоми Исроил, аз Беэр-Шобаъ то Дон, ҷор зананд, ки омада, фисҳро барои Парвардигор Худои Исроил дар Уршалим ба ҷо оваранд; зеро муддати зиёдест, ки онро ба тавре ки навишта шудааст, ба ҷо наовардаанд.~9uВа ин дар назари подшоҳ ва дар назари тамоми ҷамоат писанд омад,8yЗеро ки натавонистанд онро дар вақташ ба ҷо оваранд, чунки коҳинон ба миқдори зарурӣ пок нашуда ва қавм дар Уршалим ҷамъ нашуда буданд.i7KВа подшоҳ, ва сарваронаш, ва тамоми ҷамоат дар Уршалим машварат намуда, қарор доданд, ки фисҳро дар моҳи дуюм ба ҷо оваранд;a6 =Ва Ҳизқиё ба тамоми Исроил ва Яҳудо фиристод, ва низ номаҳо ба Эфроим ва Менашше навишт, то ки ба хонаи Парвардигор ба Уршалим биёянд, ва фисҳро барои Парвардигор Худои Исроил ба ҷо оваранд.f5E$Ва Ҳизқиё ва тамоми қавм шодӣ карданд, ки Худо қавмро омода гардонида буд, зеро ки ин ба таври ғайричашмдошт ба амал омад.A4{#Ва низ қурбониҳои сӯхтанӣ бо чарбуи қурбониҳои осоиштагӣ ва бо ҳадияҳои рехтанӣ барои қурбониҳои сӯхтанӣ бисёр буд; ва хизмати хонаи Парвардигор дуруст ба ҷо оварда шуд.33"Аммо коҳинон кам буданд, ва ба пӯст кандани ҳамаи қурбониҳои сӯхтанӣ қувваташон намерасид; ва бародаронашон левизодагон ба онҳо мадад расониданд, то даме ки кор анҷом ёфт ва то даме ки коҳинон худро пок карданд; зеро ки левизодагон дар пок кардани худ назар ба коҳинон бештар ростдил буданд.y2k!Ва дигар қурбониҳои пок – шашсад гов ва се ҳазор гӯсфанд буд.1 Ва шумораи қурбонии сӯхтание ки ҷамоат оварданд, ҳафтод гов, сад қӯчқор ва дусад барра буд; ҳамаи ннҳо қурбонии сӯхтанӣ барои Парвардигор буданд.q0[Ва Ҳизқиё ҷавоб гардонида, гуфт: «Алҳол худро барои Парвардигор пок намудед, пас наздик омада, забҳҳо ва қурбониҳои шукронаро барои хонаи Парвардигор биёред». Ва ҷамоат забҳҳо ва қурбониҳои шукрона оварданд, ва ҳар кӣ дар дил майл рағбат дошт, қурбонии сӯхтанӣ овард.a/;Ва подшоҳ Ҳизқиё ва сарварон ба левизодагон фармуданд, ки Парвардигорро бо суханони Довуд ва Ософи ғайбдон ситоиш кунанд; ва онҳо ба ваҷд омада, ситоиш карданд, ва зону зада, саҷда бурданд.B.}Ва ҳамин ки қурбонии сӯхтанӣ анҷом ёфт, подшоҳ ва ҳамаи онҳое ки бо ӯ буданд, зону зада, саҷда карданд.-)Ва тамоми ҷамоат саҷда мекарданд, ва сарояндагон месуруданд, ва карнайҳоро менавохтанд; ҳамаи ин то вақти анҷом ёфтани қурбонии сӯхтанӣ давом кард.*,MВа Ҳизқиё фармуд, ки қурбонии сӯхтаниро бар қурбонгоҳ тақдим намоянд, ва ҳангоме ки ба тақдим кардани қурбонии сӯхтанӣ шурӯъ намуданд, сурудхонӣ барои Парвардигор ва навохтани карнайҳо ва асбоби Довуд, подшоҳи Исроил, оғоз ёфт.+wВа левизодагон бо асбоби Довуд, ва коҳинон бо карнайҳо истоданд.-*SВа ӯ левизодагонро бо санҷҳо, барбатҳо ва удҳо мувофиқи амри Довуд ва Ҷоди ғайбдони ғайбгӯи подшоҳ ва Нотони пайғамбар дар хонаи Парвардигор гузошт, зеро ки ин амр аз ҷониби Парвардигор ба воситаи пайғамбарони Ӯ фармуда шуда буд.<)qВа коҳинон онҳоро куштанд, ва хуни онҳоро барои хашмниҳони гуноҳҳо бар қурбонгоҳ пошиданд, то ки бар тамоми Исроил хашмниҳон шавад; зеро подшоҳ фармуда буд, ки қурбонии сӯхтанӣ ва қурбонии гуноҳҳо барои тамоми Исроил тақдим карда шаванд.G(Ва нарбузҳои қурбонии гуноҳро ба ҳузури подшоҳ ва ҷамоат оварданд, ва дастҳои худро бар онҳо гузоштанд,B'}Ва говонро куштанд, ва коҳинон хунро гирифта, бар қурбонгоҳ пошиданд; ва қӯчқоронро кушта, хунро бар қурбонгоҳ пошиданд; ва баррагонро кушта, хунро бар қурбонгоҳ пошиданд.S&Ва онҳо ҳафт гов, ва ҳафт қӯчқор, ва ҳафт барра, ва ҳафт нарбуз оварданд, то ки барои подшоҳӣ ва барои покгоҳ ва барои Яҳудо қурбонии гуноҳҳо бишавад; ва ӯ ба банӣ Ҳорун фармуд, ки онҳоро ҳамчун қурбонии сӯхтанӣ бар қурбонгоҳи Парвардигор тақдим кунанд.:%mВа подшоҳ Ҳизқиё бомдодон бархост, ва сарварони шаҳрро ҷамъ карда, ба хонаи Парвардигор баромад.T$!Ва тамоми колоеро, ки подшоҳ Оҳоз дар вақти подшоҳии худ, дар натиҷаи хиёнати худ, поймол карда буд, тайёр карда, тақдис намудем, ва инак онҳо назди қурбонгоҳи Парвардигор мебошанд».i#KВа андаруни қаср назди подшоҳ Ҳизқиё омада, гуфтанд: «Тамоми хонаи Парвардигорро: қурбонгоҳи қурбониҳои сӯхтаниро бо тамоми колои он, ва мизи нони тақдимро бо тамоми колои он пок тоза намудем; "Ва дар рузи якуми моҳи якум ба пок кардан шурӯъ намуда, дар рӯзи ҳаштуми моҳ ба пешайвони Парвардигор даромаданд, ва ҳашт рӯз хонаи Парвардигорро пок карданд, ва дар рӯзи шонздаҳуми моҳи якум ба анҷом расониданд.C!Ва коҳинон андаруни хонаи Парвардигор дохил шуданд, то ки онро тоза пок намоянд, ва тамоми нопокиро, ки дар парастишгоҳи Парвардигор ёфтанд, ба саҳни хонаи Парвардигор бароварданд, ва левизодагон онро гирифта, ба ҷониби водии Қидрӯн бурданд.6 eВа онҳо бародарони худро ҷамъ карда, пок намуданд, ва мувофиқи фармони подшоҳ, ки мувофиқи сухани Парвардигор буд, барои пок тоза кардани хонаи Парвардигор омаданд. Ва аз банӣ Ҳеймон – Яҳиил ва Шимъӣ; ва аз банӣ Едутун – Шамаъё ва Узиял.# Ва аз банӣ Элисофон – Шимрӣ ва Яиил; ва аз банӣ Ософ – Закарёҳу ва Маттанёҳу; Ва левизодагон бархостанд: Маҳат писари Амосай ва Юил писари Азарёҳу аз банӣ қаҳотиён, ва аз банӣ марориён – Қиш писари Абдӣ ва Азарёҳу писари Еҳалалъил; ва аз ҷершӯниён – Юоҳ писари Зиммо ва Идан писари Юоҳ;`9 Эй фарзандонам, алҳол бепарвоӣ накунед, зеро ки Парвардигор шуморо баргузидааст, то ки ба ҳузури Ӯ истода, хизмати Ӯро ба ҷо оваред, ва барои Ӯ хизматгузорон ва сӯзонандагони бухур бошед».N Алҳол дилхоҳи ман ин аст, ки бо Парвардигор Худои Исроил паймон бандем, то ки оташи ғазаби Ӯ аз мо баргардад.V% Ва инак, падарони мо ба дами шамшер фурӯ ғалтиданд, ва писарону духтарону занони мо аз ин сабаб ба асирӣ рафтанд.-Ва ғазаби Парвардигор бар Яҳудо ва Уршалим аланга зад, ва ӯ онҳоро гирифтори даҳшат, харобӣ ва масхара гардонид, чунон ки шумо бо чашмони худ мебинед.!;Ҳамчунин дарҳои пешайвонро бастанд, ва чароғҳоро хомӯш карданд, ва бухур насӯзониданд, ва қурбониҳои сӯхтанӣ дар покгоҳи Худои Исроил тақдим накарданд.fEЗеро ки падарони мо хиёнат карданд, ва он чи дар назари Парвардигор бад буд, ба амал оварданд, ва Ӯро тарк карданд, ва рӯи худро аз манзили Парвардигор гардониданд, ва пушти худро нишон доданд;=sВа ба онҳо гуфт: «Маро бишнавед, эй левизодагон! Алҳол худро пок намоед, ва хонаи Парвардигор Худои падарони худро пок намуда, наҷосатро нопокиро аз покгоҳ берун оваред.#Ва коҳинон ва левизодагонро оваронид, ва онҳоро дар майдони шарқӣ ҷамъ кард.J Дар соли аввали подшоҳии худ, дар моҳи якум, ӯ дарҳои хонаи Парвардигорро воз кард ва онҳоро таъмир намуд.QВа он чи дар назари Парвардигор дуруст буд, ба амал овард, мувофиқи ҳар он чи падараш Довуд ба амал оварда буд.s aҲизқиё дар синни бисту панҷсолагӣ подшоҳ шуд, ва бисту нӯҳ сол дар Уршалим подшоҳӣ кард. Ва номи модараш Абиё духтари Закарё буд.3_Ва Оҳоз бо падарони худ хобид, ва ӯро дар шаҳр, дар Уршалим дафн карданд, валекин ӯро ба мақбараи подшоҳони Исроил наоварданд; ва писараш Ҳизқиё ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.OВа бақияи корҳои ӯ, ва ҳамаи роҳҳои ӯ, аз аввал то охир, дар китоби подшоҳони Яҳудо ва Исроил навишта шудаанд.-Ва дар ҳамаи шаҳрҳои Яҳудо баландиҳо сохт, то ки барои худоёни бегона бухур сӯзонад, ва бо ин рафтораш Парвардигор Худои падарони худро хашмгин кард.3_Ва Оҳоз колои хонаи Худоро ҷамъ кард, ва колои хонаи Худоро пора-пора кард, ва дарҳои хонаи Парвардигорро баст, ва дар ҳар гӯшаи Уршалим қурбонгоҳҳо барои худ сохт.  Ва барои худоёни Димишқ, ки ӯро зарба зада буданд, қурбониҳо тақдим намуда, гуфт: «Азбаски худоёни подшоҳони Арам ба онҳо мадад мерасонанд, бинобар ин ман ҳам барои онҳо қурбонӣ мекунам, ва онҳо ба ман мадад хоҳанд кард». Валекин онҳо боиси мағлубияти ӯ ва тамоми Исроил гардиданд.! ;Ва бо вуҷуди тангии аҳволи худ, ӯ, подшоҳ Оҳоз, ба Парвардигор хиёнат кардан гирифт.s _Агарчи Оҳоз ганҷҳоро аз хонаи Парвардигор, ва аз хонаи подшоҳ ва аз сарварон гирифта ба подшоҳи Ашшур дод, вай ба ӯ мадад накард.= sВа Тилғат Филносар, подшоҳи Ашшур, назди ӯ омад, валекин ӯро ба танг овард ва мададе ба ӯ нарасонид.H  Зеро ки Парвардигор Яҳудоро аз боиси Оҳоз, подшоҳи Исроил, поймол гардонид, чунки ӯ Яҳудоро ба фисқу фуҷур бадахлоқӣ гуноҳ гирифтор кард ва ба Парвардигор бисёр хиёнат намуд.s_Ва фалиштиён ба шаҳрҳои пастӣ ва ҷануби Яҳудо зада даромада, Байт-Шемеш, ва Аёлӯн, ва Ҷадирӯт, ва Сӯкӯро бо деҳоташ, ва Тимноро бо деҳоташ, ва Ҷимзӯро бо деҳоташ забт карданд, ва дар он ҷо сокин шуданд.{Ва боз адӯмиён омада, Яҳудоро зарба заданд, ва ба асирӣ гирифтанд. 9Дар он замон подшоҳ Оҳоз назди подшоҳони Ашшур фиристод, то ки ба ӯ мадад расонанд.#Ва мардоне ки номашон зикр ёфт, бархостанд ва асиронро гирифта ҳамаи бараҳнагони онҳоро аз ғанимат пӯшониданд, – яъне онҳоро сару либос ва пойафзол пӯшониданд, ва хӯрониданд, ва нӯшониданд, ва равған молиданд, ва ҳамаи камқувватонро ба харҳо савор карда, ба Ериҳӯ, ки шаҳри хурмоҳост нахлҳост, назди бародаронашон бурданд, ва худашон ба Сомария баргаштанд.'Ва лашкариён асирон ва ғаниматро пеши сарварон ва тамоми ҷамоат вогузоштанд./ Ба онҳо гуфтанд: «Асиронро ба ин ҷо набиёред, зеро ки ин амал бар мо гуноҳе пеши Парвардигор хоҳад шуд, ва шумо мехоҳед гуноҳҳо ва исёнҳои моро афзун гардонед, чунки гуноҳи мо азим аст, ва оташи ғазаб бар Исроил хоҳад буд». Ва баъзе касон аз сардорони банӣ Эфроим, чунончи: Азарёҳу писари Еҳӯҳонон, ва Барахёҳу писари Машиллимӯт, ва Еҳизқиёҳу писари Шаллум, ва Амосо писари Ҳадлой ба пешвози лашкариёне ки аз ҷанг бармегаштанд, бархоста,pY Ва алҳол ба ман гӯш дода, асиронеро, ки аз бародарони худ гирифтаед, баргардонед, зеро ки оташи ғазаби Парвардигор бар шумост».1[ Ва алҳол шумо мехоҳед, ки писарони Яҳудо ва Уршалимро ба ғуломон ва канизони худ табдил диҳед? Бо ин, охир, шумо худро пеши Парвардигор Худои худ гуноҳкор месозед! Ва дар он ҷо пайғамбари Парвардигор буд, ки Ӯдид ном дошт; ва ӯ ба пешвози лашкаре ки ба Сомария меомаданд, баромада, ба онҳо гуфт: «Инак, чун Парвардигор Худои падаронатон бар Яҳудо дарғазаб шуд, онҳоро ба дасти шумо супурд, ва шумо онҳоро бо хашме ки шиддаташ ба осмон расидааст, куштед.H~ Ва банӣ Исроил аз бародарони худ дусад ҳазор занон, писарон ва духтаронро ба асирӣ гирифтанд, ва низ ғанимати зиёде аз онҳо тороҷ карданд, ва он ғаниматро ба Сомария оварданд.w}gВа Зикрӣ, ки паҳлавони Эфроим буд, Маасиёҳу писари подшоҳ ва Азриқом раиси хона ва Элқоноро, ки шахси дуюм баъд аз подшоҳ буд, кушт.E|Ва Фақаҳ писари Рамалёҳу дар Яҳудо саду бист ҳазор нафарро, ки ҳамаашон мардони ҷангӣ буданд, дар як рӯз кушт, чунки онҳо Парвардигор Худои падарони худро тарк карда буданд. {Ва Парвардигор Худояш ӯро ба дасти подшоҳи Арам супурд; ва онҳо ӯро зарба заданд, ва асирони зиёдеро аз ӯ гирифта, ба Димишқ бурданд. Ва ӯ ба дасти подшоҳи Исроил низ супурда шуд, ва вай ба ӯ зарбаи бузурге расонид.%zCВа бар баландиҳо ва талҳо ва зери ҳар дарахти сабз қурбонӣ мекард ва бухур месӯзонид.EyВа ӯ дар дараи водии Бен-Ҳиннӯм бухур сӯзонид, ва писарони худро аз оташ гузаронид, мувофиқи одатҳои зишти халқҳое ки Парвардигор онҳоро аз пеши банӣ Исроил бадар ронда буд;/xWБалки бо роҳҳои подшоҳони Исроил рафтор намуд; ва ҳатто ҳайкалҳои рехта барои Баалҳо сохт;8w kДар вақти подшоҳ шуданаш Оҳоз бистсола буд, ва шонздаҳ сол дар Уршалим подшоҳӣ кард; вале он чи дар назари Парвардигор дуруст буд, мисли падараш Довуд ба амал наовард,Cv Ва Ютом бо падарони худ хобид, ва ӯро дар шаҳри Довуд дафн карданд, ва писараш Оҳоз ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.(uIДар вақти подшоҳ шуданаш ӯ бисту панҷсола буд, ва шонздаҳ сол дар Уршалим подшоҳӣ кард.LtВа бақияи корҳои Ютом, ва ҳамаи ҷангҳояш ва рафтораш дар китоби подшоҳони Исроил ва Яҳудо навишта шудааст.2s]Ва Ютом пурзӯр гардид, зеро ки роҳҳои худро пеши Парвардигор Худои худ дуруст гардонида буд."r=Ва ӯ бо подшоҳи банӣ Аммӯн ҷанг карда, бар онҳо дастболо шуд, ва дар он сол банӣ Аммӯн ба ӯ сад киккар нуқра ва даҳ ҳазор кӯр гандум, ва даҳ ҳазор кӯр ҷав доданд. Ва дар соли дуюм ва соли сеюм банӣ Аммӯн ҳамин чизҳоро ба ӯ доданд.!q;Ва бар кӯҳистони Яҳудо шаҳрҳо бино кард, ва дар ҷангалистон қалъаҳо ва бурҷҳо сохт.=psВа ӯ дарвозаи болои хонаи Парвардигорро бино кард, ва назди ҳисори бурҷи Ӯфал иморати бисёре сохт.`o9Ва он чи дар назари Парвардигор дуруст буд, ба амал овард, мувофиқи ҳар он чи падараш Узиё ба амал оварда буд, аммо ба парастишгоҳи Парвардигор дохил нашуд, вале қавм ҳанӯз гуноҳ мекарданд.wn iДар вақти подшоҳ шуданаш Ютом бисту панҷсола буд, ва шонздаҳ сол дар Уршалим подшоҳӣ кард; ва номи модараш Ерушо духтари Содӯқ буд.-mSВа Узиё бо падарони худ хобид, ва ӯро бо падаронаш дар майдони мақбараи подшоҳон дафн карданд, зеро ки гуфтанд: «Ӯ махавист». Ва писараш Ютом ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.l7Ва бақияи корҳои Узиёро, аз аввал то охир, пайғамбар Ишаъё писари Омӯс навиштааст.ykkВа подшоҳ Узиё то рӯзи вафоти худ махавӣ буд ва дар махавхона истиқомат дошт, зеро ки аз хонаи Парвардигор рад карда шуда буд. Ва писараш Ютом сардори хонаи подшоҳ буда, қавми мамлакатро доварӣ менамуд.jВа Азарёҳуи саркоҳин ва ҳамаи коҳинон ба ӯ назар андохтанд, ва инак, махав бар пешонии ӯ буд, ва бошитоб ӯро аз он ҷо бароварданд, ва худаш низ ба баромадан шитофт, зеро ки Парвардигор ӯро ба бало гирифтор карда буд.iwВа Узиё дарғазаб шуд, дар ҳолате ки маҷмари бухурсӯзонӣ дар дасташ буд, ва ҳамин ки ғазабаш бар коҳинон аланга зад, пеши коҳинон дар хонаи Парвардигор, назди қурбонгоҳи бухур, махав бар пешонии ӯ пайдо шуд.?hwВа онҳо дар гирди подшоҳ Узиё истода, ба ӯ гуфтанд: «Туро, эй Узиё, раво нест, ки барои Парвардигор бухур бисӯзонӣ, балки ин кори коҳинони банӣ Ҳорун аст, ки барои сӯзонидани бухур пок шудаанд; аз покгоҳ берун рав, зеро ки ту хиёнат кардаӣ, ва ин барои ту сабаби шаъну шараф аз ҷониби Парвардигор Худо нахоҳад буд».XuБаъд аз он ки подшоҳ Амасё бо падаронаш хобид, Узиё Эйлатро бино кард, ва онро ба Яҳудо баргардонид.5W eВа тамоми қавми Яҳудо Узиёро, ки шонздаҳсола буд, гирифта, ба ҷои падараш Амасё подшоҳ карданд.$VAВа ӯро бар аспҳо бардошта оварданд, ва ӯро бо падаронаш дар шаҳри Довуд дафн карданд.MUВа аз замоне ки Амасё аз пайравии Парвардигор дур шуд, дар Уршалим ба муқобили ӯ суиқасд карданд, ва ӯ ба Локиш гурехт; ва аз ақиби ӯ ба Локиш фиристоданд, ва ӯро дар он ҷо куштанд.6TeВа бақияи корҳои Амасё, аз аввал то охир, дар китоби подшоҳони Яҳудо ва Исроил навишта шудааст.XS)Ва Амасё писари Еҳӯош, подшоҳи Яҳудо, баъд аз вафоти Юош писари Еҳӯоҳоз, подшоҳи Исроил, понздаҳ сол зиндагӣ кард.*RMВа тамоми тилло ва нуқра, ва тамоми колоеро, ки дар хонаи Худо назди Убайд-Адӯм ёфт шуд, ва хазинаҳои хонаи подшоҳ, ва гаравгононро гирифта, ба Сомария баргашт. Q9Ва Юош, подшоҳи Исроил, Амасё писари Еҳӯош писари Еҳӯоҳоз, подшоҳи Яҳудоро дар Байт-Шемеш дастгир намуд, ва ӯро ба Уршалим овард, ва ҳисори Уршалимро аз дарвозаи Эфроим то дарвозаи кунҷакӣ, ба андозаи чорсад араш хароб кард;P7Ва аҳли Яҳудо пеши Исроил мағлуб гардида, ҳар яке ба хаймаҳои худ гурехта рафтанд.LOВа Юош, подшоҳи Исроил, баромад, ва ӯ ва Амасё, подшоҳи Яҳудо, дар Байт-Шемеш, ки дар Яҳудост, рӯ ба рӯ шуданд.sN_Вале Амасё гӯш надод, зеро ки ин аз ҷониби Худо буд, то ки онҳоро ба дасти душман бисупорад, чунки худоёни Адӯмро ҷӯё шуда буданд.iMKМегӯӣ: 'Инак, Адӯмро шикаст додам', ва дилат мағрур шудааст, ва ту бо худ меболӣ. Алҳол дар хонаи худ бинишин. Чаро ту бадбахтиро бармеангезӣ, то ки худат фурӯ ғалтӣ, ва ҳамчунин Яҳудо ҳамроҳи ту?» h}|{ y#xwiviutps+rpoUn ml(jih(fedb``^]\@ZZYZXVVUSrRMPOON7LKBJDI"HG^F[E7CBA@1>}=k Зеро вақте ки шумо сӯи Парвардигор бозгашт намоед, бародарон ва писарони шумо аз ҷониби асиркунандагони худ марҳамат хоҳанд дид, ва ба ин замин хоҳанд баргашт, зеро ки Парвардигор Худои шумо карим ва раҳим аст, ва агар сӯи Ӯ бозгашт намоед, Ӯ аз шумо рӯй нахоҳад гардонид».=Алҳол мисли падарони худ гарданшахӣ накунед, даст ба Парвардигор диҳед, ба покгоҳи Ӯ, ки онро ҷовидона пок намудааст, омада, Парвардигор Худои худро парастиш кунед, ва Ӯ оташи ғазаби Худро аз шумо хоҳад баргардонид.3<_Ва мисли падарон ва бародарони худ набошед, ки онҳо ба Парвардигор Худои падарони худ хиёнат карданд, ва Ӯ онҳоро гирифтори харобӣ гардонид, чунон ки шумо мебинед;;Ва шотирон бо номаҳои подшоҳ ва сарваронаш ба тамоми Исроил ва Яҳудо рафта, мувофиқи амри подшоҳ гуфтанд: «Эй банӣ Исроил! Сӯи Парвардигор Худои Иброҳим, Исҳоқ ва Исроил бозгашт намоед, ва Ӯ сӯи халосшудаҳое ки аз дасти подшоҳони Ашшур дар миёни шумо боқӣ мондаанд, бозгашт хоҳад кард; v~3}|{fywv|u5saqponmllNkjigfe`db`_#^\[YWW VSRQPrNLKvJI}GFRDBA-@|>><:978.644 3d211/..-+*)q('&]$#! uPm  t - 'y%-NWAk'NCBМардуми Микмос – саду бисту ду;W'Зодагони Ромо ва Ҷобаъ – шашсаду бисту як;r]Зодагони Қирят-Орим, Кафиро ва Баэрӯт – ҳафтсаду чилу се;9mЗодагони Азмавт – чилу ду;GМардуми Анотӯт – саду бисту ҳашт;?yМардуми Натуфо – панҷоҳу шаш;J Зодагони Байт-Лаҳм – саду бисту се;A}Зодагони Ҷиббор – наваду панҷ;GЗодагони Ҳошум – дусаду бисту се;?yЗодагони Юро – саду дувоздаҳ;GЗодагони Бесой – сесаду бисту се;l QЗодагони Отир илова ба зодагони Ҳизқиё – наваду ҳашт;M Зодагони Один – чорсаду панҷоҳу чор;T !Зодагони Биҷвой – ду ҳазору панҷоҳу шаш;Q  Зодагони Адуниқом – шашсаду шасту шаш;T ! Зодагони Азҷод – ҳазору дусаду бисту ду;I  Зодагони Бебой – шашсаду бисту се;E Зодагони Бонӣ – шашсаду чилу ду;F Зодагони Заккой – ҳафтсаду шаст;KЗодагони Затту – нӯҳсаду чилу панҷ;X)Зодагони Элом – ҳазору дусаду панҷоҳу чор;+Зодагони ҳокими Мӯоб, аз фарзандони Ешуа ва Юоб – ду ҳазору ҳаштсаду дувоздаҳ;QЗодагони Ораҳ – ҳафтсаду ҳафтоду панҷ;MЗодагони Шафатё – сесаду ҳафтоду ду;[/Зодагони Фаръуш – ду ҳазору саду ҳафтоду ду;}Онҳое ки бо Зарубобил, Ешуа, Наҳемё, Сароё, Раэлоё, Мордахай, Билшон, Миспор, Биҷвой, Раҳум ва Баано омаданд. Шумораи одамони қавми Исроил:C~ Вa инҳоянд сокинони мамлакат, ки аз асирии кӯчониш ҳиҷрат, ки Набукаднесар, подшоҳи Бобил, ба Бобил ба асирӣ бурда буд, ба Уршалим ва Яҳудо, ҳар яке ба шаҳри худ баргаштанд, –}  Ҳамаи зарфҳои тилло ва нуқра панҷ ҳазору чорсадто буд. Ҳамаи инро Шешбасар бо аҳли асорат асиршудагоне ки аз Бобил ба Уршалим рафтанд, бурд. |  Сӣ косаи тилло, чорсаду даҳ косаи нуқраи дучандон ва ҳазор зарфи дигар.{  Ва ин аст шумораи онҳо: сӣ тоси тилло, ҳазор тоси нуқра, бисту нӯҳ корд,pz [Ва Куруш, подшоҳи Форс, онҳоро ба воситаи Митредоти хазинадор берун овард, ва ӯ ба Шешбасар, раиси Яҳудо, онҳоро шумурда супурд.my UВа подшоҳ Куруш зарфҳои хонаи Парвардигорро, ки Набукаднесар аз Уршалим оварда, дар хонаи худои худ гузошта буд, берун овард.>x wВа тамоми мардуми гирду атрофашон онҳоро бо колои нуқра ва тилло, бо молу мулк ва чорпоён ва тӯҳфаҳо чизҳои гаронбаҳо, илова ба хайроти саховатмандона, дастгирӣ карданд.Uw %Ва сардорони хонаводаҳои Яҳудо ва Бинёмин, ва коҳинон ва левизодагон, ҳамаи онҳое ки Худо рӯҳашонро барангехта буд, то ба сохтани хонаи Худо, ки дар Уршалим аст, бираванд, бархостанд.v Ва ҳар кӣ боқӣ мондааст, дар ҳамаи маконҳое ки вай дар он ҷо истиқомат дорад, бигзор аҳли он макон ба вай бо нуқра ва тилло ва молу мулк ва чорпоён, илова ба хайрот барои хонаи Худо, ки дар Уршалим аст, кӯмак расонанд».^u 7Кист аз шумо, аз тамоми қавми Ӯ, ки Худояш бо вай бошад, бархоста ба Уршалим, ки дар Яҳудо аст, биравад ва хонаи Парвардигор Худои Исроилро, – ҳамон Худоро, ки дар Уршалим аст, – бино намояд.Yt -«Куруш, подшоҳи Форс, чунин мегӯяд: ҳамаи мамлакатҳои заминро Парвардигор, Худои осмон, ба ман додааст, ва Ӯ ба ман фармудааст, ки дар Уршалим, ки дар Яҳудо аст, хонае барои Ӯ бино намоям.&s IВa дар соли якуми Куруш, подшоҳи Форс, барои он ки сухани Парвардигор аз забони Ирмиё иҷро шавад, Парвардигор рӯҳи Куруш, подшоҳи Форсро барангехт, ва ӯ дар тамоми мамлакати худ ҷор андохт ва ба таври хаттӣ низ эълон намуда, гуфт:yrk$«Куруш, подшоҳи Форс, чунин мегӯяд: 'Ҳамаи мамлакатҳои заминро Парвардигор, Худои осмон, ба ман додааст, ва Ӯ ба ман фармудааст, ки дар Уршалим, ки дар Яҳудо аст, хонае барои Ӯ бино намоям. Кист аз шумо, аз тамоми қавми Ӯ, ки Парвардигор Худояш бо вай бошад, бархоста биравад'».)qK$Ва дар соли якуми Куруш, подшоҳи Форс, барои он ки сухани Парвардигор аз забони Ирмиё иҷро шавад, Парвардигор рӯҳи Куруш, подшоҳи Форсро барангехт, ва ӯ дар тамоми мамлакати худ ҷор андохт ва ба таври хаттӣ низ эълон намуда, гуфт:Tp!$То ба амал ояд сухани Парвардигор, ки бо забони Ирмиё гуфта буд, яъне то вақте ки замин шанбеҳои худро ба ҷо овард: он дар тамоми айёми харобӣ дам гирифт, то даме ки ҳафтод сол пур шуд.3o_$Ва онҳоеро, ки аз шамшер боқӣ монда буданд, вай ба Бобил ба асирӣ бурд, ва онҳо ғуломони вай ва писаронаш буданд, то вақте ки ҳукмронии подшоҳи Форс барқарор гардид,!n;$Ва хонаи Худоро сӯзониданд, ва ҳисори Уршалимро хароб карданд, ва ҳамаи қасрҳои онро ба оташ сӯзониданд, ва тамоми колои нафиси онро несту нобуд карданд.m'$Ва вай тамоми колои хонаи Худоро, – хоҳ калон хоҳ хурд, – ва хазинаҳои хонаи Парвардигор ва хазинаҳои подшоҳ ва сарваронашро комилан ба Бобил бурд.elC$Ва Ӯ подшоҳи калдониёнро бар онҳо овард, ки вай ҷавонони онҳоро дар хонаи покашон бо шамшер кушт, ва бар ҷавонон ва дӯшизагон ва пирон ва мӯйсафедон раҳм нанамуд: Ӯ ҳамаро ба дасти вай супурд.k$Вале онҳо фиристаҳои Худоро масхара карданд, ва аз суханони Ӯ нафрат доштанд, ва пайғамбарони Ӯро хорӣ доданд, то ба ҳадде ки оташи ғазаби Парвардигор бар қавми Ӯ аланга гирифт, ба тавре ки он илоҷнопазир буд.Oj$Ва Парвардигор Худои падаронашон назди онҳо фиристагони Худро мефиристод, ҳар субҳидам гаштаю баргашта равона мекард, зеро ки бар қавми Худ ва бар манзили Худ раҳм дилҷӯӣ намуд.i$Ҳамчунин ҳамаи сарварони коҳинон ва қавм, ба тақлиди дар ҳамаи корҳои зишти халқҳо пайравӣ намуда, хиёнати зиёде ба амал оварданд, ва хонаи Парвардигорро, ки Ӯ дар Уршалим пок намуда буд, ҳаром палид карданд.Qh$ Ва низ ба муқобили подшоҳ Набукаднесар, ки ӯро ба Худо қасам дода буд, исён бардошт; ва гарданкашӣ намуда ва дили худро сахт гардонида, сӯи Парвардигор Худои Исроил бозгашт накард. g $ Ва он чи дар назари Парвардигор Худояш бад буд, ба амал овард; пеши Ирмиёи пайғамбар, ки аз забони Парвардигор сухан гуфт, гардан нафуровард..fU$ Дар вақти подшоҳ шуданаш Сидқиёҳу бисту яксола буд, ва ёздаҳ сол дар Уршалим подшоҳӣ кард.9ek$ Ва баъд аз охири сол, подшоҳ Набукаднесар фиристод, ва ӯро бо колои нафиси хонаи Парвардигор ба Бобил овард; ва бародари ӯ Сидқиёҳуро бар Яҳудо ва Уршалим подшоҳ кард.d%$ Дар вақти подшоҳ шуданаш Еҳӯёкин ҳаждаҳсола буд, ва се моҳу даҳ рӯз дар Уршалим подшоҳӣ кард; ва он чи дар назари Парвардигор бад буд, ба амал овард.9ck$Ва бақияи корҳои Еҳӯёқим, ва корҳои зиште ки ӯ кард, ва он чи дар ӯ ёфт шуд, дар китоби подшоҳони Исроил ва Яҳудо навишта шудааст; ва писараш Еҳӯёкин ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.{bo$Ва аз колои хонаи Парвардигор Набукаднесар ба Бобил овард, ва онро дар парастишхонаи худ дар Бобил гузошт.
Подшоҳ шудани Еҳӯёкин.Ha $Набукаднесар, подшоҳи Бобил, ба муқобили ӯ лашкар кашид, ва ӯро занҷирбанд кард, то ки ӯро ба Бобил барад. `9$Дар вақти подшоҳ шуданаш Еҳӯёқим бисту панҷсола буд, ва ёздаҳ сол дар Уршалим подшоҳӣ кард; ва он чи дар назари Парвардигор Худояш бад буд, ба амал овард._3$Ва подшоҳи Миср бародари ӯ Элёқимро дар Яҳудо ва Уршалим подшоҳ карда, номи ӯро ба Еҳӯёқим мубаддал намуд; ва Йӯоҳоз бародари ӯро гирифта, ба Миср бурд.W^'$Ва подшоҳи Миср ӯро дар Уршалим сарнагун кард, ва бар мамлакат сад киккар нуқра ва як киккар тилло ҷарима андохт.&]E$Дар вақти подшоҳ шуданаш Еҳӯоҳоз бисту сесола буд, ва се моҳ дар Уршалим подшоҳӣ кард.F\ $Ва қавми мамлакат Еҳӯоҳоз писари Йӯшиёҳуро гирифтанд, ва ӯро ба ҷои падараш дар Уршалим подшоҳ карданд.![;#Ва корҳои ӯ, аз аввал то охир, дар китоби подшоҳони Исроил ва Яҳудо навишта шудааст.+ZO#Ва бақияи корҳои Йӯшиёҳу ва некиҳои ӯ, ки ба навиштаҳои Тавроти Парвардигор мувофиқ буд,_Y7#Ва Ирмиёҳу дар ҳаққи Йӯшиёҳу марсия* хонд, ва ҳамаи сарояндагон ва мутрибагон сарояндазанон дар марсияҳои худ то имрӯз дар ҳаққи Йӯшиёҳу суҳан меронанд, ва он марсияҳо дар Исроил ба ҳукми қонун даромадаанд; ва инак, онҳо дар китоби марсияҳо навишта шудаанд.X#Ва навкаронаш ӯро аз ароба фуроварда, ба аробаи дуюме ки дошт, савор карданд, ва ӯро ба Уршалим оварданд, ва ӯ мурд, ва дар мақбараи падаронаш дафн карда шуд; ва тамоми Яҳудо ва Уршалим барои Йӯшиёҳу мотам гирифтанд.W#Ва тирандозон ба подшоҳ Йӯшиёҳу тир андохтанд, ва подшоҳ ба навкаронаш гуфт: «Маро берун баред, зеро ки бағоят бемор сахт захмдор шудаам».gVG#Вале Йӯшиёҳу рӯи худро аз вай нагардонид, балки либоси худро иваз намуд, то ки бо вай ҷанг кунад; ва ба суханони Накӯҳ, ки аз ҷониби Худо буд, гӯш надод, ва ба водии Маҷиддӯ омад, то ки ҷанг кунад.~Uu#Ва вай қосидонро назди ӯ фиристода, гуфт: «Маро бо ту, эй подшоҳи Яҳудо, чӣ кор аст? Ман имрӯз ба муқобили ту набаромадаам, балки ба муқобили маконе ки бо он бояд ҷанг кунам, ва Худо ба ман фармудааст, ки шитоб намоям; аз Худое ки бо ман аст, даст бикаш, мабодо Ӯ туро нобуд кунад».sT_#Баъд аз ҳамаи ин чораҳое тадбирҳое ки Йӯшиёҳу дар парастишгоҳ андешид, Накӯҳ, подшоҳи Миср, сӯи Каркамиш, ки бар назди Фурот воқеъ аст, барои ҷанг кардан баромад; ва Йӯшиёҳу ба пешвози вай берун омад.ySk#Ин фисҳ дар соли ҳаждаҳуми подшоҳии Йӯшиёҳу ба ҷо оварда шуд.aR;#Ва ҳеҷ иди фисҳ мисли ин дар Исроил аз айёми Самуили пайғамбар ба ҷо оварда нашудааст; ва ҳеҷ яке аз подшоҳони Исроил мисли ин фисҳе ки Йӯшиёҳу, ва коҳинон ва левизодагон ва ҳамаи ҳозирони Яҳудо ва Исроил, ва сокинони Уршалим ба ҷо оварданд, ба ҷо наоварда буд.-QS#Ва банӣ Исроил, ки ҳозир буданд, фисҳро дар он вақт, ва иди фатирро ҳафт рӯз ба ҷо оварданд.hPI#Ва тамоми хизмати Парвардигор дар ҳамон рӯз омода шуд, то ки иди фисҳро ба ҷо оваранд ва бар қурбонгоҳи Парвардигор, мувофиқи фармони подшоҳ Йӯшиёҳу, қурбониҳои сӯхтанӣ тақдим пешкаш намоянд.O{#Ва сарояндагон, банӣ Ософ, мувофиқи фармони Довуд ва Ософ ва Ҳеймон ва Едутун, ки ғайбдони подшоҳ буд, дар ҷойҳои худ истоданд, ва дарбонон – назди ҳар дарвоза: барои онҳо лозим набуд, ки аз сари кори худ дур шаванд, зеро ки бародаронашон левизодагон барои онҳо тайёр мекарданд.0NY#Ва баъд аз он барои худашон ва барои коҳинон тайёр карданд, зеро ки коҳинон, банӣ Ҳорун, то шомгоҳ бо тақдим кардани қурбониҳои сӯхтанӣ ва чарбуҳо банд буданд; ва левизодагон барои худашон ва барои коҳинон, банӣ Ҳорун, тайёр карданд.TM!# Ва барраи фисҳро, мувофиқи дастуруламал, ба оташ пухтанд; ва қурбониҳои покро дар дегҳо ва тосҳо ва лаганҳо пухтанд, ва зуд шитобкорона ба ҳамаи фарзандони қавм тақсим карда доданд.OL# Ва он чиро, ки барои қурбонии сӯхтанӣ буд, ҷудо карданд, то онро мувофиқи тақсимоти хонаводаҳо ба фарзандони қавм бидиҳанд, то ки онҳо, мувофиқи он чи дар китоби Мусо навишта шудааст, барои Парвардигор қурбонӣ кунанд; бо говон низ чунин амал карданд.Kw# Ва барраҳои фисҳро забҳ карданд, ва коҳинон хунро аз дасти левизодагон гирифта, мепошиданд, ва левизодагон пӯсти барраҳоро меканданд.rJ]# Ва хизмат дуруст ба ҷо оварда шуд, ва коҳинон дар ҷойҳои худ, ва левизодагон дар гурӯҳҳои худ, мувофиқи фармони подшоҳ истоданд.sI_# Ва Конанёҳу ва Шамаъёҳу ва Натанъил, бародарони ӯ, ва Ҳашабёҳу ва Яиил ва Юзобод, сарварони левизодагон, ба левизодагон барои қурбониҳои фисҳ панҷ ҳазор сар барраю бузғола ва панҷсад сар гов доданд.>Hu#Ва сарварони ӯ саховат намуда, барои қавм, барои коҳинон ва левизодагон бахшиш карданд: Ҳилқиё ва Закарёҳу ва Яҳиил, ки раисони хонаи Худо буданд, ба коҳинон барои қурбониҳои фисҳ ду ҳазору шашсад сар барраю бузғола ва сесад сар гов доданд.?Gw#Ва Йӯшиёҳу барои фарзандони қавм, яъне барои ҳамаи онҳое ки дар он ҷо буданд, аз рамаи баррагон ва бузғолагон ба миқдори сӣ ҳазор сар, ки ҳамааш барои қурбониҳои фисҳ буд, ва аз говон се ҳазор сар бахшиш кард; инҳо аз молу мулки подшоҳ буданд.2F]#Ва барраи фисҳро забҳ кунед, ва худро пок намуда, онро барои бародаронатон тайёр кунед, то мувофиқи сухани Парвардигор, ки ба воситаи Мусо гуфтааст, амал намоянд».Ew#Ва мувофиқи тақсимоти хонаводаҳои бародаронатон, фарзандони қавм, ва мувофиқи тақсимоти хонаводаҳои левизодагон дар покгоҳ биистед.'DG#Ва аз рӯи хонаводаҳои худ ва гурӯҳҳои худ, чунон ки дар навиштаи Довуд, подшоҳи Исроил, ва дар навиштаи писараш Сулаймон муқаррар карда шудааст, омода шавед;CC#Ва ба левизодагоне ки тамоми Исроилро таълим медоданд ва барои Парвардигор пок шуда буданд, гуфт: «Сандуқи покро дар хонае ки Сулаймон писари Довуд, подшоҳи Исроил, бино кардааст, бимонед; ҳоҷат надорад, ки минбаъд онро бар китфи худ бардоред; алҳол хизмати Парвардигор Худои худ ва қавми Ӯ Исроилро ба ҷо оваред;jBM#Ва ӯ коҳинонро бар навбатдориҳошон гузошта, барои хизмати хонаи Парвардигор онҳоро ҳавасманд шавқманд мекард таҳрик* дод.kA Q#Ва Йушиёҳу иди фисҳро дар Уршалим барои Парвардигор ба ҷо овард; ва барраи фисҳро дар рӯзи чордаҳуми моҳи якум забҳ карданд.q@["!Ва Йӯшиёҳу ҳамаи чизҳои зиштро аз ҳамаи заминҳое ки ба банӣ Исроил тааллуқ дошт, дур кард, ва ҳамаи онҳоеро, ки дар Исроил буданд, водор намуд, ки Парвардигор Худои худро парастиш кунанд; дар тамоми айёми ӯ онҳо аз пайравии Парвардигор Худои падаронашон дур нашудаанд.$?A" Ва ӯ ҳамаи онҳоеро, ки дар Уршалим ва Бинёмин буданд, бар ин ӯҳдадор гардонид; ва сокинони Уршалим мувофиқи паймони Худо, Худои падаронашон рафтор карданд.F>"Ва подшоҳ бар минбари худ истод, ва ба ҳузури Парвардигор паймон баст, ки Парвардигорро пайравӣ намоянд, ва аҳком ва шаҳодатҳо ва фароизи Ӯро бо тамоми дилу ҷон риоя кунанд, ва суханони ин паймонро, ки дар ин китоб навишта шудааст, ба ҷо оваранд.>=u"Ва подшоҳ ба хонаи Парвардигор омад, ва тамоми мардуми Яҳудо ва сокинони Уршалим бо ӯ буданд, –коҳинон ва левизодагон ва тамоми қавм аз калон то хурд; ва ӯ ҳамаи суханони китоби паймонро, ки дар хонаи Парвардигор ёфт шуд, дар гӯши онҳо хонд.}<s"Ва подшоҳ фиристода, ҳамаи пирони Яҳудо ва Уршалимро ҷамъ кард.';G"Инак, Ман туро ба падаронат ҳамроҳ хоҳам кард, ва ту дар мақбараи худ ба осоиштагӣ гузошта хоҳӣ шуд, ва тамоми он мусибатро, ки Ман бар ин макон ва бар сокинонаш меоварам, чашмони ту нахоҳад дид'». Ва ҷавобро ба подшоҳ расониданд.~:u"Азбаски дили ту нарм шудааст, ва дар вақти шунидани суханони Худо дар бораи ин макон ва сокинонаш ба ҳузури Ӯ гардан фуровардаӣ, – ва ба ҳузури Ман гардан фуроварда, либоси худро чок задаӣ, ва ба ҳузури Ман гиря кардаӣ, бинобар ин Ман низ ба ту ҷавоб додам, мегӯяд Парвардигор;09Y"Ва ба подшоҳи Яҳудо, ки шуморо фиристодааст, то ки аз Парвардигор илтиҷо намоед, чунин гӯед: Парвардигор Худои Исроил дар бораи суханоне ки шунидаӣ, чунин мегӯяд:X8)"Азбаски онҳо Маро тарк карда, ба худоёни дигар бухур сӯзондаанд, то ки Маро бо тамоми амали дастҳои худ ба хашм оваранд, ғазаби Ман бар ин макон аланга гирифтааст, ва хомӯш нахоҳад шуд.N7"Парвардигор чунин мегӯяд: инак, Ман мусибате бар ин макон ва бар сокинонаш хоҳам овард, – ҳамаи лаънатҳоеро, ки дар ин китоб, ки онро пеши подшоҳи Яҳудо хондаанд, навишта шудааст;N6"Ва ӯ ба онҳо гуфт: «Парвардигор Худои Исроил чунин мегӯяд: 'Ба касе ки шуморо назди ман фиристодааст, бигӯед: 5"Ва Ҳилқиё ва онҳое ки подшоҳ фармуд, назди Ҳулдои набия*, зани Шаллум писари Тоқҳат писари Ҳасрои посбони либосҳо, ки дар Уршалим, дар маҳаллаи дуюми он истиқомат дошт, рафтанд, ва бо вай дар ин бобат сухан ронданд.Q4"«Биравед ва аз Парвардигор барои ман ва барои бақияи Исроил ва Яҳудо дар бораи суханони ин китоби ёфтшуда илтиҷо намоед, зеро ғазаби Парвардигор, ки бар мо аланга гирифтааст, бузург аст, аз барои он ки падарони мо сухани Парвардигорро риоя накардаанд, то ки мувофиқи ҳар он чи дар ин китоб навишта шудааст, амал намоянд».`39"Ва подшоҳ ба Ҳилқиё ва Аҳиқом писари Шофон ва Абдун писари Мико ва Шофони котиб ва Асоёи навкари подшоҳ фармуда, гуфт:2"Ва ҳангоме ки подшоҳ суханони Тавротро шунид, либоси худро чок зад.h1I"Ва Шофони котиб ба подшоҳ хабар расонида, гуфт: «Ҳилқиёи коҳин китобе ба ман додааст». Ва Шофон онро ба ҳузури подшоҳ хонд.b0="Ва нуқраеро, ки дар хонаи Парвардигор буд, берун оварданд, ва онро ба дасти гумоштагон ва ба дасти саркорон супурданд»./"Ва Шофон китобро назди подшоҳ овард, ва дар айни ҳол ба подшоҳ хабар дода, гуфт: «Ҳар коре ки ба бандагонат супурда шудааст, онҳо ба ҷо меоваранд;r.]"Ва Ҳилқиё ба Шофони котиб хитоб намуда, гуфт: «Китоби Тавротро дар хонаи Парвардигор ёфтаам». Ва Ҳилқиё он китобро ба Шофон дод.$-A"Ва ҳангоме ки нуқраи ба хонаи Парвардигор дохилшударо берун меоварданд, Ҳилқиёи коҳин китоби Тавроти Парвардигорро, ки ба воситаи Мусо дода шуда буд, ёфт.," Ва бар боркашон низ таъин шуда буданд, ва онҳо ба ҳамаи коргароне ки бо ҳар навъ корҳо шуғл доштанд, назорат мекарданд; ва аз левизодагон котибон ва нозирон назораткунандагон назоратчиён ва дарбонон буданд.P+" Ва он одамон аз рӯи виҷдон кор мекарданд, ва бар онҳо левизодагон Яҳат ва Убадёҳу аз банӣ Марорӣ, ва Закарё ва Машуллом аз банӣ қаҳотиён барои назорат кардан таъин шуда буданд; ва аз левизодагон ҳар касе ки навохтани асбоби мусиқӣ аз дасташон меомад.C*" Ва онро ба дуредгарон ва бинокорон доданд, то ки сангҳои тарошида ва чӯб барои пайвастани деворҳо ва пӯшидани боми хонаҳое ки подшоҳони Яҳудо хароб карда буданд, бихаранд.n)U" Ва онро ба дасти саркороне ки дар хонаи Парвардигор таъин шуда буданд, супурданд; ва онҳо онро ба коргароне ки дар хонаи Парвардигор барои таъмир ва мустаҳкам намудани хона кор мекарданд, доданд.S(" Ва онҳо назди Ҳилқиёи саркоҳин омаданд, ва нуқраеро, ки ба Худо оварда шуда буд, ва левизодагони остонабон онро аз дасти Менашше ва Эфроим, ва аз тамоми бақияи Исроил, ва аз тамоми Яҳудо ва Бинёмин ҷамъ карда буданд, супурданд, ва ба Уршалим баргаштанд.'3"Ва дар соли ҳаждаҳуми подшоҳии худ, баъд аз он ки замин ва хонаро тоза кард, Шофон писари Асалёҳу, ва Маасиёҳуи раиси шаҳр, ва Юоҳ писари Юоҳози воқеанависро фиристод, то ки хонаи Парвардигор Худои худро мустаҳкам намоянд.k&O"Қурбонгоҳҳоро валангор намуд, ва Ашераҳо ва санамҳоро бутҳоро дарҳам шикаста, гард-гард кард, ва ҳамаи ҳайкалҳои офтобпарастиро дар тамоми замини Исроил шикаста афтонид; ва ба Уршалим баргашт.1%["Ва дар шаҳрҳои Менашше ва Эфроим ва Шимъӯн ва ҳатто Нафтолӣ, дар харобазори онҳо, гирдогирд,%$C"Ва устухонҳои коҳинонро бар қурбонгоҳҳошон сӯзонид, ва Яҳудо ва Уршалимро тоза кард.I# "Ва қурбонгоҳҳои Баалҳоро пеши ӯ валангор карданд; ва ҳайкалҳои офтобпарастиро, ки бар болои онҳо буд, шикаста афтонид; ва Ашераҳо, ва бутҳо ва санамҳоро дарҳам шикаст ва гард-гард карда, бар рӯи қабрҳои онҳое ки барояшон қурбонӣ мекарданд, пошид. /m~~u~}}p|||H|{e{yyy xxTwww'vvWuuttOssRrqqoo8n{mllCkjhizhcged\c/a`_1\[YOWUTSQPO[N M KJIHGF&E CA@??1=<;;9876}54~3\261l/.-,5** (K'C&;$g#"! e)YHK! k { 4)-p`/-S Чунки Эзро дили худро ба он моил карда буд, ки Тавроти Парвардигорро маънидод кунад, ва онро ба амал оварад, ва фароиз ва аҳкоми шариатро ба Исроил таълим диҳад.  Зеро ки дар рӯзи якуми моҳи якум баромадан аз Бобил сар шуд, ва чун дасти некӯи Худои ӯ бар ӯ буд, дар рӯзи якуми моҳи панҷум ӯ ба Уршалим расид,{oВа ӯ дар моҳи панҷум, дар соли ҳафтуми подшоҳ ба Уршалим расид.;oВа баъзе аз банӣ Исроил, ва аз коҳинон, ва левизодагон, ва сарояндагон, ва дарбонон, ва тобеон дар соли ҳафтуми подшоҳ Артаҳшасто баромада, рӯ ба ҷониби Уршалим карданд.iKҲамин Эзро аз Бобил берун омад, ва ӯ дар шариати Мусо, ки Парвардигор Худои Исроил додааст, китобдони тезфаҳм буд. Ва азбаски дасти Парвардигор Худои ӯ бар ӯ буд, подшоҳ ҳар он чи ӯ хост, ба ӯ дод. Писари Абишуа, писари Финҳос, писари Элъозор, писари Ҳоруни саркоҳин –T!Писари Зараҳё, писари Уззӣ, писари Буққӣ,V%Писари Амарё, писари Азарё, писари Мароют,X)Писари Шаллум, писари Содӯқ, писари Аҳитуб,M Ва баъд аз ин воқеаҳо, дар подшоҳии Артаҳшасто, подшоҳи Форс, Эзро писари Сароё, писари Азарё, писари Ҳилқиё,r]Ва иди фатирро ҳафт рӯз бо шодмонӣ ба ҷо оварданд, зеро ки Парвардигор онҳоро шод кард ва дили подшоҳи Ашшурро ба онҳо моил намуд, то ки дастҳои онҳоро дар кори хонаи Худо, Худои Исроил, пурзӯр созад.T!Ва банӣ Исроил, ки аз асирӣ баргашта буданд, ва ҳамаи касоне ки аз нопокии халқҳои он замин ҷудо шуда ба онҳо пайваста буданд, то ба Парвардигор Худои Исроил рӯ оваранд, онро хӯрданд. !Зеро ки коҳинон ва левизодагон саросар шустушӯ таҳорат карданд, ҳамаашон тоза пок шуданд; ва барои ҳамаи онҳое ки аз асирӣ баргашта буданд, барои бародарони худ коҳинон ва барои худашон барраҳои фисҳро забҳ карданд.2 ]Ва онҳое ки аз асирӣ баргашта буданд, иди фисҳро дар рӯзи чордаҳуми моҳи якум ба ҷо оварданд,& EВа коҳинонро дар шӯъбаҳошон, ва левизодагонро дар навбатҳошон ба парастиши Худо дар Уршалим, мувофиқи он чи дар китоби Мусо навишта шудааст, таъин карданд.\ 1Ва барои пок кардани ин хонаи Худо сад гов, дусад қӯчқор, чорсад барра, ва барои хашмниҳонии гуноҳҳои тамоми Исроил – мувофиқи шумораи сибтҳои Исроил – дувоздаҳ нарбуз қурбонӣ карданд.e CВа банӣ Исроил, коҳинон, левизодагон ва дигар касоне ки аз асирӣ баргашта буданд, ин хонаи Худоро бо шодмонӣ пок карданд.0YВа ин хона то рӯзи сеюми моҳи адор, дар соли шашуми ҳукмронии подшоҳ Дорёвеш ба анҷом расид.RВа пирони яҳудӣ, мувофиқи пайғамбарии Ҳаҷҷайи пайғамбар ва Закарё писари Иддӯ, бино мекарданд ва муваффақият меёфтанд; ва аз рӯи ҳукми Худои Исроил ва аз рӯи фармони Куруш ва Дорёвеш ва Артаҳшасто, подшоҳони Форс, онро бино карданд ва барпо намуданд.s_ Он гоҳ Татной, волии он сӯи дарё, Шатар-Бузной ва рафиқони онҳо мувофиқи он чи подшоҳ Дорёвеш фиристода буд, фавран амал карданд.W' Ва Худое ки номаш дар он ҷо сокин аст, ҳар подшоҳ ва қавмро, ки дасти худро барои тағйир додани ин амр бар зарари ин хонаи Худо, ки дар Уршалим аст, дароз мекунад, вожгун сарнагун хоҳад сохт. Ман, Дорёвеш, ин фармонро додаам, то ки фавран ба ҷо оварда шавад».eC Ва аз ҷониби ман фармон дода мешавад, ки ҳар одаме ки ин амрро тағйир диҳад, аз хонаи вай ғӯлачӯбе гирифта, вай бар он бардошта овехта хоҳад шуд, ва хонаи вай ба ин сабаб вайрон карда хоҳад шуд.L То ки онҳо ҳадияҳои хушбӯй барои Худои осмон қурбонӣ намоянд ва барои ҳаёти подшоҳ ва писаронаш дуо гӯянд."= Ва тамоми чизи даркориашон: гӯсолаҳо ва қӯчқорҳо ва барраҳо аз баҳри қурбониҳои сӯхтанӣ барои Худои осмон, гандум, намак, май ва равған, аз рӯи гуфтаи коҳиноне ки дар Уршалим ҳастанд, рӯз ба рӯз ба онҳо бекаму кост дода шавад,yВа аз ҷониби ман фармон дода мешавад, ки шумо бо ин пирони яҳудӣ дар бобати бино кардани ин хонаи Худо чӣ гуна бояд рафтор намоед: аз молу мулки подшоҳӣ, аз андози боҷи он сӯи дарё, фавран ба ин одамон барои хароҷот дода шавад, то ки корашон наистад лат нахӯрад боздошта нашавад;zmБа кори ин хонаи Худо халал нарасонед мудохила накунед: бигзор волии яҳудиён ва пирони яҳудӣ ин хонаи Худоро дар ҷои он бино кунанд.]3«Ва алҳол, эй Татной, волии он сӯи дарё, Шатар-Бузной ва рафиқони шумо, ки дар он сӯи дарё мебошанд, аз он ҷо дур шавед!/~WВа низ зарфҳои тилло ва нуқраи хонаи Худо, ки Набукаднесар онҳоро аз парастишгоҳи Уршалим гирифта, ба Бобил оварда буд, баргардонида, ба парастишгоҳи Уршалим, дар ҷои худашон, бурда шаванд, то ки онҳо дар хонаи Худо гузошта шаванд».$}AБо се қатор сангҳои бузург ва як қатор чӯби нав; ва харҷаш аз хонаи подшоҳ дода шавад.|7Дар соли якуми подшоҳ Куруш, подшоҳ Куруш дар бораи хонаи Худо дар Уршалим фармон дод, ки ин хона – ҷое ки қурбониҳо забҳ карда мешавад, – бино ёбад, ва бунёдаш мустаҳкам бошад; баландии он шаст араш, бари он шаст араш шавад,_{7Ва дар Аҳмато, дар қасре ки дар кишвари Мод буд, лӯлапече ёфт шуд, ва андаруни он чунин навишта шудааст: «Барои хотира.Pz Он гоҳ подшоҳ Дорёвеш фармон дод, ва дар китобхонаи Бобил, ки ганҷҳоро дар он ҷо мегузоштанд, ҷустуҷӯ карданд.PyВа алҳол, агар подшоҳ салоҳ донад, бигзор дар ганҷхонаи подшоҳ, ки дар Бобил аст, ҷустуҷӯ намоянд, ки оё подшоҳ Куруш ҳақиқатан фармон дода будааст, ки ин хонаи Худоро дар Уршалим бино кунанд; ва иродаи подшоҳ дар ин бора бигзор ба мо фиристода шавад».xПас, ин Шешбасар омада, бунёди хонаи Худоро, ки дар Уршалим аст, ниҳод, ва аз он вақт то кунун бино карда мешавад, ва ҳанӯз анҷом наёфтааст'.wВа ба вай гуфт: ин зарфҳоро бардошта бирав ва онҳоро дар парастишгоҳе ки дар Уршалим аст, бигузор, ва хонаи Худо дар ҷояш бино карда шавад.:vmВа низ зарфҳои тилло ва нуқраи хонаи Худо, ки Набукаднесар аз парастишгоҳи Уршалим гирифта, ба парастишгоҳи Бобил оварда буд, – онҳоро подшоҳ Куруш аз парастишгоҳи Бобил берун оварда, ба Шешбасар ном шахсе дод, ки вайро волӣ таъин намуд.?AБа ғайр аз ғуломон ва канизонашон; инҳо ҳафт ҳазору сесаду сиву ҳафт нафар буданд; ва ҳамроҳашон дусад нафар сароянда ва сарояндазанон мутрибагон буданд.=@Тамоми ин ҷамоат ба якҷоягӣ чилу ду ҳазору сесаду шаст нафар буданд,9<k?Ва волӣ ба онҳо гуфт, ки то коҳине дар пеши урим ва туммим наистад, аз хӯроки поки покҳо нахӯранд.+;O>Инҳо насабномаи худро ҷустуҷӯ намуда, наёфта буданд, – ва аз каҳонат хориҷ карда шуданд.%:C=Ва аз зодагони коҳинон: зодагони Ҳобайё, зодагони Ҳаққӯс – зодагони Барзилай, ки вай аз духтарони Барзилайи Ҷилодӣ зан гирифта, бо номи онҳо хонда шудааст. 9 <Зодагони Далоё, зодагони Тубиё, зодагони Нақудо – шашсаду панҷоҳу ду.18[;Ва инҳоянд касоне ки аз Тал-Милҳ, Тал-Ҳаршо, Каруб-Аддон ва Иммир баромаданд, вале хонадон ва аслу насаби худро натавонистанд бигӯянд, ки оё аз Исроил ҳастанд ё не:}7s:Ҷамъи тобеон ва зодагони ғуломони Сулаймон – сесаду наваду ду.6!9Зодагони Шафатё, зодагони Ҳаттил, зодагони Фухерет-Ҳасбоим, зодагони Омӣ, –b5=8Зодагони Яъло, зодагони Дарқун, зодагони Ҷиддил,4-7Зодагони ғуломони Сулаймон: зодагони Сутай, зодагони Сӯферет, зодагони Фарудо,3-6Зодагони Насиҳо, зодагони Ҳатифо; Аз миёни хизматгорон ва ҳамдастони Сулаймон.b2=5Зодагони Барқӯс, зодагони Сисро, зодагони Томаҳ,d1A4Зодагони Баслут, зодагони Маҳидо, зодагони Ҳаршо,f0E3Зодагони Бақбуқ, зодагони Ҳақуфо, зодагони Ҳарҳур,d/A2Зодагони Асно, зодагони Мауним, зодагони Нафусим,`.91Зодагони Уззо, зодагони Фосеҳо, зодагони Бесой,d-A0Зодагони Расин, зодагони Нақудо, зодагони Ҷаззом,`,9/Зодагони Ҷиддил, зодагони Ҷаҳар, зодагони Раоё,b+=.Зодагони Ҳоҷоб, зодагони Салмой, зодагони Ҳонон,d*A-Зодагони Лабоно, зодагони Ҳаҷобо, зодагони Аққуб,`)9,Зодагони Қерус, зодагони Сиаҳо, зодагони Фодун,s(_+Тобеон*: зодагони Сиҳо, зодагони Ҳасуфо, зодагони Таббоут,' *Зодагони дарбонон: зодагони Шаллум, зодагони Отир, зодагони Талмун, зодагони Аққуб, зодагони Ҳатито ва зодагонн Шубой – ҷамъ саду сиву нӯҳ.]&3)Сарояндагон: зодагони Ософ – саду бисту ҳашт;%)(Левизодагон: зодагони Ешуа ва Қадмиил илова ба зодагони Ҳудавё – ҳафтоду чор;D$'Зодагони Ҳорим – ҳазору ҳафдаҳ.X#)&Зодагони Фашҳур – ҳазору дусаду чилу ҳафт;K"%Зодагони Иммир – ҳазору панҷоҳу ду;|!q$Коҳинон: зодагони Едаъё аз хонадони Ешуа – нӯҳсаду ҳафтоду се;P #Зодагони Саноо – се ҳазору шашсаду сӣ.I "Зодагони Ериҳӯ – сесаду чилу панҷ;c?!Зодагони Луд, Ҳодид ва Уну – ҳафтсаду бисту панҷ;?y Зодагони Ҳорим – сесаду бист;eCЗодагони Эломи дигар – ҳазору дусаду панҷоҳу чор;KЗодагони Маҷбиш – саду панҷоҳу шаш;;qЗодагони Набӯ – панҷоҳу ду;RМардуми Байт-Ил ва Ой – дусаду бисту се; |<~~I}{{ yxwvvtsr^q)o`mlkjiohgggffEeedccJbZa`__]\4[hZyY VVAUpTPS\RQtPO!MM~KK6I"H>FUDDBAV@> Ва Ҳашабёро, ва бо ӯ аз зодагони Марорӣ Ишаъёро, ва бародарони ӯ ва писарони онҳоро, ки бист нафар буданд;q=[Ва азбаски дасти некӯи Худои мо бар мо буд, онҳо марди хирадмандеро аз зодагони Маҳлӣ писари Левӣ писари Исроил барои мо оварданд, яъне Шарибёро бо писаронаш ва бародаронаш, ки ҳаждаҳ нафар буданд;2<]Ва онҳоро назди Иддӯ, ки дар мавзеи Касипё сардор буд, равона кардам, ва ба даҳонашон суханонеро гузоштам, ки бояд ба Иддӯ ва бародаронаш – тобеони мавзеи Касипё – бигӯянд, то ки хизматгузоронро барои хонаи Худои мо назди мо биёранд.#;?Ва назди Элиэзер, Ариэл, Шамаъё, Элнотон, Ёриб, Элнотон, Нотон, Закарё ва Машуллом, ки сардор буданд, ва назди Юриб ва Элнотон, ки омӯзгор буданд, фиристодам,=:sВа онҳоро назди дарёе ки ба Аҳаво ҷорӣ мешавад, ҷамъ овардам, ва дар он ҷо се рӯз истодем, ва чун қавм ва коҳинонро аз назар гузарондам, аз зодагони Левӣ дар он ҷо наёфтам.9Ва аз зодагони Биҷвой – Утой ва Заккур, ва бо онҳо ҳафтод нафар аз мардон.l8Q Ва аз зодагони Адуниқом – касони охиринашон, ва ин аст номҳои онҳо: Элифолат, Яиил ва Шамаъё, ва бо онҳо шаст нафар аз мардон;7- Ва аз зодагони Азҷод – Юҳонон писари Ҳақоттон, ва бо ӯ саду даҳ нафар аз мардон;6) Ва аз зодагони Бебой – Закарё писари Бебой, ва бо ӯ бисту ҳашт нафар аз мардон; 5 Ва аз зодагони Шалумит – писари Юсифё, ва бо ӯ саду шаст нафар аз мардон;4 Аз зодагони Юоб – Убадё писари Еҳиил, ва бо ӯ дусаду ҳаждаҳ нафар аз мардон;3#Ва аз зодагони Шафатё – Забадё писари Микоил, ва бо ӯ ҳаштод нафар аз мардон; 2Ва аз зодагони Элом – Ишаъё писари Аталё, ва бо ӯ ҳафтод нафар аз мардон; 1Ва аз зодагони Один – Обид писари Юнотон, ва бо ӯ панҷоҳ нафар аз мардон;0Аз зодагони Шаканё – писари Яҳазиил, ва бо ӯ сесад нафар аз мардон;/3Аз зодагони ҳокими Мӯоб – Элёҳуэнай писари Зараҳё, ва бо ӯ дусад нафар аз мардон;\.1Аз зодагони Шаканё, аз зодагони Фаръуш – Закарё ва бо ӯ саду панҷоҳ нафар аз мардон ба насабнома дароварда шудаанд;&-EАз зодагони Финҳос – Ҷершум; аз зодагони Итомор – Дониёл; аз зодагони Довуд – Ҳаттуш;f, GВа инҳоянд сардорони хонаводаҳо ва насабномаи онҳое ки дар ҳукмронии подшоҳ Артаҳшасто ҳамроҳи ман аз Бобил баромаданд:^+5Ва маро дар ҳузури подшоҳ ва мушовирони вай, ва ҳамаи мирони пурқудрати подшоҳ сазовори марҳамат гардондааст, ва ман мувофиқи дасти Парвардигор Худои ман, ки бар ман буд, қувват гирифтам ва аз миёни Исроил сардоронро ҷамъ овардам, то ки ҳамроҳи ман бароянд.*Муборак аст Парвардигор Худои падарони мо, ки ин хоҳишро дар дили подшоҳ ҷойгир кардааст, ки хонаи Парвардигорро, ки дар Уршалим аст, зинат диҳад,`)9Ва ҳар кӣ мувофиқи шариати Худои ту ва мувофиқи қонуни подшоҳ рафтор накунад, бигзор фавран бар вай доварӣ намуда ҳукм кунанд: ё ба қатл, ё ба бадарға, ё ба мусодираи молу мулк ва ё ба ҳабс».E(Ва ту, эй Эзро, мувофиқи ҳикмати Худои ту, ки дар дасти туст, роҳбарон ва доварон таъин намо, то бар тамоми қавме ки дар он сӯи дарё мебошанд, – бар ҳамаи онҳое ки шариати Худои туро медонанд, доварӣ кунанд; ва онҳоеро, ки намедонанд, таълим диҳед.1'[Ва шуморо огоҳ менамоям, ки бар ҳамаи коҳинон ва левизодагон, сарояндагон, дарбонон, тобеон ва ходимони ин хонаи Худо андози сар, боҷ ва хироҷ андохтан лозим нест.N&Ҳар он чи мувофиқи аҳкоми Худои осмон бошад, бояд барои хонаи Худои осмон бекаму кост ба ҷо оварда шавад, зеро чаро ғазабе бар подшоҳии мамлакати подшоҳ ва писаронаш нозил шавад?^%5То сад киккар нуқра, ва то сад кӯр гандум ва то сад бат* шароб, ва то сад бат равған, ва аз намак – ҳар қадаре ки хоҳанд.$ Ва аз ҷониби ман, ки подшоҳ Артаҳшасто ҳастам, ба ҳамаи хазинадорони он сӯи дарё фармон дода шудааст, ки ҳар он чи Эзрои коҳин ва китобдони шариати Худои осмон аз шумо талаб кунад, фавран бояд ба ҷо оварда шавад:C#Ва лавозимоти дигари хонаи Худои туро, ки ба додани он ту вазифадор бошӣ, – аз ганҷхонаи подшоҳ бидеҳ.?"wВа зарфҳоеро, ки ба ту барои парастиши хонаи Худои ту дода шудааст, ба ҳузури Худои Уршалим бигузор.m!SВа ҳар он чи ба назари ту ва бародаронат писанд ояд, ки бо бақияи нуқра ва тилло бикунед, – мувофиқи иродаи Худои худ бикунед./ WПас фавран ба ин пул говон, қӯчқорон, баррагон ва ҳадияҳои ордӣ ва рехтании онҳоро бихар, ва онҳоро бар қурбонгоҳи хонаи Худои шумо, ки дар Уршалим аст, забҳ намо.:mВа низ тамоми нуқраю тиллоеро, ки ту дар тамоми кишвари Бобил ба даст оварӣ, бо якҷоягии хайроте ки қавм ва коҳинон барои хонаи Худои худ, ки дар Уршалим аст, додаанд, –`9Ва нуқраю тиллоеро, ки подшоҳ ва мушовиронаш барои Худои Исроил, ки манзилаш дар Уршалим аст, хайрот кардаанд, бибарӣ,Азбаски ту аз ҷониби подшоҳ ва ҳафт мушовири ӯ фиристода шудаӣ, то Яҳудо ва Уршалимро мувофиқи шариати Худои ту, ки дар дасти туст, тафтиш намоӣ,C Аз ҷониби ман фармон дода шуд, ки дар мамлакати ман ҳар кас аз миёни қавми Исроил ва коҳинону левизодагони онҳо, ки розӣ бошад ҳамроҳи ту ба Уршалим биравад, – бигзор равад.(I «Шоҳаншоҳ Артаҳшасто ба Эзрои коҳин ва китобдони комили шариати Худои осмон. Ва алҳол, Ва ин аст мундариҷаи номае ки подшоҳ Артаҳшасто ба Эзрои коҳин ва китобдон дод, ки донандаи аҳкоми Парвардигор ва фароизи Ӯ бар Исроил буд: oK~}|k{zywutssqp!oOnjm3kj<=s<;:98A6|5l432000/R.+- ,m+p*q)'k&%#z"Q! _k8;M PhaUH?6KgGДар ҳамон айём калоншавандагони Яҳудо номаҳои зиёде навишта ба Тубиё равона мекарданд, ва номаҳои Тубиё ба онҳо мерасид,b=Ва чун ҳамаи душманони мо инро шуниданд, ва ҳамаи халқҳои гирду атрофи мо инро диданд, – дар назари худ бағоят паст гардиданд, ва донистанд, ки ин кор аз ҷониби Худои мо ба ҷо оварда шудааст.7Ва ҳисор дар рӯзи бисту панҷуми моҳи элул, дар зарфи панҷоҳу ду рӯз ба анҷом расид.Эй Худои ман, Тубиё ва Санбалатро мувофиқи ин корҳошон, ва ҳамчунин Нуадёи набия* ва дигар пайғамбаронро, ки маро метарсонданд, ба ёд овар!   Ӯ барои он киро карда шудааст, ки ман ба ҳарос афтам, ва ин тавр амал намоям, ва гуноҳ кунам, ва барои онҳо бадном шавам, то маро беобрӯ созанд.  Ва ман фаҳмидам, ки Худо ӯро нафиристодааст, ва он чи ӯ дар бораи ман гуфт, аз рӯи пайғамбарӣ нест, балки Тубиё ва Санбалат ӯро киро кардаанд.~ Вале ман гуфтам: «Оё шахсе мисли ман метавонад бигрезад? Ва кист мисли ман, ки вориди парастишгоҳ шавад ва зинда монад? Ман нахоҳам рафт!»d}A Ва ман ба хонаи Шамаъё писари Далоё писари Маҳитабъил омадам, ва ӯ дарро бар худ баста буд, ва гуфт: «Ба хонаи Худо андаруни парастишгоҳ ворид шавем, ва дарҳои парастишгоҳро бибандем, зеро ки барои куштани ту хоҳанд омад, ва шабона барои куштани ту хоҳанд омад».U|# Зеро ки ҳамаи онҳо моро тарсонда, дар дили худ мегӯянд: «Дастҳошон дар кор суст шуда аз кор бозмонда, он ба ҷо оварда намешавад». Ва алҳол, Ту дастҳоямро барои кор устувор қавӣ гардон!{+Валекин ман назди ӯ фиристода, гуфтам: «Чунин суханон, ки ту мегӯӣ, ҷой надоранд ба вуқӯъ наомадааст, балки ту онҳоро аз майнаи худ бофта баровардаӣ».zВа низ пайғамбаронро таъин кардаӣ, то дар бораи ту дар Уршалим эълон намуда, бигӯянд: 'Подшоҳи Яҳудо!' Ва алҳол, ин хабар ба гӯши подшоҳ хоҳад расид... – чунин суханон. – Ва алҳол, биё, то якҷоя машварат намоем».gyGДар он навишта шуда буд: «Дар миёни халқҳо овоза шудааст, ва Ҷашам мегӯяд: 'Ту ва яҳудиён қасди исён доред, бинобар ин ту ҳисорро бино мекунӣ, ва ту мехоҳӣ подшоҳи онҳо бишавӣ...' – чунин суханон.ExВа Санбалат дафъаи панҷум навкари худро ба ин тарз назди ман фиристод, ва номаи кушодае дар дасташ буд.6weВа онҳо чор дафъа бо чунин суханон назди ман фиристоданд, ва ман ба онҳо чунин ҷавоб гардондам.OvВале ман қосидон назди онҳо фиристода, гуфтам: «Ман ба кори бузурге машғул ҳастам ва наметавонам фуруд оям. Чаро кор хобонда шавад, вақте ки онро тарк карда, назди шумо фуруд оям?»u-Санбалат ва Ҷашам назди ман фиристода, гуфтанд: «Биё, то дар Кафирим, ки дар водии Уну мебошад, якҷоя вохӯрем». Ва онҳо қасд доштанд ба ман бадӣ кунанд.t Ва чун Санбалат ва Тубиё ва Ҷашами арабӣ ва дигар душманони мо шуниданд, ки ман ҳисорро бино кардаам, ва ҳеҷ рахнае дар он боқӣ намондааст, – агарчи то он вақт ҳам ман дарҳои дарвозаҳоро ҳанӯз нашинонда будам, –s7Эй Худои ман, ҳар он чи ман барои ин қавм ба амал овардаам, ба некӯии ман ба ёд овар!NrВа инак он чи барои як рӯз сарф карда мешуд: як гов, шаш гӯсфанди парворӣ; ва мурғҳо барои ман пухта мешуд; ва ҳар даҳ рӯз – ҳар навъ май барои касони бисёр. Бо вуҷуди ин ман нони волигиро талаб накардам, зеро ки меҳнати вазнине бар гардани ин қавм буд.qВа яҳудиён ва сардорон, ки саду панҷоҳ нафар буданд, ва онҳое ки аз халқҳои гирду атроф назди мо меомаданд, дар сари дастархони ман буданд. p Ва низ дар кори ҳисор ман кӯмак мерасондам, дар сурате ки ҳеҷ киштзоре нахарида будам; ва ҳамаи навкаронам дар он ҷо барои кор ҷамъ мешуданд.$oAВа ҳол он ки волиёни собиқ, ки пеш аз ман буданд, бар қавм вазнинӣ мекарданд, ва аз онҳо, ба замми чил сиқл нуқра, нон ва май мегирифтанд; навкаронашон низ бар қавм ҳукмронӣ мекарданд. Валекин ман, аз тарси Худо, ин тавр накардам.Jn Низ аз рӯзе ки маро амр шуд, ки волии замини Яҳудо бошам, яъне аз соли бистум то соли сиву дуюми подшоҳ Артаҳшасто, – дувоздаҳ сол, – ман ва бародаронам нони волигиро нахӯрдаем.m} Низ домани худро афшондам ва гуфтам: «Худо ҳар касро, ки ин қавлро ба ҷо наоварад, аз хонаю ҷой ва молу мулки вай ҳамин тавр хоҳад афшонд, ва ҳамин тавр вай афшонда ва холӣ хоҳад шуд!» Ва тамоми ҷамоат гуфтанд: «Омин!» Ва Худоро ҳамду сано хонданд; ва қавм ин қавлро ба ҷо оварданд.l1 Ва онҳо гуфтанд: «Мо ин ҷизҳоро хоҳем баргардонид ва аз онҳо чизе талаб нахоҳем кард; ончунон ки ту мегӯӣ, амал хоҳем кард». Ва ман коҳинонро хонда, онҳоро водор намудам, ки савганд ёд кунанд, ки ҳамин тавр амал хоҳанд кард.(kI Худи имрӯз киштзорҳо, токзорҳо, боғҳои зайтун ва хонаҳои онҳоро, ва даъвои пул ва ғалла ва май ва равғанеро, ки шумо ба онҳо қарз додаед, ба онҳо баргардонед!»Bj} Ва низ ман ва бародарону навкаронам ба онҳо пул ва ғалла қарз додаем; пас биёед, аз ин қарз даст кашем!%iC Ва ман гуфтам: «Коре ки шумо мекунед, нағз нест. Шумо, охир, барои пешгирӣ кардани маломати халқҳо, ки душмани мо мебошанд, бояд дар тарси Худо рафтор намоед.h{Ва ба онҳо гуфтам: «Мо бародарони яҳудии худро, ки ба халқҳо фурӯхта шуда буданд, то расидани зӯрамон мувофиқи ба андозаи қуввати худ фидия дода харидем, ва оё шумо бародарони худро мефурӯшед, ва оё онҳо ба мо фурӯхта мешаванд?» Ва онҳо хомӯш монда, сухане барои ҷавоб наёфтанд.\g1Ва бо дили худ машварат карда, калоншавандагон ва сардоронро мазаммат намудам ва ба онҳо гуфтам: «Шумо аз бародарони худ суд мехӯред!» Ва ҷамоати бузургеро ба муқобили онҳо ҷамъ кардам,f Ва чун доду фарёди онҳо ва ин суханонро шунидам, бисёр ба хашм омадам.*eMВа алҳол, ҷисми мо мисли ҷисми бародарони мост, ва писарони мо мисли писарони онҳоянд, ва инак, мо маҷбурем писарону духтарони худро ба ғуломӣ бисупорем, ва баъзе аз духтарони мо каниз шудаанд, ва дар дасти мо имконияте нест, ки онҳоро раҳо кунем; ва киштзорҳо ва токзорҳои мо аз они дигарон шудааст».Td!Ва баъзе буданд, ки мегуфтанд: «Мо барои хироҷи подшоҳ дар ивази киштзорҳо ва токзорҳои худ пул қарз гирифтаем.{coВа баъзе буданд, ки мегуфтанд: «Мо киштзорҳо, токзорҳо ва хонаҳои худро ба гарав гузоштаем, то ки аз боиси гуруснагӣ гандум бигирем».ybkВа баъзе буданд, ки мегуфтанд: «Мо ва писарону духтарони мо бисёрем, ва мо орзумандем, ки гандум бигирем, то бихӯрем ва зинда монем».a +Ва қавм ва занони онҳо аз дасти бародарони яҳудии худ ғавғои азиме бардоштанд.`5Ва ман, ва бародаронам, ва навкаронам, ва посбононе ки дар ақиби ман буданд, – ҳеҷ яке аз мо либоси худро накашидем, ва ҳар яке бо силоҳи худ ба об мерафт.#_?Дар он вақт ҳам ба қавм гуфтам: «Бигзор ҳар кас бо навкари худ андаруни Уршалим хоб кунад, то шабона барои мо посбонӣ намояд ва рӯзона ба кор машғул шавад».Z^-Ва мо ба кор машғул будем, ва нисфи онҳо аз дамидани шафақи субҳ то баромадани ситораҳо найзаҳоро нигоҳ медоштанд.>]uАз ҳар ҷо, ки садои шохро бишнавед, дар он ҷо назди мо ҷамъ шавед; Худои мо барои мо ҷанг хоҳад кард». \9Ва ман ба калоншавандагон ва сардорон ва бақияи қавм гуфтам: «Кор бисёр ва дар сатҳи васеъ аст, ва мо дар назди ҳисор пароканда ва аз якдигар дур мебошем.v[eВа бинокорон ҳар яке шамшери худро бар камари худ баста буданд ва бино мекарданд, ва карнайнавоз шохнавоз дар паҳлуи ман меистод.sZ_Бинокорони ҳисор ва онҳое ки бор мекашонданд ва бор мекарданд, бо як даст кор мекарданд ва бо дасти дигар силоҳ нигоҳ медоштанд.aY;Ва аз ҳамон рӯз нисфи навкарони ман ба кор машғул буданд, ва нисфи дигарашон найзаҳо, сипарҳо, камонҳо ва зиреҳҳоро нигоҳ медоштанд, ва сарварон дар ақиби тамоми хонадони Яҳудо меистоданд. XВа чун душманони мо шуниданд, ки мо хабар ёфтаем, ва Худо қасди онҳоро вайрон кардааст, он гоҳ ҳамаи мо, ҳар яке ба кори худ, ба ҳисор баргаштем.AW{Ва аз назар гузарондам, ва бархостам ва ба калоншавандагон ва сардорон ва бақияи қавм гуфтам: «Аз онҳо натарсед! Парвардигори азим ва саҳмгинро ба ёд оваред! Ва барои бародарони худ, писарон ва духтарони худ, занон ва хонаҳои худ ҷанг кунед!»?Vw Ва ман қавмро дар пастхамиҳо дар ақиби ҳисор, ва бар баландиҳо ҷойҳои холӣ гузоштам; ва онҳоро, мувофиқи хонаводаҳои онҳо, бо шамшерҳо, найзаҳо ва камонҳои онҳо гузоштам.U1 Ва яҳудиёне ки дар наздикии онҳо сокин буданд, омада, даҳ бор ба мо гуфтанд: «Ҳатто агар аз ҳамаи маконҳо назди мо баргардед ҳам, онҳо ҳуҷум меоваранд».T Ва душманони мо мегуфтанд: «Онҳо нахоҳанд донист ва нахоҳанд дид, ки мо чӣ гуна ба миёни онҳо даромада, онҳоро мекушему корро мехобонем».^S5 Ва аҳли Яҳудо гуфтанд: «Қуввати боркашон суст шудааст, ва хок ҳанӯз бисёр аст, ва мо наметавонем ҳисорро бино кунем».bR= Ва мо пеши Худои худ дуо мегуфтем, ва бар зидди онҳо рӯзу шаб посбононро гузоштем, то ки аз онҳо худро муҳофизат намоем.EQВа ҳамаашон ба якҷоягӣ забон як карданд, ки омада бо Уршалим ҷанг кунанд, ва ба қавми он халал расонанд.0PYВа чун Санбалат, ва Тубиё, ва арабиён, ва аммӯниён, ва ашдӯдиён шуниданд, ки таъмири ҳисори Уршалим пеш рафта, рахнаҳояш баста мешавад, хашмашон бағоят пурзӯр шуд.OwВалекин мо сохтани ҳисорро давом додем, ва тамоми ҳисор то нисфи баландии он ба ҳам пайваст; ва дили қавм ба кор кардан ҷидду ҷаҳд дошт.uNcВа исёни онҳоро рӯпӯш накун, ва бигзор гуноҳи онҳо ба ҳузури Ту нобуд нашавад, зеро ки онҳо дар пеши бинокорон Туро хорӣ додаанд!»M«Бишнав, эй Худои мо, зеро ки мо хорузор шудаем, ва таҳқирҳои онҳоро ба сари худашон баргардон, ва онҳоро дар замини асирӣ гирифтори тороҷ намо! L Ва Тубиёи аммӯнӣ, ки ҳамроҳи ӯ буд, чунин гуфт: «Агарчи онҳо бино мекунанд, агар шағол бар он барояд, ҳисори сангини онҳоро хароб хоҳад кард».eKCВа дар ҳузури бародаронаш ва лашкари Сомария сухан ронд, ва чунин гуфт: «Ин яҳудиёни ҳақир чӣ мекунанд? Оё онҳоро мегузоранд, ки комёб шаванд? Оё онҳо ба қурбонӣ кардан ноил мегарданд? Оё онҳо ягон рӯз ин корро метавонанд ба анҷом расонанд? Оё онҳо ин сангҳоро аз миёни хоктӯдаҳо метавонанд аз нав зинда кунанд? Инҳо, охир, сӯхтаанд!»WJ )Ва чун Санбалат шунид, ки мо ҳисорро бино мекунем, ӯ ба хашм омад ва бисёр ғазабнок шуд, ва яҳудиёнро масхара кард;%IC Ва дар мобайни зинапояи бурҷ ва дарвозаи Гӯсфанд заргарон ва тоҷирон таъмир карданд.~HuАз паси ӯ Малкиё, ки аз аҳли заргарон буд, то хонаҳои тобеон ва тоҷирон, дар рӯ ба рӯи дарвозаи Мифқод, ва то зинапояи бурҷ таъмир намуд.OGАз паси ӯ Ҳананё писари Шаламё ва Ҳонун писари Солоф, ки писари шашум буд, қисми дигарро таъмир карданд; аз паси онҳо Машуллом писари Баракё дар рӯ ба рӯи манзили худ таъмир намуд.F#Аз паси онҳо Содӯқ писари Иммир дар рӯ ба рӯи хонаи худ таъмир намуд; ва аз паси ӯ Шамаъё писари Шаканё, ки посбони дарвозаи шарқӣ буд, таъмир намуд.!E;Аз болотари дарвозаи Аспон коҳинон, ҳар яке дар рӯ ба рӯи хонаи худ, таъмир карданд.GDАз паси онҳо тақӯиён қисми дигарро аз рӯ ба рӯи бурҷи калони берунӣ то ҳисори бурҷи Ӯфал таъмир карданд./CWВа тобеоне ки дар Ӯфал сокин буданд, – то рӯ ба рӯӣ дарвозаи Об, ба сӯи шарқ ва бурҷи берунӣ. B9Фолол писари Узай – аз рӯ ба рӯи гӯша ва бурҷе ки аз хонаи болоии подшоҳ берун мебаромад ва ба саҳни посгоҳ тааллуқ дошт; аз паси ӯ – Фадоё писари Фаръуш.OAАз паси ӯ Биннуй писари Ҳенодод қисми дигарро аз хонаи Азарё то гӯшаи ҳисор ва то бурҷи он гӯша таъмир намуд.!@;Аз паси онҳо Бинёмин ва Ҳашшуб дар рӯ ба рӯи хонаи худ таъмир карданд; аз паси онҳо Азарё писари Маасиё, писари Ананё, дар наздикии хонан худ таъмир намуд.|?qВа аз паси ӯ коҳинон, ки аз аҳли даштрӯя буданд, таъмир карданд.Z>-Аз паси ӯ Маримут писари Уриё писари Ҳаққӯс қисми дигарро аз дари хонаи Элёшиб то охири хонаи Элёшиб таъмир намуд.a=;Аз паси ӯ Борук писари Заббай ғайратмандона қисми дигарро аз гӯшаи ҳисор то дари хонаи Элёшиби саркоҳин таъмир намуд. <Ва дар паҳлуи ӯ Эзер писари Ешуа, ки сарвари Мисфо буд, қисми дигарро дар рӯ ба рӯи зинапояи қӯрхона силоҳхона назди гӯшаи ҳисор таъмир намуд.>;uАз паси ӯ бародарони онҳо таъмир карданд: Баввай писари Ҳенодод, ки сарвари нисфи ноҳияи Қаило буд. :Аз паси ӯ левизодагон таъмир карданд: Раҳум писари Бонӣ; дар паҳлуи ӯ Ҳашабё, ки сарвари нисфи ноҳияи Қаило буд, барои ноҳияи худ таъмир намуд.9+Аз паси ӯ Наҳемё писари Азбуқ, ки сарвари нисфи ноҳияи Байт-Сур буд, то рӯ ба рӯи қабрҳои Довуд, ва то ҳавзи сунъӣ, ва то хонаи Паҳлавонон таъмир намуд.Q8Ва дарвозаи Чашмаро Шаллун писари Колҳуза, ки сарвари ноҳияи Мисфо буд, таъмир намуд; ӯ онро бино карда ва боме бар он сохта, дарҳо, қуфлҳо ва ғалақаҳояшро шинонд, ва ҳисори ҳавзи Шелаҳро назди боғи подшоҳ низ то зинапояе ки аз шаҳри Довуд фуруд меояд.7!Ва дарвозаи Хокрӯбаро Малкиё писари Рикоб, ки сарвари ноҳияи Байт-Корим буд, таъмир намуд; ӯ онро бино карда, дарҳо, қуфлҳо ва ғалақаҳояшро шинонд.=6s Дарвозаи Водиро Ҳонун ва сокинони Зонуҳа таъмир карданд; онҳо онро бино намуда, дарҳо, қуфлҳо ва ғалақаҳояшро шинонданд; ва ҳазор араши ҳисорро низ то дарвозаи Хокрӯба.Y5+ Ва дар паҳлуи онҳо Шаллум писари Ҳаллуҳиш, ки сарвари нисфи ноҳияи Уршалим буд, таъмир намуд; худаш ва духтаронаш.4- Қисми дигари ин ҷоро Малкиё писари Ҳорим ва Ҳашшуб писари ҳокими Мӯоб таъмир карданд, ки онҳо таъмири бурҷи Танӯрро низ ба зиммаи худ гирифта буданд.s3_ Ва дар паҳлуи онҳо Ядоё писари Ҳарумаф дар рӯ ба рӯи хонаи худ таъмир намуд; ва дар паҳлуи ӯ Ҳаттуш писари Ҳашабнаё таъмир намуд.'2G Ва дар паҳлуи онҳо Рафоё писари Ҳур, ки сарвари нисфи ноҳияи Уршалим буд, таъмир намуд.W1'Ва дар паҳлуи онҳо Узиил писари Ҳарҳаё, ки аз заргарон буд, таъмир намуд; ва дар паҳлуи ӯ Ҳананё, ки аз атторон буд, таъмир намуд; ва онҳо Уршалимро то ҳисори васеи он мустаҳкам карданд.0Ва дар паҳлуи онҳо Малатёи ҷибъӯнӣ ва Ёдуни мирӯнӯтӣ бо мардуми Ҷибъӯн ва Мисфо то ҳудуди нишастангоҳи волии он сӯи дарё таъмир карданд.0/YВа дарвозаи Кӯҳнаро Юёдоқ писари Фосеҳо ва Машуллом писари Басудё таъмир карданд; онҳо боми шифти онро тахтапӯш намуда, дарҳо, қуфлҳо ва ғалақаҳояшро шинонданд.W.'Ва дар паҳлуи онҳо тақӯиён таъмир карданд, вале бузургонашон гардани худро ба хизмати Худованди худ наниҳоданд.e-CВа дар паҳлуи онҳо Маримут писари Уриё писари Ҳаққӯс таъмир намуд; ва дар паҳлуи онҳо Машуллом ибнн Баракё писари Машизабъил таъмир намуд; ва дар паҳлуи онҳо Содӯқ писари Баано таъмир намуд.u,cВа дарвозаи Моҳиро зодагони Ҳаснооҳ бино карданд; онҳо боми шифти онро тахтапӯш намуда, дарҳо, қуфлҳо ва ғалақаҳояшро шинонданд..+UВа дар паҳлуи ӯ мардуми Ериҳӯ бино карданд, ва дар паҳлуи онҳо Закку писари Имрӣ бино кард.W* )Ва Элёшиби саркоҳин ва бародаронаш коҳинон бархоста, дарвозаи Гӯсфандро бино карданд; онҳо онро пок карда, дарҳояшро шинонданд, ва онро то бурҷи Меоҳ ва то бурҷи Ҳананъил пок карданд.Z)-Ва ман ба онҳо ҷавоб гардонда, гуфтам: «Худои осмон моро комёб хоҳад кард, ва мо, ки бандагони Ӯ ҳастем, бархоста, бино хоҳем намуд; вале шуморо насибе ва ҳаққе ва зикре дар Уршалим нест».J( Ва ҳангоме ки Санбалати ҳӯрӯнӣ ва Тубиёи сардори аммӯнӣ ва Ҷашами арабӣ инро шуниданд, моро масхара карданд ва моро ҳақорат таҳқир намуда дашном дода, гуфтанд: «Ин чӣ кор аст, ки шумо мекунед? Оё шумо бар зидди подшоҳ шӯриш исён балво мебардоред?» ' Ва ба онҳо дар бораи дасти некӯи Худои ман, ки бар ман аст, ва дар бораи суханоне ки подшоҳ ба ман гуфт, ҳикоят кардам. Ва онҳо гуфтанд: «Бархезем ва бино кунем!» Ва дастҳои худро барон кори нек қавӣ пурзӯр карданд.e&CВа ба онҳо гуфтам: «Мусибатеро, ки мо дар он мебошем, ки Уршалим хароб шудааст ва дарвозаҳояш ба оташ сӯхтааст, шумо мебинед. Пас биёед, ҳисори Уршалимро бино кунем, ва дигар дар хорӣ набошем!»3%_Ва сардорон надонистанд, ки ман куҷо рафтаам ва чӣ кор кардаам: ба яҳудиён, ва коҳинон, ва калоншавандагон, ва сардорон, ва дигар коркунон то ҳол чизе нагуфта будам.a$;Ва ман шабона ба канори рӯд ҷӯй баромада, ҳисорро аз назар гузарондам, ва боз назди дарвозаи Водӣ омадам, ва баргаштам.N#Ва аз пеши дарвозаи Чашма ва ҳавзи подшоҳ гузаштам, ва барои гузаштани чорпое ки дар таги ман буд, ҷое набуд.s"_ Ва шабона аз дарвозаи Водӣ берун омада, сӯи чашмаи Аждаҳо ва сӯи дарвозаи Хокрӯба равона шудам ва ҳисори Уршалимро, ки хароб шуда буд, ва дарвозаҳои онро, ки ба оташ сӯхта буданд, аз назар гузарондам.!} Ва шабона бо якҷоягии якчанд одаме ки бо ман буданд, бархостам, ва ба касе нагуфтам, ки Худои ман дар дили ман чӣ ниҳодааст, то барои Уршалим бикунам; ва чорпое бо ман набуд, ба ҷуз чорпое ки бар он савор будам.f E Ва чун ба Уршалим расидам, дар он ҷо се рӯз истодам.!; Ва ҳангоме ки Санбалати ҳӯрӯнӣ ва Тубиёи сардори аммӯнӣ инро шуниданд, ба онҳо бисёр бад расид, ки шахсе омадааст, то ба некии банӣ Исроил ғамхорӣ намояд.~u Ва чун назди волиёни он сӯи дарё омадам, номаҳои подшоҳро ба онҳо додам; ва подшоҳ саркардагон ва саворонро ҳамроҳи ман фиристода буд.!;Ва номае барои Ософ, ки нозири назораткунандаи ҷангалҳои подшоҳ аст, то ки вай ба ман барои дарвозаҳои қалъаи назди парастишгоҳ, ва барои ҳисори шаҳр, ва барои хонае ки ман дар он сокин хоҳам шуд, чӯбу тахта бидиҳад». Ва подшоҳ мувофиқи дасти некӯи Худои ман, ки бар ман буд, ин чизҳоро ба ман дод.;oВа ба подшоҳ гуфтам: «Агар ба подшоҳ писанд ояд, бигзор ба ман номаҳо барои волиёни он сӯи дарё навишта диҳанд, то ки онҳо маро гусел намоянд то даме ки ба Яҳудо бирасам,}sВа подшоҳ ба ман гуфт, дар ҳоле ки малика дар паҳлуи ӯ нишаста буд: «Сафари ту то кай тӯл хоҳад кашид, ва кай хоҳӣ баргашт?» Ва подшоҳ салоҳ лозим донист, ки маро бифиристад, ҳамин ки мӯҳлатро ба ӯ фаҳмондам.<qВа ба подшоҳ гуфтам: «Агар ба подшоҳ писанд ояд, ва агар бандаи ту дар ҳузури ту илтифот ёбад, маро ба Яҳудо, ба шаҳри қабрҳои падаронам бифирист, то ки онро бино намоям».!Ва подшоҳ ба ман гуфт: «Пас ту чӣ металабӣ?» Ва ман ба Худои осмон дуо хондам,T!Ва ба подшоҳ гуфтам: «Бигзор подшоҳ то абад зинда бод! Чаро чеҳраи ман ғамгин набошад, дар ҳоле ки шаҳри қабристони падаронам харобазор гардидааст, ва дарвозаҳояш ба оташ сӯхтааст». Вале подшоҳ ба ман гуфт: «Чаро чеҳраат ғамгин аст, ва ҳол он ки ту бемор нестӣ? Магар ки андешаи баде дар дил дорӣ!» Ва ман хеле сахт тарсидам,- UВа дар моҳи нисон, дар соли бистуми подшоҳ Артаҳшасто, воқеъ шуд, ки пеши ӯ май буд, ва ман майро гирифта, ба подшоҳ додам, ва пеш аз ин дар ҳузури ӯ ғамгин набудам. ~}|{yy=wv\uBtttFssRsrrirqqgqppQpoopo,nn}n:mmkm&lll%kkk5jjcjiishh{ggffIeeeddHcc|c2bb/aa__V^<]\\W[ZZYX1WqUTSR=PSOPMLKIGFEDCA@Q>=<;:e9!7-5x432i0/.-,+(*h(&%I$N#f"!aGwc}  7 QY$/0/q@l9."W Маллук, Ҳорим, Баано.(!K Аҳиё, Ҳонон, Онон,2 _ Раҳум, Ҳашабно, Маасиё,0[ Ҳалуҳиш, Филҳо, Шубак,0[ Ҳушиа, Ҳананё, Ҳашшуб,,S Фалатё, Ҳонон, Аноё,6g Машизабъил, Содӯқ, Яддуа,6g Маҷфиош, Машуллом, Ҳизир,.W Ҳориф, Анотӯт, Нибой,,S Ҳудиё, Ҳошум, Бесой,,S Отир, Ҳизқиё, Аззур,.W Адуниё, Биҷвай, Один,,S Буннӣ, Азҷод, Бебой,kO Сардорони қавм: Фаръуш, ҳокими Мӯоб, Элом, Затту, Бонӣ,,S Ҳудиё, Бонӣ, Банину.2_ Заккур, Шарабё, Шабанё,,S Мико, Раҳуб, Ҳашабё,mS Ва бародарони онҳо: Шабанё, Ҳудиё, Қалито, Фалоё, Ҳонон,  Ва левизодагон: Ешуа писари Азанё, Биннуй аз зодагони Ҳенодод, Қадмиил.S Маазё, Билҷай, Шамаъё – инҳо коҳинонанд.6g Машуллом, Абийё, Мийёмин,0 [ Дониёл, Ҷинтун, Борук,0 [ Ҳорим, Маримут, Убадё,2 _ Ҳаттуш, Шабанё, Маллук,0 [ Фашҳур, Амарё, Малкиё,, S Сароё, Азарё, Ирмиё,  Ва касоне ки мӯҳр гузоштанд, инҳоянд: Наҳемёи волӣ писари Ҳакалё, ва Сидқиё,b= &Ва бо ин ҳама мо паймон бастем ва онро навиштем, ва сарварони мо, левизодагони мо ва коҳинони мо бар он мӯҳр гузоштанд».C %Ва ҳосилоти фаровони худро он барои подшоҳоне меоварад, ки онҳоро Ту ба сабаби гуноҳҳои мо бар мо гузоштаӣ, ва онҳо бар баданҳои танҳои мо ва бар чорпоёни мо ба дилхоҳи майли хоҳиши худ ҳукмронӣ мекунанд, ва мо ба тангии азиме гирифтор ҳастем.) $Инак, мо имрӯз ғуломон ҳастем, ва дар замине ки ба падарони мо додӣ, то мева ва сарвати бойигарии неъмати онро бихӯрем, инак, мо дар он ғуломон ҳастем._7 #Ва онҳо дар мамлакати худ, бо вуҷуди некии бузурге ки Ту ба онҳо кардӣ, дар замини кушоду ҳосилхезе ки Ту ба онҳо бахшидӣ, Туро парастиш накарданд, ва аз кирдорҳои бади худ даст накашиданд.-S "Ва подшоҳони мо, сарварони мо, коҳинони мо ва падарони мо шариати Туро риоя накарданд, ба аҳкоми Ту ва ба огоҳиҳои гувоҳиҳои Ту, ки ба онҳо фармудӣ, гӯш надоданд.c? !Валекин Ту дар тамоми он чизҳое ки ба сари мо омадааст, росткор ҳастӣ, зеро ки барҳақ амал кардаӣ, ва мо гуноҳкор ҳастем.Z- Ва алҳол, эй Худои мо, эй Худои бузург, пурзӯр ва саҳмгин, ки паймон ва марҳаматро нигоҳ медорӣ! Бигзор тамоми он азобу уқубате ки бар мо: бар подшоҳони мо, бар сарварони мо, ва бар коҳинони мо, ва бар пайғамбарони мо, ва бар падарони мо, ва бар тамоми қавми Ту аз айёми подшоҳони Ашшур то имрӯз омадааст, ба ҳузури Ту кам нанамояд.lQ Валекин аз рӯи марҳамати бузурги Худ онҳоро комилан нобуд насохтӣ ва тарк накардӣ, зеро ки Ту Худои карим ва раҳимдил ҳастӣ.|q Ва солҳои бисёр ба онҳо пурсабрӣ намудӣ, ва бо Рӯҳи Худ ба воситаи пайғамбарони Худ ба онҳо огоҳӣ додӣ барои онҳо шаҳодат фиристодӣ, вале онҳо гӯш надоданд, ва Ту онҳоро ба дасти қавмҳои кишварҳо супурдӣ.>~u Ва ба онҳо хотиррасон намудӣ барои онҳо шаҳодат фиристодӣ, то ки сӯи Тавроти Ту бозгашт намоянд, вале онҳо рафтори бадкорона намуда, ба аҳкоми Ту гӯш надоданд, ва бар хилофи қонунҳои Ту, ки кас агар онҳоро ба ҷо оварад, зиндагии некӯ мебинад, гуноҳ карданд, ва аз итоат рӯ тофта ва гарданшахӣ карда, гӯш надоданд.q}[ Вале ҳамин ки онҳо осуда мешуданд, аз нав ба ҳузури Ту бадкорӣ мекарданд, ва Ту онҳоро ба дасти душманонашон месупурдӣ, ки бар онҳо ҳукмронӣ мекарданд; ва онҳо боз сӯи Ту фарёд мезаданд, ва Ту аз осмон ҷавоб дода, аз рӯи марҳамати Худ онҳоро дафъаҳои бисёр наҷот медодӣ.Y|+ Ва онҳоро ба дасти душманонашон супурдӣ, ва онҳоро ба танг оварданд, ва онҳо дар замони тангии худ сӯи Ту фарёд заданд, ва Ту аз осмон ҷавоб додӣ, ва аз рӯи марҳамати бузурги Худ ба онҳо наҷотдиҳандагонро додӣ, ки онҳоро аз дасти душманонашон раҳо карданд.L{ Ва саркашӣ намуда, ба Ту беитоатӣ намуданд осӣ шуданд, ва аз Тавроти Ту рӯ гардонданд, ва пайғамбарони Туро, барои ба онҳо огоҳӣ доданашон ки барои онҳо шаҳодат меоварданд, то сӯи Ту бозгашт намоянд, куштанд, ва куфрҳои хории азиме ба амал оварданд.z% Ва шаҳрҳои истеҳкомдор ва замини ҳосилхезро гирифтанд, ва хонаҳои пур аз ҳар гуна сарват неъмат, обанборҳои кандашуда чашмаҳои канда, токзорҳо, боғҳои зайтун ва дарахтони мевадори сершуморро мерос гирифтанд; ва ба туфайли некӯии бузурги Ту хӯрда, сер ва фарбеҳ шуданд ва лаззат бурданд; y9 Ва писаронашон омада, он заминро мерос гирифтанд, ва Ту канъониёнро, ки сокинони он замин буданд, пеши онҳо мағлуб намуда, бо подшоҳонашон ва қавмҳои он замин ба дасти онҳо супурдӣ, то ки ба дилхоҳи худ бо онҳо рафтор кунанд.x Ва писарони онҳоро мисли ситораҳои осмон афзун кардӣ, ва онҳоро ба замине овардӣ, ки ба падаронашон гуфта будӣ, ки омада онро мерос хоҳанд гирифт.Fw Ва мамлакатҳо ва қавмҳоро ба онҳо дода, он қавмҳоро ба ҳар гӯша пароканда намудӣ; ва онҳо замини Сиҳӯн – замини подшоҳи Ҳешбӯн, ва замини Ӯҷ, подшоҳи Бошонро мерос гирифтанд.dvA Ва чил сол дар биёбон ба онҳо ғизо додӣ – ба чизе эҳтиёҷ надоштанд; либоси онҳо кӯҳна нашуд, ва пойҳои онҳо варам накард.wug Ва рӯҳи некӯи Худро барои омӯхтани онҳо додӣ, ва манни Худро аз даҳони онҳо кашида нагирифтӣ, ва об ба онҳо барои ташнагиашон додӣ.(tI Вале Ту, аз рӯи марҳамати бузурги Худ, онҳоро дар биёбон тарк накардӣ: сутуни абре ки рӯзона роҳро ба онҳо нишон медод, аз болои онҳо дур нашуд; ва сутуни оташ низ, ки шабона роҳеро, ки бояд бо он бираванд, барои онҳо равшан мекард.s% Гарчанде ки онҳо гӯсолаи рехтае барои худ сохтанд ва гуфтанд: 'Ин аст худои ту, ки туро аз Миср берун овард', ва куфрҳои хории азиме ба амал оварданд,Ur# Ва аз гӯш додан сар тофтанд, ва мӯъҷизаҳои Туро, ки барои онҳо ба амал овардӣ, ба ёд наоварданд, ва гарданшахӣ карданд, ва исён бардошта, пешвоеро барои худ интихоб карданд, то ки ба ғуломии худ баргарданд; вале Ту Худои бахшанда ғаффор, карим ва раҳим раҳмдил, собир дерхашм ва пур аз меҳру вафо ҳастӣ, ва онҳоро тарк накардӣ.Зодагони Далоё, зодагони Тубиё, зодагони Нақудо – шашсаду чилу ду.5Cc=Ва инҳоянд касоне ки аз Тал-Милҳ, Тал-Ҳаршо, Каруб-Аддон ва Иммир баромадаанд, вале хонадон ва аслу насаби худро натавонистаанд бигӯянд, ки оё аз Исроил ҳастанд ё не:}Bs<Ҷамъи тобеон ва зодагони ғуломони Сулаймон – сесаду наваду ду.A#;Зодагони Шафатё, зодагони Ҳаттил, зодагони Фухерет-Ҳасбоим, зодагони Омун –b@=:Зодагони Яъло, зодагони Дарқун, зодагони Ҷиддил,?-9Зодагони ғуломони Сулаймон: зодагони Сутай, зодагони Сӯферет, зодагони Фаридо,G>8Зодагони Насиҳо, зодагони Ҳатифо.b==7Зодагони Барқӯс, зодагони Сисро, зодагони Томаҳ,d<A6Зодагони Баслит, зодагони Маҳидо, зодагони Ҳаршо,f;E5Зодагони Бақбуқ, зодагони Ҳақуфо, зодагони Ҳарҳур,h:I4Зодагони Бесай, зодагони Мауним, зодагони Нафишсим,b9=3Зодагони Ҷаззом, зодагони Уззо, зодагони Фосеҳо,`892Зодагони Раоё, зодагони Расин, зодагони Нақудо,b7=1Зодагони Ҳонон, зодагони Ҷиддил, зодагони Ҷаҳар,f6E0Зодагони Лабоно, зодагони Ҳаҷобо, зодагони Салмой,\51/Зодагони Қерус, зодагони Сио, зодагони Фодун,s4_.Тобеон*: зодагони Сиҳо, зодагони Ҳасуфо, зодагони Таббоут,p3Y-Дарбонон: зодагони Шаллум, зодагони Отир, зодагони Талмун, зодагони Аққуб, зодагони Ҳатито ва зодагони Шубой – саду сиву ҳашт.[2/,Сарояндагон: зодагони Ософ – саду чилу ҳашт.1%+Левизодагон: зодагони Ешуа ва Қадмиил илова ба зодагони Ҳудво – ҳафтоду чор.D0*Зодагони Ҳорим – ҳазору ҳафдаҳ.X/))Зодагони Фашҳур – ҳазору дусаду чилу ҳафт.K.(Зодагони Иммир – ҳазору панҷоҳу ду.|-q'Коҳинон: зодагони Едаъё аз хонадони Ешуа – нӯҳсаду ҳафтоду се.P,&Зодагони Саноо – се ҳазору нӯҳсаду сӣ._+7%Зодагони Луд, Ҳодид ва Уну – ҳафтсаду бисту як.I* $Зодагони Ериҳӯ – сесаду чилу панҷ.?)y#Зодагони Ҳорим – сесаду бист.c(?"Мардуми Эломи дигар – ҳазору дусаду панҷоҳу чор.G'!Мардуми Набӯи дигар – панҷоҳу ду.N& Мардуми Байт-Ил ва Ой – саду бисту се.B%Мардуми Микмос – саду бисту ду.U$#Мардуми Ромо ва Ҷобаъ – шашсаду бисту як.t#aМардуми Қиръят-Еорим, Кафиро ва Баэрӯт – ҳафтсаду чилу се.@"{Мардуми Байт-Азмавт – чилу ду.G!Мардуми Анотӯт – саду бисту ҳашт.b =Мардуми Байт-Лаҳм ва Натуфо – саду ҳаштоду ҳашт.A}Зодагони Ҷибъӯн – наваду панҷ.DЗодагони Ҳориф – саду дувоздаҳ.I Зодагони Бесой – сесаду бисту чор.KЗодагони Ҳошум – сесаду бисту ҳашт.lQЗодагони Отир илова ба зодагони Ҳизқиё – наваду ҳашт.OЗодагони Один – шашсаду панҷоҳу панҷ.RЗодагони Биҷвой – ду ҳазору шасту ҳафт.SЗодагони Адуниқом – шашсаду шасту ҳафт.Y+Зодагони Азҷод – ду ҳазору сесаду бисту ду.MЗодагони Бебой – шашсаду бисту ҳашт.MЗодагони Биннуй – шашсаду чилу ҳашт.FЗодагони Заккой – ҳафтсаду шаст.M Зодагони Затту – ҳаштсаду чилу панҷ.X) Зодагони Элом – ҳазору дусаду панҷоҳу чор.# Зодагони ҳокими Мӯоб, аз фарзандони Ешуа ва Юоб – ду ҳазору ҳаштсаду ҳаждаҳ.K Зодагони Ораҳ – шашсаду панҷоҳу ду.M Зодагони Шафатё – сесаду ҳафтоду ду.[/Зодагони Фаръуш – ду ҳазору саду ҳафтоду ду. %Онҳое ки бо Зарубобил, Ешуа, Наҳемё, Азарё, Раамё, Наҳамонӣ, Мордахай, Билшон, Мисперет, Биҷвой, Наҳум ва Баано омаданд. Шумораи одамони қавми Исроил:/ WИнҳоянд сокинони мамлакат, ки аз асирии кӯчониш ҳиҷрат, ки Набукаднесар, подшоҳи Бобил ба асирӣ бурда буд, ба Уршалим ва Яҳудо, ҳар яке ба шаҳри худ баргаштанд, –* MВа Худои ман ба дилам ниҳод, ки калоншавандагон ва сардорон ва қавмро ҷамъ оварам, то ки насабномаҳошонро муқаррар намоям. Ва дафтари насабномаи онҳоеро, ки дафъаи аввал омада буданд, пайдо кардам, ва чунин навиштае дар он ёфтам: Ва шаҳр кушод ва калон, вале қавм андаруни он кам, ва хонаҳо бино наёфта буд.m SВа ба онҳо гуфтам: «Бигзор дарвозаҳои Уршалимро, то офтоб гарм нашавад, воз накунанд, ва ҳанӯз ки онҳо ҳозиранд, дарҳоро баста, қуфл зананд; ва бигзор аз сокинони Уршалим посбонҳо гузошта шаванд, то ки ҳар кас дар посбонии худ ва ҳар кас дар рӯ ба рӯи хонаи худ бошад».#Ман бародарам Ҳанониро, яъне Ҳананёи сарвари қалъаро, бар Уршалим таъин намудам, зеро ки ӯ бештар аз бисёр касони дигар шахси амин ва худотарс буд.M Ва чун ҳисор бино ёфт, ва ман дарҳояшро шинондам, ва дарбонону сарояндагону левизодагон таъин карда шуданд,!Низ ба ҳузури ман аз корҳои неки ӯ сухан меронданд, ва суханони маро ба ӯ хабар медоданд мебурданд. Тубиё номаҳо мефиристод, то ки маро битарсонад.5cЗеро ки бисёре аз аҳли Яҳудо иттифоқчиёни ӯ буданд, чунки ӯ домоди Шаканё писари Ораҳ буд, ва писараш Еҳӯҳонон духтари Машуллом писари Баракёро ба занӣ гирифта буд. ~6|+{zzy;wutsCqZon/lkjThhg=f=eedcba``_k^ ]\\ [nZ Y>}>2=9<:98n77!634210/-.,,=+s)('m&%$#" <W M 3 h b ) ; Ваштии малика низ дар хонаи шоҳонаи подшоҳ Аҳашверӯш базме барои занон барпо кард.:( oВа майнӯшӣ ба муддаои табъ буд: касеро маҷбур намекарданд, зеро подшоҳ ба ҳамаи маъмурони хонаи худ фармуда буд, ки ба мувофиқи майли хости дилхоҳи ҳар кас амал кунанд.v' gВа нӯшокиҳо дар зарфҳои тиллоӣ буданд, ва зарфҳо гуногуншакл буданд; ва майи шоҳона мувофиқи саховати ҳиммати подшоҳ фаровон буд;& Пардаҳо аз матои маҳини сафед ва лоҷвардӣ бо риштаҳои катони сафед ва арғувонӣ бар ҳалқаҳои нуқра ва сутунҳои мармар овезон буд; катҳои тилло ва нуқра бар фарше аз мармари сабз, сиёҳ, садафгун ва сурх истода буданд.L% Ва чун он рӯзҳо гузаштанд ба охир расиданд, подшоҳ барои тамоми қавме ки дар Шушани пойтахт аз бузург то хурд ҳозир буданд, дар саҳни боғи қасри подшоҳ базми ҳафтрӯза барпо кард.]$ 5Дар сурате ки ӯ айёми зиёде, саду ҳаштод рӯз, сарвату ҷалоли подшоҳии худ ва шаъну шукӯҳи бузургии худро нишон медод.G#  Ва дар соли сеюми подшоҳии худ ӯ барои ҳамаи мирон ва маъмуронаш хизматгоронаш базм барпо кард, ва сипоҳиёни Форс ва Мод, аъёну ашроф ва ҳокимони вилоятҳо дар ҳузури ӯ буданд,'" IДар он айём, ки подшоҳ Аҳашверӯш бар тахти подшоҳии худ дар Шушани пойтахт нишаста буд,[! 3Вa воқеъ шуд дар айёми Аҳашверӯш, – ҳамон Аҳашверӯш, ки аз Ҳинд то Ҳабаш бар саду бисту ҳафт вилоят подшоҳӣ мекард, –G  Ва овардани ҳадияи ҳезумро дар вақтҳои муайян, ва навбарҳоро низ. Маро, эй Худои ман, ба некӯӣ ба ёд овар!% Ва ман онҳоро аз ҳар чизи аҷнабӣ пок намудам, ва хизматгузории коҳинон ва левизодагонро аз нав барқарор кардам, то ҳар яке ба кори худ машғул шавад;L Онҳоро, эй Худои ман, барои он ба ёд овар, ки каҳонатро, ва паймони коҳинон ва левизодагонро палид кардаанд!L Ва аз зодагони Юёдоъ писари Элёшиби саркоҳин ман якеро, ки домоди Санбалати ҳӯрӯнӣ буд, аз пеши худ рондам.|q Пас, оё мо метавонем ба суханони шумо гӯш дода, ин бадии азимро ба амал оварем, яъне ба Худои худ хиёнат карда, занони аҷнабӣ бигирем?»hI Сулаймон, подшоҳи Исроил, охир, ба туфайли ҳаминҳо гуноҳ карда буд, ва ҳол он ки дар миёни халқҳои бисёр подшоҳе мисли ӯ набуд! Ва ӯ барои Худои худ дӯстдошта буд, ва Худо ӯро бар тамоми Исроил подшоҳ карда буд, – аммо ӯро низ занони аҷнабӣ дар роҳи гуноҳ андохтанд!`9 Ва ман онҳоро мазаммат намудам, ва ба онҳо лаънат хондам, ва баъзе касонро аз байни онҳо кӯфтам, ва мӯйҳошонро кандам, ва онҳоро ба Худо қасам дода, гуфтам: «Духтарони худро ба писарони онҳо надиҳед, ва духтарони онҳоро барои писарони худ ва барои худ нагиред.{o Ва писарони онҳо қисман ба забони ашдӯдӣ гап мезаданд, ва ба забони яҳудӣ наметавонистанд сухан ронанд, балки ба забони ин ё он қавм.' Дар он айём низ яҳудиёнро дидам, ки занони ашдӯдӣ, аммӯнӣ ва мӯобӣ гирифтаанд; Ва ба левизодагон фармудам, ки таҳорат шустушӯ карда, барои нигаҳбонии дарвозаҳо биёянд, то ки рӯзи шанберо пок намоянд. Инро низ, эй Худои ман, барои ман ба ёд овар ва аз рӯи меҳрубонии бузурги Худ бар ман раҳм намо!M Ва ман онҳоро огоҳ карда, гуфтам: «Чаро шумо назди ҳисор шабро мегузаронед? Агар бори дигар чунин кунед, даст бар шумо хоҳам андохт!» Аз ҳамон вақт дигар дар рӯзи шанбе наомаданд.-S Ва савдогарон ва фурӯшандагони ҳар навъ мол як-ду бор берун аз Уршалим шабро гузаронданд.%C Ва чун дарвозаҳои Уршалим пеш аз шанбе сояандоз шуданд, фармудам, ва дарҳоро бастанд; ва фармудам, ки то анҷоми шанбе онҳоро накушоянд; ва аз навкарони худ назди дарвозаҳо гузоштам, то ки дар рӯзи шанбе ҳеҷ боре оварда нашавад.7g Падарони шумо, охир, чунин амал карданд, ва Худои мо тамоми ин мусибатро бар мо ва бар ин шаҳр овард; ва шумо рӯзи шанберо хор дошта, ғазабро бар Исроил афзун мекунед?» Ва ман калоншавандагони Яҳудоро сарзаниш мазаммат намуда, ба онҳо гуфтам: «Ин чӣ кори бад аст, ки шумо мекунед ва рӯзи шанберо хор медоред?W' Ва суриёне ки дар Яҳудо истиқомат доштанд, моҳӣ ва ҳар навъ мол оварда, ба сокинони Яҳудо ва Уршалим мефурӯхтанд. Дар он айём дар Яҳудо дидам, ки дар рӯзи шанбе чархуштҳоро пахш мекарданд, ва хирманҳоро кашонда меоварданд, ва май, ангур ва анҷир ва ҳар бори дигарро ба харҳо бор карда, дар рӯзи шанбе ба Уршалим медароварданд; ва мушоҳида намудам, ки дар он рӯз ба фурӯхтани хӯрокворӣ машғул мешуданд.zm Маро, эй Худои ман, барои ин ба ёд овар, ва корҳои неки маро, ки барои хонаи Худои худ ва барои хизматгузорони он кардаам, нобуд насоз!s_ Ва Шаламёи коҳин ва Содӯқи китобдон ва Фадоёро, ки аз левизодагон буд, ва дар паҳлуяшон Ҳонон писари Заккур, писари Маттанёро бар хазинахонаҳо таъин намудам, зеро ки онҳо шахсони амин ҳисоб меёфтанд, ва вазифаи онҳо ин буд, ки ҳиссаҳоро ба бародарони худ тақсим кунанд.S  Ва тамоми аҳли Яҳудо даҳяки ғалла, шираи ангур ва равғани зайтунро ба хазинахонаҳо анборҳо овардан гирифтанд.m S Ва ман сардоронро мазаммат намуда, гуфтам: «Чаро хонаи Худо тарк карда шудааст?» Ва онҳоро ҷамъ карда, дар ҷойҳошон гузоштам.9 k Ва фаҳмидам, ки ҳиссаҳои левизодагон ба онҳо дода нашудааст, ва левизодагону сарояндагоне ки ба хизматгузорӣ машғул буданд, ҳар яке ба киштзори худ гурехта рафтаанд.M  Ва фармудам, ва ҳуҷраро пок карданд, ва зарфҳои хонаи Худо, ҳадияҳои ордӣ ва бухурро ба он ҷо баргардонидам.S  Ва ин дар назари ман бағоят зишт намуд, ва ман тамоми бисоти чизу чораи хонаи Тубиёро аз ҳуҷра берун партофтам,/ Ва чун ба Уршалим расидам, аз кирдори баде ки Элёшиб ба хотири Тубиё карда буд, яъне барои ӯ дар саҳни хонаи Худо ҳуҷрае муҳайё намуда буд, хабар ёфтам,8i Ва дар он вақт ман дар Уршалим набудам, зеро ки дар соли сиву дуюми Артаҳшасто, подшоҳи Бобил, назди подшоҳ рафтам, ва пас аз айёме аз подшоҳ барои худ иҷозат гирифтам.'G Барои ӯ ҳуҷраи калоне муҳайё карда буд, ки пештар ҳадияҳои ордӣ, бухур ва зарфҳо, ва даҳяки ғалла, шираи ангур ва равғани зайтунро, ки ҳиссаи левизодагон, сарояндагон ва дарбонон буд, ва ҳадияҳои коҳинонро дар он ҷо мегузоштанд.F Ва пеш аз ин Элёшиби коҳин, ки дар як ҳуҷраи хонаи Худои мо, дар наздикии Тубиё истиқомат дошт сокин буд,  Ва чун Тавротро шуниданд, ҳамаи омезишёфтагонро аз Исроил ҷудо карданд.K Зеро ки онҳо банӣ Исроилро бо нон ва об пешвоз нагирифтанд, балки Билъомро бар зидди онҳо киро карданд, то ки онҳоро лаънат намояд, валекин Худо лаънатро ба баракат табдил дод».   Дар он рӯз китоби Мусоро ба самъи қавм хонданд, ва дар он чунин навиштае ёфт шуд, ки «аммӯнӣ ва мӯобӣ ҳаргиз ба ҷамоати Худо дохил нахоҳанд шуд,yk /Ва тамоми Исроил дар айёми Зарубобил ва дар айёми Наҳемё ҳиссаҳои сарояндагон ва дарбононро рӯз ба рӯз медоданд, яъне онҳо вақф ба левизодагон медоданд, ва левизодагон вақф ба зодагони Ҳорун медоданд.fE .Ва мисли он ки дар айёми Довуд ва Ософи сардори сарояндагон аз куҳан қадим буд, сурудҳои ҳамду сано барои Худо мехонданд.'G -Ва хизмати Худои худ ва корҳои пок намуданро ба ҷо меоварданд, ва мувофиқи амри Довуд ва писараш Сулаймон вазифаи сарояндагон ва дарбононро иҷро мекарданд,y~k ,Ва дар он рӯз бар ҳуҷраҳои хазинахона барои ҳадияҳо, навбарҳо ва даҳякҳо одамон таъин карда шуданд, то ки аз киштзорҳои шаҳрҳо ҳиссаҳои коҳинон ва левизодагонро мувофиқи Таврот ҷамъ кунанд, зеро аҳли Яҳудо аз он шод буданд, ки коҳинон ва левизодагон ба хизмат меистоданд,s}_ +Ва дар он рӯз қурбониҳои зиёде кушта забҳ намуда, хурсандӣ карданд, зеро ки Худо онҳоро бағоят шод карда буд, ва занону бачагон низ хурсандӣ карданд, ва шодмонии Уршалим то ҷойҳои дурдаст шунида шуд.j|M *Ва Маасиё, Шамаъё, Элъозор, Уззӣ, Еҳуҳонон, Малкиё, Элом ва Озар. Ва сарояндагон сурудхонӣ карданд; ва Израҳё сардорашон буд.{1 )Ва коҳинон: Элёқим, Маасиё, Минёмин, Микоё, Элюэнай, Закарё ва Ҳананё бо карнайҳо,)zK (Ва ду гурӯҳи ситоишкунандагон дар хонаи Худо истоданд, ва ман, ва нисфи сарварон бо ман./yW 'Ва онҳо аз болои Дарвозаи Эфроим, ва Дарвозаи Кӯҳна, ва Дарвозаи Моҳӣ, ва Бурҷи Ҳананъил, ва Бурҷи Меоҳ то Дарвозаи Гӯсфанд рафта, назди Дарвозаи Посгоҳ истоданд.x/ &Ва гурӯҳи дуюми ситоишкунандагон ба тарафи чап равона шуданд, ва ман ва нисфи қавм аз ақиби онҳо бар сари ҳисор, аз Бурҷи Танӯр то ҳисори васеъ рафтем;Tw! %Ва назди Дарвозаи Чашма, ки дар рӯ ба рӯи онҳо буд, бар зинаҳои шаҳри Довуд, болои бар фарози ҳисор баромаданд ва аз болои хонаи Довуд гузашта, то Дарвозаи Об, ки дар шарқ буд, омаданд.v3 $Ва бародарони ӯ: Шамаъё, Азаръил, Милалай, Ҷилалай, Моай, Натанъил, Яҳудо ва Ҳанонӣ бо асбоби мусиқии Довуди марди Худо; ва Эзрои китобдон пешопеши онҳо.uuc #Ва аз зодагони коҳинон бо карнайҳо: Закарё писари Юнотон, писари Шамаъё, писари Маттанё, писари Микоё, писари Заккур, писари Ософ,Ht "Ва Яҳудо, Бинёмин, Шамаъё ва Ирмиё;9sm !Ва Азарё, Эзро ва Машуллом,grG Ва аз ақиби онҳо – Хушаъё ва нисфи сарварони Яҳудо, q Ва ман сарварони Яҳудоро ба болои ҳисор баровардам, ва ду гурӯҳи калони ситоишкунандагонро барои рафтори ботантана таъин намудам, ва яке аз онҳо ба тарафи рост, бар сари ҳисор, сӯи Дарвозаи Хокрӯба равона шуданд,7pg Ва коҳинону левизодагон таҳорат шустушӯ намуданд, ва қавм ва дарвозаҳо ва ҳисорро пок карданд.o} Ва аз Байт-Ҷилҷол, ва аз саҳроҳои Ҷобаъ ва Азмавт низ; зеро ки сарояндагон дар гирду атрофи Уршалим шаҳракҳо барои худ бино карда буданд.1n[ Ва зодагони сарояндагон аз ноҳияи гирду атрофи Уршалим, ва аз шаҳракҳои Натуфо ҷамъ шуданд,zmm Ва дар вақти пок кардани ҳисори Уршалим левизодагонро аз ҳамаи маконҳошон ҷустуҷӯ карданд, то ки онҳоро ба Уршалим биёранд, ва бо шодмонӣ, ситоиш ва сурудхонӣ, ва бо санҷҳо, удҳо ва барбатҳо пок намоянд.Jl Инҳо дар айёми Юёқим писари Ешуа писари Юсодоқ ва дар айёми Наҳемёи волӣ ва Эзрои коҳини китобдон буданд.k Маттанё, Бақбуқё ва Убадё; Машуллом, Талмун ва Аққуб посбонон ва дарбононе буданд, ки бо навбат назди остонаи дарвозаҳо посбонӣ мекарданд.njU Ва сардорони левизодагон: Ҳашабё, Шарабё ва Ешуа писари Қадмиил; ва бародаронашон дар рӯ ба рӯи онҳо, то ки мувофиқи амри Довуди бандаи Худо, навбат ба навбат, ситоиш кунанд ва ҳамду сано хонанд, –Ni Зодагони Левӣ, сардорони хонаводаҳо, дар китоби «Воқеанома» то айёми Юҳонон писари Элёшиб навишта шудаанд.h3 Левизодагон дар айёми Элёшиб, Юёдоъ, Юҳонон ва Яддуа дар рӯйхати «Сардорони хонаводаҳо ва коҳинон дар замони подшоҳии Дорёвеши Форс» навишта шудаанд.Wg' Дар Ҳилқиё – Ҳашабё, дар Едаъё – Натанъил.Mf Дар Саллай – Қаллой, дар Омуқ – Эбар,Me Дар Юёриб – Матнай, дар Едаъё – Уззӣ,Wd' Дар Билҷо – Шаммуа, дар Шамаъё – Еҳунотон,cc? Дар Абийё – Зикрӣ, дар Минёмин ва Муадё – Филтой,Ub# Дар Идду – Закарё, дар Ҷинтун – Машуллом,Oa Дар Ҳорим – Адно, дар Мароют – Ҳелқой,Q` Дар Малику – Юнотон, дар Шабанё – Юсуф,W_' Дар Эзро – Машуллом, дар Амарё – Еҳуҳонон,;^o Ва дар айёми Юёқим ин коҳинон сардорони хонаводаҳо буданд: дар Сароё – Мароё, дар Ирмиё – Ҳананё,]w Ва Юёдоъ Юнотонро ба дунё овард, ва Юнотон Яддуаро ба дунё овард.6\e Ва Ешуа Юёқимро ба дунё овард, ва Юёқим Элёшибро ба дунё овард, ва Элёшиб Юёдоъро ба дунё овард,%[C Ва Бақбуқё ва Уннӣ ва бародаронашон, ки дар рӯ ба рӯи онҳо бо навбат хизмат мекарданд.YZ+ Ва левизодагон: Ешуа, Биннуй, Қадмиил, Шарабё, Яҳудо, Маттанё, ки роҳбари ситоишкунандагон буд, – ӯ ва бародаронаш,)YK Саллу, Омуқ, Ҳилқиё, Едаъё – инҳоянд сардорони коҳинон ва бародаронашон дар айёми Ешуа..XW Шамаъё, Юёриб, Едаъё,0W[ Мийёмин, Меадё, Билҷо,,VS Идду, Ҷинтуй, Абийё,2U_ Шаканё, Раҳум, Маримут,0T[ Амарё, Маллук, Ҳаттуш,LS  Ва инҳоянд коҳинон ва левизодагоне ки бо Зарубобил писари Шаалтиил ва Ешуа баромадаанд: Сароё, Ирмиё, Эзро,R) $Ва баъзе аз левизодагон аз мулки Яҳудо ба мулки Бинёмин гузашта, сокин шуданд.OQ #Луд, Уну ва Дараи Косибон Ҳунармандон.4Pc "Ҳодид, Сабӯим, Набаллот,.OW !Ҳосӯр, Ромо, Ҷиттоим,*NO Анотӯт, Нуб, Ананё,M Ва зодагони Бинёмин: аз Ҷобаъ сар карда, то Микмос, Айё, Байт-Ил ва деҳоташ,L Зонуҳа, Адуллом ва шаҳракҳои онҳо, дар Локиш ва саҳроҳои он, дар Азиқо ва деҳоташ; ва аз Беэр-Шобаъ то водии Ҳиннум дар бошишгоҳҳо ҷойгир шуданд.>Kw Дар Айн-Риммӯн, Соръоҳ, Ярмут,?Jy Дар Сиқлоҷ, Макуна ва деҳоташ,NI Дар Ҳасар-Шуол, Беэр-Шобаъ ва деҳоташ,@H{ Дар Ешуа, Мулодо ва Байт-Фолат,4Ga Ва баъзе аз зодагони Яҳудо дар шаҳракҳо, дар ҳудуди саҳроҳои худ сокин шуданд, чунончи: дар Қирят-Арбаъ ва деҳоташ, дар Дибӯн ва деҳоташ, дар Еқабсиил ва шаҳракҳояш,OF Ва Фатаҳё писари Машизабъил, аз зодагони Зораҳ писари Яҳудо, ба ҳузури подшоҳ барои ҳар кори оид ба қавм буд.ME Зеро ки ҳукми подшоҳ дар бораи онҳо буд, ва барои сарояндагон музди ҳиссаи ҳаррӯза муқаррар карда шуда буд.]D3 Ва сардори левизодагон дар Уршалим Уззӣ писари Бонӣ, писари Ҳашабё, писари Маттанё, писари Мико, аз зодагони Ософ буд, ки ин сарояндагон дар баробари корҳои хонаи Худо тарона месуруданд,C' Ва тобеон дар Ӯфал сокин шуданд, ва Сиҳо ва Ҷишфо ба тобеон сардорӣ мекарданд.3B_ Ва бақияи исроилиён, коҳинон ва левизодагон – дар ҳамаи шаҳрҳои Яҳудо, ҳар яке дар мулки худ.NA Ва дарбонон: Аққуб, Талмун ва бародарони онҳо, ки ба дарвозаҳо нигаҳбонӣ мекарданд, – саду ҳафтоду ду нафар.w@g Ҷамъи левизодагон дар шаҳри пок – дусаду ҳаштоду чор нафар.[?/ Ва Маттанё писари Мико, писари Забдӣ, писари Ософ – сардори маросими ҳамду сано ва дуо; ва Бақбуқё, ки сардори дуюм аз бародарони ӯ буд; ва Абдо писари Шаммуа писари Ҷолол, писари Едутун.>% Ва Шабтай ва Юзобод аз сардорони левизодагон – бар корҳои беруни хонаи Худо,$=A Ва аз левизодагон: Шамаъё писари Ҳашшуб, писари Азриқом, писари Ҳашабё, писари Буннӣ,U<# Ва бародарони онҳо, ки мардони ҷангӣ буданд, саду бисту ҳашт нафар; ва Забдиил писари Ҳаҷдӯлим сардори онҳо буд.; Ва бародарони ӯ, ки сардорони хонаводаҳо буданд, – дусаду чилу ду нафар; ва Амашсай писари Азаръил, писари Аҳзай, писари Машиллимут, писари Иммир,K: Ва бародарони онҳо, ки хизмати хонаро ба ҷо меоварданд, – ҳаштсаду бисту ду нафар; ва Адоё писари Еруҳом, писари Фалалё, писари Амсӣ, писари Закарё, писари Фашҳур, писари Малкиё,K9 Сароё писари Ҳилқиё, писари Машуллом, писари Содӯқ, писари Мароют, писари Аҳитуб, ки мудири хонаи Худо буд,P8 Аз коҳинон: Едаъё писари Юёриб ва Ёкин,37_ Ва Юил писари Зикрӣ сардори онҳо буд, ва Яҳудо писари Сануоҳ ҷонишини муовини раиси шаҳр буд.u6c Ва баъд аз вай Ҷаббай ва Саллой – нӯҳсаду бисту ҳашт нафар.|5q Ва инҳоянд зодагони Бинёмин: Саллу писари Машуллом, писари Юид, писари Фадоё, писари Қулоё, писари Маасиё, писари Итиил, писари Ишаъё,]43 Ҳамаи зодагони Форас, ки дар Уршалим истиқомат доштанд сокин буданд, чорсаду шасту ҳашт нафар мардони ҷангӣ буданд.P3 Ва Маасиё писари Борук, писари Колҳуза, писари Ҳазоё, писари Адоё, писари Юёриб, писари Закарё, писари Шилӯнӣ.^25 Ва дар Уршалим аз зодагони Яҳудо ва аз зодагони Бинёмин сокин шуданд. Аз зодагони Яҳудо: Аноё писари Узиё, писари Закарё, писари Амарё, писари Шафатё, писари Маҳалалъил, аз зодагони Форас. 19 Ва инҳоянд сардорони мамлакат, ки дар Уршалим сокин шуданд, – дар сурате ки дар шаҳрҳои Яҳудо ҳар яке дар мулки худ, дар шаҳрҳои худ: исроилиён, коҳинон ва левизодагон ва тобеон ва зодагони ғуломони Сулаймон сокин буданд; –C0 Ва қавм ҳамаи касонеро, ки бо ихтиёри худ ба манзил гирифтан дар Уршалим розӣ шуданд, муборак хонданд.l/ S Ва сарварони қавм дар Уршалим сокин буданд; ва бақияи қавм қуръа партофтанд, то ки аз даҳ як қисмро барои истиқомат ба шаҳри поки Уршалим биёранд, ва нӯҳ қисми боқӣ дар шаҳрҳои дигар сокин шаванд.H. 'Зеро ки банӣ Исроил ва зодагони Левӣ ҳадияҳои ғалла, шираи ангур ва равғани зайтунро бояд ба ҳамин ҳуҷраҳо биёранд, ки дар он ҷо зарфҳои пок, ва коҳинони хизматгузор, ва дарбонон ва сарояндагон ҳозиранд; ва мо хонаи Худои худро тарк нахоҳем кард.[-/ &Ва ҳангоме ки левизодагон даҳяк мегиранд, коҳине аз насли Ҳорун бо левизодагон хоҳад буд, ва левизодагон даҳяке аз он даҳяк ба хонаи Худои мо, ба ҳуҷраҳои хазинахона анбор хоҳанд овард.e,C %Ва навбари хамири худ ва ҳадияҳои худ ва меваи ҳар дарахт, шираи ангур ва равғани зайтунро барои коҳинон ба ҳуҷраҳои хонаи Худои мо, ва даҳяки замини худро барои левизодагон хоҳем овард, ки ин левизодагон даҳякро дар ҳамаи шаҳрҳои киштзори зироати мо мегиранд.+ $Ва нахустзодаҳои писарони худ ва чорпоёни худро мувофиқи он чи дар Таврот навишта шудааст, ва нахустзодаҳои говон ва гӯсфандони худро ба хонаи Худои мо, барои коҳиноне ки дар хонаи Худои мо хизмат мекунанд, биёрем.?*w #Ва навбарҳои замини худ ва навбарҳои ҳар меваи ҳар дарахтро сол ба сол ба хонаи Парвардигор биёрем;f)E "Ва мо дар миёни коҳинон, левизодагон ва қавм барои ҳадияи ҳезум қуръа партофтем, ки онро ба хонаи Худои худ мувофиқи хонаводаҳо сол ба сол дар вақтҳои муайян биёрем, то ки бар қурбонгоҳи Парвардигор Худои мо, мувофиқи он чи дар Таврот навишта шудааст, бисӯзонем;2(] !Барои нони тақдим ва ҳадияи ордии доимӣ, барои қурбонии сӯхтании доимӣ, барои қурбониҳои шанбе, навмоҳ ва идҳо, барои қурбониҳои ҷамоат, барои қурбонии гуноҳҳо, то хашмниҳоне барои Исроил бишавад, ва барои тамоми кори хонаи Худои мо.F' Ва ҳамчун ҳукме ба зиммаи худ гирифтем, ки дар як сол сеяки сиқлро барои хизмати хонаи Худои мо бидиҳем:q&[ Ва чун қавмҳои замин дар рӯзи шанбе мол ва ҳар навъ хӯрокворӣ барои фурӯш биёранд, аз онҳо дар рӯзи шанбе ва дар рӯзҳои пок нахарем, ва дар соли ҳафтум коркарди замин ва ҳар даъвои қарзро тарк кунем.-%S Ва духтарони худро ба қавмҳои замин надиҳем, ва духтарони онҳоро ба писарони худ нагирем.$ Бародарони худ ва калоншавандагони худро дастгирӣ карданд, ва омада, савганду қасам хӯрданд, ки мувофиқи Тавроти Худо, ки ба воситаи Мусои бандаи Худо дода шудааст, рафтор намоянд, ва тамоми аҳкоми Парвардигор Худованди мо ва қонунҳо ва фароизи Ӯро нигоҳ доранд ва ба ҷо оваранд.F# Ва бақияи қавм: коҳинон, левизодагон, дарбонон, сарояндагон, тобеон ва ҳамаи онҳое ки аз қавмҳои кишварҳо ҷудо шуда, ба Тавроти Худо пайвастаанд, занон, писарон ва духтарони онҳо, ҳамаи онҳое ки ба фаҳмидан лаёқат доштанд фаҳмида метавонистанд, d{~}|{Zyxwhutrqdpo\nmkji9h%fdcbRaW_5^9\wZxYsWVVTS RPON@MeKK"I&GEDpCvB@I>%=4;:98755K4211!..B-C++a)8('G%$#"!!1\Mc9H&  ' qaT{{g GЗеро ки ман ва қавми ман фурӯхта шудаем, то ки нобуд, кушта ва нест шавем, ва агар ба ғуломӣ ва канизӣ фурӯхта мешудем, ман хомӯш мемондам, зеро ки мусибат ба безобита кардани подшоҳ намеарзид». Ва Эстери малика ҷавоб гардонда гуфт: «Эй подшоҳ! Агар дар назари ту илтифот пайдо карда бошам, ва агар подшоҳ салоҳ донад, бигзор ҷони ман мувофиқи хоҳиши ман ва қавми ман мувофиқи илтимоси ман ба ман бахшида шавад,g GВа подшоҳ дар рӯзи дуюм низ дар вақти майнӯшӣ ба Эстер гуфт: «Эй Эстери малика! Хоҳишат чист? Он қонеъ карда хоҳад шуд. Ва илтимосат чист? Ҳатто нисфи мамлакат бошад ҳам, ба ҷо оварда хоҳад шуд».k  QВа подшоҳ бо Ҳомон назди Эстери малика ба зиёфат омад.  Ва ҳанӯз бо ӯ сухан меронданд, ки хоҷасароёни подшоҳ расиданд, то ки Ҳомонро шитоб кунонида, ба зиёфате ки Эстер муҳайё намуда буд, бибаранд.  Ва Ҳомон ба зани худ Зораш ва ба ҳамаи дӯстони худ ҳар он чиро, ки ба ӯ воқеъ шуда буд, ҳикоя кард, ва ҳакимонаш ва занаш Зораш ба ӯ гуфтанд: «Агар Мордахай, ки пеши вай ба фурӯ ғалтидан сар кардаӣ, аз насли яҳудиён бошад, бар вай ғолиб нахоҳӣ шуд, балки ҳатман пеши вай фурӯ хоҳӣ ғалтид».2] Ва Мордахай ба дарвозаи подшоҳ баргашт, вале Ҳомон мотамзада ва рӯсиёҳ сӯи хонаи худ шитофт.yk Ва Ҳомон он либос ва аспро гирифт, ва Мордахайро пӯшонид, ва ӯро ба асп савор карда дар майдони шаҳр гардонид, ва пешопеши ӯ нидо кард: «Ба шахсе ки подшоҳ мехоҳад сарафроз намояд, чунин карда хоҳад шуд!»Z- Ва подшоҳ ба Ҳомон гуфт: «Шитоб намуда он либос ва аспро, чунон ки гуфтӣ, бигир ва ба Мордахайи яҳудӣ, ки назди дарвозаи подшоҳ нишастааст, чунин бикун; аз ҳар чи гуфтӣ, чизе кам нашавад». 9 Ва он либос ва аспро ба дасти яке аз мирони подшоҳ, ки аз аъёну ашроф бошад, бидиҳанд, ва шахсеро, ки подшоҳ мехоҳад сарафроз намояд, бипӯшонанд, ва ӯро ба асп савор карда дар майдони шаҳр бигардонанд, ва пешопеши ӯ нидо кунанд: 'Ба шахсе ки подшоҳ мехоҳад сарафроз намояд, чунин карда хоҳад шуд!'»5Бигзор либоси шоҳонае ки подшоҳ онро дар бар мекунад, ва аспе ки подшоҳ бар он савор мешавад, ва тоҷи шоҳонае ки бар сари асп гузошта мешавад, биёваранд,Ва Ҳомон ба подшоҳ гуфт: «Ба шахсе ки подшоҳ мехоҳад сарафроз намояд,GВа Ҳомон омад, ва подшоҳ ба ӯ гуфт: «Ба шахсе ки подшоҳ мехоҳад сарафроз намояд, чӣ бояд кард?» Ва Ҳомон дар дили худ гуфт: «Ғайр аз ман кист, ки подшоҳ бихоҳад сарафроз намояд?»<qВа навкарони подшоҳ ба ӯ гуфтанд: «Инак, Ҳомон дар саҳн истодааст». Ва подшоҳ гуфт: «Бигзор биёяд».#?Ва подшоҳ гуфт: «Кист дар саҳн?» Ва Ҳомон ба саҳни берунии хонаи подшоҳ омада буд, то ба подшоҳ бигӯяд, ки Мордахайро ба доре ки барояш сохта буд, биовезанд.0~YВа подшоҳ гуфт: «Чӣ иззат ва сарафрозӣ барои ин ба Мордахай ато шудааст?» Навкарони подшоҳ, ки дар ҳузури ӯ хизмат мекарданд, гуфтанд: «Чизе ба вай ато нашудааст».}wВа навиштае ёфт шуд, ки Мордахай дар бораи ду хоҷасарои подшоҳ, Биғтон ва Тораш, ки аз посбонони остона буданд ва қасд доштанд ба подшоҳ Аҳашверӯш даст биандозанд дасти душманӣ дароз кунанд, хабар додааст.f| GДар он шаб хоби подшоҳ парид, ва ӯ фармуд, ки китоби ёддошти воқеаҳои айёмро биёранд, то ки онро ба ҳузури подшоҳ бихонанд.9{kЗани ӯ Зораш ва ҳамаи дӯстони ӯ гуфтанд: «Доре ба баландии панҷоҳ араш бисозанд, ва пагоҳӣ ба подшоҳ бигӯй, ки Мордахайро бар он биовезанд, ва шодон ҳамроҳи подшоҳ ба зиёфат бирав». Ва ин сухан дар назари Ҳомон писанд афтод, ва ӯ доре сохт.fzE Валекин ҳамаи ин дар назари ман ҳеҷ арзише надорад, то даме ки Мордахайи яҳудиро назди дарвозаи подшоҳ нишаста мебинам».[y/ Ва Ҳомон гуфт: «Илова бар ин, Эстери малика низ касеро, ғайр аз ман, ба зиёфате ки муҳайё карда буд, ҳамроҳи подшоҳ даъват нанамуд, ва фардо низ ман назди вай ҳамроҳи подшоҳ даъват шудаам;nxU Ва Ҳомон ба онҳо фаровонии сарвати худ ва афзунии писарони зиёди худро, ва тамоми бузургиеро азаматеро, ки подшоҳ ба ӯ ато намуда, ӯро бар мирон ва маъмурони подшоҳ баланд бардоштааст, ҳикоя кард,Rw Валекин Ҳомон худдорӣ карда, ба хонаи худ омад, ва кас фиристода, дӯстони худ ва зани худ Зорашро даъват намуд.dvA Ва Ҳомон дар он рӯз хурсанд ва хушдил шуда берун омад, вале вақте ки Ҳомон Мордахайро назди дарвозаи подшоҳ дид, ки пеши ӯ намехезад ва аз ҷояш намеҷунбад, Ҳомон бар Мордахай пур аз ғазаб шуд.QuКи агар дар назари подшоҳ илтифот пайдо карда бошам, ва агар подшоҳ салоҳ донад, ки хоҳишамро қонеъ кунад ва илтимосамро ба ҷо оварад, бигзор подшоҳ бо Ҳомон ба зиёфате ки барон онҳо муҳайё хоҳам кард, биёяд, ва фардо ба саволи подшоҳ ҷавоб хоҳам дод».vteВа Эстер ҷавоб гардонда, гуфт: «Хоҳишам ва илтимосам ин аст,'sGВа подшоҳ ба Эстер дар вақти майнӯшӣ гуфт: «Хоҳишат чист? Он қонеъ карда хоҳад шуд. Ва илтимосат чист? Ҳатто нисфи мамлакат бошад ҳам, ба ҷо оварда хоҳад шуд».rВа подшоҳ гуфт: «Зуд Ҳомонро даъват кунед, то ки гуфтаи Эстерро ба ҷо оварем». Ва подшоҳ бо Ҳомон ба зиёфате ки Эстер муҳайё карда буд, омад.dqAВа Эстер гуфт: «Агар подшоҳ лозим салоҳ донад, бигзор подшоҳ бо Ҳомон имрӯз ба зиёфате ки барои ӯ муҳайё кардаам, биёяд».mpSВа подшоҳ ба вай гуфт: «Эй Эстери малика! Туро чӣ шуд, ва илтимосат чист? Ҳатто нисфи мамлакат бошад ҳам, ба ту дода хоҳад шуд». oВа чун подшоҳ Эстери маликаро дид, ки дар саҳн истодааст, вай дар назари ӯ илтифот пайдо кард, ва подшоҳ чӯбдасти тиллоро, ки дар дасташ буд, сӯи Эстер дароз кард, ва Эстер наздик омада, ба нӯги чӯбдаст даст расонд.on YДар рӯзи сеюм Эстер либоси шоҳона пӯшида, дар саҳни дарунии хонаи подшоҳ рӯ ба рӯи дарбори подшоҳ биистод, ва подшоҳ бар тахти шоҳонаи худ дар дарбори шоҳона рӯ ба рӯи даромадгоҳи хона нишаста буд.{moВа Мордахай рафта, ончунон ки Эстер ӯро фармуда буд, амал кард.%lC«Бирав ва ҳамаи яҳудиёнро, ки дар Шушан мебошанд, ҷамъ кун, ва барои ман рӯза дошта, се рӯз, шабонаю рӯзона, чизе нахӯред ва нанӯшед; ман низ бо канизони худ ҳамчунин рӯза хоҳам дошт, ва ба ин тариқ назди подшоҳ хоҳам омад, гарчанде ки ин бар хилофи қонун аст, ва агар нобуд шавам, бигзор нобуд шавам».hkIВа Эстер гуфт, ки ба Мордахай чунин ҷавоб гардонанд:sj_Балки, агар дар ҳамин вақт хомӯш бимонӣ, халосӣ раҳоӣ ва наҷот аз ҷои дигар падид хоҳад омад, вале ту ва хонадони падарат нобуд хоҳед шуд, ва кист бидонад, ки оё барои чунин вақт ба подшоҳӣ нарасидаӣ?»{io Мордахай гуфт, ки ба Эстер чунин ҷавоб гардонанд: «Дар дили худ гумон накун, ки дар хонаи подшоҳ аз миёни ҳамаи яҳудиён раҳо хоҳӣ шуд,hhI Вақте ки суханони Эстерро ба Мордахай хабар доданд,pgY «Ҳамаи маъмурони подшоҳ ва қавми вилоятҳои подшоҳ медонанд, ки барои ҳар мард ва зане ки назди подшоҳ ба саҳни дарунӣ биёяд, бе он ки даъват шуда бошад, фақат як қонун ҳаст, ки бояд қатл карда шавад, ба ҷуз касе ки подшоҳ чӯбдасти тиллоро сӯи вай дароз кунад, то ки зинда монад; инак сӣ рӯз аст, ки ман даъват нашудаам, ки назди подшоҳ биёям».~fu Ва Эстер ба Ҳатох сухан ронда, ӯро фармуд, ки ба Мордахай бигӯяд:neU Ва Ҳатох омада, суханони Мордахайро ба Эстер хабар дод.dyВа нусхаи фармони ба ҳукми қонун даромадаро, ки дар Шушан дар бораи нобуд кардани онҳо эълон шуда буд, ба ӯ дод, то ки онро ба Эстер нишон диҳад ва ба вай хабар расонад, ва вайро амр фармояд, ки назди подшоҳ даромада, аз ӯ зорию илтиҷо кунад ва барои қавми худ аз ӯ илтимос намояд.0cYВа Мордахай аз ҳар чи ба ӯ рӯй дода буд, ва аз маблағи нуқрае ки Ҳомон барои нест кардани яҳудиён ба хазинаҳои подшоҳ баркашида доданӣ шуда буд, ӯро хабардор кард,bПас Ҳатох ба майдони шаҳр, ки пеши дарвозаи подшоҳ буд, назди Мордахай рафт.a5Ва Эстер Ҳатохро, ки аз хоҷасароёни подшоҳ назди вай таъин шуда буд, даъват намуд ва ӯро фармуд, ки аз Мордахай бипурсад, ки ин чист ва ин аз чӣ сабаб аст?` Ва чун канизони Эстер ва хоҷасароёни вай омада, ба вай хабар доданд, малика бағоят ҳаросон безобита музтариб шуд, ва либос фиристод, то ки Мордахайро бипӯшонанд ва палосашро аз ӯ дур кунанд, вале ӯ қабул накард.J_ Ва дар ҳар вилоят, ки он ҷо амри подшоҳ ва қонуни ӯ расида буд, барои яҳудиён мотами бузург ва рӯзадорӣ ва гиря ва овозандозӣ буд; палос ва хокистар барои бисёр касон бистар шуд.E^Ва то ба пеши дарвозаи подшоҳ расид, зеро мумкин набуд, ки касе палос дар тан ба дарвозаи подшоҳ дарояд.7] iВа Мордахай аз он чи воқеъ шуда буд, огоҳӣ ёфт, ва Мордахай либоси худро чок зада, палос ва хокистар дар бар кард, ва андаруни шаҳр рафта, фиғони азим ва талхе баровард.N\Қосидон шитобон бо амри подшоҳ роҳсипор гардиданд, ва он қонун дар Шушани пойтахт эълон карда шуд, ва подшоҳ ва Ҳомон ба майнӯшӣ нишастанд, валекин шаҳри Шушан дар изтироб афтод.m[S«Нусхаҳои ин фармон дар ҳар вилоят ба ҳукми қонун дароварда, ба ҳамаи қавмҳо эълон карда шавад, то ки ба он рӯз тайёр бошанд». Z9 Ва номаҳо ба воситаи чопарон қосидони тезрав ба ҳамаи вилоятҳои подшоҳ фиристода шуд, то ки ҳамаи яҳудиёнро, аз ҷавон то пир ва кӯдакон ва занон, дар як рӯз, дар рӯзи сездаҳуми моҳи дувоздаҳум, ки моҳи адор бошад, нобуд кунанд, бикушанд ва нобуд намоянд, ва молу мулки онҳоро толону тороҷ кунанд.3Y_ Ва котибони подшоҳ дар моҳи якум, дар рӯзи сездаҳуми он, даъват шуданд, ва мувофиқи ҳар он чи Ҳомон фармуд, ба волиёни подшоҳ ва ба ҳокимони ҳар вилоят ва ба мирони ҳар қавм, ба ҳар вилоят бо хати он ва ба ҳар қавм бо забони он навишта шуд: аз номи подшоҳ Аҳашверӯш навишта ва бо нигини подшоҳ мӯҳр карда шуд.rX] Ва подшоҳ ба Ҳомон гуфт: «Он нуқра дар дасти ту бимонад, ва он қавм низ, то ки бо онҳо он чиро, ки ба назарат маъқул бошад, бикунӣ».vWe Ва подшоҳ нигини худро аз дасти худ кашид баровард берун кард, ва онро ба Ҳомон писари Ҳамдотои Аҷоҷӣ, ки бадхоҳи яҳудиён буд, дод.kVO Агар подшоҳ салоҳ лозим донад, бигзор барои нест кардани онҳо фармоне навишта шавад, ва ман даҳ ҳазор таланти нуқра* ба дасти кормандон баркашида хоҳам дод, то ки ба хазинаҳои подшоҳ биёваранд».NUВа Ҳомон ба подшоҳ Аҳашверӯш гуфт: «Қавме парешон ва пароканда дар миёни қавмҳо дар ҳамаи вилоятҳои мамлакати ту ҳастанд, ва қонунҳошон аз ҳар қавм фарқ дорад, ва қонунҳои подшоҳро ба ҷо намеоваранд, ва подшоҳро норавост, ки онҳоро чунин вогузорад.qT[Дар моҳи якум, ки моҳи нисон бошад, дар соли дувоздаҳуми подшоҳ Аҳашверӯш, дар ҳузури Ҳомон барои ҳар рӯз ва ҳар моҳ пур – яъне қуръа – партофтанд, ва он ба моҳи дувоздаҳум, ки моҳи адор бошад, афтод.xSiВале танҳо ба Мордахай дасти душманӣ дароз кардан даст андохтан дар назари ӯ нописанд омад, ва чун ӯро аз қавми Мордахай огоҳонида хабар дода буданд, аз ин рӯ Ҳомон қасд намуд, ки қавми Мордахай, яъне ҳамаи яҳудиёнеро ки дар тамоми мамлакати Аҳашверӯш буданд, нобуд кунад./RWЧун Ҳомон дид, ки Мордахай ба ӯ зону намезанад ва саҷда намебарад, – Ҳомон пур аз ғазаб шуд. QВа азбаски рӯз ба рӯз ба ӯ мегуфтанд, ва ӯ ба онҳо гӯш намедод, аз ин рӯ ба Ҳомон хабар доданд, то бубинанд, ки оё Мордахай метавонад ба дар суханонаш исрор истодагӣ намояд, зеро онҳоро огоҳ карда буд, ки ӯ яҳудӣ аст.WP'Ва маъмурони подшоҳ, ки назди дарвозаи подшоҳ буданд, ба Мордахай мегуфтанд: «Чаро ту аз амри подшоҳ сар мепечӣ?»jOMВа ҳамаи маъмурони подшоҳ, ки назди дарвозаи подшоҳ буданд, ба Ҳомон зону мезаданд ва саҷда мебурданд, зеро ки подшоҳ дар ҳаққи ӯ чунин фармуда буд, вале Мордахай зону намезад ва саҷда намебурд.5N eБаъд аз ин воқеаҳо, подшоҳ Аҳашверӯш ба Ҳомон писари Ҳамдотои Аҷоҷӣ бузургӣ бахшида, ӯро баланд бардошт, ва курсии ӯро аз ҳамаи мироне ки бо ӯ буданд, болотар гузошт;-MSВа ин ҳодиса тафтиш карда шуд, ва дуруст баромад, ва ҳар дуяшон ба дор овехта шуданд. Ва дар китоби воқеаҳои айём, ки дар ҳузури подшоҳ буд, ин ҳодиса навишта шуд.nLUВале Мордахай аз ин ҳодиса огоҳ шуда, ба Эстери малика хабар дод, ва Эстер он чиро, ки Мордахай ошкор карда буд, ба подшоҳ гуфт.K3Дар он айём, ки Мордахай назди дарвозаи подшоҳ менишаст, ду хоҷасарои подшоҳ, Биғтон ва Тораш, ки аз посбонони остона буданд, дарғазаб шуданд ва қасд доштанд ба подшоҳ Аҳашверӯш даст биандозанд дасти душманӣ дароз кунанд.QJЭстер аслу насаби худ ва қавми худро ҳанӯз маълум накарда буд, чунон ки Мордахай ба вай фармуда буд; ва амри Мордахайро Эстер мисли замоне ки назди ӯ тарбия мегирифт, ба ҷо меовард.7IgВа ҳангоме ки дӯшизагон бори дуюм ҷамъ оварда шуданд, Мордахай назди дарвозаи подшоҳ менишаст.@HyВа подшоҳ базми бузурге, – базме ба хотири Эстер, – барои ҳамаи мирон ва маъмурони худ барпо кард, ва ба вилоятҳо сабукӣ бахшид, ва бо саховати ҳиммати шоҳона тӯҳфаҳо дод.pGYВа подшоҳ Эстерро бештар аз ҳамаи занон дӯст дошт, ва ба ҳузури ӯ вай бештар аз ҳамаи дӯшизагон меҳр ва илтифот пайдо кард; ва ӯ тоҷи шоҳонаро бар сари вай гузошта, вайро ба ҷои Ваштӣ малика гардонд.F{Ва Эстерро назди подшоҳ Аҳашверӯш, ба хонаи шоҳонаи ӯ, дар моҳи даҳум, ки моҳи тевет бошад, дар соли ҳафтуми подшоҳии ӯ гирифта оварданд.{EoВа чун навбати Эстер, духтари Абиҳоили амаки Мордахай, ки ӯ вайро духтархонд карда буд, расид, ки назди подшоҳ биёяд, вай чизе талаб накард, магар ки он чи Ҳеҷойи хоҷасарои подшоҳ ва нигаҳбони занон гуфта буд. Ва Эстер дар назари ҳар касе ки вайро медид, илтифот пайдо мекард.>DuШомгоҳон вай меомад ва саҳаргоҳон ба хонаи дуюми занон зери дасти Шаашғоз, ки хоҷасарои подшоҳ ва нигаҳбони сурриягон буд, бармегашт ва дигар назди подшоҳ намеомад, магар ки подшоҳ вайро бихоҳад, ва он гоҳ вайро ном бурда даъват мекарданд.xCi Ва он гоҳ духтар назди подшоҳ меомад. Ҳар чизе ки вай талаб мекард, ба вай медоданд, то ки бо он аз хонаи занон ба хонаи подшоҳ биёяд.B5 Ва чун навбати ҳар духтар мерасид, ки назди подшоҳ Аҳашверӯш биёяд, – яъне баъд аз он ки вай дар муддати дувоздаҳ моҳ он чиро ки барои занон муқаррар шуда буд мегузашт, зеро ки айёми молиш додани онҳо: шаш моҳ бо равғани мур ва шаш моҳ бо атриёт ва дорувори молидании занон бо ҳамин буд мешуд, –wAg Ва ҳар рӯз Мордахай назди саҳни хонаи занон гаштугузор мекард, то ки аз аҳволи Эстер ва аз он чи ба вай рӯй медиҳад, хабардор бошад.F@ Эстер қавми худ ва аслу насаби худро маълум накард, зеро Мордахай ба вай фармуда буд, ки маълум накунад.]?3 Ва ин духтар дар назари ӯ писанд афтода, ба ҳузури ӯ илтифот пайдо кард, ва ӯ шитобон равғанҳои молиданӣ ороиш ва ҳиссаи вайро ба вай дод ва ҳафт канизи муносибро аз хонаи подшоҳ ба вай дода, вайро бо канизонаш ба беҳтарин ҳуҷраи шӯъбаи хонаи занон гузаронд.>Ва ҳангоме ки амри подшоҳ ва қонуни ӯ эълон карда шуд, ва духтарони зиёде дар Шушани пойтахт зери дасти Ҳеҷой ҷамъ оварда шуданд, Эстерро низ ба хонаи подшоҳ зери дасти Ҳеҷой, ки нигаҳбони занон буд, гирифта оварданд. =Ва ӯ тарбиягари мураббии Ҳадаса, яъне Эстери амакдухтари худ буд, чунки вай падару модар надошт; ва ин духтар хушандом ва хушрӯй буд, ва баъд аз вафоти падару модараш вайро Мордахай барои худ духтархонд карда буд.<Ки аз Ерусалим бурда шуда буд бо асироне ки ҳамроҳи Еконё подшоҳи Яҳудо кӯчонда шуда буданд, ки онҳоро Набукаднесар подшоҳи Бобил кӯчонида буд.J; Марди яҳудие дар Шушани пойтахт буд, ва номаш Мордахай писари Ёир, писари Шимъӣ, писари Қиши бинёминӣ буд,:Ва духтаре ки дар назари подшоҳ писанд афтад, ба ҷои Ваштӣ малика шавад». Ва ин сухан дар назари подшоҳ писанд афтод, ва ӯ чунин амал кард.}9sВа подшоҳ дар ҳамаи вилоятҳои мамлакати худ нозиронро назораткунандагонро таъин кунад, ва онҳо ҳар духтари бокираи хушрӯйро дар Шушани пойтахт, дар хонаи занон, зери дасти Ҳеҷойи хоҷасарои подшоҳ, ки нигаҳбони занон аст, ҷамъ кунанд, ва лавозимоти ороиш ба онҳо дода шавад.u8cВа навкарони подшоҳ, ки дар ҳузури ӯ хизмат мекарданд, гуфтанд: «Бигзор барои подшоҳ духтарони бокираи хушрӯйро ҷустуҷӯ намоянд,P7 Баъд аз ин воқеаҳо, вақте ки ғазаби подшоҳ Аҳашверӯш таскин ёфт хомӯш паст шуд, ӯ Ваштиро, ва рафтореро, ки вай карда буд, ва ҳукмеро, ки дар ҳаққи вай бароварда шуда буд, ба ёд овард.L6 Ва номаҳо ба ҳамаи вилоятҳои подшоҳ, ба ҳар вилоят бо хати он ва ба ҳар қавм бо забони он равона кард, то ки ҳар мард бо забони қавми худ сухан ронда, дар хонаи худ ҳукмфармо бошад.45 cВа ин сухан дар назари подшоҳ ва мирон писанд афтод, ва подшоҳ аз рӯй сухани Мемухон амал кард.b4 ?Ва фармони подшоҳ ба гӯши самъи мардум расида, дар тамоми мамлакати ӯ, ҳарчанд ки азим аст, таъсир хоҳад бахшид намуд, ва ҳамаи занон ба шавҳарони худ аз бузург то хурд қадрдонӣ хоҳанд кард».g3 IАгар подшоҳ салоҳ донад, бигзор амри шоҳонае аз ҷониби ӯ навишта, дар Форс ва Мод ба таври тағйирнопазир ба ҳукми қонун дароварда шавад, ки Ваштӣ дигар ба ҳузури подшоҳ Аҳашверӯш наояд, ва подшоҳ унвони шоҳонаи вайро ба зани дигаре ки аз вай беҳтар бошад, бидиҳад.*2 OВа имрӯз хонумҳои Форс ва Мод, ки рафтори маликаро шуниданд, ба ҳамаи мирони подшоҳ чунин хоҳанд гуфт, ва ин боиси хорӣ ҳақорат таҳқир ва хашми зиёде хоҳад шуд.1 }Чунки рафтори малика дар миёни ҳамаи занон овоза шуда, шавҳарҳошон дар назарашон беқадр хоҳанд шуд, ва онҳо хоҳанд гуфт: 'Подшоҳ Аҳашверӯш амр кард, ки Ваштии маликаро ба ҳузури ӯ биёваранд, вале вай наомад'.0 {Ва Мемухон ба ҳузури подшоҳ ва мирон гуфт: «Ваштии малика на танҳо бар зидди подшоҳ гуноҳкор шуд, балки низ бар зидди ҳамаи мирон ва бар зидди ҳамаи қавмҳое ки дар ҳамаи вилоятҳои подшоҳ Аҳашверӯш мебошанд,y/ m«Аз рӯи қонун ба Ваштии малика чӣ бояд кард барои он ки вай амреро, ки подшоҳ Аҳашверӯш ба воситаи хоҷасароён фармуд, ба ҷо наовард?»m. UВа наздик ба муқаррабони ӯ Каршено, Шетор, Адмото, Таршиш, Мерес, Марсено ва Мемухон буданд, ки ин ҳафт мири Форс ва Мод чеҳраи подшоҳро медиданд ва дар сафи аввали назди тахти подшоҳӣ менишастанд:+- Q Ва подшоҳ ба донишмандони таърихшинос ҳакимони донандаи таворих гуфт, чунки одати равиши подшоҳ ин буд, ки бо ҳамаи донандагони қонун ва ҳуқуқ машварат кунад., # Вале Ваштии малика бо амре ки подшоҳ ба воситаи хоҷасароён фармуда буд, нахост биёяд, ва подшоҳ бағоят хашмгин шуда, ғазабаш андаруни ӯ аланга зад.~+ w Ки Ваштии маликаро бо тоҷи шоҳона ба ҳузури подшоҳ биёваранд, то ки зебоии вайро ба қавмон ва мирон нишон диҳад, зеро ки вай хушрӯй буд.Y* - Дар рӯзи ҳафтум, вақте ки подшоҳ аз май дилхуш шуд, ба Меҳумон, Бизто, Ҳарбӯно, Бинто, Абанто, Зетар ва Каркас – ҳафт хоҷасарое ки ба ҳузури подшоҳ Аҳашверӯш хизмат мекарданд, – амр кард, w9~~|zxxvutrsq@p<_;;;98X77+542t10u/T.-,+*)('&$%!##!!Q 1"f;)M-R2V ` 1  p L^,97Маро осоиш нест, ва оромӣ нест, ва роҳат нест, ва мусибат бадбахтӣ фаро расидааст».LЗеро даҳшате ки аз он метарсидам ба сарам омад, ва ҳамон чизе ки ман аз он тарсу бим доштам. Зеро тарсу биме ки доштам, бар ман ғолиб шуд, ва чизе ки аз он метарсидам, ба сарам омад.8iПеш аз нони ман оҳу воҳи ман меояд, ва фиғонҳоям наъраҳоям мисли об ҷорӣ мешаванд ҷараён доранд.Чаро зиндагӣ ба марде дода мешавад, ки роҳаш пӯшида аст гум шудааст, ва Худо дар гирдогирди ӯ монеа гузоштааст девор гирифтааст хорбанд сохтааст?)Ва ҳар гоҳ, ки қабр пайдо кунанд, шодикунон ба ваҷд меоянд ва хурсанд мешаванд??wКи онҳо ба марг интизорӣ мекашанд мебаранд, ва он намеояд, ва онро бештар аз ганҷ ҷустуҷӯ менамоянд,/~WЧаро рӯшноӣ ба ҷафокаш ранҷур бадбахт сиёҳбахт дода мешавад, ва зиндагӣ ба касони талхком,}Хурд ва калон дар он ҷо (баробар)анд, ва ғулом аз хоҷаи худ озод аст.0|YБандиён дар он ҷо оромӣ меёбанд бо якҷоягӣ роҳат мекунанд, овози назоратчиро намешунаванд.@{yДар он ҷо бадкорон хашмгиниро бас мекунанд, ва дар он ҷо соф кардагони қувват хастагон ором меёбанд.QzЁ мисли афгонаи* ниҳоншудае гӯронидашудае номавҷуд мебудам, мисли навзодоне кӯдаконе ки рӯшноиро надидаанд.yЁ бо мирон, ки тилло доштаанд, ва хонаҳои худро аз нуқра пур кардаанд;xБо подшоҳон ва мушовирони замин, ки барои худ вайронаҳоро бино мекунанд;w5 Дар он сурат ҳоло мехобидам ва истироҳат менамудам, хоб мекардам ва ором меёфтам, v  Чаро зонуҳо маро қабул карданд? Ва чаро ба ман сина доданд, ки бимакам?/uW Чаро вақте ки аз батн берун омадам, намурдам? Ва ҳангоме ки аз шикам баромадам, ҷон надодам?t+ Барои он ки дарҳои батни модарамро набаст ва азобро аз чашмонам пинҳон накард![s/ Бигзор ситораҳои шоми он тира шаванд, он ба нуре интизорӣ барад, – вале набошад, ва бигзор мижгони саҳарро набинад,%rCБигзор онро лаънаткунандагони рӯз, ки метавонанд аждарро бедор кунанд, лаънат гӯянд!qИнак, бигзор он шаб нозой бошад, таронасарой дар он шунида нашавад!Bp}Бигзор он шабро торикӣ дар бар гирад, он ба рӯзҳои сол шарик нашавад, ба шумораи моҳҳо дохил нагардад!Xo)Бигзор онро торикӣ ва сояи марг фурӯ барад, абр бар он сокин шавад, тирагии торикиҳои рӯз онро дар даҳшат андозад!9nkБигзор он рӯз тира шавад, онро Худо аз боло афроз* ба ҳисоб наоварад, ва рӯшноӣ бар он надурахшад!/mW«Нест бод рӯзе ки дар он таваллуд ёфтам, ва шабе ки дар он гуфта шуд: 'Наринае ба вуҷуд омад!'5leВа Айюб нидо карда, гуфт:uk eБаъд аз он Айюб даҳони худро кушода, рӯзи худро лаънат кард.Wj' Ва ҳафт рӯзу ҳафт шаб бо ӯ бар замин нишастанд, ва касе ба ӯ сухане нагуфт, зеро диданд, ки дарди ӯ бағоят сахт аст.i1 Чун аз дур чашм андохта, ӯро нашинохтанд, овози худро баланд карда, гиристанд, ва ҳар яке ҷомаи худро чок заданд, ва хок бар сари худ сӯи осмон пошиданд.Xh) Вақте ки се дӯсти Айюб тамоми ин бадиеро, ки ба сари ӯ омада буд, шуниданд, ҳар яке аз макони худ: Алифози Ттемонӣ ва Билдоди Шшуҳӣ ва Сӯфори Ннаъмотӣ роҳсипор гардида, ҳамфикр шуданд, ки бо ҳамдигар омада, ба ӯ ҳамдардӣ изҳор намоянд ва ӯро тасаллӣ диҳанд.Wg' Вале ӯ ба вай гуфт: «Ту мисли яке аз занони аблаҳ нодонон беақлон сухан меронӣ; наход ки некиро аз Худо қабул кунему бадиро қабул накунем?» Дар ҳамаи ин Айюб бо лабҳои худ хатое накард.3f_ Ва занаш ба ӯ гуфт: «Оё ту ҳанӯз ба дар беайбии худ устувор ҳастӣ? Худоро тарк бикун ва бимир».5ecВа ӯ сафолпорае гирифт, то ки худро бо он бихорад, дар ҳолате ки андаруни хокистар нишаста буд.DdВа шайтон аз пеши Парвардигор рафт, ва Айюбро аз кафи пояш то фарқи сараш ба махави сахт гирифтор кард.&cEВа Парвардигор ба шайтон гуфт: «Инак, ӯ дар дасти туст; фақат ҷони ӯро нигоҳдорӣ намо».4baАммо дасти Худро дароз карда, ба устухон ва гӯшти ӯ бизан, – Туро пеши рӯи Ту тарк хоҳад кард».ayВале шайтон ба Парвардигор ҷавоб гардонда, гуфт: «Пӯст дар ивази пӯст аст, ва ҳар чизе ки одамизод дорад, барои ҷони ҳаёти худ хоҳад дод;k`OВа Парвардигор ба шайтон гуфт: «Оё ба бандаи Ман Айюб диққат додӣ, ки мисли ӯ марди беайб ва росткор ва худотарсе ки аз бадӣ дур мешавад, бар замин нест? Ва ӯ ҳанӯз дар ба беайбии худ устувор аст, ва ҳол он ки ту Маро бар зидди ӯ барангехтӣ, то ӯро бесабаб нобуд кунам»._1Ва Парвардигор ба шайтон гуфт: «Аз куҷо омадӣ?» Ва шайтон ба Парвардигор ҷавоб гардонда, гуфт: «Аз давр задан бар замин ва аз гаштугузор кардан бар он».^ 3Ва рӯзе (воқеъ шуд, ки) писарони Худо омаданд, то ки пеши Парвардигор ҳозир шаванд; ва шайтон низ дар миёни онҳо омад, то ки пеши Парвардигор ҳозир шавад.q] ]Дар ҳамаи ин Айюб хатое накард, ва аз Худо шикоят нанамуд.?\ yВа гуфт: «Аз шиками модари худ луч бараҳна берун омадам, ва ба он ҷо бараҳна хоҳам баргашт. Парвардигор дод, ва Парвардигор гирифт. Номи Парвардигор фархунда муборак бод»![[ 1Он гоҳ Айюб бархоста, ҷомаи худро дарронид чок зад, ва мӯйсари худро тарошид гирифт, ва бар замин афтода, саҷда бурд.6Z gВа инак, боди азиме аз ҷониби биёбон омада, чор кунҷи хонаро фаро гирифт, ва он бар ҷавонон фурӯ рафт, ва онҳо мурданд; ва танҳо ман раҳо шудам, то ки ба ту хабар диҳам».Y yҲанӯз вай сухан меронд, ки дигаре омада, гуфт: «Писарон ва духтарони ту дар хонаи бародари нахустзодаи худ мехӯрданд ва май менӯшиданд,|X sҲанӯз вай сухан меронд, ки дигаре омада, гуфт: «Калдониён се даста шуда, ба шутурҳо ҳамла оварданд ва онҳоро гирифтанд, ва навкаронро ба дами шамшер заданд; ва танҳо ман раҳо шудам, то ки ба ту хабар диҳам».SW !Ҳанӯз вай сухан меронд, ки дигаре омада, гуфт: «Оташи Худо аз осмон афтода, бузу гӯсфандон ва навкаронро сӯзонд, ва онҳоро нобуд кард; ва танҳо ман раҳо шудам, то ки ба ту хабар диҳам».yV mВа мардуми Сабо ҳуҷум карда, онҳоро гирифтанд, ва навкаронро ба дами шамшер заданд; ва танҳо ман раҳо шудам, то ки ба ту хабар диҳам».=U uВа қосиде назди Айюб омада, гуфт: «Говҳо шудгор мекарданд, ва модахарҳо дар паҳлуи онҳо мечариданд,aT = Ва рӯзе (чунин воқеъ шуд, ки) писарон ва духтарони Айюб дар хонаи бародари нахустзодаи худ мехӯрданд ва май менӯшиданд.S + Ва Парвардигор ба шайтон гуфт: «Инак, ҳар чизе ки ӯ дорад, дар дасти туст, фақат ба худи ӯ дасти худро дароз накун». Ва шайтон аз пеши Парвардигор рафт.OR  Аммо дасти Худро дароз карда, ба ҳар чизе ки ӯ дорад, бизан, – пеши рӯи Ту Туро бадгӯӣ лаънат тарк хоҳад кард».#Q A Оё Ту барои ӯ ва барои хонаи ӯ ва барои ҳар чизе ки ӯ дорад, гирдогирд ҳисор насохтаӣ? Амали дастҳои ӯро Ту баракат додаӣ, ва чорвои ӯ бар замин паҳн шудааст.P 3 Ва шайтон ба Парвардигор ҷавоб гардонда, гуфт: «Оё Айюб бесабаб аз Худо метарсад?O 5Ва Парвардигор ба шайтон гуфт: «Оё ба бандаи Ман Айюб диққат додӣ, ки мисли ӯ марди беайб ва росткор ва худотарсе ки аз бадӣ дур мешавад, бар замин нест?»N 1Ва Парвардигор ба шайтон гуфт: «Аз куҷо омадӣ?» Ва шайтон ба Парвардигор ҷавоб гардонда, гуфт: «Аз давр задан бар замин ва аз гаштугузор кардан бар он».\M 3Ва рӯзе (воқеъ шуд, ки) писарони Худо* омаданд, то ки пеши Парвардигор ҳозир шаванд; ва шайтон низ дар миёни онҳо омад.L )Ва ҳангоме ки давраи рӯзҳои базм анҷом меёфт, Айюб кас фиристода, онҳоро пок менамуд, ва саҳаргоҳон бархоста, мувофиқи адади ҳамаи онҳо қурбониҳои сӯхтанӣ мебаровард, зеро ки Айюб мегуфт: «Шояд, писаронам хато карда, Худоро дар дили худ тарк карда бошанд». Айюб ҳама вақт чунин амал мекард.,K SВа писарони ӯ рафта, дар хонаи ҳар яке дар рӯзи вай базм барпо мекарданд, ва кас фиристода, се хоҳари худро даъват менамуданд, то ки бо онҳо бихӯранд ва бинӯшанд.hJ KВа чорвои ӯ аз ҳафт ҳазор бузу гӯсфанд ва се ҳазор шутур ва панҷсад ҷуфт гов ва панҷсад модахар иборат буд, ва ӯ ғуломону канизони бағоят зиёде дошт; ва ин мард аз тамоми аҳли шарқ бузургтар буд._I 9Ва ба ӯ ҳафт писар ва се духтар таваллуд ёфтанд.GH Марде дар замини Ус буд, ки Айюб ном дошт, ва он мард беайб ва росткор ва худотарс буд ва аз бадӣ дур мешуд.G% Зеро ки Мордахайи яҳудӣ баъд аз подшоҳ Аҳашверӯш шахси дуюм ва дар миёни яҳудиён бузург ва барои аксари бародарони худ писандида буд, ки некбахтии қавми худро мехост ва барои осоиштагии тамоми насли худ сухан мегуфт.EF Ва тамоми корҳои қувват ва тавоноии ӯ ва тафсилоти бузургии Мордахай, ки ӯро подшоҳ ба он расонида буд, оё дар китоби воқеаҳои айёми подшоҳони Мод ва Форс навишта нашудааст?E  Ва подшоҳ Аҳашверӯш бар замин ва ҷазираҳои баҳр боҷу хироҷ андохт.D- Ва бо амри Эстер ин суханони оид ба пурим тасдиқ гардида, дар китоб навишта шуд.$CA То ки ин рӯзҳои пуримро дар замони онҳо риоя намоянд, чунон ки барояшон Мордахайи яҳудӣ ва Эстери малика барқарор кардаанд, ва чунон ки худашон барои худ ва барои насли худ айёми рӯзадориҳо ва фиғонашонро муқаррар намудаанд.~Bu Ва Мордахай ба ҳамаи яҳудиён, ба саду бисту ҳафт вилояти мамлакати Аҳашверӯш, номаҳо бо суханони осоиштагӣ ва ростӣ садоқат фиристод, A Бинобар ин Эстери малика, духтари Абиҳоил, ҳамроҳи Мордахайи яҳудӣ бо тамоми қатъият навишт, ки ин номаи дуюмро дар бораи пурим риоя намоянд.9@k Ва он рӯзҳо дар ҳар насл, қабила, вилоят ва шаҳр ёдоварӣ ва ид карда шавад, ва ин рӯзҳои пурим аз миёни яҳудиён нест нагарданд, ва зикри онҳо аз наслашон нобуд нашаванд.`?9 Яҳудиён қарор доданд ва ба зиммаи худ ва насли худ ва ҳамаи касоне ки ба онҳо ҳамроҳ мешаванд, ба таври тағйирнопазир гирифтанд, ки он ду рӯзро мувофиқи он чи дар бораи онҳо навишта шудааст, ва мувофиқи замоне ки барои онҳо таъин гардидааст, ҳар сол ид кунанд,E> Аз ин рӯ он рӯзҳоро аз калимаи “пур” пурим номиданд. Бинобар ин, мувофиқи ҳамаи суханони ҳамин нома, ва он чи худашон дар ин моҷаро дида буданд, ва он чи ба сарашон омада буд,d=A Валекин вақте ки Эстер ба ҳузури подшоҳ даромад, ӯ бо нома фармуд, ки қасди баде ки Ҳомон дар ҳаққи яҳудиён андешида буд, ба сари худаш баргардонида шавад, ва ӯро бо писаронаш ба дор овехтанд.Q< Зеро ки Ҳомон писари Ҳамдотои Аҷоҷӣ, бадхоҳи ҳамаи яҳудиён, ба фикри нобуд ҳалок намудани яҳудиён афтода, барои несту нобуд ва ҳалок намудани онҳо пур – яъне қуръа – партофта буд,i;K Ва яҳудиён он чиро, ки худашон ба иҷро карданаш сар карда буданд, ва он чиро, ки Мордахай ба онҳо навишта буд, қабул карданд,V:% Ҳамчун рӯзҳое ки дар онҳо яҳудиён аз душманони худ оромӣ ёфтанд, ва ҳамчун моҳе ки барояшон андӯҳ ба шодмонӣ, ва мотам ба ид табдил ёфт мубаддал шуд, – ин рӯзҳоро рӯзҳои базм ва шодмонӣ гардонида, ҳадияҳо ба ҳамдигар ва бахшишҳо ба бенавоён бифиристанд.89i То онҳоро ӯҳдадор намояд, ки рӯзи чордаҳуми моҳи адор ва рӯзи понздаҳуми онро ҳар сол ид кунанд, 8 Ва Мордахай ин суханонро навишта, ба ҳамаи яҳудиёне ки дар ҳамаи вилоятҳои подшоҳ Аҳашверӯш буданд, ба ҷойҳои наздик ва дур номаҳо фиристод,d7A Бинобар ин яҳудиёни аз ҳисор берун, яъне онҳое ки дар шаҳрҳои беҳисор истиқомат доранд, рӯзи чордаҳуми моҳи адорро рӯзи шодмонӣ ва базм ва ид мегардонанд ва ҳадияҳо ба ҳамдигар мефиристанд.F6 Валекин яҳудиёне ки дар Шушан буданд, дар рӯзи сездаҳуми он ва дар рӯзи чордаҳуми он ҷамъ шуданд, ва дар рӯзи понздаҳуми он оромӣ ёфтанд, ва онро рӯзи базм ва шодмонӣ карданд.`59 Ин дар рӯзи сездаҳуми моҳи адор воқеъ шуд, ва дар рӯзи чордаҳуми он оромӣ ёфтанд, ва онро рӯзи базм ва шодмонӣ карданд.74g Ва дигар яҳудиёне ки дар вилоятҳои подшоҳ буданд, ҷамъ шуданд, то ки барои ҷони худ истодагӣ намуда, аз душманони худ оромӣ ёбанд, ва ҳафтоду панҷ ҳазор нафар душманони худро куштанд, вале дасти худро барои толону тороҷ дароз накарданд.53c Ва яҳудиёне ки дар Шушан буданд, дар рӯзи чордаҳуми моҳи адор низ ҷамъ шуданд, ва дар Шушан сесад касро куштанд, вале дасти худро барои толону тороҷ дароз накарданд.K2 Ва подшоҳ гуфт: «Чунин бишавад!» Ва дар Шушан ба ҳукми қонун дароварда шуд, ва даҳ писари Ҳомонро овехтанд.W1' Ва Эстер гуфт: «Агар подшоҳ салоҳ донад, бигзор ба яҳудиёне ки дар Шушан мебошанд, иҷозат дода шавад, ки фардо низ аз рӯи қонуни имрӯз амал кунанд ва даҳ писари Ҳомонро ба дор овезанд».[0/ Ва подшоҳ ба Эстери малика гуфт: «Дар Шушани пойтахт яҳудиён панҷсад кас ва даҳ писари Ҳомонро куштаанд ва нобуд намудаанд; дар дигар вилоятҳои подшоҳ чиҳо карда бошанд? Хоҳишат чист? Он қонеъ карда хоҳад шуд. Илтимосат боз чист? Он ба ҷо оварда хоҳад шуд».8/i Дар ҳамон руз шумораи онҳое ки дар Шушани пойтахт кушта шуданд, ба ҳузури подшоҳ хабар дода шуд.Y.+ Даҳ писари Ҳомон писари Ҳамдотои бадхоҳи яҳудиёнро куштанд, вале дасти худро барои толону тороҷ дароз накарданд._-7 Ва Пармашто, ва Арисой, ва Аридой, ва Вайзото, –A,} Ва Пӯрото, ва Адалё, ва Аридото,J+ Ва Паршандото, ва Далфӯн, ва Аспото, * Ва дар Шушани пойтахт яҳудиён панҷсад касро куштанд ва нобуд намуданд; )9 Ва яҳудиён ҳамаи душманони худро ба зарби шамшер заданд, ва куштанд, ва нобуд намуданд, ва ба душманони худ мувофиқи хости дили дилхоҳи худ амал карданд. ( Зеро ки Мордахай дар хонаи подшоҳ бузург буд, ва шӯҳраташ дар тамоми вилоятҳо паҳн мешуд, чунки таъсири ин шахс, яъне Мордахай, торафт меафзуд.' Ва ҳамаи мирони вилоятҳо, ва волиён, ва ҳокимон, ва амалдорони подшоҳ яҳудиёнро дастгирӣ мекарданд, чунки тарси Мордахай онҳоро фаро гирифта буд,@&y Яҳудиён дар шаҳрҳои худ, дар ҳамаи вилоятҳои подшоҳ Аҳашверӯш ҷамъ шуданд, то ки ба бадхоҳони худ дасти душманӣ дароз кунанд даст биандозанд, ва ҳеҷ кас пеши онҳо натавонист истодагӣ намояд, чунки тарси онҳо ҳамаи қавмҳоро фаро гирифта буд.p% [ Ва дар моҳи дувоздаҳум, ки моҳи адор бошад, дар рӯзи сездаҳуми он, ки вақти ба амал овардани амри подшоҳ ва қонуни ӯ расида буд, дар рӯзе ки душманони яҳудиён умед доштанд бар онҳо ҳукмфармо шаванд, вале акси он ба амал омада, яҳудиён бар душманони худ ҳукмфармо шуданд:$Ва дар ҳар вилоят ва шаҳр, дар ҳар ҷое ки амри подшоҳ ва қонуни ӯ расид, барои яҳудиён хурсандӣ ва шодмонӣ, базм ва ид буд, ва бисёре аз қавмҳои ин сарзамин яҳудӣ шуданд, зеро ки тарси яҳудиён онҳоро фаро гирифта буд.#wБарои яҳудиён равшанӣ, ва хурсандӣ, ва шодмонӣ, ва сарафрозӣ буд.D"Ва Мордахай аз ҳузури подшоҳ бо либоси шоҳонаи лоҷвардӣ ва сафед, ва бо тоҷи бузурги тилло, ва бо ҷомаи катони арғувонӣ берун омад, ва аҳли шаҳри Шушан шод ва хурсанд шуданд.! Он қосидон бар аспҳои тезрави подшоҳ савор шуда, зуд ва шитобон бо амри подшоҳ роҳсипор гардиданд, ва ин қонун дар Шушани пойтахт эълон шуд.G  'Нусхаҳои ин фармон дар ҳар вилоят ба ҳукми қонун дароварда, ба ҳамаи қавмҳо эълон карда шавад, то ки яҳудиён ба дар он рӯз барои қасос гирифтан аз душманони худ тайёр бошанд'.H  Дар як рӯз, дар ҳамаи вилоятҳои подшоҳ Аҳашверӯш, дар рӯзи сездаҳуми моҳи дувоздаҳум, ки моҳи адор бошад.;o Дар он номаҳо подшоҳ ба яҳудиёне ки дар ҳар шаҳр мебошанд, иҷозат додааст, ки ҷамъ шуда, барои муҳофизати ҷони худ истодагӣ намоянд, тамоми иқтидори қавм ва вилоятеро, ки ба онҳо душманӣ доранд, бо якҷоягии кӯдакон ва занонашон нобуд кунанд, бикушанд ва нобуд намоянд ва молу мулки онҳоро толону тороҷ кунанд,Z- Ва ӯ аз номи подшоҳ Аҳашверӯш навишта, бо нигини подшоҳ мӯҳр кард, ва номаҳоро ба воситаи қосидони аспсавор, ки бар аспҳои тезраве аз миёни аспҳои зотии подшоҳ савор буданд, фиристод, –   Ва он гоҳ, дар моҳи сеюм, ки моҳи сивон бошад, дар рӯзи бисту сеюми он, котибони подшоҳ даъват шуданд, ва мувофиқи ҳар он чи Мордахай фармуд, ба яҳудиён, ва ба волиён ва ҳокимон ва мирони вилоятҳо, ки аз Ҳинд то Ҳабаш саду бисту ҳафт вилоят буданд, ба ҳар вилоят бо хати он ва ба ҳар қавм бо забони он, ва ба яҳудиён бо хати онҳо ва бо забони онҳо навишта шуд.)KВа шумо он чиро, ки дар ҳаққи яҳудиён ба назаратон маъқул бошад, аз номи подшоҳ бинависед ва бо нигини подшоҳ мӯҳр кунед, зеро фармонеро, ки аз номи подшоҳ навишта ва бо нигини подшоҳ мӯҳр карда шудааст, бекор кардан мумкин нест».`9Ва подшоҳ Аҳашверӯш ба Эстери малика ва Мордахайи яҳудӣ гуфт: «Инак, хонаи Ҳомонро ба Эстер додам, ва худи ӯро ба дор овехтанд аз барои он ки ба яҳудиён дасти душманӣ дароз дастдарозӣ кард.yЗеро, чӣ гуна ман метавонам мусибатеро, ки ба сари қавми ман меояд, бубинам, ва чӣ гуна ман метавонам ҳалокати хешованди худро бубинам?»{oВа гуфт: «Агар подшоҳ салоҳ донад, ва агар ман ба ҳузури ӯ илтифот пайдо карда бошам, ва ин чиз дар ҳузури подшоҳ муносиб ҳисоб ёбад, ва ман дар назари ӯ некӯ бошам, бигзор навишта шавад, ки номаҳои нақшаи Ҳомон писари Ҳамдотои Аҷоҷӣ, ки ӯ дар бораи нобуд намудани яҳудиёне ки дар ҳамаи вилоятҳои подшоҳ мебошанд, навишта буд, бекор карда мешавад./WВа подшоҳ чӯбдасти тиллоро сӯи Эстер дароз кард, ва Эстер бархоста, ба ҳузури подшоҳ истод,SВа Эстер боз дар ҳузури подшоҳ сухан ронд, ва пеши пойҳои ӯ афтод, ва гиря кард, ва аз ӯ илтимос намуд, ки бадии Ҳомони Аҷоҷӣ ва қасдеро, ки дар ҳаққи яҳудиён андешида буд, бекор кунад.ucВа подшоҳ нигини худро, ки аз Ҳомон гирифта буд, кашида берун карда ба Мордахай дод, ва Эстер Мордахайро ба хонаи Ҳомон баргумошт.B Дар он рӯз подшоҳ Аҳашверӯш хонаи Ҳомони бадхоҳи яҳудиёнро ба Эстери малика дод, ва Мордахай ба ҳузури подшоҳ даромад, зеро Эстер фаҳмонда буд, ки ӯ ба вай чӣ нисбате дорад.X) Бинобар ин Ҳомонро бар доре ки ӯ барои Мордахай муҳайё карда буд, овехтанд, ва ғазаби подшоҳ хомӯш шуд таскин ёфт.Q Ва Ҳарбӯно, яке аз хоҷасароёне ки ба ҳузури подшоҳ буданд, гуфт: «Инак доре низ ба баландии панҷоҳ араш дар хонаи Ҳомон истодааст, ки онро Ҳомон барои Мордахай, ки дар ҳаққи подшоҳ сухани некӯ гуфта буд, сохтааст». Ва подшоҳ гуфт: «Ӯро бар он биовезед!»~uВа ҳангоме ки подшоҳ аз боғи қаср ба хонаи майнӯшӣ баргашт, Ҳомон бар нимкате ки болояш Эстер буд, фурӯ ғалтида буд, ва подшоҳ гуфт: «Оё ба номуси малика низ ба ҳузури ман дар хона таҷовуз дастдарозӣ мекунад?» Ҳамин ки ин сухан аз даҳони подшоҳ баромад, рӯи Ҳомонро пӯшониданд.[/Ва подшоҳ бо ғазаб аз майнӯшӣ хеста ба боғи қаср баромад, ва Ҳомон он ҷо монд, то ки аз Эстери малика барои ҷони худ илтимос намояд, зеро дид, ки аз ҷониби подшоҳ ба сараш балое хоҳад омад.W'Ва Эстер гуфт: «Он бадхоҳ ва душман ҳамин Ҳомони бадкор аст!» Ва Ҳомон ба ҳузури подшоҳ ва малика ба даҳшат афтод.Ва подшоҳ Аҳашверӯш ба сухан оғоз намуда, ба Эстери малика гуфт: «Он кас кист, ва он кас куҷост, ки дилаш ҷуръат намудааст чунин амал кунад?» ~~<}|{zyyUxwwyvvDuutVsrrq pSonmll.kjjwiiEhegffKeed/ccbhaa"`:_^^E^]j\[[8ZYNXWV}UUpTASRJQQPlOONMM1LKJJIeHvGFEE1D'CBBOAv@@?E>>=<; Ва ин барои ман (боз як) тасаллӣ мешуд, ва ман дар азоби шадиди беохири беамони худ аз он қувват меёфтам дилхуш мешудам, ки суханони Покро инкор накардаам.`=9 Ва Худо меписандид ки марҳамат намуда, маро нобуд кунад мекард, ва дасти Худро дароз карда, (риштаи умри) маро мебурид!D<Кошки хоҳиши ман иҷро мешуд орзуи ман ба амал меомад, ва Худо умеди маро амалӣ мекард ба иҷро мерасонд!U;#Ҷони ман ба ин чизҳо даст расондан намехоҳад: онон бароям мисли хӯроки нафратовар мебошанд. Ҷони ман аз даст расондан ба ин чизҳо нафрат дорад: онҳо мисли чиркоби ҷисми ман мебошанд. :Оё чизи бемазаро намак назада мехӯранд? Оё сафедии тухм таъм маза дорад?9/Оё гӯрхар дар алафзор ҳангос мезанад? Оё наргов дар сари охури худ баос мезанад?k8OЗеро ки тирҳои Тавоно андаруни ман аст, ки заҳри онҳоро рӯҳи ман менӯшад мечашад; даҳшатҳои Худо бар зидди ман саф бастаанд. 79Зеро (ки ҳоло) он аз реги баҳрҳо вазнинтар мебуд аст, бинобар ин суханонам сахт аст.6)«Кошки ғуссаи ман баркашида мешуд, ва азоби маро бо он бар тарозу мегузоштанд!<5 uВа Айюб ҷавоб гардонда, гуфт:+4OОн чи мо тафтиш кардаем, ин ҷост, ва он дуруст аст; пас ту онро бишнав, ва барои худ бидон».23]Ва дар куҳансолӣ ба қабр хоҳӣ рафт, мисли бандҳои ғалла, ки дар мавсимаш ғарам карда мешавад. 2Ва хоҳӣ донист, ки насли ту сершумор аст, ва авлоди ту мисли алафи замин.d1AВа хоҳӣ донист, ки хаймаи ту осоишта бехатар саломат аст, ва чун манзили худро аз назар гузаронӣ, чизе камӣ нахоҳад кард.*0MЗеро ки бо сангҳои саҳро ту иттифоқ хоҳӣ кард, ва ҳайвоноти саҳро бо ту сулҳ хоҳанд баст./!Бар тороҷ ва бар гуруснагӣ хоҳӣ хандид, ва аз ҳайвоноти замин нахоҳӣ тарсид,.)Аз пеши балои забон пинҳон хоҳӣ шуд, ва аз фалокат, вақте ки ояд, нахоҳӣ тарсид.-'Дар вақти гуруснагӣ туро аз мурдан халос мекунад, ва дар ҷанг аз дасти шамшер. ,Дар шаш мусибат туро раҳо мекунад, ва дар ҳафтумаш ба ту осеб намерасад;c+?Зеро ки Ӯ захмӣ маҷрӯҳ мекунад ва Худаш захмбандӣ ҷароҳатбандӣ менамояд; Ӯ зарба медиҳад, ва дасти Худаш шифо мебахшад;*Инак, хушо касе ки Худо вайро танбеҳ додааст! Пас, ҷазои Тавоноро рад накун,)/Ва умеде барои бемаҷол бечора пайдо мешавад, ва ноинсофӣ даҳони худро мебандад. ( Ӯ бенаворо аз шамшер, аз даҳони онҳо ва аз дасти зӯровар наҷот медиҳад.O'Онҳо рӯзона ба торикӣ дучор меоянд, ва пешингоҳон пешинӣ, мисли он ки шаб бошад, даст-дасткунон роҳ мераванд.5&c Ӯ хирадмандонашонро ба макри худашон гирифтор мекунад, ва машварати каҷкорон барбод меравад;\%1 Ӯ дасисаҳои фикрҳои маккоронро вайрон мекунад, ва дастҳошон ҳеҷ кори фоиданок карда наметавонанд комёб намешавад..$U Ӯ афтодагонро ба мартабаи баланд мерасонад, ва ғамзадагон наҷот ёфта, сарбаланд мешаванд.}#s Ӯ бар рӯи замин борон медиҳад, ва бар рӯи саҳроҳо об мефиристад." Ки Ӯ корҳои бузурги беҳадду ҳисобе мекунад, корҳои аҷоиби бешумор: ! Аммо ман ба Худо илтиҷо менамудам, ва даъвои худро ба Худо месупурдам, 7Балки одамизод барои азоб зоида мешавад, чунон ки шарораҳо парида боло мебароянд.r]Зеро ки ҷафо аз хок намерӯяд, ва азоб аз замин намесабзад,Дар сурате ки ҳосилоти ӯро гуруснагон мехӯранд, ва аз даруни хорбандҳо онро чида мегиранд, ва ташнагон ғоратгарон молу мулки ӯро фурӯ мебаранд.Фарзандони ӯ аз наҷот дур ҳастанд маҳрум мешаванд, ва назди дарвоза онҳоро хоҳанд кӯфт маҳкама озор мекашанд, ва халоскунандае нахоҳад буд нест,RМан дидаам, ки беақле реша медавонд, ва дарҳол манзили ӯро лаънат хондам ногаҳон манзили ӯ гирифтори бало шуд.,QЗеро ки хашм беақлро мекушад, ва оташинӣ нодонро ҳасад соддалавҳро ба ҳалокат мерасонад.6 gПас, даъват намо, вале кист, ки ба ту ҷавоб гардонад? Ва ту ба кадоме аз покон муроҷиат хоҳӣ кард?oWОё риштаи хаймаи ҳаёташон дар онҳо бурида намешавад? Ва онҳо мемиранд, аммо бе ҳикмат дар ҳолате ки ҳикмат пайдо намекунанд”.nUАз субҳ то шом пора-пора реза-реза гардида, тамоман ҷовидона нест мешаванд, бе он ки ба назар расанд касе ба онҳо диққат диҳад.;oЧӣ қадар зиёдтар дар сокинони хонаҳои гилин, ки асосашон хок аст, ва мисли куя зуд нобуд мешаванд:!;Модоме ки Ӯ ба бандагони Худ боварӣ надорад, ва дар фариштагони Худ камбудӣ меёбад,'G'Оё инсон ба ҳузури Худо росткор мешавад? Оё мард ба ҳузури Офаридгори худ пок мешавад?\1Ӯ рост истод, вале шамоилашро нашинохтам, фақат сурате дар пеши назарам буд; хомӯшӣ ҳукмфармо буд, ва овозе шунидам:`9Ва рӯҳе аз пешам гузашт; мӯйҳои баданам сих шуд.Маро тарсу ларз фаро гирифта, ҳамаи устухонҳоямро ба ларза андохт.*M Дар миёни андешаҳое ки аз рӯъёҳои шаб пайдо мешаванд, вақте ки одамонро хоб зер мекунад,y Ва сухане ба ман пинҳонӣ расид, ва гӯши ман пичирросе аз он шунид.2] Наррашер, ки нахчире намеёбад, бе сайд ҳалок мешавад, ва бачаҳои модашер пароканда мешаванд.5 Наъраи шер, ва овози шери ҷавон хомӯш мешавад, ва дандонҳои шербачаҳо мешикананд;  Аз нафаси Худо ҳалок мешаванд, ва аз дами ғазаби Ӯ нобуд мегарданд.\ 1Чунон ки ман дидаам, касоне ки барои бадӣ бадбахтӣ шудгор намуда, ноинсофиро кишт мекунанд, ҳосили онро медараванд;S Пас ба ёд овар Як мулоҳиза намо: кист, ки бегуноҳ бошад, ва ҳалок шуда бошад? Ва росткорон дар куҷо нобуд шуданд? Оё худотарсии ту набояд умеди ту бошад ва беайбии роҳҳои ту таввакали ту. Оё таваккали ту ба худотарсии ту ва умеди ту ба беайбии роҳҳои ту нест?j MВале акнун ба сари худат омадааст, ва ту бетоқат шудаӣ; навбат ба худат расидааст, ва ту ба изтироб афтодаӣ руҳафтода шудаӣ.#?Суханони ту рӯҳафтодаро ба по мехезонданд, ва зонуҳои ларзонро ту қувват мебахшидӣ.  Инак, ту бисёр касонро панд додаӣ, ва дастҳои сустшударо қувват додаӣ.`9«Агар касе кӯшиш намуда ба ту сухане гӯяд, оё тоқати шунидан дорӣ? Вале кист, ки тавонад аз сухан гуфтан худдорӣ кунад?P Ва Алифози Темонӣ ҷавоб гардонда, гуфт: ~~R}||&{zxyy>xpwwvFuttss'r q=p9olnn mlll'kKjiikhhUgg!fyedd>!=<SАгар сухан ронам, дардам сабук намешавад, ва агар хомӯш монам, чӣ дарде аз ман дур мешавад?$=AБо даҳони худ шуморо далер менамудам, ва тасаллии лабҳоям дарди шуморо сабук мекард.< Ман низ мисли шумо сухан мерондам, агар ҷони шумо ба ҷои ҷони ман мебуд; барои шумо суханон иншо мекардам, ва сари худро ба шумо меҷунбондам;#;?Оё суханони пуч хотима хоҳад ёфт? Ва чист, ки туро ба ҷавоб гардондан водор менамояд?:7«Чунин чизҳоро аз ҳад зиёд шунидаам; ҳамаатон тасаллидиҳандагони ғамовар ҳастед.<9 uВа Айюб ҷавоб гардонда, гуфт:E8#Онҳое ки ба бадӣ бадбахти ҳомила мешаванд, дурӯғро бадиро мезоянд, ва шикамашон макрро тайёр мекунад».;7o"Зеро ки хонадони дурӯя гирифтори бекасӣ хоҳад шуд, ва аҳли хонаи порахӯрро оташ нобуд хоҳад кард.6%!Мисли ток ғӯраи худро хоҳад рехт, ва мисли зайтун муғҷаи худро хоҳад партофт;5' Пеш аз расидани рӯзаш нест хоҳад шуд, ва шоху баргаш сабзу хуррам нахоҳад буд;(4IБигзор ин одами гумроҳ ба ҳеҷу пуч бовар накунад, зеро ки ҳеҷу пуч мукофоти ӯ хоҳад шуд;@3yАз торикӣ халос нахоҳад шуд; ниҳолашро аланга хушк хоҳад кард, ва аз нафаси даҳони Ӯ нобуд хоҳад шуд.72gӮ бой нахоҳад шуд, ва сарваташ пойдор нахоҳад монд, ва молу мулкаш бар замин афзоиш нахоҳад ёфт;.1UВа дар шаҳрҳои вайрон сокин хоҳад шуд, дар хонаҳои беодаме ки ба харобӣ маҳкум гардидаанд. 09Чунки рӯи худро бо фарбеҳии худ пӯшондааст, ва камараш қабат-қабат чарбу бастааст;/+Гардандарозӣ карда, дар таҳти ҳалқаҳои ғафси ҷавшани худ бар Ӯ тохт овардааст,(.IЗеро ки ӯ ба Худо даст бардоштааст дастдарозӣ кардааст ва ба Тавоно густохӣ намудааст,H- Тангӣ ва мӯҳтоҷӣ ӯро дар даҳшат меандозад, мисли подшоҳе ки ба ҷанг тайёр шуда бошад, ӯро мағлуб месозад,4,aБарои порчаи ноне дарбадар гашта, мепурсад: 'Куҷост?' Медонад, ки назди ӯ рӯзи торикӣ муҳайёст. +9Боварӣ надорад, ки аз торикӣ раҳо хоҳад шуд, ва ба гумонаш шамшер ӯро дар камин аст;*Садои даҳшатҳо дар гӯшҳои ӯст; дар ҳини осоиштагӣ тороҷгар ба сараш меояд;E)Бадкор дар тамоми рӯзҳои худ гирифтори сӯзу гудоз аст, ва солҳои башумор барои ситамгар таъин шудааст.(+Ки танҳо ба онҳо ин замин дода шуда буд, ва аз миёни онҳо бегонае нагузашта буд.'Ки хирадмандон онро аз падарони худ ривоят кардаанд ва пинҳон надоштаанд,&#Фикри худро ба ту изҳор менамоям, маро бишнав; ва он чи дидаам, ҳикоя мекунам,&%EХусусан одамизод зишт нафратовар ва вайрон фосид аст, ки ноинсофиро мисли об менӯшад.$Инак, Ӯ ба покони Худ боварӣ надорад, ва осмон дар назараш пок нест,w#gИнсон чист, ки покиза бошад? Ва оё зодаи зан росткор мешавад?%"C Зеро ки рӯҳи худро ба зиддӣ Худо нигаронидаӣ, ва аз даҳонат чунин суханонро мебарорӣ.!y Чаро дилат туро рабудааст? Ва чаро чашмонат аз хашм барқ мезанад? 3 Оё тасаллиҳои Худо барои ту кам аст? Ва сухане ки бо мулоимат ба ту гуфта мешавад?4a Ҳам мӯйсафед ва ҳам пиронсол дар байни мо ҳастанд, ки умрашон аз умри падари ту бузургтар аст.~u Чӣ медонӣ, ки онро мо надонем? Чӣ мефаҳмӣ, ки он назди мо набошад?q[Оё рози Худоро шунидаӣ? Ва ҳикматро сӯи худ ҷалб намудаӣ?#?Оё дар насли одамизод ту аввалин таваллуд ёфтаӣ? Ва ё пеш аз теппаҳо ба вуҷуд омадаӣ?)Туро даҳонат айбдор мекунад, ва на ман; ва лабҳоят ба зидди ту гувоҳӣ менамояд.'Зеро ки гуноҳи ту даҳони туро ёд додааст, ва ту забони ҳилагаронро хуш кардаӣ.  Лекин ту худотарсиро поймол намудаӣ, ва илтиҷоро пеши Худо кам кардаӣ,)Оё бо гапи номуносиб исбот менамояд? Ва бо суханоне ки аз онҳо ҳеҷ фоидае нест?$A«Оё хирадманд бо дониши пуч ҷавоб медиҳад? Ва шиками худро аз боди шарқӣ пур мекунад?P Ва Алифози Темонӣ ҷавоб гардонда, гуфт:Аммо ҷисми ӯ бар ӯ дард мекунад, ва ҷони ӯ андаруни ӯ мотам мегирад».@yПисаронаш бой мешаванд, ва ӯ намедонад; ва ё ба хорӣ меафтанд, ва ӯ вазъияти онҳоро пайхас намекунад.$AӮро ҷовидона мағлуб менамоӣ, ва меравад; рӯи ӯро дигаргун месозӣ, ва ӯро мефиристонӣ.GОб сангҳоро месояд, ҷараёнҳояш хоки заминро шуста мебарад, ончунон Ту умеди инсонро несту нобуд мекунӣ.+Валекин, чунон ки кӯҳ афтода, гард-гард мешавад, ва кӯҳпора аз ҷои худ меҷунбад;1[Ҷинояти ман дар халтае мӯҳрзада мебуд лӯлае сар ба мӯҳр мебуд, ва гуноҳи маро рӯпӯш мекардӣ.Зеро ки он гоҳ қадамҳои маро дар шумор меовардӣ, ва хатои маро намепоидӣ;*MМаро даъват менамудӣ, ва ман ба Ту ҷавоб мегардондам; пазмони амали дастҳои худ мегаштӣ,| qАгар мард бимирад, оё боз зиндагӣ хоҳад кард? Дар тамоми рӯзҳои замони муайяни худ умедвор мешудам, то даме ки табдили ман фаро расад.  Кошки маро дар гӯр руст мекардӣ, то вақти фурӯ нишастани ғазабат пинҳон медоштӣ ва бароям мӯҳлате муайян намуда, пас аз он маро ба ёд меовардӣ!r ] Ончунон одамизод хобида, дигар намехезад; то даме ки осмон нест нашавад, бедор нахоҳанд шуд, ва аз хобашон сар нахоҳанд бардошт.} s Чунон ки обҳо аз кӯл мераванд, ва дарё бе об монда, хушк мешавад,  Валекин мард мемирад, – ва нест мешавад, ва одам ҷон медиҳад, – ва куҷост ӯ?3_ Ҳамин ки бӯи об ба он бирасад, нашъунамо хоҳад ёфт, ва мисли ниҳоли нав шохаҳо хоҳад баровард.ucАгар решаи он дар замин пир шуда, кундаи он дар хок бимирад,7gБарои дарахт умеде ҳаст: агар бурида шавад, боз хоҳад сабзид, ва навдаҳои он нобуд нахоҳанд шуд;)Аз вай рӯй гардон, то ки дам гирад ва рӯзашро мисли мардикоре ба анҷом расонад.iKАгар рӯзҳои вай муайян ва шумораи моҳҳои вай назди Ту бошад, ва ҳадде барояш гузошта бошӣ, ки аз он наметавонад бигзарад, – Кист, ки тавонад аз чизи нопок чизи поке берун оварад? Як нафар ҳам нест.&EОё бар чунин шахсе махлуқе чашмони Худро менигаронӣ, ва маро бо Худ ба мурофиа мебарӣ?5Мисли гул месабзад ва пажмурда мешавад, ва мисли соя мегурезад ва боқӣ намемонад. Одамизод, ки аз зан таваллуд зоида мешавад, рӯзҳояш кам ва азобаш бисёр аст:7 Ва ин бечора мисли чизи пӯсида аз ҳам ҷудо мешавад, мисли либосе ки куя зада бошад.Y~+ Ва пойҳои маро кундабанд мекунӣ дар кунда меандозӣ, ва ҳамаи роҳҳои маро мепоӣ – кафи пойҳои маро пайгирӣ мекунӣ.}# Зеро ки талхиҳоро бар ман менависӣ, ва хатоҳои ҷавониамро насиби ман месозӣ,| Оё барги пажмурдаро ба ҳарос меандозӣ, ва хаси хушкидаро таъқиб менамоӣ?|{q Чаро рӯи Худро пинҳон медорӣ, ва маро душмани Худ ҳисоб мекунӣ?z- Гуноҳҳо ва хатоҳои ман чӣ қадаранд аст? Ҷиноят ва хатои маро ба ман маълум намо.y) Ва даъват намо, ва ман ҷавоб хоҳам дод, ё ки сухан ронам, ва ба ман ҷавоб гардон. x Дасти Худро аз ман дур кун, ва бигзор тарси Ту маро дар даҳшат наандозад.ww Фақат ду чизро ба ман накун, он гоҳ аз пеши Ту пинҳон нахоҳам шуд:v- Кист, ки тавонад ба ман зиддият кунад? Дар он сурат ҳоло хомӯш шуда, ҷон медодам.uuc Инак, ба мурофиа оғоз намудаам; медонам, ки сафед хоҳам шуд.t Сухани маро бо диққат бишнавед, ва фикри ман ба гӯшҳотон хоҳад расид.s Ин низ барои ман наҷот хоҳад буд, зеро ки дурӯя пеши Ӯ нахоҳад омад.:rm Инак, маро қатл кунад ҳам, ба Ӯ умед хоҳам баст, аммо беайбии роҳҳои худро пеши Ӯ исбот хоҳам кард.q' Барои чӣ гӯшти худро бо дандони худ бигазам ва ҷони худро ба кафи худ бигирам?p! Назди ман хомӯш бошед, ва ман сухан хоҳам ронд, ва ҳар чи бар сарам ояд – ояд. o Ёдовариҳои шумо мисли хокистар аст; ҳисорҳои шумо ҳисорҳои гилин аст.&nE Оё бузургии Ӯ шуморо дар даҳшат нахоҳад андохт, ва тарси Ӯ шуморо фаро нахоҳад гирифт.jmM Шуморо сахт ҷазо хоҳад дод, агар рустӣ рӯйбинӣ кунед.8li Оё хуб мешавад, ки Ӯ шуморо таҳқиқ намояд? Оё Ӯро фиреб мекунед, чунон ки инсонро фиреб мекунанд?sk_ Оё барои Ӯ тарафдорӣ мекунед? Оё барои Худо даъво мекунед?j) Оё барои Худо ноинсофона сухан меронед? Ва аз барои Ӯ фиребгарона гап мезанед?Ii Пас, панди насиҳати мазаммати далели маро бишнавед, ва ба даъвоҳои эродҳои далелҳои лабҳоям гӯш андозед.h{ Кошки тамоман хомӯш менишастед! Ин барои шумо ҳикмат ҳисоб меёфт.gw Валекин шумо дурӯғ мебофед, ҳамаатон табибони беҳудагӯй ҳастед.f Аммо ман мехоҳам ба Тавоно сухан ронам, ва орзу дорам ба Худо исбот намоям.ew Он қадар, ки шумо медонед, ман низ медонам; аз шумо камтар нестам.d  Инак, ҳамаашро чашми ман дидааст, ва гӯши ман шунида, дарк намудааст.5cc Дар торикӣ даст-дасткунон роҳ мераванд, ва рӯшноӣ нест; ва онҳоро мисли мастон сарсон мекунад.9bk Сарварони қавми заминро аз ақл маҳрум менамояд, ва онҳоро дар биёбони бероҳа саргардон мекунад:Ca Халқҳоро афзун мегардонад, ва онҳоро нобуд менамояд; халқҳоро паҳно медиҳад, ва тарки ватан мекунанд;$`A Қаърҳоро Умқҳоро аз даруни торикӣ ошкор месозад, ва сояи маргро ба рӯшноӣ мебарорад;*_M Расвоиро Шармандагиро бар мирон фурӯ мерезад, ва камарбанди тавонгаронро суст мекунад;^} Суханваронро аз забон маҳрум менамояд, ва зеҳни пиронро мерабояд; ] Коҳинонро бараҳна мегардонад, ва зӯроваронро вожгун сарнагун мекунад;\ Бандҳои подшоҳонро мекушояд, ва бар камарҳошон миёнбанд мебандад; [ Ӯ мушовиронро бемулоҳиза мегардонад, ва доваронро саргаранг мекунад; Z Қудрат ва ҳикмат аз они Ӯст, ғалаткунанда ва чапғалатдиҳанда назди Ӯст.?Yw Инак, обҳоро бозмедорад, ва хушк мешаванд, ва онҳоро сар медиҳад, ва заминро чаппаву роста мекунанд.XX) Инак, Ӯ вайрон мекунад, ва он чиз аз нав бино нахоҳад ёфт; касеро бандӣ мекунад, ва банди он кас кушода нахоҳад шуд.lWQ Ҳикмат ва қудрат дар Ӯст, машварат ва хирад аз они Ӯст.\V1 Ҳикмат дар пирон аст, ва хирад дар умри дароз.U Оё гӯш суханонро намесанҷад, чунон ки ком мазаи таъми хӯрокро фарқ мекунад?|Tq Ҷони тамоми мавҷудот ва рӯҳи тамоми навъи башар* дар дасти Ӯст.S' Кадоме аз ҳамаи онҳо намедонад, ки дасти Парвардигор инро ба вуҷуд овардааст?BR} Ё бо замин сухан бирон гуфтугӯ намо, ва туро таълим хоҳад дод, ва моҳиёни баҳр ба ту ҳикоя хоҳанд кард.IQ Валекин аз чорпоён бипурс, ва туро таълим хоҳанд дод, ва аз мурғони ҳаво бипурс, ва ба ту хабар хоҳанд дод;Py Хаймаҳои тороҷгарон ором аст, ва онҳое ки Худоро ба ғазаб меоваранд, дар бехатарӣ мебошанд, ки ҳар яке худои худро дар дасти худ доранд.LO Ба фикри ҳавобаланд бепарво, масхара барои мусибатзада аст, ва зарба барои касонест, ки пояшон лағжидааст.N% Ман барои ёрони худ хандахариш шудаам, – агарчи Худоро мехонам, ва Ӯ ба ман ҷавоб медиҳад, – оре, хандахариш шудаам, агарчи росткор ва беайб ҳастам.>Mu Ман низ мисли шумо соҳибдил бофаҳм ҳастам; аз шумо камтар нестам; ва кист, ки чунин чизҳоро надонад?L- «Яқин Рост аст, ки шумо баргузидагони қавм ҳастед, ва ҳикмат бо шумо хоҳад мурд. Он мисли баландиҳои осмон аст, – чӣ метавонӣ бикунӣ? Аз қаъри дӯзах чуқуртар аст, – чӣ метавонӣ бидонӣ?=- Оё беохирии Худоро метавонӣ дарёбӣ? Оё то ба қаъри умқи Тавоно метавонӣ бирасӣ? < Ва асрори ҳикматро ба ту бифаҳмонад, зеро ки асли моҳияти он дучандон аст! Пас бидон, ки Худо баъзе аз гуноҳҳоятро барои ту фаромӯш хоҳад кард. B~~}m||6{zzNyyxww1vuu tss qqcpp+onnn&m~ll^kk3jjihggVffedcb}aae``__U^^?]] \{[[3ZZ)Y{XXUWVUTT`SRREQQ2POO4NMM8LKJJIIHHGGFEEVDD#CBB]AA@@y??J>>.=}< Сарватдор хоб меравад, вале дигар чунин нахоҳад буд: чашмони худро мекушояд, – ва сарваташ нест шудааст.=Хонаи худро ӯ мисли куя бино мекунад, ва мисли соябоне ки нигаҳбон месозад.&<EӮ тайёр мекунад, вале онро росткор хоҳад пӯшид, ва нуқраро бегуноҳ мерос хоҳад гирифт.;Агар ӯ нуқраро мисли хок ҷамъ оварад, ва либосро мисли гил тайёр кунад, – : Бақияи онҳо аз марг дар гӯр хоҳанд шуд; ва беваашон гиря нахоҳанд кард.39_Агар фарзандони ӯ бисёр шаванд, тӯъмаи шамшер хоҳанд шуд; ва авлоди ӯ аз нон сер нахоҳанд шуд.38_ Чунин аст насибаи одами бадкор аз ҷониби Худо, ва меросе ки золимон аз Тавоно пайдо мекунанд.7 Инак, шумо ҳамаатон инро дидаед; ва чаро чунин суханони хушкухолӣ мегӯед?J6  Он чиро, ки дар дасти Худост, ба шумо таълим хоҳам дод; он чиро, ки аз ҷониби Тавоно аст, ниҳон нахоҳам кард.|5q Оё ӯ аз Тавоно шодкомӣ хоҳад ёфт, ва ҳар вақт Худоро хоҳад хонд?|4q Оё Худо фарёди ӯро хоҳад шунид, вақте ки мусибате ба сари ӯ ояд?$3AЗеро дурӯя чӣ умеде дорад, вақте ки Худо ӯро нобуд мекунад, вақте ки ҷони ӯро мегирад?2}Душмани ман мисли бадкор хоҳад буд, ва мухолифи ман мисли ноинсоф.q1[Росткории худро маҳкам нигоҳ доштаам, ва онро тарк нахоҳам кард; дили ман аз аввали ҳастиам маро сарзаниш мазаммат накардааст.;0oҲошо, ки ман шуморо ҳақ шуморам: то дами мурданам нахоҳам гузошт, ки беайбии маро аз ман дур кунед. / Лабҳоям ноинсофона сухан нахоҳад ронд, ва забонам дурӯғ нахоҳад гуфт!.Ки то даме ки ҷони ман дар тани ман аст, ва нафаси Худо дар димоғи ман аст,g-G«Қасам ба ҳаёти Худо, ки Ӯ маро аз ҳаққониятам адлу инсоф маҳрум намудааст, ва ба ҳаёти Тавоно, ки ҷони маро талх кардааст,e, EВа Айюб масали нутқи сухани худро давом дода, гуфт:k+OИнак, инҳо ҳиссаест аз роҳҳои Ӯ; ва чӣ сухани андаке дар ҳаққи Ӯ шунидаем! Вале раъди қудрати Ӯро кист, ки тавонад пай барад?»(*I Аз рӯҳи Ӯ осмон шукӯҳ ёфтааст; дасти Ӯ мори печутобхӯрандаро гурезонро нобуд кардааст.)/ Бо қуввати Худ баҳрро ба шӯр меоварад, ва бо хиради Худ аждарро захмдор мекунад.(3 Сутунҳои осмон ба ларза меоянд, ва аз сарзаниши раъду барқи Ӯ ба даҳшат меафтанд.j'M Хате бар рӯи об мекашад, то ба ҳадди рӯшноӣ ва торикӣ.s&_ Рӯи тахти Худро мепӯшонад, абри Худро бар он паҳн мекунад.%}Обро дар абрҳои Худ банд мекунад, ва ҳеҷ абре аз зери он намекафад.y$kШимолро бар холигӣ мегустаронад, заминро бар нестӣ меовезад.#3Дӯзах Олами мурдагон пеши назари Ӯ бараҳна аст, ва барои ҷои ҳалокат рӯпӯше нест.v"eАрвоҳи мурдагон дар зери об, ва сокинони он ба ларза меоянд.y!kБарои кӣ ин суханонро гуфтӣ? Ва рӯҳи кист, ки аз ту берун омад? Чӣ гуна ту ба беҳикмате машварат додӣ, ва ҳақиқати ҳолро ба хубӣ фаҳмондӣ! «Чӣ гуна ту ба беқуввате мадад расондӣ, ва бозуи нотавонеро раҳо кардӣ!< uВа Айюб ҷавоб гардонда, гуфт:Хусусан инсон, ки мисли кирм аст, ва писари одам, ки мисли митта аст».7Инак, ҳатто моҳ чандон рӯшноӣ намедиҳад, ва ситорагон дар назари Ӯ покиза нестанд,)Вале инсон чӣ гуна назди Худо росткор шавад? Ва зодаи зан чӣ гуна покиза бошад? Оё фавҷҳои Ӯ шумор доранд? Ва кист, ки нури Ӯ бар вай набаромада бошад?5«Ҳукмронӣ ва тарс дар Ӯст; дар осмонҳои афрозҳои Худ осоиштагӣ ба вуҷуд меоварад.L Ва Билдоди Шуҳӣ ҷавоб гардонда, гуфт:@yВа агар чунин набошад, кист, ки тавонад маро дурӯғгӯй кунад номад, ва сухани маро ҳеҷу пуч гардонад?»xiАндак замоне баланд мешаванд, сипас нест мешаванд; ва паст шуда, мисли ҳама пажмурда мегарданд, ва мисли сари хӯша бурида мешаванд.2]Ба вай Ӯ бехатарӣ амният мебахшад, ва бар он вай такя мекунад; ва чашмони Ӯ бар роҳҳои онҳост.DВай баҳодуронро низ бо қуввати худ мағлуб менамояд; вай бармехезад, ва ҳеҷ кас дар ҳаёти худ эмин нест.7Вай ба зани бефарзанде ки назоидааст, ситам мекунад, ва ба бевазан некӣ намекунад.q[Батн вайро фаромӯш хоҳад кард; кирм аз вай лаззат хоҳад бурд; вай дигар зикр нахоҳад ёфт; ва ноинсофӣ мисли дарахт хоҳад шикаст.#Чунон ки хушкӣ ва гармӣ оби барфро фурӯ мебарад, ончунон дӯзах гуноҳкоронро.9kВай бар рӯи об сабук аст; қисмати вай бар замин лаънат аст: ба роҳи токзор дигар рӯ нахоҳад овард./Зеро субҳ барои ҳамаашон сояи марг аст, чунки воҳимаҳои сояи маргро мешиносанд.&EДар торикӣ ба хонаҳо нақб меканад. Рӯзона худро пинҳон медоранд, рӯшноиро намедонанд.t aЧашми зинокор низ мунтазири бегоҳирӯзист, вай мегӯяд: 'Чашми касе маро нахоҳад дид', – ва рӯяшро мепӯшонад ба рӯяш ниқоб мепӯшад,K Одамкуш Қотил пеш аз дамидани субҳ мехезад, мискин ва бенаворо мекушад, ва шабона бо дуздӣ машғул мешавад.j M Инҳо аз ҷумлаи душманони рӯшноӣ нур мебошанд, тариқҳои* роҳҳои онро эътироф намекунанд, ва дар роҳҳояш қадам намегузоранд:f E Аз даруни шаҳр мардум фиғон мекашанд, ва ҷони маҷрӯҳон кушташудагон дод мезанад, вале Худо инро мазаммат манъ намекунад.) K Дар миёни деворҳо равған мекашанд; дар чархуштҳо ангур зер мекунанд, ва ташна мемонанд.?w Онҳоро водор мекунанд, ки бараҳна, бе либос роҳ раванд; ва гуруснагон бандҳои гандумро мебардоранд;3_ Ятимро аз пистон ҷудо карда мебаранд, ва бачаи бенаворо бечораро мискинро ба гарав мегиранд.-SАз бориши кӯҳсор тар мешаванд, ва азбаски паноҳгоҳе надоранд, кӯҳпораро ба оғуш мегиранд.-Бараҳна мехобанд, бе он ки либосе дошта бошанд, ва дар сармо онҳоро рӯпӯше нест.2]Дар саҳро хӯшаҳои бо алаф омехтаро медараванд, ва ангури дерпази токзори бадкорро мечинанд.%CИнак онҳо, мисли харони ваҳшӣ дар биёбон, ба фаъолияти худ берун омада, хӯроки худро ҷустуҷӯ мекунанд: дашт ба ҳар яке барои бачагонаш ризқу рӯзӣ мерасонад. Бенавоёнро аз роҳ мегурезонанд: бечораҳои замин якҷоя пинҳон мешаванд. Хари ятимонро гирифта мебаранд; наргови бевазанро ба гарав мегиранд.mSМарзаҳоро мекӯчонанд; рамаро медузданд ва мечаронанд.9 mЧаро аз ҷониби Тавоно вақтҳо таъин карда нашудаанд? Ва чаро донандагони Ӯ рӯзҳои Ӯро намебинанд?+~OЗеро дар торикӣ ман ҳалок нашудам; ва торикӣ аз дидори ман ниҳон аст. Зеро ки на аз торикӣ кори ман тамом шудааст, ва на аз дидори ман, ки онро тирагӣ пӯшондааст.'}GХудо дар дили маро суст кардааст ман ваҳм андохтааст, ва Тавоно маро ҳаросон кардааст,|/Бинобар ин аз хашми Ӯ ба ҳарос меафтам; вақте ки мулоҳиза мекунам, аз Ӯ метарсам.s{_Зеро он чиро ки бар ман муқаррар шудааст, ба ҷо меоварад Инак Ӯ барои ман муайяншударо ба ҷо меорад: ва мисли ин назди Ӯ бисёранд.=zs Валекин Ӯ устувор якраъй аст, ва кист, ки Ӯро баргардонад? Ва он чи ҷони дили Ӯ хоҳад, ба ҷо меоварад7yg Аз ҳукми лабҳои Ӯ дур нашудаам; суханони даҳони Ӯро бештар аз қоидаҳои рисқи худ нигоҳ доштаам.*xM Пои ман пайи қадами Ӯро гирифта рафтааст: роҳи Ӯро нигоҳ доштаам, ва аз он сар натофтаам.&wE Зеро роҳеро, ки бар он истодаам, Ӯ медонад; агар маро меозмуд, мисли тилло мебаромадам.pvY Ба тарафи шимол, вақте ки Ӯ ҳаракат мекунад, – Ӯро намебинам; ба тарафи ҷануб, вақте ки Ӯ рӯ меоварад, – Ӯро мушоҳида намекунам.;uoИнак, ба тарафи шарқ меравам, вале Ӯ ёфт намешавад, ва ба тарафи ғарб, – вале Ӯро пайхас намекунам;'tGОн гоҳ росткирдор ба Ӯ исбот мекард, ва ман аз дасти Довари худ ҷовидона раҳоӣ меёфтам. s9Оё бо қуввати азими Худ бо ман кашокаш ҷидол менамуд? Не! Балки ба ман диққат медод. r9Суханонеро, ки ба ҷавоби ман мегуфт, медонистам, ва он чи ба ман мегуфт, мефаҳмидам. q9Даъвои худро ба ҳузури Ӯ пешниҳод менамудам, ва даҳонамро аз далелҳо пур мекардам.{poКошки медонистам, ки Ӯро аз куҷо ёбам, то ки пеши тахти Ӯ биёям!o+«Имрӯз низ гилаи ман талх аст, чунки зарбаи дасти Ӯ аз оҳу воҳи ман сахттар аст.IuЗеро ки мегӯед: 'Куҷост хонаи ҳоким олимансаб наҷиб? Ва куҷост хаймаи манзили истиқомати бадкорон?'>HuИнак фикрҳои шуморо медонам, ва ниятҳои золимонаро дасисаҳоеро, ки дар ҳаққи ман ноҳақ андешидаед.wGgОнҳо якҷоя дар хок мехобанд, ва кирмҳо онҳоро рӯпӯш мекунад.F%Вале дигаре дар талхии ҷон мемирад, дар ҳолате ки аз некӯӣ лаззат набурдааст.vEeЗарфҳояш пур аз шир аст, ва мағзу устухонҳояш тару тоза аст.D/Яке дар айни бардамии худ мемирад, дар ҳолате ки тамоман хотирҷамъ ва осуда аст;*CMОё Худоро дониш омӯхтан мумкин аст, дар сурате ки Ӯ бар болоиён афрозиён доварӣ мекунад?JB Зеро ки баъд аз мурданаш вайро дар хонааш чӣ ҳоҷате ҳаст, дар сурате ки шумораи моҳҳояш ба охир расидааст?AЧашмонаш мусибати вайро бубинад, ва худаш аз ҷоми ғазаби Тавоно бинӯшад,~@uМегӯед, ки 'Худо ҷазои бадбахтии вайро барои фарзандони вай саришта хоҳад кард'. Бигзор Ӯ худи вайро сазо диҳад, то ки вай инро бидонад,?3Оё онҳо мисли хасе пеши бод гардидаанд? Ва мисли каҳе ки гирдбод гирифта мебарад?)>KОё бисёр чунин воқеъ шудааст, ки чароғи бадкорон хомӯш бошад, ва ҳалокаташон бар сарашон омада бошад, ва Ӯ дар ғазаби Худ азобҳоро насиби онҳо гардонда бошад?=Инак хушбахтияшон дар дасти онҳо нест. Машварати бадкорон аз ман дур бод!<Тавоно кист, ки Ӯро парастиш кунем? Ва чӣ фоида дорад, ки ба Ӯ илтиҷо намоем?' ;Ва ба Худо мегӯянд: 'Аз мо дур шав! Ба донистани роҳҳои Ту хоҳиш надорем.*:M Рӯзҳои худро дар хушбахтӣ мегузаронанд, ва ба як мижа задан лаҳзае ба қабр фуруд меоянд.x9i Бо даф ва барбат месароянд, ва бо садои най дилхушӣ мекунанд. 8 Кӯдакони худро мисли рамае мефиристанд, ва бачаҳои онҳо рақс мекунанд.:7m Нарговашон бордор мекунад, ва хато намеравад; модаговашон мезояд, ва гӯсолаи он нобуд намешавад.6 Хонаҳошон аз тарс паноҳ ҳастанд эмин аст, ва асои Худо бар онҳо нест.!5;Наслашон ба ҳузури онҳо, бо онҳо сиҳат саломат аст ва авлодашон пеши назари онҳост.4Чаро бадкорон зинда мемонанд, ба пирӣ мерасанд ва сарват афзун мекунанд? 3 Ман низ, чун ба ёд оварам, ба ҳаяҷон меоям, ва ҷисми маро ларза мегирад.y2kБа ман назар кунед ва ҳайрон шавед, ва даст бар даҳон бимонед.1%Оё шикоятам ба зидди одамест, ки мисли ман бошад? Ва чаро ман бесабрӣ накунам?05Маро тоқат кунед, ва ман сухан хоҳам ронд; ва баъд аз сухан ронданам, масхара намо./«Сухани маро бо диққат бишнавед, ва ин барои ман тасаллиҳои шумо хоҳад буд.<. uВа Айюб ҷавоб гардонда, гуфт:-#Чунин аст қисмати одами бадкор аз ҷониби Худо, ва насиби ӯ аз ҷониби Тавоно».,Ҳосили хонаи ӯ нобуд хоҳад шуд: дар рӯзи ғазаби Ӯ барбод хоҳад рафт. +Осмон гуноҳи ӯро ошкор хоҳад кард, ва замин ба муқобили ӯ хоҳад бархост.*Тамоми торикӣ барои паноҳкардагони ӯ муҳайёст; оташе ки касе надамида бошад, ӯро хоҳад хӯрд ва он чиро, ки дар хаймаи ӯ боқист, нобуд хоҳад кард.y)kҶисмашро шикофта, аз тахтапушташ берун хоҳад омад, ва пайкони барқмонанд аз заҳраи ӯ хоҳад гузашт; даҳшатҳо ӯро фаро хоҳанд гирифт.(yАгар аз силоҳи оҳанин гурезад, камони мисин ӯро шикоф хоҳад кард:l'QЧун шикамашро пур кардан хоҳад, Худо шиддати ғазаби Худро бар ӯ равона хоҳад кард, ва онро мисли борон бар ҷисми ӯ меборонад.?&wВақте ки ҳавасҳояш пурра ба иҷро расад, ӯ ба танг хоҳад омад; ҳар дасти ситамкаш бар ӯ хоҳад бархост.%Аз пурхӯрии ӯ чизе боқӣ намемонад, пас нозу неъмати ӯ пойдор нахоҳад буд.%$CЧунки дар шиками худ сериро надонистааст; аз бору буди худ чизеро халос нахоҳад кард.?#wЗеро ки ӯ бар бенавоён зулм карда, онҳоро партофтааст; хонаеро, ки бино накардааст, тороҷ намудааст.\"1Дороии худро хоҳад баргардонид, ва онро фурӯ нахоҳад бурд; сарваташ ҳарчанд бузург бошад ҳам, аз он шод нахоҳад шуд.s!_Ӯ ҷӯйборро нахоҳад дид: дарёҳо ва ҷӯйҳои асал ва қаймоқро.s _Ӯ заҳри гурзаҳоро хоҳад макид; забони афъӣ ӯро хоҳад кушт.!;Сарватеро, ки фурӯ бурда буд, қай хоҳад кард: онро Худо аз шиками ӯ бадар хоҳад ронд.Хӯроки ӯ дар шикамаш табдил ёфта, андаруни ӯ мисли заҳри гурзаҳо хоҳад шуд. Ва онро дареғ дошта, тарк намекунад, ва онро дар лунҷи худ нигоҳ медорад, – Агарчи дар даҳони ӯ бадӣ ширин аст, ва онро дар таги забонаш ниҳон мекунад, Устухонҳояш, ки пур аз қуввати ҷавонии ӯст, бо ӯ дар хок хоҳанд хобид.$A Писаронаш ба бенавоён товон хоҳанд дод, ва дастҳояш сарвати ӯро гардонда хоҳанд дод./ Чашме ки ӯро дида буд, дигар нахоҳад дид, ва маконаш дигар ба ӯ нахоҳад нигарист.%CМисли хоб хоҳад парид, ва ӯро нахоҳанд ёфт, ва мисли рӯъёи шаб аз назар ғоиб хоҳад шуд.9kМисли саргинаш ахлоташ ҷовидона нест хоҳад шуд; онҳое ки ӯро дида буданд, хоҳанд гуфт: 'Ӯ куҷост?'Ҳарчанд ки бузургияш то ба осмон баланд гардад, ва сараш ба абрҳо бирасад, 9Таронасароии бадкор кӯтоҳмуддат аст, ва шодии дурӯя ба як мижа задан аст лаҳзаест?Оё инро аз қадим надонистаӣ, аз замоне ки одамизод бар замин пайдо шудааст,Сарзаниши нанговарро дар ҳаққи худ шунидам, ва рӯҳи фаҳмишам ба ҷои ман ҷавоб хоҳад дод аз хирадам рӯҳи ман маро ба ҷавоб додан водор менамояд.5c«Аз он сабаб андешаҳоям маро ба ҷавоб гардондан водор мекунанд, ва ба он сабаб шитоб менамоям:P Ва Сӯфори Наъмотӣ ҷавоб гардонда, гуфт:r]Пас, шумо аз шамшер тарсон бошед, зеро ки хашм зарбаҳои шамшер меоварад зарбаҳои шамшер хашмноканд, то бидонед, ки доварӣ ҳаст»..UАммо агар бигӯед, ки 'чӣ гуна ӯро таъқиб кунем?', ва қарор диҳед, ки решаи бадӣ дар ман аст, –a;Ӯро ман барои худ мебинам, ва чашмонам ба Ӯ менигарад, ва на чашми бегонае; гурдаҳоям андаруни ман талаф нобуд шудаанд.  Вале агарчи пӯсти ман пӯсида гардад, ман дар ҷисми худ Худоро мебинам.* MВа ман медонам, ки фидиягузори ман зинда аст, ва дар замони охир бар замин хоҳад бархост., QКошки бо қалами оҳанин ва қалъагӣ бар сахрае харсанге ҷовидона барои ҳамеша канда мешуд!v eКошки суханонам навишта мешуд! Кошки дар китобе дарҷ меёфт! }Чаро мисли Худо маро таъқиб мекунед ва аз гӯшти ман сер намешавед?<qБа ман лутф намоед, ба ман лутф намоед шумо, эй ёронам! Зеро ки дасти Худо бар ман зарба расондааст.%Устухонам ба пӯсти баданам часпидааст, ва фақат бо вораи дандонҳоям мондаам.,QҲамаи маҳрамони розам аз ман безор шудаанд, ва онҳое ки дӯст медоштам, ба ман зид шудаанд.-Бачаҳои кӯча низ аз ман нафрат доранд; Вақте ки мехезам, зидди ман гап мезананд.!Нафаси ман барои занам нафратангез шудааст, ва зории ман барои бародаронам./Ғуломи худро мехонам, ва ҷавоб намедиҳад, агарчи бо даҳони худ ӯро зорӣ мекунам.*MМеҳмонони хонаам ва канизонам маро бегона ҳисоб мекунанд: дар назари онҳо ғариб шудаам. Хешовандонам маро тарк намудаанд, ва ошноҳоям маро фаромӯш кардаанд.' Бародаронамро аз ман дур кардааст, ва ошноҳоям аз ман тамоман бегона шудаанд.:m Фавҷҳои Ӯ якҷоя меоянд, ва роҳи худро сӯи ман кушодаанд, ва гирдогирди хаймаи ман ҷойгир шудаанд. R~~P}} {{?zzRyy%xxwwvxuu1tssDrr5qqLpp ofnnmmlgkk1jii;hh0glff#eke dkccbvaa6``^]I\,[ZZYjXX+WVVUASRR%QPPP O]NNMLLJIIJHH GFFEDDKCC*BAA"@y??8>v==<4;o:: 9d887h665F4p3220100F/.~-,,j+**@)(p'&&O$$A##/"! #u>I.{O!u2=I1x  Y R VNr%BO{"Гарчанде ки адлу инсоф бо ман аст, дурӯғгӯй ҳисоб ёфтаам; гарчанде ки ҷинояте накардаам, дарди ман бедавост'."z="Зеро ки Айюб гуфт: 'Ман роскор ҳастам, вале Худо маро аз адлу инсоф маҳрум намудааст;&yE"Биёед, барои худ адлу инсофро интихоб кунем, дар миёни худ бифаҳмем, ки чизи некӯ чист?x)"Зеро ки гӯш суханонро месанҷад, чунон ки ком мазаи таъми хӯрокро фарқ мекунад.w+"«Эй хирадмандон, суханони маро бишнавед; ва эй донишмандон, ба ман гӯш андозед.Jv "Ва Элиҳу суханашро давом дода, гуфт:u!!Вагарна, ту маро бишнав; хомӯш бош, ва ман ҳикматро ба ту таълим хоҳам дод».6te! Агар сухане дошта бошӣ, ба ман ҷавоб гардон; бигӯ, зеро мехоҳам, ки росткории худро исбот намоӣ. s !Диққат намо, эй Айюб, маро бишнав; хомӯш нишин, ва ман сухан хоҳам ронд.r!То ки ҷони вайро аз гӯр баргардонад ва бо нури ҳаёт мунаввар созад.~qu!Инак, ҳамаи ин чизҳоро Худо бо мард ду-се дафъа ба амал меоварад,p!Ҷони маро аз фуруд омадан ба гӯр Ӯ раҳо намуд, ва ҳаёти ман нурро мебинад'.?ow!Вай ба мардум рӯ оварда, хоҳад гуфт: 'Гуноҳ кардам ва роҳи ростро каҷ кардам, ва сазои ман дода нашуд;unc!Ба ҳузури Худо дуо хоҳад гуфт, ва он ҷавоб хоҳад ёфт, ва рӯи Ӯро бо шодӣ хоҳад дид, ва Ӯ ба инсон росткории вайро хоҳад баргардонид.)mK!'Ҷисми вай бештар аз ҷавониаш бардам хоҳад шуд: вай ба айёми наврасии худ хоҳад баргашт.l!Дар он сурат Ӯ ба вай раҳм карда, ба он фаришта хоҳад гуфт: 'Вайро аз фуруд омадан ба гӯр раҳо намо; Ман хашмниҳоне кафорате пайдо кардаам'.W(Бигзор хорҳо ба ҷои гандум ва алафи бегона ба ҷои ҷав бирӯяд». Суханони Айюб хотима ёфтанд.R='Агар қуввати онро хӯрда бошам, бе он ки арзишашро адо кунам; ва агар ҷони соҳибони онро ба танг оварда бошам, –<3&Агар замини ман аз дасти ман доду фарёд бардошта, ҷӯякҳои он якҷоя гириста бошад;;%Шумораи қадамҳои худро ба Ӯ мегуфтам, мисли мире ба Ӯ наздик мешудам.:3$Ба ростӣ онро бар китфи худ бардошта мегаштам, мисли тоҷе бар сари худ мениҳодам,d9A#Кошки касе маро мешунид! Инак хоҳиши имзои ман! Бигзор Тавоно ба ман ҷавоб диҳад! Кошки Даъвогари ман айбномае менавишт!8}"Зеро ки аз анбӯҳи мардум ҳаросон мешудам, ва нафрати қабилаҳо маро дар даҳшат меандохт, ва ман хомӯш монда, аз дари худ берун намерафтам.>7u!Агар ҷиноятҳои худро ҳамчун одамизод рӯпӯш карда, гуноҳи худро дар синаи худ пинҳон дошта бошам, –,6Q Дар сурате ки ғарибе шабро дар кӯча намегузаронд: дарҳои худро барои роҳгузар мекушодам;5Агар аҳли хаймаи ман нагуфта бошад: 'Кист, ки аз гӯшти вай сер нашудааст!' –!4;Ва ҳол он ки даҳони худро аз хато кардан нигоҳ дошта, бар ҷони вай лаънат нахостаам;;3oАгар аз мусибати душмани худ шодӣ карда бошам, ва аз ин ки вай бадӣ ёфтааст, ба ваҷд омада бошам, –g2GКи ин низ гуноҳи гуноҳест лоиқи доварӣ сазовори ҳукми доварон аст, зеро ки Худои Таолоро Худоро дар боло инкор менамудам;1Ва дили ман ба таври ниҳонӣ фирефта шуда, даҳони ман дастамро бӯсида бошад,R0Агар бар офтоб назар андохта бошам, вақте ки мебаромад, ва бар моҳ, вақте ки бо камоли дурахшонӣ гардиш мекард,8/iАгар шодӣ карда бошам аз он ки дороии ман фаровон аст, ва дастам сарвати бузурге пайдо кардааст;5.cАгар тиллоро умеди худ дониста бошам, ва ба зари холис гуфта бошам: 'Ту пушту паноҳи ман ҳастӣ';)-KЗеро ки ҳалокат аз ҷониби Худо барои ман тарсовар буд, ва пеши бузургии Ӯ нотавон будам.,#Бигзор бозуи ман аз китфам ҷудо шуда афтад, ва дасти ман аз оринҷам бишканад,5+cАгар дасти худро бар ятиме боло карда бошам, вақте ки назди дарвоза барои худ мадад медидам, –&*EАгар камари ӯ маро баракат надода бошад, ва аз пашми гӯсфандони ман гарм нашуда бошад;!);Агар касеро дида бошам, ки бе либос нобуд мешавад, ва камбағалеро, ки пӯшок надорад;S(Дар сурате ки аз бачагиам ӯ бо ман, чун бо падар, калон шудааст, ва аз шиками модарам бевазанро ҳидоят намудаам; 'Ва пораи нони худро ба танҳоӣ хӯрда бошам, ва ятиме аз он нахӯрда бошад,A&{Агар аз иҷрои талаби бенавоён даст кашида бошам, ва чашмони бевазанро аз интизорӣ хаста карда бошам,M%Оё Ӯ ки маро дар шикам офардидааст, вайро низ наофаридааст, ва ҳар дуро Ягона дар батн ба вуҷуд наовардааст.<$qПас, вақте ки Худо бархезад, чӣ кор хоҳам кард? Ва ҳангоме ки бозҷӯӣ намояд, ба Ӯ чӣ ҷавоб хоҳам дод?-#S Агар даъвои ғулом ва канизи худро рад карда бошам, ҳангоме ки онҳо аз ман дод мехостанд, –>"u Зеро ин оташ аст, ки то ба ҳадди ҷои ҳалокат хоҳад хӯрд ва тамоми маҳсулоти маро решакан хоҳад кард.'!G Чунки ин кори зишт аст зиност, ва гуноҳест лоиқи доварӣ гуноҳи сазовори ҳукми доварон,  Бигзор зани ман барои дигаре орд кунад, ва дигарон бо вай ҳамбистар шаванд.%C Агар дили ман ба зане фирефта шуда бошад, ва назди дари ёри худ камин гирифта бошам, –Бигзор ман кишт кунам, ва дигаре бихӯрад, ва ҳосилоти ман решакан гардад.fEАгар қадами ман аз роҳ баромада бошад, ва дили ман аз пайи чашмонам рафта бошад, ва чизе доғе ба дастҳоям часпида бошад, – Бигзор маро Худо бо тарозуи адолат бисанҷад, ва беайбии маро бидонад.Агар бо роҳи фиреб дурӯғ рафта бошам, ва пои ман сӯи макр шитофта бошад, –  Оё Ӯ роҳҳои маро намебинад, ва ҳамаи қадамҳоямро дар шумор намеоварад.xiОё ҳалокат барои ноинсоф нест, ва мусибат барои бадкирдорон.=sПас қисмати ман аз ҷониби Худо аз боло чӣ гуна аст? Ва мероси ман аз ҷониби Тавоно аз осмонҳо афроз?v gБо чашмони худ паймон бастаам, ки ба дӯшиза назар наандозам.r]Барбати ман ба навҳагарӣ табдил ёфтааст, ва найи ман ба садои гиряндагон Ва торҳои ман ғамгин шудаанд, ва найи ман – овози гиря.3_Пӯстам сиёҳ шуда, аз танам фурӯ мерезад, ва устухонам аз ҳарорати баданам сӯхта хушк шудааст.[/Бародари шағолон шудаам, ва ёри шутурмурғон.5Тирарӯй шуда мегардам, вале на аз офтоб; дар миёни ҷамоат бархоста, фарёд мезанам.+Дарунам ба ҷӯш меояд ва оромӣ намеёбад; рӯзҳои мусибат маро пешвоз гирифтаанд.+OҲангоме ки ба некӣ умед мебастам, бадӣ омад, ва ба нур интизорӣ доштам, торикӣ фаро расид.,QОё ман ба ҳоли каси бадрӯзе гиря намекардам? Оё ҷонам аз қисмати камбағал ғамгин намешуд?SВалекин, оё дар харобӣ тангӣ даст дароз намекунанд, оё дар мусибат аз боиси ин ёрӣ наметалабанд. Аммо аз рӯи хоҳиш даст дароз намекунад, агар одам инро дар бадбахтии худ хоҳиш кунад./WМедонам, ки Ту маро ба марг хоҳӣ расонид, ва ба хонае ки барои ҷамъ омадани ҳамаи зиндаҳост.P Маро ба бод бардошта, бар он савор кардӣ, ва тундбод маро талаф мекунад маро бо тундбоде чаппагардон менамоӣ. Нисбат ба ман бераҳм гардидаӣ, бо қудрати дасти Худ ба ман кина меварзӣ.@ yСӯи Ту фарёд мезанам, ва ҷавоб намедиҳӣ; наздат меистам ба дуо меистам, фақат бар ман назар меандозӣ. wМаро Ӯ дар гил андохтааст, ва ман монанди хок ва хокистар шудаам., QБо қуввати азими Ӯ либосам тағйир ёфтааст, ва он маро мисли гиребони куртаам зер мекунад.Шаб устухонҳоямро шикофта, аз ҳам ҷудо мекунад, ва рагҳоям оромӣ надоранд.*MВа алҳол ҷонам андаруни ман ба ҳаяҷон меояд: рӯзҳои уқубат маро фаро дар бар гирифтаанд.QДаҳшатҳо маро фаро гирифта, мисли боде обрӯи маро таъқиб мекунад, ва комёбии ман мисли абре гузашта рафтааст.=sГӯё аз рахнаи кушоде фарохе меоянд, аз миёни харобаҳо ҳуҷум меоваранд бо ғавғо ба ман дармеафтанд.eC Роҳи маро вайрон карда, фалокати маро афзун менамоянд, агарчи мададгоре надоранд дар сурате ки мададгоре барояшон нест.nU Аз тарафи ростам бади балоҳо меистанд Аз тарафи рост тӯдаи бачагон бархоста, маро зада аз по меафтонанд пойҳоямро ба танг меоваранд, ва роҳҳои ҳалокатовари худро барои ман равона тайёр мекунанд.L Зеро ки Ӯ зеҳи камони маро кушода, маро зеру забар кардааст, ва онҳо лаҷоми худро ба ҳузури ман сар додаанд.6e Онҳо аз ман нафрат доранд, аз ман дур мешаванд, ва аз туф кардан бар рӯи ман худдорӣ намекунанд.F Валекин алҳол ман суруди писхандомези таҳқиромези онҳо гардидаам, ва барояшон калимаи масхара шудаам.Ин мардуми нобакор, ин мардуми гумном низ, ба ин сабаб аз замин рад шудаанд!~Дар миёни буттаҳо оҳу фиғон мекарданд, зери хорзор паноҳ меёфтанд.4}aДар дараҳои рӯдҳо тарсовар сокин мешуданд манзил мегирифтанд, дар ғорҳои замин ва кӯҳпораҳо.|+Аз байни мардум бадар ронда мешуданд, ба сари онҳо чун ба дуздон дод мегуфтанд.{Шӯргиёҳро дар аз миёни буттаҳо мечиданд, ва решаҳои ратам* хӯроки онҳо буд.{zoАз мӯҳтоҷӣ ва гуруснагӣ бемадор шуда, ба биёбони беобу торик мегурехтанд, замини хушкро, ки кайҳо боз хароб ва вайрон буд, мехоиданд. yҚувваи бозувони онҳо низ ба ман чӣ лозим буд? Тавоноияшон нест шуда буд.x -Ва алҳол ба ҳоли ман касоне механданд, ки синнашон аз синни ман камтар аст, ва ман розӣ намешудам ба он ки падарони онҳоро бо сагони рамаи худ бимонам.dwAМан ба онҳо роҳ Роҳи онҳоро интихоб намуда, ба сардорӣ менамудам ва дар сари маҷлис менишастам, ва дар миёни лашкар мисли подшоҳе сокин мебудам, ва мисли шахсе ки азодоронро тасаллӣ медиҳад.NvВақте ки ба онҳо табассум менамудам, бовариашон намеомад; ва нури рӯи ман онҳоро хушнӯд мекард. Агар бар онҳо механдидам, бовариашон намеомад; ва нури рӯи маро торик намекарданд.&uEБа ман мисли бороне интизорӣ доштанд, ва даҳони худро барои борони охирин мекушоданд.tБаъд аз сухани ман чизе намегуфтанд, ва сухани ман бар онҳо мечакид:s%Маро мешуниданд ва интизор мешуданд, ва барои машварати ман хомӯш мемонданд."r=Ҷалоли ман ҳамеша дар ман тоза хоҳад буд, ва камони ман дар дастам қувват хоҳад ёфт'.q7Решаи ман сӯи об паҳн хоҳад шуд, ва бар шоху баргҳои ман шабнам қарор хоҳад гирифт;>puВа дар дили худ мегуфтам: 'Дар лонаи худ хоҳам мурд, пас аз он ки рӯзҳоям мисли рег сершумор гарданд; oВа дандонҳои ноинсофро мешикастам, ва сайдро аз дандонҳояш меафтондам.n5Барои мискинон камбағалон ман падар будам, ва даъвои ношиносро тафтиш менамудам,[m/Ман барои кӯр чашм будам ва барои ланг – пой;4laҶомаи ростиро росткориро мепӯшидам, ва он маро мепӯшонд: доварии ман мисли ридо* ва салла буд.k3 Баракати шахси ҳалокшаванда ба ман мерасид, ва дили бевазанро ман шод менамудам.$jA Зеро бечораеро, ки барои ёрӣ дод мезад, ва ятимеро, ки мададгор надошт, раҳо мекардам;@iy Гӯше ки маро мешунид, маро таъриф мекард хушҳол мехонд; ва чашме ки маро медид, бароям шаҳодат медод,zhm Овози сарварон хомӯш мешуд, ва забонашон ба комашон мечаспид. g  Мирон аз суханронӣ худдорӣ мекарданд, ва даст ба даҳони худ мемонданд; fҶавонон маро дида, пинҳон мешуданд, ва пирон бархоста, рост меистоданд;9ekҲангоме ки ман ба дарвозаи шаҳр мебаромадам, ва нишастгоҳи худро дар майдон муҳайё менамудам, –&dEВақте ки пойҳои ман бо қаймоқ шуста мешуд, ва қӯҳпора барои ман ҷӯйбори равған мерехт!cВақте ки Тавоно ҳанӯз бо ман буд, ва фарзандонам дар гирду пеши ман буданд,b3Мисли он ки дар рӯзҳои ҷавонии худ будам, вақте ки дӯстии Худо бар хаймаи ман буд,)aKВақте ки чароғи Ӯ бар сари ман нур мепошид, ва ман бо рӯшноии он дар торикӣ роҳ мерафтам;`!«Кошки ман мисли моҳҳои пеш мебудам, мисли рӯзҳое ки Худо маро нигоҳ медошт,e_ EВа Айюб сухани масали нутқи худро давом дода, гуфт:+^OВа ба одамизод гуфт: 'Инак, тарси Парвардигор ҳикмат аст, ва аз бадӣ дур шудан хирад аст'».]7Он гоҳ онро дид ва онро дар шумор овард, онро муҳайё кард, ва онро низ тафтиш намуд, \9Ва ҳангоме ки қонуне низоме барои борон қарор дод, ва роҳе барои барқи тундарҳо*, –[Ҳангоме ки Ӯ вазне барои бод муқаррар намуд, ва обҳоро бо андозае чен кард,)ZKЗеро ки Ӯ то ба канори замин назар мекунад, ва он чиро, ки зери тамоми осмон аст, мебинад.lYQХудо роҳи онро медонад, ва Ӯ аз макони он хабардор аст,wXgҶои ҳалокат марг мегӯянд: 'Овозаи онро бо гӯши худ шунидаем'.W5Ва ҳол он ки он аз чашми тамоми офаридаҳо пинҳон аст, ва аз мурғони ҳаво ниҳон аст.jVMВалекин ҳикмат аз куҷо меояд? Ва макони хирад куҷост?#U?Ёқути зарди ҳабаш ба он баробар нест; ба он бо зари сурхи покиза баҳо дода намешавад.T1Марҷон ва булӯр зикр намеёбад, ва пайдо кардани ҳикмат аз ҷавоҳир душвортар аст."S=Тилло ва оина ба он баробар нест, ва зевари зари холис наметавонад онро иваз намояд. R9Ба он на бо зари сурхи Ӯфир баҳо дода мешавад, на бо ҷазъи гаронбаҳо ва ёқути кабуд.Q7Зари холис дар ивази он дода намешавад, ва нуқра ба арзиши он баркашида намешавад.PОбҳои азим мегӯянд: 'Он дар ман нест'; ва баҳр мегӯяд: 'Назди ман нест';O Инсон қадри онро намедонад, ва он дар замини зиндагон ёфт намешавад.uNc Валекин ҳикмат аз куҷо ёфт мешавад? Ва макони хирад куҷост?M Ҷараёни Дарёҳоро аз таровиш мебандад, ва чизи ниҳонро ба рӯшноӣ мебарорад.L Дар кӯҳпораҳо ҷӯйҳо меканад, ва чашмаш ҳар чизи гаронбаҳоро мебинад.K/ Ба санги хоро дасти худро дароз мекунад, кӯҳҳоро аз бунёдашон чаппа мегардонад. J Даррандагон бар он қадам нагузоштаанд, ва шер бар он гузар накардааст.{IoРоҳи онро бози шикорӣ намедонад, ва чашми уқоб онро надидааст.lHQСангҳояш макони ёқути кабуд аст, ва тиллои хока дорад.$GAЗамине ки аз он нон мерӯяд, андарунаш, мисли он ки аз оташ бошад, чаппагардон шудааст.F7Ғоре ба зери макони аҳолинишин мекананд, аз хотири пиёдагардҳои рӯи замин фаромӯш мешаванд, ва дур аз мардум овезон гардида, ба ҳар сӯ ҳаракат мекунанд.IE Одам ба торикӣ хотима медиҳад, ва дар ҳама тараф сангҳоро дар торикӣ ва сояи марг ҷустуҷӯ тафтиш мекунад.vDeОҳан аз хок гирифта мешавад, ва мис аз санг гудохта мешавад.qC ]Ба ростӣ, нуқра коне дорад, ва тилло маконе ки мегудозанд. B Дар ҳаққи ӯ даст бар ҳам месояд, ва аз маконаш ба ҳоли ӯ ҳуштак мекашад.*AMВа бар ӯ тир меандозад, ва дареғ намедорад, агарчи ӯ зӯр мезанад, ки аз дасти он бигрезад. ~s}}|r{{z}yyOxuwyvuu\ttEssrqp(o}nn(llckk jAii]hhKgff@edd\cbmaa/`__{^2]\\;[ZqYY%XWVUUTFS ReQJPP9OO NtMMPL{KKJJmIIFHH3GFEE4DeCC6BBdA@@>=M<;;:9V8b77666 5a44%3X22A1002//.--],,`++'** )~((O''4&&%$$#f""?! HIH6'r.PLv34 ~ 3 / Z0n>h9( Инак баҳмут* ки вайро ба монанди ту офаридаам; вай мисли гов алаф мехӯрад.?8w( Он гоҳ Ман низ туро ҳамд сипос хоҳам гуфт, ки дасти ростат метавонад туро ёрирасон шавад ёвар бошад. 7 (Онҳоро якҷоя дар хок ниҳон намо ва рӯйҳошонро дар ниҳонхонае банд кун.*6M(Ба ҳар ҳавобаланд назар андохта, ӯро хор гардон, ва бадкоронро дар маконашон поймол кун;5%(Ғазаб ва хашми худро бирез, ва ба ҳар ҳавобаланд назар андохта, ӯро паст намо;4%(Пас, худро бо бузургӣ ва ҷалол оро бидеҳ, ва пероҳани шукӯҳ ва арҷмандӣ бипӯш;3(Ва оё ту бозуе мисли Худо дорӣ, ва бо овозе мисли Ӯ метавонӣ гулдуррос занӣ?>2u(Оё ту мехоҳӣ доварии Маро ҳеҷ гардонӣ бекор намоӣ, Маро айбдор созӣ, то ки худро росткор нишон диҳӣ?+1O(«Канӣ Ку, камари худро мисли мард бибанд: Ман ба ту савол хоҳам дод, ва ту ба Ман бифаҳмон.x0 k(Ва Парвардигор ба Айюб аз миёни тундбод ҷавоб гардонда, гуфт:/ '#Як бор гуфтаам, ва дигар нахоҳам гуфт, ва дубора такрор нахоҳам кард»..-'"«Инак ман ҳеҷ ҳастам; ба Ту чӣ ҷавоб мегардонам? Дасти худро ба даҳонам мондаам.L-'!Ва Айюб ба Худо ҷавоб гардонда, гуфт:p,Y' «Оё касе ки ба Тавоно таъна мезанад, боз кашмакаш хоҳад кард? Мазамматкунандаи Сарзанишкунандаи Худо бигзор ҷавоб гардонад!”e+C'Ва Парвардигор суханашро давом дода, ба Айюб гуфт:* 'Ва чӯҷаҳояш хун мехӯранд, ва аз ҳар куҷое ки лошае бошад, вай он ҷост».u)c'Аз он ҷо нахчире ҷустуҷӯ мекунад: чашмонаш аз дур мебинанд;2(]'Вай бар сари кӯҳпора манзил гирифта, ҷойгир мешавад, бар дандонаи қӯҳпора ва паноҳгоҳӣ кӯҳӣ;''Оё ба амри туст, ки уқоб боло мебарояд ва ошёнаи худро дар баландӣ месозад?2&]'Оё аз хиради туст, ки қарғичай парафшон мегардад ва болҳои худро ба самти ҷануб менигаронад?7%g'Ҳар бор, ки шох садо диҳад, шеҳа мекашад, ва аз дур ҷангро ҳис мекунад, ва ғавғои мирон ва нидоро.,$Q'Бо ғулғула ва хашм заминро барқвор тай мекунад, ва аз садои шох бетоқат шуда, пой мекӯбад.#'Тирдон бар вай ҷаранг-ҷаранг мекунад, ва найзаи дурахшандаву найзаи хурд."'Бар тарс механдад ва ба ҳарос намеафтад, ва аз дами шамшер ақиб намегардад.)!K'Вай дар водӣ по мекӯбад, ва аз қуввати худ ба ваҷд меояд; ба пешвози силоҳ берун меравад.R 'Оё ту онро мисли малах ба давутози пуғулғула овардаӣ, дар сурате ки садои баланди фах-фахи он даҳшатангез аст?wg'Оё ту ба асп қувват бахшидаӣ, ва гардани онро бо ёл пӯшондаӣ?'Вақте ки вай ба давиш баланд мешавад, бар асп ва савораи он механдад.5'Зеро ки Худо вайро аз ҳикмат маҳрум кардааст, ва аз хирад ба вай насибе надодааст.Z-'Ба бачаҳояш дилсахтӣ мекунад, гӯё ки аз они вай набошанд; меҳнаташ барбод равад ҳайф шавад ҳам, вай парвое надорад,+O'Ва аз хотир мебарорад, ки пое онҳоро пахш мекунад, ва ҳайвони саҳро онҳоро маҷақ мекунад;+O'Зеро ки вай тухмҳои худро бар замин вогузор менамояд, ва бар рӯи хок онҳоро гарм мекунад,#' Оё шутурмурғ бо шодӣ болафшон мешавад? Оё болафшонии вай монанди лаклак аст?'G' Оё ба вай умед хоҳӣ баст, ки ҳосилҳои туро бозгардонад, ва дар хирмангоҳат ҷамъ оварад?1[' Оё ба вай, ба сабаби пурқувват буданаш, умед хоҳӣ баст, ва кори худро ба вай ҳавола хоҳӣ кард?O' Оё гови ваҳширо бо банди арғамчини он метавонӣ ба ҷӯяк бибандӣ? Оё вай аз ақиби ту кулӯхҳоро мола хоҳад кард?%C' Оё гови ваҳшӣ розӣ мешавад, ки ба ту хизмат кунад? Оё вай назди охури ту сокин мешавад?'Дар кӯҳсор барои худ чарогоҳ меёбад, ва ҳар навъ сабзаро ҷустуҷӯ мекунад.'Вай ҳаёҳуи шаҳрро масхара мекунад, шавқуни рамабонро намешунавад;'Ки Ман даштро хонаи вай ва шӯрзаминро манзили вай муқаррар намудаам?-S'Кист, ки хари ваҳширо ба озодӣ сар дод? Ва кист, ки бандҳои гӯрхарро сар дод кушод яла кард.F'Бачаҳои онҳо қувват мегиранд, дар дашт калон мешаванд, баромада мераванд ва назди онҳо барнамегарданд.}'Онҳо хам шуда, бачаҳои худро мезоянд, борҳои худро берун мекунанд.A{'Оё пур шудани моҳҳои ҳомиладории онҳоро метавонӣ дар шумор оварӣ? Ва оё вақти зоидани онҳоро медонӣ?  +'Оё ту вақти зоидани бузҳои кӯҳиро медонӣ? Дарди зоиши оҳуёнро мушоҳида кардаӣ? &)Кист, ки хӯроки зоғро омода мекунад, вақте ки бачаҳояш сӯи Худо фарёд мекунанд бармеоваранд ва аз сабаби боиси бехӯрокӣ овора шуда мегарданад?  &(Вақте ки онҳо дар лонаҳо мехобанд, ё дар беша нишаста, камин мегиранд?) K&'Оё ту нахчирро барои шери мода сайд менамоӣ, ва иштиҳои шерҳои ҷавонро қонеъ мегардонӣ,# ?&&Дар сурате ки хок ба гил табдил ёфта, сахт мешавад, ва кулӯхҳо ба ҳамдигар мечаспанд?7&%Кист, ки бо ҳикмат абрҳоро дар шумор меоварад? Ва кист, ки машкҳои осмонро мерезад,~u&$Кист, ки ҳикматро дар дил ниҳод? Ё кист, ки хирадро ба рӯҳ бахшид?"=&#Оё ту барқҳоро метавонӣ бифиристӣ, то ки онҳо бираванд ва ба ту бигӯянд: “Лаббай!”?./&"Оё овози худро метавонӣ ба абрҳо баланд кунӣ, то ки туро оби фаровоне бипӯшонад?%&!Оё ту низоми осмонро медонӣ? Оё ҳукми онро метавонӣ бар замин барқарор намоӣ?dA& Оё ту метавонӣ ситораҳои бурҷи дувоздаҳгонаро дар сари вақташ берун оварӣ ва Дубби Акбарро бо бачагонаш роҳбарӣ намоӣ?&Оё ту гиреҳҳои Парвинро бастаӣ? Ё бандҳои Ҷабборро метавонӣ бикшоӣ? &Об мисли санг сахт мешавад, ва сатҳи обҳои азим зери ях пинҳон мегардад.&Кист, ки аз батнаш ях берун омад? Ва кист, ки қирави осмонро ба вуҷуд овард?}&Оё борон падар дорад? Ё кист, ки қатраҳои шабнамро ба вуҷуд оварад?~&Барои он ки дашти хушку холиро сероб намояд, ва аз он майсаи алаф бирӯёнад?}&То ки бар замини беодам бориш кунад, дар биёбоне ки касе дар он нест,"|=&Кист, ки сойе маҷрое ҷараёнгоҳе барои борони сел сохт, ва роҳе барои барқи тундарҳо,{ &Бо кадом роҳ нур тақсим мешавад, ва боди шарқӣ ба замин паҳн мегардад?z)&Ки онҳоро Ман барои замони тангӣ, барои рӯзҳои муҳориба ва ҷанг нигоҳ доштаам?~yu&Оё ту ба хазинаҳои барф фуруд омадаӣ, ва хазинаҳои жоларо дидаӣ,-xS&Ба ростӣ, ту ин чизҳоро медонӣ, зеро он вақт таваллуд ёфтаӣ, ва шумораи рӯзҳоят бузург аст.w&То ки онро ба ҳудудаш бирасонӣ, ва роҳҳои хонаи онро ба хубӣ бидонӣ?kvO&Роҳи манзили нур чӣ гуна аст, ва макони торикӣ куҷост, u&Оё ту ба фазои замин назар андохтаӣ? Бигӯ, агар аз ҳамааш хабардор бошӣ.t&Оё дарвозаи марг барои ту кушода шудааст? Ва дарвозаи сояи маргро дидаӣ¬?s&Оё ту ба чашмаҳои қаъри баҳр фуруд омадаӣ? Ва ба поёни обҳои азим расидаӣ? r &Ва бадкорон аз нурашон маҳрум шаванд, ва бозуии баланд шикаста гардад?q#&Ва он мисли гили зери мӯҳр тағйир ёбад, ва ҳама чиз мисли либоспӯшида гардад?p& То ки канорҳои заминро фаро гирад ва бадкорон аз он афшонда шаванд,-oS& Оё ту дар яке аз рӯзҳои умри худ ба субҳидам фармудаӣ ва ба шафақ* макони онро нишон додаӣ,Fn& Ва гуфтам: “То ба ин ҷо биё, ва аз он набояд бигзарӣ, ва дар ин ҷо саркашии мавҷҳоят боздошта хоҳад шуд”?m& Ва низоми Худро барои он барқарор намудам, ва ғалақаю дарвозаҳо гузоштам,ylk& Ҳангоме ки Ман абрро либоси он ва меғро парпечи он гардондам,k'&Ва кист, ки баҳрро бо дарвозаҳо баст, ҳангоме ки он аз батн ҷаста берун меомад,Ij &Дар сурате ки ситорагони субҳ якҷоя сурудхонӣ мекарданд ва ҳамаи фарзандони Худо нидоҳои шодӣ медоданд? i &Пояҳои он бар чӣ чиз ниҳода шудааст, ё кист, ки санги кунҷи онро гузошт,*hM&Кист, ки андозаҳои онро муайян намуд? Оё медонӣ? Ё кист, ки шоқулро ресмонро бар он кашид?&gE&Вақте ки Ман бунёди заминро мениҳодам, ту куҷо будӣ? Бигӯ, агар аз хирад хабардор бошӣ.)fK&Канӣ Ку, камари худро мисли мард бибанд: Ман ба ту савол хоҳам дод, ва ту ба Ман бифаҳмон.{eo&«Он кист, ки машварати Маро бо суханони бемаънӣ торик мекунад?xd k&Ва Парвардигор ба Айюб аз миёни тундбод ҷавоб гардонда, гуфт:-cS%Бинобар ин, бояд ки одамон тарсгори Ӯ бошанд; лекин Ӯ ба ҳамаи донодилон назар намекунад».pbY%Тавоноро мо наметавонем дарёбем: Ӯ дар қувват ва инсоф азим бузург аст ва дар росткорӣ бузург адолат муаззам; ситам намекунад.>au%Аз шимол дурахши дурахшандагии заррин меояд: ин акси шукӯҳи тарсоварест саҳмгинест, ки бар Худост.k`O%Ва ҳоло нури офтобро аз паси абрҳо намебинанд, гарчанде ки он бар фалак дурахшон аст; вале боде вазида, онро тоза хоҳад кард.U_#%Оё васфи пурраи Ӯ қобили имкон аст, ки ман боз сухан ронам? Оё касе метавонад бигӯяд, ки чизе аз ӯ пинҳон мемонад?5^c%Моро таълим деҳ, ки ба ин корҳои Ӯ чӣ гӯем? Мо аз боиси торикӣ наметавонем чизе ба забон оварем.0]Y%Оё ту метавонӣ ба монанди Ӯ фалакро бигустаронӣ, ки он мисли оинаи рехташуда мустаҳкам аст?B\}%Оё ту хабардор ҳастӣ, ки либосҳоят чӣ гуна гарм мешаванд, вақте ки замин аз боди ҷанубӣ ором мегардад?4[a%Оё ту аз баробарвазнии мувозинати абрҳо хабардор ҳастӣ, ки он аз корҳои аҷоиби Комилфикр аст?ZZ-%Оё ту хабардор ҳастӣ, ки Худо бори Худро чӣ гуна бар онҳо мегузорад, ва нурро мефармояд, ки абрҳои Ӯро равшан кунад?Y%Ба ин гӯш деҳ, эй Айюб! Биисту ба корҳои аҷоиби Худо бо диққат назар андоз. X % Хоҳ онҳоро барои ҷазо ба замини Худ равона кунад, хоҳ барои меҳрубонӣ. W % Ва онҳо мувофиқи мақсадҳои тадбирсозиҳои Ӯ ба ҳар тараф чарх мезананд, то ҳар чиро, ки ба онҳо фармояд, бар рӯи замини ободон ба амал оваранд, V % Ӯ нами зиёде бар абрҳо бор мекунад, ва абрҳои нури Худро мегустаронад.wUg% Аз нафаси Худо ях ба вуҷуд меояд, ва сатҳи об яхбанд мешавад.UT#% Аз ҷануб тундбод меояд, ва аз шимол сармо.S5%Он гоҳ ҳайвонот низ дар ғорҳои худ пинҳон мешаванд ва дар лонаҳои худ менишинанд. R %Дасти ҳар одамро мӯҳр мезанад, то ки тамоми одамон амали Ӯро бидонанд.KQ%Зеро ки ба барф мегӯяд: 'Ба замин фуруд ой'; ҳамчунин ба боридани борон ва ба боридани боронҳои пурзӯри Худ.AP{%Худо бо овози Худ ба таври аҷоиб гулдуррос мезанад, корҳои бузурге мекунад, ки барои мо ақлнорас аст.Ow%Баъд аз он, овозе ба ғурриш меояд: Ӯ бо овози бузургии Худ гулдуррос мезанад, ва ҳангоме ки овозаш шунида шуд, онҳоро боздорӣ намекунад.N5%Онро ба зери тамоми осмон равона мекунад, ва нури Ӯ дар канорҳои замин намоён аст.M%Ғулғулаи овози Ӯро бо диққат бишнавед, ва садоеро, ки аз даҳони Ӯ мебарояд.qL ]%Аз ин низ дили ман ба тапиш меафтад ва аз хонааш мебарояд.K/$!Гулдурроси он аз наздик омадани он хабар медиҳад, ва тундбод аз ҷӯшиши ғазаби Ӯ.J$ Нурро дар кафҳои Худ ниҳон медорад, ва онро мефармояд, ки ба ҳадафе бизанад. I$Ба ин васила мардумонро доварӣ мекунад, ба фаровонӣ ризқу рӯзӣ медиҳад.}Hs$Инак, нури Худро бар он мегустаронад ва қаъри баҳрро мепӯшонад.G#$Кист, ки тавонад амали абрҳои густурда ва гулдурроси хаймаи Ӯро дарк намояд?pFY$Ки онро абрҳо фурӯ рехта, бар одамон фаровон меборонанд.Ew$Ӯ қатраҳои обро ҷудо мекунад; онҳо андаруни буғ борон мегарданд,QD$Инак, Худо бузург муаззам аст, ба тавре ки мо наметавонем Ӯро бишиносем; шумораи солҳои Ӯ ҳадду ҳисоб надорад.C$Ҳамаи одамон онҳоро мебинанд; ҳар кас ба онҳо аз дур назар меандозад.B#$Дар ёд дошта бош, ки корҳои Ӯро болобардор намоӣ, ки онҳоро мардум месароянд.A$Кист, ки ба Ӯ роҳи Ӯро фармуда бошад? Ва кист, ки бигӯяд: 'Ту ноинсофӣ кардаӣ'?y@k$Инак, Худо бо қуввати Худ олист; кист, ки мисли Ӯ таълим диҳад?.?U$Эҳтиёт намо, ба бадӣ исён моил нашав, зеро ки онро аз итоат беҳтар шумурдаӣ афзал донистаӣ.>$Орзуманди он шабе набош, ки мардумон дар он аз ҷояшон нест мешаванд.=$Оё додхоҳият туро аз тангӣ мебарорад, ва тамоми ин шиддату қувват???<'$Эҳтиёт шав Барҳазар бош, ки ғазабат туро фирефта намуда, ба зарбаи Ӯ гирифтор накунад: ва фидияи бисёр набояд туро гумроҳ созад дар иштибоҳ андозад. ;9$Вале ту аз даъвоҳои бадкор пур ҳастӣ; доварӣ ва бозхости Ӯ туро фаро хоҳанд гирифт.9:k$Ва туро низ Ӯ аз даҳони бадбахтӣ берун меоварад ба макони васеъ кушод, ки тангие дар он ҷо набошад; ва ҳар хӯроке ки бар дастархони ту фуруд меомад, пур аз равған мебуд.E9$Ғамзадаро Бадбахтонро Ӯ ба воситаи ғамаш бадбахтиашон халос мекунад, ва гӯшашонро дар тангӣ мекушояд.x8i$Ҷонашон дар ҷавонӣ мемирад, ва ҳаёташон дар миёни зинокорон.g7G$ Валекин дурӯягон дар дил ғазаб ҷамъ мекунанд Аммо ононе ки дар дил бадахлоқанд, ғазабро захира мекунанд, ва аз Ӯ ёрӣ намехоҳанд, вақте ки онҳоро ҷазо медиҳад гирифтори қайди бадбахтӣ мекунад.46a$ Ва агар гӯш накунанд, ба дами шамшер нобуд мешаванд, ва бе он ки донише пайдо кунанд, мемиранд.\51$ Агар онҳо гӯш кунанд ва Ӯро парастиш намоянд, рӯзҳои худро дар хушбахтӣ мегузаронанд, ва солҳои худро дар хурсандӣ.4!$ Ва гӯшашонро барои панд мекушояд, ва ба онҳо мегӯяд, ки аз гуноҳ даст кашанд.3#$ Дар он сурат корҳояшонро ба онҳо мефаҳмонад, ва ҷиноятҳошонро, ки афзудаанд;/2W$Вале агар онҳо бо завлонаҳо баста шуда бошанд, ва гирифтори қайди бадбахтӣ гардида бошанд, 19$Чашмони Худро аз росткорон дур намекунад, балки онҳоро ҷовидона бар тахти подшоҳон мешинонад бо подшоҳон бар тахт мешинонад, ва онҳо сарафроз мешаванд."0=$Бадкорро зинда намегузорад, ва ба доди бечорагон мерасад доди бечорагонро медиҳад.+/O$Инак, Худо тавоност ва касеро тарк намекунад; ҳам дар қувват тавоност ва ҳам донодил аст..1$Зеро ки ҳақиқатан суханони ман дурӯғ нест: шахси комилфикре бо ту сухан меронад.$-A$Фикри худро аз дур баён хоҳам кард, ва ба Офаридгори худ росткориро нисбат хоҳам дод.E,$«Андаке сабр намо ва ман ба ту хоҳам фаҳмонд, зеро ки боз суханон дар ҳаққи Худо дорам. «Андаке ба ман сабр намо, то ба ту изҳор кунам, зеро ки боз суханон дар ҳаққи Худо дорам.J+ $Ва Элиҳу суханашро давом дода, гуфт:8*i#Бинобар ин Айюб даҳони худро ба беҳудагӯӣ кушода, бе мулоҳиза он ки донад, бисёр сухан меронад».')G#Ва алҳол, азбаски дар ғазаби Худ ҳанӯз насанҷидааст, ва ҷиноятро ба хубӣ надонистааст,/(W#Агарчи гуфтаӣ, ки ту Ӯро намебинӣ, бо вуҷуди ин, даъвои ту пеши Ӯст, ва ту дар интизори Ӯ бош.'# Зеро ки Худо ҳеҷу пучро намешунавад, ва Тавоно ба он назар намекунад.3&_# Дар он ҷо фарёд мезананд, вале ба сабаби ҳавобаландии бадкорон Ӯ ҷавоб намедиҳад. Дар он ҷо ба сабаби ҳавобаландии бадкорон фарёд мезананд, вале Ӯ ҷавоб намедиҳад.4%a# Моро бештар аз ҳайвоноти рӯи замин таълим медиҳад ва бештар аз мурғони ҳаво ҳикмат мебахшад?'$7# Вале касе намегӯяд: 'Куҷост Худои Офаридгори ман, ки шабонгоҳ сурудҳо ато мекунад,#7# Аз ситамҳои зиёд фиғон мекашанд, аз дасти зӯроварон ёрӣ мехоҳанд фиғон менамоянд,"-#Бадкории ту барои касест, ки мисли ту бошад, ва росткории ту барои одамизод аст.!+#Агар росткор бошӣ, ба Ӯ чӣ метавонӣ бидиҳӣ? Ё Ӯ аз дасти ту чӣ чизе хоҳад гирифт?W '#Агар хатое карда бошӣ, ба Ӯ чӣ метавонӣ бикунӣ? Ва агар ҷиноятҳоят афзуда бошанд, ба Ӯ чӣ зиёне метавонӣ бирасонӣ?#Ба осмон назар андоз ва бубин, ва бар фалак бингар, ки аз ту баландтар аст.]3#Ман ба ту ҷавоб мегардонам, ва ба ёронат бо ту:.U#Зеро гуфтаӣ: 'Барои Ту чӣ фоидае хоҳад дошт? Ва ман чӣ нафъе хоҳам бурд, агар гуноҳ накунам?'#«Оё инро адлу инсоф ҳисоб мекунӣ, ки гуфтаӣ: 'Ман аз Худо росткортар ҳастам'?J #Ва Элиҳу суханашро давом дода, гуфт:[/"%Зеро ки бар хатои худ ҷиноятро зам мекунад, дар миёни мо даст бар ҳам месояд ва бар зидди Худо бисёр сухан меронад»./W"$Орзумандам, ки Айюб то ба охир озмуда шавад, барои он ки мисли гуноҳкорон ҷавоб мегардонад, "#'Айюб на аз рӯи дониш сухан меронад, ва суханонаш ба хирад мувофиқ нест'.  ""Соҳибони фаҳм хоҳанд гуфт, ва ҳар марди бохирад низ, ки маро мешунавад:3_"!Оё мукофоти амал фақат аз рӯи фикри ту бояд дода шавад, ки чунин гиламанд ҳастӣ? Оё онро фақат ту бояд интихоб намоӣ, ва на ман? Ва дар ин хусус ту чӣ медонӣ, ки бигӯӣ?+O" Он чиро, ки намебинам, Ту ба ман бифаҳмон, ва агар гуноҳе карда бошам, дигар нахоҳам кард'?"="Оё мумкин аст, ки одам ба Худо бигӯяд: 'Ҷазо дидаам, бе он ки бадкирдорие карда бошам;'G"То ки одамони бадахлоқ подшоҳӣ накунанд ва мардумро ба васваса дом гирифтор насозанд.>u"Аммо Ӯ ором аст, кӣ Ӯро ошуфта мекунад? Агар Ӯ оромӣ диҳад, кист, ки тавонад эътироз намояд? Ва агар Ӯ рӯи Худро пӯшида бошад, кист, ки тавонад ба Ӯ назар андозад? Агарчи бар тамоми одамон ва халқҳост. Ин хоҳ ба халқе ва хоҳ ба одаме баробар аст,"Чунон ки фарёди бенавоён ба Ӯ расидааст, ва Ӯ фиғони бечорагонро шунидааст.  "Чунки онҳо аз пайравии Ӯ дур шудаанд ва ҳамаи роҳҳои Ӯро нафаҳмидаанд,r]"Онҳоро барои бадкориашон пеши назари ҳама зарба мезанад,=s"Чунки кирдорҳошонро медонад, ва дар як шаб онҳоро вожгун сарнагун мекунад, ва онҳо нобуд мешаванд. "Зӯроваронро бе тафтиш шикаст медиҳад, ва дигаронро ба ҷои онҳо мемонад. "Зеро боз ба зиммаи кас намегузорад, ки назди Худо ба мурофиа биёяд. -"На торикӣ ҳаст ва на сояи марг, ки бадкирдорон дар он ҷо тавонанд пинҳон шаванд.  "Зеро ки чашмони Ӯ бар роҳҳои кас аст, ва ҳамаи қадамҳои вайро мебинад.o W"Онҳо банохост мемиранд, ва нисфи шаб қавм парешонҳол шуда, дармегузаранд, ва зӯроварон бе воситаи дасти инсон ҳалок мешаванд.xi"Ва ҳол он ки Ӯ ба мирон рӯйбинӣ намекунад, ва сарватдорро аз бенаво хубтар афзал намедонад, чунки ҳамаашон амали дастҳои Ӯ ҳастанд.V%"Оё ба подшоҳ гуфтан мумкин аст, ки 'нокас ҳастӣ'; ё ба яке аз бузургзодагон асилзодагон наҷибон, ки 'бадкор ҳастӣ'?+O"Оё бадхоҳи адлу инсоф метавонад подшоҳӣ кунад? Ва оё ту Росткори Бузургро айбдор мекунӣ?|q"Пас, агар хирад дорӣ, инро бишнав, ба садои суханонам гӯш андоз."Тамоми башар якбора нест хоҳад шуд, ва одамизод ба хок хоҳад баргашт.-S"Агар Ӯ дили Худро сӯи Худ нигаронида, рӯҳи Худ ва нафаси Худро назди Худ фароҳам оварад, –5c" Кист, ки Ӯро ҳокими замин таъин карда бошад? Ва кист, ки тамоми дунёро ба дасти Ӯ супурда бошад?-" Дар ҳақиқат, Худо бадиро пеша намекунад, ва Тавоно адлу инсофро каҷ наменамояд.6e" Зеро Ӯ музди одамро аз рӯи амали вай адо мекунад, ва мувофиқи роҳи ҳар кас ба вай подош медиҳад.%C" Бинобар ин, эй соҳибдилон, маро бишнавед: ҳошо, ки Худо бадӣ кунад, ва Тавоно ноинсофӣ.~" Зеро ки ӯ гуфт: 'Барои одам фоидае нест аз он ки иродаи Худоро ба ҷо оварад'.}"Бо бадкирдорон ҳамроҳ шавад ва бо мардуми бадкеш қадамгузор бошад?m|S"Он мард кист, ки мисли Айюб масхараро мисли об бинӯшад, `~~P}}|{{zyrxxwvvIutt8srrq!pvooYnn)mmllkWjj4i}ihRgfeeddcc"aa)``^X\ ZYWjVKVUkTkSSqRQPPNMMdLKK\JJ+IoHHGFEpEDXCCBhAA4@:??J>D=ZGuВақте ки ба осмони Ту менигарам, ки сохтаи ангуштони Туст, ва ба моҳ ва ситорагоне ки Ту офаридаӣ, –oFWАз даҳони кӯдакон ва ширмакон, бар хилофи бадхоҳони Худ, сипосро ба вуҷуд овардаӣ, то ки душман ва интиқомҷӯйро хомӯш гардонӣ.ZE-Парвардигоро, Худованди мо! Чӣ қадар боҳашамат аст номи Ту дар тамоми замин! Ту шукӯҳи Худро бар осмон паҳн кардаӣ!lD SБарои сардори сарояндагон бар сози Ҷат. Таронаи Довуд.JC Парвардигорро аз рӯи росткории Ӯ сипос мегӯям, ва номи Парвардигори Болотаринро аз ҳама болоро месароям. BЗулми вай бар сараш хоҳад баргашт, ва ситами вай бар фарқаш хоҳад афтод. A Чуқурие канд, ва онро чуқур кард, ва ба чоҳе ки канд, худаш фурӯ ғалтид.@Инак вай ба бадӣ обистан гашта, ба зулм ҳомила шуд, ва дурӯғро зоид.?Барои вай олоти маргро тайёр мекунад, тирҳои Худро сӯзон мегардонад.2>] Кас агар бозгашт накунад, Ӯ шамшери Худро тез мекунад, камони Худро кашида, ба нишон мегирад;k=O Худо Довари росткор аст, ва Худо ҳар рӯз ғазабнок аст.p<Y Сипари ман дар Худост, ки Ӯ наҷотдиҳандаи ростдилон аст.;7 Бигзор бадии бадкорон хотима ёбад, ва росткорро қувват деҳ устувор намо; зеро ки Ту, эй Худои росткор, санҷандаи имтиҳонкунандаи дилҳо ва ботинҳо ҳастӣ.T:! Парвардигор қавмҳоро доварӣ хоҳад кард. Маро, эй Парвардигор, аз рӯи росткориам ва аз рӯи беайбиам доварӣ намо.9Анбӯҳи қабилаҳо дар гирди Ту ҷамъ хоҳанд омад; бар онҳо ба афроз баргард.g8GЭй Парвардигор, дар ғазаби Худ бархез: бар зидди бадхашмии бадхоҳонам бархез, барои ман ба доварие ки фармудаӣ, бедор шав.m7SБигзор душман ҷонамро таъқиб намояд, ва маро дастгир кунад, ва ҳаётамро ба замин яксон кунад, ва ҷалоламро ба хок занад. Село.{6oАгар ба дӯстам бадӣ кардаам ва бадхоҳамро дастхолӣ рондаам, –-5SПарвардигоро, Худои ман! Агар ин корро кардаам, агар аз дастам ноинсофие ба амал омадааст,41Мабодо вай, монанди шер, ҷонамро бидаронад, дар сурате ки халоскунандае набошад.C3Парвардигоро, Худои ман! Ба Ту паноҳ мебарам; маро аз ҳамаи таъқибкунандагонам наҷот деҳ ва халос кун.2 -Суруди ҷонсӯзе ки Довуд ба Парвардигор оид ба суханони Куши Бинёминӣ хондааст.:1m Бигзор ҳамаи душманонам шармсор ва бисёр ҳаросон шаванд; дар як лаҳза шарманда шуда, баргарданд.0 Парвардигор зории маро шунидааст; Парвардигор дуои маро қабул хоҳад кард.(/I Аз ман дур шавед, эй ҳамаи бадкирдорон! Зеро ки Парвардигор овози гиряи маро шунидааст.:.mЧашмам аз ғусса хаста шудааст, аз дасти ҳамаи душманонам бадхоҳонам нотавон афсурда гардидааст.F-Аз оҳу воҳи худ хаста шудаам; тамоми шаб ҷогаҳамро ғарқи об мекунам: бо ашки худ бистарамро тар мекунам.,yЗеро ки дар марг зикри Ту нест: дар гӯристон кӣ Туро сипос мегӯяд? +9Баргард, эй Парвардигор, ҷонамро бираҳон, ба хотири меҳру вафои Худ маро наҷот деҳ,*}Ҷонам низ хеле ба ларза омадааст; пас Ту, эй Парвардигор, то ба кай?~)uБа ман марҳамат намо, эй Парвардигор, зеро ки ман афсурдаҳолам; маро шифо бидеҳ, эй Парвардигор, зеро ки устухонҳоям ба ларза омадаанд;1([Парвардигоро! Дар ғазаби Худ маро мазаммат сарзаниш накун, ва дар хашми Худ маро ҷазо надеҳ.t' cБарои сардори сарояндагон бар сози ҳашттор. Таронаи Довуд.>&u Зеро ки Ту, эй Парвардигор, росткорро баракат медиҳӣ; бо сипари ризомандӣ хайрхоҳӣ ӯро фаро мегирӣ.(%I Ва ҳамаи паноҳбарони Ту хурсанд хоҳанд шуд ва ҷовидона шодӣ сурудхонӣ хоҳанд кард, ва Ту пуштибони онҳо хоҳӣ буд, ва дӯстдорони номи Ту дар Ту шод хоҳанд шуд.$3 Онҳоро, эй Худо, маҳкум намо, то ки аз қасдҳои бади худ фурӯ ғалтанд; ба сабаби ҷиноятҳои бисёрашон онҳоро рад намо, зеро ки бар зидди Ту ба шӯр омадаанд.e#C Зеро ки дар даҳони онҳо гапи дуруст нест: андарунашон харобист, гулӯяшон қабри кушода аст, бо забонашон хушомад мегӯянд.c"? Парвардигоро! Ба ман, бар зидди хилофи хости мухолифонам, дар росткории Худ роҳнамо шав; роҳи Худро пеши ман ҳамвор кун.[!/Валекин ман, аз бисёрии меҳру вафои Ту, ба хонаи Ту дохил хоҳам шуд, ва бо тарси Ту ба қасри поки Ту саҷда хоҳам кард.! ;Дурӯғгӯёнро нобуд хоҳӣ кард; Парвардигор аз хунхӯр ва ҳилагар маккор нафрат дорад.Лофзанон пеши назари Ту нахоҳанд истод: аз ҳамаи бадкирдорон нафрат дорӣ.wЗеро ки Ту Худои бадхоҳ нестӣ: назди Ту бадкеш сокин нахоҳад шуд;?wПарвардигоро! Саҳаргоҳон овозамро бишнав, – саҳаргоҳон пеши Ту ҳозир мешавам, ва интизорӣ мекашам,0YОвози додхоҳиамро ёрихоҳиамро бишнав, эй Подшоҳи ман ва Худои ман! Зеро ки ба Ту дуо мегӯям.ykБа суханонам, эй Парвардигор, гӯш андоз, андешаҳоямро бифаҳм.v gБарои сардори сарояндагон бар созҳои нафасӣ. Таронаи Довуд.Z- Ба осудагӣ дароз мекашам ва хоб меравам, зеро ки танҳо Ту, эй Парвардигор, маро дар бехатарӣ оромӣ сокин мегардонӣ.&EБа дилам шодӣ бахшидаӣ бештар аз он вақте ки ғаллаи онҳо ва оби ангури онҳо афзудааст.NБисёр касон мегӯянд: «Кӣ ба мо некӯиро нишон медиҳад?» Нури рӯи Худро ба мо ошкор зоҳир намо, эй Парвардигор!/Қурбониҳои ростиро росткориро пешкаш намоед, ва ба Парвардигор таваккал кунед.0YОшуфта шуда, хато накунед: бар бистарҳои худ дар дилҳотон андеша кунед ва хомӯш бошед. Село.hIВале бидонед, ки Парвардигор порсои Худро порсоёнро барои Худ ҷудо кардааст; Парвардигор мешунавад, вақте ки Ӯро мехонам.fEЭй фарзандони инсон! То ба кай ҷалолам дар нанг хоҳад буд? Ва гапҳои хушку холиро дӯст дошта, хоҳони дурӯғ хоҳед буд? Село.}Вақте ки Туро мехонам, ба ман ҷавоб деҳ, эй Худои инсофи адли ман! Дар тангӣ маро паҳно додаӣ. Ба ман марҳамат раҳм намо ва дуоямро бишнав.v gБарои сардори сарояндагон бар созҳои торнок. Таронаи Довуд.ta Наҷот аз Парвардигор аст. Баракати Ту бар қавми Туст. Село.veБархез, эй Парвардигор! Маро наҷот деҳ, эй Худои ман! Зеро ки Ту ҳамаи душманонамро торсакӣ мезанӣ, дандонҳои бадкоронро мешиканӣ.  Аз даҳҳо ҳазор мардум, ки маро миёнагир муҳосира кардаанд, наметарсам." =Ман дароз мекашам, хоб меравам ва мехезам, зеро ки Парвардигор ба ман мадад мекунад. )Овозам Парвардигорро мехонад, ва Ӯ аз кӯҳи поки Худ ба ман ҷавоб медиҳад. Село.I  Валекин Ту, эй Парвардигор, сипаре дар гирди ман, ҷалоли ман ва афрозандаи баландкунандаи сари ман ҳастӣ. Бисёр касон дар ҳаққи ман мегӯянд: «Ӯро дар Худо наҷот нест». Село*.( IПарвардигоро! Душманонам чӣ қадар зиёд шудаанд! Бисёр касон бар зидди ман бармехезанд;i MТаронаи Довуд, вақте ки аз писари худ Абшолӯм гурехт.<q Писарро иззат кунед, ки мабодо ба ғазаб ояд, ва шумо дар роҳ нобуд шавед; зеро ки ғазаби Ӯ зуд аланга хоҳад гирифт. Хушо ҳамаи онҳое ки ба Ӯ умед мебанданд паноҳ мебаранд!jM Парвардигорро бо тарс парастиш намоед, ва бо ларз шодӣ кунед.
Дар тарс ба Парвардигор хизмат кунед, ва бо ларз шодӣ кунед.wg Пас, эй подшоҳон, ба ақл оед; эй доварони замин, таълим гиред!' Онҳоро бо асои оҳанин шикаст хоҳӣ дод; мисли кӯзаи кулол пора-пора хоҳӣ кард».8iАз Ман талаб намо, ва қавмҳоро ба мероси Ту, ва канорҳои заминро ба ихтиёри соҳибии Ту хоҳам дод.8iАмри Парвардигорро баён мекунам. Ӯ ба Ман гуфт: «Ту Писари Ман ҳастӣ; Ман имрӯз Падари Ту шудаам.«Валекин Ман подшоҳи Худро бар Сион, кӯҳи поки Худ, таъин кардаам».&EОн гоҳ дар хашми Худ ба онҳо сухан меронад, ва бо ғазаби Худ онҳоро ба ҳарос меандозад:Он ки дар осмон нишастааст, механдад: Парвардигор онҳоро масхара менамояд.~-«Бандҳои онҳоро қатъ хоҳем кард, ва завлонаҳои онҳоро аз худ дур хоҳем андохт».P}Подшоҳони замин бармехезанд, ва мирон бо ҳам машварат менамоянд бар зидди Парвардигор ва бар зидди Масеҳи Ӯ:v| gЧаро халқҳо ба шӯр меоянд, ва қабилаҳо беҳуда қасд мекунанд?D{ Зеро ки Парвардигор роҳи росткоронро медонад, вале роҳи бадкорон сӯи нестӣ хоҳад бурд нобуд хоҳад шуд.fz GБинобар ин бадкорон дар рӯзи бозхост нахоҳанд бархост; хатокорон низ дар ҷамоати росткорон, Бинобар ин бадкорон дар доварӣ истодагарӣ нахоҳанд кард, инчунин хатокорон дар ҷамоати росткорон,y #Бадкорон чунин нестанд, балки монанди каҳанд, ки онро бод пароканда мекунад.4x cВа мисли дарахте хоҳад буд, ки назди ҷӯйҳои об шинонда шудааст, ва меваи худро дар мавсимаш медиҳад, ва баргаш пажмурда намешавад, ва ҳар чӣ мекунад, барор хоҳад ёфт.w 5Фақат ба шариати қонуни Парвардигор шавқ дорад, ва рӯзу шаб Тавроти Ӯро меомӯзад;mv WХушо касе ки ба машварати бадкорон намеравад, ва дар роҳи хатокорон намеистад, ва дар маҷлиси масхаракунандагон наменишинад;Qu*Ва Айюб пир ва солхӯрда шуда, вафот ёфт."t=*Ва баъд аз он Айюб саду чил сол зиндагӣ кард, ва фарзандони худро то насли чорум дид.|sq*Ва дар тамоми замин мисли духтарони Айюб занони зебо хушлиқо ёфт намешуданд, ва падарашон ба онҳо дар миёни бародаронашон мерос дод.r*Ва духтари якумро Ямимо, ва дуюмро Қесио, ва сеюмро Қерен-Ҳаппух ном ниҳод.Hq * Ва ӯро ҳафт писар ва се духтар буд.p/* Ва Парвардигор охири Айюбро бештар аз аввали ӯ баракат дод, ва ӯро чордаҳ ҳазор бузу гӯсфанд ва шаш ҳазор шутур ва ҳазор ҷуфт гов ва ҳазор модахар буд.Ho * Ва ҳамаи бародарони ӯ ва ҳамаи хоҳарони ӯ ва ҳамаи ҷӯраҳои ошноҳои пештараи ӯ назди ӯ омаданд, ва дар хонаи ӯ бо ӯ нон хӯрданд, ва дар бораи тамоми мусибате бадбахтие ки Парвардигор ба сари ӯ оварда буд, ба ӯ ҳамдардӣ изҳор намуда, ӯро дилбардорӣ карданд тасаллӣ доданд, ва ҳар кас ба ӯ як қсито* ва як ҳалқаи тилло дод./nW* Ва Парвардигор Айюбро ба вазъияти пештараи ӯ баргардонид, вақте ки ӯ барои дӯстони худ дуо гуфт; ва Парвардигор ба Айюб ҳар он чи пештар дошт, дучандон зиёд кард.m1* Ва Алифози Темонӣ ва Билдоди Шуҳӣ ва Сӯфори Наъмотӣ рафтанд, ва он чи Парвардигор ба онҳо фармуд, ба ҷо оварданд, ва Парвардигор ба дуои Айюб ҷавоб дод.Kl*Ва акнун барои худ ҳафт наргов ва ҳафт қӯчқор бигиред, ва назди бандаи Ман Айюб биравед, ва барои худ қурбонии сӯхтанӣ бароваред, ва бандаи Ман Айюб барои шумо дуо хоҳад гуфт, зеро ки фақат ӯро хоҳам шунид, мабодо подоши бадии шуморо ба шумо бирасонам, чунки дар бораи Ман мисли бандаи Ман Айюб сухани дуруст нагуфтед».&kE*Ва воқеъ шуд баъд аз он ки Парвардигор ин суханонро ба Айюб гуфт, Парвардигор ба Алифози Темонӣ чунин гуфт: «Ғазаби Ман бар ту ва бар ду дӯсти ту оташ гирифтааст, чунки дар бораи Ман мисли бандаи Ман Айюб сухани дуруст нагуфтед.j-*Бинобар ин аз суханонам нафрат дорам, ва дар хок ва хокистар пушаймон мешавам».i*То ҳол ман овозаи туро шунида будам, ва акнун чашмонам Туро дидааст,/hW*“Ку Канӣ, бишнав, ва ман сухан хоҳам ронд: ман ба Ту савол хоҳам дод, ва Ту ба ман бифаҳмон”.Bg}*“Он кист, ки машваратро бе фаҳмиш пинҳон мекунад?” Ба ростӣ, ман оиди он чи ки нафаҳмидаам, фикр баён намудаам, оиди чизҳое ки аз ақли ман берунанд, ва ман онҳоро намедонам.f*«Медонам, ки ҳар кор аз дасти Ту меояд, ва нияти Туро боздоштан мумкин нест.Ye -*Ва Айюб ба Парвардигор ҷавоб гардонда, гуфт: d)Ба ҳар чизи олӣ нотарс менигарад: вай бар ҳамаи даррандагон подшоҳ аст».vce)Бар рӯи хок мислаш нест, ки чунин нотарс офарида шуда бошад.9bk)Дар ақиби худ роҳи дурахшоне боқӣ мегузорад, ба тавре ки обҳои азим ба назар сафедмӯй менамоянд.'aG)Обҳои азимро мисли дар дег ба ҷӯш меоварад, баҳрро ба деги дорупазӣ монанд мегардонад.M`)Дар зераш сафолпораҳои тез, вай дар бистари дандонадор, дар лойқа мехобад. Дар зераш пулакчаҳои тезе мисли сафолпора дорад, гӯё ки ғаллакӯбаки тездандонро бар гил мегустаронад.x_i)Гурз мисли каҳе ҳисоб меёбад; ва ба садои найза вай механдад.+^O)Тири камон вайро дар гурез намеоварад, сангҳои фалахмон барои вай ба каҳ табдил меёбанд.y]k)Вай оҳанро мисли хасе мешуморад, ва мисро мисли чӯби пӯсидае.3\_)Шамшере ки ба вай бизананд, истодагӣ нахоҳад кард, ҳамчунин найза, мизроқ* найзаи хурд ва тир.[%)Чун вай бармехезад, паҳлавонон метарсанд, ва аз даҳшат дасту по гум мекунанд.Z)Дили вай мисли санг сахт аст, ва мисли осиёсанги зерин ноҷунбон аст.*YM)Қабатҳои Табақаҳои гӯшти вай маҳкам часпида, бар вай сахт шудаанд ва овезон намешаванд.X)Бар гардани вай қувват ҷойгир шудааст, ва даҳшат пеши вай мерақсад. W) Нафаси вай лахчаҳоро дармегиронад, ва аз даҳони вай аланга берун меояд. V) Аз сӯрохҳои бинии вай дуд мебарояд, мисли деги ҷӯшон ва қамишҳои сӯзон.zUm) Аз даҳони вай машъалҳо берун меоянд, шарораҳои оташ мепаранд.T#) Аз атсаҳои вай нур падид меояд, ва чашмони вай мисли пилкҳои шафақи субҳ аст.S) Ба ҳамдигар тавре часпида, пайванд шудааст васл ёфтааст, ки ҷудо намешавад.|Rq)Бо якдигар тавре пайвастааст, ки аз миёнашон ҳаво намегузарад;Q-)Сипарҳои мустаҳкамаш зӯровараш фахри ӯст; бо мӯҳри сахте маҳкам карда шудааст;'PG)Кист, ки тавонад дарҳои башараи вайро воз кунад? Доираи дандонҳои вай даҳшатангез аст.\O1)Кист, ки тавонад рӯи либоси вайро бардорад кушояд яла кунад? Кист, ки тавонад ба дандонҳои дуқатораи вай наздик ояд?GN)Дар бораи андоми узвҳои бадани вай хомӯш нахоҳам монд, ва дар бораи қувват иқтидор ва зебоии ҷуссаи вай.8Mi)Кист, ки аз Ман пешдастӣ кардааст, ва Ман товон бидиҳам? Зери тамоми осмон ҳар чиз аз они Ман аст.,LQ)Чунки шахси диловаре нест, ки вайро барангезад; пас кист, ки пеши рӯи Ман истодагӣ намояд?-K U)Инак, умеди дастгир кардани вай беҳуда аст. Оё фақат аз дидани вай кас ба даҳшат намеафтад?!J;(Агар дасти худро ба вай бирасонӣ, муборизаро дар ёд хоҳӣ дошт, ва дигар нахоҳӣ кард.7Ig(Оё ту метавонӣ пӯсти вайро бо найзаҳо сӯрох кунӣ, ва сари вайро бо найзаи чангакдори моҳигирон?!H;(Оё аҳли сайд вайро хоҳанд фурӯхт? Оё вайро дар миёни савдогарон тақсим хоҳанд кард?G/(Оё вайро мисли гунҷишке бозӣ хоҳӣ доронд? Ва барои канизони худ вайро хоҳӣ баст? F (Оё вай бо ту иттифоқ хоҳад баст? Оё вайро ба ғуломии доимӣ хоҳӣ гирифт? E9(Оё вай ба ту бисёр зорӣ хоҳад кард? Оё бо мулоимат мулоимона ба ту сухан хоҳад ронд?0DY(Оё ту метавонӣ аз бинии вай ҳалқа гузаронӣ? Ва ҷоғи вайро бо хоре сӯзане чангаке шикоф кунӣ?C(Оё ту метавонӣ аждарро бо шаст бикашӣ? Ва забонашро бо арғамчин фишор диҳӣ?B (Оё вайро пеши чашмонаш касе метавонад бигирад? Оё чун нигарон аст, ӯро гирифтор кардан мешавад? Ё бинии вайро бо чангак сӯрох карда мешавад?\A1(Инак, дарё ба талотум меояд, аммо вай ҳаросон намешавад: ҷараёни тез ба даҳонаш рехта шавад ҳам, вай ором хоҳад монд.&@E(Буттаҳои нилуфар вайро бо сояи худ мепӯшонанд, бедҳои лаби дарё вайро иҳота мекунанд.}?s(Зери буттаҳои нилуфар мехобад, дар сояи найистон ва дар ботлоқ.>5(Кӯҳҳо барои вай ғизо меоваранд ва тамоми ҳайвоноти саҳро дар он ҷо бозӣ мекунанд. =(Вай нахустини* корҳои Худост; Офаридгори вай шамшерашро ба вай додааст. <( Узвҳояш мисли лӯлаҳои мисин мебошанд, устухонҳояш мисли сихҳои оҳанин.};s( Думи худро мисли арз меҷунбонад; рагҳои ронаш ба ҳам печидааст.:1( Инак, қуввати вай дар камари миёни вай аст, ва тавоноии вай дар мушакҳои шикамаш. u~~|{{?zyxx wvutssjrdqpp.onnmJlkljiiDhh7gDfVed}czbb a5``_^A]\[ZZ>YXWW*VUU#TwSRQQ9PMOON>MbLLKBJIHGFE^DCCBYA@??W>>W==%aL% Аз ман дур набош, зеро ки тангӣ наздик аст, ва мададгоре ёваре ёрирасоне нест. Аз батн бар Ту партофта шудаам; аз шиками модарам Ту Худои ман ҳастӣ. Аммо Ту маро аз шикам берун овардаӣ, бар пистони модарам эмин доштаӣ.-S «Ба Парвардигор таваккал карда буд, ӯро раҳо кунад; агар дилхоҳаш бошад, ӯро наҷот диҳад».Ҳар кӣ маро бинад, масхара мекунад; лаб мекушоянд, сар меҷунбонанд:!;Валекин ман кирм ҳастам, ва на одамизод; нанги мардумон ҳастам ва нафратзадаи қавм.-SСӯи Ту фарёд мекашиданд ва халосӣ меёфтанд; ба Ту таваккал мекарданд ва хиҷил намешуданд.5Падарони мо ба Ту таваккал мекарданд; таваккал мекарданд, ва онҳоро раҳоӣ медодӣ;eCВале Ту, эй Пок, бар ҳамду саноҳои Исроил нишастаӣ.B }Эй Худои ман! Рӯзона мехонам, ва ба ман ҷавоб намедиҳӣ маро намешунавӣ, шабона низ, ва маро оромӣ нест.) KХудои ман! Худои ман! Чаро маро тарк кардаӣ? Аз наҷотам ва аз суханони фиғонам дур ҳастӣ.  Барои сардори сарояндагон. Бар оҳанги “оҳуи субҳ”. Таронаи Довуд.: mДар қуввати Худ, эй Парвардигор, сарафроз бош: қудрати Туро сурудхонӣ хоҳем кард ва хоҳем сароид.% C Онҳоро водор хоҳӣ кард, ки пушт гардонанд; зеҳҳои камони Худро ба рӯи онҳо хоҳӣ кашид.M Вақте ки онҳо қасди бадӣ бар Ту карданд, ва ҳилаҳои пинҳонӣ андешиданд, онро натавонистанд ба амал оваранд. Самари онҳоро аз замин нобуд хоҳӣ кард, ва зурёти онҳоро аз миёни банӣ одам.{o Дар вақти хашми Худ онҳоро мисли танӯри оташ хоҳӣ кард; Парвардигор дар ғазаби Худ онҳоро фурӯ хоҳад бурд, ва оташ онҳоро хоҳад хӯрд.' Дасти Ту ҳамаи душманонатро хоҳад ёфт, дасти рости Ту бадхоҳонатро хоҳад ёфт.MЗеро ки подшоҳ ба Парвардигор таваккал мекунад, ва бо меҳру вафои Боломақом Болотарин фурӯ нахоҳад ғалтид. Зеро ки баракатҳо то абад бар ӯ ниҳодаӣ, бо шодии рӯи Худ ӯро шод кардаӣ;}Ҷалоли ӯ дар наҷоти Ту бузург аст; шукӯҳ ва арҷмандӣ бар ӯ овардаӣ.fEАз Ту ҳаёт пурсид, ба ӯ умри дароз бахшидаӣ то абад./WЗеро ки ӯро бо баракатҳои хайрхоҳӣ пешвоз гирифтаӣ, тоҷе аз зари холис бар сари ӯ гузоштаӣ.Хости дилашро ба ӯ ато фармудаӣ, ва талабҳои лабонашро рад накардаӣ. Село.(~IПарвардигоро, аз қуввати Ту подшоҳ хурсандӣ мекунад, ва аз наҷоти Ту бисёр шод мешавад.U} %Барои сардори сарояндагон. Таронаи Довуд.| Парвардигоро, наҷот деҳ! Подшоҳ дар рӯзе ки бихонем, моро бишнавад.{ Онҳо шикаст хӯрда мағлуб шуда, афтодаанд, вале мо бархоста, рост истодаем..zUБаъзеҳо аробаҳоро ва баъзеҳо аспҳоро, вале мо номи Парвардигор Худои худро зикр менамоем;yyҲоло донистаам, ки Парвардигор масеҳи Худро наҷот медиҳад; аз осмони поки Худ бо қудрати наҷотбахши дасти рости Худ ба ӯ ҷавоб медиҳад.qx[Ба наҷоти ту сурудхонӣ менамоем, ва ба номи Худои худ парчам байрақ мебардорем. Парвардигор ҳамаи талабҳоятро ба иҷро расонад.w)Бигзор мувофиқи дилат ба ту ато фармояд, ва ҳамаи нақшаҳоятро ба иҷро расонад./vWҲамаи ҳадияҳои туро ба ёд оварад, ва қурбонии сӯхтании туро бо ризомандӣ қабул кунад. Село.xuiАз покгоҳ ба ту мадад фиристад, ва аз Сион ба ту ёварӣ намояд;$tAБигзор туро Парвардигор дар рӯзи тангӣ шунавад, номи Худои Яъқуб паноҳгоҳи ту бошад;Us %Барои сардори сарояндагон. Таронаи Довуд.frEБигзор суханони даҳонам ва андешаи дилам писандидаи Ту бошад, эй Парвардигор, ки кӯҳпораи ман ва раҳокунандаи ман ҳастӣ!pqYАз бадқасдон низ бандаи Худро нигоҳ дор, то ки бар ман ҳукмфармо нашаванд. Он гоҳ ман беайб ва аз ҷинояти азим покиза хоҳам буд.Wp' Кист, ки саҳвҳоро хатоҳоро иштибоҳҳоро фаҳмида тавонад? Маро аз хатоҳои гуноҳҳои пӯшидаам пинҳонам покиза намо,o Бандаи Ту низ дар онҳо эҳтиёт мешавад: дар риояи онҳо подоши бузурге ҳаст.?nw Аз тилло ва аз зари холиси бисёр дилкаштаранд, ва аз асал ва қатраҳои шираи занбурхона ширинтаранд.Gm Тарси Парвардигор пок аст, ҷовидона мемонад. Дастурҳои Парвардигор рост мебошанд, ҳамаашон ҳаққонианд; l Фармонҳои Фармудаҳои Парвардигор ҳақ мебошанд, дилро шод мекунанд; фармудаҳои Парвардигор равшан мебошанд, чашмро пурнур мунаввар месозанд.Vk%Қонуни Парвардигор комил аст, ба кас ҷон мебахшад; гувоҳии Парвардигор боварибахш аст, нодонро доно мегардонад.LjБаромадани он аз як канори осмон аст, ва гардиши он то канори дигар аст, ва ҳеҷ чиз аз гармии он пинҳон нест.2i]Ва он мисли домод аз ҳуҷраи худ берун меояд, мисли паҳлавон аз тай кардани роҳаш шод мешавад:\h1Садои онҳо ба тамоми замин меравад, ва сухани онҳо то канорҳои ҷаҳон. Дар онҳо Ӯ барои офтоб хаймае барпо намудааст,hgIНа гуфтор аст, на сухан; овози онҳо ба гӯш намерасад.qf[Рӯз бо рӯз сухан мегӯяд, ва шаб бо шаб фикр изҳор мекунад.e1Осмонҳо ҷалоли Худоро эълон мекунанд, ва фалак аз амали дастҳои Ӯ хабар медиҳад.Ud %Барои сардори сарояндагон. Таронаи Довуд.ac;3Ӯ ба подшоҳи Худ зафарҳои бузурге мебахшад, ва ба масеҳи Худ меҳру вафо мекунад, яъне ба Довуд ва ба зурёти вай то абад.;bo2Бинобар ин Туро, эй Парвардигор, дар миёни халқҳо ҳамду сано хоҳам гуфт ва номи Туро хоҳам сароид.)aK1Маро аз душманонам раҳо кардаӣ, аз мухолифонам баланд бардоштаӣ, аз золим халосӣ додаӣ.`0Худое ки қасоси интиқоми маро мегирад ва қавмҳоро зердасти ман мегардонад.(_I/Парвардигор зинда аст, ва кӯҳпораи ман муборак аст, ва Худои наҷоти ман сарафроз бод, –^.Аҳли ғайр пажмурдаҳол мешаванд ва аз қаълаҳои худ бо тарсу ларз мебароянд. ]9-Фақат овозаи маро шунида, ба ман тобеъ мешаванд; аҳли ғайр ба ман хушомад мезананд;P\,Маро аз ҷангу ҷидоли қавм раҳо кардаӣ, сари халқҳо гардондаӣ; қавме ки намешинохтамаш, ба ман хизмат мекунад;![;+Онҳоро чун чанге пеши бод соида пош медиҳам, чун лойи кӯчаҳо онҳоро поймол мекунам.=Zs*Онҳо ёрӣ мехоҳанд, валекин наҷотдиҳандае нест; Парвардигорро мехонанд, аммо Ӯ онҳоро намешунавад;Y)Душманонамро дар гурез андохтаӣ, ва ман бадхоҳонамро нобуд мекунам:/XW(Зеро ки камари маро барои ҳарбу зарб бақувват бастаӣ, ва мухолифонамро зери поям андохтаӣ.W-'Онҳоро зада пахш мекунам, ва онҳо хеста наметавонанд; зери пойҳои ман меафтанд;Ва Парвардигор дар осмон гулуррос зад, ва Боломақом Болотарин овози Худро бидод, бо жола ва лахчаҳои оташ.=} Аз дурахшонӣ пеши Ӯ абрҳояш мешитофтанд, бо жола ва лахчаҳои оташ.(<I Торикиро пардаи Худ, хаймаи гирдогирди Худ бисохт, ки торикии обҳо ва абрҳои осмон буд.};s Ва бар каррубӣ* савор шуда, парид, ва бар болҳои бод парвоз кард.}:s Ва осмонро хам карда, фуруд омад, ва абри сиёҳ зери пойҳои Ӯ буд.$9A Аз бинии Ӯ дуд баромад, ва аз даҳонаш оташи оламсӯз; лахчаҳои сӯзон аз Ӯ пайдо шуданд.C8Ва замин ба ҷунбиш зилзила ва ларза омад, ва пояҳои кӯҳҳо биларзид ва биҷунбид, зеро ки Ӯ дарғазаб шуд;w7gДар тангии худ Парвардигорро хондам, ва аз Худои худ ёрӣ хостам. Овозамро аз қасри Худ шунид, ва ёрие ки аз Ӯ хостам, ба гӯшаш расид.6!Азобҳои гӯр маро иҳота карда буд, домҳои марг пеши роҳи маро гирифта буданд.55cКамандҳои марг бар ман печида буд, ва селобҳои бадӣ фалокат маро ба ҳарос тарс андохта буданд;4)Парвардигорро сазовори ситоишро хоҳам хонд, ва аз душманонам наҷот хоҳам ёфт.D3Парвардигор сахраи кӯҳпораи ман аст, ва қалъаи ман, ва раҳокунандаи ман; Худои ман кӯҳпораи ман аст; ба Ӯ паноҳ мебарам; Ӯ сипари ман аст, ва шохи наҷоти ман, ва паноҳгоҳи ман.e2CТуро, эй Парвардигор, эй қуввати ман, дӯст медорам!q1 ]Барои сардори сарояндагон. Суруди бандаи Парвардигор Довуд, ки суханони ин сурудро ба Парвардигор гуфт, дар рӯзе ки Парвардигор ӯро аз панҷаи ҳамаи душманонаш ва аз дасти Шоул халос кард. Ва ӯ гуфт:,0QМан дар роскорӣ рӯи Туро хоҳам дид; дар бедорӣ чун бедор шавам, аз сурати Ту сер хоҳам шуд.q/[Яъне аз мардум бо дасти Худ, эй Парвардигор; аз мардуми дунё, ки аз ин зиндагӣ баҳраманданд, ва ганҷинаи Ту шиками онҳоро пур мекунад; фарзандҳошон низ сер шуда, бақияи онро ба бачагони худ мемонанд.F. Бархез, эй Парвардигор, аз вай пешдастӣ карда, вайро мағлуб намо, ҷонамро аз бадкор бо шамшерат бираҳон,<-q Вай мисли шерест, ки ба даридан ташна бошад, ва мисли шери ҷавонест, ки дар камингоҳ нишаста бошад.<,q Дар ҳар қадамамон ҳоло моро иҳота мекунанд; чашмони худро дӯхтаанд, то ки маро ба замин ғалтонанд;H+  Дили фарбеҳи худро мебанданд Бо чарбу дилҳои худро пӯшидаанд, даҳонашон суханони ҳавобаландона мегӯяд./*W Аз бадкороне ки ба ман ситам мекунанд, – аз душманони қасди ҷонам, ки маро иҳота менамоянд.)3Ҳамчун гавҳараки чашм маро нигаҳбонӣ намо; дар сояи болҳои Худ маро пинҳон бикунX()Меҳру вафоҳои аҷоиби Худро бинамо, эй Наҷотдиҳандаи паноҳбарон аз онҳое ки бар зидди дасти рости Ту бармехезанд.?'wМан Туро мехонам, зеро ки Ту, эй Худо, маро мешунавӣ; гӯши Худро сӯи ман хам намо ва суханамро бишнав.&Қадамҳоямро дар роҳҳои Худ устувор гардон, то ки пойҳоям налағжанд.?%wДар корҳои амалиёти инсонӣ, мувофиқи сухани лабони Ту, худро аз роҳҳои золим бадахлоқ нигоҳ доштам.h$IДиламро имтиҳон кардӣ, шабона бозҷӯӣ намудӣ, маро озмудӣ, ва чизе наёфтӣ: андешаи баде надорам, ки ба забон оварда тавонам.# Бигзор ҳукмномаи ман аз ҳузури Ту барояд: чашмони Ту ростбин ҳастанд.}" uДуои Довуд. Эй Парвардигор, ростиро бишнав, ба зории ман ҷавоб деҳ таваҷҷӯҳ кун, ба дуои ман, ки аз лабони бемакр берун меояд, гӯш андоз.[!/ Роҳи зиндагиро ба ман биомӯз: пуррагии камоли шодиҳо ба ҳузури Туст, ва хушиҳо ба дасти рости Ту ҷовидона мебошанд.N  Зеро ки ҷони маро дар олами мурдагон тарк нахоҳӣ кард; нахоҳӣ гузошт, ки порсои худотарси Ту фаноро бубинад.(I Ба ин сабаб дилам шод шуд, ва рӯҳам ба ваҷд омад; ҷисмам низ дар осудагӣ сокин хоҳад шуд;?wҲамеша Парвардигорро пеши назари худ мебинам, зеро ки Ӯ ба дасти рости ман аст; фурӯ нахоҳам ғалтид.-SПарвардигорро муборак мехонам, ки Ӯ маро ҳидоят намудааст; шабҳо низ дилам маро меомӯзад.Марзаҳои ман ба мақомҳои хуш афтодаанд, ва мероси зебое ба ман расидааст.%Парвардигор ҳиссаи насибаи ман ва косаи ман аст; Ту қуръаи маро нигоҳ доштаӣ.!;Кулфатҳои онҳое ки худои дигареро мепарастанд, афзун хоҳад шуд; қурбониҳои рехтании хунини онҳоро нахоҳам рехт, ва номҳои онҳоро ба забон нахоҳам овард.7gБа покон низ, ки дар рӯи замин сарзамин ҳастанд, ва ба нерумандон – тамоми шавқи ман дар онҳост.%Ба Парвардигор гуфтам: Ту Худованди ман ҳастӣ; некӯӣ барои ман ҷуз аз Ту нест.  Суруди Довуд. Маро нигаҳбонӣ намо, эй Худо, зеро ки ба Ту паноҳ мебарам.mSПули худро ба фоида надиҳад, ва бар зидди бегуноҳ пора нагирад, – касе ки чунин рафтор мекунад, ҷовидона фурӯ нахоҳад ғалтид.Нафратангез дар назараш хор бошад, валекин тарсгорони Парвардигорро иззат кунад; қасамаш ба зарари худаш бошад ҳам, онро тағйир надиҳад;GБо забони худ тӯҳмат накунад, ба ёри худ бадӣ накунад, ва хешовандони худро хор набинад таҳқир нанамояд;.UКасе ки дар рафтораш беайб бошад, ва аз рӯи ростӣ амал кунад, ва дар дили худ ростгӯй бошад;< sТаронаи Довуд. Парвардигоро! Кист, ки дар хаймаи Ту фуруд ояд? Кист, ки дар кӯҳи поки Ту сокин шавад?|q Кошки наҷоти Исроил аз Сион ба амал ояд! Вақте ки Парвардигор асирони қавми Худро баргардонад, Яъқуб хурсанд ва Исроил шод хоҳад шуд. Шумо фикри нармдилонро масхара кардед, аммо Парвардигор пуштибони онҳост.- Он вақт сахт ҳаросон шуданд, зеро ки Худо дар насли росткорон зоҳир гардидааст.T! Оё ҳамаи бадкирдорон фаҳм намекунанд, ки қавми маро мехӯранд, чунон ки нон мехӯранд? Парвардигорро нахондаанд.% C Ҳама рӯй тофтаанд, бо ҳамдигар вайрон расво шудаанд; некӯкоре нест, як нафар ҳам нест.@ y Парвардигор аз осмон ба банӣ одам назар андохт, то бубинад, ки оё касе соҳибфаҳм ва толиби Худо ҳаст?  y Барои сардори сарояндагон. Таронаи Довуд. Нокас дар дили худ гуфт: «Худо нест». Онҳо фосид шудаанд, корҳои зишт кардаанд; некӯкоре нест. % Валекин ман ба меҳру вафои Ту таваккал менамоям; дилам дар наҷоти Ту шодӣ мекунад; барои Парвардигор суруд мехонам, зеро ки Ӯ ба ман некӣ намудааст.; o Мабодо душманам гӯяд: «Аз вай зӯр баромадам»; ва бадхоҳонам шодӣ кунанд, вақте ки ман фурӯ ғалтам.jM Назар афканда, маро бишнав ба ман ҷавоб бидеҳ, эй Парвардигор Худои ман! Чашмонамро равшан бикун, ки мабодо хоби марг равам;oW То ба кай дар ҷонам андешаҳои андӯҳовар ва дар дилам ҳар рӯз ғаму ғусса дошта бошам? То ба кай душманам бар ман дастболо бошад?1[ То ба кай, эй Парвардигор, маро доим фаромӯш мекунӣ? То ба кай рӯи Худро аз ман пинҳон медорӣ?U % Барои сардори сарояндагон. Таронаи Довуд."= Бадкорон дарбадар гардиш хоҳанд кард, вақте ки одамони пастфитрат баланд мешаванд.(I Ту, эй Парвардигор, онҳоро нигаҳбонӣ хоҳӣ кард, аз ин насл то абад муҳофизат хоҳӣ намуд.R Суханони Парвардигор суханони покиза аст, нуқраест, ки дар кӯра аз хок тоза карда ва ҳафт бор гудохта шудааст.) Аз боиси тороҷи бечорагон ва оҳу фиғони камбағалон алҳол бармехезам, мегӯяд Парвардигор, ва он касеро, ки гирифтори доми найранг аст, наҷот медиҳам.>u Яъне онҳоеро, ки мегӯянд: «Бо забони худ зӯр мебароем, лабони мо бо мост; кист, ки бар мо хоҷа бошад?»H Парвардигор ҳамаи лабони хушомадгӯйро нест хоҳад кард, ва ҳар забонеро, ки ҳавобаландона сухан меронад,.~U Ҳар яке ба ёри худ суханони беҳуда мегӯяд; лабони хушомадгӯй аз дили дурӯя сухан меронанд.k}O Наҷот деҳ, эй Парвардигор, зеро ки порсо худотарс боқӣ намондааст; зеро ки аз миёни банӣ одам аминон вафодорон нест шудаанд.t| c Барои сардори сарояндагон бар сози ҳашттор. Таронаи Довуд.:{m Зеро ки Парвардигор росткор аст, росткориро дӯст медорад; рӯи Ӯ ба росткорон нигаронида шудааст.4za Бар бадкорон лахчаҳо, оташ ва гӯгирд хоҳад боронид, ва боди сӯзон ҳиссаи косаи онҳо хоҳад шуд.RR=QPP_OO^NNM KJI:H-FEEGD/CBAAU@?m>=<;;5:#9877/6r55R44H3211 0//p.. -5,++`*))/(l('D&N%%$X#""7!X veFED8M R  x(z E[E+?O Подшоҳ бо сипоҳи бузург наҷот нахоҳад ёфт; паҳлавон бо қуввати бузург халос нахоҳад шуд.>) Дилҳои онҳоро танҳо Худаш ба вуҷуд овардааст, ва тамоми корҳояшонро мефаҳмад.w=g Аз нишемангоҳи Худ ба ҳамаи сокинони замин назар меандозад;~<u Аз осмон Парвардигор нигоҳ мекунад, тамоми банӣ одамро мебинад;/;W Хушо халқе ки Парвардигор Худои вай аст, ва қавме ки Ӯ вайро барои мероси Худ баргузидааст.2:] Машварати Парвардигор ҷовидона устувор пойдор аст, андешаҳои дили Ӯ то абад аз насл ба насл.@9y Парвардигор машварати халқҳоро вайрон мекунад, ва ба андешаҳои қавмҳо нобуд месозад монеъ мешавад.n8U Зеро ки Ӯ гуфт, ва иҷро шуд; Ӯ амр кард, ва пойдор гардид.*7M Бигзор тамоми аҳли замин аз Худо тарсон бошанд; ҳамаи сокинони дунё аз Ӯ ҳаросон шаванд,63 Ӯ обҳои баҳрро мисли дар машке ҷамъ кардааст, вартаҳоро дар хазинаҳо гузоштааст.+5O Бо сухани Парвардигор осмонҳо офарида шудаанд, ва бо дами даҳони Ӯ ҳамаи лашкарҳои онҳо.4 Ӯ адолат ва инсофро дӯст медорад; ҷаҳон аз меҳру вафои Парвардигор пур аст. 3 Зеро ки сухани Парвардигор дуруст аст, ва тамоми корҳои Ӯ ҳақ асту рост.s2_ Суруди наве барои Ӯ бихонед; бо бонги шодӣ некӯ бинавозед;}1s Парвардигорро бо барбат сипос гӯед, бо уди даҳтор Ӯро бисароед;:0 o Дар Парвардигор, эй росткорон, сурудхонӣ намоед: ҳамду сано гуфтан боинсофонро ростонро мезебад.5/c Дар Парвардигор шодӣ ва хурсандӣ кунед, эй росткорон! Ва сурудхонӣ намоед, эй ҳамаи ростдилон!T.! Бадкор ғаму ғуссаи зиёде дорад, аммо касе ки ба Парвардигор таваккал менамояд, меҳру вафо ӯро иҳота хоҳад кард.-) «Мисли асп, мисли хачир бефаҳм набошед, ки онҳоро лаҷом ва ҷилав мезананд, ки ин зинат барои нигоҳ доштани онҳост, вагарна наздики ту нахоҳанд омад».l,Q«Ман туро таълим хоҳам дод ва ба роҳе ки бояд биравӣ, роҳнамо ҳидоят хоҳам буд кард: туро насиҳат хоҳам дод; чашмам бар туст».b+=Ту паноҳгоҳи ман ҳастӣ, маро аз тангӣ паноҳ медиҳӣ муҳофизат ҳифз мекунӣ, маро бо таронаҳои халосӣ иҳота менамоӣ. Село.w*gБинобар ин ҳар порсо худотарс дар вақти шуниданат пеши Ту дуо хоҳад гуфт, ва дар он сурат ҷараёни обҳои бисёр ба вай нахоҳад расид.!);Хатоямро ба Ту маълум кардаам, ва гуноҳамро пинҳон надоштаам; гуфтам: «Ба ҷиноятҳоям пеши Парвардигор иқрор мешавам», ва Ту айби хатоямро бахшидаӣ. Село.I( Зеро ки рӯзу шаб дасти Ту бар ман фишор меовард; тару тозагии ман ба хушкии тобистон табдил ёфтааст. Село.'Вақте ки хомӯш будам, устухонҳоям аз фиғони ҳаррӯзаи ман мепӯсиданд,,&QХушо касе ки Парвардигор гуноҳи вайро ба ҳисоб намеоварад, ва дар рӯҳи вай ҳилагарӣ нест."% ?Суруди таълимии Довуд. Хушо касе ки ҷиноятҳояш бахшида ва гуноҳҳояш пӯшида шудаанд.$Устувор бошед, ва дилатон қавӣ хоҳад шуд, эй ҳамаи умедворони Парвардигор!# Парвардигорро дӯст доред, эй ҳамаи порсоёни тарсгорони Ӯ! Вафодоронро Парвардигор ҳифз менамояд, ва ҳавобаландонро сазои барзиёд медиҳад.}"sВалекин ман шитобкорона дар парешонии худ гуфтам, ки аз назари Ту рад шудаам; аммо, вақте ки аз Ту ёрӣ хостам, овози зориҳоямро шунидӣ.6!eМуборак аст Парвардигор, ки меҳру вафои аҷоиби Худро дар шаҳри муҳосирашуда ба ман зоҳир кард!O Онҳоро дар паноҳи рӯи Худ аз ҳилаҳои мардум пинҳон медорӣ; онҳоро аз хархашаи забонҳо дар хайма руст мекунӣ.xiЧӣ қадар фаровон аст некии Ту, ки барои тарсгорони Худ нигоҳ доштаӣ ва барои паноҳбарони Худ пеши назари банӣ одам ба амал овардаӣ::mЗабонҳои дурӯғгӯй лол хоҳанд шуд, ки бо ҳавобаландӣ ва нафрат дар ҳаққи росткор бадгӯӣ мекунанд.~uПарвардигоро! Ман шармсор нахоҳам шуд, чунки Туро хондаам; лекин бадкорон шармсор шарманда хоҳанд шуд, дар дӯзах лаб фурӯ хоҳанд баст.4aРӯи Худро ба бандаи Худ дурахшон намо тобон соз, бо меҳрубонии меҳру вафои Худ маро наҷот деҳ.(IТақдири ман дар дасти Туст; маро аз дасти душманонам ва таъқибкунандагонам халосӣ деҳ. 9Валекин ман ба Ту, эй Парвардигор, таваккал мекунам; ман мегӯям: Худои ман Ту ҳастӣ.<qЗеро ки бадгӯии тӯҳмати касони бисёрро мешунавам; дар гирду пешам даҳшат аст, чунки онҳо бар зидди ман маслиҳатро ба як ҷо мемонанд: ба фикри гирифтани ҷонам афтодаанд.  Монанди мурда аз дилҳо фаромӯш шудаам; мисли зарфи шикастае гардидаам,  Аз дасти ҳамаи душманони худ барои ҳамсояҳоям хеле нангин ва барои ошноҳоям воҳиманок гардидаам: ҳар кӣ маро дар кӯча бинад, аз ман мегурезад.^5 Зеро ки ҳаётам аз андӯҳ ва солҳоям аз оҳу фиғон адо шудааст; аз гуноҳи ман қувватам суст ва устухонҳоям хушк шудаанд.[/ Ба ман марҳамат раҳм намо, эй Парвардигор, зеро ки ба танг омадаам; чашмам аз ғам хаста шудааст, ҷонам ва ҷисмам низ.{ Ва маро ба дасти душман насупурдаӣ, пойҳоямро дар паҳно истондаӣ.c?Ба меҳру вафои меҳрубонии Ту шодӣ ва хурсандӣ мекунам, чунки мусибати бадбахтии маро дидаӣ, ғуссаҳои ҷонамро донистаӣ,1[Аз пайравони ҳеҷу пучи бутҳои дурӯғин нафрат дорам; ва ман ба Парвардигор таваккал мекунам.%CРӯҳи худро ба дасти Ту месупорам; Ту, эй Парвардигор, эй Худои ростӣ, маро раҳоӣ додаӣ. 9Маро аз доме ки барои ман пинҳон кардаанд, берун ор, зеро ки Ту истеҳкоми ман ҳастӣ.%CЗеро ки сахра ва қалъаи ман Ту ҳастӣ; ва ба хотири номи Худ маро раҳбар ва роҳнамо бош.r]Гӯши Худро сӯи ман хам намо, ба зудӣ маро халосӣ деҳ. Барои ман кӯҳпораи қавӣ мустаҳкам ва хонаи паноҳ бош, то ки маро наҷот диҳӣ,L Ба Ту, эй Парвардигор, паноҳ бурдаам, харгиз шармсор хиҷил нахоҳам шуд; аз рӯи росткории Худ маро раҳоӣ деҳ.U  %Барои сардори сарояндагон. Таронаи Довуд.? w То ки ҷонам Туро бисарояд ва хомӯш нашавад. Парвардигоро, Худои ман! Туро ҷовидона сипос хоҳам гуфт.D  Мотамамро барои ман ба рақс табдил додаӣ мубаддал кардаӣ, палосамро* кашида, камарамро бо шодӣ бастаӣ, ! Бишнав, эй Парвардигор, ва ба ман раҳм намо. Парвардигоро! Мададгори ман бош.M Аз хуни ман чӣ фоида, вақте ки ба гӯр фуруд оям? Оё хок Туро шукрона мегӯяд? Оё ростии Туро ба забон меоварад? Сӯи Ту, эй Парвардигор, мехонам, ва пеши Худованди худ зорӣ мекунам.I Парвардигоро! Бо ризомандии Худ кӯҳи маро қувват бахшидӣ, аммо чун рӯи Худро пинҳон кардӣ, ҳаросон шудам.}sВа ман дар некрӯзии худ мегуфтам: «Ҳаргиз фурӯ нахоҳам ғалтид».T!Зеро ки ғазаби Ӯ як лаҳза аст, ва дар ризомандии Ӯ зиндагонӣ: бегоҳӣ гиря ҷой мегирад, валекин пагоҳӣ – шодмонӣ.6eПарвардигорро бисароед, эй порсоёни тарсгорони худотарсони Ӯ, ва дар зикри покии Ӯ сипос гӯед,%CПарвардигоро! Ҷонамро аз дӯзах баровардӣ, маро зинда кардӣ, то ки ба қабр фуруд наоям.veПарвардигоро, Худои ман! Аз Ту ёрӣ хостам, ва маро шифо додӣ.H Туро, эй Парвардигор, бузург мехонам, зеро ки маро раҳо кардӣ, ва душманонамро бар ман шодком нагардондӣ.R Таронаи Довуд; суруди пок намудани хона.i~K Парвардигор қавми Худро қувват хоҳад бахшид; Парвардигор ба қавми Худ дар роҳи сулҳу осоиштагӣ баракат хоҳад бахшид хост.0}Y Парвардигор бар тӯфон нишаста буд; ва Парвардигор бар тахти подшоҳӣ ҷовидона хоҳад нишаст.x|i Овози Парвардигор оҳувонро ба дарди зоиш меандозад, ва ҷангалҳоро бараҳна мекунад; ва дар қасри Ӯ ҳама ҷалолро ба забон меоваранд.{3Овози Парвардигор биёбонро меларзонад; Парвардигор биёбони Қодешро меларзонад.lzQОвози Парвардигор забонаҳои оташро аланга мезанонад.y'Ва онҳоро мисли гӯсолае мерақсонад; Лубнон ва Сирюнро мисли бачаи гови ваҳшӣ.x'Овози Парвардигор арзҳоро мешиканад; Парвардигор арзҳои Лубнонро мешиканад;w{Овози Парвардигор пурқувват аст; овози Парвардигор пуршукӯҳ аст.9vkОвози Парвардигор бар обҳост; Худои ҷалол гулдуррос мезанад; Парвардигор болои обҳои бисёр аст.FuБарои Парвардигор васфи ҷалоли номи Ӯро бигӯед; ба Парвардигор дар зиннати арҷмандии покӣ саҷда кунед.Qt Таронаи Довуд. Парвардигорро васф гӯед, эй фарзандони Худо! Барои Парвардигор васфи ҷалол ва қувватро бигӯед.6se Қавми Худро наҷот деҳ ва мероси Худро баракат фармо; онҳоро чӯпонӣ бикун ва барафроз ҷовидона!r'Парвардигор қуввати қавми Худ ва истеҳкоми қалъаи наҷоти масеҳи Худ мебошад.qПарвардигор қуввати ман ва сипари ман аст; дилам ба Ӯ таваккал намуд, ва ман мадад ёфтам, ва дилам шод шуд, ва Ӯро бо суруди худ сипос хоҳам гуфт.|pqПарвардигор муборак аст, зеро ки овози зориҳои маро шунидааст.joMАзбаски ба корномаҳои Парвардигор ва ба корҳои дастҳои Ӯ диққат намедиҳанд, онҳоро хароб хоҳад кард ва бино нахоҳад намуд. nБа онҳо мувофиқи корҳошон, мувофиқи кирдорҳои бадашон мукофот деҳ; мувофиқи корҳои дастҳошон ба онҳо подош деҳ; сазояшонро ба онҳо баргардон.qm[Маро бо бадкорон ва бадкирдорон нобуд накун, ки бо ёронашон дар бораи сулҳу осоиштагӣ сухан меронанд, вале бадӣ дар дил доранд.Al{Овози зориҳои маро бишнав, вақте ки аз Ту ёрӣ мехоҳам ва дастҳои худро сӯи ҳарами поки Ту мебардорам.'k IТаронаи Довуд. Сӯи Ту, эй Парвардигор, мехонам. Эй кӯҳпораи ман, аз пешам хомӯш нагузар: мабодо аз пешам хомӯш гузарӣ, ва ман мисли фурӯравандагони гӯр гардам.9jkБа Парвардигор умедвор бош, устувор бош, ва дилат зӯр қавӣ хоҳад шуд; ба Парвардигор умедвор бош.i/ Лекин бовар мекунам, ки лутфи некии Парвардигорро дар замини зиндаҳо хоҳам дид.3h_ Маро ба дасти душманонам насупор, зеро ки шоҳидони дурӯғгӯй ва бадхоҳон бар ман бархостаанд.[g/ Роҳи Худро, эй Парвардигор, ба ман таълим деҳ, ва маро, бар зидди хости хилофи иродаи бадхоҳонам, ба роҳи рост андоз.!f; Зеро ки падару модарам маро тарк кардаанд, вале Парвардигор маро пазироӣ менамояд.e! Рӯи Худро аз ман пинҳон надор; бандаи Худро дар ғазабат напарто; Ту мададгори ёрирасони ман будӣ; маро рад накун ва тарк накун, эй Худои наҷоти ман!2d]Дилам аз ҷониби Ту мегӯяд: «Ҷӯёи рӯи Ман бошед»; ва ман, эй Парвардигор, ҷӯёи рӯи Ту хоҳам буд.]c3Парвардигоро! Ба ман, ки бо овози худ мехонам, гӯш андоз, ва ба ман марҳамат раҳм намо ва ба ман ҷавоб деҳ маро бишнав.KbВа ҳоло сарам бар душманонам, ки гирди маро гирифтаанд, баланд хоҳад шуд, ва дар хаймаи Ӯ қурбониҳои шодиёна хоҳам овард, барои Парвардигор суруд хоҳам хонд ва Ӯро хоҳам сароид. a Зеро ки маро дар рӯзи тира дар хаймаи Худ пинҳон хоҳад дошт, дар паноҳи хиргоҳи чодари Худ руст хоҳад кард, бар кӯҳпора баланд хоҳад бардошт.`Як чизро аз Парвардигор пурсидаам, ва онро хоҳам талабид, ки тамоми рӯзҳои умри худ дар хонаи Парвардигор сокин бошам, марҳамати зебоии Парвардигорро мушоҳида намоям ва ба маъбади Ӯ равам дар қасри Ӯ мулоҳиза кунам;'_GАгар лашкаре бар ман фуруд ояд, дар миёнагири душман бимонам, дилам нахоҳад тарсид; агар бар зидди ман ҷанг барпо шавад, дар он сурат низ таваккал хоҳам кард. ^Вақте ки бадкешон ба ман наздик шуданд, то ки гӯшти маро бихӯранд, бадхоҳонам ва душманонам худашон пешпо хӯрда ноком шуда лағжида, афтоданд.] Таронаи Довуд. Парвардигор нури ман ва наҷоти ман аст: аз кӣ тарсон бошам? Парвардигор истеҳкоми паноҳи ҷони ман аст: аз кӣ ҳаросон бошам?\1 Поям дар ҷои ҳамвор истодааст; дар ҷамъомадҳо Парвардигорро муборак хоҳам хонд.)[K Валекин ман дар беайбии худ рафтор мекунам; маро раҳоӣ деҳ ва ба ман марҳамат раҳм намо.Z Ки дар дастҳошон расвоӣ бадахлоқӣ аст, ва дасти росташон пур аз пора.sY_ Ҷонамро бо хатокорон ва ҳаётамро бо хунхӯрон нобуд накун,XПарвардигоро! Макони хонаи Туро дӯст медорам, ва ҷои манзили ҷалоли Туро.W-То ки овози шукронаи худро бишнавонам, ва ҳамаи корҳои аҷоиби Туро нақл намоям.)VKКафҳоямро ба покӣ беайбӣ хоҳам шуст, ва гирди қурбонгоҳи Ту, эй Парвардигор, хоҳам гашт,UwАз ҷамоати бадкешон нафрат дорам, ва бо бадкорон нахоҳам нишаст;|TqБо мардуми каҷрафтор нанишастаам, ва бо дурӯягон нахоҳам рафт;SЗеро ки меҳру вафои Ту пеши назари ман аст, ва дар ростии Ту рафтор кардаам;(RIМаро имтиҳон намо, эй Парвардигор, ва маро биозмой; дарунам ботинам ва диламро бигудоз;.Q WТарони Довуд. Маро дар доварӣ ҳимоя намо, эй Парвардигор, зеро ки ман дар беайбии худ рафтор кардаам, ва ба Парвардигор таваккал намудаам, пас пешпо нахоҳам хӯрд.ePCИсроилро, эй Худо, аз ҳамаи тангиҳои вай раҳоӣ деҳ.O!Бигзор беайбӣ ва росткорӣ нигаҳбони ман бошанд, зеро ки ба Ту умед мебандам.=Ns'Ҷонамро муҳофизат намо, ва маро халосӣ деҳ, то хиҷил шарманда нашавам, зеро ки ба Ту паноҳ бурдаам.>MuБа душманонам назар андоз, ки чӣ қадар бисёр шудаанд, ва чӣ гуна кинаи гарме сахте ба ман меварзанд. LБа мискинӣ бечорагӣ ва азоби ман назар кун, ва ҳамаи хатоҳоямро бубахш.K Ғуссаҳои дилам афзудаанд; маро аз бадбахтиҳоям мусибатҳоям берун ор;J7Ба ман рӯ овар, ва ба ман марҳамат раҳм намо, зеро ки танҳо ва мискин бечора ҳастам.%ICЧашмонам ҳамеша сӯи Парвардигор ҳастанд, зеро ки Ӯ пойҳои маро аз дом берун меоварад.H'Сирри Парвардигор бо тарсгорони Ӯст, ва паймони Худро ба онҳо маълум мекунад. G Ҷони вай дар некӣ сокин хоҳад шуд, ва зурёти вай вориси замин хоҳанд буд.JF  Кист он касе ки аз Парвардигор метарсад? Вайро ӯ ба роҳе ки интихоб намудааст, ҳидоят раҳнамоӣ хоҳад кард.E) Ба хотири номи Худ, эй Парвардигор, гуноҳи маро бубахш, гарчанде ки бузург аст.mDS Ҳамаи роҳҳои Парвардигор марҳамат меҳрубонӣ ва ростист, барои онҳое ки паймони Ӯ ва гувоҳиҳои шаҳодатҳои Ӯро риоя мекунанд.EC Нармдилонро Фурӯтанонро ба роҳи инсоф меандозад, ва ба нармдилон фурӯтанон роҳи Худро таълим медиҳад.BПарвардигор некӯ ва росткор аст, бинобар ин ба хатокорон роҳ нишон медиҳад,uAcХатоҳои ҷавонӣ ва ҷиноятҳои маро ба ёд наор; аз рӯи меҳру вафои Худ Ту маро ёд кун, ба хотири некии меҳрубонии Худ, эй Парвардигор!E@Парвардигоро! Марҳаматҳо ва меҳру вафоҳои эҳсонҳои Худро ба ёд ор, зеро ки онҳо аз ҷовидон азал буданд.k?OБа ростии Худ маро раҳнамоӣ бикун ҳидоят намо, ва маро таълим деҳ, зеро ки Ту Худои наҷоти ман ҳастӣ; ҳар рӯз ба Ту умедворам.>/Роҳҳои Худро, эй Парвардигор, ба ман маълум намо, роҳҳои Худро ба ман таълим деҳ.H= Ҳамаи умедворони Ту низ шарманда хиҷил нахоҳанд шуд; онҳое ки бесабаб хиёнат мекунанд, хиҷил хоҳанд шуд.L<Эй Худои ман! Ба Ту таваккал кардаам, хиҷил шарманда нахоҳам шуд, душманонам бар ман тантана нахоҳанд кард;y; mТаронаи Довуд. Сӯи Ту, эй Парвардигор, ҷонамро баланд мекунам.:3 Кист Ӯ, ин Подшоҳи ҷалол? – Парвардигори лашкарҳост, ки Ӯ Подшоҳи ҷалол аст. Село.J9  Эй дарвозаҳо, сарҳои худро баланд кунед! Ва эй дарҳои ҷовидона куҳан, бардошта шавед! Подшоҳи ҷалол меояд!X8)Кист ин Подшоҳи ҷалол? – Парвардигори тавоно ва пурзӯр пурқудрат, Парвардигоре ки дар ҷанг пурзӯр пурқудрат аст.97kЭй дарвозаҳо, сарҳои худро баланд кунед! Ва эй дарҳои куҳан, бардошта шавед! Подшоҳи ҷалол меояд!y6kИн аст насли толибони Ӯ, толибони рӯи Ту, эй Худои Яъқуб! Село.5Баракат аз Парвардигор ва хайр аз Худои наҷотдиҳандаи худ хоҳад ёфт.U4#Каси покизадаст ва покдил, ки ҷонаш ба орзуҳои беҳуда нигаронида нашуда бошад, ва қасами дурӯғ нахӯрда бошад, –3)Кист, ки ба кӯҳи Парвардигор барояд, ва кист, ки дар ҷойи мақоми поки Ӯ биистад?"2=Зеро ки Ӯ онро бар баҳрҳо бунёд кардааст ва бар дарёҳо ҷараёнҳо барқарор намудааст.31 aТаронаи Довуд. Замин ва ҳар чӣ дар он аст, дунё ва сокинони он аз они Парвардигор аст мебошанд;+0OБигзор Пас, некӯӣ ва меҳру вафо тамоми рӯзҳои умрам бо ман ҳамроҳӣ хоҳанд кард кунанд, ва ман муддати дуру дароз дар хонаи Парвардигор сокин бошанда хоҳам буд.P/Дастархоне барои ман пеши назари чашми душманонам андохтаӣ, бо равған сарамро молидаӣ; косаи ман лабрез аст..Дар водии сояи марг роҳ равам ҳам, аз бадӣ наметарсам, чунки Ту бо ман ҳастӣ; асо ва паноҳи чӯбдасти Ту маро дилбардорӣ мекунанд тасаллӣ медиҳанд."-=Ҷонамро қувват мебахшад, ба хотири номи Худ маро ба роҳҳои росткорӣ равона мекунад.,Дар чарогоҳҳои сералаф маро мехобонад, сӯи обҳои роҳатафзо маро мебарад, + Таронаи Довуд. Парвардигор чӯпони ман аст: ба ҳеҷ чиз мӯҳтоҷ нахоҳам шуд.9*k Онҳо омада, росткории Ӯро, ки ба амал овардааст, ба қавме ки таваллуд хоҳад шуд, нақл хоҳанд кард.I) Зурёташон Ӯро парастиш хоҳанд намуд, корномаҳои Парвардигорро ба насли баъдина нақл ривоят хоҳанд кард;|(qҲамаи танумандони замин хӯрда, саҷда хоҳанд кард; ҳар кӣ ба хок мефурояд ва ҷони худро зинда карда наметавонад, пеши Ӯ зону хоҳад зад.'Зеро ки подшоҳӣ аз они Парвардигор аст, ва Ӯ бар халқҳо ҳукмфармост.t&aТамоми канорҳои замин Парвардигорро зикр намуда, сӯи Ӯ бозгашт хоҳанд кард, ва ҳамаи қабилаҳои халқҳо пеши Ту саҷда хоҳанд кард,U%#Бигзор нармдилон бихӯранду сер шаванд; толибони Парвардигор Ӯро ситоиш кунанд; дилҳои шумо ҷовидона зинда бод.*$MҲамду санои ман дар ҷамоати бузург аз Туст. Назрҳоямро пеши тарсгорони Ӯ адо хоҳам кард.G#Зеро ки Ӯ бечорагии мискинро камбағалро бечораро назарногир ҳақир ва хор намешуморад, ва рӯи Худро аз вай пинҳон надошт, балки, чун аз Ӯ ёрӣ хост, вайро шунид ба вай ҷавоб дод.s"_Эй тарсгорони Парвардигор, Ӯро ситоиш кунед! Эй тамоми насли Яъқуб, Ӯро ҷалол диҳед! Ва эй тамоми насли Исроил, аз Ӯ тарсон бошед!!!;Номи Туро ба бародаронам шӯҳрат хоҳам дод, дар миёни ҷамоат Туро ситоиш хоҳам кард.+ OМаро аз даҳони шер наҷот деҳ, ва ҷавоб дода маро шунида, аз шохҳои говони ваҳшӣ халос кун.lQҶонамро аз шамшер халос кун, ягонаамро аз дасти сагон.%Валекин Ту, эй Парвардигор, дур набош. Эй қуввати ман, ба мадади ман шитоб кун.%CСару либоси маро дар миёни худ тақсим мекунанд ва бар пероҳани ман қуръа* мепартоянд.Ҳамаи устухонҳоямро мешуморам, лекин онҳо тамошокунон ба ман менигаранд.kOЗеро ки сагон маро иҳота кардаанд; тӯдаи бадкешон гирди маро ҳамчун шере гирифта, дастҳо ва пойҳоямро маҷрӯҳ сӯрох карданд.2]Қувватам мисли сафол хушкидааст, забонам ба комам часпидааст, ва маро бар хоки марг ниҳодаӣ.mSМисли об пош хӯрдаам; ҳамаи устухонҳоям аз ҳам ҷудо шудаанд; дилам чун мум гардида, дар дарунам гудохта андарунам об шудааст.Даҳони худро бар ман воз кардаанд, мисли шере ки медарад ва наъра мезанад.5c Барзаговони Говони бисёре маро иҳота кардаанд, зӯрони говмешони Бошон даври маро гирифтаанд, y~~$}}|{zzayyxxww+vvutnssSrr qqppoZnn9mollekjj`ihhgkf%edd caaL`_^^]~\\9[nZYIX'WWVUUTXSRRBQQ;POOeNN8MLLZKJJGIHH'GFF EtDDBCCBAV@?? >6==;;,::$98766\55 43W32b11"0z//d..?--,O+O**)((2''"&`%%%##X"! y]^XbS =/<z  , +IRn( Ҳатто касе ки бо ман дӯст буд, ва аз ӯ дилпур будам, ва ӯ нони маро мехӯрд, пошнаи худро бар ман баланд кардааст.Jm ( «Сухани белиал Бемории вазнине Бадие ба сари ӯ омадааст, ва акнун, ки ӯ хобидааст, дигар нахоҳад бархост».8li(Ҳамаи бадхоҳонам бо ҳамдигар дар ҳаққи ман пичир-пичир мекунанд, бар зидди ман бадӣ меандешанд:5kc(Ва агар касе маро хабаргирӣ ба хабаргирии ман биёяд, сухани дурӯғ мегӯяд; дили вай дар худ ғайбат ҷамъ мекунад, ва ҳамин ки берун рафт, ба гапу калоча шурӯъ менамояд.%jC(Душманонам дар ҳаққи ман суханони бад мегӯянд: «Ӯ кай мемирад, то ки номаш гум шавад?»Ai{(Ман гуфтам: «Парвардигоро! Ба ман марҳамат раҳм намо; ҷонамро шифо деҳ, зеро ки пеши Ту хато кардаам».Zh-(Парвардигор ӯро бар бистари беморӣ ёварӣ хоҳад кард. Тамоми вақти хобидани ӯ Ту дар бемории ӯ нигоҳубин хоҳӣ кард.g(Парвардигор ӯро нигаҳбонӣ хоҳад кард ва зинда хоҳад мононд, ва ӯ дар замин хушбахт хоҳад буд. Ва Ту ӯро ба дасти душманонаш нахоҳӣ супурд.=fs(Хушо касе ки ба бенаво эътибор медиҳад! Дар рӯзи бадбахтӣ мусибат Парвардигор ӯро раҳо хоҳад кард.Ue %(Барои сардори сарояндагон. Таронаи Довуд.9dk'Валекин ман камбағал ва мискин бечора ва камбағал ҳастам, ва Парвардигор ба ман ғамхорӣ мекунад; мададгор ва раҳокунандаи ман Ту ҳастӣ. Эй Худои ман! Таъхир Дер накун.icK'Ҳамаи ҷӯяндагони Ту дар Ту шодӣ ва хурсандӣ кунанд, ва дӯстдорони наҷоти Ту доимо гӯянд: «Афзун бод бузургии Парвардигор!»b'Онҳое ки ба ман «ҳай-ҳай!» мегӯянд, ба сабаби шармандагии худ ҳайрон шаванд;a-'Бигзор онҳое ки толиби хоҳони ҷони мананд, то онро ба ҳалокат расонанд, аз як сар шармсор ва шарманда шаванд; бадхоҳонам қафо гарданд ва расво шаванд;(`I'Парвардигоро! Ризомандӣ намуда, маро халосӣ деҳ; Парвардигоро! Ба мадади ман шитоб кун.>_u' Зеро ки мусибатҳои бадбахтиҳои бешумор маро миёнагир иҳота намудаанд; гирифтори гуноҳҳоям шудаам гуноҳҳоям маро гирифтор кардааст, ба тавре ки дида наметавонам қобили дидан нестам: онҳо аз мӯи сарам бисёранд, ва дилам маро тарк кардааст.P^' Ту, эй Парвардигор, марҳаматҳои Худро аз ман бознадор; бигзор эҳсон ва ростии Ту ҳамеша маро нигаҳбонӣ кунад.]/' Росткории Туро андаруни дилам пинҳон махфӣ надоштаам, вафо ва наҷоти Туро баён кардаам, меҳру вафо ва ростии Туро аз ҷамоати бузург пинҳон надоштаам.C\' Дар ҷамоати бузург аз росткорӣ мужда додаам; инак, лабҳои худро нахоҳам баст: Парвардигоро, Ту медонӣ.,[Q' Хости Иродаи Туро, эй Худои ман, ба ҷо овардан мехоҳам, ва қонуни Ту андаруни дили ман аст.Z'Он гоҳ гуфтам: инак меоям; дар лӯлапечи китоб дар бораи ман навишта шудааст:HY 'Қурбонӣ ва ҳадияро Ту нахостӣ; гӯшҳои маро воз кардӣ; қурбонии сӯхтанӣ ва қурбонии хаторо талаб накардӣ.X}'Корҳои зиёде Ту кардаӣ, эй Парвардигор Худои ман! Корҳои аҷоиб ва андешаҳоеро, ки Ту дар ҳаққи мо зоҳир намудаӣ, – кист, ки монанди Ту бошад! – мавъиза ва нақл хоҳам кард, аммо шумораи онҳо бениҳоят бисёр аст.@Wy'Хушо марде ки ба Парвардигор таваккал мекунад, ва ба ҳавобаландон ва пайравони дурӯғ рӯ намеоварад! V'Ва суруди наве дар даҳонам гузошт, – ҳамду санои Худои моро. Бисёр касон инро дида, тарсон хоҳанд шуд, ва ба Парвардигор таваккал хоҳанд кард.rU]'Ва маро аз чоҳи ҳалокат, аз ботлоқи пурлой берун овард, ва пойҳоямро бар сахрае кӯҳпорае гузошт, қадамҳоямро мустаҳкам гардонд.*TM'Ба Парвардигор бисёр умед бастам, ва Ӯ сӯи ман рӯ овард, ва ёрихоҳии додхоҳии маро шунид;US %'Барои сардори сарояндагон. Таронаи Довуд.;Ro&Ғазаби Худро аз ман бигардон, то каме кушодарӯй гардам, пеш аз он ки биравам, ва дигар нахоҳам буд.Bu%Ва онҳое ки ба ивази некӣ бадӣ мекунанд, барои он ба ман душманӣ доранд, ки некиро пайравӣ менамоям. A9%Валекин душманонам зинда ва пурзӯранд, ва онҳое ки ноҳақ бадхоҳи мананд, бисёранд;i@K%Зеро ки ба гуноҳи худ иқрорам, аз хатои худ ғамгинам.?%Зеро ки ман ба афтодан наздик шудаам, ва дардам ҳамеша дар рӯ ба рӯи ман аст.7>g%Зеро ки гуфтаам: «Мабодо бар ман шодкомӣ ёбанд ва, агар пешпо хӯрам, бар ман калонигарӣ кунанд».=!%Аммо ба Ту, эй Парвардигор, умед бастаам; Ту ҷавоб деҳ, эй Худованд Худои ман. <%Ва монанди шахсе гардидаам, ки намешунавад, ва дар забонаш далеле нест. ;9%Валекин ман мисли кар намешунавам, ва мисли гунге ҳастам, ки даҳонашро намекушояд;|:q% Ва толибони ҷӯяндагони ҷонам бар ман дом мегузоранд, ва бадхоҳонам суханони фитнаангез мегӯянд ва ҳар рӯз макрҳо ҳилаҳо меандешанд.B9}% Дӯстонам ва ёронам аз балои офати ман бар канор гирифтаанд истодаанд, ва хешовандонам дур истодаанд.8% Дилам метапад; қувватам аз ман рафтааст, ва нури чашмонам низ бо ман нест.7% Худовандо! Тамоми орзуям пеши назари Туст, ва оҳу фиғонам аз Ту пӯшида нест.6!% Ман хаста ва бениҳоят кӯфта афсурда шудаам; аз дарди дили худ наъра мезанам. 5 %Зеро ки камарам миёнам пур аз варам аст, ва дар ҷисмам ҷои сиҳате нест.4%Бисёр хамидақомат ва сархам шудаам, тамоми рӯз тирарӯ шуда мегардам;3%Аз боиси беақлии ман ҷароҳатҳоям бадбӯй шудаанд, фасод рим кардаанд.$2A%Зеро ки гуноҳҳоям аз сарам гузаштаанд, мисли бори гароне аз бардоштам вазнинтар аст;&1E%Дар ҷисмам аз ғазаби Ту ҷои сиҳате нест; дар устухонҳоям аз хатои худам саломатӣ нест,0%Зеро ки тирҳои Ту дар ман фурӯ рафтаанд, ва дасти Ту бар ман фуруд омадааст.1/[%Парвардигоро! Дар ғазаби Худ маро мазаммат сарзаниш накун, ва дар хашми Худ маро ҷазо надеҳ,=. w%Таронаи Довуд. Барои ёдоварӣ.9-k$(Ва Парвардигор ба онҳо мадад хоҳад кард ва онҳоро халосӣ хоҳад дод; онҳоро аз бадкорон халосӣ хоҳад дод, ва онҳоро наҷот хоҳад бахшид, зеро ки онҳо ба Ӯ паноҳ мебаранд., $'Наҷоти росткорон аз Парвардигор аст; дар вақти тангӣ Ӯ қалъаи онҳост;+$&Ва ҷинояткорон аз як сар нобуд хоҳанд шуд; ояндаи бадкорон нест шудан аст.$*A$%Ба беайб назар андоз ва росткорро бубин, зеро ки оянда ба шахси сулҳҷӯ тааллуқ дорад,)$$Ва ӯ гузашта рафт, ва инак нест шудааст; ва ӯро ҷустуҷӯ кардам, ва ёфт нашуд.A({$#Бадкори ситамгареро дидаам, ки мисли дарахти сершохаи сабзу хуррам дар як ҷо чуқур реша давонда буд;'$"Ба Парвардигор умед банд ва роҳи Ӯро риоя намо; ва Ӯ туро баланд хоҳад кард, то ки вориси замин гардӣ; ҳангоми нобуд шудани бадкорон инро хоҳӣ дид.^&5$!Лекин Парвардигор ӯро ба дасти вай намесупорад, ва чун кораш ба мурофиа оид шавад, намегузорад, ки ӯро айбдор кунанд.r%]$ Бадкор росткорро поида мегардад, ва дар пайи куштани ӯст;q$[$Қонуни Худои ӯ дар дили ӯст; қадамҳояш суст нахоҳанд шуд.#$Даҳони росткор ҳикматро баён мекунад, ва забони ӯ инсофро ифода менамояд. "$Росткорон вориси замин хоҳанд буд, ва дар он ҷовидона сокин хоҳанд шуд.U!#$Зеро ки Парвардигор инсофро дӯст медорад, ва порсоёни тарсгорони Худро тарк нахоҳад кард; онҳо ҷовидона паноҳ хоҳанд дошт нигоҳ дошта хоҳанд шуд; ва насли бадкорон нобуд хоҳанд шуд. $Аз бадӣ дур шав ва некӣ бикун, ва ҷовидона зиндагӣ хоҳӣ кард сокин хоҳӣ буд, $Вай ҳар рӯз мебахшад ва қарз медиҳад, ва насли вай баракат хоҳанд ёфт.S$Ҷавон будам ва ҳоло пир шудаам, ва росткореро надидаам, ки партофта шуда бошад, ва наслаш нон мепурсида бошанд:*M$Ба тавре ки вай афтад ҳам, сахт афканда намешавад, зеро ки Парвардигор дасташро мегирад.E$Парвардигор қадамҳои мардро барқарор мекунад, ва ба роҳи вай шод мешавад агар роҳи вай ба Ӯ писанд ояд,N$Зеро онҳое ки Ӯ муборак хондааст, вориси замин хоҳанд буд, вале онҳое ки Ӯ лаънат хондааст, нобуд хоҳанд шуд.9k$Бадкор қарз мегирад ва барнамегардонад, вале росткор меҳру вафо мекунад ва медиҳад ато мекунад;iK$Аммо бадкорон нест хоҳанд шуд, ва душманони Парвардигор мисли шукӯҳи марғзорҳо фано хоҳанд шуд, мисли дуд фано хоҳанд шуд.+O$Дар вақти бадбахтӣ мусибат шармсор нахоҳанд шуд, ва дар рӯзҳои гуруснагӣ сер хоҳанд буд,$Парвардигор рӯзҳои беайбонро медонад, ва мероси онҳо ҷовидона хоҳад буд.(I$Зеро ки бозувони бадкорон хоҳанд шикаст, вале росткоронро Парвардигор қувват медиҳад.}$Чизи ками росткор беҳ аз сарвати бисёри бадкорон бадкорони бисёр,!$Шамшери онҳо ба дили худашон фурӯ хоҳад рафт, ва камонҳои онҳо хоҳад шикаст.mS$Бадкорон шамшер бараҳна мекунанд ва камони худро мекашанд, то ки бечора ва камбағалро ғалтонанд ва ростравонро қатл кунанд.$ Аммо Худованд ба ҳоли вай механдад, зеро мебинад, ки рӯзи вай меояд.5$ Бадкор ба росткор қасди бад мекунад, ва дандонҳои худро бар ӯ ғиҷиррос мезанонад;/W$ Аммо нармдилон фурӯтанон вориси замин хоҳанд буд, ва аз осудагии бисёр лаззат хоҳанд бурд.5c$ Боз андак сабр кун, ва бадкор боқӣ нахоҳад монд; ба маконаш назар хоҳӣ андохт, ва ӯ нахоҳад буд.0Y$ Зеро ки бадкешон нобуд хоҳанд шуд, валекин умедворони Парвардигор вориси замин хоҳанд буд. 7$Аз хашм даст бикаш, ва ғазабро тарк намо; рашк накун, ки ин боиси бадкорӣ хоҳад шуд,Q $Пеши Парвардигор хомӯш ором бош ва ба Ӯ умед банд. Ба касе ки роҳаш барор ёфтааст, ба шахси ҳилагар рашк накун. '$Ва росткории туро мисли нур, ва инсофи туро мисли нимрӯз ба зуҳур хоҳад овард. -$Роҳи худро ба Парвардигор бисупор, ва ба Ӯ таваккал намо, ва Ӯ ба ҷо хоҳад овард, !$Ва дар Парвардигор тасалло хоҳӣ ёфт, ва Ӯ хости дилатро ба ту ато хоҳад кард.$A$Ба Парвардигор таваккал намо ва некӣ бикун; дар замин сокин бош ва ростиро нигоҳ дор.)K$Зеро ки онҳо мисли алаф ба зудӣ даравида хоҳанд шуд, ва мисли сабза пажмурда хоҳанд шуд.} u$Таронаи Довуд. Ба бадкешон рашк накун, аз ноинсофон ҳасад набар,# Дар он ҷо бадкирдорон афтодаанд, сарнагун шудаанд ва хеста наметавонанд.# Бигзор пои ҳавобаландӣ бар ман наояд, ва дасти бадкорон маро бадар наронад.(I# Меҳру вафои Худро барои донандагони Худ давом деҳ, ва росткории Худро барои ростдилон.lQ# Зеро ки чашмаи ҳаёт бо Туст; дар нури Ту нурро мебинем.!# Аз равғани хонаи Ту сер мешаванд, ва аз дарёи шарбатҳои Худ онҳоро менӯшонӣ,5#Чӣ арҷманд аст меҳру вафои Ту, эй Худо! Банӣ одам дар сояи болҳои Ту паноҳ меёбанд;hI#Роскории Ту мисли кӯҳҳои бузург аст, довариҳои Ту обҳои азиманд аст! Одамизод ва ҳайвонро Ту наҷот медиҳӣ, эй Парвардигор!~#Парвардигоро! Меҳру вафои Ту то осмонҳост, вафодории Ту то абрҳост!'}G#Дар ҷогаҳи худ бадӣ мебофад, роҳи нодурустро пеш гирифтааст, аз бадӣ нафрат намекунад.)|K#Суханони забонаш бадӣ ва макр дурӯғ аст; аз рафтори оқилона ва некӯкорӣ даст кашидааст;W{'#Зеро ки вай ба худаш дар назари худ хушомад мегӯяд ва барои худ гуноҳе пайдо мекунад, то ки пур аз душманӣ гардад;z#Исёни бадкор андаруни дилам мегӯяд: «Тарси Худо дар пеши чашми вай нест»;yy m#Барои сардори сарояндагон. Таронаи бандаи Парвардигор Довуд. x "Ва забонам росткории Туро ва ҳамду санои Туро ҳар рӯз баён хоҳад кард.w5"Бигзор онҳое ки хоҳишманди ҳаққонияти мананд, шод ва хурсанд шаванд ва доимо гӯянд: «Афзун бод бузургии Парвардигор, ки осоиши бандаи Худро хоҳон аст!»Rv"Бигзор онҳое ки дар мусибати бадбахтии ман шодӣ мекунанд, якҷоя шарманда ва расво шаванд, онҳое ки бар ман калонигарӣ менамоянд, куртаи пероҳани шармандагӣ хиҷолат дар бар кунанд.Ku"Ва дар дили худ нагӯянд: «Ҳа, Бале, Ҳай-ҳай, хости ҷонамон шуд инро мехостем!» Ва нагӯянд: «Ӯро фурӯ бурдем».Gt"Маро аз рӯи росткории Худ дар доварӣ ҳимоя намо, эй Парвардигор Худои ман, то ки бар ман шодкомӣ наёбанд,.sU"Барои мурофиаи ман, барои даъвои ман аз хоб хез ва бедор шав, эй Худои ман ва Худованди ман!r"Инҳоро Ту, эй Парвардигор, дидаӣ, хомӯш набош. Худовандо! Аз ман дур набош.qy"Ва даҳони худро ба ман воз карда, мегӯянд: «Ҳай-ҳай, чашми мо дид!»Zp-"Зеро ки на дар бораи сулҳу осоиштагӣ сухан меронанд, балки дар ҳаққи сулҳҷӯёни замин тӯҳматҳои макромез мебофанд;|oq"То онҳое ки ноҳақ ба ман душманӣ доранд, бар ман шодкомӣ наёбанд, онҳое ки бесабаб аз ман нафрат доранд, ба ҳамдигар чашмакӣ назананд;&nE"Туро дар ҷамоати бузург сипос хоҳам гуфт, дар миёни қавми азим Туро ситоиш хоҳам кард,>mu"Худовандо! То ба кай нигоҳ хоҳӣ кард? Ҷонамро аз ситамҳои онҳо, ягонаамро аз шерони ҷавон халос кун.l5"Бо масхаракунандагони дурӯя дар ҳаққи ман дандонҳои худро ғиҷиррос мезанонданд.(kI"Валекин вақте ки меафтодам, шодӣ мекарданд ва ҷамъ мешуданд; нокасоне бар зидди ман ҷамъ мешуданд, ки намешинохтам; маро дашном медоданд, ва бас намекарданд;ljQ"Мисли он ки дӯстам ё бародарам бошад, рафтор мекардам; мисли он ки барои модарам мотам гирифта бошам, ғамгин ва сархам будам.bi=" Валекин ман дар бемории онҳо палос мепӯшидам, ҷонамро бо рӯзадорӣ азоб медодам, аммо бигзор дуоям ба оғӯшам баргардад.h7" Ба ивази некӣ ба ман бадӣ мекунанд, ҷонамро гирифтори ҳалокат бекасӣ мегардонанд.g" Гувоҳони Шоҳидони бадкин бархостаанд: он чи намедонам, аз ман мепурсанд;Bf}" Хамаи устухонҳоям мегӯянд: Парвардигоро! Кист монанди Ту, ки камбағалро бечора аз каси пурзӯртар аз вай халос мекунӣ, ва бечораву камбағалу мискинро аз ғораткунандаи вай!e)" Валекин ҷонам дар Парвардигор хурсандӣ хоҳад кард; дар наҷоти Ӯ шод хоҳам шуд.Yd+"Бигзор бар ӯ ҳалокати ногаҳоние биёяд, ва доме ки пинҳон кардааст, худи ӯро бигирад; дар торикӣ дар он фурӯ ғалтад.Zc-"Зеро ки бе сабабе барои ман доми худро бар рӯи чоҳ дар чуқурие пинҳон кардаанд; онро бе сабаб барои ҷонам кандаанд.b-"Роҳашон торик ва лағжонак бошад, ва фариштаи Парвардигор онҳоро таъқиб намояд,a"Мисли каҳ пеши бод бошанд, ва фариштаи Парвардигор онҳоро биронад;8`i"Бигзор ҷӯяндагони ҷонам шармсор ва расво шаванд; бадандешонам қафо гарданд ва шарманда шаванд;>_u"Ва найзаро бикаш ва пеши роҳи таъқибкунандагони маро бигир; ба ҷонам бигӯй: «Ман наҷоти ту ҳастам!»^^5"Сипар ва ҷавшан бигир, ва ба мадади ман бархез;%] E"Таронаи Довуд. Ба мухолифонам, эй Парвардигор, мухолифат намо, бо ҷангҷӯёнам ҷанг кун;F\!Парвардигор ҷони бандагони Худро раҳо хоҳад кард, ва ҳеҷ кас аз паноҳбарони Ӯ нобуд маҳкум нахоҳад шуд. [!Бадкорро бадӣ хоҳад кушт, ва бадхоҳони росткор маҳкум нобуд хоҳанд шуд. Z!Ҳамаи устухонҳои ӯро нигоҳ медорад; ҳеҷ яке аз онҳо шикаста нахоҳад шуд.9Yk!Мусибатҳои Бадбахтиҳои росткор бисёранд, валекин аз ҳамаи онҳо Парвардигор ӯро халосӣ медиҳад;X#!Парвардигор ба дилшикастагон наздик аст, ва рӯҳафтодагонро наҷот хоҳад дод.=Ws!Вақте ки росткорон фарёд мекашанд, Парвардигор онҳоро шунида, аз ҳамаи тангиҳошон халосӣ медиҳад.+VO!Хашми Парвардигор ба муқобили бадкирдорон аст, то ки зикри онҳоро аз замин нобуд намояд.U3!Чашмони Парвардигор бар росткорон мебошанд, ва гӯшҳои Ӯ сӯи зории ёрихоҳии онҳо.T!Аз бадӣ дур шав ва некӣ бикун; талабгори осоиштагӣ шав ва дар пайи он бош.{So!Забонатро аз бадӣ нигоҳ дор, ва лабҳоятро аз гуфтори макромез.R+! Кист он шахсе ки ҳаётро хоҳон аст, ва рӯзҳоро дӯст медорад, то ки некӯӣ бубинад?Q3! Биёед, эй фарзандон, маро бишнавед: тарси Парвардигорро ба шумо таълим хоҳам дод.mPS! Шерони ҷавон бенаво шудаанд ва гуруснагӣ мекашанд, аммо ҷӯяндагони толибони Парвардигорро аз ҳеҷ чизи хуб камӣ нахоҳад буд. O! Аз Парвардигор тарсед, эй покони Ӯ, зеро ки тарсгорони Ӯро ҳеҷ камӣ нест.N%! Бичашед ва хоҳед дид, ки Парвардигор некӯст! Хушо марде ки ба Ӯ паноҳ мебарад!%MC!Фариштаи Парвардигор дар гирду пеши тарсгорони Ӯ ҳозир аст ва онҳоро халосӣ медиҳад. L9!Ин мискин бечора бихонд, ва Парвардигор шунид, ва ӯро аз ҳамаи тангиҳояш наҷот дод.K/!Сӯи Ӯ нигоҳ карданд ва пурнур нуронӣ гардиданд, ва чеҳраҳошон шармсор нашуданд. J9!Парвардигорро талабидам, ва ба ман ҷавоб дод, ва аз ҳамаи тарсҳоям маро халосӣ дод."I=!Парвардигорро бо ман таъриф кунед бузург хонед; ва номи Ӯро якҷоя болобардор кунем.H+!Ҷонам бо Парвардигор фахр мекунад; фурӯтанон нармдилон шунида, шод хоҳанд шуд.&GE!Парвардигорро дар ҳар вақт муборак хоҳам хонд; доимо ҳамду санои Ӯ бар забони ман аст.[F 1!Таронаи Довуд, вақте ки ӯ худро назди Абималик девона вонамуд кард, ва аз пеши вай бадар ронда шуд, ва баромада рафт.E Меҳру вафои Ту, эй Парвардигор, бар мо бод, чунон ки мо ба Ту умед бастаем. D Дили мо дар Ӯ шодӣ мекунад, зеро ки ба номи поки Ӯ мо таваккал менамоем.zCm Ҷони мо ба Парвардигор умедвор аст: Ӯ мададгор ва сипари мост;$BA То ки ҷони онҳоро аз мурдан халос кунад, ва дар вақти гуруснагӣ онҳоро зинда мононад.)AK Инак, чашми Парвардигор бар тарсгорони Ӯст, бар онҳоест, ки ба меҳру вафои Ӯ умедворанд,@ Асп барои наҷот ҳеҷ аст, ва бо қуввати бузургаш халосӣ нахоҳад дод. w@~}}$||{qzyNxNw_vquxtsrqpp omml}kj]iihrggDffejddcrbb:ap``f__^_]]:\\5[ZYYXW2VUTT/SuRR'QPOOTNN!MLL KGJIIhHGG FF(EDDgCC9BB>A@@@?F>>|==M<;;Z:~99S8877655V433Y22w1N0d// --,++*o)((''M&&,%`$$#a""! NiD*;AXsbj@ v H /  /A(w-%S4Ҳама ақиб гаштаанд, бо ҳамдигар бадахлоқ вайрон шудаанд; некӯкоре нест, як нафар ҳам нест.A${4Худо аз осмон ба банӣ одам назар андохт, то бубинад, ки оё касе соҳибфаҳм ва толиби ҷӯяндаи Худо ҳаст?K#4Нокас дар дили худ гуфт: «Худо нест». Онҳо вайрон фосид шудаанд ва корҳои зишт бад кардаанд; некӯкоре нест." }4Барои сардори сарояндагон бар сози нафасӣ. Суруди таълимии Довуд.j!M3 Туро ҳамеша сипос хоҳам гуфт, зеро ки инро Ту ба амал овардаӣ; ва ба номи Ту умед хоҳам баст, зеро он пеши порсоёни Ту некӯст.W '3 Валекин ман мисли зайтуни сабзу хуррам дар хонаи Худо ҳастам, ва ба меҳру вафои Худо ҷовидона таваккал менамоям.}s3 «Ин аст марде ки Худоро истеҳкоми худ надонист, балки ба фаровонии сарвати худ таваккал кард ва дар баднафсии ҳирси худ устувор буд». 3Ва росткорон инро дида, ҳаросон хоҳанд шуд, ва ба ҳоли вай хоҳанд хандид:}3Худо низ туро ҷовидона сарнагун хоҳад намуд, туро бе беху бунёд карда, аз хаймаат бадар хоҳад ронд, ва решаи туро аз замини зиндаҳо. Село.  3Ҳар гуна суханони фосидонаро вайронро дӯст медорӣ, эй забони ҳилагар!3Бадиро аз некӣ бештар дӯст медорӣ, ва дурӯғро аз ҳақгӯӣ бештар. Село. 3Забонат суханони фитнаангез мебофад; он мисли покуи тез аст, эй маккор!3Чаро ба бадӣ фахр мекунӣ, эй зӯровар? Меҳру вафои Худо ҳамеша бо мост.*M3Вақте ки Дӯэги Адӯмӣ омада, ба Шоул хабар дода гуфт, ки Довуд ба хонаи Аҳималик омадааст.d C3Барои сардори сарояндагон. Суруди таълимии Довуд,oW2Он гоҳ қурбониҳои росткорӣ ва қурбониҳои сӯхтанӣ ба Ту писанд хоҳанд афтод; он гоҳ бар қурбонгоҳи Ту гӯсолаҳоро хоҳанд овард.'2Бо ризомандии Худ ба Сион некӣ бикун; ҳисорҳои деворҳои Уршалимро барпо намо.F2Қурбониҳои дилхоҳи Худо рӯҳи шикаста аст; дили шикаста ва кӯфтаро афсурдаро Ту, эй Худо, хор нахоҳӣ дид./2Зеро Ту қурбониро намехоҳӣ, вагарна меовардам; қурбонии сӯхтаниро намеписандӣ.2Худовандо! Лабҳои маро бикшо, ва забонам ҳамду санои Туро хоҳад гуфт;/W2Маро аз хунҳо бираҳон, эй Худо, ки Худои наҷоти ман ҳастӣ, то забонам росткории Туро сарояд.%C2Ба ҷинояткорон роҳҳои Туро таълим хоҳам дод, ва хатокорон сӯи Ту бозгашт хоҳанд кард.)2Шодии наҷоти Худро ба ман баргардон, ва бо рӯҳи олиҳимматӣ маро дастгирӣ намо.xi2 Маро аз пеши Худ дур наандоз, ва Руҳи Поки Худро аз ман нагир." =2 Худоё, дили покизае дар ман биофарин, ва рӯҳи дурусте дар дарунам ботинам нав бикун.z m2 Рӯи Худро аз хатоям бипӯшон, ва ҳамаи гуноҳҳои маро нобуд кун.( I2 Маро аз шодӣ ва хурсандӣ баҳраманд гардон, то устухонҳое ки Ту шикастаӣ, хушнуд шаванд.C 2 Маро бо зуфо покиза намо, ва ман покиза хоҳам шуд; маро шустушӯй кун, ва ман аз барф сафедтар хоҳам шуд.' G2Инак, Ту ростиро дар дилам хоҳон ҳастӣ, ва дар ботинам дарунам ҳикматро ба ман меомӯзӣ.12Инак, ман дар гуноҳ офарида шудаам, ва модарам дар хато ба ман ҳомила гардидааст.yk2Ба Ту ва танҳо ба Ту хато кардаам, ва пеши назари Ту бадӣ кардаам, бинобар ин Ту дар ҳукми Худ барҳақ ҳастӣ ва дар доварии Худ покиза.+2Зеро ман ба ҷиноятҳои худ иқрор ҳастам, ва хатоям доим пеши назари ман ҳастанд.  2Маро аз гуноҳам чандинбора шустушӯ намо, ва аз хатоям маро покиза кун,N2Ба ман, эй Худо, аз рӯи меҳрубонии Худ раҳм намо, ва ҷиноятҳоямро аз рӯи фаровонии марҳаматҳои Худ нобуд кун..U2Ҳангоме, баъд аз даромаданаш назди ба Батшобаъ, Нотони пайғамбар пеши ӯ омад. Вақте ки Нотони пайғамбар назди ӯ омад, баъд аз он ки ӯ назди Батшобаъ даромада буд.U %2Барои сардори сарояндагон. Таронаи Довуд,ve1Ҳар кӣ шукронаро қурбонӣ намояд, вай Маро ситоиш мекунад, ва ҳар кӣ роҳи дурустро пеш гирад, ба вай наҷоти Худоро нишон хоҳам дод».4a1Инро, эй фаромӯшкунандагони Худо, фаҳм кунед: мабодо шуморо бидарам, ва раҳокунандае набошад.3_1Чунин рафтор кардӣ, ва Ман хомӯш мондам; гумон кардӣ, ки Ман мисли ту ҳастам. Бинобар ин туро сарзаниш хоҳам кард, ва доварии туро пеши назари ту ба амал хоҳам овард.~31Нишаста, дар ҳаққи бародари худ сухан меронӣ, ба писари модари худ тӯҳмат мекунӣ.v}e1Даҳони худро барои бадгӯӣ мекушоӣ, ва забонат макр мебофад;|{1Чун дуздро дидӣ, ҳамроҳи вай медавӣ, ва бо зинокорон шарик мешавӣ;{11Дар сурате ки худат аз ахлоқу одоб нафрат дорӣ, ва суханони Маро пушти по мезанӣ?az;1Вале ба бадкор Худо мегӯяд: «Ту чӣ ҳақ дорӣ, ки қоидаҳои Маро ривоят маъвиза намоӣ, ва паймони Маро ба забони худ оварӣ,y-1Ва дар рӯзи тангӣ Маро бихон; туро халосӣ хоҳам дод, ва ту Маро ситоиш хоҳӣ кард.;xo1Ба Худо қурбонии шукронаро забҳ намо бикуш, ва ба Боломақом назрҳои қавлҳои худро адо иҷро бикун.mwS1 Оё гӯшти говмешонро мехӯрам, ва хуни такаҳоро менӯшам?*vM1 Агар гурусна мемондам, ба ту намегуфтам, зеро ки дунё ва ҳар чи дар он аст, аз они Ман аст.u!1 Ҳамаи мурғони кӯҳсорро мешиносам, ва ҷонварони саҳро дар дасти Ман ҳастанд.3t_1 Зеро ки тамоми ҳайвоноти ҷангал аз они Ман ҳастанд, ва чорпоёне ки бар ҳазорҳо кӯҳҳо ҳастанд;qs[1 На гӯсолае аз хонаи ту хоҳам гирифт, на такае аз оғили ту,Pr1На аз барои қурбониҳоят туро сарзаниш мазаммат хоҳам кард; қурбониҳои сӯхтании ту доимо пеши назари Ман аст.Hq 1Бишнав, эй қавми Ман, то сухан ронам, ва эй Исроил, то ба ту гувоҳӣ гувоҳӣ диҳам: Ман, Худо, Худои ту ҳастам.p1Ва осмон росткории Ӯро баён хоҳад кард, зеро ки Худо Довар аст. Село.o!1«Порсоёни Маро назди Ман ҷамъ оваред, ки бо Ман бо қурбонӣ паймон бастаанд».n{1Аз боло осмон ва заминро мехонад, то ки қавми Худро доварӣ намояд:6me1Худои мо меояд, ва хомӯш нахоҳад буд: пеши Ӯ оташи сӯзон муҳайёст, ва гирдогирди Ӯ тӯфони дамон.^l51Аз Сион, ки камоли зебоист, Худо чур меафканад.Hk 1Таронаи Ософ. Худо, Худо Парвардигор сухан меронад, ва заминро аз баромади офтоб то нишастани он мехонад.2j]0Одаме ки соҳиби ҷоҳу ҷалол аст, вале фаҳм надорад, мисли ҳайвонҳоест, ки ба ҳалокат мерасанд.i0Лекин сӯи насли падарони худ хоҳад рафт, ки онҳо то абад нурро нахоҳанд дид.[h/0Агарчи дар ҳаёташ ӯ баракати худро мехоҳад, ва ба дили худ мегӯяд: «Туро таъриф мекунанд, ки ба худ некӯӣ мекунӣ», – g90Зеро ки ҳангоми мурданаш чизе бо худ нахоҳад бурд; ҷалолаш аз ақиби ӯ нахоҳад рафт; f 0Натарс, вақте ки шахсе сарватдор шавад, ва ҷалоли хонааш афзун гардад,e30Аммо ҷонамро Худо раҳо хоҳад кард, зеро ки маро аз дасти дӯзах хоҳад гирифт. Село.Od0Мисли гӯсфандон ба дӯзах бурда мешаванд; марг онҳоро чӯпонӣ мекунад; ва бомдодон росткорон бар онҳо ҳукмфармо хоҳанд шуд, ва сурати онҳо дар дӯзах, ки манзили онҳост, хоҳад пӯсид.%cC0Чунин аст роҳи онҳое ки худбоваранд, ва оқибати онҳое ки аз лофи худ хурсанданд. Село.-bS0 Валекин одамизод дар ҷоҳу ҷалолаш намемонад: ӯ мисли ҳайвонҳоест, ки ба ҳалокат мерасанд.faE0 Дар хотир мегузаронанд, ки хонаҳошон доимӣ ва манзилҳошон аз насл ба насл мебошанд; заминҳошонро ба номҳои худ мехонанд.%`C0 Зеро мебинад, ки ҳакимон хирадмандон мемиранд, бо якҷоягии нодонон ҷоҳилон ва аблаҳон аҳмақон нобуд мешаванд; ва сарвати худро ба дигарон боқӣ мегузоранд.U_#0 То ки доим зинда монда, рӯи гӯрро набинад.^0 Чунки фидияи ҷонашон гаронбаҳост, ва он ҳаргиз муяссар намешавад, –]0Касе ҳаргиз бародарашро бознамехарад; фидияашро низ ба Худо намедиҳад, –&\E0Онҳо ба тавонгарии худ таваккал менамоянд, ва бо фаровонии сарвати худ фахр мекунанд.;[o0Чаро дар рӯзҳои бадкеш тарсон бошам, вақте ки гуноҳи дунболагирҳоям маро миёнагир иҳота мекунад?Z'0Гӯши худро ба масале медорам; муаммои чистони рамзи худро бо барбат мекушоям: Y 0Забонам ҳикматро баён мекунад, ва андешаҳои дилам аз ғояҳо иборат аст.X#0Ҳам одамони оддӣ ва ҳам шахсони асилзода наҷиб; сарватдор ва камбағал якҷоя.W0Инро бишнавед, эй ҳамаи қавмҳо! Гӯш андозед, эй ҳамаи сокинони дунё!^V 70Барои сардори сарояндагон. Таронаи банӣ Қӯраҳ.U!/Зеро ки ин Худо Худои мост ҷовидона; Ӯ моро то дами марг роҳнамоӣ хоҳад кард.6Te/Дили худро ба истеҳкомҳои он бимонед; қасрҳояшро дида бароед, то ки ба насли оянда ҳикоя кунед,~Su/ Дар гирди Сион гардед ва онро давр занед; бурҷҳои онро бишморед;&RE/ Кӯҳи Сион хурсандӣ мекунад, духтарони Яҳудо шод мешаванд, ба муносибати довариҳои Ту.XQ)/ Чунон ки номи Ту, эй Худо, ончунон ҳамду санои Ту то канорҳои замин паҳн шудааст; дасти рости Ту пур аз росткорист.P/ Дар бораи меҳру вафои Ту, эй Худо, мо андаруни қасри Ту фикру хаёл мекунем.Ow/ Чунон ки шунида будем, ончунон дидем дар шаҳри Парвардигори лашкарҳо, дар шаҳри Худои мо: Худо онро ҷовидона барқарор хоҳад кард. Село.YN+/Ту бо боди шарқӣ киштиҳои Таршишро шикастӣ.M/Ларза онҳоро дар он ҷо фаро гирифт ва дарди сахт, ба монанди зане ки мезояд.L#/Ҳамин ки онҳо диданд, ҳайрон шуда ба ҳарос афтоданд ва рӯй ба гурез оварданд;dKA/Зеро инак подшоҳон ҷамъ омаданд, якҷоя гузаштанд;`J9/Худо дар қасрҳои он ҳамчун паноҳгоҳ машҳур аст:8Ii/Теппаи бисёр зебо, шодии тамоми замин аст кӯҳи Сион; дар канори шимолӣ шаҳри Подшоҳи бузург аст.&HE/Парвардигор бузург аст ва сазовори ситоиши зиёд дар шаҳри Худои мо, дар кӯҳи поки Худ.7G k/Суруд. Таронаи банӣ Қӯраҳ.[F/. Мирони қавмҳо назди қавми Худои Иброҳим ҷамъ омадаанд, зеро ки сипарҳои замин аз они Худост; Ӯ бениҳоят баланд аст.vEe. Худо бар халқҳо подшоҳ шуд; Худо бар тахти поки Худ биншаст.Dw.Зеро ки Худо подшоҳи тамоми замин аст; суруди дилнишине бихонед.vCe.Бисароед Худоро, бисароед! Бисароед Подшоҳи моро, бисароед!qB[.Худо бо бонги шодӣ боло шуд, Парвардигор бо овози карнай.6Ae.Мероси моро барои мо баргузид интихоб кард, яъне фахри ифтихори Яъқубро, ки дӯст медорад. Село.v@e.Қавмҳоро зердасти мо гардонд, ва қабилаҳоро зери пойҳои мо;6?e.Зеро ки Парвардигори Баландмақом саҳмгин тарсовар аст, – подшоҳи бузург аст бар тамоми замин; > .Эй ҳамаи қавмҳо, кафкӯбӣ намоед! Ба Худо бо овози сурудхонӣ бонг занед!^= 7.Барои сардори сарояндагон. Таронаи банӣ Қӯраҳ.<w- Парвардигори лашкарҳо бо мост, Худои Яъқуб паноҳгоҳи мост. Село.W;'- «Бозистед ва бидонед, ки Ман Худо ҳастам: дар миёни халқҳо барафрохта хоҳам шуд, бар замин барафрохта хоҳам шуд».]:3- Ба ҷангҳо то канорҳои замин хотима дода, камонро шикастааст ва найзаро пора кардааст, аробаҳоро ба оташ сӯзондааст.93- Биёед, ба корномаҳои Парвардигор назар андозед, ки харобиҳо бар замин овардааст:8w-Парвардигори лашкарҳо бо мост, Худои Яъқуб паноҳгоҳи мост. Село.67e-Халқҳо хурӯш бардоштанд; мамлакатҳо фурӯ ғалтиданд: Ӯ овози Худро дод, ва замин ба ларза афтод.67-Худо андаруни он аст, он фурӯ нахоҳад ғалтид: субҳидам Худо ба он мадад хоҳад кард.A5{-Ҷӯйҳои дарё шаҳри Худоро хурсанд мекунанд, ки он поктарини манзилҳои Худои Болотарин Боломақом аст.24]-Обҳои он хурӯшида, туғён талотум кунанд, ва кӯҳҳо аз ҷӯшидани ғалаёни он ларзон шаванд. Село.F3-Бинобар ин нахоҳем тарсид, агарчи замин биларзад мубаддал шавад, кӯҳҳо дар қаъри баҳрҳо ба ҷунбиш оянд,2-Худо паноҳгоҳ ва қуввати мост, мададгоре ки дар тангиҳо зуд пайдо мешавад;z1 o-Барои сардори сарояндагон. Суруди банӣ Қӯраҳ бар сози аломӯт*.20],Номи Туро аз насл ба насл зикр хоҳам кард; бинобар ин қавмҳо Туро ҷовидона сипос хоҳанд гуфт.'/G,Дар ивази падаронат писаронат хоҳанд буд; онҳоро дар тамоми замин мир таъин хоҳӣ кард..,Бо шодӣ ва хурсандӣ бурда мешаванд, ба қасри Подшоҳ оварда мешаванд.x-i,Дар либоси гулдӯзӣ вай назди Подшоҳ бурда мешавад; аз ақиби вай бокираҳо дӯшизаҳо, дугонаҳояш, равонанд, ки пеши Ту оварда шудаанд;,5,Тамоми ҷалоли духтари Подшоҳ дар андарун аст: либоси вай бо тилло ороста шудааст;+, Ва духтари Сур бо ҳадияҳо, ва сарватдорони қавм дидори туро хоҳанд талабид.3*_, Ва ҳангоме ки Подшоҳ шавқманди зебоии ту гардад, зеро ки Ӯ Парвардигори туст, ба Ӯ саҷда намо.6)e, Бишнав, эй духтар, ва бубин, ва гӯши худро фаро дор, ва қавми худ ва хонаи падаратро фаромӯш кун.>(u, Духтарони подшоҳон дар миёни азизони Ту ҳастанд; ба дасти ростат малика дар тиллои Ӯфир истодааст.C', Ҳамаи либосҳоят мисли мур ва уд ва дорчин аст; аз қасрҳои устухони фил Туро бо созҳо хурсанд мекунанд.y&k,Росткориро дӯст доштаӣ, ва аз бадкорӣ нафрат дорӣ. Бинобар ин Туро Худо, Худои Ту, бо равғани шодмонӣ бештар аз рафиқонат молидааст.z%m,Тахти Ту, эй Худо, ҷовидона аст; асои ростӣ асои подшоҳии Туст.O$,Тирҳои Ту тез ҳастанд, – қавмҳо зери пои Ту фурӯ меғалтанд: – тирҳоят ба дили душманони Подшоҳ хоҳанд расид.#,Ва дар арҷмандии Худ савор шуда, дар роҳи ростӣ ва нармдиливу фурӯтаниву росткорӣ комёб шав, ва дасти ростат чизҳои аҷоибе ба Ту нишон хоҳад дод.!";,Шамшери Худро, эй Паҳлавон Баҳодур, бар рони Худ бибанд, ки шукӯҳ ва арҷмандии Туст;U!#,Ту аз банӣ одам зеботарин ҳастӣ; латофат бар лабонат ҳувайдост; бинобар ин Худо Туро ҷовидона муборак хондааст.h I,Дилам аз ҳиссиёти хубе ба ҷӯш омадааст; ман мегӯям: сурудам ба подшоҳ бахшида шудааст; забонам қалами котиби тезнавис аст.- U,Барои сардори сарояндагон бар сози савсанҳо. Суруди таълимии банӣ Қӯраҳ. Суруди муҳаббат.|q+Ба ёрии мо бархез, ва моро ба хотири меҳру вафои Худ халосӣ деҳ.}+Зеро ки ҷони мо ба хок яксон шудааст, ҷисми мо ба замин часпидааст.'+Чаро рӯи Худро пинҳон доштаӣ, мусибат бадбахтӣ ва тангии моро фаромӯш кардаӣ?+Бархез! Чаро хобидаӣ, эй Парвардигор? Бедор шав, доимӣ моро напартой!1[+Лекин ба хотири Ту мо ҳар рӯз кушта мешавем, мисли гӯсфандони забҳ куштанӣ ба шумор меравем.+Оё Худо инро пурсуҷӯ таҳқиқ наменамуд? Зеро ки Ӯ сири асрори дилро медонад.8i+Агар мо номи Худои худро аз хотир мебаровардем ва кафҳои худро сӯи худои бегона дароз мекардем,+Вақте ки моро дар макони шағолон фурӯ нишондӣ ва бо сояи марг моро пӯшондӣ.q[+Дили мо ақиб нагашт, ва пойҳои мо аз роҳи Ту берун нарафт,F+Ҳамаи ин ба сари мо омадааст, валекин мо Туро аз хотир набаровардаем, ва ба паймони Ту хиёнат накардаем.!;+Аз овози дашномдиҳанда ва тӯҳматгӯй, аз афту башараи душман ва қасдгир интиқомҷӯй.+Ҳар рӯз расвоии ман пеши назари ман аст, ва шармандагӣ рӯи маро пӯшидааст!;+Моро вирди забон дар миёни халқҳо, ҳадафи сарҷунбонӣ дар миёни қабилаҳо гардондаӣ.H +Моро назди ҳамсоягони мо нангин кардаӣ, хандахариш ва боиси масхара назди онҳое ки дар гирду пеши моянд.+ Қавми Худро ба баҳои ночизе фурӯхтаӣ, ва нархашонро зиёд накардаӣ.(I+ Моро мисли гӯсфандон барои хӯрдан супурдаӣ, ва дар миёни халқҳо моро пароканда кардаӣ;+ Моро пеши душман ақиб гардондаӣ, ва бадхоҳони мо барои худ тороҷ мекунанд. #+ Аммо ҳоло Ту моро партофтаӣ ва расво кардаӣ, ва бо лашкарҳои мо берун намеоӣ; + Ҳар рӯз бо Худо фахр менамоем, ва номи Туро ҷовидона сипос хоҳем гуфт. Село. !+Балки Ту моро аз душманони мо наҷот додаӣ, ва бадхоҳони моро шармсор кардаӣ. /+Зеро ки ба камони худ таваккал нахоҳам кард, ва шамшерам маро наҷот нахоҳад дод;) K+Бо ёрии Ту душманони худро шох хоҳем зад; бо номи Ту мухолифони худро поймол хоҳем кард;/+Ту подшоҳи ман ҳастӣ, эй Худо! Ба Яъқуб наҷот бифармо Бар наҷоти Яъқуб амр фармо.F+Зеро ки онҳо бо шамшери худ заминро ба даст наовардаанд, ва онҳоро бозуи онҳо наҷот надодааст, балки дасти рости Ту ва бозуи Ту ва нури рӯи Ту, зеро ризомандии Ту бар онҳо буд.R+Ту бо дасти Худ халқҳоро бадар рондаӣ, вале онҳоро нишондаӣ; қабилаҳоро шикаст додаӣ, вале онҳоро паҳн кардаӣ;+Худоё, бо гӯшҳои худ шунидаем, ва падарони мо ба мо ҳикоя кардаанд дар бораи корномае ки дар замони онҳо, дар замони куҳан ба амал овардаӣ.m U+Барои сардори сарояндагон. Суруди таълимии банӣ Қӯраҳ.%*Чаро, эй ҷонам, ноумед шудаӣ ва андаруни ман ошуфтаҳол ҳастӣ? Ба Худо умедвор бош, зеро Ӯро боз сипос хоҳам гуфт, ки Ӯ наҷоти рӯи ман ва Худои ман аст.zm*Ва назди қурбонгоҳи Худо хоҳам омад, назди Худое ки шодӣ ва хурсандии ман аст, ва Туро, эй Худо, Худои ман, бо барбат сипос хоҳам гуфт!dA*Нур ва ростии Худро бифирист, то ки маро раҳнамо бошанд роҳнамоӣ созанд, маро ба кӯҳӣ поки Ту ва ба манзилҳои Ту биёранд.?w*Зеро ки Ту Худои қуввати ман ҳастӣ. Чаро маро партофтаӣ? Чаро аз фишори душман ғамгин шуда мегардам?[ 1*Маро, эй Худо, дар доварӣ ҳимоя намо, ва доди маро аз мардуми бераҳм бигир; аз шахси маккор ва ноинсоф маро раҳоӣ деҳ,~%) Чаро, эй ҷонам, ноумед шудаӣ ва андаруни ман ошуфтаҳол ҳастӣ? Ба Худо умедвор бош, зеро Ӯро боз сипос хоҳам гуфт, ки Ӯ наҷоти рӯи ман ва Худои ман аст.g}G) Бадхоҳонам бо дашномҳои худ устухонҳои маро зарбаи марговар мезананд, вақте ки ҳар рӯз ба ман мегӯянд: «Худои ту куҷост?»X|)) Ба Худое ки сахраи кӯҳпораи ман аст, мегӯям: Чаро маро фаромӯш кардаӣ? Чаро аз фишори душман ғамгин шуда мегардам?u{c) Рӯзона Парвардигор меҳру вафои Худро зоҳир хоҳад кард фармуд, ва шабона суруди Ӯ бо ман хоҳад буд, ки дуоест пеши Худои ҳаёти ман.jzM)Обҳои азим обҳои азимро бо овози шаршараҳои Ту даъват менамоянд; ҳамаи талотумҳо туғёнҳо ва мавҷҳои Ту бар ман гузаштаанд.kyO)Эй Худои ман! Ҷонам андарунам навмед ноумед шудааст, бинобар ин Туро аз замини Урдун ва аз Ҳермӯн, аз кӯҳи Мисъар ёд мекунам.|xq)Чаро, эй ҷонам, ноумед навмед шудаӣ ва андаруни ман ошуфтаҳол ҳастӣ? Ба Худо умедвор бош, зеро барои наҷоти рӯи Ӯ боз сипос хоҳам гуфт.uwc)Инро ба хотир оварда, ҷонам андаруни ман ба ҳаяҷон меояд: ҳангоме ки бо ҷамоате гузар доштам, онҳоро оҳиста-оҳиста сӯи хонаи Худо мебурдам, бо овози сурудхонӣ ва шукронаи тӯдаи издиҳоми идкунандагон.&vE)Ашкҳоям рӯзу шаб нони ман буданд, вақте ки ҳар рӯз ба ман мегуфтанд: «Худои ту куҷост?»u)Ҷонам ташнаи Худост, ташнаи Худои зинда: кай омада, пеши Худо ҳозир мешавам?(tI)Чунон ки оҳу шавқманди чашмаҳои маҷроҳои об аст, ончунон ҷонам шавқманди Туст, эй Худо!ms U)Барои сардори сарояндагон. Суруди таълимии банӣ Қӯраҳ.+rO(Муборак аст Парвардигор Худои Исроил аз ҷовидон то ҷовидон аз азал то абад! Омин ва омин!6qe( Ва маро, ба сабаби беайбии ман, дастгирӣ хоҳӣ кард, ва ба ҳузури Худ ҷовидона пойдор хоҳӣ намуд./pW( Аз ин хоҳам донист, ки Ту аз ман ризоманд ҳастӣ, зеро ки душманам бар ман тантана намекунад.>o=<;;k:99)887n6554I33(225100M/..m--,,I+*))(''#&>%W$$#""!l /!ytDbF(uua 4  I 'D6e:)l+WOA Ба хонаи Ту бо қурбониҳои сӯхтанӣ хоҳам омад, қавлҳои назрҳои худро ба Ту адо хоҳам кард,9VkA Одамизодро бар сари мо савор кардӣ; ба оташ ва об даромадем, ва моро ба макони пурфайз баровардӣ.qU[A Моро ба дом даровардӣ; бори гароне бар камари мо гузоштӣ.T+A Зеро ки моро, эй Худо, имтиҳон кардӣ; моро гудохтӣ, чунон ки нуқраро мегудозанд.S#A Ки Ӯ ҷонҳои моро дар ҳаёт боқӣ гузошт, ва пойҳои моро намонд, ки фурӯ ғалтанд.RAЭй қавмҳо, Худои моро муборак хонед, ва овози ҳамду санои Ӯро бишнавонед,MQAБо қудрати Худ бар ҷаҳон ҳукмфармост; чашмони Ӯ ба халқҳо менигаранд; исёнгарон сар нахоҳанд бардошт. Село."P=AБаҳрро ба хушкӣ табдил дод; пои пиёда аз дарё гузаштанд; он ҷо дар Ӯ хурсандӣ кардем.)OKAБиёед ва корномаҳои Худоро бубинед; дар амалиёти Худ бар банӣ одам саҳмгин тарснок аст.7NgAТамоми аҳли замин ба Ту саҷда хоҳанд кард ва Туро хоҳанд сароид; номи Туро хоҳанд сароид». Село._M7AБа Худо бигӯед: «Чӣ саҳмгинанд тарсноканд корҳои Ту! Аз бузургии қуввати Ту душманонат ба Ту хушомад хоҳанд кард зад.lLQAҶалоли номи Ӯро бисароед; ҳамду санои Ӯро ҷалол диҳед./K YAБарои сардори сарояндагон. Суруд. Тарона. Эй тамоми аҳли замин, барои Худо бонги шодӣ занед.0JY@Марғзорҳо бо рама ва водиҳо бо ғалла пӯшида шудаанд; бонги шодӣ мезананд ва суруд мехонанд.I@ Аз чарогоҳҳо низ равған мечакад, ва талҳо ба шодмонӣ камар мебандад.H{@ Бо файзи Худ солро тоҷ мебахшӣ, ва аз қадамгоҳи Ту равған мечакад;tGa@ Ҷӯякҳои Огардҳои* онро обшор, дӯнгиҳои пуштаҳои онро ҳамвор мекунӣ, бо боронҳо онро нарм месозӣ, растаниҳои онро баракат медиҳӣ.,FQ@ Ба замин назар карда, онро сероб намудаӣ, онро бисёр сарватдор кардаӣ; ҷӯйбори Худо пур аз об аст; ғаллаи онҳоро муҳайё менамоӣ, зеро ки онро чунин тайёр кардаӣ.=Es@ Ва сокинони канорҳои замин аз аломатҳои Ту ҳаросонанд; баромадгоҳҳои субҳ ва шомро шод мегардонӣ.D+@Талотуми баҳрҳоро – талотуми мавҷҳои онҳоро, ва ошӯби қабилаҳоро ором мекунӣ.wCg@Кӯҳҳоро бо қуввати Худ барпо кардаӣ; бо қудрат камар бастаӣ;QB@Бо корномаҳои саҳмгин тарснок аз рӯи ростӣ ба мо ҷавоб хоҳӣ гардонд моро иҷобат хоҳӣ намуд, эй Худои наҷоти мо, ки Ту паноҳи тамоми канорҳои замин ва ҷазираҳои дурдасти баҳр ҳастӣ;A@Хушо касе ки Ту ӯро баргузидаӣ ва ба Худ наздик гардондаӣ, то ки ба саҳнҳои Ту сокин шавад. Аз неъматҳои хонаи Ту, аз покии қасри Ту сер хоҳем шуд.@@Гуноҳкориҳо бар ман ғолиб омадаанд: ҷиноятҳои маро Ту хоҳӣ омурзид.t?a@Азбаски дуоро мешунавӣ, тамоми башар назди Ту хоҳанд омад./>W@Туро, эй Худо, дар Сион ҳамду сано мунтазир аст, ва қавлҳо назрҳо ба Ту адо карда хоҳанд шуд.a= =@Барои сардори сарояндагон. Таронаи Довуд. Суруд.6<e? Росткор дар Парвардигор шодӣ карда, ба Ӯ паноҳ хоҳад бурд, ва ҳамаи ростдилон фахр хоҳанд кард.H; ? Он гоҳ ҳамаи одамон хоҳанд тарсид, ва корномаи Худоро эълон хоҳанд намуд, ва корҳои Ӯро фаҳм хоҳанд кард.D:? Ва бо забонҳои худ ба худашон шикаст хоҳанд расонд; ҳар кӣ онҳоро бинад, бо нафрат калла хоҳад ҷунбонд.9?Валекин Худо ба онҳо тир хоҳад андохт: баногоҳ зарбаҳо хоҳанд хӯрд.^85?Ноинсофиҳо меандешанд, ва мегӯянд: «Андешаи хубе кардаем»; ва жарфи даруну таҳти ботину дили ҳар яке пур аз макр аст.P7?Ба бадкории худ устуворанд; барои ниҳодани домҳои ниҳонӣ забон як мекунанд; мегӯянд: «Кист, ки моро бубинад?»'6G?То ки аз камингоҳи худ ба беайбе биандозанд; баногоҳ ба вай меандозанд ва наметарсанд.-5S?Ки забони худро мисли шамшер тез кардаанд, тирҳои худ – суханони талхро ба зеҳ овардаанд,{4o?Маро аз қасди бадкешон пинҳон бикун, ва аз ҳаёҳуи бадкирдорон,)3K?Эй Худо, овозамро бишнав, вақте ки зорӣ мекунам; ҷонамро аз тарси душман нигаҳбонӣ намо.U2 %?Барои сардори сарояндагон. Таронаи Довуд.c1?> Ва подшоҳ дар Худо шодӣ хоҳад кард; ҳар кӣ ба Ӯ қасам ёд кунад, фахр хоҳад кард, зеро ки даҳони дурӯғгӯён баста хоҳад шуд.0'> Онҳоро аз дами шамшер хоҳанд гузаронд; онҳо тӯъмаи насиби шағолон хоҳанд шуд.$/A> Валекин онҳое ки хоҳони нобуд кардани ҷони мананд, ба зери хок поён фурӯ хоҳанд рафт.{.o> Ҷонам ба Ту часпидааст; дасти рости Ту маро дастгирӣ менамояд. ->Зеро ки Ту мададгори ёри ман будӣ, ва дар сояи болҳои Ту шодӣ хоҳам кард.5,c>Вақте ки Туро бар бистари худ ба ёд меоварам, ҳамаи посҳои шаб дар бораи Ту фикру хаёл мекунам,L+>Ҷонам чун аз хӯроки равғанин ва болаззат сер хоҳад шуд, ва даҳонам бо лабҳои шодмон Туро ситоиш хоҳад кард.0*Y>Ҳамин тавр Туро тамоми умри худ муборак хоҳам хонд; ба номи Ту кафҳои худро боло хоҳам кард.)>Зеро ки меҳру вафои Ту аз ҳаёт некӯтар аст; лабҳоям Туро ситоиш хоҳанд кард./(W>Ҳамин тавр дар покгоҳ бар Ту менигаристам, вақте ки ба дидани қувват ва ҷалоли Ту меомадам.'>Худоё! Ту Худои ман ҳастӣ, Туро ҳамеша меҷӯям; ҷонам ташнаи Туст, ва ҷисмам пазмони Ту, дар замини холӣ ва бемаҷолу беоб хушки ташнаи беоб._& 9>Таронаи Довуд, вақте ки ӯ дар биёбони Яҳудо буд.-%S= Ва меҳру вафо, эй Худованд, дар Туст, зеро ки Ту ба ҳар кас мувофиқи корҳояш подош хоҳӣ дод.$= Худо як бор гуфтааст, ва ду бор инро шунидаам, ки қувват дар Худост;c#?= Ба зулм ситам таваккал накунед, ва бо тороҷ наболед фахри беҳуда нанамоед; вақте ки сарват биафзояд, ба он дил набандед.a";= Банӣ одам чизи бекоранд, фарзандони инсон – дурӯғ: агар ба тарозу гузошта шаванд, ҳамаашон якҷоя аз ҳеҷ ҳам камтаранд.8!i= Ҳама вақт ба Ӯ таваккал кунед, эй қавм! Дилҳои худро пеши Ӯ холӣ кунед; Худо паноҳгоҳи мост. Село.& E=Наҷоти ман ва ҷалоли ман дар Худост; кӯҳпораи қуввати ман ва паноҳгоҳи ман дар Худост.=Танҳо Ӯст кӯҳпораи ман, наҷоти ман ва паноҳгоҳи ман: фурӯ нахоҳам ғалтид.lQ=Танҳо дар Худо ором ёб, эй ҷонам! Зеро ки умедам аз Ӯст.!;=Танҳо қасди он доранд, ки ӯро аз мартабааш сарнагун созанд; дурӯғро дӯст медоранд: бо забони худ баракат медиҳанд, вале андаруни худ лаънат мегӯянд. Село.{o=То ба кай ба марде ҳамла мекунед, то ки ӯро ҳамаатон ба ҳалокат бирасонед, ба монанди девори хамида ва тавораи калавида ҷунбиш хӯрда?'=Танҳо Ӯст кӯҳпораи ман, наҷоти ман ва паноҳгоҳи ман: сахт фурӯ нахоҳам ғалтид.b==Танҳо дар Худо ҷонам ором меёбад; наҷотам аз Ӯст.c A=Барои сардори сарояндагон, Едутун. Таронаи Довуд.$A< Ва ман номи Туро ҷовидона хоҳам сароид, чун ҳар рӯз назрҳои қавлҳои худро адо намоям.-S<Ӯ ҷовидона пеши Худо хоҳад нишаст; меҳру вафо ва ростиро бифармо, ки ӯро нигаҳбонӣ кунанд.yk<Рӯзҳо бар рӯзҳои подшоҳ биафзо, ва солҳои ӯро аз насл ба насл.3_<Зеро ки Ту, эй Худо, назрҳои қавлҳои маро шунидаӣ, ва мероси тарсгорони номи Худро ато кардаӣ.)K<Дар хаймаи Ту ҷовидона сокин хоҳам буд, ва дар зери сояи болҳои Ту паноҳ хоҳам ёфт. Село.pY<Зеро ки Ту паноҳгоҳи ман будӣ, ва бурҷи қуввае аз душман.<Аз канорҳои замин сӯи Ту мехонам, дар сурате ки дилам ғаш мекунад: маро ба кӯҳпорае ки аз ман баландтар аст, роҳнамоӣ бикун роҳнамун намо;kO<Зории Фарёди маро, эй Худо, бишнав, ба дуоям ҷавоб деҳ.r _<Барои сардори сарояндагон бар сози торнок. Таронаи Довуд.{o;Бо Худо комёб хоҳем шуд, ва Ӯ бадхоҳони моро поймол хоҳад кард.  ; Ба мо аз дасти бадхоҳ ёварӣ намо, зеро ки мадади ёрии одамизод ҳеҷ аст. ; Оё на Ту, эй Худо, моро партофтаӣ, ва бо лашкарҳои мо, эй Худо, берун намеоӣ?: m; Кист, ки маро ба шаҳри ҳисордор девордор дарорад? Кист, ки маро то ба Адӯм роҳнамоӣ ҳидоят намояд?E ; Мӯоб тоси шустушӯи Ман аст; бар Адӯм кафши Худро хоҳам партофт. Барои Ман фарёд зан, эй замини Фалиштӣ!»E ; Ҷилъод аз они Ман аст ва Менашше аз они Ман; Эфроим хӯди Ман аст, Яҳудо чӯбдасти подшоҳии ҳукмронии Ман;Q ;Худо дар покии Худ гуфтааст: «Хурсанд хоҳам шуд, Шакемро тақсим хоҳам кард, ва водии Суккӯтро чен хоҳам намуд.1;Барои он ки дӯстони Ту халосӣ ёбанд, бо дасти рости Худ наҷот деҳ, ва маро бишнав.;Ба тарсгорони Худ парчам додаӣ, то ки онро барои ростӣ барафрозанд. Село.;Ба сари қавми Худ душвориҳо овардаӣ, моро шароби заҳролуд нӯшондаӣ.>u;Заминро ба ларзиш овардаӣ, кафондаӣ: шикастапораҳои онро шифо деҳ, зеро ки ба нокомӣ дучор шудааст.3;Худоё! Моро партофтаӣ, моро рахна кунондаӣ, бар мо ғазабнок шудаӣ; сӯи мо баргард.[/;Вақте ки ӯ бо Арам-Наҳрайн ва бо Арам-Суба меҷангид, ва Юоб баргашта, дувоздаҳ ҳазор адӯмиёнро дар водии Намак кушт. ;Барои сардори сарояндагон бар савсан. Гувоҳӣ. Суруди таълимии Довуд,@y:Эй қуввати ман! Туро хоҳам сароид, зеро ки Худо паноҳгоҳи ман аст, Худое ки ба ман меҳру вафо мекунад."=:Валекин ман қуввати Туро хоҳам сароид ва субҳидам меҳру вафои Туро сурудхонӣ хоҳам кард, зеро ки Ту паноҳгоҳи ман ҳастӣ, ва гурезгоҳе дар рӯзи тангии ман. :Дар ба дар гашта, хӯроке биҷӯянд, ва сер нашуда, забон ба шикоят кушоянд. ~:Ва бигзор шомгоҳ баргашта, чун сагон нула кашанд ва шаҳрро давр зананд;v}e:Кори онҳоро тамом кун, дар ғазабат тамом кун, то ки нест шаванд; ва бидонанд, ки Худо дар Яъқуб то канорҳои замин ҳукмфармост. Село.t|a: Сухани лабҳошон хатои даҳони онҳост; пас, бигзор дар калонигарии худашон гирифтор шаванд, ба сабаби лаънат ва дурӯғе ки мегӯянд. {: Онҳоро накуш, ки мабодо қавмам фаромӯш кунанд; онҳоро бо қуввати Худ сарсону саргардон карда, зеру забар намо, эй Худованд, ки сипари мо ҳастӣ.9zk: Худои меҳрубони ман ба ёрии ман хоҳад шитофт; Худо нокомии мухолифонамро ба ман нишон хоҳад дод.y!: Бар хилофи куввати онҳо, Туро интизорӣ мекашам, зеро Худо паноҳгоҳи ман аст. x9: Валекин Ту, эй Парвардигор, бар онҳо хоҳӣ хандид; ҳамаи халқҳоро масхара хоҳӣ кард.;wo:Инак, бо даҳони худ мелаққанд; шамшерҳо дар лабҳои онҳост; зеро, ба гумонашон, «кист, ки бишнавад?» v :Шомгоҳ бармегарданд, чун сагон нула мекашанд, ва шаҳрро давр мезананд.u:Валекин Ту, эй Парвардигор, эй Худои лашкарҳо, эй Худои Исроил, бархоста ҳамаи халқҳоро сазо деҳ, ба ҳеҷ як хоини ҷафокор раҳм накун. Село.6te:Бе он ки гуноҳе дошта бошам, мешитобанд ва омода мешаванд; ба ёрии ман бедор шав ва назар андоз.6se:Зеро инак, бар ҷонам камин мегиранд; пурзӯрон ба муқобили ман ҷамъ мешаванд, бе он ки ҷинояте ба амал оварда бошам ва бе он ки хатое содир карда бошам, эй Парвардигор!prY:Маро аз бадкирдорон халосӣ деҳ ва аз хунхӯрон наҷот деҳ.q/:Маро аз душманонам халосӣ деҳ, эй Худои ман! Маро аз мухолифонам пуштибонӣ намо.bp ?:Барои сардори сарояндагон. Нобуд накун. Суруди Довуд, вақте ки Шоул фиристод, ки хонаро посбонӣ кунанд, то ӯро бикушанд.Ro9 Ва одамизод хоҳад гуфт: «Ба ростӣ самаре барои росткор ҳаст! Ба ростӣ Худое ҳаст, ки бар замин доварӣ мекунад!»n/9 Росткор, чун қасосро дид, шод хоҳад шуд, пойҳои худро дар хуни бадкор хоҳад шуст.@my9 Пеш аз он ки дегҳои шумо оташи хорҳоро ҳис кунад, ҳам гӯшти нопухта ва ҳам оташро шамол лесида барад.;lo9 Мисли тӯқумшуллуке ки аз назар ғоиб мешавад, нест шаванд; мисли афгонаи зан рӯи офтобро набинанд;Qk9Бигзор онҳо мисли обе ки ҷорист, нест шаванд; вақте ки тирҳои худро омода мекунанд, мисли гард парешон шаванд;Aj{9Худоё! Дандонҳои онҳоро дар даҳонашон бишкан; дандонҳои пеши шеронро пора-пора намо, эй Парвардигор!i 9Ва овози афсунгаронро намешунавад, агарчи дар афсун бағоят моҳиранд.h#9Заҳри онҳо мисли заҳри мор аст, мисли мори айнакдори кар, ки гӯшашро мепӯшад,1g[9Бадкорон аз аввали таваллуди худ каҷ мераванд; аз шиками модар дурӯғ гуфта гумроҳ мешаванд.If 9Ба ростӣ шумо дар дили худ ноинсофиҳо ба амал меоваред, зулми дастҳои худро дар замин бар тарозу мемонед.@ey9Оё шумо, эй доварон, ҳақиқатан аз рӯи инсоф ҳукм мекунед ва банӣ одамро аз рӯи ростӣ доварӣ менамоед?jd O9Барои сардори сарояндагон. Нобуд накун. Суруди Довуд.|cq8 Бар осмонҳо баланд шав, эй Худо, ҷалоли Ту бар тамоми замин бод!b8 Зеро ки меҳру вафои Ту бузург аст то осмонҳо, ва ростии Ту то абрҳо..aU8 Туро, эй Худованд, дар миёни қавмҳо сипос хоҳам гуфт; Туро дар миёни қабилаҳо хоҳам сароид.`38 Эй ҷалолам, бедор шав! Эй уд ва барбат, бедор шав! Ман субҳидамро бедор хоҳам кард.3__8Дилам устувор аст қавист, эй Худо, дилам қавист устувор аст; суруд хоҳам хонд ва хоҳам сароид.^^58Доме барои пойҳоям тайёр кардаанд; ҷонам афсурда шудааст; чоҳе барои ман канданд, аммо худашон дар он афтоданд. Село.]{8Бар осмонҳо баланд шав, эй Худо, ва ҷалоли Ту бар тамоми замин бод!c\?8Ҷонам дар миёни шерон аст; дар миёни одамхӯроне сокинам, ки дандонҳошон найза ва тирҳост, ва забонашон шамшери буррост.[{8Аз осмон фиристода, маро наҷот хоҳад дод; поймолкунандаи маро шарманда хоҳад кард. Село. Худо меҳру вафо ва ростии Худро хоҳад фиристод.+ZO8Сӯи Худои Болотарин Боломақом мехонам, сӯи Худое ки ҳама чизро барои ман муҳайё мекунад:Y8Ба ман раҳм намо, эй Худо, ба ман раҳм намо! Зеро ки ҷонам ба Ту паноҳ мебарад, ва дар сояи болҳои Ту паноҳ мебарам, то даме ки фалокатҳо бигзарад.4X c8Барои сардори сарояндагон. Нобуд накун. Суруди Довуд, вақте ки ӯ аз пеши Шоул ба мағора гурехт.eWC7Зеро ки ҷонамро аз марг халосӣ додаӣ; оё пойҳоямро аз лағжидан нигоҳ нахоҳӣ дошт, то ки дар нури ҳаёт пеши Худо роҳ равам?'VG7 Қавлҳои Назрҳои Ту, эй Худо, бар ман ҳастанд; қурбониҳои шукронаро пеши Ту хоҳам овард,U7 Ба Худо таваккал кардаам, наметарсам; одамизод ба ман чӣ метавонад бикунад?.TU7 Ба Худо, ки суханашро ситоиш мекунам, ба Парвардигор, ки суханашро ситоиш мекунам Дар Худо суханро ситоиш хоҳам кард, дар Парвардигор суханро ситоиш хоҳам кард.6Se7 Он гоҳ, рӯзе ки Туро бихонам, душманонам ақиб хоҳанд гашт; инро медонам, зеро ки Худо бо ман аст.?Rw7 Оворагардии маро Ту ба ҳисоб гирифтаӣ; ашкҳоямро дар машки Худ биандоз, – оё ин дар дафтари Ту нест??Qw7Наход ки онҳо аз мукофоти ҷафои худ мегурехта бошанд? Қавмҳоро дар ғазаби Худ вожгун бикун, эй Худо!P7Ҷамъ шуда, камин мегиранд, қадамҳоямро мепоянд, чунки қасди ҷонам доранд.%OC7Ҳар рӯз суханонамро дигаргун мекунанд; ҳамаи андешаҳошон нисбат ба ман барои бадист.YN+7Дар Худо сухани Ӯро ситоиш хоҳам кард; ба Худо таваккал кардаам, наметарсам; одамизод ба ман чӣ метавонад бикунад?gMG7Рӯзе ки ба ҳарос меафтам, ба Ту таваккал хоҳам кард.'LG7Мухолифонам ҳар рӯз мехоҳанд маро поймол кунанд; зеро ки бисёр касон бо ман меҷанганд.FK7Ба ман раҳм намо, эй Худо! Зеро ки одамизод мехоҳад маро поймол кунад; ҳар рӯз ҷангҷӯ маро фишор медиҳад.hJ K7Барои сардори сарояндагон. Оид ба кабӯтари хомӯш дар ҷои дур. Суруди Довуд, вақте ки фалиштиён ӯро дар Ҷот дастгир карданд.I6Ва Ту, эй Худо, онҳоро дар чоҳи ҳалокат хоҳӣ андохт; хунхӯрон ва маккорон ба нисфи умри худ нахоҳанд расид. Валекин ман ба Ту таваккал хоҳам кард.WH'6Бори дилатро ба Парвардигор парто, ва Ӯ ба ту ғамхорӣ хоҳад кард. Ӯ ҳаргиз нахоҳад гузошт, ки росткор фурӯ ғалтад.fGE6Забонаш хушомад мезанад, вале дилаш пур аз кина аст; суханонаш аз равған нармтаранд, валекин шамшерҳои бараҳна мебошанд.F/6Вай дасти худро бар зидди дӯстони худ дароз кардааст, паймони худро шикастааст;LE6Худо маро хоҳад шунид, ва Ӯ, ки аз куҳан азал бар курсии доварӣ нишастааст, онҳоро фурӯ хоҳад нишонд. Село. Чунки дигаргуниҳо ба сари онҳо наомадааст, ва онҳо аз Худо наметарсанд._D76Ҷонамро аз ҷангу ҷидоли ҷанҷоли зидди ман ба осоиштагӣ саломатӣ раҳо кард, зеро ки бисёр касон ба ман муқобил буданд.C16Шомгоҳ ва субҳ ва нимирӯзӣ шикоят ва нолиш менамоям, ва Ӯ овози маро хоҳад шунид;sB_6Ман сӯи Худо мехонам, ва Парвардигор маро наҷот хоҳад дод.cA?6Марги ногаҳонӣ бар онҳо биёр: бигзор зинда ба зинда ба дӯзах раванд, зеро ки бадиҳо дар манзили онҳост, андаруни онҳост.@6Ки ба ҳамдигар рози дил мегуфтем, ва дар хонаи Худо бо ҳаяҷон мехиромидем.~?u6Балки ту, эй марди баробари ҳамтои ман, эй ҳамдам ва ҳамроҳи ман,>'6 Зеро ки на душман маро мазаммат сарзаниш мекунад, – ман ба ин тоқат меовардам; на бадхоҳам бар ман калонигарӣ менамояд, – ман аз вай пинҳон мешудам;}=s6 Фалокатҳо андаруни он; макру фиреб аз кӯчаҳои он дур намешавад. < 6 Рӯзу шаб бар ҳисорҳои деворҳои он мегарданд; ҷафо ва азоб андаруни он;X;)6 Забонҳои онҳоро, эй Худованд, саргум ва аз ҳам ҷудо намо, зеро ки дар шаҳр ситам зулм ва ҷангу ҷанҷол ҷидол дидаам:x:i6 Мешитофтам, то ки аз тундбод ва аз шамоли тӯфон паноҳ шавам».9}6Ба ҷойҳои дур парида мерафтам, дар биёбон манзил мегирифтам. Село.P86Ва ман гуфтам: «Кошки ман мисли кабӯтар болу пар медоштам: парвоз мекардам, ва ором мегирифтам оромӣ меёфтам;7}6Тарсу ларз бар ман ғолиб омадааст, ва даҳшат маро фаро гирифтааст.66Дилам андаруни ман сахт метапад, ва тарсҳои марг бар ман афтодаанд.E56Аз овози душман, аз зулми бадкор; зеро ки дар ҳаққи ман ҷафо мекунанд, ва бо ғазаб ба ман душманӣ доранд.34_6Ба ман диққат намо, ва маро бишнав; дар изҳори дарди дили худ менолам, ва оҳи ҷигарсӯз мекашам36Ба дуоям, эй Худо, гӯш андоз, ва аз ёри хостани зории ман пинҳон нашав;2 6Барои сардори сарояндагон бар созҳои торнок. Суруди таълимии Довуд.*1M5 Зеро ки аз ҳамаи тангиҳо Ту маро раҳо кардаӣ, ва чашми ман шикасти душманонамро дидааст.30_5Аз самими дил ба Ту қурбониҳо меоварам; номи Туро, эй Парвардигор, сипос мегӯям, чунки некӯст;/5Бадиро бар мухолифонам хоҳад баргардонид; бо ростии Худ онҳоро нобуд намо..55Инак, Худо мададгори ёвари ёри ман аст; Худованд ҷонамро қувват мебахшад медиҳад.X-)5Зеро ки бегонаҳо бар ман бархостаанд, ва ситамгарон қасди ҷонам доранд; Худоро пеши назари худ намеоваранд. Село.h,I5Худоё! Дуоямро бишнав; ба гуфтори забонам гӯш андоз,+)5Худоё! Ба номи Худ маро наҷот деҳ, ва ба қудрати Худ маро дар доварӣ ҳимоя намо.*/5Вақте ки зифиён назди Шоул омада, гуфтанд: «Оё Довуд назди мо пинҳон нашудааст?») 5Барои сардори сарояндагон бар созҳои торнок. Суруди таълимии Довуд,n(U4Кошки наҷоти Исроил аз Сион ба амал ояд! Вақте ки Худо асирони қавми Худро баргардонад, Яъқуб хурсанд ва Исроил шод хоҳад шуд.k'O4Он вақт сахт ҳаросон шуданд, дар сурате ки ҷои ҳарос набуд; зеро ки Худо устухонҳои шахси миёнагиркунандаи муҳосиракунандаи туро парешон кард. Онҳоро шармсор кардаӣ, чунки Худо онҳоро рад кард.;&o4Оё бадкирдорон фаҳм намекунанд, ки қавми Маро мехӯранд, чунон ки нон мехӯранд? Худоро нахондаанд. Y~h}}I||i{{/zGyy&x wvvNuu4t&sir`qpp*oOnmm.lkk jiihf`eed&cbbNa``1_i^]]\[[>Z@YYPX}WVXUTTS{RRQPOO!NeMJLLKMJOII H[GGOFFEpDD"CpBBA~@??e>>=<;;8:v988C7u66Y544+322'1i0>/.-,,.+W*))J((' &i%$$J#""Y!! e8"6jSD@ ldYt \ C ATCI То ба кай, эй Худо, бадхоҳ таъна хоҳад зад? Ва душман номи Туро доим ҳақорат таҳқир паст хоҳад кард зад?X)I Нишонаҳои худро намебинем; дигар пайғамбаре нест, ва дар миёни мо касе нест, ки бидонад, то ба кай чунин хоҳад буд.b=IДар дили худ гуфтаанд: «Онҳоро аз як сар нест мекунем», – ва ҳамаи куништҳои маҷлисгоҳҳои Худоро дар замин сӯзондаанд. IПокгоҳи Туро оташ задаанд; манзили номи Туро то ба замин ҳаром кардаанд;ykIВа ҳоло ҳамаи кандакориҳои онро бо табару тешаҳо шикастаанд;?wIМонанди касоне метофтанд буданд, ки табарҳоро бар шохаҳои ба ҳам печидаи дарахтон баланд мекунанд;iKIКинаҷӯёнат Бадхоҳонат дар дохили маҷлисгоҳи парастишгоҳи Ту наъра мезананд; парчамҳои худро ҳамчун нишонаҳо гузоштаанд;;oIПойҳои Худро сӯи харобаҳои абадӣ бардор: ҳар чиро, ки дар покгоҳ буд, душман несту нобуд кардааст.oWIҶамоати Худро, ки аз куҳан харидаӣ ва раҳо кардаӣ, то ки сибти мероси Ту гардад, ба ёд ор; кӯҳи Сионро низ, ки бар он сокин шудаӣ.`~ ;IСуруди таълимии Ософ. Чаро, эй Худо, моро ҷовидона партофтаӣ? Ва ғазаби Ту бар гӯсфандони чарогоҳат аланга гирифтааст?r}]HВалекин барои ман ба Худо наздик шудан некӯст; ба Худованд Парвардигор ман паноҳ бурдаам, то ки тамоми корҳои Туро баён намоям..?|wHЗеро инак онҳое ки аз Ту дур ҳастанд, нест хоҳанд шуд: ҳар киро, ки аз Ту даст мекашад, дафъ хоҳӣ кард./{WHАгарчи ҷисмам ва дилам адо мешавад, Худо ҷовидона кӯҳпораи дили ман аст ва насибаи ман аст.|zqHКист барои ман дар осмон? Ва бо Ту дар замин хоҳони чизе нестам.y%HБо машварати Худ маро роҳнамоӣ мекунӣ, ва пас аз он маро ба ҷалол хоҳӣ расонд.xHВалекин ман доимо бо Ту ҳастам; Ту дасти рости маро дастгирӣ намудаӣ. w HВа ман нодон будам ва сарфаҳм намерафтам; мисли чорпое назди Ту будам.rv]HЗеро ки дилам талх шуда буд, ва андаруни худ дилреш будам,(uIHМисли хобе пас аз бедоршавӣ, Ту, эй Худованд, чун бархезӣ, хаёлашонро ночиз хоҳӣ шумурд.@tyHЧӣ гуна дар як мижа задан онҳо хонавайрон гардидаанд ва ба ҳалокат расида, аз даҳшатҳо нест шудаанд!s5HБа ростӣ Ту онҳоро дар ҷойҳои лағжонак гузоштаӣ; онҳоро дар харобиҳо хоҳӣ андохт.r'HТо даме ки ба покгоҳҳои Худо даромадам; он гоҳ ба фарҷоми онҳо сарфаҳм рафтам.qHВа фикру хаёл кардам, то ки инро бифаҳмам; ин дар назарам душвор буд,9pkHАгар мегуфтам, ки мисли онҳо сухан хоҳам ронд», – дар ҳаққи насли фарзандони Ту хиёнат мекардам.oHДар сурате ки ҳар рӯз осеб мебинам, ва ҳар субҳ бомдод панд мегирам. n H Пас, беҳуда ман диламро соф кардаам, ва кафҳоямро ба покизагӣ шустаам,xmiH Инак, ин бадкорон ва бепарвоёни ҷаҳон сарват афзун мекунанд.l/H Ва мегӯянд: «Худо чӣ гуна бидонад? Ва оё Баландмақом Болотарин дорои дониш аст?»%kCH Бинобар ин қавми Ӯ ба ҳамон тараф рӯ меоварад, ва оби фаровон ба вай нӯшонида мешавад.j H Даҳонашонро ба осмон нигаронидаанд, ва забонашон бар замин мегардад./iWHМасхара мекунанд ва бо душманӣ гап мезананд; бо ҳавобаландӣ суханони ситамкорона мегӯянд.h+HЧашмонашон равған баста, берун баромадаанд; андешаҳои дилашон ошкор мешаванд.0gYHБинобар ин шаддаи ҳавобаландӣ гарданашонро оро додааст; либоси зулм ҷисмашонро пӯшидааст.fHЗаҳмати инсониро аз сар намегузаронанд, ва мисли одамон осеб намебинанд.yekHЗеро ки то мурданашон азоб намекашанд, ва ҷисмашон сиҳат аст.d HЗеро ки аз лофзанон ҳасад бурдам, вақте ки осудагии бадкоронро дидам.+cOHВалекин ман, кам монда буд, ки пойҳоям билағжанд, кам монда буд, ки қадамҳоям суст шаванд,}b uHТаронаи Ософ. Ба ростӣ Худо барои Исроил, барои софдилон некӯст.Ya+GДуоҳои Довуд писари Йисой ба охир расиданд.H` GВа номи ҷалоли Ӯ ҷовидона фархунда муборак аст, ва тамоми замин аз ҷалоли Ӯ пур хоҳад буд, – омин ва омин!-_SGФархунда Муборак аст Парвардигор Худо, Худои Исроил, ки танҳо Худаш корҳои аҷоиб мекунад.7^gGНоми ӯ ҷовидона хоҳад монд; то даме ки офтоб нурафшон аст, номи ӯ ёдрас хоҳад шуд, ва дар ӯ фархунда хоҳанд шуд баракат хоҳанд ёфт; ҳамаи халқҳо ӯро ситоиш хоҳанд кард.]GҒалла дар замин то ба қуллаи кӯҳҳо фаровон хоҳад шуд; ҳосили он мисли Лубнон шуввас хоҳад зад, ва мардуми шаҳр мисли алафи замин афзун хоҳанд шуд.)\KGВа ӯ зинда хоҳад буд, ва аз тиллои Шабо ба ӯ хоҳанд дод; ва доимо барои ӯ ниёш хоҳанд кард дуо хоҳанд гуфт, ҳар рӯз ӯро фархунда хоҳанд гуфт муборак хоҳанд хонд.1[[GАз макр ва зулм ҷонҳои онҳоро раҳо хоҳад кард; ва хуни онҳо дар назари ӯ гаронбаҳо хоҳад буд.Z5G Ба бенаво ва камбағал дилсӯзӣ хоҳад кард, ва ҷонҳои камбағалонро наҷот хоҳад дод.Y+G Зеро камбағалеро, ки ёрӣ мехоҳад, ва бечораеро, ки ёр надорад, халос хоҳад кард.X)G Ва ҳамаи подшоҳон ба ӯ саҷда хоҳанд кард; ҳамаи халқҳо ба ӯ хизмат хоҳанд кард.@WyG Подшоҳони Таршиш ва ҷазираҳо ҳадия хоҳанд овард; подшоҳони Шабо ва Сабо тӯҳфаҳо пешкаш хоҳанд кард. VG Пеши ӯ биёбоннишинон зону хоҳанд зад; ва душманони ӯ хокро хоҳанд лесид.U GВа қаламрави ӯ аз баҳр то баҳр хоҳад буд; ва аз дарё то канорҳои замин.YT+GДар замони ӯ росткор шукуфон хоҳад буд хоҳад шукуфт, ва сулҳу осоиш фаровон хоҳад буд, то даме ки моҳ нест нашавад.2S]GМисли борон бар алафзори даравшуда хоҳад фуромад, мисли қатраҳое ки заминро сероб мекунанд.3R_GАз Ту хоҳанд тарсид, то даме ки офтоб нурафшон аст, ва то даме ки моҳ тобон аст аз насл ба насл.tQaGБечорагони Мискинони қавмро доварӣ хоҳад кард, фарзандони камбағалро наҷот хоҳад дод, ва ба ғоратгар золим шикаст хоҳад расонд.PwGКӯҳҳо ба қавм сулҳу осоиш хоҳанд овард, ва талҳо аз рӯи росткорӣ.,OQGҚавми Туро аз рӯи росткорӣ додгарӣ хоҳад кард, ва бечорагони мискинони Туро аз рӯи инсоф.*N OGТаронаи Сулаймон. Худоё! Инсофи Худро ба подшоҳ деҳ, ва росткории Худро ба писари подшоҳ.DMFЗабонам низ ҳар рӯз росткори Туро ҳикоя хоҳад кард, зеро ки бадхоҳонам хиҷил шармсор ва расво шудаанд.LFЧун Туро бисароям, лабҳоям шод хоҳанд шуд; ҷонам низ, ки Ту онро раҳоӣ додаӣ.SKFМан ҳам Туро бо уд сипос хоҳам гуфт, яъне ростии Туро, эй Худои ман! Туро, эй Поки Исроил, бо барбат хоҳам сароид!vJeFБузургии маро афзун хоҳӣ кард, ва боз маро тасаллӣ хоҳӣ дод.IFТу бар сари ман бисёр тангиҳо ва сахтиҳо овардаӣ, лекин боз маро зинда хоҳӣ кард, ва аз жарфиҳои вартаҳои замин боз маро берун хоҳӣ овард.[H/FВа росткории Туро, эй Худо, ки то ба афроз осмонҳо мерасад, ва корҳои бузургеро, ки Ту кардаӣ; Худоё, кист монанди Ту?GFВа маро, эй Худо, то вақти пирӣ ва муйсафедӣ низ тарк накун, то даме ки бозуи Туро ба ин насл, ва қудрати Туро ба ҳамаи ояндагон ҳикоя кунам,%FCFХудоё! Ту маро аз хурдсолиам таълим додаӣ, ва то ҳол корҳои аҷоиби Туро ҳикоя мекунам.'EGFМеоям ки қудрати Худованд Парвардигорро нақл намоям Бо баёни қудрати Худованд Парвардигор хоҳам омад; росткории Туро, ки дар Ту ҳасту бас, ёдрас хоҳам кард.:DmFЗабонам росткории Туро баён хоҳад кард, ва ҳар рӯз наҷоти Туро; зеро ки шумораи онҳоро намедонам.'CGFВалекин ман доимо умедвор хоҳам буд, ва бар ҳамаи ҳамду санои Ту боз илова хоҳам намуд.PBF Бигзор душманони ҷонам шармсор гарданд ва нест шаванд, ва бадхоҳонам пероҳани нанг ва расвоӣ дар бар кунанд!A{F Худоё! Аз ман дур набош; эй Худои ман! Ба мадади ёрии ман шитоб кун.O@F Яъне мегӯянд: «Худо ӯро тарк кардааст; ӯро дунболагирӣ намоед ва дастгир кунед, зеро ки халоскунандае нест».B?}F Зеро ки душманонам дар бораи ман сухан меронанд, ва каминварони ҷонам бо ҳамдигар маслиҳат мекунанд,>F Маро дар замони пирӣ напарто; вақте ки қувватам кам шавад, маро тарк накун.={FДаҳонам аз ҳамду санои Ту пур аст, ва ҳар рӯз аз васфи ҷалолати Ту.<FБарои бисёр касон намунаи ибрат будам, чунки Ту паноҳгоҳи пурзӯри ман будӣ.J; FАз батн бар Ту такя кардаам; аз шиками модарам Ту маро берун овардаӣ; ҳамду санои ман доимо дар бораи Туст.-:SFЗеро ки Ту умеди ман ҳастӣ, эй Худованд Парвардигор! Аз хурдсолиам пушту паноҳи ман ҳастӣ. 9FЭй Худои ман! Маро аз дасти бадкор раҳоӣ деҳ, ва аз кафи ноинсоф ва золим.m8SFБарои ман кӯҳпораи паноҳ бош, то ки ҳамеша биёям; амри Ту буд, ки маро наҷот диҳӣ, зеро ки кӯҳпора сахра ва қалъаи ман Ту ҳастӣ.>7uFАз рӯи росткории Худ маро халос кун ва маро раҳоӣ деҳ; гӯши Худро сӯи ман хам намо ва маро наҷот деҳ.~6 wFБа Ту, эй Парвардигор, паноҳ бурдаам; ҳаргиз шармсор нахоҳам шуд.v5eEВалекин ман бечора ва камбағал ҳастам. Худоё! Сӯи ман шитоб кун: мададгор ёр ва раҳокунандаи ман Ту ҳастӣ; Парвардигоро! Дер накун.[4/EҲамаи ҷӯяндагони Ту дар Ту шодӣ ва хурсандӣ кунанд, ва дӯстдорони наҷоти Ту доимо гӯянд: «Афзун бод бузургии Худо!»3EОнҳое ки «ҳай-ҳай» мегӯянд, ба сабаби шармандагии худ ақиб гарданд;02YEБигзор ҷӯяндагони ҷонам хиҷил ва шарманда шаванд; бадхоҳонам қафо гарданд ва расво шаванд;1EХудоё барои халоси ман бишитоб; Парвардигоро ба мадади ёрии ман шитоб намо!o0 YEБарои сардори сарояндагон. Таронаи Довуд барои ёдоварӣ.)/KD%Ва зурёти бандагонаш вориси он хоҳанд шуд, ва дӯстдорони номи Ӯ дар он сокин хоҳанд буд.v.eD$Зеро ки Худо Сионро наҷот хоҳад дод, ва шаҳрҳои Яҳудоро бино хоҳад кард, ва дар он ҷо сокин хоҳанд шуд, ва онро мерос хоҳанд гирифт.-D#Осмон ва замин, баҳрҳо ва ҳар он чи дар онҳо меҷунбад, Ӯро ситоиш мекунанд.0,YD"Зеро ки Парвардигор камбағалонро мискинонро мешунавад, ва бандиёни Худро хор намешуморад.&+ED!Нармдилон Фурӯтанон дида, шод хоҳанд шуд. Эй ҷӯяндагони Худо, дилатон зинда хоҳад шуд..*UD Ва ин ба Парвардигор писанд хоҳад омад, бештар аз гов ва гӯсолае ки дорои шохҳо ва сумҳост.)DНоми Худоро бо суруд ситоиш хоҳам кард; ва Ӯро бо шукрона бузург хоҳам хонд.3(_DВалекин ман бечора мискин ва ҷафокаш дардман ҳастам; наҷоти Ту, эй Худо, паноҳи ман хоҳад шуд. 'DБигзор аз дафтари ҳаёт нобуд гарданд, ва бо росткорон навишта нашаванд.&DГуноҳ бар гуноҳашон илова намо, ва бигзор дар росткории Ту дохил нашаванд.6%eDЗеро касеро, ки Ту задаӣ, таъқиб мекунанд, ва дардҳои захмиҳоятро кӯфтагонатро нақл менамоянд. $ DБигзор хонаҳошон хароб гарданд, ва касе дар ҳаймаҳошон сокин нашавад.|#qDХашми Худро бар онҳо бирез, ва ғазаби Ту бигзор онҳоро дарёбад.,"QDБигзор чашмони онҳо хира шаванд, то ки набинанд, ва камарҳои онҳоро ҷовидона суст гардон.2!]DБигзор дастархони онҳо пеши рӯяшон ба доме, ва зиёфати осоиштаи онҳо ба қапқоне табдил ёбад;  DВа барои хӯрданам заҳра доданд, ва дар ташнагиам маро сирко нӯшонданд.zmDНанг диламро шикастааст, ва ман хеле ранҷур шудаам; ба дилсӯзе интизорӣ доштам, аммо набуд, ба тасаллидиҳандагон низ, лекин наёфтам.=sDТу нанги маро, хиҷолати маро ва расвоии маро медонӣ; ҳамаи кинҷӯёнам бадхоҳонам пеши назари Туанд.DБа ҷонам наздик шуда, онро халос кун; бар хилофи душманонам маро раҳоӣ деҳ.#?DВа рӯи Худро аз бандаи Худ пинҳон надор, зеро ки ба танг омадаам; маро ба зудӣ бишнав.'DБа ман ҷавоб деҳ Маро бишнав, эй Парвардигор, зеро ки меҳру вафои Ту некӯст; аз рӯи фаровонии марҳаматҳои раҳмдилиҳои Худ бар ман назар намо рӯ овар.8iDҶараёни об маро набарад, ва чуқурӣ маро ба коми худ накашад, ва чоҳ даҳони худро бар ман напӯшад.4aDМаро аз ботлоқ халос кун, то ки ғӯтида наравам: аз бадхоҳонам ва аз умқи жарфи обҳо раҳо шавам;"=DВалекин ман дуоямро ниёишамро пеши Ту, эй Парвардигор, дар вақти шунидан мегӯям; Худоё, дар бузургии меҳру вафои Худ ва ростии наҷоти Худ ба ман ҷавоб деҳ. D Дар бораи ман дарвозанишинон гап мезананд, ва суруди майнӯшон гаштаам.wD Ва палосро либоси худ кардаам, ва барои онҳо зарбулмасал шудаам.FD Ва рӯза дошта, бо гиря дили худро холӣ кардаам, ва ин сабаби маломатҳо таънаҳо дар ҳаққи ман гардидааст.3D Зеро ки рашки хонаи Ту маро хӯрдааст, ва бадгӯиҳои бадгӯёни Ту бар ман афтодаанд.+D Барои бародарони худ ғайр ҳисоб шудаам, ва барои писарони модари худ – бегона.3DЗеро ки ба хотири Ту бори нангро бардоштаам, ва пардаи расвоӣ рӯи маро пӯшидааст.'DУмедворони Ту, эй Худованд Парвардигори лашкарҳо, аз боиси ман шармсор нашаванд. Ҷӯяндагони Ту, эй Худои Исроил, аз боиси ман шарманда нахоҳанд шуд.yDХудоё! Ту беақлии маро медонӣ, ва айбҳои ман аз Ту пӯшида нестанд.^5DОнҳое ки бесабаб аз ман нафрат доранд, аз мӯйҳои сарам зиёд шудаанд. Онҳое ки ноҳақ ба ман душманӣ доранд ва маро нест кардан мехоҳанд, пурзӯр шудаанд: он чи нагирифтаам, бояд баргардонам.?wDАз фиғон лакот монда гардидаам, гулӯям хушкидааст, чашмонам аз интизорӣ ба Худои ман хаста шудааст.O DДар ботлоқи чуқуре ғӯтидаам, ва ҷои истодан нест; ба умқҳои об даромадаам, ва ҷараёни об маро кашида мебарад.t aDМаро наҷот деҳ, эй Худо, зеро ки обҳо то ба ҷонам расидаанд.v  gDБарои сардори сарояндагон бар сози савсанҳо. Таронаи Довуд.z mC$Ту, эй Худо, аз покгоҳҳои Худ саҳмгин тарсовар ҳастӣ. Худои Исроил ба қавми Худ қувват ва қудрат мебахшад. Муборак Фархунда аст Худо! +C#Бузургии Худоро сипос гӯед! Ҷалоли Ӯ бар Исроил аст, ва қуввати Ӯ дар бар абрҳо./WC"Ки Ӯ бар осмони осмонҳои куҳан савор аст. Инак, овози Худро медиҳад, ки овози пурқувват аст. C!Эй мамлакатҳои дунё! Барои Худо суруд хонед, Худовандро бисароед, село,!C Сарварон аз Миср хоҳанд омад; Ҳабаш дастҳои худро сӯи Худо дароз хоҳад кард.'GCДаррандаи найистонро ром кун, галаи говмешонро низ дар миёни гӯсолаҳои қавмҳо, ки аз барои сихҳои нуқра косалесӣ мекунанд; қавмҳои ҷангҷӯро пароканда намо.CАз қасри Ту, ки дар Уршалим аст, подшоҳон ба Ту ҳадияҳо хоҳанд овард.DCХудои ту қувватро барои ту фармудааст. Он чиро, ки Ту, эй Худо, барои мо ба амал овардаӣ, устувор гардон!=sCОн ҷо Бинёмини ҷавон – пешоҳанги онҳо; мирони Яҳудо – анбӯҳи онҳо; мирони Забулун, мирони Нафтолӣ.'GC«Дар ҷамъомадҳо Худоро муборак хонед, Худовандро, эй шумо ки аз чашмаи Исроил ҳастед!»-SCПешопеш сарояндагон равон, аз ақиби онҳо – навозандагон, дар миёна – духтарони дафнавоз:-CНамоишҳои Туро, эй Худо, дидаанд, намоишҳои Худои маро, Подшоҳи маро дар покгоҳ.~/CТо ки пои ту дар хун ғӯта занад, ва забони сагони ту аз душманон баҳравар шавад».}'CПарвардигор гуфт: «Аз Бошон хоҳам баргардонд, аз қаъри баҳр хоҳам баргардонд,[|/CБа ростӣ Худо сари душманони Худро хоҳад кӯфт; фарқи сари мӯйдори касеро, ки бо роҳи айбҳои худ як зайл равон бошад.6{eCХудое ки барои мо Худои наҷот аст; ва роҳҳои халосӣ аз марг дар дасти Парвардигор Худованд аст.z3CМуборак аст Худованд, ки ҳар рӯз бори моро мебардорад, Худое ки наҷоти мост, село,!y;CТу ба баландӣ баромадӣ, ба асирӣ гирифтӣ, ба одамон атоҳо қабул кардӣ, ва ҳатто дар байни исёнгарон Парвардигор Худо сокин хоҳад шуд. Ба афроз боло шудаӣ, асиронро ба асирӣ бурдаӣ, аз байни одамон бахшишҳо гирифтаӣ, ва аз байни исёнгарон низ, то ки Ту, эй Парвардигор Худо, бар он афроз сокин бошӣ.`x9CАробаҳои Худо беҳадду ҳисобанд, ҳазорон ҳазор ҳастанд; Худованд дар миёни онҳост, чунон ки дар покии Худ бар Сино буд.!w;CЧаро шумо, эй кӯҳҳо бо қуллаҳои афрошта, бо ҳасад менигаред ба кӯҳе ки Худо онро манзили Худ ихтиёр кардааст? Парвардигор бар он ҷовидона сокин хоҳад буд.vCКӯҳи Худо кӯҳи Бошон аст; кӯҳе бо қуллаҳои афрошта баланд кӯҳи Бошон аст.u-CВақте ки Тавоно подшоҳонро дар он пароканда намуд, кӯҳи Салмӯнро барф зер кард.?twCАгарчи байни оғилҳо хобида будед, болҳои кабӯтар* бо нуқра пӯшида шудаанд, ва парҳояш бо зари холис.)sKC Подшоҳони лашкаркаш гурезогурез мекунанд; ва зани хонанишин ғаниматро тақсим мекунад.DrC Парвардигор фармон медиҳад амр мефармояд; занони муждабар занҳое ки мужда мерасонанд анбӯҳи азиманд.2q]C Қавми Ту дар он ҷо сокин шуданд; аз рӯи меҳрубонии Худ, эй Худо, хоҷати камбағалро раво кардӣ.p7C Борони пурфайз борондӣ, эй Худо; мероси Худро, ки хаста лакот буд, пурзӯр гардондӣ.Wo'C Замин ба ларза афтод, ҳатто осмон пеши рӯи Худо ба боридан даромад; ин Сино низ пеши рӯи Худо, ки Худои Исроил аст..nUCХудоё! Вақте ки Ту пеши қавми Худ берун омадӣ, вақте ки Ту дар биёбон қадамгузор шудӣ, село,myCХудо оворагонро ба хонаашон бармегардонад, бандиёнро аз завлонаҳо берун меоварад; аммо исёнгарон дар биёбони тафсон сокин хоҳанд шуд.}lsCПадари ятимон ва довари бевазанон аст Худо дар манзили пок Худ.kCБарои Худо суруд хонед, номи Ӯро бисароед; барои Ӯ, ки бар осмонҳо савор аст, роҳе тайёр кунед; номи Ӯ Парвардигор аст, ва пеши Ӯ ба ваҷд оед.9jkCАммо росткорон шодӣ хоҳанд кард, пеши Худо хурсанд хоҳанд шуд, ва аз шодмонӣ ба ваҷд хоҳанд омад. i CМисли он ки дуд пароканда мешавад, Ту онҳоро пароканда намо; мисли он ки мум аз оташ гудохта мешавад, бадкорон аз ҳузури Худо нест хоҳанд шуд.2h]CХудо хоҳад бархост, душманони Ӯ пароканда хоҳанд шуд, ва бадхоҳони Ӯ аз пеши Ӯ хоҳанд гурехт.ag =CБарои сардори сарояндагон. Таронаи Довуд. Суруд.#f?BХудо моро баракат фархундагӣ хоҳад дод, ва тамоми канорҳои замин аз Ӯ хоҳанд тарсид.eBЗамин ҳосили худро дод; Худо, Худои мо, моро баракат фархундагӣ хоҳад дод.d!BТуро, эй Худо, қавмҳо сипос хоҳанд гуфт; Туро ҳамаи қавмҳо сипос хоҳанд гуфт.c}BҚабилаҳо хурсандӣ ва сурудхонӣ хоҳанд кард, зеро ки қавмҳоро аз рӯи ростӣ доварӣ менамоӣ, ва қабилаҳоро дар замин роҳнамоӣ мекунӣ. Село.b!BТуро, эй Худо, қавмҳо сипос хоҳанд гуфт; Туро ҳамаи қавмҳо сипос хоҳанд гуфт.aBТо ки роҳи Ту дар замин шинохта шавад, ва наҷоти Ту дар ҳамаи халқҳо.d`ABХудо ба мо шафқат хоҳад кард дилсӯзӣ кунад ва моро баракат хоҳад дод фархундагӣ диҳад; рӯи Худро ба мо тобон созад, село,u_ eBБарои сардори сарояндагон бар созҳои торнок. Тарона. Суруд.>^uAМуборак Фархунда аст Худо, ки дуоямро ниёишамро рад нанамуд ва меҳру вафои Худро аз ман дур накард.f]EAАммо Худо шунид, ба овози дуоям ниёишам диққат дод.t\aAАгар дар дили худ бадиро медидам, Худованд маро намешунид.e[CAБо даҳонам сӯи Ӯ хондам, ва ситоиш бар забонам буд.3Z_AБиёед, бишнавед, эй ҳамаи тарсгорони Худо, то он чиро, ки Ӯ барои ҷонам кардааст, ҳикоя намоям.mYSAҚурбониҳои сӯхтании парворӣ* ба Ту хоҳам овард, бо бухури қӯчқорҳо; нарговҳо ва такаҳо барои қурбонӣ муҳайё хоҳам кард. Село.#X?AКи онҳо аз лабҳоям берун омадаанд, ва забонам дар тангии ман онҳоро ифода намудааст. 01~}}d||T{zyy xFwvvmuuthss9rrpp[oo;nnjmmzlkkajjihhGggKfeddncc*ba``_6^^]m\\![ZZYXXWV~UkTSRRoQQ.POOtNNMMLLRK8JxIIHHYGG*FFEuDD1CBBLAA1@#?w>>c==><;;::\9r887p6544J32211w00F// .h--h,++C*y)(('&a%%/$'"! =.ZaUCjpD*/?   j 3pNf0pEYRХудоё! Ту ором набош; хомӯш набош ва осуда набош, эй Худо!,D URСуруд. Таронаи Ософ.CQБархез, эй Худо, заминро доварӣ намо; зеро ки Ту соҳиби ҳамаи халқҳо ҳастӣ.B#QАммо ҳамчун одам одамизод хоҳед мурд, ва чун яке аз мирон фурӯ хоҳед ғалтид».A)QМан гуфтам: «Шумо фариштагон худоён ҳастед, ва ҳамаатон – писарони Боломақом./@WQНамедонанд ва намефаҳманд, дар торикӣ роҳ мераванд; ҳамаи асосҳои замин ба ларза омадаанд.?wQБенаво ва камбағалро раҳо кунед: аз дасти бадкорон халосӣ диҳед.>1QБа бенавоён ва ятимон додгарӣ намоед; ситамдидагон ва камбағалонро сафед кунед;%=CQТо ба кай ноинсофона доварӣ хоҳед кард? Ва нисбат ба бадкорон рӯбинӣ хохед кард? Село.T< #QТаронаи Ософ. Худо дар анҷумани илоҳӣ анбӯҳи соҳибқудратон истодааст; дар миёни доварон худоён доварӣ мекунад.;'PВайро аз гандуми беҳтарин мехӯрондам; ва аз асали кӯҳпора туро сер мекардам».#:?PКинаҷӯёни Парвардигор ба вай хушомад мезананд, ва замони вай ҷовидона давом мекард.29]PБа зудӣ душманони онҳоро фурӯ менишондам, ва дасти Худро бар бадхоҳони онҳо бармегардондам:~8uPКошки қавми Ман ба Ман гӯш медод, ва Исроил бо роҳҳои Ман мерафт!&7EP Ва Ман онҳоро ба якравии дилашон вогузор кардам, то ки аз пайи андешаҳои худ бираванд.6P Валекин қавми Ман ба овози Ман гӯш надод, ва Исроил ба ман сар нафуровард.c5?P Ман Парвардигор Худои ту ҳастам, ки туро аз замини Миср берун овардаам; даҳони худро воз кун, ва Ман онро пур хоҳам кард.4{P Бигзор туро худои ғайр набошад, ва ту ба худои бегона саҷда накун.31P Бишнав, эй қавми Ман, ва Ман ба ту гувоҳӣ хоҳам дод; эй Исроил, кошки Маро бишнавӣ!x2iPДар тангӣ хондӣ, ва Ман туро халосӣ додам; аз даруни раъд тундар шунидаму ҷавоб додам; назди обҳои Мерибо туро имтиҳон кардам. Село. 1P«Китфи вайро аз бори гарон раҳо кардам; кафҳои вай аз сабад озод шуданд.l0QPИнро Ӯ шаҳодате гувоҳие дар Юсуф муқаррар намуд, вақте ки вай бар замини Миср берун рафт. Забонеро, ки намедонистам, шунидам:r/]PЗеро ки он қоида аст барои Исроил, ҳукмест аз Худои Яъқуб..}PДар сари моҳ шох навозед, дар рӯзи моҳи пурра низ, ки рӯзи иди мост.-}PСурудро баланд кунед ва дафро биёред, ва барбати хушоҳангро бо уд.,PБарои Худое ки қуввати мост, бисароед! Барои Худои Яъқуб бонги шодӣ занед!j+ OPБарои сардори сарояндагон бар сози Ҷат. Таронаи Ософ.;*oOПарвардигоро, Худои лашкарҳо! Моро баргардон, рӯи Худро дурахшон намо тобон соз, то ки наҷот ёбем.)OВа мо аз Ту қафо нахоҳем гашт; моро зинда гардон, ва мо номи Туро хоҳем хонд./(WOБигзор дасти Ту бар шахси дасти рости Ту бошад, бар фарзанди одаме ки барои Худ баргузидаӣ.-'SOОн дар оташ сӯзонда шудааст, шохаҳояш бурида шудаанд; аз сарзаниши рӯи Ту нест хоҳанд шуд./&WOВа он чиро, ки дасти рости Ту шинондааст, қувват деҳ, ва он писарро, ки барои Худ баргузидаӣ.&%EOЭй Худои лашкарҳо! Баргашта, аз осмон назар андоз ва бубин, ва аз ҳоли ин ток хабар гир,y$kOХуки ёбоӣ онро дандон мезанад, ва ҳайвони саҳро онро мехӯрад?#1O Чаро ҳисорҳои деворҳои онро рахна кардаӣ, ба тавре ки ҳар роҳгузар онро меканад,o"WO Шохаҳои худро то баҳр паҳн кард, ва навдаҳояшро то дарё.!{O Кӯҳҳо бо сояи он пӯшида шуданд, ва шохаҳои он мисли арзҳои Худост. O Барояш ҷой холӣ кардӣ, ва он чуқур реша давонд, ва заминро пур кард.{O Токро аз Миср берун овардӣ, халқҳоро бадар рондӣ, ва онро шинондӣ.+OOЭй Худои лашкарҳо! Моро баргардон, ва рӯи Худро тобон соз дурахшон намо, то ки наҷот ёбем.A{OМоро гирифтори ҷанҷоли ҷидоли ҳамсоягони мо гардондаӣ, ва душманон моро байни худ масхара мекунанд.wgOОнҳоро нони пур аз ашк мехӯронӣ, ва ашкҳои фаровон менӯшонӣ.,QOПарвардигоро, Худои лашкарҳо! То ба кай аз дуои қавми Худ хашм хоҳӣ кард хашмгин хоҳӣ буд?#OХудоё! Моро баргардон, ва рӯи Худро тобон соз дурахшон намо, то ки наҷот ёбем. 9OПеши Эфроим ва Бинёмин ва Менашше қудрати Худро бедор намо, ва барои наҷоти мо биё._7OЭй Чӯпони Исроил, гӯш андоз! Эй, ки Юсуфро мисли гӯсфандон роҳбарӣ намудаӣ, эй, ки бар каррубиён нишастаӣ, нур биафкан! OБарои сардори сарояндагон. Шаҳодате бар сози савсанҳо. Таронаи Ософ. N Валекин мо, ки қавми Ту ва гӯсфандони чарогоҳи Ту ҳастем, Туро ҳамеша сипос хоҳем гуфт ва ҳамду санои Туро аз насл ба насл ба забон хоҳем ронд.4aN Ва сазои ҳафтчандон ба ҳамсоягони мо баргардон, барои хорие ки ба Ту, эй Худованд, расондаанд.>uN Бигзор оҳу нолаи бандиён пеши Ту бирасад; бо қудрати бозуи Худ маҳкумони бандагони маргро бираҳон.N Чаро халқҳо гӯянд, ки «Худои онҳо куҷост?» Бигзор қасоси хуни бандагони Ту, ки рехта шудааст, дар миёни халқҳо дар пеши назари мо маълум гардад.Z-N Эй Худои наҷоти мо, ба хотири ҷалоли номи Худ ба мо ёрӣ мадад расон ва моро халосӣ деҳ, ва ба хотири номи Худ гуноҳҳои моро бубахш хатоҳои моро бипӯшон моро аз хатоҳоямон хашмниҳон намо.NГуноҳҳои ниёгонро аҷдодро ба мо хотирнишон накун; бигзор марҳаматҳои Ту ба зудӣ моро пешвоз гиранд, зеро ки бисёр ба пастӣ хорӣ афтодаем.pYNЗеро ки Яъқубро хӯрдаанд, ва манзили ӯро хароб кардаанд.;oNҒазаби Худро бар халқҳое бирез, ки Туро намешиносанд, ва бар мамлакатҳое ки номи Туро намехонанд.,QNТо ба кай, эй Парвардигор, доим ғазабнок хоҳӣ буд? Ва рашки Ту мисли оташ аланга хоҳад зад?| qNНазди ҳамсоягони худ нангин шудем, аз ҷониби атрофиёнамон масхара ва бадном беобрӯ шудаем хандахариш ва масхара назди атрофиёни мо.+ ONХуни онҳоро мисли об гирдогирди Уршалим рехтанд, ва касе набуд, ки онҳоро ба хок супорад.K NЛошаҳои бандагони Туро ба мурғони ҳаво барои хӯрок партофтанд, ва гӯшти порсоёни Туро ба ҳайвонҳои замин.f  GNТаронаи Ософ. Худ оё! Халқҳо ба мероси Ту даромаданд, қасри поки Туро ҳаром карданд, Уршалимро ба харобазор табдил доданд.F MHВа ӯ онҳоро бо дили софи худ чӯпонӣ кард, ва бо хиради маҳорати кафҳои худ роҳнамун кард роҳнамоӣ намуд.3_MGАз пеши мешҳои ширдеҳ ӯро овард, то ки қавми Ӯ – Яъқубро, ва мероси Ӯ – Исроилро чӯпонӣ кунад.MFВа бандаи Худ Довудро баргузид, ва ӯро аз оғилҳои гӯсфандон гирифт;b=MEВа покгоҳи Худро мисли афрозҳо осмонҳо бино кард, мисли замине ки бунёди онро Ӯ ҷовидона барои ҳамеша доимӣ ниҳодааст.|qMDБалки сибти Яҳудоро баргузид, яъне кӯҳи Сионро, ки дӯст медошт.~uMCВа аз хаймаи Юсуф нафрат кард, ва сибти Эфроимро интихоб накард,!;MBВа душманони вайро зарба зада, пас гардонд, ба нанги ҷовидона онҳоро гирифтор кард.,QMAВа Худованд, мисли он ки дар хоб бошад, бедор шуд, мисли паҳлавоне ки аз май хурӯш мекунад,M@Коҳинони вай дар ҷанг афтоданд, ва бевазанони вай гиря намекарданд.M?Ҷавонони вайро оташ хӯрд, ва ба духтарони вай сурудҳои никоҳ намехонданд.+M>Ва халқи Худро ба шамшер таслим кард, ва аз мероси Худ хашмгин шуд ба хашм омад.~wM=Ва қуввати Худро ба асирӣ дод, ва ҷалолати Худро ба дасти душман.}M<Ва манзили Шилӯро тарк кард, яъне хаймаеро, ки дар миёни одамон дошт.o|WM;Худо шунида, ба хашм омад, ва аз Исроил хеле нафрат кард.{#M:Ва дар теппаҳои худ Ӯро хашмгин карданд, ва бо бутҳои худ рашки Ӯро оварданд.8ziM9Ва ақиб гашта, мисли падарони худ хиёнат карданд, мисли камони хатокунанда каҷ рафтанд дурӯғин.*yMM8Вале боз Худои Боломақомро озмуданду ба хашм оварданд, ва гувоҳиҳои Ӯро риоя накарданд.qx[M7Ва халқҳоро аз пеши онҳо бадар ронд, ва меросро барояшон бо ресмон тақсим намуд, ва дар хаймаҳошон сибтҳои Исроилро сокин кард.wM6Ва онҳоро ба ҳудуди поки Худ овард, ба кӯҳе ки дасти рости Ӯ пайдо карда буд.hvIM5Ва онҳоро дар осудагӣ роҳнамун кард роҳнамоӣ менамуд, то ки ҳаросон нашаванд; ва душманони онҳоро баҳр дар худ ниҳон кард.%uCM4Ва қавми Худро мисли гӯсфандон бурд; ва онҳоро мисли рамае дар биёбон роҳбарӣ мекард.t/M3Ва ҳамаи нахустзодагонро дар Миср зарба зад, ибтидои қувватро дар хаймаҳои Ҳом.6seM2Роҳе барои ғазаби Худ сохта, ҷони онҳоро аз марг нигоҳ надошт, балки ҳаёташонро ба вабо супурд.frEM1Бар онҳо оташи хашми Худро равона кард: қаҳр, ва ғазаб, ва мусибатро тангиро бо фиристодани қосидони бад фариштагони бад. qM0Чорвои онҳоро ба жола супурд, ва рамаҳои онҳоро ба шӯълаҳои оташак оташ.pM/Токзори онҳоро бо жола кушт, ва дарахтони анҷири тутанҷири онҳоро бо яхча.ooWM.Ҳосилоти онҳоро ба кирм дод, ва меҳнати онҳоро ба малах.&nEM-Бар онҳо ҳашаротро фиристод, ки онҳоро газиданд; ғукҳоро низ, ки онҳоро нобуд карданд.m1M,Ва дарёҳои онҳоро, ва селобҳои онҳоро ба хун табдил дод, то ки нӯшида натавонанд.l!M+Яъне дар Миср аломатҳои Худро, ва дар саҳрои Сӯан мӯҷизаҳои Худро нишон дод: k M*Дасти Ӯро дар хотир надоштанд, ва рӯзеро, ки аз тангӣ онҳоро раҳо кард,jwM)Ва гашта-баргашта Худоро озмуданд, ва Поки Исроилро хорӣ доданд.iM(Чандин бор дар биёбон Ӯро ба хашм оварданд, дар бодия Ӯро оташин карданд.(hIM'Ва дар хотир дорад, ки онҳо ҷисманд башаранд, боде ҳастанд, ки меравад ва гашта намеояд. g M&Валекин Ӯ, ки раҳмдил аст, гуноҳашонро пӯшонда, онҳоро нест намекард, балки борҳо хашми Худро боздошта, тамоми ғазаби Худро барнаангехтааст.{foM%Аммо дилашон бо Ӯ рост набуд, ва ба паймони Ӯ вафодор набуданд.e+M$Ва бо даҳони худ пеши Ӯ хушомад мезаданд, ва бо забони худ ба Ӯ дурӯғ мегуфтанд,)dKM#Ва ба ёд меоварданд, ки Худо кӯҳпораи онҳост, ва Худои Баландмақом раҳокунандаи онҳост.c7M"Вақте ки онҳоро мекушт, талабгори Ӯ мешуданд, ва бозгашт намуда, Худоро меҷустанд.bM!Ва рӯзҳои онҳоро дар оворагардӣ, ва солҳошонро дар тарсу ҳарос нобуд кард.aM Бо вуҷуди ин боз хато карданд, ва ба корҳои аҷоиби Ӯ бовар накарданд.6`eMВа ғазаби Худо бар онҳо аланга зад, ва фарбеҳони онҳоро бикушт, ва ҷавонони Исроилро нест кард._#MАз нафсшон баднафсияшон даст накашиданд; ҳанӯз хӯрокашон дар даҳонашон буд,^%MВа хӯрданд ва хеле сер шуданд; ва мувофиқи нафсашон баднафсияшон ба онҳо дод.]wMВа дар миёни бошишгоҳи онҳо, дар қарибии манзилҳошон фурӯ овард.\!MВа бар онҳо гӯштро мисли чанге боронид, ва мурғони болдорро мисли реги баҳр.[MБоди шарқиро дар осмон вазонид, ва бо қуввати Худ боди ҷанубиро бархезонид.Z!MОдамизод нони фариштаҳоро бихӯрд; Ӯ тӯша барои онҳо фиристод, ки сер шаванд.YMВа маннро бар онҳо боронид, то бихӯранд, ва нони осмонро ба онҳо ато кард.kXOMВа абрҳоро аз боло фармуд, ва дарҳои осмонро воз кард,WMЗеро ки ба Худо бовар накарданд, ва ба наҷоти Ӯ таваккал накарданд.LАбрҳо об рехтанд, афлок осмонҳо овоз доданд; тирҳои Ту низ ба парвоз шуданд.G=LТуро, эй Худо, обҳо диданд, Туро обҳо дида, туғён талотум карданд; обҳои азим низ ба ларза ҷунбиш омаданд.~<uLҚавми Худро бо бозу раҳо кардаӣ; банӣ Яъқуб ва банӣ Юсуфро. Село.;5LТу Худое ҳастӣ, ки корҳои аҷоиб мекунӣ; қуввати Худро дар миёни қавмҳо аён сохтаӣ.n:ULХудоё! Роҳи Ту дар покист. Кист Худои бузург мисли Худо?29]L Ва дар тамоми корҳои Ту диққат хоҳам намуд, ва дар бораи корномаҳои Ту фикру хаёл хоҳам кард.F8L Амалиёти Парвардигорро зикр ёдрас хоҳам кард, зеро корҳои аҷоиби Туро, ки аз куҳан аст, дар хотир дорам.'7GL Ва гуфтам: «Ин мусибати бадбахтии ман аст, ки дасти рости Баландмақом тағйир ёфтааст».S6L Магар Худо омурзишро фаромӯш кардааст? Магар раҳмдилиҳои марҳаматҳои Худро дар вақти хашм бас кардааст? Село.5L Магар меҳру вафои Ӯ барои ҳамеша ҷовидона хотима ёфтааст, ва балоро Ӯ барои доим муайян кардааст гуфтаи Ӯ аз насл ба насл аз байн рафтааст?4-LМагар Худованд барои ҳамеша ҷовидона тарк кардааст, ва дигар нахоҳад писандид?%3CLСурудҳои шабонаи худро ба ёд меоварам, бо дили худ фикру хаёл мекунам, ва рӯҳам ҷӯёст:2'LДар бораи замони куҳан андеша мекунам, дар бораи солҳои дерина пештара куҳан. 1LЧашмонамро бедор медорӣ; парешонҳол шудаам ва наметавонам сухане гӯям.00YLХудоро ёд мекунам ва оҳи ҷигарсӯз мекашам; фикру хаёл мекунам, ва рӯҳам беҳол мешавад. Село.s/_LДар рӯзи тангии худ Худовандро талабидам; дастам шабона дароз карда шуд, бе он ки фуроварда шавад; аз ин ҳам ҷонам тасаллӣ наёфт..5LОвозам сӯи Худост, ва фарёд мекашам; овозам сӯи Худост, ва ба ман гӯш хоҳад андохт.a- =LБарои сардори сарояндагон, Едутун. Таронаи Ософ.,!K Рӯҳи миронро фурӯ хоҳад нишонд; барои подшоҳони замин тарсовар саҳмгин аст.+3K Ба Парвардигор Худои худ қавл диҳед назр кунед ва ба ҷо оваред адо намоед; бигзор ҳамаи онҳое ки дар гирди Ӯ ҳастанд, ба Тарсовар Саҳмгин тӯҳфа биёранд..*UK Ба ростӣ хашми одамизод ба сипоси Ту табдил хоҳад ёфт; бар боқии хашмҳо Ту камар хоҳӣ баст.N)K Ҳангоме ки Худо барои доварӣ бархост, то ки ҳамаи нармдилони фурӯтанони ҳалимони заминро наҷот диҳад. Село.r(]K Аз осмон ҳукмномаро шунавондӣ: замин тарсид ва хомӯш шуд,'-KТу саҳмгин тарсовар ҳастӣ, ва кист, ки дар вақти ғазабат пеши Ту истода тавонад?&KАз сарзаниши Ту, эй Худои Яъқуб, ҳам аробаро, ва ҳам аспро хоби гарон бурд.d%AKШердилон тӯъмаи тороҷ шуданд, хоб онҳоро даррабуд, ва тамоми мардуми диловар дасти худро наёфтанд дасту по гум карданд.i$KKТу соҳиби ҷалол ҳастӣ, тавонотар аз кӯҳҳои ғоратгар.#yKДар он ҷо барқҳои камонро шикаст: сипар ва шамшер ва ҷангро. Село.]"3KВа дар Салим хаймаи Ӯст, ва дар Сион манзили Ӯ.n!UKДар Яҳудо Худо машҳур аст; дар Исроил номи Ӯ бузург аст.  {KБарои сардори сарояндагон бар созҳои торнок. Таронаи Ософ. Суруд.)J Ва ҳамаи шохҳои бадкоронро хоҳам шикаст; шохҳои росткор барафрошта хоҳад шуд.'J Валекин ман ҷовидона баён ҳамеша нақл хоҳам кард, Худои Яъқубро хоҳам сароид.3J Зеро ки коса дар дасти Парвардигор аст, майи пур аз дорувор дар он ҷӯш мезанад; ва Ӯ аз он мерезад, ва дурди онро ҳамаи бадкорони замин афшурда менӯшанд.!JБалки Худо довар аст: якеро сарнагун мекунад, дигареро сарафроз мегардонад.JЗеро ки на аз шарқ наҷот меояд, ва на аз ғарб, ва на аз биёбони кӯҳсор,"=JШохи худро бар афроз боло набардоред, бо гарданшахӣ суханони калонигарона нагӯед».JБа лофазанон гуфтам: «Лоф назанед», ва ба бадкорон: «Шох набардоред,.UJЗамин ва ҳамаи сокинонаш ба ларза омадаанд; Ман сутунҳои пояҳои онро барпо кардаам». Село.  J«Вақте ки мӯҳлате муқаррар намоям, Ман аз рӯи ростӣ доварӣ хоҳам кард.B}JТуро сипос мегӯем, эй Худо, сипос мегӯем; зеро ки номи Ту наздик аст; корҳои аҷоиби Туро баён мекунанд.v gJБарои сардори сарояндагон. Нобуд накун. Таронаи Ософ. Суруд.>uIОвози кинаҷӯёни бадхоҳони Худро фаромӯш накун, ва ғавғои мухолифони Худро, ки доим баланд мешавад.-IБархез, эй Худо, доди Худро бигир; ба ёд ор, ки нокасе ҳар рӯз Туро таъна мезанад.V%IБигзор зулмдида ҷафокаш бо хиҷолат шармандагӣ шармсор барнагардад; бечора ва камбағал номи Туро ситоиш кунанд.X)IБа паймони Худ назар андоз; зеро ки тамоми торикистонҳои замин аз воҳаҳои зулм манзилҳои бадкирдорӣ пур шудаанд.RIҶони фохтаи Худро ба дарранда насупор; ҳаёти бечорагони мискинони Худро барои ҳамеша ҷовидона фаромӯш накун.RIИнро ба ёд ор, ки душман Парвардигорро таъна мезанад, ва мардуми нокас номи Туро таҳқир мекунанд паст мезанад.(IIТу тамоми ҳудуди заминро муқаррар намудаӣ; тобистон ва зимистонро Ту ба вуҷуд овардаӣ. 'IРӯз аз они Туст, шаб низ аз они Туст; Ту нурдиҳанда ва офтобро барқарор кардаӣ.r ]IТу чашма ва селоб кушодаӣ; Ту дарёҳои серобро хушконидаӣ. yIТу сарҳои аждарро кӯфтаӣ, онро барои хӯроки биёбоннишинон додаӣ. 1I Ту бо қуввати Худ баҳрро пора кардаӣ, сарҳои моронро аждаҳоёнро дар об шикастаӣ.% CI Ва Ту, эй Худо, аз куҳан подшоҳи ман ҳастӣ; Ту андаруни замин наҷотҳо ба амал меовардӣ.KI Чаро дасти Худро, ва дасти рости Худро қафо гардондаӣ? Онро аз бағали Худ бароварда, кори онҳоро тамом кун! T~}}6||c{{z|yy xwww.vuu/ttFs?qqmppoynnTmkkk#jj ihh/gfee1dd crbb a6`` _J^^]\\ ZZYpXWWUUTTTS]RqQQZPvOONNMLL`KJIIHGGFEEDDCBBAi@??>7=a<;;P::9w88&766 544n33122100D// .--1,,6+**t))/((''&h%$$L#z""U! Subh3suUk,m6 * \  ~ ! ` D,Q[То баён кунанд, ки Парвардигор росткор аст; Ӯ кӯҳпораи ман аст, ва дар Ӯ ҳеҷ ноинсофӣ нест.wg[Дар пири низ бор хоҳанд овард, обдор ва тару тоза хоҳанд буд,"=[Онҳое ки дар хонаи Парвардигор шинонда шудаанд, дар саҳнҳои Худои мо хоҳанд шукуфт.5[ Росткор мисли дарахти хурмо* хоҳад шукуфт, мисли арзи Лубнон нашъунамо хоҳад ёфт.U~#[ Ва чашмам ба мухолифонам хоҳад нигарист; гӯшҳоям дар бораи бадкешоне ки бар зидди ман бармехезанд, хоҳад шунид.}3[ Вале шохи маро мисли шохи гови ваҳшӣ баланд кардаӣ; ба худ равғани тоза молидаам;b|=[ Зеро инак, душманони Ту, эй Парвардигор, – инак, душманони Ту нобуд мегарданд ва ҳамаи бадкирдорон пароканда мешаванд.c{?[ Ту ҷовидона дар афроз боло ҳастӣ, эй Парвардигор!`z9[Дар сурате ки бадкорон мисли алаф месабзанд, ва ҳамаи бадкирдорон мешукуфанд, то ки доимӣ барои ҳамеша нест шаванд, –oyW[Одами беақл инро намедонад, ва аблаҳ сарфаҳм намеравад. x9[Чӣ бузурганд корҳои Ту, эй Парвардигор! Бениҳоят чуқуранд жарф ҳастанд фикрҳои Ту.w+[Зеро ки маро, эй Парвардигор, бо корҳои Худ шод кардаӣ; аз корҳои дастони Ту хурсанд хоҳам шуд ба сабаби корҳои дастони Ту фарёди шодӣ хоҳам баровард.Zv-[Бар сози даҳтор ва бар уд, бар нағмаи барбат.u{[Саҳаргоҳон меҳру вафои Туро баён кардан, ва шабҳо вафодории Туро, t[Некӯст Парвардигорро сипос гуфтан, ва номи Туро, эй Боломақом, сароидан,7s k[Тарона. Суруди рӯзи шанбе. r ZАз умри дароз ӯро сер хоҳам кард, ва наҷоти Худро ба ӯ нишон хоҳам дод».Jq ZМаро хоҳад хонд, ва ӯро хоҳам шунид; дар тангӣ Ман бо ӯ ҳастам; ӯро халосӣ хоҳам дод, ва ӯро ҷалол хоҳам дод.p Z«Азбаски Маро дӯст доштааст ба Ман ихлос бастааст, ӯро раҳоӣ хоҳам дод; ӯро устувор хоҳам кард қувват хоҳам дод, чунки номи Маро шинохтааст.o)Z Бар шер ва мори айнакдор пой хоҳӣ монд; шери ҷавон ва аждарро поймол хоҳӣ кард.n'Z Туро бар кафҳои худ бардошта хоҳанд бурд, ки мабодо пои худро ба санге бизанӣ.;moZ Зеро ки ба фариштагони Худ дар бораи ту амр хоҳад дод, ки туро дар ҳамаи роҳҳоят нигоҳдорӣ кунанд.lZ Бадие ба ту рӯй нахоҳад дод, ва офате ба хаймаи ту наздик нахоҳад шуд.0kYZ Зеро ки ту гуфтаӣ: «Парвардигор умеди ман аст»; Боломақомро ту паноҳгоҳи худ ихтиёр кардаӣ.jyZФақат бо чашмонат нигоҳ хоҳӣ кард, ва подоши бадкоронро хоҳӣ дид.5X"Вале меҳру вафои Худро аз ӯ дур нахоҳам кард, аз вафодории Худ даст нахоҳам кашид.={X!Ҷинояти онҳоро бо асо сазо хоҳам дод, ва гуноҳи онҳоро бо зарбаҳо. <X Агар қоидаҳои Маро поймол кунанд, ва фармудаҳои Маро нигоҳ надоранд, –&;EXАгар фарзандонаш дастури Маро тарк созанд, ва аз рӯи нишондодҳои Ман рафтор накунанд;:XВа зурёти ӯро ҷовидона боқӣ хоҳам гузошт, ва тахти ӯро мисли рӯзҳои осмон.(9IXМеҳру вафои Худро ба ӯ ҷовидона нигоҳ хоҳам дошт, ва паймони Ман бо ӯ устувор хоҳад буд.8XМан низ ӯро нахустзодаи Худ хоҳам гардонд, баландтар аз подшоҳони замин.7XӮ Маро хоҳад хонд: 'Ту падари ман ҳастӣ, эй Худои ман ва кӯҳпораи наҷоти ман'.6yXВа дасти ӯро бар баҳр хоҳам гузошт, ва дасти рости ӯро бар дарёҳо."5=XВа вафодории Ман ва меҳру вафои Ман бо ӯст, ва шохи ӯ ба бо номи Ман баланд хоҳад шуд.4XВа кинаҷӯёни ӯро пеши ӯ шикаст хоҳам дод, ва бадхоҳони ӯро иҳота хоҳам кард.3XДушман ӯро фишор нахоҳад дод, ва ноинсофе ба ӯ осеб нахоҳад расонд.2XКи дасти Ман ӯро устувор хоҳад кард; низ бозуи Ман ӯро қавӣ хоҳад гардонид.~1uXБандаи Худ Довудро ёфтам; бо равғани поки Худ ӯро тадҳин кардам,`09XЯк вақте ба порсои Худ дар рӯъё сухан ронда, гуфтаӣ: «Ба қаҳрамон зӯрманд ёрӣ додам; баргузидаи қавмро боло бардоштам./XЗеро ки сипари мо аз они Парвардигор аст, ва подшоҳи мо аз они Поки Исроил..7XЗеро ки ҷалоли қуввати онҳо Ту ҳастӣ; ва бо ризомандии Ту шохи мо баланд хоҳад шуд.-'XБа номи Ту тамоми рӯз шодӣ мекунанд, ва ба бо росткории Ту сарафроз мегарданд,2,]XХушо қавме ки бонги шодиро медонанд! Парвардигоро, онҳо дар нури рӯи Ту қадамгузор мешаванд;#+?XАдолат Росткорӣ ва инсоф асоси тахти Туст; меҳру вафо ва ростӣ пешопеши Ту мераванд.*XБозуи Ту соҳиби қудрат аст; дасти Ту пурқувват аст, дасти рости Ту болост.)/X Шимол ва ҷанубро Ту офаридаӣ; Тобӯр ва Ҳермӯн ба номи Ту фарёди шодӣ мебароранд.$(AX Осмон аз они Туст, замин низ аз они Туст; ҷаҳонро бо ҳар чӣ дар он аст, Ту бунёд кардаӣ.0'YX Ту Раҳабро мисли куштае фурӯ нишондаӣ; бо бозуи пурзӯри Худ душманонатро пароканда кардаӣ.1&[X Ту бар ғалаёни баҳр ҳукмфармо ҳастӣ; вақте ки мавҷҳояш баланд шаванд, Ту онҳоро ором мекунӣ.R%X Парвардигоро, Худои лашкарҳо! Кист, ки мисли Ту, эй Парвардигор, тавоно бошад? Ва вафодории Ту гирдогирди Туст.V$%XХудо дар анҷумани бузурги покон арҷманд аст, ва барои ҳамаи онҳое ки гирдогирди Ӯ ҳастанд, саҳмгин тарсовар аст.Q#XЗеро кист дар осмон, ки ба Парвардигор баробар бошад? Кист аз фарзандони Худо, ки ба Парвардигор монанд бошад?J" XВа осмонҳо корҳои аҷоиби Туро, эй Парвардигор, ҳамд сипос хоҳанд гуфт; вафодории Туро низ дар шӯрои покон.1![XЗурёти туро ҷовидона пойдор хоҳам сохт, ва тахти туро аз насл ба насл бино хоҳам кард». Село.+ OX«Бо баргузидаи Худ паймон бастаам, ба бандаи Худ Довуд савганд ёд кардаам қасам хӯрдаам:c?XЗеро ки мегӯям: «Меҳру вафо барои ҳамеша доимӣ бино ёфтааст; вафодории Худро дар осмонҳо ба монанди онҳо барпо кардаӣ».V%XБа эҳсонҳои Парвардигор ҷовидона суруд хоҳам хонд; вафодории Туро бо даҳони худ аз насл ба насл баён хоҳам кард.@ }XСуруди таълимии Эйтони Эзроҳӣ.mSWЁрон ва дӯстонро аз ман дур кардаӣ; ошноҳоям торикист.. WҲар рӯз мисли об даври маро мегиранд; ҳамааш якҷоя маро иҳота мекунанд.  WҒазабҳои Ту бар ман гузаштаанд; даҳшатҳои Ту кори маро тамом кардаанд,SWМан ситамкаш ҳастам ва аз хурдсолӣ маҳкуми марг шудаам; тарсҳои бимҳои Туро аз сар гузаронда, маъюс гардидаам.-WЧаро, эй Парвардигор, ҷонамро фаромӯш мекунӣ, ва рӯи Худро аз ман пинҳон медорӣ?.UWВалекин ман сӯи Ту, эй Парвардигор, фарёд мекунам, ва субҳидам дуоям ниёишам пеши Ту меояд..UW Магар корҳои аҷоиби Ту дар торикӣ дониста хоҳад шуд, ва росткории Ту дар кишвари фаромӯшӣ?W Оё меҳру вафои Ту дар қабр зикр ёдрас хоҳад шуд ёфт, ва ростии Ту дар дӯзах?6eW Оё барои мурдагон кори аҷоибе хоҳӣ кард? Магар мурдагон бархоста, Туро сипос хоҳанд гуфт? Село.jMW Чашмам аз бисёрии мусибат бадбахтӣ хаста шудааст; тамоми рӯз Туро, эй Парвардигор, хондаам; кафҳоямро сӯи Ту дароз кардаам.eCW Шиносҳоямро аз ман дур кардаӣ, маро дар назари онҳо нафратангез гардондаӣ; мисли бандӣ ҳастам, ва наметавонам берун оям.4aWХашми Ту бар ман қарор гирифтааст, ва бо ҳамаи талотумҳои туғёнҳои Худ маро пахш кардаӣ. Село.}WМаро дар чоҳи поёнтарин, дар торикиҳо, дар қаърҳо жарфҳо гузоштаӣ.WДар миёни мурдагон андохта шудаам, мисли куштагоне ки дар қабр хобидаанд, ки онҳоро дигар ёд нахоҳӣ кард, ва онҳо аз дасти Ту дур афтодаанд.$AWАз фурӯравандагони гӯр ҳисоб шудаам; мисли марде гардидаам, ки қувват надошта бошад.1 [WЗеро ки ҷонам аз мусибатҳо бадбахтиҳо сер гардидааст, ва ҳаётам ба гӯристон наздик шудааст. WБигзор дуоям ниёишам пеши Ту бирасад; гӯши Худро сӯи зории ман хам намо, !WПарвардигоро, Худои наҷоти ман! Рӯзона фарёд мекашам, шабона пеши Ту ҳастам.`  ;WСуруд. Таронаи банӣ Қӯраҳ. Барои сардори сарояндагон бар сози маҳалат барои сароидан. Суруди таълимии Ҳеймони Эзроҳӣ.o WVВа сарояндагон бо раққосон: «Ҳамаи чашмаҳоям дар туст».!;VПарвардигор дар дафтари қавмҳо хоҳад навишт: «Фалонӣ дар он ҷо зода шудааст». Село.hIVВале дар ҳаҳқи Сион гуфта хоҳад шуд: «Фалон одам ва фалон одам дар он зода шудааст; ва Худи Боломақом онро барпо кардааст».s_V«Ба донандагони Худ Раҳаб* ва Бобилро зикр ёдрас хоҳам кард; инак замини Фалиштӣ, ва Сур бо Ҳабаш; фалонӣ дар он ҷо зода шудааст».}sVСуханони ситоиш дар ҳаққи ту гуфта мешавад, эй шаҳри Худо. Село.RVБунёди он* дар кӯҳҳои пок мебошад. Парвардигор дарвозаҳои Сионро зиёда аз ҳамаи масканҳои Яъқуб дӯст медорад.7 kVТаронаи банӣ Кӯраҳ. Суруд.,QUБа ман аломати некӯӣ бинамо бидеҳ, то ки бадхоҳонам дида, хиҷил шаванд, зеро ки Ту, эй Парвардигор, ба ман ёварӣ намудаӣ ва маро тасаллӣ додаӣ дилбардорӣ кардаӣ./WUБа ман лутф ва раҳм намо; қуввати Худро ба бандаат бибахш, ва писари канизи Худро наҷот деҳ;I UВалекин Ту, эй Худованд, Худои раҳмдил ва бахшандаӣ, пуртоқат собир дерхашм ва пур аз меҳру вафо ва ростӣ.X)UХудоё! Бадқасдон бар ман бархостанд, ва тӯдаи ситамгарон қасди ҷонам доранд; ва Туро пеши назари худ намеоваранд.&~EU Зеро ки меҳру вафои Ту ба ман бузург аст, ва ҷонамро аз поёни таҳти дӯзах халосӣ додаӣ.?}wU Туро, эй Худованд Худои ман, бо тамоми дилам сипос хоҳам гуфт, ва номи Туро ҷовидона ҷалол хоҳам дод,?|wU Роҳи Худро, эй Парвардигор, ба ман таълим деҳ, то ки дар ростии Ту рафтор намоям; диламро танҳо ба тарси номи Ту равона намо диламро якто гардон, то аз номи Ту тарсон бошам.{U Зеро ки Ту бузург ҳастӣ ва корҳои аҷоиб мекунӣ, – Ту, эй Худо, танҳо Худат.Jz U Ҳамаи халқҳое ки офаридаӣ, омада пеши Ту, эй Парвардигор, саҷда хоҳанд кард; ва номи Туро ҷалол хоҳанд дод.y+UМисли Ту, эй Худованд, дар миёни худоён нест; ва корҳое мисли корҳои Ту нестанд.xUДар рӯзи тангии худ Туро хоҳам хонд, зеро ки маро хоҳӣ шунид ва ҷавоб дод.w%UБа ниёишам дуоям, эй Парвардигор, гӯш андоз, ва ба овози зориҳоям диққат намо.RvUЗеро ки Ту, эй Худованд, некӯ ва бахшанда омурзанда ҳастӣ, ва пур аз меҳру вафо ба ҳамаи онҳое ки Туро мехонанд.u)UҶони бандаи Худро шод гардон, зеро ки сӯи Ту, эй Худованд, ҷонамро менигаронам.wtgUБа ман раҳм намо, эй Худованд, зеро ки ҳар рӯз сӯи Ту мехонам.PsUҶони маро нигоҳ дор, зеро ки ман порсо ҳастам; Ту, эй Худои ман, бандаи Худро, ки ба Ту умед мебандад, наҷот деҳ.Zr /UДуои Ниёиши Довуд. Гӯши Худро, эй Парвардигор, хам карда, маро бишнав ва ҷавоб деҳ, зеро ки ман бечора ва камбағалам.qTРосткорӣ пешопеши Ӯ хоҳад рафт, ва қадамҳояшро бар роҳ хоҳад гузошт.p#T Ва Парвардигор некӯӣ низ ато хоҳад кард, ва замини мо ҳосили худро хоҳад дод. o T Ростӣ аз замин хоҳад сабзид, ва росткорӣ аз осмон хоҳад омад нигарист.n#T Меҳру вафо ва ростӣ хоҳанд вохӯрд, росткорӣ ва осоиш якдигарро хоҳанд бӯсид.m5T Ба яқин наҷоти Ӯ ба тарсгорони Ӯ наздик аст, то ки ҷалол дар замини мо сокин шавад.l'T Хоҳам шунид, ки Худо Парвардигор чӣ мегӯяд. Ба ростӣ Ӯ ба қавми Худ ва ба порсоёни Худ аз сулҳу осоиш сухан хоҳад ронд, то ки сӯи нодонӣ барнагарданд.#k?TМеҳру вафои Худро, эй Парвардигор, бар мо зоҳир намо, ва наҷоти Худро ба мо ато фармо.j%TНаход ки Ту аз нав моро зинда нахоҳӣ гардонд, то ки қавми Ту дар Ту шод бошанд?LiTНаход ки барои ҳамеша доимо ҷовидона бо мо хашмгин хоҳӣ буд? Ва ғазаби Худро аз насл ба насл давом хоҳӣ дод? h TМоро баргардон, эй Худои наҷоти мо, ва хашми Худро аз мо боздор бардор.}gsTТамоми қаҳри Худро дур кардаӣ, аз шиддати ғазаби Худ баргаштаӣ.ufcTГуноҳи қавми Худро бахшидаӣ, ҳамаи хатоҳои онҳоро пӯшидаӣ,e/TБа замини Худ, эй Парвардигор, меҳрубонӣ намудаӣ, асирони Яъқубро баргардондаӣ,^d 7TБарои сардори сарояндагон. Таронаи банӣ Қӯраҳ.gcGS Эй Худои лашкарҳо! Хушо касе ки ба Ту умед мебандад.b!S Зеро ки Парвардигор Худо офтоб ва сипар аст; Парвардигор меҳрубонӣ марҳамат ва ҷалол хоҳад бахшид; касони ростравро аз некӯӣ маҳрум нахоҳад кард.Ja S Ба ростӣ як рӯз дар саҳнҳои Ту беҳтар аст аз ҳазор: беҳтар ҳисобидам афзал донистаам, ки назди остонаи хонаи Худо биистам, назар ба он ки дар хаймаҳои бадкорон бадӣ сокин бошам.x`iS Сипари моро бубин, эй Худо, ва бар рӯи масеҳи Худ назар андоз;&_ES Парвардигоро, Худои лашкарҳо! Дуои Ниёиши маро бишнав; эй Худои Яъқуб, гӯш андоз! Село.^7SҲангоми рафтан бар қувваташон қувват меафзояд; дар Сион пеши Худо ҳозир мешаванд.N]SВақте ки аз водии гиря мегузаранд, онро чашмасор мегардонанд; борон низ онро бо фархундагӣ баракат мепӯшад.|\qSХушо касоне ки қувваташон дар Туст, ва роҳҳоят дар дили онҳост. [SХушо сокинони хонаи Ту, ки Туро гаштаву баргашта ситоиш менамоянд. Село.=ZsSМурғак низ хонае барои худ пайдо мекунад, ва гунҷишк лонае, то ки чӯҷаҳояшро дар он бимонад, назди қурбонгоҳҳои Ту, эй Парвардигори лашкарҳо, эй Подшоҳи ман ва Худои ман!YSҶонам барои саҳнҳои Парвардигор шавқманд ва беҳол аст; дилам ва ҷисмам сӯи Худои зинда суруд мехонанд Ҷонофарин фарёди шодӣ мебароранд.nXUSЧӣ дилпазиранд манзилҳои Ту, эй Парвардигори лашкарҳо!uW eSБарои сардори сарояндагон бар сози Ҷат. Таронаи банӣ Қӯраҳ.#V?RВа бидонанд, ки танҳо Ту, ки номат Парвардигор аст, бар тамоми замин Боломақом ҳастӣ.2U]RБигзор онҳо барои ҳамеша ҷовидона шарманда ва ошуфтаҳол шаванд, ва расво шуда, нест гарданд,T5RРӯйҳои онҳоро пурнанг гардон, то ки номи Туро, эй Парвардигор, биҷӯянд ҷӯё шаванд.S+RОнчунон онҳоро бо бӯрони Худ бирон, ва бо тундбоди Худ онҳоро дар даҳшат андоз.(RIRЧунон ки оташ ҷангалро месӯзонад, ва чунон ки аланга кӯҳҳоро месӯзонад оташ мегиронад,QRЭй Худои ман! Онҳоро мисли чанге дар гирдбод гардон, мисли хасе пеши шамол.6PeR Ки онҳо мегуфтанд: «Манзилҳои Худоро ба соҳибии худ ҳоҳем гирифт барои худ соҳибӣ хоҳем кард».2O]R Мирони онҳоро мисли Ӯреб ва Заэб гардон, ва ҳамаи шоҳзодагони онҳоро мисли Забҳ ва Салмуноъ,N}R Ки онҳо дар Айндӯр ба ҳалокат расидаанд, барои замин пору шудаанд.DMR Ба онҳо ончунон амал бикун, чунон ки ба Мидён кардаӣ, чунон ки ба Сисро, чунон ки ба Ёбин дар ҷӯйи Қишӯн,L#R Ашшур низ ба онҳо ҳамроҳ шудааст; онҳо бозуе барои банӣ Лут гардидаанд. Село.qK[RҶабол ва Аммӯн ва Амолеқ; замини Фалиштӣ бо сокинони Сур;\J1RХаймаҳои Адӯм ва исмоилиён; Мӯоб ва ҳоҷариён;}IsRЯкдилона маслиҳатро пазондаанд, бар зидди Ту иттифоқ бастаанд:aH;RГуфтанд: «Меравем ва онҳоро нест мекунем, то ки халқе набошанд, ва номи Исроил дигар зикр наёбад ба ёд оварда нашавад».5GcRБар зидди қавми Ту бадие макр меандешанд, ва бар зидди паноҳовардагони Ту машварат менамоянд.(FIRЗеро инак, душманони Ту хурӯш мебароваранд, ва душманони кинаҷӯёни Ту сар мебардоранд. ~~A}|:{\zzhyy=xx/wvv\uuEt|ss(r{qpp.oinn mqlYkjjjii4hgg!fxee dYcbb:aa`^__^]a\[}ZZJYY7XXW4VlUTTBSRRQ0P^OOPNNM(LDKK,JNIHGGF(EE D>CkBB@m??E>==F<;; :~988K77K655 433M211H00,/f..-^,,8+*)),('')&&%$i##9"!! w:Qa]H|7+  Q = h8r'6*8 OhПарвардигорро ҳамд гӯед, номи Ӯро бихонед; корномаҳои Ӯро дар байни қавмҳо шӯҳрат диҳед.m7Sg#Бигзор хатокорон аз рӯи замин нест шаванд, ва бадкорон дигар боқӣ намонанд. Эй ҷонам, Парвардигорро муборак бихон! Ҳалелуёҳ!*6}g"Бигзор гуфтори ман ба Ӯ хуш ояд; ман дар Парвардигор шод хоҳам буд.A5{g!Тамоми умри худ барои Парвардигор суруд хоҳам хонд; то даме ки вуҷуд дорам, Худои худро хоҳам сароид.(4Ig Ба замин назар меандозад, он ба ларза меояд; ба кӯҳҳо даст мерасонад, онҳо дуд мекунанд. 3gҶалоли Парвардигор ҷовидонист; Парвардигор аз корҳои Худ шод хоҳад буд.2gРӯҳи Худро мефиристӣ, ба вуҷуд меоянд, ва рӯи заминро нав мегардонӣ.K1gРӯи Худро пинҳон мекунӣ, ошуфта мешаванд; рӯҳи онҳоро кашида мегирӣ, мемиранд ва ба хоки худ бармегарданд./0WgОн чи ба онҳо медиҳӣ, ҷамъ карда мегиранд; дасти Худро мекушоӣ, аз нозу неъмат сер мешаванд.*/MgҲамаашон аз Ту умед доранд чашми интизор доранд, то ки ризқи онҳоро дар вақташ бирасонӣ..gДар он ҷо киштиҳо мегарданд; ин аждар низ, ки офаридаӣ, то ки бо он бозӣ кунӣ.F-gИнак баҳри бузург ва паҳновар: дар он ҷо хазандагон беҳисобанд шумор надоранд, ҷонварҳои хурд ва калон.N,gЧӣ бисёранд корҳои Ту, эй Парвардигор! Ҳамаро аз рӯи ҳикмат ба вуҷуд овардаӣ; замин аз офаридаҳои Ту пур аст.+5gОдамизод барои фаъолияти худ берун меояд ва то бегоҳӣ бо кори худ машғул мешавад.w*ggЧун офтоб барояд, ҷамъ мешаванд ва дар лонаҳои худ мехобанд.)%gШерони ҷавон барои нахчир наъра мезананд ва хӯроки худро аз Худо металабанд..(UgТорикиро паҳн мекунӣ, ва шаб фаро мерасад; дар он ҳамаи ҳайвонҳои ҷангал ҳаракат мекунанд;'wgМоҳро барои муҳлатҳо офаридааст; офтоб нишастани худро медонад."&=gКӯҳҳои баланд барои бузҳои кӯҳӣ мебошанд; сахраҳо паноҳгоҳ ҳастанд барои заргӯшҳо.s%_gКи бар онҳо мурғон лона месозанд: сарвҳо хонаи лаклак аст;$gДарахтони Парвардигор шодоб мешаванд, яъне арзҳои Лубнон, ки Ӯ шинондааст,c#?gВа май, ки дили инсонро шод мегардонад, ва равған, ки рухсори ӯ аз он медурахшад, ва нон, ки дили инсонро қувват мебахшад.4"agАлафро барои чорпо мерӯёнӣ, ва сабзаро барои хизмати одамизод, то ки аз замин нон ҳосил кунад,"!=g Кӯҳҳоро аз болохонаҳои Худ сероб мегардонӣ; аз самараи корҳои Ту замин сер мешавад. g Бар онҳо мурғони ҳаво сокин мешаванд, аз миёни шохаҳо овоз медиҳанд.g Ҳамаи ҳайвонҳои саҳроро об медиҳанд; гӯрхарон ташнагии худро мешикананд.{g Чашмаҳоро ба водиҳо равона кардаӣ: дар миёни кӯҳҳо ҷорӣ мешаванд, g Ҳадде гузоштаӣ, то ки аз он нагузаранд ва баргашта, заминро напӯшонанд.%gКӯҳҳо боло мераванд, водиҳо поён мефуроянд, ба ҷойе ки барояшон бунёд кардаӣ. gАз сарзаниши Ту мегурезанд, аз овози тундари Ту ба зудӣ қафо мегарданд.}gБо обҳои азим мисли либосе онро пӯшондаӣ; бар кӯҳҳо обҳо меистанд.ygЗаминро бар асосҳояш барпо кардаӣ, ҷовидона фурӯ нахоҳад ғалтид.4agФариштагони Худро бодҳо мегардонӣ ба бодҳо табдил медиҳӣ, хизматгорони Худро ба оташи сӯзон.DgБолохонаҳои Худро бар обҳо месозӣ, абрҳоро аробаи Худ мегардонӣ, ки он бар болҳои бод ҳаракат мекунад.-gНурро мисли ҷомае ридое дар бар мекунӣ, осмонро мисли саропардае* паҳн менамоӣ.\ 3gЭй ҷонам, Парвардигорро муборак бихон. Парвардигоро, Худои ман! Бениҳоят бузург ҳастӣ; шукӯҳ ва ҷалол пероҳани Туст.gGfПарвардигорро муборак бихонед, эй тамоми корҳои Ӯ, дар ҳамаи ҷойҳои ҳукмфармоии Ӯ. Эй ҷонам, Парвардигорро муборак бихон.J fПарвардигорро муборак бихонед, эй ҳамаи лашкарҳои Ӯ, ва эй хизматгузорони Ӯ, ки иродаи Ӯро ба ҷо меоваред.fПарвардигорро муборак бихонед, эй фариштагони Ӯ, ки дар қувват паҳлавон ҳастед, сухани Ӯро ба ҷо меоваред, ва овози сухани Ӯро мешунавед..UfПарвардигор бар осмон тахти Худро барқарор намудааст, ва подшоҳии Ӯ бар ҳама ҳукмфармост.DfБар онҳое ки паймони Ӯро нигоҳ медоранд ва фармудаҳои Ӯро дар хотир доранд, то ки онҳоро ба ҷо оваранд.zmfВалекин меҳру вафои Парвардигор бар тарсгоронаш аз ҷовидон то ҷовидон аз азал то абад аст, ва росткории Ӯ бар фарзандони фарзандон,-fАммо боде бар он мевазад, ва он нест мешавад, ва маконаш дигар онро намешиносад. {fРӯзҳои инсон мисли алафанд, мисли гули саҳро: ончунон мешукуфанд, wfЗеро ки Ӯ сиришти моро медонад: дар хотир дорад, ки мо хок ҳастем.7 gf Чунон ки падар ба фарзандон раҳм мекунад, ончунон Парвардигор ба тарсгорони Худ раҳм менамояд.$ Af Ба андозае ки шарқ аз ғарб дур аст, ҷиноятҳои моро ба ҳамон андоза аз мо дур кардааст.E f Зеро, ба андозае ки осмон аз замин баланд аст, меҳру вафои Ӯ бар тарсгоронаш ба ҳамон андоза бузург аст.+Of Бо мо мувофиқи хатоҳоямон амал накардааст, ва моро мувофиқи гуноҳҳоямон сазо надодааст.5f Ҷовидона Барои ҳамеша сарзаниш намекунад, ва хашмашро дер доимӣ нигоҳ намедорад./WfПарвардигор дилсӯз ва бахшанда бахшоянда аст, собир дерхашм пуртоқат ва пур аз меҳру вафо.zmfРоҳҳои Худро ба Мусо маълум кард, корҳои Худро ба банӣ Исроил.fПарвардигор ростиро ба амал меоварад, ва додгариро барои ҳамаи ситамкашон.fӮ даҳонатро бо некӯӣ пур мекунад ва ту ҷавониятро мисли уқоб нав хоҳӣ кард Зеваратро аз зебоӣ сер мекунад; ҷавоният ба мисоли уқоб нав мешавад.fҲаётатро аз гӯр раҳо мекунад; туро бо меҳру вафо ва дилсӯзӣ фаро мегирад;{fӮ ҳамаи гуноҳҳоятро меомурзад; ҳамаи бемориҳоятро шифо мебахшад;fЭй ҷонам, Парвардигорро муборак бихон, ва ҳамаи некиҳои Ӯро фаромӯш накун.? yfТаронаи Довуд. Эй ҷонам, Парвардигорро фархунда муборак бихон, ва эй тамоми ботинам – номи поки Ӯро.'~GeФарзандони бандагони Ту сокин хоҳанд шуд, ва зурёти онҳо пеши Ту барқарор хоҳанд буд».o}WeВалекин Ту ҳамон ҳастӣ, ва солҳои Ту тамом нахоҳанд шуд.Z|-eОнҳо нест хоҳанд шуд, валекин Ту пойдор устувор хоҳӣ буд; ва ҳамаашон мисли ҷомае ҷиғда-ҷиғда хоҳанд шуд, мисли пероҳане онҳоро хоҳӣ печонид; ва онҳо мубаддал дигаргун нобуд хоҳанд шуд. {eДар замони куҳан заминро бунёд кардаӣ, ва осмон кори амали дастҳои Туст.'zGeГуфтам: «Эй Худои ман! Маро дар нисфи рӯзҳоям набар. Солҳои Ту аз насл ба насл мебошанд.nyUeКуввати маро дар роҳ фурӯ нишонд, рӯзҳоямро кӯтоҳ кард.1x[eВақте ки қавмҳо бо ҳам ҷамъ шаванд, ва мамлакатҳо низ, то ки Парвардигорро парастиш намоянд. w9eТо ки номи Парвардигорро дар Сион ба забон оваранд, ва ҳамду санои Ӯро дар Уршалим,v!eБарои он ки оҳу нолаи бандиро бишнавад, маҳкумони маргро аз банд озод кунад,Hu eЗеро ки Ӯ аз баландии афрози поки Худ мушоҳида кардааст: Парвардигор аз осмон ба замин назар андохтааст,Bt}eИн барои насли оянда навишта мешавад, ва қавме ки офарида хоҳад шуд, Парвардигорро ситоиш хоҳад кард.s eБа дуои нотавонон аҳамият додааст, ва аз дуои онҳо нафрат накардааст. reЗеро ки Парвардигор Сионро бино кардааст; дар ҷалоли Худ зоҳир шудааст;!q;eВа халқҳо аз номи Парвардигор хоҳанд тарсид, ва ҳамаи подшоҳони замин аз ҷалоли Ту.p+eЗеро ки бандагони Ту ба сангҳои он муҳаббат доранд, ва хоки онро азиз медоранд.?oweТу бархоста, бар Сион раҳм хоҳӣ кард; зеро вақти он аст, ки ба вай раҳм намоӣ, чунки мӯҳлат расидааст;-nSe Валекин Ту, эй Парвардигор, ҷовидона устувор пойдор ҳастӣ, ва зикри Ту аз насл ба насл аст.m}e Рӯзҳоям мисли сояи шомгоҳ мебошанд; ва ман мисли алаф хушк шудаам.l)e Аз боиси хашми Ту ва ғазаби Ту; зеро ки маро боло бардоштаӣ ва сарнагун кардаӣ. ke Зеро ки хокистарро мисли нон хӯрдаам, ва нӯшокии худро бо ашк омехтаам,ljQe Ҳар рӯз маро душманонам маломат таъна мекунанд; онҳое ки аз ман девонавор нафрат доранд, бо номи ман лаънат нафрин мекунанд.(iIeШабзиндадорӣ мекунам ва Ҳамеша мисли мурғаке ҳастам, ки болои бом танҳо нишаста бошад.heБа мурғи саққо дар биёбон монанд шудаам; мисли буми харобазор гардидаам.kgOeАз овози оҳу воҳи ман устухонам ба пӯстам часпидааст.%fCeДили ман мисли алафи офтобзадае хушкидааст, зеро ки хӯрдани нонамро фаромӯш мекунам.(eIeЗеро ки рӯзҳоям мисли дуд нест шудаанд, ва устухонҳоям мисли ҳезуми нимсӯз гардидаанд.Zd-eРӯи Худро аз ман пинҳон надор, дар рӯзи тангии ман гӯши Худро сӯи ман хам намо; рӯзе ки бихонам, маро ба зудӣ бишнав. c eПарвардигоро! Дуои Ниёиши маро бишнав, ва фарёди ман назди Ту бирасад.3b aeДуои мискин Ниёиши бечора, вақте ки ғамгин шуда, пеши Парвардигор андӯҳи худро изҳор мекунад.Xa)dҲар пагоҳӣ ҳамаи бадкорони заминро дафъ хоҳам кард, то ки ҳамаи бадкирдоронро аз шаҳри Парвардигор нобуд намоям.$`AdАндаруни хонаи ман маккор сокин нахоҳад шуд; дурӯғгӯй пеши назари ман нахоҳад истод.s__dЧашмонам бар вафодорони замин аст, то ки ҳамнишини ман шаванд; касе ки бо роҳи комил беайбӣ равон бошад, хизмати маро хоҳад кард.^dКасеро, ки дар ниҳон аз ёри худ ғайбат мекунад, дафъ хоҳам кард; шахсеро, ки чашмони ҳавобаланд ва дили пурғурур дорад, тоқат нахоҳам кард.i]KdДили каҷ аз ман дур хоҳад шуд; бадиро нахоҳам донист.8\idПеши назари худ чизи бадро нахоҳам гузошт; аз кори гумроҳон нафрат дорам; ба ман нахоҳад часпид.[3dБа роҳи беайбӣ назар хоҳам дӯхт, кай он ба наздам меояд? Бо дили беайб дар хонаи худ хоҳам гашт. Дар роҳи комил бо хурсандӣ рафтор хоҳам намуд, назди ман кай хоҳӣ омад? Андаруни хонаи худ бо ростии дили худ рафтор хоҳам кард.+Z QdТаронаи Довуд. Меҳру вафо ва инсофро суруд хоҳам хонд; Туро, эй Парвардигор, хоҳам сароид.*YMcЗеро ки Парвардигор некӯст, меҳру вафои Ӯ ҷовидонист, ва вафодории Ӯ аз насл ба насл аст.OXcБа дарвозаҳои Ӯ бо шукрона биёед, ба саҳнҳои Ӯ бо ҳамду сано; Ӯро сипос гӯед, номи Ӯро муборак фархунда хонед.IW cБидонед, ки Парвардигор Худост; Ӯ моро офаридааст, ва мо аз они Ӯ ҳастем, қавми Ӯ ва гӯсфандони чарогоҳи Ӯ.VcПарвардигорро бо шодӣ парастиш намоед; пеши Ӯ бо таронасароӣ биёед.U cТаронаи шукрона. Барои Парвардигор бонги шодӣ занед, эй тамоми аҳли замин!UT#b Парвардигор Худои моро болобардор намоед, ва ба кӯҳи поки Ӯ саҷда кунед! – Зеро ки Парвардигор Худои мо Пок аст.RSbПарвардигоро, Худои мо! Ту онҳоро мешунидӣ; онҳоро Худои бахшоянда будӣ, ва барои корҳои онҳо қасос мегирифтӣ.AR{bДар сутуни абр ба онҳо сухан меронд; гувоҳиҳои Ӯро риоя мекарданд, ва қоидаҳоеро, ки ба онҳо дода буд.QbМусо ва Ҳорун дар миёни коҳинони Ӯ буданд, ва Самуил дар миёни хонандагони номи Ӯ; онҳо сӯи Парвардигор мехонданд, ва Ӯ ба онҳо ҷавоб медод.$PAbПарвардигор Худои моро болобардор намоед, ва ба қадамгоҳи Ӯ саҷда кунед! – Ӯ Пок аст.ZO-bВа қуввати подшоҳ инсофро дӯст медорад. Ту ростиро барқарор кардаӣ; инсоф ва росткориро дар Яъқуб ба амал овардаӣ.NbНоми Туро ҳама хоҳанд гуфт, эй бузургвор ва саҳмгин тарсовар! – Ӯ Пок аст.M{bПарвардигор дар Сион бузург аст; ва Ӯ бар ҳамаи қавмҳо баланд аст.`L ;bПарвардигор подшоҳӣ мекунад: бигзор қавмҳо ба ларза оянд! Ӯ бар каррубиён нишастааст: бигзор замин мутазалзил гардад!rK]a Пеши Парвардигор, зеро ки меояд, то заминро доварӣ намояд; Ӯ ҷаҳонро аз рӯи росткорӣ доварӣ хоҳад кард, ва қавмҳоро аз рӯи инсоф.J/aБигзор дарёҳо кафкӯбӣ кунанд, кӯҳҳо якҷоя сурудхонӣ кунанд садои шодӣ барорандIaБигзор баҳр ва ҳар чӣ дар он аст, хурӯш бардорад; ҷаҳон ва сокинони он низ;HaБо карнайҳо ва овози шох пеши Парвардигор Подшоҳ бонги шодӣ занед.GaПарвардигорро бо барбат бисароед, бо барбат ва бо овози сурудхонӣ.NFaБарои Парвардигор бонги шодӣ занед, эй тамоми аҳли замин! Овоз бароред ва садои шодӣ бароред ва суруд хонед.TE!aМеҳри Худ ва вафои Худро нисбат ба хонадони Исроил ба ёд овард; тамоми канорҳои замин наҷоти Худои моро диданд.'DGaПарвардигор наҷоти Худро маълум кард, росткории Худро пеши назари халқҳо ошкор намуд.iC MaТарона. Барои Парвардигор суруди наве бихонед, зеро ки Ӯ корҳои аҷоиб кард; дасти росташ ва бозуи покаш Ӯро мададгор ёр шуд.B5` Эй росткорон, дар Парвардигор шодӣ кунед, ва дар зикри ёдовари покии Ӯ сипос гӯед.qA[` Нур барои росткорон медурахшад, ва шодӣ барои ростдилон.|@q` Эй дӯстдорони Парвардигор, аз бадӣ нафрат кунед! Ӯ ҷонҳои порсоёни Худро нигоҳдорӣ мекунад, онҳоро аз дасти бадкорон халосӣ медиҳад,2?]` Зеро ки Ту, эй Парвардигор, бар тамоми замин баланд ҳастӣ, аз ҳамаи худоён бениҳоят болотарӣ.D>`Сион шунид ва хурсандӣ кард, ва духтарони Яҳудо шод шуданд ба муносибати довариҳои Ту, эй Парвардигор.K=`Ҳамаи бутпарастон, ки бо бутҳо меболанд фахр мекунанд, шармсор мешаванд; ба Ӯ саҷда кунед, эй ҳамаи худоён!<`Осмонҳо росткории Ӯро баён мекунанд, ва ҳамаи қавмҳо ҷалоли Ӯро мебинанд.;1`Кӯҳҳо пеши Парвардигор мисли мум гудохта мешаванд, пеши Худованди тамоми замин. :`Барқҳои Оташакҳои Ӯ ҷаҳонро равшан мекунанд; замин мебинад ва меларзад.9w`Оташ пешопеши Ӯ равон аст, ва бадхоҳони Ӯро гирдогирд месӯзонад.~8u`Абр ва тирагӣ гирдогирди Ӯст; росткорӣ ва инсоф асоси тахти Ӯст..7 W`Парвардигор подшоҳӣ мекунад: бигзор замин ба ваҷд ояд, ва ҷазираҳои бисёр хурсандӣ кунанд.6#_ Пеши Парвардигор, зеро ки меояд, зеро ки меояд, то заминро доварӣ намояд; Ӯ ҷаҳонро аз рӯи росткорӣ доварӣ хоҳад кард, ва қавмҳоро аз рӯи ростии Худ.G5_ Саҳро ва ҳар чӣ дар он аст, шод гардад, ва ҳамаи дарахтони ҷангал сурудхонӣ кунанд садои шодӣ бароранд…?/4W_ Бигзор осмон хурсандӣ кунад, ва замин ба ваҷд ояд; баҳр ва ҳар чӣ дар он аст, хурӯш бардорад;3_ Ба халқҳо бигӯед: Парвардигор подшоҳӣ мекунад! Ҷаҳон низ устувор шудааст, фурӯ нахоҳад ғалтид; Ӯ қавмҳоро аз рӯи инсоф доварӣ хоҳад кард.25_ Ба Парвардигор дар шукӯҳи покӣ саҷда кунед; пеши Ӯ биларзед, эй тамоми аҳли замин!13_Барои Парвардигор васфи ҷалоли номи Ӯро гӯед; ҳадия биёред ва ба саҳнҳои Ӯ биёед.50c_Парвардигорро васф гӯед, эй қабилаҳои қавмҳо! Барои Парвардигор васфи ҷалол ва қувватро гӯед./_Шукӯҳ ва ҷалол пеши рӯи Ӯст, қувват ва ҷалолат зебоӣ дар покгоҳи Ӯст..#_Зеро ки ҳамаи худоёни қавмҳо бутҳоянд, вале Парвардигор осмонро офаридааст.5-c_Зеро ки Парвардигор бузург аст ва бениҳоят сазовори ситоиш; ва Ӯ саҳмгин аст бар ҳамаи худоён.$,A_Ҷалоли Ӯро дар миёни халқҳо баён намоед, ва корҳои аҷоиби Ӯро дар миёни ҳамаи қавмҳо.:+m_Барои Парвардигор суруд гӯед, номи Ӯро муборак фархунда хонед, наҷоти Ӯро рӯз ба рӯз мужда диҳед.0* [_Барои Парвардигор суруди наве бихонед; барои Парвардигор суруд хонед, эй тамоми аҳли замин!&)E^ Ба тавре ки Ман дар ғазаби Худ қасам хӯрдам, ки онҳо ба оромии Ман дохил нахоҳанд шуд».=(s^ Чил сол бар ин насл дарғазаб шудам, ва гуфтам: қавми гумроҳдил ҳастанд, ва роҳҳои Маро нафаҳмиданд,%'C^ Ки падарони шумо Маро озмуданд; Маро имтиҳон карданд, агарчи корҳои Маро дида буданд.&^«Дилҳои худро мисли замони ошӯб сахт накунед, мисли рӯзи озмоиш дар биёбон,O%^Зеро ки Ӯ Худои мост, ва мо қавми чарогоҳи Ӯ ва гӯсфандони зери дасти Ӯ ҳастем. Имрӯз агар овози Ӯро бишнавед:%$C^Биёед, саҷда намоем ва таъзим кунем; пеши Парвардигор, ки Офаридгори мост, зону занем.#'^Баҳр аз они Ӯст, ва онро Ӯ ба вуҷуд овардааст; ва хушкиро дастҳои Ӯ офаридааст."'^Умқҳои жарфҳои замин дар дасти Ӯ мебошанд; ва қуллаҳои кӯҳҳо аз они Ӯ ҳастанд.!^Зеро ки Парвардигор Худои бузург аст, ва подшоҳи бузург бар ҳамаи худоён. }^Пеши Ӯ бо шукрона ҳозир шавем, барои Ӯ бо сурудҳо бонги шодӣ занем.R ^Биёед, барои Парвардигор сурудхонӣ намоем садои хурсандӣ барорем, барои кӯҳпораи наҷоти худ бонги шодӣ занем.!]Ва бедодгарии гуноҳи онҳоро бар онҳо хоҳад баргардонид, ва онҳоро ба ивази бадиашон нест хоҳад кард; Парвардигор Худои мо онҳоро нест хоҳад кард..#]Валекин Парвардигор қалъаи ман аст; ва Худои ман кӯҳпораи паноҳгоҳи ман аст.]Бар ҷони росткор тӯда мешаванд, ва хуни бегуноҳро маҳкум мекунанд.T!]Оё курсии расвоиҳо метавонад бо Ту рафоқат дӯстӣ дошта бошад, ки он аз номи қонун ноинсофиро ба вуҷуд меоварад?A{]Вақте ки андешаҳоям андаруни ман биафзоянд, дилбардориҳои тасаллиҳои Ту ҷонамро осудагӣ мебахшанд.4a]Вақте ки мегуфтам: «Пои ман мелағжад», – меҳру вафои Ту, эй Парвардигор, маро дастгирӣ мекард.E]Агар Парвардигор мададгори ёвари ёри ман намебуд, кам монда буд, ки ҷонам дар олами хомӯшӣ сокин шавад.H ]Кист, ки барои ман бар зидди бадкешон бархезад? Кист, ки барои ман бар зидди бадкирдорон истодагӣ намояд?)K]Зеро ки доварӣ сӯи росткорӣ хоҳад баргашт, ва ҳамаи ростдилон онро пайравӣ хоҳанд кард.%C]Зеро ки Парвардигор қавми Худро рад нахоҳад кард, ва мероси Худро тарк нахоҳад намуд.'G] То ки ӯро дар аз рӯзҳои бад роҳат осоиш бахшӣ, то даме ки чоҳе барои бадкор канда шавад.E] Хушо марде ки ӯро Ту, эй Парвардигор, танбеҳ медиҳӣ мекунӣ, ва аз шариати дастури Худ ӯро таълим медиҳӣ,q[] Парвардигор фикрҳои одамро медонад, ки онҳо ҳеҷ ҳастанд.7] Он ки халқҳоро танбеҳ медиҳад, оё сарзаниш намекунад? – Он ки одамро ақл меомӯзад.'] Он ки гӯшро шинондааст, оё намешунавад? Он ки чашмро офаридааст, оё намебинад?%C]Бифаҳмед, эй нодонони халқ нодонон дар байни халқ! Ва эй бехирадон, кай боақл мешавед? ]Ва мегӯянд: «Парвардигор намебинад, ва Худои Яъқуб сарфаҳм намеравад».i K]Бева ва ғарибро мекушанд, ва ятимонро қатл мекунанд. 5]Қавми Туро, эй Парвардигор, поймол месозанд, ва бар мероси Ту ситам зулм мекунанд.# ?]Лоф мезананд, ҳавобаландона сухан меронанд; ҳамаи бадкирдорон калонигарӣ мекунанд. y]То ба кай бадкорон, эй Парвардигор, то ба кай бадкорон шод бошанд?k O]Бархез, эй Довари замин, подоши ҳавобаландонро бидеҳ. ]Эй Худои қасосҳо, эй Парвардигор, эй Худои қасосҳо биё нур биафкан!Z-\Гувоҳиҳои Шаҳодоти Ту бениҳоят боварибахшанд; хонаи Туро, эй Парвардигор, барои ҳамеша ҷовидона покӣ зебанда аст.U#\Аммо аз овозҳои обҳои бисёр, аз талотумҳои туғёнҳои неруманди баҳр Парвардигор дар афроз боло нерумандтар аст.*M\Ҷараёнҳои об Дарёҳо хурӯш бардоштанд, эй Парвардигор; ҷараёнҳои об дарёҳо овози худро бардоштанд, ҷараёнҳои об дарёҳо талотуми мавҷҳои худро хоҳанд бардошт.{o\Тахти Ту аз қадимулайём барқарор гардидааст; Ту аз азал ҳастӣ.= u\Парвардигор подшоҳӣ мекунад; Худро ба бо бузургӣ оростааст; Парвардигор Худро оростааст, камарбанди тавоноиро бастааст; ҷаҳон низ устувор шудааст, фурӯ нахоҳад ғалтид. &q~~S}}#||{hzzyoxxHww@vv7uutss2rqqPppoo/nnmm'lkkKjjihhxggAfeeFdcc2ba`__b^^l]]I\\8[[=ZZUYY6X1WWVUU{UTTSSRRQQPOvNNHMLLMKJIIHGGYFF)EdDCCLBAA4@P?? >h==9j*Ростон инро дида, шод мешаванд; ва ҳамаи ноинсофон даҳони худро мебанданд.Y=+j)Валекин камбағалро мискинро аз хорӣ боло мебардорад; ва хонаводаҳоро мисли рамаи гӯсфандон сершумор мегардонад.A<{j(Шармандагиро Хориро бар мирон мерезад, ва онҳоро дар бодияи бероҳа сарсону саргардон овора мекунад. ;j'Вале камшумор мешаванд ва аз фишори бадӣ ва ғаму ғусса ба хорӣ меафтанд..:Uj&Ва онҳоро баракат медиҳад, ва онҳо бағоят борвар мешаванд; ва чорпои онҳоро кам намекунад.&9Ej%Ва саҳроҳоро кишт мекунанд, ва токзорҳо мешинонанд, ва онҳо ҳосили фаровон меоваранд.58cj$Ва гуруснагонро дар он ҷо ҷойгир мекунад, ва шаҳри аҳолинишин шаҳре барои сокиншавӣ месозанд; 7j#Биёбонро ба кӯли об табдил медиҳад, ва замини хушкидаро ба чашмаҳои об.t6aj"Замини ҳосилхезро ба шӯрзамин, аз боиси бадии сокинони он.5j!Дарёҳоро ба биёбон табдил медиҳад, ва чашмаҳои обро ба ташназамин,47j Ва Ӯро дар ҷамъомади қавм болобардор кунанд, ва дар маҷлиси пирон Ӯро сипос гӯянд!<3qjБигзор Парвардигорро барои меҳру вафои Ӯ сипос гӯянд, ва барои корҳои аҷоиби Ӯ аз баҳри банӣ одам!2jВа шод шуданд, ки хомӯш гардиданд; ва онҳоро ба ҷои дилхоҳашон бурда расонд.w1gjТундбодро ба хомӯшӣ табдил дод, ва мавҷҳои онҳо ором шуданд.J0 jВале дар тангии худ сӯи Парвардигор фарёд кашиданд; ва онҳоро аз мусибатҳошон бадбахтиҳошон берун овард./%jМисли мастон чарх мезаданд ва мекалавиданд, ва тамоми ҳикматашон саргум шуд.@.yjБа осмонҳо мебароварданд, ба обҳои азим мефуроварданд; ҷонашон дар бадбахтӣ мусибат ба ларза афтод.-{jАмр кард фармуд, ва боди тунде бархезонд, ва мавҷҳои онро бардошт.,jОнҳо корҳои Парвардигорро диданд, ва корҳои аҷоиби Ӯро дар жарфҳо қаърҳо:+ jКасоне ки бо киштиҳо баҳр мепаймоянд ва дар обҳои бисёр кор мекунанд,A*{jВа қурбониҳои шукрона забҳ кунанд бикушанд, ва корҳои Ӯро бо сурудхонӣ садои шодӣ васф нақл намоянд!:)mjБигзор Парвардигорро барои меҳру вафои Ӯ ҳамд гӯянд, ва барои корҳои аҷоиби Ӯ аз баҳри банӣ одам!(+jСухани Худро фиристод, ва онҳоро шифо бахшид, ва онҳоро аз гӯрҳошон халос кард.?'wjВале дар тангии худ сӯи Парвардигор фиғон карданд; онҳоро аз мусибатҳошон бадбахтиҳошон наҷот дод.& jҶони онҳо аз ҳар хӯрок нафрат дошт, ва ба дарвозаи марг расида буданд.%7jБеақлон аз боиси роҳи ҷинояткоронаи худ ва аз боиси гуноҳҳои худ азоб мекашиданд.$5jЗеро ки дарҳои мисинро шикастааст, ва ғалақаҳои танбаҳои оҳанинро пора кардааст.<#qjБигзор Парвардигорро барои меҳру вафои Ӯ сипос гӯянд, ва барои корҳои аҷоиби Ӯ аз баҳри банӣ одам!"}jОнҳоро аз торикӣ ва сояи марг берун овард, ва бандҳошонро барканд.`!9j Вале дар тангии худ сӯи Парвардигор фиғон карданд; ва Ӯ онҳоро аз мусибатҳошон мӯҳтоҷиҳошон бадбахтиҳошон наҷот дод. 5j Ва дили онҳоро бо меҳнат фурӯ нишонд; пешпо хӯрданд, ва ёваре мададгоре ёре набуд.U#j Зеро ки ба суханони Худо беитоатӣ карданд, ва машварати Боломақомро хор диданд қарори Боломақомро рад карданд.+j Дар торикӣ ва сояи марг менишастанд; бандиёни бадбахтӣ мусибат ва оҳан буданд.3j Зеро ки ҷони ташнаро сер кардааст, ва ҷони гуруснаро аз нозу неъмат пур кардааст.<qjБигзор Парвардигорро барои меҳру вафои Ӯ сипос гӯянд, ва барои корҳои аҷоиби Ӯ аз баҳри банӣ одам!3_jВа онҳоро ба роҳи рост андохт, то ки ба шаҳре барои сокиншавӣ шаҳри аҳолинишин равона шаванд.A{jВале дар тангии худ сӯи Парвардигор фарёд кашиданд; онҳоро аз мусибатҳошон бадбахтиҳошон раҳо кард.tajГурусна ва ташна монданд, ҷонашон андарунашон аз ҳол рафт.5cjДар биёбон, дар роҳи бероҳа овора буданд; шаҳри аҳолинишине шаҳре барои сокиншавӣ намеёфтанд.jВа онҳоро аз мамлакатҳо ҷамъ овардааст: аз шарқ ва ғарб, аз шимол ва ҷануб.!jРастагорони Парвардигор бигӯянд, ки онҳоро Ӯ аз дасти бадхоҳ раҳо кардааст; jПарвардигорро сипос гӯед, зеро ки некӯст; зеро ки меҳру вафои Ӯ ҷовидонист.B}i0Муборак аст Парвардигор Худои Исроил аз ҷовидон то ҷовидон! Ва тамоми қавм бигӯянд: «Омин». Ҳалелуёҳ!{i/Моро наҷот деҳ, эй Парвардигор Худои мо, ва моро аз миёни халқҳо ҷамъ овар, то ки номи поки Туро сипос гӯем, бо ҳамду санои Ту фахр намоем.<qi.Ва ба онҳо дилсӯзии ҳамаи асиркунандагонашонро бахшид пеши ҳамаи асиркунандагонашон ҳурмат дод.$Ai-Ва паймони Худро барои онҳо ба ёд овард, ва аз рӯи меҳру вафоҳои зиёди Худ афсӯс хӯрд,~ui,Валекин дар тангии онҳо назар кард, вақте ки зории онҳоро шунид,Oi+Чандин бор онҳоро раҳо кард, вале онҳо бо худсарии худ ошӯб меандохтанд, ва аз гуноҳи худ ба хорӣ меафтоданд.#?i*Ва душманонашон онҳоро ба танг меоварданд, ва зери дасти онҳо гардан мефуроварданд. #i)Ва онҳоро ба дасти халқҳо супурд, ва бадкинонашон бар онҳо ҳукмфармо шуданд. i(Ва ғазаби Парвардигор бар қавми Ӯ аланга зад, ва аз мероси Худ нафрат кард, i'Ва бо корҳои худ палид шуданд, ва бо кирдорҳои худ зинокор гардиданд. i&Ва хуни бегуноҳро мерехтанд, яъне хуни писарони худ ва духтарони худро, ки барои бутҳои Канъон қурбонӣ мекарданд, – ва замин аз хун нопок шуд. }i%Ва писарони худ ва духтарони худро барои девҳо қурбонӣ мекарданд;i$Ва бутҳои онҳоро парастиш мекарданд, ва онҳо барояшон доме буданд.kOi#Балки бо халқҳо омехта, корҳои онҳоро ёд мегирифтанд.yki"Он қавмҳоро нест накарданд, ки Парвардигор ба онҳо гуфта буд,{oi!Зеро ки рӯҳи ӯро ба ҳаяҷон оварданд, ва бо лабонаш носазо гуфт.i Ва назди оби Мерибо ба ғазаб оварданд, ва Мусо аз боиси онҳо ҷазо дид;{iВа ин барои ӯ росткорӣ ҳисоб карда шуд, аз насл ба насл то ҷовидон.oWiВа Финҳос бархоста, доварӣ кард, ва он вабо аз байн рафт.pYiБо кирдорҳои худ ба хашм оварданд, ва бар онҳо вабо омад.ykiБа Баал-Фаӯр* часпиданд, ва қурбониҳои мурдагонро* мехӯрданд./iВа зурёташонро дар миёни халқҳо афтонад, ва онҳоро дар заминҳо пароканда кунад.~wiВа дасти Худро бар онҳо бардошт, то ки онҳоро дар биёбон афтонад,}iВа дар хаймаҳои худ ғур-ғур мекарданд; овози Парвардигорро намешуниданд.|}iВа аз замини дилпазир нафрат карданд: ба сухани Ӯ бовар накарданд.{{iВа мехост онҳоро несту нобуд кунад, агар баргузидаи Ӯ Мусо пеши Ӯ дар рахнагоҳ намеистод, то ки ғазаби Ӯро аз ҳалокати онҳо баргардонад.}zsiКорҳои аҷоиб дар замини Ҳом, корҳои саҳмгин назди баҳри Қулзум.y/iХудои наҷотдиҳандаи худро фаромӯш карданд, ки корҳои бузург дар Миср карда буд,wxgiВа ҷалоли худро иваз карданд ба сурати гове ки алаф мехӯрад.kwOiДар Ҳӯриб гӯсолае сохтанд, ва ба он бут саҷда карданд.v{iВа дар ҷамоаи онҳо оташ даргирифта, алангаи он бадкоронро сӯзонд.su_iЗамин кафида, Дотонро фурӯ бурд, ва тӯдаи Абиромро пӯшонд.tiВа дар бошишгоҳ ба Мусо ҳасад бурданд, ва ба Ҳоруни поки Парвардигор.s}iВа дархосташонро ба онҳо дод, вале лоғарие бар ҷони онҳо фиристод. riВа дар бодия* ба ҳавову ҳавас дода шуданд, ва Худоро дар биёбон озмуданд.qi Аммо ба зудӣ корҳои Ӯро фаромӯш карданд, машварати Ӯро нигарон нашуданд.sp_i Ва ба суханони Ӯ бовар карданд, ҳамду санои Ӯро сароиданд.}osi Ва об бадхоҳони онҳоро пӯшонд: Як нафар ҳам аз онҳо боқӣ намонд.nyi Ва онҳоро аз дасти бадбин наҷот дод, ва аз дасти душман раҳо кард. m i Ва баҳри Қулзумро сарзаниш намуд, ва он хушк шуд; ва Ӯ онҳоро дар обҳои азим, чун дар хушкӣ, роҳбарӣ кард аз обҳои азим чун ба биёбон гузаронд.l'iВалекин ба хотири номи Худ онҳоро наҷот дод, то ки қудрати Худро маълум кунад.kiПадарони мо дар Миср корҳои аҷоиби Туро нафаҳмиданд, меҳру вафоҳои зиёди Туро ба ёд наоварданд, ва назди баҳр, назди баҳри Қулзум, ошӯб андохтанд. j iБо падарони Худ хато кардаем, гуноҳкор шудаем, ба бадкорӣ дода шудаем.;ioiТо ки хушбахтии баргузидагони Туро бинам, ба шодмонии халқи Ту шод шавам, бо мероси Ту фахр кунам.7hgiМаро ба ёд ор, эй Парвардигор, бо ризомандие ки ба қавми Худ дорӣ; бо наҷоти Худ ба ман назар кун,g%iХушо касоне ки инсофро нигоҳ медоранд, ва ҳар вақт ростиро ба амал меоваранд!5fciКист, ки қудрати Парвардигорро баён тавсиф намуда тавонад, тамоми ҳамду санои Ӯро бишнавонад?#e AiҲалелуёҳ. Парвардигорро сипос гӯед, зеро ки некӯст; зеро ки меҳру вафои Ӯ ҷовидонист.d'h-То ки қоидаҳои Ӯро нигоҳ доранд, ва дастури шариати Ӯро риоя кунанд. Ҳалелуёҳ!ch,Ва заминҳои халқҳоро ба онҳо дод, ва меҳнати қабилаҳоро мерос гирифтанд,!b;h+Ва қавми Худро бо шодӣ берун овард, ва баргузидагони Худро бо сурудхонӣ садои шодӣ.{aoh*Зеро ки сухани поки Худро ба ёд овард, ва бандаи Худ Иброҳимро.`h)Кӯҳпораро шикоф кард, ва об ҷорӣ шуд, дар ҷойҳои хушк мисли дарё равон шуд. _h(Талаб карданд, ва бедонаҳоро фиристод, ва аз нони осмон онҳоро сер кард.^h'Абре барои сояандозӣ паҳн кард, ва оташе барои он ки шабона рӯшноӣ диҳад.]/h&Миср аз баромада рафтани онҳо шод шуд, зеро ки тарсашон онҳоро фаро гирифта буд. \9h%Ва онҳоро бо тилло ва нуқра берун овард, ва дар сибтҳои Ӯ бемаҷоле беқуввате набуд.['h$Ва ҳар нахустзодаро дар замини онҳо зарба зад, ибтидои тамоми қуввати онҳоро.Z+h#Ва тамоми сабзаро дар замини онҳо хӯрданд, ва самараи саҳроҳои онҳоро хӯрданд.cY?h"Гуфт, ва малах пайдо шуд, ва кирм, ки шумор надошт.Xh!Токҳо ва анҷирҳои онҳоро зад, ва дарахтҳоро дар ҳудуди онҳо шикаст.W}h Ба ҷои борон бар онҳо жола боронид, ва оташи сӯзон бар замини онҳо.VhГуфт, ва магасҳо пайдо шуданд, шабушҳо пашшаҳо низ дар тамоми ҳудуди онҳо.nUUhЗамини онҳо аз ғукҳо пур шуд; хонаҳои подшоҳонашон низ.uTchОбҳои онҳоро ба хун табдил дод, ва моҳиёни онҳоро бимиронд.ShТорикиро фиристод, ва торик шуд; ва ба сухани Ӯ муқобилат накарданд.+ROhСуханони таъкиди Ӯро бо аломатҳо ба онҳо пешниҳод карданд, ва мӯъҷизотро дар замини Ҳом.sQ_hБандаи Худ Мусоро фиристод; Ҳорунро низ, ки баргузида буд.@PyhДили онҳоро дигаргун кард, то ки бар қавми Ӯ кина варзанд, ва бар зидди бандагони Ӯ найрангҳо созанд.$OAhВа қавми Худро хеле бағоят борвар кард, ва онҳоро аз бадхоҳонашон пурзӯртар гардонд.N5hВа Исроил ба Миср омад, ва Яъқуб дар замини Ҳом зиндагӣ кард ғурбатро ихтиёр кард.1M[hТо ки мирони ӯро ба иродаи худ банд кунад бо хости худ бибандад, ва пирони ӯро ҳикмат омӯзад.LhӮро бар хонаи худ хоҷа таъин кард, ва ҳукмфармо бар тамоми мулки худ,K%hПодшоҳ кас фиристод ва бандҳои ӯро кушод; ва ҳукмфармои қавмҳо ӯро озод кард.JhТо даме ки сухани ӯ ба амал омад: Сухани Парвардигор ӯро покиза кард.IhПойҳои ӯро бо завлона азоб доданд; оҳан ба бадани ӯ даромад бар ҷонаш омад,qH[hПеш аз онҳо мардеро фиристод: Юсуф ба ғуломӣ фурӯхта шуд.GhВа гуруснагиро бар замин бихонд; ҳамаи манбаъҳои нонро нобуд кард.~Fuh«Ба масеҳони Ман даст нарасонед, ва ба анбиёи Ман бадӣ накунед».EhНагузошт, ки касе онҳоро озор диҳад; ва подшоҳонро аз барои онҳо ҷазо дод:Dh Ва аз халқе сӯи халқе овора шуда мегаштанд, аз мамлакате сӯи қавми дигаре.!C;h Дар сурате ки онҳо ҳанӯз одамони башумор буданд; хеле кам ва ғариб дар он ҷо буданд;B1h Яъне гуфтааст: «Замини Канъонро ба ту хоҳам дод, то ки ҳиссаи мероси шумо шавад»;0AYh Ва онро барои Яъқуб ба ҳукми қонун даровардааст, ва барои Исроил ба ҳукми паймони ҷовидона,@%h Он паймонеро, ки бо Иброҳим бастааст, ва қасамеро, ки барои Исҳоқ ёд кардааст,?3hПаймони Худро ҷовидона дар хотир дорад, ва суханеро, ки ба ҳазор насл фармудааст,}>shӮ Парвардигор Худои мост; довариҳои Ӯ дар тамоми замин ҳастанд.=hЭй зурёти бандаи Ӯ Иброҳим, эй банӣ Яъқуб, ки баргузидагони Ӯ ҳастед."<=hКорҳои аҷоиберо, ки Ӯ кардааст, ба ёд оваред: мӯъҷизоти Ӯро, ва довариҳои даҳони Ӯро, ;hПарвардигор ва қуввати Ӯро ҷӯё шавед; рӯи Ӯро ҳамеша биҷӯед толиб бошед. : hБа номи поки Ӯ фахр кунед; бигзор дили толибони Парвардигор шод бошад. 9hБарои Ӯ суруд хонед, Ӯро бисароед; аз ҳамаи корҳои аҷоиби Ӯ сухан ронед. f~~7}x||P{zzyry xwww~wv~v#uyttt7ss9rrqpploonn|mmlkk#j6ii.hhgffdeedlccBbb!aa+``&__^]]"\\ [cZZYY/XWW-VUU\TSRRjQQ*PuOOONNMMLLKyJIIYHH'GG;FFEDDdCCB{AAA@Y???>>9==<;;D::+9i88Z77Q665b44P33(211>00/..d--,r++ *s))e((+'&&s%%_$##S""=!! 7s"mmrm0\A9g f #  ea+Y[ QvuБа ман ёварӣ намо, то ки наҷот ёбам; ва ҳамеша ба қоидаҳои Ту назар дӯзам.+POvtМаро мувофиқи сухани Худ дастгирӣ намо, то ки зинда шавам; ва аз умедам шармсор нагардон.OvsАз ман дур шавед, эй бадкешон! Фармудаҳои Худои худро пайравӣ хоҳам кард.iNKvrПаноҳ ва сипари ман Ту ҳастӣ; ба сухани Ту умедворам.M1vqАз ҳардамхаёлон бадниятон нафрат дорам; вале дастури шариати Туро дӯст медорам.LvpДиламро ба иҷрои қоидаҳои Ту моил кардаам; барои ҳамеша доимӣ, то ба охир.K/voГувоҳиҳои Туро ҷовидона мероси худ кардаам; зеро ки онҳо хурсандии дили мананд.J/vnБадкорон барои ман дом ниҳодаанд; вале аз фармонҳои фармудаҳои Ту дур нашудаам.IvmҶонам ҳамеша дар кафи ман аст; вале дастури шариати Туро фаромӯш намекунам.+HOvlҲадияҳои даҳонам ба Ту писанд оянд, эй Парвардигор! Ва дастурҳои Худро ба ман таълим деҳ.G#vkБисёр ба хорӣ афтодаам; Парвардигоро, мувофиқи сухани Худ маро зинда гардон.8FivjҚасам хӯрдаам ва онро ба ҷо хоҳам овард, ки довариҳои ростини росткоронаи Туро нигоҳдорӣ кунам.lEQviСухани Ту чароғ аст барои поям; ва нур аст барои роҳам.,DQvhАз фармудаҳои фармонҳои Ту бофаҳм шудаам; бинобар ин аз ҳар гуна роҳи дурӯғ нафрат дорам.C vgЧӣ ширин аст сухани Ту ба коми ман! Ва ба даҳонам аз асал ширинтар аст.vBevfАз дастурҳои Ту дур нашудаам, зеро ки Ту маро таълим медиҳӣ.A%veАз ҳар гуна роҳи бад пойҳоямро боздоштаам, то ки сухани Туро нигоҳдорӣ кунам.@!vdАз пирон бофаҳмтар шудаам; зеро ки фармудаҳои фармонҳои Туро риоя менамоям.'?GvcАз ҳамаи муаллимони худ донотар шудаам; зеро ки фикру хаёлам дар бораи гувоҳиҳои Туст.1>[vbФармудаҳои Ту маро аз душманонам хирадмандтар кардаанд; зеро ки онҳо ҳамеша бо ман ҳастанд. =9vaШариати Дастури Туро чӣ сон дӯст медорам! Тамоми рӯз фикру хаёлам дар бораи он аст.$<Av`Барои ҳар камоле анҷоме ҳаде дидаам; аммо фармудаҳои Ту хеле васеъ мебошанд ҳастанд.N;v_Бадкорон маро поида гаштаанд, то ки маро нобуд кунанд; аммо ман оиди дар бораи гувоҳиҳои Ту андеша менамоям.:7v^Ман аз они Ту ҳастам, маро наҷот деҳ; зеро ки фармонҳои фармудаҳои Туро ҷӯё шудаам.39_v]Фармонҳои Фармудаҳои Туро ҳаргиз фаромӯш нахоҳам кард; зеро ки бо онҳо маро зинда гардондаӣ.*8Mv\Агар шариати дастури Ту ҳаловати ман намебуд, дар бадбахтии мусибати худ нобуд мешудам.7v[Мувофиқи дастурҳои Ту то имрӯз истодаанд; зеро ки ҳама бандаи Ту ҳастанд.6vZВафодории Ту аз насл ба насл аст; заминро офаридаӣ, ва он истодааст.z5mvYСухани Ту, эй Парвардигор, ҷовидонист; дар осмонҳо пойдор аст.&4EvXАз рӯи меҳру вафои Худ маро зинда гардон, то ки гувоҳиҳои даҳони Туро нигоҳдорӣ кунам.)3KvWКам монда буд, ки дар замин маро нобуд кунанд; валекин ман фармудҳои Туро тарк накардам.27vVТамоми фармудаҳои Ту ростӣ ҳастанд; маро ноҳақ таъқиб мекунанд; ба ман ёварӣ намо.1%vUБадқасдон, ки ба дастури шариати Ту мувофиқ нестанд, барои ман чоҳҳо канданд.0vTЧӣ қадаранд рӯзҳои бандаи Ту? Таъқибкунандагони маро кай доварӣ хоҳӣ кард?*/MvSЗеро мисли машки дудхӯрда машк дар дуд гардидаам; аммо қоидаҳои Туро фаромӯш накардаам.=.svRЧашмонам барои сухани Ту хаста мешаванд; мегӯям: «Кай маро дилбардорӣ хоҳӣ кард тасаллӣ хоҳӣ дод?»w-gvQҶонам барои наҷоти Ту хаста мешавад: ба сухани Ту умедворам.~,uvPБигзор дилам дар қоидаҳои Ту комил бошад, то ки шармсор нашавам.+vOБигзор тарсгорони Ту сӯи ман баргарданд, ва гувоҳиҳои Туро бидонанд.~*uvNБигзор бадқасдон шармсор шаванд, зеро ки ноҳақ ба ман ноинсофӣ карданд; аммо ман дар бораи фармудaҳои фармонҳои Ту фикру хаёл мекунам.:)mvMБигзор раҳмдилии Ту бар ман биёяд, то ки зинда шавам; зеро ки шариати дастури Ту ҳаловати ман аст.1([vLПас, бигзор меҳру вафои Ту тасаллои дилбардории ман гардад; мувофиқи сухани Ту бо бандаи Ту.1'[vKМедонам, эй Парвардигор, ки довариҳои Ту росткорона ҳастанд; ва маро барҳақ азоб ҷазо додаӣ. &vJТарсгорони Ту маро дида, шод хоҳанд шуд, зеро ки ба сухани Ту умедворам.>%uvIДастҳои Ту маро офаридаанд ва барпо кардаанд; маро фаҳм бибахш, то ки фармудаҳои Туро таълим гирам. $ vHБарои ман шариати дастури даҳони Ту беҳ аст аз ҳазорҳо тилло ва нуқра.#vGБарои ман некӯст, ки азоб кашидаам, то ки қоидаҳои Туро таълим гирам.)"KvFДили онҳо мисли дунба равған бастааст; лекин ман аз дастури шариати Ту ҳаловат мебарам.R!vEБадқасдон дар ҳаққи ман дурӯғ мебофанд; лекин ман бо тамоми дил фармудаҳои фармонҳои Туро пайравӣ хоҳам кард.t avDТу некӯ ва некӯкор ҳастӣ; қоидаҳои Худро ба ман таълим деҳ.5cvCПеш аз он ки ба хорӣ афтам, ман ғалат хато менамудам; вале акнун сухани Туро нигоҳдорӣ мекунам.vBАқли некӯ ва донишро ба ман таълим деҳ; зеро ба фармудаҳои Ту бовар кардаам.|qvAБа бандаи Худ, эй Парвардигор, мувофиқи сухани Худ некӣ кардаӣ.5v@Аз меҳру вафои Ту, эй Парвардигор, замин пур аст; қоидаҳои Худро ба ман таълим деҳ.Dv?Ман ба ҳамаи онҳое ки аз Ту метарсанд, рафиқ ҳастам; ва ба онҳое ки фармудаҳои Туро нигоҳдорӣ мекунанд.5v>Нисфи шаб мехестам, то ки Туро сипос гӯям барои довариҳои росткоронаи ростини Ту.'v=Камандҳои бадкорон маро иҳота намуданд; лекин шариати Туро фаромӯш накардам.vev<Барои нигоҳдории фармудаҳои Ту шитофтаам ва дер накардаам.v;Роҳҳоямро андешидаам, ва пойҳоямро сӯи гувоҳиҳои Ту баргардондаам.!;v:Ризомандии Туро бо тамоми дил илтиҷо кардаам: мувофиқи сухани Худ ба ман раҳм намо.v9Парвардигор насибаи ман аст; гуфтам, ки сухани Туро нигоҳдорӣ кунам. v8Он аз они ман гардидааст, зеро фармудаҳои фармонҳои Туро риоя намудаам.&Ev7Шабона номи Туро, эй Парвардигор, ба ёд меовардам, ва дастури Туро нигоҳдорӣ мекардам.jMv6Қоидаҳои Ту сурудҳои ман буданд дар ғарибистони ман.3v5Оташинӣ маро дар бар мегирад аз бадкороне ки шариати дастури Туро тарк кардаанд.!v4Довариҳои қадимии Туро, эй Парвардигор, ба ёд меовардам, ва тасаллӣ меёфтам.'Gv3Бадқасдон маро бисёр масхара карданд; бо вуҷуди он аз шариати дастури Ту сар натофтам.8iv2Ин дар бадбахтиям дилбардории мусибатам тасаллои ман аст, зеро ки сухани Ту маро зинда гардонд. v1Сухани Худро бо бандаи Худ ба ёд ор, ки ба василаи он маро умед бахшидаӣ.W 'v0Ва кафҳои худро сӯи фармудаҳои Ту, ки дӯст медорам, хоҳам бардошт, ва дар бораи қоидаҳои Ту фикру хаёл хоҳам кард. v/Ва аз фармудаҳои фармонҳои Ту, ки дӯст медорам, ҳаловат хоҳам бурд. v.Дар бораи гувоҳиҳои Ту пеши подшоҳон сухан хоҳам ронд, ва ор нахоҳам дошт. v-Дар паҳно роҳ хоҳам рафт, зеро фармудаҳои фармонҳои Туро ҷӯё шудаам.~uv,Ва шариати дастури Туро ҳамеша нигоҳдорӣ хоҳам кард то ҷовидон.3v+Ва сухани ростиро аз даҳонам тамоман нагир; зеро ки ба довариҳои Ту умед бастаам;%v*То ки ба ҷавоби бадгӯи худ чизе гуфта тавонам, зеро ба сухани Ту умед бастаам.*Mv)Бигзор меҳру вафоҳои Ту, эй Парвардигор, бар ман биёянд, ва наҷоти Ту мувофиқи сухани Ту,"=v(Инак, фармудаҳои фармонҳои Туро орзумандам; аз рӯи росткории Худ маро зинда гардон.v'Нанги маро, ки аз он метарсам, пешгирӣ намо, зеро довариҳои Ту некӯ ҳастанд.{v&Сухани Худро бо бандаи Худ, ки ба тарси Ту дода шудааст, иҷро намо.7v%Чашмонамро аз дидани чизҳои ҳеҷу пуч пешгирӣ намо; дар роҳи Худ маро зинда гардон.s_v$Диламро ба гувоҳиҳои Худ моил гардон, ва на ба манфиатҷӯӣ.)v#Маро ба роҳи фармудаҳои Худ роҳнамун соз роҳнамоӣ бикун, зеро ки онро хостаам..~Uv"Маро фаҳм бибахш, то ки шариати Туро пайравӣ намоям, ва онро бо тамоми дил нигоҳдорӣ кунам..}Uv!Роҳи қоидаҳои Худро, эй Парвардигор, ба ман нишон деҳ, то ки онро то ба охир пайравӣ намоям.|v Бо роҳи фармудаҳои Ту хоҳам давид, зеро ки диламро паҳно хоҳӣ бахшид.x{ivБа гувоҳиҳои Ту часпидаам; Парвардигоро, маро шармсор накун. z vРоҳи ростиро баргузидаам; довариҳои қонунҳои Туро пеши худ гузоштаам. y vРоҳи дурӯғро аз ман дур кун, ва шариати дастури Худро ба ман ато фармо.xwvҶонам аз андӯҳ об шудааст; аз рӯи сухани Худ маро устувор гардон.>wuvРоҳи фармудаҳои фармонҳои Худро ба ман бифаҳмон, то ки дар бораи корҳои аҷоиби Ту фикру хаёл кунам.v#vРоҳҳои худро баён кардаам, ва маро шунидаӣ; қоидаҳои Худро ба ман таълим деҳ.}usvҶонам ба хок яксон шудааст; аз рӯи сухани Худ маро зинда гардон.jtMvГувоҳиҳои Ту низ ҳаловати мананд, мушовирони мананд.LsvМирон низ нишаста, ба муқобили ман сухан меронанд; аммо бандаи Ту дар бораи қоидаҳои Ту фикру хаёл мекунад.rvТаъна ва масхараро аз ман дафъ кун, зеро ки гувоҳиҳои Туро риоя намудаам.qvБадқасдони лаънатиро, ки аз фармудаҳои Ту сар метобанд, сарзаниш намудаӣ.pvҶонам ба лаб омадааст аз орзуи он ки довариҳои Туро дар ҳар вақт бидонад.oyvМан дар замин ғариб ҳастам; фармудаҳои Худро аз ман пинҳон надор.nwvЧашмони маро воз кун, то ки аз Тавроти Ту корҳои аҷоибро бубинам.mvБа бандаи Худ некӯӣ намо, то ки зинда монам ва сухани Туро нигоҳдорӣ кунам.l{vАз қоидаҳои Ту ҳаловат мебарам; сухани Туро фаромӯш нахоҳам кард.%kCvДар бораи фармудаҳои ??амонҳои Ту фикру хаёл мекунам, ва ба роҳҳои Ту назар меандозам.}jsvДар роҳи гувоҳиҳои Ту хурсандам, чунон ки дар сарвати беҳтарин.oiWv Ҳамаи довариҳои даҳони Туро бо лабҳои худ баён кардаам.hv Эй Парвардигор, Ту муборак ҳастӣ! Қоидаҳои Худро ба ман таълим деҳ.g}v Сухани Туро дар дили худ ниҳон доштаам, то ки пеши Ту хато накунам.4fav Бо тамоми дили худ Туро ҷустаам; маро нагузор, ки ғалат хато карда, аз фармудаҳои Ту сар тобам.'eGv Ҷавон роҳи худро чӣ гуна бо чӣ покиза медорад? Бо нигоҳ доштани худ мувофиқи сухани Ту.pdYvҚоидаҳои Туро нигоҳ хоҳам дошт; маро тамоман тарк накун.'cGvТуро бо ростии дил сипос хоҳам гуфт, вақте ки довариҳои росткоронаи Туро таълим гирам.bvОн гоҳ шармсор нахоҳам шуд, вақте ки ба тамоми фармудаҳои Ту назар андозам.a}vКошки роҳҳои ман дуруст мебуданд, то ки қоидаҳои Туро нигоҳ дорам!`+vТу фармудаҳои фармонҳои Худро додаӣ амр кардӣ, то ки онҳоро пурра ба ҷо оварем.^_5vНоинсофӣ низ намекунанд, бо роҳҳои Ӯ мераванд.^vХушо онҳое ки гувоҳиҳои Ӯро риоя мекунанд, бо тамоми дил Ӯро меҷӯянд.] +vХушо касони ростроҳ, ки мувофиқи шариати дастури Парвардигор рафтор мекунанд.\uПарвардигорро сипос гӯед, зеро ки некӯст; зеро ки меҳру вафои Ӯ ҷовидонист.[/uТу Худои ман ҳастӣ, ва Туро сипос мегӯям; эй Худои ман, Туро болобардор менамоям.LZuПарвардигор Худост, ки моро нур бахшидааст; қурбониро идонаро бо танобҳо баста, то шохҳои қурбонгоҳ баред.-YSuМуборак аст Он ки ба номи Парвардигор меояд! Шуморо аз хонаи Парвардигор баракат мехоҳем.XuЛутфан, эй Парвардигор, наҷот деҳ! Лутфан, эй Парвардигор, комёб соз!W!uҲамин рӯзро Парвардигор ба амал овард: дар он ба ваҷд омада, шодӣ хоҳем кард.|VquИн аз ҷониби Парвардигор шуд, ва дар назари мо ҳайратангез аст.yUkuСанге ки бинокорон рад карданд, санги сари гӯшаи бино гардид:vTeuТуро сипос мегӯям, зеро ки маро шунидаӣ ва наҷоти ман шудаӣ.xSiuИнак дарвозаи Парвардигор; росткорон ба он дохил хоҳанд шуд.BR}uДарвозаҳои росткориро инсофро барои ман воз кунед; ба онҳо даромада, Парвардигорро сипос хоҳам гуфт.QwuПарвардигор маро сахт ҷазо дод, валекин маро ба мурдан нарасонд. P9uНахоҳам мурд, балки зиндагӣ хоҳам кард, ва корҳои Парвардигорро эълон хоҳам намуд.1O[uДасти рости Парвардигор баланд мебардорад; дасти рости Парвардигор бо қудрат амал мекунад.8NiuОвози шодӣ ва наҷот дар хаймаҳои росткорон аст; дасти рости Парвардигор бо қудрат амал мекунад.MyuПарвардигор қуввати ман ва суруди ман аст, ва наҷоти ман шудааст.Lu Маро сахт тела додӣ, то ки афтам, вале Парвардигор ба ман мадад ёрӣ расонд.hKIu Чун занбӯрҳо даври маро гирифтаанд, чун оташи хорзор хомӯш шудаанд; – ба номи Парвардигор онҳоро албатта нест хоҳам кард.@Jyu Даври маро гирифтаанд ва маро иҳота кардаанд; – бо номи Парвардигор онҳоро албатта нест хоҳам кард.*IMu Ҳамаи халқҳо маро иҳота кардаанд; – бо номи Парвардигор онҳоро албатта нест хоҳам кард.H#u Паноҳ бурдан Таваккал кардан ба Парвардигор беҳ аст аз умед бастан ба мирон.G/uПаноҳ бурдан Таваккал кардан ба Парвардигор беҳ аст аз умед бастан ба одамизод.F#uПарвардигор мададгори ёри ман аст, ва ман нокомии бадхоҳони худро хоҳам дид.E%uПарвардигор бо ман аст, нахоҳам тарсид: одамизод ба ман чӣ метавонад бикунад?ZD-uАз тангӣ Парвардигорро хондам; бо паҳноӣ ҷавоб гардонд ба ман Парвардигор Парвардигор маро шунида ба паҳно овард.CuТарсгорони Парвардигор бигӯянд: «Зеро ки меҳру вафои Ӯ ҷовидонист!»vBeuХонадони Ҳорун бигӯянд: «Зеро ки меҳру вафои Ӯ ҷовидонист!»eACuИсроил бигӯяд: «Зеро ки меҳру вафои Ӯ ҷовидонист!»)@ MuПарвардигорро ситоиш кунед сипос гӯед, зеро ки некӯст; зеро ки меҳру вафои Ӯ ҷовидонист."?=tЗеро ки меҳру вафои Ӯ бар мо бузург аст; ва ростии Парвардигор ҷовидонист. Ҳалелуёҳ!9> mtПарвардигорро ситоиш таъриф кунед, эй ҳамаи халқҳо! Ӯро ҳамд гӯед ситоиш намоед, эй ҳамаи қавмҳо!=ys Дар саҳнҳои хонаи Парвардигор; андаруни ту, эй Уршалим! Ҳалелуёҳ!{<os Назрҳоямро ба Парвардигор адо хоҳам кард, пеши тамоми қавми Ӯ,-;SsБарои Ту қурбонии шукронаро забҳ хоҳам кард хоҳам кушт, ва номи Парвардигорро хоҳам хонд.N:sЛутфан, эй Парвардигор, ман бандаи Ту ҳастам; ман бандаи Ту ва писари канизи Ту ҳастам; бандҳои маро кушодаӣ.f9EsМарги порсоёни Парвардигор дар назари Ӯ гарон аст.8#sҚавлҳоямро Назрҳоямро ба Парвардигор ба ҷо хоҳам овард, пеши тамоми қавми Ӯ.|7qsКосаи наҷотро хоҳам бардошт, ва номи Парвардигорро хоҳам хонд.6 sБа Парвардигор чӣ подош диҳам барои ҳамаи некиҳое ки ба ман кардааст?v5esМан дар парешонҳолии худ мегуфтам: «Ҳар одам дурӯғгӯй аст».4 sБовар доштам мекардам, бинобар ин мегуфтам: «Ман хеле азоб кашидаам».h3Ir Пеши Парвардигор дар замини зиндаҳо роҳ хоҳам рафт. 2 rЗеро ҷонамро аз марг халосӣ додаӣ, чашмамро аз ашк, поямро аз лағжидан.1rЭй ҷонам, ба оромии худ баргард, зеро ки Парвардигор ба ту некӯӣ кардааст.0%rПарвардигор соддадилонро нигоҳдорӣ мекунад: ранҷур будам, ва маро наҷот дод. /rПарвардигор бахшанда бахшоянда ва росткор аст; ва Худои мо раҳмдил аст..#rОн гоҳ номи Парвардигорро хондам: «Лутфан, эй Парвардигор, ҷонамро бираҳон».6-erКамандҳои марг маро фаро гирифт ва азобҳои гӯр маро дарёфт; ба тангӣ ва ғаму ғусса дучор шудам.!,;rЗеро ки гӯши Худро сӯи ман хам намудааст, бинобар ин тамоми умри худ Ӯро хоҳам хонд. + rПарвардигорро дӯст медорам, зеро ки овози маро, зориҳои маро мешунавад; *qВале мо Парвардигорро муборак хоҳем хонд, аз ҳоло ва ҷовидона. Ҳалелуёҳ!)!qНа мурдагон Парвардигорро сипос мегӯянд, ва на ҳамаи ба гӯр фурӯравандагон.(qОсмон осмони Парвардигор аст, валекин заминро ба банӣ одам додааст.'qШумо мубораки Парвардигор ҳастед, ки Ӯ осмон ва заминро офаридааст.~&uqПарвардигор шуморо афзун хоҳад кард; шумо ва фарзандони шуморо.%qТарсгорони Парвардигорро баракат хоҳад дод; хурдонро бо бузургон.i$KqПарвардигор моро ба ёд оварда, баракат хоҳад дод; хонадони Исроилро баракат хоҳад дод; хонадони Ҳорунро баракат хоҳад дод;4#aqЭй тарсгорони Парвардигор! Ба Парвардигор умед бандед; ёри мададгори онҳо ва сипари онҳо Ӯст.$"AqЭй хонадони Ҳорун! Ба Парвардигор умед бандед; мададгори ёри онҳо ва сипари онҳо Ӯст.!#qЭй Исроил! Ба Парвардигор умед бандед; мададгори ёри онҳо ва сипари онҳо Ӯст. qСозандагонашон мисли онҳо хоҳанд буд, ва ҳар касе ки ба онҳо умед мебандад.FqДаст доранд, вале даст-даст намекунанд, по доранд, вале роҳ намераванд; аз гулӯи худ садое намебароранд.ucqГӯш доранд, вале намешунаванд; бинӣ доранд, вале намебӯянд;  q Онҳо даҳон доранд, вале ҳарф намезананд; чашм доранд, вале намебинанд;kOq Бутҳои онҳо нуқра ва тиллост, амали дастҳои одамизод.zmq Валекин Худои мо дар осмон аст; ҳар чӣ хоҳад, ба амал меоварад.Qq Чаро халқҳо гӯянд: «Худои онҳо куҷост?»Mq На моро, эй Парвардигор, на моро, балки номи Худро ҷалол деҳ; ба хотири меҳру вафои Худ, ба хотири ростии Худ.qКи кӯҳпораро ба кӯли об табдил медиҳад, ва санги хороро ба чашмаи об.~uqАз ҳузури Худованд ба ларзиш ой, эй замин! Аз ҳузури Худои Яъқуб,+qВа эй кӯҳҳо, ки мисли қӯчқорон ҷастухез кардед, ва эй теппаҳо, ки мисли барраҳо?s_qТуро чӣ шуд, эй баҳр, ки гурехтӣ? Ва эй Урдун, ки қафо гаштӣ?qКӯҳҳо мисли қӯчқорон ҷастухез карданд, ва теппаҳо – мисли барраҳо.QqБаҳр инро дида, гурехт; Урдун қафо гашт.V%qЯҳудо покгоҳи Ӯ буд, Исроил – ҳокимияти Ӯ. qВақте ки Исроил аз Миср берун омад, ва хонадони Яъқуб аз қавми бегоназабон,&Ep Зани нозойро дар хона мешинонад ҳамчун модаре ки аз фарзандонаш шодмон аст. Ҳалелуёҳ!X)pТо ки бо мирон шинонад, бо мирони қавми Худ.pБенаворо аз хок мебардорад, мискинро камбағалро аз ахлот баланд мекунад,j MpХам мешавад, то ки бар осмон ва бар замин назар кунад?t apКист монанди Парвардигор Худои мо, ки бар афрозҳо нишаста, wpПарвардигор бар ҳамаи халқҳо баланд аст; ҷалоли Ӯ бар осмонҳост. pАз баромадани офтоб то нишастани он номи Парвардигор ситоиш карда шавад.e CpНоми Парвардигор муборак бод, аз ҳоло ва ҷовидона! +pҲалелуёҳ. Эй бандагони Парвардигор, сипос гӯед! Номи Парвардигорро сипос гӯед!`9o Бадкор инро дида, ба хашм хоҳад омад, дандонҳояшро ғиҷиррос занонда, гудохта хоҳад шуд; орзуи бадкорон нест хоҳад шуд.J o Тақсим кардааст: ба камбағалон додааст; росткориаш ҷовидона пойдор аст; шохаш дар ҷалол баланд хоҳад шуд. oДилаш устувор аст, наметарсад; то даме ки нокомии кинаҷӯёнашро бубинад. oАз овозаи бад наметарсад; дилаш қавист, ба Парвардигор умед мебандад.)oЗеро ки ҳаргиз фурӯ нахоҳад ғалтид: росткор ҷовидона зикр ёдрас хоҳад ёфт шуд.;ooНекӯст касе ки мебахшад бахшоянда аст ва қарз медиҳад; корҳои худро аз рӯи инсоф устувор медорад. 9oДар торикӣ барои ростон нур мебарояд; бахшанда бахшоянда ва дилсӯз ва росткор аст.oФаровонӣ ва сарват дар хонаи ӯст; ва росткории ӯ ҷовидона пойдор аст.%oЗурёти ӯ дар замин зӯровар зӯрманд хоҳад буд; насли ростон баракат хоҳад ёфт. L~~}{||a{{,zzy6xxEwwvfuu1tsssrFqq'ppornn>mml\kkjii)hhgafeeQdd1cbbOaa`>_^^O]]\][ZZ YXXbWWgVV:UUTT SSRhQQFPOO=NN.MM6LKRJIIeHH8GG`FF>EDDCBGA@??R>>,=O;; :a988S77655J443s22q11Y0//N..!-Q,++I)((&'&&N%%=$$N##"! z2< &49*dO} o  < , /rb& ~C  Ӯро, ки қавми Худро дар биёбон бурдааст, зеро меҳру вафои Ӯ ҷовидонист.*KВа фиръавн ва лашкари вайро дар баҳри Қулзум андохтааст, зеро меҳру вафои Ӯ ҷовидонист.  Ва Исроилро аз миёнаи он гузарондааст, зеро меҳру вафои Ӯ ҷовидонист;  Ӯро, ки баҳри Қулзумро тақсим кардааст, зеро меҳру вафои Ӯ ҷовидонист;{ Бо дасти тавоно ва бо бозуи тӯлонӣ, зеро меҳру вафои Ӯ ҷовидонист. Ва Исроилро аз миёни онҳо берун овардааст, зеро меҳру вафои Ӯ ҷовидонист;$? Ӯро, ки Мисрро дар нахустзодагони онҳо зарба задааст, зеро меҳру вафои Ӯ ҷовидонист; Моҳ ва ситорагонро барои ҳукмронӣ бар шаб, зеро меҳру вафои Ӯ ҷовидонист.|oОфтобро барои ҳукмронӣ бар рӯз, зеро меҳру вафои Ӯ ҷовидонист; Ӯро, ки нурдиҳандаҳои бузург офаридааст, зеро меҳру вафои Ӯ ҷовидонист: Ӯро, ки заминро бар обҳо густурдааст, зеро меҳру вафои Ӯ ҷовидонист. Ӯро, ки осмонро хирадмандона офаридааст, зеро меҳру вафои Ӯ ҷовидонист. 3Ӯро, ки танҳо Худаш корҳои аҷоиби бузурге мекунад, зеро меҳру вафои Ӯ ҷовидонист. }Худованди худовандонро сипос гӯед, зеро меҳру вафои Ӯ ҷовидонист.s]Худои худоёнро сипос гӯед, зеро меҳру вафои Ӯ ҷовидонист.  Парвардигорро сипос гӯед, зеро ки некӯст; зеро меҳру вафои Ӯ ҷовидонист.|oПарвардигор аз Сион муборак аст, сокини Уршалим аст. Ҳалелуёҳ!PЭй хонадони Левӣ! Парвардигорро муборак бихонед. Эй тарсгорони Парвардигор! Парвардигорро муборак бихонед.DЭй хонадони Исроил! Парвардигорро муборак бихонед. Эй хонадони Ҳорун! Парвардигорро муборак бихонед.Созандагонашон мисли онҳо хоҳанд буд, ва ҳар касе ки ба онҳо умед мебандад.}qГӯш доранд, вале гӯш намекунанд, дар даҳонашон низ нафасе нест.  Онҳо даҳон доранд, вале ҳарф намезананд; чашм доранд, вале намебинанд;r[Бутҳои халқҳо нуқра ва тиллоанд, амали дастҳои одамизод..SЗеро Парвардигор қавми Худро доварӣ хоҳад кард, ва бар бандагони Худ дилсӯзӣ хоҳад намуд.'~E Парвардигоро! Номи Ту ҷовидонист. Парвардигоро! Зикри Ёдоварии Ту аз насл ба насл аст.t}_ Ва замини онҳоро мерос додааст: мерос ба қавми Худ Исроил.|+ Сихӯн подшоҳи амӯриёнро, ва Ӯҷ подшоҳи Бошонро, ва ҳамаи мамлакатҳои Канъонро.{} Ӯ халқҳои бисёрро зарба задааст, ва подшоҳони зӯроварро куштааст:.zS Аломатҳо ва мӯъҷизаҳо ба даруни Миср фиристодааст: бар фиръавн ва бар ҳамаи ғуломони вай.yyiӮ нахустзодагони Мисрро зарба задааст: аз одамизод то чорпо.zxkАбрҳоро аз канори замин боло мебардорад; оташакҳоро барқҳоро барои борон ба вуҷуд меоварад; бодро аз ганҷинаҳои Худ берун мекунад.Cw}Парвардигор ҳар чӣ хоҳад, ба амал меоварад: дар осмон ва дар замин, дар баҳрҳо ва дар ҳамаи обҳои азим.)vIЗеро медонам, ки Парвардигор бузург аст, ва Худованди мо аз ҳамаи худоён бартарӣ дорад.u-Зеро Парвардигор Яъқубро барои Худ баргузидааст, ва Исроилро ҳамчун азизи Худ.tҲалелуёҳ! Зеро Парвардигор некӯст; номи Ӯро бисароед, зеро дилпазир аст.zskКи дар хонаи Парвардигор меистед: дар саҳнҳои хонаи Худои мо.Ir Ҳалелуёҳ. Номи Парвардигорро сипос гӯед таъриф кунед! Таъриф кунед сипос гӯед, эй бандагони Парвардигор,q+Парвардигор, ки офаринандаи осмон ва замин аст, туро аз Сион баракат хоҳад дод. pДастҳои худро сӯи покгоҳ боло кунед, ва Парвардигорро муборак бихонед.no UСуруди болоравӣ. Ҳон, Парвардигорро муборак бихонед, эй ҳамаи бандагони Парвардигор, ки шабҳо дар хонаи Парвардигор меистед!an9Мисли шабнами Ҳермӯн, ки ба кӯҳҳои Сион мефурояд, зеро он ҷо Парвардигор баракатро фармудааст; ва зиндагиро ҷовидона.Cm}Мисли равғани некӯ бар сар, ки шорида ба риш мефурояд; ба риши Ҳорун, ки ба гиребони пӯшоки ӯ мефурояд;8l iСуруди болоравии Довуд. Инак, чи хуш аст ва чи дилпазир, ки бародарон дар як ҷой ҳамнишин бошанд;*kKДушманони ӯро ҷомаи шармандагӣ хоҳам пӯшонид; валекин бар ӯ тоҷи ӯ дурахшон хоҳад шуд».j-Дар он ҷо шохи Довудро хоҳам сабзонид; чароғе барои масеҳи Худ хоҳам барафрӯхт.MiВа коҳинонашро ҷомаи наҷот хоҳам пӯшонид; ва порсоёнаш пайваста хурсандӣ садои шодӣ хоҳанд баровард кард.h{Ғизояшро баракат хоҳам дод, камбағалонашро аз нон сер хоҳам кард.+gM«Ин аст оромгоҳи Ман ҷовидона барои ҳамеша; дар ин ҷо хоҳам нишаст, зеро ки онро хостаам.f! Зеро Парвардигор Сионро баргузидааст; онро барои нишемангоҳи Худ хостааст:(eG Агар писаронат паймони Маро нигоҳдорӣ кунанд, ва гувоҳии Маро, ки ба онҳо таълим хоҳам дод: писарони онҳо низ барои ҳамеша доимӣ бар тахти ту хоҳанд нишаст».`d7 Парвардигор ба Довуд ба ростӣ қасам хӯрдааст, ва аз он нахоҳад баргашт: «Аз самари батни ту бар тахти ту хоҳам гузошт;tc_ Ба хотири бандаи Худ Довуд, рӯи масеҳи* Худро барнагардон.;bm Коҳинони Ту ҷомаи росткорӣ хоҳанд пӯшид, ва порсоёни Ту тантана садои шодӣ хоҳанд кард баровард. a Бархез, эй Парвардигор, ба оромгоҳи Худ биё, – Ту ва сандуқи шукӯҳи Ту.g`EБа манзилҳои Ӯ меоем, ба қадамгоҳи Ӯ саҷда мекунем._yИнак, дар бораи он дар Эфрот шунидаем, онро дар саҳрои Ёар ёфтаем.^-То даме ки ҷое барои Парвардигор пайдо кунам, ва манзилҳо барои Тавонои Яъқуб».o]UХоб ба чашмони худ нахоҳам дод, ва ғанаб ба мижгони худ,\-«Зери боми хаймаи хонаи худ дохил нахоҳам шуд, бар ҷойхоби худ нахоҳам баромад,[1Ки ба Парвардигор қасам хӯрда буд, ба Тавонои Яъқуб қавл дода буд назр карда буд:Z !Суруди болоравӣ. Довудро, эй Парвардигор, ба ёд ор, тамоми меҳнати ранҷи ӯро,YЭй Исроил, ба Парвардигор умед банд умедвор бош, аз ҳоло ва ҷовидона.3X]Балки ҷонамро ором ва хомӯш мекунам, мисли кӯдаки аз сина ҷудошудае ки дар оғӯши модараш мехобад; ҷонам андаруни ман мисли кӯдакест, ки аз сина ҷудо карда шудааст.]W 3Суруди сууди Довуд. Парвардигоро! Дилам ҳавобаланд нест, ва чашмонам ҳавобаландона нигоҳ намекунад, ва ман аз пайи корҳои бузург намедавам, ва аз пайи корҳои аҷоибе ки аз дастам намеояд,kVMВа Ӯ Исроилро аз ҳамаи гуноҳҳои вай халосӣ хоҳад дод.aU9Эй Исроил, ба Парвардигор умед банд умедвор бош, зеро ки меҳру вафо назди Парвардигор аст, ва халосӣ назди Ӯ бисёр аст,1TYҶонам Парвардигорро мунтазир аст, зиёда аз он ки посбонон субҳидамро, посбонон субҳидамро.LSБа Парвардигор мунтазирам умедворам, ҷонам мунтазирам умедвор аст; ва ба сухани Ӯ умед бастаам умедворам.kRMАммо омурзиш назди Туст, то ки саҳмгин тарсовар бошӣ.;QmАгар Ту, эй Парвардигор, гуноҳҳоро ба назар гирӣ, кист, эй Парвардигор, ки истодагӣ карда тавонад?#P=Парвардигоро! Овози маро бишнав. Бигзор гӯшҳои Ту ба овози зориҳоям диққат намоянд.O Суруди болоравӣ. Аз чуқуриҳо умқҳо жарфҳои Туро, эй Парвардигор, мехонам.MNВа роҳгузарон намегӯянд: «Баракати Парвардигор бар шумо бод; шуморо ба номи Парвардигор баракат мехоҳем».MКи даравгар кафи худро аз он пур намекунад, ва дарзабанд оғуши худро,LМисли сабзаи болои бомҳо бошанд, ки пеш аз гул карданаш хушк мешавад,xKgБигзор ҳамаи бадхоҳони Сион шармсор шаванд ва қафо гарданд;J}Лекин Парвардигор росткор аст: бандҳои бадкоронро пора-пора кард.I3Бар тахтапуштам шудгоркунандагон шудгор карданд; огардҳои* худро дароз карданд.H+Басо маро аз ҷавониам ба танг оварданд; бо вуҷуди ин бар ман дастболо нашуданд.G Суруди болоравӣ. Басо маро аз ҷавониам ба танг оварданд, – бигӯяд Исроил, –vFeВа фарзандони фарзандонатро хоҳӣ дид. Осоиш бар Исроил бод!CEПарвардигор туро аз Сион баракат хоҳад дод, ва некрӯзии Уршалимро тамоми айёми зиндагии худ хоҳӣ дид.sD_Инак, марди тарсгори Парвардигор чунин баракат хоҳад ёфт.HC Занат мисли токи борвар андаруни хонаи туст, фарзандонат мисли ниҳолҳои зайтун дар гирди дастархони ту.BАз меҳнати кафҳои худ хоҳӣ хӯрд; ту хушбахт ҳастӣ, ва некӯӣ бо туст. A Суруди болоравӣ. Хушо ҳар тарсгори Парвардигор, ки бо роҳҳои Ӯ меравад!d@A~Хушо марде ки тирдонашро аз онҳо пур карда бошад! Шармсор нахоҳанд шуд, вақте ки бо душманон назди дарвоза сухан ронанд.?!~Чӣ гунае ки тирҳо дар дасти зӯрманд аст, он гунаанд фарзандони айёми ҷавонӣ.%>C~Инак, фарзандон мерос аз ҷониби Парвардигор ҳастанд; самари батн муздест аз ҷониби Ӯ.b==~Беҳуда шумо барвақт мехезед, то бевақтӣ менишинед, нони ранҷро мехӯред, дар сурате ки Ӯ ба дӯстдоштаи Худ хоб мебахшад.[< 1~Суруди сууди Сулаймон. Агар Парвардигор хонаро бино накунад, бинокорони он беҳуда меҳнат мекунанд; агар Парвардигор шаҳрро нигаҳбонӣ накунад, посбони он беҳуда кӯшиш посбонӣ менамояд.Y;+}Касе ки гирякунон рафта, халтаи тухмиро мекашонад, бо садои шодӣ сурудхонӣ баргашта, дарзаҳои худро хоҳад кашонд.:}Онҳое ки бо ашк кишт мекунанд, бо сурудхонӣ садои шодӣ дарав хоҳанд кард.9}Эй Парвардигор асирони моро баргардон, мисли маҷроҳои об дар ҷануби хушк.j8M}Парвардигор бо мо корҳои бузурге кард; мо шод гаштем..7U}Он гоҳ даҳони мо аз ханда пур буд, ва забони мо аз сурудхонӣ садои шодӣ; он гоҳ дар миёни халқҳо мегуфтанд: «Парвардигор чизҳои бузурге барои онҳо ба амал овард!»26 _}Суруди болоравӣ. Вақте ки Парвардигор асирони Сионро баргардонд, мисли хоббинандагон будем.51|Парвардигор онҳоро ҳамроҳи бадкирдорон равона хоҳад кард. Осоиш бар Исроил бод!G4|Ба некон, эй Парвардигор, некӣ кун, ва ба онҳое ки дилашон рост аст. Валекин касоне ки ба каҷравӣ моиланд,m3S|Зеро ки асои бадӣ бадкорӣ бар қисмати росткорон қарор нахоҳад ёфт, то ки росткорон дастҳои худро ба ноинсофӣ дароз накунанд.32_|Кӯҳҳо гирдогирди Уршалим мебошанд, ва Парвардигор гирдогирди қавми Худ, аз ҳоло ва ҷовидона.l1 S|Суруди болоравӣ. Онҳое ки ба Парвардигор умед мебанданд, мисли кӯҳи Сион ҳастанд, ки фурӯ намеғалтад, ва ҷовидона пойдор аст.0{Мадади Ёрии мо дар номи Парвардигор аст, ки Ӯ осмон ва заминро офаридааст./){Ҷони мо мисли мурғе аз доми сайёдон раҳо шуд; дом вайрон шуд, ва мо раҳоӣ ёфтем..}{Муборак аст Парвардигор, ки моро тӯъмаи дандонҳои онҳо нагардонд.\-1{Он гоҳ обҳои хурӯшон бар ҷони мо мегузаштанд.v,e{Он гоҳ обҳо моро ғарқ мекарданд, селоб бар ҷони мо мегузашт;#+?{Он гоҳ моро зинда ба зинда фурӯ мебурданд, вақте ки хашмашон бар мо оташ гирифта буд;*}{Агар Парвардигор бо мо намебуд, вақте ки одамон бар мо бархостанд,) {Суруди болоравии Довуд. Агар Парвардигор бо мо намебуд, – Исроил бигӯяд, –)(KzБасо ҷони мо аз масхараи бепарвоён ва паст задани таҳқири ҳавобаландон сер гардидааст.''GzБа мо раҳм намо, эй Парвардигор, ба мо раҳм намо, зеро мо басо аз таҳқир хорӣ сер шудаем.I& zИнак, чунон ки чашмони ғуломон сӯи дасти хоҷаҳои онҳост, чунон ки чашмони каниз сӯи дасти бонуи ӯст, ончунон чашмони мо сӯи Парвардигор Худои мост, то даме ки ба мо раҳм намояд.% !zСуруди болоравӣ. Сӯи Ту чашмонамро менигаронам, эй, ки бар осмонҳо нишастаӣ!|$qy Ба хотири хонаи Парвардигор Худои мо барои ту некӯӣ металабам.v#eyБа хотири бародаронам ва ёронам мегӯям, ки осоиш бар ту бод!"yyБигзор осоиш дар истеҳкомҳои ту бошад, ва некрӯзӣ дар қасрҳои ту!!yБарои Уршалим осоиш талаб кунед: бигзор дӯстдорони ту некрӯз бошанд! yЗеро дар он ҷо курсиҳои доварӣ меистоданд, курсиҳои хонадони Довуд.}syКи ба он ҷо сибтҳо, сибтҳои Парвардигор, боло мерафтанд, то ки, мувофиқи гувоҳии Исроил, номи Парвардигорро ситоиш кунанд сипос гӯянд;|qyУршалими ободон, ҳамчун шаҳре ки комилан ба ҳам пайвастааст, –mSyПойҳои мо назди дарвозаҳои ту истодаанд, эй Уршалим, –. WyСуруди болоравии Довуд. Шод шудам, вақте ки ба ман гуфтанд: «Ба хонаи Парвардигор биравем».#?xПарвардигор баромаданатро, ва омаданатро нигоҳдорӣ хоҳад кард, аз ҳоло ва ҷовидона.#xПарвардигор туро аз ҳар бадӣ нигоҳ хоҳад дошт, ҷонатро нигоҳдорӣ хоҳад кард._7xРӯзона офтоб туро нахоҳад зад, ва шабона – моҳ.xПарвардигор нигаҳбони туст; Парвардигор соя аст бароят ба дасти рости ту.{oxИнак, нигаҳбони Исроил пинак нахоҳад кард ва хоб нахоҳад рафт.}xӮ нахоҳад гузошт, ки поят билағжад: нигаҳбонат пинак нахоҳад кард.!xМадади ёрии ман аз ҷониби Парвардигор аст, ки Ӯ осмон ва заминро офаридааст. #xСуруди болоравӣ. Чашмонамро сӯи кӯҳҳо менигаронам. Мадади ман аз куҷо меояд?wМан сулҳҷӯ ҳастам, ва ҳангоме ки сухан меронам, онҳо рӯй ба ҷанг меоваранд._7wДер боз гоҳ ҷонам бо бадхоҳони осоиш сокин буд.#wВой бар ҳолам, ки дар Машах ҷой гирифтаам, назди хаймаҳои Қедор сокин шудаам.s_wТезанд тирҳои Тирҳои тези паҳлавон бо оташпораҳои ратам*./WwЧӣ чизе ба ту медиҳад дода шавад ва чӣ чизе ба ту меафзояд афзуда гардид, эй забони ҳилагар?wПарвардигоро! Ҷонамро аз лабҳои дурӯғгӯй халосӣ деҳ, ва аз забони ҳилагар.&  GwСуруди болоравӣ. Дар тангии худ сӯи Парвардигор хондам, ва маро шунид ба ман ҷавоб дод.E vМисли гӯсфанди гумшуда роҳро гум кардаам: бандаи Худро биҷӯй, зеро фармудаҳои Туро фаромӯш накардаам.F vБигзор ҷонам зинда бошад, то ки Туро сипос гӯяд ситоиш кунад; ва довариҳои Ту ба ман мадад ёрӣ расонанд." ;vОрзуманди наҷоти Ту ҳастам, эй Парвардигор, ва дастури шариати Ту ҳаловати ман аст.+ MvБигзор дасти Ту мададгори ёрӣ ман бошад, зеро ки фармонҳои фармудаҳои Туро баргузидаам.)vЗабонам сухани Туро хоҳад сароид, зеро тамоми фармудаҳои Ту росткорӣ ҳастанд.)IvЛабҳоям ҳамду санои Туро ифода хоҳанд кард, вақте ки қоидаҳои Худро ба ман таълим диҳӣ.  vБигзор зории ман пеши Ту бирасад; мувофиқи сухани Худ маро халосӣ деҳ.0WvБигзор фарёдам пеши Ту, эй Парвардигор, наздик шавад; мувофиқи сухани Худ маро фаҳм бибахш.NvФармудаҳои Фармонҳои Туро, ва гувоҳиҳои Туро нигоҳдорӣ мекунам, зеро ҳамаи роҳҳоям пеши назари Ту ҳастанд.vҶонам гувоҳиҳои Туро нигоҳдорӣ мекунад; онҳоро хеле бағоят дӯст медорам.'EvБа наҷоти Ту, эй Парвардигор, умед бастаам умедворам, ва фармудаҳои Туро иҷро мекунам.#=vДӯстдорони дастури шариати Ту осоиши зиёде доранд, ва чизе ба онҳо монеъ намешавад.,OvРӯзе ҳафт бор Туро сипос мегӯям ситоиш менамоям барои довариҳои росткоронаи ростини Ту.vАз дурӯғ кароҳат ва нафрат дорам; шариати дастури Туро дӯст медорам.~vАз сухани Ту шодмонам, мисли касе ки ғанимати бисёре ба даст оварда бошад.}vМирон маро беҳуда таъқиб мекунанд; вале дилам аз сухани Ту метарсад.|-vТаҳкурсии сухани Ту ростист, ва ҳар доварии ростини росткоронаи Ту ҷовидонист.J{ vБубин, ки фармонҳои фармудаҳои Туро дӯст медорам; Парвардигоро, аз рӯи меҳру вафои Худ маро зинда гардон.z5vХоинонро мебинам ва нафрат мекунам, чунки онҳо сухани Туро нигоҳдорӣ намекунанд.y3vТаъқибкунандагонам ва кинаҷӯёнам бисёранд; лекин аз гувоҳиҳои Ту сар натофтаам..xSvМарҳаматҳои Раҳмдилиҳои Ту бисёранд, эй Парвардигор; аз рӯи инсофи Худ маро зинда гардон.qwYvАз бадкорон наҷот дур аст, зеро қоидаҳои Туро намеҷӯянд. vvДоди маро бигир ва маро бираҳон; мувофиқи сухани Худ маро зинда гардон.Bu{vБа мусибатам бадбахтиам назар кун ва маро раҳоӣ деҳ, зеро ки шариати дастури Туро фаромӯш накардаам.t'vАз куҳан гувоҳиҳои Туро донистаам, ки онҳоро доимӣ барои ҳамеша бунёд кардаӣ. svТу, эй Парвардигор, наздик ҳастӣ, ва тамоми фармудаҳои Ту ростӣ ҳастанд.,rOvШавқмандони бадкирдорӣ наздик омадаанд; онҳо аз дастури Тавроти шариати Ту дур ҳастанд.1qYvОвози маро аз рӯи меҳру вафои Худ бишнав; Парвардигоро, аз рӯи инсофи Худ маро зинда гардон.#p=vЧашмонам дар посҳои шаб кушода мешаванд, то ки дар бораи сухани Ту фикру хаёл кунам.o{vПеш аз дамидани субҳ хеста, фарёд мекунам; ба сухани Ту умедворам.nvТуро мехонам: маро наҷот деҳ, то ки гувоҳиҳои Туро нигоҳдорӣ кунам.(mGvБо тамоми дил мехонам: маро бишнав, эй Парвардигор, то ки қоидаҳои Туро пайравӣ намоям.l-vРосткории Адолати гувоҳиҳои Ту ҷовидонист; маро фаҳм бибахш, то ки зинда шавам.}kqvТангӣ ва сахтӣ маро дарёфтааст; фармудаҳои Ту ҳаловати мананд.jvРосткории Ту росткории ҷовидонист, ва Тавроти дастури шариати Ту ростист.i%vМан хурд ва беқадр ҳастам, аммо фармонҳои фармудаҳои Туро фаромӯш накардаам.hwvСухани Ту бағоят хеле покиза аст, ва бандаи Ту онро дӯст медорад.8ggvСаъю кӯшишам Ғайрати ман маро ҳалок кардааст, зеро ки кинаҷӯёнам сухани Туро фаромӯш кардаанд.gfEvҚонунҳои Ту, ки Ту фармудаӣ боинсофона буда, комилан дурустанд. Гувоҳиҳои Худро бо ростӣ фармудаӣ, ва бо вафодории пурра.e{vТу, эй Парвардигор, росткор ҳастӣ, ва довариҳои Ту ростӣ мебошанд.:dkvҶӯйборҳои об аз чашмонам равонанд, аз дасти онҳое ки дастури шариати Туро нигоҳдорӣ намекунанд. c vРӯи Худро ба бандаи Худ тобон соз, ва қоидаҳои Худро ба ман таълим деҳ.#b=vМаро аз ситами одамизод раҳоӣ деҳ, то ки фармонҳои фармудаҳои Туро нигоҳдорӣ кунам.0aWvҚадамҳоямро дар сухани Худ устувор гардон; ва ҳеҷ бадиро нагузор, ки бар ман ҳукмрон шавад.`vБа ман назар намо ва раҳм намо; чунон ки дӯстдорони номи Туро сазовор аст._vДаҳонамро васеъ кушода нафас мегирам; зеро ки ташнаи фармудаҳои Ту ҳастам.r^[vОғози сухани Ту нур мепошад, соддадилонро фаҳм мебахшад.y]ivГувоҳиҳои Ту аҷоибанд; бинобар ин ҷонам онҳоро риоя мекунад.I\ vБинобар ин ҳамаи фармонҳои фармудаҳои Туро дар ҳар бобат рост мешуморам; аз ҳар роҳи дурӯғ нафрат дорам. [ vЛекин ман фармудаҳои Туро дӯст медорам, бештар аз тилло ва зари холис.Z)v~Вақти он аст, ки Парвардигор амал кунад; дастури шариати Туро поймол кардаанд. Yv}Ман бандаи Ту ҳастам; маро фаҳм бибахш, то ки гувоҳиҳои Туро дарк намоям. X9v|Бо бандаи Худ аз рӯи меҳру вафои Худ амал намо, ва қоидаҳои Худро ба ман таълим деҳ. W v{Чашмонам барои наҷоти Ту хаста мешаванд, ва барои сухани росткории Ту.V vzБар нафъи бандаи Худ кафил шав, то ки бадқасдон ба ман ситам накунанд.U{vyИнсоф ва ростиро пеша кардаам; маро ба ситамгаронам таслим накун.TwvxАз тарси Ту мӯи баданам сих шудааст; ва аз довариҳои Ту метарсам.FSvwҲамаи бадкорони заминро мисли занги оҳан тарошида нест мекунӣ; бинобар ин гувоҳиҳои Туро дӯст доштаам.0RYvvҲамаи онҳоеро, ки аз қоидаҳои Ту дур шудаанд, вожгун кардаӣ; зеро найранги онҳо бефоида аст. un~~v~}}||{v{zWyxxw{vuutsrqqpmonmmlkk,jiihnggf;eHdcWb`M_^^;]h[ZZ-YY9XXWrVUTTCSfRQQ P|OONFMLK|JII&HG{FFOEeDeCBA@?>>;=Q<;:q988 76754k33>2j1w00A/.s-p,H+V*))Z(''*&`%$$B#""/! D,t4xJ\\kYe1 B V & r:%u A Эй подшоҳони замин ва ҳамаи қабилаҳо, эй мирон ва ҳамаи доварони замин;|@o Эй ҳайвонҳо ва ҳамаи чорпоён, эй хазандагон ва мурғони болдор;y?i Эй кӯҳҳо ва ҳамаи талҳо, эй дарахтони мевадор ва ҳамаи арзҳо; >Эй оташ ва жола, эй барф ва дуд, эй боди тунд, ки сухани Ӯро ба ҷо меоварӣ; = Парвардигорро аз замин ситоиш кунед, эй наҳангон ва ҳамаи обҳои замин;7<eВа онҳоро ҷовидона пойдор доштааст; ва қонуне муқаррар намудааст, ва аз он нахоҳанд даргузашт.;/Номи Парвардигорро ситоиш мекунанд, зеро Ӯ фармудааст, ва онҳо офарида шудаанд.z:kӮро ситоиш намо, эй осмони осмонҳо, ва эй обҳои болои осмонҳо.9Ӯро ситоиш кунед, эй офтоб ва моҳ; Ӯро ситоиш кунед, эй ҳамаи ситорагони нур.8/Ӯро ситоиш кунед, эй ҳамаи фариштагони Ӯ; Ӯро ситоиш кунед, эй ҳамаи лашкарҳои Ӯ.T7 !Ҳалелуёҳ. Парвардигорро аз осмонҳо сипос гӯед ситоиш кунед; Ӯро дар баландиҳо афрозҳо сипос гӯед ситоиш кунед.%6A Ба ҳеҷ як халқ чунин накардааст, ва дастурҳоро довариҳоро онҳо намедонанд. Ҳалелуёҳ!05WСухани Худро ба Яъқуб баён намудааст, қоидаҳои Худ ва довариҳои дастурҳои Худро ба Исроил./4UСухани Худро мефиристад ва онҳоро об мекунад; боди Худро мевазонад, ва обҳо ҷорӣ мешаванд.-3QЖолаи Худро мисли нонҳои майда нонмайда мепартояд; кист, ки пеши сармои Ӯ истода тавонад?z2kБарфро мисли пашм меборонад; қиравро мисли хокистар мепошад.1Сухани Худро ба замин мефиристад: сухани Ӯ бағоят хеле зуд паҳн мешавад.0Дар ҳудуди ту осоиш барқарор менамояд; туро аз мағзи гандум сер мегардонад.;/mЗеро Ӯ ғалақаҳои дарвозаҳоятро мустаҳкам мекунад; фарзандонатро андаруни ту баракат мефармояд.$. AПарвардигорро, эй Уршалим, ҳамд бигӯй ситоиш бикун; Худои худро, эй Сион, ситоиш намо;1-Y Парвардигор аз тарсгорони Худ ризоманд мешавад, ва аз онҳое ки ба меҳру вафои Ӯ умедворанд. , На қуввати неруи аспро меписандад, на аз соқҳои одам ризоманд мешавад:w+e Ба чорпо хӯрок медиҳад, ва ба бачаҳои зоғ, ки сӯи Ӯ мехонанд.4*_Ки Ӯ осмонро бо абрҳо мепӯшонад, барои замин борон муҳайё мекунад, бар кӯҳҳо алаф месабзонад.)Барои Парвардигор бо шукрона суруд хонед; Худои моро бо барбат бисароед,Q(Фурӯтанонро Нармдилонро Парвардигор рӯҳбаланд мекунад қувват медиҳад; бадкоронро то ба замин паст мезанад.'Худованди мо бузург аст ва пурқувват; хиради Ӯ беҳадду беканор аст. &Миқдори ситораҳоро ба ҳисоб мегирад: ҳамаи онҳоро бо номҳошон мехонад.}%qДилшикастагонро шифо мебахшад, ва ҷароҳатҳои онҳоро мебандад;$Парвардигор Уршалимро бино мекунад, парокандагони Исроилро ҷамъ меоварад;)# KҲалелуёҳ. Зеро некӯст Худои моро сароидан; зеро ин дилпазир аст: ҳамду санои шоиста аст.%"A Парвардигор ҷовидона подшоҳӣ хоҳад кард, Худои ту, эй Сион, аз насл ба насл. Ҳалелуёҳ!{!m Парвардигор ғарибонро нигаҳбонӣ менамояд, ятимон ва бевазанонро қувват медиҳад рӯҳбаланд мекунад, ва роҳи бадкоронро каҷ мекунад.i IПарвардигор чашми кӯронро мекушояд; Парвардигор хамидақоматонро рост мегардонад; Парвардигор росткоронро дӯст медорад.7eБа ситамкашон додгарӣ мекунад, ба гуруснагон нон медиҳад; Парвардигор бандиёнро озод мекунад.K Ки Ӯ осмон ва заминро офаридааст, ва баҳр ва ҳар чиро, ки дар онҳост; Ӯ ростиро ҷовидона нигаҳбонӣ мекунад;1Хушо касе ки Худои Яъқуб мададгори Ёри ӯст, ва умеди ӯ бар Парвардигор Худои ӯст,7eРӯҳи вай берун меравад, вай ба хоки худ бармегардад; дар ҳамон рӯз андешаҳои вай нест мешаванд.}Ба мирон умедвор набошед, ба фарзанди одам, ки дар вай наҷоте нест:J Тамоми умри худ Парвардигорро таъриф ситоиш хоҳам кард; то даме ки вуҷуд дорам, Худои худро хоҳам сароид.k OҲалелуёҳ. Эй ҷонам, Парвардигорро таъриф ситоиш намо.>sДаҳонам ҳамду санои Парвардигорро мегӯяд, ва тамоми башар номи поки Ӯро ҷовидона муборак мехонад.2[Парвардигор ҳамаи дӯстдорони Худро нигаҳбонӣ мекунад, ва ҳамаи бадкоронро нест хоҳад кард.3]Хоҳиши тарсгорони Худро ба ҷо меоварад, ва фарёди онҳоро мешунавад, ва онҳоро наҷот медиҳад.7eПарвардигор наздик аст ба ҳамаи онҳое ки Ӯро мехонанд, ба ҳамаи онҳое ки Ӯро ба ростӣ мехонанд.0WПарвардигор дар ҳамаи роҳҳои Худ росткор аст. ва дар тамоми корҳои Худ пур аз меҳру вафост.";Дасти Худро мекушоӣ, ва ҳамаи зиндаҳоро бо ризомандӣ мувофиқи хосташон сер мекунӣ.!Чашмони ҳама сӯи Ту интизорӣ доранд, ва Ту ризқи онҳоро дар вақташ мерасонӣ.2[Парвардигор ҳамаи афтодагонро дастгирӣ мекунад, ва ҳамаи хамидақоматонро рост мегардонад.! Подшоҳии Ту подшоҳии ҳамаи замонҳост, ва ҳукмфармоии Ту дар ҳамаи наслҳост.+ То ки қудрати Ӯро ба банӣ одам маълум кунанд, ва ҷалоли арҷмандии подшоҳии Ӯро.B{ Аз ҷалоли подшоҳии Ту сухан хоҳанд ронд меронанд, ва қудрати Туро баён хоҳанд кард тавсиф менамоянд;( G Туро, эй Парвардигор, тамоми корҳоят сипос мегӯяд, ва порсоёнат Туро муборак мехонанд;  Парвардигор барои ҳама некӯст, ва раҳмдилиҳои Ӯ бар тамоми корҳои Ӯст.? uПарвардигор бахшанда бахшоянда ва дилсӯз аст, дерхашм пуртоқат ва пур аз меҳру вафо пурмеҳру вафо.E Ёдбуди Ёдоварии некӯии бисёри бузурги Туро ҳикоя эълон хоҳанд намуд, ва росткории Туро хоҳанд сароид.E Ва дар бораи қуввати корҳои саҳмгини тарсовари Ту сухан хоҳанд ронд; ва бузургии Туро нақл хоҳам кард.*KДар бораи шукӯҳ арҷмандии ҷалоли Ту ва корномаҳои аҷоиби Ту фикру хаёл нақл хоҳам кард.TНасле ба насли дигар Аз насл ба насл корҳои Туро ситоиш хоҳанд намуд, ва қудрати Туро эълон ривоят хоҳанд кард.#=Парвардигор бузург аст ва сазовори ситоиши зиёд; ва бузургии Ӯ беҳадду беканор аст.Ҳар рӯз Туро муборак хоҳам хонд, ва номи Туро ҷовидона ситоиш хоҳам кард.V %Ҳамду санои Довуд. Туро, эй Худои ман, эй подшоҳ, болобардор хоҳам кард, ва номи Туро ҷовидона муборак хоҳам хонд.Хушо қавме ки аҳволаш чунин аст! Хушо қавме ки Парвардигор Худои ӯст!mQБарзаговҳои мо фарбеҳ Говҳои мо пурбор шаванд; на рахнае ба амал ояд, на ғорате гумшудае, на фиғоне дар кӯчаҳои майдонҳои мо.#= Анборҳои мо пуропур шуда, аз ҳар навъ нозу неъмат таъмин намоянд; рамаҳои мо ҳазорҳо бор афзуда, бевар-бевар даҳҳо ҳазор дар чарогоҳҳои мо чарида гарданд;~s То ки писарони мо дар ҷавонии худ мисли ниҳолҳо нашъунамо ёбанд; духтарони мо мисли сутунгӯшаҳои кандакории кӯшке қасре зебо бошанд;! Маро бираҳон ва маро аз дасти мардуми аҷнабӣ халосӣ деҳ, ки даҳонашон суханони ҳеҷу пуч беҳуда мегӯяд, ва дасти росташон дасти рости бардурӯғ аст;1~Y Ки подшоҳонро Ту наҷот мебахшӣ, ва бандаи Худ Довудро аз шамшери одамкуш қотил раҳо мекунӣ.}w Худоё! Барои Ту суруди наве мехонам, бо уди даҳтор Туро месароям,.|SКи даҳонашон суханони ҳеҷу пуч беҳуда мегӯяд, ва дасти росташон дасти рости бардурӯғ аст.o{UДасти Худро аз баландӣ дароз намо афроз бифрист; маро бираҳон ва маро аз обҳои бисёр халосӣ деҳ, яъне аз дасти мардуми аҷнабӣ,PzБарқҳоро барқ Оташакҳоро оташак занонда, онҳоро пароканда соз; тирҳои Худро фиристода, онҳоро ҳаросон намо.'yEПарвардигоро! Осмони Худро хамонида, фуруд ой; ба кӯҳҳо даст бирасон, то ки дуд кунанд.xuОдамизод мисли як нафас аст: рӯзҳои вай мисли сояи даргузар аст.,wOПарвардигоро! Чист одам, ки ӯро бишносӣ? Ва фарзанди инсон, ки ӯро ба назари эътибор гирӣ?v'Ӯ меҳру вафои ман аст ва қалъаи ман, паноҳгоҳи ман аст ва раҳокунандаи ман, сипари ман аст, ва ба Ӯ паноҳ мебарам; қавми маро зердасти ман мегардонад.]u 3Таронаи Довуд. Муборак аст Парвардигор, ки кӯҳпораи ман аст; Ӯ дастҳоямро ҳарбу зарб, ва ангуштонамро ҷанг меомӯзад.otU Ва аз рӯи меҳру вафои Худ душманонамро нест кун, ва ҳамаи кинаҷӯёни бадхоҳони ҷонамро нобуд кун, зеро ки ман бандаи Ту ҳастам.Bs{ Ба хотири номи Худ, эй Парвардигор, маро зинда гардон; аз рӯи росткории Худ ҷонамро аз тангӣ берун ор.r Маро таълим деҳ, то ки иродаи Туро ба ҷо оварам, зеро ки Худои ман Ту ҳастӣ; бигзор Рӯҳи неки Ту маро ба замини ҳамвор раҳнамун кунад роҳнамо бошад.q Маро аз душманонам халосӣ деҳ, эй Парвардигор! Ба Ту паноҳ мебарам.5paСаҳаргоҳон меҳру вафои Худро ба ман бишнавон, зеро ки ба Ту умедворам умед бастаам; роҳеро, ки бо он биравам, ба ман маълум намо, зеро ки ҷонамро сӯи Ту нигаронидаам. oБа зудӣ ба ман ҷавоб деҳ, эй Парвардигор! Рӯҳам хаста шудааст; рӯи Худро аз ман пинҳон надор, ки мабодо мисли чун ба гӯр фурӯравандагон гардам.nДастҳоямро сӯи Ту дароз мекунам; ҷонам мисли замини беоб ташнаи Туст. Село.fmCРӯзҳои куҳанро ба ёд меоварам; ҳамаи корномаҳои Туро аз хаёл мегузаронам; дар бораи амали дастҳои Ту фикру хаёл мекунам.lВа рӯҳам дар ман беҳол шудааст; дилам андаруни ман дар ҳайрат афтодааст.kЗеро ки душман ҷонамро таъқиб менамояд, ҳаётамро ба замин яксон кардааст, маро дар торикиҳо сокин гардондааст, мисли онҳое ки аз куҳан мурдаанд.+jMВа бо бандаи Худ ба мурофиа набиё, зеро ҳеҷ як зиндае нест, ки пеши Ту сафед шуда тавонад.mi SТаронаи Довуд. Парвардигоро! Дуои маро бишнав, ба зориҳоям гӯш андоз; дар вафодории Худ ба ман аз рӯи росткории Худ ҷавоб деҳ.-hQҶонамро аз зиндон берун ор, то ки номи Туро ҷалол диҳам сипос гӯям; росткорон дар ман ифтихор хоҳанд кард, вақте ки ҳангоме Ту ба ман подош медиҳӣ некӯӣ бикунӣ».\g/Ба зориям диққат намо, зеро бисёр хаста шудаам; маро аз таъқибкунандагонам халосӣ деҳ, зеро ки аз ман пурзӯртаранд.MfСӯи Ту, эй Парвардигор, фарёд кашидам ва гуфтам: «Ту паноҳгоҳи ман ҳастӣ, ва насибаи ман дар замини зиндаҳо.|eoБа тарафи рост назар андоз ва бубин, ки каси ба ман шиносе нест; гурезгоҳе бароям боқӣ намондааст: касе нест, ки ғами ҷонамро бихӯрад.fdCВақте ки Ҳангоме рӯҳам дар ман аз ҳол мерафт, Ту роҳи маро медонистӣ; дар роҳе ки меравам, доме барои ман пинҳон кардаанд.~csАндӯҳамро пеши Ӯ изҳор менамоям; тангиамро пеши Ӯ баён мекунам.'b GБо овози худ сӯи Парвардигор фарёд мекашам, бо овози худ сӯи Парвардигор зорӣ мекунам.a Бадкорон дар тӯрҳои худ хоҳанд афтод, дар сурате ки ман сиҳат саломат хоҳам гузашт. Суруди таълимии Довуд; дуои ӯ, вақте ки дар мағора буд.`3 Маро аз доме ки барои ман ниҳодаанд, нигоҳдорӣ намо; ва аз камандҳои бадкирдорон.<_oАммо чашмонам сӯи Ту мебошанд, эй Парвардигор, Худованд! Ба Ту паноҳ мебарам, ҷонамро нобуд накун.E^Мисли он ки замин аз шудгор пора-пора мешавад, устухонҳои мо дар даҳони гӯристон пароканда хоҳанд шуд.I] Доварони онҳо аз болои кӯҳпора партофта хоҳанд шуд, ва он гоҳ суханони маро хоҳанд шунид, зеро ки хушанд.@\wРосткор маро бизанад – меҳру вафост; ва маро сарзаниш намояд – равған аст барои сарам, ва сарам ба он монеъ нахоҳад шуд; зеро ҳанӯз дуоям бар зидди кирдорҳои бади онҳост.g[EДиламро ба чизи бад моил нагардон, то ки дар роҳи бадӣ бо шахсони бадкирдор амал накунам, ва аз нозу неъмати онҳо начашам.Z%Бар даҳонам, эй Парвардигор, посбоне бимон, ва дари лабҳоямро нигаҳбонӣ намо.9YiБигзор дуоям пеши рӯи Ту мисли чун бухур писанд афтад, ва боло кардани кафҳоям мисли ҳадияи шом.HX Таронаи Довуд. Парвардигоро! Туро мехонам, сӯи ман шитоб намо; ба овозам гӯш андоз, вақте ки Туро мехонам.)WIБа ростӣ росткорон номи Туро сипос хоҳанд гуфт; росткорон пеши рӯи Ту сокин хоҳанд шуд. V7 Медонам, ки Парвардигор ба зулмдидагон додгарӣ ва ба камбағалон инсоф хоҳад кард.IU Шахси бадзабон дар замин пойдор нахоҳад шуд; ғоратгарро золимро бадӣ ба дом дароварда, шикаст хоҳад дод.[T- Бигзор бар онҳо оташпораҳо фурӯ резанд; бигзор онҳо дар оташ фурӯ ғалтанд, ва дар ҷарҳо, то ки бархоста натавонанд.S# Бигзор сари онҳоеро, ки гирди маро гирифтаанд, бадии лабҳои худашон бипӯшад.YR) Орзуҳои бадкорро, эй Парвардигор, ба иҷро нарасон; қасди бадашро ба амал набарор, то ки ҳавобаланд нашавад». Село.+QMПарвардигоро! Худовандо! Эй қуввати наҷотам! Дар рӯзи ҷанг ҳарбу зарб сари маро пӯшидаӣ.+PMБа Парвардигор гуфтам: «Ту Худои ман ҳастӣ! Ба овози зориҳоям, эй Парвардигор, гӯш андоз!dO?Ҳавобаландон барои ман чела ва камандҳо пинҳон кардаанд, дар сари роҳ тӯр густурдаанд, домҳо барои ман ниҳодаанд. Село.eNAМаро, эй Парвардигор, аз дасти бадкор нигоҳ дор, аз золим маро муҳофизат намо, ки онҳо қасд доранд пойҳои маро лағжонанд.MЗабони худро ба сони мор тез мекунанд: заҳри афъӣ зери лабҳои онҳост. Село.LКи онҳо дар дил қасдҳои бад доранд, ҳар рӯз ҷангу ҷидол ба миён меоваранд.K)Маро, эй Парвардигор, аз одами бад бираҳон; аз шахси золим маро муҳофизат намо,VJ %Барои сардори сарояндагон. Таронаи Довуд.I%Ва бубин, ки оё роҳам каҷ аст? Ва маро ба роҳи ҷовидона роҳнамо бош некӯ андоз.H-Маро, эй Худо, тафтиш намо ва диламро бишнос; маро бисанҷ ва андешаҳоямро бидон,oGUБо кинаи пурра ба онҳо кина меварзам; онҳо душманони мананд. Бо нафрати том аз онҳо нафрат мекунам; онҳо душманони ман шуданд.%FAОё бад намекунам онҳоеро ки Туро, эй Парвардигор, бад мебинанд? Ва оё нафрат намекунам аз онҳое ки бар Ту бармехезанд? Охир бадбинандагони Туро, Парвардигоро, ман бад мебинам ва бо онҳое ки зидди Ту бармехезанд ҷанҷол мекунам.OEОнҳо дар бораи Ту бо ҳила найранг сухан меронанд; кинаҷӯёнат душманонат номи Туро беҳуда ба забон мегиранд.D5Кошки, эй Худо, бадкорро мемирондӣ ба қатл бирасонӣ! Эй хунхӯрон, аз ман дур шавед!0CWАгар онҳоро дар шумор оварам, аз рег зиёдтаранд; вақте ки бедор мешавам, ҳанӯз бо Ту ҳастам.7BeЧӣ гуна душворанд гаронбаҳост барои ман андешаҳои Ту, эй Худо, чӣ гуна бузург аст миқдори онҳо!?AuШаклнагирифта дидаанд маро чашмони Ту Ҷанинамро чашмони Ту дидаанд, ва дар дафтари Ту ҳамаи узвҳоям рӯзҳоям навишта шудаанд, ва рӯзҳои пайдо офарида шудани онҳо, ва барои ман аст яке аз онҳо дар сурате ки ҳеҷ яке аз онҳо ҳанӯз вуҷуд надошт.C@}Устухонхоям Моҳияти Асли ман аз Ту пӯшида набуданд, вақте ки ҳангоме дар ниҳон сохта мешудам, дар жарфиҳои замин ба вуҷуд меомадам дар қаъри замин ба вуҷуд оварда мешудам.0?WТуро ситоиш мекунам ҷалол медиҳам сипос хоҳам гуфт барои он ки ба таври хеле аҷоиб офарида шудаам: корҳои Ту мӯъҷизаноканд аҷоиб аст, ва ҷонам инро нағз медонад.9>i Зеро Ту гурдаҳои маро офаридаӣ диламро ба вуҷуд овардаӣ, маро бофтаӣ дар шиками модарам бофтаӣ.o=U Аммо торикӣ низ аз Ту пинҳон нахоҳад кард, ва шаб мисли рӯз равшан хоҳад шуд: торикӣ – ҳамчун нур хоҳ торикӣ бошад, хоҳ рӯшноӣ.V<# Ва агар гӯям: «Албатта Танҳо торикӣ маро ниҳон хоҳад кард, ва шаб барои ман ба ҷои нур паноҳгоҳ хоҳад буд шуд», –c;= Дар он ҷо низ дасти Ту маро роҳнамун хоҳад кард хоҳад бурд, ва дасти рости Ту маро нигоҳ хоҳад дошт дастгирӣ хоҳад кард.o:U Агар болҳои субҳро гирифта, дар ақсои баҳр сокин шавам,'9EАгар ба осмон бароям, он ҷо Ту ҳастӣ, ва агар дар гӯр бистар андозам, он ҷо низ Ту ҳастӣ.j8KАз Рӯҳи Ту куҷо равам? Ва аз пеши рӯи Ту куҷо гурезам?7'Дониш бароям ҳайратовар аст, баланд – наметавонам онро бифаҳмам Ин гуна дониш бароям зиёда аҷиб аст: чунон баланд аст, ки онро фаҳмида наметавонам.6Аз қафо ва аз пеш маро фаро гирифтаӣ, ва кафи Худро бар ман гузоштаӣ.5Калимае ҳанӯз бар забонам нест, ки Ту, эй Парвардигор, онро пурра медонӣ.Q4Роҳи ман ва хобгоҳи маро Ту иҳота кардаӣ Роҳравӣ ва хобравии маро санҷидаӣ, ва ҳамаи роҳҳоям ба Ту маълуманд.o3UТу шинухези маро медонӣ; андешаҳои маро аз дур мефаҳмӣ.-2 SБарои сардори сарояндагон. Таронаи Довуд. Парвардигоро! Маро тафтиш намудаӣ, ва мешиносӣ.b1;Парвардигор ба ҷойи нафъи ман анҷом хоҳад дод. Парвардигоро! Меҳру вафои Ту ҷовидонист; кори дастҳои Худро тарк накун.0-Агарчи андаруни тангӣ роҳ меравам, маро зинда хоҳӣ гардонд; бар хашми душманонам дасти Худро равона хоҳӣ кард, ва дасти рости Ту маро наҷот хоҳад дод../SҲарчанд Парвардигор баланд аст, ба замин назар мекунад, ва ҳавобаландро аз дур мешиносад..Ва роҳҳои Парвардигорро хоҳанд сароид, зеро ҷалоли Парвардигор бузург аст.f-CТуро, эй Парвардигор, ҳамаи подшоҳони замин ҷалол хоҳанд дод сипос хоҳанд гуфт, вақте ки суханони даҳони Туро бишнаванд,,Дар рӯзе ки Туро хондам, ба ман ҷавоб додӣ, қувватро дар ҷонам афзун кардӣ.P+Сӯи қасри покгоҳи Ту саҷда хоҳам кард, ва номи Туро барои меҳру вафои Ту ва барои ростии Ту ҷалол хоҳам дод сипос хоҳам гуфт; зеро номи Худ ва сухани Худро аз ҳар чиз бузург кардаӣ.D* Таронаи Довуд. Бо тамоми дилам Туро сипос хоҳам гуфт; дар рӯ ба рӯи худоён зӯрмандон Туро хоҳам сароид.k)M Хушо касе ки кӯдакони туро гирифта, ба кӯҳпора занад.%(AЭй духтари Бобили табоҳкор! Хушо касе ки сазои туро диҳад, барои сазое ки ба мо додаӣ.i'IПарвардигоро! Рӯзи Уршалимро ба банӣ писарони Адӯм ёдоварӣ намо, ки гуфта буданд: «Вайрон кунед, аз бунёдаш вайрон кунед!»S&Забонам ба комам бичаспад, агар туро ба ёд наоварам, агар Уршалимро бар аз ҳамаи шодмонии худ бартарӣ надиҳам.%#Агар туро, эй Уршалим, фаромӯш кунам, бигзор дасти ростам маро фаромӯш кунад;v$cЧӣ тавр мо суруди Парвардигорро дар замини бегона бихонем?#!Зеро дар он ҷо асиркунандагони мо аз мо суханони сурудро талаб мекарданд, ва зулмкунандагони мо – шодмониро: «Барои мо аз сурудҳои Сион бихонед».,"OБар дарахтони бед, ки дар байни он буданд дар миёни онҳо буданд, барбатҳои худро овехтем,'! GНазди дарёҳои Бобил, он ҷо менишастем, низ мегиристем, вақте ки Сионро ба ёд меовардем.q YХудои осмонро сипос гӯед, зеро меҳру вафои Ӯ ҷовидонист.Ӯ ба тамоми башар ризқу рӯзӣ медиҳад, зеро меҳру вафои Ӯ ҷовидонист.  Ва моро аз кинаҷӯёни мо халосӣ додааст, зеро меҳру вафои Ӯ ҷовидонист.wМоро дар хории мо ба ёд овардааст, зеро меҳру вафои Ӯ ҷовидонист;t_Мерос ба бандаи Худ Исроил, зеро меҳру вафои Ӯ ҷовидонист.|oВа замини онҳоро мерос додааст, зеро меҳру вафои Ӯ ҷовидонист,kMВа Ӯҷ подшоҳи Бошонро, зеро меҳру вафои Ӯ ҷовидонист;pWСиҳӯн подшоҳи амӯриёнро, зеро меҳру вафои Ӯ ҷовидонист;yВа подшоҳони нерумандро куштааст, зеро меҳру вафои Ӯ ҷовидонист:Ӯро, ки подшоҳони бузургро зарба задааст, зеро меҳру вафои Ӯ ҷовидонист; ~}|{{zzzywxxGwovv.uutxsssrrqppMoo3nmm,llkfjjwiihgfeeDdcbbax``G_^^1]] \\[[Z_YY7XX1WVVhUUTTSkRR/QPP%ONNkMMWLKKhJIIdHHNGG"FF ElDDTCC'BAAH@@?>>E==<~;;`:u998I766F55 4{33[22&100g//5.. -o,,h++c**=))(r''k&& %{$$^##\""e!\ P!2 ( tX;XR,(  C u F a*p\SKiK Ва ӯро дошту бӯса кард, ва бо чеҳраи бешарм ба ӯ гуфт:  Гоҳ дар берун аст, гоҳ дар кӯчаҳо, ва назди ҳар гӯша вай камин мекунад.w g Зани пуршӯр ва беҳаё, ки пойҳои вай дар хонаи вай сокин нест:  Ва инак, зане аз пеши ӯ баромад, бо либоси фоҳиша ва бо дили пурфиреб,z m Дар вақти салқинии бегоҳии рӯз, дар торикии шаб ва дар зулмот.  Ки дар бозор назди гӯшаи вай мегузашт ва ба роҳи хонаи вай қадам мезад, yВа дар байни соддадилон дидам, ҷавони беақлеро мушоҳида намудам,veЗеро ки аз тирезаи хонаи худ, аз равзани худ назар андохтам,+OТо ки туро аз зани ғайр нигаҳбонӣ намояд, аз зани зинокоре ки гуфтори худро нарм мекунад. Ба ҳикмат бигӯй: «Ту хоҳари ман ҳастӣ!», ва хирадро хешованди худ бихон,Онҳоро бар ангуштҳои худ бибанд, онҳоро бар лавҳи дили худ бинавис.)KАҳкоми маро ҳифз намо ва зиндагӣ бикун, ва таълими маро – ҳамчун гавҳараки чашмони худ;  ЭЙ писарам! Суханони маро риоя намо, ва аҳкоми маро назди худ ниҳон дор.8i#Ба бадали ҳеҷ фидия ба ту рӯйбинӣ нахоҳад кард, ва ришваро ҳар чанд бисёр диҳӣ, розӣ нахоҳад шуд.!"Чунки рашк ғазаби шавҳарро меафрӯзад, ва дар рӯзи ниқор ӯ раҳм нахоҳад кард:  !Ӯ зарбу лат ва шармандагӣ хоҳад ёфт, ва расвоии ӯ аз миён нахоҳад рафт,1 Касе ки бо зане зино кунад, беақл аст: нобудкунандаи ҷони худ чунин амал мекунад.I~ Вале ҳангоме ки вай дастгир мешавад, ҳафт чандон адо хоҳад кард: оре, тамоми бисоти хонаи худро хоҳад дод.9}kДуздро афв мекунанд, агар ӯ дуздӣ кунад, то ки ҷони худро сер кунад, вақте ки гурусна монда бошад;1|[Чунин аст ҳоли касе ки назди зани ёри худ биёяд: ҳар кӣ ба вай даст расонад, пок нахоҳад монд.m{SЁ ки касе бар оташпораҳо роҳ равад, ва пойҳояш насӯзад?zОё мумкин аст, ки касе оташро дар бағали худ бигирад, ва либосҳояш насӯзад?LyЧунки аз дасти зани зинокор кас мӯҳтоҷи як лаб нон мешавад, ва зани шавҳардор ҷони азизеро ба дом меоварад.x)Зебоии вайро дар дили худ тамаъ накун, ва туро вай бо пилкҳои худ ҷалб накунад, w То ки туро аз зани бадрафтор, аз нармзабонии зани зинокор нигоҳ дорад.vЗеро ки ҳукм чароғ аст, ва таълим нур аст, ва насоеҳи адабомӯз роҳи ҳаёт аст,u{Вақте ки роҳ равӣ, ба ту роҳнамоӣ хоҳад кард; вақте ки хоб равӣ, туро нигаҳбонӣ хоҳад кард; вақте ки бедор шавӣ, бо ту мусоҳиба хоҳад кард,t+Онҳоро бар дили худ ба таври доимӣ бибанд, бар гардани худ онҳоро овезон бикун. s Эй писарам! Ҳукми падаратро риоя намо, ва таълими модаратро рад накун;2r]Шоҳиди козибе ки суханони дурӯғ мебофад ва шахсе ки дар миёни бародарон ситезаҳо меангезад.}qsДиле ки қасдҳои бадро мепарварад, пойҳое ки сӯи бадӣ мешитобад,p'Чашмони ҳавобаландона, забони дурӯғгӯй ва дастҳое ки хуни бегуноҳро мерезад,Ao{Инак шаш чиз, ки Парвардигор аз онҳо нафрат дорад, ва чизи ҳафтум, ки асли моҳияти он назди Ӯ зишт аст:Bn}Бинобар ин ногаҳон ҳалокати ӯ хоҳад омад, нохост ӯ ба шикаст дучор хоҳад шуд, ва муолиҷае нахоҳад буд. m Дасисаҳо дар дили ӯст; ҳамеша андешаи бад мекунад, ситезаҳо меангезад;l Чашмакӣ мезанад, бо пойҳои худ сухан меронад, бо ангуштҳои худ имо мекунад;vke Одами сафил, шахси талбискор бо каҷии даҳон рафтор мекунад,j5 Вале бенавоии ту мисли роҳзан хоҳад омад, ва мӯҳтоҷии ту – монанди шахси яроқнок.miS «Андак хоб, андак ғанаб, андак даст дар бағал хобидан».khO То ба кай, эй коҳил, хоб меравӣ? Аз хоби худ кай мехезӣ?.gUЛекин хӯроки худро тобистон тайёр мекунад, ғизои худро дар мавсими дарав захира менамояд.NfКи вай қозӣ, мулозим ва ҳоким надорад,e{Эй коҳил! Назди мӯрча бирав, рафтори онро бингар ва ҳикмат биомӯз,d-Худро мисли гавазне аз дасти сайёд ва мисли мурғе аз дасти домгузор халосӣ деҳ.rc]Хобро ба чашмони худ роҳ надеҳ, ва ғанабро ба мижгони худ;{boПас, эй писарам, чунин бикун ва худро халосӣ деҳ, зеро ки ба дасти ёри худ афтодаӣ: рафта, гардан фурор ва аз ёри худ зорию илтиҷо намо;uacВа бо гуфтаҳои даҳони худ ба дом афтода, ба бало монда бошӣ,` 3ЭЙ писарам! Агар ба ёри худ зомин шуда, барои одами бегона дасти паймон дода бошӣ, _ Вай аз боиси беадабӣ мемирад, ва аз бисёрии аблаҳии худ нобуд мешавад.'^GШарирро гуноҳҳои худаш ба дом меоварад, ва бо камандҳои хатои худаш вай баста мешавад.2]]Зеро ки роҳҳои одамизод дар пеши назари Парвардигор аст, ва Ӯ ҳамаи тариқҳои вайро месанҷад.$\AПас чаро, эй писарам, сармасти зани ғайр гардӣ? Ва синаи зани зинокорро дар оғӯш гирӣ?[Ки мисли ғизоли шаҳватангез ва оҳуи меҳрафрӯз аст; пистонҳои вай ҳамеша ба ту лаззат хоҳад бахшид; доимо саргарми муҳаббати вай хоҳӣ буд.uZcЧашмаи ту муборак хоҳад буд; ва аз зани ҷавонии худ шод бош,zYmОнҳо танҳо ба ту тааллуқ хоҳанд дошт, ва на ба бегонагон бо ту.X Чашмаҳоят фаро рехта, берун хоҳанд рафт, ба сони ҷӯйҳои об дар кӯчаҳо;qW[Обро аз чуқурии худ бинӯш, оберо, ки аз чоҳи худат ҷорист. VКам монда буд, ки дар миёни мардум ва ҷамоат ба ҳар бало гирифтор шавам!»U Ва овози устодони худро нашунидам, ва ба муаллимони худ гӯш надодам? T9 Ва хоҳӣ гуфт: «Чаро аз насиҳат нафрат кардам, ва дилам ба мазаммат беэътиноӣ намуд,S/ Ва дар охири умри худ фиғон хоҳӣ бардошт, вақте ки ҷисму андомат барбод равад, –&RE Мабодо бегонагон аз қуввати ту сер шаванд, ва маҳсули ранҷи ту дар хонаи ғайр бимонад.Q  Мабодо таровати худро ба дигарон бидиҳӣ, ва солҳои худро ба ситамгар;vPeРоҳи худро аз вай дур соз, ва ба дари хонаи вай наздик нашав:OВа акнун, эй писарон, маро бишнавед, ва аз гуфтаҳои даҳони ман дур нашавед.3N_Бе он ки тариқи ҳаёт барояш ҳамвор шавад; роҳҳои вай вайрона аст, ба тавре ки худаш намедонад.zMmПойҳои вай сӯи мамот равон аст; қадамҳои вай ба дӯзах мебарад,LВале оқибати он мисли явшон талх аст, мислӣ шамшери дудама тез аст;K+Зеро ки лабҳои зани зинокор асал мерезад, ва гуфтори вай аз равған нармтар аст,zJmТо ки фаросатро маҳфуз дорӣ, ва лабҳои ту донишро риоя намояд,I ЭЙ писарам! Ба ҳати ман диққат намо, ба хиради ман гӯши худро бикшо,tHaБа тарафи рост ва чап моил нашав; пои худро аз бадӣ дур соз. G Барои пойҳои худ роҳро ҳамвор намо, то ки ҳамаи тариқҳои ту рост бошад.F%Бигзор чашмони ту рост бингарад, ва мижгони ту ба самти рӯ ба рӯ равона бошад.EyКизбро аз даҳони худ рад намо, ва маломатро аз лабҳои худ дур соз.!D;Бештар аз ҳар чизи ҳифзталаб дили худро маҳфуз дор, зеро ки зуҳуроти ҳаёт аз он аст.(CIЗеро, ҳар кӣ онҳоро биёбад, барои вай онҳо ҳаёт аст, ва барои тамоми ҷисми вай офият аст.ByОнҳо аз назарат дур нашавад; онҳоро андаруни дили худ маҳфуз дор,AЭй писарам! Ба суханони ман диққат намо, ба гуфтаҳои ман гӯши худро бикшо.@Роҳи шарирон мисли зулмот аст: намедонанд, ки ба чӣ пешпо мехӯранд.?5Вале тариқи одилон мисли нури саҳар аст, ки то нимирӯзӣ торафт бештар медурахшад.u>cЗеро ки нони шароратро мехӯранд ва шароби зулмро менӯшанд.7=gЧунки, агар бадӣ накунанд, хобашон намебарад, ва агар касеро пешпо надиҳанд, хобашон мегурезад,<!Онро рад намо, дар он қадамгузор нашав; аз он канорагирӣ намуда, гузашта рав,;}Ба роҳи шарирон дохил нашав, ва дар тариқи бадкешон қадам нагузор. :  Насиҳатро нигоҳ дор, тарк накун; онро маҳфуз дор, зеро ки он ҳаёти туст.*9M Ҳангоме ки роҳ равӣ, қадамҳоят танг нахоҳад шуд, ва ҳангоме ки бидавӣ, пешпо нахохӣ хӯрд.8  Тариқи ҳикматро ба ту меомӯзам, ба роҳҳои ростӣ туро ҳидоят менамоям.!7; Эй писарам! Бишнав, ва суханони маро қабул намо,– ва солҳои умри ту афзун хоҳад шуд.6 Бар сарат тоҷи латофат хоҳад гузошт, ва афсари шавкат ба ту ато хоҳад кард».@5yОнро қадрдонӣ намо, ва он туро баланд хоҳад бардошт; агар онро дар оғӯш кашӣ, он туро ҷалол хоҳад дод,74gИбтидои ҳама чиз ҳикмат аст, пас ҳикмат ба даст овар, ва бо тамоми дороии худ хирад ба даст овар./3WОнро тарк накун, ва он туро ҳифз хоҳад кард; онро дӯст дор, ва он туро нигаҳбонӣ хоҳад намуд.72gҲикмат ба даст овар, хирад ба даст овар; инро фаромӯш накун, ва аз гуфтаҳои даҳони ман сар напеч.f1EӮ маро таълим медод, ва ба ман мегуфт: «Бигзор дили ту суханони маро маҳфуз дорад; Аҳкоми маро нигоҳ дор, ва зиндагӣ бикун.0+Вақте ки ман дар хонаи падари худ писар будам, ва пеши модари худ азиз ва ягона,|/qЗеро ки ба шумо сабақи некӯ медиҳам; таълими маро тарк накунед.. 'ЭЙ писарон! Насиҳати падарро бишнавед, ва диққат намоед, то ки хирад биомӯзед, -#Хирадмандон вориси ҷалол мешаванд, вале аблаҳон ба худ нанг меоваранд.,'"Масхарабозонро Ӯ албатта тамасхур мекунад, лекин ба фурӯтанон файз мебахшад.+7!Лаънати Парвардигор бар хонаи шарир аст, вале маскани одилонро Ӯ баракат медиҳад.*3 Зеро ки каҷкор назди Парвардигор зишт аст, аммо бо росткорон Ӯ маҳрами асрор аст.)Аз шахси золим ҳасад набар, ва аз роҳҳои вай ҳеҷ якеро интихоб накун, ( Бо касе бе сабаб муноқиша накун, вақте ки вай ба ту бадӣ накарда бошад.'7Дар ҳаққи ёри худ андешаи бад накун, вақте ки вай пеши ту бо эътимод нишаста бошад.+&OБа ёри худ нагӯй: «Бирав ва бозгард, ва фардо хоҳам дод», вақте ки дар пеши худ дошта бошӣ. %Аз некӣ кардан ба мӯҳтоҷе даст накаш, вақте ки кардани он аз дастат ояд.$-Зеро ки Парвардигор умедбахши ту хоҳад буд, ва пои туро аз дом нигоҳ хоҳад дошт.#Аз ваҳми ногаҳонӣ нахоҳӣ тарсид, ва аз ситами шарирон, вақте ки падид ояд,"!Вақте ки хоб равӣ, нахоҳӣ тарсид; ва чун хобат барад, хоби ту ширин хоҳад буд.!Он гоҳ дар роҳи худ бо амният қадамгузор хоҳӣ шуд, ва пои ту нахоҳад лағжид.} sВа онҳо барои ҷони ту ҳаёт ва барои гардани ту зевар хоҳанд буд./Эй писарам! Ин чизҳо аз назарат дур нашавад; зеҳн ва фаросатро нигоҳдорӣ намо, –{oБо ҳикмати Ӯ вартаҳо шикофта шуд, ва абрҳо шабнамро меборонад.Парвардигор заминро бо ҳикмат бунёд кард, осмонро бо хирад барқарор намуд..UБарои касоне ки онро нигоҳ медоранд, нахли ҳаёт аст, – ва хушо касе ки онро маҳфуз медорад!ucРоҳҳои он роҳҳои хуш аст, ва ҳамаи тариқҳои он – осоиштагӣ.Дар ямини он дарозии айём аст, ва дар дасти чапи он – сарват ва ҷалол.Он аз ҷавоҳир азизтар аст, ва ҳеҷ чизи дилхоҳи ту ба он баробар нест. Зеро ки фоидаи он аз фоидаи нуқра, ва ҳосили он аз зари холис беҳтар аст. Хушо касе ки ҳикмат пайдо кардааст, ва касе ки ба хирад ноил шудааст!c? Зеро ки Парвардигор ҳар киро дӯст дорад, вайро мазаммат мекунад, ва ба вай, монанди падар ба писараш, таваҷҷӯҳ менамояд. Эй писарам! Ҷазои Парвардигорро рад накун, ва аз мазаммати Ӯ дилгир нашав,D Ва анборҳои ту то ба ҳадди фаровонӣ пур хоҳад шуд, ва чархуштҳои ту аз шираи ангур лабрез хоҳад гардид.  Аз дороии худ ва аз гузини тамоми ҳосилоти худ Парвардигорро ҷалол деҳ,xiИн барои нофи ту офият ва барои устухонҳои ту илик хоҳад шуд.Дар назари худат хирадманд набош, аз Парвардигор битарс, ва аз бадӣ дур шав: Дар ҳамаи тариқҳои худ Ӯро дарк намо, ва Ӯ роҳҳои туро ҳамвор хоҳад кард.#Бо тамоми дили худ ба Парвардигор таваккал намо, ва ба хиради худ такя накун.  Ва дар назари Худо ва одамон таваҷҷӯҳ ва шиносоии нек пайдо хоҳӣ кард.D Бигзор эҳсон ва ростӣ туро тарк накунанд: онҳоро бар гардани худ бибанд, ва бар лавҳи дили худ бинавис, )Зеро ки дарозии айём ва солҳои ҳаёт ва осоиштагиро барои ту афзун хоҳанд кард.  9ЭЙ писарам! Таълими маро фаромӯш накун, ва бигзор дили ту аҳкоми маро маҳфуз дорад, /Валекин шарирон аз замин маҳв хоҳанд шуд, ва хоинон аз он решакан хоҳанд гардид. 'Зеро ки росткорон сокини замин хоҳанд буд, ва беайбон бар он боқӣ хоҳанд монд,#Беҳтар аст, ки бо роҳи некон равона шавӣ, ва тариқҳои одилонро пайравӣ намоӣ,3Ҳар кӣ назди вай биёяд, бозгашт нахоҳад кард, ва ба роҳҳои ҳаёт дохил нахоҳад шуд.s_Хонаи вай сӯи мамот мебарад, ва роҳҳои вай – сӯи мурдагон;7Ки вай ёри ҷавонии худро тарк кардааст, ва аҳди Худои худро аз хотир баровардааст;!;То ки туро аз зани ғайр халос кунад, аз зани зинокоре ки гуфтори худро нарм мекунад,Ки тариқҳои онҳо каҷу килеб аст, ва онҳо дар роҳҳои худ каҷравӣ мекунанд.Аз онҳое ки аз кирдори бад хурсанд мешаванд, аз рафтори бад ба ваҷд меоянд,/ Аз онҳое ки тариқҳои ростро тарк мекунанд, то ки бо роҳҳои торикӣ равона шаванд,ve То ки туро аз роҳи бад халос кунад, аз касе ки каҷгуфтор аст, Фаросат туро нигаҳбонӣ хоҳад намуд, хирад туро муҳофизат хоҳад кард,~1 Зеро ки ҳикмат дар дили ту дохил хоҳад шуд, ва дониш ба ҷони ту писанд хоҳад омад,}} Он гоҳ адолат ва инсоф ва ҳаққонияти ҳар тариқи некро хоҳӣ фахмид,|5То ки роҳҳои адолатро риоя кунанд. Ва Ӯ тариқи порсоёни Худро нигаҳбонӣ менамояд.{}Барои росткорон зеҳнро маҳфуз медорад; барои ростравон сипар аст,z}Зеро ки Парвардигор ҳикмат мебахшад: дониш ва хирад аз даҳони Ӯст;ry]Он гоҳ худотарсиро хоҳӣ фаҳмид ва дониши Худоро хоҳӣ ёфт,xwАгар онро мисли нуқра орзу кунӣ ва мисли ганҷҳо ҷустуҷӯ намоӣ, –}wsАгар донишро даъват намоӣ ва овози худро сӯи хирад баланд кунӣ;"v=Ба тавре ки гӯши худро ба шунидани ҳикмат роғиб ва дили худро ба хирад моил гардонӣ;u ЭЙ писарам! Агар гуфтаҳои маро бипазирӣ ва аҳкоми маро дар худ маҳфуз дорӣ,6t g!Валекин ҳар кӣ маро бишнавад, дар амният сукунат хоҳад дошт ва аз бими шарорат эмин хоҳад буд»..@s { Чунки каҷравии соддадилон онҳоро хоҳад кушт, ва худписандии аблаҳон онҳоро ба ҳалокат хоҳад расонд.r +Бинобар ин аз меваи рафтори худ хоҳанд хӯрд ва аз дасисаҳои худ сер хоҳанд шуд,q Машварати маро напазируфтанд, аз ҳамаи мазамматҳои ман нафрат карданд, – p Азбаски онҳо ба дониш адоват доштанд ва худотарсиро интихоб накарданд,Ro Он гоҳ маро хоҳанд хонд, ва ман иҷобат нахоҳам кард; аз субҳидам маро ҷустуҷӯ хоҳанд кард, ва маро нахоҳанд ёфт.n yҲангоме ки тарсу бим бар шумо мисли тундбод биёяд, ва мусибат шуморо мисли гирдбод фаро гирад, ҳангоме ки андӯҳ ва тангӣ бар шумо биёяд.Jm Ман низ дар вақти мусибати шумо хоҳам хандид, ва ҳангоме ки тарсу бим бар шумо биёяд, истеҳзо хоҳам кард, – l Чун ҳамаи машваратҳои маро рад кардед, ва мазаммати маро қабул накардед,0k [Ман даъват намудам, ва шумо эътино накардед, дастамро дароз кардам, ва касе таваҷҷӯҳ накард.Ej Ба мазаммати ман руҷӯъ кунед! Инак, рӯҳи худро ба шумо ифода менамоям, суханонамро ба шумо баён мекунам.i -«Эй соддадилон! То ба кай соддагиро дӯст хоҳед дошт? То ба кай масхарабозон аз масхарабозӣ лаззат хоҳанд бурд? Ва аблаҳон ба дониш адоват хоҳанд дошт?'h IДар сари гузарҳо даъват менамояд, дар даҳани дарвозаҳо ва дар шаҳр суханонашро мегӯяд:g {Ҳикмат дар кӯча нидо мекунад, дар майдонҳо овози худро мебарорад,>f wЧунин аст тариқи ҳар касе ки ба чизи дигарон тамаъ кунад: он чизони тасарруфкунандаи худро мегирад.e 5Валекин онҳо барои рехтани хуни худ камин мегиранд ва аз пайи ҷонҳои худ мепоянд.ld SДар назари ҳамаи болдорон дом бар абас ниҳода шудааст,{c qЧунки пойҳои онҳо сӯи бадӣ медавад ва барои хунрезӣ мешитобад.b 3Эй писарам! Бо онҳо дар як роҳ равона нашав, ва пои худро аз тариқи онҳо нигоҳ дор,xa kБо мо ҳамдасту шарик бош, ва ҳамаи моро як ҳамён хоҳад буд», –$` C Ҳар навъ молу мулки гаронбаҳо ба даст меоварем, хонаҳои худро аз ғанимат пур мекунем;:_ o Онҳоро зинда ба зинда, мисли касоне ки дар гур ва ба сояи дузах фурӯ мераванд; ба коми худ бикашем;<^ s Агар гуянд: «Бо мо биё, то ки барои рехтани хун камин гирем, аз пайи бегуноҳе ки беайб бошад, бипоем;]  Эй писарам! Агар гуноҳкорон туро иғво кунанд, ба онҳо таслим нашав;~\ w Чунки ин – тоҷи латофат аст бар сари ту ва тавқҳо бар гардани ту.[ !Эй писарам! Насиҳати падари худро бишнав, ва таълими модари худро рад накун, Z Худотарсӣ ибтидои дониш аст; беақлон аз ҳикмат ва насиҳат нафрат доранд.-Y UТо ки масал ва гуфтори кинояомезро, суханони хирадмандон ва муаммоҳои онҳоро дарк намояд.X Хирадманд бишнавад, ва донишаш биафзояд; ва оқил тадбирсоз гардад,W }То ки ба соддадилон зиракӣ бахшанд, ба ҷавонон – дониш ва фаросат;eV EВа омухтани хулқу адаб, адолат, инсоф ва ҳаққоният,U Барои донистани ҳикмат ва насиҳат, барои фаҳмидани суханони хирад,\T 5МАСАЛҲОИ Сулаймон, ибни Довуд, подшоҳи Исроил,SБигзор ҳар кӣ нафас мекашад, Парвардигорро ситоиш кунад. Ҳалелуёҳ!"R;Ӯро бо шақшақаҳои хушнаво ситоиш кунед; Ӯро бо шақшақаҳои баландовоз ситоиш кунед.QwӮро бо даф ва рақс ситоиш кунед; Ӯро бо созҳо ва най ситоиш кунед.PӮро бо навохтани шох ситоиш кунед; Ӯро бо уд ва барбат ситоиш кунед.O%Ӯро дар қудрати Ӯ ситоиш кунед; Ӯро мувофиқи бузургии азамати Ӯ ситоиш кунед. N 9Ҳалелуёҳ. Худоро дар покгоҳи Ӯ ситоиш кунед; Ӯро дар фалаки қуввати Ӯ ситоиш кунед.SM Бар онҳо довариро, ки навишта шудааст, ба амал оваранд; ин барои ҳамаи порсоёни Ӯ арҷмандӣ хоҳад буд. Ҳалелуёҳ!2L[Подшоҳони онҳоро бо занҷирҳо бандӣ кунанд, ва калоншавандаҳои онҳоро бо завлонаҳои оҳанин;uKaТо ки аз халқҳо қасос гиранд, қабилаҳоро сарзаниш намоянд:JСитоишҳои Худо дар даҳонашон бошад, ва шамшери дудама дар дасташон,9IiБигзор порсоён дар ҷалол хушнуд шаванд, бар бистарҳошон садои шодӣ бароранд сурудхонӣ намоянд;5HaЗеро Парвардигор аз қавми Худ ризоманд аст, фурӯтанонро нармдилонро бо наҷот шукӯҳ мебахшад.GwНоми Ӯро дар рақс ситоиш намоянд; бо даф ва барбат Ӯро бисароянд,6FcБигзор Исроил дар Офаридгори худ шодӣ кунад; фарзандони Сион дар Подшоҳи худ хурсандӣ кунанд;iE KҲалелуёҳ. Барои Парвардигор суруди наве бихонед; ва ҳамду сано ба Ӯ дар ҷамъомади порсоён ситоиши Ӯро дар ҷамоати порсоён.DВа Ӯ шохи қавми Худро баланд бардоштааст, то ки ситоише бошад барои ҳамаи порсоёни Ӯ, барои банӣ Исроил, ки қавми ба Ӯ наздик ҳастанд. Ҳалелуёҳ.YC) Номи Парвардигорро ситоиш мекунанд, зеро танҳо номи Ӯ барафрошта барафрохта аст, шукӯҳи Ӯ бар замин ва осмон аст.cB= Эй ҷавонон ва бокираҳо низ, эй пирон ва наврасон. m~~M}}U||@{zyyixx7ww6vv(uut|ssHrrqpponn^mmvllmkk0jj%iihlgffetddZcbaaq``I__G^]\\.[[ Z/YY2XXWVV&UTT0SURROQPPEOO,NNMcLLKvJJjII9HHG]FFEDD^CC-BBAa@@?f>>?=<' Ҳар шахси бофаросат бо дониш амал мекунад, вале аблаҳ беақлиро нишон медиҳад.j=M Ақли расо ҷозиба мебахшад, вале роҳи хоинон сахт аст.<} Таълими хирадманд чашмаи ҳаёт аст, ки аз домҳои мамот дур мекунад.P; Касе ки ба калом беэътиноӣ кунад, ба худаш осеб мерасонад; вале касе ки аз аҳком тарсон бошад, мукофот меёбад.1:[ Умедвории дуру дароз дилро бемор мекунад, вале муроде ки ҳосил шуда бошад, дарахти ҳаёт аст.n9U Сарвате ки аз ҳеҷу пуч пайдо шуда бошад, торафт кам мешавад, вале касе ки бо амали дасташ ғун карда бошад, онро афзун менамояд.8- Аз ғурур фақат низоъ ба миён меояд, вале ҳикмат бо хоксорони машваратшунав аст.7 Нури одилон шодиёна медурахшад, вале чароғи шарирон хомӯш мешавад,~6u Сарвати одам фидияи ҷони ӯст; вале бенаво таҳдидро намешунавад.]53 Яке худро сарватманд нишон медиҳад, ва чизе надорад; вале дигаре худро бенаво нишон медиҳад, ва сарвати зиёде дорад.47 Адолат ростравро нигаҳбонӣ мекунад, вале шарорат хатокорро ба ҳалокат мерасонад.3 Одил аз гапи дурӯғ кароҳат дорад, вале шарир бадном ва расво мешавад.2) Ҷони коҳил ҳавас мекунад, ва натиҷае нест; вале ҷони ғайратмандон сер мешавад.e1C Касе ки даҳони худро нигоҳ дорад, ҷонашро муҳофизат мекунад, вале касе ки даҳони худро калон кушояд, ба вай осеб мерасад.0 Аз самари даҳони худ кас некӯиро мечашад, вале ҷони хоинон – зулмро."/ ? ПИСАРИ бохирад насиҳати падарро қабул мекунад, вале масхарабоз итобро намешунавад.l.Q Дар тариқи адолат ҳаёт аст, ва хати роҳи он лоямут аст.-/ Танбал сайдашро бирён намекунад, вале молу мулки одами ғайратманд гаронбаҳост.,7 Одил ба ёри худ роҳ нишон медиҳад, вале роҳи шарирон онҳоро дар иштибоҳ меандозад.+3 Ғуссаи дили одам ӯро фишор медиҳад, вале сухани меҳрубонона ӯро хурсанд мекунад.'*G Дасти ғайратмандон ҳукмфармо мешавад, вале танбал гирифтори хироҷи бандагӣ мегардад. )9 Шахси бофаросат донишро пӯшида медорад, вале дили аблаҳон беақлиро зоҳир месозад.( Даҳони дурӯғгӯй назди Парвардигор зишт аст, вале росткорон ба Ӯ мақбуланд.'y Ба одил ҳеҷ осеб намерасад, вале шарирон пур аз бадбахтӣ ҳастанд.& Дар дили бадандешон макр аст, вале дар дили оштидиҳандагон – шодӣ.% Даҳони ростгӯй то абад қоим аст, вале забони дуруғгӯй – то як чашм задан.8$i Баъзеҳо неши забон мезананд, ки мисли зарби шамшер аст, вале забони хирадмандон офият мебахшад.#y Каси ростгӯй адолатро баён мекунад, вале шоҳиди козиб – фиребро.."U Хашми аблаҳ дарҳол маълум мешавад, вале шахси бофаросат дашномро шунида, худдорӣ мекунад.$!A Роҳи аблаҳ дар назари худаш рост аст, вале касе ки машваратро шунавад, хирадманд аст.4 a Аз самари даҳони худ кас аз некӯӣ сер мешавад, ва подоши аъмоли дастҳои одам ба ӯ бармегардад.{ Гуноҳи лабҳо барои бадкеш дом аст, вале одил аз тангӣ берун меояд./ Шарир ҳавас дорад ба доми бадкешон дароварад, вале решаи одилон самар меоварад.F Касе ки замини худро кор кунад, аз нон сер мешавад, вале касе ки аз пайи корҳои ҳеҷу пуч шавад, беақл аст.' Одил ба ҷони чорвои худ раҳм мекунад, вале марҳаматҳои шарирон бераҳмона аст.5c Каси оддие ки ғуломе дорад, беҳ аз касе ки худро болонишин нишон медиҳад, вале мӯҳтоҷи нон аст. Одамро аз рӯи ақлаш ситоиш мекунанд, вале каҷдил ба нафрат дучор мешавад.% Ҳамин ки шарирон фурӯ ғалтанд, нест мешаванд, вале хонаи одилон қоим меистад.)K Суханони шарирон камин аст барои хунрезӣ, вале даҳони росткорон онҳоро халосӣ медиҳад. Фикру хаёли одилон инсоф аст; вале тадбирсозиҳои шарирон макр аст.-S Зани солеҳа тоҷи шавҳари худ мебошад, вале зани нанговар мисли фасоде дар устухонҳои ӯст.  Одамизод бо шарорат устувор намешавад, вале решаи одилон ноҷунбон аст.7g Каси нек аз ҷониби Парвардигор ҳусни таваҷҷӯҳ меёбад; вале шахси дасисакорро Ӯ маҳкум мекунад.P  КАСЕ ки насиҳатро дӯст дорад, донишро дӯст медорад, вале касе ки аз мазаммат нафрат кунад, монанди ҳайвон аст.  Модоме ки одил бар замин сазо меёбад, чӣ қадар бештар шарир ва гуноҳкор. Меваи одил дарахти ҳаёт аст, ва он ки ҷонҳоро ҷалб менамояд, хирадманд аст.B} Касе ки рӯзгори хонаи худро хароб кунад, бод насибаш мешавад, ва аблаҳ бандаи шахси донодил мегардад."= Касе ки ба сарвати худ умед бандад, фурӯ меғалтад; вале одилон мисли барг месабзанд.F Касе ки шавқманди некӯист, ҳусни таваҷҷӯҳро меҷӯяд; вале касе ки толиби бадист, он бар сари худаш меояд.E  Касе ки ғалларо аз фурӯш нигоҳ дорад, ӯро халқ лаънат мекунанд; вале бар сари ғаллафурӯш баракат меояд.  Ҷони сахӣ пурфайз мешавад, ва касе ки сероб кунад, худаш низ сероб мегардад.u c Яке тақсим карда медиҳад, ва сарвати ӯ боз ҳам зиёд мешавад; вале дигаре аз ҳад зиёд сарфакор аст, ва сарвати ӯ торафт кам мешавад.s _ Муроди одилон фақат некӯист; умедвории шарирон ғазаб аст. ' Чӣ гунае ки ҳалқаи тилло дар бинии хук бошад, зани хушрӯй ва беақл он гуна аст. Яқин аст, ки бадкеш беҷазо намемонад, вале насли одилон раҳо мешавад.#? Каҷдилон назди Парвардигор зиштанд, вале касоне ки роҳашон рост аст, ба Ӯ мақбуланд. Адолатпарварӣ боиси ҳаёт мешавад, вале шароратпеша сӯи мамоти худ меравад.  Шарир музди ноҳақ пайдо мекунад, вале корандаи адолат – подоши ҳақиқӣ.-S Шахси эҳсонкор ба ҷони худаш некӣ мекунад, вале каси дилсахт ҷисми худашро хароб мекунад.y Зани нексиришт ҷалол меёбад, вале касони зӯрманд сарват меёбанд.V% Касе ки ба одами бегона зомин шавад, худаш зарар мебинад, вале касе ки аз замонат нафрат кунад, аз зарар эмин аст. Тадбирсозӣ набошад, қавм фурӯ меғалтанд, вале наҷот аз машварати бисёр аст.(I Хабаркаш сирро ошкор мекунад, вале шахсе ки рӯҳан вафодор аст, ҳар чизро ниҳон медорад.) Касе ки аз ёри худ нафрат кунад, беақл аст, вале шахси хирадманд хомӯш мемонад.%~C Аз баракати росткорон шаҳр сарбаланд мегардад, вале аз даҳони шарирон хароб мешавад.}! Ба некрӯзии одилон шаҳр шодӣ мекунад, ва ба ҳалокати шарирон – таронасароӣ.1|[ Тамаллуқкор бо даҳонаш ёри худро фосид мекунад, вале одилон ба воситаи дониш раҳо мешаванд.x{i Одил аз мусибат халосӣ меёбад, ва шарир ба ҷои ӯ ба дом меояд.&zE Бо мурдани шахси шарир умеди вай барбод меравад, ва интизории ҷафокорон нест мешавад.0yY Адолати ростдилон онҳоро наҷот медиҳад, вале хоинон дар ҳирси худ гирифтори бало мешаванд.)xK Адолати шахси беайб роҳи ӯро ҳамвор мекунад, вале шарир дар шарорати худ фурӯ меғалтад.w Сарват дар рӯзи ғазаб мадад намекунад, вале адолат аз мамот халосӣ медиҳад.5vc Беайбии ростдилон онҳоро роҳнамоӣ мекунад, вале каҷравии хоинон онҳоро ба ҳалокат мерасонад.ru] Ғурур биёяд, нанг ҳам меояд, вале ҳикмат бо фурӯтанон аст.t ) ТАРОЗУИ нодуруст назди Парвардигор зишт аст, вале санги дақиқ ба Ӯ мақбул аст.s! Лабҳои одил суханони дилхоҳро медонад, вале даҳони шарирон – каҷгуфториро.r Даҳони одил ҳикматро ифода менамояд, вале забони каҷгуфтор бурида мешавад.q Одил ҳаргиз фурӯ намеғалтад, вале шарирон сокини замин намешаванд.%pC Роҳи Парвардигор барои шахси беайб истеҳком аст, вале барои бадкирдорон таҳлука аст.o{ Интизории одилон шодмонист, вале умедвории шарирон нест мешавад.{no Худотарсӣ айёмро меафзояд, вале солҳои шарирон кӯтоҳ мешавад.Bm} Чунон ки сирко барои дандонҳост ва дуд барои чашмҳо, ончунон коҳил барои фиристандагони худ мебошад.%lC Вақте ки гирдбод вазида гузарад, шарир нест мешавад, вале одил бунёди ҷовидонӣ дорад. k Биме ки шарир дорад, ба сари вай меояд, вале муроди одилон ҳосил мешавад.j/ Бадкирдорӣ барои аблаҳ мисли дилхушист, вале ҳикмат ба шахси хирадманд хос аст.i Баракати Парвардигор сарватманд мекунад, ва ғаму ғуссае бо худ намеоварад.h! Лабҳои одил касони бисёрро ҳидоят мекунад, вале аблаҳон аз беақлӣ мемиранд.ogW Забони одил нуқраи холис аст, вале дили шарир ночиз аст.f! Сухани бисёр аз гуноҳ фориғ нест, ва касе ки лабҳои худро боздорад, оқил аст.e+ Касе ки адоватро рӯпӯш намояд, дурӯғгӯй аст, ва касе ки бӯҳтон занад, аблаҳ аст.Ed Касе ки насиҳатро риоя кунад, бо роҳи ҳаёт равон аст; вале касе ки мазамматро рад кунад, гумроҳ мешавад.cy Мукофоти амали одил барои ҳаёт аст; фоидаи шарир барои гуноҳ аст.b) Дороии сарватдор қалъаи мустаҳками ӯст; бенавоии камбағалон таҳлукаи онҳост.a' Хирадмандон донишро саришта мекунанд, вале даҳони аблаҳ таҳлукаи наздик аст. ` Дар лабҳои оқил ҳикмат мавҷуд аст, вале чӯб барои тахтапушти беақл аст. _ Адоват нифоқҳо меандозад, вале муҳаббат ҳамаи гуноҳҳоро рӯпӯш мекунад.^ Даҳони одил чашмаи ҳаёт аст, вале даҳони шариронро зулм мепӯшонад.%]C Касе ки чашмакӣ занад, сабаби дарду алам мешавад, вале аблаҳи даҳаняла пешпо мехӯрад.R\ Касе ки бо тариқи рост равон аст, дар амният равон аст, вале касе ки роҳҳои худро каҷ кунад, сазои худро меёбад.[ Донодил аҳкомро қабул мекунад, вале аблаҳи даҳаняла пешпо мехӯрад.zZm Зикри одил муборак аст, вале номи шарирон зуд аз байн меравад.Y Баракатҳо бар сари одил аст, вале даҳони шариронро зулм мепӯшонад.VX% Касе ки тобистон ғунучин кунад, писари бофаҳм аст, вале касе ки дар мавсими дарав хоб равад, писари нанговар аст..WU Дасти танбал касро бенаво мегардонад, вале дасти ғайратмандон онҳоро сарватманд мекунад..VU Парвардигор ҷони одилро гирифтори гуруснагӣ намекунад, вале ҳирси шариронро рад мекунад. U Ганҷҳои шарорат фоида намебахшад, вале адолат аз мамот халосӣ медиҳад.LT  МАСАЛҲОИ Сулаймон. Писари бохирад падарро шод мекунад, вале писари аблаҳ сабаби андӯҳи модари худ мешавад.k!Насиҳатро бишнавед, ва ҳикматпеша бошед, ва онро рад накунед.=) Ва акнун, эй писарон, маро бишнавед; хушо касоне ки роҳҳои маро риоят мекунанд! <9Дар замини офаридаи Ӯ хушҳолӣ менамудам, ва ба туфайли банй одам ҳаловат мебурдам.J; Он вақт назди Ӯ дастпарвард будам, ва ҳар рӯз ҳаловат мебурдам, ва ба ҳузури Ӯ ҳамеша хушҳолӣ менамудам, –P:Вақте ки низоми баҳрро амр мефармуд, то ки обҳо аз ҳудуди он нагузаранд, вақте ки асосҳои заминро мегузошт, –*9MВақте ки абрҳоро дар боло барқарор менамуд, вақте ки чашмаҳои вартаро мустаҳкам мекард,.8UВақте ки Ӯ афлокро муҳайё мекард, он ҷо будам. Вақте ки Ӯ хати уфуқро бар рӯи варта мекашид, 7Вақте ки замин ва саҳроҳо ва аввали ғубори дунёро Ӯ ҳанӯз наофарида буд.p6YПеш аз барпо шудани кӯҳҳо, пеш аз талҳо ба вуҷуд омадаам,5%Вақте ки вартаҳо набуд, ба вуҷуд омадаам, – вақте ки чашмаҳои пур аз об набуд.l4QАз азал тарҳ ёфтаам, – аз ибтидо, пеш аз хилқати замин. 39Парвардигор маро ибтидои роҳи Худ сохтааст, – пеш аз амалиёти Худ, аз қадимулайём:2То ки дӯстдорони худро соҳиби сарват гардонам ва ганҷинаҳошонро пур кунам.b1=Бо роҳи адолат, андаруни тариқҳои инсоф меравам,05Самари ман беҳ аз тилло ва зари холис аст, ва ҳосили ман беҳ аз нуқраи хушъиёр аст.c/?Сарват ва ҷалол, ганҷи бақодор ва хайр бо ман аст.}.sДӯстдорони худро дӯст медорам, ва толибони ман маро хоҳанд ёфт.-Бо ман сарварон, ва акобир, ва ҳамаи доварони замин сардорӣ мекунанд.,/Бо ман подшоҳон салтанат меронанд, ва мирон адлро ба сурати қонун медароваранд.+Машварат ва зиракӣ дар ман аст; ман хирад ҳастам; қувват дар ман аст.R* Худотарсӣ – аз бадӣ нафрат доштан аст: аз ғурур, ва ҳавобаландӣ, ва роҳи бад, ва даҳони каҷгуфтор нафрат дорам.) Ман, ҳикмат, дар фаросат сокин ҳастам, ва дониши тадбирсозро пайдо мекунам. ( Зеро ки ҳикмат беҳ аз ҷавоҳир аст, ва ҳеҷ чизи дилхоҳ ба он баробар нест.!'; Насиҳати маро бештар аз нуқра қабул кунед, ва донишро беҳтар аз зари холис бидонед; &  Ҳамааш барои хирадманд равшан аст, ва барои ёбандагони дониш рост аст.% Ҳамаи суханони даҳони ман ҳаққонист; дар онҳо каҷравӣ ва талбис нест;"$=Зеро ки забони ман сухани ростро баён мекунад, ва шарорат барои лабҳои ман зишт аст;#/Бишнавед, чунки суханони муҳим мегӯям, ва он чи аз лабҳои ман мебарояд, рост аст,|"qЭй соддадилон! Фаросат биомӯзед, ва эй аблаҳон, дониш биомӯзед.!«Шуморо, эй шахсон, даъват менамоям, ва овози ман барои банӣ одам аст. 'Дар паҳлуи дарвозаҳо, назди даромадгоҳи шаҳр, дар остонаи дарҳо нидо мекунад:nUДар ҷойҳои баланди сари роҳ, дар миёни чорроҳа меистад;{ qОЁ ҳикмат даъват наменамояд? Оё хирад овози худро намебарорад?~uХонаи вай роҳҳои дӯзах аст, ки ба таҳхонаҳои мамот фурӯд меоянд.'GЗеро ки вай касони зиёдро ғалтонида маҷрӯҳ кардааст, ва мақтулони вай аз ҳад афзунанд:{Дили худро ба роҳҳои вай моил накун, ба тариқҳои вай гумроҳ нашав,  Пас, эй писарон, маро бишнавед, ва ба гуфтори даҳони ман диққат намоед.[/То даме ки тир ҷигари ӯро реш кунад; мисли мурғаке ки сӯи дом мешитобад, ва намедонад, ки он барои ҳалокати ҷони ӯст.QДарҳол ӯ аз пайи вай равона шуд, мисли барзагове ки сӯи кушишхона меравад, ва мисли аблаҳе – сӯи занҷири ҷазо,Бо чарбгӯии зиёд дили ӯро рабуд, бо чоплусии лабҳои худ ӯро фирефта кард.&EҲамёни нуқра ба дасти худ гирифтааст; дар рӯзи моҳи пурра ба хонаи худ хоҳад баргашт».fEЧунки шавҳар дар хона нест: ба сафари дур рафтааст;  Биё, ки мо то дами субҳ аз ишқбозӣ сер шавем, сармасти муҳаббат гардем,fEҶойхоби худро бо мур, уд ва дорчин муаттар кардаам.|qҶогаҳи худро бо қолинҳо оростаам, бо сӯзаниҳои пурнақши мисрӣ./Бинобар ин ба пешвози ту баромадам, то ки рӯи туро пазироӣ намоям, ва туро ёфтам.«Қурбониҳои саломатӣ бар зиммаи ман буд: имрӯз назрҳои худро адо кардам. n~~#}}|~{{8zz,yyCxWwvvnuu?tss|rr*qppWoonemm?llSkk%jiikhhCggfsee dcclbb+a``d__ ^l]]M\\ZZ8YYXXWWVUUBTT!SRR\QQ>POOYNNTMLL>KJJ/IHGGeFFEDD>CCBAAA@@?l>>H==<];;R::;9918877 6l55]443z22N100h//.i--?,, +m*)))(''Q&%%Z$#""f!! nP6X,w3s/v`< M B  '  ~Cr&] Ҳангоме ки масхарабоз ҷазо ёбад, соддадил хирадманд мешавад; ва ҳангоме ки хирадманд соҳиби фаҳм гардад, ӯ дониш пайдо мекунад. %  Ҷони шарир бадиро орзу мекунад; дар назари ӯ ёраш ҳам эҳтиром надорад.$ Зистан дар гӯшаи бом беҳ аз зистан бо зани ситезакор дар хонаи фарох.*#MРоҳи касе ки аз адл бегона аст, пур аз дасисаҳост, вале ҳар кӣ пок бошад, амали ӯ рост аст."3Зулми шарирон онҳоро ба ҳалокат мерасонад, чунки аз риояти инсоф даст кашидаанд.!Пайдо кардани ганҷҳо бо забони дурӯғгӯй – саъи беҳудаи толибони мамот аст.F Мулоҳизаҳои шахси ғайратманд яқинан нафъовар аст, вале ҳар шитобкор яқинан гирифтори бенавоӣ мешавад.Чашмони ҳавобаландона ва дили пурғурур манбаи гуноҳи шарирон аст.Риоя кардани адлу инсоф назди Парвардигор мақбултар аз қурбонист.Ҳар роҳи одам дар назари вай рост аст, вале Парвардигор дилҳоро месанҷад.: oДИЛИ подшоҳ мисли ҷӯйҳои об дар дасти Парвардигор аст: онро Ӯ ба ҳар куҷо ки хоҳад равона мекунад.&EҶароҳатҳои шаллоқ давои шахси бадкор аст, ва зарбу лат, ки андаруни батн фурӯ меравад.Ҷалолати ҷавонон қуввати онҳост, ва шавкати пирон – мӯи сафедашон.%CЭҳсон ва ростӣ подшоҳро нигаҳбонӣ мекунад, ва ӯ тахти худро бо эҳсон тақвият медиҳад.zmРӯҳи одам чароғи Парвардигор аст, ки тамоми ботинро месанҷад.+Подшоҳи хирадманд шариронро пароканда мекунад, ва чархро бар онҳо мегардонад.6eЧизеро сабукфикрона муқаддас хондан ва баъд аз назр мулоҳиза кардан – дом аст барои одамизод.-SҚадамҳои кас аз ҷониби Парвардигор аст; пас одамизод чӣ гуна тавонад роҳи худро бифаҳмад?'Сангҳои дигар-дигар назди Парвардигор зишт аст, ва тарозуи нодуруст хуб нест./WНагӯй: «Барои бадӣ интиқом мегирам»; ба Парвардигор таваккал намо, ва Ӯ туро наҷот медиҳад.-Меросе ки дар аввал бо осонӣ ба даст омада бошад, оқибаташ бобаракат намешавад."=Касе ки падару модари худро дашном диҳад, чароғаш дар торикии зулмот хомӯш мешавад.ykХабаркаш сирро ошкор мекунад; пас ту бо даҳаняла алоқа накун.{Нақшаҳо бо машварат ба амал меояд, ва ту бо тадбирсозӣ ҷанг бикун. Нони ҳаром ба кас ширин аст, вале баъд даҳони ӯ аз сангреза пур мешавад.4 aЛибоси ӯро бигир, чунки ба бегона зомин шудааст: ва аз ӯ, ки зомини шахси ғайр аст, гарав бигир. -Тилло ва ҷавоҳири бисёре ҳаст, вале лабҳои оқилона аз ҳар чиз гаронбаҳотар аст. 9Харидор мегӯяд: «Бад аст, бад аст»; вале пас аз рафтани худ аз харидаш фахр мекунад, - Хобро дӯст надор: мабодо бенаво гардӣ; чашмонатро воз кун, то ки аз нон сер шавӣ.  Гӯши шунаво ва чашми бино – ҳар дуяшро ҳам Парвардигор офаридааст. Бача низ аз рӯи корҳояш шинохта мешавад, ки оё рафтораш пок ва рост аст ё не.&E Сангҳои дигар-дигар, андозаҳои дигар-дигар – ҳар дуяш ҳам назди Парвардигор зишт аст.! Кист, ки тавонад бигӯяд: «Дили худро тоза кардаам, аз гуноҳи худ пок шудаам»?0YПодшоҳ, ки бар курсии доварӣ менишинад, бо нигоҳи чашмони худ ҳар бадиро пароканда мекунад.{oОдил дар беайбии худ рафтор мекунад; хушо писарони ӯ баъд аз ӯ!(IБисёр касон ба шахси эҳсонкоре дучор меоянд, вале кист, ки тавонад шахси аминро биёбад? Андешаи дили одам обҳои чуқур аст, вале шахси хирадманд онҳоро мекашад..UКоҳил зимистон шудгор намекунад, ва дар мавсими дарав толиби ҳосил мешавад – ва намеёбад.#Аз ҷанҷол дур шудан барои одам шараф аст, вале ҳар шахси беақл манша мекунад.B}Ҳайбати подшоҳ мисли ғурриши шери ҷавон аст; касе ки ӯро ба хашм оварад, ҷони худро дар хатар мемонад.6~ gШАРОБ масхара медорад, бӯза талотум мекунад, ва ҳар кӣ саргарми он гардад, хирадманд намешавад.}Қасосҳо барои масхарабозон муҳайёст, ва зарбу латҳо – барои ҷисми аблаҳон.|5Шоҳиди сафил довариро тамасхур мекунад, ва даҳони шарирон талбисро фурӯ мебарад.{Эй писарам! Шунидани пандро бас кун, агар аз суханони дониш дур мешуда бошӣ.zПисари нанговар ва беор падарро тороҷ мекунад, ва модарро меронад.;yoМасхарабозро шаллоқ занӣ, соддадил ҳушёр мешавад; оқилро мазаммат намоӣ, насиҳатро дарк мекунад.x%Коҳил дасти худро дар табақ меандозад, ва онро ҳатто ба даҳони худ намебарад.w+Худотарсӣ боиси ҳаёт аст, ва тарсгор дар некӣ сокин аст ва аз ҳар бадӣ эмин аст.wvgИфтихори одам эҳсонкории ӯст, ва бенаво беҳ аз шахси каззоб.uДар дили одам фикрҳо бисёр аст, вале фақат нақши Парвардигор ба амал меояд.tМашваратро бишнав ва насиҳатро қабул намо, то ки оқибат ту хирадманд шавӣ.-sSПурхашм албатта ҷазо мебинад, чунки агар ӯро раҳо намоӣ, боз ҳам ҷазо додан лозим мешавад.rПисари худро ҷазо деҳ, ҳанӯз ки умеде ҳаст, ва аз гиряи ӯ ҷони худро накоҳон.MqКасе ки ба бенаво марҳамат кунад, ба Парвардигор қарз медиҳад, ва Ӯ мукофоти некии вайро ба вай адо мекунад.gpGКасе ки аҳкомро риоя кунад, ҷони худро нигаҳбонӣ менамояд, вале касе ки ба роҳҳои худ беэътиноӣ кунад, ба ҳалокат мерасад.o+Коҳилӣ касро хоболуд мегардонад, ва шахси танбал гирифтори гуруснагӣ мешавад.n1Хона ва дороӣ мероси падарон аст, вале зани соҳибфаҳм аз ҷониби Парвардигор аст.m3 Писари аблаҳ фалокат аст барои падар, ва ситезаҳои зан мисли чак-чаки шилқин аст./lW Ғазаби подшоҳ мисли ғурриши шери ҷавон аст, ва ҳусни таваҷҷӯҳи ӯ мисли шабнам аст бар алаф.k1 Ақли одам хашми ӯро бозмедорад, ва аз бадкорӣ чашм пӯшида гузаштан ҷалолати ӯст. j Ба аблаҳ айшу тараб намезебад, алалхусус ба ғулом – ҳукмронӣ бар мирон.!i; Шоҳиди козиб беҷазо намемонад, ва касе ки суханони дурӯғ бофад, ба ҳалокат мерасад.3h_Касе ки ҳикмат пайдо кунад, ҷони худро дӯст медорад; касе ки хирадро нигоҳ дорад, файз меёбад.jgMҲамаи бародарони бенаво аз ӯ нафрат мекунанд, алалхусус ёронаш аз ӯ дур мешаванд; аз пайи ваъдаҳошон медавад, аммо нестанд.f)Бисёр касон дидори валинеъматро толибанд, ва ҳама ёри шахси инъомдеҳ ҳастанд.e-Шоҳиди козиб беҷазо намемонад, ва касе ки суханони дурӯғ бофад, раҳо намешавад.dСарват ёрони бисёрро ҳамроҳ мекунад, вале бенаво аз ёри худ ҷудо мешавад.c-Беақлии одам роҳи ӯро каҷ мекунад, вале дили ӯ аз Парвардигор гиламанд мешавад.b!Бепарвогии ҷон ҳам хуб нест, ва касе ки бо пойҳои худ шитобад, пешпо мехӯрад. a БЕНАВОЕ ки бо роҳи рости худ равон аст, беҳ аз каҷгуфторе ки аблаҳ бошад.-`SЁроне ҳастанд, ки ба шикаст мерасонанд, вале дӯсте ҳаст, ки аз бародар маҳкамтар мечаспад. _ Бенаво бо зорӣ сухан меронад, вале сарватдор бо дуруштӣ ҷавоб медиҳад.9^kКасе ки зани солеҳа дошта бошад, некбахтӣ пайдо кардааст, ва аз ҷониби Парвардигор файз ёфтааст. ]Мамот ва ҳаёт дар дасти забон аст, ва дӯстдорони он меваи онро мехӯранд.\%Аз меваи даҳони одам батни ӯ пур мешавад: аз маҳсули лабҳои худ ӯ сер мешавад.5[cБародари ранҷида аз шаҳри мустаҳкам устувортар аст, ва ситезаҳо ба ғалақаҳои қаср монанд аст. Z Қуръа ба ситезаҳо хотима медиҳад, ва даъвогаронро аз ҳам ҷудо мекунад.Y)Нахустин дар даъвои худ ҳақ менамояд, вале ҳарифи ӯ меояду ӯро тафтиш мекунад.X-Инъоми одам барои ӯ вусъат муҳайё мекунад, ва ӯро сӯи бузургон ҳидоят менамояд.WДили оқил дониш пайдо мекунад, ва гӯши хирадмандон толиби дониш аст.4VaРӯҳи одам бемории ӯро мебардорад, вале рӯҳ агар афсурда бошад, кист, ки тавонад онро бардорад?U{ Касе ки ношунида ҷавоб гардонад, беақл аст, ва ин барои ӯ нанг аст.T Қабл аз шикаст дили кас ғурур мекунад, ва моқабли ҷалол фурӯтанист.S) Дороии сарватдор шаҳри мустаҳками ӯст, ва дар хаёли ӯ мисли ҳисори баланд аст. R Номи Парвардигор бурҷи қувват аст: одил сӯи он медавад, ва паноҳ меёбад.qQ[ Касе ки дар кори худ танбал бошад, бародари харобкор аст.P'Суханони бадгӯй мисли таомҳои лазиз аст, ва онҳо андаруни ботин фурӯ меравад.O{Даҳони аблаҳ барои ӯ таҳлука аст, ва лабҳои ӯ барои ҷони ӯ дом аст.N}Лабҳои аблаҳ бо ҷанҷол меояд, ва даҳони ӯ сабаби занозанӣ мешавад.MwРӯйбинӣ кардан ба шарир, ё раво надидани доварӣ ба одил хуб нест.LСуханони даҳони одам обҳои чуқур аст; селоб аст, ки аз чашмаи ҳикмат ҷорист,{KoБо омадани шарир нафрат ҳам меояд, ва бо бадномӣ – шармандагӣ.JАблаҳ хирадро дӯст намедорад, балки фақат дили худро мехоҳад зоҳир созад.rI _ХУДКОМ толиби ҳавас аст, ба зидди ҳар зиракӣ қиём мекунад.1H[Беақл низ, агар хомӯш нишинад, хирадманд ҳисоб меёбад: касе ки лабҳои худро бандад, оқил аст. GСоҳиби дониш суханони худро бозмедорад, ва шахси хирадманд хунсард аст.F5Ҷарима ниҳодан бар одил низ хуб нест, алалхусус задани наҷибон аз барои росткорӣ.E Писари аблаҳ барои падари худ алам ва барои модари худ талхӣ мебошад.DҲикмат дар рӯ ба рӯи шахси оқил аст, вале чашмони аблаҳ дар ақсои замин аст.CШарир ришваро аз кисаи бағалӣ мегирад, то ки роҳҳои инсофро таҳриф намояд.B{Дили шод саломатӣ мебахшад, вале рӯҳи ғамгин иликро хушк мекунад.4AaКасе ки аблаҳро ба дунё оварад, барои андӯҳи худи ӯст, ва падари фарзанди нокас шод намешавад.@Каҷдил некӯӣ намеёбад, ва забони каҷгуфтор ба бало гирифтор мешавад.I? Касе ки ҷанҷолро дӯст дорад, гуноҳро дӯст медорад; касе ки ҳавобаландона даҳон кушояд, толиби шикаст аст.y>kОдами беақл дасти паймон медиҳад ва ба ёри худ зомин мешавад. =Дӯст ҳар вақт дӯст медорад, ва бародар барои рӯзи сахт таваллуд мешавад.<Чаро сарват дар дасти аблаҳ бошад? Барои харидани ҳикмат ӯ фаҳме надорад.+;OСафедкунандаи шарир ва айбдоркунандаи одил – ҳар дуяшон ҳам назди Парвардигор зиштанд.:)Ибтидои нифоқ мисли рахнаи об аст: пеш аз он ки ҷанҷол авҷ гирад, онро тарк кун.9} Касе ки дар ивази некӣ бадӣ кунад, аз хонаи вай бадӣ дур намешавад.-8S Вохӯрдан бо хирси бачагумкарда барои одам беҳ аз вохӯрдан бо аблаҳ дар вақти беақлии вай.71 Шарир фақат фитнаро толиб аст, ва ба муқобили ӯ қосиди бераҳм фиристода мешавад.6 Як итоб ба оқил бештар таъсир мекунад, назар ба сад қамчин ба аблаҳ.m5S Касе ки гуноҳро рӯпӯш кунад, толиби муҳаббат аст; вале касе ки онро такроран хотиррасон намояд, дӯстонро аз ҳам ҷудо мекунад.*4MИнъом дар назари соҳибони он санги гаронбаҳост; ба ҳар сӯ рӯ оварад, муваффақият меёбад.3/Забони калонгап ба нокас намезебад, алалхусус забони дурӯғгӯй – ба валинеъмат.2Тоҷи пирон писарони писаронанд, ва ҷалолати писарон – падару модари онҳо.N1Касе ки бенаворо таҳқир кунад, Офаринандаи ӯро хорӣ медиҳад; касе ки аз ҳалокат шод шавад, беҷазо намемонад.!0;Бадкеш ба лабҳои талбискор диққат мекунад; козиб ба забони фалокатбор гӯш медиҳад./-Бӯта барои нуқра аст, ва кӯра – барои тилло; вале дилҳоро Парвардигор месанҷад.G.Ғуломи соҳибфаҳм бар писари нанговар ҳукмфармо мешавад, ва дар миёни бародарон меросро тақсим мекунад.&- GЯК бурда нони қоқ бо осоиштагӣ беҳ аз хонаи пур аз гӯшти қурбониҳо, ки серҷанҷол бошад.,!Қуръа дар доман партофта мешавад, вале ҳар натиҷаи он аз Парвардигор аст.m+S Собир беҳ аз баҳодур, ва шахси худдор беҳ аз шаҳрситон.*{Тоҷи ҷалолат мӯйсафедист, ки он дар роҳи адолат муяссар мегардад.J) Он ки чашмак мезанад, дасисае хаёл карда мебарорад; он ки лабҳои худро мегазад, бадиро ба итмом мерасонад. (Шахси золим ёри худро фирефта мекунад, ва ӯро бо роҳи нодуруст мебарад.'Шахси каҷгуфтор нифоқҳо меандозад, ва бадгӯй дӯстонро аз ҳам ҷудо мекунад.&}Шахси сафил бадандеш аст, ва бар лабҳои ӯ гӯё ки оташи сӯзоне ҳаст.%)Ҳирси меҳнаткаш барои ӯ меҳнат мекунад, зеро ки иштиҳои ӯ ӯро маҷбур менамояд.$Роҳе ҳаст, ки ба назари кас рост менамояд, вале оқибаташ роҳҳои мамот аст.#Суханони хуш шаҳдест, ки барои ҷон ширин ва барои устухонҳо шифобахш аст."Дили хирадманд даҳони ӯро доно мекунад ва бар лабҳои ӯ чарбгӯӣ меафзояд. ! Ақл барои соҳибони худ чашмаи ҳаёт аст, вале беақлӣ ҷазои беақлон аст.~ uДонодил оқил номида мешавад, ва ширинии лабҳо донишро меафзояд.6eКасе ки дар корҳояш эҳтиёт кунад, файз меёбад, ва хушо касе ки ба Парвардигор таваккал мекунад!Бо фурӯтанон шикастанафс будан беҳ аз тақсим кардани ғанимат бо мағрурон.ykМоқабли шикаст ғурур аст, ва моқабли нобарорӣ – ҳавобаландӣ.A{Роҳи росткорон – аз бадӣ дур шудан аст: касе ки роҳи худро нигоҳ дорад, ҷони худро нигаҳбонӣ мекунад.*MПайдо кардани ҳикмат аз тилло хеле беҳтар аст, ва пайдо кардани хирад аз нуқра афзалтар.1Дар нури чеҳраи подшоҳ ҳаёт аст, ва ҳусни таваҷҷӯҳи ӯ мисли абри охири баҳор аст. Ғазаби подшоҳ малакулмавт аст, вале шахси хирадманд онро нарм мекунад. Лабҳои адлгуфтор ба подшоҳон мақбул аст, ва ростгӯёнро онҳо дӯст медоранд.  Кирдори шарирона назди подшоҳон зишт аст, чунки тахт бо адолат қоим аст.5c Шоҳини тарозу ва паллаҳои дурусти он аз они Парвардигор аст; ҳамаи сангҳои киса низ амали Ӯст.  Ҳукми илоҳие бар лабҳои подшоҳ аст: даҳони ӯ дар доварӣ саҳв намекунад.3 Дили одам роҳи ӯро нақша мекашад, вале Парвардигор қадамҳои ӯро равона менамояд.taДороии ками боадолат беҳ аз мадохили фаровони ноинсофона."=Агар роҳҳои одам ба Парвардигор мақбул бошад, душманонашро низ бо вай оштӣ медиҳад.1Гуноҳ бо эҳсон ва ростӣ кафорат мешавад, ва бо худотарсӣ кас аз бадӣ дур мешавад.*MҲар касе ки дили мағрур дорад, назди Парвардигор зишт аст; яқин аст, ки беҷазо намемонад.#?Ҳар чизро Парвардигор ба мақсади он мувофиқ сохтааст, ва шарирро низ барои рӯзи бад.Корҳои худро ба Парвардигор бисупор, ва нақшаҳои ту муваффақият хоҳад ёфт. #Ҳамаи роҳҳои одам дар назари вай пок аст, вале Парвардигор рӯҳҳоро месанҷад.  АНДЕШАҲОИ дил аз они одам аст, вале ҷавоби забон аз ҷониби Парвардигор аст.w g!Худотарси интизоми ҳикмат аст, ва моқабли ҷалол фурӯтанист.A { Касе ки насиҳатро рад кунад, аз ҷони худ безор аст, вале касе ки пандро шунавад, ҳикмат пайдо мекунад. Гӯше ки панди ҳаётро шунавад, дар миёни хирадмандон ҷойгир мешавад.Нури чашмон дилро шод мекунад, хабари хуш устухонҳоро аз илик пур мекунад.zmПарвардигор аз шарирон дур аст, вале дуои одилонро мешунавад.3_Дили одил барон ҷавоб додан фикру хаёл мекунад, вале даҳони шарирон бадиҳоро ифода менамояд.,QҲаромризқ хонаи худро вайрон мекунад, вале касе ки аз инъомҳо нафрат дорад, зист мекунад.Қасдҳои бад назди Парвардигор зишт аст, вале суханони хуш барои Ӯ пок аст.7Хонаи мағруронро Парвардигор хароб мекунад, вале марзаи беваро устувор менамояд.Тариқи ҳаёти соҳибфаҳм ӯро боло мебардорад, то ки аз дӯзахи поён дур шавад.{Шодӣ барои одам дар ҷавоби даҳони ӯст: чӣ хуш аст сухани бамавқеъ!3Бе машварат нақшаҳо вайрон мешавад, вале бо кӯмаки мушовирони бисёр иҷро меёбад.Беақлӣ барои аблаҳ шодмонист, вале шахси хирадманд бо роҳи рост меравад.~1Писари бохирад падарро шод мекунад, вале одами аблаҳ аз модари худ нафрат дорад.}{Роҳи коҳил монанди хорбаст аст, вале тариқи ростравон ҳамвор аст.|Шахси тундмизоҷ нифоқ меандозад, вале собир ҷанҷолро сокит мекунад.{5Таоми сабзавот дар ҷое ки муҳаббат бошад, беҳ аз гови охурӣ, ки бо он адоват бошад.ozWДороии каме бо худотарсӣ беҳ аз ганҷи бузурги пурфитна.uycТамоми айёми мискин бад аст; вале дилхушро ҳамеша базм аст.xДили оқил орзуманди дониш аст, вале даҳони аблаҳон аз беақлӣ ғизо мегирад. w Дили шод чеҳраро зебо мегардонад, вале аз андӯҳи дил рӯҳ маъюс мешавад.0vY Масхарабоз дӯст намедорад, ки ӯро мазаммат кунанд; бинобар ин назди хирадмандон намеравад.u5 Дӯзах ва асфалуссофилин пеши назари Парвардигор аст, алалхусус дилҳои банӣ одам.t# Барои тарккунандаи тариқат сазои бад муҳайёст, ва бадхоҳи мазаммат мемирад.s+ Тариқи шарир назди Парвардигор зишт аст, вале пайрави адолатро Ӯ дӯст медорад.r5Қурбонии шарирон назди Парвардигор зишт аст, вале дуои росткорон писандидаи Ӯст. qЛабҳои хирадмандон донишро паҳн менамояд, вале дили аблаҳон чунин нест. p Дар хонаи одил сарват фаровон аст, вале дар ҳосили шарир машаққат аст.?owБеақл ба насиҳати падари худ беэътиноӣ менамояд, вале касе ки мазамматро риоя кунад, бофаросат аст.~nuЧарбзабонӣ дарахти ҳаёт аст, вале бадзабонӣ шикастагии рӯҳ аст. mЧашмони Парвардигор дар ҳама ҷост: бадон ва неконро мушоҳида менамояд.,lQЗабони хирадмандон донишро зебо мегардонад, вале даҳони аблаҳон беақлиро ифода мекунад.k ҶАВОБИ нарм ғазабро фурӯ менишонад, вале сухани сахт хашмро бармеангезад.j##Таваҷҷӯҳи подшоҳ бар бандаи соҳибфаҳм аст, вале хашми ӯ – бар каси нанговар.i{"Адолат қавмро сарбаланд мегардонад, вале гуноҳ нанги қабилаҳост.h5!Ҳикмат дар дили оқил қарор меёбад, вале он чи андаруни аблаҳон аст, ошкор мешавад,;go Шарир барои бадии худ рад карда мешавад, вале одил дар вақти мамоти худ низ ба Худо паноҳ мебарад.gfGКасе ки бенаворо ба танг оварад, Офаринандаи ӯро хорӣ медиҳад, вале касе ки ба мискин марҳамат мекунад, Ӯро ҷалол медиҳад.peYДили ором ҳаёти ҷисм аст, вале ҳасад фасоди устухонҳост.qd[Собир пурхирад аст, вале зудранҷ беақлиро зоҳир месозад.cШавкати подшоҳ дар бисёрии қавм аст, ва шикасти амир дар камии қабила аст.sb_Худотарсӣ чашмаи ҳаёт аст, ва аз домҳои мамот дур мекунад.a5Дар худотарсӣ қалъаи мустаҳкаме ҳаст, ва вай барои фарзандонаш паноҳгоҳ мешавад.`5Шоҳиди ростгӯй ҷонҳоро халос мекунад, вале шоҳиди маккор суханони дурӯғ мебофад._Тоҷи хирадмандон сарвати онҳост; вале тавонгарии аблаҳон беақлист.^Дар ҳар кори сахт нафъе ҳаст, вале пургӯӣ фақат сӯи бенавоӣ мебарад. ]Оё бадандешон гумроҳ намешаванд? Вале эҳсон ва ростӣ бо некандешон аст.(\IКасе ки аз ёри худ нафрат дорад, гуноҳ мекунад, вале хушо касе ки хайрхоҳи мискинон аст![+Бенаво барои ёри худ низ нафратангез аст, вале сарватдор дӯстони бисёре дорад. ZБадон назди некон сархам меистанд, ва шарирон – пеши дарвозаҳои одилон. g~~%}||,{{+zqyy==V<;;I:l988_77(665u44322z1}00,/..F-^,,+|**)k(''7&&%$$S##"E!! w,Xa |Gry0v04i  " ijxvleЗеро ки сарват абадӣ нест, тоҷ ҳам магар аз насл ба насл аст?k{Аз аҳволи чорвои худ ба хубӣ хабардор бош, ба рамаҳо ғамхорӣ намо,GКасе ки ба аблаҳ супорише диҳад, ба пойҳои худ нуқсон мерасонад, худро ба азоб мемонад.=5Ба аблаҳ мувофиқи беақлии вай ҷавоб деҳ: мабодо ба назари худаш хирадманд намояд.<Ба аблаҳ мувофиқи беақлии вай ҷавоб надеҳ: мабодо ту низ ба вай монанд шавӣ.;Қамчин барои асп аст, халачӯб барои хар, ва чӯб барои тахтапушти аблаҳон.E:Чунон ки мурғак мепарад, чунон ки фароштурук парвоз мекунад, ончунон лаънати ноҳақ ба нишон намерасад.99 mЧУНОН ки барф дар тобистон ва борон дар мавсими дарав бошад, ончунон иззат ба аблаҳ муносиб нест.8{Касе ки бар рӯҳи худ ҳоким нест, мисли шаҳри вайронаи беҳисор аст.7'Бисёр асал хӯрдан хуб нест, ва ҷалол он аст, ки кас ҷалоли худро маҳдуд намояд.6%Одиле ки пеши шарир фурӯ меғалтад, мисли чашмаи лойолуд ва манбаи вайрон аст.z5mХабари хуш аз кишвари дур мисли оби сард барои ҷони хаста аст.4Зистан дар гӯшаи бом беҳ аз зистан бо зани ситезакор дар хонаи фарох.35Боди шимолӣ боронро ба вуҷуд меоварад, ва забони бӯҳтонгӯй – чеҳраҳои хашмгинро.@2yЗеро ки бо чунин рафторат бар сари ӯ оташпораҳо фурӯ хоҳӣ рехт, ва Парвардигор ба ту подош хоҳад дод.15Агар душмани ту гурусна бошад, шиками ӯро сер кун; ва агар ташна бошад, ба ӯ об деҳ,G0Сурудани ғазалҳо барои дили ғамгин мисли кашидани либос дар рӯзи сард ва рехтани сирко бар ҷароҳат аст./%Умед бастан ба хоин дар рӯзи сахт мисли дандони лиққонак ва пои лағзанда аст.(.IКасе ки ба зидди ёри худ шаҳодати дурӯғ диҳад, мисли табарзин ва шамшер ва тири тез аст.D-Пои худро аз зуд-зуд рафтан ба хонаи ёри худ нигоҳ дор: мабодо аз дидори ту сер шуда, аз ту нафрат кунад.,)Агар асал ёфтӣ, ба қадри кофӣ бихӯр: мабодо аз ҳад зиёд аз он сер шуда, қай кунӣ.)+KБо сабурӣ мирро ба марҳамат моил кардан мумкин аст, ва забони нарм устухонро мешиканад.*Касе ки аз инъомҳои бардурӯғ фахр кунад, мисли абрҳо ва шамоли беборон аст.c)? Қосиди амин барои фиристандагони худ мисли салқинии барф дар рӯзи дарав аст, чунки ҷони хоҷаҳои худро қувват мебахшад.(/ Панди хирадманд барои гӯши шунаво мисли гӯшвораи тилло ва зевари зари сурх аст.5'c Сухане ки дар мавқеаш гуфта шуда бошад, мисли себҳои заррин аст, ки кандакориҳои нуқра доранд.& Мабодо касе ки бишнавад, туро мазаммат намояд, ва бӯҳтони ту бимонад.% Ҷанҷоли худро бо ёри худ бикун, вале сирри шахси дигарро ошкор накун:@$yБарои ҷанҷол хезондан шитоб накун, зеро дар охири он, вақте ки туро ёри ту расво кунад, чӣ кор мекунӣ?x#iЧунки беҳтар аст ба ту бигӯянд: «Болотар бинишин», аз ин ки ба ҳузури калоншавандае ки чашмонат ӯро дидааст, туро поёнтар фуроранд.{"oДар ҳузури подшоҳ калонигарӣ накун, ва дар ҷои бузургон наист,!Шарирро аз ҳузури подшоҳ дур кун, ва тахти ӯ бар адолат барқарор мегардад.v eҒашро аз нуқра дур кун, ва зарфе назди заргар пайдо мешавад;NЧунон ки осмон аз ҷиҳати баландияш ва замин аз ҷиҳати умқаш бошад, ончунон дили подшоҳон тафтишнопазир аст.#Пӯшида доштани кор ҷалоли Худост, ва тафтиш кардани кор ҷалоли подшоҳон аст. /ИНҲО низ масалҳои Сулаймон аст, ки одамони Ҳизқиё подшоҳи Яҳудо ҷамъ овардаанд.5"Вале бенавоии ту мисли роҳзан хоҳад омад, ва мӯҳтоҷии ту – монанди шахси яроқнок.mS!«Андак хоб, андак ғанаб, андак даст дар бағал хобидан».pY Ва ман назар кардам, диққат додам, дидам, сабақ гирифтам:>uВа инак, ҳамаи инро хорҳо зер кардааст, рӯяшро газна пӯшидааст, ва тавораи сангинаш вайрон шудааст.}sАз киштзори шахси коҳиле мегузаштам, ва аз токзори одами беақл,s_Нагӯй: «Чӣ гунае ки вай ба ман рафтор кард, ман низ ба вай ҳамон гуна рафтор мекунам; ба ин одам мувофиқи кирдораш подош медиҳам».Ба зидди ёри худ шоҳиди ноҳақ набош; чаро бо лабҳои худ мехоҳӣ фиреб диҳӣ?X)Барои кори худ дар берун тадорук намо, ва онро дар киштзори худ ба тартиб овар, ва баъд хонаи худро низ бино бикун.veКасе ки бо суханони дуруст ҷавоб гардонад, лабҳоро мебӯсад.<qВале онҳое ки ӯро мазаммат мекунанд, хурсанд хоҳанд шуд, ва баракати хайрхоҳӣ бар онҳо хоҳад омад.MКасе ки ба шарир гӯяд: «Ту одил ҳастӣ», қавмҳо ба вай лаънат хоҳанд хонд, қабилаҳо аз вай нафрат хоҳанд кард, Инҳо низ гуфтори хирадмандон аст: рӯйбинӣ кардан дар доварӣ хуб нест.3_Чунки ногаҳон ҳалокаташон меояд, ва мусибатеро, ки аз ҷониби ҳар дуи онҳост, кист, ки бидонад?  Эй писарам! Аз Парвардигор ва подшоҳ битарс; бо исёнгарон алоқа накун,xiЧунки шахси бад оянда надорад: чароғи шарирон хомӯш мешавад.k OАз бадкешон дар қаҳр нашав, ва аз шарирон ҳасад набар,: mМабодо Парвардигор инро бинад, ва ин дар назари Ӯ бад намояд, ва Ӯ ғазаби Худро аз вай бигардонад.W 'Вақте ки душмани ту фурӯ ғалтад, шодӣ накун, ва ҳангоме ки вай ба нокомӣ дучор шавад, бигзор дили ту ба ваҷд наояд:# ?Зеро ки одил ҳафт маротиба афтад ҳам, мехезад, вале шарирон гирифтори бало мешаванд. Эй шарир! Бар маскани одил камин нагир; оромгоҳи ӯро безобита накун,LЧунин аст омӯхтани ҳикмат барои ҷони ту: агар онро ба даст оварӣ, ояндае дорӣ, ва умеди ту барбод намеравад./ Эй писарам! Асалро бихӯр, чунки хуб аст, ва шаҳдро, чунки барои коми ту ширин аст;  Агар гӯӣ, ки «инро надонистаам», Санҷандаи дилҳо, охир, мефаҳмад, ва Нигаҳбони ҷони ту медонад, ва ба одам мувофиқи аъмоли вай подош медиҳад.3_ Онҳоеро, ки барои мамот гирифта шудаанд, халос кун, ва маҳкумони қатлро кошки маҳфуз медоштӣ!iK Агар дар рӯзи тангӣ заифдил бошӣ, қуввати ту кам аст. Нияти беақлӣ гуноҳ кардан аст, ва масхарабоз барои одамон зишт аст.eCКасе ки бадиро ният кунад, ӯро дасисакор меноманд.!;Ҳикмат барои беақл аз ҳад зиёд баланд аст: назди дарвоза ӯ даҳони худро намекушояд.'GЧунки бо тадбирсозӣ метавонӣ барои худ ҷанг кунӣ, ва зафар аз машваратчиёни бисёр аст.Марди хирадманд боиқтидор аст, ва шахси донишманд бо қуввати худ ҷасур аст,~%Ва бо дониш ҳуҷраҳо аз ҳар навъ молу мулки гаронбаҳо ва дилпазир пур мешавад.r}]Хона бо ҳикмат бино меёбад ва бо хирад барқарор мегардад."|=Чунки дили онҳо дар фикри тороҷ аст, ва лабҳои онҳо дар бораи хабосат сухан меронад.q{ ]АЗ касони бад ҳасад набар, ва бо онҳо буданро ҳавас накун, z#Ва мегӯӣ: «Маро заданд, вале дардро ҳис накардам; маро кӯфтанд, вале нафаҳмидам. Вақте ки бедор шавам, боз ва боз ҳамон чизро ҷустуҷӯ мекунам».Qy"Ва ту мисли касе мешавӣ, ки дар миёнҷои баҳр хобида бошад, ва мисли касе ки бар сари сутуни киштӣ хобида бошад; x9!Чашмони ту манзараҳои аҷибу ғарибе мебинад, ва дили ту ба каҷгуфторӣ моил мешавад;uwc Лекин оқибат мисли мор мегазад, ва мисли афъӣ заҳр мезанад;Tv!Ба шароб назар надӯз, ки чӣ гуна сурхча метобад, чӣ гуна дар қадаҳ мавҷ мезанад, чӣ гуна бемалол ба гулӯ меравад,)uKАз они онҳоест, ки пайваста шароб менӯшанд, ва барои чашидани шароби дорувордор меоянд.wtgОҳ аз они кист? Воҳ аз они кист? Ситезаҳо аз они кист? Андӯҳ аз они кист? Ҷароҳатҳои бесабаб аз они кист? Чашмони сурхтоб аз они кист?!s;Вай яқинан мисли роҳзане камин мегирад ва хоинонро дар миёни мардум афзун мекунад.qr[Чунки фоҳиша ҷари чуқур аст, ва зани зинокор – чоҳи танг;q+Эй писарам! Дили худро ба ман деҳ, ва чашмони ту бигзор роҳҳои маро риоят кунад,/pWБигзор падари ту ва модари ту шод шаванд, ва касе ки туро ба дунё овардааст, хурсандӣ кунад.:omПадари шахси одил хурсандӣ мекунад, ва касе ки хирадмандро ба дунё овардааст, аз вай шод мешавад.nwРостиро бихар ва онро нафурӯш; ҳикмат, хулқу адаб ва хирадро низ.@myБа падари худ, ки туро ба дунё овардааст, гӯш андоз; ва аз модари худ, барои пир шуданаш, нафрат накун.lЧунки мастон ва пурхӯрон бенаво мешаванд, ва серхобӣ жандапӯш мегардонад.%kCДар миёни мастон набош, ва дар миёни онҳое ки аз ҳад зиёд аз гӯштхӯрӣ лаззат мебаранд,jЭй писарам! Бишнав ва хирадманд бош, ва дили худро ба роҳи рост ҳидоят намо.{ioЧунки дар ҳақиқат оқибате ҳаст, ва умеди ту барбод нарафтааст.?uХорҳо ва домҳо дар сари роҳи талбискор аст; касе ки аз онҳо дур шавад, ҷони худро нигаҳбонӣ мекунад.r>]Подоши фурӯтанӣ ва худотарсӣ сарват ва ҷалол ва ҳаёт аст.I= Шахси бофаросат мусибатро мебинад, ва пинҳон мешавад: вале соддадилон гузашта мераванд, ва ҷазо меёбанд.#<?Сарватдор ва камбағал бо ҳамдигар вомехӯранд; ҳар дуяшонро Парвардигор офаридааст.; }НОМИ нек беҳ аз сарвати бузург, ва меҳрубонӣ беҳ аз нуқра ва тилло.:Асп барои рӯзи ҷанг тайёр аст, вале зафар аз ҷониби Парвардигор аст.. 9Ҳикмате нест, ва хираде нест, ва машварате нест бар хилофи Парвардигор.81Шахси шарир чеҳраи худро бешарм мегардонад, вале росткор роҳҳои худро месанҷад.73Шоҳиди козиб ба ҳалокат мерасад, вале сухани шахси бофаҳм ҳаргиз қатъ намешавад. 6Қурбонии шарирон зишт аст, алалхусӯс вақте ки онро бо нияти бад биёранд. 5Ҳар рӯз ӯ пайваста ҳарисӣ мекунад, вале одил медиҳад ва дареғ намедорад.4wҲарисии коҳил ӯро мекушад, чунки дастҳои ӯ кор кардан намехоҳад;33Бадқасди ҳавобаланд, ки масхарабоз ном дорад, бо ғазаби бадқасдона амал мекунад..2UКасе ки даҳони худ ва забони худро нигоҳ дорад, ҷони худро аз мусибатҳо муҳофизат мекунад.!1;Хирадманд ба шаҳри зӯроварон медарояд ва қалъаи умеди онҳоро ба хок яксон мекунад. 0 Касе ки адолат ва марҳаматро риоят кунад, ҳаёт, адолат ва ҷалол меёбад.5/cМахзани дилпазир ва равған дар маскани хирадманд аст, вале одами аблаҳ онҳоро исроф менамояд..Зистан дар замини бодия беҳ аз зистан бо зани ситезакор ва хашмгин.t-aБарои одил шарир фидия мешавад, ва барои росткорон – хоин.L,Касе ки айшу ишратро дӯст дорад, бенаво мешавад; касе ки шароб ва равғанро дӯст дорад, сарватдор намешавад.+Одаме ки аз роҳи хирад дур шуда бошад, дар ҷамоати мурдагон сокин мешавад.*Риояти инсоф шодмонӣ барои одилон, ва тарсу ҳарос барои бадкирдорон аст. )Инъоми ниҳонӣ хашмро фурӯ менишонад, ва ришваи кисагӣ – ғазаби сахтро.-(S Касе ки гӯши худро аз фиғони бенаво баста бошад, худаш низ фарёд занад, фарёдрас намеёбад.'! Одил ба хонаи шарир менигарад, ки чӣ гуна шарирон ба бало гирифтор мешаванд. hJ~~}`|z{zz yxxwvuutsTrr(qsqpocnnDmtllkMj`ihgg%fGee)dccbnaa `]__^u]];\[[HZZ>YXX@WW VV#TSS^RRQP_OO NMM8LpKJJ2IsHH6GGFzEEADD,CCBA@@a??S>==G<<;}::k99f887s66d55!4g33L221110q//.e--,,~+*)('&&%$Q#"! wRs+Be {k* \(|+h>uВақте барои гиристан, ва вақте барои хандидан; вақте барои мотам гирифтан, ва вақте барои рақсидан.>uВақте барои куштан, ва вақте барои шифо додан; вақте барои хароб кардан, ва вақте барои бино кардан.|qВақте барои таваллуд шудан, ва вақте барои мурдан; вақте барои дарахт шинондан, ва вақте барои решакан кардани он чи шинонда шудааст. БАРОИ ҳар чиз замоне ҳаст, ва барои ҳар кор дар таҳти осмон вақте ҳаст:'GЗеро ба одаме ки дар назари Ӯ нек аст, Худо ҳикмат ва дониш ва айшу тараб мебахшад, вале ба хатокор ғами ғун кардан ва андӯхтанро мебахшад, то ки онро ба касе ки дар назари Худо нек аст, бидиҳад. Ин низ ҳеҷу пуч ва бод паймудан аст!Зеро бе изни Худо кист, ки тавонад бихӯрад, ва кист, ки тавонад лаззат барад? Барои одамизод чизе хубтар аз ин нест, ки бихӯрад ва бинӯшад ва ҷони худро аз меҳнати худ лаззат диҳад; аммо дидам, ки ин низ аз дасти Худост.?wЧунки дар тамоми айёми ӯ азоб ва ғусса шуғли ӯст; шабона ҳам дили ӯ ором надорад. Ин низ ҳеҷу пуч аст!FЗеро одамизод аз тамоми меҳнати худ ва орзуи дили худ, ки дар таҳти офтоб кардааст, чӣ ҳаловате мебарад?e CЗеро одаме ҳаст, ки бо ҳикмат ва дониш ва истеъдод меҳнат кардааст, ва онро бояд чун насибаи муносибе ба шахсе бидиҳад, ки дар он ҳеҷ машаққат накашидааст. Ин низ ҳеҷу пуч ва шарорати азим аст!< qВа ман рӯ ба қафо оварда, дили худро аз тамоми меҳнате ки дар таҳти офтоб кардаам, маъюс гардондам,= sВа кист, ки бидонад, ки оё ӯ хирадманд хоҳад буд ё аблаҳ? Ва ӯ бар тамоми меҳнате ки дар таҳти офтоб бо машаққат ва ҳикмат кардаам, ҳукмфармо хоҳад шуд. Ин низ ҳеҷу пуч аст! Ва ман аз тамоми меҳнати худ, ки ман дар таҳти офтоб карда будам, нафрат намудам, чунки онро ба одаме ки баъд аз ман меояд, бояд боқӣ гузорам. Бинобар ин аз ҳаёт нафрат намудам, зеро корҳое ки дар таҳти офтоб карда мешавад, дар назарам нохуш аст, чунки ҳама ҳеҷу пуч ва бод паймудан аст!>uЗеро ки зикре аз хирадманд, баробари аблаҳ, ба сурати абадӣ нахоҳад монд: дар айёми ояндаи дур ҳама фаромӯш хоҳад шуд, ва – ҳайҳот! – хирадманд баробари аблаҳ хоҳад мурд.<qВа ман дар дили худ гуфтам: «Воқеае ки ба аблаҳ рӯй медиҳад, ба ман низ рӯй хоҳад дод, пас чаро ман бештар хирадманд шудаам?» Ва дар дили худ гуфтам, ки ин низ ҳеҷу пуч аст, Чашмони хирадманд дар сари ӯ воз аст, вале аблаҳ дар торикӣ роҳ меравад. Ва ман онро низ донистам, ки айни як воқеа ба ҳамаи онҳо рӯй хоҳад дод. 9 Ва ман дидам, ки бартарии ҳикмат бар ҳамоқат монанди бартарии рӯшноӣ бар торикист.@y Ва ман назар андохтам, то ки ҳикмат ва фисқу фуҷур ва ҳамоқатро бубинам, зеро одаме ки баъд аз подшоҳ меояд, чӣ коре метавонад бикунад хубтар аз он ки пештар карда шудааст?pY Вале ман ба ҳамаи корҳои худ, ки дастҳоям карда буд, ва ба меҳнате ки дар карданаш машаққат кашида будам, назар андохтам, – ва инак, ҳама ҳеҷу пуч ва бод паймудан аст, ва дар таҳти офтоб суде надорад!c? Ва ҳар чизе ки чашмонам ҳавас кард, аз онҳо дареғ надоштам; дили худро аз ҳеҷ айшу тараб боздорӣ накардам, чунки дилам аз ҳар меҳнати ман шод мешуд, – ва насибаи ман аз ҳар меҳнатам ҳамин буд.dA Ва бузург шудам, ва бештар аз ҳар касе ки пеш аз ман дар Ерусалим буд, сарват зиёд кардам; ҳикматам низ мададгори ман буд.CНуқра ва тилло ва ганҷи подшоҳон ва кишварҳоро низ барои худ ҷамъ кардам; мутрибон ва мутрибагон, ва ҳаловатҳои банӣ одам, ва бисёр канизони ҳамхоба барои худ пайдо кардам.%CҒуломон ва канизон харидам, ва хоназодон доштам; ҳамчунин бештар аз ҳамаи онҳое ки пеш аз ман дар Ерусалим буданд, рамаҳои говон, гӯсфандон ва бузон доштам;0~YҲавзҳои об барои худ сохтам, то ки аз онҳо бешаеро, ки дарахтон дар он мерӯянд, обёрӣ намоям;.}UБоғҳо ва фирдавсҳо барои худ барпо кардам, ва дар онҳо ҳар хел дарахтони мевадор шинондам;|#Корҳои бузурге кардам: хонаҳо барои худ сохтам, токзорҳо барои худ шинондам;S{Дар дили худ паймон кардам, ки ҷисми худро бо шароб лаззат диҳам ва, дар сурате ки дилам бо ҳикмат рафтор мекунад, ҳамоқатро низ нигоҳ дорам, то бубинам, ки кадомаш барои банӣ одам хуб аст, ки онро дар таҳти осмон дар айёми ками ҳаёти худ ба амал оваранд.z5Дар бораи ханда гуфтам: «Ҷунун аст!» Ва дар бораи айшу тараб: «Ин чӣ нафъ мекунад?»Ry МАН ба дили худ гуфтам: «Биё, туро бо айшу тараб биозмоям, то хуширо пайдо кунам», – ва инак, ин низ ҳеҷу пуч аст!Чор ҷонвари хурд дар рӯи замин ҳастанд, вале онҳо бағоят бохирад мебошанд:&=EЗани нафратангезеро, ки ба шавҳар мерасад, ва канизеро, ки ҷойгири хотуни худ мешавад.w<gҒуломеро, ки подшоҳ мешавад; нокасеро, ки аз нон сер мешавад;w;gАз се чиз замин меларзад, ва чор чизро наметавонад бардорад:=:sҲамчунин роҳи зани зинокор: мехӯрад, ва даҳони худро пок мекунад, ва мегӯяд: «Кори баде накардаам».:9mРоҳи уқоб дар осмон, роҳи мор бар кӯҳпора, роҳи киштӣ дар миёни баҳр ва роҳи мард сӯи ҷавондухтар.8Инак се чизе ки барои ман ақлнорас аст, ва чор чизе ки ман намефаҳмам:|7qЧашме ки падарро тамасхур мекунад ва аз итоати модар нафрат дорад, зоғони водӣ онро нӯл зада мекананд, ва бачаҳои уқоб онро мехӯранд.,6QАсфалуссофилин ва батни нозой, замине ки аз об сер намешавад, ва оташе ки намегӯяд: «Бас!»C5Шуллук ду духтар дорад: «Бидеҳ, бидеҳ!» Инак се чизе ки сер намешаванд, ва чор чизе ки намегӯянд: «Бас!»4Насле ҳастанд, ки дандонҳошон шамшерҳост, ва дандонҳои осиёашон – кордҳо, то ки бенавоёнро аз рӯи замин ва мискинонро аз миёни одамон бихӯранд.73g Насле ҳастанд, ки – оҳ, чашмонашон чӣ гуна ҳавобаландона аст, ва мижгонашон чӣ гуна барафрошта!/2W Насле ҳастанд, ки дар назари худ пок мебошанд, ва ҳол он ки аз наҷосати худ шуста нашудаанд.13 Насле ҳастанд, ки падари худро лаънат мекунанд ва модари худро табрик намегӯянд.07 Ғуломро ба хоҷаи вай бадгӯӣ накун: мабодо вай туро лаънат кунад, ва ту айбдор шавӣ. /  Мабодо бисёр сер шуда, Туро инкор кунам ва бигӯям: «Парвардигор кист?» Ва мабодо бенаво шуда, дуздӣ кунам ва номи Худои худро беҳурмат созам.5.cҲеҷу пуч ва дурӯғро аз ман дур соз, бенавоӣ ва сарватро ба ман надеҳ, ризқу рӯзӣ ба ман бирасон:-Ду чиз аз Ту мепурсам; онҳоро барои ман, пеш аз он ки бимирам, манъ нанамо:,1Ба суханони Ӯ чизе илова накун: мабодо туро мазаммат намояд, ва ту дурӯғгӯй шавӣ.+Ҳар сухани Худо покиза аст; Ӯ барои онҳое ки ба Ӯ паноҳ мебаранд, сипар аст. * Кист, ки ба осмон сууд кард ва аз он ҷо нозил шуд? Кист, ки бодро дар мушти худ ҷамъ кард? Кист, ки обро дар пероҳан банд кард? Кист, ки тамоми ақсои заминро барқарор кард? Номи ӯ чист ва номи писари ӯ чист? Оё медонӣ?o)WВа ҳикмат наомӯхтаам, то ки шинохтани Қуддусро бидонам.(Яқинан, ман аз ҳар кас ҷоҳилтар ҳастам, ва хиради одамӣ дар ман нест.' СУХАНОНИ Огур ибни Ёқеи Массоӣ. Гуфтори ин мард ба Итиэл, ба Итнэл ва Ухол:&Шахси ноинсоф назди одилон зишт аст, ва рострав назди шарир зишт аст.%/Бисёр касон дидори ҳокимро толибанд, вале қазои одам аз ҷониби Парвардигор аст.8$iТарсончакии одам ба дом меоварад, вале касе ки ба Парвардигор таваккал кунад, аз хатар эмин аст.#1Касе ки бо дузд шарик шавад, ба ҷони худ душман аст: қасам мехӯрад, вале намегӯяд.}"sҒурури одам вайро хор мекунад, вале шахсӣ фурӯтан ҷалол меёбад.!Шахси хашмгин ситеза меангезад, ва тундмизоҷ бисёр ҷиноят мекунад. 5Кас агар ғуломи худро аз бачагӣ нозпарвард кунад, вай оқибат мехоҳад писар шавад./WОё шахсеро дидаӣ, ки дар сухан гуфтан шитоб мекунад? Умед аз аблаҳ, назар ба вай, бештар аст.'Ғулом аз суханон сабақ намегирад, зеро ки, онҳоро фаҳмад ҳам, итоат намекунад.Бе ваҳй қавм беқайд мешаванд, ва хушо касе ки шариатро риоят мекунад!)KПисари худро таъдиб намо, ва ӯ боиси оромиши ту мегардад, ва ҷони туро ҳаловат мебахшад.)Бо афзоиши шарирон ҷиноят меафзояд, вале одилон мағлубияти онҳоро хоҳанд дид.%Чӯби адаб ҳикмат мебахшад; вале бачаи беназорат модари худро нангин мекунад.+OАгар подшоҳ мискинонро ба ростӣ доварӣ намояд, тахти ӯ ба сурати абадӣ устувор мегардад.>u Бенаво ва шахси дасисакор бо ҳамдигар вомехӯранд; ба чашмони ҳар дуи онҳо нурбахш Парвардигор аст.3 Агар ҳоким ба суханони дурӯғ гӯш андозад, ҳамаи хизматгузорони ӯ шарир мешаванд.'G Аблаҳ тамоми хашми худро берун меоварад, вале хирадманд охируламр онро сокит мекунад./ Хунхӯрон аз шахси беайб нафрат доранд, вале росткорон офияти ҷони ӯро хоҳонанд.\1 Агар шахси хирадманд бо шахси беақл муҳокима намояд, беақл гоҳе ба хашм меояд ва гоҳе механдад, ва ӯро оромише нест.&EМардуми масхарабоз шаҳрро ба шӯр меоваранд, вале хирадмандон ҷидолро хомӯш мекунанд.  Одил ба даъвои бенавоён диққат медиҳад; шарир ба он сарфаҳм намеравад.5Шарир ба доми ҷинояташ гирифтор хоҳад шуд, вале одил дилхушӣ ва хурсандӣ мекунад.wgШахсе ки ба ёри худ тамаллуқ гӯяд, ба пойҳои вай дом мениҳад.Y+Подшоҳ мамлакатро бо адлу инсоф устувор мегардонад, вале шахсе ки боҷу хироҷи зиёд меситонад, онро хароб мекунад.=sКасе ки ҳикматро дӯст дорад, падари худро шод мекунад; вале фоҳишабоз дороии худро исроф менамояд.Q Вақте ки одилон ҳоким бошанд, қавм шод мегарданд; вале вақте ки шарир ҳукмфармо шавад, қавм оҳу нола мекунанд.G  ШАХСЕ ки мазамматҳоро шунида, гарданкашӣ кунад, баногоҳ шикаст хоҳад хӯрд, ва ӯро паноҳгоҳе нахоҳад буд.R Вақте ки шарирон мартаба ёбанд, мардум пинҳон мешаванд; вале вақте ки онҳо нест шаванд, одилон афзоиш меёбанд.h IКасе ки ба мискин ёрдам диҳад, мӯҳтоҷӣ нахоҳад кашид, вале касе ки чашмони худро пӯшонад, ба лаънати бисёр дучор хоҳад шуд./ WКасе ки аз худаш дилпур бошад, аблаҳ аст, вале касе ки бо хирад рафтор кунад, раҳо хоҳад шуд.*MТамаъкор низоъ меандозад, вале касе ки ба Парвардигор таваккал намояд, некрӯз мегардад.?wКасе ки падару модари худро тороҷ карда, мегӯяд, ки «ин гуноҳ нест», – шарики шахсони зараровар аст.KШахсе ки одамеро мазаммат кунад, оқибат бештар писанд меояд, назар ба шахсе ки бо забонаш тамаллуқ намояд. Бахил аз пайи сарват мешитобад, ва намедонад, ки бенавоӣ ба сари ӯ меояд. Рӯйбинӣ кардан хуб нест; аз барои як бурда нон ҳам кас ҷиноят мекунад.1[Шахси амин баракати бисёр меёбад, вале касе ки аз пайи сарват шитоб кунад, беҷазо намемонад.b=Касе ки замини худро кор кунад, аз нон сер мегардад, вале касе ки аз пайи корҳои ҳеҷу пуч шавад, аз бенавоӣ сер мегардад.oWРострав раҳо мешавад, вале каҷрав якбора фурӯ меғалтад.0YОдаме ки хуни касе ба гарданаш бошад, то ба гӯр мегурезад; зинҳор касе ӯро дастгирӣ накунад.!Сардори нофаҳм бисёр ситам мекунад; душмани ришва умри худро дароз мекунад.~Ҳокими шарир бар қавми бенаво мисли шери ғуррон ва хирси ташнаҷигар аст.>}uХушо касе ки ҳамеша аз гуноҳ метарсад! Вале касе ки дили худро сахт кунад, ба бало гирифтор мешавад.w|g Касе ки ҷиноятҳои худро пинҳон дорад, муавффақият намеёбад; вале касе ки иқрор шавад ва онҳоро тарк кунад, сазовори раҳм мегардад.T{! Вақте ки одилон шод шаванд, ифтихормандӣ бузург аст; вале вақте ки шарирон мартаба ёбанд, мардум ноёб мешаванд.$zA Шахси сарватдор дар назари худ хирадманд аст, вале бенавои бофаҳм ӯро хуб мешиносад.tya Касе ки росткоронро гумроҳ карда, ба роҳи бад андозад, худаш дар чоҳи худ фурӯ меғалтад, вале беайбон мероси некӯ пайдо мекунанд. x  Касе ки гӯши худро аз шунидани шариат дур кунад, дуои вай низ зишт аст.1w[Касе ки сарвати худро бо суд ва рибо афзун намояд, онро барои хайрхоҳи мискинон ғун мекунад.5vcНигоҳдорандаи шариат писари бофаҳм аст, вале ҷӯраи шикампарастон падари худро расво мекунад.uБенавое ки бо роҳи рости худ равон аст, беҳ аз қаҷраве ки сарватдор бошад.-tSМардуми бадрафтор ннсофро намефаҳманд, вале толибони Парвардигор онро ҳамеша мефаҳманд.OsТарккунандагони шариат шариронро ситоиш менамоянд, вале риоякунандагони шариат ба онҳо мухолиф мебароянд.OrБенавое ки ба мансаби олӣ расида, ба мискинон зулм кунад, мисли борони сел аст, ки ғалладонаро шуста мебарад.aq;Вақте ки мамлакат исён кунад, сардоронаш бисёр мешаванд, вале ба воситаи одами бохирад ва доно умри он дароз мегардад.+p QАЗШАРИРОН мегурезанд, дар сурате ки таъқибкунандае нест; вале одилон мисли шер далеранд.;ooВа шири бузҳо барои хӯроки ту, барои хӯроки аҳли хонаи ту ва барои ризқу рӯзии канизони ту кофист.vneГӯсфандон барои либоси туст, ва такаҳо – барои нархи замин.1m[Вақте ки алаф аз назар ғоиб шуд, ва сабза неш зада баромад, ва гиёҳҳои кӯҳӣ ғундошта мешавад, ~R}||o{zqyxww%vUudttrrRq{pnimlkk%jj+hXgfeedZcpba`6^^>]Q\[ZYVXWVUUThSHR^QP7NN,MKJgII@HGGFE^DC'BAA9@@7??>==-<;:9877l655A4M3321B//+.*-D,+k**&)X('&%$# !!kc*x a { M 51i-9# Ҳамоқат ба мартабаҳои баланд мерасад, вале сарватдорон дар поён менишинанд.&E Бадие ҳаст, ки дар таҳти офтоб дидам, аз қабили саҳве ки аз ҷониби ҳоким содир мешавад.N Агар ғазаби ҳоким бар ту аланга занад, макони худро тарк накун, зеро ки нармӣ хатоҳои бузургро ором мекунад.Q Ва ҳамчунин, вақте ки аҳмақ роҳсипор мешавад, ақлаш камӣ мекунад, ва ӯ ба ҳар кас нишон медиҳад, ки ӯ аҳмақ аст./ Дили хирадманд ӯро ба тарафи рост моил мекунад, вале дили аблаҳ – ба тарафи чап.F  МАГАСҲОИ мурда равғани атторро бадбӯй ва фосид мекунанд; андак ҳамоқат аз ҳикмат ва ҷалол гаронтар аст.% Ҳикмат беҳ аз асбоби ҳарбу зарб; вале як хатокор некии бисёрро нобуд мекунад.Q Суханони хирадмандонро, ки оромона гуфта мешавад, назар ба фарёди ҳоким дар миёни аблаҳон бештар мешунаванд.C Ва ман гуфтам: ҳикмат беҳ аз зӯроварӣ; вале ҳикмати марди бенаво хор аст, ва суханонашро намешунаванд.w Валекин дар он як марди бенавои хирадманд ёфт шуд, ва ӯ бо ҳикмати худ ин шаҳрро раҳо кард; аммо ҳеҷ кас он марди бенаворо ба ёд наовард. Шаҳри хурде буд, ва мардумаш кам буданд, ва подшоҳи бузурге назди он омад, ва онро иҳота намуд, ва манораҳои бузурге барои муҳосираи он барпо кард. Чунин ҳикматро низ дар таҳти офтоб дидам, ва он дар назари ман бузург аст:# Илова бар ин одамизод низ вақти худро намедонад: чунон ки моҳиён ба тӯри ҳалокатовар банд мешаванд, ва паррандагон ба дом меафтанд, ончунон банӣ одам ба вақти пуркулфат, ки ногаҳон ба сарашон меояд, гирифтор мешаванд. Боз назар андохта, дар таҳти офтоб дидам, ки даводавӣ на аз барои сабукравон аст, ва корзор на аз барои баҳодурон аст, ва нон на аз барои хирадмандон аст, ва сарват на аз барои оқилон аст, ва меҳр на аз барои донишмандон аст; чунки вақти номусоид ва нокомӣ ба ҳамаи онҳо рӯй хоҳад дод. Ҳар коре ки карданаш аз дасти ту ояд, алоқадри қуввати худ бикун, зеро дар гӯр, ки ба он ҷо меравӣ, на амал ҳаст, на тафаккур, на дониш ва на ҳикмат.?w Дар тамоми айёми ҳаёти ҳеҷу пучи худ, ки Ӯ ба ту дар таҳти офтоб бахшидааст, яъне дар тамоми айёми ҳеҷу пучи худ, бо завҷае ки дӯст медорӣ, аз зиндагӣ лаззат бигир, зеро ки дар ҳаёт ва дар меҳнате ки дар таҳти офтоб мекунӣ, насибаи ту ҳамин аст. Бигзор либосҳои ту ҳама вақт сафед бошад, ва равған бар сари ту кам нашавад.a ; Пас бирав, нони худро бо хурсандӣ бихӯр ва шароби худро бо дилхушӣ бинӯш, модоме ки Худо ба аъмоли ту таваҷҷӯҳ мекунад., Q Ҳам муҳаббаташон, ҳам нафраташон ва ҳам рашкашон барбод рафтааст, ва дигар то абад барои онҳо аз ҳар коре ки дар таҳти офтоб карда мешавад, насибае нахоҳад буд.w g Зиндаҳо медонанд, ки бояд бимиранд, вале мурдаҳо чизе намедонанд, ва барои онҳо дигар подоше нест, ҳатто зикрашон фаромӯш шудааст;? w Касе ки дар миёни зиндаҳост, барои вай ҳанӯз умеде ҳаст, зеро ки саги зинда аз шери мурда беҳтар аст.# ? Дар ҳар коре ки дар таҳти офтоб карда мешавад, аз ҳама бадтар ин аст, ки айни як воқеа барои ҳама аст, бинобар ин дили банӣ одам аз бадӣ пур аст, ва дар зиндагии онҳо фисқу фуҷур дар дили онҳост, ва пас аз он сӯи мурдаҳо мераванд.-S Ҳар чиз барои ҳама баробар аст: айни як воқеа барои одил ва шарир аст, барои нек ва пок ва палид аст, барои касест, ки забҳ мекунад, ва барои касест, ки забҳ намекунад; хоҳ нек бошад, хоҳ хатокор; хоҳ қасам ёд кунад, хоҳ аз қасам тарсад.U % ҲАМАИ инро дар дили худ ниҳодам, то барои ман равшан шуд, ки одилон ва хирадмандон ва аъмоли онҳо дар дасти Худо мебошанд; ва одамизод намедонад, ки муҳаббат дар интизори ӯст ё нафрат.Z-Он гоҳ тамоми амали Худоро дидам, ки одамизод он амалеро, ки дар таҳти офтоб карда мешавад, наметавонад дарёбад: ҳар чанд одамизод барои тадқиқи он меҳнат кунад, онро пай намебарад, ва ҳатто агар хирадманде бигӯяд, ки «медонам», ӯ наметавонад онро дарёбад.T!Вақте ки дили худро ба он ниҳодам, ки ҳикматро дарёбам ва корубореро, ки бар рӯи замин ба амал меояд, бубинам, дар сурате ки одамизод на шаб ва на рӯз хобро ба чашмони худ намебинад, –*MПас ман айшу тарабро ситоиш кардам, ки барои одамизод дар таҳти офтоб чизе хубтар аз хӯрдан ва нӯшидан ва айшу тараб намудан нест; ва ин ӯро дар айёми зиндагии пурмеҳнаташ, ки Худо ба ӯ дар таҳти офтоб бахшидааст, ҳамроҳӣ мекунад.$AЧизҳои ҳеҷу пуче ҳаст, ки бар рӯи замин ба амал меояд: одилоне ҳастанд, ки подоши сазовори амали шарирон насибашон мешавад, ва шарироне ҳастанд, ки подоши сазовори амали одилон насибашон мешавад. Гуфтам, ки ин низ ҳеҷу пуч аст!D Валекин барои шарир некӯӣ нахоҳад буд, ва ӯ мисли соя умри дароз нахоҳад дид, чунки аз Худо наметарсад.>u Агарчи хатокор сад бор бадӣ мекунад ва умри дароз мебинад, дар асл ман медонам, ки дар оқибат некӯӣ фақат барои тарсгорони Худо хоҳад буд, ки онҳо ба ростӣ аз Ӯ метарсанд;kO Азбаски фатво оид ба амали бад ба зудӣ иҷро намешавад, бинобар ин дили банӣ одам барои бадкории онҳо пур аз ҷуръат мегардад.oW Ва ҳамчунин шариронро дидам, ки гӯронида шуданд, ва ба оромгоҳи худ расиданд; вале онҳое ки росткор буданд ва дар макони муқаддас омадурафт доштанд, дар шаҳр фаромӯш гардиданд. Ин низ ҳеҷу пуч аст!~ Ҳамаи инро дидам, ва дили худро ба ҳар коре ки дар таҳти офтоб карда мешавад, ниҳодам: бисёр вақтҳо одам бар одам ба зарари вай ҳукмронӣ мекунад.X})Одамизод бар рӯҳи худ тасаллут надорад, то ки рӯҳро боздорад; ҳамчунин бар рӯзи мамот тасаллут надорад, ва чунон ки дар ин корзор ӯро раҳоӣ нест, шарорат низ соҳибашро халос намекунад.|/Зеро ӯ он чиро, ки воқеъ хоҳад шуд, намедонад, ва кист, ки анҷоми онро ба ӯ бигӯяд?>{uЗеро ки барои ҳар чиз вақт ва доварии муносибе ҳаст, ҳар чанд ки бадии одамизод бар вай гарон меояд,Iz Касе ки ҳукмро риоя намояд, чизи баде нахоҳад дид; вале дили хирадманд вақт ва доварии муносибро медонад. yАзбаски сухани подшоҳ тасаллут дорад, кист, ки ба ӯ бигӯяд: «Чӣ мекунӣ?»0xYБа рафтан аз пеши ӯ шитоб накун, дар кори бад истодагӣ накун, зеро ки ӯ ҳар чи хоҳад, мекунад.*wMМан гуфтам: амри подшоҳро риоя намо, ба хотири савганде ки ба номи Худо ёд карда мешавад.%v EКИСТ, ки тавонад мисли хирадманд бошад? Ва кист, ки таъбири ҳар чизро бидонад? Ҳикмати одамизод чеҳраи ӯро равшан мекунад, ва шиддати чеҳраи ӯ тағйир меёбад.au;Аммо, бубин, фақат ҳаминро ёфтам, ки Худо одамизодро росткор офарид, валекин онҳо аз дунболи каҷкориҳои бисёр рафтанд.|tqДар сурате ки ҷони ман боз ҷустуҷӯ кард, ва ман наёфтам, – як мардро аз байни ҳазор нафар ёфтам, вале зане аз байни ҳамаи онҳо наёфтам.s+Бубин, гуфт Воиз, инро дарёфтам, вақте ки якояк шумурдам, то ки натиҷае дарёбам.traВа ман дарёфтам, ки зан аз мамот талхтар аст, ки вай домҳост, ва дилаш тузоқҳост, ва дастҳояш завлонаҳост; касе ки дар назари Худо нек аст, аз вай раҳо хоҳад шуд, валекин хатокор ба доми вай хоҳад афтод.:qmВа ман бо дили худ ба он рӯ овардам, ки ҳикмат ва хулосаро дарк намоям ва тафтиш ва таҳқиқ кунам, то бидонам, ки то чӣ андоза шарорат аблаҳист ва ҳамоқат фисқу фуҷур аст.}psОн чи ҳаст, дур аст ва бағоят амиқ аст; пас кист, ки онро дарёбад?&oEҲамаи инро бо ҳикмат озмудам; гуфтам: «Ҳикмат хоҳам варзид»; валекин он аз ман дур аст.n/Зеро дили ту дафъаи бисёр донистааст, ки ту низ дар ҳаққи дигарон лаънат гуфтаӣ.omWҲамчунин ба ҳамаи суханоне ки гуфта мешавад, диққат надеҳ, то ки ғуломи худро нашнавӣ, вақте ки вай дар ҳаққи ту лаънат мегӯяд.l%Дар асл одами одиле дар рӯи замин нест, ки некӣ кунад ва хатое содир нанамояд.k7Ҳикмат хирадмандро бештар аз даҳ ҳокиме ки дар шаҳр бошанд, пурзӯртар мегардонад.gjGХуб мешавад, ки инро пайравӣ намоӣ ва аз он низ дасти худро накашӣ, зеро ҳар кӣ аз Худо тарсад, аз ҳамаи инҳо ҳазар мекунад. i Аз ҳад зиёд ба шарорат дода нашав, ва аҳмақ набош: чаро бемаҳал бимирӣ?ChАз ҳад зиёд одил набош, ва берун аз андоза рафтори хирадмандона накун: чаро худро ба ҳалокат бирасонӣ?gДар айёми ҳеҷу пучи худ ҳамаро дидам: одиле ҳаст, ки дар адолати худ нобуд мешавад, ва шарире ҳаст, ки дар шарорати худ умри дароз мебинад.$fAДар рӯзи нек хурсандӣ бикун, ва дар рӯзи бад андеша намо, ки Худо инро низ баробари он ба амал овардааст, то ки одамизод баъд аз он натавонад чизеро дарёбад.e+ Амали Худоро бубин: зеро кист, ки тавонад он чиро, ки Ӯ каҷ кардааст, рост кунад? d Зеро, чунон ки одам дар сояи ҳикмат аст, дар сояи нуқра низ мебошад; валекин бартарии дониш ин аст, ки ҳикмат ба соҳибони худ зиндагӣ мебахшад.c Ҳикмат бо якҷоягии мерос хуб аст, алалхусус барои бинандагони офтоб,8bi Нагӯй: «Чаро айёми қадим аз ҳозира беҳтар буд?» Чунки дар ин бобат на аз рӯи ҳикмат савол медиҳӣ.$aA Дар рӯҳи худ ба хашм гирифтан шитоб накун, чунки хашм дар синаи аблаҳон қарор меёбад.i`KОқибати кор беҳ аз оғози он; собир беҳ аз ҳавобаланд._Истисмор хирадмандро сабукмағз мегардонад, ва ришва дилро фосид мекунад.^3Чунки хандаи аблаҳон мисли чарс-чарси хорҳо дар таги дег аст. Ин низ ҳеҷу пуч аст!r]]Шунидани итоби хирадманд беҳ аз шунидани суруди аблаҳон,\Дили хирадмандон дар азохона аст, вале дили аблаҳон – дар тарабхона.[Ғусса беҳ аз ханда, зеро вақте ки чеҳра ғамгин аст, дил нек мешавад.WZ'Рафтан ба азохона беҳ аз рафтан ба шаробхона, чунки ин оқибати ҳар одам аст, ва зинда инро дар дили худ мегузорад.Y НОМИ нек беҳ аз равғани атрафшон; ва рӯзи мамот беҳ аз рӯзи таваллуд.X  Зеро кист, ки бидонад, ки барои одамизод дар зиндагӣ, дар айёми ками умри ботиле ки ӯ мисли соя ба сар мебарад, чӣ чиз хуб аст? Ва кист, ки одамизодро аз он чи баъд аз ӯ дар таҳти офтоб рӯй хоҳад дод, хабардор кунад?%WC Зеро чизҳои бисёре ҳаст, ки ҳеҷу пучро афзун мекунад, – пас чӣ суд аст барои одамизод?$VA Ҳар он чи ба вуқӯъ меояд, аз азал муқаррар шудааст, ва чигунагии моҳияти одамизод маълум аст, ва ӯ наметавонад ба он чи аз ӯ пурзӯртар аст, муқобилат намояд. U  Дидани чашмон беҳ аз иштиёқи нафс; ин низ ҳеҷу пуч ва бод паймудан аст!NTПас, бартарии хирадманд аз аблаҳ дар чист? Ва бартарии бенавое ки медонад пеши зиндаҳо чӣ гуна рафтор кунад?#S?Тамоми меҳнати одамизод барои даҳони ӯст, ва бо вуҷуди ин, иштиҳояш қонеъ намешавад.+ROВа агар ӯ ҳатто ду ҳазор сол зиндагӣ кунад ва некӣ набинад, – оё ҳама ба як ҷо намераванд?{QoОфтобро низ надид ва надонист; вай аз он кас бештар ором дорад.#P?Чунки вай ҳамчун чизи ҳеҷу пуч омад, ва ба торикӣ рафт, ва номаш бо торикӣ пӯшида шуд;OАгар касе сад писар ба дунё оварад, ва солҳои бисёр зиндагӣ кунад, ва айёми солҳояш боз ҳам зиёд шавад, валекин ҷонаш аз некӣ сер нашавад, ва ӯ дафну кафан низ надошта бошад, – мегӯям, ки афгона аз ӯ беҳтар аст,/NWКасе ки Худо ба ӯ сарват ва молу мулк ва ҷалол мебахшад, ва барои ҷони ӯ аз ҳар чизе ки ҳавас кунад, ҳеҷ норасогӣ нест, валекин Худо ба ӯ ихтиёр надодааст, ки аз он бихӯрад, – балки каси бегона онро мехӯрад; ин ҳеҷу пуч ва дарди бад аст!M БАДИЕ ҳаст, ки дар таҳти офтоб дидам, ва он бар одамизод гарон меояд:?LwЗеро, чун Худо ӯро ба шодмонии дили ӯ машғул мекунад, кас фаромӯш мекунад, ки айёми умраш бисёр нест.BK}Ҳамчунин ҳар одаме ки Худо ба ӯ сарват ва молу мулк бахшидааст ва ба ӯ ихтиёр додааст, ки аз он бихӯрад ва насибаи худро гирифта, аз меҳнати худ шодӣ кунад, – ин атои Худост.lJQИнак он чи ман боз дидам: хуб ва хуш аст, ки кас дар айёми ками умри худ, ки Худо ба ӯ бахшидааст, бихӯрад ва бинӯшад ва аз тамоми меҳнате ки дар таҳти офтоб мекунад, некӣ бинад, чунки ин насибаи ӯст.1I[Тамоми айёми худ низ дар торикӣ хӯрок хӯрдааст, ва аз бисёрии асабият ва хашм бемор шудааст.eHCВа ин низ бадии пуразоб аст: чӣ гунае ки омад, ҳамон гуна меравад; пас, чӣ суд аст барои ӯ, ки бод паймуда заҳмат кашидааст?G/Чунон ки аз батни модараш берун омад, ончунон бараҳна, дар ҳолате ки омад, бармегардад, ва аз меҳнати худ чизе намегирад, ки ба дасти худ бурда тавонад.1F[ Ва он сарват дар ҳодисаи баде барбод рафт, ва ӯ писаре ба дунё овард, ва чизе дар дасташ нест.AE{ Бадии пуразобе ҳаст, ки дар таҳти офтоб дидам: сарвате ки соҳибаш онро ба зарари худ саришта мекунад.RD Хоби меҳнаткаш ширин аст, хоҳ хӯрокро кам бихӯрад ва хоҳ бисёр; вале серии сарватдор намемонад, ки ӯ хоб равад.ZC- Нозу неъмат зиёд шавад, хӯрандаҳои он зиёд мешаванд; пас, ба соҳиби он чӣ суде ҳаст ҷуз ин ки чашмонаш онро мебинад?zBm Дӯстдори нуқра аз нуқра сер намешавад, ва касе ки сарвати зиёдро дӯст медорад, мадохилаш ба муддаои табъаш нест. Ин низ ҳеҷу пуч аст!8AiВалекин суд ба мамлакат аз ҳама мерасад, ва ҳатто подшоҳ ба киштукори саҳроҳо ғамхорӣ менамояд.@/Агар ситамро дар ҳаққи мискинон, ва каҷравии инсоф ва адолатро дар кишвар бубинӣ, аз ин ҳодиса тааҷҷуб накун, зеро ки бар болонишин касе назорат мекунад, ки аз вай болотар аст, ва бар онҳо нозирони боз ҳам болотар ҳастанд.-?SЗеро ки хобҳо ва чизҳои ҳеҷу пуч бисёр шавад, сухан бисёр мешавад, лекин ту аз Худо битарс.8>iНамон, ки даҳонат ҷисми туро гуноҳкор гардонад, ва дар ҳузури фаришта нагӯй, ки «ин саҳв аст!» Чаро Худо барои сухани ту ба хашм омада, амали дастҳои туро вайрон кунад?h=IНазр накарданат беҳ аз он ки назр кунию адо нанамоӣ.h<IВақте ки ба Худо назр мекунӣ, дар адои он таъхир накун, зеро ки Ӯ ба аблаҳон таваҷҷӯҳ намекунад; он чи назр кардаӣ, адо намо.;)Зеро ки хоб дидан аз шуғли бисёр пайдо мешавад, ва овози аблаҳ аз сухани бисёр.V: 'БО даҳони худ шитоб накун, ва бигзор дили ту ба гуфтани сухане ба ҳузури Худо телба нашавад; зеро ки Худо дар осмон аст, вале ту бар замин ҳастӣ; бинобар ин бигзор суханони ту кам бошад.Q9Вақте ки ба хонаи Худо меравӣ, аз пои худ бохабар бош, ва ба шунидан бештар рағбат намо назар ба қурбониҳое ки аблаҳон меоваранд, зеро ки онҳо фарқи байни бадӣ ва некиро намедонанд.8Тамоми он қавм, ҳамаи онҳое ки ӯ дар пешашон буд, интиҳо надоштанд, аммо баъдтар аз ӯ шод нахоҳанд шуд. Дар асл ин низ ҳеҷу пуч ва бод паймудан аст!I7 Ҳамаи зиндаҳоро дидам, ки дар таҳти офтоб бо ҷавони ҷонишин, ки бар тахти вай хоҳад нишаст, роҳ мерафтанд.e6CЗеро ки ӯ аз ҳабсхона барои подшоҳӣ кардан берун омадааст, ва ҳол он ки вай дар подшоҳии худ низ мискин таваллуд ёфтааст.$5A Ҷавони бенаво ва хирадманд беҳ аз подшоҳи пир ва аблаҳе ки эҳтиётро дигар намедонад.f4E Ва агар ба яке аз онҳо касе ҳуҷум кунад, ҳар дуяшон ба вай муқобилат мекунанд. Ва риштаи сеқабата ба зудӣ канда намешавад.33 Ҳамчунин, агар ду нафар бихобанд, гарм мешаванд, вале як нафар чӣ гуна гарм шавад?27 Зеро ки агар яке афтад, дигаре аз онҳо рафиқи худро бармехезонад. Валекин вой ба ҳоли он одами танҳо, вақте ки ӯ афтад, ва касе набошад, ки ӯро бархезонад!17 Ду нафар аз як нафар беҳтаранд, чунки барои онҳо аз меҳнаташон музди хубе пайдост.N0Одами танҳое ҳаст, ки касе надорад; ӯро писаре ва бародаре низ нест; ва тамоми меҳнаташ интиҳо надорад; чашмаш низ аз сарват сер намешавад. «Пас, барои кӣ ман меҳнат карда, ҷони худро аз нозу неъмат маҳрум менамоям?» Ин низ ҳеҷу пуч ва шуғли нохуш аст!t/aВа ман боз назар андохта, ҳеҷу пучро дар таҳти офтоб дидам:~.uЯк мушти пур аз роҳат беҳ аз ду мушти пур аз заҳмат ва бодпаймоӣ.-Аблаҳ дастҳои худро дар бағал зада менишинад ва гӯшти худро мехӯрад.j,MВа ман дидам, ки ҳар меҳнат ва ҳар муваффақияти кор натиҷаи аз якдигар ҳасад бурдан аст. Ин низ ҳеҷу пуч ва бод паймудан аст!}+sВа аз ҳар дуи онҳо хушбахттар аст касе ки ҳанӯз ба дунё наомадааст, касе ки корҳои бадеро, ки дар таҳти офтоб карда мешавад, надидааст.B*}Ва ман мурдаҳоеро, ки пеш аз ин мурдаанд, назар ба зиндаҳое ки ҳанӯз зинда ҳастанд, хушбахт мешуморам;0) [ВА ман боз назар андохта, ҳамаи ситамҳоеро, ки дар таҳти офтоб карда мешавад, дидам; ва инак ашкҳои ситамкашон, вале барои онҳо тасаллидиҳандае нест; ва қувват дар дасти ситамкунандагони онҳост, вале барои онҳо тасаллидиҳандае нест.X()Ва дидам, ки чизе хубтар аз ин нест, ки одамизод бо аъмоли худ айшу тараб намояд, чунки ин насибаи ӯст; зеро кист, ки ӯро гардонда оварад барои дидани он чи баъд аз сари ӯ воқеъ хоҳад шуд?R'Кист, ки бидонад, ки оё рӯҳи банӣ одам ба боло сууд мекунад, ва рӯҳи чорпоён ба поён, ба сӯи замин нозил мешавад?&yҲама ба як ҷо меравад: ҳама аз хок аст, ва ҳама ба хок бармегардад.%)Зеро ки воқеаи банӣ одам мисли воқеаи чорпоён аст – барои онҳо айни як воқеа аст: чунон ки инҳо мемиранд, онҳо низ мемиранд, ва барои ҳама айни як рӯҳ аст, ва одамизод аз чорпоён бартарӣ надорад; дар асл ҳама ҳеҷу пуч аст!k$OМан дар дили худ дар ҳаққи банӣ одам гуфтам, ки Худо ба онҳо имтиҳоне дод, то бубинанд, ки онҳо ба худии худ мисли чорпоёнанд,l#QМан дар дили худ гуфтам: «Одил ва шарирро Худо доварӣ хоҳад кард, зеро ки барои ҳар чиз ва барои ҳар кор дар он ҷо вақте ҳаст».K"Ва боз дар таҳти офтоб макони довариро дидам, ки он ҷо шарорат аст, ва макони адолатро, ки он ҷо ноинсофист.'!GОн чи ҳаст, аз қадим аст, ва он чи хоҳад шуд, пештар низ буд; ва Худо гузаштаро толиб аст.) KДонистам, ки ҳар он чи Худо кардааст, то абад хоҳад монд; чизе бар он илова намудан ва аз он кам кардан мумкин нест; ва Худо чунин кардааст, то ки аз Ӯ битарсанд.-S Ва агар ҳар одам бихӯрад ва бинӯшад ва аз ҳар меҳнати худ некӣ бинад, – ин низ атои Худост.;o Донистам, ки барои онҳо чизе хубтар аз ин нест, ки айшу тараб намоянд ва дар ҳаёти худ некӣ кунанд.kO Ҳама чизро Ӯ дар вақташ ба хубӣ ба вуҷуд овардааст; ҳамчунин фикри абадиятро дар дили одамизод ҷо додааст, ба тавре ки онҳо кореро, ки Худо кардааст, аз ибтидо ва то интиҳо наметавонанд дарёбанд.   Бореро, ки Худо насиби банӣ одам кардааст, то ки онро бардоранд, дидам.eC Пас, чӣ суд аст барои коркун аз меҳнате ки мекунад?1[Вақте барои дӯст доштан, ва вақте барои нафрат кардан; вақте барои ҷанг, ва вақте барои сулҳ.?wВақте барои даррондан, ва вақте барои дӯхтан; вақте барои хомӯш мондан, ва вақте барои сухан рондан.FВақте барои пайдо кардан, ва вақте барои гум кардан; вақте барои нигоҳ доштан, ва вақте барои партофтан.^5Вақте барои партофтани сангҳо, ва вақте барои ҷамъ кардани сангҳо; вақте барои оғӯшкашӣ, ва вақте барои дурӣ аз оғӯш. p\~}||v{{LzEyxwvutt$s[r$q]p%nnomk}jihgdfNdccbaa` _^%]o]\w[wZYWWVUUkTTmSSJRQQGPPONN=x<<;:9a866)57433h2b10{//.`--+*((?'&%T$2#G"1!! 6UlD$f r< A = 1 P W?!Tnpy0kИн кист, ки аз биёбон, бар маҳбуби худ такя карда, сууд менамояд? Дар таги дарахти себ туро бедор кардам; он ҷо модарат туро зоидааст.a/;Эй духтарони Ерусалим! Шуморо қасам медиҳам, ки маҳбубамро, то вақте ки худаш хоҳад, бедор накунед ва аз хоб нахезонед. .Дасти чапаш дар таги сари ман аст, ва дасти росташ маро ба оғӯш мекашад.-/Барои ту роҳбалад мешудам ва туро ба хонаи модарам меовардам, ки вай маро таълим додааст; туро аз шароби дорувордор, аз шарбати анори худ менӯшонидам., +КОШКИ ту барои ман бародаре ки пистонҳои модари маро макидааст, мебудӣ! Он гоҳ, дар берун бо ту вохӯрда, туро мебӯсидам, ва маро мазаммат намекарданд;++Роиҳаи меҳргиёҳҳо меояд, ва назди дарҳои мо ҳар навъ меваҳои хуштаъми тару тоза ва кӯҳна мавҷуд аст: онҳоро барои ту, эй маҳбуби ман, саришта кардаам.* Бомдодон ба токзорҳо биравем: бубинем, ки оё ток гул карда, ғӯра бастааст ва оё анорҳо муғҷа кушодааст? Дар он ҷо ишқбозиҳоямро ба ту хоҳам бахшид.) Биё, эй маҳбуби ман, ба сайри саҳро бароем, дар деҳот шаб гузаронем,m(S Ман аз они маҳбуби худ ҳастам, ва иштиёқи ӯ бар ман аст.\'1 Ва даҳонат – мисли шароби ноб. Он ба гулӯи маҳбуби ман бемалол фурӯ меравад, лабҳои хуфтагонро ба ҳаракат меоварад.& Гуфтам, ки бар нахл баромада, навдаҳояшро нигоҳ хоҳам дошт; ва пистонҳоят мисли шингилҳои ангур хоҳад буд, ва роиҳаи нафасат – мисли себҳо,%Ин қоматат ба нахл монанд аст, ва пистонҳоят – ба шингилҳои меваи он.t$aЧӣ нозанин ҳастӣ ва чӣ дилпазир, эй маҳбуба, дар ҳаловатҳо!E#Сарат бар ту мисли Кармил аст, ва кокули сарат мисли арғувон аст; подшоҳ ба турраҳояш гирифтор шудааст.,"QГарданат мисли бурҷи оҷ аст; чашмонат мисли ҳавзҳои Ҳешбӯн дар назди дарвозаи Батрабим аст; биниат мисли бурҷи Лубнон аст, ки ба сӯи Димишқ нигаронида шудааст.n!UДу пистонат мисли ду оҳубараи экизаки модаоҳу мебошад.o WНофат косаи мудаввар аст, ки шароби дорувордор дар он камӣ намекунад. Батнат хирмани гандум аст, ки бо савсанҳо ороиш ёфтааст.KЧӣ зебост пойҳоят дар кафшҳо, эй духтари наҷиб! Суринҳоят мисли зеварҳост, ки амали дастҳои санъатгар аст.  БАРГАРД, баргард, эй Шуламит! Баргард, баргард, то ки ба ту назар кунем. Ба Шуламит чӣ назар мекунед, вақте ки ӯ дар миёни ду лашкаргоҳ мерақсад?+ Надонистам, ки ҷони ман чӣ гуна маро ба аробаҳои наҷибони қавми ман ҷазб намуд.s_ Ба боғи чормағз фурӯд омадам, то ки сабзазори водиро тамошо кунам, то бубинам, ки оё ток гул кардааст, ва оё анор муғҷа кушодааст?q[ «Ин кист, ки мисли шафақи субҳ дурахшон аст, мисли моҳ нозанин аст, мисли офтоб тобон аст, мисли фавҷҳои байрақдор саҳмгин аст?»S Лекин кабӯтари ман, покизаи ман ягона аст: ӯ ягонаи модари худ, мумтози волидаи худ мебошад. Духтарон ӯро диданд ва ҳамду сано ба ӯ хонданд, маликаҳо ва сурриягон ӯро ситоиш карданд.9kАгарчи шаст нафар маликаҳо ва ҳаштод нафар сурриягон ҳастанд, ва дӯшизагон сону шумор надоранд,kOРухсорҳоят аз пушти бурқаи ту мисли нимаҳои анор аст.pYДандонҳоят мисли рамаи мешҳоест, ки аз шустан баромадаанд, ва ҳамаашон экизаквор ҷуфт-ҷуфт мебошанд, ва нуқсоне дар онҳо нест.xiЧашмонатро аз ман дур соз, чунки онҳо маро ба ҳаяҷон меоваранд; мӯйҳоят мисли рамаи бузҳоест, ки аз Ҷилъод мавҷмонанд фурӯд меоянд,:mЭй ёри ман! Ту мисли Тирсо нозанин, мисли Ерусалим зебо ва мисли фавҷҳои байрақдор саҳмгин ҳастӣ.0YМан аз они маҳбуби худ ҳастам, ва маҳбуби ман аз они ман аст; ӯ дар миёни савсанҳо мечаронад.J Маҳбуби ман ба боғи худ, ба пуштаҳои райҳон фурӯд омадааст, то ки дар боғот бичаронад ва савсанҳо бичинад.S !МАҲБУБИ ту куҷо рафтааст, эй нозанинтарини занон? Маҳбуби ту ба куҷо рӯ овардааст? Ӯро бо ту ҷустуҷӯ хоҳем кард.\1Даҳонаш ширинсухан аст, ва ӯ сар то по фаттон аст; чунин аст маҳбуби ман, ва чунин аст ёри ман, эй духтарони Ерусалим!fEСоқҳояш сутунҳои мармар аст, ки бар пояҳои зари холис таъсис ёфтааст; шамоилаш мисли Лубнон аст, мисли арз боҳашамат аст.dAДастҳояш лӯлаҳои тиллост, ки бо забарҷад мурассаъ шудааст; баданаш ҳайкале аз оҷ аст, ки аз ёқути кабуд хотамкорӣ дорад.\1 Рухсорҳояш пуштаҳои райҳон, парваришгоҳи гиёҳҳои атрафшон аст; лабҳояш савсанҳост, ки аз онҳо мури покиза мечакад.L  Чашмонаш мисли кабӯтарони назди маҷроҳои об аст, ки дар шир ғусл мекунанд ва бар ҷӯйбори пуроб менишинанд.   Сари ӯ зари сурхи холис аст; зулфҳояш марғӯладор ва мисли зоғ сиёҳ аст. % Маҳбуби ман сафедпӯст ва сурхрухсор аст, бар беваре баланд бардошта шудааст.  'Маҳбуби ту аз маҳбубони дигар чӣ хубӣ дорад, эй нозанинтарини занон? Маҳбуби ту аз маҳбубони дигар чӣ бартарӣ дорад, ки моро чунин қасам медиҳӣ?'f EЭй духтарони Ерусалим! Шуморо қасам медиҳам, ки агар маҳбуби маро биёбед, ба ӯ бигӯед, ки ман барои муҳаббат бемор ҳастам.3Посбонҳое ки дар шаҳр гаштугузор мекунанд, маро ёфтанд; маро заданд, маро захмдор карданд; посбонҳои ҳисорҳо сарандози маро аз сарам кашида гирифтанд.iKМан барои маҳбуби худ кушодам, вале маҳбуби ман сар тофта рафта буд. Вақте ки сухан гуфт, ҷонам дар изтироб афтод; ӯро ҷустуҷӯ кардам, вале ӯро наёфтам; ӯро ҷеғ задам, вале ба ман ҷавоб нагардонд.gGМан бархостам, то ки барои маҳбуби худ бикшоям, ва аз дастам мур чакид, ва аз ангуштҳоям мури покиза бар дастаи қуфл чакид. Маҳбуби ман дасташро аз сӯрохи дар дароз кард, ва дилам барои ӯ биошуфт.0YПероҳанамро кашидаам; чӣ гуна онро бипӯшам? Пойҳоямро шустаам; чӣ гуна онҳоро чиркин кунам?!Ман дар хоб ҳастам, вале дилам бедор аст; садое шунидам: маҳбуби ман дарро мекӯбад. «Барои ман бикшо, эй хоҳари ман, эй ёри ман, эй кабӯтари ман, эй покизаи ман! Чунки сарам аз шабнам, ва зулфҳоям аз рутубати шаб пур аст».] 5БА боғи худ омадам, эй хоҳар ва арӯси ман! Мури худро бо атри худ чидам, шони худро бо асали худ хӯрдам, шароби худро бо шири худ нӯшидам. Эй ёрон, бихӯред! Эй маҳбубон, бинӯшед ва маст шавед!!;Эй боди шимолӣ, бархез! В-эй боди ҷанубӣ, биё! Бар боғи ман биваз, то ки атрҳояш паҳн шавад, маҳбуби ман ба боғи худ биёяд ва меваҳои хуштаъми худро бихӯрад.nUЧашмаи боғот ва чоҳи оби зинда аст, ки аз Лубнон ҷорист.T!Сунбул ва заъфар, найи атрогин ва дорчин аст бо ҳар навъ дарахтони лодан; мур ва уд аст бо ҳар гуна атриёти сара."~= Ниҳолҳоят фирдавси анорҳост бо дарахтони меваи хуштаъм; гулҳои ҳиност бо сунбулҳо;}# Хоҳар ва арӯси ман боғи дарбаста, чашмаи қуфлкарда, манбаи мӯҳрзада мебошад.U|# Аз лабҳоят шаҳд мечакад, эй арӯс! Асал ва шир дар таҳти забони туст, ва роиҳаи пероҳанат мисли роиҳаи Лубнон аст.{y Чӣ хуш аст ишқбозиҳои ту, эй хоҳар ва арӯси ман! Чӣ хубтар аст ишқбозиҳои ту аз шароб, ва роиҳаи равғанҳои атрафшони ту аз тамоми атриёт!]z3 Дили маро рабудаӣ, эй хоҳар ва арӯси ман! Бо як нигоҳи чашмони худ, бо як тавқе ки бар гардани туст, дили маро рабудаӣ.y{Аз Лубнон бо ман, эй арӯс, аз Лубнон бо ман биё! Аз қуллаи Амона, аз қуллаи Сенир ва Ҳермӯн, аз лонаҳои шерон, аз кӯҳҳои баброн назар андоз.xxiТу сар то по нозанин ҳастӣ, эй ёри ман! Ва нуқсоне дар ту нест.!w;То вақте ки субҳ бидамад, ва сояҳо бигрезад, ба кӯҳи мур ва ба тали лодан хоҳам рафт.(vIДу пистонат мисли ду оҳубараи экизаки модаоҳу мебошад, ки дар миёни савсанҳо мечаранд.muSГарданат мисли бурҷи Довуд аст, ки барои қӯрхона бино ёфтааст; ҳазор сипар, – ҳамаи сипарҳои паҳлавонон, – бар он овезон аст.KtЛабҳоят мисли риштаи қирмизӣ аст, ва даҳонат зебост; рухсорҳоят аз пушти бурқаи ту мисли нимаҳои анор аст.sДандонҳоят мисли рамаи мешҳои пашмбуридаест, ки аз шустан баромадаанд, ва ҳамаашон экизаквор ҷуфт-ҷуфт мебошанд, ва нуқсоне дар онҳо нест.Wr )ИНАК, ту нозанин ҳастӣ, эй ёри ман! Инак, ту нозанин ҳастӣ! Чашмонат аз пушти бурқаи ту мисли чашмони кабӯтар аст; мӯйҳоят мисли рамаи бузҳоест, ки аз кӯҳи Ҷилъод мавҷзанон фурӯд меоянд.q+ Эй духтарони Сион! Берун оед ва Сулаймони подшоҳро бубинед, бо тоҷе ки модараш дар рӯзи тӯи арӯсии ӯ, ва дар рӯзи шодмонии дили ӯ бар сари ӯ ниҳодааст. p Сутунҳои онро аз нуқра, соябони онро аз тилло, нишемангоҳи онро аз арғувон сохтааст; даруни он бо муҳаббати духтарони Ерусалим ороиш ёфтааст. o  Сулаймони подшоҳ тахти равоне барои худ аз дарахтони Лубнон сохтааст;(nIҲамаи онҳо шамшердор ва ҷангозмуда мебошанд; шамшери ҳар яке, аз бими шаб, бар рони ӯст.'mGИнак тахти равони Сулаймон! Шаст нафар паҳлавонон дар гирди он, аз паҳлавонони Исроил.lИн кист, ки аз биёбон мисли сутунҳои дуд сууд менамояд, ва аз бухури мур ва лодан ва ҳар навъ хокаи атрафшони резаворфурӯш муаттар шудааст?kЭй духтарони Ерусалим! Шуморо ба оҳувон ё ғизолони саҳро қасам медиҳам, ки маҳбубамро, то вақте ки худаш хоҳад, бедор накунед ва аз хоб нахезонед.RjНавакак аз пеши онҳо гузашта будам, ки ӯро, ки ҷонам дӯст медорад, ёфтам; ӯро дошта гирифтам, ва ӯро сар надодам, то вақте ки ӯро ба ҳавлии модари худ ва ба ҳуҷраи волидаи худ овардам.7igПосбонҳое ки дар шаҳр гаштугузор мекунанд, маро ёфтанд. «Оё ӯро, ки ҷонам дӯст медорад, дидаед?»h«Пас, бархоста, дар шаҳр, дар кӯчаҳо ва майдонҳо гардиш мекунам; ӯро, ки ҷонам дӯст медорад, ҷустуҷӯ мекунам»; ӯро ҷустуҷӯ кардам, вале ӯро наёфтам.Hg ШАБОНГОҲ бар бистари худ ӯро, ки ҷонам дӯст медорад, ҷустуҷӯ кардам; ӯро ҷустуҷӯ кардам, вале ӯро наёфтам.Xf)То вақте ки субҳ бидамад, ва сояҳо бигрезад, эй маҳбуби ман, баргард, бар кӯҳпораҳо мисли оҳу ё барраи ғизолон бош.eМаҳбуби ман аз они ман аст, ва ман аз они ӯ; ӯ дар миёни савсанҳо мечаронад.hdIШағолҳоро – шағолҳои хурдеро, ки ба токзорҳо зарар меоваранд, – барои мо дастгир кунед, чунки токзорҳои мо ғӯра бастааст.Uc#Эй кабӯтари ман, ки дар сӯрохҳои сахра, дар ниҳонгоҳи суфакӯҳ қарор гирифтаӣ! Чеҳраи худро ба ман нишон деҳ, овози худро ба ман бишнавон, зеро ки овози ту хуш аст, ва чеҳраи ту зебост».Ub# Дарахти анҷир бор гирифтааст, ва токҳо ғӯра баста, роиҳаи хуш медиҳад. Эй ёри ман, эй нозанини ман, бархез ва биё!Oa Муғчаҳо бар замин намудор шуд, вақти хониши паррандагон расид, ва овози қумрӣ дар кишвари мо шунида мешавад;n`U Инак, зимистон гузашт, борон аз бориш монда, абрҳо рафт.*_M Маҳбуби ман ба сухан оғоз намуда, ба ман гуфт: «Эй ёри ман, эй нозанини ман, бархез ва биё!~^u Маҳбуби ман мисли оҳу ё барраи ғизолон аст; инак, ӯ дар пушти тавораи мо истодааст, аз тирезаҳо назар меандозад, аз равзанҳо менигарад. ]9Овози маҳбуби ман аст! Инак, ӯ меояд! Бар кӯҳҳо ҷастухез мекунад, бар талҳо мепарад.\Эй духтарони Ерусалим! Шуморо ба оҳувон ё ғизолони саҳро қасам медиҳам, ки маҳбубамро, то вақте ки худаш хоҳад, бедор накунед ва аз хоб нахезонед. [Дасти чапаш дар таги сари ман аст, ва дасти росташ маро ба оғӯш мекашад.NZМаро бо кулчаҳои мавизӣ қувват бахшед, маро бо себҳо тақвият диҳед! Зеро ки ман барои муҳаббат бемор ҳастам.YyӮ маро ба шаробхона овард, ва байрақи ӯ бар сари ман муҳаббат аст./XWЧунон ки дарахти себ дар миёни дарахтони ҷангал аст, ончунон маҳбуби ман дар миёни амрадон аст; дар сояи ӯ бо иштиёқ нишастам, ва меваи ӯ барои коми ман ширин аст.WЧунон ки савсан дар миёни хорҳост, ончунон ёри ман дар миёни духтарон аст.TV #МАН наргиси Шорӯн, савсани водиҳо ҳастам.aU =Болорҳои хонаи мо арзҳост; вассаҳои мо сарвҳост.+T QИнак, ту нозанин ҳастӣ, эй маҳбуби ман! Низ дилпазир ҳастӣ; низ ҳаҷлаи мо сабзу хуррам аст.2S _Инак, ту нозанин ҳастӣ, эй ёри ман! Инак, ту нозанин ҳастӣ! Чашмонат мисли чашмони кабӯтар аст.R )Маҳбуби ман барои ман шингили гули ҳиност, ки дар токзорҳои Айн-Ҷадӣ месабзад.Q   Маҳбуби ман барои ман таблаи мур аст, ки дар миёни пистонҳоям мехобад.P  То вақте ки подшоҳ бар нишемангоҳи худ буд, сунбули ман роиҳаи худро медод.rO _ Шилшилаҳои тилло бо пулакчаҳои нуқра барои ту хоҳем сохт.N  Чӣ зебост рухсорҳои ту дар миёни зеварҳо, гардани ту бо гарданбанд!~M w Эй ёри ман! Туро ба аспе ки дар аробаи фиръавн аст, монанд кардам.PL Эй нозанинтарини занон! Агар надонӣ, аз пайи рама берун ой, ва бузғолаҳоятро назди масканҳои чӯпонон бичарон.(K KЭй он ки ҷонам туро дӯст медорад! Ба ман бигӯй, ки дар куҷо мечаронӣ? Пешингоҳон рамаро куҷо мехобонӣ? Чаро назди рамаҳои рафиқони ту мисли зани гумроҳе бошам?cJ AБа он нигоҳ накунед, ки ман сиёҳтоб ҳастам, зеро ки офтоб маро сӯзонд: писарони модарам ба ман хашм гирифтанд, маро дидбони токзорҳо карданд; лекин токзори худро натавонистам дидбонӣ намоям.9I mЭй духтарони Ерусалим! Ман сиёҳ ҳастам, вале зебо, мисли хаймаҳои Қедор, мисли пардаҳои Сулаймон.]H 5Маро аз қафои худ бикаш, то ки бидавем, – подшоҳ маро ба ҳуҷраҳои худ овард, – аз ту ба ваҷд оем ва шодӣ кунем, ишқбозиҳои туро бештар аз шароб ситоиш намоем. Туро сазоворона дӯст медоранд.{G qРавғанҳои атрафшони ту барои бӯидан хуб аст; номи ту мисли равғани атрафшони рехта мебошад; бинобар ин дӯшизагон туро дӯст медоранд.!F =Кошки маро бо бӯсаҳои даҳони худ бибӯсад! Зеро ки ишқбозиҳои ту аз шароб хубтар аст.NE СУРУДИ сурудҳо, ки аз они Сулаймон аст.1D[ Зеро ки ҳар амалро Худо ба доварӣ хоҳад овард, ҳар амали ниҳониро низ, хоҳ нек бошад, хоҳ бад.iCK Хулосаи суханон комилан фаҳмост: аз Худо битарс ва аҳкоми Ӯро риоя намо, чунки ҳама чиз барои одамизод аз ҳамин иборат аст;sB_ Ва он чи зиёда аз инҳост, эй писарам, аз он эҳтиёт намо: сохтанн китобҳои бисёр интиҳо надорад, ва тааммуқи бисёр азияти ҷисм аст.rA] Суханони хирадмандон мисли халачӯбҳост ва мисли мехҳоест, ки сахт кӯфта шуда бошад; муаллифони маҷмӯаҳо аз ҷониби як чӯпонанд.8@i Воиз саъй намуд, ки суханони дилписанд пайдо кунад, ва суханони ростиро ӯ аз самими қалб навишт.W?' Ба замми он ки Воиз хирадманд буд, боз донишро ба қавм омӯхт, ва тадқиқу тафтиш намуда, масалҳои зиёде тартиб дод.h>I «Ҳеҷу пуч аст, – гуфт Воиз, – ҳама чиз ҳеҷу пуч аст!»1=[ Ва хок бар замин баргардад, ончунон ки буд; ва рӯҳ назди Худо, ки онро бахшида буд, баргардад.g<G Пеш аз он ки занҷири нуқра канда шавад, ва косаи тилло бишканад, ва кӯзаи сари чоҳ бикафад, ва чарх пора шуда дар чоҳ афтад; ;9 Аз баландӣ низ битарсанд ва дар роҳ хавотир кашанд; ва бодом шукуфта сафедпӯш шавад; ва малахе гаронӣ кунад; ва иштиҳо кӯр шавад. Ба ҳамин тариқ одамизод ба хонаи ҷовидонии худ меравад, ва дар кӯча навҳагарон гирд мегарданд;: Ва дарҳои кӯча баста шавад, дар сурате ки садои осиё кам шунида шавад, ва аз овози гунҷишк кас бедор шавад, вале ҳамаи савтҳои суруд хомӯш гардад;\91 Дар рӯзе ки посбонҳои хона биларзанд, ва соҳибони қувват хам шаванд; ва дастоскунандагон дигар ос накунанд, чунки кам мондаанд; ва онҳое ки аз паси панҷараҳо нигоҳ мекунанд, хира шаванд;:8m Пеш аз он ки офтоб ва рӯшноӣ ва моҳ ва ситорагон торик шаванд, ва баъд аз борон абрҳо баргардад; –%7 E ВА Офаринандаи худро дар айёми ҷавонии худ дар хотир нигоҳ дор, пеш аз он ки айёми бадӣ биёяд, ва солҳое фаро расад, ки ту бигӯӣ: «Маро аз онҳо ҳаловате нест»;J6 Ва ғуссаро аз дили худ берун намо, ва бадиро аз ҷисми худ дур андоз, зеро ки наврасӣ ва ҷавонӣ ҳеҷу пуч аст. 5 Эй ҷавон, дар наврасии худ айшу тараб намо, то ки дилат туро дар айёми ҷавонии ту шод гардонад; ва бо роҳҳои дили худ ва бо нигоҳи чашмони худ равона шав; вале бидон, ки барои ҳамаи ин туро Худо ба доварӣ хоҳад овард.[4/ Пас, ҳар чанд одамизод солҳои бисёр зиндагӣ кунад, бояд дар ҳамаи онҳо айшу тараб намояд, вале айёми торикиро, ки бисёр хоҳад буд, дар хотир дошта бошад: ҳар он чи хоҳад омад, ҳечу пуч аст!r3] Ва рӯшноӣ ширин аст, ва дидани офтоб барои чашмон хуш аст.;2o Субҳидам тухми худро бикор, ва то шом ба дасти худ осоиш надеҳ, зеро намедонӣ, ки кадоме аз онҳо, ин ё он, муваффақият хоҳад ёфт, ё ки ҳар дуи онҳо баробар некӯ хоҳанд буд?31_ Чунон ки ту намедонӣ, ки роҳи бод чӣ гуна аст, ё ҷанин дар батни зани ҳомила чӣ гуна ба вуҷуд меояд, ончунон амали Худоро, ки Офаринандаи ҳама аст, наметавонӣ бидонӣ.B0} Касе ки ба бод нигоҳ мекунад, кишт нахоҳад кард, ва касе ки ба абрҳо назар медӯзад, дарав нахоҳад кард.2/] Агар абрҳо аз борон пур шавад, онро бар замин меборонад; ва агар дарахте ба тарафи ҷануб ва ё ба тарафи шимол афтад, дар ҳамон ҷо, ки дарахт афтода бошад, хоҳад монд.D. Насибае ба ҳафт нафар ва низ ба ҳашт нафар бидеҳ, зеро намедонӣ, ки бар замин чӣ мусибате рӯй хоҳад дод.{- q НОНИ худро ба об парто, чунки пас аз рӯзҳои бисёр онро хоҳӣ ёфт.<,q Ҳатто дар хаёли худ ба подшоҳ лаънат нагӯй, ва дар хонаи хоби худ ба сарватдор лаънат нахон, чунки мурғи ҳаво овозатро хоҳад бурд, ва болдор суханонатро хабар хоҳад дод.W+' Барои кайфу сафо базм мекунанд, ва шароб ҳаёташонро шод мегардонад, ва нуқра ҳар чизро барояшон муҳайё менамояд.O* Аз боиси коҳилӣ сақф фурӯ меравад, ва ҳангоме ки дастҳоро дар бағал зада нишинанд, боми хона чак-чак мечакад.O) Хушбахт ҳастӣ, эй замин, вақте ки подшоҳи ту аз авлоди наҷибон аст, ва мирони ту дар сари вақт хӯрок мехӯранд, чунон ки мардони олимақомро муносиб аст, ва на аз рӯи одати бадмастон!6(e Вой бар ҳоли ту, эй замин, вақте ки подшоҳи ту ҷавон аст, ва мирони ту тамоми шаб хӯрок мехӯранд!'3 Меҳнати аблаҳ ӯро хаста мекунад, ва ӯ намедонад, ки бо кадом роҳ ба шаҳр мераванд.&} Ва аҳмақ бисёр сухан мегӯяд; одамизод он чиро, ки рӯй хоҳад дод, намедонад, ва кист, ки ӯро аз он чи баъд аз ӯ рӯй хоҳад дод, хабардор кунад? % Ибтидои суханони даҳонаш ҳамоқат аст, ва интиҳои даҳонаш – ҷунуни сахт.$ Суханони даҳони хирадманд хуш аст, вале лабҳои аблаҳ худи ӯро фурӯ мебарад.q#[ Агар мор пеш аз афсун газида бошад, афсунгар суд надорад.e"C Агар оҳан кунд шавад, ва дами онро тез накунанд, бештар зӯр задан лозим меояд; вале ҳикмат барои муваффақият судманд аст.V!% Касе ки сангҳоро мекашонад, аз онҳо захмдор мешавад; касе ки ҳезум мекафонад, аз онҳо ба сари худ хатар меоварад.' G Касе ки чоҳ меканад, дар он меафтад, ва касе ки тавораро рахна мекунад, мор ӯро мегазад.7 Ғуломонро бар аспон дидам, ва миронро, ки мисли ғуломон бар замин пиёда мегаштанд. ~}D|{zzy4xwwuu srqponn@llkji hPgdf,eddcb5``^^V]\[ZZ5XW$UWTSRQQ8P~ONMMvM LKKhJ)I-GG=F7EECDC|BlA7?>\==;;987L6e55T44}432B11/.-,+**('&%$"!{ q&N8 `zn5U" Ва Ӯ гуфт: «Бирав, ва ба ин қавм бигӯй: 'Ба шунидан хоҳед шунид, вале нахоҳед фаҳмид, ва ба дидан хоҳед дид, вале нахоҳед донист'.4#"Ва ман овози Парвардигорро шунидам, ки мегуфт: «Ман киро бифиристам? Ва кист, ки барои Мо биравад?» Ва ман гуфтам: «Инак ман ҳозирам, маро бифирист».D3"Ва онро ба даҳонам расонда, гуфт: «Инак, ин ба лабҳоят расид, ва гуноҳат дур шуд, ва хатоят кафорат ёфт».N2"Ва яке аз сорофиён назди ман парида омад, ва дар дасташ ахгаре буд, ки бо оташгирак аз қурбонгоҳ гирифта буд,P1"Ва ман гуфтам: «Вой бар ман, ки тамом шудам! Зеро ки ман шахси ҳаромлаб ҳастам, ва дар миёни қавми ҳаромлаб сукунат дорам, – ва чашмонам Подшоҳро, Парвардигори лашкарҳоро дидааст».0#"Ва паҳлудариҳо аз овози нидокунандагон ба ларза омад, ва хона аз дуд пур шуд.a/;"Ва яке ба дигаре нидо карда, мегуфт: «Пок аст, пок аст, пок аст Парвардигори лашкарҳо! Тамоми замин аз ҷалоли Ӯ пур аст!»0.Y"Сорофиён* дар гирди Ӯ истода буданд, ки ҳар яке аз онҳо шаш бол дошт: бо дутояш вай рӯи худро мепӯшид, ва бо дутояш пойҳои худро мепӯшид, ва бо дутояш парвоз мекард.x- k"ДАР соле ки подшоҳ Узиё вафот кард, Парвардигорро дидам, ки бар курсии баланд ва олӣ нишаста буд, ва домони Ӯ маъбадро пур карда буд.$,A"Ва дар он рӯз бар ӯ мисли хурӯши баҳр ғурриш хоҳад кард; ва кас агар ба замин назар андозад, инак торикӣ ва тангист, ва нур дар паси абрҳои сиёҳ тира шудааст.+"Наъраи вай мисли наъраи модашер аст; мисли шерони ҷавон наъра мезанад, ва ғурришкунон сайд мегирад, ва онро мебарад, ва раҳокунандае нахоҳад буд._*7"Тирҳои вай тез, ва ҳамаи камонҳояш зеҳ карда шудааст; сумҳои аспони вай мисли сахра аст, ва чархҳои вай мисли тундбод.@)y"Андаруни вай на лакоте хоҳад буд, на заифе; вай на пинак хоҳад рафт, на хоб хоҳад кард; ва камарбанди вай аз камараш воз нахоҳад шуд, ва даволи пойафзолаш канда нахоҳад шуд.("Ва ливое барои халқҳои дурдаст хоҳад барафрошт, ва якеро аз ақсои замин хитоб хоҳад кард, – ва инак, вай шитоб намуда, ба осонӣ хоҳад омад.v'e"Бинобар ин ғазаби Парвардигор бар қавми Ӯ оташ гирифтааст, ва Ӯ дасти Худро бар онҳо дароз карда, онҳоро зарба задааст, ва кӯҳҳо ба ларза омадааст, ва ҷасадҳои онҳо дар кӯчаҳо мисли ахлот партофта шудааст; бо ин ҳама, ғазаби Ӯ фурӯ нанишастааст, ва дасти Ӯ ҳанӯз дароз аст.t&a"Бинобар ин, чунон ки забонаи оташ хасро мехӯрад, ва хошок дар аланга нест мешавад, ончунон решаи онҳо пӯсида хок хоҳад шуд, ва шукуфаи онҳо мисли ғубор барбод хоҳад рафт; зеро ки онҳо аз шариати Парвардигори лашкарҳо нафрат кардаанд, ва каломи Поки Исроилро хор дидаанд.(%I"Ки шарирро ба хотири ришва одил медонанд, вале одилонро аз адолаташон маҳрум мекунанд![$/"Эй вой бар онҳое ки дар нӯшидани шароб баҳодур, ва дар тайёр кардани машруботи дорувордор мардони пурзӯр мебошанд,#"Эй вой бар онҳое ки дар назари худ хирадманд, ва дар пеши худ доно мебошанд!"'"Эй вой бар онҳое ки бадиро некӣ, ва некиро бадӣ меноманд, торикиро рӯшноӣ, ва рӯшноиро торикӣ медонанд, талхро ширин, ва ширинро талх ҳисоб мекунанд!!"Ва мегӯянд: «Бигзор Ӯ шитоб намуда, амали Худро тезонад, то онро бубинем; ва бигзор машварати Поки Исроил наздик шавад ва биёяд, то онро бидонем»!? w"Эй вой бар онҳое ки гуноҳро бо арғамчини батолат, ва хаторо мисли таноби ароба аз пайи худ мекашанд,"Ва гӯсфандон, мисли он ки дар чарогоҳи худ бошанд, хоҳанд чарид, ва он чиро, ки дар харобаҳои сарватдорон боқӣ монда бошад, бегонаҳо хоҳанд хӯрд.7g"Ва Парвардигори лашкарҳо дар доварӣ баланд хоҳад шуд, ва Худои Пок дар адолат тақдис хоҳад ёфт.  "Ва инсон сархам, ва мард залил, ва чашмони ҳавобаландон паст хоҳад шуд._7"Бинобар ин дӯзах ҳирси худро афзун кардааст, ва даҳони худро бениҳоят кушодааст; ва шавкати онҳо, ва хушнӯдии онҳо, ва ғавғои онҳо, ва ҳар кӣ дар байнашон хушҳол аст, дар он фурӯ хоҳад рафт." Бинобар ин қавми ман баногоҳ ҷалои ватан гардидаанд, ва ашрофи онҳо гирифтори гуруснагӣ мебошанд, ва авоми онҳо аз ташнагӣ хушк шудаанд.  " Ва барбат ва уд, ва даф ва най ва шароб дар базмҳои онҳост; вале онҳо ба корҳои Парвардигор назар намекунанд, ва амали дастҳои Ӯро намебинанд.pY" Эй вой бар онҳое ки бомдодон бармаҳал бархоста, аз пайи арақ медаванд ва то бевақтии шаб нишаста, худро бо шароб оташ медиҳанд!/" Зеро ки даҳ ҷуфт* токзор як бат хоҳад дод, ва як ҳӯмер** тухмӣ як эфа хоҳад овард».uc" Парвардигори лашкарҳо ба гӯши ман гуфт: «Ба яқин, хонаҳои бисёр хароб хоҳад шуд, хонаҳои бузург ва зебо ғайримаскун хоҳад гардид;2]"Эй вой бар онҳое ки хонаро ба хона илова менамоянд, киштзорро ба киштзор зам мекунанд, ба тавре ки ҷое боқӣ намемонад; ва шумо ба танҳоӣ бар замин маскан гирифтаед.^5"Зеро ки хонадони Исроил токзори Парвардигори лашкарҳо мебошанд, ва мардони Яҳудо – ниҳоли дилпазири Ӯ; ва Ӯ умеди инсоф дошт, ва инак – ноинсофӣ; адолатро чашм дошт, ва инак – доду фарёд.xi"Ва онро харобазор мегардонам: на навдаҳояш каллак зада хоҳад шуд, ва на заминаш канда нарм карда хоҳад шуд, ва явшон ва хори шутур дар он хоҳад рӯид; ва ба абрҳо амр мефармоям, ки бар он борон наборонанд.<q"Ва акнун Ман ба шумо эълон менамоям, ки ба токзори Худ чӣ кор хоҳам кард: Хорбандашро дур мекунам, ва он хароб хоҳад шуд; деворашро вайрон мекунам, ва он поймол хоҳад шуд.}"Барои токзори Ман боз чӣ кор кардан лозим буд, ки Ман дар он накарда бошам? Чун умед доштам, ки ангури хуб меоварад, чаро ангури бад овард?0Y"Ва акнун, эй сокинони Ерусалим ва мардони Яҳудо, дар миёни Ман ва токзори Ман доварӣ намоед."Ва Ӯ замини онро канда, аз сангҳо тоза кард, ва разҳои ангури лаъл дар он шинонид, ва бурҷе дар миёнаҷои он бино кард, ва чархуште низ дар он канд, ва Ӯ умед дошт, ки ангури хуб меоварад, валекин ангури бад овард.Z /"СУРУДИ Маҳбуби худро дар бораи токзори Ӯ барои Маҳбуби худ бисароям: Маҳбуби ман токзоре бар теппаи ҳосилхез дошт..U"Ва соябоне дар рӯз барои соя аз гармо, ва барои малоз ва паноҳгоҳ аз бод ва борон хоҳад буд.K "Он гоҳ Парвардигор бар тамоми макони кӯҳи Сион ва бар ҷамъомадҳои он абр ва дудро дар рӯз ва дурахши оташи шӯълаварро дар шаб хоҳад офарид, ва бар тамоми ҷалол пардае хоҳад буд.u c"Вақте ки Парвардигор наҷосати духтарони Сионро бишӯяд, ва хуни Ерусалимро бо рӯҳи доварӣ ва бо рӯҳи сӯзон аз даруни он дур кунад,y k"Ва ҳар кӣ дар Сион боқӣ ва дар Ерусалим саломат монад, яъне ҳар кӣ дар Ерусалим дар дафтари ҳаёт навишта шавад, пок номида хоҳад шуд.N "Дар он рӯз навдаи Парвардигор шукӯҳ ва ҷалол, ва меваи замин барои бақияи Исроил кибриё ва шавкат хоҳад буд.;  q"ВА дар он рӯз ҳафт зан ба як мард часпида, хоҳанд гуфт: «Нони худро хоҳем хӯрд, ва либоси худро хоҳем пӯшид, фақат номи ту бигзор бар мо хонда шавад, – нанги моро дур кун».<q"Ва дарвозаҳои он нола хоҳад кард ва мотам хоҳад гирифт, ва он тиҳӣ гардида, бар замин хоҳад нишаст.xi"Мардони ту ба шамшер, ва баҳодурони ту дар ҷанг хоҳанд афтод.fE"Ва дар ивази роиҳаи атр тааффуни рим хоҳад буд; ва дар ивази камарбанд – арғамчин; ва дар ивази гесӯи пурпечу хам – калӣ; ва дар ивази либоси фарох – фӯтае аз палос; ва дар ивази зебоӣ – тамға.eC"Ва оинаҳо, ва пероҳанҳо, ва дасторҳо, ва ҳиҷобҳоро.c?"Ва камзӯлҳо, ва ҷомаҳо, ва рӯймолҳо, ва ҳамёнҳоро;L"Ва ангуштаринҳо, ва ҳалқаҳои биниро;}"Ва афсарҳо, ва занҷирҳо, ва камарбандҳо, ва атрдонҳо, ва тӯморҳоро;Z-"Ва гӯшвораҳо, ва дастпонаҳо, ва рӯйбандҳоро;.U"Дар он рӯз Парвардигор зебу зинати халхолҳо, ва пешонабандҳо, ва тавқҳоро нест хоҳад кард;b="Бинобар ин Парвардигор фарқи сари духтарони Сионро кал хоҳад кард, ва Парвардигор аврати онҳоро бараҳна хоҳад намуд».&~E"Ва Парвардигор гуфт: «Азбаски духтарони Сион мағрур шудаанд, ва гардан барафрохта роҳ мераванд, ва бо ғамзаҳои чашм ба васваса меандозанд, бо ишваю ноз мехироманд, ва зангӯлачаҳои халхолҳоро бар пойҳошон ҷарангос мезанонанд,r}]"Шумо чӣ ҳақ доред, ки қавми Маро мазлум созед, ва рӯйҳои бенавоёнро поймол кунед?» – мегӯяд Парвардигор, Парвардигори лашкарҳо.'|G"Парвардигор бо пирони қавми Худ ва бо мирони он ба мурофиа хоҳад омад: «Шумо токзорро оташ задаед, ва он чи аз бенаво ғорат карда шудааст, дар хонаҳои шумост.*{M" Парвардигор барои додгарӣ бархостааст, ва рост истодааст, то ки қавмҳоро доварӣ намояд.4za" Бар қавми ман кӯдакон зулм мекунанд, ва занон бар вай салтанат меронанд. Эй қавми ман! Роҳбаронат туро дар иштибоҳ меандозанд, ва самти роҳҳои туро вайрон кардаанд.Q w"Бинобар ин Парвардигор, Парвардигори лашкарҳо, Неруманди Исроил мегӯяд: «Ҳой, Ман аз шикасти адуёни Худ қаноат ҳосил хоҳам кард ва аз душманони Худ интиқом хоҳам гирифт!TP #"Мирони ту худсар шуда, шарики дуздон гардидаанд; ҳар яке аз онҳо ришваро дӯст медоранд ва аз пайи бахшишҳо медаванд; ба ятим додгарӣ намекунанд, ва даъвои бевазан назди онҳо намеояд.|O s"Нуқраи ту ба ғаш табдил ёфтааст; шароби ту бо об омехта шудааст.KN "Пойтахти амин чӣ гуна зинокор шудааст! Вай аз инсоф пур буд, дар вай адолат сокин буд, вале алҳол – қотилон!JM "Вале агар сар печида, муқобилат кунед, шамшер шуморо хоҳад хӯрд: зеро ки даҳони Парвардигор чунин мегӯяд».{L q"Агар орзуманд бошед ва бишнавед, неъматҳои заминро хоҳед хӯрд.3K a"«Биёед исбот намоем, – мегӯяд Парвардигор, – агар гуноҳҳои шумо мисли қирмиз бошад, мисли барф сафед хоҳад шуд; агар мисли арғувон сурх бошад, мисли пашм хоҳад шуд.gJ I"Некӯкориро таълим гиред; толиби адлу инсоф бошед; ба мазлум халосӣ диҳед; ба ятим додгарӣ намоед; бевазанро ҳимоят кунед».6I g"Шустушӯй кунед, пок шавед; аъмоли бади худро аз чашмони Ман дур созед; аз бадкирдорӣ даст кашед. H "Ва ҳангоме ки дастҳои худро дароз мекунед, чашмони Худро аз шумо мепӯшам; дуоро афзун кунед ҳам, намешунавам, чунки дастҳои шумо пур аз хун аст.^G 7"Аз навмоҳҳо ва идҳои шумо ҷони Ман нафрат дорад; онҳо барои Ман бори гарон аст, ки аз бардоштанаш тоқатам тоқ шудааст. F  " Ҳадияи бекора дигар набиёред; бухур барои Ман зишт аст; навмоҳ ва шанбе ва анҷуман низ: ба хабосат ва маҷлиси идона наметавонам тоқат оварам.IE  " Вақте ки меоед, то ба ҳузури Ман ҳозир шавед, кист, ки аз шумо талабида бошад, ки саҳнҳои Маро поймол кунед?_D 9" «Қурбониҳои бисёри шумо ба Ман чӣ лозим аст? – мегӯяд Парвардигор. Аз қурбониҳои сӯхтании қӯчқорҳо ва чарбуи парвориён сер шудаам, ва ба хуни нарговҳо, гӯсфандҳо ва такаҳо рағбат надорам.7C i" Эй мирони Садӯм! Сухани Парвардигорро бишнавед. Эй қавми Амӯро! Ба шариати Худои мо гӯш андозед.[B 1" Агар Парвардигори лашкарҳо бақияи андаке барои мо намегузошт, мо мисли Садӯм мешудем ва ба Амӯро монандӣ медоштем. m"Чаро боз зарбу лат хӯред, чун маъсиятро давом диҳед? Тамоми сар дарднок аст, ва тамоми дил садчок.P= "Эй вой бар халқи хатокор, бар қавме ки зери бори гуноҳ мондаанд, бар насли бадкешон, бар писарони каҷрафтор! Парвардигорро тарк кардаанд, Поки Исроилро хор доштаанд, ақиб гаштаанд.V< '"Барзагов молики худро, ва хар охури соҳиби худро мешиносад, аммо Исроил намешиносад: қавми Ман фаҳм намекунанд».'; I"Эй осмон, бишнав, ва эй замин, гӯш андоз, чунки Парвардигор сухан меронад: «Писаронро парвариш додам ва ба воя расонидам, вале онҳо бар зидди Ман исён карданд.b: A"РӮЪЁИ Ишаъё ибни Омӯс, ки онро дар бораи Яҳудо ва Ерусалим дар айёми Узиё, Ютом, Оҳоз ва Ҳизқиё, подшоҳони Яҳудо, дидааст.9Бигрез, эй маҳбуби ман! Ва мисли оҳу ё барраи ғизолон бар кӯҳҳои атриёт бош. 89 Эй он ки дар боғот менишинӣ! Рафиқон ба овози ту гӯш медиҳанд; онро ба ман бишнавон!G7 Аммо токзори ман назди ман аст. Барои ту, эй Сулаймон, ҳазор, ва барои дидбонони меваи он дусад хоҳад буд.N6 Сулаймон токзоре дар Баал-Ҳамӯн дошт; токзорро ба дидбонон супурд; ҳар кас барои меваи он ҳазор нуқра медод.<5q Ман ҳисор ҳастам, ва пистонҳоям мисли бурҷҳост; бинобар ин дар назари ӯ мисли чашмаи саодат будам.h4I Агар ӯ ҳисор мебуд, назди ӯ кӯшки нуқра бино мекардем; ва агар ӯ дарвоза мебуд, бар вай ғалақае аз чӯби арз мехкӯб мекардем.>3uМоро хоҳари хурде ҳаст, ва ӯ пистон надорад; бо хоҳари худ чӣ кор кунем, вақте ки ӯро хостгор шаванд?X2)Обҳои бисёр наметавонад муҳаббатро хомӯш кунад, ва наҳрҳо наметавонад онро фурӯ нишонад. Агар касе тамоми сарвати хонаи худро барои муҳаббат бидиҳад, аз ӯ албатта нафрат хоҳанд кард.Z1-Маро мисли мӯҳре бар дили худ, мисли мӯҳре бар бозуи худ бигузор; зеро ки муҳаббат мисли марг пурзӯр аст, ва рашки он мисли дӯзах бераҳм аст; барқҳои он барқҳои оташ аст, алангаи илоҳист. {~}e|{WyxwvautssrqppOo_nZmlkCj-i1gg5fEeAdsc:aaK`U_W^]\n[1YXWVV)USSWRQhOO&MMKjJICH.GfFDgCCBA>@?]>>(=m;:V9T8U7=6Y532260//].-,+)f'&0$$*#K"! a*MpAn,aV 7 0 " ВА дар он рӯз хоҳӣ гуфт: «Туро, эй Парвардигор, ҳамд мегӯям, зеро ки ҳарчанд бар ман ғазаб кардӣ, аммо ғазабат фурӯ нишаст, ва маро тасаллӣ додӣ.*/M" Ва барои бақияи қавми Ӯ, ки аз Ашшур саломат монда бошанд, шоҳроҳе мавҷуд хоҳад буд, чунон ки барои Исроил дар рӯзи берун омадани вай аз замини Миср мавҷуд буд.P." Ва Парвардигор халиҷи баҳри Мисрро хоҳад хушконид, ва дасти Худро бо боди шадиди Худ бар наҳр афшонда, онро ба ҳафт ҷӯй тақсим хоҳад кард, ва одамонро бо роҳи хушк хоҳад гузароннд.G-" Ва онҳо якҷоя бар китфи фалиштиён ба ғарб ҳуҷум хоҳанд овард, аҳли шарқро тороҷ хоҳанд кард, бар Эдӯм ва Мӯоб дасти худро хоҳанд гузошт, ва банӣ Аммӯн ба онҳо тобеъ хоҳанд шуд.,)" Ва ҳасади Эфроим нест хоҳад шуд, ва душманони Яҳудо нобуд хоҳанд гардид. Эфроим аз Яҳудо ҳасад нахоҳад хӯрд, ва Яҳудо Эфроимро ба танг нахоҳад овард. +" Ва Ӯ ливое барои халқҳо барафрошта, рондашудагони Исроилро ҷамъ хоҳад кард, ва парокандагони Яҳудоро аз чор канори дунё фароҳам хоҳад овард.)*K" Ва дар он рӯз воқеъ хоҳад шуд, ки Парвардигор дубора дасти Худро дароз хоҳад кард, то ки бақияи қавми Худро, ки аз Ашшур ва Миср, аз Патрос ва Ҳабаш, аз Элом ва Шинъор ва аз Ҳамот ва ҷазираҳои баҳр саломат монда бошанд, баргардонад.) " Ва дар он рӯз воқеъ хоҳад шуд, ки решаи Йисой ливое барои қавмҳо хоҳад гардид, – халқҳо ба ӯ рӯ хоҳанд овард, ва осоиштагӣ ҷалоли ӯ хоҳад буд.(7" Дар тамоми кӯҳи поки Ман бадӣ нахоҳанд кард ва осебе нахоҳанд расонид, зеро замин аз шинохтани Парвардигор пур хоҳад буд, мисли он ки баҳр пур аз обҳост.y'k" Ва бачаи ширмак бар сӯрохи мори гурза бозӣ хоҳад кард, ва кӯдаки аз пистон баромада дасти худро ба хонаи мори афъӣ дароз хоҳад кард.6&e" Ва гов бо хирс хоҳад чарид, ва бачаҳои онҳо бо ҳам хоҳанд хобид; ва шер мисли гов коҳ хоҳад хӯрд.(%I" Ва гург бо барра зиндагӣ хоҳад кард, ва паланг бо бузғола хоҳад хобид; ва гӯсола ва шербача ва парворӣ бо ҳам хоҳанд буд, ва кӯдаки хурде онҳоро хоҳад чаронид.$" Ва адолат миёнбанди камараш, ва садоқат камарбанди миёнаш хоҳад буд.W#'" Балки мискинонро бо адолат доварӣ хоҳад кард, ва мазлумони заминро бо росткорӣ ҳукм хоҳад намуд; ва бо чӯбдасти даҳонаш заминро зарба хоҳад зад, ва бо дами лабҳояш шарирро хоҳад кушт.~"u" Ва рӯҳи худотарсӣ Ӯро пур хоҳад кард, ва Ӯ на бар тибқи нигоҳи чашмонаш доварӣ хоҳад намуд, ва на аз рӯи шуниди гӯшҳояш ҳукм хоҳад кард,w!g" Ва бар Ӯ Рӯҳи Парвардигор, рӯҳи ҳикмат ва хирад, рӯҳи машварат ва қудрат, рӯҳи шинохтани Парвардигор ва тарси Ӯ қарор хоҳад гирифт,+  Q" ВА навдае аз танаи Йисой берун хоҳад омад, ва ниҳоле аз решаҳояш сабзида, бор хоҳад овард.F" "Ва шохаҳои печ дар печи ҷангалро бо оҳан қатъ хоҳад кард, ва Лубнон аз дасти неруманд фурӯ хоҳад ғалтид.=s" !Инак, Парвардигор, Парвардигори лашкарҳо, бо қуввати саҳмгине шоху баргҳоро парешон хоҳад кард, ва баландқоматон бурида хоҳанд шуд, ва олимақомон вожгун хоҳанд гардид.N" Худи имрӯз вай дар Нӯб мавқеъ мегирад; ба кӯҳи духтари Сион, ба теппаи Ерусалим дасти душманӣ дароз мекунад.}s" Аҳли Мадмено гурехтанд, сокинони Ҷебим сӯи паноҳгоҳ шитофтанд.)K" Бо овози худ фиғон бардор, эй духтари Ҷалим! Гӯш андоз, эй Лайшо! Ҷавоб гардон, эй Анотӯт!X)" Аз маъбар гузаштанд; дар Ҷабъ манзил карданд; аҳли Рома ба ҳарос афтоданд; аҳли Ҷабъаи Шоул рӯй ба гурез оварданд.}" Вай ба Айёт расид; аз Маҷрун гузашт; захоири худро дар Михмос монд.s_" Ва дар он рӯз воқеъ хоҳад шуд, ки бори вай аз дӯши ту, ва юғи вай аз гардани ту нест хоҳад шуд; ва юғ ба сабаби чарб зиён хоҳад дид».Y+" Ва Парвардигори лашкарҳо бар вай тозиёна хоҳад бардошт, мисли зарбаи Мидён бар кӯҳпораи Ӯреб; ва асои Ӯ бар баҳр хоҳад буд, ва онро баланд хоҳад кард, чунон ки бар Миср баланд карда буд.`9" Вале баъд аз замони бағоят каме ғазаби Ман фурӯ хоҳад нишаст, ва хашми Ман ба нобуд кардани онҳо нигаронида хоҳад шуд.ve" Бинобар ин Парвардигор, Парвардигори лашкарҳо, чунин мегӯяд: «Эй қавми Ман, ки дар Сион сокин ҳастед! Аз Ашшур натарсед; вай бо чӯбдаст шуморо хоҳад зад, ва мисли Миср асои худро бар шумо хоҳад бардошт.R" Зеро ки Парвардигор, Парвардигори лашкарҳо, ҳалокати муқарраргардидаро бар тамоми замин ба амал хоҳад овард.2]" Зеро, ҳарчанд қавми ту, эй Исроил, мисли реги дарё бошанд ҳам, фақат бақияе аз онҳо хоҳад баргашт: ҳалокате ки муқаррар гардидааст, аз рӯи адолат ба амал хоҳад омад.kO" Бақия хоҳад баргашт: бақияи Яъқуб – сӯи Худои Ҷаббор.ta" Ва дар он рӯз воқеъ хоҳад шуд, ки бақияи Исроил ва растагорони хонадони Яъқуб дигар ба занандаи худ эътимод нахоҳанд кард, балки ба Парвардигор, ки Поки Исроил аст, аз сидқи дил таваккал хоҳанд намуд.F" Ва бақияи дарахтони ҷангали вай он қадар камшумор хоҳад буд, ки кӯдаке онҳоро ба рӯйхат тавонад гирифт.Z-" Ва ҷалоли ҷангали вайро, ва боғистони вайро, аз ҷон то ҷисм, нобуд хоҳад кард; ва он мисли ранҷуре обу адо хоҳад шуд.N" Ва Нури Исроил оташ, ва Поки он аланга хоҳад шуд, ва явшону хори шутури вайро дар як рӯз сӯзонида, хоҳад хӯрд;. U" Бинобар ин Парвардигор, Парвардигори лашкарҳо, ба фарбеҳони вай лоғарӣ хоҳад фиристод, ва дар ивази ҷалоли вай сӯхторе мисли сӯхтани оташ барафрӯхта хоҳад шуд. 1" Оё табар бар касе ки бо он мешиканад, ғурур хоҳад кард? Оё арра бар касе ки онро мекашад, фахр хоҳад намуд? Гӯё ки чӯбдаст баландкунандаи худро ба ҳаракат меоварда бошад! Гӯё ки асо он чиро, ки чӯб нест, баланд мекарда бошад! " Ва дасти ман сарвати қавмонро мисли лонае гирифтааст, ва мисли он ки тухмҳои дар лона бударо чида мегиранд, ман тамоми заминро чида гирифтам, ва ҷонваре набуд, ки бол ҷунбонад, ва даҳон кушояд, ва чириқ-чириқ кунад».1 [" Зеро ки вай мегӯяд: «Бо қуввати дасти худ ва бо ҳикмати худ ин корро кардам, чунки хирадманд ҳастам; ва ҳудуди қавмонро аз миён бардоштам, ва хазоини онҳоро толону тороҷ намудам, ва мисли баҳодуре бар тахт нишастагонро вожгун сохтам;7 g" Ва воқеъ хоҳад шуд, баъд аз он ки Парвардигор тамоми амали Худро бар кӯҳи Сион ва дар Ерусалим анҷом диҳад, Ӯ хоҳад гуфт: «Ман лофу газофи дили пурғурури подшоҳи Ашшур ва нигоҳи ҳавобаландонаи чашмони вайро ба ҷазо гирифтор хоҳам кард».D" Чунон ки, охир, бо Сомария ва бутҳояш амал кардаам, ончунон бо Ерусалим ва ҳайкалҳояш амал хоҳам кард».ta" Чунон ки дасти ман бар мамлакатҳои бутпараст зафар ёфтааст, ва ҳол он ки санамҳошон аз санамҳои Ерусалим ва Сомария зиёдтар буд,>u" Калну, охир, мисли Каркамиш таслим шудааст! Оё Ҳамот мисли Арфод нест? Оё Сомария мисли Димишқ нест?mS" Зеро ки мегӯяд: «Мирони ман, охир, саросар подшоҳонанд!  " Валекин вай ин гуна фикр намекунад, ва андешаи дили вай чунин нест, балки дар дили худ ҳавас дорад, ки халқҳои бисёрро торумор ва нобуд созад;T!" Ман вайро ба муқобили халқи риёкор хоҳам фиристод, ва бар зиддӣ қавми хашмовари Ман амр хоҳам фармуд, ки ғанимат бигирад ва ба яғмо бибарад, ва онҳоро мисли лойи кӯчаҳо поймол кунад. " Ҳой, Ашшур, ки чӯбдасти ғазаби Ман аст, ва қаҳри Ман асоест дар дасти вай!(I" Магар ин ки дар миёни бандиён сари таслим фурӯд оваранд ва дар миёни мақтулон фурӯ ғалтанд; бо ин ҳама, ғазаби Ӯ фурӯ нанишастааст, ва дасти Ӯ ҳанӯз дароз аст.$A" Пас шумо дар рӯзи доварӣ, ва дар таҳлукае ки аз дурдаст меояд, чӣ хоҳед кард? Аз кӣ барои мадад паноҳ хоҳед ҷуст? Ва сарвати худро дар куҷо пинҳон хоҳед кард?6e" Барои он ки мискинонро аз доварӣ маҳрум созанд, ва ҳуқуқи мазлумони қавми Маро бирабоянд, то ки бевазанонро ғанимати худ гардонанд, ва ятимонро толону тороҷ кунанд!_~ 9" ЭЙ вой бар қонунгузороне ки ҷафоро ба ҳукми қонун медароранд; ва эй вой бар котибоне ки аҳкоми ноинсофона менависанд,}" Менашше ба Эфроим, ва Эфроим ба Менашше, ва ҳар ду якҷоя ба Яҳудо ҳамла мекунанд; бо ин ҳама, ғазаби Ӯ фурӯ нанишастааст, ва дасти Ӯ ҳанӯз дароз аст.z|m" Аз тарафи рост бурида мегиранд, ва гурусна мемонанд, ва аз тарафи чап мехӯранд, ва сер намешаванд; ҳар кас гӯшти бозуи худро мехӯрад.}{s" Аз ғазаби Парвардигори лашкарҳо замин сӯхта сиёҳ шудааст, ва қавм гӯё ки тӯъмаи оташ гардидаанд: касе ба бародари худ раҳм намекунад.(zI" Зеро ки шарорат мисли оташ даргирифтааст, явшон ва хори шутурро мехӯрад, ва дар шохаҳои печ дар печи ҷангал месӯзад, ва сутунҳои баланди дуд печида мебарояд.eyC" Бинобар ин Парвардигор аз ҷавонони онҳо шод нахоҳад шуд, ва бар ятимон ва бевазанони онҳо раҳм нахоҳад кард, зеро ки ҳамаашон риёкор ва бадкирдор мебошанд, ва ҳар даҳоне бо ҳақорат сухан меронад; бо ин ҳама, ғазаби Ӯ фурӯ нанишастааст, ва дасти Ӯ ҳанӯз дароз аст.6xe" Ва пешвоёни ин қавм онҳоро дар иштибоҳ хоҳанд андохт, ва муридонашон дарҳам-барҳам хоҳанд шуд. w " Муршид ва шариф сар аст; вале набие ки муаллими дурӯғҳост, дум мебошад.!v;" Бинобар ин Парвардигор сар ва думро, нахл ва найро аз Исроил дар як рӯз хоҳад бурид:4ua" Вале ин қавм сӯи Занандаи худ барнагаштаанд, ва аз Парвардигори лашкарҳо дархост накардаанд.#t?" Арамиёнро аз шарқ, ва фалиштиёнро аз ғарб; ва онҳо Исроилро бо иштиҳои тамом хоҳанд хӯрд; бо ин ҳама, ғазаби Ӯ фурӯ нанишастааст, ва дасти Ӯ ҳанӯз дароз аст.As{" Ва Парвардигор хасми ӯ – Расинро бар зидди ӯ мустаҳкам хоҳад кард, ва душманони ӯро хоҳад барангехт:r" «Хиштҳо афтодааст, вале мо бо сангҳои тарошида бино хоҳем кард; дарахтони тутанҷир бурида шудааст, вале мо арзҳоро ба ҷои онҳо ба кор хоҳем бурд».?qw" Ва тамоми қавм хоҳанд донист, яъне Эфроим ва сокинони Сомария, ки бо ғурур ва такаббури дил мегӯянд:p}" Парвардигор каломе ба Яъқуб фиристод, ва он бар Исроил нузул кард.-oS" Афзоиши салтанат ва осоиштагии Ӯ бар тахти Довуд ва бар мамлакати вай интиҳо нахоҳад дошт, то ки онро бо инсоф ва адолат, минбаъд ва то абадулобод барқарор ва мустаҳкам намояд; рашки Парвардигори лашкарҳо инро ба амал хоҳад овард.Hn " Зеро ки кӯдаке барои мо таваллуд ёфт, Писаре ба мо дода шуд, ва салтанат бар дӯши Ӯ хоҳад буд, ва номи Ӯ Аҷиб, Мушовир, Худои Ҷаббор, Падари ҷовид, Мири осоиштагӣ хонда хоҳад шуд.Cm" Зеро ки тамоми пойафзоли пурсадои сарбозон ва тамоми либоси оғуштаи хун сӯхта, тӯъмаи оташ хоҳад шуд.l" Зеро ки Ту юғи вазнини онҳоро, ва ғӯлачӯберо, ки бар дӯши онҳо буд, яъне калтаки ситамгари онҳоро шикастӣ, чунон ки дар рӯзи Мидён воқеъ шуда буд.Hk " Ту халқро афзун гардондӣ, шодмонии онҳоро зиёд кардӣ: ба ҳузури Ту шодӣ карданд, мисли шодмонии мавсими дарав, мисли касоне ки дар вақти тақсим кардани ғанимат ба ваҷд меоянд,Uj#" Қавме ки дар торикӣ мегаштанд, нури азиме диданд; бар онҳое ки дар кишвари сояи марг менишастанд, нуре дурахшид.(i K" ЗЕРО вай, ки ба танг меоварад, хастагӣ надорад; дар замони аввал таъсираш сабук буд: фақат замини Забулун ва замини Нафтолиро забт намуд; вале дар замони охир таъсираш бар роҳи дарё, он тарафи Ӯрдун, Ҷалили халқҳо, вазнин шудааст.Mh"Ва бар замин хоҳанд нигарист, ва инак тангӣ ва тирагист, зулмоти нокомист, ва дар торикӣ андохта хоҳанд шуд.8gi"Ва қавм бо машаққат ва гуруснагӣ бар замин хоҳанд гашт; ва чун гурусна монанд, хашмгин шуда, подшоҳи худ ва Худои худро лаънат хоҳанд кард; ва ба боло рӯй хоҳанд овард,2f]"Ба шариат ва шаҳодат рӯ оваред! Ба яқин сухане мисли ин хоҳанд гуфт, ки он ҳеҷ маъное надорад.e"Ва чун ба шумо гӯянд: «Аз ҷодугарон ва азоимхононе ки суфу куф ва ириму ҷирим мекунанд, дархост намоед», – бигӯед: «Ҳар қавм, охир, аз Худои худ дархост менамоянд, на ин ки ба воситаи мурдаҳо дар бораи зиндаҳо!».d#"Инак ман ва фарзандоне ки Парвардигор ба ман додааст, аз ҷониби Парвардигори лашкарҳо, ки дар Сион сокин аст, барои Исроил аломот ва ишорот ҳастем.Pc"Ва ман ба Парвардигоре ки рӯи Худро аз хонадони Яъқуб пинҳон кардааст, интизорӣ кашида, умедвори Ӯ хоҳам шуд.b+"Шаҳодатро мисли лӯлае бипечон, ва шариатро дар миёни шогирдони Ман мӯҳр намо».a/"Ва бисёре аз онҳо пешпо хоҳанд хӯрд, ва фурӯ хоҳанд ғалтид, ва ба шикаст дучор хоҳанд гардид, ва дар тузоқ хоҳанд афтод, ва гирифтори қуллоб хоҳанд шуд.`"Ва Ӯ макони пок барои шумо хоҳад буд, ва санги пешпо ва сахраи монеа – барои ҳар ду хонадони Исроил, ва тузоқу қуллоб – барои сокинони Ерусалим.<_q" Парвардигори лашкарҳоро, – танҳо Ӯро, – тақдис намоед, ва Ӯ тарси шумо бошад, ва Ӯ бими шумо бошад.^w" «Ҳар он чиро, ки ин қавм суиқасд ҳисоб мекунанд, шумо суиқасд ҳисоб накунед; ва аз он чи онҳо метарсанд, натарсед, ва биме надошта бошед.|]q" Зеро Парвардигор ба ман чунин гуфт, дар сурате ки дасти қавми Ӯ бар ман буд, ва ба ман талқин намуд, ки бо роҳи ин қавм наравам; ва гуфт:N\" Қасд хоҳед кард, вале он ботил хоҳад шуд! Сухан хоҳед ронд, вале он ба амал нахоҳад омад, зеро ки Худо бо мост!j[M" Талотум хоҳед кард, эй қавмон, вале шикаст хоҳед хӯрд! Ва гӯш андозед, эй ҳамаи кишварҳои дурдаст: камари худро хоҳед баст, вале шикаст хоҳед хӯрд! Камари худро хоҳед баст, вале шикаст хоҳед хӯрд!8Zi"Ва туғёнаш ба Яҳудо гузашта, онро зер хоҳад кард, ва саршор гардида, то ба гардан хоҳад расид; ва болҳои он тамоми арзу тӯли замини туро, эй Имонуил, фаро хоҳад гирифт». Y"Бинобар ин, инак Парвардигор обҳои наҳри пурталотум ва бузургро – подшоҳи Ашшур ва тамоми ҳашамати ӯро – бар онҳо хоҳад овард; ва он аз ҳамаи шохобҳояш боло хоҳад баромад, ва аз ҳамаи канорҳояш берун хоҳад рафт;fXE"«Азбаски ин қавм аз обҳои Шилӯаҳ, ки оҳиста-оҳиста ҷорӣ мешавад, нафрат карда, аз Расин ва писари Рамалёҳу ба ваҷд меоянд,jWM"Ва Парвардигор суханашро ба ман давом дода, боз гуфт:yVk"Зеро, пеш аз он ки кӯдак тавонад 'Падарам' ва 'Модарам' бигӯяд, сарвати Димишқ ва ғанимати Сомарияро пеши подшоҳи Ашшур хоҳанд бурд».qU["Ва ба набия наздикӣ кардам, ва ӯ ҳомила шуда, писаре зоид; ва Парвардигор ба ман гуфт: «Номи ӯро чунин бихон: Маҳер-шолол-ҳош-баз;T+"Ва ман барои худ шоҳидони амин – Уриёи коҳин ва Закарё ибни Баракёро гирифтам,LS "ВА Парвардигор ба ман гуфт: «Варақи калоне барои худ бигир, ва бар он бо хати маъмул бинавис: 'Маҳер шолол, ҳош баз'*». *1 Ба гирифтани ғанимат мекӯшад, ба тороҷ кардан мешитобад4Ra"Ва ба ҳар кӯҳе ки бо каланд кор карда мешуд, ту аз тарси явшон ва хори шутур нахоҳӣ омад: ба он ҷо барзаговонро хоҳанд фиристод, ва гӯсфандон онро поймол хоҳанд кард.IQ "Бо тирҳо ва камонҳо мардум ба он ҷо хоҳанд омад, зеро ки тамоми замин аз явшон ва хори шутур пур хоҳад шуд.Pw"Ва дар он рӯз воқеъ хоҳад шуд, ки ҳар ҷое ки дар он ҳазор ток ба баҳои ҳазор сиқли нуқра мавҷуд буд, ҷои явшон ва хори шутур хоҳад гардид.kOO"Ва аз бисёрии шире ки медӯшад, қаймоқ хоҳад хӯрд, зеро ҳар кӣ дар ин замин боқӣ монда бошад, хӯрокаш қаймоқ ва асал хоҳад буд.N'"Ва дар он рӯз воқеъ хоҳад шуд, ки ҳар кас як ғуноҷин ва ду меш нигоҳ хоҳад дошт,[M/"Дар он рӯз Парвардигор бо устурае ки аз он тарафи наҳр киро карда шуда бошад, яъне ба воситаи подшоҳи Ашшур, мӯйсар ва мӯи пойҳоро хоҳад тарошид; ва ҳатто ришро он устура нест хоҳад кард.wLg"Ва ҳамаашон омада, дар водиҳои вайрона, ва дар шикофҳои сахраҳо, ва бар ҳамаи хорбӯттаҳо, ва бар ҳамаи чарогоҳҳо ҷойгир хоҳанд шуд.K"Ва дар он рӯз воқеъ хоҳад шуд, ки Парвардигор ба магасе ки дар резишгоҳи наҳрҳои Миср аст, ва ба занбӯре ки дар замини Ашшур аст, хитоб хоҳад кард,'"Азбаски Арам, Эфроим ва писари Рамалёҳу дар ҳаққи ту қасди бад карда, мегӯянд:/=W"Ва ба ӯ бигӯй: худдорӣ намо ва ором бош; натарс, ва дили ту аз ин ду кундаи нимсӯзи пурдуд, яъне аз шиддати ғазаби Расин ва Арам ва писари Рамалёҳу хавотир нашавад.n<U"Ва Парвардигор ба Ишаъё гуфт: «Ту бо писарат Шеорёшуб ба охири ҷӯйи ҳавзи боло, ба роҳи саҳрои гозурон ба истиқболи Оҳоз баро,.;U"Ва ба хонадони Довуд хабар дода, гуфта шуд: «Арамиён дар хоки Эфроим ӯрду задаанд». Ва дили вай ва дили қавмаш ларзид, чунон ки дарахтони ҷангал аз бод меларзанд.: )"ВА дар айёми Оҳоз ибни Ютом ибни Узиё подшоҳи Яҳудо воқеъ шуд, ки Расин подшоҳи Арам ва Фақаҳ ибни Рамалёҳу подшоҳи Исроил бар зидди Ерусалим баромаданд, то ки бо он ҷанг кунанд, валекин натавонистанд онро забт намоянд.p9Y" Ва агар даҳяке дар он боз бимонад, бори дигар он низ хонавайрон хоҳад шуд; чунон ки аз дарахти писта ва аз дарахти булут пас аз буридан решаи онҳо боқӣ мемонад, ончунон насли пок решаи он хоҳад буд».8!" Ва Парвардигор одамонро дур хоҳад кард, ва дар замин харобӣ бисёр хоҳад шуд.97k" Ва ман гуфтам: «То ба кай, эй Парвардигор?» Ва Ӯ гуфт: «То даме ки шаҳрҳо валангор шуда, ғайримаскун гардад, ва хонаҳо бе одам бимонад, ва замин ба харобазор табдил ёбад.X6)" Дили ин қавм кундфаҳм, ва гӯшҳошон вазнин, ва чашмҳошон баста шудааст, мабодо бо чашмони худ бубинанд, ва бо гӯшҳои худ бишнаванд, ва дили онҳо бифаҳмад, ва руҷӯъ кунанд, ва шифо ёбанд». z~~}v|| {zyxwvvDusrqponmlkjihgzfe#c[bOaa`E_^]"\j[ZYrXXrW0VbUTjSjR>PPNMLKKKJ&HGFEDQC\B>@??C>y=_<;:9x8q76d43o21F0i/.~-,+*)('Y&2$#"_![  a<Ks/ b g yp~h*I"Дар он рӯз қурбонгоҳе барои Парвардигор дар миёнаҷои замини Миср, ва сутуне барои Парвардигор назди сарҳади он хоҳад буд. )"Дар он рӯз панҷ шаҳр дар замини Миср ба забони Канъон сухан ронда, ба Парвардигори лашкарҳо қасам хоҳанд хӯрд; яке Ир-Ҳаҳерес номида хоҳад шуд.8(i"Ва замини Яҳудо барои Миср манбаи даҳшат хоҳад буд: ҳамин ки зикри онро бишнавад, хоҳад тарсид, аз боиси қароре ки Парвардигори лашкарҳо дар ҳаққи вай қабул кардааст.}'s"Дар он рӯз Миср мисли занон хоҳад буд, ва аз ҳаракати дасти Парвардигори лашкарҳо, ки Ӯ бар вай мебардорад, ларзон ва тарсон хоҳад шуд.&1"Ва дар Миср коре нахоҳад буд, ки сар ва дум, нахл ва най тавонад онро ба ҷо оварад.E%"Парвардигор андаруни он рӯҳи дарҳам-баҳрамӣ даровардааст, ва онҳо Мисрро дар тамоми аъмоли он гумроҳ кардаанд, мисли он ки маст роҳро гум карда, дар қайи худ афтода мехобад.:$m" Мирони Сӯан аблаҳ шудаанд; мирони Нуф фиреб хӯрдаанд; Мисрро аркони сибтҳои вай гумроҳ кардаанд.i#K" Пас ҳакимони ту куҷоянд? Бигзор онҳо ба ту гӯянд, ва бигзор донанд, ки Парвардигори лашкарҳо барои Миср чӣ қароре кардааст.n"U" Ба яқин, мирони Сӯан аблаҳ ҳастанд; ҳокимони машваратчии фиръавн машварати ҷоҳилона медиҳанд. Пас шумо чӣ гуна метавонед ба фиръавн бигӯед: «Ман писари ҳакимон ҳастам, писари подшоҳони қадимам?»!" Ва пояҳои он афсурдахотир, ва ҳамаи муздурон афтодарӯҳ хоҳанд шуд.~ u" Ва наддофони катон ва бофандагони матои сафед хиҷил хоҳанд шуд.!;"Ва моҳигирон нола хоҳанд кард, ва ҳамаи онҳое ки шаст ба дарё меандозанд, мотам хоҳанд гирифт, ва онҳое ки тӯр бар рӯи об мегустаронанд, ғамгин хоҳанд шуд.hI"Чаманҳое ки дар атрофи дарё, дар соҳилҳои дарё воқеъ аст, ва тамоми киштзори назди дарё хушкида, парешон ва нест хоҳад шуд.(I"Ва наҳрҳо гандида, ҷӯйҳои Миср камоб ва хароб хоҳад шуд; най ва қамиш хушк хоҳад гардид.nU"Ва обҳои баҳр кам шуда, наҳр хароб ва хушк хоҳад гардид.!"Ва Ман Мисрро ба дасти ҳокими сахтгире хоҳам супурд, ва подшоҳи золиме бар онҳо ҳукмронӣ хоҳад кард, – мегӯяд Парвардигор, Парвардигори лашкарҳо.?w"Ва рӯҳи Миср андаруни вай бемаҷол хоҳад шуд, ва Ман машварати онро дарҳам-барҳам хоҳам кард, ва онҳо аз бутҳо ва фолбинон ва ҷодугарон ва азоимхонон дархост хоҳанд намуд. "Ва Ман мисриёнро бар мисриён хоҳам барангехт, ва онҳо бародар бо бародар, ва ёр бо ёр, ва шаҳр бо шаҳр, ва мамлакат бо мамлакат ҷанг хоҳанд кард.B "ВАҲЙ дар бораи Миср. Инак, Парвардигор бар абри сабукрав савор шуда, ба Миср меояд. Ва аз ҳузури Ӯ бутҳои Миср ба ларза хоҳанд афтод, ва дили Миср андаруни вай заиф хоҳад шуд.>u"Дар он замон инъоме барои Парвардигори лашкарҳо аз қавми қоматбаланд ва ранги пӯсташон мисгун, ва аз қавме ки барои муҳити атрофи наздик ва дур саҳмгин ҳастанд, яъне аз халқи пурқувват ва шикастоваре ки наҳрҳо заминашонро бурида мегузарад, ба макони номи Парвардигори лашкарҳо, ба кӯҳи Сион оварда хоҳад шуд.1"Ва ҳамааш барои мурғони соҳибчанголи кӯҳистон ва барои ҳайвоноти замин вогузошта хоҳад шуд; ва мурғони соҳибчангол тобистонро бар онҳо ба сар хоҳанд бурд, ва тамоми ҳайвоноти замин зимистонро бар онҳо хоҳанд гузаронид.;o"Зеро ки пеш аз ангурканӣ, вақте ки ток аз гул фуромада, муғҷаҳо ба ғӯра мубаддал мешавад, Ӯ шохаҳоро бо қайчии токбурӣ хоҳад бурид, ва навдаҳоро бурида дур хоҳад андохт.V%"Зеро ки Парвардигор ба ман чунин гуфтааст: «Ман дар маскани Худ оромида, назар хоҳам кард, мисли гармои тафсон ҳангоми нурафшонии офтоб, мисли абри шабнамӣ дар гармии мавсими дарав».lQ"Эй ҳамаи бошандагони дунё ва сокинони замин! Чун ливое бар кӯҳҳо барафрошта шавад, бингарад, ва чун шох садо диҳад, бишнавед. 9"Ва элчиёнашро бо роҳи баҳр, ва дар киштиҳои бардӣ бар рӯи об мефиристад! Эй қосидони тезрав, биравед назди халқи қоматбаланд ва ранги пӯсташон мисгун, назди қавме ки барои муҳити атрофи наздик ва дур саҳмгин ҳастанд, яъне халқи пурқувват ва шикастоваре ки наҳрҳо заминашонро бурида мегузарад.# A"ЭЙ вой бар замини пур аз садои болҳои малах, ки дар он тарафи наҳрҳои Ҳабаш воқеъ аст,xi"Шомгоҳ – ва инак даҳшат аст, вале пеш аз субҳидам он нест мешавад. Чунин аст насиби тороҷгарони мо, ва қисмати харобкунандагони мо.P" Қабилаҳо мисли хурӯши обҳои азим мехурӯшанд; вале Ӯ ба онҳо итоб намуд, ва онҳо ба ҷойҳои дур гурехтанд, ва мисли коҳрезае аз бод бар кӯҳҳо ронда шуданд, ва мисли ғуборе аз гирдбод.w" Эй вой аз ғиреви қавмони бисёр, ки мисли ғалаёни баҳрҳо талотум мекунанд! Ва аз хурӯши қабилаҳо, ки мисли хурӯши обҳои азим мехурӯшанд!, Q" Дар рӯзе ки ниҳол шинондӣ, онҳоро сабзу хуррам гардондӣ, ва саҳаргоҳон кишти худро шукуфондӣ, аммо ҳосилаш дар рӯзи беморӣ ва дарди бедармон барбод хоҳад рафт.5 c" Зеро ки ту Худои наҷоти худро фаромӯш кардӣ, ва кӯҳпораи паноҳгоҳи худро ба ёд наовардӣ; бинобар ин ту ниҳолҳои дилпазир шинондӣ, ва қаламчаҳои бегонаро кишт кардӣ.c ?" Дар он рӯз шаҳрҳои истеҳкомдори он мисли харобаҳое хоҳад шуд, ки дар ҷангалҳо ва бар қуллаҳои кӯҳ воқеъ аст, ва онҳоро пеши банӣ Исроил тарк карда буданд; ва он ба харобазор табдил хоҳад ёфт." ="Ва ӯ ба қурбонгоҳҳое ки бо дастҳои худ бино кардааст, рӯй нахоҳад овард, ва ба он чи ангуштҳои ӯ сохтааст, яъне ба бутҳои Ашера ва Ҳамон назар нахоҳад кард.9 k"Дар он рӯз инсон ба Офаринандаи худ рӯй хоҳад овард, ва чашмонаш сӯи Поки Исроил дӯхта хоҳад шуд;"Ва мисли меваҳое ки бар дарахти зайтун баъд аз зада афшондани он боқӣ мемонад, дар ӯ ду-се донае бар сари шохаи баландаш, ва чор-панҷ донае бар навдаҳои боровараш боқӣ хоҳад монд, – мегӯяд Парвардигор, Худои Исроил.#"Ва мисли он хоҳад буд, ки даравгар пояҳоро ҷамъ мекунад, ва дасташ хӯшаҳоро медаравад; ва мисли он хоҳад буд, ки дар водии Рафоим хӯшаҳоро мечинанд;G"Ва дар он рӯз воқеъ хоҳад шуд, ки ҷалоли Яъқуб заиф гардида, фарбеҳии баданаш ба лоғарӣ табдил хоҳад ёфт;"="Ва ҳисор аз Эфроим барҳам хоҳад хӯрд, ва салтанат аз Димишқ ва аз бақияи Арам; ҳолашон мисли ҷалоли банӣ Исроил хоҳад буд, – мегӯяд Парвардигори лашкарҳо. "Шаҳрҳои Арӯэр тарк карда хоҳад шуд, – маконе барои рамаҳо хоҳад гардид, ва онҳо дар он ҷо хоҳанд хобид, ва касе нахоҳад буд, ки онҳоро хӯсонад.1 ]"ВАҲЙ дар бораи Димишқ. Инак, Димишқ аз миёни шаҳрҳо нобуд гардида, ғарами харобаҳо хоҳад шуд.Z-"Ва алҳол Парвардигор чунин мегӯяд: «Баъд аз се сол, мисли солҳои муздур, ҷалоли Мӯоб бо тамоми оммаи сершумори он ба залолат хоҳад афтод, ва бақияи он бағоят хурд ва беқувват хоҳад буд»." Ин аст каломе ки Парвардигор дар ҳаққи Мӯоб аз қадимулайём гуфтааст.X)" Ва ҳарчанд Мӯоб ҳозир шуда, бар минбарҳо заҳмат кашад ва ба макони поки худ барои дуо биёяд, манфиате нахоҳад дид.7g" Бинобар ин амъои ман ба ҳоли Мӯоб, ва ботини ман ба ҳоли Қир-Ҳарешет мисли барбат нолиш мекунад.h~I" Ва аз саҳроҳо хурсандӣ ва сурур барҳам хӯрдааст ва дар токзорҳо садоҳои тараннум ва шодмонӣ шунида намешавад; токдоре ангурро дар чархуштҳо пахш намекунад: гулбонги шодиро Ман барҳам додаам. } " Бннобар ин ман ҳамроҳи Яъзир ба ҳоли токзори Сибмо гиря мекунам; шуморо, эй Ҳешбӯн ва Элъоле, бо ашкҳои худ сероб менамоям, зеро ки бар ғунучини меваи тобистони ту ва бар мавсими ангуркании ту гулбонг афтодааст.b|="Киштзорҳои Ҳешбӯн хароб шудааст, токзори Сибмо низ: ҳокимони халқҳо разҳои онро шикастаанд, ки то Яъзир расида, дар биёбон паҳн шуда буд; навдаҳои он вусъат ёфта, ба тарафи баҳр гузашта буд.#{?"Бинобар ин аҳли Мӯоб ба ҳоли Мӯоб вовайло мекунанд, саросар вовайло мекунанд. Ба ёди кулчаҳои мавизии Қир-Ҳарешет аз дили пурхун нолиши ҷонсӯз хоҳед кард!`z9"Дар бораи ғурури Мӯоб, ки вай бағоят мағрур аст, дар бораи кибр ва ғурур ва хашми вай шунидаем: лофу газофи вай пуч аст.y}"Ва бигзор тахт бо марҳамат устувор бошад, ва бар он дар хаймаи Довуд доваре дар садоқат нишинад, ки толиби инсоф ва роғиби адолат бошад».]x3"Бигзор мӯобиёни рондашудаи ман назди ту маскан гиранд: барои онҳо аз дасти тороҷгар паноҳгоҳ бош, то даме ки золим нест шавад, тороҷ хотима ёбад, ва ситамгарон аз рӯи замин нобуд гарданд.|wq"«Машварат бидеҳ, додгарӣ бикун, сояи худро пешингоҳон мисли шаб бар мо биафкан, рондашудагонро пинҳон намо, оворагонро таслим накун.Bv}"Ва духтарони Мӯоб назди маъбарҳои Арнӯн мисли мурғи оворае ки аз лонааш ронда шуда бошад, хоҳанд буд.8u k"ГӮСФАНДОНИ парвориро барои ҳокими замин аз Салъ бо роҳи биёбон ба кӯҳи духтари Сион бифиристед.t#" Ҳайҳот, ки оби Димон аз хун пур шудааст! Ва Ман бар Димон боз балоҳо хоҳам овард: бар гурезаҳои Мӯоб ва бар боқимондагони заминаш шерро хоҳам овард.Es"Ҳайҳот, ки ҳудуди Мӯобро фиғон фаро гирифтааст! Вовайлои он то Эҷлоим аст, вовайлои он то Беэр-Элим аст.,rQ"Бинобар ин сарвати андӯхтаи худ ва пасандозҳои худро ба он соҳили наҳри Аровим мебаранд.Rq"Ҳайҳот, ки обҳои Нимрим тамом шудааст, чаманзор хушкидааст, наботот талаф гардидааст, сабзае боқӣ намондааст!npU"Дили ман ба ҳоли Мӯоб фиғон мекашад: гурезаҳои он то ба Сӯор ва Эҷлот-Илишиё расидаанд. Ҳайҳот, ки ба фарози Луҳит гирякунон мебароянд, ва дар аснои роҳи Ҳӯрӯноим доду фарёди ҷонгудозе мебароранд!o+"Ва Ҳешбӯн ва Элъоле фиғон мекашанд; овозашон то Ёҳас шунида мешавад; бинобар ин ҷанговарони Мӯоб низ навҳа мекунанд; ҷони онҳо андарунашон меларзад.pnY"Дар кӯчаҳои он мардум бар камари худ палос бастаанд; бар бомҳои он ва дар майдонҳои он ҳама вовайло мекунанд, зор-зор мегирянд.Nm"Мардуми он ба буткада, ва аҳли Дивӯн ба минбарҳо барои гиристан баромадаанд; Мӯоб ба ҳоли Набӯ ва Медбо вовайло мекунад; мӯйсари ҳама гирифта шудааст, риши ҳама тарошида шудааст.l %"ВАҲЙ дар бораи Мӯоб. Ҳайҳот, ки дар як шаб Ор хароб гардида, аҳли Мӯоб нобуд шудаанд! Ҳайҳот, ки дар як шаб Қир хароб гардида, аҳли Мӯоб нобуд шудаанд!|kq" Пас, ба қосидони ин халқ ӯ чӣ ҷавобе хоҳад дод? Ин ки Парвардигор Сионро бунёд кардааст, ва мискинони қавми Ӯ дар он паноҳ хоҳанд бурд.6je"Эй дарвоза, вовайло намо! Эй шаҳр, фарёд зан! Эй тамоми замини Фалиштӣ, аз ҳам пош хоҳӣ хӯрд! Зеро ки аз шимол дуд меояд, ва аз ӯрдуи онҳо як нафар ҳам қафо нахоҳад монд.'iG"Ва мардуми бағоят бенаво ба серӣ хоҳанд хӯрд, ва мискинон дар амният хоҳанд хобид; вале решаи туро бо гуруснагӣ нобуд хоҳам кард, ва бақияи туро ӯ хоҳад кушт. h9"Эй тамоми замини Фалиштӣ, шодӣ накун, ки: чӯбдасте ки туро мезад, шикастааст; зеро ки аз решаи мор афъӣ мебарояд, ва самараи он – аждаҳои паррон хоҳад буд.igK"Дар соле ки подшоҳ Оҳоз вафот кард, ин ваҳй омадааст:f5"Зеро ки Парвардигори лашкарҳо қарор додааст, ва кист, ки онро тавонад ботил намояд? Ва дасти Ӯ дароз карда шудааст, ва кист, ки онро тавонад баргардонад?\e1"Чунин аст қароре ки дар бораи тамоми дунё қабул гардидааст, ва ин аст дасте ки бар ҳамаи халқҳо дароз карда шудааст.)dK"Ашшурро дар замини Худ шикаст хоҳам дод, ва бар кӯҳҳои Худ поймол хоҳам кард; ва юғи вай аз гардани онҳо дур хоҳад шуд, ва бори вай аз дӯши онҳо нест хоҳад шуд».c!"Парвардигори лашкарҳо қасам хӯрда, мегӯяд: «Ба яқин, чунон ки салоҳ дидаам, ончунон хоҳад шуд, ва чунон ки қарор додаам, ончунон ба амал хоҳад омад:pbY"«Ва онро мероси хорпуштҳо ва ботлоқзор хоҳам гардонид, ва онро бо ҷорӯби ҳалокат хоҳам рӯфт», – мегӯяд Парвардигори лашкарҳо.Aa{"«Ва Ман бар зидди онҳо қиём хоҳам намуд, – мегӯяд Парвардигори лашкарҳо, – ва номи Бобил ва бақияи онро: ҳам писар ва ҳам набераро нобуд хоҳам кард», – мегӯяд Парвардигор.'`G"Барои писарони вай, ба сабаби гуноҳи падарашон, қатлро муҳайё намоед, то ки қиём накунанд, ва заминро мусаххар накунанд ва рӯи дунёро аз шаҳрҳо пур насозанд.{_o"Ту бо онҳо дар қабр нахоҳӣ пайваст, зеро ки ту замини худро хароб кардаӣ, қавми худро куштаӣ; насли бадкешон то абад зикр нахоҳад ёфт.Y^+"Валекин ту берун аз қабри худ мисли шохаи зиште партофта шудаӣ, – мисли либоси мақтулоне ки шамшер хӯрда, дар миёни сангҳои хандак фурӯ рафта бошанд, мисли ҷасаде ки поймол шуда бошад.]#"Ҳамаи подшоҳони халқҳо саросар, ҳар яке дар оромгоҳи худ бо ҷалол хобидаанд,I\ "Дунёро мисли биёбон гардонид, ва шаҳрҳои онро хароб мекард, ва асирони худро ба хонаҳошон ҷавоб намедод?'=[s"Онҳое ки туро мебинанд, ба ту назар дӯхта ва дар ҳаққи ту фикру хаёл карда, хоҳанд гуфт: 'Оё ин ҳамон кас аст, ки заминро ба ҷунбиш меовард, мамлакатҳоро ба ларза меандохт,wZg"Аммо ту ба дӯзах, ба ақсои асфалуссофилин сарнагун хоҳӣ шуд.Yy"Бар баландиҳои абрҳо сууд намуда, монанди Ҳаққи Таоло хоҳам шуд'.EX" Ва ҳол он ки ту дар дили худ мегуфтӣ: 'Ман ба осмон сууд карда, курсии худро болотар аз ситорагони Худо хоҳам гузошт, ва бар кӯҳи анҷумани худоён, дар ақсои шимол хоҳам нишаст;FW" Эй зӯҳраи субҳидам, чӣ гуна аз осмон афтодаӣ! Эй, ки халқҳоро поймол мекардӣ, чӣ гуна ба замин бархӯрдаӣ!^V5" Кибриёи ту, садои барбатҳои ту ба дӯзах фурӯд омадааст; дар таги ту кирмҳо густурда шудааст, ва болопӯши ту кирмҳост.3U_" Ҳамаашон ба ту хитоб намуда, хоҳанд гуфт: 'Ту низ мисли мо бемаҷол шудаӣ! Монанди мо гардидаӣ!' T" Асфалуссофилин аз барои ту музтариб шудааст, то ки туро ҳангоми омаданат истиқбол намояд; арвоҳи мурдагонро, ҳамаи пешвоёни дунёро барои ту бедор кардааст; ҳамаи подшоҳони халқҳоро аз тахтҳошон бархезонидааст;uSc"Сарвҳо низ дар ҳаққи ту шодӣ мекунанд, ва арзҳои Лубнон мегӯянд: 'Аз замоне ки ту фурӯ ғалтидаӣ, дарахтбуре ба сари мо наомадааст'.R"Тамоми замин ором ёфта, фароғат менамояд; ба тараннум овоз баланд мекунанд.NQ"Ки он бо ғазаб қавмонро зарбаҳои паёпай мезад, ва бар халқҳо бо хашм, бо таъқиботи муттасил ҳукмронӣ мекард.oPW"Парвардигор асои шарирон ва чӯбдасти ҳокимонро шикаст,?Ow"Ки ту ин масалро бар подшоҳи Бобил зада, бигӯӣ: чӣ гуна он ситамгар нобуд шуд, ва он зулм барҳам хӯрд!N"Ва дар рӯзе ки Парвардигор туро аз андӯҳат ва аз изтиробат ва аз меҳнати сахте ки маҷбуран ба ҷо меовардӣ, бираҳонад, чунин воқеъ хоҳад шуд,CM"Ва қавмон онҳоро гирифта, ба маконашон хоҳанд овард, ва хонадони Исроил онҳоро дар замини Парвардигор ҳамчун ғуломон ва канизон ба тасарруфи худ хоҳанд даровард, ва асиркунандагони худро асир карда, бар ситамгарони худ ҳукмронӣ хоҳанд кард.\L 3"ЗЕРО ки Парвардигор ба Яъқуб раҳм хоҳад кард, ва Исроилро боз хоҳад баргузид, ва онҳоро дар заминашон ҷойгир хоҳад кард; ва аҷнабиён ба онҳо ҳамроҳ шуда, ба хонадони Яъқуб хоҳанд пайваст.qK[" Ва шағолон дар кӯшкҳои он, ва кафторон дар тамошогоҳҳо нула хоҳанд кашид; ва замони он наздик аст, ва рӯзҳояш дер нахоҳад кашид.LJ" Балки даррандагони биёбон дар он ҷо хоҳанд хобид; ва хонаҳои он аз бумҳо пур хоҳад шуд; ва шутурмурғон дар он ҷо сукунат хоҳанд дошт; ва чинҳои биёбонӣ дар он ҷо рақс хоҳанд кард.I7" Вай ҳаргиз обод нахоҳад шуд, ва то абад маскун нахоҳад гардид; ва аъробӣ дар он ҷо хайма нахоҳад зад, ва чӯпонон рамаҳои худро дар он ҷо нахоҳанд хобонид,uHc" Ва Бобил, ки шукӯҳи мамлакатҳо ва шавкати ифтихори калдониён аст, мисли Садӯм ва Амӯро хоҳад шуд, ки онҳоро Худо вожгун карда буд.oGW" Ва камонҳошон кӯдаконро нобуд хоҳад кард, ва ба самараи батн раҳм нахоҳад дошт; чашмонашон ба кӯдакон шафаққат нахоҳад намуд.[F/" Инак, Ман ба муқобили онҳо аҳли Модайро хоҳам барангехт, ки нуқраро писанд намекунанд, ва ба тилло рағбат надоранд..EU" Ва кӯдакони онҳо дар пеши назари онҳо ба деворҳо зада кушта хоҳанд шуд, хонаҳои онҳо тӯъмаи тороҷ хоҳад гардид, ва ба номӯси занони онҳо таҷовуз карда хоҳад шуд.8Di" Ҳар касе ки ёфт шавад, найза хоҳад хӯрд, ва ҳар касе ки дастгир шавад, аз дами шамшер хоҳад афтод.@Cy" Ва ҳар кас мисли оҳуе ки гирифтори таъқиб шуда бошад, ва мисли гӯсфандоне ки чӯпон надошта бошанд, ба сӯи қавми худ рӯ хоҳад овард, ва ҳар кас ба сӯи замини худ хоҳад давид.xBi" Бинобар ин осмонро ба ларза хоҳам овард, ва замин аз ғазаби Парвардигори лашкарҳо дар рӯзи шиддати хашми Ӯ аз ҷои худ хоҳад ҷунбид. A" Инсонро аз зари холис, ва одамро аз тиллои Ӯфир азизтар хоҳам гардонид.I@ " Ва Ман дунёро барои шарорат, ва шариронро барои гуноҳҳошон ба ҷазо гирифтор хоҳам кард, ва ба кибри бадқасдон хотима хоҳам дод, ва ғурури мустабидонро ба залолат хоҳам андохт.?+" Зеро ки ситорагони осмон ва сайёраҳои он аз худ рӯшноӣ нахоҳанд дод; офтоб дар вақти тулӯи худ хира хоҳад шуд, ва моҳ бо рӯшноии худ нахоҳад дурахшид.>%" Инак рӯзи Парвардигор меояд, ки рӯзи бераҳм ва пур аз шиддати хашм ва ғазаб аст, то ки заминро харобазор гардонад, ва гуноҳкорони онро нобуд намояд.9=k" Ва онҳоро воҳима мегирад, ба дарду озорҳо гирифтор мешаванд, мисли зане ки мезояд, азоб мекашанд, ба якдигар бо ҳайрат нигоҳ мекунанд, рӯйҳошон аз ҳаяҷон шӯълавар аст.<+" Бинобар ин ҳамаи дастҳо суст мешавад, ва ҳамаи дилҳои мардум бемаҷол мегардад,,;Q" Вовайло кунед, зеро ки рӯзи Парвардигор наздик аст: мисли таҳлукае аз ҷониби Қодир меояд.p:Y" Онҳо аз замини дурдаст, аз ақсои осмон меоянд, – яъне Парвардигор ва олоти ғазаби Ӯ, – то ки тамоми заминро несту нобуд кунанд.A9{" Садои ҳаёҳу дар кӯҳҳо мисли ғиреви қавми сершумор аст; садои ғавғои мамлакатҳо ва халқҳоест, ки ҷамъ омадаанд: Парвардигори лашкарҳо сипоҳи ҷангиро аз назар мегузаронад.h8I" Ман ба покони Худ амр фармудам, ва ин зӯроварони Худро, ки бо кибриёи Ман ваҷд мекунанд, ба рехтани ғазабам даъват намудам.r7]" Бар кӯҳи бараҳна ливое бардоред, бо овози баланд онҳоро даъват намоед ва бо даст ишора кунед, то ки сӯи дарвозаҳои мирон биёянд.j6 O" ВАҲЙ дар бораи Бобил, ки онро Ишаъё ибни Омӯс дидааст. 59" Ба ваҷд ой ва бисарой, эй сокинаи Сион, зеро ки Поки Исроил андаруни ту бузург аст».,4Q" Парвардигорро бисароед, зеро ки Ӯ корҳои бузург кардааст; ин дар тамоми замин маълум аст.3" Ва дар он рӯз хоҳед гуфт: «Парвардигорро ҳамд гӯед, номи Ӯро бихонед; корҳои Ӯро дар миёни қавмон хабар диҳед; зикр намоед, ки номи Ӯ олист._27" Ва бо шодмонӣ аз чашмаҳои наҷот об хоҳед кашид.1+" Инак, Худо наҷоти ман аст: ман ба Ӯ таваккал мекунам, ва наметарсам, зеро ки қуввати ман ва суруди ман Парвардигор Худост, ва Ӯ наҷоти ман гардидааст». 7~T|{zyxwvutasreqpUonOmglkji{hggfdeddc&ba`^]\\[WZYXWVaU T RR0PP^ONkMxLKIHGGEDDC{BA@?>=A<;Q:n8764n32100/@..-6,+s*z)(V'&{%$#"! yU=D9Af * c 57y)k"Эй қавми ман, биёед, ба ҳуҷраҳои худ дароед, ва дарҳои худро аз қафои худ бибандед, як лаҳзае пинҳон шавед, то даме ки ғазаб бигзарад.\(1"Бигзор мурдагони Ту зинда шаванд, майитҳои ман бархезанд! Эй сокинони хок, бедор шавед ва тараннум намоед! Зеро ки шабнами Ту шабнами наботот аст, ва замин мурдагонро берун хоҳад афканд.y'k"Ҳомила шуда, печутоб мехӯрдем, вале гӯё ки бодро мезоидем: ҳеҷ наҷоте барои замин ба амал наомад, ва сокинони дунё фурӯ нағалтиданд.)&K"Чунон ки зани ҳомиладор ҳангоми наздик омадани зоиданаш аз дардҳои сахти худ печутоб хӯрда, фарёд мезанад, ончунон мо низ, эй Парвардигор, ба ҳузури Ту будем.W%'"Парвардигоро! Дар вақти тангии худ онҳо Туро талабидаанд; чун аз Ту ҷазо меёфтанд, бо зорию илтиҷо дуо мегуфтанд.`$9"Халқро афзун намудаӣ, эй Парвардигор, халқро афзун намуда, Худро ҷалол додаӣ, тамоми ҳудуди заминашонро васеъ кардаӣ.##"Мурдагон зинда нахоҳанд шуд; арвоҳи мурдагон нахоҳанд бархост; зеро ки Ту онҳоро тафаққуд намуда, нобуд сохтаӣ, ва тамоми зикрашонро нобуд кардаӣ.n"U" Парвардигоро, Худои мо! Ҳокимон ба ғайр аз Ту бар мо салтанат меронданд, аммо танҳо ба Ту умед баста, номи Туро зикр менамудем.N!" Парвардигоро! Осоиштагиро барои мо барқарор намо; зеро ки ҳамаи корҳои моро низ Ту барои мо ба амал овардаӣ.6 e" Парвардигоро! Дасти Ту баланд бардошта шудааст, аммо онҳо намебинанд; чун рашки Туро барои қавмат бинанд, хиҷил хоҳанд шуд; оташи хашмат адуёни Туро фурӯ хоҳад бурд." Агар шарир омурзида шавад, адлу инсофро таълим нахоҳад гирифт, – дар замини росткорон ноинсофӣ хоҳад кард, ва кибриёи Парвардигорро нахоҳад дид.oW" Шабонгаҳ ман бо ҷони худ муштоқи Ту ҳастам, ва саҳаргоҳон ман бо рӯҳи худ дар андарунам Туро металабам; зеро вақте ки довариҳои Ту бар замин ба амал ояд, сокинони дунё инсофро таълим хоҳанд гирифт.Y+"Ва дар роҳи довариҳои Ту, эй Парвардигор, мо ба Ту умед бастаем, ва ҷони мо иштиёқманди номи Ту ва зикри Ту мебошад.|q"Роҳи одил рост аст; Ту, эй Росткор, тариқи одилро ҳамвор мекунӣ.}"Онро пойҳо поймол мекунад, – пойҳои мискинон, қадамҳои бенавоён».yk"Зеро кн Ӯ болонишинонро вожгун намудааст, шаҳри олишонро фурӯ ғалтонидааст, онро то ба замин фурӯ ғалтонида, ба хок яксон кардааст.!;"Ба Парвардигор то абад таваккал кунед, зеро ки Парвардигор Худо сахраи ҷовидонист..U"Дили боматонатро Ту дар осоиштагии комил нигоҳ медорӣ, зеро ки вай ба Ту таваккал мекунад./"Дарвозаҳоро бикшоед, то халқи одиле ки имонашонро нигоҳ медоранд, ворид шаванд.u e"ДАР он рӯз ин суруд дар замини Яҳудо сароида хоҳад шуд: «Мо шаҳри мустаҳкаме дорем; Ӯ наҷотро чун ҳисор ва садд ба вуҷуд овардааст.b=" Ва Ӯ ҳисорҳои баланди истеҳкомдори туро вожгун намуда, фурӯ хоҳад ғалтонид, бар замин афканда, ба хок яксон хоҳад кард.U#" Ва ҳарчанд вай дастҳои худро андаруни он ҳаракат диҳад, чунон ки шиновар барои шино кардан ҳаракат медиҳад, – вале Ӯ такаббури вайро бо якҷоягии ҳилаҳои дастҳои вай паст хоҳад кард.s_" Зеро ки дасти Парвардигор бар ин кӯҳ қарор хоҳад ёфт, ва Мӯоб дар ҷои худ поймол хоҳад шуд, чунон ки коҳ дар ахлот поймол мешавад;I " Ва дар он рӯз хоҳанд гуфт: «Инак, Худои мо, ки ба Ӯ умед бастаем, ва Ӯ моро наҷот хоҳад дод! Ин аст Парвардигоре ки ба Ӯ умед бастаем, пас дар наҷоти Ӯ шодӣ ва хурсандӣ хоҳем кард!»a;"Маргро ба сурати абадӣ нобуд хоҳад намуд, ва Парвардигор Худо ашкҳоро аз ҳамаи чеҳраҳо пок хоҳад кард, ва нанги қавми Худро аз рӯи тамоми замин дур хоҳад сохт; зеро ки Парвардигор гуфтааст.ta"Ва бар ин кӯҳ рӯпӯшеро, ки бар ҳамаи қавмон пӯшонида шудааст, ва пардаеро, ки бар ҳамаи халқҳо густурда шудааст, барҳам хоҳад дод;Y+"Ва Парвардигори лашкарҳо бар ин кӯҳ барои ҳамаи қавмон базме аз таомҳои равғанин, базме аз шаробҳои кӯҳна – аз таомҳои равғанини болаззат ва аз шаробҳои кӯҳнаи мусаффо – хоҳад орост;ta"Ҳаёҳуи бегонаҳоро мисли гармо дар саҳрои хушк Ту фурӯ хоҳӣ нишонид; тараннуми мустабидон мисли гармо аз сояи абр паст хоҳад шуд.V %"Зеро ки Ту қалъае барои бенаво, қалъае барои мискин дар вақти тангии вай, паноҳгоҳе аз борони сел, сояе аз гармо будӣ; зеро ки нафаси қаҳролуди мустабидон мисли селоби деворшикан аст.8 i"Бинобар ин қавмони зӯровар Туро ҷалол хоҳанд дод; шаҳрҳои халқҳои мустабид аз Ту хоҳанд тарсид. 7"Зеро ки Ту шаҳрро ба сангтӯдае, пойтахти истеҳкомдорро ба харобазор табдил додаӣ; қасри бегонаҳоро аз шаҳр нобуд намудаӣ, ки он ҳаргиз бино нахоҳад ёфт.  "ПАРВАРДИГОРО! Ту Худои ман ҳастӣ. Туро такбир менамоям, номи Туро ҳамд мегӯям, чунки корҳои аҷиб кардаӣ; муқаддароти қадими Ту ҳақ асту рост.0 Y"Ва моҳ хиҷил, ва офтоб шармсор хоҳад шуд, зеро ки Парвардигори лашкарҳо бар кӯҳи Сион ва дар Ерусалим салтанат хоҳад ронд, ва ба ҳузури пирони Худ ҷалол хоҳад ёфт.  "Ва мисли издиҳоми бандиён дар чоҳе ҷамъ оварда хоҳанд шуд, ва дар зиндон баста хоҳанд шуд, ва баъд аз рӯзҳои бисёр тафаққуд карда хоҳанд шуд.y"Ва дар он рӯз воқеъ хоҳад шуд, ки Парвардигор лашкари афрозро бар афроз, ва подшоҳони заминро бар замин тафаққуд намуда, ҷазо хоҳад дод."Замин мисли маст мекалавад, ва мисли арғунчак алвонҷ мехӯрад; ва ҷинояташ бар он гаронӣ мекунад; ва фурӯ хоҳад ғалтид, ва дигар нахоҳад бархост.!"Замин пора-пора шудааст, замин аз ҳам ҷудо шудааст, замин вожгун гардидааст.yk"Ва воқеъ хоҳад шуд, ки ҳар кӣ аз овози тарс бигрезад, ба чоҳ хоҳад афтод; ва ҳар кӣ аз даруни чоҳ барояд, ба дом хоҳад афтод; зеро ки равзанҳо аз афроз кушода хоҳад шуд, ва асосҳои замин ба ларза хоҳад омад.Y+"Эй сокини замин, тарс ва чоҳ ва дом бар туст!V%"Аз ақсои замин мо сурудҳоро шунидаем: «Одилро ҷалол бод!» Ва ман гуфтам: «Дареғо бар ман! Дареғо бар ман! Вой бар ман! Хоинон хиёнат кардаанд, ва хоинон хиёнат бар хиёнат зам кардаанд».D"Бинобар ин Парвардигорро дар шарқ, ва номи Парвардигор Худои Исроилро дар ҷазираҳои ғарб ҷалол диҳед.ta"Онҳо овози худро баланд карда, тараннум хоҳанд намуд: дар бораи кибриёи Парвардигор аз ҷониби баҳр бо шодӣ садо хоҳанд баровард./W" Ва дар миёни замин, дар байни қавмон ончунон хоҳад шуд, чунон ки дар вақти зада афшондани дарахти зайтун ва баъд аз анҷоми ангурчинӣ якчанд шингиле боқӣ мемонад. ~ " Дар шаҳр харобӣ ҳукмфармост, ва дарвозаи он шикаста пора-пора шудааст.F}" Дар кӯчаҳо аз барои шароб фиғон мекашанд; ҳар гуна сурур тира гардидааст; шодмонии замин талаф шудааст.*|M" Шаҳри хароба ба шикаст гирифтор шудааст; ҳар хона баста аст, ва касе наметавонад дарояд. {" Дигар бо суруд шароб наменӯшанд; арақ барои нӯшандагонаш талх шудааст.S"Ва ӯ мисли шер садо баровард: «Эй хоҷаи ман! Рӯзона ман доимо бар дидбонгоҳ меистам, ва тамоми шабҳо дар посбонии худ мебошам.p=Y"Ва чун фавҷҳои саворонро: ҷуфт-ҷуфт саворони асп, саворони улоғ, саворони шутурро бинад, ба онҳо бо диққати тамом гӯш андозад».<<q"Зеро ки Парвардигор ба ман чунин гуфтааст: «Бирав, дидбоне бимон, то он чиро, ки бинад, хабар диҳад,c;?"Суфраро оростаанд; ҷойпӯшҳоро густурдаанд; ба хӯрдану нӯшидан машғуланд. «Эй мирон, бархезед, сипарҳоро равған молед!»?:w"Ошуфтадил шудаам; тарсу бим маро мадҳуш кардааст; шоми фароғати ман ба тарсу ларз мубаддал шудааст.=9s"Аз ин рӯ камари маро ларза гирифтааст; дарде, мисли дарди зане ки мезояд, маро дар бар гирифтааст; аз он чи мешунавам, печутоб мехӯрам, ва аз он чи мебинам, ҳаросон шудаам.-8S"Рӯъёи мудҳише ба ман аён шудааст: хоин хиёнат менамояд, ва тороҷгар тороҷ мекунад, Эй Элом, баро! Эй Модай, муҳосира намо! Ба тамоми оҳу нолаи он хотима хоҳам дод.Y7 -"ВАҲЙ дар бораи биёбони назди баҳр. Мисли гирдбодҳое ки дар ҷануб мевазад, вай аз биёбон, аз замини пурдаҳшат меояд.A6{"Ва дар он рӯз сокинони ин соҳил хоҳанд гуфт: 'Инак, чунин аст ҳоли пуштибони мо, ки ба кӯмакаш рӯ оварда будем, то аз подшоҳи Ашшур раҳо шавем! Пас, мо чӣ гуна халосӣ меёбем?'»15["Ва аз Ҳабаш, ки пуштибони онҳост, ва аз Миср, ки ифтихори онҳост, ҳаросон ва хиҷил хоҳанд шуд.4/"Ончунон подшоҳи Ашшур асирони Миср ва матрудони Ҳабашро – ҷавонон ва пиронро – бараҳна ва пойлуч ва кунлуч хоҳад бурд, то ки расвоӣ барои Миср бошад.3"Ва Парвардигор гуфт: «Чунон ки бандаи Ман Ишаъё се сол бараҳна ва пойлуч роҳ рафтааст, то аломате ва ишорате дар бораи Миср ва Ҳабаш бошад,c2?"Дар ҳамон вақт Парвардигор ба воситаи Ишаъё ибни Омӯс сухан ронда, гуфт: «Бирав, ва палосро аз камари худ бикшо, ва кафшро аз пойҳои худ дур кун». Ва ӯ чунин кард: бараҳна ва пойлуч роҳ мерафт.]1 5"ДАР соле ки Тартон ба Ашдӯд омад, вақте ки Сарҷун, подшоҳи Ашшур ӯро фиристод, ва бо Ашдӯд ҷанг карда, онро забт намуд,0"Ки онро Парвардигори лашкарҳо баракат дода, хоҳад гуфт: «Муборак аст қавми Ман – Миср, ва амали дасти Ман – Ашшур, ва мероси Ман – Исроил».2/]"Дар он рӯз Исроил бо Миср ва бо Ашшур сегона хоҳад шуд; вай дар миёни замин баракат хоҳад буд,%.C"Дар он рӯз шоҳроҳе аз Миср ба Ашшур хоҳад буд, ва ашшуриён ба Миср, ва мисриён ба Ашшур хоҳанд рафт; ва мисриён бо ашшуриён Парвардигорро ибодат хоҳанд кард. -"Ва Парвардигор мисриёнро зарба хоҳад зад; зарба зада, шифо хоҳад дод: чун сӯи Парвардигор руҷӯъ кунанд, Ӯ онҳоро иҷобат намуда, шифо хоҳад дод.},s"Ва Парвардигор ба мисриён маъруф хоҳад шуд, ва мис риён дар он рӯз Парвардигорро хоҳанд шинохт, ва бо қурбониҳо ва ҳадияҳо Ӯро ибодат хоҳанд намуд, ва барои Парвардигор назр карда, онро ба ҷо хоҳанд овард.'+G"Ва инҳо аломате ва шаҳодате барои Парвардигори лашкарҳо дар замини Миср хоҳад буд, зеро ки сӯи Парвардигор аз дасти ҷафокорони худ фарёд хоҳанд зад, ва Ӯ наҷотдиҳанда ва пуштибоне барои онҳо фиристода, онҳоро халосӣ хоҳад дод. rF~}J|{zzy>xBwHut rqoo mmel"kgjwhh?gSfnedc/bZ`_^^q]C\([LYXWVUU7T RQQ-PfONLKJyH`G[FBDD&BAd@">==<';J:87q65K4[3320G/.-,++)(N'1%$#! [~y b#[' Vm5zF7" Нокас дигар валинеъмат номида нахоҳад шуд, ва қаллоб сарватдор хонда нахоҳад шуд;eC" Ва дили сабукмағзон ба фаҳм кардани дониш қобил хоҳад шуд, ва забони сақавҳо ба гуфтани суханони возеҳ шитоб хоҳад кард.!;" Ва чашмони бинандагон пӯшида нахоҳад шуд, ва гӯшҳои шунавандагон самъ хоҳад намуд." Ва ҳар кас мисли паноҳгоҳе аз бод ва ниҳонгоҳе аз тӯфон, мисли ҷӯйҳои об дар саҳрои хушк, мисли сояи кӯҳпораи бузург дар замини бемаҷол хоҳад буд. 9" ИНАК, подшоҳ бо адолат салтанат хоҳад ронд, ва мирон бо инсоф ҳукмронӣ хоҳанд кард.3_" Ва сахраи вай аз тарс рӯй ба гурез хоҳад овард, ва мирони вай аз ливо ҳаросон хоҳанд шуд», – мегӯяд Парвардигор, ки оташи Ӯ дар Сион, ва кӯраи Ӯ дар Ерусалим мебошад.c?"«Ва Ашшур аз шамшере ки аз они инсон набошад, фурӯ хоҳад ғалтид, ва шамшере ки аз они одам набошад, вайро нобуд хоҳад кард, – вай аз шамшер хоҳад гурехт, ва ҷавонони вай хироҷгузор хоҳанд шуд.gG"Зеро ки дар он рӯз ҳар кас бутҳои нуқраи худ ва бутҳои тиллои худро, ки дастҳои шумо барои гуноҳ сохтааст, тарк хоҳад кард."Эй банӣ Исроил! Сӯи Ӯ, ки маъсиятро бар зиддаш афзун кардаед, руҷӯъ намоед.W'"Чунон ки мурғон бар чӯҷаҳои худ дар парвоз мебошанд, ончунон Парвардигори лашкарҳо Ерусалимро ҳимоят хоҳад кард, муҳофизат намуда, халосӣ хоҳад дод, шафаққат намуда, раҳо хоҳад кард.U#"Зеро ки Парвардигор ба ман чунин гуфтааст: «Чунон ки шер ва шербача бар сайди худ наъра мезанад, дар сурате ки анбӯҳи чӯпонон бар зидди вай ҷамъ мешаванд, вале вай аз садои онҳо наметарсад ва аз ҳаёҳуи онҳо сар хам намекунад, – ончунон Парвардигори лашкарҳо фурӯд меояд, то ки барои кӯҳи Сион ва теппаи он ҳарбу зарб кунад».}"Ва мисриён одамизоданд ва на Худо, ва аспони онҳо ҷисманд ва на рӯҳ; ва чун Парвардигор дасти Худро дароз кунад, мададгор пешпо хоҳад хӯрд, ва мададталаб фурӯ хоҳад ғалтид, ва ҳамаашон якҷоя нобуд хоҳанд шуд.)K"Вале Ӯ низ хирадманд аст, ва ҳалокат хоҳад овард, ва суханони Худро ботил нахоҳад кард, ва бар зидди хонадони бадкешон ва мадади бадкирдорон қиём хоҳад намуд.Y -"ЭЙ вой бар онҳое ки барои мадад ба Миср фурӯд меоянд, ва бар аспон такя менамоянд, ва бар аробаҳо ба сабаби бисёрии онҳо, ва бар саворон ба сабаби пурзӯрии онҳо таваккал мекунанд, валекин ба Поки Исроил рӯ намеоваранд, ва аз Парвардигор дархост намекунанд! "!Зеро ки Тӯфет* пешакӣ тайёр карда шудааст: он барои подшоҳ низ муҳайёст, ба тавре ки амиқ ва фарох гардидааст; дар гулханаш оташ ва ҳезум бисёр аст; нафаси Парвардигор мисли наҳри кибрит онро хоҳад барафрӯхт./ W" Ва ҳар зарбаи чӯбдасти қазо, ки Парвардигор бар вай фурӯд хоҳад овард, бо дафҳо, ва барбатҳо хоҳад буд, ва Ӯ бо муҳорибаҳои шадид ба муқобили онҳо ҷанг хоҳад кард.C "Зеро ки Ашшур аз овози Парвардигор шикаст хоҳад хӯрд, ҳангоме ки вайро бо асои ғазаби Худ зарба занад.: m"Ва Парвардигор кибриёи овози Худро хоҳад шунавонид, ва тазиқи бозуи Худро бо шиддати ғазаб ва алангаи оташи сӯзон, бо тундбод ва сел ва жолаи сангин зоҳир хоҳад намуд.C "Он гоҳ шумо мисли шаби тақдиси ид сурудгӯӣ хоҳед кард, ва дилшодии шумо мисли касоне хоҳад буд, ки бо найнавозӣ мераванд, то ба кӯҳи Парвардигор, назди сахраи Исроил биёянд.-S"Ва нафаси Ӯ мисли селоби саршор аст, ки то ба гардан мерасад, то ки халқҳоро ғалбер карда ба дараҷаи нестӣ расонад, ва лаҷоми гумроҳиро ба даҳони қавмон андозад.+O"Инак, номи Парвардигор аз дурдаст меояд, ғазаби Ӯ аланга мезанад, ва дуди ғализе аз он боло мебарояд; лабҳои Ӯ пур аз хашм аст, ва забони Ӯ мисли оташи сӯзон аст.hI"Ва дар рӯзе ки Парвардигор ҷароҳати қавми Худро бибандад ва захмҳои онҳоро шифо диҳад, рӯшноии моҳ мисли рӯшноии офтоб хоҳад шуд, ва рӯшноии офтоб ҳафтчандон, мисли рӯшноии ҳафт рӯз хоҳад буд.y"Ва дар рӯзи куштори азим, вақте ки бурҷҳо фурӯ меғалтад, бар ҳар кӯҳи саркаш ва бар ҳар теппаи баланд наҳрҳо ва ҷӯйҳои об ҷорӣ хоҳад шуд.X)"Ва нарговон ва хароне ки заминро кор мекунанд, хӯроки намакине ки бо белу сешоха бод дода шуда бошад, хоҳанд хӯрд.H "Ва Ӯ бар тухмие ки замини худро бо он кишт мекунед, борон хоҳад дод, ва ҳосили ғаллаи замин ширадор ва фаровон хоҳад буд; чорвои шумо дар он рӯз дар чарогоҳи фарохе хоҳад чарид."Ва ҷилди нуқрагини санамҳои худро, ва пӯшоки заррини бутҳои худро наҷис хоҳед донист; онҳоро мисли наҷосате дур андохта, хоҳед гуфт: «Дафъ шав!»oW"Ва гӯшҳотон суханеро аз қафои шумо хоҳад шунид, ки мегӯяд: «Роҳ ин аст, бо он биравед», вақте ки ба тарафи рост ё чап майл кунед."Ва агарчи Парвардигор ба шумо нони тангайшӣ ва оби мусибатро диҳад, муаллиматон дигар пинҳон нахоҳад шуд, ва чашмонатон муаллиматонро хоҳад дид;E"Ба яқин, эй қавме ки дар Сион, дар Ерусалим сокин ҳастед, дигар гиря нахоҳед кард; Ӯ ба овози фарёдатон бар шумо раҳм хоҳад кард: онро шунидан замон, шуморо иҷобат хоҳад намуд.~"Ва аз ин сабаб Парвардигор даранг менамояд, то шуморо афв кунад; ва аз ин сабаб Ӯ канорагирӣ менамояд, то бар шумо марҳамат кунад; зеро ки Парвардигор Худои адлу инсоф аст; хушо ҳамаи онҳое ки ба Ӯ таваккал мекунанд!S}"Ҳазор нафар аз таҳдиди як нафар рӯй ба гурез хоҳанд овард; шумо аз таҳдиди панҷ нафар рӯй ба гурез хоҳед овард то даме ки мисли ходае бар қуллаи кӯҳ, ва мисли ливое бар теппа бимонед.-|S"Ва гуфтед: «Не, мо бар аспон нишаста, хоҳем тохт», – пас, хоҳед тохт; «ва бар аспони сабукрав савор хоҳем шуд», – пас, таъқибкунандагони шумо сабукрав хоҳанд шуд.{)"Зеро ки Парвардигор Худо, Поки Исроил чунин мегӯяд: «Бо тавба ва фароғат наҷот меёфтед; қуввати шумо дар оромӣ ва эътимод мебуд»; вале шумо нахостед.zzm"Ва фурӯғалтии он мисли шикастани кӯзаи сафолин хоҳад буд, ки бе шафқат пора-пора мешавад, ба тавре ки дар миёни пораҳояш сафолпорае ёфт намешавад, то ки оташ аз манқал бикашанд ва об аз кӯлмак бигиранд».0yY" Аз ин рӯ ин гуноҳ барои шумо мисли рахнаи пуртаҳдиде ки дар ҳисори баланд пайдо шуда бошад, хоҳад буд, ки фурӯғалтии он ҳисор баногоҳ, дар як он ба амал хоҳад омад.uxc" Бинобар ин Поки Исроил чунин мегӯяд: «Азбаски шумо аз ин сухан безор шудаед, ва ба зулм ва каҷравӣ умед баста, бар он такя мекунед,w" Аз роҳ дур шавед, аз тариқ берун равед, Поки Исроилро аз пеши мо дур кунед!»Ev" Ва онҳо ба ғайбдонон мегӯянд: «Ғайбдонӣ накунед!» – ва ба анбиё мегӯянд: «Барои мо ҳақиқатро нубувват нанамоед, балки ба мо суханони ширин гӯед, ҳазлу шӯхиро нубувват кунед,Ou" Зеро ки инҳо қавми осӣ, писарони каззоб ҳастанд, писароне ки намехоҳанд дастурҳои Парвардигорро гӯш кунанд,mtS"Акнун биё, инро бар лавҳе барои онҳо бинавис ва дар китобе қайд намо, то ки барои рӯзҳои оянда ба таври доимӣ, то абад бимонад. s9"Чунки ёварии мисриён ҳеҷу пуч аст; бинобар ин онҳоро хондаам: «Раҳаби бекорнишин».Jr "Ваҳй дар бораи баҳимути ҷанубӣ. Онҳо аз замини тангӣ ва мусибат, ки модашер ва наррашер, афъӣ ва аждаҳои паррон аз он ҷо меояд, сарвати худро бар пушти харон, ва ганҷи худро бар кӯҳони шутурон бор карда, назди қавме ки ҳеҷ фоидае надоранд, мебаранд.zqm"Ҳамаашон аз боиси қавме ки барои онҳо фоида надоранд, хиҷил хоҳанд шуд: на ёварӣ ва на фоида, балки хиҷолат ва шармандагӣ хоҳад буд».p"Зеро ки мирони ӯ дар Сӯан мебошанд, ва элчиёни ӯ ба Ҳонис расидаанд;8oi"Валекин ҳимояти фиръавн барои шумо хиҷолат, ва паноҳ бурдан дар сояи Миср шармандагӣ хоҳад буд;knO"Онҳо изни даҳони Маро напурсида, ба Миср фурӯд меоянд, то ки дар таҳти ҳимояти фиръавн бошанд, ва дар сояи Миср паноҳ баранд.cm A"«ЭЙ вой бар писарони исёнкор, – мегӯяд Парвардигор, – ки машварат қабул мекунанд, вале на аз ҷониби Ман, ва тадбирҳо меандешанд, вале на бар тибқи рӯҳи Ман, то ки гуноҳро бар гуноҳ зам кунанд!9lk"Ва онҳое ки рӯҳашон гумроҳ аст, аз хирад воқиф хоҳанд шуд, ва норизоён дарси ибрат хоҳанд омӯхт».pkY"Зеро, вақте ки онҳо фарзандони худро, яъне амали дастҳои Маро андаруни худ бубинанд, онҳо номи Маро тақдис хоҳанд кард, ва қудсияти Поки Яъқубро хоҳанд шинохт, ва Худои Исроилро такбир хоҳанд гуфт;#j?"Бинобар ин Парвардигор, ки Иброҳимро раҳонидааст, дар бораи хонадони Яъқуб чунин мегӯяд: «Акнун Яъқуб хиҷил нахоҳад шуд, ва акнун ранги рӯяш нахоҳад канд;7ig"Ки онҳо одамро бо сухане гумроҳ месозанд, ва барои касе ки назди дарвоза* додхоҳӣ менамояд, дом мегузоранд, ва одилро бо суханони беасос гирифтори ноинсофӣ мекунанд.Xh)"Зеро ки ситамгар дигар нахоҳад буд, ва масхарабоз нобуд хоҳад шуд, ва ҳамаи шавқмандони шарорат нобуд хоҳанд шуд,\g1"Ва ҳалимон шодмонии худро дар Парвардигор афзун хоҳанд кард, ва мардуми мискин дар Поки Исроил ба ваҷд хоҳанд омад.Hf "Ва дар он рӯз карон суханони китобро хоҳанд шунид, ва чашмони кӯрон аз даруни торикӣ ва зулмот хоҳад дид.=es"Охир, баъд аз андак вақт Лубнон ба боғистон мубаддал хоҳад шуд, ва боғистон ҷангал ҳисоб хоҳад ёфт.d"Эй вой аз каҷрафториҳои шумо! Оё кӯзагарро мисли гил ҳисоб кардан мумкин аст? Оё шоиста аст, ки маснӯъ дар бораи сонеи худ бигӯяд: «Ӯ маро насохтааст», – ва асар дар бораи эҷодкори худ бигӯяд: «Ӯ фаҳме надорад»?=cs"Эй вой бар онҳое ки қарори худро аз Парвардигор бағоят амиқ пинҳон медоранд, ва аъмолашон дар торикист, ва онҳо мегӯянд: «Кист, ки моро бубинад? Ва кист, ки моро бидонад?»9bk"Бинобар ин Ман боз ин қавмро бо рафтори аҷибу ғарибе дар ҳайрат хоҳам андохт, ва ҳикмати ҳакимони онҳо ба ҳалокат хоҳад расид, ва ақли оқилони онҳо нопадид хоҳад шуд».aw" Ва Парвардигор гуфт: «Азбаски ин қавм бо даҳони худ ба Ман наздик мешаванд ва бо лабҳои худ Маро ҷалол медиҳанд, вале дили худро аз Ман дур кардаанд, ва тарси онҳо аз Ман натиҷаи омӯхтани аҳкоми инсонист, –I` " Ва он номаро ба касе ки хонданро намедонад, дода мегӯянд: «Инро бихон», ва ӯ мегӯяд: «Хонданро намедонам».I_ " Ва ҳар рӯъё барои шумо мисли суханони номаи сарбамӯҳр аст, ки онро ба касе ки хонданро медонад, дода мегӯянд: «Инро бихон», вале ӯ мегӯяд: «Наметавонам, чунки он сарбамӯҳр аст».^!" Зеро ки Парвардигор бар шумо рӯҳи хоби гаронро равона карда, чашмони шуморо бастааст, яъне набиёну сардорони ғайбгӯи шуморо нобино гардонидааст.]y" Дер мемонед, ва мутаҳайир хоҳед шуд! Худро кӯр месозед, ва кӯр хоҳед буд! Онҳо маст шудаанд, вале на аз шароб; мекалаванд, вале на аз арақ.\!"Ва чунон ки гурусна хоб мебинад, ки инак нон мехӯрад, вале ҳамин ки бедор шавад, ҷонаш гурусна аст; ва чунон ки ташна хоб мебинад, ки инак об менӯшад, вале ҳамин ки бедор шавад, инак бемаҷол аст, ва ҷонаш ташна аст, – анбӯҳи ҳамаи халқҳое ки бар кӯҳи Сион лашкар мекашанд, ончунон хоҳанд шуд.z[m"Ва анбӯҳи ҳамаи халқҳое ки бар Ариил лашкар мекашанд, ва ҳамаи лашкарҳое ки бо он меҷанганд, ва бар зидди он қалъаҳои муҳосира барпо мекунанд, ва онро ба танг меоваранд, мисли хоб ва рӯъёи шаб хоҳанд буд.vZe"Парвардигори лашкарҳо туро бо раъд, ва заминҷунбӣ, ва садои азим, ва тӯфон, ва тундбод, ва алангаи оташи сӯзон тафаққуд хоҳад кард.&YE"Валекин анбӯҳи душманонат мисли ғубори маҳин хоҳанд шуд, ва анбӯҳи ситамгарон мисли коҳрезае ки пароканда мешавад; ва ин баногоҳ, дар як он воқеъ хоҳад шуд.dXA"Ва ба залолат афтода, аз замин сухан хоҳӣ ронд, ва суханат аз даруни хок мутеона хоҳад буд, ва овозат аз замин мисли овози арвоҳ ба гӯш хоҳад расид, ва суханат аз даруни хок пичиррос хоҳад зад.ZW-"Ва Ман дар гирди ту ӯрду хоҳам зад, ва туро бо дидгоҳҳо муҳосира хоҳам намуд, ва бар ту манҷаниқҳо барпо хоҳам кард.BV}"Вале Ман Ариилро ба танг хоҳам овард, ва нолаю фиғон хоҳад буд; ва он барои Ман мисли Ариил хоҳад монд.KU "ЭЙ вой бар Ариил, Ариил*, шаҳре ки Довуд дар он сукунат дошт! Солро бар сол зам кунед; бигзор идҳо давр занад.FT"Ин низ, аз ҷониби Парвардигори лашкарҳо ба амал меояд, ки қарордоди Ӯ аҷоиб аст, ва ҳикмати Ӯ бузург аст.5"Ва инҳо низ аз шароб гумроҳ гардидаанд ва аз арақ дар иштибоҳ афтодаанд; коҳин ва набӣ аз арақ гумроҳ гардидаанд, аз шароб саргаранг шудаанд, аз арақ дар иштибоҳ афтодаанд, дар рӯъё хато кардаанд, дар доварӣ пешпо хӯрдаанд.k=O"Ва рӯҳи адлу инсоф барои онҳое ки бар курсии доварӣ менишинанд, ва қудрат барои онҳое ки ҷангро сӯи дарвоза бармегардонанд.6<e"Дар он рӯз Парвардигори лашкарҳо афсари зинат ва тоҷи шавкат барои бақияи қавми Худ хоҳад буд,>;u"Ва гули пажмурдаи зинати шукӯҳи он, ки бар сари водии ҳосилхез аст, мисли анҷири пешпазаке хоҳад буд, ки чун бинандае онро бинад, зуд ба дасташ гирифта, онро фурӯ мебарад.~:u"Афсари ғурури сармастони Эфроим ба зери пойҳо поймол хоҳад шуд.95"Инак, зӯровар ва ҷасури Парвардигор мисли сели жола ва тундбоди ҳалокатовар, мисли сели обҳои азими саршор онро бо тамоми қувват ба замин хоҳад афканд.o8 Y"ЭЙ вой бар афсари ғурури сармастони Эфроим ва бар гули пажмурдаи зинати шукӯҳи он, ки бар сари водии ҳосилхези майзадагон аст!7{" Ва дар он рӯз воқеъ хоҳад шуд, ки шохи бузурге хоҳад навохт, ва гумшудагони замини Ашшур ва рондашудагони замини Миср хоҳанд омад, ва бар кӯҳи пок, ки дар Ерусалим воқеъ аст, ба Парвардигор саҷда хоҳанд кард.6+" Ва дар он рӯз воқеъ хоҳад шуд, ки Парвардигор аз соҳили наҳр то водии Миср хӯшаҳоро хоҳад кӯфт, ва шумо, эй банӣ Исроил, якто-якто ҷамъ карда хоҳед шуд.y5k" Вақте ки шохаҳои он хушк шавад, шикаста хоҳад шуд; занон омада, онҳоро хоҳанд сӯзонид. Азбаски онҳо қавми бофаҳм нестанд, Офаринандаашон ба онҳо раҳм нахоҳад кард, ва Холиқашон онҳоро афв нахоҳад намуд.x4i" Зеро ки он шаҳри истеҳкомдор валангор гардида, монанди чарогоҳе хоҳад шуд, ки онро тарк карда баромада рафта бошанд; дар он ҷо гӯсола хоҳад чарид, ва дар он ҷо вай хобида, навдаҳои онро талаф хоҳад кард.&3E" Пас, гуноҳи Яъқуб ба ин восита кафорат хоҳад шуд, ва тамоми самари дафъи хатои вай ҳамин хоҳад буд, ки вай ҳамаи сангҳои қурбонгоҳҳоро мисли сангҳои оҳаки шукуфта хоҳад гардонид, то ки бутҳои Ашера ва Ҳамон дигар барпо нашавад,u2c"Вайро Ту баандоза сазо додаӣ, вақте ки бадар рондаӣ. Вайро бо вазиши сахти Худ дур андохтаӣ, мисли он ки дар рӯзи боди шарқӣ бошад.w1g"Оё ӯ вайро ончунон задааст, чунон ки занандагони вайро задааст? Оё вайро ончунон куштааст, чунон ки кушандагони вай кушта шудаанд?Q0"Дар рӯзҳои оянда Яъқуб реша хоҳад давонд, Исроил муғча ва шукуфа хоҳад кард; ва рӯи дунё аз мева пур хоҳад шуд.3/_"Магар ки вай ба қуввати Ман рӯи паноҳ оварда, бо Ман сулҳ мекард: пас бигзор бо Ман сулҳ кунад.."Ғазабе дар Ман нест. Аммо агар касе ба Ман явшон ва хори шутурро муқобил мегузошт, Ман бар зидди вай ба ҷанг иқдом намуда, вайро якҷоя месӯзондам;-"Ман, ки Парвардигор ҳастам, онро нигоҳ медорам, ҳар лаҳза онро об медиҳам; шабу рӯз онро посбонӣ мекунам, то ки касе ба он осебе нарасонад.\,1"Дар он рӯз барои токзори шароби ноб бисароед.;+ q"ДАР он рӯз Парвардигор бо шамшери сахт ва бузург ва пурзӯри Худ он аждар-мори тозонро ва он аждар-мори печонро сазо хоҳад дод, ва он тимсоҳро, ки дар баҳр аст, хоҳад кушт.q*["Зеро инак, Парвардигор аз макони Худ берун меояд, то ки сокинони заминро барои гуноҳашон сазо диҳад; ва замин хунҳои фурӯбурдаи худро ошкор хоҳад кард, ва мақтулони худро дигар пинҳон нахоҳад дошт. xJ~i}3|{{zyyBxwCvguu t3srq*pXonnmAlkj`iihZgf;dYcaba`e_ ]\[eZYnXTWkUTS|RQQ5P$ON1M/L JIHKGF%EDDBB@?{>=;; : 9754321&/].n-,t*)((&%$#"!}EM^>SZw0 5 U '#CJta"% Зеро ки бақия аз Ерусалим, ва растагорон аз кӯҳи Сион ба вуҷуд хоҳанд омад. Рашки Парвардигори лашкарҳо инро ба амал хоҳад овард.[/"%Ва растагорони хонадони Яҳудо, ки боқӣ мондаанд, аз нав дар поён реша хоҳанд давонид, ва дар боло мева хоҳанд овард,pY"%Ва аломат барои ту, эй Ҳизқиё, чунин аст: имсол ғаллаи худрӯй хоҳед хӯрд, ва дар соли дуюм – он чи аз он бирӯяд; вале дар соли сеюм кишт кунед ва дарав намоед, ва токҳо шинонед ва меваи онҳоро бихӯред.a;"%Азбаски адовате ки ба Ман дорӣ, ва лоуболии ту ба гӯши Ман расидааст, бинобар ин маҳори Худро ба бинии ту, ва ҷилави Худро ба даҳони ту хоҳам зад, ва туро бо роҳе ки омадаӣ, хоҳам баргардонид.A{"%Вале Ман нишастани туро, ва баромадани туро, ва даромадани туро медонам; ва адоватеро, ки ба Ман дорӣ.^5"%Ва сокинони онҳо камқувват, ҳаросон ва хиҷил шудаанд: онҳо мисли алафи саҳро ва майсаи навхез, ва сазбаи болои бомҳо, ва мисли киштзоре ки пеш аз хӯша бастанаш хушк шуда бошад, гардидаанд.x i"%Оё ту нашнидаӣ, ки Ман аз замони пеш инро қарор додаам, аз қадимулайём инро пешбинӣ намудаам, ва ҳоло инро тавре ба амал овардаам, ки ту шаҳрҳои истеҳкомдорро валангор карда, ба харобазор табдил медиҳӣ?, Q"%Ва ман чоҳ канда, об нӯшидаам; ва бо кафи пойҳои худ ҳамаи наҳрҳои Мисрро хушк хоҳам кард'.[ /"%Ба воситаи бандагони худ Парвардигорро таҳқир намуда, гуфтаӣ: 'Бо анбӯҳи аробаҳои худ ман ба қуллаи кӯҳҳо, бар ақсои Лубнон баромадаам, ва арзҳои болобаланд ва сарвҳои гузини онро буридаам, ва ба қуллаи баландтарини он, ба боғистони ҳосилхези он расидаам;v e"%Киро ту таҳқир намудаӣ ва дашном додаӣ? Ва дар ҳаққи кӣ овоз баланд кардаӣ ва чашмони худро боло бардоштаӣ? Дар ҳаққи Поки Исроил?!B }"%Чунин аст сухане ки Парвардигор дар бораи вай гуфтааст: духтари бокираи Сион аз ту нафрат намуда, туро тамасхур кардааст, ва духтари Ерусалим аз қафои ту сар ҷунбонидааст!'G"%Ва Ишаъё ибни Омӯс назди Ҳизқиё кас фиристода, гуфт: «Парвардигор, Худои Исроил, чунин мегӯяд: азбаски назди Ман дар бораи Санҳериб, подшоҳи Ашшур, дуо гуфтӣ,zm"%Ва акнун, эй Парвардигор Худои мо, моро аз дасти вай наҷот деҳ, то ҳамаи мамлакатҳои замин бидонанд, ки Ту Парвардигори ягона ҳастӣ».$A"%Ва худоёни онҳоро дар оташ андохтаанд, зеро ки онҳо Худо набуданд, балки маснӯи дастҳои одам, ва чӯб ва санг буданд, бинобар ин онҳоро несту нобуд кардаанд.9k"%Парвардигоро! Дуруст аст, ки подшоҳони Ашшур ҳамаи кишварҳо ва замини худашонро хароб кардаанд,K"%Гӯши Худро, эй Парвардигор, хам карда, бишнав; чашмони Худро, эй Парвардигор, кушода, бубин; ва ҳамаи суханони Санҳерибро, ки барои таҳқир кардани Худои Ҳай фиристодааст, бишнав.5"%«Эй Парвардигори лашкарҳо, Худои Исроил, ки бар каррубиён нишастаӣ! Туӣ, ки бар ҳамаи мамлакатҳои замин Худои ягона ҳастӣ; Ту осмон ва заминро офаридаӣ.Z-"%Ва Ҳизқиё назди Парвардигор дуо хонда, гуфт:ta"%Ва Ҳизқиё номаро аз дасти элчиён гирифт, ва онро хонд, ва ба хонаи Парвардигор даромад, ва онро ба ҳузури Парвардигор густаронид.!;"% Подшоҳи Ҳамот ва подшоҳи Арпод ва подшоҳи шаҳри Сефарвоим, Ҳенаъ ва Ивво куҷоянд?'»!"% Оё худоёни халқҳое ки падарони ман несту нобуд кардаанд, онҳоро, яъне: Ҷӯзон ва Ҳорон ва Расаф ва банӣ Аданро, ки дар Талассор буданд, раҳоӣ доданд?p~Y"% Инак, ту шунидаӣ, ки подшоҳони Ашшур бо ҳамаи кишварҳо чиҳо кардаанд, то ки сокинонашонро нобуд намоянд; ва оё ту раҳо хоҳӣ шуд?2}]"% «Ба Ҳизқиё, подшоҳи Яҳудия, чунин бигӯед: 'Бигзор Худоят туро фирефта накунад, ки ту ба Ӯ таваккал намуда мегӯӣ: Ерусалим ба дасти подшоҳи Ашшур таслим нахоҳад шуд.|/"% Ва ӯ дар бораи Тирҳоқо, подшоҳи Ҳабаш, хабаре шунид, ки яъне: «Берун омадааст, то ки бо ту ҷанг кунад»; ва чун шунид, элчиён назди Ҳизқиё фиристода, гуфт:j{M"%Ва Рабшоқе баргашт, ва подшоҳи Ашшурро дар вазъияте ёфт, ки бо Либно ҷанг мекард, зеро шунида буд, ки аз Локиш ақиб рафтааст.sz_"%Инак, рӯҳе бар ӯ мефиристам, ва ӯ овозае шунида, ба замини худ хоҳад баргашт, ва ӯро дар заминаш бо дами шамшер нобуд хоҳам кард'».3y_"%Ва Ишаъё ба онҳо гуфт: «Ба хоҷаи худ чунин бигӯед: 'Парвардигор чунин мегӯяд: аз суханоне ки шунидаӣ, ки навкарони подшоҳи Ашшур Маро бо онҳо дашном додаанд, натарс.ax;"%Ва бандагони подшоҳ Ҳизқиё назди Ишаъё омаданд.Ww'"%Шояд, Парвардигор, Худои ту, суханони Рабшоқеро, ки хоҷааш подшоҳи Ашшур ӯро барои таҳқир кардани Худои Ҳай фиристодааст, бишнавад ва ӯро аз барои суханоне ки Парвардигор, Худои ту, шунидааст, ҷазо диҳад; пас, барои ин бақияе ки вуҷуд доранд, дуое бигӯй'». v9"%Ва онҳо ба вай гуфтанд: «Ҳизқиё чунин мегӯяд: 'Имрӯз рӯзи тангӣ ва ҷазо ва таҳқир аст, зеро ки кӯдакон ба дами валодат расидаанд, вале қуввати зоидан нест.puY"%Ва Илёқими нозири боргоҳ ва Шебнои мирзо ва коҳинони пиронсолро, ки палос пӯшида буданд, назди набӣ, Ишаъё ибни Омӯс, фиристод.Zt /"%ВА воқеъ шуд, ки чун подшоҳ Ҳизқиё инро шунид, либоси худро чок зад, ва палос пӯшид, ва ба хонаи Парвардигор даромад.:sm"$Ва Илёқим ибни Ҳилқиё, ки нозири боргоҳ буд, ва Шебнои мирзо, ва Юоҳ ибни Ософи вақоеънавис бо ҷомаҳои чокзада назди Ҳизқиё омаданд, ва суханони Рабшоқеро ба ӯ гуфтанд.ar;"$Валекин онҳо хомӯш монда, ба ҷавоби вай сухане нагуфтанд, зеро подшоҳ амр фармуда гуфта буд, ки «ба вай ҷавоб надиҳед».q7"$Аз ҳамаи худоёни ин заминҳо кист, ки замини худро аз дасти ман раҳо карда бошад? Пас наход ки Парвардигор Ерусалимро аз дасти ман метавонад раҳо кунад?'»Dp"$Худоёни Ҳамот ва Арпод куҷоянд? Худоёни Сефарвоим куҷоянд? Ва оё Сомарияро аз дасти ман раҳо кардаанд?#o?"$Мабодо Ҳизқиё шуморо фирефта карда, гӯяд: Парвардигор моро раҳо хоҳад намуд! Оё худоёни халқҳо, ҳар яке замини худро, аз дасти подшоҳи Ашшур раҳо кардаанд?{no"$То вақте ки ман биёям ва шуморо гирифта, ба замине монанди замини худатон, ба замини ғалла ва шарбат, ба замини нон ва токзор бибарам.~mu"$Ба Ҳизқиё гӯш надиҳед, зеро ки подшоҳи Ашшур чунин мегӯяд: бо ман мусолиҳа намоед ва пеши ман берун оед; ва ҳар яке меваи токи худро, ва ҳар яке анҷири худро хоҳед хӯрд, ва ҳар яке аз оби чоҳи худ хоҳед нӯшид,.lU"$Ва бигзор Ҳизқиё шуморо ба Парвардигор умедвор карда, нагӯяд, ки Парвардигор моро ба яқин раҳо хоҳад намуд, ва ин шаҳр ба дасти подшоҳи Ашшур таслим нахоҳад шуд.Bk}"$Подшоҳ чунин мегӯяд: 'Бигзор Ҳизқиё шуморо фирефта накунад, зеро ки ӯ наметавонад шуморо раҳо намояд;jjM"$ Ва Рабшоқе бархост ва бо овози баланд ба забони яҳудӣ фарёд зада, гуфт: «Суханони подшоҳи бузург, подшоҳи Ашшурро бишнавед!Di"$ Ва Рабшоқе гуфт: «Оё хоҷаи ман маро фақат назди хоҷаи ту ва назди ту фиристодааст, то ки ин суханонро бигӯям? Не, назди ин мардум низ фиристодааст, ки бар ҳисор нишастаанд, ва ҳамчун шумо наҷосати худро хоҳанд хӯрд ва пешоби худро хоҳанд нӯшид».rh]"$ Ва Илёқим ва Шебно ва Юоҳ ба Рабшоқе гуфтанд: «Бо бандагони худ ба забони арамӣ гуфтугузор кун, зеро ки онро мефаҳмем; ва бо мо ба забони яҳудӣ дар гӯши қавме ки бар ҳисор мебошанд, гуфтугузор накун».,gQ"$ Ва оё ман алҳол бе изни Парвардигор бар ин замин ҳуҷум овардаам, то ки онро хароб кунам? Парвардигор ба ман гуфтааст: бар ин замин ҳуҷум овар ва онро хароб кун!'»f"$ Пас, чӣ гуна ту мехоҳӣ рӯи пошо, яъне яке аз хурдтарин бандагони хоҷаи маро баргардонӣ, ва бар Миср барои аробаҳо ва саворон таваккал намоӣ?e1"$Ва акнун, лутфан, бо хоҷаи ман, подшоҳи Ашшур, шарт бибанд, ва ман ду ҳазор асп ба ту хоҳам дод, агар ту барои худ саворонро бар онҳо тавонӣ ба даст оварӣ.d"$Ва агар ба ман гӯӣ, ки бар Парвардигор Худои мо таваккал мекунем, – Ӯ оё ҳамон нест, ки минбарҳо ва қурбонгоҳҳояшро Ҳизқиё аз миён бардошта, ба Яҳудия ва Ерусалим гуфтааст: фақат пеши ин қурбонгоҳ саҷда намоед? c"$Инак, бар ин асои найи нимшикаста, яъне бар Миср таваккал мекунӣ, ки агар касе бар он такя кунад, ба дасташ халида, онро захмдор месозад; чунин аст фиръавн, подшоҳи Миср, барои ҳамаи онҳое ки бар ӯ таваккал мекунанд.obW"$Ман мегӯям: оё ин ҳама суханони ботил ба ҷои машварат ва қуввати ҷанг аст? Пас кист, ки бар вай таваккал карда, ба ман осӣ шудаӣ?zam"$Ва Рабшоқе ба онҳо гуфт: «Ба Ҳизқиё бигӯед: 'Подшоҳи бузург, подшоҳи Ашшур чунин мегӯяд: ин чӣ таваккалест, ки бар он таваккал кардаӣ?V`%"$Ва Илёқим ибни Ҳилқиё, ки нозири боргоҳ буд, ва Шебнои мирзо ва Юоҳ ибни Ософи вақоеънавис назди ӯ берун омаданд._-"$Ва подшоҳи Ашшур Рабшоқеро аз Локиш ба Ерусалим назди подшоҳ Ҳизқиё бо лашкари азиме фиристод, ва Ӯ назди ҷӯи ҳавзи боло, дар роҳи саҳрои козар истод. ^ "$ДАР соли чордаҳуми подшоҳ Ҳизқиё воқеъ шуд, ки Санҳериб, подшоҳи Ашшур, бар ҳамаи шаҳрҳои истеҳкомдори Яҳудо ҳуҷум оварда, онҳоро забт намуд.b]="# Ва растагорони Парвардигор баргашта, бо тараннум ба Сион хоҳанд омад, ва хурсандии абадӣ бар сари онҳо хоҳад буд; онҳо ба шодӣ ва хурсандӣ ноил хоҳанд гардид, ва андӯҳу фиғон нест хоҳад шуд.\#"# Шере дар он ҷо нахоҳад буд, ва ҳайвони даррандае бар он нахоҳад баромад ва дар он ҷо ёфт нахоҳад шуд, балки растагорон бар он қадамгузор хоҳанд шуд.h[I"#Ва дар он ҷо шоҳроҳе ва ҷоддае хоҳад буд, ва он роҳи пок номида хоҳад шуд; наҷисе аз он нахоҳад гузашт; балки он барои онҳо хоҳад буд, ва ҳар кӣ бо ин роҳ равад, ҷоҳил бошад ҳам, гумроҳ нахоҳад шуд.sZ_"#Ва сароб ба кӯл табдил хоҳад ёфт, ва хушкӣ – ба чашмаҳои об; дар маскане ки шағолон мехобанд, маконе барои най ва қамиш хоҳад буд.Y"#Он гоҳ ланг мисли гавазн ҷастухез хоҳад кард, ва забони гунг тараннум хоҳад намуд, зеро ки обҳо дар биёбон, ва рӯдҳо дар чӯл ҷӯш хоҳад зад.X{"#Он гоҳ чашмони кӯрон кушода хоҳад шуд, гӯшҳои карон воз хоҳад шуд.W"#Ба дилҳои тарсончак бигӯед: «Қавӣ бошед! Натарсед! Инак, Худои шумо бо интиқом меояд, бо подоши илоҳии Худ меояд: Ӯ омада, шуморо наҷот хоҳад дод».V}"#Дастҳои беқувватро қавӣ кунед, ва зонуҳои ларзонро тақвият диҳед.cU?"#Гул-гул шукуфта ва шод гардида, аз хурсандӣ ва тараннум пур хоҳад шуд; ҷалоли Лубнон ва шавкати Кармил ва Шорӯн ба вай ато хоҳад шуд; онҳо ҷалоли Парвардигор ва шавкати Худои моро хоҳанд дид.9T m"#БИЁБОН ва саҳрои хушк ба ваҷд хоҳад омад, ва чӯл шод хоҳад гардид, мисли гули савсан хоҳад шукуфт;4Sa""Ва Ӯ барои онҳо қуръа партофтааст, ва дасти Ӯ онро барои онҳо бо ресмоне тақсим кардааст; то абад онро тасарруф хоҳанд намуд, аз насл ба насл дар он сокин хоҳанд буд.]R3""Китоби Парвардигорро бодиққат қироат намуда, хоҳед дид, ки ҳеҷ яке аз инҳо кам нахоҳад буд: яке дигареро гум нахоҳад кард; зеро ки даҳони Ӯ амр фармудааст, ва рӯҳи Ӯ онҳоро ҷамъ намудааст. Q9""Дар он ҷо тирмор ошёна сохта, тухм хоҳад монд, ва бача бароварда, дар зери сояи худ ҷамъ хоҳад кард; қарчиғайҳо низ дар он ҷо яке бо дигаре ҷамъ хоҳанд шуд.P7""Ва дар он гурбаҳои ваҳшӣ ба рӯбоҳон дучор хоҳанд омад, ва ғӯл ёри худро хоҳад хонд; ифрит низ дар он ҷо фароғат хоҳад кард, ва барои худ оромгоҳ хоҳад ёфт.}Os"" Ва дар қасрҳояш хорбӯттаҳо хоҳад рӯид, ва бар қалъаҳояш – газна ва мушхор; ва он маскани шағолон ва иқоматгоҳи шутурмурғон хоҳад шуд.MN"" Аз ашрофу аъёнаш, ки ба подшоҳӣ даъват намоянд, касе дар он ҷо нахоҳад буд; ва ҳамаи миронаш нест хоҳанд шуд.M1"" Ва онро мурғи саққо ва хорпушт тасарруф хоҳанд намуд; ва бум ва зоғ дар он сокин хоҳанд шуд; ва Ӯ ресмони вайронӣ, ва шоқули харобиро бар он хоҳад кашид. L"" Шаб ва рӯз хомӯш нахоҳад шуд; дуди он то абад хоҳад баромад; аз насл ба насл харобазор хоҳад монд; то абадуддаҳр касе дар он гузар нахоҳад кард.>Ku"" Ва наҳрҳои он ба қатрон, ва хоки он ба кибрит табдил хоҳад ёфт, ва замини он қатрони сӯзон хоҳад шуд.J""Зеро ки барои Парвардигор рӯзи интиқом аст, – соли подош барои даъвои Сион.gIG""Ва говмешон бо онҳо хоҳанд афтод, ва гӯсолаҳо бо нарговон; ва заминашон аз хун сероб, ва хокашон аз чарбу фарбеҳ хоҳад шуд.iHK""Шамшери Парвардигор аз хун пур, аз чарбу фарбеҳ шудааст, – аз хуни мешон ва такаҳо, аз чарбуи гурдаҳои кӯчқорон: зеро ки барои Парвардигор дар Басра забҳ аст, ва куштори бузурге дар замини Адӯм.mGS""Зеро ки шамшери Ман дар осмон сероб гардидааст: инак, бар Адӯм ва бар қавме ки ба ҳалокат маҳкум намудаам, барои доварӣ меояд. F ""Ва тамоми лашкари осмон фано хоҳад шуд, ва осмон мисли тӯморе хоҳад печид, ва тамоми лашкари он бетароват гардида, фурӯ хоҳад ғалтид, мисли барги ток, ки пажмурда шуда мерезад, ва мисли меваи хом аз дарахти анҷир.dEA""Ва мақтулони онҳо партофта хоҳанд шуд, ва тааффуни ҷасадҳои онҳо хоҳад баромад, ва қӯҳҳо аз хуни онҳо гудохта хоҳад шуд.D#""Зеро ки ғазаби Парвардигор бар ҳамаи халқҳост, ва хашми Ӯ бар тамоми лашкари онҳост. Ӯ онҳоро ба ҳалокат маҳкум кардааст, ба қатл таслим намудааст.C )""ЭЙ халқҳо, наздик омада, бишнавед! Ва эй қабилаҳо, бодиққат гӯш кунед! Бигзор замин ва ҳар чи дар он аст, дунё ва ҳар чи дар он ба вуҷуд меояд, бишнавад!VB%"!Ва сокине нахоҳад гуфт: «Ман бемор ҳастам»; барои қавме ки дар он ҷо иқомат доранд, гуноҳашон омурзида хоҳад шуд.gAG"!Танобҳои ту суст шудааст, ба тавре ки наметавонад пояи сутуни киштиро маҳкам нигоҳ дорад ва бодбонро бикшояд. Он гоҳ ғанимати зиёде тақсим карда хоҳад шуд, ва ҳатто лангон ба яғмо хоҳанд бурд.T@!"!Чунки Парвардигор довари мост, Парвардигор қонунгузори мост, Парвардигор подшоҳи мост; Ӯ моро наҷот хоҳад дод.[?/"!Зеро ки дар он ҷо Парвардигори неруманд барои мо мисли макони наҳрҳо ва рӯдҳои фарохе хоҳад буд, ки ҳеҷ сафинаи бодбондор дар он дохил нахоҳад шуд, ва киштии бузург аз он нахоҳад гузашт.V>%"!Ба Сион, ки шаҳри ҷамъомадҳои идонаи мост, бингар! Чашмони ту Ерусалимро хоҳад дид, ки маскани амният ва хаймаи ноҷунбон аст; мехҳои вай ҳаргиз канда ва танобҳояш гусехта нахоҳад шуд.>=u"!Қавми ситампешаро дигар нахоҳед дид, – қавмеро, ки нутқаш мушкил аст, ба тавре ки кас наметавонад шунавад, ва забонаш аҷибу ғариб аст, ба тавре ки кас наметавонад фахмад.<!"!Дили ту даҳшатҳоро ба хотир хоҳад овард: «Куҷост он кас, ки мешумурд? Куҷост он кас, ки баркаш мекард? Куҷост он кас, ки бурҷҳоро дар шумор меовард?»;/"!Чашмони ту Подшоҳро дар зебоии Ӯ хоҳад дид, ба замини паҳновар нигоҳ хоҳад кард.s:_"!Вай дар баландиҳо сокин хоҳад шуд; сахраҳои дастнорас паноҳгоҳи вай хоҳад буд; нони вай дода хоҳад шуд; оби вай таъмин хоҳад буд.]93"!Касе ки бо роҳи сидқу вафо равон аст ва аз рӯи ростӣ сухан меронад, касе ки аз ҳирси истисмор нафрат дорад, дастҳои худро аз гарифтани ришва нигоҳ медорад, гӯши худро аз шунидани суханони оид ба хунрезӣ мебандад ва чашмони худро аз дидани шарорат мепӯшад, –H8 "!Гуноҳкорон дар Сион ба ҳарос афтодаанд, риёкоронро ларза гирифтааст: «Кист аз мо, ки тавонад дар оташи сӯзон сокин шавад? Кист аз мо, ки тавонад дар алангаи абадӣ сокин шавад?»M7"! Эй онҳое ки дур ҳастед, он чиро, ки Ман кардаам, бишнавед! Ва эй онҳое ки наздик ҳастед, қудрати Маро бидонед!!6;"! Ва қавмон мисли оҳаки сӯхтае хоҳанд буд, мисли хорҳои бурида дар оташ хоҳанд сӯхт».(5I"! Шумо ба хошок ҳомила шуда, хас хоҳед зоид; нафаси шумо оташест, ки шуморо хоҳад сӯзонид..4U"! «Алҳол хоҳам бархост, – мегӯяд Парвардигор, алҳол баланд хоҳам шуд, алҳол сууд хоҳам кард.3/"! Замин мотам гирифтааст, ноком шудааст; Лубнон пажмурда шудааст, хушкидааст; Шорӯн мисли биёбон гардидааст, ва Бошон ва Кармил баргҳои худро рехтаанд.2w"!Роҳҳо хароб шудааст; роҳгузаре боқӣ намондааст; вай паймонро шикастааст, шаҳрҳоро зеру забар кардааст, ба мардум беэътиноӣ намудааст.81i"!Инак, зӯроварони онҳо дар кӯчаҳо фарёд мезананд; элчиёни сулҳу осоиштагӣ зор-зор гиря мекунанд.B0}"!Ва айёми ту бо ганҷи наҷот, ҳикмат ва дониш устувор хоҳад шуд; тарси Парвардигор махзани он хоҳад буд.1/["!Парвардигор олишон аст, зеро ки сокини афроз аст; Ӯ Сионро аз инсоф ва адолат пур хоҳад кард.e.C"!Ва ғанимати шуморо ҷамъ хоҳанд кард, чунон ки мӯрон ҷамъ мекунанд; бар он хоҳанд давид, чунон ки анбӯҳи малахҳо медаванд.+-O"!Аз овози пурғулғулаи Ту қавмон хоҳанд гурехт; аз кибриёи Ту халқҳо пароканда хоҳанд шуд.M,"!Парвардигоро! Ба мо раҳм намо: ба Ту умед бастаем; ҳар бомдод бозуи мо бош, ва наҷоти мо низ дар замони тангӣ.+ "!ВОЙ бар ту, эй тороҷгар, ки ҳанӯз тороҷ нашудаӣ, ва эй хиёнатгар, ки дар ҳаққи ту ҳанӯз хиёнат накардаанд! Чун тороҷи худро ба итмом расонӣ, тороҷ хоҳӣ шуд; чун хиёнати худро анҷом диҳӣ, дар ҳаққи ту хиёнат хоҳанд кард.H* " Хушо шумо, эй касоне ки назди ҳамаи обҳо кишт менамоед, ва пойҳои гову хари худро ба он ҷо равона мекунед!")=" Ва ҳангоми фурӯ ғалтидани ҷангал жола хоҳад борид, ва шаҳр ба водӣ фурӯд хоҳад омад.T(!" Ва қавми ман дар макони сулҳу осоиштагӣ, ва дар масканҳои амният, ва дар оромгоҳҳои сафобахш ҷойгир хоҳанд шуд.*'M" Ва натиҷаи адолат сулҳу осоиштагӣ хоҳад буд, ва самари адолат – оромӣ ва амният то абад.'&G" Ва он гоҳ инсоф дар биёбон сокин хоҳад шуд, ва адолат дар боғистон ҷойгир хоҳад гардид.W%'" То даме ки бар мо рӯҳе аз афроз рехта шавад, ва биёбон ба боғистон мубаддал гардад, ва боғистон ҷангал ҳисоб ёбад.:$m" Зеро ки қасрҳо тарк карда хоҳад шуд; ғулғулаи шаҳр хотима хоҳад ёфт; ҳисор ва бурҷи дидбонӣ то абад дар ивази мағораҳо манзилгоҳи гӯрхарон ва чарогоҳи чорво хоҳад шуд,;#o" Бар замини қавми ман хор ва явшон хоҳад рӯид, ҳамчунин бар ҳамаи хонаҳои дилхушии шаҳри пурсурур."" Барои мазрааҳои зебо ва токҳои серҳосил синазанон навҳа хоҳед кард.Z!-" Эй лоуболон, биларзед! Эй худкомон, музтариб шавед! Либоси худро кашида, бараҳна шавед ва палос бар камар бибандед!  " Эй худкомон! Каме бештар аз як соли дигар музтариб хоҳед шуд, зеро ки ангурчинӣ анҷом ёфтааст, ва мавсими ғунучини меваҳо фаро нахоҳад расид.;o" Эй занони лоубол, бархоста, овози маро бишнавед! Эй духтарони худком, ба суханони ман гӯш андозед!3_" Валекин валинеъмат тадбирҳои олиҳимматона меандешад, ва ӯ дар олиҳимматӣ устувор хоҳад буд.1[" Ва қаллоб воситаҳои бадро ба кор мебарад: вай найрангҳо меандешад, то ки мискинеро бо суханони дурӯғ нобуд кунад, гарчанде ки камбағал аз рӯи инсоф сухан меронад." Зеро ки нокас суханони зишт ба забон меронад, ва дили вай бадкорӣ меандешад, то ки риёкорӣ кунад ва дар ҳаққи Парвардигор суханони куфромез гӯяд, ҷони гуруснагонро аз нон маҳрум созад ва оби ташнагонро кашида гирад. |+~}}|{zyxw}vutssrqqpIoDmlkjihggf6e}dca`_y^]\[[8YXX W)VDUTTSoRQsPO`N(M?LnKKSJIHGgFEBDCA@@D?>b=`;i:98866$43210/.-,O+C*q)V('%%;#"x! KVm`{ x C &|~*+zm"+Зеро ки Ман Парвардигор Худои ту, Поки Исроил, Наҷотдиҳандаи ту ҳастам; Мисрро барои ту фидия додаам, Ҳабаш ва Саборо – дар ивази ту.O"+Вақте ки аз обҳо бигзарӣ, Ман бо ту хоҳам буд, ва аз наҳрҳо бигзарӣ, онҳо туро ғарқ нахоҳад кард; вақте ки аз миёни оташ қадамгузор шавӣ, нахоҳӣ сӯхт, ва аланга туро нахоҳад сӯзонид,_  9"+ВАЛЕ акнун Парвардигор, ки туро, эй Яъқуб, офардидааст, ва туро, эй Исроил, ба вуҷуд овардааст, чунин мегӯяд: «Натарс, зеро ки Ман туро раҳонидаам, туро ба номи ту хондаам; ту аз они Ман ҳастӣ.- S"*Ва Ӯ оташи хашми Худ ва шиддати ҷангро бар онҳо рехт, ва алангаи он аз ҳар тараф онҳоро иҳота намуд, вале дарк накарданд; ва онҳоро сӯзонид, вале диққат надоданд.c ?"*Кист, ки Яъқубро ба яғмо, ва Исроилро ба тороҷгарон супурдааст? Оё Парвардигор набуд, ки пеши Ӯ мо гуноҳ кардаем? Ва онҳо нахостанд бо роҳҳои Ӯ қадамгузор шаванд, ва ба шариати Ӯ гӯш надоданд.% C"*Кист дар миёни шумо, ки ба ин гӯш диҳад, ва диққат намуда, барои замони оянда бишнавад?7 g"*Валекин онҳо қавме ҳастанд, ки тороҷ ва яғмо шудаанд; ҳамаашон дар ғорҳо бандубаст ва дар зиндонҳо пинҳон карда шудаанд: гирифтори тороҷ гардидаанд, ва раҳокунандае нест; гирифтори яғмо гардидаанд, ва касе нест, ки гӯяд: «Гардонда деҳ!»<q"*Ба Парвардигор писанд афтодааст, ки ба хотири адолати Худ шариатро интишор намояд ва ҷалол диҳад./"*Ту чизҳои бисёре дидаӣ, вале маҳфуз надоштаӣ; гӯшҳоят кушода буд, вале нашнидаӣ.0Y"*Кист, ки мисли бандаи Ман кӯр бошад? Ва мисли элчии Ман, ки Ман мефиристам, кар бошад? Кист, ки мисли мусаллами Ман кӯр бошад? Ва мисли бандаи Парвардигор кӯр бошад?r]"*Эй карон, бишнавед! Ва эй кӯрон, назар андозед, то бубинед!b="*Онҳое ки ба санамҳо таваккал мекунанд, ва ба бутҳо мегӯянд: «Шумо худои мо ҳастед», қафо гашта, бағоят хиҷил хоҳанд шуд.R"*Ва кӯронро бо роҳе ки намедонанд, хоҳам бурд; онҳоро бо тариқҳое ки балад нестанд, ҳидоят хоҳам намуд; торикиро пеши онҳо ба рӯшноӣ, ва каҷукилебиҳоро ба роҳи рост табдил хоҳам дод. Ин корҳоро Ман барояшон ба ҷо хоҳам овард, ва онҳоро тарк нахоҳам кард.%"*Кӯҳҳо ва теппаҳоро хароб хоҳам кард, ва тамоми набототи онҳоро хоҳам хушконид, ва наҳрҳоро ба ҷазираҳо табдил хоҳам дод, ва кӯлҳоро хоҳам хушконид.wg"*Ман дер вақт хомӯш мондам, сокит будам, худдорӣ намудам; акнун мисли зане ки мезояд, фарёд хоҳам зад; канда-канда нафас хоҳам кашид.1["* Парвардигор мисли ҷаббор берун хоҳад омад, мисли марди майдон рашки Худро хоҳад барангехт, ҷор хоҳад зад ва наъра хоҳад кашид, бар душмани Худ музаффар хоҳад шуд.  "* Парвардигорро ҷалол диҳанд, ва ҳамду санои Ӯро дар ҷазираҳо бихонанд.,~Q"* Бигзор биёбон ва шаҳрҳои он, ва қасабаҳое ки банӣ Қедор дар онҳо сокинанд, овози худро баланд кунанд; сокинони Солаъ тараннум карда, аз қуллаи кӯҳҳо ҷор зананд;'}G"* Дар шаъни Парвардигор суруди наве бисароед, ва ҳамду санои Ӯро аз ақсои замин бихонед, эй баҳрпаймоён ва ҳар он чи дар баҳр аст, эй ҷазираҳо ва сокинони онҳо!s|_"* Инак, паёмҳои пешина ба амал омадааст; ва нави онҳоро Ман эълон менамоям: пеш аз он ки ба вуқӯъ оянд, онҳоро ба шумо мешунавонам».^{5"*Ман Парвардигор ҳастам, ва номи Ман ҳамин аст, ва ҷалоли Худро ба дигаре, ва ҳамду санои Худро ба санамҳо нахоҳам дод.7zg"*То ки чашмони кӯронро бикшоӣ, бандиёнро аз ҳабс, дар зулмот нишастагонро аз зиндон берун оварӣ.Cy"*«Ман, ки Парвардигор ҳастам, Туро барои адолат даъват намудаам, ва дасти Туро хоҳам гирифт, ва Туро нигаҳбонӣ хоҳам кард, ва Туро паймони қавм ва нури халқҳо хоҳам гардонид,x)"*Парвардигор Худо, ки афлокро офарида, барафроштааст, заминро бо ҳар чи аз он ба вуҷуд меояд, густурдааст, ба қавме ки дар он ҳастанд, нафасро, ва ба махлуқоте ки дар он қадамгузор мебошанд, рӯҳро бахшидааст, чунин мегӯяд:w "*Лакот нахоҳад шуд, ва бемаҷол нахоҳад гардид, то даме ки инсофро бар замин барқарор намояд; ва ҷазираҳо дар интизори таълимоти Ӯ хоҳанд буд.dvA"*Найи нимшикастаро нахоҳад шикаст, ва пилтаи катонии камнурро хомӯш нахоҳад кард; инсофро аз рӯи ростӣ ҷорӣ хоҳад намуд;4ua"*Ӯ фарёд нахоҳад зад, ва овози Худро баланд нахоҳад кард, ва онро дар кӯчаҳо нахоҳад шунавонид;7t i"*ИНАК, Бандаи Ман, ки Ӯро Ман дастгирӣ мекунам, баргузидаи Ман, ки ҷони Ман ба Ӯ таваҷҷӯҳ менамояд. Ман рӯҳи Худро бар Ӯ ниҳодаам, ва Ӯ инсофро барои халқҳо ҷорӣ мекунад.%sC")Инак, ҳамаи онҳо ночизанд, аъмолашон низ ночиз аст; бутҳои фулуззии онҳо ҳеҷу пуч аст.frE")Ва Ман назар андохтам, ва касе нест, ва аз байни онҳо мушовире нест, то ки Ман ба онҳо савол диҳам, ва онҳо ҷавоб гардонанд.q")Аввалин Ман ба Сион гуфтам: «Инак инҳо!», ва ба Ерусалим мубашшире бахшидам.Up#")Кист, ки аз ибтидо гуфтааст, то мо бидонем, ва пешакӣ хабар додааст, то мо бигӯем: «Ҳақ асту рост»? Аммо ҳеҷ кас нагуфтааст, ҳеҷ кас хабар надодааст, ҳеҷ кас суханони шуморо нашнидааст.doA")Ман шахсеро аз шимол барангехтам, ва ӯ хоҳад омад, аз самти тулӯи офтоб номи Маро хоҳад хонд, ва миронро мисли лойе лагадкӯб хоҳад кард, ва монанди кӯзагаре хоҳад буд, ки гилро поймол мекунад.-nS")Аммо шумо ночиз ҳастед, ва амали шумо ҳеҷу пуч аст, ва ҳар кӣ шуморо ихтиёр кунад, зишт аст.+mO")Он чиро, ки баъд аз ин ба вуқӯъ хоҳад омад, баён кунед, ва мо хоҳем донист, ки шумо худо ҳастед; ягон кори неке ё баде бикунед, то ки мабҳут шавем ва якҷоя бубинем.^l5")Бигзор бутҳо он чиро, ки рӯй хоҳад дод, ба мо пешниҳод карда, баён намоянд; вақоеи пешина чист? – бигӯед, ва мо фикр ронда, оқибати онро хоҳем донист; ё ки вақоеи ояндаро ба мо пешгӯӣ намоед.Qk")Даъвои худро арз намоед, – мегӯяд Парвардигор. Далелҳои қатъии худро пешниҳод кунед, – мегӯяд Подшоҳи Яъқуб.j%")То мардум бубинанд, ва бидонанд, ва диққат диҳанд ва якҷоя фаҳм кунанд, ки дасти Парвардигор инро ба амал овардааст, ва Поки Исроил инро офаридааст.Mi")Дар биёбон арз, ақоқиё, ос ва зайтуни ёбоӣ хоҳам шинонид; дар саҳро сарв, коҷ ва шамшодро якҷоя хоҳам рӯёнид,h")Бар теппаҳои беоб наҳрҳо, ва дар миёни водиҳо чашмаҳо хоҳам кушод: биёбонро ба кӯли об, ва замини хушкидаро ба чашмаҳои об табдил хоҳам дод.cg?")Бенавоён ва мискинон об металабанд, вале нест: Забонашон аз ташнагӣ хушк мешавад. Ман, ки Парвардигор ҳастам, онҳоро иҷобат хоҳам намуд. Ман, ки Худои Исроил ҳастам, онҳоро тарк нахоҳам кард.)fK")Онҳоро бод хоҳӣ дод, ва бод онҳоро хоҳад бардошт, ва тундбод онҳоро пароканда хоҳад кард; ва ту аз Парвардигор ба ваҷд хоҳӣ омад, аз Поки Исроил фахр хоҳӣ кард.e")Инак, Ман туро ғаллакӯбаки тези нави дандонадоре гардонидаам: ту кӯҳҳоро кӯфта, гардгард хоҳӣ кард, ва теппаҳоро мисли коҳ реза хоҳӣ сохт;dy")Натарс, эй кирми Яъқуб, эй бақияи камшумори Исроил! Ман туро ёварӣ хоҳам дод, – мегӯяд Парвардигор, – ва Поки Исроил туро хоҳад раҳонид.Pc") Зеро Ман, ки Парвардигор Худои ту ҳастам, ямини туро гирифта, ба ту мегӯям: «Натарс, Ман туро ёварӣ хоҳам дод».\b1") Онҳоеро, ки бо ту талош менамоянд, чустуҷӯ карда, нахоҳӣ ёфт, ва онҳое ки бо ту ҷанг мекунанд, несту нобуд хоҳанд шуд,a{") Инак, ҳамаи онҳое ки бар ту ғазаб доранд, хиҷил ва расво хоҳанд шуд, ва онҳое ки бо ту ҷидол мекунанд, нест шуда, беному нишон хоҳанд рафт;A`{") Натарс, зеро ки Ман бо ту ҳастам; наларз, зеро ки Ман Худои ту ҳастам: Ман туро тақвият хоҳам намуд, ва туро ёварӣ хоҳам дод, ва туро бо ямини адолати Худ дастгирӣ хоҳам кард.)_K") Ки туро аз ақсои замин гирифтаам, ва туро аз канорҳои он даъват намудаам, ва ба ту гуфтаам: «Ту бандаи Ман ҳастӣ, Ман туро баргузидаам», ва туро тарк накардаам,8^i")Валекин ту, эй бандаи Ман Исроил, ва эй Яъқуб, ки туро баргузидаам, ва эй насли дӯсти Ман Иброҳим,9]k")Ва рехтагар – заргарро, чакушзани сайқалгар сандонкӯбро тақвият медиҳад ва дар бораи кафшер мегӯяд: «Хуб аст», ва онро бо мехҳо мустаҳкам мекунад, то ки поянда бошад.\")Яке ба дигаре мадад мекунад ва ба бародари худ мегӯяд: «Қавидил бош!»P[")Ҷазираҳо дидаанд ва ҳаросон шудаанд, ақсои замин ба ларза афтодаанд, онҳо наздик омада, муттаҳид гардидаанд.5Zc")Кист, ки инро иҷро кардааст ва ба амал овардааст? – Ӯ, ки наслҳоро аз азал даъват намудааст! Ман, ки Парвардигор ҳастам, аввалинам, ва бо охиринҳо Ман ҳамон хоҳам буд.*YM")Вай онҳоро таъқиб намуда, аз роҳе ки ҳаргиз пои худро намондааст, ба саломатӣ мегузарад.rX]")Кист, ки шахсеро аз шарқ барангехтааст, ки вай дар ҳар қадамаш ба зафар дучор меояд? Кист, ки халқҳоро пеши вай таслим намудааст, ва подшоҳонро фурӯд овардааст? Вай онҳоро бо дами шамшери худ мисли ғуборе мегардонад ва бо камони худ мисли коҳрезае ки пароканда мешавад.}W u")ЭЙ ҷазираҳо, ба ҳузури Ман хомӯш монед; ва бигзор қабилаҳо қуввати тоза пайдо кунанд ва наздик омада, гӯянд: якҷоя муҳокима хоҳем кард.-VS"(Валекин умедворони Парвардигор қуввати тоза пайдо мекунанд, мисли уқобон бол меафшонанд, медаванд ва бемаҷол намегарданд, қадам мезананд ва хаста намешаванд.+UO"(Ҳатто амрадон хаста мешаванд ва лакот мегарданд, ва ҷавонмардон тамоман фурӯ меғалтанд,}Ts"(Ӯ хастаро қувват мебахшад, ва ба бемаҷол тавоноӣ афзун мекунад.(SI"(Магар ту намедонӣ? Магар ту нашнидаӣ? Парвардигор, Худои ҷовид, ки ақсои заминро офаридааст, хаста намешавад ва лакот намегардад; хиради Ӯ таҳқиқнопазир аст. R"(Пас чаро, эй Яъқуб, ба забон меронӣ, ва эй Исроил, мегӯӣ: «Роҳи ман аз назари Парвардигор гум шудааст, ва даъвои ман аз Худои ман дур афтодааст»?#Q?"(Чашмони худро сӯи афроз баланд карда, бубинед: кист, ки инҳоро офаридааст? Ӯ лашкари онҳоро ба шумор берун меоварад, ҳамаи онҳоро бо номҳошон мехонад; аз бузургии қувват ва тавоноии қудрати Ӯ ҳеҷ яке аз онҳо ниҳон нахоҳад шуд.P"(Пас, Маро ба кӣ монанд мекунед, то ки Ман ба вай баробар бошам? – мегӯяд Пок. O9"(Гӯё ки онҳо ҳанӯз шинонда нашуда бошанд, ҳанӯз кошта нашуда бошанд, гӯё кӣ танаи онҳо ҳанӯз дар замин реша надавонда бошад, – ҳамин ки ӯ бар онҳо боде вазонид, онҳо хушк шуданд, ва тундбод онҳоро мисли пари коҳе гирифта бурд.|Nq"(Ӯ миронро ночиз мегардонад, доварони заминро ҳеҷу пуч месозад.:Mm"(Ӯ Ҳамон аст, ки бар доираи замин нишастааст, ва сокинони он мисли малах мебошанд; Ӯ афлокро мисли чодире густурдааст, ва онро мисли хаймае барои сукунат барафроштааст.YL+"(Магар намедонед? Магар шумо нашнидаед? Магар аз аввал ба шумо гуфта нашудааст? Магар аз бунёди замин фаҳм надоред?K"(Бенавое ки чунин ҳадия барояш дастнорас аст, чӯберо, ки намепӯсад, хуш мекунад, наҷҷори моҳире барои худ меёбад, то буте бисозад, ки поянда бошад.4Ja"(Бутро рехтагар мерезад, ва заргар онро бо тилло мепӯшонад, ва занҷирҳои нуқра барояш месозад.I"(Пас, Худоро ба кӣ монанд мекунед? Ва чӣ гуна ташбеҳро ба Ӯ баробар медонед?H{"(Ҳамаи халқҳо пеши Ӯ ночизанд, дар назари Ӯ ҳеҷу пуч ҳисоб меёбанд.LG"(Ва Лӯбнон барои ҳезуми қурбонгоҳ кифоят намекунад, ва ҳайвоноти он барои қурбониҳои сӯхтанӣ басанда нест.dFA"(Халқҳо, охир, мисли қатрае аз сатил ва мисли гарде бар тарозу ҳисоб меёбанд. Ҷазираҳоро, охир, Ӯ мисли ғуборе мебардорад.3E_"(Ӯ бо кӣ машварат кардааст, ва кист, ки ба Ӯ хирад бахшидааст, ва тариқи адлу инсофро ба Ӯ таълим додааст, ва ба Ӯ дониш омӯхтааст, ва роҳи дурустиҳоро ба Ӯ ёд додааст?5Dc"( Кист, ки рӯҳи Парвардигорро андоза намудааст, ва мушовири Ӯ гардидааст, ва Ӯро таълим додааст?TC!"( Кист, ки обҳоро бо мушташ андоза намудааст, ва афлокро бо ваҷаб паймудааст, ва хоки заминро дар ченаке гунҷонидааст, ва кӯҳҳоро бо каппон ва теппаҳоро бо паллаи тарозу баркашидааст?B"( Ӯ мисли чӯпоне рамаи Худро хоҳад чаронид, баррагонро бо бозуи Худ ҷамъ карда, дар оғӯши Худ хоҳад гирифт, мешони ширдеҳро роҳнамоӣ хоҳад намуд.dAA"( Инак, Парвардигор Худо бо қудрат меояд, ва бозуи Ӯ барои Ӯ ҳукмронӣ мекунад. Инак, мукофоти Ӯ бо Ӯст, ва подоши Ӯ пеши Ӯст.6@e"( Бар кӯҳи баланд баро, эй мубашшираи Сион! Овозатро бо тамоми қувват баланд кун, эй мубашшираи Ерусалим! Баланд кун, натарс, ба шаҳрҳои Яҳудо бигӯй: «Инак, Худои шумо!»%?C"(Алаф хушк мешавад, гул пажмурда мегардад, вале каломи Худои мо то абад қоим хоҳад буд.k>O"(Алаф хушк мешавад, гул пажмурда мегардад, вақте ки боде аз ҷониби Парвардигор бар он бивазад: ба яқин, қавм низ алаф ҳастанд.`=9"(Овоз мегӯяд: «Эълон намо!» Ва гуфтам: «Чиро эълон намоям?» Ҳар ҷисм мисли алаф аст, ва тамоми ҳусни он мисли гули саҳро.]<3"(Ва ҷалоли Парвардигор зоҳир хоҳад шуд, ва ҳар ҷисм якбора онро хоҳад дид, зеро ки даҳони Парвардигор инро гуфтааст».V;%"(Ҳар дара баланд ва ҳар кӯҳ ва теппа паст хоҳад шуд, ва партгоҳ ба дашт ва силсилаи кӯҳҳо ба водӣ табдил хоҳад ёфт.X:)"(Овозе нидо мекунад: «Дар биёбон роҳе барои Парвардигор тайёр кунед, тариқе барои Худои мо дар саҳро ҳамвор кунед!p9Y"(Суханони дилпазир ба Ерусалим гӯед ва ба вай эълон намоед, ки мӯҳлати муборизаи вай пур шудааст, гуноҳаш подош ёфтааст, зеро ки вай барои ҳамаи хатоҳояш аз дасти Парвардигор дучандон ҷазо дидааст.x8 k"(ТАСАЛЛӢ диҳед, қавми маро тасаллӣ диҳед, – мегӯяд Худои шумо. 7 "'Ва Ҳизқиё ба Ишаъё гуфт: «Каломи Парвардигор, ки ту ба забон рондӣ, барҳақ аст». Ва гуфт: «Бигзор дар рӯзҳои ман осоиштагӣ ва пояндагӣ бошад!»6}"'Ва аз писаронат, ки аз ту ба вуҷуд оянд, ва ту онҳоро ба дунё оварӣ, хоҳанд гирифт, – ва онҳо дар қасри подшоҳи Бобил хоҷасаро хоҳанд шуд».&5E"'Инак, рӯзҳо меояд, ва ҳар он чи дар хонаи туст, ва он чи падаронат то имрӯз андӯхтаанд, ба Бобил бурда хоҳад шуд; чизе боқӣ нахоҳад монд, – мегӯяд Парвардигор.4y"'Ва Ишаъё ба Ҳизқиё гуфт: «Каломи Парвардигори лашкарҳоро бишнав:35"'Ва Ишаъё гуфт: «Дар хонаи ту чӣ диданд?» Ва Ҳизқиё гуфт: «Ҳар он чи дар хонаи ман ҳаст, диданд; чизе дар хазоини ман намонд, ки ба онҳо нишон надода бошам».C2"'Ва Ишаъёи набӣ назди подшоҳ Ҳизқиё омад, ва ба ӯ гуфт: «Ин одамон чӣ гуфтанд? Ва аз куҷо назди ту омадаанд?» Ва Ҳизқиё гуфт: «Аз кишвари дур, аз Бобил онҳо назди ман омадаанд».l1Q"'Ва Ҳизқиё аз онҳо хурсанд шуд, ва хазинахонаи худро: нуқра ва тилло, ва атриёт ва равғани аъло, ва тамоми қӯрхонаи худ, ва ҳар чиро, ки дар хазоини ӯ ёфт мешуд, ба онҳо нишон дод; чизе набуд, ки Ҳизқиё ба онҳо дар хонаи худ ва дар тамоми қаламрави худ нишон надода бошад.0 '"'ДАР он замон Мерӯдак Балъадон ибни Балъадон, подшоҳи Бобил, ба Ҳизқиё нома ва ҳадия фиристод, зеро шунида буд, ки вай бемор будааст ва сиҳат ёфтааст./ "&Ва Ҳизқиё гуфт: «Аломати он ки ба хонаи Парвардигор хоҳам рафт, чист?»4.a"&Ва Ишаъё гуфт: «Бигзор кулӯлае аз анҷирқоқ биёранд, ва бар захм бимоланд, ва ӯ шифо хоҳад ёфт».J- "&Парвардигор маро наҷот медиҳад, ва сурудҳоямро тамоми рӯзҳои ҳаёти худ дар хонаи Парвардигор хоҳам хонд.J, "&Зинда, фақат зинда Туро ҳамд мегӯяд, чунон ки ман имрӯз мегӯям; падар ба писаронаш ростии Туро мефаҳмонад.X+)"&Зеро ки дӯзах Туро ҳамд намегӯяд, мамот Туро ситоиш намекунад, ба гӯр фурӯ рафтагон ростии Туро интизор надоранд.*1"&Инак, талхӣ барои ман ба саломатӣ мубаддал шуд, ва Ту лутф намуда, ҷони маро аз чоҳи ҳалокат баровардӣ, чунки ҳамаи гуноҳҳои маро ба пушти Худ партофтӣ.f)E"&Парвардигоро! Бо ин чизҳо зиндагӣ мекунанд, ва ҳаёти рӯҳи ман бо ҳамаи инҳост; ва Ту маро шифо бидеҳ ва ба ман ҳаёт бибахш.f(E"&Чӣ метавонам бигӯям? Ӯ ба ман гуфт – ва Ӯ ба ҷо овард. Тамоми солҳои худро бо талхии ҷонам оҳиста-оҳиста ба сар хоҳам бурд.G'"&Мисли фароштурук, мисли лайлак ман садо мебаровардам, мисли кабӯтар нолиш мекардам; чашмонам сӯи афроз баланд мешуд: Парвардигоро! Гирифтори ситам ҳастам; маро халосӣ бидеҳ.Y&+"& То субҳ ман сокит будам; мисли шер Ӯ ҳамаи устухонҳои маро хоҳад шикаст; аз рӯз то шаб Ту кори маро тамом хоҳӣ кард.m%S"& Маскани ман барканда шудааст ва мисли хаймаи чӯпон аз ман дур рафтааст; мисли бофандае ман риштаи умри худро кӯтоҳ кардаам; Ӯ маро аз навард хоҳад бурид; аз рӯз то шаб Ту кори маро тамом хоҳӣ кард.$y"& Ман гуфтам, ки Парвардигорро дигар нахоҳам дид, – Парвардигорро дар замини зиндаҳо; дар миёни сокинони дунё инсонро дигар нахоҳам дид;I# "& Ман гуфтам, ки дар миёнаи рӯзҳои худ ба дарвозаи дӯзах хоҳам рафт: ман аз бақияи солҳои худ маҳрум шудаам."'"& Таронаи Ҳизқиё, подшоҳи Яҳудо, вақте ки ӯ бемор шуд ва аз бемории худ шифо ёфт:!)"&Инак, Ман сояи зинаҳоро, ки аз офтоб бар зинаҳои Оҳоз* фуромадааст, даҳ зина қафо мегардонам». Ва офтоб аз зинаҳое ки фуромада буд, даҳ зина қафо гашт.h I"&Ва аломат аз ҷониби Парвардигор дар бораи он ки Парвардигор каломеро, ки гуфтааст, ба амал хоҳад овард, барои ту чунин аст:1["&Ва туро ва ин шаҳрро аз дасти подшоҳи Ашшур раҳо хоҳам намуд, ва ин шаҳрро ҳимоят хоҳам кард.1["&«Бирав ва ба Ҳизқиё бигӯй: Парвардигор, Худои падарат Довуд, чунин мегӯяд: дуои туро шунидам, ашкҳои туро дидам. Инак, Ман бар рӯзҳои ту понздаҳ сол илова менамоям.eC"&Ва каломи Парвардигор бар Ишаъё нузул карда, гуфт:fE"&Ва гуфт: «Лутфан, эй Парвардигор, ба ёд овар, ки чӣ гуна ман ба ҳузури Ту бо ростӣ ва аз самими қалб рафтор намудаам, ва он чи дар назари Ту мақбул буд, ба амал овардаам». Ва Ҳизқиё зор-зор гирист.y"&Ва Ҳизқиё рӯи худро ба девор гардонида, сӯи Парвардигор дуо хонд,x k"&ДАР он айём Ҳизқиё бемор шуда, наздик ба мурдан буд; ва набӣ, Ишаъё ибни Омӯс, назди ӯ омада, ба ӯ гуфт: «Парвардигор чунин мегӯяд: барои аҳли хонаи худ васият намо, зеро ки ту хоҳӣ мурд ва шифо нахоҳӣ ёфт».oW"%&Ва воқеъ шуд, ки чун ӯ дар хонаи Нисрӯк, худои худ, саҷда мекард, писаронаш Адрмалик ва Шаросир ӯро бо шамшер куштанд, ва худашон ба замини Аророт гурехтанд; ва писараш Асарҳадӯн ба ҷои ӯ подшоҳ шуд./W"%%Ва Санҳериб, подшоҳи Ашшур, ақиб нишаста, раҳсипор шуд, ва бозгашта, дар Нинве сукунат кард..U"%$Ва фариштаи Парвардигор берун омада, дар ӯрдуи Ашшур саду ҳаштоду панҷ ҳазор нафарро зарба зад; ва субҳидам бархостанд, ва инак, ҳамаашон ҷасадҳои мурда буданд.H "%#Ва Ман ин шаҳрро ҳимоят хоҳам кард, то ки онро ба хотири Худам ва ба хотири бандаи Худ Довуд наҷот диҳам».Q"%"Бо кадом роҳе ки омадааст, бо ҳамон хоҳад баргашт, валекин ба ин шаҳр ворид нахоҳад шуд, – мегӯяд Парвардигор.~u"%!Бинобар ин Парвардигор дар бораи подшоҳи Ашшур чунин мегӯяд: вай ба ин шаҳр ворид нахоҳад шуд, ва ба он ҷо тир нахоҳад андохт, ва назди он бо силар нахоҳад омад, ва дар муқобили он хокрез барпо нахоҳад кард. q=~~}2|G{yxwv_u}ssfrqqonnmwl9kj8ihhgsf6eLdcHb`\^]][Z"XW]UTSNRsPONQMsKIHG=FE_CBA@??=+",Гуноҳҳои туро мисли абр, ва хатоҳои туро мисли шаҳоб нобуд кардаам; ба Ман рӯҷӯъ намо, зеро ки Ман туро раҳонидаам.B=}",Инҳоро дар хотир нигоҳ дор, эй Яъқуб ва эй Исроил, зеро ки ту бандаи Ман ҳастӣ; Ман туро ба вуҷуд овардаам; ту бандаи Ман ҳастӣ, эй Исроил, ту аз хотири Ман фаромӯш нахоҳӣ шуд.<1",Ӯ бод мепаймояд: дили гумроҳаш ӯро дар иштибоҳ меандозад, ва ӯ наметавонад ҷони худро раҳо карда, бигӯяд: «Оё он чи дар дасти рости ман аст, дурӯғ нест?»5;c",Ва ӯ ба дили худ намегузаронад, ва донишу хираде надорад, ки бигӯяд: «Як қисми онро дар оташ сӯзонидам, ва бар ахгари он нон пухтам, ва гӯштро кабоб карда хӯрдам; оё аз бақияи он як чизи зиште ба вуҷуд оварам? Оё ба ғӯлачӯбе саҷда намоям?»V:%",Онҳо намедонанд ва намефаҳманд, зеро чашмҳошон баста шудааст, то ки набинанд, ва дилҳошон – то ки дарк накунанд.F9",Ва аз бақияи ин чӯб худое, яъне санаме барои худ месозад, пеши он саҷда менамояд, ва онро мепарастад, ва назди он дуо хонда, мегӯяд: «Маро наҷот деҳ, зеро ки ту худои ман ҳастӣ».18[",Нисфи онро дар оташ месӯзонад, бо қисми дигараш гӯштро кабоб мекунад, ва кабобро хӯрда, сер мешавад; ва гарм шуда, мегӯяд: «Ваҳ, акнун гарм шудам, рӯи оташро дидам!» 7 ",Ва чӯби он барои инсон чун сӯзишворӣ кор меояд, ва ӯ аз он гирифта, худро гарм мекунад, ва онро сӯзонида, нон мепазад; ва аз ин чӯб худое сохта, онро парастиш менамояд: санаме ба вуҷуд оварда, пеши он саҷда мекунад.;6o",Арзҳоро ӯ барои худ мебуррад, ва чинор ва булутро мегирад: онҳоро аз миёни дарахтони ҷангал барои худ хуш мекунад; дарахти ғорро мешинонад, ва борон онро калон мекунад.5y", Наҷҷор бар чӯб ресмон кашида, бо қалам онро нишона мекунад, бо ранда онро метарошад, ва бо паргор онро тарҳ мекашад, ва онро мисли андоми инсон, мисли ҷамоли одамизод месозад, то ки он дар хонае ҷойгир шавад.45", Оҳангар аз оҳан теша месозад, ва онро дар ахгар кор мекунад, ва бо путкҳо сурате ба он мебахшад, ва бо қуввати бозуи худ онро ба вуҷуд меоварад, дар ҳолате ки гурусна монда, беқувват мешавад, ва об нанӯшида, бемаҷол мегардад.D3", Охир, ҳамаи шарикони ӯ хиҷил хоҳанд шуд, чунки ин ҳунармандон худашон аз байни одамонанд; бигзор ҳамаашон ҷамъ омада, биистанд; онҳо ҳаросон гардида, якҷоя хиҷил хоҳанд шуд. 2 ", Касе ки худое сохтааст ва санаме рехтааст, вай чӣ фоидае ба ӯ мебахшад?B1}", Онҳое ки санам месозанд, саросар ночизанд, ва чизҳои писандидаи онҳо ҳеҷ фоида намебахшад, ва онҳо шоҳидони худашон мебошанд: намебинанд ва намедонанд, то ки хиҷил шаванд.s0_",Натарсед ва ҳаросон нашавед: Ман, охир, ба шумо аз қадимулайём эълон кардаам ва хабар додаам, ва шумо шоҳидони Ман ҳастед. Оё ғайр аз Ман Худое ҳаст? Ва кӯҳпорае нест, ки Ман аз он хабар надошта бошам».1/[",Ва мисли Ман кист, ки паём диҳад, ва онро баён намояд ва ба паёми Ман монанд созад, аз замоне ки Ман қавми қадимиро ба вуҷуд овардаам? Пас, бигзор он чиро, ки воқеъ мешавад, ва он чиро, ки дар оянда фаро хоҳад расид, ба онҳо эълон намоянд.1.[",Парвардигор, ки Подшоҳи Исроил ва Раҳокунандаи ӯст, яъне Парвардигори лашкарҳо, чунин мегӯяд: «Ман Аввалин ҳастам, ва Ман Охирин ҳастам, ва ғайр аз Ман Худое нест.i-K",Яке хоҳад гуфт: 'Ман аз они Парвардигор ҳастам'; ва дигаре худро ба номи Яъқуб хоҳад хонд; ва дигаре бо дасти худ хоҳад навишт: 'Аз они Парвардигор ҳастам', ва номи Исроилро лақаби худ хоҳад сохт».,",Ва онҳо дар миёни алаф, мисли дарахтони бед назди ҷӯйҳои об, хоҳанд сабзид.e+C",Зеро ки об бар ташна, ва чашмаҳо бар хушкӣ хоҳам рехт; рӯҳи Худро бар насли ту, ва баракати Худро бар зурёти ту хоҳам рехт.8*i",Парвардигор, ки туро офаридааст, ва туро аз батн ба вуҷуд овардааст, ва туро ёварӣ медиҳад, чунин мегӯяд: эй бандаи Ман Яъқуб, натарс, ва эй Ешурун, ки туро баргузидаам.) )",«ВАЛЕ акнун, эй бандаи Ман Яъқуб, бишнав, ва эй Исроил, ки Ман туро баргузидаам.c(?"+Бинобар ин Ман сарварони қудсро аз қудсият маҳрум намудам, ва Яъқубро ба ҳалокат, ва Исроилро ба таҳқир маҳкум кардам».'"+Падари аввалини ту гуноҳ кард, ва шафоатгарони ту ба Ман осӣ шуданд.2&]"+Маро хотиррасон намо; бо ҳамдигар муҳокима хоҳем кард; далелҳои худро биёр, то ки сафед шавӣ.C%"+Ман, Ман ҳамонам, ки гуноҳҳои туро ба хотири Худам нобуд менамоям, ва хатоҳои туро ба ёд нахоҳам овард.4$a"+Ту барои Ман ба нуқра найи атрогин нахаридӣ, ва бо чарбуи забҳҳои худ Маро сер накардӣ, балки бо хатоҳои худ Маро заҳмат додӣ, ва бо гуноҳҳои худ ба Ман гаронӣ кардӣ.9#k"+Барраҳои қурбонии сӯхтании худро барои Ман наовардӣ, ва бо забҳҳои худ Маро ҷалол надодӣ. Ман туро бо ҳадияҳо ба заҳмат наандохтам, ва бо лебӯно ба ту гаронӣ накардам."#"+Вале ту, эй Яъқуб, Маро нахондӣ, ва ту, эй Исроил, аз ибодати Ман ба танг омадӣ:!"+Ки ин қавмро Ман барои Худ ба миён овардаам, то ҳамду санои Маро бихонанд.? w"+Ҳайвоноти саҳро, шағолон ва шутурмурғон Маро мадҳ хоҳанд кард, зеро ки Ман об дар бодия, ва наҳрҳо дар биёбон ба вуҷуд овардаам, то ки қавми баргузидаи Худро сероб намоям,"+Инак, Ман чизи наве месозам, ки он алҳол ба зуҳур меояд. Магар аз он воқиф нестед? Ба яқин, роҳе дар бодия, ва наҳрҳо дар биёбон ба вуҷуд хоҳам овард./"+«Аммо вақоеи пешинаро ба хотир наоваред, ва ба мӯъҷизоти қадимӣ диққат надиҳед.7"+Аробаҳо ва аспон, лашкар ва қувватро берун овардааст, то ки якҷоя хобида, дигар нахезанд; ва онҳо торафт беҳол гардида, мисли пилтаи катонӣ хомӯш шуданд.1"+Чунин мегӯяд Парвардигор, ки Ӯ роҳе дар баҳр, ва ҷоддае дар обҳои азим кушодааст; "+Ман Парвардигор Поки шумо ҳастам, Офаринандаи Исроил ва Подшоҳи шумо».}"+Парвардигор, ки Раҳокунандаи шумо ва Поки Исроил аст, чунин мегӯяд: «Ба хотири шумо Ман ба Бобил фиристодам, ва ҳамаи онҳоро ҳамчун гурезаҳо фурӯд овардам, ва калдониёнро дар киштиҳое ки мояи ваҷди онҳо буд.]3"+ Аз имрӯз низ Ман ҳамонам, ва касе нест, ки аз дасти Ман раҳо кунад: Ман амал хоҳам кард, ва кист, ки инро ботил намояд?»7g"+ Ман пешакӣ гуфтаам, ва наҷот додаам, ва паём расонидаам, ва дар миёни шумо Худои дигаре нест; ва шумо шоҳидони Ман мебошед, – мегӯяд Парвардигор, – ва Ман Худо ҳастам!|q"+ Ман, Ман Парвардигор ҳастам, ва ғайр аз Ман Наҷотдиҳандае нест."+ «Аммо шумо, – мегӯяд Парвардигор, – ва бандаи Ман, ки ӯро баргузидаам, шоҳидони Ман мебошед, то шумо бидонед ва ба Ман имон оваред ва дарк намоед, ки ин Ман ҳастам, ва пеш аз Ман Худое набуд, ва баъд аз Ман нахоҳад буд.T!"+ Бигзор ҳамаи халқҳо бо ҳам фароҳам оянд, ва қабилаҳо ҷамъ шаванд. Кист аз миёни онҳо, ки инро баён намояд, ва паёмҳои пешинаро ба мо бирасонад? Бигзор шоҳидони худро биёранд, то ки худро сафед кунанд, ва ё он шоҳидон бишнаванд ва бигӯянд: «Ҳақ асту рост!»9k"+Қавмеро берун ор, ки кӯр ҳастанд, гарчанде ки чашм доранд, ва кар ҳастанд, гарчанде ки гӯш доранд.fE"+Яъне ҳар киро, ки ба номи Ман номида шудааст, ва Ман ӯро барои ҷалоли Худ офаридаам, ӯро ба вуҷуд овардаам ва ӯро сохтаам».\1"+Ба шимол хоҳам гуфт: бидеҳ; ва ба ҷануб: монеъ нашав; писарони Маро аз дурдаст, ва духтарони Маро аз ақсои замин биёр,7g"+Натарс, зеро ки Ман бо ту ҳастам; насли туро аз шарқ хоҳам овард, ва туро аз ғарб ҷамъ хоҳам кард.,Q"+Азбаски ту дар назари Ман азиз ва гаронбаҳо ҳастӣ, ва Ман туро дӯст доштаам, бинобар ин мардуми дигарро дар ивази ту, ва қабилаҳоро дар бадали ҷони ту хоҳам дод. l]~~}[|m{zy)xovuktsrWq?ponmlki^gqedkc9ba`_^^3]u[ZYWVHTSRkPOLL*JJI>GFEDGBA@>=<^:`9`87654|311308.-,+**('+%%$`#%! FA+:HPn I +|i]l"6Зеро ки Парвардигор туро мисли завҷаи матрук ва афтодарӯҳе даъват менамояд, ва мисли завҷаи айёми ҷавонӣ, ки мардуд буд, – мегӯяд Худои ту.k"6Зеро ки Офаринандаи ту шавҳари туст, ки номи Ӯ Парвардигори лашкарҳост; ва Поки Исроил Раҳокунандаи туст; Ӯ Худои тамоми замин хонда хоҳад шуд.Oj"6Натарс, зеро ки хиҷил нахоҳӣ шуд; ва ошуфта нашав, зеро ки бадном нахоҳӣ гардид, чунки хиҷолати ҷавонии худро фаромӯш хоҳӣ кард, ва бадномии бевагии худро дигар ба ёд нахоҳӣ овард.uic"6Зеро ки ту ба тарафи рост ва чап паҳн хоҳӣ шуд, ва насли ту халқҳоро тасарруф хоҳанд намуд ва шаҳрҳои харобаро маскун хоҳанд кард.h{"6Ҷои хаймаи худро васеътар бикун, то ки пардаҳои масканҳоят паҳн шавад; дареғ надор: танобҳоятро дароз карда, мехҳоятро маҳкамтар бизан.Vg '"6«Шод бош, эй безурёт, ки назоидаӣ; тараннум намо ва хурсандӣ бикун, ки дарди зоиш накашидаӣ; зеро писарони зане ки матрук аст, назар ба зани шавҳардор зиёдтаранд, – мегӯяд Парвардигор.dfA"5 Бинобар ин Ман ба Ӯ дар миёни бузургон ҳиссае хоҳам дод, ва Ӯ ғаниматро бо зӯроварон тақсим хоҳад кард, дар ивази он ки ҷони Худро ба марг таслим намуд, ва аз ҷинояткорон шумурда шуд, ва гуноҳи мардуми бисёреро бар худ бор кард, ва барои ҷинояткорон шафоат намуд.0eY"5 Ӯ аз заҳмати ҷони Худ самар дида, қонеъ хоҳад шуд; Бандаи Одили Ман бо дониши Худ мардуми бисёреро сафед хоҳад кард, ва гуноҳҳои онҳоро бар дӯши Худ хоҳад бардошт.{do"5 Валекин хости Парвардигор ин буд, ки Ӯро зарба зада, ба дардҳо гирифтор кунад; вақте ки Ӯ ҷони Худро кафорат намояд, насл дида, умраш дароз хоҳад шуд, ва хости Парвардигор дар дасти Ӯ муяссар хоҳад гардид.c+"5 Ва қабри Ӯро бо шарирон таъин карданд, вале баъд аз мурданаш – бо сарватдоре гӯрониданд, гарчанде ки Ӯ гуноҳе накардааст, ва дар забонаш макре набуд.'bG"5Ӯ аз банд ва аз доварӣ гирифта шуд, ва кист, ки бо насли Ӯ мусоҳиба намояд? Зеро ки Ӯ аз замини зиндаҳо қатъ карда шуд; барои гуноҳҳои қавми Ман ба Ӯ осеб расид.maS"5Ӯ ситам кашид, вале гардан фуровард, ва даҳони Худро воз накард; мисли гӯсфанде ки барои забҳ бурда мешавад, ва мисли баррае ки назди пашмтарошонаш безабон аст, Ӯ ҳамчунон даҳони Худро воз накард;d`A"5Ҳамаамон мисли гӯсфандон гумроҳ будем: ҳар яке ба роҳи худ мерафтем; ва Парвардигор гуноҳи ҳамаи моро ба гардани Ӯ монд._'"5Ва ҳол он ки Ӯ аз ҷиноятҳои мо маҷрӯҳ, ва аз гуноҳҳои мо афсурдахотир шудааст; сазои осоиштагии мо бар Ӯст, ва ба воситаи ҷароҳатҳои Ӯ мо шифо ёфтаем.^'"5Аммо Ӯ бемориҳои моро ба сар мебурд, ва ба дардҳои мо мубтало буд, валекин мо гумон бурдем, ки Ӯро Худо зада, ба мусибат ва азиятҳо гирифтор кардааст.w]g"5Ӯ манфур буд ва радди мардум, дардманд ва ранҷур, ва мисли касе ки аз вай рӯй мегардонанд; Ӯ манфур буд, ва мо Ӯро писанд намекардем.\\1"5Ӯ мисли навдае ба ҳузури Парвардигор рӯидааст, ва мисли решае аз замини хушк; Ӯро на симое буд, на ҷамоле, то ҳавас кунем, ки ба Ӯ назар андозем; ва на намуде буд, то муштоқи дидораш гардем.U[ %"5КИСТ, ки ба овозаи ба гӯши мо расида бовар карда бошад, ва кист, ки бозуи Парвардигор бар вай зоҳир гардида бошад?nZU"4Ончунон Ӯ халқҳои зиёдро дар ҳайрат хоҳад андохт; подшоҳон пеши Ӯ даҳони худро хоҳанд баст, зеро он чиро, ки ба онҳо ҳикоят карда нашуда буд, хоҳанд дид, ва он чиро, ки нашнида буданд, хоҳанд фаҳмид.sY_"4Чунон ки бисёр касон аз Ту дар ҳайрат монда буданд, – зеро ки намуди Ӯ аз ҳар шахс, ва симои Ӯ аз банӣ одам бештар маиб шуда буд! –.XU"4 Инак, бандаи Ман комёб хоҳад гардид, олиқадр ва болодаст ва ниҳоятдараҷа баланд хоҳад шуд.W-"4 Зеро ки шитобон берун нахоҳед рафт, ва гурезон равона нахоҳед шуд, зеро ки пешопеши шумо Парвардигор хоҳад рафт, ва соқаи шумо Худои Исроил хоҳад буд.V/"4 Дур шавед, дур шавед, аз он ҷо берун оед! Ба чизи нопок нарасед! Аз миёни он берун равед, худро тоза кунед, эй онҳое ки зарфҳои Парвардигорро мебардоред!lUQ"4 Парвардигор бозуи поки Худро пеши назари ҳамаи халқҳо бараҳна кардааст, ва тамоми ақсои замин наҷоти Худои моро хоҳанд дид.T"4 Бо шодӣ овоз баланд карда, якҷоя тараннум намоед, эй харобаҳои Ерусалим! Зеро ки Парвардигор қавми Худро тасаллӣ дода, Ерусалимро раҳо кардааст.Sy"4Овози дидбонони туст, ки овоз баланд карда, якҷоя тараннум менамоянд, зеро бо чашмони худ мебинанд, ки Парвардигор ба Сион бармегардад.DR"4Чӣ гуна зебост бар кӯҳҳо пойҳои мубашшир, ки аз сулҳу осоиштагӣ башорат медиҳад, аз некӣ башорат медиҳад, наҷотро эълон мекунад, ба Сион мегӯяд: «Худои ту салтанат меронад!»{Qo"4Бинобар ин қавми Ман номи Маро хоҳанд шинохт; бинобар ин дар он рӯз хоҳанд донист, ки Ман ҳамон ҳастам, ки мегӯяд: 'Инак, Ман ҳозирам!'»P"4Ва акнун Маро дар ин ҷо чӣ мақсуд аст, – мегӯяд Парвардигор, – дар сурате ки қавми Ман муфт гирифта шудаанд? Ҳокимонашон онҳоро ба дод меоваранд, – мегӯяд Парвардигор, – ва ҳамеша, ҳар рӯз номи Ман хор дошта мешавад.6Oe"4Зеро ки Парвардигор Худо чунин мегӯяд: «Қавми Ман Дар ибтидо ба Миср фурӯд омадаанд, то ки дар он ҷо сукунат кунанд, ва пас аз он Ашшур беҳуда бар онҳо ситам кардааст."N="4Зеро ки Парвардигор чунин мегӯяд: «Муфт фурӯхта шудаед, ва бе нуқра раҳо хоҳед шуд».XM)"4Худро аз хок биафшон, бархоста, бинишин, эй Ерусалим! Завлонаҳоро аз гардани худ бикшо, эй духтари асиршудаи Сион!BL "4БЕДОР шав, эй Сион, бедор шав, ва ҷомаи қудрати худро дар бар кун! Либоси шавкати худро бипӯш, эй Ерусалим, эй шаҳри пок! Зеро ки номахтун ва палид дигар вориди ту нахоҳад шуд.zKm"3Ва онро ба дасти касоне ки бар ту ситам мекунанд, медиҳам, ки онҳо ба ҷони ту мегуфтанд: 'Сарнагун шав, то аз болоят бигзарем', ва ту тахтапушти худро мисли замин ва мисли кӯча барои роҳгузарон гардондаӣ».eJC"3Парвардигори ту, Парвардигор ва Худои ту, ки қавми Худро пуштибонӣ мекунад, чунин мегӯяд: «Инак, Ман косаи заҳролудро, дурди косаи ғазаби Худро аз дасти ту мегирам: ту онро дигар нахоҳӣ нӯшид.Iw"3Пас, инро бишнав, эй шӯрбахт, ва эй масту мадҳуш, вале на аз шароб. H9"3Писарони ту бемаҷол гардида, дар сари ҳар кӯча мисли говмеши ба домафтодае хобидаанд, дар ҳолате ки аз ғазаби Парвардигор, аз итоби Худои ту пур шудаанд.zGm"3Ду фалокат ба сари ту омадааст, – кист, ки ба ту ҳамдардӣ изҳор кунад? Таҳлука ва шикаст, қаҳтӣ ва шамшер! Кист, ки туро тасаллӣ диҳад?F)"3Аз ҳамаи писароне ки вай зоидааст, яке набуд, ки вайро раҳбарӣ намояд, ва аз ҳамаи писароне ки вай ба воя расонидааст, яке набуд, ки дасти вайро гирад.E"3Ҳушёр шав, ҳушёр шав, бархез, эй Ерусалим, ки ту аз дасти Парвардигор косаи ғазаби Ӯро нӯшидаӣ, дурди косаи заҳролудро нӯшида, холӣ кардаӣ.RD"3Ва Ман каломи Худро дар даҳони ту гузоштаам, ва дар сояи дасти Худ туро пинҳон кардаам, то ки осмонро барқарор намоям, ва заминро бунёд кунам, ва ба Сион бигӯям: 'Ту қавми Ман ҳастӣ'».vCe"3Ман Парвардигор Худои ту ҳастам, ки баҳрро ба ҷӯшу хурӯш меоварам, то ки мавҷҳояш наъра кашад; Парвардигори лашкарҳо номи Ман аст.&BE"3Ба зудӣ бандӣ раҳо хоҳад шуд, ва андаруни чоҳ нахоҳад мурд, ва нонаш камӣ нахоҳад кард.;Ao"3 Ва ту Парвардигорро, ки Офаринандаи туст, ва Ӯ осмонро густурдааст ва заминро бунёд кардааст, фаромӯш мекунӣ, ва ҳамеша, ҳар рӯз аз хашми ситамгар, вақте ки вай барои нобуд кардан омода мегардад, ҳаросон мешавӣ. Вале хашми ситамгар куҷост?Y@+"3 «Ман, Ман Тасаллидиҳандаи шумо ҳастам. Ту кистӣ, ки аз инсони миранда метарсӣ, ва аз писари одам, ки мисли гиёҳ аст?b?="3 Ва растагорони Парвардигор баргашта, бо тараннум ба Сион хоҳанд омад, ва хурсандии абадӣ бар сари онҳо хоҳад буд; онҳо ба шодӣ ва хурсандӣ ноил хоҳанд гардид, ва андӯҳу фиғон нест хоҳад шуд.w>g"3 Оё ту ҳамон нестӣ, ки баҳр ва обҳои вартаи азимро хушк кардаӣ, ва умқҳои баҳрро ба роҳе табдил додаӣ, то ки растагорон убур намоянд?S="3 Бедор шав, эй бозуи Парвардигор, бедор шав, ва ҷомаи қудратро дар бар кун! Мисли айёми қадим ва даврҳои дерин бедор шав! Оё ту ҳамон нестӣ, ки Раҳабро куштаӣ, ва наҳангро нобуд кардаӣ?$<A"3Зеро ки онҳоро мисли либосе куя хоҳад зад, ва кирм онҳоро мисли пашме хоҳад хӯрд, валекин адолати Ман то абад, ва наҷоти Ман ба таври доимӣ боқӣ хоҳад монд».{;o"3Маро бишнавед, эй адолатшиносон, эй қавме ки шариати Ман дар дили шумост! Аз мазаммати мардум натарсед, ва аз таҳқири онҳо наҳаросед,y:k"3Чашмони худро сӯи осмон баланд кунед, ва ба поён, сӯи замин назар андозед, зеро ки осмон мисли дуд пароканда хоҳад гардид, ва замин мисли ҷомае ҷиғда-ҷиғда хоҳад шуд, ва сокинонаш низ хоҳанд мурд, валекин наҷоти Ман то абад боқӣ хоҳад монд, ва адолати Ман хотима нахоҳад ёфт.#9?"3Адолати Ман наздик аст, наҷоти Ман зоҳир шудааст, бозуҳои Ман қавмонро доварӣ хоҳад намуд; ҷазираҳо ба Ман умедвор шуда, ба бозуи Ман таваккал хоҳанд кард.:8m"3Эй қавми Ман, ба Ман диққат намоед, ва эй қабилаи Ман, ба Ман гӯш диҳед! Зеро ки шариат аз ҷониби Ман хоҳад баромад, ва Ман инсофи Худро мисли нуре бар қавмон хоҳам пошид.67e"3Ба яқин, Парвардигор Сионро тасаллӣ хоҳад дод, тамоми харобазори онро тасаллӣ хоҳад дод, ва биёбони онро мисли Адан, ва саҳрои онро мисли боғи Парвардигор хоҳад гардонид; шодӣ ва хурсандӣ, шукрона ва овози суруд дар он шунида хоҳад шуд.76g"3Ба падаратон Иброҳим, ва ба Соро, ки шуморо зоидааст, назар андозед; зеро вақте ки Ман ӯро даъват намудам, ӯ як нафар буд, ва ӯро баракат додам, ва ӯро афзун гардонидам.*5 O"3«МАРО бишнавед, эй муштоқони адлу инсоф, эй толибони Парвардигор! Ба сахрае ки аз он канда шудаед, ва ба умқи ҳафрае ки аз он берун оварда шудаед, назар андозед.W4'"2 Инак ҳамаи шумо, ки оташ меафрӯзед, ва шарораҳо мепошед, дар алангаи оташи худ ва дар шарораҳое ки барафрӯхтаед, қадамгузор бошед! Ин барои шумо аз дасти Ман аст: дар андӯҳ хоҳед хобид.3y"2 Кист аз шумо, ки аз Парвардигор метарсад ва ба овози Бандаи Ӯ гӯш медиҳад? Ҳар касе ки дар торикӣ қадамгузор буда, рӯшноӣ надошта бошад, бигзор ба номи Парвардигор таваккал намояд ва ба Худои худ такя кунад."2="2 Парвардигор Худо, охир, ба Ман ёварӣ мекунад. Кист, ки тавонад Маро айбдор кунад? Ҳамаи онҳо, охир, мисли ҷомае ҷиғда-ҷиғда хоҳанд шуд: онҳоро куя хоҳад зад.1"2Сафедкунандаи Ман наздик аст. Кист, ки тавонад бо Ман мубоҳиса намояд? Якҷоя биистем! Кист, ки тавонад ба Ман даъво кунад? Бигзор наздик ояд!:0m"2Ва Парвардигор Худо ба Ман ёварӣ мекунад; бинобар ин Ман хиҷолат намекашам; бинобар ин Ман рӯи Худро мисли санги чақмоқ нигоҳ медорам, ва медонам, ки хиҷил нахоҳам шуд.\/1"2Ман тахтапуштамро ба зарбазанҳо, ва рухсорамро ба ришканҳо додаам; рӯямро аз хориҳо ва туфкуниҳо пинҳон накардаам..7"2Парвардигор Худо гӯши Маро кушодааст, ва Ман муқобилат накардаам, ақиб нагаштаам.b-="2Парвардигор Худо забони донишҷӯёнро ба Ман додааст, то ки тавонам бемаҷолеро бо калом дастгирӣ намоям; Ӯ субҳ ба субҳ бедор мекунад, гӯши Маро бедор мекунад, то ки мисли донишҷӯён бишнавам.,"2Ман осмонро кисвати сӯгворӣ мепӯшонам, ва палосро пардаи он мегардонам».>+u"2Чаро, вақте ки Ман омадам, касе набуд? Вақте ки Ман нидо кардам, касе ҷавоб надод? Оё дасти Ман аз раҳо кардан кӯтоҳ шудааст? Ва оё дар Ман қуввате нест, ки халосӣ диҳам? Бо итоби Худ, охир, Ман баҳрро хушк мекунам, наҳрҳоро ба биёбон табдил медиҳам, ба тавре ки моҳии онҳо аз беобӣ бӯй мегирад ва аз ташнагӣ мемирад.:* o"2ПАРВАРДИГОР чунин мегӯяд: «Талоқномаи модаратон, ки Ман бо он ӯро рондаам, куҷост? Ё кист аз қарзхоҳони Ман, ки шуморо ба вай фурӯхтаам? Шумо, охир, ба сабаби гуноҳҳои худ фурӯхта шудаед, ва модаратон ба сабаби ҷиноятҳои шумо ронда шудааст.&)E"1Ва ба онҳое ки бар ту ситам мекунанд, гӯшти худашонро хоҳам хӯронид, ва онҳо аз хуни худ чун аз шароб маст хоҳанд шуд; ва ҳар башар хоҳад донист, ки Ман – Парвардигор Наҷотдиҳандаи ту ва Раҳокунандаи ту, Неруманди Яъқуб ҳастам».h(I"1Аммо Парвардигор чунин мегӯяд: «Асирон низ аз дасти зӯровар гирифта хоҳанд шуд, ва ғанимати ситамгар халосӣ хоҳад ёфт; чунки Ман бо душманонат хоҳам ҷангид, ва Ман писаронатро наҷот хоҳам дод;F'"1Оё мумкин аст, ки аз дасти зӯровар ғанимати вай гирифта шавад? Ва асирон аз дасти ситамгар халосӣ ёбанд? &9"1Ва подшоҳон мураббиёни ту, ва маликаҳошон дояҳои ту хоҳанд буд; рӯй бар замин ниҳода, ба ту саҷда хоҳанд кард, ва хоки пои туро хоҳанд лесид; ва ту хоҳӣ донист, ки Ман Парвардигор ҳастам, ва умедворони Ман хиҷил нахоҳанд шуд».%-"1Парвардигор Худо чунин мегӯяд: «Инак, дасти Худро сӯи халқҳо баланд хоҳам кард, ва ливои Худро сӯи қавмон хоҳам барафрошт, ва онҳо писаронатро дар оғӯши худ хоҳанд овард, ва духтаронат бар китфи онҳо бардошта хоҳанд шуд."$="1Ва ту дар дили худ хоҳӣ гуфт: 'Кист, ки инҳоро барои ман зоидааст? Ва ҳол он ки ман фарзандгумкарда ва нозой, ҷалои ватан ва ғариб будам; пас кист, ки инҳоро ба воя расонидааст? Ман, охир, танҳо монда будам; пас инҳо куҷо буданд?'»##"1Боз писаронат, ки дар ғурбат ба дунё омадаанд, ба самъи ту ба якдигар хоҳанд гуфт: 'Ин макон барои ман танг аст; дуртар бирав, то ки ман ҷойгир шавам'.2"]"1Зеро ки вайронаҳои ту, ва харобаҳои ту, ва замини валангори ту обод гардида, ҳоло ту аз бисёрии сокинон танг хоҳӣ шуд, ва нобудкунандагонат аз ту дур хоҳанд гардид.!"1Чашмони худро ба ҳар ҷониб баланд намуда, бингар: ҳамаашон ҷамъ шуда, сӯи ту меоянд. Ба ҳаётам қасам, – мегӯяд Парвардигор, – ки ту ҳамаи онҳоро мисли зеваре дар бар хоҳӣ кард, ва мисли арӯс худро бо онҳо оро хоҳӣ дод,9 k"1Писарони ту шитобон хоҳанд омад; онҳое ки туро вайрон ва хароб кардаанд, аз ту берун хоҳанд рафт.(I"1Инак, Ман туро бар кафи дастҳои Худ нақш кашидаам; ҳисорҳои ту доим пеши назари Ман аст.}"1«Оё зан бачаи ширмаки худро фаромӯш карда, ба писари батни худ раҳмаш намеояд? Ва инҳо фаромӯш кунанд ҳам, Ман туро фаромӯш нахоҳам кард."="1Вале Сион мегӯяд: «Парвардигор маро тарк намудааст, ва Худо маро фаромӯш кардааст».3_"1 Шодӣ намо, эй афлок, ба ваҷд ой, эй замин, ва овози хурсандӣ бароред, эй кӯҳҳо! Зеро ки Парвардигор қавми Худро тасаллӣ медиҳад, ва ба ситамдидагони Худ раҳм мекунад.<q"1 Инак баъзе аз ҷои дурдаст хоҳанд омад, ва инак баъзе аз шимол ва аз ғарб, ва баъзе аз замини Синим».-S"1 Ва ҳамаи кӯҳҳои Худро ба роҳ мубаддал хоҳам намуд, ва ҳамаи ҷоддаҳои Ман баланд хоҳад шуд.-S"1 Гурусна ва ташна нахоҳанд монд, ва гармо ва офтоб онҳоро нахоҳад сӯзонид, зеро ки Раҳмхӯрашон онҳоро хидоят хоҳад намуд, ва назди чашмаҳои об онҳоро хоҳад бурд./"1 Ва ба бандиён бигӯям: 'Берун оед'! Ва ба онҳое ки дар зулмотанд: 'Пеши нур биёед!' Онҳо дар роҳҳо хоҳанд чаронид, ва бар ҳар теппа чарогоҳи онҳо хоҳад буд.a;"1Парвардигор чунин мегӯяд: «Дар ҳини марҳамат Туро иҷобат намудаам, ва дар рӯзи наҷот Туро ёварӣ додаам, ва Туро нигаҳбонӣ хоҳам кард, ва Туро қавми паймон хоҳам гардонид, то ки заминро аз нав барқарор намоям ва меросҳои валангоршударо ба ворисон баргардонам,hI"1Парвардигор, ки Раҳокунандаи Исроил ва Поки ӯст, ба нафратзадаи мардум, ба макраҳаи халқҳо, ба бандаи ҳокимон чунин мегӯяд: «Подшоҳон дида, ба по хоҳанд хест, мирон саҷда хоҳанд кард, ба хотири Парвардигор, ки амин аст, ба хотири Поки Исроил, ки Туро баргузидааст».#?"1Ва Ӯ мегӯяд: «Азбаски Ту бандаи Ман хоҳӣ буд, чизи саҳл аст, ки сибтҳои Яъқубро аз нав барқарор намоям ва бақияҳои Исроилро баргардонам, балки ҳамчунин Туро нури халқҳо хоҳам гардонид, то ки наҷоти Ман то ақсои замин бирасад».1"1Ва алҳол Парвардигор, ки Маро аз батн барои бандагии Худ офаридааст, мегӯяд, ки Яъқубро сӯи Ӯ баргардонам, ва Исроил назди Ӯ ҷамъ шаванд; ва Ман дар назари Парвардигор мӯҳтарам хоҳам шуд, ва Худои Ман қуввати Ман хоҳад буд.(I"1Ва Ман гуфтам: «Бар абас Ман заҳмат кашидаам, қуввати Худро беҳуда ва бесамар сарф намудаам. Аммо ҳаққи Ман бо Парвардигор аст, ва музди Ман бо Худои Ман аст».+O"1Ва ба Ман гуфтааст: «Ту бандаи Ман ҳастӣ, эй Исроил, ки ба василаи Ту Ман ҷалол хоҳам ёфт».-"1Ва даҳони Маро мисли шамшери тез сохтааст, Маро ба зери сояи дасти Худ паноҳ кардааст, ва Маро тири суфтае гардонида, дар тиркаши Худ пинҳон доштааст, -"1МАРО бишнавед, эй ҷазираҳо, ва гӯш андозед, эй қабилаҳои дурдаст! Парвардигор Маро аз батн даъват намудааст, аз амъои модарам номи Маро зикр кардааст.zm"0«Барои шарирон осоиштагӣ нахоҳад буд», – мегӯяд Парвардигор."0Ва онҳо ташнагӣ накашиданд, гарчанде ки Ӯ онҳоро бо роҳҳои харобазор бурд; аз кӯҳпора барои онҳо об баровард: кӯҳпораро шикоф кард, ва об ҷорӣ шуд.j M"0Аз Бобил берун оед, аз миёни калдониён шитобон биравед; инро бо овози тараннум хабар диҳед ва эълон намоед; то ақсои замин инро интишор кунед; бигӯед: «Парвардигор бандаи Худ Яъқубро раҳо кард!»V %"0Ва насли ту мисли рег, ва зурёти камари ту мисли зарраҳои он мебуд: номи вай аз ҳузури Ман нест ва нобуд намешуд».E "0Кошки ба аҳкоми Ман гӯш медодӣ! Он гоҳ осоиштагии ту мисли наҳр, ва адолати ту мисли мавҷҳои баҳр мебуд,{ o"0Парвардигор, ки Раҳокунандаи ту ва Поки Исроил аст, чунин мегӯяд: «Ман Парвардигор Худои ту ҳастам ва туро таълим медиҳам, ки ба худат фоида бирасонӣ, ва туро ба роҳе ҳидоят менамоям, ки бояд бо он биравӣ. w"0Ба Ман наздик омада, инро бишнавед: аз ибтидо ҳам Ман ба таври ниҳонӣ сухан нарондаам; аз замоне ки ин ба вуқӯъ меояд, Ман дар он ҷо ҳастам». Ва алҳол Парвардигор Худо Маро фиристодааст, ва Рӯҳи Ӯ бар Ман аст.5c"0Ман, Ман гуфтаам, ва ӯро даъват намудаам: ӯро овардаам, ва ӯ дар роҳи худ муваффақият хоҳад ёфт.  "0Ҳамаатон ҷамъ шавед ва бишнавед: кист аз миёни бутҳо, ки ин вақоеъро пешгӯӣ карда бошад? Парвардигор вайро дӯст доштааст, – вай иродаи Ӯро дар Бобил ба ҷо хоҳад овард, ва бозуи Ӯро бар калдониён зоҳир хоҳад кард.X)"0 Дасти Ман заминро бунёд кардааст, ва ямини Ман афлокро густурдааст; чун онҳоро даъват намоям, яқҷоя хоҳанд истод.T!"0 Маро бишнав, эй Яъқуб, ва эй Исроили даъватшудаи Ман! Ман ҳамон ҳастам, Ман аввалин ҳастам, ва Ман охирин ҳастам.iK"0 Ба хотири Худам, ба хотири Худам ин корро хоҳам кард, зеро ки чаро номи Ман хор шавад? Ва ҷалоли Худро ба дигаре нахоҳам дод..U"0 Инак, Ман туро гудохтаам, вале на дар бӯтаи нуқра: туро дар кӯраи азиятҳо имтиҳон намудаам.a;"0 Ба хотири номи Худ ғазабамро нигоҳ медорам, ва барои ҷалоли Худ ба нафъи ту худдорӣ менамоям, то ки туро нобуд накунам."0Ҳам нашнидаӣ, ҳам надонистаӣ, ва ҳам гӯши ту он вақт воз набуд; зеро Ман медонистам, ки ту бисёр хиёнаткор ҳастӣ, ва аз батн осӣ номида шудаӣ. oO~H|{VzZy\xwvusrqpQon`mllkjingfe{dgcEa`_x]\ [*ZYmX/WQV*UTTSRQaPNMLKjJIHiFEDCB|AA'@ >s=!;:O9E8 65431/.^-,+*)v(E'3&$#"z!d +06 dfn Y   kk66[e"<Офтоб барои ту дигар рӯшноии рӯз нахоҳад буд, ва дурахши моҳ барои ту равшанӣ нахоҳад дод, балки Парвардигор барои ту нури ҷовидонӣ, ва Худои ту шавкати ту хоҳад буд.Zy"<Зулм дар замини ту, тороҷу шикаст дар ҳудуди ту дигар шунида нахоҳад шуд; ва ҳисорҳои худро наҷот, ва дарвозаҳои худро ҷалол хоҳӣ номид.:Ym"<Ба ҷои мис тилло хоҳам овард, ва ба ҷои оҳан нуқра хоҳам овард, ва ба ҷои чӯб – мис, ва ба ҷои санг – оҳан; ва осоиштагиро ҳокими ту, ва адолатро нозири ту хоҳам гардонид.0XY"<Ва аз шири халқҳо сер хоҳӣ шуд, ва пистони подшоҳонро хоҳӣ макид, ва хоҳӣ донист, ки Ман Парвардигори Наҷотдиҳандаи ту ва Раҳокунандаи ту, Неруманди Яъқуб ҳастам.{Wo"<Дар ивази он ки ту матрук ва манфур будӣ, ва касе аз ту гузар намекард, Ман туро ифтихори ҷовидонӣ, шодии наслҳои зиёд хоҳам гардонид.V'"<Ва писарони онҳое ки туро ба танг меоварданд, сар фурӯд оварда, назди ту хоҳанд омад, ва ҳамаи онҳое ки аз ту нафрат доштанд, ба кафи пойҳои ту саҷда хоҳанд кард, ва туро шаҳри Парвардигор, Сиони Поки Исроил хоҳанд номид.U"< Ҷалоли Лубнон, сарв, коҷ ва шамшоди он бо якҷоягӣ назди ту хоҳад омад, то ки макони поки Маро зинат диҳад, ва Ман қадамгоҳи Худро ҷалол хоҳам дод.NT"< Зеро ҳар халқ ва мамлакате ки ба ту хизмат накунад, нобуд хоҳад шуд, ва он халқҳо тамоман нест хоҳанд гардид.S"< Ва дарвозаҳои ту ҳамеша воз хоҳад буд, рӯз ва шаб баста нахоҳад шуд, то ки дороии халқҳоро назди ту биёранд, ва подшоҳони онҳо низ оварда шаванд.RR"< Ва аҷнабиён ҳисорҳои туро бино хоҳанд кард, ва подшоҳони онҳо хизмати туро ба ҷо хоҳанд овард, зеро ки дар ғазаби Худ туро зарба задаам, вале дар таваҷҷӯҳи Худ ба ту раҳм хоҳам кард.=Qs"< Ба яқин, ҷазираҳо, ва пешопешашон киштиҳои Таршиш назди Ман ҷамъ хоҳанд шуд, то ки писарони туро аз дурдаст, ва нуқраю тиллои онҳоро бо онҳо биёранд, ба хотири номи Парвардигор Худои ту, ва ба хотири Поки Исроил, зеро ки Ӯ туро ҷалол додааст.P3"<Инҳо кистанд, ки мисли абр парвоз мекунанд, ва мисли кабӯтарон сӯи равзанҳои худ?XO)"<Ҳамаи гӯсфандони Қедор назди ту ҷамъ хоҳанд шуд; кӯчқорҳои Набойӯт ба ту хизмат хоҳанд кард: бар қурбонгоҳи Ман баромада, мақбул хоҳанд шуд, ва Ман хонаи шавкати Худро ҷалол хоҳам дод.ON"<Анбӯҳи шутурон – шутурони ҷавони Мидён ва Эйфо – туро пур хоҳад кард; ҳамаашон аз Шабо хоҳанд омад, тилло ва лебӯно хоҳанд овард, ва ҳамду санои Парвардигорро башорат хоҳанд дод.3M_"<Онҳоро дида, чеҳраат аз шодӣ хоҳад дурахшид, ва дилат ба тапиш афтода, васеъ хоҳад шуд, зеро ки сарвати баҳр сӯи ту рӯ хоҳад овард, дороии халқҳо назди ту хоҳад омад.'LG"<Чашмони худро ба ҳар ҷониб баланд намуда, бингар: ҳамаашон ҷамъ шуда, сӯи ту меоянд: писаронат аз дур хоҳанд омад, ва духтаронат дар канор гирифта хоҳанд шуд.K"<Ва халқҳо сӯи нури ту, ва подшоҳон сӯи дурахши тулӯи ту равона хоҳанд шуд.yJk"<Зеро инак, торикӣ заминро, ва меғ қабилаҳоро мепӯшонад, вале бар ту Парвардигор тулӯъ хоҳад кард, ва ҷалоли Ӯ бар ту зоҳир хоҳад шуд.1I ]"<БАРХЕЗ, мунаввар шав, зеро ки нури ту омадааст, ва ҷалоли Парвардигор бар ту тулӯъ намудааст.SH";Ва Ман, чунин аст паймони Ман бо онҳо, – мегӯяд Парвардигор: Рӯҳи Ман, ки бар туст, ва каломи Ман, ки Ман дар даҳони ту гузоштаам, аз даҳони ту, ва аз даҳони насли ту, ва аз даҳони насли насли ту дур нахоҳад шуд, – мегӯяд Парвардигор, – аз алҳол ва то абад».`G9";«Ва Раҳокунандае барои Сион хоҳад омад, ва барои онҳое ки дар Яъқуб аз маъсият баргашта бошанд, – мегӯяд Парвардигор.2F]";Ва дар ғарб аз номи Парвардигор, ва дар тарафи тулӯи офтоб аз ҷалоли Ӯ хоҳанд тарсид; вақте ки душман мисли наҳре ба ҳуҷум ояд, нафаси Парвардигор вайро хоҳад ронд.xEi";Бар тибқи аъмоли онҳо; бар тибқи он Ӯ подош хоҳад дод: ғазабро ба адуёни Худ, подошро ба душманони Худ, сазоро ба ҷазираҳо хоҳад дод.&DE";Ва Ӯ адолатро мисли зиреҳ дар бар кард, ва хӯди наҷотро бар сари Худ ниҳод, ва пероҳани интиқомро дар ивази либос дар бар кард, ва рашкро мисли ҷомае пӯшид, –aC;";Ва дид, ки одаме нест, ва тааҷҷуб намуд, ки пуштибоне нест; ва бозуи Ӯ ба Ӯ мададгор шуд, ва адолати Ӯ Ӯро дастгирӣ намуд.B";Ва ростӣ нест шудааст, ва ҳар кӣ аз бадӣ канорагирӣ кунад, гирифтори таҳқир мешавад; ва Парвардигор дид, ва дар назари Ӯ бад омад, ки инсофе нест.vAe";Ва инсоф ақиб гаштааст, ва адолат дар ҷои дур истодааст, зеро ки ростӣ дар майдон пешпо хӯрдааст, ва дурусткорӣ наметавонад биёяд.4@a"; Хиёнат карда, мункири Парвардигор шудаем, ва аз Худои худ дурӣ гузидаем; каломи зулм ва куфрро ба забон рондаем, суханони дурӯғро аз дил гузаронида, ифода намудаем.?"; Зеро ки ҷиноятҳои мо пеши Ту бисёр шудааст, ва хатоҳои мо ба муқобили мо шаҳодат медиҳад; зеро ки ҷиноятҳои мо бо мост, ва гуноҳҳои худро медонем.>{"; Ҳамаамон мисли хирсон наъра мезанем, ва мисли кабӯтарон нолиш мекунем; ба инсоф умедворем – ва нест, ба наҷот умедворем – аз мо дур аст.K="; Мисли кӯрон деворро даст-даст мекунем, ва мисли касони бечашм даст-дасткунон роҳ меравем; дар нимирӯзӣ мисли торикии шом пешпо мехӯрем, дар мйёни тандурустон мисли мурдагонем.,<Q"; Бинобар ин инсоф аз мо дур шудааст, ва адолат ба мо намерасад; ба нур умедвор мешавем, ва инак зулмот аст, ба дурахшҳо нигарон ҳастем – дар торикӣ қадам мемонем.-;S";Онҳо роҳи осоиштагиро намедонанд, ва дар тариқҳои онҳо инсофе нест; ҷоддаҳои худро каҷу килеб кардаанд: ҳар кӣ бо онҳо қадамгузор бошад, осоиштагиро намедонад. :";Пойҳои онҳо сӯи шарорат медавад, ва ба рехтани хуни шахси бегуноҳ мешитобад; фикрҳои онҳо фикрҳои ҷафост; тороҷ ва шикаст дар ҷоддаҳои онҳост.,9Q";Тори анкабӯти онҳо барои либос кор намеояд, ва онҳо худро бо самари аъмолашон наметавонанд пӯшонанд; аъмоли онҳо аъмоли ҷафост, ва кори ситам дар дасти онҳост.8";Аз тухмҳои афъӣ бача мебароваранд, ва тори анкабӯт метананд; Ҳар кӣ аз тухмҳои онҳо бихӯрад, мемирад, ва агар пахш кунад, афъӣ берун меояд.<7q";Ҳеҷ кас толиби адолат нест, ва ҳеҷ кас аз рӯи ростӣ доварӣ намекунад: ба ҳеҷу пуч умед мебанданд ва суханони ботил мегӯянд, ба хабосат ҳомила мешаванд ва бадиро мезоянд.}6s";Зеро ки дастҳои шумо ба хун, ва ангуштҳои шумо ба гуноҳ олуда шудааст; лабҳои шумо дурӯғ мегӯяд, забони шумо ноинсофона сухан меронад.j5M";Балки гуноҳҳои шумо дар миёни шумо ва Худои шумо ҷудоӣ андохтааст, ва атоҳои шумо рӯи Ӯро аз шумо пӯшидааст, то ки нашнавад.(4 K";ОХИР, дасти Парвардигор кӯтоҳ нест, ки наҷот надиҳад, ва гӯши Ӯ вазнин нест, ки нашнавад,H3 ":Он гоҳ дар Парвардигор ҳаловат хоҳӣ бурд, ва туро бар баландиҳои замин хоҳам баровард, ва ирси падарат Яъқубро ба ту хоҳам чашонид, зеро ки даҳони Парвардигор инро гуфтааст»,.t2a": Агар пои худро ба хотири шанбе аз иҷрои корубори худ дар рӯзи поки Ман боздорӣ, ва шанберо ҳаловат, ва рӯзи поки Парвардигорро мӯҳтарам бихонӣ, ва онро эҳтиром намоӣ бе он ки ба роҳҳои худ равона шавӣ, коруборе барои худ пайдо кунӣ ва дар ин хусус суханони беҳуда ронӣ, –k1O": Ва онҳое ки аз ту ба вуҷуд меоянд, харобаҳои қадимро бино хоҳанд кард, ва ту асосҳои чандин асрро барпо хоҳӣ намуд, ва туро таъмиркунандаи рахнаҳо, ободкунандаи роҳҳо барои сукунат хоҳанд номид.v0e": Ва Парвардигор туро ҳамеша ҳидоят хоҳад намуд, ва дар хушксолиҳо туро сер хоҳад кард, ва ба устухонҳои ту қувват хоҳад дод, ва ту мисли боғи сероб хоҳӣ буд, ва мисли чашмае ки обаш ҳаргиз адо намешавад./": Ва ҷони худро ба гуруснае бидиҳӣ, ва ҷони ситамкашеро сер кунӣ – он гоҳ нури ту дар зулмот хоҳад дурахшид, ва торикии ту мисли нимирӯзӣ хоҳад буд;H. ": Он гоҳ ту дуо хоҳӣ гуфт, ва Парвардигор иҷобат хоҳад намуд; ту истиғоса хоҳӣ кард, ва Ӯ хоҳад гуфт: 'Инак, Ман ҳозирам!' Агар юғ, ишорати ангушт ва бадгапиро аз миёни худ дур созӣ,(-I":Он гоҳ нури ту мисли шафақ ҷило хоҳад дод, ва шифои ту ба зудӣ фаро хоҳад расид, ва адолати ту пешопеши ту хоҳад рафт, ва ҷалоли Парвардигор соқаи ту хоҳад буд. ,9":Нони худро ба гуруснагон тақсим кун, ва бенавоёни оворагардро ба хонаи худ биёр; вақте ки бараҳнаро бинӣ, ӯро либос пӯшон, ва аз ақрабои худ пинҳон нашав.+":Охир, рӯзае ки гузидаи Ман бошад, чунин аст: завлонаҳои шароратро бикшо, гиреҳҳои юғро воз кун, ва мазлумонро озод намо, ва ҳар юғро бишкан;&*E":Оё чунин аст рӯзае ки гузидаи Ман бошад, – рӯзе ки одамизод ҷонашро азоб медиҳад? Оё ин барои он аст, ки кас сари худро мисли най хам созад, ва палосу хокистар зери худ андозад? Оё инро рӯза ва рӯзи писандидаи Парвардигор мехонӣ?")=":Шумо, охир, барои низоъ ва нифоқ рӯза медоред, ва барои он ки бо мушти шарорат бизанед; имрӯз шумо тавре рӯза намедоред, ки овозатон дар афроз шунида шавад.M(":'Чаро рӯза доштем, вале Ту намебинӣ? Ҷонҳои худро азоб додем, вале Ту намедонӣ?' Шумо, охир, дар рӯзи рӯзаи худ низ корубори худро меёбед, ва ҳамаи коргарони худро ба танг меоваред.'":Ба яқин, онҳо Маро ҳар рӯз меҷӯянд, ва роҳҳои Маро зоҳиран мехоҳанд, мисли халқе ки адолатро риоя намудаанд, ва шариати Худои худро тарк накардаанд; аҳкоми адолатро аз Ман пурсида, гӯё мехоҳанд ба Худо наздик бошанд:& -":«БО тамоми овоз хитоб намо, худдорӣ накун! Овози худро мисли шох баланд карда, ба қавми Ман ҷинояташонро, ва ба хонадони Яъқуб гуноҳашонро эълон намо.u%c"9«Барои шарирон осоиштагӣ нахоҳад буд», – мегӯяд Худои ман.W$'"9Валекин шарирон мисли баҳри пурталотуманд, ки он наметавонад ором шавад, ва обҳояш лой ва лӯшро берун мепартояд.8#i"9Ман самари лабҳоро ба вуҷуд хоҳам овард, ки чунин аст: осоиштагӣ, осоиштагӣ ба касе ки дур аст, ва ба касе ки наздик аст, – мегӯяд Парвардигор, – ва ӯро шифо хоҳам дод».Y"+"9Роҳҳои ӯро Ман дидаам, вале ӯро шифо хоҳам дод, ва ӯро ҳидоят хоҳам кард, ва ӯ ва мотамдорони ӯро тасаллӣ хоҳам дод.!1"9Барои гуноҳи тамаъкории ӯ Ман ба хашм омада, ӯро зарба задам, рӯи Худро пинҳон доштам ва ғазаб намудам, вале ӯ густохона бо роҳи дили худ рафтан гирифт. "9Зеро ки то абад додгарӣ нахоҳам кард, ва беинтиҳо ғазаб нахоҳам намуд, вагарна рӯҳ ва ҷонҳое ки Ман офаридаам, пеши Ман бемаҷол хоҳанд шуд."="9Зеро Ӯ, ки Олӣ ва Баланд аст, ва дар абадият Сокин мебошад, ва номаш Пок аст, чунин мегӯяд: «Ман дар макони олӣ ва пок, вале бо мазлум ва афтодарӯҳ сукунат дорам, то ки рӯҳи афтодагонро зинда созам, ва дили мазлумонро эҳё намоям.0Y"9Ва гуфт: «Ҳамвор кунед, ҳамвор кунед, роҳро холӣ кунед, монеаро аз роҳи қавми Ман дур кунед!»7"9 Вақте ки доду фарёд бардорӣ, оё андӯхтаи бутҳоят туро халосӣ медиҳад? Ҳамаи онҳоро боде хоҳад бардошт ва нафасе хоҳад бурд, валекин ҳар кӣ ба Ман паноҳ мебарад, вориди замин хоҳад шуд, ва кӯҳи поки Маро тасарруф хоҳад намуд.#?"9 Ман адолати ту ва аъмоли туро маълум хоҳам кард, ва онҳо ба ту фоидае нахоҳад бахшид.W'"9 Пас ту аз кӣ тарсидаӣ ва ҳаросон шудаӣ ки хиёнат кардаӣ, ва Маро ба ёд наовардаӣ, оқибати инро ба дил нагирифтаӣ? Оё на аз он сабаб ки Ман дер вақт хомӯш мондаам, ва ту аз Ман натарсидаӣ?"9 Аз роҳи дуру дарози худ лакот шудаӣ, лекин нагуфтаӣ: «Умеде нест!» Боз қуввате дар дасти худ пайдо кардаӣ, бинобар ин ба ташвиш наафтодаӣ.)K"9 Ва бо равғани атрафшон назди Мӯлик* низ рафтаӣ, ва атриёти худро афзун кардаӣ, ва элчиёни худро ба ҷойҳои дур фиристодаӣ, ва худро то ба дӯзах паст гардонидаӣ.5c"9Ва бар пушти дар ва паҳлудариҳо ёдоварди бути худро овехтаӣ, зеро ки аз Ман рӯ тофта, бараҳна шудаӣ, ва бар ҷогаҳи худ баромада, онро васеъ кардаӣ, ва бо баъзе аз онҳо паймон бастаӣ, ҷогаҳи онҳоро дӯст доштаӣ, вақте ки ҷои мувофиқе дидаӣ.&E"9Бар кӯҳи баланд ва саркаш ту ҷогаҳи худро гузоштаӣ; ба он ҷо низ баромада, забҳ мекунӣ.A{"9Дар миёни сангҳои суфтаи водӣ қисмати туст; ҳаминҳо насиби туст; барои онҳо низ ҳадияҳои рехтанӣ мерезӣ, ҳадияҳои ордӣ меоварӣ; оё Ман метавонам аз инҳо сарфи назар кунам?3"9Ки дар сояи дарахтони писта, ба зери ҳар дарахти сабз худро барои ҷимоъ ба ҷӯш меоваред, ва кӯдаконро дар водиҳо, ба зери шикофҳои сахраҳо забҳ мекунед!kO"9Шумо бар кӣ истеҳзо менамоед? Бар кӣ даҳонро воз ва забонро дароз мекунед? Шумо, охир, фарзандони ҷиноят, зурёти кизб ҳастед,%"9Вале шумо, эй писарони ҷодугар, эй зурёти фосиқ ва фоҳиша, ба ин ҷо наздик оед!Q"9Вай ба макони сулҳу осоиштагӣ дохил мешавад; онҳое ки бо роҳи рост равонанд, бар ҷогаҳҳои худ ором хоҳанд ёфт." ?"9ОДИЛ нобуд мешавад, ва касе нест, ки инро ба дил гирад; ва мардуми порсо аз миён мераванд, ва касе фаҳм намекунад, ки одил ба сабаби шӯру шар аз миён меравад.Y+"8 Мегӯянд: «Биёед! Шароб биёрам, ва мо арақ нӯшида маст шавем; ва фардо мисли имрӯз, балки боз ҳам зиёдтар хоҳад буд».9k"8 Ва инҳо сагони ҳарисанд, ки сериро намедонанд; ва онҳо чӯпононанд, ки наметавонанд фаҳм кунанд; ҳамаашон ба роҳи худ мераванд, ҳар яке, саросар, фоидаи худро хоҳон аст.+O"8 Посбонони вай ҳамаашон кӯр ҳастанд ва нодон; ҳамаашон сагони гунг ҳастанд, ки наметавонанд ак-ак кунанд; хобида сафсата мегӯянд, пинак рафтанро дӯст медоранд.  "8 Эй тамоми ҳайвоноти саҳро, омада бихӯред! Эй тамоми ҳайвоноти ҷангал!q ["8Парвардигор Худо, ки рондашудагони Исроилро ҷамъ меоварад, мегӯяд: «Ба замми онҳое ки ҷамъ омадаанд, Ман боз ҷамъ хоҳам овард».' G"8Онҳоро Ман ба кӯҳи поки Худ хоҳам овард, ва онҳоро дар хонаи ибодати Худ шод хоҳам кард; қурбониҳои сӯхтанӣ ва забҳҳои онҳо бар қурбонгоҳи Ман мақбул хоҳад буд, зеро ки хонаи Ман хонаи ибодат барои ҳамаи қавмҳо хонда хоҳад шуд».' G"8Ва аҷнабиёне ки ба Парвардигор ҳамроҳ шуда бошанд, то ки ба Ӯ хизмат кунанд ва номи Парвардигорро дӯст дошта, бандагони Ӯ гарданд, яъне ҳамаи онҳое ки шанберо нигоҳ дошта, палид намекунанд ва ба паймони Ман пайравӣ менамоянд, –& E"8Ба онҳо дар хонаи Худ ва андаруни деворҳои Худ ёдгорӣ ва номе беҳтар аз писарон ва духтарон хоҳам дод; номи ҷовидоние ки нобуднопазир аст, ба онҳо хоҳам дод.V%"8Зеро ки Парвардигор дар бораи хоҷасароён чунин мегӯяд: «Онҳое ки шанбеҳои Маро нигоҳ медоранд, ва он чиро, ки дилхоҳи Ман аст, интихоб мекунанд, ва ба паймони Ман пайравӣ менамоянд, –B}"8Ва бигзор аҷнабие ки ба Парвардигор ҳамроҳ шуда бошад, нагӯяд: «Парвардигор маро аз қавми Худ тамоман ҷудо кардааст», ва хоҷасарой нагӯяд: «Ман, охир, дарахти хушк ҳастам».3"8Хушо касе ки инро ба ҷо меоварад, ва одаме ки ба ин пайравӣ менамояд, шанберо нигоҳ дошта, палид намекунад ва дасти худро аз ҳар бадкирдорӣ бозмедорад». "8ПАРВАРДИГОР чунин мегӯяд: «Инсофро нигоҳ доред ва адолатро ба амал оваред, зеро ки наҷоти Ман ба зудӣ хоҳад омад, ва адолати Ман зоҳир хоҳад шуд."7 Ба ҷои хорбӯтта сарв хоҳад рӯид, ва ба ҷои газна ос хоҳад рӯид; ва ин барои Парвардигор ҷалоле, аломати ҷовидонии нобуднопазире хоҳад буд».a;"7 Зеро ки шумо бо хурсандӣ берун хоҳед рафт, ва бо осоиштагӣ гуселонида хоҳед шуд; кӯҳҳо ва теппаҳо пеши шумо бо овози баланд тараннум хоҳанд кард, ва ҳамаи дарахтони саҳро қарсак хоҳанд зад.}s"7 Ончунон каломе ки аз даҳони Ман мебарояд, хоҳад буд: вай сӯи Ман бенатиҷа нахоҳад баргашт, балки он чиро, ки Ман хостаам, ба ҷо хоҳад овард, ва ба иҷрои он чи, ки барояш вайро фиристодаам, муваффақ хоҳад шуд._7"7 Зеро, чунон ки борон ва барф аз осмон меборад ва ба он ҷо барнамегардад, балки заминро сероб карда, онро ҳосилхез ва сабзу хуррам мегардонад, ва ба зироаткор тухм ва ба нонхӯр нон мебахшад,_7"7 Зеро, чунон ки осмон аз замин баланд аст, ончунон роҳҳои Ман аз роҳҳои шумо, ва фикрҳои Ман аз фикрҳои шумо баланд аст.1["7Зеро ки фикрҳои Ман фикрҳои шумо нест, ва роҳҳои шумо роҳҳои Ман нест, – мегӯяд Парвардигор.F~"7Бигзор шарир роҳи худро, ва шахси бадкор фикрҳои худро тарк карда, сӯи Парвардигор баргардад, ва Ӯ ба вай раҳм хоҳад кард; ва сӯи Худои мо баргардад, зеро ки Ӯ бисёр меомурзад.$}A"7Парвардигорро толиб бошед, вақте ки Ӯ ёфт мешавад; Ӯро бихонед, вақте ки Ӯ наздик аст.X|)"7Инак, халқеро, ки ту намешинохтӣ, даъват хоҳӣ намуд, ва халқе ки туро намешинохтанд, сӯи ту хоҳанд давид, ба хотири Парвардигор Худои ту ва Поки Исроил, зеро ки Ӯ туро шавкат бахшидааст.{"7Инак, Ман Ӯро шоҳиде барои умматҳо, пешво ва ҳокими қабилаҳо гардонидаам.+zO"7Гӯши худро хам карда, назди Ман биёед; бишнавед, то ки ҷони шумо зинда шавад; ва Ман ба шумо паймони ҷовидонӣ, яъне марҳаматҳои боэътимоди Довудро хоҳам бахшид.Uy#"7Чаро нуқраро барои он чи нон нест, ва меҳнати худро барои он чи сер намекунад, сарф менамоед? Маро бодиққат бишнавед, ва чизҳои хубро бихӯред, то ки ҷони шумо аз фаровонӣ лаззат барад. x "7«ЭЙ ҳамаи ташнагон, сӯи обҳо биёед! Ва эй онҳое ки нуқра надоред, биёед, бихаред, ва бихӯред! Ва омада, бе нуқра ва бе баҳо шароб ва шир бихаред!6we"6Ҳар олате ки бар зидди ту сохта шавад, муваффақият нахоҳад ёфт; ва ҳар забонеро, ки бар зидди ту ба мурофиа бархезад, айбдор хоҳӣ кард. Ин аст насибаи бандагони Парвардигор, ва сафед кардани онҳо аз ҷониби Ман аст», – мегӯяд Парвардигор.#v?"6Инак, Ман оҳангареро офаридаам, ки вай ангиштро дар оташ дам медиҳад, ва олате барои кори худ месозад; ва Ман низ вайронкорро барои хароб кардан офаридаам.Yu+"6Агар барои ҷанг ҷамъ шаванд, аз ҷониби Ман нахоҳад буд. Ҳар кӣ бар зидди ту ҷамъ шудааст, пеши ту фурӯ хоҳад ғалтид.etC"6Бар адолат асос хоҳӣ ёфт; аз ситам дур хоҳӣ буд, зеро ки нахоҳӣ тарсид, ва аз даҳшат, – зеро ки он ба ту наздик нахоҳад шуд.Cs"6 Ва ҳамаи писарони ту аз Парвардигор таълим хоҳанд ёфт, ва писарони туро осоиштагии бузурге хоҳад буд.yrk"6 Ва кунгураҳои туро аз ёқути руммонӣ, ва дарвозаҳои туро аз сангҳои баҳрамон, ва тамоми девори туро аз сангҳои гаронбаҳо хоҳам сохт.wqg"6 Эй шӯрбахт, ки дар изтироб афтодаӣ ва тасаллӣ наёфтаӣ! Инак, Ман сангҳои туро бар сурма хоҳам ниҳод, ва бунёди туро бар ёқути кабуд.ypk"6 Зеро ки кӯҳҳо аз ҷои худ дур хоҳад шуд, ва теппаҳо футур хоҳад рафт, вале эҳсони Ман аз ту дур нахоҳад шуд, ва паймони сулҳу осоиштагии Ман футур нахоҳад рафт, – мегӯяд Парвардигоре ки ба ту раҳм мекунад.ooW"6 Зеро ки ин дар назари Ман мисли обҳои Нӯҳ аст: чунон ки Ман қасам хӯрдаам, ки обҳои Нӯҳ дигар бар замин ҷорӣ нахоҳад шуд, ончунон Ман қасам хӯрдаам, ки бар ту ғазаб накунам ва туро мазаммат нанамоям.n}"6Дар оташи ғазаб рӯи Худро як лаҳза аз ту пинҳон доштаам, ва бо эҳсони абадӣ ба ту раҳм хоҳам кард, – мегӯяд Парвардигори Раҳокунандаи ту.,mQ"6Ба андак муддате Ман туро тарк кардаам, ва бо марҳамати бузурге туро фароҳам хоҳам овард. k~}|{6zdxwQvnu0sroq+oEmlkkivh?gfGdcba`_F^\\@[Y=|<;:98765f4381h/.-t++)) 'r&$## ! }#e t F 3,СУХАНОНИ Ирмиё ибни Ҳилқиё, аз коҳиноне ки дар Анотӯт, дар замини Бинёмин буданд,2E]"BВа чун берун оянд, ҷасадҳои мардуми ба Ман осишударо хоҳанд дид: зеро кирми онҳо намемирад, ва оташи онҳо хомӯш намешавад, ва онҳо барои ҳар башар зишт хоҳанд буд».tDa"BВа воқеъ хоҳад шуд, ки дар ҳар навмоҳ ва дар ҳар шанбе ҳар башар хоҳад омад, то ки ба ҳузури Ман саҷда кунад, – мегӯяд Парвардигор.3C_"BЗеро чунон ки осмони нав ва замини наве ки Ман меофарам, дар ҳузури Ман поянда хоҳад монд, – мегӯяд Парвардигор, – ончунон насли шумо ва номи шумо поянда хоҳад буд.$BA"BВа аз онҳо низ ба вазифаи коҳинон ва левизодагон хоҳам гирифт, – мегӯяд Парвардигор.A7"BВа ҳамаи бародарони шуморо аз ҷониби ҳамаи халқҳо бар аспон ва аробаҳо ва тахтҳои равон, ва бар хачирон ва шутурони бидав ба кӯҳи поки Ман – Ерусалим – барои Парвардигор ҳадия хоҳанд овард, – мегӯяд Парвардигор, – мисли он ки банӣ Исроил ҳадияро ба хонаи Парвардигор дар зарфи пок меоваранд.I@ "BВа Ман дар миёни онҳо аломате ба амал хоҳам овард, ва онҳоеро, ки аз байнашон растагор шуда бошанд, сӯи халқҳо: ба Таршиш, ба Фул ва Луд, ки камонгир ҳастанд, ба Тубол ва Юнон, ба ҷизираҳои дурдаст, ки овозаи Маро нашнидаанд ва ҷалоли Маро надидаанд, хоҳам фиристод, ва онҳо ҷалоли Маро дар миёни халқҳо хабар хоҳанд дод.?"BВа Ман, ки аз аъмол ва фикрҳои онҳо воқиф ҳастам, хоҳам омад, то ки ҳамаи халқҳо ва забонҳоро фароҳам оварам, ва онҳо омада, ҷалоли Маро хоҳанд дид.c>?"B«Онҳое ки аз қафои як нафар, ки дар миёна бошад, ба боғот рафта, худро тақдис ва татҳир мекунанд, ва гӯшти хук ва ҳайвонҳои наҷис ва муш мехӯранд, якҷоя талаф хоҳанд шуд, – мегӯяд Парвардигор.g=G"BЗеро ки Парвардигор бо оташ ва шамшери Худ бар тамоми башар доварӣ хоҳад кард, ва мақтулони Парвардигор бисёр хоҳанд буд.6<e"BЗеро, инак, Парвардигор дар оташ хоҳад омад, ва аробаҳои Ӯ мисли тундбод хоҳад буд, то ки бо шиддати хашми Худ подош диҳад, ва итоби Худро бо шӯълаҳои оташ бишнавонад._;7"BВа инро хоҳед дид, ва дили шумо шод хоҳад шуд, ва устухонҳои шумо мисли алаф сабз хоҳад шуд; ва дасти Парвардигор бар бандагони Ӯ зоҳир хоҳад гардид, ва Ӯ бар душманони Худ ғазаб хоҳад кард.e:C"B Чунон ки инсонро модараш тасаллӣ медиҳад, ончунон Ман шуморо тасаллӣ хоҳам дод, ва шумо дар Ерусалим тасаллӣ хоҳед ёфт».9%"B Зеро ки Парвардигор чунин мегӯяд: «Инак, Ман осоиштагиро мисли наҳр, ва ҷалоли халқҳоро мисли селоби саршор сӯи он равона мекунам, ва шумо ғизо хоҳед гирифт; дар канор гирифта хоҳед шуд, ва бар зонуҳо навозиш хоҳед ёфт.H8 "B То ки аз синаи тасаллиҳои он ғизо гиред ва сер шавед; то ки аз пистони ҷалоли он бимакед ва лаззат гиред».#7?"B Бо Ерусалим дилхушӣ кунед ва аз он ба ваҷд оед, эй ҳамаи онҳое ки онро дӯст медоред! Бо якҷоягии он шодии бисёр кунед, эй ҳамаи онҳое ки барояш мотам доштед,y6k"B Оё Ман ба дами зоиш мерасонаму намезоёнам? – мегӯяд Парвардигор. – Оё Ман, ки Волид ҳастам, аз зоидан бозмедорам? – мегӯяд Худои ту.5"BКист, ки чизеро мисли ин шунида бошад? Кист, ки чизҳоеро мисли ин дида бошад? Оё мамлакате дар як рӯз таваллуд меёбад? Оё халқе якбора зоида мешавад? Зеро ки Сион, дарди зоишро ҳис кардан замон, писарони худро зоидааст.C4"BПеш аз он ки дарди зоиш бикашад, зоидааст; пеш аз он ки дард вайро фаро гирад, писаре ба дунё овардааст.A3{"BОвози ғулғула аз шаҳр, овозе аз маъбад меояд: овози Парвардигор аст, ки душманони Худро сазо медиҳад.l2Q"BКаломи Парвардигорро бишнавед, эй онҳое ки пеши каломи Ӯ меларзед! «Бародарони шумо, ки аз шумо нафрат доранд, ва шуморо ба хотири номи Ман рад кардаанд, мегӯянд: 'Бигзор Парвардигор ҷалоли Худро зоҳир намояд, ва мо шодмонии шуморо бинем'. Вале онҳо хиҷил хоҳанд шуд.`19"BОнчунон Ман азиятҳои онҳоро ихтиёр хоҳам кард, ва бимҳои онҳоро бар сарашон хоҳам овард, зеро ки Ман даъват намудам, касе ҷавоб надод, Ман сухан рондам, онҳо нашниданд, балки он чи дар назари Ман бад буд, ба амал оварданд, ва он чи Ман нахостам, ихтиёр карданд».q0["BКасе ки гове мекушад, мисли одамкуш аст; касе ки баррае забҳ менамояд, мисли касест, ки гардани сагро шикаста бошад; касе ки ҳадияи ордӣ меоварад, мисли касест, ки хуни хукро оварда бошад; касе ки лебӯно месӯзонад, мисли касест, ки пеши буте дуо гуфта бошад; чунон ки онҳо роҳҳои худро ихтиёр кардаанд, ва ҷонашон корҳои зишташонро хостааст,{/o"BВа ҳамаи ин чизҳоро дасти Ман офаридааст, ва ҳамаи онҳо ба вуҷуд омадааст, – мегӯяд Парвардигор. – Ва Ман бар инҳо назар хоҳам кард: бар мискин ва шикастарӯҳ, ва бар касе ки пеши каломи Ман ба ларза меояд.. 1"BПАРВАРДИГОР чунин мегӯяд: «Осмон курсии Ман аст, ва замин – қадамгоҳи Ман; чӣ гуна хонае барои Ман бино хоҳед кард, ва чӣ гуна маконе барои оромиши Ман?g-G"AГург ва барра бо ҳам хоҳанд чарид, ва шер мисли гов коҳ хоҳад хӯрд, ва ғизои мор хок хоҳад буд; онҳо дар тамоми кӯҳи поки Ман бадӣ нахоҳанд кард ва осебе нахоҳанд расонид», – мегӯяд Парвардигор.b,="AВа воқеъ хоҳад шуд, ки пеш аз он ки онҳо бихонанд, Ман ҷавоб хоҳам дод, ва пеш аз он ки онҳо сухане гӯянд, Ман хоҳам шунид.+ "AБар абас онҳо меҳнат нахоҳанд кард, ва барои изтироб нахоҳанд зоид, зеро ки онҳо, ва зурёташон бо онҳо, насли мубораки Парвардигор мебошанд.<*q"AОнҳо бино нахоҳанд кард барои он ки дигарон сокин шаванд; онҳо нахоҳанд шинонд барои он ки дигарон бихӯранд; зеро ки рӯзҳои қавми Ман мисли рӯзҳои дарахт хоҳад буд, ва баргузидагони Ман аз амали дастҳои худ то ба охир истифода хоҳанд бурд./)W"AВа хонаҳо бино карда, дар онҳо сокин хоҳанд шуд, ва токҳо шинонда, меваи онҳоро хоҳанд хӯрд.("AДар он ҷо дигар хурдсоле ва пире нахоҳад буд, ки ба пурии рӯзҳои худ нарасида бошад, зеро касе ки дар синни садсолагӣ бимирад, ҷавон ҳисоб меёбад, ва агар гуноҳкор дар синни садсолагӣ бимирад, ба лаънат дучор мешавад.p'Y"AВа аз Ерусалим ба ваҷд хоҳам омад, ва аз қавми Худ шодӣ хоҳам кард; ва дар он дигар овози гиря ва овози фиғон шунида нахоҳад шуд.&-"AБалки аз он чи Ман меофарам, шодӣ кунед ва то абад ба ваҷд оед: зеро, инак Ман Ерусалимро ҳамчун манбаи ваҷд, ва қавми онро ҳамчун манбаи шодӣ меофарам.X%)"AЗеро, инак Ман осмони нав ва замини нав меофарам, ва чизҳои пештара ба хотир нахоҳад расид, ва ба дил нахоҳад омад;u$c"AПас, ҳар кӣ бар замин фотиҳа диҳад, ба Худои ҳақ фотиҳа хоҳад дод, ва ҳар кӣ бар замин қасам хӯрад, ба Худои ҳақ қасам хоҳад хӯрд, зеро ки андӯҳҳои пештара фаромӯш гардида, аз чашмони Ман пинҳон шудааст.:#m"AВа номи худро дар миёни баргузидагони Ман барои лаънат боқӣ хоҳед гузошт; ва Парвардигор Худо туро ба қатл хоҳад расонид, ва бандагони Худро ба номи дигар хоҳад номид."w"AИнак, бандагони Ман аз хушии дил тараннум хоҳанд намуд, вале шумо аз дарди дил фарёд хоҳед зад, ва аз шикастагии рӯҳ вовайло хоҳед кард.,!Q"A Бинобар ин Парвардигор Худо чунин мегӯяд: «Инак, бандагони Ман хоҳанд хӯрд, вале шумо гурусна хоҳед монд; инак, бандагони Ман хоҳанд нӯшид, вале шумо ташна хоҳед монд; инак, бандагони Ман шодӣ хоҳанд кард, вале шумо хиҷил хоҳед шуд;K "A Шуморо Ман ба дами шамшер хоҳам супурд, ва ҳамаатон барои куштор зону хоҳед зад, чунки Ман даъват намудам, шумо ҷавоб надодед, Ман сухан рондам, шумо нашнидед, балки он чи дар назари Ман бад буд, ба амал овардед, ва он чи Ман нахостам, ихтиёр кардед».M"A Валекин шумо, ки Парвардигорро тарк карда, кӯҳи поки Маро аз хотир баровардаед, барои Ҷод* суфра ороста менамоед, ва барои Манот** косаҳоро аз машруботи дорувордор пур мекунед, –W'"A Ва Шорӯн чарогоҳи гӯсфандон, ва водии Охӯр макони фароғати говон барои қавми Ман, ки Маро талабидаанд, хоҳад шуд.8i"A Ва насле аз Яъқуб, ва ворисе аз Яҳудо барои кӯҳҳои Худ ба вуҷуд хоҳам овард, ва баргузидагони Ман онро мерос хоҳанд гирифт, ва бандагони Ман дар он ҷо сокин хоҳанд шуд."AПарвардигор чунин мегӯяд: «Чунон ки ширае дар хӯшаи ангур ёфт мешавад, ва мегӯянд: 'Онро нобуд накун, зеро ки баракат дар он аст' – ончунон Ман ба хотири бандагони Худ амал хоҳам кард, то ки ҳамаашонро нобуд насозам.+"AБарои гуноҳҳои шумо ва гуноҳҳои падарони шумо бо якҷоягӣ, – мегӯяд Парвардигор, – ки онҳо бар кӯҳҳо бухур месӯзониданд, ва бар теппаҳо Маро хорӣ медоданд; ва Ман подоши онҳоро аввал андоза карда, ба онҳо хоҳам расонид».H "AИнак пеши Ман навишта шудааст: «Хомӯш нахоҳам монд, то даме ки сазое бидиҳам, – ва сазои онҳоро хоҳам дод%"AВа мегӯянд: «Дар ҷои худ биист, ба ман наздик нашав, зеро ки ман аз ту поктарам!» Инҳо дуде дар бинии Ман мебошанд, ва оташе ки тамоми рӯз фурӯзон аст.a;"AДар миёни қабрҳо менишинанд, ва дар мағораҳо шаб мегузаронанд; гӯшти хук мехӯранд, ва хӯриши зиште дар зарфҳои онҳост;T!"AСӯи қавме ки Маро доимо рӯйрост ба ғазаб меоваранд, дар боғҳо қурбонӣ мекунанд, ва бар хиштҳо бухур месӯзонанд,X)"AТамоми рӯз Ман дастҳои Худро сӯи қавми саркаше дароз мекардам, ки аз пайи фикрҳои худ бо роҳи нодуруст мерафтанд,m U"AМАН барои онҳое ки Маро намепурсиданд, муҳайё будам; барои онҳое ки Маро намеҷустанд, ёфт мешудам; ба қавме ки намехостанд ба номи Ман номида шаванд, мегуфтам: «Инак Ман ҳозирам, инак Ман ҳозирам!»C"@ Оё баъд аз ҳамаи ин, эй Парвардигор, боз худдорӣ менамоӣ? Ва хомӯш монда, моро бениҳоят хорузор мекунӣ?-"@ Хонаи қудси мо ва ҷалоли мо, ки падарони мо дар он Туро ҳамду сано мехонданд, тӯъмаи оташ гардидааст, ва ҳар он чи барои мо азиз буд, харобазор шудааст.+"@ Шаҳрҳои поки Ту биёбон шудааст; Сион биёбон, ва Ерусалим харобазор гардидааст.uc"@ Парвардигоро! Бениҳоят дар ғазаб нашав, ва гуноҳро то абад дар хотир нигоҳ надор; лутфан назар андоз, ки ҳамаамон қавми Ту ҳастем,^5"@Ва акнун, эй Парвардигор, Ту Падари мо ҳастӣ; мо гил ҳастем, ва Ту – кӯзагари мо, ва ҳамаамон амали дастҳои Ту мебошем.+O"@Ва касе нест, ки номи Туро бихонад, ва бедор шуда, Туро пайравӣ намояд, зеро ки Ту рӯи Худро аз мо пинҳон кардаӣ, ва моро гузоштаӣ, ки аз гуноҳҳои худ нобуд шавем.A{"@Ва ҳамаамон мисли палиде гардидаем, ва тамоми адолати мо мисли либоси чиркин аст; ва ҳамаамон мисли барг пажмурда шудаем, ва гуноҳҳоямон мисли боде моро бардошта мебарад.* M"@Ту бо онҳое ки шодмонанд, ва адолатро ба амал меоваранд, ва дар роҳҳои Ту Туро зикр менамоянд, бо хушӣ мулоқот мекунӣ; лекин Ту ба ғазаб омадаӣ, чунки мо гуноҳ кардаем, ва муддати зиёде дар он ғӯтидаем, – ва оё метавонем наҷот ёбем?i K"@Ва ҳаргиз нашнидаанд, ва гӯш накардаанд, ва чашм Худоеро ғайр аз Ту надидааст, ки барои умедворонаш чунин амал карда бошад.h I"@Вақте ки Ту корномаҳои аҷоибе ки мо чашми интизор надоштем, ба ҷо оварда, нузул менамудӣ, кӯҳҳо аз ҳузури Ту гудохта мешуд.= s"@Мисли он ки хасу хошок аз оташ аланга мезанад, ва об аз оташ ба ҷӯш меояд, – нузул намо, то ки номи Худро ба душманони Худ машҳур созӣ, ва халқҳо аз дидори Ту ба ларза оянд.  !"@КОШКИ Ту осмонро дарронда, нузул менамудӣ! Кӯҳҳо аз ҳузури Ту гудохта мешуд,U#"?Мо мисли касоне шудаем, ки Ту гӯё ҳаргиз бар онҳо ҳукмронӣ накарда бошӣ, ва онҳо ба номи Ту номида нашуда бошанд./W"?Қавми поки Ту муддати каме онро тасарруф намуданд; душманони мо қудси Туро поймол карданд.gG"?Чаро, эй Парвардигор, моро гузоштаӣ, ки гумроҳ шуда, аз роҳҳои Ту бароем? Ва дилҳои моро сахт кардаӣ, то ки аз Ту натарсем? Ба хотири бандагони Худ, ба хотири сибтҳои мероси Худ сӯи мо руҷӯъ намо!7g"?Ту, охир, Падари мо ҳастӣ, агарчи Иброҳим моро намедонад, ва Исроил моро намешиносад; Ту, эй Парвардигор, Падари мо, Раҳокунандаи мо ҳастӣ, ва номи Ту аз азал чунин аст.$A"?Аз осмон назар андоз ва аз маскани пок ва пурҷалоли Худ бубин! Рашки Ту ва тавоноии Ту куҷост? Дилсӯзии Ту ва марҳаматҳои Ту нисбат ба ман боздошта шудааст./W"?Мисли чорпое ки ба водӣ фурӯд меояд, Рӯҳи Парвардигор онҳоро сӯи фароғат бурд. Ҳамин тавр Ту қавми Худро ҳидоят намудӣ, то ки барои Худ номи пуршукӯҳе пайдо кунӣ.$A"? Он ки онҳоро дар вартаҳо мисли аспе дар биёбон ҳидоят намуд, ва онҳо пешпо нахӯрданд?oW"? Он ки бозуи пуршукӯҳи Худро ба ямини Мусо равона намуда, обҳоро пеши онҳо пора кард, то ки барои Худ номи ҷовидонӣ пайдо кунад?"="? Ва қавми Ӯ айёми қадими Мусоро ба ёд оварданд: куҷост Он ки онҳоро бо чӯпони рамаи Худ аз баҳр баровард? Куҷост Он ки Рӯҳулқудси Худро андаруни онҳо ниҳод?Z-"? Валекин онҳо беитоатӣ намуда, Рӯҳулқудси Ӯро маҳзун мекарданд, ва Ӯ душмани онҳо гашта, ба муқобили онҳо меҷангид.~}"? Дар ҳар тангии онҳо Ӯ дилсӯзӣ мекард, ва фариштае ки дар ҳузури Ӯ буд, онҳоро наҷот медод; аз рӯи муҳаббати Худ ва шафқати Худ Ӯ онҳоро раҳо мекард, ва дар тамоми айёми қадим онҳоро мебардошт ва баланд мекард.N}"?Ва Ӯ гуфтааст: «Ба яқин, онҳо қавми Ман ҳастанд, писароне ки хиёнат намекунанд». Ва Ӯ Наҷотдиҳандаи онҳо буд.1|["?Эҳсонҳои Парвардигор ва ҷалоли Парвардигорро зикр хоҳам кард, барои ҳар он чи Парвардигор ба мо ато намудааст, ва барои лутфи зиёде ба хонадони Исроил, ки Ӯ аз рӯи марҳамати Худ ва аз рӯи фаровонии эҳсонҳои Худ ба онҳо ато намудааст.j{M"?Ва Ман қавмонро дар ғазаби Худ поймол намудам, ва онҳоро аз шиддати хашми Худ маст кардам, ва хуни онҳоро бар замин рехтам».zw"?Ва Ман нигаристам, ва мададгоре набуд, ва тааҷҷуб намудам, ки ёваре набуд, ва бозуи Ман Маро мададгор шуд, ва хашми Ман Маро ёварӣ намуд.y)"?Зеро ки рӯзи интиқом дар дили Ман аст, ва соли раҳо кардани Ман фаро расидааст.@xy"?«Танҳо Худам чархуштро поймол кардам, ва аз қавмон касе бо Ман набуд, ва Ман онҳоро дар ғазаби Худ поймол намудам, ва дар шиддати хашми Худ онҳоро лагадкӯб сохтам, ва хуни онҳо бар либоси Ман пошида шуд, ва Ман тамоми ҷомаи Худро олуда кардам;w7"?Чаро либоси Ту сурх аст, ва ҷомаи Ту мисли касест, ки чархуштро поймол карда бошад?v )"?ИН кист, ки аз Адӯм меояд, бо либоси сурх аз Басра меояд? Ин кист, ки дар либоси Худ пуршукӯҳ аст, ва дар камоли қуввати Худ қадам мегузорад? «Ман ҳастам, ки аз рӯи адолат сухан меронам ва барои наҷот додан тавоно мебошам».Ku"> Ва онҳоро қавми пок, растагорони Парвардигор хоҳанд номид, ва ту матлуб ва шаҳри номатрук номида хоҳӣ шуд.t"> Инак, Парвардигор то ақсои замин эълон менамояд: ба духтари Сион бигӯед: «Инак, Наҷотдиҳандаи ту меояд! Инак, музди Ӯ бо Ӯст, ва подоши Ӯ пеши Ӯст». s "> Аз дарвозаҳо бигзаред, бигзаред! Роҳи қавмро тайёр кунед! Ҷоддаро ҳамвор кунед, ҳамвор кунед! Аз сангҳо тоза кунед! Барои қавм ливо бардоред!r%"> Балки онҳое ки онро ҷамъ мекунанд, онро хӯрда, Парвардигорро мадҳ хоҳанд намуд, ва онҳое ки онро мечинанд, онро дар саҳнҳои қудси Ман хоҳанд нӯшид».Pq">Парвардигор ба ямини Худ ва ба бозуи қавии Худ қасам хӯрдааст: «Ғаллаи туро дигар хӯроки душманонат нахоҳам сохт, ва аҷнабиён шароби туро, ки барояш меҳнат кардаӣ, нахоҳанд нӯшид,4pa">Ва Ӯро оромӣ надиҳед, то даме ки Ерусалимро аз нав барқарор намуда, ҷалоли рӯи замин гардонад.:om">Бар ҳисорҳои ту, эй Ерусалим, Ман посбононро гузоштаам, ки тамоми рӯз ва тамоми шаб, ҳамеша сукут нахоҳанд кард. Эй онҳое ки Парвардигорро зикр менамоед! Сукут накунед,2n]">Чунон ки ҷавоне дӯшизаро ба занӣ мегирад, ончунон писаронат туро тасарруф хоҳанд кард, ва чунон ки домод аз арӯс шод мегардад, ончунон Худои ту аз ту шод хоҳад шуд.m ">Туро дигар «Матрук» нахоҳанд номид, ва замини туро дигар «Вайрона» нахоҳанд гуфт, балки туро «Дилхоҳ» ва замини туро «Шавҳардор» хоҳанд номид, зеро ки Парвардигор туро хостааст, ва замини ту шавҳар хоҳад кард.%lC">Ва ту тоҷи шавкат дар яди Парвардигор хоҳӣ буд, ва афсари подшоҳӣ дар дасти Худои худ.k">Ва халқҳо адолати туро, ва ҳамаи подшоҳон ҷалоли туро хоҳанд дид, ва ту бо номи наве ки даҳони Парвардигор онро муқаррар менамояд, хонда хоҳӣ шуд.*j O">БА хотири Сион сукут нахоҳам кард, ва ба хотири Ерусалим хомӯш нахоҳам монд, то даме ки адолати он мисли нур тулӯъ намояд, ва наҷоти он – мисли машъали фурӯзон.Mi"= Зеро, чунон ки замин набототи худро мерӯёнад, ва чунон ки боғ тухмҳои дар он кошташударо месабзонад, ончунон Парвардигор Худо адолат ва ҷалолро пеши ҳамаи халқҳо нумӯ хоҳад дод.ah;"= Дар Парвардигор шодии бисёр мекунам, ва ҷони ман дар Худои ман ба ваҷд меояд, зеро ки Ӯ маро либоси наҷот пӯшонидааст, ва ҷомаи адолат бар дӯшам гузоштааст, чунон ки домод афсарро мисли коҳине бар сари худ мениҳад. ва чунон ки арӯс худро бо зеварҳо оро медиҳад.?gw"= Ва насли онҳо дар миёни халқҳо, ва зурёти онҳо андаруни қавмон машҳур хоҳанд шуд; ҳар кӣ онҳоро бинад, хоҳад донист, ки онҳо насле ҳастанд, ки Парвардигор баракат додааст.Qf"=Зеро Ман, ки Парвардигор ҳастам, адлу инсофро дӯст медорам, аз ғоратгарӣ ва ноинсофӣ нафрат дорам, ва мукофоти онҳоро аз рӯи ростӣ хоҳам дод, ва паймони ҷовидонӣ бо онҳо хоҳам баст.feE"=Дар ивази хиҷолати худ дучандон подош хоҳед гирифт, ва дар ивази расвоӣ аз насиби худ шод хоҳанд шуд, чунки дар замини худ насиби дучанд хоҳанд ёфт, ва хурсандии ҷовидонӣ барои онҳо хоҳад буд.9dk"=Ва шумо коҳинони Парвардигор номида хоҳед шуд, – шуморо хизматгузорони Худои мо хоҳанд хонд; аз дороии халқҳо ғизо хоҳед гирифт, ва аз ҷалоли онҳо ифтихор хохед дошт.^c5"=Ва бегонаҳо ба хизмат истода, гӯсфандони шуморо хоҳанд чаронид, ва аҷнабиён зироаткорону токдорони шумо хоҳанд буд.Ub#"=Ва онҳо вайронаҳои бостониро бино хоҳанд кард, харобаҳои қадимро барпо хоҳанд намуд, ва шаҳрҳои вайронаро, ки аз даврҳои пешина харобазор шуда мондааст, аз нав барқарор хоҳанд кард.4aa"=Мотамзадагони Сионро ато намуда, ба онҳо афсаре ба ҷои хокистар бидиҳам, ва равғани шодмонӣ – ба ҷои мотам, ва ридои ҷалол – ба ҷои рӯҳи андӯҳгин; ва онҳо дарахтони адолат номида хоҳанд шуд, ки Парвардигор барои ҷалоли Худ шинондааст.M`"=Соли таваҷҷӯҳи Парвардигор ва рӯзи интиқоми Худои моро эълон намоям, ҳамаи мотамзадагонро тасаллӣ бахшам;_ )"=РӮҲИ Парвардигор Худо бар Ман аст, зеро ки Парвардигор Маро тадҳин намудааст: Маро фиристодааст, то ки ба мискинон башорат диҳам, шикастадилонро шифо бахшам, озодиро ба асирон ва фатҳи зиндонро ба бандиён эълон намоям;d^A"<Камшумор ба ҳазорҳо мубаддал хоҳад шуд, ва бемаҷол – ба халқи зӯровар. Ман – Парвардигор инро дар вақташ хоҳам тезонид.]%"<Ва қавми ту ҳамаашон одил хоҳанд буд, ба сурати абадӣ вориси замин хоҳанд шуд; онҳо ниҳоли шинондаи Ман, амали дастҳои Ман ҳастанд, то ки ҷалол ёбам.%\C"<Офтоби ту дигар ғуруб нахоҳад кард, ва моҳи ту пинҳон нахоҳад шуд, зеро ки Парвардигор барои ту нури ҷовидонӣ хоҳад буд, ва рӯзҳои мотами ту тамом хоҳад шуд. s'}}|m{zyxwvvttDruq>p*nmm0kjzihfedkcblal`_v^]]Y\~[YXWVUSZR;Q ONeMLKVJjIHGrFEPCuAA @?b>$=*;:99V76'44 10_/L-,+*)('9&%%$%"k! c^CXt] JEp9Y,Ва ман гуфтам: «Инҳо, охир, мардуми бенавоянд, гирифтори ҷаҳолатанд, чунки роҳи Парвардигорро, аҳкоми Худои худро намедонанд».87,Парвардигоро! Чашмони Ту, охир, сӯи ростӣ нигаронида шудааст. Онҳоро зарба задӣ, вале дардро ҳис накарданд; онҳоро талаф намудӣ, панд гирифтан нахостанд; рӯйҳои худро аз сахра сахттар гардондаанд, намехоҳанд руҷӯъ намоянд.7',Ва агарчи онҳо 'ба ҳаёти Парвардигор!' мегӯянд, лекин қасамашон бардурӯғ аст»._6 9,«ДАР кӯчаҳои Ерусалим гардиш кунед, ва бубинед, ва бифаҳмед, ва дар майдонҳояш биҷӯед, ки оё касеро, ки аз рӯи инсоф амал кунад ва толиби ростӣ бошад, метавонед ёфт, то ки Ман онро биомурзам?X5),Зеро овозе ба гӯшам мерасад, мисли фарёди зане ки дарди зоиш дорад ва ҳамчун зани навзой азоб мекашад, яъне овози духтари Сион, ки базӯр нафас гирифта ва дастҳои худро дароз карда, фиғон мекашад: «Эй вой бар ман, ки ҷонам аз дасти қотилон бемаҷол шудааст!»?4w,Ва ту, эй тороҷшуда, чӣ хоҳӣ кард? Агарчи либоси қирмизӣ мепӯшӣ, агарчи худро бо зеварҳои тилло оро медиҳӣ, агарчи ба чашмони худ сурма мекашӣ, лекин бар абас худро зинат медиҳӣ: хушдоронат аз ту нафрат пайдо кардаанд, ва қасди ҷони ту доранд.l3Q,Аз ғулғулаи саворон ва тирандозон тамоми аҳли шаҳрҳо мегурезанд: ба ҷангалҳои анбӯҳ дохил мешаванд ва бар кӯҳпораҳо мебароянд; ҳамаи шаҳрҳо тарк карда мешаванд, ва касе дар онҳо боқӣ намемонад..2U,Замин дар ин хусус мотам хоҳад гирифт, ва осмон аз боло тира хоҳад шуд, зеро ки Ман инро гуфтам ва азм намудам, ва пушаймон нахоҳам шуд, ва аз ин азм нахоҳам гашт».U1#,Зеро ки Парвардигор чунин мегӯяд: «Тамоми замин валангор хоҳад шуд, вале онро комилан несту нобуд нахоҳам кард.~0u,Нигоҳ кардам, ва инак, боғистон ба биёбон мубаддал шудааст, ва ҳамаи шаҳрҳои он аз ҳузури Парвардигор, аз оташи ғазаби Ӯ хароб шудааст. /,Нигоҳ кардам, ва инак, касе нест, ва ҳамаи мурғони осмон парида рафтаанд.!.;,Ба кӯҳҳо нигоҳ кардам, ва инак, онҳо меларзанд, ва ҳамаи теппаҳо ба ҷунбиш омадаанд.>-u,Ба замин нигоҳ кардам, ва инак, дар ҳолати ҳарҷумарҷ аст; ва сӯи осмон нигаристам, ва ҳеҷ нур надошт;7,g,«Зеро ки қавми Ман беақланд, Маро намешиносанд; онҳо писарони ҷоҳиланд ва фаҳме надоранд; ба бадӣ кардан ақлашон мерасад, вале кардани кори нек аз дасташон намеояд».n+U,То ба кай ман байрақро бубинам ва овози шохро бишнавам?*#,Таҳлука бар таҳлука рӯй дода, тамоми замин валангор шудааст; хаймаҳои ман ногаҳон гирифтори тороҷ гардида, чодарҳои ман дар як он барбод рафтааст.b)=,Амъои ман, амъои ман! Маро ларза гирифтааст! Пардаҳои дили ман! Дили ман андаруни ман ба ҳаяҷон омадааст, наметавонам хомӯш монам; зеро ки ту, эй ҷони ман, овози шох ва нидоҳои ҷангро шунидаӣ.d(A,Роҳи ту ва аъмоли ту ин чизҳоро бар ту овардааст; ин бадии туст, ки сабаби талхкомии ту гардида, то ба дили ту расидааст».R',Онҳо мисли посбонони киштзор вайро иҳота менамоянд, зеро ки вай Маро ба хашм овардааст, – мегӯяд Парвардигор.&/,«Ба халқҳо хотиррасон намоед, ба Ерусалим хабар диҳед, ки аз кишвари дурдаст муҳосиракунандагон меоянд, ва шаҳрҳои Яҳудоро бо овози худ пур мекунанд.%w,Зеро овозе аз ҷониби Дон, ва хабари мусибат аз кӯҳи Эфроим меояд:f$E,Дили худро аз шарорат шустушӯй намо, эй Ерусалим, то ки наҷот ёбӣ; то ба кай фикру хаёлҳои бади ту андаруни ту сокин бошад?#%, Инак, вай мисли абрҳо боло мебарояд, ва аробаҳояш мисли тундбод аст, ва аспонаш аз уқобон чобуктаранд; вой бар мо, зеро ки гирифтори тороҷ хоҳем шуд!1"[, Боди шадиде аз он ҷо барои Ман хоҳад омад; акнун Ман низ бар онҳо довариҳо эълон хоҳам кард».J! , Дар он замон ба ин қавм ва ба Ерусалим гуфта хоҳад шуд: «Боди самум аз теппаҳои биёбон бар роҳи духтари қавми Ман мевазад, на барои бод додани хирман ва на барои тоза кардани он.$ A, Ва гуфтам: «Ё Худоё Парвардигоро! Дар асл Ту ин қавм ва Ерусалимро фирефта карда, гуфтаӣ: 'Шуморо осоиштагӣ хоҳад буд', ва ҳол он ки шамшер ба ҷон расидааст».=s, «Ва дар он рӯз воқеъ хоҳад шуд, – мегӯяд Парвардигор, – ки дили подшоҳ ва дили мирон афсурда хоҳад шуд; ва коҳинон маъюс хоҳанд гардид, ва анбиё дар ҳайрат хоҳанд афтод».K,Бинобар ин палос пӯшида, мотам гиред ва навҳа кунед, зеро ки оташи ғазаби Парвардигор аз мо барнагаштааст.hI,Шере аз бешаи худ боло баромадааст, ва талафкунандаи халқҳо ҳаракат карда, аз макони худ берун омадааст, то ки замини туро ба биёбон табдил диҳад, ва шаҳрҳои ту хароб шуда, ғайримаскун гардад».,Байрақе ба ҷониби Сион барафрозед, сӯи истеҳкомҳо биравед, таваққуф накунед, зеро ки Ман мусибате ва таҳлукаи бузурге аз шимол меоварам.S,Дар Яҳудо эълон намоед, ва дар Ерусалим бишнавонед ва бигӯед, ва бар замин шох навозед, ва бо овози баланд хитоб намуда, бигӯед: 'Ҷамъ шавед, то ки ба шаҳрҳои истеҳкомдор паноҳ барем'.5c,Худро барои Парвардигор махтун намоед ва ғилофаки дилҳои худро дур кунед, эй мардони Яҳудо ва сокинони Ерусалим, мабодо ғазаби Ман, ба сабаби бадии аъмоли шумо, мисли оташ берун омада, аланга занад, ва касе набошад, ки онро хомӯш кунад.eC,Зеро ки Парвардигор ба мардони Яҳудо ва Ерусалим чунин мегӯяд: «Киштзори худро шудгор кунед, ва дар миёни хорҳо накоред.,Ва агар дар ростӣ, инсоф ва адолат 'ба ҳаёти Парвардигор!' гӯён қасам ёд кунӣ, он гоҳ халқҳо дар вай баракат хоҳанд ёфт ва бо вай фахр хоҳанд кард». ,«АГАР ту, эй Исроил, – мегӯяд Парвардигор – баргардӣ, агар сӯи Ман баргардӣ, ва агар қабоҳатҳои худро аз пеши Ман дур кунӣ, оворагард нахоҳӣ шуд.,Пас, дар қабоҳати худ бихобем, ва расвоии мо моро хоҳад пӯшонид, зеро ки мо пеши Парвардигор Худои худ гуноҳ кардаем, – мо ва падарони мо, аз ҷавонии мо ва то ҳамин рӯз; ва ба овози Парвардигор Худои мо гӯш надодаем».zm,Аз айёми ҷавонии мо ин қабоҳат меҳнати падарони моро: гӯсфандони онҳо ва говони онҳоро, писарони онҳо ва духтарони онҳоро хӯрдааст.eC,Дар ҳақиқат, умеди мо аз теппаҳо ва анбӯҳи кӯҳҳо бар абас будааст; дар ҳақиқат, наҷоти Исроил дар Парвардигор Худои мост.},«Баргардед, эй писарони муртад, ва Ман муртадиҳои шуморо шифо хоҳам дод!» «Инак, мо назди Ту меоем, зеро ки Ту Парвардигор Худои мо ҳастӣ.},Овозе бар теппаҳо шунида мешавад, овози гиря ва тазаррӯи банӣ Исроил, ки роҳи худро каҷ сохта, Парвардигор Худои худро фаромӯш кардаанд.,Аммо дар ҳақиқат, чунон ки зан ба ёри худ хиёнат мекунад, ончунон шумо низ, эй хонадони Исроил, ба Ман хиёнат кардед – мегӯяд Парвардигор'».xi,Ва Ман гуфтам: чӣ гуна туро дар миёни писарон ҷойгир кунам, ва замини матлуберо, ки мероси дилписанди халқҳои зиёд аст, ба ту бидиҳам? Ва гуфтам: ту Маро Падари худ хоҳӣ хонд, ва аз Ман рӯй нахоҳӣ гардонд;,Дар он айём хонадони Яҳудо бо хонадони Исроил роҳ хоҳанд рафт, ва якҷоя аз замини шимол ба замине ки ба падарони шумо мерос додаам, хоҳанд омад.wg,Дар он замон Ерусалимро тахти Парвардигор хоҳанд номид, ва ҳамаи халқҳо ба хотири номи Парвардигор дар он ҷо, дар Ерусалим ҷамъ хоҳанд шуд, ва дигар саркашии дилҳои шарири худро пайравӣ нахоҳанд кард., Q,Ва воқеъ хоҳад шуд, ки чун шумо бар замин афзун ва борвар гардед, дар он айём, – мегӯяд Парвардигор, – дигар дар бораи сандуқи паймони Парвардигор сухан нахоҳанд ронд, ва он ба хотир нахоҳад омад, ва онро зикр нахоҳанд кард, ва мавҷуд набудани онро ҳис нахоҳанд кард, ва он бори дигар сохта нахоҳад шуд.7 g,Ва ба шумо чӯпононро ба дилхоҳи Худ хоҳам дод, ки онҳо шуморо бо дониш ва ҳикмат хоҳанд чаронид.Z -,Баргардед, эй писарони муртад, – мегӯяд Парвардигор, – зеро ки Ман ҳукмфармои шумо ҳастам, ва шуморо як нафар аз шаҳре ва ду нафар аз қабилае хоҳам гирифт, ва шуморо ба Сион хоҳам овард,] 3, Фақат ба гуноҳи худ иқрор шав, ки ту ба Парвардигор Худои худ осӣ шудаӣ, ва бо бегонагон зери ҳар дарахти сабз басо ишқбозӣ кардаӣ, ва ба овози Ман шумо гӯш надодаед, – мегӯяд Парвардигор.H  , Бирав ва ин суханонро ба ҷониби шимол эълон намо, ва бигӯй: 'Баргард, эй Исроили муртад! – мегӯяд Парвардигор, – Рӯи Худро ба шумо турш нахоҳам кард, зеро ки Ман раҳим ҳастам, – мегӯяд Парвардигор, – хашми Худро ба сурати абадӣ нигоҳ нахоҳам дошт.1, Ва Парвардигор ба ман гуфт: «Ҷони Исроили муртад аз Яҳудои хоин одилтар баромад.|q, Ва бо вуҷуди ҳамаи ин, хоҳари хоини вай, Яҳудо, бо тамоми дили худ сӯи Ман руҷӯъ накард, балки фақат бо риёкорӣ», – мегӯяд Парвардигор.C, Ва воқеъ шуд, ки вай дар зинои худ сабукрафторӣ карда, заминро палид намуд, ва бо санг ва чӯб зино кард.eC,Ва Ман дидам, ки баъд аз он ки барои тамоми зинокории Исроили муртад Ман вайро бадар рондам ва талоқнома ба вай додам, хоҳари хоини вай, Яҳудо, натарсид, балки худаш низ рафта, ба зино дода шуд.uc,Ва Ман гуфтам: 'Баъд аз он ки ҳамаи ин корҳоро кард, сӯи Ман хоҳад баргашт'. Вале вай барнагашт; ва хоҳари хоини вай, Яҳудо, инро дид.9k,Ва Парвардигор дар айёми подшоҳ Йӯшиё ба ман гуфт: «Оё ту дидӣ, ки Исроили муртад чиҳо кард? Вай ба ҳар кӯҳи баланд ва зери ҳар дарахти сабз рафта, дар он ҷо зино мекард."=,Оё ғазаби Ӯ ба сурати абадӣ хоҳад буд? Оё Ӯ онро то абад нигоҳ хоҳад дошт?' Чунин сухан рондӣ, – ва аъмоли бади худро, ҳар қадар аз дастат ояд, давом медиҳӣ».w,Оё навакак Маро нахондӣ: 'Эй Падари ман, Ту ёри ҷавонии ман ҳастӣ!fE,Ва боришҳо боздошта шуд, борони баҳорӣ ҳам наборид; вале туро пешонии зани фоҳишае буд, – ту шарму ҳаёро аз худ дур кардӣ.yk,Чашмони худро ба теппаҳо баланд кун ва бубин, ки дар куҷо бо ту хуфту хоб накардаанд? Ба сари роҳҳо дар ихтиёри онҳо, мисли араб дар биёбон, нишастӣ, ва заминро бо зинои худ ва бо шарорати худ палид кардӣ.V~ ',ГУФТ: «Агар марде зани худро талоқ диҳад, ва вай аз ӯ ҷудо шуда, ба шавҳари дигаре расад, оё ӯ аз нав сӯи ин зан бармегардад? Оё он замин тамоман палид намешавад? Вале ту бо ёрони зиёде зино кардаӣ, ва бо ин ҳама сӯи Ман мехоҳӣ баргардӣ – гуфт Парвардигор. –.}U,%Аз вай низ, дастҳоятро бар сарат гузошта, берун хоҳӣ рафт, зеро Парвардигор аз онҳое ки пушту паноҳат медонӣ, нафрат дорад, ва ту бо онҳо муваффақият нахоҳӣ ёфт».j|M,$Чаро ин қадар ба залолат афтода, роҳи худро тағйир медиҳӣ? Чунон ки аз Ашшур хиҷил шудаӣ, ончунон аз Миср низ хиҷил хоҳӣ шуд;{/,#Ту мегӯӣ: 'Азбаски бегуноҳ ҳастам, ғазаби Ӯ аз ман баргардонида хоҳад шуд'. Инак, Ман туро доварӣ хоҳам намуд барои он ки ту мегӯӣ: 'Ман гуноҳ накардаам'.hzI,"Дар домани либосат низ хуни ҷонҳои мискинони бегуноҳ ёфт шуд: агарчи онҳоро дар вақти дуздӣ наёфтаӣ, бо вуҷуди ҳамаи инҳо,fyE,!Чӣ гуна моҳирона роҳи худро пайдо мекунӣ, то ки ба ишқбозӣ ноил гардӣ! Бинобар ин ба зиштҳо низ роҳҳои худро таълим додаӣ.gxG, Оё бокира зевари худро, ва арӯс тасмаи ороиши худро фаромӯш мекунад? Вале қавми Ман рӯзҳои бешуморе Маро фаромӯш карданд.w,Эй шумо, ки насли ин даврон ҳастед! Ба каломи Парвардигор диққат диҳед: оё Ман барои Исроил биёбон будам? Ё кишвари торикии зулмот? Пас, чаро қавми Ман гуфтанд: 'Мо аз ту дур шудаем, дигар назди ту нахоҳем омад'?ivK,Бар абас писарони шуморо зарба задаам: онҳо сабақе нагирифтанд; шамшери шумо, мисли шери дарранда, анбиёи шуморо хӯрдааст.u!,Чаро бо Ман талош мекунед? Ҳамаатон ба Ман осӣ шудаед, – мегӯяд Парвардигор.Zt-,Пас, худоёни ту, ки барои худ сохтаӣ, куҷоянд? Бигзор онҳо бархезанд, агар туро дар вақти мусибатат наҷот дода тавонанд; зеро ки худоёни ту, эй Яҳудо, баробари шумораи шаҳрҳои ту ҳастанд.Ds,Ба чӯб мегӯянд: 'Ту падари ман ҳастӣ', ва ба санг: 'Ту маро зоидаӣ'; зеро ки пуштро ба Ман гардонданд, ва на рӯйро; вале дар вақти мусибати худ мегӯянд: 'Бархез ва моро наҷот деҳ!')rK,Чунон ки дузд ҳангоми ба даст афтоданаш шармсор мешавад, ончунон хонадони Исроил: худашон, подшоҳашон, миронашон ва коҳинонашон ва анбиёяшон шармсор шуданд.q-,Пои худро аз бараҳнагӣ ва гулӯи худро аз ташнагӣ нигоҳ дор. Вале ту гуфтӣ: 'Не, умеде нест! Зеро ки бегонаҳоро дӯст медорам ва аз қафои онҳо хоҳам рафт'.0pY,Ту мисли гӯрхари модаи ба биёбон одаткардае ҳастӣ, ки он дар айни пурзӯр шудани шаҳвати дилаш канда-канда нафас мекашад, ва кист, ки онро аз шавқи он боздошта тавонад? Ҳамаи толибони он хаста нахоҳанд шуд: онро дар моҳи он хоҳанд ёфт.o,Чӣ гуна метавонӣ бигӯӣ: 'Худро палид накардаам, аз қафои Баал нарафтаам'? Ба рафторе ки ту дар водӣ кардӣ, назар андоз ва он чиро, ки ба амал овардӣ, дарк намо, эй модашутури сабукпое ки роҳҳои худро каҷ мекунад!n,Пас, ҳарчанд худро бо ишқор бишӯӣ ва собуни зиёде барои худ ба кор барӣ, доғҳои гуноҳи ту пеши назари Ман намоён аст, – мегӯяд Парвардигор Худо.vme,Аммо Ман туро ҳамчун рази асил, ҳамчун тухме ки комилан некӯст, кошта будам; пас, чӣ тавр ту барои Ман ба токи ёбоие мубаддал шудаӣ?=ls,Аз қадимулайём юғи худро шикастӣ ва бандҳои худро баркандӣ, ва гуфтӣ: 'Бандагӣ нахоҳам кард', зеро ки ту бар ҳар теппаи баланд ва зери ҳар дарахти сабз хобида, зино кардӣ. k9,Шарорати ту туро ҷазо медиҳад, ва муртадии ту туро мазаммат менамояд; пас, бидон ва бубин, ки чӣ гуна бад ва талх аст он ки ту Парвардигор Худои худро тарк кардаӣ, ва тарси Ман дар ту нест, – мегӯяд Парвардигор Худои лашкарҳо.ljQ,Ва акнун туро бо роҳи Миср чӣ кор аст, – то ки аз оби Шиҳӯр бинӯшӣ? Ва туро бо роҳи Ашшур чӣ кор аст, – то ки аз оби дарё бинӯшӣ?Vi%,Оё ин осеб ба ту аз он сабаб нарасид, ки ту Парвардигор Худои худро, вақте ки туро бо роҳи рост мебурд, тарк кардӣ?whg,Писарони Нӯф ва Таҳфанҳес низ фарқи саратро зада шикастанд.g,Шерони ҷавон бар вай наъра зада, овози худро баланд карданд, ва замини онро ба биёбон табдил доданд; шаҳрҳои он сӯхта, ғайримаскун шудааст.f,Оё Исроил ғулом аст? Ё хоназод аст? Пас чаро вай ба ғанимат гирифта шудааст?2e], Зеро ки қавми Ман ду кори бад карданд: Маро, ки чашмаи оби ҳаёт ҳастам, тарк карда, барои худ сардобаҳо канданд, сардобаҳои кафидае ки наметавонад обро нигоҳ дорад.:dm, Ба ин тааҷҷуб намоед, эй афлок, ва ба ҳаяҷон омада, бағоят дар даҳшат афтед! – мегӯяд Парвардигор.{co, Оё халқе худоёни худро иваз кардаанд, агарчи онҳо худо нестанд? Вале қавми Ман ҷалоли худро ба он чи фоида намебахшад, иваз кардаанд.b+, Пас, бар ҷазираҳои Киттим гузар кунед ва бубинед, ва ба Қедор бифиристед ва дурустакак назар андозед, ва бубинед, ки оё чизе монанди ин воқеъ шудааст?\a1, Бинобар ин боз бар шумо доварӣ хоҳам кард, – мегӯяд Парвардигор, – ва бар писарони писарони шумо доварӣ хоҳам кард.e`C,Коҳинон нагуфтанд: 'Парвардигор куҷост?' Ва шариатдонон Маро нашинохтанд, ва чӯпонон ба Ман осӣ шуданд; ва анбиё ба номи Баал нубувват карданд, ва аз қафои чизҳое рафтанд, ки фоида намебахшад._,Ва Ман шуморо ба боғистон овардам, то ки меваҷот ва неъмати онро бихӯред; вале шумо омада, замини Маро палид кардед, ва мероси Маро зишт гардондед.2^],Ва нагуфтанд: 'Куҷост Парвардигоре ки моро аз замини Миср берун овард, ва моро дар биёбон, дар замини вайрона ва пур аз ҳафраҳо, дар замини харобазор ва зулмот бурд, дар замине ки касе аз он гузар накардааст, ва касе дар он сокин набуд?'&]E,Парвардигор чунин мегӯяд: «Падарони шумо дар Ман чӣ ноинсофӣ ёфтанд, ки аз Ман дур шуданд, ва аз қафои ҳеҷу пуч рафта, худашон ба батолат мубаддал гардиданд?&\E,Каломи Парвардигорро бишнавед, эй хонадони Яъқуб ва ҳамаи қабилаҳои хонадони Исроил!![;,Исроил барои Парвардигор пок аст, ва навбари меваҳои Ӯ; онҳое ки онро бихӯранд, маҳкум хоҳанд шуд, ва мусибате бар онҳо хоҳад омад», – мегӯяд Парвардигор. Z,«Бирав ва ба гӯши Ерусалим хитоб намуда, бигӯй: Парвардигор чунин мегӯяд: меҳри айёми ҷавонӣ ва муҳаббати давраи арӯсии туро, вақте ки аз қафои Ман дар биёбон, дар замини нокишта мерафтӣ, барои ту дар хотир дорам.^Y 7,ВА каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт:X y,Ва онҳо бо ту ҷанг хоҳанд кард, вале бар ту ғолиб нахоҳанд омад, зеро ки Ман бо ту ҳастам, – гуфт Парвардигор, – то ки туро халосӣ диҳам».W ,Ва инак, Ман туро имрӯз шаҳри истеҳкомдоре ва сутуни оҳанине ва ҳисори мисине бар тамоми ин замин, ба муқобили подшоҳони Яҳудо, ба муқобили мирони он, ба муқобили коҳинони он ва ба муқобили қавми ин замин гардондам.V ,Пас, ту камари худро бибанд, ва бархоста, ҳар он чиро Ман ба ту амр фармоям, ба онҳо бигӯй; аз онҳо натарс, мабодо туро пеши онҳо ба изтироб оварам.2U _,Ва бар онҳо барои тамоми шарораташон доварӣ хоҳам кард, барои он ки онҳо Маро тарк намуда, ба худоёни дигар бухур сӯзонданд, ва ба маснӯи дастҳои худ саҷда карданд.JT ,Зеро инак, Ман ҳамаи қабилаҳои мамлакатҳои шимолро даъват хоҳам намуд, – гуфт Парвардигор, – ва онҳо омада, ҳар яке тахти худро дар даҳани дарвозаи Ерусалим, ва назди ҳамаи деворҳои он гирдогирд, ва назди ҳамаи шаҳрҳои Яҳудо барқарор хоҳанд кард.%S E,Ва Парвардигор ба ман гуфт: «Мусибате аз шимол бар ҳамаи сокинони ин замин хоҳад омад.R , Ва каломи Парвардигор бори дигар бар ман нозил шуда, гуфт: «Чӣ чизе ту мебинӣ?» Ва ман гуфтам: «Деги ҷӯшоне мебинам, ки рӯи он аз ҷониби шимол аст».[Q 1, Ва Парвардигор ба ман гуфт: «Хуб дидаӣ; зеро ки Ман бар каломи Худ ба хубӣ диққат мекунам, то ки онро ба амал оварам».kP Q, Ва каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт: «Эй Ирмиё, чӣ чизе ту мебинӣ?» Ва ман гуфтам: «Шохаи дарахти бодомро мебинам».O 3, Бидон, ки туро имрӯз бар халқҳо ва бар мамлакатҳо баргумоштам, то ки решакан кунӣ ва вайрон намоӣ, талаф кунӣ ва хароб намоӣ, обод кунӣ ва ниҳол шинонӣ».xN k, Ва Парвардигор дасти Худро дароз карда, ба даҳанам расонд, ва Парвардигор ба ман гуфт: «Инак, суханони Худро дар даҳони ту гузоштам.M 9,Аз онҳо натарс, зеро Ман бо ту ҳастам, то ки туро халосӣ диҳам», – гуфт Парвардигор.L ',Вале Парвардигор ба ман гуфт: «Нагӯ: 'Ман амраде ҳастам', балки сӯи ҳар касе ки туро бифиристам, хоҳӣ рафт, ва ҳар чиро, ки ба ту амр фармоям, хоҳӣ гуфт.7K i,Ва ман гуфтам: «Ё Худоё Парвардигоро! Ман, охир, наметавонам сухан ронам, зеро ки амраде ҳастам».%J E,«Пеш аз он ки туро дар батн ба вуҷуд оварам, Ман Туро шинохтам, ва пеш аз он ки ту аз шикам берун оӣ, туро тақдис намудам, туро барои халқҳо набӣ таъин кардам».^I 7,Ва каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт:)H M,Ва дар айёми Еҳӯёқим ибни Йӯшиё подшоҳи Яҳудо, то охири соли ёздаҳуми Сидқиё ибни Йӯшиё подшоҳи Яҳудо, то вақте ки Ерусалим дар моҳи панҷум ба асирӣ бурда шуд.TG #,Ки дар айёми Йӯшиё ибни Амӯн подшоҳи Яҳудо, дар соли сездаҳуми подшоҳии вай, каломи Парвардигор бар ӯ нозил шуд, s~|{=zyxwvv.tsCrppn2mljjHih_gsfe3dQcbal`_^^U][ZYX]VU~TSRPOO*NLKJIHHGF~EDDCkBAx@l?>=<<.:98764422J0/.-,t+)('&%$s#! SsCTqrvYc / ^E=u,c, Кошки дар биёбон мусофирхонае меёфтам! Қавми худро тарк карда, аз пешашон мерафтам, чунки ҳамаашон зинокоранд, анбӯҳи хоинонанд.S+ !, КОШКИ сари ман чашмаи об мебуд, ва чашмонам – чашмаи ашк! Рӯзу шаб барои шаҳидони духтари қавми худ мегиристам.6*e,Оё баласон дар Ҷилъод нест? Оё табибе дар он ҷо нест? Пас чаро духтари қавми ман шифо наёфтааст?9)k,Аз шикасти духтари қавми худ шикастадил ҳастам, тирарӯй гардидаам; даҳшат маро фаро гирифтааст.(,«Мавсими дарав гузашт, тобистон тамом шуд, вале мо наҷот наёфтаем».z'm,Инак, истиғосаи духтари қавми худро аз кишвари дурдаст мешунавам: «Магар Парвардигор дар Сион нест? Магар Подшоҳаш дар он нест?» – «Чаро онҳо Маро бо бутҳои худ, бо батолатҳои бегона ба ғазаб оварданд?»&,Кошки бар андӯҳи худ ғолиб меомадам! Аммо дилам андаруни ман сӯзиш мекунад. % ,Зеро, инак, Ман бар шумо морони афъиро мефиристам, ки онҳоро афсун кардан мумкин нест, ва онҳо шуморо заҳр хоҳанд зад», – мегӯяд Парвардигор.n$U,«Аз ҷониби Дон фах-фахи аспони вай шунида мешавад; аз садои шеҳаи аспони зӯровараш тамоми замин ба ларза меояд; ва онҳо омада, замин ва ҳар чиро, ки дар он аст, – шаҳр ва сокинонашро талаф мекунанд.L#,Осоиштагиро умедвор шудем, вале некие ҳосил нашуд; замони шифоро интизор шудем, ва инак, даҳшат фаро расид.+"O,Пас, мо чаро нишастаем? 'Ҷамъ шавед, то ки ба шаҳрҳои истеҳкомдор равем, ва дар он ҷо талаф шавем; зеро ки Парвардигор Худои мо моро гирифтори ҳалокат кардааст, ва моро оби заҳрдор нӯшонидааст, чунки пеши Парвардигор гуноҳ кардаем.!w, Онҳоро комилан талаф хоҳам кард, – мегӯяд Парвардигор. – На ангуре бар ток боқӣ хоҳад монд, на анҷире бар дарахти анҷир; ва баргҳо пажмурда хоҳад шуд, ва он чи ба онҳо додаам, ба дасти дигарон хоҳад гузашт». +, Оё онҳо шарм медоранд, вақте ки корҳои зишт мекунанд? Не, шарм ҳам надоранд, аз ҳаё ҳам бехабаранд; бинобар ин дар миёни афтодагон хоҳанд афтод, ва дар рӯзе ки онҳоро доварӣ намоям, пешпо хоҳанд хӯрд – мегӯяд Парвардигор.J , Ва марази духтари қавми Маро сабукфикрона шифо дода, 'Осоиштагӣ! Осоиштагӣ!' мегуянд, вале осоиштагӣ нест., Бинобар ин занони онҳоро ба дигарон хоҳам дод, киштзорҳои онҳоро – ба ворисони ғайр; зеро ки ҳамаи онҳо, аз хурд то калон, ба тамаъкорӣ дода шудаанд, аз набӣ гирифта то коҳин, саросар козибона рафтор мекунанд.), Хирадмандон шармсор ва ошуфтахотир гардида, ба дом афтоданд; инак, онҳо аз каломи Парвардигор нафрат карданд; пас хирадмандии онҳо аз чӣ иборат аст?)K,Чи гуна шумо метавонед бигӯед: 'Мо хирадманд ҳастем, ва шариати Парвардигор бо мост'? Дар ҳақиқат қалами козиби китобдонон онро ба чизи дурӯғе табдил медиҳад.2],Лайлак низ дар осмон мӯҳлатҳои худро медонад, ва қумрӣ ва фароштурук ва турна замони омадани худро риоя мекунанд, Вале қавми ман аҳкоми Парвардигорро намедонанд.,Бодиққат гӯш додам, аммо суханони онҳо аз самими қалб нест: ҳеҷ кас аз шарорати худ пушаймон шуда, намегӯяд: 'Чӣ корест, ки ман кардаам!' – балки ҳар яке, мисли аспе ки ба ҷанг медавад, дартоз ба роҳи худ руҷӯъ менамояд.zm,Пас чаро ин қавм, яъне аҳли Ерусалим, бо муртадии доимӣ муртад шудаанд? Онҳо ба фиреб маҳкам часпидаанд ва намехоҳанд руҷӯъ намоянд.^5,Ва ба онҳо бигӯй: Парвардигор чунин мегӯяд: магар меафтанд ва намехезанд? Магар муртад мешаванд ва руҷӯъ намекунанд?s_,Ва тамоми бақияе ки аз ин қабилаи шарир боқӣ мемонад, дар ҳар маконе ки боқӣ монда бошад, ва Ман онҳоро ба он ҷо бадар ронда бошам, мамотро аз ҳаёт афзал хоҳанд донист, – мегӯяд Парвардигори лашкарҳо.lQ,Ва он устухонҳоро пеши офтоб ва моҳ ва тамоми лашкари осмон, ки онҳоро дӯст медоштанд, ва ибодат ва пайравӣ ва ҷустуҷӯ намуда, пеши онҳо саҷда мекарданд, паҳн хоҳанд кард; он устухонҳо ҷамъ оварда ва дафн карда нахоҳад шуд, балки мисли ахлоте бар рӯи замин хоҳад буд. },«ДАР он замон, – мегӯяд Парвардигор, – устухонҳои подшоҳони Яҳудо, ва устухонҳои мирони он, ва устухонҳои коҳинон, ва устухонҳои анбиё, ва устухонҳои сокинони Ерусалимро аз қабрҳои онҳо берун хоҳанд овард;+O,"Ва Ман аз шаҳрҳои Яҳудо ва аз кӯчаҳои Ерусалим садои шодмонӣ ва садои хурсандӣ, овози домод ва овози арӯсро нест хоҳам кард, зеро ки ин замин биёбон хоҳад шуд».[/,!Ва ҷасадҳои мурдаи ин қавм хӯроки мурғони осмон ва ҳайвоноти замин хоҳад шуд, ва касе набошад, ки онҳоро гурезонад.Z-, Бинобар ин, – мегӯяд Парвардигор, – инак, айёме фаро мерасад, ки он дигар Тӯфет ва водии Бен-Ҳиннӯм гуфта нахоҳад шуд, балки водии қатл; ва ба сабаби камии ҷой дар Тӯфет дафн хоҳанд кард.P,Ва минбарҳои Тӯфетро, ки дар водии Бен-Ҳиннӯм воқеъ аст, бино карданд, то ки писарон ва духтарони худро дар оташ бисӯзонанд, ки инро Ман амр нафармудаам, ва ин ба хаёлам наомадааст.gG,Зеро ки банӣ Яҳудо он чиро, ки дар назари Ман бад аст, ба амал оварданд, – мегӯяд Парвардигор, – ва чизҳои зишти худро дар хонае ки ба номи Ман номида шудааст, гузоштанд, то ки онро палид кунанд;,Мӯйсари худро тарошида, бипарто, ва бар теппаҳо навҳа бизан, чунки Парвардигор аз насле ки Ӯро ба ғазаб овард, нафрат намуда, онро тарк кардааст'.1,Ва ба онҳо бигӯй: 'Инҳо халқе ҳастанд, ки овози Парвардигор Худои худро намешунаванд ва панд намегиранд; ростӣ барбод рафта, аз даҳонашон нест шудааст.p Y,Ту низ ҳамаи ин суханонро ба онҳо бигӯй, гарчанде ки туро нахоҳанд шунид; ва онҳоро бихон, гарчанде ки ба ту ҷавоб нахоҳанд дод.f E,Вале онҳо Маро нашниданд ва гӯши худро хам накарданд, ва гардани худро сахт карда, аз падарони худ бадтар рафтор карданд.D ,Аз ҳамон рӯзе ки падарони шумо аз замини Миср берун омаданд, то худи имрӯз; ва Ман ҳамаи бандагони Худ – анбиёро назди шумо фиристодам, – ҳар рӯз аз субҳидам равона намудам,0 Y,Валекин онҳо нашниданд ва гӯши худро хам накарданд, балки бар тибқи машваратҳо ва саркашии дили шарири худ рафтор карданд, ва ба қафо рӯ оварданд, на ин ки ба пеш,g G,Балки ба онҳо чунин амр фармуда, гуфтаам: 'Овози Маро бишнавед, ва Ман Худои шумо хоҳам буд, ва шумо қавми Ман хоҳед буд; ва ба ҳар роҳе ки ба шумо амр фармоям, биравед, то ки барои шумо хуб бошад'.+,Зеро ки ба падарони шумо, дар рӯзе ки онҳоро аз замини Миср берун овардам, дар бораи қурбониҳои сӯхтанӣ ва забҳҳо сухан нагуфтаам ва амр нафармудаам,kO,Парвардигори лашкарҳо, Худои Исроил чунин мегӯяд: «Қурбониҳои сӯхтании худро бар забҳҳои худ илова намоед ва гӯшт бихӯред;wg,Бинобар ин Парвардигор Худо чунин мегӯяд: инак, хашми Ман ва ғазаби Ман бар ин макон, бар одам ва бар ҳайвон, ва бар дарахти саҳро ва бар меваи замин рехта мешавад, ва он хоҳад сӯхт ва хомӯш нахоҳад шуд».P,Оё онҳо Маро хашмгин месозанд? – мегӯяд Парвардигор. – Не, балки худашонро, то ки рӯйҳои худро нангин созанд.r],Писарон ҳезум ҷамъ меоваранд, ва падарон оташ дармедиҳанд, ва занон хамир мекунанд, то ки санбӯсаҳо барои маликаи осмон бипазанд, ва ҳадияҳои рехтанӣ барои худоёни дигар рехта, Маро хашмгин созанд."=,Оё ту намебинӣ, ки онҳо дар шаҳрҳои Яҳудо ва дар кӯчаҳои Ерусалим чӣ корҳо мекунанд?+,Ва ту барои ин қавм дуо нагӯй, ва барои онҳо овози тазаррӯъ ва истиғоса баланд накун, ва назди Ман шафоат нанамо, зеро ки Ман туро иҷобат нахоҳам кард.B},Ва шуморо аз ҳузури Худ хоҳам ронд, ончунон ки ҳамаи бародарони шуморо, тамоми насли Эфроимро рондам.D,Ба ин хонае ки ба номи Ман номида шудааст, ва шумо ба он таваккал менамоед, ва ба маконе ки ба шумо ва падарони шумо бахшидаам, ончунон ки ба Шилӯ амал кардам, амал хоҳам кард.fE, Ва алҳол, аз барои он ки шумо тамоми ин аъмолро ба ҷо овардед, – мегӯяд Парвардигор, – ва Ман ҳар рӯз аз субҳидам ба шумо сухан рондам, вале гӯш накардед, ва шуморо хондам, вале ҷавоб надодед, –?~w, Пас, ба макони Ман, ки дар Шилӯ буд, ва номи Худро аввал дар он ҷо сокин гардонида будам, биравед ва он чиро, ки ба сабаби шарорати қавми Ман – Исроил ба он кардаам, бубинед.}}s, Оё ин хонае ки ба номи Ман номида шудааст, дар назари шумо ба дуздхона табдил ёфтааст? Инак, Ман низ инро дидаам, – мегӯяд Парвардигор.'|G, Баъд аз ин омада, ба ҳузури Ман дар ин хонае ки ба номи Ман номида шудааст, биистед ва бигӯед: 'Мо наҷот ёфтем!', то ки ҳамаи ин корҳои зиштро боз ба амал оваред?-{S, Оё равост, ки шумо ба дуздӣ, қатл ва зино машғулед, ва қасами дурӯғ мехӯред, ва барои Баал бухур месӯзонед, ва худоёни дигарро, ки намешинохтед, пайравӣ менамоед, z,Инак, шумо ба суханони дурӯғе ки манфиате намебахшад, таваккал мекунед.Gy,Он гоҳ шуморо дар ин макон, дар замине ки ба падаронатон аз азал то абад бахшидаам, сокин хоҳам гардонид.x{,Ғариб, ятим ва бевазанро ба танг наоваред, ва хуни бегуноҳеро дар ин макон нарезед, ва худоёни бегонаро ба зарари худ пайравӣ накунед, –iwK,Балки агар роҳҳои худ ва аъмоли худро ҳақиқатан ислоҳ намоед, агар дар миёни касе ва ёри вай инсофро дуруст ба амал оваред,hvI,Ба суханони дурӯғи онҳое ки 'ин маъбади Парвардигор, маъбади Парвардигор, маъбади Парвардигор' мегӯянд, таваккал накунед,u,Парвардигори лашкарҳо, Худои Исроил чунин мегӯяд: роҳҳои худ ва аъмоли худро ислоҳ намоед, ва Ман шуморо дар ин макон сокин хоҳам гардонид.vte,«Назди дарвозаи хонаи Парвардигор биист ва дар он ҷо ин каломро эълон намуда, бигӯй: эй ҳамаи яҳудиёне ки ба ин дарвоза дохил мешавед, то ки ба Парвардигор саҷда намоед, каломи Парвардигорро бишнавед!ts c,КАЛОМЕ ки аз ҷониби Парвардигор бар Ирмиё нозил шуда, гуфт:r,Онҳоро нуқраи мардуд меноманд, зеро ки Парвардигор онҳоро рад намудааст».Dq,Дами заргарӣ нимсӯхта шуд; сурб дар оташ фано шуд; заргар бар абас гудохт, чунки шарирон ҷудо нашуданд.Yp+,Ҳамаашон муртадҳои гузаро ҳастанд, ва бӯҳтон зада мегарданд; онҳо мис ва оҳан мебошанд, ва ҳамаашон фасодпешаанд.Qo,«Туро дар миёни қавми Худ имтиҳонкунанда ва заршинос қарор додаам, то ки роҳи онҳоро бидонӣ ва имтиҳон намоӣ.Fn,Эй духтари қавми ман! Палос бипӯш ва хокистар бар худ бипош; мисли зане ки писари ягонааш мурда бошад, мотам бигир ва зор-зор гиря бикун, зеро ки тороҷгар ногаҳон бар мо меояд.6me,Ба саҳро набароед, ва дар роҳ равона нашавед, зеро ки шамшери душман ва даҳшат аз ҳар тараф аст.?lw,Овозаи вайро шунидем, ва дастҳои мо суст шуд: азоб ва дард моро, мисли зане ки мезояд, дар бар гирифт.zkm,Онҳо камон ва мизроқ дар дасташон доранд; сангдил ҳастанд ва раҳм намекунанд; овозашон мисли баҳр мехурӯшад, ва бар аспон савор мешаванд; чун як тан барои ҷанг ба зидди ту, эй духтари Сион, саф бастаанд».Mj,Парвардигор чунин мегӯяд: «Инак, қавме аз замини шимол меоянд, ва халқи бузурге аз ақсои замин бармехезанд.$iA,Бинобар ин Парвардигор чунин мегӯяд: 'Инак, Ман пеши ин қавм монеаҳо мегузорам, ва падарону писарон якҷоя, ҳамсоя ва ёри вай пешпо хӯрда, талаф хоҳанд шуд'».?hw,Лебӯное ки аз Шабо, ва найи атрогине ки аз кишвари дурдаст оварда мешавад, ба Ман чӣ лозим аст? Қурбониҳои сӯхтании шумо табъи дил нест, ва забҳҳои шумо ба Ман хуш намеояд.g7,Бишнав, эй замин! Инак, Ман мусибате бар ин қавм меоварам, ки самари афкори онҳост; зеро ки онҳо ба суханони Ман гӯш надоданд, ва шариати Маро рад карданд.!f;,Бинобар ин, эй халқҳо, бишнавед, ва эй ҷамоат, бидонед, ки чиҳо ба онҳо рӯй хоҳад дод.:em,Ва Ман бар шумо посбононро гузоштам: 'Ба садои шох гӯш диҳед!' Вале онҳо гуфтанд: 'Гӯш нахоҳем дод'.d,Парвардигор чунин мегӯяд: «Дар роҳҳо биистед ва назар андозед, ва дар бораи тариқҳои қадимӣ бипурсед, ки роҳи нек кадом аст, ва бо он биравед, ва барои ҷони худ оромӣ хоҳед ёфт. Вале онҳо гуфтанд: 'Нахоҳем рафт'.c1,Оё онҳо шарм медоранд, вақте ки корҳои зишт мекунанд? Не, шарм ҳам надоранд, аз ҳаё ҳам бехабаранд; бинобар ин дар миёни афтодагон хоҳанд афтод, ва дар рӯзе ки онҳоро доварӣ намоям, пешпо хоҳанд хӯрд», – мегӯяд Парвардигор.Jb ,Ва марази духтари қавми Маро сабукфикрона шифо дода, 'Осоиштагӣ! Осоиштагӣ!' мегӯянд, вале осоиштагӣ нест.paY, «Зеро ки ҳамаи онҳо, аз хурд то калон, ба тамаъкорӣ дода шудаанд, ва аз набӣ гирифта то коҳин, саросар козибона рафтор мекунанд.D`, Ва хонаҳои онҳо, бо якҷоягии киштзорҳо ва занонашон, насиби дигарон хоҳанд шуд, чунки Ман дасти Худро ба муқобили сокинони ин замин дароз хоҳам кард», – мегӯяд Парвардигор._, Ва ман аз ғазаби Парвардигор пур шудаам, ва аз нигоҳ доштани он лакот гардидаам. «Пас, онро дар кӯча бар кӯдакон ва бар маҷлиси ҷавонон якбора бирез; мард бо зан низ гирифтор хоҳанд шуд, ва мӯйсафед бо шахси солхӯрда.k^O, Ба киҳо сухан гӯям ва киҳоро таъкид намоям, то ки бишнаванд? Инак, гӯши онҳо номахтун аст, ва наметавонанд бишнаванд; инак, каломи Парвардигор барои онҳо нангин гардидааст, ва онро толиб нестанд.]), Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: «Бақияи Исроилро мисли шингилҳои боқимондаи ток хоҳанд чид: дасти худро мисли ангурчин ба шингилҳо дароз кун».L\,Ба ақл ой, эй Ерусалим, мабодо ҷони Ман аз ту дур шавад, мабодо туро биёбоне, замини ғайримаскуне гардонам».O[,Чунон кн чашма обҳояшро беист ҷорӣ менамояд, ончунон вай шарорати худро торафт меафзояд: ситам ва тороҷ андаруни вай шунида мешавад, ҷароҳат ва шаллоқ ҳамеша пеши назари Ман аст.AZ{,Зеро ки Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: «Дарахтонро бурида, хокрезе бар зидди Ерусалим барпо кунед: ин шаҳр бояд ба ҷазо гирифтор шавад, чунки саросар пур аз зулм аст.Yw,«Бархезед, то ки шабона баромада, қасрҳояшро несту нобуд кунем!»X,«Барои ҷанг ба муқобили вай омода шавед!» – «Бархезед, то ки дар нимирӯзӣ бароем!» – «Вой бар мо, ки рӯз ба охир расида, сояҳои шом дароз мешавад!»nWU,Чӯпонон бо рамаҳои худ назди вай хоҳанд омад, гирдогирди вай хаймаҳо хоҳанд барафрошт, ҳар яке дар қитъаи худ хоҳанд чаронид.V,Ман духтари Сионро, ки ҷамил ва латиф мепиндоштам, нобуд хоҳам кард.[U 1,ЭЙ банӣ Бинёмин! Аз даруни Ерусалим бигрезед, ва дар Тақӯо шох навозед, ва бар Байт-Ҳакерем аломате бо оташ баланд кунед, зеро ки мусибате аз ҷониби шимол ва таҳлукаи бузурге падид меояд.T,Анбиё бардурӯғ нубувват менамоянд, ва коҳинон бо ёрии онҳо ҳукмронӣ мекунанд, ва қавми Ман инро дӯст медоранд. Ва шумо дар охири ин чӣ хоҳед кард?jSM,Чизи даҳшатангез ва зишт дар ин замин ба вуқӯъ меояд:]R3,Оё барои чунин аъмол ҷазо нахоҳам дод? – мегӯяд Парвардигор. – Ва оё ҷони Ман аз чунин халқ интиқом нахоҳад гирифт?»OQ,Фарбеҳ ва сергӯшт шудаанд, дар бадкорӣ аз ҳад гузаштаанд, даъвоҳоро, алалхусус даъвои ятимонро намесанҷанд, то ки онҳо комёб шаванд, ва бенавоёнро аз рӯи инсоф доварӣ намекунанд.gPG,Чунон ки қафас пур аз паррандагон аст, ончунон хонаҳои онҳо пур аз фиреб аст; бинобар ин онҳо бузург ва сарватдор шудаанд.gOG,Зеро дар миёни қавми Ман шарирон пайдо шудаанд, ки мисли сайёдон камин гирифта, дом мегузоранд ва одамонро сайд мекунанд.N1,Гуноҳҳои шумо инро ақиб андохтааст, ва хатоҳон шумо некиро аз шумо дур кардааст.CM,Ва дар дили худ нагуфтанд: 'Аз Парвардигор Худои худ битарсем, ки Ӯ борони аввал ва охирро дар сари вақт меборонад, ҳафтаҳои барои дарав таъиншударо барои мо нигоҳ медорад'.L!,Валекин ин қавм дили беитоат ва исёнкор доранд; онҳо муртад шуданду рафтандKy,Оё аз Ман наметарсед? – мегӯяд Парвардигор. – Оё аз ҳузури Ман ба ларза намеоед? Ман, охир, регро ҳудуди баҳр, қонуни ҷовидоние барояш қарор додаам, ки аз он намегузарад; ва мавҷҳояш талотум менамояд, вале ғолиб намешавад, ва ҳарчанд ба ғалаён меояд, наметавонад аз он бигзарад.=Js,Инро бишнавед, эй қавми нодон ва бефаҳм, ки чашм доред, вале намебинед, гӯш доред, вале намешунавед!I,Инро дар хонадони Яъқуб эълон карда ва дар Яҳудо хабар дода, бигӯед:hHI,Ва агар шумо бигӯед: 'Аз барои чӣ Парвардигор Худои мо ҳамаи ин балоҳоро бар мо овардааст?' – ба онҳо бигӯй: 'Чунон ки шумо Маро тарк намудед ва ба худоёни бегона дар замини худ хизмат кардед, ончунон ба бегонаҳо дар замине ки аз они шумо набошад, хизмат хоҳед кард'.1G[,«Вале дар ҳамон рӯзҳо низ, – мегӯяд Парвардигор, – шуморо комилан несту нобуд нахоҳам кард.VF%,Ва онҳо ҳосилоти ту ва нони туро хоҳанд хӯрд, писарон ва духтарони туро хоҳанд хӯрд, бузу гӯсфандон ва говони туро хоҳанд хӯрд, ангури ту ва анҷири туро хоҳанд хӯрд; шаҳрҳои истеҳкомдори туро, ки ба онҳо таваккал менамоӣ, бо шамшер валангор хоҳанд кард».E,Тиркаши онҳо мисли қабри кушода мебошад; ҳамаашон ҷанговарони ҷасуранд.kDO,Инак, Ман бар шумо, эй хонадони Исроил, халқеро аз дурдаст хоҳам овард, – мегӯяд Парвардигор, – ки халқи зӯроваранд, халқи қадиманд, халқе ки забонашонро намедонӣ, ва гуфторашонро нахоҳӣ фаҳмид.vCe,Бинобар ин Парвардигор Худои лашкарҳо чунин мегӯяд: «Барои он ки шумо чунин сухан гуфтед, инак Ман суханони Худро дар даҳони ту ба оташ, ва ин қавмро ба ҳезум табдил хоҳам дод, ва онҳоро вай хоҳад хӯрд.)BK, Ва анбиё барбод хоҳанд рафт, ва калом дар онҳо нест; бигзор ин бар худашон воқеъ шавад!'»_A7, Онҳо Парвардигорро инкор карда, гуфтанд: 'Ӯ нест, ва мусибате бар мо нахоҳад омад, ва мо шамшер ва қаҳтиро нахоҳем дид;@@y, Зеро ки хонадони Исроил ва хонадони Яҳудо дар ҳаққи Ман бисёр хиёнат карданд, – мегӯяд Парвардигор.?+, Бар деворҳои токзори он баромада, онҳоро хароб намоед, вале комилан несту нобуд накунед; шохаҳояшро барканед, чунки онҳо аз они Парвардигор нестанд;[>/, Оё барон чунин аъмол ҷазо нахоҳам дод? – мегӯяд Парвардигор. – Ва оё ҷони Ман аз чунин халқ интиқом нахоҳад гирифт?5=c,Онҳо мисли аспони охурӣ аз шаҳват маст шуданд: ҳар яке аз онҳо барои зани ёри худ шеҳа мезанад.(<I,«Чӣ гуна Ман туро барои ин аъмоли бад биомурзам? Писарони ту Маро тарк карданд ва ба чизҳое ки худо нестанд, қасам мехӯранд; ва онҳоро сер кардам, вале онҳо ба зинокорӣ дода шуданд, ва гурӯҳ-гурӯҳ ба хонаҳои фоҳишагон даромаданд.O;,Бинобар ин шере аз ҷангал онҳоро талаф хоҳад намуд, гурги биёбон онҳоро тороҷ хоҳад кард, паланг назди шаҳрҳои онҳо камин хоҳад гирифт: ҳар кӣ аз онҳо берун равад, дарида хоҳад шуд; зеро ки гуноҳҳои онҳо афзун шуда, муртадиҳои онҳо пурзӯр гардидааст.=:s,Пас, ман назди акобир рафта, бо онҳо гуфтугӯ мекунам, зеро ки онҳо роҳи Парвардигорро, аҳкоми Худои худро медонанд, аммо онҳо саросар юғро шикаста, бандҳоро баркандаанд. r~}|j{zynxvutds=O;:9/8654>210~/.\-B+*|)'&&$#"! ?B9P3aW  E%);+6e, Насибаи ту, қисмате ки барои ту аз ҷониби Ман чен карда шудааст, ҳамин аст, – мегӯяд Парвардигор, – аз он сабаб, ки ту Маро фаромӯш кардаӣ ва ба дурӯғ эътимод намудаӣ.!;, Ва Ман онҳоро мисли коҳрезае ки бо боди биёбон бурда мешавад, пароканда хоҳам кард.1, Оё ҳабашӣ метавонад пӯсти худро дигаргун созад, ва паланг – доғҳои худро? Ончунон шумо низ, ки ба бадкорӣ омӯхта шудаед, оё метавонед кори нек бикунед?!;, Ва агар дар дили худ бигӯӣ: 'Чаро ин чизҳо ба ман рӯй додааст?' – ба сабаби гуноҳҳои зиёди ту доманат кушода шудааст, пошнаҳоят бо зӯрӣ бараҳна гардидааст.5, Ту чӣ хоҳӣ гуфт, чун Ӯ туро танбеҳ намояд? Худат, охир, онҳоро омӯхта кардаӣ, ки бар ту сардор бошанд; оё дардҳо туро, мисли зане ки мезояд, фаро намегирад?iK, Чашмони худро баланд кунед ва онҳоеро, ки аз шимол меоянд, бубинед; рамае ки ба ту дода шуда буд, он рамаи шавкати ту куҷост?wg, Шаҳрҳои ҷанубӣ баста шудааст, ва касе нест, ки онҳоро бикшояд; тамоми Яҳудо ба асирӣ бурда шудааст, комилан ба асирӣ бурда шудааст.:m, Ба подшоҳ ва ба модари ӯ бигӯй: «Поёнтар биншинед, чунки аз сарҳотон тоҷи шавкати шумо афтодааст.\1, Ва агар шумо инро нашнавед, ҷони ман аз дидани ғурури шумо ба таври пинҳонӣ гиря хоҳад кард; ва чашми ман зор-зор гириста, ашк хоҳад рехт, зеро ки рамаи Парвардигор ба асирӣ бурда шудааст.:m, Парвардигор Худои худро ҷалол диҳед пеш аз он ки Ӯ торикиро падид оварад, ва пеш аз он ки пойҳои шумо бар кӯҳҳои тираранг билағжад; ва шумо рӯшноиро интизор хоҳед шуд, вале Ӯ онро зулмот хоҳад гардонид ва ба абри сиёҳе мубаддал хоҳад кард.3, Бишнавед ва гӯш диҳед ва ҳавобаландӣ накунед! Зеро ки Парвардигор сухан меронад., Ва онҳоро, яъне падарон ва писаронро, ба якдигар зада, пора-пора хоҳам кард; дар вақти талаф сохтани онҳо дилсӯзӣ, шафқат ва раҳм нахоҳам кард'».+, Ва ту ба онҳо бигӯй: 'Парвардигор чунин мегӯяд: инак, Ман ҳамаи сокинони ин заминро бо подшоҳоне ки бар тахти Довуд нишастаанд, ва коҳинон ва анбиё ва ҳамаи сокинони Ерусалимро аз шароб то ба дараҷаи мастӣ пур хоҳам кард,T!, Ва ту ба онҳо ин каломро бигӯй: Парвардигор, Худои Исроил чунин мегӯяд: 'Ҳар машк аз шароб пур хоҳад шуд'. Ва онҳо ба ту хоҳанд гуфт: 'Оё мо намедонем, ки ҳар машк аз шароб пур хоҳад шуд?',Q, Зеро, чунон ки камарбанд ба камари одам мечаспад, ончунон Ман тамоми хонадони Исроил ва тамоми хонадони Яҳудоро ба Худам часпонидам, – мегӯяд Парвардигор, – то ки барои Ман қавм, ва ном, ва фахр, ва зинат бошанд, валекин нашниданд..U, Ин қавми шарир, ки аз шунидани суханони Ман гардан метобанд, саркашии дилҳои худро пайравӣ менамоянд, ва аз қафои худоёни бегона мераванд, то ки ба онҳо ибодат ва саҷда кунанд, мисли ин камарбанде ки мутлақо кор намеояд, хоҳанд шуд.7g, «Парвардигор чунин мегӯяд: кибри Яҳудо ва кибри азими Ерусалимро ҳамин тавр талаф хоҳам намуд._ 7, Ва каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт: ), Ва ман сӯи Фурот рафта, кофтам, ва камарбандро аз ҷое ки пинҳон карда будам, гирифтам, ва инак, камарбанд пӯсида буд, ба тавре ки мутлақо кор намеомад.< q, Ва баъд аз гузаштани рӯзҳои зиёде Парвардигор ба ман гуфт: «Бархоста, сӯи Фурот рав, ва камарбандеро, ки ба ту амр фармуда будам, ки дар он ҷо пинҳон кунӣ, аз он ҷо бигир».# ?, Ва ман рафта, онро назди Фурот пинҳон кардам, чунон ки Парвардигор ба ман амр фармуд.` 9, «Камарбандеро, ки харидӣ, ва он бар камари туст, бигир, ва бархоста, сӯи Фурот рав ва онро дар шикофи сахра пинҳон кун».uc, Ва каломи Парвардигор дафъаи дуюм бар ман нозил шуда, гуфт:&E, Ва ман камарбандро мувофиқи каломи Парвардигор харидам, ва онро ба камари худ бастам.x k, ПАРВАРДИГОР ба ман чунин гуфт: «Бирав ва барои худ камарбанди катоне бихар ва онро бар камари худ бибанд, вале онро дар об нағӯтон».2], Вале агар нашнаванд, он гоҳ чунин халқро барканда, талаф хоҳам намуд», – мегӯяд Парвардигор.N, Ва агар онҳо роҳҳои қавми Маро ба хубӣ таълим гирифта, ба номи Ман, яъне 'ба ҳаёти Парвардигор' гӯён қасам ёд кунанд, – чунон ки онҳо ба қавми Ман таълим дода буданд, ки ба Баал қасам ёд кунанд, – дар он сурат онҳо дар миёни қавми Ман ҷойгир хоҳанд шуд., Ва баъд аз он ки онҳоро барканам, Ман руҷӯъ намуда, ба онҳо раҳм хоҳам кард, ва ҳар якеро ба мулки вай, ва ҳар якеро ба замини вай хоҳам баргардонид..U, Парвардигор дар бораи ҳамаи ҳамсоягони шарири Худ, ки таҷовуз менамоянд ба мулке ки Ӯ ба қавми Худ – Исроил мерос додааст, чунин мегӯяд: «Инак, Ман онҳоро аз заминашон хоҳам барканд, ва хонадони Яҳудоро аз миёни онҳо хоҳам барканд., Гандум коштанд, вале хор даравиданд; заҳмат кашида, манфиате надиданд; ва шумо аз маҳсулоти худ, ба сабаби оташи хашми Парвардигор, хиҷил гардед».2], Ба ҳамаи теппаҳои биёбон тороҷгарон омаданд, чунки шамшери Парвардигор аз як канори замин то канори дигари замин талаф менамояд: барои ҳеҷ башаре осоиштагӣ нест., Онро вайрона карданд, ва он вайрона шуда, пеши Ман мотам гирифтааст; тамоми замин вайрона шудааст, зеро касе нест, ки инро дар дили худ роҳ диҳад.p~Y, Чӯпонони бисёр токзори Маро хароб карданд, қитъаи Маро поймол сохтанд; қитъаи маҳбуби Маро ба биёбони вайронае табдил доданд.}5, Оё мероси Ман бози рангин аст, ки бозони дигар аз ҳар тараф ба он ҳамла карданд? Рафта, тамоми ҳайвоноти саҳроро ҷамъ кунед, ва омада, гӯшти онро бихӯред.I| , Мероси Ман барои Ман мисли шери ҷангал шуд: овозашро ба Ман баланд кард, бинобар ин аз вай нафрат намудам.5{c, «Хонаи Худро тарк кардам; мероси Худро партофтам; ҷононаи Худро ба дасти душманонаш супурдам.dzA, Зеро ки ҳатто бародаронат ва хонадони падарат, ҳатто онҳо ба ту хиёнат менамоянд, ҳатто онҳо аз қафоят бо овози баланд хитоб мекунанд; ба онҳо, вақте ки ба ту суханони нек гӯянд, бовар накун».vye, «Агар ту бо пиёдагардон давида, хаста шуда бошӣ, чӣ гуна бо аспсаворон мусобиқа хоҳӣ кард? Ва агар дар сарзамини осоишта ту ба ҳарос афтода бошӣ, дар ҷангалистони анбӯҳи Урдун чӣ гуна рафтор хоҳӣ кард?hxI, То ба кай замин мотам хоҳад гирифт, ва алафи ҳамаи саҳроҳо хушк хоҳад шуд? Чорпоён ва мурғон аз боиси шарорати сокинони он талаф мешаванд, зеро ки он шахсон мегӯянд: «Ӯ ояндаи моро нахоҳад дид».Tw!, Ва Ту, эй Парвардигор, маро медонӣ, ва маро дидаӣ, ва дили маро нисбат ба Худат имтиҳон намудаӣ. Пас онҳоро мисли гӯсфандон барои забҳ берун овар, ва онҳоро барои рӯзи қатл таъин намо.v#, Ту ниҳоли онҳоро шинондаӣ, ва онҳо реша давондаанд, ва нашъунамо ёфта, мева ҳам додаанд; Ту ба даҳони онҳо наздик ҳастӣ, валекин аз ботинашон – дур.Pu , ТУ, эй Парвардигор, одил хоҳӣ баромад, агар ман бо Ту мубоҳиса намоям, аммо бо Ту дар бораи доварӣ сухан хоҳам ронд: чаро роҳи: шарирон муваффақиятнок аст, ва ҳамаи хоинон некрӯзанд?Ht , Ва бақияе аз онҳо нахоҳад монд, зеро ки Ман бар мардуми Анотӯт дар соли ҷазои онҳо мусибате хоҳам овард».:sm, Бинобар ин Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: «Инак, онҳоро ҷазо хоҳам дод: ҷавононашон ба дами шамшер хоҳанд мурд, писаронашон ва духтаронашон аз қаҳтӣ хоҳанд мурд.(rI, Бинобар ин Парвардигор чунин мегӯяд дар ҳаққи мардуми Анотӯт, ки қасди ҷони ту дошта, мегӯянд: «Ба номи Парвардигор нубувват накун, то ки аз дасти мо намирӣ».Oq, Вале Ту, эй Парвардигори лашкарҳо, ки довари одил ҳастӣ, ва ботину дилро меозмоӣ, чунин бикун, ки аз онҳо интиқом гирифтанатро бубинам, зеро ки даъвои худро пеши Ту зоҳир намудаам.p, Ва ман мисли барраи дастомӯзе будам, ки онро ба забҳ мебаранд; ва намедонистам, ки бар зидди ман ниятҳои баде доранд: «Дарахтро бо меваи он талаф намоем, ва аз арсаи ҳаёт онро барканем, то ки номаш дигар зикр наёбад».2o], Ва Парвардигор ба ман маълум кард, ва ман донистам: он гоҳ Ту аъмоли онҳоро ба ман нишон додӣ.n, Ва Парвардигори лашкарҳо, ки ниҳоли туро шинондааст, мусибате бар ту фармуд, аз боиси бадие ки хонадони Исроил ва хонадони Яҳудо ба муқобили худашон карданд, яъне барои Баал бухур сӯзонида, Маро ба ғазаб оварданд». m, Парвардигор туро зайтуни сарсабзи хушсамар ва хушманзар номидааст, ва алҳол Ӯ бо садои ғулғулаи азиме бар вай оташ зад, ва шохаҳои он шикаст.\l1, Маҳбуби Маро дар хонаи Ман чӣ кор аст, дар сурате ки ӯ бисёр корҳои бад кардааст? Ва оё гӯшти пок метавонад гуноҳҳоятро аз ту дур кунад, ки дар вақти бадкирдории худ ин қадар ваҷд менамоӣ?5kc, Ва ту барои ин қавм дуо нагӯй, ва барои онҳо овози тазаррӯъ ва истиғоса баланд накун, зеро вақте ки онҳо ба сабаби мусибати худ сӯи Ман бихонанд, иҷобат нахоҳам кард.jy, Зеро ки худоёни ту, эй Яҳудо, баробари шумораи шаҳрҳои ту ҳастанд; ва баробари шумораи кӯчаҳои Ерусалим шумо барои қабоҳат қурбонгоҳҳо барпо кардаед, яъне қурбонгоҳҳо аз баҳри сӯзонидани бухур барои Баал.diA, Ва он гоҳ шаҳрҳои Яҳудо ва сокинони Ерусалим рафта, ба худоёне ки барояшон бухур месӯзонанд, истиғоса хоҳанд бурд, вале он худоён онҳоро дар вақти мусибаташон ба ҳеҷ ваҷҳ наҷот нахоҳанд дод.Oh, Бинобар ин Парвардигор чунин мегӯяд: инак, Ман мусибате бар онҳо хоҳам овард, ки аз он натавонанд раҳо шаванд, ва сӯи Ман истиғоса хоҳанд бурд, вале Ман онҳоро иҷобат нахоҳам кард.Qg, Онҳо ба гуноҳҳои аҷдоди худ, ки аз шунидани суханони Ман рӯ тофта буданд, баргаштанд, ва онҳо худоёни дигарро пайравӣ карданд, то ки ба онҳо ибодат намоянд. Хонадони Исроил ва хонадони Яҳудо паймони Маро, ки бо падаронашон баста будам, поймол карданд.8fi, Ва Парвардигор ба ман гуфт: «Суиқасде дар миёни мардуми Яҳудо ва сокинони Ерусалим вуҷуд дорад:Je , Валекин онҳо нашниданд ва гӯши худро хам накарданд, балки ҳар яке бар тибқи саркашии дили шарири худ рафтор карданд; ва Ман ҳамаи суханони ин паймонро бар онҳо овардам, ки иҷро кардани онро Ман ба онҳо амр фармуда будам, вале онҳо иҷро накарданд».%, Пас, эй занон, каломи Парвардигорро бишнавед, ва бигзор гӯши шумо каломи даҳони Ӯро бипазирад; ва шумо ба духтарони худ навҳаро таълим диҳед, ва ҳар зан ба дугонаи худ – овозандозиро.-=S, Зеро ки садои навҳа аз Сион шунида мешавад: 'Чӣ сон мо тороҷ шудаем! Мо бағоят шармсор гардидаем, зеро ки заминро тарк кардаем, ва масканҳои мо фурӯ ғалтидааст'».]<3, Бигзор онҳо шитоб намуда, барои мо навҳагарӣ кунанд, то ки аз чашмони мо сиришк резад, ва аз мижгони мо об ҷорӣ шавад.;!, Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: «Диққат диҳед, ва занони навҳагарро бихонед, то ки биёянд, ва назди занони хирадманд бифиристед, то ки биёянд;(:I, Ва онҳоро дар миёни халқҳое ки онҳо ва падаронашон намешинохтанд, пароканда хоҳам кард, ва шамшерро аз қафои онҳо хоҳам фиристод, то ки онҳоро талаф намоям».97, Бинобар ин Парвардигори лашкарҳо, Худои Исроил чунин мегӯяд: «Инак, Ман онҳоро, яъне ин қавмро, явшон хоҳам хӯронид, ва онҳоро оби заҳрдор хоҳам нӯшонид.M8, Балки ба саркашии дили худ пайравӣ намуданд, ва ба Баалҳо низ, чунон ки падаронашон онҳоро таълим додаанд».#7?, Ва Парвардигор мегӯяд: «Чунки онҳо шариати Маро, ки дар пешашон гузошта будам, тарк карданд, ва ба овози Ман гӯш надоданд, ва бар тибқи он рафтор накарданд,y6k, Кист марди хирадманд, ки инро тавонад фаҳм кунад, ва даҳони Парвардигор ба ӯ сухан гуфта бошад, ва ӯ эзоҳ диҳад, ки чаро замин талаф шуда, мисли биёбоне сӯхтааст, ба тавре ки касе аз он ҷо гузар намекунад?r5], «Ва Ман Ерусалимро ба сангтӯдаҳо, ба маъвои шағолон табдил хоҳам дод, ва шаҳрҳои Яҳудоро биёбони ғайримаскуне хоҳам гардонид»..4U, Барои кӯҳҳо гиря ва нола мекунам, ва барои чарогоҳҳои биёбон – навҳагарӣ, зеро онҳо сӯхтааст, ба тавре ки касе аз он ҷо гузар намекунад, ва садои рамаҳо шунида намешавад: аз мурғони осмон гирифта то чорпоён пароканда шуда рафтаанд.]33, Оё барои чунин аъмол ҷазо нахоҳам дод? – мегӯяд Парвардигор. – Ва оё ҷони Ман аз чунин халқ интиқом нахоҳад гирифт?» 2, Забони онҳо тири қотил аст, бо макр сухан меронад; бо даҳони худ ба ёри худ суханони сулҳомез мегӯянд, вале дар дили худ бар вай камин мегиранд.-1S, Бинобар ин Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: «Инак, Ман онҳоро гудохта, имтиҳон хоҳам намуд, зеро ки нисбат ба духтари қавми Худ чӣ гуна метавонам амал кунам?30_, «Маскани ту андаруни макр аст; аз боиси макр намехоҳанд Маро бишносанд», мегӯяд Парвардигор./, Ва ҳар яке ёри худро фиреб медиҳанд, ва сухани рост намегӯянд: забони худро ба дурӯғгӯӣ одат кунондаанд, то ба дараҷаи хастагӣ каҷравӣ менамоянд.., Ҳар яке аз ёри худ барҳазар бошед, ва ба ҳеҷ бародар эътимод накунед, зеро ки ҳар бародар пойпечак медиҳад, ва ҳар ёр бӯҳтон зада мегардад.q-[, «Забони худро барои дурӯғ мисли камон зеҳ мекунанд, ва бар замин на аз барои ростӣ пурзӯр шудаанд, зеро ки аз як шарорат ба шарорати дигар мегузаранд, вале Маро намешиносанд», – мегӯяд Парвардигор. lw~<}|{zzy(wvuvss*qplnlk5ihzfedcZb,`T^]\[ZY"WV!U TSRQHPON1LbJJII$GEDB}A8@?J=;:9g82644 2100/\.`- +*W)9('l%%,$+""W /QjIc M e l Q,Аммо қавми Ман Маро фаромӯш карда, барои батолат бухур месӯзонанд, ва он батолат онҳоро дар роҳҳои онҳо, ки тариқҳои қадим аст, пешпо мезанад, то ки бо пайроҳаҳои ҷоддаи нообод қадамгузор шаванд,7 g,Оё барфи Лубнон қуллаи кӯҳро тарк мекунад? Оё обҳои сарде ки аз ҷойҳои дур ҷорист, хушк мешавад?3, Бинобар ин Парвардигор чунин мегӯяд: дар миёни халқҳо бипурсед: кист, ки чизе монанди ин шунида бошад? Бокираи Исроил маъсияти азиме ба амал овардааст., Вале онҳо мегӯянд: 'Не, умеде нест! Зеро ки мо қасдҳои худро пайравӣ хоҳем кард, ва ҳар яке бар тибқи саркашии дили шарири худ рафтор хоҳем намуд'.gG, Ва акнун ту ба мардони Яҳудо ва сокинони Ерусалим муроҷиат намуда, бигӯй: 'Парвардигор чунин мегӯяд: инак, Ман мусибате барои шумо муҳайё менамоям, ва қасде ба муқобили шумо дорам; пас шумо ҳар яке аз роҳи бади худ баргардед, ва роҳҳо ва аъмоли худро ислоҳ намоед'.y, Валекин агар онҳо пеши назари Ман бадкорӣ карда, ба овози Ман гӯш надиҳанд, Ман он некиро, ки мехостам ба онҳо бикунам, ботил хоҳам кард.)K, Ва баъзан Ман дар бораи халқе ва мамлакате мегӯям, ки онҳоро обод ва устувор хоҳам сохт,7,Валекин агар халқе ки дар бораи онҳо ин суханро гуфтаам, аз шарорати худ тавба кунанд, Ман он мусибатеро, ки азм доштам бар онҳо оварам, ботил хоҳам кард.8i,Баъзан Ман дар бораи халқе ва мамлакате мегӯям, ки онҳоро решакан ва хароб ва талаф хоҳам намуд,y,«Оё Ман ба шумо, эй хонадони Исроил, мисли ҳамин кулолгар наметавонам рафтор намоям? – мегӯяд Парвардигор. – Инак, чунон ки гил дар дасти кӯзагар аст, ончунон шумо, эй хонадони Исроил, дар дасти Ман мебошед._7,Ва каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт:,Ва зарфе ки кулолгар аз гил месохт, дар дасти ӯ вайрон шуд, ва ӯ аз нав зарфи дигаре аз он сохт, ба тавре ки ба чашми кулолгар рост омад, ки бисозад. ~ ,Ва ман ба хонаи кулолгар фурӯд омадам, ва инак, ӯ бар чархҳо кор мекард.,}Q,«Бархез ва ба хонаи кулолгар фурӯд ой, ва дар он ҷо суханони Худро ба ту хоҳам шунавонид».t| c,КАЛОМЕ ки бар Ирмиё аз ҷониби Парвардигор нозил шуда, гуфт:{7,Ва агар Маро нашнида, рӯзи шанберо тақдис нанамоянд ва дар рӯзи шанбе боре бардошта, ба дарвозаҳои Ерусалим дароянд, он гоҳ Ман ба дарвозаҳояш оташ хоҳам зад, – ва он қасрҳои Ерусалимро хоҳад сӯзонид ва хомӯш нахоҳад шуд'».Dz,Ва аз шаҳрҳои Яҳудо, ва аз атрофи Ерусалим, ва аз замини Бинёмин, ва аз даштрӯя ва кӯҳсор ва ҷануб хоҳанд омад, ва қурбониҳои сӯхтанӣ ва забҳҳо, ва ҳадияҳои ордӣ, ва лебӯно хоҳанд овард, ва қурбониҳои шукронаро ба хонаи Парвардигор хоҳанд овард.Fu,Суханони Ту пайдо шуд, ва ман онҳоро фурӯ бурдам, ва каломи Ту шодии ман ва хурсандии дили ман гардид, зеро ки ман ба номи Ту, эй Парвардигор Худои лашкарҳо, номида шудаам.|Eq,Ту, эй Парвардигор, инро медонӣ; пас, маро ба ёд овар ва тафаққуд намо, ва интиқоми маро аз таъқибкунандагонам бигир; ба сабаби пурсабрии Худ маро талаф накун; бидон, ки ба хотири Ту бори нангро бардоштаам.mDS,Ва туро бо душманонат ба замине ки намедонӣ, хоҳам кӯчонид, зеро ғазаби Ман оташ гирифтааст, ва он бар шумо аланга хоҳад зад».TC!, Сарвати ту ва хазинаҳои туро аз боиси ҳамаи гуноҳҳое ки ту дар тамоми ҳудуди худ кардӣ, муфт ба тороҷ хоҳам дод.sB_, Оё метавонанд оҳан, яъне оҳани шимолӣ, ва мисро бишкананд?A, Парвардигор мегӯяд: «Оё Ман туро ба манфиати ту тақвият надодам? Оё дар замони мусибат ва дар замони тангӣ душманонатро пеши ту мағлуб накардам?]@3, Вой бар ман, эй модарам, ки ту маро марде зоидаӣ, ки тамоми аҳли замин бо ман низоъ ва нифоқ мекунанд! На ба касе қарз додаам, ва на аз касе қарз гирифтаам, лекин ҳама ба ман лаънат мехонанд.?-, Зане ки ҳафт бача зоидааст, беҳуш гардида, ҷон медиҳад; офтоби вай дар миёнаи рӯз ғуруб намуда, вай шармсор ва хиҷил шудааст; бақияи онҳоро низ пеши назари душманонашон ба дами шамшер хоҳам супурд», – мегӯяд Парвардигор.c>?,Бевазанони онҳо пеши назари Ман аз реги дарё зиёдтаранд; бар онҳо, бар модари ҷавонон, тороҷгареро хоҳам овард, ки дар нимирӯзӣ тороҷ мекунад; онҳоро ногаҳон дар тарс ва даҳшат хоҳам андохт.)=K,Ва Ман онҳоро назди дарвозаҳои замин бо ғалбер бод хоҳам дод; қавми Худро аз фарзандҳошон маҳрум сохта, талаф хоҳам намуд, чунки онҳо аз роҳҳои худ нагаштанд.<5,Ту Маро тарк кардӣ, – мегӯяд Парвардигор, – ақиб гаштӣ; бинобар ин Ман дасти Худро бар ту дароз карда, туро талаф хоҳам намуд: аз пушаймон шудан безорам.a;;,Кист, ки бар ту, эй Ерусалим, раҳм кунад, ва кист, ки ба ту ҳамдардӣ изҳор намояд, ва кист, ки омада, аҳволи туро бипурсад?:7,Ва Ман онҳоро барои ҳамаи мамлакатҳои замин ба даҳшат табдил хоҳам дод, аз боиси Менашше ибни Ҳизқиё подшоҳи Яҳудо ва корҳое ки ӯ дар Ерусалим кардааст.j9M,Ва Ман бар онҳо чор навъ мусибатро амр хоҳам фармуд, – мегӯяд Парвардигор: – Шамшерро барои куштан, ва сагонро барои даридан, ва мурғони осмон ва ҳайвоноти саҳроро барои хӯрдан ва талаф кардан.S8,Ва агар ба ту бигӯянд: 'Ба куҷо биравем?' – ба онҳо бигӯй: Парвардигор чунин мегӯяд: 'Он ки маҳкум ба марг аст – ба марг, ва он ки маҳкум ба шамшер аст – ба шамшер, ва он ки маҳкум ба қаҳтист – ба қаҳтӣ, ва он ки маҳкум ба асирист – ба асирӣ дучор хоҳад шуд'.)7 M,ВА Парвардигор ба ман гуфт: «Ҳатто агар Мусо ва Самуил ба ҳузури Ман биистанд, ҷони Ман ба ин қавм моил нахоҳад шуд; онҳоро аз ҳузури Ман дур андоз, то бираванд.63,Оё дар миёни бутҳои халқҳо ба вуҷуд оварандагони борон ҳастанд? Ва оё осмон худ аз худ метавонад борон биборонад? Ин, охир, Ту, эй Парвардигор, Худои мо ҳастӣ, ва мо ба Ту умед хоҳем баст, зеро ки Ту ҳамаи ин чизҳоро офаридаӣ.n5U,Ба хотири номи Худ моро рад нанамо; тахти ҷалоли Худро беобрӯ накун; паймони Худро, ки бо мо бастаӣ, ба ёд овар ва онро нашикан.J4 ,Мо, эй Парвардигор, ба шарорати худ, ба маъсияти падарони худ иқрор мебошем, зеро ки пеши Ту гуноҳ кардаем.73g,Магар Ту Яҳудоро тамоман рад кардаӣ? Магар ҷони Ту аз Сион нафрат намудааст? Чаро моро тавре зарба задаӣ, ки барои мо ҳеҷ шифое нест? Осоиштагиро умедвор шудем, ва ҳеҷ хайре нест; ва замони шифоро интизор шудем, ва инак, даҳшат падид омад.V2%,Агар ба саҳро бароям, – инак, шаҳидони шамшер; ва агар ба шаҳр дароям, – инак, гирифторони қаҳтӣ; зеро ки ҳам набӣ ва ҳам коҳин бар замин овора шуда мегарданд ва ҳеҷ чизро намедонанд'».[1/,Ва ин каломро ба онҳо бигӯй: 'Бигзор чашмонам шабу рӯз ашк резад, ва ашкаш хотима наёбад; зеро ки духтари бокираи қавми ман бо шикасти азиме шикаст хӯрдааст, бо зарбае ки ҳалокатовар аст.B0},Ва қавме ки онҳо барояшон нубувват мекунанд, ба сабаби қаҳтӣ ва шамшер дар кӯчаҳои Ерусалим партофта хоҳанд шуд, ва касе нахоҳад буд, ки онҳо ва занони онҳо ва писарон ва духтарони онҳоро дафн кунад; ва Ман шарорати онҳоро бар онҳо хоҳам рехт.9/k,Бинобар ин Парвардигор дар бораи анбиё чунин мегӯяд: онҳо ба номи Ман нубувват мекунанд, ва ҳол он ки Ман онҳоро нафиристодаам, ва онҳо мегӯянд: 'Шамшер ва қаҳтӣ дар ин замин воқеъ нахоҳад шуд'; ин анбиё аз шамшер ва қаҳтӣ талаф хоҳанд шуд.-.S,Ва Парвардигор ба ман гуфт: «Анбиё ба номи Ман бардурӯғ нубувват мекунанд; Ман онҳоро нафиристодаам ва ба онҳо амр нафармудаам ва сухане нагуфтаам; онҳо рӯъёи дурӯғ ва ҷоду ва батолат ва макри дили худро ба шумо нубувват мекунанд.O-, Ва ман гуфтам: ё Худоё Парвардигоро! Инак, анбиё ба онҳо мегӯянд: 'Шамшерро нахоҳед дид, ва қаҳтӣ ба шумо воқеъ нахоҳад шуд, балки осоиштагии пойдоре ба шумо дар ин макон хоҳам дод'.e,C, Агар онҳо рӯза доранд, тазаррӯашонро нахоҳам шунид; ва агар қурбонии сӯхтанӣ ва ҳадияҳои ордӣ биёранд, онро қабул нахоҳам кард, балки Ман онҳоро бо шамшер ва қаҳтӣ ва вабо талаф хоҳам намуд».z+m, Ва Парвардигор ба ман гуфт: «Барои манфиати ин қавм дуо нагӯй.I* , Парвардигор дар бораи ин қавм чунин мегӯяд: «Чунон ки онҳо ба овора гаштан муҳаббат дошта, пойҳои худро нахостанд боздоранд, ончунон Парвардигор ба онҳо таваҷҷӯҳ накард, ва алҳол гуноҳашонро ба ёд оварда, онҳоро барои маъсияташон ҷазо медиҳад».X)), Чаро Ту мисли шахси саргаранге мебошӣ, ва мисли паҳлавоне ки наметавонад наҷот диҳад? Валекин Ту, эй Парвардигор, дар миёни мо ҳастӣ, ва мо ба номи Ту номида шудаем, пас моро тарк накун.(',Эй умеди Исроил, ки вайро дар вақти тангӣ наҷот медиҳӣ! Чаро Ту дар ин замин мисли бегонае мебошӣ, ва мисли меҳмоне ки барои шабгузаронӣ омада бошад?4'a,Агарчи гуноҳҳои мо бар зидди мо шаҳодат медиҳад, Ту, эй Парвардигор, ба хотири номи Худ амал намо; зеро ки муртадиҳои мо бисёр шудааст, ва мо пеши Ту гуноҳкор ҳастем.X&),Ва гӯрхарон бар теппаҳо истода, мисли шағолон ҳаворо фурӯ мебаранд; чашмони онҳо хира шудааст, чунки алафе нест». % ,Ҳатто ғизол дар саҳро зоида, бачаашро тарк мекунад, чунки сабзае нест.q$[,Азбаски замин кафидааст, зеро дар мамлакат борон наборидааст, бинобар ин зироаткорон ошуфта гардида, сарҳои худро мепӯшонанд.L#,Ва акобирашон навкарони худро барои об мефиристанд; онҳо назди ҳавзҳо меоянд, аммо об намеёбанд; бо зарфҳои холӣ бармегарданд; ошуфта ва хиҷил гардида, сарҳои худро мепӯшонанд.V"%,«Яҳудо мотам гирифтааст, ва дарвозаҳояш вайрон шуда, бар замин хобидааст, ва истиғосаи Ерусалим баланд мешавад.! ,КАЛОМИ Парвардигор, ки дар бораи хушксолӣ бар Ирмиё нозил шудааст.6 e, Фисқу фуҷури ту ва ваҷди шаҳвонии ту, зиштии зинокории ту ва қабоҳатҳои туро бар теппаҳои саҳро дидаам. Вой бар ту, эй Ерусалим! Пас аз ин ту то ба кай пок нахоҳӣ шуд?», Ва Ман низ доманатро бар рӯи ту бардоштам, ва аврати ту намудор шуд. h/~}|?{zUxwLutsrp\nml>kii"gafdcb2aO`s_h][@YX}W*UySQPOON7M L*KkJLHHeFdEDB4A`?>>'m, Ва ба хонадони подшоҳи Яҳудо: 'Каломи Парвардигорро бишнавед!9=k, Зеро ки рӯи Худро бар ин шаҳр ба бадӣ, ва на ба некӣ, нигаронидаам, – мегӯяд Парвардигор. – Он ба дасти подшоҳи Бобил супурда хоҳад шуд, ва ӯ онро ба оташ хоҳад сӯзонид'.x<i, Ҳар кӣ дар ин шаҳр бимонад, аз шамшер ва қаҳтӣ ва вабо хоҳад мурд, вале ҳар кӣ баромада, ба калдониёне ки шуморо муҳосира кардаанд, таслим шавад, зинда хоҳад монд, ва ҷонаш барои вай ғанимат хоҳад гардид.O;,Ва ба ин қавм бигӯй: 'Парвардигор чунин мегӯяд: инак, Ман ба шумо роҳи ҳаёт ва роҳи мамотро пешниҳод менамоям::,Ва баъд аз он, – мегӯяд Парвардигор, – Сидқиё подшоҳи Яҳудо, ва бандагонаш, ва ин қавм, ва онҳоеро, ки дар ин шаҳр аз вабо, шамшер ва қаҳтӣ боқӣ мондаанд, ба дасти Набукаднесар, подшоҳи Бобил, ва ба дасти душмани онҳо, ва ба дасти толибони ҷонашон хоҳам супурд, ва ӯ онҳоро ба дами шамшер қатл хоҳад кард, ва дар ҳаққи онҳо дилсӯзӣ, шафқат ва раҳм нахоҳад намуд'.I9 ,Ва сокинони ин шаҳрро – ҳам одамон ва ҳам чорпоёнро – зарба хоҳам зад: онҳо аз вабои бузурге хоҳанд мурд.F8,Ва Худам бар зидди шумо бо дасти тӯлонӣ ва бозуи қавӣ ва бо ғазаб ва қаҳр ва хашми азиме ҷанг хоҳам кард;|7q,'Парвардигор, Худои Исроил чунин мегӯяд: инак, Ман олоти ҷангро, ки дар дасти шумост, ва шумо ба воситаи онҳо бо подшоҳи Бобил ва калдониёне ки шуморо аз беруни ҳисор муҳосира намудаанд, ҷанг мекунед, ба самти дигар хоҳам гардонид, ва онҳоро андаруни ин шаҳр ҷамъ хоҳам овард;^65,Ва Ирмиё ба онҳо гуфт: «Ба Сидқиё чунин бигӯед:5y,«Лутфан, барои мо аз Парвардигор бипурс, зеро ки Набукаднесар подшоҳи Бобил бар зидди мо ҷанг мекунад; шояд, Парвардигор барои мо чизе монанди тамоми мӯъҷизоти Ӯ ба амал оварад, то ки вай аз мо қафо гардад».4 /,КАЛОМЕ ки бар Ирмиё аз ҷониби Парвардигор нозил шуд, вақте ки подшоҳ Сидқиё Пашҳур ибни Малкиё ва Сафанё ибни Маъсиёи коҳинро назди ӯ фиристода, гуфт::3m,Чаро ман аз батн берун омадаам, то ки машаққат ва андӯҳ бубинам, ва рӯзҳоям дар хиҷолат адо шавад?[2/,Аз боиси он ки вай маро дар худи батн намиронидааст, то ки модарам қабри ман бошад, ва батнаш ҳомилаи абадӣ бимонад.(1I,Бигзор аҳволи он шахс мисли шаҳрҳое бишавад, ки Парвардигор онҳоро вожгун кард ва ҳеҷ таассуф нанамуд; бигзор вай субҳидам фиғон ва нимирӯзӣ фарёд бишнавад,c0?,Малъун бод шахсе ки ба падарам мужда дода, гуфтааст: «Барои ту фарзанди нарина зоида шуд!» – ва ӯро бағоят шод кардааст."/=,Малъун бод рӯзе ки дар он зоида шудаам! Муборак мабод рӯзе ки модарам маро зоидааст![./, Барои Парвардигор бисароед, Парвардигорро ҳамду сано гӯед, зеро ки Ӯ ҷони мискинро аз дасти шарирон наҷот додааст.G-, Вале Ту, эй Парвардигори лашкарҳо, ки одилро меозмоӣ ва ботину дилро мебинӣ, чунин бикун, ки аз онҳо интиқом гирифтанатро бубинам, зеро ки даъвои худро пеши ту зоҳир намудаам.",=, Лекин Парвардигор, мисли ҷаббори пуриқтидор, бо ман аст; бинобар ин таъқибкунандагони ман пешпо хӯрда, ғолиб нахоҳанд омад; бағоят шармсор хоҳанд шуд, чунки аблаҳона рафтор карданд; хиҷолати абадии онҳо фаромӯш нахоҳад шуд.[+/, Зеро ки аз ҷониби касони бисёр бӯҳтон шунидам, ва даҳшат дар гирду пеш буд: «Арз кунед, ва мо аз ӯ шикоят хоҳем намуд». Ҳатто ҳамаи онҳое ки дӯсти худ медонистам, бар ман камин мекунанд: «Шояд саҳве кунад, ва мо бар ӯ ғолиб оем, ва интиқоми худро аз ӯ бигирем».,*Q, Ва ман ба дили худ гуфтам: «Дигар Ӯро зикр нахоҳам кард, ва дигар ба номи Ӯ сухан нахоҳам ронд». Вале он дар дили ман мисли оташи фурӯзон буд, ки дар устухонҳоям ҷойгир шудааст, ва ман онро боздошта, хаста гардидаам, ва натавонистам.N),Зеро, ҳамин ки ба суханронӣ шурӯъ намоям, дар бораи зулм фарёд мезанам, ва дар бораи тороҷ фиғон мекашам, чунки каломи Парвардигор барои ман нанг ва тамасхури ҳаррӯза гардидааст.1([,Парвардигоро, Ту маро саргарм кардӣ, ва ман саргарм шудам; Ту аз ман пурзӯртарӣ – ва ғолиб омадӣ; ман тамоми рӯз хандахариш гардидам: ҳар кӣ маро тамасхур мекунад.' ,Ва ту, эй Пашҳур, ва ҳамаи сокинони хонаи ту ба асирӣ хоҳед рафт; ва ба Бобил хоҳӣ расид, ва дар он ҷо хоҳӣ мурд, ва дар он ҷо дафн карда хоҳӣ шуд, – ту, ва ҳамаи дӯстонат, ки барояшон ту нубуввати бардӯрӯғ мекардӣ».B&},Ва тамоми сарвати ин шаҳрро, ва тамоми молу мулки онро, ва тамоми ашёи гаронбаҳои онро хоҳам супурд; ва ҳамаи ганҷинаҳои подшоҳони Яҳудоро ба дасти душманонашон хоҳам дод, ва онҳоро толону тороҷ карда ва тасарруф намуда, ба Бобил хоҳанд бурд.\%1,Зеро ки Парвардигор чунин мегӯяд: инак, Ман туро барои худат ва барои ҳамаи дӯстонат рамзи даҳшат мегардонам, ва онҳо ба дами шамшери душманони худ фурӯ хоҳанд ғалтид, ва чашмонат инро хоҳад дид; ва Ман тамоми Яҳудоро ба дасти подшоҳи Бобил хоҳам супурд, ва ӯ онҳоро ба Бобил хоҳад бурд, ва онҳоро ба дами шамшер қатл хоҳад кард;$,Ва фардои он Пашҳур Ирмиёро аз шиканҷагоҳ баровард, ва Ирмиё ба вай гуфт: «Парвардигор номи туро Пашҳур* не, балки Магӯр-Мисавив** хондааст.W#',Ва Пашҳур Ирмиёи набиро зада, дар шиканҷагоҳе ки дар дарвозаи болои Бинёмин назди хонаи Парвардигор буд, андохт.^" 7,ВА Пашҳур ибни Имери коҳин, ки сардори нозирон дар хонаи Парвардигор буд, ин суханонро, ки Ирмиё нубувват кард, шунид,!,«Парвардигори лашкарҳо, Худои Исроил чунин мегӯяд: инак, Ман бар ин шаҳр ва бар ҳамаи қасабаҳояш тамоми мусибатеро, ки дар бораи он сухан рондаам, хоҳам овард, чунки онҳо гарданкашӣ карда, суханони Маро нашнидаанд». #,Ва Ирмиё аз Тӯфет, ки Парвардигор ӯро барои нубувват кардан ба он ҷо фиристода буд, омад ва дар саҳни хонаи Парвардигор истода, ба тамоми қавм гуфт:+, Ва хонаҳои Ерусалим ва хонаҳои подшоҳони Яҳудо мисли макони Тӯфет палид хоҳанд шуд, яъне ҳамаи хонаҳое ки бар бомҳошон барои тамоми лашкари осмон бухур сӯзонидаанд, ва ҳадияҳои рехтанӣ барои худоёни бегона рехтаанд'».\1, Ба ин макон, – мегӯяд Парвардигор, – ва ба сокинонаш чунин амал хоҳам кард, ва ин шаҳрро мисли Тӯфет хоҳам гардонид.<q, Ва ба онҳо бигӯй: 'Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: ин қавм ва ин шаҳрро ончунон хоҳам шикаст, чунон ки зарфи кулолгарро мешикананд, ва онро дигар дуруст кардан мумкин нест; ва онҳоро, ба сабаби камии ҷои дафн, дар Тӯфет дафн хоҳанд кард.r], Ва кӯзаро дар пеши назари одамоне ки бо ту меоянд, бишкан.fE, Ва гӯшти писарони онҳо ва гӯшти духтарони онҳоро ба онҳо хоҳам хӯронид, ва дар муҳосира ва тангие ки душманонашон ва толибони ҷонашон бар онҳо хоҳанд овард, онҳо гӯшти якдигарро хоҳанд хӯрд'.6e,Ва ин шаҳрро ба биёбон табдил дода, боиси мадҳушӣ хоҳам гардонид, ба тавре ки ҳар касе ки аз он гузар кунад, дар ҳайрат афтад ва аз дидани ҳамаи захмҳояш мадҳуш шавад.1[,Ва машварати Яҳудо ва Ерусалимро дар ин макон ботил хоҳам кард, ва онҳоро пеши душманонашон ва бо дасти толибони ҷонашон ба дами шамшер фурӯ хоҳам ғалтонид, ва ҷасадҳои онҳоро хӯроки мурғони осмон ва ҳайвоноти замин хоҳам гардонид.},Бинобар ин, – мегӯяд Парвардигор, – айёме фаро мерасад, ки ин макон дигар Тӯфет ва водии Бен-Ҳиннӯм номида нахоҳад шуд, балки водии қатл.\1,Ва минбарҳо барои Баал бино карданд, то ки писарони худро ҳамчун қурбониҳои сӯхтанӣ барои Баал дар оташ бисӯзонанд, ки инро Ман амр нафармудаам, ва нагуфтаам, ва ин ба хаёлам наомадааст.7,Аз барои он ки Маро тарк карданд, ва ин маконро аз Ман бегона сохтанд, ва дар он барои худоёни дигар, ки худашон ва падаронашон ва подшоҳони Яҳудо намешинохтанд, бухур сӯзониданд, ва ин маконро аз хуни бегуноҳон пур карданд;(I,Ва бигӯй: 'Каломи Парвардигорро бишнавед, эй подшоҳони Яҳудо ва сокинони Ерусалим! Парвардигори лашкарҳо, Худои Исроил чунин мегӯяд: инак Ман бар ин макон чунон мусибате меоварам, ки ҳар кӣ онро бишнавад, гӯшҳояш садо хоҳад дод,oW,Ва ба водии Бен-Ҳиннӯм, ки дар даҳани дарвозаи Ҳарсит воқеъ аст, баромада, суханонеро, ки ба ту хоҳам гуфт, дар он ҷо эълон намо,j O,ПАРВАРДИГОР чунин гуфт: «Бирав ва кӯзаи сафолин аз кулолгар бихар, ва баъзе аз пирони қавм ва пирони коҳинонро бо худ бигир.7g,Валекин Ту, эй Парвардигор, тамоми қасди онҳоро, ки барои куштани ман доранд, медонӣ; пас гуноҳи онҳоро наомурз, ва маъсияти онҳоро аз хотири Худ набарор; бигзор онҳо ба ҳузури Ту вожгун гарданд; дар вақти ғазаби Худ бар онҳо доварӣ намо.q[,Бигзор аз хонаҳои онҳо нолаю фиғон шунида шавад, вақте ки Ту ногаҳон бар онҳо фавҷе биёрӣ; зеро ки онҳо барои андармон кардани ман чоҳ кандаанд, ва домҳо барои пойҳои ман ба таври ниҳонӣ гузоштаанд.,Бинобар ин писарони онҳоро ба қаҳтӣ гирифтор намо, ва онҳоро ба дами шамшер бисупор; бигзор занони онҳо гумкардафарзанд ва бева шаванд, ва шавҳаронашон куштаи вабо, ва ҷавононашон дар ҷанг қурбони шамшер гарданд._7,Оё ба ивази некӣ бадӣ мекунанд? Онҳо, охир, барои ҷони ман чоҳ мекананд. Ба ёд овар, ки ман ба ҳузури Ту истода будам, то ки дар бораи онҳо суханони нек гуфта, ғазаби Туро аз онҳо баргардонам.{,Ба ман, эй Парвардигор, гӯш андоз ва овози мухолифони маро бишнав. ,Ва онҳо гуфтанд: «Биёед, бар зидди Ирмиё тадбирҳо биандешем, зеро ки шариат аз коҳин, ва машварат аз хирадманд, ва калом аз набӣ нобуд нахоҳад шуд; пас биёед, ӯро бо забон зарба занем, ва ба суханони ӯ гӯш наандозем».w g,Ман мисли боди шарқӣ онҳоро пеши душман пароканда хоҳам кард; дар рӯзи ҳалокаташон пуштро ба онҳо нишон хоҳам дод, на ин ки рӯйро».- S,То ки замини худро ба биёбон табдил дода, боиси мадҳушии абадӣ гардонанд, ба тавре ки ҳар касе ки аз он гузар кунад, дар ҳайрат афтода, сари худро хоҳад ҷунбонид. ok~~||/{zFyyxvvuHtxrpp o5mmkjigfee;cba[_^F]e\=[YXWvVIUfTRQQ(ONCMKK#JAI)HGG?F[EEDkC5A@? =;:947726Q5442k1J05/.1-v,*)(i'%$#9"!rjR FctB o t v*k:am,Ва агар онҳо анбиё бошанд, ва агар каломи Парвардигор бо онҳо бошад, бигзор пеши Парвардигори лашкарҳо шафоат намоянд, ки зарфҳое ки дар хонаи Парвардигор, ва дар хонаи подшоҳи Яҳудо, ва дар Ерусалим боқӣ мондааст, ба Бобил бурда нашавад.7`g,Ба онҳо гӯш надиҳед, ба подшоҳи Бобил хизмат кунед ва зинда монед; чаро ин шаҳр харобазор шавад? _ ,Ва ба коҳннон ва тамоми ин қавм ман рӯ оварда, гуфтам: «Парвардигор чунин мегӯяд: ба суханони анбиёи худ, ки ба шумо нубувват карда, мегӯянд: 'Инак, зарфҳои хонаи Парвардигор акнун ба зудӣ аз Бобил баргардонида хоҳад шуд', гӯш надиҳед, зеро ки онҳо ба шумо бардурӯғ нубувват мекунанд.}^s,Зеро Ман онҳоро нафиристодаам, – мегӯяд Парвардигор, – балки онҳо ба номи Ман бардурӯғ нубувват мекунанд, то ки Ман шуморо бадар ронам, ва шумо талаф шавед, – шумо ва анбиёе ки ба шумо нубувват мекунанд».] ,Ва ба суханони анбиёе ки ба шумо мегӯянд: 'Ба подшоҳи Бобил хизмат нахоҳед кард', гӯш надиҳед, чунки онҳо ба шумо бардурӯғ нубувват мекунанд. \ , Чаро ту ва қавми ту аз шамшер, қаҳтӣ ва вабо бимиред, чунон ки Парвардигор дар бораи халқе ки ба подшоҳи Бобил хизмат нахоҳанд кард, гуфтааст?K[, Ва ба Сидқиё подшоҳи Яҳудо ман ҳамаи ин суханонро ба забон оварда, гуфтам: «Гардани худро зери юғи подшоҳи Бобил хам кунед, ва ба ӯ ва қавми ӯ хизмат кунед, – ва зинда хоҳед монд. Z, Валекин халқе ки гардани худро зери юғи подшоҳи Бобил хам карда, ба ӯ хизмат мекунанд, Ман, – мегӯяд Парвардигор, – онҳоро бар заминашон хоҳам гузошт, ва онҳо онро киштукор хоҳанд кард ва дар он сокин хоҳанд шуд'».vYe, Зеро онҳо ба шумо бардурӯғ нубувват мекунанд, то ки шуморо аз заминатон дур созанд, ва Ман шуморо бадар ронам, ва шумо талаф шавед.NX, Ва шумо ба анбиёи худ, ва ба соҳирони худ, ва ба хобгузорони худ, ва ба фолбинони худ, ва ба ҷодугарони худ, ки ба шумо мегӯянд: 'Ба подшоҳи Бобил хизмат нахоҳед кард', – гӯш надиҳед,_W7,Ва агар халқе ва мамлакате ба ӯ, яъне ба Набукаднесар подшоҳи Бобил хизмат кардан нахоҳанд, ва гардани худро зери юғи подшоҳи Бобил хам накунанд, Ман, – мегӯяд Парвардигор, – он халқро бо шамшер, қаҳтӣ ва вабо ҷазо хоҳам дод, то онҳоро бо дасти ӯ талаф намоям.jVM,Ва ҳамаи халқҳо ба ӯ, ва ба писараш, ва ба писари писараш хизмат хоҳанд кард, то замоне ки навбати замини ӯ низ бирасад, ва он гоҳ халқҳои бисёр ва подшоҳони бузург ӯро бандаи худ хоҳанд гардонид.(UI,Ва алҳол Ман ҳамаи ин заминҳоро ба дасти бандаи Худ Набукаднесар подшоҳи Бобил супурдам; ва ҳайвоноти саҳроро низ ба ӯ додам, то ки хизмати ӯро ба ҷо оваранд.8Ti,Ман замин, одамизод ва чорпоёнеро, ки бар рӯи заминанд, бо қудрати азими Худ ва бозуи тӯлонии Худ ба вуҷуд овардам, ва онро ба касе ки дар назари Ман писанд омад, додам.pSY,Ва ба онҳо амр фармо, ки ба хоҷаҳои худ бигӯянд: 'Парвардигори лашкарҳо, Худои Исроил чунин мегӯяд: ба хоҷаҳои худ чунин бигӯед:SR,Ва онҳоро назди подшоҳи Адӯм, ва подшоҳи Мӯоб, ва подшоҳи банӣ Аммӯн, ва подшоҳи Сӯр, ва подшоҳи Сидӯн ба воситаи қосидоне ки ба Ерусалим назди Сидқиё подшоҳи Яҳудо меоянд, бифирист.7Qg,Парвардигор ба ман чунин гуфт: «Бандҳо ва юғҳо барои худ бисоз, ва онҳоро бар гардани худ бимон.VP ',ДАР ибтидои подшоҳии Еҳӯёқим ибни Йӯшиё подшоҳи Яҳудо ин калом бар Ирмиё аз ҷониби Парвардигор нозил шуда, гуфт:,OQ,Аммо дасти Аҳиқом ибни Шофон бо Ирмиё буд, то ки ӯро ба дасти қавм барои куштан насупорад.-NS,Ва онҳо Уриёро аз Миср бароварданд, ва ӯро назди подшоҳ Еҳӯёқим оварданд, ва ӯро вай ба дами шамшер қатл кард, ва ҷасади ӯро дар қабристони мардуми оддӣ партофт.@My,Ва подшоҳ Еҳӯёқим ба Миср одам фиристод: Элнотон ибни Акбӯр ва чанд касро бо вай ба Миср равона кард.BL},Ва ҳангоме ки подшоҳ Еҳӯёқим, ва тамоми акобираш, ва ҳамаи мирон суханони ӯро шуниданд, подшоҳ хост ӯро ба қатл расонад; ва Уриё инро шунида, тарсид ва гурехта, ба Миср рафт.CK,Боз Уриё ибни Шамаъё ном шахси дигаре аз Қирят-Еорим буд, ки ба номи Парвардигор нубувват менамуд, ва дар бораи ин шаҳр ва ин замин айнан мисли суханони Ирмиё нубивват кард.KJ,Оё Ҳизқиё подшоҳи Яҳудо ва тамоми Яҳудо ӯро қатл карданд? Не, вай аз Парвардигор тарсид ва пеши Парвардигор тазаррӯъ намуд, ва Парвардигор аз мусибате ки дар бораи онҳо фармуда буд, пушаймон шуд; валекин мо мусибати азиме бар ҷонҳои худ меоварем!»I,«Михои Мӯраштӣ дар айёми Ҳизқиё подшоҳи Яҳудо нубувват кард ва ба тамоми қавми Яҳудо хитоб намуда, гуфт: 'Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: Сион мисли саҳро шудгор карда хоҳад шуд, ва Ерусалим ба харобазор табдил хоҳад ёфт, ва кӯҳи хонаи Парвардигор – ба теппаҳои дарахтзор'.#H?,Ва баъзе аз пирони замин бархостанд ва ба тамоми ҷамъомади қавм рӯ оварда, гуфтаанд:G-,Он гоҳ мирон ва тамоми қавм ба коҳинон ва анбиё гуфтанд: «Ин шахс сазовори ҳукми қатл нест, зеро ки ба номи Парвардигор Худои мо ба мо сухан рондааст».4Fa,Аммо яқинан бидонед, ки агар шумо маро ба қатл расонед, хуни бегуноҳеро шумо бар худатон ва бар ин шаҳр ва бар сокинони он хоҳед гузошт, зеро ки ба ростӣ Парвардигор маро фиристодааст, то ки ҳамаи ин суханонро ба гӯши шумо баён намоям».ZE-,Дар хусуси ман бошад, инак, ман дар дасти шумо ҳастам: он чи ба назари шумо дуруст ва ҳаққонӣ намояд, бо ман бикунед.ID , Ва акнун роҳҳои худ ва аъмоли худро ислоҳ намоед ва овози Парвардигор Худои худро бишнавед, ва он гоҳ Парвардигор аз мусибате ки дар бораи шумо фармудааст, пушаймон хоҳад шуд.EC, Валекин Ирмиё ба ҳамаи мирон ва тамоми қавм хитоб намуда, гуфт: «Парвардигор маро фиристодааст, то дар ҳаққи ин хона ва ин шаҳр ҳамаи суханонеро, ки шунидед, нубувват намоям.>Bu, Ва коҳинон ва анбиё ба мирон ва тамоми қавм рӯ оварда, гуфтанд: «Ин шахс сазовори ҳукми қатл аст, зеро ки дар ҳаққи ин шаҳр нубувват намуд, чунон ки ба гӯшҳои худ шунидед».qA[, Ва ҳангоме ки мирони Яҳудо ин чизҳоро шуниданд, аз хонаи подшоҳ баромада, ба даҳани дарвозаи нави хонаи Парвардигор нишастанд.s@_, Чаро ту ба номи Парвардигор нубувват карда гуфтӣ, ки ин хона мисли Шилӯ хоҳад шуд, ва ин шаҳр валангор ва ғайримаскун хоҳад гардид?» Ва тамоми қавм дар хонаи Парвардигор дар гирди Ирмиё ҷамъ омаданд.W?',Ва чун Ирмиё гуфтани ҳар он чиро, ки Парвардигор амр фармуда буд, ки ба тамоми халқ бигӯяд, ба итмом расонид, коҳинон ва анбиё ва тамоми қавм ӯро дастгир карда, гуфтанд: «Ту бояд бимирӣ!6>e,Ва коҳинон ва анбиё ва тамоми қавм ин суханонро, ки Ирмиё дар хонаи Парвардигор гуфт, шуниданд.Q=,Пас ин хонаро Ман мисли Шилӯ хоҳам гардонид, ва ин шаҳрро барои ҳамаи халқҳои замин рамзи лаънат хоҳам сохт'».)<K,Ва ба суханони бандагони Ман, анбиёе ки назди шумо мефиристам, гӯш андозед, – ва ҳол он ки ҳар рӯз аз субҳи дам онҳоро мефиристам, вале шумо гӯш наандохтаед, –;,Ва ба онҳо бигӯй: 'Парвардигор чунин мегӯяд: агар шумо Маро нашнавед дар бораи он ки бар тибқи шариати Ман, ки пеши шумо гузоштаам, рафтор намоед,:1,Шояд онҳо бишнаванд ва ҳар яке аз роҳи бади худ баргарданд, ва он гоҳ Ман мусибатеро, ки мехоҳам бар онҳо барои аъмоли бадашон биёрам, ботил хоҳам кард.9%,«Парвардигор чунин мегӯяд: дар саҳни хонаи Парвардигор биист ва ба ҳамаи шаҳрҳои Яҳудо, ки ба хонаи Худо барои саҷда кардан меоянд, ҳамаи суханонеро, ки ба ту амр фармудаам, ки ба онҳо бигӯӣ, бигӯй, ва калимае кам накун.D8 ,ДАР ибтидои подшоҳии Еҳӯёқим ибни Йӯшиё подшоҳи Яҳудо ин калом аз ҷониби Парвардигор нозил шуда, гуфт:k7O,&Ӯ мисли шери ҷавон лонаи Худро тарк кардааст; зеро ки замини онҳо аз хашми ситамгар ва аз оташи ғазаби Ӯ биёбон гардидааст». 6,%Ва иқоматгоҳҳои осоиштагӣ аз шиддати ғазаби Парвардигор хароб шудааст.\51,$Садои фиғони чӯпонон ва нолаи пешвоёни рама ба гӯш мерасад, зеро ки Парвардигор чарогоҳи онҳоро валангор кардааст. 4 ,#Ва паноҳгоҳе барои чӯпонон, ва наҷоте барои пешвоёни рама нахоҳад буд.n3U,"Нола кунед, эй чӯпонон! Фиғон кашида, бар хокистар ғел занед, эй пешвоёни рама! Зеро ки айёми қатли шумо расидааст, ва Ман шуморо шикаста пора-пора хоҳам кард, ва мисли зарфи гаронбаҳое хоҳед афтод.2+,!Ва дар он рӯз мақтулони Парвардигор аз як канори замин то канори дигари замин хоҳанд буд; барои онҳо мотам нахоҳанд гирифт, ва онҳоро ҷамъ нахоҳанд кард ва дафн нахоҳанд намуд: онҳо мисли ахлоте бар рӯи замин хоҳанд буд.k1O, Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: инак, мусибат аз халқе ба халқе мегузарад, ва тундбоди азиме аз ақсои замин бармехезад.?0w,Ғулғулаи он то ақсои замин мерасад, зеро ки Парвардигор ба халқҳо даъво дорад: Ӯ бар ҳар башар доварӣ менамояд, шариронро ба дами шамшер месупорад, – мегӯяд Парвардигор'./},Пас ту дар ҳаққи ҳамаашон ҳамаи ин суханонро нубувват намо, ва ба онҳо бигӯй: 'Парвардигор аз афроз ғурриш мекунад, ва аз маскани поки Худ овози Худро мебарорад; бар чарогоҳи Худ бошиддат ғурриш мекунад; мисли онҳое ки ангур пахш мекунанд, бар ҳамаи сокинони замин бонг мезанад.-.S,Зеро инак, Ман ба овардани мусибат бар шаҳре ки ба номи Ман номида шудааст, шурӯъ хоҳам кард, ва оё шумо беҷазо хоҳед монд? Беҷазо нахоҳед монд! Зеро Ман бар ҳамаи сокинони замин шамшерро хоҳам хонд, – мегӯяд Парвардигори лашкарҳо'.%-C,Ва агар онҳо аз гирифтани коса аз дасти ту ва нӯшидани он шароб рӯй гардонанд, он гоҳ ба онҳо бигӯй: 'Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: ҳатман хоҳед нӯшид!G,,Ва ба онҳо бигӯй: 'Парвардигори лашкарҳо, Худои Исроил чунин мегӯяд: бинӯшед, ва маст шавед ва қай кунед, ва биафтед, ва аз шамшере ки Ман ба миёни: шумо мефиристам, барнахезед'.1+[,Ва ба ҳамаи подшоҳони шимолии наздик ва дур яке аз паси дигаре, ва ба ҳамаи мамлакатҳои ҷаҳон, ки бар рӯи замин мебошанд; ва подшоҳи Шешак баъд аз онҳо хоҳад нӯшид.#*?,Ва ба ҳамаи подшоҳони Зимрӣ, ва ба ҳамаи подшоҳони Элом, ва ба ҳамаи подшоҳони Модай;+)O,Ва ба ҳамаи подшоҳони араб, ва ба ҳамаи подшоҳони халқҳои махлут, ки дар биёбон сокинанд;(,Ва ба Дадон ва Темо ва Буз, ва ба ҳамаи онҳое ки мӯи чаккаи худро метарошанд;_'7,Ва ба ҳамаи подшоҳони Сӯр, ва ба ҳамаи подшоҳони Сидӯн, ва ба ҳамаи подшоҳони ҷазираҳое ки дар он тарафи баҳр воқеанд;D&,Ва ба Адӯм ва Мӯоб ва банӣ Аммӯн;%,Ва ба тамоми халқи махлут, ва ба ҳамаи подшоҳони замини Ус, ва ба ҳамаи подшоҳони замини Фалиштӣ, ва ба Ашқалӯн ва Ғазза ва Эқрӯн ва бақияи Ашдӯд;$ ,Ва ба фиръавн подшоҳи Миср ва бандагонаш ва миронаш ва тамоми қавмаш;#,Ба Ерусалим ва шаҳрҳои Яҳудо, ва ба подшоҳонаш ва миронаш, то ки онҳоро вайронаю валангор ва мавриди масхараю лаънат гардонам, чунон ки имрӯз аст;]"3,Ва ман косаро аз дасти Парвардигор гирифтам ва ба ҳамаи халқҳое ки Парвардигор маро назди онҳо фиристод, нӯшонидам:-!S,То онҳо нӯшида, аз шамшере ки андаруни онҳо мефиристам, ба изтироб оянд ва девона шаванд».- S,Зеро ки Парвардигор, Худои Исроил ба ман чунин гуфт: «Ин косаи шароби ғазабро аз дасти Ман бигир ва онро ба ҳамаи халқҳое ки туро назди онҳо мефиристам, бинӯшон,7g,Зеро ки онҳоро низ халқҳои бисёр ва подшоҳони бузург гирифтори асорат хоҳанд кард; ва Ман подоши онҳоро мувофиқи кирдорашон ва бар тибқи амали дастҳошон хоҳам дод».V%, Ва бар он замин Ман ҳамаи суханони Худро, ки дар бораи он гуфтаам, яъне ҳар чи дар ин китоб навишта шудааст, ки Ирмиё онро дар бораи ҳамаи халқҳо нубувват кардааст, ба амал хоҳам овард,, Ва воқеъ хоҳад шуд, ки баъд аз гузаштани ҳафтод сол Ман, – мегӯяд Парвардигор, – подшоҳи Бобил ва он қавм ва замини калдониёнро барои гуноҳашон гирифтори ҷазо хоҳам кард, ва онро биёбони абадӣ хоҳам гардонид.O, Ва тамоми ин замин вайрона ва биёбон хоҳад шуд; ва ин халқҳо ҳафтод сол ба подшоҳи Бобил бандагӣ хоҳанд кард.[/, Ва аз миёни онҳо садои шодӣ ва садои хурсандӣ, овози домод ва овози арӯс, садои дастос ва нури чароғро нест мекунам.\1, Инак, Ман мефиристам ва ҳамаи қабилаҳои шимолро бо бандаи Худ Набукаднесар подшоҳи Бобил гирифта, онҳоро бар ин замин ва бар сокинонаш ва бар ҳамаи халқҳои гирду атрофи он меоварам; ва онҳоро талаф намуда, даҳшат ва масхара ва харобазори абадӣ мегардонам.$A,Бинобар ин Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: азбаски шумо суханони Маро нашнидед,^5,Валекин шумо Маро нашнидед, – мегӯяд Парвардигор, – балки бо маснӯи дастҳои худ Маро ба зарари худ ба ғазаб овардед.(I,Ва аз қафои худоёни дигар наравед, то ки ба онҳо ибодат ва саҷда намоед; ва Маро бо маснӯи дастҳои худ ба ғазаб наоваред, ва Ман ба шумо осебе нахоҳам расонид'.T!,Он чиро, ки ба шумо гуфта шуд: 'Ҳар яке аз роҳи бади худ ва аз аъмоли шариронаи худ баргардед, ва ба замине ки Парвардигор ба шумо ва падаронатон аз азал то абад додааст, сукунат кунед;(I,Ва Парвардигор ҳамаи бандагони Худ – анбиёро назди шумо фиристод, ҳар рӯз аз субҳидам мефиристод, вале шумо нашнидед ва гӯши худро хам накардед, то бишнавед  ,«Аз соли сездаҳуми Йӯшиё ибни Омӯн подшоҳи Яҳудо ва то имрӯз, яъне бисту се сол боз, каломи Парвардигор бар ман нозил мешуд, ва ман онро ба шумо мегуфтам, ҳар рӯз аз субҳидам сухан мерондам, валекин шумо нашнидед.-S,Ки онро Ирмиёи набӣ ба тамоми қавми Яҳудо ва ба ҳамаи сокинони Ерусалим баён намуда, гуфт:# A,КАЛОМЕ ки бар Ирмиё дар бораи тамоми қавми Яҳудо дар соли чоруми Еҳӯёқим ибни Йӯшиё подшоҳи Яҳудо, ки соли якуми Набукаднесар подшоҳи Бобил буд, нозил шуд,\1, Ва ба зидди онҳо шамшер, қаҳтӣ ва ваборо хоҳам фиристод, то аз замине ки ба онҳо ва падаронашон додаам, нест шаванд».C, Ва онҳоро барои ҳамаи мамлакатҳои замин ба даҳшат ва мусибат, ва дар ҳамаи маконҳое ки онҳоро ба он ҷо бадар рондаам, ба нанг ва масал, ба масхара ва лаънат табдил хоҳам дод;H ,Ва чунон ки анҷирҳои бадро ба сабаби бадии онҳо хӯрдан мумкин нест, – мегӯяд Парвардигор, – ончунон Ман Сидқиё подшоҳи Яҳудо ва мирони ӯ ва бақияи Ерусалимро, ки дар ин замин боқӣ мондаанд, ва онҳоеро, ки дар замини Миср сокинанд, хоҳам гардонид;]3,Ва диле ба онҳо хоҳам бахшид, то Маро бишносанд, ки Ман Парвардигор ҳастам, ва онҳо қавми Ман хоҳанд буд, ва Ман Худои онҳо хоҳам буд, зеро ки онҳо бо тамоми дили худ сӯи Ман хоҳанд баргашт.: m,Ва бар онҳо ба некӣ назар хоҳам кард, ва онҳоро ба ин замин хоҳам баргардонид, ва онҳоро бино намуда, хароб нахоҳам кард, ва мисли ниҳоле шинонида, решакан нахоҳам кард;: m,«Парвардигор, Худои Исроил чунин мегӯяд: чунон ки ин анҷирҳо нек аст, ончунон Ман асирони Яҳудоро, ки аз ин макон ба замини калдониён фиристодаам, ба некӣ хоҳам шинохт;_ 7,Ва каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт:K ,Ва Парвардигор ба ман гуфт: «Ту, эй Ирмиё, чӣ мебинӣ?» Ва ман гуфтам: «Анҷир! Анҷирҳои нек бағоят нек аст, ва анҷирҳои бад бағоят бад аст, ки ба сабаби бадии он хӯрдан мумкин нест».  ,Дар як сабад анҷири бағоят нек мисли анҷири пешпазак буд, ва дар сабади дуюм анҷири бағоят бад буд, ки ба сабаби бадии он хӯрдан мумкин набуд.` ;,ПАРВАРДИГОР ба ман намоён кард: ва инак, ду сабад анҷир пеши маъбади Парвардигор гузошта шудааст, – пас аз он ки Набукаднесар, подшоҳи Бобил, Еконё ибни Еҳӯёқим подшоҳи Яҳудоро бо мирони Яҳудо ва ҳунармандон ва оҳангарон аз Ерусалим асир карда, ба Бобил бурд."=,(Ва нанги абадӣ ва хиҷолати абадиро бар шумо хоҳам овард, ки он фаромӯш нахоҳад шуд».  ,'Бинобар ин инак, Ман шуморо тамоман фаромӯш хоҳам кард, ва шумо ва он шаҳреро, ки ба шумо ва падаронатон додаам, аз ҳузури Худ рад хоҳам намуд;{,&Ва агар 'бори Парвардигор' бигӯед, пас Парвардигор чунин мегӯяд: азбаски шумо ин суханро, яъне 'бори Парвардигор'- ро гуфтаед, дар сурате ки Ман назди шумо фиристода, фармудаам, ки 'бори Парвардигор' нагӯед, –(I,%Ба набӣ чунин бигӯй: 'Парвардигор ба ту чӣ ҷавобе додааст?' ва 'Парвардигор чӣ гуфтааст?'eC,$Валекин 'бори Парвардигор'-ро дигар зикр накунед, зеро ки бор барои кас сухане ки вай мегӯяд, хоҳад буд, ва ҳол он ки шумо суханони Худои Ҳай, Парвардигори лашкарҳо, Худои моро таҳриф намудаед.P,#Ҳар яке ба ёри худ ва бародари худ чунин бигӯед: 'Парвардигор чӣ ҷавобе додааст?' ва 'Парвардигор чӣ гуфтааст?'[/,"Ва ҳар гоҳ набӣ ва коҳин ва қавм бигӯянд: 'Бори Парвардигор', – Ман он шахс ва хонаи вайро гирифтори ҷазо хоҳам кард.)K,!Ва агар ин қавм, ё набӣ, ё коҳин аз ту пурсида, гӯянд: 'Бори* Парвардигор чист?' – пас ба онҳо бигӯй: 'Кадом бор? Ман шуморо тарк хоҳам кард, – мегӯяд Парвардигор'.[/, Инак, Ман, – мегӯяд Парвардигор, – зидди онҳое ҳастам, ки дар асоси хобҳои дурӯғ нубувват мекунанд, ва он хобҳоро нақл намуда, қавми Маро бо дурӯғгӯиҳо ва бемулоҳизагии худ дар иштибоҳ меандозанд, ва ҳол он ки Ман онҳоро нафиристодаам ва амр нафармудаам, ва онҳо ба ин қавм ҳеҷ манфиате нахоҳанд расонид, – мегӯяд Парвардигор.K~,Инак, Ман, – мегӯяд Парвардигор, – зидди анбиёе ҳастам, ки забони худро ба кор андохта, нутқ эрод мекунанд.L},Бинобар ин, инак, Ман, – мегӯяд Парвардигор, – зидди анбиёе ҳастам, ки суханони Маро аз ҳамдигар медузданд.=|s,Каломи Ман, охир, мисли оташ аст, – мегӯяд Парвардигор, – ва мисли болға сахраро пора-пора мекунад.3{_,Набие ки хоб дида бошад, бигзор хобашро нақл кунад, ва касе ки каломи Ман дар ӯст, каломи Маро ба ростӣ баён намояд; коҳро бо гандум чӣ кор аст? – мегӯяд Парвардигор.az;,Ки онҳо ба воситаи хобҳои худ, ки ба ҳамдигар нақл мекунанд, мехоҳанд қавми Маро ба фаромӯш кардани номи Ман оварда расонанд, чунон ки падарони онҳо номи Маро аз барои Баал фаромӯш карданд?Hy ,То ба кай ин дар дили анбиёе ки бардурӯғ нубувват мекунанд ва анбиёи фиреби дили худ мебошанд, хоҳад буд,Mx,Он чиро, ки ин анбиё ба номи Ман бардурӯғ нубувват кардаанд, шунидаам; онҳо мегӯянд: 'Хоб дидаам, хоб дидаам'.w,Агар касе дар ҷои махфие пинҳон шавад, оё Ман вайро намебинам? – мегӯяд Парвардигор. Оё Ман замин ва осмонро пур намекунам? – мегӯяд Парвардигор.v5,Оё Ман фақат аз наздик Худо ҳастам, – мегӯяд Парвардигор, – ва аз дур Худо нестам?*uM,Ва агар онҳо дар машварати Ман меистоданд, мебоист суханони Маро ба қавми Ман мефаҳмонданд, ва онҳоро аз роҳи бадашон ва аз аъмоли шариронаашон мегардонданд.\t1,«Ин анбиёро Ман нафиристодаам, балки худашон давидаанд; ба онҳо сухане нагуфтаам, балки худашон нубувват кардаанд.s+,Оташи ғазаби Парвардигор, то Ӯ муродоти дили Худро ба амал наоварад ва иҷро накунад, фурӯ нахоҳад нишаст; дар оянда шумо инро ба хубӣ фаҳм хоҳед кард. m+ }|{:yxwvWuUss2rpp>nmlk$j.ihgXfUeGddcb4`_=^L\[ZZ*WWhUTRQPNMPKKJHvGFiEED AA@>>0=~<^;:977P5a4421f/.-),+)z)(&&$%.$;#3"u!z  pcyd o * Y+N, На мисли он паймоне ки бо падарони онҳо бастам, дар рӯзе ки дасташонро гирифтам, то ки онҳоро аз замини Миср берун оварам; онҳо он паймони Маро поймол карданд, гарчанде ки Ман хоҷаи онҳо будам, – мегӯяд Парвардигор.gMG,Инак, айёме фаро мерасад,– мегӯяд Парвардигор, – ки Ман бо хонадони Исроил ва бо хонадони Яҳудо паймони нав хоҳам баст, –)LK,Балки ҳар кас ба гуноҳи худ хоҳад мурд: ҳар одаме ки ғӯра хӯрад, дандонаш кунд хоҳад шуд.$KA,Дар он рӯзҳо дигар нахоҳанд гуфт: 'Падарон ғӯра хӯрданд, ва дандони писарон кунд шуд',IJ ,Ва воқеъ хоҳад шуд: чунон ки Ман бар онҳо барои аз беху бор кандан, ва вожгун сохтан, ва хароб кардан, ва барҳам задан, ва осеб расондан диққат намудаам, ончунон бар онҳо барои бино кардан ва ниҳол шинондан диққат хоҳам намуд, – мегӯяд Парвардигор. I,«Инак, айёме фаро мерасад, – мегӯяд Парвардигор, – ки Ман хонадони Исроил ва хонадони Яҳудоро бо тухми одам ва тухми чорпоён кишт хоҳам кард.+HO,Дар айни ҳол ман бедор шудам ва ба гирду пешам назар андохтам, ва хобам барои ман хуш буд.G#,Зеро ки Ман ҷони ташнаро хоҳам нӯшонид, ва ҳар ҷони ғамгинро сер хоҳам кард».FF,Ва Яҳудо бо якҷоягии ҳамаи шаҳрҳояш, зироаткорон ва онҳое ки бо рама мегарданд, дар он сокин хоҳанд шуд. E,Парвардигори лашкарҳо, Худои Исроил чунин мегӯяд: «Боз дар замини Яҳудо ва шаҳрҳояш, вақте ки асирони онҳоро баргардонам, ин каломро хоҳанд гуфт: 'Эй маскани адолат ва эй кӯҳи пок, Парвардигор туро муборак созад!'dDA,То ба кай рӯ хоҳӣ тофт, эй духтари муртад? Зеро Парвардигор бар замин таомули наве офаридааст: зан гирди мард хоҳад гашт.C-,Нишонаҳо барои худ бимон, сутунҳо барои худ барпо бикун, ба ҷодда ва роҳе ки рафтаӣ, диққат намо; баргард, эй бокираи Исроил, ба ин шаҳрҳои худ баргард!B,Оё Эфроим писари азизи Ман аст? Оё ӯ валади сурурангез аст? Зеро, ҳар бор, ки дар бораи ӯ сухан меронам, ӯро бисёр ёд мекунам; бинобар ин ба ӯ дилам месӯзад, ба ҳар ҳол ба ӯ раҳм хоҳам кард», – мегӯяд Парвардигор.HA ,Зеро, баъд аз он ки баргаштам, пушаймон шудам, ва баъд аз он ки фаҳм кардам, бар рони худ задам; хиҷил шудам, ва нангам низ омад, зеро ки расвоии ҷавонии худро бардошта мегаштам'.v@e,Овози Эфроимро шунидам, ки дар мотами худ сар ҷунбонда, мегуфт: 'Ту маро ҷазо додӣ, ва ман мисли гӯсолаи ноозмуда ҷазо дидам; маро баргардон, ва ман хоҳам баргашт, зеро ки Ту Парвардигор Худои ман ҳастӣ;??w,Ва барои ояндаи ту умеде ҳаст, – мегӯяд Парвардигор, – ва фарзандонат ба ҳудуди худ хоҳанд баргашт.h>I,Парвардигор чунин мегӯяд: «Овози худро аз навҳа, ва чашмони худро аз ашк нигоҳ дор, зеро ки барои заҳмати худ подош хоҳӣ гирифт, – мегӯяд Парвардигор, – ва онҳо аз замини душман хоҳанд баргашт.d=A,Парвардигор чунин мегӯяд: «Овозе дар Ромо шунида шуд, садои нола ва гиряи талх: Роҳел барои фарзандони худ гиря мекунад; барои фарзандони худ наметавонад тасаллӣ ёбад, зеро ки онҳо нестанд».e<C,Ва ҷони коҳинонро аз чарбу ба фаровонӣ ғизо хоҳам дод, ва қавми Ман аз неъмати Ман сер хоҳанд шуд», – мегӯяд Парвардигор.x;i, Он гоҳ бокира дар дастаи раққосон шодӣ хоҳад кард, ва ҷавонон ва пирон – бо якҷоягӣ; ва Ман мотами онҳоро ба шодмонӣ табдил хоҳам дод, ва онҳоро аз кулфате ки кашидаанд, тасаллӣ дода, шод хоҳам гардонид.>:u, Ва онҳо омада, бар баландии Сион тараннум хоҳанд кард; ва сӯи неъмати Парвардигор: сӯи гандум ва шароб ва равғани зайтун, ва сӯи барраҳо ва гӯсолаҳо равон хоҳанд шуд; ва ҷони онҳо мисли боғи сероб хоҳад буд, ва онҳо дигар ғамгин нахоҳанд шуд.H9 , Зеро Парвардигор барои Яъқуб фидия хоҳад дод, ва ӯро аз дасти касе ки аз ӯ пурзӯртар аст, раҳо хоҳад кард.8), Каломи Парвардигорро бишнавед, эй халқҳо, ва ба ҷазираҳои дурдаст эълон намоед, ва бигӯед: 'Ӯ, ки Исроилро пароканда намуд, ӯро ҷамъ хоҳад овард, ва ӯро нигоҳдорӣ хоҳад кард, чунон ки чӯпон рамаи худро нигоҳдорӣ мекунад'.y7k, Онҳо бо гиря хоҳанд омад, ва Ман онҳоро бо марҳамат хоҳам бурд; онҳоро сӯи ҷӯйҳои об бо роҳи рост хоҳам бурд, ки дар он пешпо нахоҳанд хӯрд; зеро ки Ман падари Исроил ҳастам, ва Эфроим нахустзодаи Ман аст.p6Y,Инак, Ман онҳоро аз замини шимолӣ хоҳам овард, ва онҳоро аз ақсои замин ҷамъ хоҳам кард; дар миёни онҳо кӯр ва ланг, зани ҳомиладор ва зоянда бо ҳам хоҳанд буд; анбӯҳи бузурге ба ин ҷо хоҳанд баргашт.u5c,Зеро Парвардигор чунин мегӯяд: «Барои Яъқуб бо шодмонӣ тараннум намоед, ва дар сари халқҳо ба ваҷд оед; нидо карда ва ҳамду сано хонда, бигӯед: 'Қавми Худоро, эй Парвардигор, бақияи Исроилро наҷот деҳ!'v4e,Зеро рузе фаро хоҳад расид, ки дидбонон бар кӯҳи Эфроим нидо хоҳанд кард: 'Бархезед ва назди Парвардигор Худои худ ба Сион бароем!'93k,Боз бар куҳҳои Сомария токҳо хоҳӣ шинонд; токдорон ток шинонда, худашон меваи онро хоҳанд хӯрд».2,Боз туро, эй бокираи Исроил, бино хоҳам кард, ва ту бино хоҳӣ ёфт; боз бо дафҳои худ зинат ёфта, бо дастаи раққасони шодком берун хоҳӣ омад;n1U,Аз дурдаст Парвардигор ба ман зоҳир шуд: бо муҳаббати абадӣ туро дӯст доштам, бинобар ин туро бо марҳамат ба Худ ҷалб намудам.q0[,Парвардигор чунин мегӯяд: «Қавме ки аз шамшер саломат монданд, дар биёбон лутф пайдо карданд; биравам, то Исроилро ором намоям.U/ %,«ДАР он замон – мегӯяд Парвардигор, – Ман Худои ҳамаи қабилаҳои Исроил хоҳам буд, ва онҳо қавми Ман хоҳанд буд». .,Оташи ғазаби Парвардигор, то Ӯ муродоти дили Худро ба амал наоварад ва иҷро накунад, фурӯ нахоҳад нишаст; дар оянда шумо инро фаҳм хоҳед кард.r-],Инак, тундбоде бошиддат вазида, хашми Парвардигор берун омадааст, ва тундбод талотум намуда, бар сари шарирон фурӯд хоҳад омад.q,[,Ва шумо қавми Ман хоҳед буд, ва Ман Худои шумо хоҳам буд».+,Ва сарвари ӯ аз худи ӯ хоҳад буд, ва ҳокими ӯ аз даруни ӯ хоҳад баромад, ва Ман вайро муқарраби Худ хоҳам гардонид, то ки вай ба Ман наздик ояд, зеро кист, ки ҷуръат намуда, ба Ман наздик ояд? – мегӯяд Парвардигор.v*e,Ва писарони ӯ мисли пештара хоҳанд буд, ва ҷамоати ӯ дар ҳузури Ман поянда хоҳанд шуд, ва Ман ҳамаи ҷабрпешаҳои ӯро ҷазо хоҳам дод.$)A,Ва шукргузорӣ ва овози шодкомон аз онҳо берун хоҳад омад; ва онҳоро афзун хоҳам кард, ва кам нахоҳанд шуд, ва онҳоро ҷалол хоҳам дод, ва беқадр нахоҳанд шуд.e(C,Парвардигор чунин мегӯяд: инак, Ман асирони Яъқубро ба хаймаҳошон хоҳам баргардонид, ва ба масканҳои ӯ раҳм хоҳам кард, ва шаҳр бар теппаи худ бино ёфта, маъбад дар макони худ барпо хоҳад шуд.7'g,Зеро туро даво хоҳам кард, ва ҷароҳатҳои туро шифо хоҳам дод, – мегӯяд Парвардигор, – чунки туро мардуд номида, мегуфтанд: 'Ин Сион аст, ки касе аҳволашро намепурсад'.&,Бинобар ин ҳамаи онҳое ки туро мехӯранд, хӯрда хоҳанд шуд, ва ҳамаи бадхоҳони ту саросар ба асирӣ хоҳанд рафт, ва онҳое ки туро яғмо мекунанд, яғмо хоҳанд шуд, ва ҳамаи тороҷкунандагонатро гирифтори тороҷ хоҳам кард,1%[,Чаро ту дар бораи шикасти худ, дар бораи дарди бедавои худ фиғон мекашӣ? Барои бисёрии маъсияти ту, барои он ки гуноҳҳои ту афзудааст, Ман ин корҳоро ба ту кардаам.b$=,Ҳамаи дӯстдоронат туро фаромӯш кардаанд, аҳволатро намепурсанд, зеро ки Ман туро зарбаи душманона ва танбеҳи бераҳмона барои бисёрии маъсияти ту додаам, барои он ки гуноҳҳои ту афзудааст.3#_, Касе нест, ки даъвои туро муҳокима намояд, то туро шифо диҳад; давоҳои шифобахш барои ту нест.!";, Зеро ки Парвардигор чунин мегӯяд: шикасти ту беилоҷ аст, зарбаи ту ҳалокатовар аст.j!M, Зеро Ман бо ту ҳастам, – мегӯяд Парвардигор, – то ки туро наҷот диҳам; зеро Ман ҳамаи халқҳоеро, ки дар миёнашон туро пароканда намудаам, талаф хоҳам кард, аммо туро талаф нахоҳам кард, балки туро аз рӯи инсоф ҷазо хоҳам дод, вале туро тамоман беҷазо нахоҳам мононд.b =, Вале ту, эй бандаи Ман Яъқуб, натарс, – мегӯяд Парвардигор, – ва эй Исроил, ҳаросон нашав, зеро инак, Ман туро аз ҷои дурдаст, ва насли туро аз замини асирии онҳо наҷот хоҳам дод; ва Яъқуб баргашта, дар амният ва осоиштагӣ хоҳад зист, ва касе ӯро нахоҳад тарсонид._7, Балки ба Парвардигор Худои худ ва ба Довуд подшоҳи худ, ки барои онҳо аз нав барқарор хоҳам намуд, хизмат хоҳанд кард.pY,Ва дар он рӯз воқеъ хоҳад шуд, ки Ман, – мегӯяд Парвардигори лашкарҳо, – юғи вайро, ки бар гардани туст, дарҳам хоҳам шикаст, ва бандҳои туро хоҳам барканд; ва дигар ба аҷнабиён хизмат нахоҳанд кард,I ,Оҳ, чӣ гуна азим аст он рӯз, ки мисл надорад! Ва ин барои Яъқуб замони тангист, вале аз он ӯ наҷот хоҳад ёфт./,Бипурсед ва бубинед, ки оё мард мезояд? Пас чаро ҳар мардро мебинам, ки мисли зани зоянда дастҳояш бар камараш мебошад, ва ҳамаи чеҳраҳо кабуд шудааст?-S,«Парвардигор чунин мегӯяд: садои хавотирноке шунидем: тарсу ҳарос аст, ва осоиштагӣ нест. ,Ва ин аст суханоне ки Парвардигор дар бораи Исроил ва Яҳудо гуфтааст:G,Зеро инак, айёме фаро мерасад, – мегӯяд Парвардигор, – ки Ман қавми Худ – Исроил ва Яҳудоро аз асирӣ хоҳам баргардонид, – мегӯяд Парвардигор, – ва онҳоро ба замине ки ба падаронашон додаам, хоҳам баргардонид, ва онҳо онро тасарруф хоҳанд кард».wg,«Парвардигор, Худои Исроил сухан ронда, чунин мегӯяд: ҳамаи суханонеро, ки Ман ба ту гуфтаам, барои худ дар тӯмори китобат бинавис.t c,КАЛОМЕ ки бар Ирмиё аз ҷониби Парвардигор нозил шуда, гуфт: , Бинобар ин Парвардигор чунин мегӯяд: инак, Ман Шамаъёи Неҳеломӣ ва насли ӯро ҷазо хоҳам дод: ӯро касе нахоҳад буд, ки дар миёни ин қавм сокин бошад, ва он некиро, ки Ман барои қавми Худ мекунам, ӯ нахоҳад дид, – мегӯяд Парвардигор, – зеро ки ӯ бар хилофи Парвардигор сухан рондааст'».,«Назди ҳамаи асирон фиристода, бигӯй: 'Парвардигор дар бораи Шамаъёи Неҳеломӣ чунин мегӯяд: азбаски Шамаъё ба шумо нубувват мекунад, ва ҳол он ки Ман ӯро нафиристодаам, ва ӯ шуморо бардурӯғ умедвор менамояд, –c?,Ва каломи Парвардигор бар Ирмиё нозил шуда, гуфт:hI,Ва Сафанёи коҳин ин номаро ба гӯши Ирмиёи набӣ хонд.X),Зеро ки ӯ назди мо низ ба Бобил фиристода, гуфтааст: асирӣ муддати дуру дароз давом хоҳад кард; хонаҳо бино карда, дар онҳо сокин шавед, ва боғҳо парвариш намуда, меваи онҳоро бихӯред'».+O,Пас чаро ту бар Ирмиёи Анотӯтӣ, ки назди шумо худро набӣ вонамуд мекунад, итоб нанамудаӣ?+,'Парвардигор туро ба ҷои Еҳӯёдои коҳин ба коҳинӣ гузоштааст, то ғамхорӣ намоӣ дар бораи он ки дар хонаи Парвардигор бар ҳар шахси маҷнун ва нубувваткунанда нозирон бошанд, ва ту вайро дар шиканҷагоҳ ва дар ишкел андозӣ;hI,Парвардигори лашкарҳо, Худои Исроил чунин мегӯяд: азбаски ту аз номи худ ба тамоми қавме ки дар Ерусалим мебошанд, ва ба Сафанё ибни Маасиёи коҳин, ва ба ҳамаи коҳинон номаҳо фиристода, гуфтаӣ:>w,Ва ба Шамаъёи Неҳеломӣ бигӯй:  ,Чунки онҳо дар Исроил кори зиште карданд: бо занони ёрони худ зино карданд ва ба номи Ман сухани дурӯғ гуфтанд, ки онро Ман ба онҳо амр нафармудаам; ва Ман аз ин вуқуф дорам ва шоҳид ҳастам, – мегӯяд Парвардигор.x i,Ва номи онҳоро ҳамаи асирони Яҳудо, ки дар Бобил мебошанд, барои лаънат ба забон гирифта, хоҳанд гуфт: 'Парвардигор туро мисли Сидқиё ва Аҳъоб гардонад, ки подшоҳи Бобил онҳоро дар оташ бирён карда буд'.w g,Парвардигори лашкарҳо, Худои Исроил дар бораи Аҳъоб ибни Қӯлоё ва дар бораи Сидқиё ибни Маасиё, ки ба номи Ман ба шумо бардурӯғ нубувват мекунанд, чунин мегӯяд: инак, Ман онҳоро ба дасти Набукаднесар подшоҳи Бобил хоҳам супурд, ва ӯ онҳоро дар пеши назари шумо хоҳад кушт.4 a,Ва шумо, эй ҳамаи асироне ки аз Ерусалим ба Бобил фиристодаам, каломи Парвардигорро бишнавед!j M,Чунки онҳо суханони Маро нашниданд, – мегӯяд Парвардигор, – вақте ки бандагони Худ – анбиёро назди онҳо фиристодам, – ҳар рӯз аз субҳидам фиристодам, вале шумо нашнидед, – мегӯяд Парвардигор.7,Ва онҳоро бо шамшер, қаҳтӣ ва вабо таъқиб хоҳам намуд, ва онҳоро барои ҳамаи мамлакатҳои замин ба даҳшат, ва дар миёни ҳамаи халқҳое ки онҳоро ба он ҷо бадар рондаам, ба лаънат ва воҳима ва масхара ва нанг табдил хоҳам дод, –R,Оре, Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: инак, Ман бар онҳо шамшер ва қаҳтӣ ва вабо мефиристам, ва онҳоро мисли анҷирҳои баде ки ба сабаби бадии онҳо хӯрдан мумкин нест, мегардонам;wg,Парвардигор дар бораи подшоҳе ки бар тахти Довуд нишастааст, ва дар бораи тамоми қавме ки дар ин шаҳр сокинанд, яъне дар бораи бародарони шумо, ки ҳамроҳи шумо ба асирӣ бурда нашудаанд, чунин мегӯяд, – ,Шумо мегӯед: 'Парвардигор барои мо дар Бобил анбиё ба майдон овардааст'.,Q,Ва Ман барои шумо ёфт хоҳам шуд, – мегӯяд Парвардигор, – ва шуморо аз асирӣ хоҳам баргардонид, ва шуморо аз миёни ҳамаи халқҳо ва аз ҳамаи маконҳое ки шуморо ба он ҷо бадар рондаам, ҷамъ хоҳам кард, – мегӯяд Парвардигор, – ва шуморо ба маконе ки аз он ҷо шуморо ба асирӣ фиристодаам, хоҳам баргардонид..U, Ва Маро хоҳед ҷуст, ва пайдо хоҳед кард, ба шарте ки бо тамоми дили худ Маро ҷустуҷӯ намоед..U, Ва шумо Маро хоҳед хонд, ва омада пеши Ман дуо хоҳед гуфт, ва Ман шуморо иҷобат хоҳам намуд.@y, Зеро фикрҳоеро, ки Ман дар бораи шумо дорам, Ман медонам, – мегӯяд Парвардигор, – фикрҳое ки ба осоиштагӣ оид аст, на ба бадӣ, то ки ба шумо ояндаи нек ва умедворӣ бибахшам.r], Зеро ки Парвардигор чунин мегӯяд: вақте ки ба Бобил ҳафтод сол пур шавад, Ман шуморо тафаққуд хоҳам кард, ва каломи неки Худро дар ҳаққи шумо ба амал хоҳам овард, то ки шуморо ба ин макон баргардонам.lQ, Чунки онҳо барои шумо бардурӯғ ба номи Ман нубувват мекунанд, дар сурате ки Ман онҳоро нафиристодаам, – мегӯяд Парвардигор.$~A,Зеро ки Парвардигори лашкарҳо, Худои Исроил чунин мегӯяд: бигзор анбиёи шумо, ки дар миёни шумо ҳастанд, ва соҳирони шумо шуморо фирефта накунанд, ва ба хобгузорони худ, ки ба дилхоҳи шумо хоб диданашонро мехоҳед, гӯш надиҳед,I} ,Ва осоиштагии он шаҳрро, ки Ман шуморо ба он ҷо ба асирӣ фиристодаам, биталабед, ва барои он пеши Парвардигор дуо гӯед, зеро ки дар осоиштагии он барои шумо осоиштагӣ хоҳад буд.}|s,Занон гирифта, писарон ва духтарон ба дунё оваред, ва занон барои писарони худ бигиред, ва духтарони худро ба шавҳар бидиҳед, то ки писарон ва духтарон ба дунё оваранд; ва дар он ҷо биафзоед ва кам нашавед.){K,Хонаҳо бино карда, дар онҳо сокин шавед, ва боғҳо парвариш намуда, меваи онҳоро бихӯред.^z5,«Парвардигори лашкарҳо, Худои Исроил ба ҳамаи асироне ки Ман аз Ерусалим ба Бобил ба асирӣ фиристодам, чунин мегӯяд: y ,Ба воситаи Элъосо ибни Шофон ва Ҷамарё ибни Ҳилқиё, ки онҳоро Сидқиё подшоҳи Яҳудо назди Набукаднесар подшоҳи Бобил ба Бобил фиристода буд:~xu,Баъд аз он ки подшоҳ Еконё ва малика ва хоҷасароён, мирони Яҳудо ва Ерусалим, ва ҳунармандон ва оҳангарон аз Ерусалим берун омаданд, –Vw ',ВА ин аст суханони номае ки Ирмиёи набӣ аз Ерусалим ба бақияи пирони асирон, ва ба коҳинон ва анбиё ва тамоми қавме ки Набукаднесар аз Ерусалим ба Бобил ба асирӣ бурда буд, фиристод, –`v9,Ва Ҳананёи набӣ ҳамон сол, дар моҳи ҳафтум мурд.u,Бинобар ин Парвардигор чунин мегӯяд: 'Инак, Ман туро аз рӯи замин дур меандозам! Имсол ту хоҳӣ мурд, зеро ки бар хилофи Парвардигор сухан рондаӣ'».qt[,Ва Ирмиёи набӣ ба Ҳананёи набӣ гуфт: «Бишнав, эй Ҳананё! Парвардигор туро нафиристодааст, ва ту қавмро бардурӯғ умедвор мекунӣ.'sG,Зеро ки Парвардигори лашкарҳо, Худои Исроил чунин мегӯяд: Ман юғи оҳанин бар гардани ҳамаи ин халқҳо гузоштам, то ки ба Набукаднесар подшоҳи Бобил хизмат кунанд, ва онҳо хизмат хоҳанд кард; ва ҳайвоноти саҳроро низ ба ӯ додам'».]r3, «Бирав ва ба Ҳананё бигӯй: 'Парвардигор чунин мегӯяд: юғҳои чӯбинро шикастӣ, вале ба ҷои онҳо юғҳои оҳанин хоҳӣ сохт.pqY, Ва баъд аз он ки Ҳананёи набӣ юғро аз гардани Ирмиёи набӣ гирифта дарҳам шикаст, каломи Парвардигор бар Ирмиё нозил шуда, гуфт:p, Ва Ҳананё дар пеши назари тамоми қавм хитоб намуда, гуфт: «Парвардигор чунин мегӯяд: юғи Набукаднесар подшоҳи Бобилро баъд аз ду сол аз гардани ҳамаи халқҳо ҳамин тавр дарҳам хоҳам шикаст». Ва Ирмиё ба роҳи худ рафт.o', Он гоҳ Ҳананёи набӣ юғро аз гардани Ирмиёи набӣ гирифт, ва онро дарҳам шикаст.=ns, Аммо набие ки осоиштагиро нубувват мекунад, фақат баъд аз он ки каломи ин набӣ ба амал ояд, ӯ ҳамчун набие шинохта хоҳад шуд, ки ӯро ҳақиқатан Парвардигор фиристодааст».m,Анбйёе ки аз қадимулайём, пеш аз ман ва пеш аз ту буданд, барои заминҳои бисёр ва мамлакатҳои бузург ҷанг ва мусибат ва ваборо нубувват кардаанд.l,Аммо ин каломро, ки ман ба гӯши ту ва гӯши тамоми қавм мегӯям, бишнав:k,Ва Ирмиёи набӣ гуфт: «Омин! Бигзор Парвардигор чунин бикунад! Бигзор Парвардигор суханони туро, ки бо онҳо нубувват кардӣ, ба амал оварда, зарфҳои хонаи Парвардигор ва ҳамаи асиронро аз Бобил ба ин макон баргардонад!}js,Ва Ирмиёи набӣ ба Ҳананёи набӣ дар пеши назари коҳинон ва дар пеши назари тамоми қавме ки дар хонаи Парвардигор истода буданд, гуфт –hiI,Ва Еконё ибни Еҳӯёқим подшоҳи Яҳудо ва ҳамаи асирони Яҳудоро, ки ба Бобил рафтаанд, Ман ба ин макон хоҳам баргардонид, – мегӯяд Парвардигор, – зеро ки юғи подшоҳи Бобилро дарҳам хоҳам шикаст».h+,Баъд аз ду сол Ман ҳамаи зарфҳои хонаи Парвардигорро, ки Набукаднесар подшоҳи Бобил аз ин макон гирифта ба Бобил бурд, ба ин макон хоҳам баргардонид.2g],«Парвардигори лашкарҳо, Худои Исроил чунин мегӯяд: юғи подшоҳи Бобилро дарҳам хоҳам шикаст:f 3,ВА дар ҳамон сол, – дар ибтидои подшоҳии Сидқиё подшоҳи Яҳудо, дар соли чорум, дар моҳи панҷум, – Ҳананё ибни Азури набӣ, ки аз Ҷибъӯн буд, дар хонаи Парвардигор, дар пеши назари коҳинон ва тамоми қавм ба ман рӯ оварда, гуфт:Ne,Онҳо ба Бобил бурда хоҳад шуд ва то рӯзе ки Ман онҳоро тафаққуд намоям, дар он ҷо хоҳад монд, – мегӯяд Парвардигор; – ва он гоҳ онҳоро берун оварда, ба ин макон хоҳам баргардонид».+dO,Зеро ки Парвардигори лашкарҳо, Худои Исроил дар бораи зарфҳое ки дар хонаи Парвардигор ва дар хонаи подшоҳи Яҳудо ва дар Ерусалим боқӣ мондааст, чунин мегӯяд:Gc,Ки онҳоро Набукаднесар подшоҳи Бобил нагирифтааст, ҳангоме ки Еконё ибни Еҳӯёқим подшоҳи Яҳудо ва ҳамаи мирони Яҳудо ва Ерусалимро аз Ерусалим ба Бобил ба асирӣ бурдааст, –rb],Зеро ки Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд дар бораи сутунҳо ва обанбор ва пояҳо ва дигар зарфҳое ки дар ин шаҳр боқӣ мондааст, fe~O|azyxw vXtsrqvonn#ljihgf?ed2c@baw`6_]\\ZdXWxWVgUIS~QQOyNhML JIGHGFkE_D"C @?>><;,:49u8 6F4200/9.-, +C*)(i&%%-#"!j zPN ~ %30he~4u,#«Ба хонаи Рекобиён бирав ва бо онҳо гуфтугӯ намо, ва онҳоро ба хонаи Парвардигор, ба яке аз ҳуҷраҳои он биёр, ва ба онҳо шароб бинӯшон».C3 ,#КАЛОМЕ ки аз ҷониби Парвардигор дар айёми Еҳӯёқим ибни Йӯшиё подшоҳи Яҳудо бар Ирмиё нозил шуда, гуфт:(2I,"Инак, Ман амр мефармоям, – мегӯяд Парвардигор, – ва онҳоро сӯи ин шаҳр бармегардонам, ва онҳо ба муқобили он ҷангида, онро забт хоҳанд кард, ва онро ба оташ хоҳанд сӯзонид; ва шаҳрҳои Яҳудоро биёбони ғайримаскун хоҳам гардонид».=1s,"Ва Сидқиё подшоҳи Яҳудо ва мирони ӯро ба дасти душманонашон ва толибони ҷонашон, ва ба дасти лашкари подшоҳи Бобил, ки аз назди шумо ақиб нишастаанд, таслим хоҳам намуд.0,"Онҳоро ба дасти душманонашон ва ба дасти толибони ҷонашон таслим хоҳам намуд, ва ҷасадҳошон хӯроки мурғони осмон ва ҳайвоноти замин хоҳад шуд.m/S,"Яъне мирони Яҳудо ва мирони Ерусалим, хоҷасароён ва коҳинон ва тамоми қавми заминро, ки аз миёни пораҳои гӯсола гузаштанд, –~.u,"Ва таслим хоҳам намуд касонеро, ки паймони Маро поймол карданд ва ба ҷо наоварданд суханони паймонеро, ки ба ҳузури Ман ба василаи гӯсолае бастанд, ки онро ду пора карданд ва аз миёни пораҳои он гузаштанд,@-y,"Бинобар ин Парвардигор чунин мегӯяд: шумо Маро нашнидед дар бораи он ки ҳар кас барои бародари худ ва ҳар кас барои ёри худ озодӣ эълон намояд; пас, инак Ман, – мегӯяд Парвардигор, – барои шумо озодиро сӯи шамшер, вабо ва қаҳтӣ эълон хоҳам кард, ва шуморо барои ҳамаи мамлакатҳои замин ба даҳшат табдил хоҳам дод; ,,"Вале аз фикри худ гашта, номи Маро хор доштед, ва ҳар кас ғуломи худ ва ҳар кас канизи худро, ки ба дилхоҳи онҳо ба озодӣ ҷавоб дода будед, баргардонида, онҳоро зердаст кардед, то ки барои шумо ғулом ва каниз бошанд.j+M,"Ва алҳол шумо руҷӯъ намуда, он чиро, ки дар назари Ман ҳаққонист, ба амал овардед: ҳар кас барои ёри худ озодӣ эълон намуд, ва дар ҳузури Ман, дар хонае ки ба номи Ман номида шудааст, паймон бастед;l*Q,"'Дар соли ҳафтум, ки соли охирин аст, ҳар яке аз шумо бародари ибрии худро, ки худро ба ту фурӯхта бошад, ҷавоб диҳед: бигзор ӯ назди ту шаш сол ғулом бошад, ва баъд аз он ӯро аз пеши худ ба озодӣ ҷавоб деҳ'; вале падарони шумо Маро нашниданд, ва гӯши худро хам накарданд.)'," «Парвардигор, Худои Исроил чунин мегӯяд: Ман бо падарони шумо дар рӯзе ки онҳоро аз замини Миср, аз хонаи ғуломӣ берун овардам, паймон баста, гуфтам: (," Ва каломи Парвардигор бар Ирмиё аз ҷониби Парвардигор нозил шуда, гуфт:$'A," Валекин баъд аз ин онҳо аз фикри худ гашта, ғуломон ва канизонеро, ки ба озодӣ ҷавоб дода буданд, баргардонида, зердаст карданд, то ки ғулом ва каниз бошанд.&#," Ва ҳамаи мирон ва тамоми қавме ки ба ин паймон шарик шуданд, итоат карданд ба он ки ҳар кас ғуломи худ ва ҳар кас канизи худро ба озодӣ ҷавоб диҳад, ва дигар ғуломе надошта бошад, – ва онҳо итоат карданд ва ҷавоб доданд.}%s," То ки ҳар кас ғуломи ибрии худ ва ҳар кас канизи ибрияи худро ба озодӣ ҷавоб диҳад, ва ҳеҷ кас барои яҳудии бародари худ ғулом набошад.%$C,"Каломе ки аз ҷониби Парвардигор бар Ирмиё нозил шуд, баъд аз он ки подшоҳ Сидқиё бо тамоми қавме ки дар Ерусалим буданд, паймон баст, ки озодӣ эълон намоянд,#,"Дар ин миён лашкари подшоҳи Бобил бар зидди Ерусалим ва бар зидди ҳамаи шаҳрҳои боқимондаи Яҳудо, яъне бар зидди Локиш ва Азеқо меҷангиданд, зеро ки аз шаҳрҳои ҳисордори Яҳудо фақат ҳамин шаҳрҳо боқӣ монда буданд."#,"Ва Ирмиёи набӣ ҳамаи ин суханонро ба Сидқиё подшоҳи Яҳудо дар Ерусалим гуфт.i!K,"Ту дар осоиштагӣ хоҳӣ мурд, ва чунон ки барои падарони ту, – барои подшоҳоне ки пеш аз ту буданд, – моддаҳои хушбӯй сӯзонидаанд, ончунон барои ту хоҳанд сӯзонид ва барои ту навҳа карда, хоҳанд гуфт: 'Э вой хоҷа!', зеро ки ин суханро Ман гуфтам, – мегӯяд Парвардигор».s _,"Аммо каломи Парвардигорро бишнав, эй Сидқиё подшоҳи Яҳудо! Парвардигор дар бораи ту чунин мегӯяд: ту ба дами шамшер нахоҳӣ мурд;xi,"Ва Ту аз дасти ӯ раҳо нахоҳӣ шуд, балки дастгир гардида, ба дасти ӯ супурда хоҳӣ шуд, ва чашмони ту чашмони подшоҳи Бобилро хоҳад дид, ва даҳони ӯ бо даҳони ту гуфтугӯ хоҳад кард, ва ту ба Бобил хоҳӣ рафт'. ,"«Парвардигор, Худои Исроил чунин мегӯяд: бирав ва Сидқиё подшоҳи Яҳудоро хитоб намо ва ба ӯ бигӯй: 'Парвардигор чунин мегӯяд: инак, Ман ин шаҳрро ба дасти подшоҳи Бобил месупорам, ва ӯ онро ба оташ хоҳад сӯзонид;M ,"КАЛОМЕ ки аз ҷониби Парвардигор дар замоне ки Набукаднесар подшоҳи Бобил ва тамоми лашкари ӯ, ва ҳамаи мамлакатҳои замин, ки зердасти ӯ буданд, ва ҳамаи қавмҳо бар зидди Ерусалим ва бар зидди ҳамаи шаҳрҳои он меҷангиданд, бар Ирмиё нозил шуда, гуфт:xi,!Он гоҳ аз насли Яъқуб ва бандаи Худ Довуд низ безор мешудам, то ки аз насли ӯ ҳокимонро барои насли Иброҳим, Исҳоқ ва Яъқуб нагирам; зеро ки асирони онҳоро хоҳам баргардонид ва бар онҳо раҳм хоҳам кард».fE,!Парвардигор чунин мегӯяд: агар паймони Худро бо рӯз ва шаб намебастам, ва қонунҳои осмон ва заминро барқарор намекардам,V%,!«Оё намебинӣ, ки ин қавм чӣ мегӯянд: 'Он ду хонадоне ки Парвардигор баргузида буд, Ӯ аз онҳо безор шудааст', ва аз қавми Ман нафрат мекунанд, гӯё ки дигар дар назари онҳо халқе набошанд?c?,!Ва каломи Парвардигор бар Ирмиё нозил шуда, гуфт:M,!Чунон ки лашкари осмон сону шумор надорад, ва реги дарё аз андоза берун аст, ончунон насли бандаи Худ Довуд ва левизодагонро, ки ба Ман хизматгузорӣ менамоянд, афзун хоҳам кард».~u,!Он гоҳ паймоне низ, ки бо бандаи Худ Довуд бастаам, ботил хоҳад шуд, ба тавре ки ӯро писаре набошад, ки бар тахти ӯ подшоҳӣ кунад, ҳамчунин паймоне ки бо коҳинони левизода, ки хизматгузорони Мананд, бастаам.H ,!«Парвардигор чунин мегӯяд: агар шумо тавонед паймони Маро, ки бо рӯз бастаам, ва паймони Маро, ки бо шаб бастаам, ботил намоед, ба тавре ки рӯз ва шаб дар вақти худ фаро нарасад,c?,!Ва каломи Парвардигор бар Ирмиё нозил шуда, гуфт:!;,!Ва аз коҳинони левизода касе ки ҳар рӯз қурбониҳои сӯхтанӣ бароварад ва ҳадияҳои ордӣ бисӯзонад ва забҳҳо ба амал оварад, аз ҳузури Ман кам нахоҳад шуд».E,!Зеро ки Парвардигор чунин мегӯяд: аз Довуд касе ки бар тахти хонадони Исроил биншинад, кам нахоҳад шуд, ,!Дар он айём Яҳудо наҷот хоҳад ёфт, ва Ерусалим дар амният сокин хоҳад шуд; ва ин аст номе ки бо он хонда хоҳад шуд: 'Парвардигор – адолати мо'.c?,!Дар он айём ва дар он замон Ман Шохаи одиле барои Довуд хоҳам рӯёнид, ва Ӯ инсофу адолатро дар замин ба амал хоҳад овард.2],!Инак, айёме фаро мерасад, – мегӯяд Парвардигор, – ки Ман он каломи некро, ки дар бораи хонадони Исроил ва дар бораи хонадони Яҳудо баён намудаам, ба ҷо хоҳам овард.}s,! Дар шаҳрҳои кӯҳистон, дар шаҳрҳои пастӣ ва дар шаҳрҳои ҷанубӣ, ва дар замини Бинёмин ва дар атрофи Ерусалим ва дар шаҳрҳои Яҳудо боз рамаҳо аз зери дасти шуморандагон хоҳанд гузашт, – мегӯяд Парвардигор.pY,! Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: дар ин макон, ки вайронаи бе одам ва бе чорво гардидааст, ва дар ҳамаи шаҳрҳои он боз чарогоҳҳои чӯпонон хоҳад буд, ки онҳо рамаҳои худро бемалол хоҳанд хобонид.v e,! Боз садои шодмонӣ ва садои хурсандӣ, овози домод ва овози арӯс шунида хоҳад шуд, овози онҳое ки мегӯянд: 'Парвардигори лашкарҳоро ҳамд гӯед, зеро Парвардигор некӯст, ва эҳсони Ӯ то абад аст', овози онҳое ки қурбонии шукрона ба хонаи Парвардигор меоваранд; зеро ки Ман асирони ин заминро мисли пештара хоҳам баргардонид, – мегӯяд Парвардигор. %,! Парвардигор чунин мегӯяд: дар ин макон, ки шумо дар бораи он мегӯед: 'Он вайрона аст: на одам дорад ва на чорво', яъне дар шаҳрҳои Яҳудо ва дар кӯчаҳои Ерусалим, ки валангор гардида, на одаме доранд, на сокине ва на чорвое,A {,! Ва он барои Ман номи шодмонӣ, ҷалол ва шукӯҳ пеши ҳамаи халқҳои замин хоҳад буд, ки онҳо тамоми некиеро, ки Ман ба он мекунам, хоҳанд шунид, ва аз боиси тамоми он некӣ ва тамоми он осоиштагие ки Ман ба он мебахшам, тарсида, ба ларза хоҳанд афтод.d A,!Ва онҳоро аз тамоми гуноҳе ки пеши Ман ба амал овардаанд, пок хоҳам кард, ва ҳамаи гуноҳҳои онҳоро, ки пеши Ман ба амал овардаанд, ва ба василаи онҳо бар зидди Ман исён кардаанд, хоҳам омурзид.: m,!Ва асирони Яҳудо ва асирони Исроилро хоҳам баргардонид, ва онҳоро мисли пештара бино хоҳам кард.s_,!Инак, Ман ба он марҳам ва даво хоҳам бахшид, ва онҳоро шифо хоҳам дод, ва фаровонии осоиштагӣ ва ростиро ба онҳо зоҳир хоҳам сохт."=,!Ба воситаи онҳое ки омадаанд, то бар зидди калдониён ҷангида, он хонаҳоро аз лошаҳои одамоне пур кунанд, ки Ман онҳоро дар хашм ва ғазаби Худ зарба задаам, ва ба сабаби тамоми шарорати онҳо рӯи Худро аз ин шаҳр пинҳон кардаам:>u,!Зеро чунин мегӯяд Парвардигор, Худои Исроил дар бораи хонаҳои ин шаҳр ва дар бораи хонаҳои подшоҳони Яҳудо, ки барои хокрезҳо ва барои ҳарбу зарб валангор карда шудаастN,!Маро бихон, ва Ман туро иҷобат хоҳам намуд, ва ба ту чизҳои бузург ва ниҳониеро, ки намедонӣ, баён хоҳам кард.|q,!«Парвардигоре ки ин корро мекунад, Парвардигоре ки инро ба вуҷуд оварда, мустаҳкам менамояд, ва номи Ӯ Парвардигор аст, чунин мегӯяд:; q,!ВА Ирмиё ҳанӯз дар саҳни посгоҳ маҳбус буд, ки каломи Парвардигор бори дуюм бар ӯ нозил шуда, гуфт:Z-, ,Киштзорҳоро ба нуқра харида, васиқаҳо хоҳанд навишт ва баста мӯҳр хоҳанд зад, ва шоҳидонро барои шаҳодат даъват хоҳанд намуд – дар замини Бинёмин ва дар атрофи Ерусалим, ва дар шаҳрҳои Яҳудо ва дар шаҳрҳои кӯҳистон, ва дар шаҳрҳои пастӣ ва дар шаҳрҳои ҷанубӣ; зеро ки асирони онҳоро хоҳам баргардонид», – мегӯяд Парвардигор.!, +Ва дар ин замин, ки шумо дар бораи он мегӯед: 'Ин биёбони бе одам ва бе чорво аст, ки ба дасти калдониён супурда шудааст', киштзорҳо харида хоҳад шуд;8i, *Зеро Парвардигор чунин мегӯяд: чунон ки тамоми ин мусибати азимро бар ин қавм овардам, ончунон Ман тамоми некиеро, ки Ман дар бораи онҳо гуфтаам, бар онҳо хоҳам овард., )Ва аз некӣ кардан ба онҳо шод хоҳам шуд, ва онҳоро ба ростӣ, бо тамоми дили Худ ва бо тамоми ҷони Худ дар ин замин мисли ниҳоле хоҳам шинонид.\~1, (Ва паймони ҷовидонӣ бо онҳо хоҳам баст, ки бар тибқи он аз онҳо рӯ нахоҳам гардонид, то ки ба онҳо некӣ кунам; ва тарси Худро дар дили онҳо ҷойгир хоҳам кард, то ки онҳо аз Ман дур нашаванд.}{, 'Ва Ман ба онҳо як дил ва як роҳ хоҳам дод, то ки ба манфиати худашон ва фарзандонашон, ки баъд аз онҳо хоҳанд буд, ҳамеша аз Ман битарсанд.q|[, &Ва онҳо қавми Ман хоҳанд буд, ва Ман Худои онҳо хоҳам буд.f{E, %Инак, Ман онҳоро аз ҳамаи заминҳое ки дар ғазаб ва хашм ва қаҳри бузурги Худ онҳоро ба он ҷо бадар ронда будам, ҷамъ хоҳам овард, ва онҳоро ба ин макон баргардонида, дар амният сокин хоҳам кард.Rz, $Бинобар ин алҳол Парвардигор, Худои Исроил дар ҳаққи ин шаҳр, ки шумо дар бораи он мегӯед: 'Он ба дасти подшоҳи Бобил ба василаи шамшер ва қаҳтӣ ва вабо таслим шудааст', чунин мегӯяд:y/, #Ва минбарҳои Баалро дар водии Бен-Ҳиннӯм бино карданд, то ки писарон ва духтарони худро барои Мӯлик аз оташ гузаронанд, ки инро Ман нафармудаам ва ин ба хаёлам наомадааст, ки чунин кори зиште карда, Яҳудоро гумроҳ созанд.:xm, "Ва дар хонае ки ба номи Ман номида шудааст, чизҳои зишти худро гузоштанд, то ки онро палид созанд. w, !Ва онҳо пушти худро ба Ман гардонданд, на рӯи худро; ва Ман онҳоро таълим додам, ҳар рӯз таълим додам, вале онҳо нашниданд, то панде бипазиранд.v, Аз боиси тамоми шарорате ки банӣ Исроил ва банӣ Яҳудо ба амал оварданд, то ки Маро ба ғазаб оваранд, – худи онҳо, подшоҳони онҳо, мирони онҳо, коҳинони онҳо ва анбиёи онҳо, ва мардони Яҳудо ва сокинони Ерусалим.qu[, Зеро ки ин шаҳр аз рӯзе ки онро бино карданд, то имрӯз сабаби хашм ва ғазаби Ман гардидааст, то ки онро аз ҳузури Худ дур андозамtw, Зеро ки банӣ Исроил ва банӣ Яҳудо аз наврасии худ фақат он чиро, ки дар назари Ман бад буд, ба амал меоварданд; зеро ки банӣ Исроил ҳамеша Маро бо амали дастҳои худ ба ғазаб меоварданд, – мегӯяд Парвардигор.Fs, Ва калдониёне ки ба зидди ин шаҳр ҷанг мекунанд, дохил шуда, ба ин шаҳр оташ хоҳанд зад ва онро бо хонаҳое ки бар бомҳои онҳо барои Баал бухур месӯзониданд ва ҳадияҳои рехтанӣ барои худоёни бегона рехта, Маро ба ғазаб меоварданд, хоҳанд сӯзонид,r+, Бинобар ин Парвардигор чунин мегӯяд: инак, Ман ин шаҳрро ба дасти калдониён ва ба дасти Набукаднесар подшоҳи Бобил месупорам, ва ӯ онро хоҳад гирифт.%qC, «Инак, Ман – Парвардигор – Худои тамоми башар ҳастам; оё барои Ман чизи мушкиле ҳаст?cp?, Ва каломи Парвардигор бар Ирмиё нозил шуда, гуфт:Do, Ва Ту, эй Парвардигор Худо, ба ман мегӯӣ: ин киштзорро барои худ ба нуқра бихар ва шоҳидонро барои шаҳодат даъват намо, ва ҳол он ки шаҳр ба дасти калдониён супурда мешавад'».n5, Инак, хокрезҳо ба шаҳр расидааст, то ки онро забт кунанд; ва шаҳр ба дасти калдониёне ки ба зидди он ҷанг мекунанд, аз боиси шамшер ва қаҳтӣ ва вабо таслим мешавад; ва он чи Ту гуфта будӣ, ба амал меояд, ва инак, Ту инро мебинӣ.+mO, Ва онҳо омада, онро ба тасарруфи худ дароварданд, вале овози Туро нашниданд, бар тибқи шариати Ту рафтор накарданд ва он чиро, ки Ту амр фармудӣ, ки ба ҷо оваранд, ба ҷо наоварданд; ба ин сабаб Ту тамоми ин мусибатро бар онҳо овардӣ.Yl+, Ва ин заминро, ки ба падаронашон қасам хӯрдӣ, ки ба онҳо бидиҳӣ, ба онҳо додӣ, – замине ки шир ва асал дар он ҷорист.pkY, Ту қавми Худ – Исроилро бо аломот ва мӯъҷизот, ва бо дасти қавӣ ва бозуи тӯлонӣ, ва бо ҳайбати азим аз замини Миср берун овардӣ;j#, Ту аломот ва мӯъҷизот дар замини Миср, ва то имрӯз дар Исроил ва дар миёни мардумон ба амал овардӣ, ва барои Худ, чунон ки имрӯз аст, ном пайдо кардӣ.0iY, Ту дар рой бузург ва дар аъмол қавӣ ҳастӣ; чашмони Ту бар ҳамаи роҳҳои банӣ одам воз аст, то ки ба ҳар кас мувофиқи роҳҳояш ва бар тибқи самараи аъмолаш подош диҳӣ.D=|<::19\8655%3210o.-,y+)('y&l%$#s"! WWuM?-&  !t|T"!,' «Ӯро бигир, ва бар ӯ назари некӯ бикун, ва ба ӯ ҳеҷ осебе нарасон, балки ҳар чи ба ту бигӯяд, барояш ба амал овар».=!s,' Ва дар бораи Ирмиё Набукаднесар подшоҳи Бобил ба сардори посбонон Набузаръадон амр фармуда, гуфт: -,' Вале бенавоёни қавмро, ки ҳеҷ чиз надоштанд, сардори посбонон Набузаръадон дар замини Яҳудо вогузошт, ва ҳамон рӯз ба онҳо токзорҳо ва киштзорҳо дод.fE,' Ва бақияи қавмро, ки дар шаҳр монда буданд, ва гурезпоёнро, ки ба тарафи ӯ гузашта буданд, ва бақияи қавмро, ки монда буданд, сардори посбонони шахсии ӯ – Набузаръадон – ба Бобил ба асирӣ бурд.D,'Ва хонаи подшоҳ ва хонаҳои қавмро калдониён ба оташ сӯзониданд, ва ҳисорҳои Ерусалимро хароб карданд.+,'Ва чашмони Сидқиёро кӯр кард; ва ӯро занҷирбанд намуд, то ки ӯро ба Бобил барад.s_,'Ва подшоҳи Бобил писарони Сидқиёро дар Рибло дар пеши назари ӯ қатл кард; ва ҳамаи мирони Яҳудоро подшоҳи Бобил ба қатл расонид;(I,'Ва лашкари калдониён онҳоро таъқиб карданд; ва дар чӯли Ериҳӯ ба Сидқиё расида гирифтанд; ва ӯро дастгир намуда, назди Набукаднесар подшоҳи Бобил ба Рибло, ки дар замини Ҳамот аст, оварданд; ва дар ҳаққи ӯ ҳукми худро эълон кард.kO,'Ва ҳангоме ки Сидқиё подшоҳи Яҳудо ва ҳамаи ҷанговарон онҳоро диданд, гурехта, бо роҳи боғи подшоҳ аз дарвозае ки дар миёни ду ҳисор буд, шабона аз шаҳр берун рафтанд; ва ӯ ба роҳи биёбон баромад.  ,'Ва ҳамаи мирони подшоҳи Бобил омада, дар дарвозаи миёна ҷойгир шуданд, чунончи: Нерҷал Саръэсер, Самҷар-Небу, сардори хоҷасароён Сарсеким, сардори маҷусиён Нерҷал Саръэсер ва ҳамаи мирони дигари подшоҳи Бобил.-S,'Дар соли ёздаҳуми Сидқиё, дар моҳи чорум, дар рӯзи нӯҳуми моҳ, ҳисори шаҳр рахна карда шуд. ,'ДАР соли нӯҳуми Сидқиё подшоҳи Яҳудо, дар моҳи даҳум, Набукаднесар подшоҳи Бобил ва тамоми лашкари ӯ назди Ерусалим омада, онро муҳосира карданд.*M,&Ва Ирмиё то рӯзи забт гардидани Ерусалим дар саҳни посгоҳ монд. Ва Ерусалим забт гардид.  ,&Ва ҳамаи мирон назди Ирмиё омада, аз ӯ пурсиданд, ва ӯ бар тибқи ҳамаи ин суханоне ки подшоҳ амр фармуда буд, ба онҳо гуфт, ва онҳо дигар чизе нагуфта, ӯро ба ҳоли худ гузоштанд, чунки аз мусоҳибаи ӯ вуқуф наёфтанд.},&Пас ба онҳо бигӯй: 'Ман истиғосаи худро ба ҳузури подшоҳ баён намудам, то ки маро ба хонаи Еҳӯнотон бар нагардонад, ки дар он ҷо бимирам'».-,&Вале агар мирон бишнаванд, ки бо ту гуфтугӯ кардаам, ва назди ту омада, ба ту бигӯянд: 'Лутфан, он чиро, ки ба подшоҳ гуфтӣ, ва он чиро, ки подшоҳ ба ту гуфт, ба мо бигӯй, онро аз мо пинҳон надор, то ки туро ба қатл нарасонем', –3_,&Ва Сидқиё ба Ирмиё гуфт: «Бигзор ҳеҷ кас аз ин суханон воқиф нашавад, ва он гоҳ ту нахоҳӣ мурд;_7,&Ва ҳамаи занонат ва фарзандонатро назди калдониён хоҳанд баровард, ва ту аз дасти онҳо халосӣ нахоҳӣ ёфт, зеро ки ба дасти подшоҳи Бобил хоҳӣ афтод, ва ин шаҳр ба оташ сӯзонида хоҳад шуд'».'G,&'Инак, ҳамаи заноне ки дар хонаи подшоҳи Яҳудо боқӣ мондаанд, назди мирони подшоҳи Бобил бурда хоҳанд шуд, ва онҳо хоҳанд гуфт: дӯстонат туро иғво андохта, бар ту ғолиб омаданд; пойҳои ту дар ботлоқ ғӯтидааст, онҳо ақиб рафтаанд.&E,&Вале агар ту аз берун омадан сар тобӣ, ин аст каломе ки Парвардигор ба ман зоҳир намуд:  ,&Ва Ирмиё гуфт: «Нахоҳанд супурд; дар он чи ман ба ту мегӯям, овози Парвардигорро бишнав, ва барои ту некӯ хоҳад буд, ва ҷонат зинда хоҳад монд.# ?,&Ва подшоҳ Сидқиё ба Ирмиё гуфт: «Ман аз яҳудиёне ки назди калдониён гурехтаанд, метарсам: мабодо маро ба дасти онҳо супоранд, ва онҳо маро таҳқир намоянд».6 e,&Ва агар назди мирони подшоҳи Бобил берун наоӣ, ин шаҳр ба дасти калдониён супурда хоҳад шуд, ва онҳо онро ба оташ хоҳанд сӯзонид, ва ту аз дасти онҳо раҳо нахоҳӣ шуд»." =,&Ва Ирмиё ба Сидқиё гуфт: «Парвардигор, Худои лашкарҳо, Худои Исроил чунин мегӯяд: агар ту назди мирони подшоҳи Бобил берун оӣ, ҷони ту зинда хоҳад монд, ва ин шаҳр ба оташ сӯзонида нахоҳад шуд, ва ту ва аҳли хонаи ту хоҳед зист; ,&Ва подшоҳ Сидқиё ба таври ниҳонӣ ба Ирмиё қасам хӯрда, гуфт: «Ба ҳаёти Парвардигоре ки барои мо ин ҷонро офаридааст, қасам ки ман туро нахоҳам кушт ва ба дасти ин одамоне ки толиби ҷони ту ҳастанд, нахоҳам супурд».s _,&Ва Ирмиё ба Сидқиё гуфт: «Агар ба ту бигӯям, ту, охир, маро хоҳӣ кушт, ва агар машварате ба ту бидиҳам, ту, охир, маро нахоҳӣ шунид!»r],&Ва подшоҳ Сидқиё кас фиристода, Ирмиёи набиро ба воситаи даромадгоҳи сеюме ки дар хонаи Худо буд, назди худ оваронид; ва подшоҳ ба Ирмиё гуфт: «Ман аз ту чизе мепурсам, аз ман ҳеҷ чизро пинҳон надор».-S,& Ва Ирмиёро бо таноб кашиданд, ва ӯро аз чоҳ берун оварданд, ва Ирмиё дар саҳни посгоҳ монд.xi,& Ва Абдумалики Ҳабашӣ ба Ирмиё гуфт: «Ин латтапораҳо ва либоси кӯҳнаро зери қӯлтуқат аз таги таноб бимон». Ва Ирмиё ҳамин тавр кард.hI,& Ва Абдумалик одамонро ҳамроҳи худ гирифт, ва дар хонаи подшоҳ ба таҳхонаи хазина даромад, ва аз он ҷо латтапораҳо ва либосҳои кӯҳнаро гирифт, ва бо таноб онҳоро назди Ирмиё дар чоҳ фурӯд овард.,& Ва подшоҳ ба Абдумалики Ҳабашӣ амр фармуда, гуфт: «Сӣ нафар аз ин ҷо ҳамроҳи худ бигир ва Ирмиёи набиро, пеш аз он ки бимирад, аз чоҳ берун овар».V%,& «Эй хоҷаам подшоҳ! Ин одамон бо ҳар чи дар ҳаққи Ирмиёи набӣ карда, ӯро дар чоҳ андохтаанд, шарирона амал намудаанд, ва ӯ он ҷо аз гуруснагӣ хоҳад мурд, зеро ки дар шаҳр дигар нон нест».,&Ва Абдумалик аз хонаи подшоҳ берун омад ва ба подшоҳ рӯ оварда, гуфт: ,&Ва Абдумалики Ҳабашӣ, ки дар хонаи подшоҳ хоҷасарой буд, шунид, ки Ирмиёро дар чоҳ андохтаанд; ва подшоҳ назди дарвозаи Бинёмин нишаста буд.P,&Ва Ирмиёро гирифта, дар чоҳи Малкиёи писари подшоҳ, ки дар саҳни посгоҳ буд, андохтанд, ва Ирмиёро бо таноб фурӯд оварданд, ва дар чоҳ об набуд, балки лӯш буд, ва Ирмиё дар лӯш ғӯтид.G,&Ва подшоҳ Сидқиё гуфт: «Инак, ӯ дар дасти шумост, зеро ки подшоҳ бар хилофи шумо наметавонад коре кунад».u~c,&Ва мирон ба подшоҳ гуфтанд: «Бигзор ин шахс ба қатл расонида шавад, зеро дастҳои ҷанговаронеро, ки дар ин шаҳр боқӣ мондаанд, ва дастҳои тамоми қавмро суст мекунад, чунки чунин суханро ба онҳо мегӯяд; зеро ин шахс барои ин қавм осоиштагиро не, балки мусибатро металабад».`}9,&Парвардигор чунин мегӯяд: ин шаҳр ҳатман ба дасти лашкари подшоҳи Бобил супурда хоҳад шуд, ва ӯ онро забт хоҳад кард».d|A,&«Парвардигор чунин мегӯяд: касе ки дар ин шаҳр бимонад, аз шамшер, қаҳтӣ ва вабо хоҳад мурд; ва ҳар кӣ назди калдониён биравад, хоҳад зист, ва ҷонаш барои вай ғанимат гардида, зинда хоҳад монд.{ ),&ВА Шафатё ибни Маттон ва Ҷадалё ибни Пашҳур ва Юхал ибни Шелемё ва Пашҳур ибни Малкиё суханони Ирмиёро шуниданд, ки ба тамоми қавм рӯ оварда, мегуфт:lzQ,%Ва подшоҳ Сидқиё амр фармуд, ва Ирмиёро дар саҳни посгоҳ бандӣ карданд, ва ҳар рӯз ба ӯ аз растаи нонвоён якто нон медоданд, то вақте ки тамоми нон аз шаҳр тамом шуд. Ва Ирмиё дар саҳни посгоҳ монд.#y?,%Ва акнун, эй хоҷаам подшоҳ, бишнав: бигзор истиғосаи ман пеши ту мақбул афтад, ва ту маро ба хонаи Еҳӯнотони котиб барнагардон, то ки ман дар он ҷо намирам».}xs,%Ва анбиёи шумо куҷоянд, ки ба шумо нубувват намуда гуфта буданд: 'Подшоҳи Бобил ба муқобили шумо ва ба муқобили ин замин нахоҳад омад'?owW,%Ва Ирмиё ба подшоҳ Сидқиё гуфт: «Ман пеши ту, ва пеши бандагони ту, ва пеши ин қавм чӣ гуноҳ кардам, ки маро дар зиндон андохтед?v,%Ва подшоҳ Сидқиё кас фиристода, ӯро овард, ва подшоҳ дар хонаи худ ба таври ниҳонӣ аз ӯ пурсида, гуфт: «Оё каломе аз ҷониби Парвардигор ҳаст?» Ва Ирмиё гуфт: «Ҳаст», ва гуфт: «Ту ба дасти подшоҳи Бобил супурда хоҳӣ шуд».>uu,%Ва Ирмиё дар зиндони зеризаминӣ ба яке аз ҳуҷраҳо дохил шуд, ва дар он ҷо Ирмиё рӯзҳои бисёр нишаст.t,%Ва мирон бар Ирмиё хашм гирифта, ӯро заданд; ва ӯро дар хонаи Еҳӯнотони котиб ба бандихона андохтанд, зеро ки онро ба ҳабсхона табдил дода буданд.s,%Ва Ирмиё гуфт: «Дурӯғ мегӯӣ! Ман намехоҳам ба калдониён таслим шавам!» Вале вай ба ӯ гӯш надод; ва Иръиё Ирмиёро дастгир карда, назди мирон овард.Cr,% Ва ҳангоме ки ӯ ба дарвозаи Бинёмин расид, дар он ҷо сардори посбонон, ки Иръиё ибни Шелемё ном дошт, Ирмиёи набиро дастгир карда, гуфт: «Ту мехоҳӣ ба калдониён таслим шавӣ!»Pq,% Ирмиё аз Ерусалим берун омад, то ки ба замини Бинёмин биравад ва дар он ҷо ҳиссаи худро аз миёни қавм бигирад.!p;,% Ва воқеъ шуд вақте ки лашкари калдониён аз боиси лашкари фиръавн ақиб менишастанд,+oO,% Агар шумо ҳатто тамоми лашкари калдониёнро, ки бар зидди шумо меҷанганд, торумор мекардед, ба тавре ки аз онҳо фақат маҷрӯҳон боқӣ мемонданд, дар он сурат ҳам онҳо ҳар яке аз хаймаҳои худ бархоста, ин шаҳрро ба оташ месӯзониданд».pnY,% Парвардигор чунин мегӯяд: худро фирефта карда, нагӯед, ки 'калдониён аз пеши мо ҳатман хоҳанд рафт', зеро ки онҳо нахоҳанд рафт.Cm,%Ва калдониён бозгашта, бар зидди ин шаҳр ҷанг хоҳанд кард, ва онро забт намуда, ба оташ хоҳанд сӯзонид.&lE,%«Парвардигор, Худои Исроил чунин мегӯяд: ба подшоҳи Яҳудо, ки шуморо назди ман фиристодааст, то аз ман илтимос кунед, чунин бигӯед: инак, лашкари фиръавн, ки ба ёрмандии шумо берун омадаанд, ба замини худ, ба Миср хоҳанд баргашт.nkU,%Ва каломи Парвардигор бар Ирмиёи набӣ нозил шуда, гуфт:"j=,%Ва лашкари фиръавн аз Миср берун омаданд, ва калдониёне ки Ерусалимро мусаххар карда буданд, овозаи омад-омади онҳоро шунида, аз Ерусалим ақиб нишастанд.!i;,%Ва Ирмиё дар миёни қавм даробаро дошт, чунки ӯро ҳанӯз дар зиндон наандохта буданд.1h[,%Ва подшоҳ Сидқиё Еҳукал ибни Шелемё ва Сафанё ибни Маасёеи коҳинро назди Ирмиёи набӣ фиристод, ки бигӯянд: «Лутфан, барои мо пеши Парвардигор Худои мо дуо бигӯй».Pg,%Ва ӯ ва бандагони ӯ ва қавми замин ба суханони Парвардигор, ки ба воситаи Ирмиёи набӣ гуфта буд, гӯш надоданд. f ,%ВА ба ҷои Конё ибни Еҳӯёқим подшоҳ Сидқиё ибни Йӯшиё, ки ӯро Набукаднесар подшоҳи Бобил бар замини Яҳудо ба подшоҳӣ бардошта буд, подшоҳӣ кард.2e],$ Ва Ирмиё тӯмори дигаре гирифта, ба Борух ибни Нериёи котиб дод, ва ӯ ҳамаи суханони тӯмореро, ки Еҳӯёқим подшоҳи Яҳудо ба оташ сӯзонида буд, аз забони Ирмиё дар он бинавишт, ва боз бар онҳо суханони бисёре монанди онҳо илова карда шуд.d!,$Ва ӯ ва насли ӯ ва бандагони ӯро Ман барои гуноҳашон ҷазо хоҳам дод, ва бар онҳо ва бар сокиноки Ерусалим ва бар мардони Яҳудо тамоми он мусибатро, ки дар ҳаққи онҳо баён намудаам, хоҳам овард, чунки онҳо гӯш надоданд».Pc,$Бинобар ин Парвардигор дар бораи Еҳӯёқим подшоҳи Яҳудо чунин мегӯяд: ӯро касе нахоҳад буд, ки бар тахти Довуд биншинад, ва ҷасади ӯ дар гармои рӯз ва сармои шаб партофта хоҳад шуд.(bI,$Ва ба Еҳӯёқим подшоҳи Яҳудо бигӯй: Парвардигор чунин мегӯяд: ту ин тӯморро сӯзонида, гуфтӣ: чаро ту дар он чунин навиштӣ: 'Подшоҳи Бобил ҳатман хоҳад омад ва ин заминро валангор карда, одамон ва ҳайвонотро аз он барҳам хоҳад зад'?a,$«Барои худ аз нав тӯмори дигаре бигир ва ҳамаи суханони пештараро, ки дар тӯмори якум буд, ва онро Еҳӯёқим подшоҳи Яҳудо сӯзонид, дар он бинавис.`},$Ва баъд аз он ки подшоҳ тӯмор ва суханонеро, ки Борух аз забони Ирмиё навишта буд, сӯзонид, каломи Парвардигор бар Ирмиё нозил шуда, гуфт:B_},$Ва подшоҳ ба Ераҳмеили шоҳзода ва Сароё ибни Азриил ва Шелемё ибни Абдаил амр фармуд, ки Борухи котиб ва Ирмиёи набиро дастгир кунанд, вале Парвардигор онҳоро пинҳон кард.K^,$Ва ҳарчанд Элнотон ва Далоё ва Ҷамарё аз подшоҳ илтимос карданд, ки тӯморро насӯзонад, ӯ ба онҳо гӯш надод.N],$Вале подшоҳ ва ҳамаи бандагонаш, ки ҳамаи ин суханонро шуниданд, натарсиданд ва ҷомаҳои худро чок назаданд,Q\,$Ва чун Яҳудӣ се-чор сутунро хонда тамом мекард, подшоҳ бо кордчаи китобат онро бурида мегирифту дар оташи манқал меандохт, то даме ки тамоми он тӯмор дар оташи манқал сӯзонида шуд.0[Y,$Ва подшоҳ дар моҳи нӯҳум дар хонаи зимистонӣ нишаста буд, ва дар пеши ӯ манқали оташ месӯхт.NZ,$Ва подшоҳ Яҳудиро фиристод, ки тӯморро биёрад, ва ӯ онро аз ҳуҷраи Элишомои котиб овард, ва онро Яҳудӣ дар гӯши подшоҳ ва дар гӯши ҳамаи мироне ки назди подшоҳ истода буданд, хонд.gYG,$Ва тӯморро дар ҳуҷраи Элишомои котиб гузошта, ба қасри подшоҳ рафтанд ва ҳамаи он суханонро дар гӯши подшоҳ нақл карданд.1X[,$Ва мирон ба Борух гуфтанд: «Рафта, ту ва Ирмиё пинҳон шавед, то касе надонад, ки шумо куҷоед».JW ,$Ва Борух ба онҳо гуфт: «Ӯ аз забони худ ба ман ҳамаи ин суханонро хонд, ва ман бо сиёҳӣ дар тӯмор навиштам».8Vi,$Ва ба Борух савол дода, гуфтанд: «Ба мо бигӯй, ки ҳамаи ин суханонро чӣ гуна аз забони ӯ навиштӣ?»0UY,$Ва ҳангоме ки онҳо ҳамаи он суханонро шуниданд, бо ҳарос ба ҳамдигар нигаристанд, ва ба Борух гуфтанд: «Мо ҳамаи ин суханонро албатта ба подшоҳ нақл хоҳем намуд».$TA,$Ва онҳо ба ӯ гуфтанд: «Бинишин ва онро дар гӯши мо бихон». Ва Борух дар гӯши онҳо хонд.%SC,$Ва ҳамаи мирон Яҳудӣ ибни Натанё ибни Шамаъё ибни Ҳабаширо назди Борух фиристоданд, ки бигӯяд: «Он тӯморро, ки дар гӯши қавм хондӣ, ба дасти худ гирифта, биё». Ва Борух ибни Нериё он тӯморро ба дасти худ гирифта, назди онҳо омад.FR,$ Ва Михой ҳамаи суханонеро, ки шунида буд, вақте ки Борух тӯморро дар гӯши қавм хонд, ба онҳо ҳикоят кард. Q ,$ Ва ба хонаи подшоҳ, ба хуҷраи котиб фурӯд омад, ва инак, дар он ҷо ҳамаи мирон нишаста буданд: Элишомои котиб, ва Далоё ибни Шамаъё, ва Элнотон ибни Ахбӯр, ва Ҷамарё ибни Шофон, ва Сидқиё ибни Ҳананё, ва ҳамаи мирон;P/,$ Ва Михой ибни Ҷамарё ибни Шофон ҳамаи суханони Парвардигорро аз он тӯмор шунид,XO),$ Ва Борух суханони Ирмиёро аз он тӯмор дар хонаи Парвардигор, дар ҳуҷраи Ҷамарё ибни Шофони котиб, дар саҳни боло, дар даҳани дарвозаи нави хонаи Парвардигор, дар гӯши тамоми қавм хонд.N!,$ Ва дар соли панҷуми Еҳӯёқим ибни Йӯшиё подшоҳи Яҳудо воқеъ шуд, ки дар моҳи нӯҳум тамоми қавме ки дар Ерусалим буданд, ва тамоми қавме ки аз шаҳрҳои Яҳудо ба Ерусалим омаданд, ба ҳузури Парвардигор рӯза эълон карданд.M',$Ва Борух ибни Нериё ҳар он чиро, ки Ирмиёи набӣ ба ӯ фармуда буд, то ки суханони Парвардигорро аз он тӯмор дар хонаи Парвардигор бихонад, ба ҷо овард.;Lo,$Шояд, онҳо ба ҳузури Парвардигор истиғоса баранд ва ҳар яке аз роҳи бади худ баргарданд, зеро хашму ғазабе ки Парвардигор дар бораи ин қавм баён намудааст, бузург аст».K+,$Пас, ту бирав ва суханони Парвардигорро, ки аз забони ман дар тӯмор навиштаӣ, дар хонаи Парвардигор дар рӯзи рӯзадорӣ дар гӯши тамоми қавм бихон, ҳамчунин дар гӯши ҳамаи яҳудиёне ки аз шаҳрҳои худ омадаанд, онҳоро бихон;?,# Ва каломи Парвардигор бар Ирмиё нозил шуда, гуфт:v=e,# Ва ҳангоме ки Набукаднесар подшоҳи Бобил ба ин замин омад, мо ба худ гуфтем: 'Биёед, аз дасти лашкари калдониён ва аз дасти лашкари арамиён ба Ерусалим биравем', – ва инак мо дар Ерусалим сокин шудаем».x<i,# Ва дар хаймаҳо сукунат дорем, ва ҳар он чи падарамон Йӯнодоб ба мо амр фармудааст, ба он итоат менамоем ва мувофиқи он амал мекунем.$;A,# Ва хонаҳо барои иқомати худ бино накардем, ва мо токзор ва киштгоҳ ва зироат надорем,I: ,#Ва мо ба овози падарамон Йӯнодоб ибни Рекоб, дар ҳар чи ба мо амр фармудааст, итоат намуда, тамоми айёми худ шароб нанӯшидем, – худамон, занонамон, писаронамон ва духтаронамон, 9,#Ва хонаҳо бино накунед, ва тухм кишт нанамоед, ва ток нашинонед, ва соҳиби он чизҳо набошед, балки тамоми айёми худ хайманишин шавед, то бар рӯи замине ки шумо дар он мусофират менамоед, рӯзҳои бисёр зиндагӣ кунед'.8-,#Вале онҳо гуфтанд: «Мо шароб наменӯшем, зеро ки падарамон Йӯнодоб ибни Рекоб ба мо амр фармуда, гуфтааст: 'Шумо ва писарони шумо то абад шароб нанӯшед,K7,#Ва пеши писарони хонаводаи Рекобиён кӯзаҳои пур аз шароб ва косаҳоро монда, ба онҳо гуфтам: «Шароб нӯшед».N6,#Ва онҳоро ба хонаи Парвардигор, ба ҳуҷраи писарони Ҳонон ибни Йигдалёи марди Худо овардам, ки он назди ҳуҷраи мирон, болои ҳуҷраи Маасеё ибни Шаллуми посбони даромадгоҳ мебошад;g5G,#Ва ман Еазанё ибни Ирмиё ибни Ҳавасинё, ва бародаронаш, ва ҳамаи писаронаш, ва тамоми аҳли хонаводаи Рекобиёнро гирифтам, a~}}{]zqy4wZvvu/rpoml^ji@gf^edbbTaw_^]\[wZ1Y0WV+SRQPOO/M7LnK=JeHGFLDCCB-AC?>==);:j975s4210/.,+*x((9'&$#k! EOg&5 , TjM,,Ва Парвардигор дигар натавонист ба аъмоли бади шумо ва ба корҳои зиште ки кардед, тоқат оварад; ва замини шумо харобазор шуда, мавриди даҳшат ва лаънат ва ғайримаскун гардид, чунон ки имрӯз аст.,,«Оё ҳамон бухуре набуд, ки шумо дар шаҳрҳои Яҳудо ва дар кӯчаҳои Ерусалим сӯзондед, – шумо ва падарони шумо, подшоҳони шумо ва мирони шумо ва қавми мамлакат? Онро Парвардигор ба ёд овард ва ба дили худ гирифт.7g,,Ва Ирмиё ба тамоми қавм, ба мардон ва занон ва тамоми қавме ки ба ӯ чунин ҷавоб гардонданд, гуфт: ,,Ва ҳангоме ки мо барои маликаи осмон бухур месӯзонидем ва ҳадияҳои рехтанӣ барои вай мерехтем, оё бе розигии шавҳарони худ мо барои вай санбӯсаҳо бо тасвири вай мепухтем ва ҳадияҳои рехтанӣ барои вай мерехтем?»D,,Вале аз замоне ки аз бухур сӯзонидан барои маликаи осмон ва аз рехтани ҳадияҳои рехтанӣ барои вай даст кашидем, мӯҳтоҷи ҳама чиз гаштем, ва аз шамшер ва қаҳтӣ талаф мешавем.T~!,,Балки ҳар чиро, ки аз даҳони мо баромадааст, ҳатман ба ҷо хоҳем овард: барои маликаи осмон бухур хоҳем сӯзонид ва ҳадияҳои рехтанӣ барои вай хоҳем рехт, чунон ки мо ва падарони мо, подшоҳони мо ва мирони мо дар шаҳрҳои Яҳудо ва дар кӯчаҳои Ерусалим мекардем; ва мо серона нон мехӯрдем, ва хушбахт будем, ва мусибате надидаем.},,«Каломеро, ки ту ба номи Парвардигор ба мо гуфтӣ, аз ту нахоҳем шунид,%|C,,Ва ҳамаи мардоне ки медонистанд, ки занҳошон барои худоёни дигар бухур месӯзонанд, ва ҳамаи заноне ки бо издиҳоми бузурге истода буданд, ва тамоми қавме ки дар замини Миср, дар Патрӯс сокин буданд, ба Ирмиё ҷавоб дода, гуфтанд:{,,Ва аз бақияи Яҳудо, ки ба замини Миср меоянд, то дар он ҷо сокин шаванд, ҳеҷ яке боқӣ нахоҳад монд ва раҳо нахоҳад шуд, то ба замини Яҳудо баргардад, ба замине ки ҷонашон орзуманди баргаштан ва дар он ҷо сокин шудан аст; зеро ҳеҷ яке нахоҳад баргашт, ғайр аз онҳое ки хоҳанд гурехт».lzQ,, Ва чунон ки Ерусалимро ҷазо додам, ончунон онҳоеро, ки дар замини Миср сокин шудаанд, бо шамшер, қаҳтӣ ва вабо ҷазо хоҳам дод.Uu,* Аз подшоҳи Бобил, ки аз ӯ бим доред, натарсед; аз ӯ наҳаросед, – мегӯяд Парвардигор, – зеро ки Ман бо шумо ҳастам, то ки шуморо наҷот диҳам ва шуморо аз дасти ӯ раҳо намоям.XT),* Агар шумо дар ин замин бимонед, Ман шуморо бино намуда, хароб нахоҳам кард, ва шуморо мисли ниҳоле шинонда, решакан нахоҳам кард, зеро аз мусибате ки бар шумо овардам, таассуф менамоям.eSC,* Ва ба онҳо гуфт: «Парвардигор, Худои Исроил, ки маро назди Ӯ фиристодед, то истиғосаи шуморо ба Ӯ бирасонам, чунин мегӯяд:RR,*Ва ӯ Йӯҳонон ибни Қореаҳ ва ҳамаи лашкарбошиҳое ки бо ӯ буданд, ва тамоми қавмро аз хурд то калон даъват намуд, Q ,*Ва пас аз даҳ рӯз воқеъ шуд, ки каломи Парвардигор бар Ирмиё нозил шуд.[P/,*Хоҳ некӯ бошад ва хоҳ бад, лекин ба овози Парвардигор Худои мо, ки мо туро назди Ӯ мефиристем, гӯш хоҳем дод, то ки барои мо некӯ бишавад, вақте ки ба овози Парвардигор Худои мо гӯш диҳем».UO#,*Ва онҳо ба Ирмиё гуфтанд: «Бигзор Парвардигор дар миёни мо шоҳиди рост ва амин бошад, ки мо бар тибқи ҳар он чи Парвардигор Худои ту ба воситаи ту назди мо бифиристад, амал хоҳем кард:)NK,*Ва Ирмиёи набӣ ба онҳо гуфт: «Шунидам; инак, ман назди Парвардигор Худои шумо бар тибқи гуфтори шумо дуо хоҳам гуфт, ва ҳар чи Парвардигор дар ҷавоби шумо бигӯяд, ба шумо эълон хоҳам намуд, ва ҳеҷ чизе аз шумо пинҳон нахоҳам дошт».LM,*Ва бигзор Парвардигор Худои ту роҳеро, ки бояд бо он биравем, ва кореро, ки бояд бикунем, ба мо нишон диҳад».L#,*Ва ба Ирмиёи набӣ гуфтанд: «Бигзор истиғосаи мо ба ҳузури ту мақбул афтад, ва ту барои мо, барои тамоми ин бақия назди Парвардигор Худои худ дуо гӯӣ, зеро ки мо каме аз бисёр боқӣ мондаем, чунон ки чашмонат моро мебинад;SK !,*ВА ҳамаи лашкарбошиҳо, ва Йӯҳонон ибни Қореаҳ, ва Езанё ибни Ҳӯшаъё, ва тамоми қавм аз хурд то калон пеш омаданд,JQ,)Аз дасти калдониён, чунки аз онҳо метарсиданд, зеро Исмоил ибни Натанё Ҷадалё ибни Аҳиқомро, ки подшоҳи Бобил ӯро бар мамлакат волӣ таъин намуда буд, кушта буд.DI,)Ва онҳо рафта, дар деҳаи Кимҳом, ки дар наздикии Байт-Лаҳм аст, манзил гирифтанд, то ки ба Миср биравандsH_,)Ва Йӯҳонон ибни Қореаҳ бо ҳамаи лашкарбошиҳое ки бо ӯ буданд, тамоми бақияи қавмро, ки аз дасти Исмоил ибни Натанё аз Мисфо баъд аз қатли Ҷадалё ибни Аҳиқом озод карда буд, гирифт, яъне мардон, ҷанговарон ва занон ва кӯдакон ва хоҷасароёнро, ки дар Ҷибъӯн озод карда буд,8Gi,)Ва Исмоил ибни Натанё бо ҳашт нафар аз дасти Йӯҳонон ибни Қореаҳ гурехта, назди банӣ Аммӯн рафт.mFS,)Ва тамоми қавме ки Исмоил аз Мисфо ба асири гирифта буд, аз вай рӯй гардонда баргаштанд ва назди Йӯҳонон ибни Қореаҳ омаданд.ZE-,) Ва чун тамоми қавме ки бо Исмоил буданд, Йӯҳонон ибни Қореаҳ ва ҳамаи лашкарбошиҳои бо ӯ бударо диданд, шод шуданд;D5,) Ва ҳамаи одамони худро гирифта, равона шуданд, то ки ба муқобили Исмоил ибни Натанё ҷанг кунанд; ва ӯро назди обанбори бузурге ки дар Ҷибъӯн аст, ёфтанд. C ,) Валекин Йӯҳонон ибни Қореаҳ ва ҳамаи лашкарбошиҳое ки бо ӯ буданд, аз тамоми шарорате ки Исмоил ибни Натанё ба амал оварда буд, хабар ёфтанд,7Bg,) Ва Исмоил тамоми бақияи қавмро, ки дар Мисфо буданд: духтарони подшоҳ ва тамоми қавмеро, ки дар Мисфо боқӣ монда буданд, ва сардори посбонон Набузаръадон онҳоро ба Ҷадалё ибни Аҳиқом супурда буд, ба асирӣ гирифт, ва Исмоил ибни Натанё онҳоро ба асирӣ гирифта, равона шуд, то ки ба тарафи банӣ Аммӯн бигзарад.tAa,) Ва чоҳе ки Исмоил ҳамаи ҷасадҳои одамони аз барои Ҷадалё куштаи худро дар он андохт, ҳамон буд, ки подшоҳ Осо аз тарси Баъшо подшоҳи Исроил сохта буд; онро Исмоил ибни Натанё аз кушташудагон пур кард.@,)Вале дар миёни онҳо даҳ нафар ёфт шуданд, ки ба Исмоил гуфтанд: «Моро накуш, зеро ки мо дар саҳро захираҳои ниҳонии гандум, ва ҷав, ва равған, ва асал дорем», Ва ӯ онҳоро вогузошта, дар миёни бародаронашон накушт.|?q,)Ва ҳамин ки онҳо андаруни шаҳр дохил шуданд, Исмоил ибни Натанё ва одамоне ки ҳамроҳи ӯ буданд, онҳоро кушта, ба даруни чоҳ андохтанд.A>{,)Ва Исмоил ибни Натанё аз Мисфо ба пешвози онҳо баромад, дар ҳолате ки роҳ мерафт ва мегирист; ва ҳангоме ки бо онҳо вохӯрд, ба онҳо гуфт: «Назди Ҷадалё ибни Аҳиқом биравед».~=u,)Ҳаштод нафар одамони ришҳошон тарошида, либосҳошон чокзада ва баданҳошон харошида аз Шакем, Шилӯ ва Сомария омаданд, ва дар дасташон ҳадияҳо ва лебӯно буд, ки онро мехостанд ба хонаи Парвардигор биёранд.<7,)Ва дар рӯзи дуюм, баъд аз он ки Ҷадалё кушта шуда буд, ва ҳеҷ кас аз ин хабар надошт,k;O,)Ва Исмоил ҳамаи яҳудиёнеро, ки бо ӯ, яъне бо Ҷадалё, дар Мисфо буданд, ва ҷанговарони калдониро, ки дар он ҷо ёфт шуданд, кушт.R:,)Ва Исмоил ибни Натанё бархост, ва он даҳ нафар, ки ҳамроҳаш буданд, Ҷадалё ибни Аҳиқом ибни Шофонро бо шамшер заданд; ва ӯро, ки подшоҳи Бобил бар мамлакат волӣ таъин карда буд, кушт. 9 ,)ВА дар моҳи ҳафтум воқеъ шуд, ки Исмоил ибни Натанё ибни Элишомоъ, ки аз насли шоҳон ва аз акобири подшоҳ буд, ва ҳамроҳаш даҳ одам назди Ҷадалё ибни Аҳиқом ба Мисфо омаданд, ва дар ин ҷо дар Мисфо бо ҳам нон хӯрданд.X8),(Валекин Ҷадалё ибни Аҳиқом ба Йӯҳонон ибни Қореаҳ гуфт: «Ин корро накун, зеро ки ту дар бораи Исмоил дурӯғ мегӯӣ». 7 ,(Ва Йӯҳонон ибни Қореаҳ ба Ҷадалё дар Мисфо ба таври ниҳонӣ сухан ронда, гуфт: «Лутфан, маро бигзор, ки рафта, Исмоил ибни Натанёро бикушам, ва касе хабардор нахоҳад шуд; чаро ӯ туро бикушад, ва ҳамаи яҳудиёне ки назди ту ҷамъ омадаанд, пароканда шаванд, ва бақияи Яҳудо талаф гардад?»76g,(Ва ба ӯ гуфтанд: «Оё ту медонӣ, ки Баалис подшоҳи банӣ Аммӯн Исмоил ибни Натанёро фиристодааст, то ки туро бикушад?» Вале Ҷадалё ибни Аҳиқом ба гапи онҳо бовар накард.;5o,( Ва Йӯҳонон ибни Қореаҳ ва ҳамаи лашкарбошиҳое ки дар саҳро буданд, назди Ҷадалё ба Мисфо омаданд,;4o,( Ҳамаи яҳудиён аз ҳамаи маконҳое ки пароканда шуда буданд, баргаштанд ва ба замини Яҳудо назди Ҷадалё ба Мисфо омаданд, ва шароб ва меваҷоти бағоят зиёде ҷамъ оварданд.33,( Ва чун ҳамаи яҳудиёне ки дар Мӯоб ва дар миёни банӣ Аммӯн ва дар Адӯм ва дар ҳамаи кишварҳо буданд, шуниданд, ки подшоҳи Бобил як қисми Яҳудоро вогузоштааст ва бар онҳо Ҷадалё ибни Аҳиқом ибни Шофонро волӣ таъин намудааст,23,( Ва ман инак дар Мисфо хоҳам буд, то ба ҳузури калдониёне ки назди мо меоянд, биистам; вале шумо шароб ва меваҷот ва равған ҷамъ оварда, дар зарфҳои худ захира кунед, ва дар шаҳрҳои худ, ки онҳоро ишғол намудаед, сокин шавед».w1g,( Ва Ҷадалё ибни Аҳиқом ибни Шофон ба онҳо ва одамонашон қасам хӯрда гуфт: «Аз бандагӣ кардан ба калдониён натарсед, дар замин сокин шавед, ва ба подшоҳи Бобил бандагӣ намоед, ва барои шумо хуб хоҳад шуд;z0m,(Онҳо назди Ҷадалё ба Мисфо омаданд, чунончи: Исмоил ибни Натанё, ва Йӯҳонон ва Йӯнотон писарони Қореаҳ, ва Сароё ибни Танҳумет, ва писарони Эйфои Натӯфотӣ, ва Езанё ибни Маахотӣ, – худашон ва одамонашон.}/s,(Ва чун ҳамаи лашкарбошиҳое ки дар саҳро буданд, – худашон ва одамонашон, – шуниданд, ки подшоҳи Бобил Ҷадалё ибни Аҳиқомро дар мамлакат волӣ таъин намудааст, ва мардону занону кӯдакон, яъне бенавоёни мамлакатро аз байни онҳое ки ба Бобил бурда нашудаанд, ба ӯ супурдааст, –Z.-,(Ва Ирмиё назди Ҷадалё ибни Аҳиқом ба Мисфо омада, бо ӯ дар миёни қавме ки дар мамлакат боқӣ монда буданд, сокин шуд.)-K,(Ва ҳанӯз ӯ ҷавобе нагардонда буд, ки вай гуфт: «Назди Ҷадалё ибни Аҳиқом ибни Шофон, ки ӯро подшоҳи Бобил бар шаҳрҳои Яҳудо волӣ таъин намудааст, баргард ва бо ӯ дар миёни қавм сокин шав, ё ҳар куҷо, ки ба ту маъқул бошад биравӣ, – бирав». Ва сардори посбонон ба ӯ хӯрокворӣ ва инъом дода, ӯро ҷавоб дод.>,u,(Пас инак, ман туро имрӯз аз занҷирҳое ки бар дастҳои туст, озод мекунам: агар хоҳӣ, ки бо ман ба Бобил биёӣ, – биё, ва ман дар ҳаққи ту ғамхорӣ хоҳам кард; ва агар нахоҳӣ, ки бо ман ба Бобил биёӣ, ин ҷо бимон. Инак, тамоми замин пеши туст: ҳар куҷо, ки бихоҳӣ, ва ҳар куҷо, ки ба ту маъқул бошад биравӣ, – ба он ҷо бирав».B+},(Ва Парвардигор онро оварда, гуфтаи Худро иҷро кардааст, чунки шумо ба ҳузури Парвардигор гуноҳ кардаед ва ба овози Ӯ гӯш надодаед, ба ин сабаб ин мусибат бар шумо омадааст._*7,(Ва сардори посбонон Ирмиёро гирифта, ба ӯ гуфт: «Парвардигор Худои ту ин мусибатро дар бораи ин макон баён намудааст,U) %,(КАЛОМЕ ки бар Ирмиё аз ҷониби Парвардигор нозил шуд, баъд аз он ки сардори посбонон Набузаръадон ӯро аз Ромо озод кард, ҳангоме ки ӯро дар ҳолате гирифт, ки дар миёни ҳамаи асирони Ерусалим ва Яҳудо, ки ба Бобил ронда мешуданд, бо занҷирҳо баста шуда буд.8(i,'Зеро ки туро ҳатман халосӣ хоҳам дод, ва ту ба дами шамшер нахоҳӣ афтод, ва ҷонат барои ту ғанимат хоҳад гардид, чунки ту ба Ман таваккал кардӣ, – мегӯяд Парвардигор'».g'G,'Вале туро дар он рӯз раҳо хоҳам кард, – мегӯяд Парвардигор, – ва ба дасти касоне ки ту аз онҳо метарсӣ, супурда нахоҳӣ шуд,&7,'«Бирав ва ба Абдумалики Ҳабашӣ бигӯй: 'Парвардигори лашкарҳо, Худои Исроил чунин мегӯяд: инак, Ман суханони Худро дар бораи ин шаҳр ба бадӣ иҷро менамоям ва на ба некӣ; ва онҳо дар он рӯз дар пеши назари ту ба амал хоҳад омад;/%W,'Ва бар Ирмиё, ҳангоме ки ӯ дар саҳни посгоҳ маҳбус буд, каломи Парвардигор нозил шуда, гуфт:$1,'Ва фиристода, Ирмиёро аз саҳни посгоҳ гирифтанд, ва ӯро ба Ҷадалё ибни Аҳиқом ибни Шофон супурданд, то ки ба хонааш барад; ва ӯ дар миёни қавм сокин шуд.%#C,' Ва сардори посбонон Набузаръадон, ва сардори ҳоҷасароён Набушазбон, ва сардори маҷусиён Нерҷал Саръэсер, ва тамоми акобири подшоҳи Бобил кас фиристоданд, q~^}ozxwhut|rqtponm+lk#jih}ggedba`_^]\i[ZYY$WVUUSiRPHNHMmKJHGG3F DC8BB"AW@?>x=<;9998u7F654a3K2O11q10//-- ,#+R*\('{&>%5##"  YF>Y UN' h ,SbAt{,1Чунон ки Садӯм ва Амӯро ва ҳамсояҳошон вожгун гардида буданд, – мегӯяд Парвардигор, – ончунон касе дар он ҷо сокин нахоҳад шуд, ва писари одам дар он зиндагӣ нахоҳад кард.lsQ,1Ва Адӯм мавриди даҳшат хоҳад шуд, ва ҳар кӣ аз он гузар кунад, аз дидани ҳамаи ҷароҳатҳои он мутаҳайир шуда, ҳуштак хоҳад зад.9rk,1Эй, ки дар шикофҳои сахра сокин ҳастӣ ва қуллаи теппаро ишғол намудаӣ, ҳайбати ту ва шарорати дили ту туро фирефта кардааст, лекин агарчи ту лонаи худро мисли уқобе баланд сохтаӣ, Ман туро аз он ҷо фурӯд хоҳам овард, – мегӯяд Парвардигор.)qK,1«Зеро инак, Ман туро дар миёни халқҳо аз ҳама хурд, дар миёни одамон манфур гардонидаам.p/,1Хабаре аз ҷониби Парвардигор шунидам, ки қосиде назди халқҳо фиристода шудааст, ки мегӯяд: 'Ҷамъ шавед, ва бар вай тохт оваред, ва барои ҷанг бархезед'.Ho ,1 Зеро ба Зоти Худ қасам мехӯрам, – мегӯяд Парвардигор, – ки Басра мавриди даҳшат ва нанг ва харобӣ ва лаънат хоҳад шуд, ва ҳамаи шаҳрҳояш ба харобазори абадӣ табдил хоҳад ёфт».dnA,1 Зеро Парвардигор чунин мегӯяд: «Инак, агар онҳое ҳам, ки нӯшидани ҷом насибашон нашудааст, онро ҳатман менӯшида бошанд, оё ту беҷазо хоҳӣ монд? Не, беҷазо нахоҳӣ монд, балки ҳатман хоҳӣ нӯшид.Nm,1 Ятимони худро тарк намо, Ман онҳоро зинда нигоҳ хоҳам дошт, ва бевазанони ту бигзор ба Ман таваккал кунанд».Vl%,1 Лекин Ман Эсовро тамоман луч кардаам, ҷойҳои ниҳонии ӯро ошкор намудаам, ва ӯ наметавонад пинҳон шавад; насли ӯ, ва бародарони ӯ, ва ҳамсоягони ӯ торумор гардидаанд, ва ӯ нест шудааст.k3,1 Агар ангурчинон назди ту оянд, оё баъзе шингилҳоро боқӣ намегузоранд? Агар дуздон шабона биёянд, оё фақат он қадар, ки ба онҳо лозим бошад, намедузданд?j3,1Бигрезед, пушт гардонед, дар мағораҳо пинҳон шавед, эй сокинони Дадон, зеро ҳалокати Эсовро бар он хоҳам овард, ҳангоме ки онро ба ҷазо мустаҳиқ намоям.i/,1Дар бораи Адӯм Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: «Оё дигар дар Темон ҳикмат нест? Оё машварат аз соҳибфаҳмон нест шуда, ҳикматашон барҳам хӯрдааст?h3,1Вале баъд аз он Ман асирони банӣ Аммӯнро хоҳам баргардонид, мегӯяд Парвардигор».gy,1Инак, Мак бар ту аз ҷониби ҳамаи атрофиёнат тарсу бим хоҳам овард, – мегӯяд Парвардигор Худои лашкарҳо, – ва ҳар яке ба ҳар тараф пароканда хоҳад шуд, ва касе нахоҳад буд, ки парокандашудагонро ҷамъ оварад.f},1Чаро аз водиҳои худ, ки водиҳои баруманд аст, фахр менамоӣ, эй духтари муртад, ки ба ганҷҳои худ умед баста, мегӯӣ: 'Кист, ки назди ман ояд?'#e?,1Навҳа намо, эй Ҳешбӯн, зеро ки Ай толону тороҷ шудааст; фарёд кунед, эй қасабаҳои Рабба, палос ба камар баста, мотам гиред ва дар миёни қӯраҳо овора шуда гардед, зеро ки Малком бо якҷоягии коҳинон ва мирони худ ба асирӣ меравад. d,1Бинобар ин инак, айёме фаро мерасад, – мегӯяд Парвардигор, – ва Ман бонги ҷангро дар Раббаи банӣ Аммӯн хоҳам шунавонид, ва он ба тали вайронае табдил хоҳад ёфт, ва қасабаҳояш ба оташ сӯзонида хоҳад шуд, ва Исроил тасарруфкунандагони худро тасарруф хоҳад кард, – мегӯяд Парвардигор.Gc ,1ДАР бораи банӣ Аммӯн Парвардигор чунин мегӯяд: «Оё Исроил писарон надорад? Оё вайро ворисе нест? Чаро Малком Ҷодро тасарруф намудааст, ва қавми ӯ дар шаҳрҳои он сокин шудаанд?`b9,0/Вале дар рӯзҳои охир Ман асирони Мӯобро хоҳам баргардонид, – мегӯяд Парвардигор». – Доварӣ дар бораи Мӯоб то ин ҷост.a,0.Вой бар ту, эй Муоб! Қавми Камӯш талаф шудаанд, зеро ки писарони ту ба асирӣ гирифта шудаанд, ва духтарони ту гирифтори асорат гардидаанд.B`},0-Гурезаҳои бемаҷол дар сояи Ҳешбӯн бозистодаанд, зеро ки оташ аз Ҳешбӯн, ва аланга аз миёни Сиҳӯн берун омадааст, ва чаккаи Мӯоб ва фарқи сари ғавғокунандагонро хоҳад хӯрд.>_u,0,Он ки аз тарс бигрезад, дар чоҳ хоҳад афтод, ва он ки аз чоҳ барояд, гирифтори дом хоҳад шуд, зеро Ман бар вай, бар Мӯоб соли ҷазои онҳоро хоҳам овард, – мегӯяд Парвардигор.^,0+Тарс ва чоҳ ва дом барои туст, эй сокини Мӯоб, – мегӯяд Парвардигор..]U,0*Ва Мӯоб барҳам хӯрда, дигар қавм нахоҳад буд, зеро ки пеши Парвардигор такаббур намудааст.\{,0)Шаҳрҳо забт ва қалъаҳо мусаххар карда хоҳад шуд, ва дили баҳодурони Мӯоб дар он рӯз мисли дили зане ки азоби зоиш дошта бошад, хоҳад шуд.D[,0(Зеро Парвардигор чунин мегӯяд: «Инак, ӯ мисли уқоб ҳамла оварда, болҳои худро бар Мӯоб паҳн хоҳад кард.-ZS,0'Чӣ гуна вай торумор шудааст! Барои вай навҳа кунед! Чӣ сон Мӯоб пушт гардонда, шармсор шудааст! Ва Мӯоб барои ҳамаи атрофиёнаш хандахариш ва даҳшат гардидааст».Yy,0&Бар ҳамаи бомҳои Мӯоб ва дар кӯчаҳои он саросар навҳахонист, зеро ки Ман Мӯобро мисли зарфи нодаркоре шикастаам, – мегӯяд Парвардигор.WX',0%Зеро ки ҳар калла бемӯй ва ҳар риш тарошида шудааст, ва ҳамаи дастҳо харошида ва бар камарҳо палос баста шудааст.BW},0$Бинобар ин дили ман барои Мӯоб мисли най оҳу воҳ мекунад, ва дили ман барои мардони Қир-Ҳерес мисли най оҳу воҳ мекунад, чунки сарвате ки онҳо андӯхта буданд, талаф шудааст.V,0#Ва Ман дар Мӯоб, – мегӯяд Парвардигор, – ҳар киро, ки бар минбарҳо қурбонӣ меоварад ва барои худоёни худ бухур месӯзонад, нест хоҳам кард.8Ui,0"Аз фиғони Ҳешбӯн, ки то Элъола мерасад, овози худро то Яҳас баланд хоҳанд кард, ва аз Сӯар то Ҳӯрӯнаим, ки Эглат Шлишиё мебошад, зеро ки обҳои Нимрим низ хушк хоҳад шуд.{To,0!Шодӣ ва хурсандӣ аз боғистон ва аз замини Мӯоб барҳам хӯрдааст; ва Ман шаробро аз чархуштҳо нест кардаам; касе ангурро бо гулбонги сурур пахш нахоҳад кард: гулбонге ки барояд, гулбонги сурур нахоҳад буд.\S1,0 Барои ту, эй токи Сибмо, бештар аз гиряи Яъзир хоҳам гирист; шохаҳои ту то баҳр паҳн шуда, ба кӯли Яъзир расида буд; тороҷгар бар меваҳои тобистонӣ ва бар ҳосили ангури ту ҳуҷум овардааст.qR[,0Бинобар ин дар ҳаққи Мӯоб навҳа хоҳам кард, ва барои тамоми Мӯоб фиғон хоҳам кашид; барои мардони Қир-Ҳерес оҳу воҳ хоҳанд кард.LQ,0Ман густохии ӯро медонам, – мегӯяд Парвардигор, – ва суханони ӯ нодуруст аст: онҳо нодуруст амал кардаанд.cP?,0Мо дар бораи ғурури Мӯоб, ки бисёр мағрур аст, дар бораи кибри ӯ ва ғурури ӯ ва калонигарии ӯ ва ҳавобаландии ӯ шунидаем.ZO-,0Шаҳрҳоро тарк карда, дар сахра сокин шавед, эй сокинони Мӯоб, ва мисли кабӯтаре бошед, ки дар лаби ҷар лона месозад.N,0Оё Исроил барои ту хандазор нашуда буд? Оё вай дар миёни дуздон ёфт шуда буд, ки ҳар бор ту дар бораи вай сухан мерондӣ, бо нафрат калла меҷунбондӣ?nMU,0Ӯро маст кунед, зеро ки ӯ пеши Парвардигор такаббур намудааст, ва бигзор Мӯоб дар қайи худ ғӯта занад, ва ӯ низ хандазор шавад. L,0Шохи Мӯоб бурида шудааст, ва бозуи он шикастааст, – мегӯяд Парвардигор. K,0Ва бар Қрийӯт ва Басра, ва бар ҳамаи шаҳрҳои дур ва наздики замини Мӯоб.WJ',0Ва бар Қирётаим ва Байт-Ҷомул ва Байт-Меӯн,PI,0Ва бар Дибӯн ва Набӯ ва Байт-Диблотаим,H,0Ва доварӣ бар замини даштрӯя расидааст, бар Ҳӯлӯн ва Яҳсо ва Мефоат,wGg,0Мӯоб шармсор шудааст, зеро ки торумор гардидааст; навҳа кунед ва фиғон кашед, дар Арнӯн эълон намоед, ки Мӯоб толону тороҷ шудааст.F,0Дар сари роҳ биист ва бингар, эй сокинаи Арӯэр! Аз онҳое ки барои наҷот ёфтан рӯ ба гурез овардаанд, пурсуҷӯ намо ва бигӯй: 'Чӣ воқеае рӯй додааст?'6Ee,0Аз курсии кибриёи худ фурӯд омада, дар саҳрои хушк бинишин, эй духтари сокинаи Дибӯн! Зеро ки тороҷгари Мӯоб бар зидди ту бархостааст ва қалъаҳои туро хароб мекунад.D#,0Ба ҳоли ӯ таассуф намоед, эй ҳамаи ҳамсоягони ӯ ва ҳамаи онҳое ки номи ӯро медонед! Бигӯед: 'Асои қудрат ва чӯбдасти шавкат чӣ гуна шикаст хӯрдааст!' C,0Фаро расидани ҳалокати Мӯоб наздик аст, ва мусибаташ бағоят мешитобад.*BM,0Мӯоб гирифтори тороҷ гардида, ба шаҳрҳояш душман баромадааст, ва гузини ҷавононаш ба қатлгоҳ фуромадаанд, – мегӯяд Подшоҳ, ки номаш Парвардигори лашкарҳост.A ,0Чӣ гуна шумо мегӯед: 'Мо баҳодурон ва ҷанговарон барои корзор ҳастем'?c@?,0 Ва Мӯоб аз боиси Камӯш хиҷил хоҳад шуд, чунон ки хонадони Исроил аз боиси Байт-Ил, ки пушту паноҳашон буд, хиҷил шудаанд.J? ,0 Бинобар ин инак, айёме фаро мерасад, – мегӯяд Парвардигор, – ва Ман резандагонро мефиристам, ки ӯро бирезанд, ва онҳо зарфҳои ӯро холӣ карда, машкҳояшро пора-пора хоҳанд намуд.[>/,0 Мӯоб аз ҷавонии худ осудаҳол буд, ва бар дурди худ менишаст, ва аз зарфе ба зарфе рехта нашудааст, ва ба асирӣ нарафтааст; бинобар ин таъмаш дар он мондааст, ва накҳаташ тағйир наёфтааст.p=Y,0 Малъун бод касе ки кори Парвардигорро мусоҳилакорона ба ҷо оварад, ва малъун бод касе ки шамшери худро аз хунрезӣ нигоҳ дорад!e<C,0 Болҳо ба Мӯоб диҳед, то ки парида равад; шаҳрҳои он ба биёбон мубаддал хоҳад шуд, ва касе набошад, ки дар онҳо сокин шавад.";=,0Ва тороҷгар ба ҳар шаҳр хоҳад омад, ва ҳеҷ шаҳр раҳо нахоҳад шуд; ва водӣ ба ҳалокат хоҳад расид, ва дашт валангор хоҳад шуд, чунон ки Парвардигор гуфтааст. :,0Азбаски ту ба аъмоли худ ва ба ганҷҳои худ таваккал кардӣ, ту низ забт хоҳӣ шуд, ва Камӯш бо якҷоягии коҳинон ва мирони худ ба асирӣ хоҳад рафт."9=,0Бигрезед, ҷонҳои худро халос кунед, то ки онҳо мисли дарахти аръар дар бодия бошанд.F8,0Ба фарози Луҳит гирякунон мебароянд, ва дар фуромадгоҳи Ҳӯрӯнаим душманон фиғони шикастро мешунаванд.{7o,0Мӯоб ба шикаст дучор шудааст; ҷавонони он доду фарёд мекунанд.6,0Садои нола аз Ҳӯрӯнаим ба гӯш мерасад: 'Тороҷ ва шикасти азиме рӯй додааст'.u5c,0Ҷалоли Мӯоб дигар вуҷуд надорад; дар Ҳешбӯн дар ҳаққи он бадиҳо андешидаанд: 'Биравем ва онро нобуд намоем, то ки дигар халқ набошад'. Ту низ, эй Мадмен, мотам хоҳӣ гирифт: шамшер туро таъқиб хоҳад кард.V4 ',0ДАР бораи Мӯоб Парвардигори лашкарҳо, Худои Исроил чунин мегӯяд: «Эй вой бар Набӯ! Зеро ки он валангор шудааст; Қирётаим расво шуда, забт гардидааст; қалъа расво шуда, шикаст хӯрдааст.!3;,/Аммо чӣ гуна вай ором шавад, дар сурате ки Парвардигор ба вай бар зидди Ашқалӯн ва бар зидди соҳили баҳр амр фармудааст? Вайро Ӯ ба он ҷо равона кардааст».42a,/Эй шамшери Парвардигор, то ба кай ором нахоҳӣ шуд? Ба ғилофи худ баргашта, бозъист ва ором шав. 1,/Мардуми Ғазза мӯйсар тарошида мотам гирифтаанд, Ашқалӯн ва бақияи водии онҳо талаф шудаанд; то ба кай бадани худро харошида маҷрӯҳ хоҳӣ кард?0#,/Ба сабаби рӯзе ки фаро мерасад, то ҳамаи фалиштиён ба толону тороҷ дучор гардида, Сӯр ва Сидӯн аз ҳар гуна ёрмандӣ маҳрум шаванд, зеро Парвардигор фалиштиёнро, ки бақияи ҷазираи Кафтӯр мебошанд, хонавайрон хоҳад кард.(/I,/Аз садои сумҳои аспони пурзӯраш, аз тараққо-туруқи аробаҳояш ва ғулғулаи чархҳояш падарон ба фарзандони худ назар намекунанд, чунки дастҳошон суст шудааст,$.A,/Парвардигор чунин мегӯяд: «Инак, обҳо аз шимол баланд шуда, мисли наҳре обхез мешавад, ва заминро бо ҳар чизе ки дар он аст, ва шаҳр ва сокинони онро зер мекунад, ва одамон фарёд мезананд, ва ҳамаи сокинони замин навҳа мекунанд.V- ',/КАЛОМИ Парвардигор дар бораи фалиштиён, ки бар Ирмиёи набӣ нозил шуд, пеш аз он ки фиръавн Ғаззаро мағлуб намояд.{,o,.Ту, эй бандаи Ман Яъқуб, натарс, – мегӯяд Парвардигор, – зеро Ман бо ту ҳастам; зеро Ман ҳамаи халқҳоеро, ки дар миёнашон туро пароканда намудаам, талаф хоҳам кард, аммо туро талаф нахоҳам кард, балки туро аз рӯи инсоф ҷазо хоҳам дод, вале туро тамоман беҷазо нахоҳам мононд».5+c,.Вале ту, эй бандаи Ман Яъқуб, натарс, ва эй Исроил, ҳаросон нашав, зеро инак, Ман туро аз ҷои дурдаст, ва насли туро аз замини асирии онҳо наҷот хоҳам дод; ва Яъқуб баргашта, дар амният ва осоиштагӣ хоҳад зист, ва касе ӯро нахоҳад тарсонид.b*=,.Ва онҳоро ба дасти толибони ҷонашон, ва ба дасти Набукаднесар подшоҳи Бобил, ва ба дасти ғуломони вай таслим хоҳам кард; ва баъд аз он мисли айёми пеш маскун хоҳад шуд, – мегӯяд Парвардигор.)+,.Парвардигори лашкарҳо, Худои Исроил чунин мегӯяд: «Инак, Ман Омӯнро, ки худои Нӯ мебошад, ва фиръавн ва Мисрро, ва худоёни он ва подшоҳони онро, ва фиръавн ва онҳоеро, ки ба ӯ таваккал менамоянд, гирифтори ҷазо хоҳам кард; (,.Духтари Миср шармсор шудааст, ба дасти қавми шимолӣ таслим гардидааст».',.Ҷангали онро хоҳанд бурид, – мегӯяд Парвардигор, – агарчи дарахтонаш беҳадду ҳисобанд, агарчи онҳо аз малах бештаранд, ва сону шумор надоранд._&7,.Овози он мисли фишшоси мор ба гӯш мерасад; зеро ки онҳо бо қуввате меоянд, мисли дарахтбурҳо бо табарҳо бар он меоянд;%,.Сарбозони зархариди дар миёни он буда низ мисли гӯсолаҳои охурӣ мебошанд, лекин онҳо низ якҷоя қафо гашта гурехтанд ва натавонистанд истодагӣ намоянд, зеро ки рӯзи ҳалокаташон, замони ҷазояшон бар онҳо омадааст.m$S,.Миср ғуноҷини хушлиқост, аммо хармагас аз шимол меояд.l#Q,.Асбоби муҳоҷират барои худ муҳайё намо, эй духтари сокинаи Миср, зеро ки Нӯф валангор гардида, бодияи ғайрмаскуне хоҳад шуд.5"c,.Ба ҳаёти Худам қасам ки, – мегӯяд Подшоҳе ки номаш Парвардигори лашкарҳост, – он ки хоҳад омад, мисли Тобӯр дар миёни кӯҳҳо ва мисли Кармил дар назди баҳр хоҳад буд.$!A,.Дар он ҷо дод мезананд: 'Фиръавн подшоҳи Миср ҳарзагӯй аст, фурсатро аз даст додааст'.R ,.Ӯ бисёр касонро бемаҷол гардонидааст, ба тавре ки онҳо бар ҳамдигар меафтанд ва мегӯянд: 'Бархезед, то ки аз шамшери ҳалокатовар назди қавми худ ва ба замини зодгоҳи худ баргардем'.H ,.Чаро неруманди ту вожгун шудааст ва натавонист истодагӣ намояд? Зеро ки Парвардигор вайро тела додааст.@y,.«Дар Миср эълон намоед ва дар Миҷдӯл хабар диҳед, ва дар Нӯф ва Таҳфанҳес хабар диҳед; бигӯед: 'Бархез ва омода шав, зеро ки шамшер он чиро, ки дар гирду пеши туст, хӯрдааст'.hI,. Каломе ки Парвардигор дар бораи омадани Набукаднесар подшоҳи Бобил барои мағлуб кардани замини Миср ба Ирмиёи набӣ гуфт: ,. Халқҳо расвоии туро шунидаанд, ва замин аз фиғони ту пур шудааст; зеро ки баҳодур ба баҳодур дучор омадааст, ва ҳар ду якҷоя фурӯ ғалтидаанд».O,. Ба Ҷилъод баромада, баласон бигир, эй духтари бокираи Миср! Давоҳоро беҳуда зиёд мекунӣ: шифое барои ту нест.,. Вале он рӯз барои Парвардигор Худои лашкарҳо рӯзи интиқом хоҳад буд, то ки аз душманони Худ интиқом гирад; ва шамшер онҳоро хӯрда сер хоҳад шуд ва аз хунашон маст хоҳад гардид, зеро ки барои Парвардигор Худои лашкарҳо дар замини шимолӣ, назди наҳри Фурот қурбонӣ оварда мешавад.),. Ҷастухез намоед, эй аспон! Ва тунд бидавед, эй аробаҳо! Ва берун биравед, эй баҳодурон, эй Ҳабаш ва Фут, ки сипардоронед, ва эй лудиён, ки камондоронед!:m,.Миср мисли дарё обхез мешавад, ва обҳояш мисли наҳрҳо талотум мекунад, ва мегӯяд: 'Ман обхез шуда, заминро зер хоҳам кард, шаҳр ва сокинонашро ба ҳалокат хоҳам расонид'.#,.Ин кист, ки мисли дарё обхез мешавад, ва обҳояш мисли наҳрҳо талотум мекунад?V%,.Тезрав нахоҳад гурехт, ва баҳодур раҳо нахоҳад шуд: дар шимол, назди наҳри Фурот пешпо хӯрда, фурӯ хоҳанд ғалтид.`9,.Чаро онҳоро мебинам, ки ба ҳарос афтода, қафо мегарданд? Ва баҳодурони онҳо ба шикаст дучор мешаванд ва ба ақиб нигоҳ накарда мегурезанд: даҳшат аз ҳар тараф пайдост, – мегӯяд Парвардигор.P,.Аспонро зин карда, савор шавед, эй саворон! Ва дар хӯдҳо ҳозир бошед, найзаҳоро тез кунед, ҷавшанҳоро бипӯшед.hI,.«Сипар ва зиреҳро муҳайё намуда, барои ҷанг пеш оед,}s,.Дар бораи Миср, дар бораи лашкари фиръавн Накӯҳ – подшоҳи Миср, ки назди наҳри Фурот дар Каркамиш буданд, ва Набукаднесар подшоҳи Бобил дар соли чоруми Еҳӯёқим ибни Йӯшиё подшоҳи Яҳудо онҳоро шикаст дод. },.КАЛОМИ Парвардигор, ки бар Ирмиёи набӣ дар бораи халқҳо нозил шуд:,-Ва оё ту барои худ чизҳои бузург талаб мекунӣ? Талаб накун; зеро инак, Ман бар тамоми башар мусибат хоҳам овард, – мегӯяд Парвардигор, – вале ҷони туро дар ҳар маконе ки биравӣ, барои ту ғанимат хоҳам гузошт».G,-Ба ӯ чунин бигӯй: Парвардигор чунин мегӯяд: инак, он чи бино кардаам, Ман хароб менамоям, ва он чи мисли ниҳол шинондаам, Ман решакан мекунам, – ва тамоми замин чунин хоҳад шуд.oW,-Ту гуфтаӣ: 'Вой бар ман! Зеро ки Парвардигор бар дарди ман андӯҳе зам кардааст; аз оҳу воҳи худ лакот шудаам, ва оромӣ наёфтаам'.} s,-«Парвардигор, Худои Исроил дар ҳаққи ту, эй Борух, чунин мегӯяд:5  e,-КАЛОМЕ ки Ирмиёи набӣ ба Борух ибни Нериё гуфт, вақте ки ӯ ин суханонро аз даҳони Ирмиё дар соли чоруми Еҳӯёқим ибни Йӯшиё подшоҳи Яҳудо дар тӯмори китобат менавишт:I  ,,Парвардигор чунин мегӯяд: инак, Ман фиръавн Ҳофраъ – подшоҳи Мисрро ба дасти душманони ӯ ва ба дасти толибони ҷони ӯ хоҳам супурд, чунон ки Сидқиё подшоҳи Яҳудоро ба дасти Набукаднесар подшоҳи Бобил, ки душмани ӯ ва толиби ҷони ӯ буд, супурдаам».3 _,,Ва ин аст аломат барои шумо, – мегӯяд Парвардигор, – ки Ман шуморо дар ин макон ҷазо хоҳам дод, то бидонед, ки суханони Ман дар ҳаққи шумо ба бадӣ ба амал хоҳад омад./ W,,Фақат адади каме аз шамшер раҳо шуда, аз замини Миср ба замини Яҳудо хоҳанд баргашт, ва тамоми бақияи Яҳудо, ки ба замини Миср омадаанд, то дар он ҷо сокин шаванд, хоҳанд донист, ки каломи кӣ ба амал хоҳад омад: аз они Ман ё аз они онҳо.O,,Инак, Ман бар онҳо ба бадӣ назар хоҳам кард, ва на ба некӣ; ва ҳамаи мардони Яҳудо, ки дар замини Миср мебошанд, аз шамшер ва қаҳтӣ нобуд хоҳанд шуд, то даме ки тамоман талаф гарданд.,Q,,Бинобар ин каломи Парвардигорро бишнавед, эй тамоми Яҳудо, ки дар замини Миср сокин ҳастед: инак, Ман ба номи бузурги Худ қасам хӯрдаам, – мегӯяд Парвардигор, – ки номи Ман дигар ба даҳони ҳеҷ як марди Яҳудо дар тамоми замини Миср оварда нахоҳад шуд ва нахоҳанд гуфт: 'Қасам ба ҳаёти Парвардигор Худо!'}s,,Парвардигори лашкарҳо, Худои Исроил чунин мегуяд: шумо ва занони шумо он чи бо даҳони худ гуфтаед, бо дастҳои худ ба ҷо меоваред ва мегӯед: 'Назрҳоеро, ки кардаем, албатта ба ҷо оварда, барои маликаи осмон бухур хоҳем сӯзонид ва ҳадияҳои рехтанӣ барои вай хоҳем рехт'; шумо назрҳои худро албатта иҷро хоҳед кард, ва ба назрҳои худ вафо хоҳед намуд.jM,,Ва Ирмиё ба тамоми қавм ва ба ҳамаи занон гуфт: «Каломи Парвардигорро бишнавед, эй тамоми Яҳудо, ки дар замини Миср мебошед!3,,Азбаски шумо бухур сӯзондед ва пеши Парвардигор гуноҳ кардед, ва ба овози Парвардигор гӯш надодед, ва бар тибқи шариати Ӯ ва фароизи Ӯ ва шаҳодоти Ӯ рафтор накардед, бинобар ин бар шумо ин мусибат омад, чунон ки имрӯз аст». n}{{yxwwvutt rq"on!mlhugff@dcOa`_^]G[ZYXWNVC={<;+:X977 542K0{/.-,,*)('&%$%"! |px <Xgb,3+Шаҳрҳои он хароб гардида, ба замини хушк ва чӯл табдил ёфтааст, ба замине ки ҳеҷ кас дар он сокин нест, ва писари одам аз он гузар намекунад.a,3*Баҳр бар Бобил туғён намуда, бо анбӯҳи мавҷҳояш вай пӯшида шудааст.l`Q,3)Чӣ сон Шешак мусаххар, ва ҷалоли тамоми дунё зердаст карда шудааст! Чӣ сон Бобил дар миёни халқҳо мавриди даҳшат гардидааст!&_E,3(Онҳоро мисли мешони парворӣ, мисли қӯчқорон ва такаҳо барои куштан фурӯд хоҳам овард.4^a,3'Ҳамин ки гарм шаванд, барояшон базме барпо намуда, онҳоро маст хоҳам кард, то ки дилхушӣ намоянд, ва ба хоби абадӣ бираванд, ва бедор нашаванд, – мегӯяд Парвардигор.],3&Мисли шерон якҷоя наъра мезананд, мисли шербачаҳо ғурриш мекунанд.L\,3%Ва Бобил ба сангтӯдаҳо, ба маъвои шағолон, ба мавриди даҳшат ва масхара табдил ёфта, ғайримаскун хоҳад шуд.*[M,3$Бинобар ин Парвардигор чунин мегӯяд: «Инак, Ман доди туро хоҳам ситонид, ва интиқоми туро хоҳам гирифт: баҳри ӯро хоҳам хушконид, ва чашмаашро хушк хоҳам кард.EZ,3#Осебе ки ба ман ва ба ҷисми ман расидааст, бар гардани Бобил бод!» – хоҳад гуфт сокинаи Сион. «Ва хуни ман бар гардани сокинони кишвари калдониён бод!» – хоҳад гуфт Ерусалим.}Ys,3"«Набукаднесар подшоҳи Бобил маро хӯрдааст, маро дарҳам-барҳам намудааст, маро зарфи холие гардонидааст, мисли тимсоҳе маро фурӯ бурдааст, шиками худро аз неъматҳои ман пур кардааст, маро бадар рондааст.HX ,3!Зеро ки Парвардигори лашкарҳо, Худои Исроил чунин мегӯяд: духтари Бобил мисли хирмангоҳест дар вақти поймол шудани он; баъд аз андак замон мавсими дарави он фаро хоҳад расид.:Wm,3 Ва гузаргоҳҳо гирифта шудааст, ва қамишзорҳо ба оташ сӯхтааст, ва ҷанговарон ба ҳарос афтодаанд.V,3Қосид ба пешвози қосид медавад, ва хабарбар ба пешвози хабарбар, то ба подшоҳи Бобил хабар диҳад, ки шаҳри ӯ аз ҳар тарафаш забт гардидааст,JU ,3Баҳодурони Бобил аз ҳарбу зарб даст кашида, дар истеҳкомҳои худ нишастаанд; қуввати онҳо адо шуда, мисли занон гардидаанд; масканҳои он сӯзонида, ғалақаҳои он шикаста шудааст.T+,3Ва замин ба изтироб омада, меларзад, зеро тадбирҳои Парвардигор дар ҳаққи Бобил ба амал меояд, то ки замини Бобилро харобазори ғайримаскун гардонад.YS+,3Халқҳоро бар зидди он даъват намоед: подшоҳони Модай, волиёнаш ва ҳамаи ҳокимонаш, ва тамоми замини қаламравашро.@Ry,3Байрақе бар замин бардоред, шохе дар миёни халқҳо бинавозед, халқҳоро бар зидди он даъват намоед, мамлакатҳои Аророт, Минӣ ва Ашканазро бар зидди он ҷамъ оваред, сипаҳсолоре бар зидди он таъин кунед, аспонро мисли малахи сихдоре бархезонед.zQm,3Ва аз ту санге барои сари гӯша ва санге барои таҳкурсӣ нахоҳанд гирифт, зеро ки ту харобазори абадӣ хоҳӣ шуд», – мегӯяд Парвардигор.;Po,3Инак, Ман, – мегӯяд Парвардигор, – зидди ту ҳастам, эй кӯҳи ҳалокатовар, ки тамоми дунёро ба ҳалокат расондаӣ! Ва Ман дасти Худро бар ту дароз хоҳам кард, ва туро аз болои сахраҳо фурӯ хоҳам ғалтонид, ва туро ба кӯҳи сӯхтае табдил хоҳам дод..OU,3Ва ба Бобил ва ҳамаи сокинони кишвари калдониён барои тамоми шарорате ки дар Сион ба амал овардаанд, дар пеши назари шумо подош хоҳам дод, – мегӯяд Парвардигор.@Ny,3Ва ба воситаи ту чӯпон ва рамаашро торумор кардам, ва ба воситаи ту зироаткор ва ҷуфти барзаговонашро торумор кардам, ва ба воситаи ту волиён ва ҳокимонро торумор кардам.M,3Ва ба воситаи ту мард ва занро торумор кардам, ва ба воситаи ту пир ва кӯдакро торумор кардам, ва ба воситаи ту ҷавон ва дӯшизаро торумор кардам;AL{,3Ва ба воситаи ту асп ва саворашро торумор кардам, ва ба воситаи ту ароба ва саворашро торумор кардам;sK_,3«Ту барои Ман путк, аслиҳаи ҷанг будӣ; ва Ман ба воситаи ту халқҳоро торумор кардам, ва ба воситаи ту мамлакатҳоро талаф намудам;J,3Ӯ, ки насибаи Яъқуб аст, мисли онҳо нест, зеро ки Ӯ Офаринандаи тамоми мавҷудот аст, ва (Исроил) сибти мероси Ӯст; номи Ӯ Парвардигори лашкарҳост.I#,3Онҳо ҳеҷу пуч аст, амали фиребгарист; чун ба доварӣ дучор ояд, нест хоҳад шуд.H,3Ҳар одам аз ақл бегона ва ҳар заргар аз санаме ки сохтааст, шармсор хоҳад шуд, зеро ки бутҳои вай чизи дурӯғ аст, ва ҳеҷ нафасе дар онҳо нест.WG',3Ҳамин ки Ӯ овоз диҳад, обҳо дар осмон ғулғула меандозанд, ва Ӯ абрҳоро аз ақсои замин боло мебардорад, барқҳоро барои борон ба вуҷуд меоварад, ва бодро аз махзанҳои Худ берун меоварад.LF,3Ӯ заминро бо қуввати Худ офарид, дунёро бо ҳикмати Худ барқарор намуд, ва осмонро бо хиради Худ густаронид.E{,3Парвардигори лашкарҳо ба Зоти Худ қасам хӯрдааст: ба ростӣ, туро аз одамон мисли малах пур хоҳам кард, ва онҳо бар ту гулбонг хоҳанд зад.QD,3 Эй, ки назди обҳои фаровон сокин ҳастӣ ва ганҷҳои зиёде дорӣ! Фарҷоми ту, анҷоми тамаъкории ту фаро расидааст.C/,3 Бар зидди ҳисорҳои Бобил байрақ бардоред, нигоҳбониро пурзӯр намоед, посбононро таъин кунед, каминҳоро муҳайё созед! Зеро он чи Парвардигор қасд намудааст, ва он чи дар бораи сокинони Бобил гуфтааст, ба амал хоҳад овард. B ,3 Тирҳоро тез кунед, сипарҳоро ба даст гиред! Парвардигор рӯҳи подшоҳони Модайро барангехтааст, чунки Ӯ қасде бар зидди Бобил дорад, то ки онро талаф намояд, зеро ин интиқоми Парвардигор аст, интиқоми маъбади Ӯст.HA ,3 Парвардигор адолати моро ба рӯи об баровард; биёед, аъмоли Парвардигор Худои моро дар Сион эълон намоем.3@_,3 Бобилро табобат кардем, вале шифо наёфт; онро тарк кунед, ва ҳар яке аз мо ба замини худ биравем; зеро ки доварии он то ба афлок расидааст ва то абрҳо баланд шудааст.`?9,3Ногаҳон Бобил фурӯ ғалтида, шикаст хӯрдааст; барои он навҳа намоед, баласон барои ҷароҳати он бигиред: шояд шифо ёбад. > ,3Бобил косаи тилло дар дасти Парвардигор буд, ки тамоми дунёро маст мекард: халқҳо аз шароби он нӯшиданд, бинобар ин халқҳо девонагӣ карданд.F=,3Аз даруни Бобил бигрезед, ва бигзор ҳар кас ҷони худро халос кунад, то ки аз боиси гуноҳи он талаф нашавед; зеро ки ин замони интиқоми Парвардигор аст: Ӯ подоши онро хоҳад дод.</,3Зеро ки Исроил ва Яҳудо аз Худои худ, аз Парвардигори лашкарҳо матрук нашудаанд, ва ҳол он ки замини онҳо аз маъсият бар зидди Поки Исроил пур шудааст.;,3Бигзор мақтулон бар замини калдониён ва маҷрӯҳон бар кӯчаҳои он биафтанд».~:u,3Бигзор камонкаш камонашро зеҳ накунад, ва аз зиреҳаш фахр нанамояд; ва бар ҷавонони он раҳм накунед, тамоми лашкари онро нобуд намоед.@9y,3Ва бар Бобил барбоддиҳандагонро мефиристам, ва онро барбод хоҳанд дод, ва замини онро холӣ хоҳанд кард, зеро ки онҳо дар рӯзи мусибат онро аз ҳар тараф иҳота хоҳанд намуд.H8 ,3ПАРВАРДИГОР чунин мегӯяд: «Инак, Ман бар Бобил ва бар сокинони Лев-Қомой боди ҳалокатоваре бармехезонам,27],2.Аз садои забти Бобил замин ба ларза хоҳад омад, ва фарёде дар миёни халқҳо шунида хоҳад шуд».K6,2-Бинобар ин қарори Парвардигорро, ки дар бораи Бобил қабул кардааст, ва тадбирҳои Ӯро, ки дар бораи замини калдониён андешидааст, бишнавед: ба ростӣ, хурдтарини рамабонон онҳоро хоҳанд рабуд; ба ростӣ, ӯ маскани онҳоро бар онҳо валангор хоҳад кард.h5I,2,Инак, ӯ мисли шер аз ҷангалистони анбӯҳи Урдун ба иқоматгоҳи мустаҳкам мебарояд, зеро ки Ман дар лаҳзае онҳоро аз он ҷо хоҳам гурезонид, ва ҳар кӣ баргузида шуда бошад, Ман ӯро бар он таъин хоҳам кард. Зеро кист, ки мисли Ман бошад, ва кист, ки барои Ман мӯҳлате муқаррар намояд? Ва кист он чӯпоне ки бар зидди Ман тавонад истодагӣ кунад?Q4,2+Подшоҳи Бобил овозаи онҳоро шунид, ва дастҳояш суст шуд; азоб ва дард ӯро мисли зане ки мезояд, дар бар гирифт.z3m,2*Онҳо камон ва мизроқ дар дасташон доранд; сангдил ҳастанд ва раҳм намекунанд; овозашон мисли баҳр мехурӯшад, ва бар аспон савор мешаванд; чун як тан барои ҷанг ба зидди ту, эй духтари Бобил, саф бастаанд.12[,2)Инак, қавме аз шимол меоянд, ва халқи бузурге ва подшоҳони бисёр аз ақсои замин бармехезанд;=1s,2(Чунон ки Худо Садӯм ва Амӯро ва ҳамсояҳошонро вожгун намуд, – мегӯяд Парвардигор, – ончунон касе дар он ҷо сокин нахоҳад шуд, ва писари одам дар он зиндагӣ нахоҳад кард.N0,2'Бинобар ин дар он ҷо гурбаҳои ваҳшӣ бо рӯбоҳон сокин хоҳанд шуд, ва шутурмурғон маскан хоҳанд гирифт; ва он дигар то абад маскун нахоҳад гардид, ва то абадуддаҳр обод нахоҳад шуд.N/,2&Хушкоӣ бар обҳои ӯст, ва онҳо хушк хоҳад шуд; зеро ки он замини санамҳост, ва аз бими бутҳо девона хоҳанд шуд.g.G,2%Шамшере бар аспони ӯст ва бар аробаҳои ӯст, ва бар тамоми мардуми гуногунқабилае ки андаруни ӯ ҳастанд, ва онҳо мисли занон хоҳанд буд; шамшере бар хазоини ӯст, ва онҳо толону тороҷ хоҳанд шуд;_-7,2$Шамшере бар козибон аст, ва беақлии онҳо зоҳир хоҳад шуд; шамшере бар баҳодурони ӯст, ва онҳо ба изтироб хоҳанд афтод;C,,2#Шамшере бар калдониён аст, – мегӯяд Парвардигор, – ва бар сокинони Бобил, ва бар мирон ва ҳакимони он;9+k,2"Лекин Раҳокунандаи онҳо, ки номаш Парвардигори лашкарҳост, пуриқтидор аст; Ӯ доди онҳоро хоҳад ситонид, то ки заминро ором созад ва сокинони Бобилро ба ларза андозад.h*I,2!Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: банӣ Исроил ва банӣ Яҳудо якҷоя мазлум ҳастанд, ва ҳамаи касоне ки онҳоро ба асирӣ бурданд, онҳоро маҳкам нигоҳ доштаанд ва намехоҳанд онҳоро ҷавоб диҳанд.)/,2 Ва густох пешпо хӯрда, фурӯ хоҳад ғалтид, ва касе набошад, ки ӯро бархезонад; ва оташ дар шаҳрҳои ӯ хоҳам зад, ва он тамоми гирду пеши ӯро хоҳад сӯзонид. (,2Инак, Ман зидди ту ҳастам, эй густох, – мегӯяд Парвардигор Худои лашкарҳо, – зеро ки рӯзи ту, замоне ки туро ба ҷазо мустаҳиқ намоям, расидааст.l'Q,2Бинобар ин ҷавонони он дар кӯчаҳои он хоҳанд афтод, ва ҳамаи ҷанговаронаш дар он рӯз талаф хоҳанд шуд, – мегӯяд Парвардигор.&3,2Тирандозонро бар зидди Бобил ҷамъ оваред! Эй ҳамаи камонкашон, гирдогирди он ӯрду занед, то ки наҷоте барои он намонад; ба он мувофиқи аъмолаш подош диҳед; чӣ тавре ки рафтор карда буд, ҳамон тавр нисбат ба он рафтор намоед, зеро ки ба зидди Парвардигор, ба зидди Поки Исроил густохӣ намудааст.%#,2Овози гурезагон ва наҷотёфтагон аз замини Бобил ба гӯш мерасад, то ки дар Сион аз интиқоми Парвардигор Худои мо, аз интиқоми маъбади Ӯ огоҳӣ диҳад.r$],2Ҳамаи барзаговони онро қатл кунед, бигзор гирифтори куштор шаванд; вой бар онҳо! Зеро ки рӯзи онҳо, замони ҷазои онҳо расидааст. #,2Аз ҳар тараф ба сари он биёед, анборҳои онро бикшоед, онро мисли ғарамҳо поймол кунед ва онро тамоман талаф намоед, то ки бақияе аз он намонад. ",2Парвардигор қӯрхонаи Худро кушода, аслиҳаи ғазаби Худро берун овардааст, зеро ки Парвардигор Худои лашкарҳо бо замини калдониён коре дорад.-!S,2Ман барои ту дом ниҳодам, ва ту ба он гирифтор шудӣ, эй Бобил, дар ҳолате ки бехабар мондӣ; ту ёфт шудӣ ва ба даст афтодӣ, зеро ки бар зидди Парвардигор исён кардӣ.L ,2Путки тамоми замин чӣ гуна вожгун ва торумор шудааст, ва Бобил дар миёни халқҳо мавриди даҳшат гардидааст!r],2Садои корзор бар замин аст, ва шикасти бузурге ҳувайдост.fE,2Бар замини Меротаим ва бар сокинони Пекӯд ҳуҷум овар, онҳоро қатл намо ва ҳар чиро, ки пас аз онҳо боқӣ монад, несту нобуд соз, – мегӯяд Парвардигор, – ва он чи ба ту амр фармудаам, ба амал овар.,2Дар он айём ва дар он замон, – мегӯяд Парвардигор, – маъсияти Исроилро ҷустуҷӯ хоҳанд кард, вале нахоҳад буд, ва гуноҳҳои Яҳудоро хоҳанд ҷуст, ва ёфт нахоҳад шуд; зеро онҳоеро, ки боқӣ мегузорам, хоҳам омурзид.y,2Ва Исроилро ба чарогоҳи худаш хоҳад баргардонид, ва ӯ дар Кармил ва Бошон хоҳад чарид, ва ҷони ӯ бар кӯҳи Ҷилъод ва Эфроим сер хоҳад шуд.5,2Бинобар ин Парвардигори лашкарҳо, Худои Исроил чунин мегӯяд: инак, Ман подшоҳи Бобил ва замини ӯро ҷазо хоҳам дод, чунон ки подшоҳи Ашшурро ҷазо додаам.(I,2Исроил рамаи парокандашудаест; шерон онро ронданд; аввал подшоҳи Ашшур онро ба коми худ кашид, ва сонӣ ин Набукаднесар подшоҳи Бобил устухонҳои онро шикаст.V%,2Аз Бобил коранда ва касеро, ки дар мавсими дарав бо дос кор мекунад, нобуд намоед; аз тарси шамшери ҳалокатовар бигзор ҳар кас ба қавми худ рӯ оварад, ва ҳар кас ба замини худ бигрезад.5c,2Аз ҳар тараф бар вай бонг занед; вай сари таслим ниҳодааст; бунёдҳои вай фурӯ ғалтидааст, ҳисорҳои вай хароб шудааст, зеро ки ин интиқоми Парвардигор аст; аз вай интиқом гиред; чӣ тавре ки вай амал карда буд, ҳамон тавр бо вай амал кунед. ,2Гирдогирди Бобил саф бандед, эй ҳамаи камонкашон! Бар вай тирандозӣ кунед, тирҳоро дареғ надоред, зеро ки вай пеши Парвардигор гуноҳ кардааст.L,2 Аз ғазаби Парвардигор он ғайримаскун хоҳад шуд, ва саросар ба харобазор табдил хоҳад ёфт; ҳар кӣ аз Бобил гузар кунад, аз ҳамаи ҷароҳатҳои он дар ҳайрат афтода, ҳуштак хоҳад зад.yk,2 Модари шумо бағоят хиҷил хоҳад гардид, волидаи шумо расво хоҳад шуд; инак оқибати халқҳо: биёбон, саҳрои хушк ва чӯли бедолу дарахт.+O,2 Зеро ки шумо, эй ғораткунандагони мероси Ман, шодӣ ва хурсандӣ кардед, мисли ғуноҷине ки хирманро поймол кунад, рақсидед, ва мисли аспони зӯровар шеҳа кашидед.L,2 Ва калдониён толону тороҷ хоҳанд гардид, ва ҳар кӣ онҳоро тороҷ кунад, сер хоҳад шуд, – мегӯяд Парвардигор.$A,2 Зеро ки инак, Ман анбӯҳи халқҳои бузургро аз замини шимолӣ барангехта, бар Бобил меоварам, ва онҳо бар зидди вай саф хоҳанд баст, ва аз он ҷо вай забт хоҳад шуд; тирҳои онҳо, мисли тирҳои баҳодури нишонгир, холӣ нахоҳад баргашт.M,2Аз даруни Бобил бигрезед, ва аз замини калдониён берун оед, ва мисли такаҳо пешопеши рама қадамгузор бошед.wg,2Ҳар кӣ онҳоро меёфт, онҳоро мехӯрд, ва душманонашон мегуфтанд: 'Мо гуноҳкор нестем; зеро ки онҳо пеши Парвардигор, ки маскани адолат аст, ва пеши Парвардигор, ки умеди падарони онҳо буд, гуноҳ кардаанд'.)K,2Қавми Ман рамаи гумроҳе буданд: чӯпононашон онҳоро гумроҳ карда, бар кӯҳҳо бурданд; онҳо аз кӯҳ ба теппа овора шуда гашта, ҷои фароғати худро фаромӯш карданд..U,2Дар бораи Сион пурсуҷӯ хоҳанд намуд, рӯи худро сӯи роҳи он ниҳода, хоҳанд гуфт: 'Биёед, бо паймони ҷовидонӣ, ки фаромӯш нахоҳад шуд, ба Парвардигор пайванд шавем'.T !,2Дар он айём ва дар он замон, – мегӯяд Парвардигор, – банӣ Исроил хоҳанд омад, онҳо бо якҷоягии банӣ Яҳудо гирякунон равона хоҳанд шуд ва Парвардигор Худои худро ҷустуҷӯ хоҳанд кард.; o,2Зеро ки халқе аз шимол бар зидди он бархостаанд, ки замини онро биёбон хоҳанд гардонид, ва касе дар он сокин нахоҳад шуд: аз инсон то ҳайвон онро тарк карда, хоҳанд рафт., Q,2«Дар миёни халқҳо баён намоед ва эълон кунед, ва ливое бардошта, эълон кунед, пинҳон надоред, бигӯед: 'Бобил забт гардидааст, Бил шармсор шудааст, Мерӯдах шикаст хӯрдааст, санамҳояш расво шудааст, бутҳояш ба шикаст дучор омадааст'.5  e,2КАЛОМЕ ки Парвардигор дар бораи Бобил, дар бораи замини калдониён ба воситаи Ирмиёи набӣ гуфт: +,1'Вале дар рӯзҳои охир асирони Эломро хоҳам баргардонид, – мегӯяд Парвардигор».X),1&Ва тахти Худро дар Элом барқарор хоҳам намуд, ва подшоҳ ва миронро аз он ҷо нест хоҳам кард, – мегӯяд Парвардигор.D,1%Ва онҳоро пеши душманонашон ва пеши толибони ҷонашон ба шикаст дучор хоҳам кард, ва бар онҳо мусибат, яъне оташи ғазаби Худро хоҳам овард, – мегӯяд Парвардигор, – ва шамшерро аз пайи онҳо хоҳам фиристод, то даме ки онҳоро тамоман талаф намоям;2],1$Ва чор бодро аз чор канори осмон бар Элом хоҳам овард, ва онҳоро бо ҳамаи ин бодҳо пароканда хоҳам кард, ва халқе нахоҳад буд, ки рондашудагони Элом ба он ҷо наоянд;B},1#«Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: инак, Ман камони Эломро, ки қуввати асосии онҳост, хоҳам шикаст;X),1"Каломи Парвардигор дар бораи Элом, ки бар Ирмиёи набӣ дар ибтидои подшоҳии Сидқиё подшоҳи Яҳудо нозил шуда, гуфт:,1!Ва Ҳосӯр маскани шағолон, харобазори абадӣ хоҳад гардид; касе дар он ҷо сокин нахоҳад шуд, ва писари одам дар он ҷо зиндагӣ нахоҳад кард».M,1 Ва шутурони онҳо толону тороҷ карда ва анбӯҳи чорвои онҳо ба ғанимат гирифта хоҳад шуд; ва онҳоро, ки мӯи чаккаи худро метарошанд, ба ҳар боде ки мевазад, пароканда хоҳам кард, ва ҳалокати онҳоро аз ҳар ҷониби онҳо хоҳам овард, – мегӯяд Парвардигор.*M,1Бархезед, ба халқе ки дар осоиштагӣ ва амният зиндагӣ мекунанд, ҳуҷум оваред, – мегӯяд Парвардигор. – Онҳо на дар доранд, на ғалақа; дар танҳоӣ сукунат доранд.,1Бигрезед, дуртар биравед, дар мағораҳо пинҳон шавед, эй сокинони Ҳосӯр, – мегӯяд Парвардигор, – зеро ки Набукаднесар подшоҳи Бобил дар ҳаққи шумо қароре қабул кардааст ва бар зидди шумо тадбире андешидааст.Y+,1Хаймаҳои онҳо ва рамаҳои онҳоро хоҳанд гирифт; пардаҳои онҳо ва тамоми асбобу анҷоми онҳо ва шутурони онҳоро барои худ хоҳанд бурд, ва онҳоро аз ҳар ҷониб ба тарсу ҳарос хоҳанд андохт.f~E,1Дар бораи Қедор ва дар бораи мамлакатҳои Ҳосӯр, ки Набукаднесар подшоҳи Бобил онҳоро зарба задааст, Парвардигор чунин мегӯяд: «Бархезед, ба Қедор ҳуҷум оваред ва писарони шарқро тороҷ кунед!}1,1Ва Ман дар ҳисори Димишқ оташ хоҳам зад, ва қасрҳои Бин-Ҳададро нест хоҳам кард».u|c,1Ба яқин ҷавонони он дар кӯчаҳои он хоҳанд афтод, ва ҳамаи ҷанговарон дар он рӯз талаф хоҳанд шуд, – мегӯяд Парвардигори лашкарҳо.~{u,1Чӣ гуна ин шаҳри номдор, ин пойтахти шодмонӣ тарк карда шудааст!{zo,1Димишқ аз рӯҳ афтодааст, рӯ ба гурез овардааст, ва онро ларза гирифтааст; азобу дардҳо онро, мисли зане ки мезояд, дар бар гирифтааст.y',1Дар бораи Димишқ. – Ҳамот ва Арпод хиҷил шудаанд, зеро ки хабари бадро шунида, маъюс гардидаанд: «Баҳр ба изтироб омадааст, наметавонад сокит шавад.Tx!,1Инак, ӯ мисли уқоб парвоз намуда, ҳамла хоҳад овард ва болҳои худро бар Басра паҳн хоҳад кард; ва дили баҳодурони Адӯм дар он рӯз мисли дили зане ки азоби зоиш дошта бошад, хоҳад шуд».@wy,1Аз садои афтодани онҳо замин ба ларза хоҳад омад; овози фарёдашон дар баҳри Қулзум шунида хоҳад шуд.Iv ,1Бинобар ин қарори Парвардигорро, ки дар бораи Адӯм қабул кардааст, ва тадбирҳои Ӯро, ки дар бораи сокинони Темон андешидааст, бишнавед: ба ростӣ, хурдтарини рамабонон онҳоро хоҳанд рабуд; ба ростӣ, ӯ масканҳои онҳоро бар онҳо валангор хоҳад кард.bu=,1Инак, ӯ мисли шер аз ҷангалистони анбӯҳи Урдун ба иқоматгоҳи мустаҳкам мебарояд, зеро ки Ман дар лаҳзае ӯро аз он ҷо хоҳам гурезонид, ва ҳар кӣ баргузида шуда бошад, Ман ӯро бар он таъин хоҳам кард. Зеро кист, ки мисли Ман бошад, ва кист, ки барои Ман мӯҳлате муқаррар намояд? Ва кист он чӯпоне ки бар зидди Ман тавонад истодагӣ кунад? n+~}|1zyy x wuttrqoonkm(lkaj'ibhPg[fe}ccZb`_^]\[ZYX[WVVUTT;RQPSONM=Z;98F65421s/.b,+*)'`&$#2! |9LH(F% s z z@&+wPg6 Роҳҳои маро каҷ карда, маро даридааст, маро маъюс намудааст;|Oq6 Ӯ барои ман хирси каминвар аст, шерест, ки дар ҷои ниҳонӣ бошад;N#6 Роҳҳои маро бо харсангҳо бандубаст намудааст, пайроҳаҳои маро каҷ кардааст.|Mq6Агарчи фарёд ва истиғоса менамоям, дуои маро пешгирӣ кардааст;/LW6Гирдогирди ман тавора кашидааст, то ки натавонам берун равам; ишкели маро вазнин кардааст;K6Маро дар зулмот сокин гардондааст, мисли онҳое ки аз қадим мурдаанд;zJm6Бар ман иморат сохта, маро бо заҳр ва мусибат иҳота намудааст;yIk6Гӯшт ва пӯсти маро реш-реш карда, устухонҳои маро шикастааст; H6Фақат ба зидди ман тамоми рӯз гашта-баргашта дасти Худро нигаронидааст;jGM6Ӯ маро бурда, ба торикӣ даровардааст, ва на ба рӯшноӣ;jF O6МАН одаме ҳастам, ки аз асои ғазаби Ӯ мазаллат дидаам. E96Даҳшатҳои маро аз гирду атроф, ба монанди рӯзи ид, даъват намудаӣ; ва касе набуд, ки дар рӯзи ғазаби Парвардигор гурехта ва зинда монда бошад: онҳоеро, ки ба сад ноз парварда ва калон карда будам, душмани ман талаф намудааст'.>Du6Наврасон ва пирон бар хоки кӯчаҳо хобидаанд; дӯшизагонам ва ҷавононам аз дами шамшер афтодаанд; Ту онҳоро дар рӯзи ғазаби худ куштаӣ, ба қатл расондаӣ ва раҳме накардаӣ;C56Парвардигоро! Назар андоз ва бубин, ки чунин амалро ба кӣ кардаӣ? Оё равост, ки занон меваи батни худро, – кӯдаконеро, ки ба сад ноз парварда буданд, – бихӯранд? Оё равост, ки коҳин ва набӣ дар қудси Парвардигор кушта шаванд?B6Шабонгоҳ, дар аввали посҳо, бархоста фиғон бардор; ба ҳузури Парвардигор дили худро мисли об рехта холӣ кун; дастҳои худро дар бораи ҷони кӯдаконат, ки дар сари ҳар кӯча аз гуруснагӣ беҳуш мешаванд, сӯи Ӯ боло бардор:A%6Дили онҳо сӯи Парвардигор фарёд мекунад: эй ҳисори духтари Сион! Рӯзу шаб мисли ҷӯйбор ашк рез, ба худат оромӣ надеҳ, гавҳараки чашмат қарор наёбад.~@u6Парвардигор он чи қарор дода буд, иҷро кардааст; амреро, ки аз қадимулайём фармуда буд, ба амал овардааст: хароб намуда, раҳме накардааст ва душманро бар ту шод гардонда, шохи адуёнатро баланд бардоштааст.?+6Ҳамаи душманонат даҳони худро бар ту кушодаанд, ҳуштак кашида ва дандон ғиҷиррос занонда, мегӯянд: «Онро талаф кардем! Ҳай-ҳай, ин ҳамон рӯз аст, ки дар интизораш будем ва ҳоло ба он ноил шудаем, онро ба чашми худ дидаем!»S>6Ҳамаи роҳгузарон дар ҳаққи ту даст бар ҳам месоянд, ҳуштак кашида, ба ҳоли духтари Ерусалим сар меҷунбонанд: «Оё ҳамин аст шаҳре ки онро камоли зебоӣ, шодии тамоми замин мегуфтанд?»s=_6Анбиёи ту чизҳои ботил ва беаслро барои ту пешгӯӣ намудаанд ва гуноҳатро ошкор накардаанд, то ки хавфи асирии туро пешгирӣ намоянд, балки нубувватҳои ботил ва хаёлҳои хомро барои ту изҳор кардаанд.,<Q6 Чӣ шаҳодате барои ту бидиҳам, чӣ қиёсе барои ту биёварам, эй духтари Ерусалим? Чиро ба ту ташбеҳ намоям, то ки туро тасаллӣ диҳам, эй духтари бокираи Сион? Зеро ки шикасти ту мисли баҳр бузург аст, ва кист, ки туро тавонад шифо диҳад?;6 Ба модарони худ мегӯянд: «Нон ва шароб куҷост?» – дар ҳолате ки мисли маҷрӯҳон дар кӯчаҳои шаҳр аз ҳуш рафта, дар оғӯши модарони худ ҷон медиҳанд.E:6 Чашмонам аз ашк оҷиз шудааст, амъоям ҷӯш мезанад, ҷигарам аз шикасти духтари қавми ман бар замин мерезад, вақте ки кӯдакон ва ширмакон дар кӯчаҳои шаҳр беҳуш шуда меғалтанд.9/6 Пирони духтари Сион бар замин хомӯш нишастаанд, бар сари худ хокистар пошида, палос пӯшидаанд; дӯшизагони Ерусалим сари худро сӯи замин хам кардаанд.z8m6 Дарвозаҳои он ба замин фурӯ рафтааст; ғалақаҳои онро вайрон карда шикастааст; подшоҳи он ва мирони он дар миёни ғайрияҳудиён мебошанд; шариате нест; анбиёи он низ рӯъёе аз ҷониби Парвардигор намеёбанд.7y6Парвардигор қарор додааст, ки ҳисори духтари Сионро хароб кунад; шоқул кашида, дасти Худро аз талаф кардан бознадоштааст; ва истеҳком ва ҳисорро, ки якҷоя ба хок яксон шудаанд, кисвати сӯгворӣ пӯшонидааст.d6A6Парвардигор қурбонгоҳи Худро тарк карда, қудси Худро хор дидааст; ҳисорҳои қасрҳои онро ба дасти душманон таслим намудааст: онҳо дар хонаи Парвардигор, ба монанди рӯзи ид, овоз бардоштаанд.5w6Ва хаймаи Худро мисли боғ аз миён бардошта, ҷамъомадгоҳи Худро хароб кардааст. Парвардигор дар Сион рӯзҳои ид ва шанберо фаромӯш кунонидааст ва дар шиддати ғазаби Худ подшоҳ ва коҳинро хорузор намудааст.>4u6Парвардигор мисли душман шуда, Исроилро талаф намудааст: ҳамаи қасрҳои онро талаф намуда, қалъаҳои онро хароб кардааст ва барои духтари Яҳудо нолаву фиғонро афзудааст;E36Камони Худро мисли душман зеҳ кардааст, бо ямини Худ мисли аду ба қиём бархостааст ва ҳамаи назаррабоёнро куштааст; бар хаймаи духтари Сион хашми Худро мисли оташ рехтааст.g2G6Дар шиддати ғазаби Худ тамоми шохи Исроилро шикастааст, ямини Худро аз омадани душман баргардонидааст ва Яъқубро мисли забонаҳои оташе ки ҳамаи чизҳои давру пешро фурӯ мебарад, сӯзонидааст;m1S6Парвардигор ҳамаи масканҳои Яъқубро талаф намуда, раҳме накардааст, қалъаҳои духтари Яҳудоро дар вақти хашми Худ хароб намуда, ба замин яксон кардааст, давлат ва мирони онро поймол гардондааст;^0 76ЧӢ гуна Парвардигор дар вақти ғазаби Худ духтари Сионро бо абрҳои тира пӯшонидааст, шукӯҳи Исроилро аз осмон ба замин афкандааст ва пойандози Худро дар рӯзи ғазаби Худ ба ёд наовардааст!T/ #6Бигзор тамоми шарорати онҳо пеши назари Ту биёяд, ва ба онҳо ончунон амал кунӣ, чунон ки ба ман барои ҳамаи гуноҳҳоям амал кардаӣ; зеро ки оҳу фиғонам бисёр аст, ва дилам пурдард аст».#. A6Мешунаванд, ки ман оҳу воҳ мекунам, аммо тасаллидиҳандае барои ман нест; ҳамаи душманонам мусибати маро шунида шод шудаанд, ки Ту инро дар ҳаққи ман кардаӣ. Кошки он рӯзи эълонкардаи Худро меовардӣ, ва онҳо мисли ман мешуданд!z- o6Парвардигоро, назар андоз, зеро ки дар тангӣ ҳастам: амъоям ҷӯш мезанад, дилам андарунам чаппа шудааст, зеро ки бағоят саркашӣ кардаам; аз берун шамшер нобуд мекард, чунон ки дар хона мамот ҳукмфармо буд.L, 6Дӯстдорони худро даъват намудам, лекин онҳо дар ҳаққи ман хиёнат карданд; коҳинонам ва пиронам дар шаҳр ҷон доданд, дар ҳолате ки барои худ хӯрок меҷустанд, то ки зинда бимонанд.+ /6«Парвардигор одил аст, зеро ки аз амри Ӯ саркашӣ кардаам. Бишнавед, эй ҳамаи қавмҳо, ва дарди маро бубинед: дӯшизагонам ва ҷавононам ба асирӣ рафтаанд.f* G6Сион дастҳои худро дароз мекунад, лекин тасаллидиҳандае барои вай нест: Парвардигор дар ҳаққи Яъқуб амр фармудааст, ки ӯро адуёнаш иҳота кунанд; Ерусалим дар миёни онҳо кароҳатангез шудааст.v) g6Дар ҳаққи инҳо ман гиря мекунам: аз чашмам, аз чашмам об мерезад, зеро тасаллидиҳандае ки ҷонамро қувват медода бошад, аз ман дур шудааст; писаронам хонавайрон шудаанд, зеро ки душман зӯр баромадааст».( 6Ҳамаи баҳодурони маро Парвардигор андаруни ман вожгун кардааст: ҷамъомадеро бар зидди ман даъват намудааст, то ки ҷавонони маро несту нобуд кунанд; духтари бокираи Яҳудоро Парвардигор дар чархушт поймол кардааст.g' I6Юғи гуноҳҳоям, ки бо дасти Ӯ ба ҳам барбаста бофта шудааст, бар гарданам баромада, маро бемаҷол кардааст; Парвардигор маро ба дастҳое таслим кардааст, ки наметавонам пеши онҳо истодагӣ намоям.5& e6 Аз афроз Ӯ оташе ба устухонҳоям фиристода, онҳоро бирён кардааст; доме барои пойҳоям ниҳода, маро ба қафо баргардонидааст; маро маъюс ва дардманди ҳаррӯза сохтааст.{% q6 «Бигзор ин ба шумо, эй ҳамаи роҳгузарон, рӯй надиҳад. Назар андозед ва бубинед, ки оё дарде мисли дарди ман ҳаст, ки он ба сари ман омадааст, ва Парвардигор дар рӯзи шиддати ғазаби Худ маро ғамгин кардааст?M$ 6 Тамоми қавми вай оҳу воҳ карда, нон меҷӯянд, нозу неъматҳои худро дар бадали хӯрок додаанд, то ки зинда бимонанд. «Парвардигоро! Назар андоз ва бубин, ки ман чӣ гуна залил шудаам».V# '6 Аду ба ҳамаи нозу неъматҳои вай дасти душманӣ дароз кардааст: вай дидааст, ки ба қудси вай ғайрияҳудиён даромадаанд, ки дар бораи онҳо Ту амр фармудаӣ, ки ба ҷамоати Ту дохил нашаванд.-" U6 Наҷосати вай бар домани вай буд, лекин ояндаи худро ба ёд намеовард; бинобар ин ба таври ҳайратангез ба залолат афтодааст, ва тасаллидиҳандае барои вай нест. «Парвардигоро! Мазаллати маро бубин, зеро ки душман мутакаббир шудааст».! 6Ерусалим гуноҳи азиме кардааст, аз ин сабаб кароҳатангез шудааст: ҳамаи онҳое ки вайро мӯҳтарам медоштанд, ба вай беэътиноӣ мекунанд, зеро ки урёнии вайро дидаанд; худаш низ оҳу воҳ мекунад ва рӯ ба қафо мегардонад.H   6Ерусалим дар айёми мусибатҳо ва уқубатҳои худ ҳамаи нозу неъматҳои худро, ки аз қадимулайём дошт, ба ёд меоварад, дар сурате ки қавми вай ба дасти душман афтодааст ва мададгоре барои вай нест; адуён ба вай нигариста, ба ҳоли харобиҳояш механданд.0 [6Ва аз духтари Сион тамоми ҳашамати вай нест шудааст; мирони вай, мисли ғизолоне ки чарогоҳ наёфта бошанд, бемаҷол гардида, пешопеши таъқибкунанда равона шудаанд.< s6Адуёнаш сарбаланд шудаанд, душманонаш комронӣ мекунанд, зеро ки Парвардигор вайро аз боиси гуноҳҳои бисёраш ғамгин кардааст; кӯдаконаш пешопеши аду ба асирӣ рафтаанд.M 6Роҳҳои Сион мотам гирифтааст, чунки мардум дар идҳо ба зиёрат намеоянд; ҳамаи дарвозаҳояш хароб шудааст; коҳинонаш оҳу воҳ мекунанд, дӯшизагонаш ғамгинанд, ва худаш талхком аст.O 6Яҳудо аз боиси мазаллат ва меҳнати сахт ҷалои ватан шудааст; вай дар миёни бутпарастон нишаста, фароғат намеёбад; ҳамаи таъқибкунандагонаш дар миёни тангиҳо ба вай даррасидаанд.U %6Шабонгоҳ вай зор-зор мегиряд, ва ашкҳои вай бар рухсораҳои вай аст. Аз байни ҳамаи ошиқонаш барои вай тасаллидиҳандае нест: ҳамаи ёронаш ба вай хиёнат кардаанд, ба вай душман шудаанд.W +6Чӣ гуна он шаҳре ки серодам буд, яккаву танҳо нишастааст, он шаҳре ки дар миёни халқҳо бузург буд, мисли бевазане шудааст, он шаҳре ки бар кишварҳо ҳукмфармо буд, хироҷгузор гардидааст!X),4"Ва хӯроки ӯ, хӯроки доимӣ, ба ӯ аз ҷониби подшоҳи Бобил рӯз ба рӯз, то рӯзи вафоти ӯ, тамоми айёми умри ӯ дода мешуд.0Y,4!Ва либоси зиндонии ӯро иваз намуд, ва ӯ ҳамеша, тамоми айёми умраш, ба ҳузури вай нон мехӯрд.@y,4 Ва ба ӯ суханони нек гуфт, ва тахти ӯро аз тахти подшоҳоне ки бо вай дар Бобил буданд, болотар гузошт.8i,4Ва дар соли сию ҳафтуми асирии Еҳӯёкин подшоҳи Яҳудо, дар моҳи дувоздаҳум, дар рӯзи бисту панҷуми моҳ воқеъ шуд, ки Эвил-Мерӯдах подшоҳи Бобил дар соли аввали подшоҳии худ Еҳӯёкин подшоҳи Яҳудоро сарафроз кард ва ӯро аз зиндон баровард.,4Дар соли бисту сеюми Набукаднесар сардори посбонон Набузаръадон ҳафтсаду чилу панҷ нафар яҳудиёнро ба асирӣ бурд; ҷамъ чор ҳазору шашсад нафар.,4Дар соли ҳаждаҳуми Набукаднесар аз Ерусалим ҳаштсаду сию ду нафар;=s,4Ин аст адади қавме ки Набукаднесар ба асирӣ бурд: дар соли ҳафтум се ҳазору бисту се нафар яҳудиён;mS,4Ва подшоҳи Бобил онҳоро дар Рибло, ки дар замини Ҳамот аст, зада ба қатл расонид; ва аҳли Яҳудо аз замини худ ба асирӣ рафтанд.#?,4Ва сардори посбонон Набузаръадон онҳоро гирифта, назди подшоҳи Бобил ба Рибло бурд.9k,4Ва аз шаҳр як хоҷасаройро, ки сардори ҷанговарон буд, ва ҳафт нафар муқаррабони подшоҳро, ки дар шаҳр буданд, ва мирзои сарлашкарро, ки бо сафарбарии қавми мамлакат машғул буд, ва шаст нафарро, ки аз қавми мамлакат дар шаҳр буданд, гирифт;6e,4Ва сардори посбонон Сароёи саркоҳин ва Сафанёи коҳини дуюм ва се посбони даромадгоҳро гирифт;+,4Ва наваду шаш анор рӯй ба берун буда, ҳамаи анорҳо гирдогирди шабака садто буд.6 e,4Ва тоҷе бар он аз мис буд; ва баландии як тоҷ панҷ зироъ буд; ва бар тоҷ гирдогирд шабака ва анорҳо буд, – ҳамааш аз мис; айни ҳамин чизҳо ва анорҳо бар сутуни дуюм буд.B },4Ва ин сутунҳо, яъне ҳар як сутун ҳаждаҳ зироъ баландӣ дошт, ва риштае ба дарозии дувоздаҳ зироъ онро дар бар мегирифт, ва он дарунхолӣ буда, ғафсии деворҳояш чор ангушт буд.a ;,4Сутунҳо дуто, обанбор якто ва барзаговҳои мисин дувоздаҳто буд, ки зери пояҳо буд, ва подшоҳ Сулаймон онҳоро барои хонаи Парвардигор сохта буд, – вазни миси тамоми ин асбоб аз ҳад зиёд буд. !,4Ва сардори посбонон пиёлаҳо, ва маҷмарҳо, ва косаҳо, ва дегҳо, ва чароғҳо, ва қошуқҳо, ва дӯлчаҳоро, – хоҳ аз тилло буд, хоҳ аз нуқра, – гирифта бурд.} s,4Ва дегҳо, ва хокандозҳо, ва кордҳо, ва косаҳо, ва қошуқҳо, ва тамоми асбоби мисро, ки дар вақти ибодат кор мефармуданд, гирифта бурданд.8i,4Ва калдониён сутунҳои мисро, ки дар хонаи Парвардигор буд, ва пояҳо ва обанбори мисро, ки дар хонаи Парвардигор буд, шикастанд, ва тамоми миси онҳоро ба Бобил бурданд.C,4Вале сардори посбонон Набузаръадон баъзе аз бенавоёни заминро барои токдорӣ ва зироаткорӣ вогузошт.eC,4Ва сардори посбонон Набузаръадон баъзе аз бенавоёни қавм ва бақияи қавмро, ки дар шаҳр монда буданд, ва гурезпоёнро, ки ба тарафи подшоҳи Бобил гузашта буданд, ва бақияи оммаро ба асирӣ бурд.a;,4Ва тамоми лашкари калдониён, ки ҳамроҳи сардори посбонон буданд, ҳамаи ҳисорҳои гирдогирди Ерусалимро хароб карданд.[/,4 Ва хонаи Парвардигор ва хонаи подшоҳро сӯзонид; ва ҳамаи хонаҳои Ерусалим ва ҳар хонаи бузургонро ба оташ сӯзонид.X),4 Ва дар моҳи панҷум дар рӯзи даҳуми моҳ, ки соли нуздаҳуми подшоҳии Набукаднесар подшоҳи Бобил буд, сардори посбонон Набузаръадон, ки ба ҳузури подшоҳи Бобил меистод, ба Ерусалим омад.yk,4 Ва чашмони Сидқиёро кӯр кард; ва ӯро занҷирбанд намуд; ва подшоҳи Бобил ӯро ба Бобил овард, ва ӯро то рӯзи вафоташ дар зиндон андохт.`9,4 Ва подшоҳи Бобил писарони Сидқиёро дар пеши назари ӯ қатл кард; ва ҳамаи мирони Яҳудоро низ дар Рибло ба қатл расонид.,4 Ва подшоҳро дастгир карданд, ва ӯро назди подшоҳи Бобил ба Рибло, ки дар замини Ҳамот аст, оварданд; ва дар ҳаққи ӯ ҳукми худро эълон кард.,4Ва лашкари калдониён подшоҳро таъқиб карданд, ва дар чӯли Ериҳӯ ба Сидқиё расида гирифтанд, ва тамоми лашкараш аз пеши ӯ пароканда шуда рафтанд.4~a,4Ва шаҳр рахна карда шуд, ва ҳамаи ҷанговарон гурехтанд, ва шабона ба воситаи дарвозае ки дар миёни ду ҳисор, дар наздикии боғи подшоҳ буд, аз шаҳр баромаданд, ва дар сурате ки калдониён гирдогирди шаҳр буданд, бо роҳи чӯл равона шуданд.3}_,4Дар моҳи чорум, дар рӯзи нӯҳуми моҳ, қаҳтӣ дар шаҳр пурзӯр шуд, ва барои қавми замин нон набуд.p|Y,4Ва шаҳр то соли ёздаҳуми подшоҳ Сидқиё дар муҳосира буд.*{M,4Ва дар соли нӯҳуми подшоҳии ӯ, дар моҳи даҳум, дар рӯзи даҳуми моҳ воқеъ шуд, ки Набукаднесар подшоҳи Бобил, худаш ва тамоми лашкараш, назди Ерусалим омад, ва бар зидди он ӯрду заданд, ва девори муҳосира гирдогирди он бино карданд.z',4Зеро ба сабаби ғазаби Парвардигор ин дар Ерусалим ва Яҳудо воқеъ шуд, ба тавре ки Ӯ онҳоро аз ҳузури Худ рад кард; ва Сидқиё ба подшоҳи Бобил осӣ шуд.=ys,4Ва ӯ он чи дар назари Парвардигор бад буд, ба амал овард, мисли ҳар он чи Еҳӯёқим ба амал оварда буд.px [,4СИДҚИЁ бисту яксола буд, ки ба подшоҳӣ шурӯъ намуд, ва ёздаҳ сол подшоҳӣ кард; ва номи модари ӯ Ҳамутал бинти Ирмиё аз Либно буд. w,3@Ва бигӯй: 'Бобил аз боиси мусибате ки Ман бар он хоҳам овард, ҳамин тавр ғарқ хоҳад шуд, ва онҳо хаста хоҳанд гардид'». То ин ҷост суханони Ирмиё.@vy,3?Ва ҳангоме ки хондани ин тӯморро ба анҷом расонӣ, санге ба он бибанд, ва онро андаруни Фурот биандоз,5uc,3>Ва бигӯй: 'Парвардигоро! Ту дар бораи ин макон гуфтаӣ, ки онро тавре талаф хоҳӣ кард, ки дар он на одаме ва на чорпое сокин нашавад, ва он ба биёбони абадӣ табдил ёбад'.-tS,3=Ва Ирмиё ба Сароё гуфт: «Ҳангоме ки ба Бобил дохил шавӣ, бубин ва ҳамаи ин суханонро бихон,s,3<Ва Ирмиё тамоми мусибатеро, ки бояд бар Бобил биёяд, дар як тӯмори китобат бинавишт, яъне ҳамаи ин суханонро, ки дар бораи Бобил навишта шудааст.>ru,3;Каломе ки Ирмиёи набӣ ба Сароё ибни Нериё ибни Маҳсеё амр фармуд, ҳангоме ки вай бо Сидқиё подшоҳи Яҳудо дар соли чоруми подшоҳии ӯ ба Бобил мерафт; ва Сароё мири бор буд.zqm,3:Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: «Ҳисорҳои фарохи Бобил тамоман хароб хоҳад шуд, ва дарвозаҳои баландаш ба оташ хоҳад сӯхт: қавмҳо бар абас меҳнат кардаанд, ва қабилаҳо аз барои оташ хаста шудаанд».py,39«Ва Ман мирони он ва ҳакимони онро, волиёни он ва ҳокимони он ва баҳодурони онро маст хоҳам кард, ва онҳо ба хоби абадӣ хоҳанд рафт ва бедор нахоҳанд шуд», – мегӯяд Подшоҳе ки номаш Парвардигори лашкарҳост./oW,38Зеро ки бар он, бар Бобил тороҷгар меояд, ва баҳодурони он ба даст афтода, камонҳошон мешиканад, зеро ки Парвардигор Худои мукофотҳост, ва ҳатман подош хоҳад дод.Zn-,37Зеро Парвардигор Бобилро гирифтори тороҷ мегардонад ва садои бузургро аз даруни он нест мекунад; ва мавҷҳои онҳо мисли обҳои фаровон мехурӯшанд, ва садои ғулғулаи онҳо ба гӯш мерасад.m+,36Садои нола аз Бобил ба гӯш мерасад, ва овози шикасти азиме аз замини калдониён,@ly,35Ҳатто агар Бобил то ба афлок барояд, ва ҳатто агар иқтидори худро дар истеҳкомоти баланд пурзӯр созад, аз ҷониби Ман тороҷгарон бар он хоҳанд омад», – мегӯяд Парвардигор.*kM,34«Бинобар ин инак, айёме фаро мерасад, – мегӯяд Парвардигор, – ки Ман бар санамҳои он доварӣ хоҳам намуд, ва дар тамоми замини он маҷрӯҳон оҳу нола хоҳанд кард.sj_,33Мо хиҷил шудем, ҳангоме ки ҳақорат шунидем; нанг рӯи моро пӯшонид, ҳангоме ки аҷнабиён ба покҳои хонаи Парвардигор дохил шуданд.|iq,32Эй онҳое ки аз шамшер раҳо шудаед, биравед, наистед! Парвардигорро аз дурдаст ба хотир оваред, ва бигзор Ерусалим дар дили шумо бошад.Wh',31Бобил низ ба сабаби мақтулони Исроил фурӯ хоҳад ғалтид, дар Бобил низ мақтулони тамоми замин фурӯ хоҳанд ғалтид.g,30Ва осмону замин ва ҳар чи дар онҳост, бар Бобил тараннум хоҳанд кард, зеро ки аз шимол тороҷгарон бар он хоҳанд омад», – мегӯяд Парвардигор.7fg,3/Бинобар ин инак, айёме фаро мерасад, ки Ман бар санамҳои Бобил доварӣ хоҳам намуд, ва тамоми замини он расво хоҳад шуд, ва ҳамаи мақтулони он андаруни он хоҳанд афтод.Ie ,3.Ва бигзор дили шумо суст нашавад, ва шумо аз овозае ки дар замин шунида хоҳад шуд, натарсед; он овоза дар як сол ба гӯш хоҳад расид, ва дар соли баъд аз он овозаи дигаре; ва зулм дар замин ҳукмфармо гардида, ҳокиме ба муқобили ҳокиме қиём хоҳад кард.=ds,3-Аз даруни он берун оед, эй қавми Ман, ва ҳар яке ҷони худро аз оташи ғазаби Парвардигор халос кунед!:cm,3,Ва Билро дар Бобил ҷазо хоҳам дод, ва он чи фурӯ бурдааст, аз даҳонаш берун хоҳам овард, ва халқҳо ба сӯи он дигар равон нахоҳанд шуд; ҳисори Бобил низ фурӯ хоҳад ғалтид. i~f}}^||K{{]zzLyy/xxwvv}uuuttWss]rrqppcoounnn&mmVll`kk]jjUiihhggEffebddacc[ba`_^]\[ZaYXzWVUT[S6RHQPONLLKKJvII_HGG>FFKEEDDCBBeAA4@u?>><;::k987635422-1x0_/.-,++*c)>'&%$*"! 'S c w Di"m=JВа агар одиле аз адолати худ даст кашида, ноинсофона амал намояд, ва Ман санги пешпое пеши ӯ бигузорам, то ки ӯ бимирад, – азбаски ту ӯро огоҳ нанамудаӣ, ӯ дар гуноҳи худ хоҳад мурд, ва аъмоли одилонае ки ӯ ба ҷо овардааст, ба ёд оварда нахоҳад шуд, валекин хуни ӯро Ман аз дасти ту талаб хоҳам кард.!l;JВалекин агар ту шариреро огоҳ намоӣ, ва ӯ аз шарорати худ ва аз роҳи шариронаи худ тавба накунад, ӯ дар гуноҳи худ хоҳад мурд, ва ту ҷони худро наҷот додаӣ.KkJҲангоме ки Ман ба шарире бигӯям: 'Албатта хоҳӣ мурд!' – вале ту ӯро огоҳ накунӣ, ва сухане нагӯӣ барои он ки шарирро аз роҳи шариронаи ӯ огоҳ намоӣ, то ки ӯ зинда монад, он шарир дар гуноҳи худ хоҳад мурд, аммо хуни ӯро Ман аз дасти ту талаб хоҳам кард.j{J«Эй писари одам! Ман туро барои хонадони Исроил дидбон таъин намудаам, ва ту каломро аз даҳони Ман шунида, онҳоро аз Ман огоҳ хоҳӣ намуд.3i_JВа чунин воқеъ шуд, ки баъд аз гузаштани ҳафт рӯз каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт:khOJВа назди ҷалои ватан шудагони Тал-Абиб, ки дар соҳили наҳри Кабар сокин буданд, ва ба ҷойҳое ки онҳо менишастанд, омадам; ва он ҷо дар миёни онҳо ҳафт рӯз нишастам, дар ҳолате ки моту мабҳут будам.^g5JВа Рӯҳи Худо маро бардошта бурд, ва ман бо талхӣ ва изтироби рӯҳи худ мерафтам, ва дасти Парвардигор бар ман қавӣ буд.[f/J Ва садои болҳои ҳайвонҳоро, ки ба ҳамдигар бармехӯрд, ва садои чархҳоро, ки назди онҳо буд, ва садои ғулғулаи азиме.geGJ Ва маро Рӯҳи Худо боло бардошт, ва аз ақиби худ садои ғулғулаи азиме шунидам: 'Муборак аст ҷалоли Парвардигор аз макони Ӯ!'QdJ Ва бархоста, назди ҷалои ватан шудагон, назди писарони қавми худ бирав, ва ба онҳо сухан ронда, бигӯй: 'Парвардигор Худо чунин мегӯяд', – хоҳ бишнаванд ва хоҳ аз шунидан рӯй тобанд».Vc%J Ва ба ман гуфт: «Эй писари одам! Ҳамаи суханони Маро, ки ба ту мегӯям, дар дили худ ҷой деҳ ва бо гӯшҳои худ бишнав,"b=J Пешонии туро мисли алмосе ки аз санги хоро сахттар аст, гардонидаам; аз онҳо натарс ва аз рӯйҳошон ҳаросон нашав, зеро ки онҳо хонадони исёнгар мебошанд».EaJИнак Ман рӯи туро ба муқобили руи онҳо сахт, ва пешонии туро ба муқобили пешонии онҳо сахт гардонидаам.-`SJВалекин хонадони Исроил намехоҳанд ба ту гӯш андозанд, чунки намехоҳанд ба Ман гӯш андозанд, зеро ки тамоми хонадони Исроил пешонии сахт ва дили сангин доранд.C_JНа назди қавмҳои бисёри нутқашон муғлақ ва забонашон душворфаҳм, ки суханонашонро наметавонӣ бифаҳмӣ; агар ҳатто назди онҳо туро мефиристодам, онҳо ба ту гӯш меандохтанд;V^%JЗеро назди қавме ки нутқаш муғлақ ва забонаш душворфаҳм бошад, фиристода намешавӣ, балки назди хонадони Исроил;H] JВа ба ман гуфт: «Эй писари одам! Бархоста, назди хонадони Исроил бирав ва суханони Маро ба онҳо баён намо;.\UJВа ба ман гуфт: «Эй писари одам! Шиками худро бихӯрон ва амъои худро аз ин тӯморе ки Ман ба ту медиҳам, пур кун». Ва ман хӯрдам, ва дар даҳонам мисли асал ширин буд.u[cJВа ман даҳони худро кушодам, ва он тӯморро Ӯ ба ман хӯронид.OZ JВА ба ман гуфт: «Эй писари одам! Он чиро, ки меёбӣ, бихӯр; ин тӯморро бихӯр, ва рафта, ба хонадони Исроил бигӯй».VY%J Ва онро пеши ман воз кард, ва рӯй ва пушти он навишта шуда буд, ва навҳа ва нола ва оҳу воҳ дар он навишта шуда буд.+XOJ Ва ман назар кардам, ва инак дасте сӯи ман ёзонида шудааст, ва инак тӯморе дар он мебошад.#W?JВале ту, эй писари одам, он чиро, ки Ман ба ту мегӯям, бишнав; мисли ин хонадони исёнгар осӣ нашав; даҳони худро бикшо ва он чиро, ки Ман ба ту медиҳам, бихӯр».IV JВа суханони Маро ба онҳо бигӯй, хоҳ бишнаванд ва хоҳ аз шунидан рӯй тобанд, зеро ки онҳо исёнгар мебошанд.TU!JВа ту, эй писари одам, аз онҳо натарс ва аз суханони онҳо ҳаросон нашав, зеро ки хорҳо ва нешҳо дар гирди ту ҳастанд, ва ту дар миёни каждумон нишастаӣ; лекин аз суханони онҳо ҳаросон нашав ва аз рӯйҳои онҳо натарс, зеро ки онҳо хонадони исёнгар мебошанд.TJВа онҳо хоҳ бишнаванд ва хоҳ аз шунидан рӯй тобанд, – зеро ки онҳо хонадони исёнгар мебошанд, – вале хоҳанд донист, ки набие дар миёни онҳо буд.sS_JВа ин мардум рӯйнатан ва сахтдил ҳастанд, ва Ман туро назди онҳо мефиристам, то ки ба онҳо бигӯӣ: 'Парвардигор Худо чунин мегӯяд!'MRJВа ба ман гуфт: «Эй писари одам! Ман туро назди банӣ Исроил мефиристам, назди сибтҳои исёнгаре ки ба Ман осӣ шудаанд; онҳо ва падаронашон пеши Ман то худи имрӯз гуноҳкор мебошанд,}QsJВа ҳангоме ки ба ман сухан меронд, Рӯҳи Худо ба ман дохил шуда, маро бар пойҳоям бархезонид, ва ман Ӯро, ки ба ман сухан меронд, шунидам. P ;JВА ба ман гуфт: «Эй писари одам! Бар пойҳои худ биист, ва Ман бо ту сухан хоҳам ронд». O ;JЧунон ки намуди рангинкамон дар абр дар рӯзи борон мешавад, намуди дурахш гирдогирдаш ончунон буд; ин – намуди сурати ҷалоли Парвардигор буд; ва ҳамин ки онро дидам, бар рӯи худ афтодам, ва овози Ӯро шунидам, ки сухан меронд.N {JВа чизе мисли барқ дурахшон дидам, ки доирае мисли намуди оташ гирдогирди он буд, – аз намуди камари ӯ ба тарафи боло; ва аз намуди камари ӯ ба тарафи поён мисли намуди оташ дидам, ва дурахше гирдогирдаш буд.,M SJВа дар фалаке ки бар сари онҳо буд, сурати тахте дида мешуд, ки намуди санги ёқути кабудро дошт; ва бар сурати тахт сурате мисли намуди одамизод бар болои он буд.QL JВа аз болои фалак, ки бар сари онҳо буд, садое ба гӯш мерасид, вақте ки онҳо истода, болҳои худро мефуроварданд.K JВа ҳангоме ки онҳо мерафтанд, ман садои болҳои онҳоро, ки мисли садои обҳои бисёр, мисли садои Қодири Бечун, мисли садои ғалоғулаи лашкаргоҳ буд, шунидам; вақте ки онҳо меистоданд, болҳои худро мефуроварданд. J ;JВа зери фалак болҳои онҳо сӯи якдигар рост бардошта шуда буд; ҳар якеро ду бол аз он тараф мепӯшонид, ва ҳар якеро ду бол аз ин тарафи баданашон мепӯшонид.CI JВа сурати фалак бар сари ҳайвонҳо чунин буд: мисли булӯри саҳмгине бар сари онҳо аз боло паҳн шуда буд.H 'JҲангоме ки онҳо мерафтанд, инҳо низ мерафт, ва ҳангоме ки онҳо меистоданд, инҳо низ меистод; ва ҳангоме ки онҳо аз болои замин баланд мешуданд, чархҳо низ баробари онҳо баланд мешуд, зеро ки рӯҳи ҳайвонҳо дар чархҳо буд.jG OJБа ҳар ҷое ки рӯҳ мехост бираванд, мерафтанд; ва чархҳо низ баробари онҳо баланд мешуд, зеро ки рӯҳи ҳайвонҳо дар чархҳо буд.F JВа ҳангоме ки ҳайвонҳо роҳ мерафтанд, чархҳо низ назди онҳо роҳ мерафт; ва ҳангоме ки ҳайвонҳо аз замин баланд мешуданд, чархҳо низ баланд мешуд. J Рӯйҳошон ҳамин гуна буд. Ва болҳошон чунон аз боло паҳн шуда буд, ки ду боли ҳар яке ба якдигар мепайваст, ва ду боли дигар баданҳошонро мепӯшонид.f= GJ Ва сурати рӯйҳошон чунин буд: рӯйҳои одамӣ аз тарафи пеш, ва рӯйҳои шер аз тарафи рост дар ҳар чорашон, ва рӯйҳои гов аз тарафи чап дар ҳар чорашон, ва рӯйҳои уқоб аз тарафи ақиб дар ҳар чорашон.< !J Болҳошон ба якдигар пайваста буд; дар вақти роҳ рафтанашон ба ин самту он самт рӯй намегардониданд, балки ҳар яке ба самти рӯ ба рӯи худ мерафтанд.\; 3JВа дастҳои одамӣ аз таҳти болҳошон дар чор тарафашон намудор буд; ва ҳар чорашон рӯйҳои худ ва болҳои худро доштанд.O: JВа пойҳошон пои мустақим буд; ва кафи пойҳошон мисли кафи пои гӯсола буд, ва мисли миси сайқалдор медурахшид.n9 WJВа ҳар якеро чор рӯй буд; ва ҳар яке аз онҳо чор бол дошт.D8 JВа аз дарунаш сурати чор ҳайвон ба назар менамуд; ва намудашон чунин буд: онҳо монанди одамизод буданд.A7 }JВа ман дидам, ва инак боди тунде аз шимол вазид, ва абри бузург ва оташи фурӯзон, ва дурахше гирдогирдаш буд; ва аз дарунаш, яъне аз даруни оташ, чизе мисли барқ дурахшон буд.6 !JКаломи Парвардигор бар Ҳизқиёл ибни Бузии коҳин дар замини калдониён назди наҳри Кабар нозил шуд; ва дасти Парвардигор дар он ҷо бар ӯ ниҳода шуд.5 !JДар рӯзи панҷуми моҳ, ки соли панҷуми ҷалои ватан шудани подшоҳ Еҳӯёкин буд,L4 JВА чунин воқеъ шуд, ки дар соли сиюм, дар рӯзи панҷуми моҳи чорум, вақте ки ман дар миёни ҷалои ватан шудагон назди наҳри Кабар будам, осмон кушода шуд, ва ман рӯъёҳои Худоро дидам.36Наход ки моро тамоман рад карда, бениҳоят бар мо хашмгин шуда бошӣ?:2m6Парвардигоро! Моро сӯи Худ баргардон, ва мо хоҳем баргашт; рӯзҳои моро мисли пештара таҷдид намо.1%6Чаро моро ба сурати абадӣ фаромӯш кардаӣ, ба муддати дуру дароз тарк намудаӣ?06Лекин Ту, эй Парвардигор, то абад қоим ҳастӣ, ва тахти Ту то абадуддаҳр аст./6Барои кӯҳи Сион, ки хароб шудааст, ва шағолон бар он гаштугузор мекунанд. . 6Барои ин доим дили мо дард мекунад, барои инҳо чашмони мо хира шудааст:|-q6Тоҷи сари мо фурӯ ғалтидааст; вой бар ҳоли мо, ки гуноҳ кардаем!},s6Дилхушии мо хотима ёфтааст; рақси мо ба мотам мубаддал шудааст. + 6Пирон дигар назди дарвоза наменишинанд; ҷавонон сурудгӯӣ намекунанд.'*G6 Ҷавонон сангҳои осиёро мебардоранд, ва наврасон зери бори ҳезум беҳуш шуда меғалтанд.)6 Мирон бо дасти онҳо ба дор кашида мешаванд, пирон эҳтиром надоранд.(6 Занонро дар Сион беисмат мекунанд, дӯшизагонро – дар шаҳрҳои Яҳудо.d'A6 Пӯсти мо аз тафси гуруснагӣ мисли танӯр сӯхтааст.&&E6 Ҷони худро ба каф гирифта, ба зери хавфи шамшери аҳли биёбон нони худро пайдо мекунем.%'6Ғуломон бар мо ҳукмфармо шудаанд; касе нест, ки моро аз дасташон халосӣ диҳад.U$#6Падарони мо гуноҳ кардаанд; онҳо аз дунё чашм пӯшидаанд, валекин мо аз барои маъсияташон гирифтори ҷазо шудаем.r#]6Ба Миср ва Ашшур даст кафча кардем, то ки аз нон сер шавем."16Моро бунигарданӣ зада пеш мекунанд, хаста мешавем, – фароғат кардан намемонанд.!#6Оби худро ба нуқра харида менӯшем, ҳезуми мо дар бадали пул ба даст медарояд. 6Ятим шудаем ва падар надорем; модарони мо мисли бевазанон шудаанд.|q6Мероси мо аз они аҷнабиён, хонаҳои мо аз они бегонагон шудааст. 36ПАРВАРДИГОРО! Он чи ба мо рӯй додааст, ба ёд овар; назар андоз ва нанги моро бубин.R6Эй духтари Сион! Маъсияти ту акнун тамом шудааст: Ӯ туро дигар ҷалои ватан нахоҳад кард. Аммо маъсияти туро, эй духтари Адӯм, Ӯ ба ҷазо мустаҳиқ намуда, гуноҳҳоятро ошкор хоҳад кард.nU6Шодӣ ва хурсандӣ намо, эй духтари Адӯм, ки дар замини Ус сокин ҳастӣ! Ин коса ба ту низ хоҳад расид: маст гардида, урён хоҳӣ шуд.6Масеҳи Парвардигор, ки рӯҳи ҳаёти мо буд, дар чоҳи онҳо афтод, ки дар бораи ӯ мегуфтем: «Ба зери сояи ӯ дар миёни халқҳо зиндагӣ хоҳем кард».pY6Таъқибкунандагони мо аз уқобҳои осмон тезравтар буданд: бар кӯҳҳо моро таъқиб мекарданд, дар биёбон барои мо камин месохтанд.@y6Қадамҳои моро камин мекарданд, ба дараҷае ки мо дар кӯчаҳои худ наметавонистем роҳ равем; охири мо наздик мешуд, рӯзҳои мо анҷом меёфт; ҳақиқатан охири мо фаро расида буд.iK6Чашмони мо ҳанӯз ба мадад беҳуда чор мешуд: дар чашмдошти худ ба халқе умедвор будем, ки вай наметавонист моро наҷот диҳад. 96Хашми Парвардигор онҳоро пароканда хоҳад кард, дигар ба онҳо назари нек нахоҳад кард: дар он ҷо коҳинонро рӯихотир намекунанд ва ба пирон раҳм надоранд.#6«Дур шавед! Палид аст!» – дод мегуфтанд дар ҳаққи онҳо, – «Дур шавед, дур шавед, нарасед!» Ва онҳо чунин сарсон ва овора шуда мегаштанд, ва дар миёни халқҳо дар бораи онҳо мегуфтанд: «Дигар дар ин ҷо сокин нахоҳанд шуд».kO6Мисли кӯрон дар кӯчаҳо мегаштанд, дар ҳолате ки ба хун олуда буданд, ба тавре ки ба либосҳои онҳо касе наметавонист бирасад.0Y6 Аз боиси хатоҳои анбиёи он ва гуноҳҳои коҳинони он, ки хуни одилонро андаруни он мерехтанд;[/6 Подшоҳони замин ва ҳамаи сокинони дунё бовар намекарданд, ки аду ва душман ба дарвозаҳои Ерусалим дохил хоҳад шуд,  6 Парвардигор хашми Худро ба анҷом расондааст, шиддати ғазаби Худро фурӯ рехтааст ва оташе дар Сион афрӯхтааст, ки он асосҳои вайро хӯрдааст.T!6 Дастҳои занони раҳмдил бачаҳои худро пухтаанд, то ки дар вақти шикасти духтари қавми ман барояшон хӯрок шавад.I 6 Куштаҳои шамшер назар ба куштаҳои гуруснагӣ хушбахттар буданд, чунки аз теғ хуншор шуда, зуд мурдаанд, назар ба онҳое ки аз камии маҳсулоти киштзор бо азоби бисёр ҷон додаанд.#6Ва акнун чеҳраашон аз ангишт сиёҳтар шудааст, ба тавре ки дар кӯчаҳо онҳоро намешиносанд; пӯсташон ба устухонашон часпида, мисли чӯб хушк шудааст.jM6Сарварони вай аз барф тозатар ва аз шир сафедтар буданд; баданашон аз марҷон сурхтар, қаду қоматашон мисли ёқути кабуд буд;  6Ва маъсияти духтари қавми ман аз гуноҳи Садӯм бузургтар аст, ки он дар як мижа задан вожгун шуд, бе он ки касе дастҳояшро ба он расонда бошад. 6Онҳое ки нуқлу наво мехӯрданд, дар кӯчаҳо бемаҷол шудаанд; онҳое ки бар бистари абрешимин парвариш меёфтанд, ахлоттӯдаҳоро ба оғӯш мекашанд.A {6Забони бачаи ширмак аз ташнагӣ ба комаш часпидааст; кӯдакон нон мепурсанд, – касе ба онҳо намедиҳад.v e6Шағолон низ пистон берун оварда, бачаҳои худро мемаконанд, лекин духтари қавми ман, мисли шутурмурғҳо дар биёбон, бераҳм шудааст.l Q6Чӣ гуна фарзандони азизи Сион, ки ба зари холис баробар буданд, мисли кӯзаи сафолине ки амали дасти кулол аст, ҳисоб шудаанд!N 6ЧӢ гуна тилло хира шудааст, зари холис тағйир ёфтааст, сангҳои гаронбаҳо дар сари ҳар кӯча партофта шудааст!%6BБо ғазаби Худ, эй Парвардигор, онҳоро таъқиб намо ва аз зери осмон нобуд кун».gG6AБа онҳо маҳзунии дил бидеҳ; нафрини Ту бар онҳо бод.6@Сазояшонро, эй Парвардигор, мувофиқи аъмоли дастҳошон ба онҳо баргардон;iK6?Шинухези онҳоро бубин, ки ман ашӯлаи онҳо гардидаам.16>Низ суханони мухолифонам ва андешаҳоеро, ки онҳо ҳар рӯз ба муқобили ман доранд.%C6=Таҳқири онҳоро, тамоми дасисакории онҳоро дар ҳаққи ман Ту, эй Парвардигор, мешунавӣ,6<Тамоми интиқомҷӯии онҳоро, тамоми дасисакории онҳоро дар ҳаққи ман мебинӣ;1[6;Ноинсофиеро, ки дар ҳаққи ман содир мешавад, Ту, эй Парвардигор, мебинӣ; пас, доди маро бидеҳ!6:Даъвоҳои ҷони маро Ту, эй Парвардигор, ҳимоят кардӣ, ҳаёти маро раҳонидӣ.g~G69Дар рӯзе ки Туро хондам, наздик шуда гуфтӣ: 'Натарс!'} 68Овози маро шунидӣ: 'Пас, гӯши Худро аз фарёд ва истиғосаи ман напӯшон'.m|S67Аз даруни чоҳи чуқур номи Туро, эй Парвардигор, хондам.Z{-66Об аз сарам гузашт; гуфтам: 'Корам тамом шуд'.mzS65Ҳаётамро дар чоҳ нобуд карда, маро сангборон намуданд.y64Онҳое ки ноҳақ ба ман душманӣ доранд, маро мисли мурғе сайд карданӣ шуданд;x 63Чашмам аз барои ҳамаи духтарони шаҳри ман ҷони маро ба дард меоварад.rw]62То даме ки Парвардигор аз осмон назар андозад ва бубинад.zvm61Чашмам ашкбор аст ва бас намекунад, бе он ки танаффусе намояд,tua60Аз шикасти духтари қавми ман аз чашмам ҷӯйбори об мерезад.dtA6/Даҳшат ва дом, харобӣ ва шикаст насиби мо шудааст.dsA6.Ҳамаи душманони мо даҳони худро бар мо кушодаанд.drA6-Моро дар миёни қавмҳо хокрӯба ва ахлот гардондаӣ.Wq'6,Худро бо абр пӯшонидаӣ, то ки дуо нагзарад;p6+Худро бо ғазаб пӯшонида, моро таъқиб намудаӣ, куштаӣ, раҳме накардаӣ;moS6*«Мо гуноҳ кардаем ва саркашӣ намудаем, Ту наомурзидаӣ;ynk6)Дилҳои худро сӯи Худое ки дар осмон аст, бо дастҳо боло кунем:m6(Пас, роҳҳои худро бояд тафтиш ва таҳқиқ кунем ва сӯи Парвардигор баргардем,l6'Одами зинда чӣ ҳақ дорад гила кунад, вақте ки аз гуноҳҳои худаш ҷазо бинад?qk[6&Оё бадиҳо ва некиҳо аз амри Ҳаққи Таоло ба вуқӯъ намеояд? j96%Кист, ки чизе гуфта бошаду он чиз иҷро шуда бошад, бе он ки Парвардигор амр фармояд?-iS6$Вақте ки дар муҳокимаи даъвои одам каҷкорӣ мекунанд, – магар инро Парвардигор намебинад?zhm6#Вақте ки одамро ба ҳузури Ҳаққи Таоло ноҳақ доварӣ менамоянд,xgi6"Вақте ки ҳамаи бандиёни заминро бо пойҳои худ пахш мекунанд,fw6!Зеро ки Ӯ банӣ одамро на ба дилхоҳи Худ ҷазо дода ғамгин мекунад.e%6 Балки, агар ғамгин кунад, аз рӯи эҳсонкории бузурги Худ марҳамат хоҳад намуд,mdS6Зеро ки Парвардигор ба сурати абадӣ тарк нахоҳад кард,c6Ба касе ки вайро мезанад, рухсори худро хоҳад дошт ва аз нанг сер хоҳад шуд.}bs6Даҳони худро бар хок хоҳад ниҳод: эҳтимол дорад, ки умеде бошад;a/6Вай танҳо нишаста, сукут хоҳад кард, зеро ки Парвардигор юғро бар вай ниҳодааст;|`q6Барои одамизод хуб аст, ки юғро дар ҷавонии худ бардошта бошад:|_q6Хуб мешавад, ки ба наҷоти Парвардигор сокитона умедвор бошанд. ^6Парвардигор барои умедворони худ, барои ҳар ҷоне ки толиби Ӯст, нек аст:&]E6«Парвардигор насибаи ман аст, – мегӯяд ҷони ман, – бинобар ин ба Ӯ умедвор хоҳам буд».n\U6Онҳо ҳар субҳ аз нав зоҳир мешавад: вафои Ту бузург аст.[w6Эҳсонҳои Парвардигор поён надорад, ва марҳаматҳои Ӯ беинтиҳост; Z 6Ба дили худ чунин ҷавоб хоҳам гардонд ва бинобар ин умедвор хоҳам буд:qY[6Нағз ба ёд меоварам, ва ҷонам андаруни ман маъюс шудааст.uXc6Мазаллат ва дилшикастагии маро, явшон ва заҳрро ба ёд овар.W6Ва гуфтам, ки қувватам ва умеде ки аз Парвардигор доштам, барбод рафтааст.zVm6Ва ҷонам аз осоиштагӣ дур шудааст: некрӯзиро фаромӯш кардаам.U6Дандонҳоямро бо сангреза шикастааст, маро бо хокистар пӯшонидааст.zTm6Ӯ маро аз талхиҳо сер кардааст, маро аз явшон сероб намудааст;&SE6Барои тамоми қавми худ хандахариш шудаам, калимаи тамасхури ҳаррӯзаи онҳо гардидаам.pRY6 Тирҳои таркаши Худро ба гурдаҳои ман фурӯ фиристодааст.wQg6 Камони Худро зеҳ карда, маро ҳадафе барои тир қарор додааст; j~}|}{|zywwuts r ponm lWkjihgf]ekdbba `^\[ZYDWUTS3QPNN3MLKJHmGFD^CBB@>=1<;:9H88-7/54Y32]1)/-.9- ,+*i(v' &)%2$#c"!T@_zS04 s^iWJ Пирон, ҷавонон ва духтарон, ва кӯдакон ва занонро кушта нобуд кунед, валекин ба ҳар касе ки бар худ аломат дорад, наздик нашавед, ва аз хонаи поки Ман оғоз намоед». Ва онҳо аз пироне ки пеши хона буданд, оғоз карданд.~VuJ Ва ба онҳо ба самъи ман гуфт: «Аз ақиби ин мард дар шаҳр гузар кунед ва зарба занед: бигзор чашмонатон риққат наоварад, ва раҳм накунед.yUkJ Ва Парвардигор ба вай гуфт: «Аз миёнаи шаҳр, яъне аз миёнаи Ерусалим гузар намо, ва бар пешонии одамоне ки дар бораи ҳамаи корҳои зиште ки андаруни он карда мешавад, оҳу фиғон мекунанд, аломате бигузор».NTJ Ва ҷалоли Худои Исроил аз болои каррубӣ, ки бар он буд, ба остонаи маъбад баромад; ва он мардро, ки либоси катон дар тан дошт, ва лавозимоти хатнависӣ дар камараш буд, даъват намуд.pSYJ Ва инак шаш нафар аз роҳи дарвозаи боло, ки рӯ ба ҷониби шимол буд, омаданд, ва ҳар кадомро олати харобкунандааш дар дасташ буд, ва дар миёни онҳо як мард либоси катон дар тан дошт, ва дар камараш лавозимоти хатнависӣ буд; ва онҳо омада, назди қурбонгоҳи мисин истоданд.R J ВА бо овози баланде ба самъи ман хонда, гуфт: «Бигзор амалдорони шаҳр наздик шаванд, ва ҳар кас олати ҳалокатовари худро дар дасташ дошта бошад».QQJБинобар ин Ман низ бо ғазаб амал хоҳам намуд: чашмам риққат нахоҳад овард, ва Ман раҳм нахоҳам кард, ва ҳарчанд ба гӯшҳои Ман бо овози баланд бихонанд, онҳоро иҷобат нахоҳам намуд».fPEJВа ба ман гуфт: «Оё дидӣ, эй писари одам? Оё барои хонадони Яҳудо кардани чунин корҳои зишт, ки дар ин ҷо мекунанд, кам аст, ки боз онҳо заминро аз зулм пур мекунанд ва ба роҳи бутпарастӣ баргашта, Маро ба ғазаб меоваранд? Инак онҳо навдаеро ба биниҳои худ медоранд.(OIJВа маро ба саҳни дохилии хонаи Парвардигор овард, ва инак назди дари даромади толори маъбади Парвардигор, дар миёни равоқ ва қурбонгоҳ, тақрибан бисту панҷ кас истодаанд, ки пуштҳошон ба толори маъбади Парвардигор ва рӯйҳошон ба тарафи шарқ мебошад, ва онҳо ба тарафи шарқ ба офтоб саҷда мекунанд. N9JВа ба ман гуфт: «Оё дидӣ, эй писари одам? Боз корҳои зишти аз ин азимтарро хоҳӣ дид».M)JВа маро ба даҳани дарвозаи хонаи Парвардигор, ки ба тарафи шимол буд, овард, ва инак дар он ҷо заноне нишастаанд, ки барои Таммуз* навҳагарӣ мекунанд. LJ Ва ба ман гуфт: «Боз корҳои зишти азимтарро, ки онҳо мекунанд, хоҳӣ дид».K3J Ва ба ман гуфт: «Оё ту, эй писари одам, он чиро, ки пирони хонадони Исроил дар торикӣ, ҳар яке дар ҳуҷраҳои бутпарастии худ мекунанд, дидӣ? Зеро ки мегӯянд: 'Парвардигор моро намебинад, Парвардигор ин заминро тарк кардааст'».UJ#J Ва ҳафтод нафар аз пирони хонадони Исроил пеши онҳо истодаанд, ва Яазанё ибни Шофон дар миёни онҳо истодааст, ва ҳар яке маҷмари худро дар даст дорад, ва бӯи абри бухур боло мебарояд.I5J Ва ман дохил шуда, дидам, ва инак ҳар гуна нақшҳои хазандагон ва ҳайвонҳои наҷис, ва ҳамаи бутҳои хонадони Исроил бар девор гирдогирд ҳак карда шудааст.0HYJ Ва ба ман гуфт: «Дохил шав ва корҳои зишти нафратангезро, ки онҳо дар ин ҷо мекунанд, бубин».@GyJВа ба ман гуфт: «Эй писари одам! Деворро бикан». Ва ман деворро кандам, ва инак даромадгоҳе пайдо шуд.(FIJВа маро назди даромадгоҳи саҳн овард, ва ман назар кардам, ва инак сӯрохе дар девор буд.E+JВа ба ман гуфт: «Эй писари одам! Оё ту он чиро, ки онҳо мекунанд, мебинӣ? Он корҳои зишти азимеро, ки хонадони Исроил дар ин ҷо мекунанд, то ки Ман аз хонаи поки Худ дур шавам? Валекин ту боз корҳои зишти азимтарро хоҳӣ дид».D!JВа ба ман гуфт: «Эй писари одам! Чашмонатро ба тарафи роҳи шимолӣ баланд кун». Ва ман чашмонамро ба тарафи роҳи шимолӣ баланд кардам, ва инак ба тарафи шимолии дарвозаи қурбонгоҳ ин бути рашкро назди даромадгоҳ дидам.)CKJВа инак дар он ҷо ҷалоли Худои Исроил мисли он намуде буд, ки ман дар даштрӯя дида будам.\B1JВа чизе мисли даст дароз карда, маро аз мӯи сарам қапид, ва Рӯҳи Худо маро дар мобайни замин ва осмон бардошт, ва маро дар рӯъёҳои Худо ба Ерусалим, ба даҳани дарвозаи дохилӣ, ки рӯ ба ҷониби шимол буд, овард, ки дар он ҷо бути рашки рашкангез гузошта шуда буд.AJВа ман дидам, ки инак сурате мисли намуди оташ буд; аз намуди камараш то поён – оташ, ва аз камараш то боло мисли намуди дурахше, мисли барқе буд.i@ MJВА чунин воқеъ шуд, ки дар соли шашум, дар рӯзи панҷуми моҳи шашум, ман дар хонаи худ нишаста будам, ва пирони Яҳудо пеши ман нишаста буданд, ва дар он ҷо дасти Парвардигор Худо бар ман фурӯд омад.[?/JПодшоҳ мотам хоҳад гирифт, ва раис пероҳани саргумӣ хоҳад пӯшид, ва дастҳои қавми замин ба ларза хоҳад омад; бар тибқи рафторашон бо онҳо амал хоҳам кард, ва мувофиқи ҷиноятҳошон онҳоро доварӣ хоҳам намуд; ва онҳо хоҳанд донист, ки Ман Парвардигор ҳастам».'>GJФалокат бар фалокат меояд, ва овоза бар овоза ба гӯш мерасад; ва рӯъёе аз набӣ талаб хоҳанд кард, вале дастур аз коҳин, ва машварат аз пирон барҳам хоҳад хӯрд.=JТаҳлука меояд; ва сулҳу осоиштагӣ талаб хоҳанд кард, вале ёфт нахоҳад шуд.!<;JВа Ман шариртарини халқҳоро хоҳам овард, ва хонаҳои онҳоро соҳиб хоҳанд шуд; ва ба ғурури зӯроварон хотима хоҳам дод, ва ҷойҳои поки онҳо палид хоҳад шуд.$;AJЗанҷир бисоз, зеро ки замин аз ҷиноятҳои хунин пур шудааст, ва шаҳр аз зулм мамлӯ аст.r:]JВа рӯи Худро аз онҳо хоҳам гардонид, ва ниҳонгоҳи Маро палид хоҳанд кард; ва тороҷгарон ба он дохил шуда, онро палид хоҳанд кард.]93JВа онро ба дасти бегонаҳо барои ғорат, ва ба шарирони замин барои тороҷ хоҳам супурд; ва онҳо онро палид хоҳанд кард.f8EJВа асбоби зебу зинати худро, ки аз он мебошад, онҳо боиси ифтихор гардонидаанд, ва бутҳои зишт ва қабеҳи худро аз он сохтаанд; барои ҳамин ҳам Ман онро барояшон ба чизи наҷисе табдил хоҳам дод.n7UJНуқраи худро онҳо ба кӯчаҳо хоҳанд партофт, ва тиллои онҳо чизи наҷисе ҳисоб хоҳад ёфт; нуқра ва тиллои онҳо дар рӯзи қаҳри Парвардигор онҳоро халосӣ натавонад дод; онҳо ҷони худро аз он сер, ва амъои худро пур натавонанд кард, зеро ки он ба гуноҳи онҳо сабаб шудааст.6JВа палос дар бар хоҳанд кард, ва ларза онҳоро фаро хоҳад гирифт; ва бар ҳамаи рӯйҳо хиҷолат дида хоҳад шуд, ва муйсари ҳамаашон тарошида хоҳад шуд.}5sJҲамаи дастҳо бемаҷол, ва ҳамаи зонуҳо мисли об бе ҳол хоҳад шуд.4JРастагорони онҳо хоҳанд гурехт, ва бар кӯҳҳо мисли кабӯтарони дараҳо хоҳанд буд; ҳар яке аз онҳо ба сабаби гуноҳи худ оҳу нола хоҳанд кард.'3GJШамшер аз берун аст, ва вабо ва қаҳтӣ – аз дарун; касе ки дар саҳрост, аз шамшер хоҳад мурд, ва касе ки дар шаҳр аст, қаҳтӣ ва вабо кори вайро тамом хоҳанд кард.o2WJКарнай навохтаанд, ва ҳама чизро муҳайё кардаанд, валекин касе ба ҷанг намеравад; зеро ки ғазаби Ман бар тамоми анбӯҳи онҳост.w1gJ Зеро касе ки фурӯхта бошад, сӯи чизе ки фурӯхтааст, нахоҳад баргашт, гарчанде ки ҷони онҳо ҳанӯз дар қайди ҳаёт бошад; чунки рӯъё дар бораи тамоми анбӯҳи онҳост, ва касе нахоҳад баргашт, ва ҳар кас ҷонашро ба гуноҳи худаш барбод хоҳад дод, ва онҳо истодагӣ натавонанд кард./0WJ Вақт расидааст, он рӯз омадааст; касе ки харида бошад, бигзор шодӣ накунад, ва касе ки фурӯхта бошад, бигзор мотам нагирад, зеро ки ғазаб бар тамоми анбӯҳи онҳост.@/yJ Зулм қиём намуда, чӯбдасти шарорат гардидааст; на аз онҳо, ва на аз анбӯҳи онҳо, ва на аз ғулғулаи онҳо осоре нахоҳад монд, ва касе боқӣ нахоҳад монд, ки ба онҳо навҳа кунад.2.]J Инак он рӯз! Инак меояд: завол берун омадааст, чӯбдаст ғунча бастааст, бадқасдӣ гул кардааст.c-?J Ва чашмам риққат нахоҳад овард, ва Ман раҳм нахоҳам кард; ба ту бар тибқи рафтор ва аъмоли зишти ту, ки андаруни туст, подош хоҳам дод; ва хоҳед донист, ки Ман Парвардигори ҷазодиҳанда ҳастам.i,KJАлҳол хашми Худро ба зудӣ бар ту фурӯ хоҳам рехт, ва ғазаби Худро бар ту ба итмом хоҳам расонид, ва туро бар тибқи рафторат доварӣ хоҳам намуд, ва мукофоти тамоми аъмоли зиштатро ба ту хоҳам дод.y+kJЗавол сӯи ту меояд, эй сокини замин! Вақт мерасад, он рӯз наздик аст, ки дар ивази нидоҳои шодиёна бар кӯҳҳо ҳарҷумарҷ барпо мешавад.* JИнтиҳо меояд, интиҳо меояд; он ба зидди ту қиём намудааст; инак, меояд. ) JПарвардигор Худо чунин мегӯяд: «Фалокат, инак фалокати беназир меояд.c(?JВа чашмам бар ту риққат нахоҳад овард, ва Ман раҳм нахоҳам кард, балки ба ту бар тибқи рафтор ва аъмоли зишти ту, ки андаруни туст, подош хоҳам дод; ва хоҳед донист, ки Ман Парвардигор ҳастам».4'aJАлҳол интиҳо бар туст, ва Ман ғазаби Худро бар ту мефиристам, ва туро бар тибқи рафторат доварӣ хоҳам намуд, ва мувофиқи тамоми аъмоли зиштат ба ту талофӣ хоҳам дод.a&;J«Ва ту, эй писари одам! Парвардигор Худо ба замини Исроил чунин мегӯяд: интиҳост! Бар чор канори замин интиҳо омадааст!^% 7JВА каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт:^$5JВа Ман дасти Худро бар онҳо дароз карда, заминро дар ҳамаи иқоматгоҳҳои онҳо бештар аз биёбони Диблото валангор ва харобазор хоҳам гардонид; ва хоҳанд донист, ки Ман Парвардигор ҳастам».3#_J Ва хоҳед донист, ки Ман Парвардигор ҳастам, вақте ки мақтулони онҳо дар миёни бутҳои онҳо, дар гирди қурбонгоҳҳои онҳо, бар ҳар теппаи баланд, бар ҳамаи қуллаҳои кӯҳҳо, ва зери ҳар дарахти сабзу хуррам, ва зери ҳар дарахти пистаи сершоха, дар ҷое ки барои ҳамаи бутҳои худ атри гуворо меоварданд, биафтанд.q"[J Касе ки дур бошад, аз вабо хоҳад мурд, ва касе ки наздик бошад, аз шамшер хоҳад афтод, ва касе ки дар муҳосира боқӣ монда бошад, аз қаҳтӣ хоҳад мурд; ва Ман ғазаби Худро бар онҳо ба итмом хоҳам расонид.E!J Парвардигор Худо чунин мегӯяд: «Каф ба каф бизан ва бо пои худ заминро бикӯб, ва бигӯй: эй вой аз тамоми аъмоли зишти хонадони Исроил, ки аз шамшер, қаҳтӣ ва вабо хоҳанд афтод!M J Ва хоҳанд донист, ки Ман Парвардигор ҳастам, ва Ман беҳуда нагуфтаам, ки бар онҳо ин мусибатро хоҳам овард».PJ Ва растагорони шумо дар миёни халқҳо, дар ҷойҳое ки онҳоро ба асирӣ бурдаанд, Маро ба ёд хоҳанд овард, ки Ман дили зинокори онҳоро, ки аз Ман дур шуда буд, ва чашмони онҳоро, ки аз паси бутҳошон зино мекард, дарҳам шикастаам, ва онҳо барои бадиҳое ки илова ба тамоми аъмоли зишти худ кардаанд, аз худашон нафрат хоҳанд дошт,JВалекин бақияе нигоҳ хоҳам дошт, ва ҳангоме ки шумо дар кишварҳо пароканда гардед, аз шумо дар миёни халқҳо растагорони шамшер хоҳанд буд.*MJВа андаруни шумо мақтулон хоҳанд афтод, ва шумо хоҳед донист, ки Ман Парвардигор ҳастам.%CJДар ҳамаи иқоматгоҳҳои шумо шаҳрҳо хароб, ва баландиҳо валангор хоҳад шуд, то ки қурбонгоҳҳои шумо хароб ва валангор шавад, ва бутҳои шумо шикаста нобуд гардад, ва ҳайкалҳои шамсии шумо нест шавад, ва аъмоли шумо нобуд гардад.dAJВа лошаҳои банӣ Исроилро пеши бутҳои онҳо хоҳам гузошт; ва устухонҳои шуморо дар гирди қурбонгоҳҳои шумо пош хоҳам дод.{oJВа қурбонгоҳҳои шумо валангор гардида, ҳайкалҳои шамсии шумо шикаста хоҳад шуд, ва мақтулони шуморо пеши бутҳои шумо хоҳам партофт.JВа бигӯй: эй кӯҳҳои Исроил, каломи Парвардигор Худоро бишнавед! Парвардигор Худо ба кӯҳҳо ва теппаҳо, ба водиҳо ва дараҳо чунин мегӯяд: инак Ман шамшере бар шумо меоварам, ва баландиҳои шуморо нест хоҳам кард.$AJ«Эй писари одам! Рӯи худро ба кӯҳҳои Исроил нигаронида, дар бораи онҳо нубувват намо,^ 7JВА каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт:wJВа бар шумо қаҳтӣ ва ҳайвони даррандаро хоҳам фиристод, то ки туро бефарзанд гардонанд, ва вабо ва хун андаруни ту гузар хоҳанд кард, ва шамшере бар ту равона хоҳам намуд; Ман, ки Парвардигор ҳастам, гуфтам.#JҲангоме ки Ман тирҳои шадиди қаҳтиро, ки барои ҳалокат мебошанд, бифиристам, Ман онҳоро барои талаф кардани шумо хоҳам фиристод, ва қаҳтиро бар шумо торафт сахт хоҳам кард, ва муттакои нони шуморо дарҳам хоҳам шикаст;{oJВа ҳангоме ки бар ту бо хашм ва ғазаб ва мазамматҳои сахт довариҳо намоям, ин барои халқҳое ки дар гирди ту мебошанд, сабаби нанг ва дашном, ва ибрат ва даҳшат хоҳад буд; Ман, ки Парвардигор ҳастам, гуфтам.dAJВа туро дар миёни халқҳое ки дар гирди ту мебошанд, дар назари ҳар роҳгузар ба харобӣ ва шармандагӣ гирифтор хоҳам кард.<qJ Ва чун ғазабам ба итмом расад, ва хашми Худро бар онҳо фурӯ резам, он гоҳ Ман тасаллӣ хоҳам ёфт, ва онҳо, баъд аз он ки хашми Худро бар онҳо фурӯ рехта ба итмом расонам, хоҳанд донист, ки Ман, ки Парвардигор ҳастам, дар қаҳри Худ сухан рондаам.5J Сеяки мардумонат андаруни ту аз вабо хоҳанд мурд ва аз қаҳтӣ ба ҳалокат хоҳанд расид; ва сеяки дигар дар гирди ту аз шамшер хоҳанд афтод; ва сеяки боқиро Ман ба сӯи ҳар бод пароканда намуда, аз ақиби онҳо шамшер хоҳам кашид.?wJ Бинобар ин ба ҳаёти Худам қасам ки, мегӯяд Парвардигор Худо, азбаски ту хонаи поки Маро бо тамоми қабоҳати худ ва бо тамоми аъмоли зишти худ палид кардаӣ, Ман низ эътино нахоҳам кард, ва чашмам риққат нахоҳад овард, Ман низ раҳм нахоҳам кард.]3J Бинобар ин падарон андаруни ту писаронро хоҳанд хӯрд, ва писарон падарони худро хоҳанд хӯрд, ва Ман бар ту довариҳо хоҳам намуд, ва тамоми бақияи туро ба сӯи ҳар бод пароканда хоҳам кард.]3J Ва бар ту, ба сабаби тамоми аъмоли зишти ту, корҳое хоҳам кард, ки ҳаргиз накардаам, ва мисли онҳо дигар нахоҳам кард.y kJБинобар ин Парвардигор Худо чунин мегӯяд: инак Ман низ ба ту зид ҳастам, ва андаруни ту дар пеши назари халқҳо довариҳо хоҳам намуд; {JБинобар ин Парвардигор Худо чунин мегӯяд: азбаски шумо назар ба халқҳое ки дар гирди шумо мебошанд, зиёдтар бетартибӣ кардед, ва аз дастурҳои Ман нафрат намудед, ва фароизи Маро пайравӣ накардед, ва ҳатто бар тибқи дастурҳои халқҳое ки дар гирди шумо мебошанд, амал нанамудед, JВалекин он ба зидди дастурҳои Ман бадтар аз халқҳо, ва ба зидди фароизи Ман бадтар аз кишварҳое ки дар гирди он мебошанд, исён кард; зеро ки онҳо аз дастурҳои Ман нафрат карданд, ва фароизи Маро пайравӣ нанамуданд.g GJПарвардигор Худо чунин мегӯяд: ин Ерусалим аст, ки Ман онро дар миёни халқҳо ҷойгир кардаам, ва дар гирди он – кишварҳоро.  JВа аз онҳо боз бигир, ва онҳоро ба даруни оташ биандоз, ва онҳоро дар оташ бисӯзон; оташе аз он ба сӯи тамоми хонадони Исроил берун хоҳад омад.}sJВа адади каме аз он мӯйҳо гирифта, онҳоро дар домани худ бибанд.{oJСеякашро андаруни шаҳр ба оташ бисӯзон, вақте ки рӯзҳои муҳосира ба анҷом расад; ва сеякашро гирифта, дар атрофи он бо теғ бизан, ва сеякашро ба бод пароканда намо, ва Ман аз ақиби онҳо шамшер хоҳам кашид.L J«ВА ту, эй писари одам, теғи тезе барои худ бигир, покуи сартарошонро барои худ бигир, ва онро бар сари худ ва бар риши худ бирон; ва тарозуе барои худ гирифта, мӯйҳоро тақсим намо.mSJЗеро ки нон ва оби онҳо камӣ хоҳад кард; ва онҳо бо навмедӣ ба ҳамдигар назар хоҳанд кард, ва дар гуноҳи худ талаф хоҳанд шуд».b=JВа ба ман гуфт: «Эй писари одам! Инак Ман муттакои нонро дар Ерусалим дарҳам хоҳам шикаст, ва нонро мувофиқи вазн ва бо ғами фардо хоҳанд хӯрд; ва обро мувофиқи андоза бо маъюсӣ хоҳанд нӯшид.b=JВа ба ман гуфт: «Бидон, ки Ман ба ту саргини говро ба ҷои саргини одам иҷозат медиҳам; ва ту нони худро бар он хоҳӣ пухт».A{JВа ман гуфтам: «Ё Худоё Парвардигоро! Ҷони ман ҳаргиз наҷис нашудааст, ва аз кӯдакии худ то алҳол лоша ва даридашударо нахӯрдаам; ва гӯшти ганда ба даҳонам надаромадааст».|qJ Ва Парвардигор гуфт: «Банӣ Исроил нони наҷиси худро дар миёни халқҳое ки наздашон онҳоро пароканда мекунам, ҳамин тавр хоҳанд хӯрд».(IJ Ва қурсҳои нони ҷав хоҳӣ хӯрд; ва онро дар пеши назари онҳо бар саргини одам хоҳӣ пухт».3_J Ва обро мувофиқи андоза хоҳӣ нӯшид, ки ба шашяки ҳин баробар бошад; вақт-вақт онро хоҳӣ нӯшид..~UJ Ва хӯроке ки мехӯрӣ, мувофиқи вазн, яъне рӯзе бист сиқл хоҳад буд; вақт-вақт онро хоҳӣ хӯрд.#}?J Ва ту гандум ва ҷав, ва лӯбиё ва адас, ва арзан ва ҷуворӣ барои худ бигир, ва онҳоро дар як зарф биомез, ва аз онҳо хӯроке барои худ бипаз, ва дар муддати рӯзҳое ки бояд бар паҳлуи худ бихобӣ, яъне сесаду навад рӯз, онро хоҳӣ хӯрд. |JВа инак Ман бар ту танобҳо ниҳодаам, ва ту то даме ки рӯзҳои муҳосираи худро ба анҷом нарасонӣ, аз як паҳлуи худ ба паҳлуи дигарат нахоҳӣ гашт.T{!JВа рӯи худро ба муҳосираи Ерусалим нигарон, дар ҳолате ки бозуи ту бараҳна бошад, ва дар бораи он нубувват намо.lzQJВа ҳангоме ки инро ба анҷом расонӣ, дубора бар паҳлуи рости худ бихоб, ва гуноҳи хонадони Яҳудоро чил рӯз хоҳӣ бардошт: як рӯзро ба ҷои як сол, як рӯзро ба ҷои як сол Ман барои ту муқаррар намудаам.zymJВа Ман солҳои гуноҳи онҳоро бо адади рӯзҳо барои ту муайян намудаам, ки сесаду навад рӯз хоҳад буд, ва ту гуноҳи онҳоро хоҳӣ бардошт. x JВа ту бар паҳлуи чапи худ бихоб, ва гуноҳи хонадони Исроилро бар он бимон: мувофиқи адади рӯзҳое ки бар он бихобӣ, гуноҳи онҳоро хоҳӣ бардошт.'wGJВа ту барои худ тобаи оҳанине бигир, ва онро чун девори оҳанине дар мобайни худат ва ин шаҳр бимон, ва рӯи худро ба сӯи он нигарон, ва он дар муҳосира хоҳад буд, ва ту онро муҳосира намо; ин аломате барои хонадони Исроил хоҳад буд.Z=K;:9p8c66}5332107/--k,n+3*)((5'0%% #! jX hZ $ G\MoYH+J Ва онҳо бори гуноҳи худро хоҳанд бардошт: гуноҳи саволдиҳанда чӣ гунае ки бошад, гуноҳи набӣ ҳамон гуна хоҳад буд,QGJ Ва агар набие фирефта шуда, сухане гӯяд, Ман, ки Парвардигор ҳастам, он набиро фирефта намудаам, ва дасти Худро бар ӯ дароз карда, ӯро аз миёни қавми Худ – Исроил – барҳам хоҳам дод.tFaJВа Ман рӯи Худро ба зидди он кас хоҳам нигаронид, ва ӯро вожгун хоҳад кард, то ки аломате ва зарбулмасале гардад, ва ӯро аз миёни қавми Худ нобуд хоҳам намуд, ва хоҳед донист, ки Ман Парвардигор ҳастам.;EoJЗеро ҳар касе ки аз хонадони Исроил ва аз ғарибоне ки дар Исроил иқомат доранд, аз пайравии Ман дур шавад, ва бутҳои худро ба дили худ роҳ диҳад, ва васвасаи гуноҳи худро пеши рӯи худ бигузорад, ва назди набӣ омада, ба воситаи ӯ ба Ман савол диҳад, – Ман, ки Парвардигор ҳастам, Худам ба вай ҷавоб хоҳам гардонид.(DIJБинобар ин ба хонадони Исроил бигӯй: Парвардигор Худо чунин мегӯяд: тавба карда, аз бутҳои худ даст кашед, ва рӯйҳои худро аз ҳамаи корҳои зишти худ гардонед.9CkJТо хонадони Исроил бо дили худ фаҳм кунанд, ки ҳамаашон ба воситаи бутҳои худ аз Ман дур шудаанд.?BwJБинобар ин бо онҳо сухан ронда, ба онҳо бигӯй: Парвардигор Худо чунин мегӯяд: ҳар касе ки аз хонадони Исроил бутҳои худро ба дили худ роҳ диҳад, ва васвасаи гуноҳи худро пеши рӯи худ бигузорад, ва назди набӣ биёяд, – Ман, ки Парвардигор ҳастам, ба касе ки омадааст, бо вуҷуди бисёрии бутҳояш, ҷавоб хоҳам гардонид,1A[J«Эй писари одам! Ин одамон бутҳои худро ба дили худ роҳ додаанд, ва васвасаи гуноҳи худро пеши рӯи худ гузоштаанд; оё месазад, ки Ман ба саволи онҳо ҷавоб гардонам?_@7JВа каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт:? #JВА назди ман чанд нафар аз пирони Исроил омаданд, ва ба ҳузури ман нишастанд.)>KJ Бинобар ин дигар рӯъёҳои ботил нахоҳед дид ва фол нахоҳед кушод, ва Ман қавми Худро аз дасти шумо раҳо хоҳам кард, ва хоҳед донист, ки Ман Парвардигор ҳастам».=J Азбаски шумо дили марди одилро ба воситаи дурӯғи худ ғамгин мекунед, – ва ҳол он ки Ман намехостам ғамгин намоям, – ва дастҳои марди шарирро тақвият медиҳед, бе он ки вай аз рафтори бади худ тавба карда, зинда монад,L<J Ва чодирҳои шуморо хоҳам дарронид, ва қавми Худро аз дасти шумо раҳо хоҳам кард, ва онҳо дар дастатон дигар мавриди сайд нахоҳанд буд, ва хоҳед донист, ки Ман Парвардигор ҳастам.y;kJ Бинобар ин Парвардигор Худо чунин мегӯяд: инак Ман ба бозубандҳои ҷодуи шумо зид ҳастам, ки ба воситаи онҳо ҷонҳоро мисли паррандагон сайд мекунед, ва Ман онҳоро аз болои бозуҳотон хоҳам канд, ва ҷонҳоеро, ки шумо сайд мекунед, раҳоӣ хоҳам дод, то ки он ҷонҳо парида раванд.-:SJ Ва Маро пеши қавми Ман барои як мушт ҷав ва як бурда нон беҳурмат мекунед, ва ба қавми Ман, ки ба суханони дурӯғ гӯш медиҳанд, дуруғ гуфта, ҷонҳоеро, ки набояд бимиранд, мемиронед, ва ҷонҳоеро, ки набояд зинда монанд, зинда мемононед.S9J Ва бигӯй: Парвардигор Худо чунин мегӯяд: вой бар ҳоли оиҳое ки бозубандҳои ҷоду барои ҳар бозуе медӯзанд, ва чодирҳо барои сари ҳар қомате месозанд, то ки ҷонҳоро сайд кунанд! Оё шумо ҷонҳои қавми Маро сайд мекунед, то ки ҷонҳои худро зинда нигоҳ доред? 8 J Ва ту, эй писари одам, рӯи худро ба тарафи духтарони қавми худ, ки ба дилхоҳи худ нубувват мекунанд, бигардон ва дар ҳаққи онҳо нубувват намо.97kJ Яъне он анбиёи Исроил, ки дар бораи Ерусалим нубувват мекунанд ва барояш рӯъёи сулҳу осоиштагиро мебинанд, ва ҳол он ки сулҳу осоиштагӣ нест, мегӯяд Парвардигор Худо.u6cJ Ва Ман ғазаби Худро бар он девор ва бар онҳое ки онро бо лойи нобоб андова кардаанд, ба итмом расонида, ба шумо хоҳам гуфт: ин девор нест шуд, ва онҳое ки онро андова карда буданд, несту нобуд гардиданд,U5#J Ва Ман он деворро, ки шумо бо лойи нобоб андова кардаед, хароб намуда, бар замин фурӯ хоҳам ғалтонид, ба тавре ки таҳкурсии он намоён гардад, ва ҳангоме ки он фурӯ ғалтад, шумо андаруни он ба ҳалокат хоҳед расид, ва хоҳед донист, ки Ман Парвардигор ҳастам.Y4+J Бинобар ин Парвардигор Худо чунин мегӯяд: Ман дар ғазаби Худ боди сахтро ба шикофтан амр хоҳам кард, ва дар хашми Ман борони сел хоҳад борид, ва сангҳои жола низ дар ғазаби ҳалокатовар.B3}J Ва инак, ҳангоме ки он девор фурӯ ғалтад, оё ба шумо нахоҳанд гуфт: 'Куҷост он андовае ки андуда будед?'F2J Пас ба онҳое ки бо лойи нобоб андова мекунанд, бигӯй, ки он тавора хоҳад афтод; борони сел хоҳад борид, ва шумо, эй сангҳои жола, фурӯ хоҳед рехт, ва боди сахт онро хоҳад шикофт.f1EJ Азбаски онҳо қавми Маро дар иштибоҳ андохта, мегуфтанд: 'Сулҳу осоиштагӣ', ва ҳол он ки сулҳу осоиштагӣ набуд, ва ҳангоме ки ин қавм таворае месохтанд, онҳо онро бо лойи нобоб андова мекарданд,m0SJ Ва дасти Ман бар анбиёе ки руъёи ботил мебинанд ва бардурӯғ фол мекушоянд, тӯло хоҳад буд; онҳо дар шӯрои қавми Ман дохил нахоҳанд буд, ва дар дафтари хонадони Исроил навишта нахоҳанд шуд, ва ба замини Исроил нахоҳанд омад; ва хоҳед донист, ки Ман Парвардигор ҳастам.@/yJ Бинобар ин Парвардигор Худо чунин мегӯяд. «Азбаски шумо суханони ботил гуфтаед ва рӯъёи бардурӯғ дидаед, ба ин сабаб инак Ман ба шумо зид ҳастам, мегӯяд Парвардигор Худо.].3J Оё шумо рӯъёи ботил надидед, ва бардурӯғ фол кушода, нагуфтед: 'Парвардигор мегӯяд', ва ҳол он ки Ман чизе нагуфтаам?»=-sJ Рӯъёи ботил мебинанд ва бардурӯғ фол кушода, мегӯянд: 'Худо мегӯяд', ва ҳол он ки онҳоро Парвардигор нафиристодааст; ва умедвор мешаванд, ки суханашон ба амал хоҳад омад.,yJ Шумо ба рахнаҳо набаромадед ва деворе барои хонадони Исроил барпо накардед, то ки онҳо дар рӯзи Парвардигор дар ҷанг истодагӣ намоянд.u+cJ Анбиёи ту, эй Исроил, мисли рӯбоҳон дар харобазор мебошанд.b*=J Парвардигор Худо чунин мегӯяд: «Вой бар ҳоли анбиёи разиле ки рӯҳи худро пайравӣ менамоянд, бе он ки рӯъёе дида бошанд!7)gJ «Эй писари одам! Дар бораи анбиёи Исроил, ки нубувват мекунанд, нубувват намо, ва ба онҳое ки ба дилхоҳи худ нубувват мекунанд, бигӯй: 'Каломи Парвардигорро бишнавед!'^( 7J ВА каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт:6'eJ Бинобар ин ба онҳо бигӯй: Парвардигор Худо чунин мегӯяд: ҳеҷ каломи Ман дигар даранг нахоҳад кард: сухане ки Ман бигӯям, ба амал хоҳад омад, мегӯяд Парвардигор Худо».x&iJ «Эй писари одам! Инак хонадони Исроил мегӯянд: 'Рӯъёе ки ӯ мебинад, барои айёми кашол аст, ва ӯ барои замонҳои дур нубувват мекунад'._%7J Ва каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт:9$kJ Зеро Ман, ки Парвардигор ҳастам, сухан хоҳам гуфт, ва сухане ки Ман бигӯям, ба амал хоҳад омад, ва дигар даранг нахоҳад кард, зеро ки дар айёми шумо, эй хонадони исёнгар, сухане хоҳам гуфт ва онро ба ҷо хоҳам овард, мегӯяд Парвардигор Худо».&#EJ Зеро ки ҳеҷ рӯъё ботил ва пешгӯии тамаллуқомез дар хонадони Исроил дигар нахоҳад буд."{J Бинобар ин ба онҳо бигӯй: 'Парвардигор Худо чунин мегӯяд: Ман ин зарбулмасалро барҳам хоҳам дод, ва онро дигар дар Исроил истеъмол нахоҳанд кард'; лекин ба онҳо бигӯй: айём наздик аст, ва иҷрои ҳар рӯъё қариб.^!5J «Эй писари одам! Шуморо дар замини Исроил ин зарбулмасал чист, ки мегӯед: 'Айём тӯл мекашад, ва ҳар рӯъё нест мешавад'?_ 7J Ва каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт:X)J Ва шаҳрҳои маскун хароб хоҳад гардид, ва ин замин валангор хоҳад шуд, ва хоҳед донист, ки Ман Парвардигор ҳастам».ucJ Ва ба қавми ин замин бигӯй: Парвардигор Худо дар ҳаққи сокинони Ерусалим, дар ҳаққи замини Исроил чунин мегӯяд: онҳо нони худро бо андӯҳ хоҳанд хӯрд, ва оби худро бо яъс хоҳанд нӯшид, чунки замини онҳо аз боиси ситамгарии ҳамаи сокинонаш аз фаровонии он маҳрум хоҳад шуд.5J «Эй писари одам! Нони худро бо ларза бихӯр, ва оби худро бо изтироб ва андӯҳ бинӯш._7J Ва каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт:~uJ Валекин адади камеро аз онҳо аз шамшер, аз қаҳтӣ ва аз вабо боқӣ хоҳам гузошт, то ҳамаи корҳои зишти худро дар миёни халқҳое ки ба он ҷо мераванд, ҳикоят кунанд, ва хоҳанд донист, ки Ман Парвардигор ҳастам». J Ва ҳангоме ки онҳоро дар миёни халқҳо пароканда намоям ва онҳоро дар кишварҳо парешон созам, онҳо хоҳанд донист, ки Ман Парвардигор ҳастам.!J Ва ҳамаи онҳоеро, ки дар гирду пеши ӯ ҳастанд, мададгорони ӯ ва тамоми қӯшуни ӯро ба сӯи ҳар бод пароканда намуда, аз ақиби онҳо шамшер хоҳам кашид..UJ Ва Ман доми Худро бар ӯ хоҳам афканд, ва ӯ дар тӯри Ман хоҳад афтод, ва ӯро ба Бобил, ба замини калдониён хоҳам овард, ва ӯ онро нахоҳад дид, ва дар он ҷо хоҳад мурд.  J Ва раисе ки дар миёни онҳост, дар торикӣ бисоти худро бар китфаш гузошта, берун хоҳад рафт; рахнае дар девор хоҳанд кард, то ки ӯро аз он берун оваранд; ӯ рӯи худро хоҳад пӯшонид, то ки заминро бо чашми худ набинад.  J Бигӯй: 'Ман аломате барои шумо ҳастам; чунон ки амал кардам, ончунон ба онҳо амал карда хоҳад шуд: онҳо ҷалои ватан шуда, ба асирӣ хоҳанд рафт'.+OJ Ба онҳо бигӯй: 'Парвардигор Худо чунин мегӯяд: ин ваҳй дар бораи раисест, ки дар Ерусалим мебошад, ва дар бораи тамоми хонадони Исроил, ки андаруни он сокинанд'.NJ «Эй писари одам! Оё хонадони Исроил, ки хонадони исёнгар мебошанд, ба ту нагуфтанд: 'Ин чӣ кор аст, ки мекунӣ?'pYJ Ва бомдодон каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт:2]J Ва ман тавре ки ба ман амр фармуда шуд, амал кардам: бисоти худро, ҳамчун бисоти ҷалои ватан, рӯзона берун овардам, ва шомгоҳ барои худ бо даст рахнае дар девор кардам; дар торикӣ берун овардам, дар пеши назари онҳо бар китфам гузоштам.*MJ Дар пеши назари онҳо бар китфат бимон, дар торикӣ берун овар, рӯи худро бипӯшон, то ки заминро набинӣ, зеро ки туро аломате барои хонадони Исроил гардонидаам». J Дар пеши назари онҳо барои худ рахнае дар девор карда, аз он берун овар.T!J Ва бисоти худро, ҳамчун бисоти ҷалои ватан, рӯзона дар пеши назари онҳо берун овар, ва худат шомгоҳ дар пеши назари онҳо, ҳамчун касоне ки барои ҷалои ватан берун мераванд, берун рав.A{J Ва ту, эй писари одам, барои худ бисоти ҷалои ватанро муҳайё намо, ва рӯзона дар пеши назари онҳо муҳоҷират кун, ва аз макони худ ба макони дигар дар пеши назари онҳо муҳоҷират кун; шояд инро дида, фаҳм кунанд, агарчи хонадони исёнгар мебошанд. {J «Эй писари одам! Ту андаруни хонадони исёнгар сукунат дорӣ, ки онҳо чашмон барои дидан доранд, вале намебинанд, ва онҳо гӯшҳо барои шунидан доранд, вале намешунаванд, зеро ки онҳо хонадони исёнгар мебошанд.^  7J ВА каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт:; oJ Ва ман тамоми калимоти Парвардигорро, ки Ӯ ба ман зоҳир сохт, ба ҷалои ватан шудагон баён намудам.u cJ Ва дар рӯъё Рӯҳи Худо маро бардошт ва ба кишвари калдониён назди ҷалои ватан шудагон овард; ва рӯъёе ки ман дидам, аз ман ғоиб шуд;R J Ва ҷалоли Парвардигор аз даруни шаҳр сууд кард, ва бар кӯҳе ки ба тарафи шарқии шаҳр воқеъ аст, таваққуф намуд.W'J Ва каррубиён болҳои худро барафроштанд, ва чархҳо назди онҳо буданд, ва ҷалоли Худои Исроил аз боло бар онҳо буд."=J Валекин дар ҳаққи онҳое ки дилашон ба бутҳои қабеҳ ва зишташон моил мешавад, Ман подоши рафтори онҳоро бар сарашон хоҳам овард, мегӯяд Парвардигор Худо»."=J То ки бар тибқи фароизи Ман рафтор намоянд ва дастурҳои Маро риоя кунанд ва онҳоро ба ҷо оваранд, ва онҳо қавми Ман хоҳанд буд, ва Ман Худои онҳо хоҳам буд.*MJ Ва Ман ба онҳо дили ягонае хоҳам дод, ва рӯҳи тозае андаруни онҳо хоҳам ниҳод, ва дили сангинро аз ҷисми онҳо дур хоҳам кард, ва дили гӯштӣ ба онҳо хоҳам бахшид,I J Ва ба он ҷо хоҳанд омад, ва тамоми бутҳои қабеҳи онро, ва тамоми санамҳои зишти онро аз он дур хоҳанд кард.}J Бинобар ин бигӯй: 'Парвардигор Худо чунин мегӯяд: ва Ман шуморо аз миёни қавмҳо ҷамъ хоҳам кард, ва шуморо аз кишварҳое ки дар онҳо пароканда шудаед, фароҳам хоҳам овард, ва замини Исроилро ба шумо хоҳам дод'.$AJ Бинобар ин бигӯй: 'Парвардигор Худо чунин мегӯяд: агарчи Ман онҳоро дур андохтаам, ва агарчи онҳоро дар кишварҳо пароканда кардаам, валекин Ман барои онҳо дар кишварҳое ки ба он ҷо омадаанд, андак замоне паноҳгоҳи поке будам'.5cJ «Эй писари одам! Бародаронат, бародаронат, одамони наздикат, ва тамоми хонадони Исроил саросар касоне мебошанд, ки дар бораи онҳо сокинони Ерусалим мегӯянд: 'Онҳо аз Парвардигор дур шудаанд; ин замин ба мо барои тасарруф дода шудааст'._7J Ва каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт:J Ва чунин воқеъ шуд, ки чун нубувват менамудам, Фалатё ибни Баноё мурд; ва ман бар рӯи худ афтодам ва бо овози баланд фарёд зада, гуфтам: «Ё Худоё Парвардигоро! Наҳод ки Ту бақияи Исроилро тамоман несту нобуд мекунӣ?»~~uJ Ва шумо хоҳед донист, ки Ман Парвардигор ҳастам, ки шумо бар тибқи фароизи Ман рафтор накардед ва дастурҳои Маро ба ҷо наовардед, балки бар тибқи дастурҳои халқҳое ки дар гирди шумо мебошанд, амал кардед».f}EJ Ин шаҳр барои шумо дег нахоҳад буд, ва шумо андаруни он гӯшт нахоҳед буд; назди сарҳади Исроил бар шумо доварӣ хоҳам кард.c|?J Аз шамшер хоҳед афтод; назди сарҳади Исроил бар шумо доварӣ хоҳам кард, ва шумо хоҳед донист, ки Ман Парвардигор ҳастам.W{'J Ва шуморо аз даруни он берун хоҳам овард, ва шуморо ба дасти бегонаҳо хоҳам супурд, ва бар шумо доварӣ хоҳам кард.,zQJ Шумо аз шамшер метарсед, вале Ман шамшерро бар шумо хоҳам овард, мегӯяд Парвардигор Худо.6yeJ Бинобар ин Парвардигор Худо чунин мегӯяд: мақтулони шумо, ки андаруни он гузоштаед, гӯшт мебошанд; ва он – дег аст; валекин шуморо ман аз даруни он берун хоҳам овард.x/J Бисёр касонро шумо дар ин шаҳр куштаед, ва кӯчаҳои онро аз мақтулон пур кардаед.PwJ Ва Рӯҳи Парвардигор бар ман нозил шуда, ба ман гуфт: «Бигӯй, ки Парвардигор чунин мегӯяд: шумо, эй хонадони Исроил, ин тавр сухан меронед, валекин андешаҳои дили шуморо Ман медонам.vJ Бинобар ин ба муқобили онҳо нубувват намо, эй писари одам, нубувват намо!»u J Ва мегӯянд: 'Вақти хонасозӣ наздик нест; ин шаҳр дег аст, ва мо – гӯшт'.t J Ва Парвардигор ба ман гуфт: «Эй писари одам! Инҳо касоне ҳастанд, ки тадбирҳои шарирона меандешанд, ва дар ин шаҳр машваратҳои бад медиҳанд,7s iJ ВА Рӯҳи Худо маро бардошта, назди дарвозаи шарқии хонаи Парвардигор, ки рӯ ба ҷониби шарқ буд, овард, ва инак ба даҳани дарвоза бисту панҷ мард буданд; ва ман дар миёни онҳо сарварони қавм – Яазанё ибни Аззур ва Фалатё ибни Баноёро дидам.rJ Ва сурати рӯйҳошон ҳамон рӯйҳое буд, ки назди наҳри Кабар дида будам; намуди онҳо айни ҳамон буд; ҳар кадомашон ба самти рӯи худ мерафтанд.(qIJ Ҳар якеро чор рӯй буд, ва ҳар яке чор бол дошт; ва сурати дастҳои одам зери болҳошон буд.Yp+J Ин ҳамон ҳайвоне буд, ки зери пои Худои Исроил назди наҳри Кабар дида будам, ва ман донистам, ки инҳо каррубиёнанд.+oOJ Ва каррубиён болҳои худро барафроштанд, ва дар пеши назари ман аз замин сууд карда, берун рафтанд, ва чархҳо назди онҳо буданд; ва дар даҳани дарвозаи шарқии хонаи Парвардигор истоданд, ва ҷалоли Худои Исроил аз боло бар онҳо буд.n5J Ва ҷалоли Парвардигор аз болои остонаи маъбад берун омад, ва бар каррубиён истод,^m5J Ҳангоми истоданашон меистоданд, ва ҳангоми сууд карданашон бо онҳо сууд мекарданд, зеро ки рӯҳи ҳайвон дар онҳо буд.l}J Ва ҳангоме ки каррубиён роҳ мерафтанд, чархҳо низ назди онҳо роҳ мерафтанд; ва ҳангоме ки каррубиён болҳои худро бармеафроштанд, то аз болои замин сууд намоянд, чархҳо низ аз назди онҳо рӯй намегардониданд:k1J Ва каррубиён сууд карданд. Ин ҳамон ҳайвоне буд, ки назди наҳри Кабар дида будам.[j/J Ва ҳар якеро чор рӯй буд: як рӯяш – рӯи каррубӣ, ва рӯи дуюмаш – рӯи одам, ва сеюмаш – рӯи шер, ва чорумаш – рӯи уқоб.yikJ Ин чархҳо, чунон ки ба гӯши ман расид, ғилдирак номида шуданд.khOJ Ва тамоми ҷисмашон, ва пуштҳошон, ва дастҳошон, ва болҳошон, ва чархҳо, – чархҳои ҳар чорашон, – гирдогирд пур аз чашмон буд.bg=J Онҳо чун роҳ мерафтанд, ба чор самти худ мерафтанд, Дар вақти рафтанашон рӯй намегардониданд, зеро ба самте ки сар сӯи он менигарист, мерафтанд, ва дар вақти рафтанашон рӯй намегардониданд.*fMJ Ва намудашон тавре буд, ки ҳар чорашон як сурат доштанд, гӯё ки чархе тақотӯи чарх бошад.  )|g6=eJ Бар тибқи фароизи Ман рафтор кунад ва дастурҳои Маро нигоҳ дошта, дар роҳи ростӣ амал намояд, чунин кас одил аст, ва ҳатман зинда хоҳад монд, мегӯяд Парвардигор Худо.U<#JПулашро ба фоида надиҳад ва суд нагирад, аз ноинсофӣ даст кашад, дар миёни одамон доварии ҳақиқиро ба ҷо оварад,;JВа ҳеҷ касро ба танг наоварад, ба қарздор гарави вайро баргардонад, ғорат накунад, нони худро ба гуруснае бидиҳад ва бараҳнаро либосе бипӯшонад,:JБар кӯҳҳо нахӯрад, ва чашмонашро сӯи бутҳои хонадони Исроил баланд накунад, ва зани ёри худро палид насозад, ва ба зани ҳоиза наздикӣ нанамояд,m9SJВа касе агар одил бошад ва адлу инсофро ба амал оварад:^85JИнак ҳамаи ҷонҳо аз они Ман аст; хоҳ ҷони падар ва хоҳ ҷони писар аз они Ман аст; ҷоне ки гуноҳ карда бошад, хоҳад мурд.j7MJБа ҳаёти Худам қасам ки, мегӯяд Парвардигор Худо, минбаъд шуморо касе нахоҳад буд, ки ин масалро дар Исроил ба забон оварад.Z6-J«Чаро шумо ин масалро дар замини Исроил зада, мегӯед: 'Падарон ғӯра хӯрдаанд, вале дандонҳои писарон кунд шудааст'?^5 7JВА каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт:g4GJВа ҳамаи дарахтони саҳро хоҳанд донист, ки Ман, ки Парвардигор ҳастам, дарахти баландро паст мекунам, дарахти пастро баланд месозам, дарахти сабзро мехушконам, ва дарахти хушкро сабзу хуррам мегардонам. Ман, ки Парвардигор ҳастам, гуфтам ва ба амал хоҳам овард».3'JБар кӯҳи сарбаланди Исроил онро хоҳам шинонид, ва он, шохаҳо расонида, мева хоҳад дод, ва арзи боҳашамате хоҳад шуд, ва ҳар навъ мурғон, ҳар гуна болдорон дар таги он сокин хоҳанд шуд, дар сояи навдаҳояш лона хоҳанд сохт.2 JПарвардигор Худо чунин мегӯяд: «Ва Ман навдае аз сари арзи баланд гирифта, онро хоҳам шинонид: аз миёни шохаҳои сари он Ман навдаи тару тозае хоҳам барканд, ва онро бар кӯҳи баланди ростбаромадае хоҳам шинонид.B1}JВа ҳамаи гурезаҳои ӯ дар ҳамаи фавҷҳояш аз шамшер хоҳанд афтод, ва боқимондагон ба сӯи ҳар бод пароканда хоҳанд шуд; ва хоҳед донист, ки Ман, ки Парвардигор ҳастам, гуфтам».;0oJВа доми Худро бар ӯ хоҳам афканд, ва ӯ дар тӯри Ман хоҳад афтод; ва Ман ӯро ба Бобил хоҳам овард, ва дар он ҷо барои хиёнате ки дар ҳаққи Ман кард, бар ӯ доварӣ хоҳам намуд.$/AJБинобар ин Парвардигор Худо чунин мегӯяд: ба ҳаёти Худам қасам ки савганди Маро, ки ӯ хор дид, ва паймони Маро, ки ӯ поймол намуд, Ман бар сари ӯ хоҳам, овард. .JВа ӯ қасамро хор дид, то ки паймонро поймол намояд; ва инак, агарчи дасти байат дода буд, ҳамаи ин корҳоро кард, пас ҷон ба саломат нахоҳад бурд.M-JВа фиръавн ӯро дар ҷанг бо қуввати бузурге ва мардуми зиёде дастгирӣ нахоҳад кард, вақте ки хокрез барпо намоянд ва истеҳкомот бисозанд, то ки ҷонҳои бисёрро несту нобуд кунанд.y,kJБа ҳаёти Худам қасам ки, мегӯяд Парвардигор Худо, ӯ дар макони ҳамон подшоҳе ки ӯро подшоҳ таъин кардааст, ва ӯ қасами вайро хор дида, паймони вайро поймол намудааст, назди вай андаруни Бобил хоҳад мурд.z+mJВалекин ӯ ба зидди вай исён карда, қосидони худро ба Миср фиристод, то ки ба ӯ аспон ва мардуми зиёде бидиҳанд, Оё ӯ муваффақият хоҳад ёфт? Оё касе ки ин корҳоро кардааст, метавонад ҷон ба саломат барад? Ва оё касе ки паймонро поймол намудааст, метавонад ҷон ба саломат барад?H* JТо ки мамлакат сарпаст гардида, қомат баланд накунад, ва паймони вайро риоя намуда, дар он устувор бошад.>)uJ Ва аз насли подшоҳ гирифт, ва бо ӯ паймон баст, ва ӯро қасам дод, ва зӯроварони заминро гирифта бурд,V(%J «Ба хонадони исёнгар бигӯй: оё намедонед, ки инҳо чӣ маънӣ дорад? Бигӯй: инак подшоҳи Бобил ба Ерусалим омад, ва подшоҳи он ва сарварони онро гирифт, ва онҳоро назди худ ба Бобил овард._'7J Ва каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт::&mJ Ва инак, агарчи он шинонида шуда бошад, оё муваффақият хоҳад ёфт? Охир, ҳамин ки боди шарқӣ ба он бирасад, он тамоман хушк хоҳад шуд, дар ҷӯякҳои нумӯи худ хоҳад хушкид».]%3J Бигӯй: Парвардигор Худо чунин мегӯяд: оё он муваффақият хоҳад ёфт? Вай, охир, решаҳои онро хоҳад барканд, ва меваи онро пора-пора ва хушк хоҳад кард; ҳамаи баргҳои тару тозаи он хушк хоҳад шуд; ва он бе қуввати бузурге ва мардуми зиёде решакан карда хоҳад шуд.c$?JОн дар мазрааи хубе, назди обҳои фаровон шинонида шуда буд, то ки шохаҳо расонида, мева диҳад ва токи боҳашамате гардад.#}JВа уқоби бузурги дигаре буд, ки болҳои калон ва парҳои бисёр дошт; ва инак, ин ток решаҳояшро бар вай печонид, ва навдаҳояшро аз ҷӯякҳое ки дар онҳо ҷойгир шуда буд, сӯи вай равона кард, то ки вай онро об диҳад.4"aJВа он нумӯ ёфта, токи васеи пастқомате шуд, ки навдаҳояш сӯи вай моил буд, ва решаҳояш дар зери вай буд, ва он ба токе мубаддал гардида, шохаҳо расонид ва навдаҳо дод.t!aJВа аз тухми он замин гирифта, онро дар мазрааи бороваре кошт, назди обҳои фаровон ҷойгир кард, чунон ки дарахти бедро мешинонанд.# ?JСари навдаҳои онро канда, ба замини тоҷирон овард, онро дар шаҳри савдогарон гузошт.-JВа бигӯй: Парвардигор Худо чунин мегӯяд: уқоби бузург, ки болҳояш калон, дарозустухон ва пур аз парҳои рангин буд, ба Лубнон омад ва сари арзро гирифт.J«Эй писари одам! Муаммое бигӯй ва масале дар бораи хонадони Исроил бизан,^ 7JВА каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт:.UJ?То ки ту ба ёд оварда, хиҷил шавӣ, ва минбаъд ба сабаби нанги худ даҳонатро накушоӣ, вақте ки Ман ҳар чиро, ки ту кардаӣ, ба ту биомурзам, мегӯяд Парвардигор Худо».CJ>Балки Ман паймони Худро бо ту аз нав барқарор хоҳам кард, ва ту хоҳӣ донист, ки Ман Парвардигор ҳастам,I J=Ва ту рафтори худро ба ёд оварда, хиҷил хоҳӣ шуд, вақте ки хоҳарони калонӣ ва хурдии худро қабул намоӣ, ва Ман онҳоро ба ту ҳамчун духтарон бидиҳам, вале на бар тибқи паймони ту,yJ<Валекин Ман паймони Худро, ки дар айёми ҷавоният бо ту бастаам, ба ёд хоҳам овард, ва паймони ҷовидоние бо ту аз нав барқарор хоҳам кард.J;Зеро ки Парвардигор Худо чунин мегӯяд: Ман бо ту ончунон амал хоҳам кард, ки ту амал кардаӣ, яъне савгандро хор дониста, паймонро шикастаӣ.#?J:Пас ҷазои фисқу фуҷур ва корҳои зишти худро ту акнун хоҳӣ кашид, мегӯяд Парвардигор.X)J9Пеш аз он ки шарорати ту ошкор гардид, мисли он замоне ки духтарони Арам ва тамоми гирду атрофи он туро мазаммат мекарданд, ва духтарони фалиштиён, ки аз ҳар ҷониб аз ту нафрат доштанд?wgJ8Оё хоҳарат Садӯм дар айёми кибриёи ту вирди забони ту набуд,xiJ7Ва хоҳаронат: Садӯм ва духтаронаш ба вазъияти пештараи худ хоҳанд баргашт; ва Сомария ва духтаронаш ба вазъияти пештараи худ хоҳанд баргашт; ва ту ва духтаронат ба вазъияти пештараи худ хоҳед баргашт.5cJ6То ки ту бори нанги худро бардорӣ, ва аз ҳар чи кардаӣ, нангин шавӣ, чунки онҳоро тасаллӣ додаӣ.J5Ва Ман асорати онҳоро: асорати Садӯм ва духтаронаш, ва асорати Сомария ва духтаронаш, ва дар миёни онҳо асорати асирони туро хоҳам баргардонид,3_J4Пас ту низ, ки хоҳаронатро маҳкум менамудӣ, бори нанги худро бардор; назар ба гуноҳҳои ту, ки аз онҳо зиёдтар корҳои зишт кардӣ, онҳо аз ту сафедтар мебошанд; пас ту низ, ки хоҳаронатро сафед намудӣ, хиҷил шав ва бори нанги худро бардор.;oJ3Ва Сомария нисфи гуноҳҳои туро содир нанамудааст, ва ту корҳои зишти худро аз онҳо зиёд кардӣ, ва бо ҳамаи корҳои зишти худ, ки ба амал овардӣ, хоҳаронатро сафед намудӣ.;oJ2Ва онҳо гирифтори ғурур гардида, пеши Ман корҳои зишт карданд, ва инро дида, онҳоро нобуд намудам.%CJ1Инак, гуноҳи хоҳарат Садӯм аз ин иборат буд: кибриё, фаровонии нон ва фароғати комил барои вай ва духтаронаш буд, вале мискину бенаворо вай дастгирӣ накард. }J0Ба ҳаёти Худам қасам ки, мегуяд Парвардигор Худо, хоҳарат Садӯм, худаш ва духтаронаш, он корҳоро накардаанд, ки ту ва духтаронат кардаед., QJ/Оё ту бо роҳҳои онҳо нарафтӣ ва мисли корҳои зишти онҳо амал накардӣ? Ин ба назари ту кам буд, ки дар тамоми рафтори худ аз онҳо зиёдтар ба фисқу фуҷур дода шудӣ.$ AJ.Ва хоҳари калонии ту Сомария аст, ки бо духтаронаш дар шимоли ту сукунат дорад; ва хоҳари хурдии ту, ки дар ҷануби ту сокин аст, Садӯм бо духтаронаш мебошад.w gJ-Ту духтари модари худ ҳастӣ, ки вай аз шавҳар ва писаронаш нафрат дошт; ва ту хоҳари хоҳарони худ ҳастӣ, ки онҳо аз шавҳарон ва писарони худ нафрат доштанд. Модари шумо ҳиттӣ буд, ва падари шумо – амӯрӣ.@ yJ,Инак, ҳар кӣ масал мезанад, дар ҳаққи ту масал зада, хоҳад гуфт: 'Духтар чӣ гуна аст, модар намуна аст'..UJ+Аз барои он ки айёми ҷавонии худро ба ёд наовардӣ, ва Маро бо ҳамаи ин хашмгин кардӣ, инак Ман низ подоши рафторатро бар сарат овардам, мегӯяд Парвардигор Худо. Оё ту ин фисқу фуҷурро ба замми ҳамаи корҳои зишти худ ба амал наовардӣ?^5J*Ва хашми Худро бар ту фурӯ хоҳам нишонид, ва рашки Ман аз ту хоҳад баргашт, ва Ман ором шуда, дигар ғазаб нахоҳам кард.?wJ)Ва хонаҳоятро ба оташ хоҳанд сӯзонид, ва дар пеши назари занони бисёр бар ту доварӣ хоҳанд кард, ва Ман ба зинокории ту хотима хоҳам дод, ва ту дигар музди зино нахоҳӣ дод.iKJ(Ва издиҳомеро ба зидди ту бархезонида, бо сангҳо туро сангсор хоҳанд намуд, ва бо шамшерҳои худ туро пора-пора хоҳанд кард.J'Ва туро ба дасти ошиқонат хоҳам супурд, ва онҳо теппаҳоятро вайрон ва баландиҳоятро хароб хоҳанд кард, ва либосҳоятро аз ту хоҳанд кашид, ва асбоби зебу зинататро хоҳанд гирифт, ва туро бараҳна ва урён хоҳанд гузошт.]3J&Ва бар ту чун бар заноне ки зино мекунанд ва хун мерезанд, доварӣ хоҳам намуд, ва хунатро бо ғазаб ва рашк хоҳам рехт.zmJ%Аз барои ҳамин, инак Ман ҳамаи ошиқонатро, ки бо онҳо кайфу сафо мекардӣ, ва ҳамаи онҳоеро, ки дӯст медоштӣ, бо ҳамаи онҳое ки бад медидӣ, ҷамъ хоҳам кард; ва онҳоро аз ҳар тараф ба муқобили ту ҷамъ карда, урёнии туро пеши онҳо ошкор хоҳам кард, то ки онҳо урёнии туро бубинанд.{oJ$Парвардигор Худо чунин мегӯяд: аз барои он ки аврати ту кушода шуд, ва урёнии ту дар зинокориҳоят пеши ошиқони ту ва пеши ҳамаи бутҳои қабеҳи ту ошкор гардид, ва аз барои хуни писаронат, ки ба онҳо додӣ, –gGJ#Бинобар ин, эй фоҳиша, каломи Парвардигорро бишнав!gGJ"Ва рафтори ту дар зинокорият бар акси занони дигар буд: касе толиби зинои ту набуд, аз ин рӯ ту музди зино медодӣ, вале касе ба ту музди зино намедод, ва рафторат ҳамин тавр бар акси дигарон буд.H~ J!Ба ҳамаи фоҳишагон музди зино медиҳанд, валекин ту ба ҳамаи ошиқонат музди зиноятро медодӣ, ва онҳоро бо ришва мехаридӣ, то ки аз ҳар тараф назди ту барои зинокориҳоят биёянд.} J Балки зани зинокоре будӣ, ки ба ҷои шавҳари худ бегонаҳоро мепазирад.<|qJВақте ки ту теппаҳои худро дар сари ҳар роҳ сохтӣ, ва баландиҳои худро дар ҳар майдон барпо кардӣ, мисли фоҳишаҳои дигар набудӣ, чунки музди зиноятро тамасхур менамудӣ,{yJДили ту чӣ қадар бемаҷол шуда бошад – мегӯяд Парвардигор Худо, – ки тамоми ин аъмолро, ки аъмоли зани фоҳишаи худсар аст, ба ҷо овардаӣ!1z[JВа зинокории худро то замини тоҷирон, яъне калдониён, афзун кардӣ, вале бо ин низ сер нашудӣ.0yYJВа азбаски сер нашудӣ, бо писарони Ашшур зино кардӣ; вале бо онҳо низ зино карда, сер нашудӣ.4xaJВа инак Ман дасти Худро бар ту ёзонида, насибаатро кам кардам, ва туро ба иштиёқи бадхоҳонат – духтарони фалиштӣ, ки аз рафтори фоҳишонаи ту шарм доштанд, супурдам.kwOJВа бо ҳамсоягони худ – писарони Миср, ки узви бузург доранд, зино кардӣ, ва зинокории худро афзуда, хашми Маро ба ҷӯш овардӣ.vyJДар сари ҳар роҳ баландиҳои худро сохта, ҳусни худро нангин кардӣ, ва барои ҳар роҳгузаре пойҳои худро кушода, зиноҳоятро афзун намудӣ.u'JТу теппаҳо барои худ сохтӣ, ва баландиҳо дар ҳар майдон барои худ барпо кардӣ.)tKJВа Парвардигор Худо мегӯяд: эй вой бар ту, вой бар ту, ки баъд аз ҳамаи бадкирдориҳои худ sJВа дар тамоми аъмоли зишт ва зинокории худ ту айёми ҷавонии худро ба ёд наовардӣ, ки он вақт бараҳна ва урён буда, дар хунҳоят ҷӯлида мехобидӣ.!r;JКи писарони Маро кушта, ба онҳо додӣ, ба тавре ки барояшон онҳоро аз оташ гузарондӣ.`q9JВа писарону духтаронатро, ки барои Ман зоида будӣ, гирифта, ба сифати хӯроки бутҳо забҳ кардӣ. Оё зинокории ту кам буд,RpJВа нони Маро, ки ба ту дода будам, орди маҳин ва равған ва асалеро, ки хӯроки ту гардонида будам, ту пеши онҳо ҳамчун хушбӯии дилпазире гузоштӣ, ва чунин шуд, мегӯяд Парвардигор Худо.Ao{JВа либосҳои гулдӯзии худро гирифта, бар он бутҳо пӯшондӣ, ва равған ва бухури Маро пеши онҳо гузоштӣ.qn[JВа асбоби зинати худро аз тилло ва нуқраи Ман, ки ба ту дода будам, гирифта, бутҳои нарина барои худ сохтӣ, ва бо онҳо зино кардӣ.mJВа аз либосҳои худ гирифта, барои худ баландиҳои рангин сохтӣ, ва бар онҳо зино кардӣ, ки чунин ҳодиса ҳаргиз рӯй надодааст ва набояд рӯй диҳад.l7JВалекин ту бар ҳусни худ таваккал намудӣ, ва аз номи худ истифода бурда, зино кардӣ, ва зинои худро бар ҳар роҳгузаре фурӯ рехтӣ, ва ҳуснат аз они вай шуд.k/JВа номи ту ба сабаби ҳуснат дар миёни халқҳо шӯҳрат ёфт, зеро ки он ба хотири шавкате ки Ман ба ту бахшида будам, комил гардид, мегӯяд Парвардигор Худо. jJ Ва ту бо тилло ва нуқра зинат ёфтӣ, ва либосат аз катони нозук ва абрешим ва матои гулдӯзӣ иборат буд; орди маҳин ва асал ва равған мехӯрдӣ, ва ҳусну адоят ниҳоятдараҷа афзуда, ту сазовори шавкати подшоҳӣ гардидӣ.i5J Ва ҳалқа бар биният, ва гӯшвораҳо бар гӯшҳоят, ва афсари ҷалол бар сарат гузоштам.(hIJ Ва туро бо асбоби зинат оро дода, дастпонаҳо бар дастҳоят ва тавқ бар гарданат ниҳодам.:gmJ Ва туро пероҳани гулдӯзӣ, ва кафши чармин, ва рӯймоли катони нозук, ва ҷомаи абрешимин пӯшонидам./fWJ Ва туро дар об ғусл додам, ва хунҳоятро аз баданат шустам, ва туро бо равған тадҳин намудам.1e[JВа Ман аз пешат гузар карда, туро дидам, ва инак, замони ту замони муҳаббат буд, ва Ман сояи Худро бар ту паҳн кардам, ва урёнии туро пӯшонидам, ва ба ту қасам хӯрдам, ва бо ту паймон бастам, мегӯяд Парвардигор Худо, ва ту аз они Ман шудӣ.PdJВа туро мисли набототи саҳро бағоят афзун кардам, ва ту нумӯ ёфта, калон шудӣ ва ба камоли ҳусну адо расидӣ: пистонҳоят баданд ва мӯйҳоят дароз шуд, вале ҳанӯз бараҳна ва урён будӣ. cJВа Ман аз пешат гузар карда, туро дар хунҳоят ҷӯлида дидам, ва ба ту гуфтам: 'Дар хунҳоят зинда бимон!' Ва ба ту гуфтам: 'Дар хунҳоят зинда бимон!'Zb-JЧашме бар ту нигоҳубин накард, то ки ба ту дилсӯзӣ намуда, яке аз ин корҳоро барои ту ба ҷо оварад; балки дар рӯзе ки ту зоида шудӣ, аз ҳаёти ту нафрат карда, туро бар рӯи саҳро партофтанд.%aCJВа таваллуди ту чунин аст: дар рӯзе ки зоида шудӣ, нофатро набуриданд, ва туро дар об барои татҳир ғусл надоданд, ва намакоб намолиданд, ва парпеч накарданд.u`cJВа бигӯй: Парвардигор Худо ба Ерусалим чунин мегӯяд: насаб ва зодгоҳи ту аз замини Канъон аст; падарат амӯрӣ ва модарат ҳиттӣ буд.n_UJ«Эй писари одам! Ерусалимро аз корҳои зишташ огоҳ намо,^^ 7JВА каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт:B]}JВа ба сабаби хиёнате ки онҳо кардаанд, Ман ин заминро харобазор хоҳам сохт, мегӯяд Парвардигор Худо».m\SJВа рӯи Худро ба зидди онҳо хоҳам нигаронид: онҳо аз як оташ берун омадаанд, вале оташи дигар онҳоро хоҳад сӯзонид. Ва чун рӯи Худро ба зидди онҳо нигаронам, хоҳед донист, ки Ман Парвардигор ҳастам.a[;JБинобар ин Парвардигор Худо чунин мегӯяд: чунон ки дарахти токро дар миёни дарахтони ҷангал Ман барои сӯзонидан ба оташ гирифтор кардаам, ончунон сокинони Ерусалимро гирифтор хоҳам кард.ZJИнак, вақте ки он том буд, барои коре боб набуд, алалхусус баъд аз он ки оташ онро сӯзонидааст, ва он нимсӯз шудааст, оё он барои коре боб аст?wYgJИнак, онро барои сӯзонидан дар оташ меандозанд, ва оташ ду нӯгашро месӯзонад, ва миёнаи он нимсӯз мешавад; оё он барои коре боб аст?@XyJОё чӯбе аз он барои кардани коре гирифта мешавад? Оё мехе аз он мегиранд, то ки чизе бар он биовезанд?QWJ«Эй писари одам! Дарахти ток аз ҳар дарахт чӣ бартарӣ дорад, ва навдаи он, ки дар миёни дарахтони ҷангал бошад?^V 7JВА каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт:?UwJВа онҳо шуморо тасаллӣ хоҳанд дод, зеро ки рафтор ва кирдори онҳоро хоҳед дид; ва хоҳед донист, ки ҳар он чи Ман дар он кардаам, беҳуда накардаам, мегӯяд Парвардигор Худо».TJВале инак бақияе дар он иборат аз писарон ва духтароне ки берун оварда мешаванд, боқӣ хоҳанд монд; инак онҳо назди шумо берун хоҳанд омад, ва шумо рафтор ва кирдори онҳоро хоҳед дид, ва дар мусибате ки бар Ерусалим овардаам, яъне дар ҳар чизе ки Ман ба сари он овардаам, тасаллӣ хоҳед ёфт._S7JЗеро ки Парвардигор Худо чунин мегӯяд: ҳарчанд ки чор қасоси сахти Худ: шамшер ва қаҳтӣ ва ҳайвоноти дарранда ва ваборо бар Ерусалим бифиристам, то ки инсон ва ҳайвонро аз он нобуд намоям,yRkJГарчанде ки Нӯҳ, Дониёл ва Айюб андаруни он бошанд, ба ҳаёти Худам қасам ки, мегӯяд Парвардигор Худо, онҳо писаре ва духтареро раҳо нахоҳанд кард: онҳо бо адолати худ фақат ҷонҳои худро раҳо хоҳанд кард.cQ?JЁ агар вабое ба он замин бифиристам, ва ғазаби Худро бар он бо хун фурӯ резам, то ки инсон ва ҳайвонро аз он нобуд намоям,KPJГарчанде ки ин се мард андаруни он бошанд, ба ҳаёти Худам қасам ки, мегӯяд Парвардигор Худо, онҳо писарон ва духтаронро раҳо нахоҳанд кард, балки танҳо худашон раҳоӣ хоҳанд ёфт.fOEJЁ агар шамшере ба сари он замин биёрам ва бигӯям: 'Эй шамшер, аз ин замин убур намо!', ва инсону ҳайвонро аз он нобуд намоям,N1JГарчанде ки ин се мард андаруни он бошанд, ба ҳаёти Худам қасам ки, мегӯяд Парвардигор Худо, онҳо писарон ва духтарони худро раҳо нахоҳанд кард: танҳо худашон раҳоӣ хоҳанд ёфт, ва он замин ба харобазоре мубаддал хоҳад шуд.GMJВа агар ҳайвоноти даррандае ба он замин бифиристам, ки онро бефарзанд гардонанд, ва он ба харобазоре мубаддал шавад, ба тавре ки аз тарси он ҳайвонот касе аз он гузар накунад, LJВа агар ин се мард: Нӯҳ, Дониёл ва Айюб андаруни он бошанд, – онҳо бо адолати худ фақат ҷонҳои худро раҳо хоҳанд кард, мегӯяд Парвардигор Худо.KJ «Эй писари одам! Агар замине пеши Ман гуноҳ карда, ба дараҷаи хиёнат бирасад, ва Ман дасти Худро бар он дароз карда, муттакои нони онро бишканам, ва қаҳтӣ бар он фиристода, инсон ва ҳайвонро аз он нобуд намоям,_J7J Ва каломи Парвардигор бар Ман нозил шуда, гуфт:fIEJ То ки хонадони Исроил минбаъд аз пайравии Ман дур нашаванд, ва худро дигар бо ҳар навъ маъсиятҳои худ палид насозанд, балки қавми Ман бошанд, ва Ман Худои онҳо бошам, мегӯяд Парвардигор Худо». nA~}|"{zKyhwvumsrqpnmlkjih3gf6eedFclba``^]\[[YXXQVUSRcQFO(MMLJH~G{F4ED/BBA!>=_mJ Аммо агар ӯ писари ҷафокор ва хунрезе ба дунё оварда бошад, ки вай яке аз ин корҳои бадро бикунад, x: }|zyRxwtvvu-trQqOpo{nmm1kjihhgHfedc4boa%`_^\[ZdYZXVV|VTSRRPONMLKKHJ4HH/GFE D-C(A@<>=QuJВа Ман дар миёни онҳо касеро ҷустам, ки деворро таъмир намояд ва дар рахнаи он ба ҳузури Ман барои ин замин биистад, то ки онро хароб накунам, валекин чунин касро наёфтам.PJҚавми ин замин якдигарро беамон зулм ва тороҷ менамоянд, мискин ва бенаворо фиреб медиҳанд, ва дар ҳаққи ғариб ноинсофона ситам мекунанд.mOSJВа анбиёи он барои онҳо бо лойи нобоб андова карда, рӯъёҳои ботил мебинанд ва барои онҳо фоли дурӯғ зада, мегуянд: 'Парвардигор Худо чунин мегуяд', ва ҳол он ки Парвардигор чизе ба онҳо нагуфтааст.N)JСарварони он андаруни он мисли гургоне мебошанд, ки нахҷирро медаранд; онҳо хун мерезанд, ҷонҳоро нобуд мекунанд, то ки ҳирси худро қонеъ гардонанд.(MIJКоҳинони он шариати Маро поймол, ва чизҳои поки Маро палид месозанд, чизи покро аз ғайрипок ҷудо намекунанд, ва чизи палидро аз пок фарқ наменамоянд, ва аз шанбеҳои Ман чашми худро мепӯшанд, ва Ман андаруни онҳо беҳурмат шудаам.MLJСуиқасди анбиёи он андаруни он мисли шери ғурронест, ки нахҷирро медарад; онҳо ҷонҳоро мехӯранд, молу мулк ва чизҳои гаронбаҳоро мегиранд, бевагонро андаруни он афзун мекунанд.KKJ«Эй писари одам! Ба вай бигӯй: ту замине ҳастӣ, ки нопок шудаӣ, ва дар рӯзи ғазаб бар ту борон нахоҳад борид._J7JВа каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт:EIJЧунон ки нуқра андаруни кӯра гудохта мешавад, ончунон шумо андаруни он гудохта хоҳед шуд, ва хоҳед донист, ки Ман, ки Парвардигор ҳастам, ғазаби Худро бар шумо фурӯ рехтаам».@HyJВа шуморо ҷамъ карда, оташи ғазаби худро бар шумо хоҳам дамид, ва шумо андаруни он гудохта хоҳед шуд.G-JЧунон ки нуқра ва мис ва оҳан ва қӯрғошим ва қалъагиро андаруни кӯра ҷамъ карда, оташ бар онҳо медаманд, то ки гудохта шаванд, ончунон Ман шуморо дар хашму ғазаби худ ҷамъ карда, дар он хоҳам гузошт ва шуморо хоҳам гудохт.yFkJБинобар ин Парвардигор Худо чунин мегӯяд: азбаски ҳамаатон ғаш гардидаед, бинобар ин Ман шуморо андаруни Ерусалим ҷамъ ҳоҳам кард.EJ«Эй писари одам! Хонадони Исроил барои Ман ғаш гардидаанд; ҳамаи инҳо – мис ва қалъагӣ ва оҳан ва қӯрғошим – андаруни кӯра ғашши нуқра шудаанд._D7JВа каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт::CmJВа худро ту пеши назари халқҳо нафратангез хоҳӣ кард, ва хоҳӣ донист, ки Ман Парвардигор ҳастам».SBJВа туро дар миёни халқҳо пароканда ва дар кишварҳо парешон хоҳам намуд, ва қабоҳати туро аз ту нест хоҳам кард.AJОё дар айёме ки Ман подоши туро бидиҳам, дилат матин ва дастҳоят қавӣ хоҳад буд? Ман, ки Парвардигор ҳастам, гуфтам ва ба амал хоҳам овард.L@J Ва инак, Ман дар бораи тамаъкорие ки кардаӣ, ва дар бораи хуне ки андаруни худат рехтаӣ, кафи Худро мезанам.6?eJ Андаруни ту ришва мехӯрданд, то ки хун бирезанд; ту фоида ва суд мехӯрдӣ, ва ба моли ёри худ бо ситам тамаъ менамудӣ, вале Маро фаромӯш кардӣ, мегӯяд Парвардигор Худо.9>kJ Яке бо зани ёри худ кори зишт мекард, дигаре келини худро бо фисқу фуҷур палид месохт, сеюмӣ ба номӯси хоҳари худ, яъне духтари падари худ, андаруни ту таҷовуз менамуд.==sJ Аврати падарро андаруни ту ошкор месохтанд, ба номӯси занони ҳоиза андаруни ту таҷовуз мекарданд.x<iJ Бӯҳтонгӯён андаруни ту буданд, то ки хун бирезанд; андаруни ту бар кӯҳҳо хӯрок мехӯрданд, андаруни ту ба фисқу фуҷур дода мешуданд.;JЧизҳои поки Маро ту хор мешумурдӣ, ва шанбеҳои Маро поймол менамудӣ. :JПадар ва модарро андаруни ту хорӣ медоданд, ғарибро андаруни ту ба танг меоварданд, ятим ва беваро андаруни ту ба ранҷу озор дучор мекарданд.?9wJИнак раисони Исроил, ҳар яке алоқадри қуввати худ, андаруни ту барои хунрезӣ ҷидду ҷаҳд менамуданд.}8sJОнҳое ки ба ту наздиканд ва аз ту дуранд, туро тамасхур намуда, хоҳанд гуфт: 'Эй, ки номи худро палид сохтаӣ!', 'Эй, ки аз низоъ пур шудаӣ!'.7UJБо хуне ки рехтаӣ, айбдор шудаӣ, ва бо бутҳое ки сохтаӣ, палид гардидаӣ, ва рӯзҳои худро наздик овардаӣ, ва ба фарҷоми солҳои худ расидаӣ; бинобар ин туро мавриди нанг пеши халқҳо ва мавриди тамасхур пеши ҳамаи кишварҳо гардонидаам:$6AJВа бигӯй: Парвардигор Худо чунин мегӯяд: эй шаҳре ки андарунн худ хун мерезӣ, то ки замони сазои ту фаро расад; эй, ки бар худ бутҳо сохтаӣ, то ки палид гардӣ!m5SJ«Ва ту, эй писари одам, оё доварӣ хоҳӣ кард, оё бар шаҳри хунрез доварӣ хоҳӣ кард? Пас тамоми аъмоли зишти онро ба он баён намо,^4 7JВА каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт:n3UJ Ва ту тӯъмаи оташ хоҳӣ шуд, ва хунат андаруни он замин хоҳад монд, ва зикр нахоҳӣ ёфт, зеро Ман, ки Парвардигор ҳастам, гуфтам».2JВа хашми Худро бар ту фурӯ хоҳам рехт, оташи ғазаби Худро бар ту хоҳам дамид, ва туро ба дасти мардуми ваҳшие ки ба куштан моҳиранд, хоҳам супурд,D1JОнро ба ғилофаш баргардон! Дар маконе ки офарида шудаӣ, дар замини зодгоҳи ту бар ту доварӣ хоҳам кард,s0_JДар сурате ки рӯъёҳои ботил барои ту дидаанд, ва фолҳои бардурӯғ барои ту задаанд, то ки туро бар гардани шарирони бадноме бимонанд, ки ба сабаби авҷ гирифтани маъсияташон рӯзи сазои онҳо расидааст.5/cJВа ту, эй писари одам, нубувват намуда|, бигӯй: Парвардигор Худо дар бораи банӣ Аммӯн ва дар бораи нанги онҳо чунин мегӯяд, яъне бигӯй: шамшер, шамшер барои куштор кашида шудааст, то интиҳои дараҷа сайқал дода шудааст, то ки барроқ бошад,.)JОнро харобазор, харобазор хоҳам гардонид, ба дараҷае ки ҳаргиз воқеъ нашудааст, то вақти омадани он касе ки ҳақ аз они ӯст, ва Ман онро ба ӯ хоҳам дод.e-CJПарвардигор Худо чунин мегӯяд: аммома аз сарат дур карда ва тоҷат бардошта хоҳад шуд, ин ҳолат дигар давом нахоҳад кард: он чи паст аст, баланд хоҳад шуд, ва он чи баланд аст, паст хоҳад гардид.p,YJВа ту, эй раиси Исроил, ки ба туфайли шарорати худ бадном шудаӣ, ва ба сабаби авҷ гирифтани маъсияти ту рӯзи сазои ту расидааст! u%~}|-zyyLx?vust-rqq,onmlmkj'hgfekcc,a`^\[ZXWW*VUqTTSR.QWP!OCMLLAKJINHXGnFzEE DC_B$Aa@>>?=}<;:9877644a32200//C..&-+))*'&u$##4"!lC.aM| w -y%^ 7JВА каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт: JДар он рӯз Ман шохе барои хонадони Исроил хоҳам рӯёнид, ва даҳони туро андаруни онҳо хоҳам кушод, ва хоҳанд донист, ки Ман Парвардигор ҳастам».JБарои амалиёте ки ӯ назди он ба ҷо овардааст, Ман замини Мисрро ба ӯ хоҳам дод, чунки он корро барои Ман кардаанд, мегӯяд Парвардигор Худо.RJБинобар ин Парвардигор Худо чунин мегӯяд: инак Ман замини Мисрро ба Набукаднесар подшоҳи Бобил хоҳам дод, ва ӯ дороии онро хоҳад бурд, ва ғанимати онро ба ғанимат хоҳад гирифт ва тороҷкардаи онро тороҷ хоҳад кард, ва ин барои лашкараш музде хоҳад шуд./WJ«Эй писари одам! Набукаднесар подшоҳи Бобил лашкари худро назди Сӯр меҳнати азиме фармуд; ҳар калла бемӯй ва ҳар китф захмдор гардид, вале худаш ва лашкараш аз Сӯр барои меҳнате ки назди он ба ҷо оварданд, ҳеҷ музде пайдо накарданд.Y+JВа чунин воқеъ шуд, ки дар соли бисту ҳафтум, дар рӯзи якуми моҳи якум, каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт:gGJВа он дигар барои хонадони Исроил пушту паноҳе нахоҳад буд, ки маъсияташонро ба ёд меоварда бошад, ки он вақт онҳо ба он муроҷиат карда буданд; ва хоҳанд донист, ки Ман Парвардигор Худо ҳасташ.%JОн пасттарини мамлакатҳо хоҳад буд ва дигар бар халқҳо бартарӣ нахоҳад дошт; ва Ман онҳоро хурд хоҳам гардонид, то ки бар халқҳо хукмронӣ накунанд.JВа асирони Мисрро хоҳам баргардонид, ва онҳоро ба замини Фатрус, ба замини зодгоҳашон хоҳам овард, ва дар он ҷо мамлакати заифе хоҳанд буд.J Зеро ки Парвардигор Худо чунин мегӯяд: баъд аз тамом шудани чил сол аҳли Мисрро аз миёни қавмон, ки дар он ҷо пароканда шудаанд, ҷамъ хоҳам кард;FJ Ва замини Мисрро андаруни заминҳои вайронаю валангор валангор хоҳам кард, ва шаҳрҳояш андаруни шаҳрҳои хароба чил сол вайронаю валангор хоҳад буд; ва аҳли Мисрро дар миёни халқҳо пароканда хоҳам сохт, ва дар миёни кишварҳо парешон хоҳам кард.L J Пои инсон аз он гузар нахоҳад кард, ва пои ҳайвон аз он гузар нахоҳад кард; ва он чил сол маскун нахоҳад шуд. J Бинобар ин, инак Ман ба ту ва ба наҳрҳоят зид ҳастам, ва замини Мисрро аз Миҷдӯл то Асвон ва то сарҳади Ҳабаш тамоман харобу валангор хоҳам сохт.- SJ Ва замини Миср валангор ва харобазор хоҳад гардид, ва хоҳанд донист, ки Ман Парвардигор ҳастам, чунки мегуфт: 'Наҳр аз они ман аст, ва ман онро ба вуҷуд овардаам'.| qJБинобар ин Парвардигор Худо чунин мегӯяд: инак Ман бар ту шамшер хоҳам овард, ва аз миёни ту инсон ва ҳайвонро несту нобуд хоҳам кард.2 ]JВақте ки туро ба даст гирифтанд, ту пора шуда, тамоми китфашонро маҷрӯҳ сохтӣ; ва ҳангоме ки бар ту такя карданд, ту шикаста, тамоми камари онҳоро бемаҷол гардондӣ.^5JВа ҳамаи сокинони Миср хоҳанд донист, ки Ман Парвардигор ҳастам, чунки онҳо барои хонадони Исроил асои найин буданд.{oJВа туро дар биёбон хоҳам партофт, туро бо ҳамаи моҳиёни наҳрҳоят; ту бар рӯи саҳро хоҳӣ афтод, ва дигар ҷамъ карда ва фароҳам оварда нахоҳӣ шуд; туро тӯъмаи ҳайвоноти замин ва мурғони ҳаво хоҳам гардонид.{oJВале Ман чангакҳо дар ҷоғҳоят хоҳам андохт, ва моҳиёни наҳрҳоятро ба пулакчаҳоят хоҳам часпонид, ва туро аз даруни наҳрҳоят хоҳам баровард, бо ҳамаи моҳиёни наҳрҳоят, ки ба пулакчаҳои ту часпида бошанд.JСухан ронда, бигӯй: Парвардигор Худо чунин мегӯяд: инак Ман ба ту, эй фиръавн подшоҳи Миср, зид ҳастам! Эй тимсоҳи бузург, ки андаруни наҳрҳои худ хобида, мегӯӣ: 'Наҳри ман аз они ман аст, ва ман онро ба вуҷуд овардаам'.T!J«Эй писари одам! Рӯи худро ба тарафи фиръавн подшоҳи Миср бигардон, ва дар ҳаққи ӯ ва тамоми Миср нубувват намо.1 ]JДАР соли даҳум, дар рӯзи дувоздаҳуми моҳи даҳум, каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт:?wJВа дар он дар амният сокин шуда, хонаҳо бино хоҳанд кард ва токҳо хоҳанд шинонид ва дар амният сокин хоҳанд шуд; ҳангоме ки бар ҳамаи атрофиёнашон, ки аз онҳо нафрат доранд, доварӣ намоям, хоҳанд донист, ки Ман Парвардигор Худои онҳо ҳастам».QJПарвардигор Худо чунин мегӯяд: ҳангоме ки Ман хонадони Исроилро аз миёни қавмҳое ки андарунашон пароканда шудаанд, ҷамъ оварам ва ба воситаи онҳо дар назари халқҳо тақдис ёбам, онҳо дар замини худашон, ки ба бандаи худ Яъқуб додаам, сокин хоҳанд шуд;W'JВа он дигар барои хонадони Исроил аз миёни ҳамаи атрофиёнашон, ки аз онҳо нафрат доранд, янтоқи халанда ва хори дардовар нахоҳад буд; ва хоҳанд донист, ки Ман Парвардигор Худо ҳастам'.A{JВа вабо бар он, ва хун бар кӯчаҳояш хоҳам фиристод, ва шаҳидон андаруни он аз шамшере ки аз ҳар ҷониб бар он меояд, хоҳанд афтод; ва хоҳанд донист, ки Ман Парвардигор ҳастам.}~sJВа бигӯй: 'Парвардигор Худо чунин мегӯяд: Инак Ман ба ту, эй Сидӯн, зид ҳастам, ва андаруни ту ҷалол хоҳам ёфт; ва чун бар он доварӣ намуда, ба воситаи он тақдис ёбам, хоҳанд донист, ки Ман Парвардигор ҳастам.}7J«Эй писари одам! Рӯи худро ба тарафи Сидӯн бигардон, ва дар ҳаққи он нубувват намо._|7JВа каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт:{JҲамаи онҳое ки дар миёни қавмҳо туро мешинохтанд, дар бораи ту моту мабҳут хоҳанд шуд; ту мавриди даҳшат гардидаӣ, ва то абад дигар нахоҳӣ буд».FzJБо фаровонии гуноҳҳои худ, бо ноинсофии тиҷорати худ ту маконҳои поки худро палид кардӣ; ва Ман аз даруни ту оташе берун хоҳам овард, ки он туро хоҳад сӯзонид, ва Ман туро дар пеши назари ҳамаи бинандагонат бар рӯи замин хокистар хоҳам гардонид.DyJДили ту аз зебоии ту мағрур шуд, ту ҳикмати худро аз боиси латофати худ нобуд кардӣ; Ман туро бар замин задам, пеши подшоҳон вожгун намудам, то ба ту бо нафрат назар андозанд.gxGJДар баробари вусъат ёфтани тиҷорати ту ботинат аз ситам пур шуд, ва ту гуноҳ кардӣ, ва Ман туро аз кӯҳи Худо сарнагун сохтам, ва туро, эй каррубии сояафкан, аз даруни сангҳои оташин нест кардам.%wCJТу аз рӯзи офариниши худ дар роҳҳоят комил будӣ, то вақте ки маъсияти ту ошкор гардид.8viJТу каррубии бузургҷуссае ҳастӣ, ки бо болҳоят соя афкандаӣ, ва Ман туро бар кӯҳи пок ҷойгир кардам; мисли яке аз худоён будӣ, ва андаруни сангҳои оташин роҳ мепаймудӣ.muSJ Ту дар Адан, дар боғи Худо будӣ; либосҳои ту бо ҳар гуна санги гаронбаҳо: лаъл, ёқути зард ва алмос, забарҷад, ҷазъ ва яшм, ёқути кабуд, баҳрамон ва зумуррад мурассаъ буд, ва санъати дафҳо ва найҳоят барои ту аз тилло буд, ва ҳамааш дар рӯзи офариниши ту муҳайё шуда буд.t5J «Эй писари одам! Дар ҳаққи подшоҳи Сӯр навҳа намо ва ба ӯ бигӯй: Парвардигор Худо чунин мегӯяд: ту нигини мукаммал, пуррагии ҳикмат ва камоли ҳусн ҳастӣ._s7J Ва каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт:5rcJ Аз дасти аҷнабиён бо мавти номахтунон хоҳӣ мурд, зеро ки Ман гуфтам, мегӯяд Парвардигор Худо».gqGJ Оё ту ба ҳузури қотили худ хоҳӣ гуфт: 'Ман Худо ҳастам?' Ва ҳол он ки ту дар дасти кушандаи худ одамизод хоҳӣ буд, ва на Худо.p7JТуро дар гӯр фурӯд хоҳанд овард, ва ту бо мавти мақтулон дар дили баҳрҳо хоҳӣ мурд.+oOJБинобар ин, инак Ман аҷнабиён, золимтарини халқҳоро бар ту хоҳам овард, ва онҳо шамшерҳои худро бар зебоии ҳикмати ту кашида, латофати туро поймол хоҳанд кард;3n_JБинобар ин Парвардигор Худо чунин мегӯяд: азбаски ту дили худро мисли дили худоён пиндоштаӣ,`m9JБо фаровонии ҳикмати худ, ба воситаи тиҷорати худ сарвати худро афзун кардаӣ, ва дили ту аз сарвати ту мағрур шудааст,]uJКиштиҳои Таршиш қофилаҳои тиҷорати ту буданд, ва ту пур шуда, дар дили баҳрҳо бағоят гарон гардидӣ.6\eJОнҳо бо либосҳои зебо, ва ҷомаҳои лоҷвард ва гулдӯзӣ, ва сандуқҳои пур аз матоъҳои рангин, ки бо танобҳо маҳкам баста шуда буд, дар бозорҳоят бо ту тиҷорат мекарданд.$[AJҲорон ва Канна ва Адан, ва тоҷирони Шабо, ва Ашшур ва Килмод бо ту додугирифт доштанд.}ZsJТоҷирони Шабо ва Раъмо бо ту тиҷорат доштанд; ҳар атриёти беҳтарин ва ҳар навъ сангҳои гаронбаҳо ва тилло дар ивази молҳоят медоданд.mYSJАраб ва ҳамаи раисони Қедор бо ту додугирифт доштанд: бо гӯсфандони парворӣ ва қӯчқорҳо ва нарбузҳо бо ту тиҷорат мекарданд.zXmJДадон бо ту бо зинпӯшҳои зебо барои маркабҳо тиҷорат менамуд.oWWJВа Дон ва Ёвон дар ивази молҳоят калоба медоданд; оҳани сайқалдор, пӯсти дарахти хушбӯй ва найи атрогин дар миёни молҳоят буд.eVCJДимишқ, ба сабаби фаровонии маснӯотат ва аз бисёрии ҳар гуна дороӣ, бо ту бо шароби Ҳалбун ва пашми сафед тиҷорат мекард.qU[JЯҳудо ва замини Исроил бо ту тиҷорат мекарданд; дар ивази молҳоят гандуми Минит ва ҳалво ва асал ва равған ва баласон медоданд.STJАҳли Арам бо ту, ба сабаби фаровонии маснӯотат, тиҷорат менамуданд; дар ивази молҳоят санги баҳрамон, матоъҳои арғувон, гулдӯзӣ ва катони нозук, ва марҷон ва ёқути руммонӣ медоданд.vSeJБанӣ Дадон тоҷирони ту буданд; аз ҷазираҳои бисёр молҳо ба дасти ту медаромад; дандонҳои ашкии фил ва обнус ба ту инъом мекарданд.R/JАз хонадони Туҷармо дар ивази молҳоят аспони ёбу ва саворӣ ва хачирон медоданд.2Q]J Ёвон, Тубол ва Мошак тоҷирони ту буда, дар ивази молҳоят ҷонҳои одам ва колои мисин медоданд.pPYJ Таршиш ба сабаби фаровонии ҳар навъ дороии он бо ту тиҷорат мекард ва дар ивази молҳоят нуқра, оҳан, қалъагӣ ва кӯрғошим медод.QOJ Банӣ Арвад бо қӯшуни ту бар ҳисорҳоят гирдогирд меистоданд, ва ҷаммодон дар бурҷҳои ту буданд; онҳо сипарҳои худро бар ҳисорҳоят гирдогирд овехта, зебоии туро мукаммал мекарданд.YN+J Форс ва Луд ва Фут дар қӯшуни ту ҷанговарони ту буда, сипар ва хӯд бар ту меовехтанд; онҳо туро шавкат мебахшиданд.1M[J Пирони Ҷабал ва донишмандони он дар ту буданд, рахнаҳои туро таъмир мекарданд; ҳама гуна киштиҳои баҳр ва маллоҳонашон дар ту буданд, то бо ту додугирифт намоянд.RLJСокинони Сидӯн ва Арвад белкашҳои ту буданд; донишмандони ту, эй Сӯр, ки дар ту буданд, суккондорони ту буданд.hKIJКатони гулдӯзии Миср бодбони ту буд, то ки ливое барои ту бошад. Матои лоҷвард ва арғувон аз ҷазираҳои Алишо чодири ту буд.sJ_JБелҳоятро аз булутҳои Бошон сохтаанд; тахтаҳои рӯйбастатро аз дарахти шамшоди ҷазираҳои Киттим сохта, бо оҷ мурассаъ кардаанд;HI JҲамаи тахтаҳоятро аз сарви Санир тайёр кардаанд; арзи Лубнонро гирифтаанд, то ки дагале бар ту бисозанд. HJҲудуди ту дар дили баҳр аст; бинокоронат зебоии туро мукаммал кардаанд:PGJВа ба Сӯр бигӯй: эй, ки назди бандарҳои баҳр сокин шудаӣ, ва бар ҷазираҳои бисёр бо қавмҳо тиҷорат мекунӣ! Парвардигор Худо чунин мегӯяд: эй Сӯр! Ту гуфтаӣ: 'Ман камоли зебоӣ ҳастам!'`F9J«Ва ту, эй писари одам, дар ҳаққи Сӯр навҳа намо,^E 7JВА каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт:D-JТуро рамзи даҳшат хоҳам гардонид, ва ба олами адам хоҳӣ рафт; ва туро ҷустуҷӯ хоҳанд кард, вале дигар то абад ёфт нахоҳӣ шуд, мегӯяд Парвардигор Худо».oCWJОн гоҳ туро бо ҳамаи онҳое ки дар гӯр фурӯд меоянд, назди қавми қадимӣ фурӯд хоҳам овард, ва туро дар асфалҳои замин, дар вайронаҳои абадӣ, бо онҳое ки дар гӯр фурӯд омадаанд, ҷойгир хоҳам кард, то ки дигар маскун нашавӣ; ва ҷалолро бар замини зиндагон зоҳир хоҳам сохт. JПарвардигор Худо ба Сӯр чунин мегӯяд: охир, аз садои фурӯ ғалтидани ту, вақте ки андаруни ту маҷрӯҳон оҳу нола кунанд, ва куштори азиме ба амал ояд, ҷазираҳо ба ларза хоҳад омад.U=#JВа туро ба сахраи суфтае табдил хоҳам дод; маконе барои паҳн кардани тӯрҳои моҳигирӣ хоҳӣ шуд; дигар бино нахоҳӣ ёфт; зеро Ман, ки Парвардигор ҳастам, гуфтам, мегӯяд Парвардигор Худо.2<]J Ва Ман ба ғулғулаи сурудҳоят хотима хоҳам дод; ва садои барбатҳоят дигар шунида нахоҳад шуд.;J Ва дороии туро тороҷ хоҳанд кард, ва молҳои туро ба яғмо хоҳанд бурд, ва ҳисорҳои туро вайрон хоҳанд намуд, ва хонаҳои дилпазири туро хароб хоҳанд кард, ва сангҳо ва чӯб ва хоки туро андаруни об хоҳанд андохт.:J Бо сумҳои аспонаш ҳамаи кӯчаҳоятро поймол хоҳад кард; қавматро ба дами шамшер хоҳад кушт, ва биноҳои ёдгории ҷалоли ту бо замин яксон хоҳад шуд._97J Аз бисёрии аспони ӯ туро ғубор хоҳад пушонид; ҳангоме ки ӯ ба дарвозаҳоят дарояд, чунон ки ба шаҳри рахнадор медароянд, аз садои саворон ва чархҳо ва аробаҳо ҳисорҳоят ба ларза хоҳад омад.[8/J Ва манҷаникҳои худро назди ҳисорҳои ту барқарор хоҳад намуд, ва бурҷҳои туро бо табарзинҳои худ вайрон хоҳад кард.^75JДеҳоти атрофи туро ӯ дар саҳро ба дами шамшер хоҳад кушт; ва истеҳкомот ба муқобили ту хоҳад сохт, ва хокрез ба муқобили ту барпо хоҳад кард, ва сипарҳо ба муқобили ту ба вуҷуд хоҳад овард;W6'JЗеро ки Парвардигор Худо чунин мегӯяд: инак Ман Набукаднесар подшоҳи Бобил, подшоҳи подшоҳонро аз шимол бар Сӯр бо аспон ва аробаҳо ва саворон ва бо ҷамоат ва қавми зиёде хоҳам овард.e5CJВа деҳоти атрофи Сӯр, ки дар саҳро мебошанд, ба дами шамшер кушта хоҳанд шуд, ва хоҳанд донист, ки Ман Парвардигор ҳастам.$4AJОн андаруни баҳр маконе барои паҳн кардани тӯрҳои моҳигирӣ хоҳад гардид; зеро ки Ман гуфтам, мегӯяд Парвардигор Худо; ва он тӯъмаи тороҷи халқҳо хоҳад шуд."3=JВа онҳо ҳисорҳои Сӯрро вайрон хоҳанд кард, ва бурҷҳои онро хароб хоҳанд намуд, ва Ман хоки онро аз он хоҳам рӯфт, ва онро ба сахраи суфтае табдил хоҳам дод.:2mJБинобар ин Парвардигор Худо чунин мегӯяд: инак Ман, эй Сӯр, ба ту зид ҳастам! Ва халқҳои бисёрро ба муқобили ту хоҳам бархезонид, чунон ки баҳр мавҷҳояшро бармехезонад.+1OJ«Эй писари одам! Азбаски Сӯр дар бораи Ерусалим гуфтааст: 'Ҳай-ҳай! Дарвозаи қавмҳо шикаст хӯрд; ҳама чиз ба ман мегузарад; ман пур мешавам, чунки вай хароб шуд',!0 =JВА дар соли ёздаҳум, дар рӯзи якуми моҳ, каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт:/'JВа бо ҷазоҳои ғазаболуд аз онҳо интиқоми сахт хоҳам гирифт, ва ҳангоме ки интиқоми Худро аз онҳо бигирам, хоҳанд донист, ки Ман Парвардигор ҳастам».:.mJБинобар ин Парвардигор Худо чунин мегӯяд: инак Ман дасти Худро бар фалиштиён дароз карда, критиёнро нобуд хоҳам сохт, ва бақияи онҳоро аз соҳили баҳр нест хоҳам намуд;A-{JПарвардигор Худо чунин мегӯяд: азбаски фалиштиён интиқом гирифтаанд ва бо нафрате ки дар дили худ доранд, сахт интиқом гирифтаанд, то ки бо адовати доимӣ валангор кунанд,M,JВа интиқоми Худро аз Адӯм бо дасти қавми Худ Исроил хоҳам гирифт, ва бар тибқи хашм ва ғазаби Ман ба Адӯм амал хоҳам кард, ва интиқоми Маро хоҳанд донист, мегӯяд Парвардигор Худо.u+cJ Бинобар ин Парвардигор Худо чунин мегӯяд: Ман дасти Худро бар Адӯм дароз хоҳам кард, ва одамону чорпоёнро аз он нобуд хоҳам сохт, ва онро валангор хоҳам намуд; аз Темон то Дадон аз шамшер хоҳанд афтод.* J Парвардигор Худо чунин мегӯяд: азбаски Адӯм аз хонадони Яҳудо сахт интиқом гирифтааст ва аз онҳо интиқом гирифта, бағоят гуноҳкор шудааст,)J Ва бар Мӯоб доварӣ хоҳам намуд, ва хоҳанд донист, ки Ман Парвардигор ҳастам.(J Барои мардуми шарқ, илова бар замини банӣ Аммӯн; Мӯобро ба тасарруфи онҳо хоҳам дод, то ки банӣ Аммӯн дигар дар миёни халқҳо зикр наёбанд;<'qJ Бинобар ин, инак Ман паҳлуи Мӯобро аз шаҳрҳо, яъне аз шаҳрҳои истеҳкомдори сарҳади он, ки ҷалоли ин кишваранд, чунончи: Байт-Яшимут, Баал-Маӯн ва Қирётаим, воз хоҳам кардa&;JПарвардигор Худо чунин мегӯяд: азбаски Мӯоб ва Сеир мегӯянд, ки 'инак хонадони Яҳудо монанди ҳамаи халқҳо мебошанд!' –S%JБинобар ин, инак Ман дасти Худро бар ту дароз хоҳам кард ва туро ба тороҷи халқҳо хоҳам супурд, ва туро аз миёни қавмҳо нобуд хоҳам. намуд, ва туро аз миёни кишварҳо барҳам хоҳам дод; туро несту нобуд хоҳам кард, ва хоҳӣ донист, ки Ман Парвардигор ҳастам.$JЗеро ки Парвардигор Худо чунин мегӯяд: азбаски ту чапак задӣ ва пой кӯфтӣ, ва бо тамоми нафрате ки аз замини Исроил дар дили худ дорӣ, шодӣ кардӣ, j&'~j}?|d{z7yXwwuts'rgqppnn m4kj"idhf\eKdwcbac`2^^#\[ZYWVTRbPOwMLJIHGGEED B?A@:?>@<;:998W7K6W420Q.,,*('&%$e#"! I: NE}K8 3 &J!Ва назди ту мисли ҷамъомади қавм меоянд, ва қавми Ман ба ҳузури ту нишаста, суханони туро мешунаванд, вале онҳоро ба ҷо намеоваранд; зеро ки онҳо бо даҳони худ ишқбозӣ мекунанд, аммо дилашон пайрави ҳирсашон мебошад.A{J!Ва ту, эй писари одам, писарони қавми ту дар сояи деворҳо ва назди дарҳои хонаҳо дар бораи ту сухан меронанд, ва ҳар яке ба дигаре, ҳар кас ба бародараш, сухан ронда, мегӯяд: 'Биёед ва бишнавед, ки чӣ каломе аз ҷониби Парвардигор берун омадааст'.wgJ!Ва хоҳанд донист, ки Ман Парвардигор ҳастам, вақте ки ин заминро барои ҳамаи корҳои зиште ки кардаанд, вайронаю валангор гардонам.*MJ!Ва ин заминро вайронаю валангор хоҳам гардонид, ва кибриёи қувваташ хотима хоҳад ёфт; ва кӯҳҳои Исроил харобазор хоҳад шуд, ба тавре ки роҳгузаре нахоҳад буд.l~QJ!Ба онҳо чунин бигӯй: Парвардигор Худо чунин мегӯяд: ба ҳаёти Худам қасам ки онҳое ки дар вайронаҳо мебошанд, аз шамшер хоҳанд афтод; ва онҳоеро, ки дар саҳро ҳастанд, барои хӯрок ба ҳайвонот хоҳам дод; ва онҳое ки дар қалъаҳо ва мағораҳо мебошанд, аз вабо хоҳанд мурд.c}?J!Бар шамшери худ такя менамоед, корҳои зишт мекунед ва зани якдигарро палид месозед, – оё ин заминро мерос хоҳед гирифт?T|!J!Бинобар ин ба онҳо бигӯй: Парвардигор Худо чунин мегӯяд: гӯштро бо хуни он мехӯред, ва чашмони худро сӯи бутҳои худ баланд мекунед, ва хун мерезед, – оё ин заминро мерос хоҳед гирифт?N{J!«Эй писари одам! Сокинони ин вайронаҳои замини Исроил сухан ронда, мегӯянд: 'Иброҳим як нафар буд ва ин заминро мерос гирифт; ва мо бисёр ҳастем, ба мо ин замин мерос дода шудааст'._z7J!Ва каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт:nyUJ!Ва дасти Парвардигор шомгоҳ, пеш аз омадани он растагор, бар ман ниҳода шуда буд, ва Ӯ даҳони маро пеш аз он ки вай бомдодон назди ман ояд, кушода буд; ва даҳонам кушода шуд, ва ман дигар лол набудам.*xMJ!Ва чунин воқеъ шуд, ки дар соли дувоздаҳуми ҷалои ватан шудани мо, дар рӯзи панҷуми моҳи даҳум, растагоре аз Ерусалим назди ман омада, гуфт: 'Шаҳр мусаххар шуд'.wJ!Валекин шумо мегӯед: 'Роҳи Парвардигор дуруст нест'. Ман бар ҳар яке аз шумо, эй хонадони Исроил, мувофиқи рафтору кирдораш доварӣ хоҳам намуд».EvJ!Ва агар шарир аз шарорати худ тавба карда, аз рӯи адлу инсоф амал намояд, ӯ аз боиси он зинда хоҳад монд.$uAJ!Агар одил аз адолати худ баргашта, ноинсофие ба амал оварад, ӯ аз боиси он хоҳад мурд.GtJ!Валекин писарони қавми ту мегӯянд: 'Роҳи Парвардигор дуруст нест', ва ҳол он ки роҳи худашон дуруст нест.nsUJ!Ҳамаи гуноҳҳое ки ӯ кардааст, ба ёд оварда нахоҳад шуд; модоме ки ӯ аз рӯи адлу инсоф амал намудааст, албатта зинда хоҳад монд.nrUJ!Яъне ин шарир моли гаравиро баргардонад, баҳои он чиро, ки дуздидааст, адо кунад, бар тибқи фароизи ҳаёт рафтор намояд, бе он ки ноинсофие ба амал оварад, ӯ албатта зинда хоҳад монд ва нахоҳад мурд.Vq%J!Ва ҳангоме ки Ман ба шарир гӯям: 'Албатта хоҳӣ мурд', ва ӯ аз гуноҳи худ тавба карда, аз рӯи адлу инсоф амал намояд,upcJ! Ҳангоме ки Ман дар бораи одил гӯям: 'Ӯ албатта зинда хоҳад монд', ва ӯ ба адолати худ эътимод намуда, ноинсофӣ кунад, тамоми адолати ӯ ба ёд оварда нахоҳад шуд, ва ӯ дар ноинсофие ки кардааст, хоҳад мурд.oJ! Ва ту, эй писари одам, ба писарони қавми худ бигӯй: адолати одил ӯро дар рӯзе ки гуноҳкор шавад, раҳо нахоҳад кард, ва шарорати шарир дар рӯзе ки ӯ аз шарорати худ тавба кунад, сабаби ҳалокати ӯ нахоҳад шуд; ва одил дар рӯзе ки гуноҳ кунад, ба туфайли адолати худ зинда нахоҳад монд.7ngJ! Ба онҳо бигӯй: ба ҳаёти Худам қасам ки, мегӯяд Парвардигор Худо, Ман мурдани шарирро хоҳон нестам, балки онро, ки шарир аз роҳи худ тавба карда, зинда монад. Аз роҳҳои бади худ тавба кунед, тавба кунед, эй хонадони Исроил! Пас чаро бимиред?wmgJ! Ва ту, эй писари одам, ба хонадони Исроил бигӯй: 'Шумо сухан ронда, чунин мегӯед: модоме ки маъсиятҳо ва гуноҳҳои мо бар гардани мост, ва мо дар онҳо обу адо шуда истодаем, пас чӣ тавр мо зинда хоҳем монд?'(lIJ! Валекин агар ту шариреро аз роҳи ӯ огоҳ намоӣ, то ки аз он тавба кунад, ва ӯ аз роҳи худ тавба накунад, ӯ дар гуноҳи худ хоҳад мурд, ва ту ҷони худро наҷот додаӣ.k}J!Ҳангоме ки Ман ба шарире бигӯям: 'Эй шарир, албатта хоҳӣ мурд!' – вале ту сухане нагӯӣ барои он ки шарирро аз роҳи ӯ огоҳ намоӣ, он шарир дар гуноҳи худ хоҳад мурд, аммо хуни ӯро Ман аз дасти ту талаб хоҳам кард. j J!Ва ту, эй писари одам! Ман туро барои хонадони Исроил дидбон таъин намудаам, ва ту каломро аз даҳони Ман шунида, онҳоро аз Ман огоҳ хоҳӣ намуд.%iCJ!Ва агар дидбон шамшерро, ки меояд, бубинад, вале шох нанавозад ва қавмро огоҳ нанамояд, ва шамшер омада, ҷонеро аз миёни онҳо гирифтор кунад, вай дар гуноҳи худ гирифтор шудааст, вале хуни вайро аз дасти дидбон талаб хоҳам кард.Xh)J!Ӯ садои шохро шунид, вале эҳтиёт нашуд, хунаш бар гарданаш хоҳад буд; ва агар эҳтиёт мешуд, ҷони худро раҳо мекард.pgYJ!Ва агар касе садои шохро шунида, эҳтиёт нашавад, он гоҳ шамшер омада, ӯро гирифтор хоҳад кард, ва хуни ӯ бар гардани ӯ хоҳад буд.f/J!Ва ӯ шамшерро, ки бар он замин меояд, бубинад, ва шох навохта, қавмро огоҳ намояд,ReJ!«Эй писари одам! Бо писарони қавми худ сухан ронда, ба онҳо бигӯй: агар Ман бар замине шамшер оварам, ва қавми он замин касеро аз миёни худ гирифта, ӯро барои худ дидбон таъин кунанд,^d 7J!ВА каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт:zcmJ Зеро ки Ман ӯро вогузоштаам, ки дар замини зиндагон ҳамаро дар даҳшат андозад, ва ӯ, яъне фиръавн ва тамоми анбӯҳаш, андаруни номахтунон бо мақтулони шамшер хобонида хоҳад шуд, мегӯяд Парвардигор Худо».b1J Фиръавн онҳоро дида, дар хусуси тамоми анбӯҳи худ тасаллӣ хоҳад ёфт; фиръавн ва тамоми лашкари ӯ мақтулони шамшер хоҳанд буд, мегӯяд Парвардигор Худо.paYJ Дар он ҷо ҳокимони шимол ва ҳамаи сидӯниён мебошанд, ки бо вуҷуди даҳшати худ, аз зӯроварии худ хиҷил гардида, бо мақтулон фурӯд омадаанд, ва бо мақтулони шамшер дар ҳолати номахтунӣ хобидаанд, ва алҳол бо онҳое ки дар гӯр фурӯд омадаанд, бори нанги худро мебардоранд.[`/J Дар он ҷо Адӯм, подшоҳонаш ва ҳамаи раисонаш мебошанд, ки бо вуҷуди зӯроварии худ бо мақтулони шамшер ҷойгир шудаанд; онҳо бо номахтунон ва бо онҳое ки дар гӯр фурӯд омадаанд, хобидаанд._-J Ту низ андаруни номахтунон шикаст хоҳӣ хӯрд, ва бо мақтулони шамшер хоҳӣ хобид.^J Ва онҳо, ки аз миёни номахтунон фурӯ ғалтидаанд, бо зӯровароне нахоҳанд хобид, ки бо аслиҳаи ҷангии худ дар дӯзах фурӯд омадаанд, ва шамшерҳои худро зери сарашон гузоштаанд. Гуноҳи онҳо бар устухонҳошон хоҳад буд, зеро ки дар замини зиндагон зӯроваронро дар даҳшат меандохтанд.]J Дар он ҷо Мошак ва Тубол ва тамоми анбӯҳашон мебошанд, ки қабрҳошон гирдогирди онҳост; ҳамаашон номахтуноне ҳастанд, ки ба дами шамшер кушта шудаанд, дар сурате ки дар замини зиндагон ҳамаро дар даҳшат меандохтанд.K\J Ба ӯ бо тамоми анбӯҳаш андаруни мақтулон ҷойхобе додаанд; қабрҳошон гирдогирди ӯст; ҳамаашон номахтуноне ҳастанд, ки ба дами шамшер кушта шудаанд, дар сурате ки дар замини зиндагон дар даҳшат меандохтанд, ва алҳол бо онҳое ки дар гӯр фурӯд омадаанд, бори нанги худро мебардоранд, ва андаруни мақтулон ҷойгир шудаанд.<[qJ Дар он ҷо Элом аст, ва тамоми анбӯҳаш гирдогирди қабри ӯст; ҳамаашон мақтулоне ҳастанд, ки аз шамшер афтодаанд, ва дар ҳолати номахтунӣ ба асфалуссофилин фурӯд омадаанд, дар сурате ки дар замини зиндагон ҳамаро дар даҳшат меандохтанд, ва алҳол бо онҳое ки дар гӯр фурӯд омадаанд, бори нанги худро мебардоранд.pZYJ Қабрҳои ӯ дар ақсои гӯристон ҷойгир шудааст, ва ҷамоати ӯ гирдогирди қабри ӯст; ҳамаашон мақтулоне ҳастанд, ки аз шамшер афтодаанд, дар сурате ки дар замини зиндагон ҳамаро дар даҳшат меандохтанд.oYWJ Дар он ҷо Ашшур ва тамоми ҷамоати ӯ мебошанд, ки қабрҳошон гирдогирди ӯст; ҳамаашон мақтулоне ҳастанд, ки аз шамшер афтодаанд.XJ Гузини зӯроварон аз даруни дӯзах дар ҳаққи ӯ ва мададгоронаш ҳоҳанд гуфт: 'Инак, ин номахтунон, ин мақтулони шамшер фурӯд омада, хобидаанд!'BW}J Андаруни мақтулони шамшер фурӯ хоҳанд ғалтид: шамшер супурда шудааст; ӯро бо тамоми анбӯҳаш бикашед.eVCJ 'Ту аз кӣ хубтарӣ? Фурӯд ой ва бо номахтунон бихоб'.RUJ «Эй писари одам! Дар ҳаққи анбуҳи Миср навҳа намо ва онро, – ҳам онро ва ҳам духтарони халқҳои кабирро, – ба асфалуссофилин фурӯд овар, то бо онҳое бошанд, ки дар гӯр фурӯд омадаанд.GTJ Ва чунин воқеъ шуд, ки дар соли дувоздаҳум, дар рӯзи понздаҳуми моҳ, каломи Худо бар ман нозил шуда, гуфт:S/J Навҳае ки хоҳанд хонд, ҳамин аст, ва духтарони халқҳо онро хоҳанд хонд; дар ҳаққи Миср ва дар ҳаққи анбӯҳаш онро хоҳанд хонд, мегӯяд Парвардигор Худо».qR[J Ҳангоме ки замини Мисрро вайронаю валангор намоям, ва замин аз ҳар чи дар он аст, тиҳӣ гардад, ва ҳангоме ки ҳамаи сокинони онро ба ҳалокат бирасонам, он гоҳ хоҳанд донист, ки Ман Парвардигор ҳастам.WQ'J Он гоҳ обҳои онҳоро софу зулол гардонида, наҳрҳои онҳоро мисли равған ҷорӣ хоҳам намуд, мегӯяд Парвардигор Худо.P+J Ва ҳамаи чорпоёни онро назди обҳои фаровон нобуд хоҳам намуд, ва пои одамизод дигар онҳоро лой нахоҳад кард, ва суми чорпоён онҳоро лой нахоҳад кард.aO;J Бо шамшери зӯроварон, ки ҳамаашон золимтарини халқҳо мебошанд, анбӯҳи туро фурӯ хоҳам ғалтонид; ва онҳо кибриёи Мисрро несту нобуд хоҳанд кард, ва тамоми анбӯҳи он ба ҳалокат хоҳанд расид.N-J Зеро ки Парвардигор Худо чунин мегӯяд: шамшери подшоҳи Бобил бар ту хоҳад омад.HM J Ва қавмҳои бисёрро дар ҳаққи ту моту мабҳут хоҳам сохт, ва подшоҳони онҳо дар ҳаққи ту бағоят ба ларза хоҳанд омад, вақте ки шамшери Худро пеши рӯяшон ҷавлон диҳам; ва онҳо дар рӯзи фурӯ ғалтидани ту ҳар яке барои ҷони худ ҳар лаҳза хоҳанд ларзид.vLeJ Ва дили қавмҳои бисёрро ба изтироб хоҳам андохт, вақте ки хабари шикасти туро ба халқҳо, ба заминҳое ки ту намешинохтӣ, бирасонам.iKKJ Ҳамаи найирҳои нурафкани осмонро бар ту сиёҳ хоҳам гардонид, ва торикӣ бар замини ту хоҳам овард, мегӯяд Парвардигор Худо.J/J Ва ҳангоме ки ту хомӯш шавӣ, осмонро хоҳам пӯшонид, ва ситораҳои онро торик хоҳам кард; офтобро бо абр хоҳам, пӯшонид, ва моҳ рӯшноии худро нахоҳад дод.QIJ Ва замини обёрии туро бо хуни ту, ки аз кӯҳҳо ҷорӣ мешавад, обёрӣ хоҳам намуд; ва рӯдхонаҳо аз ту пур хоҳад шуд.H'J Ва гӯшти туро бар кӯҳҳо хоҳам партофт, ва дараҳоро аз лошаҳоят пур хоҳам кард./GWJ Ва туро бар замин хоҳам партофт, бар рӯи саҳро хоҳам андохт, ва ҳар навъ мурғони ҳаворо дар ту ҷойгир хоҳам кард, ва ҳайвоноти тамоми заминро аз ту сер хоҳам сохт.FJ Парвардигор Худо чунин мегӯяд: Ман тӯри Худро дар ҷамъомади қавмҳои бисёр бар ту хоҳам густурд, ва онҳо туро бо тӯри Ман хоҳанд баровард.bE=J «Эй писари одам! Дар ҳаққи фиръавн подшоҳи Миср навҳа намо ва ба ӯ бигӯй: эй, ки худро шери жаёни халқҳо мепиндоштӣ! Вале ту мисли тимсоҳе дар баҳрҳо ҳастӣ, ва дар наҳрҳои худ ҷавлон менамоӣ, ва обҳоро бо пойҳои худ лой мекунӣ, ва наҳрҳошонро лойқазор мегардонӣ.aD =J ВА чунин воқеъ шуд, ки дар соли дувоздаҳум, дар рӯзи якуми моҳи дувоздаҳум, каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт:bC=JПас, ба кадоме аз дарахтони Адан ту дар ҷалол ва бузургии худ монандӣ доштӣ? Валекин бо дарахтони Адан дар асфалуссофилин фурӯд оварда хоҳӣ шуд, андаруни номахтунон бо мақтулони шамшер хоҳӣ хобид; ин фиръавн аст бо тамоми анбӯҳи вай, мегӯяд Парвардигор Худо».B JОнҳо низ ҳамроҳи вай сӯи мақтулони шамшер дар дӯзах фурӯд хоҳанд омад; ва мададгорони вай низ, ки дар сояи вай андаруни халқҳо сокин буданд.YA+JАз садои фурӯ ғалтиданаш халқҳоро ба ларза хоҳам овард, вақте ки вайро бо онҳое ки дар гӯр фурӯд меоянд, дар дӯзах фурӯд оварам, ва он гоҳ ҳамаи дарахтони Адан, ки гузину беҳтарини Лубнон мебошанд, яъне ҳамаи обхӯрон дар асфалуссофилин тасаллӣ хоҳанд ёфт.8@iJПарвардигор Худо чунин мегӯяд: дар рӯзе ки вай дар гӯр фурӯд ояд, Ман вартаро сӯгдор гардонида, барои вай либоси мотамӣ хоҳам пӯшонид, ва ҷараёни наҳрҳояшро хоҳам боздошт, ва обҳои бисёр аз ҳаракат хоҳад монд; ва Лубнонро барои вай шикастадил хоҳам кард, ва ҳамаи дарахтони саҳро барояш пажмурда хоҳанд шуд.0?YJТо ки ҳеҷ яке аз дарахтони назди обҳо аз қади баланди худ мағрур нашавад, ва дар миёни анбӯҳи шохаҳо сар наафрозад, ва ҳамаи дарахтони обхӯр кибриёи худро ба сабаби баландии худ афзун накунанд; зеро ки ҳамаи онҳо дар асфалуссофилин андаруни банӣ одаме ки дар гӯр фурӯд омадаанд, маҳкуми мамот мебошанд.g>GJ Бар шикастапораҳои он ҳар навъ мурғони ҳаво сокин хоҳанд шуд, ва дар миёни навдаҳояш ҳар гуна ҳайвоноти саҳро хоҳанд буд,Q=J Ва аҷнабиён, золимтарини халқҳо, онро бурида, фурӯ хоҳанд ғалтонид; шохаҳои он бар кӯҳҳо ва дар ҳамаи дараҳо хоҳад афтод, ва навдаҳои он дар ҳамаи рӯдхонаҳои замин хоҳад шикаст, ва ҳамаи қавмҳои замин аз зери сояи он фурӯд омада, онро тарк хоҳанд кард.s<_J Бинобар ин Ман онро ба дасти зӯровари халқҳо хоҳам супурд, то ки ба он бар тибқи шарорати он амал кунад; ва онро бадар хоҳам ронд.7;gJ Бинобар ин Парвардигор Худо чунин мегӯяд: азбаски қомати ту баланд шудааст, ва ту дар миёни анбӯҳи шохаҳо сар афрохтаӣ, ва дилат аз баландии қадат мағрур гардидааст,y:kJ Ман онро бо фаровонии шохаҳояш зебо гардонидаам, ба тавре ки ҳамаи дарахтони Адан, ки дар боғи Худо мебошанд, аз он ҳасад мебурданд.V9%JАрзҳои боғи Худо онро наметавонист пинҳон созад; сарвҳо ба шохаҳои он монандӣ надошт, ва қастонаҳо мисли навдаҳои он набуд; ҳеҷ як дарахти боғи Худо дар зебоии худ ба он монанд набуд.B8}JВа он бо бузургии худ, бо дарозии шохаҳои худ хушнамуд гардид, зеро ки решаҳояш назди обҳои бисёр буд.C7JДар миёни шохаҳои он ҳамаи мурғони ҳаво лона месохтанд, ва зери навдаҳояш тамоми ҳайвоноти саҳро бача меоварданд, ва дар сояи он ҳар навъ халқҳои сершумор сукунат доштанд.,6QJБинобар ин қомати он аз ҳамаи дарахтони саҳро баландтар шудааст, ва шохаҳои он афзудааст, ва навдаҳои теппаҳои он аз обҳои бисёр нашъунамо ёфта, дароз шудааст.05YJОбҳо онро сабзонидааст, варта онро баланд кардааст: вай наҳрҳояшро гирдогирди киштзори худ ҷорӣ намудааст, ва ҷӯйҳояшро сӯи ҳамаи дарахтони саҳро фиристодааст.4#JИнак, ашшур* арзест дар Лубнон, ки дорои шохаҳои зебост, ва мисли бешаи серсоя аст, ва қоматаш баланд аст, ва дар миёни анбӯҳи шохаҳо сар афрохтааст.@3yJ«Эй писари одам! Ба фиръавн подшоҳи Миср ва ба анбӯҳи ӯ бигӯй: дар бузургии худ ту ба кӣ монандӣ дорӣ?O2 JВА чунин воқеъ шуд, ки дар соли ёздаҳум, дар рӯзи якуми моҳи сеюм, каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт: 1JВа аҳли Мисрро дар миёни халқҳо пароканда хоҳам сохт, ва онҳоро дар кишварҳо парешон хоҳам кард; ва хоҳанд донист, ки Ман Парвардигор ҳастам». 09JВа бозуҳои подшоҳи Бобилро тақвият хоҳам дод, вале бозуҳои фиръавн фурӯ хоҳад ғалтид; ва хоҳанд донист, ки Ман Парвардигор ҳастам, вақте ки шамшери Худро ба дасти подшоҳи Бобил бидиҳам, ва ӯ онро бар замини Миср дароз кунад.^/5JВа бозуҳои подшоҳи Бобилро боқувват хоҳам кард, ва шамшери худро ба дасти ӯ хоҳам дод, ва бозуҳои фиръавнро дарҳам хоҳам шикаст, то ки ба ҳузури душман бо оҳу нолаи шаҳидон оҳу нола кунад.9.kJВа аҳли Мисрро дар миёни халқҳо пароканда хоҳам сохт, ва онҳоро дар кишварҳо парешон хоҳам кард.k-OJБинобар ин Парвардигор Худо чунин мегӯяд: инак Ман ба фиръавн подшоҳи Миср зид ҳастам, ва бозуҳои ӯро, ҳам сиҳҳаташ ва ҳам шикастаашро, дарҳам хоҳам шикаст, ва шамшерро аз дасти ӯ хоҳам ғалтонид.,3J«Эй писари одам! Ман бозуи фиръавн подшоҳи Мисрро дарҳам шикастаам; ва инак он ҷароҳатбандӣ карда нашудааст, то ки шифо ёбад, ва тахтабанде бар он гузошта нашудааст, то ки барои нигоҳ доштани шамшер пайванд ва қавӣ гардад.T+!JВа чунин воқеъ шуд, ки дар соли ёздаҳум, дар рӯзи ҳафтуми моҳи якум, каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт:*/JВа ҳангоме ки бар Миср доварӣ намоям, хоҳанд донист, ки Ман Парвардигор ҳастам».P)JВа дар Таҳфанаҳес рӯз торик хоҳад шуд, вақте ки Ман юғи Мисрро дарҳам шиканам, ва кибриёи қуввати он хотима ёбад; абрҳо онро хоҳад пӯшонид, ва деҳоти атрофи он ба асирӣ хоҳанд рафт.(5JҶавонони Ӯн ва Фибаст аз шамшер хоҳанд афтод, ва бақияи онҳо ба асирӣ хоҳанд рафт.'{JВа ҳангоме ки бар Миср оташ занам, Син ба ларза хоҳад омад, ва Нӯ рахнадор хоҳад шуд, ва Нӯф ҳамеша ба ҳуҷуми душманон дучор хоҳад гардид.7&gJВа ғазаби Худро бар Син, ки истеҳкоми Миср аст, фурӯ хоҳам рехт, ва анбӯҳи Нӯро нобуд хоҳам кард.;%oJВа Фатрусро ба харобазор табдил хоҳам дод, ва оташ бар Суан хоҳам зад, ва доварӣ бар Нӯ хоҳам кард.[$/J Парвардигор Худо чунин мегӯяд: ва Ман бутҳоро нест хоҳам кард, ва санамҳоро аз Нӯф барҳам хоҳам дод, ва раисе аз замини Миср дигар нахоҳад буд, ва Ман замини Мисрро ба ҳарос хоҳам андохт.O#J Ва Ман наҳрҳоро хоҳам хушконид, ва заминро ба дасти шарирон хоҳам супурд; ва заминро бо ҳар чи дар он аст, бо дасти аҷнабиён валангор хоҳам кард; Ман, ки Парвардигор ҳастам, гуфтам.8"iJ Ӯ ва қавми ӯ бо ӯ, золимтарини халқҳо, барои несту нобуд кардани ин замин оварда хоҳанд шуд, ва онҳо шамшери худро бар Миср кашида, заминро аз мақтулон пур хоҳанд кард.P!J Парвардигор Худо чунин мегӯяд: ва Ман ба анбӯҳи Миср ба воситаи Набукаднесар подшоҳи Бобил хотима хоҳам дод.f EJ Дар он рӯз аз ҳузури Ман қосидон бо киштиҳо берун хоҳанд рафт, то ки ҳабашиёни бепарворо ба ҳарос андозанд; ва онҳоро, мисли рӯзи Миср, тарсу бим фаро хоҳад гирифт, зеро ки инак он фаро мерасад.Z-JВа хоҳанд донист, ки Ман Парвардигор ҳастам; ҳангоме ки Ман бар Миср оташ занам, ҳамаи ёваронаш шикаст хоҳанд хӯрд.V%JВа он андаруни кишварҳои вайронаю валангор валангор хоҳад шуд, ва шаҳрҳои он андаруни шаҳрҳои хароба хоҳад буд.MJПарвардигор чунин мегуяд: ва мададгорони Миср фурӯ хоҳанд ғалтид, ва кибриёи қуввати он аз Миҷдӯл то Асвон паст хоҳад шуд; дар он аз шамшер хоҳанд афтод, мегӯяд Парвардигор Худо.V%JҲабаш ва Фут ва Луд ва тамоми омезиши қабилаҳо ва Куб, ва аҳли замини паймон ҳамроҳи онҳо аз шамшер хоҳанд афтод.&EJВа шамшер бар Миср меояд, ва Ҳабашро тарсу бим фаро хоҳад гирифт, вақте ки дар Миср шаҳидон фурӯ ғалтанд, ва дороии онро бигиранд, ва асосҳои он хароб гардад.8iJЗеро ки он рӯз наздик аст, ва рӯзи Парвардигор наздик аст; рӯзи тира, замони халқҳо фаро мерасад.T!J«Эй писари одам! Нубувват намуда, бигӯй: Парвардигор Худо чунин мегӯяд: зор-зор гириста, бигӯед: 'Вой бар он рӯз!' n.~~*}|{)yxwrwttir\qqon5ll&jih`geflezdwcnbha`%^D][ZZYXWVVTSSRQ#ON*MCL~JJ I#GECB/A??+>)buJ% Ва ман нубувват намудам, чунон ки ба ман амр фармуда шуд; ва рӯҳ дар онҳо дохил шуд, ва онҳо зинда шуданд, ва бар пойҳои худ истоданд, ба сони лашкари бағоят, бағоят бузург.kaOJ% Ва ба ман гуфт: «Ба рӯҳ нубувват намо, эй писари одам, нубувват намо, ва ба рӯҳ бигӯй: Парвардигор Худо чунин мегӯяд: аз ҷониби чор бод биё, эй рӯҳ, ва ба ин мақтулон бидам, ва онҳо зинда хоҳанд шуд».``9J%Ва ман дидам, ва инак пайҳо бар онҳо пайдо шуд, ва гӯшт баромад, ва пӯст онҳоро аз боло пӯшонид, вале рӯҳ дар онҳо набуд._J%Ва ман нубувват намудам, чунон ки ба ман амр фармуда шуд; ва ҳангоме ки нубувват намудам, садое баромад, ва инак ғулғулае ба амал омад, ва устухонҳо ба ҳамдигар, яъне ҳар устухон ба устухони худаш, наздик омад.a^;J%Ва пайҳо бар шумо ба вуҷуд меоварам, ва гӯшт бар шумо мерӯёнам, ва пӯст бар шумо мепӯшонам, ва рӯҳ дар шумо дохил мекунам, ва шумо зинда хоҳед шуд, ва хоҳед донист, ки Ман Парвардигор ҳастам».M]J%Парвардигор Худо ба ин устухонҳо чунин мегӯяд: инак Ман рӯҳ дар шумо дохил мекунам, ва шумо зинда хоҳед шуд.h\IJ%Ва ба ман гуфт: «Дар бораи ин устухонҳо нубувват намо, ва ба онҳо бигӯй: эй устухонҳои хушк, каломи Парвардигорро бишнавед!][3J%Ва ба ман гуфт: «Эй писари одам! Оё ин устухонҳо зинда хоҳад шуд?» Ва ман гуфтам: «Худоё Парвардигоро! Инро Ту медонӣ»PZJ%Ва маро гирдогирди онҳо гардонид; ва инак онҳо бар рӯи даштрӯя бағоят бисёр буд, ва инак онҳо бағоят хушк буд.Y J%ДАСТИ Парвардигор бар ман ниҳода шуд, ва маро дар рӯҳи Парвардигор берун овард, ва маро андаруни даштрӯя гузошт, ва он аз устухонҳо пур буд..XUJ$&Мисли рамаи қурбонӣ, мисли рамаи Ерусалим дар рӯзҳои иди он; ҳамчунин шаҳрҳои хароба аз рамаи одамон пур хоҳад шуд, ва хоҳанд донист, ки Ман Парвардигор ҳастам».(WIJ$%Парвардигор Худо чунин мегӯяд: боз инро хонадони Исроил аз Ман дархост хоҳанд кард, ки барояшон ба амал оварам: онҳоро мисли рамаи одамон афзун хоҳам кард, –VJ$$Ва халқҳое ки дар гирду пеши шумо боқӣ мондаанд, хоҳанд донист, ки Ман, ки Парвардигор ҳастам, вайронаҳоро бино кардаам, ва харобазорро дарахт шинонидаам; Ман, ки Парвардигор ҳастам, гуфтам ва ба амал овардам.UJ$#Ва хоҳанд гуфт: 'Ин замине ки хароба буд, мисли боғи Адан шудааст, ва ин шаҳрҳое ки хароба ва вайронаю валангор буд, ҳисордор ва маскун гардидааст'.*TMJ$"Ва замини харобае ки дар назари ҳар раҳгузар вайронаю валангор буд, кор карда хоҳад шуд;SJ$!Парвардигор Худо чунин мегӯяд: дар рӯзе ки шуморо аз ҳамаи гуноҳҳотон пок намоям, Ман шаҳрҳоро маскун хоҳам гардонид, ва харобаҳо обод хоҳад шуд; RJ$ Бидонед, ки Ман инро на ба хотири шумо ба амал меоварам, мегӯяд Парвардигор Худо; аз рафтори худ шарм кунед ва хиҷил шавед, эй хонадони Исроил!QwJ$Ва ҳангоме ки рафтори бади худ ва кирдори зишти худро ба ёд оваред, барои гуноҳҳо ва каҷкориҳои худ аз худатон нафрат пайдо хоҳед кард.XP)J$Ва меваи дарахтон ва ҳосили саҳроро афзун хоҳам кард, то ки дигар дар миёни халқҳо бори нанги қаҳтиро набардоред.OJ$Ва шуморо аз ҳамаи палидиҳои шумо наҷот хоҳам дод; ва ғалладонаро хонда, онро фаровон хоҳам гардонид, ва шуморо ба қаҳтӣ гирифтор нахоҳам кард.UN#J$Ва дар замине ки ба падарони шумо додаам, сукунат хоҳед дошт, ва қавми Ман хоҳед буд, ва Ман Худои шумо хоҳам буд.!M;J$Ва рӯҳи Худро андаруни шумо хоҳам ниҳод, ва шуморо водор хоҳам намуд, ки бар тибқи фароизи Ман рафтор кунед, ва дастурҳои Маро риоя намоед ва ба ҷо оваред.L7J$Ва дили тоза ба шумо хоҳам дод, ва рӯҳи тоза андаруни шумо хоҳам ниҳод; ва дили сангинро аз ҷисми шумо дур хоҳам кард, ва дили гӯштин ба шумо хоҳам бахшид.aK;J$Ва оби пок бар шумо хоҳам пошид, ва шумо пок хоҳед шуд; аз ҳамаи палидиҳотон ва аз ҳамаи бутҳотон шуморо пок хоҳам кард.fJEJ$Ва шуморо аз миёни халқҳо хоҳам гирифт, ва шуморо аз ҳамаи кишварҳо ҷамъ хоҳам кард, ва шуморо ба замини шумо хоҳам овард.3I_J$Ва Ман номи бузурги дар миёни халқҳо беҳурматшудаи Худро, ки шумо онро андаруни онҳо беҳурмат кардед, тақдис хоҳам намуд, ва ҳангоме ки дар пеши назари халқҳо ба воситаи шумо тақдис ёбам, онҳо хоҳанд донист, ки Ман Парвардигор ҳастам.%HCJ$Бинобар ин ба хонадони Исроил бигӯй: Парвардигор Худо чунин мегӯяд: на ба хотири шумо, эй хонадони Исроил, инро ба амал меоварам, балки ба хотири номи поки Худ, ки онро дар миёни халқҳое ки наздашон омада будед, беҳурмат кардед.iGKJ$Ва Ман ба номи поки Худ афсӯс хӯрдам, ки онро хонадони Исроил дар миёни халқҳое ки наздашон омада буданд, беҳурмат карданд.mFSJ$Ва ҳангоме ки онҳо назди халқҳое расиданд, ки ба он ҷо рафта буданд, номи поки Маро беҳурмат карданд, чунки дар ҳаққи онҳо мегуфтанд: 'Инҳо қавми Парвардигор ҳастанд ва аз замини Ӯ берун омадаанд'. EJ$Ва онҳоро дар миёни халқҳо пароканда кардам, ва онҳо дар кишварҳо парешон шуданд; бар тибқи рафтор ва кирдорашон Ман бар онҳо доварӣ намудам.]D3J$Ва Ман аз боиси хуне ки онҳо бар замин рехтанд, ва онро бо бутҳои худ палид сохтанд, хашми Худро бар онҳо фурӯ рехтам.J$ Ва одамонро, яъне қавми Худ – Исроилро, сӯи шумо равона хоҳам кард, ва онҳо туро тасарруф хоҳанд намуд, ва ту мероси онҳо хоҳӣ шуд, ва дигар ин фарзандони худро талаф нахоҳӣ кард.M=J$ Ва бар шумо одамон ва ҳайвонотро афзун хоҳам намуд, ва онҳо афзун ва боровар хоҳанд шуд; ва шуморо мисли айёми пештараатон маскун хоҳам кард, ва бар шумо бештар аз замони аввалаи шумо таваҷҷӯҳ хоҳам намуд, ва хоҳед донист, ки Ман Парвардигор ҳастам.}<sJ$ Ва Ман бар шумо мардуми бисёрро, – тамоми хонадони Исроилро саросар, – сокин хоҳам кард, ва шаҳрҳо маскун, ва харобаҳо обод хоҳад шуд.>;uJ$ Зеро инак Ман сӯи шумо назар дӯхтаам, ва ба шумо рӯ меоварам, ва шумо шудгор ва кишт карда хоҳед шуд.:J$Ва шумо, эй кӯҳҳои Исроил, шохаҳои худро хоҳед рӯёнид ва меваҳои худро барои қавми Ман – Исроил – хоҳед овард, зеро ки онҳо ба қарибӣ хоҳанд омад.%9CJ$Бинобар ин Парвардигор Худо чунин мегӯяд: Ман дасти Худро бардоштаам, ки халқҳое ки дар гирду атрофи шумо ҳастанд, худашон бори нанги худро хоҳанд бардошт.85J$Бинобар ин дар бораи замини Исроил нубувват намо, ва ба кӯҳҳо ва теппаҳо, ба рӯдхонаҳо ва дараҳо бигӯй: Парвардигор Худо чунин мегӯяд: инак Ман дар рашк ва хашми Худ сухан рондаам, чунки шумо бори нанги халқҳоро бардоштаед.K7J$Бинобар ин Парвардигор Худо чунин мегӯяд: Ман бо оташи рашки Худ дар ҳаққи бақияи халқҳо ва дар ҳаққи тамоми Адӯм сухан рондаам, ки онҳо замини Маро бо шодии ҳар дил ва бо нафрати амиқ мероси худ гардонидаанд, то ки чарогоҳҳои онро ба тороҷ диҳанд.e6CJ$Бинобар ин, эй кӯҳҳои Исроил, каломи Парвардигор Худоро бишнавед: Парвардигор Худо ба кӯҳҳо ва теппаҳо, ба рӯдхонаҳо ва дараҳо, ба вайронаҳои хало ва шаҳрҳои матрук, ки гирифтори тороҷ ва мавриди тамасхури бақияи халқҳои гирду атроф гардидаанд, чунин мегӯяд, –5J$Бинобар ин нубувват намо ва бигӯй: Парвардигор Худо чунин мегӯяд: азбаски шуморо валангор кардаанд ва аз ҳар ҷониб мехоҳанд фурӯ баранд, то ки мероси бақияи халқҳо шуда, вирди забон ва мавриди бӯҳтони мардум гардед,c4?J$Парвардигор Худо чунин мегӯяд: азбаски душман дар ҳаққи шумо мегӯяд: 'Ҳай-ҳай! Баландиҳои қадимӣ ҳам мероси мо шудааст',b3 ?J$«ВА ту, эй писари одам, дар бораи кӯҳҳои Исроил нубуваат намо ва бигӯй: эй кӯҳҳои Исроил! Каломи Парвардигорро бишнавед.2J#Чунон ки ту бар мероси хонадони Исроил, вақте ки он валангор шуд, шодӣ кардӣ, ончунон Ман бо ту амал хоҳам намуд; кӯҳи Сеир ва тамоми Адӯм саросар валангор хоҳад шуд, ва хоҳанд донист, ки Ман Парвардигор ҳастам».@1yJ#Парвардигор Худо чунин мегӯяд: дар сурате ки тамоми дунё шодӣ мекунад, Ман туро валангор хоҳам сохт.b0=J# Ва шумо бо даҳони худ бар Ман такаббур намудед ва суханони худро бар зидди Ман мағрурона афзун кардед, ва Ман шунидаам.S/J# Ва хоҳӣ донист, ки Ман, ки Парвардигор ҳастам, ҳамаи дашномҳои туро, ки дар ҳаққи кӯҳҳои Исроил ба забон рондӣ, шунидаам, яъне гуфтӣ: 'Валангор шудааст! Барои хӯрдани мо дода шудааст!'.1J# Бинобар ин ба ҳаёти Худам қасам ки, мегӯяд Парвардигор Худо, ба андозаи хашм ва ҳасаде ки ту дар адовати худ нисбат ба онҳо нишон додаӣ, бо ту амал хоҳам кард, ва Худро ба онҳо зоҳир хоҳам сохт, вақте ки бар ту доварӣ намоям,s-_J# Азбаски ту гуфтӣ: 'Ин ду халқ ва ин ду кишвар аз они ман хоҳад шуд, ва онро тасарруф хоҳем кард', ва ҳол он ки Парвардигор он ҷо буд,c,?J# Туро ба харобазори абадӣ табдил хоҳам дод, ва шаҳрҳои ту маскун нахоҳад шуд; ва хоҳед донист, ки Ман Парвардигор ҳастам.h+IJ#Ва кӯҳҳои онро аз мақтулони он пур хоҳам кард; дар теппаҳо ва дараҳо ва ҳамаи рӯдхонаҳои ту мақтулони шамшер хоҳанд афтод.(*IJ#Ва кӯҳи Сеирро вайронаю валангор хоҳам сохт, ва равандаю ояндаро аз он нест хоҳам кард.e)CJ#Бинобар ин ба ҳаёти Худам қасам ки, мегӯяд Парвардигор Худо, туро ғарқи хун хоҳам кард, ва хун туро таъқиб хоҳад намуд; модоме ки адовати ту ташнаи хун буд, аз ин рӯ хун туро таъқиб хоҳад намуд.r(]J#Азбаски ту адовати доимӣ доштӣ, ва банӣ Исроилро дар вақти мусибаташон, дар ниҳояти гуноҳашон ба дами шамшер несту нобуд кардӣ,O'J#Шаҳрҳоятро ба харобазор табдил хоҳам дод, ва ту валангор хоҳӣ шуд, ва хоҳӣ донист, ки Ман Парвардигор ҳастам.#&?J#Ва ба он бигӯй: Парвардигор Худо чунид мегӯяд: инак Ман ба ту, эй кӯҳи Сеир, зид ҳастам, ва дасти Худро бар ту дароз карда, туро вайронаю валангор хоҳам сохт.#%?J#«Эй писари одам! Рӯи худро ба самти кӯҳи Сеир бигардон ва дар ҳаққи он нубувват намо,^$ 7J#ВА каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт:h#IJ"Ва шумо рамаи Ман, гӯсфандони чарогоҳи Ман ҳастед, шумо одамизод ҳастед; Ман Худои шумо мебошам, мегӯяд Парвардигор Худо»."J"Ва хоҳанд донист, ки Ман – Парвардигор Худои онҳо – бо онҳо ҳастам, ва онҳо, хонадони Исроил, қавми Ман мебошанд, мегӯяд Парвардигор Худо.!J"Ва барои онҳо боғистони номие барпо хоҳам кард, ва дигар дар ин замин аз қаҳтӣ нобуд нахоҳанд шуд, ва дигар бори нанги халқҳоро нахоҳанд бардошт./ WJ"Ва онҳо дигар ба тороҷи халқҳо дода нахоҳанд шуд, ва ҳайвоноти замин онҳоро нахоҳанд хӯрд, ва дар амният сокин хоҳанд шуд, ва касе онҳоро ба ҳарос нахоҳад андохт.\1J"Ва дарахти саҳро бори худро хоҳад овард, ва замин ҳосили худро хоҳад дод, ва онҳо бар замини худ дар амният хоҳанд буд, ва хоҳанд донист, ки Ман Парвардигор ҳастам, вақте ки чӯбҳои юғи онҳоро дарҳам шиканам, ва онҳоро аз дасти ғуломкунандагонашон бираҳонам.iKJ"Ва ба онҳо ва ба атрофи теппаи Худ баракат хоҳам бахшид, ва боронро дар мавсимаш хоҳам боронид: боронҳои баракат хоҳад буд.PJ"Ва барои онҳо паймони сулҳу осоиштагӣ хоҳам баст, ва ҳайвоноти даррандаро аз ин замин нест хоҳам кард, ва онҳо дар биёбон дар амният сокин хоҳанд шуд, ва дар ҷангалҳо хоҳанд хобид.{J"Ва Ман, ки Парвардигор ҳастам, Худои онҳо хоҳам буд, ва бандаи Ман Довуд андаруни онҳо раис хоҳад буд; Ман, ки Парвардигор ҳастам, гуфтам.J"Ва як чӯпонро бар онҳо хоҳам гузошт, ва ӯ онҳоро хоҳад чаронид, яъне бандаи Худ Довудро; ӯ онҳоро хоҳад чаронид, ва ӯ чӯпони онҳо хоҳад шуд.~uJ"Пас Ман гӯсфандони Худро наҷот хоҳам дод, ва онҳо дигар ба тороҷ дода нахоҳанд шуд; ва дар миёни гӯсфанд ва гӯсфанд доварӣ хоҳам намуд.mSJ"Азбаски шумо бо паҳлу ва китфи худ тела медиҳед, ва бо шохҳотон ҳамаи камқувватонро мезанед, то даме ки онҳоро берун бароред,taJ"Бинобар ин Парвардигор Худо ба онҳо чунин мегӯяд: инак Ман Худам дар миёни гӯсфанди фарбеҳ ва гӯсфанди лоғар доварӣ хоҳам намуд.veJ"Ба тавре ки гӯсфандони Ман бар он чи зери пойҳои шумо поймол шудааст, мечаранд, ва он чиро, ки аз пойҳои шумо лой шудааст, менӯшанд??wJ"Оё барои шумо кам аст, ки бар чарогоҳи хуб чарида, бақияи чарогоҳи худро бо пойҳои худ поймол мекунед? Ва оби таҳнишиншударо нӯшида, бақияи онро бо пойҳои худ лой мекунед,'J"Ва ба шумо, эй гӯсфандони Ман, Парвардигор Худо чунин мегӯяд: инак Ман дар миёни гӯсфанд ва гӯсфанд, бар қӯчқорон ва бар нарбузон доварӣ хоҳам намуд.a;J"Гумшударо хоҳам ҷуст, ва рондашударо хоҳам баргардонид, ва шикастапойро тахтабанд хоҳам кард, ва касалро қувват хоҳам дод, ва фарбеҳу зӯроварро нест хоҳам кард; аз рӯи инсоф хоҳам чаронид.,QJ"Ман гӯсфандони Худро хоҳам чаронид ва Ман онҳоро хоҳам хобонид, мегӯяд Парвардигор Худо.Y+J"Дар чарогоҳи хуб онҳоро хоҳам чаронид, ва қӯраи онҳо бар кӯҳҳои баланди Исроил хоҳад буд; он ҷо онҳо дар қӯраи хубе хоҳанд хобид, ва дар чарогоҳи сералаф бар кӯҳҳои Исроил хоҳанд чарид.hIJ" Ва онҳоро аз миёни қавмҳо берун хоҳам овард, ва аз кишварҳо ҷамъ хоҳам кард, ва ба замини худашон хохам овард, ва бар кӯҳҳои Исроил, дар рӯдхонаҳо ва дар ҳамаи ободониҳои ин замин хоҳам чаронид.J J" Чунон ки чӯпон аз аҳволи рамаи худ хабар мегирад, дар он рӯзе ки дар миёни гӯсфандони парокандаи худ мебошад, ончунон Ман аз аҳволи гӯсфандони Худ хабар хоҳам гирифт, ва онҳоро аз ҳар ҷое ки дар рӯзи абру меғ пароканда шуда буданд, раҳо хоҳам кард.fEJ" Зеро ки Парвардигор Худо чунин мегӯяд: инак Ман Худам гӯсфандони Худро хоҳам талабид ва аз аҳволашон хабар хоҳам гирифт; J" Парвардигор Худо чунин мегӯяд: инак Ман ба чӯпонон зид ҳастам, ва рамаи Худро аз дасти онҳо хоҳам талабид, ва онҳоро аз чаронидани рама дур хоҳам кард, ва он чӯпонон худашонро дигар нахоҳанд чаронид; ва рамаи Худро аз даҳони онҳо раҳо хоҳам намуд, ва тӯъмае барои онҳо нахоҳанд буд.m SJ" Бинобар ин, эй чӯпонон, каломи Парвардигорро бишнавед." =J"Ба ҳаёти Худам қасам ки, мегӯяд Парвардигор Худо, азбаски гӯсфандони Ман ба тороҷ дода шудаанд, ва гӯсфандони Ман бе чӯпон монда, тӯъмае барои ҳар ҳайвони саҳро гардидаанд, ва чӯпонони Ман аҳволи рамаи Маро напурсидаанд, ва чӯпонони Ман худашонро чаронидаанд, валекин рамаи Маро начаронидаанд,m SJ"Бинобар ин, эй чӯпонон, каломи Парвардигорро бишнавед.b =J"Гӯсфандони Ман бар ҳамаи кӯҳҳо ва бар ҳар теппа овора шуда гаштаанд; ва бар тамоми рӯи замин гӯсфандони Ман пароканда шудаанд, ва касе аҳволи онҳоро намепурсад ва онҳоро ҷустуҷӯ намекунад.L J"Ва онҳо бе чӯпон монда, пароканда шуданд, ва тӯъмае барои ҳар ҳайвони саҳро гардиданд, ва пароканда шуданд.zmJ"Камқувватонро қувват надодед, ва касалеро табобат накардед, ва шикастапойро тахтабанд накардед, ва рондашударо барнагардонидед, ва гумшударо наҷустед, ва онҳоро бо зӯроварӣ ва сангдилӣ идора намудед.X)J"Шумо равғани дунба мехӯрдед ва либоси пашмин мепӯшидед, гӯсфанди парвориро мекуштед, аммо рамаро намечаронидед.=sJ"«Эй писари одам! Дар бораи чӯпонони Исроил нубувват намо, ва нубувват намуда, ба онҳо, яъне ба чӯпонон, бигӯй: Парвардигор Худо чунин мегӯяд: вой бар ҳоли чӯпонони Исроил, ки худашонро мечарониданд! Ва ҳол он ки чӯпонон бояд рамаро чаронанд.^ 7J"ВА каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт:7gJ!!Валекин вақте ки фаро расад, – инак, фаро мерасад, – хоҳанд донист, ки набие андаруни онҳо буд».#J! Ва инак, ту барои онҳо мисли суруди ишқбозӣ ҳастӣ, ки овози хуше дорӣ ва ба хубӣ менавозӣ; ва суханонатро мешунаванд, вале онҳоро ба ҷо намеоваранд. s6~B||{zyxw vutrqpon-lBjih fje;dXba`n_u^`]o\[ZYXWV6TRQQ O\N$MKJ~IHGFEDKCA@f>=UJ(Ва тирезаҳояш ва равоқҳояш ва нақши нахлҳояш мисли андозаи дарвозае буд, ки рӯ ба ҷониби шарқ буд; ва бо ҳафт зина ба он мебаромаданд, ва равоқҳояш пеши онҳо буд.2=]J(Ва ҳуҷраҳояш сето аз ин тараф ва сето аз он тараф буд; ва арконаш ва равоқҳояш мисли андозаи дарвозаи якум буд: дарозияш панҷоҳ зироъ, ва фарохияш бисту панҷ зироъ.#<?J(Ва дарозӣ ва фарохии дарвозаи саҳни беруниро, ки рӯ ба ҷониби шимол буд, андоза кард.;J(Ва фарохии саҳнро аз пеши дарвозаи поёнӣ то канори берунии саҳни дохилӣ сад зироъ андоза кард, – ҳам ба самти шарқӣ ва ҳам ба самти шимолӣ..:UJ(Ва сангфарше дар паҳлуи дарвозаҳо мувофиқи дарозии дарвозаҳо буд; ин сангфарши поёнӣ буд.f9EJ(Ва ӯ маро ба саҳни берунӣ овард, ва инак – утоқҳо ва сангфарше гирдогирди саҳн сохта шудааст; сӣ утоқ бар он сангфарш буд.<8qJ(Ва дар ҳуҷраҳо ва аркони даруни дарвозахона гирдогирд тирезаҳои шабакадор буд, ва ҳамчунин дар равоқҳо гирдогирд рӯ ба дарун тирезаҳо буд, ва бар аркон – нақши нахлҳо.73J(Ва аз болои дарвозаи даромадгоҳ то пеши равоқи дарвозаи дохилӣ панҷоҳ зироъ буд.C6J(Ва арконро шаст зироъ сохт, ва ҳамчунин арконеро, ки дар саҳн ва назди дарвозаҳо гирдогирд мавҷуд буд.z5mJ( Ва дарвозаро аз боми як ҳуҷра то боми дигараш андоза кард: фарохии он бисту панҷ зироъ шуд; ҳар дари даромад рӯ ба рӯи дари дигар буд.4J( Ва девораи пеши ҳуҷраҳо як зироъ буд, ва як зироъ девора аз он тараф буд; ва ҳуҷра шаш зироъ аз ин тараф ва шаш зироъ аз он тараф андоза дошт.&3EJ( Ва фарохии даҳани дарвозаро даҳ зироъ, ва дарозии дарвозаро сездаҳ зироъ андоза кард.2#J( Ва ҳуҷраҳои ин дарвозаи шарқӣ сето аз ин тараф ва сето аз он тараф буд, ва ҳар се як хел андоза доштанд; ва аркони ҳар ду тараф як хел андоза доштанд.;1oJ( Ва равоқи дарвозаро ҳашт зироъ, ва арконашро ду зироъ андоза кард, ва равоқи дарвоза аз дарун буд.a0;J(Ва равоқи дарвозаро аз дарун як най андоза кард./+J(Ва ҳар ҳуҷра як най дарозӣ ва як най фарохи дошт, ва масофаи байни хуҷраҳо панҷ зироъ буд; ва остонаи дарвоза назди равоқи дарвоза аз дарун як най буд.?.wJ(Ва назди дарвозае ки рӯ ба ҷониби шарқ буд, омада, ба зинаҳояш баромад, ва остонаи дарвозаро андоза кард, ки фарохияш як най буд, ва остонаи дигарро, ки фарохияш як най буд.u-cJ(Ва инак, берун аз маъбад ҳисоре гирдогирд буд; ва дар дасти он мард найи андозаи шашзироӣ буд, ки ҳар зироаш аз як зироъ* ва як қабза иборат буд; ва ӯ фарохии биноро як най** ва қадашро як най андоза кард.Y,+J(Ва он мард ба ман гуфт: «Эй писари одам! Бо чашмони худ бубин ва бо гӯшҳои худ бишнав, ва дили худро ба ҳар чизе ки ба ту нишон диҳам, равона намо, зеро ту ба ин ҷо барои он оварда шудаӣ, ки ба ту нишон диҳам; ҳар он чи ту мебинӣ, ба хонадони Исроил маълум намо».A+{J(Ва маро ба он ҷо овард, ва инак марде намоён шуд, ки намудаш мисли намуди мис буд, ва дар дасташ ресмоне аз катон, ва найе барои андоза кардан буд, ва ӯ назди дарвоза меистод.}*sJ(Дар рӯъёҳои Худо маро ба замини Исроил овард, ва маро бар кӯҳи бағоят баланде гузошт, ки бар он аз ҷануб мисли биноҳои шаҳр намоён буд.) {J(ДАР соли бисту панҷуми ҷалои ватан шудани мо, дар ибтидои сол, дар рӯзи даҳуми моҳ, дар соли чордаҳум баъд аз хароб шудани шаҳр, дар худи ҳамон рӯз дасти Парвардигор бар ман ниҳода шуд, ва Ӯ маро ба он ҷо бурд.o(WJ'Ва рӯи Худро дигар аз онҳо пинҳон нахоҳам дошт, зеро ки рӯҳи Худро бар хонадони Исроил фурӯ рехтаам, мегӯяд Парвардигор Худо».q'[J'Ва хоҳанд донист, ки Ман Парвардигор Худои онҳо ҳастам, ки онҳоро дар миёни халқҳо ҷалои ватан кардам, ва онҳоро ба замини худашон ҷамъ овардам, ва касеро аз онҳо дигар дар он ҷо боқӣ нахоҳам гузошт,;&oJ'Вақте ки Ман онҳоро аз миёни қавмҳо баргардонам, ва онҳоро аз кишварҳои душманонашон ҷамъ оварам, ва Худро ба воситаи онҳо дар пеши назари халқҳои бисёр тақдис намоям,[%/J'Ва онҳо нанги худро, ва тамоми хиёнати худро, ки дар ҳаққи Ман кардаанд, фаромӯш хоҳанд намуд, вақте ки дар замини худ дар амният сокин шаванд, ва касе набошад, ки онҳоро ба ҳарос андозад,@$yJ'Бинобар ин Парвардигор Худо чунин мегӯяд: акнун асирони Яъқубро хоҳам баргардонид, ва бар тамоми хонадони Исроил раҳм хоҳам кард, ва барои номи поки Худ рашк хоҳам намуд.M#J'Мувофиқи нопокии онҳо ва мувофиқи ҷиноятҳошон Ман ба онҳо амал намудам, ва рӯи Худро аз онҳо пинҳон доштам.G"J'Ва халқҳо хоҳанд донист, ки хонадони Исроил аз боиси гуноҳи худашон ҷалои ватан шуданд, аз боиси он ки дар ҳаққи Ман хиёнат карданд, ва Ман рӯи Худро аз онҳо пинҳон доштам, ва онҳоро ба дасти душманонашон супурдам, ва ҳамаашон аз шамшер афтоданд..!UJ'Ва хонадонн Исроил аз ҳамон рӯз ва минбаъд хоҳанд донист, ки Ман Парвардигори онҳо ҳастам. 3J'Ва Ман ҷалоли Худро дар миёни халқҳо зоҳир хоҳам сохт, ва ҳамаи халқҳо доварии Маро, ки ба амал овардаам, ва дасти Маро, ки бар онҳо ниҳодаам, хоҳанд дид,gGJ'Ва дар сари суфраи Ман аз аспон ва саворон, аз зӯроварон ва ҳар навъ мардони ҷангӣ сер хоҳед шуд', мегӯяд Парвардигор Худо.OJ'Ва аз қурбонии Ман, ки барои шумо забҳ менамоям, то серӣ равғани дунба хоҳед хӯрд ва то мастӣ хун хоҳед нӯшид.J'Гӯшти зӯроваронро хоҳед хӯрд ва хуни раисони заминро хоҳед нӯшид: қӯчқорон, баррагон, нарбузон ва говон, ки ҳамаашон парвориёни Бошон мебошанд.  J'Ва ту, эй писари одам, – Парвардигор Худо чунин мегӯяд: – ба ҳар навъ мурғон ва ба тамоми ҳайвоноти саҳро бигӯй: 'Ҷамъ шуда биёед, аз ҳар тараф назди қурбонии Ман, ки онро ҳамчун қурбонии бузурге барои шумо бар кӯҳҳои Исроил забҳ менамоям, ғун шавед, то ки гӯшт бихӯред ва хун бинӯшед.~uJ'Ва номи шаҳр низ Ҳамуна* хоҳад буд; пас заминро тоза хоҳанд кард.3_J'Ва чун касе аз онҳое ки дар замин гардиш мекунанд, устухони одамро бинад, нишоне назди он хоҳад гузошт, то ки дафнкунандагон онро дар дараи анбӯҳи Ҷуҷ дафн намоянд.)KJ'Ва шахсони доимие таъин хоҳанд намуд, ки дар замин гардиш кунанд ва бо мадади раҳгузарон онҳоеро, ки бар рӯи замин боқӣ мондаанд, дафн намоянд, то ки онро тоза кунанд; баъд аз гузаштани ҳафт моҳ онҳо ба ҷустуҷӯ шурӯъ хоҳанд намуд.RJ' Ва тамоми қавми замин онҳоро дафн хоҳанд намуд, ва он рӯзе ки Ман ҷалол ёбам, барояшон рӯзи тазаккур хоҳад буд./WJ' Ва хонадони Исроил онҳоро дар давоми ҳафт моҳ дафн хоҳанд намуд, то ки заминро тоза кунанд.ykJ' Ва дар он руз чунин воқеъ хоҳад шуд: мавзее дар он ҷо барои қабр дар Исроил, яъне дараи Аборимро ба тарафи шарқии баҳр ба Ҷуҷ хоҳам дод, ва он барои раҳгузарон садди роҳ хоҳад шуд, ва дар он ҷо Ҷуҷ ва тамоми анбӯҳи ӯро дафн хоҳанд намуд, ва онро 'Дараи анбӯҳи Ҷуҷ' хоҳанд номид.5J' Ва аз саҳро ҳезум нахоҳанд овард, ва аз ҷангалҳо нахоҳанд бурид, зеро ки бо яроқ оташро хоҳанд даргиронид; ва ғораткунандагони худро ғорат хоҳанд кард, ва тороҷкунандагони худро тороҷ хоҳанд кард, мегӯяд Парвардигор Худо.eCJ' Ва сокинони шаҳрҳои Исроил берун хоҳанд омад, ва оташ даргиронида, яроқро: сипарҳо, ҷавшанҳо, камонҳо, тирҳо, калтакҳо ва найзаҳоро хоҳанд сӯзонид, ва ҳафт сол оташро бо онҳо давом хоҳанд дод.Z-J'Инак, ин фаро мерасад ва ба амал меояд, мегуяд Парвардигор Худо, ин ҳамон рӯз аст, ки дар бораи он Ман сухан рондаам.eCJ'Ва номи поки Худро андаруни қавми Худ – Исроил – зоҳир хоҳам сохт, ва дигар нахоҳам гузошт, ки номи поки Маро беҳурмат кунанд; ва халқҳо хоҳанд донист, ки Ман Парвардигори Поки Исроил ҳастам.~uJ'Ва бар Моҷуҷ ва бар онҳое ки дар ҷазираҳо дар амният сукунат доранд, оташе хоҳам фиристод, ва хоҳанд донист, ки Ман Парвардигор ҳастам.J'Бар рӯи саҳро фурӯ хоҳӣ ғалтид, зеро ки Ман гуфтам, мегӯяд Парвардигор Худо.;oJ'Бар кӯҳҳои Исроил фурӯ хоҳӣ ғалтид, – ту, ва ҳамаи фавҷҳоят, ва қавмҳое ки бо ту мебошанд; туро ба ҳар навъ мурғони соҳибчангол ва ҳайвоноти саҳро барои хӯрок хоҳам дод.&EJ'Ва камони туро аз дасти чапат зада бароварда, тири туро аз дасти ростат хоҳам афтонид.l QJ'Ва Ман туро густох хоҳам сохт, ва туро ба ҷунбиш хоҳам овард, ва туро аз ақсои шимол бароварда, бар кӯҳҳои Исроил хоҳам овард.  J'«ВА ту, эй писари одам, дар бораи Ҷуҷ нубувват намо ва бигӯй: Парвардигор Худо чунин мегӯяд: инак Ман ба ту, эй сарраиси Мошак ва Тубол, зид ҳастам.t aJ&Ва Ман дар пеши назари халқҳои бисёр бузургӣ ва қудсият ва шӯҳрат пайдо хоҳам кард, ва хоҳанд донист, ки Ман Парвардигор ҳастам».# ?J&Ва бо вабо ва хун ӯро сазо хоҳам дод, ва бар ӯ ва фавҷҳояш ва бар қавмҳои бисёре ки бо ӯ мебошанд, борони сел ва жолаи сангин ва оташ ва кибрит хоҳам боронид.l QJ&Ва шамшере ба зидди ӯ бар кӯҳҳои Худ хоҳам хонд, мегӯяд Парвардигор Худо; ва шамшери ҳар кас ба муқобили бародараш хоҳад буд.LJ&Ва моҳиёни дарё ва мурғони ҳаво ва ҳайвоноти саҳро, ва ҳамаи хазандагоне ки бар замин мехазанд, ва ҳар одаме ки бар рӯи замин аст, ба ҳузури Ман хоҳанд ларзид, ва кӯҳҳо хароб хоҳад шуд, ва сахраҳо фурӯ хоҳад ғалтид, ва ҳар ҳисор бар замин хоҳад афтод.^5J&Ва Ман дар рашки Худ ва дар оташи Худ гуфтаам, ки албатта дар он рӯз зилзилаи бузурге дар замини Исроил рӯй хоҳад дод.*MJ&Ва дар он рӯз, яъне дар рӯзе ки Ҷуҷ ба замини Исроил биёяд, чунин воқеъ хоҳад шуд, мегӯяд Парвардигор Худо, ки ғазаби Ман дар ҳини қаҳри Ман аланга хоҳад гирифт./J&Парвардигор Худо чунин мегӯяд: оё ту он кас нестӣ, ки дар айёми қадим ман ба воситаи бандагони Худ, – анбиёи Исроил, ки дар он айём солҳои бисёр нубувват мекарданд, – дар хусуси ту гуфта будам, ки туро бар онҳо хоҳам овард?I J&Ва бар қавми Ман – Исроил – мисли абре ки заминро мепӯшонад, хоҳӣ баромад; ин дар айёми охирин рӯй хоҳад дод, ва Ман туро ба замини Худ хоҳам овард, то ки халқҳо Маро бидонанд, вақте ки ба воситаи ту, эй Ҷуҷ, Худро дар пеши назари онҳо тақдис намоям.J&Ва аз макони худ, аз ақсои шимол хоҳӣ омад, – ту ва қавмҳои бисёр ҳамроҳи ту, ки ҳамаашон аспсавор, ҷамоати бузург ва лашкари сершумор мебошанд.RJ&Бинобар ин, эй писари одам, нубувват намо, ва ба Ҷуҷ бигӯй: Парвардигор Худо чунин мегӯяд: дар он рӯз, охир, вақте ки қавми Ман – Исроил – дар амният сокин бошанд, ту инро хоҳӣ донист,fEJ& Шабо ва Дадон ва тоҷирони Таршиш ва ҳамаи шерони ҷавони он ба ту хоҳанд гуфт: 'Оё ту барои толону тороҷ омадаӣ, ва оё барои гирифтани ғанимат ҷамоати худро ҷамъ кардаӣ, то ки нуқра ва тиллоро бирабоӣ, чорво ва молу мулкро бигирӣ, ва ғанимати бузурге ба даст оварӣ?'J& То ки толону тороҷ намоӣ ва ғанимат бигирӣ, ва дасти худро ба харобаҳои аз нав ободшуда ва ба қавми аз миёни халқҳо ҷамъомадае ки соҳиби чорво ва молу мулк гардидаанд ва бар қуллаи замин сукунат доранд, дароз кунӣ.'GJ& Ва хоҳӣ гуфт: 'Ба замини беҳисоре мебароям, бар касони осоиштае ки дар амният сокин буда, ҳамаашон бе ҳисоре зиндагӣ мекунанд ва ғалақаю дарвоза надоранд', –m~SJ& Парвардигор Худо чунин мегӯяд: дар он рӯз чунин воқеъ хоҳад шуд, ки фикрҳо дар дилат пайдо шуда, ту тадбири баде хоҳӣ андешид,q}[J& Ва баромада, мисли тундбоде хоҳӣ омад, мисли абре ин заминро хоҳӣ пӯшонид, – ту ва ҳамаи фавҷҳоят, ва халқҳои бисёре ҳамроҳи ту.|J&Баъд аз айёми зиёде тафаққуд карда хоҳӣ шуд; дар солҳои охир ту ба замине хоҳӣ омад, ки он аз шамшер фориғ гардида, аз миёни қавмҳои бисёр бар кӯҳҳои Исроил, ки ҳамеша харобазор буданд, ҷамъ карда шудааст, ва он аз миёни қавмҳо берун оварда шудааст, ва ҳамаашон дар амният сукунат доранд.A{{J&Омода ва тайёр бош, – ту ва тамоми ҷамоате ки назди ту ҷамъ шудаанд; ва онҳо туро посбонӣ хоҳанд кард.OzJ&Ҷумар бо ҳамаи фавҷҳояш, хонадони Туҷарма, ақсои шимол бо ҳамаи фавҷҳояш, – қавмҳои бисёр ҳамроҳи ту бошанд.yJ&Форс, Ҳабаш ва Фут бо онҳо буда, ҳамаашон сипар ва хӯд дошта бошанд;^x5J&Ва Ман туро густох хоҳам сохт, ва сӯлуқ дар ҷоғҳоят хоҳам андохт; ва туро бо тамоми лашкарат берун хоҳам овард, бо аспон ва савороне ки ҳамаашон либосҳои зебо пӯшида бошанд, бо ҷамоати сершуморе ки ҳамаашон ҷавшан ва сипар дошта, бо шамшерҳо мусаллаҳ бошанд;=wsJ&Ва бигӯй: Парвардигор Худо чунин мегӯяд: инак Ман ба ту, эй Ҷуҷ, сарраиси Мошак ва Тубол, зид ҳастам.pvYJ&«Эй писари одам! Рӯи худро ба самти Ҷуҷ, ки дар замини Моҷуҷ сарраиси Мошак ва Тубол аст, бигардон, ва дар бораи ӯ нубувват намо.^u 7J&ВА каломи Парвардигор бар ман нозил шуда, гуфт:tJ%Ва халқҳо хоҳанд донист, ки Ман Парвардигоре ҳастам, ки Исроилро тақдис менамоям, вақте ки хонаи поки Ман андаруни онҳо то абад барқарор гардад»./sWJ%Ва маскани Ман бар онҳо хоҳад буд, ва Ман Худои онҳо хоҳам буд, ва онҳо қавми Ман хоҳанд буд.jrMJ%Ва Ман бо онҳо паймони сулҳу осоиштагӣ хоҳам баст, ки бо онҳо паймони ҷовидонӣ хоҳад буд; ва онҳоро баракат дода, афзун хоҳам намуд, ва хонаи поки Худро андаруни онҳо то абад барқарор хоҳам кард.9qkJ%Ва дар замине ки Ман ба бандаи Худ Яъқуб додаам, ва падаронашон дар он сокин буданд, маскан хоҳанд гирифт; ва онҳо ва писаронашон ва писарони писаронашон дар он то абад сукунат хоҳанд дошт, ва бандаи Ман Довуд то абад раиси онҳо хоҳад буд. p~}||9{yxwvvuWtsrqponmlkjihhgQedb`__^^]\[[ YXX)WyUGSFR_Q_NNLK=JJHGLFE DEC8BAA/@?e== ;:9[7d6Q4S310v.-+u*r(:'%$#"v! jM + o^S5J-Парвардигор Худо чунин мегӯяд: дар рӯзи аввали моҳи якум гӯсолаи нари беайбе бигир, ва хонаи покро аз гуноҳ пок намо. R J-Ва раис вазифадор аст қурбониҳои сухтанӣ ва ҳадияҳои ордӣ ва ҳадияҳои рехтаниро дар идҳо ва навмоҳҳо ва шанбеҳо, дар ҳамаи мавсимҳои хонадони Исроил бидиҳад; ӯ қурбонии гуноҳ ва ҳадияи ордӣ ва қурбонии сӯхтанӣ ва қурбониҳои саломатиро барои кафорати хонадони Исроил хоҳад овард.Q#J-Тамоми қавми замин вазифадор мебошанд ин пешкашро ба раиси Исроил бидиҳанд.xPiJ-Ва як гӯсфанд аз рамаи дорои дусад сар гӯсфанд аз чарогоҳи сероби Исроил, барои ҳадияи ордӣ ва қурбонии сӯхтанӣ ва қурбониҳои саломатӣ бидиҳанд, то ки барояшон кафорат гардад, мегӯяд Парвардигор Худо.O{J-Ва қарордод дар бораи равған: бат андозаи равған аст; даҳяки бат аз ҳар кӯр бидиҳанд; даҳ бат як ҳӯмер аст, зеро ки як ҳӯмер даҳ бат дорад.AN{J- Пешкаше ки шумо бояд бидиҳед, ин аст: шашяки эфа аз ҳар ҳӯмери гандум, ва шашяки эфа аз ҳар ҳӯмери ҷав.ZM-J- Ва дар сиқл бист ҷеро* хоҳад буд; бист сиқл, бисту панҷ сиқл, даҳ ва панҷ сиқл, – инҳо ба минои шумо ҳамроҳ хоҳад шуд. L J- Эфа ва бат бояд як гунҷоиш дошта бошанд: бат ба даҳяки ҳӯмер баробар бошад; ва эфа низ ба даҳяки ҳӯмер, – андозаи он мувофиқи ҳӯмер хоҳад буд.K{J- Бигзор шуморо тарозуи дуруст ва эфаи дуруст ва бати дуруст бошад._J7J- Парвардигор Худо чунин мегӯяд: бас аст шуморо, эй раисони Исроил! Зулм ва ғоратро дур кунед, ва адлу инсоф ба амал оваред; бедодии худро аз сари қавми Ман бардоред, мегӯяд Парвардигор Худо./IWJ-Ин ҳиссаи замин мулки ӯ дар Исроил хоҳад буд, то ки раисони Ман қавми Маро дигар ба танг наоваранд, ва заминро ба хонадони Исроил бар тибқи сибтҳои онҳо бидиҳанд.HJ-Ва мулк барои раис аз ин тараф ва аз он тарафи пешкаши пок ва мулки шаҳр, аз паҳлуи пешкаши пок ва аз паҳлуи мулки шаҳр, аз ҷониби ғарбӣ ба сарҳади марзи ғарбӣ ва аз ҷониби шарқӣ ба сарҳади марзи шарқӣ хоҳад буд, ва дарозии он баробари ҳар ҳисса аз сарҳади ғарбӣ то сарҳади шарқӣ хоҳад буд.5GcJ-Ва мулки шаҳрро, ки фарохияш панҷ ҳазор зироъ ва дарозияш бисту панҷ ҳазор зироъ бошад, дар рӯ ба рӯи пешкаши пок бидиҳед; он аз они тамоми хонадони Исроил хоҳад буд.3F_J-Ва дарозии бисту панҷ ҳазор зироъ ва фарохии даҳ ҳазор зироъ барои левизодагоне ки дар хонаи пок хизмат мекунанд, хоҳад буд, то ки мулки онҳо барои бист утоқ бошад.E J-Ин барои коҳиноне ки дар хонаи пок хизмат мекунанд ва барои хизмат кардан ба Парвардигор наздик меоянд, қитъаи поке аз замин хоҳад буд, ва маконе барои хонаҳои онҳо ва ҷои тақдисёфтае барои хонаи пок хоҳад буд. DJ-Ва аз паҳлуи ин андоза дарозии бисту панҷ ҳазор зироъ ва фарохии даҳ ҳазор зироъро андоза намо, ва дар он ҷо хонаи пок, кудси қудсҳо хоҳад буд.C J-Аз ин барои қудс мураббае ба андозаи панҷсад зироъ бар панҷсад зироъ гирдогирд хоҳад буд; ва майдоне гирдогирди он ба андозаи панҷоҳ зироъ.2B _J-«ВА ҳангоме ки заминро барои тасарруф бо қуръа тақсим кунед, қитъаи поке аз замин, ки бисту панҷ ҳазор зироъ дарозӣ ва даҳ ҳазор зироъ фарохӣ дошта бошад, барои Парвардигор пешкаш намоед; он дар тамоми ҳудудаш гирдогирд пок хоҳад буд.7AgJ,Ҳеҷ як лоша ва даридашударо, хоҳ аз паррандагон бошад хоҳ аз чорпоён, коҳинон набояд бихӯранд».d@AJ,Ва ибтидои тамоми навбарҳои ҳама чиз, ва ҳар пешкаши ҳар чиз аз тамоми пешкашҳои шумо аз они коҳинон хоҳад буд; ва ибтидои хамири худро ба коҳин бидиҳед, то ки баракат бар хонаи ту қарор ёбад.M?J,Ҳадияи ордӣ ва қурбониҳои гуноҳ ва ҷурмро онҳо хоҳанд хӯрд; ва тамоми вақф дар Исроил аз они онҳо хоҳад буд.`>9J,Ва ин насибаи онҳо хоҳад буд: Ман насибаи онҳо хоҳам буд; ва мулке ба онҳо дар Исроил надиҳед: Ман мулки онҳо хоҳам буд.=yJ,Ва дар рӯзе ки ӯ ба саҳни дохилии қудс дарояд, то ки дар қудс хизмат кунад, ӯ бояд қурбонии гуноҳи худро биёрад, мегӯяд Парвардигор Худо.<J,Ва баъд аз он ки ӯ пок шавад, барои ӯ ҳафт рӯз шумурданашон лозим аст.c;?J,Ва ҳеҷ яке аз онҳо набояд ба одами мурда наздик омада худро палид созад; фақат барои падар ва модар, писар ва духтар, бародар ва хоҳаре ки шавҳар накарда бошад, метавонанд худро палид созанд.=:sJ,Ва дар мурофиаҳо ба доварӣ истода, мувофиқи дастурҳои Ман доварӣ намоянд, ва қонунҳо ва фароизи Маро оид ба ҳамаи идҳои Ман риоя кунанд, ва шанбеҳои Маро тақдис намоянд.n9UJ,Ва фарқи байни чизи пок ва ғайрипокро бояд ба қавми Ман таълим диҳанд, ва фарқи байни чизи палид ва покро ба онҳо бифаҳмонанд;,8QJ,Ва зани бева ва талоқ додашударо набояд барои худ ба занӣ гиранд, балки бокираеро, ки аз насли хонадони Исроил бошад, ва беваеро, ки беваи коҳин бошад, бигиранд; 7 J,Ва ҳеҷ як коҳин, вақте ки ба саҳни дохилӣ медарояд, набояд шароб нӯшад.67J,Ва бояд сари худро натарошанд, ва гесӯ намонанд, балки мӯйсари худро қайчӣ кунанд.#5?J,Ва ҳангоме ки ба саҳни берунӣ, ба саҳни берунӣ назди қавм берун оянд, либосҳои худро, ки бо онҳо хизмат мекунанд, бояд кашида, дар утоқҳои пок бимонанд, ва либосҳои дигар бипӯшанд, то ки бо либосҳои худ қавмро тақдис нанамоянд.y4kJ,Аммомаҳои катон бар сари онҳо бояд бошад, ва шалвори катон бар камарашон бояд бошад; бо чизе ки арақ оварад, камарро набояд банданд.J3 J,Ва чун ба дарвозаи саҳни дохилӣ дароянд, либоси катон бояд бипӯшанд; ва ҳангоме ки назди дарвозаи саҳни дохилӣ ва дар маъбад хизмат кунанд, бар онҳо либоси пашмин набояд бошад.&2EJ,Онҳо ба хонаи поки Ман дохил хоҳанд шуд, ва онҳо ба мизи Ман наздик хоҳанд омад, то ки ба Ман хизмат кунанд; ва онҳо навбатдориро барои Ман ба ҷо хоҳанд овард.31_J,Валекин коҳинони левизодаи банӣ Содӯқ, ки дар вақти аз Ман дур шудани банӣ Исроил хизмати навбатдории хонаи поки Маро ба ҷо меоварданд, – онҳо ба Ман наздик хоҳанд омад, то ки ба Ман хизмат кунанд, ва онҳо ба ҳузури Ман хоҳанд истод, то ки чарбу ва хунро барои Ман қурбонӣ намоянд, мегӯяд Парвардигор Худо.~0uJ,Ва Ман онҳоро нигаҳбонони навбатдории маъбад, барои ҳар хизмати он ва барои ҳар коре ки дар он ба ҷо оварда мешавад, таъин хоҳам намуд. / J, Ва ба Ман наздик нахоҳанд омад, то ки барои Ман каҳонат намоянд ва ба ҳамаи чизҳои поки Ман, яъне ба қурбониҳои поктарин наздик оянд, балки бори нанги худ ва корҳои зишти худро, ки ба ҷо овардаанд, хоҳанд бардошт;.%J, Азбаски ба онҳо ба ҳузури бутҳошон хизмат мекарданд, ва барои хонадони Исроил васвасаи гуноҳ гардиданд, бинобар ин дасти Худро бардошта қасам хӯрдам, мегӯяд Парвардигор Худо, ки онҳо бори гуноҳи худро хоҳанд бардошт;S-J, Ва онҳо дар хонаи поки Ман хизматгузор гардида, вазифаи дарвозабонҳои маъбад ва мулозимони маъбадро ба ҷо хоҳанд овард; онҳо қурбониҳои сӯхтанӣ ва қурбониҳои дигарро барои қавм забҳ хоҳанд кард, ва ба ҳузури онҳо барои иҷрои хизматашон хоҳанд истод.3,_J, Балки левизодагоне ки дар вақти гумроҳии Исроил аз Ман дур шудаанд, яъне онҳое ки Маро тарк карда, бутҳои худро пайравӣ намудаанд, ҷазои гуноҳи худро хоҳанд кашид.\+1J, Парвардигор Худо чунин мегӯяд: ҳеҷ як аҷнабӣ, ки дили номахтун ва ҷисми номахтун дорад, набояд ба хонаи поки Ман дохил шавад, ҳеҷ яке аз он аҷнабиёне низ, ки дар миёни банӣ Исроил ҳастанд,?*wJ,Ва шумо хизмати навбатдориро назди чизҳои поки Ман ба ҷо наовардед, балки аҷнабиёнро ба ҷои худ гузоштед, то ки хизмати Маро дар навбатдории хонаи поки Ман ба ҷо оваранд.y)kJ,Вақте ки аҷнабиёни дорои дили номахтун ва ҷисми номахтунро меовардед, то ки дар хонаи поки Ман истода, хонаи Маро палид созанд, ва шумо ғизои Маро, яъне чарбу ва хунро бо ёрии онҳо қурбонӣ менамудед, ва онҳо, илова бар ҳамаи корҳои зишти шумо, паймони Маро поймол мекарданд;(J,Ва ба ин исёнгарон, яъне ба хонадони Исроил бигӯй: Парвардигор Худо чунин мегӯяд: бас аст шуморо, эй хонадони Исроил, тамоми он корҳои зиштатон,r']J,Ва Парвардигор ба ман гуфт: «Эй писари одам! Диққат намо, ва бо чашмони худ бубин, ва ҳар он чи Ман дар бораи тамоми фароизи хонаи Парвардигор ва ҳамаи қонунҳояш ба ту бигӯям, бо гӯшҳои худ бишнав; ва ба даромадгоҳи маъбад ва ба ҳамаи баромадгоҳҳои хонаи пок диққат намо.'&GJ,Ва маро аз роҳи дарвозаи шимолӣ пеши маъбад овард, ва назар кардам, ва инак, ҷалоли Парвардигор хонаи Парвардигорро пур карда буд, ва ман бар рӯи худ афтодам./%WJ,Аммо раис, азбаски вай раис аст, дар он хоҳад нишаст, то ки ба ҳузури Парвардигор нон бихӯрад; аз роҳи равоқи ин дарвоза хоҳад даромад, ва аз он роҳ хоҳад баромад».I$ J,Ва Парвардигор ба ман гуфт: «Ин дарвоза баста хоҳад буд, кушода нахоҳад шуд, ва касе ба он нахоҳад даромад, зеро ки Парвардигор Худои Исроил ба он даромад, ва он баста хоҳад буд.E# J,ВА маро назди дарвозаи саҳни берунии маъбад, ки рӯ ба ҷониби шарқ буд, гардонда овард, вале он баста буд. "J+Ва ҳангоме ки ин рӯзҳо ба итмом расад, дар рӯзи ҳаштум ва баъд аз он коҳинон қурбониҳои сӯхтанӣ ва қурбониҳои саломатии шуморо бар қурбонгоҳ бароранд ва Ман ба шумо таваҷҷӯҳ хоҳам намуд, мегӯяд Парвардигор Худо».(!IJ+Бигзор ҳафт рӯз қурбонгоҳро кафорат кунанд, ва онро пок созанд, ва онро тақдис намоянд. )J+Ҳафт рӯз бузи нареро чун қурбонии гуноҳ барои ҳар рӯз забҳ намо; ва бигзор гӯсолаи наре ва қӯчқореро аз рама, ки ҳар дуяш беайб бошад, қурбонӣ кунанд. J+Ва онҳоро ба ҳузури Парвардигор қурбонӣ намо: ва бигзор коҳинон бар онҳо намак пошанд, ва онҳоро қурбонии сӯхтанӣ барои Парвардигор бароранд.r]J+Ва ҳангоме ки сӯзонидани қурбониҳои гуноҳро ба анҷом расонӣ, гӯсолаи нари беайбе, ва қӯчқори беайбе аз миёни рама қурбонӣ намо. J+Ва дар рӯзи дуюм нарбузи беайберо барои қурбонии гуноҳ забҳ намо; ва бигзор қурбонгоҳро аз гуноҳ пок кунанд, чунон ки бо гӯсола пок карданд.?wJ+Ва он гӯсоларо барои қурбонии гуноҳ бигир, ва онро дар макони муайяни маъбад, берун аз қудс бисӯзон. J+Ва аз хунаш гирифта, бар чор шохи он, ва бар чор гӯшаи барҷастагӣ, ва бар ҳошияи гирди он бипош; ва онро аз гуноҳ пок намо, ва онро кафорат бикун.-SJ+Ва ба коҳинони левизодае ки аз насли Содӯқ буда, ба Ман наздик меоянд, то ба Ман хизмат кунанд, мегӯяд Парвардигор Худо, гӯсолаи наре барои қурбонии гуноҳ бидеҳ.]3J+Ва ба ман гуфт: «Эй писари одам! Парвардигор Худо чунин мегӯяд: ин аст фароизи қурбонгоҳ дар рӯзе ки сохтани он ба анҷом расад, то ки қурбонии сӯхтанӣ бар он биёранд ва хун бар он бипошанд.OJ+Ва барҷастагӣ чордаҳ зироъ дарозӣ ва чордаҳ зироъ фарохӣ аз ҳар чор тарафаш дошт; ва ҳошияи гирди он ним зироъ, ва домани он гирдогирд як зироъ, ва зинаҳои он рӯ ба ҷониби шарқ буд.9kJ+Ва оташдон дувоздаҳ зироъ дарозӣ ва дувоздаҳ зироъ фарохӣ дошт; аз ҳар чор тарафаш мураббаъ буд.ykJ+Ва оташдонаш – чор зироъ, ва аз оташдон ба сӯи боло – чор шох.CJ+Ва аз домане ки бар рӯи замин аст, то барҷастагии поён – ду зироъ, ва фарохияш – як зироъ; ва аз ин барҷастагии хурд то барҷастагии калон – чор зироъ, ва фарохияш – як зироъ; J+ Ва инҳост андозаҳои қурбонгоҳ ба ҳисоби зироъҳо, ки он ҳам ҳар зироъ аз як зироъ ва як қабза иборат аст: доманаш – як зироъ, ва фарохияш – як зироъ, ва ҳошияи гирдогирди лабаш – як ваҷаб, – ва ин пояи қурбонгоҳ аст;U#J+ Ин аст қонуни маъбад: бар сари кӯҳ тамоми ҳудуди он гирдогирд қудси қудсҳо мебошад; ана ҳамин аст қонуни маъбад.iKJ+ Ва агар онҳо аз ҳар коре ин кардаанд, шарм намоянд, сурати маъбад ва тарҳи онро, ва баромадгоҳҳояш ва даромадгоҳҳояш ва ҳамаи тасвирҳояш, ва тамоми фароизаш ва ҳамаи тасвирҳояш ва ҳамаи қонунҳояшро ба онҳо баён намо ва пеши назари онҳо бинавис, то ки тамоми сурати он ва тамоми фароизи онро риоя намоянд, ва бар тибқи онҳо амал кунанд.{oJ+ Ту, эй писари одам, хонадони Исроилро дар бораи ин маъбад огоҳӣ бидеҳ, то ки аз гуноҳҳои худ шарм намоянд ва тарҳи онро андоза кунанд.b=J+ Акнун онҳо зиноҳои худ ва лошаҳои подшоҳони худро аз Ман дур хоҳанд кард, ва Ман дар миёни онҳо то абад сокин хоҳам шуд.|qJ+Дар сурате ки онҳо остонаи худро назди остонаи Ман ва паҳлударии худро назди паҳлударии Ман месохтанд, ва фақат деворе дар мобайни Ман ва онҳо буд, ва онҳо номи поки Маро бо корҳои зишти худ, ки ба ҷо меоварданд, палид карданд, ва Ман онҳоро дар хашми Худ ба ҳалокат расондам.-SJ+Ва ба ман гуфт: «Эй писари одам! Ин аст макони тахти Ман ва макони кафи пойҳои Ман, ки дар он Ман дар миёни банӣ Исроил то абад сокин хоҳам шуд; ва хонадони Исроил, ҳам худашон ва ҳам подшоҳонашон, дигар номи поки Маро бо зинокории худ ва бо лошаҳои подшоҳони худ ва бо баландиҳои худ палид нахоҳанд кард,+ OJ+Ва касеро шунидам, ки ба ман аз даруни маъбад сухан меронд; ва марде назди ман истода буд.8 iJ+Ва Рӯҳи Худо маро бардошта, ба саҳни дохилӣ овард, ва инак ҷалоли Парвардигор маъбадро пур кард. 'J+Ва ҷалоли Парвардигор аз дарвозае ки рӯ ба ҷониби шарқ буд, ба маъбад даромад. J+Ва мисли намуди он рӯъёе буд, ки ман дида будам, яъне мисли он рӯъёе ки дар вақти омаданам барои харобии ин шаҳр, дида будам, ва рӯъёҳо мисли он рӯъёе буд, ки назди наҳри Кабар дида будам; ва бар рӯи худ афтодам.g GJ+Ва инак, ҷалоли Худои Исроил аз тарафи шарқ омад, ва овози Ӯ мисли овози обҳои бисёр буд, ва замин аз ҷалоли Ӯ мунаввар шуд. J+ВА маро назди дарвоза овард, назди дарвозае ки рӯ ба ҷониби шарқ буд.#J*Ҳар чор тарафи онро андоза кард; ҳисоре гирдогирди он буд, ки дарозияш панҷсад ва фарохияш панҷсад най буд, то ки чизи покро аз ғайрипок ҷудо кунад.zmJ*Ба тарафи ғарбӣ гашта, бо найи андоза панҷсад най андоза кард.oWJ*Тарафи ҷанубиро бо найи андоза панҷсад най андоза кард.}J*Тарафи шимолиро бо найи андоза панҷсад най гирдогирд андоза кард.2]J*Тарафи шарқиро бо найи андоза андоза кард; бо найи андоза панҷсад най гирдогирд андоза кард.5J*Ва баъд аз он ки андоза кардани маъбад ва саҳни дохилиро анҷом дод, маро аз дарвозае ки рӯ ба ҷониби шарқ буд, берун овард, ва онро гирдогирд андоза кард.7gJ*Ҳангоме ки коҳинон меоянд, аз ин қудс ба саҳни берунӣ намебароянд, балки либосҳои худро, ки бо онҳо хизмат мекунанд, дар он ҷо мегузоранд, зеро ки онҳо пок мебошанд; ва либосҳои дигар пӯшида, ба маконе ки аз они қавм аст, наздик мешававд».%J* Ва ба ман гуфт: «Утоқҳои шимолӣ ва утоқҳои ҷанубӣ, ки пеши ялангӣ мебошанд, утоқҳои поканд, ва коҳиноне ки ба Парвардигор наздик меоянд, қурбониҳои покро дар онҳо мехӯранд; қурбониҳои покро, яъне ҳадияи ордӣ, қурбонии гуноҳ ва қурбонии ҷурмро дар он ҷо мегузоранд, зеро ки ин макон пок аст.+OJ* Ва мисли дарҳои даромади утоқҳои самти ҷанубӣ даре бар сари роҳ буд, бар сари роҳе ки пеши девори сарбастаи шарқӣ буд, ва мардум бо ин роҳ омада дохил мешуданд.Y~+J* Ва роҳи тарафи пеши онҳо мисли намуди роҳи утоқҳои самти шимолӣ буд, ҳам дарозияшон ва ҳам фарохияшон; ва ҳамаи баромадгоҳҳои онҳо, ва сохти онҳо, ва дарҳои даромади онҳо ҳамон хел буд..}UJ* Он баробари фарохии девори саҳн буда, аз пеши ялангӣ мегузашт ва пеши бинои утоқҳо мерафт.P|J* Ва дар поёни ин утоқҳо аз тарафи шарқӣ даромадгоҳе буд, ки аз он ба онҳо аз саҳни берунӣ омада дохил мешуданд;T{!J*Зеро дарозии утоқҳое ки дар саҳни берунӣ буд, панҷоҳ зироъ буд; ва инак тарафи пеши толори маъбад сад зироъ буд.NzJ*Ва деворе ки ба берун рӯ ба рӯи утоқҳо, сӯи саҳни берунӣ, ба тарафи пеши утоқҳо буд, панҷоҳ зироъ дарозӣ дошт,#y?J*Зеро ки онҳо сеқабата буданд, ва сутунҳо мисли сутунҳои саҳнҳо надоштанд; бинобар ин аз заминашон, назар ба утоқҳои поён ва миёна, бештар гирифта шуда буд.Xx)J*Ва утоқҳои боло тангтар буданд, зеро ки айвонҳо аз онҳо, назар ба утоқҳои поён ва миёнаи бино, бештар мегирифтанд.wJ*Ва дар пеши утоқҳо роҳе ба тарафи саҳни дарунӣ буд, ки даҳ зироъ фарохӣ дошт, ва роҳраве ки як зироъ буд, ва дарҳои онҳо ба тарафи шимолӣ буд. vJ*Рӯ ба рӯи бист зирое ки аз они саҳни дохилӣ буд, ва рӯ ба рӯи сангфарше ки аз они саҳни берунӣ буд, айвоне рӯ ба рӯи айвоне дар қабатҳои сеюм буд.euCJ*Ба тарафи пеши иморате ки сад зироъ дарозӣ дошта, дар ҷониби дари даромади шимолӣ воқеъ буд, ва панҷоҳ зироъ фарохӣ дошт.t +J*ВА маро ба саҳни берунӣ бо роҳи самти шимолӣ баровард; ва маро назди утоқҳое ки дар рӯ ба рӯи ялангӣ ва дар рӯ ба рӯи бино ба тарафи шимол буд, овард, –s J)Ва тирезаҳои шабакадор, бо нақши нахлҳо аз ин тараф ва аз он тараф, бар паҳлуҳои равоқ буд, ва ҳамчунин бар хоначаҳои маъбад ва бар соябонҳо.>ruJ)Ва бар онҳо, яъне бар дарҳои толори маъбад, каррубиён ва нахлҳо ҳак карда шуда буд, ончунон ки бар деворҳо ҳак карда шуда буд; ва соябони чӯбин дар пеши равоқ аз берун буд.3q_J)Ва ҳар дар ду табақа дошт; ин ду табақа мутаҳаррик буд, дуто дар як дар, ва дуто дар дари дигар.MpJ)Ва толори маъбад, ва қудс ду дар дошт.Jo J)Курбонгоҳи чӯбине буд, ки се зироъ баландӣ ва ду зироъ дарозӣ дошт; ва гӯшаҳояш, ва дарозияш ва деворҳояш аз чӯб буд. Ва ба ман гуфт: ин мизест, ки дар ҳузури Парвардигор мебошад.(nIJ)Паҳлударии толори маъбад мураббаъ буд, ва намуди даромадгоҳи қудс мисли намуди он буд.7mgJ)Аз замин то болои дари даромад каррубиён ва нахлҳо бар девори толори маъбад ҳак карда шуда буд.~luJ)Ва рӯи одам ба ҷониби нахл аз ин тараф, ва рӯи шер ба ҷониби нахл аз он тараф буд; дар тамоми маъбад гирдогирд ҳамин тавр сохта шуда буд.kkOJ)Ва нақши каррубиён ва нахлҳо бар онҳо ҳак карда шуда буд, ва дар мобайни ҳар ду каррубӣ нахле буд, ва ҳар каррубӣ ду рӯй дошт.yjkJ)То болои дари даромад ва то маъбади дохилӣ ва берунӣ, ва бар ҳамаи деворҳо гирдогирд, аз дарун ва аз берун, тахтаҳои калон-калон буд.MiJ)Остонаҳо, ва тирезаҳои шабакадор, ва айвонҳо гирдогирд – дар се қисми маъбад дар рӯ ба рӯи остона – аз замин то тирезаҳо гирдогирд рӯйбасти чӯбин дошт; ва тирезаҳо тахтапӯш буд.1h[J)Ва дарозии биноро то пеши ялангие ки дар ақибаш буд, бо айвонҳояш аз ин тараф ва аз он тараф сад зироъ андоза кард; ва толори дохилии маъбад ва равоқҳои саҳнро низ.g}J)Ва фарохии тарафи шарқии маъбад бо ялангии назди он сад зироъ буд.NfJ) Ва маъбадро андоза кард, ки дарозияш сад зироъ буд, ва дарозии ялангӣ ва бино ва деворҳояш низ сад зироъ буд.e3J) Ва биное ки дар пеши ялангӣ аз ҷониби ғарб буд, ҳафтод зироъ фарохӣ дошт, ва девори бино гирдогирд панҷ зироъ фарохӣ дошт: ва дарозии он навад зироъ буд.FdJ) Ва дарҳои даромади хоначаҳо рӯ ба ҷониби он фосила буд, як дари даромад рӯ ба ҷониби шимол, ва дари дигар рӯ ба ҷониби ҷануб; ва фарохии он ҷои фосила гирдогирд панҷ зироъ буд. t~}||;zyxwhu~tsrqpom{luk6hgf4edObaj`.^]\[[YXFW7V:TTSVR(PFNNLL(K IIHGBFDD>CAB@D>==U<< ;f:9!8L6=4321x0.-,)+*(\'3&%%H$$#"!{ q1#$3Um}   # {a4G'TВале агар хоб ва таъбири онро ошкор кунед, тӯҳфаҳо ва инъомҳо ва ҷалоли азиме аз ҷониби ман пайдо хоҳед кард; пас, хоб ва таъбири онро ба ман бигӯед».gFGTПодшоҳ ба мунаҷҷимон ҷавоб гардонда, гуфт: «Аз ҷониби ман чунин қароре қабул шудааст, ки агар хоб ва таъбири онро ба ман ошкор накунед, пора-пора хоҳед шуд, ва хонаҳотон харобазор хоҳад гардид,ETВа мунаҷҷимон ба подшоҳ ба забони арамӣ гуфтанд: «То абад зинда бош, эй подшоҳ! Хобро ба бандагони худ бигӯй, ва мо таъбири онро баён хоҳем кард».'DGTВа подшоҳ ба онҳо гуфт: «Хобе дидам, ва рӯҳи ман музтариб шуд – мехоҳам хобро бидонам».@ wTВа дар ҳар масъалаи ҳикмат ва маърифат, ки подшоҳ аз онҳо пурсон мекард, онҳоро аз ҳамаи ғайбдонон ва афсунгароне ки дар тамоми мамлакати ӯ буданд, даҳчандон болотар ёфт. ?  TВа подшоҳ бо онҳо гуфтугӯ кард, ва аз миёни ҳамаи онҳо касе мисли Дониёл, Ҳананё, Мишоил ва Азарё ёфт нашуд, ва онҳо ба ҳузури подшоҳ истоданд.t> cTВа баъд аз итмоми айёме ки подшоҳ барои овардани онҳо муайян намуда буд, сардори хоҷасароён онҳоро ба ҳузури Набукаднесар овард.w= iTВа Худо ба ин чор амрадон дониш ва фаҳмиши ҳар адабиёт ва ҳикматро ато фармуд, ва Дониёл ба ҳар гуна рӯъёҳо ва хобҳо сарфаҳм мерафт.>< wTВа пешхизмати дастархончӣ хӯрокашон ва шароберо, ки бояд бинӯшанд, гирифта, ба онҳо сабзавот медод. ; TВа баъд аз гузаштани даҳ рӯз чеҳраҳои онҳо, назар ба амрадоне ки хӯроки суфраи подшоҳро мехӯрданд, зеботар, ва баданҳошон фарбеҳтар шуда буд.: TВа ӯ дар ин хусус ба сухани онҳо гӯш андохт, ва даҳ рӯз онҳоро озмоиш кард.&9 GT Ва чеҳраҳои моро ба ҳузури ту бо чеҳраҳои амрадоне ки хӯроки суфраи подшоҳро мехӯранд, муқоиса намоянд, ва чун бубинӣ, бар тибқи он бо бандагонат амал намо».@8 {T «Лутфан, бандагонатро даҳ рӯз озмоиш намо: ба мо сабзавот барои хӯрдан бидиҳанд, ва об барои нӯшидан;c7 AT Ва Дониёл ба пешхизмати дастархончӣ, ки ӯро сардори хоҷасароён бар Дониёл, Ҳананё, Мишоил ва Азарё баргумошта буд, гуфт:Y6 -T Ва сардори хоҷасароён ба Дониёл гуфт: «Ман аз хоҷаи худ, подшоҳ, ки хӯрок ва шароби шуморо худаш таъин намудааст, метарсам, ки шояд ӯ чеҳраҳои шуморо назар ба амрадони ҳамсолатон лоғартар бубинад, ва шумо сари маро ба ҳузури подшоҳ дар хатар хоҳед андохт».5 +T Ва Худо эҳсон ва марҳаматро дар ҳузури сардори хоҷасароён ба Дониёл ато намуд.O4 TВале Дониёл дар дили худ паймон кард, ки худро бо хӯроки суфраи подшоҳ ва бо шаробе ки ӯ менӯшад, палид накунад, бинобар ин аз сардори хоҷасароён иҷозат пурсид, то ки палид нашавад.u3 eTВа сардори хоҷасароён ба онҳо номҳои дигар дод: Дониёлро Балтшасар, Ҳананёро Шадрак, Мишоилро Мешак ва Азарёро Абднаҷу ном ниҳод.o2 YTВа дар миёни онҳо Дониёл, Ҳананё, Мишоил ва Азарё буданд. 1 TВа подшоҳ барои онҳо хӯроки ҳаррӯзаро аз суфраи подшоҳӣ ва аз шаробе ки худаш менӯшид, таъин намуд, ва амр фармуд, ки онҳоро се сол тарбият диҳанд, ва баъд аз гузаштани ин мӯҳлат онҳо дар ҳузури подшоҳ хоҳанд истод.,0 STКи ҳеҷ нуқсони ҷисмонӣ надошта бошанд, ва зеботалъат, ва дар ҳикмат моҳир, ва соҳиби дониш ва дар таълим хушфаҳм бошанд, ва барои хизмат дар қасри подшоҳ қувват дошта бошанд, – ва ба онҳо забон ва адабиёти калдониёнро таълим диҳад.l/ STВа подшоҳ ба Ашфаназ, сардори хоҷасароёни худ, амр фармуд, ки аз банӣ Исроил, аз насли шоҳон ва аъёну ашроф амрадонеро биёрад,g. ITВа Парвардигор Еҳӯёқим, подшоҳи Яҳудоро бо як қисми зарфҳои хонаи Худо ба дасти ӯ таслим кард, ва ӯ онҳоро ба замини Шинъор, ба хонаи худои худ овард, ва зарфҳоро дар ганҷхонаи худои худ гузошт.[- 3TДАР соли сеюми подшоҳии Еҳӯёқим, подшоҳи Яҳудо, Набукаднесар, подшоҳи Бобил, ба Ерусалим омад ва онро муҳосира кард.%,CJ0#Гирдогирд ҳаждаҳ ҳазор зироъ; ва номи шаҳр аз он рӯз: 'Парвардигор он ҷост' хоҳад буд».X+)J0"Дар канори ғарбӣ чор ҳазору панҷсад зироъ; дарвозаҳо сето: як дарвозаи Ҷод, як дарвозаи Ошер, як дарвозаи Нафтолӣ.u*cJ0!Ва дар канори ҷанубӣ чор ҳазору панҷсад зироъ масофа, ва се дарвоза: як дарвозаи Шимъӯн, як дарвозаи Иссокор, як дарвозаи Забулун.Z)-J0 Ва дар канори шарқӣ чор ҳазору панҷсад зироъ, ва се дарвоза: як дарвозаи Юсуф, як дарвозаи Бинёмин, як дарвозаи Дон.(J0Ва дарвозаҳои шаҳр бо номҳои сибтҳои Исроил хонда хоҳад шуд; се дарвоза дар шимол: як дарвозаи Реубен, як дарвозаи Яҳудо, як дарвозаи Левӣ.'1J0Ва ин аст баромадгоҳҳои шаҳр: дар канори шимолӣ чор ҳазору панҷсад зироъ масофа;e&CJ0Ин аст замине ки ба сибтҳои Исроил ҳамчун мулки ирсӣ тақсим хоҳед кард, ва ин аст ҳиссаҳои онҳо, мегӯяд Парвардигор Худо.w%gJ0Ва назди сарҳади Ҷод, дар канори ҷанубӣ, ба тарафи ҷануб, аз Томор то обҳои Марибут-Қодеш ва наҳри сӯи баҳри Кабир сарҳад хоҳад буд.$-J0Ва назди сарҳади Забулун, аз канори шарқӣ то канори ғарбӣ, – барои Ҷод як ҳисса."#=J0Ва назди сарҳади Иссокор, аз канори шарқӣ то канори ғарбӣ, – барои Забулун як ҳисса. "9J0Ва назди сарҳади Шимъӯн, аз канори шарқӣ то канори ғарбӣ, – барои Иссокор як ҳисса. !9J0Ва назди сарҳади Бинёмин, аз канори шарқӣ то канори ғарбӣ, – барои Шимъӯн як ҳисса. 1J0Ва барои сибтҳои боқӣ: аз канори шарқӣ то канори ғарбӣ, – барои Бинёмин як ҳисса.$AJ0Ва он чи аз мулки левизодагон ва аз мулки шаҳр андаруни мулки раис аст, яъне он чи дар миёни сарҳади Яҳудо ва сарҳади Бинёмин мебошад, аз они раис хоҳад буд.(IJ0Ва он чи аз ин тараф ва аз он тарафи пешкаши пок ва мулқи шаҳр боқӣ мемонад, аз они раис хоҳад буд, яъне назди бисту панҷ ҳазори пешкаш то сарҳади шарқӣ, ва аз ғарб – назди бисту панҷ ҳазор то сарҳади ғарбӣ, дар рӯ ба рӯи ҳиссаҳо, аз они раис хоҳад буд; ва пешкаши пок, ва хонаи пок андаруни он хоҳад буд. J0Тамоми пешкашро, ки бисту панҷ ҳазор зироъ бар бисту панҷ ҳазор, яъне мураббаъ хоҳад буд, ҳамчун пешкаши пок бо якҷоягии мулки шаҳр ҷудо кунед.  J0Ва коркунони шаҳр аз ҳамаи сибтҳои Исроил буда, онро кишт хоҳанд кард.r]J0Ва он чи аз дарозии он дар рӯ ба рӯи пешкаши пок, – даҳ ҳазор зироъ аз шарқ ва даҳ ҳазор аз ғарб, – боқӣ мемонад, дар рӯ ба рӯи пешкаши пок мебошад, ва ҳосилоти он барои хӯроки коркунони шаҳр хоҳад буд.#J0Ва майдони холӣ дар гирди шаҳр аз шимол дусаду панҷоҳ зироъ, ва аз ҷануб дусаду панҷоҳ, ва аз шарқ дусаду панҷоҳ, ва аз ғарб дусаду панҷоҳ хоҳад буд.A{J0Ва ин аст андозаҳои он: канори шимолӣ чор ҳазору панҷсад зироъ, ва канори ҷанубӣ чор ҳазору панҷсад, ва канори шарқӣ чор ҳазору панҷсад, ва канори ғарбӣ чор ҳазору панҷсад.s_J0Ва панҷ ҳазоре ки аз фарохии он ба дарозии бисту панҷ ҳазор боқӣ мемонад, сатҳи ғайрипок барои шаҳр, яъне барои истиқоматгоҳҳо ва барои майдонҳои холӣ хоҳад буд, ва шаҳр андаруни он вуҷуд хоҳад дошт.J0Ва чизе аз он нахоҳанд фурӯхт ва иваз нахоҳанд кард, ва ин навбари замин ба дигарон гузаронида нахоҳад шуд, зеро ки он барои Парвардигор пок аст.c?J0 Ва ҳиссаи левизодагон, дар рӯ ба рӯи сарҳади коҳинон, бисту панҷ ҳазор зироъ дарозӣ ва даҳ ҳазор зироъ фарохӣ хоҳад дошт; тамоми дарозии он бисту панҷ ҳазор ва фарохии он даҳ ҳазор хоҳад буд.I J0 Ва ин барои онҳо пешкаши алоҳидае аз пешкаши замин, яъне поки покҳо, назди сарҳади левизодагон хоҳад буд.ucJ0 Ин барои коҳинони тақдисёфтаи банӣ Содӯқ хоҳад буд, ки онҳо хизмати навбатдории Маро ба ҷо овардаанд ва дар вақти гумроҳ шудани банӣ Исроил гумроҳ нашудаанд, чунон ки левизодагон гумроҳ шуда буданд.  J0 Ва ин пешкаши пок барои инҳо хоҳад буд: барои коҳинон ба тарафи шимолӣ дарозияш бисту панҷ ҳазор зироъ, ва ба тарафи ғарбӣ фарохияш даҳ ҳазор зироъ, ва ба тарафи шарқӣ фарохияш даҳ ҳазор, ва ба тарафи ҷанубӣ дарозияш бисту панҷ ҳазор; ва хонаи поки Парвардигор андаруни он хоҳад буд.PJ0 Пешкаше ки барои Парвардигор медиҳед, дарозияш бисту панҷ ҳазор зироъ ва фарохияш даҳ ҳазор зироъ хоҳад буд.7J0Ва назди сарҳади Яҳудо, аз канори шарқӣ то канори ғарбӣ, пешкаше ки медиҳед, хоҳад буд: фарохии он бисту панҷ ҳазор зироъ ва дарозии он мисли яке аз ҳиссаҳо, аз канори шарқӣ то канори ғарбӣ; ва андаруни он хонаи пок хоҳад буд.1J0Ва назди сарҳади Реубен, аз канори шарқӣ то канори ғарбӣ, – барои Яҳудо як ҳисса.5J0Ва назди сарҳади Эфроим, аз канори шарқӣ то канори ғарбӣ, – барои Реубен як ҳисса. 9J0Ва назди сарҳади Менашше, аз канори шарқӣ то канори ғарбӣ, – барои Эфроим як ҳисса." =J0Ва назди сарҳади Нафтолӣ, аз канори шарқӣ то канори ғарбӣ, – барои Менашше як ҳисса. 1J0Ва назди сарҳади Ошер, аз канори шарқӣ то канори ғарбӣ, – барои Нафтолӣ як ҳисса. !J0Ва назди сарҳади Дон, аз канори шарқӣ то канори ғарбӣ, – барои Ошер як ҳисса.0  [J0«ВА ин аст номҳои сибтҳо: аз канори сарҳади шимолӣ ба дарозии роҳи Ҳатлун ва даромадгоҳи Ҳамот ва Ҳасар-Энон, аз он тарафи сарҳади шимолии Димишқ, назди Ҳамот, – аз канори шарқӣ то канори ғарбӣ аз они ӯ хоҳад буд, – барои Дон як ҳисса.y kJ/Ва чунин хоҳад шуд, ки дар кадом сибте ки ғариб сукунат дошта бошад, дар он ҷо мулки ирсии вайро хоҳед дод, мегӯяд Парвардигор Худо».xiJ/Ва чунин хоҳад шуд, ки онро ҳамчун мулки ирсӣ барои худатон ва барои ғарибоне ки андаруни шумо сукунат доранд ва андаруни шумо фарзандон ба дунё овардаанд, бо қуръа тақсим хоҳед кард; ва онҳо назди шумо, дар миёни банӣ Исроил, бояд мисли мардуми маҳаллӣ ба шумор раванд, ва бо шумо, андаруни сибтҳои Исроил, мулки ирсиро бо қуръа тақсим кунанд.{oJ/Ва ин заминро барои худ бар тибқи сибтҳои Исроил тақсим кунед.<qJ/Ва канори ғарбӣ баҳри Кабир аз сарҳади ҷанубӣ то даромадгоҳи Ҳамот хоҳад буд; ин аст канори ғарбӣ.  J/Ва канори ҷанубӣ, ба тарафи ҷануб, аз Томор то обҳои Марибут-Қодеш ва наҳри сӯи баҳри Кабир хоҳад буд; ва ин аст канори ҷанубӣ ба тарафи ҷануб./WJ/Ва канори шарқӣ дар миёни Ҳаврон ва Димишқ ва дар миёни Ҷилъод ва замини Исроил Урдун хоҳад буд; аз ин сарҳад то баҳри Шарқӣ андоза намоед; ва ин аст канори шарқӣ.U#J/Ва сарҳад аз баҳр то Ҳасар-Энон, ҳудуди Димишқ, ва ба самти шимол ҳудуди Ҳамот хоҳад буд; ва ин аст канори шимолӣ.eCJ/Ҳамот, Берута ва Сиброим, ки дар миёни сарҳади Димишқ ва сарҳади Ҳамот аст, ва Ҳасар-Ҳатихун, ки назди сарҳади Ҳаврон аст.2]J/Ва ҳудуди замин ин аст: дар канори шимолӣ аз баҳри Кабир бо роҳи Ҳатлун то даромадгоҳи Садад,J J/Ва шумо, ҳар яке баробари дигаре, онро тасарруф хоҳед намуд, чунки Ман дасти Худро бардошта қасам ёд кардаам, ки онро ба падарони шумо бидиҳам; ва ин замин насиби шумо хоҳад шуд.'J/ Парвардигор Худо чунин мегӯяд: «Ин аст ҳудуде ки заминро мувофиқи он ба дувоздаҳ сибти Исроил ҳамчун мулки ирсӣ тақсим хоҳед кард: ба Юсуф ду ҳисса.~7J/ Ва бар соҳили наҳр, аз ин тараф ва аз он тараф, ҳар навъ дарахтони ғизоовар хоҳанд рӯид; баргҳои онҳо пажмурда нахоҳад шуд, ва меваи онҳо тамомият нахоҳад дошт: Ҳар моҳ меваи тоза пайдо хоҳад шуд, зеро ки оби он аз маъбад ҷорӣ мешавад; меваи онҳо барои хӯрок ва баргҳои онҳо барои даво хоҳад буд».}J/ Вале ботлоқҳо ва ҳавзҳои он солим нагардида, барои намак гузошта хоҳад шуд.]|3J/ Ва моҳигирон назди он хоҳанд истод; аз Айн-Ҷадӣ то Айн-Аҷлоим макони паҳн кардани тӯрҳои онҳо хоҳад шуд; моҳии онҳо аз ҷинсҳои гуногун ва мисли моҳии баҳри Кабир бағоят фаровон хоҳад буд.]{3J/ Ва чунин воқеъ хоҳад шуд, ки ҳар ҷони зиндаи хазанда дар ҳар ҷое ки ҷараёни он наҳр дохил шавад, зинда хоҳад монд, ва моҳӣ бағоят фаровон хоҳад шуд, зеро ки ба он ҷо ин обҳо омада, он солим хоҳад шуд, ва ба ҳар ҷое ки ин наҳр дохил шавад, ҳар чиз зинда хоҳад монд.)zKJ/Ва ба ман гуфт: «Ин обҳо сӯи ноҳияи шарқӣ ҷорӣ мешавад, ва ба водии Урдун фурӯд омада, ба баҳри Намак медарояд; ҳамин ки ба баҳр дарояд, обҳои он солим мегардад.:ymJ/Ва ҳангоме ки баргаштам, инак дар соҳили наҳр, аз ин тараф ва аз он тараф, хеле бисёр дарахтон буд. x9J/Ва ба ман гуфт: «Оё дидӣ, эй писари одам?» Ва маро бурда, ба соҳили наҳр баргардонид.{woJ/Ва ҳазор зироъ андоза кард, – наҳре буд, ки аз он наметавонистам убур намоям, зеро ки об бағоят баланд шуда буд, обе ки аз он фақат шино кардан мумкин буд, наҳре ки аз он қадам зада гузаштан ғайриимкон буд.xviJ/Ва ҳазор зироъ андоза кард, ва маро аз об гузаронд; об то сари зону буд. Ва ҳазор зироъ андоза кард, ва маро гузаронд; об то камар буд. u J/Ҳангоме ки он мард ба ҷониби шарқ берун омад, ресмон дар дасташ буд; ва ҳазор зироъ андоза кард, ва маро аз об гузаронд; об то буҷулаки пой буд.?twJ/Ва маро аз дарвозаи шимолӣ берун овард, ва маро бо роҳи берунӣ ба сӯи дарвозаи берунӣ, бо роҳе ки рӯ ба ҷониби шарқ аст, давр занонд; ва инак, об аз паҳлуи ҷанубӣ ҷорӣ мешуд.s J/ВА маро назди даромадгоҳи маъбад овард, ва инак, аз таги остонаи маъбад об ба тарафи шарқ ҷори буд, зеро ки маъбад рӯ ба ҷониби шарқ буд; ва об аз таг, аз паҳлуи ҷанубии маъбад, аз тарафи ҷанубии қурбонгоҳ ҷараён дошт.Ir J.Ва ба ман гуфт: «Инҳо хонаи пухтупаз аст, ки хизматгузорони маъбад дар он ҷо қурбониҳои қавмро мепазанд»._q7J.Ва дар гирди онҳо, дар гирди ҳар чорашон қаторҳои санг буд; ва дар зери он қаторҳо гирдогирд оташдонҳо сохта шуда буд.p J.Дар ҳар чор гӯшаи саҳн саҳнҳои болокушодае буданд, ки чил зироъ дарозӣ ва сӣ зироъ фарохӣ доштанд; ҳар чор саҳни гӯшаро андозаи баробар буд.joMJ.Ва маро ба саҳни берунӣ баровард, ва маро аз чор гӯшаи саҳн гузаронд; ва инак, саҳне дар гӯшаи саҳн, саҳне дар гӯшаи саҳн буд.]n3J.Ва ба ман гуфт: «Ин маконест, ки коҳинон дар он ҷо қурбонии ҷурм ва қурбонии гуноҳро меҷӯшонанд, ва ҳадияи ордиро мепазанд, бе он ки онро ба саҳни берунӣ бароварда, қавмро тақдис намоянд».7mgJ.Ва маро аз даромадгоҳе ки дар паҳлуи дарвоза буд, ба утоқҳои поки коҳинон, ки рӯ ба ҷониби шимол буд, овард, ва инак, дар он ҷо ба ҳар ду канор ба самти ғарбӣ маконе буд.vleJ.Валекин раис ҳақ надорад аз насибаи қавм гирифта, онҳоро аз мулкашон маҳрум созад, балки фақат аз мулки худаш метавонад ба писаронаш мерос диҳад, то ки ҳеҷ кас аз қавми Ман аз мулки худ ронда нашавад».ekCJ.Вале агар аз мулки ирсии худ ба яке аз ғуломонаш бахшише диҳад, то соли озодӣ аз они вай хоҳад буд, ва ба раис хоҳад баргашт; аммо мулки ирсие ки ӯ ба писаронаш дода бошад, аз они онҳо хоҳад буд./jWJ.Парвардигор Худо чунин мегӯяд: агар раис ба яке аз писарони худ бахшише диҳад, ин мероси вай ҳисоб ёфта, аз они писаронаш хоҳад шуд: ин мулки ирсии онҳо хоҳад буд.,iQJ.Бигзор барра ва ҳадияи ордӣ ва равғанро ҳар субҳ ҳамчун қурбонии сӯхтании доимӣ биёранд.h{J.Ва ба замми он ҳар субҳ ҳадияи ордӣ ба андозаи шашяки эфа, ва равған ба андозаи сеяки ҳин биёр, то ки орд дар он омехта шавад; ин ҳадияи ордӣ барои Парвардигор бар тибқи фароизи абадӣ ба таври доимӣ хоҳад буд.Tg!J. Ва барраи яксолаи беайберо ҳар рӯз барои Парвардигор ҳамчун қурбонии сӯхтанӣ биёр; ҳар субҳ онро қурбонӣ намо.f5J. Ва ҳангоме ки раис қурбонии ихтиёрӣ мекунад, яъне барои Парвардигор ба таври ихтиёрӣ курбонии сӯхтанӣ ё қурбониҳои саломатӣ меоварад, бигзор дарвозаеро, ки рӯ ба ҷониби шарқ аст, барои ӯ кушоянд, ва ӯ қурбонии сӯхтании худ ва қурбониҳои саломатии худро забҳ намояд, чунон ки дар рӯзи шанбе забҳ менамояд; ва ӯ берун равад, ва баъд аз рафтанаш дарвозаро бибанданд.:emJ. Ва дар идҳо ва мавсимҳо ҳадияи ордӣ як эфа бо наргов ва як эфа бо кӯчқор бояд биёрад, ва бо гӯсфандон ба андозае ки аз дасташ ояд; ва равған як ҳин бо ҳар эфа бояд биёрад.d{J. Ва раис андаруни онҳо бояд бошад: ҳангоме ки онҳо дохил мешаванд, ӯ низ дохил шавад, ва ҳангоме ки онҳо берун мераванд, ӯ низ берун равад.vceJ. Ва ҳангоме ки қавми замин дар мавсимҳо ба ҳузури Парвардигор меоянд, ҳар кӣ аз дарвозаи шимолӣ барои ибодат дохил шуда бошад, бояд аз дарвозаи ҷанубӣ берун равад, ва ҳар кӣ аз дарвозаи ҷанубӣ дохил шуда бошад, бояд аз дарвозаи шимолӣ берун равад; набояд аз дарвозае ки дохил шудааст, баргардад, балки аз дарвозаи рӯ ба рӯи он бояд берун равад.4baJ.Ва ҳангоме ки раис меояд, бо роҳи равоқи дарвоза бояд дохил шавад, ва бо ҳамон роҳ берун равад.-aSJ.Ва ҳадияи ордӣ як эфа бо наргов, ва як эфа бо қӯчқор бояд биёрад, ва бо гӯсфандон – ба андозае ки аз дасташ ояд; ва равған ба андозаи як ҳин бо ҳар эфа бояд биёрад.D`J.Ва дар рӯзи навмоҳ гӯсолаи нари беайб, ва шаш гӯсфанд ва як қӯчқор, ки беайб бошанд, бояд қурбонӣ кунад._/J.Ва ҳадияи ордӣ як эфа бо қӯчқор бояд биёрад; ва ҳадияи ордӣ бо гӯсфандон ба андозае ки аз дасташ ояд; ва равған ба андозаи як ҳин бо ҳар эфа бояд биёрад.g^GJ.Ва қурбонии сӯхтание ки раис барои Парвардигор дар рӯзи шанбе меоварад, шаш гӯсфанди беайб ва як қӯчқори беайб хоҳад буд;C]J.Ва қавми замин дар шанбеҳо ва навмоҳҳо дар даҳани он дарвоза ба ҳузури Парвардигор саҷда хоҳанд кард.e\CJ.Ва раис бо роҳи равоқи дарвоза аз саҳни берунӣ дохил шуда, назди паҳлудариҳои ин дарвоза меистад, ва коҳинон қурбонии сӯхтании ӯ ва қурбониҳои саломатии ӯро забҳ менамоянд, ва ӯ бар остонаи дарвоза саҷда карда, берун меояд; ва дарвоза то шомгоҳ баста намешавад.J[ J.ПАРВАРДИГОР Худо чунин мегӯяд: дарвозаи саҳни дохилӣ, ки рӯ ба ҷониби шарқ аст, бояд дар шаш рӯзи кор баста бошад, ва дар рӯзи шанбе кушода шавад, ва дар рӯзи навмоҳ кушода шавад.<;:9j876442V1/[-+g)(('[&%%$/#" !mY3Y,% )ZTeD2TВа баъд аз итмоми он айём ман, ки Набукаднесар ҳастам, чашмонамро сӯи осмон бардоштам, ва ақлам ба ман баргашт, ва Хаққи Таолоро муборак хондам, ва Ҳайи Лоямутро ситоиш намудам ва ҳамд гуфтам, ки салтанати Ӯ ҷовидонист ва подшоҳии Ӯ то абад аст.31_TДар ҳамон соат ин чиз бар Набукаднесар ба амал омад, ва ӯ аз миёни одамон бадар ронда шуд, ва мисли говон алаф хӯрд, ва аз шабнами осмон баданаш тар шуд, ба тавре ки мӯйҳояш мисли парҳои уқоб, ва нохунҳояш мисли чанголи мурғон калон шуд.j0MTВа туро аз миёни одамон бадар хоҳанд ронд, ва маскани ту бо ҳайвоноти саҳро хоҳад буд, ва туро мисли говон алаф хоҳанд хӯронид, ва ҳафт замон бар ту хоҳад гузашт, то эътироф кунӣ, ки Ҳаққи Таоло бар салтанати одамизод ҳукмфармост, ва онро ба ҳар кӣ бихоҳад, медиҳад»./{TИн сухан ҳанӯз ба забони подшоҳ буд, ки овозе аз осмон баромад: «Дар ҳаққи ту, эй подшоҳ Набукаднесар, мегӯем: салтанат аз ту дур шудааст!+.OTПодшоҳ ба сухан оғоз намуд ва гуфт: «Ин, охир, Бобили бузург аст, ки ман онро барои хонаи салтанат бо тавоноии қудрати худ ва ба шарафи ҷалоли худ бино кардаам!»--TБаъд аз гузаштани дувоздаҳ моҳ, бар қасри хисравӣ дар Бобил сайру гардиш карда,S,TҲамаи ин ба подшоҳ Набукаднесар рӯй дод.M+TАммо, эй подшоҳ, бигзор машварати ман ба ту писанд ояд, ва ту хатоҳои худро бо аъмоли нек, ва гуноҳҳои худро бо шафқат ба камбағалон қатъ намо, – бо ин роҳ оромии ту тӯл хоҳад ёфт». *TВа ин ки амр фармудаанд, ки решаи асосии дарахтро бимонед, ин яъне салтанати ту боқӣ хоҳад монд, агар эътироф кунӣ, ки осмон ҳукмронӣ менамояд.3)_TВа туро аз миёни одамон бадар хоҳанд ронд, ва маскани ту бо ҳайвоноти саҳро хоҳад буд, ва туро мисли говон алаф хоҳанд хӯронид, ва туро аз шабнами осмон тар хоҳанд кард, ва ҳафт замон бар ту хоҳад гузашт, то эътироф кунӣ, ки Ҳаққи Таоло бар салтанати одамизод ҳукмфармост, ва онро ба ҳар кӣ бихоҳад, медиҳад.=(sTҲамин аст таъбири он, эй подшоҳ, ва ҳамин аст қарордоди Ҳаққи Таоло, ки ба сари хоҷаам подшоҳ меояд.C'TВа ин ки подшоҳ фариштаи покро дидааст, ки вай аз осмон фурӯд омада, гуфтааст: 'Ин дарахтро бурида, несту нобуд кунед, аммо решаи асосиашро дар замин бимонед, ва бигзор ӯ бо бандҳои оҳан ва мис дар миёни сабзаи саҳро аз шабнами осмон тар шавад, ва бо ҳайвоноти саҳро насиби ӯ бошад, то ки ҳафт замон бар ӯ бигзарад', –&}TИн ту ҳастӣ, эй подшоҳ, ки бузург ва мустаҳкам гардидаӣ, ва бузургии ту афзуда, то ба осмон расидааст, ва салтанати ту – то ба ақсои замин.(%ITВа баргҳояш зебо, ва мевааш фаровон, ва ғизо барои ҳама дар он буд, ва ҳайвоноти саҳро дар зери он сокин буданд, ва мурғони ҳаво бар шохаҳояш лона месохтанд, –U$#TДарахте ки ту дидаӣ, ки бузург ва мустаҳкам гардида, баландияш то ба осмон расид, ва ба тамоми дунё намоён мешуд,!#;TОн гоҳ Дониёл, ки Балтшасар ном дорад, ягон соат моту мабҳут шуд, ва фикру хаёлаш ӯро ба ҳарос андохт. Подшоҳ хитоб намуда, гуфт: «Эй Балтшасар, хоб ва таъбири он бигзор туро ба ҳарос наандозад!» Балтшасар ҷавоб гардонда, гуфт: «Эй хоҷаи ман, ин хоб ба душманонат, ва таъбири он ба бадхоҳонат бошад!"7TИн хобро ман, ки подшоҳ Набукаднесар ҳастам, дидаам, ва ту, эй Балтшасар, таъбири онро бигӯй, чунки ҳамаи ҳакимони Бобил натавонистанд таъбири онро ба ман бифаҳмонанд, валекин ту метавонӣ, зеро ки рӯҳи худоёни пок дар туст».,!QTИн гап аз рӯи қарордоди фариштагон аст, ва ин масъала аз рӯи ҳукми покон аст, то зиндагон бидонанд, ки Ҳаққи Таоло бар салтанати одамизод ҳукмфармост, ва онро ба ҳар кӣ бихоҳад, медиҳад, ва пасттарини одамонро бар он таъин мекунад'.: mT Дили инсон аз ӯ кашида гирифта шавад, ва дили ҳайвон ба ӯ дода шавад, ва ҳафт замон бар ӯ бигзарад.9kT Аммо решаи асосиашро дар замин бимонед, ва бигзор ӯ бо бандҳои оҳан ва мис дар миёни сабзаи саҳро аз шабнами осмон тар шавад, ва бо ҳайвонот насиби ӯ алафи замин бошад;b=T Ва бо овози баланд фарёд зада, гуфт: 'Дарахтро бибуред ва шохаҳояшро бишканед, баргҳояшро биафшонед ва меваашро пароканда намоед; бигзор ҳайвонот аз зераш, ва мурғон аз шохаҳояш дур шаванд.7T Дар рӯъёҳои сарам бар бистарам медидам, ва инак фариштаи поке аз осмон фурӯд омад,fET Баргҳояш зебо, ва мевааш фаровон, ва ғизо барои ҳама дар он буд; ҳайвоноти саҳро дар зери он паноҳ меёфтанд, ва мурғони ҳаво бар шохаҳояш лона месохтанд, ва тамоми башар аз он ғизо мегирифтанд.H TИн дарахт бузург ва мустаҳкам гардида, баландияш то ба осмон расид, ва то ақсои тамоми дунё намоён мешуд.I TДар рӯъёҳои сарам бар бистарам медидам, ва инак дарахте дар васати дунё мебошад, ва баландии азиме дорад.NT«Эй Балтшасар, ки раиси ғайбдонон ҳастӣ, чун медонам, ки рӯҳи худоёни пок дар туст, ва ҳеҷ розе аз ту пӯшида нест! Чунин аст рӯъёҳои хобе ки ман дидаам, ва таъбири онро ба ман бигӯй:}sTВа ниҳоят Дониёл, ки номаш мисли номи худои ман Балтшасар аст, ва рӯҳи худоёни пок дар ӯст, ба ҳузури ман омад, ва ман хобро ба ӯ гуфтам.+TОн гоҳ ғайбдонон, афсунгарон, мунаҷҷимон ва ҷодугарон омаданд, ва ман хобро ба онҳо гуфтам, вале онҳо таъбири онро натавонистанд ба ман баён намоянд.iKTВа фармоне аз ҷониби ман дода шуд, ки ҳамаи ҳакимони Бобилро ба ҳузури ман биёранд, то ки онҳо таъбири хобро ба ман бигӯянд.CTХобе дидам, ки маро ҳаросон кард, ва андешаҳои болои бистарам ва рӯъёҳои сарам маро ба изтироб афканд. -TМАН, ки Набукаднесар ҳастам, дар хонаи худ ором будам ва дар қасри худ зиндадил.ST!Чӣ бузург аст аломоти Ӯ ва чӣ аҷоиб аст мӯъҷизоти Ӯ! Подшоҳии Ӯ подшоҳии ҷовидонист, ва салтанати Ӯ то абад аст!/WT Аломот ва муъҷизотеро, ки Худои Таоло ба ман нишон додааст, ман салоҳ донистам баён намоям.Y+TПодшоҳ Набукаднесар ба ҳамаи қавмҳо, умматҳо ва забонҳое ки бар тамоми замин сокинанд: осоиштагии шумо афзун бод!TОн гоҳ подшоҳ ба Шадрак, Мешак ва Абднаҷу дар вилояти Бобил бузургӣ бахшид.^5TВа аз ҷониби ман фармон дода мешавад, ки аз ҳар қавм, уммат ва забон касе ки дар ҳаққи Худои Шадрак, Мешак ва Абднаҷу сухани носазое бигӯяд, пора-пора карда хоҳад шуд, ва хонаи вай харобазор хоҳад гардид, зеро худои дигаре нест, ки мисли Ӯ тавонад наҷот диҳад».DTНабукаднесар хитоб намуда, гуфт: «Муборак аст Худои Шадрак, Мешак ва Абднаҷу, ки фариштаи Худро фиристода, бандагони Худро наҷот додааст, ки онҳо ба Ӯ таваккал доштанд, ва ба фармони подшоҳ муқобилият намуданд, ва баданҳои худро нисор карданд, то ки ба ҳеҷ худои дигар, ҷуз Худои худашон, ибодат ва саҷда нанамоянд.& ETВа ҳокимон, сардорон ва волиён ва мушовирони подшоҳ ҷамъ шуда, он мардонро диданд, ки оташ ба баданҳои онҳо таъсир накардааст, ва мӯи сарашон парт нашудааст, ва ҷомаҳошон тағйир наёфтааст, ва ҳатто бӯи оташ ба онҳо нарасидааст.$ ATОн гоҳ Набукаднесар ба даҳани кӯраи оташи сӯзон наздик омад ва хитоб намуда, гуфт: «Эй Шадрак, Мешак ва Абднаҷу, эй бандагони Худои Таоло, берун омада, наздик шавед!» Он гоҳ Шадрак, Мешак ва Абднаҷу аз даруни оташ берун омаданд.M TӮ дар ҷавоб гуфт: «Ман, охир, чор мардро мебинам, ки бе бандубаст андаруни оташ гардиш мекунанд, ва ҳеҷ осебе ба онҳо нарасидааст; ва намуди марди чорум ба писари Худо монанд аст».( ITОн гоҳ подшоҳ Набукаднесар мутаҳайир шуда, саросемавор бархост ва ба мушовиронаш хитоб намуда, гуфт: «Оё мо се шахси бандубастшударо андаруни оташ наандохтем?» Онҳо ба подшоҳ ҷавоб гардонда, гуфтанд: «Хақ асту рост, эй подшоҳ!»` 9TВа он се шахс, яъне Шадрак, Мешак ва Абднаҷу, дар ҳолате ки бандубаст шуда буданд, андаруни кӯраи оташи сӯзон афтоданд.&ETАзбаски фармони подшоҳ сахт буд, ва кӯра ниҳоятдараҷа оташ дардода шуда буд, он касонро, ки Шадрак, Мешак ва Абднаҷуро дар оташ андохтанд, шарораи оташ кушт.mSTОн гоҳ ин шахсонро дар ҷомаҳо, кулоҳҳо, аммомаҳо ва либосҳои онҳо бандубаст карданд ва андаруни кӯраи оташи сӯзон андохтанд.ykTВа ба пурзӯртарин мардони лашкари худ фармон дод, ки Шадрак, Мешак ва Абднаҷуро бандубаст намуда, дар кӯраи оташи сӯзон биандозанд.b=TОн гоҳ Набукаднесар бар Шадрак, Мешак ва Абднаҷу пур аз ғазаб гардид, ва намуди рӯяш дигаргун шуд, ва хитоб намуда, амр фармуд, ки кӯраро аз оташи муқаррарӣ ҳафтчандон бештар оташ дардиҳанд..UTВа ҳатто агар на ин тавр аст, туро, эй подшоҳ, маълум бод, ки мо худоёни туро ибодат нахоҳем кард ва ба ҳайкали тиллои ту, ки барқарор намудаӣ, саҷда нахоҳем бурд».}TМоро Худое ҳаст, ки Ӯро ибодат менамоем, ва Ӯ қодир аст моро аз кӯраи оташи сӯзон бираҳонад, ва аз дасти ту, эй подшоҳ, низ раҳо хоҳад кард.veTШадрак, Мешак ва Абднаҷу ба подшоҳ ҷавоб гардонда, гуфтанд: «Эй Набукаднесар! Моро ҳоҷати он нест, ки дар ин бора ба ту ҷавоб диҳем.W'TАлҳол, агар шумо тайёр бошед, пас чун садои шайпур, сурнай, тор, чилтор, чанг, қӯшнай ва дигар асбоби мусиқиро бишнавед, афтода, ба ҳайкали тиллое ки ман сохтаам, саҷда баред, хуб хоҳад буд; вале агар саҷда набаред, дарҳол андаруни кӯраи оташи сӯзон андохта хоҳед шуд; ва кист он Худое ки шуморо тавонад аз дасти ман раҳо кунад?»OTНабукаднесар ба онҳо хитоб намуда, гуфт: «Эй Шадрак, Мешак ва Абднаҷу, оё шумо қасдан худоёни маро ибодат намекунед ва ба ҳайкали тиллое ки ман барқарор намудаам, саҷда намебаред?nUT Он гоҳ Набукаднесар бо хашм ва ғазаб фармон дод, ки Шадрак, Мешак ва Абднаҷуро биёранд; ин шахсонро ба ҳузури подшоҳ оварданд.L~T Шахсони яҳудие ҳастанд, ки ту онҳоро бар корҳои вилояти Бобил таъин намудаӣ, яъне Шадрак, Мешак ва Абднаҷу; ин шахсон туро, эй подшоҳ, писанд намекунанд, худоёни туро ибодат наменамоянд ва ба ҳайкали тиллое ки ту барқарор кардаӣ, саҷда намебаранд».}3T Ва ҳар кӣ наафтад ва саҷда набарад, андаруни кӯраи оташи сӯзон андохта хоҳад шуд.$|AT Ту, эй подшоҳ, фармон додаӣ, ки ҳар кӣ садои шайпур, сурнай, тор, чилтор, чанг, қӯшнай ва дигар асбоби мусиқиро бишнавад, афтода, ба ҳайкали тилло саҷда барад.{-T Онҳо ба подшоҳ Набукаднесар шикояткунон гуфтанд: «Эй подшоҳ, то абад зинда бош!~zuTДар айни замон баъзе калдониён дар ҳаққи яҳудиён чуғӯл карданд:y1TБар тибқи ин, ҳамин ки ҳамаи қавмҳо садои шайпур, сурнай, тор, чилтор, чанг ва дигар асбоби мусиқиро шуниданд, – ҳамаи қавмҳо, умматҳо ва забонҳо ба ҳайкали тиллое ки подшоҳ Набукаднесар барқарор намуда буд, саҷда бурданд.,xQTВа ҳар кӣ наафтад ва саҷда набарад, дарҳол андаруни кӯраи оташи сӯзон андохта хоҳад шуд».:wmTЧун садои шайпур, сурнай, тор, чилтор, чанг, қӯшнай ва дигар асбоби мусиқиро бишнавед, афтода, ба ҳайкали тиллое ки подшоҳ Набукаднесар барқарор намудааст, саҷда баред..vUTВа ҷарчӣ бо овози баланд нидо кард: «Ба шумо, эй қавмон, умматҳо ва забонҳо, фармон медиҳем:u{TОн гоҳ ҳокимон, сардорон ва волиён, мушовирон, хазинадорон, доварон, муваккалони бошишгоҳҳо ва ҳамаи ҳукматдорони вилоятҳо ба расми кушоди ҳайкале ки подшоҳ Набукаднесар барқарор намуда буд, ҷамъ шуданд, ва дар рӯ ба рӯи ҳайкале ки Набукаднесар барқарор намуда буд, истоданд.Wt'TВа подшоҳ Набукаднесар фиристод, ки ҳокимон, сардорон ва волиён, мушовирон, хазинадорон, доварон, муваккалони бошишгоҳҳо ва ҳамаи ҳукуматдорони вилоятҳоро ҷамъ кунанд, то онҳо ба расми кушоди ҳайкале ки подшоҳ Набукаднесар барқарор намуда буд, биёянд.s TПОДШОҲ Набукаднесар ҳайкале аз тилло сохт, ки қадаш шаст зироъ ва бараш шаш зироъ буд; онро дар водии Дуро дар вилояти Бобил барқарор намуд.xriT1Ва Дониёл аз подшоҳ илтимос кард, ва ӯ Шадрак, Мешак ва Абднаҷуро бар корҳои вилояти Бобил гузошт. Ва Дониёл дар боргоҳи подшоҳ буд.KqT0Он гоҳ подшоҳ ба Дониёл бузургӣ бахшид ва инъомҳои сершумор ва гаронбаҳо ба ӯ дод, ва ӯро ҳоким бар тамоми вилояти Бобил, ва раиси сардорон бар ҳамаи ҳакимони Бобил таъин намуд.Bp}T/Подшоҳ ба Дониёл ҷавоб гардонда, гуфт: «Ба ростӣ Худои шумо Худои худоён ва Ҳукмфармои подшоҳон ва Ошкоркунандаи розҳо мебошад, зеро ки ту тавонистӣ ин розро ошкор намоӣ!»Zo-T.Он гоҳ подшоҳ Набукаднесар рӯйнокӣ афтода, ба Дониёл саҷда бурд ва амр фармуд, ки барои ӯ ҳадияҳо ва бухур биёранд.Hn T-Чунон ки ту дидаӣ, ки санге аз кӯҳ канда шуд, бе он ки дасте расида бошад, ва оҳан, мис, гил, нуқра ва тиллоро пора-пора кард, ончунон Худои бузург подшоҳро аз он чи баъд аз ин ба вуқӯъ хоҳад омад, огоҳ кардааст. Пас, хоб дуруст ва таъбири он амин аст!»DmT,Ва дар айёми он подшоҳон Худои осмон салтанате барпо хоҳад кард, ки он то абад барҳам нахоҳад хӯрд; ва ин салтанат ба қавми дигаре супурда нахоҳад шуд: он ҳамаи ин салтанатҳоро гард-гард ва несту нобуд хоҳад кард, вале худаш то абад хоҳад истод.GlT+Ва ин ки ту оҳани бо гили кулолӣ омехтаро дидаӣ, ин яъне онҳо бо насли одам омезиш хоҳанд ёфт, валекин бо ҳамдигар пайванд нахоҳанд шуд, чунон ки оҳан бо гил пайванд намешавад.nkUT*Ва чунон ки ангуштони пойҳо қисман аз оҳан ва қисман аз гил буд, ончунон ин салтанат қисман қавӣ ва қисман зудшикан хоҳад буд. j T)Ва ин ки ту пойҳо ва ангуштонро дидаӣ, ки қисман аз гили кулолгар ва қисман аз оҳан буд, ин яъне мамлакати тақсимшудаест, ки қадаре аз қуввати оҳан дар он хоҳад буд, чунон ки ту оҳани бо гили кулолӣ омехтаро дидаӣ.giGT(Ва салтанати чорум мисли оҳан қавӣ хоҳад буд; чунон ки оҳан ҳама чизро пора-пора ва гард-гард мекунад, он низ, мисли ҳамин оҳани шикананда, ҳамаи ин чизҳоро пора-пора хоҳад кард ва хоҳад шикаст.>huT'Баъд аз ту салтанати дигаре барпо хоҳад шуд, ки аз салтанати ту пасттар бошад, ва салтанати сеюми дигаре, – салтанати мисин, – ки он бар тамоми замин ҳукмфармо хоҳад шуд.Bg}T&Ва дар ҳар ҷое ки банӣ одам, ҳайвоноти саҳро ва мурғони ҳаво сукунат доранд, онҳоро ба дасти ту супурда, туро бар ҳамаи онҳо ҳукмраво гардонидааст, – он сари тилло ту ҳастӣ.;foT%Ту, эй подшоҳ, шоҳаншоҳе ҳастӣ, ки Худои осмон ба ту салтанат, қудрат, тавоноӣ ва ҷалол бахшидааст;teaT$Хоб ҳамин аст, ва таъбири онро ба ҳузури подшоҳ хоҳем гуфт.QdT#Он гоҳ оҳан, гил, мис, нуқра ва тилло якбора гард-гард шуда, мисли коҳрезаи хирмангоҳи тобистон гардид, ва бод онҳоро гирифта бурд, ва ному нишоне аз онҳо боқӣ намонд; ва он санг, ки ҳайкалро зада буд, ба кӯҳи бузурге табдил ёфта, тамоми заминро пур кард.gcGT"Ту дидаӣ, ки санге канда шуд, бе он ки дасте расида бошад, ва пойҳои оҳанин ва гилини ҳайкалро зад ва онҳоро гард-гард кард.wbgT!Соқҳояш аз оҳан, пойҳояш қисман аз оҳан ва қисман аз гил буд.%aCT Сари ин ҳайкал аз тиллои холис, сина ва бозуҳояш аз нуқра, шикам ва ронҳояш аз мис буд;`#TТу, эй подшоҳ, чунин рӯъёе дидаӣ: инак, як ҳайкали бузург; ин ҳайкали бузург, ки бисёр дурахшон буд, дар рӯ ба рӯи ту меистод, ва намуди саҳмгине дошт.V_%TВалекин ба ман на аз сабаби ҳикмате ки бештар аз ҳамаи зиндаҳо дорам, ин роз ошкор шудааст, балки аз барои он ки таъбири хоб ба подшоҳ маълум шавад, ва ту фикру хаёли дили худро бидонӣ.E^TТу, эй подшоҳ, бар бистари худ дар он хусус фикру хаёл кардаӣ, ки баъд аз ин чиҳо ба вуқӯъ хоҳад омад, – ва Ошкоркунандаи розҳо туро аз он чи ба вуқӯъ хоҳад омад, огоҳ кардааст.Y]+TАммо Худое дар осмон ҳаст, ки Ошкоркунандаи розҳост, ва Ӯ подшоҳ Набукаднесарро аз он чи дар айёми охир ба вуқӯъ хоҳад омад, огоҳ кардааст. Хоби ту ва рӯъёи сари ту бар бистари ту ин буд:)\KTДониёл ба ҳузури подшоҳ ҷавоб гардонда, гуфт: «Розеро, ки подшоҳ пурсидааст, ҳакимон, афсунгарон, ғайбдонон ва ҷодугарон наметавонанд ба подшоҳ баён намоянд.f[ETДар ҷавоб подшоҳ ба Дониёл, ки Балтшасар ном дошт, гуфт: «Оё ту метавонӣ хоберо, ки ман дидаам, бо таъбири он ба ман бигӯӣ?»6ZeTОн гоҳ Арюк фавран Дониёлро ба ҳузури подшоҳ овард, ва ба ӯ чунин гуфт: «Ман шахсеро аз асирони Яҳудия пайдо кардам, ки вай метавонад таъбири хобро ба подшоҳ бигӯяд».YTБаъд аз ин, Дониёл назди Арюк, ки подшоҳ қатли ҳакимони Бобилро ба вай супурда буд, рафт; ва омада, ба вай гуфт: «Ҳакимони Бобилро ба қатл нарасон; маро ба ҳузури подшоҳ бибар, ва ман таъбири хобро ба ӯ баён хоҳам кард».~XuTМан туро, эй Худои падаронам, шукрона ва ҳамд мегӯям, барои он ки ҳикмат ва қудрат ба ман бахшидаӣ, ва алҳол он чиро, ки аз ту илтимос намудем, ба ман ошкор кардӣ, зеро ки масъалаи подшоҳро ба мо ошкор кардӣ».8WiTӮ чизҳои амиқ ва ниҳонро ошкор мекунад, он чиро, ки дар зулмот аст, медонад, ва нур бо Ӯ сокин аст.V-TВа Ӯ вақтҳо ва замонҳоро тағйир медиҳад, подшоҳонро сарнагун мекунад ва подшоҳонро барқарор менамояд, ба ҳакимон ҳикмат ва ба оқилон дониш мебахшад.;UoTВа Дониёл сухан ронда, гуфт: «Номи Худо аз азал то абад муборак бод, ки ҳикмат ва қудрат аз они Ӯст!"T=TДар он шаб ин роз ба Дониёл дар рӯъё ошкор шуд, ва Дониёл Худои осмонро муборак хонд,tSaTТо аз Худои осмон дар бораи ин роз марҳамат талаб кунанд, то ки Дониёл ва рафиқонаш бо дигар ҳакимони Бобил несту нобуд нашаванд.2R]TОн гоҳ Дониёл ба хонаи худ рафта, ба рафиқонаш Ҳананё, Мишоил ва Азарё дар ин бобат хабар дод,FQTВа Дониёл омада, аз подшоҳ илтимос кард, ки ба ӯ мӯҳлат бидиҳад, то таъбири хобро ба подшоҳ ошкор намояд.6PeTБа Арюк, ки мансабдоре ба ҳузури подшоҳ буд, рӯ оварда, гуфт: «Чаро аз ҷониби подшоҳ чунин фармони сахт дода шудааст?» Он гоҳ Арюк асли масъаларо ба Дониёл баён намуд.O}TОн гоҳ Дониёл ба сардори посбонони подшоҳ – Арюк, ки барои куштани ҳакимони Бобил берун омада буд, бо машварат ва ҳикмат муроҷиат намуд;nNUT Ва фармон дода шуд, ки ҳакимон бояд кушта шаванд; ва Дониёл ва рафиқонашро ҷустуҷӯ мекарданд, то он шахсонро ба қатл расонанд.XM)T Аз ин сабаб подшоҳ ба ғазаб омада, бағоят хашмгин шуд ва амр фармуд, ки ҳамаи ҳакимони Бобилро несту нобуд кунанд.)LKT Ва он чи подшоҳ талаб мекунад, чунон мушкил аст, ки ғайр аз худоёне ки масканашон бо башар нест, ҳеҷ каси дигар наметавонад онро ба ҳузури подшоҳ ошкор кунад»..KUT Мунаҷҷимон ба ҳузури подшоҳ ҷавоб гардонда, гуфтанд: «Касе бар рӯи замин нест, ки инро тавонад ба подшоҳ ошкор кунад, дар сурате ки ҳеҷ подшоҳи бузург ва пуриқтидор чунин чизро аз ҳеҷ ғайбдон, афсунгар ва мунаҷҷим талаб накардааст.LJT Ки агар хобро ба ман ошкор накунед, барои шумо фақат як ҳукмнома аст. Суханони дурӯғу ботилро шумо ният доштед ба ҳузури ман бигӯед, то ки вақт мурур намояд; пас, хобро ба ман бигӯед, ва ман хоҳам донист, ки таъбири онро метавонед ба ман ошкор кунед».pIYTПодшоҳ ҷавоб гардонда, гуфт: «Ман яқин медонам, ки шумо фурсат меҷӯед, чун мебинед, ки аз ҷониби ман чунин қароре қабул шудааст,\H1TБори дигар онҳо ҷавоб гардонда, гуфтанд: «Подшоҳ хобро ба бандагони худ бигӯяд, ва мо таъбири онро баён хоҳем кард». l]~}{zyFx wSv9u>rqqbpml+jjhfeodba__)\}[[tZZ!YX\WWZVUTSRQ5O.N"MLKHHGFUDCB\Ak@?&>=X;:9 7n6f5433B10/W-?+*P)''&$#""O!w!TZ?"7 ] / B v&u}f]TВа ҳангоме ки ӯ ба ман сухан мегуфт, ман рӯй бар замин мадҳуш будам; вале ӯ ба ман даст расонд, ва маро дар ҷое ки истода будам, ба по хезонд.>uTВа ӯ ба он ҷо, ки ман истода будам, омад, ва чун омад, ман ҳаросон шуда, бар рӯи худ афтодам; ва ӯ ба ман гуфт: «Бидон, эй писари одам, ки ин рӯъё ба замони охир тааллуқ дорад».OTВа ман аз даруни Улой овози одамиро шунидам, ки хитоб намуда, мегуфт: «Эй Ҷаброил! Ба вай ин рӯъёро бифаҳмон».s_TВа воқеъ шуд вақте ки ман, Дониёл, ин рӯъёро дидам, ва маънои онро меҷустам, – инак, дар рӯ ба рӯям мисли қиёфаи марде намудор шуд.,QTВа ба ман гуфт: «То ду ҳазору сесад шом ва субҳ; ва он гоҳ адл дар қудс барқарор хоҳад шуд».veT Ва ман покеро шунидам, ки сухан мегуфт, ва ин пок ба фалонӣ сухан ронда, гуфт: «Рӯъё дар бораи қурбонии доимӣ ва дар бораи маъсияти харобиовар, ки қудс ва лашкарро поймол намудааст, то ба кай хоҳад буд?» T Ва ба қурбонии доимӣ ба василаи маъсият хотима дода хоҳад шуд; ва ростӣ бар замин афканда хоҳад шуд; ва ин шох дар тамоми кораш комёб гардид.CT Ва он то Сарвари лашкар бузург шуд, ва қурбонии доимӣ аз Ӯ гирифта шуд, ва макони поки Ӯ тарк карда шуд;GT Ва ин шох то лашкари осмон бузург шуд, ва як қисми лашкар ва ситорагонро бар замин афканда, поймол намуд.hIT Ва аз яке аз онҳо як шохи майдае баромад, ки ба самти ҷануб ва ба самти шарқ ва ба самти замини дилписанд бағоят бузург шуд.)KTВа нарбуз ниҳоятдараҷа бузург шуд, ва ҳангоме ки пурзӯр гардид, шохи калонаш шикаст, ва дар ҷои он чор шох пайдо шуд, ки сӯи чор боди осмон нигаронида шуда буд.U#TВа онро дидам, ки ба қӯчқор наздик шуда, бо ғазаб ба он ҳамла овард, ва қӯчқорро зада, ду шохи онро шикаст; ва қӯчқорро маҷоле набуд, ки пеши он истодагӣ намояд, ва он вайро бар замин афканда, поймол намуд, – ва касе набуд, ки қӯчқорро аз дасташ халос кунад.fETВа ба тарафи он қӯчқори соҳиби ду шох, ки дида будам назди наҳр истодааст, равона шуд ва бо шиддати хашми худ сӯи он давид.)TВа ман назар мекардам, ва инак, нарбузе аз ғарб бар рӯи тамоми замин меояд; пойҳояш ба замин намерасид; ва шохе дар мобайни чашмони нарбуз намоён буд.taTДидам, ки ин қӯчқор ба самти ғарб ва шимол ва ҷануб шох мезанад, ва ҳеҷ ҳайвоне наметавонад пеши он истодагӣ намояд, ва касе нест, ки аз дасти он халос кунад; ва он ҳар чи мехост, мекард, ва бузург мешуд.QTВа чашмонамро боло бардошта, дидам, ки инак, қӯчқоре назди наҳр истодааст, ва он ду шох дорад, ва шохҳояш баланд аст, вале яке аз дигаре баландтар аст, ва баландтараш дертар баромад.TВа дар рӯъё дидам, – ман худро дар Шушани пойтахт, ки дар вилояти Элом воқеъ аст, дидам; – ва дар руъё дидам, ки ман назди наҳри Улой мебошам.b  ?TДАР соли сеюми салтанати подшоҳ Балшасар, ба ман, Дониёл, рӯъёе зоҳир шуд, баъд аз он ки бори аввал ба ман зоҳир шуда буд. TФарҷоми сухан то ин ҷост. Фикрҳои ман, Дониёл, маро бағоят мушавваш намуд, ва ранги рӯям дигаргун шуд, вале ин гапро дар дили худ нигоҳ доштам». }TВа подшоҳӣ ва салтанат ва кибриёи подшоҳиҳо дар таҳти тамоми осмон ба покон, яъне ба қавми Ҳаққи Таоло дода хоҳад шуд, ки подшоҳии Ӯ подшоҳии ҷовидонист, ва ҳамаи салтанатҳо ба Ӯ хизмат ва итоат хоҳанд кард'.< qTВа доварӣ ба муҳокима хоҳад нишаст, ва салтанати ӯро аз ӯ гирифта, то охир несту нобуд хоҳанд кард. )TВа суханон бар зидди Ҳаққи Таоло хоҳад гуфт, ва покони Ҳаққи Таолоро мазлум хоҳад кард, ва дар роҳи тағйир додани мӯҳлатҳо ва шариат хоҳад кӯшид, ва онҳо то замоне ва ду замон ва нисфи замон ба дасти ӯ супурда хоҳанд шуд.X)TВа даҳ шох, ин яъне аз он салтанат даҳ подшоҳ хоҳанд бархост, ва подшоҳи дигаре баъд аз онҳо хоҳад бархост, ва ӯ аз подшоҳони аввалин фарқ хоҳад дошт, ва се подшоҳро сарнагун хоҳад кард,OTЧунин гуфт: 'Ҳайвони чорум салтанати чорум бар замин хоҳад буд, ки он аз ҳамаи салтанатҳо фарқ хоҳад дошт, ва тамоми заминро хоҳад хӯрд, ва онро поймол намуда, пора-пора хоҳад кард,ucTТо даме ки Атиқулайём омад, ва доварӣ ба покони Ҳаққи Таоло супурда шуд, ва замоне фаро расид, ва подшоҳиро покон мерос гирифтанд.{oTВа ман дидам, ки он шох бо покон ҷангида, бар онҳо ғолиб меомад,3TВа дар бораи даҳ шохе ки бар сари он буд, ва дар бораи шохи дигаре ки баромад, ва се шох пеши он решакан гардид, – дар бораи ҳамон шохе ки чашмон ва даҳоне дошт, ки густохона сухан меронд, ва намуди он аз дигарон калонтар буд./WTОн гоҳ ман хостам ҳақиқатро дар бораи ҳайвони чорум бидонам, ки он аз ҳамаи дигарон фарқ дошта, бағоят саҳмгин буд: дандонҳояш оҳанин ва чанголаш мисин буд, вай мехӯрд ва пора-пора мекард ва боқимондаро бо пойҳои худ поймол менамуд;STВа покони Ҳаққи Таоло салтанатро хоҳанд пазируфт, ва салтанатро то абад ва то абадулобод мерос хоҳанд гирифт'./T'Ин ҳайвонҳои калон, ки чорто ҳастанд, чор подшоҳанд, ки аз замин хоҳанд бархост.}sTМан ба яке аз истодагон наздик шуда, ҳақиқатро дар бораи ҳамаи ин аз ӯ пурсидам, ва ӯ ба ман сухан ронда, асли масъаларо ба ман фаҳмонд:(ITРӯҳи ман, Дониёл, андаруни ҷасадам мушавваш гардид, ва рӯъёҳои сарам маро ҳаросон кард.e~CTВа салтанат ва ҷалол ва подшоҳӣ ба Ӯ дода шуд, то ки ҳамаи қавмҳо, умматҳо ва забонҳо Ӯро ибодат намоянд; салтанати Ӯ салтанати ҷовидонист, ки завол нахоҳад ёфт, ва подшоҳии Ӯ нест нахоҳад шуд.x}iT Дар рӯъёҳои шаб ман дидам, ва инак, мисли Писари одам бо абрҳои осмон меомад, ва то Атиқулайём расид, ва ба ҳузури Ӯ наздик оварданд.R|T Ва ҳайвонҳои боқӣ аз салтанаташон дур карда шуданд, валекин дарозии умр то замоне ва муддате ба онҳо дода шуд.'{GT Он гоҳ ман дидам, ки аз боиси садои суханони густохонае ки он шох мегуфт, дар пеши назарам он ҳайвон кушта шуд, ва ҷасадаш нобуд гардида, дар оташ андохта шуд.CzT Наҳри оташ аз пеши Ӯ ҷорӣ шуда, берун меомад; ҳазорон-ҳазор ба ӯ хизмат мекарданд, ва беварҳо-бевар ба ҳузури ӯ меистоданд; доварӣ ба муҳокима нишаст, ва дафтарҳо кушода шуд.DyT Ва дидам, ки тахтҳо барқарор гардид; ва Атиқулайём нишаста буд; либоси Ӯ мисли барф сафед, ва мӯйсари Ӯ мисли пашм пок буд; тахти Ӯ – шарораҳои оташ, чархҳои он – оташи сӯзон;!x;TБа он шохҳо менигаристам, ва инак, як шохи дигари майдае аз миёни онҳо баромад, ва сето аз шохҳои пештара пеши он решакан гардид, ва инак, дар ин шох чашмоне буд мисли чашмони одамизод, ва даҳоне буд, ки густохона сухан меронд.wTБаъд аз он дар рӯъёҳои шаб дидам, ва инак, ҳайвони чорум, ки саҳмгин ва даҳшатангез ва бисёр бақувват буд, ва дандонҳои калони оҳанин дошт; вай мехӯрд ва пора-пора мекард, ва боқимондаро бо пойҳои худ поймол менамуд, ва аз ҳамаи ҳайвонҳое ки пеш аз вай буданд, фарқ дошт, ва шохаш даҳто буд./vWTБаъд аз он дидам, ва инак, ҳайвони дигаре ки мисли паланг буд, ва бар тахтапушташ чор боли мурғро дошт; ва ин ҳайвон чор калла дошт, ва салтанат ба он дода шуда буд.Yu+TВа инак, ҳайвони дигари дуюм, ки мисли хирс буд, ва дар як тараф меистод, ва дар даҳони он, дар миёни дандонҳояш, се дандони ашкӣ буд, ва ба он чунин гуфтанд: 'Бархез ва гӯшти бисёре бихӯр!'Tt!TЯкуми онҳо мисли шер буд, вале болҳои уқобро дошт; ва дидам, ки болҳои он канда шуд, ва он аз замин бардошта шуд, ва мисли одамизод бар пойҳояш гузошта шуд, ва дили одамӣ ба он дода шуд. sTВа чор ҳайвони калон, ки аз ҳамдигар фарқ доштанд, аз баҳр берун омаданд.ar;TДониёл ба сухан оғоз намуда, гуфт: «Шабона дар рӯъёи худ дидам, ва инак, чор боди осмон бар баҳри бузург ҳамла оварданд, q TДАР соли якуми Балшасар, подшоҳи Бобил, Дониёл бар бистари худ хобе ва рӯъёҳои сари худро дид; он гоҳ хобро навишта, асли масъаларо баён кард.p+TВа ин Дониёл дар салтанати Дорёвеш ва дар салтанати Куруши форсӣ комёб гардид.oTӮ халос мекунад ва наҷот медиҳад, ва бар осмон ва замин аломот ва мӯъҷизот ба амал меоварад, ва Ӯ Дониёлро аз панҷаи шерон раҳоӣ додааст».n)TАз ҷониби ман фармон дода мешавад, ки дар тамоми салтанати мамлакати ман ба ҳузури Худои Дониёл ларзон ва тарсон бошанд; зеро ки Ӯ Худои Ҳай ва Қайюми Ҷовидвуҷуд аст, ва подшоҳии Ӯ безавол аст, ва салтанати Ӯ беинтиҳост.~muTБаъд аз ин, подшоҳ Дорёвеш ба ҳамаи қавмҳо, умматҳо ва забонҳое ки дар тамоми мамлакат сокин буданд, навишт: «Саломатии шумо афзун бод!hlITВа подшоҳ амр фармуд, ва он шахсонро, ки дар ҳаққи Дониёл чуғӯл карда буданд, оварда, дар чоҳи шерон андохтанд, – ҳам худашонро, ҳам бачагон ва занонашонро; ва ҳанӯз ба таги чоҳ нарасида буданд, ки шерон ба онҳо ҳамла оварда, ҳамаи устухонҳошонро пора-пора карданд.Xk)TОн гоҳ подшоҳ бағоят шод шуда, амр фармуд, ки Дониёлро аз чоҳ берун оваранд; ва Дониёлро аз чоҳ берун оварданд, дар ҳолате ки ба ӯ ҳеҷ осебе нарасида буд, зеро ки ӯ ба Худои худ имон дошт.QjTХудои ман фариштаи Худро фиристода, даҳони шеронро баст, ва онҳо ба ман осебе нарасонданд, чунки ба ҳузури Ӯ дар ман гуноҳе ёфт нашуд, пеши ту низ, эй подшоҳ, ман ҷинояте накардаам».tiaTОн гоҳ Дониёл ба подшоҳ гуфт: «Эй подшоҳ, то абад зинда бош!h)TВа ҳангоме ки ба чоҳ наздик шуд, бо овози маҳзунона сӯи Дониёл фарёд зад, ва подшоҳ ба Дониёл хитоб намуда, гуфт: «Эй Дониёл, бандаи Худои Ҳай! Худои ту, ки Ӯро ҳамеша ибодат менамоӣ, оё тавонист туро аз шерон халос кунад?»#g?TБомдодон, баробари кафидани чашми рӯз, подшоҳ бархоста, шитобон сӯи чоҳи шерон рафт.lfQTСонӣ подшоҳ ба қасри худ рафта, шабро бо рӯзадорӣ гузаронд, ва асбоби ишрати ӯро ба ҳузури ӯ наоварданд, ва хобаш аз ӯ гурехт.He TВа санге оварда, онро дар даҳани чоҳ гузоштанд, ва подщоҳ онро бо нигини худ ва бо нигини акобири худ мӯҳр зад, то фармоне ки дар бораи Дониёл дода шудааст, тағйир дода нашавад.@dyTОн гоҳ подшоҳ фармон дод, ва Дониёлро оварда, дар чоҳи шерон андохтанд. Подшоҳ ба Дониёл хитоб намуда, гуфт: «Худои ту, ки Ӯро ҳамеша ибодат менамоӣ, туро халос хоҳад кард».bc=TЛекин он шахсон назди подшоҳ ҷамъ омада, ба подшоҳ гуфтанд: «Бидон, эй подшоҳ, ки қонуни Модай ва Форс ин аст, ки ҳеҷ манъ ва фармонро, ки подшоҳ муқаррар намудааст, тағйир додан мумкин нест».8biTВақте ки подшоҳ ин суханро шунид, аз худаш бисёр норозӣ шуд, ва дар дили худ паймон кард, ки Дониёлро бираҳонад, ва то ғуруби офтоб барои раҳонидани ӯ саъю кӯшиш намуд.daAT Пас онҳо ба подшоҳ ҷавоб гардонда, гуфтанд: «Ин Дониёл, ки аз асирони Яҳудия аст, ба ту, эй подшоҳ, ва ба фармони манъе ки имзо намудаӣ, эътино намекунад, балки рӯзе се карат дуои худро мегӯяд».H` T Ва онҳо назди подшоҳ омада, дар бораи фармони манъи подшоҳ сухан ронданд: «Ту, охир, фармонеро имзо намудӣ, ки ҳар кӣ то сӣ рӯз аз ягон худо ё одам, ҷуз аз ту, эй подшоҳ, илтимосе кунад, дар чоҳи шерон андохта шавад?» Подшоҳ ҷавоб гардонда, гуфт: «Ин сухан дуруст аст, мувофиқи шариати Модай ва Форс, ки мансух намешавад».P_T Он гоҳ ин шахсон бо ғавғо омада, Дониёлро дар ҳолате ёфтанд, ки назди Худои худ дуо гуфта, марҳамат металабид.^!T Чун Дониёл фаҳмид, ки чунин фармон имзо шудааст, ба хонаи худ омад; тирезаҳои болохонаи ӯ ба самти Ерусалим кушода буд, ва ӯ рӯзе се карат зону зада, дуо мегуфт ва Худои худро ҳамд мехонд, чунон ки ӯ пеш аз ин ҳам мекард.h]IT Ва подшоҳ Дорёвеш он фармон ва он манъро имзо намуд.\TАлҳол, эй подшоҳ, ин манъро тасдиқ кун ва фармонеро имзо намо, ки тағйирнопазир бошад, мувофиқи шариати Модай ва Форс, ки мансух намешавад».[}TҲамаи нозирони мамлакат, сардорон ва ҳокимон, мушовирон ва волиён маслиҳатро ба як ҷо монданд, ки ба ҳузури подшоҳ қасам ёд кунанд ва чунин фармони манъро дастгирӣ намоянд, ки ҳар кӣ то сӣ рӯз аз ягон худо ё одам, ҷуз аз ту, эй подшоҳ, илтимосе кунад, дар чоҳи шерон андохта шавад.FZTОн нозирон ва ҳокимон назди подшоҳ ҷамъ омада, ба ӯ чунин гуфтанд: «Эй подшоҳ Дорёвеш, то абад зинда бош!YyTПас он шахсон гуфтанд: «Дар ҳаққи ин Дониёл ҳеҷ айбе пайдо нахоҳем кард, магар ин ки дар шариати Худои ӯ ба муқобили ӯ чизе пайдо кунем». XTНозирон ва ҳокимон баҳона меҷустанд, то ки аз ҷиҳати идораи мамлакат айбе ба гардани Дониёл бор кунанд, вале ҳеҷ айбе ва фасоде натавонистанд пайдо кунанд, зеро ки ӯ амин буд, ва ҳеҷ хато ва фасоде дар ӯ ёфт нашуд.WTДониёл дар миёни он нозирон ва ҳокимон мумтоз буд, чунки рӯҳи олидараҷае дошт, ва подшоҳ ният дошт, ки ӯро бар тамоми мамлакат таъин намояд.fVETВа бар онҳо – се нозир, ки Дониёл яке аз онҳо буд, то ки он ҳокимон ба онҳо ҳисобот диҳанд, ва ҳеҷ зараре ба подшоҳ нарасад.IU TДОРЁВЕШ салоҳ донист, ки саду бист ҳоким бар мамлакат таъин намояд, то ки онҳо бар тамоми мамлакат бошанд.TTВа Дорёвеши модаӣ соҳиби салтанат гардид, дар ҳолате ки шасту дусола буд.jSMTДар ҳамон шаб Балшасар, подшоҳи калдониён, кушта шуд.>RuTОн гоҳ Балшасар фармон дод, ва Дониёлро ҷомаи арғувон пӯшонданд, ва тавқи заррин бар гарданаш овехтанд, ва дар ҳаққи ӯ эълон карданд, ки ҳокими сеюм дар мамлакат мешавад.~QuTФРС – салтанати ту тақсим карда, ба Модай ва Форс дода шудааст».PTТКЕЛ – ту бар тарозу баркашида шудаӣ, ва вазни ту бағоят сабук баромадааст;6OeTЧунин аст маънои ин суханон: МНЭ – Худо айёми салтанати туро ҳисоб карда, ба он хотима додааст;yNkTВа ин аст навиштае ки тасвир ёфтааст: МНЭ, МНЭ, ТКЕЛ, ВУФАРСИН.MTОн гоҳ аз ҷониби Ӯ кафи дасте фиристода шуд, ва ин навишта тасвир ёфт.'LGTВа худро бар Парвардигори осмон баланд гирифтӣ, ва зарфҳои хонаи Ӯро ба ҳузури ту оварданд, ва ту ва акобири ту, манкӯҳаҳоят ва сурриягонат аз онҳо шароб нӯшидед, ва худоёнеро, ки аз нуқра ва тилло, мис ва оҳан, чӯб ва санг ҳастанд, ва намебинанд, намешунаванд ва намедонанд, ҳамд гуфтӣ, вале Худоеро, ки ҷонат дар дасти Ӯст, ва ҳамаи роҳҳоят пеши назари Ӯст, ҷалол надодӣ.:KmTВа ту, эй писари ӯ Балшасар, дили худро ба тавозӯъ моил накардӣ, гарчанде ки ҳамаи инро медонистӣ;JTВа ӯ аз миёни банӣ одам бадар ронда шуд, ва дилаш мисли дили ҳайвон гардид, ва масканаш бо гӯрхарон шуд; ӯро мисли говон алаф мехӯронданд, ва аз шабнами осмон баданаш тар мешуд, то эътироф кард, ки Худои Таоло бар салтанати одамизод ҳукмфармост, ва ҳар киро бихоҳад, бар он таъин мекунад.uIcTВале вақте ки дилаш пурғурур ва рӯҳаш барои бадкорӣ сахт шуд, ӯ аз тахти салтанати худ сарнагун гардида, ҷалолаш аз ӯ гирифта шуд,:HmTВа аз боиси бузургие ки ба ӯ дода буд, ҳамаи қавмҳо, умматҳо ва забонҳо аз ӯ дар тарсу ларз буданд: ҳар киро мехост – мекушт, ва ҳар киро мехост – зинда мемононд, ҳар киро мехост – баланд мебардошт, ва ҳар киро мехост – ба залолат меандохт.4GaTЭй подшоҳ! Худои Таоло ба падарат Набукаднесар салтанат ва бузургӣ ва ҷалол ва шавкат бахшид,fFETОн гоҳ Дониёл ба ҳузури подшоҳ ҷавоб гардонда, гуфт: «Инъомҳои ту бигзор аз они ту бошад, ва мукофоти худро ба дигаре бидеҳ, аммо навиштаро ба подшоҳ хоҳам хонд ва маънояшро ба ӯ хоҳам фаҳмонд.}EsTВа ман дар бораи ту шунидам, ки ба ҳалли муаммоҳо ва кушодани гиреҳҳо қодир ҳастӣ. Пас, агар алҳол тавонӣ навиштаро бихонӣ ва маънои онро ба ман бифаҳмонӣ, ҷомаи арғувон хоҳӣ пӯшид, ва тавқи заррин бар гарданат овехта хоҳад шуд, ва ҳокими сеюм дар мамлакат таъин хоҳӣ гардид»./DWTВа алҳол, ҳакимон ва афсунгаронро ба ҳузури ман оварданд, то ки ин навиштаро бихонанд ва маънояшро ба ман бифаҳмонанд, валекин натавонистанд ин маъноро бигӯянд.OCTВа дар бораи ту шунидаам, ки рӯҳи худоён дар туст, ва рӯшноӣ ва хирад ва ҳикмати олидараҷа дар ту ёфт шудааст.BB}T Он гоҳ Дониёлро ба ҳузури подшоҳ оварданд, ва подшоҳ ба Дониёл хитоб намуда, гуфт: «Оё ту ҳамон Дониёл аз байни асирони Яҳудия ҳастӣ, ки падарам подшоҳ аз Яҳудия оварда буд?AA{T Азбаски рӯҳи олидараҷа ва дониш, ва лаёқати таъбир кардани хобҳо, ҳал намудани муаммоҳо ва кушодани гиреҳҳо дар ин Дониёл ёфт шудааст, ва подшоҳ ӯро Балтшасар ном ниҳодааст, пас бигзор алҳол Дониёлро бихонанд, ва ӯ таъбирро баён хоҳад кард». @T Шахсе дар мамлакати ту ҳаст, ки рӯҳи худоёни пок дар ӯст, ва дар айёми падарат рӯшноӣ ва хирад ва ҳикмат, ба монанди ҳикмати худоён дар ӯ ёфт шудааст, ва подшоҳ Набукаднесар, падарат, ӯро раиси ғайбдонон, афсунгарон, мунаҷҷимон ва ҷодугарон таъин намудааст, – худи падарат, эй подшоҳ!\?1T Малика суханони подшоҳ ва акобирашро шунида, ба базмгоҳ даромад; малика хитоб намуда, гуфт: «Эй подшоҳ, то абад зинда бош! Бигзор фикру хаёлат туро ҳаросон накунад, ва ранги рӯят наканад.>)T Подшоҳ бағоят ҳаросон шуд, ва ранги рӯяш канд, ва акобираш мушавваш гардиданд.Y=+TОн гоҳ ҳамаи ҳакимони Бобил омаданд, вале натавонистанд навиштаро бихонанд ва маънои онро ба подшоҳ бифаҳмонанд.\<1TПодшоҳ бо овози баланд фарёд зад, ки афсунгарон, мунаҷҷимон ва ҷодугаронро биёранд. Подшоҳ ба ҳакимони Бобил хитоб намуда, гуфт, ки «ҳар касе ки ин навиштаро бихонад ва маънояшро ба ман бифаҳмонад, ҷомаи арғувон пӯшонида хоҳад шуд, ва тавқи заррин бар гарданаш овехта хоҳад шуд, ва ҳокими сеюм дар мамлакат таъин хоҳад гардид».v;eTОн гоҳ ранги рӯи подшоҳ канд, ва фикру хаёлаш ӯро ҳаросон кард, бандҳои камараш бемаҷол гардид, ва зонуҳояш ларзида, ба хам мехӯрд.:#TДар ҳамон соат ангуштҳои дасти одам пайдо шуда, дар рӯ ба рӯи чароғдон, бар гаҷи девори қасри подшоҳ навишт, ва подшоҳ кафи дастро, ки менавишт, дид.49aTШароб менӯшиданд ва худоёнеро, ки аз тилло ва нуқра, мис, оҳан, чӯб ва санг буд, ҳамд мегуфтанд.58cTОн гоҳ зарфҳои тиллоро, ки аз қудси хонаи Худо, ки дар Ерусалим аст, гирифта шуда буд, оварданд, ва подшоҳ ва акобираш, манкӯҳаҳояш ва сурриягонаш аз онҳо нӯшиданд, –7TБо кайфи шароб Балшасар фармон дод, ки зарфҳои тилло ва нуқраеро, ки падараш Набукаднесар аз маъбади Ерусалим берун оварда буд, биёранд, то ки подшоҳ ва акобираш, манкӯҳаҳояш ва сурриягонаш аз онҳо бинӯшанд.N6 TПОДШОҲ Балшасар барои ҳазор нафар акобири худ базми бузурге орост, ва дар ҳузури он ҳазор нафар шароб нӯшид.i5KT"Алҳол ман, ки Набукаднесар ҳастам, Подшоҳи осмонро ҳамд ва сано ва такбир мегӯям, ки тамоми аъмоли Ӯ ростист, ва роҳҳои Ӯ адолат аст, ва Ӯ касонеро, ки бо ғурур роҳ мераванд, метавонад паст кунад.4!T!Дар ҳамон вақт ақлам ба ман баргашт, ва ба шарафи салтанати ман шукӯҳ ва шавкатам ба ман баргашт, ва маро мушовирон ва акобири ман талабиданд, ва бар салтанати худ аз нав барқарор гардидам, ва кибриёи ман афзунтар шуд.S3T Ва ҳамаи сокинони замин ҳеҷ ҳисоб меёбанд, ва Ӯ ба лашкари осмон ва сокинони замин бар тибқи иродаи Худ амал мекунад, ва касе нест, ки дасти Ӯро рад намояд ва ба Ӯ бигӯяд: «Чӣ мекунӣ?» h&~}|{zmxwvTutsqpomllji= T Дар аввали тазаррӯъҳоят каломе баромад, ва ман омадам, ки хабар диҳам, зеро ки ту дилхоҳ ҳастӣ; пас, ба он калом диққат намо ва рӯъёро бифаҳм.+=OT Ва зеҳни маро равшан карда, гуфт: «Эй Дониёл! Алҳол берун омадам, то туро фаҳмиш биомӯзам. <T Ва ҳанӯз ман дар дуо сухан мерондам, он мард Ҷаброил, ки ӯро дар рӯъёи аввал дида будам, зуд парвоз намуда, қариби вақти ҳадияи шом ба ман расид,p;YT Ва ҳанӯз ман сухан мерондам, ва дуо мегуфтам, ва гуноҳи худам ва гуноҳи қавми ман Исроилро эътироф менамудам, ва тазаррӯи худро пеши пои Парвардигор Худои ман, бар кӯҳи поки Худои ман меандохтам, –P:T Парвардигоро, бишнав! Парвардигоро, биомурз! Парвардигоро, гӯш дода, ба амал овар! Ба хотири Худат, эй Худои ман, даранг накун, зеро ки шаҳри Ту ва қавми Ту ба номи Ту хонда шудаанд».Q9T Гӯши Худро, эй Худои ман, хам намо ва бишнав, ва чашмони Худро бикшо ва бар вайронаҳои мо ва бар шаҳре ки ба номи Ту хонда шудааст, бингар; зеро ки мо на ба сабаби адолати худ, балки ба сабаби марҳаматҳои зиёди Ту тазаррӯъҳои худро пеши пои Ту меандозем.8T Ва алҳол, эй Худои мо, дуои бандаи Худ ва тазаррӯъҳои ӯро бишнав, ва рӯи Худро бар қудси вайронаи Худ, ба хотири Парвардигор, мунаввар намо.~7uT Парвардигоро! Лутфан, бар ҳасби тамоми адолати Ту, бигзор хашми Ту ва ғазаби Ту аз шаҳри Ту Ерусалим, аз кӯҳи поки Ту баргардад, зеро ки аз боиси гуноҳҳои мо ва маъсиятҳои падарони мо Ерусалим ва қавми Ту дар назари ҳамаи онҳое ки дар гирду пеши мо ҳастанд, шармсор гардидааст.Y6+T Ва алҳол, эй Парвардигор Худои мо, ки қавми Худро аз замини Миср бо дасти қавӣ берун оварда, барои Худ, чунон ки имрӯз аст, ном пайдо кардаӣ, – мо гуноҳ кардаем, шарирона рафтор намудаем..5UT Ва Парвардигор бар ин мусибат исрор намуда, онро бар мо овард, зеро ки Парвардигор Худои мо дар ҳамаи корҳое ки мекунад, одил аст, вале мо ба овози ӯ гӯш надодаем.q4[T Тамоми ин мусибат, чунон ки дар Тавроти Мусо навишта шудааст, бар мо омадааст; валекин мо пеши Парвардигор Худои мо тазаррӯъ накардаем, то ки аз маъсиятҳои худ даст кашем ва ростии Туро дарк намоем.*3MT Ва Ӯ каломи Худро, ки дар ҳаққи мо ва дар ҳаққи доварони мо, ки бар мо доварӣ мекарданд, гуфта буд, иҷро намуда, бар мо мусибати бузурге овард, ки мисли он зери тамоми осмон ба амал наомадааст, чунон ки дар Ерусалим ба амал омадааст;52cT Ва тамоми Исроил Тавроти Туро вайрон кардаанд ва аз он рӯй гардондаанд, то ки ба овози Ту гӯш надиҳанд, ва аз ин сабаб лаънат ва савганде ки дар Тавроти Мусои бандаи Худо навишта шудааст, бар мо рехта шуд, зеро ки мо пеши Ӯ гуноҳ кардаем. 1T Ва ба овози Парвардигор Худои мо гӯш надодаем, то бар тибқи таълимоти Ӯ, ки ба воситаи бандагонаш анбиё ба мо пешниҳод кардааст, рафтор намоем.03T Аммо Парвардигор Худои мо дорои раҳм ва омурзишҳост, гарчанде ки ба Ӯ осӣ шудаем,m/ST Парвардигоро! Хиҷолат аз они мост, – аз они подшоҳони мо ва сарварони мо ва падарони мо, чунки ҳамаи мо пеши Ту гуноҳ кардаем.w.gT Адолат аз они Туст, эй Парвардигор, ва хиҷолат аз они мост, чунон ки имрӯз низ ҳамин тавр аст, – аз они мардони Яҳудо ва сокинони Ерусалим ва ҳамаи исроилиёни наздик ва дур, дар ҳамаи кишварҳое ки Ту онҳоро барои хиёнате ки дар ҳаққи Ту кардаанд, ба он ҷо пароканда намудаӣ.-T Ва ба бандагонат анбиё, ки ба номи Ту ба подшоҳони мо, ба сарварон ва падарони мо ва ба тамоми қавми мамлакат сухан меронданд, гӯш надодаем.m,ST Мо гуноҳ кардаем ва гумроҳ шудаем, шарирона рафтор намудаем ва осӣ гардидаем, аз аҳкоми Ту ва аз дастурҳои Ту рӯй гардондаем,+wT Ва пеши Парвардигор Худои худ дуо гуфта ва эътироф намуда, гуфтам: «Лутфан, эй Парвардигор, Худои бузург ва саҳмгин, ки паймон ва марҳаматро ба дӯстдорони Худ ва ба риоякунандагони аҳкоми Худ нигоҳ медорӣ!*wT Ва ман рӯи худро сӯи Парвардигор Худо нигаронидам, то ки бо дуо ва тазаррӯъҳо, ба василаи рӯзадорӣ ва палос ва хокистар илтимос намоям.m)ST Дар соли аввали подшоҳии ӯ ман, Дониёл, дар китобҳо ба шумораи солҳо диққат додам, ки каломи Парвардигор дар бораи он ба Ирмиёи набӣ нозил шуда буд, ки ба харобии Ерусалим ҳафтод сол пур хоҳад шуд.@( {T ДАР соли аввали Дорёвеш ибни Аҳашверӯш аз насли Модай, ки бар мамлакати калдониён подшоҳ шуда буд, –)'KTВа ман, Дониёл, музтариб шуда, якчанд рӯз бемор хобидам; ва чун бархостам, ба корҳои подшоҳ машғул шудам; ва аз рӯъё дар ҳайрат будам, вале касе инро пай набурд.&1TВа рӯъёи оид ба шом ва субҳ, ки дар бораи он сухан рафт, дуруст аст, валекин ту ин рӯъёро пинҳон намо, зеро ки он баъд аз айёми зиёде ба вуқӯъ хоҳад омад».E%TВа ба туфайли ақлашдар дасисакорӣ муваффақият ба даст хоҳад овард, ва дар дили худ мағрур хоҳад шуд, ва бисёр осоиштагонро ба ҳалокат хоҳад расонд, ва бар зидди Сарвари сарварон қиём хоҳад кард, ва бе он ки дасте расида бошад, шикаст хоҳад хӯрд.`$9TВа қувваташ бузург хоҳад буд, вале на ба сабаби қуввати худи ӯ; ва харобиҳои аҷибе ба амал хоҳад овард, ва дар аъмолаш комёб хоҳад шуд, ва зӯроварон ва қавми поконро ба ҳалокат хоҳад расонд;k#OTВа дар охири салтанати онҳо, вақте ки осиён бадкории худро ба анҷом мерасонанд, подшоҳи бешарм ва дасисакоре хоҳад бархост;"+TВа ин ки он шох шикаст ва дар ҷояш чортои дигар баромад, ин яъне аз он халқ чор салтанат барпо хоҳанд шуд, вале қувваташон мисли қуввати ӯ нахоҳад буд.6!eTВа он нарбуз подшоҳи Юнон аст, ва шохи калоне ки дар мобайни чашмони ӯ буд, подшоҳи аввалин аст. TҚӯчқори соҳиби ду шох, ки ту дидаӣ, подшоҳони Модай ва Форс мебошанд.U#TВа гуфт: «Инак, ман туро аз он чи дар охири ғазаб рӯй хоҳад дод, огоҳ менамоям, чунки ин замон ба охир хоҳад расид. |~}}|0zymxwlvuu srXqpRonTllQkihh:feqdcRbo`_^T]\[VYXW~VUTqSRQQONMgLKJ>HGFEECjBA@??x>+<:988^7~65_43210//.^-,,C*)(|'{&%&$0#$"`!!p :bK!pTeQzBV  / LZ90%C^ Дар хусуси қурбониҳои сӯхтании Ман бошад, беҳтар аст, ки забҳ карда, гӯшташро бихӯранд: Парвардигор онро хоҳон нест. Бинобар ин Ӯ гуноҳи онҳоро ба ёд хоҳад овард ва барои маъсияташон ҷазо хоҳад дод: онҳо ба Миср хоҳанд баргашт.-S^ Муҳимтарин аҳкоми шариати Худро барои ӯ навиштам, дар назараш чизи бегонае ба шумор рафт.O^ Зеро ки Эфроим қурбонгоҳҳои бисёре барои кафорати гуноҳ сохт, – ин қурбонгоҳҳо барои ӯ сабаби гуноҳ гардид.w^ Гарчанде ки ба халқҳо тӯҳфа медиҳанд, алҳол Ман онҳоро ҷамъ хоҳам кард, ва дере нагузашта аз юғи подшоҳи сарварон ба ларза хоҳанд омад.M~^ Зеро ки онҳо мисли гӯрхари танҳое назди Ашшур рафтаанд; Эфроим ба воситаи тӯҳфаҳо ошиқонро пайдо кардааст.(}I^Исроил фурӯ бурда шудааст; алҳол онҳо дар миёни халқҳо мисли зарфи нодаркоре мебошанд.|1^Азбаски онҳо бодро коштанд, бинобар ин тундбодро хоҳанд даравид; онро ҳосиле нест: хӯшаҳояш орд нахоҳад дод, агар диҳад ҳам, бегонаҳо онро хоҳанд хӯрд.m{S^Зеро ки он аз Исроил аст, ва ҳунарманде онро сохтааст, ва он – худо нест; зеро ки гӯсолаи Сомария шикаста, пора-пора хоҳад шуд.^z5^Гӯсолаи ту вожгун шудааст, эй Сомария! Ғазаби Ман бар онҳо аланга гирифтааст; то ба кай онҳо наметавонанд пок шаванд?Ly^Онҳо подшоҳонро таъин карданд, вале на аз ҷониби Ман; сарваронро таъин карданд, вале бе розигии Ман; аз нуқра ва тиллои худ бутҳо барои худ сохтанд, то ки ба ҳалокат дучор шаванд.xw^Исроил некиро тарк кардааст, пас душман вайро таъқиб хоҳад кард.w#^Онҳо сӯи Ман истиғоса хоҳанд бурд: «Эй Худои ман! Мо, Исроил, Туро мешиносем».$v C^ШОХРО ба даҳонат бигир! Вай мисли уқоб бар хонаи Парвардигор ҳуҷум хоҳад кард, зеро ки онҳо паймони Маро шикастанд, ва бар зидди шариати Ман ҷиноят карданд. u^Онҳо руҷӯ намоянд ҳам, на ба сӯи Худои Таолост; онҳо мисли камони ҳилагар мебошанд; сарваронашон аз боиси забони густохонаи худ ба дами шамшер хоҳанд афтод; ба ин сабаб онҳо дар замини Миср хандахариш хоҳанд шуд.@ty^Ва Ман онҳоро адаб омӯхта, бозуҳошонро тақвият додам, вале онҳо дар ҳаққи Ман андешаҳои бад карданд."s=^Ва онҳо бо дили худ сӯи Ман истиғоса набурданд, ҳангоме ки бар бистарҳои худ фиғон мекашиданд; барои ғалла ва шароб ҷамъ шуда, бар зидди Ман исён мекунанд.}rs^ Вой бар ҳоли онҳо, зеро ки аз Ман дур шуданд; хонавайронӣ бар онҳо бод, зеро ки дар ҳаққи Ман ҷиноят карданд. Ва оё мумкин аст, ки Ман онҳоро раҳо кунам? Ва ҳол он ки онҳо бар зидди Ман суханони дурӯғ гуфтанд!=qs^ Ҳангоме ки онҳо мераванд, Ман тӯри Худро бар онҳо хоҳам андохт, мисли мурғони ҳаво онҳоро фурӯд хоҳам овард; чунон ки ба ҷамоаташон шунавонидаам, онҳоро азият хоҳам дод.2p]^ Ва Эфроим мисли кабӯтари соддадили нофаҳме гардидааст: Мисрро мехонанд, сӯи Ашшур мераванд.o^ Ва ифтихори Исроил пеши назари ӯ сарпаст шудааст, вале онҳо бо ин ҳама сӯи Парвардигор Худои худ руҷӯъ намекунанд ва Ӯро толиб намешаванд.-nS^ Бегонаҳо қуввати ӯро хӯрдаанд, ва ӯ намедонад; мӯйсараш низ сафед шудааст, ва ӯ намедонад.Rm^Эфроим бо қавмҳо аралаш шуда рафтааст; Эфроим ноне гардидааст, ки рӯи дигараш ба оташ баргардонида нашудааст.l^Ҳамаи онҳо мисли танӯр тафсида, доварони худро фурӯ мебаранд; ҳамаи подшоҳони онҳо фурӯ меғалтанд, ва дар миёни онҳо касе нест, ки Маро бихонад.k+^Зеро ки онҳо дар камингарии худ дили худро монанди танӯр мегардонанд: тамоми шаб нонпазашон мехобад, бомдодон вай мисли оташи аланганок дармегирад.Lj^Дар 'рӯзи подшоҳи мо' сарварон аз гармии шароб бемор шуданд, ва ӯ дасти худро ба ин масхарабозон дароз кард.i'^Ҳамаи онҳо саргарми зино мебошанд, мисли танӯре ки нонпаз онро оташ медиҳад, ва аз вақти хамир кардан то вақти расидани он аз оташ додан бозмеистад.,hQ^Бо шарорати худ онҳо подшоҳро, ва бо суханони козибонаи худ сарваронро хурсанд мекунанд.%gC^Ва дар дили худ намегӯянд, ки Ман тамоми шарорати онҳоро дар хотир нигоҳ доштаам; алҳол корҳои бадашон онҳоро иҳота намудааст, онҳо ба ҳузури Ман ошкор аст.]f 5^ЧУН Исроилро шифо доданӣ шавам, гуноҳи Эфроим ва бадкориҳои Сомария ошкор хоҳад гардид, зеро ки рафторашон козибона аст; ва дуздон медароянд, ва дастаи роҳзанон дар берун ҳуҷум мекунанд.0eY^ Барои ту низ, эй Яҳудо, дарав насиб шудааст, ҳангоме ки Ман асирони қавми Худро баргардонам.Sd^ Дар хонадони Исроил Ман корҳои зиштро дидаам; дар он ҷо Эфроим саргарми зино шудааст, Исроил палид гардидааст.1c[^ Ва чунон ки дастаи роҳзанон дар сари роҳи касе камин мегирад, ончунон гурӯҳи коҳинон дар роҳи Шакем одамкушӣ мекунанд, зеро ки қасди бади худро ба амал меоваранд.Qb^Ҷилъод, шаҳри бадкирдорон, хунолуд аст.a%^Валекин онҳо, мисли Одам, паймонро шикастанд: дар он ҷо ба Ман хиёнат карданд.?`w^Зеро ки Ман марҳаматро хоҳон ҳастам ва на забҳро, ва шинохтани Худоро бештар аз қурбониҳои сӯхтанӣ._^Бинобар ин Ман онҳоро ба воситаи анбиё зарба задам, бо суханони даҳони Худ онҳоро куштам, ва доварӣ дар ҳаққи ту мисли нур равшан хоҳад шуд.q^[^Бо ту чӣ кунам, эй Эфроим? Бо ту чӣ кунам, эй Яҳудо? Тақвои шумо, охир, мисли абри субҳ ва мисли шабнамест, ки бо зудӣ ғоиб мешавад.m]S^Ва Парвардигорро хоҳем шинохт ва барои шинохтани Ӯ ҷидду ҷаҳд хоҳем кард; зуҳури Ӯ мисли шафақи субҳ аст, ва Ӯ назди мо мисли борон, мисли борони охири баҳор, ки заминро сероб мекунад, хоҳад омад».^\5^Баъд аз ду рӯз моро зинда хоҳад кард; дар рӯзи сеюм моро ба по хоҳад бархезонид, ва мо дар ҳузури Ӯ зиндагӣ хоҳем кард;|[ s^«БИЁЕД, сӯи Парвардигор руҷӯъ намоем, зеро ки Ӯ даридааст, ва моро шифо хоҳад бахшид, Ӯ зарба задааст, ва моро ҷароҳатбандӣ хоҳад кард;'ZG^Ман рафта, ба макони Худ бармегардам, то даме ки онҳо ба гуноҳи худ иқрор шаванд, ва толиби рӯи Ман гарданд; дар тангии худ онҳо бо зудӣ ба Ман рӯ хоҳанд овард.,YQ^Зеро ки Ман мисли шер барои Эфроим ва мисли шербача барои хонадони Яҳудо хоҳам буд; Ман, Ман медарам ва меравам, бардошта мебарам, ва халоскунандае нахоҳад буд.eXC^ Ва Эфроим бемории худро, ва Яҳудо ҷароҳати худро дид, ва Эфроим назди Ашшур рафт, ва назди подшоҳ Ёриб* кас фиристод, вале вай наметавонад шуморо шифо диҳад, ва ҷароҳати шуморо муолиҷа намояд.W^ Ва Ман мисли куя барои Эфроим ва мисли фасод барои хонадони Яҳудо шудаам.5Vc^ Эфроим мазлум гардида, дар доварӣ шикаст хӯрдааст, зеро хост, ки амри беҳударо пайравӣ намояд.HU ^ Сарварони Исроил монанди дуркунандагони ҳудуд мебошанд: ғазаби Худро бар онҳо мисли об фурӯ хоҳам рехт.Q^Қавми Ман аз камии дониш нобуд шудаанд; азбаски ту аз дониш нафрат кардӣ, Ман низ аз ту нафрат кардам, то ки дигар барои Ман каҳонат нанамоӣ; ва азбаски ту шариати Худои худро фаромӯш кардӣ, Ман низ писарони туро фаромӯш хоҳам кард.L=^Ва ту рӯзона пешпо хоҳӣ хӯрд, ва набӣ низ бо ту шабона пешпо хоҳад хӯрд, ва Ман модари туро нобуд хоҳам кард.<y^Аммо бигзор ҳеҷ кас муҷодила нанамояд, ва ҳеҷ кас мазаммат накунад; зеро ки қавми ту мисли касоне мебошанд, ки бо коҳин муҷодила доранд.;^Бинобар ин замин мотам мегирад, ва ҳар сокини он, бо ҳайвоноти саҳро ва мурғони ҳаво, бемаҷол мегардад, ва моҳиёни баҳр низ нобуд мешаванд.t:a^Қасам хӯрдан ва қасамро шикастан, ва қатл ва дуздӣ ва зино кардан бағоят паҳн шудааст, ва ҷараёни хун бо ҷараёни хун мепайвандад.E9 ^КАЛОМИ Парвардигорро бишнавед, эй банӣ Исроил! Зеро ки Парвардигор бо сокинони ин замин муҷодила дорад, чунки на ростӣ ҳаст, ва на марҳамат, ва на шинохтани Худо бар ин замин.@8y^Баъд аз он банӣ Исроил тавба намуда, Парвардигор Худои худ ва Довуд подшоҳи худро ҷустуҷӯ хоҳанд кард, ва дар айёми охир бо тарс сӯи Парвардигор ва эҳсони Ӯ хоҳанд шитофт.y7k^Зеро ки банӣ Исроил айёми зиёде бе подшоҳ ва бе сарвар, ва бе қурбонӣ ва бе сутуни назди қурбонгоҳ, ва бе эфӯд* ва трофим** хоҳанд буд.a6;^Ва ба вай гуфтам: «Рӯзҳои бисёр маро интизор шав, зино накун ва аз они марди дигар набош, ва ман низ барои ту хоҳам буд».#5?^Ва ман вайро ба понздаҳ сиқл нуқра ва як ҳӯмер ҷав ва як летех* ҷав барои худ харидам.?4 y^ВА Парвардигор ба ман гуфт: «Бори дигар рафта, занеро, ки маҳбубаи ёрест ва зинокорӣ мекунад, дӯст бидор, мисли он ки Парвардигор банӣ Исроилро дӯст медорад, ва ҳол он ки онҳо ба худоёни дигар рӯ меоваранд ва кулчаҳои мавизиро дӯст медоранд».?3w^Ва барои Худам вайро дар замин зироат хоҳам кард, ва бар Лӯ-Руҳома марҳамат хоҳам намуд, ва ба Лӯ-Аммӣ хоҳам гуфт: 'Ту қавми Ман ҳастӣ', ва ӯ хоҳад гуфт: 'Ту Худои ман ҳастӣ'».52c^Ва замин ғалла ва шароб ва равғанро иҷобат хоҳад намуд, ва онҳо Изреъилро иҷобат хоҳанд намуд.1%^Ва дар он рӯз чунин воқеъ хоҳад шуд, ки Ман иҷобат хоҳам намуд, мегӯяд Парвардигор, Ман осмонро иҷобат хоҳам намуд, ва он заминро иҷобат хоҳад намуд,0-^Ва туро бо садоқат номзади Худ хоҳам гардонид, ва ту Парвардигорро хоҳӣ шинохт.a/;^Ва туро то абад номзади Худ хоҳам гардонид, ва туро бо адолат ва инсоф ва эҳсон ва марҳамат номзади Худ хоҳам гардонид;i.K^Ва дар он рӯз Ман барои онҳо* бо ҳайвоноти саҳро ва мурғони ҳаво ва ҳашароти замин паймон хоҳам баст, ва камон ва шамшер ва корзорро аз замин барҳам хоҳам дод, ва онҳоро дар амният хоҳам хобонид.5-c^Ва номҳои Баалҳоро аз даҳони вай дур хоҳам кард, ва онҳо дигар бо номҳои худ зикр нахоҳанд ёфт.`,9^Ва дар он рӯз чунин воқеъ хоҳад шуд, мегӯяд Парвардигор, ки ту Маро хоҳӣ хонд: 'Ишӣ'*, ва дигар Маро нахоҳӣ хонд: 'Баалӣ'**.`+9^Ва токҳои вайро аз он ҷо ба вай хоҳам дод, ва водии Охӯрро* дарвозаи умед хоҳам гардонид; ва дар он ҷо вай, чун дар айёми ҷавониаш ва чун дар рӯзи баромаданаш аз замини Миср, суруд хоҳад хонд.E*^Бинобар ин, инак Ман вайро мафтун намуда, ба биёбон хоҳам овард, ва суханони дилпазир ба вай хоҳам гуфт.$)A^ Ва аз боиси айёми Баалҳо вайро ҷазо хоҳам дод, ки он вақт вай барояшон бухур месӯзонид, ва худро бо ҳалқаҳои гӯшу бинӣ ва бо гарданбандҳо оро медод, ва аз пайи хушдоронаш мерафт, вале Маро фаромӯш карда буд, мегӯяд Парвардигор.n(U^ Ва токҳо ва дарахтони анҷири вайро, ки гуфта буд: 'Инҳо музди ман аст, ки хушдоронам ба ман додаанд', валангор хоҳам кард, ва онҳоро ба ҷангал табдил хоҳам дод, ва ҳайвоноти саҳро онҳоро хоҳанд хӯрд.5'c^ Ва ба тамоми хурсандии вай: ба идҳо, навмоҳҳо, шанбеҳо ва ҳамаи мавсимҳои вай хотима хоҳам дод.L&^ Ва алҳол аврати вайро пеши чашми хушдоронаш ошкор хоҳам сохт, ва касе вайро аз дасти Ман раҳо нахоҳад кард.?%w^ Бинобар ин Ман ғаллаи Худро дар вақташ ва шароби худро дар мавсимаш гашта хоҳам гирифт, ва пашм ва катони Худро, ки урёнии вай бо он пӯшонида шудааст, кашида хоҳам гирифт."$=^Валекин вай намедонист, ки Ман будам, ки ғалла ва шароб ва равғанро ба вай медодам, ва нуқра ва тиллоро барои вай афзун мекардам, ки Баалро аз он месохтанд.+#O^Ва ҳарчанд вай аз пайи хушдорони худ афтад, ба онҳо нахоҳад расид, ва ҳарчанд онҳоро ҷустуҷӯ намояд, нахоҳад ёфт, ва хоҳад гуфт: 'Рафта, назди шавҳари якуми худ бармегардам, зеро ки дар он вақт, назар ба ҳозира, барои ман беҳтар буд'.^"5^Бинобар ин Ман роҳи туро бо хорҳо хоҳам баст, ва таворае пеши вай барпо хоҳам кард, ва ҷоддаҳои худро вай нахоҳад ёфт.s!_^Зеро ки модари онҳо саргарми зино шудааст, онҳоро ҳомила гардида, худро расво кардааст, чунки гуфтааст: 'Аз пайи хушдоронам, ки нон ва об, пашм ва катон, равған ва машрубот ба ман медиҳанд, хоҳам рафт'." =^Ва бар фарзандони вай марҳамат нахоҳам кард, зеро ки онҳо фарзандони зино мебошанд,wg^Мабодо либосашро кашида, луб-луч намоям, ва мисли он ки дар рӯзи таваллудаш буд, гардонам, ва монанди биёбоне вайро валангор созам, ва ба замини хушкидае вайро табдил диҳам, ва аз ташнагӣ вайро бикушам.H ^Бо модари худ муҷодила кунед, муҷодила, зеро ки вай зани Ман нест, ва Ман шавҳари вай нестам, ва бигзор вай зинои худро аз чеҳрааш ва фаҳши худро аз миёни пистонҳояш нест кунад,} u^БА бародарони худ бигӯед: «Аммӣ»*, ва ба хоҳарони худ: «Руҳома»**. -^ Ва банӣ Яҳудо ва банӣ Исроил бо ҳам ҷамъ хоҳанд шуд, ва як сардорро барои худ таъин намуда, аз он замин хоҳанд баромад; зеро ки рӯзи Изреъил бузург аст.9 m^ Вале шумораи банӣ Исроил мисли реги дарё хоҳад буд, ки онро на чен кардан мумкин аст ва на шумурдан; ва чунин воқеъ хоҳад шуд, ки ба ҷои он ки ба онҳо гуфта мешуд: «Шумо қавми Ман нестед», ба онҳо гуфта хоҳад шуд: «Писарони Худои Ҳай ҳастед».5 e^ Ва Ӯ гуфт: «Номи ӯро Лӯ-Аммӣ* бихон, зеро ки шумо қавми Ман нестед, ва Ман барои шумо нахоҳам буд.  ^Ва ҳангоме ки вай Лӯ-Руҳомаро аз сина ҷудо кард, ҳомила шуда, писаре зоид.l S^Валекин бар хонадони Яҳудо марҳамат хоҳам кард, ва онҳоро бо қудрати Парвардигор Худои онҳо наҷот хоҳам дод, ва онҳоро ба воситаи камон ва шамшер ва корзор ва аспон ва саворон наҷот нахоҳам дод».E ^Ва боз вай ҳомила шуда, духтаре зоид, ва Парвардигор гуфт: «Номи вайро Лӯ-Руҳома* бихон, зеро ки Ман бар хонадони Исроил дигар марҳамат нахоҳам кард ва онҳоро нахоҳам омурзид;/ Y^Ва дар он рӯз чунин воқеъ хоҳад шуд, ки Ман камони Исроилро дар водии Изреъил хоҳам шикаст».Y -^Ва Парвардигор ба ӯ гуфт: «Насли ӯро Изреъил бихон, зеро ки пас аз муддати каме Ман интиқоми хуни Изреъилро аз хонадони Еҳу хоҳам гирифт ва ба подшоҳии хонадони Исроил хотима хоҳам дод;# A^Ва ӯ рафта, духтари Диблоим – Ҷумарро гирифт, ки вай ҳомила шуда, писаре барои ӯ зоид.  ^Ибтидои каломи Парвардигор ба Ҳушаъ. Ва Парвардигор ба Ҳушаъ гуфт: «Бирав, зани зинокор ва фарзандони зиноро барои худ бигир; зеро ки ин замин дар ҳаққи Парвардигор хиёнат намуда, бениҳоят саргарми зино шудааст». ;^КАЛОМИ Парвардигор, ки дар айёми Узиё, Ютом, Оҳоз ва Ҳизқиё, подшоҳони Яҳудо, ва дар айёми Ёробъом ибни Юош, подшоҳи Исроил, бар Ҳушаъ ибни Баэрӣ нозил шуд.fET Вале ту то охири умрат амин бош, ва баъд фароғат хоҳӣ кард, ва дар охирзамон барои гирифтани насибаи худ қиём хоҳӣ намуд». T Хушо касе ки интизорӣ бикашад ва ба ҳазору сесаду сиву панҷ рӯз бирасад!]3T Ва аз замони ботил кардани қурбонии доимӣ ва гузоштани қабоҳати харобкунанда ҳазору дусаду навад рӯз хоҳад гузашт.GT Бисёре покиза ва сафед хоҳанд шуд ва аз гудозиш хоҳанд гузашт, вале шарирон ба шарорат машғул хоҳанд шуд, ва ҳамаи шарирон фаҳм нахоҳанд кард; аммо хирадмандон хоҳанд фаҳмид.0 YT Ва гуфт: «Бирав, эй Дониёл, зеро ки ин суханон бояд то замони охир пинҳон ва сарбамӯҳр бошад. 5T Ва ман шунидам, вале нафаҳмидам, ва гуфтам: «Эй хоҷаам! Фарҷоми инҳо чӣ хоҳад буд?» /T Ва он марди ҷомаи катон дар барро, ки болои обҳои наҳр истода буд, шунидам, ки дасти рост ва дасти чапи худро сӯи осмон бардошта, ба Ҳайи Лоямут қасам хӯрд, ки то замоне ва ду замон ва нисфи замон хоҳад буд, ва ҳамин ки пора-пора кардани қуввати қавми пок тамом шавад, ҳамаи инҳо анҷом хоҳад ёфт.Z -T Ва яке аз онҳо ба марди ҷомаи катон дар бар, ки болои обҳои наҳр истода буд, гуфт: «Анҷоми ин аҷоибот кай хоҳад буд?»W 'T Ва ман, Дониёл, назар кардам, ва инак, ду нафари дигар истодаанд: яке дар ин канори наҳр, дигаре дар он канори наҳр.T Аммо ту, эй Дониёл, ин суханонро пинҳон намо, ва ин китобро то замони охир мӯҳр зан; бисёре ҷустуҷӯ хоҳанд кард, ва дониш афзоиш хоҳад ёфт».T Ва хирадмандон мисли дурахши афлок хоҳанд дурахшид, ва онҳое ки бисёреро ба адолат ҳидоят намудаанд, – мисли ситорагон хоҳанд буд то абад. {v~}|| zyxvutsWrqkpon9m3l|kjih(feeYdcb`_;^%\[ZYXWqVUTSSQPOO MLLKJII5GG%FbEDaCBA?>== i^ ВАҚТЕ ки Эфроим сухан меронд, ҳама меларзиданд; ӯ дар Исроил сарбаланд буд; валекин аз боиси Баал гуноҳкор шуд, ва ба ҳалокат расид.=^ Эфроим хашми бағоят сахте ба вуҷуд овард, пас Парвардигораш хуни вайро бар вай боқӣ хоҳад гузошт, ва нанги вайро ба вай хоҳад баргардонид.@<y^ Ва Парвардигор ба воситаи набӣ Исроилро аз Миср берун овард, ва ба воситаи набӣ ӯро нигаҳбонӣ намуд.-;S^ Ва Яъқуб ба саҳрои Арам гурехт, ва Исроил барои зан хизмат кард, ва барои зан чӯпонӣ намуд.J: ^ Модоме ки Ҷилъод пур аз ҷафо гардидааст, пас инҳо бар абас будааст; дар Ҷилҷол онҳо говҳоро қурбонӣ мекарданд, ва қурбонгоҳҳои онҳо мисли сангтӯдаҳои назди огардҳои саҳро буд.>9u^ Ва Ман ба анбиё сухан рондам, ва рӯъёҳоро афзун кардам, ва ба воситаи анбиё масалҳоро ба кор бурдам.R8^ Валекин Ман Парвардигор Худои ту аз замини Миср ҳастам; боз туро мисли айёми ид дар хаймаҳо ҷойгир хоҳам кард.47a^ Вале Эфорим мегӯяд: «Дуруст аст, ки ман сарватдор шудаам, барои худ молу мулк пайдо кардаам; дар тамоми дороии ман ноинсофие ки гуноҳ бошад, назди ман нахоҳанд ёфт».6%^ Вай савдогарест, ки дар дасташ тарозуи макр мебошад, ва ситамро дӯст медорад.G5^ «Ту низ сӯи Худои худ руҷӯъ намо, марҳамат ва инсофро риоят бикун, ва ҳамеша ба Худои худ таваккал намо».n4U^ Ва Парвардигор Худои лашкарҳост: Парвардигор номи Ӯст.3^ Ва ӯ бо фаришта гӯштин гирифта, ғолиб омад; ӯ гириста, пеши Худо тазаррӯъ намуд; дар Байт-Ил низ Худо ӯро ёфт, ва дар он ҷо бо ӯ гуфтугӯ кард./2W^ Дар шиками модар ӯ пошнаи бародари худро қапид; ва дар авҷи қувваташ бо Худо гӯштин гирифт. 1^ Ва Парвардигор бо Яҳудо низ талош хоҳад кард, ва Яъқубро бар тибқи роҳҳояш ба ҷазо мустаҳиқ хоҳад кард: ба ӯ мувофиқи аъмолаш подош хоҳад дод.,0 S^ ЭФРОИМ бод мепаймояд ва аз пайи боди шарқӣ медавад, тамоми рӯз кизб ва ситамро афзун мекунад; ва онҳо бо Ашшур паймон мебанданд, ва равған ба Миср бурда мешавад.K/^ Маро Эфроим бо кизб, ва Исроил бо макр иҳота кардааст; ва Яҳудо ҳанӯз бо Худо, бо Поки амин саркашӣ мекунад..y^ Мисли мурғон аз Миср, ва мисли кабӯтарон аз замини Ашшур хоҳанд шитофт; ва онҳоро дар хонаҳошон ҷойгир хоҳам намуд, мегӯяд Парвардигор.~-u^ Парвардигорро онҳо пайравӣ хоҳанд кард; Ӯ мисли шер наъра хоҳад зад; вақте ки Ӯ наъра занад, фарзандон аз он тарафи баҳр хоҳанд шитофт.j,M^ Бар ҳасби оташи ғазаби Худ амал нахоҳам кард, ба нобуд кардани Эфроим шурӯъ нахоҳам намуд; зеро ки Ман Худо ҳастам ва на одамизод; дар миёни ту Пок ҳастам; ва дар авҷи ғазаб назди ту нахоҳам омад. + ^ Чӣ гуна туро таслим кунам, эй Эфроим? Чӣ гуна туро бисупорам, эй Исроил? Чӣ гуна туро мисли Адмо таслим кунам, мисли Сабӯим вожгун созам? Дили Ман андаруни Ман вайрон шудааст, риққатҳои Ман якбора ба ҷӯш омадааст. * ^ Ва қавми Ман ҳанӯз моиланд, ки ба Ман осӣ шаванд; ва ҳангоме ки онҳоро ба сӯи Худои Таоло даъват менамоянд, онҳо бо якҷоягӣ баланд намешаванд.D)^ Ва шамшер дар шаҳрҳояш чарх зад, ва деҳоти вайро нобуд кард, ва онҳоро ба сабаби дасисаҳошон фурӯ бурд.3(_^ Ба замини Миср нахоҳад баргашт, вале Ашшур подшоҳи ӯст; зеро ки онҳо нахостанд руҷӯъ намоянд.<'q^ Бо риштаҳои инсонӣ, бо танобҳои муҳаббат онҳоро пеш кашидам; ва барояшон мисли касоне будам, ки юғро аз ҷоғашон боло мебардоранд; ва навозишкорона ба вай хӯрок медодам.&^ Ва ҳол он ки Ман Эфроимро ба по хезонида ба роҳравӣ одат кунондам, бар бозуҳоям ӯро бардоштам, вале онҳо надонистанд, ки Ман онҳоро шифо додаам.*%M^ Ҳар қадар бештар онҳоро даъват мекарданд, ҳамон қадар бештар аз пеши онҳо дур мерафтанд: барои Баалҳо қурбонӣ мекарданд, ва барои санамҳо бухур месӯзониданд.-$ U^ ВАҚТЕ ки Исроил навҷавоне буд, Ман ӯро дӯст доштам; ва писари Худро аз Миср даъват намудам.#^ Байт-Ил, ба сабаби шарорати бузурги шумо, ба шумо ҳамин тавр амал хоҳад кард; дар вақти шафақи субҳ подшоҳи Исроил ба ҳалокат хоҳад расид.r"]^ Ва ошӯбе дар миёни қавми ту хоҳад бархост, ва ҳамаи қалъаҳоят валангор хоҳад шуд, мисли он ки Шалмон Байт-Арбилро дар рӯзи ҷанг валангор кардааст; модар бо фарзандонаш кушта пора-пора карда шудааст.!^ Аммо шумо шароратро кишт кардед, ноинсофиро дарав намудед, меваи кизбро хӯрдед; зеро ки ту ба роҳи худ, ба анбӯҳи баҳодурони худ таваккал намудӣ.} s^ Барои худ аз рӯи инсоф кишт кунед, ва бар тибқи марҳамат дарав намоед; киштзорро барои худ шудгор кунед, ва он гоҳ вақти он аст, ки Парвардигорро толиб шавед, то ки Ӯ омада, борони адолат бар шумо биборонад.\1^ Ва Эфроим ғуноҷини омӯхташудаест, ки хирманкӯбиро дӯст медорад, ва Ман юғро бар гардани зебои вай баста, бар Эфроим низ гузоштам, то ки Яҳудо шудгор кунад, ва Яъқуб барои худ мола намояд.pY^ Бар тибқи иштиёқи Худ онҳоро ҷазо хоҳам дод, ва қавмҳо ба муқобили онҳо ҷамъ хоҳанд омад, ва онҳоро ба ду ҳалқаи юғ хоҳанд баст.mS^ Аз айёми Ҷабъа гуноҳ кардаӣ, эй Исроил; дар он ҷо онҳо истодагӣ карданд: ҷанг дар Ҷабъа ба муқобили ноинсофон ба онҳо нарасид.O^ Ва баландиҳои Овин – ҷои гуноҳи Исроил – нобуд хоҳанд шуд; хору хас бар қурбонгоҳҳои онҳо хоҳад рӯид, ва онҳо ба кӯҳҳо хоҳанд гуфт: «Моро бипӯшонед», ва ба талҳо: «Бар мо биафтед».uc^ Сомария ва подшоҳаш мисли кафке бар рӯи об нест хоҳанд шуд.w^ Худи он низ ба Ашшур ҳамчун ҳадия ба подшоҳ бурда хоҳад шуд; Эфроим хиҷолат хоҳад кашид, ва Исроил аз дасисаҳояш шарманда хоҳад гардид.M^ Аз боиси гӯсолаи Байт-Овин сокинони Сомария ба ҳарос хоҳанд афтод, зеро ки қавмаш барои он мотам мегиранд, ва коҳинонаш барои ҷалоли он, ки аз он гирифта шудааст, ба ларза меоянд.iK^ Сухан мегӯянд, қасамҳои дурӯғ ёд мекунанд, паймон мебанданд; ва доварӣ мисли гиёҳи заҳрдор бар огардҳои саҳро гул мекунад.lQ^ Зеро ки онҳо алҳол мегӯянд: «Мо подшоҳ надорем, чунки мо аз Парвардигор натарсидем, ва ин подшоҳ чӣ метавонад ба мо бикунад?»xi^ Дили онҳо пур аз тамаллуқ аст, акнун гирифтори ҷазо хоҳанд шуд: Ӯ қурбонгоҳҳои онҳоро вайрон, ва сутунҳои онҳоро вожгун хоҳад кард.s a^ ИСРОИЛ токи сершохаест, ки меваи ба худаш муносибе меоварад; ба андозаи фаровонии меваи худ қурбонгоҳҳои зиёде сохтааст; баробари афзудани нозу неъмати заминаш сутунҳоро хубтар зебу зинат додаанд.2]^ Худои ман онҳоро тарк хоҳад кард, чунки Ӯро нашниданд; пас дар миёни халқҳо овора хоҳанд шуд.{^ Эфроим шикаст хӯрдааст; решаи онҳо хушк шудааст, – онҳо мева нахоҳанд дод; ҳатто агар зоянд ҳам, самари марғуби батни онҳоро хоҳам кушт. ^ Тамоми шарорати онҳо дар Ҷилҷол аст, ки дар он ҷо Ман аз онҳо барои кирдорҳои бадашон нафрат намудаам; аз хонаи Худ онҳоро бадар хоҳам ронд; онҳоро дигар дӯст нахоҳам дошт; ҳамаи сарварони онҳо фитнагар мебошанд.2]^ Парвардигоро, ба онҳо ҳар чи медиҳӣ, бидеҳ: раҳими бачапарто ва пистонҳои хушк ба онҳо бидеҳ.fE^ Эфроим, вақте ки дидам, мисли Сӯр дар мавзеи зебое ҷойгир шудааст; вале Эфроим писаронашро барои қотил берун хоҳад овард.3_^ Ҳатто агар фарзандони худро калон кунанд ҳам, онҳоро нобуд хоҳам кард, ба тавре ки одаме боқӣ нахоҳад монд; зеро ки вой бар ҳоли онҳо, вақте ки аз онҳо низ дур шавам./W^ Ҷалоли Эфроим мисли мурғе парида хоҳад рафт: зоидан, ҳомиладорӣ ва бордоршавӣ нахоҳад буд. ^ Исроилро мисли ангуре дар биёбон пайдо кардам; падарони шуморо мисли навбари анҷир дар ибтидои он дидам; лекин онҳо ба Баал-Фаӯр омаданд, ва саргарми расвоӣ шуданд, ва монанди маъшуқаҳошон нафратангез гардиданд.h I^ Онҳо, мисли айёми Ҷабъа, ба умқи бадкирдорӣ расидаанд; Ӯ гуноҳи онҳоро ба ёд хоҳад овард, барои маъсияташон ҷазо хоҳад дод.| q^ Дидбони Эфроим аз ҷониби Худои ман набӣ буд, ки дар сари ҳамаи роҳҳояш доми сайёд ниҳода шуд, ва адоват дар хонаи Худои ӯ ҳукмфармост.@ y^ Айёми ҷазо наздик меояд, айёми подош фаро мерасад, – Исроил хоҳанд донист, ки оё набӣ беақл буд ва оё соҳиби рӯҳ девона буд, – ба сабаби гуноҳи бисёр ва адовати бузурги ту.h I^ Зеро ки инак, онҳо ба сабаби хонавайронӣ рафтаанд; Миср онҳоро ҷамъ хоҳад овард, Муф онҳоро қабр хоҳад кард; ганҷинаҳои нуқраи онҳоро газна пахш хоҳад кард, дар хаймаҳои онҳо мушхор хоҳад рӯид.^ Пас шумо дар рӯзи мавсим ва дар рӯзи иди Парвардигор чӣ хоҳед кард?ta^ Барои Парвардигор шароб нахоҳанд рехт, Ва қурбониҳошон писандидаи Ӯ нахоҳад буд, балки барои худашон мисли нони мотамдорон хоҳад буд: ҳар кӣ аз онҳо бихӯрад, палид хоҳад шуд, зеро ки нони онҳо барои шикамсерии худашон мебошад, ба хонаи Парвардигор он дохил нахоҳад шуд.]3^ Дар замини Парвардигор сокин нахоҳанд шуд: Эфроим ба Миср хоҳад баргашт, ва дар Ашшур онҳо хӯроки палид хоҳанд хӯрд.*M^ Хирман ва чархушт онҳоро ғизо нахоҳад дод, ва шаробе ки дар он ҳаст, дилхуш нахоҳад кард. ^ ЭЙ Исроил, мисли қавмҳо то ба дараҷаи ваҷд шодӣ накун, зеро ки ту зино намуда аз Худои худ дур шудӣ: болои ҳар хирман музди зиноро дӯст доштӣ.T!^Ва Исроил Холиқи худро фаромӯш карда, қасрҳо бино намудааст, ва Яҳудо бисёр шаҳрҳои ҳисордор сохтааст; валекин Ман ба шаҳрҳои вай оташ хоҳам фиристод, то ки кӯшкҳои вайро бисӯзонад. x~}y|{z:y;wvuhttFsyqpoWn\lkjjhggf*e&ccGbaJ` ^`],\[ZuYRX!W|VTT5RQNPNNULKK3IIH4FIEDZC BPA@?>^=<;;998w7g6d5j432z10N..&,+*W)+(M'9&$#R"T!Ew?S ?d|Vu%rВа шуморо Ман ҷалои ватан карда, ба он тарафи Димишқ хоҳам ронд», мегӯяд Парвардигор, ки Худои лашкарҳо номи Ӯст.Zt-rБалки Сиккути малики худ ва Кийюни бути худ, яъне кавкаби худоёни худро, ки барои худ сохта будед, бардошта гаштед.9skrОё шумо, эй хонадони Исроил, дар биёбон дар зарфи чил сол қурбониҳо ва ҳадияҳо барои Ман овардед?rrБигзор инсоф мисли об, ва адолат мисли наҳри бепоён ҷӯш зада ҷорӣ гардад!&qErҒавғои сурудҳои худро аз Ман дур кун, ва навозиши барбатҳои туро Ман гӯш нахоҳам кард.>purҲатто агар қурбониҳои сӯхтанӣ ва ҳадияҳои ордии худро барои Ман биёред, онҳо дилхоҳи Ман нахоҳад буд, ва ба қурбонии шукронаи говони парвории шумо назар нахоҳам андохт.Nor«Ман аз идҳои шумо кароҳат ва нафрат дорам, ва қурбониҳои шуморо дар маҷлисҳои қавматон қабул нахоҳам кард.n3rОхир, рӯзи Парвардигор торикист ва на рӯшноӣ, ва тирагист, ва дурахше дар он нест.cm?rМисли ин ки касе аз шер гурехта, ба хирс дучор шавад, ва ба хона даромада, дасташро ба девор бимонад, ва море ӯро бигазад.Vl%rВой ба ҳоли муштоқони рӯзи Парвардигор! Ин рӯзи Парвардигор ба шумо барои чӣ лозим аст? Он торикист ва на рӯшноӣ.:kmrВа дар ҳамаи токзорҳо навҳа хоҳад буд, зеро ки Ман андаруни ту хоҳам гузашт», мегӯяд Парвардигор.+jOrБинобар ин Парвардигор Худо, Худои лашкарҳо чунин мегӯяд: «Дар ҳамаи майдонҳо навҳа хоҳад буд, ва дар ҳамаи кӯчаҳо хоҳанд гуфт: 'Ҳайҳот! Ҳайҳот!' Ва зироаткорро барои мотам гирифтан, ва навҳагаронро барои навҳа кардан хоҳанд хонд.!i;rАз бадӣ нафрат кунед ва некиро дӯст доред, ва инсофро дар маҳкама аз нав барқарор намоед; шояд Парвардигор Худои лашкарҳо бар бақияи Юсуф марҳамат кунад.bh=rНекиро толиб бошед, на бадиро, то ки зист кунед; ва он гоҳ Парвардигор Худои лашкарҳо бо шумо хоҳад буд, чунон ки мегӯед.gr Бинобар ин шахси бохирад дар ин замон хомӯш мемонад, зеро ки замони бад аст.Sfr Зеро медонам, ки ҷиноятҳои шумо чӣ қадар бисёр, ва гуноҳҳои шумо чӣ қадар азим аст: шахси одилро ба танг меоваред, ришва мегиред, ва нисбат ба камбағалон дар маҳкама каҷкорӣ мекунед.er Бинобар ин, азбаски бенаворо поймол кардед, ва аз ғаллаи вай хироҷ гирифтед, – хонаҳо аз санги тарошида хоҳед сохт, вале дар онҳо сокин нахоҳед шуд; токҳои дилпазир хоҳед парварид, вале шароби онҳоро нахоҳед нӯшид,/dWr Аз касе ки дар маҳкама далел меоварад, кароҳат доранд, ва аз шахси ростгӯй нафрат мекунанд.c1r Ӯ ҳалокатро бар зидди зӯровар қувват медиҳад, ва ҳалокат ба қалъа дохил мешавад.ibKrӮ, ки Парвин ва Ҷабборро офаридааст, ва зулмотро ба субҳ табдил медиҳад, ва рӯзро шаби торик мегардонад, ва обҳои баҳрро даъват менамояд, ва онҳоро бар рӯи замин мерезад, – Парвардигор номи Ӯст.arЭй, ки инсофро ба явшон мубаддал менамоед, ва адолатро бар замин мепартоед!5`crПарвардигорро толиб бошед, ва хоҳед зист; мабодо ғазаби Ӯ мисли оташ дар хонадони Юсуф даргирифта, вайро фурӯ барад, ва касе набошад, ки онро дар Байт-Ил хомӯш кунад."_=rВале Байт-Илро толиб набошед, ва ба Ҷилҷол наоед, ва ба Беэр-Шобаъ нагузаред, зеро ки Ҷилҷол ба асирӣ хоҳад рафт, ва Байт-Ил ба ҳеҷу пуч мубаддал хоҳад шуд».&^ErЗеро ки Парвардигор ба хонадони Исроил чунин мегӯяд: «Маро толиб бошед, ва хоҳед зист.p]YrЗеро ки Парвардигор Худо чунин мегӯяд: «Аз шаҳре ки бо ҳазор нафар берун меояд, сад нафар барои хонадони Исроил боқӣ хоҳанд монд, ва аз шаҳре ки бо сад нафар берун меояд, даҳ нафар боқӣ хоҳанд монд».p\YrДӯшизаи Исроил фурӯ ғалтидааст ва дигар нахоҳад бархост; бар замини худаш партофта шудааст, ва касе нест, ки вайро бархезонад.5[ erИН каломро, ки ман дар ҳаққи шумо, эй хонадони Исроил, ҳамчун марсия ба забон меронам, бишнавед:)ZKr Зеро, инак Ӯ, ки кӯҳҳоро ба вуҷуд овардааст ва бодро офаридааст, ва ба одамизод фикрҳои Худро хабар медиҳад, рӯшноӣ ва зулмотро ба амал меоварад, ва бар баландиҳои замин қадамгузор мешавад, – Парвардигор Худои лашкарҳо номи Ӯст.Y3r «Бинобар ин бо ту, эй Исроил, чунин амал хоҳам кард; ва азбаски бо ту чунин амал хоҳам кард, ту, эй Исроил, худро омода намо, ки бо Худои худ рӯ ба рӯ шавӣ».'XGr «Андаруни шумо харобӣ ба амал овардам, монанди харобие ки Худо дар Садӯм ва Амӯро ба амал овардааст, ва шумо мисли кундаи нимсӯхтае будед, ки аз миёни оташ бароварда шуда бошад; валекин сӯи Ман барнагаштед», мегӯяд Парвардигор,NWr «Ваборо аз қабили он ки дар Миср воқеъ шудааст, бар шумо фиристодам; ҷавонони шуморо ба дами шамшер куштам, дар сурате ки аспҳотон ба асирӣ афтод; ва тааффуни ӯрдуҳои шумо баромада, ба димоғатон зад; валекин сӯи Ман барнагаштед», мегӯяд Парвардигор.7Vgr «Шуморо бо боди самум ва хушкоӣ зарба задам; аксари боғҳо ва токҳо ва дарахтони анҷир ва зайтуни шуморо малах хӯрд; валекин сӯи Ман барнагаштед», мегӯяд Парвардигор.yUkrВа аҳли ду-се шаҳр сӯи як шаҳр барои нӯшидани об равона шуданд, вале сер нашуданд; валекин сӯи Ман барнагаштед», мегӯяд Парвардигор.T r«Ва Ман низ, вақте ки то дарав се моҳ монда буд, боронро аз шумо боздоштам, ва бар як шаҳр боронидам, ва бар шаҳри дигар наборонидам; як қитъаи саҳро шодоб гардид, ва қитъаи дигар, ки борон бар он наборид, хушк шуд. S9r«Ва Ман низ тозагии дандонҳоро дар ҳамаи шаҳрҳотон, ва камии нонро дар ҳамаи маконҳотон ба шумо додам, валекин сӯи Ман барнагаштед», мегӯяд Парвардигор.0RYrВа аз хамири туруш ҳадияи шукрона биёред, ва ҳадияҳои ихтиёриро нидокунон эълон намоед, зеро ки инро шумо, эй банӣ Исроил, дӯст медоред», мегӯяд Парвардигор Худо.Qr«Ба Байт-Ил биёед ва ҷиноят кунед, ба Ҷилҷол омада, ҷиноятро афзун намоед, ва бомдодон қурбониҳои худро биёред, ва дар ҳар се рӯз – ушрҳои худро.YP+rВа ҳар яке аз шумо аз рахнаи рӯ ба рӯяш берун хоҳад рафт, ва ҳарамсарои худро тарк хоҳад кард», мегӯяд Парвардигор.'OGrПарвардигор Худо бо қудсияти Худ қасам хӯрдааст, ки инак, айёме бар шумо меояд, ки шуморо бо чангчаҳо хоҳанд кашид, ва бақияи шуморо – бо қалмоқҳои моҳигирӣ.BN r«ИН каломро бишнавед, эй модаговони Бошон, ки бар кӯҳи Сомария буда, бенавоёнро зулм мекунед, камбағалонро ба танг меоваред ва ба хоҷаҳои худ мегӯед: 'Биёред, то ки бинӯшем!'#M?rВа хонаи зимистониро бо якҷоягии хонаи тобистонӣ хароб хоҳам кард, ва хонаҳои оҷ талаф хоҳад шуд, ва хонаҳои бисёр нест хоҳад гардид», мегӯяд Парвардигор.[L/r«Зеро дар рӯзе ки Ман Исроилро барои ҷиноятҳояш ба ҷазо мустаҳиқ намоям, барои қурбонгоҳҳои Байт-Ил низ ба ҷазо мустаҳиқ хоҳам намуд, ва шохҳои қурбонгоҳ шикаста, бар замин хоҳад афтод.*KMr «Бишнавед ва ба хонадони Яъқуб шаҳодат диҳед», мегӯяд Парвардигор Худо, Худои лашкарҳо,tJar Парвардигор чунин мегӯяд: «Чунон ки чӯпон ду соқи по ё нармаи гӯшро аз даҳони шер раҳо мекунад, ончунон банӣ Исроил, ки дар Сомария бар гӯшаи бистар ва бар ҷогаҳи димишқӣ нишастаанд, раҳо хоҳанд шуд».KIr Бинобар ин Парвардигор Худо чунин мегӯяд: «Душман омада, дар гирдогирди замин ҷойгир хоҳад шуд; ва шукӯҳи туро аз ту фурӯд хоҳад овард, ва қасрҳои ту гирифтори тороҷ хоҳад шуд».WH'r «Ва онҳо росткориро намедонанд», мегӯяд Парвардигор, «самараи зулм ва тороҷро дар қасрҳои худ захира мекунанд».bG=r Бар қасрҳои Ашдӯд ва бар қасрҳои замини Миср эълон намоед ва бигӯед: «Бар кӯҳҳои Сомария ҷамъ шавед, ва бетартибиҳои зиёдеро, ки андаруни он аст, ва ситамҳоеро, ки дар миёни он аст, бубинед».PFrШер наъра задааст, – кист, ки ҳаросон нашавад? Парвардигор Худо сухан рондааст, – кист, ки нубувват накунад?»/EWrОре, Парвардигор Худо коре намекунад, бе он ки сирри Худро ба бандагонаш анбиё ошкор созад.uDcrАгар дар шаҳр шох навохта шавад, оё қавм ба изтироб намеоянд? Агар бар шаҳр мусибате ояд, оё онро Парвардигор ба амал наовардааст?~CurОё мурғ ба доми рӯи замин меафтад, агар тузоқе барои вай набошад? Оё дом аз рӯи замин бардошта мешавад, агар чизе дар он наафтода бошад? BrОё шер дар ҷангал наъра мезанад, агар нахҷире пеши вай набошад? Оё шербача садояшро аз лонаи худ мебарорад, агар сайде ба даст наоварда бошад? A rОё ду кас якҷоя роҳ мераванд, бе он ки маслиҳатро ба як ҷо монда бошанд?j@Mr«Фақат шуморо Ман аз ҳамаи қабилаҳои замин шинохтам, бинобар ин шуморо барои ҳамаи гуноҳҳотон ба ҷазо мустаҳиқ хоҳам кард.? %rИН каломро бишнавед, ки Парвардигор дар ҳаққи шумо, эй банӣ Исроил, дар ҳаққи ҳар қабилае ки аз замини Миср берун овардаам, ба забон ронда, гуфтааст:6>erВа касе ки ҷасуртарини паҳлавонон бошад, дар он рӯз бараҳна хоҳад гурехт», мегӯяд Парвардигор.K=rВа камондор истодагӣ нахоҳад кард, ва тезпо раҳо нахоҳад ёфт, ва аспсавор ҷонашро ба саломат нахоҳад бурд.r<]rВа барои тезрав ҷои гурез нахоҳад буд, ва зӯровар бо қуввати худ ғолиб нахоҳад шуд, ва паҳлавон ҷонашро ба саломат нахоҳад бурд.H; r Инак, Ман шуморо дар ҷое ки мебошед, фишор хоҳам дод, чунон ки аробаи пур аз бандҳои гандум фишор медиҳад.7:gr «Валекин шумо назиронро шароб нӯшонидед, ва ба анбиё фармон дода, гуфтед, ки 'нубувват накунед'.|9qr Ва аз писарони шумо анбиёро, ва аз ҷавонони шумо назиронро ба миён овардам. Оё ҳамин тавр нест, эй банӣ Исроил?» – мегӯяд Парвардигор.c8?r Ва Ман шуморо аз замини Миср берун овардам, ва шуморо дар биёбон чил сол бурдам, то ки замини амӯриёнро тасарруф намоед.H7 r Ва ҳол он ки Ман амӯриёнро, ки мисли арзҳо баландқомат ва мисли булутҳо бақувват буданд, пеши онҳо нобуд намудам; ва меваи онҳоро аз боло ва решаҳои онҳоро аз поён нест кардам.K6rВа бар либосҳои гаравӣ назди ҳар қурбонгоҳ меёзанд, ва шароби ҷазоёфтагонро дар хонаи Худои худ менӯшанд.55crМуштоқи онанд, ки ғубори замин бар сари мискинон бошад, ва бенавоёнро аз роҳ мезананд; ва мард ва падараш назди як зан мераванд, то ки номи поки Маро беҳурмат кунанд;V4%rПарвардигор чунин мегӯяд: «Барои се ҷинояти Исроил, ва барои чор ҷинояташ ғазабамро аз он нахоҳам баргардонид, чунки одилро ба нуқра, ва камбағалро дар ивази як ҷуфт кафш мефурӯшанд;3rВа оташе ба Яҳудо хоҳам фиристод, ки қасрҳои Ерусалимро фурӯ хоҳад бурд».f2ErПарвардигор чунин мегӯяд: «Барои се ҷинояти Яҳудо, ва барои чор ҷинояташ ғазабамро аз он нахоҳам баргардонид, чунки шариати Парвардигорро тарк карданд, ва фароизи Ӯро риоя нанамуданд, ва бутҳои онҳо, ки падаронашон пайравӣ мекарданд, онҳоро дар иштибоҳ андохт.I1 rВа доварро аз даруни он нобуд хоҳам кард, ва ҳамаи миронашро ҳамроҳи вай хоҳам кушт», мегӯяд Парвардигор.p0YrВа оташе ба Мӯоб хоҳам фиристод, ки қасрҳои Қариютро фурӯ хоҳад бурд, ва Мӯоб дар миёни ғавғо ва нидоҳо ва садои шох хоҳад мурд.7/ irПАРВАРДИГОР чунин мегуяд: «Барои се ҷинояти Мӯоб, ва барои чор ҷинояташ ғазабамро аз он нахоҳам баргардонид, чунки устухонҳои подшоҳи Адӯмро сӯзонида оҳак гардонид.(. KrВа подшоҳи онҳо ба асирӣ хоҳад рафт, – вай, ва миронаш ҳамроҳи вай», мегӯяд Парвардигор.o- YrВа оташе дар ҳисори Рабба хоҳам дардод, ва қасрҳои онро дар миёни нидоҳои рӯзи корзор, дар тундбоди рӯзи тӯфон фурӯ хоҳад бурд.|, sr Парвардигор чунин мегӯяд: «Барои се ҷинояти банӣ Аммӯн, ва барои чор ҷинояташон ғазабамро аз онҳо нахоҳам баргардонид, чунки занони ҳомилаи Ҷилъодро шикамчок карданд, то ки ҳудуди худро васеъ гардонанд.+  r Ва оташе ба Темон хоҳам фиристод, ва қасрҳои Басраро фурӯ хоҳад бурд».W* )r Парвардигор чунин мегӯяд: «Барои се ҷинояти Адӯм, ва барои чор ҷинояташ ғазабамро аз он нахоҳам баргардонид, чунки бародари худро бо шамшер таъқиб кард, ва раҳму шафқати худро барҳам дод, ва хашмаш доимо шиддат меёфт, ва ғазаби худро ҳамеша нигоҳ медошт. ) r Ва оташе ба ҳисори Сӯр хоҳам фиристод, ва қасрҳои онро фурӯ хоҳад бурд».y( mr Парвардигор чунин мегӯяд: «Барои се ҷинояти Сӯр, ва барои чор ҷинояташ ғазабамро аз он нахоҳам баргардонид, чунки тамоми ҷамоати асиронро ба Адӯм таслим карданд, ва паймони бародариро ба ёд наоварданд.d' CrВа сокинонро аз Ашдӯд, ва дорандаи чӯбдасти салтанатро аз Ашқалӯн нобуд хоҳам кард, ва дасти Худро бар Эқрӯн хоҳам баргардонид, ва бақияи фалиштиён нест хоҳанд шуд», мегӯяд Парвардигор Худо. & rВа оташе ба ҳисори Ғазза хоҳам фиристод, ва қасрҳои онро фурӯ хоҳад бурд.M% rПарвардигор чунин мегӯяд: «Барои се ҷинояти Ғазза, ва барои чор ҷинояташ ғазабамро аз он нахоҳам баргардонид, чунки тамоми ҷамоатро ба асирӣ бурданд, то ки ба Адӯм таслим кунанд.^$ 7rВа ғалақаи Димишқро хоҳам шикаст, ва сокинонро аз водии Овин, ва дорандаи чӯбдасти салтанатро аз Байт-Адан нобуд хоҳам кард, ва қавми Арам ба Қир ба асирӣ хоҳанд рафт», мегӯяд Парвардигор. # ;rВа оташе ба хонадони Ҳазоил хоҳам фиристод, ва қасрҳои Бин-Ҳададро фурӯ хоҳад бурд.," SrПарвардигор чунин мегӯяд: «Барои се ҷинояти Димишқ, ва барои чор ҷинояташ ғазабамро аз он нахоҳам баргардонид, чунки Ҷилъодро бо ғаллакӯбакҳои оҳанин кӯфтанд.! 7rВа гуфт: Парвардигор аз Сион наъра мезанад, ва аз Ерусалим овози Худро мешунавонад, ва чарогоҳҳои чӯпонон мотам мегиранд, ва қуллаи Кармил хушк мешавад.R  !rСУХАНОНИ Омӯс, ки аз чӯпонони Тақӯо буд, ва дар айёми Узиё, подшоҳи Яҳудо, ва дар айёми Ёробъом ибни Юош, подшоҳи Исроил, ду сол пеш аз заминҷунбӣ, онҳоро дар бораи Исроил дар рӯъё дид.PhВа Ман интиқоми хуни онҳоро, ки ҳанӯз нагирифтаам, хоҳам гирифт, ва Парвардигор дар Сион сукунат хоҳад дошт».hВалекин Яҳудо то абад маскун хоҳад шуд, ва Ерусалим – то абадуддаҳр./WhМиср вайрона хоҳад шуд, ва Адӯм ба биёбони хароба табдил хоҳад ёфт, аз боиси зулме ки дар ҳаққи банӣ Яҳудо карданд, яъне хуни бегуноҳонро дар замини онҳо рехтанд.$AhВа дар он рӯз чунин воқеъ хоҳад шуд, ки аз кӯҳҳо оби ангур хоҳад чакид, ва бар талҳо шир ҷорӣ хоҳад шуд, ва ҳамаи рӯдхонаҳои Яҳудо пуроб хоҳанд гардид, ва чашмае аз хонаи Парвардигор берун омада, водии Шиттимро сероб хоҳад кард.<qhВа хоҳед донист, ки Ман Парвардигор Худои шумо ҳастам, ки дар кӯҳи поки Худ – Сион сукунат дорам; ва Ерусалим пок хоҳад буд, ва бегонагон дигар аз он гузар нахоҳанд кард.gGhВа Парвардигор аз Сион наъра мезанад, ва аз Ерусалим овози Худро мебарорад, ва осмону замин ба ларза меоянд; вале Парвардигор паноҳгоҳ барои қавми Худ, ва истеҳком барои банӣ Исроил хоҳад буд. hОфтоб ва моҳ тира мешаванд, ва ситорагон дурахшонии худро гум мекунанд.2]hИздиҳомҳо, издиҳомҳо дар водии доварӣ; зеро ки рӯзи Парвардигор дар водии доварӣ наздик аст.#?h Досро ба кор андозед, зеро ки ҳосил расидааст; биёед, пахш кунед, зеро ки ангурдон пур шудааст, чархуштҳо лабрез гардидааст, зеро ки шарорати онҳо азим аст.wh Бигзор халқҳо бархоста, ба водии Еҳӯшофот биёянд, зеро ки Ман дар он ҷо хоҳам нишаст, то ки бар ҳамаи халқҳои гирду атроф доварӣ намоям.fEh Шитоб намоед ва биёед, эй ҳамаи халқҳои гирду атроф, ва ҷамъ шавед; паҳлавонони Худро, эй Парвардигор, ба он ҷо фурӯд овар.c?h Позаҳои худро барои шамшерҳо, ва досколаҳои худро барои найзаҳо бишканед; бигзор камқувват гӯяд: 'Ман паҳлавон ҳастам'.tah Инро дар миёни халқҳо эълон кунед, омодаи ҷанг шавед, паҳлавононро бархезонед; бигзор ҳамаи мардони ҷангӣ бархоста, наздик оянд.1hВа писарону духтарони шуморо ба дасти писарони Яҳудо хоҳам фурӯхт, то ки онҳоро ба шабоиён, ба халқи дурдасте бифрӯшанд, зеро ки Парвардигор гуфтааст.a;hИнак, Ман онҳоро аз маконе ки онҳоро ба он ҷо фурӯхтед, хоҳам бархезонид, ва ҷазои шуморо ба саратон хоҳам баргардонид,RhВа писарони Яҳудо ва писарони Ерусалимро ба писарони юнониён фурӯхтед, то ки онҳоро аз ҳудудашон дур кунед, –I hАзбаски шумо нуқра ва тиллои Маро гирифтед, ва беҳтарин колои гаронбаҳои Маро ба қасрҳои худ даровардед,5chВа шумо низ, эй Сӯр ва Сидӯн ва ҳамаи ноҳияҳои Фалиштӣ, дар ҳаққи Ман чиҳо кардед? Оё шумо мехоҳед Маро ба ҷазо мустаҳиқ намоед? Ва агар шумо Маро ба ҷазо мустаҳиқ намоед, Ман бо осонӣ ва ба зудӣ ҷазои шуморо ба саратон хоҳам баргардонид.v ehВа бар қавми Ман қуръа партофтаанд, ва писареро дар ивази фоҳиша додаанд, ва духтареро дар ивази шароб фурӯхтаанд, то ки бинӯшанд. %hМан ҳамаи халқҳоро ҷамъ карда, ба водии Еҳӯшофот хоҳам овард, ва дар он ҷо бар онҳо барои қавми Худ ва мероси Худ – Исроил доварӣ хоҳам намуд, ки вайро онҳо дар миёни халқҳо пароканда сохта, замини Маро тақсим кардаанд,?  yhЗЕРО кн инак, дар он айём ва дар он замон, ҳангоме ки асирони Яҳудо ва Ерусалимро баргардонида бошам,> uh Ва чунин воқеъ хоҳад шуд, ки ҳар кӣ номи Парвардигорро бихонад, наҷот хоҳад ёфт, зеро ки дар кӯҳи Сион ва дар Ерусалим, чунон ки Парвардигор гуфтааст, наҷотёфтагон хоҳанд буд, ва дар миёни боқимондагон касоне ки Парвардигор онҳоро хондааст.H  hОфтоб ба торикӣ ва моҳ ба хун табдил хоҳад ёфт, пеш аз он ки рӯзи азим ва саҳмгини Парвардигор фаро расад.hВа дар осмон ва замин аломот зоҳир хоҳам кард: хун ва оташ ва сутунҳои дуд. hВа дар он айём бар ғуломон ва канизони шумо низ Рӯҳи Худро хоҳам рехт.zmhВа баъд аз он чунин воқеъ хоҳад шуд, ки Ман Рӯҳи Худро бар тамоми башар хоҳам рехт, ва писарони шумо ва духтарони шумо нубувват хоҳанд намуд; пирони шумо хобҳо хоҳанд дид, ҷавонони шумо рӯъёҳо хоҳанд дид. hВа хоҳед донист, ки Ман андаруни Исроил мебошам, ва Ман Парвардигор Худои шумо ҳастам, ва дигаре нест, ва қавми Ман то абад хиҷил нахоҳанд шуд.?whВа шумо хӯроки фаровон хӯрда, сер хоҳед шуд, ва номи Парвардигор Худои худро, ки барои шумо корҳои аҷоиб кардааст, мадҳ хоҳед гуфт, ва қавми Ман то абад хиҷил нахоҳанд шуд.zmhВа барои солҳое ки малах, елеқ ва ҳасил ва гозом, яъне ӯрдуи азими Ман, ки бар шумо фиристода будам, хӯрдааст, ба шумо подош хоҳам дод.ChВа хирманҳо аз ғалла пур хоҳад шуд, ва чархуштҳо аз шираи ангур ва равғани зайтун лабрез хоҳад гардид.zmhВа шумо, эй писарони Сион, дар Парвардигор Худои худ хурсандӣ ва шодӣ кунед, зеро ки Ӯ борони аввалинро ба шумо ба қадри даркорӣ медиҳад, ва борони аввалин ва охиринро барои шумо мисли пештара меборонад.s_hНатарсед, эй чорпоёни саҳро, зеро ки чарогоҳҳо месабзад, дарахт меваи худро меоварад, анҷир ва ток қуввати худро нишон медиҳанд.1hНатарс, эй замин, шодӣ ва хурсандӣ намо, зеро ки Парвардигор бисёр некӣ кардааст.a~;hВа душманеро, ки аз шимол омадааст, аз шумо дур карда, ба замини хушк ва хароба хоҳам ронд: сафҳои пеши он рӯ ба баҳри шарқӣ, ва сафҳои охири он рӯ ба баҳри ғарбӣ хоҳад буд, ва бӯи бади он хоҳад баромад, ва тааффуни он баланд хоҳад шуд, зеро ки бисёр бадӣ кардааст. xV~}}{{!z&ykww4u&tfs?rq4onn/ll3kji]h{g f3e\dcba__9]\\ZYY0WVTSRRPNMLwK$IHhG EDCBA?=<;}:9866;433,2F0/.Y-m,S+*I('&A%R$#"m!}d`\iR:Y t ; O p``NVsm_Ва сӯи Парвардигор дуо кард ва гуфт: «Эй Парвардигор! Оё сухани ман ҳамин набуд, вақте ки ҳанӯз дар диёри худ будам? Барои ҳамин ҳам ба гурехтан ба Таршиш шитоб кардам, зеро медонистам, ки Ту Худои бахшанда ва раҳим, собир ва пур аз эҳсон ҳастӣ, ва аз офат пушаймон мешавӣ.Kl ЮНУС хеле маҳзун шуд, ва қаҳраш омад,k Ва Худо аъмоли онҳоро дид, ки аз роҳи бади худ тавба кардаанд; ва Худо аз он офате ки гуфта буд ба онҳо бирасонад, пушаймон шуд, ва нарасонд.4ja Шояд, Худо руҷӯъ намуда, пушаймон шавад, ва аз ғазаби Худ баргардад, ва мо ба ҳалокат нарасем».{ioВа одамон ва ҳайвонот палоспӯш шаванд, ва бошиддат сӯи Худо бихонанд, ва ҳар кас аз роҳи бади худ ва аз зулми дастҳои худ тавба кунад;7hgВа амр фармуд, ки дар Нинве аз номи подшоҳ ва акобири вай ҷор зада, гӯянд, ки «одамон ва ҳайвонот, говон ва гӯсфандон чизе нахӯранд, ба чарогоҳ нараванд ва об нанӯшанд;gyВа ин гап ба гӯши подшоҳи Нинве расид, ва ӯ аз тахти худ бархоста, ҷомаи салтанатро аз худ дур кард, ва палос пӯшида, бар хокистар нишаст,Jf Ва мардуми Нинве ба Худо имон оварданд, ва рӯза эълон карданд, ва аз калонашон то хурдашон палос пӯшиданд.Ze-Ва Юнус ба даврзании шаҳр сар карда, як рӯз гашт, ва мавъиза намуда, мегуфт: «Баъд аз чил рӯз Нинве хароб хоҳад шуд!»gdGВа Юнус бархоста, бар тибқи каломи Парвардигор ба Нинве рафт; ва Нинве шаҳри бузурги Худо буд, ки дар се рӯз давр мезаданд.7cg«Бархез, ба Нинве – шаҳри бузург – бирав ва он чиро, ки Ман ба ту фармудам, дар он мавъиза намо».yb mВА каломи Парвардигор бори дуюм ба гӯши Юнус расид, ки мегуфт:taa Ва Парвардигор ба моҳӣ бигуфт, ва Юнусро ба хушкӣ қай кард.m`S Лекин ман бо овози шукрона барои Ту қурбонӣ хоҳам кард; он чи назр намудаам, адо хоҳам кард. Наҷот дар дасти Парвардигор аст!»w_g Пайравони бутҳои бекора Эҳсонкунандаи худро тарк мекунанд,\^1Вақте ки ҷонам дар ман аз ҳол мерафт, Парвардигорро ба ёд овардам, ва дуои ман ба даргоҳи Ту, ба қасри қудси Ту расид.]То бехи кӯҳҳо нузул кардам; замин бо ғалақаҳои худ то ба абад пеши роҳамро гирифт; лекин Ту, эй Парвардигор Худои ман, ҳаётамро аз дӯзах баровардӣ.\3Обҳо маро то ба ҷонам фаро гирифт; варта маро иҳота намуд; обсабза ба сарам печид.['Ва ман гуфтам: 'Аз назари Ту ронда шудаам; вале қасри қудси Туро боз хоҳам дид'.TZ!Ту маро дар қаър, дар дили баҳрҳо андохтӣ, ва селоб маро иҳота намуд; ҳамаи туғёнҳо ва мавҷҳои Ту бар ман гузашт.nYUВа гуфт: «Дар тангии худ сӯи Парвардигор хондам, ва маро иҷобат намуд; аз батни дӯзах истиғоса бурдам, ва Ту овози маро шунидӣ.sX_Ва Юнус аз шиками моҳӣ сӯи Парвардигор Худои худ дуо кард,CW ВА Парвардигор ба моҳии бузурге фармуд, ки Юнусро фурӯ барад; ва Юнус се шабонарӯз дар шиками моҳӣ буд.@V {Ва он одамон аз Парвардигор сахт тарсиданд, ва барои Парвардигор қурбонӣ карданд, ва назрҳо бастанд.U  Ва Юнусро бардошта, дар баҳр андохтанд; ва баҳр аз талотумаш бозистод.rT _Он гоҳ сӯи Парвардигор нидо карда, гуфтанд: «Лутфан, эй Парвардигор, аз боиси ҷони ин одам ба ҳалокат нарасем, ва хуни бегуноҳро ба гардани мо намон; зеро ки Ту, эй Парвардигор, он чи бихостӣ, бикардӣ».S + Лекин он одамон бошиддат бел задан гирифтанд, то киштиро ба хушкӣ баргардонанд, аммо натавонистанд, зеро ки баҳр беш аз пеш бар зидди онҳо мехурӯшид.6R g Он гоҳ ӯ ба онҳо гуфт: «Маро бардошта, дар баҳр андозед, – ва баҳр барои шумо сокит хоҳад шуд, зеро ман медонам, ки аз боиси ман ин тӯфони бузург ба сари шумо омадааст». }| Ба дарвозаи қавми Ман дар рӯзи ҳалокаташон дохил нашав, ту низ дар рӯзи ҳалокаташон бадбахтии онҳоро тамошо накун, ва дар рӯзи ҳалокаташон ба дороии онҳо даст дароз накун.= 1| Рӯзи бародари худро, рӯзи шикасти ӯро тамошо накун, ва дар ҳаққи банӣ Яҳудо дар рӯзи ҳалокати онҳо шодӣ нанамо, ва дар рӯзи мусибат даҳон ба лоф накушо.< | Дар он рӯзе ки ту дар рӯ ба рӯ меистодӣ, дар он рӯзе ки бегонагон дороии ӯро тороҷ мекарданд, ва аҷнабиён ба дарвозаҳои ӯ дохил мешуданд, ва дар ҳаққи Ерусалим қуръа мепартофтанд, ту низ мисли яке аз онҳо будӣ.a; =| Аз боиси зулме ки ту дар ҳаққи бародарат Яъқуб кардаӣ, хиҷолат туро хоҳад пӯшонид, ва ту ба сурати абадӣ нобуд хоҳӣ шуд.G:  | Ва баҳодурони ту, эй Темон, ба ҳарос хоҳанд афтод, то ки ҳар яке аз кӯҳи Эсов аз куштор несту нобуд гардад.A9 }|Дар он рӯз, охир, мегӯяд Парвардигор, Ман ҳакимонро дар Адӯм, ва хирадро аз кӯҳи Эсов нобуд хоҳам кард.x8 k|Ҳамаи иттифоқчиёнат туро то сарҳад бадар ронданд; хайрхоҳонат туро дар иштибоҳ андохта, бар ту ғолиб омаданд; хӯрандагони нонат доме дар таги ту ниҳоданд, ва дар ҳаққи ту мегӯянд: 'Хираде дар онҳо нест!'7 7|Неъматҳои Эсов чӣ гуна кофтуков, ва ганҷҳои ниҳонии ӯ чӣ гуна ошкор карда шудааст!'6 I|Агар дуздон ё ғоратгарон шаб назди ту меомаданд, – ту чӣ гуна валангор шудаӣ! – онҳо, охир, фақат он қадар, ки барояшон кифоят бошад, медуздиданд; агар ангурчинон назди ту меомаданд, онҳо, охир, баъзе шингилҳоро боқӣ мегузоштанд. 5 |Агарчи ту худро мисли уқобе баланд мекунӣ, ва лонаи худро дар миёни ситорагон месозӣ, Ман туро аз он ҷо фурӯд хоҳам овард, мегӯяд Парвардигор.:4 o|Такаббури дилат туро фирефта кардааст; ту, ки дар шикофҳои сахра сокин ҳастӣ, ва масканат дар макони баланд аст, дар дили худ мегӯӣ: 'Кист, ки маро ба замин фурӯд оварад?' 3 ;|Инак, Ман туро дар миёни халқҳо аз ҳама хурд гардонидаам, ва ту бағоят манфур ҳастӣ._2 ;|РӮЪЁИ Убадё. Парвардигор Худо дар бораи Адӯм чунин мегӯяд: «Хабаре аз ҷониби Парвардигор шунидам, ки қосиде назди халқҳо фиристода шудааст: 'Бархезед, ва бар зидди вай барои ҷанг бархезем'.1r Ва Ман онҳоро дар заминашон хоҳам шинонд, ва онҳо дигар аз заминашон, ки ба онҳо додаам, канда нахоҳанд шуд», мегӯяд Парвардигор Худои ту.0r Ва асирони қавми Худ Исроилро хоҳам баргардонид, ва онҳо шаҳрҳои валангоршударо бино карда, дар онҳо сокин хоҳанд шуд, ва токҳо шинонда, шароби онҳоро хоҳанд нӯшид, ва боғҳо парвариш намуда, меваи онҳоро хоҳанд хӯрд,{/or «Инак, айёме меояд», мегӯяд Парвардигор, «ки шудгоркунанда ба даравгар дучор хоҳад омад, ва пахшкунандаи ангур – ба коранда; ва кӯҳҳо шираи ангурро хоҳад чаконид, ва бар ҳамаи теппаҳо шир ҷорӣ хоҳад шуд..r То ки онҳо бақияи Адӯм ва ҳамаи халқҳоеро, ки номи Ман бар онҳо ниҳода шудааст, тасарруф намоянд», мегӯяд Парвардигор, ки инро ба амал меоварад.o-Wr Дар он рӯз Ман хаймаи Довудро, ки фурӯ ғалтидааст, аз нав барпо хоҳам намуд, ва рахнаҳояшро таъмир хоҳам кард, ва харобиҳояшро аз нав барқарор хоҳам намуд, ва онро мисли айёми қадим бино хоҳам кард,},sr Ҳамаи гуноҳкорони қавми Ман ба дами шамшер хоҳанд мурд, яъне онҳое ки мегӯянд: 'Ин офат ба мо нахоҳад расид ва ба сари мо нахоҳад омад'./+Wr «Зеро инак, Ман амр хоҳам фармуд, ва хонадони Исроилро дар миёни ҳамаи халқҳо хоҳам бехт, чунон ки ғалла дар ғалбер бехта мешавад, ва сангчае бар замин намеафтад.H* r Инак, чашмони Парвардигор Худо бар мамлакати гуноҳкор аст, ва Ман онро аз рӯи замин нобуд хоҳам кард; аммо хонадони Яъқубро куллиятан талаф нахоҳам кард», мегӯяд Парвардигор.X))r «Оё шумо, эй банӣ Исроил, барои Ман мисли писарони ҳабашиён нестед?» – мегӯяд Парвардигор. – «Оё Исроилро аз замини Миср, ва фалиштиёнро аз Кафтӯр, ва арамиёнро аз Қир берун наовардам?J( r Ӯ кӯшкҳои Худро дар осмон бино кардааст, ва гунбази Худро бар замин барпо намудааст; Ӯ обҳои баҳрро даъват мекунад, ва онҳоро бар рӯи замин фурӯ мерезад; номи Ӯ Парвардигор аст.h'Ir Ва Парвардигор Худои лашкарҳо чун ба замин бирасад, он гудохта мешавад, ва ҳамаи сокинонаш мотам мегиранд, ва он сар то сараш мисли наҳр баланд мешавад, ва мисли дарёи Нили Миср фурӯ менишинад.N&r Ва агар пешопеши душманони худ ба асирӣ бираванд, дар он ҷо шамшерро амр хоҳам фармуд, ки онҳоро бикушад, ва Ман чашми Худро бар онҳо барои бадӣ хоҳам нигаронид, ва на барои некӣ».`%9r Ва агар дар қуллаи Кармил пинҳон шаванд, онҳоро аз он ҷо ҷустуҷӯ намуда, хоҳам гирифт; ва агар аз пеши назарам дар қаъри баҳр руст шаванд, дар он ҷо морро амр хоҳам фармуд, ки онҳоро бигазад.$r Агар дӯзахро рахна карда фурӯд оянд, дасти Ман онҳоро аз он ҷо хоҳад гирифт; ва агар ба осмон сууд кунанд, онҳоро аз он ҷо фурӯд хоҳам овард.q# ]r ПАРВАРДИГОРРО дидам, ки назди қурбонгоҳ истода буд, ва гуфт: «Сарҳои сутунҳоро бизан, то ки остонаҳо ба ларза ояд, ва онҳоро бар сари ҳама бишкан, ва боқимондагонро Ман ба дами шамшер хоҳам кушт: гурезпое аз онҳо нахоҳад гурехт, ва наҷотталабе аз онҳо наҷот нахоҳад ёфт.#"?rОнҳое ки ба гуноҳи Сомария қасам хӯрда, мегӯянд: 'Ба ҳаёти худои ту, эй Дон!' ва 'Ба ҳаёти худои Беэр-Шобаъ!', – фурӯ хоҳанд ғалтид ва дигар нахоҳанд бархост».!r Дар он рӯз дӯшизагони соҳибҷамол ва ҷавонон аз ташнагӣ беҳуш хоҳанд шуд; r Ва аз баҳр то баҳр, ва аз шимол то шарқ ҳаракат хоҳанд кард: гаштугузор намуда, каломи Парвардигорро ҷустуҷӯ хоҳанд кард, вале онро нахоҳанд ёфт.A{r Инак айёме меояд», мегӯяд Парвардигор Худо, «ки гуруснагӣ бар замин хоҳам фиристод, – аммо на гуруснагӣ аз нон ва на ташнагӣ аз об, балки аз шунидани суханони Парвардигор.r Ва идҳои шуморо ба мотам, ва ҳамаи сурудҳои шуморо ба навҳа табдил хоҳам дод, ва бар ҳар камар палос, ва бар ҳар сар бемӯӣ хоҳам овард, ва инро мисли мотами фарзанди ягона, ва охирашро мисли рӯзи талх хоҳам гардонид.7gr «Ва дар он рӯз чунин воқеъ хоҳад шуд», мегӯяд Парвардигор Худо, «ки ғуруби офтобро дар нисфи рӯз ба амал хоҳам овард, ва заминро дар айни рӯзи равшан торик хоҳам кард.iKrОё ба ин сабаб замин ба ҷунбиш нахоҳад омад, ва ҳар сокини он мотам нахоҳад гирифт? Ва он сар то сараш мисли наҳр баланд хоҳад шуд, ва мисли дарёи Нили Миср туғён хоҳад кард ва фурӯ хоҳад нишаст».B}rПарвардигор ба ифтихори Яъқуб қасам хӯрдааст: «Ҳеҷ яке аз аъмоли онҳоро ҳаргиз фаромӯш нахоҳам кард!=srБенавоёнро ба нуқра, ва мискинонро дар ивази як ҷуфт кафш бихарем, ва пасмондаи ғалларо бифрӯшем».T!rКи мегӯед: «Навмоҳ кай мегузарад, то ки ғалларо бифрӯшем; ва шанбе кай мегузарад, то ки анборҳои ғалларо бикшоем, вазнро кам ва қиматро зиёд кунем, ва бо тарозуи нодуруст фиреб диҳем,'GrИнро бишнавед, эй муштоқони поймол кардани мискинон ва нобуд сохтани бенавоёни замин,(IrВа сурудҳои қаср дар он рӯз ба навҳа табдил хоҳад ёфт», мегӯяд Парвардигор Худо, «лошаҳо бисёр хоҳад шуд, ва дар ҳар ҷо онҳоро хомӯшона берун хоҳанд партофт».I rВа Ӯ гуфт: «Эй Омӯс, ту чӣ мебинӣ?» Гуфтам: «Сабаде пур аз меваҷот». Ва Парвардигор ба ман гуфт: «Заволи қавми Ман Исроил фаро расидааст; дигар аз гуноҳашон гузароӣ нахоҳам кард. 1rПАРВАРДИГОР Худо ба ман чунин рӯъёро намоён кард, ва инак, сабаде пур аз меваҷот.xirБинобар ин Парвардигор чунин мегӯяд: 'Зани ту дар шаҳр гирифтори зино хоҳад шуд, ва писарону духтарони ту ба дами шамшер хоҳанд афтод, ва замини ту бо риштаи андоза тақсим карда хоҳад шуд, ва ту бар замини нопок хоҳӣ мурд, ва Исроил аз замини худ ба асирӣ бурда хоҳанд шуд'».gGrВа акнун каломи Парвардигорро бишнав: ту мегӯӣ: 'Дар ҳаққи Исроил нубувват накун ва дар ҳаққи хонадони Исҳоқ сухан нарон'.b=rВа Парвардигор маро аз хизмати гӯсфандон гирифт, ва Парвардигор ба ман гуфт: 'Рафта, ба қавми Ман Исроил нубувват намо'.q[rВа Омӯс ҷавоб гардонда, ба Амасё гуфт: «Ман на набӣ ҳастам ва на писари набӣ, балки рамабон будам ва дарахтони ҷумизро меҷустам.8ir Валекин дар Байт-Ил дигар нубувват накун, зеро ки қудси подшоҳ аст он, ва хонаи салтанат аст он».Rr Ва Амасё ба Омӯс гуфт: «Эй валӣ! Рафта ба замини Яҳудо бигрез, ва дар он ҷо нон бихӯр, ва дар он ҷо нубувват намо;U#r Зеро ки Омӯс чунин мегӯяд: 'Ёробъом ба дами шамшер хоҳад мурд, ва Исроил аз замини худ ба асирӣ бурда хоҳад шуд'».i Kr Ва Амасё, коҳини Байт-Ил, назди Ёробъом, подшоҳи Исроил, кас фиристод, то бигӯяд: «Омӯс дар миёни хонадони Исроил бар зидди ту ошӯб меандозад; замин наметавонад ҳамаи суханони ӯро гунҷоиш диҳад;] 3r Ва баландиҳои Исҳоқ валангор, ва қудсҳои Исроил хароб хоҳад шуд, ва бар хонадони Ёробъом бо шамшер қиём хоҳам кард».U #rВа Парвардигор ба ман гуфт: «Эй Омӯс, чӣ мебинӣ?» Гуфтам: «Шоқуле». Ва Парвардигор гуфт: «Инак, шоқуле дар миёни қавми Худ Исроил мегузорам, ва дигар аз гуноҳашон гузароӣ нахоҳам кард.K rБа ман чунин рӯъёро намоён кард, ва инак Парвардигор бар девори амӯдӣ истода буд, ва шоқуле дар дасташ буд.' GrПарвардигор аз ин пушаймон гардид. «Ин тавр низ нахоҳад шуд!» – гуфт Парвардигор Худо.FrВа ман гуфтам: «Худоё Парвардигоро! Лутфан, боздор! Чӣ гуна Яъқуб қомат рост кунад? Вай бағоят хурд аст».,QrПарвардигор Худо ба ман чунин рӯъёро намоён кард, ва инак Парвардигор Худо оташро хонд, ки доварӣ намояд, ва вартаи азимро фурӯ бурд, ва қитъаи саҳроро сӯзонид.'rПарвардигор аз ин пушаймон гардид. «Ин тавр нахоҳад шуд!» – гуфт Парвардигор.(IrВа ҳангоме ки вай алафи заминро хӯрда тамом кард, ман гуфтам: «Худоё Парвардигоро! Лутфан, марҳамат намо! Чӣ гуна Яъқуб қомат рост кунад? Вай бағоят хурд аст».7 irПАРВАРДИГОР Худо ба ман чунин рӯъёро намоён кард, ва инак, дар ибтидои рӯидани алафи бевақтӣ Ӯ малахро ба вуҷуд овард, ва ин алафе буд баъд аз даравидани алафи подшоҳ.Gr«Инак Ман», мегӯяд Парвардигор Худои лашкарҳо, «халқеро бар зидди шумо, эй хонадони Исроил, бармеангезам, ва шуморо аз даромадгоҳи Ҳамот то наҳри Аробо ба танг хоҳанд овард».:mr Шумо, ки аз ночизе шод мешавед ва мегӯед: «Оё бо қуввати худ шохҳо барои худ ба даст наовардем?» –"=r Оё аспон бар сахра метозанд? Оё онро бо говҳо шудгор кардан мумкин аст? Зеро ки шумо инсофро ба гиёҳи заҳрдор табдил додаед, ва самари адолатро – ба явшон.;or Зеро инак, Парвардигор амр мефармояд, ва хонаи калон гард-гард мешавад, ва хонаи хурд – пора-пора.  r Ва ҳангоме ки вайро хешованди вай ва сӯзонандаи вай бардорад, то ки устухонҳоро аз хона берун оварад, ва ба касе ки дар як гӯшаи хона бошад, бигӯяд: «Оё боз касе бо ту ҳаст?», вай ҷавоб хоҳад дод: «Ҳеҷ кас нест»; ва ӯ хоҳад гуфт: «Хомӯш бош! – то ки номи Парвардигор зикр карда нашавад».3~_r Ва чунин воқеъ хоҳад шуд, ки агар даҳ одам дар як хона боқӣ монда бошанд, онҳо низ хоҳанд мурд.z}mrПарвардигор Худо ба Зоти Худ қасам мехӯрад, ва Парвардигор Худои лашкарҳо мегӯяд: «Ман аз ифтихори Яъқуб кароҳат дорам, ва аз қасрҳои ӯ нафрат менамоям, ва шаҳрро бо ҳар чи дар он аст, таслим хоҳам кард».6|erБинобар ин онҳо акнун дар сари асирон ба асирӣ хоҳанд рафт, ва шавқуни айёшон хотима хоҳад ёфт.v{erОнҳое ки аз косаҳо шароб менӯшанд, ва худро бо равғанҳои беҳтарин тадҳин менамоянд, ва дар бораи шикасти Юсуф афсӯс намехӯранд, –OzrОнҳое ки бо навозиши барбат месароянд, ба гумони он ки мисли Довуд барои худ асбоби мусиқӣ ихтироъ мекунанд;yrОнҳое ки бар ҷогаҳои оҷ мехобанд, ва бар бистарҳои худ меёзанд, ва барраҳои фарбеҳро аз миёни рама ва гӯсолаҳоро аз пеши охур гирифта мехӯранд;xrОнҳое ки рӯзи бадро дур меандозанд, ва ҳокимияти ситамро наздик меоваранд;NwrБа Кална убур намоед ва бубинед, ва аз он ҷо ба Ҳамоти бузург биравед, ва ба Ҷати фалиштиён фурӯд оед: оё онҳо аз ин мамлакатҳо беҳтаранд? Оё ҳудуди инҳо аз ҳудуди шумо зиёдтар аст? v rВОЙ ба ҳоли онҳое ки дар Сион бепарво ва дар кӯҳи Сомария дилпур мебошанд, – ин нақибони халқи хуҷиста, ки хонадони Исроил назди онҳо меоянд! u N~}|{zyxw-v ttsIqpoenQmlkjii h_gGedcaB`~_^\\ZYXEVUTSZR'P[O5N)LKKIHG^ECtBRA^@H?B>F=5;v:9775432s1/.-u,++*:))(&'&_%X#"! O2 T<]? # )pA^<N @b {Чаро ҷафоро ба ман нишон медиҳӣ, ва ба хабосат назар меандозӣ, дар сурате ки тороҷ ва ситам дар рӯ ба рӯи ман аст, ва ҷангу ҷидол ба миён меояд ва ситезакорӣ сар мебардорад? ia MТо ба кай, эй Худованд, истиғоса намоям, — ва Ту иҷобат намекунй,сӯи Ту дар бораи ситам фарьёд занам, — ва Ту наҷот намедиҳӣ??` }ВАҲЙЕ киҲабақуки набӣ дидааст.Z_-Садоқатро ба Яъқуб, ва марҳаматро ба Иброҳим зоҳир хоҳӣ намуд, чунон ки аз айёми қадим ба падарони мо қасам хӯрдаӣ.^^5Ӯ боз ба мо раҳм хоҳад кард, маъсиятҳои моро поймол хоҳад намуд. Ва Ту ҳамаи гуноҳҳои моро дар қаъри баҳр хоҳӣ андохт;*]MКист Худое мисли Ту, ки гуноҳро омурзад ва аз ҷинояти бақияи мероси Худ гузароӣ кунад? Ӯ ғазаби Худро то абад нигоҳ намедорад, зеро ки марҳаматро дӯст медорад.@\yМисли мор хокро хоҳанд лесид, мисли хазандагони замин аз истеҳкомоти худ бо ларза берун хоҳанд омад; сӯи Парвардигор Худои мо бо ҳарос хоҳанд омад, ва аз Ту хоҳанд тарсид.Y[+Халқҳо инро дида, аз тамоми тавоноии худ хиҷил хоҳанд шуд; даст бар даҳон хоҳанд гузошт, ва гӯшҳошон кар хоҳад шуд;Z«Мисли айёме ки аз Миср берун омадӣ, корҳои аҷоибе ба вай нишон хоҳам дод».WY'Қавми Худро бо асои Худ чӯпонӣ намо, яъне гӯсфандони мероси Худро, ки дар ҷангале андаруни Кармил ба танҳоӣ сокин мебошанд; бигзор онҳо мисли айёми қадим дар Бошон ва Ҷилъод бичаранд.X+ Ва он замин бо сокинонаш, дар натиҷаи аъмолашон, ба харобазор табдил хоҳад ёфт.dWA Дар он рӯз аз Ашшур ва аз шаҳрҳои Миср, ва аз Миср то наҳри Фурот, ва аз баҳр то баҳр, ва аз кӯҳ то кӯҳ назди ту хоҳанд омад.uVc Рӯзи бино кардани деворҳоят, – он рӯз ҳанӯз бағоят дур аст.RU Ва душманам инро хоҳад дид, ва ӯро хиҷолат фаро хоҳад гирифт, ки ӯ ба ман мегӯяд: «Парвардигор Худои ту куҷост?» Чашмони ман ӯро хоҳад дид, вақте ки ӯ мисли лойи кӯчаҳо поймол гардад.^T5 Ғазаби Парвардигорро хоҳам бардошт, зеро ки пеши Ӯ гуноҳ кардаам; то даме ки Ӯ доди маро бигирад ва доварии маро ба амал оварад, маро ба рӯшноӣ хоҳад баровард, ва ман адолати Ӯро хоҳам дид.S+Ба аҳволи ман шодӣ накун, эй душмани ман! Зеро, агарчи фурӯ ғалтидаам, хоҳам бархост; зеро, агарчи дар торикӣ нишастаам, Парвардигор нур аст барои ман.ZR-Вале ман ба Парвардигор интизорӣ мекашам, ба Худои наҷоти худ таваккал мекунам: Худои ман маро иҷобат хоҳад намуд.QЗеро ки писар падарро таҳқир мекунад, духтар ба зидди модари худ, келин ба зидди модаршӯи худ қиём менамояд: душманони шахс аҳли хонаи ӯ мебошанд.3P_Ба ёр имон наоваред, ба дӯст таваккал накунед; дари даҳонатро аз ҳамхобаи худ нигоҳдорӣ намо.!O;Беҳтарини онҳо мисли хор нешдор аст, росткори онҳо аз хорбаст бадтар; рӯзи дидбонони ту, яъне ҷазои ту фаро мерасад; акнун изтироби онҳо пурзӯр хоҳад шуд.kNOҲар ду дасташонро ба бадӣ кардан нағз одат кунонидаанд: сарвар ришва металабад, ва довар ба бадали музд амал мекунад, ва шахси олиҷоҳ иштиёқи нафси худро баён менамояд, ва ҳама каҷкорӣ мекунанд.sM_Порсо аз замин талаф шудааст, ва росткоре дар миёни одамон нест; ҳама барои хунрезӣ камин мегиранд, якдигарро ба дом медароранд.`L ;ВОЙ ба ҳоли ман! Зеро ки мисли анҷоми ғунучини меваҳои тобистон, мисли чидани шингилҳои охирини ангур гардидаам: на шингиле барои хӯрдан ҳаст, на навбари анҷир, ки ҷонам иштиёқманди он аст.#K?Ва фароизи Омрӣ ва тамоми аъмоли хонадони Аҳъоб нигоҳ дошта мешавад, ва шумо бар тибқи машваратҳои онҳо рафтор мекунед, то ки туро ба харобӣ, ва сокинонашро ба истеҳзо гирифтор намоям, ва нанги қавми Маро шумо хоҳед бардошт».+JOТу кишт хоҳӣ кард, вале нахоҳӣ даравид; ту зайтунро пахш хоҳӣ кард, вале ба баданат равған нахоҳӣ молид, ва шираи ангур ҳосил хоҳӣ кард, вале шароб нахоҳӣ нӯшид.@IyТу хоҳӣ хӯрд, вале сер нахоҳӣ шуд, ва гуруснагии ту андаруни ту хоҳад монд; ва пинҳон хоҳӣ сохт, вале халос нахоҳӣ кард, ва он чиро, ки халос кунӣ, Ман ба шамшер хоҳам супурд.H Ман низ туро зарбаи ҳалокатовар зада, барои гуноҳҳоят валангор хоҳам кард.nGU Азбаски сарватдоронаш пур аз ситам мебошанд, ва сокинонаш дурӯғгӯӣ мекунанд, ва забонашон дар даҳонашон аз фиреб иборат аст,$FA Оё бо тарозуи нодуруст ва бо халтаи сангҳои фиребгарона сафед шудани кас мумкин аст?E3 Оё ҳанӯз дар хонаи шарир ганҷҳои шарорат ва эфаи ноқиси нафратангез мавҷуд нест?&DE Овози Парвардигор ба шаҳр нидо медиҳад, ва соҳибҳикмат номи Туро мӯҳтарам медорад: «Бишнавед, ки чӣ гуна асои мазаммат муҳайёст, ва кӣ онро таъин намудааст.CБа ту, эй одамизод, гуфта шудааст, ки чӣ чиз некӯст, ва Парвардигор аз ту чӣ чизро талаб мекунад, яъне фақат инро, ки аз рӯи инсоф амал намоӣ, ва марҳаматро дӯст дорӣ, ва дар ҳузури Худои худ бо фурӯтанӣ роҳ равӣ.AB{Оё Парвардигор аз ҳазорҳо қӯчқор ва аз беварҳо наҳри равған розӣ хоҳад шуд? Оё писари нахустзодаи худро барои ҷиноятам, ва самари батни худро барои гуноҳи ҷонам бидиҳам?»A«Бо чӣ чиз ба ҳузури Парвардигор биёям ва пеши Худои Таоло таъзим намоям? Оё бо қурбониҳои сӯхтанӣ, бо гӯсолаҳои яксола ба ҳузури Ӯ биёям?_@7Эй қавми Ман, ба ёд овар, ки Болоқ подшоҳи Мӯоб чӣ машварате дод, ва Билъом ибни Баӯр ба вай чӣ ҷавобе дод, ва аз Шиттим то Ҷилҷол чиҳо ба вуқӯъ омад, то ки марҳаматҳои Парвардигорро бидонӣ».?}Ман туро, охир, аз замини Миср баровардам, ва туро аз хонаи бандагӣ фидия дода гирифтам, ва пешопеши ту Мусо, Ҳорун ва Марямро фиристодам.*>M«Эй қавми Ман! Ба ту чӣ кардаам ва бар ту чӣ гароние овардаам? Ба зидди Ман шаҳодат бидеҳ.=Парвардигорро бишнавед, эй кӯҳҳо, ва шумо, эй асосҳои матини замин, зеро ки Парвардигор бо қавми Худ талош дорад, ва бо Исроил мубоҳиса хоҳад кард.U< %ОН чи Парвардигор мегӯяд, бишнавед: «Бархез, назди кӯҳҳо мубоҳиса намо, ва бигзор пуштаҳо овози туро бишнаванд». ; Ва бо хашм ва ғазаб аз халқҳое ки намешунаванд, интиқом хоҳам гирифт».':GВа бутҳои Ашераи туро аз андаруни ту барҳам хоҳам дод, ва шаҳрҳои туро нест хоҳам кард.O9 Ва санамҳо ва сутунҳои туро аз андаруни ту нобуд хоҳам кард; ва дигар ба амали дастҳои худ саҷда нахоҳӣ кард;V8% Ва ҷодуҳоро аз дасти ту нобуд хоҳам кард, ва онҳое ки аз рӯи намуди абрҳо фол мегиранд, дигар дар ту нахоҳанд буд;7# Ва шаҳрҳои мамлакати туро нобуд, ва ҳамаи қалъаҳои туро валангор хоҳам кард;m6S «Ва дар он рӯз чунин воқеъ хоҳад шуд, мегӯяд Парвардигор, ки аспони туро аз андарунат нобуд, ва аробаҳои туро нест хоҳам кард;5% Дасти ту бар душманонат боло хоҳад шуд, ва ҳамаи адуёнат нобуд хоҳанд гардид.!4;Ва бақияи Яъқуб дар миёни халқҳо, андаруни қавмҳои бисёр мисли шере дар миёни ҳайвоноти ҷангал, мисли шери ҷавоне андаруни рамаҳои гӯсфандон хоҳад буд, ки он, агар бигзарад, поймол карда медарад, ва касе нест, ки раҳоӣ диҳад._37Ва бақияи Яъқуб дар миёни қавмҳои бисёр мисли шабнаме аз ҷониби Парвардигор, мисли борони фаровон бар алаф хоҳад буд, ва ба касе умедвор нахоҳад шуд, ва ба банӣ одам таваккал нахоҳад кард.T2!Ва онҳо замини Ашшурро бо шамшер хоҳанд чаронид, ва замини Нимрӯдро – андаруни дарвозаҳои он; ва Ӯ аз Ашшур раҳоӣ хоҳад дод, вақте ки вай ба замини мо омада, ҳудуди моро поймол кунад.)1KВа ин сулҳу осоиштагӣ хоҳад буд. Вақте ки Ашшур ба замини мо омада, қасрҳои моро поймол кунад, ҳафт чӯпон ва ҳашт ҳокими қавмро бар зидди вай хоҳем бархезонид.>0uВа Ӯ хоҳад истод ва бо қудрати Парвардигор, бо кибриёи номи Парвардигор Худои Худ хоҳад чаронид, ва онҳо сокин хоҳанд шуд, зеро ки алҳол Ӯ то ақсои замин бузург хоҳад шуд.i/KБинобар ин Ӯ онҳоро то вақте ки зани ҳомила бизояд, таслим хоҳад кард; ва бақияи бародаронаш бо банӣ Исроил хоҳанд баргашт.7.gВа ту, эй Байт-Лаҳми Эфрот, ки дар миёни хонаводаҳои Яҳудо аз ҳама ҷавонтарӣ! Аз ту барои Ман Ҳокиме дар Исроил хоҳад баромад, ва баромади Ӯ аз қадим, аз айёми азал аст.W- )АЛҲОЛ дар фавҷҳо саф бибанд, эй духтари қӯшун! Моро муҳосира кардаанд; бари рӯи довари Исроилро бо асо хоҳанд зад.=,s Бархез ва поймол кун, эй духтари Сион! Зеро ки Ман шохатро оҳанин, ва сумҳоятро мисин хоҳам гардонид, ва ту қавмҳои бисёрро торумор хоҳӣ кард, ва ғанимати онҳоро барои Парвардигор, ва сарвати онҳоро барои Молики тамоми замин вақф хоҳӣ кард.q+[ Вале онҳо фикрҳои Парвардигорро намедонанд, ва рои Ӯро намефаҳманд, зеро ки Ӯ онҳоро мисли бандҳо дар хирмангоҳ ҷамъ кардааст.O* Ва алҳол халқҳои бисёр бар зидди ту ҷамъ омада, мегӯянд: «Сион палид хоҳад шуд, ва чашмони мо инро хоҳад дид!»:)m Аз дард мисли зане ки мезояд, азият каш ва печутоб хӯр, эй духтари Сион, зеро ки алҳол аз шаҳр берун рафта, дар саҳро сокин хоҳӣ шуд, ва ба Бобил омада, дар он ҷо раҳоӣ хоҳӣ ёфт: дар он ҷо Парвардигор туро аз дасти душманонат халосӣ хоҳад дод. ( Пас чаро ту ҳоло чунин фарёд мезанӣ? Оё дар ту подшоҳ нест? Оё машваратчии ту нобуд шудааст, ки дард туро мисли зане ки мезояд, фаро гирифтааст?w'gВа ту, эй бурҷи рама, эй пуштаи духтари Сион! Салтанати аввала назди ту хоҳад баргашт, ва подшоҳӣ аз они духтари Ерусалим хоҳад шуд.&{Ва лангонро бақия, ва дуршудагонро халқи азим хоҳам гардонид; ва Парвардигор дар кӯҳи Сион бар онҳо аз ҳоло то абад подшоҳӣ хоҳад кард».%«Дар он рӯз, мегӯяд Парвардигор, лангонро ҷамъ хоҳам кард, ва рондашудагонро фароҳам хоҳам овард, ва онҳоеро низ, ки ба сарашон мусибат овардаам.o$WЗеро ки ҳамаи қавмҳо ҳар яке ба номи худои худ равона мешаванд, вале мо ба номи Парвардигор Худои худ то абад равона хоҳем шуд.#3Ва ҳар яке зери токи худ ва зери дарахти анҷири худ хоҳанд нишаст, ва касе онҳоро нахоҳад тарсонид, зеро ки даҳони Парвардигори лашкарҳо инро гуфтааст."Ва Ӯ дар миёни қавмҳои бисёр доварӣ хоҳад кард, ва ихтилофоти байни халқҳои азимро то ақсои дурдаст ҳал хоҳад намуд; ва онҳо шамшерҳои худро барои позаҳо, ва найзаҳои худро барои досколаҳо хоҳанд шикаст; ва халқе бар халқе шамшер нахоҳад кашид, ва ҷангро дигар таълим нахоҳанд гирифт.Q!Ва халқҳои бисёр роҳсипор шуда, хоҳанд гуфт: «Биёед, ба кӯҳи Парвардигор, ва ба хонаи Худои Яъқуб бароем, то ки Ӯ тариқҳои Худро ба мо таълим диҳад, ва мо бо роҳҳои Ӯ равона шавем». Зеро ки шариат аз Сион, ва каломи Парвардигор аз Ерусалим хоҳад баромад.?  yВА дар айёми охир чунин воқеъ хоҳад шуд, ки кӯҳи хонаи Парвардигор бар сари кӯҳҳо барқарор хоҳад гардид, ва аз пуштаҳо баланд хоҳад шуд, ва қавмҳо сӯи он равона хоҳанд шуд.! Бинобар ин, аз боиси шумо, Сион мисли саҳро шудгор хоҳад шуд, ва Ерусалим ба харобазор, ва кӯҳи Хона ба баландиҳои ҷангалзор мубаддал хоҳад гардид.C Сарваронаш ба бадали ришва доварӣ менамоянд, ва коҳинонаш ба бадали музд таълим медиҳанд, ва анбиёяш ба бадали нуқра фол мегиранд, ва ба Парвардигор таваккал намуда, мегӯянд: «Парвардигор, охир, андаруни мост, – мусибате бар мо нахоҳад омад!»kO Сионро бо хун ва Ерусалимро бо ноинсофӣ бино мекунед!w Пас инро бишнавед, эй сарварони хонадони Яъқуб ва эй доварони хонадони Исроил, ки аз инсоф нафрат доред ва ҳар чизи ростро каҷ мекунед,.UВалекин ман ба воситаи Рӯҳи Парвардигор аз қувват ва инсоф ва мардонагӣ пур шудаам, то ки ба Яъқуб дар бораи ҷинояташ ва ба Исроил дар бораи гуноҳаш сухан ронам.Ва пешгӯйҳо расво, ва фолгирҳо хиҷил гардида, ҳамаашон ришу мӯйлаби худро хоҳанд пӯшонид, чунки аз ҷониби Парвардигор ҷавобе нахоҳад буд».!;«Бинобар ин шаб барои шумо ба ҷои рӯъё, ва торикӣ барои шумо ба ҷои фолгирӣ хоҳад буд; ва офтоб бар анбиё ғуруб хоҳад кард, ва рӯз барояшон торик хоҳад шуд.GПарвардигор дар бораи анбиёе ки қавми маро дар иштибоҳ меандозанд, яъне вақте ки бо дандонҳои худ чизе мехоянд, – сулҳу осоиштагиро мехонанд, вале вақте ки касе ба даҳони онҳо чизе намегузорад, – бар зидди вай ҷанг эълон мекунанд, чунин мегӯяд:.UОн гоҳ сӯи Парвардигор истиғоса хоҳанд бурд, вале Ӯ онҳоро иҷобат нахоҳад кард, ва рӯи Худро дар он замон аз онҳо хоҳад пӯшонид, чунки ба аъмоли бад дода шудаанд.7Ҳамон касоне ҳастед, ки гӯшти қавми Маро хӯрдаанд, ва пӯсти онҳоро аз баданашон кандаанд, ва устухонҳои онҳоро шикастаанд, ва гӯё ки ба дег меандохта бошанд, яъне мисли гӯште ки андаруни потила мепазанд, пора-пора кардаанд.kOАммо шумо аз некӣ нафрат мекунед ва бадиро дӯст медоред; пӯсти онҳоро аз баданашон ва гӯшти онҳоро аз устухонҳошон меканед.n WВА ман гуфтам: бишнавед, эй сарварони Яъқуб ва доварони хонадони Исроил! Шумо, охир, вазифадор ҳастед, ки адлу инсофро бидонед._7 Рахнакунанда пешопеши онҳо баромад; онҳо низ рахна карда, гузаштанд, дарвозаро рахна карда, аз он берун омаданд; ва подшоҳашон пешопеши онҳо гузашта рафт, ва Парвардигор – дар сари онҳо».3 Тамоми туро, эй Яъқуб, ҷамъ хоҳам кард, бақияи Исроилро фароҳам хоҳам овард, онҳоро мисли гӯсфандони дохили қӯра якҷоя хоҳам гузошт; онҳо мисли рамае ки андаруни чарогоҳаш бошад, аз бисёрии одамон ғалоғула хоҳанд бардошт. Агар шахси бодии дурӯғгӯе козибона мегуфт: 'Барои ту дар бораи шароб ва арақ нубувват хоҳам кард', – вай набии дилхоҳе барои ин қавм мебуд. Бархезед ва биравед, зеро ки ин ҷо оромгоҳи шумо нест; ба сабаби палид шуданаш он шуморо ба ҳалокат хоҳад расонид, ва ин ҳалокати сахте хохад буд.V% Занони қавми Маро аз хонаҳои дилписандашон бадар меронед; аз кӯдакони онҳо зинати Маро ба сурати абадӣ мегиред.*MВа онҳое ки дирӯз қавми Ман ба шумор мерафтанд, алҳол ҳамчун душман қиём кардаанд; шумо аз китфи роҳгузаре курта ва ҷомаро кашида мегиред; касонеро, ки оромона мегузаранд, тавре ба қалам медиҳед, ки гӯё аз ҷанг гашта омада бошанд.2 ]Эй, ки номат хонадони Яъқуб аст! Оё Рӯҳи Парвардигор ношикеб гардидааст? Оё инҳо аъмоли Ӯст? Суханони Ман, охир, ба ҳар касе ки бо роҳи рост равон аст, некӣ меоварад.1 ['Нубувват накунед!' Нубувват мекунанд: 'Ба инҳо нубувват накунанд, расвоиҳо дур нахоҳад шуд'.? wБинобар ин барои ту касе нахоҳад буд, ки дар ҷамоати Парвардигор қуръа барои андоза кардан партояд.K Дар он рӯз дар ҳаққи шумо масале ба забон хоҳанд ронд, ва зор-зор гириста навҳа хоҳанд кард, ва хоҳанд гуфт: 'Мо тамоман тороҷ гардидаем; насибаи қавми ман бадал шудааст. Чӣ гуна маро аз он дур мекунад?! Саҳроҳои моро ба шарирон тақсим карда медиҳад'. Бинобар ин Парвардигор чунин мегӯяд: «Инак, Ман бар зидди ин қабила мусибате меандешам, ки шумо гардани худро аз он натавонед берун овард, ва қомат рост карда мағрурона роҳ наҳоҳед рафт, зеро ки ин замони мусибат аст.OВа чун саҳроҳоро тамаъ кунанд, – зер карда мегиранд, ва хонаҳоро тамаъ кунанд, – бо зӯрӣ тасарруф менамоянд; ва дар ҳаққи марде ва хонаи вай, ва шахсе ва мероси вай ситам мекунанд.D ВОЙ ба ҳоли онҳое ки бар бистарҳои худ хабосат меандешанд ва ниятҳои бад доранд, ва ҳамин ки рӯшноии саҳарӣ фаро расад, онро ба амал меоваранд, чунки қувват дар дасти онҳост. !Барои писарони нозпарварди худ мӯи саратро битарош ва бикан; бемӯии саратро мисли уқоб васеътар бикун, чунки онҳо аз пеши ту ба асирӣ хоҳанд рафт.& GБоз ворисе назди ту хоҳам овард, эй сокинаи Морешо; ҷалоли Исроил то Адулом хоҳад омад.N Бинобар ин ту ҷиҳозе ба Мӯрашти Ҷат хоҳӣ дод; хонаҳои Акзиб чашмаи яъсовар барои подшоҳони Исроил хоҳад буд.t c Аспи давандро ба ароба бибанд, эй сокинаи Локиш; вай ибтидои гуноҳи духтари Сион буд, зеро ки ҷиноятҳои Исроил дар ту ёфт шудааст. y Зеро ки сокинаи Морут аз барои дороии худ дар андӯҳ меафтад, чунки мусибате аз ҷониби Парвардигор ба дарвозаи Ерусалим фурӯд омадааст.  Бо аврати бараҳна гузар кун, эй сокинаи Шофир; сокинаи Саанон берун намеояд; дар Байт-Эсел навҳагарист; барои ӯрду заданаш аз шумо макон мегирад. % Дар Ҷат хабар надиҳед, сахт гиря накунед; дар хонаи Афра худро ба хок биғелон.C  Зеро ки шикасти он илоҷнопазир аст, чунки то Яҳудо омада, ба дарвозаи қавми ман, ба Ерусалим расидааст.~ Дар ин бора навҳаю вовайло хоҳам кард, маҷнунвор ва урён роҳ хоҳам рафт, мисли шағолҳо нула хоҳам кашид, ва мисли шутурмурғҳо оҳу воҳ хоҳам кард.} Ва ҳамаи санамҳои он пора-пора хоҳад шуд, ва ҳамаи муздҳои зинои он ба оташ хоҳад сӯхт; ва ҳамаи бутҳои онро валангор хоҳам кард, зеро ки онҳоро аз музди зино ҷамъ овардааст, ва онҳо ба музди зино хоҳад баргашт.|  Ва Сомарияро ба харобазори саҳро, ба макони токшинонӣ табдил хоҳам дод; ва сангҳои онро ба дара андохта, таҳкурсиҳои онро намоён хоҳам кард.I{  Ҳамаи ин аз боиси ҷинояти Яъқуб аст, ва аз боиси гуноҳҳои хонадони Исроил. Кист сабабгори ҷинояти Яъқуб? Оё Сомария нест? Ва кист маркази бутпарастӣ дар Яҳудо? Оё Ерусалим нест?Lz Ва кӯҳҳо дар тахти Ӯ гудохта мешавад, ва водиҳо мекафад, мисли мум пеши оташ, мисли обе ки ба нишебӣ мерезад.Jy Зеро инак, Парвардигор аз макони Худ берун меояд, ва фурӯд омада, бар баландиҳои замин қадамгузор мешавад.x 7Бишнавед, эй ҳамаи қавмҳо, гӯш андоз, эй замин ва ҳар чи дар он аст! Ва Парвардигор Худо ба муқобили шумо шоҳид бошад, яъне Парвардигор аз қасри қудси Худ!w 5КАЛОМИ Парвардигор, ки бар Микои мӯраштӣ дар айёми Ютом, Оҳоз ва Ҳизқиё, подшоҳони Яҳудо, нозил шуд, ва ӯ онро дар бораи Сомария ва Ерусалим дар рӯъё дид.Xv) Ва оё Ман Нинверо – ин шаҳри бузургро – дареғ надорам, ки дар он бештар аз дувоздаҳ бевар одамоне ки дасти росту чапи худро наметавонанд фарқ кунанд, ва ҳайвоноти бисёре низ ҳастанд?»u1 Он гоҳ Парвардигор гуфт: «Ту канадонаро дареғ медорӣ, ки барои он меҳнат накардаӣ ва онро нарӯёнидаӣ, ки он дар як шаб пайдо шуд ва дар як шаб нобуд шуд:itK Ва Худо ба Юнус гуфт: «Оё хуб аст, ки барои канадона дар қаҳр шавӣ?» Вай гуфт: «Хуб аст, ки то ба дараҷаи марг дар қаҳр шавам».0sYВақте ки офтоб баромад, Худо боди шарқии тафсоне вазонид, ва офтоб сари Юнусро зад, ва ӯ беҳол шуд ва ба худ марг талабида, гуфт: «Мурданам аз зистанам беҳтар аст».:rmВа фардои он, ҳангоми тулӯи шафақи субҳ, Худо ба кирме фармуд, ки канадонаро занад, ва он хушк шуд.+qOВа Парвардигор Худо канадонае рӯёнид, ва он ба болои Юнус қад кашид, то ки бар сари ӯ соя афканда, ӯро аз маҳзунияш раҳо кунад; ва Юнус аз канадона бисёр шод шуд."p=Ва Юнус аз шаҳр баромада, аз тарафи шарқии шаҳр нишаст, ва дар он ҷо барои худ хаймае сохта, зери он дар соя нишаст, то бубинад, ки дар шаҳр чӣ воқеа мешавад.foEВа Парвардигор гуфт: «Оё хуб аст, ки дар қаҳр шавӣ?»-nSВа акнун, эй Парвардигор, ҷони маро аз ман бигир, зеро ки мурданам аз зистанам беҳтар аст». y%~}|[{zYyxWwdutxsrqqoo mm3kihgfeedgcba`_]\[[eZ&YIXXVV.TSS=R}QPO7NLKJJIzIGFEDCBAA @?q>=x<:98W7 644y32~10/r.T,++ )(['!&.$##! xb_  D ^ f{%Q[Парвардигорро биҷӯед, эй ҳамаи нармдилони замин, ки фармонҳои Ӯро ба ҷо меоваред; росткориро биҷӯед, фурӯтаниро биҷӯед, – шояд, ки дар рӯзи хашми Парвардигор тавонед пинҳон шавед.xZiПеш аз он ки ҳукми ҷазо ба амал ояд, – чунки рӯз монанди пари коҳ зуд гузашта меравад, – пеш аз он ки шиддати хашми Парвардигор бар шумо фурӯд ояд, пеш аз он ки рӯзи ғазаби Парвардигор бар шумо фурӯд ояд.jY OБарои тавба ҷамъ шавед ва фароҳам оед, эй халқи беҳаё,X 7Дар рӯзи ғазаби Парвардигор онҳоро на нуқраи онҳо наҷот дода метавонад, на тиллои онҳо; ва бо оташи рашки Ӯ тамоми замин фурӯ бурда хоҳад шуд, зеро Ӯ бар ҳамаи сокинони замин ҳалокате, он ҳам ҳалокати ногаҳоние, хоҳад овард.PW Ва Ман одамонро ба танг меоварам, ва онҳо монанди кӯрон роҳ хоҳанд рафт, зеро пеши Парвардигор гуноҳ кардаанд; ва хунашон монанди ғубор, ва гӯшташон монанди саргин рехта хоҳад шуд.V {Рӯзи шайпур ва нидоҳо бар шаҳрҳои девордор ва бар бурҷҳои баланд.LU Он рӯз рӯзи ғазаб аст, рӯзи тангӣ ва бадбахтӣ, рӯзи вайронӣ ва харобӣ, рӯзи торикӣ ва тирагӣ, рӯзи абр ва меғ,#T AРӯзи бузурги Парвардигор наздик аст, он наздик аст ва хеле мешитобад: садои рӯзи Парвардигор ба гӯш мерасад! Он гоҳ паҳлавон ҳам фиғони талх хоҳад бардошт.cS A Ва дороии онҳо ба ғанимат гирифта ва хонаҳои онҳо валангор хоҳанд шуд; ва хонаҳо бино хоҳанд кард, вале дар онҳо сокин нахоҳанд шуд, ва токҳо хоҳанд шинонид, вале майи онҳоро нахоҳанд нӯшид».iR M Ва дар он вақт чунин хоҳад буд, ки Ман Уршалимро бо чароғҳо тафтиш хоҳам кард, ва шахсонеро, ки бар дурди худ нишаста, дар дили худ мегӯянд: 'Парвардигор на некӣ мекунад ва на бадӣ', ҷазо хоҳам дод.[Q 1 Вовайло кунед, эй сокинони Мактеш, зеро тамоми мардуми савдогар нобуд гардидаанд, ҳамаи нуқраандӯзон нест шудаанд.GP   «Ва дар он рӯз чунин хоҳад буд», мегӯяд Парвардигор, «ки садои фиғон аз дарвозаи моҳиён, ва вовайло аз маҳаллаи дуюм, ва шикастагии бузурге аз болои пуштаҳо ба гӯш хоҳад расид.pO [ Ва дар он рӯз ҳамаи онҳоеро, ки аз остона ҷаста мегузаранд, ва хонаи хоҷаи худро аз ситам ва фиреб пур мекунанд, ҷазо хоҳам дод».N #«Ва дар рӯзи қурбонии Парвардигор чунин хоҳад буд, ки Ман сарварон, ва писарони подшоҳ, ва ҳамаи онҳоеро, ки либоси бегона мепӯшанд, ҷазо хоҳам дод.M 1Пеши Худованд Парвардигор хомӯш бош! Зеро рӯзи Парвардигор наздик аст; зеро Парвардигор қурбоние тайёр кардааст, даъватшудагони Худро пок намудааст.6L gВа онҳоеро низ, ки аз Парвардигор гаштаанд, яъне Парвардигорро намеҷӯянд ва Ӯро наметалабанд».K #Ва онҳоеро низ, ки бар бомҳо ба лашкари осмон саҷда мекунанд, ва онҳоеро, ки саҷда карда, ба Парвардигор қасам мехӯранд ва ба Милкум қасам мехӯранд,"J ?«Ва дасти Худро бар Яҳудо ва бар ҳамаи сокинони Уршалим дароз мекунам, ва бақияи Баал, ва номҳои пешвоёни бутпарастонашро ҳамроҳи коҳинонаш нест мекунам;SI !«Одамизод ва чорпоёнро нобуд мекунам, мурғони ҳаво ва моҳиёни баҳр, ва сангҳои пешпоро ҳамроҳи бадкорон нобуд мекунам; ва одамизодро аз рӯи замин нест мекунам», мегӯяд Парвардигор.H y«Ҳамаро аз рӯи замин тамоман нобуд мекунам», мегӯяд Парвардигор.G Сухани Парвардигор, ки бар Сафанё писари Кушӣ, писари Гадалё, писари Амарё, писари Ҳизқиё, дар рӯзгори Юшиё писари Омӯн, подшоҳи Яҳудо, фурӯд омад.eFCБарои шикасти ту муолиҷае нест, зарбае ки ту хӯрдаӣ, даво надорад; ҳамаи онҳое ки ин хабарро дар бораи ту шунидаанд, ба ҳоли ту чапак заданд, зеро кист, ки бадии ту ба вай ҳамеша нарасида бошад?EЧӯпонони ту, эй подшоҳи Ашшур, пинак рафтаанд, зӯроварони ту хобидаанд; қавми ту бар кӯҳҳо пароканда шудаанд, ва касе нест, ки онҳоро ҷамъ оварад.kDOМиронат мисли малах, ва амалдоронат мисли анбӯҳи ҷарод мебошанд, ки дар рӯзи сармо бар деворҳо ҷойгир мешаванд, аммо ҳамин ки офтоб тулӯъ кунад, парида мераванд, ва маълум нест, ки ҷояшон куҷост.,CQТоҷиронат аз ситорагони осмон зиёдтар шудаанд; мисли малах ҳуҷум карда, парида мераванд.'BGДар он ҷо оташ туро хоҳад сӯзонид, шамшер туро нобуд хоҳад кард, туро мисли малах хоҳад хӯрд, агарчи ба сони кирми малах биафзоӣ, яъне ба сони малах зиёд шавӣ.mASБарои замони муҳосираат об захира намо; қалъаҳоятро мустаҳкам кун; ба лой даро, ва гилро пой бизан, қолиби хиштро ба даст гир.@w Инак, қавми ту мисли занонанд андаруни ту; дарвозаҳои замини ту барои душманонат васеъ кушода мешавад; оташ ғалақаҳояшро сӯзонидааст.%?C Ҳамаи қалъаҳоят ба дарахтони анҷире монандӣ хоҳад дошт, ки навбарҳояш пухта расида бошад: ҳамин ки таконе дода шавад, меваи онҳо ба даҳони хӯранда меафтад.4>a Ту низ масту мадҳуш гардида, аз назар ғоиб хоҳӣ шуд; ту низ аз дасти душман паноҳгоҳ хоҳӣ ҷуст.`=9 Вай низ ҷалои ватан шуда, ба асирӣ рафтааст; кӯдаконаш низ дар сари ҳар кӯча ба сангҳо зада кушта шудаанд; ва бар ашрофи вай қуръа партофтаанд, ва тамоми акобираш бо занҷирҳо баста шудаанд.?<w Ҳабаш иқтидори он буд, ва Миср низ, ки қӯшунаш сону шумор надошт; Фут ва Лубим мададгорони ту буданд.t;aОё ту аз Нӯ-Омун беҳтар ҳастӣ, ки бар наҳрҳо ҷойгир буда, онро об иҳота мекард, баҳр қалъаи он буд, яъне ҳисораш аз баҳр иборат буд?i:KВа чунин воқеъ хоҳад шуд, ки ҳар кӣ туро бинад, худро аз ту канор гирифта, хоҳад гуфт: 'Нинве валангор шудааст!' Кист, ки дар ҳаққи вай афсӯс хӯрад? Аз куҷо барои ту таъзиякунандагонро пайдо кунам?n9UВа наҷосатҳо бар ту хоҳам рехт, ва туро нафратангез хоҳам гардонид, ва туро барои хандахариш ба тамошои мардум хоҳам гузошт».58c«Инак Ман, мегӯяд Парвардигори лашкарҳо, ба ту зид ҳастам, ва доманатро бар рӯят хоҳам бардошт, ва аврати туро ба халқҳо, ва нанги туро ба мамлакатҳо нишон хоҳам дод.'7GИн ҳама аз боиси зинокории зиёди фоҳишаи зеботалъати соҳиби ҷодуҳо ба амал омадааст, ки вай халқҳоро бо зиноҳои худ, ва қабилаҳоро бо ҷодуҳои худ мефурӯшад.6!Саворон бо шиддат асп меронанд, ва ялт-ялти шамшерҳо, ва барқзании найзаҳо, ва анбӯҳи кушташудагон, ва тӯда-тӯда ҷасадҳои мурда ба назар мерасад, ва ҷасадҳо интиҳое надорад, ва роҳгузарон ба он ҷасадҳо пешпо мехӯранд.F5Садои тозиёнаҳо, ва овози гулдурроси чархҳо, ва аспони даванда, ва аробаҳои чархзананда ба гӯш мерасад.24 _Вой ба ҳоли шаҳри хунхор! Сар то сари он пур аз макр ва ситам аст, ва тороҷ аз он дур намешавад.-3S «Инак Ман, мегӯяд Парвардигори лашкарҳо, ба ту зид ҳастам, ва аробаҳои туро дар дуд хоҳам сӯзонид, ва шамшер шерҳои ҷавони туро талаф хоҳад кард, ва шикори туро аз замин нобуд хоҳам сохт, ва овози элчиёнат дигар шунида нахоҳад шуд».2+ Шери нар басо барои шербачаҳои худ медарид, ва барои шерҳои модаи худ буғӣ менамуд, ва мағораҳои худро аз сайд, ва лонаҳои худро аз нахҷир пур мекард.+1O Куҷост он макони шерон, ва он чарогоҳи шерони ҷавон, ки шери нар ва шери мода бо шербача дар он ҷо гаштугузор мекарданд, ва касе набуд, ки онҳоро безобита кунад?03 Вай тороҷ, валангор ва хароб гардидааст, ва дилаш ҳаросон ва зонуҳояш ларзон шудааст, ва ҳамаи камарҳоро ларза гирифтааст, ва ранги рӯи ҳама паридааст.5/c Нуқраро тороҷ кунед, тиллоро тороҷ кунед! Захираҳои ҳар навъ колои гаронбаҳо интиҳое надорад.#.?Ва Нинве аз аввали мавҷудияташ мисли ҳавзи пур аз об буд, ва ҳоло онҳо ру ба гурез овардаанд. «Биистед, биистед!» Валекин ҳеҷ кас ба ақибаш нигоҳ намекунад.N-Ва малика бараҳна карда, ба асирӣ бурда шуд, ва канизонаш синазанон, мисли садои кабӯтарон оҳу воҳ мекунанд.j,MДарвозаҳои наҳрҳо кушода шуд, ва қаср ба ҳарос афтод.+/Вай зӯроваронашро ҷеғ мезанад, лекин онҳо дар вақти роҳ рафтан пешпо мехӯранд; онҳо сӯи ҳисор мешитобанд, вале сақфи муҳофизат аллакай тайёр шудааст.~*uАробаҳо дар кӯчаҳо девонавор медавад, дар майдонҳо гулдур-гулдур мекунад; намуди онҳо мисли машъалҳост, мисли барқҳо ялт-ялт мекунад.H) Сипари паҳлавонони вай суп-сурх аст, ҷанговарони вай либоси арғувонӣ пӯшидаанд; пӯлоди аробаҳояш дар рӯзи тайёрии вай мисли оташ барқ мезанад, ва найзаҳои вай дар ҷавлон аст.'(GЗеро ки Парвардигор шавкати Яъқубро мисли шавкати Исроил аз нав барқарор месозад, чунки тороҷгарон онҳоро тороҷ намуда, навдаҳошонро несту нобуд кардаанд.' Харобкунанда ба муқобили ту баромадааст: ҳисорро муҳофизат намо, роҳро посбонӣ бикун, камарро маҳкам бибанд, қуввати зиёде фароҳам овар. &  Инак, бар кӯҳҳо пойҳои башоратдиҳандае ки аз сулҳу осоиштагӣ хабар медиҳад: идҳои худро, эй Яҳудо, ид намо, назрҳои худро ба ҷо биёр, зеро ки шарир дигар аз ту қадамгузор нахоҳад шуд: вай саросар нобуд гардидааст.Z% /Ва дар бораи ту Парвардигор амр фармудааст: «Насле бо номи ту дигар нахоҳад буд; аз хонаи худоёнат санам ва бутро нобуд хоҳам кард, қабри туро дар он ҷо хоҳам сохт, зеро ки ту разил будӣ».$ ' Ва алҳол юғи вайро аз гардани ту хоҳам шикаст, ва бандҳои туро хоҳам барканд».Y# - Парвардигор чунин мегӯяд: «Ҳарчанд онҳо пурзӯр ва сершумор бошанд ҳам, вале шикаст хӯрда, аз назар ғоиб хоҳанд шуд; ва туро, эй Яҳудо, ки ба азият дучор намудаам, дигар азият нахоҳам дод.#" A Машваратчии шарире ки дар бораи Парвардигор андешаи бад дорад, аз ту берун омадааст.o! Y Зеро, азбаски мисли хорҳо ба ҳам печидаанд ва мисли майзадагон масту мадҳуш шудаанд, онҳо мисли коҳи хушк комилан хоҳанд сӯхт.h  K Дар бораи Парвардигор шумо чӣ андеша доред? Ӯ тамоман ба ҳалокат хоҳад расонид, ва мусибат бори дигар ба миён нахоҳад омад.Q Ва бо селоби шадиде Ӯ макони онро тамоман ба ҳалокат хоҳад расонид, ва торикӣ душманони Ӯро таъқиб хоҳад кард.8 kПарвардигор некӯст – дар рӯзи мусибат паноҳгоҳи мустаҳкам аст, ва паноҳбарони Худро мешиносад.5 eПеши ғазаби Ӯ кист, ки тавонад истодагӣ кунад? Ва кист, ки ба хашми Ӯ тавонад тоб оварад? Қаҳри Ӯ мисли оташ забона мезанад, ва сахраҳо аз шиддати он пора-пора мешавад.r _Кӯҳҳо аз Ӯ ба ларза омадааст, ва пуштаҳо гудохта шудааст; ва замин аз ҳузури Ӯ ҷунбиш кардааст, ва ҷаҳон ва ҳамаи сокинони он низ. !Бар баҳр итоб менамояд, ва онро хушк мекунад, ва ҳамаи наҳрҳоро хушконидааст; Бошон ва Кармил пажмурда гаштааст, ва гули Лубнон пажмурда гаштааст.x kПарвардигор пурсабр ва бузургқувват аст, ва беҷазо намегузорад; роҳи Парвардигор дар тундбод ва тӯфон аст, ва абрҳо ғубори пои Ӯст.= uПарвардигор Худои ғаюр ва интиқомгир аст; Парвардигор интиқомгир ва пурхашм аст; Парвардигор аз адуёнаш интиқом мегирад, ва хашми Худро барои душманонаш нигоҳ медорад.a ?Ваҳй дар бораи Нинве; китоби рӯъёи Наҳуми алқӯшӣ..UХудованд Худо қуввати ман аст: Ӯ пойҳои маро, мисли пойҳои оҳуён мегардонад, ва маро бар баландиҳоям ҳидоят меиамояд. Барои сардори муғанниён бар созҳои торнок.)Вале ман дар Худованд шод хоҳам буд ва дар Худои наҷоти худ ба ваҷд хоҳам омад.oWАгарчи дарахти анҷир гул накунад, ва токҳо бор наоварад,па меваи зайтун мувофиқи чашмдошт набошад, ва киштзорҳо ҳосил надиҳад, ва гӯсфандон аз қӯра талаф шавад, ва говҳо дар оғил мавҷуд набошад, —b=Чун шунидам, ботинамро ларза гирифт, аз он садо лабҳоям ба раъша омад,заъф то мағзи устухонҳоям ҷойгир шуда ва ман дар ҷои нишасти худ ба ларзиш омадам; ва ҳол он ки дар интизори рӯзи тангӣ, вақте ки қавме бо фавҷҳои худ бар мо ҳуҷум оваранд, ман бояд ором бошам: Бо аспонат дар баҳр аз даруни гирдоби обҳои бисьёр барои Худ роҳ кушодӣ.Сари ҳокимони варо бо тирҳои худи вай маҷрӯҳ кардӣ, вақте ки онҳо мисли тундбоде ҳамла оварданд, то ки маро пароканда намоянд, дар айни хол шодии онҳо мисли он буд, ки мискинеро ба таври пинҳонӣ фурӯ мебурда бошанд.%C Барои наҷот додани қавми Худ,барои наҷот додани Масеҳи Худ берун омадӣ; бурҷи хонаи шарирро зада вайрон кардӣ, онро аз буньёдаш то бомаш хароб намудӣ. Село. Ту бо ғазаб бар замин қадам мезанӣ, бо хашм халқҳоро поймол мекунӣ.;o Офтоб ва моҳ аз нури тирҳои паррони Ту,аз дурахши найзаҳои барроқи Ту дар масканҳои худ истоданд.=s Кӯҳҳо Туро дида, ба ларза омад, селобҳо ҷорӣ шуд, варта овозашро баровард, мавҷҳояшро боло бардошт.` 9 Камони Худро аз ғилофаш бараҳна намуда, анбӯҳи тирҳоро ба парвоз овардаӣ. Ӯмер село. Заминро бо наҳрҳо чок-чок кардаӣ.E Оё бар наҳрҳо ғазаби Худовавд аланга гирифтааст?Оё хашми Ту ба наҳрҳо,ва қаҳри Ту ба баҳрҳо нигаронида шудааст, ки Ту бар аспони Худ,бар аробаҳои наҷотбахши Худ савор шудаӣ?& EХаймаҳои Кушонро зери бори мусибат дидам; чодирҳои замини Мидьенро ларза гирифтааст.> uЧун биистад — заминро ба ҷунбиш меоварад; чун назар афканад — халқҳоро ба ларза меандозад; ва кӯҳҳои азалӣ метаркад, пуштаҳои абадӣ паст мешавад; тарикҳои Ӯ ҷовидонист. }Пешопеши Ӯ вабо равон аст,ва аз паси қадамҳояш аланга берун меояд.!;Ва дурахши Ӯ мисли найир аст, шуоъҳо аз дасти Ӯст, ва ниҳонгоҳи ҷалоли Ӯ дар он ҷост.X)Худо аз Темон меояд ва Куддус — аз Форон. Село. Шукӯҳи Ӯ осмонро фаро гирифтааст,ва ҷалоли Ӯ заминро пур кардааст.:mХудовандо! Овозатро шунидам — ҳаросон шудам. Худовандо! Амали Худро дар солҳои наздик зинда намо,дар солҳои наздик онро зоҳир бисоз; дар вақти ғазаб раҳмро ба ёд овар.\ 3ДУОИ Ҳабаққуқи набй бар услуби суруди чонсӯз.5cВалекин Худованд дар қасри қудси Худ сокин аст, — бигзор ба ҳузури Ӯ тамоми замин хомӯш бошад!H Вой ба ҳоли касе ки ба чӯб бигӯяд: ”Бедор шав!” ва ба санги безабон: ”Бархез!”Оё он метавонад таълим диҳад? Инак, он бо тилло ва нуқра пӯшида шудааст, вале рӯҳе андарунаш нест.J Чӣ фоида аст аз санаме ки санамсозаш онро ба вучуд овардааст,дар сурате ки он фақат бут ва муаллими козиб аст, агарчи сонеи ин маснӯъ ба он таваккал карда, бутҳои гунг сохтааст?)KЗеро ситаме ки дар ҳаққи Лубнон кардӣ, ба сарихудат хоҳад омад, ва ҳалокате ки бар чорпоён овардӣ, боиси шикасти ту хоҳад шуд,аз барои хуни одамон, ки рехти, ва ситаме ки дар ҳаққи замин, ва шаҳр ва ҳамаи сокинони он ба амал овардӣ.}Ту ба ҷои ҷалол аз нанг сер шудаӣ, пас ту низ нӯшида, заҳролуд шав:косаи ямини Худованд бар ту фурӯд хоҳад омад, ва расвоӣ — бар ҷалоли ту.wВой ба ҳоли касе ки ёрони худро шароб менӯшонад, ва ту заҳри худро ба он илова намуда,онҳоро маст мегардонй, то ки аврати онҳоро бубинй!)~KЗеро ки замин аз шинохтани ҷалоли Худовад пур хоҳад шуд, чунон ки об баҳрро пур мекунад.`}9 Ин, охир, аз ҷониби Худованди лашкарҳост!Ва қавмҳо аз барои оташ меҳнат мекунанд, ва қабилаҳо бар абас хаста мешаванд.$|A Вой ба ҳоли касе шаҳрро бо хун бино мекунад, ва қасабаро бо беинсофӣ буньёд менамояд!{ Зеро ки санг аз девор фарьёд мезанад, ва ғӯлаи чӯб ба он ҷавоб мегардонад.az; Расвоиро барои хонаи худ салоҳ дидӣ,вақте ки қавмҳои зиёдро несту нобуд кардӣ, — ва ҷони худро дар роҳи гуноҳ андохтӣ. y Вай ба ҳоли касе ки барои хонаи худ бо роҳи бадӣ дороӣ меандӯзад, то ки лонаи худро дар баландӣ барпо намуда, худро аз дасти шарорат раҳо кунад!^x5Азбаски ту халқҳои зиёдро ғорат кардӣ, тамоми бақияи қавмҳо туро ғорат хоҳанд кард,аз барои хуни одамон, ки рехтӣ, ва ситаме ки дар ҳаққи замин, ва шаҳр ва ҳамаи сокинони он ба амал овардӣ.nwUДаъвогарони ту, охир, баногоҳ киём хоҳанд кард, ва ташвишдиҳандагони ту бедор хоҳанд шуд,ва ту ба тороҷи онҳо дучор хоҳӣ омад.v+Ҳамаи инҳо, охир, дар ҳаққи вай масале хоҳанд зад, ва муаммои истеҳзоомезе ба забон ронда, хоҳанд гуфт; «Вой ба ҳоли касе ки он чиро, ки аз они худаш нест, афзун мекунад, — то ба кай? — ва худро зери бори гаравҳо мегузорад!»u5Дуруст аст, ки майзада ғаддор аст, ва ин марди мағрур оромӣ надорад; ҳирсашро мисли дӯзах калон мекунад, ва мисли марг сериро намедонад, ва ҳамаи халқҳоро пеши худ ҷамъ мекунад, ва ҳамаи қавмҳоро пеши худ фароҳам меоварад».t{Инак, каҷдил мағрур шудааст, валекин одил бо имони худ хоҳад зист.NsЗеро ки рӯъё барои мӯҳлати муайян аст,ва аз фарҷом шаҳодат медиҳад, ва дурӯғ намегӯяд; агар даранг кунад, онро мунтазир шав, зеро ки ҳатман ба амал хоҳад омад, таъхир нахохад кард.Yr+Ва Худованд ба ман ҷавоб гардонда, гуфт:«Рӯъёро бинавис ва бар лавҳҳо ҳак намо, то ки хонанда онро бо тезӣ бихонад.,q SДАР дидбонгоҳи худ бармехезам,ва дар бурҷ рост меистам, ва интизорӣ мекашам,то бубинам, ки Ӯ ба ман чӣ хоҳад гуфт,ва ман дар бораи шикояти худ чӣ ҷавоб хоҳам дод.5p eОё аз ин сабаб нест, ки вай тӯри худро холӣ карда меистад ва ҳамеша халқҳоро бераҳмона мекушад?o +Бинобар ин барои тӯри худ қурбонй мекунад, ва барои доми худ бухур месӯзонад,зеро ки насибаи вай аз онҳо равғанин, ва хӯроки вай болаззат гардидааст.an =Вай ҳамаи онҳоро бо шаст мекашад,ба тӯри худ медарорад ва дар доми худ ҷамъ мекунад, аз ин сабаб шод ва хурсанд мешавад.m 1Ва одамонро мисли моҳиёни баҳр,мисли хазандагоне ки ҳокиме надоранд, мегардонӣ?ol Y Чашмони Ту он қадар пок аст, ки наметавонй шароратро бубинӣ ва ба хабосат назар андозӣ; пас чаро ба ғаддорон назар меандозӣ, ва ҳангоме ки шарир шахси аз худаш одилтарро фурӯ мебарад, хомӯш мемонӣ? sk a Ту, охир, аз азал вучуд дорӣ, эй Худованд Худои ман, эй Қуддуси ман! Пас мо нахоҳем мурд. Ту, эй Худованд, онҳоро барои доварӣ таъин намудаӣ, ва Ту, эй сахраи ман, онҳоро барои ҷазо додан ба вуҷуд овардаӣ.nj W Он гоҳ мисли боде вазида ба макони дигар мегузаранд ва гуноҳкор мешаванд,чунки ин қуввати худро ба худои худ нисбат медиҳанд.$i C Ва онҳо подшоҳонро масхара медоранд,ва сарварон барои онҳо асбоби бозӣ мебошанд;онҳо бар ҳар қалъа механданд,ва хоктӯдае барпо карда, онро забт менамоянд.Th # Саросар барои ситам меоянд,дар ҳолате ки рӯяшон ба пеш нигаронида шудааст, ва асиронро мисли рег ҷамъ мекунанд._g 9Ва аспони онҳо аз палангон чобуктар, ва аз гургони шаб далертаранд,ва саворони онҳо сершуморанд, ва саворони онҳо аз дурдаст меоянд, мисли уқобе ки сӯи шикори худ мешитобад, парида меоянд.f -Онҳо мудҳиш ва саҳмгин мебошанд:ҳукм ва шавкати онҳо аз худашон ба вуҷуд меояд.8e kЗеро инак, Ман калдониёнро,ки халқи сангдил ва тундмизоҷанд, бармехезонам, ки онҳо дар фарохиҳои замин мегарданд, то масканҳоеро, ки аз они худашон нест, забт намоянд.Hd  «Дар миёни халқҳо назар андозед ва бубинед, ва хело мутаҳайир хоҳед шуд,зеро дар айёми шумо Ман амале ба ҷо меоварам, ки агар ба шумо онро ҳикоят мекарданд, боваратон намеомад.c 'Аз ин сабаб шариат беэътибор мешавад, ва инсоф ҳаргиз ба амал намебарояд, зеро ки шарир одилро мулзам мекунад, бинобар ин инсоф ба роҳи каҷ меравад. p~}d|{Rzlxw%uustTrHppoHn\mlHji,g fe&cbaY`m_O^]L\_ZXWeVXUTTQRR QOOOMKJIH~GFECBA@?>==;:9#8654322D0/(.2-,**5(*&%$#"c! K<vx;~/ 6 W &^3KПас бишнав, эй Юшаи саркоҳин, ту ва ёронат, ки пеши ту нишастаанд, чунки онҳо мардони нишона ҳастанд: инак, Ман бандаи Худ – Навдаро хоҳам овард.)JK«Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: агар бо роҳҳои Ман биравӣ, ва агар хизмати Маро ба ҷо оварӣ, ту низ дар хонаи Ман сардорӣ хоҳӣ намуд, ва саҳнҳои Маро нигаҳбонӣ хоҳӣ кард, ва Ман туро дар миёни инҳое ки меистанд, роҳ хоҳам дод.hIIВа фариштаи Парвардигор Юшаъро таъкид намуда, гуфт:&HEВа ман гуфтам: «Бигзор саллаи тозае бар сараш бимонанд», – ва саллаи тозае бар сараш гузоштанд, ва ӯро либос пӯшониданд, ва фариштаи Парвардигор истода буд.KGки вай ба онҳое ки пеши вай истода буданд, сухан ронда, гуфт: «Либоси ифлосро аз тани ӯ дур кунед». Ва ба ӯ гуфт: «Бубин, гуноҳатро аз ту дур кардам, ва туро либоси зебо пӯшонидам».tFaВа Юшаъ либоси ифлос дар тан дошт, ва пеши фаришта меистод,yEkВа Парвардигор ба шайтон гуфт: «Парвардигор ба ту, эй шайтон, сарзаниш намояд, ва Парвардигор, ки Уршалимро баргузидааст, ба ту сарзаниш намояд; оё ин кундаи нимсӯхтае нест, ки аз оташ раҳонида шудааст».D }Ва Юшаи саркоҳинро ба ман нишон дод, ки пеши фариштаи Парвардигор истода буд, ва шайтон ба тарафи рости ӯ меистод, то ки ӯро айбдор кунад.(CI Пеши Парвардигор хомӯш бошед, эй тамоми башар! Чунки Ӯ аз манзили поки Худ бархостааст.ZB- Ва Парвардигор Яҳудоро соҳибӣ карда, насиби Худ бар замини пок хоҳад гардонид, ва аз нав Уршалимро хоҳад баргузид.qA[ «Ва дар он рӯз халқҳои бисёр ба Парвардигор ҳамроҳ хоҳанд шуд, ва мардуми Ман хоҳанд гардид, ва Ман андаруни ту сокин хоҳам шуд». Ва хоҳӣ донист, ки Парвардигори лашкарҳо маро назди ту фиристодааст.Y@+ Хурсандӣ ва шодӣ намо, эй духтари Сион! «Чунки инак, Ман меоям ва андаруни ту сокин хоҳам шуд», мегӯяд Парвардигор..?U «Чунки инак Ман дасти Худро бар онҳо хоҳам бардошт, ва онҳо ғанимати ғуломони худ хоҳанд шуд». Ва шумо хоҳед донист, ки Парвардигори лашкарҳо маро фиристодааст.m>SЧунки Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд. Барои ҷалоли шумо Ӯ маро назди халқҳое ки шуморо тороҷ карданд, фиристодааст; чунки ҳар кӣ ба шумо даст расонад, ба мардумаки чашми Ӯ даст расонда бошад. =Ҳой, Сион, ки назди духтари Бобил сокин мебошӣ, гурехта худро раҳо намо!<«Ҳой, ҳой, аз замини шимол бигрезед, мегӯяд Парвардигор; чунки Ман шуморо монанди чор тарафи осмон пароканда кардаам, мегӯяд Парвардигор»._;7Ва Ман барои он, мегӯяд Парвардигор, девори оташине гирдогирдаш хоҳам буд, ва барои ҷалоли он андаруни он хоҳам буд'».:#ва ба ӯ гуфт: «Шитоб намо ва ба ин ҷавон бигӯй: 'Уршалим аз бисёрии одамон ва чорпоёне ки андарунаш хоҳанд буд, берун аз девор аҳолидор хоҳад гардид.19[Ва инак фариштае ки бо ман сухан меронд, берун рафт, ва фариштаи дигаре ба пешвози ӯ баромад,8wВа ман гуфтам: «Ту куҷо меравӣ?» Ва ӯ ба ман гуфт: «Барои андоза кардани Уршалим, то бубинам, ки бараш чӣ қадар аст ва дарозияш чӣ қадар».47 cВа ман чашмони худро боло карда, дидам, ва инак марде буд, ва ресмони андоза дар дасти худ дошт.86 kВа ман гуфтам: «Инҳо барои чӣ гуна коре омадаанд?» Ва ӯ ба ҷавоб гуфт: «Ин шохҳо Яҳудоро чунон пароканда кардаанд, ки касе сари худро наметавонад бардорад; вале инҳо омадаанд, то ки бар онҳо даҳшат оваранд, шохҳои халқҳоеро шикаста партоянд, ки бар замини Яҳудо шох бардоштаанд, то ки онро пароканда намоянд».]5 5Ва Парвардигор чор оҳангарро ба ман нишон дод.!4 =Ва ба фариштае ки бо ман сухан меронд, гуфтам: «Инҳо чистанд?» Ва ӯ ба ман гуфт: «Инҳо шохҳое мебошанд, ки Яҳудо ва Исроил ва Уршалимро пароканда кардаанд».s3 aВа ман чашмони худро боло карда, дидам, ва инак чор шох буд.h2 KБоз нидо намуда, бигӯй: Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: боз шаҳрҳои Ман аз нозу неъмат лабрез хоҳанд шуд, ва Парвардигор боз Сионро дилбардорӣ хоҳад кард, ва боз Уршалимро хоҳад баргузид'».T1 #Бинобар ин Парвардигор чунин мегӯяд: ба Уршалим бо раҳм хоҳам баргашт; хонаи Ман дар он сохта хоҳад шуд, мегӯяд Парвардигори лашкарҳо, ва ресмони андоза бар Уршалим кашида хоҳад шуд.B0 Ва бар халқҳои бепарво хеле хашмгин ҳастам: ҳангоме ки хашми Ман андак буд, онҳо бадиро афзун карданд.C/ Ва фариштае ки бо ман сухан меронд, ба ман гуфт: 'Нидо намуда, бигӯй: Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: Ман дар бораи Уршалим ва дар бораи Сион бо рашки бузурге рашк кардам.H.   Ва Парвардигор ба фариштае ки бо ман сухан меронд, бо суханони хуб, бо суханони дилбардорӣ ҷавоб гардонд.F-  Ва фариштаи Парвардигор ҷавоб гардонда, гуфт: 'Эй Парвардигори лашкарҳо! То ба кай бар Уршалим ва шаҳрҳои Яҳудо, ки дар ин ҳафтод сол Ту ба онҳо хашмгин будӣ, раҳм нахоҳӣ кард?'8, k Ва онҳо ба фариштаи Парвардигор, ки дар миёни дарахтони ос меистод, ҷавоб гардонда, гуфтанд: 'Мо бар замин гаштугузор кардем, ва инак, тамоми замин дар оромӣ сокин аст'.+ 1 Ва марде ки дар миёни дарахтони ос меистод, ҷавоб гардонда, гуфт: 'Инҳо касоне ҳастанд, ки Парвардигор фиристодааст, то ки бар замин гаштугузор кунанд'.r* _ Ва ман гуфтам: 'Инҳо чистанд, эй хоҷаам?' Ва фариштае ки бо ман сухан меронд, ба ман гуфт: 'Ман ба ту нишон медиҳам, ки инҳо чистанд'.$) C«Имшаб дидам, ва инак марде бар аспи сурх савор буд, ва ӯ дар миёни дарахтони ос, ки дар водӣ буданд, меистод, ва дар ақиби ӯ аспони сурх, зард ва сафед буданд.E( Дар рӯзи бисту чоруми моҳи ёздаҳум, ки моҳи шебот бошад, дар соли дуюми Дорёвеш, сухани Парвардигор бар Закарёи пайғамбари писари Баракё, писари Идду фурӯд омада, чунин гуфт:' Аммо суханони Ман ва қоидаҳои Ман, ки ба бандагони Худ пайғамбарон фармуда будам, магар ба сари падарони шумо наомаданд? Ва онҳо баргаштанд ва гуфтанд: 'Чунон ки Парвардигори лашкарҳо қарор дода буд, ки бо мо мувофиқи роҳҳоямон ва корҳоямон амал намояд, ончунон бо мо амал намуд'».%& EПадарони шумо – куҷоянд онҳо? Ва пайғамбарон – магар онҳо ҷовидона зиндагӣ мекунанд?+% QМонанди падарони худ набошед, ки пайғамбарони пешина онҳоро хонда, гуфтанд: 'Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: аз роҳҳои бади худ ва аз корҳои бади худ баргардед', вале онҳо нашуниданд ва ба Ман гӯш надоданд, мегӯяд Парвардигор.8$ kва ту ба онҳо бигӯй: Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: сӯи Ман баргардед, мегӯяд Парвардигори лашкарҳо, ва Ман сӯи шумо хоҳам баргашт, мегӯяд парвардигори лашкарҳо.b# ?«Парвардигор бар падарони шумо хеле хашмгин буд,q" _Дар моҳи ҳаштум, дар соли дуюми Дорёвеш, сухани Парвардигор бар Закарёи пайғамбари писари Баракё, писари Идду фурӯд омада, гуфт:!3Дар он рӯз, мегӯяд Парвардигори лашкарҳо, Ман туро, эй бандаи Ман Зарубобил писари Шаалтиил, хоҳам гирифт, мегӯяд Парвардигор, ва туро монанди мӯҳре хоҳам гузошт, чунки Ман туро баргузидаам, мегӯяд Парвардигори лашкарҳо».u cва тахти мамлакатҳоро сарнагун хоҳам сохт, ва қуввати мамлакатҳои халқҳоро нобуд хоҳам намуд, ва аробаро бо саворонаш чаппа хоҳам кард, ва аспон бо саворонашон аз шамшери якдигар фурӯ хоҳанд ғалтид.-S«Ба ҳоқими Яҳудо Зарубобил сухан ронда, бигӯй: Ман осмон ва заминро ба ларза хоҳам андохт;(IВа сухани Парвардигор бори дуюм дар рӯзи бисту чоруми моҳ бар Ҳаггай фурӯд омада, гуфт:q[Оё ҳанӯз тухмӣ дар анбор аст, ва ҳанӯз ток, ва анҷир, ва анор, ва дарахти зайтун бор наовардааст? Ман аз имрӯз баракат хоҳам дод».0YЛутфан, ба имрӯз ва пеш аз ин дилҳои худро нигаронед, яъне ба рӯзи бисту чоруми моҳи нӯҳум, ба рӯзе ки бунёди қасри Парвардигор ниҳода шуд, дилҳои худро нигаронед.wШуморо дар ҳар амали дастҳои шумо бо боди тафсон ва хушкоӣ ва жола зарба задам, вале шумо сӯи Ман бозгашт накардед, мегӯяд Парвардигор.:mБаъзан мешуд, ки касе назди хирмани дорои бист андоза меомад, вале фақат даҳ андоза буд; ё назди чархушт меомад, то ки панҷоҳ андоза бигирад, вале фақат бист андоза буд. Ва акнун, лутфан, ба имрӯз ва пеш аз ин дилҳои худро нигаронед, яъне ба вақте ки ҳанӯз санге бар санге дар қасри Парвардигор гузошта нашуда буд.[/Ва Ҳаггай ҷавоб гардонда, гуфт: «Чунинанд ин мардум ва чунин аст ин халқ пеши Ман, мегӯяд Парвардигор, ва чунин аст ҳар амали дастҳои онҳо; ва ҳар он чи дар он ҷо қурбонӣ кунанд, нопок аст.@y Ва Ҳаггай гуфт: «Агар касе ки ба ҷасади мурда расида нопок шуда бошад, ба ҳар яке аз инҳо бирасад, оё он нопок мешавад?» Ва коҳинон ҷавоб гардонда, гуфтанд: «Нопок мешавад».R 'Агар касе гӯшти покро дар домани ҷомаи худ бардорад, ва бо доманаш ба нон, ё ош, ё май, ё равған ва ё ба ҳар хӯрок бирасад, оё он пок мешавад?'» Ва коҳинон ҷавоб гардонда, гуфтанд: «Не»./ «Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: лутфан, аз коҳинон дастуре пурсида, бигӯй:lQ Дар рӯзи бисту чоруми моҳи нӯҳум, дар соли дуюми Дорёвеш, сухани Парвардигор ба воситаи Ҳаггайи пайғамбар фурӯд омада, гуфт:<q Ҷалоли ин хонаи охирин назар ба аввалинаш бузургтар хоҳад буд, мегӯяд Парвардигори лашкарҳо; ва дар ин макон Ман осоиштагиро хоҳам дод, мегӯяд Парвардигори лашкарҳо'».Нуқра барои Ман аст, ва тилло барои Ман аст, мегӯяд Парвардигори лашкарҳо.Ва ҳамаи халқҳоро ба ларза хоҳам овард, ва орзуи ҳамаи халқҳо хоҳад омад, ва Ман ин хонаро аз ҷалол пур хоҳам кард, мегӯяд Парвардигори лашкарҳо.3_Чунки Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: боз як бори дигар, он ҳам баъд аз андак вақт, рӯй хоҳад дод, ва Ман осмон ва замин ва баҳр ва хушкиро ба ларза хоҳам андохт.мувофиқи сухани паймоне ки дар вақти берун омаданатон аз Миср бо шумо баста будам, ҳангоме ки Рӯҳи Ман андаруни шумо буд. Ҳаросон набошед!>uВалекин акнун устувор бош, эй Зарубобил, мегӯяд Парвардигор, ва устувор бош, эй саркоҳин Юшаъ писари Юсодоқ, ва устувор бошед, эй тамоми мардуми замин, мегӯяд Парвардигор, ва кор кунед, чунки Ман бо шумо ҳастам, мегӯяд Парвардигори лашкарҳо," ='Кист, ки дар миёни шумо боқӣ мондааст, ва ин хонаро дар ҷалоли аввалаи он дидааст? Ва он акнун дар назари шумо чӣ гуна аст? Оё он дар назари шумо ночиз нест?n U«Лутфан, ба ҳоқими Яҳудо Зарубобил писари Шаалтиил, ва ба саркоҳин Юшаъ писари Юсодоқ, ва ба бақияи мардум сухан ронда, бигӯй:?  yДар рӯзи бисту якуми моҳи ҳафтум сухани Парвардигор ба воситаи Ҳаггайи пайғамбар фурӯд омада, гуфт:  Дар рӯзи бисту чоруми моҳи шашум, дар соли дуюми подшоҳ Дорёвеш ин рӯй дод.   Ва Парвардигор рӯҳи ҳоқими Яҳудо Зарубобил писари Шаалтиил, ва рӯҳи саркоҳин Юшаъ писари Юсодок, ва рӯҳи бақияи мардумро барангехт, ва онҳо омада, дар хонаи Парвардигори лашкарҳо, Худои худ, ба кор сар карданд.  Ва Ҳаггай, қосиди Парвардигор, ки аз ҷониби Парвардигор фиристода шуда буд, ба мардум сухан ронда, гуфт: «Ман бо шумо ҳастам, мегӯяд Парвардигор».O  Ва Зарубобил писари Шаалтиил, ва саркоҳин Юшаъ писари Еҳӯсодоқ, ва тамоми бақияи мардум ба овози Парвардигор Худои худ ва ба суханони Ҳаггайи пайғамбар, ки ӯро Парвардигор Худои онҳо фиристода буд, гӯш андохтанд, ва мардум аз Парвардигор тарсиданд.w i Ва Ман бар замин ва кӯҳҳо, ва бар ғалла ва шираи ангур ва равғани зайтун, ва бар ҳар он чи замин мерӯёнад, ва бар одамизод ва чорпоён, ва бар ҳар он чи аз меҳнати дастҳо ҳосил мешавад, хушксолиро хондаам». 5 Бинобар ин осмон бар шумо шабнамро бас кардааст, ва замин ҳосилашро бас кардааст.# A Бисёрро мунтазир мешавед, ва инак кам аст, ва онро ба хона меоваред – Ман онро барбод медиҳам. Аз барои чӣ? – мегӯяд Парвардигори лашкарҳо. – Аз барои хонаи Ман, ки хароб аст, ва ҳол он ки шумо ҳар яке ба кори хонаи худ машғулед.L Ба кӯҳ баромада, чӯб биёред ва хонаро бисозед; ва Ман аз он хушнуд шуда, ҷалол хоҳам ёфт, мегӯяд Парвардигор. Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: дилҳои худро бар роҳҳои худ нигаронед. %Бисёр кишт мекунед, вале ҳосили кам мебардоред; мехӯред, вале сер намешавед; менӯшед, вале на ба қадри кофӣ; либос мепӯшед, вале он гармӣ надорад; ва ҳар кӣ муздурӣ мекунад, музди худро гӯё дар ҳамёни сӯрохдор мегузорад." ?Ва акнун Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: дилҳои худро бар роҳҳои худ нигаронед.N «Оё барои шумо вақти он аст, ки худатон дар хонаҳои болопӯшидаи худ сокин шавед, валекин ин хона хароб бошад?~  Ва сухани Парвардигор ба воситаи Ҳаггайи пайғамбар фурӯд омада, гуфт:}  Парвардигори лашкарҳо сухан ронда, чунин гуфт: «Ин мардум мегӯянд: 'Ҳанӯз вақти он нест, яъне вақти сохтани хонаи Парвардигор нарасидааст'».v| iДАР соли дуюми подшоҳ Дорёвеш, дар рӯзи якуми моҳи шашум, сухани Парвардигор ба воситаи Ҳаггайи пайғамбар фурӯд омада, ба ҳоқими Яҳудо Зарубобил писари Шаалтиил ва ба саркоҳин Юшаъ писари Юсодоқ гуфт:3{_Дар он замон шуморо хоҳам овард, ва дар он замон шуморо ҷамъ хоҳам кард, чунки шуморо дар миёни ҳамаи мардумони замин соҳиби шӯҳрат ва иззат хоҳам гардонид, ҳангоме ки асирони шуморо пеши назари шумо баргардонам», мегӯяд Парвардигор.Bz}Инак, Ман дар он замон ҳамаи онҳоеро, ки бар ту ситам мекарданд, ба танг хоҳам овард, ва лангонро наҷот хоҳам дод, ва рондашудагонро фароҳам хоҳам овард, ва онҳоро дар ҳар кишваре ки гирифтори нанг буданд, соҳиби иззат ва шӯҳрат хоҳам гардонид.hyI«Онҳоеро, ки аз ҷиҳати идҳо ғамгинанд, Ман ҷамъ хоҳам кард, – онҳо аз ту дур буданд, ва бори нанги ту насибашон гардида буд.Ux#Парвардигор Худои ту андаруни туст, Ӯ паҳлавон аст, ва наҷот хоҳад дод; дар ҳаққи ту бо шодмонӣ дилхуш хоҳад шуд, дар меҳри Худ хомӯш хоҳад монд, дар ҳаққи ту бо нидоҳо шодӣ хоҳад кард.$wAДар он рӯз ба Уршалим гуфта хоҳад шуд: «Натарс, Сион ! Бигзор дастҳоят суст нашаванд!»v+Парвардигор азобҳои туро дур карда, душманонатро аз миён бардоштааст; Парвардигор, ки подшоҳи Исроил аст, андаруни туст, ва ту дигар бадӣ нахоҳӣ дид.guGХурсандӣ намо, эй духтари Сион! Нидоҳои шодмонӣ бидеҳ, эй Исроил! Аз тамоми дил шодӣ ва хурсандӣ бикун, эй духтари Уршалим![t/ Бақияи Исроил ноинсофӣ нахоҳад кард, ва дурӯғ нахоҳад гуфт; ва дар даҳонашон забони фиребгарона ёфт нахоҳад шуд, чунки худашон чаро карда, хоҳанд хобид, ва касе онҳоро нахоҳад тарсонд».Vs% Ва ман андаруни ту мардуми фурӯтан ва бенаворо боқӣ хоҳам гузошт, ва онҳо ба номи Парвардигор паноҳ хоҳанд бурд. r Дар он рӯз ту аз тамоми корҳои худ, ки бо он пеши Ман гуноҳ кардаӣ, шармсор нахоҳӣ шуд, чунки он вақт Ман ҳавобаландони шодмони туро аз даруни ту дур хоҳам кард, ва ту дигар дар кӯҳи поки Ман калонигарӣ нахоҳӣ намуд.eqC Аз он тарафи дарёҳои Ҳабаш парастишкунандагони Ман, фарзандоне ки Ман пароканда кардаам, ҳадияе барои Ман хоҳанд овард.vpe Чунки он вақт ба мардумон лабони поке хоҳам бахшид, то ки ҳамаашон номи Парвардигорро бихонанд, ва Ӯро якдилона парастиш намоянд.o1«Бинобар ин Маро», мегӯяд Парвардигор, «интизор бошед, то рӯзе ки барои шоҳидӣ бархезам, чунки ҳукми Ман ин аст, ки халқҳоро ҷамъ кунам, ва мамлакатҳоро фароҳам, оварам, то ки ғазаби Худро, тамоми шиддати хашми Худро бар онҳо бирезам, чунки тамоми замин бо оташи рашки Ман фурӯ бурда хоҳад шуд.nГуфтам: 'Кошки аз Ман метарсидӣ, ва пандро қабул мекардӣ'; ва дар он сурат манзили вай нобуд намешуд, ва ҳар он чи дар ҳаққи вай фармуда будам, ба амал намеомад; лекин онҳо барои бад кардани тамоми корҳои худ шитофтанд.my«Ман халқҳоро нобуд намудаам, бурҷҳояшон вайрон гардидаанд; кӯчаҳояшонро чунон хароб кардаам, ки касе аз онҳо намегузарад; шаҳрҳояшон тавре валангор шудаанд, ки касе дар онҳо нест, сокине боқӣ намондааст.=lsПарвардигор андаруни вай росткор аст, ноинсофӣ намекунад; ҳар бомдод доварии Худро дар рӯшноӣ намоён мекунад, бехато амал мекунад, вале шахси ноинсоф шармро намедонад.MkПайғамбаронаш шахсони сабукмағз ва хиёнаткор ҳастанд; коҳинонаш покгоҳро палид, ва дастурро хор мекунанд.gjGСарваронаш андаруни вай шерони ғурранда, доваронаш гургони шабгард мебошанд, ки то бомдод устухонеро боқӣ намегузоранд.MiВай овозро намешунавад, пандро намепазирад, ба Парвардигор дилпурӣ надорад, ба Худои худ наздик намешавад.ch AВой ба ҳоли шаҳри фитнаангез ва палиди ситампеша!Bg}Ин шаҳри шодмон, ки бепарвоёна умр ба сар бурда, дар дили худ мегуфт: «Ман ҳастам, ва ғайр аз ман дигаре нест», чӣ гуна хароб гардида, ба манзили ҳайвонот табдил ёфтааст! Ҳар касе ки аз пеши он бигзарад, ба ҳоли он ҳуштак зада, даст хоҳад афшонид.fВа андаруни он галаҳои сершумори ҳар гуна ҳайвонот хоҳанд хобид, ва мурғи саққо, ва хорпушт бар болодариҳои он ҷойгир хоҳанд шуд; садои хониши паррандагон аз тирезаҳояш ба гӯш хоҳад расид, ва харобӣ бар остонаҳояш намоён хоҳад буд, чунки чӯбҳои арзи рӯйбасти онҳо вайрон шудаанд.e- Ва Ӯ дасти Худро бар шимол дароз карда, Ашшурро нобуд хоҳад намуд, ва Нинверо ба харобазоре, ба саҳрои хушке ки монанди биёбон бошад, табдил хоҳад дод.ndU «Шумо низ, эй ҳабашиён, бо шамшери Ман кушта хоҳед шуд».;co Парвардигор бар онҳо тарсовар хоҳад буд, чунки Ӯ ҳамаи худоёни заминро нобуд хоҳад кард, ва ҳамаи халқҳои сокини ҷазираҳо, ҳар яке аз макони худ, ба Ӯ саҷда хоҳанд кард.tba Ин ба сари онҳо аз боиси ҳавобаландиашон хоҳад омад, зеро дар ҳаққи мардуми Парвардигори лашкарҳо дашном ва калонигарӣ карданд.Ia  Бинобар ин ба ҳаёти Худам қасам», мегӯяд Парвардигори лашкарҳо, Худои Исроил, «ки замини Мӯоб монанди Садӯм ва замини банӣ Аммӯн монанди Амӯро хоҳад шуд, ҷои газнаҳо, ва кони намак, ва харобазори ҷовидон хоҳад гардид; бақияи мардуми Ман онҳоро тороҷ хоҳад кард, ва боқимондагони халқи Ман онҳоро соҳибӣ хоҳанд кард».a`;«Дашноми Мӯоб ва ҳақоратҳои банӣ Аммӯнро шунидаам, ки мардуми Маро дашном дода, дар ҳудуди онҳо калонигарӣ мекарданд.}_sВа ин минтақа барои бақияи хонадони Яҳудо хоҳад буд, то ки дар он ҷо чаро кунанд; шабонгоҳ дар хонаҳои Ашқалӯн хоҳанд хобид, зеро Парвардигор Худояшон онҳоро дидан намуда, асиронашонро хоҳад баргардонид. ^Ва минтақаи баҳр мавзеи чоҳҳои чӯпонон ва қӯраҳои гӯсфандон хоҳад шуд.z]mВой ба ҳоли халқи критиён, ки сокинони минтақаи баҳр мебошанд! Сухани Парвардигор дар ҳаққи шумост, эй Канъон, замини фалиштиён! Ва Ман туро нест хоҳам кард, ба дараҷае ки сокине дар ту боқӣ нахоҳад монд.\)Зеро Ғазза тарк карда хоҳад шуд, ва Ашқалӯн ба харобазор табдил хоҳад ёфт; аҳли Ашдӯд нимирӯзӣ бадар ронда хоҳанд шуд, ва Эқрӯн решакан хоҳад гардид. t~}|{}zzywvvtsrqqpFonm-kFjSirhhfeddcmbb4a1_^]]c\k[ZYX,VlUZTcRRQ?PWNNzMLLJXI-GG>F;DCCA@?><;:.876P5U4C32*1J0.-,c+**('&% #" !C }/@5 s  5 \<T_C? Ва дар як моҳ се чӯпонро нест кардам; ва ҷони ман аз онҳо безор шуд, ва ҷони онҳо низ аз ман нафрат дошт;9>k Ва ман гӯсфандони забҳро барои гӯсфандҷаллобон чаронидам; ва ду асо барои худ гирифтам, ки якеро неъмат номидам ва дигареро ваҳдат номидам, ва гӯсфандонро чаронидам.2=] Чунки Ман ба сокинони ин замин дигар раҳм нахоҳам кард, мегӯяд Парвардигор; ва инак, Ман одамонро ба дасти якдигар ва ба дасти подшоҳашон таслим хоҳам намуд, ва онҳо заминро торумор хоҳанд кард, ва Ман аз дасташон халосӣ нахоҳам дод».`<9 ки онҳоро харидоронашон мекушанд, ва айбдор дониста намешаванд; ва фурӯшандагонашон мегӯянд: 'Муборак аст Парвардигор, ва ман сарватдор хоҳам шуд'; ва чӯпононашон ба онҳо раҳм намекунанд.;w Парвардигор Худои ман чунин мегӯяд: «Гӯсфандони забҳро бичарон,:/ Садои вовайлои чӯпонон ба гӯш мерасад, чунки шавкаташон валангор шудааст; садои наъраи шерони ҷавон мебарояд, чун кибриёи Урдун валангор гардидааст.N9 Вовайло намо, эй сарв, чунки арз фурӯ ғалтидааст, чунки дарахтони боҳашамат валангор гардидааст; вовайло кунед, эй булутҳои Бошон, чунки ҷангалистони анбӯҳ ба залолат афтодааст.8 } Дарҳои худро, эй Лубнон, воз кун, то ки оташ арзҳои туро фурӯ барад.I7  Ва онҳоро дар Парвардигор тақвият хоҳам намуд, ва онҳо ба номи Ӯ рафтор хоҳанд кард», мегӯяд Парвардигор.k6O Ва аз баҳри мусибат убур хоҳанд намуд, ва мавҷҳоро дар баҳр зарба хоҳанд зад, ва ҳамаи умқҳои наҳр хушк хоҳад шуд, ва кибри Ашшур ба залолат хоҳад афтод, ва чӯбдасти салтанати Миср нест хоҳад шуд.25] Ва онҳоро аз замини Миср хоҳам баргардонид, ва аз Ашшур ҷамъ хоҳам кард; ва онҳоро ба замини Ҷилъод ва ба Лубнон хоҳам овард, ва макон барояшон кифоят нахоҳад кард. 4  Ва онҳоро дар миёни мардумон хоҳам кошт, ва Маро дар ҷойҳои дурдаст ба ёд хоҳанд овард, ва бо фарзандони худ умр ба сар бурда, хоҳанд баргашт. 3  Ба онҳо ҳуштак хоҳам кашид, ва онҳоро ҷамъ хоҳам кард, чунки онҳоро фидия дода гирифтаам, ва афзоиш хоҳанд ёфт, чунон ки пештар афзуда буданд.i2K Ва банӣ Эфроим монанди баҳодурон хоҳанд буд, ва дили онҳо монанди шаробнӯшидагон шод хоҳад гардид; ва фарзандонашон инро дида, шодӣ хоҳанд кард, ва дили онҳо дар Парвардигор ба ваҷд хоҳад омад.1 Ва Ман хонадони Яҳудоро тақвият хоҳам намуд, ва хонадони Юсуфро наҷот хоҳам дод, ва онҳоро хоҳам баргардонид, чунки бар онҳо марҳамат кардаам, ва онҳо тавре хоҳанд буд, ки гӯё онҳоро ҳаргиз тарк накарда бошам, чунки Ман Парвардигор Худои онҳо ҳастам, ва онҳоро иҷобат хоҳам намуд.:0m Ва онҳо, ҳамчун баҳодурон, душманро дар ҷанг монанди лойи кӯчаҳо поймол хоҳанд намуд, ва хоҳанд ҷангид, чунки Парвардигор бо онҳост, ва аспсаворонро хиҷил хоҳанд кард.+/O Аз Яҳудо санги зовия, аз ӯ мех, аз ӯ камони ҷангӣ, аз ӯ ҳамаи ҳокимон бо якҷоягӣ мебароянд. .9 «Хашми Ман бар чӯпонон ба ҷӯш омадааст, ва сардоронро ҷазо хоҳам дод; чунки Парвардигори лашкарҳо рамаи Худро, яъне хонадони Яҳудоро тафаққуд хоҳад намуд, ва онҳоро монанди аспи шавкати Худ дар майдони корзор хоҳад гузошт.e-C Чунки бутҳо суханони ҳеҷу пуч мегӯянд, ва ҷодугарон рӯъёҳои дурӯғ мебинанд, ва хобҳои ботил ҳикоят мекунанд, бо гапҳои бекора тасаллӣ медиҳанд; бинобар ин монанди рамае ки пароканда шуда бошад, овора шуда мегарданд, азобу уқубат мекашанд, чунки чӯпон надоранд.9, m Боронро аз Парвардигор дар мавсими борони охирин биталабед; Парвардигор, ки барқҳоро ба вуҷуд меоварад, ба онҳо борони фаровон хоҳад дод, ва гиёҳ дар киштзори ҳар кас.f+E Зеро чӣ гуна азим аст ҳусни ӯ ва зебоии ӯ! Гандум ба ҷавонписарон ва шираи ангур ба ҷавондухтарон нашъунамо хоҳад бахшид.0*Y Ва Парвардигор Худои онҳо дар он рӯз онҳоро наҷот хоҳад дод, мардуми Худро монанди гӯсфандон хоҳад чаронид, – монанди ҷавоҳироти тоҷ, ки бар замини Ӯ медурахшад. )9 Парвардигори лашкарҳо онҳоро муҳофизат хоҳад намуд, ва онҳо сангҳои фалохмонро нобуд ва поймол хоҳанд кард, ва нӯшида, монанди шаробнӯшидагон ғавғо хоҳанд бардошт, ва монанди тос, монанди гӯшаҳои қурбонгоҳ пур хоҳанд шуд.'(G Ва Парвардигор бар онҳо зоҳир хоҳад шуд, ва тири Ӯ монанди барқ берун хоҳад омад; ва Парвардигор Худо шох навохта, дар тундбодҳои ҷанубӣ тохтутоз хоҳад кард. ' Чунки Яҳудоро барои Худ ҳамчун камон хоҳам кашид, ва онро бо тири Эфроим пур хоҳам кард, ва писарони туро, эй Сион, ба муқобили писарони ту, эй Юнон, хоҳам барангехт, ва туро монанди шамшери баҳодур хоҳам гардонид.A&{ Ба истеҳком баргардед, эй асирони умедвор! Имрӯз низ эълон менамоям: дучандон ба ту талофӣ хоҳам дод.C% Дар хусуси ту бошад, ба хотири хуни паймони ту Ман асирони туро аз чоҳе ки дар он об нест, озод мекунам.$% Ва Ман аробаҳоро аз Эфроим, ва аспонро аз Уршалим нобуд хоҳам кард, ва камони ҷангӣ барҳам хоҳад хӯрд, ва Ӯ бо халқҳо аз сулҳу осоиштагӣ сухан хоҳад ронд, ва салтанаташ аз баҳр то баҳр ва аз наҳр то ақсои замин хоҳад буд.`#9 Хеле ба ваҷд ой, эй духтари Сион! Нидоҳои шодӣ бидеҳ, эй духтари Уршалим! Инак, Подшоҳи ту назди ту меояд, ки одил ва соҳиби наҷот ва ҳалим аст, ва бар харе, бар курраи бачаи модахар савор аст.y"k Ва Ман гирдогирди хонаи Худ ба муқобили қӯшуни ғайр, ба муқобили онҳое ки ин сӯ – он сӯ рафтуой доранд, ӯрду хоҳам зад, ва дигар бар онҳо ғосибе гузар нахоҳад кард, чунки алҳол инро бо чашмони Худ дидаам.k!O Ва хунҳояшро аз даҳонаш дур хоҳам кард, ва қабоҳатҳояшро аз миёни дандонҳояш; ва ӯ низ барои Худои мо боқӣ хоҳад монд, ва монанди мире дар Яҳудо хоҳад буд, ва сокини Эқрӯн монанди ябусӣ хоҳад шуд.# ? Ва аҷнабӣ дар Ашдӯд маскан хоҳад гирифт, ва Ман кибри фалиштиёнро нобуд хоҳам намуд;iK Ашқалун инро дида, ба даҳшат хоҳад афтод, ва Ғазза бисёр ба ларза хоҳад омад, ва Эқрӯн низ, чунки аз умедаш хиҷил хоҳад шуд; ва подшоҳ аз Ғазза нест хоҳад гардид, ва Ашқалӯн ғайримаскун хоҳад шуд.gG Инак Парвардигор онро бенаво хоҳад сохт, ва дороии онро дар баҳр талаф хоҳад кард, ва худи он бо оташ фурӯ бурда хоҳад шуд.B} Ва Сӯр барои худ қалъае сохтааст, ва нуқраро ба сони ғубор, ва тиллоро ба сони лойи кӯчаҳо андӯхтааст.1 Ва дар Ҳамот низ, ки ҳамҳудуди вай аст, ва дар Сӯр ва Сидӯн, ки хеле айёр мебошанд.  ; Ваҳйи сухани Парвардигор, ки он дар замини Ҳадрох ва дар Димишқ қарор хоҳад гирифт, чунки чашми Парвардигор бар одамизод ва бар ҳамаи сибтҳои Исроил аст;r]Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: дар он айём даҳ нафар аз ҳамаи забонҳо ва халқҳо домани марди яҳудиро гирифта ва онро сахт дошта, хоҳанд гуфт: 'Бо шумо меравем, зеро шунидаем, ки Худо бо шумост'».Ва мардумони бисёр ва халқҳои азим хоҳанд омад, то ки Парвардигори лашкарҳоро дар Уршалим биталабанд, ва ба ҳузури Парвардигор илтиҷо намоянд.2]ва сокинони як шаҳр ба шаҳри дигар рафта, хоҳанд гуфт: 'Биёед, рафта ба хузури Парвардигор илтиҷо намоем, ва Парвардигори лашкарҳоро биталабем; ман низ хоҳам рафт'.[/Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: боз айёме фаро хоҳад расид, ки мардумон ва сокинони шаҳрҳои бисёр хоҳанд омад;/W«Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: рӯзаи моҳи чорум ва рӯзаи моҳи панҷум, ва рӯзаи моҳи ҳафтум ва рӯзаи моҳи даҳум барои хонадони Яҳудо ба шодӣ ва хурсандӣ ва идҳои нек мубаддал хоҳад шуд; валекин ростӣ ва осоиштагиро дӯст доред.a;Ва сухани Парвардигор бар ман фурӯд омада, гуфт: ва дар дили худ ба зидди якдигар бадӣ наандешед, ва қасами дурӯғро дӯст надоред; чунки Ман аз ҳамаи ин корҳо нафрат дорам, мегӯяд Парвардигор».veИн аст корҳое ки шумо бояд ба ҷо оваред: ба якдигар рост гӯед; дар маҳкамаи худ бар тибқи ҳақиқат ва сулҳу осоиштагӣ доварӣ намоед;Eончунон Ман дар ин рӯзҳо аз нав азм намудаам, ки ба Уршалим ва ба хонадони Яҳудо некӣ бикунам. Натарсед!oWЧунки Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: чунон ки Ман азм намудам, ки ба шумо бадӣ бикунам, вақте ки падарони шумо Маро ба ғазаб оварданд, мегӯяд Парвардигори лашкарҳо, ва аз он азми Худ нагаштам,/ Ва чунин воқеъ хоҳад шуд: чунон ки шумо, эй хонадони Яҳудо ва эй хонадони Исроил, дар миёни халқҳо рамзи лаънат будед, ончунон Ман шуморо наҷот хоҳам дод, ва шумо рамзи баракат хоҳед гардид. Натарсед! Қавӣ бод дастҳои шумо!5 Чунки акнун дар сулҳу осоиштагӣ зироат ба амал хоҳад омад, ток меваи худро хоҳад овард, ва замин ҳосили худро хоҳад дод, ва осмон шабнами худро хоҳад бахшид, ва Ман ҳамаи инҳоро ба тасарруфи бақияи ин мардум хоҳам даровард.D Вале алҳол Ман барои бақияи ин мардум монанди айёми пешина нахоҳам буд, мегӯяд Парвардигори лашкарҳо.} s Чунки пеш аз он айём музде барои одам набуд, ва музде барои кори чорпоён набуд; ва барои онҳое ки даро-баро мекарданд, осоиштагӣ аз дасти душман набуд, ва Ман ҳамаи одамонро ба зидди якдигар бармеангехтам.9 k Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: қавӣ бод дастҳои шумо, эй касоне ки дар ин айём ин суханонро аз забони пайғамбарон мешунавед, ки онҳо дар рӯзи ниҳодани бунёди хонаи Парвардигори лашкарҳо, барои бино кардани қаср нубувват намудаанд. ва онҳоро хоҳам овард, ва онҳо андаруни Уршалим сокин хоҳанд шуд, ва мардуми Ман хоҳанд буд, ва Ман бо ростӣ ва адолат Худои онҳо хоҳам буд.` 9Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: инак, Ман мардуми Худро аз замини шарқ, ва аз замини ғуруби офтоб наҷот хоҳам дод;8 iПарвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: агар ин ба назари бақияи ин мардум дар он айём аҷиб намояд, оё ба назари Ман ҳам аҷиб хоҳад намуд? – мегӯяд Парвардигори лашкарҳо.$AВа кӯчаҳои шаҳр аз писарон ва духтароне ки дар кӯчаҳояш бозӣ мекунанд, пур хоҳад шуд.?wПарвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: боз пирон ва кампирон дар кӯчаҳои Уршалим хоҳанд нишаст, ва ҳар яке ба сабаби дарозии умраш асои худро – дар дасташ нигоҳ хоҳад дошт.CПарвардигор чунин мегӯяд: Ман ба Сион хоҳам баргашт, ва андаруни Уршалим сокин хоҳам шуд; ва Уршалим шаҳри ҳақиқат, ва кӯҳи Парвардигори лашкарҳо кӯҳи пок номида хоҳад шуд.~u«Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: Ман дар бораи Сион бо рашки бузурге рашк кардаам, ва бо ғазаби бузурге дар бораи он рашк кардаам.e EВа сухани Парвардигори лашкарҳо фурӯд омада, гуфт:{«ва Ман онҳоро дар миёни ҳамаи халқҳое ки намешинохтанд, пароканда кардам, ва ин замин баъд аз онҳо валангор шуд, ба тавре ки роҳгузаре дар он боқӣ намонд, ва онҳо замини дилпазирро ба биёбон табдил доданд».&E Ва чунин воқеъ шуд: «Вақте ки Ӯ даъват менамуд, онҳо намешуниданд; ончунон, вақте ки онҳо даъват менамуданд, Ман намешунидам», мегӯяд Парвардигори лашкарҳо,1[ Ва дили худро монанди алмос сахт карданд, то ки шариат ва суханонеро, ки Парвардигори лашкарҳо бо рӯҳи Худ ба воситаи пайғамбарони пешина фиристода буд, нашнаванд; аз ин рӯ хашми бузурге аз ҷониби Парвардигори лашкарҳо ба амал омад.=s Вале онҳо аз гӯш додан рӯ тофтанд, ва саркашӣ карданд, ва гӯшҳои худро кар карданд, то ки нашнаванд.F ва бева ва ятим, ва ғариб ва бенаворо ба танг наоваред, ва дар дили худ ба зидди якдигар бадӣ наандешед».Z~- «Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: аз рӯи адлу инсоф доварӣ кунед, ва ба якдигар эҳсон ва марҳамат зоҳир намоед;g}GВа сухани Парвардигор бар Закарё фурӯд омада, гуфт:m|SОё аз он суханон бехабаред, ки Парвардигор ба воситаи пайғамбарони пешина эълон карда буд, вақте ки Уршалим маскун ва дар амният буд, ва шаҳрҳояш гирдогирди он; ва Наҷаб ва Шефило низ маскун буд?»c{?Ва ҳангоме ки шумо мехӯрдед, ва ҳангоме ки шумо менӯшидед, оё барои худатон намехӯрдед ва оё барои худатон наменӯшидед?Cz«Ба тамоми мардуми ин замин ва ба коҳинон бигуй: вақте ки шумо, дар давоми ин ҳафтод сол, дар моҳи панҷум ва моҳи ҳафтум рӯза доштед ва навҳа кардед, оё барои Ман рӯза доштед?tyaВа сухани Парвардигори лашкарҳо бар ман фурӯд омада, гуфт:_x7ва ба коҳиноне ки дар хонаи Парвардигори лашкарҳо буданд, ва ба пайғамбарон сухан ронда, бипурсанд: «Оё ман дар моҳи панҷум бигирям ва рӯзадорӣ кунам, чунон ки чандин сол ин тавр кардаам?»rw]вақте ки сокинони Байт-Ил, Саресар ва Раҷам-Малик одамони худро фиристода буданд, то ки ба ҳузури Парвардигор тазаррӯъ намоянд, v Ва дар соли чоруми подшоҳ Дорёвеш чунин воқеъ шуд, ки сухани Парвардигор дар рӯзи чоруми моҳи нӯҳум, ки моҳи кислев бошад, бар Закарё нозил шуд,;uoВа онҳое ки дар ҷойҳои дур мебошанд, омада, дар қасри Парвардигор бино хоҳанд кард, ва хоҳед донист, ки Парвардигори лашкарҳо маро назди шумо фиристодааст; ва ин ба вуқӯъ хоҳад омад, агар ба овози Парвардигор Худои худ бодиққат гӯш диҳед».StВа он тоҷҳо барои Ҳелам ва Тубиё ва Едаъё ва Ҳен писари Сафанё аз баҳри ёдгорӣ дар қасри Парвардигор хоҳад буд.s Ӯ қасри Парвардигорро бино хоҳад кард, ва соҳиби шавкат хоҳад шуд, ва бар тахти худ нишаста, салтанат хоҳад ронд; ва коҳин бар тахти худ хоҳад буд, ва машварати сулҳу осоиштагӣ дар миёни ҳар дуи онҳо хоҳад буд'.)rK Ва ба ӯ сухан ронда, бигӯй: 'Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: инак марде ки Навда ном дорад, ва аз решааш хоҳад рӯид, ва қасри Парвардигорро бино хоҳад кард.*qM ва нуқра ва тиллоро бигир ва тоҷҳо сохта, ба сари саркоҳин Юшаъ писари Еҳӯсодоқ бигузор,sp_ «Аз миёни асироне ки аз Бобил омадаанд, Ҳелдай, Тубиё ва Едаъёро бигир, ва бо онҳо дар ҳамон рӯз ба хонаи Йӯшиё писари Сафанё биё,ao; Ва сухани Парвардигор бар ман фурӯд омада, гуфт:gnGВа ӯ маро фарёд карда, гуфт: «Бубин, онҳое ки суи замини шимол берун рафтанд, хашми Маро дар замини шимол фурӯ нишониданд».>muВа аспони қавӣ берун рафтаанд, ва саъю кӯшиш доранд гардиш кунанд, то ки заминро тай намоянд». Ва ӯ гуфт: «Биравед, заминро тай намоед». Ва онҳо рафта, заминро тай карданд.5lcОн ки аспони сиёҳмушкин дорад, онҳо сӯи замини шимол берун мераванд, ва аспони сафед ба машриқзамин берун мераванд, ва аспони абраш сӯи замини ҷануб берун мераванд.~kuВа фаришта ба ман ҷавоб гардонда, гуфт: «Инҳо чор боди осмон мебошанд, ки баъд аз истодан ба ҳузури Молики тамоми ҷаҳон берун мераванд.j/Ва ба фариштае ки бо ман сухан меронд, савол дода, гуфтам: «Инҳо чист, эй хоҷаам?»i!ва дар аробаи сеюм – аспони сафед; ва дар аробаи чорум – аспони абраши қавӣ.hДар аробаи якум – аспони ҷиранд; ва дар аробаи дуюм – аспони сиёҳмушкин;Xg +Ва боз чашмони худро боло карда, дидам, ва инак, чор ароба аз миёни ду кӯҳ берун меравад, ва он кӯҳҳо кӯҳҳои мис аст. f  Ва ӯ ба ман гуфт: «То ки барои вай дар замини Шинор хонае бино кунанд, ва ҳамин ки он тайёр шавад, вай дар он ҷо бар пояи худ гузошта хоҳад шуд».e7 Ва ман ба фариштае ки бо ман сухан меронд, гуфтам: «Онҳо ин сабадро куҷо мебаранд?»mdS Ва ман чашмонамро боло карда, дидам, ва инак, ду зан берун меоянд, ва бод дар болҳои онҳост, ва болҳошон монанди болҳои лайлак аст; ва онҳо сабадро бардошта, дар миёни замин ва осмон парвоз карданд.DcВа ӯ гуфт: «Ин шарорат аст», ва онро андаруни сабад андохт, ва он санги қӯрғошимиро ба даҳани он гузошт."b=Ва инак, гулӯлаи қӯрғошимие бардошта шуд, ва инак, як зан андаруни сабад нишастааст.\a1Ва ман гуфтам: «Он чист?» Ва ӯ гуфт: «Ин сабадест, ки берун меояд». Ва гуфт: «Ин чашми ҳариси онҳост дар тамоми замин».n`UВа фариштае ки бо ман сухан меронд, берун омада, ба ман гуфт: «Лутфан, чашмонатро боло карда, бубин, ки он чи берун меояд, чист».b_=Ман онро берун овардам, мегуяд Парвардигори лашкарҳо, ва он ба хонаи дузд ва ба хонаи касе ки ба номи Ман қасами дурӯғ мехӯрад, дохил хоҳад шуд, ва андаруни хонаи вай ҷойгир шуда, сабаби хонавайронӣ хоҳад гардид, ҳам чӯбҳояш ва ҳам сангҳояшро нобуд хоҳад кард».^3Ва ӯ ба ман гуфт: «Ин лаънатест, ки бар рӯи тамоми замин берун меравад, зеро ҳар кӣ дуздӣ мекунад, аз ин тарафаш, бар ҳасби он, нобуд хоҳад гардид, ва ҳар кӣ қасами дурӯғ мехӯрад, аз он тарафаш, бар ҳасби он, нобуд хоҳад гардид.d]AВа ӯ ба ман гуфт: «Чӣ мебинӣ?» Ва ман гуфтам: «Ман тӯмори парроне мебинам, ки дарозияш бист зироъ аст, ва бараш даҳ зироъ». \ Ва боз чашмонамро боло карда, дидам, ва инак тӯмори парроне намоён аст.L[Ва ӯ гуфт: «Ин ду – таъминкунандагони равғани зайтун ҳастанд, ки ба ҳузури Молики тамоми ҷаҳон истодаанд».Z Ва ӯ ба ман гуфт: «Оё намедонӣ, ки инҳо чист?» Ва ман гуфтам: «Не, эй хоҷаам».pYY Ва бори дуюм савол дода, ба ӯ гуфтам: «Он ду шохаи зайтун, ки назди ду нойчаи тилло моеи тиллоранге аз даруни худ мерезад, чист?»]X3 Ва ман савол дода, ба ӯ гуфтам: «Ин ду дарахти зайтун, ки ба тарафи рости чароғдон ва ба тарафи чапи он мебошад, чист?»pWY Зеро касе ки он рӯзи корҳои майдаро писанд накарда буд, алҳол шоқулро дар дасти Зарубобил дида, шод хоҳад шуд; ин ҳафт – чашмони Парвардигор ҳастанд, ки тамоми заминро бо нигоҳи худ фаро мегиранд». V9 «Дастҳои Зарубобил бунёди ин хонаро ниҳодааст, ва дастҳои ӯ онро анҷом хоҳад дод, ва хоҳӣ донист, ки Парвардигори лашкарҳо маро назди шумо фиристодааст.aU;Ва сухани Парвардигор бар ман фурӯд омада, гуфт:OTТу чистӣ, эй кӯҳи бузург? Ба ҳузури Зарубобил ту ҳамворие ҳастӣ, ва ӯ санги сари онро берун хоҳад овард, дар сурате ки нидоҳои хурсандӣ шунида хоҳад шуд: 'Шукӯҳу шавкат бар он бод!'»BS}Ва ӯ ба ман ҷавоб гардонда, гуфт: «Ин сухани Парвардигор аст, ки барои Зарубобил гуфта шудааст: на бо қудрат ва на бо қувват, балки бо Рӯҳи Ман, мегӯяд Парвардигори лашкарҳо.lRQВа фариштае ки бо ман сухан меронд, ба ман ҷавоб гардонда, гуфт: «Оё намедонӣ, ки инҳо чистанд?» Ва ман гуфтам: «Не, эй хоҷаам».0QYВа ман ба фариштае ки бо ман сухан меронд, ҷавоб гардонда, гуфтам: «Инҳо чистанд, эй хоҷаам?»4PaВа ду дарахти зайтун назди он аст, – яке аз тарафи рости равғандон ва дигаре аз тарафи чапаш».sO_Ва ба ман гуфт: «Чӣ мебинӣ?» Ва ман гуфтам: «Мебинам, инак чароғдоне ки сар то сараш аз тиллост, ва равғандонаш бар сараш, ва ҳафт чароғаш бар он аст, ва ҳар чароғ, ки бар сараш мебошад, ҳафт найча дорад.CN Ва фариштае ки бо ман сухан меронд, баргашт, ва маро бедор кард, монанди касе ки аз хобаш бедор мешавад.FM Дар он рӯз, мегӯяд Парвардигори лашкарҳо, якдигарро зери ток ва зери дарахти анҷир даъват хоҳед намуд».sL_ Чунки инак, он санге ки Ман пеши Юшаъ мегузорам; ба он як санг ҳафт чашм менигаранд; инак, Ман нақше бар он кандакорӣ мекунам, мегӯяд Парвардигори лашкарҳо, ва гуноҳи ин заминро дар як рӯз дур мекунам. c=~~}"{zyyHwUutsqpoomlyjjggeedcb`'^]\[KZ5XHWUUSQ[PO\MMJJDHFFEDCLB@@><?R>B== <;::_88=7h655,433]211 //2.-q,+*W)((y(''-&&M%%o$$# !! -mh(*T 3 S a!^6 5«Зинҳор, садақаи худро дар пеши мардум ба амал наоваред, то ки онҳо шуморо бубинанд; вагарна шумо аз Падари худ, ки дар осмон аст, мукофоте нахоҳед дошт.'50Пас, комил бошед, чунон ки Падари шумо, ки дар осмон аст, комил аст».84i/Ва агар танҳо ба бародарони худ салом гӯед, чӣ бартарие доред? Оё боҷгирон низ чунин намекунанд?J3 .Зеро ки агар дӯстдорандагони худро дӯст бидоред, чӣ мукофоте хоҳед ёфт? Оё боҷгирон низ чунин намекунанд?2!-То ки фарзандони Падари худ, ки дар осмон аст, гардед; зеро Ӯ офтоби Худро бар бадону некон тулӯъ мекунонад ва борон бар одилону золимон меборонад.o1W,Лекин Ман ба шумо мегӯям: душманони худро дӯст бидоред, барои лаънаткунандагони худ баракат бихоҳед, ба нафраткунандагони худ некӣ кунед ва барои озордиҳандагону таъқибкунандагони худ дуо гӯед,0)+Шунидаед, ки гуфта шудааст: 'Ёри худро дӯст бидор ва аз душмани худ нафрат кун'./5*Ба касе ки аз ту металабад, бидеҳ, аз касе ки мехоҳад аз ту қарз гирад, рӯ нагардон.".=)Ва ҳар кӣ туро ба тай кадани як фарсанг роҳ маҷбур кунад, ҳамроҳи ӯ ду фарсанг бирав.$-A(Ва агар касе ба та даъво карда, куртаатро гирифтанӣ шавад, ҷомаи худро низ ба ӯ бидеҳ;,{'Лекин Ман ба шумо мегӯям: ба бадӣ муқобилат накунед. Балки агар касе ба рухсораи рости ту торсакӣ занад, дигарашро низ ба сӯи ӯ бигардон;+'&Шунидаед, ки гуфта шудааст: 'Чашме дар ивази чашме, дандоне дар ивази дандоне'.*3%Балки сухани шумо: 'оре, оре' ва 'не, не' бошад; он чи зиёда аз ин бошад, аз иблис аст.)/$Ва на ба сари худ қасам ёд кун, чунки қодир нестӣ як тори мӯйро сафед ё сиёҳ кунӣ.(+#На ба замин, чунки пойандози Ӯст; на ба Уршалим, чунки шаҳри Подшоҳи бузург аст;'3"Лекин Ман ба шумо мегӯям: ҳаргиз қасам ёд накун: на ба осмон, зеро ки тахти Худост;T&!!Боз шунидаед, ки ба қадимиён гуфта шудааст: 'Қасами дурӯғ ёд накун ва ба қасами худ дар назди Худованд вафо кун'.$%A Лекин Ман ба шумо мегӯям: ҳар кӣ аз зани худ, ғайр аз айби зино, ҷудо шавад, боиси зинокории вай мегардад; ва ҳар кӣ зани талоқшударо гирад, зино карда бошад.''$GҲамчунин гуфта шудааст: 'Ҳар кӣ аз зани худ ҷудо мешавад, бояд талоқномае ба вай диҳад'.C#Ва агар дасти ростат туро ба васваса андозад, онро бурида, аз худ дур кун; зеро барои ту беҳтар аст, ки яке аз андомат талаф гардад, ва тамоми ҷисмат ба дӯзах андохта нашавад.C"Пас агар чашми ростат туро ба васваса андозад, онро канда, аз худ дур кун; зеро барои ту беҳтар аст, ки яке аз андомат талаф гардад, ва тамоми ҷисмат ба дӯзах андохта нашавад.P!Лекин Ман ба шумо мегӯям: ҳар кӣ ба зане бо чашми шаҳватомез нигоҳ кунад, дар дили худ бо вай зино карда бошад.h IШунидаед, ки ба қадимиён гуфта шудааст: 'Зино накун'./Ба ростӣ ба ту мегӯям: то фулуси охиринро адо накунӣ, аз он ҷо берун нахоҳӣ рафт.'1[Ҳанӯз ки бо даъвогари худ дар роҳ ҳастӣ, зуд бо вай оштӣ шав, то ки даъвогар туро ба қозӣ насупорад, ва қозӣ туро ба мулозим насупорад, ва туро ба зиндон наандозанд;ykҚурбонии худро дар он ҷо назди қурбонгоҳ бимон, ва рафта, аввал бо бародари худ мувосо кун, ва баъд омада, қурбонии худро тақдим кун.U#Пас, ҳангоме ки қурбонии худро назди қурбонгоҳ меоварӣ, ва дар он ҷо ба хотират ояд, ки бародарат аз ту норозист,'Лекин Ман ба шумо мегӯям: ҳар кӣ ба бародари худ беҳуда хашм гирад, лоиқи ҳукми дорулқазо хоҳад буд: ҳар кӣ бародари худро 'реқо'* гӯяд, лоиқи ҳукми шӯрои пирон хоҳад буд; ва ҳар кӣ 'аҳмақ' гӯяд, лоиқи оташи дӯзах хоҳад шуд.EШунидаед, ки ба қадимиён гуфта шудааст: 'Қатл накун; ҳар кӣ қатл кунад, лоиқи ҳукми дорулқазо хоҳад буд'.yЗеро ки ба шумо мегӯям: агар адолати шумо аз адолати китобдонон ва фарисиён бартарӣ надошта бошад, ба Малакути Осмон дохил нахоҳед шуд.%CПас, ҳар кӣ яке аз ин аҳкоми хурдтаринро вайрон кунад ва ба мардум чуни таълим диҳад, вай дар Малакути Осмон хурдтарин шумурда хоҳад шуд; вале ҳар кӣ ба амал оварад ва таълим диҳад, вай дар Малакути Осмон бузург хонда хоҳад шуд.Зеро ки ба ростӣ ба шумо мегӯям: то осмон ва замин фано нашавад, ҳеҷ як ҳарфе ё нуқтае аз Таврот ба фано нахоҳад рафт, то даме ки ҳамааш иҷро шавад.iKГумон накунед, ки барои байрон кардани Таврот ё суҳафи пайғамбарон омадаам; наомадаам, ки вайрон кунам, балки ба ҷо оварам.oWҲамчунин бигзор нури шумо ба мардум битобад, то ки корҳои неки шуморо дида, ба Падари шумо, ки дар осмон аст, ҳамду сано хонанд.pYШамъро низ даргиронда, на дар зери зарфе, балки бар шамъдон мегузоранд, ва он гоҳ ба ҳама касоне ки дар хонаанд, рӯшноӣ медиҳад.2]Шумо нури ҷаҳон ҳастед. Шаҳре ки дар фарози кӯҳ воқеъ аст, наметавонад аз назар пинҳон шавад.M Шумо намаки ҷаҳон ҳастед. Лекин агар намак қувваташро гум кунад, ба кадом чиз боз намакин шавад? Дигар ҳеҷ кор намеояд, ҷуз он ки ба берун партофта шавад ва поймоли мардум гардад.ve Шод ва хушҳол бошед, чунки мукофоти шумо дар осмон бузург аст: зеро ки пайғамбарони пеш аз шуморо низ ҳамин тавр таъқиб мекарданд.N Хушо шумо, вақте ки шуморо ба хотири Ман дашном диҳанд ва таъқиб намоянд ва барноҳақ ҳар навъ ғайбат кунанд. Хушо таъқибшудагон дар роҳи адолат, зеро ки Малакути Осмон аз они онҳост.yk Хушо сулҳҷӯён, зеро ки онҳо фарзандони Худо хонда хоҳанд шуд.] 3Хушо покдилон, зеро ки онҳо Худоро хоҳанд дид.W 'Хушо раҳимон, зеро ки онҳо раҳм хоҳанд ёфт. yХушо гуруснагон ва ташнагони адолат, зеро ки онҳо сер хоҳанд шуд.f EХушо ҳалимон, зеро ки онҳо вориси замин хоҳанд шуд.g GХушо мотамзадагон, зеро ки онҳо тасаллӣ хоҳанд ёфт.s_«Хушо мискинони рӯҳ, зеро ки Малакути Осмон аз они онҳост.nUОн гоҳ Ӯ даҳони Худро кушода, онҳоро таълим дод ва гуфт:* OЧун мардумро дид, бар фарози кӯҳе баромад ва биншаст; ва шогирдонаш назди Ӯ ҳозир шуданд.8iВа мардуми бисёре аз Ҷалил, Декаполис, Уршалим, Яҳудо ва он тарафи Урдун аз пайи Ӯ равона буданд.nUВа овозаи Ӯ дар тамоми Сурия паҳн шуд; ва ҳамаи беморонро, ки ба дарду касалиҳои гуногун гирифтор буданд, ҳам девонагон, ҳам масрӯон ва ҳам мафлуҷонро назди Ӯ меоварданд, ва Ӯ онҳоро шифо мебахшид.)Ва Исо дар тамоми Ҷалил мегашт ва дар куништҳои онҳо таълим дода, Инҷили Малакутро мавъиза мекард ва ҳар беморӣ ва ҳар дарди мардумро шифо мебахшид.Ва онҳо дарҳол қаиқ ва падари худро гузошта аз пайи Ӯ равона шуданд.GЧун аз он ҷо гузашт, ду бародари дигарро, Яъқуб ибни Забдой ва бародри вай Юҳанноро дид, ки дар қаиқ бо падари худ Забдой тӯрҳои худро таъмир мекарданд, ва онҳоро даъват намуд.q[Дарҳол онҳон тӯрҳои худро монда, аз пайи Ӯ равона шуданд.Ва ба онҳо гуфт: 'Маро пайравӣ кунед, ва Ман шуморо сайёди мардум гардонам'.<~qВа чун аз канори баҳри Ҷалил мегузашт, ду бародарро: Шимъӯнро, ки Петрус меномиданд, ва бародари ӯ Андриёсро дид, ки дар баҳр тӯр меандохтанд; зеро ки сайёди моҳӣ буданд;8}iАз ҳамон вақт Исо ба мавъиза оғоз намуд ва гуфт: 'Тавба кунед, зеро ки Малакути Осмон наздик аст'.e|CҚавме ки дар торики мезистанд, нури азиме диданд, ва бар онҳое ки дар кишвари марг ва сояи он менишастанд, нуре дурахшид'.({I'Замини Забулун ва замини Нафтолӣ, дар роҳи канори баҳр, он тарафи Урдун, Ҷалили халқҳо,z}То ба амал ояд сухане ки бо забони Ишаъёи пайғамбар гуфта шудааст:Ly Ва Носираро тарк карда, дар Кафарнаҳум ки дар канори баҳр аст, дар ҳудуди Забулун ва Нафтолӣ маскан гирифт,sx_ Чун Исо шунид, ки Яҳё дастгир шудааст, ба Ҷалил равона шуд.w Пас иблис Ӯро вогузошт, ва инак, фариштагон омада, Ӯро парасторӣ карданд.|vq Он гоҳ Исо ба вай гуфт: 'Аз ман дур шав, эй шайтон; зеро ки навишта шудааст: 'Ба Худованд Худои худ саҷда кун ва танҳо Ӯро ибоддат намо'».#u? Ва ба Ӯ гӯфт: 'Агар рӯй ба замин ниҳода, ба ман саҷда кунӣ, ҳамаи онҳоро ба Ту медиҳам'.PtБоз иблис Ӯро ба кӯҳи бисёр баланде бардошта бурд ва ҳамаи мамлакатҳои ҷаҳон ва ҷалоли онҳоро ба Ӯ нишон дод,sИсо ба вай гуфт: 'Ҳамчун навишта шудааст: 'Худованд Худои худро наозмой'». r Ва ба Ӯ гуфт: 'Агар Ту Писари Худо боши, Худро ба зер андоз; зеро ки навишта шудааст: 'Ба фариштагони Худ дар бораи Ту амр хоҳад дод, ва Туро дар кафҳои худ бардошта хоҳанд бурд, ки мабодо пои Худро ба санге бизанӣ'».qПас иблис Ӯро ба шаҳри пок гирифта бурд ва ба кунгураи маъбад гузошт,vpeИсо дар ҷавоб гуфт: «Навишта шудааст, ки 'одамизод на танҳо бо нон зиндагӣ мекунад, балки бо ҳар калимае ки аз даҳони Худо барояд'».:omВа озмоишкунанда назди Ӯ омада, гуфт: 'Агар Ту Писари Худо бошӣ, ба ин сангҳо бигӯй, ки нон шаванд'.cn?Ва чил шабонарӯз рӯза дошта, ниҳоят гурусна монд.pm [Он гоҳ Рӯҳ Исоро ба биёбон бурд, то ки Ӯро иблис биозмояд,=lsВа инак, овозе аз осмон расид, ки мегуфт: 'Ин аст Писари Маҳбуби Ман, ки ҳусни таваҷҷӯҳи Ман дар Ӯст'. kВа Исо таъмид ёфта, дарҳол аз об баромад, ва инак, осмон ба рӯи Ӯ кушода шуд, ва Рӯҳи Худоро дид, ки чун кабӯтаре нозил шуда, бар Ӯ қарор мегирад.gjGИсо дар ҷавоби вай гуфт: 'Алҳол бигзор; зеро ки моро лозим аст ҳар навъ адолатро ин тавр ба ҷо оварем'. Пас Яҳё Ӯро вогузошт.(iIЛекин Яҳё Ӯро боздошта, гуфт: 'Маро лозим аст, ки аз Ту таъмид ёбам, ва Ту назди ман меоӣ?'h Он гоҳ Исо аз Ҷалил ба Урдун назди Яҳё омад, то ки аз вай таъмид ёбад.*gM Ӯ ғалбери Худро дар даст дорад, ва Ӯ хирмангоҳи Худро тоза карда, гандуми Худро дар анбор гирд хоҳад овард, лекин коҳро дар оташи хомӯшнашаванда хоҳад сӯзонд'.af; Ман шуморо бо об барои тавба таъмид медиҳам, лекин Он ки пас аз ман меояд, аз ман тавонотар аст; ман сазовори он нестам ки пояфзоли Ӯро бардорам; Ӯ шуморо бо Рӯҳи Пок ва оташ таъмид хоҳад дод;geG Ва алҳол теша бар решаи дарахтон гузошта шудааст: ҳар дарахте ки меваи нағз надиҳад, бурида ва дар оташ андохта хоҳад шуд; d  Ва дар дили худ нагӯед, ки 'падари мо Иброҳим аст'; зеро ба шумо мегӯям, ки Худо қодир аст аз ин сангҳо барои Иброҳим фарзандон ба вуҷуд оварад;\c1Акнун самаре оваред, ки сазовори тавба бошад,%bCЧун бисёре аз фарисиён ва саддуқиёнро дид, ки назди ӯ барои таъмид меоянд, ба онҳо гуфт: 'Эй афъизадагон! Кӣ, ба шумо талқин кард, ки аз ғазаби оянда бигрезед?zamВа ба гуноҳҳои худ иқрор шуда, дар рӯди Урдун таъмид меёфтанд.`-Он вақт аҳли Уршалим ва тамоми Яҳудо ва музофоти Урдун назди ӯ берун меомаданд,Z_-Ва ин Яҳё либосе аз пашми шутур дар бар ва камарбанде аз чарм дар камар дошт; ва хӯроки ӯ аз малах ва асали ёбоӣ буд.^Зеро ӯ ҳамон аст, ки Ишаъёи пайғамбар аз ӯ хабар дода, гуфтааст: 'Овози нидокунандае дар биёбон: роҳи Худовандро тайёр кунед, роҳи Ӯро рост кунед'.v]eВа мегуфт: «Тавба кунед, зеро ки Малукути Осмон наздик аст».\ #Дар он айём Яҳёи Таъмиддиҳанда зоҳир шуда, дар биёбони Яҳудо маъвиза мекард,[Ва чун расид, дар шаҳре ки Носира ном дорад, маскан гирифт, то ба амал ояд сухане ки бо забони пайғамбар гуфта шудааст, ки Ӯ Носирӣ хонда хоҳад шуд.Z+Лекин чун шунид, ки Аркилоус ба ҷои падари худ Ҳиродус дар Яҳудо подшоҳӣ мекунад, аз рафтан ба он ҷо тарсид; ва дар хоб ваҳй ёфта, ба ноҳияи Ҷалил рафт,YВа ӯ бархоста, Кӯдакро бо модараш гирифта ба сарзамини Исроил омад.qX[Ва гуфт: 'Бархез, Кӯдакро бо модараш гирифта, ба сарзамини Исроил равона шав, зеро онҳое ки қасди ҷони Кӯдакро доштанд, мурданд'. W Чун Ҳиродус мурд, фариштаи Худованд дар Миср ба Юсуф дар хоб зоҳир шуд,V'Овозе дар Ромо шунида шуд, овози гиря ва нола ва мотами азим; Роҳел барои фарзандони худ гиря мекунад ва тасаллӣ намеёбад, зеро ки нестанд'. UОн гоҳ ба амал омад сухане ки бо забони Ирмиёи пайғамбар гуфта шудааст:T)Чун Ҳиродус дид, ки мунаҷҷимон ӯро фиреб доданд, бисёр хашмгин шуд ва фиристода, ҳамаи кӯдаконро дар Байт-Лаҳм ва тамоми ҳудуди он, мувофиқи вақте ки аз мунаҷҷимон фаҳмида гирифта буд, аз дусола ва камтар ба қатл расонд.xSiВа то вафоти Ҳиродус дар он ҷо бимонд, то ба амал ояд сухане ки Худованд бо забони пайғамбар гуфтааст: 'Аз Миср Писари Худро хондам'.RВа шабона бархоста, Кӯдакро бо модараш гирифта, сӯи Миср равона шуд,BQ} Вақте ки онҳо баромада рафтанд, фариштаи Худованд дар хоб ба Юсуф зоҳир шуда, гуфт: 'Бархез ва Кӯдакро бо модараш гирифта, ба Миср фирор кун ба дар онҷо бош, то бақте ба ту гӯям; зеро ки Ҳиродус Кӯдакро ҷустуҷӯ хоҳад намуд, то ки Ӯро нобуд кунад'.XP) Ва чун дар хоб ба онҳо ваҳй омад, ки ба назди Ҳиродус барнагарданд, онҳо аз роҳи дигар ба ватани худ равона шуданд.9Ok Ва ба хона даромада, Кӯдакро бо модараш Марям диданд, ва ба зону зада, Ӯро парастиш карданд, ва ганҷинаҳои худро кушода, инъомҳои тилло, лодан ба мур ба Ӯ тақим карданд.gNG Ва ситораро дида, беандоза шод ба хушҳол гардиданд,$MA Онҳо суханони подшоҳро шунида, равона шуданд. Ва инак, ситорае ки дар шарқ дида буданд, пешопеши онҳо мерафт ва ба болои он ҷое ки Кӯдак буд, расида биистод.KLВа онҳоро ба Байт-Лаҳм равона карда, гуфт: 'Биравед ва аз аҳволи Кӯдак дурустакак пурсуҷӯй кунед ва ҳамин ки Ӯро ёфтед, ба ман хабар диҳед, то ки ман ҳам рафта Ӯро парастиш кунам'.?KwОн гоҳ Ҳиродус мунаҷҷимонро пинҳонӣ даъват намуда, вақти пайдоиши ситораро аз онҳо фаҳмида гирифт,)JK'Ва ту, эй Байт-Лаҳм, замини Яҳудо, аз дигар ноҳияҳои Яҳудо ҳеҷ камӣ надорӣ зеро ки аз ту Пешвое ба майдон хоҳад омад, ки Ӯ қавми Ман Исроилро чӯпони хоҳад кард'.,IQБа вай гуфтанд: 'Дар Байт-Лаҳми Яҳудо, зеро ки ба воситаи пайғамбар чунин навишта шудааст:LHВа ҳамаи саркоҳинон ва китобдонони қавмро ҷамъ карда, аз онҳо пурсид, ки Масеҳ дар куҷо бояд таваллуд ёбад?G)Чун подшоҳ Ҳиродус инро шунид, дар изтироб афтод, ва бо вай тамоми Уршалим ҳам.UF#'Куҷост он подшоҳи Яҳудиён, ки тавуллуд ёфт? Зеро ки ситораи Ӯро дар шарқ дидем ва омадем, ки Ӯро парастиш кунем'.bE ?Чун Исо дар айёми подшоҳ Ҳиродус дар Байт-Лаҳми Яҳудо таваллуд ёфт, аз ҷониби шарқ ба Уршалим мунаҷҷимон омада гуфтанд:,D SВа бо вай ҳамбистар нашуд то даме ки вай Писари нахустини худро зоид, ва Ӯро Исо ном ниҳод.QC Ва Юсуф аз хоб бедор шуда, ончунон рафтор кард, ки фариштаи Худованд ба ӯ фармуда буд, ва зани худро қабул кард.RB 'Инак, бокирае ҳомила хоҳад шуд ва Писаре хоҳад зоид, ва Ӯро Имонуил хоҳанд номид, ки маънояш ин аст: Худо бо мо'.$A CВа ҳамаи ин воқеъ шуд, то ба амал ояд сухане ки Худованд ба забони пайғамбар гуфтааст:<@ sВа писаре хоҳад зоид, ва ту Ӯро Исо хоҳӣ номид; зеро ки Ӯ қавми Худро аз гуноҳҳошон наҷот хоҳад дод'.m? UАммо вақте ки ӯ дар чунин андеша буд, фариштаи Худованд дар хоби ӯ зоҳир шуда гуфт: 'Эй Юсуф, писари Довуд! Аз гирифтани зани худ Марям натарс; зеро ки он чи дар вай ба вуҷуд омадааст, аз Рӯҳи Пок аст;o> YВа шавҳари вай Юсуф, ки марди одил буд ва намехост вайро нангин кунад, ба дили худ гуфт, ки вайро пинҳонӣ ҷавоб дода фиристонам.#= AВа мавлуди Исои Масеҳ чунин буд: вақте ки модари Ӯ Марям ба ақди Юсуф даромад, пез аз он ки ҳамбистар шаванд, маълум гардид, ки вай аз Рӯҳи Пок ҳомиладор аст.< Пас, ҳамаи наслҳо аз Иброҳим то Довуд чордаҳ насл аст; ва аз Довуд то ҷалои Бобил чордаҳ насл аст; ва аз ҷалои Бобил то Масеҳ чордаҳ насл аст.@; {Ва Яъқуб Юсуфро, шавҳари Марямро ба дунё овард, ва аз Марям Исо таваллуд ёфт, ки Масеҳ номида мешавад.C: Ва Элиҳуд Элъозорро ба дунё овард; ва Элъозор Маттонро ба дунё овард; ва Маттон Яъқубро ба дунё оваард;/9 YВа Озур Содӯқро ба дунё овард; ва Содӯқ Ёкинро ба дунё овард; ва Ёкин Элиҳудро ба дунё овард;A8 } Ва Зарубобил Абиҳудро ба дунё овард; ва Абиҳуд Элёқимро ба дунё овард; ва Элёқим Озурро ба дунё овард;27 _ Ва баъд аз ҷалои Бобил Еконё Шаалтиилро ба дунё овард; ва Шаалтиил Зарубобилро ба дунё овард;6   Ва Йӯшиё Еконё ва бародарони ӯро дар замони ҷалои Бобил ба дунё овард;85 k Ва Ҳизқиё Менашшеро ба дунё овард; ва Менашше Омӯнро ба дунё овард;ва Омӯн Йӯшиёро ба дунё овард;+4 Q Ва Узиё Ютомро ба дунё овард; ва Ютом Оҳозро ба дунё овард; ва Оҳоз Ҳизқиёро ба дунё овард;<3 sВа Осо Еҳӯшофотро ба дунё овард; ва Еҳӯшофот Еҳӯромро ба дунё овард;ва Еҳӯром Узиёро ба дунё овард;=2 uВа Сулаймон Раҳабъомро ба дунё овард; ва Раҳабъом Абиёро ба дунё овард; ва Абиё Осоро ба дунё овард;11 ]Ва Йисой подшоҳ Довудро ба дунё овард; ва подшоҳ Довуд Сулаймонро аз зани Уриё ба дунё овард;D0 Ва Салмӯн Бӯазро аз Роҳоб ба дунё овард; ва Бӯаз Убидро аз Рут ба дунё овард; Убид Йисойро ба дунё овард;A/ }Ва Ром Аминободро ба дунё овард; ва Аминобод Наҳшӯнро ба дунё овард; ва Наҳшӯн Салмӯнро ба дунё овард;T. #Ва Яҳудо Форас ва Зораҳро аз Томор ба дунё овард; ва Форас Ҳесрӯнро ба дунё овард ; ва Ҳесрӯн Ромро ба дунё овард;J- Иброҳим Исҳоқро ба дунё овард; Исҳоқ Яъқубро ба дунё овард; ва Яъқуб Яҳудо ва бародарони ӯро ба дунё овард;g, KНасабномаи Исои Масеҳ, Писари Довуд, Писари Иброҳим.+wВа ӯ дили падаронро сӯи писарон, ва дили писаронро сӯи падарон хоҳад баргардонид, мабодо биёям ва заминро ба таҳлука гирифтор намоям».E*Инак, Ман Илёси набиро пеш аз фаро расидани рӯзи бузург ва саҳмгини Парвардигор назди шумо мефиристам.j)MТавроти бандаи Ман Мусоро, ки ба ӯ дар Ҳӯриб бо фароиз ва дастурҳо барои тамоми Исроил амр фармудаам, дар хотир нигоҳ доред.f(EВа шариронро поймол хоҳед кард, зеро дар он рӯзе ки Ман амал намоям, онҳо зери кафи пойҳои шумо мисли хокистар хоҳанд буд.>'uВале барои шумо, эй тарсгорони номи Ман, офтоби адолат тулӯъ хоҳад намуд, ва дар шуоъҳои он шифо хоҳад буд; ва шумо берун омада, мисли гӯсолаҳои охурӣ ҷастухез хоҳед кард.;& qЗеро инак, рӯзе ки мисли танӯр фурӯзон аст, меояд; ва ҳамаи ноинсофон ва ҳамаи бадкорон мисли хас хоҳанд буд, ва он рӯзе ки меояд, онҳоро хоҳад сӯзонид, мегӯяд Парвардигори лашкарҳо, ба тавре ки барои онҳо решае ва шохае боқӣ нахоҳад гузошт.j%MВа шумо аз нав фарқи байни одил ва шарирро, байни касе ки ба Худо хизмат мекунад, ва касе ки ба Ӯ хизмат намекунад, хоҳед дид.$w«Ва онҳо, мегӯяд Парвардигори лашкарҳо, дар он рӯзе ки Ман амал намоям, барои Ман ганҷи гузин хоҳанд буд, ва Ман ба онҳо раҳм хоҳам намуд, чунон ки одам ба писари худ, ки барои ӯ хизмат мекунад, раҳм менамояд.#-Он вақт тарсгорони Парвардигор бо якдигар сухан меронданд, ва Парвардигор гӯш андохта, инро мешунид, ва ба ҳузури Ӯ ин дар китоби ёддошт, ки барои тарсгорони Парвардигор ва азиздорандагони номи Ӯ мебошад, навишта мешуд. ~}} {wz>yWxxw|w/vuttErrqp.oEnn"m(kjxihgfeedc8b^b ``J_x^]\\[x[YXWWVJUTTgSSRWQ PMOaNoMLKKSJJ I9HGFFgEZCBBAA@|??>D=b<<;R:99]8766:433{210//.g--,,`+#*)('&&Z%0$P# "  ^J[**rpc^8 X \  5 GQnP! Зеро ки гӯянда шумо нестед, балки Рӯҳи Падари шумост, ки дар шумо гӯянда аст.Ow Лекин чун шуморо таслим кунанд, андеша накунед, ки чӣ гуна ва ё чӣ бояд бигӯед; зеро ки дар он соат ба шумо ато хоҳад шуд, ки чӣ бояд гуфт;HN  Ва ба хотири Ман шуморо назди ҳокимон ва подшоҳон хоҳанд бурд, то ки барои онҳо ва халқҳо шаҳодате шавад.cM? Лекин аз мардум ҳазар кунед:зеро шуморо ба маҳкамаҳо хоҳанд супурд ва дар куништҳои худ шуморо қамчинкорӣ хоҳанд кард,^L5 Инак, Ман шуморо монади гӯсфандон ба миёни гургон мефиристам. Пас, мисли морон зирак ва мисли кабӯтарон содда бошед'.=Ks Ба ростӣ ба шумо мегӯям: ҳолати замини Садӯм ва Амӯро дар рӯзи доварӣ аз он шаҳр саҳлтар хоҳад буд'.mJS Ва ҳар кӣ шуморо қабул накунад, ва ба сухани шумо гӯш надиҳад, аз он хона ва ё шаҳр берун рафта, ғубори пойҳои худро биафшонед;eIC Агар аҳли он хона лоиқ бошанд, саломи шумо бар онҳо қарор мегирад; ва агар лоиқ набошанд, саломатон сӯи шумо бармегардад.TH! Вақте ки ба хонае медароед, салом бигӯед;iGK Ва дар ҳар шаҳр ё деҳа, ки медароед, суроғ кунед, ки дар он ҷо шахси шоиста кист, ва то вақти баромаданатон дар он ҷо бимонед;ZF- Ва барои сафар на тӯрбае дошта бошед, на пероҳан, на чоруқ ва на асо. Зеро ки меҳнаткаш сазовори хӯроки худ мебошад.lEQ Дар камарбанди худ тилло ё нуқра ё мис захира накунед,SD Беморонро шифо диҳед, махавиёнро пок кунед, мурдагонро эҳё кунед, девҳоро берун кунед; муфт ёфтаед, муфт диҳед.Cy Ва чун меравед, мавъиза карда, гӯед, ки Малакути Осмон наздик аст;sB_ Балки назди гӯсфандони гумшудаи хонадони Исроил биравед;[A/ Ин дувоздаҳро Исо фиристод ва ба онҳо ҳукм дода, гуфт: «Ба роҳи ғайрияҳудиён наравед ва ба шаҳри сомариён надароед;h@I Шимъӯни Канно ва Яҳудои Исқарют, ки Ӯро таслим кард.5?c Филиппус ва Барталмо, Тумо ва Маттои боҷгир, Яъқуб ибни Ҳалфой ва Лаббой, ки лақабаш Таддо буд,>y Ва номҳои дувоздаҳ ҳавворӣ ин аст: аввал Шимъӯн, ки Петрус номида шуда буд, ва бародараш Андриёс, Яъқуб ибни Забдой ва бародараш Юҳанно,=  Ва дувоздаҳ шогирдашро назди Худ хонда, ба онҳо бар авроҳи палид қудрат дод, то ки онҳоро берун кунанд ва ҳар беморӣ ва бетобиро шифо диҳанд.<3 &Пас, шумо аз Соҳиби дарав илтимос кунед, ки ба дарави Худ коргаронро фиристонад».;} %Он гоҳ ба шогирдони Худ гуфт: «Дарав бисёр аст, лекин коргарон кам;T:! $Ва анбӯҳи мардумро дида, ба онҳо раҳмаш омадм зеро онҳо мисли гӯсфандони бе чӯпон бе мадор ва пароканда буданд.91 #Ва Исо дар ҳамаи шаҳрҳо ва деҳот гашта, дар куништҳои онҳо таълим медод, ва Инҷили Малакутро мавъиза мекард ва ҳар беморӣ ва заъфи мардумро шифо медод.8 "Лекин фарисиён гуфтанд: «Ӯ девҳоро ба воситаи калони девҳо берун мекунад».{7o !Ва чун дев берун карда шуд, гунг ба гап даромад. Ва мардум дар ҳайрат монда, гуфтанд: «Чунин ҳодиса дар Исроил ҳаргиз дида нашудааст».61 Ва ҳангоме ки онҳо берун мерафтанд, касеро назди Ӯ оварданд, ки девонаи гунг буд. 5 Лекин онҳо берун рафта, овозаи Ӯро дар тамоми он сарзамин паҳн карданд.54c Ва чашмони онҳо кушода шуд. Ва Исо онҳоро таъкид карда, гуфт: «Зинҳор, касе аз ин огоҳӣ наёбад».3! Он гоҳ чашмони онҳоро ласм карда, гуфт: «Мувофиқи имонатон ба шумо бишавад».2' Ва чун ба хона расид, кӯрон назди Ӯ даромаданд. Исо ба онҳо гуфт: «Оё имон доред, ки Ман ин корро карда метавонам?» Онҳо ба Ӯ гуфтанд: «Оре, Худовандо!»H1  Вақте ки Исо аз он ҷо мерафт, ду кӯр аз пайи Ӯ рафта, фарёд мезаданд: «Эй Писари Довуд! Ба мо марҳамат кун».[0/ Ва овозаи ин дар тамоми он сарзамин паҳн шуд./ Чун мардум берун рафтанд, Ӯ даромада, дасти вайро гирифт, ва духтар бархост.7.g Ба онҳо гуфт: «Аз ин ҷо бароед; зеро ки духтар намурдааст, балки хуфтааст». Онҳо бар Ӯ хандиданд. -9 Ва ҳангоме ки Исо ба хонаи сардор омада, найнавозон ва мардуми навҳакунандаро дид,Y,+ Исо ба қафо нигоҳ карда, занро дид ва гуфт: «Далер бош, эй духтар! Имонат туро шифо бахшид». Ҳамон соат зан шифо ёфт. + Зеро ки ба дили худ гуфт: «Агар маҳз либоси Ӯро ламс кунам, шифо меёбам».=*s Ба инак, зане ки дувоздаҳ сол боз гирифтори хунравӣ буд, аз қафо наздик шуда, домани Ӯро ламс намуд.d)A Исо бархоста, бо шогидонаш аз пайи вай равона шуд.1([ Ҳанӯз ин суханонро Ӯ ба онҳо мегуфт, ки сардоре омада, пеши Ӯ зону зад ва гуфт: «Духтари ман ҳозир мурд; лекин биё ва дасти Худро ба вай бигузор, ва зинда хоҳад шуд».T'! Ва шароби навро дар машки кӯҳна намеандозанд; вагарна машк дарида, шароб ҳам мерезад, машк ҳам талаф мешавад; балки шароби навро дар машки нав меандозанд, ва ҳар ду маҳфуз мемонанд».o&W Ва ҳеҷ кас бар ҷомаи кӯҳна аз матои нав ямоқ намемонад; зеро ямоқи нав аз ҷома ҷудо шуда, ҷои даридаи он боз ҳам бадтар мешавад.@%y Исо ба онҳо гуфт: «Оё аҳли кӯшки никоҳ, модоме ки домод бо онҳост, мотам дошта метавонанд? Лакин айёме хоҳад расид, ки домод аз онҳо гирифта шавад, ва он гоҳ рӯза хоҳад дошт.[$/ Шогирдони Яҳё назди Ӯ омада, гуфтанд: «Чаро мо ва фарисиён бисёр рӯза медорем, лекин шогирдони Ту рӯза намедоранд?»%#C Ва шумо биравед ва маънои ин суханонро биомӯзед: 'Марҳамат мехоҳам, на қурбонӣ'; зеро Ман омадаам, ки на одилонро, балки гуноҳкоронро ба тавба даъват кунам»."3 Исо чун шунид, ба онҳо гуфт: «На тандурустон, балки беморон ба табиб ҳоҷат доранд;Q! Чун фарисиён инро диданд, ба шогирдони Ӯ гуфтанд: «Чаро Устоди шумо бо боҷгирон ва гуноҳкорон хӯрок мехӯрад?» # Ва ҳангоме ки Исо дар хона дар сари дастархон нишаста буд, бисёре аз боҷгирон ва гуноҳкорон омада, бо Ӯ ва шогирдонаш дар сари дастархон нишастанд. Ва Исо аз он ҷо гузашта, Матто ном шахсеро дид, ки дар боҷгоҳ нишаста буд, ва ба вай гуфт: 'Аз пайи Ман биё'. Вай бархоста аз пайи Ӯ равона шуд.P Чун мардум инро даданд, ҳайрон шуданд ва Худоро, ки ба одамизод чунин қудрате бахшидааст, ҳамду сано хонданд.T! Дарҳол бархоста, ба хонаи худ равона шуд.8i Лекин то бидонед, ки Писари Одаам дар рӯи замин қудрати омурзидани гуноҳҳоро дорад», – он гоҳ ба мафлуҷ гуфт: 'Бархез, бистари худро бардор ва ба хонаи худ равона шав'.G Зеро кадомаш осонтар аст: гуфтани ин ки 'гуноҳҳои ту омурзида шуд', ё гуфтани он ки 'бархез ва равона шав'?'G Лекин Исо андешаҳои онҳоро пай бурда, гуфт: «Барои чӣ дар дили худ андешаҳои бад доред?   Дар айни ҳол баъзе аз китобдонон дар дили худ гуфтанд: «Ӯ куфр мегӯяд».7 Ва инак, мафлуҷеро, ки бар бистар хобида буд, назди Ӯ оварданд. Чун Исо имони онҳоро дид, ба мафлуҷ гуфт: «Далер бош, эй фарзанд! Гуноҳҳои ту омурзида шуд».j O Пас ба қаиқ савор шуда, убур кард ва ба шаҳри Худ омад.c?"Ва инак, тамоми аҳли шаҳр ба пешвози Исо берун омаданд ва чун Ӯро диданд, илтимос карданд, ки аз ҳудуди онҳо берун равад.U#!Ва хукбонҳо давида рафтанд ва ба шаҳр расида, тамоми ҳодисаро, низ он чиро ки ба девонагон рӯй дод, нақл карданд. Ба онҳо гуфт: «Биравед». Ва онҳо берун шуда, ба галаи хукон даромаданд. Ва инак, тамоми галаи хукон аз баландӣ ба баҳр ҷаста, дар об ғарқ шуд.0YВа девҳо аз Ӯ илтимос карда, гуфтанд: «Агар моро берун кунӣ, ба галаи хукон моро равона кун».nUВа дар ҷои аз онҳо дуртаре галаи бузурги хукон мечарид.q[Ва инак, онҳо фарёд зада, гуфтанд: «Туро бо мо чӣ кор аст, эй Исо, Писари Худо? Ту ба инҷо омадаӣ, то ки моро пеш аз вақт азоб диҳӣ!»RВа чун дар соҳили дигар ба сарзамини ҷарҷасиён расид ду девона аз мағоки гӯрҳо берун омада, ба Ӯ рӯ ба рӯ шуданд, ва чунон бадхашм буданд, ки ҳеҷ кас ҷуръат надошт аз он роҳ бигзарад.*MВа мардум дар тааҷҷуб монда, гуфтанд: «Ин кист, ки бодҳо ва баҳр низ ба Ӯ итоат мекунанд?»^5Ба онҳо гуфт: «Эй сустимонҳо, чаро ҳаросонед?» Баъд бархоста, бодҳо ва баҳрро манъ кард, ва оромии комил барқарор шуд.; oШогирдонаш пеш омада, Ӯро бедор карданд ва гуфтанд: «Худовандо! Моро наҷот деҳ, ки ҳалок мешавем».L Ногоҳ ғалаёни бузургге дар баҳр ба амал омад, то ба ҳадде ки мавҷҳо қаиқро фаро мегирифтанд; ва Ӯ хуфта буд.m SЧун ба қаиқ савор шуд, шогирдонаш бо Ӯ ҳамроҳӣ карданд.1 [Лекин Исо ба вай гуфт: «Маро пайравӣ кун ва бигзор, ки мурдагон мурдагони худро дафн кунанд»I  Ва дигаре аз шогирдонаш ба Ӯ гуфт: «Худовандо! Ба ман иҷозат деҳ, ки рафта, аввал падари худро дафн кунам».H Исо ба вай гуфт: «Рӯбоҳон лона ва мурғони ҳаво ошёна доранд; лекин Писари Одам ҷое надорад, ки сар ниҳад».!;Он гоҳ як китобдон назди Ӯ омада гуфт: «Устод! Ҳар ҷо равӣ, Туро пайравӣ хоҳам кард».)Чун Исо мардуми бисёрро дар гирди Худ дид, фармуд, ки ба соҳили дигар гузаранд.]3То ба амал ояд сухане ки бо забони Ишаъёи пайғамбар гуфта шудааст: 'Ӯ заъфҳои моро гирифт ва бемориҳои моро бардошт'.T!Чун шом шуд, бисёр девонагонро назди Ӯ оварданд, ва Ӯ бо сухане арвоҳро берун кард вва ҳамаи беморонро шифо дод,3_Ва дасти ӯро ламс кард, ва табларзаи ӯ қатъ шуд; ва ӯ бархоста, ба парастории онҳо машғул гашт."=Вақте Исо ба хонаи Петрус омад, модарарӯси ӯро дид, ки дар ҳолти табларза хобидааст,@y Ва Исо ба мирисад гуфт: «Бирав, мувофиқи имонат ба ту ато шавад». Ва ҳамон соат хизматгори ӯ шифо ёфт.T! Лекин фарзандони малакут ба зулмоти берун бадар ронда хоҳанд шуд: дар он ҷ гиря ва ғиҷирроси дандон хоҳад буд».Y+ Ва ба шумо мегӯм, ки бисёр касон аз шарқ ва ғарб омада, дар Малакути Осмон бо Иброҳим, Исҳоқ ва Яъқуб хоҳанд нишаст;y~k Ва Исо ин суханонро шунида дар тааҷҷуб монд ва ба пайравони Худ гуфт: «Ба ростӣ ба шумо мегӯям: чунин имоне дар Исроил ҳам наёфтаам'._}7 Зеро ки ман як фармонбар ҳастам, ва дар зери итоати худ низ сарбозонро дорам; ба яке мегӯям: 'Бирав', меравад; ба дигаре мегӯям 'Биё', меояд; ба ғуломи худ мегӯям: 'Фалон корро бикун', мекунад».| Мирисад дар ҷавоб гуфт: «Худовандо! Ман лоиқи он нестам, ки Ту зери сақфи ман биёӣ; балки фақат сухане бигӯ, ва хизматгори ман шифо хоҳад ёфт;`{9Исо ба вай гуфт: «Ман омада, ӯро шифо хоҳам дод»./zW«Худовандо! Хизматгори ман гирифтори фалаҷ шуда, дар хона хобидааст ва азоби сахте дорад».yЧун Исо вориди Кафарнаҳум шуд, мирисаде назди Ӯ омад ва илтимос карда гуфт:x5Ва Исо ба вай гуфт: «Зинҳор, ба касе магӯ; балки рафта, худро ба коҳин нишон деҳ ва он ҳадияро, ки Мусо фармудааст, тақдим кун, то ба онҳо шаҳодате гардад».KwВа Исо дасти Худро дароз карда, вайро ламс намуд ва гуфт: «Мехоҳам, пок шав». Ва дарҳол вай аз махав пок шуд.Bv}Ва инак, махавие наздик омада, назди Ӯ зону зад ва гуфт: «Худовандо! Агар хоҳӣ метавонӣ маро пок кунӣ».u yВақте ки Ӯ аз кӯҳ фуромад, мардуми бисёре аз пайи Ӯ равона шуданд.t7Зеро ки онҳоро ҳамчун соҳибқудрат таълим медод, на ҳамчун китобдонон ва фарисиён.s1Вақте ки Исо ин суханонро ба поён расонд, мардум аз таълими Ӯ дар ҳайрат монданд,grGВа борон борида, селобҳо равон шуд, ва бодҳо вазида, ба он хона фишор овард; ва он Хона фурӯ рафт, ва харобии он бузург буд».fqEВа ҳар кӣ ин суханони Маро бишнавад ва онҳоро ба ҷо наоварад, ба Марди нодоне монанд аст, ки хонаи худро бар рег бино кард;mpSВа борон борида, селобҳо равон шуд, ва бодҳо вазида, ба он хона фишор овард; лекин он фурӯ нарафт, чунки бар санг бино шуда буд.goGПас, ҳар кӣ ин суханони Маро бишнавад ва ба ҷо оварад, ӯро ба Марди оқиле монанд мекунам, ки хонаи худро дар санг бино кард;:nmОн гоҳ дар ҷавоби онҳо хоҳам гуфт: 'Ман ҳаргиз шуморо намешинохтам; аз Ман дур шавед, эй бадкорон!'FmБисёр касон дар он рӯз ба Ман хоҳанд гуфт: 'Худовандо! Худовандо! Оё ба номи Ту пайғамбарӣ накардем? Оё ба номи Ту девҳоро нарондем? Оё ба номи Ту мӯҷизоти зиёде нишон надодем?'&lEНа ҳар касе ки ба Ман: 'Худовандо! Худовандо!' мегӯяд, ба Малакути Осмони дохил хоҳад шуд, балки он касе ки иродаи Падари Маро, ки дар осмон аст, ба ҷо меоварад.OkПас, онҳоро аз меваҳошон хоҳед шинохт. jҲар дарахте ки меваи нек намеоварад, бурида ва дар оташ андохта мешавад.iНаметавонад дарахти нек меваи бад оварад, ва дарахти бад–меваи нек'.'hGҲамчунин ҳар дарахти нек меваи нек меоварад, лекин ҳар дарахти бад меваи бад меоварад;&gEОнҳоро аз меваҳошон хоҳед шинохт. Оё аз бутаи олуча ангур ва аз мушхор анҷир мечинанд?KfАз пайғамбарони козиб ҳазар кунед, ки ба либоси меш назди шумо меоянд, лекин дар ботин гургони дарандаанд:1e[Зеро танг аст он дар ва душвор аст он роҳе ки сӯи ҳаёт мебарад, ва ёбандагони он кам ҳастанд'.qd[ Аз дари танг дароед; зеро фарох аст он дар ва васеъ аст он роҳ ки сӯи ҳалокат мебарад, ва онҳое ки ба он дохил мешаванд, бисёранд;kcO Пас, ҳар он чи мехоҳед, ки мардум ба шумо кунанд, шумо низ ба онҳо ҳамон тавр кунед; зеро ин аст Таврот ва суҳафи пайғамбарон'.\b1 Пас, агар шумо, ки шарир ҳастед, ба фарзандони худ додани инъомҳои некро медонед, пас Падари шумо, ки дар осмон аст, ба онҳое ки аз Ӯ металебанд, чанд маротиба зиёдтар чизҳои нек хоҳад дод.]a3 Ё моҳие аз ӯ биталабад, ва море ба вай бидиҳад?`- Ва кадом одамест аз шумо, ки писараш аз ӯ нон биталабад, ва санге ба вай бидиҳад?L_Зеро ҳар кӣ биталабад, мегирад, ва ҳар кӣ биҷӯяд, меёбад, ва ҳар кӣ дарро бикӯбад, он ба рӯяш кушода мешавад'.:^mБиталабед, ба шумо дода хоҳад шуд; биҷӯед, хоҳед ёфт; дарро бикӯбед, он ба рӯятон кушода хоҳад шуд;w]gОн чи пок аст, ба сагон надиҳед ва марвориди худро пеши хукон наандозед, то ки онҳоро поймол накунанд ва баргашта, шуморо надаранд.P\Эй риёкор! Аввал чӯбро аз чашми худ дур кун, ва он гоҳ дуруст хоҳӣ дид, ки хасро аз чашми бародари худ дур кунӣ.M[Ё чӣ тавр ба бародари худ мегӯӣ: 'Иҷозат деҳ, ки хасро аз чашми ту дур кунам'; ва ҳол он ки чӯбе дар чашми туст?'ZGВа чаро ту хасеро дар чашми бародари худ мебинӣ, вале чӯберо дар чашми худ дар намеёбӣ?YЗеро ба ҳар роҳ, ки ҳукм кунед, ба ҳамон роҳ шумо ҳукм карда хоҳед шуд; ва ба ҳар андоза, ки чен кунед, ба ҳамон андоза ба шумо чен карда хоҳад шуд.QX «Ҳукм накунед, то ки ҳукм карда нашавед;UW#"Пас, барои фардо ғамхорӣ накунед, зеро ки фардо барои худ ғамхорӣ хоҳад кард: заҳмати имрӯз барои имрӯз кофист».EV!Аммо аввал Малакути Худо ва адолати Ӯро биҷӯед, ва ҳамаи ин чизҳо ба шумо ба таври илова дода хоҳад шуд.~Uu Чунки халқҳо дар ҷустуҷӯи ҳамаи ин чизҳо мебошанд, лекин Падари шумо ки, дар осмон аст, медонад, ки шумо ба ҳамаи ин чизҳо эҳтиёҷ доред.T!Аз ин рӯ ғамхорӣ накунед ва нагӯед: 'Чӣ бихӯрем?' ё 'Чӣ бинӯшем?' ё 'Чӣ бипӯшем?'%SCПас, агар Худо алафи саҳроро, ки имрӯз ҳасту фардо ба танӯр андохта мешавад, чунин бипӯшонад, магар шуморо эй сустимонҳо, аз он беҳтар пӯшонида наметавонад!2R]Лекин ба шумо мегӯям, ки Сулаймон ҳам бо тамоми ҷалоли худ чун яке аз онҳо либос напӯшидааст;{QoВа барои либос чаро ғамхорӣ мекунед? Ба савсанҳои саҳро назар кунед, ки чӣ гуна нашъунамо меёбанд: на меҳнат мекунанд ва на мересанд;PВа кист аз шумо, ки бо ғамхории худ қоматашро як зироъ баланд карда тавонад?\O1Ба мурғони ҳаво нигоҳ кунед, ки на мекоранд ва на медараванд ва на дар анборҳо захира мекунанд; ва Падари шумо, ки дар осмон аст, ба онҳо рӯзӣ мерасонад. Оё шумо аз онҳо хеле беҳтар нестед?>NuБинобар ин ба шумо мегӯям: барои ҳаёти худ ғамхорӣ накунед, ки чӣ бихӯред ва чӣ бинӯшед; низ барои ҷисми худ, ки чӣ бипӯшед. Оё ҳаёт аз хӯрок ва ҷисм аз пӯшок муҳимтар нест?hMIҲеҷ кас ба ду хоҷа хизмат карда наметавонад: зеро ки ё аз яке нафрат карда, дигареро дӯст хоҳад дошт, ё ба яке часпида, дигареро хор хоҳад дид. Шумо наметавонед ба Худо ва ба мамуно* хизмат кунед.uLcЛекин агар чашми ту хира бошад, тамоми баданат торик хоҳад буд. Пас, агар нуре ки дар туст, зулмот бошад, чӣ гуна азимест он зулмот! K9Чароғи бадан чашм аст. Ва агар чашмат солим бошад, тамоми баданат равшан хоҳад буд;zJmЗеро ҳар ҷо, ки ганҷи шумост, дили шумо низ дар он ҷо хоҳад буд.dIAБалки барои худ ганҷҳо дар осмон ғун кунед, ки дар он ҷо куя ва занг намезанад, ва дуздон нақб намекананд ва намедузданд;NHДар рӯи замин барои худ ганҷҳо ғун накунед, ки дар ин ҷо куя ва занг мезанад, ва дуздон нақб канда, медузданд;GТо ки на дар назари мардум, балки дар ҳузури Падари худ, ки ниҳон аст, рӯзадор бошӣ; ва Падари ту, ки ниҳонбин аст, ба ту ошкоро мукофот хоҳад дод.FЛекин ту, вақте ки рӯза медорӣ, ба сари худ равған бимол ва рӯи худро бишӯй,E%Ҳамчунин, ҳангоме ки рӯза медоред, монанди риёкорон туршрӯ набошед; зеро ки онҳо қиёфаи худро дигаргун мекунанд, то ки рӯзадории худро ба мардум нишон диҳанд. Ба ростӣ ба шумо мегӯям, ки онҳо мукофоти худро гирифтаанд.(DIВа агар шумо ба мардум набахшед, Падари шумо низ хатоҳои шуморо ба шумо нахоҳад бахшид.DCЗеро, агар шумо ба мардум хатоҳошонро бубахшед, Падари шумо, ки дар осмон аст, ба шумо низ хоҳад бахшид;gBG Ва моро ба озмоиш дучор накун, балки моро аз иблис раҳоӣ деҳ; зеро ки Малакут ва қувват ва ҷалол то абад аз они Туст. Омин'».A Ва қарзҳои моро бубахш, чунон ки мо низ ба қарздорони худ мебахшем;I@  Ризқу рӯзии моро имрӯз ба мо бидеҳ;?' Малакути Ту биёяд; иродаи Ту, чунон ки дар осмон аст, дар замин ҳам ба амал ояд;>  Пас ба ин мазмун дуо гӯед: 'Эй Падари мо, ки дар осмонӣ! номи Ту пок бод;-=SМонанди онҳо набошед;зеро Падари шумо эҳтиёҷоти шуморо, пеш аз он ки талаб кунед, медонад.b<=Ва дар вақти дуо чун халқҳо пургӯӣ накунед; зеро ки онҳо гумон мекунанд, ки ба туфайли пургӯӣ дуояшон мустаҷоб мешавад;4;aЛекин ту, вақте ки мехоҳӣ дуо гӯи, ба ҳуҷраи худ даро ва дарро баста, ба Падари худ, ки ниҳон аст, дуо гӯй; ва Падари ту, ки ниҳонбин аст, ба ту ошкоро мукофот хоҳад дод. :Ва ҳангоме ки дуо мегӯӣ, монанди риёкорон набош, ки онҳо дӯст медоранд дар куништҳо ва бурчакҳои кӯчаҳо истода дуо гӯянд, то ки ба мардум худро нишон диҳанд. Ба ростӣ ба шумо мегӯям: онҳо мукофоти худро гирифтаанд.49aТо ки садақаи ту дар ниҳон бошад; ва Падари ту, ки ниҳонбин аст, ба ту ошкоро мукофот хоҳад дод.=8sАммо вақте ки ту садақа медиҳӣ, бигзор дасти чапат аз он чи дасти ростат мекунад, хабардор нашавад,w7gПас, вақте ки садақае медиҳӣ пешопеши худ каарнай нанавоз, чунон ки риёкорон дар куништҳо ва кучаҳо мекунанд, то ки мардум онҳоро таъриф кунанд. Ба ростӣ ба шумо мегӯям: онҳо мукофоти худро гирифтаанд. x~~||g{'zQy~xcww$vutt*sqsrqspwonmllikk+jiigfedcbbaaP`i__:]][ZYYWWUVUpTT4SVRQPOOMNNMLKK JMIHHfGFF+EGDDC~BA,@2? >A=<[;Q:987H6551453b2&0//-,++T**3)E('''&&%~%0$#"! hAex`[}1Jiu4%{ O Y  _ GQx xh 3Исо ба онҳо гуфт: «Оё ҳамаи инро фаҳмидед?» Ба Ӯ гуфтанд: «Оре, Худовандо!»g1 2Ва онҳоро ба кӯраи оташ меандозанд: дар он ҷо гиря ва ғиҷирроси дандон хоҳад буд.Ff 1Дар анҷоми олам ҳамин тавр хоҳад шуд: фариштагон берун омада, бадкоронро аз миёни одилон ҷудо мекунанд,Te! 0Ва чун пур шуд, онро ба соҳил кашиданд ва нишаста, хубҳоро дар зарфҳо ҷамъ карданд, лекин бадҳоро дур андохтанд.+dO /Боз Малакути Осмон монанди тӯрест, ки ба баҳр андохта шуд, ва ҳар навъ моҳӣ ба он даромад,c .Ва чун як марбориди гаронбаҳо ёфт, рафта, ҳар чи дошт, фурӯхт ва онро харид.~bu -Боз Малакути Осмон монанди тоҷирест, ки марворидҳои хуб меҷуст,)aK ,Боз Малакути Осмон монанди ганҷест, ки дар киштзор ниҳон бошад, ва онро касе ёфта, пинҳон карда, ва аз шодии он рафта, ҳар чи дошт, фурӯхт ва он киштзорро харид.F` +Он гоҳ одилон дар Малакути Падари худ чун офтоб дурахшон хоҳанд шуд. Ҳар кӣ гӯши шунаво дорад, бишнавад!!_; *Ва онҳоро ба кӯраи оташ хоҳанд андохт; дар он ҷо гиря ва ғиҷирроси дандон хоҳад буд.c^? )Писари Одам фариштагони Худро хоҳад фиристод, ва онҳо аз Малакути Ӯ ҳамаи васвасакорон ва бадкоронро ҷамъ хоҳанд кард,:]m (Пас, чӣ тавре ки мастакҳоро ҷамъ карда, дар оташ месӯзонанд, анҷоми олам низ ҳамон тавр хоҳад шуд::\m 'Ва душмане ки онҳоро кошт, иблис аст; мавсими дарав анҷоми олам аст, ва даравгарҳо фариштагонанд.=[s &Киштзор ин ҷаҳон аст; ва тухми некӯ писарони Малакут ҳастанд, ва мастакҳо писарони иблис мебошанд;uZc %Дар ҷавоби онҳо гуфт: «Корандаи тухми некӯ Писари Одам аст;qY[ $Он гоҳ Исо мадумро ҷавоб дода, ба хона даромад. Ва шогирдонаш назди Ӯ омада, гуфтанд: «Масали мастаки киштзорро ба мо бифаҳмон».'XG #То ба амал ояд сухане ки бо забони пайғамбар гуфта шудааст: 'Даҳони Худро ба масалҳо мекушоям; чизҳоеро, ки аз офариниши олам пинҳон мондааст, баён менамоям'.%WC "Ҳамаи инҳоро Исо ба мардум бо масалҳо баён мекард, ва бе масал ба онҳо сухан намегуфт, V  !Ва масали дигаре ба онҳо гуфт: «Малакути Осмон монанди хамиртурушест, ки зане онро гирифта, ба се ченак орд андохт, то ки тамоми хамир расид».Qu Вай ба онҳо гуфт: 'Ин кори душман аст'. Ғуломон ба вай гуфтанд: 'Оё мехоҳӣ биравем ва онро чида гирем?'bP= Ғуломони соҳиби киштзор омада, гуфтанд: 'Эй хоҷа! Оё дар киштзори худ тухми некӯ накоштаӣ? Пас мастак аз куҷо пайдо шуд?' O Чун киштзор сабзид, ва самараш ба назар намоён шуд, мастак ҳам пайдо шуд.5Nc Лекин вақте ки мардум дар хоб буданд, душмани вай омада, дар миёни гандум мастак пошид ва рафт;YM+ Ва масали дигаре барои онҳо оварда, гуфт: «Малакути Осмон монанди касест, ки дар киштзори худ тухми некӯ коштааст;Ly Ва кошташуда дар хоки нағз он кас аст, ки суханро мешунавад ва мефаҳмад ва бор ҳам меоварад: баъзе сад баробаар, баъзе шаст ва баъзе сӣ».K Ва кошташуда дар миёни хорҳо он кас аст, ки суханро мешунавад, лекин андешаҳои дунёӣ ва ҳирси сарват суханро пахш мекунад, ва он бесамар мегардад.hJI Лекин дар худ реша надорад ва ноустувор аст, ва чун аз боиси сухан азияте ё таъқиботе рӯй диҳад, дарҳол ба васваса меафтад.-IS Ва кошташуда дар санглох он кас аст, ки суханро мешунавад ва дарҳол бо шодӣ қабул мекунад;%HC Ҳар кӣ сухани Малакутро бишнавад, ва нафаҳмад, иблис назди вай омада, он чиро, ки дар дили вай кошта шудааст, мерабояд: ин ҳамон аст, ки дар роҳ кошта шудааст.XG) Пас шумо маънои масали корандаро бишнавед:=Fs Зеро ба ростӣ ба шумо мегӯям, басе пайғамбарон ва одилон мехостанд он чиро, ки шумо мебинед, бубинанд, ва надиданд, ва он чиро, ки шумо мешунавед, бишнаванд ва нашуниданд.E Лекин хушо чашмони шумо, ки мебинанд, ва гӯшҳои шумо, ки мешунаванд;^D5 Зеро ки дили ин мардум сангин ва гӯшҳошон вазнин шудааст, ва чашмони худро бастаанд, мабодо бубинанд ва бо гӯшҳо бишнаванд ва бо дилҳо бифаҳманд ва руҷӯъ кунанд, ва Ман онҳоро шифо диҳам'.*CM Ва дар ҳаққи онҳо нубуввати Ишаъё ба амал меояд, ки гуфтааст: 'Бо гӯшҳои худ хоҳед шунид, вале нахоҳед фаҳмид; бо чашмҳои худ нигоҳ хоҳед кард, вале нахоҳед дид;By Аз он сабаб ба онҳо бо масалҳо сухан мегӯям, ки онҳо нигоҳ мекунанд, вале намебинанд, ва гӯш медиҳанд вале намешунаванд, ва намефаҳманд;FA Зеро ҳар кӣ дорад, ба вай дода ва афзун шавад; лекин ҳар кӣ надорад, аз вай он чи низ дорад, гирифта шавад;O@ Дар ҷавобашон гуфт: «Чунки ба шумо донистани асрори Малакути Осмон ато шудааст, лекин ба онҳо ато нашудааст; ? Ва шогирдонаш омада, ба Ӯ гуфтанд: «Чаро ба онҳо бо масалҳо сухан мегӯӣ?»J>  Ҳар кӣ гӯши шунаво дорад, бишнавад!'=/ Қадре дар хоки нағз афтод ва бор овард:баъзе сад баробар, баъзе шаст ва баъзе сӣ.< Қадре дар миёни хорҳо афтод, ва хорҳо қад кашида, онро пахш карданд;|;q Чун офтоб барома пажмурда шуд ва азбаски реша надошт, хушк шуд;2:] Қадре бар санглох афтод, дар ҷое ки хок бисёр набуд, ва бо тезӣ сабзид, зеро ки хок умқ надошт;"9= Ва чун тухм мепошид, қадре дар канори роҳ афтод, ва паррандагон омада, онро, хӯрданд;;8o Ва бо масалҳо чизҳои бисёрро ба онҳо омӯхта, гуфт: «Инак, корандае барои пошидани тухм берун рафт;i7K Ва мардуми бисёре назди Ӯ ҷамъ омаданд, ба тавре ки Ӯ ба қаиқ даромада, нишаст, ва тамоми мардум дар канори баҳр меистоданд.v6 g Ва ҳамон рӯз Исо аз хона берун омада, дар канори баҳр нишаст."5= 1Ва бо дасти Худ шогирдони Худро нишондода, гуфт: «Инак модари Ман ва бародарони Ман;4 0Лекин Ӯ дар ҷавоби он шахс гуфт: «Кист модари Ман, ва бародарони Ман?»F3 /Ва шахсе ба Ӯ гуфт: «Инак, модарат ва бародаронат дар берун истодаанд ва мехоҳанд бо Ту гуфтугӯ кунанд».Z2- .Ҳанӯз Ӯ бо мардум сухан мегуфт, ки модар ва бародаронаш омада, дар берун истоданд ва мехостанд бо Ӯ гуфтугӯ кунанд.1w -Пас аз он рафта, ҳафт рӯҳи дигари аз худаш бадтарро ҳамроҳи худ меоварад, ва дохил шуда, дар он ҷо зиндагӣ мекунанд; ва анҷоми он шахс бадтар аз аввалаш мешавад. Ҳоли ин насли шарир низ ҳамин тавр хоҳад шуд».`09 ,Он гоҳ мегӯяд: 'Ба хонаи худ, ки аз он берун омадаам, бармегардам'. Ва гашта омада онро холӣ, ҷорӯбзада ва ороста меёбад;E/ +Вақте ки рӯҳи палид аз одам берун меояд, дар ҷустуҷӯи роҳат дар ҷойҳои беоб гардиш мекунад ва намеёбад;d.A *Маликаи Ҷануби дар рӯзи доварӣ бо ин насл бархоста, онро маҳкум хоҳад кард, зеро ки вай барои шунидани ҳикмати Сулаймон аз ақсои замин омад; ва инак, дар ин ҷо Шахсе аз Сулаймон бузургтар аст.7-g )Мардуми Нинве дар рӯзи доварӣ бо ин насл бархоста, онро маҳкум хоҳанд кард, зеро ки онҳо бо мавъизаи Юнус тавба карданд; ва инак, дар ин ҷо Шахсе аз Юнус бузургтар аст.N, (Зеро, чунон ки Юнус се шабинарӯз дар шиками моҳӣ буд, Писари Одам низ се шабонарӯз дар оғӯши замин хоҳад буд.w+g 'Дар ҷавоби онҳо гуфт: «Насли шарир ва зинокор аломате металабанд: ва ба вай, ҷуз аломати Юнуси пайғамбар, аломате дода нахоҳад шуд.=*s &Он гоҳ баъзе аз китобдонон ва фарисиён ба ҷавоб гуфтанд: «Эй Устод! Мехоҳем аломате аз Ту бубинем».) %Зеро ки аз суханони худ сафед хоҳӣ шуд ва аз суханони худ маҳкум хоҳӣ шуд.<(q $Лекин ба шумо мегӯям, ки мардум барои ҳар сухани ботиле ки мегӯяд, дар рӯзи доварӣ ҷавоб хоҳад дод:F' #Шахси нек аз ганҷинаи нек чизи нек берун меоварад; ва шахси бад аз ганҷинаи бад чизи бад берун меоварад.~&u "Эй афъизадагон! Шумо чӣ тавр суханони нек гуфта метавонед, дар сурате ки худатон бад ҳастед? Зеро ки забон аз пурагии дил сухан мегӯяд.i%K !Ё дарахтро нек гардонед ва меваашро нек; ё дарахтро бад гардонед ва меваашро бад; зеро ки дарахт аз мевааш шинохта мешавад.H$  Ҳар кӣ бар зидди Писари Одам сухане гӯяд, ба вай омурзида мешавад; лекин ҳар кӣ бар зидди Рӯҳи Пок сухане гӯяд, ба вай омурзида нахоҳад шуд, на дар ин олам, ва на дар олами оянда.# Аз ин сабаб ба шумо мегӯям: ҳар навъ гуноҳ ва куфр ба одамизод омурзида мешавад; лекин куфр бар зидди Рӯҳ ба одамизод омурзида нахоҳад шуд.2"] Ҳар кӣ бо Ман нест, ба Ман муқобил аст; ва ҳар кӣ бо Ман ҷамъ намекунад, вай пароканда мекунад.*!M Ё касе чӣ гуна ба хонаи шахси зӯроваре даромада, чизҳои вайро ғорат карда метавонад, бе он ки аввал он зӯроварро бибандад, ва пас аз он хонаи вайро ғорат кунад?G  Лекин агар Ман девҳоро ба воситаи бо Рӯҳи Худо берун мекарда, пас Малакути Худо ба шумо омада расидааст. 9 Ва агар Ман девҳоро ба воситаи Баал-Забул берун мекарда бошам, писарони шумо онҳоро ба воситаи кӣ берун мекунанд? Бинобар ин онҳо довари шумо хоҳанд шуд.uc Ва агар шайтон шайтонро берун кунад, вай бар зидди худ аз ҳам ҷудо шуда бошад: пас салтанати вай чӣ гуна устувор истода метавонад?~u Аммо Исо фикру хаёли онҳоро дарёфта, ба онҳо гуфт: «Ҳар салтанете ки бар зидди худ аз ҳам ҷудо шавад, рӯ ба харобӣ меоварад; ва ҳар шаҳр ё хонае ки бар зидди худ аз ҳам ҷудо шавад, устувор истода наметавонад.J  Лекин фарисиён инро шунида, гуфтанд: «Ӯ девҳоро фақат ба воситаи Баал-Забул, калони девҳо, берун мекунад». Ва тамоми мардум дар ҳайрат афтода, гуфтанд: «Оё ин Шахс Писари Довуд нест?»[/ Он гоҳ девонаеро назди Ӯ оварданд, ки кӯр ва гунг буд; Ӯ вайро шифо бахшид, ба тавре ки он кӯр ва гунг гӯё ва бино шуд.M Ва халқҳо ба номи Ӯ умед хоҳанд баст'._7 Найи хамидаро нахоҳад шикаст ва фатилаи нимсӯхтаро хомӯш нахоҳад кард, то даме ки довариро ба ғалаба оварда расонад; Ситеза ва фиғоне нахоҳад кард, ва касе дар кӯчаҳо овози Ӯро нахоҳад шунид;- 'Инак Бандаи Ман, ки Ӯро баргузидаам, ва Маҳбуби Ман, ки ҳусни таваҷҷӯҳи Ман бар Ӯст; Рӯҳи Худро бар Ӯ хоҳам ниҳод, то ки довариро ба халқҳо эълон кунад;} То ба амал ояд сухане ки бо забони Ишаъёи пайғамбар гуфта шудааст:gG Ва ба онҳо фармоиш дод, ки овозаи Ӯро паҳн накунанд,V% Лекин Исо онро дарёфта, аз он ҷо дур шуд. Ва мардуми бисёре аз пайи Ӯ равона шуданд, ва Ӯ ҳамаи онҳоро шифо бахшид,1 Фарисиён берун рафта, дар ҳаққи Ӯ машварат намуданд, ки чӣ тавр Ӯро ҳалок кунанд.8i Он гоҳ ба он одам гуфт: «Дасти худро дароз кун». Вай дароз кард; ва мисли дасти дигараш сиҳат шуд.0Y Пас чӣ қадар аз гӯсфанд одам азизтар аст! Бинобар ин дар рӯзҳои шанбе некӣ кардан ҷоиз аст».[/ Ба онҳо гуфт: «Кист аз шумо, ки як гӯсфанд дошта бошад, ва он дар рӯзи шанбе ба мағоке афтаду онро гирифта набарорад?5 Ва инак, дар онҷо одаме буд, ки дасти хушкшудае дошт. Аз Ӯ пурсида, гуфтанд: «Оё дар рӯзи шанбе шифо додан ҷоиз аст?» Қасдашон ин буд, ки Ӯро айбдор кунанд.V % Ва аз он ҷо рафта, ба куништи онҳо даромад.e C Зеро ки Писари Одам хоҷаи рӯзи шанбе низ мебошад».C  Ва агар медонистед, ки 'марҳамат мехоҳам, на қурбонӣ' чӣ маъно дорад, бегуноҳонро маззамат намекардед;  Лекин ба шумо мегӯям, ки дар ин ҷо Шахсе ҳаст, ки аз маъбад бузургтар аст;c ? Ё дар Таврот нахондаед, ки коҳинон дар рӯзҳои шанбе дар маъбад оини шанберо риоя намекунанд ва бо вуҷуди он бегуноҳанд?|q Чӣ гуна вай ба хонаи Худо даромада, нони тақдимро хӯрд, ки хӯрдани он ба вай ва ҳамроҳонаш раво набуд, балки фақат ба коҳинон раво буд?7g Ба онҳо гуфт: «Магар нахондаед, ки Довуд чӣ кард, ҳангоме ки худаш ва ҳамроҳонаш гурусна буданд?M Фарисиён инро дида, ба Ӯ гуфтанд: «Инак, шогирдони Ту коре мекунанд, ки кардани он дар рӯзи шанбе раво нест».Y - Дар он вақт Исо рӯзи шанбе аз киштзор мегузашт; ва шогирдонаш гурусна монда, ба чида ва хӯрдани хӯшаҳо сар карданд.Q Зеро юғи Ман хуш ва бори Ман сабук аст».b= Юғи Маро ба гардани худ гиред ва аз Ман таълим ёбед, зеро ки Ман ҳалим ва фурӯтан ҳастам, ва ҷонҳои шумо оромӣ хоҳад ёфт;#? Назди Ман оед, эй ҳамаи заҳматкашон ва гаронборон, ва Ман ба шумо оромӣ хоҳам бахшид;8i Ҳама чизро Падарам ба Ман супурдааст, ва ҳеҷ кас Писарро, ҷуз Падар, намешиносад; ва ҳеҷ кас Падарро намешиносад, ҷуз Писар ва касе ки Писар бихоҳад ба вай ошкор кунад.fE Оре, эй Падар! Зеро ки ҳусни таваҷҷӯҳи Ту чунин буд.T! Дар он вақт Исо суханашро давом дода, гуфт: «Туро, эй Падар, эй Худованди осмон ва замин, ситоиш мекунам, ки ин чизҳоро аз хирадмандон ва оқилон пинҳон доштӣ ва ба кӯдакон ошкор кардӣ.-~S Лекин ба шумо мегӯям, ки дар рӯзи доварӣ ҳолати сарзамини Садӯм аз ту сабуктар хоҳад буд»./}W Ва ту, эй Кафарнаҳум, ки сар ба осмон афрохтаӣ, ба дӯзах сарнагун хоҳӣ шуд; зеро агар мӯъҷизоте ки дар ту зоҳир шуд, дар Садӯм зоҳир мешуд, вай то имрӯз боқӣ мемонд;#|? Лекин ба шумо мегӯям: дар рӯзи доварӣ ҳолати Сӯр ва Сидӯн аз шумо сабуктар хоҳад буд.[{/ «Вой бар ҳоли ту, эй Кӯрозин! Вой бар ҳоли ту, эй Байт-Сайдо! Зеро агар мӯъҷизоте ки дар шумо зоҳир шуд, дар Сӯр ва Сидӯн зоҳир мешуд, кайҳо палоспӯш ва хокистарнишин шуда, тавба мекарданд;kzO Он гоҳ Ӯ ба мазаммат кардани шаҳрҳое шурӯъ намуд, ки аксари мӯъҷизоти Ӯ дар он ҷо зоҳир шуда буд, чунки тавба накарда буданд.?yw Писари Одам омад, мехӯрад ва менӯшад; мегӯянд: 'Инак марди пурхӯр ва майгусор, ки дӯсти боҷгирон ва гуноҳкорон аст'. Ва ҳикмат аз тарафи фарзандонаш тасдиқ карда мешавад».yxk Зеро ки Яҳё омад, намехӯрад ва наменӯшад; мегӯянд: 'Дев дорад'.-wS Мегӯянд: 'Барои шумо най навохтем, рақс накардед; барои шумо навҳагарӣ кардем нагиристед'.bv= Лекин ин наслро ба кӣ монанд кунам? Вай ба кӯдаконе монанд аст, ки дар кӯчаҳо нишаста ва ба рафиқони худ муроҷиат карда,Iu  Ҳар кӣ гӯши шунаво дорад, бишнавад!mtS Ва агар қабул кардан хоҳед, вай Илёс аст, ки бояд биёяд.s Зеро ки тамоми пайғамбарон ва Таврот то вақти зуҳури Яҳё пешгӯӣ караанд.\r1 Ва аз айёми Яҳёи Таъмиддиҳанда то алҳол Малакути Осмон бо зӯрӣ ба даст оварда мешавад, ва зӯроварон онро мерабоянд;Lq Ба ростӣ ба шумо мегӯям: аз миёни онҳое ки аз зан таваллуд ёфтаанд, бузургтар аз Яҳёи Таъмиддиҳанда барнахост; лекин он ки дар Малакути Осмон хурдтарин аст, аз вай бузургтар аст.~pu Зеро вай ҳамон аст, ки дар бораи вай навишта шудааст: 'Инак, Ман қосиди Худро пешопеши Ту мефиристам, то роҳи Туро пеши Ту муҳайё кунад'.joM Пас барои дидани чӣ чиз рафта будед? Оё барои дидани як пайғамбар? Оре, ба шумо мегӯям ки вай аз пайғамбар ҳам бузургтар аст.*nM Пас барои дидани чӣ чиз рафта будед? Оё барои дидани марде ки сару либоси нарм дар бар дорад? Онҳое ки сару либоси нарм дар бар доранд, дар қасрҳои подшоҳонанд.!m; Ва ҳагоме ки онҳо рафтанд, Исо ба мардум дар бораи Яҳё сухан оғоз кард: «Барои дидани чӣ чиз ба биёбон рафта будед? Оё барои дидани найе ки аз бод меларзад?dlA Ва хушо касе ки дар ҳаққи Ман ба васваса наафтад». k  Кӯрҳо мебинанд ва шалҳо роҳ мараванд, махавиён пок мешаванд ва карҳо мешунаванд, мурдагон эҳё мешаванд, ва ба мискинон башорат дода мешавад;j# Исо дар ҷавоби онҳо гуфт: «Биравед ва он чи шунидаед ва дидаед, ба Яҳё бигӯед:i+ То ки ба Ӯ бигӯянд: «Оё Ту Ҳамон ҳастӣ, ки бояд биёяд, ё мунтазири дигаре бошем?»h/ Вақте ки Яҳё дар зиндон корҳои Масеҳро шунид, ду нафар аз шогидони худ фиристод,~g w Чун Исо насиҳатгӯиро ба дувоздаҳ шогирди Худ ба анҷом расонд, аз он ҷо равона шуд, то ки дар шаҳрҳои онҳо таълим диҳад ва мавъиза кунад.f# *Ва ҳар кӣ яке аз хурдонро фақат як пиёла оби сард бинӯшонад, чунки номи шогирд дорад, ба ростӣ ба шумо мегӯям, ки мукофоти худро аз даст нахоҳад дод.e1 )Ҳар кӣ пайғамбарро ба номи пайғамбар қабул кунад, мукофоти пайғамбарро хоҳад ёфт; ва ҳар ки одилро ба номи одил қабул кунад, мукофоти одилро хоҳад ёфт.Kd (Ҳар кӣ шуморо қабул кунад, Маро қабул мекунад; ва ҳар кӣ Маро қабул мекунад, Фиристодаи Маро қабул мекунад;wcg 'Ҳар кӣ ҷони худро нигоҳдорӣ кунад, онро барбод хоҳад дод; ва ҳар кӣ ҷони худро дар роҳи Ман барбод диҳад, онро нигоҳдорӣ хоҳад кард.b) &Ва ҳар кӣ салиби худро намебардорад ва Маро пайравӣ намекунад, лоиқи Ман нест.a %Ҳар кӣ падар ё модарашро аз Ман бештар дӯст медорад, лоиқи Ман нест; ва ҳар кӣ писар ё духтарашро аз Ман бештар дӯст медорад, лоиқи Ман нест;R` $Ва душмани одам аҳли хонаи ӯ хоҳанд буд.4_a #Заро ки омадаам, то одамро аз падараш, духтарро аз модараш ва келинро аз модаршӯяш ҷудо кунам.C^ "Гумон накунед, ки омадаам, то осаиштагӣ бар замин биёрам; наомадаам ки осоиштагӣ биёрам, балки шамшер;[]/ !Лекин, ҳар кӣ Маро дар назди мардум инкор кунад, Ман низ ӯро дар назди Падари Худ, ки дар осмон аст, инкор хоҳам кард._\7 Пас, ҳар кӣ Маро дар назди мардум эътироф кунад, Ман низ ӯро дар назди Падари Худ, ки дар осмон аст, эътироф хоҳам кард;j[M Пас, натарсед: шумо аз бисёр гунҷишкон бартарӣ доред.dZA Лекин ҳамаи мӯйҳои сари шумо низ шумурда шудааст;RY Оё ду гунҷишк ба як фулус фурӯхта намешавад? ва ҳол он ки ягонтои онҳо бе хости Падари шумо ба замин намеафтад;X% Ва аз кушандагони ҷисм, ки ба куштани рӯҳ қодир нестанд, натарсед; балки аз Ӯ ҳаросон бошед, ки қодир аст ҳам ҷисм ва ҳам рӯҳро дар дӯзах нобуд кунад.NW Он чи дар торикӣ ба шумо мегӯям, дар рӯшноӣ бигӯед; ва он чи дар гӯш мешунавед, дар болои бомҳо мавъиза кунед.QV Пас, аз онҳо натарсед: зеро ҳеҷ чизи ниҳоне нест, ки ошкор нагардар, ва ҳеҷ чизи махфие нест, ки маълум нашавад.;Uo Басанда аст, ки шогирд чун муаллими худ бошад, ва ғулом чун хоҷаи худ бошад. Агар соҳиби хонаро Баал-Забул номида бошанд, аҳли хонаи вайро чӣ қадар зиёдтар хоҳанд номид;mTS Шогирд аз муаллими худ ва ғулом аз хоҷаи худ авло нест:)SK Агар дар шаҳре шуморо таъқиб кунанд, ба дигаре бигрезед. Зеро ки ба ростӣ ба шумо мегӯям: пеш аз он ки ҳамаи шаҳрҳои Исроилро тай кунед, Писари Одам хоҳад омад.RR Ва аз барои номи Ман тамоми мардум аз шумо нафрат хоҳанд кард; лекин ҳар кӣ то охир сабр кунад, наҷот хоҳад ёфт.Q5 Ва бародар бародарро ва падар фарзандро ба марг таслим хоҳад кард; ва фарзандон бар зидди падарону модарон қиём карда, онҳоро ба ҳалокат хоҳанд расонд; ~~^}F|{zzuzxx#wvuuNtwssr`qponn6mmllkmjiihkggf^edd&cscbUaa`Z_^^,]6\j[[Z!YsYX8WfVU{UTSS;RQQbP8O@NNMpLKKIHGPFEEDD CCBGA@^?`>>=x<;;K:|9877b6543310/.-,~+*j)((;'%%:$$%#D"! ,~4=O)MV c]<'Зеро дар ҷое ки ду ё се кас ба номи Ман ҷамъ шаванд, Ман дар миёни онҳо ҳастам».NҲамчунин ба ростӣ ба шумо мегӯям, ки агар ду нафар аз шумо бар замин дар бораи талабидани ҳар чиз муттафиқ шаванд, аз тарафи Падари Ман, ки дар осмон аст, ба онҳо бахшида хоҳад шуд.ykБа ростӣ ба шумо мегӯям: он чи шумо бар замин бандед, дар осмон баста хоҳад шуд; ва он чи бар замин кушоед, дар осмон кушода хоҳад шуд.r]Ва агар ба онҳо гӯш надиҳад, ба калисо бигӯ; ва агар ба калисо низ гӯш надиҳад, бигзор ӯ барои ту чун халқҳо ва ё чун боҷгир бошад.T!Ва агар гӯш надиҳад, як ё ду каси дигарро ҳамроҳи худ бигир, то ки аз забони ду ё се шоҳид ҳар сухан тасдиқ шавад.{Агар бародарат ба ту гуноҳ кунад, рафта байни худат ва ӯ ба танҳоӣ гуноҳашро фаҳмон: агар ба сухани ту гӯш диҳад, бародари худро дарёфтӣ;-SБа ҳамин роҳ, иродаи Падари шумо, ки дар осмон аст, ин нест, ки яке аз ин тифлон нобуд шавад.]~3 Ва агар иттифоқан онро ёбад, ба ростӣ ба шумо мегӯям, барои он бештар шодӣ мекунад аз он наваду нӯҳ, ки гум нашудаанд.}5 Фикри шумо чист? Агар касе сад гӯсфанд дошта бошад, ва яке аз онҳо гум шавад, оё вай наваду нӯҳро дар кӯҳсор гузошта, ба ҷустуҷӯи он як гумшуда намеравад?s|_ Зеро ки Писари Одам омадааст, то ки гумшударо наҷот диҳад.{ Зинҳор, ҳеҷ яке аз ин тифлонро хор нашуморед; зеро ба шумо мегӯям ки фариштаҳои онҳо дар осмон ҳамеша рӯи Падари Маро, ки дар осмон аст, мебинанд.9zk Ва агар чашмат туро ба васваса андозад, онро канда, аз худ дур андоз; барои ту беҳтар аст, ки якчашма шуда ба ҳаёт дароӣ, аз ин ки бо ду чашм дар оташи дӯзах андохта шавӣ.mySПас, агар дастат ё поят туро ба васваса андозад, онро бурида, аз худ дур андоз; барои ту беҳтар аст, ки ланг ва ё шал шуда ба ҳаёт дароӣ, аз ин ки бо ду даст ва бо ду по дар оташи ҷовидонӣ андохта шавӣ;rx]Вой бар ҳоли ҷаҳон ба сабаби васвасаҳо, зеро ки вуқӯи васвасаҳо ногузир аст; лекин вой бар ҳоли касе ки сабаби васвасаҳо гардад.4waВа ҳар кӣ яке аз ин тифлонро, ки ба Ман имон меоваранд, ба васваса андозад, барои вай беҳтар аст, ки санги осиёе бар гарданаш овехта, вайро дар қаъри баҳр ғарқ кунанд.v5Ва ҳар кӣ яке аз ин гуна кӯдаконро ба номи Ман қабул кунад, вай Маро қабул мекунад;u1Пас, ҳар кӣ худро мисли ин кӯдак фурӯтан созад, дар Малакути Осмон бузургтар аст;\t1Ва гуфт: «Ба ростӣ ба шумо мегӯям: агар руҷӯъ накунед ва монанди кӯдакон нашавед, ба Малакути Осмон нахоҳед даромад.esCИсо кӯдакеро ҷеғ зада, дар миёни онҳо ба по гузошт, r ;Дар он соат шогирдон назди Исо омада, гуфтанд: «Дар Малакути Осмон кист бузургтар?»qЛекин барои он ки онҳоро ба васваса наандозем, ба соҳили баҳр рафта, қалмоқе биандоз, ва аввалин моҳиро, ки банд шуд, бигир; ва даҳонашро кушода, истатир* хоҳӣ ёфт; онро гирифта, барои Ман ва барои худат ба онҳо бидеҳ».pПетрус ба Ӯ гуфт: «Аз бегонагон». Исо ба вай гуфт: «Пас фарзандон озоданд;Vo%Гуфт: «Оре». Ва чун ба хона даромад, пеш аз он ки чизе бигӯяд, Исо ба вай гуфт: «Эй Шимъӯн, фикри ту чист? Подшоҳони ҷаҳон боҷ ва хироҷ аз киҳо мегиранд? Аз фарзандони худ ё аз бегонагон?»rn]Чун онҳо ба Кафарнаҳум расиданд, ҷамъкунандагони дудирҳам* назди Петрус омада, гуфтанд: «Оё Устоди шумо дудирҳамро намедиҳад?»m-Ва Ӯро хоҳанд кушт, ва дар рӯзи сеюм эҳё хоҳад шуд». Ва онҳо бисёр ғамгин шуданд.GlВақте ки онҳо дар Ҷалил мегаштанд, Исо ба онҳо гуфт: «Писари Одам ба дасти одамон таслим карда хоҳад шуд,sk_Лекин ин ҷинс фақат ба воситаи дуо ва рӯза берун меравад».)jKИсо ба онҳо гуфт: «Ба сабаби беимонии шумо; зеро ба ростӣ ба шумо мегӯям: агар ба андозаи донаи хардале имон дошта бошед ва ба ин кӯҳ бигӯед: 'Аз ин ҷо ба он ҷо кӯч кун', он кӯч хоҳад кард; ва ҳеҷ чиз барои шумо ғайриимкон нахоҳад буд;5icШогирдонаш назди Исо омада, ба танҳоӣ аз Ӯ пурсиданд: «Чаро мо онро берун карда натавонистем?»h%Ва Исо ба вай амр фармуд; ва дев аз вай берун рафт; ва он писар дарҳол шифо ёфт.qg[Исо дар ҷавоб гуфт: «Эй насли беимон ва каҷрафтор! То кай бо шумо бошам? То кай шуморо тоқат кунам? Вайро ин ҷо назди Ман биёред».zfmВайро ба шогирдони Ту овардам, онҳо шифо дода натавонистанд».e)Ва гуфт: «Худовандо! Ба писари ман марҳамат кун; вай масрӯъ аст ва сахт азият мекашад, зеро ки худро дам ба дам дар оташ меандозад ва дам ба дам дар об;~duЧун онҳо назди мардум омаданд, марде пеш омада, назди Ӯ зону зад,c7 Он гоҳ шогирдон фаҳмиданд, ки Ӯ дар бораи Яҳёи Таъмиддиҳанда ба онҳо сухан мегуфт.b7 Лекин ба шумо мегӯям, ки Илёс аллакай омад, ва онҳо вайро нашинохтанд, ва бо вай он чи хостанд, карданд; Писари Одам низ аз дасти онҳо уқубат хоҳад кашид».'aG Исо дар ҷавоби онҳо гуфт: «Дуруст аст, ки Илёс бояд аввал биёяд ва ҳама чизро соз кунад;`7 Ва шогирдонаш аз Ӯ пурсиданд: «Чаро китобдонон мегӯянд, ки Илёс бояд аввал биёяд?»\_1 Чун аз кӯҳ мефуромаданд, Исо таъкид намуда, гуфт: «То Писари Одам аз мурдагон эҳё нашавад, ин рӯъёро ба касе нагӯед».l^QВа онҳо чашмони худро кушода, ҷуз Исо касеро надиданд. ]9Лекин Исо наздик омада, ба онҳо даст расонд ва гуфт: «Бархезед ва ҳаросон нашавед».\ Чун шогирдон инро шуниданд, рӯй ба замин афтоданд ва бисёр тарсиданд.Q[Ҳанӯз вай сухан мегуфт ва инак абри дурахшандае бар онҳо соя андохт; ва овозе аз даруни абр баромад, ки мегуфт: «Ин Писари Маҳбуби Ман, ки ҳусни таваҷҷӯҳи Ман бар Ӯст; Ӯро бишнавед».Z+Он гоҳ Петрус ба Исо гуфт: «Худовандо! Дар ин ҷо будани мо некӯст; агар хоҳӣ, дар ин ҷо се чодар месозем: яке барои Ту, яке барои Мусо ва яке барои Илёс».Y Ва инак, Мусо ва Илёс ба онҳо намоён шуданд, ки бо Ӯ гуфтугӯ мекарданд.;XoВа дар пеши назари онҳо дигаргун шуд: чеҳрааш чун офтоб дурахшид, ва либосаш чун нур сафед гардид.]W 5Баъд аз шаш рӯз Исо Петрус, Яъқуб ва бародари вай Юҳанноро ҳамроҳи Худ бурд ва онҳоро танҳо ба кӯҳи баланде баровард,V+Ба ростӣ ба шумо мегӯям: аз истодагон дар ин ҷо баъзе ҳастанд, ки то Писари Одамро, ки дар Малакути Худ меояд, набинанд, зоиқаи маргро нахоҳанд чашид».qU[Зеро ки Писари Одам дар ҷалоли Падари Худ бо фариштагони Худ хоҳад омад, ва он вақт ба ҳар кас мувофиқи корҳоаш подош хоҳад дод. TБа одам чӣ фоида дорад, ки агар вай тамоми дунёро ба даст оварад ва ба ҷони худ зиён расонад? Ё ки одамизод ба ивази ҷони худ чӣ фидияе медиҳад?pSYЗеро ҳар кӣ ҷони худро раҳонидан хоҳад, онро барбод медиҳад; ва ҳар кӣ ҷони худро дар роҳи Ман барбод диҳад, онро пайдо мекунад; RОн гоҳ Исо ба шогирдони Худ гуфт: «Агар касе хоҳад аз ақиби Ман биёяд, бояд хештанро инкор карда ва салиби худро бардошта, Маро пайравӣ намояд;6QeАммо Ӯ баргашта ба Петрус гуфт: «Эй шайтон, аз Ман дур шав! Ту васвасакоре барои Ман ҳастӣ, зеро ту на дар бораи амру наҳйи Худо, балки аз чизҳои инсонӣ андеша мекунӣ».]P3Ва Петрус Ӯро ба як сӯ бурда, ба эътироз кардан шурӯъ намуд: «Ҳошо Туро, эй Худованд! Ин ба Ту ҳаргиз руй нахоҳад дод!»fOEАз ҳамон вақт Исо ба фаҳмондан ба шогирдони Худ оғоз намуд, ки Ӯ бояд ба Уршалим равад ва аз дасти пирон, ва саркоҳинон ва китобдонон бисёр азоб кашад, ва кушта шавад, ва пас аз се рӯз эҳё шавад.N#Он гоҳ ба шогирдони Худ таъин кард, ки ба ҳеҷ кас нагӯянд, ки Ӯ Исои Масеҳ аст.$MAВа калидҳои Малакути Осмонро ба ту месупорам, ва он чи ту бар замин бибандӣ, дар осмон баста хоҳад шуд; ва он чи бар замин кушоӣ, дар осмон кушода хоҳад шуд».tLaВа Ман ба ту мегӯям: ту Петрус ҳастӣ, ва бар ин сахра Ман калисои Худро бино мекунам, ва дарвозаҳои дӯзах бар он ғолиб нахоҳад шуд;}KsВа Исо дар ҷавоби вай гуфт: «Хушо ту, эй Шимъӯн писари Юнус, чунки башар инро ба ту зоҳир накардааст, балки Падари Ман, ки дар осмон аст.JШимъӯни Петрус ҷавоб дода гуфт: «Ту Масеҳ, Писари Худои Ҳай ҳастӣ».MIӮ ба онҳо гуфт: «Шумо Маро кӣ мегӯед?»kHOГуфтанд: «Баъзе мегӯянд, ки Яҳёи Таъмиддиҳандаӣ, баъзе мегӯянд, ки Илёсӣ, ва баъзе мегӯянд, ки Ирмиёӣ ё яке аз пайғамбаронӣ».jGM Вақте ки Исо ба музофоти Қайсарияи Филиппус омад, аз шогирдони Хид пурсид: «Мардум Маро, ки Писари Одам ҳастам, кӣ мегӯянд?»eFC Он гоҳ фаҳмиданд, ки Ӯ ба онҳо амр фармудааст на аз хамиртуруши нон, балки аз таълими фарисиён ва саддуқиён ҳазар кунанд.JE  Чаро намефаҳмед, ки на дар бораи нон ба шумо гуфтам, ки аз хамиртуруши фарисиён ва саддуқиён ҳазар кунед?»D Ва он ҳафт нон ва чор ҳазор нафар ва чанд сабадро, ки пур карда бардоштед?QC Оё ҳанӯз намефаҳмед ва дар хотир надоред он панҷ нон ва панҷ ҳазор нафар ва чанд сабадро, пур карда бардоштед??BwИсо инро дарёфта, ба онҳо гуфт: «Эй сустимонҳо, чаро дар дили худ андеша мекунед, ки нон нагирифтаед?A)Онҳо дар дили худ андешида мегуфтанд: «Ин аз он сабаб аст, ки нон нагирифтаем».#@?Исо ба онҳо гуфт: «Бохабар бошед, аз хамиртуруши фарисиён ва саддуқиён ҳазар кунед».?5Ва чун шогирдон ба соҳили дигар убур карднд, нон гирифтанро фаромӯш карда буданд.y>kНасли шарир ва зинокор аломате металабад, ва ба вай ҷуз аломати Юнуси пайғамбар дода нахоҳад шуд». Ва онҳоро тарк карда, равона шуд.9=kБомдодон мегӯед: 'Имрӯз ҳаво бад хоҳад шуд, чунки осмон арғувонӣ ва гирифта мебошад'. Эй риёкорон! Қиёфаи осмонро фарқ карда метавонеду аломати замонҳоро наметавонед?&<EДар ҷавоби онҳо гуфт: «Шомгоҳон шумо мегӯед: 'Ҳаво хуб хоҳад буд, чунки осмон сурх аст';;; qФарисиён ва саддуқиён омаданд ва Ӯро озмуда, хоҳиш карданд, ки аломати осмонӣ ба онҳо нишон диҳад.:'Пас Ӯ мардумро ҷавоб дода, ба қаиқ савор шуд ва ба ҳудуди Маҷдал омад.s9_&Хӯрандагон, ғайр аз занону кӯдакон, чор ҳазор мард буданд.#8?%Ва ҳама хӯрда сер шуданд; ва аз пораҳои боқимонда ҳафт сабадро пур карда бардоштанд;^75$Ва ҳафт нон ва моҳиёнро гирифта, бо изҳори шукргузорӣ пора кард ва ба шогирдонаш дод, ва шогирдонаш ба мардум доданд.\61#Пас ҷамоатро фармуд, ки бар замин бинишинанд,5#"Исо ба онҳо гуфт: «Чандто нон доред?» Гуфтанд: «Ҳафтто, ва андак моҳии майда».<4q!Шогидонаш дар ҷавоби Ӯ гуфтанд: «Аз куҷо дар биёбон ин қадар нон ёбем, ки чунин анбӯҳро сер кунем?»3 Ва Исо шогирдони Худро пеш хонда, гуфт: «Ба ин мардум дилам месӯзад, зеро ки се рӯз боз назди Ман мебошанд ва барои хӯрдан чизе надоранд; намехоҳам онҳоро гурусна ҷавоб диҳам, ки мабодо дар роҳ бемадор шаванд».2Ба тавре ки мардум гунгонро гӯё, маъюбонро солим, лангонро равон ва кӯронро бино дида, дар ҳайрат монданд. Ва Худои Исроилро ҳамду сано хонданд.1Ва мардуми бисёре назди Ӯ бо лангон, кӯрон, гунгон, маъюбон ва хеле беморони дигар омада, онҳоро пеши пойҳои Исо гузоштанд; ва Ӯ онҳоро шифо дод,70gИсо аз он ҷо ҳаракат карда, назди баҳри Ҷалил омад ва бар фарози кӯҳе баромада, дар он ҷо нишаст.h/IИсо дар ҷавоби вай гуфт: «Эй зан! Имони ту бузутг аст; пас он чи хостӣ, барои ту бишавад». Ва духтари вай ҳамон соат шифо ёфт.A.{Зан гуфт: «Оре, Худовандо! Лекин сагон низ нонрезаҳое, ки аз дастархони хоҷаҳошон меафтад, мехӯранд». -Дар ҷавоб гуфт: «Нони бачагонро гирифта, пеши сагон партофтан хуб нест». , Лекин зан омада, ба Ӯ саҷда кард ва гуфт: «Худовандо! Ба ман мадад кун».++OДар ҷавоб гуфт: «Ман фақат барои гӯсфандони гумшудаи хонадони Исроил фиристода шудаам».s*_Лекин Ӯ ба вай ҳеҷ ҷавоб надод. Ва шогирдонаш назди Ӯ омада илтимос карданд: «Вайро ҷавоб деҳ, зеро ки аз ақиби мо фарёд мезанад».%)CВа инак, як зани канъонӣ дар он ҳудуд пеш омада, фарёдкунон ба Ӯ гуфт: «Худовандо, Писари Довуд, ба ман марҳамат кун! Зеро ки духтарам сахт дар чанги дев аст».l(QВа Исо аз он ҷо берун шуда, ба ҳудуди Сӯр ва Сидӯн рафт.1'[Ин чизҳо одамро палид мекунад; лекин бо дасти ношуста хӯрок хӯрдан одамро палид намекунад»..&UЗеро ки аз дил хаёлоти бад, қатл, зино, фисқ, дуздӣ шаҳодати бардурӯғ ва куфр пайдо мешавад;+%OЛекин ҳар он чи аз даҳон мебарояд, аз дил пайдо мешавад; ва ин чизҳо одамро палид мекунад;5$cОё ҳанӯз дарк накардед, ки ҳар он чи ба даҳон медарояд, ба шикам меравад ва аз он хориҷ мешавад?\#1Исо гуфт: «Оё шумо низ то ҳанӯз бефаҳм ҳастед?r"]Петрус дар ҷавоби Ӯ гуфт: «Ин масалро ба мо фаҳмонда деҳ».,!QОнҳоро ба ҳоли худашон бигзоред; онҳо кӯроне ҳастанд, ки ба кӯрон роҳнамоӣ мекунанд; ва ҳар гоҳ кӯре ба кӯри дигаре роҳнамоӣ кунад, ҳар ду дар чоҳ хоҳанд афтод».5 c Дар ҷавоб гуфт: «Ҳар ниҳоле ки Падари Ман, ки дар осмон аст, нашинонда бошад, решакан хоҳад шуд;M Он гоҳ шогирдонаш назди Ӯ омада, гуфтанд: «Оё медонӣ, ки фарисиён ин суханонро шунида, ба васваса афтоданд?»C На он чи ба даҳон медарояд, одамро палид мекунад; балки он чи аз даҳон мебарояд, одамро палид мекунад».oW Ва мардумро даъват намуда, гуфт: «Гӯш диҳед ва бифаҳмед:)K Пас Маро бар абас парастиш мекунанд, зеро ки таълиму аҳкоми инсониро таълим медиҳанд'».^5'Ин мардум бо забони худ ба Ман наздик мешаванд ва бо лабони худ Маро парастиш мекунанд, лекин дилашон аз Ман дур аст;wgЭй риёкорон! Ишаъё дар бораи шумо некӯ пайғом дода гуфтааст:fEБаъд аз он вай набояд падар ё модари худро ҳурмат кунад'. Ба ҳамин роҳ шумо ҳукми Худоро бо ривояти худ бартараф намудаед.GЛекин шумо мегӯед: 'Ҳар гоҳ касе ба падар ё модари худ бигӯяд: «Он чи аз ман нафъ ёбӣ, ҳадия барои Худост»,q[Зеро ки Худо ҳукм кардааст: 'Падару модари худро иззат намо'; ва 'Ҳар кӣ падар ё модари худро дашном диҳад, албатта ҳалок гардад'.7gӮ ба онҳо ҷавоб дода, гуфт: «Чаро шумо ҳам ба хотири ривоятҳои худ ҳукми Худоро вайрон мекунед?»S«Чаро шогирдони Ту ривоятҳои мушридонро вайрон мекунанд? Зеро ки пеш аз хӯрдани нон дастҳои худро намешӯянд». %Он гоҳ китобдонон ва фарисиён, ки аз Уршалим буданд, назди Исо омада, гуфтанд:6e$Ва аз Ӯ илтимос менамуданд, ки фақат домани ҷомаи Ӯро ламс кунанд; ва ҳар кӣ ламс кард, шифо ёфт.T!#Ва сокинони он мавзеъ Ӯро шинохтанд ва ба тамоми музофот касонеро фиристода, ҳамаи беморонро назди Ӯ оварданд,c?"Ва аз баҳр гузашта, ба сарзамини Ҷинесор омаданд.>u!Онҳое ки дар қаиқ буданд, назди Ӯ омада, саҷда карданд ва гуфтанд: «Ҳақиқатан Ту Писари Худо ҳастӣ».W' Вақте ки ба қаиқ даромаданд, бод сокит шуд..UИсо фавран дасташро дароз карда, вайро нагоҳ дошт ва гуфт: «Эй сустимон! Чаро шубҳа кардӣ?»O Лекин чун боди шадидро дид, ҳаросон шуд ва дар ҳолате ки ғарқ мешуд, фарёд кашид: «Худовандо! Маро халос кун».! ;Гуфт: «Биё». Ва Петрус аз қаиқ баромада, бар рӯи об равона шуд, то ки назди Исо биёяд;9 kПетрус дар ҷавоби Ӯ гуфт: «Худовандо! Агар ин Туӣ, ба ман амр деҳ, то ки бар рӯи об назди Ту биёям». 9Лекин Исо дарҳол ба онҳо хитоб карда, гуфт: «Ором бошед; ин Манам, ҳаросон нашавед».c ?Ва шогирдон чун Ӯро диданд, ки бар барҳ қадам мезад, дар изтироб афтода, гуфтанд: «Ин шабаҳ аст!» Ва аз тарс фарёд заданд.|qВа дар поси чоруми шаб Исо бар баҳр қадам зада, назди онҳо омад.&EВа қаиқ ҳанӯз дар миёни баҳр буд ва аз мавҷҳо лат мехӯрд, зеро ки боди мухолиф мевазид.PВа чун мардумро ҷавоб дод, барои дуо гуфтан танҳо бар фарози кӯҳе баромад; бегоҳирӯзӣ низ дар он ҷо танҳо буд.hIДарҳол Исо шогирдони Худро фармуд, ки ба қаиқ савор шуда, пеш аз Ӯ ба соҳили дигар равона шаванд, то Ӯ мардумро ҷавоб диҳад.Ва хӯрандагон, ба ғайр аз занону бачагон, тақрибан панҷ ҳазор мард буданд.,QҲама хӯрданду сер шуданд; ва аз пораҳои боқимонда дувоздаҳ сабадро пур карда бардоштанд;I Ва мардумро фармуд, ки бар сабза биншинад, ва панҷ нону ду моҳиро гирифта, ба осмон нигаристу баракат дод ва нонро пора карда, ба шогирдонаш дод, ва шогирдонаш ба мардум доданд.MГуфт: 'Онҳоро ин ҷо назди Ман биёред».ucБа Ӯ гуфтанд: «Мо дар ин ҷо фақат панҷ нон ва ду моҳӣ дорем».  Ба онҳо гуфт: «Ҳоҷате нест, ки онҳо бираванд: шумо ба онҳо хӯрок диҳед»."~=Дар вақти аср шогирдонаш назди Ӯ омада, гуфанд: «Ин ҷо ҷои хилват аст, вақт ҳам дер шуд; мардумро ҷавоб деҳ то ки ба деҳот рафта, барои худ хӯроке бихаранд».0}YВа Исо берун омада, анбӯҳи мардумро дид, ва ба онҳо раҳмаш омад, ва беморони онҳоро шифо дод.|w Чун Ӯ инро шунид, ба қаиқ савор шуда, аз он ҷо танҳо ба ҷои хилвате рафт; ва мардум, чун шуниданд, аз ақиби Ӯ аз шаҳрҳо пиёда равон шуданд.6{e Ва шогирдонаш омада, ҷасади вайро бардошта бурданду гӯр карданд; ва рафта, ба Исо хабар доданд.z1 Ва каллаи ӯро дар табақе оварда, ба духтар доданд, ва онро вай ба модари худ бурд. y Ва ҷаллодеро фиристод, то дар зиндон каллаи Яҳёро аз танаш ҷудо кунанд.ax; Подшоҳ ғамгин шуд; лекин барои поси савгандаш ва ба хотири ононе ки ҳамроҳаш нишаста буданд, амр фармуд, ки дода шавад,RwПас вай, бо талқини модари худ, гуфт: «Каллаи Яҳёи Таъмиддиҳандаро дар ҳамин ҷо дар табақе ба ман ҳадия бикун».vАз ин рӯ ба вай қасам ёд карда, ваъда дод, ки ҳар он чи хоҳад, ба вай медаҳад.uАммо вақте ки Ҳиродус рӯзи таваллуди худро ҷашн мегирифт, духтари Ҳиродия дар пеши аҳли базм рақсид, ва ин ба Ҳиродус бисёр писанд афтод;(tIВа мехост ӯро ба қатл расонад, лекин аз мардум тарсид, чунки ӯро пайғамбар медонистанд.sЗеро Яҳё ба вай гуфта буд: «Ба ту раво нест, ки вайро ба занӣ бигирӣ».Ur#Зеро ки Ҳиродус Яҳёро дастгир карда ва баста, ба зиндон андохта буд, ба хотири Ҳиродия, зани Филиппус бародараш;q}Ва ба хизматгузорони худ гуфт: «Ин Яҳёи Таъмиддиҳанда аст; вай аз мурдагон эҳё шудааст, ва аз ин сабаб ин мӯъҷизот аз вай ба зуҳур меояд».mp UДар он ҳангом овозаи Исо ба гӯши тетрарх Ҳиродус расид,~ou :Ва дар он ҷо ба сабаби беимонии онҳо мӯъҷизаи бисёр нишон надод.pnY 9Ва дар ҳаққи Ӯ дар васваса меафтоданд. Лекин Исо ба онҳо гуфт: «Пайғамбар беқадр набошад, ҷуз дар зодгоҳи худ ва дар хонаи худ».m+ 8Ва ҳамаи хоҳаронаш дар байни мо намебошанд? Пас, аз куҷост дар Ӯ ҳамаи ин чизҳо?7lg 7Оё Ӯ писари наҷҷор нест? Оё номи модараш Марям нест, ва бародаронаш Яъқуб, Йӯсе, Шимъӯн ва Яҳудо?k 6Ва ба зодгоҳи Худ омада, онҳоро дар куништҳошон таълим дод, ба тавре ки онҳо дар ҳайрат монда, мегуфтанд: 'Аз куҷост дар Ӯ чунин ҳикмат ва мӯъҷизот?xji 5Вақте ки Исо ин масалҳоро ба охир расонд, аз он ҷо равона шуд,!i; 4Ба онҳо гуфт: «Бинобар ин ҳар китобдоне ки дар Малакути Осмон таълим ёфтааст, монанди соҳиби хонаест, ки аз ганҷи худ чизҳои нав ва кӯҳна берун меоварад». ^~~a}}| {)zygxwwvu^tsrrnqppo.nmlNkji%h7gEffe-dlccHb2a`__1^k][ZZ/YSXXWLVUTSShRR(Q3PbOO&N> =[<:;g:99v8866+5433100A/.-,,+*)f(<'&%%A$#2! LahHOo5X W _ Ej~n1c D^a ;Зеро ки дар эҳёи мурдагон на зан мегиранд ва на ба шавҳар мераванд, балки монанди фариштагони Худо дар осмон мебошанд.DИсо дар ҷавоби онҳо гуфт: «Шумо гумроҳ ҳастед, аз он рӯ ки на Навиштаҳоро медонед, ва на қудрати Худоро;OПас, дар эҳёи мурдагон вай зани кадоме аз он ҳафт нафар хоҳад буд? Зеро ки ҳама вайро ба занӣ гирифта буданд».5eБад аз ҳама зан низ мурд.EҲамчунин дуюм ва сеюм, то ҳафтум;I Назди мо ҳафт бародар буданд: яке зан гирифта, мурд ва чун фарзанд надошт, занашро ба бародари худ гузошт;8i«Эй Устод! Мусо гуфтааст: 'Агар касе бимирад ва фарзанде надошта бошад, бояд бародараш зани вайро ба никоҳи худ дароварад ва барои бародари худ насле ба вуҷуд оварад'. Ҳамон рӯз саддуқиён, ки мункири қиёмат ҳастанд, назди Ӯ омада пурсиданд:zmЧун инро шуниданд, дар ҳайрат монданд ва Ӯро гузошта, рафтанд.gGБа Ӯ гуфтанд: «Аз они қайсар». Ба онҳо гуфт: «Пас, он чи аз они қайсар аст, ба қайсар диҳед, ва он чи аз они Худост – ба Худо».[/Ба онҳо гуфт: «Ин сурат ва рақам аз они кист?»xiСиккаи ҷизяро ба Ман нишон диҳед». Онҳо ба Ӯ диноре оварданд. Аммо Исо макри онҳоро дарёфта, гуфт: «Эй риёкорон, чаро Маро меозмоед? Пас ба мо бигӯ, ки фикри Ту чист? Оё ба қайсар ҷизя додан ҷоиз аст, ё не?Y+Ва шогидони худро бо ҳиродиён назди Ӯ фиристода, гуфтанд: «Эй Устод! Медонем, ки Ту ҳақгӯй ҳастӣ ва роҳи Худоро ба ростӣ таълим медиҳӣ ва аз касе парвое надорӣ, зеро ҳеҷ рӯбинӣ намекунӣ;#Он вақт фарисиён рафта, машварат карданд, ки чӣ тавр Ӯро аз суханаш афтонанд.taЗеро ки даъватшудагон бисёранд, аммо баргузидагон – кам».|q Подшоҳ ба ходимони худ гуфт: 'Дасту пои вайро баста, ба зулмоти берун бароварда партоед: дар он ҷо гиря ва ғиҷирроси дандон хоҳад буд'.X) Ва ба вай гуфт: 'Эй рафиқ, чӣ тавр ба ин ҷо даромадӣ, дар ҳолате ки ҷомаи тӯёна дар бар надорӣ?' Лекин вай хомӯш монд.& E Подшоҳ барои дидани аҳли маҷлис даромада, шахсеро дид, ки ҷомаи тӯёна дар бар надорад,X ) Ва ғуломон ба сари роҳ баромада, ҳар киро ёфтанд, хоҳ нек буд хоҳ бад, ҷамъ карданд; ва тӯйхона аз меҳмонон пур шуд.  Пас, ба сари гузар бароед ва ҳар киро биёбед, ба тӯи арӯсӣ даъват кунед'.% CОн гоҳ ба ғуломони худ гуфт: 'Тӯй тайёр аст, лекин даъватшудагон сазовори он набуданд;[ /Подшоҳ, чун шунид, хашмгин шуд ва аскарони худро фиристода, он қотилонро маҳв намуд ва шаҳрашонро оташ дода сӯзонд.Ва баъзеи дигарон ғуломони ӯро гирифта, ҳақорат доданд ва куштанд.'GЛекин онҳо беэътиноӣ карда, яке ба киштзори худ ва дигаре ба тиҷоратхонаи худ рафтанд;`9Боз ғуломони дигарро фиристод ва гуфт: 'Ба даъватшудагон бигӯед, ки «инак, дастурхони худро оростаам, говҳо ва бӯрдоқиҳои ман сар бурида шудаанд, ва ҳама чиз тайёр аст; ба тӯи арӯсӣ биёед»'.CВа ғуломони худро фиристод, то ки даъватшудагонро ба тӯи арӯсӣ бохонанд; лекин онҳо нахостанд биёянд.Малакути Осмон монанди подшоҳест, ки барои писари худ тӯи арӯсӣ барпо кард,h KВа Исо суханашро бо масалҳо давом дода, ба онҳо гуфт:/W.Ва хостанд Ӯро дастгир кунанд; лекин аз мардум тарсиданд, чунки Ӯро пайғамбар медонистанд.,Q-Саркоҳинон ва фарисиён масалҳои Ӯро шунида, донистанд, ки Ӯ дар бораи онҳо сухан меронад,*M,Ва ҳар кӣ бар ин санг афтад, пора-пора шавад; ва агар он бар касе афтад, вайро маҷақ кунад,I +Бинобар ин ба шумо мегӯям, ки Малакути Худо аз шумо гирифта, ба халқе дода хоҳад шуд, ки меваи онро биёрад;J~ *Исо ба онҳо гуфт: «Магар ин Навиштаро ҳаргиз нахондаед: 'Санге ки меъморон рад карданд, санги сари гӯшаи бино гардид: ин аз ҷониби Худованд шуд ва дар назари мо ҳайратангез аст?'}})Ба Ӯ гуфтанд: «Он бадкоронро ба марги шадид маҳкум карда, токзорро ба токдорони дигаре хоҳад супурд, ки меваро дар мавсимаш ба ӯ диҳанд».q|[(Пас, чун соҳиби токзор ояд, ба он токдорон чӣ хоҳад кард?»n{U'Ва ӯро гирифта, аз токзор берун бароварданд ва куштанд.Vz%&Лекин токдорон чун писарро диданд, ба якдигар гуфтанд: 'Ин ворис аст; биёед, вайро бикушем ва соҳиби мерос шавем'.y+%Дар охир писари худро назди онҳо фиристода, гуфт: 'Аз писарам шарм хоҳанд дошт'.Ex$Боз ӯ хизматгорони дигарро фиристод, ки аз пештара зиёдтар буданд; ба онҳо низ ҳамон тавр амал карданд.Gw#Лекин токдорон хизматгорони ӯро гирифта, баъзеро заданд, баъзеро куштанд ва баъзеро сангборон карданд.6ve"Чун мавсими мева расид, хизматгорони худро назди токдорон фиристод, то ки меваи худро бигирад;(uI!Масали дигаре бишнавед. Соҳиби хонае буд, ки ток шинонд, деворе гирдаш кашид, чархуште дар он сохт, бурҷе барпо кард ва онро ба токдорон супурду ба сафар рафт.ct? Зеро ки Яҳё назди шумо бо роҳи адолат омад, ва шумо ба ӯ имон наовардед, лекин боҷгирон ва фоҳишагон ба ӯ имон оварданд; ва шумо, инро дида, баъд аз он ҳам тавба накардед, то ки ба ӯ имон оваред.dsAКадом як аз ин ду нафар хоҳиши падарро ба ҷо овард?» Ба Ӯ гуфтанд: «Нахустин». Исо ба онҳо гуфт: «Ба ростӣ ба шумо мегӯям, ки боҷгирон ва фоҳишагон пеш аз шумо ба Малакути Худо дохил хоҳанд шуд;!r;Назди дигаре омада, ҳамон гапро гуфт. Вай дар ҷавоб гуфт: «Меравам, хоҷа»; ва нарафт.sq_Дар ҷавоб гуфт 'Намехоҳам'; аммо баъд пушаймон шуд ва рафт._p7Лекин фикри шумо чист? Марде ду писар дошт; ва назди нахустин омада гуфт: 'Писарам! Имрӯз ба токзори ман рафта кор кун'.koOВа дар ҷавоби Исо гуфтанд: «Намедонем». Ӯ низ ба онҳо гуфт: «Ман ҳам ба шумо намегӯям, ки бо кадом қудрат ин корҳоро мекунам».+nOВа агар гӯем, ки 'аз инсон буд' – мардум метарсем, зеро ки ҳама Яҳёро пайғамбар медонанд».%mCТаъмиди Яҳё аз куҷо буд: аз осмон ё аз инсон?» Аммо онҳо дар дили худ андеша мекарданд: «Агар гӯем, ки 'аз осмон буд', Ӯ бигӯяд: 'Пас чаро ба вай имон наовардед?'l)Исо дар ҷавоби онҳо гуфт: «Ман ҳам аз шумо чизе мепурсам; агар шумо онро ба Ман гӯед, Ман ҳам ба шумо хоҳам гуфт, ки бо кадом қудрат ин корҳоро мекунам;9kkВа ҳангоме ки ба маъбад омада таълим медод, саркоҳинон ва пирони қавм назди Ӯ омада, гуфтанд: «Бо кадом қудрат ин корҳоро мекунӣ? Ва кист, ки ин қудратро ба Ту додааст?»gjGВа ҳар он чи дар дуо бо имон талаб кунед, хоҳед ёфт»..iUИсо дар ҷавоби онҳо гуфт: «Ба ростӣ ба шумо мегӯям: агар имон дошта бошед ва шубҳа накунед, на танҳо онро, ки ба дарахти анҷир рӯй дод, ба амал хоҳед овард, балки агар ба ин кӯҳ гӯед, ки 'бархоста, худро ба баҳр афкан', – чунин хоҳад шуд;6heШогирдон инро дида, дар тааҷҷуб монданд ва гуфтанд: «Чӣ гуна ин дарахти анҷир даррав хушк шуд?»8giДар сари роҳ дарахти анҷире дида, назди он рафт ва ҷуз баргҳо, чизе бар он наёфта, ба он гуфт: «Пас аз ин то абад мевае аз ту нарӯяд». Ва ҳамон дам дарахти анҷир хушк шуд.ffEБомдодон, вақте ки ба шаҳр бармегашт, гурусна монд;eВа онҳоро тарк карда, аз шаҳр сӯи Байт-Ҳинӣ рафт ва шабро дар он ҷо гузаронд.d+Ва ба Ӯ гуфтанд: «Оё Ту мешунавӣ, ки онҳо чӣ мегӯянд?» Исо ба онҳо гуфт: «Оре! Магар нахондаед: 'Аз даҳони кӯдакон ва ширмакон ҳамдро ба вуҷуд овардаӣ?'»"c=Чун саркоҳинон ва китобдонон диданд, ки Ӯ мӯъҷизаҳоро ба амал овард, ва кӯдакон дар маъбад 'ҳӯшаъно ба Писари Довуд!' гӯён хитоб мекарданд, хашмгин шуданд,~buДар маъбад назди Ӯ кӯрон ва лангон омаданд, ва Ӯ онҳоро шифо дод.paY Ва ба онҳо гуфт: «Навишта шудааст, ки 'хонаи Ман хонаи парастиш номида хоҳад шуд'; аммо шумо онро ба дуздхона мубаддал кардаед».`' Ва Исо ба маъбади Худо даромада, ҳамаи онҳое ки дар маъбад харидуфурӯш мекарданд, пеш кард, мизҳои саррофон ва курсиҳои кафтарфурӯшонро чаппа кард.v_e Мардум мегуфтанд: «Ин аст Исои Пайғамбар аз Носираи Ҷалил».,^Q Ва ҳангоме ки Ӯ ба Уршалим ворид шуд, тамоми аҳли шаҳр ба ошӯб омада, мегуфтанд: «Ин кист?»]7 Ва мардуме ки аз пеш ва аз пас равона буданд, хитоб мекарданд: «Ҳӯшаъно* ба Писари Довуд! Муборак аст Он ки ба номи Худованд меояд! Ҳӯшаъно дар арши аъло!»I\ Мардуми бисёре ҷомаҳои худро бар роҳ густурда, ва дигарон шохаҳои дарахтонро бурида, бар роҳ густурданд;#[?Модахар ва курраро оварда, ҷомаҳои худро бар онҳо афканданд, ва Ӯ бар онҳо савор шуд.rZ]Шогирдон рафтанд ва он чи Исо фармуда буд, ба ҷо оварданд:_Y7'Ба духтари Сион бигӯед: «Инак Подшоҳи ту бар харе, бар курраи бачаи модахаре савор шуда, бо фурӯтанӣ назди ту меояд»'.XИн ҳама рӯй дод, то ба амал ояд сухане ки бо забони пайғамбар гуфта шудааст:NWВа агар касе ба шумо ҳарфе занад, бигӯед, ки Худованд ба инҳо эҳтиёҷ дорад; ва дарҳол онҳоро хоҳад фиристод».V1Ба онҳо гуфт: «Ба ин деҳа, ки рӯ ба рӯи шумост, биравед; ва дарҳол модахареро баста хоҳед ёфт, ки курааш назди вай аст; онҳоро воз карда, назди Ман биёред;@U {Чун ба Уршалим наздик шуда, ба Байт-Фоҷии назди кӯҳи Зайтун расиданд, Исо ду шогирди Худро фиристода,;To"Пас Исо ба онҳо раҳм карда, чашмҳошонро ламс намуд; ва дарҳол бино гашта, аз ақиби Ӯ равона шуданд.wSg!Ба Ӯ гуфтанд: «Худовандо! Мехоҳем чашмони мо кушода шаванд».R' Исо истода, онҳоро назди Худ хонд ва гуфт: «Чӣ мехоҳед, ки барои шумо бикунам?»QyМардум онҳоро ба хомӯш шудан водор мекарданд, лекин онҳо боз ҳам бештар фарёд мезаданд: «Эй Худованд, Писари Довуд! Ба мо марҳамат кун». P Ва инак, ду кӯр, ки дар канори роҳ нишаста буданд, гузаштани Исоро шунида, фарёдкунон гуфтанд: «Эй Худованд, Писари Довуд! Ба мо марҳамат кун».O)Ва ҳангоме ки онҳо аз Ериҳӯ мебаромаданд, мардуми бисёре аз ақиби Ӯ мерафтанд.N}Чунки Писари Одам на барои он омад, ки ба Ӯ хизмат кунанд, балки барои он ки хизмат кунад ва ҷони Худро барои фидияи бисёр касон бидиҳад».MwВа ҳар кӣ хоҳад дар байни шумо нахустин бошад, ғуломи шумо шавад;VL%Лекин дар миёни шумо набояд ин тавр шавад: балки ҳар кӣ дар байни шумо хоҳад бузург бошад, хизматгори шумо шавад. KАммо Исо онҳоро назди Худ хонда, гуфт: «Шумо медонед, ки мирони халқҳо бар онҳо ҳукмронӣ мекунанд, ва акобирашон бар онҳо фармонраво мешаванд;J{Ва он даҳ нафар, чун инро шуниданд, аз он ду бародар норозӣ шуданд.I1Ба онҳо гуфт: «Косаи Маро хоҳед нӯшид, ва таъмидеро, ки Ман меёбам, хоҳед ёфт; лекин имконияти дар тарафи чапу рости Ман нишастан дар дасти Ман нест, ки бидиҳам; ҷуз онҳое ки барояшон аз ҷониби Падари Ман муҳайё шуда бошад».7HgИсо дар ҷавоб гуфт: «Шумо намефаҳмед, ки чӣ мехоҳед; оё метавонед он косаеро, ки Ман менӯшам, бинӯшед ва он таъмидеро, ки Ман меёбам, биёбед?» Ба Ӯ гуфтанд: «Метавонем». G Исо ба вай гуфт: «Чӣ хоҳиш дорӣ?» Гуфт: «Бифармо, ки ду писари ман дар Малакути Ту яке дар тарафи ростат ва дигаре дар тарафи чапат биншинанд».AF{Он гоҳ модари писарони Забдой бо ду писарони худ назди Ӯ омада ва саҷда бурда, аз Ӯ чизе илтимос кард.EВа Ӯро ба дасти ғайрияҳудиён таслим хоҳанд кард, то ки тамасхур намоянд, тозиёна зананд ва маслуб кунанд; ва дар рӯзи сеюм эҳё хоҳад шуд».D«Инак, мо сӯи Уршалим меравем, ва Писари Одам ба дасти саркоҳинон ва китобдонон таслим карда хоҳад шуд, ва Ӯро ба марг маҳкум хоҳанд кард;QCВа ҳангоме ки ба Уршалим мерафтанд, Исо дар аснои роҳ дувоздаҳ шогирдашро танҳо назди Худ хонда, ба онҳо гуфт:eBCБа ин роҳа охиринҳо аввалин хоҳанд шуд, ва аввалинҳо –охирин; зеро ки даъватшудагон бисёранд, аммо баргузидагон – кам».:AmОё ҳақ надорам, ки бо чизи худ он чи хоҳам, бикунам? Оё аз он ки ман некдил ҳастам, ту ҳасад мебарӣ?'y@kМузди худро гирифта, рав; мехоҳам ба ин охирин мисли ту диҳам;L? Лекин вай дар ҷавоби яке аз онҳо гуфт: 'Эй рафиқ! Туро озор надодаам; оё ту ба як динор бо ман паймон накардӣ?p>Y Гуфтанд: 'Ин охиромадагон як соат кор карданд, ва ту онҳоро бо мо, ки сахтӣ ва гармии рӯзро аз сар гузаронидем, баробар донистӣ'.]=3 Ва чун гирифтанд, аз соҳиби хона шикоят карда,Z<- Онҳое ки аввалин шуда омада буданд, хаёл карданд, ки бештар хоҳанд гирифт; лекин онҳо низ ҳар яке диноре гирифтанд;;  Онҳое ки қариби соати ёздаҳум омада буданд, ҳар яке диноре гирифтанд.S:Чун шом расид, соҳиби токзор ба амалдори худ гуфт: 'Коргаронро ҷеғ зада, муздашонро аз аввалин то охирин бидеҳ'.q9[Ба вай гуфтанд: 'Касе моро киро накард'. Ба онҳо гуфт: 'Шумо низ ба токзори ман равед, ва он чи ҳаққи шумо бошад, ба шумо хоҳам дод'.8Ва қариби соати ёздаҳум* берун рафта, дигаронро дид, ки бекор истодаанд, ва ба онҳо гуфт: 'Барои чӣ шумо тамоми рӯз дар ин ҷо бекор истодаед?'z7mБоз қариби соатҳои шашум* в нӯҳум** берун рафта, ҳамчунин кард.M6Ва ба онҳо гуфт: 'Шумо низ ба токзори ман равед, ва он чи ҳаққи шумо бошад, ба шумо хоҳам дод'. Ва онҳо рафтанд.5)Ва қариби соати сеюм* берун рафта, дигаронро дид, ки дар бозор бекор истодаанд,4Ва бо коргарон рӯзе як динорӣ паймон карда, онҳоро ба токзори худ фиристод'.W3 )«Зеро Малакути Осмон монанди соҳиби хонаест, ки бомдодон берун рафт, то ки барои токзори худ коргарон киро кунад,|2qЛекин басо аввалин, ки охирин хоҳанд шуд, ва охирин – аввалин».@1yВа ҳар кӣ аз баҳри номи Ман хонаҳо, ё бародарон, ё хоҳарон, ё падар, ё модар, ё зан, ё фарзандон, ё амлокро тарк кунад, сад чандон хоҳад ёфт ва вориси ҳаёти ҷовидонӣ хоҳад шуд;05Исо ба онҳо гуфт: «Ба ростӣ ба шумо мегӯям, шумо, ки Маро пайравӣ намудаед, дар умри дубора, вақте ки Писари Одам бар тахти ҷалоли Худ биншинад, шумо низ бар дувоздаҳ тахт нишаста, бар дувоздаҳ сибти Исроил доварӣ хоҳед кард;O/Он гоҳ Петрус дар ҷавоби Ӯ гуфт: «Инак, мо ҳама чизро тарк карда, Туро пайравӣ кардем; подоши мо чӣ хоҳад буд?»A.{Исо ба онҳо нигоҳ карда, гуфт: «Ба одамизод ин ғайриимкон аст, лекин ба Худо ҳама чиз имконпазир аст»./-WЧун шогирдон инро шуниданд, бағоят дар ҳайрат шуда, гуфтанд: «Пас кӣ метавонад наҷот ёбад?»\,1Ва боз ба шумо мегӯям: аз сӯрохи сӯзан гузаштани шутур осонтар аст аз он ки сарватдор ба Малакути Худо дохил шавад».N+Ва Исо ба шогирдони Худ гуфт: 'Ба ростӣ ба шумо мегӯям, ки ба Малакути Осмон даромадани сарватдор душвор аст;*!Чун ҷавон ин суханонро шунид, ғамгин шуда, рафт, чунки молу мулки бисёр дошт.)Исо ба вай гуфт: «Агар хоҳӣ комил шавӣ, рафта, ҳар он чи дорӣ, бифурӯш ва ба мискинон бидеҳ; ва дар осмон ганҷе хоҳӣ ёфт; ва омада Маро пайравӣ кун».(3Ҷавон ба Ӯ гуфт: «Ҳамаи инро ман аз кӯдаки нигоҳ доштаам; дигар чӣ камбудӣ дорам?»~'uПадару модаратро иззат намо; ва ёри худро мисли худ дӯст бидор».<&qБа Ӯ гуфт: «Кадом аҳкомро?» Исо гуфт: «Қатл накун; зино накун; дуздӣ накун; шаҳодати бардурӯғ надеҳ;l%QБа вай гуфт: «Чаро Маро некӯ мегӯӣ? Ҳеҷ кас некӯ нест, ҷуз Худои ягона. Лекин агар мехоҳӣ дохили ҳаёт шавӣ, аҳкомро нигоҳ дор».4$aВа инак, яке назди Ӯ омада, гуфт: «Эй Устоди Некӯ! Чӣ кори нек кунам, то ки ҳаёти ҷовидонӣ ёбам?»j#MВа дастҳои Худро бар онҳо ниҳода, аз он ҷо равона шуд.m"SИсо гуфт: «Кӯдаконро бигзоред, ки назди Ман оянд, ва ба онҳо монеъ нашавед, зеро Малакути Осмон ба чунин касон тааллуқ дорад».i!K Дар ин вақт кӯдаконро назди Ӯ оварданд, то ки дастҳои Худро бар онҳо ниҳода, дуо кунад; лекин шогирдон ба онҳо монеъ шуданд.* M Зеро ахтаҳое ҳастанд, ки аз шиками модар чунин таваллуд шудаанд; ва ахтаҳое ҳастанд, ки аз дасти одамон ахта шудаанд; ва ахтаҳое ҳастанд, ки ба хотири Малакути Осмон худро ахта кардаанд. Ҳар кӣ қабул карда метавонад, қабул кунад».@y Ба онҳо гуфт: «На ҳама метавонанд ин суханро қабул кунанд, балки танҳо касоне ки ба онҳо ато шудааст;0Y Шогирдонаш ба Ӯ гуфтанд: «Агар аҳволи мард бо занаш чунин бошад, зан нагирифтан беҳтар аст'.9k Аммо Ман ба шумо мегӯям: ҳар кӣ зани худро, ба ҷуз сабаби зино, талоқ диҳад ва дигареро никоҳ кунад, зино карда бошад; ва ҳар кӣ зани талоқшударо гирад, зино карда бошад.oWБа онҳо гуфт: «Ба сабаби дилсахтии шумо Мусо ба шумо иҷозат додааст, ки занони худро талоқ диҳед; лекин дар ибтидо чунин набуд;)KБа Ӯ гуфтанд: «Пас чаро Мусо амр фармудааст, ки мард талоқномае дода, аз зан ҷудо шавад?»c?Ба тавре ки онҳо акнун ду тан не, балки як тан мебошанд. Пас, он чиро, ки Худо бо ҳам пайвастааст, одам набояд ҷудо кунад».MВа гуфт: 'Аз ин сабаб мард падару модари худро тарк карда, бо зани худ мепайвандад, ва ҳарду як тан мешаванд',$AДар ҷавоби онҳо гуфт: «Оё нахондаед, ки Офаридгор дар ибтидо онҳоро марду зан офарид?X)Ва фарисиён наздик омада ва Ӯро озмуданӣ шуда, гуфтанд: «Оё ҷоиз аст, ки мард зани худро бо ҳар сабаб талоқ диҳад?»nUМардуми бисёре аз ақиби Ӯ омаданд, ва Ӯ онҳоро шифо дод.= uВақте ки Исо ин суханонро ба анҷом расонд, аз Ҷалил баромада, ба он сӯи Урдун, ба ҳудуди Яҳудия омад.  #Ҳамин тавр Падари Ман, ки дар осмон аст, бо шумо низ амал хоҳад кард, агар ҳар яке аз шумо гуноҳҳои бародари худро аз самими қалб авф накунад».(I"Ва хоҷааш ба хашм омада, ӯро ба шиканҷакунандагон супурд, то тамоми қарзашро адо кунад.7!Оё туро низ лозим набуд, ки ба рафиқи худ раҳм кунӣ, чунон ки ман ба ту раҳм кардам?'~u Он гоҳ хоҷаашон ӯро назди худ даъват намуда, гуфт: 'Эй ғуломи шарир! Тамоми қарзатро ман ба ту бахшидам, зеро ки ту аз ман илтимос кардӣ;fEЧун рафиқонаш ин воқеаро диданд, бисёр ғамгин шуданд ва назди хоҷаи худ омада, ҳар он чи рӯй дода буд, ба вай нақл карданд.1Аммо ӯ розӣ нашуд, балки рафта, вайро дар зиндон андохт, то ки қарзашро адо кунад.QОн рафиқаш ба пойҳои ӯ афтода ва илтимос намуда, гуфт: 'Ба ман мӯҳлат деҳ, ва ман ҳамаашро ба ту адо хоҳам кард'.( IЛекин чун он ғулом берун рафт, яке аз рафиқони худро ёфт, ки аз ӯ сад динор қарздор буд; вайро сахт дошта ва гулӯяшро фишурда, гуфт: 'Он қарзатро ба ман адо кун'. Ва хоҷаи он ғулом, раҳмаш омада, вайро ҷавоб дод ва қарзашро ба вай бахшид.] 3Ғулом рӯй ба замин ниҳода, ба вай саҷда бурд ва гуфт: 'Эй хоҷа! Ба ман мӯҳлат деҳ, ва ман ҳамаашро ба ту адо хоҳам кард'.s _Чун чизе барои адои қарз надошт, хоҷааш амр фармуд, ки худаш, занаш, фарзандонаш ва ҳамаи дороияшро фурӯхта, қарзашро адо кунанд.5 cВақте ки ба ҳисобӣ шурӯъ намуд, якеро назди вай оварданд, ки даҳ ҳазор талант* аз вай қарз дошт.7Аз ин рӯ Малакути Осмон монанди подшоҳест, ки мехост бо ғуломони худ ҳисобӣ кунад.+Исо ба вай гуфт: «Ба ту намегӯям: 'То ҳафт бор', балки то ҳафтод карат ҳафтод бор.|qОн гоҳ Петрус назди Ӯ омада, гуфт: «Худовандо! Чанд бор ба бародари худ, ки нисбат ба ман гуноҳ карда бошад, авф намоям? Оё то ҳафт бор?» Vd~~8}} |{{|{zzy`xxwvvMutsrr qjpoo\onOmkj=i#hgff/edc*ba`_^]\\ [[*YX\WV9UUT.S#QQNPONNZM|LKKqK JI HHGG$FEDD9BBAA@?~>/= iВа ҳангоме ки Исо дар Байт-Ҳинӣ дар хонаи Шимъӯни махавӣ буд,= Лекин мегуфтанд: «На дар ид, мабодо дар байни мардум ошӯбе рӯй диҳад».< Ва машварат карданд, ки Исоро бо ҳила дастгир карда, ба қатл расонанд;?;wОн гоҳ саркоҳинон ва китобдонон ва пирони қавм дар ҳавлии саркоҳин, ки Қаёфо ном дошт, ҷамъ омаданд,F:«Шумо медонед, ки пас аз ду рӯз иди фисҳ аст, ва Писари Одам таслим карда хоҳад шуд, то ки маслуб гардад».~9 wЧун Исо ҳамаи ин суханонро ба поён расонд, ба шогирдони Худ гуфт: 8.Ва онҳо ба азоби ҷовидонӣ хоҳанд рафт, вале одилон – ба ҳаёти ҷовидонӣ».e7C-Он гоҳ дар ҷавоби онҳо хоҳад гуфт: 'Ба ростӣ ба шумо мегӯям: он чи шумо ба яке аз ин хурдтаринҳо накардед, ба Ман накардед'.6,Онҳо низ дар ҷавоби Ӯ хоҳанд гуфт: 'Худовандо! Кай Туро гурусна, ё ташна, ё ғариб, ё бараҳна, ё бемор, ё маҳбус дидему ба Ту хизмат накардем?'R5+Ғариб будам, Маро напазируфтед; бараҳна будам, Маро напӯшондед; бемор ва маҳбус будам, ба иёдати Ман наомадед'.4*Зеро ки гурусна будам, ба Ман хӯрок надодед; ташна будам, ба Ман об надодед;63e)Он гоҳ ба онҳое ки ба тарафи чапи Ӯ ҳастанд, хоҳад гуфт: 'Эй малъунон, аз Ман дур шавед ва ба оташи ҷовидонае ки барои иблис ва фариштагони вай муҳайё шудааст, биравед:t2a(Ва Подшоҳ дар ҷавоби онҳо хоҳад гуфт: 'Ба ростӣ ба шумо мегӯям: он чи ба яке аз ин бародарони хурдтарини Ман кардед, ба Ман кардед'.g1G'Кай Туро бемор ё маҳбус дидему ба дидани Ту омадем?'x0i&Кай Туро ғариб дидему пазируфтем? Ё бараҳна дидему пӯшондем?O/%Он гоҳ одилон дар ҷавоб хоҳанд гуфт: 'Худовандо! Кай Туро гурусна дидему хӯрок додем? Ё ташна дидему об додем?@.y$Бараҳна будам, Маро пӯшондед; бемор будам, Маро иёдат кардед; дар зиндон будам, ба дидани Ман омадед'.?-w#Зеро ки гурусна будам, ба Ман хӯрок додед, ташна будам, ба Ман об додед; ғариб будам, Маро пазируфтед;X,)"Он гоҳ Подшоҳ ба онҳое ки ба тарафи рости Ӯ ҳастанд, хоҳад гуфт: 'Биёед, эй баракатёфтагон аз Падари Ман, Малакутеро, ки аз ибтидои офариниши олам барои шумо муҳайё шудааст, мерос гиред:+!!Ва гӯсфандонро дар тарафи рост ва бузҳоро дар тарафи чапи Худ ҷой хоҳад дод.z*m Ва ҳамаи халқҳо дар назди Ӯ ҷамъ хоҳанд шуд; ва онҳоро аз якдигар ҷудо хоҳад кард, мисли чӯпоне ки гӯсфандонро аз бузҳо ҷудо мекунад;Z)-Лекин вақте ки Писари Одам дар ҷалоли Худ бо ҳамаи фариштагони пок меояд, он гоҳ бар тахти ҷалоли Худ хоҳад нишаст,J( Ва он ғуломи нобакорро ба зулмоти беруна бароварда партоед: дар он ҷо гиря ва ғиҷирроси дандон хоҳад буд'.F'Зеро ҳар кӣ дорад, ба вай дода ва афзун шавад; лекин ҳар кӣ надорад, аз вай он чи низ дорад, гирифта шавад;&Пас он талантро аз вай гирифта, ба касе ки даҳ талант дорад, бидиҳед.8%iАз ин рӯ ту мебоист пули маро ба сароффон медодӣ, ва ман омада, пули худро бо фоидааш мегирифтам;$Хоҷааш дар ҷавоби вай гуфт: 'Эй ғуломи шарир ва танбал! Ту медонистӣ, ки ман аз ҷое ки накоштаам, медаравам, ва аз ҷое ки напошидаам ҷамъ мекунам;.#UБинобар ин тарсидам ва рафта, таланти худро дар замин пинҳон кардам; инак, моли ту ин ҷост'.@"yПас он ки як талант гирифта буд, назди вай омада, гуфт: 'Эй хоҷа! Чун медонистам, ки ту Марди сахтгире ҳастӣ, аз ҷое ки накоштаӣ, медаравӣ, ва аз ҷое ки напошидаӣ, ҷамъ мекунӣ,!-Хоҷааш ба вай гуфт: 'Офарин, эй ғуломи нек ва мӯътамад! Ту дар чизи андак мӯътамад будӣ, туро бар чизҳои бисёре бигуморам; ба шодии хоҷаи худ шарик шав'. #Ҳамчунон он ки ду талант гирифта буд, назди вай омада, гуфт: 'Эй хоҷа! Ту ба ман ду талант дода будӣ, инак, бо онҳо ду таланти дигарро ба даст овардам'.)Хоҷааш ба вай гуфт: 'Офарин, эй ғуломи нек ва мӯътамад! Ту дар чизи андак мӯътамад будӣ, туро бар чизҳои бисёр бигуморам; ба шодии хоҷаи худ шарик шав'.*MОн ки панҷ талант гирифта буд, панҷ таланти дигарро ҳам оварда, гуфт: 'Эй хоҷа! Ту ба ман панҷ талант дода будӣ; инак, бо онҳо панҷ таланти дигар ба даст овардам'.'Пас аз муддати дуру дарозе хоҷаи он ғуломон омада, аз онҳо ҳисобот талаб кард.%CЛекин он ки як талант гирифта буд, рафта заминро канд ва пули хоҷаи худро пинҳон кард.Ҳамчунин он ки ду талант гирифта буд, ду таланти дигар ба даст овард;%CОн ки панҷ талант гирифта буд, ба тиҷорат машғул шуд ва панҷ таланти дигар фоида кард;GБа яке панҷ талант, ба дигаре ду, ба сеюмӣ як, яъне ба ҳар кадом алоқадри ҳолаш дода, дарҳол ба сафар рафт.LЗеро монанди касест, ки ба сафари дур рафтанӣ шуда, ғуломони худро талабид ва молу мулкашро ба онҳо супурд:5 Пас, бедор бошед, зеро намедонед, ки Писари Одам дар кадом рӯз ва кадом соат меояд.# Лекин вай дар ҷавоби онҳо гуфт: 'Ба ростӣ ба шумо мегӯям: шуморо намешиносам'.' Баъд аз он, бокираҳои дигар низ омада, гуфтанд: 'Эй хоҷа! Эй хоҷа! Ба мо воз кун'.r] Ва ҳангоме ки онҳо барои харидан рафтанд, домод омада, ва онҳое ки тайёр буданд, бо вай ба тӯи арӯсӣ даромаданд, ва дар баста шуд.}s Аммо доноён дар ҷавоб гуфтанд: 'Не мабодо барои мо ва шумо камӣ кунад; беҳтар аст, ки шумо назди фурӯшандагон рафта, барои худ бихаред'.,QВа нодонон ба доноён гуфтанд: 'Аз равғани худ ба мо диҳед, зеро чароғҳои мо хомӯш мешавад'.zmОн гоҳ ҳамаи бокираҳо бархоста, чароғҳои худро тайёр карданд.)Ва дар нисфи шаб овозе баланд шуд: 'Инак, домод меояд, ба пешвози вай берун оед'.\1Чун домод дер монд, ҳама пинак рафта, хуфтанд.zmЛекин доноён бо чароғҳои худ дар зарфҳо низ равған гирифтанд; }Нодонон чароғҳои худро гирифтанд, вале бо худ равған нагирифтанд;f EАз онҳо панҷ нафар доно ва панҷ нафар нодон буданд;b  ?«Дар он замон Малакути Осмон монанди даҳ бокирае хоҳад буд, ки чароғҳои худро бардошта, ба пешвози домод берун рафтанд;R 3Ва ӯро ду пора карда, қисматашро бо риёкорон баробар хоҳад кард: дар он ҷо гиря ва ғиҷирроси дандон хоҳад буд»., Q2Хоҷаи он ғулом дар он рӯзе ки вай мунтазир нест, ва дар соате ки гумон надорад, хоҳад омад,2]1Ва ба задани ғуломони дигар шурӯъ кунад ва бо бадмастон ба хӯрдан ва нӯшидан машғул шавад, –(I0Лекин агар он ғулом бадкирдор бошад ва дар дили худ гӯяд, ки 'хоҷаи ман ба зудӣ намеояд', /Ба ростӣ ба шумо мегӯям, ки вайро бар тамоми дороии худ таъин хоҳад кард.xi.Хушо он ғуломе ки хоҷааш омада, вайро машғули ҳамин кор ёбад;yk-Пас он ғуломи мӯътамад ва доно кист, ки хоҷааш вайро бар хизматгорони худ таъин карда бошад, то ки ба онҳо дар сари вақт хӯрок диҳад?!;,Бинобар ин шумо низ тайёр бошед, зеро дар соате ки гумон надоред, Писари Одам меояд.+Лекин ҳаминро шумо медонед, ки агар соҳиби хона медонист ки дар кадом поси шаб дузд меояд, бедор монда, намегузошт, ки ба хонааш нақб занад. *Пас, бедор бошед, зеро намедонед, ки Худованди шумо дар кадом соат меояд.%)Ва аз ду зане ки бо дастос машғуланд, яке гирифта ва дигаре гузошта хоҳад шуд.#?(Он вақт аз ду нафаре ки дар киштзор ҳастанд, яке гирифта ва дигаре гузошта хоҳад шуд;a~;'Ва чизе намефаҳмиданд, то даме ки тӯфон омада, ҳамаро несту нобуд кард, – омадани Писари Одам низ ҳамон тавр хоҳад шуд;}&Зеро, чи тавре ки дар айёми пеш аз тӯфон, то он рӯзе ки Нӯҳ ба киштӣ даромад, мехӯрданд, менӯшиданд, зан мегирифтанд ва ба шавҳар мерафтанд,"|=%Чи тавре ки дар айёми Нӯҳ шуда буд, дар омадани Писари Одам низ ҳамон тавр хоҳад шуд:-{S$Аммо он рӯз ва соатро, ғайр аз Падари Ман, ҳеҷ кас, ҳатто фариштагони осмон ҳам намедонанд;sz_#Осмон ва замин гузарон аст, лекин сухани Ман гузарон нест.)yK"Ба ростӣ ба шумо мегӯям: ин насл ҳанӯз аз олам нагузашта, ҳамаи ин чизҳо воқеъ хоҳад шуд.x+!Ҳамчунин шумо чун ҳамаи ин чизҳоро дидед, бидонед, ки наздик аст, назди дар аст.Cw Акнун аз дарахти анҷир мисол гиред: чун шохааш нарм шуда, барг оварад, медонед, ки тобистон наздик аст;v5Ва фариштагони Худро бо карнаи баланднавоз хоҳад фиристод, ва баргузидагони Ӯро аз чор ҷониб, аз як канори осмон то канори дигараш фароҳам хоҳад овард.Ju Он гоҳ аломати Посари Одам дар осмон намудор хоҳад гардид; ва он гоҳ ҳамаи қабилаҳои рӯи замин навҳа кунанд ва Писари Одамро бинанд, ки бо қудрат ва ҷалоли азим бар абрҳо меояд;t7Ва фавран, пас аз мусибати он айём, офтоб хира шавад, ва моҳ рӯшноии худро надиҳад, ва ситорагон аз осмон фурӯ резанд, ва қуваҳои афлок мутазалзил шаванд;ksOҲар ҷо, ки лошае бошад, каргасон дар он ҷо ҷамъ шаванд.Xr)Зеро, чӣ тавре ки барқ дар шарқ зоҳир шуда, дар ғарб ҳам намудор мегардад, омадани Писари Одам низ чунин хоҳад шуд;?qwПас, агар ба шумо гӯянд: 'Инак, дар биёбон аст', – берун наравед; 'инак дар ҳуҷра аст', – бовар накунед;BpИнак, Ман пешакӣ ба шумо гуфтам.OВой бар ҳоли шумо, эй китобдонон ва фарисиёни риёкор, ки хонаҳои бевазенонро фурӯ мебаред ва дуоро риёкорона тӯл медиҳед: ба ин сабаб сахттар маҳкум хоҳед шуд.E= Вой бар ҳоли шумо, эй китобдонон ва фарисиёни риёкор, ки Малакути Осмонро ба рӯи мардум мебандед; зеро ки худатон намедароед ва ба онҳое ки даромадан мехоҳанд монеъ мешавед./<W Зеро ҳар кӣ худро баланд кунад, паст гардад; ва ҳар кӣ худро фурӯтан созад, сарафроз гардад.U;# Бузургтарини шумо хизматгори шумо бошад:: Ва набояд роҳнамо хонда шавед, зеро ки Роҳнамои шумо якест, яъне Масеҳ аст.%9C Ва ҳеҷ касро дар замин падари худ нахонед, зеро ки Падари шумо якест, ки дар осмон аст;I8 Лекин шумо набояд устод хонда шавед, зеро ки устоди шумо якест, яъне Масеҳ аст, ва ҳамаи шумо бародаронед;71Ва дар кӯчаю бозорҳо мардум ба онҳо таъзим кунанд ва онҳоро 'Устод! Устод!' гӯянд.<6qВа дӯст медоранд, ки дар зиёфатҳо болонишин бошанд ва дар курсиҳои аввали куништҳо ҷойгир шаванд,53Ҳамаи корҳои худро барои он мекунанд, ки ба мардум нишон диҳанд: дуо-қуттичаҳои* худро васеътар мекунанд ва пӯпакҳои ридоҳои** худро калонтар месозанд;q4[Борҳои гарон ва душворро баста, бар дӯши мардум мегузоранд, лекин худашон намехоҳанд онҳоро ҳатто бо як ангушт ҳаракат диҳанд;h3IПас, он чи ба шумо гӯянд, ба ҷо оваред ва риоя кунед; лекин аз рӯи корҳои онҳо рафтор накунед, зеро ки мегӯянд ва намекунанд;x2iВа гуфт: «Китобдонон ва фарисиён бар курсии Мусо нишастаанд;e1 EОн гоҳ Исо ба мардум ва ба шогирдони Худ хитоб кардF0.Ва ҳеҷ кас дар ҷавоби Ӯ сухане гуфта натавонист; ва пас аз он рӯз касе ҷуръат накард, ки аз Ӯ чизе пурсад./{-Модоме ки Довуд Ӯро Худованд мехонад, чӣ сон Ӯ писари вай будааст?6.e,'Худованд ба Худованди ман гуфт: «Ба ямини Ман бинишин, то душманони Туро зери пои Ту андозам»'?-++Ба онҳо гуфт: «Пас чӣ тавр Довуд, аз рӯи илҳом, Ӯро Худованд хонда, чунин мегӯяд:,3*Гуфт: «Дар бораи Масеҳ чӣ фикр доред? Ӯ писари кист?» Ба Ӯ гуфтанд: «Писари Довуд».+w)Ҳангоме ки фарисиён бо ҳам ҷамъ омаданд, Исо ба онҳо саволе дода,}*s(Ба ин ду ҳукм тамоми Таврот ва суҳафи пайғамбарон асос ёфтааст.r)]'Ва дуюмаш монанди он аст: 'Ёри худро мисли худ дӯст бидор'.R(&Ҳамин аст ҳукми аввалин ва бузургтарин;P'%Исо ба вай гуфт: «'Худованд Худои худро бо тамоми дили ту ва бо тамоми ҷони ту ва бо тамоми ҳуши ту дӯст бидор'.a&;$«Эй Устод! Кадом ҳукм дар шариат бузургтар аст?»%#Ва яке аз онҳо ки шариатдон буд, Ӯро озмуданӣ шуда, чунин савол дод:$7"Аммо чун фарисиён шуниданд, ки Ӯ даҳони саддуқиёнро бастааст, бо ҳам ҷамъ омаданд.d#A!Ва мардум шунида, аз таълими Ӯ дар ҳайрат монданд.?"w 'Ман Худои Иброҳим ва Худои Исҳоқ ва Худои Яъқуб'? Худо на Худои мурдагон аст, балки Худои зиндагон».!'Аммо дар бораи эҳёи мурдагон оё суханеро, ки Худо ба шумо гуфтааст, нахондаед: 4~}||V{{zzyxmwvuu;t=srr%qkponnmQl!kSji}ih|gBfeddScibva``4^]\[[ Z4YkXWVUUOTTSERQQHPHO~NcMML!KRJII HG=FEE@DCC[BAAh@A?x>==+;;G:99{8c766543I22D11F0?/.--A,++**O))N(''G&%*$Y##"!!/ fB_j$ Q;nY (  ?A1.Avi gВа чун аз канори баҳри Ҷалил мегузашт, Шимъўн ва бародараш Андриёсро дид, ки дар баҳри тўр меандохтанд, зеро ки сайёди моҳӣ буданд.&h GКи вақт расидааст ва Малакути Худо наздик аст: “Тавба кунед. Ва ба Инҷил имон оваред“.0g [Пас аз он ки Яҳьё таслим карда шуд, Исо ба Ҷалил омад ва Инҷили Малакути Худоро мавъиза кард,hf K Ва Ў чиҳил рўз дар биёбон буд, ва шайтон Ўро меозмуд; бо даррандагон рўз мегузаронд, ва фариштагон Ўро парасторӣ мекарданд.Pe  Пас аз он фавран Рўҳ Ўро ба биёбон бурд.*d O Ва овозе аз осмон даррасид: “Ту Писари Маҳбуби Ман ҳастӣ, ҳусни таваҷҷўҳи Ман бар Туст“.Dc  Чун аз об баромад, дарҳол осмонро дид, ки шикофта аст, ва Рўҳро, ки монанди кабўтаре бар Ў нозил мешавад.%b E Дар он айём чунин воқе шуд, ки Исо аз Носираи Ҷалил омада, дар Ўрдун аз Яҳьё таъмид ёфт.a +„Ман шуморо бо об таъмид додам, лекин Ў шуморо бо Рўҳулқудс таъмид хоҳад дод“.y` mВа мавъиза карда, мегуфт: “Аз паси ман Тавонотар аз ман меояд, ва ман сазовори он нестам, ки хам шуда, даволи пойафзоли Ўро воз кунам;=_ uЯҳьё либосе аз пашми шутур дар бар ва камарбанде аз чарм дар камар дошт, малах ва асали ёбоӣ мехўрд."^ ?Тамоми мардуми сарзамини Яҳудо ва сокинони Ерусалим берун омада, назди вай мерафтанд ва ба гуноҳҳои худ иқрор шуда, дар рўди Ўрдун аз вай таъмид меёфтанд.A] }Яҳьёи Таъмиддиҳандад дар биёбон зоҳир шуд ва барои омурзиши гуноҳҳо таъмиди тавбаро мавъиза мекард.%\ E„Овози нидокунандае дар биёбон: роҳи Худовандро тайёр кунед, тариқи Ўро рост кунед“,o[ YЧунон ки дар суҳафи анбиё навишта шудааст: “Инак, Ман қосиди Худро пешопеши Ту мефиристам, то роҳи Туро пеши Ту муҳайё кунад“.OZ Ибтидои Инҷили Исои Масеҳ, Писари Худо,tYa«Ва онҳоро таълим диҳед, то ҳар он чиро, ки ба шумо фармодам, ба ҷо оваранд; ва инак, Ман ҳаррӯзато охирзамон бо шумо ҳастам». Омин.GX«Пас, биравед ва ҳамаи халқҳоро шогирд созед ва онҳоро ба исми Падар ва Писар ва Рӯҳулқудс таъмид диҳед,0WYВа Исо наздик омада, ба онҳо гуфт: «Ба Ман тамоми қудрат дар осмон ва бар замин дода шудааст:V Ва Ӯро дида, ба Ӯ саҷда карданд; лекин баъзе аз онҳо ба шубҳа афтоданд.UАммо ёздаҳ шогирд ба Ҷалил, ба кӯҳе ки Исо таъин карда буд, рафтанд,HT Онҳо пулро гирифта, мувофиқи он дастур амал карданд. Ва ин овоза то имрӯз дар миёни яҳудиён паҳн шудааст.AS{«Ва агар ин сухан ба гӯши ҳоким расад, мо вайро бовар мекунонем ва шуморо аз хатар фориғ мегардонем»..RU Ва гуфтанд: «Бигӯед, ки шогирдони Ӯ шабона омада, вақте ки мо дар хоб будем, Ӯро дуздидаанд;Q) Ва онҳо бо пирон ҷамъ омада ва машварат карда, ба сарбозон пули бисьёре доданд7Pg Чун онҳо мерафтанд, баъзе аз посбонон ба шаҳр омада, ба саркоҳинон тамоми воқеаро хабар доданд.`O9 Он гоҳ Исо ба онҳо гуфт: «Натарсед; рафта, ба бародаронам хабар диҳед, ки ба Ҷалил раванд; ва дар он ҷо Маро ҳоҳанд дид».-NS Вақте ки барои огоҳкардани шогирдони Ӯмерафтанд, инак Исо ба онҳо вохӯрда, гуфт: «Салом бар шумо!» Онҳо наздик омада, ба пойҳояш часпиданд ва ба Ӯ саҷда карданд.GMВа онҳо пщтобон аз қабр баромада, бо тарс ва шодии азим давида рафтанд, то ки ба шогирдони Ӯхабар диҳанд.L «Ва ба зудӣ рафта, ба шогирдонаш гӯед, ки Ӯ аз мурдагон эҳьё шуд ва пеш аз шумо ба Ҷалил меравад: дар он ҷо Ӯро хоҳед дид; инак ба шумо гуфтам».*KM«Ӯ дар ин ҷо нест, зеро, чунон ки гуфта буд, эҳьё шуд; биёед, ҷоеро, ки Ӯ хуфта буд, бубинед,9JkАммо фаришта ба занон рӯ оварда, гуфт: «Натарсед, зеро медонам, ки Исои маслубро ҷустуҷӯ мекунед;IyПосбонон аз вай тарсида, ба ларза афтоданд ва мисли мурда шуданд.lHQНамуди вай монанди барқ ва либосаш чун барф сафед буд.^G5Ногоҳ зилзилаи сахт рӯй дод; зеро фариштаи Худованд аз осмон фуромада, сангро аз дари қабр ғелонид ва бар он биншаст;VF 'БАЪД аз гузаштани шанбе, субҳидами рӯзи якшанбе, Марьями Маҷдалия ва он Марьями дигар барои дидани қабр омаданд.EBОнҳо рафта, дар назди қабр посбононро гузоштанд ва санги онро мӯҳр карданд.,DQAПилотус ба онҳо гуфт: «Шумо посбонҳо доред; биравед ва, чунон ки медонед, пиосбонӣ кунед».;Co@Пас, бифармо, ки қабрро то рӯзи сеюм посбонӣ кунанд, то шогирдонаш шабона Ӯро дуздида, ба қавм нагӯянд, ки аз мурдагон эҳё шуд; ва фиреби охирин аз аввалин бадтар шавад».XB)?Ва гуфтанд: «Эй хоҷа! Дар хотир дорем, ки он фиребгар, вақте ки зинда буд, гуфта буд, ки 'пас аз се рӯз эҳё хоҳам шуд';'AG>Фардои он, ки пас аз рӯзи ҷумъа буд, саркоҳинон ва фарисиён назди Пилотус ҷамъ омаданд,@+=Марями Маҷдалия ва он Марями дигар дар он ҷо, дар рӯ ба рӯи қабр нишаста буданд.Q?<Ва онро дар қабри наве ки аз санг барои худ тарошида буд, ниҳод ва санги калонеро бар дари қабр ғелонида, рафт.\>1;Юсуф ҷасадро гирифта, ба катони тозае печонд.=7:Ва назди Пилотус рафта, ҷасади Исоро талаб кард. Пилотус фармон дод, ки дода шавад.-<S9Ва чун шом шуд, Юсуф ном давлатманде ки аз аҳли Ҳарофот ва ӯ низ аз шогирдони Исо буд, омад;L;8Дар миёни онҳо Марями Маҷдалия ва Маряме ки модари Яъқуб ва Йӯсе буд, ва модари писарони Забдой низ буданд.n:U7Ҳамчунин занони бисёре ки аз Ҷалил аз ақиби Исо омада буданд, ва ба Ӯ хизмат мекарданд, дар он ҷо истода, аз дур менигаристанд;%9C6Аммо мирисад ва онҳое ки бо вай Исоро посбонӣ мекарданд, ҷунбиши замин ва рӯйдодҳои дигарро дида, бағоят тарсиданд ва гуфтанд: «Ба ростӣ Ӯ Писари Худо буд».+8O5Ва баъд аз эҳёи Ӯ аз қабрҳо баромада, ба шаҳри пок рафтанд ва ба бисёр касон зоҳир шуданд.7!4Ва қабрҳо кушода шуд; ва бисёр ҷасадҳои покон, ки оромида буданд, эҳё шуданд,96k3Ва инак, пардаи маъбад аз боло то поён дарида, ду пора шуд: ва замин ҷунбид; ва сангҳо шикофта шуд;Z5-2Исо боз бо овози баланде фарёд зада, ҷон дод.451Лекин дигарон гуфтанд: «Биистед, бубинем, ки оё Илёс меояд, то ки Ӯро наҷот диҳад».V3%0Дарҳол яке аз онҳо исфанҷеро гирифта, аз сирко пур кард ва бар сари най ниҳода, наздики даҳони Ӯ бурд, то бинӯшад.v2e/Баъзе аз ҳозирон, чун шуниданд, гуфтанд: «Ӯ Илёсро мехонад».1 .Ва наздик ба соати нӯҳум Исо бо овози баланд фарёд зада гуфт: «Элӣ, Элӣ! Ламма сабақтанӣ?» Яъне: «Худои Ман, Худои Ман! Чаро Маро тарк кардаӣ?» 0-Ва аз соати шашум тамоми рӯи заминро то соати нӯҳум торикӣ фаро гирифт./,Ҳамчунин роҳзаноне ки бо Ӯ маслуб шуда буданд, Ӯро дашном медоданд.V.%+Ба Худо таваккал карда буд: акнун Ӯро раҳо кунад, агар дилхоҳаш бошад. Зеро Ӯ гуфта буд: 'Ман Писари Худо ҳастам'».-{*«Дигаронро наҷот медод, лекин Худашро наҷот дода наметавонад! Агар Ӯ Подшоҳи Исроил бошад, акнун аз салиб фурӯд ояд, то ба Ӯ имон оварем;,)Ҳамчунин саркоҳинон бо китибдонон ва пирон Ӯро истеҳзо карда, мегуфтанд:+}(Мегуфтанд: «Эй! Ту ки маъбадро вайрон карда, дар се рӯз аз нав бино мекунӣ! Худатро наҷот деҳ; агар Ту Писари Худо бошӣ, аз салиб фуруд ой».^*5'Ва роҳгузарон Ӯро дашном дода ва сар ҷунбонда,)'&Бо Ӯ ду роҳзанро: яке аз дасти росташ ва дигаре аз дасти чапаш, маслуб карданд.'(G%Ва айбномае навишта, болои сари Ӯ овехтанд, ки чунин буд: «Ин аст Исо, Подшоҳи Яҳудиён».U'#$Ва дар он ҷо нишаста, Ӯро посбонӣ карданд.&#Ононе ки Ӯро маслуб карданд, либоси Ӯро қуръа партофта тақсим карданд, то ба амал ояд сухане ки бо забони пайғамбар гуфта шудааст: 'Сару либоси Маро дар миёни худ тақсим карданд ва бар пероҳани Ман қуръа партофтанд'."%="Сиркои бо заҳр омехтае барои нӯшонданаш доданд, лекин чун чашид, нахост, ки бинӯшад. $ !Ва чун ба ҷое ки Ҷолҷолто, яъне ˮҶои косахонаи сарˮ ном дошт, расиданд,J#  Чун берун рафтанд, касеро, ки Шимъӯн ном дошт ва аз Қурин буд, дида, маҷбур карданд, ки салиби Ӯро бардорад."Пас аз он ки Ӯро басе истеҳзо карданд, ҷомаи арғувонро аз танаш кашида, либоси Худашро пӯшонданд ва Ӯро берун бурданд, то ки маслуб кунанд.r!]Ва бар Ӯ туф карданд ва қамишро гирифта, бар сараш заданд. Ва тоҷе аз хор бофта, бар сараш ниҳоданд ва қамише ба дасти рости Ӯ доданд; ва назди Ӯ зону зада, масхаракунон гуфтанд: «Салом, эй Подшоҳи Яҳудиён!»fEВа либоси Ӯро кашида, ҷомаи арғувон ба Ӯ пӯшонданд;'GОн гоҳ сарбозони ҳоким Исоро ба сарбозхона бурда, тамоми фавҷро гирди Ӯ ҷамъ оварданд,1[Пас Бараббосро барои онҳо озод кард, ва Исоро тозиёна зада, барои маслуб кардан таслим кард.'Тамоми қавм дар ҷавоб гуфтанд: «Хуни Ӯ бар гардани мо ва фарзандони мо бошад».CПилотус чун дид, ки ҳеҷ гап фоида надорад, балки ошӯб бештар мегардад, об талабида, дасти худро дар назди мардум шуст ва гуфт: «Ман аз хуни Ин Одил барӣ ҳастам; шумо бидонед».1[Ҳоким гуфт: «Ӯ чӣ бадӣ кардааст?» Лекин онҳо боз ҳам зиёдтаар фарёд заданд: «Ӯро маслуб кун!»3_Пилотус ба онҳо гуфт: «Пас Исоро, ки Масеҳ меноманд, чӣ кунам?» Ҳама гуфтанд: «Ӯро маслуб кун!»Z-Пас ҳоким ба онҳо рӯоварда, гуфт: «Аз ин ду кадомашро мехоҳед, ки барои шумо озод кунам?» Онҳо гуфтанд: «Барабосро».DЛекин саркоҳинон ва пирон мардумро барангехта буданд, ки озодии Бараббос ва қатли Исоро талаб кунанд."=Вақе ки вай бар курсии доварӣ нишаста буд, занаш кас фиристода, гуфт: «Бо Он Одил туро коре набошад, чунки имрӯз дар хоб аз боиси Ӯ заҳмати бисёре кашидам».mSЗеро медонист, ки Ӯро аз рӯи ҳасад таслим карда буданд.zmПас, вақте ки онҳо ҷамъ шуданд, Пилотус ба онҳо гуфт: «Киро мехоҳед, ки барои шумо озод кунам: Бараббосро, ё Исоро, ки Масеҳ меноманд?»wДар он вақт дар он ҷо бандии шӯҳратноке буд ки Бараббос ном дошт.1Ҳоким одат дошт, ки дар ҳар ид як бандиро, ки мехостанд, барои мардум озод мекард.3Лекин дар ҷавоби вай як сухан ҳам нагуфт, ба тавре ки ҳоким бисёр дар ҳайрат монд.3 Он гоҳ Пилотус ба Ӯ гуфт: «Оё намешунавӣ, чӣ қадар бар зидди Ту шаҳодат медиҳанд?»  Вақте ки саркоҳинон ва пирон Ӯро айбдор мекарданд, Ӯ ҳеҷ ҷавоб намедод.Y+ Аммо Исо дар назди ҳоким истода буд. Ва ҳоким аз Ӯ пурсид: «Оё Ту Подшоҳи Яҳудиён ҳастӣ? Исо ба вай гуфт: «Ту мегӯӣ».   Ва онро барои киштзори кулолгар доданд, чунон ки Худованд ба ман гуфт'.P  Он гоҳ сухане ки бо забони Ирмиёи пайғамбар гуфта шудааст, ба амал омад: 'Онҳо сӣ сиккаи нуқраро гирифтанд, яъне баҳои Он Баҳомондашудае ки писарони Исроил ба Ӯ таъин карда буданд.w gБа ин сабаб он киштзор то имрӯз 'Мазрааи хун' номида мешавад.2 ]Ва машварат карда, ба ин пул киштзори кулолгарро барои қабристони ғарибон харида гирифтанд;a ;Лекин саркоҳинон сиккаҳои нуқраро гирифта, гуфтанд: «Инро ба ганҷинаи маъбад андохтан ҷоиз нест, чунки ин хунбаҳост».#?Ва сиккаҳои нуқраро вай дар маъбад партофта, баромада рафт ва худро буғӣ карда кушт.J Ва гуфт: «Ман гуноҳ кардам, ки Хуни бегуноҳро таслим кардам». Онҳо ба вай гуфтанд: «Ба мо чӣ? Худат медонӣ».oWТаслимкунандаи Ӯ, Яҳудо, чун дид, ки Ӯро маҳкум карданд, пушаймон шуд ва сӣ сиккаи нуқраро ба саркоҳинон ва пирон гардонда дод,|qВа Ӯро баста бурданду ба ҳоким Понтиюс Пилотус таслим карданд.I Чун бомдод расид, ҳамаи саркоҳинон ва пирони қавм дар бораи Исо машварат карданд, ки Ӯро ба қатл расонанд;%KВа Петрус суханони Исоро ба ёд овард, ки ба вай гуфта буд: «Пеш аз он ки хурӯс бонг занад, Маро се бор инкор хоҳӣ кард». Ва берун рафта, зор-зор гирист.EJОн гоҳ вай ба савганду қасам хӯдан оғоз намуда, гуфт: «Он Одамро намешиносам». Ва дарҳол хурӯс бонг зад.{oIПас аз муддате ҳозирон наздик омада, ба Петрус гуфтанд: «Дар ҳақиқат ту низ яке онҳо мебошӣ, зеро ки лаҳҷаи ту ба ин шаҳодат медиҳад».wHВай бори дигар инкор карда, қасам хӯрд, ки Он Одамро намешиносад.fEGВақте ки аз дарвоза берун мерафт, канизи дигаре вайро дида, ба онҳое ки дар он ҷо буданд, гуфт: «Ин ҳам бо Исои Носирӣ буд». ~ FЛекин вай дар назди ҳама инкор карда, гуфт: «Намедонам, ки ту чӣ мегӯӣ».Q}EАммо Петрус дар берун, дар рӯи ҳавлӣ нишаста буд. Ва канизе назди вай омада, гуфт: «Ту низ бо Исои Ҷалилӣ будӣ».|{DВа мегуфтанд: «Эй Масеҳ, ба мо пайғамбарӣ кун, ки Туро кӣ задааст?»){KCОн гоҳ ба сару рӯи Ӯ туф кардан гирифтанд, ва Ӯро мезаданд; баъзеҳо Ӯро торсакӣ мезадандuzcBЧӣ мулоҳиза доред?» Дар ҷавоб гуфтанд: «Сазовори марг аст».hyIAОн гоҳ саркоҳин ҷомаи худро даронда гуфт: «Ӯ куфр гуфт! Дигар ба шоҳидон чи ҳоҷат дорем? Инак, акнун шумо куфри Ӯро шунидед!x}@Исо ба вай гуфт: «Ту гуфтӣ; аммо Ман ба шумо мегӯям: пас аз ин Писари Одамро хоҳед дид, ки ба ямини қудрат нишаста, бар абрҳои осмон меояд».fwE?Аммо Исо хомӯш монд. Ва саркоҳин ба Ӯ гуфт: «Туро ба Худои Ҳай қасам медиҳам, ба мо бигӯ, ки оё Ту Масеҳ, Писари Худо ҳастӣ?»?vw>Ва саркоҳин бархоста, ба Ӯ гуфт: «Ҳеҷ ҷавоб намедиҳӣ? Ин чист ки инҳо бар зидди Ту шаҳодат медиҳанд?»Du=Гуфтанд: «Ӯ мегуфт: 'Метавонам маъбади Худоро вайрон кунам ва дар зарфи се рӯз онро аз нав бино кунам'».Rt<Лекин наёфтанд; бо вуҷуди он ки бисёр шоҳидони козиб омада буданд, ҳеҷ наёфтанд. Ниҳоят, ду шоҳиди козиб омада,Us#;Саркоҳинон ва тамоми шӯрои пирон дар ҷустуҷӯи шаҳодати бардурӯғе бар зидди Исо буданд, то Ӯро ба қатл расонанд,r}:Лекин Петрус аз дур, то ҳавлии саркоҳин, аз пайи Ӯ равона шуд; ва ба даруни он даромада, бо хизматгорон нишаст, то ки анҷоми корро бубинад.eqC9Ва онҳое ки Исоро дастгир карданд, Ӯро назди саркоҳин Қаёфо оварданд, ки дар он ҷо китобдонон ва пирон ҷамъ омада буданд.Op8Лекин ин ҳама шуд, то ки навиштаҳои пайғамбарон ба амал ояд». Он гоҳ ҳамаи шогирдон Ӯро вогузошта, гурехтанд.o7Лекин ҳамон соат Исо ба мардум гуфт: «Гӯё бар зидди роҳзане шумо бо шамшеру таёқҳо берун омадаед, то Маро дастгир кунед, ҳар рӯз Ман назди шумо дар маъбад нишаста, таълим медодам, ва шумо Маро дастгир накардед.n)6Лекин дар он сурат Навиштаҳо чӣ гуна ба амал меояд, ки ҳамин тавр бояд бишавад?omW5Ё гумон мекунӣ, ки алҳол наметавонам аз Падари Худ хоҳиш намоям, ки барои Ман зиёда аз дувоздаҳ фавҷ фриштагонро равона кунад?,lQ4Исо ба вай гуфт: «Шамшери худро ғилоф кун, зеро ҳар кӣ шамшер кашад, ба шамшер кушта шавад.nkU3Ва ногоҳ яке аз ҳамроҳони Исо даст оварда, шамшери худро аз ғилоф кашид ва ба ғуломи саркоҳин зада, гӯши вайро бурида партофт.ejC2Лекин Исо ба вай гуфт: «Эй рафиқ, барои чӣ омадӣ?» Ва онҳо наздик омада, дастҳои худро бар Исо андохтанд, ва Ӯро гирифтанд.iy1Ва дарҳол назди Исо омада, гуфт: «Ассалом, эй Устод!» Ва Ӯро бӯсид.?hw0Таслимкунандаи Ӯ ишорате ба онҳо дода, гуфта буд: «Ҳар киро бибӯсам, Ӯ Ҳамон аст, Ӯро дастгир кунед».g7/Ва ҳанӯз ки Ӯ сухан мегуфт, инак, Яҳудо, ки яке аз он дувоздаҳ буд, ва бо вай мардуми бисёре аз ҷониби саркоҳинон ва пирони қавм бо шамшеру таёқҳо омаданд.~fu.Бархезед, биравем: инак, он ки Маро таслим мекунад, наздик омад».5ec-Он гоҳ назди шогирдонаш омада, ба онҳо гуфт: «Шумо ҳанӯз мехобед ва истироҳат мекунед? Инак, соат расидааст, ва Писари Одам ба дасти гуноҳкорон таслим карда мешавад;d},Ва онҳоро гузошта, боз рафт ва бори сеюм бо ҳамон суханон дуо гуфт.vce+Ва омада, боз онҳоро хуфта ёфт, зеро чашмонашон хоболуд буд.%bC*Бори дигар рафта, боз дуо кард ва гуфт: «Эй Падари ман! Агар мумкин набошад, ки ин коса, бе он ки онро бинӯшам, аз ман бигзарад, пас он чи иродаи Туст, бишавад».'aG)Бедор бошед ва дуо гӯд, то ба озмоиш дучор нашавед: рӯҳ бардам аст, лекин ҷисм нотавон».I` (Ва назди шогирдонаш омада, онҳоро хуфта ёфт, ва ба Петрус гуфт: «Оё натавонистед соате бо Ман бедор бошед?+_O'Ва каме пештар рафта, рӯ ба замин афтод ва дуо карда, гуфт: «Эй Падари Ман! Агар мумкин бошад, ин коса аз Ман бигзарад; лекин на бо хоҳиши Ман, балки бо иродаи Ту».I^ &Ва ба онҳо гуфт: «Ҷони Ман то ба дараҷаи марговар маҳзун шудааст; дар ин ҷо бимонед ва бо Ман бедор бошед».]%%Ва Петрус ва ҳарду писари Забдойро бо Худ бурд; ва хеле маҳзун ва дилтанг шуд.n\U$Баъд аз ин Исо бо онҳо ба мавзее ки Ҷатсамонӣ номдошт, омад, ва ба шогирдонаш гуфт: «Дар ин ҷо бинишинед, то дар он ҷо дуо гӯям».Z[-#Петрус ба Ӯ гуфт: «Ҳатто агар бо Ту мурданам лозим ояд, Туро инкор намекунам». Ҳамаи шогирдон низ ҳамчунин гуфтанд.ZZ-"Исо ба вай гуфт: «Ба ростӣ ба ту мегӯям, ки дар ҳамин шаб, пеш аз он ки хурӯс бонг занад, Маро се бор инкор хоҳӣ кард».5Yc!Петрус дар ҷавоби Ӯ гуфт: «Агар ҳама дар ҳаққи Ту ба васваса афтанд ҳам, ман ҳаргиз намеафтам».qX[ Аммо пас ас эҳё шуданам, пеш аз шумо ба Ҷалил хоҳам рафт»./WWОн гоҳ Исо ба онҳо гуфт: «Ҳамаи шумо имшаб дар ҳаққи Ман ба васваса хоҳед афтод, зеро навишта шудааст: «Чӯпонро мезанам, ва гӯсфандони рама пароканда хоҳанд шуд».kVOВа ҳамду сано хонда, ба сӯи кӯҳи Зайтун равона шуданд.yUkАммо ба шумо мегӯям, ки минбаъд аз ин шираи ангур нахоҳам нӯшид, то ҳамон рӯзе ки дар Малакути Падари Худ онро бо шумо тоза бинӯшам».?TwЗеро ин аст Хуни Ман аз паймони навин, ки барои бисёр касон аз баҳри омурзиши гуноҳҳо рехта мешавад.S'Ва косаро гирифта, шукргузорӣ намуд ва ба онҳо дода, гуфт: «Ҳама аз ин бинӯшед;RВа ҳангоме ки онҳо таом мехӯрданд, Исо нонро гирифта, баракат дод ва пора карда, ба шогирдон доду гуфт: «Бигиред ва бихӯред, ки ин бадани Ман аст».7QgДар ҷавоб Яҳудо, ки таслимкунандаи Ӯ буд гуфт: «Эй Устодам, оё ин манам?» Ба вай гуфт: «Ту гуфтӣ».WP'Агарчи Писари Одам ончунон, ки дар бораи Ӯ навишта шудааст, меравад, лекин вой бар ҳоли он касе ки Писари Одам ба воситаи вай таслим шавад: барои вай беҳтар мебуд, ки таваллуд намеёфт».,OQӮ дар ҷавоб гуфт: «Он ки бо Ман даст дар табақ меандозад, ҳамон кас Маро таслим хоҳад кард; N9Онҳо бисёр ғамгин шуданд ва паси ҳамдигар ба Ӯ мегуфтанд: «Худовандо, оё он манам?»BM}Ва ҳангоме ки таом мехӯрданд, гуфт: «Ба ростӣ ба шумо мегӯям, ки яке аз шумоён Маро таслим хоҳад кард».lLQБегоҳи рӯз Ӯ бо он дувоздаҳ дар сари дастархон нишаст;KВа шогирдон он чи Исо фармуда буд, ба ҷо оварданд, ва фисҳро омода карданд.J{Гуфт: «Ба шаҳр назди фалонӣ биравед ва бигӯед: 'Устод мегӯяд: вақти Ман наздик аст, ва фисҳро бо шогирдони Худ дар хонаи ту мегузаронам'».TI!Дар рӯзи аввали иди фатир шогирдон назди Исо омада, гуфтанд: «Куҷо мехоҳӣ фисҳро барои хӯрдани Ту тайёр кунем?»fHEВа аз он дам вай фурсат меҷуст, ки Ӯро таслим кунад.GGВа гуфт: «Ба ман чӣ хоҳед дод, то ки Ӯро ба шумо таслим кунам?» Онҳо ба вай сӣ сиккаи нуқра таклиф карданд; $`~~}E|i{{z,yyww\vuutztrr)qq[ppoo!nhmmyl7jjiAhgtff``\_a^)\[ZYXWVUUT0S RyRQ|PPoOaNTMLKKJ3IjHH3GFFEEDCC&B7Ac@@?"==' uШогирдонаш ба Ў гуфтанд: “Мебинӣ, ки мардум Туро фишор медиҳанд, ва мегўӣ'Кист, ки Маро ламс кард?'„t aДар айни замон Исо дар Худ ҳис кард, ки қуввае аз Ў берун рафт, ва ба мардум муроҷиат карда гуфт: “Кист, ки либоси Маро ламс кард?“( IВа дарҳол чашмаи хуни вай хушк шуд, ва дар ҷисми худ ҳис кард, ки аз касалӣ шифо ёфтааст.w gЗеро гуфт: “Агар лоақал либоси Ўро ламс кунам, шифо меёбам“ +Чун овозаи Исоро шунид, дар миёни он гурўҳ аз қафо омада, либоси Ўро ламс намуд;zmВа азоби бисьёре аз табибони зиёд кашида ва ҳамаи дороии худро сарф карда, ҳеҷ фоидае надида буд, балки аҳволаш торафт бадтар мешуд,c?Як зан ки дувоздаҳ сол боз гирифтори хунравӣ буд,Пас бо вай равона шуд, ва мардуми бисьёре аз паи Ў рафта, Ўро фишор медоданд.kOВа аз Ў хеле илтимос карда, гуфт: “Духтари ман дар ҳолати назъ аст; биё ва даст бар вай гузор, то шифо ёбад ва зиндагӣ кунад“.#?Ва инак яке аз сардорони куништ омад, ки Ёир ном дошт, ва чун Ўро дид, пеши пояш афтод,FЧун Исо боз бо қаиқ ба он сўи баҳр гузашт, мардуми бисьёре назди Ў ҷамъ омаданд, ва Ў дар канори баҳр буд.dAПас вай равона шуда, он чиро, ки Исо бо вай карда буд, дар Декаполис мавъиза кардан гирифт. Ва ҳама дар тааҷҷуб мемонданд.-SАммо Исо иҷозат надод, балки ба вай гуфт: “Ба хона назди хешу табори худ бирав ва хабар деҳ аз он чи, ки Худованд бо ту кардааст, ва чӣ гуна ба ту раҳм намудааст“.Ва чун ба қаиқ савор шуд, он ки девона буд, аз Ў иҷозат пурсид, ки бо Ў бошад.lQВа аз Ў илтимос карданд, ки аз ҳудуди онҳо берун равад.8~iКасоне ки дида буданд, саргузашти девонаро, ва он чиро, ки ба хукон рўй дод, ба онҳо нақл карданд.y}kВа назди Исо омада, он девонаро нишаста диданд, ки дар вай легион буд, ва либос пўшидааст ва ақлаш солим гаштааст; Ва ҳаросон шуданд.a|;Ва хукбонҳо давида рафтанду дар шаҳр ва дар деҳот онро нақл карданд. Ва мардуми барои дидани он моҷаро берун шитофтан.E{ Исо дарҳол ба онҳо иҷозат дод. Ва арвоҳи палид берун шуда, ба хукҳо даромаданд ва он гала аз баландӣ якбора ба баҳр ҷаст, ва онҳо қариб ду ҳазор буданд ва дар баҳр ғарқ шуданд.7zg Ва ҳамаи девҳо аз Ў илтимос карда, гуфтанд: “Моро ба хукҳо равона кун, то дар онҳо дохил шавем“.iyK Ва дар чарогоҳи он кўҳҳо галаи бузуги хукҳо мечарид.x Ва аз Ў бисьёр илтимос мекарданд, ки онҳоро аз он сарзамин берун накунад.-wS Ва аз вай пурсид: “Номи ту чист?“ Вай ҷавоб дод: “Номи ман легион аст, чунки мо бисьёрем“.|vqЗеро ки ба вай гуфта буд: “Эй рўҳи палид, аз ин шахс берун шав“.uВа бо овози баланд фарьёд зада, гуфт: “Туро бо ман чӣ кор аст, эй Исо, Писари Худои Таоло? Туро ба Худо қасам медиҳам, ки маро азоб надиҳӣ!“ntUЧун Исоро аз дур дид, давон-давон омада, ба Ў саҷда кард.+sOВа ҳамеша, рўзу шаб, дар кўҳҳо ва дар миёни гўрҳо фарьёд мекашид ва худро бо сангҳо мезад.r)Зеро ки борҳо вайро бо завлона ва занҷирҳо баста буданд, лекин занҷирҳоро канда ва завлонаҳоро шикаста буд, ва ҳеҷ кас наметавонист вайро ром кунад;&qEКи бошишгоҳи вай мағоки гўр буд, ва ҳеҷ кас наметавонист бо занҷир ҳам вайро бибандад;8piЧун аз қаиқ берун омад, дарҳол касе ки рўҳи палид дошт, аз миёни гўрҳо баромада, бо Ў рў ба рў шуд,ho KПас ба он канори баҳр ба сарзамни ҷадариён расиданд.;no)Ва онҳо хеле ба ҳарос афтода, ба якдигар гуфтанд: “Ин кист, ки боду баҳр ҳам ба Ў итоат мекунанд?“.m(Ва ба онҳо гуфт: “Барои чӣ шумо чунин ҳаросонед? Чаро имон надоред?“Wl''Ў бархоста, бодро манъ кард ва ба баҳр гуфт: “Хомўш шав ва ором бош“ Бод хомўш шуд, ва оромии том барқарор гардид.bk=&Ва Ў дар ақиби қаиқ бар болине хуфта буд. Ўро бедор карда, гуфтанд: “Эй Устод, оё Туро парвое нест, ки мо ҳалок мешавем?“'jG%Ва тундбоди шадиде бархост, ва мавҷҳо ба қаиқ бармехўрд, ба тавре ки он пур аз об мешуд,Ki$Онҳо мардумро ҷавоб дода, Ўро ҳамон тавре ки дар қаиқ буд, гирифтанд, ва чанд қаиқи дигар низ ҳамроҳи Ў буд.whg#Бегоҳии ҳамон рўз ба онҳо гуфт: “Ба канори дигар бигзарем“.0gY"Бе масал ба онҳо сухан намегуфт, лекин дар хилват ҳамаи маъноро ба шогирдони Худ мефаҳмонд.5fc!Ва бо ин гуна масалҳои бисьёр, ба қадре ки тавонои шунидан доштан, каломро ба онҳо баён мекард;,eQ Лекин чун кошта шуд, месабзад ва аз ҳамаи наботот бузургтар мегардад ва шохаҳои калон мерасонад, ба тавре ки мурғони ҳаво зери сояи он метавонанд паноҳ баранд.,dQМисли донаи хардалест: вақте ки ба замин кошта мешавад, хурдтарини тухмҳои рўи замин аст."c=Ва гуфт: “Малакути Худоро ба чӣ монанд кунем ва бо кадом масал онро тасвир намоем?“"b=„Ва чун ҳосил расид, фавран досро ба кор меандозад, зеро ки вақти дарав расидааст“.1a[„Зеро замин худ аз худ бор меоварад, аввал майса, баъд хўша, пас аз он донаи пурра дар хўша;„&`E„Ва шабу рўз бихобаду бархезад, ва тухм чӣ гуна сабзаду нашъунамо ёбад, вай надонад;„_{Ва гуфт: “Малакути Худо монанди касест, ки тухм бар замин пошад,“7^g„Зеро, ҳар кӣ дорад, ба вай дода шавад; ва ҳар кӣ надорад, аз вай он чи низ дорад, гирифта шавад“.]Ва ба онҳо гуфт: “Пайхас кунед, ки чӣ мешунавед: бо кадом андоза, ки чен кунед, ба шумо чен карда шавад ва ба шумо, ки мешунавед, боз ҳам биафзояд“.L\Ҳар кӣ гўши шунаво дорад, бишнавад!“([I„Зеро чизи ниҳоне нест, ки ошкор нагардад; ва ҳеҷ чизи махфие набошад, ки зуҳур наояд“.SZВа ба онҳо гуфт: “Оё шамъро меоваранд, то зери зарфе ё кате гузоранд? Оё на аз барои он ки ба шамъдон гузоранд?“ YВа кошташудагон дар хоки нағз касоне мебошанд, ки каломро шунида, қабул мекунанд, ва бор меоваранд, баъзе сӣ баробар, баъзе шаст ва баъзе сад“.VX%Андешаҳои дуньёӣ, ҳирси сарват ва ҳаваси чизҳои дигар дохил шуда, каломро пахш мекунанд, ва он бесамар мегардад. WКошташудагон дар миёни хорҳо касоне мебошанд, ки чун каломро бишнаванд,kVOЛекин дар худ реша надоранд ва ноустуворанд, ва чун аз боиси калом азияте ё таъқиботе рўй диҳад, дарҳол ба васваса меафтанд.JU Ҳамчунин кошташудагон дар санглох касоне мебошанд, ки чун каломро бишнаванд, дарҳол онро қабул мекунанд,(TIКошташудагон дар канори роҳ касоне мебошанд, ки дар онҳо калом кошта мешавад, ва чун шуниданд, дарҳол шайтон омада, каломи кошташударо аз дили онҳо мерабояд.6SgКоранда каломро мекорад.'RG Ва ба онҳо гуфт: “Оё ин масалро намаҳмидед? Пас чӣ тавр дигар масалҳоро хоҳед фаҳмид?“2Q] Ба тавре ки онҳо бо чашмҳои худ нигоҳ мекунанд, вале намебинанд,бо гўшҳои худ мешунаванд, вале намефаҳманд, мабодо руҷўъ кунанд, ва гуноҳҳои онҳо омурзида шавад“.uPc Ва ба онҳо гуфт: “Ба шумо донистани асрори Малакути Худо ато шудааст, лекин ба онҳое ки дар берунанд, ҳама чиз бо масалҳо мешавад,/OW Вақте ки танҳо монд, ҳозирон бо якҷоягии он дувоздаҳ нафар шарҳи ин масалро аз Ў пурсиданд.lNQ Ва ба онҳо гуфт: “Ҳар ки гўши шунаво дорад, бишнавад“.sM_Қадаре дар хоки нағз афтод ва самара дод, ки он сабзид ва нашъунамо ёфт, ва бор овард, баъзе сӣ баробар, баъзе шаст ва баъзе сад.“.#L?Қадаре дар миёни хорҳо афтод, ва хорҳо қад кашида онро пахш карданд, ва самаре надод;K{Чун офтоб баромад, пажмурда шуд ва ,аз баски реша надошт, хушк шуд;6JeҚадаре бар санглох афтод, дар ҷое ки хок бисьёр набуд, ва бо тези сабзид, зеро ки хок умқ надошт;%ICВа чун тухм мепошид, қадаре дар канори роҳ афтод, ва парандагон омада, онро барчиданд;sH_„Гўш диҳед, инак корандае барои пошидани тухм берун рафт;G%Ва бо масалҳо онҳоро чизҳои бисьёр меомўхт ва дар таълими Худ ба онҳо мегуфт:^F 7Ва боз дар канори баҳр ба таълим додан шурўъ намуд; ва мардуми бисьёр назди Ў ҷамъ омаданд, ба тавре ки Ў ба қаиқ даромада, дар баҳр қарор гирифт, ва тамоми мардум дар канори баҳр мистоданд.E3#Зеро ҳар кӣ хости Худоро ба ҷо оварад, ҳамон кас бародару хоҳару модари Ман аст“.5Dc"Ва ба онҳое ки гирди Ў нишаста буданд, назар афканда, гуфт: “Инак модари Ман ва бародарони Ман;Cy!Ва ба онҳо ҷавоб дода, гуфт: “Кист модари Ман ва бародарони Ман?“dBA Дар гирди Ў мардум нишаста буданд. Ва ба Ў гуфтанд: “Инак модари Ту ва бародарони Ту дар берун истода, Туро металабанд“.2A]Модар ва бародарони Ў омада, дар берун истоданд ва ба Ў касеро фиристода, Ўро талаб намуданд.P@Зеро ки гуфтанд: “Ў рўҳи палид дорад“.>?uЛекин ҳар ки ба Рўҳулқудс куфр гўяд , то абад омурзида нашавад, баалки ба азоби абадӣ маҳкум гардад.K>Ба ростӣ ба шумо мегўям: ҳамаи гуноҳҳои фарзандони одам ва ҳар гуна куфр, ки гуфта бошад, омурзида мешавад;&=EҲеҷ кас наметавонад ба хонаи шахси зўроваре даромада, чизҳои вайро ғорат кунад, бе он ки аввал он зўроварро бибандад, ва пас аз он хонаи вайро ғорат мекунад.h<IВа агар шайтон бар зидди худ ба қиём бархоста, аз ҳам ҷудо шуда бошад, вай устувор истода наметавонад, балки ҳалок мешавад.;5Ва агар хонае бар зидди худ аз ҳам ҷудо шавад, он хона устувор истода наметавонад;,:QАгар салтанате бар зидди худ аз ҳам ҷудо шавад, он салтанат устувор истода наметавонад“;O9Пас онҳоро наздаш талабида, ба онҳо бо масалҳо сухан гуфт: “Чи гуна метавонад шайтон шайтонро берун кунад?“j8MКитобдононе ки аз Ерусалим омада буданд, мегуфтанд, ки Ў Баал-Забул дорад ва ба воситаи калони девҳо девҳоро берун мекунад.>7uВа хешовандони Ў, чун шуниданд, барои дастгир кардани Ў омаданд, зеро мегуфтанд, ки Ў бехуд шудааст.N6Ва чун ба хонае даромаданд, боз мардум фароҳам омаданд, ба дараҷае ки онҳо фурсати нон хўрдан ҳам надоштанд.P5Ва Яҳудои Исқарьют, ки Ўро таслим кард..4UВа Яндриёс ва Филиппус ва Барталамо ва Матто ва Тумо ва Яъқуб ибни Ҳалфой ва Шимъўни ҚанноC3Ва Яъқуб ибни Забдой ва Юҳанно бародари Яъқубро, ки ба онҳо Бўнарҷис, яъне „писарони раъд“ ном ниҳод;Y2+Ва таъин кард Шимъўнро, ки Петрус ном ниҳод;1%Ва онҳоро қудрати он бошад, ки беморонро шифо диҳанд ва девҳоро берун кунанд.+0OВа дувоздаҳ нафарро таъин кард, ки ҳамроҳи Ў бошанд, то ки онҳоро барои мавъиза фиристад,;/o Пас аз он бар фарози кўҳе баромада, ҳар киро, ки хост, назди Худ даъват намуд; онҳо назди Ў омаданд.s._ Лекин Ў онҳоро сахт таъкид мекард, ки Ўро шўҳрат надиҳанд.D- Ва авроҳи палид, чун Ўро медиданд, пешаш меафтиданд ва фарьёдзанон мегуфтанд: “Ту Писари Худо ҳастӣ“.I,  Зеро бисьёр касонро Ў шифо дода буд, бинобар ин ҳар киро захме буд, назди Ў мешитофтанд, то Ўро ламс кунад.R+ Ва ба шогирдони Худ фармуд, ки ба сабаби бузургии издиҳом қаиқе барои Ў муҳайё бошад, то ки Ўро фишор надиҳанд.r*]Ва аз Ерусалим, Адўм ва он тарафи Ўрдун ва аз музофоти Сўр ва Сидўн издиҳоми бузурге, чун амалиёти Ўро шуниданд, назди Ў омаданд.<)qЛекин Исо бо шогирдонаш сўи баҳр омад, ва мардуми бисьёре аз Ҷалил ва Яҳудо аз паи Ў равона шуданд,?(wФарисиён фавран берун рафта, бо ҳиродиён дар ҳаққи Ў машварат намуданд, ки чӣ тавр Ўро ҳалок кунанд.' Ва ба онҳо бо ғазаб назар афканда ва аз сахтдилиашон маҳзун гашта, ба он одам гуфт: “Дасти худро дароз кун“. Чун дароз кард, дасташ шифо ёфт. & Ва ба онҳо гуфт: “Дар рўзи шанбе кадом кор ҷоиз аст-некӣ кардан, ё бадӣ кардан? Ҷонеро наҷот додан, ё ҳалок кардан?“ Лекин онҳо хомўш монданд.`%9Пас ба Марди дастхушк гуфт: “Дар миёнҷо биист“$$AВа аз паи Ў мепоиданд, ки шояд вайро дар рўзи шанбе шифо диҳад, то ки Ўро айбдор кунад.# Ва боз ба куништ даромад; дар он ҷо одаме буд, ки дасти хушкшудае дошт.m"S„Бинобар ин Писари Одам оғои рўзи шанбе низ мебошад“.!Ба онҳо гуфт: “Шанбе барои инсон муқарар шудааст, на инсон барои шанбе“; 7Чӣ гуна вай дар айёми Абьёти саркоҳин ба хонаи Худо даромада, нони тақдимро хўрд, ки хўрдани он, ҷуз коҳинон, ба касе раво набуд, ва ба ёрони худ низ дод?“]3Ў ба онҳо гуфт: “Магар ҳаргиз нахондаед, ки Довуд дар эҳтиёҷмандӣ чӣ кард, ҳангоме ки вай ва ёронаш гурусна буданд?“(IФарисиён ба Ў гуфтанд: “Бубин, онҳо дар рўзи шанбе кореро чаро мекунанд, ки раво нест?“NВа чунин воқеъ шуд, ки Ў рўзи шанбе аз киштзор мегузашт, ва шогирдонаш дар аснои роҳ ба хўшачинӣ сар карданд.T!„Ва ҳеҷ кас шароби навро ба машки кўҳна намеандозад: зеро шароби нав машкро медарад, шароб ҳам мерезад, машк ҳам талаф мешавад; балки шароби навро дар машки нав андохтан лозим аст“.yk„Ҳеҷ кас ба ҷомаи кўҳна аз матои нав ямоқ намемонад: зеро ямоқи нав аз чизи кўҳна ҷудо шуда, ҷои даридаи он боз ҳам бадтар мешавад“.,Q„Лекин айёме хоҳад расид, ки домод аз онҳо гирифта шавад, ва дар он айём рўза хоҳанд дошт.Исо ба онҳо гуфт: “Оё аҳли кўшки никоҳ, модоме ки домод бо онҳост, рўза дошта метавонанд? То даме ки домод бо онҳост, наметавонанд рўза доранд“;-Шогирдони Яҳьё ва фарисиён рўза медоштанд. Ва назди Ў омада гуфтанд: “Чаро шогирдони Яҳьё ва фарисиён рўза медоранду шогирдони Ту рўза намедоранд?“*MИсо ин гапро шунида, ба онҳо гуфт: “На тандурустон, балки беморон ба табиб ҳоҷат дорад. Ман омадаам, ки на одилонро, балки гуноҳкоронро ба тавба даъват кунам“.)KЧун китобдонон ва фарисиён диданд, ки Ў бо боҷгирон ва гуноҳкорон хўрок мехўрад, ба шогирдонаш гуфтанд: “Чаро Ў бо боҷгирон ва гуноҳкорон мехўраду менўшад?“3_Ва ҳангоме ки Ў дар хонаи вай нишаста буд, бисьёре аз боҷгирон ва гуноҳкорон низ бо Исо ва шогирдонаш менишастанд; зеро ки бисьёр буданд, ва Ўро пайравӣ менамуданд.veҲангоми рафтанаш Левӣ ибни Ҳалфойро дид, ки дар боҷгоҳ нишастааст, ба вай гуфт: “Аз паи Ман биё“ Вай бархоста, аз паи Ў равона шуд.) Ва боз ба канори баҳр рафт; мардум ба назди Ў омаданд, ва Ў онҳоро таълим медод.@y Вай дарҳол бархост ва бистари худро бардошта, дар пеши назари ҳама равона шуд, ба тавре ки ҳама ҳайрон шуданд ва Худоро сипоскунон гуфтанд: “Мисли инро ҳаргиз надидаем“.  „Ба ту мегўям: бархез, бистари худро бардор ва ба хонаи худ равона шав“.A{ „Лекин то бидонед, ки Писари Одам дар рўи замин қудрати омурзидани гуноҳҳоро дорад“-ба мафлуҷ гуфт:}s „Кадомаш осонтар аст: ба мафлуҷ гуфтани он ки 'гуноҳҳои ту омурзида шуд', ё гуфтани он ки'бархез, бистари худро бардор ва равона шав'?“taИсо дарҳол бар тибқи рўҳи Худ дарьёфт, ки онҳо чунин андеша доранд, ва ба онҳо гуфт: “Барои чи дар дили худ ин тавр андеша доред?“& EКи“чаро Ў ин тавр куфр мекунад? Ҷуз Худои ягона кист, ки гуноҳҳоро омурзида тавонад?“ Баъзе китобдонон, ки дар он ҷо нишаста буданд, дар дили худ андеша доштанд, 3Чун Исо имони онҳоро дид, ба мафлуҷ гуфт: “Эй фарзанд, гуноҳҳои ту омурзида шуд“.G Ва чун ба сабаби бисьёрии мардум ба Ў наздик омада натавонистанд, боми он ҷоеро, ки Ў буд, кушода шикоф карданд ва бистареро, ки мафлуҷ дар болояш хобида буд, поён фуроварданд.} sВа назди Ў бо мафлуҷе омаданд, ки вайро чор кас бардошта буданд;U#Дарҳол мардуми бисьёр ҷамъ омаданд, ба андозае ки назди дари хона низ дигар ҷой набуд; ва Ў ба онҳо сухан мегуфт. Пас аз чанд рўз Ў боз ба Кафарнаҳум омад; овоза шуд, ки Ў дар хона аст.  -Лекин вай берун рафта, ин воқеаро овоза ва нақл кардан гирифт, ба дараҷае ки Ў дигар ошкоро ба шаҳр даромада наметавонист, балки берун аз шаҳр дар ҷойҳои хилват рўз мегузаронд. Ва мардум аз ҳар сў назди Ў меомаданд.= u,Ва ба вай гуфт: “Зинҳор, ба касе чизе магў, балки рафта худро ба коҳин нишон деҳ ва ба бадали пок шудани худ он чи Мусо фармудааст, тақдим кун, то ба онҳо шаҳодате гардад“.` ;+Ва ба вай чашм ало карда, дарҳол аз Худ дур намуд *Баъд аз ҳамин сухан махав дарҳол аз баданаш нест шуду вай пок гардид.4 c)Исоро бар вай раҳм омад, дасти Худро дароз карда, вайро ламс намуд ва гуфт: “Мехоҳам, пок шав!“( K(Махавие назди Ў омада, зорӣ кард ва зону зада гуфт: “Агар хоҳӣ, метавонӣ маро пок кунӣ“. 5'Ва Ў дар тамоми Ҷалил дар куништҳои онҳо мавъиза менамуд ва девҳоро берун мекард.f G&Ў ба онҳо гуфт: “Ба деҳоту шаҳрҳои наздик биравем, то ки Ман дар он ҷо низ мавъиза кунам, зеро ки Ман барои ҳамин омадаам“.\~ 3%Чун Ўро ёфтанд, гуфтанд: “Ҳама Туро меҷўянд“.j} O$Шимъўн ва касоне ки наздаш буданд, аз паи Ў шитофтанд;| 9#Пагоҳӣ, хеле бармаҳал хеста, берун рафт ва ба хилватгоҳе расида, дар он ҷо дуо гуфт.D{ "Ва Ў бисьёр касонро, ки ба касалиҳои гуногун гирифтор буданд, шифо бахшид ва бисьёр девҳоро берун кард ва намонд, ки девҳо сухан ронанд, зеро ки Масеҳ будани Ўро медонистанд.`z ;!Ва тамоми аҳли шаҳр пеши дари хона гирд омаданд.y + Бегоҳӣ, ки офтоб фурў рафта буд, ҳамаи беморон ва девонагонро назди Ў оварданд.[x 1Ва Ў наздик шуда, аз дасти вай гирифту бархезонд; табларзаи вай дарҳол нест шуду вай ба парастории онҳо машғул гашт.>=$<;t;':988!776544352s11L0/.._-,,$+8*|)((o';&%%l$$##3""!? /=8*= k x v "UK4+a Дарҳол тамоми мардм, чун Ўро диданд, дар ҳайрат монданд ва давон-давон омда, ба Ў салом доданд.M* Чун назди шогирдонаш омад, мардуми бисьёрро гирди онҳо дид, ва китобдононро, ки бо онҳо мубоҳиса мекарданд.Y)+ „Лекин ба шумо мегўям, ки Ильёс ҳам омад ва бо вай он чи хостанд, карданд, чунон ки дар бораи вай навишта шудааст“.U(# Ў ба ҷавоби онҳо гуфт: “Дуруст аст, ки Ильёс бояд аввал биёяд ва ҳама чизро соз кунад; ва Писари Одам, чунон ки дар бораи Ў навишта шудааст, ранҷи бисьёр бинад ва ҳақир шумурда шавад“,' Ва аз Ў пурсиданд: “Чаро китобдонон мегўянд, ки Ильёс бояд аввал биёяд?“>&u Ва онҳо ин суханонро дар ёд дошта, аз якдигар мепурсиданд, ки аз мурдагон эҳьё шудан чӣ маънӣ дорад?]%3 Чун аз кўҳ мефуромаданд, Исо таъкид намуд, ки то Писари Одам аз мурдагон эҳьё нашавад, он чи дидаанд, ба касе нагўянд.$ Баногоҳ, чун ба атрофи худ нигаристанд, касеро ҷуз Исо назди худ надиданд.l#Q Ва абре пайдо шуда, бар онҳо соя андохт, ва овозе аз даруни абр баромад, ки мегуфт: “Ин Писари Маҳбуби Ман аст; Ўро бишнавед“._"7 Зеро намедонист, чӣ гўяд: чунки ҳаросон буданд.}!s Он гоҳ Петрус ба Исо гуфт: “Эй Устод! Дар ин ҷо будани мо некўст; пас се чодар месозем: яке барои Ту, яке барои Мусо ва яке барои Ильёс“.{ o Ва Ильёс бо Мусо ба онҳо намоён шуда, бо Исо гуфтугў мекарданд.O Либосаш дурахшон ва чун барф бағоят сафед шуд, ки дар рўи замин ҳеҷ шустагаре наметавонад чунин сафед кунад. Ва баъд аз шаш рўз Исо Петрус, Яъқуб ва Юҳанноро ҳамроҳи Худ бурд ва онҳоро танҳо ба кўҳи баланде баровард ва дар пеши назари онҳо дигаргун шуд:, S Ва ба онҳо гуфт: “Ба ростӣ ба шум мегўям: аз истодагон дар ин ҷо баъзе ҳастанд, ки то Малакути Худоро, ки бо қурат меояд, набинанд, зоиқан маргро нахоҳанд чашид“.W'&„Зеро, ҳар кӣ дар ин насли зинокор ва осӣ аз Ман ва аз суханони Ман шарм кунад, Писари Одам низ, ҳангоме ки бо фароштагони муқаддас дар ҷалоли Падари Худ меояд, аз вай шарм хоҳад кард“.jM%„Ё ки одамизод ба ивази ҷони худ чӣ фидияе медиҳад?“A{$„Зеро ба одам чӣ фоида дорад, ки агар вай тамоми дуньёро ба даст оварад ва ба ҷони худ зиён расонад?“~u#„Зеро ҳар кӣ ҷони худро раҳонидан хоҳад, онро барбод медиҳад; ва ҳар кӣ ҷони худро дар роҳи Ман ва Инҷил барбод диҳад, онро мераҳонад“%C"Пас мардумро бо шогирдонаш назди Худ хонда, гуфт: “Ҳар кӣ хоҳад аз ақиби Ман биёяд, бояд хештанро инкор карда ва салиби худро бардошта, Маро пайравӣ намояд:O!Лекин Ў баргашта, ба шогирдонаш нигарист ва Петрусро манъ карда, гуфт: “Эй шайтон, аз Ман дур шав, зеро ту на дар бораи амру наҳйи Худо, Худо, балки аз чизҳои инсонӣ андеша мекунӣ“.&E Чун ин суханро ошкоро мегуфт, Петрус Ўро ба як сў бурда, ба эътироз кардан шурўъ намуд.NОн гоҳ ба таълими онҳо оғоз намуда, гуфт, ки“Писари Одам бояд бисьёр азоб кашад ва аз тарафи пирон, саркоҳинон ва китобдонон рад карда ва кушта шавад ва пас аз се рўз эҳьё шавад“.ykПас ба онҳо таъин кард, ки дар бораи Ў ба ҳеҷ кас гап назананд.3Ў ба онҳо гуфт: “Шумо Маро кӣ мегўед?“ Петрус ҷавоб дода, гуфт: “Ту Масеҳ ҳастӣ“.hIОнҳо ҷавоб доданд: “Мегўянд, ки Яҳьёи Таъмиддиҳандаӣ; баъзе мегўянд, ки Ильёсӣ; ва баъзе мегўянд, ки яке аз пайғамбаронӣ“.eCВа Исо бо шогидонаш ба қасабаҳои Қайсарияи Филиппус рафт. Дар аснои роҳ аз шогирдонаш пурсид: “Мардум Маро кӣ мегўянд?“/WПас вайро ба хонааш фиристода, гуфт: “Дохили қасаба нашав ва дар он ҷо ба касе нақл накун“.c?Он гоҳ дастҳояшро бори догар бар чашмони вай гузошта, фармуд, ки назар афканад. Вай шифо ёфт ва ҳама чизро ба хубӣ бидид.Вай назар афканда, гуфт: “Одамонро хиромон чун дарахтон мебинам“. yЎ дасти кўрро гирифта, вайро аз қасаба берун бурд ва ба чашмони вай туф карда, дастҳои Худро бар вай гузошт ва пурсид: “Оё чизе мебинӣ?“ 1Чун ба Байт-Сайдо омад, кўреро назди Ў оварда, зорӣ намуданд, ки вайро ламс кунад.M Ба онҳо гуфт: “Пас чаро намефаҳмед?“\ 1„Ва ҳангоме ки ҳафт нонро барои чор ҳазор нафар пора кардам, чанд сабад пур аз пораҳо бардоштед?“ Гуфтанд: “ҳафт“.h I„Ҳангоме ки панҷ нонро барои панҷ ҳазор нафар пора кардам, чанд сабад пур аз пораҳо бардоштед?“Ба Ў гуфтанд: “Дувоздаҳ“. „Чашм дореду намебинед? Гўш дореду намешунавед? Ва дар хотир надоред?“ Исо инро дарьёфта, ба онҳо гуфт: “Чаро муҳокима мекунед, ки нон надоред? Оё ҳанўз нафаҳмидаед ва дарк накардаед? Оё то ҳол дили шумо сахт аст?“/Онҳо бо якдигар муҳокима ронда, мегуфтанд: “Ин аз он сабаб аст, ки нон надорен“.KЎ онҳоро огоҳ карда, гуфт: “Бохабар бошед, аз хамитуруши фарисиён ва аз хамиртуруши Ҳиродус ҳазар кунед“.%Онҳо нон гирифтанро фаромўш карднанд ва бо худ дар қаиқ ҷуз як нон надоштанд. Пас онҳоро гузошта, боз ба қаиқ савор шуд ва ба соҳили дигар гузашт.kO Ў, аз дил оҳе кашида, гуфт: “Чаро ин насл аломате талаб мекунад? Ба ростӣ ба шумо мегўям: аломате ба ин насл ато нахоҳад шуд“.=s Фарисиён берун омада, бо Ў ба мунозира даромаданд ва Ўро озмуда, аломати осмонӣ аз Ў талаб карданд.} Дарҳол бо шогирдонаш ба қаиқ савор шуда, ба ҳудуди Далмонуто омад.xi Хўрандагон қариб чор ҳазор нафар буданд. Ва онҳоро ҷавоб дод~5Онҳо хўрда сер шуданд; ва аз пораҳои боқимонда ҳафт сабадро пур карда бардоштанд.+}OВа чанд моҳии майда низ дошанд; онҳоро низ, баракат дода, фармуд, ки пеши ҷамоат гузоранд./|WПас ҷамоатро фармуд, ки бар замин бинишинанд; ҳафт нонро гирифта, бо изҳори шукргузорӣ пора кард ва ба шогирдонаш дод, то пеши ҷамоат гузоранд; ва онҳо гузоштанд.n{UАз онҳо пурсид: “Чандто нон доред?“ Гуфтанд: “Ҳафтто“4zaШогирдонаш ба Ў ҷавоб доданд: “Аз куҷо касе метавонад дар ин биёбон онҳоро аз нон сер кунад?“]y3Агар онҳоро гурусна ба хонаҳошон ҷавоб диҳам, дар роҳ бемадор хоҳанд шуд, зеро ки баъзе аз онҳо аз роҳи дур омадаанд.7xgБа ин мардум дилам месўзад, зеро ки се рўз боз назди Ман мебошанд ва барои хўрдан чизе надоранд;gw IДар он рўзҳо, ки боз мардуми бисьёре ҷамъ омада буданд ва барои хўрдан чизе надоштанд, Исо шогирдони Худро пеш хонда, гуфт:Hv %Ва бағоят ҳайрон монда, мегуфтанд: “Ҳар корро нағз мекунад: карҳоро шунаво ва гунгҳоро гўё мегардонад“.Wu'$Ва ба онҳо таъин кард, ки ба касе хабар надиҳанд. Лекин ҳарчанд ба онҳо таъин мекард, онҳо бештар овоза мекарданд. t#Дарҳол гўшҳояш кушода ва гиреҳи забонаш яла шуда, ба дурустӣ сухан гуфт.s%"Ва ва ба осмон нигариста, оҳе кашид ва ба вай гуфт: “Ифатаҳ“, яъне „Воз шав“.Mr!Вайро аз миёни ҷамоат ба хилват бурда, ангушти Худро дар гўшҳои вай ниҳод ва туф карда, забонашро ламс кард;Bq} Назди Ў якеро оварданд, ки гўши кар ва лакнати забон дошт, ва илтимос карданд, ки даст бар вай гузорад.4paБоз аз ҳудуди Сўр ва Сидўн баромада, Ў ба воситаи ҳудуди Декаполис сўи баҳри Ҷалил равона шуд.oЧун зан ба хонаи худ омад, девро беруншуда ва духтарро бар бистар хуфта ёфт. n Ба вай гуфт: “Аз барои ин суханат бирав, ки дев аз духтарат берун шуд“.=msЗан ҷавоб дода гуфт: “Оре, Худовандо; лекин сагон низ пасмондаҳои бачагонро зери сурфа мехўранд“.al;Лекин Исо ба вай гуфт““Бигзор аввал бачагон сер шаванд, зеро нони бачагонро гирифта, пеши сагон партофтан хуб нест“.:kmВа он зан юнонӣ, аз аҳли Финиқияи Сурия буд; ва аз Ў илтимос кард ки девро аз духтараш берун кунад.0jYЗеро зане ки духтараш рўҳи палид дошт, хабари Ўро шунид ва ҳамон дам омада, пеши пои Ў афтод;|iqВа аз он ҷо равона шуда, ба ҳудуди Сўр ва Сидўн расид; ва ба хонае даромада, нахост, ки касе Ўро шиносад; лекин натавонист пинҳон монад.~huТамоми ин чизҳои бад аз дарун пайдо шуда, одамро палид мекунанд.g%Дуздӣ, тамаъ, кина, макр, ҳирс, чашми бад, куфр, ғурур ва ҷаҳолат пайдо мешавад.pfYЗеро ки аз даруни дили одам хаёлоти бад, зино, фисқ, қатл,re]Баъд гуфт: “Он чи аз одам берун ояд, одамро нопок месозад;hdI„Зеро ба даруни дилаш намедарояд, балки ба шикамаш меравад ва аз он хориҷ мешавад, ва ба ин сурат ҳар хўрок пок мегардад“.wcgЎ ба онҳо гуфт: “Оё шумо низ бефаҳм ҳастед? Оё намедонед, ки ҳар чизе аз берун ба даруни одам дарояд, наметавонад вайро нопок кунад?"b=Ва чун аз назди ҷамоат ба хона даромад, шогирдонаш маънии ин масалро аз Ў пурсиданд.Ia Ҳар кӣ гўши шунаво дорад, бишнавад!`„Чизе нест, ки аз берун ба даруни одам даромада, вайро палид карда тавонад; балки чизе ки аз дарунаш баромада бошад, одамро палид мекунад“._7Ва он ҷамоатро назди Худ даъват намуда, гуфт: “Ҳама ба Ман гўш диҳед ва бифаҳмед“.o^W Дар айни ҳол каломи Худоро бо ривояти худ, ки ҷори сохтаед, бартараф менамоед; ва бисьёр расмҳои монанди инро ба ҷо меоваред“.] Ва баъд аз ин намегузоред, ки вай барои падар ё модари худ ягон чиз кунад,\\1 Лекин шумо мегўед: 'Ҳар гоҳ касе ба падар ё модари худ гўяд: “Он чи аз ман нафъ ёбӣ, қурбон, яъне ҳадия барои Худост“'c[? Зеро Мусо гуфтааст'Падару модари худро иззат намо' Ва: 'Ҳар ки падар ё модари худро дашном диҳад, албатта ҳалок гардад’.@Zy Ва ба онҳо гуфт: “Оё хуб аст, ки шумо ҳукми Худоро ботил мекунед, то ки ривояти худро риоя менамоед?“Y/Зеро шумо ҳукми Худоро як сў гузошта, ривоятҳои инсониро, монанди шустани кўзаҳо ва пиёлаҳо, нигоҳ медоред ва бисьёр расмҳои дигарро ба ҷо меоваред“.'XGПас Маро бар абас парастиш мекунанд, зеро ки таълиму аҳкоми инсониро таълим медиҳанд'.]W3Ў ба онҳо ҷавоб дода гуфт: “Ишаъё дар бораи шумо, эй риёкорон, некў пайғом додааст, чунон ки навишта шудааст: 'Ин мардум бо лабони худ Маро парастори мекунанд, лекин дилашон аз Ман дур аст;V#Пас фарисиён ва китобдонон аз Ў пурсиданд: “Чаро шогирдони Ту ба ривоятҳои муршидон пайрави намекунанд, балки бо дастҳои ношушста нон мехўранд?“UВа чун аз бозорҳо оянд, то нашўянд чизе намехўранд. Ва бисьёр расмҳои дигар ҳаст, ки нигоҳ медоранд; монанди шустани пиёлаҳо, кўзаҳо ва курсиҳо.pTYЗеро ки фарисиён ва ҳамаи яҳудиён ба ривоятҳои муршидон пайравӣ намуда, то дастҳои худро бодиққат нашўянд, хўрок намехўрданд;=SsВа чун диданд, ки баъзе шогардони Ў бо дастҳои нопок , яъне ношуста, нон мехўранд, сарзаниш карданд.R +Фарисиён ва баъзе китобдонон, ки аз Ерусалим омада буданд, назди Ў ҷамъ шуданд;dQA8Ва ба ҳар ҷо, ки Ў ба қасабаҳо ё шаҳрҳо ё деҳкадаҳо меомад, беморонро дар сари гузар мегузоштанд ва аз Ў илтимос менамуданд, ки фақат домани ҷомаи Ўро ламс кунанд; ва ҳар кӣ ламс кард, шифо ёфт.ZP-7Ва сар то сари он музофот шитофтанд ва беморонро бар тахтаҳо ниҳода, ба ҳар ҷо, ки мешуниданд Ў он ҷост, меоварданд.iOK6Чун аз қаиқ баромаданд, дарҳол мардум Ўро шинохтанд.N 5Ва аз баҳр гузашта, ба сарзамини Ҷинесор омаданд ва лангар андохтанд.M4Зеро ки мўъҷизаи нонро дарк накарда буданд, чунки дилашон сахт буд.IL 3Ва назди онҳо ба қаиқ даромад; бод низ сокит шуд. Ва онҳо бениҳоят дар ҳайрат афтоданд ва тааҷҷуб карданд.XK)2Зеро ки ҳама Ўро дида, ҳаросон шуданд. Дарҳол Ў ба онҳо хитоб карда, гуфт: “Ором бошед; ин Манам, ҳаросон нашавед“.6Je1Онҳо чун Ўро диданд, ки бар баҳр қадам мезанад, гумон карданд, ки ин шабаҳ аст, ва фарьёд заданд.)IK0Ва онҳоро дар рондани қаиқ бемаҷол дид, зеро ки боди мухолиф мевазид; наздикии поси чоруми шаб бар баҳр қадам зада назди онҳо омад, ва мехост аз онҳо бигзарад.Hy/Шомгоҳон қаиқ ба миёнаи баҳр расида буд, ва Ў танҳо бар хушкӣ буд.Gw.Ва чун онҳоро ҷавоб дод, барои дуо гуфтан ба фарози кўҳе баромад.rF]-Дарҳол Ў шогирдонашро фармуд, ки ба қаиқ савор шуда, пеш аз Ў ба он соҳил сўи Байт-Сайдо равона шаванд, то Ў мардумро ҷавоб диҳад.cE?,Хўрандагони нон тақрибан панҷ ҳазор мард буданд.Dw+Ва аз пораҳои нон ва моҳӣ дувоздаҳ сабадро пур карда бардоштанд;7Ci*Ҳама хўрданду сер шуданд;0BY)Ў панҷ нону ду моҳиро гирифта ва ба осмон нигариста, баракат дод ва пора карда, ба шогирдонаш дод, то пеши ҷамоат гузоранд. Ду моҳиро низ ба ҳамаи онҳо тақсим кард.mAS(Пас қатор -қатор, саднафара ва панҷоҳнафара нишастанд.o@W'Он гоҳ фармуд, ки ҳамаро даста-даста бар сабза шинонанд.7?g&Аз онҳо пурсид: “Чандто нон доред? Рафта бинед“. Онҳо дарьёфта, гуфтанд: “Панҷ нон ва ду моҳӣ“.>%Ў дар ҷавобашон гуфт: “Шумо ба онҳо хўрок диҳед“. Ба Ў гуфтанд: “Магар мо рафта, ба дусад динор нон бихарем ва барои хўрдани онҳо диҳем?“[=/$„Инҳоро ҷавоб деҳ, то ки ба қасабаю музофоти ин деҳот рафта, барои худ ноне бихаранд; зеро ки ҳеҷ хўроке надоранд“.J< #Азбаски вақт хеле гузашта буд, шогирдонаш назди Ў омада гуфтанд: “Ин ҷо ҷои хилват аст, вақт ҳам дер шуд;„;7"Исо берун омада, анбўҳи мардумро дид ва ба онҳо раҳмаш омад, зеро онҳо мисли гўсфандоне буданд, ки чўпон надоштанд; ва онҳоро бисьёр таълим додан гирифт.:{!Чун мардум онҳоро диданд, бисьёре онҳоро шинохтанд, аз ҳамаи шаҳрҳо пиёда ба он сў шитофтанд ва аз онҳо пеш гузашта, назди Ў ҷамъ шуданд.d9A Пас ба танҳоӣ бо қаиқ ба ҷои хилват равона шуданд."8=Ў ба онҳо гуфт: “Шумо ба танҳоӣ ба ягон ҷои хилват биравед ва каме истироҳат кунед“ Зеро омаду рафт чунон бисьёр буд, ки фурсати нон хўрдан ҳам надоштанд.?7wҲаввориён назди Исо ҷамъ омада, ҳар он чиро, ки ба ҷо оварда ва таълим дода буданд, ба Ў нақл карданд.6!Чун шогирдонаш шуниданд, омада, ҷасади вайро бардошта бурданду гўр карданд.x5iҶаллод рафта, дар зиндон каллаи вайро аз тан ҷудо кард ва бар табақе ниҳода овард ва ба духтар дод, ва духтар онро ба модари худ дод.4Дарҳол подшоҳ ҷаллодеро фиристода, фармуд, ки каллаи вайро биёрад;n3UПодшоҳ басе ғамгин шуд; лекин барои поси савгандаш ва барои ононе ки ҳамроҳаш нишаста буданд, хоҳиши вайро рад кардан нахост.d2AВай дарҳол назди подшоҳ шитофт ва гуфт: “Мехоҳам каллаи Яҳьёи Таъмиддиҳандаро ҳамин дам дар табақе ба ман ҳадия кунӣ“.Z1-Духтар берун рафта, аз модари худ пурсид, ки“чӣ талаб кунам?“ Модараш ҷавоб дод: “Каллаи Яҳьёи Таъмиддиҳандаро“.<0qВа қасам ёд кард, ки“ҳар чӣ аз ман талаб кунӣ, ҳатто нисфи қаламрави ман бошад ҳам, ба ту медиҳам“.M/Ва духтари Ҳиродия ба базм даромада рақсид, Ҳиродус ва ононеро, ки ҳамроҳаш нишаста буданд шод намуд. Подшоҳ ба духтар гуфт: “Ҳар чӣ мехоҳӣ, аз ман талаб кун, онро ба ту бидиҳам“.{.oФурсате расид, ки Ҳиродус ба муносибати рўзи таваллуди худ барои мансабдорони худ, ба мириҳазорон ва калонтарони Ҷалил базме орост,1-[Зеро ки Ҳиродус аз Яҳьё метарсид, вайро Марди одилу муқаддас медонист ва рўихотир мекард; ба гапаш гўш дода, бисьёр музтариб мешуд ва суханонашро ба хушӣ мешунид.$,AПас Ҳиродия ба Яҳьё кина баста буд ва мехост ўро ба қатл расонад, лекин наметавонист.,+QЗеро Яҳьё ба Ҳиродус гуфта буд: “Зани бародари худро ба никоҳ даровардани ту раво нест“.!*;Зеро Ҳиродус одам фиристода, Яҳьёро дастгир карда ба зиндон андохта буд, ба хотири Ҳиродия зани Филиппус бародараш, ки вайро ба нокиҳи худ дароварда буд.])3Лекин Ҳиродус, чун шунид, гуфт: “Ин ҳамон Яҳьёст, ки ман сарашро аз танаш ҷудо кардам; вай аз мурдагон эҳьё шудааст“.@(yБаъзе мегуфтанд, ки ин Ильёс аст. Аммо баъзе мегуфтанд, ки ин пайғамбар аст, ё чун яке аз пайғамбарон.%'CЧун подшоҳ Ҳиродус шунид, - зеро номи Ў шўҳрат ёфта буд,- гуфт, ки Яҳьёи Таъмиддиҳанда аз мурдагон эҳьё шудааст, ва аз ин сабаб мўъҷизот аз вай ба зуҳур меояд.&# Бисьёр девҳоро берун карданд ва бисьёр беморонро равған молида шифо доданд.%  Онҳо равона шуда, ба мавъиза кардан оғоз намуданд, ки бояд тавба кард;B$} Ва ҳар ҷо, ки шуморо қабул накунанд ва ба суханони шумо гўш надиҳанд, аз он ҷо берун рафта, ғубори пойҳои худро биафшонед, то шаҳодате бар онҳо гардад. Ба ростӣ ба шумо мегўям: ҳолати Садўм ва Амўро дар рўзи доварӣ аз он шаҳр саҳлтар хоҳад буд“.(#I Ва ба онҳо гуфт: “Ҳар ҷо, ки ба хонае даромадед, то вақти сафар кардан дар он ҷо бимонед.s"_ Балки чоруқе дар по кашанд ва ду пероҳан дар бар накунанд.=!sВа фармуд, ки барои роҳ ҳеҷ чизе бо худ, ҷуз асое, нагиранд: на тўрбае, на ноне, на пуле, на камарбанд,X )Пас он дувоздаҳро назди Худ хонда, ба ҷуфт-ҷуфт фиристодани онҳо оғоз намуд ва ба онҳо бар арвоҳи палид қурат дод.-Ва аз беимонии онҳо дар ҳайрат афтод. Дар деҳоти он музофот гашта, таълим медод.NВа дар он ҷо ҳеҷ мўъҷиза нишон дода натавонист, ҷуз он ки дастҳояшро бар чанд беморе ниҳода, онҳоро шифо дод.X)Лекин Исо ба онҳо гуфт: “Пайғамбар беқадр набошад, ҷуз дар зодгоҳи худ ва дар байни хешовандон ва дар хонаи худ“.?w„Оё ин ҳамон наҷҷор нест, ки писари Марьям ва бародари Яъқуб, Йўсе, Яҳудо ва Шимъўн аст? Оё хоҳарони Ў ин ҷо дар байни мо намебошанд?“ Ва дар ҳаққи Ў ба васваса меафтоданд.#Чун рўзи шанбе расид, дар куништ ба таълим додан оғоз намуд, ва бисьёр шунавандагон дар ҳайрат монда, мегуфтанд: “Аз куҷост дар Ў ин чизҳо? Чӣ ҳикматест, ки ба Ў ато шудааст ки чунин мўъҷизот аз дасти Ў содир мегардад?“  Аз он ҷо баромада, ба зодгоҳи Худ омад, ва шогирдонаш аз ақиби Ў омаданд.:m+Ва Ў онҳоро сахт таъкид карда, фармуд, ки касе аз он огоҳ нашавад, ва гуфт, то хўроке ба вай диҳанд.$A*Дарҳол духтар бархоста, равон шуд, зеро ки дувоздаҳсола буд. Онҳо дар ҳайрат монданд.@y)Ва дасти духтарро гирифта, гуфт: “Талито-қуми“, ки маънояш ин аст: “Эй духтар, туро мегўям, бархез“.yk(Ва онҳо бар Ў хандиданд, лекин Ў ҳамаро берун карда, бо падару модари духтар ва бо рафиқонаш ба ҳуҷрае ки духтар хобида буд, даромад.Z-'Ва даромадан замон ба онҳо гуфт: “Чаро дар изтироб афтодаед ва гирья мекунед? Духтар намурдааст, балки хуфтааст“.K&Чун ба хонаи сардори куништ расид, азодоронро дар ҳолати изтироб дид, ки гирья ва навҳаи бисьёр мекарданд.#?%Ва, ҷуз Петрус, Яъқуб ва Юҳанно бародари Яъқуб, касеро иҷозат надод, ки аз паяш равад.%C$Аммо Исо ин суханонро шунида, ба сардори куништ гуфт: “Натарс, фақат имон овару бас“.^5#Ў ҳанўз сухан мегуфт, ки аз хонаи сардори куништ омада гуфтанд: “Духтарат мурд; боз барои чӣ Устодро заҳмат медиҳӣ?“?w"Ў ба вай гуфт: “Духтарам! Имонат туро шифо бахшид; ба саломатӣ бирав ва аз касалии худ дар амон бош“S!Он зан, чун донист, ки ба вай чӣ ҳодиса рўй дод, тарсону ларзон омада, пеши Ў афтод ва тамоми ҳақиқатро ба Ў гуфт. F~}|{{CzjyxwvvNuttTs'rqq0pFonwm;lJkjihngff``H__+^]]]\S[ZYYXWVVUpT SoRQ_PPONwM@LKIHGGFEDCBB?A@,?>={<;;:9987765W433G2n10//c.5-,?+*)H((R''c%$## "=!q WC>Q&K#l4  M i d.{F0DY !Ва Ўро бо тамоми дил ва ва бо тамоми идрок ва бо тамоми қувват дўст доштан ва ёри худро мисли худ дўст доштан аз ҳамаи қубониҳои сўхтанӣ ва ҳадияҳо афзалтар аст“..CU Китобдон ба Ў гуфт: “Офарин, эй Устод! Ту рост гуфтӣ, ки Худо ягона аст ва ҷуз Ў дигаре нест;5Bc Ва дуюмаш монанди он аст: 'Ёри худро мисли худ дўст бидор';ҳукми дигаре бузургтар аз инҳо нест'. A Ва Худованд Худои худро бо тамоми дили ту ва бо тамоми ҷони ту ва бо тамоми ҳуши ту ва бо тамоми қуввати ту дўст бидор'; аввалин аҳком ҳамин аст!D@ Исо ба вай ҷавоб дод: “Аввалини аҳком ин аст: 'Бишнав, эй Исроил! Худованд Худои мо Худованди ягона аст;?} Яке аз китобдонон, чун мубоҳисаи онҳоро шунида, дид, ки ба онҳо ҷавоби некў дод, пеш омада, аз Ў пурсид: “Аввалини ҳамаи аҳком кадом аст?“># Вай на Худои мурдагон аст, балки Худои зиндагон. Пас шумо басе гумроҳ шудаед.==s Аммо дар бораи мурдагон, ки эҳьё мешаванд, магар дар китоби Мусо нахондаед, ки чӣ сон Худо дар назди бутта ба вай гуфт: 'Манам Худои Иброҳим ва Худои Исҳоқ ва Худои Яъқуб'?v<e Зеро, ҳангоме ки аз мурдагон эҳьё мешаванд, на зан мегиранд ва на ба шавҳар мераванд, балки монанди фариштагон дар осмон мебошанд.C; Исо ба ҷавоби онҳо гуфт: “Магар гумроҳ нестед аз он рў, ки на Навиштаҳоро медонед, на қудрати Худоро?“_:7 Пас, дар қиёмат, ки ҳама эҳьё хоҳанд шуд, вай зани кадоми онҳо мешавад? Зеро ки ҳар ҳафт вайро ба занӣ гирифта буданд“.9' Ҳамаи он ҳафт вайро гирифтанд ва насле нагузоштанд. Баъд аз ҳама зан низ мурд.8% Вайро дуюмин ба занӣ гирифта, мурд ва фарзанде нагузошт; сеюмин низ ҳамчунин.~7u Ҳафт бародар буданд: яке зан гирифта, мурд ва фарзанде нагузошт;6} „Эй Устод! Мусо ба мо навиштааст: 'Агар бародари касе бимирад ва зане аз худ гузошта ва фарзанде надошта бошад, бояд бародараш зани вайро ба никоҳи худ дароварад, ва барои бародари худ насле ба вуҷуд оварад'.5 Ва саддуққиён, ки мункири қиёмат ҳастанд, назди Ў омада, пурсиданд:z4m Исо ба ҷавоби онҳо гуфт: “Он чи аз они қайсар аст, ба қайсар диҳед, ва он чи аз они Худост--ба Худо“. Ва аз ҷавоби Ў дар ҳайрат монданд.D3 Онҳо оварданд. Онгоҳ ба онҳо гуфт: “Ин сурат ва рақам аз они кист?“ Онҳо ба Ў гуфтанд: “Аз они қайсар“.=2s Аммо Ў риёкории онҳоро дарьёфта, гуфт: “Чаро Маро меозмоед? Диноре ба Ман биёред, то онро бубинам“1 Онҳо омада, ба Ў гуфтанд: “Эй Устод! Медонем, ки Ту ҳақгўй ҳасти ва аз касе парвое надорӣ, зеро ҳеҷ рўбинӣ намекунӣ, балки роҳи Худоро ба ростӣ таълим медиҳӣ; оё ба қайсар ҷизья додан ҷоиз аст ё не? Бидиҳем ё надиҳем?“*0M Ва чанд нафар аз фарисиён ва ҳиродиёнро назди Ў фиристоданд, то Ўро аз суханаш афтонанд./ Ва хостанд Ўро дастгир кунанд, лекин аз мардум тарсиданд; зеро донистанд, ки ин масалро дар ҳаққи онҳо гуфта буд; пас Ўро вогузашта рафтанд.y.k Ин аз ҷониби Худованд шуд ва дар назари мо ҳайратангез аст'?“2-] „Магар ин Навиштаро нахондаед: 'Санге ки меъморон рад карданд, санги сари гўшаи бино гардид:W,' Пас соҳиби токзор чӣ хоҳад кард? Омада, токдоронро ба марг маҳкум хоҳад кард ва токзорро ба дигарон хоҳад супурд. +  Вайро дастгир карда, куштанд ва аз токзор берун бароварда партофтанд.9*k Лекин токдорон ба якдигар гуфтанд: 'Ин ворис аст; биёед, вайро бикушем, то мерос аз они мо гардад'.V)% Як писари азизаш буд, ва дар охир вайро низ назди онҳо фиристода, дар дили худ гуфт: 'Аз писарам шарм хоҳанд дошт'.M( Боз як нафари дигарро фиристод: вайро куштанд; ва бисьёр касони дигарро- баъзеро заданд ва баъзеро куштанд.]'3 Боз хизматгори дигарро назди онҳо фиристод; вайро низ сангборон карда, сарашро кафонданд ва дашном дода пеш кардан.s&_ Лекин онҳо вайро дошта заданд ва тиҳидаст равона карданд.8%i Чун мавсим расид, хизматгореро назди токдорон фиристод, то аз меваи токзор аз токдорон бигирад,+$ Q Пас бо масалҳо ба онҳо оғози сухан намуда, гуфт: “Касе ток шинонд, деворе гирдаш кашид, чархуште сохт, бурҷе бино кард ва онро ба токдорон супурду ба сафар рафт.#y !Ба Исо ҷавоб дода гуфтанд: “Намедонем“. Исо ҳам ба ҷавоби онҳо гуфт: “Ман ҳам ба шумо намегўям, ки бо кадом қудрат ин корҳоро мекунам“.>"u Ва агар гўем, ки 'аз инсон буд', аз мардум метарсиданд; зеро ки ҳама Яҳьёро набии барҳақ медонистанд.U!# Аммо онҳо дар дили худ андеша мекарданд: “Агар гўем, ки'аз осмон буд', Ў бигўяд: 'Пас чаро ба вай имон наовардед?“s _ Таъмиди Яҳьё аз осмон буд, ё аз инсон? Ба Ман ҷавоб диҳед“.# Исо ба ҷавоби онҳо гуфт: “Ман ҳам аз шумо чизе мепурсам, ба Ман ҷавоб диҳед; он гоҳ Ман ҳам ба шумо хоҳам гуфт, ки бо кадом қудрат ин корҳоро мекунам;G Гуфтанд: “Бо кадом қудрат ин корҳоро мекунӣ?“Ва кист, ки ин қудратро ба Ту додааст, то ин корҳоро кунӣ?“I  Боз ба Ерусалим омаданд. Ва ҳангоми ки Ў дар маъбад мегашт, саркоҳинон, китобдонон ва пирон назди Ў омада,&E „Аммо агар афв накунед, Падари шумо низ, ки дар осмон аст, гуноҳҳои шуморо наомурзад“2] „Ва ҳангоме ки дар дуо меистед, агар аз касе ранҷу озоре кашида бошед, гуноҳи вайро авф намоед, то ки Падари шумо низ, ки дар осмон аст, гуноҳҳои шуморо биомурзад“;`9 „Бинобар ин ба шумо мегўям: ҳар чӣ дар дуо хоҳиш мекунед, яқин бидонед, ки пайдо хоҳед кард, -ва ба шумо ато хоҳад шуд“.  „Ба Худо имон оваред. Зеро ба ростӣ ба шумо мегўям: ҳар кӣ ба ин кўҳ гўяд: 'Бархоста, худро дар баҳр афкан', ва дар дили худ шак надошта бошад, балки яқин донад, ки он чи гўяд мешавад,-ҳар чи гўяд ба вай ато хоҳад шуд“.4c Исо ба ҷавоби онҳо гуфт:2] Ва Петрус ба ёд оварда, гуфт: “Эй Устод! Инак дарахти анҷире ки нафрин кардаӣ, хушк шудааст“./ Бомдодон, вақте ки мегузаштанд, дарахти анҷирро диданд, ки то реша хушк шудааст.R Чун рўз бевақт шуд, Ў аз шаҳр берун рафт.E Чун китобдонон ва саркоҳинон шуниданд, дар тараддуди ин шуданд, ки чӣ тавр Ўро ба ҳалок расонанд; зеро аз Ў метарсиданд, чунки тамоми мардум аз таълимоти Ў дар ҳайрат буданд.+O Ва онҳоро таълим дода, мегуфт: “Оё навишта нашудааст, ки 'Хонаи Ман хонаи ибодати ҳамаи халқҳо номида хоҳад шуд'? Аммо шумо онро ба дуздхона мубаддал кардаед“.yk Ва нагузошт, ки касе чизеро аз миёни маъбад бардошта гузарад.=s Ба Ерусалим омаданд. Исо ба маъбад даромада, ба пеш кардани онҳе ки дар маъбад харидуфурўш мекарданд, оғоз намуд; мизҳои саррофон ва курсиҳои кафтарфурўшонр чаппа кард;/W Ва Исо ба он гуфт: “Пас аз ин то абад касе аз ту мева нахўрад“. Ва шогирдонаш инро шуниданд.)K Ва аз дур дарахти анҷирро, ки барг дошт, дида, омад, то шояд чизе бар он биёбад; чун наздик шуд, ҷуз баргҳо чизе наёфт, зеро кли мавсими анҷир ҳанўз нарасида буд.oW Рўзи дигар чун аз Байт-Ҳинӣ берун омаданд, гурусна монд;  Ва Исо вориди Ерусалим шуда, ба маъбад даромад; ва ҳама чизро аз назар гузаронд, ва чун рўз бевақт шуда буд, бо он дувоздаҳ ба Байт-Ҳинӣ рафт.- S „Муборак аст малакути падари мо Довуд, ки ба исми Худованд меояд! Ҳўшаъно дар арши аъло!“U # Ва онҳое ки аз пеш ва аз пас равона буданд, хитоб мекарданд;“Ҳўшаъно! Муборак аст Он ки ба исми Худованд меояд!“T ! Бисьёр касон касон ҷомаҳои худро бар роҳ густурданд, ва дигарон шохаҳои дарахтонро бурида, бар роҳ густурданд. / Ва курраро назди Исо оварда, ҷомаҳои худро бар он афканданд, то бар он савор шуд.-S Ба ҷавоби онҳо он чиро гуфтанд, ки Исо ба фармуда буд; Ва онҳоро ба ҳоли худашон гузоштанд.9k Баъзе касоне ки дар он ҷо истода буданд, ба онҳо гуфтанд: “Чӣ кор доред, ки курраро воз мекунед?“&E Онҳо рафта, курарро ёфтанд, ки дар кўча назди дарвоза бастагӣ буд; ва онро воз карданд.|q Ва агар касе ба шумо гўяд: 'Чаро чунин мекунед?', ба ҷавобаш бигўед, ки Худованд ба он эҳтиёҷ дорад; ва дарҳол онро ба ин ҷо мефиристад“/W Ба онҳо гуфт: “Ба ин деҳа, ки рў ба рўи шумост, биравед; чун даромадед, харкурраеро баста меёбед, ки ҳанўз касе бар он савор нашудааст; онро воз карда, ин ҷо биёред;D  Чун наздики Ерусалим, ба Байт-Фоҷӣ ва Байт-Ҳинӣ, бар кўҳи Зайтун расиданд, Ў ду шогирди Худро фиристода,M 4Исо ба вай гуфт: “Бирав, ки имонат туро шифо бахшид“. Вай дарҳол бино гашта, аз ақиби Исо дар роҳ равона шуд.U# 3Исо ба вай ҷавоб гардонда, гуфт: “Чӣ мехоҳӣ, ки барои ту бикунам?“ Кўр ба Ў гуфт: “Эй Устод! Мехоҳам бино шавам“.a; 2Вай ҷомаи худро кашида, бархосту назди Исо омад.C 1Исо истода, фармуд, ки вайро бихонанд. Онҳо кўрро хонда, гуфтанд: “Осуда бош, бархез, ки туро мехонад“.m~S 0Бисьёр касон вайро ба хомўш шудан водор мекарданд; лекин вай боз ҳам бештар фарьёд мезад: “Эй Писари Довуд! Ба ман раҳм кун“.+}O /Чун шунид, ки ин Исои Носирист, фарьёдкунон гуфт: “Эй Исо, Писари Довуд! Ба ман раҳм кун“.|- .Ба Ериҳў омаданд. Вақте ки Ў бо шогирдонаш ва мардуми бисьёр аз Ериҳў мебаромад, Бартимай ибни Тимай ном кўре дар канори роҳ нишаста, садақа мепурсид. {  -Зеро Писари Одам низ на барои он омад, ки ба Ў хизмат кунанд, балки барои он ки хизмат кунад ва ҷони Худро барои фидияи бисьёр касон бидиҳад“.zw ,Ва ҳар кӣ хоҳад дар байни шумо нахустин бошад, ғуломи шумо шавад;Vy% +Лекин дар миёни шумо набояд ин тавр шавад: балки ҳар кӣ дар байни шумо хоҳад бузург бошад, хизматгори шумо шавад;3x_ *Аммо Исо онҳоро назди Худ хонда гуфт: “Шумо медонед, ононе ки мири халқҳо ба шумор мераванд, бар онҳо ҳукмрони мекунанд, ва акобирашон бар онҳо фармонраво мешавад.w )Ва он даҳ нафар, чун инро шуниданд, аз Яъқуб ва Юҳнно норозӣ шуданд.qv[ (Лекин имконияти дар тарафи росту чапи Ман нишастанатон дар дасти Ман нест, ки бидиҳам, ҷуз онҳое ки барояшон муҳайё шуда бошад.}us 'Онҳо ба ҷавоб гуфтанд: “Метавонем“ Аммо Исо ба онҳо гуфт: “Косаеро, ки Ман менўшам, хоҳед нўшид ва таъмидеро, ки Ман меёбам хоҳед ёфт;t &Исо ба онҳо гуфт: “Шумо намефаҳмед, ки чӣ мехоҳед; оё метавонед он косаеро, ки Ман менўшам, бинўшед ва он таъмидеро ки Ман меёбам биёбед?“Ss %Онҳо ба Ў гуфтанд: “Ба мо лутф намо, ки яке дар тарафи ростат ва дигаре дар тарафи чапат дар ҷалоли Ту бишинем“erC $Ба онҳо гуфт: “Чӣ мехоҳед, ки барои шумо бикунам?“iqK #Он гоҳ Яъқуб ва Юҳнно, ду писари Забдой, назди Ў омда, гуфтанд: “Эй Устод! Мехоҳем, он чи аз Ту хоҳиш кунем, барои мо бикунӣ“.5pc "Ва Ўро тамасхур кунанд, тозиёна зананд, туфборон кунанд, бикушанд; ва дар рўзи сеюм эҳьё шавад.Eo !„Инак, мо сўи Ерусалим меравем, ва Писари Одам ба дасти саркоҳинон ва китобдонон таслим карда хоҳад шуд, ва Ўро ба марг маҳкум кунанду ба дасти ғайрияҳудиён таслим кунанд;„n Чун дар роҳи сўи Ерусалим буданд, Исо пешопеши Онҳо мерафт, ва онҳо дар ҳайрат буданд, ва чун аз ақиби Ў мерафтанд, ҳаросон мешуданд. Ва Ў он дувоздаҳро назди Худ хонда, боз ба гуфтани он чи ба сараш меояд, оғоз намуд:omW Лекин басо аввалин, охирин хоҳад шуд, ва охирин аввалин.:lm Алҳол, дар ин замон, дар миёни таъқибот, сад чандон хонаҳо ва бародарон ва хоҳарон ва падарон ва модарон ва фарзандон ва амлок ва дар олами оянда ҳаёти ҷовидонӣ наёбад;2k] Исо ба ҷавоб гуфт: “Ба ростӣ ба шумо мегўям: касе нест, ки хона, ё бародарон, ё хоҳарон, ё падар, ё модар, ё зан, ё фрзандон, ё амлокро аз баҳри Ман ва Инҷил тарк кунадуj1 Он гоҳ Петрус ба Ў гуфт: “Инак, мо ҳама чизро тарк карда, Туро пайравӣ намудаем“.diA Исо ба онҳо нигоҳ карда гуфт: “Ба одамизод ин ғайриимкон аст, лекин на ба Худо; зеро ки ба Худо ҳама чиз имконпазир аст“. h9 Онҳо бағоят дар ҳайрат шуда, ба якдигар мегуфтанд: “Пас кӣ метавонад наҷот ёбад?“.4ga Аз сўрохии сўзан гузаштани шутур осонтар аст аз он ки сарватдор ба Малакути Худо дохил шавад.7fg Шогирдон аз суханони Ў дар ҳайрат шуданд. Исо боз ба ҷавоби онҳо гуфт: “Эй фарзандон! Ба онҳое ки умеди сарват доранд, даромадан ба Малакути Худо чӣ гуна душвор аст!“Oe Исо ба гирду пеш нигариста, ба шогирдонаш гуфт: “Ба Малакути Худо даромадани сарватдор чӣ гуна душвор аст!“d+ Лекин вай аз ин сухан ошуфта ва ғамгин шуда, рафт, чунки молу мулки бисьёр дошт.^c5 Исо ба вай нигариста, дўст дошт ва гуфт: “Туро як чиз намерасад: бирав, ҳар он чи дорӣ, бифурўш ва ба мискинон бидеҳ, ва дар осмон ганҷе хоҳӣ ёфт; ва омада, салиб бардор ва Маро пайравӣ кун“.b Вай ба ҷавоби Ў гуфт: “Эй Устод! Ҳамаи инро ман аз кўдаки нигоҳ доштаам“.ca? Аҳкомро медонӣ: 'Зино накун; қатл накун; дуздӣ накун; шаҳодати бардурўғ надеҳ; озор надеҳ падару модаратро ҳурмат кун'„.` Исо ба вай гуфт: “Чаро Маро некў мегўӣ? Ҳеҷ кас некў нест, ҷуз Худои ягона“._} Вақте ки ба роҳ мебаромад, касе назди Ў шитофта, зону бар замин зад ва пурсид: “Эй Устоди некў, чи кунам, то вориси ҳаёти ҷовидонӣ шавам?“{^o Ва онҳоро ба оғўш кашид ва даст бар онҳо ниҳода дуои хайр кард.=]s Ба ростӣ ба шумо мегўям: ҳар кӣ Малакути Худоро монанади кўдак қабул накунад, ба он дохил намешвад.\' Чун Исо дид, дарғазаб шуда, гуфт: “Кўдаконро бигзоред, ки назди Ман оянд, ва ба онҳо монеъ нашавед, зеро Малакути Худо ба чунин касон тааллуқ дорад“.A[{ Кўдаконро назди Ў меоварданд, то ки онҳоро ламс кунад; лекин шогирдон ба оварандагон монеъ мешуданд."Z= Ва агар зане аз шавҳари худ ҷудо шуда, ба никоҳи дигаре дарояд, низ зино карда бошад.=Ys Ў ба онҳо гуфт: “Ҳар кӣ зани худро талоқ дода, дигареро никоҳ кунад, дар ҳаққи вай зино карда бошад;fXE Дар хона шогирдонаш боз дар ин бора аз Ў пурсиданд.tWa Пас он чиро, ки Худо ба ҳам пайваст, одам набояд ҷудо кунад.V1 Ва ҳар ду як тан мешаванд, ба тавре ки онҳо акнун ду тан не, балки як тан мебошанд.U Аз ин сабаб мард падару модари худро тарк карда, бо зани худ мепайвандад.oTW Лекин дар ибтидои офариниш Худо онҳро марду зан офарид.%SC Исо ба ҷавоби онҳо гуфт: “Ба сабаби дилсахтии шумо ин ҳукмро барои шумо навиштааст“;R Гуфтанд: “Мусо иҷоззат додааст, ки талоқномае навишта ҷудо шаванд“.fQE Ба ҷавоби онҳо гуфт: “Мусо ба шумо чӣ фармудааст?“BP} Фарисиён наздик омада ва Ўро озмуданӣ шуда, пурсиданд: “Оё ҷоиз аст, ки мард зани худро талоқ диҳад?“sO a Аз он ҷо баромада, ба он сўи Ўрдун, ба ҳудуди Яҳудо омад. Боз мардум назди Ў шитофтанд; ва Ў, аз рўи одаташ, боз онҳоро таълим медод.rN] 2Намак хуб аст; Лекин агар намак шўр набошад, бо чӣ шумо онро ислоҳ мекунед? Пас дар худ намак бидоред, ва бо якдигар муросо кунед.M/ 1Зеро ҳар кас бо оташ намакин хоҳад шуд, ва ҳар қурбон бо намак намакин хоҳад шуд.tLa 0Ки дар он ҷо кирми онҳо намемирад, ва оташ хомўш намешавад.+KO /Ва агар чашмат туро ба васваса андозад, онро бикан: барои ту беҳтар аст, ки якчашма шуда ба Малакути Худо дароӣ, аз ин ки бо ду чашм дар оташи дўзах андохта шавӣ,tJa .Ки дар он ҷо кирми онҳо намемирад, ва оташ хомўш намешавад.=Is -Ва агар поят туро ба васваса андозад, онро бибур: барои ту беҳтар аст, ки ланг шуда ба ҳаёт дароӣ, аз ин ки бо ду по дар дўзах андохта шавӣ, дар оташе ки хомўшнашаванда аст.tHa ,Ки дар он ҷо кирми онҳо намемирад, ва оташ хомўш намешавад.DG +Ва агар дастат туро ба васваса андозад, онро бибур: барои ту беҳтар аст, ки маъюб шуда ба ҳаёт дароӣ, аз ин ки бо ду даст ба дўзах равона шавӣ, дар оташе ки хомўш нашаванда аст,$FA *Ва ҳар кӣ яке аз ин тифлонро, ки ба Ман имон меоваранд, ба васваса андозад, барои вай беҳтар аст, ки санги осиёе бар гарданаш овехта, вайро дар баҳр афкананд.E! )„Ва ҳар кӣ ба исми Ман шуморо, аз он рў ки пайрави Масеҳ ҳастед, косаи обе бинўшонад, ба ростӣ ба шумо мегўям, ки мукофоти худро зоеъ нахоҳад кард“.MD („Зеро ҳар кӣ зидди мо нест, бо мост“.lCQ 'Исо гуфт: “Вайро манъ накунед; зеро ҳеҷ касе нест, ки ба исми Ман мўъҷиза бинамояду ба зудӣ дар ҳаққи Ман бад гуфта тавонад“.7Bg &Он гоҳ Юҳанно гуфт: “Эй Устод! Мо касеро дидем, ки ба исми ТУ девҳоро берун мекард, лакин моро пайравӣ намекард, ва мо вайро манъ кардем, чунки моро пайравӣ намекард“.&AE %„Ҳар кӣ яке аз ин гуна кўдаконро ба исми Ман қабул кунад, вай Маро қабул кунад; ва ҳар кӣ Маро қабул кунад, вай на Маро, балки Фиристодаи Маро қабул мекунад“.@7 $Пас кўдакеро гирифта, дар миёни онҳо ба по гузошт ва, дар оғўш кашида, ба онҳо гуфт:e?C #Ў нишаста, он дувоздаҳро наздаш хонд ва ба онҳо гуфт: “Ҳар кӣ мехоҳад нахустин бошад, вопасин ва хизматгори ҳама шавад“.!>; "Онҳо хомўш монданд, чунки дар роҳ бо якдигар муҳокима мекарданд, ки кист бузургтар.J=  !Ба Кафарнаҳум омад; чун дар хона буд, аз онҳо пурсид: “Дар роҳ бо якдигар дар чӣ хусус муҳокима мекардед?“~<u Лекин онҳо ин суханро нафаҳмиданд ва тарсиданд, ки аз Ў пурсанд.(;I Зеро шогирдони Худро таълим дода мегуфт, ки Писари Одам ба дасти одамон таслим карда хоҳад шуд, ва Ўро хоҳанд кушт; чун кушта шуд, пас аз се рўз эҳьё хоҳад шуд.:3 Ва аз он ҷо равона шуда, аз Ҷалил мегузаштанд; ва Ў намехост, ки касе Ўро бишносад. 9 Ба онҳо гуфт: “Ин ҷинс ба ҳеҷ ваҷҳ берун намеравад, ҷуз ба дуо ва рўза“.C8 Ва чун ба хона даромад, шогирдонаш аз Ў ба танҳои пурсиданд: “Чаро мо онро берун карда натавонистем?“l7Q Лекин Исо дасташро гирифта бархезонд; вай ба по истод.r6] Пас бонг зада, вайро сахт ба ларза андохта, берун рафт; вай монанди мурда гашт, ба тавре ки бисьёр касон гуфтанд, ки вай мурдааст.:5m Чун Исо дид, ки мардум сўяш шитоб мекунанд, рўҳи палидро мазаммат намуда, гуфт: “Эй рўҳи гунг ва кар! Ба ту амр мефармоям, ки аз вай берун рав ва дигар дохили вай нашав“.L4 Дарҳол падари кўдак фарьёд зада, гирьякунон гуфт: “Имон меоварам, эй Худованд! Ба беомонии ман мадад кун“. 39 Исо ба вай гуфт: “Агар имон оварда тавонӣ, барои имондор ҳама чиз имконпазир аст“.T2! „Борҳо вайро дар оташ ва дар об афканд, то вайро ҳалок кунад; лекин, агар метавонӣ, ба мо раҳм кун ва ёрӣ расон“.1+ Ва аз падари вай пурсид: “Кай боз ба ин ҳолат гирифтор аст?“ Гуфт: “Аз кўдакӣ“O0 Вайро назди Ў оварданд. Чун Ўро дид, рўҳ вайро ба ларза андохт; вай ба замин афтода ва ғел зада, кафк баровард.T/! Ў ба ҷавоби вай гуфт: “Эй насли беимон: То кай бо шумо бошам? То кай шуморо тоқат кунам? Вайро назди Ман биёред“.:.m „Ҳар ҷо, ки вайро бигирад, ба замин мезанад, вай кафк бароварда, дандонҳо бо ҳам месояд ва карахт мешавад; Ба шогирдони Ту гуфтам, ки онро берун кунанд, натавонистанд“.<-q Яке аз байни мардум ба ҷавоб гуфт: “Эй Устод! писари худро назди Ту овардам, ки рўҳи гунге дорад: “n,U Ў аз китобдонон пурсид: “Бо инҳо чӣ мубоҳиса мекунед?“ ~$} |{ziyxx vvuAtOsqrrqIpwo(mmkjvihZgg0ffYehdXcbba```=_G^]]$\\[_Z$YKXXWqVUTSS@RBQPP O NLKK5JwJ.I$HyGFoEhDD,CHBAA?@?>==F<;::9`9 86765L4i33e2100//K.-,++o*E)(( '8&%$$&#j"!  pDg~ kfdJ8  P B 6A>6pfY*Ва чун шом шуд, зеро ки рўзи ҷумъа, яъне бегоҳи шанбе буд,e)Ки ҳангоми дар Ҷалил буданаш аз ақиби Ў мерафтанд ва ба Ў хизмат мекарданд, ва бисьёр занони дигар, ки ҳамроҳи Ў ба Ерусалим омада буданд.~du(Якчанд зан низ буданд, ки аз дур нигоҳ мекарданд: аз он ҷумла Марьями Маҷдали ва Марьяме ки модари Яъқуби кўчак ва Йўсе буд, ва Салўмит,Nc'Мирисаде ки рў ба рўи Ў меистод, чун дид, ки Ў бо чунин садо ҷон дод, гуфт: “Ба ростӣ ин Одам Писари Худо буд“.hbI&Ва пардаи маъбад аз боло то поён дарида, ду пора шуд.Xa)%Лекин Исо садои баланде бароварда, ҷон дод..`U$Пас шахсе шитоб карда, исфанҷеро аз сирко пур кард ва бар сари най ниҳода, ба Ў нўшонидани шуд ва гуфт: “Биистед, бубинем, ки оё Ильёс меояд, то Ўро фурўд оварад?“_y#Баъзе аз ҳозирон, чун шуниданд, гуфтанд: “Инак Ильёсро мехонад“. ^"Ва дар соати нўҳум Исо бо овози баланд фарьёд зада, гуфт: “Элўҳӣ, Элўҳӣ! Лама сабақтанӣ?“ яъне: “Худои Ман, Худои Ман! Чаро маро тарк кардаӣ?“. ]!Чун соати шашум расид, тамоми заминро то соати нўҳум торикӣ фаро гирифт.\ Масеҳ, Подшоҳи Исроил, бигзор акнун аз салиб фурўд ояд, то бубинем ва имон оварем“. Ва онҳое ки бо Ў маслуб шуда буданд, Ўро дашном медоданд. [ Ҳамчунин саркоҳинон ва китобдонон Ўро истеҳзо карда, ба якдигар мегуфтанд: “Дигаронро наҷот медод, лекин Худашро наҷот дода наметавонад!“PZХудатро наҷот дода, аз салиб фурўд ой“dYAВа роҳгузарон Ўро дашном дода ва сар ҷунбонда, мегуфтанд: “Эй Ту ки маъбадро вайрон карда, дар се рўз аз нав бино мекунӣ! X Пас ба амал омад он Навиштае ки мегўяд: “Аз ҷинояткорон шумурда шуд“.W/Бо Ў ду роҳзанро, яке аз дасти росташ ва дигареро аз дасти чапаш, маслуб карданд.yVkВа бар Ў чунин айбномае навишта шуда буд: “Подшоҳи Яҳудиён“.SUВа соати сеюм буд, ки Ўро маслуб карданд.6TeОноне ки Ўро маслуб карданд, либоси Ўро қуръа партофта тақсим карданд, то ҳар кас чизе бигирад.SВа шароби бо мур омехтаро барои нўшонданаш доданд; лекин Ў нанўшид. RВа Исоро ба ҷое бурданд, ки Ҷолҷолто, яъне“Ҷои косахонаи сар“ ном дошт.}QsВа роҳгузареро аз Қурин, ки Шимъўн ном дошт ва падари Искандар ва Руфус буд ва аз саҳро меомад, маҷбур карданд, ки салиби Ўро бардорад.PyПас аз он ки Ўро басе истеҳзо карданд, ҷомаи арғувонро аз танаш кашида, либоси Худашро пўшонданд ва Ўро берун бурданд, то маслуб кунанд.O/Ва қамиш бар сараш заданд ва бар Ў туф карданд ва, зону зада, ба Ў таъзим карданд.oNWВа оғоз ба салом намуданд: “Салом, эй Подшоҳи Яҳудиён!“ MВа ҷомаи арғувон ба Ў пўшонданд ва тоҷе аз хор бофта, бар сараш ниҳоданд;0LYВа сарбозон Ўро ба даруни ҳавлӣ, яъне ба сарбозхона бурданд ва тамоми фавҷро гирд оварданд;wKgПас Пилотус, мардумро хушнўд кардани шуда, Бараббосро барои онҳо озод кард ва Исоро тозиёна зада, барои маслуб кардан таслим кард.GJПилотус ба онҳо гуфт: “Ў чӣ бадӣ кардааст?“Лекин онҳо боз ҳам зиёдтар фарьёд заданд: “Ўро маслуб кун!“.VI% Онҳо боз фарьёд задана: “Ўро маслуб кун!“AH{ Пилотус боз ба ҷавоби онҳо гуфт: “Пас чӣ мехоҳед бикунам бо он Касе ки Ўро Подшоҳи Яҳудиён меномед?“5Gc Лекин саркоҳинон мардумро барангехта буданд, ки Бараббосро барои онҳо озод кунад, беҳтар аст.F} Зеро медонист, ки саркоҳинон Ўро аз рўи ҳасад таслим карда буданд.E/ Вай ба ҷавоби онҳо гуфт: “Оё мехоҳед, Подшоҳи Яҳудиёнро барои шумо озод кунам?“1D[Ва мардум фарьёд зада, илтимос карданд, ки он чиро, ки ҳамеша барои онҳо мекард, ба ҷо оварад.'CGБараббос ном касе бо шариконаш дар ҳабс буд, ки онҳо дар вақти исьён одам кушта буданд.|BqДар ҳар ид вай як бандиро, ки мехостанд, барои онҳо озод мекард.A}Лекин Исо боз ҳеҷ ҷавоб надод, ба тавре ки Пилотус дар ҳайрат монд.1@[Пилотус боз аз Ў пурсид: “Ту ҳеҷ ҷавобе намедиҳӣ? Бингар, ки чи қадар Туро айбдор мекунанд“.X?)Ва саркоҳинон Ўро бисьёр айбдор мекарданд. >9Пилотус аз Ў пурсид: “Оё Ту Подшоҳи Яҳудиён ҳастӣ?“ Ў ҷавоб дода гуфт: “Ту мегўӣ“. = Бомдодон фавран саркоҳинон бо пирон ва китобдонон ва тамоми шўрои пирон машварат карданд ва Исоро баста бурданду ба Пилотус таслим карданд.]<3HҲамон дам хурўс бори дуюм бонг зад. Он гоҳ Петрус суханони Исоро ба ёд овард, ки Вай гуфта буд: “Пеш аз он ки хурўс ду бор бонг занад, Маро се бор инкор хоҳӣ кард“ Ва оғоз ба гиристан намуд..;UGЛекин вай ба савганду қасам хўрдан оғоз намуда, гуфт: “Он Одамро, ки мегўед, намешиносам“.(:IFВай бори дигар инкор кард. Пас аз муддате ҳозирон ба Петрус гуфтанд: “Дар ҳақиқат ту яке аз онҳо мебоши; зеро ки ту аз Ҷалил ҳастӣ ва лаҳҷаи ту ҳамон хел аст“.9yEКаниз бори дигар вайро дида, ба ҳозирон гуфт: “Ин яке аз онҳост“.a8;DЛекин вай инкор карда, гуфт: “Намедонам ва намефаҳмам, ки ту чӣ мегўӣ“. Ва ба ҳавлии берун рафта буд, ки хурўс бонг зад.77gCВа чун дид, ки Петрус худро гарм мекунад, ба вай нигоҳ карда, гуфт: “Ту низ бо Исои Носирӣ будӣ“.6BҲангоме ки Петрус дар поён, дар рўи ҳавли буд, яке аз канизони саркоҳин омад53AВа баъзе касон ба сару рўи Ў туф кардан гирифтанд ва рўяшро пўшида, Ўро мезаданд ва мегуфтанд, ки: “Нубавват кун“. Ва хизматгорон Ўро торсакӣ мезаданд.54c@„Шумо куфрро шунидед; чӣ мулоҳиза доред?“ Пас ҳама Ўро айбдор карда, сазовори марг донистанд.3+?Он гоҳ саркоҳин ҷомаи худро дарронда, гуфт: “Дигар ба шоҳидон чӣ ҳоҷат дорем?“M2>Исо гуфт: “Ман ҳастам; ва шумо Писари Одамро хоҳед дид, ки ба ямини Қудрат нишаста, бар абрҳои осмон меояд“.U1#=Аммо Ў хомўш монд ва ҳеҷ ҷавоб надод. Боз саркоҳин аз Ў пурсида, гуфт: “Оё Ту Масеҳ Писари Худои Муборак ҳастӣ?“.}0s<Пас саркоҳин бархост ва дар миёна истода, аз Исо пурсид: “Чаро Ту ҳеҷ ҷавоб намедиҳӣ? Ин чист, ки инҳо бар зидди Ту шаҳодат медиҳанд?“.[//;Лекин чунин шаҳодати онҳо низ мувофиқ набуд.%.C:„Мо шунидем, ки Ў мегуфт'Ман ин маъбади бо дасти одам сохташударо вайрон мекунам ва дар се рўз дигареро бино мекунам, ки бо дасти одам сохта нашуда бошад'„.-9Ва баъзе касон бархоста, бар зидди Ў шаҳодати бардурўғ дода, гуфтанд:?,w8Зеро бисьёр касон бар зидди Ў шаҳодати бардурўғ доданд, лекин ин шаҳодатҳо ба якдига мувофиқ набуд._+77Саркоҳинон ва тамоми шўрои пирон дар ҷустуҷўи шаҳодате бар зидди Исо буданд, то Ўро ба қатл расонанд, лекин наёфтанд.[*/6Перус аз дур, то даруни ҳавлии саркоҳин аз паи Ў равона шуда, бо хизматгорон нишаст ва назди оташ худро гарм мекард.C)5Ва Исоро назди саркоҳин оварданд; ва тамоми саркоҳинон ва пирон ва китобдонон назди вай гирд омаданд.{(o4Лекин вай чодирро партофта, тани бараҳна аз дасти онҳо гурехт.@'y3Ҷавоне ҷисми бараҳнаи худро бо чодире печонда, аз ақиби Ў мерафт; ва сарбозон вайро дастгир карданд.M&2Он гоҳ ҳама Ўро вогузошта, гурехтанд.l%Q1Ҳар рўз Ман назди шумо дар маъбад будам ва таълим медодам, ва шумо Маро дастгир накардед; лекин бигзор Навиштаҳо ба амал ояд.S$0Исо ба онҳо рў оварда гуфт: “Гўё бар зидди роҳзане шумо бо шамшеру таёқҳо берун омадаед, то Маро дастгир кунед;7#g/Аммо яке аз ҳозирон шамшери худро кашида, ба ғуломи саркоҳин заду як гўши вайро бурида партофт.f"E.Ва онҳо дастҳои худро бар Ў андохта, Ўро гирифтанд.!#-Ва чун омад, дарҳол ба Ў наздик шуда, гуфт: “Эй Устод! Эй Устод!“ Ва Ўро бўсид.^ 5,Таслимкунандаи Ў ишорате ба онҳо дода, гуфт буд: “Ҳар киро бибўсам, Ў ҳамон аст; Ўро дастгир кунеду бо эҳтиёт баред“.0Y+Ва дарҳол, ҳанўз ки Ў сухан мегуфт, Яҳудо, ки яке аз он дувоздаҳ буд, ва бо вай медуми бисьёре аз ҷониби саркоҳинон, китобдоднон ва пирон бо шамшеру таёқҳо омаданд.w*Бархезед, биравем: инак, он ки Маро таслим мекунад, наздик омад“.-S)Ва бори сеюм омада, ба онҳо гуфт: “Шумо ҳанўз мехобед ва истироҳат мекунед? Вассалом, соат расидааст, инак Писари Одам ба дасти гуноҳкорон таслим карда мешавад;Q(Ва баргашта, боз онҳоро хуфта ёфт, зеро чашмонашон хоболуд буд; ва онҳо намедонистанд, ки ба Ў чӣ ҷавоб диҳанд.P'Ва боз рафта бо ҳамон суханон дуо гуфт.*M&Бедор бошед ва дуо гўед, то ба озмоиш дучор нашавед; рўҳ бардам аст, лакин ҷисм нотавон“.@y%Ва омада, онҳоро хуфта ёфт, ва ба Петрус гуфт: “Эй Шимъўн! Ту хуфтаӣ? Оё натавонисти соате бедор бошӣ?jM$Ва гуфт: “Аббо, Падарам! Ҳама чиз назди Ту мумкин аст; ин косаро аз Ман бигзарон, лекин на бо хоҳиши Ман, балки бо иродаи Ту“.:m#Ва, каме пештар рафта, рў ба замин афтод ва дуо гуфт, ки агар мумкин бошад, он соатро аз Ў бигзарад;?w"Ва ба онҳо гуфт: “Ҷони Ман то ба дараҷаи марговар маҳзун шудааст; дар ин ҷо бимонед ва бедор бошед“.#!Ва Петрус, Яъқуб ва Юҳанноро бо Худ бурд; ва дар изтироб афтод ва дилтанг шуд.F Ба мавзее омаданд, ки Ҷатсамонӣ ном дошт; ва Ў ба шогидонаш гуфт: “Дар ин ҷо бинишинед, то Ман дуо гўям“.  Лекин вай бо ҷидду ҷаҳди зиёдтар мегуфт: “Ҳатто агар бо Ту мурданам лозим ояд, ҳам Туро ҳаргиз инкор накунам“. Дигарон низ ҳамчунон гуфтанд.wgИсо ба вай гуфт: “Ба рости ба ту мегўям, ки ту ҳоло, дар ҳамин шаб, пеш аз он ки хурўс ду бор бонг занад, Маро се бор инкор хоҳӣ кард“.Петрус ба Ў гуфт: “Агар ҳама ба васваса афтанд ҳам, ман намеафтам“.q[Аммо пас аз эҳьё шуданам, пеш аз шумо ба Ҷалил хоҳам рафт. 9Ва Исо ба онҳо гуфт: “Ҳамаи шумо имшаб дар ҳаққи Ман ба васваса хоҳед афтод; зеро навишта шудааст: “Чўпонро мезанам, ва гўсфандон пароканда хоҳанд шуд“.kOВа ҳамду сано хонда, ба сўи кўҳи Зайтун равона шуданд._ 7Ба ростӣ ба шумо мегўям: Ман дигар аз шираи ангур нахоҳам нўшид, то ҳамон рўзе ки дар Малакути Худо маи тоза бинўшам“." =Ва ба онҳо гуфт: “Ин аст Хуни Ман аз аҳди ҷадид, ки барои бисьёр касон рехта мешавад. Ва косаро гирифта, шукргузорӣ намуд ва ба онҳо дод; ва ҳама аз он нўшиданд. }Ва ҳангоме ки таом мехўрданд, Исо нонро гирифта, баракат дод ва пора карда, ба онҳо доду гуфт: “Бигиред ва бихўред, ки ин Бадани Ман аст“.` 9Агарчи Писари Одам ончунон, ки дар бораи Ў навишта шудааст, меравад, лекин вой бар ҳоли он касе ки Писари Одам ба воситаи вай таслим карда шавад: барои вай беҳтар мебуд, ки таваллуд намеёфт. 9Лекин Ў ба ҷавоби онҳо гуфт: “Яке аз дувоздаҳ, ки бо Ман даст дар табақ меандозад“.&EОнҳо ғамгин шуда, паси ҳамдигар ба Ў гуфтанд: “Оё ин манам?“ Ва дигаре: “Оё ин манам?“Ва ҳангоме ки нишаста таом мехўрданд, Исо гуфт: “Ба ростӣ ба шумо мегўям, ки яке аз шумоён, ки бо Ман таом мехўрад, Маро таслим хоҳад кард“.EБегоҳи рўз Ў бо он дувоздаҳ омад.9kШогирдонаш равона шуда, ба шаҳр омаданд, ва чунон ки Ў гуфта буд, ёфтанд; ва фисҳро омода карданд.4aВай ба шумо болохонаи калони мафрушу тайёрро нишон медиҳад; дар он ҷо барои мо тайёри бинед“.^5Ба куҷое ки дарояд, ба соҳиби хона гўед: “Устод мегўяд: меҳмонхона куҷост, ки он ҷо фисҳро бо шогирдони Худ бихўрам?“,Q Пас ду нафарро аз шогирдонаш фиристода, ба онҳо гуфт: “Ба шаҳр биравед; марде ба шумо рост хоҳад омад, ки кўзаи обро бардошта мебарад; аз ақиби вай равона шавед, Дар рўзи аввали иди фатир, ки барои фисҳ қурбонӣ мекарданд, шогирдонаш ба Ў гуфтанд: “Куҷо мехоҳӣ, ки фисҳро бихўрӣ, то рафта тайёр кунем?“wg Онҳо чун сухани вайро шуниданд, шод гаштанд, ва ба вай пул доданӣ шуданд. Вай дар ҷустуҷўи фурсати мувофиқ буд, ки Ўро таслим кунад.1~[ Ва Яҳудои Исқарьют, ки яке аз он дувоздаҳ буд, пеши саркоҳинон рафт, то ки Ўро ба онҳо таслим.e}C Ба ростӣ ба шумо мегўям: дар тамоми ҷаҳон ҳар ҷо, ки Инҷил мавъиза шавад, кори вай низ барои ёдоварии вай зикр хоҳад ёфт“.|!Вай он чи метавонист, ба ҷо овард: Бадани Маро барои дафн пешакӣ тадҳин кард.y{kЗеро мискинон ҳар вақт дар назди шумо ҳастанд ва ҳар гоҳ, ки бихоҳед, ба онҳо эҳсон карда метавонед; лекин Ман ҳамеша бо шумо нестам.0zYЛекин Исо гуфт: “Вайро ором гузоред; чаро вайро хиҷил мекунед? Вай барои Ман кори некў кард.]y3Зеро онро ба зиёда аз сесад динор фурўхта, ба мискинон тақсим карда додан мумкин буд“. Ва он занро сарзаниш карданд.&xEБаъзе касон норозӣ шуда, дар байни худ гуфтанд: “Чаро ин равғани атрафшон талаф шуд?“[w/Ва ҳангоме ки Ў дар Байт-Ҳинӣ, дар хонаи Шимъўни махавӣ назди суфра нишаста буд, - зане бо зарфи гаҷини равғани атрафшони сунбули холиси гаронбаҳо омад ва зарфро шикаста, бар сари Ў рехт. v Лекин мегуфтанд: “На дар ид, мабодо дар байни мардум ошўбе рўй диҳад“. u То иди фисҳ ва фатир ду рўз монда буд; саркоҳинон ва китобдонон дар тараддуди он буданд, ки чӣ сон бо ҳила Ўро дастгир карда, ба қатл расонанд;qt[ %Аммо он чи ба шумо мегўям, ба ҳама мегўям: “Бедор бошед“.Ss $Мабодо ногаҳон омада, шуморо хуфта ёбад.Tr! #Пас, бедор бошед; зеро намедонед, ки соҳиби хона кай меояд, дар шом, ё ними шаб, ё ҳангоми бонги хурўс, ё бомдодон;6qe "Монанди касе ки ба сафар рафта ва хонаи худро тарк карда, ба хизматгорони худ ихтиёр дод ва барои ҳар яке шуғли хосе муқарар намуд ва дарбонро фармуд, ки бедор бошад.#p? !Пас, барҳазар ва бедор бошед ва дуо гўед; зеро намедонед, ки он вақт кай фаро мерасад.!o; Аммо он рўз ва соатро, ғайр аз Падар, касе намедонад, на фариштагони осмон, на Писар.sn_ Осмон ва замин гузарон аст, лекин каломи Ман гузарон нест.)mK Ба ростӣ ба шумо мегўям: ин насл ҳанўз аз олам нагузашта, ҳамаи ин чизҳо воқеъ хоҳад шуд.*lM Ҳамчунин шумо чун дидед, ки ин чизҳо воқеъ шудааст, бидонед, ки наздик аст, назди дар аст.Ak{ Акнун аз дархти анҷир мисол гиред; чун шохааш нарм шуда, барг оварад, медонед, ки тобистон наздик аст;qj[ Ва он гоҳ Ў фариштагони Худро фиристода, баргузидагони Худро аз чор ҷониб, аз канори замин то канори осмон фароҳам хоҳад овард. i Он гоҳ Писари Одамро бинанд, ки бо қудрат ва ҷалоли азим бар абрҳо меояд. h Ва ситорагон аз осмон фурў резанд, ва қувваҳои афлок мутазалзил шаванд. g9 Лекин дар он айём, пас аз он мусибат, офтоб хира шавад ва моҳ рўшноии худро надиҳад.f{ Лекин шумо ҳушьёр бошед; инак, Ман ҳамаашро ба шумо пешакӣ гуфтам.e) Зеро масеҳони козиб ва анбиёи козиб ба майдон омада, аломот ва мўъҷизот нишон хоҳанд дод, то ки, агар мумкин бошад, баргузидагонро низ гумроҳ кунанд.+dO Дар он ҳангом агар касе ба шумо гўяд: 'Инак Масеҳ дар ин ҷост ё дар он ҷост,- бовар накунед. c Ва агар Худованд он айёмро кўтоҳ намекард, касе наҷот намеёфт; лекин аз барои баргузидагоне ки Ў интихоб намудааст, он айёмро кўтоҳ кардааст.lbQ Зеро дар он айём чунон мусибате хоҳад шуд, ки аз ибтидои офариниш, ки Худо офарид, то ҳол нашудааст ва бори дигар нахоҳад шуд.laQ Дуо кунед, ки гурехтани шумо дар зимистон рўй надиҳад.c`? Вой бар ҳоли ҳомиладорон ва ширдорон дар он айём!~_u Ва он ки дар киштзор аст, барои гирифтани ҷомаи худ барнагардад.#^? Ва ҳар кӣ бар бом бошад, поён нафурояд ва барои гирифтани чизе ба хонаи худ надарояд;N] Чун кароҳати харобиро, ки Дониёли набӣ ба забон овардааст, дар ҷое ки намебояд, бар по бубинед, - ҳар кӣ хонад, дарк кунад, - он гоҳ онҳое ки дар Яҳудо мебошанд, ба кўҳистон гурезанд.D\ Ва ҳама аз барои исми Ман ба шумо адоват хоҳанд дошт; лекин ҳар кӣ то охир сабр кунад, наҷот хоҳад ёфт“.'[G Он гоҳ бародар бародарро ва падар фарзандро ба марг таслим хоҳанд кард; ва фарзандон бар зидди падарону модарон қиём карда, онҳоро ба ҳалокат хоҳанд расонд.nZU Чун шуморо барои таслим кардан гирифта баранд, пешакӣ ғамхорӣ ва андеша накунед, ки чӣ бояд бигўед; балки он чи дар соат ба шумо ато шавад, онро бигўед: зеро гўянда шумо нестед, балки Рўҳулқудс аст.Y Ва лозим аст, ки Инҷил аввал дар байни тамоми халқҳо мавъиза карда шавад.{Xo Лекин шумо худро эҳтиёт кунед; зеро шуморо ба маҳкумаҳо хоҳанд кашид, ва дар куништҳо тозиёна хоҳанд зад, ва шуморо назди ҳокимону подшоҳон ба хотири Ман ҳозир хоҳанд кард, то барои онҳо шаҳодате гардад.JW  Зеро қавме бар зидди қавме ва салтанате бар зидди салтанате қиём хоҳад кард; ва дар ҳар ҷо зилзилаҳо руй хоҳад дод, ва қаҳтиҳо ва ошўбҳо падид хоҳад омад. Инҳо ибтидои дардҳост.MV Аммо чун ҷангҳо ва овозаи ҷангҳоро бишнавед, натарсед: зеро ин бояд воқеъ шавад; лекин ин ҳанўз интиҳо нест.4Ua Зеро бисьёр касон бо номи Ман омада, гўянд, ки ин Ман ҳастам, ва мардуми бисьёре гумроҳ кунанд.BT} Он гоҳ дар ҷавоби онҳо ба гуфтан оғоз намуд: “Ҳушьёр бошед, зеро бисьёр касон шуморо гумроҳ накунанд;#S? „Моро огоҳ кун, ки ин кай воқеъ мешавад, ва аломати рўй додани ҳамаи ин чӣ гуна аст?“YR+ Ва чун Ў бар кўҳи Зайтун дар муқобили маъбад нишаста буд, Петрус, Яъқуб Юҳанно ва Андриёс ба танҳоӣ аз Ў пурсиданд:mQS Исо ба ҷавоби вай гуфт: “Ин иморатҳои бузургро мебинӣ? Ҳамаи ин хароб хоҳад шуд, ба дараҷае ки санге бар санге нахоҳад монд“.XP + Чун Исо аз маъбад мебаромад, яке аз шогирдонаш ба Ў гуфт: “Эй Устод! Бингар, чӣ навъ сангҳо ва чӣ навъ иморатҳост!“[O/ ,„Зеро ҳама аз зиёдатии худ доданд, лакин вай аз камбағалии худ ҳар чӣ дошт, андохт, яъне тамоми нафақаи худро дод“.N +Пас шогирдонашро пеши Худ хонда, гуфт: “Ба ростӣ ба шумо мегўям, ки ин бевазани камбағал аз ҳамаи ононе ки ба ганҷина андохтанд, бештар дод;Mw *Ва бевазани камбағале омада, ду фулус андохт, ки ним тин мешавад.|Lq )Ва Исо дар муқобили ганҷина нишаста нигоҳ мекард, ки чӣ сон мардум ба ганҷина пул меандозанд. Аксари сарватдорон бисьёр меандохтанд.VK% (Онҳо ки хонаҳои бевазанонро фурў мебаранд ва барои намуд дуоро тўл медиҳанд, аз ҳама сахтар маҳкум хоҳанд шуд“.J- 'Ва дар курсиҳои аввали куништҳо ҷой бигиранд ва дар зиёфатҳо болонишин шаванд; I  &Ва Ў ба онҳо таълим дода, мегуфт: “Аз китобдонон ҳазар кунед, ки дўст медоранд ҷомаҳои дароз пўшида гарданд, ва дар бозорҳо табрик бишнаванд,nHU %„Инак, худи Довуд Ўро Худованд меномад: пас чӣ сон Ў писари вай будааст?“ Ва мардуми бисьёр каломи Ўро бо хушнўдӣ мешуниданд.G# $Ва ҳол он ки худи Довуд бар тибқи Рўҳулқудс мегўяд: 'Худованд ба Худованди ман гуфт: „Ба ямини Ман бинишин, то душманони Туро зери пои Ту андозам“'.YF+ #Ва ҳангоме ки Исо дар маъбад таълим медод, савол дода, гуфт: “Чи сон китобдонон мегўянд, ки Масеҳ писари Довуд аст?yEk "Чун Исо дид, ки вай оқилона ҷавоб дод, ба вай гуфт: “Ту аз Малакути Худо дур нестӣ“. Пас аз он касе ҷуръат накард, ки аз Ў чизе пурсад. 8~~}||{zyyZx|w}vutt8srr]qp^onmmGlHkijiiZhhgffqee5dd"cbPaW`_h^]c\[\Z.YYX9WVUUNTT=S^RRPPONNMLLK{JJIIFHGGoFF+EE!DDCBBAA @{??;>c== )?Ў тахтачае талабида, бар он навишт: “Номи ў Яҳьёст“. Ва ҳама мутааҷҷиб шуданд. =  >Ва бо имову ишорат аз падараш пурсиданд, ки ўро чӣ ном ниҳодан мехоҳад.< =Ба вай гуфтанд: “Дар авлоди ту касе нест, ки чунин ном дошта бошад“.; }<Лекин модараш дар ҷавоб гуфт: “Не, балки ў Яҳьё номида хоҳад шуд“.N: ;Ва дар рўзи ҳаштум омаданд, ки кўдакро хатна кунанд, ва мехостад ўро, аз рўи номи падараш, Закарьё ном монанд.I9  :Ва ҳамсояҳо ва хешу табори ў шуниданд, ки Худованд марҳамати Худро ба ў афзун кардааст, ва бо ў шод шуданд.`8 ;9Чун вақти зоидани Элисобаъ расид, ў писаре зоид.}7 u8Ва Марьям қариб се моҳ назди ў монд ва баъд ба хонаи худ баргашт.6 y7Чунон ки ба падарони мо гуфта буд,-ба Иброҳим ва насли ў то абад“.v5 g6Бандаи Худ Исроилро дасгирӣ кард, ба хотираи марҳамати Худ,- 4 5Гуруснагонро аз неъматҳо пур кард, ва сарватдоронро тиҳидаст фиристод;3 4Зўроваронро аз тахтҳо вожгун сохт ва фурўтанонро сарафроз гардонд;62 g3Қуввати бозуи Худро зоҳир сохт; онҳоеро, ки аз андешаҳои дилашон мағрур буданд, пароканда кард;x1 k2Ва марҳамати Ў насл ба насл барои касонест, ки аз Ў метарсанд;0 #1Зеро ки он Қодир чизи бузурге барои ман ба амал овард, ва исми Ў муқаддас аст,=/ u0Ки Ў ба фурўтании канизи Худ назар кардааст; зеро ки минбаъд ҳамаи наслҳо маро хушбахт хоҳанд хонд;g. I/Ва рўҳи ман аз Худои Наҷотдиҳандаи ман ба ваҷд омад,i- M.Ва Марьям гуфт: “Ҷони ман Худовандро ситоиш мекунад,?, y-Ва хушо вай, ки имон овардааст, ки он чи аз ҷониби Худованд ба вай гуфта шудааст, ба амал хоҳад омад“.+ #,Зеро ки чун саломи ту ба гўшам расид, бача аз шодӣ дар шикамам ба ҷунбиш омад;* +„Ва ин ба ман аз куҷост, ки модари Худованди ман назди ман омадааст?L) *Ва бо овози баланд хитоб намуда, гуфт: “Ту дар миёни занон муборак ҳастӣ, ва муборак аст самари шиками ту!“.G(  )Ва чун Элисобаъ саломи Марьямро шунид, бача дар шикамаш ба ҷунбиш омад; ва Элисобаъ аз Рўҳулқудс пур шуд,i' M(Ва ба хонаи Закарьё даромада, ба Элисобаъ салом гуфт..& W'Дар он рўзҳо Марьям роҳсипор шуда, бо шитоб ба шаҳре рафт, ки дар кўҳистони Яҳудо воқеъ аст,U% %&Марьям гуфт: “Инак, канизи Худованд ҳастам; бигзор бо ман аз рўи каломи ту бишавад“. Ва фаришта аз пеши вай рафт.g$ I%Зеро ки назди Худо ҳеҷ каломе бе оқибат намемонад“.F# $Инак, хеши ту, Элисобаъ, ки ўро нозой меноманд, ў низ дар шиками худ писаре дорад, ва ҳоло моҳи шашуми ўст;?" y#Фаришта дар ҷавоби вай гуфт: “Рўҳулқудс бар ту хоҳад омад, ва қуввати Ҳаққи Таоло бар ту соя хоҳад афканд; бинобар ин он мавлуди Муқаддас ҳам Писари Худо номида хоҳад шуд;! )"Марьям ба фаришта гуфт: “Ин чӣ гуна мешавад, дар сурате ки ман бокира ҳастам?“(  K!Ва Ў ба хонадони Яъқуб то абад салтанат хоҳад ронд, ва салтанати Ў интиҳо нахоҳад дошт“Z / Ва Ў бузург хоҳад буд ва Писари Ҳаққи Таоло номида хоҳад шуд; ва Худованд Худо тахти падараш Довудро ба Ў хоҳад дод;v gВа инак, ҳомила шуда, Писаре хоҳӣ зоид, ва Ўро Исо хоҳӣ номид; Ва фаришта ба вай гуфт: “Эй Марьям, натарс, зеро ки ту назди Худо файз ёфтаӣ;' IАммо вай ўро дида, аз суханонаш музтариб шуд ва дар дили худ гуфт, ки ин чӣ саломе бошад.T #Ва фаришта назди вай омада, гуфт: “Салом бар ту, эй пурфайз! Худованд бо туст; ту дар миёни занон муборак ҳастӣ“./ YНазди бокирае ки номзади Юсуф ном марде аз хонадони Довуд буд; ва номи он бокира Марьям буд.- UВа дар моҳи шашум Ҷабраили фаришта аз ҷониби Худо ба Носира ном шаҳри Ҷалил фиристода шуд.D „Дар ин рўзҳо Худованд назар карда, ба ман чунин амал кард, то ки нанги маро аз миёни мардум бардорад“.0 [Ва баъд аз он рўзҳо зани ў, Элисобаъ. ҳомила шуда, панҷ моҳ худро аз ҳама пинҳон дошт, ва гуфт:s aВақте ки рўзҳои хизматаш ба анҷом расид, ба хонаи худ рафт.) MВа ҳангоме ки берун омад, ба онҳо гап зада натавонист, ва онҳо фаҳмиданд, ки ў дар маъбад рўъёе дидааст; ва ў ба онҳо имову ишора мекард, ва забонаш лол шуда буд.< sДар ин миён ҷамоат мунтазири Закарьё буданд ва тааҷҷуб менамуданд, ки ў дар маъбад даранг мекунад.A }Ва инак, забонат лол шуда, то рўзи ба амал омдани ин ту имконияти гап задан нахоҳи дошт, аз барои он ки ба суханони ман, ки дар вақти худ ба иҷро хоҳанд расид, имон наовардӣ“.  ;Фаришта дар ҷавоби ў гуфт: “Ман Ҷаброил ҳастам, ки ба ҳузури Худо меистам, ва фиристода шудаам барои он ки бо ту сухан ронам ва ин муждаро ба ту бирасонам.[ 1Закарьё ба фаришта гуфт: “Инро аз рўи чӣ бидонам? Зеро ки ман пир ҳастам, ва зани ман низ ба пиронсолагӣ расидааст“.S !Ва пешопеши Ў бо рўҳ ва қувваи Ильёс қадам хоҳад зад, то ки дилҳои падаронро ба фарзандон ва номутеонро ба ҳикмати одилон баргардонад ва халқи дурусте барои Худованд муҳайё созад“. Ва бисьёр касонро аз банӣ-Исроил ба Худованд Худои онҳо руҷуъ хоҳад кунонд.t cЗеро ки ў дар назди Худованд бузург хоҳад буд, ва шароб ва арақ нахоҳид нўшид, ва аз шиками модари худ аз Рўҳулқкудс пур хоҳад буд,1  ]Ва туро шодмонӣ ва хурсандӣ насиб хоҳад шуд, ва бисьёр касон ба таваллуди ў шодӣ хоҳанд кард.  ) Аммо фаришта ба ў гуфт: “Эй Закарьё, натарс, зеро ки дуои ту мустаҷоб шудааст, ва зани ту Элисобаъ ба ту писаре хоҳад зоид, ва ту ўро Яҳьё хоҳӣ номид“.a  = Закарьё аз ин рўъё музтариб шуда, ба ҳарос афтод.)  M Баногоҳ фариштаи Худованд бар ў зоҳир гардида, дар тарафи рости қурбонгоҳи бухур истод.|  s Ва дар вақти бухур карданаш тамоми ҷамоат дар берун дуо мегуфт.7 i Мувофиқи таомули каҳонат, қуръа ба номи ў баромад, ки ба маъбади Худованд даромада, бухур кунад;o YБоре, вақте ки ў бо навбати худ пеши Худо каҳонат мекард,. WОнҳо фарзанд надоштанд, зеро ки Элисабаъ нозой буд, ва ҳар ду ба пиронсолагӣ расида буданд.L Ҳар дуи онҳо пеши Худо одил буданд ва аз рўи тамоми аҳком ва фароизи Худованд бекаму кост рафтор мекарданд.m UДар айёми Ҳиродус, подшоҳи Яҳудо, Закарьё ном коҳине аз навбати Абиё буд, ва зани ў аз духтарони Ҳорун буда, Элисабаъ ном дошт.~ wТо ки ту боэътимодии таълимотеро, ки дар он тарбия ёфтаӣ, бидонӣ.u eМан низ салоҳ донистам, ки ҳама чизро аз худи аввал бодиққат тадқиқ намуда, пай дар ҳам барои ту, эй Теофилуси мўҳтарам, бинависам, Чунон ки аз ибтидо ба василаи шоҳидон ва ходимони Калом ба мо расондаанд,Z 1Азбаски бисьёр касон ба тартиб додани нақли воқеаҳое шурўъ карданд, ки рўй доданашон дар миёни мо пурра маълум аст,zmВа онҳо берун рафта, дар ҳар ҷо мавъиза мекарданд, ва Худованд ба онҳо мадад мерасонд ва бо аломати баъдина каломро собит мегардонд.%~CВа Худованд, пас аз он ки ба онҳо сухан гуфт, ба осмон сууд карда, ба ямини Худо нишаст.a};Ва морҳоро гиранд; ва агар заҳри қотиле бихўранд, ба онҳо осеб нарасонад; ва даст бар беморон ниҳанд, онҳо шифо ёбанд“.J| Ва ин аломот ҳамроҳи имондорон хоҳад буд: ба исми Ман девҳоро берун кунанд ва ба забонҳои нав сухан гўянд;3{_Ҳар кӣ имон оварда, таъмид ёбад, наҷот хоҳад ёфт; лекин ҳар кӣ имон наоварад, маҳкум хоҳад шуд.#z?Ва ба онҳо гуфт: “Ба тамоми олам биравед ва Инҷилро ба ҳамаи махлуқот мавъиза кунед.RyНиҳоят ба он ёздаҳ, ки дар сари суфра нишаста буданд, зоҳир шуд ва онҳоро ба сабаби беимонӣ ва дилсахтиашон сарзаниш кард, зеро ба онҳо ки Ўро эҳьё шуда дида буданд, бовар накарданд.x' Ва онҳо баргашта, ба дигарон хабар доданд’ лекин ба онҳо низ бовар накарданд."w= Баъд аз он ба сурати дигар ба ду нафари онҳо, ки ба деҳа мерафтанд, дар роҳ зоҳир шуд.v Лекин онҳо чун шуниданд, ки Ў зинда аст, ва Ўро вай дидааст, бовар накарданд.xui Вай рафта, ба ҳамроҳони Ў, ки гирьёну нолон буданд, хабар дод;Jt  Саҳарии рўзи якшанбе эҳьё шуда, аввал ба Марьями Маҷдалия, ки аз вай ҳафт девро берун карда буд, зоҳир шуд.yskВа зуд баромада, тозон аз пеши қабр рафтанд; онҳоро ларза ва даҳшат фаро гирифта буд, ва ба касе чизе нагуфтанд, зеро ки метарсиданд.wrgЛекин рафта, ба шогидони Ў ва ба Петрус гўед, ки Ў пеш аз шумо ба Ҷалил меравад; Ўро, чунон ки ба шумо гуфта буд, дар он ҷо хоҳед дид“.zqmВай ба онҳо гуфт: “Ҳайрон нашавед. Исои Носирии маслубро ҷустуҷў мекунед; Ў эҳьё шуд ва дар ин ҷо нест. Инак ҷое ки Ўро ниҳода буданд.Yp+Ва чун ба қабр даромаданд, ҷавонеро дар тарафи рост нишаста диданд, ки либоси сафед дар бар дошт; ва ҳайрон шуданд. o9Чун нигаристанд, диданд, ки санг ғелонда шудааст; ва ҳол он ки он бисьёр бузург буд. nВа ба ҳамдигар мегуфтанд: “Сангро аз дари қабр барои мо кӣ меғелонад?“ mВа саҳарии рўзи якшанбе, чун офтоб тулў кард, онҳо ба сари қабр омаданд,ol YБаъд аз гузаштани шанбе, Марьями Маҷдалия ва Марьяме ки модари Яъқуб буд, ва Салўмут ҳанут хариданд, то рафта Ўро тадҳин кунад. k/Ва Марьями Маҷдалия ва Марьями модари Йўсе диданд, ки куҷо гузошта шуд.j%.Вай катоне харида ва Ҷасадро аз салиб фуроварда, ба катон печонд ва ба қабре ки дар дохили санг тарошида буд, ниҳод; ва сангеро бар дари қабр ғелонд.Ui#-Ва чун юзбошӣ фаҳмид, Ҷасадро ба Юсуф дод.7hg,Пилотус дар ҳайрат афтод, ки Ў зуд фавтидааст; ва юзбоширо талабида, аз вай пурсид, ки оё фавтид?(gI+Юсуф ном шахсе аз Ҳаромот, узви намоёни шўро, ки худаш низ интизори Малакути Худо буд, омад ва ҷасорат карда назди Пилотус даромад ва Ҷасади Исоро талаб кард; ~}|}{Izyy^xwvv;uuLttUssdrrxqqqppoo4njmll:k"jihhg^ff>eed1c~aau``_]][[ZYXXVWW/VUTSSHRGQlP#NMLLKJIHGGEDD4C#BzAD@y?>=<+;O: 9}8o76543221o0y//I.--i,+9*<)(''&2%$#"")! $} 5U+)t.,Y. & IB;'o+„Дарахти хубе нест, ки меваи бад меоварда бошад. Ва дарахти баде нест, ки меваи хуб меоварда бошд.J& *„Ё чӣ тавр метавонӣ ба бародари худ гўӣ: 'Эй бародар! иҷозат деҳ хасро аз чашми ту дур кунам', дар сурате ки чўбро дар чашми худ намебинӣ? Эй риёкор! Аввал чўбро аз чашми худ дур кун, ва он гоҳ дуруст хоҳӣ дид, ки хасро аз чашми бародари худ дур кунӣ“.'%G)„Чаро ту хасеро дар чашми бародари худ мебинӣ, вале чўберо дар чашми худ дарнамеёбӣ?“=$s(„Шогирд аз муаллими худ авло нест. Аммо, пас аз такмил ёфтан ҳам, ҳар кас чун муаллимаш хоҳад буд“.E#'Ва масале ба онҳо гуфт: “Оё метавонад кўре ба кўри дигар роҳнамоӣ кунад? Оё ҳар ду дар чоҳ намеафтанд?“k"O&„Бидиҳед, ва ба шумо дода хоҳад шуд: ба андозаи хуби ҷунбонидаю фишурдашуда ва лабрез ба домани шумо хоҳанд, рехт; зеро ба кадом андоза, ки чен кунед, ба ҳамон андоза ба шумо чен карда хоҳад шуд“.c!?%„Доварӣ накунед, ва ба доварӣ дучор нахоҳед шуд; маҳкум накунед, ва маҳкум нахоҳед шуд, бибехшед ва бахшида хоҳед шуд“;k O$„Пас, раҳмдил бошед, чунон ки Падари шумо раҳим аст“.!;#„Лекин шумо душманони худро дўст бидоред, ва некӣ кунед, ва қарз диҳед, бе он ки ба талофии он умедвор шавед; ва мукофоти шумо бузург хоҳад буд, ва Писарони Ҳаққи Таоло хоҳед буд; зеро ки Ў ба носипосон ва бадон меҳрубон аст“.kO"„Ва агар ба касоне қарз диҳед, ки ба гашта гирифтан аз онҳо умед доред, ин чӣ эҳсон аст аз ҷониби шумо? Зеро ки гуноҳкорон низ ба гуноҳкорон қарз медиҳанд, то ки аз онҳо ҳамон қадар гашта гиранд“.uc!„Ва агар ба касоне некӣ мекунед, ки ба шумо некӣ мекунанд, ин чӣ эҳсон аст аз ҷониби шумо? Зеро ки гуноҳкорон низ чунин мекунанд“.   „Ва агар касонеро дўст доред, ки шуморо дўст доранд, ин чӣ эҳсон аст аз ҷониби шумо? Зеро ки гуноҳкорон низ дўстдорони худро дўст медоранд“."=Ва чӣ тавре аз мардум мехоҳед, ки ба шумо кунанд, шумо низ ба онҳо ҳамон тавр кунед“.?wҲар кӣ аз ту чизе талаб кунад, ба вай бидеҳ, ва ҳар кӣ чизи туро бигирад, гашта доданашро талаб накун.„Ҳар кӣ ба рухсораи ту торсакӣ занад, дигарашро низ сўи вай бигардон; ва ҳар кӣ ҷомаи туро кашида гирад, дар гирифтани куртаат низ монеъ нашав“.&EБарои лаънаткунандагони худ баракат бихоҳед ва барои озордиҳандагони худ дуо гўед“.NЛекин ба шумо, эй шунавандагон, мегўям: “душманони худро дўст бидоред, ба нафраткунандагони худ некӣ кунед,}sВой бар ҳоли шумо, вақте ки тамоми мардум шуморо таъриф кунанд. Зеро ки падарони онҳо бо анбиёи козиб ҳамин тавр рафтор карда буданд“A{Вой бар ҳоли шумо, эй касоне ки ҳоло сер ҳастед! Зеро ки гурусна хоҳед монд. Вой бар ҳоли шумо, эй касоне ки ҳоло хандон ҳастед, зеро ки мотам хоҳед гирифт ва гиря хоҳед кард.0Y„Бар акси ин, вой бар ҳоли шумо, эй сарватдорон! Зеро ки шумо аллакай тасаллои худро ёфтаед.}sДар он рўз шодӣ кунеду ба ваҷд биёед, зеро ки мукофоти шумо дар осмон бузург аст. Падарони онҳо бо анбиё ҳамин тавр рафтор мекарданд“.%CХушо шумо, вақте ки мардум ба хотири Писари Одам аз шумо нафрат намоянд, ва шуморо дур кунанд, ва дашном диҳанд, ва номи шуморо ба бадӣ бароварда, рад кунанд.[/„Хушо шумо, ки ҳоло гурусна ҳастед, зеро ки сер хоҳд шуд. Хушо шумо , ки ҳоло гирьён ҳастед, зеро ки хандон хоҳед шуд.EВа Ў ба шогирдони Худ чашм андохта, гуфт: “Хушо шумо, эй мискинон, зеро ки Малакути Худо аз они шумост.“X)Ва тамоми издиҳом саъю кўшиш мекарданд, ки Ўро ламс намоянд, чунки қуввате аз Ў берун омада, ҳамаро шифо мебахшид.veТо ки каломи Ўро гўш кунанд ва аз касалиҳои худ шифо ёбанд; дар байнашон ҳамчунин гирифтори арвоҳи палид буданд; ва шифо меёфтанд.- SВа бо онҳо фурўд омада, бар ҷои ҳамворие истод, ва шумораи зиёди шогирдонаш ва мардум бисьёре аз тамоми Яҳудо ва Ерусалим ва аз соҳили Сўр ва Сидўм ҷамъ омаданд,  Яҳудо ибни Яъқуб ва Яҳудои Исқарьют, ки баъдтар таслимкунандаи Ў шуд.| qМатто ва Тумо, Яъқуб ибни Ҳалфой ва Шимъўн, ки лақабаш Ғаюр буд,( IШимъўн, ки ўро Петрус номид, ва бародараш Андриёс, Яъқуб ва Юҳанно, Филипус ва Барталмо,  Вақте ки чашми рўз кушода шуд, шогирдони Худро даъват намуда, аз онҳо дувоздаҳ нафарро интихоб кард, ва ба онҳо номи ҳавориёнро дод, ки инҳоянд:"= Дар он айём Ў барои дуо гуфтан ба фарози кўҳе баромад ва тамоми шаб ба Худо дуо гуфт."= Аммо онҳо бисьёр дарғазаб шуда, бо ҳамдигар муҳокима мекарданд, ки ба Исо чӣ кунанд.ta Ва ба ҳамаи онҳо назар афканда, ба он мард гуфт: “Дасти худро дароз кун“. Вай чунин кард, ва дасташ мисли дасти дигараш сиҳат шуд. Ва Исо ба онҳо гуфт: “Аз шумо мепурсам, ки дар рўзи шанбе кадом кор ҷоиз аст: некӣ кардан, ё бадӣ кардан? ҷонеро наҷот додан, ё ҳалок кардан?“NВа Ў андешаҳои онҳоро пай бурда, ба Марди дастхушк гуфт: “Бархез ва дар миёнҷо биист“. Вай бархост ва истод.T!Китобдонон ва фарисиён аз паи Ў мепоиданд, ки шояд дар рўзи шанбе шифо диҳад, то ки айбе ба гардани Ў бор кунанд.OЯк рўзи шанбеи дигар Ў ба куништ даромада, таълим медод, ва дар он ҷо марде буд, ки дасти росташ хушк шуда буд.mSВа ба онҳо гуфт: “Писари Одам оғои шанбе низ мебошад“.Чӣ гуна вай ба хонаи Худо даромада, нони тақдимро гирифта хўрд, ва ба ҳамроҳони худ низ дод, ва ҳол он ки хўрдани он раво набуд, ҷуз барои коҳинон?“NИсо дар ҷавоби онҳо гуфт: “Магар нахондаед, ки Довуд чӣ кард, ҳангоме ки худаш ва ҳамроҳонаш гурусна буданд?<~qВа баъзе аз фарисиён ба онҳо гуфтанд: “Чаро шумо коре мекунед, ки кардани он дар шанбе раво нест?“j} OЯк рўзи шанбе чунин воқеъ шуд, ки Ў аз миёни киштзор мегузашт, ва шогирдони Ў хўшаҳоро мечинданд ва ба каф молида, мехўрданд.J| '„Ва ҳеҷ кас шароби кўҳнаро нўшида, дарҳол навашро талаб намекунад, зеро ки мегўяд: шароби кўҳна хуб аст“.3{_&Лекин шароби навро дар машки нав андохтан лозим аст; дар он сурат ҳар ду маҳфуз хоҳанд монд“.xzi%„Ва ҳеҷ кас шароби навро дар машки кўҳна намеандозад; вагар на шароби нав машкро дарида, ҳам худаш мерезад, ҳам машк талаф мешавад;myS$Дар айни ҳол ба онҳо ин масалро гуфт: “Ҳеҷ кас порчае аз ҷомаи нав гирифта, бар ҷомаи кўҳна ямоқ намемонад; вагар на, ҳам ҷомаи навро пора мекунад, ва ҳам ямоқи нав ба ҷомаи кўҳна мувофиқ намеояд“.9xk#Лекин айёме хоҳад расид, ки домод аз онҳо гирифта шавад, ва он гоҳ, дар он айём рўза хоҳанд дошт“.?ww"Ба онҳо гуфт: “Оё метавонед аҳли кўшки никоҳро, модоме ки домод бо онҳост, ба рўзадорӣ водор намоед?v'!Ба Ў гуфтанд: “Чаро шогирдони Яҳьё бисьёр рўза медоранд ва дуо мегўянд, ҳамчунин шогирдони фарисиён низ, лекин шогирдони Ту мехўранд ва менўшанд?“ u Ман омадаам, ки на одилонро, балки гуноҳкоронро ба тавба даъват кунам“.t-Исо дар ҷавоби онҳо гуфт: “На тандурустон, балки беморон ба табиб ҳоҷат доранд;qs[Китобдонон ва фарисиён норозигӣ баён намуда, ба шогирдони Ў гутанд: “Чаро шумо бо боҷгирон ва гуноҳкорон мехўред ва менўшед?“rВа Левӣ дар хонаи худ барои Ў зиёфати калоне дод, ва шумораи зиёди боҷгирон ва касони дигар дар он ҷо буданд, ва онҳо бо Ў назди суфра нишастанд.qq[Вай ҳама чизро тарк карда, бархост ва аз паи Ў равона шуд.MpБаъд аз ин Ў берун рафта, Левӣ ном боҷгиреро дид, ки дар боҷгоҳ нишаста буд, ва ба вай гуфт: “Аз паи Ман биё“.oВа ҳама дар ҳайрат монданд, ва Худоро ҳамду сано мехонданд, ва дар ҳолате ки пур аз тарсу ҳарос буданд, мегуфтанд: “Имрўз чизҳои аҷоибе дидем“.QnВай дарҳол дар пеши назари онҳо бархост, бистари худро бардошт ва, Худоро сипоскунон, ба хонаи худ равона шуд.CmЛекин то бидонед, ки Писари Одам дар рўи замин қудрати омурзидани гуноҳҳоро дорад“- ба мафлуҷ гуфт: “Ба ту мегўям: бархез, бистари худро бардор ва ба хонаи худ равона шав“.oВа Ў ба сухан оғоз намуда, ба онҳо гуфт: “Имрўз ин навишта, ки шумо гўш кардед, ба иҷро расидааст“.,=QВа китобро пўшонда, ба ходим дод ва нишаст; ва чашмони ҳама дар куништ ба Ў дўхта шуда буд.^<5'Ва соли таваҷҷўҳи Худовандро мавъиза намоям'.";='Рўҳи Худованд бар Ман аст; зеро ки Ў Маро татҳин намудааст, то ки ба мискинон башорат диҳам, ва Маро фиристодааст, то ки шикастадилонро шифо бахшам, озодиро ба асирон ва биноиро ба кўрон мавъиза намоям, мазлумонро озод кунам'.:UБа Ў китоби Ишаъёи набиро доданд; ва Ў китобро кушода, ҷоеро ёфт, ки чунин навишта шуда буд:d9AВа ба Носира, ки дар он ҷо тарбия ёфта буд, омад ва аз рўи одати Худ, рўзи шанбе ба куништ даромад ва барои қироат бархост.8Ва Ў дар куништҳои онҳо таълим медод, ва ҳама Ўро ситоиш мекарданд.7'Ва Исо бо қуввати Рўҳ ба Ҷалил баргашт, ва овозаи Ў дар тамоми кишвар паҳн шуд.6} Ва иблис тамоми озмоишро ба итмом расонда, то муддате аз Ў дур шуд.5! Исо дар ҷавоби вай гуфт: “Гуфта шудааст, ки: 'Худованд Худои хурдо наозмой'„45 Ва Туро бар кафҳои худ бардошта хоҳанд бурд, ки мабодо пои Худро ба санге бизанӣ“?3w „Зеро ки навишта шудааст: “Ба фариштагони Худ дар бораи Ту амр хоҳад дод, ки Туро нигоҳдорӣ кунанд;d2A Ва Ўро ба Ерусалим бурда, бар кунгураи маъбад гузошт, ва ба Ў гуфт: “Агар Ту Писари Худо бошӣ, аз ин ҷо Худро ба зер андоз;w1gИсо дар ҷавоби вай гуфт: “Аз Ман дур шав, эй шайтон; навишта шудааст, ки: 'Ба Худованд Худои худ саҷда кун ва танҳо Ўро ибодат намо'„t0a„Пас, агар Ту ба ман саҷда кунӣ, ҳамааш аз они Ту мешавад“./Ва иблис ба Ў гуфт: “Тамоми салтанати ва ҷалоли онҳоро ба Ту медиҳам, зеро ки он ба дасти ман супурда шудааст, ва ман, ба ҳар кӣ хоҳам, онро медиҳам;7.gВа Ўро ба кўҳи баланде бардошта бароварда, ҳамаи мамлакатҳои ҷаҳонро дар лаҳзае ба Ў нишон дод,S-Исо ба вай ҷавоб дод: “Навишта шудааст, ки одамизод на танҳо бо нон зиндагӣ мекунад, балки бо ҳар каломи Худо“.,'Ва иблис ба Ў гуфт: “Агар Ту Писаари Худо бошӣ, ба ин санг бигўй, ки нон шавад“E+Ва чиҳил рўз Ўро иблис меозмуд, ва дар он рўзҳо Ў чизе нахўрд; ва баъд аз тамом шудани онҳо гурусна монд.* Ва Исо пур аз Рўҳулқудс аз Ўрдун баргашт, ва Рўҳ Ўро ба биёбон бурд,Z)-&Ибни Анўш, ибни Шет, ибни Одам, ибни Худо буд.(}%Ибни Матушолаҳ, ибни Ҳанўх, ибни Ёрад, ибни Маҳалальил, ибни Қенон,p'Y$Ибни Қенон, ибни Арфакшад, ибни Сом, ибни Нўҳ, ибни Ломак,l&Q#Ибни Саруҷ, ибни Рау, ибни Фолаҷ, ибни Эбар, ибни Шолаҳ,v%e"Ибни Яъқуб, ибни Исҳоқ, ибни Иброҳим, ибни Тораҳ, ибни Ноҳўр,v$e!Ибни Аминобод, ибни Ром, ибни Ҳесрўн, ибни Форас, ибни Яҳудо,r#] Ибни Йисой, ибни Ўбид, ибни Бўаз, ибни Салмўн, ибни Наҳшўн,r"]Ибни Мальё, Ибни Мино, ибни Матато, ибни Нотон, ибни Довуд,v!eИбни Шимъўн, ибни Яҳудо, ибни Юсуф, ибни Йўном, ибни Эльёқим,s _Ибни Йўсе ибни Элеэзер, ибни Йўрим, ибни Маттот, ибни Левӣ,nUИбни Малкӣ, ибни Аддӣ, ибни Қўсом, ибни Элмадом, ибни Эр,yИбни Йўҳонон, ибни Ресо, ибни Зарубобил, ибни Шаалтиил, ибни Нерӣ,r]Ибни Маҳат, ибни Матитьё, ибни Шимъӣ, ибни Юсуф, ибни Йўдо,ucИбни Матитьё, ибни Омўс, ибни Наҳум, ибни Ҳеслӣ,ибни Наҷҷой,pYИбни Маттот, ибни Левӣ, ибни Малкӣ, ибни Яннай, ибни Юсуф,W'Ва Исо, вақте ба хизмати Худо шурўъ намуд, тақрибан сисола буд, ва, чунон ки гумон мекарданд, писари Юсуф ибни Элӣ,!Ва Рўҳулқудс дар шакли ҷисмони, чун кабўтаре, бар Ў нозил шуд, ва овозе омад, ки мегуфт: “Ту Писари Маҳбуби Ман ҳастӣ; ҳусни таваҷўҳи Ман бар Туст!“5cҲангоме ки тамоми мардум таъмид меёфтанд, ва Исо низ таъмид ёфта, дуо мегуфт, осмон кушода шуд,}sИнро низ бар ҳамаи онҳо илова намуд, ки Яҳьёро ба зиндон андохт.SВа тетрарх Ҳиродус барои Ҳиродия, зани бародараш ва барои ҳамаи бадиҳое ки карда буд, ба мазамати ў дучор шуда, Боз бисьёр чизҳои дигарро ба мардум башорат дода онҳоро насиҳат мекард./W„Ў ғалбери Худро дар даст дорад, ва Ў хирмангоҳи Худро тоза карда, гандумро дар анбори Худ гирд хоҳад овард, лекин коҳро дар оташи хомўшнашаванда хоҳад сўзонд“.taЯҳьё дар ҷавоби ҳамаи онҳо мегуфт: “Ман бо об таъмид медиҳам, лекин Тавонотар аз ман меояд, ва ман сазовори он нестам, ки даволи пойафзоли Ўро воз кунам; Ў шуморо бо Рўҳулқудс ва оташ таъмид хоҳад дод;a;Ва ҳангоме ки мардум интизор меистоданд, ва ҳама дар дили худ дар бораи Яҳьё андеша мекарданд, ки оё вай Масеҳ аст ё не,7Сарбозон низ аз ў пурсида, гуфтанд: “Пас мо чӣ кунем?“ Ба онҳо гуфт: “Касеро озор надиҳед, дар ҳаққи касе тўҳмат накунед, ва ба маоши худ қаноат намоед“. }}7|Wzyexxw9v^ut{srEqponmm-lk\jjgiKh+gBeeCcb|a`_B^e]\[ZYYmXWVmU(TzSRRPOO1MMvLL6KXJMIjHGGF}EECC_B?A?>==;;$:\98765\43200/.t--+*)(''&&$##K!!<^Hw+@;o h | ) ( w erf]23 „Ба ростӣ ба шумо мегўям: баъзе, ки дар ин ҷо истодаанд, то Малакути Худоро набинанд, зоиқан маргро нахоҳанд чашид“.11[ Зеро ҳар кӣ аз Ман ва аз суханони Ман шарм кунад, Писари Одам, ҳангоме ки дар ҷалоли Худ ва дар ҷалоли Падар ва фариштагони муқаддас меояд, аз вай шарм хоҳад кард“;c0? Зеро ба одам чӣ фоида дорад, ки агар вай тамоми дуньёро ба даст оварад, лекин худро талаф кунад, ё ки ба худ зиён расонад?i/K Зеро ҳар кӣ ҷони худро раҳонидан хоҳад, онро барбод медиҳад; ва ҳар кӣ ҷони худро дар роҳи Ман барбод диҳад, онро мераҳонад;n.U Ва ба ҳама гуфт: “Агар касе хоҳад аз ақиби Ман биёяд, бояд хештанро инкор кунад ва салиби худро бардошта, Маро пайравӣ намояд;-# Ва гуфт, ки Писари Одам бояд бисьёр азоб кашад ва аз тарафи пирон, ва саркоҳинон ва китобдонон рад карда ва кушта шавад, ва дар рўзи сеюм эҳьё шавад.m,S Ва Ў ба онҳо фармони қатъӣ дод, ки онро ба касе нагўянд;+% Аз онҳо пурсид: “Шумо Маро кӣ мегўед?“ Петрус дар ҷавоб гуфт: “Масеҳи Худо“. *  Дар ҷавоб гуфтанд: “Баъзе мегўянд, ки Яҳьёи Таъмиддиҳандаӣ; баъзе мегўянд, ки Ильёсӣ; ва баъзе мегўянд, ки яке аз анбиёи қадим эҳьё шудааст“.X)) Боре, вақте ки Ў дар ҷои хилвате дуо мегуфт, ва шогирдонаш бо Ў буданд, Ў аз онҳо пурсид: “Мардум Маро кӣ мегўянд?“,(Q Ҳама хўрданду сер шуданд; ва аз пораҳои боқимонда дувоздаҳ сабадро пур карда бардоштанд.|'q Ва Ў панҷ нон ва ду моҳиро гирифта ва ба осмон нигариста, онҳоро баракат дод ва пора карда, ба шогирдонаш дод, то пеши мардум гузоранд.O& Ва чунин карданд, ва ҳамаро шинонданд.g%G Зеро ки онҳо тақрибан панҷ ҳазор мард буданд. Лекин Ў ба шогирдони Худ гуфт: “Онҳоро даста - даста панҷоҳнафарӣ шинонед“.$} Ба онҳо гуфт: “Шумо ба онҳо хўрок диҳед“. Гуфтанд: “Мо фақат панҷ нон ва ду моҳӣ дорем; оё рафта, барои тамоми ин мардум хўроке бихарем?“g#G Бегоҳирўзӣ наздик буд. Он дувоздаҳ назди Ў омада, гуфтанд: “Мардумро ҷавоб деҳ, то ки ба қасаба ва деҳоти атроф рафта, манзил ва хўрок барои худ пайдо кунанд, чунки ин ҷои мо як ҷои хилват аст“.5"c Аммо мардум хабардор шуда, аз ақиби Ў рафтанд, ва Ў онҳоро пазироӣ карда, бо онҳо дар бораи Малакути Худо сўҳбат кард ва касонеро, ки ба шифо эҳтиёҷ доштанд, шифо дод.!!; Ҳаввориён баргашта, корҳои хуудро ба Ў нақл карданд; ва Ў онҳоро алоҳида ҳамроҳи Худ гирифта, ба ҷои хилвате рафт, ки дар қарибии Байт-Сайдо ном шаҳре буд. y Ва Ҳиродус гуфт: “Ман сари Яҳьёро аз танаш ҷудо кардаам; пас, Ин кист, ки дар бораи Ў чунин гапҳоро мешунавам?“ Ва мехост ки Ўро бубинад.X) Дигарон мегуфтанд, ки Ильёс зоҳир гардидааст; вале баъзеи дигарон мегуфтанд, ки яке аз анбиёи қадим эҳьё шудааст.   Вақте ки тетрарх Ҳиродус овозаи тамоми амалиёти Ўро шунавид, дар ҳайрат афтод: зеро баъзе касон мегуфтанд, ки Яҳьё аз мурдагон эҳьё шудааст; 9 Онҳо рафтанд ва деҳ ба деҳ гашта, дар ҳама ҷо башорат медоданд ва шифо мебахшиданд.   Ва агар дар ягон ҷо шуморо қабул накунанд, вақте ки аз он шаҳр берун меравед, ғубори пойҳои худро биафшонед, то ки шаҳодате бар онҳо гардад“.! Ва ба ҳар хонае, ки даромадед, дар он ҷо бимонед ва аз он ҷо боз ба роҳ дароед;L Ба онҳо гуфт: “Барои роҳ чизе нагиред: на асое, на тўрбае, на ноне, на пуле; ва набояд ду пероҳан дошта бошед;"= Ва онҳоро фиристод, то ки Малакути Худоро мавъиза намоянд ва беморонро шифо диҳанд.M  Он дувоздаҳро даъват намуда, бар ҳамаи девҳо, ва барои шифо додани касалиҳо ба онҳо қувват ва қудрат бахшид,9k8Падару модари вай дар ҳайрат монданд. Ва Ў ба онҳо фармуд, ки ин воқеаро ба ҳеҷ кас нақл накунанд.!7Ва рўҳи вай баргашт; вай дарҳол бархост; ва Ў фармуд, ки ба вай хўроке диҳанд.36Аммо Ў ҳамаро берун карда ва дасти вайро гирифта, нидо кард: “Эй духтар! Бархез“._75Бар Ў хандиданд, зеро медонистанд, ки мурдааст.E4Ҳама барои вай гирья ва навҳа мекарданд. Вале Ў гуфт: “Гирья накунед; вай намурдааст, балки хуфта аст“.O3Ва ҳангоме ки ба хона расид, ҷуз Петрус, Юҳанно ва Яъқуб, ва падару модари духтар, ҳеҷ касро даромадан намонд.52Аммо Исо инро шунида, ба вай гуфт: “Натарс, фақат имон овар, ва ў наҷот хоҳад ёфт“.Y+1Ў ҳанўз ин сухан мегуфт, ки касе аз хонаи сардори куништ омада, гуфт: “Духтарат мурд; Устодро дигар ташвиш надеҳ“.0Ба вай гуфт: “Духтарам! Имонат туро шифо бахшид; ба саломатӣ бирав“.:m/Он зан чун дид, ки натавонист пинҳон монад, тарсону ларзон омада, пеши Ў афтод ва дар ҳузури тамоми мардум гуфт, ки аз чӣ сабаб Ўро ламс намуд, ва чӣ гуна дарҳол шуфо ёфт.0 Y.Аммо Исо гуфт: “Касе Маро ламс кардааст; зеро Ман ҳис кардам, ки қуввате аз Ман берун рафт“. -Ва Исо гуфт: “Кист, ки Маро ламс кард?“ Вақте ки ҳама инкор карданд, Петрус ва онҳое ки бо Ў буданд, гуфтанд: “Эй Устод, мардум Туро иҳота намуда, аз ҳар тараф фишор медиҳад, - ва Ту мегўӣ: “Кист, ки Маро ламс кард?“. ,Аз қафо наздик шуда, домани Ўро ламс намуд, ва дарҳол хунравии вай қатъ шуд. +Ва зане ки дувоздаҳ сол боз гирифтори хунравӣ буда, тамоми дороии худро ба табибон сарф карда буд, лекин ҳеҷ яке вайро шифо дода натавониста буд,-( I*Чунки духтари ягонаи вай, ки тақрибан дувоздаҳсола буд, ба ҳолати назъ расида буд. Вақте ки Ў ба он ҷо мерафт, мардуми бисьёре аз ҳар тараф Ўро фишор медоданд.jM)Ва инак, марде ки Ёир ном дошт ва сардори куништ буд, омада, пеши пойҳои Исо афтод ва аз Ў илтимос кард, ки ба хонаи вай биёяд./(Вақте ки Исо баргашт, мардум Ўро пазироӣ карданд, чунки ҳама мунтазири Ў буданд.#'„Ба хонаи худ баргард ва он чиро, ки Худо ба ту кардааст, нақл намо“ Вай равона шуда, он чиро, ки Исо ба вай карда буд, дар тамоми шаҳр мавъиза намуд._7&Он марде ки аз дарунаш девҳо баромада буданд, аз Ў илтимос кард, ки бо Ў бошад. Лекин Ў вайро ба хонааш фиристода, гуфт:D%Ва тамоми мардуми сарзамини ҷадариён аз Ў илтимос карданд, ки аз пеши онҳо баромада равад, чунки тарсу ҳароси азиме онҳоро фаро гирифта буд. Ва Ў ба қаиқ савор шуда, баргашт.#?$Ва касоне ки воқеаро дида буданд, ба онҳо нақл карданд, ки он девона чӣ гуна шифо ёфт.nU#Мардум барои дидани ин воқеа берун рафтанд, ва назди Исо омада, он мардро, ки аз дарунаш девҳо баромада буданд, диданд, ки либос дар тан ва ақлаш солим пеши пойҳои Исо нишастааст; ва ҳаросон шуданд."Хукбонон ин воқеаро дида, давида рафтанду дар шаҳр ва деҳот нақл карданд.D!Ва девҳо аз он мард берун шуда, ба хукҳо даромаданд; ва он гала аз баландӣ якбора ба кўл ҷаста, ғарқ шуд.  Дар ҳамон ҷо галаи бузурги хукҳо дар болои кўҳ мечарид; ва девҳо илтимос карданд, ки иҷозат диҳад ба даруни хукҳо дароянд. Ў ба онҳо иҷозат дод. ~Ва онҳо аз Ў илтимос карданд, ки онҳоро амр фармуда ба ҳовия нафиристад.<}qИсо аз вай пурсид: “Номи ту чист?“ Гуфт: “Легион“, чунки девҳои бисьёр ба дарунаш дромада буданд./|WЗеро Ў ба рўҳи палид амр фармуда буд, ки аз ин мард берун равад; чунки вай муддати дуру дароз ўро азоб медод, ба тавре ки ўро бо завлона ва занҷирҳо баста, нигоҳ медоштанд, лекин ў он бандҳоро пора мекард, ва дев ўро ба биёбонҳо меронд.y{kҲамин ки Исоро дид, фарьёд зада, гуфт: “Туро бо мо чӣ кор аст, эй Исо, Писари Худои Таоло? Аз Ту илтимос мекунам, ки маро азоб надиҳӣ!“EzВақте ки Ў ба соҳил баромад, марде аз аҳли он шаҳр ба Ў рў ба рў шуд, ки гирифтори девҳо буд, дер вақт боз либосе намепўшид, ва на дар хона, балки дар миёни қабрҳо зидагӣ мекард.yВа онҳо ба сарзамини ҷадариён, ки дар рў ба рўи Ҷалил аст, расиданд.3x_Ба онҳо гуфт: “Имони шумо куҷост?“ Онҳо бо тарсу ҳарос ва тааҷҷуб ба якдигар гуфтанд: “Ин кист, ки ба бодҳо ва ба об низ амр мефармояд, ва онҳо ба Ў итоат мекунанд?“0wYВа пеш омада, Ўро бедор карданд ва гуфтанд: “Устод! Устод! Ҳалок мешавем“. Ў бархоста, бод ва ғалаёни обро манъ кард, ва онҳо қатъ гардиданд, ва оромӣ барқарор шуд.jvMДар аснои роҳ Ўро хоб бурд. Ва ногоҳ тундбоди шадиде бар кўл бархост, ва қаиқи онҳо аз об пур мешуд, ва онҳо дар хатар буданд.KuРўзе Ў бо шогирдони Худ ба қаиқ савор шуд ва ба онҳо гуфт: “Ба он канори кўл мегузарем“. Ва қаиқро ронданд.OtДар ҷавоби онҳо гуфт: “Модарам ва бародаронам он касонанд, ки каломи Худоро мешунаванд ва ба ҷо меоваранд“.CsВа ба Ў хабар дода, гуфтанд: “Модарат ва бародаронат дар берун истодаанд, ва мехоҳанд Туро бубинанд“.FrВа модар ва бародаронаш назди Ў омаданд, вале ба сабаби бисьёрии мардум ба Ў наздик шуда натавонистанд.&qEПас, эҳтиёт кунед, ки чӣ тавр мешунавед; зеро ҳар кӣ дорад, ба вай дода шавад; ва ҳар кӣ надорад, аз вай он чи низ, ки гумон мекунад дошта бошад, гирифта шавад“.?pwЗеро ҳеҷ чизи ниҳоне нест, ки ошкор нагардад, ва ҳеҷ чизе махфие набошад, ки маълум ва зоҳир нашавад.o „Ҳеҷ кас шамъро даргиронда, бо зарфе онро намепўшад, ё зери кате намегузорад, балки бар шамъдон мемонад, то ҳар кӣ дарояд, рўшноиро бубинад.inKВа афтода дар хоки нағз касоне мебошанд, ки каломро шунида, дар дили нек ва пок нигоҳ медоранд ва бо сабр самар меоваранд“.'mGАфтода дар миёни хорҳо касоне мебошанд, ки каломро мешунаванд, вале андешаҳо, сарват ва кайфу сафои зиндагӣ онҳоро пахш мекунад, ва онҳо самаре намеоваранд;5lc Афтода бар санглох касоне мебошанд, ки чун каломро бишнаванд, бо шодӣ қабул мекунанд, лекин реша надоранд, ва муддате имон доранд, ва дар вақти озмоиш ақиб мераванд;k/ Афтода дар канори роҳ касоне мебошанд, ки каломро мешунаванд, лекин баъд иблис омада, онро аз дили онҳо мерабояд, мабодо онҳо имон оварда, наҷот ёбанд;Wj' „Инак маънои ин масал: тухм каломи Худост.]i3 Гуфт: “Ба шумо донистани асрори Малакути Худо ато шудааст, лекин ба дигарон бо масалҳо сухан мегўям, ба тавре ки онҳо нигоҳ мекунанд, вале намебинанд, ва гўш медиҳанд, вале намефаҳманд“.lhQ Ва шогирдонаш аз Ў пурсиданд: “Маънои ин масал чист?“lgQ„Қадаре дар хоки нағз афтод ва сабзида, сад баробар бор овард“. Инро гуфта, нидо кард: “Ҳар кӣ гўши шунаво дорад, бишнавад!“ f„Қадаре дар миёни хорҳо афтод, ва хорҳо қад кашида, онро пахш карданд“; e „Қадаре бар санглох афтод ва сабзида, хушк шуд, чунки рутубае набуд;„dw„Корандае барои коридани тухм берун рафт; ва чун тухм мепошид, қадаре дар канори роҳ афтод ва поймол шуд, ва мурғони ҳаво онро хўрданд;EcВақте ки мардуми бисьёр ҷамъ шуданд, ва аз ҳамаи шаҳрҳо назди Ў омадан гирифтанд, Ў масале оварда, гуфт:^b5Ва Юҳона, ҳамсари Кузо, ки девонбегии Ҳиродус буд, ва Сусан, ва бисьёр дигарон, ки бо дороии худ ба Ў хизмат мекарданд.aВа ҳамчунин баъзе заноне ки Ў аз арвоҳи палид ва касалиҳо шифо дода буд: Марьям, ки Маҷдалия номида мешуд, ва аз вай ҳафт дев брун рафта буд,Y` -Баъд аз ин Ў дар шаҳрҳо ва деҳот гашта, мавъиза мекард ва Малакути Худоро башорат медод, ва бо Ў он дувоздаҳ буданд.s__2Ў ба зан гуфт: “Имонат туро наҷот дод; ба саломатӣ бирав“.D^1Онҳое ки бо Ў назди суфра нишаста буданд, дар дили худ гуфтанд: “Ин кист, ки гуноҳҳоро низ меомурзад?“.a];0Ва Ў ба вай гуфт: “Гуноҳҳоят омурзида шудааст“.Q\/Бинобар ин ба ту мегўям: гуноҳҳои бисьёри вай омурзида шудааст барои он ки вай муҳаббати бисьёре зоҳир намуд; вале касе ки кам омурзида шуда бошад, муҳаббати кам зоҳир намудааст“.@[y.Ту сари Маро бо равғани зайтун татҳин накардӣ; аммо вай пойҳои Маро бо равғани атрафшон татҳин кард.5Zc-Ту Маро бўса накардӣ; аммо вай, аз вақти омаданам ин ҷониб, бўсидани пойҳои Маро бас намекунад.NY,Ва ба тарафи зан рў гардонда, ба Шимъўн гуфт: “Оё ин занро мебинӣ? Ман ба хонаи ту омадам, ва ту об барои пойҳоям надодӣ; аммо вай пойҳои Маро бо ашк шуста, бо мўйҳои сараш хушконид.XX)+Шимъўн дар ҷавоб гуфт: “Ба гумони ман, ҳамон касе ки ба вай ў бештар бахшидааст“ . Ба ў гуфт: “Дуруст фукр кардӣ“.VW%*Азбаски барои адо кардан чизе надоштанд, ў ҳар дуро бахшид. Бигў, ки кадоме аз онҳо ўро бештар дўст хоҳанд дошт?“:Vm)Исо гуфт: “Аз қарзхоҳе ду кас қарздор буданд: яке панҷсад динор ва дигаре панҷоҳ динор қарз дошт.)UK(Исо ба ў рў оварда гуфт: “Эй Шимъўн! ба ту чизе гуфтанӣ ҳастам“ Гуфт: “Бигўй, эй Устод“.@Ty'Фарисие ки Ўро таклиф карда буд, чун инро дид, дар дили худ гуфт: “Агар Ў нибӣ мебуд, медонист, ки вай кист ва чӣ гуна зан аст, ки Ўро ламс мекунад, зеро ки вай гуноҳкор аст“.(SI&Ва аз қафо назди пойҳои Ў истода, гирьякунон пойҳои Ўро бо ашки худ шуст ва бо мўйҳои сари худ хушконид, ва пойҳои Ўро бўсида, бо равғани атрафшон татҳин кард.R%Ва инак, зане ки дар он шаҳр гуноҳкор буд, чун шунид, ки Ў дар хонаи фарисӣ назди суфра нишастааст, зарфи гаҷине бо равғани атрафшон овард;FQ$Яке аз фарисиён аз Ў хоҳиш кард, ки бо вай хўрок хўрад; ва Ў ба хонаи фарисӣ даромада, назди суфра нишаст.rP]#Ва ҳикмат аз тарафи ҳамаи фарзандони он тасдиқ карда шуд.oOW"Писари Одам омад, ки мехўрад ва менўшад, ва шумо мегўед: “Инак Марди пурхўр ва майгусор, ки дўсти боҷгирон ва гуноҳкорон аст“.DN!Зеро ки Яҳьёи Таъмиддиҳанда омад, ки на нон мехўрад ва на шароб менўшад; ва шумо мегўед: 'Вай дев дорад'.Ин ақида дар бораи Ў дар тамоми Яҳудо ва дар тамоми гирду атроф паҳн шуд.3=_Ва ҳамаро тарсу ҳарос фаро гирифт, ва Худоро ҳамду сано хонда, мегуфтанд: “Пайғамбари бузурге дар миёни мо пайдо шудааст, ва Худо қавми Худро тафаққуд намудааст“.<!Мурда сар бардошта, нишаст ва ба сухан даромад; ва Ў вайро ба модараш супурд.M;Ва наздик омада, тобутро ламс намуд; тобутбардорон бозистоданд; ва Ў гуфт: “Эй ҷавон! Ба ту мегўям, бархез“. : Ва Худованд вайро дида, дилаш ба вай сўхт ва ба вай гуфт: “Гирья накун“.9% Вақте ки Ў ба дарвозаи шаҳр наздик шуд, мурдаеро мебароварданд, ки писари ягонаи бевазане буд; ва мардуми бисьёре аз аҳли шаҳр бо вай равона буданд.X8) Баъд аз он Ў ба шаҳре рафт, ки Ноин ном дорад, ва бисьёр аз шогирдонаш ва шумораи зиёди мардум ҳамроҳи Ў мерафтанд. 7  Ва фиристодагон ба хона баргашта, он ғуломи беморро тандуруст ёфтанд.*6M Исо ин суханонро шунида, дар тааҷҷуб монд, ва ба мардуме ки аз ақиби Ў мерафтанд, рў гардонда гуфт: “Ба шумо мегўям, ки Ман дар Исроил ҳам чунин имоне наёфтам“.b5=Зеро ки ман ҳам як фармонбар ҳастам, ва дар зери итоати худ сарбозон дорам; ба яке мегўям : 'Бирав', меравад; ба дигаре мегўям: 'Биё',меояд, ва ба ғуломи худ мегўям: 'Фалон корро бикун', мекунад“.J4 Ба ин сабаб худамро низ лоиқ надонистам ки назди Ту биёям; балки сухане бигў, ва ғуломи ман шифо хоҳад ёфт;S3Исо бо онҳо рафт. Ва ҳангоме ки ба наздикиҳои хона расид, мирисад дўстонашро назди Ў фиристод, то ки ба Ў гўянд: “Оғо! Ташвиш накаш, зеро ман лоиқи он нестам, ки Ту зери сақфи ман биёӣ;2Зеро ки вай қавми моро дўст медорад ва барои мо куништ иморат кард“.V1%Ва онҳо назди Исо омаданд, ва аз ў бисьёр илтимос карда, гуфтанд: “Вай сазовори он аст, ки ин корро барояш бикунӣ,Z0-Вай овозаи Исоро шунида, пирони Яҳудиро назди Ў фиристод, то аз Ў илтимос кунанд, ки омада, ғуломи вайро шифо диҳад./Ғуломи як мирисад, ки барояш азиз буд, касал шуда, ба ҳолати назъ расида буд.0. [Вақте ки Ў ҳамаи суханони худро ба самъи мардум расонда тамом кард, ба Кафарнаҳум ворид шуд.f-E1Лекин ҳар кӣ бишнавад ва ба ҷо наоварад, ба касе монанд аст, ки хонаашро бар рўи хок бе таҳкурсӣ бино кард, ва ҳангоме ки оби наҳр онро зер кард, дарҳол фурў рафт, ва харобии он хона бузург буд“.,}0„Вай ба касе монанд аст, ки хонае месохт, ва заминро чуқур канда, таҳкурсиро бар санг гузошт, ва ҳагоме ки сел омада, оби наҳр он хонаро зер кард, онро аз ҷояш ҷунбонда натавонист, чунки бар санг бино шуда буд.[+//Ҳар кӣ назди Ман биёяд ва суханони Маро бишнавад ва онҳоро ба ҷо оварад, ба шумо мефаҳмонам, ки вай ба кӣ монанд аст:"*=.Чаро Маро'Худованд! Худованд!' мегўед, вале он чиро ки Ман мегўям, ба ҷо намеоваред?“8)i-„Шахси нек аз ганҷинаи неки дилаш чизи нек берун меоварад, ва шахси бад аз ганҷинаи бади дилаш чизи бад берун меоварад; зеро ки даҳони вай аз пурии дил сухан мегўяд“.`(9,Зеро ки ҳар дарахт аз мевааш шинохта мешавад; чунки аз буттаи олуча анҷир намегиранд, ва аз мушхор ангур намечинанд“. ~j}}#|zyy+x@wvuAtsrqpooanm>2=e<0::9876544221!0=//-,+x**((&&b%5$#f"!Btglh3 )    qWoF6>e Лекин ҳар кӣ Маро дар назди мардун инкор кунад, вай дар назди фариштагон инкор карда хоҳад шуд.~=u Ва Ман ба шумо мегўям: ҳар кӣ Маро дар назди мардум эътироф кунад, Писари Одам низ вайро дар назди фариштагони Худо эътироф хоҳад кард.C< Ва ҳатто ҳамаи мўйҳои сари шумо шумурда шудааст. Пас, натарсед: шумо аз бисёр гунҷишкон бартарӣ доред.*;M Оё панҷ гунҷишк ба ду фулус фурўхта намешавад? Ва ягонтои онҳо аз назари Худо намеафтад.$:A Лекин ба шумо нишон медиҳам, ки аз кӣ тарсидан лозим аст: аз Ў ҳаросон бошед, ки баъд аз куштан қодир аст ба дўзах андозад; оре, ба шумо мегўям, ки аз Ў тарсед.c9? Ва Ман ба шумо эй дўстонам, мегўям: аз кушандагони ҷисм, ки қодир нестанд баъд аз он ягон кори дигаре бикунанд, натарсед.8# Бинобар ин, он чи шумо дар торикӣ гуфтаед, дар рўшноӣ шунида хоҳад шудм, ва он чи шумо дар хона ба гўш гуфтаед, дар болои бомҳо эълон карда хоҳад шуд. 79 Ҳеҷ чизи ниҳоне нест, ки ошкор нагардад, ва ҳеҷ чизи махфие нест, ки маълум нашавад.j6 O Дар ин миён, вақте ки ҳазорон одамон ҷамъ омаданд, ба тавре ки якдигарро фишор медоданд, Ў ба сухан оғоз намуда, аввал ба шогирдони Худ гуфт: “Аз хамиртуруши фарисиён, ки риёкорист, ҳазар кунед“. 5 6Ва мунтазир буданд, то ки аз забонаш чизе бишнаванду Ўро айбдор кунанд.t4a 5Вақте ки Ў ин суханонро ба онҳо мегуфт, китобдонон ва фирисиён бошиддат Ўро фишор дода, боз бисьёр чизҳо аз Ў пурсидан гирифтанд.3 4„Вой бар ҳоли шумо, эй шариатдонон, ки шумо калиди донишро гирифтаед, худатон надаромадед, ва ба онҳое ки даромадан хостанд, монеъ шудед“ 2 3Аз хуни Ҳобил то хуни Закарьё, ки дар миёни қурбонгоҳ ва маъбад кушта шудааст“. Оре, ба шумо мегўям, ки он ба гардани ин насл гузошта хоҳад шуд.B1} 2То ки хуни тамоми анбиё, ки аз аввали офариниши ҷаҳон рехта шудааст, ба гардани ин насл гузошта шавад:0' 1Барои ҳамин ҳам ҳикмати Худо гуфтааст: “Ба наздашон анбиё ва ҳаввориёнро мефиристам, ва аз онҳо баъзеро хоҳанд кушт, ва баъзеро таъқиб хоҳанд кард;s/_ 0Бо ҳамин шумо шоҳид ва шарики аъмоли падарони худ мегардед, зеро ки онҳо анбиёро куштанд, ва шумо мақбараҳошонро бино мекунед“.;.o /Вой бар ҳоли шумо, ки мақбараҳои анбиёро бино мекунед, ва ҳол он ки падарони шумо онҳоро куштаанд;-7 .Аммо Ў гуфт: “Вой бар ҳоли шумо низ, эй шариатдонон, ки борҳои душворро бар дўши мардум мегузоред, лекин худатон як ангуштро ҳам ба он борҳо намерасонед./,W -Дар ҷавоб яке аз шариатдонон ба Ў гуфт: “Эй Устод! Бо ин суханонат моро низ таҳқир мекунӣ“.0+Y ,Вой бар ҳоли шумо, эй китобдонон ва фирисиёни риёкор, ки шумо ба қабрҳои аз назар пинҳон монанд ҳастед, ки мардум дар болои онҳо роҳ мераванд ва инро намедонанд“.h*I +Вой бар ҳоли шумо, эй фарисиён, ки дўст медоред дар куништҳо болонишин бошед ва дар кўчаю бозорҳо салому тарикҳо бишнавед.p)Y *Аммо вой баар ҳоли шумо, эй фарисиён, ки аз наъно, садоб ва ҳар навъ сабзавот ушр медиҳед, вале ба адолат ва муҳаббати Худо беэътиноӣ макунед; мебоист онҳоро ба ҷо оварда, инҳоро низ тарк намекардед.#(? )Беҳтар аст, ки аз он чи доред, садақа диҳед, он гоҳ ҳама чиз барои шумо тоза хоҳад буд.'  (Эй беақлон! Оё Ҳамон ки берунро офаридааст, дарунро низ наофаридааст?&w 'Лекин Худованд ба вай гуфт: “Ҳоло шумо, эй фарисиён, беруни пиёла ва табақро тоза мекунед, аммо даруни шумо аз дуздӣ ва шарорат пур аст.v%e &Фарисӣ чун дид, ки Ў пеш аз хўрок даст нашуст, мутааҷҷиб шуд.N$ %Вақте ки Ў ин суханонро гуфт, як фарисӣ Ўро ба хонаи худ барои хўрок таклиф кард; Ў омада, назди суфра нишаст.:#m $Вале агар баданат комилан равшан буда, ҳеҷ як қисми торики надошта бошад, он тамоман нуронӣ хоҳад буд, ба монанди он ки чароғе бо дурахши худ туро мунаввар карда бошад.k"O #Пас, ҳазар намо: мабодо нуре ки дар туст, зулмот бошад.!  "Чароғи бадан чашм аст; пас, агар чашмат солим бошад, тамоми баданат низ равшан хоҳад буд; аммо агар хира бошад, баданат низ торик хоҳад буд“. 3 !„Ҳеҷ кас шамъро даргиронда, дар ҷои ниҳоне ё дар зери зарфе намегузорад, балки бар шамъдон мегузорад, то онҳое ки ба хона мадароянд, рўшноиро бубинанд.,Q „Мардуми Ниневе дар рўзи доварӣ бо ин насл бархоста, онро маҳкум хоҳад кард, зеро ки онҳо аз мавъизаи Юнус тавба карданд; ва инак, дар ин ҷо аз Юнус бузург аст“.ve Маликаи Ҷануб дар рўзи доварӣ бо мардуми ин насл бархоста, онҳоро маҳкум хоҳад кард, зеро ки вай барои шунидани ҳикмати Сулаймон аз ақсои замин омада буд; ва инак, дар ин ҷо аз Сулаймон бузургтар аст“.G Зеро, чунон ки Юнус аломате барои мардуми Ниневе буд, ҳамчунин Писари Одам низ барои ин насл хоҳад буд“.S Вақте ки мардум бештар ҷамъ омадан гирифтанд, Ў ба сухан оғоз карда, гуфт: “Ин насл насли шарир аст; вай аломате металабад, ва ба вай ҷуз аломати Юнуси набӣ, аломате дода нахоҳад шуд;) Лекин Ў гуфт: “Хушо онҳое ки каломи Худоро мешунаванд ва онро риоя мекунанд“.-S Ҳангоме ки Ў ин суханонро мегуфт, як зан аз байни мардум овозашро баланд карда, ба Ў гуфт: “Хушо шикаме ки Туро ҳамл кардааст, ва пистонҳое ки Туро шир додааст!“(I Он гоҳ рафта, ҳафт рўҳи дигари аз худаш бадтарро ҳамроҳи худ меоварад, ва дохил шуда дар он ҷо зиндагӣ мекунанд; ва анҷоми он шахс бадтар аз аввалаш мешавад“.dA „Ва гашта омада, онро ҷорўбзада ва ороста меёбад;3_ Вақте ки рўҳи палид аз одам берун меояд, дар ҷустуҷўи роҳат дар ҷойҳои беоб гардиш мекунад ва, чун наёфт, мегўяд: “Ба хонаи худ, ки аз он берун омадам, бармегардам“.8i „Ҳар кӣ бо Ман нест, ба Ман муқобил аст; ва ҳар кӣ бо Ман ҷамъ намекунад, вай пароканда мекунад“.B} Вале вақте ки шахси аз вай пурзўртар ба вай ҳуҷум карда, ғолиб мебарояд, он гоҳ тамоми яроқи вайро ки ба он умед баста буд, кашида мегирад ва дороии вайро ба тороҷ медиҳад“.$A Вақте ки Марди пурзўр хонаи худро бо яроқ нигоҳбинӣ мекунад, дороии вай дар амон аст,D Лекин агар Ман девҳоро бо ангушти Худо берун мекарда бошам, пас Малакути Худо ба шумо омада расидааст.1 Агар Ман девҳоро ба воситаи Баал- Забул берун мекарда бошам, писарони шумо онҳоро ба воситаи кӣ берун мекунанд? Бинобар ин онҳо довари шумо хоҳанд шуд.#? Ва агар шайтон низ аз ҳам ҷудо шавад, салтанати вай чӣ гуна устувор истода метавонад? Зеро шумо мегўед, ки Ман девҳоро ба воситаи Баал- Забул берун мекунам.?w Вале Ў фикру хаёли онҳоро дарьёфта, ба онҳо гуфт: “Ҳар салтанате ки бар зидди худ аз ҳам ҷудо шавад, рў ба харобӣ меоварад, ва ҳар хонае ки аз ҳам ҷудо шавад, фурў меғалтад.|q Ва дигарон, озмуданӣ шуда, аз Ў аломати осмонӣ талаб мекарданд.3_ Лекин баъзе аз онҳо гуфтанд: “Ў девҳоро ба воситаи Баал- Забул, калони девҳо, берун мекунад“._ 7 Боре Ў як девро, ки гунг буд, берун кард; ва ҳангоме ки дев берун шуд, гунг ба гап даромад, ва мардум дар ҳайрат монданд.q [ Пас, агар шумо, ки шарир ҳастед, ба фарзандони худ додани инъомҳои некро медониста бошед, пас Падари шумо, ки дар осмон аст, чанд маротиба зиёдтар ба онҳое ки аз Ў металабанд, Рўҳулқудсро хоҳад дод“.` 9 Ё, агар тухме биталабад, каждуме ба вай бидиҳад?   Ва кист аз шумо, ки падар бошад, ва писараш аз ў нон биталабад, ва санге ба вай бидиҳад? Ё моҳӣ биталабад, ва ў ва ҷои моҳӣ, море ба вай бидиҳад?N  Зеро ҳар кӣ биталабад, мегирад, ва ҳар кӣ биҷўяд, меёбад, ва ҳар кӣ дарро бикўбад, он ба рўяш кушода мешавад“.eC „Ва Ман ба шумо мегўям: биталабед, ба шумо дода хоҳад шуд; биҷўед, хоҳед ёфт; дарро бикўбед, он ба рўятон кушода хоҳад шуд;! Ба шумо мегўям, ки ҳар чанд аз рўи дўсти бархоста ба вай надиҳад ҳам, лекин ба сабаби шилқинии вай бархоста, ҳар қадар, ки пурсад, ба вай хоҳад дод“.1 Ва ў аз дарун дар ҷавоби вай гўяд: 'Маро ташвиш надеҳ; дари хонаам баста, ва бачаҳоям бо ман дар ҷогаҳ хобидаанд; наметавонам бархоста, ба ту чизе диҳам',%C Зеро ки як дўстам аз роҳ назди ман даромадааст, ва ман чизе надорам, ки пешаш бимонам';fE Ва ба онҳо гуфт: “Фаразан, яке аз шумо, ки дўст дошта бошад, нисфи шаб пеши ў омада, гўяд: 'Эй дўст! Ба ман се то нон қарз деҳ,xi Ва гуноҳҳои моро биомурз, зеро ки мо низ ба ҳар қарздори мо мебахшем; ва моро ба озмоиш дучор накун, балки моро аз иблис раҳоӣ деҳ'„.L Ризқу рўзии моро ҳар рўз ба мо бидеҳ;J  Ба онҳо гуфт: „Вақте ки дуо мегўед, чунин бигўед: 'Эй Падари мо, ки дар осмонӣ! Исми Ту муқаддас бод; Малакути Ту биёяд; иродаи Ту, чунон ки дар осмон аст, дар замин ҳам ба амал ояд;0 [ Рўзе Ў дар ҷое дуо мегуфт, ва ҳангоме ки тамом кард, яке аз шогирдонаш ба Ў гуфт: “Худовандо! Дуо гуфтанро ба мо ёд деҳ, чунон ки Яҳьё низ ба шогирдонаш ёд додааст“.H  *Аммо фақат як чиз лозим аст. Марьям қисмати некўро баргузидааст, ки он аз вай кашида гирифта намешавад“.>~u )Худованд дар ҷавоби вай гуфт: “Марто! Марто! Ту дар хусуси чизҳои бисьёр ғамхори ва давутоз мекунӣ.T}! (Лекин Марто ба хизматгузорӣ банд буд, ва наздик омада, гуфт: “Худовандо! Оё Туро парвое нест, ки хоҳарам маро во гузошааст, ки танҳо хизмат кунам? Ба вай бигўй, ки ба ман ёрдам диҳад“.|% 'Вай Марьям ном хоҳаре дошт, ки пеши пойҳои Исо нишаста, каломи Ўро гўш мекард.8{i &Ва дар аснои роҳ Ў вориди қасабае шуд, ва зане ки Марто ном дошт, Ўро дар хонаи худ пазироӣ намуд;#z? %Гуфр: “Ҳамон ки ба ў марҳамат кард“. Исо ба вай гуфт: “Бирав, ва ту низ чунин букун“.!y; $Пас, ба фикри ту“ Кадоме аз ин се нафар ёри он марде буд, ки ба дасти дуздон афтод?“.]x3 #Ва фардои он, пеш аз рафтанаш, ду динор бароварда, ба соҳиби корвонсарой дод ва ба вай гуфт: “Ба ин мард нигоҳубин бикун; ва агар аз ин зиёд харҷ кунӣ, ҳангоми баргаштанам ба ту хоҳам дод“.w% "Ва наздик омада, ба захмҳои ў равған ва шароб рехту ҷароҳатбандӣ кард, ва ўро ба маркаби худ савор карда, ба корвонсарое овард ва ба ў ғамхорӣ намуд;,vQ !Аммо як шахси сомарӣ, ки аз он роҳ мегузашт, ба ў дучор шуда ва аҳволи ўро дида, дилаш сўхт,Cu Ҳамчунин марде аз сибти Левӣ, ки дар он ҷо роҳгузар буд, наздик омада, ўро дид ва аз пешаш гузашта рафт.t Тасодуфан коҳине аз он роҳ равона буд, ва ўро дида, аз пешаш гузашта рафт.Лекин Исо ба вай гуфт: “Касе ки дасташро болои амоч монда бошад ва ба ақиб нигоҳ кунад, ба Малакути Худо лоиқ нест“.nTU =Боз шахси дигаре гуфт:Худовандо! Туро пайравӣ хоҳам кард, лекин аввал ба ман иҷозат деҳ, ки бо аҳли хонаи худ хайрухуш кунам“.`S9 <Лекин Исо ба вай гуфт: “Бигзор, ки мурдагон мурдагони худро дафн кунанд: аммо ту рафта, аз Малакути Худо башорат деҳ“.`R9 ;Ба дигаре гуфт: “Маро пайравӣ кун“. Вай гуфт: “Худовандо! Ба ман иҷозат деҳ, ки рафта, аввал падари худро дафн кунам“.LQ :Исо ба вай гуфт: “Рўбоҳон лона ва мурғони ҳаво ошьёна доранд; лекин Писари Одам ҷое надорад, ки сар ниҳад“.FP 9Ва ҳангоме ки онҳо дар роҳ буданд, шахсе ба Ў гуфт: “Худовандо! Ҳар ҷо ки равӣ, Туро пайравӣ хоҳам кард“.tOa 8Зеро ки Писари Одам на барои нобуд кардани ҷонҳои одамон, балки барои наҷот додани онҳо омадааст“. Ва ба қасабаи дигаре рафтанд.4Na 7Аммо Ў рў гардонда, онҳоро манъ кард ва гуфт: “Намедонед, ки шумо ба кадом рўҳ мансуб ҳастед“;M' 6Шогирдони Ў Яъқуб ва Юҳанно инро дида, гуфтанд: “Худовандо! Оё мехоҳӣ бигўем, ки оташе аз осмон омада, онҳоро маҳв намояд, чунон ки Ильёс карда буд?“ L 5Аммо Ўро пазироӣ накарданд, зеро ки Ў рўй ба ҷониби Ерусалим ниҳода буд.ZK- 4Ва қосидонро пешопеши Худ фиристод; ва онҳо рафта, вориди як қасабаи сомариён шуданд, то ки барои Ў тадорук кунанд:{Jo 3Ва чун айёми сууди Ў наздик мешуд, Ў азми сафари Ерусалим кард; I9 2Исо ба вай гуфт: “Манъ накунед, зеро ҳар кӣ зидди шумо нест, вай тарафдори шумост“.H 1Дар айни ҳол Юҳанно гуфт: “Эй Устод! Мо касеро дидем, ки ба исми Ту девҳоро берун мекард, ва ўро манъ кардем, чунки ў ҳамроҳи мо намегардад“. G 0Ва ба онҳо гуфт: “Ҳар кӣ ин кўдакро ба исми Ман қабул кунад, Маро қабул мекунад; ва ҳар кӣ Маро қабул мекунад, Фиристодаи Маро қабул мекунад; зеро ҳар кӣ дар байни шумо аз ҳама хурдтар аст, вай бузургтар хоҳад буд“.F /Исо андешаи дили онҳоро дарьёфта, кўдакеро гирифту пеши Худ ба по гузошт.{Eo .Ва дар майнаи онҳо фикре омад, ки кадоме аз онҳо бузургтар аст.D -Лекин онҳо он суханонро нафаҳмиданд, ва он аз онҳо пўшида монд, ба тавре ки онро дарк накарданд; ва тарсиданд, ки дар бораи ин сухан аз Ў бипурсанд.*CM ,Ин суханонро дар гўши худ ҷо кунед: Писари Одам ба дасти одамон таслим карда хоҳад шуд“.sB_ +Ва ҳама аз бузургии Худо дар ҳайрат монданд. Ва ҳангоме ки ҳама аз ҳамаи кардаҳои Исо тааҷҷуб менамуданд, Ў ба шогидони Худ гуфт:A3 *Вақте ки вай наздик меомад, дев вайро ба замин ғалтонда, сахт печутоб дод; аммо Исо рўҳи палидро мазаммат намуд, ва писарро шифо дода, ба падараш супурд.b@= )Исо дар ҷавоб гуфт: “Эй насли беимон ва каҷрафтор, то ба кай бо шумо бошам ва шуморо тоқат кунам? Писаратро ин ҷо биёр“.?! (Аз шогирдони Ту илтимос кардам, ки онро берун кунанд, лекин натавонистанд“.;>o 'Рўҳе ўро мегирад, ва ў ногаҳон наъра мазанад, ва сахт печутоб мехўрад, ба тавре ки кафк аз даҳонаш мебарояд; ва ўро тамоман беҳолу бемадор карда, базўр аз ў даст мекашад;=% &Ва инак марде аз байни мардум фарьёд зада, гуфт: “Эй Устод! Аз Ту илтимос мекунам, ки ба писари ман як назар андозӣ, чунки вай фрзанди ягонаи ман аст:<7 %Рўзи дигар, вақте ки онҳо аз кўҳ фуромаданд, мардуми бисьёре Ўро пешвоз гирифтанд.f;E $Ва овоз баромадан замон, Исо танҳо монд. Ва онҳо лаб фурў бастанд ва он чи дида буданд, ба ҳеҷ кас дар он айём гап назаданд.$:A #Ва овозе аз даруни абр баромад, ки мегуфт: “Ин аст Писари Маҳбуби Ман; Ўро бишнавед“.T9! "Ҳанўз вай ин суханонро мегуфт, абре пайдо шуда, бар онҳо соя андохт; ва чун дохили абр шуданд, ба ҳарос афтоданд.h8I !Вақте ки Мусо ва Ильёс аз пеши Ў мерафтанд, Петрус ба Исо гуфт: “Эй Устод! Дар ин ҷо будани некўст; пас се чодар месозем: яке барои Ту, яке барои Мусо ва яке барои Ильёс“, ва намедонист, чӣ мегўяд.7 Аммо Петрус ва онҳоеро ки бо Ў буданд, хоб рабуда буд; ва ҳангоме ки бедор шуданд, ҷалоли Ўро, ва он ду мардро, ки бо Ў истода буданд, диданд.A6{ Онҳо дар ҷалоле зоҳир гардида, дар бораи оқибати Ў, ки бояд дар Ерусалим ба амал ояд, сухан меронданд.}5s Ва инак, ду мард бо Ў гуфтугў мекарданд, ки Мусо ва Ильёс буданд: 49 Ва ҳангоме ки дуо мегуфт, чеҳраи Ў дигаргун шуд, ва либосаш сафеди дурахшон гардид.l3Q Баъд аз ин гапҳо тақрибан ҳашт рўз гузашта буд, ки Петрус, Юҳанно ва Яъқубро бо Худ гирифта, ба кўҳе барои дуо гуфтан баромад. V~}}S||{:zyxwvvHuFtssrEpoo'nFmmkkLjihtgffAedd&cbaf`{^^]B\^[ZYY`XX*VVU$T2SRtQPONNN"MLLLJIHGG@FEDDICBu@@M?y>P==<::8v7S665O433210/.^,,+*)y('Y&l%$$ #/"! t) J8_{[kce # & d I&gV}SsАммо ў дар ҷавоби падараш гуфт: 'Инак, чандин сол аст, ки ман ба ту хизмат мекунам ва ҳаргиз аз фрмони ту гардан натофтаам; вале ту ҳаргиз ба ман як бузғолае ҳам надодаӣ, то ки бо дўстони худ димоғчоқӣ кунам; R Ў ба хашм омада, нахост ба хона дарояд. Ва падараш баромада ўро ҷеғ зад.:QmВай ба ў пуфт: 'Бародарат омад, ва падарат гўсолаи охуриро сар бурид, чунки ўро сиҳат саломат дид'.zPmВа яке аз хизматгоронро ҷеғ зада, пурсид, ки ин чӣ маъно дорад?bO=Лекин писари калонии вай дар саҳро буд; ва ҳангоме ки баргашта, ба хона наздик шуд, садоҳои суруду сурур ба гўшаш расид;9NkЗеро ки ин писарам мурда буд ва зинда шуд, гум шуда буд ва ёфт шуд'. Ва ба димоғчоқӣ шурўъ карданд.MВа гўсолаи охуриро оварда, сар бибуред: бихўрем ва димоғчоқӣ кунем,nLUАммо падар ба ғуломони худ гуфт: 'Либоси беҳтарине оварда, ба ў бипўшонед, ва ангуштарин ба дасташ, ва мўза ба пойҳояш бидиҳед;gKGВа писар ба вай гуфт: 'Эй падар! Ман пеши осмон ва пеши ту гуноҳ кардаам, ва дигар лоиқи он нестам, ки писари ту хонда шавам'.JwВа ў бархоста, сўи падараш равона шуд. Ва ҳанўз ў хеле дур буд, ки падараш ўро дида, раҳмаш омад; ва тозон рафта, ўро ба оғўш кашиду бўсид.*IMВа дигар лоиқи он нестам, ки писари ту хонда шавам; маро чун яке аз муздуронат қабул кун'.=HsБархоста, назди падарам меравам ва ба вай мегўям: эй падар! Ман пеши осмон ва пеши ту гуноҳ кардаам,xGiОқибат ў ба худ омада, гуфт: 'Чӣ қадаре аз муздурони падарам нони фаровон доранд, аммо ман дар ин ҷо аз гуруснагӣ ва ҳалокат мерасам!>FuВа ў орзу дошт шиками худро аз харнубе ки хукон мехўранд, пур кунад, лекин ҳеҷ кас онро ба ў намедод.IE Ва рафта, хизматгори яке аз сокинони он кишвар шуд, ки вай ўро ба саҳрои худ фиристод, то ки хукбонӣ кунад;,DQВақте ки ҳамаашро сарф кард, қаҳтии сахте дар он кишвар рўй дод, ва ў ба мўҳтоҷӣ дучор шуд;yCk Баъд аз чанд рўз писари хурдӣ ҳар он чи дошт, ҷамъ карда, ба кишвари дурдасте рафт ва дар он ҷо дороии худро дар айшу нўш исроф намуд.B Ва хурдии онҳо ба падар гуфт: 'Эй падар! Он қисми молу мулкро, ки бояд ба ман расад, ба ман бидеҳ'. Ва падар дороии худро ба онҳо тақсим кард.AA} Боз гуфт: “Шахсе ду писар дошт;R@ „Ба шумо мегўям, ки дар миёни фариштагони Худо барои як гуноҳкоре ки тавба мекунад, ҳамин тавр шодӣ мешавад“.O? Ва чун ёфт, дўстон ва ҳамсоягони худро ҷеғ зада мегўяд: 'Бо ман шодӣ кунед, ки дирҳами гумшудаи худро ёфтам'„.>/Ё кадом зан аст, ки даҳ дирҳам дошта бошад ва як дирҳамро гум карда, шамъе даргиронад ва хонаро рўфта, бодиққат ҷустуҷў накунад, то даме ки онро биёбад?=„Ба шумо мегўям, ки дар осмон барои як гуноҳкоре ки тавба мекунад, шодӣ зиёдтар хоҳад буд, назар ба навадунўҳ одиле ки ба тавба эҳтиёҷ надоранд“.u<cВа ба хонаи худ омада, дўстон ва ҳамсоягонро ҷеғ мезанад ва ба онҳо мегўяд: 'Бо ман шодӣ кунед, ки гўсфанди гумшудаи худро ёфтам'„.a;;Ва чун ёфт, бо шодӣ онро бар китфи худ мегузорад;):K„Кист аз шумо, ки сад гўсфанд дошта бошад ва яке аз онҳоро гум кунад, он наваду нўҳро дар биёбон гузошта, аз ақиби он гумшуда намеравад, то даме ки онро биёбад?<9sВа Ў ба онҳо ин масалро гуфт:T8!Вале фарисиён ва китобдонон шиквакунон мегуфтанд: “Ў гуноҳкоронро пазироӣ мекунад ва бо онҳо хўрок мехўрад“.7 )Ҳамаи боҷгирон ва гуноҳкорон назди Ў меомаданд, то ки суханони Ўро гўш кунанд.F6#На барои замин кор меояд, на барои нурӣ; онро бароварда мепартоянд. Ҳар кӣ гўши шунаво дорад, бишнавад!“&5E"„Намак хуб аст; лекин агар намак қувваташро гум кунад, ба кадом чиз боз намакин шавад?>4u!„Ҳамчунин ҳар яке аз шумо, агар аз тамоми дороии худ даст накашад, наметавонад шогирди Ман бошад“.3 Вагар на, ҳанўз ки вай дур аст, назди вай элчӣ фиристода, сулҳ металабад“.2„Ё кадом подшоҳ аст, ки ба муқобили подшоҳи дигар ба ҷанг даромаданӣ шуда, аввал нишаста маслиҳат накунад, ки оё бо даҳ ҳазор аскар қодир аст ба касе муқовимат намояд, ки бо бист ҳазор аскар бар зидди ў меояд?1)Ва гўянд: 'Ин шахс ба сохтан шурўъ намуд ва ба тамом кардан қувваташ нарасид?'„z0mКи мабодо, баъд аз ниҳодани таҳкурсии он, ба тамом карданаш қуввати ў нарасад, ва ҳамаи касоне ки инро мебинанд, ўро тамасхур кунанд,y/k„Зеро кист аз шумо, ки бурҷе сохтанӣ шуда, аввал нишаста харҷи онро ҳисоб накунад, ки оё ў имконияти ба анҷом расонидани онро дорад,,.QВа ҳар ки салиби худро бардошта, Маро пайравӣ намекунад, наметавонад шогирди Ман бошад;„#-?„Агар касе назди Ман ояд ва аз падару модар, зану фарзандон, бародарону хоҳарон ва ҳамчунин аз ҷони худ нафрат накунад, вай наметавонад шогирди Ман бошад;},sБо Ў мардуми бисьёре равона буданд; ва Ў ба онҳо рў оварда, гуфт: +Зеро ба шумо мегўям, ки ҳеҷ яке аз он шахсони даъватшуда хўроки маро нахоҳанд чашид: зеро ки даъватшудагон бисьёранд, аммо баргузидагон- кам'„U*#Ва оғо ба ғулом гфут:,Ба сари роҳҳо ва кўчабоғҳо баромада, мардумро ба омадан ризо кун, то ки хонаи ман пур шавад;v)eВа ғулом гуфт: 'Эй оғо! Он чи гуфтӣ, иҷро шуд, ва боз ҷой ҳаст'._(7Ва он ғулом омада, инро ба оғои худ хабар дод. Он гоҳ соҳиби хона дарғазаб шуда, ба ғуломи худ гуфт: “Зуд ба кўчаю паскўчаҳои шаҳр баро, ва мискинон, маъюбон, шалон ва кўронро ба ин ҷо биёр“;'yСеюмин гуфт: 'Ман зан гирифтаам ва ба ин сабаб наметавонам биёям'.h&IДигаре гуфт: 'Ман панҷ ҷуфт барзагов харидаам ва меравам, ки онҳоро имтиҳон намоям; аз ту хоҳишмандам, ки маро маъзур дорӣ'.E%Ва ҳама, гўё ки забон як карда бошанд, ба узрхоҳӣ сар карданд. Аввалин ба вай гуфт: 'Ман замин харидаам, ва рафта онро диданам лозим аст; аз ту хоҳишмандам, ки маро маъзур дорӣ'.Q$Чун вақти зиёфат расид, ғуломи худро фиристод, то ки ба даъватшудагон гўяд: 'Биёед, зеро ки ҳама чиз тайёр аст'.#7Ва Ў ба вай гуфт: “Шахсе зиёфати калоне ташкил карда, бисьёр касонро даъват намуд;m"SЯке аз онҳое ки бо Ў назди суфра нишаста буданд, ин суханонро шунида, ба Ў гуфт: “Хушо касе ки дар Малакути Худо хўрок хўрад!“~!uВа ту хушбахт хоҳӣ буд, ки онҳо имконият надоранд мукофоте ба ту бидиҳанд; зеро ки дар рўзи эҳьёи одилон мукофоте ба ту ато хоҳад шуд“.  Балки, чун зиёфат медиҳӣ, мискинон, маъюбон, шалон ва кўронро даъват намо,3_ Ва ба он касе ки Ўро даъват намуда буд, гуфт: “Вақте ки хўроки пешинӣ ё хўроки бегоҳӣ ташкил мекунӣ, дўстон ё бародарон ё хешон ё ҳамсоягони сарватдори худро даъват накун: мабодо онҳо низ туро даъват намоянд, ва мукофоти ту дода шавад.2] Зеро ҳар кӣ худро баланд кунад, паст гардад, ва ҳар кӣ худро фурўтан созад, сарафроз гардад“.xi Балки, агар туро даъват карда бошанд, омада, дар поини хона бинишин, то он касе ки туро даъват намудааст, назди ту биёяду гўяд: 'Эй дўст! Болотар бинишин'; он гоҳ туро пеши ҳамнишинонат эҳтироме хоҳад буд,3 Ва он касе ки туро ва ўро даъват намудааст, назди ту биёяду гўяд: 'Ҷои худро ба ў бидеҳ'; ва он гоҳ бо хиҷолат дар поини хона ҷой гирифтанат лозим мешавад.|q„Вақте ки касе туро ба тўи арўсӣ даъват менамояд, дар пешгоҳ нанишин: мабодо дар миёни даъватшудагон шахси аз ту мўҳтарамтаре бошад,H Чун Ў пайхас намуд, ки даъватшудагон барои нишастани худ пешгоҳро интихоб мекунанд, ба онҳо масале гуфт:PБа ин гап эроде гирифта натавонистанд.dAВа ба онҳо гуфт: “Кист аз шумо, ки хараш ё говаш ба даруни чоҳе афтода бошад, дарҳол онро дар рўзи шанбе берун наоварад?“ Онҳо хомўш монданд. Ва Ў он мардро ламс намуда, шифо бахшид ва фиристод.2]Исо ба шариатдонон ва фарисиён рў оварда, гуфт: “Оё дар рўзи шанбе шифо додан ҷоиз аст ё не?“wgВа инак, марде пеши Ў омад, ки гирифтори бемории истисқо буд.M Як рўзи шанбе Ў дар хонаи яке аз сардорони фарисиён барои хўрок хўрдан омад, ва онҳо Ўро мушоҳида мекарданд:5 #Инак, хонаи шумо ба шумо вайрон гузошта мешавад. Ба шумо мегўям, ки Маро дигар нахоҳед дид, то даме ки бигўед: 'Муборак аст Он ки ба исми Худованд меояд!'„- "„Эй Ерусалим, Ерусалим, ки анбиёро мекушӣ ва онҳоеро, ки назди ту фиристода шудаанд, сангсор мекунӣ! Чанд бор хостам фарзандони туро ҷамъ кунам, монанди мокиёне ки чўҷаҳои худро зери болаш ҷамъ мекунад, ва шумо нахостед!W' !Лекин Маро лозим аст, ки имрўз, фардо ва пасфардо роҳ равам, зеро мумкин нест, ки набӣ берун аз Ерусалим бимирад'„3 Ба онҳо гуфт: “Биравед ва ба он рўбоҳ бигўед: 'Инак, имрўз ва фардо девҳоро берун мекунам ва беморонро шифо медиҳам, ва дар рўзи сеюм саранҷом хоҳам ёфт;iK Дар ҳамон рўз баъзе аз фарисиён омада, ба Ў гуфтанд: “Баро ва аз ин ҷо бирав, зеро ки Ҳиродус мехоҳад Туро ба қатл расонад“.4a Ва инак, охиринҳо ҳастанд, ки аввалин хоҳанд шуд, ва аввалинҳо ҳастанд, ки охирин хоҳанд шуд“.  Ва аз шарқ ва ғарб ва шимол ва ҷанубомада, дар Малакути Худо хоҳанд нишаст.$ A Дар он ҷо гирья ва ғиҷирроси дандон хоҳад буд, чун Иброҳим, Исҳоқ ва Яъқуб ва тамоми анбиёро дар Малакути Худо бубинед, вале худатон бадар ронда шуда бошед.O  Лекин Ў хоҳад гуфт: 'Ба шумо мегўям: шуморо намешиносам, ки аз куҷо ҳастед; ҳама аз Ман дур шавед, эй бадкорон'.! ; Он гоҳ хоҳед гуфт: 'Мо пеши Ту хўрдем ва нўшидем, ва дар кўчаҳои мо Ту таълим медодӣ'.} s Вақте ки соҳби хона бархоста дарро бибандад, шумо дар берун истода, дарро мекўбеду мегўед: “Худовандо! Худовандо! Ба мо воз кун“. Вале Ў дар ҷавоби шумо хоҳад гуфт: 'Шуморо намешиносам, ки аз куҷо ҳастед’. „Саъю кўшиш кунед, ки аз дари танг дохил шавед, зеро ба шумо мегўям, ки бисьёр касон ба дохил шудан ҷиду ҷаҳд хоҳанд кард, лекин нахоҳанд тавонист.7g Касе ба Ў савол дода, гуфт: “Худовандо! Наход ки шумораи наҷотьёбандагон кам аст?“ба онҳо гуфт:/W Ва Ў дар шаҳрҳо ва деҳот гашта, таълим медод, дар ҳолате ки роҳи Ерусалимро пеш гирифта буд.9k Он монанди хамиртурушест, ки зан онро гирифта, ба се ченак орд андохт, то ки тамоми хамир расид“.^5 Боз гуфт: “Малакути Худоро ба чӣ монанд кунам?5 Он мисли донаи хардалест, ки касе онро гирифта, дар боғи худ партофт: ва он нумў карда, дарахти калоне шуд, ва мурғони ҳаво дар шохаҳояш ошьёна сохтанд“.  Ва Ў гуфт: “Малакути Худо ба чӣ монанд аст, ва онро ба чӣ монанд кунам?gG Вақте ки Ў ин суханонро гуфт, ҳамаи мухолифонаш дар хиҷолат монданд; ва тамоми мардум аз ҳамаи корҳои аҷоиби Ў шод буданд.c? Ва ин духтари Иброҳимро, ки шайтон ҳаждаҳ сол боз баста буд, оё дар рўзи шанбе аз он бандҳояш халос кардан лозим набуд?“w Худованд дар ҷавоби вай гуфт: “Эй риёкор! Оё ҳар яке аз шумо гов ё хари худро дар рўзи шанбе аз охур воз карда, барои об додан намебаред?V~% Сардори куништ чун дид, ки Исо дар рўзи шанбе шифо дод, дарғазаб шуда, ба мардум гуфт: “Шаш рўз ҳаст, ки дар онҳо кор бояд кард; дар ҳамон рўзҳо омада, шифо ёбед, на ин ки дар рўзи шанбе“%}C Ва дастҳои Худро бар вай гузошт; вай дарҳол қомат рост кард ва Худоро ҳамду сано хонд.|3 Исо чун вайро дид, вайро садо карда, гуфт: “Эй зан! Аз ранҷурии худ халос мешавӣ“.Q{ Ва инак, зане ҳаждаҳ сол боз гирифтори рўҳи заъф буд: вай қадхамида буд, ва қоматашро рост карда наметавонист.]z3 Дар яке аз куништҳо Ў рўзи шанбе таълим медод;wyg Шояд, бор оварад; ва агар наоварад, соли оянда онро мебурӣ'„.*xM Аммо вай дар ҷавоб гуфт: 'Эй оғо! Имсол ҳам онро бимон, то ки гирдашро канда, нурӣ андозам:&wE Ва ба токдор гуфт: 'Инак, се сол боз ман меоям, то ки аз ин дарахти анҷир мевае пайдо кунам, вале чизе намеёбам; онро бибур: барои чӣ заминро беҳуда банд кунад?'rv] Ва чунин масале гуфт : “Шахсе дар токзори худ дарахти анҷире шинонда буд, ва омад, то ки мевае аз он пайдо кунад, вале чизе наёфт. u9 Не, мегўям ба шумо; лекин агар тавба накунед, ҳамаатон ҳамин тавр нобуд хоҳед шуд“.t' Ва оё гумон мекунед, ки он ҳаждаҳ одам, ки бурҷи Шилўаҳ ба болояшон афтода, онҳоро нобуд карда буд, аз ҳамаи сокинони Ерусалим зиёдтар айбдор буданд?s3 Не, мегўям ба шумо; лекин агар тавба накунед, ҳамаатон ҳамин тавр нобуд хоҳед шуд.mrS Исо дар ҷавоб онҳо гуфт: “Оё гумон мекунед, ки ин ҷалалиён аз ҳамаи ҷалалиён зиёдтар гуноҳкор буданд, ки чунин азоб кашиданд?eq E Дар ҳамин вақт баъзеҳо омада, ба Ў дар бораи ҷалалиёне нақл карданд, ки хуни онҳоро Пилотус бо қурбониҳои онҳо омехтааст.p ;Ба ту мегўям, ки то фулуси охиринро адо накунӣ, аз он ҷо берун нахоҳӣ рафт“.oy :Вақте ки ту бо даъвогари худ назди сардор меравӣ, дар аснои роҳ саъю кўшиш намо, ки аз вай халос шавӣ, то ки вай туро назди қозӣ набарад, ва қозӣ туро ба мулозим насупорад, мулозим туро ва ба зиндон наандозад;qn[ 9Пас, чаро шумо аз пеши худ ҳукм намекунед, ки адолат чист?v==;;I:$88663544 3221W00//--T,+@*))N((~'&&/%%-$C##o"! i};:CU e\W' z j @,B10U|Ts!.Ва ба онҳо гуфт: “Навишта шудааст, ки 'хонаи Ман хонаи ибодат аст', аммо шумо онро ба дуздхона мубадал кардаед“.)rK-Ва ба маъбад даромада, ба пеш кардани онҳое ки дар он харидуфурўш мекарданд, оғоз намуд,(qI,Ва туро, ва фрзандони туро дар дохили ту, ба хок яксон хоҳанд кард, ва дар ту санге бар санге нахоҳанд гузошт, аз барои он ки вақти тафаққути худро надонистӣ“.|pq+Зеро рўзҳое ба сарат меояд, ки душманонат ба муқобили ту сангарҳо хоҳанд сохт ва туро иҳота намуда, аз ҳар тараф ба танг хоҳанд овард, o*Ва гуфт: “Оҳ, кошки ту низ ақаллан дар ҳамин рўзи худ медонистӣ, ки кадом чизҳо сўи осоиштагии ту мебарад! Аммо ин ҳоло аз чашмони ту ниҳон аст;n')Ва ҳангоме ки Ў ба шаҳр наздик омад, ба он назар андохта, ба ҳоли он гирьён шуд,$mA(Дар ҷавоб гуфт: “Ба шумо мегўям, ки агар онҳо хомўш монанд, сангҳо нидо хоҳанд кард“. l9'Баъзе фарисиён аз миёни мардум ба Ў гуфтанд: “Эй Устод! Шогирдони Худро манъ кун“.Nk&Мегуфтанд: “Муборак аст Подшоҳе ки ба исми Худованд меояд! Осоиштагӣ дар осмон ва ҷалол дар арши аъло бод!“q$Ва чун шунид, ки аз пешаш мардум мегузаранд, пурсид: “Ин чист?“=)#Вақте ки Ў ба Ериҳў наздик мешуд, кўре дар канори роҳ нишаста, садақа мепурсид;V<%"Лекин онҳо чизе аз ин нафаҳмиданд; маънои ин суханон аз онҳо пўшида буд, ва онҳо ба ин гуфтаҳо сарфаҳм нарафтанд.v;e!Ва тозиёна зананд, бикушанд; ва дар рўзи сеюм Ў эҳьё шавад“.U:# Зеро ки Ў ба дасти ғайрияҳудиён таслим карда хоҳад шуд, ва Ўро тамасхур кунанд, ҳақорат диҳанд, туфборон кунанд,59cВа он дувоздаҳро назди Худ хонда, ба онҳо гуфт: “Инак, мо сўи Ерусалим меравем, ва ҳар он чи бо забони анбиё дар бораи Писари Одам навишта шудааст, ба амал хоҳад омад:8Дар ин замон хеле зиёдтар ва дар олами оянда ҳаёти ҷовидонӣ наёбад“.73Ба онҳо гуфт: “Ба ростӣ ба шумо мегўям: касе нест, ки хона, ё падару модар, ё бародарон, ё хоҳарон, ё зан, ё фарзандонро аз баҳри Малакути Худо тарк кунаду6 Петрус гуфт: “Инак, мо ҳама чизро тарк карда, Туро пайравӣ намудаем“. 5 Гуфт: “Он чи барои одамон ғайриимкон аст, барои Худо имконпазир аст“.l4QШунавандагон гуфтанд: “Пас кӣ метавонад наҷот ёбад?“E3Зеро ки аз сўрохии сўзан гузаштани шутур осонтар аст аз он ки сарватдор ба Малакути Худо дохил шавад“.)2KИсо андўҳи вайро дида, гуфт: “Ба Малакути Худо даромадани сарватдор чӣ гуна душвор аст!1Лекин вай, чун инро шунид, андўҳгин шуд, зеро ки бағоят сарватдор буд.%0CИсо инро шунида, ба вай гуфт: “Туро боз чизе намерасад: ҳар он чи дори, бифурўш ва ба мисконон бидеҳ, ва дар осмон ганҷе хоҳи ёфт; ва омада, Маро пайравӣ кун“.a/;Гуфт: “Ҳамаи инро ман аз кўдаки нигоҳ доштаам“.O.Аҳконмро медони: Зино накун; қатл накун; дуздӣ накун; шаҳодати бардурўғ надеҳ; падару модаратро ҳурмат кун“.-Исо ба вай гуфт: “Чаро Маро некў мегўӣ? Ҳеҷ кас накў нест, ҷуз Худои ягона.&,EВа сарватдоре аз Ў пурсид: “Эй Устоди некў! Чӣ кунам, то вориси ҳаёти ҷовидонӣ шавам?“@+yБа ростӣ ба шумо мегўям: ҳар кӣ Малакути Худоро монанди кўдак қабул накунад, ба он дохил намешавад“.*%Аммо Исо онҳоро ҷеғ зада, гуфт: “Кўдаконро бигзоред, ки назди Ман оянд, ва ба онҳо монеъ нашавед, зеро ки Малакути Худо ба чунин касон тааллуқ дорад;B)}Кўдаконро низ назди Ў меоварданд, то ки онҳоро ламс кунад; шогирдон инро дида, ба онҳо монеъ мешуданд.E(Ба шумо мегўям, ки ин шахс назар ба он шахс бештар сафед шуда ба хонаи худ рафт: зеро ҳар кӣ худро баланд кунад, паст мешавад, ва ҳар кӣ худро фурўтан созад, сарафроз мешавад“. '9 Аммо боҷгир, дуртар истода, ҳатто ҷуръат надошт, ки чашмонашро сўи осмон баланд кунад; балки синаи худро мезаду мегуфт: 'Худоё! Ба мани гуноҳкор раҳм кун'.&# Ҳафтае ду карат рўза медорам ва аз ҳар чизе ки ба даст меоварам, урш медиҳам'.*%M Фарисӣ рост истода, дар дили худ чунин дуо мегуфт: 'Худоё! Туро шукр мегўям, ки монанди касони дигар: тороҷгарон, золимон, зинокорон, ё монанди ин боҷгир нестам:$) „Ду кас ба маъбад барои ибодат даромаданд, ки яке фарисӣ ва дигаре боҷгир буд.B#} Ҳамчунин барои касоне ки ба одил будани худ эътимод дошта, дигаронро хор медиданд, чунин масале гуфт:f"E„Ба шумо мегўям, ки ба зудӣ онҳоро муҳофизат хоҳад кард. Лекин вақте ки Писари Одам биёяд, оё имоне бар замин хоҳад ёфт?“.!3Магар Худо багузидагони Худро, ки рўзу шаб ба даргоҳи Ў зорию интиҷо мекунанд, муҳофизат намекунад, гарчанде ки дар муҳофизати онҳо таъхир менамояд?“.s _Ва Худованд гуфт: “Шунидед, ки ин қозии ноинсоф чӣ мегўяд?`9Лекин азбаски ин бевазан маро ором намегузорад, вайро муҳофизат хоҳам кард, то ки ҳар дам омада, маро безор накунад'„.wgМудати дурудароз қозӣ беэътиноӣ кард. Вале баъдтар дар дили худ гуфт: 'гарчанде ки ман на тарсе аз Худо дорам ва на шарме аз мардум,&EДар он шаҳр бевазане буд, ки назди ў омада, мегуфт: 'Маро аз душманонам муҳофизат намо'.!Ва гуфт: “Дар шаҳре қозие буд, ки на тарсе аз Худо дошт ва на шарме аз мардум. 1Ва ба онҳо масале дар бораи он гуфт, ки кас бояд ҳамеша дуо гўяд ва маъюс нашавад,X)%Дар ҷавоби Ў гуфтанд: “Куҷо, эй Худованд?“. Ба онҳо гуфт: “Ҳар куҷо лоша бошад, каргасон дар он ҷо ҷамъ мешаванд“.%$Аз ду нафаре ки дар киштзор бошанд, яке гирифта ва дигаре гузошта хоҳад шуд“.#?#Аз ду зане ки якҷоя бо дастоз машғул бошанд, яке гирифта ва дигаре гузошта хоҳад шуд;H "Ба шумо мегўям, ки дар он шаб аз ду нафаре ки дар як ҷогаҳ бошанд, яке гирифта ва дигаре гузошта хоҳад шуд;T!!„Ҳар кӣ ҷони худро нигоҳдорӣ мекунад, онро барбод хоҳад дод, ва ҳар кӣ онро барбод диҳад, онро зинда хоҳад кард.>w 'Зани Лутро ба хотир оваред'„}s„Дар он рўз ҳар кӣ бар бом бошад, чизҳояш дар хона бошад, барои гирифтани онҳо поён нафурояд; ва ҳар кӣ дар киштзор бошад, барнагардад:xiДар рўзи зоҳир шудани Писари Одам низ ҳамон тавр хоҳад буд“.+OЛекин дар рўзе ки Лут аз Садўм баромад, оташ ва кибрит аз осмон борид ва ҳамаро маҳв кард.SВа чӣ тавре ки дар айёми Лут буд: мехўраданд, менўшаданд, мехариданд, мефурўхтанд, мекоштанд, иморат мекарданд;ve,Мехўрданд, менўшиданд, зан мегирифтанд, ба шавҳар мерафтанд - то рўзе ки Нўҳ ба киштӣ даромад, ва тўфон омада, ҳамаро нобуд кард'„.3„Ва чӣ тавре ки дар айёми Нўҳ буд, дар айёми Писари Одам низ ҳамон тавр хоҳад буд:'GЛекин аввал Ўро лозим аст, ки бисьёр азоб кашад ва аз тарафи ин насл рад кардда шавад“.> uЗеро, чӣ тавре ки барқ аз як канори осмон нур мепошад, Писари Одам дар рўзи Худ ҳамин тавр хоҳад буд.7 gВа ба шумо хоҳанд гуфт: 'Инак, дар ин ҷост', ё: 'Инак дар он ҷост', Наравед ва аз ақиби онҳо надавед;G Ва ба шогирдон гуфт: “Айёме меояд, ки дидани фақат як рўзи Писари Одамро орзу хоҳед кард, ва нахоҳед дид;A {Ва намегўянд: 'Инак, он дар ин ҷост', ё: 'Инак, дар ин ҷост'; зеро инак, Малакути Худо дар дохили шумост“. {Чун фарисиён ба Ў савол доданд, ки Малакути Худо кай меояд, дар ҷавоби онҳо гуфт: “Малакути Худо тавре намеояд, ки ба назар намоён шавад,q[Ва ба вай гуфт: “Бархоста, бирав; имонат туро наҷот дод“.!Оё, ғайр аз ин аҷнабӣ, касе ёфт нашуд, ки баргашта Худоро ҳамду сано хонанд?“{oИсо гуфт: “Оё даҳ нафар пок нашуданд? Пас он нўҳ нафар куҷоянд?'Ва пеши пойҳои Ў рўй ба замин афтода, ба Ў ташаккур гуфт; ва ў мардӣ сомари буд.%CЯке аз онҳо чун дид, ки шуфо ёфтааст, баргашта, бо овози баланд Худоро ҳамду сано хонд,SВа Ў, чун дид, ба онҳо гуфт: “Биравед ва худро ба коҳинон нишон диҳед“. Ва онҳо дар вақти рафтанашон пок шуданд.ta Бо овози баланд мегуфтанд: “Эй Устод, ба мо марҳамат кун!“4a Ва ҳангоме ки Ў ба қасабае дохил мешуд, даҳ шахси махавӣ аз пешаш баромаданд, ки аз дур истода, Дар аснои роҳи Ерусалим Ў аз ҳудуди байни Сомария ва Ҷалил мегузашт."= Ҳамчунин шумо низ, вақте ки ҳамаи фармонҳои ба шумо додашударо ба ҷо овардед, бигўед: 'Мо ғуломони ношоям ҳастем; чунки он чи карданамон лозим буд, кардем'.3~_ Оё ў ба ғулом барои он ки фармонҳои ўро ба ҷо овард, миннатдорӣ баён мекунад? гумон намекунам.?}wБаръакс, оё ў ба вай намегўяд: 'Барои ман хўроки бегоҳӣ тайёр кун ва камари худро баста, ба ман хизмат кун, то даме ки бихўрам ва бинўшам, ва баъд аз он худат бихўр ва бинўш'?|yКист аз шумо, ки ғуломаш ба шудгор ё ба чўпонӣ машғул бошад ва ҳангоме аз саҳро баргаштанаш ба вай гўяд: 'Зуд омада, назди суфра бинишин'?3{_Худованд гуфт: “Агар шумо ба андозаи донаи хардал имон медоштед ва ба ин дарахти тут мегуфтед: 'Решакан гардида, дар миёни баҳр ҷойгир шав'. Он ба шумо итоат мекард.rz]Ва ҳаввориён ба Худованд гуфтанд: “Имони моро зиёд кун“.LyВа агар рўзе ҳафт карат ба ту гуноҳ кунад ва рўзе ҳафт карат руҷўъ намуда, гўяд: 'Тавба кардам', ўро авф намо.QxБа худ назорат кунед. Агар бародарат ба ту гуноҳ кунад, ба ў гап зада, фаҳмон, ва агар тавба кунад, ўро авф намо;{woБар гардани вай санги осиёе андохта, вайро дар баҳр афкананд, барои вай беҳтар аст аз он ки вай яке аз ин тифлонро ба васваса андозад.qv ]Ва Ў ба шогирдони Худ гуфт: “Ҳеҷ мумкин нест, ки васвасаҳо ба миён наоянд, лекин вой бар ҳоли касе ки ба воситаи вай ба миён оянд:`u9Ба ў гуфт: 'Модоме ки ба Мусо ва анбиё гўш намедиҳанд, ҳатто агар яке аз мурдагон эҳьё шавад ҳам, бовар нахоҳанд кард'„.9tkАммо ў гуфт: 'Не, падарам Иброҳим! Лекин агар яке аз мурдагон назди онҳо равад, тавба хоҳанд кард'. sИброҳим ба ў гуфт: 'Онҳо Мусо ва анбиё доранд; ба суханонашон гўш кунанд'.Hr Зеро ки ман панҷ бародар дорам: бигзор онҳоро таъкид кунад, ки онҳо ҳам ба ин макони азобу уқубат наоянд'.q'Ва ў гуфт: 'Пас, эй падар, аз ту илтимос мекунам, ки вайро ба хонаи ман бифирист.Up#Ва илова бар ҳамаи ин, дар миёни мо ва шумо вартаи бузурге воқеъ аст, ба тавре ки онҳое ки аз ин ҷо назди шумо гузаштан мехоҳанд, наметавонанд, ҳамчунин аз он ҷо назди мо намегузаранд';MoЛекин Иброҳим гуфт: “Эй фарзандам! Ба хотир овар, ки дар зиндагиат чизҳои хуб насиби ту ва чизҳои бад насиби Лаъзор шуда буд; акнун вай дар ин ҷо фароғат меёбад, ва ту азоб мекашӣ;_n7Ва фарьёд зада, гуфт: 'Эй падарам Иброҳим! Ба ман марҳамат кун ва Лаъзорро бифирист, то ки нўги ангушташро ба об тар карда, забони маро салқин гардонад, зеро ки ман дар аланга азият мекашам'.Ym+Ва дар дўзах ў, дар ҳолате ки азобу уқубат мекашид, чашм андохта, аз дур Иброҳимро бо Лаъзор, ки дар оғўшаш буд, дид.NlВақте ки он мискин мурд, фариштагон ўро ба оғўши Иброҳим бурданд; он сарватдор низ мурд, ва ўро дафн карданд;ck?Ва орзу дошт аз он чи аз дастархони он сарватдор меафтод, шиками худро сер кунад; ва сагон омада захмҳои ўро мелесиданд.jВа Лаъзор ном мискине назди дарвозаи ў мехобид, ва баданаш пур аз захм буд;Ji „Шахси сарватдоре буд, либосҳои арғувон ва катон дар бар мекард, ва ҳар рўз базми боҳашамат барпо мекард.ch?„Ҳар кӣ зани худро талоқ дода, зани дигаре гирад, зино карда бошад; ва ҳар кӣ зани талоқшударо гирад, зино карда бошад“.g%Лекин фанои осмон ва замин осонтар аст аз он ки нуқтае аз таврот маҳв шавад“.fw„Таврот ва суҳафи анбиё то Яҳьёст; аз он вақт ин ҷониб Малакути Худо башорат дода мешавад, ва ҳар ки бо ҷадду ҷаҳд ба он дохил мегардад.)eKБа онҳо гуфт: “Шумо худро пеши мардум одил вонамуд мекунед, вале Худо аз дилҳои шумо огоҳ аст: зеро он чи дар назари мардум олидараҷа аст, пеши Худо зишт аст“.dВа фарисиён, ки зарпараст буданд, ҳамаи инро шунида, Ўро тамасхур карданд.lcQ Ҳеҷ ғулом ба ду оғо хизмат карда наметавонад: зеро ки ё аз яке нафрат карда, дигареро дўст хоҳад дошт; ё ба яке часпида, дигареро хор хоҳад дид. Шумо наметавонед ба Худо ва ба мамуно хизмат кунед“.0bY Ва модоме ки дар чизи бегона мўътамад набудед, кист, ки чизи худатонро ба шумо медода бошад?Ta! Пас, модоме ки шумо дар сарвати ноинсофона мўътамад набудед, кист, ки сарвати ҳақиқиро ба шумо месупорда бошад?` Касе ки дар чизи андак мўътамад бошад, дар чизи бисьёр низ мўътамад аст, ва касе ки дар чизи андак ноинсофӣ кунад, дар чизи бисьёр низ ноинсоф аст.'_G Ва Ман ба шумо мегўям: бо сарвати ноинсофона барои худ дўстон пайдо кунед, то ки онҳо дар вақти тамом шудани он шуморо дар масканҳои ҷовидонӣ пазироӣ кунанд.'^GВа он оғо амалдори ноинсофро таъриф кард, ки оқилона рафтор кардааст; зеро ки писарони ин олам дар муомила бо мардуми насли худ аз писарони нур оқилтаранд“.]}Баъд ба дигаре гуфт: 'Ту чӣ қадар қарздор ҳастӣ?'. Дар ҷавоб гуфт: 'Сад ченак гандум'. Ба вай гуфт: 'забонхати худро бигир ва ҳаштод бинавис'./\WГуфт: 'Сад ченак равған'. Ба вай гуфт: 'Забонхати худро бигир ва зуд нишаста, панҷоҳ бинавис'.P[Ва ҳар яке аз қарздорони оғои худро ба танҳои ҷеғ зада, ба якумин гуфт: 'Ту аз оғои ман чӣ қадар қарздор ҳастӣ?'@ZyМедонам, чӣ кунам, то ки мардум, ҳангоми аз вазифа маҳрум шуданам, маро дар хонаи худ пазироӣ кунанд'.}YsОн амалдор дар дили худ гуфт: ’Чӣ кунам? Оғоям маро аз вазифаам маҳрум месозад: аз ўҳдаи каландзанӣ намебароям, аз гадоӣ шарм макунам;cX?Вайро ҷеғ зада, гуфт: 'Ин чист, ки дар ҳаққи ту шунидаам? Аз амалиёти худ ҳисоб деҳ, зеро ки дигар наметвонӣ амалдор бошӣ'.W yБа шогирдони Худ гуфт: “Як Марди сарватдор буд, ки амалдоре дошт, ва дар ҳаққи вай ба ў шикоят карданд, ки молу мулки ўро исроф менамояд:TV! Аммо ба он мебоист шодӣ ва димоғчоқӣ мекардем, ки ин бародарат мурда буд ва зинда шуд, гум шуда буд ва ёфт шуд'„.U#Ба ў гуфт: 'Писарам! Ту ҳамеша бо ман ҳастӣ, ва ҳар он чи ман дорам, аз они туст;ZT-Ва чун ин писарат, ки дороии туро ба фоҳишаҳо барбод додааст, гашта омад, ту барои вай гўсолаи охуриро сар буридаӣ'. %~_}||2{{z9yy/xTw6vxuu%t)sruqdponZm9llYkjjihgwff;fe:dcba``c__x^^e]]Q[[ZaYY;XGWRVUTSSR5PPONMM{MLLJJoIwH,GEE\DxCCXBAAo@j?>>=r=<=;::99K882768554e332U10n//.-s,+*))D('&%%-$1#'" Jg!PJ_{{0 } 7 ( $sA zwҲиродус Исоро дида, хеле хурсанд шуд, зеро ки кайҳо боз Ўро дидан мехост, чунки овозаи Ўро шунида буд ва орзу дошт, ки аз Ў мўъҷизае бубинад.X)Ва чун донист, ки Ў аз вилояти Ҳиродус аст, Ўро назди Ҳиродус равона кард, ки вай низ дар он рўзҳо дар Ерусалим буд.veВақте ки Пилотус инро шунид, савол дод: “Магар Ў ҷалилист?“oWЛекин онҳо исрор намуда, мегуфтанд, ки Ў қавмро ба ошўб меоварад ва дар тамоми Яҳудо, аз Ҷалил гирифта то ин ҷо, таълим медиҳад.Пилотус ба саркоҳонин ва ба мардум гуфт: “Дар Ин Одам ҳеҷ айбе намеёбам“.!;Пилотус аз Ў пурсид: “Оё Ту Подшоҳи Яҳудиён ҳастӣ?“ Ў ҷавоб дода, гуфт: “Ту мегўӣ“.1Ва ба айбдор кардани Ў шурўъ намуда, гуфтанд: “Мо ёфтем, ки Ў қавми моро фосид мекунад, ба қайсар ҷизья додан намемонад ва Худро Подшоҳ Масеҳ меномад“.{ qВа тамоми аҳли маҷлисашон бархоста, Ўро назди Пилотус бурданд..UGВа онҳо гуфтанд: “Дигар ба мо чӣ шаҳодате лозим аст? Зеро ки худамон аз забони Ў шумидем!“.,QFВа ҳама гуфтанд: “Пас, Ту Писари Худо ҳастӣ?“. Ба онҳо гуфт: “Шумо мегўед, ки Ман ҳастам“.r]EМинбаъд Писари Одам ба ямини қуввати Худо хоҳад нишаст“.  DВа агар ба шумо савол диҳам, ҷавоб намегрдонед ва Маро озод намекунед;5 cCВа гуфтанд: “Оё Ту Масеҳ ҳастӣ? Ба мо бигўй“. Ба онҳо гуфт: “Агар ба шумо гўям бовар намекунед;Q BҲамин ки чашми рўз кушода шуд, пирони қавм, саркоҳонон ва китобдонон ҷамъ омада, Ўро ба шўрои худ дароварданд,{ oAВа боз бисьёр ҳақоратҳои дигар дар ҳаққи Ў ба забон меронданд., Q@Ва рўи Ўро пўшида, торсакӣ мезаданд ва аз Ў мепурсиданд: “Нубувват кун, ки Туро задааст?“ ?Касоне ки Исоро дастгир карда буданд, Ўро тамасхур мекарданд ва мезаданд;@{>Ва берун рафта, зор-зор гирист.P=Ва Худованд рўй гардонда, ба Петрус назар андохт; ва Петрус суханони Худовандро ба ёд овард, ки ба вай гуфта буд: “Имрўз, пеш аз он ки хурўс бонг занад, Маро се бор инкор хоҳӣ кард“.M<Аммо Петрус ба он кас гуфт: “Намедонам, ки ту чӣ мегўи“. Ва ҳанўз вай сухан меронд, ки дарҳол хурўс бонг зад.[/;Тахминан як соат гузаштан баъд, боз як каси дигар боисрор гуфт: “Дар ҳақиқат ин ҳам бо Ў буд, зеро ки вай ҷалилист“.kO:Пас аз мудате як одами дигар вайро дида, гуфт: “Ту ҳам яке аз онҳо ҳастӣ“. Аммо Петрус ба он одам гуфт: “Ман аз онҳо нестам“.ta9Лекин вай инкор карда, ба зан гуфт: “Ман Ўро намешиносам“.9k8Ва канизе вайро назди оташ нишаста дид ва синчакунон ба вай нигоҳ карда, гуфт: “Ин ҳам бо Ў буд“.F7Вақте ки онҳо дар рўи ҳавлӣ оташ даргиронда, даври он якҷоя нишастанд, Петрус низ дар миёни онҳо нишаст.=s6Ва Ўро дасгир карда бурданд, ва ба хонаи саркоҳин оварданд. Ва Петрус аз дур аз паи онҳо равона шуд.{o5Ҳар рўз Ман назди шумо дар маъбад будам, ва шумо ба Ман дасти таҷовуз дароз накардед; аммо ҳоло соати шумост, ки зулмот ҳукмфармост“.E~4Ва Исо ба саркоҳинон ва сардорони маъбад ва пироне ки бар зидди Ў ҷамъ омада буданд, гуфт: “Гўё бар зидди роҳзане шумо бо шамшеру таёқҳо берун омадаед, то Маро дастгир кунед!}#3Исо дар ҷавоб гуфт: “Даст кашед, бас аст“. Ва гўши вайро ламс карда, шифо дод. |2Ва яке аз онҳо ғуломи саркоҳинро зада, гўши рости вайро бурида партофт.I{ 1Касоне ки бо Ў буданд, чун диданд, ки кор ба чӣ меанҷомад, ба Ў гуфтанд: “Худовандо! Оё ба шамшер бизанем?“z 0Ва Исо ба вай гуфт: “Эй Яҳудо! Оё Писри Одамро бо бўса таслим мекунӣ?“0yY/Ҳанўз ки Ў сухан мегуфт, инак мардуми бисьёре пайдо шуданд, ва пешопеши онҳо яке аз он дувоздаҳ, ки Яҳудо ном дошт, равона буд, ва назди Исо омад, то ки Ўро бибўсад. Зеро ки ишорате ба онҳо дода, гуфта буд: “Ҳар киро бибўсам, Ҳамон аст“.&xE.Ва ба онҳо гуфт: “Чаро хоб рафтаед? Бархоста, дуо гўед, то ки ба озмоиш дучор нашавед“.!w;-Баъд аз дуо бархоста, Ў назди шогирдон омад, ва онҳоро дид, ки аз ғусса хоб рафтаанд.Lv,Ва Ў дар изтироб афтода, бо ҷаҳди бештар дуо мегуфт; ва арақи Ў мисли қатраҳои хун буд, ки бар замин мечакид.vue+Ва фариштае аз осмон бар Ў зоҳир гардида, Ўро тақвият медод.Gt*„Эй Падар! Агар бихоҳӣ, косаро аз Ман бигзарон; лекин на иродаи Ман, балки иродаи Ту бигзор ба амал ояд“.s1)Ва Худаш ба масофаи андохтани санге аз онҳо дур шуда, зону зад ва дуо карда, гуфт:r3(Вақте ки ба он мавзеъ расид, ба онҳо гуфт: “Дуо гўед, то ба озмоиш дучор нашавед“.q/'Ва берун омада, аз рўи одат, ба кўҳи Зайтун рафт; шогирдон низ аз ақиби Ў рафтанд..pU&Ва онҳо гуфтанд: “Худовандо! Инак, дар ин ҷо ду то шамшер ҳаст“. Ба онҳо гуфт: “Кифоя аст“.o'%Зеро ба шумо мегўям, ки ин сухани Навиштаҳо низ дар ҳаққи Ман ба амал ояд: 'Аз ҷинояткорон шумурда шуд'. Зеро ҳар чи дар бораи Ман аст, интиҳо меёбад“. n $Ва Ў ба онҳо гуфт: “Лекин акнун касе ки ҳамьён дорад, онро бигирад. ҳамчунин тўрбаро; ва касе ки шамшер надорад, ҷомаи худро фурўхта, бихарад.m#Ва ба онҳо гуфт: “Вақте ки Ман шуморо бе ҳамьён, бе тўрба ва бе пойафзон фиристодам, оё шумо ба чизе эҳтиёҷ доштед?“ Гуфтанд: “Ба ҳеҷ чиз“.wlg"Лекин Ў гуфт: “Ба ту, эй Петрус, мегўям, ки имрўз пеш аз он ки хурўс бонг занад, ту се бор инкор кунон хоҳӣ гуфт, ки Маро намешиносӣ“.0kY!Вай ба Ў гуфт: “Худовандо! Ман тайёр ҳастам, ки бо Ту ҳам ба зиндон ва ҳам ба мамот биравам“.jjM Аммо Ман барои ту дуо гуфтам, то ки имонат таназзул накунад; ва ту як вақте, руҷўъ намуда, бародарони худро устувор гардон“.QiВа Худованд гуфт: “Шимъўн! Шимъўн! Инак, шайтон талабгори он буд ки, шуморо мисли гандуме аз ғалбер гузаронад; h То ки шумо дар Малакути Ман дар сари суфраи Ман бихўред ва бинўшед, ва шумо бар тахтҳо нишаста, бар дувоздаҳ сибти Исроил доварӣ хоҳед кард“. g Ва Ман ба шумо Малакуте месупорам, чунон ки Падарам ба Ман супурдааст,pfYВа шумо касоне ҳастед, ки дар озмоишҳои Ман бо Ман будед,Be}Зеро кадоме бузургтар аст: он ки назди суфра менишинад, ё он ки хизматгузор аст? Оё на он аст, ки назди суфра менишинад? Аммо Ман дар миёни шумо монанди хизматгузор ҳастам“.idKАммо шумо ин тавр не: балки он ки дар байни шумо бузургтар аст, бояд монанди хурдтари бошад, ва сардор- монанди хизматгузор.Tc!Вале Ў ба онҳо гуфт: “Подшоҳони халқҳо бар онҳо ҳукмронӣ мекунанд, ва ҳокимони онҳо валинеъмат хонда мешаванд;(bIДар миёни онҳо инчунин баҳсу мунозира шуд, ки кадоме аз онҳо бояд бузургтар ҳисоб ёбад.a1Ва онҳо аз якдигар пурсидан гирифтанд, ки кадоме аз онҳо ин корро мекарда бошад?.w`gАгар чи Писари Одам ончунон, ки пешакӣ муқарар шудааст, меравад, лекин вой бар ҳоли он кас, ки ба воситаи вай Ў таслим карда шавад“.y_k„Ва инак, дасти таслимкунандаи Ман бо Ман дар сари суфра аст.\^1Ҳамчуни косаро баъд аз таоми шом гирифта, гуфт: “Ин косаи аҳди ҷадид аст дар Хуни Ман, ки барои шумо рехта мешавад“.+]OВа нонро гирифта, шукргузорӣ намуд ва пора карда ба онҳо доду гуфт: “Ин Бадани Ман аст, ки барои шумо таслим карда мешавад; инро барои хотири Ман ба ҷо оваред“.2\]Зеро ба шумо мегўям, ки дигар аз шираи ангур нахоҳам нўшид, то вақте ки Малакути Худо биёяд“.,[QВа косаро гирифта, шукргузорӣ намуд ва гуфт: “Инро бигиред ва дар миёни худ тақсим кунед.0ZYЗеро ба шумо мегўям, ки аз он дигар нахоҳам хўрд, то вақте ки дар Малакути Худо ба амал ояд“.%YCБа онҳо гуфт: “Хеле иштиёқманд будам, ки пеш аз уқубати Худ ин фисҳро бо шумо бихўрам;X3Ва ҳангоме ки соат расид, Ў назди суфра нишаст, ва дувоздаҳ ҳаввориён бо Ў буданд.W Онҳо равона шуданд ва, чунон ки Ў гуфта буд ёфтанд, ва фисҳро омода карданд.V# Ва ба шумо болохонаи калони мафрушеро нишон медиҳад; дар он ҷо тайёр кунед“.GU Ва ба соҳиби хона бигўед: 'Устод ба ту мегўяд: меҳмохона куҷост, ки он ҷо фисҳро бо шогидони Худ бихўрам?'.)TK Ба онҳо гуфт: “Инак, вақте ки ба шаҳр медароед, марде ба шумо рў ба рў хоҳад шуд, ки кўзаи обро бардошта мебарад; аз ақибаш равона шавед то ба хонае ки медарояд,aS; Ба Ў гуфтанд: “Дар куҷо мехоҳӣ ки тайёр кунем?“./RWВа Ў Петрус ва Юҳанноро фиристода, гуфт: “Биравед ва фисҳро барои хўрдани мо тайёр кунед“. QВа рўзи иди фатир, ки барраи фисҳро қурбони кардан лозим буд, фаро расид.!P;Вай ваъда кард, ва фурсат меҷуст, то ки Ўро дур аз чашми мардум ба онҳо таслим кунад.[O/Онҳо шод гаштанд ва ба вай пул доданӣ шуданд.+NOПас вай рафта, бо саркоҳинон ва сардорон гуфтугў кард, ки чӣ сон Ўро ба онҳо таслим кунад.&MEВа ба дили Яҳудо, ки лақаби Исқарьют дошт ва аз ҷумлаи он дувоздаҳ буд, шайтон даромад.RLСаркоҳинон ва китобдонон дар тараддуди он буданд, ки чӣ сон Ўро ба қатл расонанд, чунки аз мардум метарсиданд.ZK /Иди фатир ки фисҳ номида мешавад, наздик буд;J1&Ва тамоми мардум бомдодон назди Ў ба маъбад барои шунидани суханонаш меомаданд.NI%Рўзҳо Ў дар маъбад таълим медод; ва шабҳо берун омада, дар кўҳе ки кўҳи Зайтун ном дорад, шабгузаронӣ мекард.zHm$Пас, ҳама вақт бедор бошед ва дуо гўед, то ки сазовор бошед аз ҳамаи ин мусибатҳои оянда раҳо шавед ва дар пеши Писари Одам биистед“.Gy#Зеро ки он, монанди доме, бар ҳамаи сокинони рўи замин хоҳад омад;Fy"Пас, бохабар бошед аз худатон, ки мабодо дилҳои шумо аз пурхўрӣ ва мастӣ ва ғамхўриҳои зиндагӣ сахт шавад, ва он рўз ба шумо ногаҳон ояд;sE_!Осмон ва замин гузарон аст, лекин каломи Ман гузарон нест.,DQ „Ба ростӣ ба шумо мегўям: ин насл ҳанўз аз олам нагузашта, ҳамаи ин чизҳо воқеъ хоҳад шуд; Ва одамон аз тарсу ҳарос ва интизории он мусибатҳое ки ба сари ҷаҳон меояд аз ҳол хоҳанд рафт, зеро ки қувваҳои афлок мутазалзил хоҳанд шуд."==Ва дар офтоб ва моҳ ва ситорагон аломатҳо зуҳур хоҳанд ёфт, ва бар замин халқҳо ба ноумедӣ афтода, аз хурўши баҳр ва ғалаёни мавҷҳо моту мабҳут хоҳанд шуд;F<„Ва ба дами шамшер хоҳанд афтод, ва дар миёни ҳамаи халқҳо ба асирӣ хоҳанд рафт; ва Ерусалим поймоли ғайрияҳудиён хоҳад шуд, то даме ки даврони ғайрияҳудиён ба анҷом расад“.s;_Вой бар ҳоли ҳомиладорон ва ширдорон дар он айём; зеро ки мусибати бузурге бар замин рўй дода, ин қавм гирифтори ғазаб хоҳад шуд::Чунки ин айёми интиқом аст, то ба амал ояд ҳар он чи навишта шудааст.9Он гоҳ онҳое ки дар Яҳудо мебошанд, ба кўҳистон гурезанд; ва ҳар кӣ дар шаҳр аст, аз он барояд; ва ҳар кӣ дар гирду атроф аст, ба он надарояд,68e„Ҳар гоҳ бубинед, ки аскарон Ерусалимро иҳота кардаанд, бидонед, ки харобии он наздик шудааст.\71„Ҷонҳои худро бо сабри худ наҷот хоҳед дод“.Z6-„Лекин мўе аз сари шумо талаф нахоҳад шуд“.j5M„Ва ҳама барои исми Ман ба шумо адоват хоҳанд дошт“.m4SВа шуморо падару модарон, ва бародарон, ва хешовандон, ва дўстон таслим хоҳанд кард. Ва баъзеи шуморо ба қатл хоҳанд расонд“;3#Зеро ки Ман ба шумо забоне ва ҳикмате хоҳам дод, ки ҳамаи душманони шумо натавонанд на зидияте ба он нишон диҳанд ва на ба муқобили он чизе бигўянд.2Пас, дар дили худ аҳд кунед, ки пешакӣ андеша накунед, чӣ ҷавоб бояд бидиҳед.N1 Ва ин ба шумо барои шаҳодат хоҳад буд.Q0 Аммо пеш аз ҳамаи ин ба шумо дасти тааддӣ дароз хоҳанд кард ва шуморо таъқиб намуда, ба куништҳо ва зиндонҳо хоҳанд супурд ва хотири исми Ман назди подшоҳону ҳакимон хоҳанд бурд;„]/3 Ва дар ҳар ҷо зилзилаҳои азим, ва қаҳтию вабоҳо, ва ҳодисоти пурдаҳшат ва аломати бузург аз осмон ба амал хоҳад омад.3._ Он гоҳ ба онҳо гуфт: “Қавме бар зидди қавме ва салтанате бар зидди салтанате қиём хоҳад кард;\-1 Ва чун овозаи ҷангҳо ва ошўбҳоро бишнавед, натарсед: зеро ин бояд аввал воқеъ шавад; лекин дарҳол интиҳо намеёбад“.+,OГуфт: “Ҳушьёр бошед, ки шуморо дар иштибоҳ наандозанд; зеро бисьёр касон бо номи Ман омада, гўянд, ки ин Ман ҳастам; ва он вақт наздик аст. Аз ақиби онҳо наравед./+WАз Ў пурсиданд: “Эй Устод! Ин кай воқеъ мешавад? Ва аломати ба вуқўъ омадани ин чӣ гуна ат?“9*kАйёме меояд, ки аз он чи дар ин ҷо мебинед, санге бар санге нахоҳад монд; ҳамааш хароб хоҳад шуд“.p)YВақте ки баъзе касон дар бораи маъбад сухан ронда, гуфтанд, ки он бо сангҳо ва инъомҳои гаронбаҳо зебу оро дода шудааст, Ў гуфт:o(WЗеро ки ҳамаи онҳо аз зиёдтии худ ҳадия барои Худо андохтаанд, лекин вай аз камбағалии худ тамоми нафақаеро, ки дошт, андохт“;'7Ва Ў гуфт: “Ба ростӣ ба шумо мегўям, ки ин бевазани камбағал аз ҳама бештар андохт;~&uВа ҳамчунин бевазани камбағалеро дид, ки ду фулус дар он андохт.% 1Ва Ў назар андохта, сарватдоронро дид, ки ҳадияҳои худро ба ганҷина меандохтанд;W$'/Онҳо, ки хонаҳои бевазанонро фурў мебаранд ва барои намуд дуоро тўл медиҳанд, аз ҳама сахтар маҳкум хоҳанд шуд“.o#W.„Аз китобдонон ҳазар кунед, ки дўст медоранд ҷомаҳои дароз пўшида гарданд, ва меписанданд дар бозорҳо табрик шунаванд, ва дар курсиҳои аввали куништҳо ҷой гиранд ва дар зиёфтҳо болонишин бошанд;" -Ва дар сурате ки тамоми мардум гўш мекарданд, Ў ба шогирдони Худ гуфт:!},Инак, Довуд Ўро Худован мехонад; пас чӣ сон Ў писари вай будааст?“.P +То душманони Туро зери пои Ту андозам'.:m*Ва ҳол он ки худи Довуд дар китоби Забур мегўяд: 'Худованд ба Худои ман гуфт: ба ямини Ман бинишин,U#)Чӣ сон мегўянд, ки Масеҳ Писари Довуд аст? (Ва дигар онҳо ҷуръат надоштанд, ки аз Ў чизе бипурсанд. Ва Ў ба онҳо гуфт: 'Баъзе аз китобдонон инро шунида, гуфтанд: “Эй Устод! Нағз сухан рондӣ“.#?&Ва Ў на Худои мурадагон, балки Худои зиндгон аст, зеро ки пеши Ў ҳама зинда ҳастанд“.  %Ин ки аз мурдагон эҳьё мешаванд, инро Мусо низ дар ҳикояти бутта нишон дода, Худовандро Худои Иброҳим ва Худои Исҳоқ ва Худои Яъқуб хондааст.  $Ва дигар бор наметавонанд бимиранд, зеро ки онҳо ба фариштагон баробаранд, ва азбаски писарони қаёмат ҳастанд, онҳо писарони Худо мебошанд.W'#Лекин онҳое ки сазовори расидан ба он дуньё ва эҳьёи мурдагон бишаванд, на зан мегиранд ва на ба шавҳар мераванд, 9"Исо дар ҷавоби онҳо гуфт: “Фарзандони ин дуньё зан мегиранд ва ба шавҳар мераванд;A{!Пас, дар эҳьёи мурдагон вай зани кадоми онҳо мешавад? Зеро ки ҳар ҳафт вайро ба занӣ гирифта буданд“.7i Баъд аз ҳама зан низ мурд.+OБаъд вайро сеюмин гирифт, ва ҳамин тавр то ҳафтумин, ва ҳама фарзанде нагузошта, мурданд;Ва он занро дуюмин гирифт, вале ў низ фарзанд ба дуньё наоварда, мурд;7Ва инак, ҳафт бародар буданд: якумин зан гирифт ва фарзанд ба дуньё наоварда, мурд.pY„Эй Устод! Мусо ба мо навиштааст, ки агар бародари касе бимирад ва зандор буда, фарзанде надошта бошад, бояд бародараш зани вайро ба никоҳи худ дароварда ва барои бародари худ насе ба вуҷуд оварад.  Ва баъзе аз саддуқиён, мукири қиёмат ҳастанд, назди Ў омада, пурсиданд:@yВа Ўро пеши мардум аз суханаш афтонда натавонистанд ва аз ҷавоби Ў дар ҳайрат афтода, хомўш монданд..UБа онҳо гуфт: “Пас, он чи аз они қайср аст, ба қайсар диҳед, ва он чи аз они Худост- ба Худо“.= sДиноре ба Ман нишон диҳед: сурат ва рақами рўи он аз они кист?“ Дар ҷавоб гуфтанд: “Аз они қайсар“.~ uВале Ў макри онҳоро дарьёфта, ба онҳо гуфт: “чаро Маро меозмоед?Z -Оё ба қайсар ҷизья додани мо ҷоиз аст, ё не?“ 1Ва онҳо ба Ў савол дода, гуфтанд: “Эй Устод! Медонем, ки Ту ҳаққи гапро мегўӣ ва меомўзӣ, ва рўбинӣ намекунӣ, балки тариқи Худоро ба ростӣ таълим медиҳӣ;& EВа Ўро дар зери назорат гирифта, айёронро фиристоданд, то ки онҳо худро одил нишон дода, Ўро аз суханаш афтонанд ва ба қудрат ва ихтиёри ҳоким таслим кунанд.+OСаркоҳинон ва китобдонон қасд доштанд, ки дар ҳамон дам Ўро дастгир кунанд, лекин аз мардум тарсиданд, зеро донистанд, ки ин масалро Ў дар ҳаққи онҳо гуфта буд.*MҲар кӣ бар он санг афтад, пора - пора шавад; ва агар он бар касе афтад, вайро маҷақ кунад“. Аммо Ў ба онҳо назар андохта, гуфт: “Маънои ин суханоне ки навишта шудааст, чист: 'Санге ки меъморон рад карданд, санги сари гўшаи бино гардид'?#Вай омада, он токдоронро ба марг маҳкум хоҳад кард ва токзорро ба дигарон хоҳад супурд“. Онҳое ки ин суханонро шуниданд, гуфтанд: “Ҳошо ва калло!“#Ва ўро аз токзор бароварда, куштанд. Пас, соҳиби токзор ба онҳо чӣ хоҳад кард?wgЛекин токдорон чун ўро диданд, бо ҳамдигар маслиҳат карда, гуфтанд: 'Ин ворис аст; биёед, вайро бикушем, то ки мерос аз они мо шавад'.?w Он гоҳ соҳиби токзор гуфт: “Чӣ кунам? Писари маҳбуби худро мефиристам. Шояд ўро дида, шарм кунанд?“.   Ва ў боз сеюмашро фиристод; аммо вайро низ ярадор карда, бадар ронданд.9k Ва ў хизматгори дигарро фиристод; вале онҳо вайро низ зада ва дашном дода, тиҳидаст фиристоданд.+ Ва чун мавсим расид, хизматгореро назди токдорон фиристод, то ки аз меваи токзор ба вай бидиҳанд; лекин токдорон вайро зада, тиҳидаст равона карданд.V~% Ва ба мардум чунин масалеро гуфт: “Шахсе токзоре шинонд, ва онро ба токдорон супурда, муддати дарозе сафар кард;"}=Исо ба онҳо гуфт: “Ман ҳам ба шумо намегўям, ки бо кадом қудрат ин корҳоро мекунам“._|7Ва дар ҷавоб гуфтанд: “Намедонем аз куҷо буд“.I{ „Ва агар гўем, ки 'аз инсон буд', тамоми қавм моро сангсор хоҳанд кард, зеро яқин доранд, ки Яҳьё набӣ буд“PzОнҳо дар дили худ андеша карда, мегуфтанд: “Агар гўем, ки 'аз осмон', Ў бигўяд: 'Пас чаро ба вай имон наовардед?'Ry„Таъмиди Яҳьё аз осмон буд ё аз инсон?“ x Дар ҷавоби онҳо гуфт: “Ман ҳам аз шумо чизе мепурсам, ва ба Ман бигўед:Hw Ба Ў гуфтанд: “Ба мо бигўй, ки бо кадом қудрат Ту ин корҳоро мекунӣ, ё кист, ки ин қудратро ба Ту додааст?“Mv Дар яке аз рўзҳое ки Ў мардумро дар маъбад таълим ва башорат медод, саркоҳинон ва китобдонон бо пирон омада,Au{0Вале илоҷи ин корро ёфта наметавонистанд, зеро ки тамоми мардум пайваста ба суханони Ў гўш медоданд.Vt%/Ва ҳар рўз дар маъбад таълим медод. Аммо саркоҳинон ва китобнон ва пирони қавм қасд доштанд, ки Ўро нобуд кунанд, C~}}(|{cz|z1yyxZww^vsuu!t5srWq\poo\nmmkkjihhgFff eced2cbaa``L_Q^]]\[[BZbYKXWWLVUU$TS7RRQPONtMLKK4JgIIH1GeFuEE D CKBAA @?>>0=M<<;1:988766a55544}33321100h//(.-,\++J*))(Y'&&n%$##G"x! \}D m{(B S A   ?sY_1xCeFCЛекин Ў дар бораи маъбади Бадани Худ сухан мегуфт.GEЯҳудиён гуфтанд: “Ин маъбадро дар зарфи чулушаш сол бино кардаанд, ва Ту онро дар се рўз барпо мекунӣ?“.4DaИсо дар ҷавоби онҳо гуфт: “Ин маъбадро вайрон кунед, ва дар се рўз Ман онро барпо хоҳам кард“.4CaОн гоҳ яҳудиён ба Ў рў оварда, гуфтанд: “Ба мо чӣ аломате нишон медиҳӣ, ки ин корҳоро мекунӣ?“.$BAВа шогирдони Ў ба хотир оварданд, ки навишта шудаст: “Рашки хонаи Ту Маро хўрдааст“.GAВа ба кафтарфурўшон гуфт: “Инҳоро аз инҷо гирифта баред ва хонаи Падари Маро хонаи савдогарӣ насозед“.u@cВа тозиёнае аз арғамчин сохта, ҳамаро бо гову гўсфандон аз маъбад пеш кард, ва тангаҳои саррофонро пошида, мизҳошонро чаппа кард;?7Ва дид, ки дар маъбад фурўшандагони гову гўсфанду кабўтар ва саррофон нишастаанд.r>] Ва чун иди фисҳи яҳудиён наздик буд, Исо ба Ерусалим рафт.G= Пас аз он Ў бо модараш, бародаронаш ва шогирдонаш ба Кафарнаҳум омаданд, ва дар он ҷо айёми каме монданд.X<) Ин ибтидои мўъҷизоте ки Исо дар Қонои Ҷалил нишон дода, ҷалоли Худро зоҳир кард, ва шогирдонаш ба Ў имон оварданд.w;g Ба вай гуфт: “Ҳар кас аввал шароби хубро медиҳад, ва чун маст шуданд, бадашро меоварад, лекин ту шароби хубро то ҳол нигоҳ доштаӣ“.$:A Чун сардор оби ба шароб мубадалшударо чашид ва надонист, ки аз куҷост, зеро фақат хизматгороне ки обро кашида буданд, медонистанд, ва сардор домодро хонда,~9uВа гуфт: “Акнун кашида, ба сардори базм баред“. Ва онҳо бурданд. 8Исо ба онҳо гуфт: “Зарфҳоро аз об пур кунед“. Ва онҳоро лабрез карданд.H7 Дар он ҷо, мувифиқи оини татҳири яҳудиён, шаш кўзаи сангин истода буд, ки ғунҷоиши ҳар яке ду ё се бат буд.6Модараш ба хизматгорон гуфт: “Ҳар чи Ў ба шумо гўяд, ба ҷо оваред“.5#Исо ба вай гуфт: “Туро бо Ман чӣ кор аст, эй зан? Соати Ман ҳанўз нарасидаст“.w4gЧун шароб камӣ кард, модари Исо ба Ў гуфт: “Шароб надоранд“.g3GИсо ва шогирдонашро низ ба тўй даъват карда буданд.2 Дар рўзи сеюм дар Қонои Ҷалил тўи арўсӣ буд, ва модри Исо дар он ҷо буд.1 -3Ва ба вай гуфт: “Ба ростӣ, ба ростӣ ба шумо мегўям: минбаъд осмонро кушода ва фриштагони Худоро, ки бар Писари Одам сууд ва нузул мекунанд, хоҳед дид“.0 2Исо дар ҷавоби вай гуфт: “Ту имон овардӣ, зеро ба ту гуфтамд, ки: 'Ман туро дар зери дарахти анҷир дидам'; чизҳои бузургтар аз ин хоҳӣ дид“./ 31Натанъил дар ҷавоби Ў гуфт: “Эй Устод! Ту Писари Худоӣ, Ту Подшоҳи исроил ҳастӣ“.7. i0Натанъил ба Ў гуфт: “Маро аз куҷо мешиносӣ?“ Исо дар ҷавоби вай гуфт: “Паш аз он ки Филиппус туро дъват кунад, ҳангоме ки дар зери дарахти анҷир будӣ, Ман туро дидам“.D- /Исо чун дид, ки Натанъил сўи Ў меояд, дар бораи вай гуфт: “Инак, исроилии ҳақиқӣ, ки дар вай макре нест“.h, K.Вале Натанъил ба вай гуфт: “Магар мумкин аст, ки аз Носира чизи некўе пайдо шавад“„. Филиппус ба вай гуфт: “Биё ва бубин“.$+ C-Филиппус Натанъилро ёфта, гуфт: “Мо Он касеро, ки Мусо дар бораи Ў дар Таврот навиштааст, ва анбиё зикр кардаанд, ёфтаем, ки Исо, писари Юсуф, аз Носира аст“.o* Y,Филиппус аз Байд-Сайдо, ҳамшаҳрии Яндриёс ва Петрус буд.) /+Фардои он, Исо хост ба Ҷалил равад, ва Филиппусро ёфта, гуфт: “Аз ақиби Ман биё“.x( k*Вайро назди Исо овард. Исо ба вай нигариста, гуфт: “Ту Шимъўн, писари Юнус ҳастӣ; акнун номат Кифо хоҳад шуд, ки маънояш Петрус аст“.' /)Вай аввал бародари худ Шимъўнро ёфта, гуфт: “Мо Масеҳро, яъне Христосро ёфтем“.>& w(Яке аз он ду нафар, ки сухани Яҳьёро шунида, аз паи Ў омада буд, Андриёс, бародари Шимъўни Петрус буд.|% s'Ў гуфт: “Биёед ва бубинед“. Онҳо омаданд ва диданд, ки дар куҷо истиқомат дорад, ва он рўз назди Ў бимонданд. Тақрибан соати даҳум буд.u$ e&Исо ба ақиб нигоҳ карда, дид, ки онҳо меоянд, гуфт: “Чӣ мехоҳед?“ ба Ў гуфтанд: “Раббӣ“, яъне: “эй Устод, дар куҷо истиқомат дорӣ?“w# i%Он ду шогирд суханони вайро шунида, аз паи Исо равона шуданд.w" i$Чун дид, ки Исо аз он ҷо мегузарад, гуфт: “Инак, Барраи Худо“.`! ;#Фардои он, боз Яҳьё бо ду шогирди худ истода буд._  9"Ва ман дида, шаҳодат додам, ки Ў Писари Худост“.U %!Ман Ўро намешинохтам; лекин Он ки маро фиристод, то бо об таъмид диҳам, ба ман гуфт: 'Ба ҳар кас бубинӣ, ки Рўҳ нозил шуда, бар Ў қарор гирифт, Ў Ҳамон аст, ки бо Рўҳулқудс таъмид медиҳад'.> w Ва Яҳьё шаҳодат дода гуфт: “Ман Рўҳро дидам, ки чун кабўтаре аз осмон нозил шуда, бар Ў қарор гирифт;: oМан Ўро намешинохтам; лекин барои он ки Ў ба Исроил зоҳир гардад, омадам ва бо об таъмид медодам“.X +Ин аст Он ки ман дар бораи Ў гуфтам, ки: 'Пас аз ман Марде меояд, ки пеш аз ман будааст, зеро ки Ў бар ман муқадам буд';J Фардои он, Яҳьё Исоро дид, ки ба ҷониби вай меояд, ва гуфт: “Инак Барраи Худо, ки гуноҳи ҷаҳонро мебардорад; 1Ин дар Байт-Абора, ки он тарафи Ўрдон аст, дар ҷое ки Яҳьё таъмид медод, воқеъ шуд.] 5„Ў Он аст, ки пас аз ман меояд, аммо пеш аз ман будааст; ва ман сазовори он нестам, ки даволи пойафзоли Ўро воз кунам“.W )Яҳьё дар ҷавоби онҳо гуфт: “Ман бо об таъмид медиҳам; лекин дар миёни шумо Касе истодаст, ки шумо Ўро намешиносед:D Ва онҳо аз вай пурсиданд: “Агар ту на Масеҳа ҳастӣ, на Ильёс ва на он набӣ, пас барои чӣ таъмид медиҳӣ?“.J Он фиристодагон аз фарисиён буданд.E Гуфт: “Ман овози нидокунандае дар биёбонам: роҳи Худовандро рост кунед, чнон ки Ишаъёи набӣ гуфтааст“.N Он гоҳ ба вай гуфтанд: “Пас кистӣ? То ба он касоне ки моро фиристодаанд ҷавоб диҳем: дар бораи худ чӣ мегўӣ?“.7 iАз вай пурсиданд: “Пас кистӣ? Оё Ильёс ҳастӣ?“ Гуфт: “Не“.“Оё он набӣ ҳастӣ?“. Ҷавоб дод: “НЕ“. -Вай иқрор кард ва инкор накард, балки эътироф намуда, гуфт: “Ман Масеҳ нестам“.n WВа ин аст шаҳодати Яҳьё дар вақте ки яҳудиён аз Ерусалим коҳинон ва левизодагонро фиристоданд, то аз вай пурсанд: “Ту кистӣ?“ 9Худоро ҳаргиз касе надидааст; Писари ягонае ки дар оғўши Падар аст, Ўро зоҳир кард.# AЗеро ки шариат ба воситаи Мусо ато шуд, аммо файз ва ростӣ ба воситаи Исои Масеҳ омад.f GВа аз пурагии Ў ҳамаи мо файз бар файз пайдо кардем;  ;Ва Яҳьё бар Ў шаҳодат дод, ва нидо карда, мегуфт: “Ин аст Он ки дар бораи Ў гуфтам: 'Он ки пас аз ман меояд, пеш аз ман будааст, зеро ки бар ман муқаддам буд'„{  qВа Калом ҷисм гардид ва дар миёни мо сокин шуд, пур аз файз ва ростӣ; ва мо ҷалоли Ўро дидем, ки ҷалоли шоистаи Писари ягонаи Падар аст."  ? Ки на аз хун, ва на аз хоҳиши ҷасм, на аз хоҳиши марде, балки аз Худо таваллуд ёфтаанд.=  u Лекин онҳое ки Ўро қабул карданд ва ба исми Ў имон оварданд, қудрат дод, ки фарзандони Худо гарданд.z  o Ў назди мансубони Худ омад, ва мансубонаш Ўро қабул накарданд.  Ў дар ҷаҳон буд, ва ҷаҳон ба воситаи Ў ба вуҷуд омад, ва ҷаҳон Ўро нашинохт.   Он Нури ҳақиқӣ, ки ҳар одамро мунаввар мегардонад, ба ҷаҳон омаданӣ буд.j OВай он Нур набуд, балки омад, ки бар Нур шаҳодат диҳад.& GВай барои шоҳидӣ омад, ки бар нур шаҳодат диҳад, то ки ҳама ба воситаи вай имон оваранд.q ]Шахсе аз ҷониби Худо фиристода шуда буд, ки Яҳьё ном дошт.t cВа нур дар торикӣ медурахшид, ва торикӣ онро фаро нагирифт.Q Дар Ў ҳаёт буд, ва ҳаёт нури одамиён буд. Ҳама чиз ба воситаи Ў ба вуҷуд омад, ва ҳар он чи вуҷуд ёфт, бе Ў вуҷуд наёфт.6 iОб дар ибтидо бо Худо буд.z qВа дар ибтидо Калом буд, ва Калом бо Худо буд, ва Калом Худо буд.~75Ва ҳамеша дар маъбад буда, Худоро ҳамду сано мегуфтанд ва муборак мехонданд. Омин.}4Ва онҳо ба Ў саҷда намуда, бо шодии бузурге ба Ерусалим баргаштанд,|3Ва ҳангоме ки онҳоро баракат медод, аз онҳо ҷудо шуда, ба осмон сууд кард.){K2Ва онҳоро берун оварда, то Байт-Ҳинӣ бурд ва дастҳои Худро бардошта, онҳоро баракат дод.z#1Ва Ман ваъдаи Падари Худро бар шумо равона мекунам; вале шумо дар шаҳри Ерусалим бимонед, то вақте ки бо қуввате аз олами боло фаро гирифта шавед“.:yo0Ва шумо шоҳидони ин ҳастед;Ix /Ва ба исми Ў, аз Ерусалим сар карда, дар миёни ҳамаи халқҳо тавба ва омурзиши гуноҳҳо мавъиза карда шавад.gwG.Ва ба онҳо гуфт: “Чунин навишта шудааст, ва чунин лозим буд, ки Масеҳ уқубат кашад ва дар рўзи сеюм аз мурдагон эҳьё шавад.yvk-Он гоҳ зеҳни онҳоро равшан кард, то ки Навиштаҳоро бифаҳманд.Ku,Ва ба онҳо гуфт: “Ин аст он чизе ки, чун бо шумо будам, ба шумо мегуфтам, ки ҳар он чи дар Тавроти Мусо ва дар суҳафи анбиё ва Забур дар бораи Ман навишта шудаст, бояд ба амал ояд“.Qt+Ва Ў гирифта, дар пеши назари онҳо хўрд.ss_*Пеши Ў як порча моҳии бирён ва андак асали мумдор монданд;^r5)Ва чун онҳо аз шодӣ ҳанўз бовар намекарданд ва мутааҷҷиб мешуданд, Ў ба онҳ гуфт: “Оё чизи хўрдание дар ин ҷо доред?“nqU(Ва инро гуфта, дастҳо ва пойҳои Худро ба онҳо нишон дод.p1'Ба дастҳои Ман ва ба пойҳои Ман нигоҳ кунед: ин Худи Ман ҳастам; Маро ламс кунед ва бубинед; зеро рўҳ гўшт ва устухон надорад, чунон ки дар Ман мебинед“.>ou&Лекин Ў ба онҳо гуфт: “Чаро музтариб шудед, ва аз чӣ сабаб дар дили шумо чунин фикрҳо пайдо мешавад?nw%Онҳо ба изтироб ва ҳарос афтода, гумон карданд, ки рўҳе мебинанд;Jm $Вақте ки онҳо дар ин хусус гап мезаданд, Худи Исо дар миёни онҳо истода, ба онҳо гуфт: “Салом ба шумо бод“.Ul##Ва онҳо низ нақл карданд, ки дар аснои роҳ чӣ ҳодиса рўй дод, ва чӣ гуна Ўро дар вақти пора кардани нон шинохтанд.k!"Мегуфтанд, ки Худованд ҳақиқатан эҳьё шудааст ва ба Шимъўн зоҳир гардидаст.;jo!Ва ҳамон соат бархоста, ба Ерусалим баргаштанд ва он ёздаҳро ёфтанд, ки бо рафиқони худ ҷамъ шуда,}is Ва онҳо ба якдигар гуфтанд: “Оё дили мо дар даруни мо намесўхт, вақте ки Ў дар роҳ бо мо сухан меронд ва Навиштаҳоро ба мо мефаҳмонд?“.&hEОн гоҳ чашмони онҳо кушода шуд, ва онҳо Ўро шинохтанд; вале Ў аз назарашон нопадид шуд.8giВа ҳангоме ки Ў бо онҳо назди суфра нишаст, нонро гирифта, баракат дод ва пора карда, ба онҳо дод.kfOВале онҳо Ўро нигоҳ дошта, гуфтанд: “Бо мо бимон, чунки шом наздик аст, ва рўз ба поён мерасад“. Ва Ў ворид шуда, бо онҳо монд.GeВа онҳо ба деҳае ки сўяш мерафтанд, наздик омаданд, ва Ў чунин вонамуд карда, ки мехоҳад онсўтар биравад;ad;Ва аз Мусо ва аз тамоми анбиё сар карда, он чиро, ки дар ҳамаи Навиштаҳо дар бораи Ў гуфта шудааст, ба онҳо фаҳмонда дод.cОё Масеҳро лозим набуд ҳамаи инро аз сар гузаронда, ба ҷалоли Худ бирасад?“3b_Ва Ў ба онҳо гуфт: “Эй бефаросатон ва сустдилон дар имоноварӣ ба он чи анбиё пешгўӣ кардаанд!Ha Ва баъзе аз рафиқони мо ба сари қабр рафта, ончунон ки занон гуфта буданд, ёфтаанд; лекин Ўро надидаанд“.F`Ва Ҷасади Ўро наёфтаанд, ва омада гуфтанд, ки дар рўъё фариштагонро низ дидаанд, ки мегўянд: Ў зинда аст;1_[Вале баъзе аз занони мо низ моро дар ҳайрат андохтанд: онҳо бомдодон бар сари қабр рафтаанд,n^UЛекин мо умед доштем, ки Ў Ҳамон аст, ки бояд Исроиро наҷот диҳад; аммо, бо ин ҳама, имрўз рўзи сеюм аст, ки ин ба вуқўъ омадааст;G]Чӣ гуна Ўро саркоҳинон ва сардорони мо таслим карданд, то ки ба қатл маҳкум шавад, ва Ўро маслуб карданд;1\[Ба онҳо гуфт: “Аз кадом воқеа?“ Ба Ў гуфтанд: “Аз он чи ба Исои Носирӣ рўй додааст, ки Ў пайғамбаре буд тавонотар дар кирдор ва гуфтор дар пеши Худо ва тамоми қавм;'[GЯке аз онҳо, ки Клеюпос ном дошт, дар ҷавоби Ў гуфт: “Наход ки танҳо Ту аз онҳое ки ба Ерусалим омадаанд, аз воқеае ки дар ин рўзҳо рўй додааст бехабар ҳастӣ?“4ZaБа онҳо гуфт: “Аз чӣ хусус бо ҳамдигар дар роҳ гуфтугузор мекунед, ва чеҳраҳотон ғамгин аст?“sY_Лекин чашмони онҳо баста буд, ба тавре ки Ўро нашинохтанд.0XYВа ҳангоме ки онҳо гуфтугў ва мубоҳиса мекарданд, Худи Исо наздик омада, бо онҳо равона шуд.xWiВа бо ҳамдигар дар бораи ҳамаи ин воқеаҳо гуфтугў мекарданд.XV) Дар ҳамон рўз ду нафар аз онҳо ба деҳае мерафтанд, ки тақрибан шаст стадия аз Ерусалим дур буд, ва Аммоус ном дошт, U Аммо Петрус бархоста, сўи қабр давид ва хам шуда, фақат кафанро дид, ки гузошта шудааст, ва аз ин ҳодиса дар ҳайрат монда, ба хонаи худ рафтанд.T% Вале ин суханон ба назарашон сафсатае намуд, ва ба гапи онҳо бовар накарданд.fSE Инҳо Марями Маҷдалия, ва Юҳона, ва Марям, модари Яъқуб, ва бо онҳо занони дигар буданд, ки ба ҳаввориён ин чизҳоро гуфтанд.R3 Ва аз сари қабр баргашта, ҳамаи инро ба он ёздаҳ ва ба ҳамаи дигарон нақл карданд.KQВа онҳо суханони Ўро ба ёд оварданд.lPQГуфта буд, ки Писари Одам бояд ба дасти одамони гуноҳкор таслим карда шавад, ва маслуб гардида, ва дар рўзи сеюм эҳьё шавад“.:OmДар ин ҷо нест: Ў эҳьё шуд; ба ёд оваред, ки чӣ гуна Ў, ҳангоме ки дар Ҷалил буд, ба шумо сухан ронда,NВа дар ҳолате ки ба ҳарос афтода, сарҳои худро ба зер афканда буданд, он ду ба онҳо гуфтанд: “Чаро шумо зиндаро дар миёни мурдгон ҷустуҷў мекунед?[M/Дар сурате ки аз ин ҳодиса дар ҳайрат буданд, баногоҳ дар пешашон ду марди ҷомаҳои дурахшанда дар бар пайдо шуданд.kLOВа чун дохил шуданд, Ҷасади Исои Худовандро наёфтанд.]K3Вале диданд, ки санг аз қабр ғелтонда шудааст,J Дар рўзи якшанбе, субҳидам, ҳанутеро, ки тайёр карда буданд, бо худ гирифта, ба сари қабр омаданд, ва баъзе занони дигар ҳамроҳи онҳо буданд;]I38Ва чун баргаштанд, ҳанут ва равғани атрафшон тайёр карданд; ва рўзи шанбе, мувофиқи ҳукми шариат, истироҳат карданд.pHY7Ва заноне ки ҳамроҳи Исо аз Ҷалил омада буданд, аз дунболи вай рафтанд ва қабрро, ва чӣ гуна дар он Ҷасади Ў гузошта шуд, диданд;YG+6Он рўз рўзи ҷумъа буд ва шанбе фаро мерасид.vFe5Ва онро поён фуроварда, ба катон печонд ва ба қабре ниҳод, ки аз санг тарошида шуда буд, ва то ҳол ҳеҷ кас дар он гузошта нашуда буд.\E14Назди Пилотус омада, Ҷасади Исоро талаб кард;OD3Ки бо қарор ва кори онҳо розӣ набуд, ва аз Ҳаромот ном шаҳри Яҳудо буда, худаш низ интизори Малакути Худо буд,fCE2Ва инак, Юсуф ном шахс, узви шўро, Марди нек ва одил,IB 1Вале ҳамаи шиносҳои Ў ва заноне ки аз Ҷалил Ўро пайравӣ намуда омада буданд, аз дур истода, инро медиданд.GA0Ва тамоми мардуме ки барои ин тамошо ҷамъ омада буданд, пас аз дидани ин моҷаро синазанон гашта рафтанд.)@K/Мирисад ин ҳодисаро дида, Худоро ҳамду сано хонд ва гуфт: “Ҳақиқатан Ин одам Одил буд“.N?.Ва Исо бо овози баланд нидо карда, гуфт: “Эй Падар! Рўҳи Худро ба дасти Ту месупорам“. Ва инро гуфта, ҷон дод.Z>--Офтоб тира шуд, ва пардаи маъбад ду пора шуд.!=;,Тақрибан соати шашуми рўз буд, ки тамоми заминро то соати нўҳум торикӣ фаро гирифт:<-+Ва Исо ба вай гуфт: “Ба ростӣ ба ту мегўям, ки имрўз бо ман дар биҳишт хоҳӣ буд“.;+*Ва ба Исо гуфт: “Эй Худованд, вақте ки ба Малакути Худ бирасӣ, маро ба ёд овар!“5:c)Ҷазои мо аз рўи инсоф аст, чунки мукофоти амали худро гирифтаем; лекин Ў ҳеҷ бадӣ накардааст“.n9U(Аммо дигаре, баръкс, вайро мазаммат намуда, гуфт: “Оё ту аз Худо наметарсӣ, дар сурате ки худат низ ба ҳамин ҷазо маҳкум шудаӣ?H8 'Ва яке аз ҷинояткорони маслубшуда Ўро дашном дода мегуфт: “Агар Ту масеҳ бошӣ, Худро ва моро наҷот деҳ“.U7#&Дар болои сари Ў бо забонҳо юнонӣ, румӣ ва ибронӣ чунин лавҳае навишта овехта буданд: “Ин аст Подшоҳи Яҳудиён“.z6m%Ва мегуфтанд: “Агар Ту Подшоҳ Яҳудиён бошӣ, Худро наҷот деҳ“. 5$Сарбозон низ Ўро истеҳзо мекарданд ва наздик омада, ба Ў сирко медодандR4#Ва мардуми истода, тамошо мекарданд. Сардорон низ бо якҷоягии онҳо масхаракунон мегуфтанд: “Дигаронро наҷот медод, бигзор Худро наҷот диҳад, агар Ў Масеҳи баргузидаи Худо бошад“.[3/"Исо гуфт: “Эй Падар! Инҳоро биомурз, зеро ки намедонанд чӣ мекунанд“. Ва либоси Ўро қуръа партофта, тақсим карданд.2!Ва чун ба ҷое ки Косахонаи сар ном дорад, расиданд, дар он ҷо Ўро, ва он ҷинояткоронро-яке аз дасти росташ ва дигарер аз дасти чапаш-маслуб карданд.`19 Ду ҷинояткорро низ бо Ў барои куштан мебурданд.0!Зеро, агар бо дарахти сабзе чунин кунанд, бо дарахти хушк чиҳо хоҳанд кард?“/%Он вақт ба кўҳҳо хоҳанд гуфт: 'Бар мо биафтед!' ва ба теппаҳо: 'Моро бипўшонед!'.G.Зеро айёме меояд, ки хоҳанд гуфт: 'Хушо назоён, ва шикамҳое ки назоидаанд, ва пистонҳое ки шир надодаанд!'v-eВа Исо ба онҳо рў оварда, гуфт: “Эй духтарони Ерусалим! Барои Ман гирья накунед, балки барои худатон ва фарзандонатон гирья кунед.7,gВа шумораи азими мардум ва заноне ки барои Ў гирья ва навҳа мекарданд, аз ақиби Ў равона шуданд.+3Вақте ки Ўро бурданд, Шимъўн ном шахсеро, ки аз Қурин буд ва аз саҳро меомад, даст гирифта, салибро бар китфаш гузоштанд, то ки аз ақиби Ў бардошта барад.g*GВа шахсеро, ки барои исьён ва қатл дар зиндон нишаста буд, мувофиқи хоҳиши онҳо озод кард; ва Исоро ба ихтиёри онҳо супурд.l)QВа Пилотус қарор дод, ки аз рўи талаби онҳо амал кунад,](3Вале онҳо бо фарьёди баланд исрор намуда, талаб карданд, ки Ў маслуб шавад; ва фарьёди онҳо ва саркоҳинон ғолиб омад.f'EБори сеюм вай ба онҳо гуфт: “Ў чӣ бадӣ кардааст? Ҳеҷ гуноҳи сазовори марг дар Ў наёфтам; пас, Ўро ҷазо дода, озод мекунам“.y&kЛекин онҳо фрьёд зада, гуфтанд: “Ўро маслуб кун, маслуб кун!“{%oБоз Пилоту ба онҳо сухан ронд, зеро ки мехост Исоро озод кунад.!$;Бараббос барои исьён ва қатле ки дар шаҳр рўй дода буд, дар зиндон андохта шуда буд.)#KАммо мардум саросар фарьёд зада, гуфтанд: “Ўро қатл кун! Барои мо Бараббосро озод кун“."wБа вай лозим буд, ки ба муносибати ид, касеро барои он озод кунад.G!Пас, Ўро ҷазо дода, озод мекунам“.b =Ҳамчунин Ҳиродус наёфтааст: зеро ки ман Ўро назди вай фиристода будам, ва дар Ў ҳеҷ гуноҳе сазовори марг ёфт нашудааст;[/Ба онҳо гуфт: “Ин Одамро ҳамчун фосидкунандаи қавм пеши ман овардед; ва инак, ман дар пеши назари шумо тафтиш кардам ва дар Ин Одам он айбҳое ки шумо ба гардани Ў мепартоед, чизе наёфтам;a; Пилотус саркоҳинон, сардорон ва мардумро хонда,G Дар ҳамон рўз Пилотус ва Ҳиродус бо ҳамдигар дўст шуданд, зеро ки пештар онҳо ба якдигар адоват доштанд.ve Ва Ҳиродус бо сарбозони худ Ўро басо таҳқир ва тамасхур карда ва либоси дурахшоне бар Ў пўшонда, назди Пилотус гардонда фиристод.! Саркоҳинон ва китобдонон истода, бо тамоми ҷидду ҷаҳд Ўро айбдор мекарданд.ta Ва ба Ў саволҳои бисьёре дод; аммо Ў ба вай ҳеҷ ҷавоб надод. ~}}||4zyxwwvuUtt:s&r.qIppo n+ml>knjihhgfee4ccbaaN``_^]]I\\[1ZZXWVV UTRSS RTQQCPPO[NsM-LKKRJ0II(HHCGG/FbE#D5CBnA}@@J? >>=< ;!::9X8766"54413 2100Q/..(-,++L*d)(' %$$S#1! t/kK <}|DglM & N )`M5hcОнҳо мехостанд Ўро ба қаиқ дароваранд; ҳамон дам қаиқ ба соҳиле ки сўи он равона буданд, расид.Xg)Лекин Ў ба онҳо гуфт: “Ин Манам, натарсед“.fВақте ки ба дурии тақриба бисту панҷ ё сӣ стадия қаиқ ронда буданд, Исоро диданд, ки бар баҳр қадам зада, ба қаиқ наздик меояд, ва ҳаросон шуданд.Ye+Ва боди шадиде вазида, баҳр ба талотум омад.ad;Ва ба қаиқ савор шуда, ба он тарафи баҳр, сўи Кафарнаҳум равона шуданд. Ва ҳаво торик шуд, ва Исо назди онҳо наомада буд.\c1Шомгоҳон шогирдонаш ба лаби баҳр фуромаданд.DbЛекин Исо чун дарьёфт, ки мехоҳанд омада, Ўро ба зўрӣ баранд ва подшоҳ кунанд, боз танҳо ба кўҳ баромад.daAВақте ки мардум ин мўъҷизаро, ки Исо нишон дод, диданд, гуфтанд: “Ин ҳақиқатан он Пайғамбар аст, ки бояд ба ҷаҳон биёяд“.I`  Ва ҷамъ карда, аз пораҳои панҷ нони ҷав, ки аз хўрандагон зиёдатӣ монда буд, дувоздаҳ сабадро пур карданд.@_y Ва чун сер шуданд, Исо ба шогирдон гуфт: “Пораҳои боқимондаро ҷамъ кунед, то ки чизе талаф нашавад“.^ Исо нонҳоро гирифта, баракат дод ва пора карда ба шогирдон дод, ва шогирдон ба нишастагон доданд, ва ҳамчунин аз моҳиҳо низ ба қадре ки хостанд.T]! Исо гуфт: “Мардумро шинонед“. Дар он ҷо сабза бисьёр буд, ва мардум, ки қариб панҷ ҳазор мард буданд, нишастанд.8\i „Дар ин ҷо писаре ҳаст, ки панҷ нони ҷав ва ду моҳӣ дорад; лекин барои ин қадар одам чӣ мешавад?“{[oЯке аз шогирдонаш, Андриёс, бародари Шимъўни Петрус, ба Ў гуфт:JZ Филиппус дар ҷавоби Ў гуфт: “Дусад динор барои онҳо кифоят намекунад, то ки ҳар яке андаке нон бихўранд“.YЛекин инро барои озмоиш ба вай гуфт; зеро Худ медонист, чӣ бояд кард.`X9Исо чашм андохта, дид, ки мардуми бисьёре назди Ў меоянд, ва ба Филиппус гуфт: “Аз куҷо нон бихарем, ки инҳо бихўранд?“>WwИди фисҳи яҳудиён наздик буд.nVUИсо ба кўҳе баромада, бо шогирдони Худ дар он ҷо нишаст.BU}Ва мардуми бисьёре аз ақиби Ў равона шуданд, зеро он мўъҷизотеро, ки ба беморон нишон медод, медиданд.T Пас аз он Исо ба он тарафи баҳри Ҷалил, ё баҳри Табария раҳсипор шуд;/SW/Модоме ки шумон ба навиштаҳои вай имон надоред, ба суханони Ман чӣ гуна имон хоҳед овард?“.CR.Зеро ки агар шумо ба Мусо имон медоштед, ба Ман ҳам имон меовардед, чунки вай дар бораи Ман навиштааст.\Q1-Гумон накунед, ки Ман назди падар бар шумо даъвое хоҳам кард: даъвогар бар шумо Мусо мебошад, ки ба вай умед бастаед.vPe,Шумо чӣ тавр метавонед имон оваред, дар сурате ки ҷалол аз якдигар металабед, лекин ҷалолеро, ки аз Худои ягона аст, толиб неастед?XO)+Ман ба исми Падари Худ омадаам, ва Маро қабул намекунед, ва агар дигаре ба исми худаш биёяд, вайро қабл хоҳед кард.|Nq*Лекин шуморо мешиносам: дар дили худ муҳаббати Худоро надоред.IM )Ҷалолро аз мардум қабул намекунам.gLG(Ва шумо намехоҳед назди Ман биёед, то ки ҳаёти ёбед.|Kq'Шумо навиштаҳоро тадқиқ мекунед, зеро гумон доред, ки ба воситаи онҳо ҳаёти ҷовидонӣ пайдо кунед, вале онҳо бар Ман шаҳодат медиҳанд.:Jm&Ва каломи Ў дар дилҳои шумо ҷой надорад, чунки шумо ба Он Касе ки Ў фиристодааст, имон намеоваред._I7%Ва Худи Падар, ки Маро фиристод, бар Ман шаҳодат додааст, ва шумо ҳаргиз на овози Ўро шунидаед ва на сурати Ўро дидаед,wHg$Лекин Ман шаҳодате дорам, ки аз шаҳодати Яҳьё бузургтар аст: зеро корҳое ки Падар ба Ман ато кардааст, то анҷом диҳам, яъне ин корҳое ки Ман мекунам, бар Ман шаҳодат медиҳанд, ки Падар Маро фиристодааст.*GM#Вай чароғе буд, ки месўхт ва медурахшид; ва шумо хостед, ки соате дар нури вай шодӣ кунед.-FS"Аммо Ман шаҳодати одамро қабул намекунам, вале ин суханонро мегўям, то ки шумо наҷот ёбед.jEM!Шумо назди Яҳьё фиристодед; вай ба ростӣ шаҳодат дод.?Dw „Дигаре ҳаст, ки бар Ман шаҳодат медиҳад, ва Ман медонам, ки шаҳодте ки вай бар Ман медиҳад рост аст;mCSАгар Ман бар Худ шаҳодат диҳам, шаҳодати Ман рост нест:YB+Ман аз Худ чизе ба амал оварда наметавонам. Ончунон ки мешунавам, доварӣ мекунам, ва доварии Ман одил аст, зеро ки толиби иродаи Худ не, балки иродаи Падаре ҳастам, ки маро фиристодааст.$AAВа берун хоҳанд омад -некўкорон барои қиёмати ҳаёт ва бадкорон барои қиёмати доварӣ.H@ Ва аз ин тааҷҷуб накунед: зеро ки соате мерасад, ҳамаи онҳое ки дар қабр мебошанд, овози Ўро хоҳанд шунид, ? Ва ба Ў қудрат бахшидааст, ки доварӣ кунад, зеро ки Ў Писари Одам аст“.I> Зеро, ҳамчунон ки Падар дар Худ ҳаёт дорад, ба Писар низ ончунон ато кардааст, ки дар Худ ҳаёт дошта бошад;=)Ба ростӣ, ба ростӣ ба шумо мегўям: соате мерасад, ва аллакай раасидааст, ки мурдагон овози Писари Худоро мешунаванд, ва ҳар кӣ бишнавад, зинда гардад.?<wБа ростӣ, ба ростӣ ба шумо мегўям: ҳар кӣ каломи Маро бишнавад ва а Фиристодаи Ман имон оварад, ҳаёти ҷовидонӣ дорад ва ба доварӣ намеояд, балки аз марг ба ҳаёт гузаштааст.;3То ки ҳама Писаро эҳтиром кунанд, ончунон ки Падарро эҳтиром мекунанд. Касе ки Писарро эҳтиром накунад, Падарро, ки Фиристодаи Ўст, эҳтиром накардааст.':GЗеро ки Падар ба ҳеҷ кас доварӣ намекунад, балки тамоми довариро ба Писар супоридааст,f9EЗеро, ҳамчунон Падар мурдагонро эҳьё мекунад ва зинда мегардонад, Писар низ он чунон ҳар киро, ки хоҳад зинда мегардонад.18[Зеро ки Падар Писарро дўст медорад ва ҳар он чи Худаш мекунад, ба Писар нишон медиҳад; ва корҳои бузургтар аз ин ҳам ба Ў нишон хоҳад дод, то ки шумо тааҷҷуб намоед.f7EИсо дар ҷавоби онҳо гуфт: “Ба ростӣ, ба ростӣ ба шумо мегўям:Писар наметавонад аз Худ чизе ба амал оварад, магар он чи бубинад, ки Падар ба амал меоварад: зеро ки чи Ў мекунад, Писар низ мекунад.26]Аз ин сабаб бештар қасд карданд, ки Ўро ба қатл расонанд, зеро ки натанҳо шанберо риоят намекард, балки Худоро низ Падари Худ гуфта, Худро бо Худо баробар медонист.53Исо дар ҷавоби онҳо гуфт: “Падари Ман кунун кор мекунад, ва Ман низ кор мекунам“.c4?Аз ин сабаб яҳудиён Исоро таъқиб мекарданд ва Ўро мехостанд ба қатл расонанд, зеро ки ин корро дар рўзи шанбе карда буд.}3sОн мард рафта, ба яҳудиён гуфт, ки шифодиҳандаи ман Исо мебошад.e2CПас аз он Исо вайро дар маъбад ёфта, гуфт: “Инак, шидо ёфтаӣ; дигар гуноҳе накун, то ки ба вазъияти бадтаре дучор нашавӣ“.S1 Лекин он ки шифо ёфта буд, намедонист, ки Ў кист; зеро ки дар он ҷо издиҳоми калоне буд, ва Исо нопадид шуда рафт.0! Аз вай пурсиданд: “Кист Он Кас, ки ба ту гуфт: 'Бистаратро бардор ва бирав'?“.4/a Вай дар ҷавоби онҳо гуфт: “Он Кас, ки маро шифо дод, ба ман гуфт: 'Бистаратро бардор ва бирав'„.@.y Яҳудиён ба касе ки шифо ёфта буд, гуфтанд: “Имрўз шанбе аст, ва ҷоиз нест, ки бистари худро бардорӣ“.&-E Ҳамон дам бемор шифо ёфт ва бистарашро бардошта, ба роҳ доромад. Он рўз рўзи шанбе буд.m,SИсо ба вай гуфт: “Бархез, бистаратро бардор ва бирав“.+Бемор ҷавоб дод: “Эй оғо! Касе надорам, ки чун об ба ҳаракат ояд, маро ба ҳавз андозад; пеш аз он ки ман оям, дигаре худро ба ҳавз меандозад“.:*mЧун Исо вайро хобида дид ва донист, ки муддати дарозе бемор аст, ба ай гуфт: “Оё мехоҳӣ шифо ёбӣ?“{)oВа касе дар он ҷо буд, ки сию ҳашт сол боз гирифтори беморӣ буд.!(;Зеро фариштаи Худо вақт-вақт ба ҳавз фуромада, обро ҳаракат медод, ва ҳар кӣ дар аснои ҳаракати об аввал ба ҳавз дарояд, аз ҳар касалие ки дошт, шифо меёфт.2']Дар он ҷо шумораи зиёди беморон, кўрон, лангон ва шалон хобида, мунтазири ҳаракати об буданд;J& Дар Ерусалим дар назди дарвозаи Меш ҳавзе ҳаст, ки ба ибронӣ Байт-Ҳасдо мегўянд, ва он ҷо панҷ равоқ дорад:g% IПас аз он яҳудиёнро иде буд, ва Исо ба Ерусалим омад.$6Ин мўъҷизаи дуюм буд, ки Исо баъд аз омаданаш аз Яҳудо ба Ҷалил нишон дод.l#Q5Ва падар донист, ки ин ҳамон соате буд, ки исо ба вай гуфт: “Писарат зинда аст“. Ва худаш ва тамоми аҳли байташ имон оварданд.e"C4Аз онҳо пурсид: “Дар кадом соат аҳволаш беҳтар шуд?“ Ба вай гуфтанд: “Дирўз дар соати ҳафтум табларза вайри тарк кард“.C!3Ва ҳангоме ки мерафт, навкаронаш вайро пешвоз гирифтанд, ва мужда дода, гуфтанд: “Писарат зинда аст“.8 i2Исо ба вай гуфт: “Бирав писарат зинда аст“. Вай ба суханоне ки Исо гуфт, имон оварда, равона шуд.zm1Дарборӣ ба Ў гуфт: “Эй Оғо! Пеш аз он ки писарам бимирад, биё“.  0Исо ба вай гуфт: “Агар аломот ва мўъҷизоте набинед, имон намеоваред“.gG/Чун шунид, ки Исо аз Яҳудо ба Ҷалил омадааст, назди Ў рафта, илтимос кард, ки писарашро шифо диҳад, ки вай дар дами марг аст.}.Ва Исо бори дигар ба Қонои Ҷаил омад, ки дар он ҷо обро шароб гардонда буд. Ва шахсе аз дарбориён буд, ки писараш дар Кафарнаҳум бемор буд.-Чун Ў ба Ҷалил омад, аҳли Ҷалил Ўро пазируфтанд, зеро ки он чи дар Ерусалим дар ид карда буд, дида буданд, чунки онҳо низ ба ид рафта буданд. ,Зеро Худи Исо шаҳодат додааст, ки пайғамбар дар зодгоҳи худ беқадр аст.oW+Пас аз ду рўз Ў аз он ҷо берун омада, ба Ҷалил равона шуд;%C*Ва ба он зан гуфтанд: “Пас аз ин имони мо аз рўи сухани ту нест, зеро ки худамон шунидем ва донистем, ки Ў дар ҳақиқат Наҷотдиҳанди олам аст, яъне Масеҳ аст“.[/)Ва боз бисьёре аз рўи каломи Ў имон оварданд.O(Бинобар ин, чун сомариён пеши Ў омаданд, аз Ў хоҳиш карданд, ки назди онҳо бимонад; ва Ў ду рўз назди онҳомонд.lQ'Ва аз рўи каломи он зан, ки шаҳодат дода буд: “Ҳарон чи кардаам, Ў ба ман гуфт“, аз он шаҳр бисьёр сомариён ба Ў имон оварданд.)&Ман шуморо барои даравидани маҳсуле фиристодаам, ки барои он шумо меҳнат накардаед: дигарон меҳнат карданд, ва шумо дар меҳнати онҳо дохил шудаед“.%C%Зеро ки дар ин маврид чунин сухан ҳаққонист, ки: 'Яке мекорад ва дигаре дарав мекунад'.iK$Даравгар музди худро мегирад ва маҳсулеро барои ҳаёти ҷовидонӣ ҷамъ мекунад, то ки коранда ва даравгар бо ҳам шодӣ кунанд;:m#Оё шумо намегўед, ки боз чор моҳ мондааст, ва дарав фаро хоҳад расид? Инак, Ман ба шумо мегўям: чашмони худро боло карда, киштзорро бубинед, ки барои дарав сафед шудааст.H "Исо ба онҳо гуфт: “Ғизои Ман ин аст, ки иродаи Фиристодаи Худро ба ҷо оварам ва кори Ўро ба анҷом расонам.!Шогирдон ба якдигар гуфтанд: “Магар касе ба Ў хўраданӣ овардааст?“ Ба онҳо гуфт: “Ман ғизое дорам, ки бихўрам, ва шумо онро намедонед“. Дар ин миён шогирдон аз Ў илтимос карда, гуфтанд: “Эй Устод! Бихўр!“W 'Онҳо аз шаҳр берун шуда, назди Ў меомаданд. #„Биёед ва Касеро бубинед, ки ҳар он чи кардаам, ба ман гуфт; оё Ў Масеҳ нест?“j MЗам кўзаи худро монда, ба шаҳр рафт ва ба мардум гуфт: 3Дар ҳамин вақт шогирдонаш омада, тааҷҷуб карданд, ки Ў бо зане гуфтугў мекунад; лекин ҳеҷ кас нагуфт, ки: 'Чӣ металабӣ?' ё ки: 'Барои чӣ бо вай ҳарф мезанӣ?'lQИсо ба вай гуфт: “Ман, ки бо ту сухан мегўям, Ҳамонам“.:mЗан ба Ў гуфт: “Медонам, ки Христос, яъне Масеҳ меояд: чун Ў ояд, аз ҳар чиз ба мо хабар хоҳад дод“.'GХудо Рўҳ аст, ва онҳое ки Ўро парастиш мекунанд, бояд бо рўҳ ва ростӣ парастиш кунанд“.A{Лекин соате мерасад, ва аллакай расидааст, ки парастандагони ҳақиқӣ Падарро ба рўҳ ва ростӣ парастиш хоҳанд кард, зеро ки Падар толиби ин гуна парастандагони Худ мебошад:c?Шумо он чиро, ки намедонед, парастиш мекунед, вале мо он чиро, ки медонем, парастиш мекунем, зеро ки наҷот аз яҳудиён аст;pYИсо ба вай гуфт: “Эй зан! Ба Ман бовар кун, соате мерасад, ки на дар болои ин кўҳ, ва на дар Ерусалим Падарро парастиш хоҳед кард;nUПадарони мо дар болои ин кўҳ парастиш мекарданд, вале шумо мегўед, ки ҷое ки дар он бояд парастиш кард, дар Ерусалим мебошад“.a;Зан ба Ў гуфт: “Эй оғо! Мебинам, ки Ту набӣ ҳастӣ;'GЗеро ки панҷ шавҳар доштӣ, ва касе ки алҳол дорӣ, шавҳари ту нест; ин суханат рост аст“.0YЗан дар ҷавоб гуфт: “Ман шавҳар надорам“. Исо ба вай гуфт: “Ту рост гуфтӣ, ки шавҳар надорӣ;z~mИсо ба вай гуфт: “Бирав, ва шавҳаратро бихон, ва ба ин ҷо биё“.F}Зан ба Ў гуфт: “эй оғо! ба ман аз он об деҳ, то ки дигар ташна намонам ва ба ин ҷо барои об кашидан наоям“./|WЛекин ҳар кӣ аз обе ки Ман ба вай медиҳам, нўшад, абадан ташна намемонад, балки обе ки Ман ба вай медиҳам, дар вай чашмаи обе гардад, ки то ҳаёти ҷовидонӣ меҷўшад“.{{ Исо дар ҷавоби вай гуфт: “Ҳар кӣ аз ин об нўшад, боз ташна мемонад;ezC Магар Ту аз падари мо Яъқуб бузургтар ҳастӣ, ки ин чоҳро ба мо дод, ва худаш ва фарзандонаш ва чорвояш аз он менўшиданд?“.3y_ Зан ба Ў гуфт: “Эй Оғо! Ту зарфе надорӣ, ки об кашӣ, ва чоҳ чуқур аст, пас, аз куҷо оби ҳаёт дорӣ?4xa Исо дар ҷавоби вай гуфт: “Агар атои Худоро медонистӣ, ва кист, ки ба ту мегўяд: 'Ба Ман барои нўшидан об деҳ', ҳоло худат аз Ў хоҳиш мекардӣ, ва Ў ба ту оби ҳаёт медод“.w% Зани сомарӣ ба Ў гуфт: “Чӣ тавр Ту, ки яҳуди ҳастӣ аз ман об мехоҳӣ, дар сурате ки ман зани сомариам? Зеро ки яҳудиён бо сомариён муошират надоранд“.zvmЗеро ки шогирдонаш барои харидани хўрок ба шаҳр рафта буданд.,uQКи зане аз сомариён барои об кашидан омад. Исо ба вай гуфт: “Ба Ман барои нўшидан об деҳ“.Jt Ва дар он ҷо чоҳи Яъқуб буд, ва Исо аз сафар монда шуда, бар сари он чоҳ нишаст, ва тақрибан соати шашум буд,jsMПас ба яке аз шаҳрҳои Сомария омад, ки Сухар ном дошта, дар наздикии қитъаи замине буд, ки Яъқуб ба писари худ Юсуф дода, буд;Vr%Ва Ўро лозим буд аз Сомария гузашта равад.NqЯҳудоро тарк карда, боз ба Ҷалил рафт.tpaГарчанде ки Худи Исо не, балки шогирдонаш таъмид медоданд,zo oЧун Исои Худованд дарьёфт, ки ба гўши фарисиён овозае расидааст, ки Ў назар ба Яҳьё, бештар шогирдон пайдо мекунад ва таъмид медиҳад,n $Ҳар кӣ ба Писар имон оварад, ҳаёти ҷовидонӣ меёбад. Ва ҳар кӣ ба Писар имон наоварад, ҳаётро нахоҳад дид, балки ғазаби Худо бар вай мемонад“.wmg#Падар Писарро дўст медорад ва ҳама чизро ба дасти Ў додааст./lW"Зеро Он Касе ки Худо фиристод, каломи Худоро мегўяд; зеро Худо рўҳро бамизон ато намекунад.k!Ва касе ки шаҳодати Ўро қабул кард, тасдиқ кардааст, ки Худо рост аст.5jc Ва он чи дидааст ва шунидааст, бар он шаҳодат медиҳад, ва ҳеҷ кас шаҳодати Ўро қабул намекунад. i Он ки аз боло меояд, аз ҳама болотар аст; ва он ки аз замин аст, заминӣ бошад ва чун заминӣ сухан гўяд; Он ки аз осмон меояд, аз ҳама болотар аст.ShЎ бояд нашъунамо ёбад, ва ман завол ёбам.5gcКасе ки арўс дорад, домод аст; аммо дўсти домод, ки истода, ба овози вай гўш медиҳад, аз шунидани овози домод бисьёр шод мегардад: ҳамин шодии ман акнун комил шудааст;?fwШумо худ шоҳидони ман ҳастед, ки гуфтам: 'Ман Масеҳ нестам, балки фақат пешопеши Ў фиристода шудаам'.GeЯҳьё Дар ҷавоб гуфт: “Кас наметавонад чизе ба зиммаи худ бигирад, магар ин ки аз осмон ба вай дода шавад.+dOВа назди Яҳьё омада, гутанд: “Эй устод! Он Касе ки дар он тарафи Ўрдун бо ту буд, ва ту дар ҳққи Ў шаҳодат дода будӣ, ҳоло таъмид медиҳад, ва ҳама назди Ў меоянд“. c9Ва дар байни шогирдони Яҳьё ва яҳудиён дар масъалаи татҳир баҳсу мунозира рўй дод;ab;Зеро ки Яҳьё ҳанўз дар зиндон андохта нашуд буд.kaOВа Яҳьё низ дар Энўн, ки дар наздикии Солим аст, таъмид медод, чунки дар он ҷо об бисьёр буд, ва мардум омада, таъмид меёфтанд.2`]Пас аз он Исо бо шогирдонаш ба замини яҳудо омад ва дар он ҷо бо онҳо сокин шуда таъмид медод.D_Лекин ҳар кӣ росткор аст, пеши рўшноӣ меояд, то ошкор бошад, ки аъмолаш ба василаи Худо содир шудааст“.K^Зеро ҳар киро кирдор бад бошад, аз рўшноӣ нафрат дорад ва пеши рўшноӣ намеояд, то ки яъмолаш ошкор нашавад;Y]+Ва ҳукм ин аст, ки нур ба ҷаҳон омад; вале мардум торикиро аз рўшноӣ бештар дўст доштанд, чунки аъмоли онҳо бад аст. \ Ҳар кӣ ба Ў имон варад, маҳкум намешавад, лекин ҳар кӣ имон наоварад, аллакай маҳкум шудааст, чунки ба исми Писари ягонаи Худо имон овардааст.[[/Зеро Худо Писари Худро ба ҷаҳон барои он нафиристод, ки бар ҷаҳон доварӣ кунад, балки ҷаҳон ба воситаи Ў наҷот ёбад.vZeЗеро Худо ҷаҳонро чунон дўст дошт, ки Писари ягонаи Худро дод, то ҳар кӣ ба Ў имон оварад, талаф нашавад, балки ҳаёти ҷовидонӣ ёбад.YТо ҳар кӣ ба Ў имон оварад, талаф нашавад, балки ҳаёти ҷовидонӣ ёбад.4XaВа чунон ки Мусо дар биёбон морро боло бардошт, Писари Одам низ бояд ончунон боло бурда шавад,`W9 Ҳеҷ кас ба осмон сууд накардааст, магар фақат Он ки аз осмон нузул кардааст, яъне ки Писари Одам, ки ҷояш дар осмон аст;sV_ Вақте ки ба шумо аз чизҳои заминӣ сухан гуфтам, бовар накардед, пас ҳар гоҳ аз чизҳои осмонӣ сухан ронам, чӣ сон имон хоҳед овард?U „Ба ростӣ, ба ростӣ ба ту мегўям: Мо аз о чи медонем, сухан мегўем ва бар он чи дидаем, шаҳодат медиҳем, лекин шумо шаҳодати Моро қабул намекунед;T Исо дар ҷавоби вай гуфт: “Ту ки як устоди Исроил ҳастӣ, инҳоро намедонӣ?“S} Ниқўдимус дар ҷавоби Ў гуфт: “Чӣ тавр мумкин аст, ки чунин шавад?“%RCБод ҳар ҷо ки хоҳад мевазад, ту овози онро мешунавӣ, лекин намедонӣ, ки аз куҷо меояд ва ба куҷо меравад: чунин аст ҳолати ҳар кӣ аз Рўҳ таваллуд ёфта бошад“.QАз он чи ба ту гуфтам, тааҷҷуб накун: бояд шумо аз олами боло таваллуд ёбед.P-Он чи аз ҷасм таваллуд меёбад, ҷисм аст, ва он чи аз рўҳ таваллуд меёбад, Рўҳ аст.lOQИсо ҷавоб дод: “Ба ростӣ, ба ростӣ ба ту мегўям: кас агар аз об ва Рўҳ таваллуд наёбад, ба Малакути Худо даромада наметавонад:NНиқўдимус ба Ў гуфт: “Чӣ гуна мумкин аст, ки одаме ки пир шуда бошад, таваллуд ёбад? Оё метавонад боз ба шиками модараш баргашта, таваллуд ёбад?“.{MoИсо дар ҷавоби вай гуфт: “Ба ростӣ, ба ростӣ ба ту мегўям: кас агар аз олами боло таваллуд наёбад, Малакути Худоро дида наметавонад“.tLaВай шабона назди Исо омада, гуфт: “Эй Устод! Мо медонем, ки Ту Устоде ҳастӣ, ки аз ҷониби Худо омадаӣ. Зеро мўъҷизотеро, ки Ту нишон медиҳи, ҳеҷ кас наметавонад нишон диҳад, ҷуз ин ки Худо бо вай бошад“. K Дар байни фарисиён шахсе ки Ниқўдимус номдошт, аз сардори яҳудиён буд,=,##! 38y-jr G  eG G3o9Яҳудиён ба Ў гуфтанд: “Ҳанўз панҷоҳсола ҳам нестӣ, ва Ту Иброҳимро дидаӣ?“ 8Падари шумо Иброҳим шод буд, ки рўзи Маро бубинад: ва дид ва шод гардид“.-S7Ва Ўро нашинохтаед, лекин Ман Ўро мешиносам; ва агар бигўям, ки Ўро намешиносам, мисли шумо дурғўгўй мешавам; лекин Ман Ўро мешиносам ва каломи Ўро риоя мекунам;6Исо ҷавоб дод: “Агар Ман Худро ҷалол диҳам, ҷалоли Ман ҳеҷ чизе набошад: Маро Падари Ман ҷалол медиҳад, ки дар ҳаққи Ў шумо мегўед: 'Ў Худои мост';A{5Оё Ту аз падари мо Иброҳим, ки мурд, ва аз анбиё, ки низ мурданд, бузургтар ҳастӣ? Ту Худро кӣ медонӣ?“.5c4Яҳудиён ба Ў гуфтанд: “Акнун донистем, ки Ту дев дорӣ; Иброҳим ва анбиё мурданд, вале Ту мегўӣ: 'Касе ки каломи Маро роия кунад, то абад зоиқан маргро нахоҳад чашид'„.4a3Ба ростӣ, ба ростӣ ба шумо мегўям: касе ки каломи Маро риоя кунад, то абад маргро нахоҳад дид“.}2Ман ҷалоли Худро толиб нестам: Яке ҳаст, ки Толиб ва Довар мебошад;Y+1Исо дар ҷавоби онҳо гуфт: “Ман дев надорам, балки Падари Худро ҳурмат мекунам, вале шумо ба Ман беҳурматӣ мекунед;/W0Он гоҳ яҳудиён дар ҷавоби Ў гуфтанд: “Оё дуруст нагуфтаем, ки Ту сомарӣ ҳастӣ ва дев дорӣ?“=~s/Касе ки аз Худо бошад, ба каломи худо гўш медиҳад; шумо ба он сабаб гўш намедиҳед, ки аз Худо нестед.S}.Кист аз шумо ки Маро ба гуноҳе таъна зада тавонад? Пас агар Ман сухани ростро гўям, чаро ба Ман имон намеоваред?|-Лекин аз баски Ман сухани ростро ба шумо мегўям, ба Ман имон намеоваред“.K{,Падари шумо иблис аст, ва шумо мехоҳед орзуҳои падари худро ба амал оваред; вай аз абтидо қотил буд ва дар ростӣ собит намонд, зеро ки дар вай ростӣ нест; вақте ки вай сухани дурўғ мегўяд, аз они худро мегўяд, зеро ки вай дурўғгўй ва падари дурўғ аст.z +Чаро каломи Маро намефаҳмед? Чунки каломи Маро наметавонед бишнавед.Qy*Исо ба онҳо гуфт: “Агар Худо падари шумо мебуд, Маро дўст медоштед, чунки Ман аз ҷониби Худо баромада, назди шумо омадаам; зеро ки Ман ба иродаи Худ наомадаам, балки Ў Маро фиристод.Yx+)Шумо аъмоли падари худро мекунед“. Ба Ў гуфтанд: “Мо аз зино таваллуд наёфтаед; мо як Падар дорем, ки Худо бошад“. w(Валекин ҳоло мехоҳед Маро бикушед, ва Ман Шахсе ҳастам, ки ростиро, ончунон ки аз Худо шунидаам, ба шумо мегўям: Иброҳим чунин коре накардааст.v'Онҳо дар ҷавоби Ў гуфтанд: “Падри мо Иброҳим аст“. Исо ба онҳо гуфт: “Агар фарзандони Иброҳинм мебудед, аъмоли Иброҳимро ба ҷо меовардед;-uS&Ман он чи назди Падари Худ дидаам, мегўям; ва шумо он чи назди падари худ дидаед, мекунед“.Ht %Медонам, ки фарзандони Иброҳим ҳастед; лекин мехоҳед Маро бикушед, чунки каломи Ман дар шумо намеғунҷад;xsi$Пас, агар Писар шуморо озод кунад, ҳақиқатан озод хоҳед буд“xri#Лекин ғулом ҳамеша дар хона намемонад; писар ҳамеша мемонад;>qu"Исо дар ҷавоби онҳо гуфт: “Ба ростӣ, ба ростӣ ба шумо мегўям: ҳар кӣ гуноҳ мекунад, ғуломи гуноҳ аст;fpE!Ба Ў ҷавоб доданд: “Мо фарзандони Иброҳим ҳастем ва ҳеҷ гоҳ ғуломи касе набудем; пас чӣ сон Ту мегўӣ, ки'озод хоҳед шуд'?“.toa Ва ростиро хоҳед шинохт, ва ростӣ шуморо озод хоҳад кард“.dnAОн гоҳ Исо ба яҳудиёне ки ба Ў имон оварданд, гуфт: “Агар шумо дар каломи Ман бимонед, ҳақиқатан шогирдони Ман хоҳед буд,^m5Чун инро гуфт, бисьёр касон ба Ў имон оварданд.\l1Фиристодаи Ман бо Ман аст; Падар Маро танҳо нагузоштааст, зеро ки Ман ҳамеша аъмоли писандидаи Ўро ба ҷо меоварам“.DkИсо ба онҳо гуфт: “Вақте ки Писари Одамро баланд бардоштед, хоҳед фаҳмид, ки ин Ман ҳастам, ва ҳеҷ амалро аз Худ намекунам, балки он чиро, ки Падарам ба Ман таълим дод, мегўям;vjeОнҳо нафаҳмиданд, ки Ў ба онҳо дар бораи Падар сухан мегўяд. iМан чизҳои бисьёр дорам, ки дар ҳаққи шумо бигўям ва доварӣ кунам; лекин Фиристодаи Ман ҳақиқист, ва Ман ҳар чи аз Ў шунидаам, ба ҷаҳон мегўям“."h=Ба Ў гуфтанд: “Ту кистӣ?“ Исо ба онҳо гуфт: “Ҳамонам, ки аз аввал ҳам ба шумо гуфтам;vgeАз ин сабаб ба шумо гуфтам, ки дар гуноҳҳои худ хоҳед мурд; зеро агар имон наоваред, ки ин Ман ҳастам, дар гуноҳҳои худ хоҳед мурд“.Bf}Ба онҳо гуфт: “Шумо аз поин мебошед, Ман аз боло; шумо аз ин ҷаҳон ҳастед, лекин Ман аз ин ҷаҳон нестам;Ze-Яҳудиён гуфтанд: “Наход ки Ў мехоҳад Худро бикушад, ки мегўяд: 'Ба он ҷое ки Ман меравам, шумо наметавонед биёед'?“. d Боз Исо ба онҳо гуфт: “Ман меравам, ва шумо Маро хоҳед ҷуст, ва дар гуноҳҳои худ хоҳед мурд; ба он ҷое ки Ман меравам, шумо наметавонед биёед“. c Ин суханонро Исо дар назди ганҷина, ҳангоме ки дар маъбад таълим медод, гуфт; ва ҳеҷ кас Ўро дастгир накард, чунки соати Ў ҳанўз нарасида буд. bБа Ў гуфтанд: “Падари Ту куҷост?“ Исо ҷавоб дод: “Шумо на Маро мешиносед ва на Падари Маро; агар Маро мешинохтед, Падари Маро низ мешинохтед“.&aEМан бар Худ шаҳодат медиҳам, ва низ Падаре ки Маро фиристод, бар Ман шаҳодат медиҳад“.`Ва низ дар шариати шумо навишта шудааст, ки шаҳодати ду кас рост аст;U_#Ва агар Ман доварӣ кунам, доварии Ман рост аст, чунки Ман танҳо нестам, балки Падаре ки Маро фиристод, бо Ман аст;^Шумо аз рўи ҷисм доварӣ мекунед, вале Ман ҳеҷ касро доварӣ намекунам; ]Исо дар ҷавоби онҳо гуфт: “гарчанде ки Ман бар Худ шаҳодат медиҳам, шаҳодати Ман рост аст, зеро ки Ман медонам, ки аз куҷо омадаам ва ба куҷо меравам; лекин шумо намедонед, ки Ман аз куҷо омадаам ва ба куҷо меравам;\3 Он гоҳ фарисиён ба Ў гуфтанд: “Ту бар Худ шаҳодат медиҳӣ, шаҳодати Ту рост нест“.u[c Ва Исо боз ба мардум гуфт: “Ман Нури ҷаҳон ҳастам; ҳар кӣ Маро пайравӣ кунад, дар торикӣ роҳ намепаймояд, балки нури ҳаётро ёбад“.KZ Зан гуфт: “Ҳеҷ касе, эй оғо!“ Исо ба вай гуфт: “Ман низ туро маҳкум намекунам; бирав ва дигар гуноҳ накун“.mYS Исо чун рост шуд ва ғайр аз зан ҳеҷ касро надид, ба вай гуфт: “Эй зан! Даъвогарони ту куҷо шуданд? Оё касе туро маҳкум накард?“#X? Чун шуниданд, виҷдонашон нороҳат шуд, ва аз пирон сар карда, то каси охирин паси якдигар баромада рафтанд; ва Исо танҳо монд, ва зан дар миёна ба по меистод.WW'Ва боз хам шуда, бар замин навиштан гирифт.pVYЧун дар савол исрор намуданд, Ў рост шуда, ба онҳо гуфт: “Он ки аз шумо бегуноҳ аст, аввалин касе бошад, ки ба вай санг андозад“.rU]Инро барои озмоиш ба Ў гуфтанд, то ки далеле ёфта, Ўро айбдор кунанд. Лекин Исо хам шуда, бо ангушташ бар рўи замин чизе менавишт.*TMВа Мусо дар шариат ба мо гуфтааст, ки чунин занон бояд сангсор шаванд; аммо Ту чӣ мегўӣ?“nSUБа Ў гуфтанд: “Устод! Ин зан дар амали зино дастгир шуд;fREДар ин вақт китобдонон ва фирисиён занеро, ки дар амали зино дастгир шуда буд, назди Ў оварданд, ва дар миёна ба по ниҳода,P yЛекин Исо ба кўҳи Зайтун рафт,>Ow5Пас ҳар кас ба хонаи худ рафт.sN_4Онҳо дар ҷавоби вай гуфтанд: “Магар ту низ ҷалили ҳастӣ? Таҳқиқ кун ва бубин, зеро ки ҳеҷ пайғамбаре аз Ҷалил зуҳур накардааст“.PM3„Оё шариати мо касеро маҳкум менамояд бе он ки аввал суханашро бишнавад ва бидонад, ки вай чӣ кор кардааст?“ L 2Ниқўдимус, ки шабона назди Ў омада буд ва яке аз онҳо буд, ба онҳо гуфт:tKa1Аммо ин мардуме ки шариатро намедонанд, малъун мебошанд“.kJO0Оё касе аз сардорон ё аз фарисиён ба Ў имон овардааст?nIU/Фарисиён ба онҳо гуфтанд: “„Оё шумо низ гумроҳ шудаед?H.Мулозимон ҷавоб доданд: “Касе ҳаргиз монанди Ин Шахс сухан нагуфтааст“.;Go-Пас мулозимон назди саркоҳинон ва фарисиён баргаштанд, ва онҳо пурсиданд: “Чаро Ўро наовардед?“ F,Баъзе аз онҳо хостанд Ўро дастгир кунанд, лекин касе ба Ў даст наандохт.tEa+Ба ҳамин тариқ, дар бораи Ў дар байни мардум ихтилоф афтод.;Do*Оё дар Навиштаҳо гуфта нашудааст, ки Масеҳ аз насли Довуд ва аз Байт-Лаҳм, ки Довуд буд, бояд ояд?“$CA)Баъзеҳо гуфтанд: “Ин Масеҳ аст“ Лекин дигарон гуфтанд: “Магар Масеҳ аз Ҷалил меояд?/BW(Басьёре аз мардум ин сиханонро шунида гуфтанд: “Дар ҳақиқат Ин Шахс ҳамон Пайғамбар аст“.A!'Ин суханро Ў дар бораи Рўҳ гуфт, ки ҳар кӣ ба Ў имон оварад, Онро хоҳад ёфт; зеро ки Рўҳулқудс ҳанўз ато нашуда буд, чунки Исо ҳанўз ҷалол наёфта буд.R@&Ҳар кӣ ба Ман имон оварад, чунон ки дар Навиштаҳо гуфта шудааст, аз батни вай наҳрҳои оби ҳаёт ҷорӣ хоҳад шуд“.^?5%Ва дар рўзи охир, ки рўзи бузурги ид буд, Исо истода, нидо карда, гуфт: “Ҳар кӣ ташна бошад, назди Ман биёяд ва бинўшад;T>!$Чист маънои суханоне ки Ў гуфт: 'Маро хоҳед ҷуст ва нахоҳед ёфт; ва ба он ҷое ки Ман ҳастам, наметавонед биёед?'„.Z=-#Ва яҳудиён ба якдигар гуфтанд: “Ў ба куҷо мехоҳад биравад, ки мо Ўро ёфта наметавонем? Оё мехоҳад назди онҳое биравад, ки дар байни юнониён пароканда ҳастанд, ва юнониёнто таълим диҳад?!<;"Шумо Маро хоҳед ҷуст ва нахоҳед ёфт; ва ба он ҷое ки Ман ҳастам, наметавонед биёед“.2;]!Ва Исо гуфт: “Боз муддати каме Ман назди шумо ҳастам, пас аз он назди Фиристодаи Худ меравам;:} Ва фарисиён шуниданд, ки мардум дар бораи Ў чунин мегўянд, пас фарисиён ва саркоҳинон мулозимонро фиристоданд, то ки Ўро дастгир кунанд.h9IЛекин бисьёре аз мардум ба Ў имон оварданд ва гуфтанд: “Чун Масеҳ ояд, наход ки аз Ин Шахс бештар аломот нишон хоҳад дод?“.;8oОн гоҳ хостанд Ўро дастгир кунанд, вале касе даст бар Ў наандохт, чунки ҳанўз соаташ нарасида буд.7'Аммо Ман Ўро мешиносам, чунки Ман аз ҷониби Ў ҳастам, ва Ў Маро фиристодааст“.d6AВа Исо вақте ки дар маъбад таълим медод, нодо карда гуфт: “Маро мешиносед, ва низ медонед, ки Ман аз куҷо ҳастам; ва Ман аз Худ наомадаам, вале Фиристодаи Ман ҳақиқист, ки шумо Ўро намешиносед;65eЛекин мо медонем, ки ин Шахс аз куҷост, аммо чун Масеҳ ояд, касе нахоҳад донист, ки Ў аз куҷост“.K4Инак Ў ошкоро сухан мегўяд, ва ба Ў чизе намегўянд: оё сардорон яқин донистаанд, ки Ў дар ҳақиқат Масеҳ аст?)3KОн гоҳ баъзе аз аҳли Ерусалим гуфтанд: “Оё Ин Ҳамон Касе нест, ки Ўро мехоҳанд бикушанд? 2Аз рўи намуди зоҳирӣ доварӣ накунед, балки аз рўи адолат доварӣ кунед“.11[Модме ки писаронро дар рўзи шанбе хатна мекунанд, то ки шариати Мусо вайрон нашавад, пас чаро бар Ман хашмгин мешавед, ки дар рўзи шанбе касеро шифои комил додаам?\01Мусо ба шумо хатнаро дод, ки он на аз Мусо, балки аз падарон буд, ва шумо писарони худро дар рўзи шанбе хатна мекунед./Исо дар ҷавоби онҳо гуфт: “Як кор кардам, ва ҳамаи шумо дар ҳайрат мондед;{.oМардум дар ҷавоб гуфт: “Ту дев дорӣ. Кӣ мехоҳад Туро бикушад?“D-Оё Мусо ба шумо шариат надод? Ва касе аз шумо аз рўи шариат амал намекунад. Чаро мехоҳед Маро бикушед?“i,KҲар кӣ аз худ сухан гўяд, ҷалоли худро меҷўяд; вале ҳар кӣ ҷалоли Фиристодаи Худро меҷўяд, Ў ҳақиқист, ва дар Ў норостӣ нест.i+KАгар касе хоҳад иродаи Ўро ба амал оварад, дар бораи ин таълим хоҳад донист, ки оё он аз Худост, ё ки Ман аз Худ сухан мегўям.(*IИсо дар ҷавоби онҳо гуфт: “Таълими Ман аз они Ман нест, балки аз они Фиристодаи Ман аст;`)9Ва яҳудиён дар ҳайрат афтода, гуфтанд: “Ин шахс Навиштаҳоро чӣ гуна медонад, дар сурате ки ҳаргиз таълим наёфтааст?“.h(IЧун нисфи ид гузашт, Исо ба маъбад омада, таълим дод.'} Лекин, аз тарси яҳудиён, ҳеҷ кас дар бораи Ў ошкоро сухан намегуфт. & Ва дар миёни мардум дар бораи Ў гуфтугўи бисьёре буд. Баъзеҳо мегуфтанд: “Ў некўст“, аммо дигарон мегуфтанд: “Не, Ў мардумро гумроҳ мекунад“.%{ Аммо яҳудиён Ўро дар ид ҷустуҷў намуда, мегутанд, ки: “Ў куҷост?“. $ Вақте ки бародаронаш ба ид омаданд, Ў низ омад, на ошкоро, балки пинҳонӣ.H#  Инро ба онҳо гуфта, дар Ҷалил монд./"WШумо ба ин ид биравед, Аммо Ман ҳоло ба ин ид намерам, чунки вақти Ман ҳанўз пур нашудааст“.m!SҶаҳон наметавонат ба шумо адоват дошта бошад, лекин ба Ман адоват дорад, чунки Ман бар он шаҳодат медиҳам, ки аъмолаш бад аст;& EИсо ба онҳо гуфт: “Вақти Ман ҳанўз нарасидааст, лекин барои шумо ҳар вақт муносиб аст;`9Зеро бародаронаш низ ба Ў имон наоварда буданд.iKЗеро касе ки мехоҳад машҳур бошад, дар пинҳонӣ амал намекунад; агар Ту чунин аъмолро ба ҷо меоварӣ, Худро ба ҷаҳон бинамо“.wgПас бародаронаш ба Ў гуфтанд: “Ин ҷоро тарк карда, ба Яҳудо равона шав, то шогирдонат низ он аъмолеро ки Ту ба ҷо меоварӣ, бубинанд;a;Ва иди яҳудиён, ки иди хаймаҳо бошад, наздик буд.? yПас аз он Исо дар Ҷалил мегашт, зеро намехост дар Яҳудо бошад, чунки яҳудиён қасди куштани Ў доштанд.QGИнро Ў дар бораи Яҳудо писари Шимъўни Исқарьют гуфт, зеро вай, ки яке аз дувоздаҳ буд, мехост Ўро таслим кунад.H FИсо дар ҷавоби онҳо гуфт: “Оё Ман шумо дувоздаҳро интихоб накардаам? Ва ҳол он ки яке аз шумо иблис аст“.  EВа мо имон овардаем ва донистаем, ки Ту Масеҳ, Писари Худои Ҳай ҳастӣ“.?wDШимъўни Петрус дар ҷавоби Ў гуфт: “Худовандо! Назди кӣ биравем? Суханони ҳаёти ҷовидонӣ назди Туст,}CВа Исо ба он дувоздаҳ гуфт: “Оё шумо ҳам мехоҳед Маро тарк кунед?“BАз он вақт бисьёре аз шогирдонаш аз Ў дур шуда, дигар Ўро пайравӣ накарданд.hIAВа гуфт: “Аз ин сабаб ба шумо гуфтам, ки ҳеҷ кас наметавонад назди Ман биёяд, магар ин ки Падари Ман инро ба вай ато кунад“.oW@Лекин баъзе аз шумо ҳастанд, ки имон надоранд“. Зеро Исо аз ибтидо медонист, ки киҳо имон надоранд ва кӣ Ўро таслим хоҳад кард.>u?Рўҳ аст, ки ҳаёт мебахшад, лекин аз ҷасм фоидае нест; суханоне ки Ман ба шумо мегўям, рўҳ ва ҳаёт аст;->Пас агар Писари Одамро бинед, ки ба мақоми аввалааш сууд мекунад, чӣ хоҳед гуфт?fE=Чун Исо дар дили Худ донист, ки шогирдонаш дар ин бобат шикоят мекунанд, ба онҳо гуфт: “Оё ин шуморо ба васваса меандозад?7g<Бисьёре аз шогирдони Ў, инро шунида, гуфтанд: “Ин сухани сахт аст; кӣ метавонад онро бишнавад?“;Ин суханонро, ҳангоме дар Кафарнаҳум таълим медод, дар куништ, гуфт. :Ин аст ноне ки аз осмон нозил шуд; на ончунон ки падарони шумо ки маннро хўрданд ва мурданд; ҳар кӣ ин нонро бихўрад, то абад зинда хоҳад монд“. w9Чунон ки Падари Ҳай Маро фиристод, ва Ман ба василаи Падар зинда ҳастам, ҳамчунин касе ки Маро бихўрад, ба василаи Ман зинда хоҳад монд; -8Ҳар кӣ Бадани Маро бихўрад ва Хуни Маро бинўшад, дар Ман мемонад, ва Ман дар вай;| q7Зеро ки Бадани Ман ғизои ҳақиқст, ва Хуни Ман нўшокии ҳақиқист;] 36Ҳар кӣ Бадани Маро бихўрад ва Хуни Маро бинўшад, ҳаёти ҷовидонӣ дорад, ва Ман дар рўзи вопасин вайро эҳьё хоҳам кард;s_5Исо ба онҳо гуфт: “Ба ростӣ, ба ростӣ ба шумо мегўям: агар Бадани Писари Одамро нахўред ва Хуни Ўро нанўшед, дар худ ҳаёт надоред;V%4Яҳудиён бо ҳамдигар мубоҳиса карда, мегуфтанд: “Чӣ тавр Ин Шахс метавонад Бадани Худро бидиҳад, то мо бихўрем?“M3Ман ҳастам он нони зинда, ки аз осмон нозил шуд: касе ки аз ин нон бихўрад, то абад зинда хоҳад монд; ва ноне ки Ман ато мекунам, Бадани Ман аст, ки онро барои ҳаёти ҷаҳон мебахшам“.2Валекин ин ҷо нонест, ки аз осмон нозил шуд, то ҳар кӣ аз он бихўрад, намирад.dA1Падарони шумо дар биёбон манн хўрданд ва мурданд;/Y0Ман нони ҳаёт ҳастам.3/Ба ростӣ, ба ростӣ ба шумо мегўям: ҳар кӣ ба Ман имон оварад, ҳаёти ҷовидонӣ дорад..На ин ки касе Падарро дидааст, ҷуз Он ки аз ҷониби Худост: Ў Падарро дидааст.y-Дар суҳафи анбиё навишта шудааст: 'Ва ҳама аз Худо таълим хоҳанд ёфт'. Ва ҳар кӣ аз Падар шунида ва таълим гирифта бошад, назди Ман меояд.{,„Ҳеҷ кас наметавонад назди Ман ояд, магар ин ки Падаре ки Маро фиристод, вайро ҷалб кунад; ва Ман вайро дар рўзи вопасин эҳьё хоҳам кард.k~O+Исо дар ҷавоби онҳо гуфт: “Ба якдигар шикоят накунед:p}Y*Ва гуфтанд: “Оё ин Исои писари Юсуф нест, ки мо падару модари Ўро мешиносем? Пас чӣ тавр мегўяд, ки 'Ман аз осмон нозил шудаам'?“%|C)Яҳудиён аз Ў шикоят карданд, зеро ки гуфта буд: “Манам он ноне ки аз осмон нозил шуд“.{%(Ва иродаи Фиристодаи Ман ин аст, ки ҳар кӣ Писарро дид ва ба Ў имон овард, ҳаёти ҷовидонӣ дошта бошад ва Ман дар рўзи вопасин вайро эҳьё хоҳам кард“.xzi'Ва иродаи Падаре ки Маро фиристод, ин аст, ки аз он чи ба Ман ато шудааст, чизе талаф накунам, балки дар рўзи вопасин онро эҳьё кунам;Ay{&Зеро аз осмон нозил шудаам на аз барои он ки ба иродаи Худ амал кунам, балки ба иродаи Фиристодаи Худ.:xm%Ҳар он чи Падар ба Ман ато кунад, назди Ман хоҳад омад, ва ҳар кӣ назди Ман ояд, бадар нахоҳам ронд.~wu$Лекин Ман ба шумо гуфтам, ки Маро низ дидаед, ва имон намеоваред.v%#Исо ба онҳо гуфт: “Ман нони ҳаёт ҳастам; касе ки назди Ман ояд, ҳаргиз гурусна нахоҳад монд, ва касе ки ба Мам имон оварад, ҳаргиз ташна нахоҳад монд.ru]"Он гоҳ ба Ў гуфтанд: “Эй оғо! Ҳамеша ин нонро ба мо бидеҳ“t!Зеро нони Худо Он Касест, ки аз осмон нозил шуда ба ҷаҳон ҳаёт мебахшад“.s# Исо ба онҳо гуфт: “Ба ростӣ, ба ростӣ ба шумо мегўям: Мусо нонро ба шумо аз осмон надодааст, балки Падари Ман нони ҳақиқиро ба шумо аз осмон медиҳад;LrПадарони мо дар биёбон манн хўрданд, чунон ки навишта шудааст: 'Аз осмон ба онҳо нон ато кард то бихўранд'„.-qSБа Ў гуфтанд: “Пас, чӣ аломате Ту нишон медиҳӣ, то ки дида, ба Ту имон оварем? Чӣ кор мекунӣ?nuНа аз барои ғизои фонӣ, балки барои ғизое саъю кўшиш кунед, ки то ҳаёти ҷовидонӣ боқӣ монад, ва Писари Одам онро ба шумо хоҳад дод; зеро ки Худои Падар бар Ў мўҳр задааст“.%mCИсо дар ҷавоби онҳо гуфт: “Ба ростӣ, ба ростӣ ба шумо мегўям: Маро на ба сабаби мўъҷизоте ки дидед, балки ба он сабаб ҷустуҷў мекунед, ки нон хўрда, сер шудед.lВа Ўро дар он тарафи баҳр ёфта, ба Ў гуфтанд: “Эй Устод! Кай ба ин ҷо омадӣ?“wkgВа чун мардум диданд, ки Исо ва шогирдонаш дар он ҷо нестанд, онҳо низ ба қаиқҳо савор шуда, ба ҷустуҷўи Исо бас Кафарнаҳум омаданд.\j1Лекин қаиқҳои дигаре ки аз Табария наздики ҳамон ҷое ки пас аз баракат додани Худованд нон хўрада буданд, расиданд;i#Фардои он, мардуме ки дар он тарафи баҳр истода буданд, диданд, ки дар он ҷо ҳеҷ қаиқе набуд, ҷуз он ки шогирдони Ў дохили он шуда буданд, ва Исо бо шогирдони Худ ба он надаромада буд, балки шогирдонаш танҳо рафта буданд; 0C~U~}8|b{{zeynxwwHvuuCtsrCqpoo=n#llTkyjji"hggfee d2ccbzba_`_^^g]m\[[4ZYXXWsV/UUT>S'RzQ=PPOONMLL7KxJ{IIdHGGFIEDDBBbA@@Z?>>=< w Шаш рўз пеш аз иди фисҳ Исо ба Байт-Ҳинӣ омад, ба он ҷо ки Лаъзори мурдаро аз мурдагон эҳьё карда буд.lQ 9Лекин саркоҳинон ва фирисиён фармоне дода буданд, ки агар касе донад, ки Ў куҷост, бояд хабар диҳад, то ки Ўро дастгир кунанд.X) 8Ва онҳо дар ҷустуҷўи Исо буданд ва дар маъбад истода, ба якдигар мегуфтанд: “Фикри шумо чист? Оё Ў ба ид намеояд?“{o 7Чун иди фисҳи яҳудиён наздик шуд, мардуми бисьёре аз ҳар тарафи мамлакат пеш аз фисҳ ба Ерусалим омаданд, то ки худро татҳир намоянд.J  6Бинобар ин Исо дигар дар миёни яҳудиён ошкоро намегашт, балки аз он ҷо ба мавзее ки наздики биёбон буд, ба шаҳре ки Эфроим ном дошт, равона шуд ва бо шогирдони Худ дар он ҷо монд.r] 5Аз ҳамон рўз маслиҳатро ба як ҷо монданд, ки Ўро бикушанд.<q 4Ва на танҳо барои қавм, балки низ барои он ки фарзандони Худоро, ки пароканда ҳастанд, якҷоя кунад.Q 3Лекин вай инро аз худ нагуфт, балки, чун дар он сол саркоҳин буд, нубувват кард, ки Исо бояд барои қавм бимирад,T! 2Ва фикр ҳам намекунед, ки барои мо беҳтар аст агар як кас ба хотири қавм бимирад, ва тамоми қавм нобуд нашавад“."= 1Яке аз онҳо, ки Қиёфо ном доштва дар он сол саркоҳин буд, гуфт: “Шумо чизе намедонед,N  0Агар Ўро чунин во гузорем, ҳама ба Ў имон хоҳанд овард, ва румиён омада, кишвар ва қавми моро хоҳанд гирифт“.` 9 /Саркоҳинон ва фарисиён дар шўрои пирон ҷамъ омаданд ва гуфтанд: “Чӣ бояд кард? Ин Шахс мўъҷизоти зиёде нишон медиҳад; ' .Лекин баъзе аз онҳо назди фарисиён рафта, он чи Исо карда буд, ба онҳо гуфтанд.) K -Бисёре аз яҳудиён, ки бо Марьям омада буданд, чун амали Исоро диданд, ба Ў имон оварданд;  ,Ва мурда, ки дастҳо ва пойҳояш ба кафан печида ва рўяш бо рўймоле пўшида буд, берун омад. Исо ба онҳо гуфт: “Вайро воз кунед ва бигзоред биравад;~u +Чун инро гуфт, бо овози баланд нидо кард: “Эй Лаъзор, берун ой!“.  *Ва Ман медонистам, ки ҳамеша сухани Маро мешинавӣ; лекин барои мардуме ки дар ин ҷо истодаанд, гуфтам, то имон оваранд, ки Ту Маро фиристодаӣ“.$A )Пас сангро аз он ҷое ки мурда гузошта шуда буд, бардоштанд. Исо чашмони Худро сўи осмон боло карда гуфт: “Эй Падар! Туро шукр мекунам, ки сухани Маро шунидӣ;1 (Исо ба вай гуфт: “Оё ба ту нагуфтам, ки агар имон оварӣ, ҷалоли Худоро хоҳӣ дид?“.r] 'Исо гуфт: “Сангро бардоред“ Марто, хоҳари мурда, ба Ў гуфт: “Худовандо! Аллакай бадбўй шудаст; зеро ки чор рўз боз дар ин ҷост“.O &Исо, дар ҳолате ки аз дил оҳ мекашид, ба сари қабр омад; ва он як ғоре буд, ки санге бар даҳонаш гузошта буданд.X) %Баъзе аз онҳо гуфтанд: “Оё Ин Шахс, ки чашмони кўрро бино кард, наметавонист амале бикунад, то ки ин ҳам намирад?“s_ $Яҳудиён гуфтанд: “Бингаред, чӣ қадар вайро дўст медошт!“.$C #Исо гирья кард. "Ва гуфт: “Вайро куҷо гузоштаед?“ Ба Ў гуфтанд: “Худовандо! Биё ва бубин“.T~! !Исо, вақте ки вайро ашкрезон ва яҳудиёни бо вай омадаро низ гирьён дид, аз дил оҳи аламноке кашиду музтариб шуд,c}? Чун Марьям ба он ҷое ки Исо буд, омад, Ўро дида, ба пойҳои Ў афтод ва гуфт: “Агар Ту дар инҷо мебудӣ, бародарам намемурд“.f|E Яҳудиёне ки дар хона бо вай буданд ва тасаллӣ медоданд, чун диданд, ки Марьям зуд бархоста, берун рафт, аз паи вай равона шуданд, ба гумоне он ки ба сари қабр меравад, то ки дар он ҷо гирья кунад.'{G Исо ҳанўз ба деҳа ворид нашуда буд, балки дар ҳамон ҷое буд, ки Марто Ўро пешвоз гирифт.Zz- Инро шунида, вай зуд бархост ва назди Ў омад.;yo Чун инро гуфт, рафта хоҳари худ Марьямро пинҳонӣ хонд ва гуфт: “Устод ин ҷост ва туро металабад“.>xu Ба Ў гуфт: “Оре, Худованд! Ман имон дорам, ки Ту Масеҳ Писари Худо ҳастӣ, Он Шахс, ки ба ҷаҳон меояд“.$wA Ва ҳар кӣ зинда бошад ва ба Ман имон оварад, то абад нахоҳад мурд. Оё ба ин имон дорӣ?“Fv Исо ба вай гуфт: “Ман қиёмат ва ҳаёт ҳастам, ҳар кӣ ба Ман имон оварад, агар бимирад ҳам, зинда хоҳад шуд;u Марто ба Ў гуфт: “Медонам, ки дар қиёмат, дар рўзи вопасин эҳьё хоҳад шуд“.^t5 Исо ба вай гуфт: “Бародари ту эҳьё хоҳад шуд“.s- Лекин ҳоло низ медонам, ки ҳар чи аз Худо талаб кунӣ, Худо онро ба Ту хоҳад дод“.r Марто ба Исо гуфт: “Худовандо! Агар Ту ин дар ҷо мебудӣ, бародарам намемурд.q3 Чун Марто шунид, ки Исо меояд, ба пешвози Ў берун рафт; лекин Марьям дар хона монд.Hp  Ва бисьёре аз яҳудиён назди Марто ва Марьям омада буданд, то ки барои бародарашон онҳоро тасаллӣ диҳанд.o+ Байт-Ҳинӣ дар наздикии Ерусалим, ба масофаи тақрибан понздаҳ стадия воқеъ буд,pnY Чун Исо омад, фаҳмид, ки вай чор рўз боз дар қабр мебошад.-mS Тумо, ки Экизак номида мешуд, ба шогирдон гуфт: “Биёед мо ҳам биравем, то ки бо Ў бимирем“.-lS Ва барои шумо шодам, ки дар он ҷо набудам, то ки имон оваред; вале акнун назди вай биравем“fkE Он гоҳ Исо ба онҳо ошкоро гуфт: “Лаъзор мурдааст;„Jj  Исо дар бораи вафоти вай сухан меронд, лекин онҳо гумон карданд, ки дар бораи хоби муқарарӣ сухан меронад.i Шогирдонаш гуфтанд: “Худовандо! Агар хуфта бошад, шифо хоҳад ёфт“.\h1 Инро ба забон ронд ва пас аз он ба онҳо гуфт: “Дўсти мо Лаъзор хуфтааст, лекин Ман меравам, то ки вайро бедор кунам“. g Лекин ҳар ки шабона роҳ меравад, пешпо мехўрад, чунки дар вай нур нест“._f7 Исо ҷавоб дод: “Оё рўз дувоздаҳ соат нест? Касе ки рўзона роҳ меравад, пешпо намехўрад, чунки нури ин ҷаҳонро мебинад;|eq Шогирдонаш ба Ў гуфтанд: “Эй Устод! Бисьёр нагузаштааст, ки яҳудиён мехостанд Туро сангсор кунанд, ва Ту мехоҳӣ боз ба он ҷо биравӣ?“kdO Пас аз он ба шогирдонаш гуфт: “Боз ба Яҳудо биравем“.kcO Чун шунид ки вай бемор аст, дар ҷое ки буд, ду рўз монд.ab; Исо Марто ва хоҳари вай ва Лаъзорро дўст медошт.daA Чун Исо шунид, гуфт: “Ин касалӣ барои мамот нест, балки барои ҷалоли Худост, то ки Писари Худо ба василаи он ҷалол ёбад“.1`[ Ва хоҳарон ба Ў кас фиристода, гуфтанд: “Худовандо! Инак, он касе ки дўст медорӣ, бемор аст“.v_e Марьям ҳамон буд, ки Худовандро бо равғани атрафшон тадҳин карда, пойҳои Ўро бо мўи худ хушконида; Лаъзори бемор бародари вай буд.^ 7 Шахсе Лаъзор ном бемор буд аз аҳли Байт-Ҳинӣ, ки деҳаи Марьям ва хоҳараш Марто буд.X]) *Ва бисьё касон дар он ҷо ба Ў имон оварданд.v\e )Ва бисьёр касон назди Ў омаданд ва гуфтанд: “Яҳьё ҳеҷ мўъҷизае нишон надод; лекин ҳар он чи Яҳьё дар бораи Ин Шахс гуфт, рост буд“.,[Q (Ва боз ба он тарафи Ўрдун, ба ҳамон ҷое ки пештар Яҳьё таъмид медод, рафт ва дар он ҷо монд.Z 'Он гоҳ бори дигар хостанд Ўро дастгир кунанд; лекин Ў аз дасташон раҳо шуд.Y! &Ва агар ба ҷо меоварам, ҳарчанд шумо ба Ман имон намеоваред, пас ба аъмол имон оваред, то бидонед ва бовар кунед, ки Падар дар Ман аст, ва Ман дар Ў“.|Xq %Агар аъмоли Падри худро ба ҷо намеоварам, ба Ман имон наоваред;qW[ $Пас ба Касе ки Падар Ўро тақдис карда, ба ҷаҳон фиристод, чӣ тавр шумо мегўед, ки: 'Куфр мегўӣ', чунки гуфтам: 'Писари Худо ҳастам'?=Vs #Агар онҳоеро ки каломи Худо сўяшон нозил шуд, худоён хондааст, ва Навишта наметавонад ботил шавад,6Ue "Исо ба онҳо ҷавоб дод: “Оё дар шариати шумо навишта нашудааст: 'Ман гуфтам: шумо худоён ҳастед'?sT_ !Яҳудиён дар ҷавоби Ў гуфтанд: “Туро барои амали нек сангсор намекунем, балки барои куфр, зеро Ту одам ҳастӣ, Худро Худо мехонӣ“.sS_ Исо ба онҳо ҷавоб дод: “Аз ҷониби Падари Худ ба шумо бисьёр аъмоли нек нишон додаам; аз барои кадоми онҳо Маро сангсор мекунед?“lRQ Боз яҳудиён санг бардоштанд, то ки Ўро сангсор кунанд.5Qe Ман ва падар як ҳастем“.YP+ Падаре ки онҳоро ба Ман дод, аз ҳама бузургтар аст, ва ҳеҷ кас наметавонад онҳоро аз дасти Падари Ман кашида гирад;xOi Ва Ман ба онҳо ҳаёти ҷовидонӣ мебахшам, ва онҳо то абад талаф нахоҳанд шуд, ва ҳеҷ кас наметавонад онҳоро аз дасти Ман кашида гирад;:Nm Гўсфандони Ман ба овози Ман гўш медиҳанд, ва Ман онҳоро мешиносам, ва онҳо Маро пайравӣ мекунанд,$MA Лекин шумо имон намеоваред, зеро ки аз гўсфандони Маннестед, чунон ки ба шумо гуфтам;}Ls Исо ба онҳо ҷавоб дод: “Ман ба шумо гуфтам, ва имон наовардед; аъмоле ки Ман ба исми Падари Худ ба ҷо меоварам, бар Ман шаҳодат медиҳад;MK Яҳудиён гирди Ўро гирифта, ба Ў гуфтанд: “То кай моро дар тардид мегузорӣ? Агар Ту Масеҳ бошӣ, ошкоро бигў“.]J3 Ва Исо дар маъбад, дар равоқи Сулаймон мегашт.fIE Дар Ерусалим иди таҷдид барпо шуд, ва зимистон буд.H' Дигарон гуфтанд: “Ин девона нест; оё дев метавонад чашми кўронро воз кунад?“.%GC Бисьёре аз онҳо гуфтанд: “Ў дев дорад ва девона аст; чаро ба суханоанаш гўш медиҳед?“tFa Ба сабаби ин суханоно боз дар байни яҳудиён ихтилоф афтод.8Ei Ҳеҷ кас онро аз Ман намегирад, балки Худи Ман онро фидо мекунам: қудрат дорам, ки онро фидо кунам, ва қудрат дорам, ки онро боз ёбам; ин ҳукмро аз Падари Худ гирифтаам“.(DI Аз ин сабаб Падар Маро дўст медорад, ки Ман ҷони Худро фидо мекунам, то ки онро боз ёбам.C Ман гўсфандони дигар низ дорам, ки аз ин оғил нестанд, ва онҳоро низ бояд оварам, онҳо низ овози Маро хоҳанд шунид, ва як рамаю як чўпон хоҳанд шуд.DB Чунони ки Падар Маро мешиносад, Ман ҳам Падарро мешиносам, ва ҷони Худро барои гўсфандон фидо мекунам.A/ Ман чўпони некам, ва мансубони Худро мешиносам, ва мансубонмам Маро мешиносанд:@ Муздур мегурезад, чунки муздур аст, ва ғами гўсфандонро намехўрад.??w Лекин муздуре ки чўпон нест, ва гўсфандон аз они худаш нестанд, чун бубинад, ки гург меояд, гўсфандонро монда мегурезад, ва гург гўсфандонро мегирад ва пароканда мекунад;>  Ман Чўпони некам: чўпони нек ҷони худро барои гўсфандон фидо мекунад;c=? Дузд меояд, то ки бидуздад, бикушад ва талаф кунад; Ман омадаам, то ки онҳо ҳаёт ёбанд ва онро ба фаровонӣ дошта бошанд“.P< Ман дар ҳастам: ҳар кӣ ба василаи Ман дохил шавад, наҷот меёбад, ва ба берун меравад, ва чарогоҳ пайдо мекунад.D; Ҳамаи касоне ки пеш аз Ман омаданд, дузд ва роҳзан ҳастанд; лекин гўсфандон ба овози онҳо гўш надоданд.):K Боз Исо ба онҳо гуфт: “Ба ростӣ, ба ростӣ ба шумо мегўям: Ман барои гўсфандон дар ҳастам.9 Ҳамин масалро Исо ба онҳо гуфт. Лекин онҳо нафаҳмиданд, ки Ў ба онҳо чӣ гуфт.88i Лекин аз ақиби бегона намераванд, балки аз вай мегурезанд, чунки овози бегонаро намешиносанд“._77 Чун гўсфандони худро баровард, пешопеши онҳо меравад; ва гўсфандон аз ақиби вай мераванд, чунки овозашро мешиносанд;u6c Дарбон дарро барои вай мекушояд, гўсфандон ба овози вай гўш медиҳанд, вай гўсфандони худро ном ба ном мехонад ва берун мебарорад.i5K Лекин ҳар кӣ аз дар дарояд, вай чўпони гўсфандон аст;s4 a Ба ростӣ, ба ростӣ ба шумо мегўям: ҳар кӣ ба оғили гўсфанд аз дар надарояд, балки аз роҳи дигар дохил шавад, вай дузд ва роҳзан аст;V3% )Исо ба онҳо гуфт: “Агар кўр мебудед, гуноҳ намедоштед; аммо чун мегўед, ки бино ҳастед, пас гуноҳи шумо мемонад“.32_ (Баъзе аз фарисиён, ки назди Ў буданд, чун шуниданд, ба Ў гуфтанд: “Наход ки мо ҳам кўр бошем?“..1U 'Ва Исо гуфт: “Ман барои доварӣ ба ин ҷаҳон омадаам, то ки кўрон бино ва биноён кўр шаванд“.d0A &Гуфт: “Имон дорам, Худовандо!“ Ва ба Ў саҷда кард./% %Исо ба вай гуфт: “Ту Ўро дидаӣ, ва Ў ҳамон аст, ки ҳоло бо ту гуфтугў мекунад“.i.K $Дар ҷавоб гуфт: “Эй оғо, Ў кист, то ба Ў имон оварам?“+-O #Исо чун шунид, ки вайро бадар ронданд, вайро ёфта, гуфт: “Оё ту ба Писари Одам имон дорӣ?“U,# "Дар ҷавоби вай гуфтанд: “Ту, ки комилан дар гуноҳ таваллуд ёфтаӣ, моро таълим медиҳӣ?“. Пас вайро бадар ронданд.u+c !Агар Ў аз ҷониби Худо намебуд, ҳеҷ кор карда наметавонист“* Ҳаргиз шунида нашудааст, ки касе чашмони кўри модарзодро воз карда бошад;r)] Мо медонем, ки Худо дуои гуноҳкорронро намешунавад, лекин агар касе худотарс бошаду иродаи Ўро ба ҷо оварад, дуояшро мешунавад;](3 Он одам дар ҷавоби онҳо гуфт: “Ин аҷиб аст, ки шумо аз куҷо будани Ўро намедонед, ва ҳол он ки Ў чашмони маро воз кард.'% Мо медонем, ки Худо ба Мусо сухан гуфт; лекин Ин Шахсро намедонем, аз куҷост“.& Вайро мазаммат намуда, гуфтанд: “Ту шогирди Ў ҳастӣ, мо шогирдони Мусоем;u%c Ба онҳо ҷавоб дод: “Аллакай ба шумо гуфтам, ва гўш надодед; чаро мехоҳед дубора бишнавед? Оё шумо низ мехоҳед шогирдони Ў шавед?“. $  Боз ба вай гуфтанд: “Бо ту чӣ кор кард? чӣ тавр чашмони туро боз кард?“J#  Дар ҷавобашон гуфт: “Оё гуноҳкор аст, ё не, намедонам; як чизро медонам, ки кўр будам ва ҳоло бино ҳастам“.V"% Он гоҳ бори дигар он одамро, ки кўр буд, талабида, гуфтанд: “Худоро сано гўй; мо медонем, ки Он Шахс гуноҳкор аст“! Аз ин сабаб падару модараш гуфтанд, ки: “вай болиғ аст, аз худаш пурсед“.7 g Падару модараш чунин гуфтанд, чунки аз яҳудиён метарсиданд; зеро ки яҳудиён аллакай забон як карда буданд, ки ҳар кӣ Ўро чун Масеҳ эътироф намояд, аз куништ биронанд;# Лекин алҳол чӣ тавр бино шудаст, намедонем; ва чашмони вайро ки воз кардааст намедонем; вай болиғ аст, аз худаш пурсед, то аҳволи худро баён кунад“./W Падару модари вай дар ҷавоби онҳо гуфт: “Мо медонед, ки ин писари мост, ва кўр зоида шудаст;O Аз онҳо пурсиданд: “Оё ин аст писари шумо, ки мегўед: кўр зоида шудааст? Пас чӣ тавр вай алҳол бино шудааст?“.B} Яҳудиён бовар накарданд, ки вай кўр буду бино шуд, то ин ки падару модари он биношударо даъват намуда,2] Боз ба он кўр гуфтанд: “Дар бораи Ў, ки чашмони туро кушод чӣ мегўи?“. Гуфт: “Пайғамбар аст“.}s Баъзе аз фарисиён гуфтанд: “Он Шахс аз ҷониби Худо нест, чунки шанберо нигоҳ намедорад“. Дигарон гуфтанд: “Чӣ тавр як шахси гуноҳкор чунин мўъҷиза нишон дода метавонад?“ Ва дар байни онҳо ихтилоф афтод.r] Фарисиён низ аз вай пурсиданд, ки чӣ тавр бино шуд. Ба онҳо гуфт: “Гил сохта, ба чашмонам гузошт, ва ман худро шуста, бино шудам“.} Ва он рўзе ки Исо гил сохта, чашмони вайро воз кард, рўзи шанбе буд.iK Он одамро, ки пештар кўр буд, назди фарисиён бурданд.eC Ва ба вай гуфтанд: “Ў куҷост?“ Гуфт: “Намедонам“.*M Вай дар ҷавоб гуфт: “Касе ки Исо номида мешавад, гил сохта, ба чашмонам молид ва гуфт: 'Бирав ва дар ҳавзи Шилўаҳ худро бишўй“. Ман рафта шустам ва бино шудам“.c? Ба вай гуфтанд: “Пас чӣ тавр чашмони ту воз шуд?“O Баъзе гуфтанд: “Ҳамон аст“. Ва баъзе гуфтанд: “Фақат ба вай монанд аст“. Вале худи вай гуфт: “Ман ҳамонам“.fE Ҳамсоягон ва касоне ки пеш аз он вайро дар ҳолати кўри дида буданд, гуфтанд: “Оё ин ҳамон нест, ки нишаста, гадоӣ мекард?“r] Ва ба вай гуфт: “Бирав ва дар ҳавзи Шилўаҳ, ки маънояш'Фиристода' мебошад, худро бишўй“. Вай рафта, худро шуст, ва бино шуда омад.3_ Инро гуфта, оби даҳон бар замин андохт, ва бо он об гил сохт, ва он гилро бар чашмони кўр молид,a; То вақте ки Ман дар ҷаҳон ҳастам, нури ҷаҳонам“.[/ То вақте ки рўз аст, Ман бояд аъмоли Фиристодаи Худро ба ҷо оварам; шаб ки ояд, ҳеҷ кас кас наметавонад коре бикунад;Q  Исо ҷавоб дод: “На ин одам гуноҳ кард ва на падару модараш, балки барои он ки дар вай аъмоли Худо ошкор гардад;G  Шогирдон аз Ў пурсида, гуфтанд: “Эй Устод! Ки гуноҳ кард: ин одам ё падару модараш, ки вай кўр зоида шуд?“M   Ва чун мерафт, як кўри модарзодро дид.i K;Он гоҳ санг бардоштанд, то ки Ўро сангсор кунанд, лекин Исо пинҳон шуд ва аз миёни онҳо гузашта, аз маъбад берун шуд ва рафт.8 i:Исо ба онҳо гуфт: “Ба ростӣ, ба ростӣ ба шумо мегўям: пеш аз он ки Иброҳим пайдо шуд, Ман ҳастам“. ~}} |'{{zyzxwxvuttXs$rqq'p[ooSn0m2lYkjMizhh gfzedd/c%baa`Q_^^`].\|[`Z\YYXyWVV(UTTS{RQjPONMLL KJIHHGYFEDbCB@AA@?>>M=j<;O:p998.765Q43t211T0g/.-,++E*)((c''L&&$$9#"Y BG`8r-B ;l5 :  L$Uk]G3Исо ба онҳо ҷавоб дод: “Алҳол имон меоваред?“FwАкнун донистем, ки Ту ҳама чизро медонӣ, ва ҳоҷат нест, ки касе аз Ту чизе бипурсад; аз ин рў имон меоварем, ки Ту аз ҷониби Худо омадаӣ“.E)Шогирдонаш ба Ў гуфтанд: “Инак акнун кушоду равшан сухан мегўӣ, на бо масалҳо;BD}Ман аз ҷониби Падар омадам ва ба ҷаҳон ворид шудам; боз ҷаҳонро тарк мекунам ва назди Падар меравам“.eCCЗеро ки Худи Падар шуморо дўст медорад, чунки шумо Маро дўст доштаед, ва шумо имон овардед, ки Ман аз ҷониби Худо омадаам.JB Дар он рўз ба исми Ман талаб хоҳед кард, ва Ман ба шумо намегўям, ки аз Падар барои шумо илтимос хоҳам кард:#A?Ин чизҳоро бо масалҳо бо шумо гуфтам; лекин соате мерасад, ки дигар ба шумо бо масалҳо ҳарф намезанам, балки аз Падар ба шумо кушоду равшан хабар хоҳам дод.3@_То кунун ба исми ман чизе талаб накардаед; талаб кунед то бигиред, ва шодии шумо комил гардад. ? „Ва дар он рўз аз Ман чизе нахоҳед пурсид. Ба ростӣ, ба ростӣ ба шумо мегўям: ҳар он чи аз Падар ба исми Ман талаб кунед, ба шумо ато хоҳад кард.K>Шумо низ алҳол ғамгин ҳастед; лекин шуморо боз хоҳам дид, ва ҳеҷ кас наметавонад он шодиро аз шумо бигирад.)=KЗан ҳангоми зоидан ғамгин аст, чунки соати вай расидааст; лекин чун кўдакеро зоид, ғамашро фаромўш мекунад ба сабаби шодии он ки одаме дар ҷаҳон таваллуд ёфт.$<AБаростӣ, ба ростӣ ба шумо мегўям: шумо гирья ва нола хоҳед кард, лекин ҷаҳон шод хоҳад шуд; шумо ғамгин хоҳед шуд, лекин ғами шумо ба шодӣ мубаддал хоҳад шуд.Y;+Исо чун донист, ки мехоҳанд аз Ў бапурсанд, ба онҳо гуфт: “Оё ба якдигар дар ин хусус савол медиҳед, ки Ман гуфтам: 'Дере нагузашта Маро нахоҳед дид, ва боз дере нагузашта маро хоҳед дид'?:)Ва онҳо гуфтанд: “Ин чист, ки Ў мегўяд: 'Дере нагузашта'? Намедонем, чӣ мегўяд“.29]Баъзе аз шогирдонаш ба якдигар гуфтанд: “Чист, ки Ў ба мо мегўяд: 'Дере нагузашта Маро нахоҳед дид, ва дере нагузашта Маро хоҳед дид' ва: 'Ман назди Падар меравам'?“.J8 „Даре нагузашта Маро нахоҳед дид, ва боз дере нагузашта Маро хоҳед дид; зеро ки Ман назди Падар меравам“.R7Ҳар он чи Падар дорад, аз они Ман аст; бинобар ин гуфтам: аз он чи аз они Ман аст, гирифта, ба шум хабар хоҳад дод.$6AЎ Маро ҷалол хоҳад дод, чунки аз он чи аз они Ман аст, гирифта, ба шумо хабар хоҳад дод.`59 Лекин чун Ў, яъне Рўҳи ростӣ ояд, шуморо ба тамоми ростӣ роҳнамоӣ хоҳад кард; зеро ки аз худ нахоҳад гуфт, балки ҳар чи мешунавад, онро хоҳад гуфт, ва аз воқеоти оянда ба шумо хабар хоҳад дод.74g Боз бисьёр чизҳои дигар дорам, ки ба шумо бигўям, лекин шумо алҳол онҳоро наметавонед бардоред.b3= Бар доварӣ, зеро ки мири ин ҷаҳон маҳкум шудааст. 2 Бар адолат, зеро ки назди Падари Худ меравам, ва дигар Маро нахоҳед дид;W1' Бар гуноҳ, зеро ки ба Ман имон намеоваранд;0Ва чун Ў ояд, ҷаҳонро ба гуноҳ ва бар адолат ва бар доварӣ мулзам хоҳад кард.6/e„Лекин ба шумо рост мегўям: рафтани Ман барои шумо беҳтар аст; зеро ки агар Ман наравам, Пуштибон назди шумо нахоҳад омад; ва агар биравам, Ўро назди шумо мефиристам,n.UВале чун инро ба шумо гуфтам, дили шумо пур аз ғам шуд“.A-{Аммо акнун Ман назди Фиристодаи Худ меравам, ва касе аз байни шумо аз Ман намепурсад: “Куҷо меравӣ?“#,?Лекин инро ба шумо барои он гуфтам, ки ҳангоми расидани он соат ба ёд оваред, ки Ман ба шумо гуфтаам ва инро аз аввал ба шумо нагуфтам, зеро ки бо шумо будам. +Ва ин корҳоро бо шумо хоҳанд кард, чунки на Падарро шинохтанд ва на Маро.e*CШуморо аз куништҳо хоҳанд ронд; ва ҳатто соате мерасад, ки ҳар кӣ шуморо бикушад, гумон кунад, ки хизмате ба Худо мекунад.g) I„Инро ба шумо гуфтам, то ки шумо ба васваса наафтед.}(sВа шумо низ шаҳодат хоҳед дод, зеро ки аз ибтидо бо Ман будаед“.'„Лекин чун Пуштибон, ки Ўро аз ҷониби Падар назди шумо мефиристам, биёяд, яъне Рўҳи ростӣ, ки аз Падар содир мегардад, Ў бар Ман шаҳодат хоҳад дод;)&KТо ба амал ояд каломе ки дар Тавроташон навишта шудааст: 'Бе сабаб аз Ман нафрат доранд'.5%cАгар дар миёни онҳо аъмолеро намекардам, ки дигаре ҳаргиз накрдааст, гуноҳе намедоштанд; лекин акнун он аъмолро дида, ҳам аз Ман ва ҳам аз Падари Ман нафрат карданд,w$gҲар кӣ аз Ман нафрат кунад, аз Падари Ман низ нафрат мекунад.W#'Агар Ман намеомадам ва ба онҳо сухан намегуфтам, гуноҳе намедоштанд; лекин акнун барои гуноҳи худ узре надоранд.+"OЛекин ҳамаи инро барои исми Ман ба шумо хоҳанд кард, чунки Фиристодаи Маро намешиносанд.!Каломеро, ки ба шумо гуфтаам, дар хотир нигоҳ доред: 'Ғулом бузургтар аз оғои худ нест'. Агар Маро таъқиб карданд, шуморо низ таъқиб хоҳанд кард; агар каломи Маро риоя карданд, каломи шуморо низ риоя хоҳанд кард;? wАгар шумо аз ҷаҳон мебудед, ҷаҳон мансубони худро дўст медошт; лекин шумо аз ҷаҳон нестед, балки Ман шуморо аз ҷаҳон баргузидаам, аз ин сабаб ҷаҳон аз шумо нафрат мекунад.'Агар ҷаҳон аз шумо нафат кунад, бидонед, ки пеш аз шумо аз Ман нафрат кардааст.veИн чизҳоро ба шумо ҳукм мекунам, то ки якдигарро дўст доред.nUНа шумо Маро баргузидаед, балки Ман шуморо баргузидаам ва шуморо таъин кардам, ки шумо биравед ва мева оваред, ва меваи шумо бимонад, то ки ҳар чи аз Падар ба исми Ман талаб кунед, ба шумо ато кунад.!;Дигар шуморо банда намехонам, зеро ки банда намедонад, ки оғояш чӣ мекунад; лекин шуморо дўст хондаам, чунки ҳар чи аз Падар шунидаам, ба шумо баён кардам.mSШумо дўстони Ман ҳастед, агар аҳкоми Маро ба ҷо оваред.!; Касе муҳаббати бузургтар аз ин надорад, ки ҷони худро барои дўстони худ фидо кунад. Ҳукми Ман ин аст, ки якдигарро дўст доред, чунон ки Ман шуморо дўст доштам.+ Инро ба шумо гуфтам, то ки шодии Ман дар шумо бимонад ва шодии шумо комил бошад.zm Агар аҳкоми Маро риоят кунед, дар муҳаббати Ман хоҳед монд, чунон ки Ман аҳкоми Падари худро риоят крдам, ва дар муҳаббати Ў мемонам.+O Чунон ки Падар Маро дўст доштааст, Ман низ шуморо дўст доштаам; дар муҳббати Ман бимонед.&EҶалоли Падари Ман дар ин аст, ки шумо меваи фаровон оваред, ва шогирдони Ман хоҳед буд.U#Агар дар ман бимонед, ва сухани Ман дар шумо бимонад, ҳар он чи мехоҳед, талаб кунед, ва он ба шумо дода хоҳад шуд.yКасе ки дар Ман намемонад, чун навдае бурида мешавад ва мехушкад; ва чунин навадаҳоро гирд оварда, ба оташ меандозанд, ва онҳо месўзанд.Ман Ток ҳастам, ва шумо навдаҳо; касе ки дар Ман бимонад, ва Ман дар вай, меваи фаровон меоварад; зеро ки бе Ман ҳеҷ коре наметавонед кунед.Дар Ман бимонед, ва Ман дар шумо. Чӣ тавре ки навда наметавонад хух аз худ мева диҳад, агар дар ток намонад, ҳамчунин шумо низ, агар дар Ман намонед.taШумо алҳол ба воситаи каломе ки ба шумо гуфтам, пок ҳастед.hIҲар навдаеро, ки дар Ман мева наоварад, Ў бурида мепартояд; ва онро, ки мева меоварад, пок месозад, то ки бештар мева оварад.a =Ман токи ҳақиқӣ ҳастам, ва Падари Ман Токдор аст;l QЛекин то ҷаҳон бидонад, ки Ман Падарро дўст медорам, чунон ки Падар ба Ман ҳукм кард, амал мекунам: бархезед, аз ин ҷо биравем.E Баъд аз ин ба шумо бисьёр гуфтугў нахоҳам кард, зеро ки мири ин ҷаҳон меояд, ва дар Ман вай чизе надорад. )Ва инак, пеш аз вуқўъ ба шумо гуфтам, то ки дар вақти воқеъ шуданаш имон оваред.; oШунидед, ки ба шумо гуфтам: 'Меравам ва назди шумо бармегардам'. Агар Маро дўст медоштед, шод мешудед, ки гуфтам: 'Назди Падар меравам'; зеро ки Падар аз Ман бузургтар аст.8 iОсоиштагиро ба шумо боқӣ мегузорам, осоиштагии Худро ба шумо медиҳам: на ончунон ки ҷаҳон медиҳад, Ман ба шумо медиҳам. Дили шумо музтариб нашавад ва ҳаросон набошад.0YЛекин Пуштибон, яъне Рўҳулқудс, ки Падар Ўро ба исми Ман хоҳад фиристод, ҳама чизро ба шумо таълим хоҳад дод ва ҳар чиро, ки ба шумо гуфтам, ба ёди шумо хоҳад овард.gGИн суханонро ба шумо гуфтам, вақте ки бо шумо будам.Касе ки Маро дўст надорад, суханони Маро риоят намекунад; ва каломи ки мешунавед, аз они Ман нест, балки аз они Падарест, ки Маро фиристод“.2]Исо дар ҷавоби вай гуфт: “Ҳар кӣ Маро дўст дорад, каломи Маро риоя хоҳад кард; ва Падари Ман вайро дўст хоҳад дошт, ва Мо назди вай омада, бо вай маскан хоҳем гирифт.Z-Яҳудо, на он ки Яҳудои Исқарьют, ба Ў гуфт: “Худовандо! Ин чист, ки Ту мехоҳӣ Худро ба мо зоҳир созӣ ва на ба ҷаҳон?“.mSҲар кӣ аҳкоми Маро дорад ва роият кунад, вай касест, ки Маро дўст медорад; ва ҳар кӣ Маро дўст дорад, Падари Ман вайро дўст хоҳад дошт, ва Ман вайро дўст хоҳам дошт ва Худро ба вай зоҳир хоҳам сохт“.$AДар он рўз шумо хоҳед донист, ки Ман дар Падар ҳастам, ва шумо дар Ман, ва Ман дар шумо.^5Пас аз андак муддате ҷаҳон дигар Маро нахоҳад дид; лекин шумо Маро хоҳед, ва азбаски Ман зиндаам, шумо низ хоҳед зист.W'Шуморо ятим намегузорам; назди шумо меоям..UЯъне Рўҳи ростӣ, ки ҷаҳон наметавонад Ўро бипазирад, зеро ки Ўро намебинад ва намешиносад, лекин шумо Ўро мешиносед, зеро ки Ў шумо мемонад ва дар шумо хоҳад буд.P~Ва Ман аз Падар илтомос хоҳам кард, ва Ў ба шумо Пуштибони дигаре ато хоҳад кард, то ки ҳамеша бо шумо бимонад,d}AАгар Маро дўст доред, аҳкоми Маро риоя хоҳед кард.u|cАгар чизе ба исми Ман биталабед, Ман онро ба ҷо хоҳам овард,*{M Ва ҳар чиро, ки ба исми Ман биталабед, ба ҷо хоҳам овард, то ки Падар дар писар ҷалол ёбад;Iz  Ба ростӣ, ба ростӣ ба шумо мегўям: ҳар кӣ ба Ман имон оварад, аъмолеро, ки Ман мекунам, вай низ хоҳад кард ва ҳатто бузургтар аз он ҳам хоҳад кард, зеро ки Ман назди Падар меравам.Oy Ба Ман имон оваред, ки Ман дар Падар ҳастам, ва Падар дар Ман; вагар на, ба хотири он аъмол ба Ман имон оваред“#x? Оё бовар мекунӣ, ки Ман дар Падар ҳастам, ва Падар дар Ман? Суханоне ки Ман ба шумо мегўям, аз Худ намегўям; Падаре ки дар Ман сокин аст, Ў ин аъмолро мекунад.+wO Исо ба вай гуфт: “Ин қадар вақт Ман бо шумо будам, ва ту Маро нашинохтӣ, Филиппус? Ҳар кӣ Маро бинад, Падарро дидааст; пас чӣ тавр мегўӣ: 'Падарро ба мо нишондеҳ'?.v-Филиппус ба Ў гуфт: “Худовандо! Падарро ба мо нишон деҳ, ва ин барои мо кофист“.7ugАгар маро мешинохтед, Падари Маро низ мешинохтед; ва аз ҳамин дам Ўро мешиносед ва Ўро дидаед“.RtИсо ба вай гуфт: “Ман роҳ ва ростӣ ва ҳаёт ҳастам; касе наметавонад назди Падар ояд, магар ин ки ба василаи Ман;3s_Тумо ба Ў гуфт: “Худовандо! Намедонем, ки Ту куҷо меравӣ; пас чӣ гуна метавонем роҳро донем?“.jrMҶое ки Ман меравам, шумо медонед, роҳро низ медонед“.qq[Ва ҳангоме ки биравам ва барои шумо ҷой тайёр кунам, боз омада, шуморо бо Худ мебарам, то дар онҷое ки Ман ҳастам, шумо низ бошед.pyДар хонаи Падари Ман иқоматгоҳ бисьёр аст; ва агар чунин намебуд, магар Ман ба шумо мегуфтам: 'Меравам, то ки барои шумо ҷой тайёр кунам'? o „Дили шумо музтариб нашавад; ба Худо имон оваред, ба Ман низ имон оваред.n+ &Исо ба вай ҷавоб дод: “Ҷони худро барои Ман фидо хоҳӣ кард? Ба ростӣ, ба ростӣ ба ту мегўям: пеш аз он ки хурўс бонг занад, Маро се бор инкор хоҳӣ кард“.Pm %Петрус ба Ў гуфт: “Худовандо! Чаро алҳол аз ақиби Ту наметавонам биёям? Ҷони худро барои Ту фидо хоҳам кард“.El $Шимъўни Петрус ба Ў гуфт: “Худовандо! Куҷо меравӣ?“ Исо ба вай ҷавоб дод: “Ба ҷое ки ман меравам, алҳол наметавонӣ аз ақиби Ман биёӣ, лекин баъд аз он аз ақиби Ман хоҳӣ омад“."k= #Аз рўи ҳамин ҳама хоҳанд донист, ки шогидони Ман ҳастед, агар якдигарро дўст доред“bj= "„Ба шумо ҳукми тозае медиҳам, ки якдигарро дўст доред; чунон ки Ман шуморо дўст медорам, шумо низ якдигарро дўст доред.Ti! !Эй фарзандон! Боз муддати каме бо шумо ҳастам: шумо Маро ҷустуҷў хоҳед кард, ва чунон ки ба яҳудиён гуфтам, акнун ба шумо низ мегўям: ба он ҷое ки Ман меравам, шумо наметавонед биёед“.3h_ Агар Худо дар Ў ҷалол ёфт, Худо низ Ўро дар Худ ҷалол хоҳад дод, ва ба зудӣ Ўро ҷалол хоҳад дод.g7 Чун вай берун рафт, Исо гуфт: “Алҳол Писари Одам ҷалол ёфт, ва Худо дар Ў ҷалол ёфт;efC Вай луқмаро гирифта, дарҳол берун рафт; ва шаб буд.e- Баъзеҳо гумон карданд, ки чун ҳамьён дар дасти Яҳудост, Исо ба вай фармуд, ки ҳар чи барои ид ба мо лозим аст, харид кунад ё ки чизе ба мискинон бидиҳад.}ds Лекин аз нишастагон ҳеҷ кас нафаҳмид, ки чаро ба вай чунин гуфт.Jc  Пас аз он ки луқмаро гирифт, шайтон дар вай дохил шуд. Он гоҳ Исо ба вай гуфт: “Он чи мекунӣ ба зудӣ бикун“.cb? Исо ҷавоб дод: “Он аст, ки луқмаи нонро ғўтонда ба вай медиҳам“. Ва луқмаро ғўтонда, ба Яҳудо ибни Шимъўни Исқарьют дод.a# Вай ҳамчунон бар сандуқи синаи Исо такья зада, пурсид: “Худовандо! Он кист?“`/ Шимъўни Петрус вайро ишорат кард, то бипурсад: он кист, ки дар ҳаққаш чунин гуфт._7 Яке аз шогирдонаш буд, ки дар сандуқи синаи Исо такья мезад: Исо вайро дўст медошт;^- Шогирдон ба якдигар нигоҳ карда, дар ҳайрат шуданд, ки инро дар бораи кӣ мегўяд.]w Чун Исо инро гуфт, дар рўҳ музтариб шуд, ва шаҳодт дода, гуфт: “Ба ростӣ, ба ростӣ ба шумо мегўям, ки яке аз шумо Маро таслим хоҳад кард“.\' Баростӣ, ба ростӣ ба шумо мегўям: ҳар кӣ фиристодаи Маро қабул кунад, Маро қабул мекунад; ва ҳар кӣ Маро қабул кунад, Фиристодаи Маро қабул мекунад“.-[S Алҳол, пеш аз вуқўъ, ба шумо мегўям, то ки ҳамгоми воқеъ шуданаш бовар кунед, ки Ман ҳастам.-ZS Дар бораи ҳамаи шумо намегўям: онҳоеро ки баргузидаам, медонам. Лекин ин Навишта бояд ба амал ояд: 'Он ки бо Ман нон мехўрд, пошнаи худро бар Ман баланд кардааст'.sY_ Ҳар гоҳ инро донистед, хушо шумо, агар инро ба амал оваред.QX Ба ростӣ, ба ростӣ ба шумо мегўям: ғулом аз оғои худ бузургтар нест, ва расул бузургтар аз фиристодаи худ нест.W7 Зеро ба шумо намунае нишон додам, то, чунон ки Ман бо шумо кардам, шумо низ бикунед.FV Пас агар ман, ки Устод ва Худованд ҳастам, пойҳои шуморо шустаам, шумо ҳам бояд пойҳои якдигарро бишўед:U Шумо Маро Устод ва Худованд мегўед ва рост мегўед, зеро ки Ман чунин ҳастам.OT Чун пойҳои онҳоро шуст, либоси Худро пўшида, боз нишаст ва ба онҳо гуфт: “Оё медонед, ки барои шумо чӣ кардам?S) Зеро ки таслимкунандаи Худро медонист, бинобар ин гуфт: “На ҳама пок ҳастед“.R Исо ба вай гуфт: “Касе ки ғусл кардааст, фақат ба шустани пойҳо эҳтиёҷ дорад, чунки вай тамоман пок аст; ва шумо пок ҳастед, лекин на ҳама“.:Qm Шимъўни Петрус ба Ў гуфт: “Худовандо! На танҳо пойҳои маро, балки низ дастҳо ва сари маро бишўй“.`P9 Петрус ба Ў гуфт: “Пойҳои маро ҳаргиз нахоҳӣ шуст“. Исо ба вай ҷавоб дод: “Агар туро нашўям, туро бо Ман ҳиссае нест“."O= Исо дар ҷавоб вай гуфт: “Он чи Ман мекунам, алҳол намедонӣ, лекин баъд хоҳӣ фаҳмид“.N Чун назди Шимъўни Петрус омад, вай гуфт: “Худовандо! Ту пойҳои маро мешўӣ?“uMc Баъд аз он ба тағорае об рехта, ба шустани пойҳои шогирдонаш ва хушконидани онҳо бо дастмоле ки ба камараш баста буд, шурўъ намуд.L' Аз сари сурфа бархоста, либоси Худро кашид ва дастмоле гирифта, ба камар баст;MK Ва Исо медонист, ки падар ҳама чизро ба дасти Ў додааст, ва Ў аз ҷониби Худо омада буд ва ба сўи Худо меравад,NJ Ва дар вақти таоми шом, ки иблис қасде дар дили Яҳудо ибни Шимъўни Исқарьют андохта буд, ки Ўро таслим кунад,3I a Пеш аз иди фисҳ, чун Исо донист, ки соати Ў расидаст, то ки аз ин ҷаҳон назди Падар биравад, Ў, ки мансубони Худро дар ин ҷаҳон дўст медошт, онҳоро то ба охир дўст дошт.OH 2Ва Ман медонам, ки ҳукми Ў ҳаёти ҷовидонист. Пас, он чи Ман мегўям, ҳамон аст, ки Падар фармудааст, то бигўям“.TG! 1Зеро ки Ман аз Худ нагуфтаам, балки Падаре ки Маро фиристод, ба Ман ҳукм дод, ки чӣ бигўям ва чӣ гуна сухан ронам;yFk 0Ҳар кӣ Маро рад карда, суханонамро қабул накунад, доваре бар худ дорад: каломе ки гуфтам, дар рўзи вопасин бар вай доварӣ хоҳад кард;E5 /Ва агар касе суханони Маро шунида, риоят накунад, Ман бар вай доварӣ нахоҳам кард: зеро наомадаам, ки бар ҷаҳон доварӣ кунам, балки ҷаҳонро наҷот бахшам."D= .Ман нур ҳастам, ки ба ҷаҳон омадаам, то ҳар кӣ ба Ман имон оварад, дар торикӣ намонад.]C3 -Ва ҳар кӣ маро бинад, Фиристодаи Маро дидааст.GB ,Лекин Исо нидо карда, гуфт: “Ҳар кӣ ба Ман имон оварад, ба Ман не, балки ба Фиристодаи Ман имон овардааст;zAm +Зеро ки ҷалоли мардумро бештар аз ҷалоли Худо дўст медоштанд.n@U *Бо вуҷуди ин бисьёре аз сардорон ба Ў имон оварданд, аммо аз тарси фарисиён иқрор накарданд, ки мабодо аз куништ ронда шаванд;? )Чунин гуфт Ишаъё, ҳангоме ки ҷалоли Ўро дид ва дар бораи Ў сухан ронд./>W („Чашмони онҳоро нобино ва дилҳои онҳоро сахт гардондааст, то бо чашмони худ набинанд ва бо дилҳои худ нафаҳманд ва руҷўъ накунанд, то ки Ман онҳоро шифо диҳам“.= 'Бинобар ин натавонистанд имон оваранд, чунон ки Ишаъё боз гуфтааст:n<U &То сухани Ишаъёи набӣ ба амал ояд, ки гуфта буд: “Худовандо! Кӣ ба пайғоми мо бовар кард, ва бозуи Худованд ба кӣ ошкор грдид?“(;I %Бо вуҷуди мўъҷизоти бисьёре ки дар пеши назарашон нишон дод, онҳо ба Ў имон наоварданд,q:[ $То даме ки нур бо шумост, ба нур имон оваред, то ки писарони нур гардед“. Ин суханонро гуфта, Исо аз пеши онҳо рафт ва пинҳон шуд.U9# #Исо ба онҳо гуфт: “Боз муддати кўтоҳе нур бо шумост; то даме ки нур бо шумост, роҳ равед, то ки зулмот шуморо фаро нагирад, ва касе кӣ дар торокӣ роҳ меравад, намедонад, ки куҷо меравад;08Y "Мардум дар ҷавоби Ў гуфтанд: “Мо аз Таврот шунидаем, ки Масеҳ то абад боқӣ хоҳад монд; пас чӣ сон мегўӣ, ки Писари Одам бояд боло бурда шавад? Ин Писари Одам кист?“n7U !Инро гуфт, то ишорат кунад, ки бо чӣ марг Ў бояд бимирад.6 Ва ҳангоме ки Ман аз замин боло бурда мешавам, ҳамаро сўи Худ хоҳам кашид“. 5  Алҳол доварӣ бар ин ҷаҳон аст; алҳол мири ин ҷаҳон бадар ронда мешавад;4 Исо дар ҷавоб гуфт: “Ис садо на аз барои Ман, балки барои шумо омад;`39 Мардуме ки дар он ҷо истода буданд, инро шунида, гуфтанд: “Раъд ғуррид“. Дигарон гуфтанд: “Фариштае бо Ў сухан гуфт“.G2 Эй Падар! Исми Худро ҷалол деҳ!“ Дарҳол садое аз осмон даррасид: “Ҷалол додаам, ва боз ҷалол хоҳам дод“.]13 Алҳол ҷони Ман дар изтироб аст; чӣ бигўям? эй Падар! Маро аз ин соат раҳо намо! Аммо маҳз барои ҳамин соат Ман омадаам.A0{ Ҳар кӣ ба Ман хизмат мекунад, бояд Маро пайравӣ намояд; ва ҳар куҷо ки бошам, ходими Ман низ он ҷо хоҳад буд; ва ҳар кӣ ба Ман хизмат мекунад, Падар вайро мўҳтарам хоҳад дошт. ~}|{{zEy~x`wvuu srTqppoo#nmmlkhj?ihQgEfVedcbbbaa`P_V^]]B\[wZ`YXbWVUTSSRQQ_PPOO&N M_LKKIHGFEvEDyCCB0@??>=<;:987736V54f33&1//.'-l,++6))(`'&&=%$2#Y"!!A H~.DY{J(d"h  J<?JzZmЎ ба онҳо гуфт: “Тўрро ба тарафи ростӣ қаиқ биандозед, ва хоҳед ёфт“. Онҳо андохтанд, ва аз бисьёрии моҳӣ онро кашида натавонистанд.$YAИсо ба онҳо гуфт: “Эй фарзандон! Оё назди шумо хўроке ҳаст?“ Ба Ў ҷавоб доданд: “Не“."X=Вақте ки субҳ шуд, Исо дар соҳил истода буд, лекин шогирдон надонистанд, ки ин Исост.IW Ва Шимъўни Петрус ба онҳо гуфт: “Мехоҳам ба сайди моҳӣ биравам“. Ба вай гуфтанд: “Мо низ ҳамроҳи ту меравем“. Дарҳол рафта, ба қаиқ савор шуданд, ва он шаб чизе сайд накарданд.xViШимъўни Петрус, Тумо, ки Экизак номида мешуд, Натанъил, ки аз Қонои Ҷалил буд, писарони Забдой ва ду нафар шогирдони Ў бо ҳам буданд.0U [Баъд аз он боз Исо дар соҳили баҳри Табария ба шогирдон зоҳир шуд. Зоҳир шуданаш ин тавр буд:[T/Аммо ин қадараш навишта шуд, то шумо имон оваред, ки Исои Масеҳ ва Писари Худост; ва имон оварда, ба исми Ў ҳаёт ёбед.5ScБоз бисьёр мўъҷизоти дигаре Исо дар назди шогирдонаш нишон дод, ки дар ин китоб навишта нашуд;:RmИсо ба вай гуфт: “Ба хотири он ки Маро дидаӣ, имон овардӣ: хушо касоне ки надида, имон меоваранд“.vQeТумо дар ҷавоби Ў гуфт: “ Эй Худованди ман ва эй Худои ман!“0PYПас аз он ба Тумо гуфт: “Ангушти худро ба ин ҷо биёр ва дастҳои Маро бубин; ва дасти худро биёр ва бар қабурғаи Ман бигузор; ва беимон набош, балки имон дошта бош“.O5Баъд аз ҳашт рўз боз шогирдони Ў дар хона буданд, ва Тумо низ бо онҳо буд, ва дарҳо баста. Исо омада, дар миёни онҳо биистод ва гуфт: “Салом бар шумо бод!“NШогирдони дигар ба вай гуфтанд: “Мо Худовандро дидаем“. Вай ба онҳо гуфт: “То дар дастҳои Ў ҷои мехҳоро набинам, ва ангушти худро дар ҷои мехҳо нагузорам, ва дасти худро бар қабурғаи Ў наниҳам, бовар нахоҳам кард“.2M]Лекин Тумо, ки яке аз он дувоздаҳ буд ва Экизак номида мешуд, вақте ки Исо омад, бо онҳо набуд.5LcГуноҳи касеро, ки авф намоед, омурзида мешавад; ва касеро ки авф накунед, омурзида намешавад“.~KuЧун инро гуфт, бар онҳо дамид ва гуфт: “Рўҳулқудсро пайдо кунед:;JoБоз Исо ба оно гуфт: “Салом ба шумо бод! Чунон ки Падар Маро фиристод, Ман низ шуморо мефиристам“.?IwЧун инро гуфт, дастҳо ва қабурғаҳои Худро ба онҳо нишон дод. Шгирдон Худовандро дида, шод гардиданд.^H5Бегоҳии худи ҳамон рўзи якшанбе, вақте ки шогирдон дар хонае ҷамъ омада, аз тарси яҳудиён дарҳои онро баста буданд, Исо омада, дар миёни онҳо биистод ва ба онҳо гуфт: “Салом бар шумо бод!“:GmМарьями Маҷдалия омада, ба шогирдон хабар дод, ки: “Ман Худовандро дидаам, ва ба ман чунин гуфт“.FИсо ба вай гуфт: “Ба Ман даст нарасон, зеро ки ҳанўз назди Падари Худ сууд накардаам; лекин назди бародарони Ман рафата ба онҳо бигў: Ман назди Падари Худ ва Падари шумо, назди Худои Худ ва Худои шумо сууд мекунам“.E+Исо ба вай гуфт: “Эй Марьям!“ Вай рў оварда, ба Ў гуфт: “Раббунӣ!“ яъне: 'Устод!'}DsИсо ба вай гуфт: “Эй зан! Чаро гирья мекунӣ? Киро ҷустуҷў мекунӣ?“ Вай ба гумони он ки ин боғбон аст, ба Ў гуфт: “Эй оғо! Агар ту Ўро бурда бошӣ, ба ман бигў, ки Ўро куҷо гузоштаӣ, то ки ман Ўро гирифта барам“.C'Чун инро гуфт, ба ақиб рў овард ва Исоро истода дид; вале надонист, ки Ин Исост.sB_ Онҳо ба вай гуфтанд: “Эй зан! Чаро гирья мекунӣ?“ Ба онҳо гуфт: “Худованди маро бурдаанд, ва намедонам, ки Ўро куҷо гузоштаанд“.zAm Ва ду фариштаи сафедпўшро дид, ки дар он ҷое ки Ҷасади Исо гузошта шуда буд, яке аз тарафи сар ва дигаре аз тарафи пой нишаста буданд.D@ Аммо Марьям дар беруни қабр истода, гирья мекаард; ва чун мегирист, хам шуда, ба даруни қабр нигоҳ кард.L? Ва шогирдон ба хонаи худ баргаштанд.>% Зеро онҳо ҳанўз Навиштаро нафаҳмида буданд, ки Ў бояд аз мурдагон эҳьё шавад.3=_Он шогирди дигар, ки аввал бар сари қабр омада буд, низ ба дарун даромад, ва дид, ва имон овард.<+Ва рўймолеро, ки бар сари Ў буд, на бо кафан, балки дар гўшае алоҳида печида дид.;Аз ақиби вай Шимъўни Петрус омада, ба қабр даромад ва кафанро гузошта дидt:aВа хам шуда, кафанро гузошта дид; лекин ба дарун надаромад.S9Ҳар ду бо ҳам медавиданд, вале он шогирди дигар зудтар давида, аз Петрус пеш гузашт ва аввал бар сари қабр омад,8Дарҳол Шимъўни Петрус ва он шогирди дигар берун омада ҷониби қабр рафтанд..7UВай дартоз назди Шимўни Петрус ва он шогирди дигаре ки Исо дўст медошт, омада, ба онҳо гуфт: “Худовандро аз қабр бурдаанд, ва намедонем, ки Ўро куҷо гузоштаанд“.t6 cДар рўзи якшанбе, бомдодон, ки ҳаво ҳанўз торик буд, Марьями Маҷдаллия бар сари қабр омад ва дид, ки санг аз қабр бардошта шудааст;%5C*Дар он ҷо Исоро дафн карданд, зеро ки арафаи шанбеи яҳудиён буд, ва он қабр наздик буд.94k)Дар он ҷое ки Ў маслуб шуд, боғе буд, ва дар боғ қабри наве ки дар он ҳанўз ҳеҷ кас дафн нашуда буд:+3O(Онҳо Ҷасади Исоро гирифтанд ва мувофиқи дафни яҳудиён, ҳанут пошида, ба кафан печонданд.T2!'Ва Ниқўдимус, ки пештар шабона назди Исо омада буд, низ омад ва тақрибан сад ратл мур ва уди омехта бо худ овард._17&Пас аз он Юсуф, ки аз аҳли Ҳаромот ва, аз тарси яҳудиён, шогирди мехфии Исо буд, аз Пилотус хоҳиш кард, ки Ҷасади Исоро бардорад; ва Пилотус ба вай иҷозат дод. Вай омада, Ҷасади Исоро бардошт."0=%Ва Навишта боз дар ҷои дигар мегўяд: 'Ба Он Касе ки найза задаанд, назар хоҳанд дўхт'.//W$Зеро ин воқеъ шуд, то Навишта ба амал ояд, ки мегўяд: 'Ҳеҷ як устухони Ў шикаста нахоҳад шуд'.Q.#Ва он касе ки дид, шаҳодат дод, ва шаҳодати вай рост аст; вай медонад ки рост мегўяд, то ки шумо низ имон оваред.-!"Аммо яке аз сарбозон ба қабурғаи Ў найза зад, ва ҳамон дам хун ва об ҷорӣ шуд.,7!Чун назди Исо омаданд ва диданд, ки аллакак мурдааст, соқи пойҳои Ўро нашикастанд;+/ Сарбозон омада, соқи пойҳои он ду нафарро, ки бо Ў маслуб шуда буданд, шикастанд; *Лекин, аз баски рўзи ҷумъа буд, барои он ки ҷасадҳо бар салиб дар рўзи шанбе намонад, зеро ки он шанбеи бузург буд, бинобар ин яҳудиён аз Пилотус хоҳиш карданд, ки соқи пойҳои онҳоро бишкананд ва ба поён фуроваранд.)Чун Исо сиркоро чашид, гуфт: “Иҷро шуд“. Ва сар фурў оварда, ҷон дод.j(MДар он ҷо зарфе пур аз сирко истода буд. Пас исфанҷеро аз сирко пур карда, бар сари най ниҳоданд ва наздики даҳони Ў бурданд.8'iПас аз он Исо чун дид, ки ҳама чиз ба анҷом расидааст, то ки Навишта ба амал ояд, гуфт: “Ташнаам“.6&eВа баъд ба шогирди Худ гуфт: “Инак модари ту!“. Аз ҳамон соат он шогирд вайро ба хонаи худ бурд.\%1Чун Исо мадари Худро бо он шогирде ки дўст медошт, дар он ҷо истода дид, ба модари Худ гуфт: “Эй зан! инак писари ту“.K$Дар назди салиби Исо модари Ў ва хоҳари модараш, Марьями завҷаи Қлўпос, ва Марьями Маҷдалия истода буданд.L#Пас онҳо ба якдигар гуфтанд: “Онро пора накунем, балки қуръа партофта бинем, ки аз они кӣ мешавад“, то ки Навишта ба амал ояд, ки мегўяд: 'Сару либоси Маро дар миёни худ тақсим карданд ва бар пероҳани Ман қуръа партофтанд'. Ва сарбозон чунин карданд.x"iВа сарбозон, чун Исоро маслуб карданд, либоси Ўро гирифта, ба чор ҳасса тақсим карданд, ба ҳар сарбоз як ҳисса; ва пероҳанро низ гирифтанд; лекин пероҳан дарз надошт, балки аз боло то поён бофта шуда буд._!7Пилотус ҷавоб дод: “Он чи навиштам, навиштам“.X )Саркоҳинони яҳудӣ ба Пилотус гуфтанд: “Нанавис: 'Подшоҳи яҳудиён', балки он чи Ў мегуфт: 'Манам Подшоҳи яҳудиён'„.#?Бисьёре аз яҳудиён он айбномаро хонданд, зеро ҷое ки Исо маслуб шуда буд, ба шаҳр наздик буд, ва айбномаро ба забонҳои ибронӣ, юнонӣ ва румӣ навишта буданд.CПилотус айбномае навишта, бар салиб овехт, ки чунин навишта шуда буд: “Исои Носирӣ, Подшоҳи яҳудиён“.X)Ва дар он ҷо Ўро маслуб карданд ва бо Ў ду каси дарро, яке аз ин тарафаш ва дигаре аз он тарафаш, ва Исоро дар миёна.<qВа Ў салиби Худро бардошта, ба ҷое ки'Ҷои косахонаи сар' ва ба ибронӣ Ҷолҷолто ном дошт, равона шуд;"=Ниҳоят, Ўро ба дасти онҳо супурд, то ки маслуб кунанд. Ва онҳо Исоро гирифта бурданд.RЛекин онҳо фарьёд заданд: “Ўро нест кун, нест кун, маслуб кун!“. Пилотус ба онҳо гуфт: “Оё Подшоҳи шуморо маслуб кунам?“ Саркоҳинон ҷавоб доданд: “Ғайр аз қайсар подшоҳе надорем“.-SРўзи ҷумъаи арафаи иди фисҳ буд, ки дар соати шашум ба яҳудиён гуфт: “Инак, Подшоҳи шумо!“lQ Чун Пилотус инро шунид, Исоро берун овардва дар он ҷое ки Сангфарш ва ба ибронӣ Ҷабто номида мешуд, бар курсии доварӣ нишаст.D Ва аз он вақт Пилотус саъй дошт Ўро озод кунад, лекин яҳудиён фарьёд зада, гуфтанд: “Агар Ўро озод кунӣ, дўсти қайсар нестӣ; ҳар кӣ даъвои подшоҳӣ кунад, душмани қайсар аст“.{ Исо ҷавоб дод: “Ҳеҷ қудрате ба Ман намедоштӣ, агар аз боло дода немешуд; аз ин рў он касе ки Маро ба ту таслим кард, гуноҳи бештар дорад“.mS Пилотус ба Ў гуфт: “Ба ман сухан намегўӣ? Магар намедонӣ, ки қудрат дорам Туро маслуб кунам ва қудрат дорам Туро озод кунам?“)K Ва боз ба сарбозхона даромада, ба Исо гуфт: “Ту аз куҷоӣ?“. Лекин Исо ба вай ҷавоб надод.iKЧун Пилотус ин суханро шунид, беш аз пеш ҳаросон шуд.gGЯҳудиён ба вай ҷавоб доданд: “Мо шариате дорем, ва мувофиқи шариати мо Ў бояд бимирад, чунки Худро Писари Худо кардааст“.NЧун саркоҳинон ва мулозимон Ўро диданд, фарьёд зада гуфтанд: “Ўро маслуб кун, маслуб кун!“ Пилотус ба онҳо гуфт: “Шумо Ўро гирифта маслуб кунед, зеро ки ман дар Ў айбе намеёбам“.gGВа Исо, дар ҳолате ки тоҷи аз хор бофтае бар сар ва ҷомаи арғувон дар бар дошт, берун омад. Ва Пилотус гуфт: “Инак Он Одам!“RБоз Пилотус баромада ба онҳо гуфт: “Инак, Ўро пеши шумо мебарорам, то бидонед, ки ман дар Ў ҳеҷ айбе намеёбам“.{Ва гуфтанд: “Салом, эй Подшоҳи Яҳудиён!“ Ва Ўро торсакӣ мезаданд. 7Ва сарбозон тоҷе аз хор бофта, бар сараш ниҳоданд, ва ҷомаи арғувон ба Ў пўшонданд.U  %Он гоҳ Пилотус Исоро гирифта, тозиёна зад. 7(Онҳо боз фарьёд зада, гуфтанд: “Ўро не, балки Бараббосро“. Бараббос як роҳзан буд.x i'Лекин шумо як одате доред, ки бандиеро дар иди фисҳ барои шумо озод кунам; оё мехоҳед, ки Подшоҳи Яҳудиёнро барои шумо озод кунам?“.k O&Пилотус ба Ў гуфт: “Ростӣ чист?“ Чун инро бигуфт, боз назди яҳудиён баромада ва ба онҳо гуфт: “Ман дар Ў ҳеҷ айбе намеёбам“;)%Пилотус ба Ў гуфт: “Пас, Ту Подшоҳ ҳастӣ?“ Исо ҷавоб дод: “Ту мегўӣ, ки Ман Подшоҳ ҳастам; Ман барои он таваллуд ёфтаам ва барои он ба ҷаҳон омадаам, ки бар ростӣ шаҳодат диҳам; ва ҳар кӣ аз ростист, овози Маро мешунавад“.jM$Исо ҷавоб дод: “Подшоҳии Ман аз ин ҷаҳон нест; агар Подшоҳии Ман аз ин ҷаҳон мебуд, мулозимони Ман меҷангиданд, то ки Ман ба яҳудиён таслим карда нашавам; лекин акнун Подшоҳии Ман аз ин ҷо нест“.T!#Пилотус ҷавоб дод: “Магар ман яҳудӣ ҳастам? Қавми Ту ва саркоҳинон Туро ба ман таслим кардаанд; чӣ кор кардаӣ?“,Q"Исо ба вай ҷавоб дод: “Оё ту инро аз худ мегўӣ, ё ки дигарон дар бораи Ман ба ту гуфтаанд?“=s!Он гоҳ Пилотус боз ба сарбозхона даромада, Исоро хонд ва ба Ў гуфт: “Оё Ту Подшоҳи яҳудиён ҳастӣ?“.)K То он сухани Исо ба амал ояд, ки Ў дар бораи чигунагии мурдани Худ ишора карда гуфта буд.!Пилотус ба онҳо гуфт: “Шумо Ўро бигиред ва мувофиқи шариати худ бар Ў доварӣ кунед“. Яҳудиён ба вай гуфтанд: “Ба мо ҷоиз нест, ки касеро бикушем“,7Онҳо дар ҷавоби вай гуфтанд: “Агар Ў бадкирдор намебуд, ба ту таслим намекардем“.{Пилотус назди онҳо баромада, гуфт: “Чӣ даъвое бар ин Шахс доред?“  Аз ҳавлии Қаёфо Исоро ба сарбозхона бурданд. Ва субҳ буд; ва онҳо ба сарбозхона надаромаданд, то ки наҷис нашаванд ва барраи фисҳро бихўранд.e~CПетрус боз инкор кард; ва ҳамон дам хурўс бонг зад.W}'Яке аз ғуломони саркоҳин, хеши он касе ки Петрус гўшашро бурида буд, гуфт: “Магар ман туро дар боғ бо Ў надидам?“.k|OВа Шимъўни Петрус истода, худро гарм мекард. Ба вай гуфтанд: “Ту низ аз шогирдони Ў нестӣ?“ Вай инкор карда, гуфт: “Нестам“.g{GҲоно Ўро дастбаста назди Қаёфои саркоҳин фиристод.Bz}Исо ба вай ҷавоб дод: “Агар бад гуфтам, ба бадӣ шаҳодат деҳ; ва агар хуб гуфтам, барои чӣ Маро мезанӣ?“mySВақте ки инро гуфт, яке аз мулозимон, ки дар он ҷо истода буд, Исоро як торсакӣ зада, гуфт: “Ба саркоҳин ин тавр ҷавоб медиҳӣ?“]x3Чаро аз Ман мепурсӣ? Аз онҳое ки шунидаанд, бипурс, ки Ман ба онҳо чӣ гуфтаам; инак, онҳо медонанд, ки Ман чӣ гуфтаам“.NwИсо ба вай ҷавоб дод: “Ман ба ҷаҳон ошкоро сухан гуфтам; Ман ҳар вақт дар куништ ва дар маъбад, ки дар он ҷо яҳудиён ҳамеша ҷамъ меомаданд, таълим додаам ва пинҳонӣ чизе нагуфтаам;qv[Саркоҳин аз Исо дар бораи шогирдонаш ва таълимаш пурсид.4uaДар ин миён ғуломон ва мулозимон оташ афрўхта буданд, зеро ки ҳаво сард буд, ва даври оташ истода, худро гарм мекарданд; Петрус низ бо онҳо истода, худро гарм мекард.@tyОн канизе ки дар бон буд, ба Петрус гуфт: “Оё ту низ аз шогирдони Ин Шахс нестӣ?“ Вай гуфт: “Нестам“.sАммо Петрус дар берун, назди дар истод. Баъд он шогирди дигар, ки ба саркоҳин шинос буд, берун омада, ба дарбон чизе гуфт ва Петрусро ба дарун бурд.rШимъўни Петрус ва як шогирди дигар аз ақиби Исо рафтанд; азбаски он шогирд ба саркоҳин шинос буд, бо Исо ба даруни ҳавлии саркоҳин даромад;;qoВа ин ҳамон Қаёфо буд, ки ба яҳудиён маслиҳат дода буд, ки беҳтар аст, ки як кас барои қавм бимирад.p) Ва аввал Ўро назди Ҳонон, падарарўси Қаёфо, ки ҳамон сол саркоҳин шуд, бурданд:.oU Он гоҳ дастаи сарбозон ва мириҳазорон ва мулозимони яҳудиён Исоро дастгир карда, бастанд,?nw Исо ба Петрус гуфт: “Шамшери худро ғилоф кун; наход ки он косаеро ки Падар ба Ман додааст, нанўшам?“umc Он гоҳ Шимъўни Петрус, ки шамшер дошт, онро кашида, ба ғуломи саркоҳин, ки Малхус ном дошт, зад, ва гўши рости вайро бурида партофт.,lQ То он сухане ки Ў гуфта буд, ба амал ояд: “Аз онҳое ки ба Ман додӣ, якеро талаф накардаам“.KkИсо ҷавоб дод: “Ман ба шумо гуфтам, ки Ман ҳастам; пас, агар маро ҷустуҷў мекунед, бигзоред инҳо бираванд“. jБоз аз онҳо пурсид: “Киро ҷустуҷў мекунед?“. Гуфтанд: “Исои Носириро“.iЧун Исо ба онҳо гуфт: “Ман ҳастам“, онҳо ақиб-ақиб рафта, ба замин афтоданд.\h1Ба Ў ҷавоб доданд: “Исои Носириро“. Исо ба онҳо гуфт: “Ман ҳастам“. Яҳудои таслимкунандаи Ў низ бо онҳо истода буд.6geИсо, ки огоҳ буд аз он чи бояд ба Ў рўй диҳад, берун омада, ба онҳо гуфт: “Киро ҷустуҷў мекунед?“nfUПас Яҳудо як даста сар бозон ва мулозимонро аз саркоҳинон ва фирисиён гирифта, бо чароғҳо ва машъалҳо ва аслиҳа ба он ҷо омад.He Ва Яҳудои таслимкунандаи Ў низ он ҷойро медонист, чунки Исо бо шогирдонаш борҳо дар он ҷо ҷамъ омада буд.jd OЧун Исо инро гуфт, бо шогирдони Худ ба он тарафи водии Қидрўн рафт, ки дар он ҷо боғе буд, ва Ў ва шогирдонаш ба он даромаданд.cВа Ман ба онҳо исми Туро шиносондам ва боз ҳам хоҳам шиносонид, то он муҳаббате ки Ту ба Ман дорӣ, дар онҳо бошад, ва Ман низ дар онҳо бошам“.Ab{Эй Падари Одил! Ҷаҳон Туро нашинохт; Лекин Ман Туро шинохтам, ва инҳо донистанд, ки Ту Маро фиристодӣ;#a?Эй Падар! Мехоҳам онҳое ки ба Ман додаӣ, дар он ҷое ки мебошам, бо Ман бошанд, то ҷалоле ки ба Ман додаӣ, бубинанд, чунки Маро пеш аз таъсиси ҷаҳон дўст доштӣ.$`AМан дар онҳо ҳастам, ва Ту дар Ман; то ки онҳо дар ягонагӣ комил бошанд, ва ҷаҳон бидонад, ки Ту Маро фиристодӣ ва онҳоро дўст доштӣ, чунон ки Маро дўст доштӣ.%_CВа Ман ҷалолеро, ки ба Ман додаӣ, ба онҳо додаам: то ки як бошанд, чунон ки Мо як ҳастем.^То ки ҳама як бошанд; чунон ки Ту, эй Падар, дар Ман ҳастӣ ва Ман дар Ту, онҳо низ дар Мо як бошанд, то ҷаҳон имон оварад, ки Ту Маро фиристодӣ.R]Танҳо барои онҳо илтимос намекунам, балки низ барои касоне ки ба василаи каломи онҳо ба Ман имон хоҳанд овард:\-Ва Худро барои онҳо тақдис мекунам, то ки онҳо низ бо ростӣ тақдис карда шаванд. [Чунон ки Ту Маро ба ҷаҳон фиристодӣ, Ман низ онҳоро ба ҷаҳон фиристодам;fZEОнҳоро ба ростии Худ тақдис кун: каломи Ту ростист.sY_Онҳо аз ҷаҳон нестанд, чунон ки Ман аз низ аз ҷаҳон нестам.,XQИлтимос намекунам, ки Ту онҳоро аз ҷаҳон бибарӣ, балки онҳоро аз шарорат муҳофизат намоӣ;kWOМан каломи Туро ба онҳо супурдам, ва ҷаҳон аз онҳо нафрат кард, чунки онҳо аз ҷаҳон нестанд, чунон ки Ман низ аз ҷаҳон нестам.*VM Вале акнун назди Ту меоям, ва инро дар ҷаҳон мегўям, то ки шодии Ман дар онҳо комил бошад._U7 Вақте ки бо онҳо дар ҷаҳон будам, онҳоро ба исми Ту нигоҳ доштам; онҳоеро, ки Ту ба Ман додӣ, нагоҳбонӣ кардам, ва ҳеҷ яке аз онҳо ҳалок нашуд, ҷуз аз писари ҳалокат, то ки Навишта ба амал ояд.PT Ман дигар дар ҷаҳон нестам, лекин онҳо дар ҷаҳон ҳастанд, ва Ман назди Ту меоям. Эй Падари Муқаддас! Инҳоро, ки ба Ман додаӣ, ба исми Худ нигоҳ дор, то ки як бошанд, чунон ки Мо ҳастем.>Su Ва он чи аз они Ман аст, аз они Туст, ва он чи аз они Туст, аз они Ман аст; ва Ман дар онҳо ҷалол ёфтаам.\R1 Ман барои онҳо илтимос мекунам: на барои ҷаҳон, балки барои онҳое ки Ту ба Ман додаӣ, зеро ки онҳо аз они Ту мебошанд;/QWЗеро каломеро, ки ба Ман додӣ, ба онҳо супурдам, ва онҳо қабул карданд ва ҳақиқатан донистанд, ки Ман аз ҷониби Ту омадаам, ва имон оварданд, ки Ту Маро фиристодаӣ.wPgВа акнун донистанд, ки ҳар он чи ба Ман додаӣ, аз ҷониби Туст;O+„Исми Туро ба одамоне ки аз ҷаҳон ба Ман ато кардӣ, шиносондам. Онҳо аз они Ту буданд, ва Ту онҳоро ба Ман ато кардӣ, ва онҳо каломи Туро риоя кардаанд;BN}Ва акнун Ту, эй Падар, Маро назди Худ ҷалол деҳ ба ҳамон ҷалоле ки пеш аз ҳастии олам назди Ту доштам“.;MoМан Туро дар рўи замин ҷалол додам ва кореро ки ба Ман супурда будӣ, то бикунам, ба анҷом расондам;IL Ва ҳаёти ҷовидонӣ ин аст, ки Туро, ки Худои ягонаи ҳақиқӣ ҳастӣ, ва Исои Масеҳро, ки фиристодаӣ, бишносанд.k==";::9877w65432100/.. ,,F+*c))V(h'&&Z%1$a"! "?Y9zE , r R .Oo[g/Баъд аз раҳо шуданашон назди ёрони худ омаданд ва он чиро, ки саркоҳинон ва пирон гуфта буданд, ба онҳо нақл каданд.fyШахсе ки ин мўъҷизаи шифо ба вай рўй дод, бештар аз чиҳилсола буд.Ue#Онҳоро боз ҳам зиёдтар таҳдид карда, ҷавоб доданд, чунки ба сабаби мардум имконият наёфатанд ба онҳо ҷазо диҳанд, зеро ки ҳама Худоро барои он чи воқеъ шуда буд, ҳамду сано мегуфтанд;dwМо наметавонем аз гуфтани он чи дидаем ва шунидаем, даст кашем“. c Вале Петрус ва Юҳанно ба ҷавоби онҳо гуфтанд: “Худатон ҳукм кунед, оё дар назари Худо дуруст аст, ки итоати шуморо аз итоати Худо авло донем?Ab{Онҳоро даъват намуда, фармон доданд, ки ба ҳеҷ ваҷҳ исми Исоро ба забон наоваранд ва таълим надиҳанд. aАммо барои он ки бештар аз ин дар миёни мардум овоза нашавад, бояд онҳоро сахт таҳдид кунем, ки дигар ба ҳеҷ кас дар бораи ин исм гап назананд“.B`}Ва гуфтанд: “Бо ин одамон чӣ кунем? Инак ба ҳамаи сокинони Ерусалим маълум шудааст, ки онҳо мўъҷизаи ба назар намоёне ба амал овардаанд, ва мо онро наметавонем инкор кунем;/_WБа онҳо амр фармуд, ки аз шўрои пирон берун бираванд; пас аз он бо якдигар машварат карданд,;^oЧун шахси шифоёфтаро диданд, ки назди онҳо истода буд, чизе ба муқобили онҳо гуфта натавонистанд./]W Вақте ки ҷасорати Петрус ва Юҳанноро диданд ва пай бурданд, ки одамони нохонда ва оддӣ ҳастанд, мутааҷҷиб шуданд ва онҳоро шинохтанд, ки аз ҳамроҳони Исо буданд;g\G Дар ҳеҷ каси дигаре наҷот нест, ва дар зери осмон ҳеҷ исми дигаре ба одамон ато нашудааст, то ки ба василаи он наҷот ёбем“.5[c Ў ҳамон аст, ки шумо, бинокорон, онро рад кардед, вале он ҳоло санги сари гўшаи бино гардидааст.Zw Пас ба ҳамаи шумо ва ба тамоми қавми Исроил маълум бод, ки ба исми Исои Масеҳи Носирӣ, ки Ўро шумо маслуб кардед, ва Худо Ўро аз мурдагон эҳьё намуд, оре, ба исми Ў ин одам дар ҳузури шумо тандуруст истодааст:pYY Агар имрўз барои некие ки ба марди нотавоне кардаем, моро тафтиш менамоед ва мехоҳед бидонед, ки вай ба чӣ васила шифо ёфтааст,X/Петрус аз Рўҳулқудс пур шуда, ба онҳо гуфт: “Эй сардорони қавм ва пирони Исроил!>WuВа онҳоро дар миёнаҷо ба по хезонда, пурсиданд: “Ба кадом қувват ва ба кадом исм ин корро кардаед?“@VyВа Ҳонои саркоҳин ва Қаёфо ва Юҳанно ва Искандар ва ҳамаи аъзоёни хонаводаи саркоҳин ҳузур доштанд,(UIФардои он, сардорон ва пирон ва китобдонони онҳо дар Ерусалим ҷамъомаде барпо карданд,:TmАммо бисьёре аз шунавандагони калом имон оварданд, ва шумораи онҳо тақрибан панҷ ҳазор мард буд. S9Ва дасти тааддӣ ба онҳо дароз карда, то фардо ба ҳабс гирифтанд, зеро ки шомгоҳ буд.aR;Зеро хеле нороҳат шуданд аз ин ки онҳо мардумро таълим медоданд ва дар шахси Исо эҳьёи мурдагонро мавъиза менамуданд,ZQ /Ҳангоме ки онҳо ба мардум сухан мегуфтанд, коҳинон ва сардори посбонони маъбад ва саддуқиён бар сари онҳо тохтанд,P'Худо Писари Худ Исоро муваккал карда, аввал назди шумо фиристод, то ки Ў ҳар якеро аз роҳҳои шароратомези шумо баргардонида, шуморо баракат диҳад“.ROШумо фарзандони он анбиё ҳастед ва дар он аҳде ки Худо бо падарон мо баст, насибе доред, чунон ки Ў ба Иброҳим гуфтааст: 'Ҳамаи қабилаҳои рўзи замин дар насли ту баракат хоҳанд хост'._N7Ҳамчунин тамоми анбиё, аз Самуил гирифта то онҳое ки баъд аз ў нубувват кардаанд, ҳамаашон ин айёмро пешгўи кардаанд.&MEВа ҳар кӣ ба суханони Он Пайғамбар гўш надиҳад, бояд аз байни қавми худ решакан шавад'.OLЧунон, чи Мусо ба падарони мо гуфта буд: 'Худованд Худои шумо Пайғамбаре мисли ман барои шумо аз миёни бародарони шумо ба миён хоҳад овард; бояд ба он чи Ў ба шумо мегўяд, гўш диҳед,Kw'То замони таҷдид кардани ҳама чиз мутобиқи он чи Худо бо забони анбиёи муқаддаси Худ аз азал гуфтааст, мебоист осмон Ўро қабул мекард.PJВа айёми фароғат аз ҳузури Худо фаро расад, ва Ў Исои Масеҳро, ки бароятон аз аввал баргузида буд, бифиристад,I}Пас, тавба кунед ва руҷўъ намоед, то ки гуноҳҳои шумо маҳв гардаад.aH;Аммо Худо он чиро, ки бо забони тамоми анбиёяш пешакӣ гуфта буд, ки Масеҳ бояд азобу уқубат кашад, ҳамин тавр анҷом дод.,GQЛекин, эй бародарон, медонам, ки шумо, мисли сардорони худ, ин корро аз рўи нодонӣ кардаед;-FSБа хотири имон ба исми Ў ин шахс ки мебинед ва мешиносед, қувват ёфтааст, бале, исми Ў ва имоне ки дар мо аз Ўст, дар ҳузури ҳамаи шумо ба вай ин шифоро бахшидааст.,EQВале Сарвари ҳаётро куштед, вале Худо Ўро аз мурдагон эҳьё кард, ва мо шоҳидони он ҳастем.BD}Лекин шумо Қуддус ва Одилро рад намуда, хоҳиш кардед, ки як шахси одамкуш барои шумо озод карда шавад,AC{ Худои Иброҳим ва Исҳоқ ва Яъқуб, Худои падарони мо, Писари Худ Исоро ҷалолат бахшид. Шумо Ўро таслим кардед ва дар ҳузури Пилотус, ки мехост Ўро озод кунад, Ўро рад намудед;|Bq Перус, чун дид, ба он ҷамоат рў оварда гуфт: “Эй мардони Исроил! Чаро аз дидани ин дар ҳайрат афтодаед ва чаро ба мо чашм дўхтаед, гўё ки мо бо қувват ё парҳезгории худ сабаби роҳ рафтани ин шахс шуда бошем?KA Азбаски ў ба Петрус ва Юҳанно часпида буд, тамоми мардум дар равоқи Сулаймон бо ҳайрат сўи онҳо шитофтанд.$@A Ва ўро шинохтанд, ки ҳамон касест, ки назди дарвозаи Ҷамили маъбад нишаста, садақа мепурсид, ва аз он чи ба ў рўй дода буд, дар даҳшат ва дар ҳайрат афтоданд.l?Q Тамоми мардум ўро роҳравон ва Худоро ҳамдгўён диданд,k>OВа аз ҷои худ ҷаста хеста, ба роҳравӣ даромад ва роҳравону ҷастухезкунон ва Худоро ҳамдгўён ҳамроҳи онҳо вориди маъбад шуд.)=KАз дасри росташ гирифта, ўро ба по хезонд; баногоҳ пойҳо ва шитолингҳои ў қувват гирифт,i<KАммо Петрус гуфт: “Ман нуқта ва тилло надорам; лекин он чи дорам, ба ту медиҳам: ба исми Исо Масеҳи Носирӣ бархезу роҳ рав“.p;YЎ ба онҳо назар дўхт, ба умеди он ки аз онҳо чизе бигирад.:!Петрус, ки бо Юҳанно буд, ба ў синчакунон нигариста, гуфт: “Ба мо нигоҳ кун“.97Вақте ки ў Петрус ва Юҳанноро назди даромадгоҳи маъбад дид, аз онҳо садақа пурсид.:8mМарди ланги модарзоде буд, ки ҳар рўз ўро бардошта оварда, назди он дарвозаи маъбад, ки Ҷамил ном дошт, мегузоштанд, то аз касоне ки ба маъбад меомаданд, садақа бигирад. 7 Рўзе дар соати нўҳуми вақти ибодат Петрус ва Юҳанно ба маъбад мерафтанд.,6Q/Худоро ҳамду сано мехонданд ва дар миёни тамоми мардум меҳру муҳаббат пайдо мекарданд, ва Худованд ҳар рўз касонеро, ки наҷот меёфтанд, ба аҳли калисо меафзуд.f5E.Ҳар рўз якдилона дар маъбад ҷамъ мешуданд ва дар хонаҳои худ нон шикаста, бо дилхушӣ ва самимият бо ҳам хўрок мехўраданд,#4?-Молу мулки худро мефурўхтанд ва ба ҳама, мувофиқи эҳтиёҷи ҳар кас, тақсим мекарданд;y3k,Ҳамаи имондорон бо ҳам муттаҳид ва дар ҳама чиз шарик буданд:T2!+Ҳама саросар ба ҳарос афтода буданд, ва бисьёр мўъҷизот ва аломот аз дасти ҳаввориён дар Ерусалим ба амал омад.L1*Ва онҳо бо шунидани таълими ҳаввориён, бо мушоракати онҳо, бо шикастани нон ва бо дуо гуфтан машғул буданд.u0c)Пас онҳое ки каломи ўро бо рағбат қабул карданд, таъмид гирифтанд, ва дар ҳамон рўз тақрибан се ҳазор нафар ба онҳо ҳамроҳ шуданд,Z/-(Ў бо бисьёр суханони дигар ба онҳо шаҳодат медод ва мавъиза намуда, мегуфт: “Худро аз ин насли каҷрав раҳо кунед!“ . 'Зеро ки ин ваъда барои шумо ва фарзандони шумо ва барои ҳамаи онҳоест, ки дур ҳастанд, яъне барои ҳар касе ки Худованд Худои мо ўро бихонад“. -&Петрус ба онҳо гуфт: “Тавба кунед, ва ҳар яке аз шумо ба исми Исои Масеҳ барои омурзиши гуноҳҳо таъмид бигиред, ва атои Рўҳулқудсро хоҳед ёфт;H, %Чун шуниданд далер шуда, ба Петрус ва ҳамаи ҳаввориёни дигар гуфтанд: “Эй бародарон, мо акнун чӣ кунем?“k+O$Пас, эй тамоми хонадони Исроил, яқинан бидонед, ки Худо Ҳамин Исоро, ки шумо маслуб кардед, Худованд ва Масеҳ гардонидааст“.R*#То ки душманонатро зери пои Ту андозам'.J) "Зеро ки Довуд ба осмон набаромад, вале худаш мегўяд: 'Худованд ба Худованди ман гуфт: ба ямини Ман бинишин,}(s!Акнун, ки Ў ба ямини Худо боло бурда шудааст, ваъдаи Рўҳулқудсро аз Падар ёфта, он чиро, ки шумо дида ва шунида истодаед, фурў рехтааст.t'a Ҳамин Исоро Худо эҳьё кард, ва ҳамаи мо шоҳидони он ҳастем.L&Бинобар ин дар бораи эҳьёи Масеҳ пешбинӣ карда, гуфт, ки ҷони Ў дар дўзах намонад, ва ҷисми Ў фаноро надид“.%yАзбаски ў пайғамбар буд ва медонист, ки Худо барои ў қасам ёд кардааст, ки аз насли ў Масеҳро ба миён оварад, то ки дар тахти ў бинишонад.1$[Эй бародарон! Изн мехоҳам, то ки ҷуръат намуда, ба шумо дар бораи падари мо Довуд бигўям, ки ў вафот ёфта, дафн карда шудааст, ва қабраш то имрўз дар миёни мо боқист;#Тариқи ҳаётро ба ман омўхтаӣ ва бо ҳузури Худ маро аз шодӣ пур хоҳӣ кард'.1"[Зеро ки ҷони маро дар дўзах нахоҳӣ андохт, ва нахоҳӣ гузошт, ки ки қудусси Ту фаноро бубинад.*!MБа ин сабаб дилам шод шуд, ва забонам ба ваҷд омад; ҳатто ҷисмам дар умед сокин хоҳад шуд.j MЗеро ки Довуд дар ҳаққи Ў мегўяд: 'Худовандро ҳамеша пеши назари худ медидам, зеро ки Ў ба ямини ман аст, то ки фирў нағалтам;LВале Худо завлонаи маргро шикаста, Ўро эҳьё кард, зеро ғайроимкон буд, ки марг Ўро дар қайдаш нигоҳ дорад“.taЎро, ки аз рўи маслиҳати муайян ва огоҳии пешакии Худо таслим карда шуд, шумо бо дасти бадкирдорон бар салиб мехкўб карда куштед;+Эй мардони Исроил! Ба ин суханон гўш диҳед: Исои Носирӣ Марде буд, ки назди шумо аз ҷониби Худо бо қувваҳо ва мўъҷизот ва аломоте ки Худо дар миёни шумо ба василаи Ў содир кард, ба субут расид, чунон ки худатон низ медонед;Ва чунин хоҳад шуд, ҳар кӣ исми Худовандро бихонад, наҷот хоҳад ёфт'„3_Пеш аз он ки рўзи азиму пуршукўҳи Худованд фаро расад, офтоб ва моҳ ба хун мубаддал хоҳад шуд;FВа аз боло дар осмон мўъҷизот ва аз поён дар замин аломот: хун ва оташ бухороти дуд ва зуҳур хоҳам овард:=sВа ҳатто бар ғуломону канизони Худ дар он рўзҳо Рўи Худро хоҳам рехт, ва онҳо нубувват хоҳанд кард;mS'Ва дар рўзҳои охир, мегўяд Худо, чунин хоҳам кард: Рўҳи Худро бар тамоми башар хоҳам рехт, ва писарону духтарони шумо нубувват хоҳанд кард, ва ҷавонони шумо рўъёҳо ва пирони шумо хобҳо хоҳанд дид;\1Балки ин ҳамон чиз аст, ки Юили набӣ гуфтааст:'Инҳо маст нестанд, чунон ки шумо гумон мекунед, зеро ки ҳоло соати сеи рўз аст,A{Он гоҳ Петрус, бо он ёздаҳ нафар, бархоста ва овози худро баланд карда, ба онҳо гуфт: “Эй мардуми Яҳудо ва ҳамаи сокинони Ерусалим! Инро бидонед, ва суханони маро гўш кунед: Вале баъзе касон истеҳзокунон мегуфтанд: “Инҳо май хўрда, маст шудаанд“.$A Ҳама мутааҷҷиб шуда ва дар ҳайрат афтода, ба якдигар мегуфтанд: “Ин чӣ маъно дорад?“5c Ва аҳли Крит ва Арабистон ҳастем, суханони инҳоро аз кибриёи Худо ба забонҳои худ мешунавем“.#? Фриҷия ва Памфилия, Миср ва ноҳияи Либия, ки дар наздикии Қурин аст, ва зиёратчиёни румӣ, ҳам яҳудиён ва ҳам онҳое ки чанде пеш дини яҳудиро қабул кардаанд,K Мо, ки потиён ва модиён ва эломиён, ва сокинони байнаннаҳрайн, Яҳудо ва Қаппадукия, Понтус ва вилояти Осиё,Пас чӣ гуна ҳар яке аз мо суханони онҳоро ба забони зодгоҳи худ мешунавем?OВа ҳама моту мабҳут ва мутааҷҷиб шуда, ба якдигар мегуфтанд: “Оё ҳамаи инҳо, ки гап мезананд, ҷалилӣ нестанд? }Ҳангоме ки он ғулғула баланд шуд, мардуми бисьёре ҷамъ омада, дар ҳайрат афтоданд, зеро ки ҳар кас ба забони худаш сухани онҳоро мешунид.0 YДар Ерусалим яҳудиён, одамони Худотарсе ки аз ҳар халқи зери осмон буданд, сукунат доштанд.z mҲамаашон аз Рўҳулқудс пур шуданд, ва чун Рўҳ ба онҳо қудрати такаллум бахшид, ба забонҳои дигар-дигар ба сухан гуфтан шурўъ карданд.R Ва забонаҳои аз ҳам ҷудое, мисли забонаҳои оташ, ба онҳо зоҳир шуда, якто-якто бар ҳар яке аз онҳо қарор гирифт. 7Баногоҳ ғулғулае, мисли садои тундбод, аз осмон баромад ва тамоми хонаро пур кард, %Вақте ки рўзи Пантикост фаро расид, ҳамаашон якдилона дар як ҷо ҷамъ омаданд;< sҚуръае барои онҳо партофтанд, ва қуръа ба номи Матьёс баромад, ва ў ба ёздаҳ ҳаввориён мансуб гашт.L То ки вай насибаи ин хизмат ва ҳаввориятро пайдо кунад, ки Яҳудо аз он маҳрум шуда, ба макони худ рафтааст“.9 mВа дуо карда, гуфтанд: “Ту, эй Худованд, ки Орифулқалб ҳастӣ, бинамо якеро, ки аз ин ду баргузидаӣ,2 _Ва ду нафарро: Юсуфро, ки Барсаббо ном дошта, лақабаш Юстус буд, ва Матьёсро пешниҳод карданд,V 'Яъне аз вақти таъмиди Яҳьё то рўзе ки Ў аз пеши мо боло бурда шуд, яке аз онҳо бояд бо мо шоҳиди эҳьёи Ў бишаванд“.@ {Бинобар ин аз касоне ки ҳароҳи мо буданд дар тамоми он муддате ки Исои Худованд бо мо рафтуомад дошт,x kЗеро дар китоби Забур навишта шудааст: 'Манзили вай хароб гардад ва касе дар он сокин нашавад'; ва: 'Ҷоҳу ҷалоли варо дигаре бигирад'.f GХабари ин ба гўши ҳамаи сокинони Ерусалим расид, ва он мазраа бо забони онҳо Ҳақалдамо, яъне'Мазрааи хунин' номида шудаст._ 9Ва инак, вай ба музди бадкирдории худ марзае харид ва бар он рўйнокӣ афтода, шикамаш кафид, ва тамоми амъояш берун шуд;]~ 5Вай ба мо мансуб гардид, насибе дар хизмат ёфт;&} G„Эй бародарон! Мебоист он Навишта иҷро мешуд, ки Рўҳулқудс бо забони Довуд дар бораи Яҳудо пешгўӣ кард, ки вай роҳнамо буд ба онҳое ки Исоро дастгир карданд;E| Дар он рўзҳо Петрус дар миёни шогирдон, ки дар ҷамъомад тақрибан саду бист нафар буданд, бархоста, гуфт:Q{ Ҳамаи онҳо якдилона ба дуо машғул буданд, ва ҳамроҳашон занон ва Марьям модари Исо ва бародарони Ў низ буданд.nz W Ва, чун расиданд, ба болохонае баромаданд, ки дар он ҷо Петрус ва Яъқуб, Юҳанно ва Андриёс, Филиппус ва Тумо, Барталамо ва Матто, Яъқуб ибни Ҳалфой ва Шимъўни Ғаюр ва Яҳудо ибни Яъқуб иқомат доштанд;fy G Он гоҳ онҳо ба кўҳи Зайтун, ки дар наздикии Ерусалим ба масофаи роҳравии рўзи шанбе воқеъ аст, сўи Ерусалим равона шуданд.ax = Ва гуфтанд: “Эй мардони Ҷалил! Чаро ин ҷо истода сўи осмон нигаронед? Ҳамин Исо, ки аз пеши шумо ба осмон боло бурда шуд, чӣ тавре ки Ўро сўи осмон равона дидед, боз ҳамон тавр хоҳад баргашт“.Aw } Чун Ў боло мебаромад, ва онҳо ба осмон менигаристанд, ногоҳ ду Марди сафедпўш назди онҳо пайдо шудандCv  Ҳамин ки инро гуфт, боло бурда шуд, ва онҳо менигаристанд, ва абре Ўро аз пеши назари онҳо гирифта бурд.u 5Аммо вақте ки Рўҳулқудс бар шумо нозил шавад, қувват хоҳед ёфт ва дар Ерусалим ва дар тамоми Яҳудо ва Сомария ва то ақсои дуньё шоҳидони Ман хоҳед буд“.Pt Ба онҳо гуфт: “Кори шумо нест, ки замонҳо ва мўҳлатҳоеро, ки Падар бо қудрати Худ муқаррар намудааст, бидонед;s {Пас, онҳое ки ҷамъ шуда буданд, ба Ў савол дода, гуфтанд: “Худовандо, оё дар ҳамин вақт салтанатро бар Исроил аз нав барқарор хоҳӣ кард?“1r ]Зеро ки Яҳьё бо об таъмид медод, лекин шумо, баъд аз чанд рўз, бо Рўҳулқудс таъмид хоҳед ёфт“.jq OВа онҳоро ҷамъ карда, чунин амр фармуд: “Ерусалимро тарк накунед, балки мунтазири он ваъдаи Падар бошед, ки аз Ман шунидаед;#p AБа онҳо низ, баъд аз азобу уқубаташ, бо далелҳои бисьёр Худро зинда нишон дод ва дар давоми чиҳил рўз ба онҳо зоҳир шуда, дар бораи Малакути Худо сухан гуфт,Eo То ҳамон рўзе ки ба василаи Рўҳулқудс ба ҳаввориёни баргузидаи Худ дастурҳо дода ва ба осмон бурда шуд;9n oНомаи аввалро навиштам, эй Теофилус, дар бораи ҳар он чи Исо ба амал овард ва таълим дод аз ибтодо,/mWБоз бисьёр аъмоли дигаре Исо ба ҷо овард, ки агар муфассал навишта шавад, ба гумонам, тамоми дуньё ҳам он китобҳои навишташударо ғунҷоиш дода наметавонист. Омин.GlВа ин шогирдест, ки ба ин чизҳо шаҳодат медиҳад ва инҳоро навишт; ва мо медонем, ки шаҳодати вай рост аст. kБинобар дар миёни бародарон чунин сухан панҳ шуд, ки он шогирд нахоҳад мурд. Лекин Исо ба вай нагуфт, ки вай нахоҳад мурд, балки: “ Агар Хости Ман ин бошад, ки то вақти омаданам вай бимонад, ин ба ту чӣ дахл дорад?“.Xj)Исо ба вай гуфт: “Агар хости Ман бошад, ки то вақти омаданам вай бимонад, ин ба ту чӣ дахл дорад? Аз ақиби Ман биё“. iЧун Петрус вайро дид, ба Исо гуфт: “Худовандо! Оқибати ин чӣ хоҳад буд?“hПетрус ба атроф нигоҳ карда, дид, ки он шогирде ки Исоро дўст медошт, аз ақиби онҳо меояд, ва ин ҳамон буд, ки дар вақти таоми шом ба сандуқи синаи Ў такья зада, гуфт: “Худовандо! Кист он ки Туро таслим мекунад?“ogWЧунин гуфт, то ишорат кунад, ки бо чӣ гуна фавт вай бояд Худоро ҷалол диҳад. Ва чун инро гуфт, ба вай фармуд: “Аз ақиби Ман биё“.!f;Ба ростӣ, ба ростӣ ба ту мегўям: вақте ки ҷавон будӣ, камаратро худат мебастӣ, ва ба ҳар ҷое ки мехостӣ, мерафтӣ; лекин вақте ки пир шавӣ, дастҳоятро дароз хоҳӣ кард, ва дигаре туро баста, ба он ҷое ки намехоҳӣ, туро хоҳад бурд“.ieKВа бори сеюм ба вай гуфт: “Эй Шимъўн ибни Юнус! Оё Маро дўст медорӣ?“ Петрус ғамгин шуд, ки бори сеюм аз вай пурсид: 'Оё Маро дўст медорӣ?' ва ба Ў гуфт: “Худовандо! Ту аз ҳама чиз вофиқ ҳастӣ; Ту медонӣ ки Туро дўст медорам“. Исо ба вай гуфт: “Гўсфандони Маро бичарон;GdБоз бори дигар ба вай гуфт: “Эй Шимъўн ибни Юнус! Оё Маро дўст медорӣ?“ Ба Ў гуфт: “Оре, Худованд! Ту медонӣ, ки Туро дўст медорам“. Ба вай гуфт: “Гўсфандони Маро чўпони намо“.c Баъд аз хўрок хўрданашон, Исо ба Шимъўни Петрус гуфт: “Эй Шимъўн ибни Юнус! Оё Маро бештар аз инҳо дўст медорӣ?“ Ба Ў гуфт: “Оре, Худовандо! Ту медонӣ, ки Туро дўст медорам“ Ба вай гуфт: “Барраҳои Маро бичарон“.$bAИн бори сеюм буд, ки Исо, пас аз эҳьё шудандаш аз мурдагон, ба шогирдони Худ зоҳир шуд.aw Ва Исо пеш омада, нонро гирифт ва ба онҳо дод, ва ҳамчунин моҳиро.`# Исо ба онҳо гуфт: “Биёед, хўрок бихўред“. Лекин аз шогирдон касе ҷуръат накард, ки аз Ў бипурсад: “Ту кистӣ?“. Зеро медонистанд, ки ин Худованд аст._ Шимъўни Петрус рафта, тўрро пур аз моҳиёни бузург, ки саду панҷоҳу се адад буданд, ба хушкӣ кашид, ва бо вуҷуди бисьёрии моҳӣ тўр надарида.x^i Исо ба онҳо гуфт: “Аз он моҳие ки ҳозир сайд кардед, биёред“.&]E Ва чун ба хушкӣ баромаданд, оташи афрўхта ва моҳии бар он гузошташуда ва нонро диданд.l\QВа шогирдони дигар бо қаиқ омаданд, зеро ки аз соҳил дур набуданд, балки қариб ба дусад зироъ, ва тўри пур аз моҳиро кашиданд.K[Он шогирде ки Исо дўст медошт, ба Петрус гуфт: “Ин Худованд аст“. Чун Шимъўни Петрус шунид, ки ин Худованд аст, ҷомаашро ба худ печон, чунки бараҳна буд, ва худро дар баҳр андохт; x~}}|{uzyyxiwVvuu)tNss1rZq2pVojnn0mZl-k%jihhEfee%dccRaa_^]\\.ZZ@YXWWCUU/SRQ]PObNMLKJJ(IHkGxFEE+DICiBUAe@@#>><;:9q8D76d544#3V2210/z.--I,++))!('&%$$3#! az |vG8 z 1| .+oxrv] Лекин вақте ки ба башорати Филиппус дар бораи Малакути Худо ва исми Исои Масеҳ имон оварданд, мардон ва занон таъмид гирифтанд.7ug Аз он сабаб ба ў гўш меандохтанд, ки ў муддати дарозе онҳоро бо ҷодугарии худ ба ҳайрат меовард.!t; Ҳама, аз хурд то калон, ба ў гўш андохта, мегуфтанд: “Ин шахс қуввати азими Худост“.s Шимъўн ном мард дар он шаҳр буд, ки пештар ҷодугарӣ мекард ва мардуми Сомарияро дар ҳайрат меандохт ва худро шахси бузурге вонамуд месохт.NrВа шодии азиме дар он шаҳр падид омад.Zq-Зеро ки арвоҳи палид аз бисьёр мубталоён наъра кашида берун мешуданд, ва мафлуҷону лангони бисьёре шифо меёфтанд,RpМардум ба суханони Филиппус якдилона гўш медоданд ва мўъҷизотеро, ки ба амал меовард, мешуниданд ва медиданд;oЧунончи Филиппус ба як шаҳри Сомария омада, ба онҳо Масеҳро мавъиза мекард;0nYДар ин миён онҳое ки пароканда шуда буданд, ҳар ҷое ки мерафтанд, аз калом башорат медонанд._m7Аммо Шоул аҳли калисоро азоб медод ва хона ба хона гашта, мардон ва занонро кашола карда мебурду дар зиндон меандохт. lМардуми некўкор Истефанусро дафн карда, барои ў мотами азиме гирифтанд.Ek Шоул низ ба қатли ў розӣ буд. Дар он рўз таъқиботи шадиде бар зидди аҳли калисои Ерусалим ба амал омад, ва ҳама, ғайр аз ҳаввориён, ба ноҳияи Яҳудо ва Сомария пароканда шуданд;Xj)<Сонӣ зону зада, бо овози баланд нидо кард: “Худовандо! Ин гуноҳро ба ҳисоби онҳо дохил накун“. Инро гуфта ҷон дод.Di;Вақте ки Истефанусро сангсор мекарданд, ў дуо мехонду мегуфт: “Эй Исои Худованд! Рўҳи маро қабул кун“^h5:Ва аз шаҳр берун бароварда, сангсор каданд, ва шоҳидон ҷомаҳои худро назди пойҳои ҷавоне ки Шоул ном дошт, гузоштанд.9gk9Вале онҳо бо овози баланд фарьёд зада ва гўшҳои худро маҳкам карда, якдилона ба ў ҳамла овардандf+8Ва гуфт: “Инак, осмонро кушода ва Писари Одамро ба ямини Худо истода мебинам“.Je 7Аммо ў, ки пур аз Рўҳулқудс буд, сўи осмон нигариста, ҷалоли Худо ва Исоро, ки ба ямини Худо истода буд, дид.d36Чун инро шуниданд, он қадар дарғазаб шуданд, ки дандонҳои худро ба ҳам месоиданд.Jc 5Оре, шумо Тавротро, ки ба василаи фариштагон барқарор шуд, қабул кардед, вале аз риояти он гардан тофтед“.[b/4Кист аз анбиё, ки падарони шумо ўро таъқиб накарда бошанд? Онҳо касонеро куштанд, ки аз омадани Он Одил пешакӣ хабар дода буданд, ва алҳол шумо Худи Ўро таслим кардед ва ба қатл расондед,a{3Эй гарданкашон! Эй соҳибони дилҳо ба гўшҳои номахтун! Шумо ҳамеша ба Рўҳулқудс муқобилат мекунед, шумо низ моманди падарони худ ҳастед:``92Магар ҳамаи ин чизҳоро дасти Ман наофаридааст?'_1'Осмон', магўяд Худованд,'курсии Ман аст, ва замин пойандози Ман; чӣ гуна хонае барои Ман бино хоҳед кард ва чӣ гуна маконе барои оромиши Ман?1^[0Аммо Ҳаққи Таоло дар маъбадҳои сохтаи дасти инсон маскан намегирад, чунон ки набӣ гуфтааст:F]/Вале Сулаймон барои Ў хонае сохт.0\Y.Ки ў дар ҳузури Худо илтифот ёфт ва дархост намуд, ки маскане барои Худои Яъқуб омода кунад.3[_-Онро падарони мо гирифта, ҳамроҳи Еҳушаъ ба мулки қавмҳо оварданд, вақте ки Худо онҳоро аз сари роҳи падарони мо бадар ронд, ва хайма то замони Довуд дар он ҷо монд.Z},Падарони мо дар биёбон хаймаи шаҳодат доштанд, чунон ки Худо ба Мусо амр фармуда гуфта буд, ки онро мувофиқи намунае ки дидааст, бисозад.'YG+Хаймаи Малук ва кавкаби худои худ Римфонро бардошта мегаштед, ки ин санамҳоро барои парастиш сохта будед; пас, шуморо ба он тарафи Бобил бадарға хоҳам кард'.#X?*Аммо Худо аз онҳо рўй гардонда, вогузор кард, ки сипоҳи осмонро парастиш намоянд, чунон ки дар китоби анбиё навишта шудааст: 'Эй хонадони Исроил! Оё дар давоми чиҳил сол дар биёбон барои Ман қурвониҳо ва ҳадияҳо тақдим кардед?AW{)Дар он айём гўсолае сохтанд ва ба он бут қурбониҳо карданд ва аз аъмоли дастҳои худ хеле шод гаштанд.V3(Ва ба Ҳорун гуфтанд: 'Барои мо худоёне бисоз, ки пешопеши мо равона бошад, зеро намедонем, бар сари Мусо, ки моро аз замини Миср берун овард, чӣ омадааст'.@Uy'Вале падарони мо нахостанд ба ў итоат кунанд, балки ўро рад карданд, ва дилҳои онҳо сўи Миср моил шуд)TK&Ин ҳамон аст, ки дар ҷамоат дар биёбон бо фариштае ки дар кўҳи Сино бо ў сухан гуфт, ва бо падарони мо буд, ва калимоти зиндаро қабул кард, то ки ба мо бирасонад,2S]%Ин ҳамон Мусост, ки ба банӣ-Исроил гуфт: 'Худованд Худои шумо Пайғамбаре мисли ман барои шумо аз миёни бародарони шумо ба миён хоҳад овард; ба суханони Ў гўш диҳед'.lRQ$Ў онҳоро берун оварда, дар давоми чуҳил сол дар замини Миср ва дар баҳри Қулзум ва дар биёбон мўъҷизоту аломот ба амал овард.LQ#Ҳамон Мусоро, ки рад карда, гуфта буданд: 'Кӣ туро ҳоким ва қозӣ таъин кардааст?', Худо ба василаи фариштае ки дар бутта ба ў зоҳир шуд, ҳоким ва раҳокунанди таъин намуда, фиристод;&PE"Ситамеро, ки қавми Ман дар Миср мекашад, дидаам ва оҳу нолаи онҳоро шунидаам ва барои наҷот додани онҳо фиромадаам; акнун биё, то ки туро ба Миср бифиристам'.9Ok!Худованд ба ў гуфт: 'Кафшҳоятро аз пойҳоят бикаш, зеро ҷое ки дар он истодаӣ, замини муқаддас аст;xNi 'Ман Худои падарони ту, Худои Иброҳим ва Худои Исҳоқ ва Худои Яъқуб ҳастам'. Мусо ба ларза даромада, ҷуръат накард, ки назар андозад.fMEМусо, чун дид, аз ин рўъё дар ҳайрат афтод, ва ҳамгоме ки наздик меомад, то ки назар андозад, садои Худованд ба гўшаш расид:RLЧун чиҳил сол гузашт, дар биёбони атрофи кўҳи Сино фариштаи Худованд дар шўълаи буттаи фурўзон ба ў зоҳир шуд.pKYМусо, ҳамин ки ин суханонро шунид, гурехта рафт ва дар замини Мидиён ғурбат ихтиёр кард, ва дар он ҷо аз ў ду писар таваллуд шуд.xJiОё мехоҳӣ маро низ бикушӣ, чунон ки дирўз он мисриро куштӣ?“.JI Вале он касе ки ба ёри худ тааддӣ мекард, ўро тела дода, гуфт: “Кӣ туро бар мо ҳоким ва қозӣ таъин кардааст?H+Рўзи дигар назди онҳо омада дид, ки муноқиша мекунанд, ва онҳоро оштӣ доданӣ шуда, гуфт: 'Эй мардумон, шумо бародар ҳастед, чаро якдигарро меранҷонед?'SGЎ гумон мекард, ки бародаронаш хоҳанд фаҳмид, ки Худо ба василаи ў онҳоро наҷот медиҳад, аммо онҳо нафаҳмиданд.&FEЧун якеро мазлум дид, ўро ҳимоят кард ва интиқоми он ситамкашро гирифта, мисриро кушт.3E_Вақте ки ў чиҳилсола шуд, ба дилаш омад, ки бародарони худ, банӣ-Исроилро тафаққуди ҳол кунад; D Мусо тамоми ҳикмати Мисрро таълим гирифта, дар сухан ва амал қавӣ шуд.:CmҲангоме ки ўро броварда партофтанд, духтари фиръавн ўро гирифта, ҳамчун фарзанди худ калон кард;_B7Дар он вақт Мусо таваллуд шуд, ки дар назди Худо бағоят ҷамил буд, ва муддати се моҳ дар хонаи падари худ парвариш ёфт;A1Ў бар зидди нажоди мо найрангбозӣ карда, падарони моро ба танг овард ва амр фармуд, ки кўдакони навзоди худро бароварда партоянд, то ки зинда намонанд.|@qТо даме ки подшоҳи дигаре ба тахт нишаст, ки Юсуфро намешинохт;p?YБаробари наздик омадани вақти ваъдае ки Худо дар бораи он ба Иброҳим қасам ёд карда буд, қавм дар Миср меафзуд ва бузург мешуд,M>Онҳоро ба Шакем бурда, дар мақбарае ки Иброҳим аз банӣ-Ҳамўри шакеми ба нуқраи худ харида буд, дафн карданд.p=YЯъқуб ба Миср омад, ва худаш ва падарони мо вафот ёфтанд;H< Юсуф кас фиристода, падари худ Яъқуб ва тамоми хешу таборашро, ки ҳафтоду панҷ нафар буданд, дъват намуд.5;c Дар сафари дуюм Юсуф худро ба бародаронаш шиносонд, ва аслу насаби Юсуф ба фиръавн маълум шуд.-:S Чун Яъқуб шунид, ки дар Миср ғалла ёфт мешавад, бори аввал падарони моро ба он ҷо фиристод;P9 Дар тамомми замини Миср ва Канъон қаҳтӣ рўй дода, боиси кулфати бузурге гардид, ва падарони мо қуте наёфтанд.D8 Ва ўро аз ҳамаи мусибатҳояш халосӣ дод, ва ба ў ҳикмат ва ҳусни таваҷҷўҳ дар назари фиръавн подшоҳи Миср бахшид, то ўро бар Миср ва бар тамоми хонаи худ ҳукмфармо таъин кард.7 Сарқабилаҳо аз Юсуф ҳасад бурда, ўро ба Миср фурўхтанд; лекин Худо бо ў буд.(6IВа аҳди хатнаро ба ў дод. Пас аз ин Иброҳим падари Исҳоқ шуда, дар рўзи ҳаштум ўро хатна кард; ва Исҳоқ падари Яъқуб ва Яъқуб падари дувоздаҳ сарқабила гардид,(5I'Аммо Ман', гуфт Худо, 'бар он халқе ки онҳоро дар бандагӣ нигоҳ дорад, доварӣ хоҳам кард, ва баъд аз он онҳо берун омада, дар ин макон ба Ман ибодат хоҳанд кард'. 49Ва Худо ба ў гуфт, ки насли ў дар замини бегона монанди ғарибон зиндагӣ хоҳанд кард, ва муддати чорсадсол онҳоро дар бандагӣ нигоҳ дошта, азоб хоҳанд дод.33_Ва аз он ба андозаи як кафи пой ҳам ба тасарруфи ў надод, вале дар ҳамон вақте ки ў ҳанўз фарзанде надошт, ваъда кард, ки ўро ва баъд аз ў наслашро молики он гардонад.2Аз замини калдониён берун омада, дар Ҳоррон маскан гирифт; баъд аз вафоти падараш, Худо ўро аз он ҷо ба замине ки шумо дар он иқомат доред, кўчонид,?1wВа ба ў гуфт: 'Замини худ ва ақрабои худро тарк намо ва сўи замине ки ба ту нишон медиҳам, равона шав'.G0Ба ҷавоб гуфт: “Эй бародарон ва эй падарон, гўш кунед! Худои Зулҷалол ба падари мо Иброҳим, вақте ки ў дар Бананаҳрай буд, яъне пеш аз он ки ба Ҳоррон муҳоҷират кунад, зоҳир шуд_/ 9Он гоҳ саркоҳин пурсид: “Оё инҳо рост мегўнд ?“Z.-Ҳамаи касоне ки дар шўрои пирон нишаста буданд, бар ў назар андохта, диданд ки чеҳраи ў монанди чеҳраи фаришта буд.k-OЗеро шунидем, ки ў мегуфт: 'Исои Носирӣ ин маконро хароб хоҳад кард ва русумеро, ки Мусо ба мо супурдааст, тағъир хоҳад дод'„., Шоҳидони козибро пеш оварданд, ва онҳо гуфтанд: “Ин шахс ҳамеша ба муқобили ин макони муқаддас ва ба муқобили Таврот суханони куфромез мегўяд;[+/ Дар миёни қавм ва пирон ва китобдонон шўр ангехта, ба ў ҳуҷум оварданд ва ўро дастгир карда, ба шўрои пирон бурданд.]*3 Бинобар ин чанд касро водор карданд, ки бигўянд: “Мо шунидем, ки ў дар ҳаққи Мусо ва Худо суханони куфромез мегуфт“.) Лекин ба он ҳикмат ва Рўҳе ки дар суханонаш буд, ёрои мухолифат надоштанд.s(_ Баъзе касон аз куништи ба ном либартиниён, қуриниён ва искандариён ва аҳли Қилиқия ва Осиё бо Истефанус баҳсу мунозира карданд,;'oИстефанус, ки пур аз имон ва қувват буд, дар миёни қавм аломоту мўъҷизоти бузурге ба амал меовард.n&UКаломи Худо торафт интишор меёфт, шумораи шогирдон дар Ерусалим бағоят меафзуд, ва бисьёре аз коҳинон низ ба имон тан доданд.%7Инҳоро дар назди ҳаввориён ба по хезонданд, ва даст бар сарашон монда дуо карданд;$!Ин таклиф ба тамоми ҷамомат маъқул шуд, ва Истефанусро, ки шахси пур аз имону Рўҳулқудс буд, ва Фииппус ва Прохорус ва Никонўр ва Тимўн ва Парминосw#gЛекин мо бо дуо ва бо таълими каломи худо машғул хоҳем шуд“.}"sПас, эй бародарон, ҳафт одами некном ва пур аз Рўҳулқудс ва пурҳикматро аз миёни худ интихоб намоед, то ки онҳро ба хизмат таъин кунем;!1Он дувоздаҳ нафар ҷамоати шогирдонро даъват намуда, гуфтанд: “Шоиста нест, ки мо каломи Худоро тарк карда, ба хизмати таъмини разқу рўзӣ машғул шавем;4  cДар он айём, ки шогирдон зиёд мешуданд, яҳудиёни юнонизабон аз яҳудиёни ибронизабон шикоят карданд, ки бевазанони онҳо дар тақсими ризқи ҳаррўза бе баҳра мемонанд."=*Ва ҳар рўз дар маъбад ва дар хонаҳо дар бораи Исои Масеҳ таълим ва башорат медоданд.7g)Онҳо аз шўрои пирон баромада, хурсанд шуданд, ки ба хотири исми Ў сазовори беҳурматӣ гардиданд.!;(Ба гапи вай даромаданд ва ҳаввориёнро ҷеғ зада оварданд, қамчинкорӣ карданд ва минбаъд ба исми Исо ҳарф заданро ба онҳо манъ карда, онҳоро озод намуданд.P'Вале агар аз Худо бошад, шумо онро наметавонед барҳам диҳед, мабодо маълум шавад, ки бо Худо ситеза мекунед“.*M&Ва алҳол ба шумо мегўям, ки аз ин одамон даст кашед ва онҳоро ба ҳоли худ бигузоред, зеро ки агар ин раъй ва амал аз одамизод бошад, худ аз худ барҳам хоҳад хўрд,7%Баъд аз вай Яҳудои Ҷалилӣ дар замони саршумори бархост ва мардуми бисьёреро аз ақиби худ кашид; вай низ кушта шуд, ва ҳамаи пайравонаш пароканда шуданд;zm$Зеро ки чанде пеш аз ин айём шахсе Тавдо ном бархоста, худро чун шахси бузурге вонамуд кард, ва тақрибан чорсад нафар бо вай ҳароҳ шуданд; вале вай кушта шуд, ва ҳамаи пайравонаш пароканда ва нест шуданд;.U#Ва ба ҳозирон гуфт: “Эй мардони Исроил! Эҳтиёт кунед аз он чи мехоҳед бо ин одамон бикунед:\1"Аммо яке аз фарисиён, ки Ҷамлиил ном дошт ва муаллими шариат буд, ва тамоми қавм ўро мўҳтарам медоштанд, дар шўрои пирон бархоста, амр кард, ки ҳаввориёнро ба муддати кўтоҳе берун баранд,%!Чун шуниданд, чунон дарғазаб шуданд, ки қасд карданд онҳоро ба қатл расонанд.R Мо шоҳидони Ў дар ин бобат ҳастем ва ҳамчунин Рўҳулқудс аст, ки Онро Худо ба фармонбардорони Худ бахшидааст“.mSХудо Ўро ба ямини Худ боло бардошта, Сарвар ва Наҷотдиҳанда гардонд, то ки ба Исроил тавба ва омурзиши гуноҳҳоро ато фармояд;!Худои падарони мо Исоро эҳьё кард, ки шумо Ўро ба дарахт овехта, кушта будед:+Петрус ва ҳаввориён ба ҷавоб гуфтанд: “Ба Худо бояд итоат кард, на ба одамизод;K„Оё шуморо ба таври қатъӣ амр нафармудаем, ки ба Ин исм таълим надиҳед? Ва инак, шумо Ерусалимро бо таълимоти худ пур кардаед ва мехоҳед хуни Он Одамро ба гардани мо бор кунед“.'GЧун онҳоро оварда, назди шўрои пирон ба по хезонданд, саркоҳин ба онҳо савол дода гуфт:yОн гоҳ сардорони посбонон бо мулозимонаш рафта, онҳоро овард, лекин на бо зўрӣ, зеро аз қавм тарсиданд, ки мабодо онҳоро сангсор кунанд;Дар ҳамин вақт касе омада, ба онҳо хабар дод ва гуфт: “Инак, он шахсоне ки дар зиндон андохта будед, дар маъбад истода, қавмро таълим медиҳанд“. {Чун саркоҳин ва сардори посбонони маъбад ва саркоҳинони дигар ин суханонро шуниданд, дар ҳайрат афтоданд, ки ин чӣ оқибате дошта бошад. Ва гуфтанд: “Зиндонро бо эҳтиёти тамом баста дидем, ва посбонон дар пеши дар истода буданд, вале вақте ки дарро кушодем, касеро наёфтем“. Аммо мулозимон рафта, онҳоро дар зиндон наёфтанд ва баргашта, хабар доданд5 cЧун инро шуниданд, субҳидам ба маъбад омаданд ва ба таълим додан шурўъ карданд. Дар ин миён саркоҳин ва онҳое ки бо вай буданд, шўрои пирон ва ҳамаи пирони банӣ-Исроилро даъват карданд ва ба зиндон кас фиристоданд, то ки онҳоро биёранд. „Биравед ва дар маъбад истода, ҳамаи суханони ҳаётро ба ин қавм бигўед“.&EВале ҳамон шаб фариштаи Худованд дарҳои зиндонро кушода ва онҳоро берун оварда, гуфт:Ва ба ҳавориён дасти тааддӣ дароз карда, онҳоро дар зиндони ом андохтанд.8iАммо саркоҳин ва бо вай ҳамаи онҳое ки аз фирқаи саддуқиён буданд, аз ҳасад пур шуда, бархостандҲамчунин мардуми бисьёре аз шаҳрҳои атроф дар Ерусалим ҷамъ шуда, беморон ва гирифторони арвоҳи палидро меоварданд, ва ҳамаи онҳо шифо меёфтанд.FКор ба ҷое расид, ки мардум беморонро ба кўчаҳо бароварда, болои бистарҳо ва катҳо мегузоштанд, то ки дар вақти гузашта рафтани Петрус ақаллан сояи ў бар баъзеи онҳо биафтад./Мардону занони бисьёре ба Худованд имон оварда, торафт ба онҳо ҳамроҳ мешуданд;5c Ҳеҷ каси бегона ҷуръат намекард бо онҳо ҳамнишин шавад, лекин мардум онҳоро ситоиш мекарданд.fE Ҳаввориён аломоту мўъҷизоти зиёде дар миёни қавм ба амал меоварданд ва ҳама якдилона дар равоқи Сулаймон ҷамъ мешуданд.% Тамоми аҳли калисо ва ҳамаи онҳое ки инро шуниданд, ба ҳароси азиме афтоданд. Ҳамон дам вай пеши пои ў афтода, ҷон дод; ва ҷавонон, чун дохил шуданд, вайро мурда ёфтанд ва берун бурда дар паҳлуи шавҳараш дафн карданд.(~I Петрус ба вай гуфт: “Чаро ҳарду забон як кардед, ки Рўҳи Худовандро биозмоед? Онҳое ки шавҳаратро гўрониданд, бар остонаи дар ҳастанд; туро низ хоҳанд бурд“.Q}Петрус аз вай пурсид: “Ба ман бигў, ки оё заминро ба ҳамин маблағ фурўхтед?“ Зан гуфт: “Оре, ба ҳамин маблағ“.|#Тахминан баъд аз гузаштани се соат ҳамсараш омад, ки аз ин воқеа бехабар буд.{/Ҷавонон бархоста, ўро барои дафн тайёр карданд ва берун бурда, ба хок супурданд.gzGҲамин ки Ҳанониён ин суханонро шунид, ба замин афтод ва ҷон дод, ва ҳамаи онҳое ки инро шуниданд, ба ҳароси азиме афтоданд.Wy'Оё он чи доштӣ, аз они ту набуд? Чаро чунин фикрро дар дили худ ҷо додӣ? Ту на одамизод, балки ба Худо дурўғ гуфтӣ“.#x?Петрус гуфт: “Эй Ҳанониён! Чаро ин тавр ба дилат шайтон роҳ ёфтааст, то туро водор намояд, ки ба Рўҳулқудс дурўғ бугўӣ ва як қисми пули заминро пинҳон кунӣ?RwВа як қисми пули онро, бо огоҳии ҳамсараш, гирифта нигоҳ дошт ва боқии онро овард, дар ихтиёри ҳавориён гузошт.~v wАммо Ҳанониён ном шахсе, бо ҳамсараш Сапфира, мулки худро фурўхтu%%Замине дошт, ва онро фурўхта ва пулашро оварда, дар ихтиёри ҳаввориён гузошт.Vt%$Юсуф, ки ҳаввориён ба ў лақаби Барнаббо, яъне 'Ибни тасаллӣ'-ро дода буданд, ва ў аз сибти Левӣ, аз аҳли Қаприс буд,s#Дар ихтиёри ҳавориён мегузошт, ва ба ҳар кас ба қадри эҳтиёҷаш дода мешуд.Hr "Ҳеҷ эҳтиёҷманде дар байнашон набуд, зеро ҳар касе ки замин ё хонаи дошт, онро мефурўхт ва пулашро оварда,Fq!Ҳаввориён бо қувваи бузутге ба эҳьёи Исои Худованд шаҳодат медоданд, ва файзи азиме бар ҳамаи онҳо буд.p Ҳамаи имондорон аз ҷону дил муттаҳид шуда буданд, ва ҳеҷ касе молу мулки худро аз они худ намедонист, балки ҳама чизро онҳо муштарак медоштанд.o-Ҳамин ки дуояшон ба охир расид, маконе ки дар он ҷамъ шуда буданд, ба ҷунбиш омад, ва ҳама аз Рўҳулқудс пур шуданд ва каломи Худоро далерона мегуфтанд.lnQДар сурате ки Ту дасти шифо бахшидан ва барои нишон додани аломоту мўъҷизот ба исми писари Муқаддаси Худ Исо дароз бикунӣ“.wmgВа алҳол, эй Худованд, ба таҳдидҳои онҳо назар андоз ва ба бандагони Худ ато фармо, то ки бо камоли ҷасорат каломи Туро баён кунанд,lТо он чиро, ки бозуи Ту ва раъи Ту пешакӣ муқарар карда буд, ба ҷо оваранд.kДар воқеъ, бар зидди Писари Муқаддаси Ту Исо, ки Ўро тадҳин кардаӣ, Ҳиродус ва Понтиюс Пилотус бо ғайрияҳудиён ва қавми Исроил муттаҳид шуданд,;joПодшоҳони замин қиём карданд ва мирон муттаҳид шудаанд бар зидди Худованд ва бар зидди Масеҳи Ў'.~iuТу бо забони падарони мо ва бандаи Худ Довуд ба василаи Рўҳулқудс гуфтаӣ: 'Чаро халқҳо шўриш менамоянд ва қавмҳо беҳуда қасд мекунанд?h3Чун инро шунииданд, овози худро якдилона сўи Худо баланд карда, гуфтанд: “Эй Парвардигор, эй Офаридагори осмон ва замин ва баҳр ва ҳар он чи дар онҳост! I~}}G|n{{(zhyxx4wvuts}rrhqpohnmll kjIiWhgff"evdcbEasa`*_^j]^\[ZYjXX,WUTT)SURQP,OfNMLKKGJJI*H}G[EDDCiBBwA@??)>X=.<;:99J887e655/4`321//.S--(++))=(&&Q%$#"u!! >0efqWBI%  ^wI 3 Ҳамин тавр ҳам карданд, ва онро ба василаи Барнаббо ва Шоул ба пирон фиристоданд.G  Он гоҳ шогирдон қарор доданд ки ҳар яке алоқадри дороии худ ионате барои бародарони Яҳудо равона кунад;' G Яке аз онҳо, ки Оғобус ном дошт, бархоста аз Рўҳ илҳом ёфта, пешгўӣ кард, ки дар тамоми ҷаҳон қаҳтии сахте рўй хоҳад дод; он дар замони қайсар Клавдиюс рўй дод; Ва воқеъ шуд дар он айём, ки акчанд анбиё аз Ерусалим ба Антиёхия омаданд. Тамоми сол онҳо дар калисо ҷамъ мешуданд ва мардуми бисьёрро таълим медоданд, ва шогирдон аввалин бор дар Антиёхия масеҳӣ номида шуданд.# Сонӣ Барнаббо ба ҷустуҷўИ Шоул ба Тарсус рафт ва ўро ёфта, ба Антиёхия овард.B} Зеро ки ў Марди накўкор ва пур аз Рўҳулқудс ва имон буд; ва мардуми бисьёре ба Худованд имон оварданд.B} Чун расид, файзи Худоро дида, шод шуд, ва ҳамаро насиҳат кард, ки аз самими қалб ба Худованд бичаспанд;1[ Вақте ки овозаи ин ба гўши аҳли калисои Ерусалим расид, Барнабборо ба Антиёхия фиристоданд.-S Ва дасти Худованд бар онҳо буд, ва шумораи бузурге имон оварда, ба Худованд руҷўъ карданд.} Лекин баъзе аз онҳо ки аз аҳли Қаприс ва Қурин буданд, ба Антиёхия расида, бо юнониён гуфтугўй карданд ва аз Исо Худованд башорат доданд,zm Дар ин миён ба сабаби таъқиботе ки баъд аз Истефанус ба амал омад, бисьёр касон пароканда шуда, то Финиқия ва Қаприс ва Антиёхия расиданд, ва онҳо каломро ба ҳеҷ кас, ғайр аз яҳудиён, мавъиза намекарданд. Вақте ки инро шуниданд, ором шуданд ва Худоро ҳамду сано хонда, гуфтанд: “Дар ҳақиқат Худо ба ғайрияҳудиён низ тавбаи ҳаётбахшро ато кардааст“.8~i Пас, модоме ки Худо ба онҳо ҳамон бахшоишро ато кардааст, ки ба мо ато кард, вақте ки ба Исои Масеҳи Худованд имон овардем, ман кистам, ки тавонам ба Худо монеъ шавам?“.R} Он гоҳ ба ёд овардам, ки Худованд гуфта буд: 'Яҳьё бо об таъмид медод, лекин шумо бо Рўҳулқудс таъмид хоҳед ёфт'.C| Вақте ки ба сухан оғоз кардам, Рўҳулқудс ба онҳо нозил шуд, мисли он ки дар ибтидо ба мо нозил шуда буд.{) Ва ў ба ту суханоне бигўяд, ки боиси наҷоти ту ва тамоми хонадони ту хоҳад шуд'.z7 Вай ба мо нақл кард, ки чӣ гуна дар хонаи худ фариштаро дидааст, ки истода ба вай гуфтааст: 'Ба Ёфо фиристода, Шимъўнро, ки лақабаш Петрус аст, даъват намо,tya Ва Рўҳ ба ман гуфт, ки ҳеҷ шубҳа накарда, бо онҳо биравам; ин шаш бародар низ ҳамроҳи ман рафтанд, ва мо ба хонаи он шахс даромадем.Rx Ва инак, ҳамон лаҳза се марде аз Қайсария назди ман фиристода шуда буданд, ба хонае ки иқомат доштам, расиданд,xwi Ин ҳодиса се бор такрор ёфт, ва ҳама чиз боз ба осмон баромад.=vs Бори дигар хитобе аз осмон ба ҷавобам даррасид, ки мегуфт: 'Он чи Худо пок кардааст, ту ҳаром нахон'.u) Гуфтам: 'Ҳошо, Худовандо, зеро ки ҳаргиз чизе ҳаром ё палид ба даҳон набурдаам'.t Ва овозе ба гўшам расид, ки мегуфт: 'Эй Петрус, бархоста, забҳ кун, ва бихўр'cs? Чун ба он нигариста, дурустакак аз назар гузарондам, чорвои замин, ҳайвоноти ваҳшӣ, хазандагон ва мурғони ҳаворо дидам,Yr+ „Ман дар шаҳри Ёфо дуо мегуфтам ва дар ҳолати бехудӣ рўъёе дидам: зарфе нозил мешуд, мисли суфраи калоне ки аз чор гўшааш овезон аз осмон мефуромада бошад, ва инак он назди ман фуромад;q Вале Петрус ба ҳикояти муфассали ҳар он чи рўй дода буд, шурўъ намуда, гуфт:}ps Гуфтанд: “Назди мардуми номахтун рафта, бо онҳо хўрок хўрдаӣ“.zom Вақте ки Петрус ба Ерусалим омад, махтунон бар вай таъна зада,Fn  Ҳаввориён ва бародароне ки дар Яҳудо буданд, шуниданд, ки ғайрияҳудиён низ каломи Худоро қабул карданд.Pm 0Ва фармуд, ки онҳоро ба исми Исои Масеҳ таъмид диҳанд. Ва аз ў хоҳиш карданд, ки якчанд рўз назди онҳо бимонад.Dl /„Оё касе метавонад ба онҳое ки Рўҳулқудсро мисли мо низ ёфтаанд, бо об таъмид гирифтанро манъ кунад?“=ks .Зеро шуниданд, ки онҳо ба забонҳо сухан ронда, Худоваднро ҳамду сано мехонданд. Он гоҳ Петрус гуфт:pjY -Ва имондорони махтун, ки ҳамроҳи Петрус омада буданд, дар ҳайрат афтоданд, ки атои Рўҳулқудс ба ғайрияҳудиён низ ҷорӣ шудааст,4ia ,Ин суханон ҳанўз бар забони Петрус буд, ки Рўҳулқудс бар ҳамаи шунавандагони калом нозил шуд,Xh) +Тамоми анбиё бар Ў шаҳодат медиҳанд, ки ҳар кӣ ба Ў имон оварад, ба василаи исмин Ў гуноҳҳояш омурзида хоҳад шуд“.bg= *Ва Ў ба мо фармуд, ки ба мардум мавъиза намоем ва шаҳодат диҳем, ки Худо Ўро Довари зиндагон ва мурдагон таъин кардааст.f )Аммо на бар тамоми қавм, балки ба шоҳидоне ки Худо пешакӣ баргузида буд, яъне ба моён, баъд аз эҳьё шудандаш аз мурдагон, бо Ў хўрдаем ва нўшидаем,geG (Худо Ўро дар рўзи сеюм, эҳьё кард, ва Ўро зоҳир сохт.mdS 'Мо шоҳидони ҳамаи он корҳое ҳастем, ки Ў дар кишвари яҳудиён ва дар Ерусалим ба ҷо овард, ва онҳо Ўро ба салиб овехта, куштанд.Pc &Исои Носириро Худо бо Рўҳулқудс ва қуввати Худ татҳин кард, ва Ў ба ҳама ҷо рафта, корҳои нек мекард ва ба ҳамаи онҳое ки дар қайди иблис буданд, шифо мебахшид, зеро ки Худо бо Ў буд;ubc %Шумо аз воқеъ ки дар сар то дари Яҳудо рўй дод хабардор ҳастед, ки он баъд аз таъмиде ки Яҳьё мавъиза намуд, аз Ҷалил оғоз шуда буд:\a1 $Ў каломи Худро ба бани-Исроил фиристода, ба василаи Исои Масеҳ, ки Худованди ҳама аст, башорати сулҳу осоиштагӣ дод.'`G #Ва аз ҳар қавм ҳар кӣ аз Ў тарсад ва аз рўи адолат рафтор кунад, дар ҳузури Ў мақбул аст._/ "Петрус ба сухан оғоз карда, гуфт: “Акнун яқин донистам, ки Худо рўйбинӣ надорад.^ !Дарҳол назди ту фиристодам, ва ту хуб кардӣ, ки омадӣ; алҳол ҳамаамон дар ҳузури Худо ҳозирем, то ҳар он чиро, ки Худо ба ту фармудааст, бишнавем“.1][ Акнун ба Ёфо фиристода, Шимўънро, ки лақабаш Петрус аст, даъват намо: ў дар хонаи Шимъўн ном даббоғе дар соҳили баҳр меҳмон аст; ў чун биёяд, бо ту сухан хоҳад ронд'.%\C Ва гуфт: 'Эй Корнолиюс! Дуоҳои ту мустаҷоб шуд ва садақоти ту дар ҳузури Худо зикр ёфт;.[U Корнилиюс гуфт: “Чор рўз пеш аз ин ман то ҳамин соат рўза доштам ва дар соати нўҳум дар хонаи худ дуо мегуфтам, ки ногоҳ шахсе бо либоси нуронӣ пеши ман пайдо шудMZ Бинобар ин, вақте ки даъват шудам, бечуну чаро омадам, ва акнун мепурсам: аз барои чӣ маро даъват намудаед?“7Yg Ба онҳо гуфт: “Шумо хуб медонед, ки ба яҳудӣ бо шахси бегона муошират доштан ё наздик шудан мамнўъ аст, вале Худо ба ман дастур дод, ки ҳеҷ касро палид ё наҷис надонам;X Бо ў сўҳбаткунон ба хона даромада, дид, ки мардуми бисьёре ҷамъ омадаанд;W Аммо Петрус ўро ба по хезонда, гуфт: “Бархез, зеро ки ман низ инсон ҳастам“.>Vu Вақте ки Петрус дохили хона мешуд, Корнилиюс ўро пешвоз гирифта ва бар пойҳояш афтода, таъзим кард.`U9 Фардои он ба Қайсария расиданд. Конилиюс, ки хешу табор ва дўстони наздикашро даъват карда буд, ба онҳо интизорӣ дошт.T! Онҳоро ба хона таклиф карда, зиёфат дод, ва рўзи дигар бархоста, ҳамроҳашон равона шуд, ва чанд нафар аз бародарон, ки аҳли Ёфо буданд, бо ў рафтанд.xSi Гуфтанд: “Корнилиюси мирисад, ки Марди некўкор ва худотарс ва назди тамоми қавми яҳудӣ некном аст, аз фариштаи муқаддас фармон гирифтааст, ки туро ба хонаи худ даъват намояд ва суханонатро бишнавад“. R  Петрус назди одамоне ки аз ҷониби Корнилиюс сўи ў фиристода шуда буданд, фуромада, гуфт: “Манам он касе ки суроғ мекунед; ба чӣ кор омадаед?“;Qo Пас, бархоста, фуруд ой ва ҳеҷ шубҳа накарда, ҳамроҳо онҳо бирав, зеро ки Ман онҳоро фиристодаам“.JP  Дар сурате ки Петрус ҳанўз дар бораи рўъё андеша мекард, Рўҳ ба ў гуфт: “Инак, се мард туро суроғ мекунанд;O Ва нидо карда, пурсиданд: “Оё Шимъўне ки лақабаш Петрус аст, дар ин ҷост?“)NK Чун Петрус бисьёр мутаҳайир шуда, фикр мекард, ки ин рўъё чӣ маънӣ дошта бошад, фиристодагони Корнилиюс хонаи Шимъўнро суроғ карда, назди дарвозаи он омадандoMW Ин ҳодиса се бор такрор ёфт, ва он зарф ба осмон баромад.'LG Бори дигар хитобе ба гўшаш расид, ки мегуфт: “Он чи Худо пок кардааст, ту ҳаром нахон“.K5 Аммо Петрус гуфт: “Ҳошо, Худовандо, зеро ки ҳаргиз чизе ҳаром ё палид нахўрдаам“.J Хитобе ба гўшаш расид, ки мегуфт: “Эй Петрус, бархоста, забҳ кун ва бихўр!“*IM Дар дохили он ҳар гуна чорвои замин, ҳайвоноти ваҳшӣ, хазандагон ва мурғони ҳаво буданд.qH[ Ва осмонро кушода дид, ва инак зарфе сўи ў нозил мешуд, монанди сурфаи калоне ки аз чор гўшааш овезон ба замин мефуромада бошад;WG' Дар он ҷо гурусна монда, хост чизе бихўрад, ва ҳангоме ки барои ў муҳайё мекарданд, ҳолати бехудӣ ўро фаро гирифт,`F9 Фардои он, ки онҳо роҳ паймуда, ба шаҳр наздик мешуданд, Петрус тақрибан соати шаш ба боми хона баромад, то ки дуо гўяд.zEm Ва тамоми ҳодисаро ба онҳо нақл карда, онҳоро ба Ёфо фиристод.%DC Чун он фариштае ки бо Корнилиюс сухан гуфт, нопадид шуд, ў ду нафар аз навкарони худ ва як сарбози парҳезгорро, аз онҳое ки дар хизматаш буданд, даъват намудLC Ў назди Шимўъни даббоғе ки хонааш дар соҳили баҳр аст, меҳмон аст; ў ба ту хоҳад гуфт, ки туро чӣ бояд кард“. B Акнун ба Ёфо кас фиристода, Шимъўнро, ки лақабаш Петрус аст, даъват намо: A Ў ба вай нигариста ва ба ҳарос афтода, гуфт: “Худовандо чӣ мефармоӣ?“ Ба ҷавоби ў гуфт: “Дуоҳои ту ва садақоти ту дар ҳузури Худо зикр ёфтаанд;C@ Рўзе, тақрибан соати нўҳ, фариштаи Худоро ошкоро дар рўъё дид, ки назди ў омада, гуфт: “Эй Корнилиюс!“.]?3 Ва бо тамоми аҳли байташ парҳезгор ва Худотарс буда, ба қавм садақоти бисьёре медод ва ҳамеша назди Худо дуо мегуфт.>  Дар Қайсария Корнилюс ном марде мирисади фавҷи ба ном Итолиявӣ будf=E +Чандин рўз ў дар Ёфо назди Шимъўн ном даббоғе монд.<' *Ин ҳодиса дар тамоми Ёфо овоза шуд, ва бисьёр касон ба Худованд имон оварданд.3;_ )Аз дасташ гирифта, ба по хезонд ва муқаддасону бевазанонро даъват намуда, ўро ба онҳо супурд.:3 (Петрус ҳамаро берун карда, зону зад ва дуо гуфт ва ба ҷасад рўй оварда, гуфт: “Эй Тобито! Бархез! Вай дарҳол чашмонашро кушод ва Петрусро дида, бинишаст.w9g 'Петрус бахоста бо онҳо рафт, ва чун расид, ўро ба он болохона бароварданд, ва ҳамаи бевазанон гиръякунон назди ў меистоданд ва куртаю ҷомаҳоеро, ки Ғизол дар зандагии худ дўхта буд, ба ў нишон медоданд.83 &Азбаски Лидда ба Ёфо наздик буд, ва шогирдон шунида буданд, ки Петрус дар он ҷост, ду касро назди ў фиристода, хоҳиш карданд, ки бо зудӣ назди онҳо биёяд.(7I %Ва воқеъ шуд дар он айём, ки ў касал шуда, мурд, ва ўро ғусл дода, дар болохона гузоштанд.R6 $Дар Ёфо шогирде буд, зане ба номи Тобито, ки маънояш Ғизол аст, ва ў хеле некўкор буд ва садақоти басьёре медод.5 #Ва ҳамаи сокинони Лидда ва Сорўн ўро дида, ба Худованд рўй оварданд.74g "Петрус ба ў гуфт: “Эй Аниёс! Исои Масеҳ туро шифо медиҳад; аз бистарат бахез“. Ў дарҳол бархост,!3; !Дар он ҷо Аниёс ном шахсеро дид, ки ҳашт сол боз фалаҷ шуда, болои бистар хобида буд.)2K Ва воқеъ шуд, ки Петрус дар тамоми ноҳия гашта, назди муқаддасони сокини Лидда низ омад;H1  Он вақт аҳли калисоҳо дар сар то сари Яҳудо, Ҷалил ва Сомария дар оромӣ буда, обод мешуданд ва модоме ки дар тарси Худованд ва тасаллои Рўҳулқудс рафтор мекарданд, меафзуданд.A0{ Чун бародарон аз ин хабардор шуданд, ўро ба Қайсария фиристоданд ва аз он ҷо ба Тарсус гусел карданд.3/_ Бо яҳудиёни юнонизабон низ гуфтугў ва мубоҳиса мекард, ва онҳо қасд карданд, ки ўро бикушанд.A.{ Пас аз он ў дар Ерусалим бо онҳо омаду рафт мекард ва ба исми Исои Худованд далерона мавъиза менамуд.-y Он гоҳ Барнаббо ўро гирифта, назди ҳаввориён овард ва ба онҳо нақл кард, ки чӣ гуна Худовандро дар роҳ дидааст, ва Худованд ба ў сухан гуфтааст, ва чӣ гуна ў дар Димишқ ба исми Исо далерона мавъиза намудааст.t,a Вақте ки Шоул ба Ерусалим расид, хост ба шогирдон ҳамроҳ шавад, лекин ҳама аз ў метарсиданд ва бовар намекарданд, ки ў шогирд аст.&+E Шогирдон ўро шабона гирифта, дар сабаде гузоштанд ва аз девори шаҳр поён фуроварданд.O* Шоул аз қасди онҳо хабардор шуд; вале онҳо шабу рўз назди дарвозаи шаҳр поида меистоданд, то ки ўро бикушанд.) Баъд аз гузаштани якчанд вақт яҳудиён қасд карданд, ки ўро бикушанд.(y Аммо Шоул дар мавъизаи худ торафт қувват мегирифт ва яҳудиёни сокини Димишқро дар ҳайрат андохта, исбот мекард, ки Ҳамин Исо Масеҳ аст.G' Ҳар ки суханонашро мешунид, дар ҳайрат афтода, мегуфт: “Магар ин ҳамон касе нест, ки дар Ерусалим касонеро, ки ин исмро ба забон меоварданд, несту нобуд мекард? Оё ба ин ҷо низ ў барои он наомадааст, ки онҳоро бандӣ карда, назди саркоҳинон барад?“"&= Дарҳол дар куништҳо дар ҳаққи Исо мавъиза кардан гирифт ва гуфт, ки Ў Писари Худост.% Ва хўрок хўрда, қувват гирифт. Якчанд рўз Шоул бо шогирдон дар Димишқ монд;#$? Дарҳол аз чашмони ў чизе монанди пулакча афтода, бино шуд, ва бархост, таъмид гирифт.n#U Ҳанониё рафта, ба он хона даромад ва даст бар ў гузошта, гуфт: “Эй бародар Шоул! Исои Худованд, ки дар роҳе ки меомадӣ, бар ту зоҳир шуд, маро фиристод, то ки боз бино гардӣ ва аз Рўҳулқудс пур шавӣ“.+"O Зеро ки Ман ба ў нишон хоҳам дод, ки барои исми Ман ў чӣ қадар бояд азобу уқубат бикашад“.!! Аммо Худованд ба вай гуфт: “Ту бояд биравӣ, зеро ки ў зарфи баргузидаи Ман аст, то ки исми Маро пеши халқҳо ва подшоҳон ва банӣ-Исроил эълон намояд;3 _ Дар ин ҷо низ аз саркоҳинон изн дорад, ки ҳамаи касонеро, ки исми Туро мехонанд, бандӣ кунад“. Ҳанониё дар ҷавоб гуфт: “Худовандо! дар бораи ин одам аз бисьёр касон шунидаам, ки дар Ерусалим ба муқаддасони Ту чӣ қадар бадиҳо кардааст;/W Ва Ҳанониё ном шахсеро дар рўъё дидааст, ки омада, бар ў даст гузоштааст, то ки бино шавад“. Худованд ба ў гуфт: “Бархез ва ба кўчае ки Рост ном дорад, бирав ва Шоул ном тарсусиро дар хонаи Яҳудо суроғ кун, ки ў ҳоло ба дуо машғул аст.S Дар Димишқ Ҳанониё ном шогирде буд; Худованд дар рўъё ба ў гуфт: “Эй Ҳананиё!“Ҷавоб дод: “Лаббай, Худовандо!“.mS Дар он ҷо се рўз нобино монд, ва чизе нахўрд ва нанўшид.M Шоул аз замин бархост, ва чашм кушода бошад ҳам, ҳеҷ касро намедид; аз дасташ гирифта, ўро ба Димишқ бурданд;S Аммо онҳое ки ҳамсафари ў буданд, моту маҳбут меистоданд, зеро ки он садоро шуниданд, лекин ҳеҷ касро надиданд.hI Ва ў ба ларза ва даҳшат афтода, гуфт: “Худовандо! Чӣ амр мефармоӣ, то ки ба ҷо оварам?“ Ва Худованд дар ҷавоб гуфт: “бархез ва ба шаҳр бирав, ва дар он ҷо ба ту гуфта хоҳад шуд, ки чӣ бояд бикунӣ“.gG Гуфт: “Худовандо, Ту Кистӣ?“ Худованд гуфт: “Ман он Исо ҳастам, ки ту Ўро таъқиб мекунӣ; лағад задан ба сихак душвор аст“.'G Ў бар замин афтод ва овозе шунид, ки мегуфт: “Шоул, Шоул! Барои чӣ маро таъқиб мекуни?“..U Дар аснои роҳ, вақте ки ба Димишқ наздик омад, баногоҳ нуре аз осмон давродаври ў дурахшид;  Ва аз ў номаҳо барои куништҳои Димишқ пурсида гирифт, то ки агар марде ё занеро аз пайравони ин тариқат биёбад, бандӣ карда ба Ерусалим оварад. 9 Шоул, ки ҳанўз таҳдид ва қатл бар шогирдони Худованд меангехт, назди саркоҳин рафтG(Аммо Филиппус дар Ашдўд пайдо шуд ва дар ҳамаи шаҳрҳо гашта, башорат медод, то даме ки ба Қайсария расид.mS'Вақте ки аз об баромаданд, Рўҳи Худованд Филиппусро даррабуд, ва хоҷасаро дигар ўро надида, роҳи худро бо хурсандӣ давом дод.M&Сонӣ фармон дод, ки аробаро нигоҳ дорад, ва ҳар ду, Филиппус ва хоҷасаро, ба об фуромаданд, ва ўро таъмид дод.kO%Филиппус гуфт: “Агар аз таҳти дил имон оварда бошӣ, ҷоиз аст“ Вай дар ҷавоб гуфт: “Имон дорам ки Исои Масеҳ Писари Худост“.dA$Дар ин миён, дар аснои роҳ, онҳо ба обе расиданд, ва хоҷасаро гуфт: “Инак, об; ба таъмид гирифтанам чӣ чиз монеъ мешавад?“+ O#Он гоҳ Филиппус даҳони худро кушод ва аз ҳамон Навишта сар карда, ба ў аз Исо башорат дод.l Q"Он хоҷасарой ба Филиппус гуфт: “Аз ту саволе дорам, ки набӣ инро дар ҳаққи кӣ мегўяд? Оё дар ҳаққИ худаш ё дар ҳаққИ дигаре?“.N !Дар таҳқири Ў инсофро аз Ў гирифтанд, ва насли Ўро кӣ шаҳр хоҳад дод? Зеро ки ҳаёти Ў аз замин қатъ карда шуд'.0 Y Порчае ки аз Навиштаҳо мехонд, ин буд: 'Мисли гўсфанде Ўро ба забҳ мебурданд, ва мисли баррае ки назди пашмтарошон безабон аст, Ў ҳамчунон даҳони Худро воз накард;{ oГуфт: “Чӣ гуна фаҳмида метавонам, агар касе ба ман роҳнамоӣ накунад?“ Ва аз Филиппус хоҳиш кард, ки ба ароба савор шуда, бо ў бишинад.FФилиппус ба он ҷо давида, шунид, ки китоби Ишаъёи набиро мехонад. Гуфт: “Оё мефаҳмӣ он чиро, ки мехонӣ?“.{oРўҳ ба Филиппус гуфт: “Наздик биё ва ба он ароба ҳамроҳа шав“.Ба ватан бармегашт ва бар аробаи худ нишаста, китоби Ишаъёи набиро мехонд.$AБархост ва равона шуд. Ва инак, шахси ҳабашӣ, хоҷасаро ва кабири Кандока маликаи Ҳабаш, нигоҳбони тамоми хазинаи вай, ки ба Ерусалим барои ибодат омада буд,Фариштаи Худованд ба Филиппус гуфт: “Бархез ва ба тарафи ҷануб, ба роҳе ки аз Ерусалим сўи Ғазза меравад, ва роҳи биёбон аст, равона шав“.7Онҳо, пас аз он ки шаҳодат доданд ва каломи Худовандро мавъиза карданд, ба Ерусалим баргаштанд ва дар бисьёре аз деҳоти Сомария аз Инҷил башорат доданд.MШимъўн дар ҷавоб гуфт: “Шумо барои ман ба Худованд дуо гўед, то ки чизе аз он чи гуфтед, ба ман рўй надиҳад“.  Зеро мебинам, ки пур аз заҳраи талх ва гирифтори қайди шарорат ҳастӣ“.,QАкнун аз ин шарорати худ тавба кун ва ба Худо дуо гўй: шояд, ин қасди дилат омурзида шавад;7Туро аз ин чиз насибе ва баҳрае нест, зеро ки дилат дар ҳузури Худо рост намебошад;Z~-Аммо Петрус ба вай гуфт: “Бигзор пулат бо ту нест шавад, чунки ту гумон кардаӣ, ки атои Худоро ба бадали пул бихарӣ;;}oВа гуфт: “Ин қудратро ба ман низ бидиҳед, то ки ба ҳар кас даст гузорам, Рўҳулқудсро қабул кунад“.$|AШимъўн чун дид, ки бо дастгузории ҳаввориён Рўҳулқудс ато мешавад, ба онҳо пул овард,{)Пас, дастҳои худро бар сари онҳо гузоштанд, ва онҳо Рўҳулқудсро қабул карданд.Tz!Зеро ки Рўҳ ҳанўз бар ҳеҷ кадоме аз онҳо нозил нашуда буд, балки фақат ба исми Исои Худованд таъмид ёфта буданд; y Ва чун омаданд, барои онҳо дуо гуфтанд, то ки Рўҳулқудсро қабул кунанд:xҲаввориёне ки дар Ерусалим буданд, чун шуниданд, ки аҳли Сомария каломи Худоро қабул кардаанд, Петрус ва Юҳанноро назди онҳо фиристоданд,w/ Худи Шимъўн низ имон овард ва таъмид гирифт ва ҳамеша ҳамроҳ Филиппус буд; ва аз дидани аломот ва мўъҷизоти азиме ки ба амал меомад, дар ҳайрат мемонд. h:~~#||){yxwvCutsr}qqoomlkHjiihg)ee;dycba``o_Z^]\[ZYXX6W{VUTnSSQPONNMLKKIINHH$GmFEDCBAf@>=<<@;::"988d736D5e44332>1,0/}.v,,5**])-(O'y&e%z%#$#"g"!mwlvtLE!5T Z  TLU-g\hoW#Павлус ва Барнаббо дар Антиёхия иқомат намуда, бо ҳамроҳии бисьёр касони дигар каломи Худовандро таълим ва башорат медоданд.B"Вале Сило дар он ҷо монданӣ шуд.@y!Баъд аз он ки муддате дар он ҷо монданд, бардарон онҳоро ба саломатӣ назди ҳаввориён равона карданд;3_ Яҳудо ва Сило, ки низ набӣ буданд, бародаронро бо суханони бисьёре насиҳат ва тавқият доданд.fEОнро хонда, аз мазмуни тасалибахшаш шодмон шуданд.7Вақте ки фиристодагон ба Антиёхия омаданд, мардумро ҷамъ карда, номаро супурданд.#?'Аз қурбониҳои бутҳо, аз хун, аз гўшти ҳайвоноти буғишуда ва аз зино парҳез кунед; ҳар гоҳ аз ин чизҳо худро нигоҳ доред, кори хубе мекунед. Саломат бошед'„.,QЗеро ки Рўҳулқудс ва мо савоб дидем, ки ба зиммаи шумо боре нагузорем, ҷуз воҷиботи зерин:4aПас, Яҳудо ва Силоро фиристодаем, ки онҳо низ ҳамин чизҳоро ба шумо даҳанакӣ баён хоҳанд кард. Ки ҷонҳои худро аз барои исми Худованди мо Исои Масеҳ нисор кардаанд. Бинобар ин мо якдилона ба қароре омадем, ки чанд нафарро интихоб намуда, назди шумо равона кунем, ҳамроҳи азизони худ Барнаббо ва Павлус,+ OЧун шунидем, ки аз миёни мо баъзе касон шуморо бо суханони худ мушавваш сохтаанд ва дилҳои шуморо ба шакку шубҳа андохтаанд ва гуфтаанд, ки'бояд хатна кунед ва шариатро риоят намоед', ва ҳол он ки мо ба онҳо чунин дастуре надодаем,Q Ва номае ба ин мазмун навишта, ба дасти онҳо супурданд: “Ҳаввориён ва пирон ва бародарон ба бародароне ки аз ғайрояҳудиён дар Антиёхия, Сурия ва Қилиқия ҳастанд, салом мерасонанд.u cОн гоҳ ҳаввориён ва пирон ва тамоми аҳли калисо ба қароре омаданд, ки чанд касро аз миёни худ интихоб карда, ҳамроҳи Павлус ва Барнаббо ба Антиёхия фиристонанд; онҳо Яҳудоро, ки лақабаш Барсаббо буд, ва Силоро интихоб карданд, ки ин ду нафар аз пешвоёни бародарон буданд;\ 1Зеро ки Мусо аз наслҳои қадим дар ҳамаи шаҳрҳо воизони Худро дорад, ва дар куништҳо ҳар рўзи шанбе қироат мешавад“.dAБалки ба онҳо фақат дастуре бинависем, ки аз наҷосати бутҳо, аз зино, аз гўшти ҳайвоноти буғшуда ва аз хун парҳез кунанд;'GПас, фикри ман ин аст, ки аз миёни халқҳо ба Худо руҷўъ менамоянд, ба душворӣ наандозем,SБа Худо ҳамаи корҳояш абадан маълум аст.7То ки бақияи мардум ва ҳамаи халқҳое ки исми Ман дар байни онҳо хонда мешавад, толиби Худованд гарданд, мегўяд Худованде ки ҳамаи инро ба амал меоварад'.}'Баъд аз ин руҷўъ намуда, хаймаи Довудро, ки фурў ғалтдааст, аз нав барқарор мекунам ва харобаҳои онро обод мегардонам ва барпо менамоям,~uГуфтаҳои анбиё низ ба ин мутобиқ аст, чунон ки навишта шудааст: 'a;'Шимъўн фаҳмонда дод, ки чӣ гуна Худо аввал ба ғайрияҳудиён назар андохт, то ки аз миёни онҳо қавме ба исми Худ бигирад;;o Ҳамин ки нутқи онҳо баохир расид, Яъқуб ба сухан оғоз карда, гуфт: “Эй бародарон! Ба ман гўш диҳед:F Он гоҳ тамоми аҳли маҷлис сокит шуда, ба ҳикояти Барнаббо ва Павлус дар бораи аломоту мўъҷизоте ки Худо дар миёни ғайрияҳудиён ба василаи онҳо ба амал оварда буд, гўш доданд.2] Лекин мо ба файзи Исои Масеҳи Худованд эътиқот дорем ва наҷот меёбем, ҳамчунон ки онҳо низ“.q~[ Пас чаро акнун Худоро озмуда, бар гардани шогирдон юғе меандозед, ки онро ҳам падарони мо ва ҳам мо бардошта натавониста будем?} Ва дар байни мо ва онҳо ҳеҷ фарқе нагузошта, дилҳои онҳоро бо имон пок сохт.Z|-Худои Орифулқалб ба онҳо ба чунин васила шаҳодат дод, ки Рўҳулқудсро ба онҳо низ бахшид, чунон ки ба мо бахшидааст,{Баъд аз муҳокимаи бисьёр Петрус бархоста, ба онҳо гуфт: “Эй бародарон! Шумо медонед, ки аз рўзҳои аввал Худо аз миёни ҳамаи мо маро багузид, то ки ғайрияҳудиён каломи Инҷилро аз забони ман бишнаванд ва имон оваранд;zҲаввориён ва пирон ҷамъ шуданд, то ки ин масъаларо муҳокима намоянд.yykБаъзе аз фарисиён, ки имон оварда буданд, бархоста, гуфтанд, ки онҳоро бояд хатна карда, амр фармоянд, ки шариати Мусоро риоя кунанд.xЧун ба Ерусалим расиданд, аҳли калисо, ҳаввориён ва пирон онҳоро пазироӣ карданд, ва онҳо аз он чи Худо бо онҳо ба амал оварда буд, нақл карданд.Uw#Аҳли калисо онҳоро гуселонданд, ва ҳангоме ки онҳо аз Финиқия ва Сомария мегузаштанд, имон овардани ғайрияҳудиёнро ҳикоят карданд, ва ин хабар ҳамаи бародаронро бағоят шод гардонд.vПас аз он ки Павлус ва Барнаббо бо онҳо мунозира ва мубоҳисаи бисьёре карданд, қарор дода шуд, ки Павлус ва Барнаббо ва чанд нафари дигар аз онҳо барои ҳалли ин масъала назди ҳаввориён ва пирон ба Ерусалим бираванд.{u qБаъзе касон аз яҳудо омада ва бародаронро таълим дода, мегуфтанд: “Агар мувофиқи оини Мусо махтун нашавед, наҷот ёфта наметавонед“.at;Ва муддати дарозе дар он ҷо бо шогирдон монданд."s=Чун расиданд, аҳли калисоро ҷамъ оварда, аз он чи Худо ба онҳо ба амал оварда буд ва чӣ гуна Ў дарвозаи имонро ба рўи ғайрияҳудиён кушода буд, нақл карданд;r}Боз ба киштӣ савор шуда, ба Антиёхия рафтанд, ки дар ҳамон ҷо онҳо, ба хотири хизмате ки ба ҷо оварданд, ба файзи Худо супурда шуда буданд. q Ва дар Пирҷа каломи Худовандро мавъиза намуда, ба Аттолия фуромаданд;SpАз Писидия гузашта, ба Памфилия омаданд.foEДар ҳар калисо барои онҳо пирон таъин карданд ва бо дуо ва рўза онҳоро ба Худованде ки ба Ў имон оварда буданд, супурданд.nВа дилҳои шогирдонро тавқият дода, панд мегуфтанд, ки'дар имон устувор бошед, зеро ки мо бояд бо мусибатҳои бисьёр дохили Малакути Худо гардем'.QmДар ин шаҳр низ башорат дода, шогирдони зиёде пайдо карданд ва боз ба Лустра, Иқуния ва Антиёхия ворид шуданд.Yl+Вақте ки шогидон дар гирди ў ҷамъ омаданд, бархоста, ба шаҳр даромад ва фардои он бо Барнаббо сўи Дарба равона шуд.+kOДар ин миён аз Антиёхия ва Иқуния яҳудиён расида омаданд ва мардумро барангехта, Павлусро сангсор карданд ва, ба гумони он ки мурдааст, аз шаҳр берун кашиданд.jБо ин суханон мардумро аз қурбонӣ кардан барояшон базўр боздоштанд.Hi Гарчанде ки ҳамеша бо некиҳояш аз вуҷуди Худ шаҳодат дода, ба мо аз осмон борон меборонад, фаслҳои боровар мебахшад, ба мо ғизо медиҳад ва дилҳои моро аз шодмонӣ пур мекунад“.,hQВа дар наслҳои пешина ҳамаи халқҳоро гузоштааст, ки мувофиқи тариқати худ рафтор кунанд, g„Эй мардон! Чаро чунин мекунед? Мо низ мисли шумо одамони ноқис ҳастем ва ба шумо башорат медиҳем, ки аз бутҳои худ гашта, ба Худои Ҳай руҷўъ намоед, ки Ў осмон ва замин ва баҳр ва он чиро, ки дар онҳост, офаридааст,f}Ҳамин ки ҳаввориён Барнаббо ва Павлус инро фаҳмиданд, ҷомаҳои худро даронида, ба миёни мардум давида даромаданд ва фарьёд зада гуфтанд:e Коҳини маъбади Зевс, ки дар беруни шаҳр воқеъ буд, барзаговон ва тоҷҳои гул назди дарвозаи шаҳр овард ва мехост бо якҷоягии мардум қурбонӣ кунад.d Барнабборо Зевс ва Павлусро Ҳермис номиданд, зеро ки ў сарвари нотиқон буд. c Вақте ки мардум ин амали Павлусро диданд, овози худро баланд карда, бо забони леконӣ гуфтанд: “Худоён ба сурати инсони назди мо фуромадаанд“.Eb Бо овози баланд ба вай гуфт: “Бар пойҳои худ рост биист“. Вай дарҳол ҷаста хесту ба роҳ рафтан даромад.$aA Вай сухани Павлусро мешунид; Павлус ба вай нигарист ва чун дид, ки имон ба шифо дорад,M`Дар Лустра марде нишаста буд, ки пойҳояш беҳаракат буд ва аз шиками модар ланг буда, ҳаргиз роҳ нарафта буд.?_yВа дар он ҷо башорат медоданд.^-Онҳо огоҳӣ ёфта, ба Лустра ва Дарба, шаҳрҳои Лекония ва атрофи он фирор карданд,Z]-Вақте ки ғайрияҳудиён ва яҳудиён бо сардорони худ ба онҳо ҷуҳум оварданд, то ки онҳоро тамасхур ва сангсор кунанд,j\MДар ин миён мардуми шаҳр ду тақсим шуданд, ки як қисмашон тарафдори яҳудиён ва қисми дигарашон тарафдори ҳаввориён буданд.,[QМуддати дарозе дар он ҷо монда, дар бораи Худованд далерона сухан мегуфтанд, ва Ў ба каломи файзи Худ шаҳодат дода, ба василаи онҳо аломоту мўъҷизот ато мекард.OZАммо яҳудиёне ки имон наоварда буданд, дилҳои ғайрияҳудиёнро шўронида, ба муқобили бародарон барангехтанд.eY EДар Иқуния бо ҳам ба куништи яҳудиён даромада, тавре сухан гуфтанд, ки шумораи зиёде аз яҳудиён ва юнониён имон оварданд.ZX- 4Ва шогирдон аз шодӣ ва Рўҳулқудс пур шуданд.W- 3Аммо ин ду нафар, ғубори пойҳои худро бар онҳо афшонда, ба Иқуния равона шуданд,V1 2Яҳудиён занони диндору иззатманд ва акобири шаҳрро ба шўр оварда, барои таъқиб кардани Павлус ва Барнаббо барангехтанд ва онҳоро аз он ноҳия ронданд.mUS 1Ва каломи Худованд дар тамоми он сарзамин интишор ёфт.5Tc 0Вақте ки ғайрияҳудиён инро шуниданд, шод шуда, каломи Худовандро ҳамду сано хонданд, ва ҳамаи онҳое ки барои ҳаёти ҷовидонӣ пешакӣ таъин шуда буданд, имон оварданд,`S9 /Зеро ки Худованд ба мо чунин амр фармудааст: 'Туро нури халқҳо гардондам, то ки Ту то ақсои замин василаи наҷот бошӣ'„..RU .Он гоҳ Павлус ва Барнаббо далер шуда, гуфтанд: “Воҷиб буд, ки каломи Худо аввал ба шумо мавъиза каарда шавад, лекин азбаски шумо онро рад кардед ва худро шоистаи ҳаёти ҷовидонӣ надонистед, бинобар ин мо ба ғайрияҳудиён рў меоварем;^Q5 -Вале чун яҳудиён издиҳоми мардумро диданд, аз ҳасад пур гаштанд ва куфр гуфта, ба суханони Павлус мухолифат карданд.%PC ,Рўзи шанбеи дигар қариб тамоми аҳли шаҳр ҷамъ омаданд, то ки каломи Худоро бишнаванд;+OO +Чун аҳли куништ пароканда шуданд, бисьёре аз яҳудиён ва онҳое ки чанде пеш дини яҳудиро қабул карда буданд, аз паи Павлус ва Барнаббо рафтанд, ва ин ду нафар ба онҳо сухан гуфта, тарғиб менамуданд, ки дар файзи Худо устувор бошанд.gNG *Вақте ки яҳудиён аз куништ баромаданд, ғайрияҳудиён хоҳиш карданд, ки рўзи шанбеи оянда низ ин суханонро ба онҳо бигўянд;FM )'Эй мутанаффирон, бингаред ва тааҷҷуб намоед ва маҳв шавед, зеро ки Ман амалеро дар айёми шумо содир манамоям, амале ки агар касе онро ба шумо нақл мекард, бовар намекардед'„.L7 (Пас эҳтиёт бошед, мабодо он чи дар суҳафи анбиё гуфта шудааст, ба шумо рўй надиҳад:MK 'Ва аз ҳар чизе ки ба василаи шариати Мусо сафед шуда натавонистед, ҳар имондор ба василаи Ў сафед хоҳад шуд.2J] &Пас, эй бародарон, ба шумо маълум бод, ки ба воситаи Ў ба шумо омурзиши гуноҳҳо эълон мешавад,aI; %Аммо Он Касе ки Худо Ўро эҳьё кард, фаноро надид.@Hy $Довуд дар замони худ бо иродаи Худо хизмат карда, вафот ёфт ва ба падарони худ пайваст ва фаноро дид;G5 #Бинобар ин дар ҷои дигар низ мегўяд: 'Нахоҳӣ гузошт, ки Қуддуси Ту фаноро бубинад'. F "Дар бораи он ки Ўро аз мурдагон эҳьё кард, то ки дигар ба фано дучор нашавад, чунин гуфт: 'Марҳаматҳои боэътимоди Довудро ба шумо хоҳам бахшид'.JE  !Чунон ки дар тамоми таронаи дуюми Забур навишта шудааст: 'Ту Писари Ман ҳастӣ, Ман имрўз Падари Ту шудаам'.yDk Мо ба шумо башорат медиҳем, ки Худо ваъдаеро, ки ба падарони мо дода, буд, барои мо, фарзандони онҳо, ба иҷро расонда, Исоро эҳьё кард.tCa Ва Ў рўзҳои бисьёре ба касоне зоҳир шуд, ки ҳамроҳи Ў аз Ҷалил ба Ерусалим омада буданд ва ҳоло дар пеши қавм шоҳидони Ў мебошанд.MB Лекин Худо Ўро аз мурдагон эҳьё кард,NA Пас аз он ки ҳар чизи дар бораи Ў навишташударо ба иҷро расонданд, Ўро аз салиб фуроварда, ба қабр супурданд.<@q Ва гарчанде ки аз Ў ҳеҷ айбе сазовори марг наёфта буданд, аз Пилотус хоҳиш карданд, ки Ўро бикушад;? Зеро ки сокинони Ерусалим ва сардорони онҳо Ўро нашинохта ва маҳкум карда, гуфтаҳои анбиёро ки ҳар рўзи шанбе қироат мешавад, ба иҷро расонданд,u>c Эй бародарон, эй фарзандони насли Иброҳим ва касоне ки аз байни шумо Худотарс ҳастанд! Каломи ин наҷот ба шумо фиристода шудааст.@=y Чун Яҳьё хизмати худро анҷом дод, гуфт: 'Ман он касе ки шумо гумон мекунед, нестам; лекин баъд аз ман Касе меояд, ки ман сазовори он нестам, ки банди пойафзоли Ўро воз кунам'.< Пеш аз омадани Ў Яҳьё ба тамоми қавми Исроил таъмиди тавбаро мавъиза кард.Q; Ин ҳамон касест, ки Худо аз насли ў, мувофиқи ваъдаи Худ, барои Исроил Наҷотдиҳандае, яъне Исоро ба миён овард;W:' Вақте ки ўро аз миён бардошт, Довудро бар онҳо подшоҳ таъин кард ва дар ҳаққи ў шаҳодат дода, гуфт: 'Довуд ибни Йисоро мувофиқи дили Худ ёфтам, ки ў тамоми хостаи Маро ба ҷо хоҳад овард'.j9M Сонӣ барои худ подшоҳ талабиданд, ва Худо Шоул ибни Кисро аз сибти Биньёмин ба онҳо дод, ки муддати чиҳил сол салтанат ронд;=8s Дар давоми тақрибан чорсаду панҷоҳ сол. Пас аз он то замони Самуили набӣ, доваронро ба онҳо бахшид;67e Ҳафт қавмро дар замини Канъон несту нобуд карда, заминашонро ҳамчун мерос ба онҳо тақсим кард,X6) Қариб чиҳил сол онҳоро дар биёбон ғизо дод;65e 'Худованд қавми Исроил падарони моро баргузид ва ин қавмро, ҳангоме ки дар ғурбати замини Миср буданд, сарафроз кард, ва онҳоро бо бозуи зўрманд аз он ҷо берус овард;34_ Павлус бархоста ва бо дасташ ишора карда, гуфт: “Эй мардони Исроилӣ ва худотарсон! Гўш диҳед:B3} Баъд аз қироати Таврот ва суҳафи анбиё, сардорони куништ назди онҳо кас фиристода, гуфтанд: “Эй бародарони азиз! Агар каломи насиҳатомезе барои қавм дошта бошед, бигўед“.;2o Онҳо аз Пирҷа гузашта, ба Антиёхияи Писидия расиданд ва рўзи шанбе ба куништ даромада, нишастанд.p1Y Павлус ва ҳамроҳаш Пофусро тарк карда, бо киштӣ ба Пирҷаи Памфилия омаданд, аммо Юҳанно аз онҳо ҷудо шуда, ба Ерусалим баргашт.0 Чун волӣ ин ҳодисаро дид, аз таълими Худованд мутаҳайир шуда, имон овард.A/{ Ҳоло дасти Худованд туро хоҳад зад, ва нобино гашта, нури офтобро то муддате нахоҳӣ дид“. Ногаҳон дуньё дар назараш тираву тор шуд, ва ў ба ҳар сў рў оварда, асокаше меҷуст.. Ва гуфт: “Эй манбаи ҳар макру шарорат, эй фарзанди иблис ва душмани ҳама гуна адолат! Оё аз роҳи рости Худованд баровардани мардумро бас мекунӣ? - Вале Шоул, ки Павлус низ ном дошт, аз Рўҳулқудс пур шуда, ба ў назар дўхтU,# Аммо Алимои ҷодугар, ки тарҷимаи номаш чунин аст, ба онҳо мухолифат карда, хост волиро аз имон овардан боздорад.q+[ Ў бо волӣ Сарҷиюс Павлус ҳамнишин буд. Волӣ, ки Марди бофаҳм буд, Барнаббо ва Шоулро даъват намуда, хост каломи Худоро бишнавад.T*! Чун тамоми ҷазираро то ба Пофус тай карданд, як ҷодугари яҳудиро ёфтанд, ки набии козиб буд ва Барюшаъ ном дошт;L) Ва вориди Саломис шуда, дар куништҳои яҳудиён каломи Худоро мавъиза карданд; Юҳанно низ мулозими онҳо буд.=(s Онҳо, ки фиристодагони Рўҳулқудс буданд, ба Салукия омаданд ва аз он ҷо бо киштӣ ба Қаприс рафтанд..'U Баъд аз рўза гирифтан ва дуо гуфтан даст бар сари онҳо гузоштанд ва онҳоро равона карданд.6&e Вақте ки онҳо ба ибодати Худованд ва рўзадори машғул буданд, Рўҳулқудс гуфт: “Барнаббо ва Шоулро аз баҳри коре ки барояш онҳоро даъват намудаам, ба Ман ҷудо кунед“.% } Дар калисои Антиёхия якчанд нафар анбиё ва муаллимон буданд, чунончи: Барнаббо ва Шимъўн, ки лақабаш Ниҷар буд, ва Лукюси Қуринӣ ва Маноҳим, ки бо тетрарх Ҳиродус дар як ҷо тарбия ёфта калон шуда буд, ва Шоул.h$I Барнаббо ва Шоул, баъд аз иҷрои хизматашон, аз Ерусалим баргаштанд, ва Юҳанно, ки лақабаш Марқўс буд, ҳамроҳи худ оварданд.]#3 Аммо каломи Худо торафт бештар интишор меёфт.D" Лекин баногоҳ фариштаи Худованд ўро зад, зеро ки ў Худоро ҷалол надод, ва кирмҳо ўро хўрданд, ва ў мурд.~!u Ва мардум нидо карда гуфтанд, ки ин овози худост, на овози инсон.G  Дар рўзи таъиншуда Ҳиродус либоси шоҳона дар бар кард ва бар маснади ҳукумат нишаста, ба онҳо нутқ кард,B} Ҳиродус ба мардуми Сўр ва Сидўн бисьёр хашмгин буд, ва онҳо, маслиҳатро ба як ҷо монда, назди ў омаданд ва Блостусро, ки нозири хобгоҳи подшоҳ буд, ба тарафи худ кашида, талаби сулҳ карданд, чунки диёрашон аз кишвари подшоҳ асбоби маишат меёфт.#? Ва Ҳиродус, чун ўро талабид наёфт, посбононро истинтоқ карда, фармуд, ки онҳоро ба қатл расонанд, ва худаш аз Яҳудо ба Қайсария рафта, дар он ҷо иқомат кард.' Чун субҳ дамид, изтироби бузурге дар байни сарбозон афтод, ки Петрусро чӣ шуд,ta Ў бо дасташ ишора кард, ки хомўш бошанд, ва ба онҳо нақл кард, ки чӣ гуна Худованд ўро аз зиндон берун овард; ва гуфт: “Инро ба Яъқуб ва ба бародарон хабар диҳед“. Сонӣ берун баромада, ба ҷои дигар рафт.#? Аммо Перус пайваста тақ-тақ мекард; вақте ки кушоданд, ўро дида, дар ҳайрат афтоданд.8i Ба вай гуфтанд: “Магар девона шудаӣ?“ Аммо вай ба гапаш исрор кард. Гуфтанд: “Ин фариштаи ўст“.{ Ва овози Петрусро шинохта, ба ҷои он ки дарвозаро кушояд, аз шодӣ ба хона давида даромад ва хабар дод, ки Петрус назди дарвоза истодааст.y Вақте ки дарвозаро кўфт, Рудо ном канизе баромад, то ки воз кунад,   Инро аз фикри худ гузаронда, ба хонаи Марьям, мадари Юҳанно, ки лақабаш Марқўс буд, омад, ки дар он ҷо касони бисьёре ҷамъ шуда, дуо мегуфтанд.(I Петрус ба худ омада, гуфт: “Акнун яқин донистам, ки Худованд фариштаи Худро фиристода, маро аз дасти Ҳиродус ва аз он чи қавми яҳудӣ чашм доштанд, раҳо кард“.   Аз пеши посбонони аввал ва дуюм гузашта, ба дарвозаи оҳанине ки сўи шаҳр мебурд, расиданд, ва он худ аз худ пеши рўи онҳо кушода шуд; онҳо берун рафта, аз як кўча гузаштанд, ки ногаҳон фаришта аз пеши ў нопадид шуд.gG Берун омада, аз қафои вай равона шуд, ва надонист, ки он чи аз фаришта содир шуд, воқеист, балки гумон мекард, ки ин рўъёест.yk Фаришта ба ў гуфт: “Камари худро бибанд ва кафш бар пой кун“. Ва чунин кард. Сонӣ ба ў гуфт: “Ҷомаи худро бипўш ва аз қафои ман биё“.B} Ва инак, фариштаи Худованд назди ў ҳозир шуд, ва рўшноӣ дар он хона дурахшид; ба паҳлуи Петрус зада, ўро бедор кард ва гуфт: “Зуд бархез“. Дарҳол занҷирҳо аз дастҳояш афтод.!; Дар ҳамон шабе ки Ҳиродус қасди берун овардани ўро дошт, Петрус, бастаи ду занҷир, дар миёни ду сарбоз хобида буд, ва дарбонон зиндонро посбонӣ мекарданд.B} Пас, Петрусро дар зиндон нигоҳ медоштанд, аммо аҳли калисо барои ў назди Худо пайваста дуо мегуфтанд..U Ва ўро гирифта, ба зиндон андохт ва ба чор дастаи чоргонаи сарбозон супурд, ки ўро посбонӣ кунанд, зеро ният дошт, ки баъд аз иди фисҳ ўро назди қавм берун оварад.6e Чун дид, ки ин ба яҳудиён писанд афтод, Петрусро низ дастгир кард, ки ин дар айёми иди фатир буд,X ) Ва Яъқуб, бародари Юҳанноро ба шамшер кушт;A  } Дар он замон подшоҳ Ҳиродус дасти тааддӣ бар баъзе аз аҳли калисо дароз кард, то ки онҳоро азоб диҳад. <~~}|{-zyyJxvvWufttbsEr-q{pounHlkji}hwgffedjcb}at`___^^']5\\[ZYXXWVV"U_T*S!QPFO5NN2MGKKJI[HWGrFECC#B&AO?>><;:987K6!544j22!1W0k/.g-G,++4*G)(Y'B&& $##GuПавлус, аз рўи одати худ, назди онҳо дохил шуд, ва се рўзи шанбе бо онҳо аз Навиштаҳо гуфтугў мекард,*F OАз Амфипўлис ва Аполония гузашта, ба Таслўникӣ омаданд, ки дар он ҷо куништи яҳудиён буд.]E3(Онҳо аз зиндон берун омада, ба хонаи Лидия шитофтанд ва бо бародарон вохўрда ва онҳоро насиҳат карда, равона шуданд. D9'Ва омада, аз онҳо узр пурсиданд ва берун оварда, хоҳиш карданд, ки аз шаҳр бираванд.8Ci&Мулозимон ин суханонро ба волиён расонданд, ва чун шуниданд, ки румӣ ҳастанд, ба ҳарос афтоданд.B!%Вале павлус ба онҳо гуфт: “Моро, ки румӣ ҳастем, бе муҳокима дар пеши назари тамоми мардум калтаккорӣ карда, дар зиндон андохтанд, ва акнун мехоҳанд пинҳонӣ ҷавоб диҳанд? Не, бигзор худашон омада, моро берун оваранд“.vAe$Зиндонбон инро ба Павлус хабар дода, гуфт: “Волиён кас фиристоданд, ки шуморо ҷавоб диҳам; пас, берун омада, ба саломатӣ биравед“..@U#Вақте ки субҳ дамид, волиён мулозимонро фиристоданд, ки бигўянд: “Он шахсонро ҷавоб деҳ“.T?!"Ва онҳоро ба хонаи худ оварда, дар пешашон хўрок монд, ва бо тамоми аҳли байти худ шод шуд, ки ба Худо имон овард.m>S!Дар ҳамон соати шаб зиндонбон онҳоро берун оварда, захмҳошонро шуст, ва фавран худаш ва тамоми аҳли байташ таъмид гирифтанд, =  Он гоҳ каломи Худовандро ба вай ва тамоми аҳли байташ мавъиза карданд.$<AГуфтанд: “Ба Исои Масеҳи Худованд имон овар, ва ту бо аҳли байти худ наҷот хоҳӣ ёфт“.;'Сонӣ онҳоро берун оварда, гуфт: “Эй оғоён! Чӣ бояд бикунам, то ки наҷот ёбам?“.?:wЗиндонбон чароғе талаб карда, ба дарун давида даромад ва ларзон шуда, пеши пои Павлус ва Сило афтод;09YАммо Павлус бо овози баланд гуфт: “Ба худ осебе нарасон, зеро ки ҳамаи мо дар ин ҷо ҳастем“.8Зиндонбон бедор шуда, дарҳои зиндонро кушода дид ва шамшери худро кашида, мехост худро бикушад, ба гумони он ки бандиён гурехта рафтаанд.7)Ногаҳон заминҷунбии азиме рўй дод, то ба ҳадде ки таҳкурсии зиндон ба ларза даромад; дарҳол ҳамаи дарҳо кушода шуд, ва ҳама завлонаҳо ба замин афтод.K6Дар қарибии нисфи шаб Павлус ва Сило дуо гуфта, Худоро ҳамду сано мехонданд, ва бандиён онҳоро мешуниданд..5UЧун вай ин тавр амре гирифт, онҳоро дар зиндон дохилӣ маҳбус кард ва ба пойҳошон кунда зад.o4WПас аз задани шаттаи бисьёр, онҳоро дар зиндон андохтанд ва ба зиндонбон амр фармуданд, ки онҳоро дурустакак нигоҳбонӣ кунад;X3)Мардум низ ба онҳо қиём карданд, ва волиён ҷомаҳои онҳоро канда партофта, фармуданд, ки онҳоро калтаккорӣ кунанд;62eВа расму таомулеро мавъиза мекунанд, ки қабул кардан ва ба ҷо овардан ба мо румиён, ҷоиз нест“.I1 Вақте ки онҳоро назди волиён оварданд, гуфтанд: “Ин одамон, ки яҳудӣ ҳастанд, шаҳри моро ба шўр овардаанд0{Чун оғоёни вай диданд, ки умеди даромадашон аз даст рафт, Павлус ва Силоро дастгир карда, ба майдони шаҳр назди сардорон кашида бурданд;k/OАзбаски чандин рўз вай ҳамин тавр рафтор кард, павлус дарғазаб шуд ва ба вай рў гардонда, ба он рўҳ гуфт: “Ба исми Исои Масеҳ туро амр мефармоям, ки аз вай берун баро“. Ва дарҳол аз вай берун омад.b.=Вай аз қафои мо ва Павлус омада, фарьёд зад, ки ин одамон бандагони Худои Таолоянд ва роҳи наҷотро ба мо хабар медиҳанд.u-cЯк рўз, ки мо ба ибодатгоҳ мерафтем, ба мо канизе вохўрд, ки рўҳи ғайбгўй дошт ва аз ғайбгўӣ ба оғоёни худ даромади калоне меовард.u,cВақте ки ў ва аҳли байташ таъмид гирифтанд, хоҳиш карда, гуфт: “Агар шумо яқин дониста бошед, ки ман ба Худованд имон овардаам, ба хонаи ман омада, иқомат кунед“. Ў он қадар исрор кард, ки мо розӣ шудем.(+IЛидия ном занаки худопарасти арғувонфурўш, ки аз шаҳри Тиётира буд, гуфтугўи моро гўш мекард; Худованд дили ўро кушода буд, то ки суханони Павлусро бишнавад.*/ Рўзи шанбе аз шаҳр берун шуда, дар соҳили дарьё, ки дар он ҷо одатан ибодатгоҳ буд, нишастем ва бо заноне ки дар он ҷо ҷамъ омада буданд, гуфтугў кардем.a); Аз он ҷо ба Филиппӣ рафтем, ки шаҳри аввали вилояти Мақдуния, қасабаи муҳоҷирнишин буд; дар он шаҳр якчанд рўз истодем.-(S Аз Трўос бо киштӣ рафта, рост ба Сомўтрокӣ расидем ва рўзи дигар ба Ниёпўлис равона шудем;' Ҳамин ки ў ин рўъёро дид, мо дарҳол ба Мақдуния рафтанӣ шудем, зеро ки яқин донистем, ки Худованд моро даъват намудааст, ки дар он ҷо башорат диҳем.&) Ҳамон шаб ба Павлус рўъёе аён шуд, ки инак шахсе аз аҳли Мақдуния назди ў истода буд ва илтимос карда, мегуфт: “Ба Мақдуния омада, ба мо мадад расон“.[%/Он гоҳ аз Мисия гузашта, ба Трўос фуромаданд. $9Ба Мисия расида, аз он ҷо ба Битуния рафтанӣ шуданд, лекин Рўҳ ба онҳо иҷозат надод.l#QВақте ки аз Фириҷия ва кишвари Ғалотия мегузаштанд, Рўҳулқудс онҳоро нагузошт, ки каломро дар вилояти Осиё мавъиза намоянд."Калисоҳо дар имон мустаҳакам мешуданд, ва шумораашон рўз ба рўз меафзуд."!=Онҳо дар ҳар шаҳре ки мегаштанд, дастурҳоеро, ки ҳаввориён ва пирон дар Ерусалим қарор дода буданд, ба онҳо месупурданд, то ки аз рўи дастурҳо амал кунанд.4 aПавлус майл дошт ўро ҳамроҳи худ бибарад, ва ўро гирифта, ба хотири яҳудиёне ки дар он ноҳия буданд, хатна кард, зеро ки ҳама падарашро мешинохтанд, ки вай юнонӣ буд.{oВа бародарони сокинони Лустра ва Иқуния ўро таъриф мекарданд.g IБа Дарба ва Лустра омад. Ва инак, Тимотиюс ном шогирде дар он ҷо буд, ки модараш яҳудизани имондор, лекин падараш юнонӣ буд,ta)Ва ба Сурия ва Қилиқия гузашта, калисоҳоро тақвият мекард.P(Ва Павлус барои Худ Силоро интихоб кард, ва ҳамин ки бародарон ўро ба файзи Худо супурданд, рў ба сафар ниҳод,%'Ба ин сабаб низое ба миён омада, то ба ҳадде расид, ки онҳо аз якдигар ҷудо шуданд, ва Барнаббо Марқўсро ҳамроҳи худ гирифта, бо киштӣ ба Қаприс рафт,|q&Аммо Павлус салоҳ надонист, ки шахсеро, ки дар Памфилия аз онҳо ҷудо шуда, дар корашон то ба охир ҳамроҳӣ накарда буд, бо худ бибаранд,  %Барнаббо мехост Юҳанноро, ки лақабаш Марқўс буд, ҳамроҳашон бибаранд,O$Чун якчанд рўз гузашт, Павлус ба Барнаббо гуфт: “Акнун гашта равем ва дар ҳар шаҳре ки каломи Худовандро мавъиза карда будем, бародарони худро бубинем, ки аҳволашон чӣ гуна аст“. 3}}\|j{4yxwvv ttBrrqpo;nmlljihhwgLfed8cban`A__^]\,[AZYXWVUTTLSQQQPO5NMcLK_JIHwHGEEVCCBAU@@#?7> <;;-9v765l3210/.-g,,+!*C)B('C&%$6"!! MnU,CS|gLXO # TbwD-"S Ҳамон шаб Худованд ба ў зоҳир шуда, гуфт: “Устувор бош, Павлус, ва чӣ тавре ки дар Ерусалим дар ҳаққи Ман шаҳодат додӣ, дар Рум низ бояд ҳамон тавр шаҳодат диҳӣ“..!U Аммо аз баски ихтилоф қувват гирифт, мириҳазор аз хавфи он ки Павлусро тикка-тикка кунанд, ба сарбозон фармон дод, ки ўро аз миёни онҳо гирифта, ба қалъа дарорад. w Ғавғои азиме ба амал омад, ва китобдонони фирқаи фарисиён бархоста, баҳскунон гуфтанд: “Мо дар ин шахс ҳеҷ бадӣ намебинем; ва агар рўҳе ё фариштае ба вай сухан гуфта бошад, ба Худо муқобилат нахоҳем кард“.U#Зеро ки саддуқиён мегўянд, ки на эҳьё вуҷуд дорад, на фаришта ё рўҳ, аммо фарисиён ин ҳар дуро эътироф менамоянд.LҲамин ки ин суханонро гуфт, дар миёни фарисиён ва саддуқиён низоъ афтод, ва аҳли ҷамъомад ду тақсим шуданд;7gВақте ки Павлус фаҳмид, ки як қисми онҳо саддуқиён ва қисми дигарашон фарисиён мебошанд, дар шўрои пирон нидокунон гуфт: “Эй бародарон! Ман фарисӣ ва фарзанди фарисӣ ҳастам, ва аз умеди эҳьёи мурдагон дар ин ҷо муҳокима карда мешавам“.mSПавлус гуфт: “Эй бародарон, ман надонистам, ки вай саркоҳин аст; зеро ки навишта шудааст: 'Ба пешвои қавми худ носазо нагўй'„.!Онҳое ки назди ў истода буданд, гуфтанд: “Саркоҳини Худоро дашном медиҳӣ?“.1[Павлус ба вай гуфт: “Худо туро хоҳад зад, эй девори сафедшуда! Ту нишастаӣ, ки маро аз рўи шариат доварӣ кунӣ, вале бар хилофи шариат амр медиҳӣ, ки маро бизананд“.7gСаркоҳин Ҳанониё ба онҳое ки назди ў истода буданд, фармон дод, ки ба даҳонаш як торсакӣ зананд.\ 3Павлус ба шўрои пирон назар дўхта, гуфт: “Эй бародарон! Ман то имрўз дар ҳузури Худо бо виҷдони пок рафтор кардаам“.  Рўзи дигар, бо мақсади донистани он ки барои чӣ яҳудиён ўро айбдор мекунанд, ўро аз завлона озод кард ва амр фармуд, ки саркоҳинон ва тамоми шўрои пирон ҷамъ шаванд, ва Павлусро бароварда, назди онҳо ба по хезонд.Дарҳол онҳое ки ўро шиканҷа карданӣ буданд, аз ў даст кашиданд; мириҳазор низ румӣ будани ўро фаҳмида, ҳаросон шуд, ки ўро занҷир зада буд.oWМириҳазор гуфт: “Ман ин табаиятроба бадали маблағи калоне ба даст овардаам“. Павлус гуфт: “Аммо ман бо он ба дуньё омадаам“.)KМириҳазор назди ў омада, пурсид: “Ба ман бигўй, ки оё ту табааи Рум ҳастӣ?“ Гуфт: “Оре“.T!Чун мирисад инро шунид, назди мириҳазор рафта, хабар дод ва гуфт: “Оё медонӣ, чӣ мекунӣ? Ин шахс табааи Рум аст“'GВақте ки ўро бо тасмаҳо мебастанд, ба мирисаде ки наздаш истода буд, гуфт: “Оё бар шумо ҷоиз аст, ки табааи Румиро, бе он ки маҳкум шуда бошад, тозиёна занед?“eCМириҳазор амр фармуд, ки ўро ба қалъа дароварда, тозиёна зананд, то фаҳманд, ки аз чӣ сабаб бар ў инқадар фарьёд мезананд.CДар ҳамон вақте ки онҳо дод мезаданд, ҷомаҳои худро мепартофтанд ва чангу ғубор ба ҳаво мебардоштанд.xiТо ҳамин суханаш ба ў гўш доданд; сонӣ фарьёд зада, гуфтанд: “Чунин шахсро аз рўи замин маҳв кунед! Зеро ки набояд ў зинда бимонад“.4aАммо Ў ба ман гуфт: 'Равона шав, зеро ки Ман туро ба ҷойҳои дур сўи ғайрияҳудиён хоҳам фирстод'. Ва ҳангоме ки хуни шоҳиди Ту истефанусро мерехтанд, ман дар он ҷо истода, қатли ўро таҳсин менамудам ва либосҳои қотилони ўро посбонӣ мекардам'.R Гуфтам: 'Худовандо! Онҳо медонанд, ки ман мўъминони Туро дар зиндон меандохтам ва дар куништҳо шаллоқ мезадам,k OВа Ўро дидам, ки мегуфт: 'Шитоб намо ва аз Ерусалим зудтар равона шав, чунки шаҳодати туро дар ҳаққи Ман қабул нахоҳанд кард'. 9Вақте ки ба Ерусалим баргаштам, дар маъбад дуо мегуфтам, дар ҳолати бехудӣ афтодам, QПас, чаро таъхир мекунӣ? Бархез ва таъмид бигир ва исми Ўро хонда, аз гуноҳҳои худ пок шав'Чунки аз он чи дидаӣ ва шунидаӣ, дар пеши тамоми мардум шоҳиди Ў хоҳӣ шуд;gGЎ гуфт: 'Худои падарони мо туро баргузидааст, то ки иродаи Ўро дарк намоӣ ва Он Одилро бубинӣ ва аз забонаш сухане бишнавӣ,M Назди ман омада, истоду ба ман гуфт: “Эй бародар Шоул! Бино шав“. Дарҳол чашмонам кушода шуду ман ўро дидам.'G Ҳанониё ном Марди порсои шариат, ки дар миёни ҳамаи яҳудиёни сокини Димишқ некном буд,:m Азбаски ман аз дурахши он нур нобино шуда будам, ҳамроҳонам аз дастам гирифта, ба Димишқ бурданд.! Он гоҳ ман гуфтам: 'Худовандо! Чӣ кунам!'Худованд ба ман гуфт: 'Бархез ва ба Димишқ биравм ва дар он ҷо ҳар коре ки бояд бикунӣ, ба ту гуфта хоҳад шуд'.Z- Онҳое ки ҳамроҳи ман буданд, нурро дида, ҳаросон шуданд, вале овози Он Касеро, ки бо ман сухан мегуфт, намешуниданд.H Ба ҷавоб гуфтам: “'Худовандо, Ту кистӣ?' Ў ба ман гуфт: 'Ман Он Исои Носирӣ ҳастам, ки ту Ўро таъқиб мекунӣ'.1[Бар замин афтодам ва овозе шунида, ки ба ман мегуфт: 'Шоул, Шоул! Барои чӣ Маро таъқиб мекунӣ?'fEАммо дар аснои роҳ, вақте ки ба Димишқ наздик меомадам, қариби пешин баногоҳ нури азиме аз осмон давродаври ман дурахшид;v~eДар бораи ман саркоҳин ва ҳамаи пирон низ шаҳодат хоҳанд дод, ки ман аз онҳо номаҳо гирифта, ба Димишқ назди бародарон рафта будам, то ки дар он ҷо масеҳиёнро бандӣ карда, барои ҷазо ба Ерусалим биёрам;L}Ва ин тариқатро то ба дараҷаи марг тақиб менамудам ва мардону занонро побанд карда, дар зиндон меандохтам;|Ман яҳудӣ ҳастам, ки дар Тарсуси Қилиқия таваллуд шудаам ва дар ин шаҳр дар хизмати Ҷамлиил тарбият ёфтаам ва шариати падаронро бодиққат омўхатаам ва дар роҳи Худо ғаюр будам, чунон ки ҳамаи шумо имрўз ҳастед.+{OЧун шуниданд, ки ба онҳо ба забони ибронӣ сухан мекунад, боз зиёдтар хомўш шуданд. Ў гуфт:8z k„Эй бародарон ва эй падарон! Он чиро, ки пеши шумо барои муҳофизати худ арз менамоям, гўш кунед“=ys(Вақте ки иҷозат дод, Павлус дар болои зина истода, бо дасташ ба мардум ишора кард, ва ҳамин ки хомўшии том бақарор гашт, ба забони ибронӣ ба сухан шурўъ намуда чунин гуфт:|xq'Павлус гуфт: “Ман яҳудӣ ҳастам, аз Тарсус, табааи Қилиқия, ки шаҳри машҳур аст; хоҳишмадам иҷозат бидеҳ, то ки ба мардум сухане гўям“.Yw+&„Оё ту ҳамон мисрие нестӣ, ки якчанд рўз пеш аз ин, фитнае барангехта, чор ҳазор одамкушро бо худ ба биёбон бурд?“.qv[%Пеш аз он ки вориди қалъа шаванд, Павлус ба мириҳазор гуфт: “Оё ҷоиз аст ба ту чизе бигўям?“. Гуфт: “Оё забони юнониро медонӣ?“. u$Зеро ки мардуми бисьёре аз қафо омада, фарьёд мезаданд, ки'ўро бикушед!';to#Вақте ки ў ба зинапоя расид, сарбозонро лозим омад, ки ба сабаби хашми мардум ўро бардошта баранд.Os"Аз байни издиҳом дод зада, баъзеҳо як чиз ва баъзеҳо чизи дигар мегуфтанд, ва азбаски вай аз боиси шўру ғавғо ҳақиқати ҳолро фаҳмида натавонист, фармон дод, ки ўро ба қалъа баранд.xri!Мириҳазор наздик омада, ўро дасгир кард ва амр фармуд, ки ўро бо ду занҷир бибанданд, ва пурсид, ки ин кист ва чӣ гуноҳе кардардааст?!q; Вай дарҳол сарбозон ва мирисадҳоро бо худ гирифта, сўи онҳо шитофтанд, ва ҳангоме ки онҳо мириҳазор ва сарбозонро диданд, аз задани Павлус даст кашиданд.LpВақте ки онҳо қасти ҷони ў мекарданд, ба мариҳазори сипоҳ хабар расид, ки тамоми Ерусалим ба ошўб омадааст;oТамоми шаҳр ва ҷунбиш омад, мардуми бисьёре ҷамъ шуданд ва Павлусро дастгир карда, аз маъбад берун бароварданд ва дарҳол дарҳоро бастанд.fnEЗеро ки пеш аз ин онҳо Трофимуси эфсўсиро бо ў дар шаҳр дида буданд ва гумон карданд, ки Павлус вайро ба маъбад овардааст.CmВа фарьёд зада, гуфтанд: “Эй мардони Исроил, мадад кунед! Ин ҳамон касест, ки ҳамаро дар ҳар ҷо бар зидди қавм ва шариат ва бар зидди ин макон таълим медиҳад, дар айни ҳол юнониҳоро низ ба маъбад дароварда, ин макони муқаддасро палид кардааст“.l)Вақте ки ҳафт рўз ба охир мерасид, яҳудиёни аҳли вилояти Осиё ўро дар маъбад дида, тамоми мардумро ба шўр оварданд ва ба ў дасти тааддӣ дароз карданд_k7Павлус он одамонро бо худ гирифта, ҳамроҳашон таҳорат намуд ва рўзи дигар ба маъбад даромад ва анҷоми рўзҳои таҳоратро, ки бояд барои ҳар яке аз онҳо ҳадияе пешкаш карда шавад, эълон кард.jЛекин дар хусуси онҳое ки аз байни ғайрияҳудиён имон овардаанд, мо навишта ва амр фармуда будем, ки ба чизе риоя накунанд, балки фақат аз қурбониҳои бутҳо, аз хун, аз гўшти буғишуда ва аз зино парҳез намоянд“.2i]Онҳоро бо худ гирифта, ҳамроҳашон таҳорат намо ва харҷашонро ба гарданат бигир, то ки онҳо мўйсари худро битарошанд, ва ҳама хоҳанд фаҳмид, ки он чи дар бораи ту шунидаанд, асосе надорад, балки худат ҳам мувофиқи шариат рафтор мекунӣ.%hCБинобар ин он чи ба ту мегўем, ба ҷо овар: назди мо чор одам ҳастанд, ки назре кардаанд;'gGПас, чӣ бояд кард? Албатта мардум ҷамъ хоҳанд шуд, зеро ки аз омаданат хабар хоҳанд ёфт.f}Онҳо дар бораи ту шунидаанд, ки ба ҳамаи яҳудиёне ки дар миёни халқҳо умр ба сар мебаранд, таълим медиҳӣ, ки аз Мусо дур шаванд, ва мегўӣ, ки писарони худро хатна накунанд ва қоидаҳои шариатро ба ҷо наоваранд.(eIЧун шуниданд, Худоро ҳамду сано хонданд ва ба ў гуфтанд: “Эй бародар, чунон ки мебинӣ, чандин ҳазор яҳудиён имон овардаанд ва ҳамаашон ғаюри шариат мебошанд;gdGПас аз салому аҳволпурсӣ аз он чи Худо ба василаи хизмати ў дар миёни ғайрияҳудиён ба амал оварда буд, муфассал нақл кард.c!Рўзи дигар Павлус ҳамроҳи мо назди Яъқуб омад; ҳамаи пирон низ ҳозир шуданд.b!Вақте ки вориди Ерусалим шудем, бародарон моро бо хурсандӣ пазироӣ карданд.7agБаъзе аз шогирдони сокини Қайсария низ ҳамроҳи мо омада, моро ба хонаи Маносўн ном шахсе ки аз аҳли Қаприс ва шогирди дерина буд, оварданд, то ки назди ў манзил кунем.`Баъд аз он рўзҳо мо тадоруки сафарро дида, сўи Ерусалим равона шудем;;_oЧун ба гапи мо надаромад, ба ҷуз ин сухан: 'Он чи хости Худованд аст, бишавад!'чизи дигаре нагуфтем.t^a Аммо Павлус дар ҷавоб гуфт: “Ин чӣ корест, ки шумо мекунед? Чаро бо гирьяи худ дили маро мешиканед? Зеро ки тайёр ҳастам на танҳо бандӣ шавам, балки дар Ерусалим ба хотири исми Исои Худованд бимирам“.]- Вақте ки инро шунидем, мо ва аҳли он ҷо илтимос кардем, ки ў ба Ерусалим наравад.\ Ва назди мо даромада, камарбанди Павлусро гирифту дастҳо ва пойҳои худро баст ва гуфт: “Рўҳулқудс мегўяд, ки яҳудиён дар Ерусалим соҳиби ин камарбандро ҳамин тавр баста, ба дасти ғайрияҳудиён хоҳанд супурд“. [  Баъд аз чандин рўзре ки дар он ҷо будем, Оғобус ном набие аз яҳудо омад.cZ? Ў чор духтари бокира дошт, ки нубувват мекарданд.>YuРўзи дигар Павлус ва мо, ки ҳамроҳаш будем, он ҷоро тарк карда, ба Қайсария омадем ва ба хонаи Филлипуси башоратдиҳанда, ки яке аз ҳафт нафар буд, даромада, назди ў мондем.vXeАз Сўр сафари худро бо киштӣ давом додем, ба Птолимус расидем ва дар он ҷо бо бародарон мулоқот карда, як рўз дар наздашон истодем.%WCВа бо ҳамдигар хайру хуш карда, ба киштӣ даромадем, ва онҳо ба хонаҳои худ баргаштанд.V3Чун вақти мо ба охир расид, боз ба роҳ даромадем, ва ҳама бо занону бачаҳошон моро то беруни шаҳр гусел карданд; мо дар соҳили баҳр зону зада, дуо гуфтем,]U3Дар он ҷо шогирдонро пайдо карда, ҳафт рўз истодем; онҳо аз рўҳ илҳом ёфта, ба Павлус гуфтанд, ки ба Ерусалим наравад.$TAҚаприсро, ки аз дур намоён шуд, ба тарафи чап монда, сўи Сурия равона шудем ва дар Сўр лангар андохтем, зеро ки дар он ҷо мебоист бори киштиро мефуроварданд.$SAДар он ҷо киштие ёфтем, ки ба Финиқия рафтанӣ буд, ва ба он савор шуда, ҳаракат кардем.`R ;Бо онҳо хайру маъзур карда, бо киштӣ равона шудем ва рост ба Кос омадем; рўзи дигар ба Русд ва аз он ҷо ба Потра расидем;dQA&Алалхусус аз чунин суханони ў хеле ғамгин шуданд, ки гуфта буд: 'Рўи маро дигар нахоҳед дид'. Ва ўро то киштӣ гуселонданд.~Pu%Ҳама гирьяи бисьёр карданд ва Павлусро оғўш кашида, мебўсиданд.tOa$Баъд аз гуфтани ин суханон зону зада, бо ҳамаашон дуо гуфт.N#Бо тамоми рафтори худ ман ба шумо нишон додаам, ки мо бояд ҳамин тавр меҳнат карда, нотавононро дастгирӣ намоем ва суханони Исои Худовандро дар хотир нигоҳ дорем, ки Ў гуфтааст: 'Додан аз гирифтан беҳтар аст'„.?Mw"Худатон медонед, ки ҳамин дастҳои ман барои таъмини эҳтиёҷоти худам ва ҳамроҳонам хизмат кардааст._L7!Ман ба симу зар ё пероҳани касе чашм надўхтаам:$KA Акнун, эй бародарон, шуморо ба Худо ва ба каломи файзи Ў месупорам, ки қодир аст шуморо обод гардонад ва дар миёни ҳамаи муқаддасон ба шумо меросе бибахшад.JБинобар ин ҳушьёр бошед ва дар хотир нигоҳ доред, ки чӣ гуна ман дар давоми се сол, рўзонаю шабона ашк рехта, ҳар яке аз шуморо таълим додам.ZI-Аз миёни худатон низ шахсоне пайдо хоҳанд шуд, ки суханони каҷ хоҳанд гуфт, то ки шогирдонро аз ақиби худ бикашанд.[H/Зеро ман медонам, ки баъд аз рафтани ман гургҳои дарранда ба миёни шумо хоҳанд омад, ки ба рама раҳме нахоҳанд кард;OGПас, нигоҳбони худатон ва нигоҳбони тамомион рамае бошед, ки Рўҳулқдс шуморо барои назорат кардани он таъин намудааст, то ки Калисои Худоро, ки Ў бо Хуни Худ харидааст, бачаронед.$FAЗеро ки ҳеҷ як фурсатро аз даст надодаам, ки ба шумо тамоми иродаи Худоро бифаҳмонам.E3Бинобар ин имрўз ба шумо шаҳодат медиҳам, ки ман аз хуни ҳамаатон мубарро ҳастам,fDEВа алҳол инро медонам, ки ҳамаи шумо, ки дар байнатон гашта, Малакути Худоро мавъиза намудаам, дигар рўи маро нахоҳед дид.CЛекин ба ин чизҳо нигоҳ намекунам ва ҷони худро азиз намедорам, балки муроди ман фақат ин аст, ки вазифаи худро ва он хизмате, ки Исои Худованд ба ман супурдааст, яъне мавъизаи Инҷили файзи Худоро ба хушӣ анҷом диҳам.JB Ҷуз ин ки Рўҳулқудс дар ҳар шаҳр шаҳодат дода, мегўяд, ки занҷирҳои асорат ва уқубатҳо барои ман муҳайёст.HA Ва инак, ҳоло бо тақозои Рўҳ ба Ерусалим меравам ва аз он чи дар он ҷо ба сарам хоҳад омад, чизе намедонам,]@3Ва ба яҳудиён ва юнониён хотирнишон мекардам, ки назди Худо тавба кунанд ва ба Худованди мо Исои Масеҳ имон оваранд.(?IВа чӣ гуна ман ҳар чизеро, ки фоиданок буд, аз шумо дареғ надоштам, балки дар пеши тамоми мардум ва хона ба хона гашта, ба шумо мавъиза намудам ва таълим додам.>Дар ҳолате ки бо каломи фурўтанӣ, бо ашкҳои бисьёр ва бо машаққатҳое ки ба туфайли дасисаҳои яҳудиён ба сарам меомад, ба Худованд хизмат кардам,-=SВа ҳангоме ки назди ў омаданд, ба онҳо гуфт: “Шумо медонед, ки аз рўзи аввали ба Осиё қадам монданам, дар тамоми вақте ки бо шумо будам, ман чӣ гуна рафтор кардам,<wАз Милитус ба Эфсўс кас фиристода, пирони калисоро даъват намуд,Q;Зеро ки Павлус ният дошт аз паҳлуи Эфсўс гузашта равад, то ки дар вилояти Осиё даранг накунад, чунки ў таъҷил менамуд, ки ба қадри имкон дар арафаи иди Пантикост дар Ерусалим бошад.":=Аз он ҷо бо киштӣ равона шуда, рўзи дигар дар рў ба рўи Хиюс бозистодем; рўзи сеюм ба Сомўс расидем ва дар Труҷилиюн истода, фардои он вориди Милитўс шудем,9Вақте ки дар Асўс ба мо вохўрд, ўро ҳамроҳи худ гирифта, ба Митилинӣ омадем.&8E Мо зуд ба киштӣ савор шуда, ба Асўс рафтем, то ки аз он ҷо Павлусро ҳамроҳи худ бигирем, зеро ки ҳамин тавр амр фармуда буд, ва ў ният дошт ба он ҷо пиёда равад.7{ Дар ин миён он ҷавонро зинда оварданд, ва хотирашон хел осуда шуд.<6q Баъд боло баромад ва нонро шикаста, хўрд ва то субҳ гуфтугўи бисьёре карда, ба роҳи худ равона шуд.V5% Павлус поён фуромада, худро болои ў партофт ва ўро оғўш гирифта, гуфт: “Хавотир накашед, зеро ки ҷони ў дар ўст“.w4g Офтихўс ном ҷавоне ки бар остонаи тиреза нишаста буд, ба пинак рафт, ва ҳангоме ки мусоҳибаи Павлус тўл мекашид, хоби сахташ бурда, баногоҳ аз ошьёнаи сеюм ба зер афтод, ва чун ўро бардоштанд, мурда буд.y3kДар болохонае ки мо ҷамъ шуда будем, чароғҳои бисьёре месўхт./2WРўзи якшанбе, вақте ки шогирдон барои ноншикастан ҷамъ шуданд, Павлус, ки фардояш аз он ҷо рафтанӣ буд, бо онҳо мусоҳиба намуд, ва суханаш то нисфи шаб давом кард.1wЛекин мо пас аз айёми иди фатир аз Филиппӣ бо киштӣ рафтем ва баъд аз панҷ рўз ба Трўос назди онҳо расидем ва дар он ҷо ҳафт рўз истодем.m0SИнҳо аз мо пештар рафта, дар Трўос мунтазири мо шуданд.A/{То ба вилояти Осиё ҳамроҳи ў инҳо рафтанд: Супотрус аз аҳли Бирия, Ористархус ва Секундус аз аҳли Таслўхикӣ, Ғоюс аз Дарба, Тимотиюс ва аз мардуми Осиё Тўхиқўс ва Трофимус..Дар он ҷо се моҳ истод; азбаски яҳудиён ба муқобили ў ошўб бардоштанд, ў азми сафари Сурия кард ва ба фикре омад, ки бо роҳи Мақдуния гашта равад.l-QДар он ноҳия гашта, бисьёр насиҳат дод ва ба Юнон омад;Z, /Пас аз он ки ин шўру ғавғо хотима ёфт, Павлус шогирдонро даъват намуда, хайру маъзур кард ва ба Мақдуния равона шуд.Y++(Зеро хавфи он аст, ки мо барои рафтори имрўза ба балвогарӣ айбдор шавем, ва мо ҳеҷ далеле надорем, ки барои чунин ҷамъомад онро сабаб нишон диҳем“. Инро гуфта, издиҳомро пароканда кард.*-'Вале агар талаби дигаре дошта бошед, он бояд дар маҳкамаи шаръӣ яктарафа шавад;$)A&Агар Дмитриюс ва ҳамкоронаш даъвое бар касе дошта бошанд, инак дари маҳкамаҳо кушода, волиён низ ҳозиранд: бигзор ба онҳо шикоятҳои худро оварда супоранд;a(;%Зеро ин шахсоне ки шумо овардаед, на тороҷкунандагони маъбаданд ва на дар ҳаққи олиҳаи шумо сухани куфромез гуфтаанд;3'_$Модоме ки ин баҳснопазир аст, шуморо лозим аст, ки ором бошед ва рафтори бемулоҳизае накунед;K&#Нозири низом мардумро сокит карда, гуфт: “Эй мардуми Эфсўс! Кӣ намедонад, ки шаҳри Эфсўс парастандаи маъбади Артамиси олиҳаи бузург ва ҳайкали аз осмон нозилшудаи вай мебошад?u%c"Аммо, чун яҳудӣ буданашро донистанд, ҳама бо як овоз дод заданд ва қариб ду соат нидо мекарданд: “Бузург аст Артимиси эфсўсиён!“.=$s!Аз миёни издиҳом Искандарро кашола карданд, чунки яҳудиён ўро пеш андохта буданд, ва Искандар бо дасташ ишора намуда, хост барои муҳофизати худ ба мардум сухане бигўяд.1#[ Дар ин миён баъзе касон дод зада, чизе мегуфтанд, касони дигар чизи дигаре; зеро ки ҷамоат ошуфтаҳол буданд ва аксари онҳо намедонистанд, ки барои чӣ ҷамъ шудаанд.m"SҲамчуни баъзе аз сардорони вилояти Осиё, ки дўстонаш буданд, назди ў кас фиристода, таъкид карданд, ки ба тамошохона набиёяд. ! Павлус мехост, ки ба миёни мардум дарояд, аммо шогирдон ўро намонданд;D Тамоми шаҳр ба шўр омада, ҳама якдилона сўи тамошохона тохтанд ва Ғоюс ва Ористархусро, ки аз аҳли Мақдуния ва ҳамроҳони Павлус буданд, дастгир карда, бо худ кашида бурданд.H Вақте ки ин суханонро шуниданд, онҳо хеле ба хашм омада, фарьёд заданд: “Бузург аст Артамиси эфсўсиён!“. ?~~o}|4{ozyexwhuu!ts4rrxqdponRmllkjjxi|hgfedd=<;:976}44210/.~-,Y+*)(]'&%$##!p szR<  Q 8H?%Азбаски муддати дуру дароз чизе нахўрда буданд, Павлус дар миёни онҳо истода гуфт: “Эй мардон! Кошки ба суханони ман даромада, аз Крит намебаромадем, ки дар он сурат аз ҳамаи ин мушкилот ва зиён амон меёфтед;e$CЧандин рўз на офтоб аён мешуд, на ситорагон; тўфони шадид як зайл давом мекард, ва дигар ҳеҷ умеде барои халосии мо набуд.#Дар рўзи сеюм мо бо дастҳои худ асбобу анҷоми киштиро бароварда партофтем."7Рўзи дигар, ба сабаби пурзўр шудани тўфон, бори киштиро ба об партофтан гирифтанд.G!Онро кашида бароварда, камари киштиро бо танобҳо маҳкам бастанд ва, аз тарси он ки дар ҷои пастобе фурў монанд, бодбонро фуроварданд, ва мо ҳамчунон ба ҷараёни об ронда шудем.? wВа ба ҷазирачае ки Клавдо ном дорад, бошиддат бархўрда, қаиқи киштиро базўр нигоҳ дошта тавонистем.%Ва чунон бошиддат ба киштӣ омада зад, ки он ба муқобили бод истода натавонист, ва мо идораи киштиро аз даст дода, беихтиёр ба ҷараёни об ронда шудем.Вале дере нагузашта, боди сахти мухолифе бархост, ки авриклидўн ном дорад,Z- Чун боди ҷанубӣ вазид, ба гумони он ки муродашон ҳосил шуд, лангар бардошта, дар қарибии соҳили Крит равона шуданд.@y Азбаски он бандар барои зимистонгузарони мувофиқ набуд, бисьёр касон маслиҳат доданд, ки аз он ҷо бираванд, то ки, шояд, ба Финиқо расида, айёми зимистонро дар ин бандари Крит, ки рў ба самти ҷануби ғарбӣ ва шимоли ғарбӣ воқеъ аст, гузаронанд.0Y Аммо мирисад аз суханони Павлус дида, бештар ба гапи суккондор ва соҳиби киштӣ боварӣ дошт.uc Гуфт: “Эй мардон! Мебинам, ки ин сафари мо на танҳо барои бор ва киштӣ, балки барои ҷони мо низ хеле душвор ва зарарнок хоҳад шуд“.  Баъд аз гузаштани муддати зиёд, ки сафари баҳр акнун хатарнок шуда буд, зеро ки айёми рўзадорӣ ҳам гузашта буд, Павлус онҳоро таъкид намуда,GВа бо душворӣ аз пеши он гузашта, ба мавзее расидем, ки Бандари Нек ном дошт ва ба шаҳри Ласия наздик буд.  Чандин рўз оҳисата-оҳисата шино карда, базўр ба Қнидўс наздик омадем, вале азбаски боди номусоид мевазид, сўи Крит ба соҳили Салмўнӣ рондем.8iДар он ҷо мирисади киштии Искандарияро, ки ба Итолия мерафт, пайдо карда, моро бар он савор кард.Баҳрро дар рў ба рўи Қилиқия ва Памфилия тай намуда, ба Мирои Ликия расидем.-Аз он ҷо равона шуда, дар қарибии Қаприс гузаштем, зеро ки боди мухолиф мевазид;Рўзи дигар ба Сидўн расидем; Юлиус ба Павлус илтифот намуда, иҷозат дод, ки назди дўстони худ рафта, лавозимоти сафарашро аз онҳо бигирад.0YБа киштии Адрамит савор шуда, ба роҳ даромадем, ки он ният дошт дар наздикии соҳили вилояти Осиё шино кунад; Ористархуси мақдунӣ аз аҳли Таслўникӣ ҳамроҳи мо буд.| sЧӮН қарор доданд, ки бо киштӣ ба Итолия равем, Павлус ва чанд бандии дигарро ба мирисади қўшуни Авғустус, ки Юлиус ном дошт, супурданд.8i Ағрипос ба Фестус гуфт: “Агар ин одам доварии қайсарро талаб намекард, метавонист озод шавад“.>uВа онсўтар рафта, ба якдигар гуфтанд: “Ин одам ҳеҷ коре накардааст, ки сазовори марг ё ҳабс бошад“.3_Чун инро гуфт, подшоҳ ва ҳоким, Бернико ва дигар касоне ки бо онҳо нишаста буданд, бархостанд.# ?Павлус гуфт: “Аз Худо мехостам, ки ба андозаи кам ё зиёд на танҳо ту, балки ҳамаи онҳое ки суханони маро мешунаванд, мисли ман гарданд, ҷуз аз ин занҷирҳо“. Ағрипос ба Павлус гуфт: “Кам мондааст маро тарғиб намоӣ, ки масеҳӣ шавам“.~ uЭй подшоҳ Ағрипос, оё ба анбиё имон дорӣ? Медонам, ки имон дорӣ“.1 [Зеро подшоҳе ки дар ҳузураш далерона сухан меронам, аз ин воқиф аст; ман яқин дорам, ки чизе дар ин бора аз ў пўшида нест, зеро ки ин дар хилватгоҳе воқеъ нашудааст;Q Гуфт: “Эй Фестуси мўҳтарам, ман аз ақл бегона нашудаам, балки суханони ҳақиқатро бо ақли солим баён менамоям: Чун ў ба ин тарз худро муҳофизат мекард, Фестус бо овози баланд гуфт: “Эй Павлус, ту аз ақл бегона шудаӣ! Дониши бисьёр туро девона кардааст“.wЯъне Масеҳ бояд азобу уқубат кашад ва аввалин касе бошад, ки аз мурдагон эҳьё шуда, ба ин қавм ва ба халқҳо аз тулўи нур хабар расонад“.&EАммо Худо ба ман ёр шуд, ва ман то имрўз зинда мондаам ва ба хурду калон шаҳодат медиҳам ва гапе намезанам ҷуз он чи анбиё ва Мусо гуфтаанд, ки бояд вуқўъ ояд,Аз барои ҳамин маро яҳудиён дар маъбад дастгир карданд ва куштанӣ шуданд.wgБалки дар навбати аввал ба сокинони Димишқ ва Ерусалим ва тамоми сарзамини Яҳудо ва низ ғайрияҳудиён мавъиза менамудам, ки тавба карда, ба Худо руҷўъ намоянд ва корҳое кунанд, ки сазовори тавба бошад.}sБинобар ин эй подшоҳ Ағрипос, ба рўъёи осмонӣ беимонӣ накардам, 9То ки чашмони онҳоро воз кунӣ, ва онҳо аз зулмот ба рўшнои бароянд ва аз чанголи шайтон раҳо шуда, ба Худо руҷўъ намоянд ва ба василаи имоне ки ба Ман меоваранд, омурзиши гуноҳҳо ва насибае дар миёни муқаддасон пайдо кунанд'.7gВа туро раҳоӣ хоҳам дод аз дасти ин қавм ва аз дасти халқҳое ки ҳоло туро назди онҳо мефиристам,5Аммо бархез ва бар пои худ биист; зеро барои он ба ту зоҳир шудаам, ки туро ходим ва шоҳид таъин намоям бар он чи дидаӣ ва бар он чи ба ту ошкор хоҳам кард;3Ман гуфтам: 'Худовандо, Ту кистӣ?' Гуфт: 'Ман он Исо ҳастам, ки ту Ўро таъқиб мекунӣ;.~UҲамаамон бар замин афтодем, ва ман овозеро шунидам, ки ба забони ибронӣ ба ман мегуфт: 'Шоул, Шоул! Барои чӣ Маро таъқиб мекунӣ? Лагат заданат ба сихак душвор аст'.x}i Ва инак, эй подшоҳ, дар нисфи рўз дар роҳ нуреро аз осмон дидам, ки равшантар аз офтоб буд, ва давродаври ман ва ҳамроҳонам дурахшид.| Боре барои чунин амалиёт бо изн ва супориши саркоҳинон ба Димишқ мерафтам;[{/ Дар ҳамаи куништҳо ҳар дам онҳоро азоб медодам ва маҷбур мекардам, ки куфр бигўянд, ва азбаски хашму ғазабам нисбат ба онҳо пурзўр буд, ҳатто дар шаҳрҳои бегона онҳоро таъқиб менамудам.6ze Чӣ тавре ки дар Ерусалим мекардам: аз саркоҳинон изн гирифта, бисьёр муқаддасонро дар зиндон мезндохтам, ва ҳангоме ки онҳоро мекуштанд, бар зиддашон фатво медодам;Ey Оре, ман ҳам пештар барои худ воҷиб медонистам, ки бар зидди исми Исои Носирӣ ҳар чи зиёдтар амал кунам,xЧаро ба назари шумо аз ақл берун менамояд, ки Худо мурдагонро эҳьё мекунад?Yw+Дар сурате ки дувоздаҳ сибти мо шабу рўз бо ҷидду ҷаҳд ибодат мекунанд ба умеди он ки иҷрои ҳамон ваъдаро бубинанд: аз барои ҳамин умед, эй подшоҳ Ағрипос, яҳудиён маро айбдор мекунанд.Bv}Ва ҳоло барои умед бастанам ба он ваъдае, ки Худо ба падарони мо додааст, ман муҳофизат карда мешавам,*uMОнҳо аз рўзҳои аввал маро мешиносанд ва, агар бихоҳанд, метавонанд гувоҳӣ диҳанд, ки ман мевофиқи порсотарин тариқати мазҳаби мо фарисӣ шуда рафтор мекардам.Zt-Зиндагии маро, ки аз аввали ҷавониам онро дар миёни қавми худ ва дар Ерусалим гузарондаам, ҳамаи яҳудиён медонанд;'sGХусусан ки ту аз ҳамаи расму таомулҳо ва ихтилофоти байни яҳудиён ба хубӣ воқиф ҳастӣ. Бинобар ин аз ту хоҳишмандам, ки ҳиммат намуда, суханони маро бишнавӣ.=rs„Эй подшоҳ Ағрипос! Барои худ камоли хушбахтӣ медонам, ки имрўз имконият дорам дар ҳузури ту худро аз ҳамаи айбҳое ки яҳудиён ба гардани ман бастаанд, муҳофизат намоям,q -Ағрипос ба Павлус гуфт: “Ба ту иҷозат дода мешавад, ки барои ҳимояти худ сухан гўӣ“. Он гоҳ Павлус дасти худро дароз карда, барои муҳофизати худ гуфт:Up#Зеро ба назарам хилофи ақл менамояд, ки бандиеро фиристонаму айбҳои ба гарданаш монданашударо нишон надиҳам“.oАзбаски ҳеҷ чизи дурусте надорам, ки дар ҳаққи ў ба олиҳазрат бинависам, бинобар ин ўро назди шумо ва алалахусус назди ту, эй подшоҳ Ағрипос, овардам, то ки дар натиҷаи таҳқиқ чизе барои навиштанам пайдо кунам;%nCЛекин ман, чун дидам, ки ў ҳеҷ кори сазовори марг накардааст ва худаш низ доварии Авғустусро талаб намуд, ба ин сабаб қарор додам, ки ўро ба он ҷо бифиристам;Zm-Фестус гуфт: “Эй подшоҳ Ағрипос ва эй ҳамаи мардумоне ки дар ин ҷо ҳузур доред! Инак, шумо ҳамон шахсеро мебинед, ки тамоми ҷамоати яҳудиён, чи дар Ерусалим ва чи дар ин ҷо, ба ман аз ў шикоят кардаанд ва фарьёд зада гуфтаанд, ки ў набояд дигар зинда бимонад;0lYРўзи дигар, вақте ки Ағрипос ва Бернико бо ҳашамати бузурге омада, бо мириҳазорон ва бузургони шаҳр ба маҳкама дохил шуданд, бо фармони Фестус Павлусро оварданд.PkАғрипос ба Фестус гуфт: “Ман ҳам мехостам суханони ин шахсро бишнавам“. Дар ҷавоб гуфт: “Фардо хоҳӣ шунид“.=jsАммо Павлус талаб кард, ки ўро барои доварии Авғустус маҳфуз дорам, бинобар ин ман амр фармудам, ки то вақте ки ўро назди қайсар бифирсатм, ў дар ҳабс нигоҳ дошта шавад“.uicЧун дар ҳалли ин масъала душворӣ кашидам, ман гуфтам: 'Оё ў намехоҳад ба Ерусалим биравад, то ки муҳокимаи ў дар он ҷо ба амал ояд?'.hБалки бо ў фақат дар бораи парастиши Худои худ ва дар бораи Исо ном шахсе ки мурдааст, вале Павлус мегуфт, ки Ў зинда аст, ихтилофи ақида доштанд.Ag{Аммо даъвогарон бархоста, аз он чи ман гумон доштам, ҳеҷ як айберо бар гардани ў монда натавонистанд,zfmБинобар ин, вақте ки онҳо ба ин ҷо омаданд, ман бе таъхир, фардои он, бар курсии доварӣ нишастам ва амр фармудам, ки он шахсро биёранд.ce?Дар ҷавоби онҳо гуфтам, ки расму русуми румиён ин нест, ки касеро ба марг таслим кунанд, бе он ки айбдорро бо даъвогаронаш рў ба рў карда, ба вай имконият диҳанд, ки худро аз айбҳо сафед кунад.edCВа ҳангоме ки дар Ерусалим будам, саркоҳин ва пирони яҳудӣ дар бораи ў ба ман гап заданд ва маҳкумияти ўро талаб карданд. c Чун рўзҳои зиёде дар он ҷо истоданд, Фестус ба подшоҳ кори Павлусро ҳикоят карда, гуфт: “Шахсе ҳаст, ки Феликс ўро дар зиндон нигоҳ доштааст,;bo Баъд аз чанд рўз подшоҳ Ағрипос ва Бернико ба Қайсария омаданд, то ки Фестусро муборакбод кунанд.laQ Фестус бо мушовиронаш маслиҳат карда, дар ҷавоби ў гуфт: “Модоме ки доварии қайсарро талаб мекунӣ, назди қайсар хоҳӣ рафт“.<`q Агар бадие ё ягон кори сазовори марг карда бошам, аз мурдан ибое надорам; лекин агар аз он айбҳое ки инҳо ба гардани ман мемонанд, дар ман ҳеҷ чизе набошад, касе ҳақ надорад маро ба дасти онҳо бисупорад; ман доварии қайсарро талаб мекунам“.:_m Павлус гуфт: “Ман дар маҳкамаи қайсар истодаам, ва муҳокимаи ман бояд дар ҳамин ҷо ба амал ояд; ман ба яҳудиён ҳеҷ бадӣ накардам, чунон ки худат ҳам инро ба хубӣ медонӣ;^! Фестус, ки мехост дили яҳудиёнро ёбад, дар ҷавоби Павлус гуфт: “Оё мехоҳӣ ба Ерусалим биравӣ, то ки ман туро дар он ҷо дар ин бобат доварӣ намоям?“.]Вале ў худро муҳофизат намуда, гуфт: “Ман на бар зидди шариати яҳудиён, на бар зидди маъбад ва на бар зидди қайсар ҳеҷ ҷинояте накардаам“.5\cВақте ки ў ҳозир шуд, яҳудиёне ки аз Ерусалим омада буданд, даври ўро гирифта, бисьёр айбҳои гаронро ба гардани ў бор карданд, ки онҳоро исбот карда наметавонистанд.[Дар миёни онҳо аз ҳашт ё даҳ рўз зиёд намонда, ба Қайсария баргашт, ва рўзи дигар бар курсии доварӣ нишаста, амр фармуд, ки Павлусро биёранд.qZ[„Бинобар ин“, гуфт вай,“онҳое ки аз шумо метавонанд, ҳамроҳи ман биёянд, ва агар ин шахс айбе дошта бошад, бар ў даъво кунанд“.GYАммо Фестус ба ҷавоб гуфт: “Павлус дар Қайсария маҳбус аст, ва худи ман ба қарибӣ ба он ҷо бармегардам“.bX=Ва илимос карданд, ки ба онҳо илтифот намуда, ўро ба Ерусалим биёрад; онҳо қасд доштанд, ки ўро дар роҳ ба қатл расонанд.OWСаркоҳин ва бузургони яҳудиён даъвои худро нисбат ба Павлус ба вай фаҳмонданд ва гапи худро маъқул карданд.V Чун Фестус ба вилоят омад, баъд аз се рўз аз Қайсария ба Ерусалим рафт.U%Лекин баъд аз гузаштани ду сол Поркиюс Фестус ба ҷои Феликс таъин шуд, ва Феликс, ки мехост яҳудиёнро хурсанд созад, Павлусро дар зиндон нигоҳ дошт. T Дар айни ҳол вай умедвор буд, ки Павлус ба вай пул медиҳад, то ки ўро озод кунад; бинобар ин ўро дам ба дам даъват намуда, бо ў мусоҳиба мекард.IS Аммо вақте ки ў дар бораи адолат, парҳезгорӣ ва доварии оянда сухан меронд, Феликс ба ҳарос афтода, ҷавоб дод: “Алҳол бирав, ва ҳар гоҳ фурсат ёбам, боз туро даъват хоҳам кард“.RБаъд аз чанд рўз Феликс бо ҳамсари худ Друсила, ки занаки яҳудӣ буд, омад ва Павлусро даъват намуда, суханони ўро дар бораи имон ба Масеҳ гўш кард.;QoВа ба мирисад амр фармуд, ки Павлусро дар бандихона нигоҳ дорад, лекин ба ў сабукӣ диҳад ва ба ҳеҷ касе аз наздиконаш, ки барои хизмат ё мулоқоти ў меоянд, монеъ нашавад.P#Феликс, ки аз ин тариқат ба хубӣ огоҳӣ дошт, муҳокимаро ба таъхир андохта, гуфт: “Вақте ки Лисиёси мириҳазор биёяд, кори шуморо тафтиш хоҳам кард“.OҶуз он як сухан, ки ман дар миёни онҳо истода, бо овози баланд гуфтам, ки аз барои эҳьёи мурдагон имрўз пеши шумо муҳокима карда мешавам“.*NMЁ худи инҳо бигўянд, ки аз ман, вақте ки назди шўрои пирон истода будам, чӣ хатое дидаанд,LMКи онҳо низ мебоист дар ин ҷо назди ту меистоданд ва, агар чизе бар зидди ман дошта бошанд, даъво мекарданд;LВа дар ҳолате ки таҳорат ёфта будам, ва дар гирду пешам на мардуме буд, на ғавғое, маро дар маъбад чанд нафар яҳудиёни вилояти Осиё диданд,*KMБаъд аз чандин сол ман омадам, то ки ба халқи худ садақот биёрам ва ҳадия пешкаш бикунам,1J[Бинобар ин худам низ саъю кўшиш менамоям, ки виҷдонам назди Худо ва одамон ҳамеша пок бошад;lIQВа аз Худо умед дорам, чунон ки инҳо низ интизорӣ доранд, ки ҳам барои одилон ва ҳам барои золимон эҳьёи мурдагон дар пеш аст;3H_Лекин инро назди ту иқрор мекунам, ки аз рўи тариқате ки онҳо бидъат меноманд, дар ҳолате ки ба ҳар чи дар Таврот ва дар суҳафи анбиё навишта шудааст, эътиқот дорам. G  Низ он чиро, ки ҳоло бар ман даъво менамоянд, исбот карда наметавонанд;}Fs Ва маро ҳеҷ кас надидааст, ки дар маъбад, ё кунишҳо ва ё дар шаҳр бо касе мубоҳиса карда бошам ё ки дар байни мардум ошўб андохта бошам;@Ey Ту метавонӣ бифаҳмӣ, ки дувоздаҳ рўз зиёд нагузаштааст, ки ман барои ибодат ба Ерусалим рафта будам;:Dm Чун ҳоким ба Павлус ишора кард, ки сухан гўяд, ў ба ҷавоб гуфт: “Азбаски медонам, ки ту чандин сол боз довари ин қавм ҳастӣ, ман кори худро дилпурона муҳофизат менамоям;qC[ Яҳудиён суханони ўро тасдиқ карда, гуфтанд, ки чунин аст.|BqВа амр фармуд, ки даъвогарони ў назди ту биёянд; худат метавонӣ тафтиш намуда, ҳар он чиро, ки мо бар ў даъво дорем, аз худи ў бифаҳмӣ“.xAiАммо Лисиёси мириҳазор омада, ўро бо зўрӣ аз дасти мо гирифт.s@_Ва ҳатто саъю кўшиш намудааст, ки маъбадро палид гардонад, ва мо ўро дастгир кардем, то ки аз рўи шариати худ бар ў доварӣ намоем,r?]Зеро ки ин одамро фасодангез ёфтаем, ки ў дар миёни ҳамаи яҳудиёни рўи олам ошўб меандозад ва сардастаи бидъати носирӣ мебошад,V>%Вале, барои он ки туро бисьёр заҳмат надиҳам, аз ту хоҳишмандам, ки илтифот намуда, мухтасаран арзи моро бишнавӣ:O=„Эй Феликси мўҳтарам, мо ҳамеша ва дар ҳама ҷо бо каломи миннатдорӣ эътироф менамоем, ки дар сояи ту осоиши комил дорем, ва ба туфайли ғамхўрии ту ин қавм ба некўаҳволӣ расидааст;!<;Вақте ки Павлусро даъват карданд, Тартуллўс ба айбдор кардани ў шурўъ намуда, гуфт:w; iБаъд аз панҷ рўз саркоҳин Ҳанониё бо пирон ва Тартуллўс ном нотиқе омад, ва онҳо шикояти худро дар ҳаққи Павлус ба ҳоким супурданд.m:S#„Вақте ки даъвогарони ту ҳозир шаванд, сухани туро хоҳам шунид“. Ва амр фармуд, ки ўро дар сарбозхонаи Ҳиродус нигоҳ доранд.-9S"Ҳоким номаро хонда, пурсид, ки ў аз кадом вилоят аст, ва чун фаҳмид, ки аз Қилиқия аст, гуфт:C8!Ҳамин ки онҳо ба Қайсария расиданд, номаро ба дасти ҳоким супурда, Павлусро низ назди ў ҳозир сохтанд..7U Ва рўзи дигар ба саворон вогузор карданд, ки бо ў бираванд, ва худашон ба қалъа баргаштанд.66eСарбозон мувофиқи дастуре ки ба онҳо дода шуд, Павлусро гирифта, шабона ба Антипотрис бурданд.g5GЧун ба гўшам расид, ки яҳудиён қасди ҷони ин одам доранд, фавран ўро назди ту фиристодам ва ба даъвогаронаш низ амр фармудам, ки даъвоҳои худро дар ҳаққи ў дар ҳузури ту баён кунанд; вассалом“.~4uВа донистам, ки ўро дар ақидаҳои баҳсноки оид ба шариаташон айбдор мекунанд, вале ў ҳеҷ коре накардааст, ки сазовори марг ё ҳабс бошад;35Азбаски хостам бидонам, ки бар ў чӣ даъво доранд, ўро ба шўрои пирони онҳо овардам2Ин одамро яҳудиён дасргир карда буданд ва қасди куштани ўро доштанд; чун фаҳмидам, ки фуқарои Рум аст, бо сарбозон рафта, аз дасташон раҳонидам;y1k„Клавдиюс Лисиёс ба мўҳтарам Феликси ҳоким салом мерасонад;;0qЎ номае ба ин мазмун навишт:K/Инчунин маркабҳо ҳозир кунед, то ки Павлусро савор карда, ба саломатӣ назди Феликси ҳоким равона намоед“..)Сонӣ ду мирисадро даъват намуда, гуфт: “Дусад сарбоз ва ҳафтод савора ва дусад найзаандозро омода кунед, то ки имшаб соати сеюм ба Қайсария биравед.%-CМириҳазор ҷавонро ҷавоб дода, гуфт: “Ба ҳеҷ кас нагў, ки маро аз ин роз хабар кардаӣ“.,)Аммо ту ба онҳо гўш надеҳ, зеро ки бештар аз чиҳил нафарашон дар сари роҳи ў камин сохтаанд ва савганд ёд кардаанд, ки то ўро накушанд чизе нахўранд ва нанўшанд; ва ҳоло онҳо тайёр шуда, мунтазири фармоиши ту истодаанд“.5+cГуфт: “Яҳудиён маслиҳатро ба як ҷо мондаанд, ки аз ту хоҳиш кунанд, то Павлусро фардо назди шўрои пирон барорӣ, гўё ки онҳо мехоҳанд кори ўро аниқтар тафтиш намоянд;>*uМириҳазор дасти вайро гирифта, ба хилватгоҳе бурд, ва пурсид: “Чӣ чиз аст, ки мехоҳӣ ба ман бигўӣ?“.%)CВайро гирифта, назди мириҳазор бурд ва гуфт: “Павлуси бандӣ маро даъват намуда, хоҳиш кард, ки ин ҷавонро назди ту биёрам, зеро чизе дорад, ки ба ту бигўяд“.[(/Павлус яке аз мирисадҳоро даъват намуда, гуфт: “Ин ҷавонро назди мириҳазор бибар, зеро чизе дорад, ки ба ў бигўяд“.@'yАммо хоҳарзодаи Павлус аз қасди онҳо воқиф шуд ва рафта, ба қалъа даромад ва Павлусро хабардор кард.e&CАкнун шумо ва шўрои пирон ба мириҳазор хабар диҳед, ки фардо ўро назди шумо бароварад, гўё ки мехоҳед кори ўро аниқтар дида бароед; ва мо тайёр ҳастем, ки ўро, пеш аз наздик омаданаш, бикушем“.L%Онҳо назди саркоҳинон ва пирон рафта, гуфтанд: “Мо савганд ёд кардем, ки то Павлусро накушем, чизе начашем;$ Шумораи онҳое ки чунин аҳд карда буданд, бештар аз чиҳил нафар буд;# Чун чашми рўз кушода шуд, баъзе аз яҳудиён забон як карда, қасам хўрданд, ки то Павлусро накушанд, ба ҳеҷ хўрданӣ ва нўшиданӣ лаб назананд; C~~@}Q|n|zz0yhxEwwuttss6rqpornmll kihhfedd c4b\aa(`X^][[YXWVU1TSRQ(P|OON0MLLSKSJrIHGGF8E\DCLBBA%@C?V>=Sw Зеро ки Худо рўйбинӣ надорад.I  Лекин ҷалол, шараф ва осоиштагӣ ояд ба ҳар касе ки кори нек мекунад: ҳам, аввалан, ба яҳудӣ ва ҳам ба юнонӣ!N Андўҳу фалокат ояд бар ҷони ҳар одаме ки кори бад мекунад: ҳам, аввалан, бар ҷони яҳудӣ ва ҳам бар ҷони юнонӣ!^5Вале онҳоеро, ки саркашӣ карда, ростиро рад менамоянд, ва мутеи норостӣ мешаванд, ба хашму ғазаб гирифтор хоҳад кард.:mБа онҳое ки доим кори нек карда, толиби ҷалол, шараф ва ҷовидӣ мешаванд, ҳаёти ҷовидонӣ хоҳад дод;gGКи Ў ба ҳар кас мувофиқи аъмоли вай подош хоҳад дод:~uАммо, аз боиси саркашӣ ва дили тавбанопазири худ, ту ғазабро барои худ дар рўзи ғазаб ба зуҳури доварии ҳаққонии Худо афзун мегардонӣ,Ё ки ту ба фаровонии меҳрубонӣ, ҳилм ва пурсабрии Ў беэътиноӣ мекунӣ, бехабар аз он ки меҳрубонии Худо туро ба роҳи тавба ҳидоят менамояд?B~}Наход ки ту, эй одамизод, гумон мекунӣ, ки бо маҳкум кардани кунандагони чунин корҳо ту аз доварии Худо халос хоҳӣ шуд, дар сурате ки худат айни ҳамон корҳоро содир менамоӣ? }Лекин мо медонем, ки доварии Худо бар кунандагони чунин коҳо баҳақ аст.R| Бинобар ин ту, эй одами маҳкумкунанда, ҳар кӣ бошӣ ҳам, узре надорӣ, чунки дигареро маҳум карда, худатро маҳкум менамоӣ, зеро ки ту, эй маҳкумкунанда, айни ҳамон корҳоро содир мекунӣ.K{  Агарчи доварии Худоро медонанд, ки кунандагони чунин корҳо сазовори марганд, бо вуҷуди ин на фақат худашон ин корҳоро мекунанд, балки кунандагони дигарро низ таҳсин менамоянд.hz KБеандеша, аҳдшикан, беилтифот, бадкина ва бераҳманд.Uy %Бадгап, тўҳматчӣ, худобадбин, дилозор, худсито, мағрур ва бадандеша ҳастанд, ба падару модарон итоат намекунанд,^x 7Бинобар ин онҳо аз ҳар гуна кизб, зино, макр, тамаъ ва кина, ҳамчунин аз ҳасад, қатл, ҷидол, фиреб ва бадхўӣ пур ҳастанд,lw SВа азбаски онҳо Худоро бо ақли худ шинохтан нахостанд, Худо онҳоро ба афкори фосид гирифтор кард, то ки корҳои носазо кунанд,Zv /Ҳамчунин мардон ҷимои табииро бо занон тарк карда, оташи шаҳваташон ба якдигар баланд шуд, ва мард бо мард ба кирдори нангин машғул шуда, сазои иштибоҳи худро дар вуҷуди худашон диданд._u 9Аз ин сабаб Худо онҳоро ба ҳавасҳои нангин гирифтор кард: занони онҳо ҷимои табииро ба ҷимои ғайритабиӣ иваз карданд;et EОнҳо ростии Худоро ба дурўғ иваз карданд ва парастишу ибодат карданд махлуқро ба ҷои Холиқе ки то абад муборак аст, омин.ss aБинобар ин Худо онҳоро бо нафси шаҳвониашон ба нопокӣ гирифтор кард, ба тавре ки онҳо баданҳои худро бо ҳамдигар нангин карданд;Nr Ҷалоли Худои бефаноро ба сурате табдил доданд, ки ба одами фонӣ, ба мурғон, чорпоён ва хазандагон монанд аст,yq mБо вуҷуди он ки худашонро оқил номиданд, ақли худро гум карда, p Агарчи онҳо Худоро шинохта бошанд, Ўро чун Худо ситоиш накарданд ва шукр нагуфтанд, балки хаёлоти онҳо ботил, ва дили бефаросаташон тира шуд:4o cЗеро ки моҳияти намоёни Ў, яъне қуввати ҷовидонӣ ва Илоҳияти Ў, аз хилқати олам ба воситаи дидани офаридаҳояш ба назар намоён аст, бинобар ин онҳо ҳеҷ узре надоранд.En Зеро ки он чи дар бораи Худо донистан мумкин аст, ба онҳо маълум аст, чунки Худо ба онҳо маълум кардааст;hm KЗеро ки ғазаби Худо аз осмон зоҳир мешавад бар ҳар гуна маъсият ва шарорати одамоне ки ростиро бо шарорат поймол мекунанд.]l 5Зеро ки адолати Худо дар он аз имон ба имон зоҳир мешавад, чунон ки навишта шудааст: 'Одил ба василаи имон хоҳад зист'.uk eЗеро ки башорати Масеҳро ба худ ор намедонам, чунки он қуввати Худост барои наҷоти ҳар як имондор: ҳам аввалан, яҳудӣ ва ҳам юнонӣ.~j wПас, роғиби онам, ки ба шумо низ, ки дар Рум ҳастед, башорат диҳам.&i GМан нисбат ба юнониён ва варвариён, нисбат ба оқилон ва ҷоҳилон, дайне ба гардан дорам;oh Y Эй бародарон, намехоҳам бехабар бошед аз ин ки дафъаи бисьёр ният доштам назди шумо биёям, лекин то кунун чизе ба ман монеъ мешуд, то ки дар миёни шумо низ, монанди халқҳои дигар, самаре ҳосил кунам.g ) Яъне бо якҷоягии шумо аз имони умумиамон, аз имони шумо ва худам, тасаллӣ ёбам.Wf ) Зеро ки хеле орзуманди дидани шумо мебошам, то ки як атои рўҳоние, барои устувор шуданатон, ба шумо тақдим намоям,Qe  Ва ҳамеша дар дуоҳои худ илтимос мекунам, ки иродаи Худо ягон вақт ба ман мусоидат намояд, ки назди шумо биёям.Td # Худое ки Ўро дар башорати Писари Ў бо рўҳи худ ибодат мекунам, маро шоҳид аст, ки муттасил шуморо ба ёд меоварам.gc IПеш аз ҳама ба Худои худ ба воситаи Исои Масеҳ барои ҳамаи шумо шукр мегўям, ки имони шумо дар тамоми ҷаҳон шўҳрат ёфтааст.b 9Ба ҳамаи маҳбубони Худо, ки дар Рум ҳастед ва ба муқаддасӣ даъват шудаед, аз ҷониби Падари мо Худо ва Исои Масеҳи Худованд файз ва осоиштагӣ бар шумо бод.wa iКи дар миёни онҳо шумо низ даъватшудагони Исои Масеҳ ҳастед,\` 3Ки ба воситаи Ў мо файз ва ҳаввориятро пайдо кардаем, то ки ба хотири исми Ў ҳамаи халқҳоро ба итоати имон дароварем,{_ qВа ба ҳасби рўҳи қудсият, ба воситаи эҳьё шуданаш аз мурдагон, чун Писари Худо маълум шудааст, яъне дар бораи Худованди мо Исои Масеҳ, ^  Дар бораи Писари Худ, ки ба ҳасби ҷисм аз насли Довуд таваллуд шудааст, ] ;Ки онро Худо пештар, ба воситаи анбиёи Худ, дар Навиштаҳои муқаддас ваъда карда буд%\ GПавлус, бандаи Исои Масеҳ, ҳаввории даъватшуда ва барои башорати Худо интихобгардида,P[Ва Малакути Худоро мавъиза мекард ва бо тамоми далерӣ тариқати Исои Масеҳи Худовандро бемалол таълим медод.LZПавлус ду соли тамом дар хонаи иҷорагии худ истиқомат кард, ва ҳар киро, ки назди ў меомад, пазироӣ менамуд.!Y;Чун инро гуфт, яҳудиён рафтанд, дар ҳолате ки бо якдигар бисьёр мубоҳиса мекарданд.'XGПас, бидонед, ки наҷоти Худо ба ғайрияҳудиён фиристода шудааст, ва онҳо хоҳанд шунид“.VW%Зеро ки дили ин қавм сахт ва гўшҳошон вазнин ва чашмҳошон баста шудааст, мабодо бо чашмҳо бубинанд ва бо гўшҳо бишнаванд ва бо дил бифаҳманд ва руҷўъ кунанд, то ки онҳоро шифо бахшам'.xVi'Назди ин қавм бирав ва бигў: бо гўшҳои шунаво хоҳед шунид, вале нахоҳед фаҳмид; ва бо чашмҳои бино хоҳед нигарист, вале нахоҳед дид;U/Азбаски бо якдигар мухолифат доштанд, Павлус пеш аз рафтани онҳо чунин сухане гуфт: “Рўҳулқудс ба василаи Ишаъёи набӣ ба падарони мо чӣ хуб гуфтааст: TБаъзе аз онҳо ба суханонаш имон оварданд, вале дигарон имон наоварданд.S Рўзеро барои ў муқарар карданд, ва мардуми бисьёре назди ў ба манзилаш омаданд, ва ў аз субҳ то шом ба онҳо аз Малакути Худо шаҳодат ва шарҳ медод ва аз Тавроти Мусо ва суҳафи анбиё далелҳо дар бораи Исо меовард.xRiЛекин хоҳишмандем, ки фикру ақидаи туро аз худат бишнавем, зеро ба мо маълум аст, ки дар бораи ин фирқа дар ҳама ҷо ҷидол мекунанд“.9QkБа ў гуфтанд: “Мо ҳеҷ номае дар ҳаққи ту аз Яҳудо нагирифтаем, ва аз бародароне ки ба ин ҷо омада буданд, ҳеҷ кас аз ту чизе хабар надодааст ва ё сухани баде нагуфтааст;zPmБа ин сабаб ман шуморо даъват намудам, то ки бо шумо вохўрда гуфтугў кунам, зеро ки аз барои умеди Исроил бо ин занҷир баста шудаам“.OАммо азбаски яҳудиён мухолифат карданд, ман маҷбур шудам доварии қайсарро талаб намоям, вале на аз барои он ки аз қавми худ шикояте кунам;GNОнҳо, баъд аз тафтиш, мехостанд маро озод кунанд, чунки ман ҳеҷ гуноҳе накардаам, ки сазовори марг бошам;UM#Баъд аз се рўз Павлус бузургони яҳудиёнро даъват намуд, ва ҳангоме ки онҳо ҷамъ омаданд, ба онҳо гуфт: “Эй бародарон! Гарчанде ки ман ҳеҷ амале бар зидди қавм ва расму таомули падарон накардаам, маро дар Ерусалим бандӣ карда, ба дасти румиён супориданд;3L_Вақте ки ба Рум расидем, мирисад бандиёнро ба сипаҳсолор супурд, аммо ба Павлус иҷозат шуд, ки бо як сарбоз, ки ўро посбонӣ мекард, дар хонаи ҷудогонае иқомат кунад.sK_Бародарони он ҷо, чун аз одамони мо хабардор шуданд, то бозоргоҳи Опиюс ва меҳмонсарое ки 'Се майхона' ном дошт, ба истиқболи мо омаданд, ва Павлус онҳоро дида, ба Худо шукргузорӣ кард ва қавидил гашт.KJДар он ҷо бародаронро ёфта, мувофиқи хоҳишашон ҳафт рўз назди онҳо мондем ва сонӣ роҳи Румро пеш гирифтем.PI Аз он ҷо равона шуда, ба Риғюн омадем; азбаски баъд аз як рўз боди ҷанубӣ вазид, рўзи дуюм вориди Пўтюлӣ шудем;[H/ Ва ба Саркузо расида, дар он ҷо се рўз мондем;SG Пас аз се моҳ ба киштии Искандария, ки аломати Ҷавзо дошт ва зимистонро дар ҷазира гузаронида буд, савор шудем.QF Ва моро хеле иззату ҳурмат карданд, ва ҳангоме ки аз он ҷо мерафтем, моро бо лавозимоти сафар таъмин намуданд.zEm Баъд аз ин воқеа дигар беморони ҷазира низ омада, шифо ёфтанд,D Падари Публиюс гирифтори табларза ва дарди шикам шуда хобида буд, ва Павлус назди вай омад ва дастҳои худро бар вай гузошта, вайро шифо дод.CyДар наздикиҳои он мавзеъ амлоки сардори ҷазира буд, ки ў Публиюс ном дошт; ў моро ба хонаи худ оварда, се рўз бо меҳрубонӣ пазироӣ намуд.ByОнҳо мунтазир буданд, ки баданаш варам мекунад ё ки ў баногоҳ афтода ҷон медиҳад; вале чун бисьёр интизорӣ кашиданд ва диданд, ки ҳеҷ офате ба ў нарасид, фикрашон дигаргун шуд, ва гуфтанд, ки ў Худое мебошад.fAEАммо ў ҷонварро дар оташ афканд ва ҳеҷ осебе надид.l@QҲамин ки сокинони ҷазира ҷонварро бар дасти ў овезон диданд, ба якдигар гуфтанд: “Бидуни шакку шубҳа, ин шахс қотил аст, ки бо вуҷуди аз баҳр раҳо шуданаш адолат намегузорад, ки ў зинда бимонад“.?Павлус як миқдор ҳезум ҷамъ карда буд, ва ҳангоме ки онро дар оташ меандохт, ба сабаби гармии оташ мори афъие берун омада, ба дасташ часпид.>wСокинони ҷазира ба мо хеле меҳрубонӣ намуданд: азбаски борон меборид ва ҳаво хунук буд, онҳо оташ афрўхта, ҳамаамонро пазироӣ карданд.t= cВақте ки раҳо шудем, фаҳмидем, ки он ҷазира Малит ном дорад.<,Ва дигарон, баъзе бар тахтаҳо ва баъзе бар шикастапораҳои киштӣ аз дунболи онҳо бираванд. Ба ҳамин тарз ҳамаашон ба саломатӣ ба хушкӣ расиданд.3;_+Лекин мирисад ки мехост Павлусро раҳо кунад, ба ин қасди онҳо монеъ шуд ва фармуд, ки аввал касоне ки шино карда метавонанд, худро дар об андохта, ба соҳил бирасанд, :9*Сарбозон қасди куштани бандиён карданд, ки мабодо касе шинокунон гурехта наравад.9 )Ба димоғае дакка хўрданд, ва киштӣ дар ҷои пасобе фурў монд: бинии он дармонда беҳаракат истод, лекин думаш аз шиддати мавҷҳо дарҳам шикаст.8(Лангарҳоро бурида, дар баҳр гузоштанд, бандҳои сукконро низ кушоданд ва бодбонро ба ҷараёни бод боло кашида, роҳи соҳилро пеш гирифтанд.7+'Вақте ки рўз равшан шуд, заминро нашинохтанд, лекин халиҷе диданд, ки соҳили паст дошт, ва қарор доданд, ки агар мумкин шавад, киштиро сўи он биронанд. 6&Чун аз хўрок сер шуданд, гандумро ба об партофта, киштиро сабук карданд.n5U%Шумораи мо дар киштӣ ҷамъ дусаду ҳафтоду шаш нафар буд.g4G$Он гоҳ ҳама қавидил шуданд, ва онҳо низ нон хўрданд.L3#Бо ин суханон нонро гирифта, дар ҳузури ҳама Худоро шукргузорӣ кард ва онро шикаста, ба хўрдан шурўъ намуд. 2 "Бинобар ин шуморо даъват менамоям, ки чизе бихўред, зеро ки саломатии ҷони шумо ба ин вобаста аст: мўе аз сари ҳеҷ яке аз шумо нахоҳад афтод“.15!Пеш аз субҳидам Павлус аз ҳама хоҳиш кард, ки чизе бихўранд; ў гуфт: “Имрўз рўзи чордаҳум аст, ки шумо интизорӣ кашида, чизе нахўрдаед ва гурусна ҳастед.l0Q Он гоҳ сарбозон танобҳои қаиқро буриданд, ва он афтод.:/mАммо Павлус ва мирисад ва сарбозон гуфт: “Агар инҳо дар киштӣ намонанд, шумо наҷот нахоҳед ёфт“..5Маллоҳон мехостанд киштиро тарк кунанд, ва бо ин мақсад қаиқро ба об мефуроварданд, ба баҳонаи он ки гўё мехоҳанд лангарҳоро аз бинии киштӣ биандозанд,C-Аз бими он ки ба санглохе бахўранд, аз думи киштӣ чор лангар андохтанд ва дами субҳро мунтазир шуданд.I, Ва чуқурии обро чен карданд, бист қомат баромад, андаке пеш рафта, боз чен карданд, понздаҳ қомат баромад.+#Чун шаби чордаҳум фаро расид, ва мо ҳанўз дар баҳри Адриё ба ҳар сў ронда мешудем, дар қарибии нисфи шаб, моллоҳон пай бурданд, ки хушкие наздик аст,R*Лекин бар яке аз ҷазираҳо хоҳем афтод“.^)5Бинобар ин, эй мардон, қавдил бошед, зеро ки ман ба Худо имон дорам, ва ҳамон тавре ки ба ман гуфтааст, воқеъ хоҳад шуд:j(MВа гуфт: “Эй Павлус, натарс! Ту бояд дар ҳузури қайсар ҳозир шавӣ, ва инак, Худо ҷони ҳамаи ҳамсафаронатро ба ту бахшидааст'.1'[Зеро ки имшаб фариштаи Худоеро ки ман аз они Ў ҳастам ва Ўро ибодат мекунам, ба ман зоҳир шуд&Акнун низ шуморо насиҳат дода, мегўям, ки қавидил бошед, чунки ҳеҷ осебе ба ҷони ҳеҷ яке аз шумо нахоҳад расид, фақат киштӣ талаф хоҳад шуд; MM~`}}|{zyxwvv7tsLr*qpUooxnnmZlkkjii0hDg^fejd{clba_^][ZZXX\WWUU2T@SSvRQQPWNNM=KJJiHH,GeFEDCB%@?>=[<{;;:98U766054332H10/.-->, +A*)v('&%$#""l!H K}Es`_0 l v Q  SA5McK? Зеро ки Ў ба Мусо мегўяд: “Ҳар киро марҳамат кардан хоҳам, марҳамат мекунам; ба ҳар кӣ раҳм кардан хоҳам, раҳм мекунам“.oJW Пас чӣ гўем? Магар назди Худо беинсофӣ ҳаст? Ба ҳеҷ ваҷҳ.I! Чунон ки навишта шудааст: “Яъқубро Ман дўст доштам, аммо Эсовро бад дидам“.dHA Ба вай гуфта шуд: “Калонӣ ба хурдӣ хизмат кунад“.9Gk Зеро ки пеш аз таваллуди онҳо, ки ҳанўз ҳеҷ амали неке ё баде накарда буданд, барои он ки пешбинии Худо дар интихобашон на аз аъмол, балки аз Даъваткунанда содир шавад,pFY Ва на фақат ин, балки ба Ривқо низ ҳамин тавр шуд, вақте ки вай аз яке, яъне аз падарамон Исҳоқ ба як шикам ду писарро ҳомила буд.0EY Зеро ки каломи ваъда чунин аст: “Дар ҳамин вақт хоҳам баргашт, ва Сороро писаре хоҳад шуд“.=Ds Яъне на ҳамаи фарзандони ҷисм фарзандони Худо ҳастанд, балки фарзандони ваъда насл ҳисоб меёбанд.5Cc Ва на ҳама фарзандони Иброҳиманд, ки наслаш ҳастанд; балки'насли ту аз Исҳоқ хонда хоҳанд шуд'.HB  Аммо чунин нест, ки каломи Худо аз эътибор сокит шуда бошад. Зеро на ҳама исроилиянд, ки аз Исроил бошанд,]A3 Ва падарон аз онҳоянд, ва аз онҳо Масеҳ ба ҳасби ҷисм ба ҷаҳон омадааст, ки Худо бар ҳама ва то абад муборак аст, Омин.D@ Онҳо исроилиёнанд; фарзандхондагӣ ва ҷалол, аҳдҳо ва шариат, ибодат ва ваъдаҳо ба онҳо тааллуқ доранд;G? Зеро ман мехостам, ки ба хотири бародаронам, ки ба ҳасби ҷисм хешони мананд, худам аз Масеҳ маҳрум шавам.x>i Ки ғуссаи бузургест барои ман, ва сўзи дили ман поён надорад:$= C Дар Масеҳ рост мегўям, дурўғ намегўям, виҷдонам дар Рўҳулқудс бо ман шаҳодат медиҳад,q<['На баландӣ, на умқ, на ҳар гуна махлуқи дигар моро аз муҳаббати Худо, ки дар Худованди мо Исои Масеҳ аст, ҷудо карда наметавонад.?;w&Зеро ман мўътақидам, ки на мамот, на ҳаёт, на фариштагон, на маъбадҳо, на қувваҳо, на ҳозира, на оянда,{:o%Аммо бар ҳамаи ин мо ба воситаи Дўстдорамон пурра ғолиб меоем.L9$Чунон ки навишта шудааст: “Ба хотири Ту мо ҳар рўз кушта мешавем, мисли гўсфандони забҳ ба шумор меравем“.Z8-#Кӣ моро аз муҳаббати Масеҳ ҷудо мекунад? Оё андўҳ, ё фалокат, ё таъқибот, ё гуруснагӣ, ё бараҳнагӣ, ё хатар, ё шамшер?|7q"Кӣ маҳкум мекунад? Оё Масеҳе ки мурдааст, вале боз эҳьё шудааст? Оё Ў, ки ба ямини Худо нишастааст? Оё Ў, ки дар ҳаққи мо шафоат мекунад? 6 !Кӣ баргузидагони Худоро айбдор мекунад? Оё Худое ки сафедкунанда аст?~5u Он Худое ки Писари Худро дареғ надоштааст, балки Ўро барои ҳамаи мо таслим кардааст, чӣ гуна бо якҷоягии Ў ҳама чизро ба мо намебахшад?~4uПас мо ба ин чӣ гўем? Агар Худо тарафгири мо бошад, зидди мо кист?U3#Ва ҳар киро, ки Ў пешакӣ муайян кардааст, онҳоро низ даъват намудааст; ва ҳар киро, ки даъват намудааст, онҳоро сафед кардааст, ва ҳар киро, ки сафед кардааст, онҳоро низ ҷалол додааст.12[Зеро ҳар киро, ки Ў пешакӣ шинохтааст, онҳоро низ пешакӣ муайн кардааст, ки ба сурати Писараш монанд шаванд, то ки Ў дар миёни бародарони бисьёр нахустзода бошанд;n1UДар баробари ин мо медонем, ки ба дўстдорони Худо, ки мувофиқи пешбинии Ў даъват шудаанд, ҳама чиз бар нафъашон ёрдам медиҳад;K0Таҳқиқунандаи дилҳо аз андешаи Рўҳ огоҳ аст, чунки Ў барои муқаддасон мувофиқи хости Худо шафоат мекунад.z/mҲамчунин Рўҳ низ моро дар нотавониамон тақвият медиҳад; зеро ки мо намедонем дар чӣ хусу ба таври бояду шояд дуо гўем, лекин Худи Рўҳ барои мо бо оҳу нолаҳое шафоат мекунад, ки сухан аз баёнашон оҷиз аст..1Аммо агар мо дар умеди чизе бошем, ки онро намебинем, бо сабр мунтазираш мешавем.-Зеро ки бо умеди наҷот ёфтаем. Аммо умед, вақте ки онро мебинанд, дигар умед нест; зеро ки кас агар чизеро бинад, чаро боз дар умеди он бошад?,)Ва на фақат он, балки худи мо низ, ки соҳиби навбари Рўҳ ҳастем, дарунаки оҳу нола мекунем ва мунтазири фарзандхондагӣ ва кафорати ҷисми худ мебошем.*+MЗеро медонем, ки тамоми махлуқот бо якҷоягӣ то алҳол оҳу нола мекунанд ва азоб мекашанд;;*oХуди махлуқот ҳам аз бандагии фано халосӣ ёфта, ба озодии ҷалоли фарзандони Худо шарик хоҳад шуд.I) Чунки махлуқот на бо ихтиёри худ, балки ба хотири мутеъкунандаи худ мутеи оворагӣ шудааст, ба умеди он ки(wЗеро ки махлуқот бо умед ба зуҳури фарзандони Худо мунтазир аст,E'Зеро, ба ақидаи ман, азобу уқубатҳои замони ҳозира назар ба он ҷалоле ки дар мо зоҳир хоҳад шуд, ҳеҷ аст.#&?Ва агар фарзандонаш бошем, ворисонаш низ ҳастем: ворисони Худо ва ҳамирсони Масеҳ ҳастем, агар ҳақиқатан бо Ў азобу уқубат кашем, то ки бо Ў низ ҷалол ёбем.%Ҳамон Рўҳ ба рўҳи мо шаҳодат медиҳад, ки мо фарзандони Худо ҳастем.$7Чунки шумо рўҳи бандагиро қабул накардаед, ки боз ҳаросон шавед, балки Рўҳи фарзандхондагиро қабул кардаед, ки ба Он мо нидо мекунем: “Эй Або, эй Падар“ # Зеро ҳамаи онҳое ки роҳнамояшон Рўҳи Худост, фарзандони Худо ҳастанд;~"u Зеро ки агар шумо ба ҳасби ҷисм зиндагӣ кунед, албатта хоҳед мурд; аммо агар аъмоли ҷисмониро ба воситаи Рўҳ бикушед, зинда хоҳед монд.! Пас, эй бародарон, мо ўҳдадори ҷисм нестем, ки ба ҳасби ҷисм зиндагӣ кунем;Y + Ва агар Рўҳи Он ки Исоро аз мурдагон эҳьё кард, дар шумо сокин бошад, Он ки Масеҳро аз мурдагон эҳьё кард, ҷисмҳои мирандаи шуморо низ бо Рўҳи Худ, ки дар шумо сокин аст, зинда хоҳад кард.=s Ва агар Масеҳ дар шумо бошад, ҷисм ба воситаи гуноҳ мурда аст, вале рўҳ ба воситаи адолат зинда аст.<q Лекин шумо на ба ҳасби ҷисм, балки ба ҳасби рўҳ зиндагӣ мекунед, агар ҳақиқатан Рўҳи Худо дар шумо сокин бошад. Аммо агар касе дорои Рўҳи Масеҳ набошад, вай аз они Ў нест.)KБинобар ин онҳое ки ба ҳасби ҷисм зиндагӣ мекунанд, ба Худо писанд афтода наметавонанд.PЧунки фикрҳои ҷисмонӣ душманӣ ба Худост, зеро ки ба шариати Худо итоат намекунад ва наметавонад итоат кунад. Фикрҳои ҷисмонӣ мамот аст, аммо фикрҳои рўҳонӣ ҳаёт ва сулҳу осоиштагӣ,5cЗеро онҳое ки ба ҳасби ҷисм зиндагӣ мекунанд, дар бораи чизи ҷисмонӣ фикр мекунанд, вале онҳое ки ба ҳасби рўҳ зиндагӣ мекунанд, дар бораи чизи рўҳони фикр мекунанд.FТо ки аҳкоми одилонаи шариат дар мо, ки на ба ҳасби ҷисм, балки ба ҳасби рўҳ зиндагӣ мекунем, ба амал ояд.-SЗеро, азбаски шариат бо айби ҷисм суст шуда, ноилоҷ монда буд, Худо Писари Худро ба сурати ҷисми пургуноҳ ва барои гуноҳ фиристода, гуноҳро дар ҷисм маҳкум кард,!;Чунки қонуни рўҳи ҳаёт дар Исои Масеҳ маро аз қонуни гуноҳ ва мамот фориғ кардааст.a =Пас, ҳеҷ маҳкумияте нест барои онҳое ки дар Исои Масеҳ ҳастанд ва на ба ҳасби ҷисм, балки ба ҳасби рўҳ зиндагӣ мекунанд, Худоро ба воситаи Худованди мо Исои Масеҳ шукр мегўям. Пас, ман бо хиради худ шариати Худоро бандагӣ мекунам, вале бо ҷисми худ қонуни гуноҳро./WВой бар ҳоли ман, ки шахси мискин ҳастам! Кӣ маро аз ин ҷисми гирифтори мамот раҳоӣ медиҳад?,QЛекин дар андоми худ қонуни дигаре мебинам, ки он ба муқобили қонуни хиради ман меҷангад ва маро асири он қонуни гуноҳ мегардонад, ки дар андоми ман мавҷуд аст.}Зеро ки ман ба ҳасби инсони ботинӣ аз шариати Худо лаззат мебарам,MХуллас, ман чунин қонун пайдо мекунам, ки ҳангоме ки ман мехоҳам кори нек кунам, аз ман кори бад сар мезанад.MПас модоме ки он чи намехоҳам, мекунам, акнун кунандаи он ман нестам, балки гуноҳест, ки дар ман вуҷуд дорад.)Зеро он кори неке ки мехоҳам, намекунам, лекин кори баде ки намехоҳам, мекунам.Зеро медонам, ки дар ман, яъне дар ҷисми ман, чизи нек мавҷуд нест; чунки майли кардани кори нек дар ман бошад ҳам, ёрои кардани он надорам. -Бинобар ин акнун кунандаи он ман нестам, балки гуноҳест, ки дар ман вуҷуд дорад." =Пас модоме ки он чи намехоҳам, мекунам, бо ҳамин эътироф менамоям, ки шариат нек аст.@ yМан, охир, он чи мекунам, намефаҳмам; чунки он чи мехоҳам, намекунам, балки он чи бад мебинам, мекунам,4 aЗеро мо медонем, ки шариат рўҳонӣ мебошад, вале ман нафсонӣ ҳастам ва ба гуноҳ фурўхта шудаам.! ; Пас, оё чизи нек барои ман сабаби мамот шуд? Ба ҳеҷ ваҷҳ. Балки гуноҳ сабаби он шуд: барои он ки вай ҳамчун гуноҳ зоҳир шавад, ба воситаи чизи нек ба ман мамот овард, то ки гуноҳ ба воситаи ҳукми шариат ниҳоятдараҷа азим гардад.  Бинобар ин шраиат муқаддас аст, ҳукми он низ муқаддас, барҳақ ва нек аст.  Чунки гуноҳ, баҳонаи ҳукми шариат, маро фиреб дод ва ба воситаи он кушт.! Ва ман мурдам, ва он ҳукми ки барои ҳаёт дода шуда буд, сабаби мамоти ман шуд;@y Ман як вақте бе шариат зиндагӣ мекардам, аммо вақте ки ҳукми шариат ба майдон омад, гуноҳ ҷон гирифт,[/Аммо гуноҳ, бо баҳонаи ҳукми шариат, дар дили ман ҳар гуна тамаъро ба вуҷуд овард, зеро ки бе шариат гуноҳ мурда аст.B}Пас чӣ гўем? Оё шариат бо гуноҳ якест? Ба ҳеҷ ваҷҳ. Лекин ман гуноҳро ба воситаи шариат донистаам. Зеро агар шариат намегуфт, ки'тамаъ накун', ман намедонистам, ки тамаъ чист.Лекин ҳоло мо ба шариате ки моро баста буд, мурда, аз он фориғ шудаем, то ки мувофиқи рўҳи тоза бандагӣ кунем, на ин ки мувофиқи ҳарфи кўҳна.2]Зеро, вақте ки мо ба ҳасби ҷисм зиндагӣ мекардем, ҳаваси гуноҳҳое ки ба воситаи шариат ошкор мешуд, дар андоми мо амал мекард, барои он ки мо ба мамот самаре оварем;=sШумо низ, эй бародарон, ба воситаи Бадани Масеҳ ба шариат мурдаем, то ки ба Дигаре, ба Он ки аз мурдагон эҳьё шуд, тааллуқ дошта бошед, барои он ки мо ба Худо самаре оварем.Бинобар ин агар вай дар айёми зиндагии шавҳараш ба Марди дигар равад, зинокор номида мешавад; лекин агар шавҳараш бимирад, вай аз шариат фориғ мешавад ва ҳар гоҳ ба марди дигар бирасад, зинокор ҳисоб намеёбад.~{Зеро ки зани шавҳардор мувофиқи шариат ба шавҳари зинда вобаста аст, ва агар шавҳараш бимирад, вай аз шариати шавҳардорӣ фориғ мешавад.r} _Эй бародарон, магар намедонед, зеро ба воқифони шариат сухан мегўям, ки шариат бар одамизод дар айёми зиндагии вай қудрат дорад?O|Зеро ки музди гуноҳ мамот аст, аммо бахшоиши файзи Худо ҳаёти ҷовидонист ба воситаи Худованди мо Исои Масеҳ._{7Лекин ҳоло, ки аз гуноҳ фориғ шуда, бандагони Худо гардидаед, самари шумо қудсият аст, ва анҷоми кор ҳаёти ҷовидонист.Bz}Пас он вақт чӣ самаре доштед? Корҳое мекардед, ки ҳоло аз онҳо шарм доред, чунки анҷоми онҳо мамот аст.~yuЗеро вақте ки шумо бандагони гуноҳ будед, аз адолат фориғ будед.6xeБа хотири сустии ҷисматон, ба таври муҳокимаронии одамӣ мегўям: чунон ки шумо андоми худро ба бандагии нопокӣ ва шарорат таслим карда, ба шарорат афтода будед, ончунон ҳоло андоми худро ба бандагии адолат барои қудсият вогузор намоед.gwGВа аз гуноҳ фориғ шуда, бандагони адолат гардидаед. vАммо, Худоро шукр, ки агарчи пештар бандагони гуноҳ будед, ҳоло аз самими қалб ба ҳамон тарзи таълим мутеъ шудаед, ки худро ба он таслим кардед.RuОё намедонед, ки ба ҳар кӣ шумо худро чун бандагон барои итоат таслим кунед, бандагони ҳамон кас гардида, ба вай мутеъ мешавед, хоҳ гуноҳе барои мамот бошад, хоҳ итоате барои адолат?CtПас чӣ кунем? Оё гуноҳ кардан гирем ба он сабаб ки тобеи шариат не, балки тобеи файз ҳастем?Ба ҳеҷ ваҷҳ.FsЗеро ки гуноҳ дигар набояд бар шумо ҳукмронӣ кунад: шумо, охир, тобеи шариат не, балки тобеи файз ҳастед.r} Ва андоми худро ба гуноҳ насупоред, то ки олати шарорат шавад, балки худро, ҳамчун касони аз мурдагон зиндашуда, ба Худо таслим кунед ва андоми худро дар ихтиёри Худо вогузор намоед, то ки олати адолат бошад.2q] Пас, бигзор гуноҳ дар ҷисми мирандаи шумо ҳукмрон нашавад, то ки ба ҳавасҳои он итоат намоед;[p/ Ҳамин тавр шумо низ худро барои гуноҳ кардан мурда, аммо барои Худо дар Худовандаи мо Исои Масеҳ зинда ҳисоб кунед.Bo} Зеро, ин ки Ў мурд, як бор барои ҳамеша нисбат ба гуноҳ мурд, аммо ин ки зинда аст, барои Худо зинда аст.}'Хушо касоне ки ҷиноятҳошон омурзида ва хатоҳошон пўшида шудааст;E=Чунон ки Довуд низ одамеро хушбахт меномад, ки Худо ба вай адолатро сарфи назар аз аъмолаш ато мекунад:h<IЛекин барои касе ки амал намекунад, балки имон меоварад ба Он ки осиёнро сафед мекунад, имонаш адолат ҳисоб карда мешавад..;UБарои касе амал мекунад, муздаш на аз рўи эҳсон, балки аз рўи ўҳдадорӣ ҳисоб карда мешавад; N~%}|{zyxwvvu/tPs6rzqq4p:onmmZl}kjji h$gfvfdc_bba6_^^1]3\[ZFYXJWZVlUUSRR1Q]PONMM(LDKJ`IH.FEE&DSCCB-A@@?>=kЯк кас як рўзро аз рўзи дигар авло медонад; лекин каси дигар рўзҳоро баробар медонад. Бигзор ҳар яке дар эътиқоди худ устувор бошад.='Ту кистӣ, ки бандаи каси дигарро маҳкум мекунӣ? Пеши оғои худ ў меистад ё меафтад; аммо ба по хоҳад истод, зеро ки Худо қодир аст ўро ба по бархезонад. <9Касе ки мехўрад, набояд он касе, ки намехўрад, хор шуморад; ва касе ки намехўрад, набояд он касро, ки мехўрад, маҳкума кунад: чунки Худо ўро қабул кардааст..;UЯке боварӣ дорад, ки хўрдани ҳама чиз ҷоиз аст, вале он ки суст аст, фақат сабзавот мехўрад.!: =Касеро, ки дар имон суст аст, қабул кунед бе он ки дар бораи ақидаҳо мубоҳиса намоед.@9y Балки Худованди мо Исои Масеҳро дар бар кунед ва дар бораи ҳавасҳои шаҳвонии ҷисм ғамхорӣ нанамоед.~8u Мисли он ки рўзона бошад, боодобона рафтор кунем: на бо айёшӣ, на бо мастигарӣ, на бо шаҳватпарастӣ ва фисқу фуҷур, на бо низоъ ва ҳасад.:7m Шаб гузашту рўз наздик омад, пас, биёед, аъмоли зулмотро як сў монему аслиҳаи нурро дар бар кунем. 69 Дар айни ҳол вақтро медонед, ки аллакай соати аз хоб бедор шуданатон расидааст: зеро ки алҳол наҷоти мо назар ба он вақте ки имон овардаем, наздиктар аст.5 Муҳаббат ба ёр бадӣ намекунад; пас, муҳаббат иҷрои пурраи шариат аст.l4Q Зеро ки аҳкоми: 'Зино накун', 'Қатл накун', 'Дузди накун', 'Шаҳодати дурўғ надеҳ', 'Тамаъ накун', Ва тамоми аҳкоми дигар дар ҳамин як калом, чунончи 'Ёратро мисли худат дўст дор' ҷамъбаст карда шудааст.}3s Аз касе чизе қарздор нашавед, ҷуз қарзи муҳаббат нисбат ба якдигар; зеро ҳар кӣ каси дигарро дўст медорад, шариатро ба ҷо меовардааст.w2g Пас, ба ҳар кас он чиро, ки бар зиммаи шумо дайн аст, адо кунед; андозро ба касе ки андоз меситонад; хироҷро ба касе ки хироҷ мегирад; тарсро ба касе ки лоиқи тарс аст; иззатро ба касе ки шоистаи иззат аст.B1} Ба ҳамим сабаб шумо андоз ҳам медиҳед; зеро онҳо мулозимони Худо ҳастанд, ки доим бо ин кор машғуланд.03 Бинобар ин на фақат аз тарси ҷазо, балки низ аз рўи виҷдон итоат кардан лозим аст.d/A Чунки вай хизматгузори Худост бар нафъи ту. Аммо агар корҳои бад кунӣ, битарс; зеро ки вай шамшерро беҳуда бардошта нагаштааст; вай хизматгори Худост ва бо ғазаб аз бадкорон интиқом мегирад.,.Q Зеро ки ҳокимон на барои некўкорон, балки барои бадкорон хавфноканд. Оё мехоҳӣ аз ҳокимият тарсе надошта бошӣ? Корҳои нек кун, ва сазовори таърифи вай хоҳӣ шуд;t-a Бинобар ин ҳар кӣ ба ҳокимият муқобилат кунад, бар зидди амри Худо исьён кардааст; ва исьёнгарон гирифтори маҳкумият хоҳанд шуд., # Ҳар шахс бояд ба ҳокимиятҳои боло итоат кунад; зеро ҳеҷ ҳокимияте нест, ки аз Худо набошад, ва ҳокимиятҳои мавҷуда аз ҷониби Худо барқарор шудаанд.k+O Ба бадӣ мағлуб нашав, балки бадиро бо некӣ мағлуб кун.* Пас, агар душманат гурусна бошад, шикамашро сер кун; агар ташна бошад, ба ў об деҳ; зеро ки бо чунин рафторат бар сари ў оташпораҳо фурў хоҳӣ рехт.4)a Эй маҳбубон, интиқоми худро нагиред, балки ба ғазаби илоҳӣ вогузор кунед; зеро ки навишта шудааст: “Интиқом аз ҷониби Ман аст, Ман сазо хоҳам дод, мегўяд Худованд“.(# Ба қадри имкон, то ҳадде ки ба шумо вобаста аст, бо ҳамаи одамон мувосо кунед.'% Ба ҳеҷ кас дар ивази бадӣ бадӣ накунед; пеши тамоми мардум дар паи некӣ бошед.G& Бо якдигар ҳамфикр бошед; ҳавобаландӣ накунед, балки бо ҳакирон муошират намоед; худро доно мапиндоред.y%k Бо шодикунандагон шодӣ кунед, бо гирьякунадагон гирья кунед.3$_ Баракат бихоҳед барои онҳое ки шуморо таъқиб мекунанд; баракат бихоҳед, вале лаънат нахоҳед.# Дар рафъи эҳтиёҷоти муқаддасон иштирок кунед; дар меҳмоннавозӣ бикўшед. "  Аз умедворӣ тасаллӣ ёбед; дар мусибат пуртоқат бошед; ҳамеша дуо гўед.!!; Ҷидду ҷаҳдро суст накунед, рўҳи пурҳарорат дошта бошед; Худовандро бандагӣ намоед.K  Якдигарро бо муҳаббати бародарӣ дўст доред; ва ҳар яке каси дигарро зиёдтар сазовори эҳтиром ҳисоб кунед.  Муҳаббати шумо бе риёкорӣ бошад; аз бадӣ нафрат кунед, ба некӣ бичаспед;X) Агар касе воиз бошад, бо мавъиза машғул шавад; ҳар кӣ бахшандаи аст, бо саховат бахшиш диҳад; ҳар кӣ сардор аст, бо ҷудду ҷаҳд сардорӣ кунад; ҳар кӣ эҳсонкор аст, бо меҳрубонӣ некӣ кунад.H  Агар атои хизмат дошта бошӣ, бо хизматгузорӣ машғул шав; агар касе муаллим бошад, бо таълим машғул шавад;eC Ва ба ҳасби файзе ки ба мо дода шудааст, атоҳои гуногун дорем; агар атои нубувват доша бошӣ, ба андозаи имон нубувват кун;D Ҳамчунин мо, ки бисьёрем, як баданро дар Масеҳ ташкил мекунем, аммо ҳар яке ба танҳои андоми якдигарем;C Зеро, чунон ки дар як бадан андоми бисьёре дорем, лекин на ҳамаи андомҳо айни як корро ба ҷо меоваранд,|q Зеро ба ҳасби файзе ки ба ман ато шудааст, ба ҳар яке аз шумо мегўям: дар ҳаққи худатон бештар аз он чи шоён аст, фикр накунед, балки хоксорона, ба андозаи имоне ки Худо ба ҳар кас насиб кардааст, фикр ронед.#? Худро ба ин дуньё ҳамшакл насозед, балки ба воситаи таҷдиди ақлатон шакли тозае ба худ бигиред, то дарк кунед, ки иродаи нек, писандида ва комили Худо чист.T # Пас, шуморо, эй бародарон, ба марҳамати Худо даъват менамоям, ки ҷисмҳои худро ҳамчун қурбонии зинда, муқаддас ва писандидаи Худо тақдим кунед: ибодати оқилонаи шумо ҳамин хоҳад буд;+ $Зеро ки ҳама чиз аз Ўст, ба воситаи Ўст ва барои Ўст. Ўро то абад ҷалол бод. Омин. #Ё кист, ки ба Ў пешакӣ чизе дода бошад, то ки подошашро ба вай баргардонад?5 "Зеро кист, ки афкори Худовандро дарк карда бошад? Ё кист, ки мушовири Ў шуда бошад?N !Зиҳӣ умқи сарват ва ҳикмат ва маърифати Худо! Чӣ қадар ақлнорас аст доварии Ў ва таҳқиқнопазир аст роҳҳои Ў!% Зеро ки Худо ҳамаро ба беитоатӣ дучор овардааст, то ки ҳамаро марҳамат кунад.]3 Ҳамчунин онҳо низ ҳоло итоат накарданд, то ки худашон низ ба воситаи ҳамон марҳамате ки шумо ёфтаед, марҳамат ёбанд.Q Зеро, чунон ки шумо низ як вақте ба Худо итоат накардед, вале алҳол, ба сабаби беитоатии онҳо, марҳамат ёфтаед,jM Зеро ки бахшоишҳо ва даъвати Худо тағьирнопазир аст.N Ба сабаби Инҷил, онҳо душманонанд ба хотири шумо, лекин ба сабаби интихоб, онҳо маҳбубанд ба хотири падарон;  Ва ин аст аҳди Ман бо онҳо дар замоне ки гуноҳҳошонро аз миён бардорам“.  Ва он гоҳ тамоми Исроил наҷот хоҳад ёфт, чунон ки навишта шудааст: “Аз Сион Раҳокунанда хоҳад омад ва маъсиятро аз Яъқуб дафъ хоҳад кард;i K Зеро, эй бародарон, ман намехоҳам, ки шумо, худро доно пиндошта, аз чунин сир бехабар монед, ки як қисми Исроил ба сангдилӣ гирифтор шудааст то вақте ки шумораи пурраи ғайрияҳудиён дохил шаванд.U # Зеро, агар ту аз зайтуни табиатан ёбоӣ бурида шуда, бар хилофи табиат ба зайтуни хуб пайванд шуда бошӣ пас алалхусус инҳо, ки шохаҳои табиӣ ҳастанд, ба зайтуни хуб пайванд хоҳанд шуд.S  Лекин онҳо низ, агар дар беимонӣ намонанд, пайванд хоҳанд шуд, зеро Худо қодир аст, ки онҳоро боз пайванд кунад.A{ Пас, меҳрубонӣ ва сахтгирии Худоро бубин: Ў сахтгир аст ба онҳое ки афтода ҷудо шудаанд, ва меҳрубон аст ба ту, агар дар меҳрубонии Ў бимонӣ; вагар на ту низ бурида хоҳӣ шуд.+ Зеро ки агар Худо шохаҳои табииро амон надода бошад, туро низ амон нахоҳад дод._7 Бале. Онҳо ба сабаби беимонӣ шикаста ҷудо шудаанд, аммо ту ба воситаи имон истодагӣ мекунӣ: ғурур макун, балки битарс.  Ту хоҳӣ гуфт: “Шохаҳо шикаста ҷудо шудаанд, то ки ман пайванд шавам“.eC Пас назди он шохаҳо мағрур машав; ва агар мағрур шавӣ, бидон, ки ту решаро нигоҳ надоштаӣ, балки реша туро нигоҳ доштааст. Аммо агар баъзе аз шохаҳо шикаста ҷудо шуда бошанд, ва ту, ки зайтуни ёбоӣ будӣ, ба ҷои онҳо пайванд гашта, ба реша ва шираи зайтун шарик шуда бошӣ,J  Агар хамироя муқаддас бошад, хамир низ муқаддас аст; ва агар реша муқаддас бошад, шохаҳо низ муқаддас аст.S Зеро, агар радшавии онҳо мусолиҳаи ҷаҳон шуда бошад, пас қабулшавии онҳо, ба ҷуз эҳьё аз мурдагон, чӣ хоҳад буд?O Ба умеди он ки рашки онҳоеро, ки ба ҳасби ҷисм ба ман наздиканд, ба вуҷуд оварам ва баъзеи онҳоро наҷот диҳам."= Ба шумо, эй халқҳо, мегўям: ҳамчун ҳаввории халқҳо ман хизмати худро ситоиш мекунам:y~k Ва агар пешпохўрии онҳо сарвати ҷаҳон ва шикасти онҳо сарвати халқҳо бошад, каломи онҳо чанд маротиба зиёдтар фоидабахш хоҳад буд.5}c Пас, ман мегўям: оё онҳо то ба дараҷае пешпо хўрдаанд, ки фурў ғалтиданд? Ба ҳеҷ ваҷҳ. Аммо аз пешпохўрии онҳо ба халқҳо наҷот омад, то ки рашки онҳоро ба вуҷуд оварад.|) Бигзор чашмони онҳо хира шавад, то ки набинанд, ва тахтапушти онҳо хам шавад“.:{m Довуд низ мегўяд: “Бигзор сурфаи онҳо барои сазояшон ба доме, капқоне ва тузоқе мубаддал гардад;izK Чунон ки навишта шудааст: “Худо ба онҳо рўҳи хоби гарон дод, Ва чашмоне ки намебинанд, ва гўшҳое ки то имрўз намешунаванд“kyO Пас чӣ гўем? Исроил он чиро, ки толиб буд, ба даст наовард. Аммо баргузидагон ба даст оварданд, ва касони боқӣ сангдил шуданд,dxA Аммо агар ин мувофиқи файз бошад, пас мувофиқи аъмол нест, вагарна файз дигар файз нашуда мемонад. Ва агар мувофиқи аъмол бошад, пас ин дигар файз нест, вагар на амал дигар амал нашуда мемонд.w Ҳамчунин дар замони ҳозира низ, мувофиқи интихоби файз, бақияе мондааст.Fv Аммо Худо ба ў чӣ ҷавобе дод? 'Ҳафт ҳазор одамро, ки назди Баал зону назадаанд, барои Худ нигоҳ доштаам“.muS „Худовандо! Анбиёи Туро онҳо куштанд, қурбонгоҳҳои Туро вайрон карданд; танҳо ман мондаам, дар қасди ҷони ман низ мебошанд“+tO Худо қавми Худро, ки пешакӣ шинохта буд, рад накардааст. Оё намедонед, ки Навиштаҳо дар ҳикояти Ильёс чӣ мегўяд? Чӣ гуна ў ба Худо аз Исроил шикоят карда мегўяд:ys m Пас, ман мегўям: магар Худо қавми Худро рад кардааст? Ба ҳеҷ ваҷҳ. Зеро ки ман ҳам исроилӣ, аз насли Иброҳим, аз сабти Биньёмин ҳастам.;ro Аммо дар бораи Ў мегўяд: “Тамоми рўз дастҳои Худро сўи қавми беитоат ва гарданкаш дароз кардам“.jqM Ва Ишаъё далерона мегўяд: “Касоне Маро ёфтанд, ки толиби Ман набуданд, ба касоне Худро зоҳир сохтам, ки ҷўёи Ман набуданд“.Qp Аммо магўям: оё Исроил намедонист? Пеш аз ҳама Мусо мегўяд: “Ман ба воситаи он чи қавм нест, рашки шуморо ба вуҷуд хоҳам овард, ба воситаи мардуми бефаҳ шуморо ба хашм хоҳам овард“._o7 Аммо мегўям: оё онҳо нашунидаанд? Баръакс: “Садои онҳо дар тамоми замин паҳн шуд, ва каломашон то ақсои дуньё расид“.}ns Пас, имон аз шунидани ваъз аст ва ваъз ба воситаи каломи Худост.?mw Лекин на ҳама башоратро гўш карданд. Зеро Ишаъё Мегўяд: “Худовандо! Кӣ ба ваъзи мо имон овардааст?“glG Ва чӣ гуна ба онҳо воизон мавъиза мекунанд бе он ки фиристода шаванд? Чунон ки навишта шудааст: “Чӣ гуна зебост пойҳои онҳое ки аз сулҳу осоиштагӣ башорат медиҳанд, аз некӣ башорат медиҳанд!“6ke Аммо чӣ гуна онҳо бихонанд Онро, ки ба Ў имон наоварадаанд? Чӣ гуна онҳо имон оваранд ба Он ки дар бораи Ў чизе нашунидаанд? Чӣ гуна онҳо бидуни воизон чизе бишнаванд?ljQ Зеро 'ҳар кӣ исми Худовандро бихонад, наҷот хоҳад ёфт'.&iE Ва дар ин бобат ҳеҷ тафовуте дар миёни яҳудиён ва юнониён нест, зеро ҳама Худованди Ягонае доранд, ки барои ҳамаи онҳое ки исми Ўро мехонанд, сарватманд аст.hw Зеро Навиштаҳо мегўяд: “Ҳар кӣ ба Ў имон овард, хиҷил хоҳад шуд“`g9 Чунки одам бо дили худ имон меоварад, ки ин барои адолати ўст, ва бо даҳони худ эътироф мекунад, ки ин барои наҷоти ўст.fy Зеро агар ту бо даҳони худ эътироф кунӣ, ки Исо Худованд аст, ва бо дили худ имон оварӣ, ки Худо Ўро аз мурдагон эҳьё кард, наҷот хоҳӣ ёфт;Ze- Аммо вай чӣ мегўяд? Калом наздики туст, дар даҳони ту ва дар дили туст, яъне каломи имон, ки мо онро мавъиза мекунем.d% Ё: “Кӣ ба варта нузул мекунад?“ барои он ки Масеҳро аз мурдагон боло барорад.pcY Аммо адолате ки аз рўи имон аст, чунин мегўяд: “Дар дили худ нагў: 'Кӣ ба осмон сууд мекунад?'„ барои он ки Масеҳро поён фурорад.Xb) Мусо дар бораи адолате ки аз рўи шариат аст, чунин менависад: “Ҳар кӣ онро ба ҷо оварад, ба воситаи он хоҳад зист“ a  Чунки Масеҳ анҷоми шариат аст барои адолати ҳар касе ки имон меоварад.x`i Зеро ки ба адолати Худо сарфаҳм нарафта, адолати худашонро барқарор карданӣ шуданд ва ба ин сабаб ба адолати Худо итоат накарданд;_/ Зеро дар бораи онҳо шаҳодат медиҳам, ки рашки Худоро доранд, аммо на аз рўи фаҳм./^ Y Эй бародарон! Орзуи дили ман ва дуои ман назди Худо барои Исроил ин аст, ки онҳо наҷот ёбанд.u]c !Чунон ки навишта шудааст: “Инак, дар Сион санги пешпо ва сахраи васваса мегузорам, ва ҳар кӣ ба Ў имон оварад, хиҷил нахоҳад шуд“.4\a Чаро? Чунки онро на дар имон, балки дар аъмол толиб шуданд. Онҳо ба санги пешпое пешпо хўрданд,[  Аммо Исроил, ки дар паи шариати адолат буд, ба шариати адолат нарасид.7Zg Пас чӣ гўем? Халқҳое ки дар паи адолат набуданд, адолат ба даст оварданд: адолате ки аз имон аст;Y# Ва чунон ки Ишаъё пешгўӣ кардааст: “Агар Худованди лашкарҳо барои мо насле боқӣ намегузошт, мо мисли Садўм мешудем ва ба Амўро монандӣ медоштем“.ZX- Зеро ки Худованд коре ба итмом мерасонад ва ба зудӣ аз рўи адолат ҳал мекунад, кори қатъие бар замин анҷом медиҳад.cW? Ва Ишаъё дар бораи Исроил нидо мекунад, ки: “Агар шумораи банӣ-Исроил мисли реги баҳр бошад ҳам, бақияе наҷот хоҳад ёфт;SV Ва дар он ҷое ки ба онҳо гуфта шудааст: “Шумо қавми Ман нестед“, онҳо фарзандони Худои Ҳай номида хоҳанд шуд“.xUi Чунон ки дар Ҳушаъ низ мегўяд: “Онҳоеро, ки қавми Ман нестанд, қавми Худ хоҳам хонд, ва онро, ки маҳбуба нестанд, маҳбуба хоҳам хонд;NT Ва он зарфҳои марҳамат моем, ки Ў моро на фақат аз байни яҳудиён, балки аз байни халқҳо ҳам даъват намудааст,RS То ки фаровонии ҷалоли Худро бар зарфҳои марҳамат, ки Ў пешакӣ онҳоро барои ҷалол омода кардааст, зоҳир созад.bR= Пас, чӣ ҷои баҳс аст, ки агар Худо, бо мақсади нишон додани ғазаби Худ ва зоҳир сохтани иқтидори Худ, зарфҳои ғазабро, ки барои ҳалокат сохта шудаанд, бо пурсабрии азиме таҳаммул карда бошад,]Q3 Оё кўзагар ихтиёр надорад, ки аз айни як гил зарфе барои истеъмоли олӣ ва зарфи дигаре барои истеъмоли паст бисозад?VP% Аммо ту кистӣ, эй одамизод, ки бо Худо баҳсу мунозира мекунӣ? Оё маснўъ ба сонеъ мегўяд: “Чаро маро чунин сохтӣ?“JO  Ту ба ман хоҳӣ гуфт: “Пас чаро Ў боз маззамат мекунад? Зеро кист, ки ба иродаи Ў муқобилат карда тавонад?“.N' Пас, Ў ҳар киро хоҳад, марҳамат мекунад, ва ҳар киро хоҳад, сангдил мегардонад.$MA Зеро ки Навиштаҳо ба фиръавн мегўяд: “Барои он Ман туро ба по гузоштаам, ки қуввати Худро бар ту нишон диҳам, то ки исми Ман дар тамоми ҷаҳон интишор ёбад“.-LS Пас, гап на дар он кас аст, ки майл дорад ва саъю кўшиш мекунад, балки дар марҳамати Худост. ~}}|g{ztyYxkw!vutsrrqMooAngm lLkjXiihhfeddcbmaaV`_^^]l\[ZYXWWV}UlTTRRR2QrPPONNBLKJJIcHHG,FSEDCCBUAq@?>~==SaЧунки шумо ҳанўз ҷисмонӣ ҳастед. Зеро, модоме ки дар миёни шумо ҳасад, баҳсу мунозира ва ихтилоф ҳаст, оё шумо ҷисмонӣ нестед ва оё ба таври инсонӣ рафтор намекунед?E=Ва шуморо шир хўрондам, на ғизои сахт, зеро ки шумо ҳанўз омодагӣ барои он надоштед ва ҳоло низ надоред,m< UВа ман, эй бародарон, натавонистам бо шумо, ҳамчун касони рўҳонӣ, сухан ронам, балки ҳачун касони ҷисмонӣ, ё кўдакон дар Масеҳ.<;qЗеро кист, ки фикри Худовандро дониста бошад, то ки Ўро таълим диҳад? Лекин мо фикри Масеҳро дорем.G:Лекин одами рўҳонӣ дар бораи ҳама чиз ҳукм мекунад, вале касе наметавонад дар бораи ў дуруст ҳукм кунад.39_Аммо одами нафсонӣ он чиро, ки аз Рўҳи Худост, қабул намекунад, чунки он дар назари ў ҷаҳолат аст; ва онро дарк карда наметавонад, чунки он ҳукми рўҳониро металабад.,8Q Ва инро на бо суханоне ки ҳикмати инсон таълим додааст бидонем, балки бо суханоне ки Рўҳулқудс таълим додааст, мегўем ва рўҳиётро бар тибқи рўҳ таъбир мекунем.\71 Лекин мо на рўҳи ин ҷаҳонро, балки Рўҳеро қабул кардаем, ки аз Худост, то он чиро, ки Худо ба мо ато кардааст, бидонем,6! Зеро кист аз одамон, ки ботини инсонро бидонад, ба ҷуз рўҳи инсон, ки дар ўст? Ҳамчунин он чиро, ки дар Худо ҳаст, ҳеҷ кас намедонад, ба ҷуз Рўҳи Худо.U5# Вале ба мо Худо онро ба воситаи Рўҳи Худ ошкор сохтааст; зеро ки Рўҳ ҳама чизро, ҳатто умқҳои Худоро пай мебарад.45 Аммо, чунон ки навишта шудааст: “Он чиро, ки чашме надидааст, гўше нашунидааст ва ба дили инсон наомадааст, Худо барои дўстдорони Худ муҳайё кардааст“.K3Ки онро ҳеҷ яке аз мирони ин ҷаҳон надонист; зеро, агар медонистанд, Худованди ҷалолро маслуб намекарданд.v2eБалки дар бораи ҳикмати Худо маҳрамона сухан меронем, дар бораи ҳикмати ниҳоние ки Худо аз азал барои ҷалоли мо муқарар кардааст,r1]Аммо дар бораи ҳикмат мо дар миёни комилон сухан меронем, вале на дар бораи ҳикмати ин ҷаҳон ва мирони ҷаҳон, ки фано хоҳанд шуд,0То ки имони шумо на бар ҳикммати инсон, балки бар қуввати Худо қарор ёбад.D/Ва калому мавъизаи ман на дар суханони исботкоронаи ҳикмати инсон, балки дар зуҳури рўҳ ва қувват буд,v.eВа ман дар заъф ва дар тарсу ларзи бузурге назди шумо будам,C-Зеро ман қарор додам, ки дар миёни шумо, ба ҷуз Исои Масеҳ, он ҳам Исои Масеҳи маслубшуда, чизе надонам;p, [Ва ҳангоме ки ман, эй бародарон, назди шумо омадам, на бо фазилати калом ё ҳикмати одам, то шаҳодати Худоро ба шумо эълон намоям, + То, чунон ки навишта шудааст,'фахркунанда бигзор ба Худованд фахр кунад'.U* %Ва аз Ў шумо дар Исои Масеҳ ҳастед, ки барои мо ҳикмате аз ҷониби Худо, яъне адолат ва қудсият ва кафорат шудааст,a) =Барои он ки ҳеҷ ҷисме дар пеши Худо фахр накунад.A( }Ва Худо бекасони ҷаҳон ва ҳақиронро, ва он чиро, ки номавҷуд аст, баргузид, то ки мавҷудро ботил кунад,' Лекин Худо ҷоҳилони ҷаҳонро баргузид, то ки ҳакимонро шарманда кунад, ва нотавонони ҷаҳонро баргузид, то ки тавонгаронро шарманда кунад;& !Зеро, эй бародарон, бингаред, ки шумо, вақте ки даъват шудед, чӣ будед: бисьёр ба ҳасби ҷисм ҳаким нестед, бисьёр тавоно нестед, бисьёр наҷиб нестед;N% Чунки ҷаҳолати Худо аз ҳикмати одамон пурҳикматтар аст, ва нотавонони Худо аз қуввати одамон тавонотар аст._$ 9Аммо барои худи даъватшудагон, чи яҳудиён, чи юнониён, Масеҳро мавъиза мекунем, ки Ў қуввати Худост ва ҳикмати Худост;A# }Лекин мо Масеҳи маслубшударо мавъиза мекунем, ки барои яҳудиён васваса ва барои юнониён ҷаҳолат аст.}" uЗеро ки яҳудиён мўъҷизот металабанд, ва юнониён ҳикмат меҷўянд;! Зеро, дар ҳикмати Худо, модоме ки ҷаҳон бо ҳикмати худ Худоро нашинохт, Худо салоҳ донист, ки ба воситаи ҷаҳолати мавъиза имондоронро наҷот диҳад,O  Куҷост ҳаким? Куҷост китобдон? Куҷост воизи ин ҷаҳон? Оё Худо ҳикмати ин ҷаҳонро ба ҷаҳолат табдил надодааст?G  Зеро навишта шудааст: “Ҳикмати ҳакимонро ба ҳалокат хоҳам расонд ва ақли оқилонро нопадид хоҳам кард“.T #Зеро паёми салиб барои гирифторони ҳалокат ҷаҳолат аст, вале барои мо, ки дар роҳи наҷот ҳастем, қуввати Худост.k QЗеро Масеҳ маро нафиристодааст, ки таъмид диҳам, балки башорат диҳам, на дар ҳикмати калом, то ки салиби Масеҳ ботил нашавад.W )Ман инчунин аҳли байти Истефанусро таъмид додаам; ҷуз инҳо дар хотир надорам, ки каси дигареро таъмид дода бошам.g IТо касе нагўяд, ки ман ўро ба исми худ таъмид додаам.) MХудоро шукр мегўям, ки ман ҳеҷ яке аз шуморо, ба ғайр аз Криспус ва ўоюс, таъмид надодаам,M  Оё Масеҳ аз ҳам ҷудо шудааст? Оё Павлус барои шумо маслуб гардидааст? Ё ки шумо ба исми Павлус таъмид ёфтаед?   Ман онро дар назар дорам, ки ҳар яке аз шумо мегўяд: “Ман аз они Павлус ҳастам“; „Ман аз он Апўллўс“; „Ман аз они Кифо“; „Ман аз они Масеҳ“.e E Зеро ки аз аҳли байти Хлўо ба ман дар бораи шумо эй бародарон, маълум шудааст, ки дар байнатон баҳсу мунозира вуҷуд дорад.c A Аз шумо, эй бародарон, ба исми Худованди мо Исои Масеҳ илтимос мекунам, ки ҳамаатон айни як суханро гўед, ва дар байни шумо ҷудогие набошад, балки шумо дар як рўҳ ва дар як фикр муттаҳид бошед., S Амин аст Худое ки шуморо ба ширкати Писари Худ Исои Масеҳи Худованди мо даъват намудааст.8 kКи Ў низ шуморо то ба охир устувор хоҳад кард, то ки дар рўзи Худованди мо Исои Масеҳ беайб бошед.N Ба тавре ки шумо аз ҳеҷ лаёқат норасогӣ надоред, модоме ки мунтазири зуҳури Худованди мо Исои Масеҳ мебошед,d CЗеро шаҳодати Масеҳ дар шумо барқарор гардидааст, Чунки дар Ў шумо аз ҳар чиз: аз ҳар сухан ва аз ҳар дониш бой шудаед,; qХудои худро ҳамеша барои шумо шукр мегўям, барои файзи Худо, ки ба шумо дар Исои Масеҳ ато шудааст, /Файз ва осоиштагӣ аз ҷониби падари мо Худо ва Исои Масеҳи Худованд бар шумо бод.| sБа калисои Худо, ки дар Қуринтўс воқеъ аст, ба муқаддасони даъватшуда, ки дар Исои Масеҳ тақдис гардидаанд, бо ҳамаи онҳое ки дар ҳар ҷо исми Худованди мо Исои Масеҳро мехонанд, ки Ў Худованди онҳо ва мост,&  IПавлус, ки бо иродаи Худо ҳаввории даъватшудаи Исои Масеҳ аст, ва бародари мо Сўстинис,k OФайзи Худованди мо Исои Масеҳ бо ҳамаи шумо бод. Омин. Ғоюс, ки мизбони ман ва тамоми аҳли калисо мебошад ба шумо салом мегўяд. Хазинадори шаҳр Арастус ва бародари мо Квартус ба шумо салом мегўянд, Ман Тартиюс низ, ки ин номаро навиштаам, ба шумо дар Худованд салом мегўям. 'Ҳамкорам Тимотиюс ва хешонам Лукюс, Ёсўн ва Сўсипатрус ба шумо салом мегўянд.hIВа Худои сулҳу осоиштагӣ ба зудӣ шайтонро зери пойҳои шумо сарнагун хоҳад кард. Файзи Худованди мо Исои Масеҳ бо шумо бод!{oИтоати шумо ба ҳама маълум аст; ва ман низ аз шумо хурсандам, лекин орзумандам, ки шумо дар некӣ хирадманд ва дар бадӣ соддадил бошед.+Зеро ки онҳо на ба Худованди мо Исои Масеҳ, балки ба шиками худ хизмат мекунанд ва бо тамаллуқкорӣ ва суханороӣ дилҳои соддалавҳонро фиреб медиҳанд.;oШуморо, эй бародарон, даъват менамоям, ки аз касоне ки бар хилофи таълиме ки шумо ёфтаед, дар миён ҷудоӣ ва васваса меандозанд, эҳтиёт бошед ва аз онҳо канорагирӣ кунед;+OБа якдигар бо бўсаи муқаддасони салом гўед. Ҳамаи калисоҳои Масеҳ ба шумо салом мегўянд.=sБа Филўлўгус ва Юлиё, Нирвас ва хоҳараш, ва Ўлумпос, ва ҳамаи муқаддасоне ки бо онҳоянд, салом гўед.&EБа Асункритус, Флигўн, Ҳермос, Патрубос, Ермис ва бародароне ки бо онҳоянд, салом гўед.2] Ба Руфус, ки баргузидаи Худованд аст, ва ба модари ў, ки барои ман мисли модар аст, салом гўед. Ба Труфино ва Трифосо, ки дар дар кори Худованд фаъол ҳастанд, салом гўед. Ба Парсиси маҳбуба, ки дар кори Худованд бисьёр фаъол аст, салом гўед.C Ба хеши ман Ҳиродиюн салом гўед. Ба онҳое ки аз аҳли байти Наркисус ба Худованд имон дорад, салом гўед.(~I Ба Апалис, ки дар Масеҳ озмуда шудааст, салом гўед. Ба аҳли байти Аристоблус салом гўед. }9 Ба Урбонус, ки дар Масеҳ ҳамкори мост, ва ба Истохис, ки маҳбуби ман аст, салом гўед.n|UБа Амплиёс, ки дар Худованд маҳбуби ман аст, салом гўед.{1Ба хешони ман Андрониқўс ва Юниёс, ки бо ман бандӣ буданд, салом гўед; онҳо дар миёни ҳаввориён машҳур ҳастанд ва аз ман пештар ба Масеҳ имон овардаанд.tzaБа Масрьям, ки барои мо бисьёр меҳнат кардааст, салом гўед.yБа маҳбуби ман Апинтус, ки барои Масеҳ навбари Охоия аст, салом гўед.ax;Онҳо ҷони худро барои ман ба хатар андохтаанд, ва аз онҳо на фақат ман, балки ҳамаи калисоҳои халқҳо низ мамнун ҳастанд; ҳамчунин ба аҳли калисое ки дар хонаи онҳо ҷамъ мешаванд, салом гўед. wБа Прискила ва Акило, ки ҳамкорони ман дар Исои Масеҳ буданд, салом гўед;vТо ки вайро ба хотири Худованд, ба тавре ки шоистаи муқаддасон бошад, қабул кунед ва дар ҳар бобат, ки ба шумо эҳтиёҷ дошта бошад, ба вай мадад расонед; зеро ки вай ҳам ба бисьёр касон ва ба худи ман низ мадад буд.u !Хоҳари мо Фубиро, ки ходимаи калисои Канхария аст, ба шумо маъруфӣ менамоям,ftE!Ва Худои сулҳу осоиштагӣ бо ҳамаи шумоён бод. Омин. s  Ва ман, бо хости Худо, бо шодмонӣ назди шумо биёям ва бо шумо ором ёбам..rUТо ки аз беимонони Яҳудо раҳо шавам, ва хизмати ман дар Ерусалим мақбули муқаддасон афтад.@qyПас, эй бародарон, ба хотири Худованди мо Исои Масеҳ ва ба хотири муҳаббати Рўҳ аз шумо илтимос дорам, ки ҳамроҳи ман дар дуоҳои худ барои ман назди Худо ҷидду ҷаҳд намоед,*pMВа яқин дорам, ки ҳар гоҳ назди шумо биёям, бо баракати пурраи башорати Масеҳ хоҳам омад.OoПас, ин корро анҷом дода ва ин маблағро ба дасти онҳо супурда, ман бо роҳи кишвари шумо ба Испония хоҳам рафт.Bn}Инро салоҳ донистанд, вале нисбат ба онҳо ўҳдадор ҳам ҳастанд; зеро, модоме ки халқҳо ба онҳо аз ҷиҳати рўҳонӣ шарик шудаанд, бояд ба онҳо аз ҷиҳати маишӣ низ хизмат кунанд.Um#Зеро ки аҳли Мақдуния ва Охоия салоҳ донистанд ки хайроте барои камбағалони муқаддасони Ерусалим фиристонанд.lАммо ҳоло ман ба Ерусалим меравам, то ки ба муқаддасон хизмат кунам,}ksҲамин ки ба сафари Испония биравам, назди шумо хоҳам омад. Зеро умедворам, ки ҳангоми гузашта рафтанам бо шумо мулоқот кунам, ва шумо маро, баъд аз он ки аз дидоратон андаке сер шавам, ба он ҷо гусел намоед.FjЛекин алҳол, ки маро дар ин кишварҳо дигар коре нест, ва чандил сол боз орзурмандам, ки назди шумо биёям,iҲамин чиз буд, ки дафъаи бисьёр ба омадани ман назди шумо монеъ шуд._h7Балки, чунон ки навишта шудааст: “Онҳое ки хабари Ўро наёфтаанд, хоҳанд дид, ва онҳое ки нашунидаанд, хоҳанд фаҳмид“.gДар айни ҳол ман саъю кўшиш намудаам, на дар он ҷойҳое ки исми Масеҳ машҳур аст, башорат бидиҳам, то ки бар таҳкурсии дигарон бино накунам,7fgБо қуввати аломоту мўъҷизот, бо қуввати Рўҳи Худо ба ҷо овардааст, ба тавре ки ман аз Ерусалим ва гирду атрофаш гирифта то Илурикўн башорати Масеҳро интишор кардаам,Ye+Зеро ҷуръат намекунам чизе бигўям ҷуз он чи Масеҳ ба воситаи ман дар бобати мутеъ кардани халқҳо бо сухан ва амал,udcПас, ман метавонам дар Исои Масеҳ пеши Худо ифтихор намоям;EcБарои он ки дар миёни халқҳо хизматгузори Исои Масеҳ бошам ва каҳонати башорати Худоро ба ҷо оварам, то ки ҳадияи халқҳо аз Рўҳулқудс муқаддас гардида, ба Худо мақбул афтад.ibKЛекин ман касе ҷуръат намуда, ба шумо баъзе чизҳоро гўё ки хотиррасон кардам, мувофиқи файзе ки Худо ба ман ато фармудааст.a%Худи ман ҳам, эй бародарон, бар шумо эътимод дорам, ки шумо низ пур аз файз ва саршор аз ҳар гуна дониш мебошед ва якдигарро насиҳат карда метавонед.` Пас, Худои умед бигзор шуморо дар имонатон аз ҳар гуна шодӣ ва сулҳу осоиштагӣ пур кунад, то ки бо қуввати Рўҳулқудс умедатон афзун гардад.c_? Ишаъё низ мегўяд: “Решаи Йисой хоҳад омад, ва Ў барои мутеъ кардани халқҳо хоҳад бархост; халқҳо ба Ў умед хоҳанд баст“0^Y Ва боз: “Эй ҳамаи халқҳо, Худовандро ситоиш кунед ва, эй ҳамаи қавмҳо, Ўро ҳамду сано гўед“.u]c Ва боз гуфта шудааст: “Эй халқҳо, бо қавми Ў хушнўд шавед“.Z\- Ва барои он ки халқҳо Худоро ба хотири марҳамати Ў ҳамду сано гўянд, чунон ки навишта шудааст: “Бинобар ин Туро дар миёни халқҳо ҳамду сано хоҳам гуфт ва исми Туро тараннум хоҳам кард“[Зеро ман мегўям, ки Исои Масеҳ, ба хотири ростии Худо, барои махтунон хизматгузор шуд, то ки ваъдаҳои ба падарон додашударо ба иҷро расонад. =~~}|czzyjxww=vutt.rrtq\ponmWlkjjpihgffeGdNbbHaP`__^N]8\\ZYXWbVUUhTSS.RQkPONMLL*K!IHFEQDC0AA/@@?p>==;:99677`6n5r433#2110 K Оё ман ҳавворӣ нестам? Оё ман озод нестам? Оё ман Худованди мо Исои Масеҳро надидаам? Оё шумо амали ман дар Худованд нестед?w=g Бинобар ин, агар хўрок бародари маро ба васваса меандохта бошад, ҳаргиз гўшт намехўрам, то ки бародари худро ба васваса наандозам.m<S Ва ба ин тариқа бар зидди бародарон гуноҳ карда ва ба виҷдони нотавони онҳо осеб расонда, шумо бар зидди Масеҳ гуноҳ мекунед.; Ва аз дониши ту он бародари нотавон, ки Масеҳ барои ў мурд, нобуд мешавад.>:u Зеро, агар касе туро, ки соҳиби дониш ҳастӣ, бубинад, ки дар сари суфраи бутхона нишастаӣ, оё виҷдони ў, ки нотавон аст, ўро низ ба хўрдани қурбониҳои бутҳо моил намекунад?9 Аммо бохабар бошед, ки ин озодии шумо сабаби васвасаи нотавонон нашавад.98kХўрок моро ба Худо наздик намекунад: зеро ки на аз хўрдан манфиате мебинем, на аз нахўрдан зиёне.C7Аммо ҳама дорои ин дониш нестанд: баъзе касон то алҳол, аз рўи одати деринаи будпарастӣ, ин хўрокро чун қурбонии бут мехўранд, ва виҷдони онҳо, ки нотавон аст, наҷис мешавад.@6yЛекин мо як Худо дорем, яъне Худои Падар, ки ҳама чиз аз Ўст, ва мо барои Ў ҳастем, ва як Худованд дорем, яъне Исои Масеҳ, ки ҳама чиз ба воситаи Ўст, ва мо ба воситаи Ў ҳастем.[5/Зеро, ҳар чанд ба ном худоён чи дар осмон, чи дар замин ҳастанд, чунки худоёни бисьёр ва худовандони бисьёр ҳастанд,d4AПас, дар бораи хўрдани қурбониҳои бутҳо мо медонем, ки бут дар ҷаҳон вуҷуд надорад, ва ҷуз Худои Ягона худои дигаре нест.3Аммо касе ки ба Худо муҳаббат дорад, вай ба воситаи Худо шинохта шудааст.K2Агар касе гумон кунад, ки ягон чизро медонад, ў ҳанўз ҳеҷ чизро ончунон ки донистанаш лозим аст, намедонад;j1 OДар бораи қурбониҳои бутҳо мо медонем, ки ҳамаамон соҳиби дониш ҳастем. Дониш мағрур мегардонад, аммо муҳабат обод мекунад.=0s(Лекин, ба фикри ман, вай хушбахттар аст, агар бева бимонад; ва ба гумонам, ман низ Рўҳи Худоро дорам.:/m'Зан, мувофиқи шариат, то даме ки шавҳараш зинда аст, ба ў тааллуқ дорад; пас аз вафоти шавҳараш вай озод шуда, ба ҳар касе ки хоҳад, никоҳ кунад, фақат дар Худованд бошад.g.G&Бинобар ин, касе ки бокираи худро ба шавҳар медиҳад, кори хуб мекунад, ва касе ки ба шавҳар намедиҳад, кори хубтар мекунад.0-Y%Аммо касе ки дар дили худ бағоят матин аст ва эҳтиёҷе надорад, балки иродаи қавӣ дошта, дар дили худ азм кардааст, ки бокираи худро нигоҳ дорад, ў кори хуб мекунад.e,C$Лекин агар касе рафторашро ба бокираи худ номуносиб донад, ки вай ба синни балоғат расида, бе шавҳар мемонад, бигзор ў он чи мехоҳад, бикунад, гуноҳе намекунад; бигзор онҳо ба шавҳар бирасанд.T+!#Инро ман ба фоида шумо мегўям, на аз барои он ки банду боре бар шумо андозам, балки барои он ки шумо боодобона ва пай дарҳам дар ибодати Худованд бошед, бе он ки чизе ба ин монеъ шавад.c*?"Зани бешавҳар дар бораи он чи ба Худованд оид аст, ғамхорӣ мекунад, ки чӣ гуна ба Худованд писанд афтад, то ки ҳам дар ҷисм ва ҳам дар рўҳ муқаддас бошад; аммо зани шавҳардор дар бораи он чи ба ҷаҳон оид аст, ғамхорӣ мекунад, ки чӣ гуна ба шавҳари худ писанд афтад. )9!Аммо Марди зандор дар бораи он чи ба ҷаҳон оид аст, ғамхорӣ мекунад, ки чӣ гуна ба завҷааш писанд афтад. Дар миёни зани шавҳардор ва бокира ҳам фарқе ҳаст.( Ман хоҳиш дорам, ки шумо беғам бошед. Марди безан дар бораи он чи ба Худованд оид аст, ғамхорӣ мекунад, ки чӣ гуна ба Худованд писанд афтад;J' Ва онҳое ки аз ин ҷаҳон фоида мебаранд, мисли он ки фоидабар набошанд; зеро ки сурати ин ҷаҳон гузарон аст.t&aВа гирьёнон мисли он ки гирьён набошанд; ва шоддилон мисли он ки шоддил набошанд; ва харидорон мисли он ки хариде накарда бошанд;9%kБа шумо, эй бародарон, инро мегўям: вақт танг аст, ба тавре ки зандорон бояд мисли безанон бошанд;D$Аммо агар зандор ҳам шавӣ, гуноҳе намекунӣ; ва агар бокирае ба шавҳар расад, гуноҳе намекунад. Лекин чунин касон дар ҷисм азобҳо хоҳанд дошт; ва ман ба шумо раҳмхўрӣ мекунам.#Оё зандор ҳастӣ? толиби талоқ набош. Оё безан ҳастӣ? толиби зан набош.a";Пас, ба сабаби тангии вазъияти ҳозира, ман онро беҳтар медонам, ки барои одам хуб аст, агар ҳамон тавр, ки ҳаст, бимонад.!%Дар хусуси бокираҳо аз Худованд фармоише надорам, лекин, ҳамчун шахсе ки аз Худованд марҳамат ёфтааст, ки амин бошад, маслиҳати худро баён мекунам.# ?Ҳар кас дар ҳар ҳолате ки даъват шудааст, эй бародарон, дар ҳамон назди Худо бимонад.taШумо ба нархи гарон харида шудаед: ғуломи одамон нагардед.dAЗеро ғуломе ки дар Худованд даъват шудааст, озоди Худованд аст; инчунин шахси озоде ки даъват шудааст, ғуломи Масеҳ аст.T!Агар дар ҳолати ғуломӣ даъват шуда бошӣ, нороҳат нашав; балки агар озод шуда тавонӣ ҳам, аз фурсат истифода бар.veҲар кас дар ҳар ҳолате ки даъват шудааст, дар ҳамон бимонад.1Хатна ҳеҷ аст, номахтунӣ ҳам ҳеҷ аст, балки аз ҳама муҳимтар риояи аҳкоми Худост.Z-Агар шахси махтуне даъват шуда бошад, орзуи номахтунӣ накунад; ва агар номахтуне даъват шуда бошад, хатна накунад.B}Бигзор ҳар кас дар он ҳолате ки Худо ўро насиб кардааст, ва ҳар кас дар он вазъе ки Худованд ўро даъват намудааст, бимонад. Дар ҳамаи калисоҳо ман ҳамин тавр дастур медиҳам.]3Зеро аз куҷо ту донӣ, эй завҷа, ки шавҳаратро наҷот хоҳӣ дод? Ё аз куҷо ту донӣ, эй шавҳар, ки забҷаатро наҷот хоҳӣ дод?7Аммо агар беимон ҷудо шудан хоҳад, бигзор ҷудо шавад; дар чунин вазъият бародар ё хоҳар дигар вобаста нест; Худованд моро ба осоиштагӣ даъват намудааст.(IЗеро ки шавҳари беимон ба воситаи завҷаи имондораш қудсият пайдо мекунад, ва завҷаи беимон ба воситаи шавҳари имондораш қудсият пайдо мекунад; вагарна фарзандони шумо нопок мебуданд, ва ҳол он ки дар асл онҳо муқаддас ҳастанд.W' Ва завҷае ки шавҳари беимон дошта бошад, ва он шавҳар розӣ бошад, бо вай зиндагӣ кунад, вай набояд аз ў ҷудо шавад; Ба дигарон ман мегўям, на Худованд: агар бародаре завҷаи беимон дошта бошад, ва он завҷа розӣ бошад бо ў зиндагӣ кунад, ў набояд аз вай ҷудо шавад.B} Ва агар барояд, бояд муҷаррад бимонад, ё ки бо шавҳараш оштӣ шавад, ва шавҳар завҷаашро талоқ надиҳад.4a Ба онҳое ки никоҳ карданд, на ман фармоиш медиҳам, балки Худованд: завҷа аз шавҳараш набарояд,X) Аммо агар худдорӣ карда натавонанд, бигзор никоҳ кунанд; зеро ки никоҳ кардан аз сўхтани оташи шаҳват беҳтар аст. 9Лекин ба муҷаррадон ва бевазанон мегўям: барои онҳо хуб аст, ки мисли ман бимонанд;s_Зеро мехоҳам, ки ҳамаи одамон мисли ман бошанд; аммо ҳар кас лаёқати ба худ хосе аз Худо дорад, яке ин тавр, дигаре ба таври дигар.|qЛекин инро ман ба тариқи маслиҳат мегўям, на ба тариқи фармоиш. {Аз якдигар канорагирӣ накунед, магар ба муддате, бо ризогии ҳар ду, то ки ба рўзаву дуо машғул кунед ва аз нав якҷоя шавед, то ки шайтон шуморо, ба сабаби худдорӣ карда натавонистанатон, ба васваса наандозад.t aЗавҷа бар ҷисми худ ихтиёрдор нест, балки аз они шавҳар аст; ҳамчунин шавҳар бар ҷисми худ ихтиёрдор нест, балки аз они завҷа аст.7 gБигзор шавҳар вазифаи заношўиро нисбат ба зани худ ба ҷо оварад; ҳамчунин завҷа ба шавҳари худ.V %Аммо, барои пешгирӣ кардани зино, бигзор ҳар мард завҷаи худро дошта бошад, ва ҳар зан шавҳари худро дошта бошад.  3Дар бораи он чи ба ман навишта будед, барои одам хуб аст, ки ба зан даст нарасонад.{Зеро ки шумо ба нархи гарон харида шудаед. Пас, дар ҷисмҳои худ ва дар ҷонҳои худ Худоро ҳамду сано кунед, ки онҳо ба Худо тааллуқ доранд.yОё намедонед, ки ҷисмҳои шумо маъбади Рўҳулқудс аст, ки Он дар шумо сокин аст, ва Онро шумо аз Худо ёфтаед, ва шумо аз они худатон нестед?a;Аз зино бигрезед. Ҳар гуноҳе ки одамизод мекунад, аз ҷисм берун аст, лекин зинокор бар зидди ҷисми худаш гуноҳ мекунад.kOАммо ҳар кӣ бо Худованд пайванд шавад, бо Ў як рўҳ аст.b=Оё намедонед, ки ҳар кӣ бо фоҳиша ҷимоъ кунад, бо вай як тан мешавад? Зеро ки гуфта шудааст: “Ҳар ду як ҷисм хоҳанд буд“.taМагар намедонед, ки ҷисмҳои шумо узвҳои Масеҳанд? Пас оё узвҳои Масеҳро мегирам, то ки онҳоро узвҳои фоҳиша гардонам? Ҳошо калло!Чунон ки Худо Худовандро бо қуввати Худ эҳьё кард, моро низ эҳьё хоҳад кард.*M Хўрок барои шикам аст, ва шикам барои хўрок; аммо Худо инро ва онро нест мекунад; лекин ҷисм на барои зино, балки барои Худованд аст, ва Худованд барои ҷисм аст.{o Ҳама чиз барои ман ҷоиз аст, лекин на ҳар чиз фоиданок аст; ҳама чиз барои ман ҷоиз аст, лекин набояд ки чизе маро бандаи худ гардонад.  Ва баъзе аз шумо чунин будед; аммо пок шудед, аммо қудсият пайдо кардед, аммо сафед шудед ба исми Худованди мо Исои Масеҳ ва ба Рўҳи Худои мо.D~ На дуздон, на ҳаромризқон, на бадмастон, на бадзабонон, на ғоратгарон вориси Малакути Худо намешаванд.} Оё намедонед, ки золимон вориси Малакути Худо намешаванд? Фирефта нашавед: на зинокорон, на бутпарастон, на фосиқон, на бачабозон, на ливотагарон,|wЛекин худатон мазлум ва маҳрум мекунед, он ҳам бародарони худро.2{]Худи ҳамин ҳам барои шумо зиллатовар аст, ки байни худ мурофиа доред. Чаро барои худ мазлумиятро афзал намедонед? Чаро ба маҳрумият тоб оварданро афзал намедонед?z}Аммо бародар бо бародар мурофиа мекунад, он ҳам дар пеши беимонон.xyiБарои хиҷил шуданатон мегўям: наход ки дар байни шумо як нафар ҳам бохираде нест, ки дар миёни бародарони худ доварӣ карда тавонад?OxЛекин шумо, вақте ки мурофиаи маишӣ доред, онҳоеро, ки дар калисо ҳеҷ эътиборе надоранд, ба доварӣ мешинонед.2w]Магар намедонед, ки мо фариштагонро доварӣ хоҳем кард? Пас чӣ қадар зиёдтар корҳои маишатро!5vcМагар намедонед, ки муқаддасон ҷаҳонро доварӣ хоҳанд кард? Ва агар шумо ҷаҳонро доварӣ мекарда бошед, наход ки сазовори он нестед, ки корҳои хурдтарро доварӣ кунед?nu WКасе аз шумо, вақте ки ба дигаре даъво дорад, оё ҷуръат мекунад, ки мурофиаи худро назди гуноҳкорон барад, на назди муқаддасон?*tM Ба онҳое ки дар берунанд, Худо доварӣ мекунад. Пас шумо фосиқро аз миёни худ бадар кунед.Is  Зеро ки чаро ман ба онҳое ки дар берунанд, доварӣ кунам? Оё шумо ба онҳо ки дар дохиланд, доварӣ намекунед?wrg Балки ба шумо навиштаам, ки бо касе алоқа накунед, ки худро бародар номида, зинокор, ё ҳаромрисқ, ё бутпараст, ё бадзабон, ё бадмаст, ё ғоратгар шуда мондан мегирад; бо чунин одам якҷоя хўрок ҳам нахўред.!q; Лекин на умуман бо зинокорони ин ҷаҳон, ё бо ҳаромрисқон, ё бо ғораткорон, ё бо бутпарастон, зеро дар ин сурат шуморо лозим меомад, ки аз ҷаҳон берун шавед;sp_ Ба шумо дар нома навиштаам, ки бо зинокорон алоқа накунед;ioKБинобар ин идро на бо хамиртуруши кўҳна, на бо хамиртуруши шарорат ва макр, балки бо фатири покӣ ва ростӣ ба ҷо хоҳем овард. nПас, хамиртурши кўҳнаро тоза кунед, то ки шумо хамири нав бошед, чунки шумо бе хамиртуруш ҳастед, зеро ки Фисҳи мо, Масеҳ, барои мо забҳ шудааст. 1~}|h{{Mzz3yyxfwvvGuntmssr>ponmlkkDjHuGFFEoDCcBA@?>@<;;_:t998!7x6544L3210/.-t,+/*D)r((E''8&j%o$m#""!!p b{.^:b*r\ %  PS"F)Ҷалоли офтоб дигар, ҷалоли моҳ дигар, ҷалоли ситораҳо дигар; ва ситора аз ситора дар ҷалолаш фарқ дорад.L(Ҷисмҳои осмонӣ ва ҷисмҳои заминӣ ҳаст, лекин ҷалоли ҷисмҳои осмонӣ дигар аст, ҷалоли ҷисмҳои заминӣ дигар;pY'На ҳар гуна гўшт айни ҳамон гўшт аст, балки гўшти одамон дигар аст, гўшти чорпоён дигар, гўшти моҳиён дигар, гўшти мурғон дигар.5&Лекин Худо ба он, аз рўи хости Худ, ҷисм медиҳад, ва ба ҳар як тухм ҷисми ба он хосе.9k%Ва ҳангоме ки ту мекорӣ, на ҷисми ояндаро мекорӣ, балки донаи урьёни гандум ё ягон гиёҳи дигарро;oW$Эй беақл! Он чи ту мекорӣ, агар намирад, зинда намешавад;3#Лекин касе мегўяд: “Мурдагон чӣ гуна эҳьё мешаванд? Ва дар чӣ гуна ҷисм меоянд?“.a;"Ба таври бояду шояд ҳушьёр шавед ва гуноҳ накунед; зеро, барои хиҷил шуданатон мегўям, ки баъзеҳо Худоро намешиносанд.q[!Фирефта нашавед: 'Ёрони бад ахлоқи некро фосид мекунанд'.W' Вақте ки ман, ба таври инсонӣ, дар Эфсўс бо ҳайвоноти дарранда ҷанг кардам, ба ман чӣ нафъ, агар мурдагон эҳьё намешуда бошанд? Дар он сурат бихўрем ва бинўшем, зеро ки фардо хоҳем мурд!c?Эй бародарон, қасам ёд мекунам, ки ман ҳар рўз бо марг рў ва рў мешавам ва дар Худованди мо Исои Масеҳ ба шумо фахр дорам.a ;Чаро мо низ ҳар соат ба мусибатҳо дучор мешавем? Вагар на, онҳое ки барои мурдагон таъмид меёбанд, чӣ хоҳанд кард? Агар мурдагон мутлақо эҳьё намешуда бошанд, чаро барои мурдагон таъмид меёбанд? Ҳангоме ки ҳама чиз ба Ў мутеъ карда шуд, он гоҳ Худо Писар ҳам ба Он ки ҳама чизро ба Ў мутеъ кард, мутеъ хоҳад шуд, то ки Худо кулл дар кулл бошад.2 ]Чунки ҳама чизро зери пойҳои Ў мутеъ кардааст; вақте ки мегўяд: ҳама чиз ба Ў мутеъ карда шуд, равшан аст, ки ин ба истиснои Он аст, ки ҳама чизро ба Ў мутеъ кардааст.f EДушмани охирине ки маҳв карда хоҳад шуд, мамот аст,'GЗеро Ў бояд салтанат ронад то даме ки ҳамаи душманонро зери пойҳои Худ сарнагун созад.  Баъд охират фаро мерасад, ки он вақт Ў Малакутро ба Худо ва Падар месупорад ва ҳар гуна раёсат ва ҳар гуна қудрат ва қувватро барҳам медиҳад;%CҲар яке бо навбати худ: аввал Масеҳ, баъд онҳое ки аз они Масеҳанд дар вақти омадани Ў. Чунон ки дар Одам ҳама мемиранд, ончунон дар Масеҳ ҳама зинда мешаванд.#?Зеро, чунон ки мамот ба воситаи инсон омад, эҳьёи мурдагон низ ба воситаи инсон омад.taАммо Масеҳ аз мурдагон эҳьё шуда, навбари мурдагон гардид.2]Ва агар мо фақат дар ҳамин ҳаёт ба Масеҳ умед мебаста бошем, мо аз ҳамаи одамон бадбахттарем.r]Бинобар ин онҳое ҳам, ки дар Масеҳ мурдаанд, нобуд шуданд.3_Ва агар Масеҳ эҳьё нашуда бошад, имони шумо бар абас аст; шумо ҳанўз дар гуноҳҳои худ мебошед;wgЗеро, агар мурдагон эҳьё нашаванд, Масеҳ низ эҳьё нашудааст;q~[Дар айни ҳол мо низ шоҳидони козибе дар ҳаққи Худо мебудем, чунки дар ҳаққи Худо шаҳодат медодем, ки Ў Масеҳро эҳьё кардааст, ва ҳол он ки, агар ҳақиқатан мурдагон эҳьё нашаванд, Ўро эҳьё накардааст;)}KВа агар Масеҳ эҳьё нашуда бошад, мавъиза мо низ бар абас аст, имони шумо низ барабас аст.v|e Агар эҳьёи мурдагон нашуда бошад, Масеҳ низ эҳьё нашудааст.~{u Лекин агар дар бораи Масеҳ мавъиза карда мешаванд, ки Ў аз мурдагон эҳьё шуд, пас чӣ тавр баъзе аз шумо магўянд, ки эҳьёи мурдагон нест?)zK Хуллас, хоҳ ман ва хоҳ онҳо, ҳамин тавр мавъиза мекунем, ва шумо ҳамин тавр имон овардед.2y] Аммо ба файзи Худо он чи ҳастам, ҳастам; ва файзи Ў дар ман бар абас набуд, лекин ман аз ҳамаи онҳо зиёдтар меҳнат кардам; аммо на ман, балки файзи Худо, ки бо ман аст.oxW Зеро ки ман хурдтарини ҳаввориёнам, ва сазовори он нестам, ки ҳавворӣ номида шавам, чунки калисои Худовандро таъқиб мекардам.vweВа пас аз ҳама ба ман низ, ки гўё тифли хоме будам, зоҳир шуд.pvYПас аз он ба Яъқуб, инчунин ба ҳамаи ҳаввориён зоҳир шуд;wugПас аз он ба зиёда аз панҷсад нафар бародарон дар як вақт зоҳир шуд, ки қисми зиёди онҳо то ҳол зиндаанд, вале баъзе вафот кардаанд,ct?Ва ба Кифо ва баъд ба он дувоздаҳ нафар зоҳир шуд;s{Ва Ў дафн карда шуд ва, мувофиқи Навиштаҳо, дар рўзи сеюм эҳьё шуд,krOЗеро ки дар аввал он чиро, ки низ қабул кардаам, ба шумо супурдаам, ки яъне Масеҳ, мувофиқи Навиштаҳо, барои гуноҳҳои мо мурд,bq=Ва дар он наҷот меёбем, ба шарте ки он чиро, ки ба шумо башорат додаам, риоя кунед, ба шарте ки имонатон бар абас набошад. p Ва ман, эй бародарон, ба шумо Инҷилро хотиррасон мекунам, ки онро ба шумо башорат додаам, ва шумо онро қабул кардаед, ва дар он устувор ҳастед,co?(Лекин ҳамааш бояд бо тартибу интизом ба амал ояд.Jn 'Худллас, эй бародарон, иштиёқманди он бошед, ки нубувват кунед, ва ба забонҳо сухан ронданро манъ макунед;Um#&Ва агар касе намефаҳмад, бигзор нафаҳмад.Zl-%Агар касе худро набӣ ё рўҳонӣ ҳисоб кунад, вай бигзор бифаҳмад, ки он чи ман ба шумо менависам, аҳкоми Худованд аст; k $Магар каломи Худо аз шумо баромадааст? Ё ки он танҳо ба шумо расидааст?}js#Лекин агар онҳо хоҳанд чизе ёд гиранд, бигзор дар хона аз шавҳари худ бипурсанд; зеро ки дар калисо сухан рондани зан аз рўи одоб нест.vie"Бигзор занони шумо дар калисоҳо хомўш бошанд; зеро ҷоиз нест, ки сухан ронанд, балки бояд мутеъ бошанд, чунон ки Таврот низ мегўяд.Ih !Чунки Худо Худои харҷумарҷ нест, балки Худои осоиштагист. Дар ҳамаи калисоҳои муқаддасон ҳамин тавр аст.Ug# Ва арвоҳи анбиё ба фармони анбиё мебошад,/fWЗеро ҳама паи ҳам метавонед нубувват кунед, то ки ҳама таълим гиранд ва ҳама тасаллӣ ёбанд.e!Аммо агар ба каси дигаре аз нишастагон ваҳй ояд, бигзор аввалин хомўш шавад.dВа аз анбиё бигзор ду ё се нафар сухан ронанд, ва дигарон муҳокима кунанд;McВа агар тафсиркунанда набошад, бигзор соҳиби сухан дар калисо хомўш монад, ё ба худаш ва ба Худо сухан гўяд.fbEАгар касе ба забоне сухан меронда бошад, ду нафар, ё бисьёраш се нафар, он ҳам ҷудо-ҷудо, сухан ронед, ва касе тафсир кунад.OaПас, эй бародарон, чӣ бояд кард? Вақте ки шумо ҷамъ мешавед, ва ҳар яке аз шумо таронае аз Забур, ё насиҳате, ё забоне, ё ваҳйе, ё тафсире дорад, бигзор ҳамааш барои обод кардан бошад.l`QВа асрори дилаш ошкор мегардад; бинобар ин ў рўй ба замин ниҳода, ба Худо саҷда мекунаду мегўяд: “Ҳақиқатан Худо бо шумост“._'Аммо вақте ки ҳама нубувват мекунанд, ва каси беимоне ё бехабаре медарояд, вай ба воситаи ҳама маҳкум мешавад, ба воситаи ҳама доварӣ карда мешавад.^3Агар тамоми аҳли калисо дар як ҷо ҷамъ шаванд, ва ҳама ба забонҳо сухан ронад, ва бехабарон ё беимонон дароянд, оё онҳо намегўянд, ки шумо девона шудаед?j]MПас забонҳо аломат аст на барои имондорон, балки барои беимонон; аммо нубувват на барои беимонон, балки барои имндорон аст.$\AДар Таврот навишта шудааст: “Бо забонҳои дигар ва бо лабҳои дигар ба ин қавм сухан хоҳам ронд, лекин дар он вақт ҳам Маро нахоҳанд шунид, мегўяд Худованд“,\[1Эй бародарон! Дар ақл мисли кўдакон набошед; нисбат ба шарорат чун навзодон рофтор кунед, лекин дар ақл болиғ бошед.ZЛекин дар калисо гуфтани панҷ калимаро бо ақли худ, то ки дигаронро насиҳат кунам, афзал медонам аз он ки як олам калимаро ба забон бигўям.YХудоямро шукр мегўям, ки ман бештар аз ҳамаи шумо бо забонҳо сухан меронам;vXeТу нағз шукргузорӣ мекунӣ, лекин каси дигар обод намешавад.W5Зеро, агар ту бо рўҳ баракат диҳӣ, бехабаре ки дар он ҷо истода бошад, дар вақти шукргузории ту чӣ тавр 'омин' гўяд? Зеро ў он чиро, ки ту мегўӣ, намефаҳмад.^V5Пас чӣ бояд кард? Бо рўҳ дуо хоҳам гуфт, бо ақл низ дуо хоҳам гуфт; бо рўҳ суруд хоҳам хонд, бо ақл низ суруд хоҳан хонд.'UGЗеро, вақте ки ман ба забоне дуо мегўям, рўҳам дуо мегўяд, лекин ақлам бе самар мемонад.$TA Бинобар ин касе ки ба забоне сухан меронад, бигзор дар бораи тафсири он тақозо кунад.]S3 Ҳамчунин шумо, ки иштиёқманди бахшоишҳои рўҳонӣ ҳастед, саъю кўшиш намоед, ки аз онҳо барои ободии калисо бой шавед.ER Аммо, агар ман маънои калимаҳоро надонам, ман барои гўянда аҷнабӣ ҳастам, ва гўянда барои ман аҷнабист."Q= Масалан, дар дуньё чӣ қадар калимаҳои гуногун ҳаст, ва ҳеҷ яке аз онҳо бе маъно нест;fPE Ҳамчунин агар шумо суханони норавшане ба забон ронед, чӣ тавр мефаҳманд, ки шумо чӣ мегўед? Шумо ба ҳаво сухан хоҳед ронд. OВа агар карнай садои номуайяне барорад, кӣ ба ҳарбу зарб омода мешавад?NАммо агар асбоби беҷони садодиҳанда, най ё чанг, садоҳои аз ҳам ҷудо набарорад, кас чӣ тавр мефаҳмад, ки бо най ё чанг чӣ оҳанге менавозанд?BM}Ва акнун, эй бародарон, агар назди шумо биёям ва ба забонҳо сухан ронам, чӣ нафъе ба шумо мерасонам, магар ин ки бо ваҳйе, ё донише, ё нубуввате, ё таълиме ба шумо сухан ронам?'LGМехоҳам, ки ҳамаатон ба забонҳо сухан ронед; лекин беҳтар аст, ки нубуват кунед, зеро касе ки нубувват мекунад, бузургтар аст аз касе ки ба забонҳо сухан меронад, магар ки вай дар айни ҳол маънидод ҳам кунад, то калисо обод шавад.\K1Касе ки ба забоне сухан меронад, вай худашро обод мекунад; аммо касе ки нубувват мекунад, вай калисоро обод мекунад.HJ Аммо касе ки нубувват мекунад, вай ба одамон барои обод кардан ва насиҳату тассаллӣ додан сухан меронад. I9Зеро касе ки ба забоне сухан меронад, вай на ба одамон, балки ба Худо сухан меронад, чунки ҳеҷ кас намефаҳмад: вай бар тибқи рўҳ асрорро ба забон меоварад;H 9Дар паи муҳаббат бошед; иштиёқманди бахшоишҳои рўҳонӣ, аллалхусус нубувват бошед.*GM Аммо ҳоло ин се чиз боқӣ мемонад: имон, умед, муҳаббат; вале муҳаббат калонтарини онҳост.XF) Зеро ки мо ҳоло дар оина, ба таври муаммо мебонем, лекин он вақт рў ба рў хоҳем, дид; ҳоло ман ба таври ҷузъӣ медонам, лекин он вақт хоҳам донист ба монанди он ки худам низ дониста шудаам.E Вақте ки кўдак будам, кўдаквор гап мезадам, кўдаквор фикр мекардам, кўдаквор муҳокима мерондам; аммо вақте ки мард шудам, кўдакиро тарк кардам.qD[ Аммо вақте ки камол меояд, он чи ҷузъӣ буд, хотима меёбад.C Зеро ки мо ба таври ҷузъӣ медонем ва ба таври ҷузъӣ нубувват мекунем;mBS Муҳаббат ҳаргиз хотима намеёбад, гарчанде ки нубувватҳо хотима хоҳад ёфт, забонҳо хомўш хоҳад шуд ва дониш ботил хоҳад гашт.DA Ҳама чизро рўпўш мекунад, ба ҳама чиз боварӣ дорад, ба ҳама чиз умед мебандад, ба ҳама чиз тоб меоварад.j@M Аз зулм шод намешвад, балки аз ростӣ хурсанд мешавад;$?A Бадкирдорӣ намекунад, нафъи худро толиб нест, ба хашм намеояд, ба дил кина намегирад,M> Муҳаббат пуртоқат ва бошафақат аст, муҳаббат ҳасад намебарад, муҳаббат бо худ намеболад, мағрур намешавад.p=Y Ва агар тамоми дороии худро тақсим кунам ва ҷисми худро ба сўхтан диҳам, лекин муҳаббат надошта бошам, ҳеҷ манфиате намебинам.b<= Агар бахшоиши нубувват дошта бошам, ва тамоми асрорро донам, ва дорои ҳар гуна дониш ва тамоми имон бошам, ба тавре ки кўҳҳоро кўчонида тавонам, лекин муҳаббат надошта бошам, ман ҳеҷ ҳастам.;  Агар ба забонҳои одамон ва фариштагон сухан ронам, лекин муҳаббат надошта бошам, ман миси ҷарангосзанандае ё санҷи садодиҳандае гардидаам.6:e Иштиёқманди бахшоишҳои бузургтар бошед, ва ман ба шумо роҳои боз ҳам хубтарро нишон хоҳам дод.39_ Оё ҳама бахшоиши шифодиҳӣ доранд? Оё ҳама ба забонҳо сухан меронанд? Оё ҳама тафсир мекунанд?8+ Оё ҳама ҳавворианд? Оё ҳама набианд? Оё ҳама муаллиманд? Оё ҳама мўъҷизакоранд? 7 Ва Худо баъзеро дар Калисо аввалан ҳавворӣ, сониян набӣ, солисан муаллим таъин кардааст; баъд қувватҳои мўъҷизакор, ҳамчунин бахшоишҳои шифо додан, мадад расондан, идора кардан ва забонҳои гуногунро бахшидааст.s6_ Шумо бадани Масеҳ ҳастед, вале ҷудо-ҷудо узвҳои Ў мебошед.z5m Ва агар як узв дард кунад, бо он ҳамаи узвҳо дард мекунанд; ва агар як узв сазовори таҳсин гардад, бо он ҳамаи узвҳо хурсанд мешаванд. 49 То ки дар бадан носозӣ пайдо нашавад, балки узвҳо ба якдигар як хел ғамхорӣ кунанд. 3  Ва узвҳои бадсурати мо хушнамудтар пўшонда мешаванд, вале узвҳои хушсурати мо ба ин эҳтиёҷ надоранд. Лекин Худо баданро тавре ба соз овардааст, ки дар бораи узви номукаммалтар ғамхории бештар талқин намудааст,32_ Ва дар бораи узвҳое ки наҷобаташон дар бадан ба назари мо камтар аст, бештар ғамхорӣ мекунем.1 Баръакс, он узвҳои бадан, ки ба назар заифтар менамоянд, заруртаранд,_07 Чашм наметавонад ба даст бигўяд: “Ту ба ман даркор нестӣ“; ё ки сар низ ба пойҳо бигўяд: “Шумо ба ман даркор нестед“.Z/- Ва инак узвҳо бисьёр аст, лекин бадан як аст.W.' Ва агар ҳама як узв мебуданд, бадан куҷост?-1 Аммо Худо ба узвҳо, ба ҳар яке аз онҳо, дар бадан, мувофиқи хости Худ, ҷой додааст.,5 Агар тамоми бадан чашм бошад, сомеа куҷост? Агар ҳамааш сомеа бошад, шомма куҷост?j+M Ва агар гўш бигўяд: “Ман ба бадан тааллуқ надорам, чунки ман чашм нестам“, наход ки он ба ин сабаб ба бадан тааллуқ надорад?b*= Агар по бигўяд: “Ман ба бадан тааллуқ надорам, чунки ман даст нестам“ наход ки он ба ин сабаб ба бадан тааллуқ надорад?u)c Лекин бадан на аз як увз, балки аз узвҳои бисьёр иборат аст.({ Зеро ки ҳамаи мо хоҳ яҳудиён, хоҳ юнониён, хоҳ ғуломон, хоҳ озодон бар тибқи як Рўҳ дар як бадан таъмид ёфтаем, ва ҳама аз як Рўҳ нўшидаем.' Зеро, чунон ки бадан як аст, лекин узвҳои бисьёр дорад, ва ҳамаи узвҳои як бадан, агарчи бисьёранд, як баданро ташкил мекунанд, ончунон Масеҳ низ.?&w Ҳамаи инро ҳамон як Рўҳ ба амал меоварад, ки ба ҳар кас махсусан, мувофиқи хости Худ, тақсим мекуанд.m%S Ба яке қудрати мўъҷизанамо, ба дигаре нубувват; ба яке ташхиси арвоҳ, ба дигаре забонҳои гуногун ва ба сеюмӣ тафсири забонҳо.!$; Ба яке имон, бар тибқи ҳамон Рўҳ; ба дигаре бахшоиши шифо додан, бар тибқи ҳамон Рўҳ;G# Зеро ки ба яке ба воситаи Рўҳ каломи ҳикмат бахшида мешавад, ба дигаре каломи дониш, бар тибқи ҳамон Рўҳ; " Лекин ба ҳар кас зуҳуроти Рўҳ барои манфиати ҳамаҷониба бахшида мешвад:%!C Ва амалҳо гуногун аст, аммо Худо ҳамон як аст, ки ҳама чизро дар ҳама ба амал меоварад.h I Ва хизматҳо гуногун аст, аммо Худованд ҳамон як аст;[/ Бахшоишҳо гунгун аст, лекин Рўҳ ҳамон як аст;dA Бинобар ин шуморо огоҳ менамоям, ки ҳеҷ кас, ки бар тибқи Рўҳи Худо сухан меронад, наметавонад лаънат бар Исо бигўяд, ва ҳеҷ кас наметавонад Исоро Худованд бихонад, магар бар табқи Рўҳулқудс.U# Медонед, ки шумо, вақте ки бутпараст будед, назди бутҳои безабон тавре мерафтед, ки гўё шуморо кашида мебурданд.! = Дар хусуси бахшоишҳои рўҳонӣ бошад, намехоҳам, ки шумо, эй бародарон, бехабар монед./ "Ва агр касе гурусна бошад, дар хонааш бихўрад, то ки ҷамъ шуданатон сабаби маҳкумияти шумо нагардад. Чизҳои дигарро пас аз омаданам дуруст хоҳам кард.+O !Бинобар ин, эй бародарон, вақте ки барои таоми шом ҷамъ мешавед, мунтазири якдигар бошед.D Модоме ки ба доварӣ дучор шудаем, аз ҷониби Худованд ҷазо мебинем, то ки бо аҳли ҷаҳон маҳкум нагардем. Зеро, агар худамон худро доварӣ мекардем, ба доварӣ дучор намешудем. Ба ҳамин сабаб бисьёре аз шумо оҷиз ва бемор ҳастанд, ва бисьёре мурдаанд. Зеро, кас агар дар бораи Бадани Худоанд мулоҳиза накарда, ба таври ношоиста бихўрад ва бинўшад, вай ба маҳкумияти худ махўрад ва манўшад.5c Пас, одамизод бояд худро имтиҳон кунад, ва ба ин тариқа аз он нон бихўрад ва аз он коса бинўшад.xi Бинобар ин ҳар кӣ ба таври ношоиста ин нонро бихўрад ё косаи Худовандро бинўшад, бар зидди Бадан ва Хуни Худованд айбдор хоҳад шуд.L Зеро ҳар боре ки ин нонро мехўред ва ин косаро менўшед, мамоти Худовандро эълон мекунед, то даме ки Ў биёяд.   Ҳамчунин косаро пас аз таоми шом гирифта, гуфт: “Ин косаи аҳди ҷадид аст дар Хуни Ман; инро, ҳар боре ки менўшед, ба ёдгории Ман ба ҷо оваред“.}s Ва баракат дода, пора кард ва гуфт: “Бигиред, бихўред, ин Бадани Ман аст, ки барои шумо пора мешавад; инро ба ёдгории Ман ба ҷо оваред“.uc Зеро ман аз Худованд чунин қабул кардам ва ба шумо низ супурдаам, ки Исои Худованд дар он шабе ки Ўро таслим карданд, нонро гирифтb= Магар шумо хона надоред, ки дар он бихўред ва бинўшед? Ё ки ба калисои Худо беэътинои мекунед ва нодоронро хиҷолат медиҳед? Ба шумо чӣ гўям? Оё барои ин шуморо таҳсин кунам? Таҳсин намекунам.N Зеро ҳар кас аз дигарон пештар хўроки худро гирифта мехўрад, ва яке гурусна мемонад, ва дигаре маст мешавад.   Сонӣ, дар як ҷо ҷамъ шуданатон барои хўрдани таоми шоми Худованд нест;I   Зеро ки дар миёни шумо гуногунии ақидаҳо низ бояд бошад, то ки корозмудагон дар миёни шумо зоҳир гарданд.| q Зеро, аввалан, шунидам, ки дар миёни шумо, вақте ки дар калисо ҷамъ мешавед, ихтилифот рўй медиҳад, ки ба ин ман як қадар бовар мекунам.T ! Лекин, ин дастурро дода, шуморо барои он таҳсин намекунам, ки на аз барои некӣ, балки аз барои бадӣ ҷамъ мешавед. % Ва агар касе мунозира карданӣ бошад, мо ва калисоҳои Худо чунин одат надорем.I  Аммо агар зан мўяшро дароз кунад, ин барои вай шаъну шараф аст, чунки мўй ба вай ба ҷои ҳиҷоб дода шудааст?1[ Оё худи табиат шуморо таълим намедиҳад, ки агар мард мўяшро дароз кунад, ин барои ў нанг аст,%C Худатон мулоҳиза кунед, ки оё аз рўи одоб аст, ки зан сари нопўшида пеши Худо дуо гўяд?*M Зеро, чунон ки зан аз мард аст, ончунон мард низ ба воситаи зан аст; ва ҳамаи ин аз Худост.pY Лекин дар Худованд на мард бе зан аст, на зан бе мард аст:3 Бинобар ин зан бояд бар сараш нишонаи ихтиёрро ба хотири фариштагон дошта бошад.ta Ва на мард барои зан офарида шудааст, балки зан барои мард.Z- Зеро ки на мард аз зан аст, балки зан аз мард;8i Хуллас, мард набояд сари худро пўшонад, чунки ў сурат ва ҷалоли Худост; аммо зан ҷалоли мард аст.1[ Зеро, агар зан нахоҳад, ки сари худро пўшонад, бигзор мўяшро қайчӣ кунад; ва агар зан аз қайчӣ кардан ё тарошидани мўяш шарм дошта бошад, бигзор сари худро пўшонад.t~a Ва ҳар зане ки сари луч дуо гўяд ё нубувват кунад, сари худро расво мекунад, зеро ин мисли он аст, ки мўйсараш тарошида шуда бошад;}# Ҳар марде ки сари пўшида дуо гўяд ё нубувват кунад, сари худро расво мекунад;J|  Ҳамчунин мехоҳам бидонед, ки сардори ҳар мард Масеҳ аст, сардори зан шавҳари ўст, ва сардори Масеҳ Худост. WU~}}||{czyyww,uuu%tslr~qSpdoo"n0mllk(j#hhVgfee(dcxbbtaaa(__E^]v\[2Z]XWW!VTSRR"QEOONgMM LKJJI>GFEEDACBAA1@W?g>{=<;j:w98S77644I32210//..,,**)(3' &.%v$##"!  - I%!6FN C %KtW 0 Дар ивази ин, чун ба фарзандони худ мегўям, шумо низ бояд фарохдил бошед./ Барои шумо дар мо ҷой танг нест, лекин андаруни худатон ҷой танг аст.. Даҳони мо, эй қўринтиён, сўи шумо кушода шудааст, дили мо фарох аст. - Мисли ғамгин, лекин мо ҳамеша шодӣ мекунем; бенаво, вале мо бисьёр касонро сарватдор мегардонем; тамоман нодор, лекин мо дорои ҳама чиз ҳастем.j,M Мисли номашҳур, лекин мо ба ҳама машҳур ҳастем; мисли мурдагон, вале инак, мо зинда ҳастем; ҷазо мебинем, лекин мо намемирем;2+]Дар шараф ва бешрафӣ, дар бадномӣ ва некномӣ; моро фиребгар мешуморанд, лекин мо амин ҳастем;*Дар каломи ростӣ, дар қуввати Худо, бо аслиҳаи адолат дар дасти рост ва чап,)-Дар покӣ, дар дониш, дар сабр, дар меҳрубонӣ, дар Рўҳулқудс, дар муҳаббати бериё,&(EДар зери зарбаҳо, дар зиндонҳо, дар ошўбҳо, дар меҳнатҳо, дар бехобиҳо, дар рўзадориҳо,k'OБалки дар ҳар чиз худро ҳамчун хизматгорони Худо зоҳир месозем: дар сабри бисьёр, дар мусибатҳо, дар мўҳтоҷиҳо, дар тангиҳо,&/Дар ҳеҷ чиз мо мамониат намерасонем, то ки хизмати мо ба мазаммат дучор нашавад,%+Зеро ки Ў мегўяд: “Дар вақти мусоид туро иҷобат намудам ва дар рўзи наҷот ба ту мадад кардам“. Инак алҳол вақти мусоид аст, инак алҳол рўзи наҷот аст.-$ UМо, ки мададгорони Ў ҳатем, аз шумо илтимос мекунем, ки файзи Худоро бефоида қабул накунед.7#gЗеро Ўро, ки аз гуноҳ бехабар буд, барои мо қурбони гуноҳ сохт, то ки мо дар Ў адолати Худо шавем.u"cПас, мо элчиёни Масеҳ ҳастем, гўё ки Худо ба воситаи мо хоҳишманд аст. Мо аз тарафи Масеҳ илтимос мекунем: бо Худо мусолиҳа намоед.!}Чунки Худо дар Масеҳ буда, аҳли ҷаҳонро бо Худ мусолиҳа дод, ҷиноятҳои онҳоро ба ҳисобашон надаровард ва каломи мусолиҳаро ба мо супурд.Y +Ва ҳама чиз аз ҷониби Худост, ки моро ба воситаи Исои Масеҳ бо Худ мусолиҳа дод ва хизмати мусолиҳаро ба мо супурд.9kПас, касе ки дар Масеҳ аст, махлуқи навест; чизҳои қадима гузаштанд, ва инак ҳама чиз нав шудааст.s_Бинобар ин мо манбаъд ҳеҷ касро ба ҳасби ҷисм намешиносем. Ва агар Масеҳро ба ҳасби ҷисм шинохта бошем, алҳол дигар намешиносем.kOВа Ў барои ҳама мурд, то ки зиндаҳо акнун на аз барои худашон зиндагӣ кунанд, балки барои Ў, ки аз барои онҳо мурд ва эҳьё шуд.H Зеро муҳаббати Масеҳ моро водор менамояд, ки чунин муҳокима ронем: Яке барои ҳама мурд, пас ҳама мурданд.*M Зеро, агар мо бехуд шуда бошем, ин барои Худост; ва агар солимфикр бошем, ин барои шумост.jM Худро ба шумо аз нав муаррифӣ намекунем, балки ба шумо асосе медиҳем барои он ки бо мо фахр намоед, то шумо ҷавобе дошта бошед барои онҳое ки бо чизи зоҳирӣ фахр менамоянд, на бо он чи дар дил аст.w Пас, мо, ки тарси Худовандро медонем, ба мардум насиҳат медиҳем; мо ба Худо ошкор ҳастем, ва умедворем, ки ба виҷдонҳои шумо низ ошкорем.7 Зеро ҳамаи мо бояд пеши курсии доварии Масеҳ ҳозир шавем, то ки ҳар яке ба бадали амале ки дар ҳаёти ҷисми худ кардааст, хоҳ нек бошад ва хоҳ бад, бигирад.4a Ва ба ин сабаб саъю кўшиш менамоем, ки хоҳ дар ин макон бошем ва хоҳ набошем, ба Ў мақбул афтем;+OПас зиндадил ҳастем ва афзал медонем, ки аз ҷисм берун рафта, назди Худованд макон гирем,W'Зеро ки бо имон рафтор мекунем, на бо дидор^5Бинобар ин мо ҳамеша зиндадил ҳастем; чун медонем, ки то даме ки дар ҷисм макон гирифтаем, мо аз Худованд дур мебошем,  Худо моро маҳз барои ҳамин ба вуҷуд оварда, ба мо гарави Рўҳро додааст.-SЗеро мо, ки дар ин хайма мебошем, дар таҳти боре оҳ мекашем, чунки намехоҳем либос кашем, балки дар бар кунем, то ки чизи миранда ба воситаи ҳаёт фурў бурда шавад.xiТо ки мо, либосе дар бар дошта бошем ҳам, бараҳна ёфт нашавем.5Аз ин рў мо оҳ мекашем, дар орзуи он ки хонаи худро, ки дар осмон аст, дар бар кунем: 9Зеро медонем, ки агар хонаи заминии мо, ин хайма, хароб шавад, мо иморате аз ҷониби Худо дорем, хонаи бо дасти одамон сохта нашудаи абадӣ, ки дар осмон аст.Ҳангоме ки мо на ба чизҳои намоён, балки ба чизҳои нонамоён нигоҳ мекунем: зеро ки он чи намоён аст, муваққатист, аммо он чи нонамоён аст, абадист.X )Зеро уқубати сабуки мо, ки кўтоҳмуддат аст, ҷалоли абадиро барои мо ба андозаи бениҳоят бузург ба вуҷуд меоварад,L Бинобар ин мо ноумед намешавем, ва агар одами зоҳирӣ дар мо фано шавад, одами ботинӣ рўз ба рўз нав мешавад. {Зеро ҳама чиз барои шумост, то файз ки дар бисьёр касон фаровон шудааст, шукргузории боз ҳам зиёдтарро барои ҷалоли Худо ба амал оварад.K Чун медонем, ки Эҳьёкунандаи Исои Худованд моро низ ба василаи Исо эҳьё намуда, бо шумо ба по хоҳад хезонд. w Аммо азбаски ҳамон рўҳи имон дорем, чунон ки навишта шудааст: “Имон доштам, бинобар ин мегуфтам“, мо низ имон дорем, бинобар ин мегўем,pY Бинобар ин мамот дар мо амал мекунад, вале ҳаёт дар шумо.U# Зеро ки мо, зиндаҳо, доимо ба хотири Исои ба мамот супурда мешавем, то ки ҳаёти Исо низ дар бадани мо зоҳир шавад.c? Ҳамеша мамоти Исои Худовандро дар бадани худ бардошта мегардем, то ки ҳаёти Исо низ дар бадани мирандаи мо зоҳир шавад,)K Гирифтори таъқиботем, вале партофта нашудаем; сарнагун гардидаем, вале нобуд нашудаем;3_Мо аз ҳар ҷиҳат ба фишор дучор мешавем, вале дар тангӣ нестем; ҳайронем, вале маъюс намешавем;W'Лекин мо ин ганҷро дар зарфҳои гилин дорем, то маълум шавад, ки бартарии қувват аз они Худо бошад, на аз ҷониби мо;$AЗеро Худое ки гуфт: “Аз зулмот нур бидурахшад“, Ҳамон аст, ки дар дилҳои мо бидурахшид, то ки бо дониши ҷалоли Худо др шахси Исои Масеҳ моро мунаввар созад.X)Зеро ки мо на худро, балки Исои Масеҳро мавъиза менамоем, ки Ў Худованд аст, ва мо ғуломони шумоем ба хотири Масеҳ,yБарои беимонҳое ки худои ин дуньё зеҳнашонро кунд кардааст, токи нури башорати ҷалоли Масеҳ, ки Ў сурати Худост, барои онҳо надурахшад.Вале агар башорати мо пўшида бошад, он барои нобудшавандагон пўшида аст,V~%Аммо чизҳои махфии нангинро рад карда, макрро ба кор намебарем ва каломи Худоро таҳриф намекунем, балки ростиро ошкор карда, худро ба виҷдони ҳар кас ба ҳузури Худо вогузор менамоем.A} }Бинобар ин мо, ки дорои чунин хизмат ҳастем, ки он аз рўи марҳамат ба мо ато шудааст, ноумед намешавем;9|kАммо ҳамаи мо, бо рўи кушода, мисли он ки дар оина бошад, ба ҷалоли Худованд нигариста, ба ҳамон сурат аз ҷалол ба ҷалол табдил меёбем, ва ин аз Худованд, яъне аз Рўҳ аст.z{mХудованд Рўҳ аст, ва ҳар куҷо Рўҳи Худованд аст, он ҷо озодист.}zsАммо вақте ки ба Худованд рў меоваранд, парда бардошта мешавад.yТо имрўз, вақте ки онҳо Мусоро мехонанд, парда бар дилашон гузошта шудааст;1x[Аммо зеҳни онҳо кунд шудааст: зеро ки то имрўз ҳангоми хондани Аҳди қадим ҳамон парда боқӣ мондааст ва бардошта нашудааст, чунки он фақат дар Масеҳ ботил мешавад.Dw Ва ма монанди Мусо, ки ба рўи худ парда мепўшид, то ки банӣ-Исроил ба анҷоми чизи фонӣ назар наандозанд.}vs Бинобар ин мо, чунин умед дорем, бо камоли ҷасорат амал мекунем,u5 Зеро, агар чизи фонӣ ҷалол дошта бошад, пас чизи бақодор хеле зиёдтар ҷалол дорад.Et Зеро ки ҳатто он чи соҳиби ҷалол дониста шудааст, ба сабаби ин ҷалоли афзалиятнок, ҷалоле нахоҳад дошт.:sm Зеро, агар хизмати маҳкумкунӣ ҷалол дошта бошад, пас хизмати сафедкунӣ хеле зиёдтар ҷалол дорад.Yr+Пас оё хизмати Рўҳ ҷалоли зиёдтаре надорад?Wq'Лекин агар хизмати мамот, ки дар ҳарфҳо бар санг нақш баста буд, он қадар ҷалол дошта бошад, ки банӣ-Исроил наметавонистанд ба рўи Мусо нигоҳ кунанд, ба сабаби ҷалоли рўи ў, ки фонӣ буд,p)Ки Ў ба мо лаёқат бахшидааст, ки хизматгузорони Аҳди Ҷадид бошем, на бар тибқи ҳарф, балки бар тибқи Рўҳ, зеро ки ҳарф мекушад, аммо Рўҳ зинда мекунад.LoНа ба он сабаб ки мо лаёқат дорем чизеро аз худ фикр кунем, ки он гўё аз мо бошад, балки лаёқати мо аз Худост,_n7Чунин аст эътимоди мо ба Худо ба василаи Масеҳ,Zm-Зеро ба ҳама маълум аст, ки шумо номаи Масеҳ ҳастед, ки он ба воситаи хизмати мо на бо сиёҳӣ, балки бо Рўҳи Худои Ҳай, на бар лавҳаҳои сангин, балки бар лавҳаҳои гўшти дил навишта шудааст.@lyШумо номаи мо ҳастед, ки он дар дили мо навишта шудааст, ва онро ҳамаи одамон мешиносанд ва мехонанд;nk WНаход ки мо боз худро муаррифӣ намоем? Наход ки мо, мисли баъзе касон, ба номаҳои муаррифӣ ба шумо ё аз шумо эҳтиёҷ дошта бошем?&jEЗеро мо мисли бисьёр касон нестем, ки каломи Худоро харидуфурўш мекунанд, балки аз самими қалб ва аз ҷониби Худо, ба ҳузури Худо, дар Масеҳ мавъиза менамоем.iОн барои баъзе касон накҳати мамот аст, ки мамот меоварад, ва барои касони дигар накҳати ҳаёт аст, ки ҳаёт меоварад. Ва кист, ки ба ин лоиқ бошад?NhЗеро ки мо барои Худо накҳати Масеҳ ҳастем, ҳам дар миёни наҷотьёбандагон ва ҳам дар миёни нобудшавандагон:ggGАммо Худоро шукр, ки Ў ҳамеша ба мо дар Масеҳ зафар мебахшад ва накҳати дониши Худро ба воситаи мо дар ҳар ҷо паҳн мекунад.kfO Барои рўҳи худ оромӣ надоштам, чунки бародари худ Титусро наёфтам; ва бо онҳо хайру маъзур намуда, ба Мақдуния равона шудам.Ue# Ва ҳангоме ки ман ба Трўос омадам, то аз Масеҳ башорат диҳам, агарчи дарвоза барои ман дар Худованд воз шуда буд,d То ки шайтон моро фирефта накунад; зеро ки аз дасисаҳои вай бехабар нетем.c- Ва касеро шумо авф намоед, ман низ ўро авф хоҳам кард; зеро ки ман низ, агар касеро дар чизе авф карда бошам, ба хотири шумо ба ҳузури Масеҳ авф кардаам,Kb Зеро маҳз барои ҳамин ҳам навишта будам, то дар амал бидонам, ки оё шумо дар ҳар бобат фармонбардор ҳастед.aБинобар ин аз шумо хоҳишмандам, ки ба ў муҳаббати худро зоҳир намоед.:`mВа акнун, баръакс, шумо ўро авф намоед ва тасалло диҳед, то ки ғуссаи аз ҳад зиёд ўро фурў набарад;_Барои чунин шахс басанда аст ин танбеҳе ки аз касони бисьёр дидааст,s^_Ва агар касе сабаби ғамгинӣ шуда бошад, маро ғамгин накардааст, балки қисман, то муболиға нашавад, ҳамаи шуморо ғамгин кардааст.e]CЗеро ки аз бисьёрии андўҳ ва дилтангӣ ба шумо бо ашки фаровон навишта будам, на аз барои он ки шуморо ғамгин гардонам, балки барои он ки муҳаббати зиёдеро, ки нисбат ба шумо дорам, дарк намоед.L\Маҳз ҳаминро ба шумо навишта будам, ки мабодо дар омаданам ғамгин шавам аз онҳое ки бояд боиси шодии ман бошанд; зеро бар ҳамаатон эътимод дорам, ки шодии ман шодии ҳамаи шумост.R[Зеро, агар ман шуморо ғамгин гардонам, кист, ки маро шод мекарда бошад, ҷуз касе ки аз дасти ман ғамгин шудааст?Z Ва ман дар дили худ қарор додам, ки назди шумо боз бо ғаму ғусса наоям.Y -На ба он сабаб ки гўё мо бар имони шумо ҳукмфармо мешуда бошем; балки мо ба шодмонии шумо мадад мерасонем, зеро ки шумо ба василаи имон устувор ҳастед.?X yМан Худоро ба шоҳидӣ бар ҷони худ даъват менамоям, ки шуморо амон дода, то ҳол ба Қўринтўс наомадаам,W Ки Ў низ моро мўҳр задааст ва гарави Рўҳро дар дилҳои мо андохтааст. V ;Ва Он ки мову шуморо дар Масеҳ устувор мегардонад ва моро тадҳин намудааст, Худост,1U ]Зеро ки ҳамаи ваъдаҳои Хидо дар Ў'оре' буд ва дар Ў'омин' буд, барои ҷалоли Худо, ба воситаи мо.T )Зеро Пасари Худо Исои Масеҳ, ки мо, яъне ман ва Силвонус ва Тимотиюс, дар миёни шумо Ўро мавъиза намудаем,'оре', ва'не' набуд, балки дар Ў фақат'оре' буд,rS _Худо амин аст, ки сухани мо ба шумо гоҳ 'оре', гоҳ 'не' набуд.GR  Пас, модоме ки чунин ният доштам, оё бемулоҳиза рафтор кардам? Ё ки он чи ман иқдом менамоям, оё ба ҳасби ҷисм иқдом менамоям, ба таре ки дар ман гоҳ'оре, оре', гоҳ'не, не', мешавад?XQ +Ва аз мавзеи шумо ба Мақдуния гузашта равам ва боз аз Мақдуния назди шумо биёям, ва шумо маро ба Яҳудо гусел кунед.P 7Ва бо ҳамин эътимод ман ният доштам аввал назди шумо биёям, то ки дубора файз ёбед,qO ]Чунон ки ҳоло қисман фаҳмидаед, ки мо барои шумо мавриди фахр хоҳем буд, чунон ки шумо низ барои мо дар рўзи Масеҳи Худованди мо.JN  Ва мо маҳз онро барои шумо менависем, ки шумо мехонед ва мефаҳмед, ва умедворам, ки то ба охир хоҳед фаҳмид,qM ] Зеро фахри мо ин аст, ки виҷдони мо шаҳодат медиҳад, ки нисбат ба ҷаҳон, алалхусус ба шумо дар беайбӣ ва самимияти илоҳӣ рафтор кардаем, ва ин ба воситаи ҳикмати ҷисмонӣ набуд, балки аз файзи Худо будL 3 Бо мадади дуое ки шумо низ барои мо мегўед, то ки барои он эҳсоне ки бо шафоати касони бисьёр ба мо ато шудааст, касони бисьёр барои мо шукргузор бошанд.NK  Ки Ў моро аз чунин мамот халос кард ва ҳанўз халос мекунад, ва ба Ў умед мебандем, ки боз ҳам халос хоҳад кард,^J 7 Ва мо дар дили худ ҳукмномаи мамотро доштем, то ки ба худамон таваккал накунем, балки ба Худои эҳьёкунандаи мурдагон,I }Зеро намехоҳем, ки шумо, эй бародарон, аз андўҳе ки дар вилояти Осиё ба сари мо афтод, бехабар бошед, ки он бар мо аз ҳад зиёд, ба андозаи аз қувва берун гарон омад, ба тавре ки аз зиндагӣ ҳам умеди худро кандем;PH Ва умеди мо дар бораи шумо устувор аст, зеро медонем, ки ҳам дар уқубатҳо ва ҳам дар тасалло шумо шарик ҳастед.G yАгар андўҳгин шавем, ин барои тасалло ва наҷоти шумост, ки он ба воситаи дидани ҳамон уқубатҳое ба амал меояд, ки мо ҳам онҳоро аз сар мегузаронем; ва агар тасалло ёбем, ин ҳам барои тасалло ва наҷоти шумост;;F qЗеро ба андозае ки уқубатҳои Масеҳ дар мо зиёд мешавад, тасаллои мо низ ба воситаи Масеҳ меафзояд.E 'Ки моро дар ҳар андўҳи мо тасалло медиҳад, то ки мо андўҳгинонро дар ҳар андўҳашон тасалло дода тавонем бо ҳамон тасаллое ки худамон аз Худо меёбем./D YМуборак аст Худо ва Падари Худованди мо Исои Масеҳ, Падари марҳаматҳо ва Худои ҳар тасалло,C /Файз ва осоиштагӣ аз ҷониби Падари мо Худо ва Исои Масеҳи Худованд бар шумо бод.?B {Павлус, ки бо иродаи Худо ҳаввории Исои Масеҳ аст, ва бародари мо Тимотиюс, ки ба калисои Худо, ки дар Қўринтўс воқеъ аст, ба ҳамаи муқаддасоне ки дар тамоми Охоия мебошанд:nAUВа муҳаббати ман бо ҳамаи шумо дар Исои Масеҳ бод. Омин.Q@Файзи Исои Масеҳи Худованд бо шумо бод,?yҲар кӣ Исои Масеҳи Худовандро дўст надорад, малъун бод; мороното.U>#Ман, Павлус, бо дасти худ салом мерасонам.&=EҲамаи бародарон ба шумо салом мерасонанд. Ба якдигар бо бўсаи муқаддас салом расонед.<#Калисоҳои вилояти Осиё ба шумо салом мерасонанд; Акило ва Прискила бо калисое ки дар хонаи онҳост, ба шумо саломи бисьёре дар Худованд мерасонанд.;Зеро ки рўҳи ману шуморо ором карданд. Чунин одамонро иззату ҳурмат кунед.::mАз омадани Истефанус, Фортунатус ва Охойқўс хурсандам: онҳо камии шуморо барои ман пур кардаанд,a9;Шумо низ нисбат ба ин гуна шахсон ва нисбат ба ҳар касе ки ба онҳо кўмак мерасонад ва меҳнат мекунад, эҳтиромкор бошед.8Аз шумо, эй бародарон, илтимос дорам: шумо хонаводаи Истефанусро мешиносед, ки навбари Охоия ҳастанд ва худро ба хизмати муқаддасон супурдаанд;p7YБигзор ҳамаи корҳои шумо бо муҳаббат ба ҷо оварда шавад.x6i Ҳушьёр бошед, дар имон устувор бошед, мардвор ва матин бошед;L5 Дар хусуси бародари мо Апўллўс бошад, ман аз ў бисьёр хоҳиш кардам, ки бо бародарон назди шумо биёяд, вале ў ҳеҷ розигӣ надод, ки алҳол биёяд, балки ҳар гоҳ фурсат ёбад хоҳад омад.4y Бинобар ин ҳеҷ кас ба ў беэътиноӣ накунад, балки ўро ба саломатӣ гусел кунед, то ки назди ман биёяд, зеро ки ўро бо бародарон мунтазирам.q3[ Агар Тимотиюс ояд, бохабар бошед, ки ў назди шумо аз хатар эмин бошад, зеро ки ў кори Худовандро ба ҷо меоварад, чунон ки ман низ;2' Зеро ки дарвозаи бузургу фарохе барои ман кушода аст, ва мухолифон бисьёранд._17Аммо то иди пантикост ман дар Эфсўс хоҳам монд.0Зеро намехоҳам, ки бо шумо ҳоло фақат дар сари роҳ дидорбинӣ кунам, балки умедворам, ки агар Худованд изн диҳад, якчанд вақт назди шумо бимонам.m/SЛекин эҳтимол дорад, ки муддате назди шумо бошам ё ҳатто зимистонро гузаронам, то ба ҳар ҷое ки равам, шумо маро гусел намоед.(.IПас аз он ки аз Мақдуния бигзарам, назди шумо хоҳам омад, зеро аз Мақдуния хоҳам гузашт.-Ва агар рафтани ман ҳам салоҳ дониста шавад, онҳо ҳамроҳи ман хоҳанд рафт.j,MВа ҳангоме ки биёям, онҳоеро, ки шумо муносиб донед, бо мактубҳо хоҳам фиристод, то ки хайроти шумморо ба Ерусалим бибаранд.&+EДар рўзи якуми ҳафта бигзор ҳар яке аз шумо, мувофиқи даромадаш, назди худ пасандоз карда нигоҳ дорад, то ки дар вақти омаданам ба ҷамъ кардан ҳоҷат наафтад.i* MДар бобати ҷамъ кардани ионот барои муқаддасон шумо ончунон рафтор кунед, чунон ки ман ба калисоҳои Ғалотия дастур додаам:)3:Хуллас, эй бародарони маҳбуби ман, матину устувор бошед, ҳамеша дар кори Худованд ҷадал намоед, ва бидонед, ки меҳнати шумо пеши Худованд бар абас нест.(9Худоро шукр, ки ба воситаи Худованди мо Исои Масеҳ ба мо ғалаба бахшидааст!b'=8Неши марг гуноҳ аст, ва қуввати гуноҳ шариат аст.g&G7Эй марг! Неши ту куҷост? Эй дўзах! Ғалабаи ту куҷост?1%[6Ва ҳар гоҳ ин фонӣ либоси бефаноӣ бипўшад, ва ин миранда либоси ҷовидонӣ бипўшад, он гоҳ ин каломе ки навишта шудааст, ба амал хоҳад омад: 'Ғалаба маргро фурў бурд'.3$_5Зеро он чи фонист, бояд либоси бефаноӣ бипўшад, ва он чи миранда аст, либоси ҷовидонӣ бипўшад.#34Баногоҳ, дар як мижа задан, баробари садои карнаи охирин; зеро карнай садо хоҳад дод, ва мурдагон ба таври бефано эҳьё хоҳанд шуд, ва мо тағьир хоҳе, ёфт. "3Ба шумо сирре мегўям: ҳамаи мо нахоҳем мурд, балки ҳама тағьир хоҳем ёфт,!w2Лекин, эй бародарон, ҳаминро ба шумо мегўям, ки гўшт ва хун наметавонанд вориси Малакути Худо шаванд, ва фано вориси бефаноӣ намешавад.B }1Ва чӣ гунае ки мо сурати одами хокиро ба худ гирифтаем, сурати одами осмониро низ ба худ хоҳем гирифт.5c0Хокӣ чӣ гунае ки бошад, хокиён ҳамон гунаанд; осмонӣ чӣ гунае ки бошад, осмониён ҳамон гунаанд;  /Одами якум аз замин аст. Яъне хокист; одами дуюм Худованд аст аз осмон.nU.Лекин рўҳонӣ пештар нест, балки нафсонӣ ва баъд рўҳонӣ.;o-Чунин навишта шудааст: 'Одами аввалин, яъне Одам, ҷони зинда гашт'. Одами охирин рўҳи ҳаётбахш аст.9k,Ҷисми нафсонӣ кошта мешавад, ҷисми рўҳонӣ бармехезад. Ҷисми нафсонӣ ҳаст, ҷисми рўҳонӣ низ ҳаст.5c+Дар зиллат кошта мешавад, дар ҷалол бармехезад; дар заъф кошта мешавад, дар қувват бармехезад;&E*Дар эҳьёи мурдагон низ ҳамин тавр аст: дар фано кошта мешавад, дар бефаноӣ бармехезад; ~t|{{$yy(x=w@v:ut rqpnmlk/jihgg5fserdc1b[aH`_8^|]\\[vZYXWWUTwSS,QQ ONMLKJIHGFEErD[CBA@@*>==<[;::9B8w7E6X55+43{2V00=/y.-1,+M*)((W'?&9%l$$E"! e%@[b } !'s2_ Зеро метарсам, ки дар омаданам мабодо шуморо, ончунон ки мехоҳам, наёбам, шумо низ маро, ончунон ки мехоҳед, наёбед; мабодо низоъ, ҳасад, хашм, ҷанҷол, бўҳтон, ғайбат, ғурур ва бетартибиҳо мавҷуд бошад;(1I Оё гумон доред, ки мо худро пеши шумо сафед карда истодаем? Мо ба ҳузури Худо, дар Масеҳ сухан меронем, ва ҳамаи ин, эй маҳбубонам, барои ибрат гирифтаи шумост.u0c Аз Титус илтимос намуда, бародареро бо ў равона кардам: магар Титус аз шумо фоидае ба даст овард? Оё мо дар як рўҳ рафтор накрдаем?!/; Оё ба воситаи яке аз онҳое ки назди шумо фиристодам, фоидае аз шумо ба даст овардам?N. Фарз кунем, ки ман ба шумо гаронӣ накардаам, лекин, ҳамчун шахси муғамбир, шуморо бо макр ба дом даровардаам.o-W Ман бо майли тамом барои ҷонҳои шумо моли худро сарф намуда, ҷони худро хоҳам дод, қатъи назар аз он ки ба бадали муҳаббати зиёде ки ба шумо дорам, аз ҷониби шумо ба худам муҳаббати камтаре мебинам.U,# Инак, дафъаи сеюм аст, ки ман тайёрам назди шумо биёям, ва ба шумо гаронӣ нахоҳам кард, чунки на чизу чораи шуморо, балки худатонро талабгорам. Зеро ки на фарзандон бояд барои падарону модарони худ саришта кунанд, балки падарону модарон барои фарзандон.l+Q Зеро дар чӣ шумо аз калисоҳои дигар камӣ доред? Магар фақат дар он ки ман ба шумо гаронӣ накардаам? Ин гуноҳи маро авф намоед!7*g Нишонаҳои ҳавворӣ дар миёни шумо бо камоли сабр дар аломот, мўъҷизот ва қувваҳо нишон дода шуд.\)1 Бо фахр карданам то ба дараҷаи беақлӣ расидаам: шумо маро маҷбур сохтед. Шуморо лозим буд маро мадҳ менамудед, зеро ки ман аз ҳаввориёни олӣ дар ҳеҷ бобат камӣ надорам, гарчанде ки ҳеҷам: (  Бинобар ин ман аз заъфҳо, озорҳо, мўҳтоҷиҳо, таъқиботҳо ва ситамҳое ки ба хотири Масеҳ мебинам, дилшодам, зеро ки дар ҳолати заъф боқуваатам.t'a Вале ба ман гуфт: “Барои ту файзи Ман басанда аст, зеро ки қуввати Ман дар заъф комил мешавад“. Ба ин сабаб ман бо рағбати бештар аз заъфҳои худ фахр менамоям, то ки қуввати Масеҳ дар ман сокин гардад. &  Се маротиба ман ба Худованд тазаррўъ намудам, ки онро аз ман дур кунад,Q% Ва барои он ки ман ба сабаби фавқулодагии ин ваҳйҳо худро баланд нагирам, неше дар ҷисми ман ҷой дода шудааст, яъне қосиди шайтон барои нихта задани ман, то ки худро баланд нагирам.X$) Зеро, агар фахр кардан хоҳам, беақл намешавам, чунки рости гапро мегўям; лекин худдорӣ менамоям, то касе дар ҳаққи ман аз он чи дар ман мебинад ё аз ман мешунавад, зиёдтар гумон накунад.#' Аз чунин шахс фахр хоҳам кард; лекин аз худам, ҷуз аз заъфҳоям, фахр намекунам.<"q КИ ба биҳишт бурда шуд ва суханони малокаломе шунид, ки ба одамизод ҷоиз нест онҳоро ифода намояд.8!i Ва ин шахсро мешиносам, оё дар ҷисм буд, намедонам; оё берун аз ҷисм буд, намедонам, Худо медонад, - Шахсеро дар Масеҳ мешиносам, ки чордаҳ сол пеш аз ин оё дар ҷисм буд, намедонам; оё берун аз ҷисм буд, намедонам, Худо медонад, то осмони сеюм бурда шуд.   Агарчи фахр карданам фоида надорад, ба рўъёҳо ва ваҳйҳои Худованд меоям.P Дар Димишқ волии подшоҳ Аретас шаҳри димишқиёнро посбонӣ мекард, то ки маро дастгир намояд; ва маро аз тиреза дар сабад аз болои қалъа фуроварданд, ва ман аз дасти вай халос шудам.,Q Худо ва Падари Худовандимо Исои Масеҳ, ки то абад муборак аст, медонад, ки дурўғ намегўям.oW Агар фахр кардан лозим бошад, аз заъфи худ фахр мекунам. Касе беҳол шавад, ман беҳол намешавам? Касе ба васваса афтад, ман намесўзам? 9 Ғайр аз чизҳои дигар, шабу рўз ғамхорӣ дар бораи ҳамаи калисоҳо бар зиммаи ман аст.`9 Дар меҳнат ва дар аҷз, аксар вақт бе хоб, дар гуруснагӣ ва ташнагӣ, аксар вақт дар рўзадорӣ, дар сармо ва дар бараҳнагӣ.J  Дафъаи бисьёр дар сафарҳо будам, дар хатарҳои дарьёҳо, дар хатарҳои роҳзанон, дар хатарҳо аз ҷониби қавми худ, дар хатарҳо аз ҷониби халқҳо, дар хатарҳо дар шаҳр, дар хатарҳо дар биёбон, дар хатарҳо дар баҳр, дар хатарҳо дар миёни бародарони козиб,nU Се бор маро калтаккорӣ карданд, як карат сангсор карданд, се карат киштии ман ғарқ шуда, шабу рўзро дар қаъри баҳр гузарондам;zm Панҷ маротиба аз дасти яҳудиён як кам чилтагӣ тозиёна хўрдам; Хизматгузорони Масеҳ ҳастанд? Мисли касе ки ҳолати ҷунун дорад, мегўям, ки ман боз ҳам бештар ҳастам: дар меҳнатҳо бештар, дар зери зарбаҳо аз андозаи берун, дар зиндонҳо бештар, дар чанголи аҷал дафъаи бисьёр.L Онҳо ибронӣ ҳастанд? Ман низ ҳастам. Исроилӣ ҳастанд? Ман низ ҳастам. Насли Иброҳим ҳастанд? Ман низ ҳастам.1 Бо хиҷолат мегўям, ки гўё қуввати мо ба ин корҳо нарасидааст. Лекин агар касе дар чизе ҷуръат дошта бошад, аз рўи беақли мегўям, ки ман низ ҷуръат дорам.^5 Зеро, агар касе шуморо ғулом гардонад, агар касе ҳаққи шуморо хўрад, агар касе шуморо ғорат кунад, агар касе худро баланд гирад, агар касе шуморо торсакӣ занад, шумо ўро таҳаммул менамоед. Зеро шумо, ки оқил ҳастед, беақлоро бо майли тамом таҳаммул менамоед.% Чӣ тавре ки бисьёр касон ба ҳасби ҷисм фахр мекунанд, ман низ фахр хоҳам кард.H  Он чи мегўям, на аз рўи тариқи Худованд мегўям, балки гўё аз рўи беақлӣ, бо чунин эътимоде ки дар фахр аст.{ Боз мегўям: касе маро беақл надонад; ва агар ин тавр набошад, пас маро лоақал ҳамчун беақле қабул кунед, то ки ман ҳам андаке фахр намоям.  Бинобар ин кори бузург нест, ки агар хизматгузорони вай низ шакли хизматгузорони адолатро бигиранд; лекин фарҷомашон аз рўи аъмолашон хоҳад буд.  Ва ин тааҷҷубовар нест: зеро ки худи шайтон шакли фариштаи нурро мегирад.7 g Зеро ки онҳо ҳаввориёни козиб ва арбобни маккор ҳастанд, ки шакли ҳаввориёни Масеҳро мегиранд. ! Аммо он чи мекунам, боз ҳам хоҳам кард, то баҳонаи одамонеро беасос кунам, ки баҳона меҷўянд, то дар он чи фахр мекунанд, худро бо мо баробар созанд.   Аз чӣ сабаб? Оё аз он сабаб ки ман шуморо дўст намедорам? Худо медонад!?w Ба ростии Масеҳ, ки дар ман аст, мегўям: ин фахр дар кишварҳои Охоия аз ман кашида гирифта намешавад./ Зеро бародароне ки аз Мақдуния омаданд, норасогии маро пур карданд; худам низ саъю кўшиш намудам ва хоҳам намуд, ки дар ҳеҷ чиз ба шумо гаронӣ накунам.P Ман боиси харҷи калисоҳои дигар гардида, аз онҳо музд гирифтам, то ки хизмати шуморо ба ҷо оварам; ва ҳангоме ки назди шумо будам, мўҳтоҷӣ кашида бошам ҳам, ба касе гаронӣ накардам,nU Оё ман гуноҳ кардам, ки худро ҳақир сохтам, то ки шуморо сарбаланд гардонам, чунки Инҷили Худоро ба шумо муфт мавъиза намудам??w Агарчи дар нутқ моҳир нестам, аммо на дар дониш. Лекин мо аз ҳар хусус ба шумо комилан маълум ҳастем.w Аммо ман гумон мекунам, ки аз он ҳаввориёни олӣ ҳеҷ камӣ надорам: Зеро, агар касе омада, Исои дигареро мавъиза намояд, ғайр аз Он, ки мо Ўро мавъиза кардем, ё рўҳи дигаре гиред, ғайр аз он ки гирифтаед, ё башорати дигаре, ғайр аз он чи қабул кардед, шумо онро ба хубӣ таҳаммул менамоед. 9 Аммо тарси он дорам, ки чӣ тавре ки мор бо макри худ Ҳавворо фирефта намуд, ҳамон тавр афкори шумо фосид шуда, аз самимияте ки дар Масеҳ аст, рў хоҳад тофт. Зеро ман дар ҳаққи шумо бо рашки Худо рашк менамоям, чунки шуморо ба Марди ягонае номзад сохтаам, то ки чун бокираи поке ба Масеҳ пешниҳод намоям. # Кошки беақлии маро як қадар таҳаммул кунед! Лекин маро таҳаммул ҳам мекунед.9~k Зеро на он кас арзанда аст, ки худро ситоиш мекунад, балки он кас, ки Худованд ўро ситоиш мекунад.k}O Ва ҳар кӣ фахр мекунад, бигзор бо Худованд фахр кунад.h|I То ки дар ҷойҳои аз шумо дуртар ҳам Инҷилро мавъиза намоем ва бо он чи дар ҳадди кори дигарон муҳайё шудааст, фахр накунем.-{S Мо берун аз андоза бо меҳнатҳои дигарон фахр намекунем, лекин умед дорем, ки ҳар қадар имонатон зиёдтар шавад, ҳадди кори мо низ дар миёни шумо афзоиш хоҳад ёфт,Fz Мо аз ҳадди худ намегузарем, ки гўё ба шумо нарасида бошем, зеро ки бо Инҷили Масеҳ ба шумо ҳам расидаем.sy_ Лекин мо берун аз андоза фахр нахоҳем кард, балки ба андозаи он ҳадде ки Худо барои мо муайян кардааст, то ки ба шумо ҳам бирасем.Ax{ Зеро ки мо ҷуръат намекуем худро бо касони худсито муқоиса намоем ё баробар кунем: онҳое ки худро бо худ андоза мекунанд ва худро бо худ муқоиса менамоянд, хирад надоранд.Vw% Чунин шахс бидонад ки мо дар каломи номаҳои ғоибона чӣ гунае ки бошем, амалан, дар ҳузури шахсӣ низ ҳамон гунаем.=vs Чунки мегўянд: “Дар номаҳо ў ҷиддӣ ва зўровар аст, аммо ҳузури шахсии ў заиф, ва нутқаш ночиз аст“,u То ба назар чунин нанамояд, ки гўё ман шуморо бо номаҳо тарсонда истодаам, t  Зеро, агар ман як қадар зиёдтар фахр намоям аз ихтиёре ки Худованд барои буньёдкорӣ, на барои харобкории шумо, ба мо додааст, хиҷил хоҳам шуд,dsA Оё аз рўи қиёфа ҳукм мекунед? Агар касе ба худаш эътимод дорад, ки ў аз они Масеҳ аст, бигзор вай боз ҳам аз худаш қиёс гирад, ки чунон ки вай аз они Масеҳ аст, ончунон мо низ аз они Масеҳ ҳастем.r% Ва тайёр ҳастем ҳар беитоатиро ҷазо диҳем, вақте ки итоати шумо комил гардад.zqm Мо дасисаҳо ва ҳар баландгириро, ки бар зидди дониши Худо қиём мекунад, сарнагун месозем ва ҳар фикрро ба итоати Масеҳ асир мекунем,8pi Зеро аслиҳаи ҷанги мо ҷисмонӣ нест, балки назди Худо боиқтидор аст барои хароб кардани қалъаҳо;o  Зеро ки мо, агарчи дар ҷисм зиндагӣ мекунем, ба ҳасби ҷисм намеҷангем;Hn  Ва илтимос мекунам, ки дар омадани худ он ҷасорати қатъиро ба кор набарам, ки ният дорам ба муқобили баъзе касоне зоҳир созам, ки ба гумонашон мо ба ҳасби ҷисм рафтор менамоем.m  Лекин ман, Павлус, ки шахсан дар миёни шумо хоксорам, вале ғоибона бар шумо ҷасорат дорам, шуморо бо фурўтанӣ ва меҳрубонии Масеҳ даъват менамоям,[l/ Худоро шукр бод барои бахшоиши молокаломи Ў!Uk# Ва онҳо дар дуое ки дар ҳаққи шумо мегўянд, барои файзи Худо, ки дар шумо фаровон аст, иштиёқманди шумо мебошанд.Ej Зеро ки, дар натиҷаи ин хизмат, онҳо Худоро ҳамду сано мехонанд барои итоати шумо ба Инҷиле ки пайравӣ манамоед, ва барои ҳиммати шумо дар ширкате ки бо онҳо ва бо ҳама доред,oiW Зеро ба ҷо овардани ин хизмат, на танҳо норасогии муқаддасонро пур мекунад, балки шукри Худоро низ бениҳоят афзун мегардонад;Kh То ки шумо дар ҳар чиз барои ҳар гуна саховат бой гардед, ки он ба воситаи мо шукри Худоро ба амал меоварад.zgm Ва Он ки барои коранда тухм ва барои хўранда нон муҳайё менамояд, кишти шуморо фаровон ва самари кори хайри шуморо афзун хоҳад кард,Lf Чунон ки навишта шудааст: 'Исроф намудааст: ба мискинон тақсим карда додааст; кори хайраш то абад қоим аст'.!e; Ва Худо қодир аст ки ҳар гуна файзро дар шумо афзун кунад, то ки шумо ҳамеша аз ҳар ҷиҳат ба қадри кофӣ қонеъ буда, барои ҳар кори хайр афзунӣ зоҳир намоед,gdG Бигзор ҳар кас ба дилхоҳи худ бидиҳад, на бо ғамгинӣ ва на бо таври маҷбурӣ; зеро Худо он касро дўст медорад, ки сахӣ бошад.xci Хуллас, касе ки хасисона мекорад, вай хасисона дарав мекунад, ва касе ки саховатмандона мекорад, вай саховатмандона дарав мекунад.ab; Бинобар ин лозим донистам аз бародарон илтимос кунам, ки аз ман пештар назди шумо рафта, хайроти ваъдагии шуморо пешакӣ муҳайё кунанд, то ки он ҳамчун хайроте тайёр бошад, на ҳамчун хироҷе.a  То ки, агар аз аҳли Мақдуния бо ман омада, шуморо нотайёр ёбанд, мо, намегўем, ки'шумо', аз чунин эътимоде ки бо он фахр кардаем, хиҷил нашавем.c`? Бародаронро барои он фиристодам, ки фахре ки мо аз шумо дорем, беҳуда набарояд, то ки шумо,чунон ки гуфтаам, тайёр бошед,4_a Зеро ҷидду ҷаҳди шуморо медонам ва аз шумо пеши аҳли Мақдуния фахр менамоям, ки Охоия аз соли гузашта тайёр шудааст; ва иштиёқи шумо аксарияти онҳоро ба шавқ овард.^ # Дар бораи хизмате ки ба мадади муқаддасон аст, ба шумо навиштанам зиёдатист,-]SПас, муҳаббати худро, ва он фахреро, ки мо аз шумо дорем, пеши калисоҳо ба онҳо исбот кунед.\'Дар хусуси Титус бошад, ў рафиқ ва ҳамкори ман аст назди шумо; дар хусуси бародарони мо бошад, онҳо фиристодагони калисоҳо ва ҷалоли Масеҳ мебошанд.k[OБо онҳо мо бародари худро низ фиристодем, ки ҷидду ҷаҳди ўро дар бисьёр чизҳо дафъаи бисьёр интиҳон намудаем, ва алҳол ҷидду ҷаҳдаш, азбаски ў ба шумо эътимоди бузург дорад, боз ҳам зиёд шудааст.+ZOЗеро ки мо кори некро на танҳо ба ҳузури Худованд, балки пеши мардум низ пешбинӣ мекунем.nYUВа эҳтиёт мекунем аз он ки касе дар ҳаққи мо бўҳтоне нагўяд, оид ба ин ионати фаровоне ки бо хизмати мо ба даст оварда мешавад;DXВа ғайр аз ин, аз ҷониби калисоҳо таъин шудааст, ки дар ин кори хайр ба мо ҳамроҳӣ кунад, ки хизмати онро мо барои ҷалоли Худованд ва мувофиқи ҷидду ҷаҳди шумо ба ҷо меоварем,4WaБо ў мо бародареро равона крдем, ки дар ҳамин калисоҳо барои башорат лоиқи таҳсин гардидааст,IV Зеро ки ў ва илтимоси мо гўш андохт ва, азбаски ҷидду ҷаҳди зиёде дошт, бо ихтиёри худ сўи шумо равона шуд.U#Худоро шукр, ки чунин ҷидду ҷаҳдро нисбат ба шумо дар дили Титус ҷо кардааст,_T7Чунон ки навишта шудааст: “Касе ки бисьёр ҷамъ карда буд, зиёдатӣ надошт, ва касе ки кам ҷамъ карда буд, камӣ надошт“.fSEАлҳол зиёдтии шумо камии онҳоро пур мекунад, то ки баъд зиёдатии онҳо низ камии шуморо пур кунад, ва баробарӣ ба амал ояд,R) На он тавр, ки ба дигарон сабук ва ба шумо гарон афтад, балки ба таври баробарӣ:7Qg Зеро, кас агар ҳиммат дошта бошад, аз рўи он чи ў дорад, мақбул меафтад, на аз рўи он чи ў надорад.ZP- Ва акнун худи корро низ ба охир расонед, то ки он чи шумо орзуи ба амал овардан доштед, алоқадри ҳолатон анҷом ёбад.,OQ Дар ин хусус ман фикри худро баён мекунам; зеро ки ин ба шумо фоиданок аст, чунки на танҳо ба ин кор шурўъ намудаед, балки соли гузашта онро орзу ҳам карда будед.N Зеро шумо файзи Худованди мо Исои Масеҳро медонед, ки Ў сарватдор буда, барои шумо бенаво шуд, то ки шумо ба воситаи бенавоии Ў сарватдор шавед.QMИнро ба таври фармон намегўям, балки ба воситаи ҷидду ҷаҳди дигарон самимияти муҳаббати шуморо низ меозмоям.JL Аммо, чун ки шумо дар ҳар чиз: дар имон ва калом, дар дониш ва ҳар гуна ҷидду ҷаҳд ва дар муҳаббати худ нисбат ба мо афзунӣ доред, ончунон дар ин кори хайр ҳам афзунӣ зоҳир намоед.mKSБинобар ин мо аз Титус хоҳиш намудаем, ки ў, чӣ тавре сар кардааст, ҳамон тавр кори хайрро ҳам дар миёни шумо ба анҷом расонад.|JqВа на фақат ба тавре ки мо чашм доштем, балки худашонро пешкаш карданд, аввалан ба Худованд ва сонниян ба мо низ мувофиқи иродаи Худо;=IsОнҳо бо камоли исрор аз мо илтимос карданд, ки дар кори хайр ба мадади муқаддасон шарики мо бошанд;%HCЗеро ман шоҳиди онам, ки онҳо алоқадри қувваташон ва берун аз қувваташон сахӣ буданд:rG]Зеро ки дар миёни имтиҳони бузурги андўҳҳо фаровонии шодии онҳо ва бенавоии сахти онҳо дар ҳиммати баландашон пурра зоҳир шуд;6F gШуморо, эй бародарон, дар бораи файзи Худо, ки ба калисоҳои Мақдуния ато шудааст, огоҳ менамоям;zEmПас шодмонам, ки дар ҳар бобат метавонам аз шумо дилпур бошам.D/Ва дили ў боз ҳам зиёдтар сўи шумо моил мешавад, вақте ки фармонбардории ҳамаатонро ба ёд меоварам, ки чӣ гуна шумо ўро бо тарсу ларз пазироӣ намудаед.]C3Зеро, агар ман дар бораи шумо пеши ў аз чизе фахр карда бошам, хиҷил нашудам, балки, чунон ки мо ҳар гапро дар хусуси шумо ба ростӣ гуфта будем, фахри мо низ ончунон пеши Титус рост баромад.}Bs Ба ин сабаб мо аз тасаллои шумо тасалло ёфтем; лекин боз ҳам зиёдтар мо аз шодии Титус шод шудем, чунки ҳамаатон рўҳи ўро ором кардаед.AA{ Хуллас, агарчи ман ба шумо навишта будам, ин на аз барои золим ва на аз барои мазлум, балки барои он буд, ки ҷидду ҷаҳди мо дар ҳаққи шумо ба ҳузури Худо ба шумо ошкор гардад.%@C Зеро бубинед, ки ғами Худо додаро хўрданатон чӣ гуна ҷидду ҷаҳдро, чӣ гуна узрхоҳиро, чӣ гуна тарсро, чӣ гуна шавқро, чӣ гуна рашкро, чӣ гуна қасосро дар шумо ба амал овард! Ва дар ҳамааш шумо нишон додед, ки дар ин кор пок ҳастед.?{ Зеро ғаме ки Худо додааст, табваро дар роҳи наҷот ба амал меоварад, ки аз он пушаймонӣ нест, лекин ғами дуньёвӣ мамотро ба амал меоварад.<>q Алҳол ман шодам на аз он ки шумо ғамгин шудаед, балки аз он ки ғами шумо боиси тавба гардидааст, зеро ки ғами шумо аз тарафи Худо буд, ба тавре ки аз мо ҳеҷ зиёне надидаед.==sБинобар ин, агар шуморо бо нома ғамгин карда бошам, пушаймон нестам, гарчанде ки пештар пушаймон шуда будам; зеро дидам, ки он нома шуморо ба соате бошад ҳам, ғамгин кард. < Ва на танҳо бо омаданӣ ў, балки бо он тасаллое низ, ки ў дар шумо ёфта буд, вақте ки аз иштиёқмандии шумо, аз навҳаи шумо ва аз рашке ки шумо дар ҳаққи ман доред, ба мо нақл кард, ба тавре ки ман боз зиёдтар шод шудам.;-Аммо Худое ки ба фурўтанон тасалло мебахшад, бо омадани Титус моро тасалло дод,:{Зеро, вақте ки ба Мақдуния ҳам омадем, ҷисми мо оромӣ надошт, балки аз ҳар сў ба фишор дучор шудем: аз берун ҷидолҳо, аз дарун ҳаросҳо буд.x9iУмеди ман аз шумо бисьёр аст, фахри ман аз шумо бузург аст; бо вуҷуди тамоми андўҳи мо, пур аз тасалло ҳастам ва шодии фаровон дорам.f8EНа аз барои мазаммат мегўям: зеро пештар гуфта будам, ки шумо дар дили мо ҳастед, то ки бо ҳам бимирем ва бо ҳам зист кунем.O7Дар дилҳои худ ба мо ҷой диҳед: мо касеро наранҷондаем, ба касе осеб нарасондаем, аз касе истифода набурдаем.#6 AПас, эй маҳбубонам, дар сурате ки чунин ваъдаҳо дорем, худамонро аз ҳар гуна наҷосати ҷисм ва рўҳ тоза карда, қудсияти худро дар тарси Худо мукаммал намоем.D5Ва Падари шумо хоҳам буд, ва шумо писарон ва духтарони Ман хоҳед буд, мегўяд Худованди Қодири Мутлақ“.h4IБинобар ин аз миёни онҳо берун оед ва ҷудо шавед, мегўяд Худованд, ва ба чизи нопок нарасед, ва Ман шуморо қабул хоҳам кард;3#Ва маъбади Худо бо бутҳо чӣ мувофиқат дорад? Зеро ки шумо маъбади Худои Ҳай ҳастед, чунон ки Худо гуфтааст: “Андаруни онҳо сокин шуда, дар миёни онҳо роҳ хоҳам рафт; ва Худои онҳо хоҳам буд, ва онҳо қавми Ман хоҳанд буд. 2 Масеҳ бо блияал чӣ созгорӣ дорад? Ё имондор бо беимон чӣ ширкате дорад?x1iЗери юғи бегона бо якҷоягии беимонон сар хам накунед. Зеро ки адолат бо шарорат чӣ алоқае дорад? Ва нур бо зулмот чӣ умумияте дорад? ~}|s{zVyx~vvsut1srmqpp(onnmlkjizhhfeedc-b|aan``_s_^o\\J[ZKXWW$UTT4RR,P@OMLL:KIIHGGFF2EDDBBnA@*?>m=p&Нафрат, қатлҳо, бадмастӣ, бетартибӣ ва монанди ин; шуморо пешкӣ огоҳ менамоям, чунон ки пештар ҳам огоҳ намудаам, ки кунандагони чунин корҳо Малакути Худоро мерос нахоҳанд гирифт.=&Бутпарастӣ, ҷодугарӣ, адоват, хархаша, ҳасад, хашм, ҷидол, ихтилоф, бидъатҳо,u<c&Корҳои ҷисм маълум аст, ки инҳост: фисқ, зино, нопокӣ, фуҷур,v;e&Лекин агар роҳнамоятон Рўҳ бошад, зери дасти шариат нестед.j:M&Зеро ки ҷисм хилофи Рўҳро хоҳон аст, ва Рўҳ хилофи ҷисмро: онҳо зидди якдигаранд, ба тавре ки шумо он чи мехостед, намекунед..9U&Вале ман мегўям: бар тибқи Рўҳ рафтор кунед, ва шумо ҳавасҳои ҷисмро ба амал нахоҳед овард:N8&Аммо агар шумо якдигарро газида, мехўрда бошед, эҳтиёт шавед, ки мабодо аз дасти якдигар несту нобуд гардед.'7G&Зеро ки тамоми шариат аз як калима иборат аст, чунончи: 'Ёратро мисли худат дўст бидор'.6'& Зеро ки шумо, эй бародарон, ба озодӣ даъват шудаед, фақат ин ки озодӣ баҳонае барои ҳавасҳои ҷисм нашавад, балки ба якдигар бо муҳаббат хизмат кунед.5& Кошки онҳое ки шуморо ба изтироб меандозанд, аз байн бурда мешуданд!$4A& Валекин, эй бародарон, агар ман ҳозир ҳам хатнаро мавъиза мекарда бошам, чаро ҳанўз гирифтори таъқибот мешавам? дар он сурат васвасаи салиб ботил мешуд-ку!3& Ман ба шумо да Худованд эътимод дорам, ки ҳеҷ фикри дигаре нахоҳед дошт, ва касе ки шуморо ба изтироб меандозад, ҳар кӣ бошад ҳам, маҳкум хоҳад шуд.[2/& Андак хамиртуруш тамоми хамирро метуршонад.]13&Ин таъсир аз ҷониби Даъваткунандаи шумо нест.e0C&Нағз медавидед: кӣ шуморо аз итоати ростӣ боздошт?D/&Зеро ки дар Исои Масеҳ на хатна аҳамият дорад ва на номахтунӣ, балки имоне ки бо муҳаббат амал мекунад..'&Зеро ки мо ба воситаи Рўҳ аз имон мунтазири ҳамон адолатем, ки онро умедворем.%-C&Шумо ки худро ба шариат сафед мекунед, аз Масеҳ ҷудо шудаед, аз файз маҳрум гардидаед.2,]&Ва ман боз ба ҳар каси махтуншабанда шаҳодат медиҳам, ки ў бояд тамоми шариатро ба ҷо оварад.3+_&Инак, ман, Павлус, ба шумо мегўям: агар махтун мешуда бошед, Масеҳ ба шумо ҳеҷ нафъ намебахшад.J* &Пас, дар озодие ки Масеҳ моро барои он озод кардааст, устувор истед ва аз нав гирифтори юғи ғуломӣ нашавед.)-&Хуллас, эй бародарон, мо фарзандони каниз нестем, балки фарзандони зани озодем.Z(-&Аммо Навиштаҳо чӣ мегўяд? 'Каниз ва писари ўро пеш кун, зеро писари каниз бо писари зани озод мерос нахоҳад гирифт'.`'9&Аммо чӣ тавре ки он вақт ба ҳасби ҷисм таваллуд ёфта ба ҳасби Рўҳ таваллуд ёфтаро пеш мекард, алҳол низ ҳамин тавр аст.v&e&Вале мо, эй бародарон, мисли Исҳоқ, фарзандони ваъда ҳастем.M%&Зеро ки навишта шудааст: 'Шод бош, эй нозой, ки назоидаӣ; хурсандӣ ва нидо бикун, ки дарди зоиш накашидаӣ; зеро фарзандони зане ки партофта шудааст, назар ба шавҳардор зиёдтаранд'.t$a&Аммо Ерусалими арши аъло озод аст, ки он модари ҳамаи мост;r#]&Зеро ки Ҳоҷар кўҳи Сино дар Арабистон аст ва ба Ерусалими ҳозира мувофиқ меояд, зеро ки он бо фарзандони худ дар ғуломӣ мебошад;7"g&Ин кинояомез аст, зеро ки ин ду аҳд аст: яке аз кўҳи Сино, ки барои ғуломӣ мезояд, ва ин Ҳоҷар аст,:!m&Лекин он ки аз каниз буд, ба ҳасби ҷисм таваллуд ёфтааст, ва он ки аз зани озод буд, ба ҳасби ваъда." =&Зеро ки навишта шудааст: 'Иброҳим ду писар дошт, яке аз каниз ва дигаре аз зани озод'.6e&Шумо, ки мехоҳед зери дасти шариат бошед, ба ман бигўед, ки магар шумо ба шариат гўш наменамоед?T!&Хоҳиш доштаам, ки ҳоло назди шумо бошам ва овози худро тағьир диҳам, зеро ки дар хусуси шумо дар ҳайрат мондаам.G&Эй фарзандони ман, ки барои таваллудатон ман аз нав азоб мекашам, тод аме ки дар шумо Масеҳ сурат бандад!7&Дар кори хайр ҳамеша ғайрат кардан хуб аст, на танҳо вақте ки ман назди шумо бошам.R&Онҳо барои шумо ба некӣ ғайрат намекунанд, балки шуморо ҷудо кардан мехоҳанд, ки шумо барои онҳо ғайрат кунед.~u&Пас, наход ки ба шумо рости гапро гуфта, душмани шумо шуда бошам?oW&Пас куҷост он саодати шумо? Зеро ба шумо гувоҳӣ медиҳам, ки агар имконпазир мебуд, чашмони худро канда гирифта, ба ман медодед.#&Ва шумо аз озмоиши ман, ки дар ҷисми ман аст, нафрат накардед ва каҳорат надоштед, балки маро мисли фариштаи Худо, мисли Исои Масеҳ пазироӣ намудед.  & Шумо медонед, ки ман дар заъфи ҷисм ба шумо дафъаи аввал башорат додам;Z-& Эй бародарон, аз шумо хоҳишмандам, ки мисли ман бошед, чунки ман ҳам мисли шумо ҳастам; шумо маро ҳеҷ озор надодаед:& Аз шумо хавотир дорам, ки мабодо дар миёни шумо беҳуда меҳнат карда бошам.[/& Рўзҳо, моҳҳо, фаслҳо ва солҳоро риоя мекунед.$A& Аммо алҳол, ки Худоро мешиносед, ва илова бар он, Худо шуморо мешиносад, чӣ гуна сўи он аносири заифу фақир баргашта, худро боз ба онҳо ғулом кардан мехоҳед?:m&Лекин дар он замон, ки Худоро намешинохтед, шумо онҳоеро ибодат мекардед, ки аслан худо набуданд;H &Бинобар ин ту дигар ғулом нестӣ, балки писарӣ; ва агар писар бошӣ, вориси Худо низ ба василаи Масеҳ ҳастӣ.Z-&Ва азбаски шумо писар ҳастед, Худо ба дилҳои шумо Рўҳи Писари Худро фиристодааст, ки нидо мекунад: “Або, эй Падар!'.'G&То барои онҳое ки зери дасти шариат буданд, фидия диҳад, то ки мо ба писарӣ қабул шавем.[/&Вале ҳамин ки пуррагии замон даррасид, Худо Писари Худро фиристод, ки Ў аз зан таваллуд ёфта, зери дасти шариат буд,} s&Ҳамчунин мо, то даме ки кўдак будем, ғуломи аносири ҷаҳон будем; 1&Балки зери дасти васиён ва амалдорон аст, то мўҳлате ки падараш муайн намудааст.0  [&Аммо мегўям: ворис то даме ки кўдак аст, аз ғулом ҳеҷ фарқ надорад, гарчанде ки оғои ҳама аст: 9&Ва агар шумо аз они Масеҳ бошед, пас насли Иброҳим ҳастед, ворисони мувофиқи ваъда.] 3&Дигар на яҳудӣ ҳаст, на юнонӣ; на ғулом ҳаст, на озод; на мард ҳаст, на зан; зеро ки ҳамаи шумо дар Исои Масеҳ як ҳастед. &Зеро ҳамаи шумо, ки дар Масеҳ таъмид ёфтаред, Масеҳро дар бар кардаед.  &Зеро ки ҳамаи шумо ба воситаи имон ба Исои Масеҳ писарони Худо ҳастед;ta&Аммо вақте ки имон омад, мо дигар зери дасти асокаш нестем.&Пас, шариат асокаши мо сўи Масеҳ гардид, то ки ба воситаи имон сафед шавем;?w&Аммо пеш аз омадани имон зери дасти посбонии шариат банд будем, то даме ки имон мебоист зоҳир мешуд.[/&Аммо Навиштаҳо ҳама чизро зери дасти гуноҳ банд кардааст, то ки ба воситаи Исои Масеҳ ваъда ба имондорон ато шавад.'&Пас, оё шариат ба ваъдаҳои Худо мухолиф аст? Ба ҳеҷ сурат! Зеро, агар шариате дода мешуд, ки қобили ҳаётбахшӣ бошад, адолат ҳақиқатан аз шариат мебуд;fE&Аммо миёнарав назди як намешавад, вале Худо як аст.V%&Пас, шариат барои чист? Он баъдтар аз боиси ҷиноятҳо дода шудааст, то вақти омадани насле ки ваъда ба Ў дахл дорад, ва он ба воситаи фариштаҳо бо дасти миёнарав фармоиш карда шудаааст.kO&Зеро, агар мерос аз рўи шариат бошад, он дигар аз рўи ваъда нахоҳад буд; аммо Худо онро аз рўи ваъда ба Иброҳим ато намудааст.F~&Ва ман чунин мегўям: аҳдеро, ки Худо пештар дар бораи Масеҳ муқарар намудааст, шариат, ки баъд аз чорсаду сӣ соли он пайдо шуд, ботил намекунад, ба тавре ки ваъда аз байн равад.,}Q&Лекин ваъдаҳо ба Иброҳим ва ба насли ў дода шудааст. Нагуфтааст: 'Ва ба наслҳои ту', гўё ки дар бораи бисьёре, балки дар бораи яке: 'Ва ба насли ту', ки он Масеҳ аст.|1&Эй бародарон! Ба тариқи одамизод сухан меронам: ҳатто васиятеро, ки одамизод тартиб дода бошад, ҳеҷ кас ботил намекунад ва чизе ба он илова наменамояд.x{i&То ки баракати Иброҳим ба василаи Исои Масеҳ ба ғайрияҳудиён татбиқ шавад, барои он ки ваъдаи Рўҳро мо ба воситаи имон пайдо кунем.z& Масеҳ моро аз лаънати шариат фидия дода гирифта, барои мо лаънат гардид, зеро ки навишта шудааст: “Малъун аст ҳар касе ки ба дор овехта шудааст“.!y;& Аммо шариат аз имон нест, вале касе ки онро ба ҷо меоварад, бо он зиндагӣ хоҳад кард.pxY& Ва ин ки ҳеҷ кас ба воситаи шариат ба ҳузури Худо сафед намешавад, ин равшан аст, чунки одил ба воситаи имон зиндагӣ хоҳад кард.Jw & Лекин тамоми аҳли аъмоли шариат зери дасти лаънат мебошанд; зеро ки навишта шудааст: “Маълун аст ҳар касе ки ҳар чизи дар китоби шариат навишташударо доимо ба ҷо намеоварад“.uvc& Бинобар ин аҳли имон бо Иброҳими имондор баракат мехоҳанд,)uK&Ва Навиштаҳо чун пешбинӣ намуд, ки Худо халқҳоро ба воситаи имон сафед мекунад, пешакӣ ба Иброҳим башорат дода гуфт: 'Дар ту ҳамаи халқҳо баракат хоҳанд хост'.ktO&Пас бидонед, ки аҳли имон фарзандони Иброҳим ҳастанд. s&Чунончи, Иброҳим ба Худо имон овар, ва ин барои ў адолат ҳисоб карда шуд.r)&Пас, Он ки Рўҳро ба шумо мебахшад ва дар миёни шумо мўъҷизот ба амал меоварад, оё инро ба воситаи аъмоли шариат мекунад ё ки ба воситаи мавъизаи имон?rq]&Оё бар абас ин қадар заҳмат кашидаед? Тасаввур намекунам.p-&Оё он қадар шумо нофаҳм ҳастед, ки бо Рўҳ сар карда, алҳол бо ҷисм анҷом медиҳед?Go&Фақат инро аз шумо фаҳмидан мехоҳам: оё шумо Рўҳро аз аъмоли шариат қабул кардаед, ё ки аз мавъизаи имон?n &Эй ғалотиёни бефаҳм! Кӣ шуморо ба васваса андохт, ки аз ростӣ сар тобед, дар сурате ки пеши назари шумо Исои Масеҳи маслуб тасвир ёфтааст?Dm&Файзи Худоро ботил намекунам; зеро, агар сафед шудан ба воситаи шариат бошад, Масеҳ бар абас мурдааст'.2l]&Ман бо Масеҳ маслуб шудаам. Ва акнун на ман зиндагӣ мекунам, балки Масеҳ дар ман зиндагӣ мекунад. Ва ин ки ҳоло дар ҷисм зиндагӣ мекунам, ин яъне бо имон ба Писари Худо зиндагӣ мекунам, ки Ў маро дўст дошт ва Худро барои ман таслим кард.k/&'Зеро ки ман ба воситаи шариат ба шариат мурдаам, то ки барои Худо зиндагӣ кунам.8ji&Зеро, агар ман он чиро, ки хароб кардаам, аз нав ба вуҷуд оварам, ман худро ҷинояткор мегардонам'.diA&Аммо агар, дар Масеҳ сафед шудан хоста, худамон ҳам гуноҳкор бароем, наход ки Масеҳ хизматгори гуноҳ бошад? Ба ҳеҷ сурат!Nh&Лекин, чун донистем, ки одамизод на бо аъмоли шариат сафед мешавад, балки фақат бо имон ба Исои Масеҳ, мо ҳам ба Исои Масеҳ имон овардем, то ки бо имон ба Масеҳ сафед шавем, на ин ки бо аъмоли шариат; зеро ки бо аъмоли шариат ҳеҷ ҷисме сафед нахоҳад шуд.g &Мо табиатан яҳудӣ ҳастем, на ин ки гуноҳкороне аз байни ғайрияҳудиён;gfG&Аммо, чун дидам, ки онҳо мувофиқи ростии Инҷил рафтори рост намекунанд, дар ҳузури ҳама ба Кифо гуфтам: 'Агар ту яҳудӣ ҳастӣ, на ба тариқи яҳудиён балки ба тариқи ғайрияҳудиён зиндагӣ мекунӣ, чаро ғайрияҳудиёнро маҷбур менамоӣ, ки ба тариқи яҳудиён рафтор кунанд?De& Бо якҷоягии ў яҳудиёни дигар ҳам риёкорӣ карданд, ба тавре ки Барнаббо низ саргарми риёкории онҳо шуд.:dm& Зеро, пеш аз он ки баъзе касон аз ҷониби Яъқуб биёянд, ў бо ғайрияҳудиён хўрок мехўрд; лекин вақте ки онҳо омаданд, аз тарси махтунон худро дур кашид ва канорагирӣ кард.-cS& Аммо вақе ки Петрус ба Антиёхия омад, ман шахсан ба ў мухолифат кардам, чунки ў айбдор буд.Cb& Фақат ин ки мо бенавоёнро дар хотир нигоҳ дорем, ва ман иштиёқманд будам, ки маҳз ҳаминро ба ҷо оварам.qa[& Ва чун Яъқуб ва Кифо ва Юҳанно, ки эътибори арконро доштанд, аз файзе ки ба ман ато шудааст, вуқуф ёфтанд, дасти ширкат ба ман ва Барнаббо доданд, то ки мо назди халқҳо биравем, ва онҳо назди махтунон;N`&Зеро Он ки ба Петрус дар ҳавворияташ назди махтунон мадад карда буд, ба ман низ назди халқҳо мадад кардааст,V_%&Балки, баръкс, чун диданд, ки башорат барои номахтунон ба ман супурда шудааст, чунон ки барои махтунон ба Петрус,t^a&Ва онҳое ки ба назари касе соҳибэътибор буданд, онҳо ягон вақт ҳар чӣ хел бошанд ҳам, барои ман аҳамияте надорад; Худо ба рўи кас нигоҳ намекунад, ин соҳибэътиборон ба зиммаи ман ҳеҷ чизе нагузоштанд;M]&Мо ба онҳо як соат ҳам гузашт накардем ва итоат нанамудем, то ки ростии башорат дар шумо маҳфуз дошта шавад.(\I&Аз боиси бародарони козиби ба миёни мо сар даровардае ки барои дидани озодие ки мо дар Масеҳ дорем, ба таври пинҳонӣ омада буданд, то ки моро ғулом гардонанд:0[Y&Аммо Титус низ, ки ҳамроҳи ман буд, бо вуҷуди юнонӣ будабнаш, маҷбур нашуд, ки махтун гардад:kZO&Ба он ҷо аз рўи ваҳй равона шудам ва ба онҳо ва алоҳида ба шахсоне ки соҳибэътибор буданд, он башоратро, ки дар миёни халқҳо мавъиза менамудам, баён кардам: мабодо бар абас бидавам ё давида бошам.+Y Q&Сонӣ ман, пас аз чордаҳ сол, бо Барнаббо боз ба Ерусалим рафтам, Титусро низ бо худ бурдам.PX &Ва Худоро ба хотири ман маҳд мегуфтанд. W &Балки фақат шунида буданд, ки ҳамон шахсае ки як вақте онҳоро таъқиб менамуд, ҳоло имонеро башорат медиҳад, ки пештар онро несту нобуд мекард,sV a&Аммо калисоҳои Масеҳ дар Яҳудо маро шахсан намешинохтанд,pU [&Пас аз он ман ба кишварҳои Сурия ва Қилиқия равона шудам.|T s&Ва он чи ба шумо менависам, инак, ба ҳузури Худо, дурўғ намегўям. S  &Аз ҳаввориён, ғайр аз Яъқуби бародари Худованд, каси дигарро надидаам.,R S&Сонӣ, пас аз се сол, ба Ерусалим барои дидани Петрус рафтам ва понздаҳ рўз назди ў истодам.mQ U&Ва ба Ерусалим назди онҳое ки пеш аз ман ҳавворӣ буданд, нарафтам, балки ба Арабистон равона шудам ва боз ба Димишқ баргаштам.dP C&Ки Писари Худро дар ман ошкор созад, то ки Ўро дар миёни халқҳо башорат диҳам, ман он вақт бо ҷисми худ машварат накардам,CO &Аммо ҳангоме ки Худо, ки маро аз батни модарам баргузида, бо файзи Худ даъват кардааст, таваҷҷўҳ намуд,N 5&Ва дар дини яҳудӣ дар авлодам назар ба бисьёр ҳамсолони худ бештар комьёб будам, дар ҳолате ки барои ривоятҳои падаронам ниҳоятдараҷа ғайрат мекардам.M & Зеро шумо тарзи ҳаёти пештараи маро дар миёни яҳудиён шунидаед, ки ман Калисои Худоро аз ҳад зиёд таъқиб менамудам, ва онро несту нобуд мекардам,@L {& Зеро ки ман онро на аз одамизод қабул кардаам ва таълим гирифтаам, балки ба василаи ваҳйи Исои Масеҳ.(K K& Ба шумо, эй бародарон, эълон мекунам: Инҷиле ки ман башорат додаам, аз они одамизод нест;8J k& Оё ман алҳол назди одамон ҳусни таваҷҷўҳ меҷўям, ё назди Худо? Оё саъю кўшиш менамоям дили одамонро ёбам? Агар ман ҳанўз дили одамонро меёфтам, бандаи Масеҳ намебудам.qI ]& Чунон ки мо пештар гуфта будем, ҳозир ҳам боз мегўям: агар касе бар хилофи он чи қабул кардаед, ба шумо башорат диҳад, малъун бод.iH M&Лекин агар ҳатто мо ё фариштае аз осмон Инҷиле бар хилофи он чи мо ба шумо башорат додаем, ба шумо башорат диҳад, малъун бод.qG ]&Ки он на дигарест, балки фақат баъзе касон ҳастанд, ки шуморо ба изтироб меандозанд ва башорати Масеҳро таҳриф кардан мехоҳанд.oF Y&Тааҷҷуб менамоям, ки ин қадар зуд шумо аз Он ки шуморо ба файзи Масеҳ даъват намудааст, баргашта, ба башорати дигаре мегузаред,>E y&Ки Ўро то абад ҷалол бод, омин.=D u&Ки Худро барои гуноҳҳои мо дод, то ки моро аз ин олами шарир, мувофиқи иродаи Падари мо, халос кунад,C /&Файз ва осоиштагӣ аз ҷониби Худои Падар ва Худованди мо Исои Масеҳ бар шумо бод,xB k&Ва ҳамаи бародароне ки бо ман мебошанд, ба калисоҳои Ғалотия:A !&Павлуси ҳавворӣ, ки на аз ҷониби одамон ва на ба воситаи одамизод аст, балки ба василаи Исои Масеҳ ва Худои Падар, ки Ўро аз мурдагон эҳьё кардааст,-@S Файзи Исои Масеҳи Худованд, ва муҳаббати Худо, ва ширкати Рўҳулқудс бо ҳамаатон бод. Омин.(?I Ба якдигар бо бўсаи муқаддас салом расонед. Ҳамаи муқаддасон ба шумо салом мерасонанд.> Хуллас, эй бародарон, шод бошед! Комил шавед, тасалло ёбед, якдил бошед, осоиштагиро ҳизф намоед, ва Худои муҳаббат ва осоиштагӣ бо шумо хоҳад буд.K= Аз он сабаб ман инро дар вақти набуданам навиштаам, ки дар омаданам сахтгирӣ накунам аз рўи он ихтиёре ки Худованд ба ман, на аз барои харобкорӣ, балки барои буньёдкорӣ додааст.m<S Зеро шодӣ мекунем, вақте ки мо заиф ҳастем, вале шумо боқувват; ва барои ҳамин, яъне дар хусуси комил шуданатон, мо дуо мегўем.; Зеро ки мо на бар зидди ростӣ, балки фақат барои ростӣ қувват дорем.}:s Мо ба Худо тазаррўъ менамоем, ки шумо ҳеҷ бадӣ накунед, на аз барои он ки мо худро ончунон нишон диҳем, ки бояд бошем; балки аз барои он ки шумо некӣ кунед, агарчи мо на ончунон ба назар намоем, ки бояд бошем.9- Дар хусуси мо, умедворам, шумо хоҳед донист, ки мо ончунон ҳастем, ки бояд бошем.48a Худро тафтиш намоед, ки оё дар имон ҳастед? Худро имтиҳон кунед. Ё шумо худро намешиносед, ки Исои Масеҳ дар шумост? Магар ин ки шумо на ончунон ҳастед, ки бояд бошед.47a Зеро, агарчи Ў дар ҳолати заъф маслуб шуд, лекин бо қуввати Худо зинда аст; мо низ дар Ў заиф ҳастем, лекин ҳамроҳи Ў бо қувати Худо, ки дар шумост, зиндагӣ хоҳем кард._67 Шумо далели онро меҷўед, ки оё Масеҳ дар ман сухан меронад: Ў барои шумо оҷиз нест, балки дар миёни шумо боиқтидор аст.d5A Онҳоеро, ки пештар гуноҳ кардаанд, ва ҳамаи дигаронро, ҳам он вақт, ки дафъаи дуюм омада будам, ва ҳам ҳоло ки ғоиб ҳастам, таъкид намудаам ва таъкид менамоям, ки агар боз оям, амон нахоҳам дод.'4 I Дафъаи сеюм аст, ки назди шумо меоям: бо гувоҳии ду ё се шоҳид ҳар сухан исбот хоҳад шуд.s3_ Мабодо боз, вақте ки оям, Худои ман маро назди шумо ҳақир созад, ва ман азо гирам барои бисьёр касоне ки пештар гуноҳ кардаанд ва аз нопокӣ, зино ва фисқу фуҷуре ки ба амал овардаанд, тавба накардаанд. m~Z}}.|{yy8xiwwvCutssrSqqp_oUnumllkBjihgg1f+ee dcxb5a``__^]\[(ZYXXW^VV U_TT.SRR$Q~P{ONMLL KgJIIfHGG}FpEDD_CBBEAA`@@5?r>>=K<;:98{7^655E433221Z1"/..'-d,,!+*!)K([''H&}%%$$Y#""!!* w><Nb29W*k L S 0 r8c$S mr /:Файз ва осоиштагӣ аз ҷониби Падари мо Худо ва Исои Масеҳи Худованд бар шумо бод.bq A:Павлус ва Тимотиюс, ғуломи Исои Масеҳ, ба ҳама муқаддасон дар Исои Масеҳ, ки дар Филиппӣ мебошанд, бо усқуфон ва ходимон:#p?0Бо ҳамаи онҳое ки ба Худованди мо Исои Масеҳ муҳаббати бефано доранд, файз бод, омин.3o_0Бародаронро осоиштагӣ ва муҳаббат бо имон аз ҷониби Худои Падар ва Исои Масеҳи Худованд бод.Ln0Ки ўро барои ҳамин назди шумо фиристодам, то ки аз вазъияти мо огоҳ бошед, ва ў дилҳои шуморо тасаллӣ диҳад.:mm0Ва барои он ки шумо низ аз вазъиятам ва корҳоям воқиф шавед, Тўхиқўс, ки бародари маҳбуб ва хизматгузори амин дар Худованд аст, шуморо аз ҳар хусус хабардор хоҳад кард,Pl0Ки барои он ман дар занҷирҳо вазифаи сафирро ба ҷо меоварам, то ки далерона ва ба таври бояду шояд сухан гўям.Fk0Барои ман низ дуо гўед, то ба ман калом ато шавад, ки даҳон кушода, сирри башоратро боҷуръат баён намоям,pjY0Дар ҳар вақт дар Рўҳ бо ҳар дуо ва илтимос дуо гўед, ва ҳушьёр ва босабот буда, ҳамеша дар бораи ҳамаи муқаддасон илтимос кунед,vie0Ва хўди наҷотро бигиред, ба шамшери Рўҳро, ки каломи Худост;9hk0Дар айни ҳол сипари имонро бигиред, ки бо он ҳамаи тирҳои тафсони шарирро хомўш карда метавонед;g0Ва пойафзоли омодагиро барои додани башорати осоиштагӣ ба пои худ бипўшед,f0Пас, бо ростӣ камар баста ва ҷавшани адолатро дар бар карда, биистед,tea0 Бинобар ин, зиреҳи куллии Худоро бигиред, то ки дар рўзи бад муқобилат намуда ва ҳама корҳоро анҷом дода, истодагӣ карда тавонед.jdM0 Чунки муборизаи мо на бар зидди хун ва ҷисм аст, балки бар зидди сарварон, бар зидди ҳукуматдорон, бар зидди фармонравоёни ин олами зулмот аст, бар зидди қувваҳои рўҳии шарорат, ки дар афлок аст.+cO0 Зиреҳи куллии Худоро дар бар кунед, то ки битавонед ба дасисаҳои иблис муқобилат намоед.b)0 Ниҳоят, эй бародаронам, дар Худованд ва дар тавоноии қудрати Ў неруманд шавед.a30 Ва шумо, эй оғоён, ба онҳо низ ҳамин тавр рафтор кунед, ва аз таҳдид даст кашед, ва бидонед, ки бар сари шумо ҳам дар осмон Оғое ҳаст, ва Ў рўйбинӣ надорад.``90Зеро медонед, ки ҳар кас, хоҳ ғулом бошад, хоҳ озод, ба андозаи кори неке ки кардааст, аз Худованд мукофот хоҳад гирифт._0Ғайратмандона хизмат кунед, мисли он ки ба Масеҳ бошад, на ба одамон,l^Q0На бо ҳозирхизматии зоҳирӣ, ҳамчун одампарастон, балки ҳамчун ғуломони Масеҳ, ки иродаи Худоро аз таҳти дил ба ҷо меоваранд.G]0Эй ғуломон, ба оғоёни башарии худ бо тарсу ларз ва бо соддадилӣ, мисли он ки ба Масеҳ бошад, итоат намоед,]\30Ва шумо, эй падарон, фарзандони худро ба хашм наоваред, балки онҳоро дар таълимот ва насиҳати Худованд тарбия кунед.f[E0'То ки некўаҳвол бошӣ ва бар замин умри дароз бинӣ'. Z 0'Падар ва модари худро иззат намо', ин аст ҳукми аввалин бо чунин ваъда:*Y O0Эй фарзандон, ба падару модари худ дар Худованд итоат намоед, зеро ки ин аз рўи инсоф аст..XU0!Пас, бигзор ҳар яке аз шумо зани худро мисли худ дўст дорад, ва зан аз шавҳари худ битарсад.W0 Ин сир бузург аст вале ман нисбат ба Масеҳ ва Калисо сухан меронам.CV0Аз ин сабаб мард падару модари худро тарк карда, бо зани худ хоҳад пайваст, ва ҳар ду як тан хоҳанд буд.zUm0Чунки мо андоми Бадани Ў ҳастем, аз гўшти Ў ва аз устухонҳои Ў.gTG0Зеро ки ҳеҷ кас ҳаргиз ҷисми худро бад намебинад, балки онро ғизо медиҳад ва гарм мекунад, чунон ки Худованд низ Калисоро;iSK0Ҳамин тавр бояд шавҳарон занони худро мисли ҷисми худ дўст доранд: он ки зани худро дўст медошта бошад, худро дўст медорад.}Rs0Ва ба ҳузури Худ Калисоро дар ҷалоле тақдим кунад, ки на доғе дошта бошад, на нуқсоне, на чизе монанди ин, балки муқаддас ва беай бошад.~Qu0То ки онро ба ғусли об пок карда, ба воситаи калом тақдис намояд,[P/0Эй шавҳарон, занони худро дўст доред, чунон ки Масеҳ низ ба Калисо муҳаббат дошт ва Худоро аз барои он таслим намуд,RO0Аммо, чӣ тавре ки Калисо ба Масеҳ тобеъ аст, ҳамон тавр зан низ бояд аз ҳар ҷиҳат ба шавҳарони худ тобеъ бошанд.N30Чунки шавҳар сари зан аст, чунон ки Масеҳ сари Калисо ва Наҷотдиҳандаи бадан аст;M}0Эй занон, мутеи шавҳарони худ шавед, мисли он ки ба Худованд бошад,JL 0Дар тарси Худо мутеи якдигар шавед.K)0Ҳамеша барои ҳама чиз Худои Падарро ба исми Худованди мо Исои Масеҳ шукр гўед.zJm0Ба якдигар бо таронаҳои Забур, мадҳияҳо ва сурудҳои рўҳонӣ сухан гўед ва дар дилҳои худ барои Худованд бисароед ва тараннум намоед,I/0Ва масти шароб нашавед, ки аз он фисқу фуҷур ба амал меояд; балки аз Рўҳ пур шуда,}Hs0Бинобар ин нодон набошед, балки дарк кунед, ки иродаи Худо чист.hGI0Ва фурсатро ғанимат донед, чунки ин рўзҳо шарир аст.5Fc0Пас, бодиққат назар кунед, ки чӣ гуна рафтор менамоед, на чун бехирадон, балки чун хирадмандон,RE0Бинобар ин гуфта шудааст: 'Эй ту, ки хоб рафтаӣ, бархез ва аз мурдагон эҳьё шав, ва Масеҳ бар ту нур хоҳад пошид'.,DQ0 Аммо ҳамаи ин фош гардида, дар рўшноӣ зоҳир мешавад, зеро ҳар он чи зоҳир мешавад, нур аст;C)0 Зеро дар бораи корҳое ки онҳо пинҳонӣ мекунанд, сухан рондан ҳам нанговар аст. B0 Ва дар аъмоли бесамари зулмот иштирок накунед, балки онҳоро фош намоед.tAa0 Ва таҳқиқ кунед, то бидонед он чи, ки Худо меписандад, чист.z@m0 Чунки самари нур аз ҳар меҳрубонӣ, адолат ва ростӣ иборат аст;F?0Зеро ки шумо як вақте зулмот будед, вале ҳоло нуре дар Худованд ҳастед: чун фарзандони нур рафтор кунед,6>g0Пас, шарики онҳо нашавед.T=!0Бигзор ҳеҷ кас шуморо бо суханони ботил фирефта накунад, зеро ки барои ин ғазаби Худо бар писарони исьён меояд.k<O0Зеро инро яқин бидонед, ки ҳеҷ як зинокор, ё нопок, ё тамаъкор ки вай бутпараст аст, дар Малакути Масеҳ ва Худо мерос надорад.Q;0Ҳамчунин алфози қабеҳ ва жожхоӣ ва масхарабозӣ, ки аз рўи одоб нест, набояд бошад, балки шукргузорӣ лозим аст;^:50Лекин зино ва ҳар гуна нопокӣ ва тамаъкорӣ набояд дар байни шумо ҳатто зикр ёбад, чунон ки ба муқаддасон муносиб аст;9)0Ва дар муҳаббат рафтор кунед, чунон ки Масеҳ низ ба мо муҳаббат дошт ва Худро барои мо, ҳамчун ҳадия қурбонӣ ба Худо, ҳамчун бўи муаттар таслим намуд.a8 =0Пас, чу фарзандони маҳбуб, ба Худо тақлид намоед,Y7+0 Балки ба якдигар меҳрубон ва дилсўз бошед ва якдигарро авф намоед, чунон ки Худо низ моро дар Масеҳ авф намудааст.>6u0Ҳар гуна қудрат ва қаҳр, ва ғазаб ба фарьёд, ва бадгўӣ бизгзор аз шумо бо ҳар навъ шарорат дур шавад;+5O0Ва Рўҳулқудси Худоро, ки бо Он ба интизори рўзи озодӣ мўҳр зада шудаед, андўҳгин накунед.410Ҳеҷ як сухани қабеҳе аз даҳонатон набарояд, балки фақат сухани нек, ки дар вақти эҳтиёҷот барои обод кардан бошад, то ки ба шунавандагонаш файз бахшад.%3C0Касе ки дуздӣ кардааст, дигар дуздӣ накунад, балки меҳнат карда, бо дастҳои худ кори фоиданоке ба ҷо оварад, то чизе дошта бошад, ки ба эҳтиёҷманде бибахшад.42c0Ва ба иблис ҷой надиҳед.81i0Агар хашмгин шуда бошед, хато накунед ва нагузоред, ки ғазаби шумо то ғуруби офтоб боқӣ бимонад;/0W0Бинбоар ин, кизбро аз худ дур карда, ҳар яке ба ёри худ рост гўед, чунки мо андоми якдигарем.7/g0Ва одами навро, ки ба шабоҳати Худо дар асолат ва қудсияти ростӣ офарида шудааст, дар бар кунед.P.0Ва хиради шумо бояд дар Рўҳ тоза шавад,3-_0Пас рафтори пештараи одами кўҳнаро, ки дар шаҳавоти дилфиреб фосид мешавад, аз худ дур кунед.-,S0Дар сурате ки дар бораи Ў шунидаед ва дар Ў таълим гирифтаед, ба ҳасби ростие ки дар Исост,U+#0Вале шумо Масеҳро ин тавр ёд нагирифтаед,k*O0Онҳо то ба дараҷаи лоуболӣ расида, ба фисқи фуҷур моил шудаанд, ба тавре ки ҳар кори зиштро бо рағбати тамом ба ҷо меоваранд.K)0Ақлашон тира гардида, онҳо аз ҳаёти Худо бегона шудаанд, ба сабаби ҷаҳолат ба дилсахтие ки ба онҳо хос аст.()0Пас, чунин мегўям ва дар Худованд шаҳодат медиҳам, ки шумо дигар он тавр рафтор накунед, ки бутпарастон аз рўи хаёлоти ҳеҷу пучи худ рафтор мекунанд.h'I0Аз Ў тамоми Бадан, ба воситаи ҳар навъ пайвандҳои тавқияткунанда мустаҳакам ва пайваст шуда, бо амали ҳар андоми ҷудогона ба андозаи хоси он, афзоиш меёбад, то ки худро дар муҳаббат бино кунад.8&i0Балки дар муҳаббат ростиро баён намуда, мо дар ҳар чиз ба Он ки Сар аст, яъне ба Масеҳ нумўъ ёбем.*%M0То ки мо дигар кўдаконе набошем, ки бо боди ҳар таълим калавонида ва ронда мешаванд, аз найрангбозии одамон, ки бо талбис дар иштибоҳ андохта, гумроҳ мекунанд,q$[0 То даме ки ҳамаамон ба ягонагии имон ва шиносоии Писари Худо, ба дараҷаи шахси комил, ба андозаи бузургии пурраи Масеҳ бирасем,}#s0 Барои такмили муқаддасон ба кори ибодат, ба бинои Бадани Масеҳ,8"i0 Ў баъзеро ҳавворӣ, баъзеро анбиё, баъзеро башоратдиҳанда, баъзеро шубон ва муаллим таъин намуд,B!}0 Он ки нузул карда буд, Ҳамон аст, ки болотар аз тамоми афлок сууд ҳам намуд, то ки ҳама чизро пур кунад. 50 Ва 'сууд намуд' гуфтан чист, ҷуз ин ки Ў пештар ба асфали замин нузул ҳам карда буд?>u0Бинобаар ин гуфта шудааст: 'Ба афроз сууд намуда, асиронро ба асирӣ бурд ва ба одамон бахшоишҳо дод'w0Аммо ба ҳар яке аз мо файз ба андозаи атои Масеҳ бахшида шудааст.#?0Як Худо ва Падари ҳама, ки Ўро бар болои ҳама, ва ба воситаи ҳама, ва дар ҳама мебошад.K0Як Худованд ҳаст, як имон, як таъмид,0Як Бадан ҳаст ва як Рўҳ, чунон ки шумо низ ба як умеди муайян даъват шудаед;0Ва саъю кўшиш кунед, ки ягонагии Рўҳро дар иттифоқи осоиштагӣ нигоҳ доред:"=0Бо тамоми мулоимат ва фурўтанӣ ва пурсабрӣ якдигарро дар муҳаббат таҳаммул намоед,X +0Пас, ман, ки дар Худованд бандӣ ҳастам, аз шумо хоҳишмандам, ки муносиби мақоме ки ба он хонда шудаед, рафтор кунед, 0Ўро дар Калисо ва дар Исои Масеҳ аз насл ба насл то абад ҷалол бод, омин.\10Ўро, ки бо қуввате ки дар мо амал мекунад, қодир аст аз ҳар он чи мо мехоҳем ё фикр мекунем, беандоза зиёдтар бикунад,/0Муҳаббати Масеҳ, ки аз идрок болотар аст, то ки бо тамоми пурагии Худо пур шавед. 0То ки шумо дар муҳаббат реша давонда ва устувор шуда, битавонед бо ҳамаи муқаддасон пай бурда дарк намоед, ки чист арзу тўл ва умқи баландии|q0Ба тавре ки Масеҳ ба василаи имон дар дилҳои шумо сокин гардад,r]0Ва илтимос мекунам, ки Худо бар тибқи сарвати ҷалоли Худ ато фармояд, ки шумо бо Рўҳи Ў дар одами ботин қавӣ ва мустаҳакам шавед,nU0Ки аз Ў ҳар хонавода дар осмон ва бар замин ном мегирад,{0Биноабр ин ман зону мезанам назди Падари Худованди мо Исои Масеҳ,E0 Ба ин сабаб хоҳишмандам, ки аз боиси азобе ки ман аз барои шумо дорам, маъюс нашавед, ки он фахри шумост.,Q0 Ки ба василаи Ў ва ба воситаи имони мо ба Ў иҷозат дорем бо ҷасорату эътимод наздик шавем. 30 Мувофиқи таъиноти азалӣ, ки онро Ў дар Худованди мо Исои Масеҳ ба амал овардааст,] 30 То ки ҳоло ба воситаи Калисо ба сарварон ва ҳукуматдороне ки дар афлоканд, ҳикмати гуногуншакли Худо маълум гардад,u c0 Ва ба ҳама равшан намоям, ки чист ваколати сирре ки аз азал ниҳон буд дар Худое ки ҳама чизро ба василаи Исои Масеҳ ба вуҷуд овард,e C0Агарчи ман хурдтарини ҳамаи муқадасонам, ин файз ба ман ато шудааст, ки сарвати беқиёси Масеҳро ба халқҳо башорат диҳам.O 0Ман бар тибқи бахшоиши файзи Худо, ки ба ҳасби амали қуввати Ў ба ман ато шудааст, хизматгузори он гардидаам.S0Ки халқҳо ҳамирси Исроил ва андоми ҳамон ҷисм ва шарикони ваъдаи онҳо дар Исои Масеҳ ба воситаи Инҷил ҳастанд.~u0Он дар наслҳои пешина ба банӣ-одам маълум нашуда буд, чунон ки ҳоло ба ҳаввориёни муқаддаси Ў ва ба анбиё ба василаи Рўҳ ошкор шудааст,!;0Ва шумо онро хонда, метавонед бифаҳмед, ки ман аз сирри Масеҳ чӣ қадар воқиф ҳастам.D0Яъне чӣ тавр ба василаи ваҳй сире ба ман маълум шудааст, ки дар бораи он мухтасаран дар боло навиштаам,#?0Ҳамаи шумо дар бораи ваколати файзи Худо, ки ба ман барои шумо ато шудааст, шунидаед, #0Барои ҳамин ҳам ман, Павлус, ба хотири шумо, халқҳо, бандии Исои Масеҳ ҳастам.{o0Ва бар Ў шумо низ бино меёбед, то ки дар Рўҳ маскани Худо бошед.-S0Бар Ў тамоми иморат маҳкам пайваст шуда, ба маъбади муқаддасе дар Худованд табдил меёбад,(I0Ва бар асоси ҳаввориён ва анбиё барқарор гардидаед, ки Худи Исои Масеҳ санги зовия аст.2]0Пас, шумо акнун на ғайр ҳастед ва на бегона, балки ҳамватани муқаддасонед ва аҳли хонаи Худо,~%0Зеро ба воситаи Ў ҳар дуи мо иҷозат дорем, ки дар як Рўҳ ба Падар наздик шавем.%}C0Ў ба шумо, ки дур будед, ва ба онҳое ки наздик буданд, омад, ва осоиштагиро башорат дод,|-0Ва ба воситаи салиб дар як ҷисм ҳар дуро бо Худо оштӣ диҳад ва адоватро бикушад.{}0Ва шариати аҳкомро, ки аз амрҳо иборат буд, ботил намуд, то ки дар Худ аз ҳар ду як одами навро ба вуҷуд оварда, осоиштагӣ барқарор намояд,Pz0Зеро ки Ў осоиштагии мост, ки ҳар дуро як гардонд ва девори ҷудогиро, яъне адоватро дар Бадани Худ хароб кард, y90 Аммо акнун, дар Исои Масеҳ, шумо, ки як вақте дур будед, бо Хуни Масеҳ наздик шудаед.kxO0 Дар он замон шумо бе Масеҳ, аз ҷамоати Исроил ҷудо ва нисбат ва аҳдҳои ваъда бегона будед, дар олами бе умед ва бе Худо будед.zwm0 Пас, дар хотир дошта бошед, ки як вақте ба ҳаби ҷисм шумо халқҳо будед, ва касоне ки махтун номида мешаванд, шуморо номахтун меномиданд, вале хатнаи онҳо ҷисмонист ва бо даси инсон ба амал оварда шудааст; v 0 Зеро ки мо офаридаи Ў ҳастем ва дар Исои масеҳ барои аъмоли нек, ки иҷрои онҳоро Худо пешакӣ барои мо таъин намудааст, ба вуҷуд оварда шудаем.Yu+0 Ва аз аъмол нест, то ки ҳеҷ кас фахр накунад.(tI0Зеро ки шумо бо файз ба воситаи имон наҷот ёфтаед, ва ин на аз шумост, балки атои Худост,Qs0То ки дар асрҳои оянда сарвари беҳадди файзи Худро дар меҳрубоние ки ба мо дар Исои Масеҳ дорад, зоҳир намояд.rr]0Ва бо Ў моро бархезонд ва дар афлок дар Исои Масеҳ шинонд,%qC0Моро, агарчи аз рўи хатоҳо мурда будем, бо Масеҳ зинда кард, бо файз шумо наҷот ёфтаед, p 0Аммо Худои пур аз марҳамат, бар тибқи муҳаббати бузурге ки ба мо дорад,>ou0Дар миёни онҳо ҳамаи мо низ як вақте аз рўи шаҳвати ҷисми худ зиндагӣ карда, ҳавасҳои ҷисм ва хаёлотро ба ҷо меовардем ва табиатан, мисли дигарон, фарзандони ғазаб будем.n#0Дар онҳо шумо муофиқи давраи ин олам ва иродаи мире ки дар ҳаво ҳукмрон аст, яъне он рўҳе ки ҳоло дар писарони исьён амал мекунад, зиндагӣ мекардед.tm c0Шумо ба сабаби хатоҳо ва гуноҳҳои худ як вақте мурда будед.l {0Ки он Бадани Ўст, пуррагии Ўст, ки ҳама чизро дар ҳама пур мекунад.k )0Ва ҳама чизро зери пойҳои Ў тобеъ намуд, ва Ўро чун сари ҳама чиз ба Калисо дод,j }0Болотар аз ҳар сарварӣ, ва ҳукуматдорӣ, ва қудрат, ва салтанат, ва ҳар номе ки на танҳо дар ин олам балки дар олами оянда низ хонда мешавд,7i i0Ки дар Масеҳ амал кардааст, вақте ки Ўро аз мурдагон эҳьё намуд ва ба ямини Худ дар афлок шинонд.Oh 0Ва бузургии қудрати Ў дар мо, ки имон дорем, чӣ гуна аз ҳад барун аст. Он қудрат аз рўи амали қуввати азими Ўст,g 0Ва чашмони дили шуморо равшан созад, то шумо бидонед, ки умеди даъвати Ў аз чӣ иборат аст, ва сарвари ҷалоли мероси Ў барои муқаддасон чӣ гуна аст,Pf 0То ки Худои Исои Масеҳи Худованди мо, Падари ҷалол рўҳи ҳикмат ва ваҳйро барои шинохтани Ў ба шумо ато намояд,e 0Шукргузориро барои шумо бас намекунам ва шуморо дар дуоҳои худ ёд мекунам.Ud %0Бинобар ин ман низ, вақте ки аз имони шумо ба Исои Масеҳ ва аз муҳаббати шумо ба ҳамаи муқаддасон хабардор шудам,2c _0Ва то замоне ки мулки Худо боз харида шавад, Он гарави мероси мост барои ҳамду санои ҷалоли Ў.yb m0 Дар Ў шумо низ, чун каломи ростиро, яъне башорати наҷоти худро шунидаед ва ба Ў имон овардаед, бо Рўҳулқудси мавъуд мўҳр зада шудаед,a 90 То мо, ки пештар ба Масеҳ умед бастаем, барои ҳамду сано ҷалоли Ў вуҷуд дошта бошем.[` 10 Мо низ дар Ў, ки ҳама чизро бар тибқи азми иродаи Худ ба амал меоварад, мувофиқи таъиноти Ў пешакӣ муайян шуда будем._ 0 Вақте ки пурагии замонҳо муяссар гардад, Худо ҳама чизро, хоҳ дар осмон бошад, хоҳ дар зами, зери сардории Масеҳ, яъне дар Ў ҷамъ хоҳад кард.:^ o0 Сирри иродаи Худро ба мо маълум кардааст, бар тибқи салоҳдиди Худ, ки пештар дар Ў барқарор намуд.] 0Ки онро Ў ба мо ба фаровонӣ ато намуда, ҳамроҳи ҳар ҳикмат ва хирадӣ(\ K0Дар Ў мо бо Хуни Ў фидияе ва омурзиши гуноҳҳоро бар ҳасби сарвати файзи Ў пайдо кардаем,)[ M0Барои ҳамду санои ҷалоли файзи Худ, ки ба мо дар Маҳбуби Худ бо саховатмандӣ бахшидааст.SZ !0Моро пешакӣ муайян намудааст, ки ба василаи Исои Масеҳ бар тибқи салоҳдиди иродаи Худ, ба фарзандӣ қабул кунад,QY 0Чунон ки моро пеш аз таъсиси ҷаҳон дар Ў баргузидааст, то ки ба ҳузури Ў дар муҳаббати муқаддас ва беайб бошем.pX [0Муборак аст Худо ва Падари Худованди мо Исои Масеҳ, ки моро бо ҳар баракати рўҳоние ки дар афлок аст, дар Масеҳ баракат додааст,W /0Файз ва осоиштагӣ аз ҷониби Падари мо Худо ва Исои Масеҳи Худованд бар шумо бод.MV 0Павлус, ки бо иродаи Худо ҳаввории Масеҳ аст, ба муқаддасоне ки дар Эфсўс мебошанд ва дар Исои Масеҳ аминанд:U}&Файзи Худованди мо Исои Масеҳ бо рўҳи шумо бод, эй бародарон, омин.HT &Минбаъд бигзор ҳеҷ кас маро уқубат надиҳад, зеро ки ман ҷароҳатҳои Исои Худовандро дар бадани худ дорам.JS &Ва онҳое ки мувофиқи ҳамин қоида рафтор мекунанд, осоиштагӣ ва марҳамат бар онҳо бод, ва бар Исроили Худо!R5&Зеро ки дар Исои Масеҳ на хатна аҳамияте дорад ва на номахтунӣ, балки махлуқи нав.&QE&Ва ман, ҳошо ва калло, ки фахр намоям, магар ин ки фақат бо салиби Худованди мо Исои Масеҳ, ки ба воситаи он ҷаҳон барои ман маслуб шудааст, ва ман барои ҷаҳон.xPi& Зеро ки худи махтуншавандагон ҳам шариатро риоя намекунанд, лекин мехоҳанд, ки шумо махтун шавед, то ки бо ҷисми шумо фахр намоянд.&OE& Онҳое ки ба ҳасби ҷисм фахр намудан мехоҳанд, шуморо ба махтун шудан водор менамоянд, фақат барои он ки аз боиси салиби Масеҳ ба таъқибот гирифтор нашаванд;N& Бубинед, чӣ гуна калон аст мактубе ки ба шумо бо дасти худ навиштаам.M1& Аз ин рў, то даме ки фурсат дорем, ба ҳама некӣ кунем, алалхусус ба аҳли имони худ.&LE& Ва мо некӣ карда, ноумед нашавем; зеро ки дар вақташ хоҳем даравид, агар сустӣ накунем.vKe&Касе ки барои ҷисми худ мекорад, аз ҷисм фаноро хоҳад даравид, ва касе ки барои Рўҳ мекорад, аз Рўҳ ҳаёти ҷовидониро хоҳад даравид. w~}|>{zz3y~xx vvu-t[s|rqQpoo!nnmu:Зеро бисьёр касон, ки дар бораи онҳо ба шумо борҳо гуфтаам, ва ҳоло низ бо гирья мегўям, ҳамчун душманони салиби Масеҳ рафтор мекунанд;`=9:Эч бародарон, ба ман тақлид намоед ва ба касоне нигоҳ кунед, ки онҳо мувофиқи намунае ки дар мо доред, рафтор мекунанд.m<S:Аммо ба ҳар чи мо расидаем, аз рўи он бояд рафтор кунем. ;:Пас, ҳар касе аз мо, ки комил бошад, бояд ҳамин тавр фикр ронад; вале агар шумо фикри дигаре дошта бошед, Худо инро ҳам ба шумо ошкор хоҳад сохт.7:g:Ман сўи мақсаде шитоб менамоям, ки фарҷоми ғолбонаи даъвати Худост аз арши аъло дар Исои Масеҳ.!9;: Эй бародарон, гумон намекунам, ки ман аллакай расида бошам, балки фақат як чизро мегўям: он чиро, ки дар қафост, аз хотир бароварда ва ба пеш ҳаракат карда,8: На ин ки аллакай расида бошам, ё комил шуда бошам, балки саъю кўшиш менамоям, ки шояд ман ҳам бирасам, чунон ки Исои Масеҳ ба ман расидааст.T7!: Ба умеди он ки ба эҳьёи мурдагон бирасам.C6: То ки Ўро, ба қуввати эҳьёи Ўро, ва ширкати уқубатҳои Ўро дарк намоям ва дар мамоти Ў ба Ў монанд шавам,5: Ва дар Ў пайдо шавам, на бо адолати худ, ки аз шариат аст, балки бо он чи ба воситаи имон ба Масеҳ аст, яъне бо адолате ки аз Худо бар ҳасби имон аст,L4:Ва ҳанўз ҳамаашро ба хотири афзалияти дониши Худованди ман Исои Масеҳ нуқсон медонам, ки барои Ў ман аз ҳамааш даст кашидам ва ҳамаашро ахлот медонам, то ки Масеҳро пайдо кунам.3:Лекин он чи барои ман бартарӣ буд, ба хотири Масеҳ нуқсон донистам. 2:Аз ҷиҳати ғайрат таъқибкунандаи Калисо, аз ҷиҳати адолати шаръӣ беайб.i1K:Ки ман дар рўзи ҳаштум махтун шудам, аз насли Исроил ҳастам, аз сибти Биньёмин, ибронӣ аз иброниён, аз ҷиҳати шариат фарисӣ, 0:Гарчанде ки маро асосе ҳаст ба ҷисм ҳам эътимод дошта бошам. Агар каси дигар гумон кунад, ки метавонад ба ҷисм эътимод дошта бошад, ман бештар,X/):Зеро аҳли хатна моем, ки Худоро дар Рўҳ ибодат менамоем, ва бо Исои Масеҳ фахр мекунем, ва ба ҷисм эътимод надорем,.:Аз сагон эҳтиёт шавед, аз коркунони бад эҳтиёт шавед, аз хатна эҳтиёт шавед;- }:Пас, эй бародаронам, дар Худованд шод бошед. Айни ҳамон нуқтаро ба шумо навиштанам барои ман гарон нест, лекин барои шумо қувватбахш аст.n,U:Зеро ки ў барои кори Масеҳ ба мурдан наздик буд ва ҷонашро дар зери хатар монд, то ки камии хизмати шуморо барои ман пур кунад.-+S:Пас ўро дар Худованд бо камоли хурсандӣ пазироӣ намоед, ва чунин одамонро қадрдонӣ кунед.[*/:Бинобар ин ба фиристодани ў шитоб намудам, то ки шумо ўро аз нав дида, хурсанд шавед, ва ғуссаи ман низ сабук гардад.):Ҳақиқатан бемории ў марговар буд; лекин Худо ба ў марҳамат кард, ва нафақат ба ў, балки ба ман низ, то ки бар ғуссаи ман ғуссае зам нашавад.Y(+:Чунки ў иштиёқманди дидори ҳамаи шумо буд ва бисьёр андўҳгин шуд аз он ки овозаи бемории ў ба гўши шумо расидааст.E':Аммо лозим донистам, ки Эпафрўдитусро назди шумо баргардонам. Ў бародар ва ҳамкор ва ҳамсафари ман аст, ва шумо ўро чун элчӣ ва хизматгузор дар мўҳтоҷии ман фиристоад будед.t&a:Вале дар Худованд боварӣ дорам, ки худам низ ба зудӣ биёям.%1:Пас, умедворам, ки ўро дарҳол равона кунам, чун бубинам, ки аҳволи ман чӣ мешавад;:$m:Вале шумо бовафоии ўро медонед, чунки ў ба ман, мисли писар ба падар, дар башорат хизмат кардааст.#:Чунки ҳама нафъи худро толибанд, на он чиро, ки ба Исои Масеҳ тааллуқ дорад.+"O:Зеро каси дигаре мисли ў надорам, ки дар бораи шумо аз самими қалб ғамхорӣ мекарда бошад;!w:Ва дар Масеҳи Худованд умедворам, ки Тимотиюсро ба зуддӣ назди шумо фиристонам, то ки ман низ аз аҳволатон хабар ёфта, рўҳбаланд шавам.[ /:Шумо низ аз ин шод бошед ва бо ман шодӣ кунед.dA:Лекин, агар ман қурбонии рехтание бар қурбонӣ ва ибодати имони шумо шавам ҳам, аз ин шодам ва бо ҳамаи шумо шодӣ мекунам;iK:Ва каломи ҳаётро нигоҳ доред, то ки ман дар рўзи Масеҳ фахр намоям, ки ман бар абас надавидаам ва бар абас меҳнат накардаам.w:То ки бенуқсон ва пок, фарзандони беайби Худо бошед, дар миёни насли саркаш ва фосид, ки дар он шумо мисли найирҳо дар ҷаҳон медурахшед,S:Ҳар корро бе шиква ва шубҳа ба ҷо оваред,)K: Зеро ки Худо дар шумо, бо ҳусни таваҷҷўҳи Худ, ҳам хоҳиш ва ҳам амалро ба вуҷуд меоварад._7: Пас, эй маҳбубонам, модоме ки шумо ҳамеша фармонбардор будед, аз ин рў на танҳо дар ҳузури ман, балки боз ҳам зиёдтар алҳол дар вақти набудани ман, бо тарсу ларз наҷоти худро ба амал оваред,3: Ва ҳар забон эътироф намояд, ки Исои Масеҳ Худованд аст барои ҷалоли Худои Падар.1: То ки ба исми Исо ҳар зонуе ки дар осмон ва бар замин ва зери замин аст, хам шавад,/: Бонобар ин Худо низ Ўро сарфароз кард ва ба Ў номе дод, ки аз ҳар ном болотар аст.#:Ва Худро фурўтан сохта, то вақти мамот, то дами мавти салиб фармонбардор буд.U#:Балки Худро кам дониста, ба сурати ғуломи даромад ва ба одамон монандӣ пайдо карда, ба зоҳир мисли одамизод шуд,;o:Ки Ў, бо вуҷуди он ки дар сурати Худо буд, бо Худо баробар буданро ҳарисона барои Худ нигоҳ надошт,  :Зеро дар шумо низ бояд айни ҳамон ҳиссиёт бошад, ки дар Исои Масеҳ буд,-:Ва ҳар яке на танҳо дар бораи худаш, балки дар бораи дигарон низ ғамхорӣ намояд.7g:Аз рўи рақобат ё шўҳратпарастӣ ҳеҷ коре накунед, балки бо фурўтани якдигарро аз худ авло донед,K:Пас шодии маро пурра кунед, ба тавре ки дорои як фикр бошед, дорои як муҳаббат буда, якдил ва ҳамфикр бошед,b ?:Пас, агар тасаллое дар Масеҳ бошад, агар хушнўдии муҳаббат бошад, агар алоқаи рўҳ бошад, агар марҳамат ва дилсўзӣ бошад,  :Бо ҳамон корномае ки шумо дар ман дидаед ва ҳоло дар бораи ман мешунавед.@  {:Зеро ба шумо ба хотири Масеҳ ато шудааст, ки ба Ў на танҳо имон оваред, балки барои Ў уқубат ҳам кашед,  y:Ва дар ҳеҷ хусус аз душманон наметарсам, ки ин барои онҳо аломати ҳалокат аст, вале барои шумо аломати наҷот аст, ва ин аз ҷониби Худост,  y:Фақат ин ки муносиби башорати Масеҳ умр гузаронед, то ки ман хоҳ омада шуморо бинам, хоҳ аз шумо дур ошам дар бораи шумо бишнавам, ки шумо дар як рўҳ қоим буда, якдилона барои имони Инҷил ҷидду ҷаҳд менамоед,?  y:То ки ҳамду санои шумо дар Исои Масеҳ ба воситаи ман афзунтар шавад, чун бори дигар назди шумо биёям.5  e:Ва ман аниқ медонам, ки хоҳам монд ва барои пешрафт ва шодии имони шумо бо ҳамаи шумо хоҳам буд,c A:Валекин дар ҷисм монднам барои шумо заруртар аст.X +:Ҳар дуяш ҳам маро ҷазб мекунад: орзу дорам, ки баромада равам ва ҳамроҳи Масеҳ бошам, чунки ин беандоза беҳтар аст;c A:Аммо агар ба ҳасби ҷисм дар ҳаёт буданам ба кори ман самаре мебахшида бошад, пас намедонам, ки кадомашро интихоб намоям.g I:Зеро ки барои ман ҳаёт Масеҳ аст, ва мамот фоида аст.l S:Ва ман яқин дорам ва умедворам, ки дар ҳеҷ хусус шарманда нахоҳам шуд, балки бо камоли ҷуръат ҳозир ҳам, чунон ки ҳамеша буд, Масеҳ дар ҷисми ман бузургӣ хоҳад ёфт, хоҳ дар ҳаёт бошад, хоҳ дар мамот.5 e:Зеро медонам, ки ин боиси наҷоти ман хоҳад шуд, мувофиқи дуои шумо ва бо мадади Рўҳи Исои Масеҳ,Z /:Хайр, чӣ мешавад? Масеҳро ба ҳар тарз, риёкорона ё самимона, мавъиза намоянд ҳам, ман аз ин шодам, ва шодӣ хоҳам кард,M :Вале дигарон аз рўи муҳаббат, чун медонанд, ки ман барои муҳофизат кардани башорат дар ин ҷо гузошта шудаам.c A:Баъзеҳо аз рўи рақобат, на бо дили соф Масеҳро мавъиза менамоянд, ба гунони он ки гаронии занҷирҳои маро афзун мекунанд,T #:Дуруст аст, ки баъзе касон аз рўи ҳасад ва рақобат, ва баъзеи дигарон аз рўи хайрхоҳӣ Масеҳро мавъиза менамоянд,~ +:Ва аксарияти бародарон аз занҷирҳои ман дар Худованд устувор гардида, ба андозаи бештар ҷасорат мекуананд, ки каломи Худоро нотарс мавъиза намоянд.-} U: Ба тавре ки занҷирҳои ман дар Исо ба тамоми сарбозхона ва ба ҳамаи дигарон машҳур шудааст,<| s: Эй бародарон, мехоҳам шумо бидонед, ки саргузашти ман боиси пешрафти зиёдтари башорат гардидааст,0{ [: Ва аз самари адолат пур шавед, ки он ба василаи Исои Масеҳ барои ҷалол ва ҳамду санои Худост.z 9: То шумо дарк намоед, ки чӣ беҳтар аст, барои он ки дар рўзи Масеҳ пок ва беайб бошед,6y g: Ва дар он хусус дуо мегўям, ки муҳаббати шумо дар дониш ва мулоҳизакорӣ торафт афзунтар гардад,'x I:Зеро Худо маро шоҳид аст, ки ман бо муҳаббати Исои Масеҳ иштиёқманди ҳамаи шумо ҳастам; w :Чунон ки маро лозим аст дар бораи ҳамаи шумо ҳамин тавр фикр кунам, чунки шумо дар дили ман ҷойгир шудаед, ки ҳам дар занҷирҳоям ва ҳам дар муҳофизат ва барқарор кардани башорат ҳамаатон шарики ман дар файз ҳастед.Jv :Ва яқин дорам, ки Ў, ки дар шумо ба кори хайр шурўъ намудааст, онро то рўзи Исои Масеҳ ба анҷом хоҳад расонд,mu U:Барои иштироки шумо дар башорат аз рўзи аввал то алҳол,ut e:Ҳамеша дар ҳар дуои худ барои ҳамаи шумо бо шодӣ дуо мегўям,ss a:Дар ҳар боре ки шуморо ёд мекунам, Худои худро шукр мегўям, Y$~~}i||9{zz.yxwwvouts|rqq{pp nn=\<;:K887r6y554,21Y00M//A--t,+*K)V('&%$#i# "i! (7g$)Db) @ X S Q[}- Y XОё дар хотир надоред, ки вақте ки назди шумо будам, инро ба шумо мегуфтам?/WXВай ба ҳар чизе ки Худо ё маъбад ном дорад, муқобилият нишон медиҳад ва худро аз он баланд мегирад, ба тавре ки дар маъбади Худо нишаста, худро Худо эълон мекунад. XҲеҷ кас ба ҳеҷ ваҷҳ набояд шуморо фиреб кунад, зеро аввал бояд исьён ба вуқўъ биёяд ва шахси пур аз шарорат, яъне писари ҳалокат зоҳир шавад.KXНагузоред ки фикри шумо зуд ба шубҳа афтад, ва ҳаросон нашавед на аз нубуввати рўҳ, на аз калом ва на аз номаи ки гўё мо фиристода бошем дар бораи он ки рўзи Масеҳ фаро расидааст.Y -XВалекин аз шумо, эй бародарон, илтимос мекунем, ки дар хусуси омадани Худованди мо Исои Масеҳ ва пайвастани мо бо Ўq ]X То ки исми Худованди мо Исои Масеҳ дар шумо ҷалол ёбад, ва шумо дар Ў ҷалол ёбед, ба ҳасби файзи Худои мо ва Исои Масеҳи Худованд.4 cX Барои ҳамин ҳам мо ҳамеша барои шумо дуо мегўем, то ки Худои мо шуморо сазовори даъваташ гардонад ва ҳар салоҳдиди некӣ ва кори имонро бо қуввати Худ ба амал оварад,{ qX Дар он рўзе ки Ў омада, дар муқаддасони Худ ҷалол ёбад ва ҳамаи имондоронро бо тааҷҷуб оварад, чунки шумо ба шаҳодати мо имон овардед.D X Онҳо гирифтори ҷазои ҳалокати абадӣ гардида, аз ҳузури Худованд ва ҷалоли қудрати Ў маҳрум хоҳанд шуд. {XДар оташи фурўзон зуҳур намуда, аз онҳое ки Худоро намешиносанд ва ба башорати Худованди мо Исои Масеҳ итоат намекунанд, интиқом гирид.c AXВа шуморо, ки уқубат мекашед, бо якҷоягии мо фароғат бахшад, ҳангоме ки Исои Худованд аз осмон бо фариштаҳои қуввати Худ XЗеро ба назари Худо одилона аст, ки уқубатдиҳандагони шуморо уқубат диҳад,] 5XИн гувоҳиест бар доварии одилонаи Худо, то ки шумо сазовори Малакути Худо ҳисоб ёбед, ки барои он низ уқубат мекашед.  XБа тавре ки худи мо дар калисоҳои Худо аз шумо фахр мекунем, дар хусуси сабр ва имони шумо дар ҳамаи таъқибот ва азобҳое ки аз сар мегузаронед.\ 3XҲамеша мо бояд Худоро барои шумо, эй бародарон, чунон ки сазовор аст, шукргузорӣ намоем, чунки имони шумо афзоиш меёбад ва дар миёни ҳамаи шумо муҳаббати ҳар яке ба ҳамдигар зиёд мешавад, /XФайз ва осоиштагӣ аз ҷониби Падари мо Худо ва Исои Масеҳи Худованд бар шумо бод.C XПавлус ва Силвонус ва Тимотиюс ба калисои Таслўникӣ, ки дар Падари мо Худо ва Исои Масеҳи Худованд аст:`9NФайзи Худованди мо Исои Масеҳ бо шумо бод. Омин.7gNШуморо ба исми Худованд вазифадор менамоям, ки ин номаро ба ҳамаи бародарони муқаддас бихонед.h INБа ҳамаи бародарон бо бўсаи муқаддас салом расонед.B NЭй бародарон, барои мо дуо гўед.u cNДаъваткунандаи шумо амин аст, ва инро низ ба амал меоварад. 7NХуди Худои осоиштагӣ бигзор шуморо ба куллӣ пок гардонад ва рўҳу ҷону ҷисми шуморо дар вақти омадани Худованди мо Исои Масеҳ комилан беайб нигоҳ дорад.A }NАз ҳар гуна бадӣ худдорӣ кунед.a;NҲама чизро озмоиш кунед, чизи хубро нигоҳ доред.<sNНубувватҳоро хор нашуморед..WNРўҳро хомўш накунед.$ANБарои ҳама чиз шукр гўед, зеро ки чунин аст иродаи Худо дар ҳаққи шумо дар Исои Масеҳ.*ONПайваста дуо гўед.(KNҲамеша шод бошед.b=NБохабар бошед, ки касе ба касе дар ивази бадӣ бадӣ накунад, балки ҳамеша барои якдигар ва барои ҳама дар паи некӣ бошед.7NИнчунин аз шумо, эй бародарон, хоҳишмандем, ки танбалонро насиҳат кунед, беҷуръатонро тасаллӣ диҳед, сустонро дастгирӣ намоед, бо ҳар кас пурсабр бошед.2]N Ва онҳоро барои фаъолияташон бо камоли муҳаббат иззат кунед; бо якдигар дар сулҳ зист кунед.?wN Аммо аз шумо, эй бародарон, илтимос мекунем, ки он касонро қадрдонӣ намоед, ки дар миёни шумо меҳнат мекунанд, ва саварони шумо дар Худованд буда, шуморо насиҳат медиҳанд, ~9N Бинобар ин ҳамдигарро тасаллӣ диҳед ва якдигарро обод кунед, чунон ки низ мекунед.}+N Ки барои мо мурд, то ки мо, хоҳ бедор бошем, хоҳ хобида, бо якҷоягии Ў зист кунем.K|N Чунки Худо моро на баро ғазаб таъин кардааст, балки барои ёфтани наҷот ба василаи Худованди мо Исои Масеҳ,Y{+NВале мо, ки писарони рўз ҳастем, бояд ҳушьёр бошем ва зиреҳи имон ва муҳаббат ва хўди умдеди наҷотро дар бар кунем,zNЗеро ки хобидагон шабона мехобанд, ва мастон шабона маст мешаванд;yNПас, набояд мисли дигарон дар хоб бошем, балки бедор ва ҳушьёр бошем.FxNЗеро ки ҳамаи шумо писарони нур ва писарони рўз ҳастед. Мо на писарони шаб ҳастем ва на писарони зулмот.wNЛекин шумо, эй бародарон, дар зулмот нестед, ки он рўз бар шумо чун дузд ояд;:vmNЧун бигўянд: 'Осоиштагӣ ва амният', он гоҳ ногаҳон ба ҳалокат дучор хоҳанд шуд, мисли он ки зани ҳомиладор ба дарди зоиш дучор мешавад, ва ба ҳеҷ ваҷҳ халос нахоҳанд шуд.u/NЗеро худи шумо хуб медонед, ки рўзи Худованд ончунон меояд, чуно ки дузд дар шаб.t 7NАммо дар бораи замонаҳо ва мўҳлатҳо ба шумо, эй бародарон, навиштан ҳоҷат надорад,Ys+NПас ҳамдигарро бо ин суханон тасаллӣ диҳед.,rQNБаъд мо, зиндаҳо, ки боқӣ мондаем, бо якҷоягии онҳо бар абрҳо бурда хоҳем шуд, то ки Худовандро дар ҳаво пешвоз гирем, ва ҳамин тавр ҳамеша бо Худованд хоҳем буд.,qQNЧунки Худи Худованд бо бонги даъват, бо садои фириштаи муқарраб ва карнаи Худо, аз осмон нузул хоҳад кард, ва онҳое ки дар Масеҳ мурдаанд, аввал эҳьё хоҳанд шуд.xpiNЗеро инро ба шумо бо каломи Худованд мегўем, ки мо, зиндаҳо, ки то омадани Худованд боқӣ мондаем, аз мурдагон пешдастӣ нахоҳем кард,ao;NЗеро, агар мо имон дорем, ки Исои мурд ва эҳьё шуд, ба ҳамин тарз низ Худо онҳоеро ки дар Исои мурдаанд, бо Ў хоҳад овард,|nqN Лекин мо, эй бародарон, намехоҳем, ки шумо дар бораи мурдагон бехабар бошед, ки мабодо мисли дигарон, ки умед надоранд андўҳгин шавед."m=N То назди онҳое ки дар берунанд, боодобона рафтор кунед ва ба ҳеҷ чиз мўҳтоҷ набошед.plYN Ва саъю кўшиш намоед, ки сокитона зиндагӣ кунед ва кори худро бо амали дастҳои худ ба ҷо оваред, чунон ки ба шумо дастур додаем,6keN Ва шумо бо ҳамаи бародарон дар ҳамаи Мақдуния ҳамин тавр рафтор мекунед. Лекин мо, эй бародарон, шуморо даъват мекунем, ки боз ҳам зиёдтар муваффақият ба даст оваредzjmN Аммо дар хусуси бародардўстӣ ба шумо навиштан ҳоҷат надорад, зеро ки худи шумо аз Худо омўхтаед, ки ба якдигар муҳаббат дошта бошед;jiMNБинобар ин, ҳар кӣ саркашӣ мекунад, на ба одамизод, балки ба Худо саркашӣ мекунад, ки Ў Рўҳулқудси Худро ба мо ато намудааст.~huNЗеро ки Худо моро на ба нопокӣ балки ба қудсият даъват кардааст.FgNВа касе дар ҳеҷ бобат ва бародари худ таҷовуз ё суиистифода накунад, чунки Худованд барои ҳамаи ин корҳо интиқом мегирад, чунон ки пештар низ ба шумо гуфтем ва шаҳодат додем.wfgNНа дар оташи шаҳват монанди халқҳое ки Худоро намешиносанд; eNВа ҳар яке аз шумо битавонад бадани худро дар покӣ ва шараф нигоҳ дорад,ydkNЗеро иродаи Худост, ки шумо пок бошед ва аз зино парҳез кунед; c NЗеро медонед, ки чӣ гуна аҳкоме аз ҷониби Исои Худованд ба шумо додаем.b 'NВа боз, эй бародарон, аз шумо дар Исои Масеҳ хоҳиш ва илтимос мекунам, ки чӣ тарзе ки аз мо пазируфтаед, ки чӣ гуна бояд рафтор кунед ва дар назари Худо писанд оед, ба ҳамон тарз боз ҳам зиёдтар муваффақият ба даст оваред;3a_N Ва дилҳои шуморо устувор гардонад, то ки дар вақти омадани Худованди мо Исои Масеҳ бо ҳамаи муқаддасони Ў дар қудсият ба ҳузури Худо ва Падари мо беайб бошед. Омин.c`?N Ва Худованд муҳаббати шуморо ба якдигар ва ба ҳар кас афзун ва фаровон гардонад, чунон ки мо низ ба шумо муҳаббат дорем,_-N Худи Худо ва Падари мо ва Худованди мо Исои Масеҳ роҳи моро сўИ шумо рост овард.A^{N Ки шабу рўз бо тамоми ҷидду ҷаҳд дуо мегўем, ки бо шумо рў ба рў шавем ва камии имони шуморо пур кунем?t]aN Зеро чӣ гуна мо метавонем ба Худо барои шуммо шукргузорӣ кунем, барои тамоми шодмоние ки дар бораи шумо ба ҳузури Худои мо дорем, \ NЧунки акнун мо зинда ҳастем, модоме ки шумо дар Худованд қоим мебошед.2[]NПас мо, эй бародарон, бо вуҷуди тамоми андўҳ ва азобу уқбати худ, аз имони шумо тасаллӣ ёфтем,ZNАммо акнун, ки Тимотиюс аз пеши шумо назди мо омад ва муждаи имон ва муҳаббати шуморо ба мо расонд, ва ин ки шумо ҳамеша моро ба некӣ ёд мекунед ва муштоқи дидори мо ҳастед, чунон ки мо низ муштоқи дидори шумо ҳастем,6YeNАз ин рў ман ҳам дигар сабр карда натавонистам ва ўро фиристодам, ки имони шуморо бифаҳмам, ки мабодо озмоянда шуморо озмуда бошад ва меҳнати мо бенатиҷа шуда бошад.XNЗеро ки мо ҳамон вақт ҳам, ки назди шумо будем, ба шумо пешгўӣ кардем, ки моро азобу уқубат дар пеш аст, чунон ки низ ба вуқўъ омад, ва шумо медонед.;WoNТо ки ҳеҷ кас дар ин азобу уқубатҳо дудила нашавад, зеро худи шумо медонед, ки чунин аст насиби мо.1V[NВа Тимотиюсро, ки бародари мо ва хизматгори Худованд ва ҳамкори мо дар башорати Масеҳ аст, фиристодем, то ки шуморо дар имонатон устувор гардонад ва асаллӣ диҳад.U 1NБинобар ин мо дигар сабр карда натавонистем ва розӣ шудем дар Атино танҳо монем,NTNОре, шумо ҷалол ва шодмонии мо ҳастед.bS=NЗеро кист умеди мо, ё шодмонии мо, ё тоҷи фахри мо дар ҳузури Худованди мо Исои Масеҳ дар вақти омадани Ў оё шумо нестед?CRNВа ба ин сабаб мо, яъне ман, Павлус, як-ду маротиба хостем назди шумо биёем, вале шайтон ба мо монеъ шуд.Q5NЛекин мо, эй баодарон, баъд аз он ки ба муддати кўтоҳе ҷисман, на қалбан, аз шумо ҷудо шудем, бо иштиёқи зиёдтар саъю кўшиш намудем, ки рўи шуморо бубинем,&PENВа ба мо монеъ мешаванд ба халқҳо бигўем, ки наҷот ёбанд, ва ба ин васила ҳамеша зарфи гуноҳҳои худро лабрез мекунанд; аммо, ниҳоят, ба ғазаб гирифтор шуданд. O NКи Исои Худованд ва анбиёро куштанд, ва моро гирифтори таъқиботе карданд, ва дар назари Худо писанд намеоянд, ва ба ҳамаи одамон муқобиланд,mNSNЗеро ки шумо, эй бародарон, ба калисоҳои Худо, ки дар Яҳудо дар Исои Масеҳ мебошанд, тақлид намудед, чунки шумо аз дасти ҳамватанони худ ҳамон уқубатро дидаед, ки онҳо низ аз дасти яҳудиён дидаанд,GMN Ба ин сабаб мо низ пайваста Худоро шукргузорӣ мекунем, ки чун шумо каломи Худоро аз мо шунида қабул кардед, онро на ҳамчун каломи одамизод қабул кардед, балки ҳамчун каломи Худо, ки он дар ҳақиқат чунин аст ва он дар шумо, имондорон, амал мекунад. LN Насиҳат медодем, дилдорӣ мекардем ва вазифадор менамудем, ки муносиби Худо, ки шуморо ба Малакут ва ҷалоли Худ даъват менамояд, рафтор кунед.KN Ва шумо медонед, ки чӣ гуна ҳар яке аз шуморо, мисли падар фарзандони худро,ZJ-N Шумо шоҳид ҳастед ва Худо низ ки чӣ гуна пеши шумо, имондорон, мо муқаддасона ва одилона ва бенуқсон рафтор кардем,;IoN Зеро ки шумо, эй бародарон, заҳмат ва ранҷи моро дар хотир доред: шабу рўз кор кардем, бе он ки ба касе аз шумо гаронӣ кунем, мо башорати Худоро ба шумо мавъиза менамудем.)HKNМо чунон ба шумо дил бастем, ки хостем ба шумо на танҳо башорати Худоро бидиҳем, балки ҷонҳои худро низ дар роҳи шумо фидо созем, азбаски шумо ба мо азиз будед.%GCNМо, ҳамчун ҳаввориёни Масеҳ, метавонистем бо ихтиёру қудрат рафтор кунем, аммо дар миёни шумо мулоим будем, монанди дояе ки кўдакони худро навозиш мекунад.F}NВа ҷалолро аз одамизод толиб нашудаем, на аз шумо ва на аз дигарон.EENЗеро ки мо ҳаргиз, чунон ки медонед, бо тамаллуқ гап назадаем ва ба чизе тамаъ накардаем Худо шоҳид аст!eDCNБалки, чӣ тавре ки Худо моро лоиқ донист, ки башорат ба мо супурда шавад, ҳамон тавр мо сухан меронем ва толиби он нестем, ки ба одамон писанд оем, балки ба Худое ки дилҳои моро имтиҳон мекунад.jCMNЗеро ки исрори мо аз рўи иштибоҳ ё нопокӣ ё макр нест,{BoNМо пеш аз он дар Филиппӣ, чунон ки медонед, азобу уқубат кашида, гирифтори таҳқир шуда будем, вале дар Худои худ қавӣ гардидем, то ки дар миёни мухолифатҳои бузурге башорати Худоро ба шумо мавъиза намоем. A NХуди шумо, эй бародарон, медонед, омадани мо назди шумо бе натиҷа набуд;i@ MN Ва Писари Ўро аз осмон мунтазир шавед, ки Худо Ўро аз мурдагон эҳьё кард, яъне Исоро, ки моро аз ғазаби оянда халосӣ медиҳад.m? UN Зеро вақте ки худи онҳо дар бораи мо ҳикоят мекунанд, мегўянд, ки чӣ гуна мо ба миёни шумо дохил шудем, ва чӣ гуна шумо аз бутҳо гашта ба Худо руҷўъ намудед, то ки Худои Ҳай ва ҳақиқиро бандагӣ кунедB> NЗеро ки аз шумо каломи Худованд на танҳо дар Мақдуния ва Охоия шунида шуд, балки имоне ки шумо ба Худо доред, дар ҳама ҷо овоза шуд, ба дараҷае ки моро ҳоҷат нест чизе бигўем.= NБа тавре ки барои ҳамаи имондорони Мақдуния ва Охоия намунаи ибрат шудед.]< 5NВа шумо тақлидкунандагони мо ва Худованд гардида, каломеро дар ранҷу заҳмати азиме бо шодии Рўҳулқудс қабул кардед,L; NЗеро ки башорати мо назди шумо на танҳо дар сухан балки низ дар қувват ва дар Рўҳулқудс ва дар эътимоди бузурге буд; ва шумо медонед, ки мо дар миёни шумо барои шумо чӣ гуна будем.: NЧун медонем, ки шумо, эй бародарон ва эй маҳбубони Худо, баргузида шудаед;9  NВа доимо кори имон ва меҳанти муҳаббат ва сабри умеди шуморо, ки ба Худованди мо Исои Масеҳ доред, ба ҳузури Худо ва Падари мо ба ёд меоварем,%8 ENҲамеша Худоро барои ҳамаи шумо шукргузорӣ намуда, дар дуоҳои худ шуморо зикр мекунем,P7 NПавлус ва Силвонус ва Тимотиюс ба калисои Таслўникӣ, ки дар Худои Падар ва Исои Масеҳи Худованд аст: файз ва осоиштагӣ аз ҷоноби Падари мо Худо ва Исои Масеҳи Худованд бар шумо бод.C6DМан, Павлус, бо дасти худ салом мерасонам. Занҷирҳои маро дар хотир дошта бошед. Файз бо шумо бод, омин.@5yDБа Архипус бигўед: 'Бохабар бош, то он хизматеро, ки дар Худованд ба зиммаи худ гирифтаӣ, ба ҷо оварӣ',4DБаъд аз он ки ин нома дар миёни шумо хонда шуд, коре кунед, ки он дар калисои Лудкия низ хонда шавад; ва номаеро, ки аз Лудкия аст, шумо низ бихонед.@3yDБа бародароне ки дар Лудкия мебошанд, ба Нумфос ва ба аҳли калисое ки дар хонаи ўст, салом бирасонед.o2WDЛуқос, табиби маҳбуб, ва Димос ба шумо салом мерасонанд.t1aD Ва ман дар бораи ў шаҳодат медиҳам, ки ў барои шумо ва барои онҳое ки дар Лудкия ва дар Ҳирапўлис мебошанд, бисьёр меҳнат мекунад.0D Эпафрос ба шумо салом мерасонад, ки ў аз байни шумо ва бандаи Исои Масеҳ аст, ва ҳамеша барои шумо дар дуоҳои худ ҷидду ҷаҳд менамояд, то ки шумо комил буда ва аз ҳар чизи писандидаи Худо вуқуф дошта, истодагӣ кунед./D Ҳамчунин Ешуа, ки лақабаш Юстус аст; ҳар ду аз махтунонанд, ва танҳо онҳо ҳамкоронанад барои Малакути Худо, ки сабаби тасаллои ман шудаанд.:.mD Ористархус, ки ҳамроҳи ман дар ҳабс аст, ба шумо салом мерасонад, ва Марқўс, ҷияни Барнаббо, ки шумо дар бораи ў фармон гирифтаед: агар наздатон биёяд ўро пазироӣ кунед,e-CD Бо якҷоягии бародари амин ва маҳбуб Онисимус, ки аз байни шумост: онҳо шуморо аз ҳамаи корҳои ин ҷо хабардор хоҳанд кард.H, DВа ўро маҳз барои он назди шумо фиристодам, ки аз аҳволи шумо хабар гирад ва дилҳои шуморо тасаллӣ диҳад,|+qDАз тамоми саргузашти ман шуморо Тўхиқўс хабардор хоҳад кард. Ў бародари маҳбуб ва хизматгузори амин ва ҳамкори ман дар Худованд аст.C*DБигзор сухани шумо ҳамеша пурфайз ва намакин бошад, то шумо бидонед, ки ба ҳар кас чӣ гуна ҷавоб диҳед.)DФурсатро ғанимат дониста, бо онҳое ки дар берунанд, оқилона рафтор кунед(DТо ки ман онро ончунон зоҳир созам, чунон ки баён карданам лозим аст.d'ADДар ҳаққи мо низ дуо гўед, то Худо дари каломро ба мо воз кунад, ки сирри Масеҳро, ки ман барояш бандӣ ҳастам, баён намоем,t&aDДоимо бо дуо машғул буда, дар он бо шукргузорӣ бедор бошед;W% )DЭй оғоён, ба ғуломони худ он чи лозим аст ва он чи ҳақ доранд, бидиҳед, ва бидонед, ки шумо низ Оғое дар осмон доред.8$iDҲар кӣ ноинсофона рафтор мекунад, мувофиқи ноинсофии худ подош хоҳад гирифт: Ў рўйбинӣ надорад.>#uDЧун медонед, ки аз Худованд меросро мукофот хоҳед гирит, зеро ки ба Масеҳи Худованд хизмат макунед,2"]DҲар он чи мекунед, аз ҷону дил ба ҷо оваред, мисли он ки барои Худованд бошад, на барои одамон,(!IDЭй ғуломом, ба оғоёне ки ба ҳасби ҷисм доред, дар ҳар бобат итоат намоед, на бо хизматгузории зоҳирӣ, ҳамчун одампарастон, балки бо соддадилӣ ва бо тарси Худо. DЭй падарон, фарзандони худро ба хашм наоваред, ки мабодо онҳо маъюс шаванд.?wDЭй фарзандон, ба падару модарони худ дар ҳар бобат итоат намоед, зеро ки ин писандидаи Худованд аст.~uDЭй шавҳарон, занони худро дўст доред ва ба онҳо сахтгир набошед.DЭй занон, ба шавҳарони худ итоат намоед, чунон ки дар Худованд муносиб аст.dADВа ҳар он чи бо сухан ё амал мекунед, ҳамаашро ба Исои Масеҳи Худованд ба ҷо оварда, ба василаи Ў Худои Падарро шукр гўед.ykDБигзор каломи Масеҳ андаруни шумо ба фаровонӣ сокин шавад, ва якдигарро бо таронаҳои Забур, мадҳияҳо ва сурудҳои рўҳонӣ таълим диҳед ва насиҳат кунед, ва бо файз дар дилҳои худ барои Худованд бисароед.^5DБигзор дар дилҳои шумо осоиштагии Худо ҳукмфармо бошад, ки шумо ба он дар як Бадан даъват шудаед; ва шукргузор бошед. DБа замми ҳамаи ин шумо муҳабатро дар бар кунед, ки он маҷмўи камолот аст;/D Ва ба ҳамдигар илтифот намуда, якдигарро авф кунед, агар касе аз дигаре ранҷида бошад: чӣ тавре ки Масеҳ шуморо омурзидааст, шумо низ ҳамин тавр кунед;c?D Пас, ҳамчун баргузидагони муқаддас ва маҳбуби Худо, марҳамат, меҳрубонӣ, хоксорӣ, фурўтанӣ ва пурсабриро дар бар кунед,D Ки дар он ҷо на юнонӣ ҳаст, на яҳудӣ, на хатна, на хомахтунӣ, на варварӣ, на скиф, на ғулом ва на озод, балки ҳама чиз ва дар ҳама чиз Масеҳ аст.'GD Ва одами навро дар бар кардаед, ки вай дар дониш ба шабоҳати Офарандаи худ нав мешавад,$AD Ба якдигар дурўғ нагўед, дар ҳолате ки одами кўҳнаро бо аъмоли вай аз худ дур кардаед:mDАммо акнун шумо ҳамаи инҳоро: хашм, ғазаб, кина, бадгўӣ, ва алфози қабеҳи забонатонро тарк намоед;5DКи шумо низ як вақте дар онҳо рафтор мекардед, ҳангоме ки дар миёни онҳо мезистед.gGDКи барои онҳо ғазаби Худо бар писарони исьён меояд,@yDПас, андоми заминии худро: зино, нопокӣ, ҳирс, ҳаваси бад ва тамаъкориро, ки он бутпарастист, бикушед,"=DВақте ки Масеҳ, ки ҳаёти шумост, зоҳир шавад, шумо низ бо Ў дар ҷалол зоҳир хоҳед шуд.|qDЗеро ки шумо мурдаед, ва ҳаёти шумо бо Масеҳ дар Худо ниҳон аст: DДар бораи он чи дар афроз аст, фикр кунед, на дар бораи он чи бар замин аст.W  )DПас, модоме ки шумо бо Масеҳ эҳьё шудаед, он чиро, ки дар афроз аст, биҷўед, ки он ҷо Масеҳ ба ямини Худо нишастааст; R~j}p|{{zdyx.wjviutts{rrpoon7mZl{kk jihgg|fedcbbja`_t^]]\[GZIXXCWVTUTSSaRRQbPONNMMLLK8JIIHHGG'F2EEDnCCB A@>==W Q ' }+(@8 {l Ки Ў моро наҷот додааст ва ба даъвати муқаддас хондааст, на бар тибқи аъмоли мо, балки ба ҳасби таъиноти Худ ва ба ҳасби он файзе ки ба мо аз азал дар Исои Масеҳ ато шудааст,~7 wlПас, на аз шаҳодат додан ба Худованди мо ва на аз ман, ки бандии Ў ҳастам, ор дор, балки барои башорат ба ҳасби қуввати Худо уқубат бикаш,26 _lЗероки Худо ба мо на рўҳи тарсу ҳаросро, балки рўҳи қувват ва муҳаббат ва парҳезгорӣ додааст.]5 5lБа ин сабаб ба ту хотиррасон мекунам, ки он бахшоиши Худоро, ки ба василаи гузоштани дастҳои ман дар туст, авҷ гиронӣ;4 'lЗеро ки имони бериёи туро, ки пештар дар модаркалонат Лўид ва модарат Авниқо сокин буд, ба хотир меоварам ва яқин медонам, ки он дар ту низ сокин аст..3 WlШавқманди дидори ту ҳастам, дар ҳолате ки ашкҳои туро дар хотир дорам, то аз шодӣ пур шавам, 2 lШукргузорӣ менамоям Худоеро, ки чун аҷдоди худ бо виҷдони пок ба Ў ибодат макунам, барои он ки ҳамеша туро дар дуоҳоям шабу рўз ба ёд меоварам.V1 'lБа Тимотиюс, фарзанди маҳбубам: файз, марҳамат ва осоиштагӣ аз ҷониби Худои Падар ва Худованди мо Исои Масеҳ бод.%0 GlПавлус, ҳаввории Исои Масеҳ бо иродаи Худо, ба ҳасби ваъдаи ҳаёт, ки дар Исои Масеҳ аст, / bКи баъзе касон ба он часпида, аз имон баргаштаанд. Файз бо ту бод. Омин..+bЭй Тимотиюс! Он чиро, ки ба ту амонат гузошта шудааст, муҳофизат намо ва аз ёвагўии ношоям ва мубоҳисоте ки бардурўғ дониш номида мешавад, рўй гардон,F-bВа барои худ ганҷе ғун кунанд, ки барои оянда асоси нек гардад, то ки ҳаёти ҷовидониро аз они худ созанд..,UbБигзор онҳо некӣ кунанд ва аз аъмоли нек сарватманд шаванд, валинеъмат ва одамдўст бошандE+bСарватдорони ин дуньёро амр фармой, ки ҳавобаландӣ накунанад ва ба сарвати бебақо умед набанданд, балки ба Худои Ҳай, ки ҳама чизро барои маишати мо ба фаровонӣ ато мекунад;&*EbКи танҳо Ў Ҳайй лоямут буда, дар нури дастнорас сокин аст, ва Ўро як нафар ҳам аз одамон надидааст ва дида наметавонад. Ўро то абад шавкат ва қудрат бод! Омин.T)!bКи онро Фармонгузори таборак ва ягона, Подшоҳи подшоҳон ва Худованди худовандон дар вақти худ нишон хоҳад дод.(-bКи ҳукмро то вақти зуҳури Худованди мо Исои Масеҳ беайб ва бенуқсон риоя намоӣ,'{b Ба ҳузури Худое ки ҳамаро ҷон мебахшад, ва ба ҳузури Исои Масеҳ, ки дар пеши Понтиюс Пилотиюс эътирофи нек кардааст, ба ту амр мефармоям,&5b Дар роҳи имон ба таври нек талош намо, ҳаёти ҷовидониро аз они худ бисоз, ки барои он ту даъват гардидаӣ ва дар пеши шоҳидони бисьёр эътирофи нек кардаӣ.F%b Аммо ту, эй одами Худо, аз ин ҳазар намо ва аз паи адолат, диндорӣ, имон, муҳаббат, сабр ва фурўтанӣ бирав; $ b Зеро ки решаи ҳамаи бадиҳо зарпарастист, ки баъзе касон ба он орзуманд шуда, аз имон баргаштаанд ва худро гирифтори андўҳҳои зиёде кардаанд.G#b Лекин онҳое ки мехоҳанд сарватманд шаванд, гирифтори озмоиш ва дом ва бисьёр ҳавасҳои беақлона ва зарарнок мешаванд, ки онҳо мардумро дар хонавайронӣ ва ҳалокат меғўтонанд."wbБинобар ин, модоме ки хўрок ва либос дорем, аз он қонеъ хоҳем буд.+!ObЗеро ки мо ба дуньё чизе наовардаем, ва равшан аст, ки наметавонем чизе аз он низ бибарем.e CbАммо диндорӣ бо қаноатмандӣ манфиати зиёде дорад.?wbВа мунозираҳои бекора ба амал меояд дар миёни шахсони ақлрамида ва аз ҳақиқат бегонае ки мувофиқи пиндошташон диндорӣ манбаи фоида аст. Аз чунин шахсон канорагирӣ намо.#bВай мағрур аст, ҳеҷ чизро намедонад, балки ба бемории муҷодилот ва мубоҳисот дучор шудааст, ки аз онҳо ҳасад, ҷанҷол, бадзабониҳо, гуноҳои шариронаpYbАгар касе таълимоти дигарро паҳн кунад ва ба суханони солими Худованди мо Исои Масеҳ ва ба таълимоти диндорӣ пайравӣ накунад,RbВале онҳое ки оғоёни имондор доранд, набояд ба онҳо беэътиноӣ кунанд, чунки онҳо бародаронанд; балки бояд бо ҷидду ҷаҳд боз ҳам зиёдтар ба онҳо хизмат кунанд, зеро онҳое ки аз инҳо баҳрае мебинанд, имондор ва маҳбубанд. Инро таълим деҳ ва насиҳат намо.  bҒуломоне ки зери юғ мебошанд, бояд оғоёни худро сазовори ҳар иззату икром донанд, то ки исми Худо ва таълимоти мо гирифтори мазаммат нашавад.$AbҲамчунин аъмоли нек ошкор аст, ва агар ин тавр набошад ҳам, пинҳон монда наметавонад.\1bГуноҳҳои баъзе касон ошкор аст ва рост сўИ маҳкумият мебарад, лекин гуноҳҳои баъзеи дигарон баъдтар ошкор мешавад.5cbМинбаъд оби танҳо нанўш, балки барои меъдаат ав нотобиҳои зиёде ки дорӣ, каме шароб ба кор бар.;obДастҳоро бар ҳеҷ кас шитобкорона нагузор ва ба гуноҳҳои дигарон шарик нашав; худро пок нигоҳ дор.  bДар пеши Худо ва Исои Масеҳи Худованд ва фариштаҳои баргузида туро қасам медиҳам, ки инро бе ғаразе риоя намоӣ ва ҳеҷ коре бо рўйбинӣ накунӣ. bХатокоронро дар ҳузури ҳама танбеҳ намо, то ки дигарон низ битарсанд.ybШикоятро дар ҳаққи пире, бе он ки ду ё се шоҳид бошад, қабул накун.zmbЗеро ки дар Навиштаҳо гуфта шудааст: 'вақте ки барзагов хирман мекўбад, даҳонашро набанд'; ва боз'Меҳнаткаш музди худро сазовор аст'.a;bПироне ки нағз сардорӣ мекунанд, эҳтироми дучандро сазоворанд, алалхусус онҳое ки дар ваъз ва таълим меҳнат мекунанд,3_bАгар мард ё зани имондоре бевазанон дошта бошад, бигзор ба онҳо мадад расонад ва бар Калио гаронӣ накунад, то ки Калисо ба бевазанони ҳақиқӣ мадад расонда тавонад.r]bЗеро ки баъзе аз онҳо аз паи шайтон рафта, гумроҳ шудаанд.bПас, хоҳиши ман ин аст, ки ҷавонзанон никоҳ кунанд, бача зоянд, бо рўзгори хона машғул шаванд ва ба душман ҳеҷ як асосе надиҳанд, ки бадгўӣ кунад: b Илова бар ин, азбаски бекоранд, хона ба хона мегарданд, ва на танҳо бекоранд, балки низ лаққӣ ва кунҷков буда, суханоне мегўянд, ки шоиста нест. {b Бинобар ин маҳкум хоҳанд шуд, чунки имони пештараро рад кардаанд;S b Лекин бевазанони ҷавонро қабул накун, зеро вақте ки шавҳат онҳоро аз Масеҳ дур месозад, мехоҳанд никоҳ кунанд;w gb Ва дар бораи аъмоли некаш шаҳодате дошта бошад: фарзандонро тарбият дода, ғарибонро меҳмондорӣ карда, пойҳои муқаддасонро шуста, аламзадагонро дастгирӣ намуда ва ҳар амали некро пайравӣ карда бошад.7 gb Ба рўйхат номи бевазане сабт шавад, ки синну солаш аз шаст кам набошад ва як шавҳар карда бошад.o WbАммо агар касе ба хешу табораш ва алалхусус ба аҳли хонааш ғамхорӣ накунад, вай тарки имон кардааст ва аз беимонон бадтар аст.gGbАна ҳаминро ба онҳо талқин намо, то ки беайб бошанд.bЛекин бевазане ки дар айшу ишрат умр мегузаронад, зинда ба зинда мурдааст.+ObБевазани ҳақиқӣ ва бекас ва Худо умед мебандад ва шабу рўз ба тазаррўъ ва дуо машғул аст,dAbВале агар бевазане соҳиби фарзандон ва ё набераҳо бошад, бигзор онҳо авал вазифаи динии худро нисбат ба оила таълим гиранд ва падару модаронро қадрдонӣ кунанд, зеро ки ин писандидаи Худост.s_bБевазанонро, агар бевазанони ҳақиқӣ бошанд, эҳтиром намо.bПиразанонро чун модарон; ҷавонзанонро чун хоҳарон, бо камоли покӣ.  ;bПирамардонро мазаммат накун, балки чун падар насиҳат деҳ; ҷавононро чун бародарон;  bБа худат ва ба таълим диққат деҳ, доимо ба ин машғул бош; зеро, агар ҳамин тавр рафтор кунӣ, ҳам худатро наҷот медиҳӣ ва ҳам шунавандагонатро./bБа ин ғамхорӣ намо ва инро тарк накун, то ки мувофақияти ту ба ҳама намоён шавад.`9bБа бахшоиши Рўҳ, ки дар туст, беэътиноӣ накун, ки он ба ту ба василаи нубувват бо гузоштани дастҳои пирон дода шудааст.s~_b То вақти омаданам ба қироат, насиҳат ва таълим машғул шав.}1b Бигзор ҳеҷ кас ба ҷавонии ту беэътиноӣ накунад; балки барои имондорон дар сухан, дар рафтор, дар муҳаббат, дар рўҳ, дар имон, дар покӣ намунаи ибрат бош.J| b Ҳаминро мавъиза намо ва таълим деҳ.{b Зеро барои ҳамин ҳам мо меҳнат мекунем ва заҳмат мекашем, ки ба Худои Ҳай умед бастаем, ки Ў Наҷотдиҳандаи ҳамаи одамон, алалхусус имондорон аст.\z1b Дуруст аст ин сухан ва сазовори қабули куллӣ.eyCbЗеро ки машқи ҷисмони кам фоида дорад, вале диндорӣ барои ҳама чиз фоиданок аст, ки ваъдаи ҳаёти ҳозира ва ояндаро дорад.x)bАммо аз қиссаҳои нолоиқи аҷузаҳо рўй гардон, балки худро дар диндорӣ машқ деҳ;wbАгар инро ба бародарон талқин намоӣ, хизматгузори неки Исои Масеҳ хоҳӣ буд, ки аз суханони имон ва таълимоти неке ки пайравӣ кардаӣ, ғизо мегирӣ.dvAbЧунки он бо каломи Худо ва бо дуо тақдис мегардад.CubЗеро ки ҳар офаридаи Худо хуб аст, ва ҳеҷ чиз набояд рад карда шавад, агар онро бо шукргузорӣ бихўранд.tbНикоҳро манъ мекунанд ва аз ҳар навъ хўрок парҳез мефармоянд, ки онро Худо офаридааст, то ки имондорон ва орифони ростӣ бо шукргузорӣ бихўранд. sbБа воситаи риёкории дурўғгўёне ки виҷдонашон гўё бо доғе беҳис шудааст,r bАммо Рўҳ кушоду равшан мегўяд, ки дар замонҳои охир баъзе касон аз имон баргашта, ба арвоҳи фиребанда ва таълимоти шаётин гўш хоҳанд андохт,qbВа бечуну чаро бузург аст сирри диндорӣ: Худо дар ҷисм зоҳир шуд, дар Рўҳ тасдиқ гардид, ба василаи фариштаҳо дида шуд, дар миёни халқҳо мавъиза карда шуд, дар ҷаҳон бо имон пазируфта шуд, дар ҷалол боло бароварда шуд.}psbАммо агар даранг кунам, туро лозим аст бидонӣ, ки чӣ гуна дар хонаи Худо рафтор намоӣ, ки он Калисои Худои Ҳай, рукн ва буньёди ростист.wogbИнро ба ту менависам ба умеди он ки ба қарибӣ назди ту биёям.qn[b Зеро онҳое ки нағз хизмат карда бошанд, барои худ мартабаи олӣ ва ҷуръати азим дар имоне ки дар Исои Масеҳ аст, муҳайё мекунанд.(mIb Дьяконҳо бояд соҳиби як зан бошанд, фарзандон ва хонаву ҷои худро ба хубӣ идора кунанд;ZubПас хоҳиш дорам, ки мардон дастҳои муқаддасро бе ғазаб ва шубҳа боло бардошта, дар ҳар ҷо дуо гўянд;XY)bВа барои ин ман воиз ва ҳавворӣ ва муаллими халқҳо дар имон ва ростӣ таъин шудаам, дар Масеҳ рост мегўям, дурўғ не.)XKbКи Худро ҳамчун фидияе барои ҳама дод: ин шаҳодатест, ки дар замони муайян дода шудааст,?WwbЗеро ки Худо ягона аст, ва воситачии байни Худо ва одамон низ ягона аст, ки Исои Масеҳи одамизод аст,V bКи Ў мехоҳад, ки ҳамаи одамон наҷот ёбанд ва ба дониши ростӣ бирасанд.UbЗеро ин дар назари Худо, ки Наҷотдиҳандаи мост, хуб ва писандида аст,NTbБарои подшоҳон ва барои ҳамаи ҳукуматдорон, то ки ором ва сокит, бо камоли парҳезгорӣ ва покӣ умр гузаронем;VS 'bПас, дар навбати аввал хоҳишмандем, ки дуоҳо, илтимосҳо, тазаррўъҳо ва шукронаҳо ба ҷо оварем барои ҳамаи одамон,5R ebАз он ҷумла Ҳумниюс ва Искандар, ки онҳоро ба шайтон супурдам, то таълим диҳам, ки куфр нагўянд.5Q ebВа имон ва виҷдони нек дошта бошӣ, ки баъзе касон онро рад карданд, ва киштии имонашон ғарқ шуд;0P [bТуро, эй фарзандам Тимотиюс, мувофиқи нубувватҳое ки пештар дар ҳаққи ту шуд, чунин насиҳат медиҳам, ки ту мутобиқИ онҳо амал намуда, ҳамчун сарбози нек ҷанг кунӣ,(O KbБа Подшоҳи ҷовид, ба Худои ғайрифонӣ, нонамоён ва якто то абад шавкат ва ҷалол бод. Омин.TN #bЛекин ман барои он сазовори марҳамат шудам, ки Исои Масеҳ тамоми пурсабриро аввал дар ман нишон диҳад, то ба онҳое ки барои ҳаёти ҷовидонӣ ба Ў имон хоҳанд овард, намунаи ибрат бошам.yM mbИн сухан дуруст аст ва сазовори қабули куллӣ, ки Исои Масеҳ ба дуньё омад, то гуноҳкоронро наҷот диҳад, ва ман бадтарини онҳо ҳастам.OXФайзи Худованди мо Исои Масеҳ бо ҳамаи шумо бод. Омин.3=_XМан, Павлус, бо дасти худ салом мерасонам, ки ин аломате дар ҳар нома аст; ман чунин менависам:`<9XВалекин Худи Худованди осоиштагӣ бигзор ҳамеша дар ҳама чиз осоиштагӣ ба шумо ато намояд. Худованд бо ҳамаи шумо бод!;XАммо ўро душман ҳисоб накунед, балки ҳамчун бародар насиҳат диҳед. :XВа агар касе ба суханоне ки мо дар ин нома навиштаем, гўш надиҳад, ўро дар хотири худ гирифта монед ва бо ў муошират накунед, то ки хиҷил шавад;l9QX Валекин шумо, эй борадарон, аз некўкорӣ монда нашавед.f8EX Ба чунин шахсон дар худованди мо Исои Масеҳ амр мефармоем ва насиҳат медиҳем, ки сокитона кор карда, нони худро бихўранд.Z7-X Зеро шунидем, ки баъзе касон дар миёни шумо бекоргардӣ мекунанд, яъне ҳеҷ коре накарда, давуғеҷи барзиёд мекунанд;X6)X Зеро, вақте ки назди шумо будем, ба шумо чунин дастур додем: агар касе нахоҳад кор кунад, бигзор хўрок ҳам нахўрад.]53X На аз он сабаб ки ҳақ надоштем, балки барои он ки худамонро ба шумо намунаи ибрат гардонем, то ки ба мо тақлид намоед.O4XНони касеро муфт нахўрдем, балки шабу рўз ба меҳнат ва кор машғул шудем, то ки ба касе аз шумо гаронӣ накунем,F3XЗеро худи шумо медонед, ки чӣ гуна бояд ба мо тақлид намоед; зеро ки мо дар миёни шумо бекоргард набудем;I2 XВалекин ба шумо, эй бародарон, ба исми Худованди мо Исои Масеҳ дастур медиҳем, ки аз ҳар бародаре ки бекоргардӣ мекунад ва на мувофиқи ровояте ки аз мо қабул кардаед, дур шавед,"1=XВа Худованд бигзор дилҳои шуморо ба муҳаббати Худо ва ба сабри Масеҳ ҳидоят намояд.I0 XВа мо ба шумо дар Худованд эътимод дорем, ки он чи ба шумо амр фармоем, ба ҷо меоваред ва ба ҷо хоҳед овард./+XЛекин Худованд амин аст, ки шуморо устувор гардонад ва аз он шарир нигоҳ дорад.&.EXВа барои он ки мо аз одамони гумроҳ ва шарир халос шавем; зеро ки на ҳар кас имон дорад.n- WXБа ҳар ҳол, эй бародарон, дар ҳаққи мо дуо гўед, то ки каломи Худованд паҳн шавад ва ҷалол ёбад, чунон ки дар миёни шумо шудааст,-,SXБигзор дилҳои шуморо тасаллӣ диҳад ва шуморо дар ҳар сухан ва амали нек устувор гардонад.|+qXВалекин Худи Худованди мо Исои Масеҳ ва Худо, Падари мо, ки моро дўст доштааст ва тасаллии абадӣ ва умеди некро бо файз ато намудааст,?*wXПас, эй бародарон, истодагӣ кунед ва ривоятҳоеро, ки ё аз калом, ё аз номаи мо гирифтаед, нигоҳ доред.R)XВа барои он шуморо ба воситаи башорати мо даъват намудааст, то ки ба ҷалоли Худовандимо Исои Масеҳ ноил шавед.Z(-X Валекин мо бояд ҳамеша Худоро барои шумо, эй бародарони маҳбуби Худованд, шукргузорӣ намоем, ки Худо аз ибтидо, ба василаи тақдиси Рўҳ ва имон ба ростӣ, шуморо барои наҷот баргузидааст.,'QX То ҳамаи онҳое ки ба ростӣ имон наоварданд, балки ноҳаққиро дўст доштанд, маҳкум гарданд.-&SX Ва ба ин сабаб Худо ба онҳо неруи гумроҳкунандаро мефиристад, то ки ба дурўғ имон оваранд,t%aX Ва бо ҳар навъ талбиси ноҳаққӣ дар вуҷуди нобушавандагон барои он ки онҳо муҳаббати ростиро қабул накардаанд, то ки наҷот ёбанд.+$OX Омадани ин шарир бо ҳар гуна қувват ва аломот ва мўъҷизоти сохта аз рўи амали шайтон аст,u#cXОн гоҳ шарири зоҳир мегардад, ҳамон ки Исои Худованд варо ба нафаси даҳонаш мекушад ва бо зуҳури омадани Худ несту нобуд мекунад.c"?XЗеро ки сирри шарорат акнун амал мекунад, вале ҳоло махфиёна аст, то даме ки он чи монеъ мешавад, аз миён бардошта шавад,)!KXВа алҳол шумо медонед он чист, ки ба вай монеъ мешавад, то дар вақти муайян зоҳир гардад. ?~~W}(|c{{ zyxawvvuuutts>V=|<;;H:a9`87655Y43221100$/W.a-,,0+ *[)n('&%e$$:"!!7 z)R%GpmTN }?0R [ Ва боз: 'Дар замони қадим Ту, эй Худованд, заминро буньёд кардаӣ, ва осмон амали дастҳои Туст.zQ o 'Адолатро дўст дошта, аз шарорат нафрат дорӣ. Бинобар ин Худо, Худои Ту, Туро бо равғани шодмонӣ бештар аз рафиқонат тадҳин кардааст'.FP Аммо дар бораи Писараш гуфта шудааст: 'Тахти Ту, эй Худо, то абад аст ва асои садоқат асои салтанати Туст'^O 7Дар бораи фариштагон гуфта шудааст: 'Фариштагони Худро ба бодҳо табдил медиҳад ва хизматгорони Худро ба оташи сўзон'[N 1Ва боз вақте ки Нахустзодаро ба ҷаҳон дохил мекунад, мегўяд: 'Ва бигзор ҳамаи фариштагони Худо Ўро парастиш кунанд'.1M ]Зеро ба кадоме аз фариштагон Худо ягон вақт гуфтааст: 'Ту Писари Ман ҳасти; Ман имрўз Падари Ту шудаам'? Ва боз: 'Ман ба Ў Падар хоҳам буд, ва Ў ба Ман Писар хоҳад буд'?AL }Ва чӣ қадаре ки аз фариштагон бартарӣ пайдо кард, ҳамон қадар аз онҳо исми аълотаре мерос гирифтааст.GK  Пасараш, ки дурахши ҷалол ва мазҳари моҳияти Ў буда, ҳама чизро бо каломи қуввати Худ нигоҳ доштааст, чун татҳири гуноҳҳои моро ба амал овард, ба ямини Кибриё дар афроз нишаст,yJ mДар ин айёми охир ба мо ба василаи Писараш сухан ронд, ки Ўро вориси ҳама чиз таъин намуд ва оламҳоро низ ба воситаи Ў ба вуҷуд овард.7I kХудое ки аз қадимулаём борҳо ва ба тарзи гуногун ба падарони мо ба василаи анбиё сухан рондааст,hH KФайзи Худованди мо Исои Масеҳ бо рўҳи шумо бод. Омин. G Эпафрос, ки бо ман ба хотири Исои Масеҳ бандӣ мебошад, ва Марқўс, ва Ористархус, ва Димос, ва Луқос, ки ҳамкорони мананд, ба ту салом мерасонанд.OF Дар баробари ин барои ман хонае низ муҳайё бикун, зеро умедворам, ки ба ҳасби дуоҳоятон ба шумо ато хоҳам шуд.=E uБа умеди фармонбардории ту ман ба ту менависам, чун медонам, ки аз гуфати ман зиёдтар ҳам хоҳӣ кард.4D cБале, эй бародар, бигзор, ки аз ту дар Худованд хурсанд шавам: дили маро дар Худванд осуда намо.C }Ман, ки Павлус ҳастам, бо дасти худ менависам: худам талофӣ хоҳам дод; ҳоло онро ба ту намегўям, ки ту барои вуҷудат низ мадьюни ман ҳастӣ.'B IАммо агар ў осебе расонда бошад, ва ё чизе ба гарданаш дайн бошад, онро ба ман ҳисоб кун.{A qПас, агар ту маро шарики худ бидонӣ, ўро мисли ман пазироӣ намо.\@ 3Ва акнун на ҳамчун ғуломе, балки аз ғулом болотар, яъне ҳамчун бародари маҳбубе. Ў алалхусус барои ман, зиёдтар аз он ҳам барои ту, ҳам ба унвони ҷисм ва ҳам дар Худованд бояд маҳубу бошад./? YЗеро, шояд, ў барои он муваққатан аз ту ҷудо шуда бошад, ки ту ўро ба сурати абадӣ қабул кунӣ,T> #Лекин бе розигии ту нахостам коре бикунам, то ки амали неки ту на ба таври маҷбурӣ, балки ба таври ихтиёрӣ бошад.+= Q Мехостам ўро назди худ нигоҳ дорам, то ки ба ҷои ту ба ман занҷирҳои башорат хизмат кунад.O<  Ва ту ўро ҳамчун дили ман пазироӣ намо.R;  Ки як вақте ў барои ту муфид набуд, вале акнун ҳам барои ту муфид аст, ҳам барои ман; ўро назди ту бармегардонам,Y: - Аз ту дар хусуси фарзанди худ Онисимус хоҳиш менамоям, ки ўро дар вақте ки дар занҷирҳо буданам, ба дуньё овардаам,[9 1 Аммо бештар аз рўи муҳаббат хоҳиш менамоям, гарчанде ки ман Павлуси пиронсол ва алҳол бандии Исои Масеҳ низ ҳастам,8 5Бинобар ин, агарчи дар Масеҳ ҷуръати зиёде дорам, ки вазифаатро ба ту амр фармоям,x7 kЗеро ки мо аз муҳаббати ту шодӣ ва тасаллои бузурге пайдо кардаем, чунки ба туфайли ту, эй бародар, дилҳои муқаддасон осуда шудааст.t6 cДуои ман ин аст, ки муоширати имони ту чунон таъсирбахш бошад, ки беҳтар бидонӣ ҳар некие ки дар мо барои Исои Масеҳ мебошад, чист.05 [Чун дар бораи муҳаббати ту ба ҳамаи муқаддасон ва имоне ки ба Исои Худованд дорӣ, мешунавам,4 !Худои худро шукргузорӣ менамоям ва ҳамеша туро дар дуоҳои худ зикр мекунам,3 /Файз ва осоиштагӣ аз ҷониби Падари мо Худо ва Исои Масеҳи Худованд бар шумо бод.2 1Ва ба Апияи маҳбуба, ва ба Архипуси ҳамсафари мо, ва ба калисое ки дар хонаи туст:1 5Павлус, бандии Исои Масеҳ, ва Тимотиюси бародар, ба Филемўни маҳбуб ва ҳамкори мо,v0evҲамаи онҳое ки бо мананд, ба ту салом мерасонанд. Ба онҳое ки моро дар имон дўст медоранд, салом расон. Файз бо ҳамаи шумо бод. Омин.p/YvБигзор одамони мо низ таълим гиранд, ки машғули аъмоли нек бошанд, то ки эҳтиёҷоти заруриро қонеъ намоянд ва бесамар набошанд.;.ov Зеноси қонундон ва Апўллўсро бо ғамхорӣ ба сафар тайёр намо, то ки аз ҳеҷ чиз камӣ надошта бошанд.--v Вақте ки Артемос ё Тўхикўс назди ту равона кунам, саъю кўшиш намо, ки ба Никўпўлис назди ман биёӣ, зеро ки қарор додаам зимистонро дар он ҷо гузаронам.,+v Чун медонӣ, ки чунин шахс гумроҳ шудааст ва гуноҳ карда, худро маҳкум менамояд.+v Аз шахси бидъаткор, баъд аз он ки як-ду бор насиҳат додаӣ, канорагирӣ намо, * v Валекин аз мубоҳисаҳои аблаҳона ва насабномаҳо ва мунозира ва ҷанҷолҳои оид ба шариат рўй гардон, зеро ки онҳо бефоида ва ҳеҷу пуч мебошанд.Z)-vДуруст аст ин сухан, ва ман мехоҳам, ки ту дар он қоим бошӣ, то онҳое ки ба Худо имон овардаанд, саъю кўшиш намоянд, ки дар аъмоли нек мевафақият ёбанд: ин барои одамон хуб ва фоиданок аст.(#vТо ки мо, бо файзи Ў сафед шуда, ба ҳасби умед ворисони ҳаёти ҷовидонӣ гардем. 'vОнро бар мо ба воситаи Исои Масеҳи Наҷотдиҳандаи мо ба фаровонӣ бирехт,&&EvЎ моро на бар тибқи аъмоли одилонае ки мо мекардем, балки ба ҳасби марҳамати Худ наҷот дод, ба василаи ғусли таваллуди дубора ва таҷдиде ки аз Рўҳулқудс аст.%{vАммо вақте ки файз ва одамдўстии Наҷотдиҳандаи мо Худо зоҳир шуд,h$IvЗеро ки мо низ як вақте бемулоҳиза, беитоат, гумроҳ ва бандагони ҳавасҳо ва ҳаволатҳои гуногун будем, бо кина ва ҳасад умр ба сар мебурдем ва мутанаффири дигарон буда, аз якдигар нафрат доштем.f#EvДар ҳаққи ҳеҷ кас бадгўӣ накунанд, ҷангара набошанд, балки сокит буда, ба ҳамаи одамон бо камоли фурўтанӣ рафтор намоянд.h" KvБа онҳо хотиррасон бикун, ки ба сарварон ва ҳукуматдорон фармонбардорӣ ва итоат намоянд, барои ҳар амали нек тайёр бошанд,@!yvИнро бигў ва насиҳат бидеҳ ва бо тамоми қудрат мазаммат бикун, то ки ҳеҷ кас ба ту беэътиноӣ накунад. vКи Худро барои мо фидо кард, то ки моро аз ҳар шарорат халосӣ диҳад ва барои Худ ҳамчун қавми махсусе ки дар аъмоли нек ғаюранд, татҳир намояд.3_v Ва мунтазири умеди муборак ва зуҳури ҷалоли Худои азим ва Наҷотдиҳандаи мо Исои Масеҳ бошем,jMv Ва моро таълим медиҳад, ки маъсият ва шаҳвоти дуньёро рад намуда, дар ин дуньё бо исмат, адолат ва парҳезгорӣ зиндагӣ кунем,v Зеро файзи Худо, ки барои ҳамаи одамон наҷотбахш аст, зоҳир шудааст,q[v Ва дуздӣ накунанд, балки камоли вафои некро нишон диҳанд, то ки таълимоти Наҷотдиҳандаи мо Худоро аз ҳар ҷиҳат зебу оро диҳанд.H v Ғуломонро насиҳат намо, ки ба оғоёни худ мутеъ бошанд, дар ҳар хусус дили онҳоро ёбанд, эътироз накунанд,NvВа каломи солим ва беайбро кор фармо, то ки душман шарманда шуда, ҳеҷ чизи баде дар ҳаққи мо гуфта натавонад.SvДар ҳама чиз дар шахси худ намунаи аъмоли нек бош. Дар омўзгории худ покӣ, ботамкинӣ ва бенуқсониро зоҳир намо,^5vҶавононро низ насиҳат намо, ки боисмат бошанд.<qvБоисмат, пок, ғамхори хона, некдил ва мутеъ ба шавҳарон бошанд, мабодо каломи Худо хор дошта шавад.  vТо ба ҷавонзанон ёд диҳанд, ки шавҳарон ва кўдакони худро дўст доранд.#vВа пиразанон низ тавре рафтор кунанд, ки ба муқаддасон муносиб бошад, на ғайбаткунанда шаванд, на бандагони мастигарӣ, балки некиро таълим диҳанд,:mvБа пирамардон бигў, ки ҳушьёр, ботамкин ва боисмат буда, дар имон, муҳаббат ва тоқат солим бошанд;{ qvВалекин ту суханонеро, ки ба таълимоти солим муносиб аст, бигў. vОнҳо мегўянд ки Худоро мешиносанд, лекин бо аъмолашон Ўро инкор ненамоянд, дар ҳолате ки зишткор ва беитоат буда, ба ҳеҷ амали нек қобил нестанд. yvБарои покон ҳама чиз пок аст; вале барои палидон ва беимонон ҷеҳ чиз пок нест, балки ҳам хиради онҳо ва ҳам виҷдонашон палид гардидааст.) MvВа ба қиссаҳои яҳудиён ва ба аҳкоми одамоне ки аз ростӣ рўй мегардонанд, гўш наандозанд.< sv Ин шаҳодат дуруст аст. Ба ин сабаб онҳоро ба таври ҷиддӣ мазаммат намо, то ки дар имон солим бошанд,| sv Шоире аз байни худашон чун набие чунин гуфтааст: 'Критиён ҳамеша дуруўғгў ҳастанд, ва даррандагони бадкин, ва шикампарастони танбал'.b  ?v Даҳонашон бояд баста шавад: онҳо хонаҳои томро фосид карда, аз рўи тамаи нангин, чизҳое таълим медиҳанд, ки шоиста нест.&  Gv Зеро ки бисьёр касон беитоат, ёвагўй ва фиребгар ҳастанд, алалхусус аз байни махтунон.  v Ў бояд ба каломи ҳақиқӣ, ки мувофиқи таълимот аст, қоим бошад, то ки баъзеро бо таълимоти солим насиҳат диҳад ва мухолифонро танбеҳ кунад.}  uvБалки меҳмоннавоз, хайрхоҳ, боисмат, боинсоф, парҳезгор, худдор.U  %vЗеро ки усқуф бояд, чун муваккали Худо, беайб бошад, на худписанд, на хашмгин, на бадмаст, на муштзўр, на тамаъкор,c AvАгар касе беайб ва соҳиби як зан буда, фарзандони имондоре дошта бошад, ки дар фисқи фуҷур ё беитоатӣ мазаммат нашудаан. vБарои он туро дар Крит мондаам, ки корҳои нотамомро ба анҷом расонӣ ва дар ҳамаи шаҳрҳо пиронро таъин намоӣ, чунон ки ба ту амр фармудаам:. WvБа Титус, фарзанди ҳақиқиам, ки ҳар дуи мо дар як имон муштаракем, файз, марҳамат ва осоиштагӣ аз ҷониби Худои Падар ва Наҷотдиҳандаи мо Исои Масеҳи Худованд бод.c AvВа дар замони муайян каломи Худро дар паёме зоҳир намудааст, ки он бо амри Наҷотдиҳандаи мо Худо ба ман супурда шудааст,/ YvБа умеди ҳаёти ҷовидонӣ, ки Худо, ки наметавонанд дурўғ бигўяд, онро аз азал ваъда кардааст,T %vПавлус, бандаи Худо ва ҳаввории Исои Масеҳ, ба ҳасби имони баргузидагони Худо ва дониши ростие ки дар диндорист,talИсои Масеҳи Худованд бо рўҳи ту бод. Файз бо шумо бод. Омин.fElСаъю кўшиш намо, ки пеш аз зимистон биёӣ. Ўвулўс ва Пудис, ва Линўс ва Клавдиюс, ва ҳамаи бародарон ба ту салом мерасонанд. lАрастус дар Қўринтўс монд; ва Тродимўсро дар Милитус бемор вогузоштам.talБа Прискила ва Акило ва аҳли хонаи Анисифўрус салом расон.c~?lВа Худованд маро аз ҳар амали бад халосӣ дода, барои Малакути Осмонии Худ маҳфуз хоҳад дошт. Ўро то абад ҷалол бод. Омин.)}KlАммо Худованд ёри ман буд ва маро қавӣ кард, то ки ба воситаи ман башорат тамоман эълон гардад, ва ҳамаи халқҳо онро бишнаванд; ва ман аз даҳони шер раҳо шудам.k|OlДар муҳокимаи аввалинам ҳеҷ кас тарафи маро нагирифт, балки ҳама маро тарк карданд. Бигзор ин барояшон гуноҳ ҳисоб нашавад!{ylТу низ аз ў эҳтиёт шав, зеро ки ў ба паёми мо сахт муқобилият кард..zUlИскандари мисгар ба ман бисьёр бадӣ кард. Худованд мувофиқи аъмолаш подоше ба ў хоҳад дод.y l Ҳангоми омаданат ридоеро, ки ман дар Трўас назди Қарпўс мондаам, биёр, китобҳоро низ, алалхусус онҳоеро, ки ба коғази пўстӣ навишта шудаанд.Ix l Ман Тўхиқўсро ба Эфсўс фиристодам. wl Марқўсро гирифта ҳамроҳат биёр, зеро ки ба ман барои хизматам муфид аст.v%l Зеро ки Димос ин дуньёро дўст дошта, маро тарк кард ва ба Таслўникӣ равона шуд; Қрисқис ба Ғалотия рафт, ва Титус ба Далмотия; танҳо Луқос бо ман аст.Vu%l Саъю кўшиш намо, ки ба зудӣ назди ман биёӣ.PtlВа акнун барои ман тоҷи адолат муҳайё гардидааст, ки онро Худованд, Довари одил, дар он рўз ба ман хоҳад дод; ва на танҳо ба ман, балки низ ба ҳамаи онҳое ки зуҳури Ўро дўст доштаанд.slДар кашмакаши неке талош кардам, давишро анҷом додам, имонро нигоҳ доштам;r+lЗеро ки ман акнун қурбонии рехтанӣ мешавам, ва замони риҳлатам фаро расидааст.QqlАммо ту дар ҳама чиз ҳушьёр бош ва уқубат кашида, кори башоратдиҳандаро ба ҷо овар ва хизмати худро иҷро намо.zpmlВа гўшҳои худро аз ростӣ гардонда, ба қиссаҳо рў хоҳанд овард.TulАммо буньёди матини Худо қоим аст ва чунин мўҳре дорад: 'Худованд мансубони Худро мешиносад'; ва боз'Ҳар кӣ исми Худовандро мехонад, бигзор аз шарорат канорагирӣ намояд'.4SalКи аз ростӣ дур шуда, мегўянд, ки'эҳьё аллакай воқеъ шудааст', ва имони баъзеро хароб мекунанд.%RClВа суханашон, ҳамчун мараз, паҳн хоҳад шуд. Дар миёни онҳо Ҳумниюс ва Филитус ҳастанд,TQ!lВале аз ёвагўии ношоям канорагирӣ намо; зеро ки ин кор мардумро боз ҳам зиёдтар ба маъсият гирифтор хоҳад кард,uPclСаъю кўшиш намо, ки худро ба Худо муносиб нишон диҳӣ, ҳамчун коркуне ки хиҷил намешавад ва каломи ростиро дуруст мавъиза мекунад.GOlҲаминро хотиррасон карда, ба ҳузури Худованд ба онҳо дастур деҳ, ки ба баҳсу мунозира машғул нашаванд, ки он ҳеҷ фоида намебахшад, балки шунавандагонро парешонхотир месозад.Nl Агар мо бевафо бошем, Ў вафодор аст, зеро ки Худро инкор карда наметавонад.  lТу медонӣ, ки ҳамаи онҳое ки дар вилояти Осиё ҳастанд, маро тарк кардаанд; аз он ҷумла Фуҷлус ва Ҳармуҷнис.=  lОн амонати некро ба воситаи Рўҳулқудсе ки дар мо сокин аст, нигоҳ дор.@< {l Намунаи суханони солимро, ки аз ман шунидаӣ, бо имон ва муҳаббате ки дар Исои Масеҳ аст, пайравӣ намо.*; Ol Ба ин сабаб ман чунин уқубат мекашам, лекин ор намедорам, зеро медонам, ки ба Кӣ имон овардаам, ва ман яқин дорам, ки Ў қодир аст имони маро то он рўз нигоҳ дорад.}: ul Ки барои он ман воиз ва ҳавворӣ ва муаллими халқҳо таъин шудаам.#9 Al Вале алҳол ба василаи зуҳури Наҷотдиҳандаи мо Исои Масеҳ ошкор гардидааст, ки Ў мамотро ботил намуд ва ҳаёт ва бефаноиро ба воситаи башорат дурахшон кард, 6F~T}|{{yxx%wPvTusriqcpp nnBmlekjjihgff'edcc\ba`__$^s]]\ ZYiXXVUTTrSRQcPONaML]KJJIHdGFFEDCgBA@@?>>S= <;[:S968]765543211/.-,+n** )2('&n%$$#C"|!!U f ,}gS`!  H A)eTtX6a3 Аммо Масеҳ ҳамчун Саркоҳини некиҳои оянда омада, ба воситаи хаймаи бузургтар ва мукаммалтаре ки бо дасти одам сохта нашудааст, яъне сохташ чунин нест,`' Ва онҳо, бо чизҳои хўрданӣ ва нўшиданӣ ва бо ҳар гуна таҳорат ва маросим, дастурҳои мансуб ба ҷисм буда, фақат то замони ислоҳ муқарар карда шудаанд. _ Вай тимсоли замони ҳозира аст, ки дар он ҳадияҳо ва қурбониҳое тақдим карда мешавад, ки қодир нестанд виҷдони тақдимкунандаро осуда гардонад,I^  Ва Рўҳулқудс бо ин нишон медиҳад, ки то даме ки хаймаи якум вуҷуд дорад, ҳанўз роҳи қудс кушода нашудааст. ] Аммо ба қисми дуюми хайма соле як бор фақат саркоҳин медарояд, он ҳам бе хун не, ки онро барои худаш ва барои хатокориҳои қавм қурбонӣ мекунад.?\w Дар чунин шароит, коҳинон ба қисми якуми хайма ҳамеша медароянд, то ки ибодати Худоро ба ҷо оваранд;o[W Ва ба болои он каррубиёни ҷалол буданд, ки бар кафоратгоҳ соя меафканданд; дар ин хусус ҳоло муфассал сухан рондан лозим нест.Z7 Ки дар он бухурдони тиллоӣ ва сандуқи аҳд буд, ки ҳама ҷояш тиллокўб шуда буд, ва дар он зарфи тиллое пур аз манн, асои шукуфтаи Ҳорун ва лавҳаҳои аҳд буд,Y Ва дар паси парда қисми дуюми хайма буд, ки 'қудси қудсҳо' номида мешавад,bX= Зеро хайма ба қисмҳо сохта шуда буд: қисми якум, ки дар он чароғдон ва миз ва нони тақдим буд, ва он'қудс' номида мешавад.W  Пас, аҳди якум низ дастурҳои оид ба ибодати Худо, ва қудси заминӣ дошт;PV Бо гуфтани'аҳди ҷадид' Ў қадимагии аҳди якумро нишон дод; ва он чи қадима ва кўҳна аст, ба нестшавӣ наздик аст.JU  Чунки ба ноинсофиҳои онҳо шафаққат хоҳам кард ва гуноҳҳо ва шароратҳои онҳоро дигар ба ёд нахоҳам овард'.T3 Ва касе ёри худро, ва касе бародари худро дигар таълим нахоҳад дод ва нахоҳад гуфт: Худовандро бишинос; чунки ҳама, аз хурд то калон, Маро хоҳанд шинохт; S Зеро ин аст аҳде ки бо хонадони Исроил баъд аз он айём хоҳам баст, мегўяд Худованд: қонунҳои Худро дар афкори онҳо хоҳам гузошт ва дар дилҳои онҳо хоҳам навишт, ва Худои онҳо хоҳам буд, ва онҳо қавми Ман хоҳанд буд.}Rs 'На чунон аҳде ки бо падарони онҳо баста будам дар рўзе ки дасташонро гирифтам, то онҳоро аз замини Миср берун оварам; чунки онҳо дар аҳди Ман қоим набуданд, ва Ман ба онҳо эътино накардам, мегўяд Худованд.XQ)Зеро ки Худо онҳоро мазаммат намуда, мегўяд, ки Ман бо хонадони Исроил ва бо хонадони Яҳудо аҳди ҷадид хоҳам баст, P Зеро, агар он аҳди якум бенуқсон мебуд, ҷое барои дигараш намеҷустанд.OАммо алҳол Ў хизмати аълотаре пайдо кардааст ба андозае ки Ў миёнрави аҳди беҳтаре мебошад, ки он бар ваъдаҳои беҳтар барқарор гардидааст.CNВа онҳо ба сурат ва сояи чизҳои осмонӣ хизмат мекунанд, чунон ки ба Мусо гуфта шуда буд, вақте ки ў ба сохтмони хайма шурўъ менамуд: 'Бохабар бош', гуфта шудааст,'ки ҳама чизро мувофиқи намунае ки дар болои кўҳ ба ту нишон дода шуд, ба амал оварӣ'.nMUПас, агар Ў бар замин мемонд, коҳин ҳам намешуд, чунки дар ин ҷо коҳиноне ҳастанд, ки ба ҳасби шариат ҳадияҳо тақдим менамоянд,LЗеро ки ҳар саркоҳин барои тақдим кардани ҳадия ва қурбониҳо таъин мешавад; бинобар ин лозим буд, ки Ў низ чизе барои тақдим кардан дошта бошад.2K]Ва хизматгузори қудс ва хаймаи ҳақиқӣ мебошад, ки онро Худованд барпо кардааст, на одамизод.TJ #Дар он чи гуфта шуд, чизи асосӣ ин аст: мо чунон Саркоҳине дорем, ки Ў ба ямини тахти Кибирё дар афлок нишастааст,I-Зеро ки шариат одамони гирифтори заъфро коҳин таъин мекунад, вале каломи қасам, ки баъд аз шариат омад, Писареро, ки то абад комил шудааст, таъин кард.}HsКи эҳтиёҷ надорад ҳар рўз, мисли он саркоҳинон, аввал барои гуноҳҳои худаш, баъд барои гуноҳҳои қавм қурбониҳо тақдим кунад, зеро ки инро Ў як бор ба амал овар, вақте ки Худро ба унвони қурбонӣ тақдим кард.cG?Зеро ки мо ба чунин Саркоҳин эҳтиёҷ дорем: муқаддас, аз бадӣ дур, беайб, аз гуноҳкорон ҷудо ва аз афлок болотар баромада, F Ва ба ин сабаб низ метавонад доимо онҳоеро, ки ба василаи Ў сўи Худо меоянд, наҷот диҳад, зеро ҳамеша зинда аст, то ки барои онҳо шафоат кунад.aE;Аммо Ў, ки то абад боқист, каҳонати бефано дорад,DВа он коҳинон бисьёр буданд, чунки мамот намегузошт, ки боқӣ монанд;TC!Бинобар ин ба аҳди беҳтаре Исо зомин шуд.RBЗеро ки онҳо бе қасам коҳин шудаанд, аммо Ў бо қасам, чунки дар ҳаққи Ў гуфта шудааст: 'Худованд қасам хўрдааст, ва таасуф нахоҳад хўрд: Ту коҳин ҳастӣ то абад, ба монанди Малкисодақ'-6AgВа ин умед бе қасам нест,-j@MЧунки шариат ҳеҷ чизро ба камол нарасондааст; лекин умеди беҳтаре ҷои онро гирифт, ки ба василаи он мо ба Худо наздик меоем.? Зеро ки ҳукми пештара, ба сабаби заъф ва бефоидагии он, ботил мешавад,>#Зеро ки шаҳодат дода шудааст: 'Ту коҳин ҳастӣ то абад, ба монанди Малкисодақ'.B=}Ки вай на бар тибқи қонуни як мизони ҷисмонӣ, балки ба ҳасби қуввати як ҳаёти бепоён чунин шуда бошад.8<iВа ин боз ҳам равшантар дида мешавад, ки агар ба монанди Малкисодақ коҳини дигаре ба майдон ояд,U;#Зеро маълум аст, ки Худованди мо аз сибти Яҳудо тулўъ намуд, ки Мусо дар бораи он оид ба каҳонат чизе нагуфтааст.s:_ Зеро Он ки дар ҳаққи Ў ин сухан гуфта мешавад, ба сибти дигаре мансуб буд, ки аз он ҳеҷ кас хизмати қурбонгоҳро ба ҷо наовардааст;9' Зеро ки дар баробари дигаргунии каҳонат дигаргунии шариат низ зарур мешавад.z8m Пас, агар камол ба василаи каҳонати Лавӣ меяссар мешуд, зеро ки шариат дар он айём ба қавм расид, боз чӣ ҳоҷат буд, ки коҳини дигаре ба монанди Малкисодақ ба майдон ояд, ва ба монанди Ҳорун номида нашавад?$7A Зеро ки ў ҳанўз дар камари падар буд, вақте ки Малкисодақ ба пешвози Иброҳим баромад.6' Ва, гуфтан мумкин, ки Левӣ, ки даҳьяк меситонад, ба воситаи Иброҳим даҳьяк дод:U5#Ва дар ин ҷо одамони миранда даҳьяк меситонанд, лекин дар он ҷо Он ки дар ҳаққи Вай шаҳодат дорад, ки Ў зинда аст. 4Тамоман баҳснопазир аст, ки хурд аз ҷониби бузург баракат дода мешавад.L3Аммо ин касе ки аз авлоди онҳо ба вуҷуд наомадааст, аз Иброҳим даҳьяк гирифт ва соҳиби ваъдаро баракат дод.e2CОнҳое ки аз миёни фарзандони Левӣ каҳонат пайдо мекунанд, ҳукм доранд, ки мувофиқи шариат аз қавм, аз бародарони худ даҳьяк ситонанд, гарчанде ки онҳо низ аз камари Иброҳим ба вуҷуд омадаанд.O1Пас бубинед, чӣ гуна бузург аст он касе ки Иброҳими сарқабила низ ба вай аз беҳтарин ғанимати худ даҳьяк дод.0+Бе падар, бе модар, бе насабнома, дар ҳолате ки на ибтидои айём дорад, на интиҳои ҳаёт, балки ба Писари Худо монанд буда, ба сурати абадӣ коҳин мемонад./Ва Иброҳим ба вай аз ҳар чиз даҳьяк дод,-вай, аввалан, мувофиқи маънои номаш подшоҳи адолат аст ва сонӣ подшоҳи Салим низ, яъне подшоҳи осоиштагӣ,8. kЗеро ки Малкисодақ подшоҳи Салим, коҳини Худои Таоло,-ҳамон касе ки ба пешвози Иброҳим баромад ва ўро баракат дод, вақте ки ў баъд аз шикаст додани подшоҳон бармегашт,+-OКи ба он ҷо пешгузаштаи мо Исо дохил шуда, то абад Саркоҳин гардид ба монанди Малкисодақ.4,aОн умед барои ҷон мисли лангари боэътимод ва мустаҳакам аст, ва андаруни парда дохил мешавад,5+cТо бо ду чизи тағьирнопазир, ки дар онҳо дурўғ гуфтани Худо мумкин нест, барои мо, ки паноҳ ёфтаем ва ба умеде ки пешниҳод шудааст, часпидаем, тасаллои пурзўре бошад.^*5Бинобар ин Худо, ки мехост тағьирнопазирии иродаи Худро ба ворисони ваъда пурратар нишон диҳад, қасамро ба кор бурд,^)5Зеро ки одамон бо он чи бузургтар аст, қасам ёд мекунанд, ва қасам исботест, ки ба ҳама мунозираи онҳо хотима медиҳад.h(IВа Иброҳим бо пурсабрии худ ба он ваъда ноил гардид.'7Ва гуфт: 'Ҳақиқатан туро бисьёр баракат хоҳам дод ва туро бағоят афзун хоҳам кард'.h&I Зеро, вақте ки Худо ба Иброҳим ваъда дод, азбаски ба каси бузургтаре наметавонист қасам ёд кунад, ба Зоти Худ қасам ёд кардU%# То ки шумо танбал нашавед, балки ба касоне тақлид кунед, ки ба василаи имон ва пурсабрӣ вориси ваъдаҳо мегардад.T$! Лекин орзумандем, ки ҳар яке аз шумо ҳамин ғайратро то ба охир нишон диҳед, то ки умедаатон комилан ҳосил шавад;#) Зеро Худо беадолат нест, ки кори шуморо, ва он меҳнати муҳаббатеро, ки ба исми Ў зоҳир намуда, ба муқаддасон хизмат кардаед ва мекунед, фаромўш кунад." Аммо дар хусуси шумо, эй маҳбубон, мо яқин дорем, ки шумо дар ҳолати беҳтар ва ба наҷот наздике мебошед, гарчанде ки ин гуна сухан меронем.0!YВале замине ки хору хас мерўёнад, нобоб буда, ба лаънат наздик аст, ва фарҷоми он сўхтан аст. Зеро замине ки борҳо борони бар он боридаро мехўрад ва барои онҳое ки онро кор мекунанд, набототи фоиданоке мерўёнад, аз Худо баракат меёбад;.UВа ҷудо шуда афтодаанд, онҳоро аз нав ба роҳи тавба андохтан имконнопазир аст, зеро онҳо Писари Худоро ба зарари худашон боз маслуб мекунанд ва беобрў месозанд.q[Ва каломи неки Худо ва қувваҳои олами ояндаро чашидаанд,U#Зеро касоне ки боре фикрашон равшан шудааст, ва бахшоиши осмониро чашидаанд, ва шарикони Рўҳулқудс гардидаанд,mSВа инро ба амал хоҳем овард, ба шарте ки Худо изн диҳад.FБа таълимоти оид ба таъмидҳо, оид ба гузоштани дастҳо, оид ба эҳьёи мурдагон ва оид ба доварии ҷовидонӣ. {Бинобар ин, таълимоти ибтидоии Масеҳро монда, сўи камол шитоб кунем ва аз нав асос нагузорем ба тавба аз аъмоли беҷон ва ба имон ба Худо,s_Вале ғизои сахт барои касонест, ки ба камол расидаанд, ки ҳиссиёташон ба василаи малака ба фарқ кардани неку бад омўхта шудааст. Зеро ҳар кӣ ширхўр аст, аз каломи адолат бехабар аст, чунки кўдак аст;S Зеро, мувофиқи дарозии замон, мебоист шумо муаллим мешудед, лекин аз нав ба шумо асосҳои аввалини каломи Худоро таълим додан лозим меояд, ва барои шумо шир даркор аст, на ғизои сахт.Q Дар ин хусус мебоист бисьёр сухан мерондем, лекин фаҳмондани он душвор аст, чунки гўшҳои шумо вазнин шудааст.mS Ва Худо Ўро Саркоҳине ба монанди Малкисодақ ном ниҳод. Ва камол ёфта, барои ҳамаи мутеони Худ сабабгори наҷоти ҷовидонӣ гардид,xiВа агарчи Писар буд, ба василаи уқубатҳо ба итоат омўхта шуд,J Дар айёме ки Ў дар ҷисм буд, ба Он ки метавонист Ўро аз мамот наҷот диҳад, бо фиғони пурзўр ва бо ашкрезӣ дуо ва тазаррўъ намуд, ва ба хотири таъзиму такрими Худ иҷобат карда шуд,3Чунон ки дар ҷои дигар низ мегўяд: 'Ту коҳин ҳастӣ то абад, ба монанди Малкисодақ'.  Ҳамчунин Масеҳ низ ҷалоли Саркоҳинро Худаш аз они Худ накардааст, балки Он ки ба Ў гуфтааст: 'Ту Писари Ман ҳастӣ; Ман имрўз Падари Ту шудаам';c?Ва ҳеҷ кас худ аз худ ин мартабаро соҳиб намешавад, балки фақат вақте ки аз ҷониби Худо даъват шавад, чунон ки Ҳорун низ.&EВа ба ин сабаб бояд ҳам барои қавм ва ҳам барои худаш қурбонии гуноҳҳоро тақдим кунад.0 YКи вай метавонад ба ҷоҳилон ва гумроҳон ғамхорӣ намояд, чунки худаш низ гирифтори заъф аст,  ;Зеро ҳар саркоҳине ки аз миёни одамон интихоб шудааст, барои одамон ба хизмати Худо гузошта мешавад, то ки барои гуноҳҳо ҳадия ва қурбониҳо тақдим кунад,Z -Бинобар ин бо ҷуръат ба тахти файз наздик оем, то ки марҳамат ба даст оварем ва барои мадади саридарвақт файз ёбем.! ;Зеро мо чунон саркоҳин надорем, ки дар заъфҳои мо натавонад ба мо дилсўзӣ намояд, балки Ў монанди мо, дар ҳама чиз озмудаи васаваса шуд, вале гуноҳ накард.y kПас мо, ки чунин Саркоҳини бузурге дорем, ки афлокро тай намудааст, ва Ў Масеҳи Писари Худост, эътирофи худро боматонат нигоҳ дорем.Y+ Ва ҳеҷ махлуқе нест, ки аз Ў ниҳон бошад, балки ҳама чиз пеши чашмони Ў бараҳна ва ошкор аст: ба Ў ҳисобот хоҳем дод.Y+ Зеро ки каломи Худо зинда ва таъсирбахш ва аз ҳар шамшери дудама тезтар аст, ва то ба ҳадди ҷудо кардани ҷон ва рўҳ, буғумҳо ва иликҳо рафта мерасад, ва андеша ва ниятҳои дилро месанҷад.Y+ Пас, саъю кўшиш намоем, ки ба он оромӣ дохил шавем, мабодо касе гирифтори он беитоатии ибратомез шуда, фурў ғалтад.N Зеро, касе ки ба оромии Ў дохил шудааст, худаш низ аз корҳои худ ором гирифтааст, чунон ки Худо аз корҳои Худ.hI Пас, барои қавми Худо боз оромии шанбе боқӣ мемонад.-SЗеро, агар Еҳушаъ ба онҳо оромӣ медод, баъд аз ин дар бораи рўзи дигар сухан ронда намешуд.NБоз Ў рўзеро муайян намуда, баъд аз муддати дуру дарозе ба воситаи Довуд'имрўз' мегўяд, чунон ки дар боло гуфта шудааст: 'Имрўз, агар овози Ўро бишнавед, дилҳои худро сахт накунед'..UПас, дар сурате ки баъзе касон имконият доранд ба он дохил шаванд, вале онҳое ки башорат барояшон пештар мавъиза карда шуд буд, аз боиси беитоатӣ дохил нашуданд,oWВа боз дар ин ҷо: 'Онҳо ба оромии Ман дохил нахоҳанд шуд'.[/Зеро ки дар ҷое дар бораи рўзи ҳафтум чунин гуфта шудааст: 'Ва Худо дар рўзи ҳафтум аз ҳамаи корҳои Худ ором гирифт'.w~gЗеро мо, ки имон овардаем, ба он оромӣ дохил хоҳем шуд, чунон ки Ў гуфтааст: 'Ман дар ғазаби Худ қасам хўрдам, ки онҳо ба оромии Ман дохил нахоҳанд шуд', гарчанде ки корҳои Ў аз хилқати олам анҷом ёфта буд.!};Зеро ки башорат ба мо низ, чунон ки ба онҳо, мавъиза карда шуд; аммо ба онҳо каломе ки шуниданд, фоидае набахшид, чунки бо имони шунавандагон напайвастанд. | Пас, дар сурате ки ваъдаи дохилшавӣ ба оромии Ў ҳанўз боқист, мо хавотир хоҳем дошт, мабодо маълум гардад, ки касе аз шумо муваффақ нашудааст.{Ва мо мебинем, ки онҳо аз боиси беимонӣ натавонистанд дохил шаванд.LzВа дар ҳаққи киҳо Ў қасам хўрд, ки ба оромии Ў дохил нахоҳанд шуд? Оё на дар ҳаққИ онҳое ки беитоатӣ карданд?,yQВа бар киҳо Ў чил сол дар ғазаб шуд? Оё на бар осиёне ки ҷасадҳошон дар биёбон фурў ғалтид?OxЗеро киҳо буданд, ки шунида, ошўб бардоштанд? Оё на ҳамаи онҳое ки ба туфайли Мусо аз Миср берун омада буданд?Bw}Чунон ки гуфта мешавад: 'Имрўз, агар овози Ўро бишнавед, дилҳои худро сахт накунед, мисли замони ошўб'.EvЗеро ки мо шарикони Масеҳ гардидаем, ба шарте ки асоси эътимоди худро то ба охир боматонат нигоҳ дорем,tua Балки якдигарро ҳар рўз насиҳат диҳед, то даме ки'имрўз' гуфта мешавад, ки касе аз шумо ба фиребҳои гуноҳ афтода, сахтдил нашавад.Ut# Эй бародарон, бохабар бошед, ки касе аз шумо дили шарир ба беимоне ки аз Худои Ҳай рўй мегардонад, надошта бошад,s# Ва Ман дар ғазаби Худ қасам хўрдам, ки онҳо ба оромии Ман дохил нахоҳанд шуд'.Nr Ба ин сабаб бар ин насл дарғазаб шудам ва гуфтам: ҳамеша дилашон гумроҳ мешвад, ва роҳҳои Маро нафаҳмидаанд;Bq} Ки дар он ҷо падарони шумо Маро озмуданд; Маро имтиҳон крданд, агарчи аъмоли Маро чил сол дида буданд.pДилҳои худро сахт накунед, мисли замони ошўб, мисли рўзи озмоиш дар биёбон,o Бинобар ин, чунон ки Рўҳулқудс мегўяд: 'имрўз агар овози Ўро бишнавед,rn]Аммо Масеҳ мисли Писар аст бар хонаи Ў; ва хонаи Ў мо ҳастем, ба шарте ки ҷуръат ва фахри умедро то ба охир боматонат нигоҳ дорем.am;Ва Мусо дар тамоми хонаи Ў мисли хизматгузор амин буд, то шаҳодат диҳад дар бораи чизҳое ки дар оянда бояд гуфта шавад. l Зеро ки ҳар хона меъмори худро дорад, валекин меъмори ҳама чиз Худост.^k5Зеро Ў нисбат ба Мусо сазовори ҷалоли бештаре гардид, чунки меъмори хона, назар ба худи хона, эҳтироми бештаре дорад;"j=Ки Ў ба Он ки Ўро таъин намуд, амин буд, чунон ки Мусо низ дар тамоми хонаи Ў амин буд.fi GПас, эй бародарони муқаддас, ки дар даъвати осмонӣ шарик ҳастед, ба Расул ва Саркоҳини эътирофи мо Исои Масеҳ назар дўзед,LhЗеро, чӣ тавре ки Худи Ў аз озмоиш гузашта, уқубат кашидааст, ба озмудашудагон низ метавонад мадад расонад.-gSБинобар ин Ў мебоист аз ҳар ҷиҳат ба бародарони Худ монанд мешуд, то ки Саркоҳини раҳим ва амине ба ҳузури Худо бошад, барои он ки гуноҳҳои қавмро кафорат кунад,&fEЗеро ки Ў фариштагонро дастгирӣ накардааст, балки насли Иброҳимро дастгирӣ кардааст."e=Ва онҳоеро, ки аз тарси мамот тамоми умри худ гирифтори ғуломӣ буданд, халосӣ диҳад.d/Ва азбаски фарзандон ба ҷисм ва хун шарокат доранд, Ў низ шарики инҳо гардид, то ки ба воситаи мамот соҳиби қудрати мамотро, яъне иблисро нобуд намояд.1c[ Ва боз: 'Ман ба Ў таваккал хоҳам кард'. Ва боз: 'Инак, Ман ва фарзандоне ки Худо ба Ман додааст'.b7 'Исми Туро ба бародаронам шўҳрат хоҳам дод, дар миёни ҷамоат Туро мадҳ хоҳам кард'.a{ Зеро ки ҳам Тақдискунанда ва ҳам тақдисшавандагон, ҳама аз Ягона ҳастанд; ба ин сабаб Ў ор намекунад, ки онҳоро бародар хонад, ва мегўяд:?`w Зеро лозим буд, ки Ў, ки ҳама чиз барои Ўст ва ҳама чиз аз Ўст, барои ин ки фарзандони бисьёрро ба ҷалол бирасонад, Пешвои наҷоти онҳоро ба воситаи уқубатҳо комил гардонад.__7 Балки мебинем, ки Исо, ки аз фариштагон андак кам карда шуда буд, ба сабаби азоби мамот алҳол тоҷи ҷалол ва шавкат бар сар дорад, то ки ба ҳасби файзи Худо зоиқан мамотро барои ҳама бичашад.>^uҲама чизро зери пои ў гузоштаӣ'. Модоме ки ҳама чизро ба ў мутеъ кардааст, пас ҳеҷ чизе намондааст, ки мутеи ў набошад. Вале ҳоло ҳанўз намебинем, ки ҳама чиз мутеи ў бошад;w]gЎро аз фариштагон фақат андак кам кардаӣ; ва тоҷи ҷалол ва шавкат бар сари ў гузоштаӣ; ўро бар аъмоли дастҳои Худ ҳукмфармо кардаӣ;P\Балки касе дар ҷое шаҳодат дода, гуфтааст: 'Чист инсон, ки ўро ёд кунӣ, ва фарзанди одам, ки ўро тафаққуд намоӣ?&[EЗеро олами ояндаро, ки дар бораи он сухан меронем, Худо ба фариштагон мутеъ накардаст,iZKВа Худо низ ба он шаҳодат дод ба воситаи аломот ва мўъҷизот, ва ҳар навъ қувваҳо, ва бахшоиши Рўҳулқудс ба ҳасби иродаи Худ?=YsЧӣ гуна мо халос мешавем, агар ба чунин наҷоти бузург беэътиноӣ кунем, ки онро аввал Худованд мавъиза намуд ва баъд онҳое ки аз Ў шунидаанд, дар миёни мо тасдиқ кардаанд,vXeЗеро, агар каломе ки ба василаи фариштагон гуфта шудааст, матин буда, барои ҳар ҷиноят ва беитоатӣ подоши одилона дода шуда бошад,$W CБобибар ин мо бояд ба он чи шунидаем, махсусан бодиққат бошем, то ки аз он дур нашавем.VV 'Оё ҳамаи онҳо рўҳҳои хизматгузор нестанд, ки барои хизмати онҳое фиристода мешаванд, ки вориси наҷот хоҳанд шуд?PU  Ба кадоме аз фариштагон Худо ягон вақт гуфтааст: 'Ба ямини Ман бинишин, то душманони Туро зери пои Ту андозам'?mT U 'Мисли пероҳане онҳоро хоҳӣ печонид, ва онҳо мубаддал хоҳанд шуд. Валекин Ту айни ҳамон ҳастӣ, ва солҳои Ту тамом нахоҳад шуд'.5S e Онҳо фано хоҳанд шуд, валекин Ту қоим хоҳӣ буд; ва ҳамаашон мисли ҷомае ҷиғда- ҷиғда хоҳанд шуд.  ~|{szz yxJww]vutsrqponmZlkkwjiWhSgfeebddLc9bb5a```_B^^\[[*ZaYWWVU~T4SSRzQQPG==<4;7:99 8E7y665W4S3e2M1@0/5.k--+*o)('&&%V$6# !!f >NT*n?Il d f a Ac21O;qo Ва махсусан ба ҷо овардани инро илтимос менамоям, то ки ман зудтар назди шумо баргардонида шавам.]p3 Дар ҳаққи мо дуо гўед; зеро яқин медонем, ки виҷдони нек дорем, чунки дар ҳар бобат мехоҳем ҳалолкорона рафтор кунем.0oY Ба сардорони худ фармонбардор ва мутеъ бошед, зеро онҳо ҳамеша ғами ҷонҳои шуморо мехўранд, чунки ба ҳисобот додан вазифадор мебошанд; то ки онҳо ин вазифаро бо шодӣ ба ҷо оварданд, на бо оҳу нола, зеро ки ин барои шумо фоиданок нест.?nw Инчунин инсондўстӣ ва саховатро аз хотир набароред, зеро ки ин гуна қурбониҳо ба Худо писанд меояд.xmi Бинобар ин ҳамеша ба василаи Ў қурбонии шукронаро ба Худо тақдим менамоем, яъне самараи лабҳоеро, ки ба исми Ў ҳамду сано мехонанд.l Зеро дар ин ҷо шаҳри доимие надорем, балки ояндаро ҷустуҷў менамоем.nkU Пас, хории Ўро бардошта, берун аз бошишгоҳ сўи Ў бароем;:jm Бинобар ин Исо низ, барои он ки одамонро бо Хуни Худ тақдис намояд, берун аз дарвоза уқубат кашид.Yi+ Ҷасади ҳайвоноте ки хунашонро саркоҳин барои кафорати гуноҳ ба қудс меоварад, берун аз бошишгоҳ сўзонда мешавад,h+ Мо қурбонгоҳе дорем, ки хизматгузорони хайма ҳақ надоранд аз он чизе бихўранд.g Ба таълимоти гуногун ва бегона моил нашавед; зеро хуб аст, ки дилҳо бо файз қавӣ гардад, на бо таомҳо, ки аз онҳо касони пурхўр манфиате надидаанд.gfG Исои Масеҳ дирўз ва имрўз ва то абад айни ҳамон аст.ey Сардорони худро, ки каломи Худоро ба шумо мавъиза кардаанд, ба ёд оваред: ба анҷоми рафтори онҳо назар карда, ба имонашон тақлид намоед.ydk Бинобар ин мо метавонем далерона бигўем: 'Худованд мададгори ман аст, ва ҳаросон нахоҳам шуд: одамизод ба ман чӣ метавонад бикунад?'c Хулқатон аз зарпарастӣ дур бошад, ва бо он чи доред, қаноат кунед. Зеро ки Худи Ў гуфтааст: 'Туро тарк нахоҳам кард в туро нахоҳам партофт'.Xb) Бигзор никоҳ аз ҳар ҷиҳат ҳалол бошад, ва ҷойхоби он беайб; зеро ки зинокорон ва фосиқонро Худо доварӣ хоҳад кард.qa[ Бандиёнро ба ёд оваред, гўё ки шумо низ бо онҳо дар занҷирҳо бошед, ва ситамкашонро, мисли он ки худатон бо онҳо як ҷисм мебошед.[`/ Меҳмоннавозиро фаромўш накунед, зеро ки ба воситаи он баъзе касон, нодониста, фариштагонро меҳмоннавозӣ кардаанд.K_  Бигзор бародардўстӣ барқарор бошад.N^ Чунки Худои мо оташи фурўбаранда аст.+]O Пас мо малакутеро, ки ба ларза намеафтад, қабул намуда, файзро маҳфуз хоҳем дошт ва бо он Худоро ба таври писандида бо таъзиму такрим ва тарс ибодат хоҳем кард,5\c Ибораи'боз як бори дигар' маънои онро дорад, ки чизҳое ки ба ларза меафтад, ҳамчун чизҳои офаридашуда, аз миён хоҳад рафт, то чизҳое ки ба ларза намеафтад, боқӣ монад.%[C Дар он вақт овози Ў заминро ба ларза андохта буд, ва Ў ҳоло чунин ваъда додааст: 'Боз як бори дигар на танҳо заминро, балки осмонро низ ба ларза хоҳам андохт'.Z Бохабар бошед, ки шумо низ аз сухангў рў нагардонед. Зеро, агар онҳое ки бар замин ба сухангў гўш наандохтанд, аз ҷазо раҳо нашудаанд, пас алалхусус мо, агар аз Ў, ки аз осмон сухан мегўяд, рў гардонем, раҳо нахоҳем шуд.CY Ва ба Исо, ки Миёнарави аҳди ҷадид аст, ва ба Хуни пошиданӣ, ки назар ба хуни Ҳобил хубтар сухан мегўяд.'XG Ва ба анҷумани пуртантана ва Калисои нахустзодагоне ки дар афлок навишта шудаанд, ва ба Худое ки Довари ҳама аст, ва ба арвоҳи одилоне ки ба камол расидаанд,IW  Балки шумо наздик омадаед ба кўҳи Сион ва ба шаҳри Худои Ҳай, ба Ерусалими осмонӣ ва беварҳои фариштагон,V1 Ва ин мунозира он қадар даҳшатангез буд, ки Мусо гуфт: 'Ман тарсону ларзон шудам'.kUO Зеро ба он тоб оварда натавонистанд, ки амр фармуда шуда буд: 'Агар ҳайвоне низ ба кўҳ бирасад, сангсор ё тирборон хоҳад шуд'.PT Ё ба овози карнай ва садои суханон, ки шунавандагонаш илтимос карданд, ки ба онҳо дигар сухане гуфта нашавад,3S_ Шумо наздик наомадаед ба кўҳе ки ламсшаванда ва оташафшон аст, ба торикӣ ва зулмот ва тунбод,IR  Зеро шумо медонед, ки баъд аз он ў, чун хост вориси баракат гардад, рад карда шуд: тафаккури падарро дигаргун карда натавонист, гарчанде ки дар ин хусус ашк рехта илтимос намуд.4Qa Мабодо зинокоре ё осие ёфт шавад, ки мисли Эсов барои як таом аз нахустзодагии худ даст кашад.P Ва бохабар бошед, ки мабодо касе аз файзи Худо маҳрум шавад; мабодо решаи талхе ба вуҷуд омада, осеб расонад, ва бисьёр касон аз он палид шаванд,:Om Осоиштагиро бо ҳама пеша кунед ва қудсиятро толиб бошед, ки бе он ҳеҷ кас Худовандро нахоҳад дид,=Ns Ва барои пойҳои худ роҳҳои рост кушоед, то он чи мелангад, бероҳа нагардад, балки ба хубӣ шифо ёбад.lMQ Пас, дастҳои беқувват ва зонуҳои бемаҷолро қавӣ кунед.LU Ҳар ҷазо дар замони ҳозира ба назари кас на шодӣ, балки андўҳ менамояд; лекин оқибат ба онҳое ки ба воситаи он таълим ёфтаанд, самари осоиштаи адолатро меоварад.(KI Зеро ки онҳо моро ба салоҳдиди худашон барои айёми андак ҷазо медоданд, аммо Ў ин корро ба манфиати мо, то ки дар қудсияти Ў ширкат дошта бошем, анҷом медиҳад.J/ Илова бар ин, барои мо, ки аз падарони ҷисмонӣ ҷазо ёфта, аз онҳо метарсем, оё лозим нест, ки ба Падари рўҳҳо хеле зиёдтар итоат намоем, то ки зист кунем?+IO Аммо агар шумо бе ҷазо монед, ки он насибаи ҳама аст, пас шумо ҳаромзодагонед, на писарон.bH= Агар ба ҷазо тоб оваред, Худо ба шумо, чун бо писарони, рафтор мекунад. Зеро, оё писаре ҳаст, ки падараш ўро ҷазо надиҳад?+GO Зеро ки Худованд ҳар киро дўст дорад, ҷазо медиҳад; ҳар писари писандидаи Худро мезанад'.EF Ва он насиҳатро, ки ба шумо, ҳамчун ба писарон гуфта шудааст, фаромўш крадед: 'Эй писарам! Ба ҷазои Худованд беэътиноӣ накун, ва ҳангоме ки Ў туро мазаммат намояд, маъюс нашав;E5 Дар талоши зидди гуноҳ шумо ҳанўз то ба дараҷаи рехтани хун муқобилият накардаед`D9 Дар бораи Ў фикр кунем, ки аз дасти гуноҳкорон ба чунин хорӣ тоб овард, то ки шумо дар ҷонҳои худ хаста ва суст нашавед.HC  Ва ба Сарвар ва Комилкунандаи имони мо, яъне Исо, назар дўзем, ки Ў ба ҷои шодие ки Ўро дар пеш буд, ба хорӣ беэътиноӣ намуда, ба салиб тоб оварда ва ба ямини тахти Худо бинишаст.[B 1 Бинобар ин мо низ, ки дар гирди худ чунин абри шоҳидонро дорем, ҳар бори гарон ва гуноҳро, ки моро фаро мегирад, аз худ дур андохта, майдони дар пеши мо бударо бо сабр давон-давон тай кунем%AC (Чунки Худо барои мо чизи беҳтаре пешбинӣ намуда буд, то ки онҳо бе мо комил нагарданд. @9 'Ва ҳамаи онҳо, ки ба хотири имон шўҳрат пайдо карда буданд, ваъдаро соҳиб нашуданд,E? &Онҳое ки ҷаҳон лоиқашон набуд, дар биёбонҳо ва кўҳҳо, дар мағораҳо ва дараҳои замин овора шуда гаштанд.S> %Сангсор шуданд, бо арра дупора гардиданд, ба шиканҷа гирифтор шуданд, аз дами шамшер мурданд; пўстҳои гўсфанду буз дар тан сарсону саргардон шуда, мўҳтоҷӣ, тангӣ ва уқубат кашиданд;.=U $Ва баъзе дигарон ҳақоратҳо ва шаллоқро, ҳамчунин занҷирҳо ва зиндонро аз сар гузаронданд.<  #Занон мурдаҳои худро эҳьёшуда ёфтанд; вале дигарон аз шиканҷа нобуд шуданд ва озодиро қабул накарданд, то ки ба эҳьёи беҳтаре ноил гарданд;; "Қуввати оташро хомўш карданд, аз дами шамшер халосӣ ёфтанд, аз заъф боқувват шуданд, дар ҷанг қавӣ гардиданд, фавҷҳои бегонаҳоро торумор карданд;i:K !Ки онҳо бо имон мамлакатҳоро мусаххар карданд, адлро ба амал оварданд, ба ваъдаҳо муваффақ шуданд, даҳони шеронро бастанд,9w Боз чӣ гўям? Вақтам кифоя намекунад барои он ки дар бораи Ҷидъўн ва Бороқ ва Шимшўн ва Йифтоҳ ва Довуд ва Самуил ва анбиё ҳикоят намоям,<8q Бо имон Роҳоби фоҳиша, ки ҷосусонро ба саломатӣ қабул карда буд, бо исьёнгарон ба ҳалокат нарасид.z7m Бо имон деворҳои Ереҳў пас аз даврзании ҳафтрўза фурў ғалтид.^65 Бо имон онҳо аз баҳри Қулзум, чун аз хушкӣ, гузаштанд, вале вақте ки мисриён ба гузаштан ҳаракат карданд, ғарқ шуданд.G5 Бо имон ў фисҳ ва пошидани хунро ба амал овард, то ки несткунандаи нахустзодагон ба онҳо даст нарасонад.V4% Бо имон ў Мисрро тарк кард ва аз ғазаби подшоҳ натарсид; зеро ў, мисли он ки Нонамоёнро дида бошад, боматонат буд.73g Ва хории Масеҳро сарвати бузургтар аз ганҷҳои Миср ҳисоб кард; зеро ки ба мукофот назар медўхт.;2o Ва бо қавми Худо уқубат кашиданро афзал дониста аз он ки аз гуноҳ ҳаловати муваққатӣ дошта бошад,1% Бо имон Мусо, чун калонсол шуд, нахост, ки писари духтари фиръавн хонда шавад,x0i Бо имон падару модари Мусо ўро, чун таваллуд шуд, се моҳ пинҳон доштанд, зеро диданд, ки кўдак зебост, ва аз амри подшоҳ натарсиданд.H/  Бо имон Юсуф, дар вақти вафоташ, хуруҷи банӣ-Исроилро зикр намуд ва дар бораи устухонҳои худ васият кард.K. Бо имон Яъқуб, пеш аз мурданаш, ҳар писари Юсуфро баракат дод ва бар сари асои худ такья намуда, саҷда кард.r-] Боимон Исҳоқ Яъқуб ва Эсовро барои оянда низ баракат дод.z,m Зеро ў фикр мекард, ки Худо қодир аст аз мурдагон низ эҳьё кунад; ба ин сабаб Исҳоқ ба таври тимсол аз мурдагон ба ў баргардонида шуд.+ Ки дар ҳаққи вай гуфта шуда буд: 'Насли ту аз Исҳоқ хонда хоҳад шуд';* Бо имон Иброҳим, вақте ки озмуда шуд, Исҳоқро барои қурбонӣ тақдим намуд ва, бо вуҷуди он ки ваъдаҳо гирифта буд, писари ягонаи худро тақдим намуд,,)Q Аммо иштиёқманди ватани беҳтаре буданд, ки он дар осмон аст; бинобар ин Худо ор намедонад, ки Худои онҳо хонда шавад: зеро ки Ў барои онҳо шаҳре муҳайё кардааст.2(] Ва агар ватанеро, ки аз он берун омада буданд, ба ёд меоваранд, фурсат доштанд, ки баргарданд;' Зеро онҳое ки чунин мегўянд, нишон медиҳанд, ки дар ҷустуҷўи ватан ҳастанд.3&_ Ҳамаи инҳо дар имон мурдаанд ва ба муроди иҷрои ваъдаҳо нарасиданд, балки фақат аз дур онҳоро дида, шод шуданд ва эътироф карданд, ки бар замин мусофир ва ғарибанд; %9 Бинобар ин аз як нафар ки он ҳам мисли беҷон буд, ончунон бисьёр зоида шуданд, чунон ки ситораҳои осмон бисьёр аст, ва чунон ки реги лаби баҳр бешумор аст.c$? Бо имон худи Соро низ барои қабули насл қувват пайдо кард ва баъд аз фарсудагиаш зоид; зеро Ваъдадиҳандаро амин донист.,#Q Зеро ў мунтазири шаҳре буд, ки таҳкурсии мустаҳакаме дорад, ва меъмору бинокор он Худост."- Бо имон ў дар замини мавъуд, мисли замини бегона, ғарибона маскан гирифт, ва бо Исҳоқ ва Яъқуб, ҳамирсони ҳамон ваъда буданд, дар хаймаҳо зиндагӣ кард;!} Бо имон Иброҳим итоат намуд ба даъвате дар бораи рафтан ба мамлакате ки мебоист мерос мегирифт, ва ў рафт, ва намедонист ба куҷо меравад.e C Бо имон Нўҳ дар хусуси чизе ки ҳанўз намоён набуд, ваҳй ёфта, бо тарси Худо барои наҷот додани аҳли байти худ киштие бисохт; бо он ў ҷаҳоро маҳкум намуд ва вориси адолате гардид, ки аз имон аст.1 Аммо бе имон ба назари Худо писанд омадан мумкин нест; зеро ҳар кӣ сўи Худо меояд, бояд имон дошта бошад, ки Ў ҳаст, ва ба толибони Худ мукофот хоҳад дод.@y Бо имон Ҳанўх тавре кўчонида шуд, ки мамотро надид; ва ў пайдо нашуд, чунки Худо ўро кўчонид. Зеро ки пеш аз кўчонида шуданаш шаҳодат пайдо кард, ки ба Худо писанд омадааст.}s Бо имон Ҳобил ба Худо, назар ба Қобил, қурбонии беҳтаре тақдим намуд; бо он ў шаҳодат пайдо кард, ки ў одил аст, чунон ки Худо дар бораи ҳадияҳои ў шаҳодат дод; бо он ў баъд аз мамоташ ҳанўз ҳам сухан меронад.s_ Бо имон мо дарк мекунем, ки оламҳо бо каломи Худо тартиб ёфтааст, ба тавре ки аз чизҳои нонамоён чизҳои намоён ба вуҷуд омадааст.mS Зеро ки ба василаи он қадимиён шаҳодат пайдо кардаанд.@ { Имон эътиқоди қавӣ ба чизҳоест, ки мо ба онҳо умед мебандем, ва боварӣ ба чизҳоест, ки намоён нестанд.D 'Вале мо аз онҳо нестем, ки бармегарданд ва ба ҳалокат мерасанд, балки аз имондоронем, ки наҷот меёбанд.+O &Одил бо имон хоҳад зист; ва агар касе рўй гардонад, ҷони Ман ба вай таваҷҷўҳ нахоҳад кард.{ %Зеро ки баъд аз андаке он Оянда хоҳад омад ва даранг нахоҳад кард.!; $Зеро шуморо сабр лозим аст, то ки иродаи Худоро иҷро намуда, ваъдаро ба даст оваред;   #Пас умеди худро тарк накунед, ки мукофоти бузурге ба он тааллуқ дорад.E "Зеро ки шумо ба занҷирҳои ман низ ҳамдардӣ изҳор кардед, ва тороҷи дороии худро бо шодмонӣ қабул кардед, чун медонистед, ки шумо дар осмон молу мулки беҳтар ва бобақое доред.7g !Дар ҳолате ки гоҳ худатон дар миёни хориҳо ва андўҳҳо ба тамошогоҳе барои дигарон мубаддал мешудед, гоҳ шарики онҳое мегардидед, ки ба чунин аҳвол дучор шуда буданд;M Айёми пештараро ба хотир оваред, ки шумо, баъд аз равшан шудани фикратон, бори гарони уқубатҳоро бардоштед,Y+ Ба дасти Худои Ҳай афтодан даҳшатангез аст!# Зеро мо Ўро мешиносем, ки гуфтааст: 'Интиқом аз ҷониби Ман аст, Ман сазо хоҳам дод, мегўяд Худованд'. Ва боз: 'Худованд қавми Худро доварӣ хоҳад кард'.Y+ Пас, ба гумонатон, сазовори чӣ қадар ҷазои сахттар хоҳад буд шахсе ки Писари Худоро поймол мекунад ва Хуни аҳдро, ки аз он тақдис ёфтааст, азиз намедорад ва Рўҳи файзро таҳқир менамояд?D Агар касе шариати Мусоро рад мекард, дар асоси баёноти ду ё се шоҳид бе марҳамат ба қатл расонда мешуд,: m Балки кадом як интизории пурдаҳшати доварӣ ва шиддати оташе ки хасмҳоро ба коми худ хоҳад кашид.k O Зеро, агар мо, пас аз пайдо кардани дониши ростӣ, худсарона гуноҳ кунем, дигар қурбоние барои кафорати гуноҳ боқӣ намемонад,4 a Ва ҷамъомади худро тарк накунем, чунон ки баъзе касонро таомул шудааст, балки якдигарро насиҳат диҳем, ва бештар ба қадри он ки шумо наздик шудани он рўзро мебинед.   Ва диққат кунем, ки якдигарро ба муҳаббат ва аъмоли нек барангезонем, 5 Ва эътирофи- умеди худро собиқадамона нигоҳ дорем, зеро ки Ваъдадиҳанда амин аст;+ Пас бо дили соф ва бо имони комил, дилҳои худро ба воситаи пошидан аз виҷдони шарири мо татҳир намуда ва ҷисми худро дар оби пок ғусл дода, наздик оем,jM Ва модоме ки мо Коҳини муаззаме бар хонаи Худо дорем,D Бо роҳи нав ва зинда дохил шавем, ки онро Ў барои мо ба василаи пардае, яъне ҷисми Худ, аз нав кушодааст,+ Пас, эй бародарон, модоме ки мо ҷуръат дорем ба қудс ба василаи Хуни Исои Масеҳ, Ва дар он ҷое ки омурзиши гуноҳҳо аст, қурбонӣ барои онҳо дигар лозим нест.jM Ва гуноҳҳо ва шароратҳои онҳоро ба ёд нахоҳам овард'. 'Ин аст аҳде ки бо онҳо баъд аз он айём хоҳам баст, мегўяд Худованд: қонунҳои Худро дар дилҳои онҳо хоҳам гузошт ва дар афкори онҳо хоҳам навишт,uc Рўҳулқудс низ ба мо шаҳодат медиҳад, зеро ки гуфта шудааст:) Зеро ки Ў ба василаи як қурбонӣ тақдисшавандагонро то абад комил гардондааст. Ва пас аз ин мунтазир аст то даме ки душманонаш зери пои Ў андохта шаванд.!~; Ў як қурбониро ба сурати абадӣ барои гуноҳҳо тақдим намуда, ба ямини Худо бинишаст, }  Ва ҳар коҳин ҳар рўз дар ибодат меистад ва айни ҳамон қурбониҳоро борҳо тақдим менамояд, ки онҳо ҳаргиз наметавонанд гуноҳҳоро нест кунанд.$|A Ба ҳасби ҳамин иродаи мо ба василаи қурбонии якбораи ҷисми Исои Масеҳ тақдис ёфтаем.{w Баъд, илова намуда, гуфтааст: 'Инак, меоям, то ки иродаи Туро, эй Худо, ба ҷо оварам'. Ў якумро ботил мекунад, то ки дуюмро барқарор намояд.'zG Аввал мегўяд: қурбонӣ ва ҳадия ва қурбонии сўхтанӣ ва қурбонии хаторо,-ки мувофиқи шариат тақдим карда мешавад, Ту нахостӣ, ва онҳо барои Ту писандида набуд;oyW Он гоҳ гуфтам: “Инак, меоям,-чунон ки дар тўмори китоб дар бораи Ман навишта шудааст, то ки иродаи Туро, эй Худо, ба ҷо оварам“'.wxg Қурбонии сўхтанӣ ва қурбонии хато барои Ту писандида набуд.Xw) Бинобар ин Масеҳ ба ҷаҳон дохил шуда мегўяд: 'Қурбонӣ ва ҳадияро Ту нахостӣ, балки бадане барои Ман муҳайё намудӣ;v Зеро аз имкон берун аст, ки хуни говҳо ва бузҳо гуноҳҳоро нест кунад.$uA Лекин ба василаи ин қурбониҳо сол ба сол дар бораи гуноҳҳо хотиррасон карда мешавад; t Вагарна, ба тақдим кардани онҳо хотима медоданд, чунки тақдимкунандагони қурбонӣ як бор татҳир ёфта, дигар ҳеҷ идроки гуноҳҳоро намедоштанд.ks Q Зеро шариате ки сояи некиҳои оянда аст ва воқеияти онҳо нест, ҳаргиз наметавонад ба воситаи айни ҳамон қурбониҳое ки ҳамеша, сол ба сол тақдим карда мешаванд, тақдимкунандагонро комил гардонад.lrQ Ончунон Масеҳ низ як бор Худро барои бардоштани гуноҳҳои бисьёр касон қурбонӣ намуда, бори дуюм на аз барои татҳири гуноҳ зоҳир хоҳад шуд, балки барои онҳое ки Ўро интизор доранд, то наҷот ёбанд.3q_ Ва чунон ки одамонро насиб гардидааст, ки як бор бимиранд ва пас аз он ба доварӣ дучор шаванд,p! Вагар на Ў мебоист аз ибтидои олам борҳо уқубат мекашид. Аммо Ў алҳол, дар охири замонҳо, як бор зоҳир шуд, то ки бо қурбонии Худ гуноҳро нест кунад.Go На аз барои он ки борҳо Худоро қурбонӣ кунад, чунон ки саркоҳин ҳар сол ба қудс бо хуни дигарон медарояд;,nQ Зеро Масеҳ на ба қудси бо дасти одам сохташуда, ки фақат тимсоли қудси ҳақиқист, балки ба худи осмон даромадааст, то ки ҳоло барои мо ба ҳузури Худо зоҳир шавад,_m7 Пас, тимсоли чизҳои осмонӣ мебоист бо ин воситаҳо татҳир меёфт, аммо худи чизҳои осмонӣ-бо қурбониҳои хубтар аз инҳо.1l[ Қариб ҳама чиз мувофиқи шариат ба василаи хун татҳир меёбад, ва бе рехтани хун омурзиш нест.tka Ҳамчунин бар хайма ва тамоми олоти ибодати Худо хун пошид.qj[ Ва гуфт: 'Ин аст хуни аҳде ки Худо ба шумо амр фармудааст'.Qi Зеро, вақте ки Мусо ҳамаи аҳкомро мувофиқи шариат пеши тамоми қавм хонд, хуни говҳо ва бузҳоро бо об ва пашми арғувонӣ ва зуфо гирифта, ҳам бар худи китоб пошид, ҳам бар тамоми қавм,ghG Бинобар ин аҳди якум низ бе хун барқарор нашудааст.Fg Чунки васият пас аз мурдан эътиборнок аст; он, то даме ки васияткунанда зинда аст, ҳеҷ эътиборе надорад.f) Зеро, дар ҳар ҷое ки васияте ҳаст, бояд собит шавад, ки васияткунанда мурдааст,Fe Бинобар ин Ў Миёнрави аҳди ҷадид аст, то ки пас аз мамоти Ў, ки он барои кафорати ҷиноятҳои замони аҳди якум воқеъ шудааст, даъватшудагон мероси абадии мавъудро пайдо кунанд.Td! Чӣ қадар бештар Хуни Масеҳ, ки ба василаи Рўҳи абадӣ Зоти беайби Худро ба Худо тақдим намуд, виҷдони моро аз аъмоли беҷон татҳир хоҳад кард, то ки Худои Ҳай ва ҳақиқиро ибодат намоем!c Зеро, агар хуни бузҳо ва говҳо ва хотистари модагов, ки ба палидон пошида мешавад, онҳоро то ба дараҷаи татҳири ҷисм тақдис мекарда бошад,[b/ Ва на ба воситаи хуни бузҳо ва говҳо, балки ба воситаи Хуни Худ як бор ба қудс дохил шуда, кафорати абадӣ пайдо кард. #}||9{x{8ziyy xdwGv.uu9ttCsqpp^oo9n1m_lljjGihgfehdcbka`p_y_ ^/]u\[ZZ,Y.XWW$UU^TTSkRvQPP\ONMLKJtIHGG;FEDCC>BA@@?==<&;%:988C6v54o3L211c00@/-,,?**')d('m&%X$L#R"U! e^kE g}03ex\W }  M 7 9 7i2!1Пас, Он барои шумо, имондорон, чизи гаронбаҳост, аммо барои беимонон сангест, ки меъморон рад кардаанд, лекин он санги сари гўшаи бино гардидааст, 9Зеро ки дар Навишта гуфта шудааст: 'Инак, Ман дар Сион санги зовия мегузорам, ки баргузида ва гаронбаҳост; ва касе ки ба Он имон оварад, хиҷил нахоҳад шуд'.3_Худатон низ, ҳамчун сангҳои зинда, аз худ хонаи рўҳонӣ, каҳонати муқаддас барпо намоед, то ки қурбониҳои рўҳонии мақбули Худоро ба василаи Исои Масеҳ тақдим кунед,kOВа чун наздик мешавед ба Ў, яъне ба санги зиндае ки одамон рад кардаанд, вале Худованд онро баргузид ва гаронбаҳо мешуморад,[/Агар ҳақиқатан чашидаед, ки Худованд некўст.-~SЧун кўдакони навзод муштоқи шири поки калом бошед, то ки аз он барои наҷот нашъунамо ёбед, } Пас, ҳар кина ва ҳар макр ва риё ва ҳасад ва ҳар бадгўиро аз худ дур карда, | ;Аммо каломи Худованд то абад боқист. Ва ин аст он каломе ки ба шумо мавъиза шудааст.I{  Зеро ки ҳар ҷисм мисли алаф аст, ва ҳар ҷалоли одамӣ мисли гули алаф; алаф хушк мешавад, ва гули он мерезад;}z uҲамчун касоне ки аз нав ба вуҷуд омадаед на аз тухми фонӣ, балки аз тухми бефано, ба василаи каломи Худо, ки зинда аст ва то абад боқист.yy mЧун ҷонҳои худро бо итоати ростӣ ба воситаи Рўҳ барои бародардўстии бериё пок кардаед, доимо якдигарро аз самими қалб дўст бидоред,x Ки ба воситаи Масеҳ шумо ба Худое имон овардаед, ки Масеҳро аз мурдагон эҳьё кард ва ба Ў ҷалол бахшид, то ки шумо ба Худо имон ва умед дошта бошед.3w aКи пеш аз таъсиси ҷаҳон пешакӣ таъин шуда буд, лекин дар замони охир барои шумо зоҳир шудааст,tv cБалки бо Хуни гаронбаҳои Масеҳ, ҳамчун барраи беайб ва пок,Uu %Чун медонед, ки шумо на бо фидияи нуқра ё тилло харида шудаед аз ҳаёти ботиле ки аз падарони худ мерос гирифтаед,t {Ва агар шумо Ўро Падар мехонед, ки бе рўйбинӣ ҳар касро аз рўи аъмолаш доварӣ мекунед, пас замони ғурбати худро бо худотарсӣ бигзаронед, s  Зеро ки навишта шудааст: “Муқаддас бошед, чунки Ман муқаддас ҳастам“.?r yБалки, чунон ки Даъваткунандаи шумо мақаддас аст, худатон низ дар тамоми рафторатон муқаддас бошед,Eq Ҳамчун бачагони фармонбардор, ба ҳавасҳои пештарае ки дар вақти нодонии худ доштед, мувофиқат накунед, p  Бинобар ин, камари ақли худро маҳкам баста ва ҳушьёр шуда, ба файзе ки дар вақти зуҳури Исои Масеҳ ба шумо ато хоҳад шуд, комилан умедвор бошед.Wo ) Ба онҳо ошкор шуда буд, ки на ба худашон, балки ба мо хизмат кардаанд дар хусуси он чи ҳоло ба шумо мавъиза шудааст ва воситаи онҳое ки Рўҳулқудси аз осмон фиристодашуда ба шумо башорат додаанд, яъне он чи, ки фариштагон мехоҳанд андарунаш назар андозанд.gn I Онҳо тадқиқ намудаанд, ки кадом ва чӣ гуна замонро Рўҳи Масеҳе ки андаруни онҳо буд, нишон додааст, вақте ки Он аз уқубатҳои Масеҳ ва аз ҷалоле ки баъд аз он фаро хоҳад расид, пешакӣ хабар медод.`m ; Тафтишот ва тадқиқоти анбиё ба ҳамин наҷот таалуқ дошт, ва онҳо файзеро, ки барои шумо таъин шуда буд, пешгўӣ кардаанд.yl m Ва ба мақсади имони худ, яъне ба наҷоти ҷонҳотон ноил мешавед.xk kШумо Ўро надида дўст медоред, ва агарчи Ўро ҳанўз надидаед, ба Ў имон меоваред ва бо шодмонии молокалом ва пур аз ҷалол шодӣ мекунедyj mИмони шумо аз тилло, ки бо вуҷуди озмуда шуданаш дар оташ ҳам фонӣ мебошад, гаронбаҳотар аст. Ин имон аз имтиҳон мегузарад ва барои ҳамд ва шавкат ва ҷалол дар вақти зуҳури Исои Масеҳ холис ба миён меояд.Ji Дар ин бора шодӣ кунед, дар сурате ки ҳоло, агар лозим шавад, аз озмоишҳои гуногун андаке андўҳгин мешавед.eh EКи бо қуввати Худо ба воситаи имон нигоҳ дошта мешавад барои наҷоте ки муҳайё шудааст, то ки дар замони охир ба зуҳур ояд.g 7Барои мероси бефано, пок ва пажмурданашаванда, ки дар осмон барои шумо маҳфуз аст,6f gМуборак аст Худо ва Падари Худованди мо Исои Масеҳ, ки бо марҳамати бузурги Худ, ба василаи эьҳёи Исои Масеҳ аз мурдагон, моро аз нав ба вуҷуд овард барои умеди зинда,!e =Ва мувофиқи таъиноти пешакии Худои Падар, бо тақдиси Рўҳ, барои итоат ва пошидани Хуни Исои Масеҳ интихоб шудаанд: файз ва осоиштагӣ бар шумо фаровон бод.nd YПерус, ки ҳаввории Исои Масеҳ аст, ба ғарибоне ки дар вилоятҳои Понтус, Ғалотия, Каппадокия, Осиё ва Битуния пароканда мебошад,c}Бигзор вай бидонад, ки шахсе ки гуноҳкорро аз роҳи ғалати вай гардонад, ҷони вайро аз мамот наҷот дода, гуноҳҳои зиёдро рўпўш хоҳад кард.bЭй бародарон! Агар касе аз шумо аз ростӣ сар печад, ва касе ўро баргардонад, aВа боз дуо гуфт, ва осмон борон дод, ва замин самари худро ба вуҷуд овард.B`}Ильёс шахсе буд монанди мо, ва дуо гуфт, ки борон наборад, ва се солу шаш моҳ дар рўи замин борон набуд.x_iБа гуноҳҳои худ назди якдигар иқрор намоед ва барои якдигар дуо гўед, то шифо ёбед: дуои боисрори шахси одил қуввати бузурге дорад.u^cВа дуои имон беморро шифо хоҳад дод, ва Худованд ўро ба по хоҳад хезонд; ва агар ў гуноҳ карда бошад, гуноҳҳояш омурзида хоҳад шуд.]Оё касе аз шумо бемор аст? Бигзор пирони калисоро назди худ даъват намояд, ва онҳо ўро ба исми Худованд равған молида, дар ҳаққи ў дуо гўянд,:\m Оё касе аз шумо уқубат мекашад? Бигзор дуо гўяд. Оё касе шодмон аст? Бигзор таронаи Забурро хонад.Q[ Вале пеш аз ҳама, эй бародарони ман, на ба осмон қасам ёд кунед, на ба замин, на ба ягон қасами дигаре; балки бигзор дар шумо'оре, оре' ва'не, не' бошад, то ки ба маҳкумият дучор нашавед.3Z_ Инак, мо онҳоеро, ки сабр кардаанд, хушбахт мешуморем: шумо дар бораи сабри Айюб шунидаед ва анҷоми кори Худовандро дидаед, зеро ки Худованд раҳмон ва бахшанда аст.:Ym Эй бародарон, аз уқубат ва пурсабрии анбиё ибрат гиред, ки онҳо ба исми Худованд сухан меронданд.>Xu Эй бародарон, аз якдигар шиква накунед, то даме ки маҳкум нагардед: инак, Довар назди дар истодааст.!W;Шумо низ сабр кунед, дилҳои худро қавӣ гардонед, чунки омадани Худованд наздик аст.mVSПас, эй бародарон, то вақти омадани Худованд пурсабр бошед. Инак, зироаткор самари гаронбаҳои заминро интизор мешавад ва барои ин бисьёр сабр мекунад, то даме ки борони аввалин ва охирин биборад.zUmШумо одилро маҳкум намуда, куштед; ў ба шумо муқобилат накард.}TsШумо дар рўи замин бо ҳашамат ва дабдаба умр ба сар бурда, айшу ишрат менамудед, ва дилҳои худро гўё ки барои рўзи қатл фарбеҳ кардаед.>SuИнак, музди коргароне ки саҳроҳои шуморо даравидаанд, ва шумо онро надода нигоҳ доштаед, фиғон мекашед, ва доду фарьёди даравгарон ба гўши Худованди лашкарҳо расидааст.9RkТилло ва нуқраи шуморо занг задааст, ва занги онҳо исботе ба муқобили шумо гардида, мисли оташ ҷисми шуморо хоҳад хўрд: шумо барои айёми охирини худ ганҷ ҷамъ кардаед.kQOСарвати шумо пўсидааст, ва либоси шуморо куя задааст./P YГўш кунед шумо, эй сарватдорон: дар бораи балоҳое ки ба сари шумо меояд, гирья ва нола кунед. O Пас, касе ки медонад, чӣ некӣ бояд, кард, ва намекунад, ба вай гуноҳ аст.&NEЛекин акнун шумо, ба сабаби ҳавобаландии худ, лоф мезанед: ҳар лофе монанди ин бад аст.+MOБа ҷои он шумо бояд бигўед: “Агар Худо хоҳад, мо зинда мемонем ва чунин ё чунон мекунем“.L5Дар сурате ки шумо намедонед, ки фардо чӣ ҳодиса рўй хоҳад дод: зеро ки чист зиндагии шумо? Буғест, ки ба муддати кўтоҳе зоҳир гардида, баъд нест мешавад.,KQ Акнун гўш кунед шумо, эй касоне ки мегўед: “Имрўз ё фардо ба фалон шаҳр рафта, дар он ҷо як сол зиндагонӣ мегузаронем, ва бо тиҷорат машғул шуда, фоида мекунем“,QJ Шариатгузор ва Довар якест, ва Ў қодир аст наҷот диҳад ва талаф кунад. Вале ту кистӣ, ки дигареро ҳукм менамоӣ?HI  Эй бародарон, дар ҳаққи якдигар бадгўи накунед. Касе ки бародарашро бадгўӣ кунад, ё бародарашро ҳукм намояд, вай шариатро бадгўӣ мекунад ва шариатро ҳукм менамояд. Ва агар ту шариатро ҳукм намоӣ, пас иҷрокунандаи шариат нестӣ, балки довар ҳастӣ.H Дар ҳузури Худованд фурўтан бошед, ва Ў шуморо сарафроз хоҳад кард.@Gy Андўҳгин шуда, гирья ва нола кунед. Бигзор хандаи шумо ба гирья ва шодии шумо ба ғусса мубадал шавад.tFaБа Худо наздик шавед, ва Ў ба шумо наздик хоҳад шуд. Дастҳои худро бишўед, эй гуноҳкорон, ва дилҳои худро пок кунед, эй дудиладгон.E%Пас, ба Худо итоат намоед, ба иблис муқобилат кунед, ва ў аз шумо хоҳад гурехт.|DqЛекин файзи бештаре мебахшад; барои ҳамин ҳам гуфта шудааст: “Худо ба мағрурон муқобилат мекунад, вале ба фурўтанон файз мебахшад“.[C/Оё шумо гумон мекунед, ки Навишта бар абас гуфтааст: “Рўҳеро, ки дар мо сокин аст, то ба дараҷаи рашк дўст медорад“?nBUЭй зинокорон! Оё намедонед, ки дўстӣ бо дуньё душманӣ бо Худост? Пас, касе ки мехоҳад дўсти дуньё бошад, душмани Худо мегардад.A Илтимос мекунед ва ба даст намеоваред, чунки на аз баҳри қасди нек илтимос мекунед, балки аз баҳри он ки барои ҳавасҳои худ истифода намоед.@Ҳавас мекунед ва надоред; мекушед ва ҳасад мебаред ва наметавонед ба даст оваред; муноқиша ва адоват мекунед ва надоред, чунки илтимос намекунед;8? kАдоват ва ҷидолҳо дар миёни шумо аз куҷост? Оё на аз ҳавасҳои шумост, ки дар андоматон меҷанганд?0>YВа самари адолат дар осоиштагӣ кошта мешавад барои онҳое ки осоиштагиро ба амал меоваранд. =Валекин ҳикмате ки аз болост, аввалан, пок аст, сонӣ осоишта, боилтифот, фармонбардор, пур аз марҳамат ва самараи нек, беғараз ва бериё мебошад.<'Зеро ҳар ҷое ки ҳасад ва худсарӣ бошад, он ҷо носозӣ ва ҳар кори бад ҳувайдост.5;cИн ҳикмате нест, ки аз боло нозил шуда бошад, балки ҳикмати заминӣ, нафсонӣ ва шайтонӣ мебошад;D:Аммо агар шумо дар дили худ ҳасади талх ва худсарӣ доред, фахр накунед ва дар ҳаққи ростӣ дурўғ нагўед:`99 Оё касе аз шумо ҳаким ва бохирад аст? Бигзор инро дар рафтори неки худ бо фурўтании хирадмандона дар амал нишон диҳад.8 Эй бародарони ман, дарахти анҷир наметавонад зайтун оварад, ё токи ангур анҷир: ҳамчунин як чашма наметавонад оби шўр ва ширин ба вуҷуд оварад.~7u Оё аз як сўрохи чашма ҳам оби ширин ва ҳам оби талх ҷорӣ мешавад?#6? Аз айни як даҳон баракат ва лаънат мебарояд. Эй бародарони ман, набояд ин тавр шавад.U5# Бо он мо Худо ва Падарро муборак мехонем, ва бо он мо ба одамон, ки ба сурати Худо офарида шудаанд, лаънат мегўем:\41Валекин забонро ҳеҷ кас аз одамон ром карда наметавонад: он шароратест боздоштанашаванда ва пур аз заҳри марговар.Q3Зеро ки ҳама гуна даррандагон ва паррандагон, хазандагон ва ҳайвоноти баҳрӣ ба воситаи одамизод ром шудааст,02YЗабон низ оташ аст, шарорате дар миёни узвҳои мо мебошад. Тамоми ҷисмро палид мекунад ва доираи ҳаётро оташ медиҳад, дар сурате ки худаш аз ҷаҳаннам оташ мегирад.W1'Ҳамчунин забон низ узви хурд аст, вале бисьёр лоф мезанад. Бубин, оташи хурде чӣ гуна ҷангали бузургро месўзонад.-0SИнак, киштиҳо низ, ҳар чанд бузург бошанд ва ҳар чанд бо бодҳои пурзўр ронда шаванд ҳам, ба воситаи суккони хурде, ба куҷое ки суккон хоҳад, равона карда мешавад;F/Инак, мо ба даҳони аспҳо лаҷом меандозем, то ки ба мо итоат кунанд, ва тамоми ҷисми онҳоро идора мекунем;.}Зеро ки ҳамаи мо бисьёр пешпо мехўрем. Касе ки дар сухан пешпо намехўрад, вай одами комил аст, ки метавонад ҷилави тамоми ҷисмро бикашад.N- Эй бародарони ман! Бисьёре аз шумо муаллим нашавед, чун медонед, ки мо ба маҳкумияти бештаре дучор хоҳем шуд, ,Зеро, чунон ки ҷисм бе рўҳ мурда аст, ончунон имон низ бе аъмол мурда аст.b+=Ба ҳамин тарз Роҳоби фоҳиша низ, ки ҷосусонро қабул карда, бо роҳи дигар фиристода буд, оё ба василаи аъмол сафед нашуд?*1Оё мебинед, ки одамизот ба василаи аъмол сафед мешавад, на фақат ба василаи имон?p)YВа он Навишта иҷро шуд, ки мегўяд: “Иброҳим ба Худо имон овард, в ин барои ў адолат ҳисоб карда шуд, ва ў дўсти Худо номида шуд“.'(GОё ту мебинӣ, ки имон ба аъмоли ў мадад кард, ва имони ў ба василаи аъмол ба камол расид?;'oОё падари мо Иброҳим, ки писари худ Исҳоқро ба қурбонгоҳ бароварда буд, бо аъмоли худ сафед нашуд?&}Аммо, эй одами бемағз, оё мехоҳӣ бидонӣ, ки имон бе аъмол мурда аст?%)Ту имон дорӣ, ки Худо ягона аст? Хуб мекунӣ; девҳо низ имон доранд ва меларзанд.$$AБалки касе хоҳад гуфт: “Ту имон дорӣ, вале ман аъмол дорам, имони худро бе аъмол ба ман нишон бидеҳ, вале ман ба ту имони худро аз аъмоли худ нишон медиҳам“.#Ҳамчунин имон низ, агар аъмол надошта бошад, ба худии худ мурда аст.}"sВа касе аз шумо ба онҳо гўяд: “Ба саломатӣ рафта гарм ва сер шавед“, валкин он чи барои ҷасм лозим аст, ба онҳо надиҳад, чӣ фоидае ҳаст?{!oАгар бародаре ё хоҳаре бараҳна буда, ризқу рўзӣ надошта бошад,y kЭй бародарони ман, чӣ фоидае ҳаст, агар касе гўяд, ки имон дорад, дар сурате ки амал надорад? Оё чунин имон метавонад ўро наҷот диҳад?>u Зеро бар касе ки эҳсон накардааст, доварӣ бе марҳамат хоҳад буд; марҳамат бар доварӣ ғалаба меёбад.A{ Ҳамчун касе ки бар тибқи шариати озодӣ доварӣ карда хоҳанд шуд, чунин сухан гўед ва чунин амал кунед,r] Зеро Он ки 'зино накун' гуфтааст, 'қатл накун' ҳам гуфтааст; бинобар ин, агар ту зино накунӣ, вале қатл кунӣ, ба шариат хато кардаӣ.D Касе ки тамоми шариатро риоя намуда, валекин дар як чиз гуноҳ кунад, нисбат ба ҳама чиз айбдор мешавад.5c Аммо агар рўйбинӣ мекарда бошед, гуноҳ мекунед, ва шариат шуморо вайронкунанда ҳисоб мекунад.X)Агар шумо шариати шоҳонаро, бар тибқи Навиштаи: 'Ёри худро мисли худ дўст бидор' ба ҷо меоварда бошед, хуб мекунед;iKОё онҳо номи некро, ки бар шумост, беобрў намекунанд?r]Валекин шумо аз камбағал нафрат кардаед. Оё сарватдорон шуморо ба танг намеоваранд, ва оё онҳо шуморо ба маҳкамаҳо намекашанд?.V%Гўш диҳед, эй бародарони маҳбуби ман: оё Худо камбағалони оламро интихоб накардааст, ки сарватдор дар имон ва ворисони Малакуте бошанд, ки онро Ў барои дўстдорони Худ ваъда кардааст?/Оё шумо миёни худатон фарқ нагузоштаед ва оё доварони соҳиби афкори бад нестед?1[Ва шумо ба соҳиби либоси зебо нигоҳ карда, гўед: “Шумо марҳамат фармуда ин ҷо биншинед“, ва ба камбағал гўед: “Ту ин ҷо биист“ ё ки: “Ин ҷо, поини пои ман биншин“,yЗеро, агар ба ҷамъомади шумо касе ангуштарини тилло дар даст ва либоси зебо дар тан биёяд, ва камбағале низ либоси чиркин дар тан биёяд,= uЭй бародарони ман! Ба Исои Масеҳи Худованди мо, ки Худованди ҷалол аст, бе рўйбинӣ имон дошта бошед. +Дини пок ва беайб ба ҳузури Худо ва Падар ин аст, ки ятимон ва бевазанонро дар андўҳи онҳо парасторӣ кунем ва худро аз олам олуда накарда нигоҳ дорем.~ wАгар касе аз шумо гумон кунад, ки диндор аст, ва ҷилваи забони худро накашад, балки дили худро фирефта намояд, диндории вай бефоида аст.a =Аммо касе ки ба шариати комил, ва шариати озодӣ диққат мекунад ва дар он устувор мемонад, дар ҳолате ки на шунавандаи фаромўшхотир, балки иҷрокунандаи кор мебошад, хушо он кас дар амали худ.  Ба чеҳраи худ нигоҳ карду рафт, ва дарҳол фаромўш кард, ки он чӣ гуна аст.C Зеро, касе ки каломро мешунаваду иҷро намекунад, ба шахсе монанд аст, ки тарҳи рўяшро дар оина мебинад:  5Пас иҷрокунандагони калом бошед, на фақат шунавандагоне ки худро фиреб медиҳанд,%  EБинобар ин ҳар нопокӣ ва бақияи бадиро як сў гузошта, каломеро ки дар шумо кошта шудааст, бо фурўтанӣ қабул кунед, ки он метавонад ҷонҳои шуморо наҷот диҳад.r  _Зеро ки хашми одамизод адолати Худоро ба амал намеоварад.Q  Пас, эй бародарони маҳбуби ман, бигзор ҳар кас дар шунидан бошитоб, дар гуфтан оҳиста ва дар хашм оҳиста бошад;M  Ў, бар ҳасби хости Худ, моро ба василаи каломи ростӣ ба дуньё овард, то ки як навъ навбари офаридаҳои Ў бошем. Ҳар як инъоми нек ва ҳар як бахшоиши комил аз боло, аз ҷониби Падари нурҳо нозил мешавад, ки дар Ў тағьироте ва ҳеҷ дигаргуние мавҷуд нест.X +Эй бародарони маҳбуби ман, фирефта нашавед.D Баъд ҳавас, ҳомила шуда, гуноҳро ба дуньё меоварад, ва гуноҳ, ки ба амал омад, мамотро ба вуҷуд меоварад. )Балки ҳар кас саргарм ва фирефтаи ҳаваси худ гардида, ба озмоиш дучор мешавад;v g Дар озмоиш бигзор ҳеҷ кас набояд бигўяд: “Маро Худо меозмояд“; чунки Худо бо бадӣ озмуда намешавад ва Худаш ҳеҷ касро намеозмояд,! = Хушо касе ки дар озмоиш вафодор мемонад, зеро вақте ки вай имтиҳон медиҳад, тоҷи ҳаётро, ки Худованд ба дўстдорони Худ ваъда кардааст, ба даст хоҳад овард.# A Офтоб бо гармо тулўъ намуда, алафро мехушконад, ва гули он рехта, зебоии намуди он нест мешавад; сарватдор низ дар роҳҳои худ ҳамин тавр пажмурда хоҳад шуд.  Ва сарватдор бо залолати худ, чунки ў мисли гули алаф даргузар аст:k Q Бигзор бародари залил бо сарбаландии худ фахр намояд,a =Шахси дудила дар ҳамаи роҳҳои худ ноустувор аст. ~ Бигзор чунин кас гумон накунад, ки аз Худованд чизе ба даст хоҳад овард.} #Валекин бигзор бо имон талаб кунад ва ҳеҷ шакку шубҳа надошта бошад, чунки шаккок ба мавҷи баҳр монанд аст, ки аз шамол баланд шуда, ҷавлон мекунад:| +Ва агар касе аз шумо аз ҳикмат камӣ дошта бошад, бигзор талаб кунад аз Худое ки ба ҳама бо саховат ва бе сарзаниш ато менамояд, ва ба вай ато хоҳад шуд.7{ iВа сабр бояд амали комил дошта бошад, то ки шумо комил ва солим буда, ҳеҷ камбудие надошта бошед.xz kЧун медонед, ки имтиҳони имони шумо сабрро ба вуҷуд меоварад;Hy  Эй бародарони ман, вақте ки ба озмоишҳои гуногун дучор мешавед, инро барои худ шодии бузурге ҳисоб кунед,Jx Яъқуб, ки бандаи Худо ва Исои Масеҳи Худованд аст, ба дувоздаҳ сибте ки пароканда мебошад, салом мерасонад.=<<::/8766D5432100/B.-m,:+*)L(7&s%$#M"F!h j-xK9A0 I ; D 9 ! Ва пурсабрии Худованди моро наҷот ҳисоб кунед, чунон ки бародари маҳбуби мо Павлус низ, аз рўи ҳикмате ки ба ў ато шудааст, ба шумо навиштааст,c?Пас, эй маҳбубон, модоме ки инро интизорӣ доред, саъю кўшиш намоед, ки назди Ў покиза ва беайб дар осоиштагӣ ҳозир шавед;A{ Лекин мо, мувофиқи ваъдаи Ў, мунтазири осмон ва замини нав ҳастем, ки дар онҳо адолат сокин хоҳад буд.&E Дар ҳолате ки омадани рўзи Худоро орзу доред ва мешитобонед, ки дар он рўз осмон аланга гирифта несту нобуд хоҳад шуд, ва аносир оташ гирифта, хоҳанд гудохт?Q Агар ҳамаи инҳо чунин нобуд мешуда бошанд, пас шумо дар рафтори муқаддасона ва парҳезгорӣ чӣ гуна бояд бошед,dA Валекин рўзи Худованд, чунон ки дузд дар шаб, хоҳад омад, ва он гоҳ осмон бо ғулғулае хоҳад даргузашт, ва аносир оташ гирифта, хоҳанд гудохт, ва замин ва тамоми аъмоле ки дар он аст, хоҳад сўхт.r] Худованд дар иҷрои ваъда таъхир наменамояд, чунон ки баъзе касон инро таъхир ҳисоб мекунданд; балки ба шумо пурсабрӣ зоҳир менамояд ва намехоҳад, ки касе нобуд шавад, балки ҳама ба тавба рў оваранд.wАммо ҳамин як чиз аз шумо, эй маҳбубон, набояд пўшида бошад, ки дар назари Худованд як рўз мисли ҳазор сол аст, ва ҳазор сол мисли як рўз.~Аммо осмон ва замини ҳозира низ бо ҳамон калом барои оташ нигоҳ дошта шудаанд ва то рўзи доварӣ ва ҳалокати мардуми осӣ саришта карда мешаванд.x}iБинобар ин дуньёи онвақта дар об ғарқ шуда, ба ҳалокат расид.r|]Онҳое ки чунин гумон мекунанд, намедонанд, ки дар ибтидо бо каломи Худо осмон ва замин аз об ва ба воситаи об таркиб ёфта буданд; { Хоҳанд гуфт: “Куҷост ваъдаи омадани Ў? Зеро аз замоне ки падарон вафот кардаанд, ҳама чиз ончунон ки аз аввали офариниш буд, боқӣ мондааст“.bz=Пеш аз ҳама бидонед, ки дар рўзҳои охир масхарабозони беҳаёе пайдо хоҳанд шуд, ки бар тибқи ҳавасҳои худ рафтор намуда, yТо шумо ба хотир оваред суханонеро, ки пештар анбиёи муқаддас гуфтаанд, ва ҳукми Худованд ва Наҷотдиҳандаро, ки ҳаввориён ба шумо супурдаанд.Sx !Ин номаи дуюм аст, ки ба шумо, эй маҳбубон, менависам; дар онҳо бо роҳи ёдоварӣ фикри поки шуморо таҳрик медиҳам,w/Ба онҳо ҳамон чизе рўй додааст, ки дар ин зарбулмасали дуруст гуфта мешавад: 'Саг ба қаи худ баргашт, ва хук баъд аз шустушўй рафт, ки дар лой ғел занад'. vБарои онҳо надонистани роҳди адолат беҳтар мебуд аз он ки, баъд аз донистани он, аз ҳукми муқаддасе ки ба онҳо супурда шудааст, рўй гардонданд.juMЗеро, агар ба василаи шинохтани Худованд ва Наҷотдиҳандаи мо Исои Масеҳ аз қабоҳатҳои дуньё халосӣ ёфта, аз нав ба доми онҳо афтода мағлуб мешуда бошад, анҷоми онҳо бадтар аз аввалашон мешавад.tБа онҳо озодиро ваъда медиҳанд, дар сурате ки худашон ғуломони фасод ҳастанд; зеро ҳар кӣ касеро мағлуб карда бошад, ҳамон кас ғуломи ўст.s%Зеро ки суханони беҳудаи дабдабаноке гуфта, онҳоеро, ки навакак аз гумроҳон халос шудаанд, ба доми ҳавасҳои ҷисм, ба доми фисқу фуҷур медароваранд;^r5Онҳо чашмаҳои беоб ва абрҳое ҳастанд, ки бо тундбод ронда мешаванд: барои онҳо зулмоти торикии абадӣ муҳайё шудааст.Yq+Аммо дар шарорати худ мазаммат карда шуд: модахари безабон бо овози одамӣ сухан роонда, девонагии набиро боздошт.Tp!Онҳо роҳи ростро тарк карда, гумроҳ шудаанд, аз паи Билъом ибни Баўр рафтаанд, ки вай музди ноҳақро дўст медошт.-oSЧашмони онҳо пур аз зино ва гуноҳи доимист; онҳо ҷонҳои ноустуворро ба дом медароваранд; дили онҳо ба тамаъкорӣ омўхта шудааст; онҳо фарзандони лаънат ҳастанд.~nu Ва подоши шарорати худро хоҳанд ёфт, зеро ки айшу нўши ҳаррўзаро барои худ роҳат медонанд; онҳо, ки беҳаё ва қабоҳаткор ҳастанд, аз ҳуққабозиҳои худ лаззат мебаранд, ҳангоме ки бо шумо айшу ишрат мекунанд.8mi Аммо онҳо ҳамчун ҳайвоноти безабоне ки табиатан барои шикор ва талаф таваллуд ёфтаанд, ба он чи намефаҳманд, бўҳтон мезананд, ва онҳо дар фасоди худ талаф хоҳанд шуд,)lK Дар сурате ки ҳатто фариштагон, ки дар қудрат ва қувват аз онҳо бартарӣ доранд, ба ҳузури Худованд дар ҳаққи онҳо ҳукми мазамматкунандае ба забон намеронанд.Dk Алалхусус онҳоеро, ки аз паи ҳавасҳои қабеҳи ҷисм мераванд, ва аз сарварон нафрат доранд, ва густохӣ ва худсарӣ мекунанд ва аз бадгўӣ дар ҳаққи мақомҳои осмонӣ наметарсанд,~ju Пас Худованд медонад, ки чӣ гуна парҳезгоронро аз озмоиш раҳо кунад ва шариронро барои ҷазо то рўзи доварӣ дар қайди банд нигоҳ дорад,fiEЗеро ки он одил дар миёни онҳо умр ба сар бурда ва корҳои бади онҳоро дида ва шунида, ҷони одилонаи худро ҳаррўза меозурд,h!Ва Лути одолро, ки аз рафтори фосиқонаи шарирон ба танг омада буд, раҳо кард,Yg+Ва шаҳрҳои Садўм ва Амўроро ба ҳалокат маҳкум намуд ва, ҳамчун тимсоле барои осиёни оянда, ба хокистар табдил дод,f}Ва ба дуньёи қадим амон надод, балки фақат ҳашт нафар ва аз он ҷумла Нўҳро, ки воизи адолат буд, маҳфуз дошта, бар олами осиён тўфон овард;@eyЗеро, модоме ки Худо ба фариштаҳои гуноҳкор амон надод, балки онҳоро дар ҷаҳанам андохта, ба мағораҳои зулмот супурд, то ки барои доварӣ дар қайду банд нигоҳ дошта шаванд;}dsВа аз рўи тамаъкорӣ бо суханони макромез шуморо ба дом хоҳанд даровард; ҳукми онҳо кайҳо муҳайёст, ва ҳалокати онҳо пинак нарафтааст.Zc-Ва бисьёр касон фисқу фуҷури онҳоро пайравӣ хоҳанд кард, ва ба василаи онҳо роҳи ростӣ гирифтори таҳқир хоҳад шуд.?b yАммо дар миёни қавм анбиёи козиб низ буданд, чунон ки дар миёни шумо ҳам муаллимони козиб хоҳанд буд, ки бидъатҳои ҳалокатоварро ҷорӣ хоҳанд кард ва Худовандеро, ки барои онҳо фидия дод, инкор намуда, ба зудӣ ба сари худ ҳалокат хоҳанд овард.a Зеро ки ҳаргиз нубувват ба ҳасби иродаи одамизод ба забон ронда нашудааст, балки муқаддасони Худо, бо таҳрики Рўҳулқудс, онро ба забон рондаанд.4` cВа пеш аз ҳама чиз инро бидонед, ки ҳеҷ як нубуввати Навиштаҳо тафсири шахсиро раво намедонад;_ Ва каломи нубувват барои мо матонати бештаре дорад; шумо хуб мекунед, ки ба он рў меоваред, ҳамчун чароғе ки дар ҷои торик нур мепошад, то даме ки чашми рўз кушода шуда, ситораи субҳ дар дилҳои шумо тулўъ намояд;%^ EВа ин овозро, аз осмон омада расид, мо шунидем, ҳангоме ки бо Ў дар кўҳи муқаддас будем..] WЗеро ки Ў аз Худои Падар шавкат ва ҷалол ёфт, вақте ки аз ҷониби ҷалоли боазамат сўИ Ў чунин овоз расид: 'Ин аст Писари Маҳбуби Ман, ки ҳусни таваҷҷўҳи Ман бар Ўст'.5\ eЗеро, ҳангоме ки мо қувват ва омадани Худованди мо Исои Масеҳро ба шумо хабар додем, аз паи афсонаҳои фиребгарона нарафтаем, балки кибриёи Ўро бо чашмони худ дидаем,[ 'Ва саъю кўшиш хоҳам кард, ки шумо пас аз риҳлатам низ ҳамеша инро ба ёд оваред.SZ !Чун медонам, ки ба қарибӣ бояд хаймаи худро тарк кунам, чунон ки Худованди мо Исои Масеҳ ба ман эълон намудааст.%Y E Аммо ман салоҳ медонам, то даме ки дар ин хайма ҳастам, шуморо ба ёдоварӣ таҳрик диҳам,lX S Барои ҳамин ман ба ёди шумо овардани инро ҳаргиз бас намекунам, гарчанде ки шумо инро медонед ва дар ин ростӣ устувор ҳастед.oW Y Зеро ки бо чунин роҳ даромадгоҳи Малакути абадии Худованд ва Наҷотдиҳандаи мо Исои Масеҳ барои шумо бемалол кушода хоҳад буд.%V E Аз ин рў, эй бародарон, беш аз пеш саъю кўшиш намоед, ки даъват ва интихоби худро устувор гардонед ва агар ҳамин тавр рафтор кунед, ҳаргиз пешпо нахоҳед хўрд,sU a Вале дар ҳар кӣ ин сифат ёфт нашавад, вай кўр аст, яъне чашмонашро пўшда, фаромўш кардааст, ки гуноҳҳои пештараи ў татҳир шудаанд.xT kАгар ин сифат дар шумо ёфт шавад ва афзоиш ёбад, шумо дар шинохтани Худованди мо Исои Масеҳ бе муваффақият ва бе самар нахоҳед монд;xS kБа парҳезгорӣ бародардўстиро ва ба бародардўстӣ муҳаббатро.R {Ба хирадмандӣ порсоиро, ба порсоӣ тоқатро, ба тоқат парҳезгориро,lQ SБинобар ин шумо тамоми ҷадду ҷаҳди худро ба кор бурда, ба имони худ некўкориро ба худ изофа намоед, ба некўкорӣ хирадмандиро,=P uКи бо онҳо ба мо ваъдаҳои бузург ва гаронбаҳо дода шудааст, то ки шумо ба воситаи онҳо шарики табиати илоҳӣ гардида, аз фасоди шаҳват, ки дар ҷаҳон ҳукмфармост, дур шавед,.O WАзбаски қуввати илоҳии Ў ҳамаи чизҳои барои ҳаёт ва парҳезгорӣ зарурро ба мо бахшидааст, ба воситаи шинохтани Ў, ки моро бо ҷалол ва камоли Худ даъват намудааст,N -Файз ва осоиштагӣ дар шинохтани Худо ва Исои Худованди мо бар шумо фаровон бод./M [Шимъўни Петрус, ки банда ва ҳаввории Исои Масеҳ аст, ба онҳое ки имони гаронбаҳоро мисли имони мо дар адолати Худои мо ва Исои Масеҳи Наҷотдиҳанда қабул кардаанд:BL}Ба якдигар бо бўсаи муҳаббат салом гўед. Бар ҳамаи шумо, ки дар Исои Масеҳ ҳастед, осоиштагӣ бод. Омин.IK  Калисое ки дар Бобил аст ва мисли шумо интихоб шудааст, ба шумо салом мерасонад, ҳамчунин писарам Марқўс.KJ Ба воситаи Силвонус, ки ба фикри ман бародари амин аст, ба шумо мухтасар навиштам, то шуморо насиҳат ва шаҳодат диҳам, ки ҳамин аст файзи ҳақиқии Худо, ки дар он шумо қоим ҳастед.QI Ўро ҷалол ва салтанат то абад бод. Омин.1H[ Ва Худои ҳар файз, ки моро ба ҷалоли абадии Худ дар Исои Масеҳ даъват намудааст, баъд аз уқубати кўтоҳмуддати шумо, шуморо комил, устувор, қавӣ ва матин хоҳад кард.G Ба вай бо имони қавӣ муқобилат кунед, чун медонед, ки ин гуна уқубатҳо ба сари бародарони шумо низ, ки дар сар то сари ҷаҳон ҳастанд, меояд.eFCҲушьёр ва бедор бошед, чунки душмани шумо, иблис, мисли шери ғуррон гаштугузор карда, касеро меҷўяд, то ба коми худ кашад;EҲамаи ғамҳои худро ба Ў вогузор намоед, зеро ки Ў ба шумо ғамхорӣ мекунад.1D[Пас, дар зери дасти пурзўри Худо фурўтан бошед, то ки Ў шуморо дар замони Худ сарфароз кунад;^C5Ҳамчунин шумо, эй ҷавонон, ба пирон итоат намоед; ва ҳамаатон, ба якдигар итоат намуда, фурўтаниро дар бар кунед, чунки Худо ба мағрурон муқобилат мекунад, вале ба фурўтанон файз мебахшад.2B]Ва ҳангоме ки Сарвари чўпон зоҳир шавад, шумо тоҷи ҷалолро, ки пажмурда намешавад, хоҳед ёфт.1A[Ва на ҳамчун касоне ки бар мероси Худо ҳукмронӣ мекунанд, балки ба рама намунаи нишон диҳед,P@Рамаи Худоро, ки назди шумост, бичаронед ва ба он назорат кунед, на ба таври маҷбурӣ, балки ба таври ихтиёрӣ, чунон ки мақбули Худост, ва на аз барои тамаи нангин, балки аз сидқи дил,k? QАз пирони шумо хоҳишмандам ман, ки низ пир ва шоҳиди уқубатҳои Масеҳ ҳастам, ва шарики ҷалоле хоҳам буд, ки бояд ба зуҳур ояд:_>7Пас, онҳое ки бар тибқи иродаи Худо уқубат мекашанд, бигзор ҷонҳои худро ба Офаридагори амин супоранд ва некӣ кунанд.+=OВа агар одил базўр наҷот меёфта бошад, пас оқибати осиён ва гуноҳкорон чӣ гуна хоҳад буд?1<[Зеро вақти он расидааст, ки доварӣ аз хонаи Худо оғоз шавад; ва агар аввал аз мо оғоз шавад, пас фарҷоми онҳое ки ба Инҷили Худо итоат намекунанд, чӣ гуна хоҳад буд?^;5Аммо агар касе ҳамчун масеҳӣ уқубат кашад, бигзор хиҷил нашавад, балки барои чунин қисматаш Худоро ҳамду сано хонад.:-Бигзор ҳеҷ яке аз шумо ҳамчун қотил, ё дузд, ё бадкирдор, ё фузул уқубат накашад.A9{Агар дар ҳаққи шумо ба хотири исми Исои Масеҳ бадгўӣ кунанд, хушо шумо, чунки Рўҳи ҷалол, Рўҳи Худо бар шумо қарор мегирад: онҳо Ўро хорӣ медиҳанд, лекин шумо ҷалол медиҳед.|8q Балки, модоме ки шумо дар уқубатҳои Масеҳ иштирок доред, шодӣ кунед, то ки дар вақти зуҳури ҷалоли Ў низ ба ваҷд оед ва хурсандӣ кунед.w7g Эй маҳбубон! Аз озмоиши оташе ки барои имтиҳони шумо фиристода мешавад, ҳайрон нашавед, ки гўё воқеаи аҷибе ба шумо рўй дода бошад,c6? Касе агар сухане ба забон ронад, бигзор ҳамчун суханони Худо ба забон ронад; касе агар хизмат кунад, бигзор мувофиқи қуввате ки Худо ба вай медиҳад, хизмат кунад, то ки дар ҳама чиз Худо ба воситаи Исои Масеҳ ҷалол ёбад, ки Ўро ҷалол ва салтанат то абад бод. Омин.G5 Ба якдигар, ҳар яке аз рўи бахшоише ки ёфтаед, ҳамчун муваккалони неки файзи гуногуни Худо хизмат кунед._47 Якдигарро бешикваю шикоят меҳмоннавозӣ кунед;C3Пеш аз ҳама чиз ба якдигар муҳаббати пурзўр дошта бошед, чунки муҳабат гуноҳҳои зиёдро рўпўш мекунад.2Аммо фарҷоми ҳама чиз наздик аст. Пас бомулоҳиза ва барои дуо ҳушьёр бошед.A1{Зеро барои ҳамин ба мурдагон низ башорат дода шудааст, то ки онҳо ба ҳасби ҷисм ба тириқи одамизод ба доварӣ дучор гардида, вале ба ҳасби рўҳ ба тариқи Худо зиндагӣ кунанд.!0;Онҳо ба Худое ки тайёр аст зиндагон ва мурдагонро доварӣ кунад, ҳисобат хоҳанд дод.t/aБа ҳамин сабаб онҳо мутаҳайир мешаванд, ки шумо бо онҳо дар ҳамон фисқу фуҷур иштирок надоред, ва дар ҳаққи шумо бадгўӣ мекунанд;J. Шумо дар замони гузашта ба андозаи кофӣ мисли халқҳо рафтор кадаед, ба нопокиҳо ва ҳавасҳо, ба мастигарӣ, ба ифроткорӣ дар хўрдан ва нўшидан ва ба бутпарастии зишт дода шудаед.7-gТо ки боқии умри ҷисмониро на аз рўи ҳавасҳои одамӣ, балки аз мувофиқи иродаи Худо ба сар барад.3, aПас, чӣ тавре ки Масеҳ барои мо ба ҳасби ҷисм уқубат кашидааст, шумо низ бо ҳамон фикр мусаллаҳ шавед; зеро касе ки ба ҳасби ҷисм уқубат кашад, дигар гуноҳ намекунад,P+Ки Ў ба осмон сууд карда, ба ямини Худо нишастааст ва фариштаҳо ва ҳукуматдориҳо ва қудратҳо мутеи Ў шудаанд.<*qВа тимсоли он таъмид аст, ки на шустани нопокии ҷисм, балки ба зимма гирифтани виҷдони пок аст ба ҳузури Худо, ки ҳоло моро низ ба воситаи эҳьёи Исои Масеҳ наҷот медиҳад,G)Онҳо пештар беитоат буданд, вақте ки Худо, дар айёми Нўҳ, пурсаброна интизорӣ мекашид, ҳангоме ки киштӣ сохта мешуд, ки дар он мардуми каме, яъме ҳашт нафар, аз об наҷот ёфтанд.}(sВа дар рўҳ Ў рафта, ба арвоҳе ки дар зиндон буданд, мавъза намуд.9'kЧунки Масеҳ низ барои он ки моро сўИ Худо оварад, як бор барои гуноҳҳои мо уқубат кашид, яъне одил барои золимон ба ҳасби ҷисм кушта шуд, аммо ба ҳасби рўҳ зинда гардид.e&CЗеро, агар мутобиқи иродаи Худо бошад, барои аъмоли нек уқубат кашадан беҳтар аст аз он ки барои аъмоли бад уқубат кашад,%Бигзор виҷдони шумо пок бошад, то онҳое ки рафтори некатонро дар Масеҳ мазаммат менамояд, бо он чи шуморо бадгўӣ мекунанд, шарманда шаванд.4$aХудованд Худоро дар дилҳои худ тақдис намоед; ҳамеша тайёр бошед, ки ба ҳар касе ки аз шумо дар бораи умедатон ҳисоб талаб кунад, бо фурўтанӣ ва эҳтиром ҷавоб диҳед:3#_Лекин агар барои адолат уқубат кашед, хушо шумо; аз воҳимаи онҳо натарсед ва музтариб нашвед.}"s Ва кист, ки ба шумо бадӣ кунад, агар шумо дар некўорӣ ғаюр бошед?j!M Чунки чашмони Худованд сўи одилон нигаронда шудааст, ва гўшҳои Ў сўи дуои онҳо, аммо рўи Худованд ба муқобили бадкорон аст. ) Аз бадӣ дур шавад ва некӣ кунад, талабгори осоиштагӣ шавад ва дар паи он бошад,}s Зеро, касе ки ҳаётро дўст медорад ва мехоҳад рўзҳои нек бинад, бигзор забонашро аз бадӣ ногоҳ дорад, ва лабҳояшро аз гуфтори макромез,/W Дар ивази бадӣ бадӣ накунед, ё дар ивази лаънат лаънат нагўед; баръакс, баракат диҳед, чун медонед, ки шумо барои он даъват карда шудаед, ки вориси баракат гардед.%CНиҳоят, ҳамаатон ҳамфикр, ҳамдард, бародардўст, бошафақат, меҳрубон ва фурўтан бошед;RҲамчунин шумо, эй шавҳарон, бо занон, ки зарфи заифтар ҳастанд, бомулоҳиза рафтор кунед, ва онҳоро ҳамчун ҳамирсони файзи ҳаёт мўҳтарам доред, то ки ба дуоҳои шумо мамонате нарасад.1Ба монанди Соро, ки ба Иброҳим итоат намуда, ўро оғо меномид; шумо низ фарзандони вай ҳастед, модоме ки некӣ мекунед ва аз ҳеҷ тарсе музтариб намешавед.RЧунон ки як вақте занони муқаддас низ худро бо умед бастан ба Худо оро медоданд ва мутеи шавҳарони худ буданд.CБалки одамияти ботинии самимӣ дар рўҳи ҳалиму сокити бефано бошад, ки ин дар назари Худо гаронбаҳост,5cБигзор зебоии шумо на ороиши зоҳирӣ: гесў бофтан, зевари тилло бастан ё либосҳои зебо пўшидан,veВақте ки рафтори поки худотарсонаи шуморо мушоҳида кунанд. /Ҳамчунин шумо, эй занон, ба шавҳарони худ итоат намоед, то ки, агар баъзе аз онҳо мутеи калом набошанд, ба воситаи рафтори занон бе калом тобеъ гарданд,=sЗеро ки шумо мисли гўсфандони гумшудае будед, лекин ҳоло сўИ Чўпон ва Нозири ҷонҳои худ баргаштед.Ў шахсан гуноҳҳои моро дар Бадани Худ ба дор бардошт, то ки мо аз гуноҳҳо фориғ шуда, барои адолат зиндагӣ кунем: шумо аз ҷароҳатҳои Ў шифо ёфтед.c?Гирифтори бадгўӣ гардида, Ў ҷавобан бадгўӣ намекард; азоб кашида, таҳдид намекард, балки Худро ба Довари Одил месупурд;a;Ў гуноҳе накардааст, ва дар забонаш макре набуд.+Зеро ки шумо барои ҳамин даъват карда шудаед, чунки Масеҳ низ барои шумо уқубат кашида, ба шумо намунаи ибрат боқӣ гузошт, то ки аз паи Ў равона шавед:Зеро чӣ фахре ҳаст агар шумо барои кирдори бад шаллоқ хўрда тоқат кунед? Аммо агар барои некўкорӣ уқубат кашида тоқат кунед, ин мақбули Худост.$AЗеро савоб аст, ки кас аз рўи виҷдон ба хотири Худо андўҳгин шуда, ноҳақ уқубат кашад.eCЭй хизматгорон, бо камоли тарс ба оғоёни худ итоат намоед, на танҳо ба оғоёни нек ва фурўтан, балки ба оғоёни сахтгир низ.# ?Ҳамаро ҳурмат кунед, бародариро дўст доред, аз Худованд тасед, подшоҳро иззат кунед.g GҲамчун касони озод, на ҳамчун касоне ки аз озодӣ барои рўпўш кардани бадӣ истифода мебаранд, балки ҳамчун бандагони Худо.D Зеро чунин аст иродаи Худо, то ки мо бо некўкории худ даҳони ҷаҳолати мардуми беандешаро маҳкам кунем,t aХоҳ ба ҳокимон, ҳамчун касоне ки аз ҷониби вай фиристода мешаванд, то ки ҷинояткоронро ҷазо диҳанд ва некўкоронро тақдир кунанд,5 c Пас, ба хотири Худованд ба ҳар сарвари одамӣ итоат намоед: хоҳ ба подшоҳ, ҳамчун ҳокимияти олӣ,[/ Ва дар миёни халқҳо умри некўкорона ба сар баред, ки онҳо ба ҷои он ки дар ҳаққи шумо ҳамчун бадкирдорон бадгўӣ кунанд, аъмоли некатонро дида, Худоро дар рўзи тафаққуд ҳамду сано хонанд.uc Эй маҳбубон! Аз шумо, ҳамчун ғарибон ва муҳоҷирон, хоҳишмандам, ки аз ҳавасҳои ҷисм, ки бар зидди ҷон қиём мекунанд, парҳез намоед.gG Шумо, ки як вақте қавм набудед, вале ҳоло қавми Худо ҳастед; як вақте аз марҳамат маҳрум будед, вале ҳоло ба он ноил шудаед.s_ Лекин шумо насли баргузида, каҳонати шоҳона, халқи муқаддас, қавме ҳастед, ки мулки азизи Худо дониста шудаед, то аз камолоти Ў, ки шуморо аз зулмот ба рўшноии аҷоиби Худ даъват намудааст, нақл кунед,veВа санги пешпо ва сахраи васваса, зеро ки онҳо, ба калом итоат накарда, ба ин санг пешпо мехўранд, ки барои ҳамин ҳам таъин шудаанд. ~O};|X{9z9yxwvuuDt^srqqYponmllkZj4ih fedd;caa(` _(^b]C\\ZZYXWVUTTMSRQPO^NMMLK&JCIHGGFEDCBA@~?>=<<;8:F9887N6543v310//!.y--,+X*)(T'&&%+$T"y! W#+#G\; q  M ec$ns  Зеро баъзе касон пинҳонӣ даромадаанд, ки аз қадим ба ин маҳкумият таъин шуда буданд, ва ин осиён файзи Худои моро ба фисқу фуҷур табдил медиҳанд ва Парвардигори ягона ва Исои Масеҳи Худованди моро инкор мекунанд.t cЭй маҳбубон! Азбаски ҷидду ҷаҳди комил дорам дар бораи наҷоти муштараки мо бинависам, зарур донистам ба шумо насиҳате нависам, то шумо дар роҳи имоне ки як бор ба муқаддасон супурда шуд, ҷадал намоед.n WМарҳамат ва осоиштагӣ ва муҳаббат бар шумо фаровон бод.v iЯҳудо, ки бандаи Исои Масеҳ ва бародари Яъқуб аст, ба даъватшудагоне ки дар Худои Падар тақдис ёфтаанд ва дар Исои Масеҳ маҳфузанд:1 ]Осоиштагӣ бар ту бод. Дўстон ба ту салом мерасонанд. Ба дўстон ном ба ном салом бирасон. Омин.  Балки умедворам, ки ба қарибӣ туро бубинам, ва даҳонакӣ гуфтугузор кунем.'  I Чизи бисьёре доштам, ки бинависам, валекин намехоҳам ба ту бо сиёҳӣ ва қалам бинависам,}  u Дар бораи Димитриюс ҳама ва худи ростӣ низ ба некии ў шаҳодат додааст; мо ҳам шаҳодат медиҳем, ва шумо медонед, ки шаҳодати мо рост аст.c  A Эй маҳбуб! Ба бадӣ тақлид накун, балки ба некӣ. Касе ки некӣ мекунад, аз Худост; ва касе ки бадӣ мекунад, Худоро надидааст.A  } Бинобар ин, агар биёям, корҳоеро, ки ў мекунад, хотирнишон хоҳам кард: ў дар ҳаққи мо суханони бад ба забон меронад, ва бо ин ҳам қонеъ нашуда, худаш бародаронро қабул намекунад ва ба касоне ки мехоҳанд, монеъ мешавад ва аз калисо бадар меронад.B  Ман ба калисо навиштам, аммо Диютрифас, ки калониро дар миёни онҳо дўст медорад, моро қабул намекунад. Пас мо бояд чунин касонро дастгирӣ намоем, то ки дар кори ростӣ шарик шавем.* OЗеро ки онҳо ба хотири исми Ў сафар кардаанд, дар ҳолате ки аз халқҳо кўмак нагирифтаанд. 'Онҳо ба ҳузури калисо дар бораи муҳаббати ту шаҳодат додаанд; ва ту рафтори хубе мекунӣ, агар онҳоро гусел намоӣ, чунон ки ба ҳузури Худо шоиста аст,. WЭй маҳбуб! Дар ҳар коре ки барои бародарон, ҳатто барои ғарибон мекунӣ, рафтори ту амин аст.2 _Барои ман хурсандии бештаре нест аз шунидани он ки фарзандони ман дар ростӣ рафтор мекунанд.w iЗеро ки ман бағоят хурсанд шудам, вақте ки бародарон омада, дар бораи ростии ту шаҳодат доданд, чунон ки ту дар ростӣ рафтор мекунӣ.6 gЭй маҳбуб! Дуо мегўям, ки ту саломат бошӣ ва дар ҳар чиз комьёб шавӣ, чунон ки ҷони ту комьёб аст.j QПир ба Ғоюси маҳбуб, ки ўро ман дар ростӣ дўст медорам.y m Фарзандони хоҳари баргузидаи ту ба ту салом мерасонанд. Омин.C~  Чизи бисьёре дорам, ки ба шумо бинависам, аммо намехоҳам ба коғаз бо сиёҳӣ бинависам, балки умедворам, ки назди шумо биёям ва даҳонакӣ бигўям, то ки хурсандии мо комил бошад. }   Зеро касе ки ба вай салом диҳад, ба аъмоли шариронаи вай шарик мешавад.P|  Касе ки назди шумо меояд ва ин таълимотро намеоварад, варо ба хонаи худ қабул накунед ва ба вай салом надиҳед;{  Ҳар кӣ аз таълимоти Масеҳ дур мешавад ва дар он сокин нест, Худо надорад; касе ки дар таълимоти Масеҳ сокин аст, ҳам Падарро дорад ва ҳам Писарро.Tz #Аз худ бохабар бошед, ки мабодо он чиро, ки мо барояш меҳнат кардаем, барбод диҳед, балки мукофоти комил бигиред.y Зеро бисьёр фиребгарон дар дуньё пайдо шудаанд, ки Исои Масеҳи ба ҳасби ҷисм омадаро эътироф намекунанд: чунин шахс фиребгар ва зиддимасеҳ аст.x Ва муҳаббат аз он иборат аст, ки мо бар тибқи аҳкоми Ў рафтор кунем. Ин ҳамон ҳукмест, ки шумо аз ибтидо шунидаед, то ки бар тибқИ он рафтор кунед.w +Ва акнун аз ту, эй хотун, хоҳишмандам: на ҳамчун ҳукми тозае ба ту менависам, балки ҳамонро, ки мо аз ибтидо доштем, ки ба якдигар муҳаббат дошта бошем.v Ман бағоят хурсанд шудам, ки аз байни фарзандонат касонеро ёфтам, ки дар ростӣ рафтор мекунанд, ба ҳасби ҳукме ки мо аз Падар пазируфтаем.su aФайз, марҳамат ва осоиштагӣ аз ҷониби Худои Падар ва Исои Масеҳи Худованд, ки Писари Падар аст, дар рости ва муҳаббат бо шумо бод.zt oБа хотири ростие ки дар мо сокин аст ва то абад бо мо хоҳад буд: s Пир ба хотуни баргузида ва фарзандони вай, ки ман онҳоро дар ростӣ дўст медорам, ва на танҳо ман, балки низ ҳамаи онҳое ки ростиро дарк кардаанд,^r5Эй фарзандон! Худро аз бутҳо нигоҳ доред. Омин.=qsВалекин мо медонем, ки Писари Худо омада, ба мо хирад бахшид, то ки ҳақро дарк кунем, ва мо дар ҳақ, дар Писар Ў Исои Масеҳ ҳастем. Ў Худои ҳақиқӣ ва ҳаёти ҷовидонӣ мебошад.pМо медонем, ки мо аз Худо ҳастем, вале тамоми ҷаҳон дар зери ҳукми иблис аст.oМо медонем, ки ҳар кӣ аз Худо таваллуд ёфтааст, гуноҳ намекунад, балки Писари Худо варо муҳофизат мекунад, ва иблис ба вай даст намерасонад.znmҲар ноинсофӣ гуноҳ аст, лекин гуноҳест, ки анҷомаш мамот нест.Vm%Агар касе бародари худро бинад, ки гуноҳе мекунад, ки анҷомаш мамот нест, бигзор дуо гўяд, ва Худо Ўро ҳаёт хоҳад бахшид: дар бораи онҳое мегўям, ки анҷоми гуноҳашон мамот нест. Гуноҳе ҳаст, ки анҷомаш мамот аст: дар бораи чунин гуноҳ намегўям, ки дуо гўед.RlВа агар донем, ки Ў моро дар ҳар чӣ талаб кунем, мешунавад, онро низ медонем, ки он чи аз Ў талаб кардаем, меёбем.Tk!Ва ҷуръате ки мо ба ҳузури Ў дорем, дар он аст, ки агар мо мувофиқи иродаи Ў чизеро талаб кунем, Ў моро мешунавад;jjM Ба шумо, ки ба исми Писари Худо имон доред, инро навиштаам, то донед, ки шумо ба Писари Худо имон дошта, ҳаёти ҷовидонӣ доред.i) Касе ки Писарро дорад, ҳаёт дорад, касе ки Писари Худоро надорад, ҳаёт надорад.?hw Ва ин шаҳодат аз он иборат аст, ки Худо ба мо ҳаёти ҷовидонӣ ато намудааст, ва ин ҳаёт дар Писари Ўст.Mg Касе ки ба Писари Худо имон дорад, дар худ шаҳодат дорад; касе ки ба Худо имон надорад, Ўро дурўғгў донистааст, зеро ба шаҳодате ки Худо дар бораи Писари Худ додааст, имон надорад.fw Агар мо шаҳодати одамиро қабул кунем, шаҳодати Худо бузургтар аст, зеро ин шаҳодати Худост, ки Ў дар бораи Писари Худо шаҳодат додааст.)eKВа се ҳастанд, ки дар замин шаҳодат медиҳанд: Рўҳ, об ва хун; ва ин се мувофиқат мекунанд.3d_Зеро се ҳастанд, ки дар осмон шаҳодат медиҳанд: Падар, Калом ва Рўҳулқудс; ва Ин се як ҳастанд.kcOЎ Исои Масеҳ аст, ки бо об ва хун ва Рўҳ омадааст, на танҳо бо об, балки бо об ва хун; ва Рўҳ шаҳодат медиҳад, чунки Рўҳ ростист.b#Кист, ки ҷаҳонро мағлуб мекунад, ҷуз касе ки имон дорад, ки Исо Писари Худост?Za-Зеро ҳар кӣ аз Худо таваллуд ёфтааст, ҷаҳонро мағлуб мекунад; ва ин ғалабае ки ҷаҳонро мағлуб кардааст, имони мост.#`?Зеро муҳаббат ба Худо ҳамин аст, ки мо аҳкоми Ўро риоят кунем; ва аҳкоми Ў гарон нест,>_uАз ин мо медонем, ки фарзандони Худоро дўст медорем, ки Худоро дўст дорем ва аҳкоми Ўро риоят кунем.v^ gҲар кӣ имон дорад, ки Исо Масеҳ аст, вай аз Худо таваллуд ёфтааст, ва ҳар кӣ Волидро дўст медорад, вай Мавллуди Ўро низ дўст медорад..]UВа мо аз Ў чунин ҳукме дорем, ки ҳар кӣ Худоро дўст медорад, баодари худро низ дўст бидорад.x\iАгар касе гўяд'ман Худоро дўст медорам', вале аз бародари худ нафрат кунад, вай дурўғгўй аст; зеро касе ки бародари худро, ки дидааст, дўст намедорад, чӣ гуна метавонад Худоро, ки надидааст, дўст бидорад?c[?Мо Ўро дўст медорем, чунки аввал Ў моро дўст дошт. Z Дар муҳаббат ҳаросе нест, балки муҳаббати комил ҳаросро бадар меронад, чунки ҳарос азоб дорад, ва касе ки меҳаросад, дар муҳаббат комил нест.uYcМуҳаббат дар мо чунон ба камол расидааст, ки мо дар рўзи доварӣ ҷуръат дорем, зеро, чунон ки Ў дар ин ҷаҳон ҳаст, ончунон мо ҳастем.+XOВа мо муҳаббатеро ки Худо ба мо дорад, медонем ва ба он эътимод дорем. Худо муҳаббат аст, ва ҳар кӣ дар муҳаббат сокин аст, вай дар Худо сокин аст ва Худо дар вай.W-Ҳар кӣ эътироф мекунад, ки Исо Писари Худост, Худо дар ў сокин аст, ва ў дар Худо.3V_Ва мо дидаем ва шаҳодат медиҳем, ки Падар Писарро фиристод, то ки Наҷотдиҳандаи ҷаҳон гардад./UW Ин ки мо дар Ў сокин ҳастем ва Ў дар мо, аз он мешиносем, ки Ў аз Рўҳи Худ ба мо ато намудааст.XT) Худоро ҳаргиз касе надидааст: агар мо якдигарро дўст дорем, Худо дар мо сокин аст, ва муҳаббати Ў дар мо комил аст.*SM Эй маҳбубон! Агар Худо моро ин гуна дўст дошта бошад, мо низ бояд якдигарро дўст бидорем.mRS Муҳаббат дар ин аст, ки на мо Худоро дўст доштаем, балки Ў моро дўст дошт ва Писари Худро барои кафорати гуноҳҳои мо фиристод.\Q1 Муҳаббати Худо ба мо дар он зоҳир шуд, ки Худо Писари ягонаи Худро ба ҷаҳон фиристод, то ки мо ба воситаи Ў ҳаёт ёбем.PКасе ки дўст намедорад, вай Худоро нашинохтааст, чунки Худо муҳаббат аст.yOkЭй маҳбубон! Якдигарро дўст бидорем, чунки муҳаббат аз Худост, ва ҳар кӣ дўст медорад, аз Худо таваллуд ёфтааст ва Худоро мешиносад.(NIМо аз Худо ҳастем: ҳар кӣ Худоро мешиносад, ба мо гўш медиҳад; касе ки аз Худо нест, ба мо гўш намедиҳад. Аз рўи ҳамин мо рўҳи ростӣ ва рўҳи иштибоҳро мешиносем.:MmОнҳо аз ҷаҳон ҳастанд, бинобар ин онҳо ба таври дуньёӣ сухан меронанд, ва ҷаҳон онҳоро мешунавад.bL=Шумо, эй фарзандон, аз Худо ҳастед, ва онҳоро мағлуб кардаед, зеро Ў, ки дар шумост, аз он ки дар ҷаҳон аст, бузургтар аст.;KoВа ҳар рўҳе ки инкор кунад, ки Исои Масеҳ ба ҳасби ҷисм омад, аз Худо нест, балки рўҳи зиддимасеҳ аст, ки дар бораи он шумо шунидаед, ки он меояд, ва он акнун дар ҷаҳон аст.NJРўҳи Худоро шумо ин тавр хоҳед шинохт: ҳар рўҳе ки эътироф кунад, ки Исои Масеҳ ба ҳасби ҷисм омад, аз Худост,I )Эй маҳбубон! Ба ҳар рўҳ эътимод накунед, балки рўҳҳоро имтиҳон кунед, ки оё аз Худо ҳастанд, чунки бисьёр анбиёи козиб ба сар то сари дуньё раафтаанд.HВа касе ки аҳкоми Ўро нигоҳ медорад, вай дар Ў сокин аст, ва Ў дар вай. Ва ин ки Ў дар мо сокин аст, аз он Рўҳе медонем, ки Ў ба мо ато намудааст.dGAВа ҳукми Ў ин аст, ки мо ба исми Писари Ў Исои Масеҳ имон оварем ва якдигарро дўст дорем, чунонки ки Ў ба мо ҳукм кардааст.YF+Ва ҳар чӣ талаб кунем, аз Ў меёбем, чунки аҳкоми Ўро риоят мекунем ва он чи ба ҳузури Ў мақбул аст, ба амал меоварем.E%Эй маҳбубон! Агар дили мо моро маҳкум накунад, мо ба ҳузури Худо ҷуръат дорем,uМо медонем, ки аз марг ба ҳаёт гузаштаем, чунки бародаронро дўст медорем; касе ки бародарашро дўст намедорад, ҳанўз дар марг сокин аст.~=u Ҳайрон нашавед, эй бародаронам, агар ҷаҳон аз шумо нафрат кунад.<' На ҳамчун Қобил, ки аз иблис буд ва бародари худро кушт. Ва аз барои чӣ вайро кушт? Аз барои он ки аъмоли худаш бад буд, вале аъмоли бародараш одилона.;3 Зеро паёме ки шумо аз ибтидо шунидаед, чунин аст, ки мо бояд акдигарро дўст дорем,,:Q Фарзандони Худо ва фарзандони иблис ин тавр шинохта мешаванд: ҳар кӣ адолатро ба амал намеоварад, аз Худо нест, ҳамчунин касе ки бародари худро дўст намедорад.{9o Ҳар кӣ аз Худо таваллуд ёфтааст, гуноҳ намекунад, чунки зоти Ў дар вай сокин аст; вай гуноҳ намекунад, чунки аз Худо таваллуд ёфтааст.8%Касе ки гуноҳ мекунад, вай аз иблис аст, чунки иблис аз ибтидо гуноҳ кардааст. Барои ҳамин ҳам Писари Худо зоҳир шуд, ки аъмоли иблисро вайрон кунад.d7AЭй фарзандон! Бигзор ҳеҷ кас шуморо фирефта накунад. Касе ки адолатро ба амал меоварад, вай одил аст, чунон ки Ў одил аст.56cҲар кӣ дар Ў бимонад, гуноҳ намекунад; ҳар кӣ гуноҳ мекунад, Ўро надидааст ва Ўро нашинохтааст.55Ва шумо медонед, ки Ў барои бардоштани гуноҳҳои мо зоҳир шуд, ва дар Ў гуноҳе нест. 4Ҳар кӣ гуноҳ мекунад, шариатро мешиканад, ва гуноҳ шикастани шариат аст.3 Ва ҳар кӣ аз Ў чунин умед дорад, худро пок менамояд, чунон ки Ў пок аст.z2mЭй маҳбубон! Мо акнун фарзандони Худо ҳастем, вале ҳанўз маълум нашудааст он чи хоҳем буд. Фақат ҳамин қадарашро медонем, ки дар вақти зоҳир шуданаш монанди Ў хоҳем буд, зеро Ўро, чунон ки ҳаст, хоҳем дид./1 YБубинед, ки Падар ба мо чӣ гуна муҳаббат ато намудааст, то ки мо фарзандони Худо номида шавем, ва чунин ҳастем. Ҷаҳон моро аз он сабаб намешиносад, ки Ўро нашинохт.A0{Агар донистаед, ки Ў одил аст, пас бидонед, ки ҳар кӣ адолатро ба амал меоварад. аз Ў таваллуд ёфтааст.{/oПас, эй фарзандон, дар Ў бимонед, то ки ҳангоми зоҳир шундани Ў мо ҷуръат дошта бошем ва ба ҳузури Ў дар вақти омадани Ў хиҷил нашавем.M.Валекин тадҳине ки шумо аз Ў ёфтаед, дар шумо сокин аст, ва шумо эҳтиёҷе надоред, ки касе шуморо таълим диҳад; аммо азбаски тадҳини Ў ба шумо ҳар чизро таълим медиҳад, ва он рост аст ва дурўғ нест, ва ҳамон тавр, ки шуморо таълим додааст, дар Ў бимонед.-}Инро ба шумо дар бораи онҳое навиштаам, ки шуморо гумроҳ мекунанд.^,5Ва ваъдае ки Ў ба мо додааст, ҳаёти ҷовидонист.+-Пас, он чи шумо аз ибтидо шунидаед, бигзор дар шумо бимонад; агар он чи аз ибтидо шунидаед, дар шумо бимонад, шумо низ дар Писар ва дар Падар хоҳед монд.A*{Ҳар кӣ Писарро инкор мекунад, Падарро низ надорад; ҳар кӣ Писарро эътироф мекунад, Падарро низ дорад._)7Кист дурўғгў, ғайр аз касе ки Масеҳ будани Исоро инкор мекунад? Вай зиддимасеҳ аст, ки Падар ва Писарро инкор мекунад.('Ман ба шумо на аз он сабаб навиштаам, ки ростиро намедониста бошед, балки аз он сабаб, ки шомо онро медонед, ҳамчунин инро, ки ҳеҷ дурўғ аз ростӣ нест.'Валекин шумо аз ҷониби Қуддус татҳин ёфтаед ва ҳамаи шумо ростиро медонед.U&#Онҳо аз мо берун омадаанд, аммо аз они мо набуданд; зеро, агар онҳо аз они мо мебуданд, бо мо мемонданд; лекин онҳо берун омаданд, то ки маълум шавад ки ҳеҷ яке аз онҳо аз они мо нестанд.%3Эй фарзандон! Соати охирин аст, ва чунон ки шунидаед, зиддимасеҳ меояд, ва ҳоло зиддимасеҳони зиёде пайдо шудаанд, аз ин рў медонем, ки соати охирин аст.1$[Ва ҷаҳон бо ҳавасҳояш гузарон аст, аммо касе ки иродаи Худоро ба ҷо меоварад, то абад боқист.R#Зеро ҳар чи дар ҷаҳон аст: шаҳвати ҷисм, ҳаваси чашмон ва ғурури зиндагонӣ аз Падар нест, балки аз ин ҷаҳон аст.P"Ҷаҳонро дўст надоред, на он чиро, ки дар ҷаҳон аст: касе ки ҷаҳонро дўст медорад, дар вай муҳаббати Падар нест;k!OБа шумо, эй падарон, навиштаам, чунки шумо Ўро, ки аз ибтидост шинохтаед. Ба шумо, эй ҷавонон, навиштаам, чунки шумо пурзўр ҳастед, ва каломи Худо дар шумо сокин аст, ва шумо иблисро мағлуб кардаед.t a Ба шумо, эй падарон, менависам, чунки шумо Ўро, ки аз ибтидост, шинохтаед. Ба шумо, эй ҷавонон, менависам, чунки шумо иблисро мағлуб кардаед. Ба шумо, эй бачагон, менависам, чунки шумо Падарро шинохтаед.)K Ба шумо, эй фарзандон, менависам, чунки гуноҳҳои шумо ба хотири исми Ў омурзида шудааст.!; Вале касе ки аз бародари худ нафрат дорад, вай дар зулмот аст, ва дар зулмот мегардад, ва намедонад, ки куҷо меравад, чунки зулмот чашмонашро кўр кардааст."= Касе ки бародари худро дўст медорад, вай дар нур сокин аст, ва дар вай васвасае нест.?w Ҳар кӣ гўяд, ки вай дар нур аст, валекин аз бародари худ нафрат дошта бошад, вай ҳанўз дар зулмот аст./Лекин дар айни ҳол ба шумо ҳукми тозае менависам, ки ростии он ҳам дар Ўст ва ҳам дар шумост, чунки зулмот гузарон аст, ва акнун нури ҳақиқӣ медурахшад. Эй маҳбубон! Ба шумо ҳукми тозае наменависам, балки ҳукми қадимие ки шумо аз ибтидо доштед: ҳукми қадимӣ каломест, ки шумо аз ибтидо шунидаед.3Касе гўяд, ки дар Ў собит мемонад, вай бояд тавре рафтор кунад, ки Ў рафтор мекард.oWВалекин касе ки каломи Ўро риоят мекунад, дар вай ба ростӣ муҳаббати Худо ба камол расидааст. Аз ин медонем, ки мо дар Ў ҳастем.I Касе ки гўяд: “Ман Ўро мешиносам“, аммо аҳкоми Ўро риоят накунад, вай дурўғгўй аст, ва дар вай ростӣ нест.wgАз ин медонем, ки Ўро мешиносем, ки аҳкоми Ўро роият мекунем.GВа Ў кафорат аст барои гуноҳҳои мо, ва на танҳо барои гуноҳҳои мо, балки барои гуноҳҳои тамоми ҷаҳон низ. 1Эй фарзандонам! Инро ба шумо менависам, то ки шумо гуноҳ накунед; ва агар касе гуноҳ кунад, мо ба ҳузури Падар Шафоатгаре дорем, ки Исои Масеҳи Одил аст. - Агар гўем, ки мо гуноҳе накардаем, Ўро дурўғгўй месозем, ва каломи Ў дар мо нест.a = Агар мо гуноҳҳои худро эътироф кунем, Ў амин ва одил аст, ки гуноҳҳои моро биомурзад ва моро аз ҳар ноинсофӣ пок намояд. #Агар гўем, ки мо гуноҳе надорем, худаморо фиреб медиҳем, ва дар мо ростӣ нест.  Аммо агар дар нур мегашта бошем, чунон ки Ў дар нур аст, бо якдигар мушоракат дорем, ва Хуни Пасари Ў Исои Масеҳ моро аз ҳар гуноҳ пок менамояд.[ 1Агар мо гўем, ки бо Ў мушоракат дорем, вале дар зулмот мегардем, мо дурўғ мегўем ва бар тибқи ростӣ рафтор намекунем;: oВа ин аст паёме ки мо аз Ў шунидаем в ба шумо хабар медиҳем: Худо нур аст, ва дар Ў ҳеҷ зулмоте нест.r  _Ва инро мо ба шумо менависем, то ки шодии шумо комил бошад.3  aДар бораи он чи мо дидаем ва шунидаем, ба шумо хабар медиҳем, то ки шумо низ бо мо мушоракат дошта бошед; валекин мушоракати мо бо Падар ва бо Писари Ў Исои Масеҳ аст.{  qЗеро ки ҳаёт зоҳир шуд, ва мо дидаем ва шаҳодат медиҳем ва ба шумо аз ҳаёти ҷовидоние хабар медиҳем, ки бо Падар буд ва ба мо зоҳир шуд,  1Дар бораи он чи аз ибтидо буд, ва мо онро шунидаем ва бо чашмони худ дидаем ва муроқиба намудаем, ва онро дастҳои мо ламс кардааст, дар бораи Калми ҳаёт,^ 5Балки дар файз ва шинохтани Худованд ва Наҷотдиҳандаи мо Исои Масеҳ нумў ёбед, ки Ўро аз ҳоло то абад ҷалол бод. Омин.Пас шумо, эй маҳбубон, азбаски пешакӣ огоҳонида шудаед, эҳтиёт шавед, ки гирифтори иштибоҳи шарирон нагардед ва аз матонати худ маҳрум нашавед,,QВа ҳамчунин дар ҳамаи номаҳои худ ў дар ин бора сухан меронад, ки дар онҳо кадом як чизи душворфаҳме ҳаст, ки онро нодонон ва ноустуворон мисли Навиштаҳои дигар ғалат таъбир менамоянд, ва анҷоми ин кор барои онҳо ҳалокат меоварад. y~}|H{Tyxwuts~rppon_mllKkOjiDgg?f1dcba`_^]h\[[ZTYJXIWwVUTS)RQPONNLKGJoIHFEEC0B-A+??=<;*:9888.664{3R11}05.-4++H)l(()'&%$#^"R!Q %vha_H#m ( ~ ]ERI  Ва аспи дигари куранд берун омад, ва ба савори он ихтиёр дода шудааст, ки осоиштагиро аз замин бигирад, то ки якдигарро ба қатл расонанд; ва ба вай шамшери бузурге дода шудааст.* MВа ҳангоме ки Ў мўҳри дуюмро бардошт, ҳайвони дуюмро шунидам, ки мегўяд: “Биё ва бубин“.  Ва назар андохтам, ва инак, аспи сафед, ва бар он саворе ки камон дорад, ва ба ў тоҷ дода, шудааст: ва ў ғалабакунон берун омад, то ғалаба кунад.n WВа дидам, ки Барра яке аз ҳафт мўҳрро бардошт, ва шунидам, ки яке аз он чор ҳайвон бо овози монанди раъд мегўяд: “Биё ва бубин“.B}Ва он чор ҳайвон гуфтанд: “Омин“. Ва он бисту чор пир афтода, ба Ў, ки то абад Зинда аст, саҷда карданд.wg Ва ҳар офаридае ки дар осмон, ва бар замин, ва дар зери замин, ва дар баҳр аст, ва ҳар он чи дар онҳост, шунидам, ки мегуфт: “Нишинандаи тахт ва Барраро баракат ва шавкат ва ҷалол ва салтанат бод то абад“. Ки бо овози баланд мегуфтанд: “Барраи забҳшуда сазовори он аст, ки қудрат, ва сарват, ва ҳикмат, ва қувват, ва шавкат, ва ҷалол, ва баракат биёбад“.1 Ва дидам, ва овози фариштагони бисьёрро шунидам, ки гирдогирди тахт ва он ҳайвонҳо ва пирон буданд, ва шумораи онҳо беварҳо-бавар ва ҳазорҳо-ҳазор буд,%C Ва моро подшоҳон ва коҳинони Худои мо гардондӣ; ва мо бар замин салтанат хоҳем ронд“.mS Ва суруди наве хонда, мегўянд: “Ту сазовори он ҳастӣ, ки китобро воз кунӣ ва мўҳрҳоро аз он бардорӣ; зери ки Ту забҳ шудӣ ва бо Хуни Худ моро барои Худо аз ҳар сибт ва забон ва қавм ва қабила харидӣ,W'Ва ҳангоме ки Ў китобро гирифт, он чор ҳайвон ва бисту чор пир пеши Барра афтоданд, дар ҳолате ки ҳар яке барбатҳо ва косаҳои тилло пур аз бухур дошт, ки онҳо дуоҳои муқаддасон ҳастанд;s_Ва Ў омада, китобро аз дасти рости Нишинандаи тахт гирифт.Ва назар андохтам, ва инак, дар миёни тахт ва он чор ҳайвон ва дар миёни он пирон Баррае, мисли забҳшуда, истодааст ва ҳафт шох ва ҳафт чашм дорад, ки онҳо ҳафт рўҳи Худо ҳастанд, ки ба тамоми замин фиристода шудаанд.~5Ва яке аз он пирон ба ман гуфт: “Гирья накун; инак, шере аз сибти Яҳудо, ки решаи Довуд аст, ғолиб омад, то китобро воз кунад ва ҳафт мўҳри онро бардорад“.n}UВа ман бисьёр гиристам дар бораи он ки ҳеҷ каси сазоворе ёфт нашуд, ки он китобро воз карда хонад ё лоақал ба он назар андозад.Q|Ва ҳеҷ кас на дар осмон, на бар замин, на дар зери замин натавонист он китобро воз кунад ва ба он назар андозад.p{YВа фариштаи қавие дидам, ки бо овози баланд нидо мекунад: “Кист сазовори он ки ин китобро воз кунад ва мўҳрҳои онро бардорад?“Rz Ва дар дасти рости Нишинандаи тахт китобе дидам, ки аз дарун ва аз берун навишта ва бо ҳафт мўҳр баста шуда буд.1y[ 'Эй Худованд, Ту сазовори он ҳастӣ, ки ҷалол, шавкат ва қудрат биёбӣ, зеро ки Ту ҳама чизро офаридаӣ, ва ҳама чиз бар тибқи ироаи Ту вуҷуд дорад ва офарида шудааст“.wxg Он бисту чор пир пеши Нишинандаи тахт афтода, ба Ў, ки то абад Зинда аст, саҷда мекунанд, ва тоҷҳои худро пеши тахт гузошта, мегўянд:Aw{ Ва ҳангоме ки он ҳайвонҳо ба Нишинандаи тахт, ки то абад Зинда аст, ҷалол ва шавкат ва сипос медиҳанд,vВа ҳар яке аз он чор ҳайвон гирдогирд шаш бол дошт, ва онҳо аз дарун пур аз чашмонанд, ва шабу рўз ором нагирифта, мегўянд: “Қуддус аст, Қуддус аст, Қуддус аст Худованд Худои Қодири Мутлақ, ки Ў буд, ҳаст ва хоҳад омад“.uВа ҳайвони якум монанди шер, ва ҳайвони дуюм монанди гўсола, ва ҳайвони сеюм қиёфаи одам дошт, ва ҳайвони чорум монанди уқобе ки дар парвоз бошад.}tsВа дар пеши тахт баҳре аз шиша, монанди булўр; ва дар миёни тахт ва гирдогирди тахт чор ҳайвон, ки аз пеш ва аз пас пур аз чашмон буданд.s}Ва аз тахт барқҳо ва раъдҳо ва овозҳо мебаромаданд, ва ҳафт машъали оташин дар пеши тахт фурўзон буданд, ки онҳо ҳафт рўҳи Худо мебошанд.%rCВа гирдогирди тахт бисту чор тахт; ва бар тахтҳо бисту чор пирро нишаста дидам, ки либосҳои сафед дар бар карда буданд ва бар сарҳошон тоҷҳои тилло доштанд._q7Ва намуди Он Нишинанда монанди санги яшм ва ақиқ буд, ва рангинкамоне гирдогирди тахт, ва намуди он монанди зумуррад.*pMВа дарҳол ман дар Рўҳ шудам; ва инак, тахте дар осмон меистод, ва бар тахт Нишинандае буд;0o [Баъд аз ин ман назар андохтам, ва инак, даре бар осмон кушода шуд, ва он овози пештара, ки ҳамчун садои карнай шунида будам, ки бо ман сухан меронд, гуфт: “Ба ин ҷо сууд намо, то он чиро, ки баъд аз ин бояд ба вуқўъ ояд, ба ту нишон диҳам“.sn_Ҳар кӣ гўш дорад, бишнавад, ки Рўҳ ба калисоҳо чӣ мегўяд'„.|mqКасе ки ғолиб ояд, ба вай ато хоҳам кард, ки бо Ман бар тахт бинишинад, чунон ки Ман низ ғолиб омада, бо Падари Худ бар тахти Ў нишастам.lИнак, назди дар истода, тақ-тақ мекунам: агар касе овози Маро шунида, дарро воз кунад, назди ў даромада, бо ў таоми шом хоҳам хўрд, ва ў бо Ман."k=Ҳар киро Ман дўст дорам, мазаммат мекунам ва ҷазо медиҳам. Пас ғаюр бош ва тавба кун.jБа ту маслиҳат медиҳам, ки аз Ман тиллои дар оташ сурхшударо бихарӣ, то ки сарватдор шавӣ; ва либоси сафедро, то ки бипўшӣ, ва расвоии бараҳнагии ту аён нашавад; ва сурмаро, то ки ба чашмони худ кашида, бино шавӣ.6ieЗеро ки ту мегўӣ: “Ман сарватдор ҳастам, сарват ғун кардаам ва ба ҳеҷ чиз эҳтиёҷ надорам“; аммо намедонӣ, ки ту бадбахт ва ҳақир ва мискин ва нобино ва бараҳна ҳастӣ.@hyЛекин азбаски ту ширгарм ҳастӣ, яъне на гарм ва на сард, бинобар ин туро аз даҳони Худ қай хоҳам кард.g!'Аъмоли туро медонам; ту на сард ҳастӣ на гарм; о, кошки ту сард ё гарм мебудӣ!GfВа ба фариштаи калисои Лудкия бинавис: Омин, ки шоҳиди амин ва ҳақ, ибтидои хилқати Худост, чунин мегўяд:se_ Ҳар кӣ гўш дорад, бишнавад, ки Рўҳ ба калисоҳо чӣ мегўяд'„.Wd' Касе ки ғолиб ояд, вайро дар маъбади Худои Худ рукне хоҳам гардонд, ва дигар вай берун нахоҳад рафт; ва исми Худои Худро ва исми шаҳри Худои Худро, яъне Ерусалими навро, ки аз осмон аз ҷониби Худои ман нузул мекунад, ва исми нави Худро бар вай хоҳам навишт.c% Инак, ба зудӣ меоям; он чи дорӣ, маҳкам нигоҳ дор, то ки касе тоҷи туро нагирад.Lb Ва азбаски ту каломи сабри Маро нигоҳдорӣ намудаӣ, Ман низ туро аз соати озмоиш нигоҳдорӣ хоҳам кард, ки он бар тамоми ҷаҳон хоҳад омад, то ки сокинони рўи заминро имтиҳон кунад.5ac Инак, Ман тавре амал мекунад, ки аз куништи шайтон, аз онҳое ки худро яҳудӣ мегўянд, вале чунин нестанд, балки дурўғ мегўянд, инак, Ман тавре амал мекунам, ки онҳо омада, пеши пойҳои ту таъзим намоянд ва бидонанд, ки Ман туро дўст доштаам:B`}'Аъмоли туро медонам; инак, Ман дареро барои ту кушодаам, ва ҳеҷ кас наметавонад онро бандад; ту қуввати каме дорӣ, ва каломи Маро риоят намудаӣ, ва исми Маро инкор накардаӣ.C_Ва ба фариштаи калисои Филоделфия бинавис: он Қуддус ва Ҳақ, ки калиди Довудро дорад, ки мекушояд ва ҳеҷ кас нахоҳад баст, ва мебандад ва ҳеҷ кас нахоҳад кушод, чунин мегўяд:s^_Ҳар кӣ гўш дорад, бишнавад, ки Рўҳ ба калисоҳо чӣ мегўяд'„.Y]+Касе ки ғолиб ояд, либоси сафед дар бар хоҳанд кард; ва Ман номи вайро аз дафтари ҳаёт пок нахоҳам кард ва номи вайро дар ҳузури Падари Худ ва ба ҳузури фариштагони Ў эътироф хоҳам кард.$\AВалекин назди ту дар Сардис якчанд нафар ҳастанд, ки либоси худро палид накардаанд ва дар либоси сафед бо Ман хоҳанд гашт, чунки онҳо сазовори ин мебошанд.[}Ба ёд ор, ки он чи дорӣ, чӣ гуна ёфтаӣ ва чӣ гуна шунидаӣ, ва онро нигоҳдорӣ намо ва тавба кун. Ва агар бедор набошӣ, Ман мисли дузд бар сари ту хоҳам омад, ва ту нахоҳӣ донист, ки дар кадом соат бар сари ту меоям.cZ?Бедор бош ва бақиятеро, ки наздик ба мурдан аст, устувор намо, зеро ки Ман аъмоли туро дар пеши Худои Худ комил наёфтаам.?Y yВа ба фариштаи калисои Сардис бинавис: Ў, ки ҳафт рўҳи Худо ва ҳафт ситора дорад, чунин мегўяд: 'Аъмоли туро медонам; агарчи ту ном дорӣ, ки зинда ҳастӣ, валекин мурда ҳастӣ.sX_Ҳар кӣ гўш дорад, бишнавад, ки Рўҳ ба калисоҳо чӣ мегўяд'„.RWВа ба вай ситораи субҳро ато хоҳам кард.{VoВа онҳоро вай бо асои оҳанин чўпонӣ хоҳад кард, ва онҳо мисли кўзаи кулол хоҳанд шикаст, чунон ки Ман низ аз Падари Худ қудрат ёфтаам.9UkВа касе ки ғолиб ояд ва аъмоли Маро то ба охир риояр кунад, ба вай бар халқҳо қудрат хоҳам бахшид,mTSФақат он чи доред, маҳкам нигоҳ доред, то даме ки биёям.S{Валекин ба шумо ва ба касони дигаре ки дар Тиётиро ҳастанд, ва ҳамаи онҳое ки ин таълимотро пайравӣ накардаанд ва, чунон ки мегўянд, аз умқҳои шайтон хабар надоранд, мегўям: бар шумо бори дигаре намегузорам;HR Ва фарзандони вайро ба қатл мерасонам, ва ҳамаи калисоҳо хоҳанд донист, ки Ман Имтиҳонкунандаи дилҳо ва ботинҳо ҳастам, ва ба ҳар яке аз шумо мувофиқи аъмолаш подош хоҳам дод.QИнак, Ман вайро бар бистае меандозам, ва онҳоеро, ки бо вай зино мекунанд, гирифтори андўҳи азиме мегардонам, агар аз аъмоли худ тавба накунанд.P7Ман ба вай фурсат додам, ки аз зинокории худ тавба кунад, валекин вай тавба накард.rO]Аммо иддаои каме бар ту дорам, зеро ба зане Изобал ном, ки худро набия меномад, роҳ медиҳӣ; вай бандагои Маро таълим дода, дар иштибоҳ меандозад, то ки онҳо зино кунанд ва қурбониҳои бутҳоро бихўранд.}NsАъмоли туро медонам, ва муҳаббати туро, ва хизмати туро, ва имони туро, ва сабри туро, ва ин ки аъмоли охиринат аз аввалинат бештар аст.~MuВа ба фариштаи калисои Тиётиро бинавис: Писари Худо, ки чашмонаш мисли шўълаи оташ аст, ва пойҳояш мисли миси барроқ аст, чунин мегўяд:YL+Ҳар кӣ гўш дорад, бишнавад, ки Рўҳ ба калисоҳо чӣ мегўяд: касе ки ғолиб ояд, ба вай ато хоҳам кард, ки аз манни ниҳонӣ бихўрад; ва ба вай санги сафеде хоҳам дод, ва бар ин санг исми наве навишта шудааст, ки онро ҳеҷ кас намедонад, ҷуз касе ки онро гирифтааст'„.:KmПас тавба кун, вагар на, ба зудӣ назди ту хоҳам омад ва бо шамшери забони Худ онҳо ҷанг хоҳам кард.5JcҲамчунин назди ту пайравони таълимоти николосиён ҳастанд, ки аз он таълимот Ман нафрат дорам.IАммо иддаои каме бар ту дорам, чунки дар он ҷо назди ту пайравони таълимоти Билъом ҳастанд, ки вай Болоқро таълим дода буд, ки дар сари роҳи банӣ-Исроил дом ниҳад, то ки онҳо қурбониҳои бутҳоро бихўранд ва зино кунанд.(HI 'Аъмоли туро медонам, ва маскани туро, ки тахти шайтон дар он ҷост; ва ту исми Маро маҳкам нигоҳ доштаӣ ва ҳатто дар айёме ки шоҳиди амини Ман Антипас дар миёни шумо, дар ҷое ки шайтон сокин аст, кушта шуд, имони Маро тарк накардаӣ.G5 Ва ба фариштаи калисои Парғомус бинавис: Ў, ки шамшери дудама дорад, чунин мегўяд:SF Ҳар кӣ гўш дорад, бишнавад, ки Рўҳ ба калисоҳо чӣ мегўяд: касе ки ғолиб ояд, аз мамоти дуюм зараре нахоҳад дид'„.E Аз машаққатҳое ки бояд ба сарат ояд, натарс. Инак, иблис баъзеро азмиёни шумо дар зиндон хоҳад андохт, то ки шуморо биозмояд, ва шумо даҳ рўз дар андўҳ хоҳед афтод. То дами мамот амин бош, ва тоҷи ҳаётро ба ту хоҳам дод.CВа сабр дорӣ, ва барои исми Ман бисьёр чизҳоро аз сар гузарондаӣ, ва бемадор нагаштаӣ.k=O'Аъмоли туро медонам, ва меҳнати туро, ва сабри туро, ва ин ки ту ба шарирон наметавонӣ тоб оварӣ, ва онҳоеро, ки худро ҳавворӣ меноманд, вале чунин нестанд, имтиҳон кардаӣ ва онҳоро дурўғгў ёфтаӣ;< „Ба фариштаи калисои Эфсўс бинавис: Ў, ки дар дасти рости Худ ҳафт ситора дорад ва дар миёни ҳафт чароғдони тилло мегардад, чунин мегўяд:8; kСирри ҳафт ситорае ки дар даси рости Ман дидӣ, ва ҳафт чароғдони тилло чунин аст: ҳафт ситора фариштагони ҳафт калисо ҳастанд, ва ҳафт чароғдон ҳафт калисо мебошанд“.: %Пас бинавис он чи ту дидаӣ, ва он чи ҳаст, ва он чи баъд аз ин бояд ба вуқўъ ояд.M9 Ва Зинда; ва Ман мурда будам, ва инак то абад зинда ҳастам, омин; ва калидҳои дўзах ва мамот дар дасти Ман аст.|8 sВа ҳангоме ки Ўро дидам, бар пойҳояш мисли мурда афтодам, ва Ў дасти рости Худро бар ман гузошта, гуфт: 'Натарс; Манам Аввалин ва Охирин7 Ва Ў дар дасти рости Худ ҳафт ситора дошт, ва аз даҳони Ў шамшери дудама берун меомад; ва рўи Ў мисли офтобе буд, ки дар қувваташ медурахшад..6 WВа пойҳои Ў монанди мисе ки дар кўра сурх шуда бошад; ва овози Ў мисли шувваси обҳои бисьёр;5 Сари Ў ва мўи Ў мисли пашм ё барф сафед буд; ва чашмони Ў мисли шўълаи оташ;p4 [ Ва дар миёни ҳафт чароғдон касеро монанди Писари Одам, ки камзўли дарозе дар бар дошт ва бар синааш камарбанди тилло баста буд;S3 ! Ман руҷўъ намудам, то овозаеро, ки ба ман сухан мегуф, бубинам; ва чун руҷўъ намудам, ҳафт чароғдони тилло дидам,>2 w Он чи мебинӣ, дар китобе бинавис ва ба ҳафт калисо ки дар вилояти Осиё мебошанд, бифирист: ба Эфсўс, ва Исмирно, ва Парғомус, ва Тиётиро, ва Сардис, ва Фелоделфия, ва Лудкия.1 / Ва дар рўзи Худованд дар Рўҳ будам ва аз қафои худ овози баланде монанди садои карнай шунидам, ки мегуфт: “Ман Алфа ва Омега, Аввалин ва Охирин ҳастам;0 9 Ман, Юҳанно, ки бародари шумо ва шарики андўҳ ва малакут ва сабри Исои Масеҳ ҳастам, аз барои каломи Худо ва шаҳодати Исои Масеҳ дар ҷазираи Патмўс будам.`/ ;„Ман Алфа ва Омега, ибтидо ва интиҳо ҳастам“, мегўяд Худванд, Он ки ҳаст ва буд ва хоҳад омад, Худованди Қодири Мутлақ.. 1Инак, Ў бо абрҳо меояд, ва Ўро ҳар чашм хоҳад дид, ва онҳое низ, ки Ўро найза заданд; ва ҳамаи қабилаҳои рўи замин дар ҳаққи Ў навҳа хоҳанд кард. Оре, омин.0- [Ва моро подшоҳон ва коҳинони Худо ва Падари Худ гардонд, то абад ҷалол ва салтанат бод! Омин.B, Ва аз ҷониби Исои Масеҳ, ки шоҳиди амин, Нахустзода аз мурдагон ва Фармонфармои подшоҳони замин аст. Ўро, ки моро дўст медорад, ва моро аз гуноҳҳоямон бо Хуни Худ халосӣ дод,=+ uЮҳанно ба ҳафт калисое ки дар вилояти Осиё мебошад: файз ва осоиштагӣ бар шумо аз ҷониби Ў, ки ҳаст ва буд ва хоҳад омад, ва аз ҷониби ҳафт рўҳе ки дар пеши тахти Ў ҳастанд, *  Хушо касе ки мехонад ва касоне ки мешунаванд суханони ин нубувватро, ва он чи дар он навишта шудааст, риоят мекунанд, зеро ки вақт наздик аст.%) EКи вай ба каломи Худо, ва ба шаҳодати Исои Масеҳ, ва ба ҳар чизе ки дида буд, гувоҳӣ дод.V( )Ваҳйи Исои Масеҳ, ки Худо ба Ў ато намуд, то ба бандагони Худ нишон диҳад, ки ба қарабӣ чиҳо бояд ба вуқўъ ояд. Ва Ў онро ба воситаи фариштаи Худ ба бндаи Худ Юҳанно фиристода, зоҳир сохт,9' mЯъне Худои ҳакими якто ва Наҷотдиҳандаи моро, ба воситаи Исои Масеҳи Худованди мо, ҷалол ва шавкат, қудрат ва салтанат бод аз азал ва дар замони ҳозира ва то абад. Омин.H&  Ва Ўро, ки қодир аст шуморо аз фурў ғалтидан нигоҳ дорад ва дар шодӣ беайб ба ҳузури ҷалоли Худ биистонад,w% iБаъзеи дигарро бо ваҳм наҷот дода, аз оташ берун оваред; бо ваҳм раҳм карда, ҳатто аз либосе ки бо ҷисм палид шудааст, нафрат намоед._$ 9Ба баъзе касон, ки шубҳа мекунанд, мушфиқ бошед;g# IХудро дар муҳаббати Худо нигоҳ доред ва марҳамати Исои Масеҳи Худованди моро, ки ҳаёти ҷовидонӣ меоварад, мунтазир бошед.@" {Валекин шумо, эй маҳбубон, худро бо имони бағоят муқаддасатон обод кунед, ва дар Рўҳулқудс дуо гуфта,9! mИнҳо касоне ҳастанд, ки ҷудоиҳо ба миён меоваранд; инҳо касони нафсоние ҳастанд, ки рўҳ надоранд.p  [Онҳо ба шумо гуфтаанд, ки дар замони охир масхарабозоне пайдо хоҳанд шуд, ки бар тибқи ҳавасҳои осиёнаи худ рафтор хоҳанд кард.L Аммо шумо, эй маҳбубон, суханонеро ба хотир оваред, ки пештар ҳаввориёни Исои Масеҳи Худованди мо гуфтаанд:+ QИнҳо шиквакунандагони аз ҳар чиз норозие ҳастанд, ки бар тибқи ҳавасҳои худ рафтор мекунанд, суханони дабдабанок мегўянд ва барои манфиат тамаллуқ менамоянд.f GТо ки бар ҳама доварӣ кунад ва ҳамаи осиёнро маҳкум намояд дар тамоми аъмоле ки маъсияташон содир кардааст, ва дар ҳамаи суханони густохонае ки дар ҳаққи Ў гуноҳкорони осӣ ба забон рондаанд“| sҲанўх низ, ки баъд аз Одам насли ҳафтум буд, дар бораи инҳо нубувват карда гуфтааст: “Инак, Худованд бо беварҳои муқаддасони Худ омад,> w Инҳо мавҷҳои пуртуғьёни баҳр ҳастанд, ки кафки расвоиҳои худро боло мебароваранд; инҳо ситораҳои оворае ҳастанд, ки барояшон торикии зулмот то абад нигоҳ дошта шудааст.m U Инҳо олудагие дар зиёфатои муҳаббати шумо мебошанд, ҳангоме ки бо шумо бе ҳаросе айшу ишрат карда, шиками худро мепарваранд; инҳо абрҳои беобе ҳастанд, ки бо шамол ронда мешаванд; инҳо дарахтони тирамоҳ ҳастанд, ки бесамар буда, ду карат мурдаанд ва решакан шудаанд;( K Вой бар ҳоли онҳо, чунки бо роҳи Қобил рафтаанд, ва мисли Билъом дар ивази музд тамоман ба иштибоҳ дода шудаанд, ва мисли Қўраҳ дар исьён ба ҳалокат расидаанд.   Валекин инҳо ба ҳар чизе ки намефаҳманд, бўҳтон мезананд, ва бо ҳар чизе ки ҳамчун ҳайвоноти безабон табиатан медонанд, худро фосид мекунанд._ 9 Вақте ки фариштаи муқарраб Микоил бо иблис сухан ронда, дар бораи ҷасади Мусо баҳс мекард, ҷуръат накард, ки ҳукми мазамматкунандае ба забон ронад, балки гуфт: “Худованд туро ҷазо диҳад“.o YБа ҳамин тарз ин гирифторони хобу хаёл ҷисмро палид месозанд, сардоронро рад мекунанд ва дар ҳаққи олимақомот бўҳтон мегўянд.l SҲамчунин Садўм ва Амўро ва шаҳрҳои атрофашон, ки ба ҳамин тарз ба зино дода шуда, аз паи инҳирофоти дигар афтода буданд, гирифтори ҷазои оташи абадӣ гардида, ҳамчун тимсоли муқаррар карда шуданд.* OВа фариштаҳоеро, ки мартабаи худро маҳфуз надоштанд, балки манзили худро тарк карданд, дар қайду банди абадӣ, дар зулмот, барои доварии рўзи бузург нигоҳ дошт; !Ман он чиро, ки медонед, мехоҳам ба шумо хотиррасон намоям, ки агарчи Худованд қавмро аз замини Миср халос кард, баъд беимононро ба ҳалокат расонд, {~}|{ zxwXv(u>=-;;69876R5\43e2N1F0/s-,+*s)z(/&%%##"!+9=-M%IC   <~d'%q[ Вай дар пеши ҳайвони ваҳшии якум бо тамоми қудраташ амал мекунад, ба тавре ки тамоми замин ва сокинони онро маҷбур менамояд, ки ба ҳайвони ваҳшии якум, ки яраи марговараш шифо ёфтааст, саҷда кунанд;gG Ва ҳайвони ваҳшии дигаре дида, ки аз замин берун меояд; вай ду шох дошт монанди шохҳои барра, ва мисли аждаҳо сухан мегуфт. Ҳар кӣ ба асирӣ мебарад, худаш ба асирӣ хоҳад рафт; ҳар кӣ бо шамшер мекушад, худаш бояд бо шамшер кушта шавад. Дар ин ҷост сабри имони муқаддасон.9m Ҳар кӣ гўш дорад, бишнавад.) Ва ҳамаи сокинони замин вайро ибодат хоҳанд кард, ҷуз онҳое ки номҳошон дар дафтари ҳаёти Барра, ки аз офариниши олам забҳ шуда буд, навишта шудааст.xi Ва ба вай ато шуд, ки бо муқаддасон ҷангида, бар онҳо ғолиб ояд; ва ба вай салтанат бар ҳар сибт, ва қавм, ва забон, ва қабила дода шуд.9k Ва даҳонашро барои куфри Худо воз кард, то ки бар исми Ў ва маскани Ў ва сокинони осмон куфр гўяд.U# Ва ба вай даҳоне дода шуд, ки суханони пурғурур ва куфр гўяд, ва ба вай қудрат дода шуд, ки чилу ду моҳ амал кунад.g~G Ва ба ҳайвони ваҳшӣ саҷда карда, гуфтанд: “Кист, ки мисли ин ҳайвони ваҳшӣ бошад, ва кист, ки битавонад бо вай ҷанг кунад?“G} Ва дидам, ки яке аз каллаҳои вай гўё ба дараҷаи марговар ярадор шудааст, валекин он яраи марговар шифо ёфтааст. Ва тамоми аҳли замин дар ҳайрат афтода, аз паи ҳайвони ваҳшӣ рафтанд; ва аждаҳоро, ки ба ҳайвони ваҳшӣ қудрат дода буд, ибодат карданд;E| Ҳайвони ваҳшие ки ман дидам, монанди паланг буд, пойҳояш мисли пойҳои хирс, ва даҳонаш мисли даҳони шер; ва аждаҳо қуввати худ ва тахти худ ва қудрати бузурге ба вай дода буд.&{ G Ва бар реги баҳр истода, ҳайвони ваҳшиеро дидам, ки аз баҳр берун меояд, ва ҳафт калла ва даҳ шох дорад, ва бар шохҳояш даҳ афсар, ва бар каллаҳояш номҳои куфр.z{ Ва аждаҳо ба занд ар ғазаб шуда, рафт, то бо боқии насли вай, ки аҳкоми Худоро риоят мекунанд ва шаҳодати Исои Масеҳро доранд, ҷанг кунад.Wy' Лекин замин ба зан мадад кард, ва замин даҳонашро кушода, он дарьёро, ки аждаҳо аз даҳонаш сар дода буд, фурў бурд.x) Ва мор аз даҳонаш аз ақиби зан обе мисли дарьё сар дод, то ки дарьё вайро барад.=ws Ва ба он зан ду боли уқоби бузурге дода шуд, то ки вай аз пеши мор ба биёбон ба макони худ парвоз кунад, ва дар он ҷо дар давоми замон ва замонаҳо ва нисфи замон ғизо гирад.#v? Ва чун аждаҳо дид, ки бар замин сарнагун шуд, занеро ки писар зоида буд, таъқиб намуд.:um Пас, шодӣ кунед, эй афлок ва сокинони он! Вой бар ҳоли сокинони замин ва баҳр, чунки назди шумо иблис бо хашми зўре нузул кардааст, чун медонад, ки вақташ кам мондааст!“.ftE Онҳо бар вай ба василаи хуни Барра ва каломи шаҳодати худ ғолиб омаданд ва ҷони худро то ба ҳадди мамот гиромӣ надоштанд;&sE Ва овози баланде дар осмон шунидам, ки мегўяд: “Акнун наҷот ва қуват ва Малакути Худои мо ва қудрати Масеҳи Ў фаро расид, чунки маломаргари бародарони мо, ки дар ҳаққи онҳо шабу рўз да пеши Худои мо маломат мекард, сарнагун шуд;&rE Ва аждаҳои бузург сарнагун шуд, яъне он мори қадимӣ, ки иблис ва шайтон ном дорад ва тамоми ҷаҳонро фиреб мекунад. Вай ва фариштаҳояш бо вай сарнагун шуданд.q1 Аммо натавонистанд истодагӣ кунанд, ва дар осмон барои онҳо дигар ҷое ёфт нашуд.[p/ Ва дар осмон ҷанг шуд: Микоил ва фариштаҳояш ба муқобили аждаҳо меҷангиданд, ва аждаҳо ва фариштаҳояш меҷангиданд, o Ва он зан ба биёбон гурехт, ки дар он ҷо барои вай аз ҷониби Худо маконе муҳайё гардидааст, то ки ба вай ҳазору дусаду шаст рўз ғизо дода шавад.Un# Вай писре зоид, ки ў бояд ҳамаи халқҳоро бо асои оҳанин чўпонӣ кунад: ва писари вай сўи Худо ва тахти Ў бурда шуд.m3 Думи он сеяки ситораҳоро аз осмон кашида, бар замин афканд. Ин аждаҳо пеши зане ки бояд мезоид, истод, то ки ҳангоми зоидани вай кўдаки вайро фурў барад.mlS Ва аломати дигаре дар осмон зоҳир шуд: инак, аждаҳои бузурги сурх, ки ҳафт калла ва даҳ шох дорад, ва бар каллаҳояш ҳафт афсар;pkY Вай ҳомиладор буд, ва аз дард ва азоби зоиш фарьёд мезад.}j u Ва аломати бузурге дар осмон зоҳир шуд: зан, ки либосаш офтоб аст, моҳтоб дар зери пойҳояш, ва тоҷе иборат аз дувоздаҳ ситора бар сараш.#i? Ва маъбади Худо дар осмон воз шуд, ва сандуқИ аҳди Ў дар маъбади Ў зоҳир гардид; ва барқҳо ва садоҳо, ва раъдҳо ва заминҷунбӣ ва Ѣолаи бузурге ба вуқўъ омад.Xh) Халқҳо дар қаҳр шуданд; ва ғазаби Ту омад, ва вақти он расид, ки мурдагонро доварӣ намоӣ ва ба бандагони Худ, яъне ба анбиё ва муқаддасон ва касоне ки аз исми Ту метарсанд, ҳам ба хурдон ва ҳам ба бузургон подош диҳӣ ва нобудкунадагони заминро нобуд кунӣ“.Dg Ва гуфтанд: “Туро шукр мегўем эй Худованди Худои Қодири Мутлақ, ки Ту ҳастӣ ва будӣ ва хоҳӣ омад, ва Ту бар тибқи қуввати бузурги Худ амал карда, бар тахти салтанат нишастаӣ.Kf Ва он бисту чор пир, ки дар пеши Худо бар тахтҳои худ нишастаанд, бар рўи худ афтода, Худоро ибодат карданд._e7 Ва фариштаи ҳафтум карнай навохт, ва дар осмон овозҳои баланд баромаданд, ки мегуфтанд: “Салтанати ҷаҳон салтанати Худованди мо ва Масеҳи Ў гардидааст, ва Ў то абад салтанат хоҳад ронд“.odW Мусибати дуюм гузашт; инак, мусибати сеюм ба зудӣ меояд.ac; Ва дар ҳамон соат заминҷунбии азиме рўй дод, ва даҳьяки шаҳр фурў ғалтид, ва дар заминҷунбӣ ҳафт ҳазор одам нобуд шуд; ва боқимондагон ба ҳарос афтоданд ва Худои Осмонро ҳамду сано хонданд..bU Ва онҳо овози баланде аз осмон шуниданд, ки ба онҳо мегуфт: “Ба ин ҷо сууд кунед“. Ва онҳо бар абр ба осмон сууд карданд; ва душманонашон ба онҳо назар мекарданд.Fa Валекин баъд аз се ва ним рўз рўҳи ҳаёт аз ҷониби Худо андаруни онҳо дохил шуд, ва ҳар дуяшон ба по бархостанд ва касонеро, ки ба онҳо назар мекарданд, тарси азиме фаро гирифт.t`a Ва сокинони ҷаҳон аз ин шод ва хурсанд шуда, ба якдигар инъомҳо хоҳанд фиристод, чунки ин ду набӣ сокинони ҷаҳонро азият додаанд.6_e Ва мардуми зиёде аз қавмҳо, аз сабтҳо, аз забонҳо, аз қабилаҳо се ва ним рўз ба ҷасадҳои онҳо назар хоҳанд кард ва нахоҳанд гузошт, ки ҷасадҳои онҳоро ба гўр супоранд.^ Ва ҷасадҳои онҳо дар кўчаи шаҳри бузург, ки ба киноя Садўм ва Миср ном дорад, ва дар он ҷо Худованди мо низ маслуб шудааст, воқеъ хоҳад буд.]) Ва ҳангоме ки онҳо шаҳодати худро анҷом диҳанд, ҳайвони ваҳшие ки аз варта мебарояд, бо онҳо ҷангида, бар онҳо ғолиб хоҳад омад, ва онҳоро хоҳад кушт.\- Онҳо қудрат доранд осмонро баста кунанд, то ки дар рўзҳои нубувваташон ба замин борон наборад; ва бар обҳо қудрат доранд, ки онҳоро ба хун табдил диҳанд, ва заминро, ҳар вақте ки бихоҳанд, ба ҳар гуна бало гирифтор кунанд."[= Ва агар касе бихоҳад онҳоро озор диҳад, аз даҳонашон оташ баромада, душманони онҳоро мехўрад; ба ин тариқ, ҳар кӣ бихоҳад онҳоро озор диҳад, кушта мешавад.'ZG Инҳо ду дарахти зайтун ва ду чароғдоне ҳастанд, ки дар пеши Худованди замин истодаанд.Y Ва ба ду шоҳиди Худ қудрате ато хоҳам кард, ва онҳо ҳазору дусаду шаст рўз нубувват хоҳанд намуд, дар ҳолате ки палос дар бар карда бошандX Вале рўи ҳавлии маъбадро истисно бикун ва андоза накун, зеро ки он ба халқҳо дода шудааст: онҳо шаҳри муқаддасро чилу ду моҳ поймол хоҳанд кард“."W ? Ва ба ман нае дода шуд, ки монанди асо буд, ва гуфта шуд: “Бархез ва маъбади Худо ва қурбонгоҳро андоза намо ва касонеро, ки дар он ибодат мекунанд, бишумор;KV Ва ба ман гуфт: “Ту боз дар бораи қавмҳо, ва қабилаҳо, ва забонҳо, ва подшоҳони бисьёр бояд нубувват кунӣ“.qU[ Ва китобро аз дасти фаришта гирифта, хўрдам; ва он дар даҳонам мисли асал ширин буд; лекин вақте ки онро хўрда, шикамам талх шуд.4Ta Ва назди фаришта рафта, ба вай гуфтам: “Китобро ба ман деҳ“. Гуфт: “Онро бигир ва бихўр; он дар шикамат талх хоҳад шуд, аммо дар даҳонат мисли асал ширин хоҳад буд“.S Ва овозе ки аз осмон шунидам, боз ба ман сухан ронда, гуфт: “Бирав ва китоби кушодаро аз дасти фариштае ки бар баҳр ва бар замин истодааст, бигир“.-RS Балки дар айёме ки садои фариштаи ҳафтум барояд, яъне вақте ки вай карнай навозад, сирри Худо анҷом хоҳад ёфт, чунон ки Ў ба бандагони Худ анбиё башорат додааст.\Q1 Ва ба Ў, ки то абад Зинда аст, ва осмон ва ҳар чиро, ки дар он аст, ва замин ва ҳар чиро, ки дар он аст, ва баҳр ва ҳар чиро, ки дар он аст, офаридааст, — қасам ёд кард, ки дигар вақт нахоҳад буд,)PK Ва он фаришта, ки ўро дидам бар баҳр ва бар замин истода буд, дасташро сўи осмон бардошт,DO Ва ҳангоме ки ҳафт раъд бо садоҳои худ сухан гуфтанд, мехостам бинависам; лекин овозе аз осмон шунидам, ки ба ман мегўяд: “Он чи ҳафт раъд гуфтанд, мўҳр зан ва инро нанавис“.kNO Ва бо овози баланд нидо кард, чунон ки шер наъра мекашад; ва ҳангоме ки вай нидо кард, ҳафт раъд бо садоҳои худ сухан гуфтанд.*MM Дар дасташ китоби кушодае буд. Ва пои росташро бар баҳр гузошт, ва пои чапашро бар замин,LL  Ва фариштаи қавии дигаре дидам, ки аз осмон нузул мекард, ва бо абре фаро гирифта шуда буд, рангинкамоне бар сараш буд ва рухсораш монанди офтоб ва пойҳояш мисли сутунҳои оташин;K# Ва онҳо аз одамкушиҳо, ҷодугариҳо, зинокорӣ ва дуздиҳои худ тавба накарданд. J  Ва боқии одамон, ки аз ин балоҳо намурда буданд, аз аъмоли дастҳои худ тавба накарданд, ва ибодати девҳо ва бутҳои тилло, нуқра, мис, санг ва ҷўбро, ки ба дидан, шунидан ва роҳ рафтан қодир нестанд, тарк нанамуданд.I  Зеро ки қудрати аспон дар даҳонашон ва дар думҳошон буд; ва думҳошон монанди морҳо буда, калла доштанд, ва ба воситаи онҳо осеб мерасонданд.+HO Аз ин се бало, яъне оташ, дуд ва кибрит, ки аз даҳони онҳо мебаромад, сеяки одамон мурданд;G Ба ҳамин тариқа ман дар рўъё аспон ва саворони онҳоро дидам, ки ҷавшанҳое ба ранги оташ ва ёқути зард ва кибрит доштанд; каллаҳои аспон мисли каллаҳои шерон буд, ва аз даҳони онҳо оташ, дуд ва кибрит мебаромад. F  Шумораи қўшуни савора ду бевари беварҳо буд: ман шумораи онро шунидам.lEQ Ва он чор фаришта озод гардиданд, ки барои соат ва рўз ва моҳ ва соли муайян тайёр шуда буданд, то ки сеяки одамонро бикушанд.oDW Ки ба фариштаи шашуми карнайдор мегуфт: “Он чор фариштаро, ки назди дарьёи бузурги Фурот дар қайду банд мебошанд, озод намо“.IC  Фариштаи шашум карнай навохт, ва аз чор шохи қурбонгоҳи тилло, ки дар пеши Худо истода буд, овозе шунидам,qB[ Як мусибат гузашт; инак, аз қафои он боз ду мусибат меояд.aA; Онҳо бар худ подшоҳе доштанд, ки фариштаи варта аст; номи он ба забони ибронӣ Абаддўн ва ба забони юнонӣ Апўллийўн аст.c@? Онҳо думҳое доштанд мисли каждумҳо, ва дар думҳошон — нешҳо, ва қудраташон ин буд, ки ба одамон панҷ моҳ зарар расонанд.? Ва ҷавшанҳошон мисли ҷавшанҳошои оҳанин, ва садои болҳошон мисли тақар -тақари аробаҳои ҷангӣ, вақте ки аспҳои бисьёр ба корзор мераванд;> Ва мўйҳошон мисли мўйҳои занон, ва дандонҳошон мисли дандонҳои шер;=1 Намуди он малахҳо монанди аспҳое буд, ки барои ҷанг ороста шуда бошанд; бар каллаҳошон гўё тоҷҳои тиллое буд, ва рухсораҳошон мисли рухсораҳои одамон;m<S Дар он айём одамон толиби марг хоҳанд шуд, вале онро нахоҳанд ёфт; мурданро орзу хоҳанд кард, вале мамот аз онҳо хоҳад гурехт.';G Ва ба онҳо ихтиёр дода шудааст, ки одамонро накушанд, балки фақат панҷ моҳ азоб диҳанад; ва азоби онҳо монанди азоби каждум аст, вақте ки одамро заҳр мезанад..:U Ва ба онҳо гуфта шудааст, ки ба алафи замин, ва ба ҳеҷ сабзае, ва ба ҳеҷ дарахте зарар нарасонанд, балки фақат ба одамоне ки бар пешонии худ мўҳри Худоро надоранд.B9} Ва аз дуд бар замин малахҳо баромаданд, ва ба онҳо он қудрате дода шудааст, ки каждумҳои замин доранд.^85 Вай чоҳи вартаро воз кард, ва аз чоҳ дуде мисли дуди танўри бузурге берун омад; ва офтоб ва ҳаво аз дуди чоҳ торик шуд.]7 5 Фариштаи панҷум карнай навохт, ва ситораи аз осмон ба замин афтодаро дидам, ва ба вай калиди чоҳи варта дода шудааст:a6; Ва як фариштаро дидам ва шунидам, ки дар миёнаи осмон парвоз карда, бо овози баланд мегўяд: “Вой, вой, вой бар ҳоли сокинони замин аз садоҳои дигари карнайҳои се фаришта, ки хоҳанд навохт!“.75g Фариштаи чорум карнай навохт, ва сеяки офтоб ва сеяки моҳтоб ва сеяки ситораҳо зарар дид, ба тавре ки сеяки онҳо торик шуд, ва сеяки рўз,—ва ҳамчун шаб,—равшан набуд.r4] Ва номи ин ситора Явшон буд; ва сеяки обҳо ба явшон мубаддал гашт, ва бисьёре аз одамон аз обҳо мурданд, чунки обҳо талх шуда буд.3 Фариштаи сеюм карнай навохт, ва аз осмон ситораи бузурге афтод, ки монанди машъал фурўзон буд, ва он бар сеяки дарьёҳо ва бар чашмаҳои обҳо афтод. 2 Ва сеяки махлуқоти ҷондори баҳр мурданд, ва сеяки киштиҳо нобуд шуданд.a1;Фариштаи дуюм карнай навохт, ва чизе монанди кўҳи азими оташ дар баҳр сарнагун шуд; ва сеяки баҳр ба хун мубаддал гашт, 0 Фариштаи якум карнай навохт, ва жола ва оташ омехта бо хун ба вуҷуд омад, ва ба замин борид; ва сеяки дарахтон сўхт, ва тамоми алафи сабз сўхт./Ва он ҳафт фариштае ки ҳафт карнай доштанд, ба навохтан тайёр шуданд..Ва фаришта маҷмарро гирифта, аз оташи қурбонгоҳ пур кард, ва бар замин партофт; ва садоҳо, ва раъдҳо ва барқҳо, ва заминҷунбӣ ба вуқўъ омад.-)Ва дуди бухур бо дуоҳои муқаддсаон аз дасти фаришта ба ҳузури Худо сууд намуд.,Ва фариштаи дигаре омада, назди қурбонгоҳ истод, дар ҳолате ки маҷмари тилло дар дасташ буд; ва ба вай бухури бисьёре дода шудааст, то ки онро бо дуоҳои ҳамаи муқаддасон бар қурбонгоҳи пеши тахт тақдим кунад.*+MВа ҳафт фариштаро дидам, ки дар пеши Худо истодаанд, ва ба онҳо ҳафт карнай дода шудааст.)* MВа ҳангоме ки Ў мўҳри ҳафтумро бардошт, дар осмон тақрибан ним соат хомўшӣ барқарор шуд.)1Зеро Баррае ки дар миёни тахт аст, онҳоро чўпонӣ хоҳад кард, ва онҳоро ба чашмаҳои оби ҳаёт хоҳад бурд, ва Худо ҳар ашкро аз чашмонашон пок хоҳад кард“.((IОнҳо дигар гурусна ва ташна нахоҳанд монд, ва онҳоро офтоб ва ҳеҷ гармо нахоҳад сўзонд: ' Биноар ин онҳо дар пеши тахти Худо меистанд ва шабу рўз дар маъбади Ў ба Ў хизмат мекунанд, ва Нишинандаи тахт дар миёни онҳо сокин хоҳад буд;#&?Ба ў гуфтам: “Эй оғо, ту медонӣ“. Ва ў ба ман гуфт: “Инҳо касоне ҳастанд, ки аз азоби азим омадаанд; инҳо либосҳои худро шуста, бо хуни Барра сафед кардаанд;>%u Ва яке аз он пирон ба сухан оғоз карда, аз ман пурсид: “Ин сафедпўшон кистанд, ва аз куҷо омадаанд?“e$C Ва гуфтанд: “Омин! Баракат, ва ҷалол, ва ҳикмат ва сипос, ва шавкат, ва қудрат, ва қувват то абад аз они Худои мо бод! Омин“q#[ Ва ҳамаи фариштаҳо гирдогирди тахт ва он пирон ва чор ҳайвон меистоданд, ва пеши тахт бар рўи худ афтода, ба Худо саҷда карданд,V"% Ва онҳо бо овози баланд нидо карда, мегўянд: “Наҷот аз они Худои мо, ки бар тахт нишастааст, ва аз они Барра аст!“p!Y Баъд аз ин ман назар андохтам, ва инак, анбўҳи бузурги мардум, ки онро ҳеҷ кас наметавонист ба шумор оварад, аз ҳамаи қабилаҳо ва сибтҳо, ва қавмҳо ва забонҳо дар пеши тахт ва дар пеши Барра истодаанд, ки дар тан либосҳои сафед доранд ва шохаҳои нахл ба даст гирифтаанд. 1Аз сибти Забулун дувоздаҳ ҳазор мўҳр зада шудагон; аз сибти Юсуф дувоздаҳ ҳазор мўҳр зада шудагон; аз сибти Биньёмин дувоздаҳ ҳазор мўҳр зада шудагон.)Аз сибти Шимъўн дувоздаҳ ҳазор мўҳр даза шудагон; аз сибти Левӣ дувоздаҳ ҳазор мўҳр зада шудагон; аз сибти Иссокор дувоздаҳ ҳазор мўҳр зада шудагон;-Аз сибти Ошер дувоздаҳ ҳазор мўҳр зада шудагон; аз сибти Нафтолӣ дувоздаҳ ҳазор мўҳр зада шудагон; аз сибти Менашше дувоздаҳ ҳазор мўҳр зада шудагон;Аз сибти Яҳудо дувоздаҳ ҳазор мўҳр зада шудагон; аз сибти Реубен дувоздаҳ ҳазор мўҳр зада шудагон; аз сибти Ҷод дувоздаҳ ҳазор мўҳр зада шудагон;MВа шумораи мўҳр зада шудагонро шунидам: саду чилу чор ҳазор мўҳр зада шудагон аз ҳамаи сибтҳои банӣ-Исроил:G„Ба замин, ба баҳр, ба дарахтон зараре нарасонед, то даме ки бар пешонии бандагони Худои мо мўҳр занем“.lQВа фариштаи дигаре дидам, ки аз ҷониби тулўи офтоб сууд менамояд ва мўҳри Худои Ҳайро дорад. Ва бо овози баланд ба чор фариштае ки вазифаашон ба замину баҳр зарар расондан буд, нидо карда, мегўяд: 3Ва баъд аз ин чор фариштаи дар чор гўшаи замин истодаро дидам, ки чор боди заминро нигоҳ медоштанд, то ки ба замин, ба баҳр ва ба ҳеҷ дарахте бод навазад./Зеро ки рўзи бузурги ғазаби Ў омадааст, ва кист, ки битавонад истодагӣ намояд?“.W'Ва ба кўҳҳо ва сангҳо мегўянд: “Бар мо биафтед ва моро аз ҳузури Нишинандаи тахт ва аз ғазаби Барра пинҳон кунед; Ва подшоҳони замин ва олиҷоҳон, ва сарватдорон, ва мириҳазорон, ва зўроварон, ва ҳар ғулом ва озод дар мағораҳо ва дараҳои кўҳҳо пинҳон шуданд,1Ва осмон мисли тўморе печида, нопадид шуд; ва ҳар кўҳ ва ҷазира аз ҷои худ ҷунбид;gG Ва ситораҳои осмон ба замин афтоданд, мисли дарахти анҷире ки аз шамоли сахт ҷунбиш карда, анҷирҳои хоми худро мепартояд;+O Ва ҳангоме ки Ў мўҳри шашумро бардошт, назар андохтам, ва инак, заминҷунбии азиме ба вуқўъ омад, ва офтоб мисли палоси пашмин сиёҳ шуд, ва моҳтоб мисли хун гашт;yk Ва ба ҳар яке аз онҳо либоси сафед дода шуд, ва ба онҳо гуфта шуд, ки боз муддати каме ором бошанд, то даме ки шумораи онҳо ва ҳамкорони онҳо ва бародарони онҳо, ки мисли онҳо кушта хоҳанд шуд, пурра шавад.%C Ва онҳо бо овози баланд фиғон кашида гуфтанд: “То ба кай, эй Парвардогори Қуддус ва Ҳақ, доварӣ намекунӣ ва интиқоми хуни моро аз сокинони замин намегирӣ?“/ Ва ҳангоме ки Ў мўҳри панҷумро бардошт, дар таги қурбонгоҳ ҷонҳои онҳоеро, ки барои каломи Худо ва барои шаҳодате ки доштанд, кушта шуда буданд, дидам.&EВа назар андохтам, ва инак, аспи саманд, ва бар он саворе ки номаш мамот аст; ца дўзах аз қафояш меомад, ва ба вай ихтиёри чорьяки замин дода шудааст, то ки бо шамшер ва қаҳтӣ, ва бо вабо ва ҳайвоноти ваҳшии замин одамонро бикушад.9kВа ҳангоме ки Ў мўҳри чорумро бардошт, овози ҳайвони чорумро шунидам, ки мегўяд: “Биё ва бубин“.- SВа овозе аз миёни он чор ҳайвон шунидам, ки мегўяд: “Як андозаи гандум ба як динор, ва се андозаи ҷав ба як динор; вале ба равғани зайтун ва шароб зарар нарасон“.@ yВа ҳангоме ки Ў мўҳри сеюмро бардошт, ҳайвони сеюмро шунидам, ки мегўяд: “Биё ва бубин“. Ва назар андохтам, ва инак, аспи сиёҳмушкин, ва савори он дар дасташ тарозуе дорад. xr.}|;{z,yxvulsscr,ponm4kkMihgffZdcba`__]][["Z Y8WWVVUhTSSRQPXO>NLM LK|JI6GGFtED\CBAA&@E?(=6<;r:9x87f6y5C4 3p20/..B,+*[)Y(6'j%$#"" UXg}f r } U  \FrO~Ва ў аждаҳо, яъне мори қадимиро, ки иблис ва шайтон аст, дастгир карда, ба муддати ҳазор сол занҷирбанд намуд,4} cВа фариштае дидам, ки аз осмон нузул мекард, ва калиди варта ва занҷири бузурге дар дасташ буд.n|UВа касони боқӣ бо шамшери Савори асп, ки аз даҳони Ў берун омада буд кушта шуданд; ва ҳамаи мурғон аз ҷасадҳои онҳо сер шуданд.{yВа ҳайвони ваҳшӣ ва бо вай он набии козиб дастгир шуд, ки дар пеши вай мўъҷизот ба амал оварда буд, ки ба воситаи онҳо касонеро, ки тамғаи ҳайвони ваҳширо қабул карда, ба пайкари он саҷда менамоянд, фиреб мекард: ҳар ду зинда дар кўли оташ андохта шуданд, ки дар он кибрит месўхт;rz]Ва ҳайвони ваҳшӣ ва подшоҳони замин ва лашкарҳошонро дидам, ки ҷамъ шуда буданд, то ки бо Савори асп ва бо лашкари Ў ҷанг кунанд.yТо ки ҷасадҳои подшоҳонро, зўроваронро, мириҳазоронро, аспон ва саворонашон, ҷасадҳои ҳамаи озодон ва ғуломон, ва хурдон ва бузургонро бихўред“.QxВа як фариштаро дидам, ки бар офтоб меистод; ва ў бо овози баланд нидо карда, ба ҳамаи мурғоне ки дар миёнаи осмон парвоз мекарданд, гуфт: “Биёед, ба зиёфати бузурги Худо ҷамъ шавед, w9Бар либос ва бар рони Ў навишта шудааст: “Подшоҳи шоҳон ва Худованди худовандон“.OvВа аз даҳони Ў шамшери тез берун меояд, то ки халқҳоро бо он бизанад. Ў онҳоро бо асои оҳанин чўпонӣ мекунад; Ў чархушти шароби хашм ва ғазаби Худои Қодири Мутлақро пойкўб мекунад.!u;Ва лашкарҳои осмон бар аспҳои сафед, катони сафеди тоза дар тан, аз паи Ў мерафтанд.~tu Ва Ў либоси хунолуде дорад, ва исми Ў хонда шудааст: Каломи Худо.psY Чашмони Ў мисли шўълаи оташ аст, ва бар сари Ў афсарҳои бисьёр; Ў исми навиштае дорад, ки онро, ғайр аз Худи Ў, ҳеҷ кас намедонад;orW Ва осмони кушодаро дидам, ва инак, аспи сафед, ва Савори он Амин ва Ҳақ ном дорад, ва Ў аз рўи адолат доварӣ мекунад ва меҷангад.q3 Ман бар пойҳояш афтодам, то ки ба ў таъзим кунам; лекин ў ба ман гуфт: “Зинҳор, чунин накун; ман бо ту ва бо бародарони ту, ки шаҳодати Исоро доранд, ҳамкор ҳастам; ба Худо таъзим намо, зеро ки шаҳодати Исо рўҳи нубувват аст“.npU Ва ба ман гуфт: “Бинавис: 'Хушо онҳое ки ба базми никоҳи Барра даъват шудаанд'„. Ва ба ман гуфт: 'Инҳо суханони ҳақиқии Худост'.>ouВа ба вай ато шуд, ки катони тоза ва дурахшон дар бар кунад; зеро ки он катон адолати муқаддасон аст.inKБа ваҷд меоем ва шодӣ мекунем ва Ўро ҷалол медиҳем, зеро ки никоҳи Барра фаро расидааст, ва завҷаи Ў худро тайёр кардааст“.nmUВа овозе шунидам мисли овози издиҳоми бузург, мисли шувваси обҳои бисьёр, мисли садои раъдҳои пурзўр, ки мегуфтанд: “Ҳалелуёҳ! Зеро ки Худованд Худои Қодири Мутлақ бар тахти салтанат нишастааст.nlUВа овозе аз ҷониби тахт баромад, ки мегуфт: “Эй ҳамаи бандагони Ў ва тарсгорони Ў, хурдон ва бузургон, мадҳ кунед Худои моро!“`k9Ва он бисту чор пир ва чор ҳайвон афтода, ба Худое ки бар тахт нишастааст, саҷда карданд ва гуфтанд: “ Омин! Ҳалелуёҳ!“j{Ва дубора гуфтанд: “Ҳалелуёҳ! Дуди Бобил то абад баланд мешавад“)iKЗеро ки аҳкоми Ў ҳақ асту рост! Чунки Ў фоҳишаи бузургеро, ки заминро бо зинои худ фосид карда буд, маҳкум намуд, ва хуни бандагони Худро аз дасти вай ситонид“h -Пас аз ин ман овози баланде мисли овози издиҳоми бузург дар осмон шунидам, ки мегуфт: “Ҳалелуёҳ! Наҷот ва ҷалол ва қувват аз они Худованди мо мебошад,g+Ва дар вай хуни анбиё ва муқаддсаон ва ҳамаи мақтулони рўи замин ёфт шудааст“.ifKВа рўшноии чароғ дар ту дигар нахоҳад шуд, ва овози домод ва арўс дар ту дигар шунида нахоҳад шуд, зеро ки тоҷирони ту акобири рўи замин буданд, ва аз ҷодуи ту ҳамаи халқҳо дар иштибоҳ афтодаанд.6eeВа овози барбатнавозон, ва сарояндагон, ва найнавозон ва карнайнавозон дар ту дигар шунида нахоҳад шуд, ва ҳеҷ як санъаткори ҳеҷ як санъате дар ту дигар нахоҳад шуд;CdВа як фариштаи қавӣ санги бузургеро монанди санги осиё бардошта, дар баҳр андохт ва гуфт: “Бо чунин шиддат шаҳри бузурги Бобил сарнагун хоҳад шуд, ва дигар ёфт нахоҳад шуд;xciШодӣ кунед дар ҳаққи вай , эй осмон, ва ҳаввориёни муқаддас, ва анбиё, зеро ки Худо доварӣ намуда, интиқоми шуморо аз вай гирифтааст.&bEВа ва сарҳошон хок пошиданд ва фарьёд зада, бо гирья ва навҳа гуфтанд: 'Вой бар ҳоли ин шаҳри бузург, ки аз чизҳои гаронбаҳои вай ҳамаи онҳое ки дар баҳр киштӣ доштанд, сарватдор шудаанд! Зеро ки дар як соат вай хароб гардидааст'.>auВа дуди сўхтори вайро дида, фиғон кашиданд ва гуфтанд: 'Кадом шаҳр монанди ин шаҳри бузург будааст!';`oЗеро ки дар як соат чунин сарват нобуд шуд“. Ва ҳамаи суккондорон, ва ҳамаи киштинишинон, ва ҳамаи маллоҳон, ва ҳамаи онҳое кии дар баҳр тиҷорат мекунанд, дуртар истодаs__Ва хоҳанд гуфт: “Вой бар ҳоли ин шаҳри бузург, ки катон ва арғувон ва қирмиз дар бар дошт ва бо тилло ва ҷавоҳирот зинат ёфта буд!Q^Тоҷирони ин чизҳо, ки аз ин сарватдор шудаанд, аз тарси азобҳои вай, дуртар истода, гирья ва навҳа хоҳанд кард.f]EАз меваҳое ки ҷони ту тамаъ дорад, маҳрум гаштаӣ, ва ҳар чизи фарбеҳ ва боҳашамат аз ту дур шудааст, онро дигар нахоҳӣ ёфт.5\c Ва дорчин, ва бухур, ва равғани атрафшон, ва лодан, ва шароб, ва равғани зайтун, ва орд, ва гандум, ва чорво, ва гўсфандон, ва аспҳо ва аробаҳо ва ҷисмҳо ва ҷонҳои одамӣ.o[W 'Молҳои тилло нуқра, ва ҷавоҳирот, ва марворид, ва катон, ва арғувон, ва абрешим, ва қирмиз ва ҳар дарахти муаттар, ва ҳар маснуот аз оҷ, ва ҳар маснуот аз дарахтони гаронбаҳо аз мис ва оҳан ва мармар,GZ Ва тоҷирони замин дар ҳаққи вай гирья ва навҳа хоҳанд кард, чунки молҳои онҳоро дигар ҳеҷ кас намехарад:Y5 Ва аз тарси азобҳои вай, дуртар истода, хоҳанд гуфт: “Вой бар ҳоли ту, эй шаҳри бузурги Бобил, эй шаҳри мустаҳакам! Зеро ки дар як соат қазои ту омадааст'.}Xs „Ва подшоҳони замин, ки бо вай зино ва айшу нўш кардаанд, вақте ки дуди сўхтори вайро бинанд, дар ҳаққи вай гирья ва навҳа хоҳанд кард,-WSБинобар ин дар як рўз балоҳо, мамот ва мотам ва қаҳтӣ ба сари вай хоҳад омад. Вай дар оташ хоҳад сўхт, зеро пурқувват аст Худованд Худо, ки вайро доварӣ мекунад“.[V/Ҳар қадар вай ҷалол ёфта, айшу нўш мекард, ҳамон қадар бо азият ва бадбахтӣ сазояшро диҳед. Зеро ки вай дар дили худ мегўяд: 'Малика шуда нишастаам, ва бева нестам, ва бадбахт нахоҳам буд'.PUСазояшро диҳед, чунон ки вай низ шуморо сазо додааст, ва бар тибқи аъмоли вай сазояшро дучанд диҳед; дар косае ки вай барои шумо шароб тайёр карда буд, барои вай дучанд тайёр кунед.$TAЗеро ки гуноҳҳои вай то ба осмон расидааст, ва Худо зулмҳои вайро ба хотир овардааст. S Ва овози дигаре аз осмон шунидам, ки мегўяд: “Аз вай берун оед, эй қавми Ман, то ки дар гуноҳҳояш шарик нашавед ва ба балоҳояш дучор нагардед;CRВа подшоҳони замин бо вай зино карданд, ва тоҷирони замин аз айшу нўши бузурги вай сарватдор шуданд“.=QsВа ў бо овози қавӣ нидо карда, гуфт: “Фурў ғалтид! Фурў ғалтид Бобили бузург! Вай маскани девҳо ва паноҳгоҳи ҳар рўҳи палид ва паноҳгоҳи ҳар мурғи палид ва кароҳатангез гардид; зеро ҳамаи халқҳо аз шароби пурғазаби зинокории вай нўшидаанд,hP KБаъд аз ин ман фариштаи дигаре дидам, ки аз осмон нузул мекунад ва қудрати бузурге дорад; ва замин аз ҷалоли ў мунаввар шуд.O'Ва он зане ки дидӣ, шаҳри бузург аст, ки бар подшоҳони замин слтанат меронад“.2N]Чунки Худо дар дили онҳо андохтааст, ки иродаи Ўро ба ҷо оворанд, ба тавре ки ҳама якдилона салтанати худро ба ҳайвони ваҳшӣ диҳанд, то ки суханони Худо иҷро шавад.1M[Ва даҳ шох, ки ту дидӣ, ва ҳайвони ваҳшӣ аз фоҳиша нафрат хоҳад дошт, ва ўро хонавайрон ва урьёр хоҳанд кард, ва ҷисми ўро хоҳанд хўрд, ва ўро дар оташ хоҳанд сўзонд;hLIВа он фаришта ба ман гуфт: “Обҳое ки ту дидӣ, ки он ҷо фоҳиша нишастааст, одамон ва қавмон, ва қабилаҳо ва забонҳо мебошанд.vKeОнҳо ба Барра ҷанг хоҳанд кард, ва Барра бар онҳо ғолиб хоҳад омад; зеро ки Ў Худованди худовандон ва Подшоҳи подшоҳон аст ва онҳое ки бо Ў ҳастданд, даъватшудагон ва баргузидагон ва аминон мебошанд“.J Онҳо як ният доранд, ва қуввау салтанати худро ба ҳайвони ваҳшӣ хоҳанд дод;5Ic Ва он даҳ шох, ки ту дидӣ, даҳ подшоҳ ҳастанд, ки ҳанўз малакут ба даст наовардаанд, лекин барои як соат бо ҳайвони ваҳшӣ, ҳамчун подшоҳон, салтанат пайдо хоҳанд кард;;Ho Ва он ҳайвони ваҳшӣ, ки буд ва нест, ҳаштум аст, ва аз ҷумлаи ҳафт аст, ва ба сўи ҳалокат хоҳад рафт.G Ва инҳо ҳафт подшоҳ ҳастанд, ки панҷ нафарашон фурў ғалтидаанд, яке ҳаст, ва дигаре ҳанўз наомадааст, ва ҳангоме ки ояд, муддати каме бояд бимонад.'FG Дар ин ҷост ақле ки ҳикмат дорад. Ҳафт калла ҳафт кўҳест, ки он зан бар онҳо нишастааст,mESОн ҳайвони ваҳшӣ, ки ту дидӣ, буд ва нест; ва аз варта хоҳад баромад ва ба сўи ҳалокат хоҳад рафт; ва он сокинони замин, ки номҳошон аз ибтидои ҷаҳон дар дафтари ҳаёт навишта нашудааст, аз дидани ҳайвони ваҳшие ки буд ва нест ва зоҳир хоҳад шуд, дар ҳайрат хоҳанд афтод.D)Ва фаришта ба ман гуфт: “Чаро ҳайрон шудӣ? Ман сирри ин зан ва он ҳайвони ваҳширо, ки зан бар он савор аст, ва ҳафт калла ва даҳ шох дорад, ба ту мегўям.\C1Ва дидам, ки он зан аз хуни муқаддасон ва аз хуни шоҳидони Исои маст аст, ва аз дидани вай ниҳоятдараҷа ҳайрон шудам.@ByВа бар пешонии вай номи сирре навишта шуда буд: “Бобили бузург, модари фоҳишагон ва қабоеҳи замин“.RAВа он зан либоси қирмизӣ ва арғувонӣ дошт, ва бо тилло ҷавоҳирот ва марворид зинат ёфта буд, ва дар дасташ косаи тиллое нигоҳ медошт, ки аз қабоҳат ва наҷосати зинокории вай пур буд;@#Ва маро дар Рўҳ ба биёбон бурд; ва занеро дидам, ки бар ҳайвони ваҳшии арғувонӣ, ки аз номҳои куфр пур буд, ва ҳафт калла ва даҳ шох дошт, нишаста буд. Ва яке аз он ҳафт фариштае ки ҳафт коса доштанд, омад ва бо ман сухан ронда, гуфт: “Ин ҷо биё, то довариро дар ҳаққи фоҳишаи бузурге ки бар обҳои бисьёре нишастааст, ба ту нишон диҳам,=3Ва жолаи бузурге ки гўё ба вазни як талант буд, аз осмон бар одамон борид; ва одамон барои балои жола ба Худо куфр гуфтанд, чунки он бало бағоят сахт буд.Y<+Ва ҳар ҷазира гурехт, ва кўҳҳо нопайдо гашт;>;uВа шаҳри бузург ба се қисм аз ҳам ҷудо шуд, ва шаҳрҳои халқҳо фурў ғалтиданд, ва Бобили бузург дар пеши Худо зикр ёфт, то ки косаи шароби пурхашми ғазаби Худро ба он диҳад.J: Ва барқҳо, раъдҳо ва садоҳо ба вуқўъ омад, ва заминҷунбии азиме рўй дод, ки мислаш, аз замоне ки одамон бар замин ҳастанд, рўй надода буд, он қадар заминҷунбии пурзўр ва азим буд!r9]Фариштаи ҳафтум косаи худро бар ҳаво рехт, ва аз маъбади осмон аз ҷониби тахт овозе баланде баромад, ки мегуфт: “Ба амал омад!“.8!Ва онҳоро ба мавзее ҷамъ оварданд, ки ба забони ибронӣ Ҳармиҷидўн ном дорад.s7_Инак, мисли дузд меоям: хушо касе ки ҳушьёр аст ва либоси худро нигоҳ медорад, то ки бараҳна роҳ наравад, ва расвоии ўро набинанд.:6mОнҳо рўҳҳои деванд, ки аломот ба амал меоваранд; онҳо ба пеши подшоҳони тамоми ҷаҳон мебароянд, то ки онҳоро барои ҷанги рўзи бузурги Худои Қодири Мутлақ ҷамъ оваранд.m5S Ва дидам, ки аз даҳони аждаҳо, ва аз даҳони ҳайвони ваҳшӣ, ва аз даҳони набии козиб се рўҳи палиде монанди қурбоқаҳо мебарояд.4# Фариштаи шашум косаи худро дар дарьёи бузурги Фурот рехт, ва оби он хушк шуд, то барои подшоҳоне ки аз ҷониби тулўи офтоб ҳастанд, роҳ муҳайё шавад.=3s Ва Худои Осмон аз боиси азобҳои худ ва яраҳои худ куфр мегуфтанд, ва аз аъмоли худ тавба накарданд.o2W Фариштаи панҷум косаи худро бар тахти ҳайвони ваҳшӣ рехт, ва малакути он торик шуд, ва онҳо забонҳои худро аз дард мегазиданд,1 Ва одамонро гармои зўре сўзонд, ва онҳо ба исми Худо, ки ин балоҳо ихтиёр дорад, куфр мегуфтанд ва тавба накарданд, то ки Ўро ҷалол диҳанд.>0uФариштаи чорум косаи худро бар офтоб рехт, ва ба вай қудрате ато шуд, ки одамонро ба оташ бисўзонад.D/Ва қурбонгоҳро шунидам, ки мегўяд: “Оре, эй Худованд Худои Қодири Мутлақ, довариҳои Ти ҳақ асту рост“.A.{Азбаски онҳо хуни муқаддасон ва анбиёро рехтаанд, Ту ба онҳо хун додӣ, ки бинўшанд: ин сазои онҳост“.i-KВа фариштаи обҳоро шунидам, ки мегуфт: “Ту одилӣ, эй Худованд, ки ҳастӣ ва будӣ, ва қуддус мебошӣ, зеро ки чунин ҳукм кардаӣ;-,SФариштаи сеюм косаи худро дар дарьёҳо ва чашмаҳои об рехт, ва онҳо ба хун мубаддал шуданд.j+MФариштаи дуюм косаи худро дар баҳр рехт; ва он ба хуне мисли хуни мурда мубаддал шуд, ва тамоми махлуқоти ҷондори баҳр мурд.<*qФариштаи якум рафта, косаи худро бар замин рехт, ва бар одамоне ки тамғаи ҳайвони ваҳширо доранд ва ба пайкари он саҷда мекунанд, яраҳои бад ва зишти фасоднок пайдо шуд.c) AВа овози баланде аз маъбад шунидам, ки ба ҳафт фаришта мегўяд: “Биравед ва ҳафт косаи ғазаби Худоро бар замин бирезед“.}(sВа маъбад аз ҷалоли Худо ва аз қуввати Ў пур аз дуд шуд, ва то ҳафт балои ҳафт фаришта анҷом наёфт, ҳеҷ кас натавонист ба маъбад дарояд.H' Ва яке аз он чор ҳайвон ба ҳафт фаришта ҳафт косаи тиллои пур аз ғазаби Худоро дод, ки Ў то абад Зинда аст.&Ва аз маъбад ҳафт фаришта баромаданд, ки ҳафт бало доштанд, ва катони тоза ва дурахшон дар бар карда ва то синаашон камарбанди тилло баста буданд. %9Ва баъд аз ин ман назар андохтам, ва инак, маъбади хаймаи шаҳодат дар осмон воз шуд,d$AКист, ки аз Ту, эй Худованд, натарсад ва исми Туро ҷалол надиҳад? Зеро ки танҳо Ту Қуддус ҳастӣ. Ҳамаи халқҳо омада, дар пеши Ту саҷда хоҳанд кард, зеро ки довариҳои одилонаи Ти зоҳир шудааст“.E#Ва суруди Мусои бандаи Худо ва суруди Барраро хонда, мегўянд: “Бузург ва аҷоиб аст аъмоли Ту, эй Худованд Худои Қодири Мутлақ! Ҳақ асту рост роҳҳои Ту, эй Подшоҳи муқаддасон!"Ва гўё баҳре аз шиша дидам, ки бо оташ омехта буд; ва касоне ки бар ҳайвони ваҳшӣ ва пайкари он ва тамғаи он ва шумораи номи он ғолиб омада буданд, бар ин баҳри шиша истодаанд, ва барбатҳои Худо дода дар дасти онҳост,~! wВа дар осмон аломати дигаре дидам, ки бузург ва аҷоиб буд: ҳафт фаришта, ки ҳафт балои охирин доранд, чунки хашми Худо бо онҳо анҷом ёфт.^ 5Ва чархушт дар беруни шаҳр пойкўб шуд, ва хун аз чархушт то ба ҷилави аспон, ба масофаи ҳазору шашсад стадия ҷорӣ шуд.iKВа он фаришта доси худро бар замин андохт, ва сарҳои ангури заминро бурид, ва онро дар чархушти бузурги ғазаби Худо афканд,Ва фариштаи дигар, ки бар оташ қудрат дорад, аз қурбонгоҳ берун омад ва бо овози баланд ба он ки доси тез дошт, нидо карда, гуфт: “Доси тези худро ба кор андоз ва сарҳои ангури заминро бибур, чунки ангураш пухтааст“./Ва фариштаи дигар аз маъбаде ки дар осмон аст, берун омад, ки ў низ доси тез дошт.Ва Нишинандаи абр доси Худро бар замин андохт, ва замин даравида шуд.W'Ва фариштаи дигар аз маъбад баромад ва бо овози баланд ба Нишинандаи абр нидо кард: “Доси Худро ба кор андоз ва дарав кун, чунки вақти дарав расидааст; зеро ки ҳосили замин пухтааст“.Ва назар андохтам, ва инак, абри сафед, ва бар абр касе монанди Писари Одам нишастааст, ки бар сараш тоҷи тилло, ва дар дасташ доси тез дорад.Z- Ва овозе аз осмон шунидам, ки мегўяд: “Бинавис: хушо мурдагоне ки минбаъд дар Худованд мемиранд; оре, мегўяд Рўҳ, инҳо аз меҳнатҳои худ ором мегиранд, ва аъмолашон аз қафояшон меравад“.! Дар ин ҷост сабри муқаддасон, ки аҳкоми Худоро ва имони Исоро риоят мекунад.I  Ва дуди азобҳои онҳо то абад баланд хоҳад шуд, ва касоне ки ба ҳайвони ваҳшӣ ва пайкари он саҷда менамояд ва тамғаи номи онро қабул мекунанд, на рўз ором хоҳанд гирифт, на шаб“.P Вай аз шароби хашми Худо, аз шароби холисе ки дар косаи ғазаби Ў муҳайё шудааст, хоҳад нўшид, ва дар пеши фариштагони муқаддас ва дар пеши Барра дар оташ ва кибрит азоб хоҳад кашид;*M Ва фариштаи сеюм аз ақиби онҳо омада, бо овози баланд мегуфт: “Ҳар кӣ ба ҳайвони ваҳшӣ ва пайкари он саҷда кунад ва бар пешонии худ ё бар дасти худ тамға занад,&EВа фариштаи дигар аз ақиби ў омада, мегуфт: “Бобил, шаҳри бузург, фурў ғалтид, фурў ғалтид, чунки ҳамаи халқҳоро аз шароби пурғазаби зинокории худ нўшонид“.DВа ў бо овози баланд мегуфт: “ Аз Худо тарсед ва Ўро ҷалол диҳед, зеро ки соати доварии Ў фаро расидааст; ва ба Офаридгори осмон ва замин, ва баҳр ва чашмаҳои об саҷда кунед“.2]Ва фариштаи дигаре дидам, ки дар миёнаи осмон парвоз мекунад ва Инҷили абадӣ дорад, то ки ба сокинони замин ва ба ҳар қабила ва сибт, ва забон ва қавм башорат диҳад;|qВа дар даҳонашон макре нест; онҳо дар пеши тахти Худо беайбанд.Инҳо касоне ҳастанд, ки бо занон палид нашудаанд, зеро ки онҳо боисматанд; инҳо касоне ҳастанд, ки ҳар куҷо Барра равад, аз ақибаш мераванд. Онҳо аз миёни одамон, ҳамчун навбарони Худо ва Барра, харида шудаанд,U#Онҳо дар пеши тахт ва дар пеши он чор ҳайвон ва пирон суруди наве месароянд; ва ҳеҷ кас натавонист он сурудро ёд гирад, ҷуз он саду чилу чор ҳазор нафар, ки аз замин харида шуда буданд.<qВа овозе аз осмон шунидам, мисли шувваси обҳои бисьёр ва монанди садои раъди пурзўр; ва овозе ки шунидам, монанди овози барбатнавозе буд, ки барбатҳои худро менавозанд:  Ва назар андохтам, ва инак, Барра бар кўҳи Сион истодааст, ва бо Ў саду чилу чор ҳазор нафар, ки бар пешониҳошон исми Падари Ў навишта шудааст.  Дар ин ҷо ҳикмат аст. Ҳар кӣ ақл дорад, шумораи ҳайвони ваҳширо ҳисоб кунад, зеро ки он шумораи одамизод аст; шумораи он шашсаду шасту шаш мебошад.d A Ва ҳеҷ кас харидан ва фурўхтан нахоҳад тавонист, ҷуз касе ки чунин тамға: ё номи ҳайвони ваҳшӣ ё шумораи номи онро дорад.! ; Ва тавре рафтор мекунанд, ки ҳамаи хурдон ва бузургон, сарватмандон ва мискинон, озодон ва ғуломон бояд бар дасти росташон ё бар пешониашон тамға зананд,o W Ва ба вай ато шудааст, ки ба он пайкари ҳайвони ваҳшӣ ҳаёт бахшад, то пайкари ҳайвони ваҳшӣ тавре сухан гўяд ва амал кунад, ки ҳамаи онҳое ки ба пайкари ҳайвони ваҳшӣ саҷда намекунанд, кушта шаванд.zm Ва бо мўъҷизоте ки дар пеши ҳайвони ваҳшӣ метавонист нишон диҳад, сокинони заминро фиреб дода, ба сокинони замин мегўяд, ки пайкари он ҳайвони ваҳширо, ки аз шамшер ярадор шуда, зинда мондааст, бисозанд.M Ва аломати бузурге ба амал меоварад, ба тавре ки оташро низ дар пеши одамон аз осмон ба замин фурў меоварад. =D~|{hzyxFw:v u%sUrz3z(zzzyyyyyyyyyyyyyyynycyXyMyBy7y,y!yy yxxxxxxxxxxxx}xrxgx\xQxFx;x0x%xxxwwwwwwwwwwwwwvwkw`wUwJw?w4w)wwwvvvvvvvvvvvvvzvovdvYvNvCv8v-v"vv vuuuuuuuuuuuu}urugu\uQuFu;u0u&uuutttttttttttttvtkt`tUtJt?t4t)tttssssssssssssszsosdsYsNsCs8s-s"ss srrrrrrrrrrrr~rsrhr]rRrGro3o(ooonnnnnnnnnnnnnxnmncnXnMnBn7n,n!nn nmmmmmmmmmmmm|mqmfm[mPmEm:m/m$mmmllllllllllllluljl_lTlIl>l3l(lllkkkkkkkkkkkkkxkmkbkXkMkBk7k,k!kk kjjjjjjjjjjjj}jrjgj\jQjFj;j0j%jjjiiiiiiiiiiiiiuiji_iTiIi>i3i(iiihhhhhhhhhhhhhyhnhchXhMhBh7h,h!hh hgggggggggggg}grggg\gQgFgc3c(cccbbbbbbbbbbbbbybnbcbXbMbBb7b,b!bb baaaaaaaaaaaa|aqaga\aQaFa;a0a%aaa`````````````u`j`_`T`I`>`3`(```_____________x_n_c_X_M_B_7_,_!__ _^^^^^^^^^^^^}^r^g^\^Q^F^;^0^%^^^]]]]]]]]]]]]]u]j]_]T]I]>]3](]]]\\\\\\\\\\\\\y\n\c\X\M\B\7\,\!\\ \[[[[[[[[[[[[|[q[f[[[P[E[:[/[%[[[ZZZZZZZZZZZZZuZjZ_ZTZIZ>Z3Z(ZZZYYYYYYYYYYYYYxYmYbYWYLYAY6Y+Y YY XXXXXXXXXXXXX|XqXfX[XPXEX:X/X$XXXWWWWWWWWWWWWWtWjW_WTWIW>W3W(WWWVVVVVVVVVVVVVyVnVcVXVMVBV7V,V!VV VUUUUUUUUUUUU|UqUfU[UPUEU;U0U%UUUTTTTTTTTTTTTTuTjT_TTTIT>T3T(TTTSSSSSSSSSSSSSySnScSXSMSBS7S,S!SS SRRRRRRRRRRRR|RqRfR[RPRER:R/R%RRRQQQQQQQQQQQQQuQjQ_QTQIQ>Q3Q(QQQPPPPPPPPPPPPPyPnPcPXPMPBP7P,P!PP POOOOOOOOOOOO|OqOfO[OQOFO;O0O%OOONNNNNNNNNNNNNuNjN_NUNJN?N4N)NNNMMMMMMMMMMMMMyMnMcMYMNMCM8M-M"MM MLLLLLLLLLLLL}LrLgL\LQLFL;L0L%LLLKKKKKKKKKKKKKuKjK_KTKIK>K3K(KKKJJJJJJJJJJJJJyJnJcJXJMJBJ7J,J!JJ JIIIIIIIIIIII|IqIfI[IPIFI;I0I%IIIHHHHHHHHHHHHHuHjH_HTHIH>H3H(HHHGGGGGGGGGGGGGyGnGcGXGMGBG7G,G!GG GFFFFFFFFFFFF|FqFfF\FQFFF;F0F%FFFEEEEEEEEEEEEEuEjE_ETEIE>E3E)EEEDDDDDDDDDDDDDyDnDcDXDMDBD7D,D!DD DCCCCCCCCCCCC}CrCgC\CQCFC;C0C%CCCBBBBBBBBBBBBBuBjB`BUBJB?B4B)BBBAAAAAAAAAAAAAyAoAdAYANACA8A-A"AA A@@@@@@@@@@@@}@r@g@\@Q@F@;@0@%@@@?????????????v?k?`?U?J???4?)???>>>>>>>>>>>>>>{>q>g>]>S>I>?>5>+>!>> >============~=s=h=]=R=G=<=1=&===<<<<<<<<<<<<737(7776666666666666x6m6b6W6L6A666+6 66 6555555555555|5q5f5[5P5E5:5/5$5554444444444444u4j4_4T4I4>434(4443333333333333x3m3b3W3L3B373,3!33 3222222222222}2r2g2\2Q2F2;202%2221111111111111u1j1_1T1I1>131(1110000000000000y0n0c0X0M0B070,0!00 0////////////}/r/g/\/Q/F/;/0/%///.............u.j.`.U.J.?.4.)...-------------y-n-c-X-M-B-8---"-- -,,,,,,,,,,,,},r,g,\,Q,F,;,0,%,,,+++++++++++++v+k+`+U+J+?+4+)+++*************z*o*d*Y*N*C*8*-*"** *))))))))))))~)s)h)])R)G)<)1)&)))(((((((((((((w(l(a(V(K(@(5(*((( '''''''''''''{'p'e'Z'O'D'9'.'#'' '&&&&&&&&&&&&~&s&h&]&R&G&<&1&&&&&%%%%%%%%%%%%%w%l%a%V%K%@%5%*%%% $$$$$$$$$$$$${$p$e$Z$O$D$9$.$#$$ $############~#s#h#^#S#H#=#2#'###"""""""""""""x"m"b"W"L"A"6"+" "" !!!!!!!!!!!!!{!p!e!Z!O!D!9!.!#!! !  t i ^ S H = 2 '   wlaVLA6+  {pf[PE:/$ti^SH=2'xmbWLA6+  {peZOD9.# ti^SH=2'wlaVK@5* {peZOD9/$ti^SH=2'xmbWLA6+  |qf[PE:/$ti^SH=3( # # # # # # #  # "# "" "! " " " " " " " " " " " " " " " " " " " " " " " " " " " " " " "  " ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !  !  #  "  !                                                                      ~  }  |  {  z  y  x  w   v & u % t $ s # r " q ! p  o  n  m  l  k  j  i  h  g  f  e  d  c  b  a  `  _  ^  ]  \  [  Z  Y  X  W  V  U  T  S  R  Q   P . O - N , M + L * K ) J ( I ' H & G % F $ E # D " C ! B  A  @  ?  >  =  <  ;  :  9  8  7  6  5  4  3  2  1  0  /  .  -  ,  +  *  )  (  '  &  %  $  #   " + ! * )  (  '  &  %  $  #  "  !                                                                                % $ # " !                                        ( ' & % $ # " !                                                                !     ~ } | { z y x w v u t s r q p o  n  m  l  k  j i h g f e d c  b a ` _ ^ ] \ [ Z Y X W V U T S R Q P  O  N  M  L  K J I H G F E D  C $B #A "@ !?  > = < ; : 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 / . - ,  +  *  )  (  ' & % $ # " !                                                                                                                          $ # " !                                                                            ~ } | { z y x w v u t s r q p  o  n  m  l  k j i h g f e d  c  b  a  `  _  ^  ]  \  [  Z  Y  X  W  V  U  T  S  R  Q  P  O  N   M  3L  2K  1J  0I  /H  .G  -F  ,E  +D  *C  )B  (A  '@  &?  %>  $=  #<  ";  !:  9  8  7  6  5  4  3  2  1  0  /  .  -  ,  +  *  )  (  '  &  %  $  #  "  !                                                                                                 #  "  !                                                                                                                                                                     ~ } | { z  y x w v u t s r q p o  n  m  l  k  j i h g f e d c  b a ` _ ^ ] \ [ Z Y X W V U T S R Q P  O  N  M  L  K J I H G F E D  C B A @ ? > = < ; :  9  8  7  6  5 4 3 2 1 0 / .  - , + * ) ( ' & % $ # " !                                                                     2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2   2   2   2   2   2  2  2  2  2  2  2   2  1!  1   1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1   1   1   1   1   1  1  1  1  1  1  1   1  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0   0   0   0   0   0  0  0  0  0  0  0   0  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /   /   /   /   /   /  /  /  /  /  /  /   /  ."  .!  .   .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .~  .}  .|  .{  .z  .y  . x  . w  . v  . u  . t  .s  .r  .q  .p  .o  .n  .m   .l  -k  -j  -i  -h  -g  -f  -e  -d  -c  -b  -a  -`  -_  -^  -]  - \  - [  - Z  - Y  - X  -W  -V  -U  -T  -S  -R  -Q   -P  ,"O  ,!N  , M  ,L  ,K  ,J  ,I  ,H  ,G  ,F  ,E  ,D  ,C  ,B  ,A  ,@  ,?  ,>  ,=  ,<  ,;  , :  , 9  , 8  , 7  , 6  ,5  ,4  ,3  ,2  ,1  ,0  ,/   ,.  +"-  +!,  + +  +*  +)  +(  +'  +&  +%  +$  +#  +"  +!  +  +  +  +  +  +  +  +  +   +   +   +   +   +  +  +  +  +  +  +   +  *&  *%  *$  *#  *"  *!  *   *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *   *   *   *   *   *  *  *  *  *  *  *   *  )9  )8  )7  )6  )5  )4  )3  )2  )1  )0  )/  ).  )-  ),  )+  )*  ))  )(  )'  )&  )%  )$  )#  )"  )!  )   )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )   )   )   )   )   )  )  )  )  )  )  )   )  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (   (   (   (   (   (  (  (  (  (  (  (   (  '  '  '  '  '  '  '  '  '  '  '   '   '   '   '   '  '  '  '  '  '  '   '  &~  &}  &|  &{  &z  &y  &x  &w  &v  &u  &t  &s  &r  &q  &p  &o  &n  & m  & l  & k  & j  & i  &h  &g  &f  &e  &d  &c  &b   &a  %$`  %#_  %"^  %!]  % \  %[  %Z  %Y  %X  %W  %V  %U  %T  %S  %R  %Q  %P  %O  %N  %M  %L  %K  %J  % I  % H  % G  % F  % E  %D  %C  %B  %A  %@  %?  %>   %=  $+<  $*;  $):  $(9  $'8  $&7  $%6  $$5  $#4  $"3  $!2  $ 1  $0  $/  $.  $-  $,  $+  $*  $)  $(  $'  $&  $%  $$  $#  $"  $!  $  $  $   $   $   $   $   $  $  $  $  $  $  $   $  #  #  #  #  #  #  #  #  #  #  #  #  #  #  #  #  #   #   #   #   #   #  #  #  #  #  #  #   #  "  "  "  "  "  "  "  "  "  "  "  "  "  "  "  "  "  "  "   "   "   "   "   "  "  "  "  "  "  "   "  !  !  !  !  !  !  !  !   !   !   !   !   !  !  !  !  !  !  !   !                                                                   7  6  5  4  3  2  1  0  /  .  -  ,  +  *  )  (  '  &  %  $  #  "  !                           ~  }  |  {  z  y  x   w   v   u   t   s  r  q  p  o  n  m  l   k  +j  *i  )h  (g  'f  &e  %d  $c  #b  "a  !`   _  ^  ]  \  [  Z  Y  X  W  V  U  T  S  R  Q  P  O  N  M   L   K   J   I   H  G  F  E  D  C  B  A   @  #?  ">  !=   <  ;  :  9  8  7  6  5  4  3  2  1  0  /  .  -  ,  +  *   )   (   '   &   %  $  #  "  !                                                             .  -  ,  +  *  )  (  '  &  %  $  #  "  !                                                                         #  "  !                                                                         "  !                                                                         C  B  A  @  ?  >  =  <  ;  :  9  8  7  6  5  4  3  2  1  0  /  .~  -}  ,|  +{  *z  )y  (x  'w  &v  %u  $t  #s  "r  !q   p  o  n  m  l  k  j  i  h  g  f  e  d  c  b  a  `  _  ^   ]   \   [   Z   Y  X  W  V  U  T  S  R   Q  P  O  N  M  L  K  J   I   H   G   F   E  D  C  B  A  @  ?  >   =  <  ;  :  9  8  7  6  5  4  3  2   1   0   /   .   -  ,  +  *  )  (  '  &   %  "$  !#   "  !                                                                                                              &  %  $  #  "  !                                                                         !                                                                                                                                                                           ~  }  |  {  z  y  x  w   v   u   t   s   r  q  p  o  n  m  l  k   j  i  h  g  f  e  d  c  b  a  `  _   ^   ]   \   [   Z  Y  X  W  V  U  T  S   R  Q  P  O  N  M  L  K  J  I  H  G  F  E  D  C  B  A   @  ?  >  =  <  ;  :  9  8  7  6  5  4  3  2  1  0  /  .  -   ,  +  *  )  (  '  &  %  $  #  "  !                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                ~  }  |  {  z  y  x   w   v   u   t   s  r  q  p  o  n  m  l  k  j  i  h  g  f  e  d  c  b  a  `  _  ^   ]   \   [   Z   Y  X  W  V  U  T  S  R  Q  P  O  N  M  L  K  J  I  H  G  F   E   D   C   B   A  @  ?  >  =  <  ;  :  9  8  7  6  5  4  3  2  1  0  /  .  -   ,   +   *   )   (  '  &  %  $  #  "  !                                                                |qf[PE:/$~~~~~~~~~~~~~u~j~_~T~I~>~3~(~~~}}}}}}}}}}}}}x}m}b}W}L}A}6},}!}} }||||||||||||||q|f|[|P|E|:|/|$|||{{{{{{{{{{{{{u{j{_{T{I{>{3{({{{zzzzzzzzzzzzzyznzczXzMzBz7z,z!zz zyyyyyyyyyyyy|yqyfy[yPyEy:y/y$yyyxxxxxxxxxxxxxuxjx_xTxIx>x3x(xxxwwwwwwwwwwwwwxwmwbwWwLwAw6w+w"wwwvvvvvvvvvvvvvvxvmvbvWvLvAv6v+v vv uuuuuuuuuuuuu|uqufu[uPuEu:u/u$uuutttttttttttttutjt_tTtIt>t3t(tttsssssssssssssysnscsXsMsBs7s,s!ss srrrrrrrrrrrr}rrrgr\rQrFr;r0r%rrrqqqqqqqqqqqqqvqkq`qUqJq?q4q)qqqpppppppppppppypnpcpXpMpBp7p,p!pp poooooooooooo}orogo\oQoFo;o0o%ooonnnnnnnnnnnnnunjn_nTnJn?n4n)nnnmmmmmmmmmmmmmymnmcmXmMmCm8m-m"mm mllllllllllll}lrlhl]lRlGle3e(eeedddddddddddddydndcdXdMdBd7d,d!dd dcccccccccccc}crcgc\cQcFc;c0c%cccbbbbbbbbbbbbbubjb_bTbIb>b4b)bbbaaaaaaaaaaaaazaoadaYaNaCa8a-a"aa a````````````}`r`g`\`Q`F`<`1`&```_____________v_k_`_U_J_?_4_)___^^^^^^^^^^^^^z^o^d^Y^N^C^8^-^"^^ ^]]]]]]]]]]]]~]s]h]]]R]G]<]1]&]]]\\\\\\\\\\\\\w\l\a\V\K\@\5\*\\\ [[[[[[[[[[[[[z[o[d[Y[N[C[8[-["[[ [ZZZZZZZZZZZZ~ZsZhZ]ZRZGZP3P(PPPOOOOOOOOOOOOOxOmObOWOLOAO6O+O OO NNNNNNNNNNNNN|NqNfN[NPNEN:N/N$NNNMMMMMMMMMMMMMtMiM^MSMHM=M2M'MMMLLLLLLLLLLLLLxLmLbLWLLLAL6L+L LL KKKKKKKKKKKKK{KpKeKZKOKDK9K.K#KK KJJJJJJJJJJJJJtJiJ^JSJHJ=J2J'JJJIIIIIIIIIIIIIwIlIaIVIKI@I6I+I II HHHHHHHHHHHHH{HpHeHZHOHDH9H.H#HHHGGGGGGGGGGGGGtGiG^GSGHG=G2G'GGGFFFFFFFFFFFFFwFlFaFVFKF@F5F*FFF EEEEEEEEEEEEEzEoEdEYENECE8E-E"EE EDDDDDDDDDDDD}DrDgD\DQDFD>>>>>>>>>>>~>s>i>^>S>H>=>2>'>>>=============w=l=a=V=K=@=5=*=== <<<<<<<<<<<<<{,3,(,,,+++++++++++++x+m+b+W+L+A+6+++ ++ *************{*p*e*Z*O*D*9*.*#** *)))))))))))))t)i)^)S)H)=)2)')))(((((((((((((x(m(b(W(L(A(6(+( (( '''''''''''''|'q'f'['P'E':'/'$'''&&&&&&&&&&&&&t&i&^&S&H&=&2&'&&&%%%%%%%%%%%%%x%m%b%W%L%A%6%,%!%% %$$$$$$$$$$$$|$q$f$[$P$E$:$/$$$$$#############t#i#^#S#H#=#2#'###"""""""""""""x"m"b"W"L"A"6"+" "" !!!!!!!!!!!!!{!p!e!Z!O!D!9!.!#!!!  t i ^ S H = 2 '   wlaVK@5* {peZOD9.# ~si^SH=2'wlaVK@5* {pg]SI?5+! wmcYOE;1' zodYNC8-" }rg\QF;0%vk`UJ?4)zodYNC8-" }rg\QF;0%vk`UJ?4) 2 2 2 2 2 2 2 2  2  2  2  2  2 2 2 2 2 2 2  2 21 20 2/ 2. 2- 2, 2+ 2* 2) 2( 2' 2& 2% 2$ 2# 2" 2! 2  2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2  2  2  2  2  2 2 2 2 2 2 2  2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2~ 2 } 2 | 2 { 2 z 2 y 2x 2w 2v 2u 2t 2s 2r  2q 2%p 2$o 2#n 2"m 2!l 2 k 2j 2i 2h 2g 2f 2e 2d 2c 2b 2a 2` 2_ 2^ 2] 2\ 2[ 2Z 2Y 2 X 2 W 2 V 2 U 2 T 2S 2R 2Q 2P 2O 2N 2M  2L  2.K  2-J  2,I  2+H  2*G  2)F  2(E  2'D  2&C  2%B  2$A  2#@  2"?  2!>  2 =  2<  2;  2:  29  28  27  26  25  24  23  22  21  20  2/  2.  2-  2,  2+  2 *  2 )  2 (  2 '  2 &  2%  2$  2#  2"  2!  2  2 2 ($  ($  ($  ($  ($  ($ ($ ($ ($ ($ ($ ($  ($ (#" (#! (#  (# (# (# (# (# (# (# (# (# (# (# (# (# (# (# (# (# (# (#  (#  (#  (#  (#  (# (# (# (# (# (# (#  (# (" (" (" (" (" (" (" (" (" (" (" (" (" (" (" (" ("  ("  ("  ("  ("  (" (" (" (" (" (" ("  (" (!8 (!7 (!6 (!5 (!4 (!3 (!2 (!1 (!0 (!/ (!. (!- (!, (!+ (!* (!) (!( (!' (!& (!% (!$ (!# (!" (!! (!  (! (! (! (! (! (! (! (! (! (! (! (! (! (! (! (! (! (! (!  (!  (!  (!  (!  (! (! (! (! (! (! (!  (! ( * ( ) ( ( ( ' ( & ( % ( $ ( # ( " ( ! (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  ( ~ ( } ( | ( { ( z ( y ( x ( w ( v ( u ( t ( s ( r ( q  ( p (6o (5n (4m (3l (2k (1j (0i (/h (.g (-f (,e (+d (*c ()b ((a ('` (&_ (%^ ($] (#\ ("[ (!Z ( Y (X (W (V (U (T (S (R (Q (P (O (N (M (L (K (J (I (H (G ( F ( E ( D ( C ( B (A (@ (? (> (= (< (;  (: (9 (8 (7 (6 ( 5 ( 4 ( 3 ( 2 ( 1 (0 (/ (. (- (, (+ (*  () ('( (&' (%& ($% (#$ ("# (!" ( ! ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( (  (  (  (  (  ( ( ( ( ( ( (  ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( (  (  (  (  (  ( ( ( ( ( ( (  ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( (  (  (  (  (  ( ( ( ( ( ( (  ( (A (@ (? (> (= (< (; (: (9 (8 (7 (6 (5 (4 (3 (2 (1 (0 (/ (. (- (, (+ (* () (( (' (& (% ($ (# (" (! (  ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( (  (  (  (  (  ( ( ( ( ( ( (  ( ( ( ( ( ( (  (  (  (  (  ( ( (~ (} (| ({ (z  (y (x (w (v (u (t (s (r (q (p (o (n (m ( l ( k ( j ( i ( h (g (f (e (d (c (b (a  (` (_ (^ (] (\ ([ (Z (Y (X (W (V (U (T (S (R (Q (P (O ( N ( M ( L ( K ( J (I (H (G (F (E (D (C  (B ()A ((@ ('? (&> (%= ($< (#; (": (!9 ( 8 (7 (6 (5 (4 (3 (2 (1 (0 (/ (. (- (, (+ (* () (( (' (& ( % ( $ ( # ( " ( ! ( ( ( ( ( ( (  ( (# (" (! (  ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( (  (  (  (  (  ( ( ( ( ( ( (  ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( (  (  (  (  (  ( ( ( ( ( ( (  ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( (  (  (  (  (  ( ( ( ( ( ( (  ( (  ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( (  (  (  (  (  ( ( ( ( ( ( (  ( (  (  (  (  (  ( ( ( ( ( ( (  ( (2 (1 (0 (/ (. (- (, (+ (* () (( (' (& (% ($ (# (" (! (  ( ( ( ( (~ (} (| ({ (z (y (x (w (v (u (t (s (r (q ( p ( o ( n ( m ( l (k (j (i (h (g (f (e  (d ()c ((b ('a (&` (%_ ($^ (#] ("\ (![ ( Z (Y (X (W (V (U (T (S (R (Q (P (O (N (M (L (K (J (I (H ( G ( F ( E ( D ( C (B (A (@ (? (> (= (<  (; (-: (,9 (+8 (*7 ()6 ((5 ('4 (&3 (%2 ($1 (#0 ("/ (!. ( - (, (+ (* () (( (' (& (% ($ (# (" (! ( ( ( ( ( ( (  (  (  (  (  ( ( ( ( ( ( (  ( ( ! (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (   (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (   (  ( # ( " ( ! (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (   (  ( $ ( # ( " ( ! (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (   (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (  (   (  (~ (} (| ({ (z (y (x (w (v (u (t (s (r ( q ( p ( o ( n ( m (l (k (j (i (h (g (f  (e (Yd (Xc (Wb (Va (U` (T_ (S^ (R] (Q\ (P[ (OZ (NY (MX (LW (KV (JU (IT (HS (GR (FQ (EP (DO (CN (BM (AL (@K (?J (>I (=H (<G (;F (:E (9D (8C (7B (6A (5@ (4? (3> (2= (1< (0; (/: (.9 (-8 (,7 (+6 (*5 ()4 ((3 ('2 (&1 (%0 ($/ (#. ("- (!, ( + (* () (( (' (& (% ($ (# (" (! ( ( ( ( ( ( ( ( (  (  (  (  (  ( ( ( ( ( ( (  ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( (  (  (  (  (  ( ( ( ( ( ( (  ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( (  (  (  (  (  ( ( ( ( ( ( (  ( (1 (0 (/ (. (- (, (+ (* () (( (' (& (% ($ (# (" (! (  ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( (  (  (  (  (  ( ( ( ( ( ( (  ( (3 (2 (1 (0 (/ (. (- (, (+ (* () (( (' (& (% ($ (# (" (! (  ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( (~ (} (| ({ ( z ( y ( x ( w ( v (u (t (s (r (q (p (o  (n ("m (!l ( k (j (i (h (g (f (e (d (c (b (a (` (_ (^ (] (\ ([ (Z (Y ( X ( W ( V ( U ( T (S (R (Q (P (O (N (M  (L  (6K  (5J  (4I  (3H  (2G  (1F  (0E  (/D  (.C  (-B  (,A  (+@  (*?  ()>  ((=  ('<  (&;  (%:  ($9  (#8  ("7  (!6  ( 5  (4  (3  (2  (1  (0  (/  (.  (-  (,  (+  (*  ()  ((  ('  (&  (%  ($  (#  ( "  ( !  (   (   (   (  (  (  (  (  (  ( ( " !                                    . - , + * ) ( ' & % $ # " !                                  7 6 5 4 3 2 1 0 / . - , + * ) ( ' & % $ # " !                                                    ~  }  |  {  z  y   x , w + v * u ) t ( s ' r & q % p $ o # n " m ! l  k  j  i  h  g  f  e  d  c  b  a  `  _  ^  ]  \  [  Z  Y  X  W  V  U  T  S  R  Q  P  O  N  M   L ! K  J  I  H  G  F  E  D  C  B  A  @  ?  >  =  <  ;  :  9  8  7  6  5  4  3  2  1  0  /  .  -  ,   +  *  )  (  '  &  %  $  #  "  !                                                                      % $ # " !                                                                                  " !                                  !      ~  }  |  {  z  y  x  w  v  u  t  s  r  q  p  o  n  m  l  k  j  i  h  g  f  e  d  c   b 9 a 8 ` 7 _ 6 ^ 5 ] 4 \ 3 [ 2 Z 1 Y 0 X / W . V - U , T + S * R ) Q ( P ' O & N % M $ L # K " J ! I  H  G  F  E  D  C  B  A  @  ?  >  =  <  ;  :  9  8  7  6  5  4  3  2  1  0  /  .  -  ,  +  *   )  ; (  : '  9 &  8 %  7 $  6 #  5 "  4 !  3  2   1   0   /   .   -   ,   +   *   )   (   '   &   %   $   #   "   !                                                                                     /  .  -  ,  +  *  )  (  '  &  %  $  #  "  !                                                                                                                                         $ # " !           ~  }  |  {  z  y  x  w  v  u  t  s  r  q  p  o  n  m  l  k  j  i  h   g & f % e $ d # c " b ! a  `  _  ^  ]  \  [  Z  Y  X  W  V  U  T  S  R  Q  P  O  N  M  L  K  J  I  H  G  F  E  D  C  B   A  @  ?  >  =  <  ;  :  9  8  7  6  5  4  3  2  1  0  /  .  -  ,  +  *  )  (  '  &  %  $   #  "  !                                   #  "  !                                                                                                               (& (% ($ (# (" (! ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( (  ( '+ '* ') '( '' '& '% '$ '# '" '! ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' '  ' ~ ' } ' | ' { ' z ' y ' x ' w ' v ' u ' t ' s ' r ' q ' p ' o ' n ' m ' l ' k  ' j & i & h & g & f & e & d & c & b & a & ` & _ & ^ & ] & \ & [ & Z & Y & X & W & V & U & T & S & R & Q & P & O & N & M & L  & K % J % I % H % G % F % E % D % C % B % A % @ % ? % > % = % < % ; % : % 9 % 8 % 7 % 6 % 5 % 4 % 3 % 2 % 1 % 0 % /  % . $& - $% , $$ + $# * $" ) $! ( $ ' $ & $ % $ $ $ # $ " $ ! $ $  $  $  $  $  $  $  $  $  $  $  $  $  $  $  $  $  $  $ $ $ $ $  $  ##  #"  #!  #  #  #  #  # # # # # # # # # # # # # # # # # # # 2 |rg\QF;0%~~~~~~~~~~~~~u~j~`~U~J~?~4~)~~~}}}}}}}}}}}}}y}n}c}X}M}C}8}-}"}} }||||||||||||}|r|h|]|R|G|<|1|&|||{{{{{{{{{{{{{v{k{`{U{J{?{4{*{{{ zzzzzzzzzzzzzzzozdzYzNzCz9z.z#zz zyyyyyyyyyyyy~ysyhy]yRyGys3s(sssrrrrrrrrrrrrryrnrcrXrMrBr7r,r!rr rqqqqqqqqqqqq}qrqgq\qQqFq;q0q%qqqpppppppppppppvpkp`pUpJp?p4p)pppooooooooooooozooodoYoNoCo8o-o"oo onnnnnnnnnnnn~nsnhn]nRnGnh3h(hhhgggggggggggggxgmgbgWgLgAg6g+g gg fffffffffffff{fpfefZfOfDf9f.f#ff feeeeeeeeeeeeeteie^eSeHe=e2e'eeedddddddddddddxdmdbdWdLdAd6d+d dd ccccccccccccc|cqcfc[cPcEc:c/c$cccbbbbbbbbbbbbbubjb_bTbIb>b3b(bbbaaaaaaaaaaaaaxamabaWaLaAa6a+a aa `````````````{`p`f`[`P`E`:`/`$```_____________t_i_^_S_H_=_2_(___^^^^^^^^^^^^^~^t^j^`^V^L^B^8^.^$^^^]]]]]]]]]]]]]y]n]c]X]M]B]7],]!]] ]\\\\\\\\\\\\}\r\g\\\Q\F\;\1\&\\\[[[[[[[[[[[[[v[k[`[U[J[?[4[*[[[ ZZZZZZZZZZZZZ{ZpZeZZZOZDZ9Z.Z#ZZ ZYYYYYYYYYYYY~YsYhY^YSYHY=Y2Y'YYYXXXXXXXXXXXXXwXlXaXVXKXAX6X+X XX WWWWWWWWWWWWW{WpWeWZWOWDW9W.W#WW WVVVVVVVVVVVVVtViV^VSVHV=V2V'VVVUUUUUUUUUUUUUxUmUbUWULUAU6U+U UU TTTTTTTTTTTTT{TpTeTZTOTDT9T.T#TT TSSSSSSSSSSSSStSiS^SSSHS=S2S'SSSRRRRRRRRRRRRRxRmRbRWRLRAR6R+R RR QQQQQQQQQQQQQ|QqQfQ[QPQEQ:Q/Q$QQQPPPPPPPPPPPPPtPiP^PTPIP>P3P(PPPOOOOOOOOOOOOOyOnOcOXOMOBO7O,O!OO ONNNNNNNNNNNN|NqNfN[NPNEN:N/N$NNNMMMMMMMMMMMMMtMiM^MSMHM=M2M'MMMLLLLLLLLLLLLLyLnLcLXLMLBL7L,L!LL LKKKKKKKKKKKK}KrKgK\KQKFK;K0K%KKKJJJJJJJJJJJJJvJkJ`JUJJJ?J4J)JJJIIIIIIIIIIIIIyInIcIXIMIBI7I,I!II IHHHHHHHHHHHH|HqHgH\HQHFH;H0H%HHHGGGGGGGGGGGGGvGkG`GUGJG?G4G)GGGFFFFFFFFFFFFFyFnFcFXFMFBF7F,F!FF FEEEEEEEEEEEE}ErEgE\EQEFE;E0E%EEEDDDDDDDDDDDDDvDkD`DUDJD?D4D)DDDCCCCCCCCCCCCCzCoCdCYCNCCC8C-C"CC CBBBBBBBBBBBBBvBlBbBXBNBDB:B0B&BBBAAAAAAAAAAAAAA|ArAhA^ATAJA@A6A,A"AA A@@@@@@@@@@@@}@r@g@\@Q@F@;@0@&@@@?????????????v?k?`?U?J???4?)???>>>>>>>>>>>>>z>o>d>Y>N>C>8>->">> >============~=s=h=]=R=G=<=1=&===<<<<<<<<<<<<.3.(...-------------y-n-c-X-M-B-7-,-!-- -,,,,,,,,,,,,},r,g,\,Q,F,;,0,%,,,+++++++++++++u+j+`+U+J+?+4+)+++*************y*n*c*X*M*B*7*,*!** *))))))))))))|)q)f)[)Q)F);)0)%)))(((((((((((((u(j(_(T(I(@(6(,("(((''''''''''''''x'n'd'Y'N'C'8'-'"'' '&&&&&&&&&&&&}&r&h&]&R&G&<&1&&&&&%%%%%%%%%%%%%w%l%a%V%K%@%5%*%%% $$$$$$$$$$$$$$w$m$c$Y$O$E$;$1$'$$$ ##############z#o#d#Y#N#C#8#-#"## #""""""""""""}"r"g"\"Q"F";"0"%"""!!!!!!!!!!!!!v!k!`!U!J!?!4!*!!! z o d Y N C 9 . #  ti^SH=2'xmbWLA6+  |qf[PE:/%uj_TI>3(yncXMB7,! }rg\QF;1&vk`UJ?4) zodYNC8-# ~sh]RG<1&vk`UJ?4)zodYNC8-" }rh]RG<1& Z Z  Z  Z  Z  Z  Z Z Z Z Z Z Z  Z Z# Z" Z! Z  Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z  Z  Z  Z  Z  Z Z Z Z Z Z Z  Z Z4 Z3 Z2 Z1 Z0 Z/ Z. Z- Z, Z+ Z* Z)~ Z(} Z'| Z&{ Z%z Z$y Z#x Z"w Z!v Z u Zt Zs Zr Zq Zp Zo Zn Zm Zl Zk Zj Zi Zh Zg Zf Ze Zd Zc Z b Z a Z ` Z _ Z ^ Z] Z\ Z[ ZZ ZY ZX ZW  ZV Z U Z T Z S Z R Z Q Z P Z O Z N Z M Z L Z K Z J Z I Z H Z G Z F Z E Z D Z C Z B Z A Z @  Z ? Z > Z = Z < Z ; Z : Z 9 Z 8 Z 7 Z 6 Z 5 Z 4 Z 3 Z 2 Z 1 Z 0 Z / Z . Z - Z , Z + Z * Z ) Z ( Z '  Z & Z % Z $ Z # Z " Z ! Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z   Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z   Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z   Z  Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z  Z  Z  Z  Z  Z Z Z Z Z Z Z  Z Z Z Z Z Z  Z  Z  Z  Z  Z Z Z Z Z Z Z  Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z  Z  Z  Z  Z  Z Z Z Z Z Z Z  Z Z  Z  Z  Z  Z Z Z Z Z Z Z  Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z  Z  Z  Z  Z  Z Z Z Z Z Z Z  Z Z Z Z Z Z~ Z} Z| Z{ Z z Z y Z x Z w Z v Zu Zt Zs Zr Zq Zp Zo  Zn Z$m Z#l Z"k Z!j Z i Zh Zg Zf Ze Zd Zc Zb Za Z` Z_ Z^ Z] Z\ Z[ ZZ ZY ZX ZW Z V Z U Z T Z S Z R ZQ ZP ZO ZN ZM ZL ZK  ZJ  ZI  ZH  ZG  ZF  ZE  ZD  ZC  ZB  ZA  Z@  Z?  Z>  Z=  Z<  Z;  Z :  Z 9  Z 8  Z 7  Z 6  Z5  Z4  Z3  Z2  Z1  Z0  Z/ Z. P- P, P+ P* P) P( P' P& P% P $ P # P " P ! P  P P P P P P P  P P P P P P P  P  P  P  P  P P P P P P P  P P P P P P P P P P P P  P  P  P  P  P P P P P P P  P  P  P  P  P  P  P  P  P  P  P   P   P   P   P   P  P  P  P  P  P  P P F F F F F F F F F F F F F  F  F  F  F  F F F F F F F  F F0 F/ F. F- F, F+ F* F) F( F' F& F% F$ F# F" F! F  F F F F F F F F F F F F F F F F F F F  F  F  F  F  F F F F F F F  F F F F F F F F F F F F F F F F F F F ~ F } F | F { F z Fy Fx Fw Fv Fu Ft Fs  Fr Fq Fp Fo Fn Fm Fl Fk Fj Fi Fh Fg Ff Fe Fd Fc Fb Fa F` F _ F ^ F ] F \ F [ FZ FY FX FW FV FU FT  FS F R F Q F P F O F N FM FL FK FJ FI FH FG  FF FE FD FC FB FA F@ F? F> F= F< F; F: F9 F8 F7 F6 F5 F4 F 3 F 2 F 1 F 0 F / F. F- F, F+ F* F) F(  F' F& F% F$ F# F" F! F F  F  F  F  F  F F F F F F F  F F F F F F F F F  F  F  F  F  F F F F F F F  F F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F   F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F   F  F ( F ' F & F % F $ F # F " F ! F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F   F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F   F  F 8 F 7 F 6 F 5 F 4 F 3 F 2 F 1 F 0 F / F . F - F , F + F * F ) F ( F ' F & F % F $ F # F " F ! F  F  F  F  F  F  F ~ F } F | F { F z F y F x F w F v F u F t F s F r F q F p F o F n F m F l F k F j F i F h F g F f  F e F#d F"c F!b F a F` F_ F^ F] F\ F[ FZ FY FX FW FV FU FT FS FR FQ FP FO F N F M F L F K F J FI FH FG FF FE FD FC  FB FA F@ F? F> F= F< F; F: F9 F8 F7 F6 F 5 F 4 F 3 F 2 F 1 F0 F/ F. F- F, F+ F*  F) F(( F'' F&& F%% F$$ F## F"" F!! F  F F F F F F F F F F F F F F F F F F F  F  F  F  F  F F F F F F F  F F F F F F F F F F F F F F F F F F F F  F  F  F  F  F F F F F F F  F F F F F F F F F F F F F  F  F  F  F  F F F F F F F  F F F F F F F F F F F F F F F F F F F F  F  F  F  F  F F F F F F F  F F F F F F F F F F F F  F  F  F  F  F F F F F F F  F  F$  F#  F"  F!  F   F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F  F~  F}  F |  F {  F z  F y  F x  Fw  Fv  Fu  Ft  Fs  Fr  Fq Fp <!o < n <m <l <k <j <i <h <g <f <e <d <c <b <a <` <_ <^ <] <\ < [ < Z < Y < X < W <V <U <T <S <R <Q <P  <O <N <M <L < K < J < I < H < G <F <E <D <C <B <A <@  <? <"> <!= < < <; <: <9 <8 <7 <6 <5 <4 <3 <2 <1 <0 </ <. <- <, <+ <* < ) < ( < ' < & < % <$ <# <" <! < < <  < <- <, <+ <* <) <( <' <& <% <$ <# <" <! <  < < < < < < < < < < < < < < < < < < <  <  <  <  <  < < < < < < <  < <  < < < < < < <  < <3 <2 <1 <0 </ <. <- <, <+ <* <) <( <' <& <% <$ <# <" <! <  < < < < < < < < < < < < < < < < < < <  <  <  <  <  < < < < < < <  < < < < < < < < < < < < < < < < <  <  <  <  <  < < < < < < <  < < < < < < <  <  <  <  <  < < < < < < <  < <  <  < < < < < <~ <}  <| <?{ <>z <=y <<x <;w <:v <9u <8t <7s <6r <5q <4p <3o <2n <1m <0l </k <.j <-i <,h <+g <*f <)e <(d <'c <&b <%a <$` <#_ <"^ <!] < \ <[ <Z <Y <X <W <V <U <T <S <R <Q <P <O <N <M <L <K <J < I < H < G < F < E <D <C <B <A <@ <? <>  <= << <; < : < 9 < 8 < 7 < 6 <5 <4 <3 <2 <1 <0 </  <. < !- < , < + < * < ) < ( < ' < & < % < $ < # < " < ! <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <   <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <   <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <   <  < + < * < ) < ( < ' < & < % < $ < # < " < ! <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <   <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <  <   <  <# <" <! <  < < < < < < < < < < < < < < < < < < <  <  <  < ~ < } <| <{ <z <y <x <w <v  <u <t <s <r <q <p <o <n <m <l <k <j <i <h < g < f < e < d < c <b <a <` <_ <^ <] <\  <[ <Z <Y <X <W <V <U <T <S <R <Q <P <O <N < M < L < K < J < I <H <G <F <E <D <C <B  <A <@ <? <> < = < < < ; < : < 9 <8 <7 <6 <5 <4 <3 <2  <1 <0 </ <. <- <, <+ <* <) <( <' <& < % < $ < # < " < ! < < < < < < <  < < < < < <  <  <  <  <  < < < < < < <  < < < < < < < < < < < < <  <  <  <  <  < < < < < < <  <  <  <  <  <  <  <   <   <   <   <   <  <  <  <  <  <  < < 2"  2"  2"  2"  2" 2" 2" 2" 2" 2" 2"  2" 2! 2! 2! 2! 2! 2! 2! 2! 2! 2! 2! 2! 2! 2! 2! 2! 2!  2!  2!  2!  2!  2! 2! 2! 2! 2! 2! 2!  2! 2 4 2 3 2 2 2 1 2 0 2 / 2 . 2 - 2 , 2 + 2 * 2 ) 2 ( 2 ' 2 & 2 % 2 $ 2 # 2 " 2 ! 2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2   2  2 2 2~ 2} 2| 2{ 2z 2y 2x 2w 2v 2u 2t 2s 2r 2q 2p 2 o 2 n 2 m 2 l 2 k 2j 2i 2h 2g 2f 2e 2d  2c 2b 2a 2` 2_ 2^ 2] 2\ 2 [ 2 Z 2 Y 2 X 2 W 2V 2U 2T 2S 2R 2Q 2P  2O 2N 2M 2L 2K 2J 2I 2H 2G 2F 2E 2D 2C 2B 2A 2@ 2? 2 > 2 = 2 < 2 ; 2 : 29 28 27 26 25 24 23  22 2D1 2C0 2B/ 2A. 2@- 2?, 2>+ 2=* 2<) 2;( 2:' 29& 28% 27$ 26# 25" 24! 23 22 21 20 2/ 2. 2- 2, 2+ 2* 2) 2( 2' 2& 2% 2$ 2# 2" 2! 2  2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2  2  2  2  2  2 2 2 2 2 2 2  2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2  2  2  2  2  2 2 2 2 2 2 2  2 2 2 2 2 2 2 2  2  2  2  2  2 2 2 2 2 2 2  2 2 2 2 2 2 2 2  2  2  2  2  2 2 2 2 2 2 2  2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2  2  2  2  2  2 2 2 2 2 2 2  2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2  2  2  2  2  2 2 2 2 2 2 2  2 2~ 2} 2| 2{ 2z 2y 2x 2w 2v 2u 2t 2s 2r 2q 2p 2o 2n 2 m 2 l 2 k 2 j 2 i 2h 2g 2f 2e 2d 2c 2b  2a 2` 2_ 2^ 2] 2\ 2[ 2Z 2Y 2X 2W 2 V 2 U 2 T 2 S 2 R 2Q 2P 2O 2N 2M 2L 2K  2J 2I 2H 2G 2F 2E 2D 2C 2 B 2 A 2 @ 2 ? 2 > 2= 2< 2; 2: 29 28 27  26 25 24 23 22 21 20 2/ 2. 2 - 2 , 2 + 2 * 2 ) 2( 2' 2& 2% 2$ 2# 2"  2! 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2  2  2  2  2  2 2 2 2 2 2 2  2 2 2 2 2 2 2 2 2  2  2  2  2  2 2 2 2 2 2 2  2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2  2  2  2  2  2 2 2 2 2 2 2  2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2  2  2  2  2  2 2 2 2 2 2 2  2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2  2  2  2  2  2 2 2 2 2 2 2  2 2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2   2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2  2 ~ 2 } 2 | 2 {  2 z 2 y 2 x 2 w 2 v 2 u 2 t 2 s 2 r 2 q 2 p 2 o 2 n 2 m 2 l 2 k 2 j 2 i 2 h 2 g 2 f 2 e 2 d 2 c 2 b 2 a 2 ` 2 _ 2 ^ 2 ] 2 \ 2 [  2 Z 2 Y 2 X 2 W 2 V 2 U 2 T 2 S 2 R 2 Q 2 P 2 O 2 N 2 M 2 L 2 K 2 J 2 I 2 H 2 G 2 F 2 E  2 D 2 C 2 B 2 A 2 @ 2 ? 2 > 2 = 2 < 2 ; 2 : 2 9 2 8 2 7 2 6 2 5 2 4 2 3 2 2 2 1 2 0 2 / 2 . 2 - 2 , 2 + 2 * 2 ) 2 (  2 ' 2& 2% 2$ 2# 2" 2! 2 2  2  2  2  2  2 2 2 2 2 2 2  2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2  2  2  2  2  2 2 2 2 2 2 2  2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2  2  2  2  2  2 2 2 2 2 2 2  2 2! 2  2 2 2 2 2 2 2 2 2 Z }rg\QF;0%~~~~~~~~~~~~~u~j~_~T~I~>~3~(~~~}}}}}}}}}}}}}x}m}b}W}L}A}6}+}!}} }||||||||||||||q|f|[|P|E|:|/|$|||{{{{{{{{{{{{{u{j{_{T{I{>{3{({{{zzzzzzzzzzzzzyznzczXzMzBz7z,z!zz zyyyyyyyyyyyy|yqyfy[yPyEy:y/y$yyyxxxxxxxxxxxxxuxjx_xUxJx?x4x)xxxwwwwwwwwwwwwwywnwcwYwNwCw8w-w"ww wvvvvvvvvvvvv}vrvgv\vQvFv;v0v&vvvuuuuuuuuuuuuuvuku`uUuJu?u4u*uuu tttttttttttttztotdtYtNtCt8t-t"tt tssssssssssss}srsgs\sQsGsf3f(fffeeeeeeeeeeeeeyeneceXeMeBe7e,e!ee edddddddddddd}drdgd\dQdFdN3N(NNNMMMMMMMMMMMMMxMmMbMWMLMAM6M+M MM LLLLLLLLLLLLL|LqLfL[LPLEL:L/L$LLLKKKKKKKKKKKKKtKiK_KTKIK>K3K(KKKJJJJJJJJJJJJJxJmJbJWJLJAJ6J+J JJ IIIIIIIIIIIII|IqIfI[IPIEI:I/I%IIIHHHHHHHHHHHHHuHjH_HTHIH>H3H(HHHGGGGGGGGGGGGGyGnGcGXGMGBG7G,G!GG GFFFFFFFFFFFF|FqFfF[FPFEF:F/F$FFFEEEEEEEEEEEEEtEiE^ETEIE>E3E(EEEDDDDDDDDDDDDDxDmDbDWDLDAD6D+D DD CCCCCCCCCCCCC{CpCeCZCOCDC9C.C#CC CBBBBBBBBBBBBBtBiB^BSBHB=B2B'BBBAAAAAAAAAAAAAwAlAaAVALAAA6A+A AA @@@@@@@@@@@@@{@p@e@Z@O@D@9@.@#@@@?????????????t?i?^?S?H?=?2?'???>>>>>>>>>>>>>w>l>a>V>K>@>6>+> >> ============={=p=e=Z=O=D=9=.=#== =<<<<<<<<<<<<&3&(&&&%%%%%%%%%%%%%y%n%c%X%M%B%7%,%!%% %$$$$$$$$$$$$|$q$f$\$Q$F$;$0$%$$$#############u#j#_#T#I#>#3#(###"""""""""""""y"n"c"X"M"B"7","!"" "!!!!!!!!!!!!|!q!f![!P!E!;!0!%!!! u j _ U J ? 4 )   yodYNC8-" }rg]RG<1&vk`UJ?4) zodYNC8-" ~sh]RG<1&wlaVK@5* zodYNC8-" ~sh]RG<1&vk`UK@5* zodYNC8-" ~sh]RG<1&wlaVK@5*  x' x' x' x' x' x' x' x' x' x' x ' x ' x ' x ' x ' x' x' x' x' x' x' x'  x' x' x' x' x' x' x' x' x' x ' x ' x ' x '~ x '} x'| x'{ x'z x'y x'x x'w x'v  x'u x%'t x$'s x#'r x"'q x!'p x 'o x'n x'm x'l x'k x'j x'i x'h x'g x'f x'e x'd x'c x'b x'a x'` x'_ x'^ x'] x '\ x '[ x 'Z x 'Y x 'X x'W x'V x'U x'T x'S x'R x'Q  x'P x%'O x$'N x#'M x"'L x!'K x 'J x'I x'H x'G x'F x'E x'D x'C x'B x'A x'@ x'? x'> x'= x'< x'; x': x'9 x'8 x '7 x '6 x '5 x '4 x '3 x'2 x'1 x'0 x'/ x'. x'- x',  x'+ x)'* x(') x''( x&'' x%'& x$'% x#'$ x"'# x!'" x '! x' x' x' x' x' x' x' x' x' x' x' x' x' x' x' x' x' x' x ' x ' x ' x ' x ' x' x' x' x' x' x' x'  x' x' x' x& x& x& x& x& x & x & x & x & x & x& x& x& x& x& x& x&  x& x&& x%& x$& x#& x"& x!& x & x& x& x& x& x& x& x& x& x& x& x& x& x& x& x& x& x& x& x & x & x & x & x & x& x& x& x& x& x& x&  x& x& x& x& x& x& x& x& x& x& x& x& x& x& x& x& x& x & x & x & x & x & x& x& x& x& x& x& x&  x& x & x & x & x & x & x & x & x & x & x & x & x & x & x & x & x & x & x & x & x & x & x & x & x &  x & x & x & x & x & x & x & x & x & x & x & x & x & x & x & x & x & x & x & x & x &~  x &} x &| x &{ x &z x &y x &x x &w x &v x &u x &t x &s x &r x &q x &p x &o x &n x &m x &l x &k x &j x &i  x &h x $&g x #&f x "&e x !&d x &c x &b x &a x &` x &_ x &^ x &] x &\ x &[ x &Z x &Y x &X x &W x &V x &U x &T x &S x &R x &Q x &P x &O x &N x &M x &L x &K x &J x &I x &H x &G x &F x &E  x &D x %&C x $&B x #&A x "&@ x !&? x &> x &= x &< x &; x &: x &9 x &8 x &7 x &6 x &5 x &4 x &3 x &2 x &1 x &0 x &/ x &. x &- x &, x &+ x &* x &) x &( x &' x && x &% x &$ x &# x &" x &! x &  x & x& x& x& x& x& x& x& x& x& x& x& x& x& x& x& x& x & x & x & x & x & x& x& x& x& x& x& x&  x& x& x& x% x% x% x% x% x % x % x % x % x % x% x% x% x% x% x% x%  x% x!% x % x% x% x% x% x% x% x% x% x% x% x% x% x% x% x% x% x% x% x % x % x % x % x % x% x% x% x% x% x% x%  x% x% x% x% x% x% x% x% x% x% x% x% x% x% x% x % x % x % x % x % x% x% x% x% x% x% x%  x% x,% x+% x*% x)% x(% x'% x&% x%% x$% x#% x"% x!% x % x% x% x% x% x% x% x% x% x% x% x% x% x% x% x% x% x% x% x % x % x % x % x % x% x% x% x% x% x% x%  x% x% x% x% x% x% x% x% x%~ x%} x%| x%{ x%z x%y x%x x %w x %v x %u x %t x %s x%r x%q x%p x%o x%n x%m x%l  x%k x%j x%i x%h x%g x%f x%e x%d x%c x%b x%a x%` x%_ x %^ x %] x %\ x %[ x %Z x%Y x%X x%W x%V x%U x%T x%S  x%R  x%Q  x%P  x%O  x%N  x%M  x %L  x %K  x %J  x %I  x %H  x%G  x%F  x%E  x%D  x%C  x%B  x%A x%@ n5%? n4%> n3%= n2%< n1%; n0%: n/%9 n.%8 n-%7 n,%6 n+%5 n*%4 n)%3 n(%2 n'%1 n&%0 n%%/ n$%. n#%- n"%, n!%+ n %* n%) n%( n%' n%& n%% n%$ n%# n%" n%! n% n% n% n% n% n% n% n% n% n % n % n % n % n % n% n% n% n% n% n% n%  n% n% n% n% n% n% n% n% n% n% n% n% n$ n$ n$ n$ n$ n $ n $ n $ n $ n $ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$  n$ n+$ n*$ n)$ n($ n'$ n&$ n%$ n$$ n#$ n"$ n!$ n $ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n $ n $ n $ n $ n $ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$  n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n $ n $ n $ n $ n $ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$  n$ n.$ n-$ n,$ n+$ n*$ n)$ n($ n'$ n&$ n%$ n$$ n#$ n"$ n!$ n $ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n $ n $ n $ n $ n $ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$  n$ n$ n$~ n$} n$| n${ n$z n$y n$x n$w n$v n$u n $t n $s n $r n $q n $p n$o n$n n$m n$l n$k n$j n$i  n$h n"$g n!$f n $e n$d n$c n$b n$a n$` n$_ n$^ n$] n$\ n$[ n$Z n$Y n$X n$W n$V n$U n$T n$S n $R n $Q n $P n $O n $N n$M n$L n$K n$J n$I n$H n$G  n$F n"$E n!$D n $C n$B n$A n$@ n$? n$> n$= n$< n$; n$: n$9 n$8 n$7 n$6 n$5 n$4 n$3 n$2 n$1 n $0 n $/ n $. n $- n $, n$+ n$* n$) n$( n$' n$& n$%  n$$ n$# n$" n$! n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n $ n $ n $ n $ n $ n$ n$ n$ n$ n$ n$ n$  n$ n "$ n !$ n $ n $ n $ n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n #  n # n !# n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n #  n # n +# n *# n )# n (# n '# n &# n %# n $# n ## n "# n !# n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n #  n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n # n #~ n #} n #| n #{  n #z n #y n #x n #w n #v n #u n #t n #s n #r n #q n #p n #o n #n n #m n #l n #k n #j n #i n #h n #g n #f n #e n #d n #c n #b n #a n #` n #_  n #^ nB#] nA#\ n@#[ n?#Z n>#Y n=#X n<#W n;#V n:#U n9#T n8#S n7#R n6#Q n5#P n4#O n3#N n2#M n1#L n0#K n/#J n.#I n-#H n,#G n+#F n*#E n)#D n(#C n'#B n&#A n%#@ n$#? n##> n"#= n!#< n #; n#: n#9 n#8 n#7 n#6 n#5 n#4 n#3 n#2 n#1 n#0 n#/ n#. n#- n#, n#+ n#* n#) n #( n #' n #& n #% n #$ n## n#" n#! n# n# n# n#  n# n3# n2# n1# n0# n/# n.# n-# n,# n+# n*# n)# n(# n'# n&# n%# n$# n## n"# n!# n # n# n# n# n# n# n# n# n# n" n" n" n" n" n" n" n" n" n" n " n " n " n " n " n" n" n" n" n" n" n"  n" n&" n%" n$" n#" n"" n!" n " n" n" n" n" n" n" n" n" n" n" n" n" n" n" n" n" n" n" n " n " n " n " n " n" n" n" n" n" n" n"  n" n" n" n" n" n" n " n " n " n " n " n" n" n" n" n" n" n"  n" n"" n!" n " n" n" n" n" n" n" n" n" n" n" n" n" n" n" n" n" n" n" n " n " n " n " n " n" n" n" n" n" n" n"  n" n" n" n" n" n" n" n" n" n" n" n" n" n" n" n" n " n "~ n "} n "| n "{ n"z n"y n"x n"w n"v n"u n"t  n"s n."r n-"q n,"p n+"o n*"n n)"m n("l n'"k n&"j n%"i n$"h n#"g n""f n!"e n "d n"c n"b n"a n"` n"_ n"^ n"] n"\ n"[ n"Z n"Y n"X n"W n"V n"U n"T n"S n"R n "Q n "P n "O n "N n "M n"L n"K n"J n"I n"H n"G n"F  n"E  n5"D  n4"C  n3"B  n2"A  n1"@  n0"?  n/">  n."=  n-"<  n,";  n+":  n*"9  n)"8  n("7  n'"6  n&"5  n%"4  n$"3  n#"2  n""1  n!"0  n "/  n".  n"-  n",  n"+  n"*  n")  n"(  n"'  n"&  n"%  n"$  n"#  n""  n"!  n"  n"  n"  n"  n "  n "  n "  n "  n "  n"  n"  n"  n"  n"  n"  n" n" d" d" d" d" d" d" d" d" d" d" d" d" d " d " d " d " d ! d! d! d! d! d! d! d!  d! d'! d&! d%! d$! d#! d"! d!! d ! d! d! d! d! d! d! d! d! d! d! d! d! d! d! d! d! d! d! d ! d ! d ! d ! d ! d! d! d! d! d! d! d!  d! d3! d2! d1! d0! d/! d.! d-! d,! d+! d*! d)! d(! d'! d&! d%! d$! d#! d"! d!! d ! d! d! d! d! d! d! d! d! d! d! d! d! d! d! d! d! d! d! d ! d ! d ! d ! d ! d! d! d! d! d! d! d!  d! d! d! d! d! d! d! d! d! d! d ! d ! d ! d ! d ! d! d! d! d! d! d! d!  d! d! d! d! d! d! d! d! d! d!~ d!} d!| d!{ d!z d !y d !x d !w d !v d !u d!t d!s d!r d!q d!p d!o d!n  d!m d+!l d*!k d)!j d(!i d'!h d&!g d%!f d$!e d#!d d"!c d!!b d !a d!` d!_ d!^ d!] d!\ d![ d!Z d!Y d!X d!W d!V d!U d!T d!S d!R d!Q d!P d!O d !N d !M d !L d !K d !J d!I d!H d!G d!F d!E d!D d!C  d!B d!!A d !@ d!? d!> d!= d!< d!; d!: d!9 d!8 d!7 d!6 d!5 d!4 d!3 d!2 d!1 d!0 d!/ d!. d !- d !, d !+ d !* d !) d!( d!' d!& d!% d!$ d!# d!"  d!! d! d! d! d! d! d! d! d! d! d! d! d! d! d! d! d! d ! d ! d ! d ! d ! d! d! d! d! d! d! d!  d! d! d! d! d! d d d d d d d d d d d d d d d d d d  d d% d$ d# d" d! d d d d d d d d d d d d d d d d d d d d d d d d d d d d d d d  d d! d d d d d d d d d d d d d d d d d d d d d d d d d d d d d d d  d d ' d & d % d $ d # d " d ! d d  d  d  d  d  d  d  d  d  d  d  d  d  d  d  d  d  d  d d d d d d  d  d  d  d  d  d   d d   d  ~ d  } d  | d  { d  z d  y d  x d  w d  v d  u d  t d  s d  r d  q d  p d  o d  n d m d l d k d j d i d  h d  g d  f d  e d  d d  c d  b  d a d  ` d  _ d  ^ d  ] d  \ d  [ d  Z d  Y d  X d  W d  V d  U d  T d  S d R d Q d P d O d N d  M d  L d  K d  J d  I d  H d  G  d F d  E d  D d  C d  B d  A d  @ d ? d > d = d < d ; d  : d  9 d  8 d  7 d  6 d  5 d  4  d 3 d 2 d 1 d 0 d / d . d  - d  , d  + d  * d  ) d  ( d  '  d & d % d $ d # d " d ! d d  d  d  d  d  d  d  d  d  d  d   d  d  d  d  d  d  d  d d d d d d  d  d  d  d  d  d  d  d d  d d d d d d d  d d d d d d d d d d d d  d  d  d  d  d d d d d d d  d d d d d d d d d d d d d d  d  d  d  d  d d d d d d d  d d  d  d  d  d d d d d d d  d d' d& d% d$ d# d" d! d  d d d d d d d d d d d d d d d d d d d  d  d  d  d  d d d d d d d  d d  d d d d d d d d d d d d d d d d d d d  d  d ~ d } d | d{ dz dy dx dw dv du  dt  ds  dr  dq  dp  do  dn  dm  dl  dk  dj  di  dh  dg  df  d e  d d  d c  d b  d a  d`  d_  d^  d]  d\  d[  dZ dY Z X Z W Z V Z U Z T ZS ZR ZQ ZP ZO ZN ZM  ZL ZK ZJ ZI ZH ZG ZF ZE ZD ZC ZB ZA Z@ Z? Z> Z= Z< Z; Z: Z 9 Z 8 Z 7 Z 6 Z 5 Z4 Z3 Z2 Z1 Z0 Z/ Z.  Z- Z , Z + Z * Z) Z( Z' Z& Z% Z$ Z#  Z" Z! Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z  Z  Z  Z  Z  Z Z Z Z Z Z Z  Z Z  Z  Z  Z  Z Z Z Z Z Z Z  Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z  Z  Z  Z  Z  Z Z Z Z Z Z Z  Z Z, Z+ Z* Z) Z( Z' Z& Z% Z$ Z# Z" Z! Z  Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z  Z  Z  Z  Z  Z Z Z Z Z Z Z  Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z  Z  Z  Z  Z  Z Z Z Z Z Z Z  Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z  Z  Z  Z  Z  Z Z Z Z Z Z Z  Z Z Z Z Z Z Z Z~ Z} Z| Z{ Z z Z y Z x Z w Z v Zu Zt Zs Zr Zq Zp Zo  Zn Zm Zl Z k Z j Z i Z h Z g Zf Ze Zd Zc Zb Za Z`  Z_ Z+^ Z*] Z)\ Z([ Z'Z Z&Y Z%X Z$W Z#V Z"U Z!T Z S ZR ZQ ZP ZO ZN ZM ZL ZK ZJ ZI ZH ZG ZF ZE ZD ZC ZB ZA Z @ Z ? Z > Z = Z < Z; Z: Z9 Z8 Z7 Z6 Z5  Z4 Z3 Z2 Z1 Z0 Z/ Z. Z- Z, Z+ Z* Z) Z ( Z ' Z & Z % Z $ Z# Z" Z! Z Z Z Z  Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z  Z  Z  Z  Z  Z Z Z Z Z Z Z  Z Z: Z9 Z8 Z7 Z6 Z5 Z4 Z3 Z2 Z1 Z0 Z/ Z. Z- Z, Z+ Z* Z) Z( Z' Z& Z% Z$ Z# Z" Z! Z  Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z  Z  Z  Z  Z  Z Z Z Z Z Z Z  Z Z Z Z Z Z Z Z x' 8}rg\QF;0%~~~~~~~~~~~~~v~k~`~U~J~?~4~)~~~}}}}}}}}}}}}}z}o}d}Y}N}C}8}-}"}} }||||||||||||~|s|h|]|R|G|<|1|&|||{{{{{{{{{{{{{v{k{`{V{K{@{5{*{{{ zzzzzzzzzzzzzzzozdzYzNzCz8z-z"zz zyyyyyyyyyyyy}yrygy\yQyFy;y0y%yyyxxxxxxxxxxxxtxhx\xPxDx8x,x xxwwwwwwwwwwwwxwlw`wTwHwt2t&tttsssssssssss~srsfsZsOsCs7s+sssrrrrrrrrrrrrwrkr_rSrGr;r/r#rr rqqqqqqqqqqq|qpqdqXqLq@q4q(qqqpppppppppppptphp\pPpDp8p,p ppooooooooooooxolo`oToHol2l&lllkkkkkkkkkkk~krkfkZkNkBk6k*kkkjjjjjjjjjjjjwjkj_jSjGj;j/j#jj iiiiiiiiiiii{ioiciWiKi?i3i'iiihhhhhhhhhhhhthhh\hPhDh8h,h hhggggggggggggygmgagUgIg=g1g%gg gfffffffffff}fqfefYfMfAf5f)fffeeeeeeeeeeeeveje^eReFe:e.e"ee ddddddddddddzdndbdVdJd>d2d&dddccccccccccccscgc[cOcCc7c+c ccbbbbbbbbbbbbxblb`bUbIb=b1b%bb baaaaaaaaaaa}aqaeaYaMaAa5a)aaa````````````v`j`^`R`F`:`.`"`` ____________z_n_b_V_J_>_2_&___^^^^^^^^^^^^s^g^[^O^C^7^+^^^]]]]]]]]]]]]x]l]`]T]H]<]0]$]] ]\\\\\\\\\\\}\q\e\Y\M\A\5\)\\\[[[[[[[[[[[[w[k[_[S[G[;[/[#[[ ZZZZZZZZZZZZ{ZoZcZWZKZ@Z4Z(ZZZYYYYYYYYYYYYtYhY]YQYEY9Y-Y!YY XXXXXXXXXXXXyXmXaXUXIX=X1X%XX XWWWWWWWWWWW~WrWfWZWNWBW6W*WWWVVVVVVVVVVVVvVkV_VSVGV;V/V#VV UUUUUUUUUUUU{UoUcUWUKU?U3U'UUUTTTTTTTTTTTTtThT\TPTDT8T,T TTSSSSSSSSSSSSySmSaSUSIS=S1S%SS SRRRRRRRRRRR}RqReRYRMRAR5R)RRRQQQQQQQQQQQQvQjQ^QRQFQ:Q.Q"QQ PPPPPPPPPPPP{PoPcPWPKP?P3P'PPPOOOOOOOOOOOOvOkO`OUOJO?O4O)OOONNNNNNNNNNNN~NrNfNZNNNBN6N*NNNMMMMMMMMMMMMwMkM_MSMGM;M/M$MM MLLLLLLLLLLL|LpLdLXLLL@L4L(LLLKKKKKKKKKKKKvKjK^KRKFK:K.K"KK JJJJJJJJJJJJzJnJbJVJJJ>J2J&JJJIIIIIIIIIIIIsIgI[IOICI7I+IIIHHHHHHHHHHHHxHlH`HTHHH>>>>>>>>>>>z>n>b>V>J>>>2>&>>>============s=g=[=O=C=8=,= ==<<<<<<<<<<<%2%&%%%$$$$$$$$$$$$s$g$[$O$C$7$+$$$############x#l#`#T#H#<#0#$## #"""""""""""}"q"e"Y"M"A"5")"""!!!!!!!!!!!!v!j!^!R!F!:!.!"!! { o c W K ? 3 '   sg[OC7+xl`TH<1% }qeYMA5)ui]QE9-# znbVJ>2&sg[OC7+wk_SG<0$ |pdXL@4)ui]QF:." zncWK?3'sg[OC7+wk_SG;/# {ocWK?3'  0  0  0 0 0 0 0 0 0 0  0 I0 H0 G0 F0 E0 D0 C0 B0 A0 @0 ?0 >0 =0 <0 ;0 :0 90 80 70 60 50 40 30 20 10 00 /0 .0 -0 ,0 +0 *0 )0 (0 '0 &0 %0 $0 #0 "0 !0  0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0  0  0  0  0  0 0 0 0 0 0 0 0  0 0 0 0 0 0 0  0  0  0~  0}  0| 0{ 0z 0y 0x 0w 0v 0u  0t 0s 0r 0q 0p 0o 0n  0m  0l  0k  0j  0i 0h 0g 0f 0e 0d 0c 0b  0a 0` 0_ 0^ 0] 0\ 0[ 0Z 0Y 0X 0W  0V  0U  0T  0S  0R 0Q 0P 0O 0N 0M 0L 0K  0J  0I 0H 0G 0F 0E 0D 0C 0B 0A 0@ 0? 0> 0= 0< 0; 0: 09 08 07  06  05  04  03  02 01 00 0/ 0. 0- 0, 0+  0* 0) 0( 0' 0& 0% 0$ 0#  0"  0!  0  0  0 0 0 0 0 0 0 0  0   0   0   0  0  0  0  0  0  0  0  0  ,0  +0  *0  )0  (0  '0  &0  %0  $0  #0  "0  !/  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /   /  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /  /   / $/ #/ "/ !/  / / / / / / / / / / / / / / / / / / /  /  /  /  /  / / / / / / / /  / / / / / / / / / / / / / / / /  /  /  /  /  / / / / / / / /  / / / / / / / / / /  /  /  /  /  / / / / /~ /} /| /{  /z /y /x /w /v  /u  /t  /s  /r  /q /p /o /n /m /l /k /j  /i /h /g /f /e /d /c /b /a /` /_ /^  /]  /\  /[  /Z  /Y /X /W /V /U /T /S /R  /Q  /P  /O  /N  /M  /L /K /J /I /H /G /F /E  /D F/C E/B D/A C/@ B/? A/> @/= ?/< >/; =/:  .= .< .; .: .9 .8 .7  .6 $.5 #.4 ".3 !.2  .1 .0 ./ .. .- ., .+ .* .) .( .' .& .% .$ .# ." .! . .  .  .  .  .  . . . . . . . .  . . . . . . . . . . . . . . .  .  .  .  .  - - - - - - - -  -  - - - - - - - -  - - - - - - - - - - -  -  -  -  -  - - - - - - - -  - - - - - - - - - - - - - - - -  -  -  -  -  - - - - - - - -  - - - - - - - - - - - - - - -  -  -  -  -  - - - - - - - -  - - - - - - - - -  -  -  -  -  - - - - - - - -  -  -  -  -  - - - - - - - -  - -~ -} -| -{ -z -y -x  -w  -v  -u  -t  -s -r -q -p -o -n -m -l  -k %-j $-i #-h "-g !-f  -e -d -c -b -a -` -_ -^ -] -\ -[ -Z -Y -X -W -V -U -T -S  -R  -Q  -P  -O  -N -M -L -K -J -I -H -G  -F  -E  -D  -C -B -A -@ -? -> -= -<  -; "-: !-9  -8 -7 -6 -5 -4 -3 -2 -1 -0 -/ -. -- -, -+ -* -) -( -' -&  -%  -$  -#  -"  -! - - - - - - -  - - - - - - -  -  -  -  -  - - - - - - - -  - -  -  -  -  -  - , , , , , , ,  , , , , , , ,  ,  ,  ,  ,  , , , , , , , ,  , , ,  ,  ,  ,  ,  , , , , , , , ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,   ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,   ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,   ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,   ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,  ,~  ,}  ,|  ,{  ,z  ,y  ,x  ,w  ,v  ,u  ,t  ,s  ,r  ,q  ,p  ,o  ,n  ,m  ,l  ,k  ,j  ,i  ,h   ,g ,f ,e ,d ,c ,b  ,a  ,`  ,_  ,^  ,] ,\ ,[ ,Z ,Y ,X ,W ,V  ,U ,T ,S ,R ,Q ,P ,O ,N ,M ,L  ,K  ,J  ,I  ,H  ,G ,F ,E ,D ,C ,B ,A ,@  ,? *,> ),= (,< ',; &,: %,9 $,8 #,7 ",6 !,5  ,4 ,3 ,2 ,1 ,0 ,/ ,. ,- ,, ,+ ,* ,) ,( ,' ,& ,% ,$ ,# ,"  ,!  ,  ,  ,  , , , , , , , ,  , ,  ,  ,  ,  ,  , , , , , , , ,  , , , , , , , , + +  +  +  +  +  + + + + + + + +  + + + + +  +  +  +  +  + + + + + + + +  + + + + + +  +  +  +  +  + + + + + + + +  +  +  +  +  +   +   +   +   +   +  +  +  +  +  +  +  +  + + + + + + + + + + + + + + + + + +  +  +  +  +  + + + + + + + +  + + + + + + + + +  +  +  +  +  + + + + + + + +  + "+ !+  + + + + + + + + + +~ +} +| +{ +z +y +x +w +v +u  +t  +s  +r  +q  +p +o +n +m +l +k +j +i  +h  +g +f +e +d +c +b +a +` +_ +^ +] +\ +[ +Z +Y +X +W +V +U  +T  +S  +R  +Q  +P +O +N +M +L +K +J +I  +H +G +F +E +D +C +B +A +@ +? +> += +< +; +: +9 +8 +7 +6  +5  +4  +3  +2  +1 +0 +/ +. +- +, ++ +*  +) +( +' +& +% +$ +# +" +! + + + + + + + + + +  +  +  +  +  + + + + + + + +  +  + + + + + + + + + + * * * * * * * * *  *  *  *  *  * * * * * * * *  * * * * * * *  *  *  *  *  * * * * * * * *  * * * * * * * * * * * * * * * * * *  *  *  *  *  * * * * * * * *  * * * * * * * *  * * * * * * *  *  *  *  *  * * * * * * * *  * * * * *  *  *  *  *  * * * * * * * *  * * * * * * * * * * * * * * *  *~  *}  *|  *{  *z *y *x *w *v *u *t *s  *r +*q **p )*o (*n '*m &*l %*k $*j #*i "*h !*g  *f *e *d *c *b *a *` *_ *^ *] *\ *[ *Z *Y *X *W *V *U *T  *S  *R  *Q  *P  *O *N *M *L *K *J *I *H  *G *F *E *D *C *B *A *@ *? *> *= *< *; *: *9 *8 *7  *6  *5  *4  *3  *2 *1 *0 */ *. *- *, *+  ** *) *( *' *&  *%  *$  *#  *"  *! * * * * * * *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *   *  (*  '*  &*  %*  $*  #*  "*  !*  *  *  *  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )   )  /)  .)  -)  ,)  +)  *)  ))  ()  ')  &)  %)  $)  #)  ")  !)  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )   )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )   )  ,)  +)  *)  ))  ()  ')  &)  %)  $)  #)  ")  !)  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )  )~  )}  )|  ){   )z ()y ')x &)w %)v $)u #)t ")s !)r  )q )p )o )n )m )l )k )j )i )h )g )f )e )d )c )b )a )` )_  )^  )]  )\  )[  )Z )Y )X )W )V )U )T )S  )R ()Q ')P &)O %)N $)M #)L ")K !)J  )I )H )G )F )E )D )C )B )A )@ )? )> )= )< ); ): )9 )8 )7  )6  )5  )4  )3  )2 )1 )0 )/ ). )- ), )+  )* Q)) P)( O)' N)& M)% L)$ K)# J)" I)! H) G) F) E) D) C) B) A) @) ?) >) =) <) ;) :) 9) 8) 7) 6) 5) 4) 3) 2) 1) 0) /) .) -) ,) +) *) )) () '( &( %( $( #( "( !(  ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( (  (  (  (  (  ( ( ( ( ( ( ( (  ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( (  (  (  (  (  ( ( ( ( ( ( ( (  ( +( *( )( (( '( &( %( $( #( "( !(  ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( (  (  (  (  (  ( ( ( ( ( ( ( (  ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( ( (  (  (  (  (  ( ( ( ( ( ( (~ (}  (| 7({ 6(z 5(y 4(x 3(w 2(v 1(u 0(t /(s .(r -(q ,(p +(o *(n )(m ((l '(k &(j %(i $(h #(g "(f !(e  (d (c (b (a (` (_ (^ (] (\ ([ (Z (Y (X (W (V (U (T (S (R  (Q  (P  (O  (N  (M (L (K (J (I (H (G (F  (E  6(D  5(C  4(B  3(A  2(@  1(?  0(>  /(=  .(<  -(;  ,(:  +(9  *(8  )(7  ((6  '(5  &(4  %(3  $(2  #(1  "(0  !(/   (.  (-  (,  (+  (*  ()  ((  ('  (&  (%  ($  (#  ("  (!  (  (  (  (  (   (   (   (   (   (  (  (  (  (  (  (  (  ( x( x( x( x( x( x( x( x( x( x( x( x( x( x( x( x' x' x ' x ' x ' x ' x ' x' x' x' x' x' x' x'  x' x' x' x' x' x' x' x' x ' x ' x ' x ' x ' x' x' x' x' x' x' x'  x' x%' x$' x#' x"' x!' x ' x' x' x' x' x' x' x' x' x' x' x' x' x' x' x' x' x' x' x ' x ' x ' x ' x ' x' x' x' x' x' x' x'  x' x' x' x' x' x' x' x' x ' x ' x ' x ' x ' x' x' x' x' x' x' x'  x' x' /r}qeYMA5)~~~~~~~~~~~~u~i~]~Q~E~9~-~!~~ }}}}}}}}}}}}z}n}b}V}J}>}2}&}}}|||||||||||~|r|f|Z|N|B|6|*|||{{{{{{{{{{{{w{k{_{S{G{;{/{#{{ zzzzzzzzzzzz{zozczXzLz@z4z(zzzyyyyyyyyyyyytyhy\yPyDy8y,y yyxxxxxxxxxxxxxxlx`xTxHx_2_&___^^^^^^^^^^^~^r^f^Z^N^B^6^*^^^]]]]]]]]]]]]w]k]_]S]G];]/]#]] \\\\\\\\\\\\|\p\d\X\L\@\4\(\\\[[[[[[[[[[[[u[i[][Q[E[9[-[![[ ZZZZZZZZZZZZzZnZbZVZJZ>Z2Z&ZZZYYYYYYYYYYYYsYgY[YOYCY7Y+YYYXXXXXXXXXXXXwXkX`XTXHXU2U&UUUTTTTTTTTTTTTsTgT[TOTCT7T+TTTSSSSSSSSSSSSwSlS`STSHSA2A&AAA@@@@@@@@@@@~@r@f@[@O@C@7@+@@@????????????w?k?_?S?G?;?/?#?? ?>>>>>>>>>>>|>p>d>X>L>@>4>(>>>============u=i=]=Q=E=9=-=!== =<<<<<<<<<<<525&555444444444444s4h4\4P4D484,4 44333333333333x3l3`3T3H3<303$33 322222222222|2p2d2X2L2@242(222111111111111u1i1]1R1F1:1.1"11 000000000000{0o0c0W0K0?040(000////////////t/h/\/P/D/8/,/ //............y.n.b.V.J.>.2.&...------------s-g-[-O-C-7-+---,,,,,,,,,,,,x,l,a,U,I,=,1,%,, ,+++++++++++~+r+f+Z+O+C+7+++++************x*l*`*T*H*<*1*%** *)))))))))))})q)e)Y)M)A)5)))))((((((((((((w(k(_(S(G(;(/(#(( ''''''''''''|'p'd'X'L'@'4'('''&&&&&&&&&&&&t&i&]&Q&E&9&-&!&& %%%%%%%%%%%%y%m%a%U%I%=%1%%%%%$$$$$$$$$$$$s$g$[$O$C$7$+$$$############w#k#_#S#G#;#/#### """"""""""""|"p"d"X"L"@"4"("""!!!!!!!!!!!!u!i!]!Q!E!9!-!!!! z n b V J > 2 &   sh\PD8, znbVJ>2&~rf[OC7+xl`TH<0$ ~rfZNB6*wk_SG;/# |pdXL@4(ui]QE9-! znbVJ?3'ui]QE9-! ymbVJ>2&sg[OC7, ymaUI=1% ~r ;: ;: ;: ;: ;: ;: ;:  ;: :: :: :9 :9 :9 : 9 : 9 : 9 : 9 : 9 :9 :9 :9 :9 :9 :9 :9  :9 9 9 9 9 9 9 9 9 99 99 99 99 99 99 99  99 8 9 8 9 8 9 8 9 89 89 89 89 89 89 89  89 79 7 9 7 9 7 9 7 9 7 9 79 79 79 79 79 79 79  79 69 69 69 69 69 69 69 69 69 69 69 6 9 6 9 6 9 6 9 6 9 69 69 69 69 69 69 69  69 5 9 59 59 59 59 59 59 59  59 49 49 49 49 49 49  49 3 9 3 9 3 9 39 39 39 39 39 39 39  39 29 29 29 29 29 29 29 29 2 9 2 9 2 9 2 9 2 9 29 29 29 29 29 29 29  29 19 19 19 19~ 19} 19| 19{ 19z 19y 19x 1 9w 1 9v 1 9u 1 9t 1 9s 19r 19q 19p 19o 19n 19m 19l  19k 09j 09i 09h 09g 09f 09e 09d 09c 0 9b 0 9a 0 9` 0 9_ 0 9^ 09] 09\ 09[ 09Z 09Y 09X 09W  09V /9U /9T / 9S / 9R / 9Q / 9P / 9O /9N /9M /9L /9K /9J /9I /9H  /9G . 9F . 9E .9D .9C .9B .9A .9@ .9? .9>  .9= - 9< - 9; - 9: - 99 -98 -97 -96 -95 -94 -93 -92  -91 ,90 ,9/ ,9. ,9- ,9, , 9+ , 9* , 9) , 9( , 9' ,9& ,9% ,9$ ,9# ,9" ,9! ,9  ,9 +9 +9 +9 +9 +9 +9 +9 +9 +9 +9 +9 +9 +9 +9 + 9 + 9 + 9 + 9 + 9 +9 +9 +9 +9 +9 +9 +9  +9 *9 *9 *9 *9  *8 ) 8 ) 8 ) 8 ) 8 )8 )8 )8 )8 )8 )8 )8  )8 (8 ( 8 ( 8 ( 8 ( 8 ( 8 (8 (8 (8 (8 (8 (8 (8  (8 '8 '8 '8 '8 '8 ' 8 ' 8 ' 8 ' 8 ' 8 '8 '8 '8 '8 '8 '8 '8  '8 &8 & 8 & 8 & 8 & 8 & 8 &8 &8 &8 &8 &8 &8 &8  &8 %8 %8 %8 %8 %8 %8 %8 %8 %8 %8 % 8 % 8 % 8 % 8 % 8 %8 %8 %8 %8 %8 %8 %8  %8 $(8 $'8 $&8 $%8 $$8 $#8 $"8 $!8 $ 8 $8 $8 $8 $8 $8 $8 $8 $8 $8 $8 $8 $8 $8 $8 $8 $8 $8 $8 $ 8 $ 8 $ 8 $ 8 $ 8 $8 $8 $8 $8 $8 $8 $8  $8 # 8 # 8 # 8 # 8 # 8 #8 #8 #8~ #8} #8| #8{ #8z  #8y "8x "8w "8v "8u "8t "8s "8r "8q "8p "8o "8n "8m "8l "8k "8j " 8i " 8h " 8g " 8f " 8e "8d "8c "8b "8a "8` "8_ "8^  "8] !8\ !8[ !8Z !8Y !8X !8W !8V !8U !8T !8S ! 8R ! 8Q ! 8P ! 8O ! 8N !8M !8L !8K !8J !8I !8H !8G  !8F  8E  8D  8C  8B  8A  8@  8?  8>  8=  8<  8;  8:  89  88  87  86  85  84  83  82  81   80  8/  8.  8- 8, 8+ 8* 8) 8( 8' 8&  8% 8$ 8# 8" 8! 8 8 8 8 8 8 8 8  8  8  8  8  8 8 8 8 8 8 8 8  8  8  8  8  8  8 8 8 8 8 8 8 8  7  7  7  7 7 7 7 7 7 7 7  7  7 7 7 7 7 7 7 7  7 7  7  7  7  7  7 7 7 7 7 7 7 7  7  7  7  7  7 7 7 7 7 7 7 7  7 7 7 7 7 7 7 7 7 7  7  7  7  7  7 7 7 7 7 7 7 7  7  7  7 7 7 7 7 7 7 7  7 7 7 7 7 7  7  7 7 7 7 7 7 7 7 7 7 7 7 7 7 7 7 7 7 7  7  7  7  7  7 7 7 7 7 7 7 7  7 7  7  7  7  7  7 7 7 7 7 7 7 7~  7}  7|  7{ 7z 7y 7x 7w 7v 7u 7t  7s 7r 7q  7p  7o  7n  7m  7l 7k 7j 7i 7h 7g 7f 7e  7d 37c 27b 17a 07` /7_ .7^ -7] ,7\ +7[ *7Z )7Y (7X '7W &7V %7U $7T #7S "7R !7Q  7P 7O 7N 7M 7L 7K 7J 7I 7H 7G 7F 7E 7D 7C 7B 7A 7@ 7? 7>  7=  7<  7;  7:  79 78 77 76 75 74 73 72  71 70 7/  7.  7-  7,  7+  7* 7) 7( 7' 7& 7% 7$ 7#  7"  7!  7  7 7 7 7 7 7 7 7  7 7 7 7 7  7  7  7  7  7  7  7   7  7  7  7  7  7   7  7  7  7  7  7  6  6  6   6  6  6  6  6  6  6   6  '6  &6  %6  $6  #6  "6  !6  6  6  6  6  6  6  6  6  6  6  6  6  6  6  6  6  6  6  6  6  6  6  6  6  6  6  6  6  6  6  6   6  6  6 6 6 6 6 6 6 6  6 6 6 6 6 6  6  6  6  6  6 6 6 6 6 6 6 6  6  6  6  6 6 6 6 6 6 6 6  6  6  6  6  6  6 6 6 6 6 6 6 6  6  6 6 6 6 6 6 6 6  6  6 6 6 6 6 6 6 6  6  6  6  6  6 6 6 6 6 6 6~ 6}  6|  6{  6z  6y  6x  6w  6v *6u *6t *6s *6r * 6q * 6p * 6o * 6n * 6m *6l *6k *6j *6i *6h *6g *6f  *6e )6d )6c )6b )6a )6` )6_ )6^ )6] )6\ )6[ )6Z )6Y )6X ) 6W ) 6V ) 6U ) 6T ) 6S )6R )6Q )6P )6O )6N )6M )6L  )6K (6J (6I (6H (6G (6F (6E (6D (6C (6B (6A (6@ (6? (6> (6= ( 6< ( 6; ( 6: ( 69 ( 68 (67 (66 (65 (64 (63 (62 (61  (60 '#6/ '"6. '!6- ' 6, '6+ '6* '6) '6( '6' '6& '6% '6$ '6# '6" '6! '6 '6 '6 '6 '6 '6 '6 ' 6 ' 6 ' 6 ' 6 ' 6 '6 '6 '6 '6 '6 '6 '6  '6 &)6 &(6 &'6 &&6 &%6 &$6  &"6 &!6 & 6 &6 &6 &6 &5 &5 &5 &5 &5 &5 &5 &5 &5 &5 &5 &5 &5 &5 &5 & 5 & 5 & 5 & 5 & 5 &5 &5 &5 &5 &5 &5 &5  &5 %5 %5 %5 %5 %5 %5 %5 %5 %5 %5 %5 % 5 % 5 % 5 % 5 % 5 %5 %5 %5 %5 %5 %5 %5  %5 $!5 $ 5 $5 $5 $5 $5 $5 $5 $5 $5 $5 $5 $5 $5 $5 $5 $5 $5 $5 $5 $ 5 $ 5 $ 5 $ 5 $ 5 $5 $5 $5 $5 $5 $5 $5  $5 #5 #5 #5 # 5 # 5 # 5 # 5 # 5 #5 #5 #5 #5 #5 #5 #5  #5 "%5 "$5 "#5 ""5 "!5 " 5 "5 "5 "5 "5 "5 "5 "5 "5 "5 "5 "5 "5 "5 "5 "5 "5 "5 "5 " 5 " 5 " 5 " 5 " 5~ "5} "5| "5{ "5z "5y "5x "5w  "5v !!5u ! 5t !5s !5r !5q !5p !5o !5n !5m !5l !5k !5j !5i !5h !5g !5f !5e !5d !5c !5b ! 5a ! 5` ! 5_ ! 5^ ! 5] !5\ !5[ !5Z !5Y !5X !5W !5V  !5U  5T  5S  5R  5Q  5P  5O  5N  5M  5L  5K  5J  5I  5H  5G  5F  5E  5D  5C  5B  5A  5@   5? (5> '5= &5< %5; $5: #59 "58 !57  56 55 54 53 52 51 50 5/ 5. 5- 5, 5+ 5* 5) 5( 5' 5& 5% 5$  5#  5"  5!  5  5 5 5 5 5 5 5 5  5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5  5  5  5  5  5 4 4 4 4 4 4 4  4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4  4  4  4  4  4 4 4 4 4 4 4 4  4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4  4  4  4  4  4 4 4 4 4 4 4 4  4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4  4  4  4  4  4 4 4 4 4 4 4 4  4 4  4  4  4  4  4 4 4 4 4 4 4 4  4 4 4 4 4 4  4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4  4  4  4  4  4 4 4 4 4 4 4 4  4 4~ 4} 4| 4{  4z  4y  4x  4w  4v 4u 4t 4s 4r 4q 4p 4o  4n 4m 4l 4k 4j 4i 4h 4g 4f 4e 4d 4c 4b 4a 4` 4_ 4^ 4]  4\  4[  4Z  4Y  4X 4W 4V 4U 4T 4S 4R 4Q  4P "4O !4N  4M 4L 4K 4J 4I 4H 4G 4F 4E 4D 4C 4B 4A 4@ 4? 4> 4= 4< 4;  4:  49  48  47  46 45 44 43 42 41 40 4/  4. 4- 4, 4+ 4* 4) 4( 4' 4& 4% 4$ 4# 4" 4! 4 4 4  4  4  4  4  4 4 4 4 4 4 4 4  4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4  4  3  3  3  3 3 3 3 3 3 3 3  3 3 3 3 3 3 3 3 3  3  3  3  3  3 3 3 3 3 3 3 3  3 3 3 3  3  3  3  3  3 3 3 3 3 3 3 3  3 3 3 3 3 3 3 3 3 3  3  3  3  3  3 3 3 3 3 3 3 3  3 #3 "3 !3  3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3  3  3  3  3  3 3 3 3 3 3 3 3  3 3 3 3 3 3 3 3 3 3  3  3  3  3  3 3 3 3 3 3 3 3  3  3  3~  3}  3|  3{  3z  3y  3x  3w  3v  3u  3t  3s  3r  3q  3p  3o  3n  3m  3l  3k  3j  3i  3h  3g  3f  3e   3d  3c  3b  3a  3`  3_  3^  3]  3\  3[  3Z  3Y  3X  3W  3V  3U  3T  3S  3R  3Q  3P  3O  3N  3M  3L   3K  3J  3I  3H  3G  3F  3E  3D  3C  3B  3A  3@  3?  3>  3=  3<  3;  3:  39  38   37  36  35  34  33  32  31  30  3/  3.  3-  3,  3+  3*  3)  3(  3'  3&  3%  3$  3#  3"   3!  #3  "3  !3  3  3  3  3  3  3  3  3  3  3  3  3  3  3  3  3  3  3  3  3  3  3  3  3  3  3  3  3  3  3  2   2 2 2 2 2 2 2 2 2 2  2  2  2  2  2 2 2 2 2 2 2 2  2 2 2 2 2 2 2 2 2  2  2  2  2  2 2 2 2 2 2 2 2  2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2  2  2  2  2  2 2 2 2 2 2 2 2  2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2  2  2  2  2  2 2 2 2 2 2 2 2  2 2 2 2 2 2 2 2 2  2  2  2  2  2 2 2 2 2 2 2 2  2 2 2 2 2 2 2 2~ 2} 2| 2{ 2z 2y 2x  2w  2v  2u  2t  2s 2r 2q 2p 2o 2n 2m 2l  2k  2j  2i  2h  2g  2f 2e 2d 2c 2b 2a 2` 2_  2^  2]  2\  2[  2Z  2Y  2X  2W  2V  2U   2T   2S   2R   2Q   2P  2O  2N  2M  2L  2K  2J  2I  2H  2G  2F   2E  2D  2C  2B  2A  2@  2?  2>  2=  2<  2;  2:  29  28  27  26  25  24  23  22  21  20  2/  2.  2-  2,  2+  2*  2)  2(  2'  2&   2% 2$ 2# 2" 2!  2  2  2  2  2 2 2 2 2 2 2 2  2  2  2 2 2 2 2 2 2 2  2 2  2  2  2  2  2 2 2 2 2 1 1 1  1 1  1  1  1  1  1 1 1 1 1 1 1 1  1 1 1 1 1  1  1  1  1  1 1 1 1 1 1 1 1  1 1 1  1  1  1  1  1 1 1 1 1 1 1 1  1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1  1  1  1  1  1 1 1 1 1 1 1 1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1   1   1   1   1   1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1   1  /1  .1  -1  ,1~  +1}  *1|  )1{  (1z  '1y  &1x  %1w  $1v  #1u  "1t  !1s  1r  1q  1p  1o  1n  1m  1l  1k  1j  1i  1h  1g  1f  1e  1d  1c  1b  1a  1`  1_  1^  1]  1\  1[  1Z  1Y  1X  1W  1V  1U  1T   1S  $1R  #1Q  "1P  !1O  1N  1M  1L  1K  1J  1I  1H  1G  1F  1E  1D  1C  1B  1A  1@  1?  1>  1=  1<  1;  1:  19  18  17  16  15  14  13  12  11  10   1/  '1.  &1-  %1,  $1+  #1*  "1)  !1(  1'  1&  1%  1$  1#  1"  1!  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1  1   1  &1  %1  $1  #1  "1  !1  1  1  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0   0 0 0 0 0 0  0 ; : C}qeYNB6*~~~~~~~~~~~~w~k~_~S~G~;~/~$~~ ~}}}}}}}}}}}}}q}e}Y}M}A}5})}}}||||||||||||v|j|^|R|F|:|.|"|| {{{{{{{{{{{{|{p{d{X{L{@{4{({{{zzzzzzzzzzzztzhz\zPzDz8z,z zzyyyyyyyyyyyyyymyayUyIy=y1y%yy yxxxxxxxxxxx}xqxexYxMxBx6x*xxxwwwwwwwwwwwwwwkw_wSwGw;w/w#ww vvvvvvvvvvvv|vpvdvXvLv@v4v(vvvuuuuuuuuuuuuuuiu]uQuEu9u-u!uu ttttttttttttztntbtVtJt>t2t&tttssssssssssssssgs[sOsCs7s+sssrrrrrrrrrrrrxrmrarUrIr=r1r%rr rqqqqqqqqqqq}qrqfqZqNqBq6q*qqqppppppppppppvpjp^pRpFp:p.p"pp oooooooooooozonoboVoJo>o2o&ooonnnnnnnnnnn~nrnfnZnNnBn6n*nnnmmmmmmmmmmmmxmlm`mTmHma2a'aaa````````````t`h`\`P`D`8`,` `` ____________z_n_b_V_J_>_2_&___^^^^^^^^^^^^t^i^]^Q^E^9^-^!^^ ]]]]]]]]]]]]z]n]b]V]J]>]2]&]]]\\\\\\\\\\\\s\g\[\O\C\7\+\\\[[[[[[[[[[[[x[l[`[T[H[<[0[$[[ [ZZZZZZZZZZZ|ZpZdZXZLZ@Z4Z(ZZZYYYYYYYYYYYYuYiY]YQYEY9Y-Y!YY XXXXXXXXXXXXyXmXaXUXIX=X1X%XX XWWWWWWWWWWW~WrWfWZWNWBW6W*WWWVVVVVVVVVVVVvVjV^VRVFV:V.V"VV UUUUUUUUUUUU{UoUcUWUKU?U3U'UUUTTTTTTTTTTTTsTgT[TOTCT7T+TTTSSSSSSSSSSSSxSlS`STSHS>>>>>>>>>>r>e>X>K>>>1>$>> ===========|=o=b=U=H=;=.=!==<<<<<<<<<<919$99 88888888888|8p8c8V8I8<8/8"8877777777777z7m7`7S7F797,77766666666666w6j6]6P6C666)66655555555555u5h5[5N5A545'55544444444444r4f4Y4L4?424%44 333333333333{3p3e3Z3O3D393.3#33 3222222222222~2s2h2]2R2G2<202$22 211111111111|1p1d1X1L1@151)111000000000000u0i0]0Q0E090-0!00 ////////////z/n/b/V/J/>/2/&///...........~.r.f.Z.O.C.7.+...------------w-k-_-S-G-<-0-$-- -,,,,,,,,,,,|,p,d,X,L,@,4,(,,,++++++++++++u+i+]+Q+E+9+-+!++ ************y*m*a*V*J*>*2*&***)))))))))))~)r)f)Z)N)B)6)*)))((((((((((((w(k(_(S(G(;(/(#(( ''''''''''''|'p'd'X'L'@'4'('''&&&&&&&&&&&&t&h&\&Q&E&9&-&!&& %%%%%%%%%%%%y%m%a%U%I%=%1%%%% %$$$$$$$$$$$~$r$f$Z$N$B$6$*$$$############w#k#_#S#G#;#/#### """"""""""""{"o"d"X"L"@"4"("""!!!!!!!!!!!!t!h!\!P!D!8!,! !! y m a U I = 1 %  }qeYMA6*vj^RF:." {ocWK?3'sg\PD8, xl`TH=1% }qeYMA5)vj^RF:." {ocWK?3'sg[OC7+xl`TH<0$ }qeYMA5)ui]QE9-! znbVJ>2&~sg[OC C! C C C  C "C !C  C C C C C C C C C C C C C C C C C C C  C  C  C  C  C C C C B B B B  B #B "B !B  B B B B B B B B B B B B B B B B B B B  B  B  B  B  B B B B B B B B  B B B B B B B B B B B B B B B B B  B  B  B  B  B B B B B B B B  B B B B B B B B B B B B B B B B B B B  B  B  B  B  B B B B B B B B  B B B B B B B B B B B B B B B B B B  B  B  B  B  B B B B B B B B  B~ B} B| B{ Bz By Bx Bw Bv Bu Bt Bs Br Bq Bp Bo Bn  Bm  Bl  Bk  Bj  Bi Bh Bg Bf Be Bd Bc Bb  Ba B` B_ B^ B] B\ B[ BZ BY BX BW BV  BU  BT  BS  BR  BQ BP BO BN BM BL BK BJ  BI BH BG BF BE BD BC BB BA B@ B? B> B= B< B; B:  B9  B8  B7  B6  B5 B4 B3 B2 B1 B0 B/ B.  B- !B,  B+ B* B) B( B' B& B% B$ B# B" B! B B B B B B B B  B  B  B  B  B B B B B B B B  B !B  B B B B B B B B B B B A A A A A A A A  A  A  A  A  A A A A A A A A  A #A "A !A  A A A A A A A A A A A A A A A A A A A  A  A  A  A  A A A A A A A A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A   A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A   A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A  A~  A}  A|  A{  Az  Ay  Ax  Aw  Av  Au   At  As  Ar  Aq  Ap  Ao  An  Am  Al  Ak  Aj  Ai  Ah  Ag  Af  Ae  Ad  Ac  Ab  Aa  A`  A_  A^  A]  A\  A[  AZ  AY  AX  AW  AV  AU   AT  AS  AR  AQ  AP  AO  AN  AM  AL  AK  AJ  AI  AH  AG  AF  AE  AD  AC   AB $AA #A@ "A? !A>  A= A< A; A: A9 A8 A7 A6 A5 A4 A3 A2 A1 A0 A/ A. A- A, A+  A*  A)  A(  A'  A& A% A$ A# A" A! A A  A A A A A A A A A A A A A A A  A  A  A  A  A A A A A A A A  A #A "A !A  @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @  @  @  @  @  @ @ @ @ @ @ @ @  @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @  @  @  @  @  @ @ @ @ @ @ @ @  @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @  @  @  @  @  @ @ @ @ @ @ @ @  @ #@ "@ !@  @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @  @  @  @  @  @ @ @ @ @ @ @ @  @ @ @ @ @ @ @ @ @ @  @  @  @  @~  @} @| @{ @z @y @x @w @v  @u  !@t   @s  @r  @q  @p  @o  @n  @m  @l  @k  @j  @i  @h  @g  @f  @e  @d  @c  @b  @a   @`   @_   @^   @]   @\  @[  @Z  @Y  @X  @W  @V  @U  @T @S @R @Q @P @O  @N  @M @L @K @J @I @H @G @F  @E @D  @C  @B  @A  @@  @? @> @= @< @; @: @9 @8  @7  @6 @5 @4 @3 @2 @1 @0 @/  @.  @-  @,  @+ @* @) @( @' @& @% @$  @#  @"  @! @ @ @ @ @ @ @  @ @ @ @ @ @ @ @ @  @  @  @  @  @ @ @ @ @ @ @ @  @ @ @  @  @  ?  ?  ? ? ? ? ? ? ? ?  ?  ?  ?  ?  ? ? ? ? ? ? ? ?  ? ? ? ? ? ? ?  ?  ?  ? ? ? ? ? ? ? ?  ? ?  ?  ?  ?  ?  ? ? ? ? ? ? ? ?  ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ?  ?  ?  ?  ?  ? ? ? ? ? ? ? ?  ? ? ? ? ? ? ? ?  ?  ? ? ? ? ? ? ? ?  ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ?  ?  ?  ?  ?  ? ? ? ? ? ? ? ?  ? ? ? ? ? ? ? ? ?  ?~  ?}  ?|  ?{  ?z ?y ?x ?w ?v ?u ?t ?s  ?r ?q ?p  ?o ?n ?m  ?l ?k ?j ?i ?h ?g  ?f  ?e  ?d  ?c  ?b ?a ?` ?_ ?^ ?] ?\ ?[  ?Z ?Y ?X  ?W ?V ?U ?T ?S ?R ?Q ?P  ?O ?N ?M ?L ?K ?J ?I ?H  ?G ?F ?E ?D ?C ?B  ?A ~?@ ~?? ~?> ~?=  ~?< }?; }?: }?9 }?8 }?7  }?6 |?5 |?4 |?3 |?2  |?1 {?0 {?/ {?. {?- {?, {?+ {?*  {?) z?( z?' z?&  z?% y ?$ y?# y?" y?! y? y? y? y?  y? x? x? x? x? x? x? x?  x? w? w? w? w? w? w?  w? v? v? v? v? v? v? v? v? v? v? v? v? v? v> v> v> v> v> v> v> v> v> v> v> v> v> v> v> v> v> v> v> v> v> v> v> v> v> v> v> v> v> v> v> v> v> v> v> v> v> v~> v}> v|> v{> vz> vy> vx> vw> vv> vu> vt> vs> vr> vq> vp> vo> vn> vm> vl> vk> vj> vi> vh> vg> vf> ve> vd> vc> vb> va> v`> v_> v^> v]> v\> v[> vZ> vY> vX> vW> vV> vU> vT> vS> vR> vQ> vP> vO> vN> vM> vL> vK> vJ> vI> vH> vG> vF> vE> vD> vC> vB> vA> v@> v?> v>> v=> v<> v;> v:> v9> v8> v7> v6> v5> v4> v3> v2> v1> v0> v/> v.> v-> v,> v+> v*> v)> v(> v'> v&> v%> v$> v#> v">~ v!>} v >| v>{ v>z v>y v>x v>w v>v v>u v>t v>s v>r v>q v>p v>o v>n v>m v>l v>k v>j v >i v >h v >g v >f v >e v>d v>c v>b v>a v>` v>_ v>^  v>] u>\ u>[ u>Z u>Y u>X u>W u>V u>U u>T u>S u>R u>Q u>P u>O u>N u>M u >L u >K u >J u >I u >H u>G u>F u>E u>D u>C u>B u>A  u>@ t>?  t>> s >= s >< s>; s>: s>9 s>8 s>7 s>6 s>5  s>4 r >3 r>2 r>1 r>0 r>/ r>. r>- r>,  r>+ q>* q>) q>( q>' q>& q>% q>$ q># q>" q>! q> q> q> q > q > q > q > q > q> q> q> q> q> q> q>  q> p > p> p> p> p> p> p> p>  p> o > o > o> o> o> o> o> o> o=  o= n = n = n= n= n= n= n= n= n=  n= m= m= m= m= m= m=  m= l= l= l= l= l= l= l= l= l= l= l= l= l= l= l= l= l= l= l = l = l = l = l = l= l= l= l= l= l= l=  l= k= k = k = k = k = k = k= k= k= k= k= k= k=  k= j+= j*= j)= j(= j'= j&= j%= j$= j#= j"= j!= j = j= j= j= j= j= j= j= j= j= j= j= j= j= j= j= j= j= j= j = j = j = j = j = j= j= j= j= j= j= j=  j= i0= i/= i.= i-= i,= i+= i*= i)= i(= i'= i&= i%= i$= i#= i"= i!= i = i= i= i= i= i= i=~ i=} i=| i={ i=z i=y i=x i=w i=v i=u i=t i=s i=r i =q i =p i =o i =n i =m i=l i=k i=j i=i i=h i=g i=f  i=e h-=d h,=c h+=b h*=a h)=` h(=_ h'=^ h&=] h%=\ h$=[ h#=Z h"=Y h!=X h =W h=V h=U h=T h=S h=R h=Q h=P h=O h=N h=M h=L h=K h=J h=I h=H h=G h=F h=E h =D h =C h =B h =A h =@ h=? h=> h== h=< h=; h=: h=9  h=8 g#=7 g"=6 g!=5 g =4 g=3 g=2 g=1 g=0 g=/ g=. g=- g=, g=+ g=* g=) g=( g=' g=& g=% g=$ g=# g=" g =! g = g = g = g = g= g= g= g= g= g= g=  g= f= f= f= f= f= f= f= f= f= f = f = f = f = f = f= f= f= f= f= f= f=  f< e< e< e< e< e< e< e< e< e< e< e< e< e< e< e< e< e < e < e < e < e < e< e< e< e< e< e< e<  e< d< d< d< d< d< d< d<  d< c< c< c< c<  c< b < b< b< b< b< b< b< b<  b< a < a< a< a< a< a< a< a<  a< ` < ` < ` < ` < `< `< `< `< `< `< `<  `< _ < _ < _ < _ < _ < _< _< _< _< _< _< _<  _< ^ < ^ < ^ < ^< ^< ^< ^< ^< ^< ^<  ^< ]< ]< ]< ]< ]< ]< ]< ]< ]< ]< ] < ] < ] < ] < ] < ]< ]< ]< ]< ]< ]< ]<  ]< \< \< \< \<  \< [< [< [< [ < [ <~ [ <} [ <| [ <{ [ X!<= X << X<; X<: X<9 X<8 X<7 X<6 X<5 X<4 X<3 X<2 X<1 X<0 X; M=;~ M<;} M;;| M:;{ M9;z M8;y M7;x M6;w M5;v M4;u M3;t M2;s M1;r M0;q M/;p M.;o M-;n M,;m M+;l M*;k M);j M(;i M';h M&;g M%;f M$;e M#;d M";c M!;b M ;a M;` M;_ M;^ M;] M;\ M;[ M;Z M;Y M;X M;W M;V M;U M;T M;S M;R M;Q M;P M;O M ;N M ;M M ;L M ;K M ;J M;I M;H M;G M;F M;E M;D M;C  M;B L;A L;@ L;? L;> L;= L;< L;; L;: L ;9 L ;8 L ;7 L ;6 L ;5 L;4 L;3 L;2 L;1 L;0 L;/ L;.  L;- K ;, K ;+ K ;* K ;) K ;( K;' K;& K;% K;$ K;# K;" K;!  K; J ; J ; J ; J; J; J; J; J; J; J;  J; I; I; I; I; I; I; I; I; I; I; I ; I ; I ; I ; I ; I; I; I; I; I; I; I:  I: H: H: H: H: H: H: H: H: H: H: H: H: H: H: H: H : H : H : H : H : H: H: H: H: H: H: H:  H: G: G: G: G: G: G: G: G : G : G : G : G : G: G: G: G: G: G: G:  G: F: F: F: F: F: F: F: F: F: F: F: F : F : F : F : F : F: F: F: F: F: F: F:  F: E: E: E: E: E:  E: D%: D$: D#: D": D!: D : D: D: D: D: D: D: D: D: D: D: D: D: D: D: D: D: D: D: D : D : D : D : D : D: D: D: D: D: D: D:  D: C$: C#: C": C!: C : C: C: C: C: C: C: C: C:~ C:} C:| C:{ C:z C:y C:x C:w C:v C:u C:t C :s C :r C :q C :p C :o C:n C:m C:l C:k C:j C:i C:h  C:g B:f B:e B:d B:c B:b B:a B:`  B:_ A:^ A:] A:\ A:[ A:Z A:Y A:X A :W A :V A :U A :T A :S A:R A:Q A:P A:O A:N A:M A:L  A:K @:J @ :I @ :H @ :G @ :F @ :E @:D @:C @:B @:A @:@ @:? @:>  @:= ? :< ? :; ? :: ?:9 ?:8 ?:7 ?:6 ?:5 ?:4 ?:3  ?:2 > :1 > :0 > :/ > :. >:- >:, >:+ >:* >:) >:( >:'  >:& = :% = :$ = :# = :" = :! =: =: =: =: =: =: =:  =: < : <: <: <: <: <: <: <:  <: ;: ; : ; : ; : C" 2o|pdXL@4(~~~~~~~~~~~~u~i~]~Q~E~9~-~!~~ }}}}}}}}}}}}z}n}b}V}J}>}2}&}}}|||||||||||~|r|f|[|O|C|7|+|||{{{{{{{{{{{{w{k{_{S{G{;{/{#{{ {zzzzzzzzzzz|zpzdzXzLz@z4z(zzzyyyyyyyyyyyyuyiy]yQyEy9y-y!yy xxxxxxxxxxxxyxmxaxUxIx>x2x&xxxwwwwwwwwwww~wrwfwZwNwBw6w*wwwvvvvvvvvvvvvvtviv^vSvHv=v2v'vvvuuuuuuuuuuuuvuju^uRuFu:u.u"uu tttttttttttt{totctWtKt?t3t'tttsssssssssssstshs\sPsDs8s,s ssrrrrrrrrrrrryrmrarUrIr=r1r%rrrqqqqqqqqqqqqsqgq[qOqCq7q+qqqppppppppppppwpkp_pSpGp;p0p$pp pooooooooooo|opoeoYoMoAo5o)ooonnnnnnnnnnnnvnjn^nRnFn:n.n"nn mmmmmmmmmmmm{momcmWmKm?m3m(mmmllllllllllllwlllalVlKl@l5l*lll kkkkkkkkkkkkkskgk[kOkCk7k+kkkjjjjjjjjjjjjyjmjajUjIj=j1j%jj jiiiiiiiiiii~irifiZiNiBi6i*iiihhhhhhhhhhhhwhlh`hThHh]2]&]]]\\\\\\\\\\\\s\g\[\O\C\7\+\\\[[[[[[[[[[[[y[m[a[U[I[=[1[%[[ [ZZZZZZZZZZZ}ZrZfZZZNZBZ6Z*ZZZYYYYYYYYYYYYvYjY^YRYFY:Y.Y"YY XXXXXXXXXXXX|XpXdXXXLX@X4X(XXXWWWWWWWWWWWWuWiW]WQWEW:W.W"WW VVVVVVVVVVVV{VoVcVWVKV?V3V'VVVUUUUUUUUUUUUuUiU]UQUEU9U-U!UU TTTTTTTTTTTTzTnTbTVTJT>T2T&TTTSSSSSSSSSSSSsSgS[SOSCS7S+SSSRRRRRRRRRRRRxRlR`RTRHRH2H'HHHGGGGGGGGGGGGtGhG\GPGDG8G,G GGFFFFFFFFFFFFyFmFaFUFIF=F1F%FF FEEEEEEEEEEE}EqEeEYEMEAE5E)EEEDDDDDDDDDDDDvDjD^DRDFD:D.D"DD CCCCCCCCCCCC|CpCdCXCLC@C4C(CCCBBBBBBBBBBBBtBhB\BPBDB8B,B BB AAAAAAAAAAAAyAmAaAUAIA=A1A%AA A@@@@@@@@@@@~@r@f@Z@N@B@6@*@@@????????????w?k?_?S?G?;?/?#?? >>>>>>>>>>>>{>o>c>W>K>?>4>(>>>============t=h=\=P=D=8=,= ==<<<<<<<<<<<525&555444444444444s4g4[4O4C474+444333333333333x3l3a3U3I3=313%33 322222222222}2q2f2Z2N2B262*222111111111111w1k1_1S1G1;1/1#11 000000000000|0p0d0X0L0@040(000////////////u/i/]/Q/E/:/./"// ............{.o.c.W.K.?.3.'...------------t-h-\-P-D-9---!-- ,,,,,,,,,,,,y,m,a,U,I,=,1,%,,,+++++++++++~+r+f+Z+N+B+6+*+++*************w*l*a*V*K*@*5*****))))))))))))w)k)_)S)G);)/)#)) (((((((((((({(o(d(X(L(@(4(((((''''''''''''t'h'\'P'D'9'-'!'' &&&&&&&&&&&&y&m&a&U&I&=&1&%&& &%%%%%%%%%%%~%r%f%Z%N%B%6%*%%%$$$$$$$$$$$$v$j$^$S$G$;$/$#$$ ############{#o#c#W#K#?#3#'###""""""""""""t"h"\"P"D"8"," ""!!!!!!!!!!!!x!l!`!U!I!=!1!%!! ! } q e Y N B 6 *   vj^RF:." {ocWK?3'th\PD8, ymaUI=1%~rfZNB6*wk_SG;/# |pdXL@4(ui]QE9-! znbVJ>2&sg[OC7+xl`TH<0$ }qeYMA5)vj^RG;/# {o ,LT ,LS ,LR ,LQ ,LP ,LO , LN , LM , LL , LK , LJ ,LI ,LH ,LG ,LF ,LE ,LD ,LC  ,LB ,LA , L@ , L? , L> , L= , L< ,L; ,L: ,L9 ,L8 ,L7 ,L6 ,L5  ,L4 ,L3 ,L2 ,L1 ,L0 ,L/ , L. , L- , L, , L+ , L* ,L) ,L( ,L' ,L& ,L% ,L$ ,L#  ,L" ,L! ,L , L , L , L , L , L ,L ,L ,L ,L ,L ,L ,L  ,L ,L ,L ,L ,L ,L ,L ,L ,L ,L ,L , L , L , L , L , L ,L ,L ,L ,L ,K ,K ,K  ,K ,K ,K ,K ,K ,K ,K ,K ,K ,K ,K ,K ,K ,K ,K , K , K , K , K , K ,K ,K ,K ,K ,K ,K ,K  ,K ,K ,K ,K ,K ,K ,K ,K ,K , K , K , K , K , K ,K ,K ,K ,K ,K ,K ,K  ,K ,K ,K ,K ,K ,K ,K ,K ,K , K , K , K , K , K ,K ,K ,K ,K ,K ,K ,K  ,K ,K ,K ,K ,K ,K ,K ,K ,K ,K , K , K , K , K , K ,K ,K ,K ,K ,K ,K ,K  ,K , K , K , K , K , K , K , K , K , K , K , K , K , K , K , K , K , K , K , K , K , K , K , K , K , K , K  , K , K , K , K , K , K , K , K , K~ , K} , K| , K{ , Kz , Ky , Kx , Kw , Kv  , Ku , Kt , Ks , Kr , Kq , Kp , Ko , Kn , Km , Kl , Kk , Kj , Ki , Kh , Kg , Kf , Ke , Kd , Kc , Kb , Ka , K` , K_  , K^ , K] , K\ , K[ , KZ , KY , KX , KW , KV , KU , KT , KS , KR , KQ , KP , KO , KN , KM , KL , KK , KJ , KI , KH , KG , KF  , KE , KD , KC , KB , KA , K@ , K? , K> , K= , K< , K; , K: , K9 , K8 , K7 , K6 , K5 , K4 , K3 , K2 , K1 , K0 , K/ , K. , K- , K,  , K+ ,K* ,K) ,K( ,K' ,K& ,K% ,K$ ,K# ,K" , K! , K , K , K , K ,K ,K ,K ,K ,K ,K ,K  ,K ,"K ,!K , K ,K ,K ,K ,K ,K ,K ,K ,K ,K ,K ,K ,K ,K ,K ,K ,K ,K ,K , J , J , J , J , J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J  ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J , J , J , J , J , J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J  ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J , J , J , J , J , J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J  ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J , J , J , J , J , J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J  ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J , J , J , J , J , J ,J ,J ,J ,J ,J ,J ,J  ,J~ ,%J} ,$J| ,#J{ ,"Jz ,!Jy , Jx ,Jw ,Jv ,Ju ,Jt ,Js ,Jr ,Jq ,Jp ,Jo ,Jn ,Jm ,Jl ,Jk ,Jj ,Ji ,Jh ,Jg ,Jf , Je , Jd , Jc , Jb , Ja ,J` ,J_ ,J^ ,J] ,J\ ,J[ ,JZ  ,JY  ,JX  ,JW  ,JV  ,JU  ,JT  ,JS  , JR  , JQ  , JP  , JO  , JN  ,JM  ,JL  ,JK  ,JJ  ,JI  ,JH  ,JG  ,JF "BJE "BJD "BJC "BJB "BJA "BJ@ "BJ? "BJ> "BJ= "BJ< "BJ; "B J: "B J9 "B J8 "B J7 "B J6 "BJ5 "BJ4 "BJ3 "BJ2 "BJ1 "BJ0 "BJ/  "BJ. "AJ- "AJ, "AJ+ "AJ* "AJ) "AJ( "AJ' "AJ& "AJ% "AJ$ "AJ# "AJ" "A J! "A J "A J "A J "A J "AJ "AJ "AJ "AJ "AJ "AJ "AJ  "AJ "@ J "@ J "@ J "@ J "@J "@J "@J "@J "@J "@J "@J  "@J "?J "?J "?J "?J "?J "?J "? J "? J "? J "? I "? I "?I "?I "?I "?I "?I "?I "?I  "?I "> I "> I "> I "> I ">I ">I ">I ">I ">I ">I ">I  ">I "= I "= I "= I "=I "=I "=I "=I "=I "=I "=I  "=I "<I "<I "<I "<I "<I "<I "<I "<I "<I "< I "< I "< I "< I "< I "<I "<I "<I "<I "<I "<I "<I  " "3 I= "3I< "3I; "3I: "3I9 "3I8 "3I7 "3I6  "3I5 "2 I4 "2 I3 "2 I2 "2I1 "2I0 "2I/ "2I. "2I- "2I, "2I+  "2I* "1I) "1I( "1I' "1I& "1I% "1I$ "1I# "1I" "1I! "1I "1I "1I "1I "1 I "1 I "1 I "1 I "1 I "1I "1I "1I "1I "1I "1I "1I  "1I "0I "0I "0I "0I "0I "0I "0I "0I "0I "0 I "0 I "0 I "0 I "0 I "0I "0I "0H "0H "0H "0H "0H  "0H "/H "/H "/ H "/ H "/ H "/ H "/ H "/H "/H "/H "/H "/H "/H "/H  "/H ". H ". H ". H ". H ". H ".H ".H ".H ".H ".H ".H ".H  ".H "-H "-H "-H "-H "-H "-H "-H "-H "-H "-H "-H "-H "- H "- H "- H "- H "- H "-H "-H "-H "-H "-H "-H "-H  "-H ",H ",H ",H ",H ",H ",H ",H ",H ",H ",H ",H ",H ",H ",H ",H ", H ", H ", H ", H ", H ",H ",H ",H ",H ",H ",H ",H  ",H "+H "+H "+H "+H "+H "+H "+H "+H "+H "+H "+H "+H "+H "+H "+H "+ H "+ H "+ H "+ H "+ H "+H "+H "+H "+H "+H "+H "+H  "+H "*H "*H "*H "*H "*H "*H "*H "*H "*H "*H "*H "*H "* H "* H "* H~ "* H} "* H| "*H{ "*Hz "*Hy "*Hx "*Hw "*Hv "*Hu  "*Ht ")Hs ")Hr ")Hq ")Hp ")Ho ")Hn ")Hm ")Hl ")Hk ")Hj ")Hi ")Hh ")Hg ")Hf ")He ")Hd ") Hc ") Hb ") Ha ") H` ") H_ ")H^ ")H] ")H\ ")H[ ")HZ ")HY ")HX  ")HW "(HV "(HU "(HT "(HS "(HR "(HQ "(HP "(HO "(HN "(HM "(HL "(HK "(HJ "(HI "(HH "(HG "(HF "(HE "( HD "( HC "( HB "( HA "( H@ "(H? "(H> "(H= "(H< "(H; "(H: "(H9  "(H8 "'H7 "'H6 "'H5 "'H4 "'H3 "'H2 "'H1  "'H0 "&H/ "&H. "&H- "&H, "&H+ "&H* "&H) "&H( "&H' "& H& "& H% "& H$ "& H# "& H" "&H! "&H "&H "&H "&H "&H "&H  "&H "%&H "%%H "%$H "%#H "%"H "%!H "% H "%H "%H "%H "%H "%H "%H "%H "%H "%H "%H "%H "%H "%H "%H "%H "%H "%H "%H "% H "% G "% G "% G "% G "%G "%G "%G "%G "%G "%G "%G  "%G "$G "$G "$G "$G "$G "$G "$G "$G "$G "$ G "$ G "$ G "$ G "$ G "$G "$G "$G "$G "$G "$G "$G  "$G "# G "# G "#G "#G "#G "#G "#G "#G "#G  "#G ""G ""G ""G ""G "" G "" G "" G "" G "" G ""G ""G ""G ""G ""G ""G ""G  ""G "!G "!G "!G "!G "!G "!G "!G "!G "!G "!G "!G "! G "! G "! G "! G "! G "!G "!G "!G "!G "!G "!G "!G  "!G " G " G " G " G " G " G " G " G " G " G " G " G " G " G " G " G " G " G " G  " G " G "G "G "G "G "G "G "G  "G "!G " G "G "G "G "G "G "G "G "G "G "G "G "G "G "G~ "G} "G| "G{ "Gz " Gy " Gx " Gw " Gv " Gu "Gt "Gs "Gr "Gq "Gp "Go "Gn  "Gm "Gl "Gk "Gj "Gi "Gh "Gg "Gf "Ge "Gd "Gc "Gb " Ga " G` " G_ " G^ " G] "G\ "G[ "GZ "GY "GX "GW "GV  "GU "GT "GS "GR "GQ "GP "GO "GN "GM "GL "GK "GJ "GI "GH "GG "GF "GE " GD " GC " GB " GA " G@ "G? "G> "G= "G< "G; "G: "G9  "G8 " G7 " G6 " G5 " G4 " G3 "G2 "G1 "G0 "G/ "G. "G- "G,  "G+ "G* "G) "G( "G' "G& "G% "G$ "G# " G" " G! " G " G " G "G "G "G "G "G "G "G  "G " G " G " G " G "G "G "G "G "G "G "G  "G "G "G "G "G "G "G "G "G "G "G " F " F " F " F " F "F "F "F "F "F "F "F  "F "F "F "F "F "F " F " F " F " F " F "F "F "F "F "F "F "F  "F "F "F "F "F "F "F "F "F "F "F "F "F " F " F " F " F " F "F "F "F "F "F "F "F  "F "F "F "F "F " F " F " F " F " F "F "F "F "F "F "F "F  "F "F "F "F "F "F  "F "F "F "F "F "F "F "F "F "F "F "F "F " F " F " F " F " F "F "F "F "F "F "F "F  "F "F "F "F "F "F "F  "F "F " F " F " F " F " F "F "F "F "F "F "F "F  "F "F " F " F " F " F~ " F} "F| "F{ "Fz "Fy "Fx "Fw "Fv  "Fu " Ft "Fs "Fr "Fq "Fp "Fo "Fn "Fm  "Fl " Fk "Fj "Fi "Fh "Fg "Ff "Fe "Fd "Fc "Fb "Fa "F` "F_ "F^ "F] "F\ "F[ "FZ "FY " FX " FW " FV " FU " FT "FS "FR "FQ "FP "FO "FN "FM  "FL " FK " FJ " FI " FH " FG " FF " FE " FD " FC " FB " FA " F@ " F? " F> " F= " F< " F; " F: " F9 " F8 " F7  " F6 " F5 " F4 " F3 " F2 " F1  " F0 " F/ " F. " F- " F, " F+ " F* " F) " F( " F' " F& " F% " F$ " F# " F" " F!  " F " "F " !F " F " F " F " F " F " F " F " F " F " F " F " F " F " F " F " F " F " F " F " F " F " F " F " F " F " F " F " F " F " F " E  " E " E " E " E " E " E " E " E " E " E " E " E " E " E " E " E " E " E " E " E " E  " E "E "E "E "E "E "E "E "E "E " E " E " E " E " E "E "E "E "E "E "E "E  "E "E "E "E "E "E "E "E "E "E "E "E "E " E " E " E " E " E "E "E "E "E "E "E "E  "E " E " E " E " E " E "E "E "E "E "E "E "E  "E "E "E "E "E "E "E "E "E "E "E "E "E "E "E "E "E "E " E " E " E " E " E "E "E "E "E "E "E "E  "E "E "E "E "E "E  "E "E "E "E "E "E "E "E "E "E "E "E~ "E} "E| " E{ " Ez " Ey " Ex " Ew "Ev "Eu "Et "Es "Er "Eq "Ep  "Eo "En "Em "El "Ek "Ej "Ei "Eh "Eg "Ef " Ee " Ed " Ec " Eb " Ea "E` "E_ "E^ "E] "E\ "E[ "EZ  "EY  "EX  "EW  "EV  "EU  "ET  "ES  "ER  "EQ  "EP  "EO  "EN  "EM  "EL  "EK  "EJ  "EI  "EH  "EG  " EF  " EE  " ED  " EC  " EB  "EA  "E@  "E?  "E>  "E=  "E<  "E;  "E: E9  E8  E7  E6  E5  E4 E3 E2 E1 E0 E/ E. E-  E, E+  E*  E)  E(  E'  E& E% E$ E# E" E! E E  E  E  E  E  E E E E E E E E  E E E E  E  E  E  E  E E E E E E E E  E E E D  D  D  D  D  D D D D D D D D  D  D  D  D D D D D D D D  D D D D D  D  D  D  D  D D D D D D D D  D  D  D  D  D   D   D   D   D   D  D  D  D  D  D  D  D  D  D  D  D  D  D  D  D  D  D  D  D  D  D   D  D  D  D  D  D  D  D  D  D   D  D  D  D  D  D  D  D  D  D  D  D  D  D  D  D  D  D  D  D   D  D  D  D  D  D  D  D  D  D  D  D  D  D  D  D  D  D   D D D D D  D  D  D  D  D~ D} D| D{ Dz Dy Dx Dw  Dv Du Dt Ds Dr Dq Dp Do Dn Dm Dl Dk Dj Di Dh Dg Df  De  Dd  Dc  Db  Da D` D_ D^ D] D\ D[ DZ  DY  DX  DW  DV  DU DT DS DR DQ DP DO DN  DM DL DK DJ DI DH DG  DF  DE  DD  DC  DB DA D@ D? D> D= D< D;  D: D9 D8 D7 D6  D5  D4  D3  D2  D1 D0 D/ D. D- D, D+ D*  D) D( D' D& D% D$ D# D" D! D  D  D  D  D  D D D D D D D D  D D D D D D D D D D D D D D  D  D  D  D  D D C C C C C C  C  C  C  C  C  C   C   C   C   C   C  C  C  C  C  C  C  C  C C C C C C C C C C C C C C C C C C C  C  C  C  C  C C C C C C C C  C !C  C C C C C C C C C C C C C C C C C C C  C  C  C  C  C C C C C C C C  C C C C C C C C C C C C C C C  C  C  C  C  C C C C C C C C  C C C C C C C C C C C C C C C~ C}  C|  C{  Cz  Cy  Cx Cw Cv Cu Ct Cs Cr Cq  Cp Co Cn Cm Cl Ck Cj Ci Ch Cg Cf Ce Cd Cc Cb  Ca  C`  C_  C^  C] C\ C[ CZ CY CX CW CV  CU CT CS CR CQ CP CO CN CM CL CK CJ CI CH CG CF  CE  CD  CC  CB  CA C@ C? C> C= C< C; C:  C9 C8 C7 C6 C5 C4 C3 C2 C1 C0 C/ C. C- C, C+ C*  C)  C(  C'  C&  C% C$ ,LU /i}qeYMA5)~~~~~~~~~~~~u~i~]~Q~E~9~-~!~~ }}}}}}}}}}}}z}n}b}V}J}>}2}'}}}||||||||||||s|g|[|O|C|7|+|||{{{{{{{{{{{{w{k{`{T{H{<{0{${{ {zzzzzzzzzzz|zpzdzXzLzAz5z)zzzyyyyyyyyyyyyuyiy]yQyEy:y.y"yy xxxxxxxxxxxxzxoxcxWxKx?x3x'xxxwwwwwwwwwwwwswgw[wOwCw7w+wwwvvvvvvvvvvvvxvlv`vTvHvs2s&sssrrrrrrrrrrr~rrrfrZrNrBr6r*rrrqqqqqqqqqqqqwqkq_qSqGq;q/q#qq pppppppppppp|pppdpXpLp@p4p(pppoooooooooooouoio]oQoEo9o-o!oo nnnnnnnnnnnnznnnbnVnJn>n2n&nnnmmmmmmmmmmm~mrmfmZmNmCm7m+mmmllllllllllllwlkl_lSlHlb2b&bbbaaaaaaaaaaa~asaga[aOaCa7a+aaa````````````w`k`_`S`G`;`/`#`` ____________|_p_d_X_L_@_4_(___^^^^^^^^^^^^t^h^\^P^D^8^,^ ^^]]]]]]]]]]]]y]m]a]U]I]=]1]%]] ]\\\\\\\\\\\}\q\e\Y\M\A\5\)\\\[[[[[[[[[[[[u[i[][Q[E[9[-[![[ ZZZZZZZZZZZZzZnZbZVZJZ>Z2Z&ZZZYYYYYYYYYYY~YrYfYZYNYBY6Y*YYYXXXXXXXXXXXXXvXkX`XUXJX?X4X)XXXWWWWWWWWWWWWzWnWbWVWJW>W2W&WWWVVVVVVVVVVVVsVgV[VOVCV7V+VVVUUUUUUUUUUUUwUkU_USUGU;U/U#UU TTTTTTTTTTTT{ToTcTWTKT?T3T'TTTSSSSSSSSSSSStShS\SPSDS8S,S SSRRRRRRRRRRRRyRmRaRURIR=R1R%RR RQQQQQQQQQQQQzQoQdQYQNQCQ8Q-Q"QQ QPPPPPPPPPPPP{PoPcPWPKP?P3P'PPPOOOOOOOOOOOOtOhO\OPODO8O,O OONNNNNNNNNNNNyNmNaNUNIN=N1N%NNNMMMMMMMMMMM~MrMfMZMNMCM7M+MMMLLLLLLLLLLLLxLlL`LTLHL>>>>>>>>>>>s>h>\>P>D>8>,> >>============y=m=a=U=I===1=%== =<<<<<<<<<<<}:2:&:::999999999999s9g9[9O9C979+999888888888888x8l8`8T8H8<808$88 877777777777|7p7d7X7L7@747(777666666666666t6h6\6P6D696-6!66 555555555555y5m5a5U5I5=515%55 544444444444~4r4f4Z4N4B464+444333333333333w3k3_3S3G3;303$33 322222222222|2p2d2X2L2@242(222111111111111u1i1]1Q1E191-1!11 000000000000y0m0a0U0J0>020&000///////////~/r/f/Z/O/C/7/+///............w.k._.S.G.;./.#.. .-----------|-p-d-X-L-A-5-)---,,,,,,,,,,,,u,i,],Q,E,9,-,!,, ++++++++++++z+n+b+V+J+>+2+&+++***********~*r*f*Z*N*B*7*+***))))))))))))w)k)_)S)G);)/)#)) ((((((((((((|(p(d(X(L(@(4(((((''''''''''''u'i']'Q'E'9'-'!'' &&&&&&&&&&&&y&m&a&U&J&>&2&&&&&%%%%%%%%%%%~%r%f%Z%N%B%6%*%%%$$$$$$$$$$$$w$k$_$S$G$;$/$#$$ ############|#p#d#X#L#@#4#(###""""""""""""u"i"]"Q"E"9"-"!"" !!!!!!!!!!!!y!m!a!U!I!=!1!%!! ! } q e Y M B 6 *   vj^RF:." {ocWK?3'th\PD8, ymaUI=1% }qfZNB6*vj^RF;/# {ocWK?3'th\PD8,  ymaUI=1% }qg\QF;0%th\PD8, xl`TH<0$ |pdXL@5)ui TU TU TU TU TU T U T U~ T U} T U| T U{ TUz TUy TUx TUw TUv TUu TUt  TUs T1Ur T0Uq T/Up T.Uo T-Un T,Um T+Ul T*Uk T)Uj T(Ui T'Uh T&Ug T%Uf T$Ue T#Ud T"Uc T!Ub T Ua TU` TU_ TU^ TU] TU\ TU[ TUZ TUY TUX TUW TUV TUU TUT TUS TUR TUQ TUP TUO T UN T UM T UL T UK T UJ TUI TUH TUG TUF TUE TUD TUC  TUB  TUA  TU@  TU?  TU>  TU=  TU<  TU;  TU:  T U9  T U8  T U7  T U6  T U5  TU4  TU3  TU2  TU1  TU0  TU/  TU.  TU- J0#U, J0"U+ J0!U* J0 U) J0U( J0U' J0U& J0U% J0U$ J0U# J0U" J0U! J0U J0U J0U J0U J0U J0U J0U J0U J0U J0U J0 U J0 U J0 U J0 U J0 U J0U J0U J0U J0U J0U J0U J0U  J0U J/U J/U J/U J/U J/U J/U J/U J/U J/U J/U J/ T J/ T J/ T J/ T J/ T J/T J/T J/T J/T J/T J/T J/T  J/T J.T J.T J.T J.T J.T J.T J.T J.T J.T J.T J.T J. T J. T J. T J. T J. T J.T J.T J.T J.T J.T J.T J.T  J.T J-T J-T J-T J-T J-T J-T J-T J-T J-T J-T J-T J-T J- T J- T J- T J- T J- T J-T J-T J-T J-T J-T J-T J-T  J-T J,T J,T J,T J,T J,T J,T J,T J,T J,T J,T J,T J,T J,T J,T J,T J,T J,T J,T J, T J, T J, T J, T J, T J,T J,T J,T J,T J,T J,T J,T  J,T J+T J+T J+T J+T J+T J+T J+T J+T J+T J+T J+T J+T J+T J+T J+ T J+ T J+ T J+ T J+ T J+T J+T J+T J+T J+T J+T J+T  J+T J*T J*T J*T J*T J*T J*T J*T J* T J* T J* T~ J* T} J* T| J*T{ J*Tz J*Ty J*Tx J*Tw J*Tv J*Tu  J*Tt J)Ts J)Tr J)Tq J)Tp J)To J)Tn J)Tm J)Tl J)Tk J)Tj J)Ti J)Th J)Tg J) Tf J) Te J) Td J) Tc J) Tb J)Ta J)T` J)T_ J)T^ J)T] J)T\ J)T[  J)TZ J(1TY J(0TX J(/TW J(.TV J(-TU J(,TT J(+TS J(*TR J()TQ J((TP J('TO J(&TN J(%TM J($TL J(#TK J("TJ J(!TI J( TH J(TG J(TF J(TE J(TD J(TC J(TB J(TA J(T@ J(T? J(T> J(T= J(T< J(T; J(T: J(T9 J(T8 J(T7 J(T6 J( T5 J( T4 J( T3 J( T2 J( T1 J(T0 J(T/ J(T. J(T- J(T, J(T+ J(T*  J(T) J'T( J'T' J'T& J'T% J'T$ J'T# J'T" J'T! J'T J'T J'T J'T J'T J'T J'T J'T J' T J' T J' T J' T J' T J'T J'T J'T J'T J'T J'T J'T  J'T J&T J&T J&T J&T J&T J&T J&T J&T J&T J&T J& T J& T J& S J& S J& S J&S J&S J&S J&S J&S J&S J&S  J&S J%S J%S J%S J%S J%S J%S J%S J%S J%S J%S J%S J%S J%S J%S J%S J% S J% S J% S J% S J% S J%S J%S J%S J%S J%S J%S J%S  J%S J$&S J$%S J$$S J$#S J$"S J$!S J$ S J$S J$S J$S J$S J$S J$S J$S J$S J$S J$S J$S J$S J$S J$S J$S J$S J$S J$S J$ S J$ S J$ S J$ S J$ S J$S J$S J$S J$S J$S J$S J$S  J$S J#S J#S J# S J# S J# S J# S J# S J#S J#S J#S J#S J#S J#S J#S  J#S J"S J"S J"S J"S J"S J"S J"S J"S J"S J"S J"S J"S J"S J"S J"S J"S J"S J"S J" S J" S J" S J" S J" S J"S J"S J"S J"S J"S J"S J"S  J"S J!!S J! S J!S J!S J!S J!S J!S~ J!S} J!S| J!S{ J!Sz J!Sy J!Sx J!Sw J!Sv J!Su J!St J!Ss J!Sr J!Sq J! Sp J! So J! Sn J! Sm J! Sl J!Sk J!Sj J!Si J!Sh J!Sg J!Sf J!Se  J!Sd J Sc J Sb J Sa J S` J S_ J S^ J S] J S\ J S[ J SZ J SY J SX J SW J SV J SU J ST J SS J SR J SQ J SP J SO J SN J SM J SL J SK J SJ J SI J SH J SG J SF J SE  J SD JSC JSB JSA JS@ JS? J S> J S= J S< J S; J S: JS9 JS8 JS7 JS6 JS5 JS4 JS3  JS2 JS1 JS0 JS/ JS. JS- JS, JS+ JS* JS) JS( JS' JS& JS% J S$ J S# J S" J S! J S JS JS JS JS JS JS JS  JS JS JS JS JS JS JS JS JS J S J S J S J S J S JS JS JS JS JS JS JS  JS JS JS JS JR JR JR JR JR JR JR JR JR JR J R J R J R J R J R JR JR JR JR JR JR JR  JR J$R J#R J"R J!R J R JR JR JR JR JR JR JR JR JR JR JR JR JR JR JR JR JR JR J R J R J R J R J R JR JR JR JR JR JR JR  JR JR JR JR JR JR JR JR JR J R J R J R J R J R JR JR JR JR JR JR JR  JR JR JR JR JR J R J R J R J R J R JR JR JR JR JR JR JR  JR JR JR JR JR JR JR JR JR JR JR JR JR JR JR J R J R J R J R J R JR JR JR JR JR JR JR  JR J1R J0R J/R J.R J-R J,R~ J+R} J*R| J)R{ J(Rz J'Ry J&Rx J%Rw J$Rv J#Ru J"Rt J!Rs J Rr JRq JRp JRo JRn JRm JRl JRk JRj JRi JRh JRg JRf JRe JRd JRc JRb JRa JR` J R_ J R^ J R] J R\ J R[ JRZ JRY JRX JRW JRV JRU JRT  JRS JRR JRQ JRP JRO JRN JRM JRL JRK JRJ JRI JRH JRG JRF JRE JRD JRC JRB JRA J R@ J R? J R> J R= J R< JR; JR: JR9 JR8 JR7 JR6 JR5  JR4 J R3 JR2 JR1 JR0 JR/ JR. JR- JR, JR+ JR* JR) JR( JR' JR& JR% JR$ JR# JR" JR! J R J R J R J R J R JR JR JR JR JR JR JR  JR J1R J0R J/R J.R J-R J,R J+R J*R J)R J(R J'R J&R J%R J$R J#R J"R J!R J R JR JR JQ JQ JQ JQ JQ JQ JQ JQ JQ JQ JQ JQ JQ JQ JQ JQ J Q J Q J Q J Q J Q JQ JQ JQ JQ JQ JQ JQ  JQ JQ J Q J Q J Q J Q J Q JQ JQ JQ JQ JQ JQ JQ  JQ J Q JQ JQ JQ JQ JQ JQ JQ JQ JQ JQ JQ JQ JQ JQ JQ JQ JQ JQ J Q J Q J Q J Q J Q JQ JQ JQ JQ JQ JQ JQ  JQ JQ JQ JQ JQ JQ JQ JQ JQ JQ JQ JQ J Q J Q J Q J Q J Q JQ JQ JQ JQ JQ JQ JQ  JQ J?Q J>Q J=Q J J Q= J Q< J Q; J Q: J Q9 J Q8 J Q7 J Q6 J Q5 J Q4 J Q3 J Q2 J Q1 J Q0 J Q/ J Q. J Q- J Q, J Q+ J Q* J Q)  J Q( J Q' J Q& J Q% J Q$ J Q# J Q" J Q! J Q J Q J Q J Q J Q J Q J Q J Q J Q J Q J Q J Q J Q J Q J Q J Q J Q J Q J Q J Q  J Q J Q J Q J Q J Q J Q J Q J Q J Q J Q J Q J Q J Q J P J P J P J P J P J P J P J P J P J P J P J P  J P J P J P J P J P J P J P J P J P J P J P J P J P J P J P J P J P J P J P J P J P J P  J P J P J P J P J P J P J P J P J P J P J P  J P JP JP JP JP JP J P J P J P J P J P JP JP JP JP JP JP JP  JP JP JP JP JP JP JP JP JP JP JP JP JP JP JP J P J P J P J P J P JP JP JP JP JP JP JP  JP JP J P J P J P J P J P JP JP JP JP JP JP JP  JP JP JP JP JP J P J P J P J P J P JP JP JP JP JP JP JP  JP JP JP JP JP J P J P J P J P~ J P} JP| JP{ JPz JPy JPx JPw JPv  JPu JPt JPs JPr JPq JPp JPo JPn JPm JPl JPk JPj JPi JPh JPg J Pf J Pe J Pd J Pc J Pb JPa JP` JP_ JP^ JP] JP\ JP[  JPZ J PY J PX JPW JPV JPU JPT JPS JPR JPQ  JPP  JPO  JPN  JPM  JPL  JPK  JPJ  JPI  JPH  JPG  JPF  JPE  JPD  JPC  JPB  JPA  J P@  J P?  J P>  J P=  J P<  JP;  JP:  JP9  JP8  JP7  JP6  JP5  JP4 6P3 6P2 6P1 6P0 6P/ 6P. 6P- 6P, 6P+ 6 P* 6 P) 6 P( 6 P' 6 P& 6P% 6P$ 6P# 6P" 6P! 6P 6P  6P 6P 6P 6P 6P 6P 6P 6P 6P 6P 6 P 6 P 6 P 6 P 6 P 6P 6P 6P 6P 6P 6P 6P  6P 6BP 6AP 6@P 6?P 6>P 6=P 6Ou ,3=Ot ,3 ,3O= ,3O< ,3O; ,3O: ,3O9  ,3O8 ,2.O7 ,2-O6 ,2,O5 ,2+O4 ,2*O3 ,2)O2 ,2(O1 ,2'O0 ,2&O/ ,2%O. ,2$O- ,2#O, ,2"O+ ,2!O* ,2 O) ,2O( ,2O' ,2O& ,2O% ,2O$ ,2O# ,2O" ,2O! ,2O ,2O ,2O ,2O ,2O ,2O ,2O ,2O ,2O ,2O ,2 O ,2 O ,2 O ,2 O ,2 O ,2O ,2O ,2O ,2O ,2O ,2O ,2O  ,2O ,1'O ,1&O ,1%O ,1$O ,1#O ,1"O ,1!O ,1 O ,1O ,1O ,1N ,1N ,1N ,1N ,1N ,1N ,1N ,1N ,1N ,1N ,1N ,1N ,1N ,1N ,1N ,1N ,1 N ,1 N ,1 N ,1 N ,1 N ,1N ,1N ,1N ,1N ,1N ,1N ,1N  ,1N ,0/N ,0.N ,0-N ,0,N ,0+N ,0*N ,0)N ,0(N ,0'N ,0&N ,0%N ,0$N ,0#N ,0"N ,0!N ,0 N ,0N ,0N ,0N ,0N ,0N ,0N ,0N ,0N ,0N ,0N ,0N ,0N ,0N ,0N ,0N ,0N ,0N ,0N ,0 N ,0 N ,0 N ,0 N ,0 N ,0N ,0N ,0N ,0N ,0N ,0N ,0N  ,0N ,/N ,/N ,/N ,/N ,/N ,/N  ,/N ,.N ,.N ,.N ,.N ,.N ,.N ,.N ,.N ,.N ,.N ,.N ,.N ,.N ,.N ,.N ,. N ,. N ,. N ,. N ,. N ,.N ,.N ,.N ,.N ,.N ,.N ,.N  ,.N ,-N ,-N ,-N ,-N  ,-N ,,N ,,N ,,N ,,N ,,N ,,N ,,N ,,N ,,N ,,N ,,N ,,N ,,N ,,N~ ,,N} ,,N| ,,N{ ,, Nz ,, Ny ,, Nx ,, Nw ,, Nv ,,Nu ,,Nt ,,Ns ,,Nr ,,Nq ,,Np ,,No  ,,Nn ,+ Nm ,+ Nl ,+ Nk ,+ Nj ,+ Ni ,+Nh ,+Ng ,+Nf ,+Ne ,+Nd ,+Nc ,+Nb  ,+Na ,*N` ,*N_ ,*N^ ,*N] ,*N\ ,*N[ ,*NZ ,*NY ,*NX ,* NW ,* NV ,* NU ,* NT ,* NS ,*NR ,*NQ ,*NP ,*NO ,*NN ,*NM ,*NL  ,*NK ,)NJ ,)NI ,)NH ,)NG ,)NF ,) NE ,) ND ,) NC ,) NB ,) NA ,)N@ ,)N? ,)N> ,)N= ,)N< ,)N; ,)N:  ,)N9 ,(N8 ,(N7 ,(N6 ,( N5 ,( N4 ,( N3 ,( N2 ,( N1 ,(N0 ,(N/ ,(N. ,(N- ,(N, ,(N+ ,(N*  ,(N) ,'N( ,'N' ,'N& ,'N% ,'N$ ,' N# ,' N" ,' N! ,' N ,' N ,'N ,'N ,'N ,'N ,'N ,'N ,'N  ,'N ,&N ,&N ,&N ,&N ,&N ,&N ,&N ,&N ,&N ,&N ,&N ,&N ,&N ,&N ,&N ,& N ,& N ,& N ,& N ,& N ,&N ,&N ,&N ,&M ,&M ,&M ,&M  ,&M ,%M ,%M ,%M ,%M ,%M ,%M ,%M ,%M ,% M ,% M ,% M ,% M ,% M ,%M ,%M ,%M ,%M ,%M ,%M ,%M  ,%M ,$ M ,$M ,$M ,$M ,$M ,$M ,$M ,$M ,$M ,$M ,$M ,$M ,$M ,$M ,$M ,$M ,$M ,$M ,$M ,$ M ,$ M ,$ M ,$ M ,$ M ,$M ,$M ,$M ,$M ,$M ,$M ,$M  ,$M ,#M ,#M ,#M ,#M ,#M ,#M ,# M ,# M ,# M ,# M ,# M ,#M ,#M ,#M ,#M ,#M ,#M ,#M  ,#M ,"M ,"M ,"M ,"M ,"M ,"M ,"M ,"M ,"M ," M ," M ," M ," M ," M ,"M ,"M ,"M ,"M ,"M ,"M ,"M  ,"M ,!M ,!M ,!M ,!M ,!M ,!M ,!M ,!M ,!M ,!M ,!M ,!M ,!M ,! M ,! M ,! M ,! M ,! M ,!M ,!M ,!M ,!M ,!M ,!M ,!M  ,!M , ,M , +M , *M , )M , (M~ , 'M} , &M| , %M{ , $Mz , #My , "Mx , !Mw , Mv , Mu , Mt , Ms , Mr , Mq , Mp , Mo , Mn , Mm , Ml , Mk , Mj , Mi , Mh , Mg , Mf , Me , Md , Mc , Mb , Ma , M` , M_ , M^ , M] , M\ , M[ , MZ , MY , MX  , MW ,(MV ,'MU ,&MT ,%MS ,$MR ,#MQ ,"MP ,!MO , MN ,MM ,ML ,MK ,MJ ,MI ,MH ,MG ,MF ,ME ,MD ,MC ,MB ,MA ,M@ ,M? ,M> ,M= ,M< , M; , M: , M9 , M8 , M7 ,M6 ,M5 ,M4 ,M3 ,M2 ,M1 ,M0  ,M/ ,M. ,M- ,M, ,M+ ,M* ,M) ,M( ,M' ,M& ,M% ,M$ , M# , M" , M! , M , M ,M ,M ,M ,M ,M ,M ,M  ,M , M ,M ,M ,M ,M ,M ,M ,M ,M ,M ,M ,M ,M ,M ,M ,M ,M ,M ,M , M , M , M , M , L ,L ,L ,L ,L ,L ,L ,L  ,L ,L ,L ,L ,L , L , L , L , L , L ,L ,L ,L ,L ,L ,L ,L  ,L ,L ,L ,L ,L ,L ,L ,L ,L ,L , L , L , L , L , L ,L ,L ,L ,L ,L ,L ,L  ,L ,L ,L ,L ,L ,L ,L ,L ,L ,L ,L ,L , L , L , L , L , L ,L ,L ,L ,L ,L ,L ,L  ,L ,&L ,%L ,$L ,#L ,"L ,!L , L ,L ,L ,L ,L ,L ,L ,L ,L ,L ,L ,L ,L ,L ,L ,L ,L ,L ,L , L , L , L , L , L ,L ,L ,L ,L ,L ,L ,L  ,L , L , L ,L ,L ,L ,L ,L ,L ,L  ,L ,(L ,'L ,&L ,%L ,$L ,#L ,"L ,!L , L ,L~ ,L} ,L| ,L{ ,Lz ,Ly ,Lx ,Lw ,Lv ,Lu ,Lt ,Ls ,Lr ,Lq ,Lp ,Lo ,Ln ,Lm , Ll , Lk , Lj , Li , Lh ,Lg ,Lf ,Le ,Ld ,Lc ,Lb ,La  ,L` ,L_ ,L^ ,L] ,L\ ,L[ ,LZ ,LY ,LX ,LW TU ;|pdXMA5)~~~~~~~~~~~~u~i~]~Q~E~9~-~!~~ }}}}}}}}}}}}z}n}b}V}J}>}2}&}}}|||||||||||~|r|f|Z|N|C|7|+|||{{{{{{{{{{{{w{k{_{S{G{;{/{#{{ zzzzzzzzzzzz|zpzdzXzLz@z4z(zzzyyyyyyyyyyyyuyiy]yQyEy9y-y!yy xxxxxxxxxxxxyxmxbxVxJx>x2x&xxxwwwwwwwwwww~wrwfwZwNwBw6w*wwwvvvvvvvvvvvvwvkv_vSvGv;v/v$vv vuuuuuuuuuuu|upuduXuLu@u4u(uuuttttttttttttttht\tPtDt8t,t tt ssssssssssssysosdsYsNsCs8s-s"ss srrrrrrrrrrr~rrrfrZrNrBr6r*rrrqqqqqqqqqqqqxqlq`qTqHqY2Y&YYYXXXXXXXXXXX~XrXfXZXPXEX:X/X$XXXWWWWWWWWWWWW{WoWcWWWKW?W3W'WWWVVVVVVVVVVVVtVhV\VPVDV8V.V#VV VUUUUUUUUUUUU~UsUgU[UOUCU7U+UUUTTTTTTTTTTTTxTlT`TTTHTA2A&AAA@@@@@@@@@@@@s@g@[@P@D@8@,@ @@????????????x?l?`?T?H?>>>>>>>>>>}>q>e>Y>M>A>5>)>>>============u=i=]=Q=E=9=-=!== <<<<<<<<<<<<2<&<<<;;;;;;;;;;;~;r;f;Z;O;C;7;+;;;::::::::::::w:k:_:S:G:;:/:#:: 999999999999|9p9d9X9L9@949(999888888888888t8h8]8Q8E898-8!88 777777777777y7m7a7U7I7=717%77 766666666666~6r6f6Z6N6B666*666555555555555v5j5^5R5F5:5.5"55 444444444444{4o4c4W4K4?434'444333333333333s3g3[3O3C383,3 33222222222222x2l2`2T2H2<202$22 211111111111|1p1d1X1L1@141(111000000000000u0i0]0Q0E090-0!00 ////////////y/m/a/U/I/=/1/%// /...........}.q.e.Y.M.A.6.*...------------v-j-^-R-F-:-.-"-- ,,,,,,,,,,,,{,o,c,W,K,?,3,',,,++++++++++++s+g+[+O+C+7+++++************x*l*`*T*H*<*0*$** *)))))))))))|)p)e)Y)M)A)5)))))((((((((((((u(i(](Q(E(9(-("(( ''''''''''''z'n'b'V'J'>'2'&'''&&&&&&&&&&&&s&g&[&O&C&7&+&&&%%%%%%%%%%%%w%k%_%S%G%;%/%#%% %$$$$$$$$$$$|$p$d$X$L$@$4$($$$############u#i#]#Q#E#9#-#!## """"""""""""y"m"a"U"I"="1"%"" "!!!!!!!!!!!}!q!e!Z!N!B!6!*!!! v j ^ R F : . "  znbVJ>3'sg[OC7+wk`TH<0$ |pdXL@4(th\PD8, ymaUI=1% }qeYMA5)vj^RF:." znbVJ>2&~rfZNB6*vj^SG;/# {ocWK?3'sg[OC7+ =^ <^ ;^ :^ 9^ 8^ 7^ 6^ 5^ 4^ 3^ 2^ 1^ 0^ /^ .^ -^ ,^ +^ *^ )^ (^ '^ &^ %^ $^ #^ "^ !^  ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^  ^  ^  ^  ^  ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^  ^ K^ J^ I^ H^ G^ F^~ E^} D^| C^{ B^z A^y @^x ?^w >^v =^u <^t ;^s :^r 9^q 8^p 7^o 6^n 5^m 4^l 3^k 2^j 1^i 0^h /^g .^f -^e ,^d +^c *^b )^a (^` '^_ &^^ %^] $^\ #^[ "^Z !^Y  ^X ^W ^V ^U ^T ^S ^R ^Q ^P ^O ^N ^M ^L ^K ^J ^I ^H ^G ^F  ^E  ^D  ^C  ^B  ^A ^@ ^? ^> ^= ^< ^; ^:  ^9 .^8 -^7 ,^6 +^5 *^4 )^3 (^2 '^1 &^0 %^/ $^. #^- "^, !^+  ^* ^) ^( ^' ^& ^% ^$ ^# ^" ^! ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^  ^  ^  ^  ^  ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^  ^ 3^ 2^ 1^ 0^ /^ .^ -^ ,^ +^ *^ )^ (] '] &] %] $] #] "] !]  ] ] ] ] ] ] ] ] ] ] ] ] ] ] ] ] ] ] ]  ]  ]  ]  ]  ] ] ] ] ] ] ] ]  ] '] &] %] $] #] "] !]  ] ] ] ] ] ] ] ] ] ] ] ] ] ] ] ] ] ] ]  ]  ]  ]  ]  ] ] ] ] ] ] ] ]  ] .] -] ,] +] *] )] (] '] &] %] $] #] "] !]  ] ] ] ] ] ] ] ] ] ] ] ] ] ] ] ] ] ] ]  ]  ]  ]  ]  ] ] ] ] ] ] ] ]  ] .] -] ,] +] *]~ )]} (]| ']{ &]z %]y $]x #]w "]v !]u  ]t ]s ]r ]q ]p ]o ]n ]m ]l ]k ]j ]i ]h ]g ]f ]e ]d ]c ]b  ]a  ]`  ]_  ]^  ]] ]\ ][ ]Z ]Y ]X ]W ]V  ]U "]T !]S  ]R ]Q ]P ]O ]N ]M ]L ]K ]J ]I ]H ]G ]F ]E ]D ]C ]B ]A ]@  ]?  ]>  ]=  ]<  ]; ]: ]9 ]8 ]7 ]6 ]5 ]4  ]3 ]2 ]1 ]0 ]/ ]. ]- ], ]+ ]* ]) ]( ]' ]& ]% ]$ ]# ]"  ]!  ]  ]  ]  ] ] ] ] ] ] ] ]  ] #] "] !]  ] ] ] ] ] ] ] ] ] ] ] ] ] ] ] ] ] ] \  \  \  \  \  \ \ \ \ \ \ \ \  \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \  \  \  \  \  \ \ \ \ \ \ \ \  \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \  \  \  \  \  \ \ \ \ \ \ \ \  \ '\ &\ %\ $\ #\ "\ !\  \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \  \  \  \  \  \ \ \ \ \ \ \ \  \ $\ #\ "\ !\  \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \~ \}  \|  \{  \z  \y  \x \w \v \u \t \s \r \q  \p  :\o  9\n  8\m  7\l  6\k  5\j  4\i  3\h  2\g  1\f  0\e  /\d  .\c  -\b  ,\a  +\`  *\_  )\^  (\]  '\\  &\[  %\Z  $\Y  #\X  "\W  !\V  \U  \T  \S  \R  \Q  \P  \O  \N  \M  \L  \K  \J  \I  \H  \G  \F  \E  \D  \C  \B  \A  \@  \?  \>  \=  \<  \;  \:  \9  \8  \7   \6  1\5  0\4  /\3  .\2  -\1  ,\0  +\/  *\.  )\-  (\,  '\+  &\*  %\)  $\(  #\'  "\&  !\%  \$  \#  \"  \!  \  \  \  \  \  \  \  \  \  \  \  \  \  \  \  \  \  \  \  \  \  \  \  \  \  \  \   \  \  \  \  \  \  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [   [  *[  )[  ([  '[  &[  %[  $[  #[  "[  ![  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [   [  &[  %[  $[  #[  "[  ![  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [  [   [ "[ ![  [ [ [ [ [ [ [ [ [ [ [ [ [ [ [ [ [ [ [  [  [  [  [~  [} [| [{ [z [y [x [w [v  [u [t [s  [q [p [o [n [m [l [k [j [i [h [g [f [e  [d  [c  [b  [a  [` [_ [^ [] [\ [[ [Z [Y  [X "[W ![V  [U [T [S [R [Q  [O [N [M [L [K [J [I [H [G [F [E [D [C  [B  [A  [@  [?  [> [= [< [; [: [9 [8 [7  [6 0[5 /[4 .[3 -[2 ,[1 +[0 *[/ )[. ([- '[, &[+ %[* $[) #[( "[' ![&  [% [$ [# [" [! [ [ [ [ [ [ [ [ [ [ [ [ [ [  [  [  [  [  [ [ [ [ [ [ [ [  [ [ [ [ [ [ [ Z Z Z Z Z Z  Z  Z  Z  Z  Z Z Z Z Z Z Z Z  Z Z Z Z Z  Z  Z  Z  Z  Z Z Z Z Z Z Z Z  Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z  Z  Z  Z  Z  Z Z Z Z Z Z Z Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z   Z   Z   Z   Z   Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z  Z Z Z Z Z Z  Z Z Z Z Z Z  Z  Z  Z  Z  Z Z Z Z Z Z Z Z  Z Z Z Z Z  Z  Z  Z  Z  Z Z Z Z Z Z Z Z  Z  Z   Z   Z   Z   Z~   Z}  Z|  Z{  Zz  Zy  Zx  Zw  Zv  Zu Zt Zs Zr Zq Zp Zo Zn Zm  Zl  Zk  Zj  Zi  Zh Zg Zf Ze Zd Zc Zb Za  Z`  Z_  Z^  Z]  Z\  Z[  ZZ  ZY  ZX   ZW  ZV  ZU  ZT  ZS  ZR  ZQ  ZP  ZO  ZN  ZM  ZL  ZK  ZJ   ZI  ZH  ZG  ZF  ZE  ZD  ZC  ZB  ZA  Z@  Z?  Z>  Z=  Z<  Z;  Z:  Z9   Z8  Z7  Z6  Z5  Z4  Z3  Z2  Z1  Z0  Z/  Z.  Z-   Z,  Z+  Z*  Z)  Z(  Z'  Z&  Z%  Z$  Z#  Z"  Z!  Z  Z  Z  Z  Z   Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z Z  Z  Z  Z  Z  Z Z Z Z Z Z Z Z  Z Z  Z  Z  Z  Y  Y Y Y Y Y Y Y Y  Y Y Y  Y  Y  Y  Y  Y Y Y Y Y Y Y Y  Y  Y  Y  Y Y Y Y Y Y Y Y  Y Y  Y  Y  Y  Y  Y Y Y Y Y Y Y Y  Y  Y  Y Y Y Y Y Y Y Y  Y  Y  Y  Y  Y  Y Y Y Y Y Y Y Y  Y  Y  Y  Y  Y  Y  Y  Y  Y   Y   Y   Y   Y   Y  Y  Y  Y  Y  Y  Y  Y  Y Y Y Y Y Y Y Y Y Y Y  Y  Y  Y  Y  Y Y Y Y Y Y Y Y  Y  Y  Y   Y   Y   Y   Y   Y  Y  Y  Y  Y  Y  Y~  Y}  Y| Y{ Yz Yy Yx Yw Yv Yu  Yt  Ys  Yr  Yq  Yp Yo Yn Ym Yl Yk Yj Yi  Yh Yg Yf  Ye  Yd  Yc  Yb  Ya Y` Y_ Y^ Y] Y\ Y[ YZ  YY  YX  YW  YV  YU  YT   YS   YR   YQ   YP   YO  YN  YM  YL  YK  YJ  YI  YH  YG Y Y Y Y Y Y  Y  Y  Y  Y  Y Y Y Y Y Y Y Y  Y Y Y Y Y Y X X  X  X  X  X  X X X X X X X X  X  X  X  X  X   X   X   X   X   X  X  X  X  X  X  X  X  X YF YE YD YC YB YA  Y@  Y?  Y>  Y=  Y< Y; Y: Y9 Y8 Y7 Y6 Y5  Y4  Y3  Y2  Y1  Y0  Y/ Y. Y- Y, Y+ Y* Y) Y(  Y'  Y&  Y%   Y$   Y#   Y"   Y!   Y  Y  Y  Y  Y  Y  Y  Y  Y X X X X X X X  X  X  X  X  X X X X X X X X  X X X X  X  X  X  X  X X X X X X X X  X X X  X  X  X  X  X X X X X X X X  X  X  X  X  X  X X X X X X X X  X  X  X  X  X X X X X X X X  X  X  X  X  X  X X X X X X X X  X  X  X  X   X   X   X   X   X  X~  X}  X|  X{  Xz  Xy  Xx  Xw  Xv  Xu  Xt Xs Xr Xq Xp Xo Xn Xm  Xl  Xk  Xj Xi Xh Xg Xf Xe Xd Xc  Xb  Xa  X`  X_ X^ X] X\ X[ XZ XY XX  XW  XV  XU  XT   XS   XR   XQ   XP   XO  XN  XM  XL  XK  XJ  XI  XH  XG  |XF  |XE  |XD  |XC  |XB  |XA  |X@  |X?  | X>  | X=  | X<  | X;  | X:  |X9  |X8  |X7  |X6  |X5  |X4  |X3  |X2 r X1 r X0 r X/ r X. r X- r X, r X+ r X* r X) r X( r X' r X& r X% r X$  r X# rX" r X! r X r X r X r X rX rX rX rX rX rX rX  rX rX rX rX rX r X r X r X r X r X rX rX rX rX rX rX rX  rX rX r X r X r X r W r W rW rW rW rW rW rW rW  rW rW rW rW rW rW rW rW rW rW rW rW rW rW rW r W r W r W r W r W rW rW rW rW rW rW rW  rW r W r W r W r W r W rW rW rW rW rW rW rW  rW rW rW r W r W r W r W r W rW rW rW rW rW rW rW  rW rW rW rW r W r W r W r W r W rW rW rW rW rW rW rW  rW  rW  rW  r W  r W  r W  r W  r W  rW  rW  rW  rW  rW  rW  rW  rW hW hW hW hW hW hW hW hW h W h W h W h W h W hW hW hW hW hW hW hW  hW h W hW hW hW hW hW hW hW hW hW hW hW hW~ hW} hW| hW{ hWz hWy hWx h Ww h Wv h Wu h Wt h Ws hWr hWq hWp hWo hWn hWm hWl  hWk  hWj  hWi  hWh  hWg  hWf  hWe  hWd  h Wc  h Wb  h Wa  h W`  h W_  hW^  hW]  hW\  hW[  hWZ  hWY  hWX  hWW ^ WV ^ WU ^WT ^WS ^WR ^WQ ^WP ^WO ^WN  ^WM ^ WL ^ WK ^ WJ ^ WI ^ WH ^ WG ^ WF ^ WE ^ WD ^ WC ^ WB ^ WA ^ W@ ^ W?  ^ W> ^ W= ^ W< ^ W; ^ W: ^ W9 ^ W8 ^ W7 ^ W6 ^ W5 ^ W4 ^ W3 ^ W2 ^ W1  ^ W0 ^ W/ ^ W. ^ W- ^ W, ^ W+ ^ W* ^ W) ^ W( ^ W' ^ W& ^ W%  ^ W$ ^ W# ^ W" ^ W! ^ W ^ W ^ W ^ W ^ W ^ W ^ W ^ W ^ W ^ W ^ W  ^ W ^ W ^ W ^ W ^ W ^ W ^ W ^ W ^ W ^ W ^ W ^ W ^ W ^ W ^ W ^ W ^ W  ^ W ^W ^ W ^ W ^ W ^ V ^ V ^V ^V ^V ^V ^V ^V ^V  ^V ^V ^V ^V ^ V ^ V ^ V ^ V ^ V ^V ^V ^V ^V ^V ^V ^V  ^V ^ V ^ V ^ V ^V ^V ^V ^V ^V ^V ^V  ^V ^V ^V ^ V ^ V ^ V ^ V ^ V ^V ^V ^V ^V ^V ^V ^V  ^V ^V ^V ^V ^V ^V ^V ^ V ^ V ^ V ^ V ^ V ^V ^V ^V ^V ^V ^V ^V  ^V ^V ^V ^V ^V  ^V ^V ^V ^V ^V ^V ^V ^V ^V ^V ^V ^ V ^ V ^ V ^ V ^ V ^V ^V ^V ^V ^V ^V ^V  ^V  ^ V  ^ V  ^ V  ^V  ^V  ^V  ^V  ^V  ^V  ^V  ^V T V T V T V T V T V T V T V T V T V T V T V T V  T V T -V T ,V T +V T *V T )V T (V T 'V~ T &V} T %V| T $V{ T #Vz T "Vy T !Vx T Vw T Vv T Vu T Vt T Vs T Vr T Vq T Vp T Vo T Vn T Vm T Vl T Vk T Vj T Vi T Vh T Vg T Vf T Ve T Vd T Vc T Vb T Va T V` T V_ T V^ T V] T V\ T V[ T VZ T VY  T VX T VW T VV T VU T VT T VS T VR T VQ T VP T VO T VN T VM T VL T VK T VJ T VI T VH T VG T VF T VE T VD  T VC T VB T VA T V@ T V? T V> T V= T V< T V; T V: T V9 T V8 T V7 T V6 T V5 T V4 T V3 T V2 T V1 T V0 T V/ T V. T V- T V, T V+ T V* T V)  T V( TV' TV& TV% TV$ TV# TV" TV! TV TV TV TV TV TV TV T V T V T V T V T V TV TV TV TV TV TV TV  TV TV TV TV TV TV TV TV TV TV TV TV TV TV TU TU T U T U T U T U T U TU TU TU TU TU TU TU  TU TU TU TU TU TU TU TU TU TU TU TU TU TU TU TU T U T U T U T U T U TU TU TU TU TU TU TU  TU TU TU TU TU TU TU TU TU TU TU TU TU TU TU TU TU TU TU T U T U T U T U T U TU TU TU TU TU TU TU  TU T"U T!U T U TU TU TU TU TU TU TU TU TU TU TU TU TU TU TU TU TU TU T U T U T U T U T U TU TU TU TU TU TU TU  TU T!U T U TU TU TU TU TU TU TU TU TU TU TU >^ 4t}qeYMA5)~~~~~~~~~~~~~t~i~^~S~H~=~2~'~~~}}}}}}}}}}}}}w}l}a}V}K}@}5}*}}} ||||||||||||||p|d|X|L|@|4|(|||{{{{{{{{{{{{u{i{]{Q{E{9{-{!{{ zzzzzzzzzzzzyzmzazUzIz=z1z%zz zyyyyyyyyyyy~yryfyZyNyBy6y*yyyxxxxxxxxxxxxvxjx^xRxFx:x.x"xx wwwwwwwwwwww{wowcwWwKw?w3w'wwwvvvvvvvvvvvvsvgv[vOvCv7v+vvvuuuuuuuuuuuuxulu`uTuHuV2V&VVVUUUUUUUUUUUUsUgU[UOUCU7U+UUUTTTTTTTTTTTTwTkT_TSTGT;T/T#TT SSSSSSSSSSSS|SpSdSXSLS@S4S(SSSRRRRRRRRRRRRtRhR\RPRDR8R,R RRQQQQQQQQQQQQyQmQaQUQIQ=Q1Q%QQ QPPPPPPPPPPP}PqPePYPMPAP5P)PPPOOOOOOOOOOOOuOiO]OQOEO9O-O"OO NNNNNNNNNNNNzNnNbNVNJN>N2N&NNNMMMMMMMMMMM~MrMfMZMNMBM6M*MMMLLLLLLLLLLLLwLkL_LSLGL;L/L#LL KKKKKKKKKKKK{KoKcKWKKK?K3K'KKKJJJJJJJJJJJJsJgJ[JOJCJ7J+JJJIIIIIIIIIIIIxIlI`ITIHIC2C&CCCBBBBBBBBBBB~BrBfB[BOBCB7B+BBBAAAAAAAAAAAAwAkA_ASAGA;A/A#AA @@@@@@@@@@@@|@p@d@X@L@@@4@(@@@????????????t?h?\?P?D?8?,? ?? >>>>>>>>>>>>y>m>a>U>I>=>1>%>> >===========~=r=f=Z=N=B=6=*===<<<<<<<<<<<+2+&+++***********~*r*f*Z*N*B*6*****))))))))))))~)s)h)])R)G)<)1)&)))(((((((((((((v(k(`(U(J(?(4()((('''''''''''''w'k'_'S'G';'/'#'' &&&&&&&&&&&&{&o&d&X&L&@&4&(&&&%%%%%%%%%%%%t%h%\%P%D%8%,% %%$$$$$$$$$$$$y$m$a$U$I$=$1$%$$ $###########}#q#e#Y#M#A#5#)###""""""""""""u"i"]"Q"E"9"."""" !!!!!!!!!!!!z!n!b!V!J!>!2!&!!! ~ r f Z N B 6 *   wk_SG;/# {ocWK?3'sg[OC7+xl`TH<0$ |pdXL@4(th\PD8-! ymaUI=1% }qeYMA5)uj^RF:." znbVJ>2&sg[OC7+wk_SG;/# |pdXL@4(t  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g   g  *g  )g  (g  'g  &g  %g  $g  #g  "g  !g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g   g  )g  (g  'g  &g  %g  $g  #g  "g  !g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g  g   g ;g :g 9g 8g 7g 6g 5g 4g 3g 2g 1g 0g /g~ .g} -g| ,g{ +gz *gy )gx (gw 'gv &gu %gt $gs #gr "gq !gp  go gn gm gl gk gj gi gh gg gf ge gd gc gb ga g` g_ g^ g]  g\  g[  gZ  gY  gX gW gV gU gT gS gR gQ  gP 5gO 4gN 3gM 2gL 1gK 0gJ /gI .gH -gG ,gF +gE *gD )gC (gB 'gA &g@ %g? $g> #g= "g< !g;  g: g9 g8 g7 g6 g5 g4 g3 g2 g1 g0 g/ g. g- g, g+ g* g) g(  g'  g&  g%  g$  g# g" g! g g g g g  g Gg Fg Eg Dg Cg Bg Ag @g ?g >g =g   f=  f<  f;  f: f9 f8 f7 f6 f5 f4 f3  f2  3f1  2f0  1f/  0f.  /f-  .f,  -f+  ,f*  +f)  *f(  )f'  (f&  'f%  &f$  %f#  $f"  #f!  "f  !f   f  f  f  f  f  f  f  f  f  f  f  f  f  f  f  f  f  f  f   f   f   f   f   f  f  f  f  f  f  f  f  e 5e 4e 3e 2e 1e 0e /e .e -e ,e +e *e )e (e 'e &e %e $e #e "e !e  e e e e e e e e e e e e e e e e e e e  e  e  e  e  e e e e e e e e  e 8e 7e 6e 5e 4e 3e 2e 1e 0e /e .e -e ,e +e *e )e (e 'e &e %e $e #e "e !e  e e e e e e e e e e e e e e e e e e e  e  e  e  e  e e e e e e e e  e Ge Fe Ee De Ce Be Ae @e ?e >e =e  e= e< e; e: e9 e8 e7 e6 e5 e4 e3 e2  e1  e0  e/  e.  e- e, e+ e* e) e( e' e&  e% /e$ .e# -e" ,e! +e *e )e (e 'e &e %e $e #e "e !e  e e e e e e e e e e e e e e e e e e e  e  e  e  d  d d d d d d d d  d 0d /d .d -d ,d +d *d )d (d 'd &d %d $d #d "d !d  d d d d d d d d d d d d d d d d d d d  d  d  d  d  d d d d d d d d  d +d *d )d (d 'd &d %d $d #d "d !d  d d d d d d d d d d d d d d d d d d d  d  d  d  d  d d d d d d d d  d %d $d #d "d !d  d d d d d d d d d d d d d d d d d d d  d  d  d  d  d~ d} d| d{ dz dy dx dw  dv du dt ds dr dq dp do dn dm dl dk dj di dh dg df de dd  dc  db  da  d`  d_ d^ d] d\ d[ dZ dY dX  dW  dV dU dT dS dR dQ dP dO dN dM dL dK dJ dI dH dG dF dE dD  dC  dB  dA  d@  d? d> d= d< d; d: d9 d8  d7 #d6 "d5 !d4  d3 d2 d1 d0 d/ d. d- d, d+ d* d) d( d' d& d% d$ d# d" d!  d  d  d  d  d d d d d d d d  d  #d  "d  !d  d  d  d  d  d  d  d  d  d  d  d  d  d  d  d  d  d  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c   c  ;c  :c  9c  8c  7c  6c  5c  4c  3c  2c  1c  0c  /c  .c  -c  ,c  +c  *c  )c  (c  'c  &c  %c  $c  #c  "c  !c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c   c  6c  5c  4c  3c  2c  1c  0c  /c  .c  -c  ,c  +c  *c  )c  (c  'c  &c  %c  $c  #c  "c  !c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c  c   c  *c  )c~  (c}  'c|  &c{  %cz  $cy  #cx  "cw  !cv  cu  ct  cs  cr  cq  cp  co  cn  cm  cl  ck  cj  ci  ch  cg  cf  ce  cd  cc  cb  ca  c`  c_  c^  c]  c\  c[  cZ  cY  cX  cW   cV  >cU  =cT   &c=  %c<  $c;  #c:  "c9  !c8  c7  c6  c5  c4  c3  c2  c1  c0  c/  c.  c-  c,  c+  c*  c)  c(  c'  c&  c%  c$  c#  c"  c!  c  c  c  c  c  c  c  c   c 8c 7c 6c 5c 4c 3c 2c 1c 0c /c .c -c ,c +c *c )c (c 'c &c %c $c #c "c !c  b b b b b b b b b b b b b b b b b b b  b  b  b  b  b b b b b b b b  b 2b 1b 0b /b .b -b ,b +b *b )b (b 'b &b %b $b #b "b !b  b b b b b b b b b b b b b b b b b b b  b  b  b  b  b b b b b b b b  b 1b 0b /b .b -b ,b +b *b )b (b 'b &b %b $b #b "b !b  b b b b b b b b b b b b b b b b b b b  b  b  b  b  b b b b b b b b~  b} 'b| &b{ %bz $by #bx "bw !bv  bu bt bs br bq bp bo bn bm bl bk bj bi bh bg bf be bd bc  bb  ba  b`  b_  b^ b] b\ b[ bZ bY bX bW  bV ,bU +bT *bS )bR (bQ 'bP &bO %bN $bM #bL "bK !bJ  bI bH bG bF bE bD bC bB bA b@ b? b> b= b< b; b: b9 b8 b7  b6  b5  b4  b3  b2 b1 b0 b/ b. b- b, b+  b* &b) %b( $b' #b& "b% !b$  b# b" b! b b b b b b b b b b b b b b b b  b  b  b  b  b b b b b b b b  b 4b 3b 2b 1b 0a /a .a -a ,a +a *a )a (a 'a &a %a $a #a "a !a  a a a a a a a a a a a a a a a a a a a  a  a  a  a  a a a a a a a a  a  Pa  Oa  Na  Ma  La  Ka  Ja  Ia  Ha  Ga  Fa  Ea  Da  Ca  Ba  Aa  @a  ?a  >a  =a    a= Ha< Ga; Fa: Ea9 Da8 Ca7 Ba6 Aa5 @a4 ?a3 >a2 =a1   !`=  `<  `;  `:  `9  `8  `7  `6  `5  `4  `3  `2  `1  `0  `/  `.  `-  `,  `+  `*  `)  `(  `'  `&  `%  `$  `#  `"  `!  `  `  `   ` &` %` $` #` "` !`  ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` `  `  `  `  `  _ _ _ _ _ _ _ _  _ %_ $_ #_ "_ !_  _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _  _  _  _  _  _ _ _ _ _ _ _ _  _ 8_ 7_ 6_ 5_ 4_ 3_ 2_ 1_ 0_ /_ ._ -_ ,_ +_ *_ )_ (_ '_ &_ %_ $_ #_ "_ !_  _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _  _  _  _  _  _ _ _ _ _ _ _ _  _ +_ *_ )_ (_ '_ &_ %_ $_ #_ "_ !_  _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _~ _} _|  _{  _z  _y  _x  _w _v _u _t _s _r _q _p  _o )_n (_m '_l &_k %_j $_i #_h "_g !_f  _e _d _c _b _a _` __ _^ _] _\ _[ _Z _Y _X _W _V _U _T _S  _R  _Q  _P  _O  _N _M _L _K _J _I _H _G  _F #_E "_D !_C  _B _A _@ _? _> _= _< _; _: _9 _8 _7 _6 _5 _4 _3 _2 _1 _0  _/  _.  _-  _,  _+ _* _) _( _' _& _% _$  _# _" _! _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _  _  _  _  _  _ _ _ _ _ _ _ _  _  -_  ,_  +_  *_  )_  (_  '_  &^  %^  $^  #^  "^  !^   ^  ^  ^  ^  ^  ^  ^  ^  ^  ^  ^  ^  ^  ^  ^  ^  ^  ^  ^   ^   ^   ^   ^   ^  ^  ^  ^  ^  ^  ^  ^  ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^  ^  ^  ^  ^  ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^  ^ B^ A^ @^  g  0q|pdXL@4(~~~~~~~~~~~~u~i~]~Q~E~9~-~!~~ }}}}}}}}}}}}y}m}a}U}I}=}1}%}} }|||||||||||}|q|e|Y|M|A|5|)|||{{{{{{{{{{{{v{j{^{R{F{:{.{"{{ zzzzzzzzzzzzzznzbzWzKz?z3z'zzzyyyyyyyyyyyysygy[yOyCy7y+yyyxxxxxxxxxxxxxxlx`xTxHxu2u&uuuttttttttttttstgt[tOtCt7t+tttsssssssssssswsks_sSsGs;s/s#ss srrrrrrrrrrr|rprdrXrLr@r4r(rrrqqqqqqqqqqqqtqhq\qPqDq8q,q qq ppppppppppppypmpapUpIp=p1p%pp pooooooooooo~orofoZoNoBo6o*ooonnnnnnnnnnnnvnlnanVnKn@n5n*nnn mmmmmmmmmmmmmzmomdmYmNmBm6m*mmmllllllllllllvljl^lRlFl:l.l"ll kkkkkkkkkkkkzknkbkVkJk>k2k&kkkjjjjjjjjjjjjsjgj[jOjCj7j+jjjiiiiiiiiiiiixili`iTiHi^2^&^^^]]]]]]]]]]]~]r]f]Z]N]B]6]*]]]\\\\\\\\\\\\w\k\_\S\G\;\/\#\\ [[[[[[[[[[[[{[o[c[W[K[?[3[([[[ZZZZZZZZZZZZtZhZ\ZPZDZ8Z,Z ZZYYYYYYYYYYYYyYmYaYUYIY=Y1Y%YY YXXXXXXXXXXX}XqXeXYXMXAX5X)XXXWWWWWWWWWWWWvWjW^WRWFW:W.W"WW VVVVVVVVVVVVzVnVbVVVJV?V3V'VVVUUUUUUUUUUUUsUgU[UOUCU7U+UUUTTTTTTTTTTTTwTkT_TTTHTI2I&IIIHHHHHHHHHHHHsHgH[HOHCH7H+HHHGGGGGGGGGGGGwGkG_GSGGG;G/G#GG GFFFFFFFFFFF|FpFdFXFLF@F4F(FFFEEEEEEEEEEEEuEiE]EQEEE9E-E!EE DDDDDDDDDDDDzDnDbDVDJD>D2D&DDDCCCCCCCCCCC~CrCfCZCNCBC6C*CCCBBBBBBBBBBBBwBkB_BSBGB;B/B#BB AAAAAAAAAAAA{AoAcAWAKA?A3A'AAA@@@@@@@@@@@@t@h@\@P@D@8@,@ @@????????????z?o?d?Y?N?C?8?-?"?? ?>>>>>>>>>>>>}>r>g>\>Q>F>;>0>%>>>===========~=r=f=Z=N=B=6=*===<<<<<<<<<<</2/&///...........~.r.f.Z.N.B.6.*...------------w-k-_-S-G-;-/-#-- ,,,,,,,,,,,,|,p,d,X,L,@,4,(,,,++++++++++++t+h+^+S+H+=+2+'+++*************w*l*a*V*K*@*5***** ))))))))))))y)m)a)U)J)>)2)&)))(((((((((((~(r(f(Z(N(B(7(+(((''''''''''''w'k'_'S'G'<'0'$'' '&&&&&&&&&&&}&q&e&Y&M&A&5&)&&&%%%%%%%%%%%%v%j%^%R%F%:%.%"%% $$$$$$$$$$$$z$n$b$V$J$>$2$&$$$############s#g#[#O#C#8#,# ##""""""""""""x"l"`"T"H"<"0"$"" "!!!!!!!!!!!}!q!e!Y!M!A!5!)!!! u j ^ R F : . "  znbVJ>2&sg[OC7+wk`TH<0$ }qeYMA5)ui]QE9-! znbVJ>2&~rfZNB6*vj^RF:/# {ocWK?3'wlaVK@5* ymaUI>2&~rg[OC7+xl`TH<0$ }q q' q& q%  q$ q# q" q! q q q q q  q  q  q  q  q q q q q q q q  q q q q q q  q  q  q  q  q q q q q q p p  p p p p p p  p  p  p  p  p p p p p p p p  p p p p p  p  p  p  p  p p p p p p p p  p  p  p  p  p  p  p  p  p  p  p  p   p   p   p   p   p  p  p  p  p  p  p  p  p p p p p p p p p p p p  p  p  p  p  p p p p p p p p  p :p 9p 8p 7p 6p 5p 4p 3p 2p 1p 0p /p .p -p ,p +p *p )p (p 'p &p %p $p #p "p !p  p p p p p p p p p p p p p p p p p p~ p}  p|  p{  pz  py  px pw pv pu pt ps pr pq  pp (po 'pn &pm %pl $pk #pj "pi !ph  pg pf pe pd pc pb pa p` p_ p^ p] p\ p[ pZ pY pX pW pV pU  pT  pS  pR  pQ  pP pO pN pM pL pK pJ pI  pH  pG  pF  pE  pD  pC  pB  pA  p@  p?  p>  p=  p<   p;  p:  p9  p8  p7  p6  p5  p4  p3  p2  p1  p0  p/  p.  p-  p,  p+  p*  p)  p(  p'  p&  p%  p$  p#  p"  p!  p  p  p  p   p  "p  !p  p  p  p  p  p  p  p  p  p  p  p  p  p  p  p  p  p  p  p  p  p  p  p  p  p  p  o  o  o  o  o   o  !o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o   o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o  o   o  o  o  o  o  o o o o o o o o  o (o 'o &o %o $o #o "o !o  o o o o o o o o o o o o o o o o o o o  o  o  o  o  o o o o o o o o  o o o o o o o o  o  o  o  o~  o} o| o{ oz oy ox ow ov  ou  ot  os  or  oq  op oo on om ol ok oj oi  oh og of oe od oc ob oa o`  o_  o^  o]  o\  o[ oZ oY oX oW oV oU oT  oS oR oQ oP oO oN oM oL oK oJ oI  oH  oG  oF  oE  oD oC oB oA o@ o? o> o=  o< o; o: o9  o8  o7  o6  o5  o4 o3 o2 o1 o0 o/ o. o-  o,  o+  o*  o)  o(  o'  o&  o%  o$  o#  o"  o!  o  o  o  o  o  o  o   o   o   o   o   o  o  o  o  o  o  o  o  o o o o o o o o o o o o  o  o  n  n  n n n n n n n n  n !n  n n n n n n n n n n n n n n n n n n n  n  n  n  n  n n n n n n n n  n n n n n n n n n n n n n n  n  n  n  n  n n n n n n n n  n  n  n  n  n  n  n  n  n  n  n  n  n  n   n  n  n  n  n  n  n  n  n  n  n  n  n  n  n  n  n  n  n  n  n   n  $n  #n  "n  !n  n  n  n  n  n  n  n  n  n  n  n  n  n  n  n  n  n  n  n  n  n~  n}  n|  n{  nz  ny  nx  nw  nv  nu  nt   ns  nr  nq  np  no  nn  nm  nl  nk  nj  ni  nh  ng  nf  ne  nd  nc  nb  na  n`  n_   n^  !n]  n\  n[  nZ  nY  nX  nW  nV  nU  nT  nS  nR  nQ  nP  nO  nN  nM  nL  nK  nJ  nI  nH  nG  nF  nE  nD  nC  nB  nA  n@  n?  n>   n= 'n< &n; %n: $n9 #n8 "n7 !n6  n5 n4 n3 n2 n1 n0 n/ n. n- n, n+ n* n) n( n' n& n% n$ n#  n"  n!  n  n  n n n n n n n n  n n n n n n n n n n n n n  n  n  n  n  n n n n n n m m  m m m m m m m m m m m  m  m  m  m  m m m m m m m m  m m m m m m m m m  m  m  m  m  m m m m m m m m  m m m m m m m m m m m m m  m  m  m  m  m m m m m m m m  m m m m m m m m m m m m m m m m m m m  m  m  m  m  m m m m m m m m  m m m m m m m m m m m m m m m m m  m  m  m  m  m m m m m m m~ m}  m|   m{  mz  my  mx  mw  mv  mu  mt  ms  mr  mq  mp  mo  mn  mm  ml  mk  mj  mi   mh   mg   mf   me   md  mc  mb  ma  m`  m_  m^  m]  m\ m[ mZ mY mX mW mV mU mT mS mR mQ mP mO mN mM mL mK mJ  mI  mH  mG  mF  mE mD mC mB mA m@ m? m>  m= ,m< +m; *m: )m9 (m8 'm7 &m6 %m5 $m4 #m3 "m2 !m1  m0 m/ m. m- m, m+ m* m) m( m' m& m% m$ m# m" m! m m m  m  m  m  m  m m m m m m m m  m  m m m m m m m m m m m m m m m m m l l  l  l  l  l  l l l l l l l l  l l l l l l l l l l l l l l l  l  l  l  l  l l l l l l l l  l l l l l l l l l l l l l l l  l  l  l  l  l l l l l l l l  l #l "l !l  l l l l l l l l l l l l l l l l l l l  l  l  l  l  l l l l l l l l  l l l l l l l l l l l l l l l l l l  l  l  l  l  l l l l l~ l} l| l{  lz (ly 'lx &lw %lv $lu #lt "ls !lr  lq lp lo ln lm ll lk lj li lh lg lf le ld lc lb la l` l_  l^  l]  l\  l[  lZ lY lX lW lV lU lT lS  lR &lQ %lP $lO #lN "lM !lL  lK lJ lI lH lG lF lE lD lC lB lA l@ l? l> l= l< l; l: l9  l8  l7  l6  l5  l4 l3 l2 l1 l0 l/ l. l-  l, (l+ 'l* &l) %l( $l' #l& "l% !l$  l# l" l! l l l l l l l l l l l l l l l l  l  l  l  l  l l l l l l l l  l l l l l k k k k k k k k k k k  k  k  k  k  k k k k k k k k  k "k !k  k k k k k k k k k k k k k k k k k k k  k  k  k  k  k k k k k k k k  k (k 'k &k %k $k #k "k !k  k k k k k k k k k k k k k k k k k k k  k  k  k  k  k k k k k k k k  k )k (k 'k &k %k $k #k "k !k  k k k k k k k k k k k k k k k k k k k  k  k  k  k~  k} k| k{ kz ky kx kw kv  ku kt ks kr kq kp ko kn km kl kk kj ki kh kg kf  ke  kd  kc  kb  ka k` k_ k^ k] k\ k[ kZ  kY  4kX  3kW  2kV  1kU  0kT  /kS  .kR  -kQ  ,kP  +kO  *kN  )kM  (kL  'kK  &kJ  %kI  $kH  #kG  "kF  !kE  kD  kC  kB  kA  k@  k?  k>  k=  k<  k;  k:  k9  k8  k7  k6  k5  k4  k3  k2  k1  k0  k/  k.  k-  k,  k+  k*  k)  k(  k'  k&   k%  k$  k#  k"  k!  k  k  k  k  k  k  k  k  k  k  k  k  k  k  k  k  k  k  k  k   k  k  k  k  k  k  k  k  k  k  k  k  k  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j   j  0j  /j  .j  -j  ,j  +j  *j  )j  (j  'j  &j  %j  $j  #j  "j  !j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j   j  +j  *j  )j  (j  'j  &j  %j  $j  #j  "j  !j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j  j   j (j 'j &j %j $j #j "j !j  j j j j j j j j j j j j j~ j} j| j{ jz jy jx  jw  jv  ju  jt  js jr jq jp jo jn jm jl  jk  j= j<  j;  j:  j9  j8  j7 j6 j5 j4 j3 j2 j1 j0  j/ j. j-  j,  j+  j*  j)  j( j' j& j% j$ j# j" j!  j *j )j (j 'j &j %j $j #j "j !j  j j j j j j j j j j j j j j j j j j j  j  j  j  i  i i i i i i i i  i %i $i #i "i !i  i i i i i i i i i i i i i i i i i i i  i  i  i  i  i i i i i i i i  i i i i i i i i i i i i i i  i  i  i  i  i i i i i i i i  i /i .i -i ,i +i *i )i (i 'i &i %i $i #i "i !i  i i i i i i i i i i i i i i i i i i i  i  i  i  i  i i i i i i i i  i  i  i  i  i  i  i  i  i  i  i~  i}  i|  i{   iz   iy   ix   iw   iv  iu  it  is  ir  iq  ip  io  in im il ik ij ii ih ig if ie id ic ib  ia  i`  i_  i^  i] i\ i[ iZ iY iX iW iV  iU iT iS iR iQ iP iO iN iM iL iK iJ iI iH iG iF iE iD iC  iB  iA  i@  i?  i> i= i< i; i: i9 i8 i7  i6 *i5 )i4 (i3 'i2 &i1 %i0 $i/ #i. "i- !i,  i+ i* i) i( i' i& i% i$ i# i" i! i i i i i i i i  i  i  i  i  i i i i i i i i  i (i 'i &i %i $i #i "i !i  i i i i h h h h h h h h h h h h h h h  h  h  h  h  h h h h h h h h  h h h h h h h h h h h h h h  h  h  h  h  h h h h h h h h  h !h  h h h h h h h h h h h h h h h h h h h  h  h  h  h  h h h h h h h h  h h h h h h h h h h h h h h h  h  h  h  h  h h h h h h h h  h h h h h h h h h h h h h h h h h~ h} h|  h{  hz  hy  hx  hw hv hu ht hs hr hq hp  ho  &hn  %hm  $hl  #hk  "hj  !hi  hh  hg  hf  he  hd  hc  hb  ha  h`  h_  h^  h]  h\  h[  hZ  hY  hX  hW  hV  hU  hT  hS  hR  hQ  hP  hO  hN  hM  hL  hK  hJ   hI  2hH  1hG  0hF  /hE  .hD  -hC  ,hB  +hA  *h@  )h?  (h>  'h=  &h<  %h;  $h:  #h9  "h8  !h7  h6  h5  h4  h3  h2  h1  h0  h/  h.  h-  h,  h+  h*  h)  h(  h'  h&  h%  h$  h#  h"  h!  h  h  h  h  h  h  h  h  h   h  9h  8h  7h  6h  5h  4h  3h  2h  1h  0h  /h  .h  -h  ,h  +h  *h  )h  (h  'h  &h  %h  $h  #h  "g  !g  g  g  g  g  g  g |pdYMA5)~~~~~~~~~~~~v~j~^~R~F~:~.~"~~ }}}}}}}}}}}}{}o}c}W}K}?}3}'}}}||||||||||||t|h|\|P|D|8|,| ||{{{{{{{{{{{{y{m{a{U{I{={1{%{{ {zzzzzzzzzzz}zrzfzZzNzBz6z*zzzyyyyyyyyyyyywyky_ySyGy;y/y#yy xxxxxxxxxxxxxzxoxdxYxNxCx8x-x"xx xwwwwwwwwwwwwuwiw]wQwEw9w-w!ww vvvvvvvvvvvvzvnvbvVvJv>v2v&vvvuuuuuuuuuuuusugu[uOuCu7u+uuuttttttttttttwtkt_tStGt;t/t#tt tsssssssssss|spsdsXsLs@s4s(sssrrrrrrrrrrrrurir]rQrEr9r-r!rr qqqqqqqqqqqqq{qpqeqZqOqDq9q.q#qq qppppppppppp~prpfpZpNpBp6p*pppoooooooooooowoko_oSoGo;o/o#oo onnnnnnnnnnn|npndnXnLn@n4n(nnnmmmmmmmmmmmmumim]mQmEm9m-m!mm llllllllllllylmlalUlIl=l1l%ll lkkkkkkkkkkk~krkfkZkNkBk6k*kkkjjjjjjjjjjjjjujjj_jTjIj>j3j(jjjiiiiiiiiiiiiiviji^iRiFi:i.i"ii hhhhhhhhhhhhzhnhbhVhJh>h2h'hhhggggggggggggsggg[gOgCg8g,g ggffffffffffffxflf`fTfHfV3V(VVVUUUUUUUUUUUUUuUiU]UQUEU9U-U!UU TTTTTTTTTTTTyTmTbTVTJT>T2T&TTTSSSSSSSSSSSSsSgS[SOSCS7S+SSSRRRRRRRRRRRR{RpReRZRORDR9R.R#RR RQQQQQQQQQQQQuQiQ]QQQEQ9Q.Q"QQ PPPPPPPPPPPP|PqPfP[PPPEP:P/P$PPPOOOOOOOOOOOOOuOjO_OTOIO>O3O(OOONNNNNNNNNNNN{NoNcNWNKN?N3N'NNNMMMMMMMMMMMMtMhM\MPMDM8M,M!MM LLLLLLLLLLLLyLmLbLVLJL>L2L&LLLKKKKKKKKKKKKsKgK[KOKCK7K+KKKJJJJJJJJJJJJxJlJ`JTJHJB2B&BBBAAAAAAAAAAA~ArAfA\AQAFA;A0A%AAA@@@@@@@@@@@@@u@j@_@T@I@>@3@'@@@????????????s?g?[?O?C?7?+???>>>>>>>>>>>>x>l>`>T>H><>0>%>> >===========}=q=e=Z=N=B=6=*===<<<<<<<<<<<929'999888888888888s8g8[8O8D888,8 88777777777777}7r7g7\7Q7F7;707%777666666666666{6o6c6W6K6?636'666555555555555t5h5\5P5D585,5 554444444444444w4l4`4T4H4<404$44 433333333333|3p3d3X3L3@343(333222222222222u2i2]2Q2E292-2!22 111111111111z1n1b1V1J1>121&111000000000000s0g0[0O0C070+000/////////////y/o/d/Y/N/C/8/-/"// /............~.s.h.].R.G.<.1.&...-------------w-l-a-V-K-@-5-*--- ,,,,,,,,,,,,},q,e,Y,M,A,5,),,,++++++++++++v+j+^+R+F+:+.+"++ ************{*o*c*W*K*?*3*'***))))))))))))t)h)\)Q)E)9)-)!)) ((((((((((((z(n(b(V(J(>(2(&(((''''''''''''s'g'['O'C'7'+' ''&&&&&&&&&&&&x&l&`&T&H&<&0&%&& &%%%%%%%%%%%~%r%f%Z%N%B%6%*%%%$$$$$$$$$$$$w$k$_$S$G$;$/$#$$ ############|#p#d#X#L#@#4#(###""""""""""""u"i"]"Q"E"9"."""" !!!!!!!!!!!!{!o!c!W!K!?!3!'!!! t h \ P D 8 ,  ymaUI=1% ~rfZNB6*wk_SG;0$ |pdXL@4(ui]QE9-!  y y y y y y y y  y  y  y  y  y y y y y y y y  y y y y y y y y y y y y y y y  y  y  y  y  y y y y y y y y  y y y  y  y  y  y  y y y y y y y y~  y} y| y{ yz yy yx yw yv yu  yt  ys  yr  yq  yp yo yn ym yl yk yj yi  yh yg yf ye yd yc yb ya y` y_ y^ y]  y\  y[  yZ  yY  yX yW yV yU yT yS yR yQ  yP yO yN yM yL yK  yJ  yI  yH  yG  yF yE yD yC yB yA y@ y?  y> y= y< y; y: y9 y8 y7 y6  y5  y4  y3  y2  y1 y0 y/ y. y- y, y+ y*  y) y( y' y& y% y$ y# y"  y! y y y y y y y  y  y  y  y  y y y y y y y y  y  y  y  y  y  y  y  y  y  y  y  y  y  y  x  x  x  x   x  x  x  x  x  x  x  x  x  x  x  x  x  x  x  x  x   x  x  x  x  x  x  x  x  x  x  x  x  x  x  x  x  x  x  x   x  x  x  x  x  x  x  x  x  x  x   x  x  x  x  x  x  x  x  x  x  x  x  x  x  x  x  x  x  x  x  x   x  x  x  x  x  x x x x x x x x  x x x x x  x  x  x  x  x x x x x x x x  x x x x x  x  x  x  x  x x x x x x x x  x x  x  x  x  x  x x x x x~ x} x| x{  xz  xy  xx  xw xv xu xt xs xr xq xp  xo xn xm xl xk xj xi xh xg xf  xe  xd  xc  xb  xa x` x_ x^ x] x\ x[ xZ  xY xX xW xV xU xT xS xR xQ xP xO xN xM xL xK xJ xI  xH  xG  xF  xE  xD xC xB xA x@ x? x> x=  x<  x;  x:  x9  x8  x7  x6  x5   x4   x3   x2   x1   x0  x/  x.  x-  x,  x+  x*  x)  x(  x'  x&  x%  x$  x#  x"  x!  x  x  x  x  x   x   x   x   x   x  x  x  x  x  x  x  x  x  x  x   x   x   x   x   x  x  x  x  x  x  x  x  x   w   w   w   w   w  w  w  w  w  w  w  w  w w w w w w w w w  w  w  w  w  w w w w w w w w  w w w w w w w w w  w  w  w  w  w w w w w w w w  w w w w w w w w w w w w  w  w  w  w  w w w w w w w w  w w w w w w w w w w w w w w w w w  w  w  w  w  w w w w w w w w  w   w   w  w  w  w  w  w  w  w  w w w w w w  w  w  w  w  w w w~ w} w| w{ wz wy  wx ww wv wu wt ws wr wq wp wo  wn  wm  wl  wk  wj wi wh wg wf we wd wc  wb  wa  w`  w_  w^  w]  w\  w[  wZ   wY   wX   wW   wV   wU  wT  wS  wR  wQ  wP  wO  wN  wM wL  wK  wJ  wI  wH  wG wF wE wD wC wB wA w@  w? w> w= w< w; w: w9  w8  w7  w6  w5  w4 w3 w2 w1 w0 w/ w. w-  w, w+ w* w) w( w' w& w% w$ w#  w"  w!  w  w  w w w w w w w w  w w w w w w w w w w w w w  w  w  w  w  w w w w w w v v  v  v  v  v  v  v  v  v  v  v  v  v  v   v   v   v   v   v  v  v  v  v  v  v  v  v v v v v v v v  v  v  v  v  v v v v v v v v  v v v v v  v  v  v  v  v v v v v v v v  v v v v v v  v  v  v  v  v v v v v v v v  v v v v v v v v v v v v v v  v  v  v  v  v v v v v v v v  v  v  v  v  v  v  v  v  v  v  v  v  v  v  v   v   v   v   v   v  v  v~  v}  v|  v{  vz  vy  vx  vw  vv  vu  vt  vs  vr  vq  vp  vo  vn  vm  vl  vk  vj  vi  vh  vg  vf  ve  vd  vc  vb  va  v`   v_  v^  v]  v\  v[  vZ  vY  vX  vW  vV  vU  vT  vS  vR  vQ  vP  vO  vN  vM  vL  vK  vJ  vI  vH  vG  vF  vE  vD  vC   vB  (vA  'v@  &v?  %v>  $v=  #v<  "v;  !v:  v9  v8  v7  v6  v5  v4  v3  v2  v1  v0  v/  v.  v-  v,  v+  v*  v)  v(  v'  v&  v%  v$  v#  v"  v!  v  v  v  v  v  v   v  'v  &v  %v  $v  #v  "v  !v  v  v  v  v  v  v  v  v  v  v  v  v  v  v  v  v  v  v  v  u  u  u  u  u  u  u  u  u  u  u  u   u  u  u  u  u  u  u  u  u  u  u  u  u  u  u  u  u  u  u  u  u  u  u  u  u  u  u  u   u  u  u  u  u  u u u u u u u u  u u u u u u u u u u u u u u u u  u  u  u  u  u u u u u u u u  u u u u u u u u  u  u  u  u  u u u u u u u u  u u  u  u  u  u  u u u u u u u u  u u u u  u  u  u  u  u u u u u u u~ u}  u| u{ uz uy ux uw uv  uu  ut  us  ur  uq up uo un um ul uk uj  ui uh ug uf ue ud  uc  ub  ua  u`  u_ u^ u] u\ u[ uZ uY uX  uW  uV   uU   uT   uS   uR   uQ  uP  uO  uN  uM  uL  uK  uJ  uI  uH  uG  uF  uE  uD  uC  uB  uA  u@  u?  u>   u=   u<   u;   u:   u9  u8  u7  u6  u5  u4  u3  u2  u1 vu0 vu/ v u. v u- v u, v u+ v u* vu) vu( vu' vu& vu% vu$ vu#  vu" vu! vu v u v u v u v u v u vu vu vu vu vu vu vu  vu  vu  vu  vu  v u  v u  v u  v u  v u  vu  vu  vu  vu  vu  vu  vu  vu lu lu lu lt lt lt lt lt lt l t l t l t l t l t lt lt lt lt lt lt lt  lt lt lt lt lt l t l t l t l t l t lt lt lt lt lt lt lt  lt lt lt lt lt lt lt lt lt lt lt lt lt lt l t l t l t l t l t lt lt lt lt lt lt lt  lt  lt  lt  lt  lt  lt  l t  l t  l t  l t  l t  lt  lt  lt  lt  lt  lt  lt  lt bt bt bt bt bt bt bt bt b t b t b t b t b t bt bt bt bt bt bt bt  bt bt bt bt bt bt bt bt bt bt bt bt bt b t b t b t b t b t bt bt bt bt bt bt bt  bt bt bt bt b t~ b t} b t| b t{ b tz bty btx btw btv btu btt bts  btr btq btp bto b tn b tm b tl b tk b tj bti bth btg btf bte btd btc  btb bta bt` b t_ b t^ b t] b t\ b t[ btZ btY btX btW btV btU btT  btS  btR  btQ  btP  btO  btN  btM  btL  b tK  b tJ  b tI  b tH  b tG  btF  btE  btD  btC  btB  btA  bt@  bt? Xt> Xt= Xt< Xt; Xt: X t9 X t8 X t7 X t6 X t5 Xt4 Xt3 Xt2 Xt1 Xt0 Xt/ Xt.  Xt- Xt, Xt+ Xt* Xt) X t( X t' X t& X t% X t$ Xt# Xt" Xt! Xt Xt Xt Xt  Xt  X t  X t  X t  X t  Xt  Xt  Xt  Xt  Xt  Xt  Xt  Xt Nt Nt Nt Nt Nt Nt Nt Nt Nt Nt Nt Nt Nt Nt Nt N t N s N s N s N s Ns Ns Ns Ns Ns Ns Ns  Ns Ns Ns Ns Ns Ns N s N s N s N s N s Ns Ns Ns Ns Ns Ns Ns  Ns N s N s N s N s N s Ns Ns Ns Ns Ns Ns Ns  Ns Ns Ns Ns Ns Ns Ns Ns N s N s N s N s N s Ns Ns Ns Ns Ns Ns Ns  Ns  N s  N s  Ns  Ns  Ns  Ns  Ns  Ns  Ns  Ns Ds Ds Ds Ds Ds D s D s D s D s D s Ds Ds Ds Ds Ds Ds Ds  Ds Ds Ds Ds Ds Ds Ds Ds Ds Ds Ds Ds Ds D s D s D s D s D s Ds Ds Ds Ds Ds Ds Ds  Ds Ds Ds Ds Ds Ds Ds Ds Ds Ds Ds D s D s D s D s~ D s} Ds| Ds{ Dsz Dsy Dsx Dsw Dsv  Dsu  Dst  Dss  Dsr  Dsq  Dsp  Dso  Dsn  Dsm  Dsl  Dsk  Dsj  Dsi  Dsh  Dsg  Dsf  Dse  D sd  D sc  D sb  D sa  D s`  Ds_  Ds^  Ds]  Ds\  Ds[  DsZ  DsY  DsX :sW :sV :sU :sT :sS :sR :sQ :sP :sO :sN : sM : sL : sK : sJ : sI :sH :sG :sF :sE :sD :sC :sB  :sA :s@ :s? :s> :s= :s< :s; :s: : s9 : s8 : s7 : s6 : s5 :s4 :s3 :s2 :s1 :s0 :s/ :s.  :s- :s, :s+ :s* :s) :s( :s' :s& :s% :s$ :s# :s" :s! :s :s :s :s :s : s : s : s : s : s :s :s :s :s :s :s :s  :s  :s  :s  :s  :s  :s  :s  :s  :s  :s  :s  :s  :s  :s  :s  :s  :r  :r  : r  : r  : r  : r  : r  :r  :r  :r  :r  :r  :r  :r  :r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0 r 0 r 0 r 0 r 0 r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0r  0r 0!r 0 r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0 r 0 r 0 r 0 r 0 r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0r  0r 0 r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0 r 0 r 0 r 0 r 0 r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0r  0r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0 r 0 r 0 r 0 r 0 r 0r 0r 0r 0r 0r 0r 0r  0r 0r 0r 0r 0r 0r~ 0r} 0r| 0r{ 0rz 0 ry 0 rx 0 rw 0 rv 0 ru 0rt 0rs 0rr 0rq 0rp 0ro 0rn  0rm  0rl  0rk  0rj  0ri  0rh  0rg  0rf  0re  0rd  0rc  0 rb  0 ra  0 r`  0 r_  0 r^  0r]  0r\  0r[  0rZ  0rY  0rX  0rW  0rV &rU &rT &rS &rR &rQ & rP & rO & rN & rM & rL &rK &rJ &rI &rH &rG &rF &rE  &rD &rC &rB &rA &r@ &r? &r> &r= &r< &r; &r: &r9 &r8 &r7 & r6 & r5 & r4 & r3 & r2 &r1 &r0 &r/ &r. &r- &r, &r+  &r* &r) &r( &r' &r& &r% &r$ &r# &r" &r! &r &r &r &r &r &r &r &r &r & r & r & r & r & r &r &r &r &r &r &r &r  &r &r &r &r &r &r &r &r &r &r &r &r &q &q &q &q &q & q & q & q & q & q &q &q &q &q &q &q &q  &q &q &q &q &q &q &q &q &q & q & q & q & q & q &q &q &q &q &q &q &q  &q  &q  &q  &q  &q  &q  &q  &q  &q  &q  &q  &q  & q  & q  & q  & q  & q  &q  &q  &q  &q  &q  &q  &q  &q  q  q  q  q  q  q  q  q  q  q  q  q   q  q  q  q  q  q  q  q  q  q  q  q  q  q  q  q  q  q  q  q  q   q  q  q  q  q  q  q  q  q  q  q  q  q  q  q  q  q  q  q  q  q  q  q  q  q  q  q  q  q  q  q  q   q  q~  q}  q|  q{  qz  qy  qx  qw  qv  qu  qt  qs  qr  qq  qp  qo  qn   qm  ql  qk  qj  qi  qh  qg  qf  qe  qd  qc  qb  qa  q`  q_   q^ q] q\ q[ qZ qY qX qW qV qU qT qS  qR  qQ  qP  qO  qN qM qL qK qJ qI qH qG  qF qE qD qC  qB  qA  q@  q?  q> q= q< q; q: q9 q8 q7  q6 q5 q4 q3 q2 q1  q0  q/  q.  q-  q, q+ q* q)